Σχεδιάζοντας ToΕπαγγελματικό Μας Μέλλον…

ΕΡΓΑΣΙΑ Γ’ ΤΑΞΗΣ

2ο Γυμνάσιο Μεταμόρφωσης

Τμήμα Γ’1

2015-2016

1

ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ (ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ)

Ανάστασης Αγγελόπουλος

Ιάσμη Αθηαινήτου

Παναγιώτης Αργυρόπουλος

Ζωή Αστερίου

Γιώτα Βάρσου

Απόστολος Βλάχος

Κατερίνα Βορηά

Βασιλική Βουλγαρίδου

Χριστίνα Γκαράι

Ορτένσια Καδίγιο

Ηλιάνα Καμπούτση

Γρηγόρης Καραγκιοζίδης

Παναγιώτης Καραθανάσης

Μαρία Κατρακάζου

Δανάη Κιλτσίκη

Μαρία Κονταράτου

Νικολέτα Κονταράτου

Αχιλλέας Κρίκης

Γιώργος Κυριακόπουλος

Λουκάς Κωνσταντινίδης

Άντζελα Λάλα

2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ

1.Οδοντίατρος………………………………………………………σελ.4

2.Βιολόγος………………………………………………………….σελ.8

3.Μηχανολόγος Μηχανικός………………………………………σελ.11

4.Οικονομολόγος…………………………………………………σελ.14

5.Αισθητικός……………………………………………………….σελ.20

6.Διακοσμητής……………………………………………………..σελ.23

7.Προγραμματιστής…………………………………………….…σελ.26

8.Γυμναστής………………………………………………………σελ.29

9.Ειδικός Υπολογιστών/Πληροφορικής……………………….σελ.32

10.Αρχιτέκτονας…………………………………………………σελ.36

11.Φυσικός………………………………………………………..σελ.39

12.Νομικός………………………………………………………..σελ.40

13.Μαία……………………………………………………..……σελ.44

14.Aστυνομικός ………………………………………………….σελ.46

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

3

Οδοντίατρος

Ορισμός: Ο χειρουργός οδοντίατρος ασχολείται με τη διάγνωση, τη θεραπεία και την πρόληψη ασθενειών των δοντιών, των ιστών που τα περιβάλλουν και ολόκληρης της στοματικής κοιλότητας.

Η φύση της εργασίας: Οι Οδοντίατροι κάνουν διαγνώσεις, προλαμβάνουν ασθένειες και θεραπεύουν τα δόντια και τους ιστούς της στοματικής κοιλότητας. Απομακρύνουν την τερηδόνα, κάνουν σφραγίσματα, εξετάζουν ακτινογραφίες, κάνουν προληπτικές εμφράξεις στα δόντια των παιδιών, ισιώνουν τα στραβά δόντια και αποκαθιστούν εκείνα που έχουν σπάσει. Επίσης κάνουν εξαγωγές δοντιών, χειρουργικές επεμβάσεις στα ούλα και στα οστά των γνάθων, για να αντιμετωπίσουν τα νοσήματα των ούλων και παίρνουν μέτρα για να κατασκευάσουν τεχνητές οδοντοστοιχίες που θα αντικαταστήσουν τα δόντια που έχουν χαθεί .

Περιγραφή Επαγγέλματος: Η οδοντοστοιχία, η στοματική κοιλότητα και γενικότερα η στοματική υγιεινή του ανθρώπου είναι το αντικείμενο της εργασίας του οδοντίατρου. Στον κατάλληλα διαμορφωμένο και εξοπλισμένο με σύγχρονα μηχανήματα χώρο του, φροντίζει για την καλή κατάσταση των δοντιών, των ιστών που τα περιβάλλουν, επεμβαίνοντας προληπτικά ή με θεραπευτική αγωγή σε ολόκληρη τη στοματική κοιλότητα. Οι απονευρώσεις, οι καθαρισμοί, οι εξαγωγές, οι προσθέσεις τεχνητών δοντιών, οι αισθητικές αλλά και χειρουργικές επεμβάσεις, όπου αυτές απαιτούνται, αποτελούν τις συνηθέστερες εργασίες του οδοντίατρου.

Επαγγελματικές συνθήκες: Το επάγγελμα του οδοντίατρου είναι δύσκολο και απαιτητικό, καθώς συνδυάζει τη λεπτή χειρωνακτική με την επιστημονική εργασία. Είναι κουραστικό λόγω ορθοστασίας, η άσκησή του απαιτεί υπευθυνότητα και ευσυνειδησία και ο επαγγελματίας οφείλει να προσφέρει τις υπηρεσίες του εκτάκτως σε επείγοντα περιστατικά, οποιαδήποτε ημέρα και ώρα. Το επάγγελμα είναι ανθυγιεινό και υπάρχει πιθανότητα μετάδοσης διαφόρων ασθενειών, αν δεν τηρούνται τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης και προστασίας (μάσκες, γάντια, ειδικά γυαλιά, μέσα απολύμανσης). Παράλληλα, εκτός τις αντικειμενικές δυσκολίες των περιπτώσεων κάθε φορά, έχει να αντιμετωπίσει και τη

4

δυστροπία, το φόβο και πολλές φορές τη μη συνεργασία των πελατών του, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται στο έργο του .Ο οδοντίατρος εκτελεί την εργασία του εντός ιατρείου ή εργαστηρίου, σε καθαρό και ευχάριστο περιβάλλον. Εργάζεται κυρίως ατομικά και έχει στενή συνεργασία με τον οδοντοτεχνίτη. Το ωράριο εργασίας του ποικίλει. Όταν διατηρεί δικό του ιατρείο, εργάζεται συνήθως με ραντεβού και με ωράριο που εκείνος ρυθμίζει. Στο νοσοκομείο ή στη κλινική ακολουθεί το ωράριο της βάρδιας στην οποία εντάσσεται.

Προϋποθέσεις για την είσοδο στο επάγγελμα

Α) Προσόντα: Απαραίτητα προσόντα του οδοντίατρου είναι η υψηλή επιστημονική του κατάρτιση, η άριστη γνώση όλων των νέων μεθόδων οδοντιατρικής, η δεξιοτεχνία, η σχολαστικότητα και η υπευθυνότητα. Χρειάζεται να είναι μεθοδικός, ψύχραιμος, συνεργάσιμος, να διαθέτει υπομονή και επικοινωνιακές δεξιότητες. Είναι σημαντικό, επίσης, να εμπνέει εμπιστοσύνη και αίσθημα ασφάλειας στους πελάτες του. Οι επαρκείς γνώσεις πάνω στην προληπτική, διαγνωστική και θεραπευτική οδοντιατρική, καθώς και η συνεχής παρακολούθηση σεμιναρίων και συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό με σκοπό την ενημέρωσή του στις εξελίξεις της σύγχρονης οδοντιατρικής αλλά και της άρτιας οργάνωσης και του εξοπλισμού του ιατρείου του είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την παροχή καλύτερων υπηρεσιών στους πελάτες.

Β) Εκπαίδευση: Για να γίνει κανείς χειρουργός οδοντίατρος, πρέπει να έχει σπουδάσει στα πανεπιστημιακά Τμήματα Οδοντιατρικής, που λειτουργούν στις Σχολές Επιστημών Υγείας. Στη συνέχεια, μπορεί να εξειδικευτεί σε ειδικότητες όπως η γναθοχειρουργική και η ορθοδοντική.

Γ) Πρακτική άσκηση: Η πρακτική άσκηση γίνεται μέσα στη σχόλη τα τελευταία δύο χρόνια όπου κάθε φοιτητής αναλαμβάνει ορισμένους ασθενείς. Η σχολή συνεργάζεται με μία κλινική από την οποία παίρνει κάποιους ασθενείς για την απαραίτητη εξάσκηση των φοιτητών. Στην αρχή δουλεύουν μαζί με τους καθηγητές και στην συνέχεια εργάζονται μόνοι τους.

Δ) Προϋπηρεσία: Η προϋπηρεσία δεν είναι απαραίτητη αλλά συνήθως οι πτυχιούχοι δεν ανοίγουν αμέσως δικό τους ιατρείο αλλά εργάζονται

5

κοντά σε έμπειρους οδοντιάτρους ώστε να αποκτήσουν οικειότητα με το επάγγελμα.

Ε) Άδεια άσκησης επαγγέλματος: Ο οδοντίατρος με την απόκτηση του πτυχίου, αποκτά άδεια άσκησης επαγγέλματος από τη Νομαρχία

Αποδοχές: Το μέσο ετήσιο εισόδημα των Οδοντιάτρων που αμείβονται με μισθό είναι αρκετά ικανοποιητικό. Οι αποδοχές ποικίλουν ανάλογα με τον αριθμό των ετών στο επάγγελμα, την περιοχή, τις ώρες απασχόλησης και την ειδικότητα. Οι αυτοαπασχολούμενοι Οδοντίατροι στον ιδιωτικό τομέα κερδίζουν περισσότερα από τους μισθωτούς Οδοντίατρους. Ένα σχετικά μεγάλο ποσοστό Οδοντιάτρων ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Όπως συμβαίνει και με άλλους ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοί οι Οδοντίατροι αναλαμβάνουν οι ίδιοι να πληρώσουν για την ασφάλεια υγείας, ζωής και για τα συνταξιοδοτικά τους  δικαιώματα.

Τομείς απασχόλησης: Η Οδοντιατρική περιλαμβάνει πέντε Τομείς, που ο καθένας συνίσταται από Εργαστήρια/Κλινικές, με διάφορα Γνωστικά Αντικείμενα και Μονάδες το καθένα εξ αυτών. Οι Τομείς είναι της Κοινωνικής Οδοντιατρικής, Οδοντικής Παθολογίας & Θεραπευτικής, Προσθετολογίας, Παθολογίας & Χειρουργικής Στόματος, Βασικών Επιστημών & Βιολογίας Στόματος. Πρόσθετα, λειτουργεί ως ανεξάρτητη, η Μονάδα Οστεοενσωματούμενων Εμφυτευμάτων (Μ.Ο.Ε.)

Προοπτικές Απασχόλησης: Το επάγγελμα αυτό έχει μεγάλη ζήτηση από τους νέους και υπάρχει πληθώρα πτυχιούχων, ενώ οι ανάγκες δεν αυξάνονται με τους ίδιους ρυθμούς. Οι προοπτικές ένταξης και εξέλιξης στο επάγγελμα είναι μέχρι σήμερα, μάλλον αρνητικές

Επαγγελματικά δικαιώματα: Για την άσκηση επαγγέλματος είναι απαραίτητη η άδεια που χορηγείται από το υπουργείο Υγείας. Τα επαγγελματικά δικαιώματα του οδοντιάτρου καθορίζονται ως εξής: Ο διπλωματούχος οδοντίατρος έχει την δυνατότητα να απασχοληθεί στους παρακάτω τομείς:

Δημόσιος τομέας Εδώ περιλαμβάνονται όσοι απασχολούνται σε νοσοκομεία, κλινικές, κέντρα υγείας, δημόσιες υπηρεσίες υγιεινής, ασφαλιστικούς οργανισμούς και ταμεία.

6

Ιδιωτικός τομέας Ελεύθερος επαγγελματίας χαρακτηρίζεται ο οδοντίατρος που δεν παρέχει εργασία με εξαρτημένη υπαλληλική σχέση. Ο οδοντίατρος εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας στο ιατρείο του .Επίσης μπορεί να εργαστεί ως καθηγητής στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Επαγγελματικό Λύκειο, Επαγγελματική Σχολή)

Νικολέτα Κονταράτου Γ’1

7

Βιολόγος

Ορισμός:

Βιολόγος είναι ο επιστήμονας που μελετά τα φαινόμενα της ζωής σε επίπεδο μοριακό, κυτταρικό, ιστολογικό, οργανικό, κοινωνικό και οικολογικό. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν χρησιμοποιούνται για ερευνητικούς ή διαγνωστικούς σκοπούς.

Περιγραφή:

Σήμερα, η μεγάλη εξέλιξη της επιστήμης της βιολογίας έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη εξειδικευμένων κλάδων. Ο βιολόγος χρησιμοποιεί διάφορες ερευνητικές μεθόδους, αξιολογεί τα αποτελέσματα των μελετών για διαγνωστικούς ή ερευνητικούς σκοπούς και κοινοποιεί τα αποτελέσματα στους ενδιαφερόμενους. Τα μέσα που χρησιμοποιεί, είναι όργανα υψηλής τεχνολογίας, όπως ειδικοί αναλυτές, μικροσκόπια, φυγόκεντροι, συσκευές ηλεκτρόλυσης και σκεύη βιολογικού εργαστηρίου όπως σωλήνες, φιάλες, κύλινδροι και άλλα. Ο βιολόγος μπορεί να εργάζεται καταγράφοντας τον τρόπο ζωής φυτών ή ζώων. Στην περίπτωση αυτή επιλέγει την περιοχή όπου αναπτύσσεται ο οργανισμός και πιθανόν εγκαθίσταται εκεί για κάποιο διάστημα. Παρατηρεί και καταγράφει τις συνθήκες ζωής και ανάπτυξης του οργανισμού, ταξινομεί και αξιολογεί τα αποτελέσματα, καταγράφει και κοινοποιεί τα συμπεράσματά του.

Εκπαίδευση:

Για να γίνει κάποιος βιολόγος χρειάζεται να σπουδάσει σε Τμήμα Βιολογίας των ΑΕΙ, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό.

Σπουδαιότητα:

Ο βιολόγος χρειάζεται να διαθέτει ανοιχτό, ερευνητικό πνεύμα, υψηλό αίσθημα ευθύνης και ενδιαφέρον για συνεχή ενημέρωση γύρω από τα τελευταία δεδομένα της επιστήμης. Ο επιστήμονας βιολόγος πρέπει να έχει υπομονή, επιμονή κι αφοσίωση στο έργο του, μεθοδικότητα, δημιουργική σκέψη, αλλά και παρατηρητικότητα. Στις έρευνες της επιστήμης της βιολογίας χρησιμοποιούνται ευρέως εφαρμογές αιχμής της σύγχρονης τεχνολογίας και οι βιολόγοι πρέπει να διαθέτουν δεξιότητες

8

χειρισμού των νέων τεχνολογικών μέσων. Επίσης, χρειάζονται επιδεξιότητα σε λεπτές και σταθερές κινήσεις των χεριών, αν χειρίζονται ευαίσθητο εξοπλισμό, υλικά και εργαλεία στο βιολογικό εργαστήριο.

Περιβάλλον ενασχόλησης:

Ο βιολόγος μπορεί να εργαστεί ως εργαστηριακός βιολόγος σε εργαστήρια πανεπιστημίων, ερευνητικά κέντρα, διαγνωστικά κέντρα, σε νοσοκομεία, βιομηχανίες παραγωγής τροφίμων, φαρμάκων και καλλυντικών. Ως εκπαιδευτικός μπορεί να εργαστεί στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση μετά την απόκτηση Διδακτορικού. Τέλος, μπορεί να εργαστεί ως επιστημονικός σύμβουλος σε υπουργεία, οργανισμούς, ιδιωτικές επιχειρήσεις που έχουν απασχολούν προσωπικό της ειδικότητάς του.

Επαγγελματικές συνθήκες:

Ο βιολόγος εργάζεται τόσο ατομικά όσο και σε συνεργασία με άλλα άτομα, στο εργαστήριο ή στη φύση. Στο εργαστήριο η εργασία είναι πολύπλοκη και υπεύθυνη. Η εργασία του στη φύση είναι κουραστική, αφού συνήθως εργάζεται χωρίς ωράριο και πολλές φορές γίνεται κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες. Ορισμένοι εξειδικευμένοι επιστήμονες μένουν για μήνες στην πολική ζώνη ή στον Ισημερινό, για να παρακολουθήσουν και να καταγράψουν τον τρόπο ζωής ενός συγκεκριμένου φυτού ή ζώου στο φυσικό του χώρο, ή να αναζητήσουν ένα συγκεκριμένο είδος οργανισμού σε δύσβατες περιοχές.

Η εργασία στο εργαστήριο μπορεί να γίνει επικίνδυνη από τα ανθυγιεινά χημικά, βιολογικά και βιοχημικά υλικά, αν δεν τηρούνται σχολαστικά οι κανόνες ασφαλείας.

Επαγγελματικές οργανώσεις:

Για τη συγκεκριμένη επαγγελματική ειδικότητα έχει συνταχθεί κώδικας δεοντολογίας από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Βιολογικών Ενώσεων (ECBA).

Γενικά σχόλια: Η δουλειά του επιστήμονα-βιολόγου χαρακτηρίζεται από συστηματική μελέτη, συνεχή έρευνα και παρατήρηση των διαφόρων όψεων ζωής .Η συνεισφορά της επιστήμης της βιολογίας στην παραγωγή,

9

τα οικοσυστήματα και τις άλλες σύγχρονες εφαρμογές της βιοτεχνολογίας θεωρείται σημαντική, καθώς αυξάνονται οι κίνδυνοι από τη διατάραξη της ισορροπίας της Φύσης λόγω των άκριτων και ανεύθυνων παρεμβάσεων του ανθρώπου. Ο βιολόγος συχνά χειρίζεται ευαίσθητα ζητήματα γύρω από την εξέλιξη των ειδών και γι αυτό πρέπει να ακολουθεί έναν συγκεκριμένο κώδικα ηθικής δεοντολογίας στο έργο του.

Ιάσμη Αθηαινητου Γ’1

10

Μηχανολόγος Μηχανικός

Ορισμός:Ο μηχανολόγος μηχανικός πραγματοποιεί τη μελέτη, ελέγχει και επιβλέπει την εγκατάσταση και ασφαλή λειτουργία του μηχανολογικού εξοπλισμού σε κτίρια, οικοδομές ή βιομηχανίες. Περιγραφή:Ειδικότερα, εξετάζει τους χώρους του κτιρίου ή του εργοστασίου όπου θα εγκατασταθούν τα μηχανήματα και συντάσσει πλήρη μελέτη του μηχανολογικού εξοπλισμού. Στη μηχανολογική μελέτη υπολογίζονται οι θέσεις και ο τρόπος τοποθέτησης και σύνδεσης των διαφόρων μηχανημάτων και συσκευών, η ισχύς τους, τα σημεία όπου θα περάσουν οι βοηθητικές εγκαταστάσεις σωληνώσεων και αγωγών.Καταρτίζει τις προδιαγραφές του εξοπλισμού και των υλικών που πρέπει να χρησιμοποιηθούν, υπολογίζει το κόστος της εργασίας και των υλικών καθώς και τις άλλες δαπάνες της κατασκευής, της εγκατάστασης, της λειτουργίας και της συντήρησης των μηχανημάτων.Επιβλέπει και διευθύνει τις εργασίες για τη συναρμολόγηση, συντήρηση και επισκευή μηχανών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων, δοκιμάζει την καλή τους λειτουργία καθώς και την παρεχόμενη ασφάλεια και την αναμενόμενη απόδοσή τους .Έχει το δικαίωμα να υπογράφει μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές μελέτες, μελέτες βιομηχανικών και ενεργειακών έργων, καθώς και υδραυλικών έργων με περιορισμό. Οφείλει να επιβλέπει τις εγκαταστάσεις ως την ολοκλήρωση και την τελική τους παράδοση .Ο μηχανολόγος μηχανικός μπορεί να ειδικευτεί στον ενεργειακό τομέα, στις κατασκευές, στη βιομηχανική διοίκηση ή στον τομέα της εφαρμοσμένης μηχανικής. Ακόμη, μπορεί να ειδικευτεί σε ορισμένους τύπους μηχανών, όπως εργαλειομηχανές, τουρμπίνες, μηχανές εσωτερικής καύσης. Προϋποθέσεις άσκησης:Ο μηχανολόγος μηχανικός παίρνει άδεια άσκησης επαγγέλματος από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας. Μπορεί να αποκτήσει το πτυχίο του μελετητή και το πτυχίο του εργολήπτη τέσσερα και τρία χρόνια αντίστοιχα μετά την απόκτηση της άδειας άσκησης επαγγέλματος, αφού

