~ Home Is In My Head ~~ Home Is In My Head ~

IntroIntro

Dit dagboek wordt gemaakt door :

Svenja Simstone & Piper_Halliwel.

Hopelijk genieten jullie van ons gezamenlijke 2e dagboek  !

P.S.: Het forum topic op desims2.nl

OpmerkingOpmerkingAls er 2 tekstvakken in een dia staan, lees je best eerst

de tekst die rechtsboven staat en dan pas

de tekst onder de foto.

Anders zou er wel eens verwarring kunnen optreden. ;)

Nadat Taylor me uit de gevangenis had gekregen gingen we meteen onze spullen halen. We vertrokken die avond nog. Het was een heel eind rijden, maar toen ik het nieuwe huis – ons nieuwe huis – eindelijk zag had ik er gewoon geen woorden voor. Het was gigantisch en prachtig, perfect voor ons drietjes. De tijd was zo snel gegaan dat ik niet eens door had dat het al mijn 18de verjaardag was.

Taylor had voorgesteld om even met Kayleigh naar de speeltuin te gaan, een subtiele smoes om mij het huis uit te krijgen.Terwijl we weg waren, versierde hij het hele huis en bakte een verjaardagstaart.

Toen ik terugkwam met Kayleigh stond Taylor glunderend in de keuken. Er hingen enkele ballonnen in de kamer en op de tafel stond een pakje voor me klaar. De hele kamer rook naar de lekkere taart die aan het afkoelen was.

“Verrassing!” zei Taylor.Ik staarde hem verbaasd aan.“Je dacht toch zeker niet dat ik je verjaardag zou vergeten?”

In het pakje zaten verschillende spullen voor in bad. Zeepjes, kaarsjes, een handdoekje en kleine rozenblaadjes.

“Ik hoop dat je er blij mee bent. Vergeet vooral niet tussen de handdoek te kijken,” zei Taylor.

Ik ontdekte een klein doosje dat verborgen zat tussen de handdoek en opende het. Er zat een mooie, zilveren ketting in. Hij deed de ketting om m'n nek en ik ging meteen naar boven om in de spiegel te kijken.

Na het openen van de cadeautjes was het tijd om de taart , die ondertussen was afgekoeld, op te eten. Taylor had mijn lievelingstaart gemaakt en het was overheerlijk.

De dag vloog voorbij en mijn verjaardag liep op z’n eind. Kayleigh was al langer mogen opblijven dan gewoonlijk en nu was het hoog tijd voor haar om te gaan slapen. Ze wilde nog protesteren, maar Taylor had haar snel overtuigd. Hij knuffelde haar nog even en gaf haar toen aan mij.

Terwijl ik Kayleigh naar boven bracht zette Taylor beneden de radio op, deed de grote lampen uit en de kaarsen aan en zorgde zo voor een romantische sfeer. Dit in combinatie met de ballonnen, die er nog steeds stonden, zag er wel een beetje grappig uit.

“Ik dacht dat je nog niet moe was!” Zei ik al lachende tegen mijn dochter.Ze beantwoordde mijn vraag met een geeuw en ze lag al bijna te slapen op mijn schouder.Ik gaf haar ook nog een knuffel en een nachtzoen en legde haar toen in haar bedje.

Terug beneden kon ik net eens rondkijken naar alle kaarsjes voordat Taylor me in zijn armen trok en met me begon te dansen.Eerst begon ik bijna te lachen, maar hij trok me plots dichter tegen zich aan en onze gezichten waren maar een paar centimeter van elkaar verwijderd…

Ik keek in zijn ogen en even kon het me niet schelen hoe hij zou reageren. Ik leunde nog net wat verder naar voor tot onze lippen elkaar raakten.Hij reageerde wat verrast, maar al snel kuste hij me terug.

Hij liet me een beetje achterover leunen en ik hield mijn armen stevig om hem heen terwijl hij een hand op mijn onderrug legde om me te ondersteunen.Ik weet niet meer hoe lang we daar hebben staan zoenen, het kan 5 minuten zijn geweest, maar het kon net zo goed 2 uur zijn.

