Upload
jfas
View
218
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
De Nota Bene is het verenigingsblad van de Juridische Faculteit der Amsterdamsche Studenten (JFAS) en wordt vier maal per jaar uitgegeven.
Citation preview
Opinie
Link up.
Delicious
Slash Dot
Newsvine
Yahoo
Microsoft
App Store
Qik
Tumblr
Behance
Friendster
RSS
Flickr
MySpace
Mixx
FriendFeed
SlideShare
Yahoo Buzz
MSN
Amazon
Vimeo
WordPerss
Design Float
Bebo
StumbleUpon
Skype
YouTube
Netvibes
Apple
Last.fm
Viddler
Blogger
Deviant Art
Squidoo
Retweet
Digg
Technorati
Google Talk
AOL
MobileMe
Mister Wong
Virb
Posterous
Design Bump
Share This
Update #1
Update #2
Google Buzz
Ebay
Gowalla
Podcast
Button Red
Picasa
Feedburner
ICQ
Paypal
Button Blue
Button White
Bing
WordPress (blue)
Metacafe
Heart
Button Orange
Button Light Blue Button Yellow
Meetup
Drupal
Yelp
Star
Green
IconDock Foursquare
Identi.ca
Ember App
Hyves
Vind je het een spannende uitdaging om hechte relaties op te bouwen met gerenommeerde, internationale cliënten? Wil je de grenzen van je praktijkgebied verleggen naar een breed spectrum van sectoren? Heb je het talent, inzicht én de energie om de meest complexe transacties succesvol af te ronden? Link dan met Linklaters! Wij zijn een wereldwijd, toonaangevend kantoor met advocaten, notarissen en fiscalisten. We zijn altijd op zoek naar jong toptalent. Dus als jij carrière wilt maken in een open en toegankelijke omgeving, waarin pragmatisme en vernieuwend denken centraal staan, bekijk dan onze stagemogelijkheden en vacatures op www.linklatersgraduates.nl
MASTER SIGN OFF Job No. 312152Holland Size: 297x210 [+3] Date: 14.09.11 Media: Holland Operator: RH Stored: MacStore/Linklaters/Advertising
PROOF NO. 1 AW CDM CW AD CDs AH Client
312152Holland_A4.indd 1 15/09/2011 13:10
3
Het voornemen om een editie van de Nota Bene te wijden aan het Koningshuis kwam voort uit het idee
dat het instituut aan de vooravond van grote veranderingen staat. Al jaren wordt gespeculeerd over de
abdicatie van onze Koningin. In april zit Koningin Beatrix – haar naam betekent “zij die gelukkig maakt”
– alweer 32 jaar op de troon. Daarnaast is de politieke rol van een ondemocratisch gekozen orgaan al
jaren een heikel punt. Steeds laait de discussie op of de Koning niet slechts een ceremoniële rol moet
gaan spelen. Maar ook de schandalen rondom het Koningshuis hebben geleid tot veel kritiek in de
laatste jaren. Met name de discussie over de kosten van ons Koningshuis laaide op naar aanleiding van
de onderhoudskosten van het jacht ‘De Groene Draeck’ en het huis in Mozambique van Prins Willem-
Alexander en Prinses Maxima. Enkele onderwerpen schepte het zelfs tot ‘affaire’ of ‘gate’, zoals de
Zorreguieta-affaire, Margarita-gate en Mabel-gate.
Deze editie van de Nota Bene zou de teneur van de ‘vooravond’ uitlichten. Met name de rol die ons
Koningshuis in zijn huidige vorm en samenstelling zou moeten spelen in de politiek en samenleving staat
centraal in deze editie. Maar discussie in Nederland over deze rol staat sinds de gebeurtenissen van 17
februari 2012 even stil.
Vrijdagmiddag, 17 februari 2012, stromen de eerste geruchten binnen dat ‘een lid van het Koninklijk
huis in een lawine terecht is gekomen’. Omstreeks kwart voor vier die middag, bevestigt de
Rijksvoorlichtingsdienst dat Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Friso slachtoffer is geworden van een
lawine in het skigebied Lech, waar de Koninklijke familie al tientallen jaren haar vakanties viert. Rond
12:15 wordt hij bedolven door de lawine en na 25 minuten wordt hij onder de sneeuw vandaan gehaald.
De prins heeft een hartstilstand en reddingswerkers reanimeren hem 50 minuten lang. Ondertussen
wordt hij overgebracht naar het academisch ziekenhuis in Innsbruck. Een week lang is de toestand van
Prins Friso ‘stabiel, maar niet buiten levensgevaar’.
Precies een week na het tragische ongeluk geeft het hoofd van het team van behandelend artsen van
Prins Friso in het Landeskrankenhaus te Innsbruck een toelichting op de diagnose en prognose van de
gezondheidstoestand van de Prins. Het nieuws is uiterst somber. Er wordt verklaard dat een reanimatietijd
van 50 minuten erg lang is, wellicht zelfs te lang. Tevergeefs is gehoopt dat de lichte onderkoeling
van de hersenen tegen al te grote schade zou beschermen. Het zuurstofgebrek heeft geleid tot ernstige
hersenbeschadiging en het is onzeker of Prins Friso ooit weer bij bewustzijn zal komen.
Maartje Stabel
Hoofdredacteur Nota Bene 2011-2012
HOOfdredactiOneel
4
ACTUALITEIT
3 Hoofdredactioneel
6 Activiteitenkalenderencolofon
25 Dewrijvingtussenhetkoninklijkhuisendeburger:kapitaalversussentiment De tirannie van een monarchie
OPINIE
9 WildersenBeatrix:eenmoeizamerelatie
15 HetKoninklijkHuis;eengeldverslindendinstituut? Column door Jaimy Lankman
31 Eendubbeltjeopzijnkant
p.11p.9 p.25p.15
5
RUBRIEKEN
7 GeenprivacyvoorBeatrix De uitspraak van het EHRM in Von Hannover tegen Duitsland nr. 2
12 Degrotevraag;wanneertreedtzeaf?
13 Detoetsderkritiek Hoe zit het eigenlijk met het intellect van onze royals?
21,30en41Wistjedat…
22 FotopaginaHetSneeuwbal
27 Hetwaremotiefvandewaxinelichthoudergooieronthuld Erwin L.: Dorpsgek of criticaster van het VOC-verleden?
38 BoekeloutlinestheDutchapproachtocorporateculture Van de kantoren
42 FotopaginaValentijnsborrel
43 FotopaginaVoorjaarsborrel
VERDIEPING
17 Deontkroningvandekabinetsformatie Over de rol van de Koning in de kabinetsformatie
35 DeKoninginhetstrafrecht
inHOud
p.13 p.27p.17
6
Activiteitenkalender6 april:
Themaronde – bezoek aanLoyens & Loeff
10 april:
Themaronde – bezoek aan De Brauw
13 april:
Sluiting sollicitatie JFAS Bestuur
18 april:
JFAS Dies
19 april:
Themaronde – bezoek aan Stibbe
20 april:
Alumniborrel
24 april:
Themaronde – Recruitmentdiner
27 april t/m 8 mei:
Masterreis naar São Pauloen Rio de Janeiro
10 & 11 Mei:
Merger & Acquisition:Merging Law and Finance
16 mei:
Bezoek aan Kennedyvan der Laan
17 mei:
Eindborrel
Extra informatie over activiteiten vind je op www.jfas.com.
ColofonDe Nota Bene is een uitgave van de Juridische Faculteit der Amsterdamsche Studenten, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en verschijnt vier maal per jaar.
HoofdredactieMaartje Stabel
EindredactieVincent de Haan
RedactieLaura Aalders Salima Guettache Stasja OlejniczakDaan Barbiers Tarek Hiemstra Veysi TasValeria Boshnakova Bas Kentie Melle TimmersEline Botter Jaimy Lankman Rogier van der Wolk
OverigebijdrageBoekel de Nerée Bouke Knop
AdverteerdersBoekel de NeréeDe Brauw Blackstone WestbroekLinklaters LLPMinisterie van Financiën
SponsorexploitatieJeroen Postma
VormgevingWillem Don, willemdon.nl
DrukkerijGrafiplan Nederland B.V. te Grootebroek
JFASBestuurJeroen Postma – Voorzitter – [email protected] Heldens – Vice-voorzitter – [email protected] Kwakkelstein – Penningmeester – [email protected] Stuart - Secretaris – [email protected] Davelaar – Commissaris intern – [email protected] ter Linden – Commissaris extern – [email protected] Stabel – Hoofdredacteur Nota Bene – [email protected]
Juridische Faculteit der Amsterdamsche StudentenOudemanhuispoort 4Kamer A2.041012 CN AmsterdamTel: 020-5253441Email: [email protected]: www.jfas.com
MetdankaanAlle bestuursleden en sponsoren die deze Nota Bene hebben gemaakt. De gepubliceerde artikelen in de Nota Bene vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de mening van de voltallige redactie. Reacties op artikelen worden met belangstelling tegemoet gezien op [email protected]. Wil je schrijven voor de Nota Bene? Mail dan naar [email protected]. Heb je de Nota Bene niet ontvangen of zijn je adresgegevens gewijzigd? Mail dan naar [email protected].
7
Door Salima Guettache
Op 24 februari bereikte het treurige nieuws ons
kikkerlandje: Prins Friso – die een week eerder onder
een lawine bedolven raakte – heeft ernstig hersenletsel
opgelopen en komt mogelijk nooit meer bij bewustzijn. Om
deze tragische gebeurtenis te verwerken heeft de Koninklijke
familie de media verzocht om hun privacy te respecteren en hen
met rust te laten. Moeder Beatrix kan echter als Koningin haar
recht op privacy beter gedag zeggen.
Privélevenversusvrijheidvanmeningsuiting
Artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de
Mens (EVRM) bepaalt: ‘Een ieder heeft recht op respect voor
zijn privé leven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en
zijn correspondentie.’ In principe geldt dit recht voor iedereen,
inclusief de leden van de Koninklijke familie. Maar een ander
grondrecht brengt dit recht in gevaar, namelijk het recht op
vrijheid van meningsuiting, neergelegd in artikel 10 van het
Verdrag. Wanneer deze twee rechten met elkaar botsen, rijst de
vraag welk van de twee voorrang heeft. Het recht van de leden
van het Koningshuis op respect voor het privé leven, of het recht
van de media op vrijheid van meningsuiting? Het Europees Hof
voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft hier recentelijk een
oordeel over geveld in het arrest Von Hannover v. Germany no.
2.1
Hannoverv.Germanyno.2
Deze zaak betreft de Monegaskische Prinses Caroline von
Hannover die samen met haar man gefotografeerd werd tijdens
een skivakantie. De foto’s zijn vervolgens samen met een artikel
over de slechte gezondheid van Prins Rainier van Monaco –
haar vader – in de Duitse bladen Frau im Spiegel en Frau Aktuell
gepubliceerd. De Prinses vindt de publicatie van deze foto’s een
Geen privacy voor BeatrixdOssier kOningsHuis
8
schending van haar recht op privacy. Het Hof denkt hier echter
anders over, en toetst aan een aantal criteria:
• De foto’s dragen bij aan het publieke debat;
de gezondheidstoestand van Prins Rainier van
Monaco was een veelbesproken onderwerp, dat
heel het volk bezighield.
• De foto’s betreffen een bekend publiek figuur:
Prinses Caroline von Hannover, die door haar
status een grote mate van bekendheid geniet.
• De foto’s zijn onder ‘normale’ omstandigheden
genomen; dat wil zeggen dat de foto’s niet stiekem
zijn genomen en ook niet onder bedreigende
omstandigheden, zoals door achtervolgende
paparazzi.
Verder keek het Hof ook naar de vorm en inhoud van de
publicatie, de gevolgen ervan en de manier waarop over de
persoon bericht werd. Al met al komt het EHRM tot de conclusie
dat er geen sprake is van een schending van artikel 8 EVRM
en dat in deze zaak het recht op vrijheid van meningsuiting
prevaleert boven het recht op privacy. Dit arrest raakt ook de
leden van ons Koningshuis. Hun recht op privacy zal, wanneer
voldaan is aan de bovengenoemde criteria, moeten wijken voor
de persvrijheid.
DeOranjesmoetenmeerdulden
Een ieder heeft recht op respect voor zijn privé leven, zo luidt
artikel 8 EVRM. Voor de gewone burger een vanzelfsprekend
recht, voor leden van het Koningshuis een aangetast grondrecht.
De Oranjes moeten meer dulden, puur vanwege hun bloed.
Wanneer het publieke debat dit verlangt, moet het respect voor
het privé leven wijken voor de persvrijheid. Koningin Beatrix
en Prinses Mabel, kunnen dus op nog meer persmomentjes
rekenen, of ze dit nu willen of niet. Zelfs de mediacode zal geen
bescherming meer kunnen bieden na de uitspraak van het Hof.
Ieder mens heeft een privé leven, maar niet ieder mens heeft er
altijd recht op.
Noten
1 EVRM 2 februari 2012, nr. 40660/08 en 60641/08 (Von
Hannover v. Germany no. 2).