11

υποβάλλει τα αναγκαία δικαιολογητικά στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων.  Εκπαίδευση:Ο μηχανολόγος μηχανικός μπορεί να σπουδάσει στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών των Πολυτεχνικών Σχολών. Σπουδές στον ίδιο τομέα σε επίπεδο Μηχανικού Τεχνολογικής Εκπαίδευσης προσφέρονται και από τα αντίστοιχα Τμήματα των Τ.Ε.Ι. και της ΑΣΠΑΙΤΕ. Σπουδαιότητα:Το επάγγελμα απαιτεί οργανωτικές ικανότητες, μεθοδικότητα, ιδιαίτερη υπευθυνότητα για την εκτέλεση των μελετών που εκπονεί και υπογράφει ο μηχανολόγος μηχανικός. Ακόμα, σημαντικά προσόντα για το επάγγελμα είναι η ευχέρεια στο τεχνικό σχέδιο, στους υπολογισμούς και στις μετρήσεις, καθώς και η καλή αντίληψη του χώρου. Ο δυναμισμός, η συνέπεια και η πρακτική σκέψη είναι επίσης θετικά προσόντα για την άσκηση του επαγγέλματος, όπως επίσης χρειάζονται διοικητικές ικανότητες, ικανότητες συνεργασίας και επικοινωνίας και ομαδικό πνεύμα, εφόσον ο μηχανολόγος μηχανικός συχνά αποτελεί μέλος μιας ομάδας εργασίας.  Περιβάλλον ενασχόλησης:Ο μηχανολόγος μηχανικός μπορεί να εργαστεί ως μισθωτός στο υπουργείο Βιομηχανίας, σε οργανισμούς ή δημοτικές επιχειρήσεις, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, βιοτεχνίες, βιομηχανίες, σε τεχνικές εταιρίες και σε εταιρίες που ασχολούνται με την εμπορία μηχανολογικού εξοπλισμού. Ως ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί να ασχοληθεί με τη μελέτη και κατασκευή μηχανολογικών εγκαταστάσεων σε κτίρια ή σε άλλα μεγάλα τεχνικά έργα. Μπορεί ακόμα να διδάξει ως καθηγητής στην εκπαίδευση και κατάρτιση μετά από παιδαγωγικές σπουδές. Επαγγελματικές συνθήκες:Οι συνθήκες εργασίας του μηχανολόγου μηχανικού ποικίλουν ανάλογα με τη φύση της εργασίας του. Όταν συντάσσει τις μελέτες του, εργάζεται σε κλειστό χώρο σε συνθήκες γραφείου, ατομικά ή σε συνεργασία με

12

άλλους τεχνικούς. Συνήθως, όμως, εργάζεται στους χώρους όπου γίνονται οι εγκαταστάσεις. Στους βιομηχανικούς χώρους οι συνθήκες εργασίας είναι πολλές φορές ανθυγιεινές λόγω του θορύβου, της σκόνης και του τεχνητού φωτισμού. Η συντήρηση και ο έλεγχος της λειτουργίας των διαφόρων εγκαταστάσεων μπορεί να τον εκθέσουν σε κινδύνους τραυματισμού.Η εργασία του είναι πνευματικής φύσεως, αλλά απαιτεί και ορισμένες χειρωνακτικές δεξιότητες. Μέσα στα πλαίσια της εργασίας είναι και η συχνή μετάβασή του σε βιομηχανικούς χώρους και η συνεργασία με το υπόλοιπο τεχνικό προσωπικό. Επαγγελματικές οργανώσεις:Ο μηχανολόγος μηχανικός εγγράφεται στο Πανελλήνιο Σύλλογο Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Γενικά σχόλια:Ο μηχανολόγος μηχανικός ως υπεύθυνος για το έργο το οποίο μελετά και υπογράφει, οφείλει να το επιβλέπει ως την τελική του παράδοση.Στα προσόντα του μηχανολόγου μηχανικού περιλαμβάνονται η ικανότητα της αξιόπιστης οργάνωσης, διεύθυνσης και επίβλεψης της εφαρμογής των μελετών που αναλαμβάνει, καθώς και η ικανότητα αποτελεσματικής συνεργασίας με τους πελάτες, τους άλλους μηχανικούς και εργαζόμενους στο τεχνικό έργο.   Απόστολος Βλάχος Γ’1

13

Οικονομολόγος

Α. Ορισμός:

Οικονομολόγος θεωρείται γενικά ο απόφοιτος Οικονομικής Σχολής, οικονομικής ή διοικητικής κατεύθυνσης. Ο οικονομολόγος επεξεργάζεται, αναλύει και μελετά οικονομικά φαινόμενα, μεγέθη, τάσεις και δείκτες της οικονομικής δραστηριότητας με τη χρήση μαθηματικών, στατιστικών και οικονομετρικών μεθόδων και τεχνικών .Προτείνει τρόπους για την επίλυση των οικονομικών προβλημάτων (παραγωγή, επιλογή τεχνολογίας, διανομή, οικονομική ανάπτυξη) και τη βελτίωση της απόδοσης και λειτουργίας του οικονομικού συστήματος. Οι οικονομολόγοι παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες σε οικονομικά, χρηματοπιστωτικά, αναπτυξιακά, επιχειρηματικά, φορολογικά, λογιστικά, διοικητικά, οργανωτικά κ.ά. θέματα σε επίπεδο επιχείρησης, κλάδου, τομέα και συνολικά της οικονομίας.

 Β. Ικανότητες - Δεξιότητες:

Ανάλογα με τις σπουδές, την εξειδίκευση και τους ρόλους που ασκούν στο επάγγελμά τους και στην κοινωνία, οι οικονομολόγοι αποδεικνύεται ότι διαθέτουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ικανότητες και δεξιότητες. Κατ' αρχήν, οι σπουδές στην Οικονομική Επιστήμη προϋποθέτουν ένα καλό επίπεδο μαθηματικών γνώσεων και ικανότητα εφαρμογής των ποσοτικών μεθόδων σε εμπειρικές εφαρμογές. Στην πράξη, ένας καλός οικονομολόγος θα πρέπει να έχει συνεχή και σφαιρική ενημέρωση, ικανότητα επικοινωνίας και ομαδικής εργασίας, οξύτητα αντίληψης, ερμηνευτική ικανότητα, ικανότητα στον γραπτό και τον προφορικό λόγο, κριτική σκέψη, ευρύτητα πνεύματος, ωριμότητα, νηφαλιότητα στη λήψη αποφάσεων. Στις αναλύσεις τους, οι οικονομολόγοι στηρίζονται στη συστατική-διεπιστημονική προσέγγιση των ζητημάτων που μελετούν.

 Γ. Συνθήκες Εργασίας:

Ο οικονομολόγος εργάζεται σε συνθήκες γραφείου. Χρησιμοποιεί όλο τον σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό ενός γραφείου, στηρίζεται στη χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και πρέπει να είναι ικανός να κάνει οργανωμένες παρουσιάσεις της εργασίας του.

 Δ. Ειδικότητες:

Η σύγχρονη Οικονομική Επιστήμη έχει πολλούς κλάδους και εξειδικεύσεις, όπως η Οικονομική Ανάλυση, τα Χρηματοοικονομικά, οι Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Οικονομικές Σπουδές, τα Δημόσια Οικονομικά, ο Προγραμματισμός, η Οικονομική Πολιτική, η Οικονομική Ανάπτυξη, το Διεθνές Εμπόριο, η Περιφερειακή Ανάπτυξη, η Νομισματική

14

Πολιτική, τα Ναυτιλιακά, τα Οικονομικά της Εργασίας, της Υγείας, της Εκπαίδευσης, των Μεταφορών κ.ά.

 Ε. Τομείς Απασχόλησης:

Κλάδοι και τομείς απασχόλησης των οικονομολόγων είναι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας (Υπουργεία, Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί, Τοπική Αυτοδιοίκηση),  ο χρηματοπιστωτικός τομέας (τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες, χρηματιστηριακές εταιρείες, εταιρείες leasing κ.λπ.), διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί (Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παγκόσμια Τράπεζα, Διπλωματικό Σώμα), τομείς, τμήματα και λειτουργίες επιχειρήσεων (οικονομική διεύθυνση, λογιστική, marketing, πωλήσεις, διοίκηση ανθρώπινων πόρων, διοίκηση παραγωγής, δημόσιες σχέσεις, διαφήμιση, προβολή-δημοσιότητα, κοστολόγηση, ελεγκτική, logistics κ.ά.), εταιρείες συμβούλων επιχειρήσεων και επενδύσεων, έρευνα (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών, Ινστιτούτο Βιομηχανικών Ερευνών, Τράπεζα Ελλάδος, τμήματα μελετών τραπεζών), οικονομική δημοσιογραφία, εκπαίδευση (δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια, Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κολέγια), ναυτιλία, τουρισμός, κ.λπ., ελεύθερο επάγγελμα (λογιστής, φοροτεχνικός, κοστολόγος, ελεγκτής κ.ά. - στην περίπτωση αυτή απαιτείται άδεια άσκησης επαγγέλματος που εκδίδεται από το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος), εκπόνηση μελετών, ανάλυση οικονομικών δεικτών, ανάπτυξη οικονομικών μοντέλων. Μια άλλη διέξοδος είναι το Οικονομικό της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων στη Θεσσαλονίκη με σκοπό την καριέρα ως αξιωματικός Οικονομικού στο Στρατό. Φυσικά, οι οικονομολόγοι μπορούν να αναπτύξουν αυτόνομη επιχειρηματική δραστηριότητα σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.

 ΣΤ. Προοπτικές:

Το φάσμα των επαγγελματικών δραστηριοτήτων των οικονομολόγων είναι πολύ ευρύ και οι μελλοντικές προοπτικές απασχόλησης των αποφοίτων των οικονομικών σχολών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα θεωρούνται εξαιρετικές. Φυσικά, η κατοχή ενός μεταπτυχιακού διπλώματος (Master's & Ph.D.) κρίνεται σκόπιμη, για όσους θέλουν να ασχοληθούν στο υψηλό επίπεδο με τα Οικονομικά. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι πολλοί καλοί οικονομολόγοι επιλέγουν να μπουν στην πολιτική και να αναλάβουν διακριτούς ρόλους και καθήκοντα, επικεφαλής οικονομικών υπουργείων, χρηματοπιστωτικών και δημόσιων οργανισμών, και οι αποφάσεις τους έχουν μεγάλη σημασία για την εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του οικονομικού συστήματος.

15

Πολλοί διακεκριμένοι πολιτικοί ηγέτες ήταν ή είναι οικονομολόγοι ή έχουν σπουδάσει και Οικονομικά σαν δεύτερο πτυχίο, και έχουν φτάσει μέχρι  το αξίωμα του Πρωθυπουργού. Δεν είναι τυχαίο ότι στο παρελθόν - και σε μικρότερο βαθμό σήμερα - η Οικονομική Επιστήμη ονομαζόταν Πολιτική Οικονομία, επειδή ακριβώς η οικονομία διαπλέκεται με πολιτικές αποφάσεις. Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, το απλό πτυχίο μιας Οικονομικής Σχολής θεωρείται μια καλή βάση πάνω στην οποία μπορεί να κτίσει στη συνέχεια ο ενδιαφερόμενος τη μεταπτυχιακή του εξειδίκευση και την μελλοντική του καριέρα. Ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό είναι ανεξάντλητος, προσφέρει και δημιουργεί συνεχώς σπουδαίες ευκαιρίες για σημαντικές καριέρες, με πολύ καλές αμοιβές και άριστες συνθήκες εργασίας.

 Η. Μεγάλοι Οικονομολόγοι:

Η Οικονομική Επιστήμη στη νεότερη εποχή έχει αφετηρία τον «Πλούτο των Εθνών» του Adam Smith (1776). Στους κόλπους της έδρασαν μεγάλοι οικονομολόγοι, που έβαλαν τη σφραγίδα τους στην άσκηση οικονομικής πολιτικής και στην διαμόρφωση της πορείας του σύγχρονου κόσμου. Ο κατάλογος των μεγάλων οικονομολόγων είναι αρκετά εκτενής και περιλαμβάνει ονόματα, όπως: David Ricardo (εισήγαγε την εργασιακή θεωρία της αξίας), Alfred Marshall (δημιούργησε την παραδοσιακή ανάλυση προσφοράς και ζήτησης στη μαθηματική της μορφή), Karl Marx (άσκησε κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα και οδήγησε στην εμφάνιση διαφόρων μορφών σοσιαλιστικών οικονομιών), John Maynard Keynes (εισήγαγε την κρατική παρέμβαση στην οικονομία και βοήθησε να βγει η παγκόσμια οικονομία από την ύφεση του 1929-1932), Joseph Schumpeter (o πατέρας της «δημιουργικής καταστροφής», όπου νέες οικονομικές δομές δημιουργούνται από τα συντρίμμια των παλαιότερων), Paul Samuelson (ο πιο πολυδιαβασμένος πανεπιστημιακός οικονομολόγος, συνέβαλε στη διαμόρφωση της σύγχρονης μικροοικονομικής και μακροοικονομικής θεωρίας στη μεταπολεμική περίοδο), Milton Friedman (εισήγαγε τον μονεταρισμό), John Galbraith (άσκησε αυστηρή κριτική στο αμερικανικό οικονομικό σύστημα που επικράτησε στον 20ό αιώνα), John Nash (βελτίωσε τη σύγχρονη θεωρία των παιγνίων σχετικά με  τη λειτουργία των ολιγοπωλιακών αγορών). Από το 1969 έχει καθιερωθεί η βράβευση των σπουδαιότερων οικονομολόγων με βραβείο Nobel. Οι βραβευθέντες έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη της οικονομικής επιστήμης, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε εφαρμοσμένο επίπεδο. Οι ιδέες και οι απόψεις τους επηρέασαν τη διαμόρφωση της σύγχρονης οικονομικής θεωρίας και σκέψης, και συχνά δοκιμάστηκαν στην πράξη με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία.

16

Πρόκειται για τους πρωτοπόρους της Οικονομικής Επιστήμης, οι οποίοι ανέλαβαν να μελετήσουν την οικονομική συμπεριφορά των ανθρώπων και να διατυπώσουν νόμους, αρχές και προτάσεις που διέπουν την οικονομική ζωή

.Εξαιρετικοί Έλληνες οικονομολόγοι έχουν υπηρετήσει την Οικονομική Επιστήμη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό μέσα από διάφορους ρόλους στα Πανεπιστήμια, την Πολιτική, την Έρευνα, τη Δημόσια Διοίκηση κ.λπ. Παραδείγματα: Ξενοφών Ζολώτας, Άγγελος Αγγελόπουλος, Ανδρέας Παπανδρέου, Αδαμάντιος Πεπελάσης, Δημήτρης Γερμίδης κ.ά.

 Ζ. Σημασία:

Η δύναμη των αποφάσεων των οικονομολόγων σε επίπεδο διαχείρισης της οικονομίας συνολικά, τομέων ή κλάδων της οικονομίας ή σε επίπεδο επιχειρήσεων είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας. Οι αποφάσεις αυτές επηρεάζουν την κατανομή των πόρων, και προσδιορίζουν το επίπεδο της παραγωγής, της απασχόλησης, της διανομής και της ανάπτυξης. Συνολικά, όπως δείχνει η σύγχρονη οικονομική ιστορία, οι οικονομολόγοι έχουν συμβάλει στην οικοδόμηση του σύγχρονου επιπέδου οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας σ' όλο τον κόσμο .Σε δύσκολες οικονομικές περιόδου ύφεσης ή στασιμοπληθωρισμού, οι κυβερνήσεις και η κοινή γνώμη αναζητούν εναγωνίως τις συμβουλές έγκριτων οικονομολόγων .Αλλά, ακόμη και σήμερα, όπου τα προβλήματα οικονομικής ανάπτυξης διαπλέκονται με ζητήματα διαχείρισης των κλιματικών αλλαγών, οι οικονομολόγοι έχουν αναλάβει το δύσκολο έργο να σχεδιάσουν τους νέους άξονες της «πράσινης» ανάπτυξης με βάση τα νέα δεδομένα στις νέες συνθήκες. Η έμφαση μεταφέρεται στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στη διαχείριση των βιομηχανικών αποβλήτων, στην ανακύκλωση, στην προστασία των δασών και του υδάτινου περιβάλλοντος, στην πράσινη επιχειρηματικότητα.

 Θ. Κριτική:

Συχνά οι οικονομολόγοι κατηγορούνται συχνά για τα αποτελέσματα των λανθασμένων οικονομικών πολιτικών που εφαρμόζουν και την αδυναμία τους να κάνουν σωστές προβλέψεις. Η αλήθεια είναι ότι το μίγμα των μέτρων οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζουν κατά καιρούς οι κυβερνήσεις επηρεάζεται από πολλούς διαφορετικούς ιστορικούς, ιδεολογικούς, πολιτικούς, και πολιτιστικούς παράγοντες,  γι' αυτό και δεν υπάρχει γενική συναίνεση για την ορθότητα ή μη κάποιων επιλογών. Είναι, έτσι, συνηθισμένο φαινόμενο οι οικονομολόγοι να ταυτίζονται στην ανάλυση των αιτίων μιας συγκεκριμένης οικονομικής κατάστασης

17

(Θετική Οικονομική), αλλά να διαφωνούν στο «δέον γενέσθαι» (Κανονιστική ή Δεοντολογική Οικονομική). Προφανώς, στο υψηλό επίπεδο, η γνώμη ενός σοβαρού οικονομολόγου για θέματα άσκησης οικονομικής πολιτικής και λήψης αποφάσεων πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τρέχουσες πολιτικές συγκυρίες και ανεπηρέαστη από κέντρα εξουσίας και ομάδες συμφερόντων.

Από την άλλη, ενώ έχει υπάρξει εξαιρετική πρόοδος στη δημιουργία οικονομετρικών υποδειγμάτων, ποσοτικών μεθόδων και στατιστικών μοντέλων με τα οποία επιχειρείται η διατύπωση προβλέψεων για την εξέλιξη βασικών οικονομικών μεγεθών, εν τούτοις, η οικονομική ζωή χαρακτηρίζεται από μεγάλη αβεβαιότητα, και είναι πολλοί οι εξωγενείς και αστάθμητοι παράγοντες που ανατρέπουν τις όποιες προβλέψεις. Σε μεγάλο βαθμό, υπάρχει μεγάλη δυσκολία να υπάρξει ουσιαστικός έλεγχος στις πράξεις και τις συμπεριφορές των οικονομούντων ατόμων, καθώς εξακολουθούν να κυριαρχούν τα παραδοσιακά «εγωιστικά» κίνητρα που διέπουν την οικονομική συμπεριφορά τους. Εξ άλλου, η οικονομική ζωή χαρακτηρίζεται από έντονες διακυμάνσεις του επιπέδου οικονομικής δραστηριότητας, και συχνά είναι αδύνατη έως πολύ δύσκολη η λήψη μέτρων σταθεροποίησης της οικονομίας. Η οικονομική αστάθεια είναι δομικό χαρακτηριστικό του σύγχρονου συστήματος της μικτής οικονομίας και η ελεύθερη λειτουργία των αγορών δεν μπορεί από μόνη της να εξασφαλίσει τους επιθυμητούς στόχους.

Οι οικονομολόγοι καλούνται να λάβουν υπόψη τις επιδιώξεις, τις ανάγκες και τα συμφέροντα εκατομμυρίων παραγωγών και καταναλωτών, να δημιουργήσουν το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των αγορών, να αξιολογήσουν το κατάλληλο μίγμα οικονομικής πολιτικής και να δράσουν βραχυχρόνια για την επίτευξη μακροχρόνιων στόχων μέσα σ' ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Αυτό εξηγεί την συχνή αναποτελεσματικότητα στην επιδίωξη σημαντικών στόχων της οικονομικής πολιτικής.

 Η. Συντονισμός:

Οι οικονομολόγοι φαίνεται πως έχουν διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος και συντονίζουν τις ενέργειές τους σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο για την επίτευξη των στόχων οικονομικής πολιτικής, που πάντα παραμένουν επίκαιροι και ουσιώδεις για την κοινωνική ευημερία. Τέτοιοι στόχοι είναι η  καταπολέμηση του πληθωρισμού και της ανεργίας, η αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων ατόμων και τάξεων, η σταθερή οικονομική ανάπτυξη με μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος, η μείωση των

18

ελλειμμάτων στον κρατικό προϋπολογισμό και στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, η μείωση του δημόσιου χρέους, η προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών, η οικοδόμηση του κοινωνικού «κράτους-δικαίου», η εξάλειψη της φτώχειας στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.

Συμπερασματικά, αυτό που μπορεί να πιστωθεί στους οικονομολόγους είναι η ακατάπαυστη ικανότητά τους να μετεξελίσσουν τη θεωρία τους και να αναπροσαρμόζουν τις προτεινόμενες πολιτικές τους ανάλογα με τα διδάγματα που προκύπτουν από τη διαχείριση των προβλημάτων του παρελθόντος. Η οικονομική ιστορία δεν διδάσκει τους οικονομολόγους το τί πρέπει να κάνουν, αφού τα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα συνεχώς αλλάζουν, αλλά τους εξοπλίζει με τη δύναμη να μην επαναλάβουν τα λάθη του παρελθόντος. Η Οικονομική Επιστήμη δεν είναι μια επιστήμη ακριβείας και δεν βασίζεται στα πειράματα, όπως η Φυσική. Οι πολιτικές, φιλοσοφικές και προσωπικές πεποιθήσεις χρωματίζουν τη σκέψη των οικονομολόγων.

