http$//wwvr«pi«net/~spn

ARNO# BENJAMIN B.

CANDY DULFER & FUNKY STUFF # CAESAR •

CLAW BOYS CLAW # DARYLL-ANN •

EVIL SUPERSTARS # FLOWERS FOR BREAKFAST #

THE GATHERING # GERD#

GOREFEST # HALLO VENRAY #

DE HEIDEROOSJES # HOOVER #

HUMAN BEINGS # JOHAN • JULIA P. •

LOWPASS # MAD DOG LOOSE #

MAX 404 # METAL MOLLY #

MIZPAH # OSDORP POSSE #

QUAZAR # SCRAM C BABY #

SIMMER • SKIK #

SOULWAX # SPEEDY J #

URBAN DANCE SQUAD # ZAPMAMA #

BOOM! AGENCY S 0513-416307 DOUBLE y o u CONCERTS # 015-2159555

N i e u w a l b u m v a n

DEDIJK

Let op de speciale verpakking! (beperkt verkrijgbaar]

De Dijk op tournee 3-4 De Oosterpoort Groningen; 4&5-4 Het Paard Den Haag; 6-4 ündefeesten Sa — ' " n Rotterdam; 19-4 Sporthal Baskenburg Vlissïngen; 23-4 t.m 1-5 Moskou I-J rccaucii . .umu.uii.., u-o ucui^acuuuw Eindhovon; 9-5 Brugpop Festival Balkbrug; 10-5 Feesttent Herwijnen 16-5 Feesttent Mijdrecht; 17-5 Feesttent - Beckum, 18-5 Elastiekmuziek Hilvarenbeek; 21&22-5 Tivoli Utrecht; 23-5 De nieuwe pul Uden; 24-5 Sportcomplex Hellevoetsluis; 29-5 Oe Vereeniging Nijmegen; 30-5 Zalen Schaaf Leeuwarden

31-5 Eendrachtshoeve Zuid-Beyerland; 1-6 Vondelpark Openluchttheater Amsterdam Bel voor meer concertdata 020-6135171

inclusief 'Laat het vanavond gebeuren'

S r 'Heb je het hart'

Anouk: "Voor jongens in de zaal is het leuk om mij op het podium te zien!"

Ban(g&& Events: het laatste NIEUWS!

SIx-pack: Cooler than Jesus, NAOP, Run Piggy Run, Sal Paradise, Spookrijders, Tuesday Child

De geschiedenis van Vals Licht lijkt op een romantisch jongensboek

Daveraumers wilde wel eens wat anders: $400 Suits; hardcore, metal en electronica

Et ce co(r: Ie rock, Ie show, Ie freak, enfin: Scram C Baby et la concept!

De ükeii, kazoo en kuttepiel van het orkest Pigmeat

Van iltöf Lubbe vs. Acda: "Dat ts nou precies wat ik de hele tijd probeer te zeggen!"

Het luxe-probleem van de Osdorp Posse: "Wij heèben nu wel bijna onze top bereikt"

Cd'recensies

"Waarom zing je eigenlijk in het Nederlands? '(aflevering 28): NL-R&B

De fans worden wat ouder en de Tröckener Kecks worden wat rustiger. Een terugblik op een indrukwekkende, maar nog niet voltooide geschiedenis.

Cortcertagenda

Bep, Beaver, Solid Ground en Plexus; de eerste" W.E.R.K.works'-borelingen

2 Brothers on the 4th Floor: 'Wet underground krijg je de deunwaarder niet weg!"

Demontgge: Nuff Said schudt het gewoon allemaal uit z'n mouw

hoofdredactie: eindredactie: redactie: illustraties: fotografie:

vormgeving: medewerkers:

!i!mm$imiimm!j

Arjen Davidse Laurence van Haren, jan van der Plas Wally Cartigny, Jan van der Plas, Joep van Ruiten, Gert Verbeek lohn Prop, Richard de Nooy Christel Welters, André Bakker, Angelique van Woetitoni, Hilde Spaan, jean Pierre ians, Reyer Boxem Dettline, Roland Dettmeijer, Ron van der Wal Guido Aalbers Roel Bouman Pablo Cabenda Annemiek van Grondel Hannelore Hulshof Tiemen Koopman Ruud Lekx Daan de Mooy Patrick Oxsener Rolf Slrootttlarv Gerard van den flset Leon Verdonschot Roland Wetzels Michiel Zijlstra

concertagenda & redactiesecretariaat: IVlarloes Reus

advertenties: Ton van der Werf, Zeeburgerdijk 72-IH, 1094 AG Amsterdam, tel/fax: 020-6944029

Backstage-advertenties; Hessel Benedictus, aanwezig op de redactie op maandagmiddag, woensdag en vnjdagmrddag

uitgever: SPN redactie: Wibautstraat 214

1091 GS Amsterdam telefoon 020-6682255 telefax 020-6685041

abonnementen-administratie & adreswijzigingen: Rrma Nic. Oud, t.a.v. Kathleen van derKolk tel: 072-5671018, fax: 072-5622393 schriftelijk: postbus 70901, 1800 EE Alkmaar

De foto op de voorpagina van Osdorp Posse is gemaakt door André Bakker

Adverteerders-index: T Beest - de Boerderij - Bos Management - Café Kobus Zeeland - Double You Concerts -Fabulous Grit - Genuine Music Agency - de Kast - K.D.R. Records - MeesterZ Management - Mercury Records - Mohican- Productions • Paard - je Parkhof - RCS - SKVR - Stay Tuned Agency - Vals Licht - Van Marsbetgm»^,^" '"- ' " ' ' "

Ross Lurrycshamusi Twintig prangende vragen, hete hangijzers en brandende kwesties

voorgelegd aan de sterren op de Nederlandse poppodia.

j . Wat was het eerste plaatje dat je ooit kocht? 1 'Een verzamelelpeetje van Tom Jones. Er moest in ieder geval Delilah en Green Green Grass Of Home op staan.'

I. En het laatstel 'Pfff. Weet ik echt niet meer, hoor.'

3. Zit daartussen nog iets waarvoor je je vreselijl< » >• schaamt? 'Ja, een tijdje geleden heb ik The Best Of The Jimmy Castor Bunch. Daar staan een paar nummers die ik echt helemaal niks vind. Ik kocht hem voor dat hitje Troglodyte. Dat is weer wel leuk.'

4. Wat was de slechtste plaat die je ooit hebt gemaakt? 'Ik heb ze allemaal met 100 procent inzet gemaakt. Maar de eerste plaat van Spo-Dee-0-Dee is nu niet meer om aan te horen. Zo jong, zo puberaal. Dat heeft vooral te maken met de manier waarop ik zing.'

5. Wat vindt je moeder van wat je doet? ' 'Leuk. Ze is wel trots, ook al begrijpt ze het niet altijd. Ze is al een paar keer naar een optreden wezen kijken.'

6. Heb je een image? Zo nee zou je er graag één willen? Zo ja, bevalt het? 'Neee! Ik heb geen alter ego of zo. Ik ben gewoon altijd mezelf en ik vind het best

7. Nog bekende Nederlanders gezien de laatste tijd. En viel dat mee of tegen? 'Nee. Maar meestal vind ik ze vervelend en heel aanwezig. Nou toch wel. Ik zag Ramses Shaffy in de kroeg, strontlazarus. Ik ergerde me er niet echt aan. Ik vind het eerder zielig.'

8. Word je herkend op straat? 'Ja. Vreemd, heel vreemd als iemand met een wazige blik en een vage smile naar je zit te staren. Ik denk meestal dat het een of andere mafketel is. Ik hou er meestal geen rekening mee dat het iemand is die me gezicht kent. Ik heb het weleens andersom gehad. Zat ik in de kroeg te vertellen over het plafond van mijn wc dat naar beneden kwam, zat Paul Weller daar opeens naast me, één van mijn idolen. Ik heb maar geen handtekening gevraagd. Dat wilde ik wel, hoor. Maar ik kon niet anders dan doorvertellen over mijn wc. Wist ik veel.'

p. Welke drugs gebruik je? 'Vroeger heel veel. Nu alleen maar drank, sigaretten en heel af en toe een blowtje. Maar ik probeer op het moment helemaal niks te nemen. Zelfs geen aspirine.'

10. Wanner heb je hèt voor het eerst gedaan? 'Toen ik 16 of 17 was. Was wel leuk. Ik vond het idee spannender dan het werkelij­ke doen.'

11. En wanneer voor het laatst? 'Vanmorgen nog.'

12. Ajax, Feyenoord of het-zal-me-aan-me-reet-roesten? 'Ajax! Sta ik niet eens bij stil. Is altijd zo geweest zal altijd zo blijven.'

13. Wie scoort de meeste chicks in de band en wat heeft hij dat jij niet hebt? 'De drummer en wat ik wèl heb en hij niet is een vriendin. Hij is de enige zonder relatie en dus mag hij.'

14. Zijn dj's kunstenaars of knutselaars? 'Knutselende kunstenaars.'

15. Mag Shamus in de remix? 'Ja, absoluut. Graag zelf. Er zijn talloze manieren waarop je een song kunt doen. Zoals hij op de plaat staat is er maar één van. Ik zou zelf ook wel iets willen remixen. Iets vreselijks traditioneel met een beat. Triphop-country, zeg maar.'

16. Britpop of Britstop? 'Mmmm. Wat mij betreft mag die term gewoon weg. Het is gewoon een goedkope marketingtruc waaronder een heleboel kutbands uit Engeland zich kunnen scharen. Behalve de goede bandjes komt er ook heel wat bagger mee en dat is jammer. Maar Engeland heeft altijd een gebrek aan individualiteit gekend.'

1/. Wat hoort in dit rijtje niet thuis: Beatles-Oasis-Shamus? 'Beatlesl Omdat die andere twee er gewoon niet aan kunnen tippen.'

18. Moet, mag of kan IVlarco Borsato? 'Marco moet. Lekker pathetisch.'

ip. Wie is meer rock 'n'roll: Herman Brood of Ebo-man? 'Brood. Omdat hij altijd zichzelf blijft met wat ie ook doet. Als hij nou in het casino is, een of ander flutschilderij maakt of zingt, hij is altijd op dezelfde manier 'in the picture'. Geen pretenties.'

20. Is Ross Curry Shamus? 'Voor een groot deel wel. Live zijn we het met de hele band, op de plaat ben ik het alleen. Ik heb het voornamelijk Shamus genoemd omdat ik niet als singer-songwri­ter geafficheerd wilde worden.'

F R E T 3

Ze komt uit Den Haag, is jong (21), voldoet aan alle cri­

teria om door te gaan voor een l e k k e r d i n g en kan

nog zingen ook. De naam is AnOUk. Golden Earring's

Barry Hay ontfermde zich over dit talent. Onder zijn

bezielende leiding kwam haar eerste plaat tot stand, de

radiohit Mood Indigo. Als de voortekenen niet bedrie­

gen Is dit slechts het begin van een glanzende carrière.

Aan Anouk zelf zal het niet liggen. V a n m U Z i e k

maken en optreden raakt de blonde

vamp meer opgewonden dan van seks.

'En dan bedoel Ik goeie seks, niet een gewoon

Na Mood Indigo duurde het lang voordat we weer eens iets van Anouk mochten vernemen. Het gerucht ging al een tijd­je dat er ieder moment een tweede single kon komen, maar er gebeurde helemaal niets. Pas deze maand zal het nieuwe liedje Time Is A Jailor, een bluesy ballad, uit de radio gaan klinken. Dat oponthoud heeft een reden. Platenmaatschap­pij Dino wil dat vlak na de tweede single ook Anouks debuut-cd uitkomt. Daar moeten natuurlijk liedjes op staan en die waren er niet. Die liedjes moesten snel geschreven en opgenomen. Normaal gesproken is dat niet zo'n probleem, maar in dit geval diende dat te gebeuren in samenwerking met leden van Golden Earring, die het toevallig ook nog eens heel druk hadden met het maken van hun eigen nieu­we album. Anouk zag zich ineens gedwongen zelf nummers te gaan schrijven, iets wat ze nog nooit gedaan had. Een en ander zorgde voor vertraging, maar enfin, het is allemaal gelukt en de single komt nu uit.

Goeie vrienden De fans van Golden Earring zijn ondertussen ook gevallen voor Anouk en haar band vol mooie jongens. De Haagse ver­zorgt al een tijdje het voorprogramma van Neerlands bekendste rockband. En met succes. Als we de zangeres mogen geloven begint het publiek vaak zelfs al te gillen voordat er een noot is gespeeld of gezongen. Die samen­werking met Golden Earring is niet toevallig. Zanger/gitarist Barry Hay is namelijk de ontdekker van Anouk. 'Ik heb Barry leren kennen via mijn ex-man', vertelt de 21-jarige blondi­ne. 'Die twee waren dikke vrienden. Zodoende kwamen we veel bij elkaar over de vloer. Over muziek hadden we het dan bijna nooit. Ik kende zelfs bijna niets van Golden Earring, alleen Radar Love. Barry had ook nog nooit iets van mij gehoord. Op een gegeven moment heb ik hem meege­vraagd voor één van mijn optredens. Eerst twijfelde hij, maar achteraf bleek het erg te zijn bevallen. Hij vond het goed en is zich daarom voor me gaan inzetten.' Een braaf verhaal misschien, maar Anouk is nu eenmaal heel serieus bezig met haar muzikale carrière. Ze is ambiti­eus, gedreven en overtuigd van haar kwaliteiten als zange­res. Wild wordt ze pas op het podium, daar laat ze zichzelf helemaal gaan. De Haagse wordt daar bijgestaan door een groep jonge, mannelijke muzikanten die ze zelf om zich heen heeft verzameld. Daarbij hanteerde ze meerdere crite­ria, aan alles is gedacht. 'Ik wilde niet van die afgelebberde muzikanten die al in zeventig andere groepen hebben gespeeld. Ik wil frisse jongens met talent en een goeie instelling. Verder vind ik het fijn als ze er goed uitzien. Kijk, voor de jongens in de zaal is het leuk om mij op het podium te zien. Maar de meiden willen ook iets hebben om naar te kijken.'

De heren waarmee ze nu werkt staan nog niet zo lang aan haar zijde. Voor haar ontdekking had de zangeres een ande­re band, maar daarover was ze zeer ontevreden. 'Het was niet om aan te horen. Er werd regelmatig vals gespeeld. Het

G/9

09

instuderen van een nummer duurde soms weken en ik kon mijn ideeën niet kwijt. Het rammelde aan alle kanten. Van dat amateurisme kreeg ik schoon genoeg. Ik wil een band om me heen die doet wat ik zeg. Zo is tegenwoordig de situatie ook. Ik zeg wat er gebeurt, de muzikanten krijgen betaald om de opdrachten uit te voeren. Als ze betere ideeën hebben sta ik er voor open. Vind ik hun ideeën niks, wordt er ook niets mee gedaan.'

Stniijes s lialletjes De muzikale ideeën van Anouk zijn voor een deel gevormd op het Haagse conservatorium. Daar studeerde ze een paar jaar zang. De blonde zangeres kwam overigens niet op een alledaagse manier terecht op de hogeschool. Om naar het conservatorium te mogen, heb je normaal gesproken mini­maal HAVO nodig plus ervaring met een instrument en moet er een basis zijn op theoretisch gebied. Bij Anouk was daar geen sprake van. 'Ik heb geen diploma's, niet eens MAVO. Op m'n vijftiende ben ik van school gegaan. Maar ik wilde graag auditie doen op het conservatorium, al was het alleen maar om te tonen dat ik het lef daarvoor heb. Dat werd mij toegestaan. Het was best eng. Er zat zo'n rijtje mensen naar me te kijken terwijl ik een stukje voor moest zingen. Ging goed, tot de theorie aan bod kwam. Ik kreeg bladmuziek voor m'n neus en moest zingen wat er stond. Dat ging dus niet. Alles wat ik voor me zag waren stokjes en balletjes op zwarte regels. Het enige wat ik op dat moment kon bedenken was om zo mooi mogelijk zo maar iets te zin­gen. Hielp natuurlijk niet, ik werd weggestuurd. Tot mijn stomme verbazing werd ik echter toch aangenomen. Twee jaar lang heb ik daarna met veel plezier op het conservato­rium gezeten.' Uiteindelijk moest ik eraf omdat mijn kennis van de theorie te zwak was. Jammer, maar ik wist zeker dat

er iets goeds voor in de plaats zou komen. Een week later belde Barry dat de eerste single gemaakt kon worden. Daarvoor had ik tijdens die studie geen tijd gehad.' Het privéleven van Anouk is in de pers al uitvoerig bespro­ken. Ondanks haar jonge leeftijd heeft ze al het nodige meegemaakt. Zo is ze al een-keer getrouwd en gescheiden. Zelf vindt ze het niet zo interessant om daarover te praten. Liever beantwoordt ze vragen over muziek. Maar echt bezwaar' om de buitenwereld een korte blik in haar per­soonlijkheid te geven heeft ze ook weer niet. 'Ik leef van­daag en zie morgen wel weer verder. Mijn stemming wisselt snel. De ene dag vind ik iemand aardig, de andere dag een enorme klootzak. Voor mensen om mij heen is dat lastig. Maar zij die de moeite nemen me echt te leren kennen, weten daarmee om te gaan. Veel zijn dat er overigens niet, ik ga niet met zoveel mensen om. Er zijn nu eenmaal maar weinig personen die ik interessant vind. Natuurlijk maak ik daarbij vergissingen, maar niet vaak. Die kieskeurigheid is in het artiestenwereldje lastig. Veel van die mensen zijn immers heel gemaakt, nep. En daar kan ik dus helemaal niet tegen.' Zelf probeert ze met haar muziek zo geloofwaardig mogelijk over te komen. Welke muzikale koers dat zal inhouden weet ze nog niet. 'Oorspronkelijk wilde ik geen rock doen en dat doen we nu dus wel. Het wordt door de invloed van de Earring steeds steviger. Heel gaaf, maar van huis uit ben ik meer iemand voor blues en jazz. Ik ben de muziek ingegaan omdat ik ooit een keertje op het North Sea Jazz Festival wil spelen. Daar kom ik nu al jaren als bezoeker en elke keer droom ik ervan zelf op dat podium te staan. Nu ligt dat even niet binnen bereik, maar dat is niet erg. Waar we nu mee bezig zijn is ook helemaal te gek. En over een paar jaar zal ik ongetwijfeld weer die jazz en blues oppak­ken, daarvoor is het nooit te laat.'

FRET 4

Z^^ TiT Wally Cartigny en Gert Verbeek: tekst

Hips terug uit Spanje Mmügram De formatie Hips is onlangs teruggekeerd van een pro-motiebezoek aan Spanje. Dat tripje heeft de groep bepaald geen windeieren gelegd. De tv- en radio-optredens die de band in het vakantieland heeft gedaan, waren goed genoeg voor penetratie van de single Teil Me The Way in de Spaanse top 40. Die sing­le is ook uitgebracht in Zwitserland, de Filipijnen, Thailand, Roemenië en Scandinavië. Binnenkort volgt een nieuw offensief van de groep in Nederland: in mei komt Hips met een nieuwe cd, die wordt voorafgegaan door een single die eind april uitkomt. Daarmee moet in eigen land dan de doorbraak worden geforceerd die vorig jaar met het verschijnen van het debuutalbum is uitgebleven. Volgens Tanja Adriani van IVlove Records zijn de voortekenen gunstig. 'De nieuwe nummers zijn een stuk steviger dan eerder werk. En de single die over een paar weken uitkomt, wordt een absolute klapper'.

Voorprogramma's:

de voordelen... Eind deze maand verschijnt op het Engelse label Dedicated het eerste album van Silkscreen. De Amsterdamse band kan deze plaat promoten tijdens de Europese tournee van labelgenoten Cranes. Silkscreen verzorgt van 29 april t/m 2 juni het voorprogramma tij­dens optredens in Engeland, Duitsland, Noorwegen, Tsjechië, België, Italië en Frankrijk. De Nederlandse optredens zijn volgende maand in de IWelkweg (1/5) en de Effenaar (3/5).

...en de nadelen Rockbitch blijft de Nederlandse podia onveilig maken. Niet alleen lokale politici raken in paniek door dit cultu­reel verantwoorde (?) alternatief op een avondje Yab

Yum, maar ook Nederlandse bands die het voorpro­gramma willen verzorgen komen in gewetensnood. De drumster van het Amsterdamse Bitchcock zag het niet zitten om te moeten openen voor het Britse gezel­schap, terwijl de overige bandleden geen bezwaar had­den. Claw Boys Claw-drummer Mare Lamb had wel zin in een avontuurtje en zorgt daarom voor vervanging bij de concerten in de Melkweg (9/4) en het Paard (14/4)-

Pornogram is een Utrechts platenlabel dat voornamelijk op vinyl vuige en vunzige rock'n'roll uitbrengt. Daarbij richt de platenmaatschappij zich vooral op Nederlandse en in het bijzonder Utrechtse bands. Als we even met labelbaas Bootleg Bandi bellen om te vragen hoe Pornogram er voor staat, wordt er verrassend geant­woord. 'Hoe het gaat? Niet zo eigenlijk. Ik verkoop te weinig platen. Het label is oorspronkelijk opgericht als grap, om mij een beetje van de straat te houden. Dat is uit de hand gelopen en nu probeer ik er mijn brood mee te verdienen. Dat blijkt knap lastig. Er loopt te weinig talent rond in Nederland.' Om in de toekomst toch een aardige omzet te halen, wil Bootleg niet te strak in z'n eigen keurslijf zitten. 'Van vunzige rock'n'roll alleen kun je niet leven. Ik ben van plan alle soorten muziek uit te brengen. Dingen die geen vuig karakter hebben, zal ik waarschijnlijk onder een sublabel uit gaan brengen, niet onder Pornogram.' Hoewel de naam anders doet vermoeden, doet Pornogram niets met por­nografie. Bootleg Bandi wilde gewoon een opvallende naam voor zijn bedrijfje. Nu nog wat opvallende band­jes. Die kunnen demo's sturen naar Pornogram Records, Postbus 15002, 3501 BA Utrecht.

Kunstbende Tijdens de jaarlijks terugkerende Kunstbende kunnen jongeren tussen 13 en 19 jaar deelnemen aan een 'wedstrijd in kunst'. Naast ondermeer dans, taal, theater en fotografie mogen jongeren ook laten horen wat ze muzikaal kunnen bedenken bij het thema Kracht. Deze en volgende maand vinden de voorrondes plaats die leiden tot de grand finale op 14 juni in Muziekcentrum Vredenburg te Utrecht waar de Gouden, Zilveren en Bronzen Ratjes worden worden uitgereikt aan de origineelste creaties. De eerste reeks voorron­des zijn in het Theater aan het Spui te Den Haag (6/4), De Muzerije te Den Bosch (26/4), Oosterpoort te Groningen (29/4) en De Lawei te Drachten (3/5).

Vers urt De Maas Op 3 april gaat in De Vlerk te Rotterdam het popcon­cours Vers Uit De Maas van start met optredens van Mandrake, Stash Kroh en Handsom 3$ome. Tot en met 5 juni strijden dertig bands om een plaatsje in de finale op vrijdag 13 juni. De tien beste bands en de publleks-winnaar mogen naar de Via Ritmo studio om opnamen te maken voor een compilatie-cd. De winnaar plaatst zich automatisch voor de halve finale van de Zuidhollandse popjacht.

debuut'Cd J. W. Roys De afgelopen maanden zat singer/songwriter j.W. Roy in de studio van Watchman-drummer Eric Vanderlest om opnamen te maken voor het debuut album met de werktitel Round Here. Jan Willem werd daarbij begeleid door de band waarmee hij live regelmatig te zien is geweest en die bestaat uit Roel Spanjer (keyboards, accordeon, wasbord), Richard van Bergen (gitaar), Jeroen 'The Goose' Goossens (drums en percussie) en Kees Spruit (bas). Verder staan op de cd bijdragen van Joost Witte (Captain Gumbo), Johan T. Jansen (pedal steel), Eric Spanjers en Jeroen Roy (achtergrondvoka-len). Het album zal begin mei uitkomen en worden gevolgd door een tournee. Houd vanaf volgende maand de concertagenda goed in de gaten.

Tussenstand in

pr i jzenland * Op 14 podia in Noord-Holland streden in maart lokale groepen om een plaatsje in de finale van Noordhollands Glorie die op zondag 27 april in het Patronaat te Haarlem wordt gehouden. Twaalf bands mogen daar dingen naar een plaats in de finale van de Grote Prijs van Nederland en een fotosessie door Ron de Gruijl. De voorrondes waren tijdens het ter perse gaan van deze FRET nog in volle gang, vandaar dat het rijtje finalisten nog niet compleet is: Sus-picious Noise (winnaar De Koog Noord-Scharwoude), Slip Of The Zipper (winnaar Drieluik Zaandam), Boner (winnaar Buk Buk Heiloo), Never The Less (winnaar R17 Grootebroek en De Hoogte Enkhuizen) .Perfect Punch (winnaar Atlantis Alkmaar) en Unscrouded Bitternes (Winnaar Tagrijn Hilversum).

* Amsterdamse Popprijs 1997 54 Bands zijn geselecteerd om mee te doen aan de Amsterdamse Popprijs 1997. Van 4 tot en met 19 april zijn er negen voorrondes op diverse Amsterdamse podia die leiden tot de halve finales in de Arena (10/5) en Akhnathon (17/5). De twee bands die overblijven staan op 21 mei in de Melkweg samen met de win­naars van AMP's Battle of Bands en Melody Line's bandcompetitie. Tot de vele prijzen hoort ook een fina­leplaats in de Grote Prijs van Nederland. De deelne­mende podia zijn: OCCI (4/4), Volta (5/4), Naar Boven (10/4), Badcuyp (11/4), JACO (12/4), Holendrecht (16/4), Winston (17/4), De Valk (18/4) en het AMP (19/4).

Symfonische rock in Icaart gebraciit

Symfo-liefhebber en verzamelaar Carsten Busch is bezig met het samenstellen van een overzicht van de Nederlandse symfonische rock en aanverwante stijlen zoals melodieuze rock, electronische muziek, space-rock, progressieve metal en jazzrock. De encyclopedie moet informatie kunnen bieden over de bands, artie­sten en de muziek en moet de mogelijkheid geven om het contact tussen fans en bands te vergroten. Om het overzicht zo compleet mogelijk te krijgen vraagt Busch bands, fanzines, verzamelaars en fan­clubs informatie naar hem te zenden. Ook bands die het nog niet tot de opname van een demo of cd heb­ben gebracht worden hiervoor uitgenodigd. Stuur je gegevens naar Carsten Busch, Dvorakhof 9,1628 SW Hoorn, e-mail: c.busch@tip.nl

Nieuwe lente, nieuwe namen Sinds maart gaat het in Spanje succesvolle Girlfriend Misery door het leven als Miss Universe. Nieuwe muzi­kale wendingen en de nieuwe drummer Dyrke Schaefer uit Oklahoma waren redenen tot de naamsverandering. Als je Miss Universe wilt aanschouwen kun je zaterdag 19 april terecht in het Amsterdamse Winston Kingdom. De formatie Parlour Project zal verder gaan onder de naam The Parlour. In de band vinden we oude beke-den als drummer Winston Scholsberg (ex-Super & The Allstars), gitarist Chris Muller (Sans Rancune) en zanger Tijn Twisk (N.A.O.P.).

FRET 5

« •

NIEUWS IN HET KORT ongeveer tegelijkertijd met deze FRET ver­schijnt het nieuwe mini-album van Nembrionic, de metalformatie die vorig jaar samen met Osdorp Posse te horen was op Briljant Hard en Geslepen. De cd Bloodcult bevat twee demoversies van songs die op het komende album Incomplete komen te staan aangevuld met de Themes EP en een niet eerder uitgebracht demo-track uit 1992

December vorig jaar was Vobe FRET's demo van de maand. In mei verschijnt het debuut album van deze industnalformatie op het uiterst productieve Djax Records.

Grote Prijs-finalist Ominous Tribe heeft afscheid genomen van drummer IVlarc Fien en is hard op zoek naar een opvolger om het onlangs verschenen debuut-album Are Of Matches te kunnen promoten.

Het Amsterdamse Facehugger is net terug uit Zwitserland waar de groep een korte tournee heeft gedaan. In Studio Stilteloos worden opnamen gemaakt voor een nieuwe demo.

In de eerste week van april komt de Tilburgse thrashmetalformatie Crustacean de studio uit met onder de arm het debuut-album Burden Of Our Suffering. De plaat wordt naar ver­wachting in juli door het Eastern Star label uitgebracht.

Voormalige Pinkpop-act Wicked Wonderland werkt aan de opvolger van Shove It Right In. Producer Peer Rave (Rollins Band, Tupelo Honey) staat achter de knoppen tijdens de opnamen van The Wicked Finger.

In Japan waren ze zo enthousiast over de demo's van Xhausted dat de metalformatie er in juni een album kan uitbrengen. Het debuut Xcist wordt deze en volgende maand opge­nomen in de Excess studio onder productio­nele leiding van Fred Westra en Hans Pieters. De Europese uitgave van het album is in sep­tember op het Double Dutch Record Service label.

De nieuwe, voorlopig nog titelloze Transpunk-cd bestaat uit een nummer van een half uur en heeft een 'cinematische atmosfeer'. Een gedeelte van de oplage is een limited edition vol Transpunk-hebbedin-getjes.

Vengeance is weer bij elkaar en is druk doen­de in de studio met de opnamen van het album met de werktitel Back From Flight 19. /Weer nieuws in een van de volgende Fret-

De reünie-tournee van Helloïse was succesvol en het is niet uitgesloten dat de band dit jaar de studio zal induiken voor de opnamen van een cd. Het slotoptreden van de tour is 5 april in de Blokhut te Rotterdam.

Net als verleden jaar neemt IDP, een bedrijf dat gespecia­liseerd is in club-mixen en merchandi­sing, de organisatie van de Dutch DJ IWixing Championships voor zijn rekening. Volgens woordvoerder Rob Rors zijn er ongeveer 25 deelnemers waarvan 17 of 18 hip hoppers. Zij gaan strijden om een fel begeerde plaats op het wereld­kampioenschap mixen dat op 9 juni in het Italiaanse Rimini wordt gehouden. 'Het niveau in Nederland is erg hoog,' zegt Rors. 'Voorheen waren het altijd Engeland, Amerika en Duitsland die op dit gebied de dienst uitmaakten. IWaar als ik hoor wat de Nederlanders nu produceren, denk ik dat de winnaar van de Dutch Championships dikke kans maakt op

een finaleplaats in Italië.' Het feit dat het wereldkampioenschap tegenwoordig in Italië wordt gehouden is opvallend. In vroeger jaren vond het evenement altijd plaats in Groot Brittannië. 'Italië heeft een lekkerder klimaat en ligt centraler. Dat is de enige reden van de geografische verschuiving. Italië is verder zeker niet toonaangevend op het gebied van mixen, al weten we natuurlijk niet wat dat land dit jaar voort zal brengen', aldus Rors. IDP meldt verder dat aan de Dutch Championships op tv aandacht zal worden besteed door waarschijnlijk TMF en Veronica. Wie meer wil weten kan bellen naar: 045-5690023.

Wereldmuziek in Ensciiede In tien steden in Nederland zijn Wereldmuziekscholen die lessen en cursussen aanbieden in niet-Westerse muziek en dans. Om deze scholen landelijk onder de aandacht te brengen wordt op zaterdag 19 april een manifestatie georganiseerd in IWuziekcentrum Enschede. Om 13.30 uur zorgt staatsecretaris Aad Nuis voor de opening waarna in twee zalen muziek- en dansgroepen voorbeelden laten zien en horen van gamelan, flamen­co, salsa, zigeunermuziek, Westafrikaanse percussie, Indiase muziek, Hindipop, Afro-Surinaamse percussie en Capoeira dans. Volgend op de manifestatie worden op 26 en 27 april in de Wereldmuziekschool Twente muziek- en poëzieworkshops gehouden o.l.v. zangeres­componiste Guadelupe Urbina uit Costa Rica.

Singer-songwrlterfestival Hoorn in alle cafés en podia rond de pleinen Rode Steen en Kerkplein in Hoorn treden op zondag 13 april vanaf 15.30 uur singer-songwriters op. Het festival wordt georganiseerd door Lakeside Stories die de afgelopen jaren twee compilaties heeft uitgebracht met bijdragen van Jan Smit, Glue In The Jelly, Spot!, Jules Unlimited, Appendix, Herman Jager en IVIark Ritsema. Deze en andere muzikanten staan op het programma van dit gratis toegankelijke festival.

