Estafette 5 x Be(h)ringe(n) Internationaal

Estafette 2016 Pagina 1

Estafette 2016

02/07/2016 – 08/07/2016

PERSMAP


Estafette 2016

02/07/2016 – 08/07/2016

VOORWOORD door de voorzitter van Estafetteteam 5x Beringen, Martin Beutels.


Hallo! Al voor de 9e keer is het internationale treffen tussen de 7 Be(h)ringe(n) een reden voor het Estafetteteam 5x Beringen om de loopschoenen aan te trekken en het asfalt van voldoende slijtage te voorzien. Dit jaar is het een speciale editie want het festijn zal doorgaan in… juist ja, Beringen, België. Normaal zouden wij dus een sabbateditie kunnen inlassen maar niets is minder waar. Op zaterdag 2 juli start de estafetteploeg met een “EstaBerenloop”: Een estafetteloop dwars door Beringen. Om 10 uur wordt hiervoor het startsein gegeven aan de dienst Toerisme op de mijnterreinen van Be-MINE. We doorkruisen elke deelgemeente en zullen met de nodige toeters en bellen de Beringenaren wakker maken voor onze estafetteloop en de Verbroederingsspelen van 9 juli. Op zondag 3 juli om 8u zal de estafetteploeg in Beringen-centrum (aan het monument 5x Beringen) dan officieel vertrekken voor de uiteindelijke estafetteloop om op vrijdag 8 juli op de mijnterreinen van Be-MINE te arriveren. Een tocht van een 600-tal kilometer doorheen België, Nederland, Duitsland en Groothertogdom Luxemburg. We zijn met 18 sportievelingen, waarvan 10 lopers en 8 begeleiders (waartoe nog enkele reservelopers behoren). De ploeg bestaat voornamelijk uit personeelsleden, al dan niet gepensioneerd, van de stad en OCMW Beringen. U kan de estafetteloop dagelijks volgen via de website www.beringenestafette.be of via onze Facebookpagina Estafetteploeg 5x Beringen. Twee van onze lopers, Anne Vrints en Kristof Vints zijn van 24 juni tot en met 7 juli verkozen tot Limburgsymbool. Zij zullen u dan ook dagelijks op de hoogte houden van het reilen en zeilen van de ploeg via de Facebookpagina Limburgsymbool. Tot slot wil het ganse estafetteteam 5x Beringen jullie een zonnige zomer toewensen en veel loopplezier zonder blessureleed. Martin Beutels Voorzitter Estafetteploeg 5x Beringen

Warme oproep:

Bent u een sportief figuur die het wel ziet zitten om in 2019 mee te lopen (of als begeleider mee te gaan) naar één van onze buurlanden, dan kan je contact met ons opnemen. Stuur een e-mail naar [email protected]

http://www.beringenestafette.be/

mailto:[email protected]



Estafette 2016

02/07/2016 – 08/07/2016

DE LOPERS


Paul Ooms

Leeftijd: 70

Beroep: gepensioneerd

Bijnaam: Ploems

Dit wordt mijn 9e editie (9x als loper)

Merk loopschoenen: Brooks

Ik loop tijdens de estafette dagelijks 5 km.

Ultieme loopsong: Bolero van Ravel.

“Ik zal deze editie op de achtergrond vooral toekijken hoe de jeugd en de ploeg

evolueren.”

Dany Lemmens

Leeftijd: 61

Beroep: gepensioneerde ontvanger van OCMW Beringen


Merk loopschoenen: Asics Kayano


Ultieme loopsong: You’ll never walk alone - Queen

“Ik kijk deze editie vooral uit naar de verbroedering!

Gert Nijs

Leeftijd: 48

Beroep: hoofd ICT stad Beringen


Merk loopschoenen: Asics

Ik loop tijdens de estafette dagelijks 10+ km.

Ultieme loopsong: Vertigo – U2

“Ik kijk deze editie vooral uit naar de aankomst in ons Beringen!”


Martin Beutels

Voorzitter Estafette 5x Beringen

Leeftijd: 52

Beroep: ambtenaar Stad Beringen


Merk loopschoenen: Brooks

Ik loop tijdens de estafette dagelijks minimaal 10+ km.

Ultieme loopsong: Learn to Fly van Foo Fighters.

“Ik kijk deze editie vooral uit naar het mooie weer en een goeie sfeer!”

Aldeleide Vrolix

Leeftijd: 58

Beroep: ambtenaar Stad Beringen

Dit wordt mijn 6e editie (3x als loper, 3x als begeleider)


Ik loop tijdens de estafette dagelijks 5 km en meer.

Ultieme loopsong: Het Loze Vissertje.

“Ik kijk deze editie vooral uit naar het plezante onverwachte!”

Luc Custers

Leeftijd: 52

Beroep: bemiddelaar bij GTB, een trajectbegeleidingsdienst voor mensen

met een arbeidsbeperking, in hun zoektocht naar werk.


Merk loopschoenen: New Ballance


Ultieme loopsong: De zang van alle vogels onderweg (incl. Anne Vrints)

“Ik kijk deze editie vooral uit naar: Zes dagen onderweg met een leuke bende, geen

(professionele) kopzorgen!”


Anne Vrints

Leeftijd: 34

Beroep: stafmedewerker bibliotheek Beringen


Merk loopschoenen: Nike


Ultieme loopsong: Weak van Skunk Anansie.

“Ik kijk deze editie vooral uit naar het lopen door het Eifelgebergte en het

groepsgevoel om samen de eindbestemming te halen!”

Kristof Vints

Leeftijd: 34

Beroep: ambtenaar Burgerzaken stad Beringen


Merk loopschoenen: Nike


Ultieme loopsong: Uptown Funk – Bruno Mars

“Ik kijk deze editie vooral uit naar het glooiende landschap, zo min mogelijk schnitzels

op mijn bord en de 4 mopjes van Gaby.”

Jan Skopinski

Leeftijd: 30

Beroep: Accountant




Ultieme loopsong: Lord of the boards – Guano Apes

“Ik kijk deze editie vooral uit naar de doortocht in de zustersteden in Nederland en

Luxemburg en de aankomst in het Mijnstadion in Beringen.”


Marc Coenen

Leeftijd: 45

Beroep: officier brandweer Beringen


Merk loopschoenen: Zowel links als rechts zijn van hetzelfde merk. Maar vraag me niet

wélk precies.


Ultieme loopsong: Brandweer van Clouseau.

“Ik kijk deze editie vooral uit naar de brandweerkazernes

die we dit jaar ook weer zullen passeren! En ik hoop dat ik ook dit jaar weer ‘Den Emil’

ga winnen!”

