48

RifRaf NL februari 2016

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Interviews met Fat White Family, Animal Collective, Aidan Knight, Daughter, Savages, Nonkeen, De Staat, Blackie & The Oohoos, Marble Sounds, Oaktree

Citation preview

Page 1: RifRaf NL februari 2016
Page 2: RifRaf NL februari 2016

‘ ‘STAFF PICKS’ ’BILBO RECOMMENDS

A LT E R NAT I V E ON L I N E R E C OR D S T OR E • BI L B OR E C OR D S . BE BI L B O • MG R . L A DE U Z E PL E I N 2 • B -3 0 0 0 L E U V E N

14,50€

14,00€

14,00€

14,50€

MONEY Suicide Songs

BALTHAZAR Thin Walls

12,50€

19,50€

14,50€

16,50€

BARKVoice Of Dog

OSCAR & THE WOLFEntity (Deluxe CD+DVD)

SKUNK ANANSIEAnarchytecture

JOHN CALEMusic For a New Society/M:Fans

(2CD)

ERIKSSON DELCROIX Heart Out Of It’s Mind

DAUGHTER Not To Dissapear

14,50€

17,00€

14,50€

14,50€

FAT WHITE FAMILY Songs For Our Mothers

SUEDE Night Thoughts

TRICKY Skilled Mechanics

SAVAGES Adore Life

12,50€ 15,50€

13,50€ 14,50€

15,00€

14,00€

14,50€

27,00€

BLOC PARTYHymns

ARNO Human Incognito

COASTSCoasts

DIIV Is The Is Are

VILLAGERS Where have You Been All My Life

NONKEEN Gamble

TY SEGALLEmotional Mugger

ANDRE BRASSEURLost Gems From The 70's

Page 3: RifRaf NL februari 2016

272jaargang 27 • feb ‘16

Af en toe komen er nog écht grensverleggende indierockbands uit het land

van de Union Jack, zoals Fat White Family. De heren deinzen er niet

voor terug om heel de Britse muziekindustrie te kakken te zetten door altijd

en overal hun eigen ding te doen en verschroeiende concerten te geven.

Zo is de band uitgegroeid tot the real big thing, en dit wordt bevestigd op

tweede langspeler ‘Songs For Our Mothers’. Het album kruipt even diep

in de kleren als de opwinding tijdens de concerten. Ondanks het feit dat

zanger Lias Saudi nauwelijks verstaanbaar is, doet de combinatie van

zijn verhullende kreun met de repetitieve, bijna trancy sound je onbewust

steeds opnieuw naar de repeat-knop zoeken. Het zware toerleven en ’t

overmatige druggebruik eisten al wel hun tol. Zo herstelt Lias momenteel

van pneumanie bij hun manager in Palm Springs, ver weg van alle drukte.

Animal Collective gaat zelfs al meer dan 15 jaar ontzettend hard, maar

anno ’16 lijken de heren min of meer verlost van de inspiratie-explosie die

hen typeert. ’Painting With’ (release: 19 februari) is Animal Collective op

dieet: terug naar de essentie. In het universum van Panda Bear, Geologist

en Avey Tare is die essentie sowieso heel weelderig en kleurrijk. ‘Painting

With’ klinkt daardoor meteen vertrouwd - de hyperkinetische melodieën

nemen je dadelijk op sleeptouw - maar het drietal heeft de bewijsdrang niet

meer die van voorganger ‘Centipede Hz’ een zware brok maakt. Het plezier

en de speelsheid komen weer op de eerste plaats en dat is de ware kracht

van Animal Collective - hoe kunstig het imago ook mag zijn.

04 SHOrTCUT04 KüKL’S OnrUSTIGe 10 (OF Meer)

05 AIDAn KnIGHT06 DAUGHTer08 AnIMAL COLLeCTIve10 SAvAGeS12 FAT WHITe FAMILy + [PIAS] nITeS14 nOnKeen16 De STAAT

HomegroWn18 BLACKIe & THe OOHOOS + We Are OPen20 MArBLe SOUnDS22 OAKTree23 revIeWS

28 revIeWS42 On STAGe42 ArTeFACT MUSIC FeSTIvAL44 ABBOTA46 KrAAK FeSTIvAL

alle rechten voorbehouden. niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

ColoFon

www.rifraf.bejaargang 27 nr. 272

rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba

v.u. Filip Saerensverschijnt niet in jan en augrifraf maart: uit op 03/03

redactieFilip Saerens

Adegemstraat 192800 Mechelentel 015/42.35.77

[email protected]

advertentiesMieke Deisz

Adegemstraat 192800 Mechelentel 015/42.38.76

GSM: 0485/[email protected]

deadline reservatie: 17/02

[email protected]

tel 015/42.38.76deadline: 20/02

medewerkersewoud Beirlant, Mischa Bludts, Boots, Georges Tonla Briquet,

Koen Ceulemants, Menno Claes, Johannes De Breuker, nena De Keersmaecker, Jonas De vrieze, Marc Demeyere, Michiel Denys,

Ward Dupan, Wannes Duponcheel, nel exelmans, Duan Gatto, Kristof

Hermans, Jamilia Knockaert, Pauline Libeert, robin Looyen, Pascal

nosenzo, Sofie nys, Filip Polfliet, Pieter Slangen, Toon Staes, Michiel van Meervenne, Joachim van Waes,

Joris vanden Broeck, Bram vermeersch

foto coverFat White Family: Steve Gullick

Animal Collective: Hisham Akira Bharoocha & Abby Portner

layoutPeggy Schillemans

[email protected]

drukkerijCorelio Printing

erpe-Mere

abonnementen1 jaargang (10 edities)

info: [email protected]ë: 20 € / europa: 25€

Be 85 3200 1337 9606BIC: BBrUBeBB

Met vermelding van naam & adres.U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

FAT WHITe FAMILy © Steve Gullick

Page 4: RifRaf NL februari 2016

Various Artists‘Hillbillies In Hell: Country Music’s Tormented Testament (1952-1974)’ (Iron Mountain Analogue Research)

Hoe heerlijk is deze verzamelaar! Songtitels als ‘The Needle’, ‘LSD’, ‘Jesus Is My Pusher’, ‘Satan’s Chauffeur’ en ‘Praise Lord Kükl’ zetten de toon. Obscure 45’s werden opgeblonken, restored en maken van Johnny Cash een watje. Onmogelijk én toch! Voer alvast voor wie de donkere versie van Dylans superbe radioprogramma ‘Radio Radio’ wil horen. Nu reeds verras-sing van het jaar én 100% guaranteed topcadeau!

Savages‘Adore Life’ (Matador)

Nog meer vuurwerk: Jehnny Beth imponeerde Kükl vanaf de eeste Savages-single (’12) omdat ze de postpunk-vibe levendig houdt. Al kent deze opvol-ger van hun debuut ‘Silence Yourself’ opvallend meer rustpunten.

Kanye West (ft. Kendrick Lamar)‘No More Parties in L.A.’ + ‘Real Friends’ (wereld weidse web)

Kanye dropte reeds twee tracks van dé opvolger van zijn klassieker ‘Yeezus’. Die heette ‘It Was So Help Me God’, vervolgens ‘Swish’ en recen-telijk (en finaal?) ‘Waves’. Laat maar komen Kanye! Wij zijn er klaar voor. Zeker met twee toptracks als deze!

Isaiah Rashad‘Smile’ (track, wereld weidse web)

Excellente rapper uit LA met al even excellente, verslavende track. Deze jongen mag een grote worden! Top Dawg Ent. - die ook Kendrick Lamar onder zijn hoede heeft - heeft dat reeds door en zet terecht volop in op Isaiah. Kükl ook!

Konono N°1 meets Batida‘Teaser’ (wereld weidse web)

Slechts een teaser op het web maar onze favoriete Congolezen – samen met Mbongwana Star uiteraard – zijn terug! En hoe: in een heilige alliantie met Portugees/Angolees Batida. Vuurwerk!

ANOHNI‘4 Degrees’ (wereld weidse web)

Net voor Kerst gedropt, maar het zal even duren voor iedereen mee is dat Anthony vanaf nu ANOHNI heet en dat hij een zij is geworden. Hudson Mohawke en Oneotrhix Point Never maken de verrassing compleet. Anthony, los je album ‘Hopelessness’ maar snel, Kükl recenseert hem wel!

Fatima Al Qadiri‘Battery’ (Soundcloud)

Na het Future Brown-avontuur gaat Fatima opnieuw solo. Ze loste reeds de eerste (ietwat mysterieuze) track uit ‘Brute’, opvolger van ‘Asiatisch’ (die titel!) die opnieuw via smaakmaker Hyperdub verschijnt.

Gaika‘Machine’ (mix tape, wereld weidse web)

Hij wordt het muzikale en elektronische antwoord op Basquiat genoemd en zal dra door Warp worden opgepikt. Zijn muziek is een heerlijke mix van grime, dance hall, garage, hiphop en r&b.

Emanuelle‘Free Hifi Internet’ (12”, Deewee Records)

Na Die Verboten en Klanken meer output op het label van de broertjes Dewaele. Emanuelle - Braziliaans en via Miami in Milaan beland - Klinkt als een stripped down versie van de vroegere Peaches.

Maki Asakawa‘Maki Asakawa‘ (Honest Jon’s)

De inmiddels overleden Japanse jazz/blues-singer-songwriter Maki Asakawa zou de perfecte soundtrack kunnen zijn bij een scene uit ‘Lost In Translation’. Bill Murray aan de single malt in een bar in Tokyo bijvoorbeeld. Haar muziek stoot af, trekt aan maar triggert vooral.

Liefs te beluisteren bij een Barve d’Or (7,5%), een goudblond bier van Brouwerij Verhaeghe uit het West-Vlaamse Vichte.

04

BELpOp BONANzA ROyALE & HEt GOudEN HORLOGE

Het mooie Belpopverhaal van Jan Delvaux en DJ Bobby Ewing blijft duren. Flashback. In 2013 lanceerden de heren de theatertour Belpop Bonanza. Dat was een voorstelling over de geschiedenis van de Belgische popmuziek, een kruising van een comedyshow en een rockumentary. Twee jaar later volgde Belpop Bonanza Bis. 80 voorstellingen hebben de heren ondertussen op de teller, pakweg 25.000 mensen bezochten de shows. De vraag is blijkbaar nog zeer groot, en om hieraan te voldoen pakken ze uit met Belpop Bonanza Royale, een marathoneditie met het beste uit beide Belpop-voorstellingen. Hier en daar herwerkt en nieuwe anekdotes zijn toegevoegd. Let op, slecht 5 keer staan de heren on stage: 9 februari in NTG (Gent), 21 februari in 30CC (Leuven), 23 februari in CCHA (Hasselt), 2 maart in AB (Brussel) en 21 maart in De Roma (Antwerpen). Bestel dat ticket dus! Delvaux en Ewing pakken trouwens ook uit met het nieuwe initiatief Het Gouden Horloge, een achievement award voor de vergeten of onbekende helden van de Belpop. De oude gloriën worden afgestoft, krijgen een jonge begeleidingsband aangemeten en worden voorzichtig op ’t podium gedropt voor een heuse concertreeks. Jan Delvaux en DJ Bobby Ewing introduceren steeds eerst de artiest aan de hand van beeld, muziek en memorabilia, daarna volgt het concert. De eerst in de rij is André Brasseur, the man with the golden organ! Hij verkocht maar liefst 6 miljoen exemplaren van ‘Early Bird Satellite’, mocht op de koffie bij James Brown en Claude François en speelde mee op de grootste successen van Vaya Con Dios. Een carrière-overzicht van de man verschijnt eind januari op cd en vinyl, de concertreeks start op 19 maart tijdens Leuven Jazz.

VERSE VIS zOEKt

Zeventiende keer gaat de bende van De Zwerver onder de noemer Verse Vis op zoek naar jonge, West-Vlaamse bands en artiesten. Yep, een concours dus met op 7 mei de finale in zaal De Zwerver. Dan worden ook de mooie prijzen voor de laureaat van de jury én van ’t publiek uitgereikt. De winnaar van de juryprijs opent op zaterdag Leffingeleuren, duikt twee dagen de studio in bij Serge Feys om één nummer volledig uit te werken, krijgt een fotoshoot door Karen Vandenberghe van Wannabes én een try-out-concert in de aanloop naar Leffingeleuren. De publieksprijs is dan weer goed voor een concert in Café De Zwerver. Alle geselecteerde bands krijgen trouwens sowieso ook professionele demofeedback. Iets voor jou of je band? Schrijf je vóór 16 maart in via vi.be. Go go go!

CONCOuRIOSO zOEKt

Tweede keer CONCOURIOSO, een muziekconcours voor Oost-Vlaams aanstormend talent. Een professionele jury dropt op 11 maart 5 finalisten op het podium van de concertzaal van Trefpunt. De winnaar wint een optreden op VOLTA (30 april, Vooruit), 2 dagen studiotijd, opent op 29 september op de museumzolder het vijfde seizoen van LIVEMUZIEK @ Alijn, … Interesse? Inschrijven maar! Dat kan alleen als je een Oost-Vlaamse muzikant of band bent. Alle leeftijden en alle genres zijn dan weer wel welkom. Inschrijven doe je tot 22 februari via vi.be. Succes!

SCHRIjF jE IN VOOR REd BuLL MuSIC ACAdEMy

Zin om met ongeveer 40 beloftevolle muzikanten in het Canadese Montréal samen te werken met de groten der aarde? Zet je dan schrap voor de 18de editie van Red Bull Music Academy, dit najaar. Op het programma staan een reeks optredens, club nights, tentoonstellingen, muziekworkshops en lezingen. Producers,zangers, muzikanten en dj’s van over de hele wereld komen er samen. Veel oud-studenten van de Academy luisteren trouwens naar mooie namen zoals Flying Lotus, Hudson Mohawke, Nina Kraviz, Jamie Woon, Katy B, … Landgenoten zoals San Soda, Compuphonic en DJ Hiele kregen er les van iconen zoals Bob Moog, Tony Visconti, Brian Eno, Nile Rodgers, Erykah Badu, Bootsy Collins, Richie Hawtin, Q-Tip, Sly & Robbie, M.I.A., … Ben je muzikant, dj, producer of songwriter? Grijp je kans en schrijf je vóór 7 maart in via apply.redbullmusicacademy.com/#.

Page 5: RifRaf NL februari 2016

aidan Knighttekst Jonas De Vr ieze I foto Francesca Jan A l len

Geen esdoorns te spotten,

noch een wilde houthakker

die met beren aan het

vechten is terwijl hij naar

ijshockey kijkt op tv. Aidan

Knight ontkracht alle

Canadese stereotypes in

één oogwenk. De in folkrock

grossierende singer-

songwriter, in de studio en

live ondersteund door een

band, neemt ons op z’n

derde plaat ‘Each Other’

wederom mee in z’n uiterst

intieme bubbel.

trial and error

Knight bevindt zich in Brussel, in tijden van terreurdreiging vier, voor de geplande uitverkochte show in Huis 23 van AB, maar die is helaas gecanceld. Geen zorgen, hij komt samen met z’n band nog tweemaal terug naar AB. Hoe reageren ze in Canada op de gebeurtenissen?Aidan Knight: “Na de aanslagen in Parijs overweegt onze overheid om een pak minder vluchtelingen in het land te laten en dat is geen goeie beslissing in mijn ogen. Voor de terreuraanslagen was dat helemaal geen probleem. In Noord-Amerika gebeuren op dit moment rare dingen. Een groep mensen is nu wantrouwig tegenover de moslims en in mijn buurt is er zelfs een moskee in brand gestoken. Wat mij betreft mocht mijn show hier vanavond gerust doorgaan. De kans dat zoiets nog gaat gebeuren is heel klein, maar het is belangrijk dat mensen met een veilig gevoel naar een optreden komen dus ik versta de beslissing. Ik speelde eerder deze week enkele optredens in Berlijn en ik vond het eigenlijk heel bevrijdend om op het podium te staan. Op plaatsen waar kunst, rock-‘n-roll of eender welke vorm van

Aidan Knight‘Each Other’Full Time Hobby/Konkurrent

Acht nummers kort is de derde worp van Aidan Knight en meer heeft de Canadees niet nodig om te overtuigen. Samen met

z’n band neemt hij een tripje richting sentiment en schakelt hij daarvoor de hulp in van producer Marcus Paquin, bekend van onder meer The National en Arcade Fire. Bij het begin van titeltrack ‘Each Other’ klinkt het alsof Knight vlak voor je neus staat te zingen maar wanneer de andere muzikanten erbij komen gaat het nummer heel wijd en creëren ze een soort aparte sonische ruimte. Het prachtige ‘All Clear’ en het emotionele ‘What Light (Never Goes Dim)’ rekenen we bij de hoogtepunten van het album. De vele lagen zorgen voor ambitieuze, niet voor de hand liggende songs en maken van ‘Eacht Other’ een eerlijke, uiterst intieme en melancholische plaat die wederom bewijst dat lengte weinig uitmaakt. (jdv)

culturele uiting plaatsvinden hoort geen geweld. Tenzij de sfeer erbij past natuurlijk. Ik ben al veel naar ruige optredens geweest waar mensen in de pit helemaal wild gingen.” Een groot contrast met je eigen songs. Hou je dan van zware muziek?Aidan: “De eerste band waar ik ooit fan van was, was The Clash en zo ontdekte ik ook bands als Black Flag. Toen ik veertien jaar was ging ik vooral naar lokale groepen die diy-shows organiseerden. Meestal waren dat dan ook punkoptredens. Die shows hebben me geïnspireerd om zelf muziek te beginnen maken. Toen ik die bands aan het werk zag dacht ik dat ik ook in verschillende steden zou kunnen optreden. De muziek die ik nu maak heeft weinig met punk te maken, maar ik heb veel van die optredens geleerd. Het mooie aan het laatste decennia is dat muziek enorm toegankelijk is en je fan kan zijn van veel verschillende genres. Maar iedereen heeft wel een verborgen liefde voor een of andere groep.”

De stekker eruitVertel eens hoe de nieuwe plaat ‘Each Other’ tot stand is gekomen. Aidan: “Het heeft me heel wat werk gekost om het album te maken. Wanneer ik een nieuw project start dan begin ik altijd met een blanco blad. Ik link het dus niet met het werk dat ik eerder deed en ik zoek dingen die ik zelf interessant vind. Mijn ideeën hebben weinig te maken met een genre dus er kan van alles uitkomen. Ik hou erg van de handelingen die

bij muziek maken komen kijken. Dan zit ik meestal helemaal in m’n eentje met een koptelefoon op in een kamer nieuwe technieken te proberen en geluiden te ontwerpen en vooral daarin ook te falen. Ik ben goed in geluiden creëren. Waar ik absoluut niet goed in ben is nadenken over wat ik op een nieuwe langspeler ga doen en anticiperen hoe mensen daarop gaan reageren. Een deel van mijn brein zegt dan dat niemand m’n muziek gaat appreciëren en dat is een verschrikkelijk gevoel waar ik moeilijk vanaf geraak.”Ben je dan vooral bang om je songs aan andere mensen te laten horen?Aidan: “Nee, ik hou er zelfs van dat mensen naar mijn muziek luisteren en dat ze er een connectie mee maken en er iets bij voelen. Zelfs als ze er pissed off van worden vind ik het oké. Daar ligt het probleem dus niet. Ik wou na twee dagen in de studio de stekker eruit trekken omdat ik vond dat het niet vlotte. Het maakte me boos en depressief. Gelukkig viel alles in z’n plooi en ben ik heel tevreden met ‘Each Other’. Maar uiteindelijk hebben we na de opnames in alle vriendschap met z’n vijven beslist dat we niet samen doorgaan met dit project. Ik heb nu wat vrienden opgetrommeld en met hen vertrek ik binnenkort op tour.”Benieuwd!

ON STAGE15/02 AB Zaal I Brussel (w/ Half Moon Run) 24/02 La Péniche I Lille (FR)12/03 Le Grand Mix I Tourcoing (FR) (w/ Half Moon Run)09/05 AB Club I Brussel

Page 6: RifRaf NL februari 2016

Daughter 06

tekst Jonas De Vr ieze I foto Francesca Jan A l len

Daughter staat erom

bekend gevoelige snaren

te raken met duistere

folktronica-nummers. Het

Londense trio trok de

plas, belandde zo in New

York en nam er de tweede

langspeler op. Het beestje

heet ‘Not To Disappear’ en

het drietal is in ’t land om er

alles over te vertellen.

De lange bevalling van een gigantische baby

Terwijl Elena Tonra braaf de avond in haar hotelkamer doorbracht, waren Igor Haefeli en Rémi Aguilella te vinden in een van de vele kroegen die Brussel rijk is. Gevolg: je kan het Belgisch abdijbier nog uit de ogen van het mannelijk deel van de band scheppen terwijl het vrouwelijk segment er geheel fris en monter bijzit. Met een kopje thee erbij, uiteraard. Vinden jullie de tijd tussen het afwerken van het album en de release een moeilijke periode? Of zijn jullie blij dat de plaat nog eventjes alleen voor jullie is?Igor Haefeli: “We genieten echt van deze tijd waarin we interviews mogen doen. Alles is al een tijdje gemasterd en

Igor: “We wisten deze keer veel beter hoe de nummers eruit zouden zien nog voor we de studio ingingen. Eerst werkten we immers anderhalf jaar aan de songs en probeerden we andere ideeën uit.” Jullie trokken naar New York om verder aan de opvolger te werken. Moesten jullie even weg uit Londen?Igor: “Ja, de periode waarin we nieuwe dingen aan het uittesten waren vond plaats in onze thuisbasis en we hadden de indruk dat we in cirkels aan het lopen waren. Die tijd was niet altijd rozengeur en maneschijn. In Londen zaten we wat vast en omdat we er ook wonen waren we snel afgeleid. We vonden het dus een goed moment om naar New York te gaan. Het deed deugd om eens in een andere stad te werken.”

we werkten tot het laatste moment aan ‘Not To Disappear’ - tot er mensen rond ons zeiden dat het genoeg was geweest. In de studio staan we niet stil bij wat we aan het doen zijn want dan zitten we heel diep in het proces. Nu we niets meer aan de muziek kunnen veranderen is het leuk om een stap terug te zetten en een moment van reflectie te hebben.” Zijn jullie deze keer anders te werk gegaan?Elena Tonra: “Bij de vorige plaat hebben we wat pech gehad. We hadden toen ook helemaal de luxe niet die we nu hebben. Ons debuut voelde voor mij aan als een puzzel waar we van veel verschillende fragmenten één geheel moesten maken. Dit keer hebben we alles in één take opgenomen op dezelfde plaats en dat is eraan te horen. Nu klinkt het niet meer alsof we ons album opnamen onder een dekentje in de zetel van de woonkamer.”Rémi Aguilella: “Tegenwoordig hebben we een eigen repetitiehok waar we muziek kunnen schrijven en demo’s opnemen. We kunnen er dag en nacht naartoe. Bij de opnames van ons debuut moest ik soms wachten tot in de studio alvorens ik een idee kon uitproberen. Nu kon ik gewoon naar onze uitvalsbasis om mijn drumpartijen eens uit te proberen. Dat heeft me echt geholpen om onze opvolger beter te laten klinken.”

Elena: “Er was een goeie creatieve spanning tussen ons drie, maar we hebben vaak met onze hoofden tegen de muur gebotst, en vooral ook tegen elkaars hoofden. Het is ons doel om altijd het beste dat we kunnen te maken dus hebben we onze tijd ervoor moeten nemen. Het was een goed maar zwaar proces. Het voelde aan als een lange bevalling van een gigantische baby.”Nicolas Vernhes (bekend van onder meer The War On Drugs en Animal Collective) zat deze keer achter de knoppen. Welke richtlijnen gaven jullie hem?Elena: “Het was heel belangrijk dat Nicolas er even hard bij betrokken was als wij. We hadden iemand nodig die van buitenaf eens zijn visie gaf. Hij gaf enkele ideeën en voegde hier en daar wat kleine dingen aan onze muziek toe waardoor deze plaat toch anders aanvoelt.” Igor: “Daughter is geen popband waar de producer de baas is en waar iedereen zijn take doet en dan vertrekt. Nicolas werd mee ondergedompeld in onze gekke wereld waarin we non-stop over geluiden praten.”‘Not To Disappear’ is grootser, misschien zelfs bijna theatraal. Was het een bewuste keuze om het album zo te laten klinken?Rémi: “Het klinkt zo omdat we veel getourd hebben.

Page 7: RifRaf NL februari 2016

tekst Jonas De Vr ieze I foto Francesca Jan A l len

De lange bevalling van een gigantische baby

De tracks van de eerste langspeler klonken op het podium immers wat luider. We waren in de studio dus beïnvloed door onze eigen live-sound.” Igor: “Ik weet niet of theatraal de juiste benaming is. Het was alleszins niet onze bedoeling om te experimenteren. We volgden ons muzikaal instinct.”

Guestlist voor de koffietafelWie zijn de muzikale ouders van Daughter?Igor: “Remi (die net om een nieuw kopje thee is, jdv) zou Mark Knopfler zeggen maar daar gaan wij niet met akkoord. Elena en ik houden erg veel van Jeff Buckley, dus hij mag onze papa zijn. Zijn muziek heeft een zekere grandeur en dat bevalt ons wel. Maar zonder up our own ass te zijn, we hebben zoveel verschillende invloeden en daarmee proberen we iets te creëren dat toch anders is. Ik weet dat we het warm water niet hebben uitgevonden, maar onze mix van verschillende genres zorgt ervoor dat we ons eigen ding hebben. Vooral de mengeling tussen elektronica en de rockier stukken gecombineerd met de heel persoonlijke songwriting is iets wat je niet vaak tegenkomt. En als mama misschien Beyoncé?”Elena: “Ja! Ik hou erg veel van haar. Op een dag ga ik zeggen fuck it, nu ga ik dansen als Beyoncé.” Een van de dingen die bij muziek komt kijken zijn videoclips. Jullie hebben een fantastische clip voor de eerste single van het nieuw album ‘Doing The Right Thing’. Wat is het verhaal erachter?Elena: “We hadden twee regisseurs, Iain Forsyth en Jane Pollard. (Ze regisseerden onder andere ‘20,000 Days On Earth’, de film over en met Nick Cave, jdv) Samen met Stuart Evers werkten ze drie verhalen uit gebaseerd op de lyrics die te vinden zijn op ‘Not To Disappear’. Het drietal heeft z’n eigen interpretatie aan onze teksten gegeven. ‘Doing The Right Thing’ gaat over dementie en oud worden en de makers hebben het thema met een andere visie benaderd dan ik. Het resultaat is ongelofelijk mooi.”Zijn jullie dan bang om oud te worden?Elena: “Ik ben niet bang om dood te gaan, maar dus wel om oud te worden. Dementie jaagt me echt schrik aan. Ik zie mezelf ook niet als een oud vrouwtje.”Rémi: “Mijn grootste zorg is om mensen te verliezen. Dat is iets waar ik regelmatig aan denk. Laten we nu een weddenschap aangaan over wie van ons het langst zal leven.” (lacht) Igor: “Ik denk vaak aan welke muziek er zal gespeeld worden op mijn begrafenis. Mijn grootvader stierf onlangs en hij plande zijn begrafenis tot in in het laatste detail. Hij stelde de guestlist op van wie aan de koffietafel mocht komen en welke wijn er moest geschonken worden. Volgens mij was hij de best-op-de-dood-voorbereide-man ooit.” Elena: “Ik heb ook al wat dingen gepland. Na de crematie mag mijn as omgetoverd worden tot een kleine diamant. Hopelijk is er tegen dan nog iemand die me graag ziet en mag hij het steentje dan aandoen als ring rond z’n vinger. Tot hij zelf sterft en dan word ik met hem begraven. Als ik zulke dingen aan het plannen ben besef ik hoe eindig het leven is. Onze muziek is dan wel blijvend en ik vind het een mooie gedachte dat dat blijft verder leven.”Igor: “Zo denk ik niet over muziek. Muziek is niet hoofdzakelijk om herinnerd te worden. Als iedereen stopt met naar onze nummers te luisteren de dag dat ik er niet meer ben dan zou ik het niet erg vinden. Ik vind het een leuk idee dat de muziek die we maken voor iemand iets betekent. Als we een slecht optreden gegeven hebben en er is achteraf één iemand uit het publiek die weggaat met een goed gevoel dan is dat genoeg voor mij. Ook als al de anderen er niets aan gehad hebben.”

Daughter‘Not To Disappear’4AD/Beggars

De krassen in onze ziel zijn nog niet helemaal genezen na Daughters eerste worp ‘If You Leave’ en daar is al

een opvolger. ‘Not To Disappear’ klinkt nog grootser en nog dramatischer dan het debuut uit 2013. Opener ‘New Ways’ zet de toon en grijpt je met z’n intensiviteit meteen naar de keel. Eerste single ‘Doing The Right Thing’ ademt diezelfde zware sfeer, voeg daar nog wat gitzwarte tekstuele brutaliteit aan toe en het duistere plaatje is helemaal compleet. Zangeres Elena Tonra staart in tegenstelling tot de voorganger niet enkel naar haar eigen navel, maar kaart nu ook globale onderwerpen als dementie aan. Vreemde eend in de bijt is het uptempo ‘No Care’. Maar erg vrolijk word je niet na het beluisteren van het album, maar het hoeft daarom niet in te boeten aan schoonheid. De weemoedige vocals, de ijzige gitaren en de grootse drums creëren in ‘Not To Disappear’ een bijzonder koud landschap dat je niet meteen uit je warme kleren krijgt. (jdv)

ON STAGE10/02 AB I Brussel - sold out

TURNHOUTSEBAAN 286B-2140 BORGERHOUT (ANTWERPEN)

WWW.DEROMA.BE+32 (0)3 600 16 60

19MRT LEE “SCRATCH” PERRY

25FEB BOUBACAR TRAORÉ

31MEI

GRAHAM NASHTHIS PATH TONIGHT TOUR

1JUN DANIEL ROMANO

18FEB

ERIKSSON DELCROIXHEART OUT OF ITS MIND

19FEB ISBELLS

3MRT

ANSATZ DER MASCHINE+ I AM OAK (DUBBELCONCERT)

23MRT EEFJE DE VISSER

16MRT MACEO PARKER

8APR

JOOLS HOLLAND& HIS RHYTHM & BLUES ORCHESTRA

29MRT FAT FREDDY’S DROP

13APR BENT VAN LOOY

1APR THE RHYTHM JUNKS

Page 8: RifRaf NL februari 2016

animal ColleCtive 08

in terv iew N ico las A ls teen I ver ta l ing/herwerking Mich ie l Denys I foto Tom Andrew

Dichter bij de

schilderkunst

Voor de eerste keer in

vijftien jaar tijd lijkt Animal

Collective afstand te nemen

van de inspiratie-explosie

die de leden typeert.

‘Centipede Hz’ uit 2012

bevatte heel veel ideeën,

maar te weinig songs

bleven hangen. Het nieuwe

album, ‘Painting With’

(release: 19 februari), is

Animal Collective op dieet:

terug naar de essentie. In

het universum van Panda

Bear, Geologist en Avey

Tare is die essentie gelukkig

heel weelderig en kleurrijk.

‘Painting With’ klinkt

daardoor meteen vertrouwd

- de hyperkinetische

melodieën nemen je dadelijk

op sleeptouw - maar het

drietal heeft de bewijsdrang

niet meer die van ‘Centipede

Hz’ zo’n vermoeiende plaat

maakte. Het komt misschien

door de verse buitenlucht,

want geen enkel lid woont

nog in New York, een stad

die lang de identiteit van de

groep mee bepaalde.

Noah Lennox aka Panda Bear: “Ik heb amper vrienden in New York … Een deel van de New Yorkse scene uit de jaren 2000 is naar Californië verhuisd. Leven in New York was onmogelijk geworden. Zelfs in Brooklyn zijn de huurprijzen torenhoog geworden. Het is werkelijk onbetaalbaar. En dan kijkt iedereen naar andere steden. Mensen hebben onze groep lange tijd beschouwd als een puur New Yorks product, maar vandaag is alles anders. We hebben onze banden met de stad doorgeknipt. De bruggen zijn opgeblazen …”Denk jij nostalgisch terug aan de tijd in New York?Noah: “Absoluut niet. Ik heb mij er geamuseerd en ik ga er af en toe voor een paar dagen op bezoek. Langer blijven interesseert me niet. Ik heb zelfs een paar slechte herinneringen overgehouden aan mijn leven daar. Voor muziek en sport is het een buitengewone stad, voor de rest is het een grootstedelijke jungle. Je moet uit het goede hout gesneden zijn om daar te overleven.”

De twee-in-een-aanpakVroeger was Animal Collective een kwartet. Waarom is Deakin (Joshua Dibb) er niet meer bij?Noah: “Hij behoort op dit moment inderdaad niet tot Animal Collective, maar niets sluit zijn terugkeer uit. Het zou me niet verwonderen moest hij er op een volgende plaat terug bij zijn. Animal Collective is een dynamisch geheel. Bandleden komen en gaan sinds het begin van ons avontuur. Toen we dit album voor het eerst bespraken, werd Deakin helemaal opgeslorpt door zijn andere projecten. Hij wou die eerst op zijn tempo afwerken en we hebben hem die ruimte gegeven. We bellen trouwens regelmatig, dus we blijven vrienden.”

Hoe is deze plaat eigenlijk tot stand gekomen, gezien jullie langeafstandsrelatie?Noah: “Het begon met enkele smsjes. Dave (aka Avey Tare) stuurde me op een avond een bericht waarin hij me de opdracht gaf om enkele woorden of begrippen op papier te zetten: ideeën waaraan we ons creatief proces zouden vasthaken. We hebben Brian (aka Geologist) tijdens dat proces er bij betrokken en dan hebben we een versnelling hoger geschakeld. Uit onze brainstormsessies hebben we de concepten cirkel, oermens, Beatles, dinosaurus, Ramones en elektronisch weerhouden. Het waren geen referenties, eerder impulsen, leidmotieven waarin we een bepaalde gevoelstoestand of energie wilden kanaliseren. Daarna hebben we ons allemaal een uitdaging opgelegd: we moesten afzonderlijk negen stukjes muziek componeren. “De eerste keer dat we elkaar fysiek ontmoetten, was op neutraal terrein in Asheville, North-Carolina. In die bewoording klinkt het als een verdachte drugsdeal, maar we kozen die plaats omdat dat het op het snijpunt lag van onze verblijfplaatsen. In die tijd was ik op een Panda Bear-tour en ik trad op in Nashville, Tennessee, vlakbij North-Carolina. In Asheville legden we onze stukjes muziek bij elkaar als een puzzel. Die assemblage verliep verrassend vlot. Twee maanden daarna doken we de studio in om de nummers op te nemen. “We wilden ook meer aandacht besteden aan de zang. Op mijn laatste soloalbum staat een nummer dat ‘Boys Latin’ heet waarin de vocale harmonieën zich langzaamaan opstapelen. Ik wou die techniek verfijnen met Animal Collective. Daarom zijn we op zoek gegaan naar een techniek

Page 9: RifRaf NL februari 2016

in terv iew N ico las A ls teen I ver ta l ing/herwerking Mich ie l Denys I foto Tom Andrew

ON STAGE01/04 Botanique I Brussel (w/ GFOTY) – sold out

waarbij twee stemmen die elkaars uitersten zijn toch mooi samenvallen. Die twee-in-een-aanpak heeft ons tijdens de opnames volledig in de ban gehouden.”Waar komt jouw obsessie met vocale harmonieën eigenlijk vandaan?Noah: “Het begon in mijn kindertijd. In de lagere school in Pennsylvania maakte ik deel uit van een koor. Ik herinner me dat we de nummers opsplitsten in verschillende stukken. Daardoor leken de melodieën werkelijk alle kanten uit te gaan. Toch bleef het duidelijk wie wat zong. Dat is me tot op vandaag bijgebleven. Ook de zang van de Amerikaanse componist Moondog fascineert me al een tijdje. Ik weet niet in welke mate we mijn zang met zijn oeuvre kunnen vergelijken, maar hij sprak altijd tot mijn verbeelding.”