Meet The Ponies Drie jaar geleden bracht The Post uit Noordwijk het mini-album Harmlands uit op Seduce Records. IVlet dat kersverse label ging het helemaal mis waardoor de band in een vacuüm terecht kwam. Ondanks de pech is muziek van de band, onder de nieuwe naam The Ponies, van zwaar melancholisch veranderd in licht en luchtig. Om het risico van een tweede fiasco te vermin­deren brengen The Ponies het album Meet The Ponies in eigen beheer uit. De officiële presentatie is op 12 april in jongerencentrum Join te Noordwijk.

Nederlandse bands op Pinkpop

Pinkpop beleeft alweer zijn 28ste editie. Naast grote buitenlandse namen als Beek, Live, Tool, Tracy Bonham, Nada Surf en Counting Crows staan er natuur­lijk ook Nederlandse bands op het driedaagse festival. Limburgs trots Cooler Than Jesus en het Hoornse Johan spelen op zaterdag 17 mei. De Pinksterzondag is een dansbare dag met ondermeer Osdorp Posse. Het festi­val wordt op tweede Pinksterdag afgesloten met ondermeer The Gathering en Skik. Voor wijzigingen, aanvullingen en andere informatie over Pinkpop kun je terecht op Internet: http://www.vpro.nl/pinkpop

LEIDSE KADE

ELKE ZONDAGAVOND TUSSEN ACHT EN TIEN UUR IS LEIDSEKADE

LIVE! TE BELUISTEREN OP RADIO 3. DE KOMENDE WEKEN ZIJN

LIVE OPNAMES TE HOREN VAN:

-Live (ovb) (concert lo april Paradiso): 20 april

FRET 6

"7

/ - • \ . . . \ ,

tabef Elegy t'—^ J

(The~Bütcher's

//

»'Het Rmsteraamse Wife, Majestic Scene) richt zich op alternatieve gitaarmu­ziek en heeft een idealistische doelstelling. Ze bieden contracten met veel muzikale en artistieke vrijheid en beloven iedere plaat optimaal te promoten. Elegy is geïnteresseerd in demo's. Als je wilt kun je ze persoon­lijk afgeven op het adres in de jordaan (iste Goudsbloemdwarsstraat 14a wk) of stuur ze naar Postbus 58290,1040 HG Amsterdam. Bel of fax voor info naar 020-6881604.

• • Cultureel Centrum de Badcuyp in Amsterdam is eind vorige maand begonnen met een Open Podium dat iedere derde donderdagavond van de maand zal worden gehouden. Als je mee wilt doen kun je contact opnemen met Linda van Merkerk of Lily Lanser (020-6759669).

»• In de omgeving van de Kungur Ice Cave, tussen de steden Perm en Yekateringburg, vindt op 31 mei en 1 juni het Russische festival Rock-Line '97 plaats. 'Entrance & exit is absolutely free' staat er in de in sym­pathiek rammelend Engels geschreven folder. Ook bands

/A\ n Il Wl /A\ ibuiten Rusland zïjn welkom. Voor meer informatie kun je terecht bij JSC Permtourist & Organizing Committee, POB 10809, Penn, 614111, RUS­SIA, tel/fax: (3422)906256, e-mail: rl@dom.perm.su

• • Wil je een platencontract bij Roadrunner, een managementcontract bij Muziek- & Showbureau Jan Vis én een professionele videoclip die minimaal drie weken op The BOX zal worden getoond? Doe dan mee met de talentenjacht die clipzender The BOX dit jaar organiseert in Grand Café Gooiland te Hilversum. Deze maand zijn de voorrondes op 3, 10, 17 en 24 april en de eerste finale is op 29 april. The BOX organiseert dit jaar in Nederland minimaal tien andere talentenjachten. Interesse? Vul de inschrijfkaart in die klaarligt bij het Grand Café of bestel de kaart bij The Box, tel: 035-6460112.

•- Jongeren Aktiviteiten Centrum Oost, kortweg JACO, aan de Musschenbroekstraat in Amsterdam-Oost zoekt beginnende (workshop-)bands met weinig of geen podiumervaring voor optredens. Bel 020-6632212 en vraag naar Paul of Andre.

De combinatie van popmuziek en eigentijdse dans begint een vertrouwd verschijnsel te worden op de Nederlandse podia. Sinds vorige maand tourt Blok & SteeLPoodIe Naked door Nederland met het program­ma Pull The Plug/Anybody. Suzy Blok en Christopher Steel zijn verantwoordelijk voor het concept en de cho­reografie, terwijl Poodle Naked zorgt voor de muziek. In Poodle Naked vinden we mensen uit de Gotchal-kliek zoals Rockattack Ten en Rollarocka. Pull The Plug ver­beeldt de constructie en deconstructie van relaties, Anybody is geïnspireerd door 'body damage'. Na de officiële première op 5 april in Paradiso trekt de voor­stelling door Nederland, België en Duitsland. De

Nederlandse data vind je in de concertagenda. Ook Five Ways To Look At Your Wife heeft 5 april z'n premie­re. In deze dansvoorstelling hebben choreografe Iris Lammertsma en de popgroep The Riddle hun krachten gebundeld. Een film van fotograaf/filmmaker Floris Andréa fungeert als decor waarin twee danseressen, drie mimespeelsters / actrices/zangeressen en ëen 'beweegster' het publiek in een sneltreinvaart meevoe­ren 'door het labyrint van emoties waar onze generatie mee moet worstelen'. Na de première is de voorstelling deze maand iedere donderdag t/m zaterdag (m.u.v. 11 april) vanaf 20.30 uur te zien in het Amusetheater aan de Lijnbaansgracht te Amsterdam.

NIEUWS IN HET KORT * In mei en juni doet de Amsterdamse indus-

trial/metai band Boobytrap een tournee door Nededand, België en Duitsland. Dankzij de connecties van de van oorsprong Finse gita­rist is het gelukt om in juli in Finland op te treden. Boobytrap trekt door Europa samen met de Finse gothic-rock band Two Witches. De band zoekt nog zalen die deze double-bill willen boeken. Bel voor meer info tel. 020-6620065/6633184.

De voorbereidingen voor het derde Stonehenge Festival zijn in volle gang. De volgende bands zullen op zaterdag 26 juli optreden op het veld naast jongerencentrum De Buze in Steenweek: Götterdammerung, Ancient Rites, Frozen Sun, God Dethroned, Caüenish Circle, Liar Of Golgotha, Transpunk en Consolation.

Voor het tweede achtereenvolgende jaar strij­den vijf bands om een demo-opname ter waarde van f 1500,- gulden tijdens het stu­denten popfestival Bubbelrock. Grabolzky, Rumbiefish, Crimson Skies, Suspicious Noise en Metastasis kruisen de degens op dinsdag 22 april in de Melkweg. De avond wordt afgesloten met een optreden van Ro & Paradise Funk.

Het Springpop '97 Rock Festival viert op i i en 12 april het eerste lustrum. Verdeeld over beide avonden spelen 14 bands die ook op afgelopen edities hebben gestaan waaronder Freaks and Hairy's, Panic In Detroit, Maximum Overdrive, Inner Sanctum, Crackerman, The Sofa (voorheen Behind The Sofa), A Biscuit Party (voorheen Soilent Green), Harry Klein Band, Tuipe Bol̂ le, The Crew, Crackity Jones, Downstream en Peeping Tom. Beide avonden beginnen om 20.00 uur en de toegang per avond bedraagt f 10,-.

o f

>^^

Op Hemelvaartsdag staat Heilendoorn in het teken van de derde editie Dauwpop. Tussen 12.00 en 20.00 spelen middenin het bos aan de Luttenbergerweg vijf Nederlandse bands. Voor ƒ 22,50 kun je getuige zijn van optredens van Girls Wanna Have Fun, The Prodigal Sons, f' Total Touch, Skik ;*,, en The Gathering. *«/|i De organisatie ; ' ' verwacht dit jaar zo'n 7500 bezoe­kers.

The Gathering De achtste Huntenpop gaat op zaterdag 10 mei rond 12.00 uur van start met tien bands aan de Bergseweg in Varsselder: Johan, The Gathering, Dave Hole, Celestial Season, Zeute Dropkes, Skik, Shane McGowan & The Popes, Monster Mike Welch, Dog Eat Dog en een speciale act. Entree: f 25,- (inclusief busrit vanaf station Doetinchem).

FRET 7

'houdei

C ooler Than lesusWffSflSit Roermond en is de winnaar van de laatste editie van Nu Of Nooit, Limburgs regionale popprijs.

Met een mix van experimentele muziek en mooie luisterliedjes won de band op grond van haar ori­ginaliteit. En dat terwijl de groep volgens gitarist Michael Heffels in eerste instantie niet mee wilde dingen naar de prijs van 7500 gulden. 'We dach­ten dat we geen enkele kans zouden maken omdat we geen toegankelijke muziek spelen. Op aandringen van de voorzitter van de Stichting Popmuziek Limburg hebben we ons toch inge­schreven. Hadden we tenminste weer eens een optreden, want op dat moment ging het niet zo best met ons. Nu is dat ineens veel beter. De komende maanden spelen we elke week wel een keer. In Nederland, maar ook in Duitsland dat voor ons natuurlijk naast de deur ligt.' Behalve Michael zitten in de band nog bassist Edwin Hartlngsveld, drummer Swen Deduk en Brenda Nijsen. Laatst genoemde is zangeres en speelt....blokfluit. Michael: 'Dat doet ze maar in één nummer maar dat schijnt nogal bijzonder te zijn. We kwamen ooit bij toeval op het idee. Tijdens een repetitie zaten we met een stuk muziek waar we niet van wisten of Brenda er op moest zingen of dat er iets anders moest gebeu­ren. De drummer bleek een blokfluit te bezitten en die hebben we toen maar gebruikt. We houden wel van een experimentje.' Het volgende hoogtepunt staat Cooler Than Jesus volgende maand te wachten, als de band mag spelen op Pinkpop. Als openingsband op zater­dag, op het grote podium. Dat is toch waar iedere band van droomt. 'Tuurlijk, leuk', zegt Michael. 'Maar we hadden liever in de tent gespeeld. Dat is intiemer. Voor veel bands is het moeilijk zich bui­ten op zo'n groot podium staande te houden. We zijn een beetje bang dat er van onze muziek niets overblijft.' Diezelfde nuchtere houding blijkt de gitarist ook te hebben ten opzichte van de finale van de Grote Prijs van Nederland waar de groep in september aan mee mag doen. 'Die prijs die boeit me niet zo, ik denk ook niet dat we veel kans maken. Maar het is wel leuk om een keer in de Melkweg te spelen.' (Wally Cartigny)

D e Haagse formoTOi^Sy Act Of Protest (NAOP) is geen onbekende aan het Nederlandse punk- en metalfront. De

debuut-cd uit 1991 en de opvolger New Age Of Politics uit 1993 leverden de band goede recensies, veel concerten en bakken goodwill op. Daarna werd het rond de band echter opvallend stil. Een conflict met de platenmaatschappij was hiervan de reden, vertelt drummer/zanger Boozy: 'De jon­gens die de plaat hadden uitgebracht hadden toe­gezegd dat ze bepaalde dingen aan promotie zou­den doen. Die afspraak zijn ze niet nagekomen. We wisten dat we daarom de volgende cd weer in eigen beheer zouden uitbrengen. Het heeft even geduurd voor we daarvoor genoeg geld hadden.' Geldgebrek is ook de reden waarom er maar vijf nummers op het schijfje staan. Boozy ziet echter wel voordeel in zo'n karig produkt. 'Zo'n mini-cd is voor ons en voor de kopers betaalbaar. Het ding kost 15 gulden. Dat hebben mensen er wel voor over. Voor een bak herrie kan je geen 40 piek vra­gen. Door minder muziek op een cd te zetten kun­nen we ook vaker nieuwe opnamen maken en uitbrengen. Ik heb nu al studiotijd geboekt in oktober.' De muziek op In Time voldoet aan alle verwachtingen die de vorige platen van NAOP hadden gewekt. Snoei en snoeihard dus met als opvallend tussendoortje de country-pastische Noisy Goes Country. Boozy; 'Dat nummer is als geintje ontstaan op een country-avond met Hallo Venray. Als we het live spelen ligt iedereen altijd in een deuk. Toen we het opnamen liepen we tegen het probleem aan dat ik het eigenlijk niet kan drummen. Dat ritme is zo vreemd. Dus daar hebben we Danny, de drummer van No Joke voor gevraagd. Hij heeft trouwens ook de hoes van de cd ontworpen.'De bijna volledig getatoeërde Boozy is een opvallende verschijning in de Haagse binnenstad. Hij houdt er naast de band ook nog een solo-carrière op na. Zo presenteert hij dit jaar weer het Skate Fest bij Dynamo en trekt hij als plat Haagse dichter het land in. Z'n singles Krèg Dèh Plüris en Dèh Hit-no-tering worden lek­ker verkocht. Maar alles staat in het teken van NAOP. 'Als ik ergens solo sta vraag ik of ik de vol­gende keer de band mee mag nemen. We zijn een ongeorganiseerd zootje gezelligheid, dus meestal mag dat wel. Bij festivals die ik presenteer kom ik alleen nog maar als de band ook kan spelen. Zo snijdt het mes aan twee kanten.' (Gerard van den IJssel)

M et een beetje gSPffBehoeft Tuesday Child als deze Fret uitkomt geen intro­ductie meer. Sony Records heeft name­

lijk zojuist hun debuutsingle Doing Time uitge­bracht. Als de voortekenen niet bedriegen draaien de radiostations die plaat dan plat. Tuesday Child werd opgericht in de Haagse herfst van 1996 na een Britpop-coveravond in cultureel centrum 't Paard. Zanger Maurice Bom probeerde wat eigen liedjes uit op het publiek, daarbij begeleid door leden van de band Easy Meat. Op dezelfde avond speelde ook de Haagse groep Snake Charming. Tijdens een gezamenlijke sessie sloeg de vlam over. Maurice Bom: 'Na het optreden hadden we allemaal het gevoel dat dit een groep muzikanten was die bij elkaar hoorde. Ik heb in mijn leven honderden songs geschreven, maar er eigenlijk nooit wat mee gedaan. Mensen noemden mij zelfs een muzikale kluizenaar. Maar nu was de tijd rijp. Nadat we hadden besloten als band aan de slag te gaan heb ik de groep een aantal num­mers laten horen die ik al had liggen en voorge­steld die als band te spelen. Omdat het toch raar voelt om alleen oude dingen te spelen, heb ik ook weer een stel nieuwe nummers gemaakt.' De composities van Bom verraden een duidelijke Britse invloed. Met de Britpop-hype van dit moment was er dan ook haast geboden. 'We wil­den het heel snel doen. We hebben meteen een toertje langs zalen in en rond Den Haag opgezet. Zodat we gelijk zouden weten of het aanslaat en zin heeft om door te gaan. We zijn ongeduldige jongens en hebben geen trek om jaren door het land te toeren in de hoop ontdekt te worden. Dan speel je de nummers en de energie dood. De reac­ties van het publiek waren goed. De media reageerden leuk en na een paar weken kregen we een telefoontje van Sony die via via van ons had gehoord. We hebben ze een demo gestuurd en na ons optreden op Euroslag voor het eerst met ze gesproken. Vanaf punt nul was het positief. Het plan is nu om twee singles uit te brengen en begin september een volledige cd. Sony wil dat wereldwijd gaan doen maar daar moet je voor­zichtig mee zijn. Laten we eerst kijken wat er in Nederland gebeurt en dan verder kijken hoe het gaat.' (Gerard van den IJssel)

FRET 8 Ka

I n het hedendaagse mO^Ele landschap is het vrijwel onmogelijk om de platgetreden paden te vermijden. Voor je het weet sta je in de file

of ben je de huisgenoot van Eddle Vedder. De Arnhemse band Run Piggy Run lijkt nog een steegje gevonden te hebben waar de leden van Radiohead, Pearl Jam en Smashing Pumpkins weliswaar hebben lopen urineren, maar waar verder nooit meer iemand komt. Zanger-gitarist Erik van Cuijk heeft al een naam voor zijn stin­kende steegje: triprock. 'We hebben power en agressie maar het liedje staat voorop. Ik zou zo geen band kunnen noemen waar we op lijken. Misschien iets uit de jaren zeventig?' De Arnhemmers leggen op dit moment de laatste hand aan hun eerste cd die in mei moet uitko­men. Een platenmaatschappij hebben ze echter nog niet. 'Het maakt ons geen reet uit wie het uit­brengt, als we onze muziek maar kunnen uitbren­gen: de liedjes die wij zelf mooi vinden de wereld in rammen.' De opnamen vonden plaats onder leiding van ervaren producer Jos Haagmans, die werkte met groten der aarde als Dire Straits, Prince en The Rolling Stones. De samenwerking beviel prima, vertelt Erik. 'Hij is heel relaxed en stelt je op je gemak. Hij zorgt ervoor dat er een goede sfeer is in de studio. Als een nummer donker moet klin­ken, doet hij bijvoorbeeld de lampen uit. Heerlijk is dat. Een plaat opnemen is eigenlijk egotrippen. Als je een nummer inspeelt ben je drie, vier minu­ten tussen je oren bezig en dan... hmmm, zalig. Muziek maken is net seks.' Het leven in een steeg is dus zo slecht nog niet; of kent het toch dieptepunten? 'Nee die zijn er niet, geloof ik. Maar wij bestaan ook nog niet zolang.' Ik schop Erik de hele steeg door en uiteindelijk biecht hij op: 'We zouden ooit het voorprogram­ma van Bush doen, maar die band kwam niet. Daar baalde ik van. Maar echte dieptepunten hebben we nog niet gehad. Misschien komt dat nog.'Erik's vorige bandje heette Sal's Paradise en uit Amsterdam komt Sal Paradise (zie hiernaast). Je vraagt je af wie er nu bij wie in de steeg heeft staan piesen? 'Toen wij nog zo heetten is er in Amsterdam veel publiciteit rondom ons geweest. Misschien hebben zij het daarvan?' (Guido Aalbers)

S al Paradise is de hoBra^rsoon uit On the Road van Jack Kerouac. Een boek dat je constant meesleurt; één grote trip. Niet voor

niets dus dat Bas Mantel (drums) Maarten de Haan (bas) en Bas Morsch (zang/gitaar) hun band zo genoemd hebben. Alleen waren ze niet de enige die op dat idee kwamen, reden om front­man Bas Morsch de vraag voor te leggen of hij wist dat er al een band was met de naam Sal's Paradise? 'Ja, ik had een maand geleden al van iemand gehoord dat er nog een andere band met die naam bestond. Er zat niets anders op dan sneller bekend te worden dan zij, dacht ik gelijk. Maar zij zijn toch uit elkaar?' Jullie hebben een firaaie mini-cd gemaakt met de titel Evofution; hoe kom je aan die term, ook uit een boek? 'Nee, ik voegde Evolution en Fusion samen: de Fusie van de evolutie. Het gaat om het samenkomen van de evolutie op elk moment. Alles wat is gebeurd, wat gebeurt en gaat gebeu­ren zit in elk moment verweven. Het is een soort boeddhistisch iets... We waren op zoek naar een titel met een bepaalde gevoelswaarde. Het heeft ook wel te maken met On the Road: het reizen! Dat boek beschrijft een chaotische reis. Toen we met de band begonnen was ik zelf wat chaoti­scher en wilde ik erg veel.' Aan welke bands spiegel je je? 'We luisteren veel naar Guided by Voices, Sonic Youth, Built to Spill, Smashing Pumpkins, maar of we in dat rijtje pas­sen weet ik niet. ABBA zou je ook kunnen noe­men als invloed.' -Pardon?- 'Echt waar! Die num­mers hebben fantastische structuren. Het zijn echt goede liedjes, maar wel veel te zoet natuurlijk! We willen ook catchy nummers schrijven, maar wel met power. Dan moet je het wel goed uitwerken; daar was ABBA erg goed in. Guided By Voices doet dat veel minder: die pleuren alles op plaat. Bij hen moet je tussen de troep op zoek naar die enkele briljante nummers.'In jullie biografie staat dat jullie muziek bij het publiek mooie gevoelens opwekt als tranen en orgasmen. Dat klinkt nogal verzonnen.'Echt, er was eens een meisje dat ver­telde dat ze was klaargekomen tijdens een optre­den van ons... En er heeft een keer een meisje gehuild. Daar doen we het voor: mensen emotio­neel raken.' (Guido Aalbers)

C laude, Cliff en SMöffKeten ze. Samen vormen ze de Spookrijders. Alweer een Nederlandstalige rapgroep, maar wel één

die afwijkt van alle anderen. Vindt rapper Clyde. 'Ons debuutalbum De Echte Shit is echte hiphop, zowel qua tekst, muziek als hoe het geheel ge­bracht wordt. Smaak is abstract, maar wij hebben een bepaald gevoel over wat we echte hiphop vin­den. Echte hiphoptracks hoeven helemaal niet op elkaar te lijken, maar er moeten wel bepaalde ele­menten in zitten. Of het echte hiphop is hangt voor ons af van hoe iemand op een beat rapt, of hij wel flowt en hoe de muziek in elkaar zit. Dat hoorden we tot nu toe nog niet zo in het Nederlands.' Automobilisten die spookrijden gaan tegen de stroom in. Bij de Spookrijders zit het tegen­draadse in de onderwerpen waarover ze rappen. Zo wagen ze zich aan teksten over liefde, een zeldzaamheid in de stoere rapwereld. 'Wij zijn niet bang ons hoofd te stoten. Wij durven anders te zijn dan anderen. Voor ons betekent hiphop dat je jezelf niet verloochent. Dat je je niet anders voordoet dan je bent. Je moet dingen doen waar­bij je je op je gemak voelt, dan voel je je het lek­kerste. Ons album is precies zoals wij zijn.' Jullie zijn dus gevoelige jongens? Clyde lacht: 'Ja, ik ben een Kreeft.' De rude boys in de zaal zijn vaak volkomen ver­rast als de Spookrijders op het podium verschij­nen. 'Dat is het mooie ervan. Je ziet gezichten die het prettig vinden dat er eindelijk iets anders te horen valt en je hebt mensen die meteen naar de bar lopen. De jongens die het niet diggen zijn vaak de wat jongere bezoekers. Wij zijn geen hardcore-band, we hebben veel luisterteksten. Bij het gros van de bands staat de muziek zo hard dat de tekst toch niet te verstaan is. Dat maakt het publiek ook geen reet uit, als ze maar kunnen springen. Ik vind het wél belangrijk dat mensen de tekst verstaan. Of ze dat doen, ligt ook aan je lichaamstaal. Als je lallend en met vier blikjes bier in je hand op het podium staat, is men toch geneigd dat over te nemen.' (Hannelore Hulshof)

FRET 9

Wally ^ g g ^ p Cartigny

Foto: Hilde Spaan

Onlangs verscheen de nieuwe, in

eigen beheer ui^brachte vier

tracl< cd Veijaardagsfèestvan de

Tilburgse formatie Vals Licht Met

onder meer een cover van het

geUjIoiamige nummer van Franic

Boeijen probeert de band zich

opnieuw in de Idjiier van platen­

maatschappijen te spelen. Het

oude contract met Fifth Dimension

e geschiedenis van Vals Licht is haast een roman-

jtisch jongensboel<. De 'bandleden l<ennen ell<aar al vanaf de basisschool.

Sterl<er nog, ze woonden als jochies bij elkaar in de straat. Als tieners begonnen zanger/gitarist Tony de Bruijn, drummer Johan de Groot en bassist Patrick de Groot muziek te maken in verschillende bandjes. 'johan en ik zaten samen in een band en Patrick in een andere', vertelt Tony. 'We keken elkaar op straat in die tijd nooit recht in de ogen aan. Er heerste een concurrentiestrijd.' Het was Tony die na enkele jaren genoeg kreeg van het spelen in een doorsnee rockband met Engelstalige teksten. Samen met zijn vriend Johan

paar jaar is het echter vreselijk 'in' om in je moerstaal te zingen. Van die populariteit heeft Vals Licht dankbaar gebruik gemaakt. 'Ik kan me veel beter uitdrukken in mijn eigen taal', vervolgt Tony. 'Een nadeel is wel dat er kritischer naar de nummers geluis­terd wordt. Als je serieus genomen wilt worden, moet je in het Nederlands diepzinniger te werk gaan dan wanneer je liedjes in het Engels schrijft.' Die diepgang wordt echter niet door iedereen gewaardeerd. Tony heeft tek­sten geproduceerd over zelfdoding en Aids en daar staat men in platenland niet om te juichen. 'Ik schrijf over din­gen uit de krant, die uit het leven zijn gegrepen. Mijn benadering is vaak cynisch en confronterend. Platenbazen

is vorig jaar door de groep zelf

ontbonden en het trio heeft zin in

een volgend avontuur. Of zich

snel een nieuwe leans zal voor­

doen is echter de vraag. De groep

heeft grote compositorische capa­

citeiten, maar de Nederlandstalige

telaten zijn niet zo maklcelijk. Ze

gaan over dingen uit het dagelijks

leven op en zijn regelmatig con­

fronterend of cynisch van toon.

Veel platenmaatschappijen heb­

ben daar problemen mee, zo

blijkt 'Het moet al ooit gezongen

zijn, anders durven ze het niet

aan.'

stapte hij uit zijn toenmalige band en vroeg Patrick om een nieuw Nederlandstalig, alternatief rockcombo te completeren. De bassist had net als zijn voormalige rivalen ook wel zin om eens iets anders te proberen. Tony zou gaan zorgen voor het songmateri-aal. 'Ik had vijf jaar in een band geze­ten met een stel goede vrienden. Na twee jaar wilde ik al stoppen en beginnen met wat we nu doen, maar dat durfde ik de rest van de band niet te vertellen. Achteraf heb ik daar spijt van want het zingen in het Nederlands

staan daar negatief tegenover. Zodra je afwijkt van het normale trekken ze onmiddellijk hun handen van je af.'

Zeperd De formatie maakt muziek die vaak is omschreven als Nedergrunge. Een achterhaalde term, maar het geeft wel aan dat de band iets steviger te werk gaat dan de gemiddelde Nederlandstalige band. Opvallend is dat de groep slechts uit drie muzikan­ten bestaat. De meeste bands die ver­gelijkbare muziek maken geven de

'Rock uit het leven gegrepen'

bevalt me erg goed. Eigenlijk wilde ik dat al jaren proberen. Al vanaf de eer­ste plaat die Frank Boeijen uitbracht heb ik erover lopen denken. Daarom hebben we uiteindelijk ook een cover van hem opgenomen. Maar begin jaren tachtig kon je niet voor de voor­keur uitkomen. Nederlandstalig was fout, daar moest je je voor schamen,' aldus de zanger/gitarist. Sinds een

voorkeur aan een bezetting met twee gitaristen om het geheel steviger te laten klinken. Volgens Patrick is dat nergens voor nodig. 'Het geluid is in deze opzet compleet. We hebben nog nooit van iemand gehoord dat er iets ontbreekt. Wel is ons enkele keren het tegenovergestelde verteld. Dat we zo heftig klinken ondanks het feit dat we een trio vormen. Terwijl dat helemaal

niet moeilijk is. Het is gewoon een kwestie van je partijen goed invullen en tijdens optredens werken met een geluidsman die zijn vak verstaat. Ik moet bijvoorbeeld wat melodieuzer spelen dan bassisten die twee gitaris­ten naast zich hebben. En als Tony soleert, dan moet die gitaar van hem flink hard staan omdat er anders een leegte ontstaat. Door de jaren heen hebben we wat dat soort dingen betreft veel opgestoken van bekende rocktrio's zoals The Police.' Aanvankelijk leek Vals Licht met haar muziek snel terrein te winnen. In het jaar na de oprichting was de band erg productief in het schrijven van num­mers en werd veel opgetreden. Dat had tot gevolg dat er vrij snel een pla­tenmaatschappij interesse toonde in de groep. Het contract dat daarop werd gesloten met platenmaatschap­pij Fifth Dimension werd echter een enorme zeperd. 'De platenmaatschap­pij kwam in het najaar van 1995 naar ons toe nadat we zelf de mini-cd Masker hadden uitgebracht', verteld Patrick. 'We kwamen overeen dat er een single zou verschijnen en Fifth Dimension een optie zou krijgen voor een album. De single Alles Wat Ik Voel verscheen in november dat jaar en bezorgde ons enige bekendheid. Maar daarna kregen we het gevoel dat de mensen van het platenlabel ons tot een commercieel popbandje wilde kneden. Ze namen niet de moeite goed naar ons repertoire te kijken en wilden ons dicteren welke nummers er op cd moesten komen. Dat stond ons helemaal niet aan. We besloten daar­om niet meer met ze te werken. Het probleem was echter dat we door de optie die de maatschappij had op het album nergens anders mochten teke­nen. In het contract stond zelfs dat Fifth Dimension na verloop van de verbintenis nog een half jaar exclusivi-teitsrecht had. Daardoor restte ons geen andere mogelijkheid om een jaar lang alleen maar op te treden zonder contacten te leggen met andere pla­tenlabels. Uiteindelijk hebben we gekozen om zelf weer een cd-single te maken. Want over een eigen beheer productie werd in het contract niets gezegd.'

De vier nummers van die single wor­den momenteel met regelmaat op de radio gedraaid. Het moet gezegd wor­den dat de band die nieuwe aandacht uitstekend heeft getimed. Eind maart loopt het exdusiviteitsrecht van Fifth Dimension namelijk af en is de groep transfervrij. De aandacht van andere platenmaatschappijen zal ondertussen wel getrokken zijn. En over de ambi­ties van Vals Licht laat Patrick geen twijfel bestaan. 'We willen graag in zee met een label dat opereert binnen het alternatieve clubcircuit. Daar horen wij thuis. EMI heeft al interesse getoond, maar een maatschappij als Excelsior zouden we ook niet verkeerd vinden. We zijn wel een heel andere band dan Johan of Caesar, maar bij dat label zullen ze vast begrijpen waar het ons uiteindelijk om gaat. En dat is simpelweg de vrijheid om muziek te maken die we zelf goed vinden.'

FRET 1 0

P

ik Vorig jaar doekte brui-

boei Dave Reumers plot

seling zijn succesvolle

positive hardcoreband

Riglit Direction op. Hij

wilde weleens wat

anders. Nu is hij terug

met een nieuwe band:

400 Suits. Het debuut­

album Never Give Wiiat

You Can't Tal<e Bacli is

spijkerhard, zwartgallig

en opwindend. Dave

Reumers vertelt over het

hoe en waarom.

Leon ^ U 3 t £ l ^ p Verdonschot

Foto: lan-Piene jans

400 Suits et Belgische plaatsje Rijkevorsel op een zater­dagavond in februari. Het lokale jongerencen­trum zit bomvol. Vier hardcore-bands staan er vandaag op het programma. En, zo kunnen we op een avond als deze vaak genoeg horen:

hardcore leeft. De Maastrichtse band 400 Suits speelt als tweede. Rauw, agressief en fanatiek aangevoerd door zan­ger Dave Reumers. Een cd is er nog niet, toch zingt het publiek de helft van de nummers mee. Het zijn de num­mers uit Reumers' vorige muzikale levens: de bands One Night Stand en Right Direction. Die laatste hardcore-band lijkt postuum het predikaat 'legende' te hebben gekregen. Blijkt ook later op deze avond, wanneer de originele leden van Right Direction het podium beklimmen voor een een­malige spontane reünie. Waarop honderden Belgen over elkaar buitelen om mee te zingen. Na het laatste nummer pakt één van hen de microfoon van Reumers af en brult door de speakers: 'Right Direction is and will always be the best hardcore barjd in the world.'