Uiteindelijk lieten we mekaar toch los en maakten we ons klaar om naar bed te gaan. Maar in de slaapkamer werden we geconfronteerd met een onverwacht probleem. Er stond namelijk maar 1 groot bed. Het huis had maar 1 extra slaapkamer en die was natuurlijk onmiddellijk naar Kayleigh gegaan. Hij had er echter niet meer aan gedacht dat wij nu in hetzelfde bed zouden moeten slapen.“Oh nee, Ginny het spijt me, hier had ik aan moeten denken!”

Hij bood meteen aan om in de woonkamer op de zetel te gaan slapen.“Taylor, ik vind het niet erg om samen in 1 bed te slapen en als er iemand op de zetel moet gaan liggen ben ik het. Dit is jouw huis, jij slaapt in jouw bed.”“Ok, als je zeker bent dat het geen probleem zal vormen zullen we in 1 bed slapen...”

We waren beiden erg moe van de verhuis, en vielen dus snel in slaap.M'n ogen vielen dicht en vlak voordat ik in dromenland belandde, voelde ik hoe Taylor zijn arm om me heen legde.

De volgende ochtend werd Taylor al vroeg wakker, terwijl ik besloot om wat uit te slapen. Ik had niet eens door dat hij opstond en naar beneden ging.

Terwijl ik nog even verder sliep, begon Taylor al aan het ontbijt. Hij had niet eens de tijd genomen om zich om te kleden, omdat hij me niet wou wekken.

Net toen Taylor de pannenkoeken op tafel zette, kwam ik de eetkamer binnen.

“Wauw, pannenkoeken! Ik dacht dat mijn verjaardag al voorbij was?” zei ik lachend.Taylor glimlachte terug.“Als je Kayleigh uit bed haalt kan ze samen met ons eten.”

Ik ging snel naar boven en trof Kayleigh tegen zichzelf pratend aan in haar bedje. Ze was waarschijnlijk al op mij aan het wachten. Om te voorkomen dat de pannenkoeken koud werden wachtte ik met haar aan te kleden en gingen we meteen naar beneden.

Taylors kookkunsten bleven me verbazen. Ik had nog nooit zo'n lekkere pannenkoeken gegeten. En ook Kayleigh at haar bordje in een recordtempo volledig leeg.

Na het ontbijt nam ik een douche. Door de verhuis had ik gisteren wat gezweet en het werd dus dringend tijd om me te wassen. Ik testte al een beetje zeep uit die Taylor me had gegeven en de hele badkamer rook naar de lekkere bloemengeur.

Terwijl ik aan het douchen was en de spiegels in de badkamer bewasemden, kleedde Taylor Kayleigh aan.In tegenstelling tot bij Thom, was Kayleigh meteen gek van hem, en ze vond het dan ook erg leuk dat hij haar zoveel aandacht gaf.

Net toen ik me had omgekleed klopte Taylor op de slaapkamerdeur.

“Kom maar binnen,” zei ik.

Taylor kwam binnen en vroeg of ik klaar was en of hij zich kon omkleden. Ik knikte en glimlachte naar hem terwijl ik de kamer verliet.

Nadat we ons allebei hadden omgekleed, nam Taylor me mee naar de eetkamer.

“Ik wilde graag iets met je bespreken.”Ik schrok ervan dat Taylor zo serieus was, maar zijn glimlach stelde me al snel weer gerust.“Ik heb een gebouw gekocht en zou er graag een restaurant openen met jou, als jij dat ziet zitten tenminste..”

“Natuurlijk! Waarom zou ik dat niet willen? Taylor dit is fantastisch! Het is wat je altijd wilde..”

Mijn reactie maakte Taylor erg blij, want hij stond meteen recht om me te omhelzen. En voor ik het wist, kuste hij me weer zoals de avond ervoor. Het zag ernaar uit dat we een koppel werden.

Een paar maanden gingen voorbij en het restaurant was helemaal af. Taylor nam me mee om een kijkje te nemen. Ik had het gebouw alleen maar langs de buitenkant gezien en was al onder de indruk.