Bjorn Willems

Leeftijd: 42

Beroep: directeur WZC Corsala




Ultieme loopsong: Creep van Radiohead

“Ik kijk deze editie vooral uit naar: nieuwe mensen leren kennen en mooie streken

ontdekken!”


Estafette 2016

02/07/2016 – 08/07/2016

DE BEGELEIDERS


Jos Feyen

Leeftijd: 68



Belangrijkste functie: Zorgen dat men de juiste route volgt.

“Ik kijk het meest uit naar de prestaties van de lopers.”

Luc Vrijdaghs

Leeftijd: 54

Beroep: Stads- en OCMW-secretaris


Belangrijkste functie: Staffel-dagverslagen voor het thuisfront

“Ik kijk het meest uit naar de aankomst in ons eigen Beringen!”

Gaby Gaethofs

Leeftijd: 67

Beroep: gepensioneerd ontvanger stad Beringen


Belangrijkste functie: De juiste weg wijzen, want elke verkeerd gelopen kilometer is er één teveel. En mopjes

vertellen. Vier om precies te zijn.

“Ik kijk het meest uit naar een fantastische sportieve week, en liefst van al zonder

blessures en ongevallen.”


Fernand Moons

Leeftijd: 73


Dit wordt mijn 4e editie (4x als begeleider)

Belangrijkste functie: De groep begeleiden en hopelijk interessante

feiten op video vastleggen.

“Ik kijk het meest uit naar allerlei gebeurtenissen die het onderweg een beetje (heel

veel) plezant maken.”

Veerle Kaerts

Leeftijd: 50+

Beroep: GIS-deskundige Stad Beringen


Belangrijkste functie: Jaloers zijn op de lopers en meezingen met Runrock!

“Ik kijk het meest uit naar de 10km van elke dag. Wetende dat Ploems dan weer

terecht is en dat we weer met een gerust hart kunnen starten aan een heerlijke

nieuwe dag!”


Jef Schepers

Leeftijd: 66

Beroep: echtgenoot van Maria (fulltime)


Belangrijkste functie: Chauffeur van de mobilhome.

“Ik kijk het meest uit naar de bloemetjes op de rotondes en de romantische

momenten met Maria!”

Maria Giels

Leeftijd: 66



Belangrijkste functie: Alle lopers en begeleiders soigneren met lekkere

boterhammekes, het voorzien van voldoende drank en vers fruit. En peptalk!

Véél peptalk!

“Ik kijk het meest uit naar de avonturen die we met deze gekke bende gaan beleven!”


Estafette 2016

02/07/2016 – 08/07/2016

HET TOERISTISCH

VERSLAG


02/07/2016

Dag 0: Beringen (B) – Beringen (B)

We lopen/fietsen/rijden via de Markt in Beringen-centrum via de Koolmijnlaan naar Beverlo.

We passeren het centrum van Beverlo en gaan richting Heppensesteenweg en daarna terug

naar Koolmijnlaan. Via de Beverlosesteenweg lopen we naar het centrum van Paal.

We maken een toertje rond de kerk en lopen via de Paalsesteenweg terug naar Beringen-

centrum.

Langs de bib naar de Koerselsesteenweg tot in het centrum van Koersel. Daar gaan we via de

Pieter Vanhoudtstraat en Pastoor Mevislaan door de Laakstraat. Via Molendijk en Zandstraat

gaan we terug naar het marktplein in Beringen-centrum. We lopen via de Koolmijnlaan naar

de dienst Toerisme op be-MINE (Koolmijnlaan 203 – 3582 Beringen).


03/07/2016

Dag 1: Beringen (B) – Herkenbosch (NL)


Vertrek: Beringen

De officiële start van de estafette vindt plaats op het marktplein van Beringen, aan

het 5x Beringen-monument. Vervolgens loopt onze eerste loper richting Koersel via Graaf

van Loonstraat, Sint-Catharinastraat, Zandstraat, Molendijk, Vurtenseschansstraat,

Elsenbosstraat en Schomstraat. Hier vindt ter hoogte van huisnummer 117 de eerste wissel

plaats.

Loper 2 vervolgt zijn weg richting Bosstraat en Heihoeveweg tot aan het begin van het

toeristisch fietspad op het militair domein. Loper 3 neemt over en…

…we verlaten Berings grondgebied via Koersels Kapelleke en komen op het grondgebied van

Hechtel, een dorp van ongeveer 6.500 inwoners.

De gemeente ligt pal op het kruispunt van de weg Hasselt-Eindhoven, door Napoleon

Bonaparte aangelegd, en de weg Maaseik-Leopoldsburg.

In september 1944 vond “de Strijd om Hechtel” plaats tussen Duitse elitetroepen en de

geallieerde Welsh Guards. Het ging om een eerste vorm van georganiseerde Duitse

tegenstand na de doorbraak in Normandië. Tijdens de gevechten, die één week duurden,

werd het centrum van Hechtel nagegnoeg volledig verwoest. Er vielen enkele honderden

slachtoffers. Op het verkeersknooppunt van Hechtel herinnert een Shermantank ons aan de

Slag om Hechtel.

Wij zetten onze estafetteblitskrieg voort richting... Peer!

De ruim 16.000 inwoners van Peer staan ons ongetwijfeld op te wachten. Er valt steeds

heel wat te beleven in dit bruisend stadje. Zo vindt hier elk jaar Blues Peer plaats. Een

supergezellig festival dat dit jaar van

15 tot 17 juli wordt georganiseerd.

Enkele grote namen die hier in het

verleden op het podium stonden: Ray

Charles, John Fogerty, Wilson Pickett,

Ike Turner, Chuck Berry, Status Quo,

Little Richard, B.B. King, Van Morrison,

Percy Sledge en Elvis Costello.

Aanrader voor de mensen die het

weekend na 5x Beringen nog niets

gepland hebben!

Of je kan een gezellig terrasje doen in het oudste café van Noord-Limburg: De 3 Swaentjes.

Wij zijn het daar alvast gaan verkennen tijdens de Ploems-estafette. En ja, de dorstlesser was

zeker een aanrader.

Wist je dat Armand Preud’Homme ereburger van Peer is? Hij werd in 1904 geboren in de

Kloosterstraat 37 te Peer. Met medewerking van de stad, werd zijn geboortehuis later


ingericht als het Armand Preud’Homme Museum.

Skifanaten kunnen hun hart ook ophalen op één van de grootste Europese indoorskipistes,

Snowvalley. Wij wagen ons echter niet op glad ijs. Wij glijden verder riching Grote Brogel. Al

zingend met z’n allen: “In de stille Kempen, op de purperen hei. Staat een eenzaam huisje,

met een berk erbij…”

Kanttekening: Of er na de doortocht van het estafetteteam nog gesproken gaat worden over

“de stille Kempen” is nog maar de vraag.