Sneer Maastricht, precies een maand later. Dave Reumers zit ach­terover geleund in zijn bankstel. Zesentwintig, maar al bij­na een veteraan in de hardcore-wereld. Hardcore is ook zijn brutale, wat uitdagende uitstraling. Zijn afkeer van het bur-gerbestaan. Reumers spreekt vol afschuw over 'al die men­sen die van negen tot vijf werken om daarna voor de tv te hangen. En als ze zestig zijn, hebben ze niks meegemaakt en zijn ze nergens geweest. Hebben ze nog minder levens­ervaring dan ik nu. Omdat ze er niks van gemaakt hebben.' Het debuutalbum van 400 Suits Never Give What You Can't Take Back ligt in de winkels. De reacties in de muziekbladen zijn lovend, een Europese tournee van zeven weken met Pro Pain staat voor de boeg. De toekomst is wat telt, terugblikken hoeft van Dave niet meer. Al deed het hem goed, zegt hij, die uitzinnige reacties een maand gele-

Maurice Gijsbers, die overigens bas speelt in $400 Suits, richtte zijn eigen band Demon joker Junior op. En, je bent muzikant of niet, zowel Gijsbers als Reumers legden de pijn van de scheiding vast op cd. Dat levert een komische situ­atie op. Het nummer How Do You Feel Now van Demon joker Junior is namelijk een nauwelijks verholen sneer aan het adres van Reumers. / thougt we'd never part/But the truth came out real hard/You will never tell me why/So I'm due to say goodbye. Reumers opent op zijn beurt het 400 Suits-debuut met het nummer /'// Be In Touch, duidelijk gericht aan zijn voor­malige collega's. Waarvan Gijsbers inmiddels dus weer mede-bandlid is. Reumers moet erom lachen. 'Toen ik die tekst van Demon Joker Junior las, dacht ik inderdaad: ja, dit gaat dus over mij. Maar dat moet kunnen, vind ik. En het is ook te begrijpen. Ik vergelijk een band met een vriendin. Als je acht jaar verkering hebt en het is nog leuk, dan ga je door. Maar wordt het een sleur, dan denk je toch: ik ga maar eens een nieuwe vriendin zoeken. En dan kan ik me heel goed voorstellen dat mijn vriendin me dan een kloot­zak vindt.' Met 400 Suits heeft hij gevoel voor vrijheid teruggevon­den, zegt hij. Het is te horen op de plaat, waarop hardcore en metal worden afgewisseld met elektronica en een bal­lad. En waarop Dave zijn karakteristieke gebrul afwisselt met subtieler zingen. 'Toen ik voor de eerste keer zo zong in de oefenruimte, keken we elkaar aan en zeiden: wat gaan mensen hier nu weer van denken? Maar toen zeiden we: pech, we doen het gewoon, maakt ons wat uit wat ze ervan denken. Begrijp me niet verkeerd, ik voel me prima thuis in de hardcore-scene en de sfeer die daar omheen hangt, maar ik verlangde ook terug naar mijn metal-tijd. Toen we naar Dynamo gingen, zopen, lol hadden en we niks te maken hadden met termen als Politiek Correct en Straight Edge. Van die vijftienjarige jongetjes die na concer­ten naar ons toe kwamen om te zeggen dat een tekst niet

' Ik doe gewoon w a t ik wi l . Punt uit'

den. 'Maar het heeft geen zin daarbij stil te staan. We moe­ten allemaal door.' Diezelfde boodschap had hij vorig jaar ook aan zijn bandle­den, toen hij besloot Right Direction te verlaten. De band was inmiddels goed voor volle zalen, had met All Of A Sudden een alom bejubelde cd afgeleverd en zag op haar cv onder meer optredens met Sick of it All en Madball. Wat wil je nog meer? Iets nieuws, vond Dave en richtte 400 Suits op. Ook zijn muzikale maatjes zaten niet stil. Gitarist

deugde of dat onze t-shirts te duur waren. Die precies wis­ten wat ze moesten verwachten van Right Direction en niets anders accepteerden. Nu doe ik gewoon wat ik wil, punt uit. Ook in mijn teksten.' Die zijn regelmatig ronduit zwartgallig. De hoop en het idealisme lijken verdwenen. 'Weet je wat het gekke is? In al die tijd dat ik bij Right Direction zat en positieve dingen schreef, is er nooit iemand naar me toe gekomen om te zeggen dat hij mijn teksten mooi vindt. Terwijl dat nu wel gebeurt. Ik ben niet minder gelukkig dan vroeger, ik ben wel minder optimistisch. En de andere bandleden weten dat. Maar de verdeling is duidelijk: ik schrijf de teksten en wil er geen gezeik over. Ik wil niet belemmerd worden. Teksten worden er echt niet beter op als je er met zijn vie­ren over gaat discussiëren. Ik wilde af van teksten die altijd in hetzelfde hardcore-straatje passen. Zo van: dit nummer gaat over straight edge, dit over vriendschap en dit over geweld tijdens concerten. Zo'n nummer heb je ook in vijf minuten klaar. Je hoeft maar een paar woorden neer te knallen en mensen weten waar je het over hebt.' Hoe kritisch Reumers ook is over hardcore en zijn eigen rol daarin, zijn toewijding aan de Maastrichtse scene blijft overeind. Reumers stelde onlangs een verzamel-cd samen, waarop beginnende bands uit Maastricht zich aan een gro­ter publiek konden voorstellen. En ook de 400 Suits-cd is opgedragen aan zijn Maastrichtse hardcore-vrienden: de 'M-Town Rebels'. 'Ik heb inmiddels enige ervaring, dus waarom zou ik jonge bands daar niet mee helpen? Ons heeft destijds niemand geholpen, dat was moeilijk genoeg.' Waarna blijkt dat de idealist in Reumers gelukkig niet helemaal verdwenen is. 'Elkaar steunen, daar draait hardcore volgens mij ook om. Geen jaloezie en ongezonde competitie. En als ik zie hoeveel goede bands dat alleen hier in Maastricht al oplevert, dan denk ik: dat heeft zo'n kleine kutstad maar mooi voor elkaar gekregen.'

FRET 1 1

Tiemen Koopman

, het avondvullende totaalpragramma van

Fotografie: Christel Welters

Een dag voor één van de try-outs van Et Maintenant...Le Show leggen drummer Robert

Lagendijk en zanger )ohn Cees Smit nog eens uit wat de achterliggende gedachte van het project is. 'De cd is nogal veelzijdig, met popliedjes, l<eiharde rocl< en ballads. Toen dachten we dat een avond waar van alles gebeurt heel goed binnen het concept van de plaat past. We merkten bovendien dat veel mensen onze band moeilijk kunnen plaatsen, juist omdat we zo divers klinken. We hebben de laatste tijd bijvoor­beeld voorprogramma's gedaan voor No Means No, Bettie Serveert, Nada Surf en Loïs Lane, heel uiteenlo­pende groepen waarmee we allemaal een raakvlak hebben. We treden ook veel op met andere bands van het Excelsior-tabel, johan en Caesar, maar dat kan niet door blijven gaan. Die staan nu op eigen benen en het is voor ons belangrijk dat we dat ook gaan doen. We denken dat zaalhouders ons snel­ler programmeren als we ze een avondvullend programma aanbieden.' Scram C Baby is niet de eerste Nederlandse band die andere acts meeneemt naar optredens. Richard janssen's Shine en ook The Treble Spankers traden op met een eigen na-en voorprogramma. Een nieuwe trend in de pomuziek? Robert en John Cees denken inderdaad dat dit soort avon­den de toekomst hebben, al zullen volgens hen "normale' optredens altijd blijven bestaan. 'Wij treden ook nog alleen op, maar dit is heel leuk om er naast te doen. Het is gevarieerder en het trekt meer publiek, jonge mensen komen niet meer zo snel naar een zaal om naar één band te kijken. Ze willen van begin tot eind van de avond ver­maakt worden. Door de uitgebreide programma's in de dancewereld zijn ze verwend geraakt. Tijdens die feesten kun je dansen, naar films of acts kijken, smartdrugs kopen en soms zelfs winkelen. Dan is de

._ keus.snel gemaakt. Bovendien is het allemaal heel vrijblijvend. Het maakt niet uit als je met je rug naar het podium staat.'

Zijn zij niet bang dat de muziek hierdoor te veel op de achtergrond raakt? 'Met Et Maintenant... Le Stiow zoeken we acts die raakvlakken hebben met de pop­cultuur. Maar de band blijft centraal staan. Het moet zeker geen Jim Rose-achtig rondreizend circus worden Geen apies kijken. Ons optreden verschilt ook niet

Scrank Het gaat goed met de Amsterdamse

band Scram C Baby. Hun tweede cd

Et Maintenant...Le Rock krijgt veel positieve

reacties (in de Nieuwe Revu werd de

groep zelfs uitgeroepen tot beste band van Nederland) en sinds

vorige maand trekt Scram C Baby door het land met een avondvullend livepro­

gramma getiteld: Et Maintenant.le Show. Wat het publiek allemaal mag ver­

wachten? Een strijkkwartet, body-art, fakirs, culinaire hoogstandjes, een dj,

videoprojecties en natuurlijk een optreden van de gastheren zelf.

van de normale optredens. Het voordeel voor de zalen is dat zij voor betrekkelijk weinig geld een hele avond krijgen.'

Scram C Baby timmert inmiddels zo'n vier jaar aan de weg. De eerste cd Tasfe ging vrij geruisloos aan het poppubliek voorbij, maar met Et Maintenant..Ie Rock trok de groep veel aandacht. De Nieuwe Revu beoor­deelde de plaat met vijf sterren, riep de groep gemakshalve uit tot beste band van Nederland, en noemde de muziek 'verpletterend'. De Volkskrant omschreef het album als 'perfectie met een gaatje' en RifRaf had het over 'on-Nederlands goed'. John Cees:

'Dat is wel strelend om te lezen. Voor hetzelfde geld word je, zoals zo veel andere Nederlandse bands, onderuit gehaald.' Voor de vier bandleden (naast Robert en John Cees gitarist Frank van Praag en bassist Kees Toet) kwam de waardering vrij onverwachts. De plaat is in een aantal sessies vrijwel zonder overdubs opgenomen in de studio van Frans Hagenaars. Voor een aantal num­mers is zelfs de eerste tussenmix behouden gebleven. Een werkwijze die hen goed is bevallen en die in de lijn ligt van hoe hun nummers tot stand komen. 'De nummers ontstaan bij ons altijd tijdens jams. Meestal is het aftikken en spelen. Als we iets goed vinden

houden we het en anders gooien we het meteen weg. We gaan dus later niet aan een nummer sleutelen om er nog wat van te maken. Soms komen er tijdens een repetitie zes nieuwe nummers uit. Als het goed is spe­len we die dan bij wijze van spreken de volgende dag al tijdens een optreden. Die samenwerking tussen ons vieren is goud waard. We werken in een akelig hoog tempo. Het liefst zouden we elke drie maanden een nieuwe plaat uitbrengen.' Ze vertellen dat zij alle vier door nogal uiteenlopende artiesten zijn beïnvloed. 'Onze smaak is heel breed, die varieert van Public Enemy, Ennio Morricone, Simon and Garfunkel, house tot punk. Dat hoor je denk ik ook terug in onze muziek. We hebben nummers met een soort hiphop-opbouw, mini-rockopera's, maar ook

hele catchy popsongs. Tijdens optredens proberen we daar één geheel van te maken. We plakken vaak nummers aan elkaar vast, zonder te gaan freaken. Omdat we technisch toch vrij beperkt zijn, kennen we niet die grote clichés. De opbouw van onze songs is daardoor meestal niet zo geijkt.' Zij streven ernaar de komende maanden veel op te treden en in de zomer wat festivals te doen. Wat dat betreft ziet het er voor Scram C Baby goed uit, want de band speelt nu zo'n twee a drie keer per week en is ondertussen al gevraagd voor Lowlands en het Crossing Border

Festival. Na de zomer wil de groep een nieuwe cd opnemen. Moet die de grote doorbraak worden? 'We zijn allemaal gedreven muzikanten, maar naast de muziek werken wij allemaal en dat vinden we wel zo prettig. Afgezien van het feit dat het in Nederland bijna onmogelijk is om van de muziek te leven, lijkt het idee om een uitkering te hebben en iedere dag muziek te maken ons een vervelende gedachte. Dat maakt het zo belangrijk. Als mensen dan vragen wat je doet, moet je zeggen dat je muzikant bent. Nee, dat hebben wij nog nooit tegen iemand gezegd. Maar intussen is het voor ons wel het belangrijkste wat we doen.'

FRET 12

V^^? A P^D t

'Als u het niet bezwaarlijk vindt, gaat het orl<est

beginnen'. Met deze woorden l(ondigt Jan

Seunnenga het optreden van Pigmeat aan in

café De Wijde Blil( in Jonkersvaart. Hoewel

Pigmeat naast Seunnenga slechts bestaat uit

Sytse Haima, slepen de heren naar elk optreden

genoeg instrumentarium mee voor een tienkop­

pig orkest Akoestische gitaren, een 4-, 5- en 6-

snarige banjo, mandoline, ukelele, bassdrum,

kazoo, mondharmonica, trommel en kuttepiel zijn

de instrumenten waarmee Pigmeat haar songs

ten gehore brengt Onlangs lanceerde het duo

hun alweer zesde cd, getiteld Shiny Shoes.

Pigmeat combineert invloeden uit Amerikaanse muzieksoorten zoals hillbilly, country, folk en

bluegrass met elementen uit de Europese folk, pop-, rock- en zelfs jazzmuziek tot een eigen geluid. Op de in de Tremp Studio in Beetgum opgenomen cd Stiiny Shoes staan achttien zelfgeschreven nummers en een cover van Dwight Yoakam's /'// be gone. Het duo brengt haar liedjes live met de energie en gekte van een punk­band, zodat elk optreden in een feest ontaardt. Niet verwonderlijk, daar Seunnenga en Haima beiden afkom­stig zijn uit de roemruchte Friese punkband Kobus Gaat Naar Appelscha. Haima: 'We proberen van elk optreden een feest te maken. Mensen bezoeken tenslotte onze concerten om vermaakt te worden. Maar we zijn niet alleen maar een feestband. Bij het opnemen van een cd gaan we seri­eus te werk. Ook gebruiken we bij opnames meer instrumenten dan op het podium, zoals viool, bas, elektrische gitaar en shaking eggs.' Seunnenga vult hem aan: 'We mogen in de studio graag experimente­ren met geluid. In het nummer Rudy feels sad about monkey hoor je de wind die rond de studio giert. Daarvoor zijn we met een microfoon naar buiten

gegaan. We maken ook geluiden met behulp van een teil water of door hamers in een plank te spijkeren. Live spelen moet vooral praktisch zijn. Misschien dat we live nog wel eens toetsen gaan gebruiken, maar dat zal dan wel een handzame synthesizer worden. Bij een optreden op een huwelijksfeest hebben we een keer een harmonium meegesleept, maar dat vonden we zo'n gedoe, dat we dat ding na afloop maar aan het bruid­spaar cadeau hebben gedaan.'

uitspanning in het Wilde Westen aan het eind van de vorige eeuw, waar elk moment een dronken bezoeker door het raam naar buiten kan vliegen. Ondanks het geringe aantal bezoekers gaan Haima en Seunnenga er enthousiast tegenaan. Haima: 'We treden zo'n 100 tot 120 keer per jaar op. Het is geen vetpot, maar we kun­nen er van leven. We zijn maar met z'n tweeën en heb­ben geen roadies. Meestal werken we alleen met een zanginstallatie.'

_ mm® Nederlandse jongeren groeien over het algemeen niet op met de traditionele Ierse en Amerikaanse folkmu­ziek. Hoe is bij jullie de interesse voor folkmuziek ont­staan? Haima: 'Ik heb op twee jaar na mijn hele leven in Weidum gewoond (dorp in de buurt van Leeuwarden). Op dorpsfeesten en in kroegen hoorde je veel feestmu-ziek. Nummers van bands als Mud en Slade, maar ook muziek van The Dubliners.' Seunnenga: 'Mijn muzikale roots liggen in de punk. Vroeger luisterde ik ook veel naar de Stones. Vandaar kom je terecht bij blues-, country- en folkartiesten als Muddy Waters, waardoor de Stones sterk beïnvloed zijn. Tussen punk en folk bestaat ook een link. Bijvoorbeeld The Pogues spelen ook folk in een stevig jasje' Wie brengt jullie cd's uit? Haima: 'Voor Shiny Shoes hebben we een licentiedeal gesloten met het label Music & Words. Wij leveren de muziek aan en verhuren de rechten voor vijfjaar. Music & Words distribueert de cd in de Benelux. Onze vorige cd's verschenen bij Sound & Vision, maar we waren niet zo tevreden over de promotie en distributie. Seunnenga: 'We beginnen binnenkort ook een eigen label: Pigs Fly Records. Van onze vorige cd's zijn de licentiedeals verlopen. Deze gaan we nu op Pigs Fly Records uitbrengen.' Café De Wijde Blik in Jonkersvaart, ergens in the middle of nowhere op de grens van Friesland en Groningen, lijkt op het eerste gezicht het ideale etablissement voor een Pigmeat concert. De bezoeker waant zich in een

Vast onderdeel van Pigmeat's instrumentarium is de fameuze kuttepiel. Seunnenga: 'De kuttepiel is een trapleuning met daaraan een omgekeerd verfblik en enkele dwarslatten met tamboerijnschellen. Je kunt er vooral veel lawaai mee maken. Door de schellen is het geluid heel doordringend. We hoeven de kuttepiel bij optredens dan ook nooit te versterken.'. 'De kuttepiel is geen typisch Pigmeat-instrument', bekent Haima. 'Je ziet ze in veel landen onder andere namen terug in allerlei variaties.' Ook in het buitenland wordt Pigmeat gewaardeerd. De band speelde eerder in België, Rusland, Duitsland en Denemarken. Binnenkort vertrekt het duo voor drie optredens naar Polen. Zopas stond het duo nog met vier nummers op de Duitse cd It came from the barn. 'Dat is een verzamelplaat met zogenaamde 'rustic stomp', een verzamelnaam voor rommelig gespeelde akoestische muziek. Er staat muziek op van country- en folkachtige bands uit diverse landen, waaronder Japan'. Ook verscheen op single U wordt bedankt, u kunt wel gaan, één van de nummers van Shiny Shoes. Dat num­mer is bij toeval ontstaan, vertelt Seunnenga. Aan het eind van het optreden zetten we altijd een deuntje in waarover we 'U wordt bedankt, u kunt wel gaan' blèren. Veel kroegeigenaren vroegen ons of we het niet een keer konden opnemen. In plaats van André Hazes draaien ze nu Pigmeat vlak voor sluitingstijd.'

IVlichiel ^ ^ ^ ^ ^ Zijlstra

Fotografie: Reyer Boxem

FRET 13

Strootman

Fotografie: Cfiristel Wolters

uub van der Lubbe van De Dijk en Thomas Acda van

Acda & De Munnik: alle­bei zijn ze meesters in het schrijven van een liedtekst en allebei heb­ben ze een nieuwe plaat uit. Acda zijn eerste en Van der Lubbe zijn tien­de. Het leek Fret een goed idee de beide woordkunstenaars eens in een bruin café met elkaar te laten bomen over hun werk en hun teksten. Een goed biertje en een asbak vol peuken deden de rest. Een geani­meerd gesprek.

Huub van de Lubbe (43) l<ennen we als zanger en tel<stscfirijver van De Dijl<, de groep die ai meer dan een decennium liet boeg­beeld is van de Nederlandstalige rocl< & roll romantiek. Vorige % maand bracht De Dijk het album ;y#:*r̂ ^ De Stand Van De Maan uit, waar- #Sl»: mee Van der Lubbe en zijn man­nen bewezen nog altijd in staat te -zijn zichzelf te vernieuwen en te verbeteren. j Thomas Acda (29) studeerde in 1993 af aan de Academie voor Kleinkunst en kreeg bescheiden bekendheid als zanger van de *0^''" t band Herman En Ik. Verder deed hij televisiewerk en won daarvoor »., i i |ɧS|SS* verschillende prijzen. Nu vormt de Ï ^ ^ ^ J ^ kleinkunstenaar samen met zijn j | maat Paul de Munnik het duo Acda & De Munnik, dat met • S A de fraaie, tragikomische voorstel- j | • ^ ^ ling Zwerf'On de theaterzalen • » % i afreist. Onlangs bracht het duo ^ w ^ ü een eerste, titelloze cd uit met " • veertien juwelen van luisterliedjes, omlijst met sprankelend akoe­stisch gitaarspel. Op het eerste gezicht lijken de wat somber ogende jonge theatermaker en de vriendelijke voorman van de gevestigde rockband weinig overeenkomsten te hebben. Maar Acda en Van der Lubbe kennen elkaar langer dan vandaag. Het is geen toeval dat de manier waarop Acda zijn songteksten schrijft veel overeen­komsten heeft met die van Van der Lubbe; beiden beheersen de kunst om ingewikkelde gevoelens in kraakheldere bewoordingen tot uitdrukking te bren­gen. Want wat de twee verbindt - behalve het feit dat ze al dan niet als acteur op tv of in de bioscoop te zien waren - is dat zij teksten zingen in hun moerstaal. En dat zij nadenken over die teksten, en er graag met anderen over van gedachten wisselen. Met elkaar bijvoorbeeld.

'Niets is zo eenzaam als een stampvol café', zingt Van der Lubbe op De Stand Van De Maan. Maar nu even niet. Onder het genot van een goed glas bier en een lekker sigaretje wordt er ontspannen geconverseerd over het grotestadsgevoel, tekstschrijven, de genera­tiekloof en natuurlijk rock & roll. 'Ouderwetse muzi-kantengezelligheid', zoals Van der Lubbe het gesprek typeert.

FRET 1 4

nummer Ik Heb jou - om te laten zien dat er ook lichtpuntjes zijn.' Acda: 'Het was ook niet niks, de manier waarop jij vroeger het wereldleed op je schouders droeg. Zo zou ik dat nooit kun­nen. Ik trek het me wel aan natuurlijk, maar ik heb nooit de illusie gehad dat ik er iets aan veranderen kon.' Van der Lubbe: 'Dat komt omdat jij van een andere generatie bent. Luister, toen jij'vijftien was, was de sky toen nog de limit? Zei de wereld om je heen: Ja, jongen, dat klopt, alles kan? Of zeiden ze juist: zorg eerst maar dat je een goeie baan krijgt?' Acda: 'Ik ben opgegroeid met de New Wave. Daar werd je niet vrolijk van. Gevolgd door de ont­manteling van de verzorgings­staat. Ik ben van de generatie die groot gebracht werd met drie glazen melk per dag, dat was goed voor je. En dan kom je erachter, dat de overheid dat alleen aanmoedigde omdat ze

'Wat is dat eige Acda: 'Dag, Huub. Ben je gestopt met roken of zo?' Van der Lubbe: Neu... dat gaat zo dadelijk weer door. Hoe gaat 'ie?' Acda: 'Gaat goed, het cabaret is goed. We moeten nog een stuk of elf zalen, dan kunnen we aan een nieuw programma werken. Het gaat De Dijk trouwens ook niet slecht. Geweldige plaat hebben jullie gemaakt. Meesterlijk.' Van der Lubbe: 'Ja, vind je hem mooi?' Acda: 'Ik vind hem heel Amerikaans, bluesy. Enorm afwisselend ook, zowat elke song is een single. En wat me aan de teksten opviel: je bent erg geestig geworden, je maakt grapjes, man!' Van der Lubbe: 'Ja, het is onze vrolijkste plaat sinds tijden. Ik heb dan ook flink zitten nadenken. Het was somber aan het worden, weet je, en dat wilde ik niet laten gebeuren. De onderwerpen op De Stand Van De Maan zijn dezelfde als vroeger: de werkelijkheid, die nu eenmaal niet altijd leuk is. Mijn teksten zijn nog steeds erg betrokken bij sociale misstanden en alle­daags menselijk leed, maar je lost niets op door daar somber over te gaan zitten doen. Ik heb geleerd er lichter mee om te gaan. Vandaar bijvoorbeeld het

de melkplas wilden wegwerken. Door dat soort din­gen leer je wel af om in idealen te geloven.' Van der Lubbe: 'Dat bedoel ik. Toen ik jong was had je Woodstock. Dat is mijn perspectief: dat je de oor­log in Vietnam kon stoppen, Dodewaard dicht kon krijgen en de neutronenbom tegenhouden. Kortom, de idee dat als de mensen samen voor de goede zaak kozen het volk een politieke factor kon zijn. En in die tijd was het dat ook, maar onder Lubbers is het gefnuikt. Achthonderdduizend mensen op de been om tegen kernwapens te protesteren en dan zegt de rege­ring: we gaan toch onze eigen gang. Misschien wist jij dat al vóór die demonstratie, maar ik ben nu eenmaal van de oude stempel. Dat merk je natuurlijk terug in mijn teksten, dan hoop ik er toch iets aan te kunnen veranderen, mensen ergens bewust van te maken.' Acda: 'Ik zit sinds twee dagen op het internet en...' Van der Lubbe: 'Zie je wel! Ik heb niet eens een fax! Sorry... ga verder.'

Acda: 'Ik zit dus op het internet en gisteren heb ik een e-mailtje gestuurd aan professor Heertje, de beroemde econoom. Ik vroeg hem of hij mij in twee zinnen wilde uitleggen waar die Euro nou voor dient. Daar snap ik nog steeds geen reet van. Over twee jaar

is het zover, maar volgens mij wordt alleen het bedrijfsleven er beter van en de bevolking niet, laat staan de arme landen in Europa, die nadrukke­lijk niet mogen meedoen. Maar tegenhouden doe je het niet. Ik kan er een lied over schrijven, duidelijk maken waarom ik het kreng niet wi maar hij komt er toch.'

F y T O L I T E I T E i M y S E y M

Acda: 'Ik heb Huub leren kennen bij Het Futiliteitenmuseum, een VPRO-serie waar we allebei een rol in speel den. Ik was de politieagent en Huub de inbreker.' Van der Lubbe: 'Nee, kom nou zeg... ik was de oppasser van Coco de Muis!' Acda: 'Kan ook. Ik zat in die tijd nog op de Academie. Ik had een lied geschreven en de docent zei: 'Zo moet je dat niet schrijven.' Ik zei: 'Ja maar, zo hëb ik het geschreven.' Einde discussie en vervolgens ben ik drie weken niet meer naar de tekst-schrijfles geweest. Toen kwam ik Huub tegen bij de VPRO. In de koffiepauze vroeg ik hem of hij eens

lijk, rocl< 8: roll? naar mijn songteksten wilde kijken. Huub zei: 'Wat is je mooiste regel?' 'Als je bij me weggaat, mag ik dan met je mee.' 'Oh,' zei Huub, 'Wil je nog een kop koffie?' Van der Lubbe: Ik heb één keer kritisch naar zijn tek­sten gekeken. Maar steeds als is ik er wat van zei, dan zei Thomas hetzelfde als wat hij tegen die docent zei. Het was best een gezellige tijd. We hebben eindeloos over teksten gepraat - over beelden, woordkeus, gelaagdheid. Waarom je het ene woord wel kunt gebruiken en het andere niet.' Acda: 'Huub praat zijn hele leven al over die zaken. Voor mij waren die gesprekken op dat moment bui­tengewoon belangrijk. Toen ik een jaar of achttien was, hoorde ik voor het eerst De Dijk. Ik dacht: als dat soort dingen in het Nederlands gezegd kunnen worden, waarom zou je dan in godsnaam nog in het Engels zingen! Ik zat dus met een jeugdheld te praten.' Van der Lubbe: 'Daar word ik dus een beetje verlegen van. Want het talent van Thomas moet je niet onderschatten. Het enige verschil tussen hem en mij, is het feit dat De Dijk al aan het tiende album toe is, en Thomas nog maar net zijn eerste

plaat uit heeft. Geen wonder dat hij minder bekend is dan ik.'

V O L V O

Acda: 'Eigenlijk wilden Paul en ik niet eens een cd maken. Laat ons maar lekker op het podium staan, dachten we, dat is mooi zat. Vroeger, toen ik nog in Herman En Ik zat, droomde ik er wel van, ooit een cd te maken. Maar verder dan de single Als Je Bij Me Weggaat zijn we nooit gekomen. We hoopten natuur­lijk dat Als Je Bij Me Weggaat een hit zou worden, dat we zouden 'doorbreken'. Dat is nooit gebeurd. Die verwachtingspatronen zijn dodelijk voor een band. Bovendien had ik er sowieso al snel de balen van om in een band te zitten. Ik ben toen weer cabaret gaan doen - m'n oude vak - samen met Paul de Munnik, met wie ik op de Academie samenwerkte. Na elk optreden van Acda & De Munnik kwamen er mensen naar ons toe om te vragen of we ook een cd of een bandje hadden met die liedjes. Hadden we niet. En omdat er zelfs geen demo was, zijn we met een gitaar naar Sony gereden en hebben wat voor ze gespeeld. Kennelijk is dat bevallen. Nu ja, het zijn uiteindelijk

ook goede liedjes, ik mag althans niet klagen. Zelfs Huub vindt ze mooi, al is het geen rock & roll.' Van de Lubbe: 'Natuurlijk vind ik ze mooi. En of jij nou aan theater doet of niet, op een bepaalde manier ben jij wel degelijk met rock & roll bezig. Ik bedoel, jij beschrijft vanuit een ander perspectief dezelfde zaken als ik, in vergelijkbare woorden zelfs: het grotestadsge­voel, de mensen in de stad met al problemen en paranoia. Zoals jouw liedje Dag Esmee, over een jon­gen die een meisje achter het raam ziet zitten, en dat blijkt dan iemand te zijn met wie hij in 4 Havo zat. Dat soort dingen.' Acda: 'Kan zijn, maar dat hele gedoe eromheen hoeft voor mij niet zo nodig. Ik hoef geen rocker te zijn in het dagelijks leven. Het openingsnum­mer van onze plaat. Als Het Vuur Gedoofd Is, gaat over een man die ooit grootse plannen had en na jaren huwelijk en kantoor­baan besluit alsnog het roer om te gooien en niet meer naar vrouw en kinde­ren terug te gaan. Ik spreek in die tekst geen oordeel over die man uit, maar ik laat het volgen door het lied Drie Keer Vallen, waarin ik beschrijf hoe mooi het kan zijn om een thuis te hebben. Zelf ben ik ook getrouwd en ik kan je verzekeren dat ik haast niet wachten kan tot ik eindelijk met mijn dochtertje op de oprijlaan mijn Volvo sta te wassen. Van der Lubbe: 'Daar gaat het ook niet om. Wat jij

bedoelt, is dat iedereen er zo'n punt van maakt, dat het in bepaalde kringen als het ware taboe is om getrouwd te zijn en met je dochtertje je Volvo te gaan wassen. Wie dat wil, moet dat zelf weten. Het enige dat ik zeg is: het is niet rock & roll.' Acda: 'Tom Waits - een groot man, een held - gaat ieder jaar een paar maanden naar Scandinavië om te werken. Daarna geeft 'ie een paar concerten in obscu­re zaaltjes en blijft vervolgens de rest van het jaar thuis bij vrouw en kinderen en vult zijn dagen met houthakken. Kijk, dat vind ik nou mooi. Want die Waits gaat ondertussen voor rock & roller bij uitstek door. Bovendien, wat is dat eigenlijk, rock & roll?' Van der Lubbe: 'Ik heb daar eens een gedicht over gemaakt. Nee, het is niet in mijn bundel songteksten opgenomen, dat wilden ze niet hebben. Het gedicht heet Rock & Roll. Luister:

Rock & roll, rock & roll, rock & roll Wat heet Rock & roll, rock & roll, rock & roll M'n reef Acda: 'Dat is nou precies wat ik de hele tijd probeer te zeggen!'