‘Het recht op vrijheid van meningsuiting prevaleert
boven het recht op privacy’
9
Door Tarek Hiemstra
Wilders en Beatrix hebben geen goede
verstandhouding met elkaar. Dat Wilders niet blij
is met Beatrix als staatshoofd, blijkt vooral uit de
openbare kritiek die hij diverse malen via Twitter heeft geuit. De
manier en de toon waarop hij dit doet wordt door veel mensen
ervaren als respectloos. Dat Beatrix het niet goed kan vinden
met de heer Wilders zal ze natuurlijk nooit in zoveel woorden
zeggen. Het is hier in Nederland niet erg gebruikelijk dat het
staatshoofd zijn eigen mening geeft, zeker niet wat betreft
politieke onderwerpen, dus blijft het vooral speculeren. Zo
schreef BN DeStem op 30 april 2010, dat Beatrix eigenlijk had
willen aftreden, maar daar voorlopig nog van afziet, vanwege
het onstabiele politieke klimaat. Vooral de sterke opkomst van
de PVV zou zij als een bedreiging ervaren aldus ‘een uiterst
betrouwbare bron binnen de hofhouding’, die uiteraard
anoniem wil blijven.1
Moeten wij de kritiek van de heer Wilders serieus nemen, of
is het vooral een hoop geschreeuw, met weinig inhoud om op
een goedkope manier kiezers te winnen, zoals we inmiddels
allemaal gewend zijn van deze politicus? Een aantal van
deze kritiekuitingen op de koningin en het koningshuis wil ik
hieronder bespreken en vervolgens zal ik eindigen met de meest
recente daarvan: kritiek op een hoofddoekdragende Beatrix.
Hier ontstond veel commotie over, niet alleen omdat Wilders
van alle kanten werd aangevallen (inclusief door zijn eigen
achterban), maar ook omdat Beatrix hierop reageerde door haar
eigen mening over de kwestie te geven.
25december2007: Wilders heeft kritiek op de Kersttoespraak van
de koningin. Vooral het deel van de toespraak waarin ze letterlijk
zei “grofheid in woord en daad tast de verdraagzaamheid aan”
vatte Wilders persoonlijk op. Hij zei dat de Koningin “als een
haas” uit de regering gezet moet worden.2
Het citaat uit de kersttoespraak vind ik geen persoonlijke aanval,
ik zie dit ook meer als een vaststaand feit. Als Wilders zich
hierdoor aangevallen voelt geeft hij dus toe dat hij opzettelijk
grof is en de verdraagzaamheid daadwerkelijk aan het aantasten
is.
16 september 2009: Tijdens de algemene beschouwingen uit
Wilders kritiek op het koningshuis en stelt voor om 20% op het
Koningshuis te bezuinigen.3
Terechte kritiek van de heer Wilders lijkt mij. In 2009 bleek dat
er in 2007 maar liefst 119 miljoen euro werd uitgetrokken voor
het Koningshuis en dat is natuurlijk een hoop geld.4 Men kan
zich afvragen of elke euro die hiervoor wordt uitgetrokken ook
echt noodzakelijk is. Op 30 juni 2008 is hier al eens eerder over
gedebatteerd in de Tweede Kamer.5
1september2011: Wilders presenteert een wetsvoorstel waarin
hij de macht van het staatshoofd wil inperken. Hij wil dat de
politieke macht van het staatshoofd tot een minimum beperkt
zal worden, dus de koningin zou ook geen informateur meer
mogen aanwijzen. Tevens wil hij een einde maken aan de
onschendbaarheid van het staatshoofd.6
Ook hier ben ik het wel mee eens. Ons koningshuis is nu eenmaal
niet democratisch gekozen en de leden van het koningshuis
zouden dus geen politieke functies moeten vervullen. Een
adviserende functie zou ik persoonlijk wel acceptabel vinden.
Maar als de koningin geen informateur meer zou mogen
aanwijzen, zal eerst uitgezocht moeten worden wie deze taak
dan het beste zou kunnen vervullen.
25 december 2011: Opnieuw laat Wilders weten het totaal niet
eens te zijn met de kersttoespraak. Deze toespraak zou veel te
‘groen’ zijn, omdat de koningin sprak over duurzaamheid en
geldzucht in de samenleving. Als reactie stuurde Wilders een
tweet: “Mijn hemel is de Majesteit stiekum [sic] lid geworden
van GroenLinks?”7
Wilders en Beatrix:een moeizame relatie
Wilders: ‘Mijn hemel is de Majesteit lid geworden van
GroenLinks?’
dOssier kOningsHuis
10
Deze kritiek slaat helemaal nergens op, het onderwerp
duurzaamheid aankaarten heeft naar mijn mening ook weinig
met politiek te maken aangezien elke politieke partij (op de PVV
zelf na misschien) duurzaamheid een belangrijk onderwerp
vindt. Alleen de manier waarop men dit wil realiseren
verschilt: de ene partij wil koste wat kost hierin investeren en
andere partijen stellen als voorwaarde dat dit zoveel mogelijk
economisch rendabel moet zijn. Daarnaast gingen veel retweets
over het woord ‘stiekum’ dat natuurlijk geen Nederlands woord
is.
8 januari 2012: Koningin Beatrix bezoekt een moskee tijdens
een staatsbezoek in Abu Dhabi. Tijdens dit bezoek draagt ze uit
respect een hoofddoek. Wilders is hier boos over, noemt het een
‘trieste wanvertoning’ en stelt zelfs Kamervragen. Beatrix zou
hierop gereageerd hebben door tegen journalisten van de NOS
te zeggen dat ze de kritiek ‘onzin’ vindt. “Tweederde van de
studenten en werknemers in Oman is vrouw en juist zij hebben
alle kansen om zich te ontwikkelen”.8 De Telegraaf heeft het zelfs
over ‘echt onzin’.9 Ze zou tevens het volgende gezegd hebben:
“Waar moet ik me tegenwoordig nog door laten verrassen,”
gevolgd door een diepe zucht.10
Is de kritiek van Wilders terecht? En kan ons staatshoofd hier
zomaar op reageren door haar eigen mening te verkondigen
tegenover journalisten? Allereerst ben ik van mening dat de
kritiek van Wilders ronduit belachelijk is. Is het niet zo dat
de PVV juist altijd aanmoedigt om je aan te passen aan de
Nederlandse cultuur omdat je je in Nederland begeeft? De
koningin was daar als gast en als gast dien je toch zoveel als
mogelijk respect te tonen voor andere gebruiken en tradities?
Zou het staatshoofd dan het slechte voorbeeld moeten geven
en het omgekeerde moeten doen? Nee, ik denk dat de koningin
volledig juist heeft gehandeld en het goede voorbeeld heeft
gegeven. Na forse kritiek, zelfs vanuit zijn eigen achterban heeft
Wilders toegegeven (weliswaar op een besloten bijeenkomst)
een fout te hebben gemaakt.11
Maar dan nu de reactie van onze koningin: mocht zij, ook al
was de kritiek van Wilders nog zo belachelijk, wel reageren
op deze kwestie en indirect laten weten dat ze het niet eens is
met de PVV door een diepe zucht te slaken? Ook hier kwam
‘Is het dragen van een hoofddoek in een
moskee niet conform de standpunten van de PVV, namelijk dat men
zich aanpast aan decultuur van het land
waarin men zichbegeeft?’
11
veel kritiek op, omdat de uitspraken van ons staatshoofd onder
de ministeriële verantwoordelijkheid vallen, zoals bepaald is
in onze Grondwet. In principe kan de koningin doen waar ze
zin in heeft, omdat ze onschendbaar is. Maar ze zal uiteraard
heel voorzichtig omgaan met deze onschendbaarheid want
alles wat ze doet of zegt valt onder de verantwoordelijkheid
van de ministers (art. 42 lid 2 Grondwet) en de koningin vormt
samen met de ministers de regering (art. 42 lid 1 Grondwet).
Aangezien de regering naar buiten toe een eenheid dient te
vormen (homogeniteitsbeginsel) zal de mening van de koningin
altijd moeten aansluiten bij het beleid van de regering. Met
andere woorden, de Minister-president zal altijd de woorden
van het staatshoofd dienen te verdedigen en proberen goed te
praten, ook al is hij het er zelf niet mee eens. Ik vind daarom
dat het niet wenselijk is dat de koningin in het openbaar haar
mening verkondigt.
Noten1 Johan van Uffelen, ‘Beatrix overwoog dit jaar af te treden’, BN DeStem, 30 april 2010, http://www.bndestem.nl/algemeen/binnenland/6622326/Beatrix-overwoog-dit-jaar-af-te-treden.ece.2 Partij voor de Vrijheid, ‘PVV wil koning buiten regering plaatsen’, http://www.pvv.nl/index.php/component/content/article/7-nieuws/719-wilders-wil-koningin-buiten-regering-plaatsen.html.3 ‘Wilders: Koningshuis moet inleveren’, DePers, 16 september 2009, http://www.depers.nl/binnenland/337552/Koningshuis-moet-inleveren.html.4 ‘Kosten koningshuis: 119 miljoen in 2008’, de Volkskrant, 15 mei 2009, http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/335319/2009/05/15/Kosten-koningshuis-119-miljoen-in-2008.dhtml. 5 Robin van der Kloor en Carla Joosten, ‘Koningshuis: alle bonnetjes via Balkenende’, Elsevier, 1 juli 2008, http://www.elsevier.nl/web/10194599/Nieuws/Nederland/Koningshuis-alle-bonnetjes-via-Balkenende.htm.6 Dirk Wijnand de Jong, ‘PVV wil rol staatshoofd beperken – uit regering en geen onschendbaarheid’, NRC Handelsblad,
1 september 2011, http://www.nrc.nl/nieuws/2011/09/01/pvv-wil-rol-staatshoofd-beperken-uit-regering-en-geen-onschendbaarheid/.7 Heleen van Lier, ‘Wilders: Mijn hemel is de Majesteit lid geworden van GroenLinks?’, de Volkskrant, 25 december
2011, http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3094281/2011/12/25/Wilders-Mijn-hemel-is-de-Majesteit-lid-geworden-van-GroenLinks.dhtml.8 Marieke de Vries, ‘Koningin verdedigt hoofddoek Golfstaten’, NOS, 12 januari 2012, http://nos.nl/artikel/330038-koningin-verdedigt-hoofddoek-golfstaten.html.9 ‘Koningin haalt schouders op voor hoofddoek’, De Telegraaf, 12 januari 2012, http://www.telegraaf.nl/binnenland/11288641/__Koningin__PVV-commotie_onzin__.html. 10 ‘Koningin: commotie over hoofddoek ‘echte onzin’’, de Volkskrant, 12 januari 2012, http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2824/Politiek/article/detail/3117138/2012/01/12/Koningin-commotie-over-hoofddoek-echte-onzin.dhtml.11 ‘Wilders geeft fout over Beatrix toe’, RTL nieuws, 18
januari 2012, http://www.rtl.nl/%28/actueel/rtlnieuws/binnenland/%29/components/actueel/rtlnieuws/2012/01_januari/18/binnenland/wilders-geeft_fout-over-hoofddoek-toe.xml.
dOssier kOningsHuis
12
De grote vraag;wanneer treedt ze af?
Door Eline Botter
Het is een ware hobby van speculanten in de media:
dé datum waarop koningin Beatrix de kroon
zal overdragen aan prins Willem-Alexander.
Gebaseerd op het ene plausibele feit na het andere, maar
de genoemde data gingen allen ‘geruisloos’ voorbij.
Abdicatie
De abdicatie, de troonsafstand, vond niet plaats op de 70e
verjaardag van de koningin. Niet op 27 april 2009, de dag
waarop prins Willem-Alexander 42 werd en tevens de leeftijd
dat koningin Beatrix de troon besteeg of 3 dagen daarna toen
ze 30 jaar aan het bewind was. Niet op 09-09-’09 wegens de
mooie symboliek. Ook niet recentelijk op 31 januari 2012, haar
74e verjaardag en 32 jaar nadat haar moeder Juliana aftrad.
Moet 2012 dan hét jaar worden? Volgens sommigen wel.
Onder andere het benoemen van Chris Breedveld als nieuwe
directeur van het Kabinet der Koningin, het ‘gunstige’ politieke
klimaat en het feit dat de drie dochters van Willem-Alexander
en Máxima naar school gaan en zij afstand hebben gedaan van
de omstreden villa in Mozambique, maken de verwachtingen
hooggespannen. Daarentegen is dit ook het jaar waarin Herman
Tjeenk Willink is afgetreden als vicepresident van de Raad van
State en daarmee een belangrijke adviseur van de koningin. Het
zal niet ideaal zijn als koning aan te treden met een nog niet
volledig ingewerkte nieuwe adviseur. Tevens rijst op dit moment
de vraag wat voor rol de huidige situatie van Prins Friso zal spelen.
Wordt het dan toch 2013? Of 2015? Tussen 1813 en 1815
werd het fundament gelegd voor het huidige Nederland en
dit zal uitgebreid gevierd gaan worden met festiviteiten tussen
november 2013 en september 2015. Zou één van deze data dan
dé datum zijn?
Grondwet
Volgens artikel 24 van de Nederlandse Grondwet (GW) ‘wordt
het koningschap erfelijk vervuld door de wettige opvolgers
van Koning Willem I, Prins van Oranje-Nassau’ en ‘gaat het
koningschap bij overlijden van de Koning krachtens erfopvolging
over op zijn wettige nakomelingen’ (artikel 25 GW). Krachtens
artikel 27 GW kan er ook afstand gedaan worden van het
koningschap; dit leidt ook tot erfopvolging. Waar in Nederland
abdicatie zeer gebruikelijk is, zowel koning Willem I, koningin
Wilhelmina en koningin Juliana traden op deze wijze af, is dit
dus geen verplichting. Koning Willem II en Willem III bleven
koning tot hun overlijden, deze optie hoeft koningin Beatrix niet
uit te sluiten.