KubismeJe hebt twee prestigieuze gastmuzikanten kunnen strikken voor ‘Painting With’. De saxofonist Colin Stetson, bekend van samenwerkingen met Arcade Fire, Tom Waits en Bon Iver, speelt op ‘FloriDaDa’. Daarnaast voorziet niemand minder dan John Cale het nummer ‘HocusPocus’ van drones. Hoe ben je bij heb terecht gekomen?Noah: “We hadden een brug nodig op ‘FloriDaDa’ om alle afzonderlijke stukjes aan elkaar te kunnen lijmen. We wilden koperblazers integreren dus hebben we meteen Colin Stetson opgebeld. We zijn namelijk verzot op zijn werk. Hij maakte zich vrij om ons in de studio te vergezellen en enkele uurtjes later was het al gefikst. Hij is echt een ongelofelijke saxofonist. John Cale kenden we via de zus van Dave. Zij regisseert en filmt zijn performances. Aanvankelijk zou hij viool spelen op ‘HocusPocus’. Dat heeft hij ook gedaan, maar het werkte niet. Dan is hij maar beginnen improviseren op de synthesizer en verschillende, gemanipuleerde instrumenten waardoor hij de meest vreemde geluiden in het leven riep. Die experimenten hoor je op ‘HocusPocus’ en tijdens de overgang naar het volgend nummer, ‘Vertical’.”Jullie album heet ‘Painting With’. ‘FloriDaDa’ is een duidelijke knipoog naar het dadaïsme. Bovendien komt het album in de winkel met drie verschillende covers, allemaal van de hand van de schilder Brian DeGraw. Kunnen we een parallel trekken tussen de muziek van Animal Collective en schilderkunst?Noah: ”Zeker weten. Vandaag voel ik me bijvoorbeeld een beetje als een schilder die zijn penselen hanteert zonder te weten hoe hij de praktijk naar theorie moet vertalen, iemand die zich laat leiden door zijn ideeën en buikgevoel. Ik ben namelijk niet in staat om mijn muziek

in een partituur te gieten. Meer zelfs: als je me vraagt om een la majeur te spelen op gitaar dan moet ik al heel lang nadenken voor ik mijn vingers op de snaren zet. Maar ik speel dat akkoord wel dagelijks, puur op intuïtie. Laten we zeggen dat ik geen enkele muzieknoot op papier zet als ik voor Animal Collective componeer. Ik componeer vanuit mijn gevoel en mijn muziek is een instant transcriptie van abstracte emoties. Wij praten ook over onze muziek met een woordenschat die we van de schilderswereld geleend hebben, over nieuwe klankpaletten en geluidstexturen bijvoorbeeld. Dat heeft ons dichter bij de schilderkunst gebracht. Kubisme heeft bijvoorbeeld een belangrijke invloed op onze manier om songs te benaderen en te creëren.”

Animal Collective‘Painting With’Domino Records/V2 Records

Animal Collective heeft misschien wel zijn meest toegankelijke plaat gemaakt tot op datum. ‘Painting With’ kent namelijk maar één tempo en richting:

supersonisch snel en rechtdoor. Daardoor is dit album niet bepaald vooruitstrevend geworden, maar het geluid van Animal Collective is zo herkenbaar en uniek dat dat niet altijd hoeft. Integendeel, na het te ambitieuze ‘Centipede Hz’ is ‘Painting With’ opnieuw een album geworden dat plezier op de eerste plaats zet. En dat is misschien wel de essentie van de band. Speelsheid is immers de ware kracht van Animal Collective, hoe kunstig het imago ook mag zijn. Iedereen is opnieuw welkom in het fluorescerende pretpark. (dm)

Release: 19 februari

Page 10: RifRaf NL februari 2016

10

tekst Johannes De Breuker I foto Co l in Lanesavages

al onze songs zijn redelijk vrolijk

Na eerst een legendarische

livereputatie op te bouwen,

kwamen Savages in 2013

met het verschroeiende

‘Silence Yourself” op de

proppen. Op dat debuut

vereeuwigde het Britse

viertal de rauwe live-energie

en snoerde het menig

muziekliefhebbers de mond.

Voor ’Adore Life’ gooien

Savages het nu over een

hele andere boeg, zonder

aan intensiteit in te boeten.

“We zijn opener geworden,”

verklapt frontvrouw Jehnny

Beth. “Dat voel je ook in

onze muziek.”

“Wil je een mes?” vraagt de ober aan Jehnny wanneer hij haar een appel overhandigt. “No, I’ll bite!” grapt de zangeres van Savages. Meteen is de toon gezet. Hoe serieus en intens de band tijdens optredens ook overkomt, des te ontspannen zijn Jehnny Beth (zang) en Ayse Hassan (bas) vandaag. Maar het dagje interviews doen heeft ook zijn tol geëist. “Ik kan me even niet zo goed concentreren,” vertelt Jehnny. “Daar komen de drankjes. Dat zal helpen!” “Interviews zijn vermoeiend,” gaat Jehnny zuchtend verder. Het tweetal heeft dan ook al bijna een werkdag lang de pers non-stop te woord gestaan. “Alles staat op het album. Vaak lijkt het alsof ik de plaat moet ondertitelen. Als je wil weten waar ‘Adore Life’ over gaat, moet je gewoon de teksten lezen. Meer kan ik daar niet over vertellen. We maken toch geen obscure muziek? Volgens mij zijn we zeer direct en is onze boodschap helder. Het is een bericht dat iedereen op zijn eigen manier kan gebruiken.”

ChangesNet zoals ’Silence Yourself’ is ’Adore Life’ inderdaad weer intens en direct, toch zijn er heel wat verschillen. Ayse Hassan: “Klopt. ’Silence Yourself’ gaf ons de kans om ons verhaal aan de wereld te vertellen, om met mensen van overal te praten. Dat vond ik geweldig. Al die ontmoetingen en ervaringen veranderen je leven. De afgelopen twee tot drie jaar ben ik daardoor hard veranderd.”Jehnny Beth: “Wij allebei! (denkt na) Ik hou van de idee van verandering. Binnen twee jaar naar jezelf terugkijken en je bijna niet meer herkennen, dat vind ik een aangenaam gevoel. Een teken van positieve evolutie. Het is toch gruwelijk als je binnen tien jaar moet constateren dat je niets bent veranderd?”Hoe vernieuwt de band zich dan?Jehnny: “Geen idee. Dat kan je niet echt plannen. Deels heb je die verandering zelf in de hand en deels komt dat door je omgeving. Nadat we ’Silence Yourself’ hadden opgenomen wisten we snel weer wat we daarna wilden doen. Na het touren

kropen we dan ook onmiddellijk in de studio. Het voelde alsof ’Silence Yourself’ een broertje nodig had. Of een zusje.”Interessante metafoor.Jehnny: “De ene plaat kan niet zonder de andere. Ik zie de albums als een continuïteit, niet als tegenhangers. ’Adore Life’ is hierdoor humaner en genereuzer dan ’Silence Yourself’. We zijn opener geworden en dat voel je in onze muziek. Je mag niet vergeten dat we elkaar voor Savages niet echt kenden en na drie maanden al onze eerste show speelden. Touren heeft ons dichter bij elkaar gebracht en die band proberen we nu zorgvuldig te behouden.”Waarom hebben jullie ’Adore Life’ dan niet live opgenomen, zoals het vorige album? Voor een hechte band is dat toch vaak interessanter? Ayse: “’Silence Yourself’ was een soort snapshot waarop we onze livesound wilden vatten. Met ’Adore Life’ hadden we weer tijd en wilden we er iets meer productie aan toevoegen. Voor ’Silence Yourself’ hadden we ook de nummers al. Nu gingen we de studio in en moesten we al het materiaal nog schrijven, én een manier vinden om dat te doen.”Jehnny: “We hebben alles eerst live opgenomen om dan weer vanaf de drum alles op te bouwen. Als producer (Johnny Hostile, jdb) heb je ballen nodig om zo’n hechte groep uit elkaar te trekken om alles apart op te nemen. Voor je het weet destabiliseer je zo de groep, maar gelukkig gebeurde dat niet. (denkt na) Je kan weinig experimenteren als je met z’n allen in de studio bent. Nu kon iedereen op verkenning gaan, het geluid finetunen en samen voor een rijkere sound zorgen.”

BalladsOmdat de nummers van ‘Silence Yourself’ zich vooral op het podium vormden, had het publiek een betrekkelijk grote rol in het creatieve proces. Hoe belangrijk waren de fans voor het nieuwe album?Ayse: “We hebben altijd al een open relatie met het publiek gehad. Dat houdt alles fris en opwindend. Die gedeelde

Page 11: RifRaf NL februari 2016

tekst Johannes De Breuker I foto Co l in Lane

al onze songs zijn redelijk vrolijk

ervaring zorgt ook voor een goede band met de mensen die van je muziek houden.” Jehnny: “Onze fans hebben ons van het prille begin zien evolueren en nieuwe dingen zien uitproberen. Je kan online gaan en verschillende versies van ‘Shut Up’ vinden, zelfs een heel oude versie die we ergens in een bunker in Manchester spelen. We schamen ons daar niet voor. Dat hoort er allemaal bij! Juist daarom wilden we het nieuwe materiaal ook eerst in New York testen.”Hoe verliep dat?Jehnny: “Dat was opwindend! Na zes maanden in isolement aan dat album te werken ben je best benieuwd. Hoe gaat het publiek reageren? Gelukkig verliep alles heel goed. De concerten die in New York waren gepland verkochten in een uur uit. Sommige bezoekers konden zelfs na de eerste show de teksten van de nieuwe nummers al meezingen. Het publiek was echt enthousiast en begripvol! (denkt na) Al is het creatieve proces helemaal van ons, je hebt altijd nog dat podium. Zelfs al is je album meer geproducet... het is on stage dat het moet gebeuren.”Jullie klinken live altijd heel intens en soms zelfs boos. Kunnen jullie ook opgewekte nummers maken?Jehnny: “Oh, dat kunnen we! We hebben al duidelijk bewezen dat we het kunnen... aan onszelf dan toch. (lacht) We wilden gewoon geen album maken met ballads. We wilden een harde rockplaat maken.”Hoe zou een ballad van Savages dan klinken?Jehnny: “Luister maar eens naar ’Adore’.”Echt opgewekt klinkt die track niet.Jehnny: “We proberen telkens dat contrast tussen helderheid en duisternis op te zoeken. Bijvoorbeeld door een hoopvolle tekst te combineren met een intrigerende, donkere en verontrustende sound. (denkt na) Al onze songs zijn eigenlijk redelijk vrolijk, afgezien van de echt bezorgde dan.” Zo komen de meeste nummers toch niet echt over. Jehnny: “Omdat je zaken aankaart die fout zijn of waar je het niet mee eens bent, denken mensen vaak dat je niet opgewekt kan zijn. Dat is een misverstand! In alles wat we doen, schuilt plezier. Weet je: daarnet gaf een journalist toe dat hij bang van me was de eerste keer dat ie ons zag. Wij zijn tijdens optredens misschien wel heel intens maar daar putten we net vreugde uit. Je zorgeloos kunnen uitleven op het podium en je ding zeggen, dat is het einde. We gaan ons niet verantwoorden voor wat we op het podium doen. Hetgeen we daar doen is voor ons... en voor het publiek. Dat is een vrije ruimte. Laten we dat vooral ook zo houden.”Afgesproken!

Savages‘Adore Life’Matador Records/Beggars

Als ’Silence Yourself’ een angry young tune was van de post-punkers van Savages, dan is ’Adore Life’ een angry love tune. “Ik

las veel liefdespoëzie tijdens de opnames, maar vond nooit iets bevredigdens,” zei Jehnny Beth. Met ’Adore Life’ wil ze die lacune nu vullen. Maar wie mooie afgelikte love songs verwacht is eraan voor de moeite. De strenge, donkere sound van het debuut puren Savages op ’Adore Life’ verder uit door een strengere productie. Naast de scheurende en vertrouwde opener ‘The Answer’ sieren dan ook minder traditionele Savages-songs de tracklist. Vooral ‘Adore’ en ‘Mechanics’ laten een andere, meer gelaagde band horen. Hier hebben de dames de geluidsmuur van ’Silence Yourself’ vervangen door prikkeldraad. Het universum wordt hierdoor nog donkerder en onheilspellender, zoals de baspartijen van Ayse Hassan tijdens ‘Sad Person’. Nog scherper en doeltreffender, zoals Gemma Thompsons’ gitaarsound in ‘I Need Something’. Maar vooral nog genadelozer en intrigerender. “Is it human to adore life?” Beter zou zijn: Is it human not to adore life? (jdb)

ON STAGE02/03 Botanique I Brussel - sold out

DONDERDAG 25.02.2016VORST NATIONAAL (club)

INFO & TICKETS : PROXIMUSGORMUSIC.BE •

WWW.EAGLESOFDEATHMETAL.COM

NEW ALBUM “ZIPPER DOWN” OUT NOW

The Nos Amis Tour

VRIJDAG 29.04.2016LOTTO ARENA ANTWERPENINFO & TICKETS : PROXIMUSGOFORMUSIC.BE •

MAANDAG21.03.2016ANCIENNEBELGIQUE

INFO & TICKETS :PROXIMUSGOFORMUSIC.BE

LIVENATION.BE

T H E S I S T E R S O F M E R C Y . C O M

Page 12: RifRaf NL februari 2016

Fat White Family 12

tekst P ie ter S langen I foto Steve Gul l ick

Het geven van onvergete-

lijke en legendarische

concerten is jammer

genoeg niet altijd de

voorbode van een even

fenomenale ervaring op

plaat. Het Britse Fat White

Family is zo’n band met

een verwoestende energie

op het podium die niet

volledig werd overgebracht

op debuut ‘Champagne

Holocaust’. Maar op nieuwe

langspeler ‘Songs For Our

Mothers’ is het wel raak.

Het is een album dat even

diep in de kleren kruipt

als de opwinding tijdens

de concerten. Het is een

uniek album waarmee de

band ofwel de definitieve

doorbraak zal realiseren

óf de ultieme cultstatus zal

bereiken.

indie is een

idiote term

‘Songs For Our Mothers’ is een plaat met duistere pareltjes die door merg en been gaan, maar die niet altijd even goed te begrijpen zijn. Gelukkig beschikt RifRaf over een telefoonlijn naar Palm Springs, California om zanger Lias Saudi uit zijn bed te bellen om ons iets meer uitleg te verschaffen.Lias Saudi: (zang) “Eigenlijk vind ik het vaak niet nodig om veel uitleg te geven bij de nummers. Een album komt niet met een handleiding en is zeker geen wiskunde of rocket science. Hetgeen je te horen krijgt is hetgeen waarmee je het moet doen. Ik vind dan ook dat ik niet moet gaan vertellen hoe je naar het album moet luisteren, dat zou heel de ervaring teniet doen en het ongelooflijk saai maken.”

studio heeft in New York, waardoor we daar konden rondhangen en voortdurend opnemen.”Die onafhankelijkheid en creatieve vrijheid is heel belangrijk voor jullie, niet? Daarom ook dat jullie ‘Songs For Our Mothers’ opnieuw op jullie eigen label Without Consent hebben uitgebracht?Lias: “Voor ons is het inderdaad belangrijk om niet afhankelijk te zijn van een label dat ons zegt wat we wel en niet moeten doen. We hebben met ons eerste album ook bewezen dat het kan zonder een label en alles wat daarbij komt kijken. In het begin deden we zelfs nauwelijks pers en toch zijn we erin geslaagd een album uit te brengen, naam te maken en shows te spelen over heel de wereld.

Toch roepen de songtitels van Fat White Family vaak veel vragen op. Ook op ‘Songs For Our Mothers’ zijn er titels als ‘Goodbye Goebbels’, ‘Lebensraum’ en ‘Tinfoil Deathstar’. Lias: “Vaak komt dit omdat we voor het schrijven starten vanuit de titel van een nummer. Dit heeft dan een invloed op zowel de rest van de tekst als op de muziek en de sound. Al is het niet zo dat dit een algemene regel is over hoe we schrijven - soms vertrekken we gewoon vanuit de muziek. We laten ons ook beïnvloeden door een hele groep mensen. Voor dit album heeft onze tourmanager bijvoorbeeld veel geholpen met het schrijven en zijn we gaan opnemen in de studio van Sean Lennon (zoon van John Lennon, ps). Dit betekent dat het ook moeilijk is om bijvoorbeeld één groot overkoepelend thema op de plaat te plakken, het is eerder een verzameling van ideeën en inzichten van veel verschillende mensen.”Hoe zijn jullie bij Sean Lennon terecht gekomen?Lias: “Hij is een goede vriend van ons, we kennen hem dus al langer. En het is natuurlijk handig dat hij zelf een

De redenering was eigenlijk dat als het zonder een label werkte voor het eerste album dit ook wel zal lukken voor album twee.”

Ike & Tina TurnerDat onafgebroken touren met ‘Champagne Holocaust’ heeft wel zijn implicaties gehad op jouw gezondheid? Had dat zijn invloed op ‘Songs For Our Mothers’?Lias: “Er zijn wel enkele verwijzingen naar ziekte op de plaat en in de sound, maar het is zeker niet zo dat heel het album daarom draait. Na onze tour met Black Lips begon ik opeens bloed op te hoesten en bleek ik pneumonie te hebben. Iets wat het tourleven min of meer in de hand had gewerkt. En ik had gewoon te veel drugs genomen. Het resultaat was niet alleen een zeer belabberde gezondheid, maar ook veel verloren tijd waarin ik eigenlijk niets kon doen of niets om handen had. Maar het was ook een tijd die ik nodig had en deugd deed, en dit is bijvoorbeeld ook de reden waarom ik nu in Palm Springs zit. Ik woon hier voor een periode bij onze manager met als doel om nog even time out te nemen vooraleer we weer op tour gaan

Page 13: RifRaf NL februari 2016

tekst P ie ter S langen I foto Steve Gul l ick

om het album te promoten. To gather my feet and have a little breather. Maar ik hou toch meer van het tourleven, omdat ik me dan nuttig voel. Het geeft me als het ware iets om elke avond te doen.”Verwijs je ook naar de ziekte op ‘Hits Hits Hits’: “honey, it’s no use coughing up half of your soul.”Lias: “Dat is een nummer dat deels refereert naar mijn eigen leven, maar verwijst vooral naar het verhaal van Ike & Tina Turner waarover ik een beetje geobsedeerd raakte tijdens het recuperatieproces van mijn ziekte. Maar het is ook niet zo dat het puur en alleen gericht is op hun verhaal, het is vooral een nummer over het fenomeen van relationeel geweld in het algemeen.”Een verwijzing naar Ike & Tina Turner is niet meteen iets dat je automatisch associeert met Fat White Family. Net zoals bijvoorbeeld het feit dat Donna Summer een grote inspiratiebron was voor het album?Lias: “We hebben inderdaad veel naar Donna Summer geluisterd, maar ook naar Bee Gees en zelfs Gary Glitter. Maar dat laatste was vooral omdat hij toen net zo veel in het nieuws kwam. (Gary Glitter is in 2015 veroordeeld tot zestien jaar gevangenis voor onder meer verkrachting en seksueel misbruik, ps) Ik ben wel blij dat mensen verrast zijn over die invloeden, en dat we erin geslaagd zijn een nieuw element aan onze muziek toe te voegen. Ik hoop alleen dat het natuurlijk aanvoelt en niet lijkt alsof we het er speciaal voor gedaan hebben.”In de bio voorspellen jullie dat ‘Songs For Our Mothers’ een album van extreme liefde zal worden: ofwel vind je het fantastisch ofwel vind je er helemaal niets aan. Is dit dan ook de voorbode van een doorgroei naar een cultband?Lias: “Ergens hoop ik dat het album zo ontvangen zal worden, that you’re gonna love it or hate it. Maar of we hierdoor nu een nieuwe cultband aan het worden zijn weet ik niet en daar ben ik eigenlijk ook totaal niet mee bezig. Voor mij zijn we gewoon een rock-‘n-roll-band en niet een cultband of indieband of wat dan ook. Ik vind indie trouwens een slechte term voor muziek, zeker dezer dagen. Het is eigenlijk geëvolueerd naar een idiote term voor een muziekgenre waarmee bands, die nummers schrijven over een pretpark, populair kunnen worden.”Genoteerd!

Fat White Family‘Songs For Our Mothers’Without Constent/[PIAS]

Voor veel muziekliefhebbers is en blijft de UK, en vooral de London scene, hét beloofde land der nieuwe en vernieuwende bands en artiesten. Maar eerlijk gezegd lijkt het

toch vaak dat alle zogenaamde next big things allemaal uit dezelfde indierock-vijver vissen, zingen over grauwe en heftige nachten die ze zelfs nauwelijks hebben meegemaakt en via één welgeplaatst hitje opeens de wereld veroveren. Maar gelukkig komen er zo af en toe ook nog écht grensverleggende bands uit het land van de Union Jack, zoals bijvoorbeeld Fat White Family. Een band die er niet voor terugdeinst om heel de Britse muziekindustrie te kakken te zetten door altijd en overal z’n eigen ding te doen, verschroeiende concerten te geven en een ongelooflijk intrigerende mix te brengen van duizend-en-een verschillende klanken en invloeden. Door zich enkel en alleen te baseren op het gevoel en voor de rest nergens rekening mee te houden is Fat White Family uitgegroeid tot the real big thing, en dit wordt bevestigd op tweede langspeler ‘Songs For Our Mothers’. Een plaat die je zowel kan doen afdwalen naar huiveringwekkende en duistere nachten (‘Duce’, ‘Satisfied’, ‘We Must Learn To Rise’) als naar bevreemdende strandwandelingen (‘Lebensraum’, ‘When Shipman Decides’). Ga zeker niet op zoek naar springerige zomerhitjes, maar des te maar naar een muzikale ervaring om je helemaal omver te blazen, en steeds weer opnieuw te beleven. Want ondanks het feit dat zanger Lias Saudi nauwelijks verstaanbaar is, doet de combinatie van zijn verhullende kreun met de repetitieve, bijna trancy sound van de band je onbewust steeds opnieuw naar de repeat-knop zoeken. (ps)

ON STAGE03/03 [PIAS] Nites @ Reflektor I Luik (w/ FEWS en Young Rival)04/03 [PIAS] Nites @ La Madeleine I Brussel (w/ The Germans en STUFF.)

[PIAS] Nites3, 4, 5 en 19 maartDiverse locaties, Brussel en Luik

[PIAS] Nites netjes verspreid over 4 dagen. Dat vraagt een handleiding. Zet je even schrap. Op 3 maart kan je terecht in hartje Brussel voor concerten van Warhaus - het soloproject van Maarten Devoldere van Balthazar - @ [Chez PIAS] en Témé Tan, Few Bits en Sara And Julian @ Beursschouwburg. In Reflektor in Luik staan die avond Fat White Family, FEWS en Young Rival on stage. Dit is trouwens een samenwerking met Les Ardentes. De dag nadien (4 maart) is terug Brussel aan de beurt, met in Beursschouwburg Amber Arcades, FEWS en MONEY en in La Madeleine The Gemans, Fat White Family en STUFF. Op zaterdag 5 maart vindt [Chez PIAS] een intiem concert plaats van Wim Mertens en in La Madeleine een stomende avond met Bloc Party, Oscar en Warhola. Op 19 maart ten slotte plant [PIAS] Nites een club neer met een capaciteit van 4000 personen in Paleis 12 op de Heizel en feest je ‘r met Flume, Salute en Vessels. Tangram Records host er de 2de zaal en dropt er onder andere LTGL, Moodprint, Sokoto en Up High Collective. Je merkt het. Veel data, veel verschillende concerten en dus ook zeer diverse ticketprijzen. Die tickets en nog veel meer check je op piasnites.com. En lees zeker ook het interview met Fat White Family in deze RifRaf!

Flume © Cybele Malinowski

Page 14: RifRaf NL februari 2016

14

tekst Sof ie Nysnonkeen

ON STAGE22/04 Muziekodroom I Hasselt

(ism CCHA)23/04 Kerk I Gent

toeval is het vierde bandlidAl sinds hun tienerjaren

zijn Frederik Gmeiner,

Nils Frahm & Sebastian

Singwald hechte vrienden,

ook op muzikaal vlak. Door

een onfortuinlijk voorval

tijdens een optreden gaven

ze als jonge adolescenten

hun band op, om pas als

gevorderde twintigers

voor het eerst weer samen

te spelen. Zonder de

achterliggende idee een

band te zijn met het doel

een album uit te brengen,

jamden ze jaren samen. Die

improvisatiesessies namen

ze op, en pas na acht jaar

luisterden ze voor het eerst

naar hun muziek in Frahms

studio. Daaruit vloeide het

album ‘The Gamble’ voort.

Hoe ontdek je dat na acht jaar samen muziek maken het verzamelde materiaal lang niet slecht is? Frederik Gmeiner: (percussie) “Lange tijd was muziek maken vooral een hobby voor ons. Zeker voor mij, ik wou er nooit van moeten leven. We zagen elkaar in onze repetitieruimte om samen pret te maken, wat in ons geval vaak muziek maken is. Er zat helemaal geen strategie achter, we speelden zonder plan om iets met die opnames te doen. We improviseerden zonder veel te praten over wat we deden of zonder dat iemand de leiding nam. Op simpele taperecorders namen we die sessies op, en we beluisterden nadien de tapes zelfs niet. De opname bleef gewoon lopen. Toen alle tapes vol waren gingen we

De sfeer en de magie reproducerenHoe hou je het al die jaren spannend, zonder een album uit te brengen of op te treden? Frederik: “Het belangrijkste voor ons, en wat het project gaande hield, was dat we er plezier in hadden. Het helpt zeker dat we alle drie goede vrienden zijn en dat we veel vertrouwen hebben in elkaars muzieksmaak en de keuzes die de anderen maken. Soms speelden we eens wanneer vrienden ons uitnodigden, maar verder bestond ons project alleen in de kelder, weg van alle aandacht. “Al het materiaal dat het tot het album gemaakt heeft is ontstaan en live opgenomen in de repetitieruimte en de studio. We hebben wel wat geëxperimenteerd met remixes en overdubbing, maar dat vonden we maar niets. Het stond te ver van de essentie van nonkeen: spontaan plezier maken zonder een masterplan. We houden sterk aan die losse, jazzy

benadering, ook om het voor ons interessant te houden.”Jullie hebben vast nog hopen meer bruikbaar materiaal dan

de negen nummers van ‘The Gamble’. Is nonkeen een eenmalige uitdaging of mogen we ons in de toekomst aan meer albums verwachten? Frederik: “Het kan beide kanten uitgaan. Het album veranderde onze stijl van spelen. Voordien probeerden we gaten op te vullen, maar door aan het album te werken kregen we inzicht in wat we met het materiaal konden doen. Tijdens het spelen voegden we al dingen toe in ons hoofd, je werkt meer naar een einddoel toe. Maar nu focussen we vooral op het toeren, niet op een tweede album.”Hebben jullie al enig idee hoe deze improvisatorische time-lapse live te brengen?Frederik: “Het wordt zeker een uitdaging om de sfeer en de magie van onze sessies voor een publiek te reproduceren. Andrea Belfi komt ons als vierde muzikant op het podium versterken tijdens de komende tour. Het zal behoorlijk lofi klinken. Het album dient als inspiratie voor structuren en thema’s die we op het podium gaan spelen.”Gestructureerd plezier maken! Frederik: “Inderdaad, dat het plezierig blijft!”

nonkeen ‘The Gamble’R&S Records/N.E.W.S.

Een band met Nils Frahm kan niet anders dan goed zijn! Dat was de eerste gedachte toen Frahm de albumrelease van nonkeen

aankondigde. De muziek die hij met zijn vrienden maakt, is allerminst een doordruk van zijn solowerk. Het album loopt van een intro stijl atmosferische Fuck Buttons over soepele, half elektronische jazz naar het driftige ’Ceramic People’, dat haast meer krautrock is dan jazz. ‘Animal Farm’ en het snellere ‘Chasing God Through Palmyra’ laten dubby dreigend en rollend de sterkste impressie achter, slim ineengedraaide intens-solide brokken zware atmostfeer. Het album eindigt met een valse noot: de lichte klanktapijtjes tegen een heldere ambientale hemel maken immers niet veel indruk na de straffe voorgaande tracks. (sn)

ermee naar Nils’ studio om ze op computer te bewaren zodat we weer vrije ruimte hadden om op te nemen. Zo verzamelden we aardig wat materiaal doorheen de laatste acht jaar. Door zo te werk te gaan zat er vaak lange tijd tussen de sessie en de (her)ontdekking ervan. Een beetje zoals analoge fotografie, waar je de film ook pas later ontwikkelt en je vaak verrast wordt door dingen die je vergeten was. We wisten bij het luisteren vaak niet meer wie wat gespeeld had. Iedereen had op een bepaalde manier dezelfde rol binnen het project. Meer specifiek speelde Sebastian bas, Nils piano en synths en ik percussie. Als vierde bandlid waren er al onze analoge taperecorders met hun foutjes, er waren echo’s, we hadden een microfoon en een gitaar. Verder stond Nils ook in voor de productie.”Zochten jullie naar iets specifiek in al die opnames toen jullie besloten hadden er een album van te maken? Frederik: “Het is moeilijk te zeggen wat net onze interesse wekte. Alles wat ons nieuwsgierig maakte? Door die oude taperecorders te gebruiken kregen de opnames een interessante extra dimensie. Er haperde vaak iets aan de toestellen, de pitch stond verkeerd of een tape werd achterwaarts afgespeeld. We zeggen vaak dat toeval ook een bandlid is. Die houding typeert onze aanpak sterk, door een samenloop van omstandigheden ontdekten we interessante dingen in de muziek. De uitdaging was vooral: kunnen we uit al dat materiaal een homogeen album maken? Bij het herbeluisteren gingen we vaak op zoek naar overeenkomsten. Na zo lang samen te spelen ontwikkel je wel een bepaalde stijl. Toen we jonger waren speelden we bijvoorbeeld vooral jazzy stuff en probeerden we technische dingen uit op onze instrumenten. We zochten in onze opnames vooral naar iets dat we nog niet gehoord hadden. Het voordeel van nonkeen was dat er geen enkele druk was om een album uit te brengen. We kwamen samen wanneer iedereen tijd had, er was geen haast. We hebben elk ook nog onze eigen projecten. ”

Page 15: RifRaf NL februari 2016

tekst Sof ie Nys

04.02 ASTRONAUTE & FRIENDS ALBUM RELEASE

11.02 THE MOELLER BROTHERS12.02 DE HELD & VRIENDEN + ESTHER & FATOU

13.02 LIONHEART + DESOLATED / KUBLAI KHAN / FALLBRAWL

14.02 ESCAPE THE FATE + NEW YEARS DAY + FEARLESS VAMPIRE KILLERS + MORE

19.02 SLAPSHOT26.02 LA MUERTE + PROGERIANS

02.03 AGAINST THE CURRENT03.03 DE STAAT + DRIVE LIKE MARIA

04.03 TEXTURES + PUREST OF PAIN

05.03 CRITICAL INVITES... MIXMONSTER MENNO10.03 JAMES SUPER CHIKAN JOHNSON12.03 PROTECTION PATROL PINKERTON + TEAM WILLIAM13.03 MADBALL + RYKERS + CROWN OF THORNZ + KNUCKLEDUST + TAUSEND LÖWEN UNTER FEINDEN + LAST HOPE

17.03 STEAK NUMBER EIGHT + THE GURU GURU

18.03 THE RHYTHM JUNKS19.03 BURNING DOWN ALASKA + ACRES + CASEY

23.03 BIRTH OF JOY + ID!OTS25.03 EEFJE DE VISSER26.03 FOR THE LOVE OF NEW WAVE30.03 NECK DEEP + CREEPER + WSTR

03.04 DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG + ZWARTWERK — SOLD OUT!05.04 A PLACE TO BURY STRANGERS14.04 BIG PETE PEARSON & THE GAMBLERS15.04 FOUNDATION + XREPENTANCEX / REDEMPTION DENIED / DESTINED TO BURN

21.04 DOUBLE VETERANS22.04 NONKEEN (NILS FRAHM’S ELECTRONICA PROJECT)

12.05 JEFF JENSEN BAND05.08 FLAG

MUZIEKODROOMBOOTSTRAAT 9, 3500 HASSELTTICKETS www.muziekodroom.beINFO 011 23 13 13 — [email protected]

MUZIEKODROOM CONCERTENVOORJAAR 2016 WED 10.02

Protection Patrol Pinkerton + Team William

FRI 12.02

La Smala + Le Gou� re

SAT 13.02 Coca-Cola Sessions

Woodie Smalls + special guest: Abraham Blue+ K1d

MON 15.02

Half Moon Run + Aidan Knight

THU 25.02

Oh WonderMON 07.03

Sleepers’ Reign Album Presentation+ Seiren

THU 10.03

Oaktree Dust - Album Presentation

SUN 13.03

Coasts + The Hunna

MON 14.03

The NeighbourhoodTUE 15.03

Deafheaven + Myrkur

TUE 15.03 Coca-Cola Sessions

It It Anita + The Guru Guru + HYPOCHRISTMUTREEFUZZTUE 22.03

BaronessWED 23.03

Jett Rebel Truck

THU 31.03

Låpsley BBC Sound 2015

WED 06.04

HooverphonicFRI 08.04

The SheepdogsWED 13.04

Admiral Freebee @ Koninklijk Circus+ Vismets

WED 13.04

Michael Gira (Swans) - solo

THU 14.04

Bent Van Looy

SOON AT #ABconcerts

BUY YOUR TICKETS AT WWW.ABCONCERTS.BEDE BROUCKÈRE & BOURSE BRUSSELS CENTRAL > ABCONCERTS.BE/MOBILITY A CONCERT AT AB BEGINS WITH MIVB

FRI 26 FEB @ ABGREAT MOUNTAIN FIRE

BEFFROINIGHTMANLE COLISEE

BLACKIE & THE OOHOOS

Sat 27 FEB @ BOTASTEAK NUMBER EIGHT

LA JUNGLEJACKLE BOW

ITALIAN BOYFRIENDMUGWUMP

Ancienne Belgique Brussels launches new indoor festival

with focus on musical limitlessness

24 > 27 March

Page 16: RifRaf NL februari 2016

16

tekst P ie ter S langen I foto I sabe l le Renate La Pout ré

De hoop op een oneindig leven

Hoog tijd dus voor ons Belgenlandje om deze band eindelijk helemaal te omarmen en mee te surfen op de verslavende anthems van De Staat. En volgens zanger Torre Florim kan RifRaf daar een handje bij helpen: “Ik heb het gevoel dat na dit interview er in België een nieuwe wereld voor ons zal opengaan”

dat ontstaat zodra je heel lang in een relatie zit met iemand, dat er dan zo’n gewoontes en systemen ontstaan.”