FRET 1 5

Ik ben een oppervlakkige botte klootzak Mijn diepgang is niet bijzonder laag Maar als ik mijn gedachtes in rap omzet Dan komen de zinnen uit mijn onderla (uit De Creatyfuslijet)

Def P: 'We zijn nu op een punt aangekomen waarop het steeds moeilijker wordt om onszelf te verbeteren. De stijl van de Osdorp Posse heeft zo langzamerhand haar top bereikt, dat denk ik wel. Kijk, in je kop hoor je altijd de allermooiste dingen. En dat wat uiteinde­lijk uit je speakers knalt, moet dat zoveel mogelijk benaderen. Het album dat we nu hebben neergezet, komt toch wel heel dicht in de buurt bij wat wij in ons hoofd hebben. Wat nu nog echt beter zou kun­nen is de productie, die kan nog vetter. En misschien nog wat meer experimentele dingen met gastmuzi­kanten. 'Daarom hebben we op deze plaat ook een nummer met Henny Vrienten gedaan. Onkwetsbaarheid Is Eenzaamheid. Ik vond het in eerste instantie niet echt een Osdorp Posse-nummer. Maar Henny Vrienten is in mijn ogen de koning van de relatie­liedjes, dus dit was perfect om met hem te doen. Hij kan zo'n liedje heet mooi maken en dat heeft hij ook gedaan. Met Seda hebben we een kale beat neerge­zet, tekst erover heen gegooid en een idee gegeven hoe het schema een beetje in elkaar zat. Toen is hij gaan stoeien met melodieën en zo. Dat is heel pak­kend geworden. 'Verder hebben we nog twee nummers met Blind Justice gemaakt. Nee, geen Nembrionic deze keer. Ook omdat we gewoon weer eens iets anders wil­den. Bovendien kunnen we heel goed met die gasten opschieten. Een enorm strakke, technische band ook. Het is gewoon heerlijk om met zulke gasten te jam­men, daar komen de mooiste nummers uitrollen. 'Tekstueel probeer ik sowieso altijd nieuwe dingen aan te snijden. Alles wat ik interessant vind, behan­del ik ook. Ik heb de laatste jaren zo veel geschre­ven, ik ben al lang blij als ik weer een leuk nieuw onderwerp heb gevonden. Dat wordt steeds moeilij­ker en dat maakt de uitdaging ook steeds groter. Er zijn groepen die na drie nummers al niet meer weten waarover ze moeten schrijven. Die komen dan met een volslagen bullshit-album aan - als ze dat al haten - met geen enkel origineel onderwerp. Terwijl het nog een hele nieuwe, frisse band is. Dan vraag ik me wel eens af hoe het kan, dat iemand die at jaren bezig is en al zes albums gemaakt heeft, wèl steeds nieuwe onderwerpen kan aansnijden. Goed, nu heb ik ook altijd een paar vaste waar ik steeds weer op terug­val, maar goed...'

Coverende, stelende nepartiesten Jullie zijn verantwoordelijk voor dit tries­te decennium Tien jaar flauwekul Met een creativiteitsgehalte van nul (uit BiobaKmuzieK)

'Natuurtijk, dat zeiken op anderen hoort er gewoon bij, dat moet. Waarom? Persoonlijk zie ik zeiken altijd als iets positiefs. Ie probeert daarmee iets te verbe­teren of, op z'n minst, aan te geven wat je niet goed

ander

vindt. Kijk, met alleen maar kankeren bereik je niets, dat is duidelijk. Maar veranderingen beginnen er wel vaak mee. Daarom doe ik het ook zo graag. Er moet toch iemand de eerste stap zetten? Verder zeik ik natuurlijk ook veel voor de tol. En voor de fans. Het is puur entertainment om iemand te horen vloeken op iets dat je zelf ook irritant vindt. De shows van Freek de Jonge en Youp van t Hek draaien daarop. 'Je kunt denken: moet dat nou? Maar dat denk ik ook zo vaak als ik weer de zoveelste euro-housecover hoor, waarop één of ander domme piltenhoer een nummer uit de jaren zeventig staat te verkrachten met zo'n dom beatje eronder. Dan word ik dus echt kwaad. Laat die echte nummers nou eens met rust en probeer zelf met wat nieuws te komen. Ik denk dat geen één decennium zoveel slechte muziek heeft voortgebracht als de jaren negentig. Zö inspiratieloos allemaal. Ga maar terug in de tijd, elke periode heeft een bepaalde glorie meegemaakt. De jaren zestig had de beat en de psychedelische muziek, de jaren zeventig de punk, de jaren tachtig hiphop... Maar wat hoor je nu? Alleen maar flauwe herhalingen, slappe aftreksels met house-beatjes. Het creativiteitsgehalte is drastisch omlaag gegaan.

'Ook bands waar ik groot fan van ben, zoals Type-0-Negative, grijpen ernstig terug op eerder gedane din­gen. Black Sabbath en zo. Ze mengen wat ouwe poep door elkaar en gieten dat in een nieuw jasje met een heel moderne productie. Je bent met bas, gitaar en drums natuurlijk ook vrij beperkt, alles is al een keer uitgeprobeerd. Samplen gaat wat dat betreft een stap­je verder, omdat je oneindig veel geluiden kan men­gen. Maar daarmee zal op een gegeven moment ook een punt bereikt worden waarop alles al gedaan is. 'Daarom experimenteren we ook veel met rock, psy­chedelische invloeden, dat soort dingen. We proberen ons steeds meer te vertakken. Kijk, als het aan mij persoonlijk ligt wordt onze volgende cd een reggae-album of zo, gewoon iets totaal anders. Maakt mij niet uit, ik hou er wel van om iets nieuws en onverwachts te doen.'

Ik heb niemand nodig om door te gaan Ik heb de kracht om mezelf er door te slaan Maar ik besef nu laat in deze eenzame strijd Onkwetsbaarheid, dat is eenzaamheid (uit Onkwetsbaarheid Is Eenzaamheid)

'Toen ik zo oud was als onze fans nu, was ik een enorm gefrustreerd mannetje dat alles en iedereen liep te fokken. Grote bek, niets was goed. Nooit een vriendin, haha! Wou ik echt wel, wat denk jij. Maar ja, ze zagen me gewoon niet staan. Ik heb geen toffe jeugd gehad nee, helemaal niet. Altijd gezeik thuis. Een paar keer verhuisd waardoor je steeds nieuwe vriendjes moest maken, dat soort shit. Ik wil daar niet te veel op ingaan, maar ga er maar van uit dat het allemaal goed klote was. Toen ik op mijn negentiende het huis uit gekickt werd, heb ik diezelfde avond nog een feestje gebouwd. Dat was voor mij zo'n opluch­ting. Had ik zoiets van: nou, dan kom ik ook noort meer terug ook.' 'Qua onderwerpen heeft die periode me zeker

gevormd,' qua skills en sound niet. Hooguit doordat je bij zware teksten nu eenmaal ook zware, heftige muziek gaat maken. Als ik een standaard-gelukkige-Gooise jeugd had gehad en elke dag in het bos kon spelen, dan had ik misschien wat vrolijkere nummers gemaakt.'

Misschien ben ik in de loop der jaren wel wat milder geworden. In ieder geval wel in de zin dat ik minder loop te schelden en te kankeren. Ik probeer mijn tek­sten juist wat scherper te maken, meer te richten. Als jij ergens gefrustreerd over bent, dan kun je een tekst schrijven van: iedereen kan doodvallen, teringtyfusbta-blabla, maar je kan ook proberen precies te verwoor­den wat je dwars zit. Dan krijgt je tekst ook veel meer kracht, meer herkenningswaarde. Dat mensen denken: hé, dat gevoel ken ik, alleen zo heb ik het nooit ver­woord. Bands als Pearl Jam of Life Of Agony hebben dat voor mij heel duidelijk. Die beschrijven situaties die ik snap.

'Vind je dat ik me kwetsbaar opstel op dit album? Oh, maar dat heb ik wel vaker gedaan hoor. Op Afslag Osdorp stonden nummers als Echte Pijn en Zelfrespect, en dan heb je nog Mactiteloos op Briljant, Hard En Geslepen. Het strookt niet met mijn imago, zeg je. Maar wat is mijn imago dan? Die grote bek, ja Die zet ik graag op. Maar aan de andere kant ben ik me er heel terdege van bewust dat een grote bek heb­ben een vorm is van kwetsbaarheid verhullen. En dat vind ik als thema dan ook wel weer interessant om over te schrijven.'

ik geef toe Ik heb een beetje kapsones Maar dat komt omdat de rest toch maar een beetje gewoon is (uit Zo Simpel)

'Ik weet niet of een rotjeugd een vereiste is voor een creatief bestaan, maar ik denk wel dat het helpt. Kunst komt voort uit emoties en gevoelens. Hoe meer jij mee hebt gemaakt, hoe meer je daarvan meedraagt. Rap is kunst, ja. Het is een vorm van zelfexpressie, van cre­atief omgaan met taal en samples. Je uit er je gevoe­lens in en dat is de definitie van kunst. Ik denk dat iedereen kunst kan maken, daar heb je geen talent voor nodig. Als jij jezelf heel somber of vaag voelt, je pakt een pot verf en je schildert een doek helemaal zwart, dan is dat voor jou kunst. Omdat jij je daar helemaal in hebt uitgeleefd. Mensen die dan roepen dat hun kleine neefje dat ook kan snappen niet waar kunst om draait. Het gaat erom dat je er je ziel in legt. Daarom ben ik ook altijd zo kritisch tegenover andere nederhop-bands. Het lijkt misschien tegenstrijdig, maar ik probeer goeie nederhop te stimuleren en tege­lijkertijd de slechte nederhop de grond in te trappen. Een vorm van onkruid wieden: ervoor zorgen dat de nederhop een mooi tuintje wordt.' 'Maar als ik in een nummer roep: ik ben de goeie in het vloeie en de rest is een stelletje amateurs, dan doe ik dat niet om anderen te kwetsen, maar om mijn eigen ego een beetje op te krikken. En tegelijkertijd kun je het zien als een soort sportieve uitdaging. Hiphop draait voor een groot deel om vriendschap, maar tegelijkertijd heerst er ook een concurrentiestrijd. Dat hoort er nu eenmaal bij.

• f . DD®®Ft^

'Als ik eeriijk ben, vind ik dat er kwalitatief gezien wel degelijk concurrentie is, hoor. Spookrijders en White Wolf doen het heel goed. Maar wat wij doen vind ik toch anders. Wij zijn een hiphop-groep, maar we maken geen standaard hiphop. Wij gaan altijd net effe een stapje verder. Daarom kan ik andere nederhop-groepen ook niet als échte concurrenten zien.'

Kwaliteit doorstaat de tijd Als eeuwige mummies in de balsem Met respect naar onze fans Tot het volgende eeuwige album (uit Geendagsvlieg)

'Wij hebben ongeveer zeven jaar voorsprong op de rest. Al die tijd dat wij met nederhop bezig waren, lust­ten de honden er geen brood van. Nu is het groot geworden, slaat het aan, en nu gaat iedereen ineens lopen strijden over wie de eerste nederhoppers zou­den zijn. Terwijl ik die term nederhop gewoon zelf bedacht heb. Voor de verzamelplaat Nederhop Groeit. Ik lanceerde nederhop als een nieuw genre en de pers sprong daarop in. Toen is het zaakje pas een beetje gaan rollen. En nu gaan merisen ineens credits opei­sen. Ik geef ronduit toe dat ik niet de eerste ben die in het Nederlands is gaan rappen. Ik had het al eerder gehoord. Maar wij zijn wel de eerste geweest die het serieus hebben genomen en ermee door zijn gegaan, een serieus repertoire hebben opgebouwd. 'Ach weet je, veel muzikanten, en dan vooral rappers, hebben een grote bek op hun platen van: wij zijn de beste en we gaan naar de top, blablabla. Maar ik durf te wedden dat over twintig jaar nog maar één op de honderd herinnerd zal worden. En gedraaid. Dat is pre­cies wat ik met Geendagsvlieg wil zeggen.' 'Wat de Osdorp Posse voor insect is? Ik denk een dui­zendpoot. Omdat we alles uitproberen, op muzikaal gebied en daarbuiten. Ikzelf ben altijd zoveel mogelijk bezig met creatieve dingen. Ik schilder, maak tekenin­gen, schrijf... In 1999 bestaat de Osdorp Posse tien jaar. Daarom wil ik eind '98 een boek uitbrengen over tien jaar Osdorp Posse. Het hele verhaal vanuit onszelf verteld, met foto's en leuke anekdotes en zo. En een cd'tje erbij met remakes van de eerste drie albums. Die zijn zo extreem low budget opgenomen, dat veel nummers nooit volledig tot hun recht zijn gekomen. De beste daarvan willen we helemaal opnieuw opne­men, supervet laten klinken en als een soort extraatje bij het boek doen.

'Ja, ik heb dat nu al helemaal in m'n hoofd. Ik denk altijd heel erg vooruit. Ik ben niet zo iemand van: 'ik zie wel'. Als ik met een album bezig ben, dan weet ik altijd al weer wat ik daarna ga doen. Ik denk altijd één of twee cd's vooruit. Dat is goed. Op het moment dat het tijd is voor nieuwe opnamen, zijn de ideeën pre­cies rijp. 'Of de Osdorp Rosse 2000 haalt? jazeker! Dan ben ik dertig, dus nog vrij vers. Dan kan ik nog van alles doen. Ik heb nog zoveel muzikale plannetjes en ideeën voor boeken, schilderijen... Ik blijf wel door­wandelen. Misschien word ik wel de Brood van twee­duizend. Of zo'n ouwe gek die op straat z'n schilderij­en probeert te slijten. Je weet het niet.'

FRET 1 7

AQUA FORTIS Ai|»a F0r tb (eigen beheer/AF 5199710, tel. 0228-563546)

Na ruim drie jaar met slechts een demo door het leven te zijn gegaan, vond Aqua Fortis

het tijd worden voor een cd. Het debuut werd door de vijf Aqua Fortis-leden uit eigen middelen bekostigd. Ze hebben daarbij niet op een paar centen gekeken want productie en presentatie zijn goed verzorgd. Muzikaal is Aqua Fortis dui­delijk geïnspireerd door genres als grunge, rap en metal. Wat de Westfriese band laat horen klinkt helaas niet altijd even spannend. Met name in de rap-achtige nummers kan Aqua Fortis niet over­tuigen. Wel weten de muzikanten op hun debuut-cd een goede balans neer te zetten tus­sen ruiger werk en ballad-achtige stukken, wat de afwisseling ten goede komt. De band had er echter goed aan gedaan wat selectiever te werk te gaan bij het kiezen van de nummers.

(DdM)

BABYFACE ARMSTRONG Mama (HKM Records)

De Nederpop heeft rare kostgangers. Neem nu Babyface Armstrong, de vijfmans groep van

Jim de Groot. Naar eigen zeggen speelt deze band al jaren de pannen van het dak in Amsterdam en omstreken, toch toonde geen enkele grote platenmaatschappij zich bereid een en ander ook op plaat vast te leggen. En hele­maal vreemd is dat niet, want Babyface Armstrong maakt muziek die behoorlijk lastig is te 'marketen'. De songs op Mama stuiteren immers all kanten op: van stadsfolk tot luisterpop en van fröbelrock tot studentenblues. Hoewel in de regel afwisseling van spijs tot eten noopt, bevredigt de hak op de tak methode in dit geval allerminst. Aan het vakmanschap ligt dat niet. De Groot en consorten kunnen meer dan behoorlijk spelen en hebben een fijne neus voor Amerikaans getinte liedjes. Wat hier de boel vooral nekt is het onvermogen om veelzijdigheid te doseren.

(ivR)

BACKSIDE BOOTS i i ne -ü iae ty f i f® (cJ-ep) (K.D.R. Records KDR 9612/ Music & Words)

SAI-BABBA Pisconnett fcdi-sp) (SAI 1 Eigen Beheer tel. 0315-617540)

Als demo wordt de cassette steeds vaker ver­vangen door de eigen beheer cd, regelmatig

zie je ook de cd-single als visitekaartje dienen. Eenvoudig te maken, goedkoop aan te bieden en misschien het meest interessant omdat een aar­dig deel van de oplage onder familie, vrienden en plaatselijke kroegen af te zetten is. In het geval van Backside Boots zie je al aan de foto op de achterkant dat het van die jongens zijn die voor de lol samenspelen, zo'n vriendenclub. Hun muziek is dan ook verre van opzienbarend en hangt tussen Brainbox en Cuby a the Blizzards in. Desalniettemin halen ze bij vlagen een redelijk niveau, maar blijft het te bedaard om heden ten dage opzien te baren. Sai-Babba (fijne naam) klinkt een stuk eigentijdser door de stevige gitaarpop, met hier en daar een schurend randje en een enkel rustpuntje. Het opvallendst zijn de vocalen van Remko, die veel melodieuzer zingt dan anno nu gebruikelijk is, zijn zang zou niet misstaan in een symfo-groep. Het is zijn verdien­ste, gekoppeld aan goede songs en instrumentbe-heersing dat Disconnect een prima binnenkomer is.

(RB)

BETTIE SERVEERT Cast iMHnks (Brinkman records BRCD 067)

Bettie Serveert heeft zich vastgebeten in een genre waar de groep zich op haar best voelt

en- heeft dit bij het derde album nog steeds niet losgelaten. Dust Bunnies is wederom een verza­meling melancholische college-popliedjes met een vleugje bitterzoet en een mespuntje adoles­centen relatiedrama. Het heeft in het verleden mooie kunstwerkjes opgeleverd en doet dat nog steeds. In What Friends gaat de luchtige, mis­schien zelfs vrolijke, instrumentatie moeiteloos hand in hand met de lichte verbittering in de tekst. Bettie serveert er zo dertien op Dust

DE BLOES BROERS

After A l l ïhese ¥sars (T&vZ 970222)

After All These Years van De Bloes Broers werd live opgenomen in café Het Vervolg te

Beverwijk, waarbij de bluesrockers terzijde wer­den gestaan door de blazerssectie uit de begelei­dingsband van Marco Borsato. Temidden van de nogal conservatief gespeelde covers vallen vooral de songs op waar de Bloes Broers Nederlandstalige teksten overheen zetten met titels als Holderdebolder en Zwiep Zwaai En Zwier. After All These Years is geen opzienbarend album maar 'doorbreken' is dan ook niet de

Bunnies. En dat doet ze, nog steeds, overtuigend. Co-coward weet je op een geniepige manier manier mee te slepen om daarna weer stilletjes te sterven en het titelnummer is met alleen gitaar en zang zo elementair als een popsong maar kan zijn. En, o ironie. Rudder handelt over een bandje dat het heeft gemaakt dankzij de charismatische kwaliteiten van de zanger. 'Bow down/Cause the band has a rudder/Now they fin­ally hit the charts, they're on their way'. Carol van Dijk zou moeten weten dat het succes van de band voor een niet onbelangrijk deel bepaald wordt door de aanwezigheid van de frontman/vrouw. En dat is helemaal niet erg want Ruddder is met Carol's puntige maar intie­me vocalen wel zo'n beetje het mooiste nummer van de cd. Verder is over Dust Bunnies nog te melden dat de teksten iets scherper zijn, de pro­ductie iets helderder klinkt, Carol iets mooier zingt en dat het een betere plaat is dan Lamprey Misschien komt dat door de verbeteringen op het cosmetische vlak. Het is net zoals met die recla­mes voor wasmiddelen. Het is allemaal wellicht

bedoeling - zolang de cd optredens oplevert op plekken waar hun muziek in de smaak valt, zeg­gen de broeders tevreden te zijn. En dat zij ze gegund, want een prima avondje live blues neer­zetten gaat hen na twaalf jaar spelen natuurlijk goed af.

(HS)

MEINDEMTTALM mi siiMis

MEINDERT TALMA & THE NEGROES HoBilsrt Pantaii (Oetstar Rekkers Oetstar 6)

Meindert Talma is een Fries, maar tegen­woordig woonachtig in Groningen. Op zijn

debuut Hondert Punten brengt hij 24 (meestal) korte lo-fi liedjes, die afwisselend in het Nederlands, Engels en Fries worden gezongen. Meindert zelf speelt toetsen, we bedoelen dan niet van die nieuwerwetse digitale speeldoosjes, maar bijvoorbeeld een behoorlijk aftands klin­kend orgeltje, piano en synthesizers waarvan de klank verraadt dat ze van ver voor het sample­tijdperk zijn. De prominente plaats van deze toetseninstrumenten maakt dit Hondert Punten tot een oorspronkelijk product, want dat is toch wel weer even iets anders dan die eeuwige jen­gelgitaar. Muzikaal strekt de plaat zich uit van Palace Brothers (de monotome wat mompelen­de zang) tot Ja Zuster Nee Zuster (de accordeon

in Frost Flower Face). Onder de Negroes herkennen we diverse Krontjong Devils op o.a. gitaar bas en drums. De productie is wat aan de vlakke kant, waardoor de zang niet altijd even goed te volgen is, maar met de volumeknop wat verder open kom je een heel eind. Opvallend is dan de de hoge mate van meligheid, zonder dat dit op den duur gaat storen. Het bij eerste beluistering wat eenzijdig overko­mende materiaal blijkt na het groeiproces veel dieper te zijn, de liedjes gaan na verloop van tijd hun eigen leventje leiden en ontpoppen zich in een aantal gevallen als uiterst melodieus. In de Verakrant bracht de schijf het al tot de hoogste positie in 'de hitlijst', nu de rest van Nederland nog. ledereen die de lo-fi een warm hart toedraagt moet minstens één keer naar Hondert Punten luisteren, het is meer dan waarschijnlijk dat het daar niet bij blijft. Wij geven geen punten, maar zou dat toch zo zijn dan had Meindert Talma heel dicht bij het aantal van de titel gekomen.

(RB)

nog sterker, zachter en krachtiger en zelfs de deskundigen zullen het met elkaar eens zijn. Maar je kunt de gedachte dat het bar weinig uit­maakt toch niet helemaal onderdrukken.

(PC)

THE BLAZING ACES I s t ' s 6« JumpiK' (BSCD471S)

De derde cd van The Blazing Aces biedt de liefhebber opnieuw een stampende, dampen­

de mix van rhythm Et blues en ouderwetse blues-rock. Geen hemelbestormers dus, deze jongens, maar wel puike vaklui die met merkbaar plezier musiceren en een sterke live-atmosfeer op de schijf weten te zetten. Let's Go Jumpin' bevat voornamelijk oude rhythm ft blues die met verve nieuw leven wordt ingeblazen. Hoewel 'blues-shouter' en harmonicaspeler Jan J. Scherpenzeel brult alsof zijn leven ervan afhangt, klinkt er werkelijk geen noot te veel. Muziek die zich bij uitstek leent om in de auto te draaien, maar meer nog om live te ondergaan onder het genot van een goed glas bier in een rumoerige houten kroeg.

(RS)

BLUE LOU & THE HEADHUNTERS Biye Loy & Tlss H«adlliMsitsrs (Dureco 11 62902)

Bluesrock bloeit in Nederland en dat zal wel te maken hebben met de Hollandse cafécultuur.

Een van de aardigste nieuwe releases die ik de afgelopen tijd op dit gebied hoorde, is de titello­ze cd van Blue Lou Ü The Headhunters. Anders dan gebruikelijk in het genre, schreef leadzan­ger/gitarist Loek Schrievers de helft van het repertoire deels zelf. Dat siert hem. Schrievers gedreven voordracht is meeslepend, soms wat al te meeslepend zelfs, maar bassist Pieter Douma en drummer Ad de Jong weten hem moeiteloos bij te houden. Gedrieën wrochtten zij een album met songs die - en ook dat is ongebruikelijk in het genre - ook in de cd-speler overeind blijven: een verademing temidden van alle goed bedoelde electrische blues-coverbandjes waarmee ik geconfronteerd word.

(BS)

BRUCE ï l e ï a t i s a i s Tra i l (Bold Records, CD001)

Bruce komt uit Maastricht, maar heeft ook wat Belgisch bloed in de gelederen. Haar invloe­

den komen echter uit Down Under, waar Aussie-punkbands als The Saints en Cosmic Psychos een flinke stempel drukten op de muzikale richting van het trio. Het leverde de cd The Vaticano Trail op, waarop er in nog geen twintig minuten elf songs doorheen gejaagd worden. Klinkt allemaal heel erg punk, maar helaas mist The Vaticano Trail de ingrediënten die punk zo aantrekkelijk maken. Zo ontbeert Bruce nogal wat agressiviteit. Het klinkt, ondanks de live-opnamen, zelfs een beetje lusteloos. Verder zijn de liedjes, ondanks de geringe lengte en dankzij het gebrek aan melodie en variatie, nauwelijks boeiend te noe­men. Wat blijft er dan nog over van een punk-plaat? Misschien dat een wat vettere productie zou helpen. Maar ik ben bang dat daarmee het werk voor Bruce nog niet gedaan is.

(PO)

CIRRHA NIVA ï he M ï r r t r l ^s r fd

Diisei isiss (Parnassus Records, CN001)

Het uit Den Bosch afkomstige Cirrha Niva pre­senteert zichzelf als 'the new metal expe­

rience'. In zeker opzicht is dat ook wel zo, want de groep is heel eigenzinnig bezig. Zij maakt complexe progressieve metal voorzien van mys­tieke teksten. Niet snel zullen er bands zijn die hetzelfde doen, maar de formatie hoort duidelijk wel in een bepaald genre thuis. Een genre met een beperkte doelgroep wel te verstaan, want voor een groter publiek is deze muziek verre van geschikt. Te complex, te weinig toegankelijk en een te onduidelijke structuur in de songs. Neemt niet weg dat de kwaliteit van dat wat de band doet redelijk hoog is. Er is hoorbaar goed nage­dacht over de geluiden en de arrangementen in de nummers en de productie is dik in orde. De zweverige, haast klagende zang is even wennen, maar gaandeweg het album blijkt het stemgeluid van zanger Eric Smits steeds beter bij de muziek te passen. Zoals te verwachten bij dergelijke bands duren de nummers lang. Daardoor staan er slechts zeven liedjes op deze debuut-cd die ove­rigens is voorzien van prachtig art-werk.

(WC)

DIVERSE ARTIESTEN

Het zijn dubieuze tijden in de Nederpop. De Nederlandse taal is populairder dan ooit, een

single verkoopt bijkans beter dan een album en zelfs sporthelden schoppen het tot de hitparade. Of we daar ook blij mee moeten zijn, is natuurlijk iets anders. Want de nieuwe single van Erik Hulzebosch, West-Suud-West (Nic's Records/Koch), is ondanks een gabberbeatje bij­voorbeeld van zo'n bedenkelijk niveau dat het achteraf beter was geweest als Henk Angenent De Tocht had verloren. Minstens zo droef stem­mend is Meisje Zo Lelijk Als De Nacht van DJ Madman, die een ragga-ritme gebruikt om, geheel in de Jamaicaanse traditie, gore praat uit te slaan (Tiptop Records/Koch). Dat het altijd weer net even erger kan, bewijst Paul Herrie met Foxy Foxtrot (Tiptop Records/Koch). Herrie mis­bruikt de erfenis van Nico Haak om ons op te zadelen met een volstrekt niets toevoegende slij­merige souldisco-versie. Dan kun je maar beter een dansje maken op Do You Wanna Ballroom Dance van The Amazing Macaroon (Just4You/Koch), een plaatje dat wel heel sterk doet denken aan Ridin' van Doop. Maar dan zon­der het campy easy tune-gehalte.

(JvR)

DIVERSE ARTIESTEN

Het zijn dubieuze tijden in de Nederpop (deel twee). Je moet er maar op komen om je

Tilburgse band Van Katoen te noemen en tegen een achtergrond van melodieuze metal in de Nederlandse taal over piercing te zingen (Tiptop Records/Koch). Of beter: Je moet er vooral niet op komen, want daar wordt de luisteraar pas echt een dienst mee bewezen. Goddank bestaan er ook nog artiesten als Paul Sterkenburg uit Arnhem, die met zijn opgewekte meezing-single Desiree (Tiptop Records) de omzet van menig bruine kroeg omhoog kan jagen. De Friestalige Anneke Douma moet tot hetzelfde in staat wor­den geacht, want De Woanark (Nic's Records/Koch) beschikt, mede dankzij de verhel-

FRET 1 8

derende ondertitel Ut Woanskip, over een bijzon­der fijne en droevige deining. In de buiten-cate-gorie komen we op de single De Regenboom (Tiptop Records/Koch) tenslotte het droomduo Frans Bauer en Marianne Weber tegen. En omdat zij met dit gezellige nummer vol troost straks volkomen terecht aan de top van de hitparade zullen belanden, durf ik zonder zorgen de volgen­de stelling te poneren: Frans Bauer is met afstand de beste zanger van Nederland.

(JvR)

THE HUNTMAN'S APOLOGY Stiare (eigen beheer, tel. 010-4263536/4863446)

Genoemd naar een gedicht van de Ierse poëet John Montague en dat is niet helemaal toe­

vallig. The Huntman's Apology geeft haar intieme popsongs namelijk een flinke vleug Ierse folk mee. Zit 'm natuurlijk ook in de fraaie vioolpartij­en van Dorine Hehemann, die ook een deel van de vocalen voor haar rekening neemt. Sommige nummers op debuut-cd Snare komen voorbij als

duistere Keltische rituelen, en juist dan is de Rotterdamse band op haar best. De meer up­tempo folkrocksongs zijn net zo saai als obligaat. Bovendien is het doodzonde dat zanger Erik Boekesteyn schaamteloos vals zingt, wat weer afbreuk doet aan de bij vlagen zeer boeiende muziek en de vocalen van Hehemann. Met ande­re woorden, er moet nog wel het een en ander gebeuren met deze band. Maar het begin is zeker niet slecht.

(PO)

JUMP AROUND FreBïf (eigen beheer 06-52505301)

De jongens van Jump Around uit Lisse willen ontzettend graag, maar durven nog niet zo

goed. De drie nummers op deze cd. Frenzy, 1,2..Jump en Voice Of The Disposable Kind, willen allemaal een beetje op de Red Hot Chili Peppers lijken maar kijken nog te veel op tegen hun grote broers. Vooral Frenzy zelf heeft last van dat man­kementje. Een nummer dat te bang is voor kleer­scheuren en voortdurend netjes en gediscipli­neerd binnen de maat blijft lopen. De band speelt strak genoeg maar voortdurend klinkt er een gevecht door waarbij orde en netheid het moeten afleggen tegen vies en vet en waaruit uiteindelijk alleen 'goede wil' als glorieuze winnaar uit de strijd komt.

(PC)

LORDS OF THE STONE N i f h t f l t w e r s (Massacre PC0108)

Lords of the Stone waren eerder al te vinden op een split- single en op één van de D.S.F.A.-

verzamelalbums. De kwaliteiten van het sextet uit Bellen en omgeving bleven niet onopgemerkt en vorig jaar tekenden Lords of the Stone bij Massacre Records. De release van Nightflowers liet even op zich wachten, maar in februari kwam het debuut dan toch uit. In de naar gothic en doom metal neigende muziek van de band, nemen vooral de zangpartijen van André Dijkstra en Martine van Loon (die oorspronkelijk deel uit­maakte van The Gathering) een opvallende plaats in. Beiden beschikken over een karakteristiek stemgeluid. Met name de vocalen van Dijl<stra zijn daarbij niet overal even sterk, maar ze geven de nummers van Lords of the Stone wel iets her­kenbaars mee. Dat geldt overigens ook voor de Hammond-partijen van toetsenist Danny Servaes. Alles bij elkaar genomen maakt dat van Nightflowers geen wereldschokkend debuut, maar Lords of the Stone vallen er middels de karakteristieke aanpak wel mee op.

(DdM)

LOVEBITE fireatest S l i t (Lortzingstr. 38, 8031 PM Zwolle)

Deze doorbijters uit het oosten debuteerden een paar jaar geleden met een live-cd vol

zompige, heavy pubrock. Op dit studio-debuut is het geluid nog een stuk zwaarder en metaliger geworden, zo te horen hebben ze in de tussentijd veel naar Motörhêad en Exploited geluisterd. De

ideeën zijn dan ook niet al te origineel - zie ook de titel - maar de sound mag er wezen. Tien hef­tige zweters met veelzeggende titels als We March Again en Burn The Flag. Compacte shit, spoel je niet zomaar door.

(RW)

MANNER OHNE NERVEN

Widdfsree 7 (cJs) (Jacobiberg Records, JC001)

Denk je te maken te hebben met een indus-trialbandje, krijg je ineens gitaarpop voor je

kiezen. Dan duurt het even voor de teleurstelling en vooroordelen uitgebannen zijn. Maar ook dan

MEGAKRONKEL Mkre iswmanic (Kronkel/Konkurrent, KRONKEL 1)

Op elk album presenteert Megakronkel een nieuwe bezetting. Na gitaar/bas/drumcom­

puter en de gitaar/bas/drums op de vorige twee cd's is de Friese groep uitgegroeid tot een kwar­tet. Jan Folmer, Robin van Velzen en de moderne figuratieve kunst van Arnoud Hettinga op de hoes zijn de enige constanten in het Megakronkel-repertroire. Fans van het eerste uur zullen even moeten slikken, want het geluid van de band is drastisch veranderd. Weg zijn de inge­wikkelde loopjes, maatwisselingen en de krachti­ge dwarse liedjes. Daarvoor in de plaats biedt Megakronkel grillige improvisaties en schetsen uit de repetitieruimte. In de licht kakofonische Faustiaanse Krautrock-freejazz duiken sons saxofoon, dubeffecten en stem op. De vrije roek-geluiden zijn niet altijd even geslaagd vanwege het overheersend rommelige drumgeruis en het soms te lang herhalen van de horten-en-stoten-de gitaarlijntjes. Desondanks een dappere plaat met een warmer geluid dan zijn voorgangers.

