Embed Size (px)
DESCRIPTION
liturgia de ora
Citation preview
ORDINARIUM LITURGIÆ HORARUM A DOMINICA I ADVENTUS USQUE AD FESTUM BAPTISMATIS DOMINI PERSOLVENDÆ
Ad Invitatorium
Invitatorium locum suum habet initio totius cursus orationis cotidianæ, scilicet præponitur aut Officio lectionis, aut Laudibus matutinis, prout ab alterutra actione liturgica dies incipit.
V/. Dómine, lábia mea apéries.
R/. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Postea dicitur psalmus 94 (95) cum sua antiphona, more responsoriali. Antiphona statim proponitur ac repetitur, iterumque resumitur post unamquamque stropham.
In recitatione a solo antiphona dici potest tantum initio psalmi, nec necesse est eam repetere post unamquamque stropham.
Antiphona ad Invitatorium in sollemnitatibus et festis invenitur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, antiphona, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.
In Officio dominicali et feriali tempore Adventus a dominica I usque ad diem 16 decembris inclusive:
Regem ventúrum Dóminum, veníte, adorémus.
A die 17 ad diem 23 decembris inclusive:
Prope est iam Dóminus: veníte, adorémus.
Die 24 decembris:
Hódie sciétis quia véniet Dóminus, et mane vidébitis glóriam eius.
In Officio dominicali et feriali tempore Nativitatis, usque ad sollemnitatem Epiphaniæ Domini exclusive:
Christus natus est nobis: veníte, adorémus.
A sollemnitate Epiphaniæ Domini usque ad festum Baptismatis Domini exclusive:
Christus appáruit nobis: veníte, adorémus.
Psalmus 94 (95)
Invitatio ad laudem Dei
Adhortamini vosmetipsos per singulos dies, donec illud «hodie» vocatur (Hebr 3, 13).
(Proponitur et repetitur antiphona)Veníte, exsultémus Dómino; iubilémus Deo salutári nostro.Præoccupémus fáciem eius in confessióne et in psalmis iubilémus ei.(Repetitur antiphona)Quóniam Deus magnus Dóminus et rex magnus super omnes deos.Quia in manu eius sunt profúnda terræ, et altitúdines móntium ipsíus sunt.
2
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus eius formavérunt.(Repetitur antiphona)Veníte, adorémus et procidámus et génua flectámus ante Dóminum, qui fecit
nos,quia ipse est Deus noster, et nos pópulus páscuæ eius et oves manus eius.(Repetitur antiphona)Utinam hódie vocem eius audiátis: «Nolíte obduráre corda vestra,sicut in Meríba secúndum diem Massa in desérto, ubi tentavérunt me patres
vestri: probavérunt me, etsi vidérunt ópera mea.(Repetitur antiphona)Quadragínta annis táeduit me generatiónis illíus, et dixi: Pópulus errántium
corde sunt isti.Et ipsi non cognovérunt vias meas; ídeo iurávi in ira mea: Non introíbunt in
réquiem meam».(Repetitur antiphona)Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc et
semper, et in sæcula sæculórum. Amen.(Repetitur antiphona)
Psalmo 94 (95) substitui potest psalmus 99 (100), 398, vel 66 (67), 446, vel 23 (24), 372, qui, si occurrit in Officio, eius loco dicitur psalmus 94 (95).
Psalmus cum sua antiphona, pro opportunitate, omitti potest quando Invitatorium Laudibus matutinis præponendum est.
Ad Officium lectionis
V/. Deus, in adiutórium meum inténde.
R/. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, et in sæcula sæculórum. Amen. Allelúia.
Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.
Hymnus
Deinde statim dicitur hymnus congruus.
In Officio tam dominicali quam feriali, hymnus indicatur initio uniuscuiusque temporis.
In sollemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, hymnus, nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.
Psalmodia
Expleto hymno, sequitur psalmodia constans tribus psalmis vel psalmorum incisis, quæ dicuntur cum congruentibus antiphonis.
In sollemnitatibus et festis, necnon diebus infra octavam Nativitatis, psalmi cum suis antiphonis sunt proprii.
In dominicis vero et in feriis, psalmi cum suis antiphonis sumuntur e Psalterio currente. Dominicæ Adventus proprias antiphonas habent ibidem indicatas.