We lopen dwars door Grote Brogel (plaatselijk dialect: Grute Briegel) heen. De

deelgemeente van Peer telt een kleine 3.000 inwoners.

Grote Brogel ligt sedert 1980 wat beter op de toeristische landkaart na de komst van Center

Parcs op de Erperheide.

Hier en daar oppert men dat Grote Brogel de geboorteplaats zou zijn van schilder Pieter

Breugel de Oude. Zijn exacte geboorteplaats is namelijk niet bekend. Veeleer Breda en

Breugel in Noord-Brabant worden genoemd als eventuele geboorteplaats. Maar toch… stel

dat hij in Grote Brogel zou geboren zijn en het is niet terug te vinden in dit toeristisch

verslag. Wat een flater van formaat zou dat zijn?

We passeren Bocholt, een stadje van 13.000

inwoners. Een zeer sportief stadje trouwens. Niet

dat we weet hebben van een estafetteteam, doch in

het handbalwereldje is Bocholt een grootmacht,

zowel de dames als de heren spelen in de 1e klasse.

In het voetbal speelt men tegenwoordig in de 3e

klasse.

Bocholt is zeker ook bekend dankzij Brouwerij

Martens. Opgericht in 1758 en gevestigd in Bocholt. Ze heeft in België de op twee na

hoogste productiecapaciteit. Misschien tijd voor een terrasje?

We verlaten België via Lozen, een parochie

van Bocholt met zo’n 1.200 inwoners. Het is

een knooppunt van kanalen (de Zuid-

Willemsvaart en het Kanaal Bocholt-Herentals)

en sluizen.

Tijdens de 2e Wereldoorlog zijn hier 3 Britse

bommenwerpers neergestort. Hopelijk krijgt

onze loper van dienst geen instorting?

Onze eerste rustplaats ligt hier alvast niet, de

laatste rustplaats van ere-bisschop Paul

Schruers bevindt zich wél in Lozen.


We steken de grens over en plots verandert de wereld. Maria smeert geen bokes meer, maar

haalt kroketten uit de muur. Dany gaat geen geld afhalen uit de muur, neen, hij gaat pinnen.

(ALS hij zijn bankkaart mee heeft trouwens, anders beleven we “een-estafette-2013-déjà-vu”)

Het meest westelijk gelegen plaatsje van Nederlands Limburg is Altweerterheide. Het

telt zo’n 1.100 inwoners. Het dorpje zou geen winkels hebben, maar wel één

cafeetje/restaurant. Misschien toch maar tijd om een terrasje te doen?

De zaalvoetbalploeg uit dit dorpje speelde vroeger zowaar in de hoogste klasse van

Nederland. Misschien een oefenpot met het bi-futsalploegske van de stad Beringen

overwegen?

We passeren Nederweert, een stadje met 17.000 inwoners. De gemeente wordt

doorsneden door 3 kanalen: Zuid-Willemsvaart, Noordervaart en het kanaal Wessem-

Nederweert.

Tijdens de Belgische revolutie in 1830 koos Nederweert de kant van België. Toch werd de

gemeente in 1839 ingedeeld bij Nederland, dit onder luid

protest van de inwoners (en gelijk hebben ze!)

Hoera, ons eerste doel is bereikt als we in Beringe

aankomen.

Beringe is een kerkdorp in de gemeente Peel en Maas. In

het centrum staat een vijfkantige zuil ter ere van 5x

Beringen. Tijd voor een groepsfoto!

De vraag is of we hier door enkele plaatselijke

schoonheden opgewacht zullen worden? (of wordt ons

geduld op de proef gesteld tot in Beringen, Luxemburg?)

Lang kunnen we helaas niet blijven. We zien elkaar vrijdag

wel opnieuw! Wij zetten onze weg voort naar Egchel.

Egchel is een kerkdorp in de gemeente Peel en Mees

met zo’n 1.200 inwoners.

Letterlijk betekent Egchel: “Het op zandgrond gelegen bosje bij het water”. Het dorp staat

bekend om zijn grote tuinbouwbedrijven, waaronder een komkommerbedrijf en een

Zou het kunnen dat onze verkenners Gaby, Paul, Jos en Fernand

per ongeluk dit bord van iets te nabij verkend hebben?


paprikabedrijf.

Dit is ook het geboortedorp van Jac Naus. Jac wie? Jacobus Johannes Naus was een

Nederlands kapelaan en verzetsstrijder. Hij was één van de 5 leiders van “de provinciale

onderduik in Limburg”. Hij werd in 1913 geboren in Egchel en overleed op 15 april 1945 in

het concentratiekamp Bergen-Belsen. Aanvankelijk raakte hij betrokken bij het op weg

helpen van uit Duitse gevangenschap ontvluchte piloten, die Limburg moesten doorkruisen

op weg naar Frankrijk. Via deze Limburgse organisatie zouden vele honderden geallieerde

piloten geholpen zijn geweest. Uiteindelijk werd kapelaan Naus op 21 juni 1944 opgepakt en

naar het concentratiekamp overgebracht. Kort na de bevrijding van het kamp stierf de

verzwakte geestelijke aan vlektyfus.

Joepie, in Veers gaan we met z’n allen met de veerpont over de Maas!

We komen aan in Beesel, een gemeente van 13.350 inwoners. Vooral bekend door het

Draaksteken, een openlucht schouwspel over de legende van Sint Joris en De Draak. Om de 7

jaar staat heel Beesel in het teken van deze oeroude strijd tussen goed en kwaad. De

gemeente zou internationaal gekend zijn omwille van de keramiek.

Na Beesel lopen we over het grondgebied van Roermond, een stad met zo’n 57.000

inwoners (62e grootste stad van Nederland, 5e grootste Limburgse stad na Maastricht, Venlo,

Sittard-Geleen en Heerlen).

De stad werd in 1992 opgeschrikt door een aardbeving met een kracht van 5,8 op de Schaal

van Richter. Het epicentrum lag op enkele kilometers ten zuidoosten van de stad. Het is voor

zover bekend de zwaarste aardbeving van Nederland.

Roermond is een belangrijke handels –en industriestad en heeft een regionale

verzorgingsfunctie. Qua sfeer en historische allure komt Roermond, afgaande op het oordeel

van het weekblad Elsevier, in Limburg op de tweede plaats na Maastricht. Op de

gecombineerde punten van werken, wonen, winkelen en cultuur komen beide steden in de

top 10 van Nederland.

U kent vast en zeker Roermond omwille van het Designer Outlet Shoppingcenter. Dit

winkelcentrum telde anno 2014 ruim 150 winkels en trekt ruim 4,5 miljoen bezoekers per

jaar.