De aftakelingDie onvermijdelijkheid is ook een thema dat geregeld terugkomt op de plaat, zo ook op ‘Time Will Get Us Too’. Iedereen wordt op een gegeven moment ingehaald door de tijd, zonder uitzondering.

Kort en krachtig, de titel van jullie nieuwe album. Hoe kunnen we die ‘O’ best interpreteren?Torre Florim: (zang, gitaar) “Het feit dat we de plaat in één ruimte en met de hele band in een cirkel hebben opgenomen was zeker al een belangrijke reden om de plaat ‘O’ te noemen. Maar daarnaast viel het mij ook op dat veel nummers een soort van herhaling hadden als thema. Zoals bijvoorbeeld hoe je in een relatie in een cyclus kan belanden van ups-and-downs die zich keer op keer lijken te herhalen. Op die manier krijg je het gevoel dat je telkens weer hetzelfde aan het doen bent.”Is dit dan de ‘Systematic Lover’ waar je in het gelijk-namige nummer over spreekt?Torre: “Inderdaad, dat nummer gaat deels over mij maar langs de andere kant ook over stelletjes die ik zie. Een concreet voorbeeld hiervan is de afspraak om elke vrijdagavond romantisch avondje te houden en dit dan bij wijze van spreken elke week in je agenda te noteren. Maar in hoeverre is het dan nog wel romantisch als het allemaal zo beredeneerd wordt. Uit de tekst zou je ook kunnen halen dat ik hier kritiek op geef, dat ik dit verwerpelijk vind, maar eigenlijk ben ik er niet zo zeker van of dit wel zo erg is. Misschien is het wel een onvermijdelijk mechanisme

Torre: “Precies en daardoor is er ook altijd een onderliggende angst aanwezig wanneer je ergens van geniet. Onbewust weet je dan dat dat gelukzalig gevoel eindig is en het ooit, omwille van de tand des tijds, niet meer leuk gaat zijn. Tenzij we er als mens misschien ooit in slagen om onsterfelijk te worden, wat ik ook aangeef in ‘Murder Death’, wanneer we letterlijk de dood gaan kunnen vermoorden. Ik geloof daar ook echt in dat dit moment er ooit zal komen. Niet dat wij het nog gaan meemaken, maar er zijn nu al wetenschappers die stellen dat de kans bestaat dat de mens ooit onsterfelijk zal zijn. Ik vind dat een ongelooflijk fascinerend idee omdat heel ons leven ingesteld is op het feit dat we ooit sterven, dus als dat feit ooit wegvalt zal dat echt een wereldveranderende situatie met zich meebrengen.” En zou je het zelf willen, onsterfelijk zijn?Torre: “Heel graag, misschien op een bepaald moment niet meer maar dan kan je in principe altijd zelf de keuze maken om er mee op te houden. Ik merk ook dat veel mensen zeggen: och nee dat zou ik helemaal niet willen, zo eeuwig leven, en dat begrijp ik niet. Wil je dan dat je opeens dood kan gaan? Het zou toch veel vetter zijn als je als mens effectief zelf de keuze kan maken om er al dan niet mee te stoppen.”

Na vele magere jaren

hebben de Rode Duivels

het goede voorbeeld van de

Belgische bands gevolgd

en onze Noorderburen de

loef afgestoken door in

tegenstelling tot Oranje wel

naar het EK in Frankrijk te

trekken. Dit klinkt misschien

cru maar het valt toch op

dat Belgische bands er veel

vaker in slagen een

muzikaal kroketje uit de

muur te halen dan Neder-

landse collega’s een frietje

speciale. Maar dit betekent

niet dat er geen muzikale

talenten in Nederland rond-

lopen. De Staat excelleert

bijvoorbeeld al drie albums

lang in vettige, dansbare en

freakachtige rock. Dit is

op de vierde langspeler ‘O’

niet anders.

De staat

Page 17: RifRaf NL februari 2016

tekst P ie ter S langen I foto I sabe l le Renate La Pout ré

Het zou alleszins een grote bron van angst wegnemen uit de wereld. Veel angsten hebben toch steeds te maken met de grote angst voor de dood.Torre: “Inderdaad, al denk ik dat de mens vooral bang is voor de slotfase en niet per se voor het slot zelf. Het is die aftakeling, dat oud worden, het eeuwige gekwakkel en al de pijn die daarbij komt kijken waar we bang voor zijn. Ook ik, ik zou niet oneindig willen leven om een eeuwigheid te lijden maar eeuwig leven zoals ik nu ben lijkt me machtig interessant.”

Present yourselfJullie vorige plaat ‘I_CON’ speelde meer in op het thema van de populaire cultuur in al zijn ruime aspecten. Ook op ‘O’ is er een nummer dat nauw aansluit bij dit thema in de vorm van ‘Get On Screen’. Zo zing je bijvoorbeeld: “I’m not real until I’m breathing on your screen.”Torre: ”Zie dat nummer zeker niet als een kritiek op de populaire cultuur of de hedendaagse realiteit van sociale media, etc. Het is eerder een soort van waarneming of analyse, dat wanneer je je niet laat horen op sociale media of op tv dat je dan eigenlijk niet meer bestaat. Dit geldt zeker ook voor artiesten en bands. Je moet je als band elke keer opnieuw presenteren. Je moet eigenlijk iets proberen te verkopen aan de mensen en daarom probeer je de best mogelijke versie van jezelf voor te leggen. Hierdoor presenteer je je soms ook op manieren waarvan je achteraf denkt: dat had ik niet moeten doen. Zoals wanneer je bij een tv-programma bijvoorbeeld de shots elke keer opnieuw moet doen en je dan steeds weer enthousiast moet lijken.”Of op een enthousiaste manier playbacken op je eigen nummer?Torre: “We hebben nog maar één keer moeten playbacken en dat was toen we tijdens de rust van de voetbalwedstrijd NEC-Vitesse gingen spelen. We hadden een kwartier de tijd maar gingen ondertussen ook een videoclip opnemen en toen zijn we er ook bewust heel erg over gegaan door bijvoorbeeld geen snoeren in onze gitaren te steken, etc. Dus het was niet echt staatsgeheim dat we aan het playbacken waren. Al was dat wel de eerste en tegelijkertijd de laatste keer dat we playbackten.”Maar een unieke presentatie kan ook goud opleveren voor een band. Op die manier zijn jullie zelfs het perfecte voorbeeld van jullie eigen nummer: de video voor ‘Witch Doctor’ gaat de hele wereld rond.Torre: “Door die clip bestaan wij opeens in bijvoorbeeld de VS, en zijn wij plots een nieuwe band. Opeens hebben we meer interactie met mensen in het buitenland, krijgen we meer festivalaanvragen, enz. Ik denk niet dit allemaal door de video is maar het helpt wel natuurlijk en het draagt bij aan alles wat we proberen te doen. Maar het is inderdaad echt een bewijs van wat ik in ‘Get On Screen’ zing: “the more the views, the more it happened”. Zodra iets veel bekeken wordt of viraal gaat zou het opeens meer waarheid hebben omdat meer mensen het ervaren. Dat vind ik best wel een grappig idee.”

De Staat‘O’Caroline

Misschien is De Staat wel dé band waar de Nederlanders het meest trots op zijn. Terecht, want sinds het debuut ‘Wait For Evolution’ sleurt, trekt en

beukt dit vijftal uit Nijmegen ongelooflijk catchy, unieke en rauwe anthems uit de instrumenten. Dit is op vierde langspeler ‘O’ niet anders, met opzwepende toppers als ‘Get On Screen’, ‘Help Yourself’ en ‘Blues Is Dead’ waarop zanger Torre Florim op een verfijnde manier refereert naar Jay-Z: “I got 99 solutions but the blues has none.” De Staat blijft uniek met z’n repetitieve en hitsige sound maar slaagt er ook in om bij elke nieuwe plaat een extra element toe te voegen zonder eigenheid te verliezen. Zo is ‘Make The Call Leave It All’ verwant aan de psychdisco van Tame Impala en valt er zelfs een vleugje Kraftwerk te ontdekken op het mechanische ‘Systematic Lover’. De Staat doet op ‘O’ feilloos verder met wat de band bezig was, namelijk op volle gas marcheren richting de genialiteit. (ps)

De hoop op een oneindig leven

ON STAGE01/03 Het Depot I Leuven02/03 Charlatan I Gent (w/ Drive Like Maria)03/03 Muziekodroom I Hasselt (w/ Drive Like Maria)05/03 Trix I Antwerpen (w/ Drive Like Maria)

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • [email protected]

MEER CONCERTEN, INFO EN TICKETS WWW.DECASINO.BE

ROLAND GIFT OF

FINE YOUNG CANNIBALS

TIPS ★ BINNENKORT IN DC!

19 FEBRUARI ★ 20.30u

20 FEBRUARI ★ 20.30u

4 MAART ★ 20.30u

5 MAART ★ 20.30u

25 FEBRUARI ★ 20.30u

28 FEBRUARI ★ 20.30u

4 MAART ★ 20.30u

DeCASINO_RifRaf_Febr2016_100x285B.indd 1 26/01/16 21:05

Page 18: RifRaf NL februari 2016

18Blackie & The OOhOOs tekst Jonas De Vr ieze

‘Lacuna’ heet het derde

beestje van Blackie & The

Ohoos en in tegenstelling

tot de twee voorgangers

heeft het album een flinke

portie elektronic meegekre-

gen. De plaat puilt dan ook

uit van duistere en sexy

dreampopnummers. Reden

genoeg dus om een

skypegesprek te voeren

met de mysterieuze zusjes

Loesje en Martha Maieu –

zie ook Flying Horseman.

Loesje Maieu: “Het heeft lang geduurd eer het nieuw album af was. De basis van de nummers legden we twee jaar geleden al. Toen hebben we in februari een tour gedaan in Italië om ons nieuw materiaal uit te proberen en het dan na die optredens dadelijk op te nemen. We zijn door omstandigheden toch pas na de zomer in de studio gedoken. Dat was op een heel fijne locatie. We zaten op een boot in Brussel die onze geluidsman heeft omgetoverd tot een opnameruimte. De nummers maken ging vlot, maar we hadden een specifieke sound in gedachten die we zelf niet konden creëren. Het was dan ook moeilijk om dat idee over te brengen aan onze producer.” Er zit wat meer elektronica in de nummers. Is dat die andere sound die jullie wilden?Loesje: “Ja, producer Dijf Sanders heeft ons daarbij geholpen. Hij is er op het laatste moment bijgekomen en hij was de juiste man op de juiste plaats. We vonden dat heel hard

ruzie maken

grens voor wat we tegen elkaar kunnen zeggen wat verder ligt dan bij de anderen. Het is waarschijnlijk soms wat vervelend voor de andere bandleden.”Martha: “We woonden vroeger samen en toen konden we makkelijk nummers maken en onze ideeën delen. Ik heb het gevoel dat we daarom ook echt eerlijke muziek maken.”Loesje: “Eén van onze nummers, ‘Drive’, is geschreven toen we samenwoonden. Ons appartement bestond uit een benedenverdieping waar ik woonde en een bovenverdieping die voor Martha was. Er zijn geen deuren dus we hoorden alles van elkaar. Op een ochtend lag Martha met een kater in bed en ik zat ondertussen beneden in mijn pyjama op de zetel basgitaar te spelen. Ineens hoorde ik van boven een gitaar.”Martha: “Toen ik wakker werd hoorde ik Loesje spelen en ik had een ingeving. Op één twee drie hadden we een nummer. Het gebeurt zelden dat een song zo snel in z’n plooi valt. We kunnen eigenlijk niet echt goed gitaar spelen, maar we weten wel hoe we er nummers mee moeten maken.” Wat houdt de toekomst in voor Blackie & The Oohoos?Loesje: “We zouden graag optreden over heel Europa. Momenteel hebben we een booker in Zwitserland en hij is bezig om een tour te plannen voor ons. We vinden het leuk om op verschillende plaatsen op te treden want dan zijn we eens uit ons eigen land en leren we nieuwe mensen kennen. Je merkt dat er een andere vibe hangt op concerten dan in België. Italianen zijn bijvoorbeeld rechttoe-rechtaan en dat is plezant. Ze zijn niet gegeneerd om enthousiast te doen tijdens een show. Touren is vooral investeren, maar we hebben het ervoor over.”

Blackie & The Oohoos‘Lacuna’Unday Records/N.E.W.S.

De zusjes Martha en Loesje Maieu timmeren gestaag aan de weg. Waar voorgaande albums nog dicht

aanschurkten tegen het geluid van broedergroep Flying Horseman, evolueren Blackie & The Oohoos meer en meer naar een eigen universum. Donker, mysterieus en verleidelijk. Elektronica wordt verder geïntroduceerd (met dank aan mixer/co-producer Dijf Sanders) en de sfeer neigt meer naar het tribale van Fever Ray - in bijvoorbeeld het topnummer ‘Golden Rain’ of het instrumentale en onderwater-spacy ‘Aphexy’. Single ‘Little Jewel’ verdient trouwens de nodige airplay. ‘Lacuna’ is dan ook een bijzonder mooie plaat met dreampop van het sexy, duistere soort. Het beste Blackie & The Oohoos-album tot op heden. Sterk! (dw)

ons opgenomen materiaal wat punch miste en Dijf heeft dat gecorrigeerd door bepaalde elementen van onze sound eruit te halen en die te versterken door bijvoorbeeld effecten en elektronica toe te voegen in de mix.”Martha Maieu: “Loesje en ik zitten nog altijd veel samen om muziek te maken, maar ik heb de indruk dat er nog meer samenspel was en daardoor klinkt onze nieuwe muziek wat anders. Bij de eerste plaat maakte vooral Loesje de nummers, bij het tweede album was dat al minder en nu hebben we als band veel meer samen gespeeld en geïmproviseerd. De reden waarom ‘Lacuna’ zo klinkt is omdat we veel gejamd hebben.” Julllie spelen allebei ook bij Flying Horseman. Gaan jullie helemaal anders te werk bij Blackie & The Oohoos?Martha: “De nummers bij Flying Horseman zijn al zo goed als af als wij erbij komen. We veranderen dan wel wat aan de sound eens we bezig zijn, maar bij ons is het iets democratischer. (lacht) We zijn met vier bij Blackie en iedereen heeft ruimte om z’n eigen ding te doen. Onze muziek staat los van Flying Horseman.”Loesje: “We spelen allemaal bij Flying Horseman, maar Blackie & The Oohoos bestaat eigenlijk al langer. Bert Dockx heeft ons ooit eens gevraagd om bij hem te komen spelen.”

Touren is investerenIs het moeilijk om als zussen in dezelfde groep te zitten?Loesje: “We kunnen heel hard ruzie maken omdat onze

Page 19: RifRaf NL februari 2016

We Are Open12 en 13 februariTrix, Antwerpen

Maar liefst dertig bands, uitsluitend van eigen bodem, telt deze editie van We Are Open. De term Belgisch Showcase Festival is dus absoluut terecht. Dat wordt weer heerlijk switchen tussen Club, Bar en Café, daar in Trix. Wie speelt er? Op vrijdag 12 februari tellen we 12 bands op de affiche: Steak Number Eight, Flying Horseman, Arquettes, Double Veterans, TBHR, Great Mountain Fire, You Raskal You, Moaning City, Cocaine Piss, Onmens, Témé Tan en Crowd Of Chairs. Zaterdag spotten we dan weer 18 stuks, namelijk Bazart, Nightman, Protection Patrol Pinkerton, Glints, Stadt, Blackie & The Oohoos, King Dalton, Kiss The Anus Of A Black Cat, Lyenn, The K, Faces On TV, Tin Fingers, Le Colisée, It It Anita, Meteor Musik, Raveyards, El Yunique en Winterslag. Wat een weelde! Een dagticket kost bovendien amper 16,5/18 euro. Combitickets (23,5 euro) zijn enkel in voorverkoop verkrijgbaar. Deze tarieven zijn inclusief reservatiekosten. Je betaalt dus met dat combiticket minder dan 1 euro per concert. Ongezien! Hou www.trixonline.be in de gaten voor de laatste updates.

Glints © Tina Herbots

CONCERTSAGENDA

03.02 PROPULSE : KINGS OF EDELGRAN BE - APRILE BE COUBIAC BE - SIAM BE - TWO KIDS ON HOLIDAY BE

coprod. Fédération Wallonie-Bruxelles in samenwerking met Court-Circuit en Wallonie-Bruxelles Musiques

04.02 PROPULSE : ZOMB BE - ULYSSE BE - JOY AS A TOY BE FACTEUR CHEVAL BE - ELECTRIC)NOISE(MACHINE BE coprod. Fédération Wallonie-Bruxelles in samenwerking met Court-Circuit en Wallonie-Bruxelles Musiques

05.02 PROPULSE : THE SUMMER REBELLION BE - VICTORIA+JEAN BE

JEREMY WALCH BE - IN LAKESH BE - FAON FAON BE coprod. Fédération Wallonie-Bruxelles in samenwerking met Court-Circuit en Wallonie-Bruxelles Musiques

06.02 RHODES GB - TOMMY ASHBY GB

06.02 BLITZEN TRAPPER US - CANDY ROBBERS BE

11.02 ANDERSON .PAAK AND THE FREE NATIONALS US sold out

11.02 MUSTII BE new album • sold out

11.02 LAST TRAIN FR

12.02 SUNFLOWER BEAN US

12.02 LA SMALA BE in het kader van ABBOTA • coprod AB

13.02 DALTON TELEGRAMME BE new album

14.02 ALINE FR

15.02 VILLAGERS IE

18.02 GRANDGEORGE FR-BE new album • coprod. UBU • sold out

19.02 JASPER STEVERLINCK BE (ARID) sold out

19.02 GUN OUTFIT US

20.02 EMPRESS OF US

20.02 YOUNG RIVAL CA - WHATEVER BE

21.02 LNZLDRF US

21.02 CAR SEAT HEADREST US

20.02.2016JASPER STEVERLINCK BE

(ARID)

14.02.2016SHEARWATER US

CROSS RECORD US

© S

arah

Cas

s

…MEER CONCERTEN OP @ WWW.BOTANIQUE.BE | 02 218 37 32

RIF RAF_FEB_NL.indd 1 27/01/16 14:30

ON STAGE13/02 We Are Open @ Trix I Antwerpen 19/02 N9 I Eeklo (w/ Flying Horseman)20/02 Kraakpand @ Handelsbeurs I Gent (w/ Winterslag, …)26/02 ABBota @ AB I Brussel (w/ Great Mountain Fire, Le Colisee, …)

Page 20: RifRaf NL februari 2016

MarBle sOundstekst Heleen De B isschop I foto Agathe Danon

20

Pieter Van Dessel: “Het was tijd om eens iets anders te proberen. Als ik met mijn gitaar nummers schrijf, ben ik iets beperkter. Ik ben een autodidact en geen goede. (lacht) Daardoor zit ik vast in een aantal automatismen. Piano is mijn eerste instrument, ik heb piano gestudeerd aan de muziekacademie. Hoewel ik nog steeds geen virtuoos ben, beheers ik het instrument wel beter dan de gitaar. Bij het begin van Marble Sounds schrikte het mij af om nummers te schrijven met de piano, omdat er zo veel mogelijkheden zijn. Je vervalt bovendien nogal snel in kleffe songs. Het is dan ook geen cool instrument, maar uiteindelijk zijn wij ook geen coole band.”Ook dat andere oncoole instrument is terug, de dwarsfluit.Pieter: “Klopt, op de eerste plaat was het vrij subtiel, maar nu is ze echt wel aanwezig. Luister bijvoorbeeld naar het nummer ‘K.V.’. Het is onze pianist Brecht Plasschaert die met dat melodietje op de proppen kwam. Hij had het jaren geleden gemaakt voor een eigen nummer. Toen hij me een aantal demo’s ter inspiratie gaf, was dat een van de fragmenten. Ik vond het fantastisch. Vanuit die dwarsfluitloop heb ik dan de rest van het nummer gemaakt. Het is een van mijn favoriete deuntjes op de plaat. Dat het van de pianist komt, zegt misschien wel iets over mijn songwriterkwaliteiten.” (lacht)‘K.V.’ is een nummer over marathonloopster Kathrine Switzer. Vertel eens. Pieter: “Ik had haar gezien op een foto in een reeks van markante historische beelden en heb haar verhaal opgezocht. Het is de eerste vrouw die heeft deelgenomen aan de marathon van Boston en hem ook heeft uitgelopen. Dat was eigenlijk verboden. Zij had zich ingeschreven met haar initialen, K.V. Pas toen ze aan het lopen was, merkten de organisatoren op dat het een vrouw was. Een official in maatpak probeerde haar uit de race te halen, maar de man van K.V. liep naast haar en heeft de official weggeduwd, waardoor ze hem toch heeft kunnen uitgelopen. Zo werd ze een icoon voor de vrouwenrechten in de sport. Ik was erdoor gefascineerd en vond het wel fijn om iets te schrijven over iets heel concreet.”‘These Paintings Never Dry’ gaat dan weer over de laatste vrouw van Picasso. Vrouwen zijn dus een belangrijke inspiratiebron?Pieter: “Dat is eerder een toeval. Al verwijst de titel van

de plaat ook naar een vrouw, de Franse actrice Audrey Tautou. Het album gaat helemaal niet over haar, maar ik vond het wel een filmisch album. De wereld die zij creëert in de films waarin ze meespeelt, vind ik wel passen bij Marble Sounds. Ik heb wel gecheckt of ze ons geen proces kan aandoen, al zou een relletje met Audrey Tautou wel een mooie promotiestunt zijn.” (lacht)Hebben jullie dat nog wel nodig? ‘Leave A Light On’ was een monsterhit.Pieter: “Tegen alle verwachtingen in. Het nummer is zelfs heel toevallig een single geworden. Ik kreeg een telefoontje van het regisseursduo Henri & Fidel. Zij wilden een clip voor ons maken, waarop ik hen de plaat gaf zodat ze zelf een nummer konden kiezen. Dat werd dan ‘Leave A Light On’. Ik had wel verwacht dat het nummer zou aanslaan, maar zo lang meedraaien, was een totale verrassing. Het was zelfs het buitenbeentje op de plaat en helemaal geen representatief nummer voor ‘Dear Me, Look Up’. We hadden het tot het een hit werd niet live gespeeld, behalve één keer omdat de zangeres Aino Vehmasto in België was. Nu spelen we het uiteraard altijd live.” Voelen jullie meer druk, nu jullie bekender zijn geworden bij een groter publiek?Pieter: “Nee, de nieuwe songs waren al geschreven voor ‘Leave A Light On’ een eigen leven ging leiden. Toen ‘Dear Me, Look Up’ uitkwam, ben ik meteen nummers beginnen schrijven. Dat ging allemaal heel vlot en al vrij snel had ik tien songs klaar. De plaat liet uiteindelijk iets langer op zich wachten, waardoor we opnieuw meer zijn gaan spelen. We voelen eerder een plezante druk. We hebben mis-schien een groter publiek, maar dat is alleen maar fijn omdat er dan misschien meer mensen naar onze plaat zullen luisteren.”Je bent opeens ook terecht gekomen in een heel andere wereld, die van de showbizz. Plotseling moet je in Flair uitleggen of je een romantische ziel bent en wordt je nummer gecoverd in The Voice.Pieter: “Dat is best wel raar, want ik ben daar totaal niet mee bezig. Op elke aanvraag die ik kreeg heb ik gewoon ja gezegd, omdat ik wist dat ze mij anders niet meer zouden opbellen. Zo stonden we opeens samen met K3 en Sam Gooris backstage voor een optreden van Radio 2. Ik ga ervan uit dat we dit soort dingen maar één keer zullen

Geen territorium te verdedigen

Marble Sounds, de band

rond Pieter Van Dessel,

laten zich niet graag op-

jagen. Van de debuutplaat

kwam pas de vierde single

‘Sky High’ echt onder de

aandacht, en `Leave A

Light On’ werd enkele

maanden nadat ‘Dear

Me, Look Up’ uit was een

monsterhit. Die werd op

zowat elke radiozender

gedraaid en zorgde ervoor

dat Van Dessel zich met

voorzichtige stapjes in het

rijk der bekende muzikan-

ten mocht begeven. Het

lijkt alsof Marble Sounds

de formule naar succes

hebben gevonden, maar

die gooien ze weer

overboord. Met ‘Tautou’

verandert de band het

geweer van schouder. De

gitaar moet plaatsmaken

voor de piano en strijkers.

Verwacht geen aard-

verschuiving - de sound

blijft doorspekt met

melancholie - maar het

mag wat grootser en

symfonischer.

Page 21: RifRaf NL februari 2016

tekst Heleen De B isschop I foto Agathe Danon

Geen territorium te verdedigenmeemaken. We mikken ook helemaal niet op radiozenders. Het is nu niet zo dat we een bepaald territorium hebben ingepalmd, dat we moeten verdedigen. Door ‘The Ins And Outs’ als eerste single uit te brengen, hebben we dat wel duidelijk gemaakt. Ik hoop natuurlijk wel dat we mensen blijven bereiken, maar heb zeker geen zin om ‘Leave A Light On’ te herhalen. Ik ben sowieso heel slecht in het voorspellen wat er werkt en wat niet.”Op ‘Sky High’, de hit van jullie debuut, zing je samen met een vrouw, net zoals op ‘Leave A Light On’. Dus kunnen we ervan uit gaan dat ‘Tout Et Partout’ dé hit van deze plaat zal worden?Pieter: (lacht) “Het wordt sowieso een single. Ik wilde eigen-lijk geen duet op deze plaat, omdat het te voorspelbaar zou lijken. Uiteindelijk is het heel spontaan wel zo gegroeid. Het nummer zag er oorspronkelijk helemaal anders uit. De tekst is geschreven door een goede vriend, Jean Baudouin. Hij had het echt opgevat als een duet met een vraag-antwoorddialoog, terwijl ik gewoon samen wou zingen. Jean drong wat aan en uiteindelijk zou het nogal stom zijn om het niet te doen om eventuele opmerkingen te vermijden.”De geschiedenis leert dat jullie singles niet snel worden opgepikt. Gaat dat nu ook zo zijn?Pieter: “We moeten de mensen de tijd geven om te laten ontdekken dat er echt wel goede songs op onze plaat staan. Eens ze dat door hebben, zijn we weer een half jaar verder.” (lacht)Wij hadden daar alleszins niet zo lang voor nodig!

Marble Sounds‘Tautou’Zealrecords/Konkurrent

“Changes on the horizon/moving me to find them”, klinkt het vastberaden op openingstrack ‘The Ins And Outs’ van de derde

langspeler ‘Tautou’. Marble Sounds slaan een andere weg in, en dat maakt frontman Pieter Van Dessel al meteen - en niet echt verholen - duidelijk. De gitaar moet het onderspit delven van de piano, die meer de koers van de nummers bepaalt. Een horde strijkers wordt ingeschakeld als zesde bandlid en wordt af en toe bijgestaan door de hoorn, trompet, klarinet en dwarsfluit. Die filharmonische versterking mondt eens uit in episch geweld (‘Set The Rules’, ‘These Paintings Never Dry’), dan weer in lieflijke, kleine songs waar de strijkers de eerste viool spelen en waar heel bescheiden elektronica doorsijpelt (‘Present Continues’, ‘Tout Et Partout’) of in het mysterieuze instrumentale intermezzo ‘Roque’. “Ready for the second part/hardly playing safe” gaat Van Dessel verder op ‘The First Try’, maar dat hoef je dan weer niet te letterlijk te nemen. Marble Sounds zouden Marble Sounds niet zijn zonder de melancholische ondertoon en warme bedachtzaamheid. (hdb)

18/02 Het Depot I Leuven26/02 Cactus I Brugge (w/ Winterslag)05/03 Gemeentelijk Centrum I Brecht15/03 Vooruit I Gent (w/ Isbells)16/03 Cultuurcentrum De Spil I Roeselare (w/ Isbells)06/04 De Cacaofabriek I Helmond (NL)09/04 Littles Waves @ C-Mine I Genk (w/ Villagers, William Fitzsimmons, Damien Jurado, …)

DE WARANDE TURNHOUTwww.warande.be

DE WARANDE

06 .02

Club Kuub:

You RasKal You +bRuCe bheRman

19 . 02 FaiRpoRt Convention

02 .03 Fun lovin’ CRiminals

05 .03Club Kuub:

pauW + statue

12 .03Unity:Al CAmpbell & Rod tAyloR with AshAm bAnd

12 .03 buuRman + de held

Fun lovin’ CRiminalsCOME FIND YOURSELF

Fun Lovin’ Criminals viert het twintigjarig bestaan van hundebuutalbum ‘Come Find Yourself’. Stick ‘em up punk!

Page 22: RifRaf NL februari 2016

22OakTree tekst Nena De Keersmaecker I foto T ina Herbots

Op het vlak van minimalis-

tische elektronica hoeft

België zeker niet onder

te doen. De afgelopen

twee jaar heeft de

Kalmthoutse producer

Adriaan de Roover zich

een unieke sound weten

toe te eigenen: rauwe

beats, gare melodieën en

dromerige soundscapes.

Als artist in residence in

AB verzorgde Oaktree dan

ook het voorprogramma

van Jon Hopkins. Na zijn

dijk van een debuut-ep,

‘Chapters’, dat de zilveren

medaille op de Red Bull

Elektropedia Awards in

de wacht sleepte, ging

hij de samenwerking aan

met vriend en collega-

beatmaker Avondlicht

op ‘Amalgamation’. Een

steengoede plaat die het

woord amalgaam van een

compleet nieuwe betekenis

voorzag. Opnieuw solo

verrast Oaktree ons met

‘Dust’ alweer.

‘Dust’ wordt live gebracht, samen met een klassieke bezetting. Dit deed me meteen denken aan een van mijn favoriete releases van 2015: ‘Elaenia’ van Floating Points. Is Sam Shepherd een voorbeeld voor jou?Adriaan de Roover; “‘Elaenia’ behoort sowieso tot een van de betere releases van het afgelopen jaar en ik bewonder zijn veelzijdigheid. Ik heb het gevoel dat hij blijft verrassen en compleet zijn eigen ding doet. Dat vind ik net boeiend, want je weet absoluut niet waar hij de volgende keer naar toe gaat.”Shepherd zegt over ‘Elaenia’ het volgende: “Ik wilde op dit album dat alle elektronica zo menselijk mogelijk klonk. Je merkt vaak dat als technomuzikanten met normale instrumenten werken, het uiteindelijk lijkt alsof twee verschillende dingen tegelijk gebeuren. Ik wil dat de elektronica klinkt alsof het onderdeel is van een akoestische band.” Geldt dit ook voor jouw muziek?Adriaan: “Ik gebruik elektronica en akoestische instrumen-ten graag door elkaar en bewerk ze op gelijkaardige manieren. Het zijn geen technotracks waar ik dan achteraf, als alles klaar is, bijvoorbeeld een cello voor opneem. Het loopt meer door elkaar en is meer een wisselwerking van klanken en ideeën. Ik vind het interessant als de elektronica en het akoestische zodanig verweven zijn met elkaar dat je niet meer juist kan onderscheiden wat nu net wat is. Daarnaast spreekt ook het menselijke, het echte, de imperfectie me aan in muziek. Zo vind ik mensen die een overload aan make up dragen nu eenmaal niet mooi. Met muziek is dat exact hetzelfde.”De combinatie van elektronica en akoestische muziek komt de laatste jaren steeds vaker voor. Met artiesten zoals bijvoorbeeld Max Richter en Nils Frahm heeft Oaktree volgens mij minstens één ding gemeen: tijdloosheid. Wat maakt het volgens jou net zo tijdloos? Adriaan: “Ik vind het moeilijk om te zeggen of iets tijdloos is, maar zou het kunnen dat we klassieke instrumenten minder aan trends verbinden? En dat het daarom tijdlozer klinkt? Daarnaast zijn de voorbeelden die je aangeeft ook gewoon twee heel goede muzikanten die iets te vertellen hebben. De muziek die ze maken is heel puur, zonder al te veel tralalaatjes, en de paden die ze bewandelen zijn allesbehalve platgetreden. Dat heeft er volgens mij minstens zoveel mee te maken. In ieder geval: als mensen mijn muziek, al is het maar een beetje, als tijdloos ervaren, vind ik dat een groot compliment.”Denk je überhaupt aan genres tijdens het maken van muziek? Adriaan: “Nee. Het is pas achteraf, als ik iets lees of hoor over mijn muziek, dat ik merk in welke hoek mensen mijn

muziek plaatsen. Ik hoop ook dat ik niet in één aspect blijf plakken, ik ben steeds op zoek naar nieuwe dingen.”‘Dust’ is een totaalplaat, een album dat volgens mij in één keer beluisterd moet worden. Hoe ervaar jij je eigen muziek? Wat probeer je bij je publiek teweeg te brengen?Adriaan: “Het zijn wereldjes waarin ik kan verdwijnen, waar ik nieuwigheden ontdek en op zoek ga naar dingen die resoneren. Eigenlijk ben ik nogal egoïstisch als het gaat over de muziek die ik maak. Ik ben vooral bezig met datgene wat ik zelf wil horen, zaken die mij zelf ontroeren of fascineren. Als ik bij mensen die naar mijn muziek luisteren ook een bepaalde ontroering, ontdekking of verwondering teweeg kan brengen, is dat natuurlijk wel fantastisch. Dit is dan ook een grote stimulans, maar niet mijn drijfveer in de eerste plaats.”Je wordt vaak vergeleken met artiesten zoals Bonobo, Nils Frahm en Nicolas Jaar. Met welke internationale artiest zou je graag een keer samenwerken? Adriaan: Ik wil niet per se samenwerken met de artiesten die ik bewonder. Het lijkt me interessanter om gewoon op café te gaan met hen of samen naar muziek te luisteren. En als dat gezellig is, wie weet...”

Oaktree‘Dust’[PIAS]

In tegenstelling tot debuut-ep ‘Chapters’ klinkt ‘Dust’ een pak ingetogener en ontpopt Oaktree zich nog verder tot

soundscape-architect. Adriaan de Roover is zuiniger met zijn beats en z’n post-dubstep à la Burial maakt nu plaats voor minimalistische elektronica in samenspel met nog meer klassieke instrumenten. Op de track ‘Calm On The Surface’ hoor en voel je als het ware de beats gedijen over de golven van een zee. Duidelijke echo’s van Darkside zijn hier niet ver weg en ook de invloed van Nicolas Jaar zelf is gedurende het hele album duidelijk aanwezig. De grenzen tussen akoestische en elektronische muziek vervagen niet alleen, maar worden meermaals doorbroken.‘Encounter’ is een mooi voorbeeld van de versmelting tussen Oaktrees elektronische hartslag en de piano en strijkers die gedurende het hele nummer centraal staan. Gelukkig loop je als luisteraar niet verloren in al te abstracte soundscapes. De strijkers en harp in de laatste track ‘Leave Me Alone’ luiden het einde in van een spirituele trip die je meteen nog een keer wil meemaken. Of je dit al dansend doet of vanuit je zetel, beslis je zelf. Een ding is zeker: ‘Dust’ is ongetwijfeld een album dat stof doet opwaaien. (ndk)

het menselijke, het echte,

het imperfecte

ON STAGE20/02 Nachtwacht I Malle

10/03 AB Club I Brussel19/03 De Studio I Antwerpen

23/03 Ik Zie U Graag @ Mezz I Breda (NL) (w/ Black Box

Revelation, Deze Mona, …)

Page 23: RifRaf NL februari 2016

het menselijke, het echte,

het imperfecte

Ansatz Der Maschine‘Tattooed Body Blues’

N.E.W.S.