3
In memoriis Sanctorum item e Psalterio currente sumuntur psalmi cum suis antiphonis, nisi forte adsint psalmi vel antiphonæ propriæ.
Versus
Ante lectiones dicitur versus, qui orationem convertat a psalmodia ad auditionem verbi Dei. Hic versus indicatur ante priorem lectionem.
Lectiones
Duplex habetur lectio. Prior est lectio biblica cum suo responsorio, prouti Officium occurrens requirit, et sumitur e Proprio de Tempore, exceptis sollemnitatibus et festis, in quibus sumitur e Proprio vel e Communi.
Altera lectio est hagiographica in celebrationibus Sanctorum, sive sint sollemnitates sive festa, sive memoriæ. In ceteris Officiis, altera lectio est ex operibus Patrum vel Scriptorum ecclesiasticorum, et sumitur sive e libro Liturgiæ Horarum, eodem loco quo lectio biblica, sive e Lectionario ad libitum. Lectionem sequitur responsorium congruens.
Hymnus Te Deum
Diebus dominicis et infra octavam Nativitatis, in sollemnitatibus et festis, post alteram lectionem et suum responsorium, dicitur sequens hymnus:
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.Te ætérnum Patrem, * omnis terra venerátur.Tibi omnes ángeli, * tibi cæli et univérsæ potestátes:tibi chérubim et séraphim * incessábili voce proclámant:Sanctus, * Sanctus, * Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.Te gloriósus * Apostolórum chorus,te prophetárum * laudábilis númerus,te mártyrum candidátus * laudat exércitus.Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,Patrem * imménsæ maiestátis;venerándum tuum verum * et únicum Fílium;Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.Tu rex glóriæ, * Christe.Tu Patris * sempitérnus es Fílius.Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, * non horruísti Vírginis úterum.Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.Iudex créderis * esse ventúrus.Te ergo quæsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.Ætérna fac cum sanctis tuis * in glória numerári.(#) Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.Per síngulos dies * benedícimus te;et laudámus nomen tuum in sæculum, * et in sæculum sæculi.Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
(#) Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.
4
Oratio conclusiva
Post hymnum Te Deum vel, si hic non habetur, post alterum responsorium, dicitur oratio conclusiva, quæ sumitur aut e Proprio de Tempore aut e Proprio vel e Communi de Sanctis, iuxta diversitatem Officii.
Orationi præmittitur invitatio Orémus et adicitur conclusio conveniens, id est:
Si oratio dirigitur ad Patrem:
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sæcula sæculórum.
Si dirigitur ad Patrem, sed in fine ipsius fit mentio Filii:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sæcula sæculórum.
Si dirigitur ad Filium:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sæcula sæculórum.
Et respondetur:
Amen.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R/. Deo grátias.
(#) In celebratione protracta vigiliæ dominicalis et sollemnitatum, ante hymnum Te Deum dicuntur cantica et legitur Evangelium.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio, atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.
Ad Laudes matutinas
V/. Deus, in adiutórium meum inténde.
R/. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
Quæ omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.
Hymnus
Deinde dicitur hymnus congruus.
In Officio tam dominicali quam feriali, necnon diebus infra octavam Nativitatis, hymnus indicatur initio uniuscuiusque temporis
In sollemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, hymnus, nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut de Communi aut de feria.
Psalmodia
5
Expleto hymno, sequitur psalmodia, quæ constat uno psalmo matutino, deinde cantico ex Vetere Testamento et altero psalmo laudativo, quæ dicuntur cum congruentibus antiphonis.
In Officio dominicali et feriali, dicuntur psalmi et canticum e Psalterio currente cum suis antiphonis. Dominicæ vero temporis Adventus et Nativitatis, necnon feriæ a die 17 ad diem 24 decembris habent antiphonas proprias.
In sollemnitatibus et festis, necnon diebus infra octavam Nativitatis, psalmi et canticum sumuntur de dominica I Psalterii, antiphonæ vero e Proprio vel e Communi.
In memoriis Sanctorum, psalmi, canticum et antiphonæ sunt de feria currente, nisi forte adsint psalmi vel antiphonæ propriæ.
Absoluta psalmodia, fit lectio, sive brevis sive longior.
