Embed Size (px)
DESCRIPTION
Ichtus Magazine, Juli 2009 - © Ichtus Vlaanderen
Citation preview
v.u. Tom De Craene I Abrikoosstraat 50 I 9000 Gent I P706126
chtus magazine3-maandelijks I jul - aug - sep 2009 www.ichtus.be
Het post‐afstudeersyndroomVermijden met Ichtus‐AF
Op weg naar Emmaüs, AmerikaStudent op uitwisseling
Surprised by Hope Boekentip
To Breeze or to Ichtus? That’s the question
Colofon Inhoud
Ichtus Magazine is een uitgave van
Ichtus Vlaanderen vzw en heeft als
doel om afgestudeerden, Ichtianen
en geïnteresseerden op de hoogte
te brengen van de werking in Ichtus.
Ichtusmagazine verschijnt driemaandelijks.
Website: www.ichtus.be
Redactie: Jan D’Joos, Karel Strobbe, Elke Couchez, Maarten Vergouwe, Wouter Van Hoof, Rudina Coraj.
Layout: Gersom Brussaard
Contact: [email protected]
Giften steeds welkom
op rekeningnummer
230 - 0088770 - 35
Ichtus Vlaanderen
Ter Kale 14
9850 Nevele.
Ichtus Vlaanderen is aangesloten bij IFES
(International Fellowship of Evangelical
Students) - www.ifes.org
4
6
9
10
9
Op weg naar Emmaüs, Amerika Student op uitwisseling
Deo VolenteColumn
Surprised by Hope Boekentip
To Breeze or to Ichtus?That’s the question
Het post-afstudeersyndroomVermijden met Ichtus-AF
Van de redactie:
Deze editie van het Ichtus Magazine heeft nogal op zich laten wachten. Niet zozeer omdat we deze zomer op de redactie last hebben van de “komkommertijd”, maar eerder vanwege een aantal universitaire ver-plichtingen die voor de nodige vertraging hebben gezorgd. We hopen toch dat dit magazine uw nazomer mag opfleuren en we kijken alvast uit naar reacties.
2
Contactadressen
Ben je student of ken je een student? Ga je volgend jaar studeren? Hier vind je alle informa,e die je nodig hebt.
AntwerpendinsdagavondGrotehondstraat 46 www.ichtusantwerpen.be
GentwoensdagavondKammerstraat 10www.ichtusgent.be
KortrijkwoensdagavondMeensestraat 83www.ichtuskortrijk.be
LeuvenwoensdagavondNaamsestraat 55ichtusleuven.wordpress.com
Stafwerkers:
Tom De [email protected]
Beste lezers,
Het evangelie holis,sch leven en leren onder studenten.
U bent de zin waarschijnlijk al beu (voor zij die het niet
weten, dit is ons vision statement), want ik laat geen gele‐
genheid onbenut om het hierover te hebben, daar deze
zin mij nog dagelijks enthousiasmeert.
Deze zin verwoordt onze doelstelling, namelijk dat we het
evangelie in zijn volheid willen voorleven, uitleven en hier
onderwijs over willen geven aan studenten in Vlaanderen;
een evangelie dat impact heeG op alle gebieden van het
leven, niet enkel het geestelijke. Dit is allemaal goed en
wel, maar wanneer er tegenwoordig over doelstellingen
gesproken wordt, dan wil men vaak weten wanneer deze
verwezenlijkt zijn. Wanneer weten we dat we geslaagd
zijn in onze opzet?
Binnen IFES, de wereldwijde koepel van zusterorganisa‐
,es waar Ichtus deel van uitmaakt, zegt men vaak dat we
het resultaat van ons werk pas zien binnen twin,g jaar.
Ik denk dat ze gelijk hebben. We hebben onze doelstel‐
lingen als Ichtus bereikt wanneer mensen van 30, 40, 50
en ouder nadenken wat het betekent om christen te zijn
als advocaat, vorser, dokter, poli,ca, lerares, ingenieur,
grafisch ontwerper, huisvrouw en huisman, … Wanneer er
mensen samenkomen per vakgebied en bidden voor hun
bedrijf, hun tak binnen de wetenschap, de overheid. Wan‐
neer professionelen s,lstaan bij het feit dat Christus Heer
is over alle aspecten van het leven, ook het werk.