(«V)

NIGHTHAWKS AT THE DINER Fsel's TaB|o (NATD001)

N ighthawks At The Diner maakte naam als vertolker van Tom Waits. Daar krijg je gega­

randeerd een zaal mee plat maar voor het vullen van een cd leent zo'n aanpak zich niet. Hoewel de Nighthawks nu een album maakten met louter composities van eigen hand, weten zij zich niet van het Grote Voorbeeld los te maken. Dat neemt niet weg dat Fool's Tango een fraaie verzameling intieme luisteriiedjes is in de literair-cabareteske traditie van Kurt Weill. Begeleid door de beheer­ste, jazzy klanken van gitaar, bas, drums en sax mompelt, brult of zingt de voormalige barpianist Rood zoals het hem uitkomt. Dat de Nighthawks

Bkl ï ter fc i j Dan i a i t (Polydor 537 301 2)

Even waren de Tröckener Kecks het spoor bijster. Althans, daar leek het op toen na het verschijnen van Het Grote Geheim drummer Leo Kenter begin 1995 de groep verliet en er maar liefst twee

nieuwe krachten (Ibelings en Van Zandvoort) voor nodig waren om het coveralbum Hotel Nostalgia op te nemen. Einde van een tijdperk, was dan ook de gedachte. En omdat de Kecks plotseling nog min­der in de media geraakten ook nog eens: dat komt nooit meer goed. Maar wat blijkt bij beluistering van de eerste zeven nummers op Dichterbij Dan Ooit? Rick en de mannen zijn geen steek veranderd. Sterker nog: ze doen nog steeds alsof het leven bestaat uit middelbare schooldromen en 's week­ends zuipen in de jonge-

rensoos. Al is dat wel heel kort door de bocht. Want ondertussen benaderen ze wel meer en meer het het live-geluid waarmee de groep al jaren haar status als stabiele publiekstrekker verdedigt. Het goede nieuws is evenwel dat deel twee van dit elfde album een band laat horen die nog vele jaren mee kan. Het tempo is dan wel gehalveerd en de opgerolde mouwen-rock vervangen door lange regenjassen-pop waarin de gitaarpartijen van Rob de Weerd niet langer domineren. Eens te meer blijkt dat vooral toetsenist Rob van Zandvoort destijds een gouden aankoop is geweest. Tröckener Kecks volwassen? Wie het prijsnummer Monster In Mijn Hoofd beluistert, is geneigd te denken van wel. Maar wie opteert voor de verminking van Raymond van 't Groenewoud's Meisjes kan met evenveel gemak het tegendeel beweren. Maar vooruit, met deze plaat zijn de Kecks dichterbij dan ooit.

(JvR)

nog kan het vier nummers lange Windforce 7 van Manner Ohne Nerven niet echt bekoren. Oké, de productie is dankzij Kecks-bassist Theo Vogelaars prima in orde, net als het sobere maar fraaie artwork. Maar de liedjes van het Arnhemse kwar­tet hebben een nogal hoog ene-oor-in-andere-oor-uit-gehalte. Dat komt vooral doordat de nummers te lang door kabbelen en pakkende ref­reintjes ontberen. Bovendien durft zanger Johan Reukers niet verder dan vier noten omhoog en omlaag en dat wordt op den duur nogal saai. Met een beetje meer lef en variatie zou deze band al een stuk beter af zijn.

(PO)

ook los van Waits vee! in de mars hebben blijkt uit het weemoedige openingsnummer en het ingehouden You Invented Me, waarin Rood in duet gaat met Fay Lovsky, die hier weer even intrigerend klinkt als altijd.

(RS)

OPEX Social Sawnif i P (Fusebox FB012)

Opex uit Nijmegen verraste een paar maanden terug al met de erg aardige First Expo EP

voor het Delftse triphoplabel Fusebox, en doet dat nu nog eens dunnetjes over met de Social Sammy EP. En met succes: de band speelde al op Noorderslag en in het Nijmeegse Doornroosje. Ook hier slaat Opex weer een brug tussen triphop en jungle. Serah en Nature zijn stevige jungle tracks, met veel inventieve breaks en lekkere

sounds, maar die wel iets te tam zijn geprodu­ceerd. Freaque Disc en Bhang Concept zijn tus­senvormen van hiphop en triphop, wat eigenlijk gewoon erg fijne tracks zijn. Ze zijn zeker op de goede weg, daar in Nijmegen.

(RL)

PROFANE PaiB (eigenbeheer, tel. 0184-410822)

Profane's minicd Pain is al geruime tijd geleden uitgekomen, maar bereikte pas kort geleden

de Fret-burelen. De uit de omgeving van Schiedam afkomstige band bestaat sinds 1992 en opereerde aanvankelijk in het doom metal-genre. Gaandeweg verschoof het bandgeluid meer rich­ting death metal. Op Pain ligt de nadruk welis­waar op de laatstgenoemde stijl, maar lichte doorn-invloeden vallen er ook nog op te bespeu­ren. Profane stoort zich niet aan de huidige trends in metalland en het vijftal hakt er daarom eigenwijs en genadeloos op los zonder echter het gevoel voor melodie uit het oog te verliezen. Met deze in eigen beheer uitgebrachte mini-cd hoopt Profane op een platendeal. En het moet toch wel heel erg vreemd lopen, als er niet op z'n minst ergens een 'underground'-label te vinden is dat deze band wil tekenen.

(DdM)

d « %

THE RANCH GIRLS H i l l b i l i f i a r m e B f (( ;RCD6071)

Zelden dekte een titel de lading zo goed als Hillbilly Harmony van The Ranch Girls And

Their Ragtime Wranglers. Begonnen als exponen­ten van de rockabilly exploreerde de groep haar muzikale achtergronden en kwam uit bij hillbilly, bluegrass, honky tonk en aanverwante klanken uit het rurale zuidoosten van de VS, grofweg de vroegere Confederatie. De Andrew Sisters-achti-ge close harmony van de dames 'Caroline' en 'Mary Ann' is loepzuiver en daardoor wat bloede­loos. Dat levert gemengde gevoelens op: ener­zijds klinken The Ranch Girls te goed om hen ervan te verdenken een graantje te willen mee­pikken van de nu goddank wegstervende camp, anderzijds durven zij het niet aan om verder terug te gaan dan de Jaren Vijftig. Dat is jammer. Hillbilly Harmony zal menigeen aanspreken die geïnteresseerd is in de (blanke) roots van de pop­muziek, maar velen zullen de hier vertegenwoor­digde tradities te jong vinden en teveel gericht op geoormerkte liefhebbers.

(RS)

THE SCHIZOFRENICS

Hai r f Men Ar® Inmmf +

3 (7 "EP j (eigen beheer, tel: 020-6275875)

V ier vunzige rock'n'roll-liedjes op groengeel 7" vinyl (oplage: 500) dat pijn doet aan je ogen.

In de Amsterdamse Schizofrenics vinden we semi-beroemdheden uit Oor-, PIAS- en SALTO-

FRET 1 9

I<ringen. Mortica en She-Devil-Ro, de iets minder

gevaarlijl<e zusjes van Poison Ivy, zingen uit volle

borst terwijl de jongens plus bassiste Baske beu­

kend op hun instrumenten voor een enthousiaste

begeleiding zorgen. De teksten gaan over harige

mannen, varkensachtige mannen en mannen

waarvan je spontaan moet kotsen. De cover

Hellcats (over 'maneaters on motorbikes') was

ook al eens op een B-kantje van The Cramps te

horen. Niemand minder dan Peter Pontiac zorgde

voor de toepasselijke tekeningen. The

Schizofrenics is rockende eenvoud in optima for­

ma en de enige pretentie is lol. Wat wil je nog

meer?

(GV)

SKELETON CREW Itit» In 3-D {mini) (Eigen Beheer tel. 0492-527589]

N iet alleen qua muziek wordt er veel gerecy­cled, maar ook eerder gebruikte bandnamen

zien we steeds meer terugkomen. Zo is Skeleton Crew al eerder door Fred Frith en Tom Cora gebruikt. Muzikaal gezien heeft het vijftal uit Amsterdam en Helmond niets van doen met het avant-garde gezelschap, want men zoekt het in een stevig soort boogieblues. De eerste drie num­mers doen sterk aan Masters Of Reality denken en zitten qua stijl tussen de eerste en tweede van die band in. Goede songs en met verve gespeeld. De volgende drie tracks gaan wat meer richting vaker gebruikte sjablonen, maar blijven op het gebied van inzet en spelplezier en zeker gezien de prima gitaarpartijen nog ruim boven de mid­delmaat. Aangezien de band nog geen jaar bestaat is dat een zeer bevredigend resultaat. Nu nog iets meer eigen gezicht krijgen dan zullen we niet meer over die naam vallen.

(RB)

SPROOKSPREKERS ik i ihaf te Fajttssiastatl (Djax Records 10035)

E en beetje vreemde eend in de bijt, deze mix van rap en poëzie. Vroeger was een

Sprookspreker een verhalenverteller, die zich noemde naar zijn geboortestad. Dat wordt in dit geval een beetje moeilijk, want de Spooksprekers die zich hier hebben verzameld komen uit alle windstreken. Deze clash van dichtkunst en dan-ce-muziek pakt erg aardig uit. Maar het zijn dan ook niet de minsten die eraan meedoen: teksten van Def P, Serge van Duijnhoven en Olaf Zwetsloot die muzikaal worden begeleid door onder andere Stefan Robbers, DJ's Dano en The Prophet, Osdorp Posse en Quazar. In de muziek-en vooral de poëzie-wereld weet men niet zo goed wat ze met dit soort initiatieven aanmoe­ten, maar spannend en vooral lekker anders is het zeker. Veel nummers zijn niet al te lang, vaak ook omdat de teksten kort zijn. Dat komt de vaart ten goede. Muzikaal loopt het uiteen van techno tot hiphop tot jazz, waarbij ook af en toe f i jn electronisch met de stemmen wordt gespeeld. Een aanrader is Fantoomstad zeker, niet in het minst vanwege de originaliteit.

(RL)

SUBSONIC FACTORIES Shscl H a i a r i (RamsHorn/TRNC 01-6282-2)

S ubsonic Factories is eigenlijk een soort ver­

volg op de industrial-band Neues Forum,

want alleen zanger Sil ontbreekt in dit gezel­

schap. Subsonic Factories staat voor instrumen­

tale acid/techno/trance, en bracht eerder al in

eigen beheer de heel aardige cd A Flow Into

Fab.chill uit. Shock Hazard verschijnt via de

Nederlandse afdeling van Ramshorn. Helaas

heeft Subsonic Factories niet al teveel progressie

gemaakt in de afgelopen paar jaar. De industrial-

afkomst is vooral nog te horen in ritmes en bas-

lijnen, die soms behoorlijk gedateerd klinken en

de voor dit soort muziek zo essentiële onderdelen

punch en vooral groove vaak missen. Jammer,

want de songs zelf klinken goed uitgewerkt en de

sounds en aandacht voor detail zijn prima in

orde. Maar in de instrumentale electronische

muziek is de concurrentie meedogenloos, en is er

bovendien geen enkele reden om onder te doen

voor de buitenlandse concurrentie. Een jaar of

vier geleden was dit een goeie cd geweest, maar

anno 1996 komt Shock Hazard een beetje adem

tekort. (RL)

TEMPORARY TOAD/CONSTRUCT Wake Up + 4 (T' W) (Smart Records, SMART 002, Postbus 2772, 3500 GT Utrecht)

T wee Utrechtse punkbands op één 7" EP.

Temporary Toad opent met twee nummers die

ook op hun demo zijn terug te vinden (zie

DEMOntage-pagina) en Construct met drie num­

mers die zijn opgenomen in Dolf's vermaarde

Koeienverhuurbedrijf. Construct is muzikaal de

interessantste van de twee. You Might Be Wrong

is heftig, snel, hektisch en voorbij voor je goed en

wel weet wat je overkomen is. In Time's At Ease

doet de band het op spannende wijze rustiger

aan, zodat ze voldoende energie over hebben om

je in How, What And Who ritmisch alle hoeken

van de kamer te laten zien. Construct toont aan

dat het niet aan intelligentie hoeft te ontbreken

bij energieke punk. Temporary Toad heeft het

nakijken. (GV)

zijn, heerlijke Beach Boys-achtige koortjes en een snelheid en power waar zelfs de zo uitgebreid bewonderde Monstertrucks niet tegenop kunnen. Als we dan toch wat moeten mopperen, iets meer variatie had de plaat geen kwaad gedaan. Maar verder mag de zomer wat mij betreft mor­gen beginnen. Ga ik nog leren surfen ook.

(PO)

URBAN ELECTRO Prbaii lieetrs pt. 2 IP (Djax-Up-Beats 270)

Nederland loopt via labels als Djax en Utrax

langzaam warm voor de electro-revival die

in de rest van de dans-wereld ook al een tijdje

gaande is. Electro is electronische hiphop, die

kan variëren van bijvoorbeeld Kraftwerk tot oude

breakdance-platen. Anno 1996 heeft het geheel

niet meer zo die lulligheid van toen, maar wordt

er flink mee geëxperimenteerd door artiesten die

techno een beetje zat zi jn. De eerste Urban

Electro EP werd vorig jaar al zeer goed ontvan-

OSDORP POSSE lieeBd»fls»liei (Djax Records 10034)

E indelijk heeft de Osdorp Posse het dan voor elkaar: een cd die niet alleen

underground is, maar eindelijk ook eens niet klinkt alsof 'ie thuis op de plee is opgeno­men. De verbetering in sound is opmerkelijk, omdat de OP nog wel ongeveer dezelfde 'wall of sound' gebruikt en zeker geen com­merciële gladde uitverkoop-cd heeft gemaakt. Maar Def P. is nu eindelijk gewoon goed verstaanbaar. En dat is zeker een voor­deel, want de teksten op Geendagsvlieg zijn van een zeer hoog niveau. Waar andere Nederhop nog weleens blijft hangen in lullig schreeuwwerk, gaat de OP in creatieve over­drive. Zeer knap zijn de soms bijna abstracte rijmschema's, die echter in dienst blijven staan van de boodschap en niet in oeverloos gelul uitmonden. Nog steeds gaan veel tek­sten over de muziekwereld en de invloed

van de commercie daarop, maar de Osdorpers zijn nu in een positie dat ze daarvoor een alternatief kunnen bieden. Muzikaal is het allemaal wat breder geworden: de nummers met de band Blind Justice gaan richting crossover metal van bands als Dog Eat Dog, en Geen Clubhit zou precies dat kunnen zijn als de OP aan het uitbrengen van singles zou doen. Op Onkwetsbaarheid Is Eenzaamheid doet Henny Vrienten zelfs mee, al hoor je 'm niet echt. Maar al dit geanalyseer is eigenlijk zinloos. Geendagsvlieg moet je horen, het liefst keihard met alle ramen open: 'Zet die schuif open en pomp die boxen!' Er straalt een kracht en vitaliteit vanaf van een band op zijn hoogtepunt. De Nederlandse hiphopwereld heeft weer heel wat in te halen: Osdorp Rules.

(RL)

THRENODY Threnoiy (Massacre PCOI21)

Indertijd begonnen als death metalband, heeft ook het Schiedamse Threnody het pad van dit

ooit zo populaire genre inmiddels al lang en breed verlaten. Niettemin klinkt de band op hun derde cd Threnody behoorlijk agressief. Dit is vooral te danken aan Rene Scholtens vocale bij­dragen. Threnody is de eerste cd van het viertal, waarop drummer Ernst van Ee meespeelt. Van Ee is al jaren actief in de Nederlandse metalscene en maakt ook deel uit van Helloïse. Met Threnody richt de drummer zich op het wat ruigere werk en hij bewijst dat hij ook dat aan kan. Opnieuw met producer Gerhard Magin achter de mengta-fel heeft de groep elf nummers en een outro opgenomen die muzikaal gezien het midden hou­den tussen progressieve, maar nog altijd stevige, metal en 'groovy' rock. Threnody doet dit niet onverdienstelijk en heeft met het derde album een product met een eigen gezicht afgeleverd.

(DdM)

TRAVOLTAS Bafa California (Gap Records/Konkurrent, GAP043)

Wat kan dromen toch heerlijk zijn. Visioenen

over een wereld waarin het altijd zonnig is,

waar levensgrote trucks luid dampend langs de

wegen rijden, waar de vrouwen mooi en schaars-

gekleed zijn en waar de golven tot aan de hemel

rijken. Daarboven ergens zweven de Travoltas,

met een surfboard aan hun voeten. Op tweede cd

Baja California heeft de Tilburgse punkrockfor-

matie zo haar eigen utopia gecreëerd en daar is

het heerlijk toeven. Elk nummer straalt zon, zee,

schoonheid, snelheid en geluk uit en dat werkt

helend voor zelfs de grootste depressieveling.

Met melodietjes die niet uit je kop te rammen

gen, en nummer twee zal dat niet anders ver­gaan. Wat wil je: oudgedienden Arno Peeters (Spasms) en Frank de Groodt (Sonar Bass, Operator, Optic Crux) zitten achter de knoppen, dus de freak-factor ligt vrij hoog. Het bliept en shuffelt allemaal dat het een lieve lust is, hoewel de plaat wat ingehoudener is dan z'n voorganger. Alleen in 135 Dpi gaan alle remmen los in een sample-orgie waarin alle foute samples van 10 jaar geleden (orchestral hits, 'like this'-scratches) nog eens de revue passeren. Heel fijne plaat.

(RL)

WESTZIJDE POSSE/EXTINCE/ ROSS & IBA

Sa«8s Sterk (CNR/TF 65000015)

Een zeer toepasselijke titel: door de cast van de

tv-serie Westzijde Posse van Veronica aan

deze single toe te voegen, is het plaatje al verze­

kerd van veel aandacht door deze omroep. Dat

zal hard nodig zijn, want echt sterk is dit num­

mer niet. Afzonderlijk hebben Ross ft Iba en

Extince best leuke nummers gemaakt, maar dit

begint al aardig ongeïnspireerd te klinken. Goeie

stemmen en funky hiphop-beats staan nog niet

garant voor een goeie song. En om dan ook nog

in het middenstuk lekker 'deze vuist op deze

vuist' te gaan zingen... een beetje flauw allemaal,

eigenlijk. (RL)

WHITE ZODIAC Clialrepiarss (eigen beheer, tel. 0164-235056)

G roovy zweef-grunge, noemt White Zodiac haar muziek zelf. Dat wilde ik weleens tes­

ten. Dus heb ik het 72(1) minuten durende debuut-album Chairoplane in de cd-speler gestopt en ben ik met een flinke pijp op de bank gaan liggen, wachtend op wat komen zou. De volgende morgen werd ik wakker. Ik weet ook waar het aan ligt, want een vervormer over je stem maakt je muziek namelijk niet direct zwe­verig. Het eindeloos herhalen van weinig bijzon­dere riffs brengt de luisteraar niet automatisch in een trance. Daar is meer voor nodig. Bands als Kyuss, Sonic Youth of Monster Magnet, duidelijke invloeden voor White Zodiac, zijn ook dol op repeterende riffs. Maar die geven hun nummers een soort onderhuidse opbouw mee, een span­ningsveld. En die ontbreekt bij White Zodiac totaal, waardoor de kaars al halverwege de bijna acht minuten durende opener No Man's Land uitgaat. Hard maar waar.

(PO)

advertentie

Real t ime Copy Service

Gasset : t :e e n CO p r o d u k t i e s

Kleine en grote oplagen. pigitat Editing naar DAT of CD-R.

B e l a n s v o o r m e e r i n f o r m a t i e

o f p r i j s l i j s t 1 0 8 9 7 - B 7 Ü 8 7 3 studio-adres: Postadres: Postbus 359

Industrieweg 37b 3 6 4 0 Ai Mijdrecht

3641 RK Mijdrecht Fax 0297 - 272883

FRET 2 0

Hannelore Hulshof Tegelijk met de opkomst van Fiet Nederlandstalige l ied, hebben ook stro­

mingen als Nederhop en Nedercore aan populariteit gewonnen. Met de

opmars van de r&b kon een Nederlandstalige variant

niet uitbl i jven. Voortrekkers in dit genre zijn Nasty en

Arnhemsgewijs. Beiden haalden op hun gemak de top

40 en werken nu hard aan een vol ledig album.

Nederlandstalige r&b is er nog maar pas. De voor­lopers kunnen zich hun overstap naar de

Nederlandse taal nog goed herinneren. Voor zangeres Nasty was dat anderhalf jaar geleden. 'IVlijn muziekuit­gever vond dat ik eens moest proberen een liedje in het Nederlands te schrijven. Hij was op dat moment op zoek naar nieuw materiaal voor Ruth Jacott. Een moment zonder jou was voor haar bedoeld, maar

S

Hard en heet

Veel componisten die songs in het Engels schrij­ven denken dat je de overstap naar het Nederlands zo kunt maken. Dat valt tegen, vertelt Edsol: 'Als je r&b maakt, kun je niet zomaar een Nederlandse flow erop zetten. )e moet de tonen en de uitspraak aanpas­sen. Het Nederlands is een veel hardere taal dan het Engels, dus moet je het zachter maken. In het

begin heb je dat niet door en is het dus heel moeilijk. Wanneer je bepaalde woorden zingt, klinkt het gewoon niet mooi. Je moet dus, met jouw vorm van zang en uitspraak, zo'n woord onderdrukken. Daardoor wordt het toch gevoelig. Als je hoort hoe de jongens dat in het begin deden, dat was echt stijf. Ik heb ze toen gezegd dat het voor de luisteraar op het Engels moet lijken. Dus alleen degenen die echt goed

je kunt veel met koortjes doen.' Valt de hardheid van de Nederlandse taal wel te com­bineren met hete r&b-onderwerpen als seks en liefde? Nasty: 'Ik heb het niet over seks, ik vertel liefdesver­halen. Er bestaat voor mij voorlopig geen mooier onderwerp. Alle dingen die verliefde mensen tegen elkaar zeggen of wfllen zeggen, maar niet durven, kan ik wèl zeggen. Ik vind het Nederlands daar niet te koud voor. Ik ben tijdens het schrijven nog geen pro­blemen tegen gekomen waar ik niet uitkwam.' In tegenstelling tot de Amerikaanse r&b is het in Nederland niet alleen liefde en seks wat de klok slaat. Op het nieuwe album van Nasty komt een nummer over kindermisbruik voor en Arnhemsgewijs kwam onlangs met de single Wie doet ons dit aan? Leent Nederlandstalige r&b zich voor serieuze onderwerpen? Edsol: 'We hebben het geprobeerd met onze laatste single, maar ik geloof niet dat het echt werd geaccep­teerd. Het was lang niet zo'n succes als onze eerste single Je hebt me gebruil<t. Ik weet niet of Nederland wel geïnteresseerd is in r&b met bloedserieuze tek­sten. We hebben veel jeugdige fans. Sommigen zullen Wie doet ons dit aan niet begrijpen of ouders hebben die vinden dat het niet kan. Toen die plaat verscheen was er het geval van die jongen die in de Escape in

dereen snapt nu O o r ik n

kwam niet door de selectie. Omdat ik het zelf een heel speciaal nummer vond ben ik hetjjiteindelijk zelf gaan doen.' De overstap naar haar moerstaal was voor Nasty verre van vanzelfsprekend, vertelt zij. 'Ik vond het zo raar staan om ineens in het Nederlands te gaan werken. Dat hield me tegen. Maar na een tijdje realiseerde ik me dat dat nergens op slaat. Ik praat per slot van rekening mijn hele leven al Nederlands. Toen ik in het Engels rapte dacht ik vaak dat er misschien twee mensen in de zaal waren die begrepen waar ik het over had. Nu snapt iedereen waar ik over rap.' Arnhemsgewijs maakte de overstap vorig jaar januari. Producer Edsol: 'De platenmaatschappij had mij al een paar keer gevraagd of ik iets in het Nederlands wilde proberen. Ik heb echter een halfjaar gewacht voor ik het daadwerkelijk ging doen. Ik was nooit met Nederlandstalige muziek bezig. Dat was toen nog heel nieuw. Er begonnen net wat groepen op te komen. Linda, Roos & Jessica hoorde je toen de hele dag door op de radio. Ik had al tegen mezelf gezegd dat als ik iets Nederlandstalig zou opnemen, het heel anders zou klinken dan dat. Linda, Roos & Jessica vond ik weer té Nederlands. Het was net geen r&b. Ik heb toen aan Benji (de toaster). Step (de rapper) en Yogi (de zanger) voorgesteld om voor de grap één Nederlandstalig nummer op te nemen, om te kijken hoe dat zou klinken.'

luisteren mogen merken dat het Nederlands is. De flow moet gewoon hetzelfde blijven. Op die gedachte hebben we alles gebaseerd.' Nasty meent: 'Het Nederlands is heel direct. Ik hou van jou klinkt veel botter dan / love you. Veel onder­werpen moet je voorzichtig aanpakken, zodat het niet te hard aankomt. Ik ben nu al een paar maanden dag en nacht met het Nederlands bezig en dan leer je gewoon bepaalde klanken te vermijden, die niet klinken of lelijk zijn. Nu raak ik eraan gewend. Wat betreft structuur, de opbouw blijft het hetzelfde. Je doet een intro, je gaat naar het refrein en dan komt de break. Dus in die zin veran­dert er in het Nederlands niets. Maar ieder nummer moet een climax hebben. Om dat te kunnen bereiken pak ik vaak uit met koor­tjes. Dan hou ik de tekst simpel en zorg ik er voor dat de muziek eruit springt. Dat is het voordeel van r&b:

Amsterdam in het wilde weg had lopen schieten. Precies als in dat nummer. Pas dan zien ze het ver­band. De single is niet zo'n succes geweest, maar het goede is dat we in ieder geval veel jongeren erover hebben laten nadenken.Maar onze nieuwe single gaat weer naar de meisjes toe.'

M N Hm nms WE wmj s FRET 2 1

'We hebben in drie weken tijd negen optredens gedaan in grand cafe's en in Paradiso. Die tour is gesponsord door Marlboro. Sigarettenmerken mogen in Nederland steeds minder reclame maken in bladen en bioscopen, daarom hebben ze een overschot op hun reclamebudget en nemen ze hun toevlucht tot het sponsoren van bijvoorbeeld popconcerten. In België wordt dat al veel langer gedaan. Ze beta­len in feite alles en krijgen daarvoor publiciteit en goodwill terug. Deze tour hebben we bekende Nederlandstalige nummers als Glimlach Van Een Kind, Ben ll< Te Min, Alie en Hef Dorp in een modern jasje gestoken. Een van die nummers. Meisjes van Raymond van het Groenewoud, vonden we zo geslaagd dat we hem op de nieuwe plaat hebben gezet. We hebben in het verleden wel vaker covers opgenomen. Het idee voor deze tour kwam van het reclamebureau van Marlboro, je moet het verder ook helemaal los zien van onze normale bezigheden. Ze hadden ons al eerder voor zoiets gevraagd, maar toen ging het om allemaal covers van Boudewijn de Groot. Dat zagen we niet zo zitten, want er was al een tribute-plaat met nummers van hem dus dat was een beetje veel van het goede. Wij stelden toen voor om onbekende Vlaamse covers te spelen, omdat we veel in België spelen, maar dat was commer­cieel en publicitair niet aantrekkelijk genoeg. Zo zijn we uitgekomen op een bloem­lezing van Nederlandse liedjes. Dat viel niet altijd mee. We wilden bijvoorbeeld graag Ramses Shaffy doen, maar daar valt geen behoorlijke popmuziek van te brou­wen. Om met werk van anderen aan de slag te gaan en er iets van jezelf in te stop­pen is erg leerzaam. Een hoop liedjes die je altijd verafschuwde blijken ineens wèl interessant te zijn! Verder was het aardig om in grand cafe's te spelen. Dat zijn plek­ken waar je met de band anders nooit komt. Daarnaast is het leuk voor onze grote groep vaste fans om ons eens op een andere manier aan de slag te zien. Die onge­bruikelijke lokaties versterken dat effect nog.'

Dertigers Het publiek van de Kecks komt voornamelijk van buiten Amsterdam. Uit de hoofd­stedelijke 'scene' komen niet veel mensen kijken, behalve wat bekenden en colle­ga's. De band heeft er ook weinig kontakten. 'Behalve ik gaat er bijna niemand meer naar een band kijken, we volgen dat niet meer zo goed. Ons publiek bestaat voor een groot deel uit dertigers, maar er is ook wel jonge aanwas. Maar als ik op Noorderslag rondloop valt me wel op dat het publiek een stuk jonger is dan bij ons. Dat heeft ook weer te maken met het feit dat de bandjes daar ook allemaal jong zijn. Kijk, wij zijn al zestien jaar bezig, dan houd je waarschijnlijk toch een groot

deel van je publiek vast. Er zijn er die ons al bijna al die tijd volgen, ook al zijn we steeds minder punk geworden. Zelf luister ik

nog wel veel naar punk, maar de muziek van de Kecks wordt steeds rustiger.

Sommigen vinden het ouwe lullenmu-ziek en dat kan ik wel een beetje begrijpen, ik zou het zelf ook wel een beetje hebben. Waarom ik dan wel Het Dorp van Wim Sonneveld sta te

spelen? Het gaat om de energie en de emotie die je over wilt brengen. Het gaat

niet alleen om waar ik zelf van houd. We zijn tenslotte met zijn vijven. Het ruige gedeelte in onze muziek wordt vaak wat aange­dikt door mij, terwijl anderen weer een grotere rol hebben in de rustigere stukken. Het is die verscheidenheid die ons maakt tot wat we zijn. Het zou best kunnen dat onze verschijning een stuk ruiger is dan wat we brengen, maar we spelen wel met

veel energie, ja. Veel lichamelijke energie, dat hebben we altijd gedaan, daar sta je niet bij stil. Qua

uiterlijk zijn we ook weinig veranderd, dat komt omdat we gewoon kleren dragen waar we ons lekker in voelen. Ik kleed me niet speciaal om voor een optreden, ik sta er zoals ik ben.' Het Kecks-publiek mag dan wat ouder en

bezadigder zijn geworden, de adoratie gaat nog steeds heel ver. Zo worden er voor het

oude, in eigen beheer uitgegeven plaatwerk uit de beginjaren forse bedragen neergeteld. 'Vorige week kwam ik iemand tegen die voor Schliessbaum (de eerste elpee, uit 1981, RW) honderdvijftig en voor Ricl< Ringers (de eerste single) zestig gulden had betaald op een beurs. Van die platen zijn er destijds maar duizend gemaakt, dus... We hebben onlangs die eerste elpees

op cd uitgebracht. Daar ben ik lang mee bezig geweest, want de rest van de band was er eigenlijk tegen. Van de ene

kant omdat het veel geld ging kosten en van de andere kant uit artistieke overwegingen. Maar de fans wilden het graag, dus hebben we een actie verzonnen. Als er 250 fans een girobetaalkaart van vijfentwintig gulden opstuurden hadden wij het geld om die cd's te maken én hadden we ze

tegelijkertijd terugverdiend. Van de vijfhonderd die we overhielden hebben we bij de laatste vier optre­

dens er al bijna tweehonderd verkocht.'

Punk Maar de eerste Kecks-albums waren keiharde punkplaten. Is het publiek van nu daar dan in geïnteresseerd? 'Nou ja, punk. Zo wil ik het niet echt noemen. Het was heftig

en de teksten waren wat wilder. Maar punk wil ik het niet noe­men. We waren ook geen polftieke band, meer iets in de

richting van de Buzzcocks en de Undertones. Ik noem m dat niet echt punk. Sex Pistols en Sham 69, dat was

^ Ê ^ ^ ^ ^ B . punk. In de Malboro-folder stond dat de Kecks 'hun i ^ ^ ^ ^ ^ B helden speelden'. Dat is ook onzin, redametaal... Onze | i | h f c^ M ^ helden kwamen niet uit Nederland. We zingen wel in " ^ ^ ^ P het Nederlands, dat was voor mij de voorwaarde om de

band te beginnen. Leo (Kenter, de inmiddels opgestapte drummer, RW) maakte het niet zoveel uit. Rick wilde het ook

f

FRET !k2

wel maar wist niet precies hoe het moest, maar ik wilde het per sé. Waarom? Ik kan me herinneren dat ik destijds alle Nederlandstalige muziek die ik hoorde zo slecht vond. Ik had het gevoel dat het ool< goed kon. Het gekke is dat Leo, die er het minst achter stond, de beste teksten bleek te schrijven. Ik ken nog steeds geen betere in Nederiand. Die teksten geven ons een meerwaarde.' Een paar jaar geleden werd pianist Rob van Zandvoort aan de band toegevoegd, in eerste instantie voor drie

erg volwassen plaat van gemaakt. De wat zwakkere composities kunnen makkelijk mee met de rest omdat het allemaal zo mooi klinkt. Als het geluid wat ram­melt vaft een zwakker nummer sneller door de mand. Door de nieuwe bezetting klinkt het ook allemaal een stuk breder en gevarieerder. De verhouding hard-zacht is ongeveer fifty-fifty en het valt vooral veel mensen op dat we nogal melancholisch klinken. De teksten gaan ook over herinneringen en mensen die je twintig jaar geleden hebt gekend.'