‘Tattooed Body Blues’, de opvolger van ‘Heat’ uit 2012, is een optelsom van de muzikale vindingrijkheid van Mathijs

Bertel, de uitgebalanceerde mix van indietronica en organische instrumenten (viool, blazers, gitaren, lapsteel,

duimpiano) én de toegevoegde waarde van maar liefst zes uiteenlopende stemmen. Tekenen met hun stem present

op het nieuwe album van Ansatz Der Maschine: Bloem De Ligny (het titelnummer), Nathalie Delcroix (de single ‘Burning

Fuel’), Inne Eysermans van Amatorski (‘Narodnaja’), Renée Sys (‘Driftwood’), Little Dots-frontvrouw Sophia Amman (‘Song X’) én één enkele man: Arne Leurentop aka And

They Spoke In Anthems (‘Insomnia’). Björk, Lamb, Archive en Orange Black zijn op een bepaalde manier invloeden maar ‘Heat’ is in de eerste plaats een originele plaat met

een dromerige, exotische en vloeibare sound. Een piekfijn afgelijnde productie en een deksels goede dynamische finale

(‘Highlands’) zorgen voor de finishing touch. (bvm) is onder de indruk.

Arno‘Human Incognito’

[PIAS]

“Er is te weinig rebellie”. Gelukkig is er nog ridder Arno Hintjes die op onnavolgbare wijze (die schuurpapieren stem!) zijn eigen Frans- en Engelstalige blues predikt (‘Please Exist’), de speelvogel uithangt (‘Now She Likes Boys’, ‘Never Trouble

Trouble’) of nimmer melige ballades (‘Oublie Qui Je Suis’, ‘Santé’) schrijft: ‘Je Veux Vivre’ is een utopische wensdroom

verpakt als wals en het Dylaneske ‘Dance Like A Goose’ is net zo zeer schatplichtig aan de Serge Gainsbourg van ‘Histoire

De Melody Nelson’. Opmerkelijk: weinig of geen synths - daar zal het (tijdelijke) vertrek van Serge Feys, tot voor kort de jarenlange musical director van de live band van Arno,

wellicht iets mee te maken hebben. ‘Human Incognito’ is (net als het album ‘Future Vintage’) een productie van John Parish

(zie ook platen van Eels, PJ Harvey). En dat werpt, samen met de bijdragen van engineer Catherine J. Mark (bekend

van werk voor Foals, Ian Brown, Champs), zijn vruchten af. ‘Human Incognito’ is een plaat zonder franjes en een

beschouwende en vette release van een einzelgänger die – hoewel hij zichzelf beschouwt als een old motherfucker - nog

lang niet passé is. Verdomd goed Arno-album. (bvm)

Aroma Di Amore‘Zin’

Starman Records

Het trio Elvis Peeters, Fred Angst (aka Gerry Vergult) en Lo Meulen zet zichzelf in ‘82 op de Belpop-kaart door een finale-

plaats in de Rock Rally en de culthit ‘Doe De Maffia’. Aroma Di Amore is samen met Arbeid Adelt en De Brassers zowat de

vaandeldragers van de Nederlandstalige elektro/postpunk. In 2012 keerden de heren na 25 jaar terug met het album

‘Samizdat’, anno 2016 mogen ze bij het immer fijne Starman hun ‘Zin’ komen doen. De elektronica komt op deze nieuwe-

ling iets meer op de voorgrond en single ‘De Nacht En Zijn Kwaad’ lonkt zelfs naar de alternatieve dansvloer. Het punky

‘Leef Mij Uit’ grijpt ons bij de schabbernak. Maar het overgro-te deel is echter weggelegd voor gitzwarte weltschmerz met

Peeters z’n rake poëtische teksten in een mix van - verrassing - Jürgen De Blonde (Kohn). Luc Van Lieshout (Tuxedomoon,

Flat Earth Society) en Geert Waegeman maken met hun trom-pet, violen en banjo de treurnis compleet. Vrouwelijke bac-

kings zorgen her en der voor een streepje licht aan het einde van de tunnel. (boo)

Blackfall‘Blackfall’Eigen Beheer

Dit jonge viertal afkomstig uit de hoofdstad der glooiende Vlaamse Ardennen is pas sinds begin 2015 actief maar ver-blijdt ons nu reeds met debuut-ep ‘Blackfall’. Meer dan vijf songs heeft dit jonge hertenkalf niet nodig om ons te over-tuigen van de geweldige groeischeuten die het nog te wach-ten staat. Deze in heavy grunge en postmetal gedrenkte eer-ste ep blaakt van de frisse hooks en zware riffs en dit onder-steund door catchy melodieën die fans van meer melodieu-zere hardrock ongetwijfeld naar het hoofd zullen stijgen. En wanneer je denkt dat het grootste geweld dan wel voorbij ge-draafd is, wacht je nog dat zwaar melodisch alternative rock-stemtimbre. Denk maar aan de stem van een Scott Stapp (Creed) in goede dagen. Vooral afsluiter ‘Time To Be Me’ is een sterk aangedreven splinterbom die menig concertzaal in binnen-, en wie weet buitenland, zal laten ontploffen. Laat er geen twijfel over bestaan, Blackfall is niet zomaar geselec-teerd voor De Nieuwe Lichting van Studio Brussel. Een jong dier met een dergelijk groot potentieel moet maar één ding doen, blijven draven! (jvw)

Book Of Air‘Fieldtone’Granvat

Book Of Air van de gebroeders Bert en Stijn Cools is een heu-se encyclopedie van eigen composities waarin gezocht wordt naar de relatie tussen tijd, ruimte en geluid via uitgeschreven partituren, improvisatie en de connectie met de natuur. Klinkt hoog gegrepen? Dat is het ook maar de uitwerking is van een wonderbaarlijke schoonheid. De noten glijden tergend lang-zaam voorbij. De esthetiek van slow motion tot in het extre-me. Na een tijdje raak je opgenomen in een flow van verstilde klankbeelden. Zen-trance waarbij het belang van de stilte tot het uiterste getest wordt. Wie de hele academische opzet ach-ter het idee van Book Of Air wil kennen, neemt best eens een kijkje op de website (http://granvat.com/g/bookofair) maar hier valt ook te genieten zonder voorkennis. In beide gevallen is dit een trip van meer dan zeventig minuten waarbij de noties tijd en klank met elkaar versmelten zonder dat er enige rookwaar aan te pas komt. Het concert in Flagey was alleszins een on-gelooflijke ervaring van twee uur waarbij het publiek lag weg te dromen op matrasjes. Spacy, baby. (gtb)

Bringhim‘Young Phoenix: The Fall’, epVangarde Music

Levensecht of de natte droom van een op hol geslagen roo-kie? Op zijn eerste ep ‘Young Phoenix: The Fall’ waagt de Belgische rapper met Congolese roots Bringhim zich hoe dan ook aan liefdesliedjes met een hitparadeglans die niet zeem-zoet, maar des te meer geil en catchy klinken. Meer r&b en soul dan rap: Bringhim flirt bijwijlen met aanstekelijke synths, lome beats en zelfs oosterse ritmes (op het waggelzieke ‘Pocahontas’) en sluit naadloos aan bij die andere voortrek-ker The Weeknd, wiens op het eerste zicht commerciële beats en lyrics ook kopje onder gaan in wazige dampen. Win-win: Bringhim laat zijn zelfzekere en bijwijlen snoeverige rhymes glijden over tergend trage beats waardoor de productie zo-wel weids als compact aandoet. Geen grootdoenerij, maar wel een grootse en tegelijkertijd oprechte vibe: Bringhims megalo-mane sound mikt zowel op de hitparade als op de ziel. (wd)

Page 24: RifRaf NL februari 2016

24

The Bureau Of Atomic Tourism‘Hapax Legomena’

Rat Records

Eén van Teun Verbruggens uitlaatklepjes, dat wegens z’n in-ternationale line-up eigenlijk niet in deze Homegrown-sectie

thuishoort. Uiteraard nog steeds Verbruggen op drums, Jozef Dumoulin op z’n vertrouwde Fender Rhodes, sax, basklari-

net en trompet door Andrew d’ Angelo en Nate Wooley. Trevor Dunn werd op bas vervangen door Tim Dahl, die we kennen van The Hub, Child Abuse en zelfs even van bij het legenda-rische Ruins. De gitaar wordt tegenwoordig gehanteerd door Hilmar Jensson en niet langer door Marc Ducret. Zo, je bent

weer mee. Wat doet dat met de muziek van BOAT? Uiteraard worden de grenzen van de (free) jazz weer zorgvuldig afge-

tast, door sterke gecomponeerde stukken (ieder lid draagt wel een steentje bij) waarin de rust tussen de wilde uithalen vaak van even groot belang is. De groove is iets prominenter aan-

wezig, zodat we zelfs het woord funky af en toe in de mond mogen nemen. Het betreft wederom een compilatie van live-opnames en dat hoor je dan ook aan de speelintensiteit. (H)

eerlijk spul! (boo)

Camp Rebecca‘Visitors At Night’, ep

Eigen Beheer

Een eerste wapenfeit van Camp Rebecca, deze ‘Visitors At Night’, en meteen een knaller. Zo hebben we het graag! Dit

Antwerpse trio rekent ninetiesbands als Faith No More en Soundgarden tot zijn grootste invloeden, met zes groovy

grungenummers en een halfuur daverende speakers als ge-volg. Rollende drums, stevig snaarwerk en een vinnige stem om de boel op gang te trekken. De band haalt de openings-

track ‘Recall’ aan als goed voorbeeld van dat geluid, maar bij (jk) blijft vooral ‘As It Gives’ hangen.

Celestial Wolves‘Illusive Landscape Of Expression’

Dunk!Records

Net als voorganger ‘Wood for Wood’ kunnen we ‘Illusive Landscape Of Expression’ voor de volle 100% in het post-

rockvakje plaatsen. Hoewel vakjesplakken niet altijd even ele-gant is, is het hier wel op zijn plaats. Hoewel de sound naar eigen zeggen is geëvalueerd na de komst van nieuwe gita-

rist Thierry De Zutter (we horen weliswaar een wat meer heavy invalshoek), blijft hun klank pure, instrumentale, melodische en epische postrock. Soms zacht wegtokkelend, vaak hard rammend en steeds zoekend naar intensiteit. Voor fans van Mogwai, Red Sparrowes, Isis en andere soortgenoten. (dw)

Eriksson Delcroix‘Heart Out Of It’s Mind’

WasteMyRecords

Het mooiste countrykoppel van België is terug met een twee-de worp, ‘Heart Out Of It’s Mind’. Bjorn Eriksson (Zita Swoon,

Maxon Blewitt en Broken Circle Breakdown Band) en Nathalie Delcroix (Laïs en Birds That Change Colour) ademen nog steeds Americana, zie het prachtig tweestemmige ‘Silver

Dagger’ en het gemoedelijke en ritmische ‘56 7th Street’. Toch zetten ze dat iets minder expliciet in de verf dan op hun de-

buut ‘For Ever!’. Het resultaat is een mysterieuzere en eigen-zinnigere sound, met het vervreemde ‘Snakebite’ als ultie-

me voorbeeld. ‘Mistigris’ en ‘A Low Ripple Till Idaho’ nemen je dan weer mee op een minuten lang durende filmische trip naar een behaaglijke, maar ook verrassende andere wereld.

“It feels like heaven, I’m in heaven on the road again” (‘Arrow’), niemand laat je harder wegdromen naar het weidse land-

schap van de midwest dan dit echtpaar uit Kalmthout. (hdb)

Guns ‘n’ Drums‘Inanna’Eigen Beheer

Uit de uitgebloeide stonerband Mogul sproot in 2012 een nieuwe groep. Hoewel die uit exact dezelfde line-up bestaat, klinkt de eerste plaat van Guns ‘n’ Drums totaal anders dan je verwacht. Enkele jaren geleden vertrouwde zanger Sam Dufoor RifRaf toe dat Mogul op het einde van zijn bestaan in herhaling viel. Dat zal hij over zijn huidige band niet gauw zeg-gen. Het debuut ‘Inanna’ is namelijk geen album dat je zo-maar bij de s van stoner of de p van postrock in de platenbak steekt. De sound van het kwintet is een mix van verschillende genres, wat de langspeler heel boeiend maakt. Luister maar eens naar de opener ‘New Breed’, het breekpunt ‘Rand’ en de voorlaatste song, ‘The Legend Of James’. (jk)

Hermànn‘Hermànn’Eigen Beheer

Sludgegeweld uit Oudenaarde, het bestaat! En blijkbaar is het motto daar kort en krachtig. De zelfgetitelde debuut-ep van Hermànn telt drie nummers en daarin doen de heren een ver-dienstelijke poging om bands als Steak Number Eight - luister maar naar ‘State Of Dogs’ - en Nirvana - check ‘Bloodsucker’ - het vuur aan de schenen te leggen. In ‘Priapus’ ontwaren we ook een streepje Raketkanon. Verre van slechte invloeden dus. Wij zijn alvast benieuwd om de ware smoel van het trio te zien op een eventuele langspeler! (jdv)

Kassett‘U’Eigen Beheer

Gavin Vanaelst blijft een uiterst productieve elektronicaknut-selaar. Een jaar na ‘Platinum’ mogen we zijn internetalbum ‘U’ (check het op youtube en schaf het aan op bandcamp!) verwelkomen. Met zijn laptop creëert Kassett een eigentijds undergroundgeluid dat geen seconde verveelt. Sferische soundscapes vormen de grondlaag voor dansbare elektroni-ca meets hiphop. Denk in de richting van Burial, Flying Lotus en Holy Other. ‘Platinum’ was een soort inleiding van wat nu tot stand is gekomen: namelijk een volwaardige kieteling voor het oor. Kassett evolueert meer en meer van een slaapka-merproject naar een internationaal geluid en niveau. Knappe plaat. (dw)

Kill Your Trout‘East Coast Contemplations In D-Minor’Consouling Agency

Sexy waanzin uit de anders zo stille Kempen. Dat moet Kill Your Trout zijn. Op de tweede langspeler stampen de bandle-den nog steeds de ene mokersong na de andere in je maag. Noiserock, punk, hardcore, … Snoeihard, zeg maar. De heren hebben nochtans ook oog voor details. Zo sluipt er hier en daar een streepje jazz tussen de riffs door (‘Baltimore’) en ste-ken ze al eens extra laagje analoge synths in de songs (‘Viva Las Vegas’). Het maakt het allemaal nog net iets spannender. ‘East Coast Contemplations In D-Minor’ is dan ook een ster-ke, oerdegelijke opvolger van hun debuut. Ons koopadvies blijft onveranderd: voor fans van Future Of The Left, Melvins, Fantômas, … (eb)

Page 25: RifRaf NL februari 2016

Le Motel ‘OKA’

Cosmic Compositions

Le Motels stijl kan op zijn minst eclectisch worden genoemd. De liefde van de Brusselse producer voor techno, house, foo-

twork, jazz en etnische wereldmuziek versmelt op ‘OKA’ tot een perfecte mix die culturen en tradities met elkaar verbindt.

De negen tracks representeren verschillende Afrikaanse, Nieuw-Zeelandse en Caribische stammen en hun rituelen. Van

ontroerende lullabies tot bezwerende regendansen en mys-tieke kanotrips. Op de nummers ‘Selva’ en ‘Epanda’ weet je

niet of je je te midden van een voodooritueel bevindt of op de dansvloer luisterend naar een technotrack die je volledig in

trance brengt. Door duidelijk afgemeten elektronica te men-gen met organische, spontane geluiden doet Le Motel op

‘OKA’ iets opmerkelijks: hij maakt het organische mechanisch, zonder aan authenticiteit te verliezen. Een album met animo

dat je bovenal in vervoering brengt. Trouwens, ’Oka’ betekent ‘Luister’. Ziezo, dat is dan ook duidelijk. (ndk)

Lylac‘Living By The Rules We’re Making’

Home Records

Het verhaal van Amaury Massion lijkt sterk op dat van Marc A. Huyghens. Beiden oogstten eerst succes met hun bands (res-pectievelijk Attica/My TV Is Dead en SO/Venus) om daarna an-

dere wegen in te slaan. Van Huyghens horen we momenteel niets meer, Massion houdt voorlopig vol. ‘Living By The Rules

We’re Making’ ligt helemaal in het verlengde van ‘By A Tree’ (2012). De poëet met lichte falsettostem die in een akoestisch

kader zijn zielenroerselen uit. Een uiterst breekbaar schijfje vol tristesse. Met cello, trompet, flugelhorn, piano, fluit en akoes-tische gitaar wordt voor een stijlvolle fluwelen verpakking ge-zorgd. Het sporadisch gebruik van sitar levert een zacht psy-chedelisch parfum op. De Nick Drake-fixatie wordt uitgebreid

naar The Beatles en Donovan. (gtb)

Josly Meso‘Into The Abyss’, ep

Eigen Beheer

Het genadeloos verder draaiende rad der generaties is on-dertussen ergens diep in de jaren 90 aanbeland. Josly Meso Mutata (°1996) aka Josly Meso is één van die nieuwe, piep-

jonge kids on the block. Meso groeide op in de schaduw van de Brusselse grootstad, maar grossiert op z’n tweede ep toch vooral in gezapige en gezellige slaapkamervibes. De soulvol-

le boombap-beats doen denken aan de oldskool-melancholie van vroege Joey Badass-mixtapes als ‘1999’. Sinds Woodie

Smalls weten we dat de jongste generatie Vlaamse mc’s niet bang is van rhymin’ in het Engels. Uiteraard hoor je heel af en toe wel dat Meso uit het Vlaams-Brabantse Liedekerke afkom-

stig is – en niet uit Compton of Philly. Maar taal is in de han-den van verbaal talent een flexibel instrument, en Meso zet de

woorden, zinnen, punten en komma’s pienter naar z’n hand. Knaapje met toekomst. (mvm)

Nicolas Michaux‘Nicolas Michaux’, ep

Tôt Ou Tard

Warm lopen voor het debuutalbum van Nicolas Michaux (re-lease in april) kan al met deze eerste ep waarop de voorma-

lige voorman van de Luikse band Eté 67 zich middels nostal-gische popsongs uitdrukt in het Frans en het Engels. Meteen

goed voor een deal met het Franse indie-label Tôt Ou Tard dat ook Ben Howard, Patrick Watson en Yael Naim tekende. Radio 1 is enthousiast en omschrijft Michaux als “de Waalse

Nick Drake”. Net iets te veel eer maar de muziekjes van Michaux charmeren wel en gaan knap in de richting van The

Veils in een ongedwongen bui. (bvm)

Momma Said So‘Momma Said So’, epEigen Beheer

Voor een band die nog maar net zijn eerste ep uitbrengt, heeft Momma Said So alvast mooie referenties: won verschillen-de kleine rockrally’s, blonk uit op de Kunstbende en ging aan de haal met de hoofdprijs op Jonge Wolven. Vergelijkingen met Balthazar zijn legio: net als hun gouwgenoten breken de bandleden de traditionele rockbezetting open door er een klassiek instrument aan toe te voegen, in dit geval een con-trabas. En dat zorgt voor extra schwung. Wij genoten op deze ep vooral van ‘You Might As Well’, een valse trage die met en-kele tempowissels zelfs wat aan de vroege Muse doet den-ken. En toch is Momma Said So nog zoekende: “Wat als we over een half jaar helemaal anders klinken?” Een extra reden om deze band in de gaten te houden. (rl)

Novgrod/Kcurxedkx ‘Fellaini’Stabwaf Records

Giel Cromphout en Kasper De Sutter, die respectievelijk ach-ter de namen Novgrod en Kcurxedkx schuilgaan, slaan hun vuile handjes in elkaar om een split release onder de men-sen te brengen. Ze hanteren vooral gitaren, die heerlijk klette-ren, schuren, kraken, piepen en d-tunen dat het een lieve lust is. Hun vocalen gooien ze graag door vervormers, maar zor-gen er wél voor dat we bijwijlen toch iets van een song ontwa-ren en zelfs subtiele schoonheid wordt niet geschuwd. Als rit-mische begeleiding horen we vaak echte drums die opgeno-men lijken met de micro’s aan de andere kant van de kamer. Maar evengoed wordt er geklopt op iets wat toevallig binnen handbereik ligt. Ze verdelen hun tracks netjes om de beurt, en toch zit er een mooie consistentie in de plaat. Bij de titel-track, die drijft op een lichtjes valse tokkel en achteloos be-potelde drums, en de overstuurde chaotische noise-afslui-ter mét sax ‘The Pegel Days Are Over’ staan géén namen ver-meld, dus gaan we er vanuit dat hier de krachten werden ge-bundeld. (boo)

Oh Deer ‘Out Of The Woods’, epEigen Beheer

Oh Deer is een band rond de Gentse singer-songwriter Barbara Vlaeminck, bij veel mensen gekend van haar pas-sage bij De Beste Singer-Songwriter van Vlaanderen. Daarin maakte ze al een eerlijke, ontwapende indruk. En die lijn trekt ze vlotjes door op deze eerste ep. Daarop staan zes intieme, maar bijzonder zorgvuldig ingekleurde songs. ‘Hardship’ bij-voorbeeld, geïnspireerd door het harde leven van haar groot-moeder. Of ‘Imaginary Friend’, gebaseerd op een kinderboek over een eekhoorn. Een ep als een goed getimede arm om je schouder. (rl)

Orchestre International Du Vetex‘Fifavela’Eigen Beheer

Van alle bonte gezelschappen die zonder muzikale oogklep-pen het beste van de Balkan, Zuid- Amerika, het Midden-Oosten en de afrobeat door elkaar haspelen, is De Vetex wel-licht het meest bonte. In volle getale een 18-koppig monster dat op de 4de langspeler weerom een beroep doet op het ta-lent van trompettist/componist Thomas Morzewski, die er op één of andere manier in slaagt om al die muzikanten tot hun recht te laten komen door knappe arrangementen en fijne so-lo’s. Ook de productie is diy met percussionist Roel Poriau aan de knoppen die de hele plaat door alles netjes weet uit te balanceren. Zo krijg je 12 songs voorgeschoteld die perfect aantonen waarom deze groep gevraagd wordt over de hal-ve wereld (letterlijk) om te komen spelen. Op ‘Fifavela’ hoor je bovenal hoe het collectief doorheen de jaren en de vele, vele concerten en muzikale ontmoetingen uitgegroeid is tot een overtuigend geheel dat als een grote muzikale spons alle in-spiratiebronnen opneemt en er een eigenzinnig en magnifiek eigen geluid uit distilleert. Internationale klasse! (mc)

Page 26: RifRaf NL februari 2016

26

The Rhythm Junks‘It Takes A While’

N.E.W.S.

Met deze vierde cd verwijderen Steven De bruyn, Jasper Hautekiet en Tony Gyselinck zich nog meer en meer van

hun debuut ‘Virus B-23’. Hier worden de lijnen van ‘Beaten Borders’ verder uitgetekend waarbij de aanknopingspun-

ten met de jaren tachtig onmiskenbaar zijn. De openingstrack klinkt zelfs als een ode aan The Police met eenzelfde meng-vorm van dub, reggae en pop. ‘Hunter Of The Heart’ lijkt dan

weer weggeplukt uit ‘Twin Peaks’. In ‘Trying To Listen’ komt heel even het bluesverleden van De bruyn om de hoek kijken. Over heel de lijn ligt het accent wederom op een alternatieve atmosferische sound met her en der kleine effecten. Het zon-

licht dringt nog zelden binnen in deze donkere, sonore onder-wereld waar de baslijnen de rode draad vormen. Opvallend

hoe Steven zich terug meer als zanger dan als mondharmoni-caspeler uit. Ook de sociaal beladen teksten getuigen van een

zeer persoonlijke stellingname. Respect alleszins voor hoe de drie heren weerbarstig hun eigen ding blijven doen waar

moeilijk vat op te krijgen is. Dit materiaal doet vooral nieuws-gierig uitkijken naar de live-vertolking. Kansen genoeg alles-zins de komende maanden, van de AB (05.02) via Duitsland

tot in Osaka! (gtb)

Silk Saw ‘Imaginary Landscapes’

Kota Records

Geld kan er bezwaarlijk wat mee te maken hebben, de her-eniging van het Brusselse Silk Saw, na tien lange jaren ra-

diostilte. Leve de lol, dan maar? Nee nee nee, driewerf neen. Op hun elfde (!) album zet het duo een quasi-hermetisch oer-woud vol Sturm und Klang neer, aangeblazen door non-con-

formistische noise en dito elektronisch experiment. ‘Imaginary Landscapes’ is een heus verdwijngat vol overstuurde beats en

haaks langs elkaar gemikte freejazz-melodieën – zinderend en gekmakend als een fata morgana in de Sahara-woestijn. Silk Saw heeft geen tijd voor praatjes of pretjes: en avant en

de beuk erin, onverdroten chaos op het scherp van de snee. Pats boem! (fp)

Slow Bear‘Pale Morning Fades’, cassette

Dopey Sonofabitch Music

‘Pale Morning Fades’ is het druggy diy-debuut van de Leuvense one-man-band Slow Bear. Invloeden, aangestipt

door de artiest zelve: muziek van John Frusciante, Daniel Johnston en Scott Yoder; het fuzzy geluid van tape recor-

ders; en country en blues uit de jaren twintig en dertig. Slow Bear heeft het over thema’s als vervreemding, misbruik en ge-

weld en vertaalt dat gevoel in psychedelische folktracks met een donker kantje. Soms wat knullig maar vooral charmant.

Geloofwaardige lofi-huisvlijt. (bvm)

Solid Spaces‘Solid Spaces’, ep

Eigen Beheer

2015 is nog maar net uitgebold of het nieuwe jaar wordt al in-gezegend met merkwaardige Belgische releases. De zelfgeti-

telde ep van Solid Spaces, een piepjonge vijfkoppige band, is er daar eentje van. Gitaar, bas, drum, keys en een zangeres.

Een klassiek recept op het eerste zicht, maar Solid Spaces is meer dan dat. Het vijftal zet een waaier aan stijlen naar de

hand en speelt met elementen uit de pop, rock, funk, jazz, reggae en soul. Dit levert niet alleen een strak staaltje dansba-

re ritmes op (‘Occupy My Mind’), maar ook een aanstekelijk nummer met vocalen die het hart verwarmen (‘By Heart’). (ne)

Stikstof‘/02’Eigen Beheer

Eigenzinnig Nederlandstalig hiphopcollectief uit het Brusselse met overtonen van Madlib en Opgezwolle (ten tijde van ‘Eigen Wereld’). Stikstof is bloedserieus onder een schertsende, soms prettig gestoorde motorkap, goochelt met clever woord-spel en komt zonder uitzondering strak op de beats. De bijwij-len poëtische rijms en progressieve beats klinken doordacht en toch vloeiend. Onder de beste tracks rekenen wij alvast ‘Ja Dan’ (met aanstekelijke jazzpartij), ‘Dobberman’ (met gastbij-drage van Roméo Elvis) en ‘De Toestand’. Klasseplaat. En live ongetwijfeld ook een sensatie. (kh)

Steven Troch‘Nice ‘N’ Greasy’Sing My Title

In afwachting dat de ware troonopvolgers voor El Fish en The Seatsniffers gevonden worden, stromen de kandidaturen toe. Deze van harmonicaspeler Steven Troch wordt alleszins weer-houden dankzij dit debuut. Hij verdiende zijn sporen reeds bij Fried Bourbon en Tiny Legs Tim en waagt nu zijn eigen kans. Hij trok er zelfs voor naar de Greaseland Studio’s in Californië en huurde producer Kid Andersen in (Charlie Musselwhite, Rick Estrin & The Nightcats, Elvin Bishop) evenals kleppers waaronder Rusty Zinn. De sound is dus top. Ook de setlist is door het gevarieerde aanbod van hoog niveau. Shuffles, John Lee Hooker-boogie, dubreggae, rockin’ countrybilly, mambo en de obligate ballad. Als dit nu ook nog live bevestigd wordt, hebben we een winnaar. (gtb)

The Valerie Solanas‘Voodoo Glue’Greenlfant

Stijl en een eigen sound ontbraken nooit bij The Valerie Solanas. Ook niet op deze nieuwe ‘Voodoo Glue’. De parlan-do-zang blijft gehanteerd en muzikaal situeert alles zich bin-nen het kader van semi-akoestische pop met als grote voor-beelden deze keer R.E.M. en The Go-Betweens. Af en toe be-landen we in meer spacy contreien met een link naar de tach-tiger jaren. ‘Night Cruisin’ lijkt dan weer een hommage aan Bowie. En met ‘Nightshade’ wordt de focus gericht op glam-rock. We vinden zelfs de woestijnrock van Howe Gelb te-rug (‘Rebound Night’). En er wordt afgesloten met een stevi-ge surfgitaar. Een mash-up van stijlen en invloeden met lich-te neiging voor barok maar met de duidelijke stempel van The Valerie Solanas. (gtb)

Woesten‘Dichtbij Een Kalkoenenkweker Op Die Groene Hoek’, epEigen Beheer

“Geen blablabla, geen gezever... Rock ‘n’ roll, vlindertje!” Gedrevenheid is het wezenskenmerk van de derde ep van Woesten, een groep uit het Meetjesland die vorig jaar het voorprogramma mocht verzorgen van Meuris 25 jaar. Jasper Steverlinck nam de preproductie voor zijn rekening en Erik Van Biesen (Gorki, Biezen) was - net als bij de tweede ep ‘Niemand Danst Naakt Met De Eenzame Krijger’ - de produ-cer van dienst. Argument pro Woesten: de band heeft een goed oor voor Nederlandstalige belpop in het spoor van The Scene, Tröckener Kecks en Noordkaap. Nadeel: anno 2015 is die muzikale keuze minder relevant en hip dan begin jaren ne-gentig. Aan de drive ligt het echter niet: de vier nederrocks-ongs op de verse ep van Woesten zijn doeltreffend en to-the-point. (bvm)

Page 27: RifRaf NL februari 2016

Zend je tracks in via vi.be/rifraf.

You Raskal You‘Helm’

Clown Shoes

Tijdens het beluisteren van dit derde album is het moeilijk te geloven dat dit de band is die ooit ‘Black

Unicorn’ maakte. Al de scherpe kantjes waar You Raskal You vroeger nog mee experimenteerde zijn on-

dertussen vakkundig gladgeschuurd. Onverwacht komt dat natuurlijk niet. Het voortreffelijk debuut

‘Reverb Kisses’ toonde meteen de mellow side van You Raskal You en ook de knappe opvolger ‘It Takes

A Whole Lot Of Fools...’ stond bol van smakelijke easy listening-songs. In dat uitpuringsproces is ‘Helm’ de logische opvolger. Voor de opnames ervan trok het

Antwerps gezelschap naar een Londense studio waar de tijd is blijven stilstaan. En dat is te horen. Nummers als het ‘No More Honey’ en ‘Just For Me’ zijn zo goed

en tijdloos dat je je afvraagt hoe het kan dat ze nog nooit gemaakt zijn. Die groove, blazers, plukkende gi-

taar en knappe backings: alles haalt You Raskal You uit de kast om aanstekelijke feelgoodhitjes met een

fruitige nasmaak te maken. Dat we op Radio 1 moeten intunen om You Raskal You op de radio willen horen,

nemen we er graag bij. (jdb)

vi.be - Sperwervi.be/sperwer

Vreemd genoeg niet geselecteerd voor Humo’s Rock Rally maar wel al opgemerkt door daMusic, 22tracks, Belgian Bands en nu ook vi.be-band van de maand in de februari-RifRaf: Sperwer. Een trio dat de treinverbinding Kortrijk-Gent als thuisbasis vermeldt, Nederlandstalige titels (‘Regen’, ‘Geweten’, ‘Val’) hanteert voor in het Engels gezongen nummers en een Scandinavische feel heeft omwille van een in reverb gedrenkte shoegazesound. Plaats Sperwer in het voorprogramma van pakweg de Deense band Blaue Blume en je hebt een mooie combi. Olivier Dumont, Wouter Vandersyppe en Guillaume Navarro deden eerder muzikale ervaring op bij I Will, I Swear en het intussen opgedoekte Druzhnik. Eind 2014 verscheen in eigen beheer een eerste Swerper-ep met drie pyschedelische indiesongs: een productie van Janne Vanneste (muzikante bij The Happy en zus van Brent – Steak Nummer Eight – Vanneste). Prioritair voor 2016: opnames van een nieuwe ep in samenwerking met DJ Doctrine aka Willem Vanderstichele, een jonge producer met roots in postrock en neurofunk die daarnaast ook in de weer is met zijn project Hush. RifRaf duimt dat die tweede ep van Sperwer – net als de eerste release en het los uitgebrachte nummer ‘Hier’ (mei 2015) - een weidse en galmende release wordt. Ook live moet dat vonken geven. Boomtown complimenteerde het drietal al met de woorden “bakken vol potentieel, dit vogeltje.” En er volgt nog meer exposure. Op 24 februari speelt de band – in het kader van de Nouvelle Vague-reeks van de internetradio XL Air – een setje in het Rits café in Brussel. Op een niet alledaagse locatie in Gent neemt Sperwer binnenkort ook een sessie op voor het collectief The Motion. Later dit jaar te ontdekken via facebook.com/themotionbe. (bvm) kijkt er naar uit.