Misschien mag ik u als afgestudeerde of geëngageerde
vragen om een stap te zeSen. Deel eens met een student
(of studentengroep) hoe u als christen in de zakenwereld
staat. Stap eens naar die onbekende collega waarvan u
weet dat hij/zij dezelfde God dient en bid voor uw bedrijf,
geef eens een Bijbelstudie in uw kerk over werk, ga eens
naar een afgestudeerdenweekend, …
Laat ons gerust weten hoe u in deze zaken staat, niet en‐
kel vinden wij het boeiend, maar onze studenten hebben
hier nood aan.
Tom De Craene
Algemeen Secretaris
3
Na jarenlang trouw naar Ichtus te zijn geweest, wil je
na je studie natuurlijk niet in een gat
vallen, zeker omdat er aan het begin van het werkende leven allerlei
nieuwe uitdagingen
op je af komen. Omdat je niet de enige bent die weer terug gaat naar a
f en als groentje
de onbekende wereld van het werkende leven betree
dt, is er Ichtus‐AF, een forum voor af‐
gestudeerde christenen die contact houden met elkaar en Ichtus.
Het lijkt een hele gewone gang van zaken: je rondt je st
udie af, bent blij dat er na al die jaren een eind
aan gekomen is (of niet) en kijkt vol verwach,ng uit naar wat er ko
men gaat. Je hebt de grootste plan‐
nen, misschien verhuis je naar een andere stad, maak je nieuwe vrienden en
ga je naar een andere
kerk. Voor velen onder ons zijn het woelige ,jden in de
eerste jaren na de studie.
Ichtus‐AF wil ervoor zorgen da
t je in al deze uitdagingen niet
alleen staat en met lee9ijdsgeno
ten
kunt nadenken over zinvol christen zijn.
Ichtus‐AF heeG zowel dit jaar als vorig jaar een AF‐weeke
nd gehouden. Dit jaar was het weekend in Sint‐
Katelijne‐Waver en het thema was ́ Wie is je voorbeeld?´ We zeggen als christenen graag vroom dat Je‐
zus ons voorbeeld is, maar wat betekent dat? Wat bedoelt de bijbel met ́ Jezus volgen´ en wat verstaan
wij eronder? Dick Baarsen (25 jaar kinderprogrammamaker bij de EO) moedigde ons aan uit de eers
te
hand te leven. We kunnen week in week uit naar de kerk gaan om de baSerijen op te laden, ru
s,g geloven
zoals we al,jd hebben gedaan en proberen in de prak,j
k te brengen wat de dominee zegt, maar uit de
eerste hand leven betekent dat we ons rechtstreeks laten
aanspreken door de Bijbel te lezen en te bidden.
4
Het post-afstudeersyndroom
vermijden met Ichtus-AF
door Harm de Jong
e
5
Voorgangers moeten erop uit zijn zichzelf overbodig te maken, door‐dat christenen volwassen christenen worden, zoals leraren dat overal elders in de maatschappij ook doen. Jezus wil dat we volgelingen van Hem worden, dat we worden zoals Hij. Rob Bell legde ons via een video‐ boodschap uit dat Jezus zijn vertrouwen in ons uitspreekt als Hij ons oproept Hem te volgen. Hij ziet in de eerste plaats onze mogelijkheden en niet onze tekortkomingen.
Tom, onze grote roerganger, prikkelde ons met de vraag: Waar zou Jezus zijn? Met wie zou Hij in onze tijd aan tafel gaan, welk voorbeeld zou Hij ons vandaag de dag geven? Zijn wij bereid om te gaan met de ver‐ schoppelingen van onze maatschappij? Jezus besteedde het grootste deel van zijn tijd aan wandelen en eten met mensen die niet bij de kerk hoorden, wat betekent dat voor ons?
Ichtus‐AF is belangrijk voor de jonge afgestudeerden, maar tegelijkertijd zijn de jonge afgestudeerden ook van groot belang voor Ichtus. Wat je in je studententijd leert, vormt je voor de rest van je leven. Als je naar Ichtus gaat, doet dat iets met je. Daarom wil Ichtus meer doen voor en door studenten. Als afgestudeerde Ichtiaan weet je precies hoe belangrijk het is om tijdens je studie met andere gelovigen om te gaan en samen te groeien in de relatie met Hem. Daarom verkeren afgestudeerde Ichtianen in de ideale situatie om het werk van Ichtus te ondersteunen, want alleen zij weten wat de vereniging betekent voor het geloof van jonge mensen. Ichtus wordt gedragen door hen die dankbaar zijn dat ze als stu‐dent naar Ichtus konden gaan, er tot geloof zijn gekomen en hun geloof er hebben zien groeien. Enthousiaste Affers, we hebben jullie nodig!