Serieus nemen

Over niet al te lange tijd bestaan de Tröckener Kecks twintig jaar. Destijds begonnen ze een

bandje om makkelijk aan bier te komen, nu is

het een bedrijfje waarmee

ombouwen tot een hitfabriek. Dat zagen we niet zit­ten, maar we konden niet tegen ze op. Niet dat we iets tegen singletjes hebben - we hadden er voor die tijd al een stuk of vijfentwintig gemaakt - maar niet op die manier. Bovendien was de radio in die tijd zo belabberd dat we daar liever niet in terechtkwamen. We werden naar programma's als Veronica's Countdown gesleurd. Op een gegeven moment had ik het idee dat dit mijn bandje niet meer was. Bij de optredens ging het ook fout, want de ene helft van de mensen kwam voor ons en de andere helft kwam om het hitje te horen. Wat kun je dan nog doen? Tegengas geven en geen singles meer uitbrengen. We kregen een mooie brief van Ariola dat ze niet meer geïnteresseerd waren. Ze willen tenslotte grote bands die veel platen verkopen.'Onlangs bracht het punkla-bel Epitaph een verzamel-cd uit met Nederlandse punkbands van het eerste uur. De Kecks staan er ook op, maar ze werden niet gevraagd om op te treden bij de presentatie van de cd in de Melkweg, terwijl ze de enige band op de cd zijn die nog bestaat. 'Ze raapten allerlei bandjes van vroeger bij elkaar maar ons vroe-

maanden op proef. 'Hij was net uit de Jack of Hearts gestapt en was een café begonnen, dus we dachten dat hij er zijn buik van vol had. Maar hij was enthou­siast en bleef maar in de auto stappen. We wisten niet echt goed wat we ermee moesten, totdat Leo stopte met drummen. Daardoor veranderde er van alles in de band en werd er in de muziek ruimte voor hem gemaakt. Het verschil kun je goed horen als je Hotel Nostalgia, waarop we de oude succesnummers opnieuw speelden en waar de piano moest worden ingepast, vergelijkt met de nieuwe plaat. Verder is Rob als persoon een aanwinst voor de sfeer, dat is ook belangrijk, je maakt niet alleen muziek, je zit ook avond aan avond met elkaar in de bus en in de kleedkamer.' De nieuwe cd werd niet geproduceerd door Thé Lau maar door Attie Bauw, bekend van zijn werk met de Nits, Gorefest, Dulfer, Judas Priest en de Scorpions. 'We hebben acht jaar met Thé gewerkt. Die raakte zo met de band vergroeid dat hij ons niet meer als bui­tenstaander kon benaderen. Het is belangrijk dat iemand van buitenaf knopen kan doorhakken. Binnen de band zijn we allemaal gelijk. Ik kan de drummer niet vertellen wat hij moet doen. Met Attie ging dat heel goed. Hij stond boven de band en bovendien is hij een erg goede geluidstechnicus, hij heeft er een

ze hun brood verdienen. Wanneer komt in een band het moment dat je het serieus gaat nemen en hoe ga je dan tegen dingen aankijken? 'In het begin wilden we alleen maar lol hebben, met inbegrip van de daar­aan verbonden dogma's: de versterkers moesten op tien en we speelden geen mineur-akkoorden. Of je gitaar gestemd was maakte niet uit, zolang je je koffie maar zwart dronk. Optreden was een excuus om bier te drinken. Totdat Rick een erfenisje kreeg en we van dat geld een plaatje opnamen. Al gauw werden de optredens en de bezoekersaantallen steeds talrijker. Maar pas in 1987 - we deden al zo'n honderd optre­dens per jaar - zijn we onszelf uit gaan betalen. Honderd gulden per optreden, net zoveel als de crew. Nu is dat wat meer. Als ze me vijftien jaar geleden verteld hadden dat het mijn broodwinning zou wor­den had ik ze voor gek verklaard! Dat was out of the question, het was een hobby.' Lange tijd bracht Tröckener Kecks haar platen uit in eigen beheer. In 1990 ging de groep overstag en tekende bij Ariola. De eerste single, /Met Hart En Ziel, werd meteen een dikke hft. Het succes kreeg echter geen vervolg. Met veel bombarie kondigde de groep op een gegeven moment zelfs aan geen singles meer te zullen uitbrengen. 'We dachten dat onze platen­maatschappij ons serieus nam, maar ze wilden ons

gen ze niet. Vreemd. Ik ben wel op die avond geweest en het was erg leuk. De hele ouwe kliek weer bij elkaar. Vooral de Nitwitz vond ik erg goed. Maar het was wel allemaal voltooid verleden tijd.' 'Laatst kwam er in Enschede iemand naar me toe die zei dat hij een boek ging schrijven dat Alle Mannen Zijn Klootzakken ging heten. Eén van de personages wilde hij Theo noemen! Hij wilde er ook een punk-plaat bij uitgeven en vroeg of wij die wilden maken. Ik heb nee gezegd, want we kunnen dat niet meer. Muziek maak je met je gevoel en wij hebben dat gevoel niet meer. Als wij nu een punkplaat zouden maken werd dat een parodie. Daar moet je heel erg mee oppassen. Met die covers zat dat gevaar er ook in, maar daar zijn we heel respectvol mee omgegaan. Ik zou nog wel punk kunnen en willen spelen, maar niet met de Kecks. De muziek die we nu maken is misschien niet helemaal mijn muziek, maar ik kan me er goed in vinden. Ik heb er mijn aandeel in en kan er mijn gevoel in kwijt. Ik heb ook nooit in een andere band gespeeld. Door de Kecks ben ik gevormd en daar ben ik tevreden mee. Hoe lang ik er nog mee kan doorgaan weet ik niet, daar houd ik me niet mee bezig. We hebben alleen een afspraak binnen de band dat we geen pensioen op gaan bouwen.'

FRET 2 3

april april april dinsdag 1 april

Alkmaar: Bad Manners - Atlantis Amsterdam; Cleanhead & Comwal - Oberon; the Junkyard Angels - Winston Kingdom; Tomatito -Paradiso, Dulfer - Casablanca; Jackson Browne & David Lindley - Carré, Joe Henderson Double Rainbow Quartet - Concertgebouw Den Haag: That's It - OLS Eindhoven the Posies + Simmer - Effenaar; Diva di Fonc - Vooruitgang Enschede: the Classics - Kater IJmuiden: Golden Earring - schouwburg Velsen Rotterdam: Blackstreet (uitverkocht) - Ahoy' Tilburg: John Wetton & band + Huntsman Apology -Noorderiigt

woensdag 2 april Alkmaar: Giant Sand - Atlantis Amsterdam: Beres Hammond - Melkweg the Max; Helder Edgar Band - Maloe Melo; Possible Suspect H Allans - OCCII Apeldoorn: Drumclinic Cesar Zuiderwijk Groningen: the Posies - Vera

Lindenfeesten Sittard: Hangover + Randy - Fenix Spijkenisse: Total Touch - Cargo Roermond: Soulcraft + Sellfish + Beyond 93 -Azijnfabriek Rotterdam: One Inch Punch - Vlerk; Osdorp Posse + Blind Justice - Nighttown; Prozac Posse - Popular Terneuzen: Popa Chubby - Porgy & Bess Utrecht: Giant Sand + BR 4-49 - TivoÜ Vlissingen: Beltane - Piek Waalwijk: Sugar 'n Spice + And Pigs Might Fly-Tavenu Warmond: Pink Moon - Bar de Saloon Weert: Abysm - Triangel Zeeland: Ricocher - Kobus Zoetermeer: Nicotine - Boerderij Zwolle: Time Convert - Eureka; Blues Treat -Bourbonstreet

zaterdag 5 april Almelo: Rumble Cats - Sub Rosa Alphen a/d Rijn Hot For Teacher - Kasteel Amersfoort: the Riddlers + Misselijk + Mot Squad + Soft Gloves - Kelder, Blues Treat - Rooie Cent Amsterdam: Blok & Steel/Poodle Naked + Pull the

Nijmegen: Trio Bier - 042; the Wrong - Gonzo Noordwijk: Backdoor Sneakers - Nachtegaal Meddo: Lovebite - Elbekurkie Roermond: Salmonella - Azijnfabriek Rotterdam: pre release party cd Depêche Mode -Baroeg; Ismailia + Noujoum Rai - Nighttown; Black Sabbath sessie - Rotown; Ernst Reijseger Trio -Dodorama Sambeek: De Dijk - Lindefeesten Rotterdam: Hugo Remmelt & Thijs Muus -Schooneweil; the Urn - Spot the Loony Tilburg; Helloise + Mennen + Lemon Crush -Noorderiigt Utrecht: Bloem + Maarten Veldhuis - Stainway to Heaven Wervershoof: de Kast - dancing van Rooyen Zoetermeer: Blues Imperials - Boerderij

maandag 7 april Amsterdam: Body Count + Channel Zero (21 u) + City Pig Unit (23.30) - Paradiso Den Haag: Courtney Pine - Paard Rotterdam: Michael de Jong - Rotown

Deventer: Dafyll-Ann + Scram C Baby -Burgenweeshuis Diest: Mike & the Mellotones - Borderline Eindhoven: Satanic Surfers + Trigger Happy -Effenaar Goes; No Sweat: Solid + Voices in Motion + 3rd Millenium + Little Brown + Corey - El Torro Groningen: Swell + Radar Bros - Vera Haarlem: Grupo Flamenco la Primavera - Patronaat Heemskerk: NRA + Dead Stool Pigeon- Donkey Shot Hilversum: Absu + Enslaved + Swordmaster - Tagrijn Hoogeveen: Dandruff! + Brezhnev + Vender of Smut - Box Hoorn: Aqua Fortis - Troll Landgraaf: Svenja - Exit in G Leek: voorronde Groninger Pop = Prima Prijs: Over the Moon + Biobak + Bill Skins 5th + de Nacht + Afiyet Olsun - Oude Ulo Leiden: Seesaw - LVC; Springpop: Freaks & Haiiy's + Panic in Detroit, Maximum Overdrive + Inner Sanctum + Crackerman + the Sofa + a Biscuit Party + Harry Klein Band + Tuipe Bolle + the Crew + Crackity Jones + Downstream + Peeping Tom -

ENDAAAG Leiden: the Blue Stingers - Duke Nijmegen: Randy + Facing Down - Doornroosje Utrecht; Cindy Peress & band - Stairway to Heaven; Tomtito - Tivoli; Klezmatics - Vredenburg

donderdag 3 april Amsterdam The Posies + Keaton - Melkweg the Max, BR5-49 - Melkweg; John Wetton (21 u) + Sueisfine (23u) - Paradiso, Vanasau-Gwyn Ashton Band - Maloe Melo; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater Apeldoorn: Marco Borsato - Americahal (uitverkocht) Arnhem: the Shanks - café One Den Haag; Randy + the Obnoxious - Paard Dieren Margriet Eshuijs - Theothorne Drachten: Slagerij van Kampen - De Lawei Nijmegen: Osdorp Posse + Blind Justice -Doornroosje; Bright Blue Gorilla - Spijker Groningen: De Dijk + Skik - Oosterpoort; Giant Sand + Crowsdell - Vera Hengelo: Tadpole + Ragtag - Metropool Rotterdam: Stash Kroh + Handsome 3Some + Mandrake - Vlerk Sneek: Bettie Serveert + Gore Slut - Bolwerk Rotterdam: Mandrake + Stash Kroh + Handsome 3Some - Vlerk Tilburg: Crustacean - Cyclus; Jon & the Nightriders + the Penguin - Noorderiigt Utrecht: the Junkyard Angels - de Baéis Wassenaar: the Gloggies - Twilight Zone

vrijdag 4 april Amersfoort: Bixby + the Junkyard Angels - Rooie Cent Amsterdam; Malick Palhe Sow & Welnere Band + Jali Lamin Kuyatch & Sandip Bhatta Charya -Melkweg the Max; Herman Brood & his Wild Romance - Melkweg; Pavement + Caesar (21 u) + Straightahead (01 u) - Paradiso; Marilyn Tyvice + Dibble - AMP; Stacycats - Maloe Melo; voorronde Amsterdamse Popprijs: Offday + City Zap + Motlow

•+ Tofi Pazo + Slick Mechanics + Brain - OCCII; Five Ways to look at your wife, met the Riddle -Amusetheater Apeldoorn: John Wetton & band - Gigant Arnhem; Fab Grit + the Two Bit Texas Rangers + the Feetwarmers - Verdieping Beneden-Leeuwen: Julian Sas Band - Jansen-Steenberg Bergen op Zoom Cleanhead & Barefoot -Stadhouder; Take It For Granted - Bluesroute Bussum; Sadist + Unshrouded Bittemess + Manifest - Opsessie Den Haag: De Dijk - Paard; PTS - OLS Deventer: the Legendary Pink Dots - Burgerweeshuis Eindhoven: Bettie Serveert + Gore Slut - Effenaar Eist: Handsome 3Some - Scoop Goirle: the Electric Kings - Blues Tour Festival Gouda: Dulfer - So What Groesbeek' Denise Jannah - Werkenrode Groningen; Congos & Dennis Brown & Dan Flash & band - Oosterpoort Haarlem: finale Rob Acda Award: Suspicious Noise + Longshot + Thor + Silcershed + Damafetch + Ducter - Patronaat Heemskerk: the Covenant - Donkey Shot Hengelo: Project Pitchfork + Image Transmission -Metropool Hilversum; Rapacity + Lazy Eye + Papa Ranki e.a. -Tagrijn Hombeek: Mike & the Mellotones - Leliendaal Hoogeveen: Laberinto + Unauthorized + Agressors Agony - Box IJsselstein; No Sweat: Solid + Voices in Motion + 3rd Millenium + Little Brown + Corey - the Shaker Landgraaf: Room 101 - Exit in G Leeüvvarden; the Bartales + Van Dik Hout - zalen Schaaf Loppersum: voorronde Groninger Pop=Prima Prijs: Cel! Communication + Rudi Benimm Dich + Hairy Love Gum + Cinnamon + Skabouters - Flits Medemblik Bright Blue Gorilla - 't Hoekie Nijmegen: Blahzay Blahzay + the Desperados -Doornroosje Noordwijk: Safe as Mllk - Nachtegaal Roggel; the Ponies - Sjor Sambeek; Jovink & the Voederbietels -

Plug/Anybody - Paradiso; West Best - Jaco; Instant Railroad Service - Maloe Melo; voorronde Amsterdamse Popprijs: the Tabasco's + Wammes! + Frappant + Valentijn & the Asteroids + Rumble Fish + Very Tail - Volta; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater Bergen op Zoom; Scram C Baby - Botte Hommei Bussum: Kiss My Jazz - Opsessie Cuyk; Julian Sas Band - Kansas Dedemsvaart: Jovink & de Voederbietels - Zaal Vitus Den Bosch: Nass El Ghiwane - Willem II, Bat habit -Paradox Den Haag: De Drjk - Paard Deurne: Handsome 3Some - Black&White Dordrecht: Speedy J - Bibelot Ekko; Keaton - Ekko Goes; Randy + I Against I - Beest Groningen; Fay Lovski - Oosterpoort; voorronde Groninger Pop=Prima Prijs: Gravy + Txotxo + Duystr + Baste No.8 + Thelmic - Viadukt Grootebroek: Johan + Caesar - R17 Harkstede: No Sweat: Solid + Voices in Motion + 3rd Millenium + Little Brown + Corey - Two Brothers Heesch: the Yuppies + Double Torture + Headcase + Pride - Zaal 3 Heiloo: White Wolf + Brotherhood Foundation - Buk Hellendoorn: de Drie Tieten - Lantaarn Hoogeveen: Ministry of Terror + Perpetual Demise -Tinck Hoorn; Suspicious Noise - de Schoor; Drijfzand -Troll IJmuiden; Skik + Kirsten - Witte Theater Leerdam: the Urn - Souffleur Leiden: finale Zuidhollandse Popjacht - LVC; Alians + Smut - Bar & Boos Leusden: T-Spoon - IJsbreker Lottum: Popa Chubby + 2 Bonnuer BV - Canix Meeuwen: Transpunk + Senator's Closet - Mans Mid den meer: Marco Borsato-Oude Beurs (uitverkocht) Naaldwijk: Dreamscape - Flatertheek Nijmegen: Cuarteto Cedron - 042 Noord-Scharwoude: Mr. Potatohead - Koog Oostblokker: Van Dik Hout - Harmonie Oosterend; de Kast - zaal Bergsma Oosterhout: Vals Licht - Toonzaal Purmerend: Treble Spankers + Firebirds - de Kern; Fab Grit + the Two Bit Texas Rangers - Caddy's Roermond: the Bluesscatters - Babbeltje Roosendaal: Denise Jannah - de Kring; Bright Blue Gorilla - Tlme-Out Rotterdam; Absu + Enslaved + Inferno - Baroeg; BR5-49 - Rotown; Rotterdam Jazz Project - Popular; Helloise - Blokhut; Jacqueline Castro & ensemble -Evenaar; Bullet Proof - l'Esprit Sliedrecht: Beltane - Elektra Sneek; Barrelhouse + Redhouse - Bolwerk Uden: Laberinto + Frozen Sun - Nieuwe Pul Utrecht: Keaton - Ekko Opex + Theremin - Utrecht Venio: Margriet Eshuijs - Maaspoort Vlissingen: Uppercut + Fight Against Time - Piek Weesp; Deel 1 - City of Wesopa Zaandam: Teenspirit - Drieluik Zoetermeer: Krontjong Devils + Vice Barons -Boerderij Zundert: Mennen - Downtown Zwolle: Wild Pumpkins at Midnight - Hedon

zondag 6 april Amsterdam; Trio Pulsar - Melkweg café (mi); Blahzay Blahzay + Invisible Scratch Pickles + the Desperados - Melkweg the Max; the Bartales + Shamus - Melkweg; Saskia Robert & Latin-go-duo -Oberon; de Kift (21u) + Ygdrassil (22.30) + Goldblade (23u) - Paradiso; Drabina - OCCII; Five Ways to look at your wife, met the Riddle -Amusetheater Breda: Bettie Serveert + Julia P. Hershelmer - Para Den Bosch; Randy -i- Facing Down (mi) - Willem II; Martin Hutchinson - Plein 79 Den Haag: voorronde Kunstbende - Theater a/h Spui Eindhoven: BR5-49 - Effenaar; Julian Sas Band -Wilhelmina Enschede: El Tamango - Atak Groningen: Laura Fygi - Oosterpoort; Absu + Enslaved - Vera Heeswijk-Dinther: Moonflower - Zwaan Heythuysen: Giant Sand - Tom Tom Hoogland: Mike & the Mellotones - Bluescafé

Tilburg: the Congos + Dennis Brown + Misty in Roots - Noorderiigt Utrecht: Raymond van het Groenewoud - Stairway to Heaven

dinsdag 8 april Amsterdam; Luscious Jackson + Bis - Melkweg the Max; Freddy Caravelli - Oberon Eindhoven: de Haarborstels - Vooruitgang Enschede: Deltawerken - Kater Hoorn: Slagerij van Kampen - Park Nijmegen; Samael + Morgoth + Strapping Young Lad - Doornroosje Rotterdam: Congo's + Dennis Brouwn + Misty in Roots - Nighttown Tilburg: Kamikaze Freak Show - Noorderiigt Utrecht: the Junkyard Angels + Jojo MacAspro + Banty Rooster - theater Kikker Zoetermeer; Golden Earring (uitv) - Stadstheater

woensdag 9 april Amsterdam: Rockbitch + Bitchcock - Melkweg the Max; Robin Nolan Trio - Maloe Melo Den Haag: Luca & the Groovy Band - Cremers; Samael + Morgoth + Strapping Young Lad - Paard Emmen: Slagerij van Kampen - Muzeval Haarlem; The Congos + Dennis Brown + Dan Flash -Patronaat Nijmegen: voorronde Roos van Nijmegen: Spanish Inquistion + Mummy's A Tree + Arapaho Garage -Doornroosje Utrecht: Spirecranes - Stairway to Heaven Zoetermeer: Golden Earring (uitv) - Stadstheater

donderdag 10 april Alkmaar: the Bartales + Shamus - Atlantis Almelo: Samuel + Morgoth - Sub Rosa Amsterdam: Virginia Mukwesha's Jiti Dance Express - Melkweg the Max; Gene + the Folk Implosion -Melkweg; Live (uitverkocht) (22u) + Recorder (23.30) - Paradiso; Sonny George & the Tinstar Rockers - Maloe Melo; voorronde Amsterdamse Popprijs: Dress + the Roads + Long Shot + Superplanet + Rudolph Dancer + Science Fictions -Naar Boven; Human Beings - Mazzo; the Link -Bimhuis; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater; Marco Borsato - Meervaart (uitverkocht) Bussum: Be Sharp - Opsessie Den Bosch: Cascade + RIbble Chips - Paradox Eindhoven: White Wolf + Osdorp Posse - Effenaar Groningen: PCP + Hiatus + State of Fear - Vera Helmond: Slagerij van Kampen - Speelhuis Hengelo: the Drapes - Metropool Leeuwarden Rockbitch - Zalen Schaaf Leiden: Vershki da Koreshki - de X Nijmegen: Theatre of Tragedy + Heavenwood + Lake of Tears - Staddijk Rotterdam: Travoltas + Satanic Surfers - Nighttown; SIxpack + Nix + Whatever - Vlerk Schoorveen: the Yuppies + Nooit + Eardrumplersing - Boedenwasserij Sittard: Buttafueco - Fenix Tilburg: De Dijk + Skik - Noorderiigt Veldhoven: Jo Lemaire - Schalm Vlissingen: Whisky Priests - Piek Zoetermeer: Margriet Eshuijs - Stadstheater

vrijdag 11 april Almelo: Bitchcock - Sub Rosa Alphen a/d Rijn: Simmer + Johan - Kasteel Amsterdam; Sick of It All + Vision of Disorder -Melkweg the Max; Bonobo - Melkweg; voorronde Amsterdamse Popprijs: Voice Choice + Rocket + Via Boetzi + 2_ Hours Siesta + the Howtoplays + Paxy Dragon - Badcuyp; Blue Moon Boys + the Belly Buttons - Maloe Melo Assen; Julian Sas Band - Witte Bal Bergen op Zoom: Noisy Act of Protest + Ruige Bulgers - Botte Hommel Breda; Voorronde Breda Barst: OFF + Tresore + BIACH + Shlrtlifter - Para Bussum: 't Sprookjesbos - Opsessie Cuyck: Circle of Friends + Lovebite - Balloon Den Haag: Osdorp Posse + Blind Justice - Paard; Seconds + Relation Shit - OLS; So Be It - Big Confusion

Antonius Zalencentrum Lemmer: de Kast - Napoleon Lisse; Vals Licht - Magnifiosi Noord-Scharwoude: Words & Music o.l.v. Marcel de Groot - Koog Roermond: Hiatus + Sate of Fear + P.C.P. -Azijnfabriek Rotterdam: Trance Induction - Vlerk Sneek; de Kift - Bolwerk Tilburg: De Dijk + Skik - Noorderiigt Utrecht: SJU Jazz festival: Hein van de Geyn's Baseline e.a. - Vredenburg; Juan de Marcos Afro-Cuban All-Stars - Rasa; the Whisky Priests + Boh Fol Toch - Tivoli Vlissingen: the Bartales + Shamus - Piek Weert: the Yuppies + DIcipline - Zigzag Zaandam; Bettie Serveert + Gore Slut - Drieluik Zeeland: Van Dik Hout - Kobus Zeist: Circus Wiplola: ILamp + Sweet Jane + Prozak + Erny Green e.a. - Peppel Zoetermeer: 4e ronde Koninginneslag: Scomy Dull + Burrfoot + Fuzz for Brain - Boerderij Zwolle: Laberinto + Green Lizard - Hedon

zaterdag 12 april Almere: Syrenade - HD Café Amersfoort; Frozen Sun + Cone + Pleurisy - Kelder Amsterdam; Eels + September '67 (21u) + Sloy (Ou) - Paradiso; the Afro-Cuban Allstars - Melwkeg the Max; Tonic = + Catherine + Junkster - Melkweg; the Barnstompers + the Slingshots + the Tïnstars -Cruise Inn; Alliance Nord-Sud - AMP; voorronde Amsterdamse Popprijs: Nes + Lemon + Hokey Smoke + Rigid + Pep + Ruggegraat - Jaco; Kokl Boga Big Band - Badcuyp; Marcel Scherpenzeel Band + 13 - Maloe Melo; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater Anna Paulowna: Ominous Tribe - Ark Apeldoorn: Moonflower - Gigant Arnhem:Brezhnev + Blanks 77 + Astream -Goudvishal Bergen op Zoom: City Pig Unit - Botte Hommel Blerick: Occult + Cellenish Circle + Form - Singel Boekel: Johan - Stuupke Boskoop: Caesar + the Firebirds - Tunnel Boxmeer: Brotherhood Foundation + Red 2-tors-Box Brummen: Uitspatting - Bliksem Bunnik; Recorder - Yumbo Bussum; Bitchcock + Scram C Baby - Opsessie Den Haag: Autechre - Paard Dordrecht: Laberinto - Bibelot Dronten: Blues Treat - Halve Maan Eindhoven: Travoltas + Satanic Surfers - Effenaar Eist: Julian Sas Band - Vereniging Gaanderinck: the Yuppies + Pla - Keizer Karel Goes: finale Zeeuwse Belofte - Beest Gouda: Cricus Wiplola: Dansklup + Sweet Jane -f Prozak e.a. - So What Groningen: Vershki Koreshki + Papa Wemba + Orchestre National de Barbès + Lucas van Men/vijk & Cu-bop City Big Band - Oosterpoort; Zombi Squad - Vera Haarlem: de Kift - Patronaat Heiloo: the Bob Color - Buk Buk Hellendoorn: the Whisky Priests - Lantaarn Hengelo: Enslaved + Absu + Swordmaster-Metropool Hoogeveen. State of Fear + Hiatus - Tinck Hulst; Slagerij van Kampen - Den Dullaert IJmuiden: Neuk + White Wolf - Witte Theater Ittersum: Joving & de Voederbietels - Bierton Landgraaf: Feeding the Fire + Quarantine + Spawn + Trivn + Today Is Pain + Distract e.a. - Exit In G Leerdam: Hans Vandenburg & band - Jungle Leiden: the Bartales + Shamus - LVC; Springpop, zie ook 11 april - Antonius Zalencentrum Lierop: NRA + Old Skool - Nirwana Meeden: voorronde Groninger Pop=Prima Prijs: Autumn Grey + Noint? + Goldfish + Harass + Ceiling-Malgré Tout Nieuw-Schoonebeek: Lovebite + Helderoosjes -Rumah Pemuda Nijmegen: Elbee Bad - Doornroosje; Nueva Manzana - 0 4 2 Noord-Scharwoude: the Hurryman - de Koog Noordwijk: Stitch - Nachtegaai; the Ponies - Join Oud-Beijerland: Beltane - Dingus Reeuwijk: Cirrha NIva - Loose End Rotterdam: Arabian Roots - café Floor; Swell + Radar Bros. - Rotown; R.I.P. Orkest - Popular;

FRET 2 4

april april april Bommelband - Slingerick;; Peter de Vries & Tljn Smit - l'Esprit Sliedrecht; Mennen - Beneden Sneek: Satanic Surfers + Travoltas + Trigger Happy -Bolwerk Tlenray: the Covenant - Gaellus Tilburg: Osdorp Posse + Spookrijders + Blind Justice - Noorderiigt Utrecht: SJU Jazz Festival: White House + David Murray & Aki Takase -t̂ NRG Ensemble -Vredenburg; Inés Arrubla y grupo - Rasa; Misselijk + the Mot Squad + the Riddlers -f the Budgetics -Kikker; Rockbitch - Tvoli Varsseveld; Van de Straat - Napoleonzaal VenIo: Form + Gail of God + Callenish Circle + Chemical Breath - Perron 55 Vlissingen: Louisiana Radio - Arsenaal Waalre; Queen Party, met: Shyne + George Janev + Ga Ga - Klooster Wageningen: Hugo Remmelt & Thijs Muus -Nederiand 3 Wolsum: De DIjk - Agrarische Hal Zaitbommel: Denise Jannah - Poortérij

donderdag 17 april Amsterdam; Tribe (23u) - Paradiso; Myriad + Yesterday's Delight - Maloe Melo; Ralph de Jongh + Uit de Sloot + Zea + Backyard + Sal Paradise + Vegas Twin - Winston; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater Beverwijk: Dr. Feelgood - Vervolg Bussum: Sabbatical Goat - Opsessie Den Bosch: Good Riddance + Lifetime - Willem II Den Haag- Wild Child - Paard Dronten; Slagerij van Kampen - Meerpaal Eindhoven: La Primavera - Effenaar Enschede: the Bartales + Shamus - Vrijthof; Tröckener Kecks - Vestlngbar Groningen; Van DIk Hout - Albertus Magnus; Make­up - Vera Hengelo: Subterfuge - Metropool Leeuwarden: Rowwen Hèze + Cajun Beano - Zalen Schaaf Nijmegen; the Ex + Han Bennink + Nwaaze -Doornroosje; lain Matthew & Eric Taylor - 042 Rotterdam: U.F.A. + CJ. Realtlng + Batteiy Boy -Vlerk; De Dijk + Skik - Nighttown

Brummen; Neuk + NBP - Bliksem Den Bosch: Demented Are Go! -f Genobltes + Lovesteaks + HIghllners - Willem II Den Haag; the Commitments - Paard Deventer; Normally Invisible - Burgerweeshuis Enkhuizen: Circus Wiplola: Dansklup + Sweet Jane + Prozak e.a. - Hoogte Enschede: Landelijke Manifestatie Wereldmuziek -Muziekcentrum Goes: Osdorp Posse + Papa Seeq - Beest Groningen: Misia (klzl) + Marianne Faithfull zingt Weill (grzl) - Oosterpoort; Jet Bumpers - Vera Haarlem: the Lunatrix + Proper Beating - Patronaat Heerlen; Hangover - Varenbeuk Hellendoorn; Horn of Plenty - Lantaarn Hengelo: Marco Borsato - Expo Center (uitverkocht) Heythuizen; the Electric Kings - Tom Tom Hoorn; Rudeness Empire - Troll Horst: I Against I - Niks Hulst; Golden Earring - Den Dullaert IJmuiden: Les Charmeurs - Witte Theater Joure: Cut the Crap - Miks Laren (gid): Jovink & de Voederbietels - Zaal

Eindhoven: the Shuffle Demons - Vooruitgang Enschede Johnny Teardrop & the Tissues - Kater Nijmegen; Golden Earring - Vereeniging Rotterdam; Malka Family - Basement; the Fooi Moon Band - Popular Utrecht: Marmara Ensemble + Ökrös - Rasa; Wild Child - Tlvoli

woensdag 23 april Almelo: Enchant + Treshold - Sub Rosa Amsterdam Jewel - Paradiso; Ought To Be Band -Maloe Malo; Zuno Men + Bez Ladu a Skadu -OCCII Den Haag: Hugo Remmelt & Thijs Muus - Paap Eindhoven: Misfits + Skirl - Effenaar Groningen; Bettie Serveert - Oosterpoort HeeHen Golden Earring - Stadsschouwburg Hengelo: Erwin Java & Kaz Lux - Metropool Leiden; Wild Child - LVC Rotterdam: SKVR Coveravond - Vlerk; Kampec Dolores - Dodorama; Kenny G - Ahoy' Utrecht: Amsterdam Rain - Stairway to Heaven