Het stijgend aantal toeristen en winkelende bezoekers van buiten heeft ook een

schaduwzijde. De potentiële buit is een aantrekkelijk doelwit voor criminelen. Roermond

staat bekend als een stad met een serieus criminaliteitsprobleem. De daders zijn

overwegend afkomstig uit… Roermond zelf. Toch maar eventjes nadenken als we de weg

moeten vragen. En hou je bankkaart goed in’t oog, Dany.

Roermond is ook de geboortestad van Henri Tijssen. Henri wie? Henri Tijssen. Geboren op

1862 in Roermond, overleden te Enschede in 1926. En bekend om het componeren van het

Limburgs volkslied. En we zingen uit volle borst op weg naar Herkenbosch: “Waar in’t

bronsgroen eikenhout…”

Dag 1 zit er alweer bijna op. De laatste loper perst er nog een spurtje uit in

Herkenbosch. Op z’n Limburgs uitgesproken als “Hirkebosj”. Dit is een kerkdorp met

ongeveer 4.200 inwoners dat samen met 5 andere dorpen deel uitmaakt van de gemeente

Roerdalen.

We bevinden ons vlak aan de Duitse grens.

De natuurschoon biedt veel gelegenheid tot toerisme. Er zijn veel routes, voorzien van

bewegwijzering, om te wandelen, fietsen en paardrijden.

We zingen nogmaals uit volle borst “Waar in’t bronsgroen eikenhout…”, want de

tekstschrijver van dit Limburgs volksllied, Gerard Krekelberg, is afkomstig uit dit plaatsje.

We logeren in Boshotel Vlodrop, Boslaan 1 – 6063 NN Vlodrop.


04/07/2016

Dag 2: Herkenbosch (NL) – Gemünd (D)


Na een stevig ontbijt, verlaat de eerste loper het Boshotel en zetten we onze weg voort. We

passeren de Duitse grens en komen aan in Wassenberg.

Dit stadje ligt in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen en telt bijna 18.000 inwoners.

Wassenberg wordt voor het eerst in 1020 als plaats genoemd. Een gedeelte van de

stadsmuur uit 1420 bestaat nog steeds en maakt onderdeel uit van een park.

Via Hückelhoven ( stadje met 39.000 inwoners) komen we door Baal gelopen, een

deelgemeente van Hückelhoven met een kleine 4.000 inwoners. De spoorweg

Mönchengladbach-Aken komt dwars door het dorp.

Wij lopen verder richting Linnich. Een stadje van 12.500 inwoners, gelegen aan de Roer.

Hier is het oudste Duitse bedrijf voor gebrandschilderd glas, de firma Oidtmann, gevestigd.

Ook worden in Linnich bij de firma SIG de combibloc drankverpakkingen geproduceerd die in

België te vinden zijn in de Aldi- en Lidle-supermarkten.

We passeren het piepkleine dorpje Merzenhausen (400 inwoners). Het dorp maakt

deel uit van de stad Jülich. Voor we Merzenhausen fatsoenlijk uitgesproken hebben, zijn we

alweer in Aldenhoven beland. Een stadje met 13.000 inwoners dat ook deel uit maakt

van Jülich. Het ligt in de (marginale?) driehoek van Aken, Keulen en Düsseldorf, direct aan de

snelweg A44. In het stadje zijn meerder belangrijke fietspaden of kruispunten van fietsroutes

te vinden. Zo heb je bijvoorbeeld de “Grünroute”. Deze route is 370 km lang en gaat van

Düren (Duitsland) tot… jawel… Beringen (België). Er zijn 9 etappes voorzien om deze

fietstocht tot een goed einde te brengen, met als kenmerk: je passeert alle grote

steenkoolmijnen van West-Europa uit het verleden.

1) Düren – Aldenhoven (28,3 km)

2) Aldenhoven – Eschweiler (24,9 km)

3) Eschweiler – Herzogenrath (39 km)

4) Herzogenrath – Gillrath (20,4 km)

5) Gillrath – Hillensberg (37,1 km)

6) Hillensberg – Voerendaal (47,9 km)

7) Voerendaal – Berg aan de Maas (40,3 km)

8) Berg aan de Maas – Viversel (86,6 km) (via Eisden, C-Mine in Genk…)

9) Viversel – Beringen (35 km)

Aankomstplaats: De Paalse Plas.

Via Aldenhoven passeren we Viehöven en Schophoven, waarna we in Merken

aankomen. Een kleine gemeente van 3.000 actieve inwoners. Actief? Ja, voor zo’n kleine

gemeente hebben ze opmerkelijk veel verenigingen: kerkkoor Sint-Cecilia, een

carnavalvereniging, de mandolineclub “Wandervogel”, een wielerclub, een voetbalclub, een

tennisclub, een schuttersgilde, een turnvereniging, …


Maar een estafetteploeg? No way. Misschien in Mariaweiler?

Wat lezen we… voetbalclub, tennisclub, carnavalsvereniging, tafeltennis… nope, geen

estafetteploeg. We blijven uniek.

Ondertussen komen we op het grondgebied van Niederau, een plaats met 2.500

inwoners. Trekpleister van dit plaats is Schloss Burgau. Een prachtig waterkasteel uit de 12e

eeuw.

De estafettecaravaan dendert verder richting Kreuzau, een stadje van 18.000 inwoners

gelegen aan de Roer. Voor de literatuurliefhebbers: dit stadje is de overlijdensplaats van één

van Duitslands belangrijkste schrijvers van na de Tweede Wereldoorlog: Heinrich Theodor

Böll (° 1917 - † 1985). Hij groeide op in een liberale, katholieke en pacifistische familie. Hij

weerstond succesvol de verleiding om zich aan te sluiten bij de Hitlerjugend tijdens de jaren

30. Hij werkte eerst in een boekhandel en studeerde Duits aan de universiteit van Keulen. Hij

diende voor de Wehrmacht en streed in Nederland, Frankrijk, Roemenië, Hongarij en de

Sovjet-Unie. Hij raakte viermaal gewond en werd uiteindelijk gevangengenomen door

Amerikaanse soldaten in april 1945. Hij werd naar een gevangenenkamp gestuurd. Hij moest

nog regelmatig voor zijn verwondingen (hij had o.a. al zijn tenen verloren door de kou) in het

ziekenhuis worden opgenomen. Na de oorlog keerde hij terug naar Keulen, ging er

Germanistiek studeren – intussen kwam hij aan de kost als timmerman – en werd

ambtenaar. En hij begon te schrijven… te schrijven… te schrijven! In 1972 ontving Böll de

Nobelprijs voor de Literatur. Zijn werk is in meer dan 30 talen vertaald en hij is één van de

Duitslands meest gelezen schrijvers. Samen met Günther Grass en Siegfried Lenz wordt Böll

in Duitsland gerekend tot de naoorlogse Grote Drie.