Η μέχρι σήμερα πορεία του σύγχρονου κόσμου δείχνει ότι ο ρόλος των οικονομολόγων θα εξακολουθήσει να είναι ιδιαίτερα σημαντικός και στις επόμενες γενιές.

Ζωή Αστερίου Γ’1

19

Αισθητικός

Ορισμός: Ο επαγγελματίας αισθητικός περιποιείται το ανθρώπινο πρόσωπο και σώμα, με στόχο τη διατήρηση ή και τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης του δέρματος και γενικότερα της εξωτερικής εμφάνισης των ατόμων.

Περιγραφή: Ο αισθητικός ασχολείται με την περιποίηση, τη θεραπεία και τον καλλωπισμό του προσώπου ή του σώματος των πελατών του, με στόχο τη βελτίωση της εμφάνισής τους. Αναλυτικότερα, εξετάζει την κατάσταση των ιστών του δέρματος του προσώπου και του σώματος, επιλέγει την κατάλληλη για την περίπτωση αγωγή (καθαρισμός προσώπου, θεραπεία ακμής, απολέπιση, αναζωογόνηση και τόνωση των κυττάρων του δέρματος, λιποδιάλυση, σύσφιξη κ.λπ.) και προχωρεί στην εφαρμογή της.Επίσης, αναλαμβάνει την απομάκρυνση της ανεπιθύμητης τριχοφυΐας από περιοχές του προσώπου και του σώματος, αλλά και άλλες εργασίες, όπως μακιγιάζ, μανικιούρ, πεντικιούρ κ.λπ. Στο πλαίσιο της εργασίας του ο αισθητικός χρησιμοποιεί ειδικά εργαλεία και μηχανήματα, όπως μηχανήματα ατμού, σύσφιξης μυών, υπέρυθρων ακτινών, αποτρίχωσης κ.ά., καθώς και ειδικά προϊόντα, όπως ενυδατικές κρέμες, αιθέρια έλαια, οξέα φρούτων, μάσκες σύσφιξης και ομορφιάς, αμπούλες, βότανα κ.ά.

Προϋποθέσεις άσκησης: Για την άσκηση του επαγγέλματος απαιτείται η έκδοση αντίστοιχης άδειας.

Εκπαίδευση: Στο αντικείμενο της αισθητικής μπορεί κανείς να ειδικευτεί στο τμήμα Αισθητικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τ.Ε.Ι., στα αντίστοιχα τμήματα των δημόσιων και ιδιωτικών Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.) και στον Τομέα Αισθητικής-Κομμωτικής των ΤΕΕ.

Σπουδαιότητα: Ο αισθητικός θα πρέπει να διαθέτει δεξιοτεχνία, σταθερότητα στις κινήσεις των χεριών, καλή υγεία και σωματική αντοχή. Επίσης, θα πρέπει να διαθέτει υπευθυνότητα, υπομονή και ηρεμία, ενώ πολύ σημαντική είναι η κοινωνική δεξιότητα και η καλαισθησία.

20

Επιπλέον, ο αισθητικός θα πρέπει να φροντίζει να ενημερώνεται συνεχώς για τα νέα προϊόντα, καλλυντικά, μηχανήματα κ.ά. και γενικά να παρακολουθεί τις εξελίξεις στο χώρο του. καθώς οι πελάτες είναι συνήθως απαιτητικοί. Τέλος, επειδή ο ίδιος ο επαγγελματίας λειτουργεί και ως πρότυπο για τους πελάτες του, θα πρέπει να φροντίζει η εμφάνισή του να είναι ιδιαίτερα προσεγμένη.

Μέλλον: Καθώς το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων συνεχώς ανεβαίνει και το ενδιαφέρον για την προσωπική αισθητική αυξάνεται και αυτό, οι ευκαιρίες των αισθητικών για εργασία εμφανίζονται διευρυμένες. Οι αμοιβές των αισθητικών συνήθως αρχίζουν από το βασικό μισθό και φθάνουν έως πολύ υψηλά επίπεδα, ανάλογα με τη σχέση εργασίας με την οποία εργάζεται ο καθένας (μισθωτός, αμοιβή βάσει ποσοστών, ελεύθερος επαγγελματίας), με τα προσόντα και τη δραστηριότητά του.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Οι αισθητικοί μπορούν να εργαστούν, ως υπεύθυνοι ή υπάλληλοι σε ινστιτούτα αισθητικής, σε κέντρα αδυνατίσματος, σε φαρμακεία, σε κομμωτήρια, αλλά και στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση και σε οίκους μόδας, ως εμπορικοί επισκέπτες, ως αντιπρόσωποι, αλλά και ως σύμβουλοι χρήσης καλλυντικών σε βιομηχανίες, εταιρείες και καταστήματα πώλησης καλλυντικών, ως σύμβουλοι ή εκπαιδευτικοί σε αντίστοιχα εργαστήρια ή σχολές αισθητικής, καθώς και σε νοσοκομειακές μονάδες στις οποίες λειτουργούν τμήματα εκπαίδευσης στον τομέα της ειδικότητάς τους. Ακόμη, οι απόφοιτοι των Τ.Ε.Ι. μπορούν να εργαστούν ως ελεύθεροι επαγγελματίες σε δικό τους ινστιτούτο.

Επαγγελματικές συνθήκες: Ο αισθητικός εργάζεται συνήθως σε εσωτερικό χώρο, σε ευχάριστο, φωτεινό και υγιεινό περιβάλλον και συναλλάσσεται με πολλούς ανθρώπους. Μια από τις δυσκολίες του επαγγέλματος είναι το γεγονός ότι πρέπει να εργάζεται για πολλές ώρες όρθιος. Επειδή, εξάλλου, η επαφή με καλλυντικά και αρώματα είναι συνεχής, τα άτομα που υποφέρουν από αλλεργίες και έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία σε κάποιες ουσίες και οσμές δεν μπορούν να ασχοληθούν με το επάγγελμα. Επίσης, λόγω της φύσης του επαγγέλματος, τα άτομα με

21

σοβαρές μεταδοτικές δερματολογικές παθήσεις δεν μπορούν να ασχοληθούν με την αισθητική.

Γενικά σχόλια: Είναι ένα επάγγελμα ευχάριστο, που έχει να κάνει με την ομορφιά και την καλαισθησία και το οποίο δίνει τη δυνατότητα σε αυτόν που το ασκεί να έρθει σε επαφή με πολλούς ανθρώπους. Ο αισθητικός θα πρέπει να διαθέτει δεξιότητα επικοινωνίας και υπομονή, αφού καθημερινά συναλλάσσεται με πολλούς ανθρώπους, ο καθένας από τους οποίους χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση και αντιμετώπιση.

Η αισθητική φροντίδα του προσώπου και του σώματος καθώς και η διατήρηση τους σε καλή φυσική κατάσταση είναι το αντικείμενο της εργασίας του αισθητικού. Με τη χρήση καλλυντικών ουσιών και μηχανημάτων περιποιείται το δέρμα του προσώπου με στόχο την καταπολέμηση των ρυτίδων και την αποκατάσταση των φθορών που προκαλεί ο χρόνος. Χρησιμοποιώντας μηχανήματα αλλά και με τη βοήθεια των χεριών του (μασάζ) εφαρμόζει θεραπείες για την καταπολέμηση του πάχους και της κυτταρίτιδας. Εφαρμόζει επίσης και μεθόδους αποτρίχωσης.Φροντίζει το μακιγιάζ και την εμφάνιση των πελατών της και δίνει συμβουλές για την περιποίηση του προσώπου και του σώματος συστήνοντας τα κατάλληλα καλλυντικά. Μια καλή αισθητικός πρέπει να έχει γνώσεις κοσμετολογίας, ανατομίας και φυσιολογίας καινά ενημερώνεται για τα νέα προϊόντα και τις εξελίξεις στον τομέα της αισθητικής. Πρέπει η ίδια να είναι ευπαρουσίαστη, να έχει επιμελημένη εμφάνιση, να είναι κοινωνική, ευχάριστη, ευγενική κι εξυπηρετική. Οι χώροι στους οποίους εργάζεται είναι επιμελημένοι και ευχάριστοι. Οι συνθήκες όμως είναι δύσκολες, διότι η εργασία της απαιτεί ορθοστασία και χειρωνακτική εργασία (μασάζ). Στα ινστιτούτα αισθητικής εργάζονται με βάρδιες. Μπορεί να δουλεύουν και ως πωλήτριες σε κατάστημα καλλυντικών.

Κατερίνα Βορηά

22

Διακοσμητής

Ορισµός : Ο διακοσμητής ασχολείται µε τη λειτουργική και αισθητική διαμόρφωση δηµόσιων και ιδιωτικών εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, ώστε να καλύπτουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις ανάγκες και την αισθητική του σύγχρονου ανθρώπου.

Περιγραφή: Το αντικείμενο της εργασίας του περιλαμβάνει το σχεδιασµό και την επίβλεψη της διαμόρφωσης και διακόσμησης εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, ιδιωτικών κατοικιών, γραφείων, επιχειρήσεων, χώρων έκθεσης εμπορευμάτων, κέντρων ψυχαγωγίας κ.ά. Ο διακοσμητής µπορεί να επωφεληθεί από τις δυνατότητες που του προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, για να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσµα στη δουλειά του. Ο διακοσμητής επισκέπτεται το χώρο που έχει αναλάβει να διαμορφώσει και παράλληλα συζητά µε τον πελάτη του για τις προτιµήσεις και τις ανάγκες του, καθώς επίσης και για τις ιδιαιτερότητες του χώρου και για τα οικονοµικά πλαίσια µέσα στα οποία θέλει να κινηθεί. Κατόπιν, µελετά το σχέδιο της διαρρύθμισης του χώρου και υποβάλλει ολοκληρωμένη πρόταση µε συνολικό αρχικό προϋπολογισµό του κόστους των εργασιών. Στη συνέχεια, εφόσον συμφωνήσουν µε τον πελάτη, ασχολείται µε την επιλογή των υλικών και προχωρά στην εφαρμογή της πρότασης. Συγκεκριμένα, παρακολουθεί και επιβλέπει την εφαρμογή των σχεδίων του και ελέγχει τα συνεργεία ως προς το χρονικό προγραμματισμό, την πιστότητα και την ποιότητα των εργασιών. Αν του ζητηθεί, προβαίνει σε τροποποιήσεις του αρχικού σχεδίου. Επίσης, δίνει οδηγίες για τη συντήρηση και προστασία της κατασκευής. Ο διακοσμητής χρησιμοποιεί σχεδιαστικά όργανα και Η/Υ, ενώ φροντίζει πάντα για τον κατάλληλο φωτισµό του χώρου όπου εργάζεται.

Προϋποθέσεις άσκησης: Ο διακοσμητής, για να εργαστεί, είναι υποχρεωμένος να εγγραφεί στο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών. Όµως, δεν απαιτείται έκδοση ειδικής άδειας άσκησης επαγγέλματος.

Χαρακτηριστικά:

Νοµοθετική κατοχύρωση:

23

Εκπαίδευση: Ο διακοσμητής µπορεί να σπουδάσει στα Τµήµατα Διακοσμητικής των Τ.Ε.Ι., σε αντίστοιχα τµήµατα δηµόσιων ή ιδιωτικών Ι.Ε.Κ. ή να παρακολουθήσει προγράµµατα κατάρτισης που οργανώνονται από διάφορους ιδιωτικούς φορείς. Επίσης, οι πτυχιούχοι του Τµήµατος Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου µπορούν να εξειδικευτούν και να δραστηριοποιηθούν στον τοµέα της διακόσμησης εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.

Σπουδαιότητα: Ο διακοσμητής χρειάζεται να διαθέτει παρατηρητικότητα, δημιουργικότητα, φαντασία, υψηλό αισθητικό κριτήριο και γενικότερα αγάπη για τις καλές τέχνες. Πολύ σηµαντικό, εξάλλου, είναι να διαθέτει ψυχική και σωµατική αντοχή και ευελιξία προσαρμογής σε διαφορετικές απαιτήσεις και ανάγκες. Πρέπει επίσης, να διαθέτει ικανότητα αντίληψης του χώρου και των µορφών, ικανότητα σχεδιαστικής έκφρασης, καθώς και ικανότητα επικοινωνίας και καλής συνεργασίας µε τους πελάτες, τα συνεργεία και τους προμηθευτές, αλλά και οργανωτικές και συντονιστικές ικανότητες.

Μέλλον: Το επάγγελµα του διακοσμητή αναγνωρίζεται και βρίσκει εφαρμογή σε πολλούς τοµείς της σύγχρονης κοινωνίας ολοένα και περισσότερο. Οι αποδοχές του διακοσμητή µπορούν να θεωρηθούν αρκετά ικανοποιητικές, αλλά είναι πιθανό να παρουσιάσουν μεγάλη εποχική διακύμανση.

Περιβάλλον ενασχόλησης: Ο διακοσμητής µπορεί να εργαστεί ως μισθωτός µε σχέση εξαρτημένης εργασίας σε υπηρεσίες προβολών και εκθέσεων του Υπουργείου Πολιτισμού και άλλων δηµόσιων οργανώσεων και επιχειρήσεων (ΕΟΤ, ΕΟΜΜΕΧ), σε εκδοτικούς οίκους, σε διαφηµιστικές εταιρίες, τεχνικά γραφεία, καταστήματα και βιομηχανίες. Επίσης, µπορεί να εργαστεί και ως ελεύθερος επαγγελματίας

Επαγγελµατικές συνθήκες: Ο διακοσμητής κατά τη διάρκεια της εκπόνησης της µελέτης για κάποιο χώρο εργάζεται σε συνθήκες γραφείου. Βέβαια, για την επίβλεψη της εφαρμογής των σχεδίων του χρειάζεται να μετακινείται και να περνά αρκετές ώρες στους χώρους που έχει αναλάβει να διακοσμήσει. Συχνά εργάζεται κάτω από πίεση, ένταση και άγχος, προκειμένου να καταφέρει να προμηθευτεί έγκαιρα τα υλικά

24

για κάθε εργασία, να οργανώσει τις εργασίες και να συντονίσει τα συνεργεία. Για την ολοκλήρωση του έργου συνεργάζεται κυρίως µε τους τεχνίτες διαφόρων κατασκευών και, αν χρειαστεί, µε τον αρχιτέκτονα ή τον πολιτικό μηχανικό.

Επαγγελτικές οργανώσεις:

Γενικά σχόλια: Ο διακοσμητής χρειάζεται να έχει πολύ καλή γνώση της αγοράς των υλικών κατασκευής και διακόσμησης και να ενημερώνεται συνεχώς (εκθέσεις, περιοδικά κ.λπ.) για τις τάσεις και τις εξελίξεις στο χώρο. Ο διακοσµητής είναι απαραίτητο να διαθέτει υψηλό αισθητικό κριτήριο, δημιουργικότητα, φαντασία, ικανότητα αντίληψης του χώρου, να είναι συνεπής και υπεύθυνος.

Μαρία Κονταράτου Γ’1

25

Προγραμματιστής Ηλεκτρονικών Υπολογιστών

Περιγραφή επαγγέλματος:

Ο προγραμματιστής αναπτύσσει προγράμματα για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Αυτά περιλαμβάνουν: ανάλυση των συγκεκριμένων θεμάτων για τα οποία πρέπει να αναπτυχθεί το πρόγραμμα, συζητήσεις με τους τελικούς χρήστες για τα χαρακτηριστικά του προγράμματος, επίλυση προβλημάτων, πιθανώς και αλλαγές στα αρχικά σχέδια, περιγραφή στοιχείων με τα οποία θα δουλεύει το πρόγραμμα και ο αλγόριθμος τους (περιγραφή της επεξεργασίας βήμα προς βήμα), δημιουργία των προγραμμάτων σε συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού, δοκιμή της λειτουργίας του προγράμματος χρησιμοποιώντας συγκεκριμένη εφαρμογή, χρήση δοκιμαστικών προγραμμάτων για την εύρεση και αφαίρεση των λαθών στο καινούργιο πρόγραμμα, εκπαίδευση των τελικών χρηστών του προγράμματος, διορθώσεις του ήδη λειτουργικού προγράμματος σύμφωνα με παρατηρήσεις του χρήστη, ενημέρωση και αναβάθμιση των προγραμμάτων, παρουσίαση καινούργιων προγραμμάτων σε πιθανούς πελάτες. Επομένως, ο προγραμματιστής κατέχει κομβική θέση μέσα στην επιχείρηση, καθώς παρακολουθεί, αναπτύσσει, βελτιώνει και ρυθμίζει κάθε εφαρμογή στην οποία εμπλέκονται υπολογιστές.

Ιδιαίτερα προσωπικά χαρακτηριστικά και Ικανότητες:

Ο προγραμματιστής πρέπει να διαθέτει ευστροφία, ικανότητα λογικών υπολογισμών, υπομονή και ακρίβεια. Η μεγάλη συγκέντρωση και προσοχή στη λεπτομέρεια είναι ουσιώδεις. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να διαθέτει δημιουργική φαντασία, να έχει ευχέρεια στη χρήση αριθμών και φυσικά, μεγάλη δεξιότητα στο χειρισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών. Απαραίτητα προσόντα για το επάγγελμα, θεωρούνται  η αναλυτική ικανότητα σκέψης, καθώς και η ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης.Ο προγραμματιστής έρχεται συχνά σε επαφή με πελάτες ή χρήστες υπολογιστών και επομένως πρέπει να μπορεί να επικοινωνεί μαζί τους αποτελεσματικά και να είναι συνεργάσιμος. Επίσης, χρειάζεται να έχει διδακτική ικανότητα για να εξηγεί τα θέματα της πληροφορικής στους μη ειδικούς με αναλυτικό και κατανοητό τρόπο. Τέλος, ο προγραμματιστής,

26

διαρκώς πρέπει να ενημερώνεται και να εκπαιδεύεται πάνω στις νέες γλώσσες προγραμματισμού και στη τεχνολογία των Η/Υ που συνεχώς εξελίσσεται.Για να ασκήσει άτομο με προβλήματα όρασης το επάγγελμα του Προγραμματιστή θα πρέπει να διαθέτει πολύ καλή γνώση κα χρήση Η/Υ, ειδικών λογισμικών για τυφλούς, και  να γνωρίζει Αγγλικά και Braille.

Σπουδές:Ο προγραμματιστής Η/Υ μπορεί να έχει σπουδάσει στα τμήματα πληροφορικής των Τ.Ε.Ι. στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, τμήματα Πληροφορικής λειτουργούν και στα ΑΕΙ. Συγκεκριμένα υπάρχουν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Η φοίτηση διαρκεί 8 εξάμηνα. Επίσης  μπορεί να έχει αποκτήσει σχετικές γνώσεις βοηθού προγραμματιστή σε δημόσια και ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. 

Περιβάλλον Ενασχόλησης:Για την ειδικότητα του προγραμματιστή, δεν απαιτείται άδεια άσκησης επαγγέλματος. Οι προγραμματιστές μπορούν να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς εργασίας σε θέματα Η/Υ και να εργαστούν:-στην Εκπαίδευση ( δημόσια ή ιδιωτική), ως Καθηγητές.-στο Δημόσιο Τομέα, σε δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, στη Στατιστική Υπηρεσία κ.λπ.-στον ιδιωτικό Τομέα, σε οικονομικές μονάδες και επιχειρήσεις-ως Οικονομικοί Ερευνητές, Προγραμματιστές, Αναλυτές.

Επαγγελματικές συνθήκες:Ο προγραμματιστής Η/Υ εργάζεται σε συνθήκες γραφείου  χρησιμοποιώντας τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Ο χώρος εργασίας είναι συνήθως άνετος, ωστόσο η πολύωρη άσκηση του προγραμματιστή μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, μπορεί να επιφέρει σωματική και πνευματική κούραση. Βασικό αρνητικό χαρακτηριστικό του επαγγέλματος είναι η πολύωρη καθιστική στάση. Σε περιπτώσεις φόρτου εργασίας, ή δημιουργίας πολύπλοκων προγραμμάτων, μπορεί εργάζεται

27

ατελείωτες ώρες, προκειμένου να ετοιμάσει και να δοκιμάσει τα προγράμματα που δημιουργεί.