Lectio brevis
In Officio dominicali et feriali tempore Adventus et Nativitatis, lectio brevis invenitur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus et festis, lectio brevis habetur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, lectio brevis, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.
Lectio longior
Ad libitum vero, et præcipue in celebratione cum populo, lectio longior eligi potest ad normam n. 46 Institutionis.
In celebratione cum populo, pro opportunitate, addi potest brevis homilia ad prædictam lectionem illustrandam.
Responsio ad verbum Dei
Post lectionem vel homiliam, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari potest.
Præterea præbetur cantus responsorialis seu responsorium breve, quod eodem loco invenitur quo lectio brevis.
Alii tamen cantus eiusdem indolis possunt in eius locum suffici, dummodo sint a Conferentia Episcoporum ad hoc approbati.
Canticum Evangelicum Lc 1, 68-79
Deinde dicitur cum antiphona conveniente sequens canticum evangelicum.
Antiphona ad Benedictus sumitur e Proprio. In celebratione autem Sanctorum, si non adest propria, sumitur e Communi; in memoriis vero, etiam ad libitum de feria currente.
De Messia eiusque præcursore
Benedíctus Dóminus Deus Israel, * quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
et eréxit cornu salútis nobis * in domo David púeri sui,sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sæculo sunt, prophetárum eius,salútem ex inimícis nostris * et de manu ómnium, qui odérunt nos;ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris * et memorári testaménti sui
sancti,iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, * datúrum se nobis,
6
ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, * serviámus illiin sanctitáte et iustítia coram ipso * ómnibus diébus nostris.Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis * præíbis enim ante fáciem Dómini
paráre vias eius,ad dandam sciéntiam salútis plebi eius * in remissiónem peccatórum eórum,per víscera misericórdiæ Dei nostri, * in quibus visitábit nos oriens ex alto,illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent * ad dirigéndos pedes
nostros in viam pacis.Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.Sicut erat in princípio, et nunc et semper, * et in sæcula sæculórum. Amen.
Hic versus Glória Patri dicitur in fine omnium canticorum, nisi aliter notetur. Et repetitur de more antiphona.
Preces ad diem opusque Domino consecrandum
Absoluto cantico, fiunt preces.
In Officio dominicali et feriali, preces inveniuntur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus et festis, preces habentur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, preces sumuntur, ad libitum, aut e Communi aut e feria.
Post prædictas preces Oratio dominica ab omnibus dicitur, præmissa pro opportunitate brevi monitione:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Post Pater noster dicitur immediate, et sine Orémus oratio conclusiva, quæ invenitur in Proprio et clauditur modo supra descripto, 338.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R/. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R/. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa. Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R/. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam.
7
R/. Amen.
Ad Tertiam, Sextam et Nonam seu ad Horam mediam
V/. Deus, in adiutórium meum inténde.
R/. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
Deinde dicitur hymnus congruus; ut indicatur initio uniuscuiusque temporis:
Nihil fit in his Horis de memoriis Sanctorum.
Psalmodia
Post hymnum fit psalmodia cum congruis antiphonis.
Duplex psalmodia proponitur in Psalterio: altera currens, altera complementaris.
Psalmodia currens constat e tribus psalmis vel psalmorum incisis e cursu Psalterii.
Psalmodia complementaris constat e psalmis invariabilibus, selectis ex iis, qui graduales nuncupantur, 605. Qui unam tantum Horam dicit, psalmodiam currentem sumit, etiam in festis.
Qui plures Horas dicit, in una Hora sumit psalmodiam currentem, in ceteris complementarem.
In sollemnitatibus dicuntur psalmi e psalmodia complementari in tribus Horis. Si tamen die dominica occurrant, sumuntur psalmi de dominica hebdomadæ I, 358. In quibusdam vero sollemnitatibus Domini psalmi speciales proponuntur.
Item in sollemnitatibus antiphonæ sunt propriæ.
Extra sollemnitates, antiphonæ sumuntur de tempore occurrente.
Lectio brevis
Post psalmodiam fit lectio brevis.
In Officio dominicali et feriali tempore Adventus et Nativitatis, lectio brevis notatur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus vero et festis, lectio brevis invenitur in Proprio vel in Communi.
Post lectionem brevem, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari potest. Præterea præbetur brevissimum responsorium seu versus, qui eodem loco indicatur quo lectio brevis.