Na dit cultureel uitstapje zet onze loper zijn weg voort naar Boich (lees: Booch), een dorpje

van een kleine 600 inwoners. Het dorpje ligt aan de rand van de Hoge Venen-Eifel

natuurpark.

Het volgende stadje dat we doorkruisen is Nideggen, met een kleine 10.000 inwoners.

Een stadje met een lange en gevarieerde geschiedenis, opgericht in de middeleeuwen.

Burcht Nideggen, een kasteel, werd reeds in de 12e eeuw gebouwd. In de omgeving van het

kasteel werd aan het begin van de 14e eeuw planmatig het dorp gesticht, dat reeds in 1313

stadsrechten kreeg. Er werd een stadsmuur gebouwd met 4 poorten, waarvan er 3 nog

steeds bewaard gebleven zijn en thans nog onderhouden zijn.

In 1689 onderging Nideggen hetzelfde lot als vele Rijnlandse steden: het werd in de

Negenjarige Oorlog door de Franse troepen in puin geschoten en in de as gelegd, maar werd

in de daarop volgende jaren door de bevolking heropgebouwd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren Nideggen en diens omgeving frontgebied. Door

talloze bombardementen waren 89% van de gebouwen vernietigd. Een aantal historische

monumenten, zoals delen van het kasteel, de Romaanse kerk en de stadspoorten, werden

hersteld volgens de oude plannen.

We passeren Abenden, een dorpje met minder dan

800 inwoners. Er valt daar eigenlijk niet zoveel te zien.

Tenzij we een jonge vrouw tegenkomen die allerlei

acrobatische kunstjes uitvoert op een bewegend paard.

Dat is Elisabeth Simon, zij behoort tot de Duitse ploeg

die wereld –en Europees kampioen werd in

ploegverband in het “Voltige”. Dat is zoiets als

acrobatiek op een bewegend paard. Niet van de poes!

Pas op dus voor Elisabeth, ze zit nogal snel op haar

paard.

Wij hebben alvast honger als een paard, maar we moeten nog eventjes doorbijten en de

teugels strak in handen nemen: we lopen

door Heimbach, een gemeente met

4.000 inwoners. Wist je dat we op amper

15km zijn van de Belgische grens?

Deze gemeente is zeer populair, vooral bij

dagjestoeristen uit de regio Keulen, Aken

en Düsseldorf, als bij Nederlanders. Maar

goed, waar zitten die niét tegenwoordig?

De belangrijkste bezienswaardigheden zijn

–uiteraard- het Nationale Eifelpark, maar

ook de dam en het klooster van Mariawald en het kasteel.


We passeren Wolfgarten, een piepklein dorpje met amper 200 inwoners.

Dag 2 zit er bijna op als we aankomen in Gemünd, een

deelgemeente van Schleiden met iets meer dan 4.000 inwoners.

Bekende inwoner: George Kessler, de voormalig Duitse voetballer en

trainer. Hij was in zijn carrière als trainer actief bij o.a. Anderlecht,

Hertha Berlijn, AZ Alkmaar, Club Brugge, 1.FC Köln, Olympiakos,

Antwerp FC, Standard en Fortuna Sittard.

We logeren in Hotel Haus Salzberg, Am Lieberg 31 in 53937 Schleiden-Gemünd


05/07/2016

Dag 3: Gemünd (D) – Eisenach (D)


De eerste loper verlaat Gemünd en loopt richting Schleiden, het westelijk gelegen

dorpje van de gemeente Aldenhoven met zo’n 940 inwoners. Hoe klein de gemeente ook

is/was, tot 1980 had ze haar eigen stationnetje. Het gebouw bestaat nog, maar is nu in

privébezit.

En daarna lopen we naar de hel!

Hellenthal om precies te zijn. Een gemeente van ongeveer 8.000 inwoners. Ze is de

zuidelijkste gemeente van

Noord-Rijnland-Westfalen.

Tot Hellenthal behoort zelfs

voor Eifelse begrippen een

opvallend groot aantal

dorpen en gehuchten: 60 (!)

in totaal.

Hellenthal is landelijk bekend

om de Oleftalsperre, het

wildedierenkamp met een

roofvogelshow en de

bezoekersmijn Grube

Wohlfahrt.

In het voorjaar, tussen half april en half mei, bloeien miljoenen wilde narcissen in de dalen.

Een indrukwekkend gezicht.

Eén van die kleine gehuchten van Hellenthal is Reifferscheid. Het dorpje telt 550

inwoners en ligt op 420 m hoogte.

Het volgend gehuchtje van Hellenthal dat we passeren is Wittscheid. Dit piepkleine

plaatsje telt amper 70 inwoners en ligt op 501 m hoogte.

We klimmen ondertussen verder, naar 519 meter hoogte en bevinden ons in Berk. Een

dorp met zo’n 450 inwoners omgeven door bossen. De kerk werd gebouwd in de tweede

helft van de 12e eeuw, maar werd door een brand in 1971 verwoest. Ze werd terug

opgebouwd in een moderne vorm, enkel de toren en het koor bleven behouden.

We lopen richting Hallschlag, een dorp met minder dan 500 inwoners. We zijn op amper

3km van de Belgische grens verwijderd en bevinden ons in de Vulkaan-Eifel, wat een deel is

van het Rijlands leisteenplateau. Het dankt zijn naam aan de vulkanische activiteit die het

landschap heeft gevormd. De laatste uitbarstingen dateren van slechts ongeveer 10.000 jaar

geleden. Hopelijk vindt er uitgerekend vandaag niet opnieuw vulkanische activiteit plaats. Je

weet maar nooit…


We passeren Ormont, een dorp met minder dan 400 inwoners op 530 meter hoogte.

En we lopen verder door Neuendorf, goed voor 100 inwoners en op 520 meter hoogte.

We dalen verder af naar Olzheim. Dit dorp heeft 550 inwoners en ligt op 496 meter

hoogte.

De estafettecaravaan passeert Willwerath. Een dorp met 160 inwoners op 481 meter

hoogte.

De loper die op dit moment bezig is, blaast een keertje als hij hoort dat we weer gaan stijgen

naar 545 m boven de zeespiegel. We doorkruisen Weinsheim, een plaats met net iets

minder dan 1.000 inwoners.

Iets verder komen we doorheen Fleringen. Goed voor 355 inwoners op zo’n 508m

hoogte.

Via Fleringen zetten we vaart naar Wallersheim. Een plaats van 800 inwoners op 520m

hoogte.