Μέλλον:

Το επάγγελμα του προγραμματιστή έχει θετικές προοπτικές στην αγορά εργασίας, καθώς οι εφαρμογές των υπολογιστών αφορούν όλο και περισσότερους τομείς της ζωής μας. Ταυτόχρονα, αυξάνεται με γρήγορους ρυθμούς η προσφορά προγραμματιστών Η/Υ στην αγορά εργασίας, καλύπτοντας τις ανάγκες στις μεγάλες πόλεις αλλά αφήνοντας πολλά κενά στην περιφέρεια.Οι αμοιβές του επαγγελματία, είναι ικανοποιητικές. Όσον αφορά τις προοπτικές εξέλιξης, ο προγραμματιστής μπορεί να φτάσει να κατέχει διαχειριστικό ρόλο ομάδας προγραμματιστών.

Λουκάς Κωνσταντινίδης Γ’1

28

Γυμναστής/Γυμνάστρια

. Περιγραφή του επαγγέλματος

Το αντικείμενο της εργασίας του είναι η φυσική αγωγή των μαθητών, των νέων και γενικά όλων των ανθρώπων. Μπορεί να διοργανώνει αθλητικές εκδηλώσεις και να οργανώνει σχολικές ομάδες διαφόρων αθλημάτων. Μπορεί επίσης να διατηρεί δικό του γυμναστήριο. Το επάγγελμά του απευθύνεται σε ανθρώπους από πέντε χρονών και πάνω μέχρι πάρα πολύ μεγάλη ηλικία.

Υπάρχει δυνατότητα ειδίκευσης και στο συγκεκριμένο γυμναστήριο γίνονται KARATE, KICK BOXING, AEROBIK - STEP, PILATE, POWER YOGA και όργανα.

Η ευθύνη που έχει κανείς σε αυτή τη δουλειά είναι να μην τραυματίσει τους ασκούμενους, όπως γίνεται με τους εμπειρικούς προπονητές π.χ. στο άθλημα του καράτε, του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου. Είναι μια δουλειά που σε κρατά συνεχώς σε εγρήγορση.

2. Συνθήκες εργασίας

Το ωράριο της εργασίας είναι από τις 10.00 μέχρι τις 13.00 και από τις 15.00 μέχρι 22.00.

Οι συνθήκες εργασίας μπορεί να είναι και πολύ καλές αλλά και δύσκολες. Εξαρτάται από το χώρο που δουλεύει κανείς. Πολλές φορές απαιτούνται και μετακινήσεις λόγω αγωνιστικής δράσης.

Ο χώρος εργασίας του συγκεκριμένου επαγγελματία είναι φωτεινός, με καθαρό αέρα, ένα υγειές περιβάλλον.

Τα προβλήματα που συναντά ο συγκεκριμένος επαγγελματίας είναι η κακή διαφήμιση από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και η παραπληροφόρηση.

Πολλές φορές συνεργάζεται και με άλλους επαγγελματίες από την Αθήνα.

29

Β. Προϋποθέσεις για την άσκηση του επαγγέλματος

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ικανότητες - ενδιαφέροντα

Χρειάζεται κανείς να αγαπά αυτή τη δουλειά. Πρέπει να έχει καλή σωματική διάπλαση και υγεία. Να έχει επικοινωνιακές δεξιότητες και την ικανότητα να οργανώνει και να διοικεί άτομα.

Εκπαιδευτικά και άλλα τυπικά προσόντα.

Φοίτηση στα Τμήματα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού των Πανεπιστημίων Αθηνών, Αριστοτέλειου Θεσσαλονίκης και παράρτημα Σερρών, Θεσσαλίας , Θράκης. Μπορούν να γίνουν και μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Γ. Τι προσφέρει το επάγγελμα στον εργαζόμενο

Υλικές ή άλλες αμοιβές

Δεν υπάρχει μηνιαίος μισθός, αν εργάζεται κανείς στον ιδιωτικό τομέα.

Αν είναι γυμναστής σε σχολείο, αμείβεται με το μισθό του δημοσίου υπαλλήλου.

Προοπτικές εργασίας

Δεν υπάρχουν πολύ καλές προοπτικές για τους γυμναστές. Πολλοί από αυτούς είναι άνεργοι εκτός και αν με Μεταπτυχιακή Εκπαίδευση αποκτήσουν ειδικότητες.

Οι γνώσεις του Γυμναστή μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην προπονητική. Είναι ένα επάγγελμα που μπορεί να το ασκήσει κανείς σε όποια πόλη αποφασίσει να ζήσει.

Βρίσκεται σε συνεχή επαφή με κόσμο και αυτό είναι ένα θετικό της δουλειάς

Γρηγόρης Καραγκιοζίδης Γ’1

30

Ειδικός Υπολογιστών/ Πληροφορικής

Ορισμός

Αντικείμενο του απόφοιτου της Επιστήμης Υπολογιστών είναι η συγκέντρωση, ταξινόμηση, επεξεργασία και μετάδοση των πληροφοριών μέσω των συστημάτων επικοινωνίας, δικτύων τηλεπληροφορικής και ανάλυσης-σύνθεσης, καθώς και εφαρμογής συστημάτων υλικού και λογισμικού

Περιγραφή Επαγγέλματος

Οι απόφοιτοι των τμημάτων Πληροφορικής μπορούν να ασχοληθούν με την επιστήμη και την τεχνολογία των υπολογιστών, της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών. Συγκεκριμένα ασχολούνται με την κατασκευή συστημάτων, υλικού και λογισμικού για την εξυπηρέτηση ανθρώπινων αναγκών. Επίσης εμπλέκονται στην συγκέντρωση, ταξινόμηση, επεξεργασία και μετάδοση πληροφοριών μέσω των συστημάτων επικοινωνίας και των δικτύων τηλεπληροφορικής. Έτσι, καλύπτουν εξίσου τα αντικείμενα του υλικού, του λογισμικού, των εφαρμογών και της θεωρίας της πληροφορικής.

Ιδιαίτερες ικανότητες

Ως επαγγελματίες στον χώρο της Πληροφορικής θα πρέπει να ενημερώνονται και να επικαιροποιούν διαρκώς τις γνώσεις που έλαβαν κατά την διάρκεια των σπουδών τους καθώς θα έχουν ξεπεραστεί πιθανότατα στο άμεσο μέλλον. Το αντικείμενο των επαγγελματικών τους υποχρεώσεων και δραστηριοτήτων απαιτεί να έχουν πλήρη γνώση των αρχών της πληροφορικής, ευρύτητα γνώσεων, ερευνητική και δημιουργική σκέψη. Επίσης θα πρέπει να διαθέτουν εφευρετικότητα και φαντασία, να είναι οργανωτικοί και μεθοδικοί.

ΣπουδέςΟι σπουδές στην επιστήμη Υπολογιστών παρέχονται από τα εξής τμήματα ΑΕ.Ι.:

31

Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών, Πανεπιστήμιο Κρήτης (Ηράκλειο), Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υπολογιστών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Τρίπολη), Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη), Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων, Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Σάμος), Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Πληροφορικής, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Πληροφορικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Πληροφορικής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Τμήμα Πληροφορικής, Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Τμήμα Πληροφορικής, Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Κέρκυρα).

Επαγγελματικές Δυνατότητες Αποφοίτων Τμημάτων ΠληροφορικήςΟι πτυχιούχοι αυτών των τμημάτων έχουν καλή επαγγελματική αποκατάσταση καθώς πλέον η ανάπτυξη των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών έχει διεισδύσει στην ζωή μας, αυξάνοντας έτσι και την ζήτηση εξειδικευμένου προσωπικού στις τεχνολογίες αυτές. Οι απόφοιτοι αυτών των τμημάτων μπορούν να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα στην Ελλάδα και σε εξαιρετικά Πανεπιστήμια του εξωτερικού, να στελεχώσουν γνωστές ελληνικές εταιρείες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, να εργαστούν στη διοίκηση- μηχανογραφικά κέντρα, στη βιομηχανία, σε εταιρείες προμήθειας ηλεκτρονικών υπολογιστών και ως καθηγητές στην εκπαίδευση. Πιο αναλυτικά οι απόφοιτοι των τμημάτων Πληροφορικής μπορούν να απασχοληθούν στις παρακάτω κατευθύνσεις:

Αναλυτής εφαρμογών: Οι αναλυτές εφαρμογών σχεδιάζουν την λογική δομή των προγραμμάτων για τη λύση προβλημάτων με τη χρήση υπολογιστών. Ειδικότερα, ο αναλυτής εφαρμογών, συνεργάζεται με τον αναλυτή συστημάτων ώστε να κατανοήσει τον ρόλο και τη λειτουργικότητα του προτεινόμενου προγράμματος. Στη συνέχεια σχεδιάζει σε χαρτί τις εφαρμογές, και τελικά συνεργάζεται με τον προγραμματιστή ούτως ώστε να τον διευκολύνει στην ανάπτυξη και την κωδικοποίηση του προγράμματος. Επίσης ο αναλυτής εφαρμογών, όταν εργάζεται σε εταιρία στο τμήμα μηχανογράφησης, μπορεί να ελέγχει και να διαχειρίζεται τις εφαρμογές της εταιρίας ή του γραφείου για το οποίο

32

είναι υπεύθυνος, να διορθώνει τυχόν προβλήματα στη λειτουργία τους ή να κάνει διάφορες βελτιώσεις σε αυτές. Ο αναλυτής εφαρμογών, εκμεταλλεύεται κατά την εργασία του τα σύγχρονα μέσα που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες.Ειδικός πληροφοριακών συστημάτων με πολυμέσα: Ο επαγγελματίας αυτός δημιουργεί με τη βοήθεια εξειδικευμένου λογισμικού παρουσιάσεις όλων των ειδών που μπορεί να περιλαμβάνουν φωτογραφίες, εικαστικές δημιουργίες, διαγράμματα και πίνακες, κείμενα, λόγο και μουσική. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του μπορεί να απευθύνεται σε ειδικό κοινό ή σε μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού. Πολλές φορές το έργο του περιλαμβάνει και προγραμματισμό, ώστε να επιτρέπει την αλληλεπίδραση με το χρήστη. Εφαρμόζει τις τεχνικές σχεδίασης και τελικής δοκιμής προγράμματος και είναι ικανός να τεκμηριώνει το παραγόμενο πρόγραμμα. Ακόμα, αναπτύσσει και συντάσσει προδιαγραφές προγραμμάτων, ακολουθώντας καθιερωμένες μεθόδους και πρότυπα. Ο επαγγελματίας αξιοποιεί τις δυνατότητες των εργαλείων των πολυμέσων για τη δημιουργία προγραμμάτων, ώστε να γίνονται περισσότερο φιλικά προς το χρήστη. Μπορεί επίσης να αναπτύσσει ολοκληρωμένες εφαρμογές σε διάφορα περιβάλλοντα και λειτουργικά συστήματα, ακολουθώντας συγκεκριμένες προδιαγραφές.Προγραμματιστής συστημάτων και εφαρμογών: Ο προγραμματιστής συστημάτων και εφαρμογών λαμβάνει πληροφορίες για ένα πρόβλημα, το αναλύει, σχηματίζει το λογικό διάγραμμα και κατασκευάζει το ανάλογο πρόγραμμα Η/Υ, το οποίο μπορεί να είναι ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι, ένα λογιστικό σύστημα, ή ένας κειμενογράφος. Προσαρμόζει τις δυνατότητες των ηλεκτρονικών υπολογιστών στις ανάγκες του χρήστη, ασχολείται με τη μελέτη και εφαρμογή νέων συστημάτων, ή με τη βελτίωση και προώθηση γνωστών εφαρμογών και ελέγχει τα προγράμματα για να βεβαιωθεί ότι τα αποτελέσματα ταιριάζουν με την πραγματικότητα και να διορθώσει τα πιθανά λάθη. Όταν το πρόγραμμα τελειοποιηθεί, ο προγραμματιστής ηλεκτρονικού υπολογιστή, συντάσσει ένα "φάκελο προγράμματος" που περιλαμβάνει όλα τα αναλυτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του προγράμματος και γραπτές οδηγίες για το χειριστή του Η/Υ. Επίσης, όταν ορισμένα από τα δεδομένα του προβλήματος αλλάξουν, ο προγραμματιστής πρέπει να αναπροσαρμόσει το πρόγραμμα και να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές. Η δουλειά του

33

προγραμματιστή Η/Υ εξαρτάται άμεσα από τον αναλυτή, που έχει μελετήσει το πρόβλημα και έχει προσδιορίσει τη μέθοδο με την οποία θα λυθεί. Έτσι συνεργάζεται μαζί του για να καταρτίσει το πρόγραμμα.Σχεδιαστής πολυμέσων: Ο σχεδιαστής πολυμέσων σχεδιάζει εφαρμογές πολυμέσων για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οπτικούς δίσκους (cd-roms) και ιστοσελίδες. Συνήθως πρόκειται για παραγωγές με ενημερωτικό, ψυχαγωγικό ή εκπαιδευτικό περιεχόμενο, που παρουσιάζονται με ηλεκτρονικό τρόπο στους χρήστες, με την τεχνική κινούμενης εικόνας και ήχου. Οι δραστηριότητες του επαγγελματία αυτού είναι: καθορισμός σεναρίου και στόχων του οπτικού δίσκου, της ιστοσελίδας ή γενικά της εφαρμογής πολυμέσων, σχεδιασμός και προγραμματισμός του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο θα παρουσιαστεί το υλικό, σχεδιασμός των γραφικών της εφαρμογής, ψηφιοποίηση του υλικού και προσθήκη στην εφαρμογή, καθώς και τελική επεξεργασία του έργου και διόρθωση τυχόν σφαλμάτων. Τα όργανα που χρησιμοποιεί στην εργασία του ο σχεδιαστής πολυμέσων, είναι ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο εκτυπωτής, το σκάνερ, τα απαιτούμενα λογισμικά, κλπ.Οι πτυχιούχοι των τμημάτων Επιστήμης Υπολογιστών, μπορούν να καλύψουν θέσεις εργασίας σε τομείς ανάλογα με τις σπουδές και την εξειδίκευσή τους. Μπορούν να απασχοληθούν στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα:Σε τράπεζες, υπουργεία, δήμους περιφερειακές διευθύνσεις, οργανισμούς κοινής ωφέλειας (ΟΤΕ, ΔΕΗ) και σε άλλες εταιρείες του ιδιωτικού και δημόσιου φορέα όπου υπάρχει τμήμα μηχανογράφησης ή ειδικότητα προγραμματιστήΣε εταιρείες παραγωγής λογισμικού, πληροφορικής, ηλεκτρονικού εμπορίου και διαχείρισης πολυμέσων (Multimedia Management)Ως καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να εργαστούν οι απόφοιτοι πανεπιστημιακών σχολών, ενώ για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση πρέπει να περάσουν την διαδικασία εξετάσεων του ΑΣΕΠ. Στην τεχνική εκπαίδευση εργάζονται και πτυχιούχοι τεχνικών ειδικοτήτων Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. ή και άλλων τεχνικών σχολών μετά από φοίτηση σε παιδαγωγική σχολή ή στη ΣΕΛΕΤΕ.Σαν ελεύθεροι επαγγελματίες

Συνθήκες εργασίας

34

Οι συχνές μετακινήσεις για την τεχνική υποστήριξη επιχειρήσεων, βιομηχανιών, καταστημάτων, κ.λπ. και η παρακολούθηση σεμιναρίων, διαλέξεων και εργαστηρίων διαμορφώνουν τόσο τις συνθήκες εργασίας τους, όσο και το ωράριο τους το οποίο μερικές φορές υπερβαίνουν λόγω φόρτου εργασίας. Οι αποδοχές τους μπορούν να θεωρηθούν ανταγωνιστικές και οι γνώσεις και το υπόβαθρο που έχουν αποκτήσει με τις σπουδές τους, κρίνονται επαρκείς για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις.

Γιώργος Κυριακόπουλος Γ’1

35

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ

Ο αρχιτέκτονας μηχανικός ασχολείται με τη μελέτη της αρχιτεκτονικής της κατοικίας, της πολεοδομίας και της χωροταξίας, με σκοπό την καλύτερη οργάνωση και διαμόρφωση του χώρου μέσα στον οποίο ο άνθρωπος ζει, εργάζεται και κινείται .Ο αρχιτέκτονας μηχανικός φροντίζει για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του χώρου με πρακτικές, χρήσιμες και αισθητικά ικανοποιητικές λύσεις. Συγκεκριμένα, μελετά και σχεδιάζει την διαμόρφωση του εξωτερικού και του εσωτερικού των κτιρίων σύμφωνα με τις προδιαγραφές, τους κανονισμούς και τη σχετική νομοθεσία. Συνεργάζεται με τον πολιτικό μηχανικό, τον τοπογράφο μηχανικό, τον μηχανολόγο μηχανικό και όλοι μαζί έχουν την ευθύνη για την κατασκευή μιας οικοδομής, επιβλέποντας την πορεία των οικοδομικών εργασιών από την αρχή ως την ολοκλήρωσή τους .Οι αρχιτεκτονικές μελέτες εκτός από την κατοικία, επεκτείνονται και σε άλλες κατασκευές, όπως νοσοκομεία, σχολικά κτίρια, μουσεία, εκκλησιαστικά κτίρια, τουριστικές, βιομηχανικές, ψυχαγωγικές και αθλητικές εγκαταστάσεις, στην αναπαλαίωση παραδοσιακών κτιρίων και οικισμών. Ανάλογα με την ειδίκευσή του, ο αρχιτέκτονας μπορεί επίσης να ασχολείται με διάφορα έργα, όπως τον σχεδιασμό και τη διαμόρφωση εξωτερικών δημόσιων χώρων (πάρκα, πλατείες, πεζόδρομοι, παιδότοποι και άλλοι κοινόχρηστοι χώροι), τη διαμόρφωση και διακόσμηση εσωτερικών χώρων των κατοικιών, καταστημάτων, επαγγελματικών χώρων, κλπ., τη συντήρηση και αναπαλαίωση διατηρητέων κτιρίων, τον πολεοδομικό σχεδιασμό και τις πολεοδομικές μελέτες. Ρυθμίζει και κατανέμει τις διάφορες εργασίες, που αφορούν την κατασκευή της κατοικίας, των βιομηχανικών εγκαταστάσεων, των χώρων αναψυχής, των πολιτιστικών κέντρων στο χώρο των οικισμών και των πόλεων. Συνεργάζεται με άλλους επιστήμονες για το χωροταξικό σχεδιασμό και την κατανομή στον ευρύτερο περιφερειακό ή εθνικό χώρο των δραστηριοτήτων, που καθορίζονται από τα αναπτυξιακά προγράμματα: οικονομικά, οικιστικά, πολιτιστικά.. Για την έναρξη των επαγγελματικών του δραστηριοτήτων ο πτυχιούχος αρχιτέκτονας χρειάζεται άδεια άσκησης επαγγέλματος, Για να γίνει κάποιος αρχιτέκτονας μηχανικός σπουδάζει στα Τμήματα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών των Πολυτεχνικών Σχολών .που αποκτά ύστερα από εξετάσεις στο Τεχνικό Επιμελητήριο

36

Ελλάδας. Το επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχανικού ταιριάζει σε ανθρώπους που έχουν κλίση στο σχέδιο, δημιουργική φαντασία, καλή αντίληψη του χώρου, των όγκων και των σχημάτων και αισθητική άποψη. Γενικά, στη δουλειά αυτή χρειάζονται γνώσεις γύρω από την τέχνη, ώστε να δίνονται λύσεις με καλλιτεχνική ευαισθησία. Στα προσόντα του αρχιτέκτονα μηχανικού συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων η ικανότητα επικοινωνίας, η οργανωτική και συντονιστική ικανότητα, η μεθοδικότητα και η υπευθυνότητα. Ο αρχιτέκτονας μηχανικός, βρίσκεται σε συνεχή και καθημερινή επικοινωνία με τον πελάτη αλλά και τους υπόλοιπους επαγγελματίες της οικοδομής. Η προσαρμοστικότητα και το πνεύμα συνεργασίας είναι πολύ σημαντικά στοιχεία για την πρόοδο και αποπεράτωση των εργασιών κάθε οικοδομικού έργου. Γι” αυτό, ο αρχιτέκτονας χρειάζεται να έχει ιδιαίτερα αναπτυγμένη την ικανότητα συνδιαλλαγής (διαπραγμάτευσης) με τον πελάτη, τους συνεργάτες του, τα συνεργεία και όλους όσους συμμετέχουν στον σχεδιασμό και την κατασκευή μιας οικοδομής. Ο αρχιτέκτονας μηχανικός μπορεί να εργασθεί ως ελεύθερος επαγγελματίας σε δικό του τεχνικό γραφείο, σε τεχνικές και κατασκευαστικές εταιρίες, στα Υπουργεία Δημόσιων Έργων, Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, Εσωτερικών, Εθνικής Οικονομίας, Συγκοινωνιών, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Γεωργίας και σε διάφορους Οργανισμούς (ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΟΤ, ΟΣΚ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΠΟΣ, ΔΕΗ, ΑΟΕΚ), σε Τράπεζες, σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως καθηγητής μετά από παιδαγωγικές σπουδές. Ο αρχιτέκτονας μηχανικός για την εκπόνηση της μελέτης και τον σχεδιασμό ενός έργου, εργάζεται στο γραφείο του. Συχνά χρειάζεται να παρευρίσκεται στο χώρο κατασκευής του έργου (οικοδομή, εργοτάξιο, εσωτερικό κτιρίων) για αρκετές ώρες, προκειμένου να επιβλέπει και να ελέγχει την πορεία των εργασιών για τις οποίες είναι υπεύθυνος .Η ευθύνη για την ποιότητα, την ασφάλεια και την οικονομική διαχείριση των έργων, καθώς και οι εναλλαγές δραστηριοτήτων, δημιουργούν ένταση και συχνά ακανόνιστο ρυθμό ζωής. Θα πρέπει να τονιστεί ότι πολλές φορές οι διαδικασίες ελέγχου και έγκρισης των μελετών του, είναι χρονοβόρες και περίπλοκες και αυτό επιβαρύνει το έργο του. Οι επαγγελματίες αρχιτέκτονες εκπροσωπούνται από το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών. Η δημιουργική φαντασία, η ικανότητα σύλληψης ιδεών, η πρωτοτυπία και η

37

αισθητική αντίληψη του χώρου, είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον αρχιτέκτονα μηχανικό .Η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει συμβάλλει σημαντικά στην πρόοδο του επαγγέλματος. Ο Η/Υ και τα σχεδιαστικά αρχιτεκτονικά προγράμματα που διατίθενται στην αγορά, έχουν γίνει χρήσιμα και απαραίτητα εργαλεία του αρχιτέκτονα μηχανικού και τον διευκολύνουν στο έργο του. Ο αρχιτέκτονας μηχανικός μπορεί να επιλέξει να δραστηριοποιηθεί σε μια από τις πολλές εξειδικεύσεις που του προσφέρονται, ανάλογα με τον τομέα ενδιαφέροντός του.