© Clara Hanssens

Handelsbeurs ConcertzaalKouter 29, 9000 GentTICKETS Uitbureau GentVeldstraat 82b 09 265 91 65www.handelsbeurs.be

ZA 26.03 Inwolves (lp-release) / The Germans ‘got talent’ ambient / rock

ZA 20.02 Kraakpand met o.a. Blackie and the Oohoos & Winterslag4 bands, 4 genres

VR 26.02 Jenny Hval & Susanna: ‘Meshes of Voice’ pop / song

ZO 13.03 Bevergem Live pop / rock

VR 15.04 Bent Van Looy pop / rock i.s.m. Democrazy

VR 08.04 Une Soirée avec Claude Francois: ‘69’ pop / soul

Page 28: RifRaf NL februari 2016

28

And The Golden Choir‘Another Half Life’It ’s All Happening

And The Golden Choir staat voor donke-re folkpop met veel vocale harmonieën. Dat laatste is toch wel opmerkelijk, want we hebben het over een éénmansband. De Duitse multi-instrumentalist Tobias Siebert speelt dan ook graag solo slim. Zelfs op het podium, waar hij de vele la-gen in zijn muziek reproduceert zon-der band, maar met enkele vooraf opge-nomen vinylplaten. Erg bijzonder. Ook op ‘Another Half Life’ neemt Siebert alle vocals én instrumenten voor zijn reke-ning. Zo creëert hij zijn eigen univer-sum, waarin hij voortdurend balanceert tussen euforie, melancholie en dra-ma. Soms een beetje over the top, maar best mooi als je de specifieke stem van Siebert weet te waarderen. (rl)

Jacob Bellens‘Polyester Skin’Lucky Number/HFN

Zelf zijn we niet de meest verfijn-de mens. Onze tafelmanieren volgen niet altijd de heersende etiquette, ruf-ten doen we niet altijd stiekem en van een stevige boer zijn we ook niet vies. Toch waarderen we zeker ook de fijne-re dingen des levens, zoals nieuwe kle-dij die dadelijk als een tweede huid aan-voelt of een popsong die zonder pardon ons vege lijf inpakt. Dingen die Jacob Bellens op zijn debuut ‘Polyester Skin’ tracht te combineren, maar zonder al te veel succes. Met ‘Tidal Wave’ kent deze debuutplaat een electropoppy smart-lap als opener, die blijkbaar uit de fou-te deel van de jaren ’80 is komen over-waaien. ‘Ace Of Spades’ is dan weer up-beat werkstuk, dat drijft op matige bas-klanken. Pas bij ‘Untouchable’ en de ti-teltrack spitsen de oren zich voor een eerste keer, zonder dat er echter iets blijft kleven. Op zijn best zorgt deze ‘Polyester Skin’ dus voor enkele lich-te strelingen, zonder zich ook maar een keer echt onder onze huid te nestelen. We hebben al veel winden gekend die meer soelaas brachten. (kc)

The Besnard Lakes‘A Coliseum Complex Museum’Jagjaguwar

The Besnard Lakes lossen al jaren knappe albums waarop ze de popfeel en meerstemmigheid van Beach Boys combineren met Pink Floyd-truken. Dat alles hullen ze dan meestal ook nog eens in een wervelende shoegaze-gita-renmuur. Dat is op ‘A Coliseum Complex Museum’ niet anders. Verwacht dus geen verrassingen. Wat niet wegneemt dat ze met deze plaat alweer knap werk afleveren. (eb)

Bird On The Wire‘Elephanta’Meduse MagiQ

Schandaal: de vier bevallige vrou-wen van Warpaint zijn zelf nog maar net volwassen geworden of ze heb-ben er al een handvol bastaardkinde-ren bij. ‘Elephanta’, de tweede plaat van het Amsterdamse Bird On The Wire ver-wijst naar een sterke zuidelijke wind voor

de kust van India die het einde van de moesson aankondigt, maar houdt zich in wezen schuil in dezelfde laagvlaktes als de soundscapes van Jennylee & co. Dromerige shoegaze en expansieve in-diepop vol kringelende gitaarakkoorden en aanzwellende galm: ‘Elephanta’ pro-beert de luisteraar in te palmen met een rafelige charme en slaagt daar ook ge-deeltelijk in dankzij de schommelen-de emoties, subtiele teneur waarbij drei-ging en rust balanceren op een slap-pe koord en het dappere gevecht dat de Nederlandse band voert met de innerlij-ke demonen. Een plaat die bijwijlen zorgt voor vlinders in de buik, al is ons hart al verpand aan de girl group uit L.A.. (wd)

Bit-Tuner‘A Bit Of Light’Ous

Van de gure, grauwe wind waarmee ‘A Bit Of Light’ aftrapt, over de albumtitel tot de perstekst die spreekt over een bedwelmen-

de duisternis: aanvankelijk leek de jongste worp van de Zwitserse producer Bit-Tuner een verstikkende, langzaam onder de huid kruipende pikzwarte trip te worden. Een vals gevoel, want zuigt ‘A Bit Of Light’ je tergend traag mee in de onderwereld dan bevatten de door tegendraadse hobbelritmes voortgetrok-ken tracks en de bassen die je bekrui-pen vanuit een logge poel vol met kikkers al bij al nog genoeg ruimte om een cruiseschip te stallen. Een steek-spel van licht en donker, waarbij Bit-tuner zijn demonen uitzweet in door bassen aangedikte mantra’s: straf hoe

deze plaat meer tempowisselingen bevat dan een bergrit in de Tour de France maar er desondanks toch nog in slaagt om voorspelbaar en doorde-weeks te klinken. Als we één kleur mogen kleven op ‘A Bit Of Light’ doe dan maar grijs. (wd)

The Black Cult‘The Black Cult’Suburban

Het nieuwste snoepje dat uit poel van verderf Groningen afkomstig is, heet The Black Cult en brengt garagerock die helemaal binnen de lijntjes van het genre kleurt. Op de titelloze debuut-plaat rammelt het trio vlotweg doorheen een dozijn songs die nergens op de ze-nuwen werken, maar waar evenmin een potentiële klassieker op te vinden is. Aardig, tot het volgende lekkers zich aandient en The Black Cult opnieuw naar de achtergrond verdwijnt. (jvb)

Black Tusk‘Pilars Of Ash’Relapse Records

In zekere zin kan je Black Tusk beschou-wen als een van de natuurlijke opvolgers van Motörhead. Vieze, zompige maar stevig uithalende rock, een gritty uitge-beend geluid, franjeloos en uiterst effec-tief, en vooral ook een bassist met een podiumpresence om u tegen te zeg-gen. Daarom is het extra triest dat Black Tusk, net als het grote voorbeeld, niet zo lang geleden afscheid moest nemen van z’n orkestleider op de vier dikke snaren. Athon en Lemmy zullen het op de eeu-wige jachtvelden zeker goed met elkaar kunnen vinden. Black Tusk gaat hier in het tranendal der levenden echter door

als band. Deze ‘Pilars Of Ash’ is tegelij-kertijd een afscheid van en een ode aan hun met de motor verongelukte kom-paan, want de opnames waren net klaar voor het noodlot toesloeg. Op dit vijfde album zet het trio uit Savannah, Georgia de eigen sound nog wat dikker in de verf. Net als Motörhead balanceert Black Tusk op de grens tussen street punk, metal en (stoner) rock. Stevig dus én absoluut het uitchecken waard! (dg)

Blaue Blume‘Syzygy’Brillante Records

Pracht en praal heeft in het universum van Blaue Blume geen negatieve connotatie. De Deense rockgroep jongleert met pathos

en kitsch en slaagt er in om ondanks die weinig evidente ingrediënten fris te klinken. Eerst moet je even slikken, want de falsetstem van zanger Jonas Smith sleurt je meteen in een heel bevreemdende wereld waar alles heel uitgesproken is. Eenmaal je die koudwatervrees overwonnen hebt, word je om de oren geslagen met melancholische schoonheid. Blaue Blume klinkt als een opera die Talk Talk en The Smiths gecomponeerd hebben en waarin Anthony Hegarty de hoofdrol speelt. ‘Syzygy’ danst met heel veel flair op een koord dat tussen subtiliteit en grandeur spant. Een briljante debuut-plaat. (dm)

Bloc Party‘Hymns’Infectious Music

Meteen na de vorige plaat, ‘Four’, sta-ken er al geruchten op dat het mis-schien de laatste Bloc Party zou wor-den. Nadien verliet drummer Matt Tong als eerste de band, wat later ge-volgd door bassist Gordon Moakes. Frontman Kele Okereke besliste sa-men met Russell Lissack toch een door-start te maken, om de honger van wel-eer terug te vinden. Enter Justin Harris en Louise Bartle dus, om het nieuwe Bloc Party gestalte te geven. Van die hernieuwde zoektocht is deze ‘Hymns’ de neerslag geworden. Al snel blijkt dat Kele en konsoorten niet het snedige gi-taargeluid van ‘Silent Alarm’ hebben te-ruggevonden, maar evenmin weige-ren ze nieuwe elektronische horizonten à la ‘Flux’ te verkennen. Kent ‘The Good News’ een bluesy insteek, dan flirt ‘So Real’ met een jazzy feel. Verraadt ‘Living Lux’ het nodige potentieel, dan verkiest het gewoon fijn weg te galmen, zon-der ook maar ergens te ontvlammen. Enkel ‘Different Drugs’ en ‘Virtue’ slagen erin om de sfeer van weleer op te roe-pen. ‘Hymns’ voelt dan ook aan als een afscheid aan de vroegere sound, maar hopelijk niet voor lang. (kc)

Bombay‘Show Your Teeth’V2 Records

Bombay is een Amsterdamse band met een verleden. Van het originele Bombay Show Pig tekent enkel frontman Mathias

Eefje De Visser‘Nachtlicht’Eefjes Platenmaatschappijtje

‘Nachtlicht’ ligt mooi in het verlengde van ‘Het Is’, al merk je gauw dat de lat hoger ligt. De derde plaat van Eefje De Visser klinkt rijper in de oren en voelt dynamischer aan. Ze gaat de elektronische tour op met ‘Mee’, al behoudt ze haar serene singer-song-

writerstijl. Alles is vloeiender, alsof ‘Nachtlicht’ duidelijk een doel najaagt. Iets wat ze schijnbaar tegenspreekt als je haar teksten erbij haalt, want die zijn zo-als altijd moeilijk te volgen. Eefje vertelt een verhaal zonder begin, waar je in kan verdwalen. Maar dat subtiele chaotische trekje in haar rustige geheel, maakt het allemaal zo aantrekkelijk. ‘Nachtlicht’ trekt je hart weer op gang als de vrieskou het al omarmd heeft. (pl)

© Luis Alonso Rios Zertuche

Page 29: RifRaf NL februari 2016

28

Agenda februari 2016 11 clubsAlways frontstage

vrijdag12/02/2016

vrijdag20/05/2016

vrijdag24/06/2016

HUMO’S ROCK RALLY Ontdek nu al de Balthazar van morgen!

HAUSCHKA [be]‘Prepared piano’-virtuoos

PEPE [nl]Langverwachte terugkeer op Eigen Makelij

vrijdag05/02/2016

zaterdag06/02/2016

vrijdag12/02/2016

zaterdag13/02/2016

zaterdag20/02/2016

vrijdag26/02/2016

SKANK N’ BASS WEEKENDER day 1OPTIV & BTK - ENEI - FOURWARD - DLR

SKANK N’ BASS WEEKENDER day 2MAMPI SWIFT - JAYLINE - HEDEX - HIZZLEGUY - NU ELEMENTZ

ACID ADDITION: WINTER EDITIONVIKKEI - COLLISION - FRANK JONES - A-TEK - GONZO - NITROGEN

HUMO’S ROCK RALLY

FUNCTION + COVERED IN SAND + BORDER ONE Hertz

D.A.V.E. THE DRUMMER + TOM TOM + PETE HOWL Unleash

zaterdag06/02/2016

donderdag18/02/2016

zaterdag20/02/2016

zondag28/02/2016

zaterdag12/03/2016

zondag20/03/2016

donderdag24/03/2016

GO MARCH [be] + HELSINKI [be] + BLACK TOLEX [be] Postival @ De Grote Post

GUN OUTFIT café De Zwerver

LA MUERTE [be] + DER KLINKE [be] metal

JESSE MALIN [us] + TRAPPER SCHOEPP [us] café De Zwerver

NELE NEEDS A HOLIDAY [be] café De Zwerver

HOOVERPHONIC [be] try-out @ De Zwerver

SONS OF KEMET [be] Vrijstaat O

WWW.CACTUSMUSIC.BE

vrijdag05/02/2016

zaterdag06/02/2016

zaterdag13/02/2016

vrijdag04/03/2016

zaterdag05/03/2016

vrijdag18/03/2016

STEAK NUMBER EIGHT [be] + THE BLACK HEART REBELLION [be] - UITVERKOCHT!

DANIEL NORGREN [se] - UITVERKOCHT!Lo-fi rural blues met melancholische melodieën

STUFF. [be] + DAISUKE TANABE [jp] avant-gardistische stijlencocktail van jazz, electronica, lounge en hiphop

ID!OTS [be] + DADDY LONG LEGS [us] Duivelse heropstanding van good old rock’n roll + no-nonsens deltablues

SCOTT MATTHEW [au] Zwartgallige new folk meets kamerpop, intimistische parels

vrijdag25/03/2016

KEL ASSOUF [nl] + MOANING CITIES [be] Klassieke Touareg desert rock belandt op de dansvloer

zaterdag16/04/2016

BALOJI [be] Hogepriester op het kruispunt van rumba, soul, trance, funk en hiphop

AROMA DI AMORE [be] + EMBERS [be] Legendarische postpunkpoëten + West-Vlaamse avant-garde

vrijdag

zaterdag06/02/2016

vrijdag

dinsdag23/02/2016

vrijdag26/02/2016

zaterdag27/02/2016

vrijdag04/03/2016

vrijdag25/03/2016

RUDY TROUVÉ [be] solosee dEUS, Dead Man Ray, Gore Slut, Kiss My Jazz, …

WIM MERTENS [be] triodreigende postfolk en donkere blues

KING DUDE [uk] + KISS THE ANUS OF A BLACK CAT occult doom folk

FRESKU [nl] + ROOKWALM [nl] + NO SLEEP RITCHY

MARBLE SOUNDS [be] + WINTERSLAG [be]Nieuw album 'Tautou'

DUB REVOLUTION feat. BLOOD SHANTI [uk] + more...dubreggae

LARRY GUS [gr] + DIJF SANDERS [be]crazy Greek electropop jams

DJ KRUSH [jp]hiphop pioneer - turntable mastermind

zaterdag26/03/2016

GO MARCH [be] kraut - spacerock - electronics - Unday Records

Nederlands hiphopfenomeen met een geweten

05/02/2016

12/02/2016

06/04/2016-09/04/2016

EFTERKLANG - KODE9 - DARKSTAR - XIU XIU -THE COLORIST feat. EMILIANA TORRINI, PERE UBU..

donderdag18/02/2016

vrijdag26/02/2016

woensdag02/03/2016

woensdag30/03/2016

woensdag13/04/2016

zaterdag16/04/2016

woensdag20/04/2016

JOHN COFFEY [nl]

PAUW [nl]+ STADT [be]Geniale psychedelica uit de Lage Landen

ALICE ON THE ROOF [be] Popnimf op rand van de grote doorbraak

GLENN CLAES [be]Ideale schoonzoon gewapend met gitaar

K-X-P [fin]Hypnotiserende synths en verzengende gitaren uit het noorden

WOODIE SMALLS [be]Tyler, The Creator: Woasland is coming for you

MOONDOG BY ROLAND & FRIENDS [be]Ode aan the Viking of Sixth Avenue

Hondsdolle punk

08/04/2016-09/04/2016

vrijdag22/04/2016

INSTANT KARMACC De Grote Post & Elysée

CALE TYSON [us]

vrijdag22/04/2016

YEAR OF NO LIGHT [fr] + JAKOB [nz] Gitzwart mengsel met ingrediënten uit psychedelica, black metal en sludge

zaterdag07/05/2016

THE BURNING HELL [ca] + DE PORTABLES [be] Absurdistische indie rock met héérlijke lyrics

zaterdag13/02/2016

woensdag24/02/2016

COCAINE PISS [be] Interclubs Tour @ De Kreun

ALICE ON THE ROOF [be] Democrazy @ Vooruit - Interclubs Tour @ Democrazy

zaterdag23/04/2016

GUN OUTFIT [us]

woensdag02/03/2016

ALICE ON THE ROOF [be] Interclubs Tour @ Nijdrop

Page 30: RifRaf NL februari 2016

30

Janmaat nog pre-sent. Er was al de in-gekorte naam en nu is er ook een nieuwe drumster, een nieuwe plaat én een nieuw ge-

luid. ‘Show Your Teeth’ bevat vooral cat-chy garagepop, met log baswerk en de stem van Janmaat die je zo naar de ni-neties katapulteert. ‘Dolly Doesn’t Want To Face The Facts’ rammelt heerlijk luch-tig voorbij, terwijl ‘Slow-Motion’ zowat uit je speaker knált. Maar ook als het tempo wat naar beneden gaat, weet Bombay te overtuigen. In het met een orgeltje opge-smukte ‘Lighten The Low’ bijvoorbeeld. Of in ‘Gold Rush’, dat qua popgehal-te haast aan onze eigenste The Go Find doet denken (maar wel steeds met de plaattitel indachtig). Live ook al goedge-keurd op Glimps 2015. (rl)

Bonnie ‘Prince’ Billy‘Pond Scum’Domino

Wederom welkom in het prinsdom van Will Oldham. Op ‘Pond Scum’ (ranzige titel, intiem album) archi-veert Bonnie ‘Prince’

Billy songs die stammen uit drie van de zes live-sessies die onze man destijds opnam op vraag van de in 2004 overleden BBC-DJ John Peel. ‘Pond Scam’ overspant het eerste muzikale decennium van Oldham. Je hoort naakte versies van ‘Death To Everyone’ en ‘Death To Everyone’, ‘Beezle’ verscheen nog niet eerder op plaat en ‘The Cross’ is een cover van Prince. David Heumann mag de meester vergezellen tijdens vier songs maar verder is dit Oldham in zijn meest pure vorm. Solo, akoestisch en bijzonder spaarzaam. Geplukt uit de beginjaren van Bonnie ‘Prince’ Billy. Geniaal geneuzel! (bvm)

Bloodiest‘Bloodiest’Relapse Records

Bloodiest is een ambitieus artistiek project van zes metalheads uit Chicago die allen al op verschillende

vlakken in de cultuurindustrie gepokt en gemazeld zijn. Dit self-titled album is hun tweede en meest prestigieuze plaat. Bloodiest weet een organisch klinkend geheel te smeden van alles wat duister, rauw, mysterieus en introvert is. Shoegaze-metal, bestaat dat? Emo-sludge, kan dat? Gooi er nog wat post-metal, ambient en drone in en we hebben bijna alle termen bij elkaar die enigszins beschrijven waar deze plaat allemaal door meandert. Vanaf opener ‘Mesmerize’, over hoogtepun-ten zoals ‘Broken Teeth’, ‘He Is Disease’, ‘Condition’ tot afsluiter ‘Suffer’ intrigeert Bloodiest. Je wordt meege-sleept, soms door lang uitgesponnen, opbouwende melodieën, soms dankzij een mokerslag van gitaargeweld, maar weerstand bieden is onmogelijk. Geweldige plaat! (dg)

Broeder Dieleman‘Uut De Bron’Snowstar Records

Broeder Dieleman, die vorig jaar nog een split 7” uitbracht met Bonnie ‘Prince’ Billy en in februari en maart te-recht drie keer in het voorprogramma speelt van Sam Amidon, heeft met ‘Uut De Bron’ een derde plaat gemaakt die net als voorganger ‘Gloria’ te omschrij-ven valt als een louterend en bezwe-rend kunstwerkje. Met koetjes en kalfjes doorspekte field recordings, organische soundscapes en mijmerende streekver-halen kleuren het Zeeuws-Vlaamse idi-oom van Tonnie Dieleman. Samen met de plaat is ook een boek verschenen dat alle teksten van Broeder Dieleman (ook die van het nieuwe album) bundelt. Een raadselachtige mooie release met een gelimiteerde oplage van 500 hand-genummerde exemplaren. (bvm)

Basia Bulat‘Good Advice’Secret City Records

Na het overtuigende ‘Tall Tall Shadow’ verloren we Basia Bulat niet meer uit het oog. De Canadese trok naar Louisville,

ver van de heimat, waar Jim James van My Morning Jacket haar bijstond. Maar Bulat werkte al vaker samen met grote kleppers en deelde eerder al het podium met ondermeer Sufjan Stevens, Arcade Fire, The National, St. Vincent en Beirut. Terwijl Bulat op ‘Tall Tall Shadow’ het experiment niet schuwde, klinkt ze op ‘Good Advice’ meer poppy

dan ooit tevoren. Geruggesteund door Jim James op de drums, bas, elektri-sche gitaar, synths en saxofoon verkent Bulat de hoogtes en laagtes van haar breekbare stem. Op het goedgeluimde en licht nostalgische ‘La La Lie’ blaakt Bulta van zelfvertrouwen, om zich daarna weer bij elkaar te rapen op de wondermooie titeltrack. Knetterende gitaren (‘Infamous’), catchy jingles (‘Fool’) of uitgesponnen syntssounds-capes (‘The Garden’), één ding is zeker. Met dit energieke album overwinter je de koude dagen met gemak. (ne)

Cage The Elephant‘Tell Me I’m Pretty’RCA

In de VS en de UK ging het vanaf dag één hard voor Cage The Elephant. Alhier lijkt het minder te lukken. Tweede lang-speler ‘Thank You Happy Birthday’ ver-oorzaakte even wat buzz in 2011, maar daarna verdween de band opnieuw on-der de radar. ‘Tell Me I’m Pretty’, plaat nummer vier ondertussen, moet daar verandering in brengen. Dan Auerbach werd als producer ingelijfd, maar dat zet weinig zoden aan de dijk: ‘Tell Me I’m Pretty’ klinkt als verwaterde Arctic Monkeys en draagt een titel die een wan-hoopspoging doet vermoeden. Helaas maakt Cage The Elephant ook met deze release geen blijvende indruk. (jvb)

Cavern Of Anti-Matter‘Void Beats / Invocation Trex’Duophonic UHF Disks

‘Void Beats / Invocation Trex’ klinkt kort sa-mengevat als een setje vintage, analo-ge drumcomputers, aangesloten op ja-

ren 80 synths. Press play en je hebt de sound te pakken van dit nieuwe project van Tim Gane (frontman van Sterelab), Joe Dilwort en Holger Zapf, met bijdra-gen van Bradford Cox (Deerhunter), Sonic Boom (Spacemen 3) en Jan St. Werner (Mouse On Mars). Je denkt spontaan aan Kraftwerk en Neu! en de hele Berlijnse elektronica-scene van ruim 30 jaar ge-leden. Ruimtelijk uitgewerkte songs met veel blieps en beeps. Spul voor analo-ge nerds, fans van retro dansbaarheid en traag evoluerende space-patronen. ‘Void Beats / Invocation Trex’ klinkt instant klas-siek. Very cool plaatje! (dw)

Choir Of Young Believers‘Grasque’Ghostly International

Na het lange touren met voorganger ‘Rhine Gold’ was gitarist/zanger/front-man Jannis Noya Makrigiannis van het Deense Choir Of Young Believers toe aan een frissen wind. Die vond hij in het sampelen van kleine geluiden en sferen met zijn draagbare sampler die hij mee-nam op verschillende reizen. Zijn opna-mes werden de achtergrondschetsen van wat uiteindelijk uitmondt in deze or-kestrale popplaat, de vierde langspe-ler voor Choir Of Young Believers. We horen heel wat invloeden van hiphop, r&b en vleugjes techno, allemaal om-wikkeld met een wazig satijnen deken. Balancerend op het randje van kitsch (de panfluiten in ‘Jeg Ser Dig’ zijn toch een stap te ver) klokt ‘Grasque’ af op net geen uur. Een lengte die het balan-ceren net té lastig maakt. (dw)

Climat‘Iccopoc Papillon’Syncope

Het Franse viertal Climat brengt instru-mentale postrock van het zuiverste soort. Volledig in de stijl van Explosions In The Sky, Mogwai, 65daysOfStatic, Mono, Red Sparrowes, en meer van dat soort bands. Je krijgt een beetje ambi-ent, een beetje jazz, een beetje ingeto-genheid, maar eigenlijk vooral veel en knappe, uitbarstende gitaarmelodieën, in veel laagjes opeen gestapeld tegen de winterkoude. ‘Iccopoc Papillon’ is dan wel een verzameling experimentele rocksongs vol climaxen, uitwaaierende gitaarlijnen en dwarse ritmes, toch sla-gen deze mannen uit Le Mans erin om interessant, verstaanbaar en lekker roc-kend te klinken. (dg)

The Crookes‘Lucky Ones’Anywhere Records

Niet toevallig begint deze ‘Lucky Ones’ met een song genaamd ‘Brand New Start’, want na drie min of meer on-derling inwisselbare albums hoopt het Britse viertal The Crookes eindelijke een nieuw start in te zetten, zeg maar een kick start richting grote podia en radio-hitjes. Aan kanshebbers voor voldoen-de airtime geen gebrek op deze ‘Lucky Ones’ met goed verteerbare indiepop-krakers als ‘I Wanna Waste My Time On You’ en ‘No One Like You’. Maar toch blijft het twijfelachtig of het ook deze keer wel genoeg is om de afslag richting

Jesu/Sun Kil Moon‘Jesu/Sun Kil Moon’Caldo Verde Records

Mark Kozelek blijft het hete ijzer smeden. Terwijl ‘Benji’ (2014) en ‘Universal Themes’, twee recente topalbums van zijn alias Sun Kil Moon, nog nazinde-ren, is er nu een samenwerking met de experimentele Britse band Jesu. Anders dan we het van een eerder ingetogen Kozelek gewoon zijn, steekt ‘Jesu/Sun Kil Moon’ opvallend stevig van wal dankzij een groezelige wall of sound die op de rest van de plaat bij momenten ook aardig gelaagd en elektronisch is. Verder veel business as usual: uitgesponnen tranches de vie die er niet naast mikken. Mark Kozelek debiteert verzen uit zijn dagboek, er sterven mensen (de elegie ‘Exodus’ verwijst expliciet naar de dood van de zoon van Nick Cave) en af en toe is er ge-lukkig nog wat aparte humor. Er mag letterlijk gelachen worden wanneer Kozelek een brief van een fan voorleest tijdens het ironisch getitelde ‘Last Night I Rocked The Room Like Elvis And Had Them Laughing Like Richard Pryor’. Sterk staaltje tongue-in-cheek-spielerei, Mark. Bijzonder fijn ook dat Mimi & Alan van Low, Will Oldham, Rachel Goswell (Slowdive) en Isaac Brock (Modest Mouse) van de partij zijn op ‘Jesu/Sun Kil Moon’. Sterke, duistere plaat. (bvm)

Page 31: RifRaf NL februari 2016

30

Agenda februari 2016 11 clubsAlways frontstage

+

zaterdag06/02/2016

zondag14/02/2016

vrijdag19/02/2016

zondag21/02/2016

woensdag24/02/2016

donderdag25/02/2016

donderdag25/02/2016

zaterdag27/02/2016

woensdag02/03/2016

BLAUE BLUME Democrazy @ Charlatan

SAYWECANFLY Democrazy @ Charlatan

ARBEID ADELT + MENEER MICHIELS Democrazy @ Vooruit

FILOUS: FROM DUSK TILL DAWN TOUR Democrazy @ Charlatan

ALICE ON THE ROOF Democrazy @ Vooruit

THE VALERIE SOLANAS + YOU RASKAL YOU Democrazy @ Charlatan

WHITNEY Big Next / Democrazy @ Trefpunt

THE KIDS 40 jaar / Democrazy @ De Centrale

DE STAAT + DRIVE LIKE MARIADemocrazy @ Charlatan

vrijdag25/03/2016

HENHOUSE PROWLERS [us] N9 Villa

zaterdag06/02/2016

vrijdag12/02/2016

vrijdag19/02/2016

vrijdag26/02/2016

vrijdag04/03/2016

HUMO’S ROCK RALLY preselectie @ CC Den Hoogen Pad

ANSATZ DER MASCHINE [be] + STRANGE AND BORDERLINES N9 Villa

FLYING HORSEMAN + BLACKIE AND THE OOHOOS N9 Villa

CHANTAL ACDA [be] + LYENN [be] N9 Villa

KING DALTON [be] N9 Villa

vrijdag11/03/2016

JOAN SHELLEY [us]N9 Villa

zaterdag12/03/2016

INWOLVES [be] + BARST [be] N9 Villa

zaterdag19/03/2016

THE RHYTHM JUNKS [be] N9 Villa

vrijdag12/02/2016

donderdag03/03/2016

donderdag10/03/2016

vrijdag11/03/2016

woensdag16/03/2016

ANGEL HAZE

UP IN SMOKE ROADFESTIVAL vol. 7Stoned Jesus, Mars Red Sky, Belzebong

THE ABYSSINIANS

MAYBESHEWILL

THE INTERNET

donderdag04/02/2016

vrijdag12/02/2016

SOUNDS OF EGYPTIAN UNDERGROUNDMAURICE LOUCA + ALAN BISHOP + SAM SHALABI

DRUM ROOM PRESENTS NEUROFUNK

vrijdag19/02/2016

NIGHTSHOP AFROHOUSEDJ SATELITE + SPILULU + REBEL UP VS LOW UP + DOVECAKE + RAMELLE

donderdag04/02/2016

zaterdag06/02/2016

zaterdag13/02/2016

vrijdag19/02/2016

THE TEMPERANCE MOVEMENT + SUPPORT

PROTECTION PATROL PINKERTON Album Release Show

JOHN COFFEY + COCAINE PISS

MARCHING CHURCH + ONMENS + Helter Skelter DJ's

dinsdag23/02/2016

vrijdag26/02/2016

donderdag10/03/2016

zaterdag12/03/2016

SAVIOURS + WHITE JAZZ + DAGGERS

ORCHESTRE INTERNATIONAL DU VETEX Album Release Show

LA MUERTE + SUPPORT

FRONT LINE ASSEMBLY + VOMITO NEGRO

vrijdag18/03/2016

STEAK NUMBER EIGHT + SUPPORT

vrijdag25/03/2016

ID!OTS + THE LUMBERSzaterdag26/03/2016

STUFF. [be] + MR LEENKNECHT [be] N9 Villa

donderdag25/02/2016

EMANCIPATOR

woensdag 06/04/2016

BIG UPS

donderdag07/04/2016

MEATBODIES support: Double Veterans

donderdag07/04/2016

GUTS + live band

vrijdag15/04/2016

DOPE D.O.D.

woensdag02/03/2016

SOULFLYDemocrazy @ Vooruit

support: Uphill Sound

donderdag18/02/2016

donderdag25/02/2016

vrijdag26/02/2016

dinsdag01/03/2016

dinsdag08/03/2016

OPENING NIGHT: ‘LOVE ME TENDER’ JAN DE COCK / JOHANNES VERSCHAEVE: BANG!

CLOSET SALE + FRIENDS ARE MAGIC BANG! curated by Johannes Verschaeve @ BAI_

BAI_NOTE jazz: PINTO BANG! curated by Johannes Verschaeve @ BAI_

PUNKS WITH BRAINS BANG! curated by Johannes Verschaeve @ BAI_

GLINTS + FACES ON TV BANG! curated by Johannes Verschaeve @ BAI_

BANG! CURATED BY JOHANNES VERSCHAEVE - 18/2 - 25/3 @ BAINO COMFORTS - NO ZONESmore BANG! dates & names:www.kultuurkaffee.be

dinsdag23/02/2016

BLOCKHEADMENTALITY PRESENTS

Page 32: RifRaf NL februari 2016

32

stardom volledig in te zetten. Net zoals bij vorige worp ‘Soapbox’ mist ook deze ‘Lucky Ones’ op het eind van de rit de eigenzinnigheid en identiteit waardoor de band opnieuw in het straatje der ver-getelheid dreigt te belanden. ‘Lucky Ones’ is een plaat die de carrière van The Crookes perfect weergeeft: aange-naam en degelijk, maar zonder uitschie-ters en niet magisch genoeg om lang in het geheugen te blijven plakken. (ps)

Cult Of Luna - The Old Wind‘Råångest’, split-epPelagic Records

Laten we enkele obscuriteitspunten sco-ren met de bespreking van deze ep. Deze Cult Of Luna/The Old Wind-split is de tweede release in een hele, door het label Pelagic, geplande serie van splits. De eerste van de reeks ging tus-sen Mono en The Ocean, onze mening daarover kreeg je al in de RifRaf-editie van december 2015. Obscure, heavy post-metalband Cult Of Luna uit Umeå, Zweden, covert voor deze ep ‘Last Will And Testament’ van de minstens even obscure Engelse crustband Amebix. The Old Wind is een overblijfsel van de duistere, eveneens Zweedse, hardcore-band Breach, die in de jaren negentig al indruk maakte als buitenbeentje op het punkrock/hardcore-label Burning Heart. De split grossiert in verfijnde bulldozer-rock. Iets wat we allemaal wel eens kun-nen gebruiken. (dg)

DeWolff‘Roux-Ga-Roux’Electrosaurus Records

Het lijkt gisteren dat de eerste DeWolff bij RifRaf door de postbus werd gedropt maar deze jonge drietand heeft reeds 5 albums en een vette liveplaat op de tel-ler staan. En 2016 lijkt voor de band niet het jaar van de grote bezinning te wor-den, met ‘Roux-Ga-Roux’ laat deze on-dertussen volwassen wolf namelijk een zesde welp het daglicht zien. Zoals we van DeWolff ondertussen gewend zijn, zweeft ook ‘Roux-Ga-Roux’ heer-lijk door op het zo typerend psychedeli-sche bluesrock-geluid en dit zonder ook maar éénmaal in herhaling te vallen. Op opener ‘Roux-Ga-Roux’ geeft de wah wah-pedaal het startschot voor de bril-jante jamsessie die deze plaat is, waar-na gitaar en orgel afwisselend de lead nemen en (jvw) meermaals in delirium achterlaten. Verdwaald in het eigen ge-creëerde universum ontdek je aan Deep Purple en Led Zeppelin gerelateerde psychrock (‘Black Cat Woman’), eclec-tische James Brown meets Pink Floyd-songs (‘What’s The Measure Of A Man’) en slome bluesballads (‘Tired Of Loving You’) waarop gitaarsolo’s zo subtiel en helder als de nacht voorbijdraven. DeWolff neemt je mee naar stripbars in het California van de jaren ’60 en spuwt je ’s ochtends uit als rauwe, met ruwe boots verpletterde bubbelgum.

Ricardo Donoso‘Symmetry’, 3cdDenovali

Hij komt op stoom, Ricardo Donoso. Amper een half jaartje na het verdien-

stelijke ‘Machine To Machine’ komt de Braziliaan aanfladderen met ‘Symmetry’, een driedubbele plaat. Alsjeblieft en dankjewel. Helemaal brandnieuw is het pakketje echter niet, wél een gemeen-plaats voor drie eerder gereleaste al-bums tussen 2011 en 2013. Duidelijk wordt meteen dat Donoso destijds naar-stig op zoek was naar ‘n eigen sound, vrij sober en verrassend weinig somber. Dat eigen geluid kwam er met ‘Sarava Exu’ (begin 2015). Een monsterach-tig beest van een doodgraver-plaat, tot de nok volgestouwd met huiveringwek-kende drones en dito noise – een over-treffende trap in ’s mans nog jonge car-rière. Lichte teleurstelling vervolgens, bij het netjes chronologisch wegluis-teren van het oude/nieuwe drieluik, al-waar Ricardo zich uitgebreid bekwaamt in ravissante ambient. Daar valt hoege-naamd weinig op af te dingen, maar op een schaal van intensiteit & beklemming reikt ‘Symmetry’ niet eens tot de enkels van het hogervermelde ‘Sarava Exu’. Boeiend zonder meer, maar (fp) blijft op z’n honger zitten.