Het zal duidelijk bij speculeren over abdicatiedata
moeten blijven. Om bij de woorden van premier
Mark Rutte te blijven: “Daar gaat maar één persoon
over en dat is het staatshoofd, de monarch.”1 Wellicht
niet tot verdriet van de vele speculanten, want het
blijft schijnbaar toch een intrigerende bezigheid.
Noten
1 Mehtap Gungormez, ‘’Opmerkelijke’ benoeming
in Kabinet der Koningin’, Elsevier, 27 januari 2012,
http://www.elsevier.nl/web/Stijl/Society/328956/
Opmerkelijke-benoeming-in-Kabinet-der-Koningin.
htm.
13
Door Stasja Olejniczak
Nieuwsgierig naar de scriptie van onze toekomstige
koning? Pech gehad! Zijn scriptie zit achter slot en
grendel. Best raar, als je bedenkt dat jouw scriptie
openbaar wordt, of al is. Maar als schrijver heb je natuurlijk
auteursrecht en kun je aangeven daar geen behoefte aan te
hebben. Blijkbaar was dat het geval bij Willem-Alexander.1 Komt
dat omdat hij bang was voor de kritiek die zou gaan volgen? Er
zijn natuurlijk genoeg tegenstanders van de monarchie die het
maar wat leuk zouden vinden om de zoon van de koningin af te
kraken.2 Of was de scriptie simpelweg niet goed genoeg, en is hij
gematst? Het was in ieder geval genoeg stof voor flinke roddels
over de intellectuele capaciteiten van de prins. Wat heeft de
rest van de Koninklijke familie eigenlijk voor academische titels
achter hun naam staan? Hoe zijn die verkregen en wat stellen
die titels eigenlijk voor? Oké, het is niet netjes om te gissen naar
het intellect van onze Royals... Maar wel leuk!
Willems oma Juliana heeft mogen studeren, nadat ze tot haar
achttiende privéonderwijs genoot. Ze is na twee jaar gestopt
en heeft daarmee haar studie niet afgemaakt. Ieder “normaal”
persoon die zijn opleiding niet afmaakt krijgt niets (behalve
een boete), maar Juliana wel! Zij kreeg namelijk van de
Universiteit Leiden (en later van de Universiteit Groningen) een
eredoctoraat. Wat betekent een eredoctoraat precies? Het is een
soort cadeautje van de universiteit voor sommige mensen die
niet jaren hebben lopen bikkelen voor hun titel. Universiteiten
willen graag bekende namen aan zich binden (Mohammed
Ali, Bob Dylan en Albert Heijn zijn ook in het bezit van deze
eretitel).3 Juliana heeft hiermee in totaal tien van deze papiertjes
mogen ontvangen.4 Geïnteresseerd in deze doctorsgraad? In
Groot-Brittannië schijn je ze te kunnen kopen, door een mooi
bedrag te doneren aan de universiteit naar keuze.5
Juliana’s dochter Beatrix heeft minstens zeven keer een
eredoctoraat geweigerd omdat zij vond dat je deze titel moest
verdienen.6 In 2005 ontving ze toch haar erediploma van de
Universiteit Leiden, vanwege de inhoud die zij geeft aan het
vrijheidsbegrip.7 Daarnaast heeft zij ook haar kandidaatsexamen
(nu bachelor) rechten en haar doctoraal examen (nu master)
rechten vrije studierichting. Ook heeft ze meerdere colleges
gevolgd, waaronder theoretische en toegepaste sociologie,
rechtswetenschap, economie, parlementaire geschiedenis,
De toets der kritiek
‘Het is niet netjes om te gissen naar het intellect
van onze Royals…Maar wel leuk!’
Beatrix en haar moeder Juliana bij de uitreiking van haar diploma in 1961.
dOssier kOningsHuis
14
staatsrecht, cultuur van Suriname en de Nederlandse Antillen,
het Statuut van het Koninkrijk, actuele internationale staatkunde,
volkenrecht en Europees recht. Zo blijkt dat onze koningin een
leergierige studente was.
Ben jij leergierig en is je interessegebied zo groot dat je
geïnteresseerd bent in “De Nederlandse reactie op de
beslissingen van generaal de Gaulle om uit de organisatie van
de N.A.V.O te treden”? Je kan de prins natuurlijk altijd een
verzoek sturen om een kijkje te nemen in zijn scriptie. Hoop op
een positief antwoord en oordeel zelf of Willem-Alexander met
recht de toets der kritiek heeft doorstaan!
Noten
1 Max Pam, ‘Drs. W.A. van Oranje over De Gaulle’, het Parool,
30-01-2010, http://www.maxpam.nl/2010/02/drs-w-a-van-
oranje-over-de-gaulle/.
2 H.L. Wesseling, ‘Over de prins regeert het geleuter’, de
Volkskrant, 26-02-2010, http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2694/
Media/archief/article/detail/978828/2010/02/26/Over-de-
Prins-regeert-het-geleuter.dhtml.
3 Robert Stiphout, ‘Hoger onderwijs: Inflatie van een
eretitel’, Elsevier, 31-10-2007, http://www.elsevier.nl/web/
Artikel/177418/Hoger-onderwijs-Inflatie-van-een-eretitel.
html.
4 Parlement & Politiek, Onze koningen en koninginnen sinds
1813, Koningin Juliana, http://www.parlement.com/9291000/
biof/10002.
5 ‘Eredoctoraten zijn in Nederland niet te koop, in Engeland
wel’, Trouw, 27-07-1999,
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/
detail/2547581/1999/07/27/Eredoctoraten-zijn-in-Nederland-
niet-te-koop-in-Engeland-wel.dhtml.
6 Jutta Chorus en Robert Giebels, ‘Een moeder met een
funny job’, NRC Handelsblad, 29-04-2005, http://vorige.nrc.
nl/binnenland/article2129800.ece/Een_moeder_met_een_
funny_job...
7 Parlement & Politiek, Onze koningen en koninginnen sinds
1813, Koningin Beatrix, http://www.parlement.com/9291000/
biof/10002.
‘Juliana maakte haar stu-die niet af, maar ontving
tien eredoctoraten’
Koningin Juliana… maar liefst tien eredoctoraten.
15
Door Jaimy Lankman
Het is 15 juni 1957, de dag dat Koningin Beatrix ‘De
Groene Draeck’ van het Nederlandse volk cadeau
krijgt ter ere van haar 18e verjaardag. De Koningin
maakt daar, samen met andere leden van het Koninklijk Huis,
tot op de dag van vandaag nog steeds gretig gebruik van.1 Echter
raakt dit mooie zeiljacht steeds meer in opspraak wegens de
hoge onderhoudskosten. Helaas blijft het hier niet bij, want
de Koningin heeft in een jaar tijd voor ‘maar’ 24 miljoen euro
gedeclareerd voor het gebruik van auto’s, paleizen, hofpersoneel
en paarden.2 De vraag die hierbij naar boven rijst, is: dient
er bij deze familie óók niet flink bezuinigd te worden? Dezer
dagen debatteert de Tweede Kamer nog steeds over deze hoge
kostenpost.
De overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking steunt
dan wel het Oranjehuis, maar vindt daarentegen ook dat het
Koninklijk Huis te veel geld kost.3 Dat is ook niet zo gek als er
wordt gezegd dat de kosten in 2008 119 miljoen euro waren.4 De
kosten worden onder andere opgedeeld in de uitkeringen aan
Koningin Beatrix, Prins Willem-Alexander en zijn echtgenote
Prinses Maxima. Deze drie leden hebben vrijstelling van de
belastingplicht, behalve voor het privé vermogen.
Los van het inkomen zijn er nog allerlei andere kosten. Daarbij
kan gedacht worden aan een bedrag van 17,5 miljoen euro voor
‘overige personele kosten’. Verder is er ook nog een bedrag van
1,4 miljoen euro gereserveerd voor vliegkosten.5 Echter, in een
tijd van crisis dient een vorst meer dan ooit het goede voorbeeld
te geven. Volgens Kempers, hoogleraar Sociologie van Kunst
aan de Universiteit van Amsterdam, was de moraal in de
Middeleeuwen van de vorst cruciaal. “Machiavelli verdedigde
het tonen van moraal met machtspolitieke argumenten.”6 Van
oudsher is matigheid een van de deugden die voor vorsten
gelden. Volgens Kempers verdienen de Oranjes dan ook geen
schoonheidsprijs op het gebied van hun uitgavenpatroon. De
vakantievilla in Mozambique, die het kroonprinselijk paar heeft
laten bouwen, kan hierbij als voorbeeld beschouwd worden.7
Mede hierom is het maatschappelijk niet juist dat deze leden
meer dan eens de ethische grenzen onvoldoende lijken te
beheersen.
Toch hebben er afgelopen jaar enkele bezuinigingen
plaatsgevonden. In 2011 heeft het Koninklijk Huis namelijk in
totaliteit 39,2 miljoen euro gekost, wat een vermindering is van
422.000 euro in vergelijking met het jaar 2010.8 De besparingen
worden vooral bereikt doordat de Koningin de onderhoudsbeurt
van het zeiljacht ‘De Groene Draeck’ zelf betaalt en door
een versobering van de privévliegregeling voor de leden van
de familie. Daarnaast wordt er ook inmiddels bezuinigd op
de personeelskosten van de Rijksvoorlichtingsdienst en op de
Koninklijke trein.9 Er kan dus weliswaar gesteld worden dat er
is bezuinigd, maar dat is nog lang niet genoeg. Ook een groot
deel van de oppositie vindt dat er nog steeds te veel voordeeltjes
zijn voor het Koninklijk Huis die onnodig zijn uit hoofde van
Het Koninklijk Huis;een geldverslindend instituut?
‘De Oranjes verdienen geen schoonheids-
prijs voor hunuitgavenpatroon’
dOssier kOningsHuis
16
de desbetreffende functie. Hierbij gaat het onder meer om
privévluchten, gratis wonen in paleizen en belastingvrijstelling
bij erfenissen.
Het is crisis en dat zal iedereen – met name in de portemonnee
– weten. Ook het koningshuis moet er toch echt aan geloven
om te gaan bezuinigen; geen gratis onderhoudsbeurt meer
voor ‘De Groene Draeck’, een vermindering van het aantal
privéreisjes, bezuiniging op de personeelskosten van de
Rijksvoorlichtingsdienst…. Niet alleen het volk dient de
broekriem stevig aan te halen, maar ook het koningshuis dient
zich hieraan over te geven. Matigheid is dan ook een vorstelijk
aanbod dat het Nederlandse volk, in tijden van crisis, van het
Koninklijk Huis kan verwachten.
Noten
1 Albert Hendriks, ‘De Groene Draeck, het zeiljacht van de
Koningin’, Fries Holland Nieuwsdienst, 6 oktober 2009, http://
www.oranjenassau.info/oranjenassau-arrangementen-en-
evenementen-nieuws/de-groene-draeck-het-zeiljacht-van-de-
koningin.html.
2 ‘Beatrix declareerde ruim 24 miljoen euro’, Trouw, 16
mei 2007, http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/nieuws/article/
detail/1407284/2007/05/16/Beatrix-declareerde-ruim-24-
miljoen-euro.dhtml.
3 Roelof Bouwman, ‘Rafeltjes van Oranje’, HP/De Tijd, 27 april
2007.
4 ‘Kosten koningshuis: 119 miljoen in 2008’, de Volkskrant, 15
mei 2009, http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/
article/detail/335319/2009/05/15/Kosten-koningshuis-119-
miljoen-in-2008.dhtml.
5 Kamers tukken 32 123 I , Vergaderjaar 2009-2010,
Vaststelling van de begrotingsstaat behorende bij de begroting
van de Koning, Memorie van Toelichting, p. 7-8, http://media.
rtl.nl/media/actueel/rtlnieuws/2009/Kosten%20Koninklijk%20
Huis.pdf.
6 Bram Kempers, ‘Moet het Koninklijk Huis ook bezuinigen (en
bezittingen delen)?’, NRC Handelsblad, 29 september 2009,
http://weblogs.nrc.nl/expertdiscussies/moet-het-koninklijk-
huis-ook-bezuinigen/.
7 Ibid.
8 Prof. dr. Herman Matthijs, ‘De kostprijs van een monarchie
in Europa’, Vrije Universiteit Brussel, januari 2011, p. 8, http://
www.apache.be/wp-content/uploads/2011/01/monarchie-
2011-FIN.pdf.
9 Kamerstukken 32 123 I, Vergaderjaar 2009- 2010, Vaststelling
van de begrotingsstaat behorende bij de begroting van de
Koning, Memorie van Toelichting, http://media.rtl.nl/media/
actueel/rtlnieuws/2009/Kosten%20Koninklijk%20Huis.pdf.
‘Als het volk debroekriem stevig moet aanhalen, dan zou het
koningshuis dit ook moeten doen’
Koningin Beatrix op het zeiljacht ‘De Groene Draeck’.