 Ανάστασης Αγγελόπουλος γ΄1

38

Φυσικός

Ο Φυσικός είναι ένα επάγγελμα που ασχολείται με την ανάλυση των φυσικών φαινομένων με χρήση μαθηματικών μοντέλων και έχει ακόμα και εφαρμογές στην πληροφορική. Για να γίνει κάποιος φυσικός πρέπει να σπουδάσει 4 χρόνια θετικές επιστήμες στο τμήμα Φυσικής. Ένας φυσικός μπορεί να ασχοληθεί στον τομέα της εκπαίδευσης, δηλαδή σε σχολεία, να ερευνήσει εναλλακτικές μορφές ενέργειας, πυρηνική ιατρική, εφαρμογές λέιζερ, πληροφορική, αστροφυσική, σεισμολογία, ακόμα και μετεωρολογία, όλα αυτά σε εργαστήρια, νοσοκομεία, αστεροσκοπεία, εταιρίες πληροφορικής και μετεωρολογικούς σταθμούς αντίστοιχα. Ο φυσικός πρέπει να έχει άριστη γνώση Μαθηματικών και στατιστικής καθώς και Γεωμετρίας. Επίσης πρέπει να έχει τεχνικές γνώσεις για να εργαστεί σε εργαστήριο. Πολύ βασικό για έναν φυσικό είναι να μπορεί να συνδυάζει θεωρία με πράξεις και να μπορεί να υπολογίζει τυχόν αποκλίσεις που μπορεί να συμβούν κατά την διάρκεια των πειραμάτων, αλλά το πιο βασικό είναι η ευστροφία. Κάποια παραπλήσια επαγγέλματα είναι αυτά του μαθηματικού, του πληροφορικού, του χημικού και του γεωλόγου. Πρακτική εμπειρία μπορεί να κάνει κάποιος σε εργαστήρια και σε σχολεία, ανάλογα με τον επαγγελματικό τομέα που θα ακολουθήσει.

Παναγιώτης Καραθανάσης Γ΄1

39

ΝΟΜΙΚΟΣΠεριγραφή επαγγέλματος:

Ο δικηγόρος είναι το πρόσωπο που αναλαμβάνει την εκπροσώπηση και υπεράσπιση των διαδίκων, δηλαδή των προσώπων που καταφεύγουν στη δικαιοσύνη για την επίλυση διαφορών ή την απονομή δικαιοσύνης σε αξιόποινες πράξεις που έχουν υποστεί ή διαπράξει. Ειδικότερα, ο δικηγόρος μελετά και διεκπεραιώνει τις υποθέσεις που έχει αναλάβει. Έτσι, συλλέγει όλες τις πληροφορίες που αφορούν την υπόθεση για να σχηματίσει τη δικογραφία , διατυπώνει επιχειρήματα για την υπεράσπιση του πελάτη του, παίρνει καταθέσεις από τον πελάτη του και τους μάρτυρες για να εξακριβώσει τα ακριβή γεγονότα της υπόθεσης, Κατά τη διάρκεια της δίκης εκθέτει τα γεγονότα με στρατηγική και επιχειρηματολογία.Επίσης, συντάσσει νομικά έγγραφα όπως διαθήκες, μισθώσεις, υποθήκες και άλλα. Επικυρώνει τις διαθήκες και αντιπροσωπεύει ή συμβουλεύει τους εκτελεστές της. Εξηγεί τους νόμους, τους κανονισμούς και τις δικαστικές αποφάσεις σε άτομα και επιχειρήσεις. Αναλαμβάνει την παροχή νομικών συμβουλών σε φυσικά πρόσωπα, επιχειρήσεις και οργανισμούς του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα. Εκπροσωπεί τους πελάτες του ενώπιον αρχών ή οπουδήποτε αλλού εξουσιοδοτηθεί.

 Ιδιαίτερα προσωπικά χαρακτηριστικά και Ικανότητες:

 Ο δικηγόρος πρέπει να διαθέτει σωματική και ψυχική αντοχή, συνέπεια, αποφασιστικότητα, μεθοδικότητα, υπομονή, κοινωνική επιδεξιότητα και διπλωματικότητα. Επίσης, πρέπει να έχει λεκτικό πλούτο και να είναι ετοιμόλογος. Απαραίτητες δεξιότητες για την άσκηση του επαγγέλματος, θεωρούνται η αυτοσυγκέντρωση και αυτοκυριαρχία, η συγκράτηση πληροφοριών, η συνδυαστική ικανότητα πληροφοριών και καταστάσεων, καθώς και η δυνατότητα παράθεσης και προβολής των νομικών του απόψεων με σωστή επιχειρηματολογία. Σημαντικά χαρακτηριστικά που πρέπει να διακρίνουν τον επαγγελματία δικηγόρο είναι το ήθος και η εντιμότητα, η αμεροληψία και ο σεβασμός της προσωπικότητας του άλλου. Ο δικηγόρος χρειάζεται να μελετά συνεχώς τους νόμους και να ενημερώνεται όχι μόνο για τις εξελίξεις της επιστήμης και του κλάδου του, αλλά και για τις διάφορες μεταβολές που υφίσταται η κοινωνία,

40

προκειμένου να είναι αποτελεσματικός στην προσπάθειά του να βοηθήσει τον πελάτη του. Για να ασκήσει το επάγγελμα του δικηγόρου κάποιο άτομο με προβλήματα όρασης θα πρέπει να γνωρίζει ότι συχνά απαιτούνται μετακινήσεις σε περιπτώσεις που οι πελάτες είναι μακριά. Παράλληλα, θα πρέπει να μην έχει τυφλισμούς ( συνεχόμενες επαναλαμβανόμενες κινήσεις που κάνουν συχνά οι τυφλοί ) και γενικά να μπορεί να πείσει για τις ικανότητες του.

 Σπουδές:Ο δικηγόρος σπουδάζει στις Νομικές Σχολές των Πανεπιστημίων Αθήνας, Θεσσαλονίκης,  και Θράκης στην Κομοτηνή. Η φοίτηση διαρκεί 8 εξάμηνα. Υπάρχει και δυνατότητα μεταπτυχιακών σπουδών, ανάλογα με τον τομέα στον οποίον θέλει να εμβαθύνει. 

  Περιβάλλον ενασχόλησης:Το επάγγελμα προσφέρει αρκετές διεξόδους απασχόλησης σε πολλούς τομείς. Ο δικηγόρος, μπορεί να ειδικευτεί σε έναν από τους πολλούς κλάδους δικαίου (αστικό, εμπορικό, εργατικό, ποινικό, φορολογικό, τραπεζιτικό, κλπ.) και να δραστηριοποιηθεί, είτε στην αντιπροσώπευση υποθέσεων στο δικαστήριο, είτε στην παροχή εξειδικευμένων νομικών συμβουλών αντίστοιχα. Ειδικότερα, ο δικηγόρος μπορεί να εργαστεί ως νομικός σύμβουλος σε οργανισμούς, εταιρίες και επιχειρήσεις, σε δημόσιες υπηρεσίες, στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε συνδικάτα ή άλλες οργανώσεις. Ως ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί να ανοίξει ιδιωτικό γραφείο και να το διατηρεί μόνος του ή σε συνεργασία με άλλους συναδέλφους του και να διεκπεραιώνει τις υποθέσεις των πελατών του. Ακόμη, μπορεί να εισαχθεί στο δικαστικό κλάδο, μετά από την εισαγωγή του στη Σχολή Δικαστών.

Επαγγελματικές συνθήκες:Η εργασία του δικηγόρου είναι αρκετά δύσκολη και πολύπλοκη. Πρέπει να έχει πολύ καλή νομική κατάρτιση και να ενημερώνεται συνεχώς για το αντικείμενο της εργασίας του, τις τροπολογίες των νόμων και τη νομολογία. Επίσης, τα καθήκοντα του είναι πολλά και απαιτείται καλός συντονισμός αυτών, ώστε οι υποθέσεις του να διεκπεραιώνονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών και με

41

αποτελεσματικό τρόπο. Πρόκειται για μια πνευματική εργασία με αρκετό άγχος και ευθύνη. Οι ώρες εργασίας είναι πολλές τόσο στο δικαστήριο όσο και στο γραφείο.Η εργασία του εκτελείται συνήθως σε χώρους δικαστηρίων ή γραφείων. Ορισμένες φορές όταν ενεργεί ως νομικός σύμβουλος ή συνήγορος, χρειάζεται να μετακινηθεί σε διάφορες περιοχές της χώρας και σπανιότερα στο εξωτερικό. Ακόμη, μέσα στα πλαίσια της εργασίας του, χρειάζεται να έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που έχουν διαπράξει ληστείες, εγκλήματα και άλλες αξιόποινες πράξεις. Αυτό μπορεί να αποτελεί μια πηγή επιπλέον άγχους και πρόσθετων δυσκολιών, ειδικά στους νέους επαγγελματίες.

 Επαγγελματικές οργανώσεις:Φορείς που εκπροσωπούν το επάγγελμα στην Ελλάδα είναι οι Δικηγορικοί Σύλλογοι σε κάθε Νομό. 

Επαγγελματικές προοπτικές: Υπάρχουν αρκετοί διέξοδοι για τους πτυχιούχους, καθώς μπορούν να εργαστούν:

Ως ελεύθεροι επαγγελματίες ασκώντας δικηγορία. Για να ασκήσει κανείς το επάγγελμα του δικηγόρου, πρέπει να κάνει 18άμηνη πρακτική άσκηση σε δικηγορικό γραφείο και να επιτύχει στις ειδικές εξετάσεις στα  Εφετεία.

Ως δικαστικοί λειτουργοί. Για να μπει κανείς στο δικαστικό κλάδο, πρέπει να δώσει τις σχετικές εξετάσεις στο Υπουργείο Δικαιοσύνης τρία χρόνια μετά τη λήψη της άδειας εξάσκησης της δικηγορίας.

 Πρόσφατα, στη Μεγάλη Βρετανία έγινε Δικαστής άτομο τυφλό.

Ως συμβολαιογράφοι αφού λάβουν μέρος στις σχετικές εξετάσεις δύο χρόνια μετά την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Οι θέσεις των συμβολαιογράφων είναι λίγες και το Υπουργείο Δικαιοσύνης κάθε χρόνο προκηρύσσει διαγωνισμό για την πλήρωση των θέσεων.

 Μέλλον: Το επάγγελμα αυτό έχει υψηλό κοινωνικό γόητρο και είναι δημοφιλές, με αποτέλεσμα να υπάρχει πληθώρα ατόμων που επιθυμούν

42

να το ασκήσουν. Οι προοπτικές όμως, στη αγορά εργασίας είναι αρνητικές και αναμένεται περαιτέρω επιδείνωση. Αξίζει να αναφέρουμε ότι περίπου 1.500 είναι οι νέοι πτυχιούχοι των Νομικών Σχολών ετησίως. Σύμφωνα με στοιχεία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, το 2002, σε σύνολο 15.834 δικηγόρων οι 1.000 ασκούσαν επαγγέλματα άσχετα με το δικηγορικό επάγγελμα, ενώ 4.873, δηλαδή το 1/3 των Αθηναίων δικηγόρων, δεν κατόρθωσαν να κάνουν ούτε μία παράσταση στα δικαστήρια μέσα στο έτος που έγινε η έρευνα.  

Άντζελα Λάλα Γ΄1

43

Μαιευτής/Μαία

Ορισμός:Ο μαιευτής / η μαία έχει ειδικευτεί στη φροντίδα και στην παροχή συμβουλών σε έγκυες γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της γέννας και της λοχείας.  Περιγραφή:Ο μαιευτής / η μαία δίνει συμβουλές στην έγκυο προκειμένου η εγκυμοσύνη της να μην έχει επιπλοκές, προετοιμάζει τη μέλλουσα μητέρα για την εμπειρία του τοκετού (την ενημερώνει για τη διαδικασία του τοκετού και τη συμβολή αυτής στην ομαλή του εξέλιξη), ενημερώνει το μαιευτήρα γυναικολόγο για πιθανές επιπλοκές του τοκετού και βοηθάει να ολοκληρωθεί ομαλά παρέχοντας και τις πρώτες φροντίδες στο νεογέννητο. Διδάσκει και εφαρμόζει τον ανώδυνο τοκετό, εφόσον έχει τη σχετική ειδίκευση, συμβουλεύει και καθοδηγεί τη μητέρα τις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό για το σωστό θηλασμό και την περιποίηση του μωρού και του εαυτού της.Ακόμη, παρέχει συμβουλές και οδηγίες για τον οικογενειακό προγραμματισμό, για την προστασία της υγείας και την πρόληψη των ασθενειών των βρεφών. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει γιατρός μαιευτήρας- γυναικολόγος, αναλαμβάνει όλη τη διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού.  Προϋποθέσεις άσκησης:Στους πτυχιούχους του Τμήματος Μαιευτικής των Τ.Ε.Ι. δίνεται άδεια άσκησης επαγγέλματος από τη Περιφέρεια.  Εκπαίδευση:Για την άσκηση του επαγγέλματος του μαιευτή / της μαίας απαιτείται πτυχίο Μαιευτικής Τ.Ε.Ι. ή δίπλωμα Ι.Ε.Κ. για βοηθούς μαιευτή / μαίας. Λειτουργούν ακόμη τρεις Σχολές Μαιών που υπάγονται στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας: α) η Σχολή Μαιών του μαιευτηρίου «Αλεξάνδρα», β) η Σχολή Μαιών «Βιργινία Σκυλίτση» του μαιευτηρίου «Μαρίκα Ηλιάδη» και γ) η Σχολή Μαιών του δημόσιου μαιευτηρίου Θεσσαλονίκης. Όσοι θέλουν μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην Ιατρική Σχολή, μετά από επιτυχείς κατατακτήριες εξετάσεις.  Σπουδαιότητα: Ο μαιευτής / η μαία χρειάζεται να έχει επικοινωνιακές δεξιότητες για να εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία της εγκύου ή της μητέρας και να λύνει υπεύθυνα τις απορίες της. Καθώς ο

44

χρόνος διάρκειας του τοκετού είναι απροσδιόριστος, ο μαιευτής / η μαία πρέπει να διαθέτει υπομονή, ψυχραιμία, φυσική αντοχή και ψυχικά αποθέματα, προκειμένου να στηρίξει τη μέλλουσα μητέρα. Πρέπει, τέλος να εκτελεί με υπευθυνότητα τα καθήκοντά του/της και να αγαπά την τάξη και την καθαριότητα.  Περιβάλλον ενασχόλησης:

Ο μαιευτής / η μαία μπορεί να εργαστεί σε μαιευτήρια, νοσοκομεία, κέντρα υγείας, ιατρεία ιδρυμάτων και δημόσιων οργανισμών, ιδιωτικά ιατρεία και κλινικές. Οι μαιευτές / μαίες μπορούν να εργαστούν ως ελεύθεροι επαγγελματίες αφού έχουν ασκήσει τις δραστηριότητές τους για δύο χρόνια σε νοσοκομείο ή άλλο ίδρυμα υγείας αναγνωρισμένο για το σκοπό αυτό. Στη συνέχεια χορηγείται άδεια από το Υπουργείο Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.Ο μαιευτής / η μαία μπορεί επίσης να ασκήσει το επάγγελμα σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με τις εκάστοτε διατάξεις.Το επάγγελμα στο παρελθόν ασκούνταν μόνο από γυναίκες.  Επαγγελματικές συνθήκες:Ο μαιευτής / η μαία εργάζεται ατομικά μόνο με την έγκυο γυναίκα ή και ομαδικά όταν βρίσκεται σε νοσοκομείο, όπου οι νυχτερινές βάρδιες είναι μέσα στις υποχρεώσεις της εργασίας. Σε περιπτώσεις ανάγκης μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες και στο σπίτι της εγκύου ή μητέρας, κυρίως σε χωριά και ημιαστικές περιοχές.  Γενικά σχόλια:Ο μαιευτής / η μαία είναι ο πολύτιμος βοηθός του γιατρού-μαιευτήρα, καθώς και ο πολύτιμος βοηθός και συμπαραστάτης της μέλλουσας μητέρας. Βοηθά ουσιαστικά την έγκυο σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, την ώρα του τοκετού, καθώς και μετά τη γέννα, δίνοντάς της πολύτιμες συμβουλές και οδηγίες για τη φροντίδα του νεογέννητου και τη δική της.Η ευχάριστη διάθεση, η αισιοδοξία, η αυτοπεποίθηση, η ψυχραιμία και ο δυναμισμός, η συναισθηματική ισορροπία καθώς και η ψυχική και σωματική αντοχή, είναι χαρακτηριστικά που πρέπει να διακρίνουν το μαιευτή / τη μαία.  Ορτένσια Καδίγιο Γ΄1

45

Επαγγελματική μονογραφία Αστυνομικού

Επαγγελματικός τομέας και τίτλος φοίτησης:

Ο Αστυνομικός είναι δημόσιος υπάλληλος και ανήκει στα σώματα ασφάλειας. Είναι απόφοιτος της παραγωγικής σχολής αξιωματικών ελληνικής αστυνομίας ,ισοδύναμος με πανεπιστημιακό επίπεδο.

