Lezers van Stavast, Meet Up 06

Donderdag 4 februari 2016

ProgrammaEen liedje (voor Marcel)

Frans van Tilburg

Paul Verhaeghe & Christien Brinkgreve

Nooit Af

TrendRede 2016

Lucas de Man

Jeroen Bosch in Den Bosch

Don't talk of dust and roses

Or should we powder our noses?

Don't live for last year's capers (= gekke streken)

Give me steel, give me steel, give me pulses unreal

We'll build a glass asylum

With just a hint of mayhem (= geweld )

We'll build a better whirlpool

We'll be living from sin, and we can really begin

Please savior, save your shores

Hear me I'm practily yours

Someone to lead us, someone to follow

Someone to shame us, some brave Apollo

Someone to fool us, someone like you

We want you, Big Brother

Big Brother!

I know you think you're awful square

But you made everyone, and you've been everywhere

Lord, I'd take an overdose, if I knew what's going down

Someone to claim us, someone to follow

Someone to shame us, some brave Apollo

Someone to fool us, someone like you

Someone to blame us, someone to follow

Someone to shame us, some brave Apollo

Someone to fool, someone like you

Someone to blame us, someone to follow

Someone to shame us - some brave Apollo!

Someone to fool, someone like you

We want you Big Brother

Frans van Tilburg

Nooit af [permanent beta]

Een nieuwe kijk op de fundamenten van ons leven: werk, school, zorg, overheid en managementBusiness Contact, december 2015

Martijn Aslander & Erwin Witteveen

24 december 2015, Rutger Bregman

Twee soorten politiek

politiek -

bevestigt de status quo

Politiek -

probeert de status quo te doorbreken

Overton Window

Ondenkbaar

Radicaal

Acceptabel

Verstandig

Populair

Beleid

Joseph Overton

Slimme jongen, die Rutger ...

Wikipedia

The political compass

http://www.politicalcompass.org/

Easycratie

Ori Brafman & Roda A. BeckstromDe zeester en de spin de onstuitbare opkomst van organisaties zonder leider (uit 2006)

Een spin gaat dood als je zijn kop afbreekt, maar een zeester blijft in leven als je een arm afrukt, zelfs als je vier van de vijf armen afrukt (pagina 28)

Seth Godin

Tribes : jij moet ons leiden (2009)

Een hiërarchische leider kan zich beroepen op zijn formele macht, een zwermleider kan zich daar niet achter verschuilen en is uitsluitend aangewezen op inhoud, flair, inzet en passie (pagina 31)

Petra De Boevere

Durf te doen : van social media naar de netwerksamenleving (2013)

Als Tribes van Seth Godin het theorieboek is, dan is Durf te doen van Petra de Boevere het praktijkboek (pagina 32)

Peter Diamandis

Abundance : the future is better than you think (2012)

Politici en media schetsen een actueel wereldbeeld dat valt samen te vatten als ‘een paradijs voor pessimisten’. Als er één iemand is die dit beeld radicaal verpest dan is het wel Peter Diamandis (pagina 35)

Anna Dijkman & Chris ZadehPsychologeld : waarom we stoppen met denken als we beginnen met uitgeven (2011)

Mensen zijn rare wezens. Die doen nou eenmaal onvoorspelbare irrationele dingen. Maar hoe zit het met hoogopgeleide professionals zoals beleggingsexperts, rechters en artsen, die in hun werk consciëntieus alle plussen en minnen afwegen alvorens op rationale grondslag de objectief beste beslissing te nemen? (pagina 41)

uitstapje naar

George Orwell

Animal farm (1945)

Meest belangwekkende managementboek

Animal Farm wordt doorgaans beschouwd als een roman, een satire … Maar je kunt Animal Farm ook anders lezen, niet als een satire, maar als een universele analyse van wat er gebeurt als een bestuur of management te veel macht krijgt en hoe belangrijk het is dat een organisatiestructuur erin voorziet dat er voldoende mogelijkheden zijn om de leiders op tijd te corrigeren, ongeacht of dit politieke leiders zijn of leiders van ene bedrijf, Aldus beschouwd is Animal Farm misschien wel het meest belangwekkende managementboek aller tijden (pagina 46)