17
Door Bouke Knop
In de discussie rond het voortbestaan van het koningshuis
speelt de kabinetsformatie vaak een grote rol. Dit is ook
niet verwonderlijk omdat dit een van de enige overgebleven
taken van de Koning is. Om te spreken van een prerogatief gaat
te ver. Prerogatieven kent onze Koning überhaupt niet, maar wel
bestaat hier nog een zekere vrijheid. In de loop van de afgelopen
zestig jaar, is deze rol vaak bediscussieerd. In dit artikel zal
een schets worden gegeven van de rol van de Koning in de
kabinetsformatie en een verklaring hiervoor. Daarbij worden de
pogingen om deze rol te veranderen ook kort besproken. Tot slot
zal aandacht worden besteed aan een aantal andere Europese
monarchieën en de lessen die hieruit getrokken kunnen worden.
DeNederlandseformatie
Wie de Nederlandse Grondwet doorbladert, vindt geen
duidelijke aanwijzingen voor het verloop van de formatie. Toch
verloopt deze meestal op min of meer dezelfde wijze. Dit proces
is na de Tweede Wereldoorlog ontstaan en wordt nog steeds
aangehouden. De Koning hoort in volgorde van grootte de
fractievoorzitters uit de Tweede Kamer. Daarbij worden de vice-
voorzitter van de Raad van State, de voorzitter van de Tweede
Kamer en andere adviseurs ten paleize uitgenodigd. Vervolgens
benoemt de Koning meestal een informateur. Deze persoon
doet onderzoek naar de mogelijkheden tot coalitievorming.
In feite is deze rol inmiddels al verschoven naar een soort
voorformatie. Als deze fase is afgerond benoemt de Koning
de formateur die de feitelijke formatie doet. Daarna worden
de ministers daadwerkelijk benoemd. Alleen deze laatste stap
is in de Grondwet geregeld. Toch kan niet worden gesproken
van regels van ongeschreven staatsrecht. Hiervoor ontbreekt de
vereiste rechtsovertuiging.1
Verklaringen
Waaruit is deze praktijk nu ontstaan? En waarom speelt
juist de Koning een dergelijke rol? Voor de beantwoording
van deze vragen dienen enkele vaststellingen te worden
gedaan met betrekking tot de Nederlandse staatsinrichting.
Allereerst moet worden vastgesteld dat de noodzaak tot
coalitieonderhandelingen in Nederland samenhangt met het
kiesstelsel. In Nederland wordt de volksvertegenwoordiging
gekozen op basis van evenredige vertegenwoordiging zonder
hoge kiesdrempel. Hierdoor ontstaat een versplinterd politiek
landschap zonder grote partijen die alleen kunnen regeren.
Na de verkiezingen moeten meerdere partijen trachten om
samen toch tot een kabinet te komen. Daarbij is er de – te
bediscussiëren – vaststelling dat Nederland geen democratie in
absolute zin is. Als men onder democratie verstaat dat het volk
zichzelf regeert, is Nederland eigenlijk geen democratie. Er is
namelijk geen sprake van expliciete volkssoevereiniteit. Uit het
systeem van de Grondwet kan worden afgeleid dat de basis voor
de machtsuitoefening in Nederland bij de Koning ligt.2 Het hangt
hiermee samen dat de ministers, oorspronkelijk de raadgevers
van de Koning, rond de Koning gekozen en benoemd worden.
Het volgende punt is de dualistische verhouding tussen
regering en volksvertegenwoordiging. Deze scheiding van
verantwoordelijkheden heeft niet alleen zijn weerslag op de
dagelijkse praktijk. Ook de vorming van de ministersploeg vindt
rond de Koning plaats, op afstand van de Kamer.
Kritiekpunten
Over deze praktijk wordt al decennialang gedebatteerd. De
staatscommissie-Cals/Donner, staatscommissie-Biesheuvel en
de commissie-De Koning hebben de situatie beschreven en
bekritiseerd. De commissies zijn vervolgens tot verschillende
aanbevelingen gekomen. Ook diverse auteurs hebben gewezen
op de tekortkomingen van dit systeem. Hierbij dient een
belangrijk onderscheid in de kritiek te worden aangebracht. De
staatsrechtgeleerde en mede-oprichter van de VVD P. J. Oud
heeft duidelijk aangegeven dat men staatsrecht en staatkunde
De ontkroning van de kabinetsformatie
‘Men kan vaststellen dat het formatieproces in
Nederland wordtomgeven door een nevel
van geheimzinnigheid’
dOssier kOningsHuis
18
uit elkaar moet houden. Het eerste ziet op de vaststelling van
hoe het recht is, het tweede kent een normatievere benadering
van hoe het recht zou moeten zijn.3
Een belangrijk staatsrechtelijk punt van kritiek is het gat in de
ministeriële verantwoordelijkheid dat dit systeem kent. Er is geen
enkele minister verantwoordelijk en dat is een uitzondering op
de algemene regel.4 De uittredend minister-president is geen
verantwoording verschuldigd en de nieuwe premier pas na zijn
benoeming, als het proces al is afgerond. Ook de informateur
is in dit opzicht een doorn in het oog van sommigen. Deze
wordt immers door de Koning benoemd en is ook aan de
Koning verantwoording verschuldigd. Hoewel in het Reglement
van Orde van de Tweede Kamer de mogelijkheid is geschapen
om de informateur uit te nodigen, bestaat hier geen formele
verplichting. Een andere invalshoek die als staatsrechtelijk kan
worden aangemerkt is het benadrukken van het dualisme. Deze
houding kenmerkt zich door het bekritiseren van ontwikkelingen
in de praktijk en kent al een lange traditie. De grote invloed die
politieke fracties achter de schermen bij de formatie hebben
verworven, zijn strijdig met dit dualistische principe.5 Kamer
en kabinet zouden in vanuit dualistisch oogpunt namelijk beter
gescheiden moeten blijven. Dit is dus uitdrukkelijk geen kritiek
op de rol van de Koning maar op de rol van de andere partijen.
De rol van de Koning dient met het oog op de Nederlandse
staatsinrichting geëerbiedigd te worden.
De staatkundige benadering ziet meer beren op de weg. Men
ziet hier vooral problemen in de democratische legitimatie
in het huidige formatieproces. Deze benadering valt uiteen
in twee argumenten. Allereerst dat het handelen van een
ongekozen staatshoofd niet democratisch gelegitimeerd is.6 Hier
ontbreekt dus de legitimatie van het orgaan. Ten tweede kan
worden vastgesteld dat het proces zelf democratische middelen
ontbeert. De volksvertegenwoordiging heeft geen instrumenten
om de formatie te sturen of verantwoordelijken aan te spreken.
De invloed van de kiezer op de uitkomst van de formatie is zo
wel erg gering.7
Ook het gebrek aan openbaarheid van de huidige procedure
is vanuit staatkundig oogpunt een veel gehoord punt van
kritiek. In hoeverre dit aspect samenhangt met de rol van de
Koning valt te betwijfelen. Wel kan men vaststellen dat het
formatieproces in Nederland wordt omgeven door een nevel van
geheimzinnigheid. Deze openbaarheid ontbreekt zowel richting
de Kamer als tegenover de kiezer zelf. Deze openbaarheid
wordt allerminst vergroot door de inzet van een informateur.
De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft
in 2004 bepaald dat de informateur geen bestuursorgaan is.8
Stukken die zich dus onder deze persoon bevinden, hoeven niet
op grond van de Wet Openbaarheid Bestuur openbaar gemaakt
te worden.9
Voorstellen
De voorgaande punten van kritiek bestaan al vele jaren. Er
wordt dan ook al jaren in meer of mindere mate geprobeerd
om het huidige proces aan te passen. Het succes van deze
voorstellen is tot nu toe zeer beperkt gebleven. De voorstellen
van de verschillende commissies zijn door de verantwoordelijke
kabinetten steevast afgewezen. Ook het door de Kamerleden
Van Thijn en Goudsmit ingediende wetsvoorstel om de Kamer
geheel zelfstandig de regie over de formatie te laten voeren, is
afgewezen.
In het debat rond dit wetsvoorstel werd wel een motie van het
‘De kritiek op de rolvan de Koning in de
kabinetsformatie bestaat al vele jaren en er wordt vaak geprobeerd om het
huidige proces aan te passen, het succes van
deze voorstellen is zeer beperkt gebleven’
19
KVP-Kamerlid Eric Kolfschoten aangenomen. Hier werd aan
de Kamer de mogelijkheid geboden om na de verkiezingen
in een debat een formateur aan de Koning voor te dragen. Na
een desillusionerend debat waaruit bleek dat de Kamer het
niet eens kon worden over een voordracht, is dit daarna nooit
meer geprobeerd. Wel is deze mogelijkheid inmiddels in het
Reglement van Orde vastgelegd op voorstel van de Kamerleden
Van der Ham en Van Gent.10 Ook aan gebruik van dit nieuwe
artikel van het Reglement bleek bij de formatie van Rutte I in
2010 geen behoefte.
Eenkortevergelijking
Hoewel er een aantal specifieke eigenschappen ten grondslag
liggen aan het Nederlandse formatieproces, hangt deze wijze
van handelen niet per definitie samen met de vorm van de
constitutionele monarchie. Zo hebben Spanje en Zweden,
mede door een ander kiesstelsel, een geheel andere wijze van
formeren. In Zweden is zoals bekend de Koning volledig van
het formatietoneel verdwenen. Ook in Spanje is de Koning
slechts op de achtergrond aanwezig en heeft het congres een
grote rol in de aanvaarding van een nieuwe premier. Maar zelfs
België kent – naast veel overeenkomsten – ook verschillen.
Hier stemt de Kamer na de benoeming van de ministers over
het pas gevormde kabinet. Dat de Belgische formatie niet tot
de verbeelding spreekt mag een understatement heten. Toch
vergroot het wel degelijk de democratische legitimatie van de
ministerploeg.11
Oplossingen
Allereerst is belangrijk dat men zich afvraagt of men het huidige
proces formeel zou willen veranderen. Hoewel er vaak kritiek op
het systeem wordt geuit, lijkt men het over de gedane voorstellen
zelden eens. Daarbij benut de Kamer nog niet ten volle de
mogelijkheden die hij al heeft. Het feit dat er slechts gebruiken
en conventies gelden rond de formatie, geeft de betrokkenen
een grote vrijheid om dingen anders te doen. Ook is het niet
zozeer de rol van de Koning maar die van de informateur die
door velen als vervelend wordt ervaren. Daarmee kan men zich
De winnaars van de kabinetsformatie in 2010: Minderheidskabinet Rutte maar met gedoogsteun van de PVV.
dOssier kOningsHuis
20
afvragen of deze figuur wel behouden moet blijven. Kritiek op
deze figuur hoort men al sinds het introduceren van deze figuur
vanuit zeer diverse hoeken.
Er zijn toch ook andere mogelijkheden om het gat in de
verantwoordelijkheid te dichten of het democratisch gehalte van
het proces te vergroten. Dat een stemming of debat in de Kamer
over een te benoemen formateur in Nederland tot patstellingen
kan leiden, is in het verleden al bewezen. Daarvoor zou een
belangrijke eigenschap van het Zweedse proces een oplossing
kunnen zijn. Er wordt hier niet gedebatteerd over een voor te
dragen formateur, maar slechts gestemd. Hier wordt de beoogd
premier vervolgens niet aangenomen als een meerderheid vóór
stemt, maar als geen meerderheid tegen stemt. Dit resulteert
in de praktijk vaak in de winnaar van de verkiezingen die de
opdracht tot de formatie krijgt. Dit zou in de praktijk dus niet
wezenlijk anders uitpakken dan nu het geval is. Wel wordt in
één keer helder wie er jegens wie verantwoording verschuldigd
is. Het gaat het bereik van dit artikel te buiten om hier uitvoerig
op in te gaan maar het moge duidelijk zijn dat het laatste woord
over de Koning in de kabinetsformatie niet gezegd is.
Noten
1 A.H.M. Dölle, Over ongeschreven staatsrecht, Groningen,
Wolters Noordhoff, 1988, p. 43.
2 H.G. Warmelink, Gekozen bestuur: democratie op haar smalst,
in: De ontwikkeling en toekomst van de vertegenwoordigende
democratie, Groningen, Rijksuniversiteit Groningen, 2003,
p.79.
3 P.J. Oud, De kabinetsformatie als staatsrechtelijk probleem,
in: Liberaal Reveil, 1964.
4 J.A. Peters, Nieuwe regels van het formatiespel, 2010, op
weblog www.publiekrechtenpolitiek.nl.
5 G.J. Lammers, De Kroon en de kabinetsformatie, IJmuiden:
Vermande-zonen, 1952, p. 149.
6 W. Voermans, Zelfredzaam formeren, in: Tijdschrift voor
Constitutioneel Recht, jaargang 2 (1), 2011, p. 78-82.
7 J.M.L.Th. Cals / A.M. Donner Tweede rapport van de
Staatscommissie van advies inzake de Grondwet en de
Kieswet, Den Haag; Staatsuitgeverij, 1969, p. 170.
8 ABRvS 06-05-2004, AB 2004, 200.
9 Ibid.
10 Kamerstukken II 32759-4.
11 L. Prakke & C.A.J.M. Kortmann (red.) Het staatsrecht van 15
landen van de Europese Unie, Deventer, Kluwer, 2009.
