DE SAGIS

Postero die mane e deversorio proficiscimur.

At ego iugulum Socratis, qua parte gladium

dimersum videram, curiose spectabam ; nec

dubitare poteram quin vesanus fuissem.

Namque integrum et incolumem Socratem

vidi. Sed somnium meum ei narrare incepi.

Ad haec ille arridens respondit se quoque

per somnium sibi iugulari visum esse. Moxaliquid cibi edere volebat ; cui ego, panem et

caseum e sacco depromens, " Ecce," inquam,'* paratum tibi adest ientaculum ; iuxta plata-

num istam considamus." Sed dum edimus,

macie et pallore Socratem afi^ectum esse vidi.

Nihil tamen dixi ; at Socrates, cum maiorem

casei partem avide devoravisset, sitire coeperat.

Itaque ei imperavi ut de fiuvio, qui haud ita

longe fluebat, biberet.

FABULAE

VI

Socrates igitur, ut sitim exstingueret, ad

flumen se contulit. Sed vix satis extremis

labris summam attigit aquam, cum in iugulo

eius volnus in profundum dehiscit, et spongia,

quam sagae imposuerant, repente devolvitur !

Ego, quamquam magno terrore afFectus eram,

ei succurri, nam corpus eius exanimatum in

flumen paene cecidit. Altero tamen pede

retento, vix et aegre ad superiorem ripam eumadtraxi. Quibus factis, cadaver rite defletum

in arena sepelivi. Ipse trepidus et terrore

afi^ectus per remotas et avias solitiidines, quasi

sceleris mihi conscius, aufiigi. Cum pauca

milia passuum progressus essem, aliam intravi

tabernam, ubi de caupona quaesivi num Milo-

nem quemdam novisset.

DE SAGIS

VII

Quae cum rogavissem, caupona mihi re-

spondit Milonem locupletem vero, avaritiae

tamen extremae esse, qui usurae nomine

pecuniam alils perscriberet. Demonstravit

praeterea ubi habitaret. Illic statim me con-

tuli, et ianuam claustris pactam pulsare incepi.

Tandem mulier quaedam egressa, *' Heus tu,"

inquit, " qui tam fortiter fores verberasti, nummiituari cupis ? " Cum me litteras ab amico

quodam portare respondissem, ut intrarem

oravit. Domum io^itur ino-ressus ^lilonem

o-rabatulo exio^uo accumbentem et ceniire in-o ocipientem inveni

;qui, vacuil mihi apposita

meiisa, " En," inquit, " hospitium." Nihil

cibi aderat ; scd me cenare simukivi. Haudita multo post hospitem meum, ut ita eumnomiiiem, ut niihi cubitum ire liceret oravi.

8 FABULAE

VIII

Poster5 die ieiunus, immo vero ieiunissimus,

experrectus, Miloni me ad balneas exittirum

dixi. Ee vera, ut aliquantulum cibi emerem,

forum petii ; quo cum venissem, pisces in piib-

lic5 expositos vidi. E venditore quanto essent

quaesivi ; et illi viginti poscenti denari5s

sedecim dedi. E foro digressus amic5 cuidam

obviam ivi, qui mihi dixit se annonam ciirare

et aedilem se gerere. Cum pisces me5s

vidisset, quanti paravissem rogavit. " Vix,'^

inquam, " piscat5ri persuasi ut sedecim ac-

ciperet denari5s." Quibus auditis, aedilis ille

ad piscatorem reversus, " Quid, malum," in-

quit, " fecisti, qui tant5 preti5 inutiles vendi-

disti pisces ? Sed n5n impiine feceris." Qu5dict5, pisces in medium profiis5s servum iiissit

t5t5s pedibus suis obterere, et, "H5c mod5,"

inquit, " fiires piinior." Sed, cum piscator

numm5s me5s accepisset, me quoque eumpuniri putavi.

DE SAGIS

VIIII

Tribus post diebus per forum progressus

procerum quemdam senem animadverti, qui

clara voce num quis mortuum custodire vellet

rogabat. Quae cum audivissem, ad praetereun-

tem qucmdam versus, " Quid hoc," inquam,'* audio ? Solentne mortui liic aufugere ?

"

" Tace," respondit ille, " nam iuvenis et

peregrinus es. Num ignoras te in Thessalia

esse, ubi ora mortuorum sagae passim rodunt,

ut sanguinem hiimanum magicis suis artibus

subministrent ? " Quibus auditis, eum rogavi

quid ut corpora custodirentur esset faciendum.'* Totam noctem," respondit, '' vigilandum est,

oculis semper in cadaver intentis ; nam sagae,

corpore in quodvis animal converso, cadaveri

appropinquilre possunt. Quo modo omnesdecipiunt ; namque et aves et canes et miires,

inimo vero etiam muscae, iiunt. Sed, nisi maneintegrum inventum erit corpus, custodi necesse

erit partem amissam de sua facie renovare."