6
Op weg naar Emmaüs, AmerikaBelinda Van de Vooren vertrok vorig academiejaar vanuit Antwerpen als uitwisselingsstudent naar Amerika. Een soort Erasmusuitstap zou je het kunnen noemen. In haar geval werd het onverhoopt en onverwacht een ware Emmaüservaring. Boeiend om te lezen, boeiend om haar te horen ver‐tellen. En u weet het, beste lezer, wat ons boeit, willen wij u niet besparen!
Belinda, eerst misschien een korte voorstelling?Ik ben Belinda Vandervoorde, ik heb net mijn derde bachelorjaar afgerond aan de Universiteit Antwerpen, waar ik Talen‐ en LeSerkunde, Nederlands en Engels, studeer. Ik ben dus afgelopen academiejaar naar de Verenigde Staten geweest als uitwisselings‐project. Ik studeerde daar aan de University of Mis‐souri in St. Louis.
Waarom heb je ervoor gekozen om op uitwisseling te gaan?Normaal ga je na je studie meteen aan het werk en heb je geen ,jd meer om te reizen. Ik zag dit als een unieke kans om naar het buitenland te gaan. Boven‐dien staat het ook gewoon goed op je cv.
Er zijn veel landen waar Engels de voertaal is. Waarom ging je naar de VS?Ik wilde in mijn master graag American Studies gaan doen. Het leek me wel zo verstandig om het land dat ik dan zogezegd ga bestuderen ook al eens bezocht te hebben. Een soort van aanloop, zeg maar.
tekst: Wouter Van Hoof foto’s: Rudina Coraj
7
Waar verbleef je daar?Het grootste deel van de ,jd woonde ik in een appartementencomplex van de universiteit, waar ook het merendeel van de andere uitwisselingsstudenten resideerde. Gelukkig was het niet zo dat er alleen uitwisselingsstudenten za‐ten, ik denk dat pakweg drie vierde van de bewoners gewoon Amerikaanse studenten waren.Daarnaast had ik ook nog een parhme gastgezin. Dat was een project van een studentenvereniging. Ik verbleef ongeveer een week per maand in dat gast‐gezin. Op die manier kwam ik ook in aanraking met het “gewone” Amerikaanse leven. Het studentenleven is toch al,jd nog helemaal anders, dus het was heel fijn om ook daar buiten te kunnen komen.
Hoe waren de lessen?We zaten in heel kleine groepjes, gewoonlijk zoiets van een ,en, vijGien mensen. Het was een heel persoonlijke benadering. Zo moesten we een keer onszelf voorstellen aan degene die naast ons zat, waarna je aan de groep werd voorgesteld door degene aan wie je je net had voorgesteld. Ook de docen‐ten vertelden meteen bij de eerste les alles over waar ze woonden, over hun gezin,… Dat was wel een beetje raar.Ik vond het ook gemakkelijk. Als je bij ons een schrijver moet bespreken, dan moet je weten waar hij woonde, in welke ,jd hij leefde, wat hem kan hebben beïnvloed, alles van achtergrondinforma,e wordt hier belangrijk geacht. In Missouri kon je een totaal van context verstoken paper schrijven, zo subjec,ef als je maar wilde, en toch nog een voldoende hebben.
Toen je naar de VS vertrok kende je God nog niet. Hoe is dat veranderd?In de VS is het hele sociale leven opgehangen aan de kerk. Als er iets te doen is, wordt dat door ofwel de kerk, ofwel de school georganiseerd. Dat project met de gastgezinnen was bijvoorbeeld ook van een christelijke organisa,e. Meer is er niet echt en er is dus niet echt te ontkomen aan de kerk. Ik ben zo een keer meegegaan op een ac,e en daar werd ik uitgenodigd voor een Bijbelstudie. Daar ben ik dan ook naartoe gegaan. In het begin zei het me allemaal niet zoveel. Als er over Gods liefde werd gesproken dan voelde ik daar niets bij, ik begreep niet hoe zoiets vaags zo een sterke betekenis kon hebben voor die mensen. Maar ik ben wel vaker geweest en op een keer raakte het me gewoon wel en kwam ik echt onder de indruk van Gods liefde, kon ik die ook echt ervaren.