Iets lager (500 m) ligt het volgende dorp dat we passeren: Hersdorf. Dit dorp telt zo’n 400

inwoners.

Er zal wederom serieus geklommen worden richting Seiwerath. Het dorpje met 160

inwoners ligt op 545 m hoogte.

Het dorp Balesfeld (230 inwoners) ligt op zo’n 435 meter hoogte, we gaan dus in volle

vaart naar beneden.

Eindelijk komen we weer aan op een plaats met mensen,

auto’s… kortom leven. We zijn in Bitburg. Met een

kleine 14.000 inwoners en op 339 meter hoogte.

De stad is mede beroemd vanwege de Bitburger

bierbrouwerij, alwaar de gelijknamige pils wordt

gebrouwen.

Op de militaire begraafplaats van Bitburg liggen, naast

ongeveer 2.000 militairen van de Werhmacht, ook 49

jonge soldaten van de Waffen-SS begraven. Dit gegeven

was in 1985 aanleiding voor grote internationale

opschudding, toen de Amerikaanse president Ronald


Reagan de begraafplaats bezocht op uitnodiging van, en vergezeld door, bondskanselier

Helmut Kohl, ter viering van het 40-jarige bestaan van de vrede tussen beide landen.

In deze stad ligt ook een grote Amerikaanse basis met op dat moment 11.000 manschappen.

Ten tijde van het Duitse Ardennenoffensief, eind 1944, begin 1945 was Bitburg een

knooppunt van wegen en

spoorwegen, van waaruit

het offensief was voorbereid

en werd bevoorraad. Om de

Duitse bevoorrading te

treffen en de Duitse troepen

in de Ardennen tot overgave

te dwingen, werd op

kerstavond 1944 Bitburg zo

zwaar door geallieerde

bommenwerpers

gebombardeerd, dat de stad

vrijwel geheel verwoest was.

Zo’n 85 tot 95% van de stad

was met de grond

gelijkgemaakt.

Na de oorlog is Bitburg weer grotendeels in de vooroorlogse stijl opgebouwd, nadat het in

eerste insantie tot een “dode stad” was verklaard en heropbouw was afgeraden.

Bitburg is een partnerstad van o.a. het Belgische Aarlen (sinds 1965).

We passeren Masholder dat tot 1969 een zelfstandige gemeente

was, maar sindsdien deel uitmaakt van Bitburg. De oude dorpskern

heeft nog heel wat oude huizen en plaatselijke bezienswaardigheid is

de Sankt-Quirinus-Kapelle, die meer dan 220 jaar oud is. Misschien

kan Luc C. nog eens een praatje maken met een plaatselijk

mevrouwtje van 220 jaar oud? Het dorpje telt een kleine 500

inwoners en ligt op 320 meter hoogte.

Volgend dorpje dat we passeren is Eßlingen. Amper 100 inwoners

en net als Masholder ligt het 320 meter boven de zeespiegel. Midden in het dorp ligt de Sint-Barbarakapel uit de 16e eeuw.

Het einde komt in zicht als we doorheen Gilzem lopen/rijden. Een gemeente van ruim 400

inwoners op 350 meter hoogte. In 1987 werd hier in dit dorpje een 436 gram wegend stuk meteoriet gevonden. Opletten dus!


Het laatste plaatsje op onze doortocht voor dag 3 is Eisenach. Zo’n 360 inwoners en op

350 meter hoogte. Als de loper aankomt, rijden we met de auto naar ons hotel in Groot

Hertogdom Luxemburg.

We logeren in Hotel de la Station, Route d’Echternach 10 L 6250 Scheidgen (L)


06/07/2016

Dag 4: Scheidgen (L) – Houffalize (B)


Na een uitgebreid ontbijt (met bubbels?) staat de 1e loper al klaar om in Scheidgen te

vertrekken. Onze eerste loopkilometers in het 4e land dat we deze editie aandoen!

Scheidgen is een rustig dorpje met 450 inwoners. Spreek het aub op z’n Luxemburgs uit:

Scheedgen. Ich musse scheidgen in scheedgen… zoiets ongeveer.

We lopen door Konsdref (Consdorf in het Frans en Duits uitgesproken) op 350 meter

hoogte. De gemeente heeft een totale oppervlakte van 25,72 km2.

We lopen in Christnach (Luxemburgs: Krëschtnech) met haar 500 inwoners. Tussen

Christnach en de Duitse grens ligt een natuurreservaat, aan de rand hiervan ligt een golfclub.

Larochette (in het Frans, in het Luxemburgs heeft men het over de gemeente Fiels) is

de volgende gemeente die we met z’n allen passeren. Een kleine gemeente met een totale

oppervlakte van 15,5 km2 . Het stadje heeft een bijzonder charmant marktplein en een

gedeeltelijk gerestaureerde kasteelruïne, vanwaar men een mooi uitzicht heeft.

Een merkwaardigheid van deze plaats is dat de Portugezen de grootste bevolkingsgroep

vormen (46,5%), nog voor de Luxemburgers (38,1%). Raar, niet? De gemeente heeft van héél

Luxemburg, procentueel gezien het hoogste aantal niet-Luxemburgers op zijn grondgebied

wonen.

Leuke weetjes: Victor Hugo is hier nog op bezoek geweest, op 16 juli 1871 nota bene. Bijna

dag op dag 145 jaar geleden.

Ook generaal Patton heeft korte tijd verbleven in Fiels. En nu vandaag passeert de Belgische

estafetteploeg hier. Wederom een hele eer.


Via Angelsberg (of Angelsbierg), een dorpje met een kleine 350 inwoners komen we

toe in Mersch (of Miersch) dat gelegen is in het centrum van Luxemburg, en de

hoofstad van het gelijknamige kanton. Mersch is de thuisbasis van het nationale literaire

archief van Luxemburg. Een beetje een megagrote bib van Beringen. We houden met z’n

allen Anne in het oog.

Het Mersch Kasteel is één van de kastelen die behoren tot de Vallei van de Zeven Kastelen.

Vandaag herbergt het kasteel de administratieve kantoren van de gemeente. We houden

met z’n allen het SAC-personeel in’t oog. Ze moesten maar eens “goesting” hebben om te

gaan werken. Snel verder naar…


Beringen! We houden eventjes halt bij onze Luxemburgse vrienden. Hopelijk worden we

opgewacht door een delegatie van Miss Beringen en haar eredames voor een natje en een

droogje. Beringen telt zowat 1.000 inwoners.

Na Beringen lopen we doorheen Moesdorf (400 inwoners) en Cruchten (550

inwoners). Na amper 900 meter lopen, verlaten we Cruchten alweer en komen we op

grondgebied Mäerzeg (of Mertzig). De gemeente heeft een totale oppervlakte van

11,1 km2 en een inwonersaantal van iets meer dan 2.000. Het is de meest westelijke

gemeente van het kanton Diekirch.