Oratio conclusiva
Postea dicitur oratio propria diei, cui præmittitur invitatio Orémus et additur conclusio conveniens, id est:
Si oratio dirigitur ad Patrem:
Per Christum Dóminum nostrum.
Si dirigitur ad Patrem, sed in fine ipsius fit mentio Filii:
Qui vivit et regnat in sæcula sæculórum.
Si dirigitur ad Filium:
Qui vivis et regnas in sæcula sæculórum.
8
Et respondetur:
Amen.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R/. Deo grátias.
Ad Vesperas
V/. Deus, in adiutórium meum inténde.
R/. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
Hymnus
Deinde dicitur hymnus congruus.
In Officio dominicali et feriali, necnon diebus infra octavam Nativitatis, hymnus indicatur initio uniuscuiusque temporis.
In sollemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, hymnus nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.
Psalmodia
Expleto hymno, sequitur psalmodia, quæ constat duobus psalmis vel psalmorum incisis, et cantico ex Novo Testamento, quæ dicuntur cum eongruentibus antiphonis.
In Officio dominicali et feriali, dicuntur psalmi et canticum e Psalterio currente, cum suis antiphonis. Dominicæ vero temporis Adventus et Nativitatis, necnon feriæ a die 17 ad 24 decembris habent antiphonas proprias.
In sollemnitatibus et festis, necnon diebus infra octavam Nativitatis, psalmi, canticum et antiphonæ sumuntur e Proprio vel e Communi.
In memoriis Sanctorum, psalmi, canticum et antiphonæ sunt de feria currente, nisi forte adsint psalmi vel antiphonæ propriæ. Absoluta psalmodia, fit lectio, sive brevis sive longior.
Lectio brevis
In Officio dominicali et feriali tempore Adventus et Nativitatis, lectio brevis invenitur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus et festis, lectio brevis habetur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, lectio brevis, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e Communi aut e feria.
Lectio longior
Ad libitum vero, et præcipue in celebratione cum populo, lectio longior eligi potest, ad normam n. 46 Institutionis .
In celebratione cum populo, pro opportunitate, addi potest brevis homilia ad prædictam lectionem illustrandam.
Responsio ad verbum Dei
9
Post lectionem vel homiliam, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari potest.
Præterea præbetur cantus responsorialis seu responsorium breve, quod eodem loco invenitur quo lectio brevis .
Alii tamen cantus eiusdem indolis possunt in eius locum suffici, dummodo sint a Conferentia Episcoporum ad hoc approbati.
Canticum Evangelicum Lc 1, 46-55
Deinde dicitur cum antiphona conveniente sequens canticum evangelicum.
Antiphona ad Magnificat sumitur e Proprio. In celebratione autem Sanctorum, si non adest propria, sumitur e Communi; in memoriis vero etiam ad libitum e feria currente.
Exsultatio animæ in Domino
Magníficat * ánima mea Dóminum,
et exsultávit spíritus meus * in Deo salvatóre meo,quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. * Ecce enim ex hoc beátam me dicent
omnes generationes,quia fecit mihi magna, qui potens est, * et sanctum nomen eius,et misericórdia eius in progénies et progénies * timéntibus eum.Fecit poténtiam in bráchio suo, * dispérsit supérbos mente cordis sui;depósuit poténtes de sede * et exaltávit húmiles;esuriéntes implévit bonis * et dívites dimísit inánes.Suscépit Israel púerum suum, * recordátus misericórdiæ,sicut locútus est ad patres nostros, * Abraham et sémini eius in sæcula.Glória Patri. Sicut erat.
Et repetitur de more antiphona.
Preces seu intercessiones
Absoluto cantico, fiunt preces seu intercessiones.
In Officio dominicali et feriali, preces inveniuntur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus et festis, preces habentur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, preces sumuntur, ad libitum, aut e Communi aut e feria.
Post prædictas preces, Oratio dominica ab omnibus dicitur, præmissa pro opportunitate brevi monitione.
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
10
Post Pater noster dicitur immediate, et sine Orémus, oratio conclusiva, quæ invenitur in Proprio et clauditur modo supra descripto, 338. Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R/. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R/. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R/. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. R/. Amen.