Προφίλ επαγγέλματος και διάρκεια σπουδών:

Έργο του αστυνομικού είναι η διαφύλαξη της έννομης τάξης και η προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών. Ο αστυνομικός, όταν υπηρετεί στην άμεσο δράση, παρουσιάζεται στην υπηρεσία του φορώντας ειδική στολή με διακριτικά, παίρνει εντολές από τον αξιωματικό υπηρεσίας για τα καθήκοντα του και αν αστυνομεύει εκτός γραφείου, επιβιβάζεται σε περιπολικό αυτοκίνητο ή παραλαμβάνει τη μοτοσικλέτα και πηγαίνει στην περιοχή ευθύνης του. Κατά τη διάρκεια της περιπολίας του, επιτηρεί διάφορους χώρους ή φροντίζει για την ασφάλεια πολιτικών προσώπων ή ξένων διπλωματών. Στην περίπτωση που αντιληφθεί κάτι ύποπτο, εκτιμά τον κίνδυνο και επεμβαίνει αν έχει τη δυνατότητα να ελέγξει την κατάσταση, αφού ενημερώσει το κέντρο αναφοράς του, ή καλέσει άμεσα ενισχύσεις. Ο αστυνομικός που περιπολεί, αν δεχτεί οποιοδήποτε σήμα από συναδέλφους του για βοήθεια, σε περίπτωση κλοπών, ληστειών, ένοπλων ή βίαιων επεισοδίων στα γήπεδα ή σε άλλους δημόσιους χώρους, συγκρούσεων αυτοκινήτων, μεταφοράς τραυματισμένων στο νοσοκομείο, πηγαίνει αμέσως στο σημείο του περιστατικού και επεμβαίνει ανάλογα με την περίπτωση. Όσοι αστυνομικοί παραμένουν για υπηρεσία στα αστυνομικά τμήματα, δέχονται τα αιτήματα των πολιτών και τους εξυπηρετούν για υποθέσεις τους σε σχέση με τις αρμοδιότητες αστυνομικών ή δημοσίων αρχών, πιστοποιούν την ταυτότητα ή τη γνησιότητα της υπογραφής των πολιτών ή των εγγράφων που φέρνουν για επικύρωση, παίρνουν καταθέσεις από τους πολίτες που επισκέπτονται το τμήμα για αντιδικίες τους με άλλους, έρχονται σε επαφή με τον εισαγγελέα ή τους αρμόδιους για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών ή κοινωνικών αναγκών, συμπληρώνουν το βιβλίο συμβάντων και το βιβλίο υπηρεσίας και τέλος, ευθύνονται για την παραμονή και την ασφάλεια όσων βρίσκονται στο κρατητήριο του τμήματος. Όσοι υπηρετούν στην Τροχαία, ρυθμίζουν την ομαλή και ασφαλή κίνηση των οχημάτων στους δρόμους, ελέγχουν τους παραβάτες

46

του κώδικα οδικής κυκλοφορίας και εκδίδουν κλήσεις για όσους τον παραβιάζουν, διευκολύνουν οδηγούς και πεζούς για την ασφαλή τους μετακίνηση στους δρόμους ή τη μεταφορά τραυματιών και προσφέρουν κάθε είδους αναγκαία οδική βοήθεια.Οι μεταθέσεις των αστυνομικών εξαρτώνται από τις ανάγκες της υπηρεσίας και γίνονται με βάση ένα σύστημα μορίων ή είναι αναγκαστικές για πειθαρχικά παραπτώματα. Για τις προαγωγές, αξιολογούνται η επαγγελματική κατάρτιση, η διοικητική ικανότητα, το ενδιαφέρον και η δημιουργικότητα, η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα, το ήθος και η διαγωγή, τα ψυχικά και σωματικά προσόντα, οι υπηρεσιακές σχέσεις, οι σχέσεις με τους πολίτες και τις αρχές και η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Η διάρκεια φοίτησης στη σχολή Αστυφυλακών είναι 5 εξάμηνα και στη σχολή Αξιωματικών είναι 8 εξάμηνα.

Ειδικότητες παραπλήσιες στην Ελλάδα, τομέας δραστηριοτήτων και περιγραφή γενικών γνώσεων και δραστηριοτήτων:

Ο αστυνομικός υπηρετεί στα σώματα ασφαλείας και ασχολείται με την τήρηση της τάξης, την αστυνόμευση δρόμων και περιοχών, την προστασία των πολιτών. Ο αστυνομικός έχει σαν έργο του να διαφυλάσσει τη έννομη τάξη και να προασπίζει το δημόσιο συμφέρον. Για το λόγο αυτό πρέπει να διαθέτει εντιμότητα και προσωπική ακεραιότητα, καθώς και σεβασμό στους νόμους και στα δικαιώματα των πολιτών καθώς και με την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος. Για να γίνει κανείς αστυνομικός πρέπει να διαθέτει ήθος, δυναμισμό και θάρρος, επιβλητικότητα, ευστροφία και αντίληψη, κοινωνική επιδεξιότητα, παρατηρητικότητα, πειθαρχία, συνέπεια και ψυχραιμία. Θα πρέπει να είναι σωματικά και ψυχικά υγιής, με καλή σωματική διάπλαση και αντοχή. Ακόμη, πρέπει να διαθέτει ικανότητα ταχείας αντίδρασης σε απρόβλεπτες καταστάσεις και να διακατέχεται από πνεύμα συνεργασίας και ομαδικότητας. Τέλος, ένας αστυνομικός θα πρέπει να γνωρίζει τις βασικές αρχές του συντάγματος και τους νόμους του κράτους κατά περίπτωση.

Πρακτική εμπειρία , περιβάλλον και συνθήκες εργασίας:

Για να ακολουθήσει κάποιος το επάγγελμα, πρέπει να έχει αποφοιτήσει από το λύκειο, να συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμό μορίων στις

47

Γενικές Εξετάσεις και να έχει λάβει μέρος στις προκαταρκτικές εξετάσεις (ψυχοτεχνικές, υγειονομικές και αθλητικές δοκιμασίες) για να εισαχθεί στις σχολές της Αστυνομικής Ακαδημίας, δηλαδή στη Σχολή Αστυφυλάκων ή στη Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας. Η Σχολή Αστυφυλάκων θεωρείται ισότιμη με Τ.Ε.Ι., ενώ η Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας είναι ισοδύναμη με Α.Ε.Ι. και σε αυτήν εισάγονται τόσο πολίτες, όσο και κατώτεροι αστυνομικοί. Οι αστυνομικοί μπορούν να απασχοληθούν μόνο στο δημόσιο ως υπάλληλοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Υπηρετούν στα διάφορα αστυνομικά τμήματα, στις κατά τόπους υπηρεσίες ασφαλείας, στα τμήματα τροχαίας, αγορανομίας, στις ειδικές υπηρεσίες δίωξης εγκληματικότητας, στις υπηρεσίες μέτρων τάξης Υ.Μ.Ε.Τ και Μ.Α.Τ., στα μεταβατικά αποσπάσματα, στην υπηρεσία εναέριων μέσων. ο επάγγελμα του αστυνομικού είναι ιδιαίτερα δύσκολο και συνεπάγεται ευθύνη και άγχος. Οι συνθήκες εργασίας ποικίλουν ανάλογα με την υπηρεσία στην οποία κάθε φορά εργάζεται ο αστυνομικός. Γενικά, θεωρούνται δύσκολες και συχνά επικίνδυνες, ιδίως όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση του κοινού εγκλήματος. Οι αστυνομικοί εργάζονται σε βάρδιες, ημέρα και νύχτα, όλες τις ημέρες της εβδομάδας, ακόμη και σε ημέρες αργίας ή εορτών. Οι υπερωρίες είναι υποχρεωτικές, όπως επίσης και οι έκτακτες μετακινήσεις για υπηρεσία, σύμφωνα με τις εντολές των ανώτερων. Οι αστυνομικοί εργάζονται είτε σε εσωτερικούς χώρους (αστυνομικές και δημόσιες υπηρεσίες, πρεσβείες, τράπεζες, εφορίες, δημόσια ταμεία), είτε σε εξωτερικούς (αστυνόμευση περιοχών, γηπέδων, ανοιχτών χώρων, οδικού δικτύου).

Μαρία Κατρακάζου Γ΄1

48

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ (ΟΜΑΔΙΚΕΣ)

1.Συμβουλευτικη & Προσανατολισμός………………………….σελ.50

2.Ειδη Ειδικών Ικανοτήτων……………………………………σελ.54

3.Αυτοαντίλιψη ………………..………………………………….σελ.58

4.Απασχόληση & Εκπαίδευση…………………………………σελ.60

5.Αυτογνωσία…………………………………………………….σελ.65

6.Αυτοκυριαρχία…………………………………………………σελ.68

7.Δεξιότητες-Κλειδιά…………………………………………….σελ.69

8.Επιστιμονική έρευνα…………………………………………..σελ.74

49

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ

Η επιστήμη της Συμβουλευτικής ασχολείται με την αποκατάσταση της ψυχικής υγείας του ανθρώπου και την προώθηση της αυτογνωσίας του. Η αυτογνωσία αυτή βοηθά στην καλύτερη χρήση των αποθεμάτων και των ικανοτήτων που διαθέτει το άτομο για να φτάσει στην αυτοπραγμάτωση του. Η Συμβουλευτική έχει ως στόχο να βοηθήσει το άτομο να αναπτύξει τις εσωτερικές του δυνάμεις και δυνατότητες στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Ξεκίνησε ως η ανθρώπινη ανάγκη προσφοράς βοήθειας στα άτομα του περιβάλλοντός μας που τη χρειάζονταν. Εξελίχθηκε σε ειδίκευση της επιστήμης της ψυχολογίας για να είναι περισσότερο αποτελεσματική και να μειώνει τα περιθώρια λαθών που γίνονται από άγνοια και κακούς χειρισμούς.  Αυτό σημαίνει ότι έχει δική της φιλοσοφία, ειδικούς κανόνες, μεθόδους και τεχνικές και ασκείται από υψηλού επιπέδου εκπαιδευμένους συμβούλους.Η Συμβουλευτική λοιπόν, μολονότι ξεκίνησε «άτυπα» από τότε που ξεκίνησαν  και οι ανθρώπινες σχέσεις, εξελίχθηκε σε επιστήμη όταν για να είναι  περισσότερο αποτελεσματική και ευεργετική για τον άνθρωπο, η πρακτική της στηρίχθηκε στις επιστημονικές θεωρίες της ανθρώπινης προσωπικότητας και συμπεριφοράς. Οι θεωρίες αυτές διαμόρφωσαν τη φύση της Επιστήμης της Συμβουλευτικής .Μολονότι  το ρήμα «Συμβουλεύομαι» σημαίνει ζητώ από κάποιον να μου δώσει μια συμβουλή, να μου πει δηλαδή τι πρέπει να κάνω για να λύσω ένα συγκεκριμένο μου πρόβλημα π.χ. νομικό, ή οικονομικό, η Επιστήμη της Συμβουλευτικής δεν κάνει αυτό, αλλά προσανατολίζεται κυρίως στο πως θα διευκολύνει το  άτομο να  κατανοήσει καλύτερα τι του συμβαίνει, στο να το ενθαρρύνει να θέσει τους  προσωπικούς  του στόχους  και να βρει το ίδιο διέξοδο από τις προσωπικές του δυσκολίες. Επομένως, η Συμβουλευτική δεν δημιουργεί εξαρτώμενα άτομα, αλλά τα βοηθάει δείχνοντάς  τους πώς να  ανεξαρτητοποιηθούν , να  αυτονομηθούν, να αποκτήσουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και να αναπτυχθούν  στο μέγιστο  βαθμό των δυνατοτήτων τους , ώστε να ζήσουν μια γεμάτη και εκπληρωμένη ζωή. Για να επιτευχθούν αυτοί  οι στόχοι της Συμβουλευτικής, απαιτούν  ένα

50

ιδιαίτερο προφίλ του συμβούλου, με υψηλού επιπέδου εκπαίδευση  και  ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση και εμπειρία .Η συμβουλευτική είναι μια μέθοδος που βοηθά τους ανθρώπους να συζητήσουν και να σκεφτούν τα προσωπικά τους προβλήματα, προκειμένου να ανακουφιστούν,  να  αποκτήσουν μεγαλύτερη κατανόηση και να βρουν κάποια διέξοδο από τις δυσκολίες που τους ταλαιπωρούν . Είναι μια  εμπιστευτική διαδικασία με κύριο χαρακτηριστικό της τη συζήτηση. Οι σύμβουλοι εκπαιδεύονται να ακούν με προσοχή, να βοηθούν χωρίς να κρίνουν  τον πελάτη  να διακρίνει  τα λεπτά σημεία των προβλημάτων του, να επαναπροσδιορίζει τις καταστάσεις αλλά και τον εαυτό του. Υπάρχουν διάφορες σχολές σκέψης που υποστηρίζουν τη συμβουλευτική πρακτική, όπως η γνωσιακή-συμπεριφορική, η ψυχοδυναμική, η προσωποκεντρική, η υπαρξιακή, η συστημική κ.ά. Τα προγράμματα σπουδών  στη  Συμβουλευτική του Κέντρου Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας & Συμβουλευτικής παρέχουν ολοκληρωμένη, υψηλού επιπέδου  θεωρητική  και πρακτική εκπαίδευση μέσω της οποίας οι σπουδαστές μας αποκτούν ουσιαστικές γνώσεις, σημαντικές εμπειρίες καθώς  και απαραίτητες δεξιότητες σε όλους τους τομείς της Συμβουλευτικής, δημιουργώντας έτσια μια ολοκληρωμένη και με βάθος ποιοτική  υποδομή πάνω  στην  οποία μπορεί με ασφάλεια να στηριχθεί οποιαδήποτε μελλοντική εξέλιξη και ανοδική πορεία σταδιοδρομίας . Τα προγράμματα  σπουδών στη Συμβουλευτική που προσφέρει το Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας & Συμβουλευτικής αποτελούν μια επιτυχημένη σύνθεση εκτεταμένης ακαδημαϊκής και επαγγελματικής εμπειρίας υψηλών προδιαγραφών σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα και μια αποδεδειγμένη και ουσιαστική εμπειρία σε θέματα πρακτικών εφαρμογών .Η απόδοση της ύλης, η διδασκαλία και η αξιολόγηση  είναι πλήρως  προσαρμοσμένες  στις απαιτήσεις του σύγχρονου περιβάλλοντος της θεραπευτικής προσέγγισης της Συμβουλευτικής, αναδεικνύοντας την ποιότητα της σχέσης μεταξύ του συμβούλου και του συμβουλευόμενου.

Νικολέτα Κονταράτου Γ΄1

51

ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

Πρόκειται για μια διαδικασία που διερευνά την προσωπικότητα, τις κλίσεις, τις ικανότητες, τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντά σου. Επίσης, σε βοηθά να εντοπίσεις τα επαγγέλματα που σου ταιριάζουν, αλλά και τις Σχολές στις οποίες μπορείς να εκπαιδευτείς σε αυτά. Έτσι, θα μπορέσεις να ανακαλύψεις αν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σου ταιριάζουν με τα επαγγέλματα που σε ενδιαφέρουν, καθώς και αν οι ικανότητες που έχεις θα σε βοηθήσουν να επιτύχεις σε αυτά.Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι η επαγγελματική ταυτότητα είναι διαφορετική από την προσωπική. Δε σε προσδιορίζει εξ ολοκλήρου, είναι μόνο ένα κομμάτι της ζωής σου. Άλλο τι δουλειά κάνεις και άλλο το ποιος είσαι. Ο Ε.Π. θα σε βοηθήσει, επίσης, να ξεχωρίσεις τι θέλεις και μπορείς εσύ να κάνεις, από το τι περιμένουν από εσένα οι γονείς σου ή άλλοι, που πιθανώς σε επηρεάζουν σε αυτήν την απόφαση. Πολλές φορές, οι νέοι άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι, επειδή φοβούνται ότι θα απογοητεύσουν αγαπημένους τους ανθρώπους και δυσκολεύονται να ξεκαθαρίσουν τις δικές τους επιθυμίες. Η ανάγκη για σωστό Επαγγελματικό Προσανατολισμό είναι απαραίτητη σε όλη τη διάρκεια ζωής του ανθρώπου γιατί συχνά καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις που αφορούν το επαγγελματικό του μέλλον.Κρίσιμες αποφάσεις σχετικά με το επαγγελματικό μέλλον παίρνουν συνήθως τα άτομα κατά την περίοδο της εφηβείας και συγκεκριμένα, όσον αφορά το κυπριακό εκπαιδευτικό σύστημα, στην Γ’ Γυμνασίου και στην Α΄ Λυκείου. Σε αυτή την κρίσιμη ηλικία το άτομο καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις οι οποίες θα είναι καθοριστικές για το επαγγελματικό αλλά και κατ’ επέκταση το προσωπικό του μέλλον. Η επιλογή τεχνικής εκπαίδευσης ή ενιαίου λυκείου, η επιλογή μαθημάτων των θετικών ή θεωρητικών επιστημών, η εκμάθηση ξένων γλωσσών και πολλές άλλες παράμετροι καθορίζουν τις επαγγελματικές επιλογές που ανοίγονται στους μαθητές. Η επιλογή του επαγγέλματος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ένα τυχαίο γεγονός. Στις περιπτώσεις που αντιμετωπίζεται ως τέτοιο μπορεί να έχει σοβαρές και μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες στη λειτουργικότητα του ατόμου σε επαγγελματικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο .Ας μην ξεχνάμε ότι περνάμε το 1/3 της

52

ζωής μας στον χώρο της εργασίας μας. Η δυνατότητα έκφρασης μας μέσα από το επάγγελμα αποτελεί βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας και της αποδοτικότητας μας και βοηθάει τόσο στην ευημερία του ατόμου όσο και του κοινωνικού συνόλου. Επομένως, η σωστή επιλογή σπουδών και επαγγέλματος αποτελούν δύο από τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής μας. Συμπερασματικά ο σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία ζωής του ατόμου αφού καθορίζει ουσιαστικά το επαγγελματικό του μέλλον. Μια τυχόν λανθασμένη απόφαση θα οδηγήσει το άτομο σε επικίνδυνα και δύσκολα μονοπάτια ενώ η σωστή απόφαση οδηγεί το άτομο στην επαγγελματική επιτυχία. Η ανάγκη λοιπόν για σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό συνοψίζεται στην φράση του Κομφούκιου «Διάλεξε ένα επάγγελμα που σου αρέσει και δεν θα ξαναχρειαστεί να δουλέψεις στη ζωή σου».

Ζωή Αστερίου Γ΄1

53

ΕΙΔΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Ορισμός Ικανοτητών: Οι ικανότητες αποτελούν τα έμφυτα χαρίσματα του καθένα μας, τα ταλέντα του.

Είδη Ικανοτήτων: Οι ικανότητες μπορούν να διακριθούν σε δύο είδη, στις ειδικές ικανότητες και τις γενικές ικανότητες. Ένα παράδειγμα ειδικής ικανότητας είναι η ταχύτητα και ακρίβεια στη διεκπεραίωση εργασιών γραφείου. Μερικές από τις ειδικές ικανότητες είναι οι εξής:

 1. αφαιρετική ικανότητα

2. μηχανική ικανότητα

3. ικανότητα αντίληψης χώρου

4. καλλιτεχνική ικανότητα

5. γλωσσική ικανότητα

6. αριθμητική ικανότητα

7. ικανότητα απομνημόνευσης με μηχανικό τρόπο

8. ικανότητα απομνημόνευσης με χρήση συνειρμών

9. επιδεξιότητα

10. παρατηρητικότητα

11. ταχύτητα και ακρίβεια στην αντίληψη χώρου

12. ορθογραφικός έλεγχος

13. δημιουργικότητα

 Υπάρχουν, όμως, και οι σύνθετες ικανότητες, οι οποίες είναι ένας μοναδικός συνδυασμός από ορισμένες κάθε φορά ειδικές ικανότητες. Για παράδειγμα, η κατασκευαστική ικανότητα προϋποθέτει τη μηχανική ικανότητα, την αριθμητική ικανότητα, την παρατηρητικότητα και τη δημιουργικότητα. Κατά συνέπεια, υπάρχει μία πληθώρα σύνθετων ικανοτήτων μερικές από τις οποίες παραθέτουμε στον παρακάτω πίνακα:

54

Διοικητική ικανότητα Εκφραστική ικανότητα

Συμβουλευτική ικανότητα Σχεδιαστική ικανότητα

Αναλυτική ικανότητα Δημιουργική ικανότητα

Συγκεντρωτική ικανότητα Εξεταστική ικανότητα

Υποστηρικτική ικανότητα Διευθυντική ικανότητα

Εξισορροπητική ικανότητα Ενισχυτική ικανότητα

Κατασκευαστική ικανότητα Αξιολογητική ικανότητα

Διαπραγματευτική ικανότητα Επεκτατική ικανότητα

Επικοινωνιακή ικανότητα Επινοητική ικανότητα

Συλλεκτική ικανότητα Συντακτική ικανότητα

Διανοητική ικανότητα Θεμελιωτική ικανότητα

Εκτελεστική ικανότητα Οδηγητική ικανότητα

Ικανότητα λήψης απόφασης Χειριστική ικανότητα

Ενοποιητική ικανότητα Ηγετική ικανότητα

Διαφημιστική ικανότητα Παραγωγική ικανότητα

Συνθετική ικανότητα Ερμηνευτική ικανότητα

Ικανότητα χειρισμού μηχανών Αποδεικτική ικανότητα

Οργανωτική ικανότητα Αναγνωστική ικανότητα

Ικανότητα πειθούς Διδακτική ικανότητα

Ικανότητα προγραμματισμού Επισκευαστική ικανότητα

Μαθησιακή ικανότητα Αναγνωριστική ικανότητα

Διορθωτική ικανότητα Καινοτομική ικανότητα

Ερευνητική ικανότητα Ελεγκτική ικανότητα

Εποπτική ικανότητα Ικανότητα επίλυσης προβλημάτων

Αλήθειες Ικανοτήτων

55

Υπάρχουν ορισμένες πολύ σημαντικές ΑΛΗΘΕΙΕΣ που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου σχετικά με τις ικανότητες:

•  Οι ικανότητές σου αποτελούν το βασικό όπλο σου σε οποιοδήποτε επάγγελμα και αν διαλέξεις.