‘Het is niet zozeer de rol van de Koning, maar die
van de informateur die door velen als vervelend
wordt ervaren’
21
• Koningin Juliana de naam ‘Van Buren’ gebruikte voor
restaurantreserveringen? En dat Prins Willem-Alexander onder
diezelfde naam – W.A. van Buren – de Elfstedentocht van 1986
uitreed? Er ontstond nogal wat commotie rond deze tocht. Zo werd
er gesuggereerd dat hij niet de hele tocht schaatste. Daarnaast droeg
hij tijdens de tocht een Marlboro-jas en een Playboy-broek.
• De bijnaam van prof. mr. Pieter van Vollenhoven ‘Hol van Boven’ is?
En de bijnaam van Prins Willem-Alexander ‘Prins Pils’? En die van
Koningin Beatrix ‘Prinses Glimlach’? En de Nederlandse monarchie
onder de regering van Koningin Juliana de bijnaam ‘de fietsende monarchie’ kreeg?
• Prof. mr. Pieter van Vollenhoven het eerste lid van het Nederlandse koningshuis zonder adellijke
titel is?
• Prins Claus lid was van de Hitlerjugend? Hierover ontstond grote commotie in Nederland en
de regering stelde een commissie in om onderzoek te doen naar het oorlogsverleden van Prins
Claus. Uit dit onderzoek kwam geen belastend materiaal naar boven, omdat lidmaatschap van de
Hitlerjugend verplicht was voor Duitse jongens.
• De jongste dochter van Koningin Juliana geboren werd als Maria Christina, met als roepnaam
Marijke en op 16-jarige leeftijd besloot om Christina als roepnaam te gaan gebruiken?
• In het voorjaar van 1975 enkele Zuid-Molukkers Koningin Juliana wilden ontvoeren met als doel de
erkenning van de Republiek der Zuid-Molukken af te dwingen? Zeventien Zuid-Molukse jongeren
stonden terecht en werden veroordeeld tot gevangenisstraffen die opliepen tot 5 jaar.
Wist je dat...?
dOssier kOningsHuis
24
EEn goEdE samEnwErkingis EssEntiEEl
business course
the dealMergers & Acquisitions
Fusies en overnames... het is de eredivisie van de juridische en financiële sector. Het lijkt soms een spel, maar dan wel met de grootste spelers en belangen. Daarom organiseren Abn AMro en De brauw samen The Deal. De business course over Mergers & Acquisitions voor studenten. inschrijven kan t/m 9 april 2012. Van 16 t/m 20 april worden selectiegesprekken gehouden.businesscoursethedeal.nl
advisEEr EEn supErmarktconcErnbij EEn ovErnamE
mErgErs & acquisitions2, 3 En 4 mEi 2012
SKIP_02297_DeBrauw_thedeal_adv.indd 1 2/27/12 3:25 PM
25
actualiteit
De wrijving tussen het koninklijk huis en de burger: kapitaal versus sentimentDoor Melle Timmers
Snackbar Mash, centraal gelegen in De Pijp aan het Gerard
Douplein pal naast café Het Paardje, dreigt te verdwijnen.
Vondel Capital, een investeringsmaatschappij waar Zijne
Hoogheid Prins Bernhard van Oranje-Nassau van Vollenhoven
aandeelhouder is, is eigenaar van het pand en heeft een andere
bestemming met het pand voor ogen, namelijk een luxe
Italiaans afhaalrestaurant. Dit is tegen het zere been van de
snackbarhoudster én veel buurtbewoners. Hun vrees is dat het
kapitaal het (wederom) van het sentiment wint, waardoor De
Pijp minder en minder een volksbuurt wordt en haar charme
verliest.
Al ruim 24 jaar huurt snackbarhoudster Debby Daems, geboren
en getogen in De Pijp, het pand aan het Gerard Douplein. In
2006 werd Vondel Capital eigenaar van het pand. Artikel7:226
BW bepaalt dat koop geen huur breekt, waardoor het feit dat
het pand van eigenaar wisselde in beginsel geen gevolgen
had voor Daems. De huurprijs werd echter verhoogd naar een
marktconforme prijs, een toename van de huur met 400%.
Daems stemde hiermee in omdat een huurverhoging in de lijn
der verwachting lag. De huurprijs was de jaren daarvoor heel
laag gebleven als compensatie voor het feit dat Daems en haar
man het voorheen vervallen pand geheel hadden verbouwd.
Een maand na de huurverhoging werd Daems geconfronteerd
met de mededeling dat de huur zou worden opgezegd omdat
Vondel Capital andere plannen had met het pand, waardoor de
snackbar zou verdwijnen.1 Daems was met stomheid geslagen,
schakelde een advocaat in en een procedure bij de rechter
volgde. De rechter kwam vorig jaar tot de uitspraak dat het
bedrijfseconomisch belang van Vondel Capital zwaarder weegt
dan het belang van Daems en Vondel Capital als eigenaar in
haar recht staat de huur op te zeggen op grond van dringend
eigen gebruik.
Daems liet zich niet uit het veld slaan en tekende hoger beroep
aan, dat later dit jaar dient. “Toegegeven, de buurt is de laatste
jaren dan erg veranderd en er komen nu veel hippe figuren en
snelle jongens hier, maar er moet wel ruimte blijven voor de
buurtbewoners. Het moet hier geen Jordaan worden,” aldus
Daems.2 In afwachting van het hoger beroep verkeert Daems in
onzekerheid. De proces- en advocaatkosten lopen gestaag op en
doordat het toekomstperspectief van de snackbar met betrekking
tot het pand vooralsnog onduidelijk blijft, loont het voor Daems
niet om in de snackbar te investeren. Ook merkt ze op dat het,
met de financiële vergoeding die Daems zou toekomen bij
beëindiging van de huur, in de huidige economische crisis voor
haar onmogelijk is een pand op een dergelijke locatie te huren.
Aangezien ze bij verhuizing van de snackbar ook een groot deel
van haar klantenkring zal verliezen, is de snackbar dan ten dode
opgeschreven.
‘Volgens de rechter weegt het bedrijfs-
economisch belang van de investeringsmaat-
schappij zwaarder dan het belang van snack-
barhoudster Daems’
Debby Daems wordt geïnterviewd door een nieuwsploeg op het Gerard Douplein.
dOssier kOningsHuis
26
Ook bij buurtbewoners leidde het dreigend vertrek van de
snackbar tot commotie. Niet alleen omdat de vrees bestaat dat zij
niet meer zouden kunnen genieten van hun geliefde vette hap bij
snackbar Mash, maar tevens vanuit een breder maatschappelijk
perspectief bezien: een sociale ontmoetingsplek dreigt te
verdwijnen onder invloed van het grote geld. Buurtbewoners
kwamen in actie, wat resulteerde in een grote steunbetuiging
op het Gerard Douplein, geheel buiten Daems om. Ook werd
een petitie getekend tegen ontruiming van de snackbar. Een
woordvoerder van Wijkcentrum Ceintuur drukte het heersende
gevoel als volgt uit: “Het is onbegrijpelijk dat een lid van het
koninklijk huis een kleine ondernemer die gevestigd is in De
Pijp wil laten ontruimen voor eigen financieel gewin. Wij doen
dan ook een beroep op Bernhard en de andere eigenaren om de
procedure in te trekken en ook eens aan het menselijk sociaal
maatschappelijk aspect van deze zaak te brengen.”3
Deze kwestie is een goed voorbeeld van de moelijke positie
waar leden van het koninklijk huis zich in kunnen bevinden.
Enerzijds wordt hen van oudsher het verwijt gemaakt dat ze
teren op de kosten van de belastingbetaler, waardoor ze kunnen
baden in luxe. Anderzijds wordt aangevoerd dat leden van het
koninklijk huis een maatschappelijke voorbeeldfunctie dienen
te vervullen. Een succesvol ondernemer als Prins Bernhard
jr. zou derhalve niet puur uit winstbejag mogen handelen,
maar oog moeten hebben voor de kleine ondernemer die
vaak ternauwernood het hoofd boven water kan houden. Met
name de media hebben de rol van Prins Bernhard jr. uitgelicht,
het gaat hier echter sec om de zakelijke intenties van een
kapitaalkrachtige investeringsmaatschappij tegenover de
belangen van een snackbarhoudster. De juridische strijd tussen
David en Goliath duurt in ieder geval voort.
Noten
1 Bas Paternotte, ‘Van de prins geen kwaad, wie is hier nou de
snackbar?’, HP/De Tijd, 24 maart 2011, http://www.hpdetijd.
nl/2011-03-24/wie-is-hier-nou-de-snackbar.
2 Sonny Motké, ‘Amsterdam Zuid in opstand tegen prins
Bernhard jr., Quotenet, 23 maart 2011, http://www.quotenet.
nl/biz/amsterdam-zuid-in-opstand-tegen-prins-bernhard-jr.
php.
3 Nieuws uit Amsterdam, ‘Petitie tegen ontruiming snackbar
door prins’, 16 maart 2011, http://www.nieuwsuitamsterdam.
nl/2011/03/petitie-tegen-ontruiming-snackbar-door-prins.
‘Het is onbegrijpelijkdat een lid van hetkoninklijk huis een
kleine ondernemer die gevestigd is in de Pijp
wil laten ontruimen voor eigen financieel gewin.’
Prins Bernhard jr.
27de V
erdi
epin
gDoor Rogier van der Wolk
Op 21 september 2010 werd de gemiddelde Telegraaf-
lezer eindelijk eens verwend met spanning en sensatie
op een normaliter oersaaie Prinsjesdag. Terwijl de
FD-followers1 al met klamme handjes hun ouderwetse Sharp
Elsimate EL-220 rekenmachine tevoorschijn hadden gehaald om
het praatje van mannenverslinder Jan Kees de Jager – toentertijd
Demissionair Minister van Financiën – cijfermatig te ontleden,
stond de heer Erwin L. in de Heulstraat. Na een klein uur
wachten had de Gouden Koets van Trix dit punt eindelijk bereikt
en kon de eerder genoemde toeschouwer eindelijk toeslaan.
Met een voortreffelijke bovenhandse strekworp krulde hij een
glazen waxinelichthouder om de beveiligers heen tegen de
koets aan. Waar na afloop sommigen dachten aan een mislukte
reclamestunt van kaarsenfabrikant Bolsius Groep, dachten de
meesten aan een wraakactie voortkomend uit familieproblemen
jegens de overheid, met als representatief boegbeeld Hare
Majesteit. Echter, een jaar later blijkt dat Erwin L. mogelijk
een groot voorvechter is van gelijke rechten voor de mens en
derhalve criticaster van ons VOC-verleden. Volgt u het nog?
Omdat de vervoermiddelen van het Koningshuis altijd uitgebreid
in het nieuws komen (denk aan: de Groene Draeck, militaire
vliegtuigen voor privé gebruik en meer recentelijk ski’s) moest
ook de Gouden Koets onder de loep worden genomen. En dat
vonden ook Mariko Peters en Harry van Bommel, respectievelijk
GroenLinks- en SP-kamerlid, zoals in hun opiniestuk in de NRC
Next van 16 september jl. is te lezen.2
Onze ontoerekeningsvatbaar verklaarde vriend Erwin raakte
met zijn waxinelichthouder van om en nabij de 600 gram het
middenstuk van de koets, precies onder het raam. Het kristallen
voorwerp was dus niet bestemd voor onze hoogheid van vlees
en bloed, maar een illustratie van onze Koning op de zijkant van
het rijtuig daterend van eind negentiende eeuw. En uiteraard,
een beetje patriottisme op zijn tijd is nooit slecht. Maar of wij
dan ook de ‘zwarte’ bladzijden uit onze geschiedenis moeten
weergeven is maar de vraag. Immers, om de afgebeelde Koning
heen staan Oom Tom en consorten. De geschilderde halfnaakte
mannen en vrouwen die hun rijkdommen aanbieden aan het
Koningshuis onder het mom van ‘Hulde der Koloniën’ roepen
grote weerstand op.3 Het allegorisch beeld dat geschetst wordt
zou als buitengewoon pijnlijk worden ervaren door de nazaat van
slavernijslachtoffers uit de periode van koloniale overheersing.
En dan is het interieur nog niet eens aan bod gekomen. De
borduursels die de binnenkant versieren zijn namelijk afkomstig
van de handen van weesmeisjes.4 Hoewel deze kinderen een dak
boven hun hoofd hadden en dagelijks een papje voorgeschoteld
kregen, was het allemaal wat minder rooskleurig dan de
grauwe zolderkamer van kleine Sara (A Little Princess, 1995).
Het ware motief van de waxinelichthoudergooier onthuld
‘Lijdt de waxinelicht-houdergooiendeErwin L. aan een
waanstoornis of wilde hij zijn kritiek uiten op
ons VOC-verleden?’
Erwin L. tijdens een zitting van de rechtbank Den Haag.
dOssier kOningsHuis
28
Dit productieproces en uiteindelijke resultaat zijn het gevolg
van onze gruwelheden. Echter, toen de koets in 1898 werd
opgeleverd was het land nog helemaal lyrisch over de Gouden
Eeuw – en de daarbij komende slavernij. Omdat men nu door
rust en welvaart omringd wordt, is de Nederlander meer in staat
kritisch terug te kijken op het verleden. Dit blijkt ook wel uit het
eerste artikel uit onze grondwet, het gelijkheidsbeginsel. De koets
is niet alleen mechanisch niet meer van deze tijd, het verhaal en
het beeld dat het schetst behoren tot een verloren tijd. Zodoende
zijn de eerder genoemden politici van mening dat de koets in
het Rijksmuseum thuishoort. Zij worden hierin gesteund door
de voorzitter van het Landelijk Platform Slavernijverleden Barryl
Biekman en voorzitter van het Comité Nederlandse Ereschulden
Jeffrey M. Pondaag.5 Bovendien stellen zij dat Nederland een
voorbeeld moet nemen aan de Verenigde Staten en Australië
door officieel excuses te maken voor het kolonialisme en de
daaruit voortvloeiende slavernij en het vele geweld.6 Hoewel
dit tot een stortvloed aan schadeclaims zal leiden, is het ethisch
wel het meest correct. En juist nu de vrienden van het CDA nog
ternauwernood op een of andere manier invloed uitoefenen op
het reilen en zeilen binnen de vaderlandse politiek, kunnen zij
eindelijk eens hun beloften waarmaken.