Field Music‘Commontime’Memphis Industries

Geen idee op welk dieet de broer-tjes Peter en David Brewis leven, maar het duo schíjt als het ware popsongs. Gelukkig is ‘Commontime’ geen stinker geworden. De plaat staat weer barstens-vol slimme popsongs. Iets te slim zelfs. Want de songs van Field Music ste-ken ingenieus in elkaar maar bevatten te weinig buikgevoel. Daardoor luistert ‘Commontime’ zeer aangenaam weg maar er blijft na elke luisterbeurt weinig

substantieels hangen. Een beetje cha-os en een paar stoute schoenen zouden Field Music goed doen. (dm)

Ina Forsman‘Ina Forsman’Ruf Records

Ruf Records is vooral bekend als blues-label. Dankzij releases van o.a. Bernard Allison en Omar & The Howlers bouw-de dit Duitse platenhuis in het genre een hele reputatie op. Met het tekenen van de Finse Ina Forsman hopen ze dui-delijk de nieuwe Amy Winehouse bin-nengehaald te hebben. De stem is er in elk geval en muzikaal sluit alles aan bij de soul en blues uit het gouden tijd-perk van een aantal decennia geleden. ‘No Room For Love’ is vintage Stax en de slow ‘Now You Want Me Back’ is pure Sam Cooke. ‘Bubbly Kisses’ klinkt dan weer als het relaas van Screamin’ Jay Hawkins die bij het ochtendgloren nog in de uitgangsbuurt van New Orleans rondhangt en Cab Calloway ontmoet voor een laatste drankje. Het western-sfeertje van ‘Devil May Dance Tonight’ met twanggitaar is evenmin te versma-den. De enige cover, Nina Simones ‘I Want A Little Sugar In My Bowl’ is een akoestische bluesballad enkel met zang en piano. Het volledige plaatje klopt om een doorbraak te forceren. De toekomst zal het uitwijzen. (gtb)

Ivar Grydeland‘Stop Freeze Wait Eat’Hubro

‘Stop Freeze Wait Eat’ maakt deel uit van een afstudeerproject dat de Noorse gitarist Ivar Grydeland (Hanne Hukkelberg) in elkaar knutselde. En dat

knutselen is hier letterlijk te nemen. Het is een combinatie van loops en over-dubbingen, haast tot in het oneindi-ge. Inspelen, beluisteren, herinspe-len en opnieuw beginnen was het mot-to. Een spacy soundscape van net iets meer dan een half uur opgedeeld in ze-ven hoofdstukken. Mysterieuze kos-mosmuziek volledig à la Book Of Air (zie de rubriek Hometown). Ook voor fans van Lilly Joel. In het verlengde hier-van verscheen trouwens op hetzelfde la-bel ook de nieuwste cd van Trondheim Jazz Orchestra (‘Untitled Arpeggios And Pulses’) met in de rangen o.a. Ivar Grydeland en ChristianWallumrod. Niets is wat het lijkt bij dit gezelschap. (gtb)

Charlie Hilton‘Palana’Captured Tracks

Nico vs. Beach House. Niet zo go-thic als Anna von Hausswolff maar eer-der lofi/retro-getint dankzij een twist die ook de muziek van Broadcast kenmerk-te. Charlie Hilton, frontvrouw van Blouse (een band uit Portland), weet de kle-pel hangen als het gaat over spacy in-diepop met een trippy hipsterhook. Voor haar solodebuut ‘Palana’ schakelde ze Jacob Portrait van Unknown Mortal Orchestra in als producer. Het slotnum-mer ‘100 Million’ (met een gastrol voor Mac DeMarco) is dan weer een pro-ductie van Jarvis Taveniere van Woods. Dat Hilton naast een fijne los-uit-de-pols-plaat ook humor in de aanbieding heeft, bewijst ze met haar webpagina facebook.com/PalanaDelRey. Nice one, Charlie! (bvm) Hinds‘Leave Me Alone’Lucky Number Music

Er kunnen wat ons betreft niet genoeg girlbands zijn. En zeker niet als ze dezelf-de vibe hebben als Amerikaanse garage-rockers als Black Lips en Mac DeMarco. De vrouwen van Hinds gingen vorig jaar nog door het leven als Deers, maar wer-den voor de rechtbank gesleept en ge-dwongen van naam te veranderen door een gelijknamige band. The Libertines namen ze ondertussen mee op tour en het Madrileens viertal heeft met ‘Leave Me Alone’ nu ook het langverwachte de-buut klaar. Het kan niet anders dan dat de ongedwongen verslavende ram-melpop je een lach op het gezicht to-vert. Opener ‘Garden’ en ‘Castigadas En El Granero’ - Google translate leert ons dat het ‘Gestraft In De Schuur’ be-tekent - zijn daar de perfecte voorbeel-den van. In de ode aan slechte vriendjes ‘And I Will Send Your Flowers Back’ en ‘I’ll Be Your Man’ hangt er dan weer een aandoenlijke tristesse. Zelfs voor Hinds staat de Spaanse zon niet altijd pal bo-ven het hoofd. De onbevangen sfeer die op ‘Leave Me Alone’ te vinden is, gecom-bineerd met de catchy pophooks, maakt van het debuut een zeer smakelijke en charmante brok. (jdv)

Junior Boys‘Big Black Coat’City Slang

Met 5 studioalbums op hun conto, kan je Jeremy Greenspan en Matt Didemus

MONEY‘Suicide Songs’Bella Union

Wie zegt dat geld niet gelukkig maakt heeft nog nooit naar MONEY geluisterd. Het debuut van dit in Manchester gehuisveste trio was al veelbelovend maar het is op deze ‘Suicide Songs’ dat MONEY voor het eerst zijn tanden aan de wereld laat zien.

Opener ‘I Am The Lord’ zet meteen de toon met een mix van de symfonische pracht à la Elbow ten tijde van ‘The Seldom Seen Kid’ en de mooie harmoni-euze psychedelica waarvan Pink Floyd de grootmeester is. Maar even fraai en even mooi uitgediept zijn pareltjes als ‘Night Came’ en ‘I’ll Be The Night’. Een plaat met als titel ‘Suicide Songs’ en nummers als ‘Hopeless World’ en ‘A Cocaine Christmas And An Alcoholic’s New Year’ zou niet meteen mogen aanzetten tot gelukzaligheid maar toch slaagt de fantastische kreun van zan-ger Jamie Lee hierin. Zo toont hij, wanneer alles even stil valt op het einde van ‘I’m Not Here’, hoe mooi een getormenteerde stem kan zijn. MONEY is er met ‘Suicide Songs’ in geslaagd om een album waarin miserie zo aanwezig is toch ongelooflijk mooi te laten klinken. (ps)

Page 33: RifRaf NL februari 2016

32

Page 34: RifRaf NL februari 2016

34

moeilijk nog junior boys noemen. Toch gingen deze Canadezen als jonge wol-ven op zoek naar nieuwe invloeden voor hun nieuwe langspeler ‘Big Black Coat’. Een zoektocht die hen terug deed aan-knopen met hun voorliefde voor techno. Niet dat de heren de beats nu loeihard laten knallen, want elke opstoot wordt nog steeds overgoten met soulvolle pop en elektronica. Een mix die ervoor zorgt dat Junior Boys je vaak moeiteloos naar de rand van de dansvloer leiden, maar er zelden blijft hangen. Pas bij ‘And It’s Forever’, meteen ook de meest club-by track op de plaat, voelen we echt die drang. Bij anderen is het meer een ko-men, zoals op ‘What You Won’t Do For Love’ en ‘M&P, en gaan (‘C’mon Baby’, No One’s Business). Het maakt van deze ‘Big Black Coat’ een worp van net niet, hoewel de beats onderhuids wel aanwezig zijn. Alleen krijgen ze niet de tijd om te rijpen. Toch nog een beetje naïviteit, Junior Boys? (kc)

Conrad Keely‘Original Machines’Superball Music

Als frontman bij rockformatie ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead maakte Conrad Keely de afgelopen twintig jaar negen albums, die gaan van degelijk tot fenomenaal. Dat hij vroeg of laat het pad der doden zou verlaten om solo iets te doen, stond al lang vast. Zo vertelde hij enkele jaren geleden te-gen RifRaf dat hij zijn creatieve ei over-al kwijt moet kunnen: in schrijven, schil-deren maar ook in grillen. Nu het rus-tig is in het moederkamp, ziet Keely zijn kans dan ook schoon om zijn knutselarij de wereld in te sturen. Dat had hij beter niet gedaan. ‘Original Machines’ staat immers vol leuke ideetjes en sounds, maar niet met songs. Zo begint het ti-telnummer veelbelovend maar stopt het abrupt op het moment dat het een beet-je interessant begint te worden. Dat is in het beste geval de rode draad doorheen het album. Enkel, er zijn ook songs zo-als ‘Out On The Road’ en ‘Looking For Anchors’ die ronduit saai en inspiratie-loos zijn. Zwak solodebuut. (jdb)

Kula Shaker‘K2.0’S.T.R.A.N.G.E.F.O.L.K.

In de jaren ’90 waren de Britten van Kula Shaker heel even wereldberoemd met monsterhit ‘Hush’. Twintig jaar en twee comebacks later komen ze op de prop-pen met een verse plaat. ‘K2.0’ is voor de gelegenheid deels opgenomen in de schuur op het platteland van bas-sist Alonza Bevan hier in ons eigenste Belgenlandje. Na het beluisteren van de single ‘Infinite Sun’ zouden we niet verwonderd zijn dat de mannen eerst een uitje richting de Hare Krishna’s in Durbuy hebben gemaakt om te bezin-nen. De sitar bij het begin van het num-mer klinkt wat te spiritueel, maar geluk-kig komt een zware gitaarriff de boel redden. Het album bevat gemoedelij-ke nummers als ‘Holy Flame’ en ‘Love B (With You)’. ‘Get Right Get Ready’ ba-lanceert dan weer op het randje van fout met z’n discovibe. ‘K2.0’ is een ge-varieerd en vermakelijk album gewor-

den, maar mocht Kula Shaker in het ver-volg z’n uitstapjes in Durbuy achterwe-ge laten en de Oosterse geluiden ver-mijden dan mag er gerust nog een der-de comeback komen. (jdv)

The Light Brigade‘Celebrate Confusion’Black Death Records

Deze complexloze Nederlandse poproc-kers gooien hier hun derde langspeler binnen, en gelukkig blijven ze weer mij-lenver van oer-Hollandse tradities zoals de palingsound verwijderd. Hun neu-zen staan net als op hun voorgaande al-bums in de richting van Minneapolis ge-richt, want ene Bob Mould lijkt wel dé grootste invloed. Frontman en song-schrijver Gerton Govers is een vak-man, en de band doorspekt de songs graag met Beatlesiaanse meerstem-migheid, toefjes Americana, een snuif-je college rock én een rookpluimpje Replacements-achtige punkrock. Maar bovenal handelt The Light Brigade in aanstekelijke hooks en melodieën die geregeld een shit, dit ken ik precies er-gens van-gevoel oproepen. En is dat nu net geen kenmerk van degelijke en pui-ke pop? (boo)

Lura‘Herança’Lusafrica

De Kaapverdische Lura begon zo’n twintig jaar geleden haar zangloop-baan als backing vocaliste bij zouk-ar-tiest Juka uit São Tomé & Principe, een klein West-Afrikaans eiland. De zange-res was tevens te horen op de beken-de Braziliaanse-Portugese compila-tie ‘Red Hot + Lisbon’ uit 1999 met on-

der andere David Byrne en Caetano Veloso. ‘Herança’ (‘Erfenis’) is Lura’s vijf-de album na haar ‘Best Of’ van 2010. De schijf bevat veel funaná, een typisch uptempo Kaapverdisch ritme, begeleid met accordeon en akoestische gitaar. Opvallend dansbaar zijn ‘Sabi Di Más’, ‘Ness Tempo Di Nha Bidjissa’ en ‘Maria Di Lida’. ‘Maria Di Lida’ is bovendien een pleidooi voor de levensvreugde van de Kaapverdische vrouw. Lura kan ech-ter ook melancholische morna’s zingen. Ze bewees dat reeds eerder met ‘Moda Bô’, een duet dat ze bracht met wijlen diva Cesaria Evora. Kortom, ‘Herança’ is een goed uitgebalanceerd eerbetoon aan de Kaapverdische muziek. (md)

Baaba Maal‘The Traveller’Palm

Naast Youssou N’Dour is Baaba Maal één van de belangrijkste, wereldwijd bekende Senegalese artiesten. Met een stem om U tegen te zeggen, bezingt Baaba Maal vanuit Londen reeds meer dan dertig jaar lang de tradities van het Fulani-volk uit het noorden van Senegal en Mauretanië. Toch is ‘The Traveller’ slechts zijn elfde album. Voor de opvol-ger van ‘Television’ (2009), deed Baaba Maal beroep op multi-instrumentalist Johan Hugo van de Londense Afropop-band The Very Best en tevens pro-ducer van MIA, Coldplay en Amadou & Mariam. Het resultaat is een mel-ting pot van Afrikaanse muziek met pop, rock en elektronica. Liefhebbers van de pure Afrikaanse klanken zul-len alvast in de zevende hemel zijn met ‘Kalaajo’, een song vergelijkbaar met de sound van Baaba Maal & Mansour

Secks’ album ‘Djam Leelii’. Het poppy ‘Lampenda’ doet dan weer denken aan een Senegalese Fulani-versie van U2’s ‘Where The Streets Have No Name’. Andere uitschieters zijn ‘Fulani Rock’ en ‘Gilli Men’. De spoken word poe-try op ‘War’ en ‘Peace’ sprak ons min-der aan. (md)

Martijn Comes‘Tradition Noise’The Silent Howl

Martijn Comes is een Nederlands com-ponist gespecialiseerd in nieuwe me-dia en elektroakoestische muziek. Op zijn vierde album vertaalt zich dit con-creet in een collage van field recor-dings, gevonden geluiden, en vuige opnames van allerlei Midden-Oosterse instrumenten. Dit is meer dan alleen wat krakende elektronica vol vluchtige melodieën: ‘Tradition Noise’ mondt uit in een paar bezwerende dronetracks die niet zouden misstaan bij Kranky. Bloedserieus is het allemaal wel. Maar daarom niet minder boeiend. (ts)

Matmos‘Ultimate Care II’Thrill Jockey

Matmos bewijst opnieuw dat het conceptalbum nog een toekomst heeft. Het vorige, ‘The Marriage Of True

Minds’ uit 2013, was een parapsycholo-gisch experiment met opnames van allerlei psychologische testen. Hun nieuwste in niet veel minder gestoord. Alle geluiden op ‘Ultimate Care II’ wer-den ingespeeld op, hou je vast, een Whirlpool Ultimate Care II-wasmachine. Deze geluiden werden nog wel bewerkt met allerlei samplers en software, maar dat er geen spoor valt terug te vinden van synthesizers of drum machines blijft toch sterk. Dit ding barst namelijk van de dwarse grooves en de verknipte beats. Met één lange track die afklokt op een dik halfuur is ‹Ultimate Care II› misschien niet het meest luistervriendelijke album. Het duurt even voor de boel op gang komt, en zoals meestal bij wasmachines komt de beste herrie nog op het laatst. Maar eens de trommel begint te zwieren volgt er toch een flinke plak Matmos-gekte die je niet wil missen. (ts)

Mystery Jets‘Curve Of The Earth’Caroline

Terwijl de Britse indiepop-band op zijn vorige langspeler ’Radlands’ (2012) een spreidstand deed tussen de jaren ‘70 en het heden, klinken Mystery Jets op hun vierde album coherenter dan ooit. De Grateful Dead- of Stealers Wheel-uitstapjes hebben plaats gemaakt voor een mooi uitgedost, afgekuist en vooral een coherent semi-psychedelisch ame-ricanageluid. Hierdoor klinken Mysterie Jets naast romantisch en nostalgisch in het mooie ‘1985’ ook aangrijpend en zalvend zoals in het breed uitgesmeerde ‘Taken By The Tide’, de track die over-duidelijk sporen van Band Of Horses

Nevermen‘Nevermen’Lex Records

Wat als drie muziekiconen hun ego’s aan de kant schuiven en samen op zoek gaan naar hun muzi-kale drijfveren? Dan krijg je Nevermen. Géén zijpro-ject of supergroep van Mike Patton (o.a. Faith No More), Tunde Adebimpe (TV On The Radio) en de

Amerikaanse rapper Doseone maar een partnership tussen artiesten met een gedeelde visie: grenzeloze creativiteit. Zeven jaar heeft het heerschap gewerkt aan het self-titled debuut dat een verrassende blend van experimentele rap, col-lage en rock laat horen. ‘Dark Ear’ herinnert aanvankelijk nog even aan experi-mentele Linkin Park maar Doseone toont duidelijk dat raps en gitaren niet per se in ongeïnspireerde nu-metal moeten uitmonden. ‘At Your Service’ is zo’n lek-ker beukende rap die door Pattons klankenarsenaal en Adebimpe’s tegen-draadse songwritingskills extra wordt gepeperd. Ook in het geweldige ‘Wrong Animal Right Trap’, de slowburner ‘Hate On’ en het poppy ‘Mr. Mistake’ mixt het drietal hun stokpaardjes tot een duizelingwekkende paardenmolen. Interessante samenwerking die meer is dan enkel een curiositeit voor de fans. (jdb)

© Peter Hinson

Page 35: RifRaf NL februari 2016

34

VILLAGERSSTEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS WITH STRINGS

DAMIEN JURADO GLENN CLAES ASTRONAUTEMILO MESKENS

VILLAGERSSTEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS WITH STRINGS

DAMIEN JURADO GLENN CLAES ASTRONAUTEMILO MESKENS

VILLAGERSVILLAGERSVILLAGERSSTEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS WITH STRINGS

DAMIEN JURADO GLENN CLAES ASTRONAUTEMILO MESKENS

STEF KAMIL CARLENSSTEF KAMIL CARLENSSTEF KAMIL CARLENSSTEF KAMIL CARLENSVILLAGERSSTEF KAMIL CARLENSVILLAGERSSTEF KAMIL CARLENSVILLAGERSSTEF KAMIL CARLENSVILLAGERSSTEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS WITH STRINGS

DAMIEN JURADO GLENN CLAES ASTRONAUTEMILO MESKENSMILO MESKENS

WITH STRINGS

DAMIEN JURADO GLENN CLAES ASTRONAUTEMILO MESKENS

STEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS DAMIEN JURADO

STEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS WILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS WITH STRINGS

DAMIEN JURADO

STEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS

STEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS WITH STRINGS

DAMIEN JURADO GLENN CLAES ASTRONAUTE

VILLAGERSSTEF KAMIL CARLENSWILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS WITH STRINGS

DAMIEN JURADO GLENN CLAES ASTRONAUTEMILO MESKENS

WAV ESLITTLE 09.04.2016C-MINE GENK

centrumcultuur

Onu

itput

telij

k

Stad Genk

LITTLEWAVES.BEC-MINECULTUURCENTRUM.BE

TICKETS EN INFO

€ 22 VVK – € 25 KASSA

cultuurcentrum hasselt

tickets & info: www.ccha.be

P I A N O _ A N d e r s #6

ZA 20.02.2016 › PIgeON › BArt AmANd › JAN swerts

vr 11.03.2016 aZUre MortaL + PLaistow

JAZZ/hedeNdAAgs/electrONIcA

Page 36: RifRaf NL februari 2016

36

bevat. ’Curve Of The Earth’ werd zo een ambitieuze plaat die alle kanten uitgaat, zonder te ontsporen of het geheel uit het oog te verliezen. Maar ook een te braaf plaatje, net omdat er nooit buiten de platgetreden paadjes/lijntjes wordt gekleurd. ’Curve Of The Earth’ is net te vluchtig om meteen te overtuigen maar toont zich na verloop van tijd uiteindelijk toch als aangename reisgezel. (jdb)

Jeb Loy Nichols‘Long Time Traveller’On-U Sound

Wat krijg je als je een Amerikaanse (maar in Wales woonachtige) songwri-ter met een fors palmares het laat opne-men tegen leden van Roots Radics en Dub Syndicate, met On-U-opperhoofd Adrian Sherwoord achter de knopjes? Een soort alt country in dub met bak-ken soul, that’s what. En dat zorgt voor even originele als mooie resultaten, met als hoogtepunten ‘Poor Man’s Prayer’, ‘Lonely King Of The Country’, ‘Salt Of A Fallen Tear’ en vooral ‘To Be Rich (Should Be A Crime)’. Deze plaat werd voor het eerst in 2010 in Japan uitge-bracht, maar wordt nu op de hele we-reld losgelaten, inclusief een bonus-cd met extra tracks en remixes. Leuk! (mb)

Night Beats‘Who Sold My Generation’Heavenly

Gemengde gevoelens, dat roepen Night Beats op met deze derde plaat. ‘Right / Wrong’, dat zich met een surfgitaartje op gang trekt, is een prima visitekaart-je, een song die, ‘Pulp Fiction’ in ge-dachten, noopt tot eigenzinnige dans-passen. ‘No Cops’ is dan weer vintage Black Rebel Motorcycle Club en ook single ‘Sunday Mourning’ laaft zich aan diezelfde bron. Niet geheel verwon-derlijk: Robert Levon Been, basmees-ter van BRMC, speelt links en rechts op deze plaat een partij in. Dat kan ech-ter niet voorkomen dat Nights Beats, net als BRMC de laatste jaren, enigszins middelmatig uit de hoek komen. Van de verontwaardiging die uit de plaattitel spreekt, valt muzikaal immers weinig te merken. (jvb)

NZCA Lines‘Infinite Summer’Memphis Industries Zomers in onze contreien kunnen nog al eens kort en krachtig zijn. Onze hoop op meer is ondertussen al lang geva-ren, maar toch proberen NCZA Lines ons nog een eindeloos zomers gevoel aan te smeren. Met een recept van in-die, electropop en disco, badend in warmbloedige melodieën, overspoelt deze ‘Infinite Summer’ onze woonkamer en voelen we langzaam aan de tempe-ratuur stijgen. Verraden de eerste to-nen van ‘Approach’ nog een ietwat po-etische toon, dan brengt ‘Persephone Dreams’ je al meer naar funky oorden. Echt broeierig wordt het pas tijdens ‘Two Hearts’, een kookpunt dat aan-houdt over ‘Infinite Summer’ en ‘New Atmosphere’ heen. ‘Sunlight’ biedt dan weer een uitgelezen kans om eens weg te dromen, waarna ‘The World You Have Made For Us’ het nog even laat nazo-

meren. Maar net als de echte zomer, kampt ook deze ‘Infinite Summer’ met de nodige wisselvalligheid. Die echte warme gloed komt er nooit, maar NZCA Lines slagen er toch in enkele mooie herinneringen terug op te rakelen. En dat is al veel waard. (kc)

Promise & The Monster‘Feed The Fire’Bella Union

Licht en donker, geboorte en dood, mysterie en fantasie. ‘Feed The Fire’ is een conceptalbum van de hand van de Zweedse Billie Lindahl dat zaken zoals moord, bloed en apocalyptische land-schappen niet ongemoeid laat. Lindahl trok een digitale en analoge soundscape op rond haar bedwelmende stem en kroop voor ‘Feed The Fire’ in het hoofd van een moordenaar. Hoewel haar num-mers in een grimmige sfeer van geweld en dualiteit baden, zoals de Chinese vi-ool die het donkere bos moet voorstellen op ‘Hunter’, is er ook plaats voor vintage Americana met veel woeoe, Mariachi-trompetten en rammelende gitaren (‘Machines’). Betoverend mooi en ver-domd onheilspellend en akelig met mo-menten. Misschien geschikt als nieuwe soundtrack van ‘The Killing’? (ne)

Tiny Ruins & Hamish Kilgour‘Hurtling Through’, epBella Union

De Nieuw-Zeelandse Tiny Ruins heeft de handen in elkaar geslagen met haar landgenoot Hamish Kilgour (The Clean) en

leverde een fijne ep af. ‘Hurtling Through’ is een nostalgisch klinkende folkplaat die voor een deel opgenomen werd in een kelderstudio in New York onder de vleugels van producer Gary Olson. Zeven nummers lang worden we overvallen door de kracht van Hollie Fulbrooks distinctieve stemgeluid, dat zich op een rauwe maar natuurlijke manier laat vastleggen en leiden door zachtzinnig gitaarspel en dito slagwerk. ‘Public Menace’, een veldopname van een late avondwandeling door Brooklyn, blinkt het meeste uit. Het gerammel van Kilgour die met een lepel over de relingen en lantaarnpalen rinkelt, gelach en een mondharmonica die in de verte wegsterft. Simpele schoonheid. Meer moet dat niet zijn. (ne)

Dan Sartain‘Century Plaza’ One Lit tle Indian

Dan Sartain, die zich de voorbije jaren liet opmerken als een van de meest fascinerende songschrijvers (zie de bevreemdende cover

van The Knifes ‘Pass This On’) heeft ergens een synthesizer op de kop getikt. En de voormalige losgeslagen rocker lijkt dat speelgoed op korte tijd aardig onder de knie gekregen te hebben. Minimalistische coldwave-klanken voeren in tracks als ‘Walk Among The Cobras’ en ‘Cabrini Green’ de boven-toon. Die nieuwe aanpak gaat zo nu en dan gepaard met kinderziektes - laatst-genoemde song doet enigszins langdra-dig aan. Maar wanneer Sartain op dreef is, zoals in het recht uit de sinistere 80’s

afkomstige ‘Wipeout Beat’, levert hij bezwerende songs af. Hoewel hij (nog) lang niet tot de groten in het synth-genre hoort, weet Sartain met deze nieuwe aanpak zijn carrière boeiend te houden en lijkt het niet uit te sluiten dat vroeg of laat een alles verpletterend meesterwerk uit de lucht valt. (jvb)

School Of Seven Bells‘SVIIB’Full Time Hobby

Sinds het vorige album is de wereld van School Of Seven Bells, afgekort SVIIB, stevig ondersteboven gehaald. Het duo werd gehalveerd nadat Benjamin Curtis in 2013 overleed door ziekte. De ande-re helft van het duo, Alejandra Deheza, werkte verder aan een nieuw album met muziek die al was opgenomen toen Benjamin nog leefde. Met hulp van fa-milie en vrienden slaagde ze erin het al-bum tot stand te brengen. Niet alleen door die omstandigheden onderscheidt ‘SVIIB’ zich scherp van zijn voorgan-gers. Zowel vocals als productie en ar-rangementen spelen op een ander ni-veau dan het esoterische ’Ghostory’ uit 2012. Alejandra noemt ‘SVIIB’ terecht zelf het beste wat de band ooit gemaakt heeft. De tekst en de melodieën heb-ben steviger voeten in de aarde, de pro-ductie doet de zoete pop fel blikkeren. ‘Ablaze’ en ‘Open Your Eyes’ zijn helder galmende, solide popnummers die nog niet te vinden waren in de lofi en meer wazige stijl van vorige albums. Een waardig afscheid. (sn)

Ty Segall‘Emotional Mugger’Drag City

Stiekem denken we dat ons favoriet Duracelkonijn Ty Segall vanaf nu elke maand in RifRaf wil staan. In de vorige editie was de Amerikaan nog te vinden met zijproject Fuzz, deze keer ontbindt hij solo opnieuw z’n duivels. Het valt op dat het smerige en stevige materiaal van Fuzz nog in Segalls kleren hangt. ‘Emotional Mugger’ rammelt en tript we-derom langs alle kanten. Het boosaar-dig grijnzende ‘Californian Hills’ strui-kelt lustig verder op een off beat-drum en eindigt in een zee van teringherrie. ‘Mandy Cream’ is een nummer dat we nog niet gewoon zijn van Segall en zet-ten we met stip in onze hoogtepun-ten van de plaat. ‘Candy Sam’ stompt dan weer harder dan een kudde olifan-ten opgejaagd door een gigantische gi-taarsolo. Segall z’n ideeënzak vol gekke en rommelige nummers is dus nog lang niet leeg en dat bewijst hij op ‘Emotional Mugger’. Wat ons betreft: tot volgende maand, Ty! (jdv)

Sensational & Kruton‘You In The Right Spot’Power Vacuum

Bloeddorstige, uit het hart en ingewanden gegrepen plaat: ja, wij zetten graag onze tanden in ‘You’re In The Right Spot’, een

samenwerking tussen producer Kruton en rapper Sensational die klinkt als het bastaardkind van Prefuse 73 en Antipop

Anderson .Paak‘Malibu’Steel Wool

Als een subtropische voorjaarsstorm die zelfs Frank Deboosere niet had zien aankomen is Anderson .Paak 2016 binnengewaaid. Verder surfend op het glimmende klatergoud van oorworm ‘Suede’ (met dank aan Knxwledge) en het al iets oudere – maar

nog lang niet versleten – ‘Venice’ uit 2014, lijkt .Paak met ‘Malibu’ pas helemaal op kruissnelheid. Dat komt deels omdat de west coast-rapper op ‘Malibu’ het verhaal van z’n leven wil vertellen. Over z’n Zuid-Koreaanse mama en z’n papa die als mekanieker bij de Amerikaanse Air Force werkte, in de gevangenis suk-kelde en plots overleed. Over z’n gospelherinneringen, z’n eerste paar Jordans en zelfs Silicon Valley. Flinke boterham dus, maar het leuke is: elk woord, elke lettergreep wordt als een kortgerokte cheerleader tijdens de pauze van een basketbalmatch omhooggetild en rondgetold door een flukse, okselfrisse pro-ductie. Doosje pralines voor onder meer 9th Wonder, Madlib, Kaytranada en Hi-Tek, de knappe kopjes achter de knoppen. 60’s groove, ‘90s hiphop, ‘70s fusi-on – you name it – dat alles overgoten met een heel erg 2010s-blazersausje – jazz is helemaal terug! Succulent! (mvm)

© Jabri Jacobs

Page 37: RifRaf NL februari 2016

36

27 feb FLYING HORSEMAN support BLACKIE & THE OOHOOS

28 feb BOUBACAR TRAORÉ

16 maa ISBELLS + MARBLE SOUNDS

31 maa STUFF. A HYBRID LOVE

28 apr GERALD CLAYTON TRIO

roeselare / despil.be

(c)P

hilip

pe W

erke

rs

beursschouwburg .beMet de steun van de

Fr 05.2 Stikstof BE + Roméo Elvis BE

Sa 6.2 Nose Job: Mittland och Leo BE + Syracuse FR + Nosedrip BE + Rick Shiver BE

Mo 8.2 Black Box VI: Drift.UK

Fr 12.2 Damien Dubrovnik DK + Cremation Lily UK

Sa 13.2 BeursKafee presents: DJ SupAfly Collective

Sa 13.2 I/O with Illum Sphere UK/DE Synkro UK + Palsembleu BE + Shades BE

Su 14.2 Origami Classics: 4 saxos, 1 piano, 1 painter

We 17.2 Sango US + SPZRKT US

Th 18.2 Biao US + Moonlight Maters BE

Fr 19.2 Live Fast Die Young showcase with Crowd of Chairs, Maze, Youff 30.000 Monkies, Rumours & Movoco

Fr 26– KRAAK FESTIVAL Su 28 Che Chen US +Timeless Reality DK + Yeah You UK + Volmacht BE + Ilta Hämärä BE + DJ Kerm BE + KSIĘŻYC PL + Mark Fell UK + Lino Capra Vaccina IT + 75 Dollar Bill US + Three Legged Race US + Shetahr BE + Widt PL + Viper Pit BE + Au Bout De Mon Sang FR + Coàgul ES DJ Mark + Harwood AU + Hermann Nitsch AT

Th 3.3 [PIAS] NITES: Témé Tan BE + Few Bits BE

Fr 4.3 [PIAS] NITES: M o n e y UK + FEWS SE/US

Sa 12.3 KaS Product FR + support

Tu 15.3 Vök IS + Sonøren BE

8 – 9.4 Jazzeux 2016 Curated by LEFTO & Lander Gyselinck

Tu 12.4 The KVB UK + Dear Deer FR

Fr 22.4 Hangman’s Chair FR + Hemelbestormer BE

We 18.5 Bohren & Der Club Of Gore DE

Page 38: RifRaf NL februari 2016

38

Consortium. Een verdwaalde alien - met excellente raps! - aan de waterpijp die aan de haal gaat met zieke synths, verhakkelde electro en uiteindelijk in een nachtclubjazz-bar belandt: Sensational & Kruton flirten nadrukkelijk met freejazz en verbasterde electro en tillen hun muziek moeiteloos de kosmos in. Niet in een hokje te steken, of het moest een donker gat in een achter-straatje van de stratosfeer zijn. (wd)

Shearwater‘Jet Plane And Oxbow’Sub Pop

Vijftien jaar na debuut ‘The Dissolving Room’ wil Shearwater grootser dan ooit klinken. Of dat per se een goe-de zaak is, valt te betwijfelen. Niets verkeerd met ambitie en een epische sound maar Jonathan Meiburg & co zoeken het heilige vuur net iets te veel bij doorsnee fm-pop en naar airplay hengelende middle-of-the-road-stadi-onrock (Editors, iemand?). Het negen-de album ‘Jet Plane And Oxbow’ is bij-gevolg niet dé uitschieter in de disco-grafie van Shearwater. De invloeden van afrofunk en eightiespop én de ex-tra elektronica van filmcomponist Brian Reitzell ten spijt kan ‘Jet Plane And Oxbow’ niet tippen aan platen als ‘The Golden Archipelago’, ‘Palo Santo’ en ‘Animal Joy’. De intense, gepassioneer-de art.pop van Shearwater hoeft niet te gemakkelijk hemels te zijn. De songs die wél echt prikkelen - de tribale trip ‘Filaments’ of het donkere wave-mo-ment ‘Stray Light At Clouds Hill’ - tonen aan dat Shearwater veel interessanter voor de dag kan komen. Dan hoor je de creativiteit van Talking Heads en David Bowie. Helaas valt dat net iets te weinig voor op ‘Jet Plane And Oxbow’. (bvm)

Spidergawd‘III’Crispin Glover Records

Opererend vanuit Motorpsycho-city Trondheim komt Spidergawd op de proppen met een derde plaat. En net zoals die andere Noren staan de heren met één been in de jaren 70 en met het andere in de harmonieleer van de eigh-ties. We zouden het indie-hardrock kun-nen noemen, want de grove korrel in de sound heeft Lemmy hen al voorgedaan, song-opbouw, solo’s en doublures ken-nen we ook van Black Sabbath en de samenzang zou van Judas Priest of Twisted Sister kunnen komen. Maar op de één of andere manier zit er onderin toch ook die Sonic Youth- en Dinosaur-twang in de gitaren verscholen en dat maakt hen toch een beetje een bui-tenbeentje of een Motorpsycho-kloon. Maar dat u er zichzelf een whiplash op kan headbangen staat buiten kijf. Op Valentijn trouwens live in Het Bos in Antwerpen, als dat geen liefdesdate is. Zet de tijgerbalsem al maar klaar.