Ad Completorium
V/. Deus, in adiutórium meum inténde.
R/. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
Postea laudabiliter fit conscientiæ discussio, quæ in celebratione communi inseri potest in actum pænitentialem, iuxta formulas in Missa adhibitas.
Hymnus
Te lucis ante términum,rerum creátor, póscimus,ut sólita cleméntiasis præsul ad custódiam.Te corda nostra sómnient,te per sopórem séntiant,tuámque semper glóriamvicína luce cóncinant.Vitam salúbrem tríbue,nostrum calórem réficetætram noctis calíginemtua collústret cláritas.Præsta, Pater omnípotens,per Iesum Christum Dóminum,qui tecum in perpétuumregnat cum Sancto Spíritu. Amen.
Vel, iuxta rubricas in Proprio de Tempore descriptas:
Christe, qui, splendor et diesnoctis tenébras détegis,lucísque lumen créderis,
11
lumen beátis prædicans,Precámur, sancte Dómine,hac nocte nos custódias;sit nobis in te réquies,quiétas horas tríbue.Somno si dantur óculi,cor semper ad te vígilet;tuáque dextra prótegasfidéles, qui te díligunt.Defénsor noster, áspice,insidiántes réprime,gubérna tuos fámulos,quos sánguine mercátus es.Sit Christe, rex piíssimetibi Patríque glóriacum Spíritu Paráclito,in sempitérna sæcula. Amen.
Psalmodia
Post I Vesperas dominicarum et sollemnitatum dicuntur psalmi 4 et 133 (134), 592; post II Vesperas, psalmus 90 (91), 594. Alterutrum completorium de dominica dicitur etiam infra octavam Nativitatis.
Ceteris diebus, psalmi cum suis antiphonis, inveniuntur in Psalterio. Licet tamen resumere alterutrum Completorium de dominica.
Lectio brevis
Post psalmodiam fit lectio brevis, quæ sumitur eodem loco quo psalmi in Psalterio. Deinde sequitur responsorium breve.
Responsorium breve
R/. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum. In manus.
V/. Redemísti nos, Dómine Deus veritátis. * Comméndo spíritum meum. Gloria Patri. In manus.
Canticum evangelicum Lc 2, 29-32
Postea ad canticum dicitur: Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes, ut vigilémus cum Christo et requiescámus in pace.
Christus lumen gentium et gloria Israel
Nunc dimíttis servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace,
quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
lumen ad revelatiónem géntium * et glóriam plebis tuæ Israel.
Glória Patri. Sicut erat.
Et repetitur de more antiphona.
Oratio conclusiva
Postea dicitur oratio ut in Psalterio, cui præmittitur invitatio Orémus. Et respondetur Amen.
12
Deinde dicitur, etiam a solo, benedictio:
Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens.
R/. Amen.
Antiphonæ finales de B. Maria Virgine
Deinde dicitur una ex antiphonis de Beata Maria Virgine.
1. Alma Redemptóris Mater, quæ pérvia cæli porta manes, et stella maris, succúrre cadénti, súrgere qui curat, pópulo; tu, quæ genuísti, natúra miránte, tuum sanctum Genitórem, Virgo prius ac postérius, Gabriélis ab ore sumens illud Ave, peccatórum miserére.
2. Alia
Ave, Regína cælórum,ave, Dómina angelórum,salve, radix, salve, porta,ex qua mundo lux est orta.Gaude, Virgo gloriósa,super omnes speciósavale, o valde decóra,et pro nobis Christum exóra.
3. Alia
Salve, Regína, mater misericórdiæ; vita, dulcédo et spes nostra, salve. Ad te clamámus, éxsules fílii Evæ. Ad te suspirámus, geméntes et flentes in hac lacrimárum valle. Eia ergo, advocáta nostra, illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte. Et Iesum, benedíctum fructum ventris tui, nobis post hoc exsílium osténde. O clemens, o pia, o dulcis Virgo María.
4. Alia
Sub tuum præsídium confúgimus, sancta Dei Génetrix; nostras deprecatiónes ne despícias in neccesitátibus; sed a perículis cunctis líbera nos semper, Virgo gloriósa et benedícta.
Vel etiam aliæ antiphonæ a Conferentia Episcoporum ad hoc approbatæ.