•  Να κρίνεις τις ικανότητές σου στο μέγιστο δυνατό βαθμό και με γνώμονα την προηγούμενη απόδοσή σου.

•  Όσο πιο σύνθετες είναι οι ικανότητές σου (βλ. παραπάνω σχήμα) τόσο μεγαλύτερη ελευθερία θα έχεις στην εργασία σου.

•  Όσο πιο σύνθετες είναι οι ικανότητές σου, τόσο λιγότερο ανταγωνισμό θα αντιμετωπίσεις στην εύρεση εργασίας αλλά και στο εργασιακό σου περιβάλλον.

•  Ακόμη κι αν η απόδοσή σου σε κάποια δεξιότητα αποδειχθεί χαμηλή, μην απογοητεύεσαι. Με την εξάσκηση όλα βελτιώνονται!

Ταχύτητα και Ακρίβεια Αντίληψης

Η ικανότητα της ταχύτητας και της ακρίβειας ως προς την αντίληψή αναφέρεται αρχικά στην ευχέρεια που έχεις στον εντοπισμό σφαλμάτων, κοινών χαρακτηριστικών και στην παρατήρηση των λεπτομερειών στο χώρο του, αλλά κυρίως στην ταχύτητα με την οποία εντοπίζεις τις αλλαγές και τις διαφορές αυτές.

Τα άτομα με υψηλές επιδόσεις στην ταχύτητα αντίληψης είναι εκείνα που μπορούν πολύ γρήγορα να αντιλαμβάνονται τις αλλαγές στον χώρο, σχεδόν αυτόματα μόλις συμβούν, και βρίσκονται πάντοτε σε εγρήγορση για την παρατήρηση λεπτομερειών. Στην αντίθετη περίπτωση, τα άτομα με χαμηλές επιδόσεις στην ταχύτητα αντίληψης, μπορεί να τα καταφέρνουν να εντοπίζουν τις αλλαγές ή να δίνουν σημασία στην λεπτομέρεια, ωστόσο χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αντιληφθούν τις αλλαγές και δεν ανταποκρίνονται άμεσα στις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω τους. Χρειάζονται δηλαδή περισσότερη ώρα για να επεξεργαστούν τα στοιχεία και τα δεδομένα που τους παρουσιάζονται προκειμένου να εντοπίσουν κάποια αλλαγή ή εξέλιξη.

Η ταχύτητα στην αντίληψη θεωρείται απαραίτητη για την αποτελεσματικότητα σε επαγγέλματα που απαιτούν άμεση ανταπόκριση στα ερεθίσματα, άμεσο εντοπισμό αλλαγών και έμφαση στις

56

λεπτομέρειες. Ενδεικτικά, επαγγέλματα που προϋποθέτουν την ταχύτητα και ακρίβεια στην αντίληψη είναι τα επαγγέλματα γραφείου, τα επαγγέλματα υγείας, τα επαγγέλματα ενόπλων δυνάμεων, καθώς και τα επαγγέλματα επεξεργασίας δεδομένων, όπως είναι τα λογιστικά και η πληροφορική.

 

Απόστολος Βλάχος

Λουκάς Κωνσταντινίδης

Γ΄1

ΑΥΤΟΑΝΤΙΛΗΨΗ

Η αυτοαντίληψη είναι ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας, αυτό που ‘νομίζουμε’ ότι είμαστε. Δεν είναι, λοιπόν, παράξενο η

57

αυτοαντίληψη να αλλάξει ανάλογα με τις περιστάσεις, εφόσον δεν έχουμε κατακτήσει έναν ικανοποιητικό βαθμό αυτογνωσίας. Ωστόσο, αν και είναι πιο υποκειμενική από την αυτογνωσία, αποτελεί ένα ουσιαστικό μέρος της επίγνωσης του εαυτού μας.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να εκτιμάμε και να αξιολογούμε θετικά τον εαυτό μας, να εμπιστευόμαστε τις δυνάμεις μας, χωρίς να τις υπερεκτιμάμε. Να αναγνωρίζουμε τις επιτυχίες μας, αλλά και να δεχόμαστε τα λάθη και τις αποτυχίες μας χωρίς να απογοητευόμαστε.

Η θετική αυτοαντίληψη συνεπάγεται και υψηλό βαθμό αυτοεκτίμησης και μας οδηγεί στο να επιμένουμε για την κατάκτηση των στόχων μας, παρά τις δυσκολίες, να αναπτύσσουμε τις δυνατότητες μας και να διορθώνουμε τα λάθη μας. Θετική αυτοαντίληψη σημαίνει θετική στάση, θετική προδιάθεση απέναντι στον εαυτό μας και τη ζωή γενικότερα.

Συχνά, όμως, μία επιφανειακά θετική (αλλά αρνητική στην πραγματικότητα) στάση στον εαυτό μας μάς οδηγεί στο να καταπιανόσαστε με πράγματα τα οποία, ενώ μας ενδιαφέρουν, τα παρατάμε μπροστά στις πρώτες δυσκολίες. Επίσης η υπεροψία και ο κομπασμός (όπως όταν κάποιος έχει ‘μεγάλη ιδέα γα τον εαυτό του’) κρύβει συνήθως έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνατότητες μας (δηλαδή χαμηλή αυτοεκτίμηση).

ΜΑΡΙΑ ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΥ Γ1

ΑΥΤΟΑΝΤΙΛΗΨΗ

Ο όρος «αυτοαντίληψη» αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας και βασίζεται στις προεκτάσεις των σχετικώς

58

αντικειμενικών δεδομένων της αυτογνωσίας. Με άλλα λόγια, η αυτοαντίληψη περιέχει όλες τις αξιολογήσεις και τα συμπεράσματα που βγάζει κάποιος για τον εαυτό του ερμηνεύοντας τις πληροφορίες που διαθέσει. Για παράδειγμα, σκεφτείτε την περίπτωση ενός 16χρονου εφήβου που είναι σχετικά ευτραφής και έχει έντονη ακμή. Ο έφηβος αυτός «ξέρει» ότι είναι ευτραφής και έχει ακμή, στοιχεία «σχετικά αντικειμενικά». Η γνώση αυτή ανήκει στη σφαίρα της αυτογνωσίας. Ο έφηβος όμως προχωρεί στη σύνδεση: «Αφού είμαι παχουλός και έχω σπυράκια, είμαι άσχημος». Και καταλήγει να συμπεραίνει: «Έτσι όπως είμαι δεν θα θέλει κανένα κορίτσι, ούτε τώρα ούτε ποτέ».

Οι προεκτάσεις αυτές αποτελούν την αυτοαντίληψη του, τη στάση που διαμορφώνει για τον εαυτό του μέσω της ερμηνείας των πληροφοριών που έχει για το άτομο του.

Η αυτοαντίληψη στηρίζεται σε υποκειμενικές εκτιμήσεις και επηρεάζεται από την κοινωνική εμπειρία. Το άτομο διαμορφώνει την αντίληψη του «εαυτού» μέσα από τις αντιλήψεις και στάσεις των άλλων απέναντί του. Ο τρόπος τον οποίο μας βλέπουν οι άλλοι καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το ποιοι νομίζουμε ότι είμαστε. Η αυτογνωσία μαζί με την αντίληψη συνιστούν την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΟΡΗΑ Γ1

Απασχόληση

Απασχόληση είναι η επίσημη ονομασία της μισθωτής εργασίας. Αποτελεί δηλαδή σύμβαση μεταξύ δύο μερών, του εργοδότη και του εργαζόμενου.

59

Οι σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, τα δικαιώματα και υποχρεώσεις τους, οι κανόνες υγιεινής και ασφαλείας, το καθεστώς συνδικαλιστικών οργανώσεων και ελευθεριών τους, και γενικά οι κανόνες που εφαρμόζονται στην παροχή εξαρτημένης εργασίας ρυθμίζονται από το εργατικό δίκαιο. Εκτός από τον κλάδο του δικαίου η έννοια της απασχόλησης μελετάται επίσης από την οικονομική επιστήμη. Για παράδειγμα εξετάζονται οι συνθήκες που ευνοούν την αύξηση ή μείωση της απασχόλησης και μείωση ή αύξηση, αντίστοιχα, της ανεργίας. Βεβαίως, υπάρχει η περίπτωση το άτομο να ασκεί εργασία η οποία δεν έχει επισήμως καταγραφεί και το προϊόν (ως εκ τούτου και τα εισοδήματα από την αμοιβή) της οποίας είναι αδήλωτα. Σε αυτή την περίπτωση, το εν λόγω άτομο ασκεί μαύρη εργασία και δεν καταγράφεται επισήμως ως απασχολούμενο. Το ποσοστό απασχόλησης είναι ο αριθμός των απασχολούμενων διαιρούμενος με το σύνολο του εργατικού δυναμικού της χώρας. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του το άτομο δέχεται ερεθίσματα και διαμορφώνει εντυπώσεις για διάφορα επαγγέλματα. Ωστόσο, υπάρχουν περίοδοι κατά τις οποίες θα πρέπει ο καθένας να ασχοληθεί εντατικά με το θέμα του εκπαιδευτικού και κατ’ επέκταση του επαγγελματικού προσανατολισμού του. Πρώτο σημαντικό σταθμό στην εκπαιδευτική πορεία του μαθητή αποτελεί το τέλος της Γ’ γυμνασίου. Κρίνεται απαραίτητο, οι μαθητές να ενημερωθούν για όλα τα είδη των λυκείων, να διερευνήσουν τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες τους και να επιλέξουν το πιο κατάλληλο για αυτούς λύκειο. Αν και υποτιμημένη, αυτή αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις στην εκπαιδευτική πορεία ενός ατόμου. Ένα χρόνο μετά, στην Α’ λυκείου, αν ο μαθητής φοιτά σε ενιαίο λύκειο, πρέπει να καταλήξει στη κατεύθυνση που θέλει να ακολουθήσει. Η επιλογή κατεύθυνσης είναι ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο μαθητής κατά τη διάρκεια της σχολικής του πορείας. Μια λανθασμένη επιλογή μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από σχολές της προτίμησης του και την αναγκαστική πορεία προς σχολές λιγότερο αγαπητές .Τελευταίο σημαντικό βήμα προς την επιλογή σταδιοδρομίας είναι η επιλογή της σχολής στην οποία θέλει να σπουδάσει. Στη χρονική αυτή στιγμή, ο μαθητής και όσοι άλλοι εμπλέκονται στη διαδικασία (γονείς, καθηγητές, σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού) οφείλουν να διερευνήσουν τα ενδιαφέροντα, τις κλίσεις, τις σχολές και τις προοπτικές

60

τους και με ψυχραιμία να κάνουν τη τελική επιλογή .Δυστυχώς, η τελική αυτή επιλογή ανήκει σε ένα παιδί 18 χρονών. Η διαδικασία αυτή συνήθως επιβαρύνει τους νέους με μεγάλο στρες γιατί θεωρείται τελεσίδικη. Υπάρχουν, όμως, πολλά μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών και διάφορες θέσεις εργασίας μέσω των οποίων μπορεί ο τελειόφοιτος πια νέος να κάνει μια «διόρθωση» του εργασιακού του αντικειμένου και να επιλέξει έναν τομέα που του ταιριάζει περισσότερο. Εντούτοις, κρίνεται σημαντικό, η πρώτη επιλογή να αποτελεί μια εύστοχη προσέγγιση των ενδιαφερόντων του νέου ώστε να αποτελέσει μια βοηθητική βάση πάνω στην οποία θα χτίσει ο νέος τη σταδιοδρομία του.

Γιώτα Βάρσου Γ΄1

Εκπαίδευση

Η εκπαίδευση με την ευρεία έννοια περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες που έχουν σκοπό την επίδραση με συγκεκριμένο τρόπο στη σκέψη, στο χαρακτήρα και στη σωματική αγωγή του ατόμου. Από

61

τεχνικής πλευράς, με τη διαδικασία της εκπαίδευσης αποκτώνται συγκεκριμένες γνώσεις, αναπτύσσονται δεξιότητες και ικανότητες και διαμορφώνονται αξίες (ηθική, ειλικρίνεια, ακεραιότητα χαρακτήρα, αίσθηση του δικαίου, αφοσίωση, επαγγελματισμός, υπευθυνότητα, κτλ). Η εκπαίδευση γίνεται με βάση συγκεκριμένες μεθόδους (θεωρητική διδασκαλία, επίδειξη, ανάθεση εργασιών, πρακτική εξάσκηση, κτλ), σε ένα ειδικά σχεδιασμένο πρόγραμμα, με συγκεκριμένους μαθησιακούς στόχους και είναι οριοθετημένη χρονικά. Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα εκπαιδεύω που σημαίνει ανατρέφω από παιδική ηλικία, μορφώνω, διαπαιδαγωγώ.

Βαθμίδες:Οι θεσμοθετημένες βαθμίδες εκπαίδευσης είναι οι εξής

-Πρωτοβάθμια εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο και Δημοτικό).Το δημοτικό σχολείο είναι μαζί με το νηπιαγωγείο μέρος της βασικής, υποχρεωτικής, πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στην Ελλάδα σήμερα αποτελείται από έξι τάξεις και είναι εξαετούς διάρκειας (Α' - ΣΤ' Δημοτικού). Η φοίτηση στο δημοτικό σχολείο αρχίζει συνήθως στην ηλικία των έξι ετών. Μετά την παρακολούθηση του Δημοτικού, η υποχρεωτική εκπαίδευση συνεχίζεται με το τριετές Γυμνάσιο, το οποίο μαζί με το Λύκειο αποτελεί μέρος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

-Δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Γυμνάσιο και Λύκειο).Το Γυμνάσιο είναι μαζί με το λύκειο μέρος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αποτελείται από τρεις τάξεις. Η φοίτηση στο γυμνάσιο αρχίζει περίπου στην ηλικία των δώδεκα ετών και είναι υποχρεωτική. Σε σχέση με το δημοτικό, τα διδασκόμενα στο Γυμνάσιο μαθήματα είναι πιο εξειδικευμένα και διδάσκονται από καθηγητές ειδικοτήτων. Τα αναλυτικά προγράμματα είναι επίσης εξειδικευμένα και προσαρμοσμένα στην πνευματική ανάπτυξη των παιδιών στις ηλικίες 12-15. Βασικός σκοπός της γυμνασιακής εκπαίδευσης είναι η ένταξη και μύηση των παιδιών στην τρέχουσα κοινωνικοπολιτική ζωή της ευρύτερης περιοχής και της χώρας, να ξεπεράσει δηλαδή τα δεδομένα και τις γνώσεις που μπορεί να κατέχει από την γειτονιά και την πόλη του. Μετά το Γυμνάσιο η φοίτηση μπορεί να συνεχιστεί στο Λύκειο, η παρακολούθηση του οποίου δεν είναι όμως υποχρεωτική. Το Λύκειο είναι σχολική δομή σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο. Συνήθως ανήκει στην δευτεροβάθμια

62

εκπαίδευση. Στην Ελλάδα ανήκει επίσης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ακολουθώντας το Γυμνάσιο. Έχει διάρκεια παρακολούθησης 3 χρόνια. Δεν ανήκει στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Ένας μαθητής μπορεί να σπουδάσει σε Λύκειο εφόσον το επιθυμεί και αν έχει τελειώσει το Γυμνάσιο. Αποτελεί προϋπόθεση για να συνεχίσει τις σπουδές του σε τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

-Τριτοβάθμια (Ανώτερη και Ανώτατη) εκπαίδευση. Στην Ανώτερη Βαθμίδα Εκπαίδευσης υπάγονται διάφορες σχολές που παρέχουν επαγγελματική ειδίκευση σε συγκεκριμένους τομείς που αφορούν στη θρησκεία, στην τέχνη, στον τουρισμό, στο ναυτικό, στο στρατό και στη δημόσια τάξη. Πιο συγκεκριμένα, στις σχολές αυτές περιλαμβάνονται οι Ανώτερες Εκκλησιαστικές Σχολές, οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού, οι Ανώτερες Σχολές Χορού και Δραματικής Τέχνης, οι Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης, οι Ανώτερες Σχολές Υπαξιωματικών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και η Ανώτερη Σχολή Αστυφυλάκων.Η Ανώτατη Τεχνολογική Εκπαίδευση έχει ως ρόλο να συμβάλει στην αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας και στην πρόοδο της επιστήμης και της εφαρμοσμένης έρευνας. Η εκπαίδευση είναι προσανατολισμένη στην αφομοίωση και μεταφορά των δεδομένων της επιστήμης στην παραγωγή. Οι σπουδές στα Τ.Ε.Ι. σε σύγκριση με αυτές στα Πανεπιστήμια έχουν περισσότερο εφαρμοσμένο χαρακτήρα. Στην Ελλάδα υπάρχουν 14 Τ.Ε.Ι., τα οποία αποτελούνται από δύο (2) τουλάχιστον Σχολές, που περιλαμβάνουν δύο ή περισσότερα Τμήματα. Τα Τ.Ε.Ι. λειτουργούν σε διάφορες πόλεις της χώρας, ενώ μερικά έχουν και ανεξάρτητα παραρτήματα, δηλαδή ανεξάρτητα Τμήματα σε άλλη πόλη. Στην Ανώτατη Τεχνολογική Εκπαίδευση υπάγεται και η Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΑΣΠΑΙΤΕ), η οποία αντικατέστησε πρόσφατα (Ν. 3027/2002) τη Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΣΕΛΕΤΕ). Στην ΑΣΠΑΙΤΕ ανήκει το Γενικό Τμήμα Παιδαγωγικών Μαθημάτων (ΓΤΠΜ), το οποίο πήρε τη θέση της Παιδαγωγικής Τεχνικής Σχολής (ΠΑΤΕΣ) και καλύπτει μεγάλο μέρος της παιδαγωγικής επιμόρφωσης των υποψηφίων εκπαιδευτικών Τ.Ε.Ε. Η Ανώτατη Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση έχει ως αποστολή την υψηλή θεωρητική και σφαιρική κατάρτιση του μελλοντικού επιστημονικού δυναμικού της χώρας. Στην Ανώτατη

63

Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση ανήκουν τα Πανεπιστήμια, τα Πολυτεχνεία, η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Στην Ελλάδα λειτουργούν 20 Πανεπιστήμια, σε διάφορες πόλεις της χώρας, τα οποία αποτελούνται από Σχολές, οι οποίες με τη σειρά τους διαιρούνται σε Τμήματα και αυτά σε αντίστοιχους Τομείς.

Παναγιώτης Καραθανάσης Γ΄1

Αυτογνωσία

Αυτογνωσία είναι το να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του, δηλαδή τις σκέψεις που κάνει, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του, τα κίνητρα και τις επιθυμίες του, τα βασικά στοιχεία της προσωπικότητας του, τα

64

θετικά και τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα του. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα βασικό βαθμό αυτογνωσίας, η οποία όμως μπορεί να μην είναι ακριβής, δηλαδή μπορεί να νομίζουμε άλλα πράγματα για τον εαυτό μας από αυτά που ισχύουν πραγματικά. Σημαντικό ρόλο στην αυτογνωσία παίζει και η αυτοεκτίμηση μας: Τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση τείνουν να έχουν διαστρεβλωμένη, αρνητική εικόνα για τον εαυτό τους, που μπορεί να απέχει από λίγο έως πολύ από την πραγματικότητα.

Η σημασία και η χρήση της αυτογνωσίας

Η αυτογνωσία είναι μια διαδικασία που γίνεται «εφ’όρου ζωής», εφόσον ο εαυτός αλλάζει, ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης και τις συνθήκες ζωής ενός ανθρώπου. Η διαδικασία αυτή είναι συχνά αποκαλυπτική, ευχάριστη και βοηθητική, αλλά και επίπονη ορισμένες φορές, π.χ. όταν συνειδητοποιούμε πράγματα για τον εαυτό μας τα οποία θα προτιμούσαμε να μη γνωρίζουμε, όπως σφάλματα, αδυναμίες, απαράδεκτες επιθετικές και σεξουαλικές επιθυμίες και άλλα. Η επίγνωση όμως τέτοιων καταστάσεων, αν αντιμετωπιστεί σωστά, οδηγεί στην απελευθέρωση και αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών.