Sunflower Bean‘Human Ceremony’Fat Possum Records

Het New Yorkse psychrocktrio Sunflower Bean slaat een brug tussen modieuze eightiespop en rauwe se-

ventiesrock. Net als bij Wild Nothing en DIIV, blijven de doompopmelodieën in-tact onder de wazige gitaardekens. Dat maakt van ‘Human Ceremony’ een aller-aardigst debuut, al merk je dat de groep nog een beetje zoekt naar de juiste for-mule. Dat gebrek aan visie maakt van Sunflower Bean een schizofrene groep die moeite heeft om een band op te bouwen met de luisteraar. (dm)

Suns Of Arqa‘Wadada’Tracks & Traces

Na 35 (!) jaar, een resem platen en een uitputtende lijst samenwerkingen gaat Suns Of Arqa nog heel even als een so-lo-project van frontman Michael Wadada door het leven – en dan is een titel voor de (waarschijnlijk) laatste plaat natuur-lijk gauw gevonden... Naast rootsy co-vers van ‘All Along The Watchtower’ (inclusief doedelzak – horen is gelo-ven) en ‘Tomorrow Never Knows’ van The Beatles (denk aan ‘Mathar’ op va-lium) krijgen we vooral veel dub gelar-deerd met sitar, shenai, tabla’s en an-dere Indische grooves geserveerd. De man sluit zijn lange carrière kortom in stijl af. (mb)

Those Foreign Kids‘Oh, Nothing’ Geertruida Records

Stalen zenuwen komen van pas bij het uitzitten van deze tweede langspeler van Those Foreigen Kids. De jongelui uit

Haarlem spelen ook ditmaal noiserock

die niets of niemand ontziet. De band schurkt zich tegen Viet Cong, oer-Sonic Youth, Japandrois en, haha, Harlem. Een middenweg is hier niet: ofwel ren je, handen tegen de oren gedrukt, in paniek weg, ofwel dompel je je gedwee onder in dit punkfeedbackbad. RifRaf adviseert optie twee. (jvb)

Tinariwen‘Live In Paris’Wedge

Honderddrieëndertigste en laatste con-cert van deze Malinese groep ter pro-motie van het ‘Emmaar’-album. We zijn in december 2014 in het Parijse Bouffes du Nord-theater. Het relatief klein besloten koepelgebouw (capaci-teit 500 man), de opzwepende gezan-gen en het energiek handgeklap zor-gen voor een extreem snelle opwar-ming van het publiek. Dé ster van de avond is Lalla Badi, de 75-jarige res-pectvolle zangeres en koningin van de tinde, een eeuwenoud Toeareg-genre alleen gezongen door vrouwen bij plechtige gelegenheden. We horen hypnotische poëtische gezangen vak-kundig gemixt met elektrische gitaren en kleine tindé-drums, normaal alleen te genieten rond een kampvuur in de Malinese woestijn. Behalve het fantas-tische, tot trance voerende openings-nummer ‘Tinde’ (op het einde nog her-haald) bevat deze opname nog een aantal forse meezingers zoals ‘Azawad’ en ‘Tiwayyen’. Uiteraard ontbreekt ste-vige uptempo rock en gitaarvuurwerk ook niet (‘Chaghaybou’). Daartussen la-veren wat tragere, maar even beklijven-de songs als ‘Imidiwan Ahi Sigidam’ en ‘Toumast Tincha’. Dit was ongetwijfeld

een onvergetelijk concert voor alle aan-wezigen!! Een must-have voor alle de-sertblues-liefhebbers, deze schijf. (md)

Tindersticks‘The Waiting Room’City Slang

Less-is-more-authenticiteit & ingehouden grandeur. Op ‘The Waiting Room’, hoor je een stijlvolle band die van

filmische esthethiek een handelsmerk heeft gemaakt. Tindersticks is ook een groep die er in slaagt verfijnde instru-mentals (de opener ‘Follow Me’, ‘This Fear Of Emptiness’ ) sprekend te laten klinken. Tekenend voor de koers van de Britse band is de respectvolle manier waarop Stuart Staples & co jarenlang bleven sleutelen aan ‘Hey Lucinda’, een duet met de in 2010 overleden Lhasa De Sela. Gastvocaliste Jehnny Beth van Savages leent dan weer haar stem aan het koortsige ‘We Are Dreamers’: het meest psychedeli-sche moment van de plaat doet met een beetje verbeelding denken aan The Doors. Andere hoogtepunten? Lome afrobeat is het dna van ‘Help Yourself’ en het gracieus melancholi-sche ‘How He Entered’ wordt treffend ingekleurd door een sober blazersar-rangement van Julian Siegel. Hoera? Jazeker. Het zilveren jubileum van Tindersticks gaat gepaard met een uitstekende tiende plaat én een prestigieus filmproject. Check zeker de kortfilms die horen bij de songs: smaakvol werk van o.a. Christoph Girardet, Claire Denis en Gregorio Graziosi. (bvm)

Tricky‘Skilled Mechanics’False Idols

Het wordt stilaan een beetje voorspel-baar, maar ook deze Tricky is weer een prima plaat geworden. Op het opvallen-de sobere, maar tegelijk erg toegankelij-ke ‘Skilled Mechanics’ werkt hij opnieuw samen met uitstekende vocalisten, waaronder opnieuw protegée Francesca Belmonte, een Chinese rapper, de Deense songwriter Oh Land en zijn ei-gen drummer, die voor het eerst ach-ter de microfoon postvat. Verder zat col-lega-producer Milo bij vijf van de tracks mee achter de knopjes. Een en ander levert vaak erg mooie resultaten op, zo-als ‘Beijing To Berlin’, ‘Diving Away’ (‘Porpoise Head’ van Porno For Pyros opnieuw uitgevonden) en de haast ijzingwekkende opener ‘I’m Not Going’. Baanbrekend zouden we deze plaat niet noemen maar met zijn vakmanschap en zijn instinct wat het aantrekken van zangtalent betreft heeft Tricky opnieuw een sterke prestatie neergezet. (mb)

Ulrika Spacek‘The Album Paranoia’Tough Love Records

Ulrika Spacek begrijpt de kunst om krautrock spannend te houden door herhaling niet als doel op zich te bena-deren, maar wel als methode om in tran-

Alex Smoke‘Love Over Will’R&S Records

Rabiate fans van Alex Smoke zijn we, sinds z’n de-buut in 2005 – check daartoe het onverwoestbare ‘Don’t See The Point’, of ‘Rats’ van Wraetlic, een zij-project. Hoe de man al tien jaar lang consequent onder de radar blijft, is óns alvast een huizenhoog

raadsel. Met ‘Love Over Will’, z’n vierde langspeler, strijkt de Schot neer op het Gentse R&S-label, waar hij eens te meer elektronisch pionierswerk ver-richt, half verzonken in een zompig niemandsland tussen techno, trance en minimal. Dat doet complexe Alex op z’n eigen doordachte en onnavolgba-re manier. De amorfe dance van z’n vorige album (‘Lux’) wordt op ‘Love Over Will’ ingeruild voor broeierig-occulte en avant-gardistische intimiteit – inclu-sief een ronduit provocerende albumcover. Elke track ontpopt zich tot een vol-gende koortsdroom, geënt op het patroon van een hiëroglifisch labyrint vol kaduke emoties en kapotte industrial. Single ‘Dust’ is een futuristische smart-lap, voortgestuwd door Alex’ immer hartverscheurende vocoderstem. Een ge-niale mindfuck van jewelste bovendien, die je brein langzaam aan het schui-ven, sudderen en smelten brengt – net als pakweg ‘Galdr’ of de titeltrack. Alex Smoke boldly goes where no man has gone before. Dat verdient aanbeveling, totale overgave en ‘n luisterbeurt of vijftig. (fp)

Page 39: RifRaf NL februari 2016

38

-5€-

WWW.AERONEF-SPECTACLES.COM

ÉTUDIANTS

& -DE 18 ANS

ADMIRAL FREEBEE21/02 De Mimuze, Kalmthout (try-out)31/03 Club 27, Edegem (try-out)13/04 Koninklijk Circus, Brussel

BONY KING19/03 Wijkcentrum ‘t Kasteel zandvoorde, Oostende24/03 Candelaershuys, Ukkel26/03 Stek, Poperinge27/03 GC De Kluize, Oosterzele09/04 De Zolder, Kalmthout

DE HELD03/02 The Music Village, Brussel05/02 De Studio, Antwerpen12/02 MOD, Hasselt (+ friends!)10/03 CC Hasselt (support Lieven Tavernier)12/03 Warande, Turnhout (support Buurman)

EEFJE DE VISSER04/03 AB, Brussel (sold out)23/03 De Roma, Antwerpen24/03 Het Depot, Leuven25/03 MOD, Hasselt30/03 Vooruit, Gent (sold out)

ERTEBREKERSTry-outs: 11/02 De Gulden Zonne, Hooglede12/02 Cultuurkapel De Schaduw, Ardooie18/02 Club27, Edegem20/02 VC De Schelde, Zandvliet25/03 JH Dino, LovendegemRelease concerts:14/04 Vooruit, Gent23/04 AB, Brussel

ESTHER & FATOU12/02 MOD, Hasselt (guests bij De Held)19/03 De Melkerij, Zemst

FACES ON TV10/02 Het Depot, Leuven (support Bazart)13/02 We are O’pen @ Trix, Antwerpen02/03 Nijdrop, Opwijk (support Alice o/t Roof)04/03 Geruis, Dendermonde08/03 BANG! festival, Brussel

HYDROGEN SEA15/02 De Filosoof, Maldegem25/02 CC Westrand, Dilbeek19/03 De Melkerij, Zemst

JACLE BOW05/02 Cour & Jardin, CC Diest27/02 ABBOTA @ Botanique, Brussel

LILI GRACE06/02 Muilpeer - BICC, Peer

MILO MESKENS20/02 Grand Café, Oudenaarde

NEVE & TYPHOON: piano vs MC17/03 Vrijstaat O, Oostende (try-out)20/03 30CC, Leuven15/04 AB, Brussel23/04 Kraakpand @ Handelsbeurs, Gent

ROLAND13/02 CC Ghybe, Poperinge (solo)

ST. GRANDSON24/02 Stukafest, Maastricht (NL)27/02 GC Hoogstraten12/03 De Kouter, Bocholt26/03 Halle Rockt!

STEAK NUMBER EIGHT05/02 4AD, Diksmuide (sold out)12/02 We are O’pen @ Trix, Antwerpen27/02 ABBOTA @ Botanique, Brussel15/03 Het Depot, Leuven16/03 Vooruit, Gent17/03 MOD, Hasselt18/03 De Kreun, Kortrijk

STUFF.13/02 4AD, Diksmuide04/03 PIAS Nites, Brussel19/03 Leuven Jazz @ Het Depot22/03 Vooruit, Gent26/03 N9, Eeklo

TOURIST LeMC18/03 Club 26, Genk23/03 Het Depot, Leuven (sold out)25/03 MiXXit @ Fenikshof, Grimbergen13/04 De Kreun, Kortrijk14/04 De Casino, Sint-Niklaas (sold out)15/04 De Casino, Sint-Niklaas (sold out)

Check all dates atBUSKER.BE

RifRaf kolom Busker.indd 1 1/28/2016 2:13:41 PM

Dries Bongaerts (New Rising Sun) brengt intieme indiefolk, met Invloeden als Bob Dylan, Will Oldham en Ry Cooder.

De in België residerende Amerikaan Matt Watts is een singersongwriter met diepgaand respect voor de eeuwenoude folktraditie. Zijn solo-album kreeg prima recensies in de Belgische pers.

Katleen Scheir (The Golden Glows) stelt haar eigen songs en band voor. Sterke folky tekstnummers in de traditie van Joni Mitchell en Alela Diane, maar in een eigen uitgepuurde stijl.

SAlMON BOOKINGS ShOWCASe

06.02 Kaleidoscoop, MortselSingersongwriteravond met:

DRIeS | MATT WATTS | KATleeN SCheIR

YOu RASKAl YOu04.02 Arenberg - Antwerpen06.02 De Warande - Turnhout13.02 We’re Open, Trix - Antwerpen25.02 Charlatan, Democrazy - Gent

ÍNDIO lOuRO30.01 Monty - Antwerpen12.02 Schipperskapel - Brugge20.02 Porgy & Bess - Terneuzen (Nl)26.02 cc De Breughel - Bree20.03 Buurtfoyer ZuID - Antwerpen16.04 Tune up instore - Antwerpen17.04 Carolus Boromeuskerk - Antwerpen

STeveN TROCh BAND06.02 Winterblues - hamme05.03 BluesSpere - luik19.03 CC elckerlyc - hasselt

FABRIZIO POGGI (ITA)14.04 Pluymvee, cc Deurne15.04 cc de Werft - Geel16.04 gc De Wildeman - herent17.04 cc MuZe - heusden-Zolder

MATT WATTS (vS)02.02 De living - heist-op-den-Berg06.02 Kaleidoscoop - Mortsel12.02 heerlijckyt - Geetbets21.02 Sint-Jansberg - Zelem21.02 cc Merksem10.03 cc De Breughel - Bree

NeW RISING SuN04.02 cc Brugge - Brugge13.02 gc Den Ichter - Opglabbeek16.04 De Schuur - vorselaar07.05 Festiveuzzel - Berchem

SOCIéTé ANONYMe20.04 Arenberg - Antwerpen24.04 De living - heist-op-den-Berg

ZYGOMATIK10.03 Staf versluyscentrum - Bredene14.03 cc de Werft - Geel

volledig roster en kalender: www.salmonbookings.be

Page 40: RifRaf NL februari 2016

40

ce te geraken waar-na er prachtige me-lodieën openbloeien. ‘The Album Paranoia’ blijft daardoor span-nend. Er zijn natuurlijk

psychedelische fuzzgitaren die op zich weinig vernieuwend zijn, maar tijdens deze trip blijf je gezellig aangeschoten zonder je evenwicht te verliezen, right in the zone. Behoorlijk straffe debuut-plaat van dit Londense drietal die zowel stoner-, shoegaze- als krautrockfans zal bekoren. (dm)

Ulver‘ATGCLVLSSCAP’House Of Mythology

Het Noorse Ulver heeft al heel wat ge-daantes aangenomen in het verle-den. Het nieuwe album is een perfec-te weerspiegeling van die verscheiden-heid: we horen drone, ambient, psy-chedelica, krautrock, goth, shoega-ze, … Superdivers dus, en toch voelt ‘ATGCLVLSSCAP’ aan als een massief geheel. Ook de opnames van het album zijn niet echt conventioneel te noemen. Ze namen de tracks op tijdens twaalf eerder geïmproviseerde liveshows en knutselden met dat materiaal een vol-waardig album in elkaar. Het resultaat capteert de spontaneïteit van een live-show en combineert die met de verfijnd-heid en geluidskwaliteit van een echt studioalbum. Tachtig minuten topmate-riaal voor de fans, en tegelijk een idea-le kennismaking voor wie nog nooit van deze experimentele grootmach heeft gehoord. (eb)

V/A – Jesse Rose‘Fabriclive 85’Fabric

Voor de 85e in de Fabriclive reeks, zijn ze het bij Fabric met deze Jesse Rose niet verder gaan zoeken dan de eigen achtertuin. De Londense dj en produ-cer gaat resoluut voor all things hou-sy: van moddervette funky en groo-vy tracks tot hoekig werk en diep pul-serende euh, deephouse. Veel eigen werk, meestal gekenmerkt door een baslijn die, zo schatten wij, een week in een badje van volle boter, ossenvet en gesmolten spek heeft liggen mari-neren. Maar ook schuifelende ritmes van Hendrik Schwarz en John D , diepe bassen van Urban Soul en retrohooks en (halve) anthems van Shit Robot en Claude Vonstroke & Jesse Rose. Voor elke housefreak wat wils kortom, en Jesse Rose plakt alles netjes en orga-nisch aan elkaar zodat je ook nergens wordt gebruuskeerd in je vibe. Lekker plaatje. (mc)

V/A‘Rubble Kings: The Album’Mass Appeal

‘Rubble Kings: The Album’ vormt de broeierige soundtrack bij de gelijknami-ge documentaire over het leven in een door bendegeweld overheerst New York tijdens de jaren ‘70, en de opkomst van de hiphopcultuur. Featurings komen van Killer Mike en Bun B (‘Savage Habits’), Run The Jewels (‘Rubble Kings Theme’),

de eigenzinnige Ka (‘Delaney Card’), Ghostface Killah (‘Same Damn Thang’), Tunde Adebimpe van TV On The Radio (‘Phoenix’), en anderen. Producer en samensteller Little Shalimar voegt op enkele instrumentale tracks een ei-gen gitaarsound toe die het midden houdt tussen soul, Indisch en afro-funk. “Dynamite on the streets”. Origineel en dope, al verkiest (kh) een ommetje op het platteland.

Villagers‘Where Have You Been All My Life?’Domino

De man die nog nooit een slechte plaat heeft gemaakt en live nooit teleurstelt komt nu op de proppen met een liveplaat, dus volgens

deze redenering moet ‘Where Have You Been All My Life?’ een wondermooi album zijn. Ondanks het feit dat wiskundige oorzaak-gevolg-redenerin-gen zelden van waarde zijn in de wispelturige muziekwereld mogen we deze keer wel spreken over een causaal verband. Villagers doet met ‘Where Have You Been All My Life?’ voor een uurtje de wereld even helemaal verge-ten. Een plaat opgenomen in één dag in de RAK Studios in London waarbij Conor O’Brien en zijn kompanen maximum twee kansen kregen om het nummer op tape te krijgen. Dat harmo-nieuze juweeltjes als ‘The Soul Serene’, ‘Hot Scary Summer’ en het overtreffende ‘The Waves’ zo grandioos op plaat worden gezet in slechts twee takes,

Tortoise‘The Catastrophist’Thrill Jockey

Grootste verrassing op de nieuwe Tortoise: vocals! Prominent zijn ze niet en ze spelen zelfs enkel een rol op de twee mindere nummers van het hele al-bum, toch is de zang van David Essex en Georgia Hubley (van Yo La Tengo) uniek in de discografie

van de jazz/postrock/experiment-legendes uit Chicago. Dat is dan ook met-een het meest unieke aan deze eerste langspeler in zeven jaar. Maar dat mag na een kwarteeuw Tortoise amper een bezwaar zijn: ‘The Catastrophist’ is een oerdegelijk album, nu eens extatisch, dan weer onderhuids, en vol complexe ritmes en bezwerende riffs. De titeltrack opent met piepende synthesizers die haast ongemerkt versmelten in typische Tortoise-jazz, warm en catchy tege-lijk met dat scherpe, gestoorde randje. Dezelfde formule doet ook de voor-uitgeschoven track ‘Gesceap’ erbovenuit steken, met zeven minuten veruit het langste nummer op de plaat, waarin driftige synth-melodieën de bas-lijn van climax naar climax stuwen. Voor de rest houdt Tortoise de boel com-pact. Van de begeesterde elektronica op ‘Shake Hands With Danger’ tot het aanstekelijke ‹Hot Coffee›, dit zijn stuk voor stuk afgewerkte studio-tracks, geen radicale experimenten. ‘The Catastrophist’ is zeker niet zo prangend zoals ‹Millions Now Living Will Never Die› of ‹TNT› dat ooit wel waren. Maar het talent van dit vijftal drijft vanzelf naar boven. (ts)

getuigt van grote muzikale klasse. Maar hét pareltje op deze plaat is toch ‘Memoir’, een song oorspronkelijk geschreven voor Charlotte Gainsbourg en al enkele jaren een live-favoriet maar tot ergernis van vele fans nog nooit op plaat verschenen. Tot nu dus, met in de hoofdrol een jazzy contrabas en de zin: “I give myself to strangers like I gave myself to you”. Tijd voor Villagers om dit nummer volledig op te eisen en te vergeten dat het eigenlijk voor Madame Gainsbourg was bedoeld. ‘Where Have You Been All My Life?’ is een plaat van een sessie waar je zelf had bij willen zijn, dus hopen we dat Villagers deze wondermooie versies fijntjes overdoen op 15 februari in de Botanique. (ps)

Working For A Nuclear Free City‘What Do People Do All Day?’Melodic

Het is vijf jaar stil geweest rond Working For A Nuclear Free City. De brengt met ‘What Do People Do All Day?’ een vierde

album uit. De Manchester lads klinken zeer on-brits met hun experimentele, sferische en bij momenten bijzonder intelligente popsongs. Denk ergens tussen Bowie en Beck, maar dan zeer anno 2016. Fris en lichtjes psychede-lisch. Dankzij de creatieve productie klinken de songs eens sferisch kabbe-lend en dan weer scherp extravagant zonder een zekere ruimte te verliezen in de mix, zodat de opeenstapeling van klank nooit te druk aanvoelt. Het

instrumentale ‘Cassetteboy’s Theme’ doet denken aan een Boards Of Canada-haardvuur, terwijl ‘Stop Everything’ even goed uit het brein van Damon Albarn kon ontsproten zijn. Gevarieerd, creatief en over de hele lijn een erg sterke plaat. (dw)

Your Friend‘Gumption’V2 Records

Wie Your Friend nog kent van de vorig jaar verschenen ep ‘Jekyll/Hyde’, zal een lichte koerswijziging merken op deze eerste

langspeler. Opener ‘Heathering’ is de ideale opwarmer voor ‘Gumption’. Taryn Miller mixt haar fluwelen folk met weidse soundscapes, loops en zotte sounds. Zelf wou ze er een weird fucking record van maken. En dat is behoorlijk goed gelukt: ‘I Turned In’ kolkt en wervelt onder het oppervlakte tot er opeens… een walvis opduikt, vermomd als gitaar. Of andersom, we zijn er nog niet goed uit. Zinderend en zéker eens te checken. Net als de rest van de plaat trouwens. Dit is ambient folk voor mensen met een (onschuldige) vijs los. (rl)

Yorkston/Thorne/Khan‘Everything Sacred’Domino

Wat krijg je als je een Schotse folkle-gende, de contrabassist van Lamb en een Indische sarangispeler in een blender gooit? Yorkston/Thorne/Khan is de experimentele band van James Yorkston, Jon Thorne en Suhail Yusuf Khan. Yorkston en Khan liepen el-kaar puur toevallig tegen het lijf op een Schots festival en nog geen later be-sliste het duo om te touren, met con-trabassist Thorne en de Ierse zangeres Lisa O’Neill aan hun zijde. Pas in 2015 zag het drietal de kans om een plaat op te nemen. ‘Everything Sacred’ is de mu-zikale ontmoeting tussen verschillen-de werelden en is een kruidige melan-ge van classicisme, folklore en jazz. Die typisch oosterse sound (‘Knochentanz’) heeft de plaat te danken aan Khans ta-lent op de sarangi, een Indisch snaarin-strument dat op elk nummer terugkomt. Wie niet beter weet, zou denken dat-ie verdwaald is in een Iers sprookje (‘Little Black Buzzer’) of opgegaan is in een rook van mantramuziek (‘Sufi Song’). Zeer bijzonder. En dat is nog licht uitge-drukt. (ne)

© Andrew Paynter

Page 41: RifRaf NL februari 2016

40

ARENBERGArenbergstraat 28, 2000 AntwerpenT 03 202 46 46

04.02 YOU RASKAL YOU08.02 THE BOBBY JAMES FAMILY INVITES LUDOVIC NYAMABO

03.03 BLOW

19.03 EVA DE ROOVERE

22.03 SAUL WILLIAMS

06.04 JACLYN GUILLOU

14.04 BACKBACK21.04 SMALL ZOO #4 MET JOSSE DE PAUW

VOOR VOOR VOOR FEBRUARI

MAART

05

09

13

21

22

25

28

29

01

08

03

07

10

15

16

18

DE STAATFUN LOVIN' CRIMINALSUITVERKOCHT

DEPOT CAFÉ: I AM OAK

10

11

12

13

15

17

18

19

22

23

24

29

31

MAAIKE OUBOTERWAKEY WAKEYLA MUERTE + AROMA DI AMOREROLAND GIFT (FINE YOUNG CANNIBALS)LEVELLERSSTEAK NUMBER EIGHTLEUVEN JAZZ DAG 1 MET O.A.MATTHEW HALSALLLEUVEN JAZZ DAG 2 MET O.A.THE JAMES HUNTER SIXLEUVEN JAZZ DAG 3 MET O.A.STUFF. EN SUBMOTION ORCHESTRATINDERSTICKSTOURIST LEMC UITVERKOCHT

EEFJE DE VISSERTHE POSIESGLENN CLAES

HUMO'S ROCK RALLYPRESELECTIE

DEPOT CAFÉ: RHINOS ARE PEOPLE TOOBAZART + FACES ON TVAN EVENING WITH GREG DULLIDEPOT CAFÉ: BIBLESRUDY TROUVÉ SOLO

MARBLE SOUNDSROOTS MANUVA (COOL)

ALICE ON THE ROOFPAUW10CCTAXIWARS

depot_ad_rifraf_100x140_25jan.pdf 1 25/01/16 14:44

Page 42: RifRaf NL februari 2016

42

Artefact Music Festival9,18,19 en 21 februariSTUK, Leuven

Ook dit jaar weer een fijne editie van Artefact. Het festival schotelt o.a. beeldende kunst, perfomances, lezingen en tentoonstellingen voor op verschillende plaatsen in Leuven. Het muzikale, hoofzakelijk elektronische luik vindt dan weer plaats in STUK. De openingsavond op 9 februari, met de Belgische première van Lorenzo Senni’s pointillistische tranceproject AAT, Hiele en Hantrax, is zelfs helemaal gratis, Op 18 februari checken we Powell, FIS, Sagat én de afterparty met FilosofischeStilte, Kassett en Nosedrip. De dag nadien strijken Samuel Kerridge, Shapednoise en Kiss The Anus Of A Black Cat neer. Afsluiten doen ze er op 21 februari met William Basinski, Amatorski, Ansatz der Maschine, Rafael Anton Irisarri, Christina Vantzou en John Bence. Ook mooi: van 17 t/m 21 februari werken vijftien muzikanten, designers, uitvinders, ... samen rond het thema geluid in de ruimte in het open geluidslab MusicMakers Hacklab, onder leiding van Berlijners Peter Kirn en Darsha Hewitt. ’t Resultaat kan je gratis in STUKcafé ondergaan op de slotdag. Meer weten? Zoals de exacte ticketprijzen van de concerten? Check dan www.stuk.be

Amatorski © Gus and Stella

We Are Open12 en 13 februariTrix, Antwerpen

Check p18/19.

donderdag 04 feb

Propulse: ZOMB, ULYSSE, JOY AS A TOY, FACTEUR CHEVAL, ELECTRIC)NOISE(MACHINE@ Botanique, BrusselROSCOE; DANIEL NORGREN@ AB, BrusselBORJA FLAMES@ L’An Vert, LiègeYOU RASKAL YOU@ Arenberg, AntwerpenSYSMO, TOMASSENKO@ Atelier210, BrusselNETWORK@ Het Bos, AntwerpenDAAN@ C-Mine, GenkNEW RISING SUN@ CC, BruggeMARCO BAILEY ft CHRIS LIEBING@ La Fabrique, HerstalSTEPHAN EICHER@ Maison Culture, TournaiMR. CARMACK, FOLIE DOUCE@ Reflektor, LiègeKING AUTOMIC, DEADLINE@ La Taverne du Théàtre, La LouvièreTHE TEMPERANCE MOVEMENT@ De Kreun, KortrijkNOVELLA, ISLAND PEOPLE@ Madame Moustache, BrusselASTRONAUTE & FRIENDS@ MOD, HasseltMAURICE LOUCA, ALAN BISCHOP, SAM SHALABI@ Recyclart, BrusselTHE HERFSTS@ Trix, AntwerpenTHE DARKNESS, THE RIVER 68’S@ Vooruit, GentNELE BAUWENS, WIM PAESHUYSE, AMIR SULAIMAN, DEREK OTTE, TIERNAN DOUIEB@ DE Warande, TurnhoutKRAFTKLUB@ Den Atelier, Esch sur Alzette, LuxRONE, NORSET.D, RALITT@ Kulturfabrik, LuxembourgLILLY WOOD & THE PRICK @ Rockhal, Esch sur Alzette, LuxJUNE BUG, AWIR LEON, BEN L’ONCLE RAP, CHAMBERLAIN@ Aéronef, Lille, Fr

vrijdag 05 febPropulse: THE SUMMER REBELLION, VICTORIA+JEAN, JEREMY WALCH, IN LAKESH, FAON FAON@ Botanique, BrusselArtreve 2: SICKBOY MILKPLUS, FOURTY FUNK, BOTTLE OF MOONSHINE, LION PAW MOVEMENT, MOAR, HESTER LIN EEN, PARTYTRASHERS, MODTECH, CIMAX, FORENSICK, KABAAL, BISMUTH, ++ @ Het Bos, AntwerpenCour & Jardin: JACLE BOW, MARBLE SOUNDS,ANSATZ DER MASCHINE, STADT@ CC, DiestSTEAK NUMBER EIGHT, THE BLACK HEART REBELLION@ 4AD, DiksmuideTHE RHYTHM JUNKS@ AB, BrusselSTIKSTOF, ROMEO ELVIS@ Beursschouwburg, Brussel RUDY TROUVE@ Cactus MC, BruggeSAM AMIDON, BROEDER

DIELEMAN@ C-Mine, GenkWOUTER MATTELIN, AXL PELEMAN, NEEKA & ERIC MELAERTS@ CC Strombeek-BeverHUMO’S ROCK RALLY@ Het Depot, LeuvenOPTIV & BTK, ENEI, FOURWARD, DLR@ Petrol, AntwerpenDANIEL NORGREN@ De Roma, BorgerhoutZITA SWOON GROUP@ Stadsschouwburg, Sint-NiklaasDE HELD@ DE Studio, AntwerpenHELLOWEEN, RAGE, CRIMES OF PASSION@ Trix, AntwerpenPAUL KALKBRENNER@ Rockhal, Esch sur Alzette, LuxLILLY WOOD AND THE PRICK, HOLLYDAYS@ Aéronef, Lille, FrEVRST, NUMEROBE, ODDISM, VERTIGO@ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 06 febWinter Blues Festival: CRIPPELED KINGS, SHAKEDOWN TIM & THE RYTHM REVUE, EASTVILLE SINNER, STEVEN TROCH BAND, DOGHOUSE SAM & MAGNATONES@ Het Parochiehuis, HammeDANIEL NORGREN@ 4AD, DiksmuideSUEDE; THE KIDS@ AB, BrusselPHILIPPE TRAIKOS, FRED NASEN, HENK VANDEPAPELIERE, QUINCY @ Balmoral, Gent-BruggeMITTLAND OCH LEO, SYRA-CUSE, NOSEDRIP, RICK SHIVER@ Beursschouwburg, BrusselLILI GRACE@ BICC, Peer PIETER TEN HOOPEN, TIP TOE TOPIC, ANTOINE D’AGATA, MAARTEN VAN CAUWENBERGHE@ Het Bos, AntwerpenRHODES, TOMMY ASHBY; BLITZEN TRAPPER, CANDY ROBBERS; SCHONWALD, PHANTOM LOVE, WINTER SEVERITY INDEX, STARCONTROL@ Botanique, BrusselWIM MERTENS@ Cactus MC, BruggeBLAUE BLUME@ Charlatan, GentSAM AMIDON, BROEDER DIELEMAN@ CC, MechelenHUMO’S ROCK RALLY@ CC Den Hoogen Pad, EekloJONAS KOPP, ANTIGONE, TADEO, ECHOES, NU ZAU, SEPP@ Fuse, BrusselHELSINKI@ Grote Post, OostendeMATT WATTS@ Kaleidoscoop, MortselPROTECTION PATROL PINKERTON@ De Kreun, KortrijkTHE VOODOO GLOW SKULLS, 65 MINES STREET, THE DANCING MORONS

@ Magasin4, BrusselMYRDDIN@ GC De Melkerij, ZemstMAMPI SWIFT, JAYLINE, HEDEX, HIZZLEGUY, NU ELEMENTZ@ Petrol, AntwerpenRAMONA@ DE Studio, AntwerpenMODERN ART@ Den Trap, KortrijkTHE BOB MARLEY BIRTHDAY SPECIAL@ Trix, AntwerpenDISCLOSURE@ Vorst Nationaal, BrusselGO MARCH, HELSINKI, BLACK TOLEX, SEAGULLS@ De Grote Post, OostendeYOU RASKAL YOU, BRUCE BHERMAN@ DE Warande, TurnhoutGUIZMO@ Kulturfabrik, LuxembourgSTEPHAN EICHER; TONY CARREIRA@ Rockhal, Esch sur Alzette, LuxA STATE OF MIND, ASAGAYA@ Aéronef, Lille, Fr

zondag 07 febSKUNK ANANSIE; GLENN CLAES@ AB, BrusselFALLING MAN@ Staminee De Living, Heist o/d BergTHE KIDS, THE GLÜCKS@ De Roma, BorgerhoutBEHEMOTH, ABBATH, ENOTOMBED AD, INQUISITION; THE WORLD IS A BEAUTIFUL PLACE AND I AM NO LONGER AFRAID TO DIE, MEWITHOUTYOU@ Trix, AntwerpenBAZART, SEIREN@ Vooruit, Gent100% RICHIE CAMPBELL & 911 BAND@ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

maandag 08 febKODALINE@ AB, BrusselLUDOVIC NYAMABO@ Arenberg, AntwerpenDRIFT.@ Beursschouwburg, BrusselBLACK STONE CHERRY, THEORY OF A DEADMAN@ Trix, AntwerpenJASON DERULO@ Vorst Nationaal, Brussel

dinsdag 09 febArtefact: LORENZO SENNI, HIELE, HANTRAX@ Stuk, LeuvenHALESTORM, WILSON@ AB, BrusselRHINOS ARE PEOPLE TOO@ Het Depot, LeuvenBELPOP BONANZA ROYALE@ Schouwburg NTG, GentELLIE GOULDING@ Sportpaleis, AntwerpenMASSIVE ATTACK@ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

woensdag 10 febDAUGHTER, JOHN JOSEPH BRILL; PROTECTION PATROL PINKERTON, TEAM WILLIAM@ AB, BrusselWE ARE MATCH, ULYSSE@ Atelier210, Brussel

Page 43: RifRaf NL februari 2016

42

ARQUETTES12-02 We Are Open (Trix) Antwerpen03-03 Charlatan, Gent18-04 Het Depot, Leuven

CORNFLAMES18-02 Kavka, Antwerpen16-04 JH Tydeeh, Mol22-04 JC Juvenes, Zele

DAN SAN08-05 Les Nuits Botanique, Brussel

HELSINKI06-02 De Grote Post, Oostende19-02 De Klomp, Ovezande (NL)20-02 Den Trap, Kortrijk03-03 Cafe Cafe, Hasselt

HYPOCHRISTMUTREEFUZZ17-02 De Studio, Antwerpen15-03 Ancienne Belgique, Brussel16-03 Vooruit, Gent14-04 Magasin 4, Brussel15-04 Waves, Maaseik25-04 Het Depot, Leuven07-05 Putrock, Beringen13-05 OnderStroom, Breda (NL)18-05 Nijdrop, Opwijk21-05 JH Tel 18, Ekeren

IT IT ANITA13-02 We Are Open (Trix), Antwerpen20-02 Decibelz, Neerpelt12-03 Oefenbunker, Landgraaf (NL)15-03 Ancienne Belgique, Brussel21-03 Krawietelke, Gent24-04 Rock Stenen, Lichtaart07-05 Klomppop, Ovezande (NL)21-05 Rock Piratos, Lichtervelde

PSYCHO 4406-05 Clamotterock, Herenthout

STATUE05-03 De Warande, Turnhout02-04 Den Trap, Kortrijk11-04 Het Depot, Leuven

THE DEAF20-02 Decibelz, Neerpelt14-05 Buddha Bash, Kortrijk

THE DEVILLES11-02 Charlatan, Gent

THE GURU GURU25-02 Cosa Nostra, Aalst15-03 Ancienne Belgique, Brussel17-03 Muziekodroom, Hasselt19-03 Den Trap, Kortrijk08-04 JH Comma, Brugge30-04 Rewired, Ekeren13-05 OnderStroom, Breda (NL)

[email protected]