“ik begreep niet hoe zoiets vaags zo een sterke betekenis kon hebben voor die mensen”
*8
Wat zou je daarbuiten nog scharen onder je beste ervaringen die je in de VS hebt opgedaan?Gewoon, het contact met de Amerikanen en de mogelijkheid om mee te draaien in ac,viteiten daar. Zo was er een boerderij waar ik een keer naartoe ging, er was me verteld dat het een kleine boerderij was. Dan kom je daar aan in the middle of nowhere en blijkt het een enorme hoeve te zijn. Die andere mentaliteit leren ken‐nen, dat was wel leuk. Ik heb er ook alles aan gedaan om niet in de valstrik te lopen alleen met de interna,onale studenten op te trekken, maar juist wel gewoon onder de mensen te komen.
Als iemand je om redenen vraagt waarom hij of zij absoluut aan een uitwisselings‐ project zou moeten deelnemen, welke geef je dan?Je leert er meer van om in het buitenland te zijn, het verbreedt je spectrum. Je kan de mentaliteit van een land of van een volk alleen maar ter plaatse gaan leren ken‐nen, dat kan geen enkel studieboek je ten gronde leren. Het is ook fantas,sch om daar mensen te leren kennen en om met hen van gedachten te wisselen.
“ Je kan de mentaliteit van een land of van een volk alleen maar ter plaatse gaan leren kennen, dat kan geen enkel studieboek je ten gronde leren. ”
“Zo de Heer wil ...” Een vraag die mij al heel mijn leven bezig houdt (ik ben christelijk opgevoed) is: wat wil de Heer? Meer bepaald: wat wil de Heer met mijn leven? Veel mensen denken dat God bij iedereen handelt zoals Hij heeG gehandeld bij Abraham en Mozes. Een stem uit de hemel vertelt hun wat ze moeten doen en alles is duidelijk. Ten minste, ze hopen dat Hij zo bij iedereen handelt. Want, laten we eerlijk wezen, het leven zou een stuk makkelijker zijn als God alles leSerlijk voorschreef. Maar ook dat moet weer worden gerela,veerd. Je zult maar de beloGe krij‐gen dat je een groot volk gaat voortbrengen en vervolgens je zoon moeten offeren. Ik denk dat Abraham wel eens heeG gedacht: Here God, kunt U niet iets minder duidelijk zijn?
Dus eigenlijk willen we dat God laat weten wat Hij wil op het exacte moment dat wij het willen weten. Al biddend hopen we dat God zijn stem laat horen, ook al geloven we er eigenlijk niet echt in. Want diep in ons hart weten we allemaal dat God niet luistert. Dat we het uiteindelijk toch gewoon zelf moeten beslissen. Het liefst zijn we dan wel uitgeslapen anders zijn we te chagrijnig om goede beslissingen te nemen en dingen posi,ef te zien.
Laatst zei iemand dat God het op je hart kan leggen (een graag gebruikte zinsnede) om geld aan iemand te geven. Toen vroeg ik: Maar hoe gaat dat dan? Hoe weet je nu dat God iets op je hart legt? De criteria die veel mensen gebruiken om dat te weten zouden er bij mij voor zorgen dat dagen van zesender,g uur nog te kort zijn voor wat ik allemaal op mijn hart heb. Ik geloof dat het dus zo niet werkt. Integendeel, als iemand nood heeG, zegt Johannes, dan moet je die helpen. Dat hoeG God niet op je hart te leggen.
Het thema van Gods wil (en dat schrijf ik in alle eerbied) is een moeilijk thema. Vaak wordt er geleerd dat je leven eigenlijk al een blauwdruk kent, ergens weggeschreven in de sterren en die God alleen kan lezen. Het komt er dan maar op neer om steeds weer te zoeken naar die wil. O wee als je een verkeerde beslissing neemt; dan handel je niet naar Gods wil en ben je uitermate slecht bezig. Meestal komt deze conclusie na een reeks tegenslagen. De twij‐fel slaat toe en je vraagt je af of je wel hard genoeg naar Gods wil hebt gezocht. Ben je nog niet zeker van Gods wil, dan moet je maar gaan vasten, wie weet krijgt God dan wel genoeg medelijden met je en laat Hij het alsnog zien. Net zoals een hongerstaking asielzoekers helpt om drie maanden langer in ons land te verblijven. Zou God willen dat we zo met zijn wil omgaan? Ik geloof dat het belangrijk is dat we in anankelijkheid van Hem gaan leven. God heeG geen blauwdruk van ons leven vastgelegd, maar heeG ons zijn Geest, zijn Woord, elkaar en een gezond verstand gegeven om te weten hoe we moeten handelen. Vervolgens moeten we alleen maar springen en erop vertrouwen dat het elas,ek niet te lang is.