Terwijl de rechterlijke macht Erwin L. afschildert als een
dorpsgek die thuishoort in het Pieter Baan Centrum te Utrecht,
weten wij beter. Deze man heeft met deze heroïsche daad
‘Hulde der Koloniën’
29
aandacht gevraagd voor iets waar de mens tegenwoordig veel te
lichtzinnig over denkt. Want juist nu het tot de mogelijkheden
behoort dat allen een heerlijk leven leiden door de vrede en
welvaart waarin wij op het moment in verkeren, moeten wij deze
resterende oneffenheden ook wegwerken. Erwin zal daarom
over een paar jaar te boek staan als revolutionair, de Martin
Luther King van onze tijd. Maar dan blank. Want een gouden
koets mag dan wel geinig zijn, de versieringen aan de zijkant
zijn totaal overbodig en net als de koets totaal niet van deze
tijd. De Gouden Koets mag daarom gerust het Rijksmuseum in
worden gereden. Dat scheelt de belastingbetaler een hoop geld.
Bovendien zal de koningin het heus niet erg vinden om wat
sneller door de Hofstad te rijden met haar AA limousine van
het merk Volvo. Misschien had hij gewoon een onschuldige
negerzoen moeten gooien om zijn standpunt te etaleren. Oh, ik
bedoel ‘Buys Zoen’.
Noten
1 Het Financieele Dagblad (FD) bereikt een kwalitatief
hoogwaardige doelgroep van ondernemende mensen. De
FD lezer is actief, werkzaam, tussen de 25 en 60 jaar en
hoogopgeleid. Een welvarende doelgroep waarvan 80%
zichzelf mag rekenen tot de hoogste sociale klasse van
Nederland. Deze kritische mensen willen goed geïnformeerd
zijn over ontwikkelingen in de wereld, achtergronden en
kansen. De lezers van het FD zijn bovenmatig geïnteresseerd
in economie, politiek, ondernemen, kunst en literatuur. Bron:
NOM Print Monitor 2008 - II / 2009 – I.
2 ‘Haal die slavenillustratie van de Gouden Koets af’, 16
september, NRC Next, http://www.nrcnext.nl/blog/2011/09/16/
haal-die-slavenillustratie-van-de-gouden-koets-af/.
3 Jules Seegers, ‘Beatrix moet slavenillustratie van Gouden
Koets halen’, NRC Next, 16 september 2011, http://www.nrc.
nl/nieuws/2011/09/16/koningin-beatrix-moet-slavenillustratie-
van-gouden-koets-halen/.
4 Monique Oostdam, ‘Laat maar zien, die afbeeldingen van
slavernij op de Gouden Koets’, de Volkskrant, 20 september
2011, http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/
detail/2918055/2011/09/20/Laat-maar-zien-die-afbeeldingen-
van-slavernij-op-de-Gouden-Koets.dhtml.
5 Jules Seegers, ‘Beatrix moet slavenillustratie van Gouden
Koets halen’, NRC Next, 16 september 2011, http://www.nrc.
nl/nieuws/2011/09/16/koningin-beatrix-moet-slavenillustratie-
van-gouden-koets-halen/.
6 Ibid.
dOssier kOningsHuis
‘De koets is niet alleen mechanisch niet meer van deze tijd, ook het
verhaal en het beeld dat deze schetst behoren tot
een verloren tijd’
30
• Koningin Beatrix een afstammeling van Sophia Keurvorstin van Hannover is en volgens de Act for the
Naturalization of the Most Excellent Princess Sophia, Electress and Duchess Dowager of Hanover,
and the Issue of her Body uit 1705 recht heeft op het Brits staatsburgerschap?
• Prins Bernhard, de zoon van Prinses Margriet en Pieter van Vollenhoven, in zijn studententijd
het bedrijf Ritzen Couriers oprichtte? Ritzen Couriers kon pakketjes goedkoop bezorgen door
gebruik te maken van de destijds net ingevoerde OV-studentenkaart. Het bedrijf werd door het
Gemeenschappelijke Administratiekantoor (GAK) beschuldigd van fraude met sociale premies. De
zaak werd geschikt door het OM voor 25.000 gulden.
• Prof. mr. Pieter van Vollenhoven in 1983 was betrokken bij een verkeersongeval in het Oostenrijkse
Maria Alm waarbij een 20-jarige Duitser om het leven kwam? Hij nam geen contact op met de
nabestaanden, hij liet enkel een bos bloemen bezorgen op de begrafenis. Pas in 2011 nam hij
contact op met de moeder van de jongen om zijn excuses aan te bieden.
• Prinses Annette, de vrouw van Prins Bernhard,
veroordeeld is geweest tot een ontzegging van de
rijbevoegdheid wegens te hard rijden? Ze reed 155
kilometer per uur op een weg waar 80 kilometer per
uur is toegestaan. Zij was toen zwanger.
• Prinses Mabel en Prins Friso in 2006 de Engelstalige
Wikipedia over Mabel aanpasten? In 2007 ontstond
commotie over de wijziging die was aangebracht in
het artikel over haar contacten met crimineel Klaas
Bruinsma. Een zin die vermeldde dat zij “incomplete
and false information” had gegeven werd gewijzigd, waardoor er slechts gesproken werd van
“incomplete information”. De woorden “incomplete and false information” waren een vertaling uit
de brief die premier Balkenende aan de Tweede Kamer had gestuurd over de affaire. Het IP-adres van
de computer behoorde toe aan een computer op Paleis Huis ten Bosch. De Rijksvoorlichtingsdienst
maakte in 2007 bekend dat het echtpaar verantwoordelijk was voor de wijziging.
Wist je dat...?
31
Door Laura Aalders
Een weekendje Zandvoort aan Zee, een dagje Utrecht
of een stedentrip naar Praag, nou niet bepaald ‘Royal
places’. De Koninklijke families pakken het dan ook heel
anders aan! Maar hoe komen zij nou eigenlijk aan het geld om
hun luxe leven te leiden? Een baantje bij de plaatselijke Albert
Heijn of de Bijenkorf zit er niet in voor hen. Dan zouden ze net
als ‘Prins Pils’ in de BNN-serie Feuten ook steeds een bodyguard
bij zich moeten hebben en die staan er al genoeg in dergelijke
winkels. Het geheim rondom het vermogen van de Europese
vorsten blijft goed bewaard. Uit onderzoeken van wetenschapper
Herman Matthijs, verbonden aan de Vrije Universiteit Brussel,
blijkt dat het Britse koningshuis momenteel het meest dure
koningshuis is en jaarlijks een bedrag van ongeveer 49 miljoen
opstrijkt uit de Britse schatkist.1 Ons kleine kikkerlandje staat
op de tweede plaats met jaarlijks zo’n 40 miljoen euro.2 Echter
zijn het Verenigd Koninkrijk en Nederland wel de enige landen
die een transparant systeem erop nahouden om te weten wat de
totale kosten zijn van de leden van de Koninklijke familie. Wie
krijgt wat nu eigenlijk precies?
KostenvanhetKoninklijkhuis
Naast de Koningin, krijgen de Kroonprins en zijn echtgenote
een dotatie (schenkingen volgens een bepaalde procedure) uit
de rijksbegroting. Ook de echtgenoot van de Koningin kreeg
vroeger een dotatie. Er zijn derhalve maximaal vier dotaties te
vergeven.3 Er wordt in Nederland onderscheid gemaakt tussen
‘de Koninklijke familie’ en ‘het Koninklijk huis’, aldus prof. dr.
‘Jaarlijks kost onskoningshuis zo’n
40 miljoen euro enhiermee zijn wij het op
een na duurstekoningshuis van Europa’
Een dubbeltje op zijn kant
Het huis dat Willem-Alexander en Maxima lieten bouwen in Mozambique. Het prinselijk paar heeft het huis inmiddels
verkocht.
dOssier kOningsHuis
32
Herman Matthijs.4 Onder de leden van de Koninklijke familie
worden diegene gerekend die deel uit maken van de familie
van Oranje Nassau. Niet iedereen daarvan is dan ook lid van
het Koninklijk huis. Dit zijn wel: het staatshoofd, het afgetreden
staatshoofd, de leden van de Koninklijke familie die voor
troonopvolging in aanmerking komen en de echtgenoten van
het staatshoofd, het afgetreden staatshoofd en het aankomende
staatshoofd.
In 2008 bleek uit Vlaams onderzoek dat Nederland het duurste
koningshuis van Europa had.5 Wij hebben echter wel een
transparant systeem rondom de dotaties: er is een grondwettelijk
systeem en daarbij een zeer goed uitgebouwd administratief
systeem, zo blijkt ondermeer uit het onderzoek. De dotaties uit
de begroting worden in twee componenten opgebouwd: 1. Met
betrekking tot het inkomensbestanddeel. 2. Met betrekking tot
personeels- en materiële kosten.6 Hoe deze componenten ieder
afzonderlijk worden berekend, zou men in het onderzoek van
de heer Matthijs moeten lezen. Ook wordt dit geregeld door
het Nederlands recht, zie bijvoorbeeld artikel 40 lid 1 van de
Grondwet (GW) en de ‘Wet aangaande het financieel statuut
van het Koninklijk Huis’.7 Daarbij zijn er nog uitgaven die te
relateren zijn aan de uitoefening van het koningschap, deze
heten ‘functionele uitgaven’ en dienen goedgekeurd te worden
door de regeringsleider. Hieronder worden ook verstaan de
‘personeelsuitgaven’, denk aan bijvoorbeeld chauffeurs en
werkende personen bij de staatspaleizen (Huis ten Bosch,
Noordeinde en Amsterdam).8 Deze groep personeelsleden moet
men niet verwarren met het personeel uit de tweede component
bij de dotaties. Dit zijn namelijk de personen die hun instructies
krijgen van de dotatiegerechtigden: Koningin Beatrix, Prins
Willem Alexander en Prinses Maxima.
In art. 40 lid 2 GW, staat dat de dotatiegerechtigden vrijgesteld
zijn van belastingen, die uit deze uitkeringen voortvloeien. Ook
hoeft het Koninklijk Huis geen verkeersbelasting te betalen voor
voertuigen die gebruikt worden bij publieke taken.9 In België en
Noorwegen is dit net zo, in Spanje en Zweden maakt men geen
uitzonderingen voor de ontvangers van dotaties. Als laatste,
naast de uitkeringen aan dotatiegerechtigden en functionele
uitgaven, bestaan er nog de ‘doorbelaste uitgaven’, deze
hebben betrekking op uitgaven die niet via de dienst van het
Koninklijk Huis lopen, maar wel deel uitmaken van de uitgaven
die functioneel samenhangen met het koningschap.10
Al met al een redelijk technisch verhaal, maar wat kost
het koningshuis ons nu precies? Als men kijkt naar 2010 is
dat 39.643.000 euro (uitkeringen, functionele uitgaven en
doorbelaste uitgaven).11 Zoals al eerder gezegd, jaarlijks kost
ons koningshuis dus zo’n 40 miljoen euro en hiermee zijn wij
het op een na duurste koningshuis van Europa.
Kostenpost:vakanties
Onze Koninklijke familie gaat minstens twee keer per jaar op
vakantie en dit doen zij, zoals dat zeker dit jaar niet ontschoten
kan zijn, in Lech, Oostenrijk, en in Tavernelle Val di Pesa, Italië.
Wat dit kost, is lastig te achterhalen, echter over de bouw van
een vakantiehuis in Mozambique door Prins Willem Alexander
is veel te doen geweest in de media in 2009. Zo zou het onder
andere slecht zijn voor het milieu en de lokale bevolking, en
heerste er een zekere sfeer van corruptie rondom het project.