Als eerste kwamen we aan in de inkomhal. Hier zou ik als gastvrouw onze klanten verwelkomen en hen een plekje in de zaal toewijzen. Ik zorgde ook voor de reservaties en beantwoordde alle telefoontjes.

De inkom was meteen verbonden met het restaurant, zodat ik de zaal in het oog kon houden.

De keuken was meer Taylors terrein. Hier kon hij naar hartenlust doen waar hij het beste in was: koken. Al van toen hij erg jong was droomde hij ervan om een eigen restaurant te openen, en die droom kwam nu eindelijk uit.

Na de rondleiding haalde Taylor een fles champagne boven zodat we konden toasten op ons restaurant.

“Laat de klanten maar komen!” zei Taylor lachend.

Taylors wens kwam uit. Er kwamen zelfs zoveel klanten dat het restaurant op de openingsdag al helemaal volzet was.

De klanten genoten van het lekkere eten, en met de hulp van onze bediening verliep alles vlotjes.

Niet enkel onze eerste dag zou succesvol zijn, want er stroomden al meteen telefoontjes binnen met reservaties voor de volgende middagen en avonden. De telefoon stond roodgloeiend en ik kon het amper bijhouden.

Intussen genoot Taylor met volle teugen in de keuken. Het was erg druk, en hij kon de hulp van een souschef zeker gebruiken, maar dat betekende niet dat hij zijn werk niet graag deed. De drukte en stress hoorden er nu eenmaal bij.

Onze eerste dag vloog voorbij en buiten enkele beginnersfoutjes liep alles gesmeerd. Alle klanten verlieten tevreden het restaurant en sommigen reserveerden zelfs al een tafeltje voor de volgende keer.

Taylor en ik waren gelukkig maar uitgeput en gaven elkaar nog een zoen voordat we naar huis vertrokken.

Het was al erg laat toen we thuiskwamen en de babysitter had Kayleigh al in haar bedje gelegd.

We gingen een kijkje nemen en zagen hoe ze rustig lag te slapen.

Na een erg lange dag gingen we maar meteen naar de slaapkamer. Zodra ik de deur dicht deed werd al snel duidelijk dat slapen nog even zou moeten wachten.Taylor trok me naar zich toe en begon me te kussen. Ik knoopte zijn hemd los en het belandde verloren op de vloer.

Zijn hemd bleef niet lang alleen. Taylor duwde me zachtjes achteruit tot ik tegen het bed botste. Tegen de tijd dat we effectief op het bed lagen hadden we alleen ons ondergoed nog aan.

Maar ook het ondergoed belandde al snel ergens in een hoekje. We trokken de lakens over ons heen en onze lippen vonden elkaar weer in het donker.

Een tijdje later viel ik moe en gelukkig in zijn armen in slaap. Deze keer was het gebeurd uit liefde en niet als een of ander afleidingsmanoeuvre Ik voelde me geliefd en veilig.

De maanden daarna verliepen erg rustig. Het ging geweldig in het restaurant, Taylor was fantastisch met Kayleigh, we waren gelukkig. Tot ik op een dag 's morgens opstond en me ziek voelde. Taylor belde vervanging voor het restaurant en ik bleef in m'n oude jogging thuis.Ik vroeg me af of ik iets verkeerd gegeten had, ik bracht bijna de hele dag op de badkamer door.

Ik had er niet verder naast kunnen zitten. Nadat ik me elke ochtend misselijk bleef voelen vond Taylor dat ik naar de dokter moest. Uit de testen bleek dat ik helemaal niet ziek was; ik was zwanger!

Nadat de eerste weken van misselijkheid voorbij waren kon ik weer aan het werk. De zaken gingen zo goed dat er een heel artikel over het restaurant werd geschreven. We stonden met z'n drietjes op de foto voor het restaurant.Taylor hield Kayleigh vast, deels omdat ze het zelf wilde en deels omdat mijn buikje al aardig in de weg zat.

We hadden nooit verwacht wat dat ene artikel allemaal teweeg zou brengen. In een andere stad had namelijk iemand het artikel , en nog belangrijker, de foto erbij, ook gezien.

“Taylor? Ginny? Krijgen ze samen een baby? Ik geloof dat ik dringend nog eens op restaurant moet gaan...”