\ ^ 1 1 ^ m^f^/j—Owm\^ Zevenhuizen: de Kast - Pruim Zoeterwoude; Max Tax y sus Bandltos - Don Bosco Zwolle: Jan Akkerman - Hedon

zondag 13 april Amsterdam: Ro & Nico - Melkweg café (mi); Satanic Surfers + the Travoltas + Trigger Happy + Beyond '93 + Sellfish + Soulcraft - Melkweg; Inés Arrubla y grupo - Melkweg the Max; Diana Stuart Quart -Oberon; Leidsekade Live-opnames (mi) + the Orb (22u) - Paradiso; Slagerij van Kampen - Kleine Komedie; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater Arnhem: Zingende Fresia's - Luther Dance Café Breda; Max Tax y sus Bandltos - Bommel (optie) Den Bosch; Beeswamp - Plein 79 Den Haag: Von Magnet + Sig Moon - Paard Eindhoven: Louisiana Radio - café Wilhelmina; Zuidnederlands Smartlappenfestival - Berlage Groningen: Autechre - Vera Hoorn: Singer-songwriterfestlval: Jan Smit, Chris James, Glue in the Jelly, Spot!, Jules Unlimited, Lisa Blau, Bright Blue Gorilla, Mark Ritsema e.a. - div. podia rond Rode Steen/Kerkplein Lottum; Spire Cranes + the Bastards - Canix Middelburg: Handsome 3Some - Schuttershoftheater Nijmegen: NRA + Human Alert + 1 Against I (mi) + Rockbitch (av) - Doornroosje; Bill Frisell Quartet -042 Noordwijk: Loeff Berchmaker Bluesband -Nachtegaal Roosendaal: the Obnoxious + Butt Plug + No Men -Verkadehuis Rotterdam: Lucy, Not the Whore + Cheech Wizard -Popular; Crowbar - Blokhut; Golden Earring (uitv) -Luxor Utrecht; SJU Jazz Festival: Aziza Mustafa-Zadeh + Rablh Abou-Khalll Trio + Trilok Gurtu - Vredenburg; Ensemble CIpIni - Rasa; Arena (ml) -'Tivoli Venlo. Hugo Remmelt & Thijs Muus - Splinter Wervershoof: the Bob Color - Van Rooyen Zeist: Breath + Three Cords & the Truth - Peppel

maandag 14 april Amsterdam: Dream Theater + Enchant - Melkweg the Max; the Offspring (21u) + the Make-Up (23.30) - Paradiso; Slagerij van Kampen - Kleine Komedie Apeldoorn: Davey Arthur & co - Gigant Breda; Marco Borsato - Chasse Theater (uitverkocht) Den Bosch: uitvoering Rock Pop Cursus - Willem II Den Haag: Bitchcock + Rockbitch - Paard Groningen: Tribal Tech - Oosterpoort Nijmegen: Steve Val - Vereeniging Rotterdam: Lucas van Menwljk & hls Cubop City Big Band - Nighttown; Golden Earring (uitv) - Luxor

dinsdag 15 april Amsterdam: Scott henderson + Geiy Willis 'Tribal Tech' - Melkweg the Max; Cleanhead & Cornwall -Oberon; Beenieman + Shocking Vibes Crew + Silver Cat + Tanto Metro + Snagga Puss + Little Kirk -Paradiso Den Haag: Homemade Jelly - OLS Eindhoven: Groove Foundation - Vooruitgang Enschede: de Lading - Kater iJmuiden: Skin Trade + Two Faces + Igor Saw Everything - Witte Theater Leiden; Nnanga - de X Rotterdam: Elena Verovay - Popular Tilburg: Dream Theater - Noorderiigt

woensdag 16 april Amersfoort: Louisiana Radio - Lobbus Amsterdam: Henry Rollins Band - Paradiso; Blue Stingers - Maloe Melo; voorronde Amsterdamse Popprijs: Ganzenhoef + Mephisto + Mothership + Mamma's Soup + Immortal Fit + Glitterblind -Holendrecht Den Haag: the Bartales + Shamus - Paard Joure: Cut the Crap - Miks Leeuwarden: Golden Earring (uitv) - Harmonie Leiden: de Kift - LVC Rotterdam: Elfferich Four - Popular Tilburg; Dream Theater - Noorderiigt Utrecht: Thou + Beth Orthon - Tlvoli; Killing Francis - Stainway to Heaven

Utrecht: Powertools + Zap + Gelly Booty - Ekko Zwolle; Tribal Countdown - Hedon

vrijdag 18 april Almelo: No Sweat: Dignity + Chosen 4 Soul + Eszteca + J. Anthony + Joshua - Replay; Free and Easy - Sub Rosa Alphen: Van Dik Hout - Reuver Alphen a/d Rijn; Tales From The Hood - Kasteel Amsterdam: E-Z Rollers - Melkweg; Rocket Cinema -Paradiso ; the Alley Cats - Maloe Melo; voorronde Amsterdamse Popprijs: Plexus + Grabolsky + Promobabe + Juice + Greyhound + Mohlddin - de Valk; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater Arnhem: Hype + Artificial Limb + Perpetual Demise - café One Bergen op Zoom: the Sands + Sheffield Wednesday + Tom Helsen - Botte Hommel Breda: Keaton - Para Den Haag: Crash + Backdraft - OLS Deventer: Highliners - Burgerweeshuis Den Haag: Whatever - Blauwe Aanslaag; Disco Fever + the Pariour + Rough *n Tumble + Mooie Meneren - Paard Eindhoven: Ursa Minor - Effenaar Enschede; Cro2 - Jacobuscollege Gorinchem; Dulfer + B.B. & the Bluesfactory e.a. -Parkzicht Groningen. Jubilee Jazz Party - Oosterpoort Haarlem: Osdorp Posse + Blind Justice - Patronaat Hechtel: Bright Blue Gorilla - Jet Heemskerk: Tröckener Kecks - Donkey Shot Hengelo: Deviate + Eightball + Hlhao - Metropool Hilversum: Pros and Cons - Tagrijn Hoogeveen: P.T.S. + Marathon - Box Kampen: Transpunk - *t Ukien Landgraaf: Jimmy Hat - Exit in G Leerdam; Soullloquai - Jungle Leeuwarden: the Bartales + Shamus - Zalen Schaaf Leiden: Smoking Saucers - LVC; Navarre + Breve + Bionic + Spastic Little Spooky Ghostie - Stathuys Leusden Remain - IJsbreker Maastricht; Zingende Fresia's - Smartlappenfestival Marienvelde; Jovink & de Voederbietels - Motorclub (tent) Nijmegen: M.A.N.I.A.C. Hamster + Salbabba - HBO Trefcentrum; Lovebite - Genesis Noord-Scharwoude; Words & Music - Koog Roermond: Omar & the Howlers - Babbeltje Rotterdam: Demented Are Go + Cenobites - Baroeg; Make-Up - Vlerk; De Dijk + Skik - Nighttown; The Ex & Han Bennink - Dodorama Sittard: Lords of Stone - Fenix Sneek: voorronde Kleine Prijs van Sneek - Bolwerk Stadskanaal: voorronde Pop=Prima Prijs: Mobile + Looner + Is Ook Schitterend! + Puur Punk + Nexus -Kwinne Stiens: de Kast - Smalle Brug Utrecht: Last Call + Mike & the Mellotones -i- the Bluesscatters + Jan Rijbroek Band e.a. -Bluesfestival; Redhouse - Stainway to Heaven; Cuarteto Cedron - Rasa; Liberator + Beatbusters -Tvoli; Burion Gaar Band - SJU Jazzpodium Waalwijk: Convicted + NCC-1701 - Tavenu Winschoten: Slagerij van Kampen - Klinker Zeeland: Daddy Long Legs - Kobus Zoetermeer: Bettie Serveert - Boerderij Zwolle: Bellybutton Starfish + New Creatures -Eureka; Circus Wiplola: Dansklup + Sweet Jane + Erny Green e.a. - Hedon

zaterdag 19 april Abcoude: Elbee Bad - Tumult Alphen a/d Rijn: Tröckener Kecks - Kasteel Amersfoort; Johan + Recorder - Kelder Amsterdam: Beth Orton - Melkweg the N\a.)i; Marcus Miller - Paradiso; voorronde Amsterdamse Popprijs, met: Haggis, Girl Wonder, Booger, Bat Guano, Eindeloos, Mayze - AMP; Grupo Incidental -Badcuyp; Dutch Don't Dance - Maloe Melo; Five Ways to look at your wife, met the Riddle -Amusetheater Andijk:'Louisiana Radio - Cultura Apeldoorn; Nueva Manzana - Gigant Arnhem; Lovebite - Goudvishal Assen: El Fish - Witte Bal Bakel: Crustacean - Fuse

Stegeman Leiden; Kumo - LVC Maastricht: Space Marines + White Wolf -Basement 5 Middelburg: Room 101 + Ah Lev Cha + Curfew -Midgard Middelstum: Rowwen Hèze + Moonflower - Feesthal Nederweert: Yuppies + the PIbo Punx + Nee Man Punk Niet Funk - Sthues(?) Noord-Scharwoude: Herman Brood - de Koog Noordwijk: Blackstone - Nachtegaal Oosternijkerk: de Kast - Feesttent Purmerend: the Undeclinable Ambuscade + Travoltas - de Kern Rotterdam; Julian Sas Band - l'Esprit; Hoodoo Club -Rotown; Meike Loevenband - Popular; Julian Sas Band - l'Esprit Sneek. Deviate + Discipline + Tech 9 - Bolwerk Spijkenisse: Whatever - Texmex Utrecht; Jan Rijbroek Band + Mike & the Mellotones, the Bluesscatters, Blues Treat e.a. -Bluesfestival; the Big Bam Boom Band - Stairway to Heaven; BCP + Rythmatic + L-West Productions + Black Orpheus + Sources of Speclalment - Kikker; Grupo Flamenco la Primavera - Tivoli; the Blue Stingers - SJU Jazzpodium Veendam: Zingende Fresia's - Beatnacht Veenendaal: Sabbatical Goat - Escape Venlo; Keaton - Perron 55 Vlissingen: De DIjk - Sporthal Baskenburg; Groove Syndicate - Piek Waalwijk: Wild Child - Tavenu Wassenaar: Grin and Bear It + Barenski + Initial Stage + Butt Plug - Twilight Zone Weesp; Tido & Plan K - City of Wesopa Winsum: voorronde Pop = Prima Prijs: Skinlarm + Smoke in the Cabin + Gutso + Hype Scandal + Sprinkler - Gympodium Woudrichem: One Scotch, One Bourbon - Teerkamer Zaandam: Van Dik Hout + Bartales - Drieluik Zeist: My Brother Jake - Peppel Zevenbergen: Heideroosjes - Schakel Zoetermeer; Slagerij van Kampen - Stadstheater; Beeswamp + Bloem - Boerderij Zoeterwoude: Dulfer - Festival

zondag 20 april Amsterdam: the Beatbusters + Liberator - Melkweg; Carmen Gomes Inc. - Oberon; Courtney Pine -Paradiso; the Roads - Naar Boven; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater Apeldoorn: El Fish - Bluescafé Den Bosch: the Bartales - Plein 79; I Against I + Tresore + Outnumbered - Paradox Den Haag; Leon & Friends - OLS Echt: Lovebite - Curve Eindhoven: Beth Orton + Thou - Effenaar; Zingende Fresia's - Beathovenfestivala; the Mooche - Beriage; Bobby Mack - Wilhelmina Groningen: Osdorp Posse - Vera Horst: Brotherhood Foundation - Niks Nijmegen: La Primavera - Doornroosje, Khomusum -042 Noordwijk: Barrel Bluesband - Nachtegaal Roermond: Gutsple Earshot + Silence Means -Azijnfabnek Rotterdam: Kumo - Nighttown; New Friend + Wiseguy + Second Chance + Initial Stage + C.O.D. + Deuce + NWSS + Undebatable Ground + 2 More -Baroeg; Handsome 3Some - Schoonewil Sittard: Circus Wiplola: Dansklup + Sweet Jane + Erny Green e.a. - Fenix Tilburg: Marianne Faithfull + David Vos -Noorderiigt Utrecht: Gong kebyar Sandi Sari - Rasa; Recorder + Slurf - Db's Vieriingsbeek: Angry Elmo + Muff + Once In a Blue Moon + Scummieberen + Strange Melody (mi) -Gryphus Waalwijk: Deviate + Ni Hao - Tavenu Zoetermeer; Jazz Support - Boerderij

maandag 21 april Nijmegen; de Strakke Jongens - HBO Trefcentrum

dinsdag 22 april Amsterdam: Bubbelrock, met: Grabolzky + Rumblefish + Crimson Skies + Suspicious Noise + Metastasis + Ro & Paradise Funk - Melkweg the Max; Tuba Or Not Tuba - Oberon

donderdag 24 april Amsterdam: GIgantor + Los Mas Turbados + Bloodsessions + Todos Tus Muertos + Laberinto + Discipline a Kitschme - Melkweg, Raymond van het Groenewoud - Paradiso; Sabroso - Maloe Melo; Five Ways to look at your wife, met the Riddle -Amusetheater Breda: Opex - Para Den Haag: Malk Family - Paard Enschede: Electric Groove Temple - Atak; Osdorp Posse - Vrijthof Hengelo: Lack - Metropool Leeuwarden: Speedy J - Harmonie Nijmegen; Bettie Serveert + Gore Slut - Doornroosje; Cristina Branco - 042 Oirschot: Jason & Grayson - Wilde Man Rotterdam: Age of Panic + Surfface Tension + Barenski - Vlerk Tilburg: the Bartales + Shamus - Noorderiigt Wassenaar: finale Musiconfusion - Twilight Zone Winterswijk; Slagerij van Kampen - Cultured Centrum

vrijdag 25 april Alkmaar: Osdorp Posse - Atlantis Almelo: Los Masturbados + Ninos con Bombas - Sub Rosa Amsterdam; Jimi Tenor - Melkweg; Cwithe (24u) -Melkweg the Max; Laurie Anderson - Paradiso; TIn Star Trio - Maloe Melo; the Roads - Badcuyp; diverse punkbands - OCCII; Ruigoort Drumband - Mazzo; Five Ways to look at your wife, met the Riddle -Amusetheater Arnhem; Miss Moskou 3 + 1 Lamp - Verdieping Beekbergen; Jovink & de Voederbietels - Feesttent Breda; Fixation + Witte Veder - Para Den Bosch: de Kift - Willem II Den Haag: Coverbox: regionale bands spelen Queen - Paard; Nangyala - OLS Deventer: Slagerij van Kampen - Leeuwenbrug; Flaco Jimenez - Burgerweeshuis Eindhoven: Karma to Burn - Effenaar Groningen: Five Great Guitars - Oosterpoort; Tröckener Kecks - Stadschouwburg Haarlem; Wild Child - Patronaat Hardenberg; Skik - Stam Heemskerk: Metal Night - Donkey Shot Hengelo: the Dynamites - Metropool Hoogeveen: Purple Squirrel + Machet Feat + UCS + Gritlock - Box; Samson's Barber - HBO Trefcentrum Hoogkarspel: Laberinto - New Way Hoorn; Mighty Mike - Troll Landgraaf: Space Music Night - Exit in G Leiden: Beltane - LVC Lottum: Ihume + Drowning In Tears - Canix Melick; de Kast - Apollohal Middelstum. Golden Earring - Feesthal Nijmegen: Malka Family - Doornroosje Noord-Scharwoude: Words & Music - Koog Noordwijk: Backdoor Sneakers + Almost Naked + Sugar Fix + Only Entertainment - Kruispunt Ommen; Handsome 3Some - Break Away Ouderkerk a/d Amstel; Van Vollenhoven - Vrije Handel Rijswijk: So Be It - Don Bosco Roermond: Peter Pan + All of a Doodah + Merchandise - Azijnfabriek Rotterdam: Club Regionale met Whatever e.a. -Baroeg; Perverts + Apemen - Vlerk; Rock Rotonde -Nighttown Schagen: Jan Rijbroek Band - zaal Noord Sittard: Louisiana Radio - Americain; Julian Sas Band - Lof der Zotheid; Massada - Fenix Tilburg: Bettie Serveert + Goreslut - Noorderiigt Utrecht: Björn Again - Tivoli; Dr. Snuggles - SJU Jazzpodium Zaandam; Johan + Caesar - Drieluik; Dr. Feelgood -Crossroads Zeeland: Herman Brood & his Wild Romance -Kobus Zeist: semi-finale Geheim van Utrecht - Peppel Zoetermeer: Van DIk Hout - Boerderij Zwartemeer: Lovebite - Kienholt Zwolle; No Sweat r&b tour - X-Ray; the Bartales + Shamus - Hedon; Kampec Dolores + Kambu-cha -Eureka

FRET 2 5

april

zaterdag 26 april Alkmaar Cutspie Earshot + Los Mas Turbados + Nines Con Bombas - Parkhof Almelo: Dicipline a Kitschme - Sub Rosa Amersfoort: les Charmeurs - Kelder Amsterdam Karma to Burn - Melkweg; Zea + Quick & Brite + Mephisto + Smash TV + 14 CMS - OCCII, Soda P - Jaco; Warhogs - Maloe Meio; Five Ways to look at your wife, met the Riddle -Amusetheater Anna Paulowna: White Wolf + Past Hate - Ark Apeldoorn: Blind Justice + Osdorp Posse - Gigant Arnhem Kiss Cover Gala - Goudvishal Bergen op Zoom Ancient Rites + Pleurisy - Botte Hommel Bladel: Excision + Mind Grinder + Crematoiy

Heaven; Utrechts Jazz Orkest - SJU Jazzpodium

maandag 28 april Alkmaar: Flaco Jimenez - Atlantis Breda: Golden Earring - Chassé Theater Loon op Zand: Nico - Loons Kwartier Rotterdam: Az Yet - Ahoy' Utrecht: the Bartales + Shamus - Stairway to Heaven

dinsdag 29 april Amsterdam, lan Hunter's Mott The Hoople -Melkweg; Tofu Love Frogs - OCCII Brummen the Blackbury Accident - Bliksem Den Haag Keb'Mo, Koko Taylor, Charlie

AG Harvest + Molestiah - Nieuwe Pazzop Breezand Van de Straat - JC de Aap Bussum Cindy Peress - Opsessie Den Bosch: voorronde Kunstbende - Muzerije Den Haag: Ten Foot Pole + Hi Standart + Old Skool -i-1 Against I -f Acid Junkies - Paard Denekamp- de Kast - Kul Dordrecht: Daryll-Ann + the Sands - Bibelot Eindhoven- Björn Again - Effenaar; Van Vollenhoven - PSV Stadion Elsloo: Hangover - jongerencentrum Geleen: Flaco Jimenez - Hanehof Gemert: Trio Bier - Bunker Goes: Largo + Erik Vaarzon Morel + Ra) Mohan -Beest Groessen: Skik - Rinoceros Groningen: Zee van Marmara - Oosterpoort; Over The Moon - Vera Hellendoorn: Dr. Feelgood - Lantaarn Hengelo- the Covenant - Ceberus Hoogeveen: Frozen Sun + Crush + W.A.I.T.T. -Tinck Krimpen ad IJssel: Hugo Remmelt & Thijs Muus -Wilhelminahoeve Landgraaf: 10 PM - Exit in G Leiden: Funky Globes + the Parlour + Hand me the keys - LVC Leusden: Fabulous Fred & the Wilma's - IJsbreker Nijmegen: Speedy J. - Doornroosje; Palio-Paréa -042; Krabator + Last Days Of Humanity -Staddijk Oosterhout: the Junkyard Angels - Toonzaal Rotterdam: Bettie Serveert - Nighttown, Body Bag + Art of Premonition + Heretic + Passion + Al Ahkirah + Peligrosso + Cirith Gorgor + Intestine + Stentorian - Baroeg; Hein van de Geyn's Baseline - Popular; the Elmor James Band - l'Esprit Sevenum Chantilly Lace - Metieske Sittard. Monster Mike Welch + Bobby Mack + Combo Killers + Mike & the Metlotones + the Bluesscatters e.a. - Take a Walk Sneek: Circus Wiplola: Sweet Jane + Erny Green + Prozak e.a. - Bolwerk Tegelen: Jack Ass + Daddy's Long Legs + Steppinout -t- 2 Bonneur BV + G.B. Bluesband + All Ages - Harmoniezaal Tilburg: the Bartales + Shamus - Noorderligt Uden: Wild Child - Nieuwe Pul Uithoorn. Laberinto - Amstelkade Utrecht: de Nazaten van Prins Hendrik - Rasa; RK de Veulpoepers BV - Kikker; Tricky - Tivoli; Jeroen Pek Band - SJU Jazzpodium Veenendaal: Crivits + Spawn - Escape Venray: Julian Sas Band + Simmer - Volle Maan Vierlingsbeek: Van Dik Hout - Feestpaviljoen Vlaardingen: the Urn - Pandemonium Vllssingen the Per - Piek Wassenaar the Obnoxious + Barenski + Initial Stage - Twilight Zone Winterswijk: Rogers/Nienhaus - Spek-ende Wytgaard: the Firebirds + the Treble Spankers + Krontjong Devils - Wytbeat Zaandam: Massada - Drieluik Zwolle: Manowar - Meerhal

zondag 27 april Aalsmeer: Rogers/Nienhaus - café Joppe Alkmaar: Bettie Serveert - Atlantis Amsterdam: Tumult - Melkweg café (mi); J. Moods Quartet - Oberon; Paul Rodgers -Paradiso; Fast Lane - Arena; Five Ways to look at your wife, met the Riddle - Amusetheater Den Bosch: Ripcord (mi) - Willem II; Clemens & Sjoerd - Plein 79 Den Haag- finale Metalcontest - Big Confustion Eindhoven: the Bogus Brothers - Vooruitgang; Zuidnederiands Smartlappenfestival - Berlage; Curtis Knight & HPM - Altstadt; Monster Mike Welch - Wilhelmina Groningen Couch - Vera Haarlem, finale Noordhollands Glorie, met Suspicious Noise e.a. - Patronaat Hilversum: Wild Child - Tagrijn Hoorn: Bright Blue Gorilla - Kroegie Medemblik: Jason & Grayson - 't Hoekie Nijmegen: Karma to Burn - Doornroosje; Fred van Duynhoven (15.30) + Audible Lifestream (18.30) - 042; Hugo Remmelt & Thijs Muus - Paleis Noordwijk. Midnight Blues Express - Nachtegaal Roosendaal: the Electric Kings - Verkadehuis Rotterdam: Eels + September '67 - Nighttown; Dr. Feelgood - Rotown Tilburg: Manowar - Noorderligt Uden: Flaco Jimenez - Nieuwe Pul Utrecht: Crazy Sunday Afternoon - Stairway to

n Musselwhite, Flaco Jimenez, Van Dik Hout e.a. -Koningmnenach; Fast Lane - de Schlemmer; Handsome 3Some - Happy Notes; Monster Mike Welch + Rounder Europe's Rolling Blues Revue -Paard Enschede Be Sharp - Kater Dordrecht: the Sands + Daryll-Ann - Bibelot Drachten: de Kast - Malibu/Jennifeu Groningen: voorronde Kunstbende - Oosterpoort Lochem: Van de Straat - Feesttent Maastricht: the Bob Color - Kadans Nijmegen: the Bartales + Shamus - Doornroosje; Lordryk - 042 N00rdwijkerhout: Herman Brood & hls Wild Romance - Leeuwenhorst Rotterdam. 10 Jaar Rotown Feest - Rotown; Nacht van Oranje, met: Frans Bauer, Sugar Lee Hooper, Guus Meeuwis e.a. - Ahoy' Tilburg: Max Tax y sus Banditos - Uitstad; Golden Earring (uitv) - Schouwburg Utrecht: Johnny B. & Floorshow - Stairway to Heaven; Bob Ostertag & Yoshihide Otomo -Kikker; Blur - Vredenburg

woensdag 30 april Almelo: Koninginnedagfestival, m.m.v.: Free Roots, Pernicious, Lovebite, Rudolf Dancer, Big Bone, Tad Pole, Cellar, Change of Season, Beef Jerkey - Sub Rosa Amsterdam: Max 404 - Melkweg; Lamarchase e.a. - Maloe Melo; City Pig Unit + Yukkie B. + Nicotine + Chainsaw & Precise + Thermin + Prophets of Rage - openlucht bij café De Duivel; Total Touch - Max Euweplein; Pavarotti - Arena Amsterdam Apeldoorn: Dr. Feelgood - Festival Arnhem, the Yuppies + Monk - Willemeen; Flaco Jimenez - Korenmarkt/Kerkplein; C4 + Rikki & de Raketten + Kooz Killz Applemooz + Sticks & Stones + de Drie Tieten - café One Baarn: Blues Treat - Quispel Bergen: Dr. Feelgood - Taverne Bussum: Lords of Mulu - Opsessie Castricum: Hugo Remmelt & Thijs Muis - Bakkerij De Kwakel: Fab Grit + the Two Bit Texas Rangers - café Simpel Den Bosch Her Majesty's Hardcore Birthday Party: Gigantor + Fury of Five + Integrity + Absconded + I Against I + Old School - Willem II Den Haag. Handsome 3Some - Paap Deurne: Rockd'Orange Festival: Brotherhood Foundation + Green Lizard + Bone Ability -de Roos Deventer: Monster Mike Welch - Burgerweeshuis Groningen: the Bartales + Shamus - Oosterpoort Harlingen: de Kast - Trebol Heemstede: Blues Treat - Festival Laren: Zingende Fresia's - zaal Stegeman Leiderdorp: Occult - Shelter Meppel: Beat-Trix Festival: Willemke + Mainstreet + the Claim + Jammer + Trix Gang + Seedling - Stoombootkade Middelburg: XL + Trouble in Paradise + Uppercut - Mid gard Ouderkerk a/d Amstel: Van Vollenhoven -Kerkplein Rotterdam: 10 Jaar Rotown Feest, met Candye Kane - Rotown; Sequoyah + Frozen Sun + Nostalgica - Blokhut Silvolde: Jan Rijbroek Band - zaal Pan Sittard: Random XS - Fenix Sliedrecht: Max Tax y sus Banditos -Langeveldplein Utrecht: the Riddlers + Misselijk - buitenpodium de Moira; Slurf - Flits Festijn Vlaardingen: Slagerij van Kampen -Stadsgehoorzaal Voorthuizen; Tröckener Kecks - Muziektent Wageningen: Julian Sas Band - Penny Lane Weert: Mennen - Oranje Rockfestival Zaltbommel: Mike & the Mellotones - Markt Zoetermeer: finale Koninginneslag - Boerderij

donderdag 1 mei Almelo: Cindy Blackman - Sub Rosa Amsterdam: the Cranes - Melkweg the Max; Fred Wesley - Paradiso; Candy Kane - Maloe Melo Eindhoven: Popa Chubby + Candey Kane -Effenaar Groningen: l l th Dream Day + Freakwater - Vera Hengelo: Prophecy - Metropool Tilburg: Rollins Band - Noorderligt

PI(ÊlpkiË(o)ir_, i/r,

Zomaar wat benamingen voor

de alternatieve gitaarrock waar­

voor het onafhankelijke platen­

label W.E.R.K. Works zich

beijvert. Fret's Annemiek van

Grondel sprak met labelbaas

J.W. Nieuwenhuizen en met vier

bands die de laatste tijd door

het label naar voren zijn

geschoven: Bep, Beaver, Solid

Ground en Plexus.

Om in Nederland een eigen te label te runnen met alternatieve gitaar­bands moet je wel een idealist zijn, want zelfs droog brood valt er

nog niet mee te verdienen. De benaming idealist gaat zeker op voor J.W. Nieuwenhuizen, eigenaar annex directeur annex A&R-manager annex kof-fiebaas van W.E.R.K. Works. In het dagelijks leven werkt hij voor De Konkurrent, een kleine, ooit uit de kraakbeweging voortgekomen platen­maatschappij. J.W.: 'Ik vond bands als Victims Family en NoMeansNo heel goed en Konkurrent verkocht die plaatjes voor heel weinig geld, dus daar wilde ik wel gaan werken. Ik ben daar nu ontwerper en schrijf de nieuws­brief.' Een aantal van zijn collega's hadden een eigen tabel. Dat idee sprak j.W. ook aan. Zo werd W.E.R.K. Works geboren. De afkorting staat voor Waarachtig, Evenwichtig, Rechtlijnig en Konsciëntieus, kreten die aardig van toepassing zijn op de releases van het label. Voor de distributie maakt JW gebruik van de infrastructuur van De Konkurrent. 'Zij fungeren ook als geldschieter. In ruil daarvoor ontvangen ze vijftien procent per verkochte cd voor handling en distributie. Ik bepaal welke bands worden getekend, ontwerp de meeste hoesjes en hou de eventuele royalties bij.'

FRET 3 6

TTm Bep

Eén van de eerste bands die profiteert van zijn huis­vlijt, is Bep. De lullige naam van deze groep is niet representatief voor hun manier van musiceren, waarin duidelijk de invloed is te horen van eerdergenoemde jazzcorebands als Victims Family en NoWleansNo: veel breaks en tegendraadse gitaarlijnen op een punky ondergrond. In de vijf jaar van haar bestaan stond Bep onder meer in het voorprogramma van Rhythm Pigs en Alice Donut. Inmiddels is de band toe aan haar derde cd, Moodswing, waarop de band wat toe­gankelijker klinkt dan voorheen. Grunk zou een toe­passelijke omschrijving kunnen zijn van het soort muziek dat Bep nu maakt, want de band weeft grun-ge-passages met eenvoudige punkrefreinen aan elkaar. Gitarist Paul, drummer JérSme en 'vaste gastgitarist' Thijs komen uit Amstelveen. Bassist/zanger Evert is een bedachtzame Drent. In The Test zingt hij over de manier waarop sommige mensen anderen gebruiken, een ervaring die ook hij had toen hij van de provincie naar de stad kwam. 'Ik heb jarenlang moeite gedaan hier iemand te leren kennen. In het begin doen Amsterdammers heel vriendelijk, maar zodra je een stapje verder wilt gaan, zetten zij een stap terug. In Amsterdam heb je altijd de mogelijkheid te vluchten, in Assen kun je elkaar niet ontlopen dus moeten din­gen worden uitgesproken. Ik heb het idee dat je in Amsterdam niet zo direct kunt zijn tegen mensen. Dat eerlijkheid niet meer het langst duurt.' De eerste Amsterdammer die Evert echt leerde kennen was JW. Evert: 'Als jongens van achttien hadden' we een droom: we gaan de Beatles worden, onze eigen hoesjes tekenen en lullige muziek maken. JW is hoes­jes blijven maken en plaatjes gaan uitbrengen. Ik ben in het bandje doorgegaan. Alleen de droom een twee­de Paul McCartney te worden heb ik opgegeven. Als je muziek maakt waar maar twee of drie honden

het brood van lusten dan kun je het wel schudden. Dan moet je ook niet meer de droom koesteren dat je ooit de Beatles wordt. Maar wat ik echt wil bereiken heb ik al bereikt: ik kan lekker muziek maken en optreden. Elke keer als we spelen is. het alleen maar kicken.'

Benver Het debuutalbum 13 van de groep Beaver verscheen in het voorjaar van '96. Een plaat vol rauwe slepende gitaarrock met psychedelische elementen. De band

krijgt nogal eens het labeltje 'stonerrock'opgeplakt. Roet (zang/gitaar). Eva (drums), Milo (bas) en Joszja (gitaar) vinden de vergelijking met de geestverruimen­de klanken van Kyuss, Monster Magnet en Fu Manchu echter niet opgaan. Roel: 'Wij zijn niet zo groovy als een Kyuss, meer metal-achtig.' Toch bestaat er een bijzondere vriendschap met Kyuss. Beaver verzorgde een aantal keren het voor-

' programma bij deze Californische band. Eef en Milo fungeerden bovendien als ritmesectie op een nummer dat ex-Kyuss-gitarist Josh onder de noemer Queens Of

The Stone Age bijdroeg aan de stonerrock-compilatie Burn One Up. Als wederdienst bood hij aan een num­mer van de komende tweede cd van Beaver te mixen. Roel verwacht veel van die nieuwe plaat, waarop de muziek volgens hem 'meer ontspannen' zal zijn. Zelf doet hij ook ontspannen over de commerciële moge­lijkheden van zijn band. 'Net als jazz is onze muziek een stijl die niet meer de geest van deze tijd als beste weergeeft. Maar het gaat mij meer om respect van mensen die van die muziek houden. Ik ben over­tuigd van onze kwaliteit.'