Op het schiereiland Machangulo zou Prins Willem Alexander
in samenwerking met het vastgoedproject ‘Panorama’ 120
huizen bouwen en een hotel goed voor 200 kamers. Alexander
Pechtold deed zijn zegje in de Tweede Kamer hierover en
schilderde de prins af als een brute vastgoedontwikkelaar die
op het armste continent gebouwen neer gaat zetten.12 Een
ander groot deel van de Tweede Kamer was het hiermee eens
en wilde dat de prins zich volledig terug zou trekken uit het
project. In EénVandaag was te zien hoe de hoofdbestuurder
van Machangulo liet blijken dat het vastgoedproject ook goede
dingen teweeg bracht voor de bevolking, zoals vijf scholen,
een kliniek en een lokale marktplaats.13 Echter zouden hier
weer vraagtekens bij kunnen worden gezet; in hoeverre is
dit een toegevoegde waarde gezien de gigantische omvang
van het project? Uit de beelden van EénVandaag blijkt dat de
‘In Nederland is nietalleen discussie over de kosten van het Konings-huis, ook de uitgave van
privé-gelden wordtonderworpen aan kritiek’
33
hoofdbestuurder blij is met ‘iets’ in plaats van niets. Daarbij
verklaarde de president van Mozambique erg blij te zijn met
het project.14 Toch vond Nederland dat het prinselijk paar de
inmiddels gebouwde villa moest verkopen en dit gebeurde dan
ook, zo maakte Minister-president Rutte bekend op 16 januari
2012.15 Hij wilde niet zeggen hoeveel zij voor de villa hebben
gekregen, dit is namelijk een privézaak. Ik ben zelf van mening
dat waar het de vertegenwoordiging van Nederland betreft, het
volk zich wel mag bemoeien met het vastgoedproject op het
schiereiland van Mozambique, echter wat betreft zijn ‘eigen’
villa vind ik dat men hier niet zoveel ophef over hoeft te
veroorzaken. De Koninklijke familie heeft al jarenlang een band
met Afrika. Prins Claus heeft er gewoond in zijn jeugdjaren en
Prins Bernhard kwam er veelvuldig onder andere in verband met
zijn werkzaamheden met het Wereld Natuurfonds. Zo gek is het
niet, dat onze kroonprins wellicht zijn vader en opa achterna
wilde gaan door ook verbonden te zijn met het continent.
Men kan concluderen dat Nederland een transparant systeem
heeft wat betreft de kosten van de Koninklijke familie. Wat
betreft vakanties – die worden betaald met privé-gelden – valt
er weinig hard te maken. Echter, wanneer het een ‘publiek’
randje krijgt, zoals de Kroonprins die zich met een enorm
vastgoedproject gaat bezighouden, krijgt de gemiddelde burger
in Nederland de neiging om tienduizend vraagtekens te zetten
en moet er zoveel mogelijk informatie naar buiten komen. Het
volk heeft zijn zin gekregen, maar slaan we niet een beetje door
met zijn allen? Als ik mijn tentje opzet in Zandvoort en de lokale
bevolking wil helpen door ijsjes te verkopen tegen de hitte heeft
daar toch ook niemand last van?
Noten
1 Wojciech Lorenz en Katarzyna Zuchowicz, ‘Royals still
rattling their jewellery, Press Europ, 31 maart 2010, http://
www.presseurop.eu/en/content/article/221181-royals-still-
rattling-their-jewellery.
2 Ibid.
3 Prof. dr. Herman Matthijs, ‘De kostprijs van een
monarchie in Europa’, Vrije Universiteit Brussel, januari
2010, p. 2, http://vorige.nrc.nl/multimedia/archive/00269/
Document1_269368a.pdf.
4 Ibid.
5 Ibid.
6 Ibid., p. 3.
7 Wet van 22 november 1972, houdende regeling van het
financieel statuut van het Koninklijk huis.
8 Prof. dr. Herman Matthijs, ‘De kostprijs van een monarchie in
Europa’, Vrije Universiteit Brussel, januari 2011, p. 6-7, http://
www.apache.be/wp-content/uploads/2011/01/monarchie-
2011-FIN.pdf.
9 Ibid., p. 9.
10 Ibid., p. 6.
11 Ibid., p. 9.
12 ‘Het huis van de Kroonprins in Mozambique’, EénVandaag,
5 oktober 2009, http://www.eenvandaag.nl/binnenland/35153/
het_huis_van_de_kroonprins_in_mozambique.
13 Ibid.
14 ‘Regering Mozambique prijst project’, NOS, 19 november
2009, http://nos.nl/artikel/98494-regering-mozambique-prijst-
project.html.
15 ‘Prins en prinses verkopen villa Mozambique’, de
Volkskrant, 16 januari 2012, http://www.volkskrant.nl/vk/
nl/2686/Binnenland/article/detail/3124441/2012/01/16/Prins-
en-prinses-verkopen-villa-Mozambique.dhtml.
dOssier kOningsHuis
‘Ik denk liever na over de regels dan dat ik ze moet uitvoeren en handhaven’
Victor Broers is beleidsmedewerker bij de directie Financiële Markten (Generale Thesaurie) die deel uit maakt van het ministerie van Financiën. Victor heeft Rechten aan de UvA gestudeerd.
‘Ik heb in 2009 meegedaan met de Studentendag. Hier heb ik veel medewerkers gesproken over het werk. Door de casus die wij die dag hadden behandeld en de ervaringen van de medewerkers was ik enorm enthousiast geworden over het werken bij Financiën. Op het moment dat ik bij Financiën kwam was het ‘the place to be’ door de financiële crisis. Ik heb ook rond gekeken bij andere organisaties. Uiteindelijk heb ik besloten om bij Financiën te gaan werken. Ik denk liever na over de regels dan dat ik ze moet uitvoeren en handhaven.’
Financiële MarktenDe directie Financiële Markten (FM) is verantwoordelijk voor het goed functioneren van de financiële markten en voor een betrouwbare en stabiele financiële sector. FM ontwikkelt het beleid op dit terrein en speelt daarbij in op nieuwe marktontwik-kelingen. Zo nodig werkt de directie dit beleid uit in regelgeving. Victor werkt binnen FM bij de afdeling Financiële Stabiliteit. ‘Wat ik met name doe is het adviseren van mijn directe leidinggevende en de minister. We werken nauw samen met de Nederlandsche Bank en de Autoriteit Financiële Markten. We maken gedeeltelijk de wetgeving voor deze toezichthouders en verzorgen de coördinatie hiervan. Daarnaast proberen we via wetgeving de financiële stabiliteit zo veel mogelijk te bewaren.’
Europese UnieEr komt heel veel wetgeving vanuit Brussel, de Europese commis-sie doet veel wetgevingsvoorstellen en die worden dan door de 27 lidstaten van Europa uitonderhandeld. ‘Ik voer namens Nederland de onderhandelingen over derivatenwetgeving. Hier komt naar voren wat de ontwikkelingen en knelpunten zijn. Deze proberen wij mee te nemen in het beleid dat wij enerzijds nationaal proberen te creëren en anderzijds vanuit Brussel op Europees niveau.’
VestigingsklimaatDaarnaast werkt Victor in het team Vestigingsklimaat. Dit is een team binnen Financiën dat samenwerkt met het Holland Financial Centre, veel marktpartijen en met andere ministeries. Dit is een publiekprivaat initiatief georganiseerd vanuit de financiële sector. ‘Wat wij doen is het stimuleren van Nederland als vestigingsplaats voor financiële ondernemingen, zoals banken, verzekeraars, pensioenbedrijven en beleggingsinstellingen. Dan kun je denken aan de hoogwaardige infrastructuur en de kennis die wij hebben op dit terrein. Maar ook aan belastingvoorstellen met betrekking tot de vennootschapsbelasting of de btw. Hoe hoger de vennoot-schapsbelasting hoe minder snel bedrijven geneigd zijn zich hier te vestigen. En hier moeten wij een mooie balans in zien te vinden.’
Kijk voor meer informatie op www.werkenvoornederland.nl/minfin of bel 070 342 7317.Je sollicitatie mail je naar [email protected]
010560_F05 Testimonials_DEEL2.indd 5 16-11-11 10:09
35
Door Daan Barbiers en Vincent de Haan
Nog niet zo lang geleden zond De Wereld Draait
Door in hun dagelijkse rubriek ‘Lucky TV’ een
filmpje uit waarin Koningin Beatrix en Prins Willem-
Alexander naakt werden afgebeeld. Uiteraard ging het om een
montage. Alle goede bedoelingen ten spijt; veel mensen uitten
na afloop van de uitzending hun kritiek over het filmpje. De
maatschappelijke verontwaardiging was groot. Het zou een
smakeloze creatie zijn geweest. Eindredacteur Dieuwke Lynia
verdedigde de onder haar werkende satiricus en redactie echter
direct: “Hij is daarbij (wat betreft het filmpje, red.) hard door
de bocht gegaan, de één zal zeggen dat hij eruit is gevlogen,
de ander dat de bocht vrij scherp was, en er zal ongetwijfeld
ook door veel mensen om gelachen zijn. Wij realiseren ons dat
satire op het koningshuis immers gevoelig ligt, maar vonden het
niet nodig om Sander te vragen een andere Lucky te maken.”1
Dat satire tot op zekere hoogte is toegestaan in ons land
is duidelijk. Maar hoe wordt satire beoordeeld als deze de
Koning en zijn familie als inhoud heeft? Is zulke satire een
voorbeeld van een zogenaamd ‘misdrijf tegen de Koninklijke
waardigheid’? Welke andere misdrijven met de Koning of een
van zijn familieleden als slachtoffer zijn er aan te wijzen en
zijn er verschillen in strafmaat vergeleken met soortgelijke
delicten waarbij het slachtoffer niet de Koning of een van zijn
familieleden is? Tot slot, hoe actueel zijn de strafrechtelijke
bepalingen? Worden ze überhaupt nog wel toegepast?
MisdrijventegendeKoninklijkewaardigheid
Titel II van het tweede boek van het Wetboek van Strafrecht
luidt: ‘Misdrijven tegen de Koninklijke waardigheid’. In deze
titel worden grofweg drie typen delicten onderscheiden: de
aanslag op het leven van de echtgenoot van de Koning of op
de troonopvolger of zijn echtgenoot, de feitelijke aanranding
(fysiek geweld) van de Koning en zijn familie en tot slot de
belediging van de Koning en zijn familie. De wetgever lijkt ze
naar rato van zwaarte te hebben gerangschikt. De oplettende
lezer merkt wellicht op dat een aanslag op de Koning zelf in
deze titel niet strafbaar is gesteld. Hij heeft dit delict in titel I
geplaatst: het is een zogenaamd ‘misdrijf tegen de veiligheid
van de Staat’. De Koning is immers onderdeel van de regering,
de Staat. Verder vindt men hier handelingen strafbaar gesteld
die een gevaar opleveren voor de troonopvolging. Ook die
bedreigen de (veiligheid van) de Staat. Zo bezien hebben de
Koning en zijn familie een aparte status in het Wetboek van
Strafrecht.
De consequenties van de aparte behandeling van de Koning en
zijn familie in het Wetboek van Strafrecht zijn divers. Belangrijk
is het verschil in strafmaat. Een treffend voorbeeld dat dit
verschil laat zien, betreft een poging tot doodslag. Uit artikel 45
van het Wetboek van Strafrecht blijkt dat de maximum strafmaat
bij een poging tot twee derde van de maximum strafmaat van
het gepoogde delict wordt gereduceerd. Artikel 287 van het
Wetboek van Strafrecht betreft de ‘reguliere’ doodslag:
‘Hij die opzettelijk een ander van het leven berooft, wordt, als
schuldig aan doodslag, gestraft met gevangenisstraf van ten
hoogste vijftien jaren of geldboete van de vijfde categorie.’
Een poging hiertoe kent aldus tien jaar gevangenisstraf als
maximum strafmaat. Een poging tot moord van de Koning
kan echter op een andere wijze ten laste gelegd worden dan
De Koning in het strafrecht
‘De strafbaarstelling van geweld tegen de Koning
niet erg ruim toepasbaar. Het is immers weinigen gegund bij de Koning in
de buurt te komen, en dat is toch een vereiste om geweld te kunnen
plegen’
dOssier kOningsHuis
36
de eerder genoemde artikel 45/287-constructie. De poging tot
moord van de Koning is immers een aanslag op het leven van
de Koning. Die is afzonderlijk strafbaar gesteld in artikel 92 van
het Wetboek van Strafrecht:
‘De aanslag ondernomen met het oogmerk om de Koning, de
regerende Koningin of de Regent van het leven of de vrijheid te
beroven of tot regeren ongeschikt te maken, wordt gestraft met
levenslange gevangenisstraf of tijdelijke van ten hoogste dertig
jaren of geldboete van de vijfde categorie.’
Het verschil is dus zeer groot: een reguliere poging tot doodslag
kent tien jaar als maximum gevangenisstraf, een poging tot het
doden van de Koning maximaal een levenslange gevangenisstraf.
Wel moet worden opgemerkt dat het opzetvereiste in het
geval van artikel 92 van het Wetboek van Strafrecht beperkter
is dan die in het geval van artikel 287 van het Wetboek van
Strafrecht. Volgens artikel 92 moet het gaan om het zogenaamde
‘oogmerk’. Voorwaardelijk opzet (de lichtste vorm van opzet)
speelt in dit artikel (in beginsel) dus geen rol.2
Ook kennen de bepalingen die het beledigen van de Koning
of zijn familieleden – majesteitsschennis – strafbaar stellen een
verschil in strafmaat vergeleken met de reguliere bepalingen
die belediging strafbaar stellen. De artikelen 111, 112, 113
uit het Wetboek van Strafrecht die als species van de reguliere
beledigingsartikelen moeten worden opgevat, kennen hogere
strafmaten.
Bovendien dient ten aanzien van majesteitsschennis nog op het
volgende te worden gewezen. De positie van de Koning en zijn
familie onderscheidt zich wat betreft belediging nog door een
tweetal zaken. De uitzonderingen van artikel 261 lid 3 en artikel
266 lid 2 – die voornamelijk uitzonderingen op het verbod
van belediging ten dienste van het openbaar belang inhouden
– zijn in het geval van majesteitschennis niet van toepassing.