+32 (0)478 96 10 08

bookings & artist management

NEVE & MYRDDIN@ C-Mine, GenkGORGON SOUND, KAHN & NEEK@ Decadance, GentBAZART, FACES ON TV@ Het Depot, LeuvenMASSIVE ATTACK@ Paleis 12, BusselTORTOISE, SAM PREKOP, BLONDY BROWNIE; WOLF ALICE, SUNDARA KARMA@ Trix, Antwerpen

donderdag 11 febTHE VINTAGE CARAVAN, DEAD LORD@ Het Bos, AntwerpenLAST TRAIN; ANDERSON .PAAK AND THE FREE NATIONALS; MUSTII@ Botanique, BrusselTHE DEVILLES@ Charlatan, GentBLITZEN TRAPPER@ C-Mine, GenkERTREBREKERS@ De Gulden Zone, HoogledeTHE BLIND SHAKE, SECTS TAPES@ Madame Moustache, BrusselJUNGBLUTH, BARQUE@ Magasin4, BrusselTHE MOELLER BROTHERS@ MOD, HasseltTHE ANTLER KING @ Plantin Moretuslei 69, AntwerpenJEF NEVE, MYRDDIN@ De Roma, BorgerhoutSKUNK ANANSIE@ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

vrijdag 12 febWe Are Open: STEAK NUMBER EIGHT, FLYING HORSEMAN, DOUBLE VETERANS, ARQUETTES, THE BLACK HEART REBELLION, MOANING CITIES, COCAINE PISS, ONMENS, GREAT MOUNTAIN FIRE, YOU RASCAL YOU, TEME TAN, CROWD OF CHAIRS@ Trix, AntwerpenBrand: KAJA DRAKSLER, LENNART HEYNDELS; ANDRE GOUDBEEK, FRED VAN HOVE; ERIC BOEREN, WILBERT DE JOODE, TEUN VERBRUGGEN; ICP ORCHESTRA@ Kathedraal, Nona, CCM, MechelenLA SMALA@ AB, BrusselPATTON@ L’An Vert, LiègeDAMIEN DUBROVNIK, CREMATION LILY@ Beursschouwburg, BrusselTOGETHER PANGEA, MOZES & THE FIRSTBORN@ Het Bos, AntwerpenSUNFLOWER BEAN@ Botanique, BrusselKING DUDE, KISS THE ANUS OF A BLACK CAT@ Cactus MC, BruggeERTREBREKERS@ Cultuurkapel De Schaduw, ArdooieMATT WATTS@ Heerlijckhyt, GeetbetsDE HELD & ESTHER & FATOU@ MOD, HasseltANSATZ DER MASCHINE, STRANGE AND BORDERLINES@ N9, Eeklo

HUMO’S ROCK RALLY@ Nijdrop, OpwijkVIKKEI, COLLISION, FRANK JONES, A-TEK, GONZO, NITROGEN@ Petrol, AntwerpenNEUROFUNK@ Recyclart, BrusselNDIO LOURO@ Schipperskapel, BruggeSECRET GARDEN@ Spirit Of 66, VerviersVICTORIA+JEAN, THE GERMANS@ La Taverne du Théàtre, La LouvièreANGEL HAZE@ Vk, BrusselLUKA MS20 ORCHESTRA, FELIX KUBIN@ Vooruit, GentRED CAT, MO DISKO, JUICE BLENDERS, RHEINZAND, RAPHAEL TOP SECRET, LUXON@ White Cat, GentBLACK BOX REVELATION@ De Zwerver, LeffingeJOHN COFFEY, LAST TRAIN@ Rockhal, Esch sur Alzette, LuxTHE BLIND SHAKE, THE KOOTERS@ Rotondes, Luxembourg LOCKED GROOVE, FRANKEY & SANDRINO@ Aéronef, Lille, Fr

zaterdag 13 febWe Are Open: NIGHTMAN, BAZART, KING DALTON, KISS THE ANUS OF A BLACK CAT, PROTECTION PATROL PINKERTON, LYENN, TIN FINGERS, FACES ON TV, GLINTS, STADT, BLACKIE & THE OOHOOS, LE COLISEE, RADIAL SEQUENCE, METEOR MUSIK, THE K, RAVEYARDS, IT IT ANITA, EL YUNQUE, YOU RASKAL YOU@ Trix, AntwerpenBrand: KAPOK,JASPER BLOM QUARTET ft BERT JORIS; REIJSEGER - FRAANJE – SYLLA; THE EXft WOLTER WIERBOS & AB BAARS; DJ HERR SEELE@ Nona, CCM, MechelenSaint Amour: JAMAL OUARIACHI, ANDY FIERENS, STELLA BERGSMA, ….; WOODIE SMALLS, ABRAHAMBLUE, K1D@ AB, BrusselSTUFF., DAISUKE TANABE@ 4AD, DiksmuideSANDY WAREZ, THE PANACEA, DARKCONTROLLER, BONG-RA, THE DESTROYER, SYSTEM NOIZE, NOISEKICK, DESTRUCTIVE TENDENCIES, …@ AA Docks, BrusselDOCTEUR ABGRALL, SEBASTIEN DICENAIRE, BEAUX JEUNES MONSTRERS, ZAPNIK LIVE RADIO SHOW, …@ Les Ateliers Claus, BrusselDJ SUPAFLY COLLECTIVE; ILLUM SPHERE, SYNKRO, PALSEMBLEU, SHADES@ Beursschouwburg, Brussel DRAGGED INTO SUNLIGHT, GNAW THEIR TONGUES@ Het Bos, Antwerpen,DALTON TELEGRAMME@ Botanique, BrusselROLAND@ CC Ghybe, PoperingeAn evening with GREG DULLY@ Het Depot, Leuven

ROBERT HOOD, MORBECK, LESSIZMORE, JAN KRUEGER, DAZE MAXIM, VOIGTMANN@ Fuse, BrusselICTUS, CHRISTIE FINN & LIESA VAN DER AA@ Ha’, GentJOHN COFFEY, COCAINE PISS@ De Kreun, KortrijkNEW RISING SUN@ GC Den Ichter, OpglabbeekTOGETHER PANGEA, MOZES AND THE FIRSTBORN@ Madame Moustache, BrusselZWARTWERK, SOUL’ART@ GC De Melkerij, ZemstLIONHEART, DESOLATED, KUBLAI KHAN, FALLBRAWL@ MOD, HasseltHUMO’S ROCK RALLY@ Petrol, AntwerpenMULLIGAN BROTHERS@ Spirit Of 66, VerviersCRITICAL CASE, SILENCE IS THE ENEMY, UNDER THE CROWS @ La Taverne du Théàtre, La LouvièreNIGHTMAN@ Trix, AntwerpenLUKE VIBERT, MINIMUM SYNDI-CAT, RANDOM XS, SEVENUM SIX, DJ IGNITE, SPACID@ Vooruit, GentFENSTER, ALAO INPUT, SLOW STEVE@ Aéronef, Lille, Fr

zondag 14 febBASEMENT, TIGERS JAW; TWENTY ONE PILOTS@ AB, BrusselORIGAMIS CLASSICS@ Beursschouwburg, Brussel SPIDERGAWD, THE CHEATERS@ Het Bos, AntwerpenSHEARWATER, CROSS RECORD; ALINE@ Botanique, BrusselSAYWECANFLY@ Charlatan, GentDAGOBA, LIGHTMARE@ L’Entrepôt, ArlonESCAPE THE FATE, NEW YEARS DAY, FEARLESS VAMPIRE KILLERS, LIKE A STORM@ MOD, HasseltTHE LYNN SISTERS@ De Roma, BorgerhoutYOUYH LAGOON, MILD HIGH CLUB@ Trix, AntwerpenAn evening with GREG DULLY@ Vooruit, GentCARAVAN PALACE@ Den Atelier, Esch sur Alzette, LuxFOIRE AUX DISQUES@ Rotondes, Luxembourg J.C.SATAN, LE PRINCE HARRY@ Aéronef, Lille, Fr

maandag 15 febHALF MOON RUN, AIDAN KNIGHT@ AB, BrusselHENGE@ Afsnis, GentVILLAGERS@ Botanique, BrusselBIBLES@ Het Depot, LeuvenHYDROGEN SEA@ De Filosoof, MaldegemNAOMI SHELTON & THE GOSPEL QUEENS@ Trix, Antwerpen

Page 44: RifRaf NL februari 2016

44

ABBOTA26 en 27 februariAB en Botanique, Brussel

Al 10 jaar palmen AB en Botanique een avondje elkaars zalen in en wissen zo de taalgrens netjes uit. Zo programmeert Botanique op vrijdag 26 februari in AB en dropt er in de Club en Box afwisselend Beffroi, Nightman, Le Colisee, Great Mountain Fire en Blackie & The Oohoos. Een dagje later trekt de AB-crew naar de Rotonde en Orangerie van de Botanique met La Jungle, Jacle Bow, Italian Boyfriend, Steak Number Eight en Mugwump onder de arm. Wil je graag een dagje meepikken? Dan dok je 12/13 euro neer. Een combiticket kost zelfs amper 17/18 euro. Deel dit bedrag eens door 10 bands. Yep, voor minder dan 2 euro zie je ’n concert. Mooi, niet? Dit is trouwens de laatste editie van ABBOTA. Een extra reden om dat combiticket aan te schaffen. Nog meer weten? Check dan best even www.botanique.be of www.abconcerts.be

Steak Number Eight © Eva Vlonk

Great Mountain Fire

HURTS@ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux

dinsdag 16 febNAOMI SHELTON & THE GOSPEL QUEENS; PARKWAY DRIVE, ARCHI-TECTS, THY ART IS MURDER@ AB, BrusselKING DUDE, JESSICA93@ Het Bos, AntwerpenRUDY TROUVE@ Het Depot, LeuvenOPHIS, ATARAXIE@ Kavka, AntwerpenBLOODSHOT BILL, TEQUILA SAVATE@ Magasin4, BrusselCITY AND COLOUR, LUCY ROSE@ Trix, AntwerpenSUE THE NIGHT@ Video, GentSHEARWATER, VOLGOGRAD@ Aéronef, Lille, Fr

woensdag 17 febHURTS@ AB, BrusselSANGO, SPZRKT@ Beursschouwburg, BrusselWE STOOD LIKE KINGS ciné-concert ‘A Sixth Part of the World’ by Dziga Vertov @ CC Chiroux, LiègeRICHIE RAMONE@ Magasin4, BrusselALICE ON THE ROOF@ Reflektor, LiègeLAURENCE JONES@ Spirit Of 66, VerviersHENGE, HYPOCHRIST-MUTREEFUZZ@ DE Studio, AntwerpenGIRL BAND, JET SETTER@ Trix, AntwerpenMACHINE HEAD@ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux

donderdag 18 febArtefact: POWELL, FIS, SAGAT, FILOSOFISCHESTILTE, KASSETT, NOSEDRIP; HACKLAB@ Stuk, LeuvenBang!: Opening Night ‘Love Me Tender’@ BAI_, BrusselStellar Swamp: KULA SHAKER; BLACK BOX REVELATION@ AB, BrusselTHE SOUL MESSIAHS@ Arenberg, AntwerpenBIAO, MOONLIGHT MATERS@ Beursschouwburg, BrusselMARCHING CHURCH, CHARNIER@ Het Bos, AntwerpenGRANDGEORGE@ Botanique, SUE THE NIGHT@ Café Café, HasseltERTREBREKERS@ Club27, EdegemMARBLE SOUNDS@ Het Depot, LeuvenBRUSSELS JAZZ ORCHESTRA & TUTU PUOANE@ Ha’, Gent‘Pulp: A Film About Life, Death & Supermarkets’@ Huis 23, BrusselCORNFLAMES@ Kavka, AntwerpenSTEEPLE REMOVE, THE LOVED DRONES, MOUSTACHE CREW

DJ’S@ Madame Moustache, BrusselGUM TAKES TOOTH, TOTAL VICTORY, RRAOUHHH!@ Magasin4, BrusselKING DALTON, THE GERALDINES@ GC De Melkerij, ZemstJOHN COFFEY@ Nijdrop, OpwijkERIKSSON DELCROIX@ De Roma, AntwerpenART GARFUNKEL@ Stadsschouwburg, AntwerpenRUDY TROUVE@ DE Studio, AntwerpenMY SLEEPING KARMA, GREEN-LEAF, MAMMOTH MAMMOTH; THE HEAVY MACHINERY@ Trix, AntwerpenAMBUSH@ Café ’t Wit Paard, Heist op den BergGUN OUTFIT@ De Zwerver, Leffinge

vrijdag 19 febArtefact: SAMUEL KERRIDGES, SHAPEDNOISE, KISS THE ANUS OF A BLACK CAT; HACKLAB@ Stuk, LeuvenStellar Swamp: THE OSCILLATION, TOMAGA, THE SCRAP DEALERS, HELICON, MILO GONZALEZ@ Atelier210, BrusselBLACK BOX REVELATION; SPLEEN@ AB, BrusselSINDICATO SONICO@ Arenberg, AntwerpenNAH, GARY CLAIL, FUJAKO & SOLAR SKELETONS @ Les Ateliers Claus, BrusselCROWD OF CHAIRS, MAZE, YOUFF 30.000 MONKIES, RUMOURS & MOVOCO@ Beursschouwburg, Brussel GUN OUTFIT; JASPER STEVERLINCK@ Botanique, BrusselLULA PENA@ Bozar, BrusselDENZEL CURRY, WOODIE SMALLS@ Le Cadran,LiègeALPHA BLONDY & THE SOLAR SYSTEM@ De Casino, Sint-NiklaasBLUESRALLYVOORRONDE@ Club De B, TorhoutTHE PALADINS, THE HUMTAILS, 2-3-GO@ CC Palethe, OverpeltROISIN MURPHY@ Koninklijk Circus, BrusselMARCHING CHURCH, ONMENS, HELTER SKELTER DJ’S@ De Kreun, KortrijkSLAPSHOT@ MOD, HasseltFLYING HORSEMAN, BLACKIE AND THE OOHOOS@ N9, EekloDJ SATELITE, SPILULU, REBEL UP vs LOW UP, DOVECAKE, RAMELLE@ Recyclart, BrusselISBELLS@ De Roma, AntwerpenTHE BANGING SOULS, JANE DOE & THE BLACK BOURGEOISE@ Spirit Of 66, VerviersGRAND BLUE HERION, THORAX, B.I.L.@ La Taverne du Théàtre, La LouvièreTRADE WIND; STICK TO YOUR

GUNS, STRAY FROM THE PATH, COUNTERPARTS, WOLF DOWN@ Trix, AntwerpenARBEID ADELT!, MENEER MICHIELS@ Vooruit, GentFAIRPORT CONVENTION@ DE Warande, TurnhoutSUZANNE KRAFT, FRED NASEN, JUST NATHAN@ White Cat, GentGUILLAUME PERRET & THE ELECTRIC EPIC@ Aéronef, Lille, FrSHIGETO, HEATHERED PEARLS, LORD RAJA@ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 20 febDecibelz: IT IT ANITA, THE DEAF@ NeerpeltStellar Swamp: NIGHT BEATS, WOODEN INDIAN BURIAL GROUND, THROW DOWN BONES, AZMARI, SOUND SWEET SOUND@ Magasin4, BrusselEZRA FURMAN, JEREMY WALCH; BLACK BOX REVELATION@ AB, BrusselEMPRESS OF; JASPER STEVER-LINCK; YOUNG RIVAL, WHATEVER!@ Botanique, BrusselTHE PALADINS, MOONSHINE REUNION, SPEEDBALL JR.@ De Casino, Sint-NiklaasPiano_Anders #6: PIGEON, BART AMAND, JAN SWERTS@ CCHa, HasseltSTAN LEE COLE@ De Wouwer, RavelsMILO MESKENS@ Grand Café, OudenaardeKraakpand: BLACKIE & THE OOHOOS, WINTERSLAG@ Ha’, GentGRAND BLUE HERON, ELEFANT@ Kamikaze Club, MechelenTAB@ Kulturzentrum Jünglingshaus, EupenOAKTREE@ Nachtwacht, MalleFUNCTION, COVERED IN SAND, BORDER ONE@ Petrol, AntwerpenERTREBREKERS@ VC De Schelde, ZandvlietDEJA VU@ Spirit Of 66, VerviersENNIO MORRICONE@ Sportpaleis, AntwerpenGLINTS@ DE Studio, AntwerpenHELSINKI@ Den Trap, KortrijkDENZEL CURRY, FADED; STEALTH BOMBERS@ Trix, AntwerpenLA MUERTE, DER KLINKE@ De Zwerver, LeffingeĺNDIO LOURO@ Porgy & Bess, Terneuzen, Nl

zondag 21 febArtefact: WILLIAM BASINSKI, AMATORSKI, ANSATZ DER MASCHINE, RAFAEL ANTON IRISARRI, CHISTINA VANTZOU, JOHN BENCE; HACKLAB@ Stuk, LeuvenBECCA STEVENS; FRERO DELAVEGA@ AB, BrusselCAR SET HEADREST; LNZNDRF

Page 45: RifRaf NL februari 2016

44

Great Mountain Fire

Independent since 1994Toutpartout agencyLabelmanNieuwpoort 189000 Gent - BelgiumPhone: +32 (0)9 233 06 [email protected]

more concerts : www.toutpartout.be

MARCO Z05.03 CC De Ploter - Ternat

BLITZEN TRAPPER06.02 Botanique - Brussel11.02 C-Mine - Genk

SHEARWATER + CROSS RECORD14.02 Botanique - Brussel

KURT VILE & THE VIOLATORS

09.03 Handelsbeurs - Gent+ IMARHAN

DOPE DOD15.04 Vk*- Brussel16.04 Reflektor - Liège

STADT05.02 Cour & Jardin - Diest13.02 We Are Open @ Trix - Antwerpen26.02 Nijdrop - Opwijk30.04 Volta @ Vooruit - Gent

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT12.02 Cactus Club - Brugge13.02 We Are Open @ Trix - Antwerpen19.02 Artefact - Leuven

RAVEYARDS13.02 We Are Open @ Trix - Antwerpen

CAR SEAT HEADREST21.02 Botanique - Brussel

TRAAMS25.02 Madame Moustache - Brussel

CHANTAL ACDA26.02 N9 - Eeklo

JAAKKO EINO KALEVI27.02 Botanique - Brussels

DIJF SANDERS04.03 Cactus Club - Brugge05.03 Museum Night Fever - Brussel12.03 Trefpunt - Gent

ZINGER10.03 Calamartes - Antwerpen26.03 Halle Rockt - Halle

OAKTREE20.02 Nachtwacht - Malle10.03 AB - Brussel19.03 De Studio - Antwerpen

SO PITTED11.03 Homeplugged - Brussel

SCOTT MATTHEW18.03 4AD - Diksmuide19.03 Kunstencentrum België - Hasselt

LIESA VAN DER AA26.03 Les Femmes s’en Mêlent - Charleroi

ELEFANT31.03 Trix Café - Antwerpen30.04 Volta @ Vooruit - Gent

WILLIS EARL BEAL09.04 More Music @ Concertgebouw - Brugge

THE KVB12.04 Beursschouwburg - Brussel

K-X-P13.04 Nijdrop - Opwijk

NONKEEN22.04 Muziekodroom - Hasselt23.04 KERK - Gent

BRIQUEVILLE23.04 Pacrock - Pont-A-Celles

THE AGGROLITES29.04 Groezrock - Meerhout

GLINTS13.02 We Are Open @ Trix - Antwerpen20.02 De Studio - Antwerpen08.03 Bang! - Brussel

SX30.04 AB - Brussel

KIMYA DAWSON + LITTLE WINGS13.04 Maison des Musiques - Brussel

@ Botanique, BrusselBELPOP BONANZA ROYALE@ 30CC, LeuvenFILOUS@ Charlatan, GentROOTS MANUVA@ Het Depot, LeuvenTHE BLUESBONES@ Kulturzentrum Jünglingshaus, EupenADMIRAL FREEBEE@ De Mimuze, KalmthoutLULA PENA@ De Roma, BorgerhoutMATT WATTS@ Sint-Jansberg, Zelem + CC, Merksem

maandag 22 febJOE JACKSON@ AB, BrusselALICE ON THE ROOF@ Het Depot, LeuvenO.R.K.@ Spirit Of 66, VerviersKING DUDE, NOT JUST RELIGIOUS MUSIC@ Rotondes, Luxembourg

dinsdag 23 febST GERMAIN@ AB, BrusselBELPOP BONANZA ROYALE@ CCHa, HasseltFRESKU, ROOKWALM, NO SLEEP RITCHY@ Cactus MC, BruggeBOUBACAR TRAORE@ 30CC, LeuvenSTUFF.@ Ha’, GentSAVIOURS, WHITE JAZZ, DAGGERS@ De Kreun, KortrijkFLYING HORSEMAN@ Staminee De Living, Heist o/d BergBLOCKHEAD@ Recyclart, BrusselFOALS@ Vorst Nationaal, BrusselCHARLIE CUNNINGHAM@ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

woensdag 24 febJOANNA NEWSOM, ROBIN PECKNOLD@ Bozar, BrusselAARON; JEREMY LOOPS, HANNAH TRIGWELL@ AB, BrusselLANTERNS ON THE LAKE@ Botanique, BrusselSTUFF.@ Ha’, GentMARINA & THE DIAMONDS@ Koninklijk Circus, BrusselSAVIOURS, MDME SPKR, WE’RE WOLVES@ Magasin4, BrusselDHAFER YOUSSEF@ De Roma, BorgerhoutMANDRED MANN’S EARTH BAND@ Spirit Of 66, VerviersALICE ON THE ROOF, ASTRONAUTE@ Vooruit, GentLENA@ Den Atelier, Esch sur Alzette, LuxJIM JONES AND THE RIGHTEOUS MIND, DADDY LONG LEGS, CHATEAU BRUTAL@ Aéronef, Lille, Fr

donderdag 25 febBang!: Closet Sale, Friends Are Magic@ BAI_, BrusselOH WONDER, MANOEUVRES@ AB, BrusselJERUSALEM IN MY HEART, ORDINAIRE@ L’An Vert, LiègeTEAM WILLIAM, PROTECTION PATROL PINKERTON@ De Casino, Sint-NiklaasTHE VALERIE SOLANAS, YOU RASKAL YOU@ Charlatan, GentTHE GURU GURU@ Cosa Nostra, AalstPAUW@ Het Depot, LeuvenScreening: ‘We Are Fucking Twisted Sister’@ Huis 23, BrusselTRAAMS@ Madame Moustache, BrusselSASQUATCH, GODDOG@ Magasin4, BrusselALINE@ Reflektor, LiègeBOUBACAR TRAORE@ De Roma, AntwerpenBAND OF FRIENDS@ Spirit Of 66, VerviersWHITNEY@ Trefpunt, GentEMANCIPATOR @ Vk, BrusselEAGLES OF DEATH METAL@ Vorst Nationaal, BrusselHYDROGEN SEA@ De Westrand, DilbeekBIG FLO & OLI@ Rockhal, Esch sur Alzette, LuxJEREMY ELLIS, AFRIQUE 3D, Y-ETIZM@ Aéronef, Lille, FrL’IMPERATRICE@ Grand Mix, Tourcoing, Fr

vrijdag 26 febABBOTA: BEFFROI, NIGHTMAN, LE COLISEE, GREAT MOUNTAIN FIRE, BLACKIE & THE OOHOOS@ AB, BrusselBang!: PINTO@ BAI_, BrusselKraak Festival: CHE CHEN, TIME-LESS REALITY, YEAH YOU, VOL-MACHT, ILTA HÄMÄRÄ, DJ KERM@ Beursschouwburg, BrusselTANGLED HORNS@ Het Bos, AntwerpenMARBLE SOUNDS, WINTERSLAG@ Cactus MC, BruggeĺNDIO LOURO@ CC De Breughel, BreeOLD-ELAF@ CC René Magritte, LessinesJENNY HVAL & SUSANNA@ Ha’, GentCHVE, JEROEN MYLE live track cinema@ Kaskcinema, GentORCHESTRE NATIONAL DU VETEX@ De Kreun, KortrijkNOMAD FREQUENCIES, LES FIÈRES BRETELLES, SLIVO ELECTRIC KLUB, MACADAM BAZAR@ Magasin4, BrusselLA MUERTE, PROGERIANS@ MOD, Hasselt

CHANTAL ACDA, LYENN@ N9, EekloPAUW, STADT@ Nijdrop, OpwijkD.A.V.E. THE DRUMMER, TOM TOM, PETE HOWL@ Petrol, AntwerpenMISTANOIZE, BREDREN, CEDEX & HIGHER UNDERGROUND, SOPHICS, SOLACE, MEMENTO CREW@ Sioux, GentTHE BLACK HEART REBELLION, LET’S PRETEND@ La Taverne du Théàtre, La LouvièreBLACK DEVIL DISCO CLUB, GWENNO, MUSIC MANIA DJ’S@ Vooruit, Gent

zaterdag 27 febABBOTA: LA JUNGLE, JACLE BOW, ITALIAN BOYFRIEND, STEAK NUMBER EIGHT, MUGWUMP@ Botanique, BrusselKraak Festival: KSIEZYC, MARK FELL, LINO CAPRA VACCINA, 75 DOLLAR BILL, THREE LEGGED RACE, SHETAHR, WIDT, VIPER PIT, AU BOUT DE MON SANG, GUTTERSNIPE, COAGUL, CARRA-GEENAN, DJ MARK HARWOOD@ Beursschouwburg, BrusselYoung Guts Festival: STIGMAN, FANTOME, THE BANGING SOULS, ROSCOE, DARIO MARS & THE GUILLOTINES, NILTCH @ Maison de la Culture, NamurBUIKA; AROMA DI AMORE, ZEESTER@ AB, BrusselTwo Year – FOOT JUICE@ Het Bos, AntwerpenJAAKKO EINO KALEVI@ Botanique, BrusselDUB REVOLUTION, BLOOD SHANTI IN ONENESS WITH FUZZY DEE, FORWARD FEVER meets DONOVAN KINGJAY, THE ROOTS CORNER@ Cactus MC, BruggeDE MENS@ CC Belgica, DendermondeISBELLS @ CC Casino, Houthalen-HelchterenFLYINGHORSEMAN, BLACKIE & THE OOHOOS@ De Spil, Roeselare10CC@ CC Zomerloos, GistelTHE KIDS@ De Centrale, GentST.GRANDSON@ GC, HoogstratenBL!NDMAN [HYBRID]@ Ha’, GentBAK XIII, [P.U.T], LA MARMITE, CRÊTE ET PÂQUERETTE@ Magasin4, BrusselTHE SUSPECTS, CC JEROME & THE JETSETTERS, TINY LEGS TIM & BAND@ OC Lutselus, DiepenbeekLA MUERTE@ Reflektor, LiègeKOYLE@ Spirit Of 66, VerviersWALK THE MOON, COLONY HOUSE; TIMAXX@ Trix, AntwerpenNATHAN, DAMIEN, STEFAN & JEAN-MARC@ Vooruit, GentJESSE MALIN, TRAPPER

Page 46: RifRaf NL februari 2016

46

KRAAK festival26 t/m 28 februariBeursschouwburg, Brussel

[PIAS] Nites3, 4, 5 en 19 maartDiverse locaties, Brussel en Luik

Check p12/13.

De eigenzinnige snuiters van KRAAK breiden hun festival uit tot 3 dagen en verkassen naar Beursschouwburg. Drie dagen tureluur draaien van al die off stream music en verdwalen tussen al dat moois, ’t is absoluut aan te raden. Haal dus je ontdekkingsreizigersplunje uit de kast en trek er 26, 27 en 28 februari op uit, vergrootglas en kompas in de achterzak. Misschien geraak je wel verrast, bedwelmd of knock-out door Hermann Nitsch (AT), Ksiezyc (PL), Mark Fell (UK), Lino Capra Vaccina (IT), 75 Dollar Bill (US), Three Legged Race (US), Guttersnipe (UK), Yeah You (UK), Widt (PL), Shetahr, Viper Pit, Timeless Reality (DE), Ilta Hämärä, Che Chen (US), Coàgul (ES), Au Bout De Mon Sang (FR), Volmacht, Carrageenan en vele anderen. Ticketprijzen variëren per dag, een combiticket kost alvast 46,5 euro in voorverkoop. En www.kraak.net beantwoordt al je verdere vragen.

Mark Fell

SCHOEPP@ De Zwerver, Leffinge REGARDE LES HOMMES TOMBER, BRIQUEVILLE, THE LUMBERJACK FEEDBACK@ 4 Ecluses, Dunkerque, FrSLEEPER’S GUILT@ Kulturfabrik, Luxembourg

zondag 28 febKraak Festival: HERMANN NITSCH @ Beursschouwburg, BrusselHINDS, PUBLIC ACCESS T.V.@ AB, BrusselSHUGGIE OTIS@ De Casino, Sint-NiklaasBOUBACAR TRAORE@ De Spil, RoeselareMANFRED MANN’S EARTH BAND@ CC René Magritte, Lessines10CC@ Het Depot, LeuvenALICE ON THE ROOF@ Koninklijk Circus, BrusselL.E.J.@ La Madeleine, BrusselTHE VALERIE SOLANAS@ Staminee De Living, Heist o/d BergMARINA AND THE DIAMONDS@ Grand Mix, Tourcoing, Fr

maandag 29 febFUNEBRARUM, INTERMENT, PUTRISECT@ Antwerp Music City, AntwerpenTAXIWARS, GO MARCH@ Het Depot, LeuvenELLIE GOULDING@ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

dinsdag 01 maaBang!: PUNKS WITH BRAINS@ BAI_, BrusselNEWTON FAULKNER@ AB, BrusselUltra Eczema’s Burengerucht: CONSUMER ELECTRONICS, CIRCUIT BREAKER@ Het Bos, AntwerpenJUNIOR BOYS – JESSY LANZA@ Botanique, BrusselDE STAAT@ Het Depot, LeuvenSATURNALIA TEMPLE, SARDONIS@ Trix, AntwerpenSOULFLY, INCITE, KING PARROTS@ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux

woensdag 02 maaBELPOP BONANZA ROYALE; KING GIZZARD & THE LIZARD WIZARD@ AB, BrusselSAVAGES@ Botanique, BrusselDE STAAT, DRIVE LIKE MARIA@ Charlatan, GentAGAINST THE CURRENT@ MOD, HasseltALICE ON THE ROOF, FACES ON TV@ Nijdrop, OpwijkCROSSFAITH@ Trix, AntwerpenSOULFLY@ Vooruit, GentFUN LOVIN’ CRIMINALS@ DE Warande, TurnhoutARNO@ Rockhal, Esch sur Alzette, LuxGRIMES@ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux

donderdag 03 maa[PIAS] Nites: WARHAUS; TEME

TAN, FEW BITS, SARAH AND JULIAN; FAT WHITE FAMILY, EWS, YOUNG RIVAL@ [Chez PIAS] & Beursschouwburg, Brussel & Reflektor, LiègeALL THEM WITCHES; GRIMES, HANA@ AB, BrusselBLOW@ Arenberg, AntwerpenNICOLAS MICHAUX; JULIEN SAGOT@ Botanique, BrusselHELSINKI@ Café Café, HasseltARQUETTES @ Charlatan, GentFUN LOVIN’ CRIMINALS@ Het Depot, LeuvenDAVE DOUGLAS & URI CAINE@ Ha’, GentNECROWRETCH, INFERNAL EXECRATOR, BONES@ Magasin4, BrusselDE STAAT, DRIVE LIKE MARIA@ MOD, HasseltANSATZ DER MASCHINE, I AM OAK@ De Roma, AntwerpenDAAN@ Schouwburg, KortrijkROSIE LOWE, LOHAUS; NEEDLE AND THE PAIN REACTION@ Trix, AntwerpenUp in Smoke Roadfestival vol.7: STONED JESUS, MARS RED SKY, BELZEBONG@ Vk, BrusselYEARS & YEARS@ Vorst Nationaal, BrusselRON MORELLI, MARCUS VECTOR, ERIC DUNE@ Aéronef, Lille, FrGIEDRE@ Grand Mix, Tourcoing, FrMASS HYSTERIA, THE ARRS@ Kulturfabrik, Luxembourg

vrijdag 04 maa[PIAS] Nites: AMBER ARCADES, FEWS, MONEY; THE GERMANS, FAT WHITE FAMILY, STUFF.@ Beursschouwburg & La Madeleine, BrusselID!OTS, DADDY LONG LEGS@ 4AD, DiksmuideLIBERTINES; EEFJE DE VISSER; WILL HOGE@ AB, BrusselBOY & BEAR; FRANCES@ Botanique, BrusselLARRY GUS, DIJF SANDERS@ Cactus MC, BruggeTHE KIDS, THE 5z@ De Casino, Sint-NiklaasCOMPACT DISK DUMMIES @ Café Café, HasseltGRANDGEORGE@ Eden, CharleroiMARBLE SOUNDS, FACES ON TV@ Geruis, DendermondeTEXTURES, PUREST OF PAIN@ MOD, HasseltKING DALTON@ N9, EekloWIM MERTENS ENSEMBLE@ De Roma, BorgerhoutDE HAAN, PRESENT DANGER@ Spirit Of 66, VerviersHUMO’S ROCK RALLY HALVE FINALE; PEPE@ Trix, AntwerpenSUAVEMENTE; FUN LOVIN’ CRIMINALS

@ Vooruit, GentDE STAAT@ Rockhal, Esch sur Alzette, LuxYEARS & YEARS@ Den Atelier, Esch sur Alzette, LuxLITTLE BIG, VIRUS SYNDICATE, DJ EDSIK@ Aéronef, Lille, FrTHE INSPECTOR CLUZO, THE K@ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

zaterdag 05 maa[PIAS] Nites: WIM MERTENS; BLOC PARTY, OSCAR, WARHOLA@ [Chez PIAS] & La Madeleine, BrusselMuseum Night Fever: CHRIS WATSON; DIJF SANDERS; YELLOWSTRAPS x LE MOTEL, OYSTER NODE, AO; ….@ BrusselAROMA DI AMORE, EMBERS@ 4AD, DiksmuideTHE LIBERTINES@ AB, BrusselMARCO BAILEY, JAYDEE, SVEN VAN HEES, MICHAEL FORZZA, YOURI PARKER, …@ Artcube, GentSTEVEN TROCH BAND@ Blues-Sphere, LiègeANTOINE HENAUT; SEINABO SEY@ Botanique, Brussel2000’N HIGH, MAOUPA MAZZOCCHETTI@ Het Bos, AntwerpenROLAND GIFT@ De Casino, Sint-NiklaasANNE CLARK, PARADE GROUND@ GC Den Dries, RetieMARCO Z @ CC De Ploter, TernatLYDIA LUNCH - RETROVIRUS, BÄRLIN, CROWD OF CHAIRS@ Magasin4, BrusselAMORROMA & GUESTS@ GC De Melkerij, ZemstMIXMONSTER MENNO@ MOD, HasseltABBA GOLD@ Spirit Of 66, VerviersID !OTS@ Trefpunt, GentDE STAAT, DRIVE LIKE MARIA; GORILLA BISCUITS, MODERN LIFE IS WAR, TOUCHE AMORE, MILES AWAY, GWLT@ Trix, AntwerpenMEFJUS, KASRA, ONE87, MC MUSH, IVY LAB, EMPEROR, CURRENT VALUE, M-SOUL &S27, MC NICE@ Vooruit, GentPAUW, STATUE@ De Warande, TurnhoutOXMO PUCCINO, REDOUANNE@ Aéronef, Lille, Fr

zondag 06 maaSILVERSUN PICKUPS; ZORNIK@ AB, BrusselSAKA, DARIN GRAY@ DE Studio, AntwerpenBOYCE AVENUE, ANDREAS MOE@ Trix, AntwerpenANSATZ DER MASCHINE, CHARLIE CUNNINGHAM; HUMO’S ROCKK RALLY HALVE FINALE@ Vooruit, GentGLASPERLENSPIEL; VALD@ Rockhal, Esch sur Alzette, LuxOH WONDER, EVRST@ Aéronef, Lille, Fr

Page 47: RifRaf NL februari 2016
Page 48: RifRaf NL februari 2016

· DAUGHTER ·NOT TO DISAPPEAR

SAVAGESADORE LIFE

featuring members of The National

LNZNDRF

RifRaf-2016-01_v1.indd 1 29/01/16 01:18