“Zo de Heer wil...” Deze soevereiniteit gaat verder dan mijn bekrompen, postmodernis,sche leventje. Want God wil meer dan alleen mijn leven bepalen. Ik vraag me vaak nog af wat God wil met mijn leven. Maar ik begin door te krijgen dat God liever heeG dat ik me afvraag hoe mijn leven in zijn wil past. Boekentip*
Deo Volente
8
Columndoor Maarten Vergouwe
Surprised by Hope ‐ N. T. Wright
Als zowel de vorige als de huidige general secretary van Ichtus aan‐raden om eens een boek van de anglicaanse bisschop N. T. Wright te lezen, dan raakt iemand als ik geïntrigeerd. Toen begin 2008 zijn boek Surprised by Hope verscheen, voegde ik het aan mijn ‘te lezen’ lijstje toe. Een beslissing die ik me niet beklaagd heb.
Het boek is opgebouwd uit drie delen: het verleden, de toekomst en het heden. Het eerste deel is een kader voor de rest van het boek. Wright stelt het probleem hier heel duidelijk: we zijn geneigd om veel over christelijke hoop te spreken, maar we begrijpen vaak niet wat het precies inhoudt. Vervolgens focust hij op de oorsprong van onze hoop: Christus’ offer, en vooral Zijn lichamelijke opstanding.
In het tweede deel heeG Wright het over de toekomst. Hij haalt een voor een de ideeën die we over het hiernamaals hebben onderuit en toont op een grondige Bijbelse basis dat het helemaal niet om de hemel te doen is. Het gaat namelijk om het ‘leven na het leven na dit leven’. De hemel is daarbij een soort wachthuis waar de mensen die sterven verblijven tot God de nieuwe aarde en de nieuwe hemel maakt. ‘Redemp'on doesn’t mean scrapping what’s there and star'ng again from a clean slate but rather libera'ng what has come to be enslaved’.
Christelijke hoop voor de toekomst is niet vrijblijvend voor het heden. Doordat we vaak teveel eenzijdige aandacht hebben voor het hierna‐maals, vergeten we de opdracht die christenen hebben op deze aarde. Het is een missie die bestaat uit het bouwen aan, verkondigen van en het daadwerkelijk leven het Koninkrijk van God. Ecologie, sociale rech‐tvaardigheid, eerlijke handel… het zijn allemaal onderwerpen waar we als vertegenwoordiger van het Koninkrijk mee bezig zouden moeten zijn.
Surprised by Hope geeG wat de ,tel belooG en blijG je tot op de laatste bladzijden verrassen. Dit boek dat je moet gelezen hebben. Het is een oproep om in onze huidige wereld zorg te dragen voor elk aspect van de schepping. Niet uit schuldgevoel, maar uit de passie en energie die uit onze christelijke hoop voortvloeien.
Boekentipdoor Job Thomas
10
TOOR
TO ICHTUSTHAT’S THEQUESTION
Ichtus en Breeze, Breeze en Ichtus: twee organi‐sa:es die gepassioneerd zijn om jongeren en
geloof samen te brengen. Twee organisa:es ook
die weleens bedacht worden van concurren:e te
veroorzaken, eerder dan elkaar te vervolmaken.
Welnu, Ichtus + Breeze is wel degelijk 3. Ontdek
wat hiermee wordt bedoeld en lees verder.