We denken allemaal aan Ann, als we op grondgebied Esch-sur-Sûre (Esch-Sauer)

belanden. Zoals de naam al doet vermoeden, ligt deze gemeente aan de Sûre. Nabij de plaats is een groot stuwmeer in deze rivier aangelegd. Toerisme is een belangrijke bron van inkomsten voor de gemeente. Op een heuvel staat een kasteelruïne uit de 10e eeuw met en


prachtig panoramisch uitzicht over het stadje en de gelijknamige rivier. Het water van de rivier is er ijskoud, zelfs in de zomer: het is namelijk het onderwater van een hoger gelegen stuwmeer. Men kan dus beter in het stuwmeer zwemmen. Tip?

Kauneref (of Kaundorf) is een klein dorpje met zo’n 200 inwoners. En verder valt daar

niets over te vertellen.

Ook over Noutem (Nothum) valt niet meer te zeggen dat er zo’n 250 inwoners

verblijven.

We lopen via Ann Eschweiler naar Derenbach en Hamiville. De laatste loper komt

aan in Buret.

Ons verblijf in Groothertogdom Luxemburg zit er alweer op. Met de auto steken we de

Belgische grens over richting Houffalize, waar we overnachten.

We overnachten in Vayamundo Houffalize, Ol Fosse d’OUth 1, 6660 Houffalize.


07/07/2016

Dag 5: Houffalize (B) – Sint-Truiden (B)


We vertrekken ’s morgens vroeg vanuit ons hotel in Houffalize voor onze voorlaatste dag

alweer. We lopen terug naar de Limburgse ondergrond.

Wist je trouwens dat Houffalize door de mountainbikers gezien wordt als de Belgische

hoofdstad van het

mountainbiken? Misschien kan

–dankzij de avonturenberg-

Beringen deze rol ooit

overnemen? Tot 2010 vond er

elk jaar een

wereldbekerwedstrijd

mountainbike plaats. In 2011

stond er geen wereldbeker

meer op het programma, maar

werden er voor het eerst

onder meer een driedaagse en een downhill georganiseerd.

We lopen doorheen Fonteinaille, een piepklein oud plaatsje. In het plat Wijshagens

zouden ze alweer zeggen: “Fontenè? Zieven hoezen en een kurik!”

De tweede loper van de dag ziet zijn

peren. We lopen over de Baraque

Fraiture. Dit is met 651 meter de derde

hoogste top van de Belgische Ardennen is

is gelegen op het Plateau des Tailles. Deze

‘berg’ ontleent zijn naam aan het

nabijgelegen dorpje Fraiture.

De Baraque de Fraiture ligt in het noorden

van de provincie Luxemburg, waarvan hij

het hoogste punt is, vlak bij de provincie

Luik, ten noordoosten van het stadje La Roche-en-Ardenne. Hij is gelegen op het

grondgebied van de gemeente Vielsalm.

We komen aan in Manhay (let op: spreek het uit als

Manhé), een plaats en gemeente in de provincie Luxemburg

met ruim 3.000 inwoners.

Op 25 april 2009 verscheen het vijfde album van de

Belgische groep DAAN, genaamd Manhay. De zanger van de

groep, Daan Stuyven, heeft hier een buitenverblijf.

Bekendste nummer uit de cd is “Icon”, een nummer dat

enorm doet denken aan Johnny Cash.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Wereldbeker_mountainbike

https://nl.wikipedia.org/wiki/Wereldbeker_mountainbike

https://nl.wikipedia.org/wiki/Downhill_(mountainbiken)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Luxemburg_(provincie)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Luik_(provincie)

https://nl.wikipedia.org/wiki/La_Roche-en-Ardenne

https://nl.wikipedia.org/wiki/Vielsalm

https://nl.wikipedia.org/wiki/DAAN


Ernonheid is een boerengat en deelgemeente van de Belgische gemeente Aywaille.

Aywaille is een stadje van ruim 11.000 inwoners. In deze gemeente ligt het dieren –en

safaripark Le Monde Sauvage. Andere toeristische blikbanger: de grotten van Remouchamps

(hopelijk doen we hier niemand verloren!)

Wielrenner Philippe Gilbert werd hier eergisteren 34 jaargeleden geboren (5 juli 1982). En in

1794 vond hier één van de beslissende veldslagen van de Eerste Coalitieoorlog plaats: in de

slag bij Sprimont braken de Franse troepen op 18 september bij Aywaille door de

Oostenrijkse linies. In 1795 werd Aywaille ingelijfd bij het Franse departement Ourte.

Onze loper komt aan in Pont de Scay. Dit ligt aan de samenvloeiing van de valleien van

de Amblève en de Ourthe en op het kruispunt van snelwegen die deze 2 valleien volgen.

We lopen doorheen Neupré, een gemeente van een kleine 10.000 inwoners. In deze

gemeente ligt de Roch aux Faucons (de Valkenrots). De rots stijgt steil uit boven een meander van de Ourthe. Sinds 2008 is deze klim in het traject van de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik. Gemiddelde klim van 9,9%, met een uitschieter tot 16%.

We lopen verder naar Horion-Hozémont, een plaats en deelgemeente van Grâce-

Hollogne.

Fexhe-le-Haut-Clocher is een plaats en gemeente in het arrondissement Borgworm,

provincie Luik, België. De gemeente telt ruim 3000 inwoners. In de plaats werd in 1316 de Vrede van Fexhe gesloten waarmee prins-bisschop van Luik Adolf van der Mark een deel van zijn macht verloor.

We naderen Limburg met rasse schreden, eerst passeren we nog in Fize-le-Marsal, in

het zuidwesten van de gemeente Crisnée. De dorpskom ligt ten zuiden van de weg van Sint-

Truiden naar Luik die over het grondgebied van de deelgemeente loopt. De zuidgrens ervan

wordt sinds 1977 gevormd door de autosnelweg A3/E40. Het is een landbouwdorp dat zich

stilaan ontwikkelt tot woondorp.

Het laatste dorpje dat we in Franstalig gebied gaan veroveren met de estafettecaravaan is

Lens-sur-Geer (Lens aan de Jeker). Deelgemeente van Oerle. De Sint-Hubertuskerk

https://nl.wikipedia.org/wiki/Ourte

https://nl.wikipedia.org/wiki/Gemeente_(bestuur)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Arrondissement_Borgworm

https://nl.wikipedia.org/wiki/Luik_(provincie)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB

https://nl.wikipedia.org/wiki/Vrede_van_Fexhe

https://nl.wikipedia.org/wiki/Adolf_van_der_Mark_(prins-bisschop)


waarvan de toren en het schip in Romaanse stijl zijn gebouwd en dateren van de 11e eeuw is

de grootste bezienswaardigheid. Sedert 1937 werden de toren en het schip beschermd als

monument.