Solid Ground Een andere band uit de W.E.R.K.-Workstal is Solid Ground. Anders dan Beaver heeft Solid Ground niet zozeer een clan-gevoel, vertellen drummer Danny en zanger Jaro. 'We hebben ieder een heel ander beeld van de wereld. Als wij muziek maken zijn we vier indi­viduen die met elkaar boksen.' Het resultaat van die personality clash werd door Tom Holkenborg (Lords Of Mulu, ex-Nerve) waarderend 'een rücksichtlose bak met herrie' wordt genoemd. Anderen reppen over de genadeloze groove, de kometen van de hemel solerende riffmeister Nils, de loeistrakke rit­mesectie van Daniël en bassist Michael en Jaro's ster­ke vocalen. Het debuutalbum Ground Zero bevat acht nummers met voldoende afwisseling maar een duide­lijk eigen smoel. De start van Solid Ground ligt in 1990. De snoeiharde trommelroutine van Danny moet er toen zijn ingeslopen: 'We speelden op het KNSM-eiland, waar nu Louis van Gaal woont. We repeteer­den in de huidige badkamer van Van Gaal. In de buurt lagen boten, die door lui met grote cirkelzagen door­midden werden gezaagd. In dat soort omstandighe­den stonden wij te'spelen en over en weer te schreeuwen.'

Hoewel Jaro bepaald niet droefgeestig oogt, zijn z'n teksten verre van lollig. 'Voor mij vormen ze een uit-

9 @M(Binr@(£ laatklep. Gitarist Nils schrijft ook al niet de vrolijkste riffs ter wereld. In donkere momenten put je daar uit. Voor mij is dat lekker en verhelderend.'

Plexus Een band die een grote kans maakt ingelijfd te wor­den bij W.E.R.K. Works is Plexus, het vervolg op God. Uit dit Nederlandse equivalent van dEUS bleven drum-mer/songschrijver Daan en zanger/gitarist Björn over. Zij vonden nieuwe partners in een bassende Hans en een gitaarspelende Patrick. De vinylsingle See The Feeling kwam vorig jaar uit op het Your Choice label, gerund door een trouwe volgeling van God, die alle geloof had in het vers gestarte Plexus. Daan: 'Op de single zijn de uitersten van onze muziekstijl te horen. Heel representatief, net als een man die je ontmoet die meteen al zijn karaktertrekken laat zien. Wij noe­men het zelf zwevend graniet: zwaar, maar steeds dynamischer met rustpunten. Op dit moment legt Plexus de laatste hand aan de opnamen voor hun eerste cd. Dat gebeurt in Daan's eigen Studio Stilteloos, waardoor de originele, mis­schien in de verte op Led Zeppelin en King Crimson gestoelde songs zonder haastwerk op de band komen te staan. Alle instrumenten werden vastgelegd in die studio, behalve de drums. Om het juiste authentieke diepe geluid te krijgen trok de band naar een echte Edamse houten keuken vol pannen en flessen. Overbodig aan zo'n purist te vragen hoe hij zijn kans inschat in het huidige, door dance bedreigde zalencir-cuit. 'We hebben het meegemaakt dat de DJ op het

podium stond en wij ergens in een hoekje mochten gaan spelen. Dat is vreselijk. Het is totale afsterving van elke creatieve hersenkwab die je nog hebt. Ik heb er altijd hele discussies over. Ik vind het oncreatief. Ik vind het een schandaal dat die house-DJ's zich muzi­kant noemen! Een beetje nummertjes achter elkaar zetten. Ga heen, dat deed ik op mijn achtste al!'

O

Annemiek van Grondel

FRET 2 7

Met tien hits achter elkaar zijn ze één van de meest succesvolle Nederlandse

popacts van de jaren negentig. En afgaand op het gemak waarmee ze muziek-

trends naar hun hand zetten, zal dat ook nog wel even zo blijven. Toch heeft 2

Brothers On The /fth Floor geen cultstatus a la 2Unlimited. Dus moeten Des'ray en

D-Rock steeds weer uitleggen dat er niks mis is met vrolijke muziek voor jonge

mensen. 'Als de kids happy hardcore willen horen, dan geven wij ze happy hard­

core. Wij zijn entertainers.'

Brothers On The iith F l o o r

'•

ÜSI».

loep tekst van Ruiten

• ' '

' « • H » . ^ ,

FRET 2 8

Een café-restaurant aan de rand van Hilversum. Op tafel, tussen de koppen koffie en glazen jus d'orange, liggen tw/ee muziektijdschriften en een dagblad. Ze bevatten recensies van de

laatste 2 Brothers On The 4th Floor-cd, simpelweg '2' genaamd, een interview met zangeres Des'ray (echte naam Desiree Manders) en een verhandeling over het fenomeen eurodance. De recensies zijn opvallend mild, uit het interview spreekt een licht wantrouwen en de toon in de verhandeling is ronduit zuur. Zelfs na zeven jaar hits weten de media nog steeds niet wat ze met 2 Brothers On The 4th Floor aan moe­ten. Negeren kan niet, daarvoor staat de groep te vaak in de Top lo en waarderen lukt evenmin. 2 Brothers maakt immers eurodance: muziek voor kinderen en niet voor serieuze luisteraars. Bovendien zijn 2 Brothers overduidelijke producten van een industrie die met zo min mogelijk inspanningen zoveel mogelijk geld wil verdienen. Om nog maar te zwijgen over die naam. Waar zijn de twee broers eigenlijk? Bobby en Martin de Boer, de bedenkers van 2 Brothers On The 4th Floor, zitten gewoon thuis en laten, zoals gewoonlijk, de lastige vragen over aan Des'ray en D-Rock (echte naam René Phillips). Die taakverdeling leverde kolossale hits op als Wever Atone (1993), Dreams (1994) en Come Take My Hand (1995), Mirror Of Love (1996). Het bezorgde de groep optredens over de gehele wereld en resulteerde in twee albums -Dreams en 2 - een hele trits videoclips een binnenkort te verschijnen onvermijdelijke Best Of-album.

Deurwiarder Voelen jullie je serieus genomen? D-Rock: 'Ik weet dat er mensen zijn, die vinden dat onze muziek niet veel voorstelt. Ik weet ook dat het in sommige kringen niet hip is om hits te scoren met happy hardcore en eurodance. Maar wat zou dat? Ik sta hier honderd procent achter. Want dit ben ik ook. Ik heb jarenlang hiphop gemaakt, ik heb in 24K geze­ten, we hebben twee platen voor Djax gemaakt, maar op een gegeven moment moeten de rekeningen wor­den betaald. En dan kun je nog zo underground zijn, de deurwaarder krijg je daar niet mee weg.' Des'ray: 'Het scoren van hits is een doel van 2 Brothers. Want als je geen hits scoort, kun je niet optreden in discotheken en op feesten en als je niet kunt optreden kun je niet werken. Zo simpel is het. Wij waren destijds, samen met 2Unlimited, de eersten met eurodance. Tegenwoordig is happy hardcore erg popu­lair onder de jongeren, dus doen wij dat ook. Wij pro­beren steeds in te speten op wat er leeft en wat wij leuk vinden om te doen. Dat wordt dan tijdens optre­dens uitgeprobeerd en zo blijven we bij.' U vraagt wij draaien? D-Rock: 'Persoonlijk hou ik iets meer van eurodance dan van happy hardcore. Eurodance is muzikaler en melodieuzer. Maar als de kids happy hardcore willen horen, dan geven wij ze happy hardcore. Wij zijn enter­tainers. Wij geven wat het publiek wil, want daar komt het voor, daar heeft het voor betaald. En dan kan ik wel gaan staan rappen op een country & western- plaat, maar als ze dat niet willen horen, dan laat je dat wel.'

Des'ray: 'Het verschilt per publiek. Het jongere publiek wil happy hardcore, die houden van dat vrolijke en agressieve. Maar het oudere publiek komt voor de minder harde muziek en ook dat kunnen wij geven. Wij treden per optreden drie kwartier op, met een tape en twee dansers. Dat is drie kwartier er voor zorgen, dat iedereen het naar zijn of haar zin heeft en pas daarna weer naar de bar gaat.' Wat is jullie inbreng bij 2 Brothers? D-Rock: 'Meestal komen Bobby en Martin met een basisidee aanzetten en kleuren wij de boel in. In grote lijnen maakt Bobby de muziek. Hij legt het refrein aan Des'ray voor, die past het aan en daarna schrijf ik mijn raps. Martin doet meer het visuele deel.' Des'ray: 'Het is echt teamwerk. Omdat wij optreden, weten wij wat het beste aanslaat. Bobby en Martin zijn weer meer thuis in de techniek. Zo vullen we elkaar aan. Voor ons is het muzikaal niet altijd even bevredi­gend, maar die bevrediging halen wij weer uit de optredens.'

D-Rock: 'De positieve teksten zijn meestal afkomstig van Bobby. Die jongen is gewoon zo. Ik kan mij daar wel in vinden, want mijn raps zijn ook positief. Dat is heel bewust. Ik heb liever dat mensen naar mij toeko­men met het verhaal dat ze zich begrepen voelden door onze teksten, dan dat ik stoer over inbraken en moorden sta te rappen.'

Een mfinnend team Waar luisteren jullie thuis zelf naar? D-Rrock: „Naar hiphop en classics. )eru The Damaja, Ghostface, O'jays, Whispers. Ik probeer zoveel moge­lijk de nieuwe dingen bij te houden en run naast 2 Brothers een eigen hiphop-labeltje, CMC Records, waarop onder meer E-Life platen uitbrengt.' Des'ray: 'Tony Braxton, Maxwell, Total Touch. Ik heb heel veel waardering voor Marco Borsato. Zoals ze dat hebben aangepakt, met al die publiciteit, dat vind ik echt heel knap gedaan.' Eurodance en happy hardcore staan beleend als cliché­matig en dus voorspelbare muziek. Soms lijkt het daardoor wel heel erg op elkaar. D-Rock: 'Wij krijgen voortdurend dat soort kritiek te horen. Ik vind dat flauw. Waarom worden al die zan­gers die nu plotseling in het Nederlands zijn gaan zin­gen niet aangepakt, of die rappers die in het Neder­lands beginnen? De meeste popmuziek is clichématig is. Reggae-zangers hebben het opvallend vaak over ganja en jah. Bij R&B gaat het om steeds dezelfde din­gen, veel house lijkt ook op elkaar. Als je niet bent inge­voerd, klinkt alles sowieso hetzelfde. In mijn oren is het verschil tussen Pearl Jam en Nirvana ook niet groot.' Hoe vervangbaar zijn D-Rock en Des'ray? Des'ray: 'Bobby en Martin werkten voor de eerste twee singles met anderen. Wij kwamen pas met Never Alone in beeld. Dat werd zo'n grote hit, dat we zijn gebleven. Daarna is het pas echt begonnen. We hebben nu in zoveel clips gestaan, dat wij het gezicht zijn geworden. Dat kun je niet zomaar overboord gooien. Bovendien: Never change a winning team.' D-Rock: 'Het kan natuurlijk wel, maar dan moet je muziek zo verschrikkelijk goed zijn, dat het publiek

bereid is te vergeten wat er daarvoor is gebeurd. Om die reden zie ik zUnlimited ook niet zo een-twee-drie terugkomen.' Hebben jullie meer werk gekregen nadat Ray en Anita bij 2Unlimlted zijn vertrokken? D-Rock: '2Unlimited opereerde op een heel ander niveau dan 2 Brothers. Wij treden ook overal op, maar wel tegen heel andere bedragen dan Ray en Anita. Bovendien is de concurrentie heel groot. Je hebt T-Spoon, Lipstick, Twenty-4-Seven, Charlie Lownoise en Mental Theo.' Zijn jullie oven/allen door het succes? Des'ray: 'Wel een beetje, ja. Ik was vóór 2 Brothers al bezig met muziek en zat in een groepje met de naam TOTB, Totally Organised Trendy Bobbers, dat de tippa-

rade nog heeft gehaald. Destijds was dat een groot succes, nu moeten we veel meer bereiken om aan de verwachtingen te voldoen. Ik verwachtte niet dat ik ooit in de Top 10 zou staan. Dus toen het gebeurde werd ik er wel door overvallen. Ik geloof niet dat het toeval is geweest. Je kunt je leven zelf maken en als dit niet was gelukt, had ik wat anders geprobeerd. In mijn ogen was het een kwestie van een beetje geluk, de juiste contacten een een goed team.' D-Rock: 'Als hiphopper hoefde je niet destijds niet aan een hitparade te denken, dat was gewoon uitgesloten. Maar om mijn huur te kunnen betalen, was ik voor 2Brothers al bezig met hiphouse en hoopte ik er wel op. Achteraf kwam het toch als een verrassing. Een goed product op het juiste moment, dat is de verkla­ring. Een maand eerder, of een maand later en het was niks geworden.'

FRET 2 9

Gert

Alle demo's d ^ bil de redactl^binnenkomen worden

door het grote aanbod kunnen ze niet allemaal

b e s_Drokeriworden. Verbeek

Slechts in twee nummers gebruikt B L A C K D O O R

M I N E (070-3634810) in de intro's industriële geluiden

als aanvulling op hun Pantera-achtige hardcore. Het is zo

kort te horen dat je je afvraagt waarom de band de moeite

heeft genomen. Wat overblijft is sterke schreeuwzang (de

heftige teksten zijn helaas niet te volgen) en standaard

beukwerk van bas en gitaar. Op de demo Stone komt de

muziek niet stevig genoeg over om te overtuigen. Hoewel

de muzikanten goed zijn, is het muzikaal een beetje saai en

zijn de acht nummers inwisselbaar. Aan de ingrediënten zal

het niet liggen, nu alleen nog een sterk nummer om ze in te

verwerken.

Na het winnen van de Samson Band Promotie mocht

C H E E C H W I Z A R D (010-4765834/4088703) een

cd maken. Jarwomb kreeg positieve recensies, maar werd

desondanks niet en masse door het publiek omarmd. De

nieuwe demo HAM toont aan dat die geringe belangstelling

onterecht is. Cheech Wizard pakt uit met een soort symfo­

nische grunge die zich krachtig en dynamisch voortsleept.

Opbouw is belangrijk voor de muzikanten en daar nemen ze

alle tijd voor zonder

dat het tot verveling

leidt.

De demo Memories

van eenmansband

CONTRAST (023-5512878) bevat

vier intieme, verstilde

huiskamerliedjes flui­

sterend ingezongen

door B. Dunsbergen.

De sobere begeleiding

bestaat uit bas, gitaar

en zeer spaarzame

percussie. Er gebeuren

geen wereldschokkende dingen, maar de nummers zijn te

melodisch en te sfeervol om ze links te laten liggen.

J E R O E N E L F F E R I C H (0 i5-2i3 i44i) is met

zijn White Elephant Project te virtuoos in de weer om hou-

seliefhebbers aan te spreken. De muziek mist gevoel voor

experiment zodat ook de Staalplaat-scene niet geïnteres­

seerd zal zijn, al nijgt Shaschjaweila naar de electro-fusion

die je wel 's hoort op het Australische Extreme-label. Een

saai doorstampend ritme is de metronoom die Elfferich

gebruikt voor uitgebreide toetsensolo's die zijn dance een

fusion-tic meegeven. Op zich is de muziek niet interessant,

maar ze zou heel goed kunnen werken als begeleiding bij

vlotte TV-documentaires.

De zanger/rapper van C R A B O L Z K Y (020-6645382)

heeft een goede stem die voldoende laag en vol is om tot

z'n recht te komen bij de crossover die de band maakt.

Jammer genoeg is hij heel erg nadrukkelijk aanwezig en

rapt hij meer dan dat hij zingt zodat we ons onvermijdelijk

storen aan zijn Nederlandse accent. En dat is jammer, want

de eerste twee nummers op G-Wize Style zijn muzikaal

sterk en toont een band die met rasse schreden vooruit

gaat. De relaxte funk kent veel functionele kale plekken die

de sfeer verhogen en de muziek extra swingend maken. De

vrouwelijke gastzang in de refreinen van What Us Likes To

Do is een welkome aanvulling en de korte kreten die het

refrein van Walk With Me vormen, krijg je niet gemakkelijk

uitje hoofd.

ZangeresArjovan H A N D S O M E 3 S O M E (010-

4146461) klinkt in opener In Heaven als Beth Gibbons.

Daarna jammer genoeg niet meer triphoppende verwijzingen

maar nette poprock met af en toe een scherp gitaarrandje

net iets spannender dan bijvoorbeeld Moonflower. De muzi­

kanten hebben technisch alles 100% onder controle en

moeten alleen oppassen dat de muziek niet te bedacht

overkomt. De zangeres heeft er hoorbaar zin in en heeft

voldoende muzikale bagage om met haar stem te doen wat

ze wil. De uitvoering is zeer gedreven, al zijn niet alle wen­

dingen even spannend. Het songmateriaal is over het alge­

meen sterk, de koortjes zijn mooi en de klapper A Star com­

pleteert het vertrouwen in de toekomst van deze band.

Toen J E R R Y (015-2132279) nog Blond Ambition heette

maakte de band al leuke gitaarliedjes. Zangeres Marjolein is

haar zware Nederlands accent

nog niet kwijt, dus dat moe­

ten we maar beschouwen als

stijlvorm. Niet getreurd,

want de met hulp van Frans

Hagenaars (Bettie Serveert,

Excelsior label) opgenomen

demo Way Down toont

ondanks de titel een stijgen­

de lijn. Marjoleins meisjes­

stem past goed bij de speel­

se indierock met noisy

momenten. De vier nummers

zijn lekker droog opgenomen.

De aandacht verslapt nergens, integendeel, de spanning

neemt met het zeer dynamische, rustig opgebouwde slot-

nummer Adult alleen maar toe.

T H E L A H A R S (0317-422504) maken prettig in het

gehoor liggende Feelies/Pavement-rock met een luchtig

toefje grunge. Een onvermelde zangeres (of is het een opge-

pitchte zanger Edwin?) in haar (zijn?) eentje zorgt voor

koortjes en geneurie t i j ­

dens sommige coupletjes.

We Do It en California

Hot bevatten invloeden

uit funk en hip hop en

zijn meteen de minste

nummers op de demo;

zowel het ritme als het

gerap klinken slap. The

Lahars kunnen hun ener­

gie beter steken in het

maken van liedjes, want

daar zijn ze goed in.

Als je het logo van een

band niet kunt lezen, kun

je er vergif op innemen dat het om metal gaat. De trashy

metal van S K I N T A G (078-6318860) wordt overstemd

door de monotone schreeuwzang die de muziek geen

moment interessant weet te houden. Teksten over waanzin

en dood met waarschijnlijk serieus bedoelde, vage strofen

als 'Walking insecure thru the dark woods of

imagination/Still hearing singing angels of indivinity'. En

wat te denken van deze: 'What is left to bè for you/Your the

past repeats itself/Life was made to be lived by you/Watch

the creaters take yourself?

S T A G C E R B L O W (013-5443430) zwalkt op de

demo Dreamer tussen metal en punk. De schreeuwpunk is

simpel, strak, kort en ritmisch tamelijk hakketakkerig. De

metalnummers hebben meer vette bas, breakjes, swing en

soms White Zombie-achtige vocalen. Het gezwalk wordt

voorspelbaar en in geen van beide genres is de band in staat

tot het leveren van onvergetelijke momenten.

T E M P O R A R Y T O A D (030-2315318) is de

zoveelste boze, melodieuze, schreeuw-hardcore-punkband.

De nummers Wake Up en Friends kwamen we al tegen op

de 7" die de groep deelt met stadgenoten Construct (zie

recensie-pagina's). Muzikaal niets nieuws onder de zon en

vocaal niet zo boeiend. Omdat het zo rammelend is komt

het in z'n geheel niet krachtig over. De humorloze geënga­

geerdheid zal alleen in eigen parochie gehoor vinden. Wel

energiek en swingend genoeg om punkfestivals mee op te

fleuren.

Deze maand opnieuw een demo van een band die zich

W H A T E V E R (020-6964028) noemt. Deze keer de

vierde van Whatever uit Amsterdam/Utrecht. De postpunk-

liedjes zijn behoorlijk plat, ze missen interessante arrange­

menten of nieuwe invalshoeken. Blijft over de grof aange­

slagen gitaren en de onvaste zang die weer eens te veel met

de akkoorden meezingt. De heftige nummers zijn het aar­

digst, maar over het algemeen is Whatever uit Rotterdam

een stuk leuker.

Net als vorige maand zijn het de Zeeuwen die het

meest overtuigen. Het trio NUFF SAID (020-

4210510) verhuisde naar de hoofdstad waar ze

vorig jaar een van de vele popprijzen wonnen.

Hoe deze band live klinkt weet ik nog niet, maar

hun nieuwste demo is op z'n minst briljant te

noemen. Vier nummers, vier voltreffers. De eerste

twee liedjes zijn kort en bondig. Bridge met z'n

dramatische akkoorden en dito zanglijn, Lovetrain

wisselt moordende beukbassen en schreeuwzang

af met lieflijke koortjes en dwarse breaks. De zang

in S.o.a.l.t had niet mistaan op een van de twee

Cooper-albums; de melodieën zijn niet meer uit je

hoofd te branden. Afsluiter Mayonaise zit perfect

in elkaar . Nuff Said vervalt nooit in herhaling en

voegt in elk couplet nieuwe elementen toe. Het

begint met een staccato gitaarnoot met daar

omheen een eigenwijs krinkelende bas waarover

de zang een eigen leven leidt. Het refrein is

bloedmooi en bij de prachtig opgebouwde solo

springen de tranen spontaan in je ogen. En het

klinkt allemaal alsof ze het moeiteloos uit hun

mouw schudden.

PRET 3 0

MAX TAX Y SUS BANDITOS

DOPEGEZINDE GEMEENTE

CITY PIG UNIT

S T A G G E R B L O W

LAMARTRICE MCQUEEN (USA)

STAY TUNED AGENCY

tel.013-5352815/fax 013-5437301 http://wtfyw/local<iccess.nl/staytuned/

e-mail staytuned@localaccess

Via Ritmo Racording Stadio Boompjeskade 10 Rotterdam

tel.010-21321 17 fax.ÓlO-21 321 37

24 SPOREN VOOR DEMO- EN CD-OPNAMES

fl. 50,- per uur inclusref b.t.w. en technicus fl. 360,- per dag fl. 1 600,- per week

# r "MORGEN WORDT HET BETER" 2- "EEN TEKEN VAN LEVEN" y "RAAK" t' "IDEALE VROUW"

DE KAST SCOORT ^ 6 JUNI HET

fe ABFLENSTRA STADION ' I W E C A C O M C E R T

Infotel: 0511-475547 ƒ fax 0511-475583 / Boakingen: Q513-5'12292

AFRICAN HIPTRIPHOP

RYTHMS

*

Ivic 2BAAB"

020.6828452

CONCERTS

mmm BACKSTAGE

BELHESSEL

020, 6682255

LOUISIANA RADIO CAJUN, ZYDECOtBAYOUUUSiC

ELECTRIC KINGS BLUeSt SWING

C O M B O K I L L E R S fliB /ROCX-A-BJLLY

LAST CALL BLUES X NEW OftLEANS

EL FISH

'M^^ GENKoSBaiis

HANS VAN MARSBERC5EN

MY BROTHER JAKE

HOT FOR TEACHER ' ' jrehow)

Fb. 463, 3 3 9 0 GG Tel/Fax 030.6350418

ED BOS MANAGEMENT

0251-236 263

Mohican 1 P R O D U C T I O N S

P R E S E N T E E R T ^

11 WE H f v o O D O O R O C K l

• L

• I H H A R D R O C K ^ H . 1

H Voor Informatie on tooklngon: H

• Mohican Productions H • Bunschotensestraat 64 • • 2574 KJ Den Haag • • telefoon 070-323 82 96 •

«Ro 1

SKVR

vraag d a

Bk & R o l l » H 1 G H S G H 0 ^ • T T T l P n n uu f! r k I I1 a » t M ^ ^

direct leren spc

LPanschoal bandles/l

n i e u w e brochure het grootste aanbod van

len In een band/veel CUTSUS

nstrumentale les/pepanalyse

aan: 0 1 0 - 4 3 B 1 3 6 6 papanderw i j s In Neder land

GL

sen

PRODIGAL SONS

PETER PAN

dANSKLUp

PROZAK

SILKSCREEN

OMVHM

SWEET JANE

RUMBLE CATS

ILAMP

ANDRE MANUEL

CRAPJAM

ACE-TONES

FRICTION

TEL 038 •• 36 36 U)3

FAX. 038 - 36 36 109

AA & THE DOCTORS ROCK MUSIC CD. THE DOCTOR IS IN

BACKSIDE BOOTS ROCK MUSIC CD. THE TALE

SINGLE. NINE-NINETYFIVE

INFORMATIE EN BOEKINGEN!

fetm^lRBCCDS,.0531-621653

I n

-^A^imOP ZA. 2 6 A P R I L : v.a. IQ.OOu.

"PotPoeriPowerFestfval" met:

N i N O S C O N B O M B A S ILatino.SKa.|nctalnlio.lii)

L o s M A S T G R B A D O ' S IPoppyPunkRockuitspinjcl

GUTSPIE EARSHOTlFreak punli met viool M D.)

ZA. 3 1 M E I : v.a. 19.00U. The Reaaae NoonDance Exoerience

met:

The REVOLUTIONARY DUB WARRIORS (Top Dub-Act uit GB)

The N E W B O R N CREATION (Roots Reggaei

EARTH QUAKE (Sound system)

Victoriepark 4 ALKMAAR tel. 072-5115076

W t ó ®P SMAAITGASSON

4 APRIL RICOCHER

11 APRIL ZENITH

18APRIL DADDYLONGLEGS

2S APRIL HERMAN BROOD

tHIBWlLDROMAMCE

2MEiVANDIKH0UTi

ERWINNIIHOFF

(ptdiigaitoiK) &Friends

1 ANDRE MANUEL

&Kram

j M

tAdtUrielnZMladCMbrJ M a n e t g (D486}4S2298

hEBcny/wwwcAïB-iBBoaoott

PODIUM 'T BEEST

Randy +1 Against I

Finale Zeeuwse Belofte

Osdoip Posse + Papa Seeq

Ritmundo Dance Party

Ivereldmuziekswingl

Raj Mohon, Eric Vaarzen

en Largo

BEESTEHMARKT 3 GOES O I 1 3 - 2 2 i 1 4 2

BACKSTAGE?

BEL HESSEL 0 2 0 -6682255

programma 3 p n l * 9 7

vr4 New Hardfloor Stylz dance night met optreden van Nicot ine (hiphop) en gastDJ's Drastic en Rocket

23 5 Krontjong Devils

en Vice Barons (B) surfparty

zo 6 Blues Imper ia ls blues

v r u 4e ronde Koniginneslag met Scomy Dull, Buirlbot en Fuzz (br Brain

zai2 into the Groove dance night

vrlS T e e n S p i r i t dance night

zai9 Beeswamp en Bloem zo 20 Jazz Support

feat, Bernard Beridiout jazz^natinee

vr25 Van Dik Hout za 26 Meet Me At The

Midnight Hour dance night

wo 30 Finale Koninginneslag

Na concerten op vrijdag en zaterdag altijd dancen tijdens

Feet First vanaf middernight

mu PROQRAMMA APRIL 1 9 9 7 PRINSEGRACHT 12, DEN HAAG PRQGRAMMA-INFO [070] 360 16 18 INTERNET http://www.bart.nl/~paanl

C O N C E R T E N / E V E N E M E N T E N D0.03 RANDY+SVPPDII:TWOBm»OUS VIM DEDUK ZA.09 DE DIJK MA.a7 COURTNEY PINE W0.09 SAMAEL+SÜFPDIIS:M0Re01H + 8T1UI>PIKV«IIKUU) v u i l OSDORP POSSE+SUPPDIII BUND JUSnX ZA.12 AUTECHREIZMUIIID 20.13 VON MAGNET+SIIPPM:8ie MOON (DJ) MA.14 R0CKBITCH+SIIPPI1III:BÏÏCIIC(KK Wa.1G CRCUSPOPPRESDITKSHAMUS+BARTAlES+SIIIEiCIS D0.17 WILD CHILD VR.18 PBESBVTfnESTOmi ON SIAGË DEI I» MOOIE MENEREN

+THE PARLOUR ZA,19 THE COMMITMENTS D0.24 MALKA FAMILY+SVPPIIIIT:PIUI'STICW1W61H1 VR.25 COnOX: QUEEN ZA.2e SKfirSESTIVAL: TEN FOOT POLE * OLD SKOOL

+ I AGAINST I + HI STANDARD + ACID JUNKIES + LADY AIDA+WR DE)IOIISIIH(IES+IMIPS tlM! I7.DB UDS)

Z0.27 BJÖRN AGAIN (OVB> 01.29 DE KOIIINCIIINEIHCII: MONSTER MIKE WELCH + ROUNDER

EUROPE'S ROLLING BLUES REVUE DANCE ZA.12 EXmiU nOVAL LUCD LABa ME[ OJ'S ZKI & GREEN +

EXCEPTIONAL & MORPHIOODEI W0.23 lUDIIDIWICE: MET ANU & DE MAGIËRS OER MUZEN VB.25 umi TRONIK.' JUNGU STYIS FROM HU lOMMDS

ZA.2e ACID JUNKIES + LADY AIDA Z0.27 miIEBCllIB: MEI WIPNEUS & PIM

03/04/05 BREAKING THE WAVES UUSIIDN TUIER W0.09 A TAIWAN BQY + THE FRENCH CINEMA OBMI M l 10/11/12 HUCSEFREMIEK'THE DOOM GENERATION GIEEG miAtl 17/18/19 SECRETSANDUES MIKEl£(H m.22 FUflSIADPRESBHBITElMUB 00.24 THE UPSTAIRS NEIGHBOUR JAMES MERENDWD

uz S E E n 04/05 NATURAL BORN KILLERS DUVER STOUE 11/12 HEAVENLY CREATURES PETERjnDH 18/19 RUMBLE IN THE BRONX STtnEV TONE 25/26 KIDS IMVCM HJ.INd.'ai.'l.TTT imzs SIOIVTEUERS: EEH WOW MET PAUL MIDDELLUN EN HET

STORY ENSEMBLE

LOWLANDS

De Lowlands Top 15 bevat uitsluitend

Nederlandse geluidsdragers en wordt samen- *

gesteld op basis van ingezonden briefkaarten

van FRET-lezers (m/v). Je kunt je voorkeur

ook electronisch kenbaar maken: stuur een

e-mail naar: 100424.1757@compuserve.com.

Begin je bericht met: Lowlands Top 15

Alleen recente releases van Nederlandse

platen, cd's en cd-singles komen in aan­

merking.

Een plaat kan maximaal 3 maanden

in de top 15 staan.

De Lowlands Top 15 wordt elke

maand aangepast op basis van de

briefkaarten die uiterlijk de 15e van

de maand binnen zijn.

ADRES

Lowlands Top 15, Redactie FRET,

Wibautstraat214,

1091 GS Amsterdam.

^ (1) THE TRi|VOLTAS Baja California (GAP/Konkurrent)

3 ^3) FRICnOW Gl<»« V\athin (Future Music)

§ (%h%:-SÊXlÊM. Dlonysos (Jacobiberg Records)

^ m GêTTSRi lAJ^ERUNG Purge (Undesire)

g (sl TNE ACE-TONES Sixteen (l-lenk's Crazy Diamond Records)

@ (s l BARTfiL ÉARTELS Bartales (Columbia)

YI (-> VAJLS LICHT Verjaardagsfeest EP (eigen beheer)

©(13T: D » KIFTGaaj^onger (Konkurrent)

g)(l5) SHAIUIUS^Ja l ly (Pressure)

^® (-) $400 SUITS Never Give What You Can't Take Back (Centuiy Media)

'^\%-) PERPETUAL DEJUIISE Arctic (DSFA)

^3(-) PIGMEAT Shiny Shoes (Music&Words)

flB(-) RA-X Stekker (KK)

^^(-) SOLID GROUND Ground Zero {\N*Ï:*R*K Works)

1]g(-) QUEST FOR FIRE Keep It Burning (eigen beheer)

LUIGI RAMAZZOTTI (t) @bi jOi t * -^

FRET 3 2

met

The G a t h e r i n g

R o w w e n Hèze

The P i lg r ims

El len t e n Damme

e.v.a.

^e j a a r s a n s , nr« 4 me i , 1 9 9 7 , InterFRET? ht t | |$ / /www.pi .net /~spn