Nick Davies

Flat Earth news / Gebakken lucht (2009)

Gebakken lucht

De inhoud van dit boek is ronduit spraakmakend, maar de pers zweeg het dood. En dat is misschien niet zo verwonderlijk, aangezien diezelfde pers in dit boek van haar troon wordt gestoten. (pagina 50)

http://whosincontrol2012.blogspot.nl/2015/05/echte-wijsheid-en-media.html

Joris Luyendijk

Banking blog (2012-2013) en

Dit kan niet waar zijn : onder bankiers (2015)

… bedrijft hij zeer arbeidsintensieve journalistiek, met als doel te achterhalen wat er nou werkelijk speelt achter de schermen van de schimmige bankwereld. () Zijn bevindingen staan vaak in schril contrast met het ‘officiële’ nieuws uit de kokers van financiële autoriteiten en regeringsleiders. (pagina 57)

Ronald van den Hoff

Society 3.0 : a smart, simple, sustainable & sharing society (2011)

De tirade van Society 3.0 is gericht tegen regenten en quango’s, ‘de kleurloze representanten van de zombie-economie, die alleen maar zwart-wit kunnen denken’. () deze quango’s zijn contraproductief bezig en dreigen onze samenleving steeds verder als niemand ze een halt toeroept. (pagina 62)

Viktor Mayer-Schönberger & Kenneth Cukier

De big data revolutie : hoe de data-explosie al onze vragen gaat beantwoorden (2013)

Causaliteit, hypothese en steekproef zijn wetenschappelijke begrippen die in nagenoeg iedere onderzoeksopzet genoemd worden. In de wereld van Big Data verliezen deze begrippen hun relevantie. (pagina 64)

Wim de Ridder

De strategische revolutie : nieuwe leiders nemen het stuur over (2012)

Bij nagenoeg iedere doorbraakinnovatie ging de leidende positie in de sector over naar een ander bedrijf. Ironisch genoeg verovert die nieuwe leider in de sector de markt altijd met een product dat inferieur is in de ogen van de gevestigde bedrijven. (pagina 72)

Lees ook!

Chris Anderson

Makers : de nieuwe industriële revolutie (2013)

Voor iedereen die een 3D-printer als zomaar een nieuw apparaatje ziet, te vergelijken met het stroomstrijkijzer, de Walkman of de staafmixer en nog nooit heeft stilgestaan bij de maatschappelijke consequenties van het fenomeen …, is Makers een perfect instapboek in deze materie. (pagina 75)

Salim Ismail & Yuri van GeestExponentiële organisaties : waarom nieuwe organisaties tien keer beter, sneller en goedkoper zijn – en hoe jij dat ook wordt (2015)

TrendRede 2016

Pakhuis De Zwijger

Dinsdag12 januari

Caroline van Beekhoff

Verantwoord volwassen. We waren toch al volwassen, zeg je misschien? In leeftijd wellicht, maar verder lijkt niets minder waar (uitzonderingen daargelaten).

De afgelopen tijden blonken eerder uit in: afschuiven, verantwoordelijkheid ontwijken, ik wil -het nu, wij versus zij, van Hello Kitty hypes, pyjama’s aan op straat, soldaatje spelen, schreeuwen om het hards en bacchanalen: kortom behorende bij uit de kluiten gewassen kinderen en pubers.

Verantwoorde volwassenheid gaat om een mentaliteit. Een mentaliteit van bouwers, van meedoen, van verantwoordelijkheid nemen, van verbindingen aangaan, proberen, vallen, opstaan, delen en gunnen.

Verantwoorde volwassenen als bouwers en bouwtekenaars betekent niet dat er een grijze, saaie en super serieuze tekening ontstaat, er ontvouwt zich juist een heel bont beeld van nieuwe (dwars)verbanden, meebouwsels, innerlijke kompassen, egoluwte, zelfopheffing, waardigheid en afwijkingen. Bron: Eindelijk echt volwassen?! (28 december 2015)

Hilde Roothart

We leven al een paar jaar in de lente van een nieuw holistisch tijdperk. Alleen kijken we maar één kant op. Onze ogen zijn gericht op Heerlen en Molenbeek, op Lesbos en op Lampedusa, waar organisaties als Artsen zonder Grenzen goed werk verrichten. Maar ze kunnen ook een andere kant op kijken. Niet in de richting van de wanhoop, maar van de hoop. En na Parijs 2015 heeft die hoop ook een strategisch plan en een verdienmodel gekregen.