Bovendien bepaalt artikel 269 dat ‘reguliere’ belediging voor
het grootste gedeelte van de bepalingen die hier op toezien een
klachtdelict is. De Koning of een van zijn familieleden behoeft
echter nooit te klagen. Vervolging vindt ambtshalve plaats.
Hoewel dat niet geldt voor de belediging, lijkt de strafbaarstelling
van geweld tegen de Koning niet erg ruim toepasbaar. Het is
immers weinigen gegund bij de Koning in de buurt te komen,
en dat is toch een vereiste om geweld te kunnen plegen. Nu een
poging tot een delict echter ook strafbaar is, zijn er toch enkele
interessante casus te vinden.
Enkelevoorbeelden
Het meest spectaculair is de poging om koningin Juliana te
gijzelen op paleis Soestdijk. Deze poging werd in het voorjaar
van 1975 ondernomen door een groep Zuid-Molukkers die aldus
probeerden druk op de Nederlandse regering uit te oefenen. Het
plan was om met een vrachtauto de poort te rammen, het paleis
binnen te gaan en de koningin te gijzelen. Door een tip kan de
politie de vrachtauto echter tijdig aanhouden; in het voertuig
worden wapens gevonden. Na de arrestatie besluiten ook de
andere gijzelnemers het voor gezien te houden.3
Een andere bekende casus is die van de Damschreeuwer. Hij werd
aanvankelijk verdacht van feitelijke aanranding van de koningin
en haar opvolger en zijn echtgenote.4 Op dodenherdenking
midden in de menigte ‘ahhh, ahhhh’ schreeuwen, leidt tot
verstoring van de orde. Het ligt in de lijn der verwachtingen dat
er wat mensen ongeordend door elkaar gaan rennen.5 Daarbij
kunnen ook wat mensen in de verdrukking raken, struikelen,
zich bezeren, et cetera. De redenering was dat ook de koningin
in het gedrang kon raken. Die redenering heeft blijkbaar zelfs
voor het Openbaar Ministerie geen standgehouden, want in de
uiteindelijke tenlastelegging is er niets meer van terug te zien.
De Damschreeuwer wordt veroordeeld tot twaalf maanden cel,
waarvan zes voorwaardelijk. Hij wordt alleen veroordeeld voor
het toebrengen van letsel aan omstanders (en nog enkele andere
feiten) maar niet voor een misdrijf tegen de Koning.
Dergelijke incidenten zijn altijd goed voor een uitbreiding
van de Van Dale. Behalve de Damschreeuwer is ook de
Waxinelichthoudergooier een bekende. Op Prinsjesdag 2010
gooit Erwin L. een waxinelichthouder in de richting van de
Gouden Koets. Interessant aan de tenlastelegging is dat dit ten
laste gelegd is als belediging. Het werpen ging immers gepaard
met enkele geschreeuwde beledigingen. Blijkbaar heeft het
Openbaar Ministerie het gooien van een zwaar object zelf
‘Het meest spectaculaire voorbeeld is toch wel het voornemen om Koningin
Juliana te gijzelen’
37
niet als een geweldsmisdrijf tegen de Koning aangemerkt. De
rechtbank acht dit feit bewezen. De verdachte wordt echter niet
gestraft, omdat de rechtbank hem niet toerekenbaar acht.6
Uit deze casus blijkt dat de artikelen uit Titel II, hoewel ze
slechts bedoeld zijn ter bescherming van een handvol personen,
toch nog wel eens uit de kast getrokken worden. Ook onder
de ‘normale’ strafbepalingen hadden deze daden bestraft
kunnen worden. Weliswaar zijn de strafmaxima dan lager,
maar aangezien de rechter over het algemeen toch onder het
maximum blijft, vormt dit niet echt een beperking. De enige
reden om de bepalingen uit Titel II te rechtvaardigen, vormt dan
ook de bijzondere positie die de Koning in ons land inneemt.
Daarbij leidt deze titel af en toe tot bijzondere jurisprudentie en
een paar nieuwe woorden.
Noten
1Jarco Kriek, ‘Beatrix bloot in de Wereld Draait Door’, Totaal
TV, 10 januari 2012, http://www.totaaltv.nl/nieuws/7492/
Beatrix_bloot_in_De_Wereld_Draait_Door.html.
2 J. de Hullu, Materieel Strafrecht, Deventer: Kluwer, 2009, 4e
druk, p. 245.
3 Joris Smeets, ‘Gijzeling Koningin Juliana verijdeld’, Nationaal
Historisch Museum, http://www.innl.nl/page/2956/nl.
4 ‘Hof heft voorarrest schreeuwer Dam op’, DePers, 10 juni
2010, http://www.depers.nl/binnenland/486212/Hof-heft-
voorarrest-schreeuwer-Dam-op.html.
5 Rechtbank Amsterdam, 6 oktober 2011, LJN BT6834.
6 Rechtbank ’s-Gravenhage, 16 september 2011, LJN BT1745.
Damschreeuwer Gennaro P. wordt niet veroordeeld voor een misdrijf tegen de Koning.
dOssier kOningsHuis
38
Source: Focus Europe, American Lawyer supplement, winter
2011
Amsterdam-headquartered Boekel De Nerée is a Dutch
firm with a strong international focus; indeed nearly
three-quarters of its corporate work flows from US-
based clients. Its experience in advising international clients
on Dutch law has seen it become a specialist in explaining
the idiosyncrasies of the country’s corporate culture to foreign
clients. In particular, the firm has made it a priority to explain the
tough, negotiations-driven style of the Dutch corporate market
to US clients unfamiliar with such direct methods of conducting
business. Here Ferdinand Mason, head of Boekel’s M&A and
Capital Markets team takes the time to explain exactly why US
investors should be cautious when investing in the Netherlands.
WhatarecurrentlythemostactivebusinessareasforUS-based
investorsintotheNetherlands?
Private equity continues to be a strong area of activity in terms
of foreign clients. We see many investors interested in exploiting
the financial potential of the disposals of large Dutch corporates.
Technology is another key area for US-based clients and we do
corporate structuring for technology companies.
We also see a lot of strategic movement into the Netherlands;
US companies tend to use the Netherlands as a hub for their
European and Asian operations. Overall, approximately 60-70%
of our M&A and Capital Market work originates from US-based
clients and a small sample of representative names includes
healthcare giant Merck, investment firm Yucaipa, JP Morgan and
Iron Mountain.
Initially, how prepared are your US clients to meet the
challengesofadeal?
US clients are typically very aware of the main legal differences
between international jurisdictions and therefore their
understanding of the investment regime in the Netherlands is
usually very informed. However, they are sometimes misled
in terms of culture. The Netherlands is a very business-driven
jurisdiction, negotiations are usually tough and put substantial
pressure on the client, and we notice that US parties are often
enticed into paying far too much for an investment. Boekel’s
strong experience in advising US clients ensures that we
understand that angle. So not only are we able to highlight
the legal risks and solutions but we can assist our client from a
commercial side too and frame the deal from a US perspective.
Our role is to ensure that pricing and contractual protection is
done the way that it should be done.
What are the most important considerations international
clientsshouldbemadeawareofbeforeconductingtheirfirst
dealintheNetherlands?
We usually call the client first to talk them through the Dutch
cultural risks before they get involved in negotiations. Often the
client team is dazzled by our forewarning; in the past they may
have paid over the odds for an investment and only now do they
realise why. There are three main tips that we offer the client.
Firstly, never negotiate without a jurisdiction that recognizes
non-binding contractual relationships like New York law to the
negotiations. In the Netherlands you could be potentially bound
to a deal within one or two meetings. Secondly, expect that
disclosure may be poor or driven by unpleasant discussions.
Thirdly, don’t overestimate the other side’s capability in the
English language, particularly in writing. The most important
thing is not to be influenced by deal pressure. Companies in
the Netherlands take a very direct – some international clients
might say rude – approach to negotiations. This can create
undue pressure and lead the client into over-paying in a deal.
Boekel outlines the Dutch approach to corporate culture
‘Companies in theNetherlands take avery direct – some
international clients might say rude –
approach tonegotiations.’
39
Why is it important thataUS-investor instructa full-service
DutchfirmlikeBoekeldeNeréeinrelationtotheirNetherlands
investments?
You need a firm with international experience and a firm that is
relevant in the local market. We are a leading Netherlands firm
and we can provide clients with local advice framed from an
international business perspective. Dutch law firms maintain a
very strong position in the market.
Are there any industry sectors where the business risks are
particularlyprominent?
I think the technology sector is an area where you have to
be more cautious. It is a very competitive sector, over 60%
of Fortune 500 companies have a Dutch holding and this is
especially obvious in technology.
Compliancehas leaptup to the topof thecorporateagenda
over the past couple of years, is that trend evident in the
Netherlands?
Compliance is an area that has become increasingly important
in recent years. Regulatory law is a specialism of ours; it is in
our DNA. We act for Dutch regulators so we have excellent
knowledge of the key trends driving that area. There is a
continual battle to retain a balance between maintaining robust
regulatory standards and over-regulating to the extent that it can
endanger the commercial momentum of your business. Our
regulatory specialists field vast experience across the full range
of compliance issues including corporate control structures,
liability exposure, legislation compliance and securities
regulation. We regularly assist clients in developing corporate
compliance programmes, corporate protocols concerning the
delegation of authority and corporate governance policies. We
have also established a Reporting Compliance Programme,
which enables us to identify and address accounting law
breaches concerning group liability, filing requirements and
consolidation requirements. This is a tool that we provide to
numerous foreign and Dutch-listed companies for the purpose
of securing compliance with recent legislation such as SOX and
the Tabaksblat Code.
dOssier kOningsHuis
Ferdinand Mason
40
Ifabusinessrelationdoesturnsour,howstraightforwardisitfor
aninternationalclienttoinitiatelitigationintheNetherlands?
We have a very large litigation team with strong experience
in alternative dispute resolution practices; Boekel handles
global arbitration cases on a regular basis. We exclusively act
for corporates and Boekel has a particularly strong defence
practice. Our contentious coverage is broad and comprises
commercial litigation and antitrust and is always provided with
strong business awareness.
Towhatextentdothebenefitsofconductingbusiness inthe
Netherlandsfaroutweightherisks?
There is no doubt that US clients view the Netherlands as one
of the most attractive jurisdictions for their investments; indeed
60% of Fortune 500 companies have a Dutch holding so it
clearly is a primary market. Many clients see the Netherlands
as an entry point into the continent and while there are distinct
differences in business culture, I think that the Netherlands’
success in attracting US foreign direct investment illustrates that
American companies recognise that strong similarities exist too;
the US and the Netherlands share historically close relationship
after all. It is also important to note that the Netherlands is the
third largest investor into the US and it remains a very easy
country to invest in. Indeed, its success at attracting FDI and
establishing strong geopolitical relationships ensures that it is
regularly included in the G20 summits, despite its geographic
size.
41
dOssier kOningsHuis
• Koningin Beatrix de oudste regerende vorst van Nederland is sinds de stichting van de monarchie met
de Oranjes aan het hoofd? De een-na-oudste regerende vorst is Koning Willem III. Koningin Beatrix
verbrak dit record op 4 november 2011, want Koning Willem III was 73 jaar, 9 maanden en 4 dagen
oud toen hij in 1890 als regerend vorst stierf.
• De gemeente Buren, gelegen in de provincie Gelderland, ook wel ‘Oranjestad’ genoemd wordt?
Buren heeft een nauwe band met de historie van het Koningshuis. Willem van Oranje trad in 1551
in het huwelijk met Anna van Egmond, gravin van Buren. Ook Koningin Beatrix voert de titel gravin
van Buren. En zoals eerder vermeld gebruikten Koningin Juliana en Prins Willem-Alexander de naam
‘Van Buren’ als pseudoniem.
• Edwin de Roy van Zuydewijn, die getrouwd was met Prinses Margarita, op 11 februari 2005 een kort
geding aanhangig maakte met het doel een omgangsregeling af te dwingen met hun hond Paco? De
rechter wees deze vordering af.
• Prinses Irene is bekeerd tot het katholicisme? Op 30 januari 1964 liet Irene zich in Rome dopen.
Enkele maanden later trad zij in het huwelijk met de rooms-katholieke Carlos Hugo van Bourbon-
Parma. Carlos Hugo was de troonpretendent (een persoon die aanspraak maakt op de troon van
een land die bezet is door een andere vorst, of is afgeschaft) van het Huis Bourbon-Parma. Van zijn
voorouders erfde hij aanspraak op meerdere Europese Kronen; zo was hij volgens de opvattingen
van strikt katholieke legitimisten Koning van Frankrijk, Koning van Spanje en Hertog van Parma en
Piacenza.
• Tussen 1890 en 1909 er maar één Oranje-Nassau in leven was? Hierdoor dreigde het Huis Oranje-
Nassau uit te sterven. Volgens de toenmalige grondwet zou een Duitse verwant het koningschap
opvolgen en dit had in Nederland weinig draagvlak. Pas na de Tweede Wereldoorlog groeide de
familie weer zodanig dat de dreiging van uitsterven werd afgewend.
• De Nederlandse monarchie in 2013 200 jaar bestaat?
• Prins Bernhard naar verluidt bevriend was met Ian
Fleming, de bedenker van James Bond? De prins
dronk, net als 007, zijn Wodka Martini altijd
geschud en niet geroerd. Hoewel door velen werd
aangenomen, is het karakter van James Bond niet op
Prins Bernhard gebaseerd.
Wist je dat...?