Hoeven we Breeze nog voor te stellen? Deze organi‐sa,e is de laatste jaren sterk gegroeid en heeG zich in verschillende plaatsen in Vlaanderen geves,gd om christelijke jongeren te ondersteunen, uit te da‐gen en verder te brengen in hun christen zijn. Zo waaien ze met een frisse bries doorheen de evan‐gelisch‐christelijke jongerencultuur in Vlaanderen. En wie dat nog niet gemerkt heeG, moet dringend eens buitenkomen!De droom die Breeze heeG om mensen te zien uitgroeien tot sterke en stabiele christelijke indivi‐duen binnen onze samenleving, is een droom die ons allen aanbelangt. Daarom investeert Breeze daadwerkelijk in jongeren, zodat zij toegerust zijn
om later hun plek binnen de gemeente te vinden. Daarnaast is er visie om de jeugdwerking van ge‐meenten in Vlaanderen te ondersteunen wat nu al gebeurt in West‐Vlaanderen. Zo wil Breeze een in‐spirerende en hoopvolle stem zijn voor de kerken.
Ook Ichtus focust zich op jongeren en wil hen het evangelie leren leven en hun gaven leren ont‐dekken en ontwikkelen om zo een zinvolle bijdrage te leveren in hun thuiskerk en hierin zit meteen een overlap. Willen Breeze en Ichtus dan niet zo ongeveer hetzelfde? Ja! Met dien verstande dat Breeze en Ichtus elkaar eerder zien als medestan‐der dan als concurrent. Natuurlijk is er soms con‐curren,e, maar dat is goed. Enerzijds houden de groepen elkaar scherp, anderzijds verbreedt het scala aan mogelijkheden voor christenjongeren. Het posi,eve is ook dat er mogelijkheden voor interessante samenwerkingsverbanden ontstaan, die al zijn benut geweest in het verleden. Zo is er redelijk veel contact tussen de groepen in Leu‐ven en Antwerpen. Daaruit groeien vaak op een
Door Jan D’Joos
11
natuurlijke manier gemeenschappelijke ini,a,even. Momenteel werken ze samen aan de PrijsAvond Leuven en Plaqorm 2026. En er ziSen nog projec‐ten in de pijplijn die ze gezamenlijk willen opzeSen. Breeze en Ichtus geloven dat je samen meer kan bereiken dan elk apart hetzelfde doel na te streven. Samen willen ze graag kwaliteitsvolle, relevante projecten opzeSen en samenwerking leidt daarin vaak tot versterking en de mogelijkheid een groter doelpubliek te bereiken. Dit geheel volgens de filo‐sofie 1+1=3, waarmee het mysterie uit de inleiding meteen is opgelost.
Samen bereiken ze meer jongeren voor datgene waar ze zo enthousiast over zijn: Gods koninkrijk. Samen zorgen Breeze en Ichtus voor verdieping en verbreding, hoewel de verschillende groepen elk hun eigen accenten leggen en de aanpak soms erg kan verschillen. Daarnaast heeG Ichtus meer visie voor evangelisa,e, Breeze is meer gericht op jon‐geren binnen de kerken. Beiden willen ze echter jongeren aanmoedigen om Jezus na te volgen en
het evangelie uit te leven. Beiden houden ze niet van makkelijke antwoorden en willen dieper gaan.
Uiteraard is het zo dat waar mensen samenwerken met verschillende achtergronden en verschillende ideeën, er meningsverschillen zijn, zeker als het gaat over mensen die zich erg betrokken weten. Lo‐gisch is dus ook dat met elkaar leren samenwerken ,jd nodig heeG gehad zowel prak,sch als psycholo‐gisch gezien. Dit kennismakings‐ en rijpingsproces mag nu achter de rug zijn. Breeze en Ichtus slaan de handen in mekaar om samen van tel te zijn voor jongeren en kerken in de 21ste eeuw.
www.breeze.be
Een vernieuwde portaalsite m
et allerlei leuke, serieuze, grappige en uitdagende ar,kels, film
‐, boek‐ of kerkrecensies, een pihg forum
, een evenementen‐
kalender waar je een eigen event kunt toevoegen en zelf BreezeTV, w
aar je regelm
a,g inspirerende filmpjes kan zien!
hSp://w
ww.flickr.com
/photos/breezeredac,e hS
p://www.youtube.com
/user/BreezeTeeVee
Wie de Breeze-bries nog niet gevoeld heeft, moet dringend eens buitenkomen!( )
230-0088770-35BIC GEBABEBBiBAN BE57 2300 0887 7035Ichtus Vlaanderen vzw(M.Z.) Ter Kale 149850 Nevele.
Giften Welkom
17 september - Gent2026 drinktank thema: ‘zin in gezin’ Ichtus Startweekend23-25 oktoberspreker: Vinoth Ramachandra