Douglas Tompkins

Hoe mooi is dan het verhaal van Douglas Tompkins, de textielmagnaat die ecofilantroop werd. Hij noemde zijn winkel met outdoorspullen naar de moeilijk beklimbare kant van de berg: The North Face. In 1989 besloot hij om ‘te stoppen met de verkoop van dingen die mensen niet nodig hebben.’

() nam hij zich voor om zijn fortuin te besteden aan de aankoop van 900.000 hectare land in Argentinië en Chili om er natuurparken te stichten.

Hilde Roothart

Het oude verdwijnt om ruimte te maken voor het nieuwe. En die ruimte is geen gevaarlijke plaats maar een plek waar we invulling kunnen geven aan de drie W’s die horen bij wat volgt op Het Disruptieve Decennium.

En die iedereen die ook vindt dat we geen keuze hebben (en ook niet willen) als een mantra voor de toekomst kan gebruiken: Waarde, Waarheid en Waardigheid.

De mens?

We kennen als mens een genetische focus op het eigenbelang. We zijn gericht op prestatie en materiële status. We zijn geobsedeerd door de korte termijn en we ontkennen problemen als we ze niet direct kunnen waarnemen. Daarbij apen we eenvoudig en snel bestaand gedrag na. Lang leve de evolutie!

De mens?

Het heeft ons gebracht in een samenleving waarin we elkaar lijken te beoordelen op basis van wat we bezitten in plaats van wat we bijdragen. We kennen een politiek stelsel dat primair gericht is op het behartigen van tijdelijke partijbelangen in plaats van overstijgende algemene belangen. Een samenleving waarin regels en procedures mensen reduceren tot uitvoerende entiteiten. Waar digitale sociale netwerken helpen te verbinden maar tevens resulteren in massale vergelijk- en egosystemen die ons depressief lijken te maken.

De mens?

Disruptie lijkt de heilige graal. Een disruptieve tijd waarin businessmodellen onder druk staan, consumptiepatronen opnieuw worden uitgevonden, de democratie faalt en de mens onwetend is over de vergaande impact van technologie. Een wereld vol informatieconsumentisme, massasurveillance en ‘easy fix denken’

Van winst- naar betekenisverlangen

We zijn narrig. Ik merk het tijdens lezingen. “Is Albert Heijn nog een supermarkt?”

Een opvallend groot deel stemt in met het antwoord van een welbespraakte, maar boze ex-klant: “AH is een financieel construct dat, middels het steeds verder verlagen van de kwaliteit van het aanbod, de winst van zijn anonieme internationale aandeelhouders maximeert.”

Maakt het uit of bedrijven winstgroei boven klant- en werknemerstevredenheid stellen? Ja. Dat merk ik in den lande. Consumenten zijn het zat behandeld te worden als de citroen waaruit, als je maar hard genoeg knijpt, altijd nog wel een druppel winst te persen valt.

Uitgeholde merken, daar kom ik er veel van tegen, de laatste jaren.

“Waarom gaat de kanteling niet harder?”

Dat komt omdat we onze onvrede niet altijd omzetten in gedrag. We zijn nog vooral tegen. Ingekapseld binnen ons eigen systeem vinden we het moeilijk actieve interesse op te brengen voor het gezamenlijke, iedere vorm van gedeelde verantwoordelijkheid. Een positieve keuze voor verandering maken, dat voelt onzeker, onwennig. Dus staan we verloren in het middelpunt van ons eigen universum en omklemmen het cynische gelijk als een anker. “De keuzes die ik maak hebben toch geen enkele invloed.” Om vervolgens terug te vallen op gewoonte. Narrigheid overtroefd door luiheid.

TrendRede 2016

Het debat is dood 2016 wordt het jaar van het bouwgesprek

Stedelijk Museum

in Den Bosch in het Jeroen Boschjaar

Lucas de Man

thema???? !!!!!

the commons