We zijn weer in Limburg! We komen aan in Klein-Gelmen, een deelgemeente van

Heers.

Reeds in de prehistorie was de omgeving bewoond. Aan de weg van Klein –naar Groot-

Gelmen bevond zich een grafheuvel uit de Romeinse of Frankische tijd. Deze werd in 1898

afgegraven. Er werd een skelet, enkele knopen en een bijl uit silex aangetroffen.

We bevinden ons in Droog-Haspengouw, in de vallei van de Herk. Deze stroomt direct ten

westen van het dorp, terwijl in het oosten de Heerse Beek loopt, welke bij Mettekoven in de

Herk uitmondt. Het dorp ligt op ongeveer 75 meter. Naar het zuiden toe, vindt men het

plateau tot 120 meter hoogte met weidse akkers, waarop onder meer suikerbieten worden

verbouwd. In het dorp bevindt zich het fruitteeltbedrijf waar de televisieserie Katarakt zich

afspeelt. Voor de fans: dit is de hoeve van Roger Hendrickx in de Daalstraat.

We komen ook voorbij de Saffraanberg, een heuvel in de buurt van onze

eindbestemming van de dag: Sint-Truiden. Hier is ook de school voor onderofficieren van de

Belgische krijgsmacht gevestigd.

We komen aan in de grootste gemeente van Limburg qua oppervlakte: Sint-Truiden.

Een stad met bijna 40.000 inwoners. Sint-Truiden voorstellen hoeft niet, iedereen is er al wel

eens een keertje geweest. En iedereen kent wel de grote markt, het begijnhof, de

jonagoldappels, burgemeester Veerle Heeren en STVV, de plaatselijke voetbalclub.

Het is daar ook waar we zullen overnachten: in Stayen.


Stayen was een gehucht en is tegenwoordig een wijk van Sint-Truiden, gelegen ten

zuidwesten van het historische stadscentrum. In 1065 stichtte abt Adelardus II van de Abdij

van Sint-Truiden hier een kapel, de kapel van Stayen. Deze kapel werd echter gesloopt na de

Tweede Wereldoorlog.

We overnachten in Hotel Stayen, Tiensesteenweg 168 – 3800 Sint-Truiden


08/07/2016

Dag 6: Sint-Truiden – Beringen (B)


Dag 6

We verlaten Stayen en trappen onze laatste dag af richting Runkelen, een

deelgemeente van Sint-Truiden. Het is een straatdorp dat voornamelijk leeft van de

fruitteelt. Ten zuiden van Runkelen ligt het Zwartaardebos. Dit behoort tot het

Kasteeldomein van Duras en is omheind.

We verlaten Limburg om eventjes te flirten met de Vlaams Brabantse grens. We lopen

doorheen Rummen, een deelgemeente van

Geetbets. Reeds in de Romeinse tijd werd deze plaats

vermeld als Romium, Romus of Rommus. De Romeinen

hadden hier, aan de oevers van de Melsterbeek, enkele

versterkte legerkampen opgebouwd waaruit ze

regelmatig slag moesten leveren tegen een opstandige

en overigens overwonnen Gallische stam, de Betasiërs.

Ook vandaag zijn er nog duidelijke sporen in de

gemeente die dateren van die tijd, zoals de

Romerstraat, het Romerveld, het Romerbos en de oude

hoeve die al eeuwen de naam Romen draagt.

Had Rummen een omwalling of stadsmuur gehad, dan

was het een stad geweest in het begin van de 17e eeuw. Jammerlijk heeft de bouw van deze

muur nooit plaatsgevonden. Daarom werd een verstedelijkt dorp in de volksmond een

“open stedeken“ genoemd.

We komen aan de grens van het Haspengouw en Hageland, in Halen.

De gemeente ligt aan de Velpe en de samenvloeiing van de Demer en de Gete.

Bekende Halenaren zijn Bjorn Ruytinx (voetballer) en Willy Polleunis (atleet).

Willy Polleunis is een voormalige Belgische langeafstandsloper. Hij nam driemaal deel aan de

Olympische Spelen (1968, 1972 en 1976), maar veroverde bij die gelegenheden geen

eremetaal. Hij was van 1972 tot 1975 wereldrecordhouder op de 10 mijl.

We komen aan in Zelem, een deelgemeente van Halen. Tot 1976 was Zelem een

zelfstandige gemeente. De plaats ligt in de vallei van de Zwarte Beek.

We ruiken de eindmeet als we doorheen Linkhout lopen, een deelgemeente van

Lummen. Linkhout ligt in de vallei van de Demer, die omgeven is door hooilanden, welke

regelmatig overstroomden: het Schulensbroek. Om deze overstromingen in de hand te

houden, en om zand te winnen voor de aanleg van de E314, werd het Schulensmeer

gegraven. Dit is het grootste binnenmeer van Vlaanderen. Sinds 1999 bevindt er zich ook

een bezoekerscentrum, waar het ook lekker eten en drinken is.


Via Linkhout passeren we Meldert, een andere deelgemeente van Lummen. Volgens een

document uit 1164 schonk gravin Oda van Duras het gebied van Meldert aan de Abdij van

Sint-Truiden. Meldert werd later een heerlijkheid van het Graafschap Loon. Deze heerlijkheid

werd voor het eerst vermeld in 1361.

En jawel, we komen terug aan in Beringen!

We lopen via o.a. de Gele Plasstraat, Meldertsesteenweg, Steengroefstraat, Gestelstraat,

Broekkantstraat, Maalbeekstraat, Kamerstraat, Buitingstraat, Katermeerstraat, Acacialaan,

Gorenstraat, Lijsterstraat, Duistbosstraat, Kerkhofstraat, Pelsveld, Hoefbladstraat,

Tervantstraat, Pastoor Grausstraat, Beverlosesteenweg, Kruisbaan, Bremstraat en

Tennisstraat.

We komen voorbij het Casino van Beringen en lopen dan gezamelijk naar de mijngebouwen

alwaar de 9e estafetteloop afgelopen is. Vanaf dan is het uitkijken naar de 10e editie… Maar

eerst gaan we feesten!


Estafette 2016

02/07/2016 – 08/07/2016

DE SPONSORS


Tot slot willen we onze talrijke sponsors nog hartelijk bedanken voor de

financiële en/of logistieke steun:

Documents

Estafette 5 x Be(h)ringe(n) Internationaal