Η ψυχολογία και η ψυχοθεραπεία βασίζονται κατά κύριο λόγο στην έννοια της αυτογνωσίας .Τα περισσότερα κοινωνικά, προσωπικά, οικογενειακά και προβλήματα σχέσεων οφείλονται στην έλλειψη αυτογνωσίας. Οι άνθρωποι πολλές φορές δε συνειδητοποιούν τι σκέφτονται, τι κάνουν και τι νιώθουν, με αποτέλεσμα να λειτουργούν αυθόρμητα και ενστικτωδώς ή τα προβλήματα τους να σωματοποιούνται – να εκδηλώνονται δηλαδή με σωματικά συμπτώματα. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν το άγχος, η κατάθλιψη, η βία, τα προβλήματα επικοινωνίας κ.ά. Μέσα από τη συμβουλευτική και τη ψυχοθεραπεία τα άτομα, ζευγάρια ή ομάδες βοηθούνται να γνωρίσουν καλύτερα ο καθένας τον εαυτό του και έτσι να αντιμετωπίσουν διάφορα προβλήματα, από ψυχοσωματικά, μέχρι συναισθηματικά και σχέσεων.

Σε τι βοηθαει η αυτογνωσία;

Η αυτογνωσία είναι το Α και το Ω στην επίλυση προβλημάτων, ειδικά χρόνιων, π.χ. άγχος, κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, φοβίες, ιδεοψυχαναγκασμοί, κατάχρηση εξαρτησιογόνων ουσιών, επιθετική

65

συμπεριφορά, θυματοποίηση, προβληματικές σχέσεις, κακή επικοινωνία, ψυχοσωματικά προβλήματα και άλλα.

Αποκτώντας περισσότερη αυτογνωσία, καταλαβαίνουμε καλύτερα και τους άλλους και μπορούμε να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας μαζί τους. Αυτό γίνεται γιατί είμαστε έτσι σε θέση να αναγνωρίσουμε με μεγαλύτερη ευκρίνεια ποιες συμπεριφορές των άλλων απευθύνονται σε μας προσωπικά ή αφορούν δικά τους θέματα, μειώνοντας έτσι τις περιττές στενοχώριες και προστριβές. Παράλληλα, μέσω δικής μας αυτογνωσίας αποκτούμε και περισσότερη κατανόηση για άλλους που αντιμετωπίζουν παρόμοια θέματα: Οι άνθρωποι που έχουν περισσότερη κατανόηση και αποδοχή των συναισθημάτων τους μπορούν να δείχνουν και μεγαλύτερη κατανόηση και αποδοχή προς τους άλλους.

Μέσα από την αυτογνωσία ωριμάζουμε συναισθηματικά, μπορούμε να έχουμε πιο ολοκληρωμένες σχέσεις με τους άλλους και να μεγαλώσουμε παιδιά πιο υγιή και σταθερά ψυχολογικά, με στόχους, ψηλή αυτοεκτίμηση και σεβασμό προς τους άλλους και το περιβάλλον, απαλλαγμένα σε σημαντικό βαθμό από δικά μας σύνδρομα και ανεπάρκειες. Μπορούμε να επιλύνουμε καλύτερα τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε στη ζωή και να βοηθούμε και άλλους αν θέλουμε να κάνουν το ίδιο. Έχοντας αυτογνωσία κρατούμε ένα γερό χαρτί στο χέρι μας για να μπορούμε να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι.

Πώς αποκτάται η αυτογνωσία;

Η αυτογνωσία αποκτάται με 4 κυρίως τρόπους:

Αυτοπαρατήρηση και Ενδοσκόπηση: Παρατηρούμε τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις μας, προσπαθώντας να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα κίνητρα μας. Συχνά είναι δύσκολο και χρειάζεται να ελέγξουμε πολλές υποθέσεις μέχρι να καταλήξουμε στην πραγματική εξήγηση, εξαιτίας αντιστάσεων που προβάλλει το υποσυνείδητο μας.

Ανθρώπινες σχέσεις βαθύτερου επιπέδου: Επικοινωνούμε ουσιαστικά με τους άλλους, ανταλλάζοντας συναισθήματα και εμπειρίες για διάφορα θέματα, αλλά και για την ίδια τη σχέση μας μαζί τους. Τους εμπλέκουμε στο ταξίδι της αυτοανάλυσης μας.

66

Μελέτη ψυχολογίας και χρήση βιβλίων αυτοβοήθειας: Αποκτούμε διάφορες γνώσεις και εφόδια για αντιμετώπιση δυσκολιών.

Ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία: Αξιοποιούμε όλα τα παραπάνω με πιο σύντομο και αξιόπιστο τρόπο, μέσα από τη βοήθεια ειδικού ψυχοθεραπευτή. Για το λόγο αυτό και οι εκπαιδευμένοι ψυχοθεραπευτές απαιτείται κατά την εκπαίδευση τους αλλά και για σημαντικό χρονικό διάστημα μετά να έχουν περάσει και οι ίδιοι από διαδικασία αυτογνωσίας. Είναι δύσκολο να σε βοηθήσει κάποιος να αποκτήσεις περισσότερη αυτογνωσία αν δε γνωρίζει και ο ίδιος, όχι μόνο θεωρητικά, αλλά και εμπειρικά τη διαδικασία, με τις αντιστάσεις, τις προκλήσεις, αλλά και τις ανταμοιβές της. Ένας άνθρωπος που έχει την ειδική κατάρτιση, αλλά έχει δεσμευτεί και στη διαδικασία της αυτογνωσίας, μπορεί να βοηθήσει κι άλλους να την αναπτύξουν και να την αξιοποιήσουν κατάλληλα.

Ιασμη Αθηαινιτου γ΄1

Αυτοκυριαρχία

Τι σημαίνει αυτοκυρίαρχος; Ελέγχω τον εαυτό μου . Διότι : Η πειθαρχία του εαυτού μας (και όχι η πειθαρχία που επιβάλλουμε σε άλλους , στρατιωτική , θρησκευτική , οικογενειακή , εργασιακή , κ.α.) , είναι μια

67

εκ των μεγαλυτέρων αρετών . Μπαστούνι στα χέρια του τυφλού . Δίχως αυτή , μπορούμε να σκοτώσουμε από θυμό , να βιάσουμε , να μοιχεύσουμε και γενικά να ντροπιάσουμε την υπόστασή μας . Όταν όμως είμαστε ήρεμοι εσωτερικά κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μας αναγκάσει σε ενέργειες χωρίς δεν θελήσουμε ή συναινέσουμε. Να γνωρίζουμε ότι είμαστε ηγέτες του εαυτού μας. Εμείς τον ορίζουμε ή τον γκρεμίζουμε. Η αυτοδιάθεση είναι αποκλειστικό μας δικαίωμα. Επειδή όμως ο άνθρωπος είναι πάθος (πόθος) γι' αυτό η αυτοκυριαρχία μας πρέπει να θέτει τα πάθη μας υπό την κυβέρνηση της αίσθησης του Λογικού όντος . Συνεπώς ο Λογικός άνθρωπος γνωρίζοντας τα πάθη του (αδυναμίες) τα θέτει υπό έλεγχο , θέτοντας ταυτόχρονα υπό έλεγχο τον εαυτό του . Όταν θέτουμε υπό έλεγχο τον εαυτό μας κυβερνάμε τους γύρω από εμάς . Και αυτό συμβαίνει γιατί είθισται οι γύρω μας να είναι έρμαιοι των παθών τους ή αλλιώς κυβερνιούνται από αυτά .

Άντζελα Λάλα κ΄ Δανάη Κιλτσίκη

Οι Δεξιότητες – Κλειδιά (key skills) για την αγορά εργασίας

68

 Η  α έ λ ι α  δίνει μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη των κρίσιμων εκείνων δεξιοτήτων οι οποίες έχει πλέον αποδειχθεί ότι αποτελούν τα πιο σημαντικά εφόδια για να μπορέσει κανείς να ξεκινήσει και να προχωρήσει με επιτυχία στην επαγγελματική του ζωή, σε κάθε θέση εργασίας αλλά και σε κάθε ανεξάρτητη επαγγελματική ή επιχειρηματική προσπάθεια.  Τις δεξιότητες αυτές τις ονομάζουμε  «Δεξιότητες – Κλειδιά» (key skills) , κάνοντας χρήση ενός από τους διεθνώς πιο διαδεδομένους ορισμούς

 Οι Δεξιότητες – Κλειδιά  (KeySkills) είναι οι βάσεις, τα θεμέλια. Όσο αναπτύσσει κανείς την προσωπικότητά του από παιδί ακόμα, αναπτύσσει και εξελίσσει και αυτές τις δεξιότητες.

Για έναν εισαγωγικό προβληματισμό, σας θέτουμε κάποια ερωτήματα για να προβληματιστείτε:

Πόσο καλά μπορείς

να οργανώνεις; να λύνεις προβλήματα; να επικοινωνείς; να συνεργάζεσαι;

Μπορείς να οργανώνεις πχ το χρόνο σου, ένα απλό έργο που σου έχουν αναθέσει, το χώρο σου, οργανώνεις και συντονίζεις άλλους ανθρώπους;Ξ έρεις να ακούς και να προσέχεις; Να μιλάς και να σε καταλαβαίνουν; Να παρουσιάζεις ένα θέμα σε περιορισμένο χρόνο; Να βρίσκεις τον κατάλληλο τρόπο να επικοινωνήσεις με το κάθε άτομο;

Μπορείς να συνεργάζεσαι με άλλους σε ομάδα; Να συνεργάζεσαι με αυτόν που σε καθοδηγεί ή σε διευθύνει; Να συνεργάζεσαι με αυτούς που διευθύνεις; Να συνεργάζεσαι με αυτούς που σε ανταγωνίζονται;

Όλες αυτές οι ικανότητες και οι δεξιότητες είναι κομμάτι της προσωπικότητάς σου. Και όσο εξελίσσεις την προσωπικότητά σου τις εξελίσσεις κι αυτές. Γεννιέσαι με μία «μαγιά» άλλα σου είναι πιο εύκολα και άλλα πιο δύσκολα αλλά χρειάζεται να μάθεις, να δουλέψεις τον εαυτό σου

69

Κι όταν δουλέψεις τον εαυτό σου και ακονίσεις τις καίριες δεξιότητες, τις δεξιότητες – κλειδιά σίγουρα θα έχεις περισσότερη επιτυχία στην επαγγελματική σου ζωή, σε όποια θέση εργασίας και αν διαλέξεις ή αν σου προκύψει αλλά και όταν θελήσεις να προχωρήσεις ανεξάρτητα, ως ελεύθερος επαγγελματίας ή ως επιχειρηματίας.

Αυτό πλέον το έχουν διαπιστώσει και το έχουν αποδείξει και οι επιστήμονες της εκπαίδευσης και της εργασίας. Και τη διαπίστωση αυτή την ξέρουν καλά και βασίζονται σε αυτό και όσοι σχεδιάζουν πολιτικές για την εκπαίδευση και την επαγγελματική εκπαίδευση σε όλη την Ευρώπη.

 Ποιες είναι οι Δεξιότητες-Κλειδιά

 

 Παρόλο το ότι στην επιστήμη και στην πολιτική δεν έχει γίνει μία εξαντλητική απαρίθμηση για το ποιες ακριβώς είναι αυτές οι δεξιότητες, στην α έ λ ια επιχειρούμε  μία απλή κωδικοποίηση αποτυπώνοντας έναν πυρήνα Δεξιοτήτων-Κλειδιά, τις οποίες διακρίνουμε σε τρία (3) κατηγορίες:

(1)  Τις Οριζόντιες Δεξιότητες ή αλλιώς Κοινωνικές Δεξιότητες (soft skills) που συνδέονται με την ανάπτυξη της ίδιας της προσωπικότητας και δεν είναι εύκολα ποσοτικά μετρήσιμες αλλά αξιολογούνται ποιοτικά (δύσκολα βέβαια) όπως πχ

- Οργανωτική δεξιότητα - Επικοινωνιακή δεξιότητα - Δημιουργικότητα - Συνεργατική Δεξιότητα - Δεξιότητα επίλυσης προβλημάτων - Δεξιότητα ηγεσίας

Δεξιότητες που σχετίζονται με βασικές ικανότητες και είναι ποσοτικά μετρήσιμες, όπως πχ

-         Αριθμητική ικανότητα -         Γλωσσική ικανότητα σε προφορικό και γραπτό λόγο -         Ικανότητα συνεννόησης σε ξένες γλώσσες -         Ικανότητα διαχείρισης η/υ και τεχνολογίας (ψηφιακή ικανότητα)

70

Τις ειδικές κοινωνικές Δεξιότητες που και σχετίζονται με το βαθμό ουσιαστικής ένταξης ενός ατόμου στο φυσικό & κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον που κινείται (ως ένα βαθμό είναι μετρήσιμες)

-     Πολιτισμική επίγνωση (δηλαδή κατανοώ το πολιτιστικό περιβάλλον στο οποίο κινούμαι)

-     Περιβαλλοντική επίγνωση (δηλαδή κατανοώ τα βασικά χαρακτηριστικά, τους κινδύνους και τις ανάγκες προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο κινούμαι)

-     Ικανότητα του πολίτη (κατανοώ το θεσμικό περιβάλλον στο οποίο κινούμαι, τα δικαίωματα και τις υποχρεώσεις μου, τις βασικές αρχές λειτουργίας του κράτους

-     Επίγνωση οικονομικού συστήματος (βασικές αρχές της αγοράς, της κίνησης του χρήματος κλπ)

Τι σημαίνει  “Δεξιότητες-Κλειδιά” Για τις Δεξιότητες-Κλειδιά συναντά κανείς διαφορετικούς όρους όπως «οριζόντιες δεξιότητες», «κοινωνικές δεξιότητες», «βασικές δεξιότητες», «κρίσιμες δεξιότητες», «δεξιότητες κλειδιά», «επαγγελματικές δεξιότητες» και διαφορετικές κατηγοριοποιήσεις. Ονομάζονται, επίσης, σε αρκετά κείμενα «μεταβιβάσιμες δεξιότητες» (transferable skills) ακριβώς διότι αποτελούν τις δεξιότητες εκείνες που αποτελούν εφόδιο για ένα άτομο σε κάθε θέση εργασίας στην οποία μετακινείται, ανεξαρτήτως αντικειμένου δουλειάς και παραγωγικού κλάδου.

Αυτές τις δεξιότητες – που αποκαλούνται εναλλακτικά με διάφορους όρους από επιστήμονες και σχεδιαστές πολιτικής (policy makers) – στην  α έ λ ι α  επιλέξαμε να τις αποκαλούμε “Δεξιότητες-Κλειδιά” (επιλέγοντας αντίστοιχα τον αγγλικό όρο «key skills») ακριβώς λόγω της σημασίας τους για την εύρεση και επιτυχή διατήρηση μίας θέσης εργασίας, καθώς και συνολικά για μία επιτυχία στην επαγγελματική πορεία ενός ατόμου, για να μεταβαίνει σε νέες θέσεις εργασίας ή να προχωρά σε αυτό-απασχόληση ή επιχειρηματική δραστηριότητα

Η Επιστήμη και η Πολιτική για τις Δεξιότητες-Κλειδιά Σήμερα έχει πλέον γίνει η συνειδητοποίηση ότι οι απαιτήσεις για μία θέση εργασίας δεν είναι (και δεν θα έπρεπε να είναι) μόνο τα ειδικά τυπικά προσόντα και οι τυχόν εξειδικευμένες γνώσεις ενός κλάδου στον

71

οποίο εντάσσεται η προσφερόμενη θέση εργασίας. Απαιτείται και ζητείται πλέον και ένα υψηλό επίπεδο στις ικανότητες και δεξιότητες εκείνες που σχετίζονται με την ίδια την ολική ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου: οργανωτική ικανότητα, επικοινωνιακή ικανότητα, ικανότητα ομαδικής εργασίας, ικανότητα επίλυσης προβλημάτων αλλά και πιο μετρήσιμες ικανότητες όπως η αριθμητική ικανότητα, η γλωσσική ικανότητα, η εξοικείωση με τους η/υ και την τεχνολογία κλπ

Η ανάγκη ανάπτυξης των δεξιοτήτων αυτών δεν είναι ένα νέο δεδομένο. Νέο δεδομένο είναι η εντεινόμενη συνειδητοποίηση της ανάγκης αυτής από τους εργοδότες και από τις αρμόδιες αρχές σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και από τους επιστήμονες που μελετούν την αγορά εργασίας. Λιγότερο συνειδητό έχει γίνει στη χώρα μας αλλά η συνειδητοποίηση αυτή εντείνεται. Και η αιτία για τη συνειδητοποίηση αυτή σχετίζεται και με την αλλαγή των δεδομένων της επαγγελματικής ζωής και του τρόπου που εξελίσσεται η επαγγελματική πορεία ενός ατόμου, που έχουν μεταβληθεί ριζικά με το παρελθόν. Σήμερα διαπιστώνεται πολύ μεγαλύτερη κινητικότητα μεταξύ των θέσεων εργασίας, μεγαλύτερη ροή προς την αυτό-απασχόληση και την απασχόληση ορισμένου χρόνου (εργασία σε projects). Και η όλη κινητικότητα αυτή έχει ενταθεί στην περίοδο κρίσης που διανύουμε με δεδομένο και τον περιορισμό των θέσεων εργασίας.

Η ενίσχυση των δεξιοτήτων που συνδέονται άμεσα με την ολική ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός ατόμου αποτελούν πλέον όχι μόνο ως εφόδιο για την εύρεση της πρώτης θέσης εργασίας αλλά και στη συνέχεια σε όλη την επαγγελματική πορεία ενός ατόμου αφού η σημερινή εποχή απαιτεί κινητικότητα μεταξύ θέσεων εργασίας σε διαφορετικούς κλάδους.

Στη σχετική επιστημονική αρθρογραφία αλλά και στα σχετικά πολιτικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΟΟΣΑ και άλλων οργανισμών δεν προσδιορίζεται με απόλυτη σαφήνεια το ποιες ακριβώς είναι αυτές οι δεξιότητες, πώς ορίζονται ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά τους και τα κριτήρια διαχωρισμού τους από τις πιο τυπικές δεξιότητες, και πώς κατηγοριοποιούνται. Κατά την αντίληψη της αέλια στην ουσία πρόκειται για τις δεξιότητες εκείνες που συνδέονται με την ίδια την ανάπτυξη της προσωπικότητας και της κοινωνικής ικανότητας ενός ατόμου και είναι στην ουσία βασικές δεξιότητες ευρύτερα για την ατομική και κοινωνική

72

ισορροπία κάποιου.

Αναστασης Αγγελόπουλος κ΄ Γρηγόρης Καραγκιοζιδης

Γ΄1

Με τι ασχολείται η επιστημονική έρευνα

73

Η επιστημονική έρευνα απορρίπτει τις προσωπικές εμπειρίες ως μεθόδους απόκτησης γνώσης και δέχεται ως έγκυρη και αξιόπιστη γνώση μόνον αυτή που μπορεί να επαληθευτεί από την εμπειρική πραγματικότητα. Η επιστημονική έρευνα ασχολείται με την ανακάλυψη νέων γνώσεων. Καμιά φορά όμως μια έρευνα μπορεί να είναι επανάληψη κάποιας άλλης έρευνας παλαιότερης ή πρόσφατης για επαλήθευση ή διόρθωση των ευρημάτων της. Η επιστημονική έρευνα στηρίζεται σε συστηματική και μεθοδική εργασία που τη διακρίνει αυστηρή λογική. Η διερεύνηση του προβλήματος και η επαλήθευση ή η απόρριψη της υπόθεσης γίνεται κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες ενώ καταβάλλεται προσπάθεια για μεγιστοποίηση αντικειμενικότητας στις μετρήσεις και για αντικειμενική ανάλυση των δεδομένων. Τα πορίσματα της επιστημονικής έρευνας δεν είναι τελεσίδικη γνώση. Κάθε εύρημα ισχύει "μέχρις αποδείξεως του εναντίου" Η επιστημονική έρευνα απολήγει σε μια γραπτή μελέτη, η οποία είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου. Η επιστημονική έρευνα δίνει έμφαση στην ανακάλυψη γενικών αρχών και στη διατύπωση θεωριών. Η επιστημονική έρευνα, για να ολοκληρωθεί , απαιτεί υπομονή, επιμονή και θάρρος.

Μαρία Κατρακάζου και Ορτένσια Καδίγιο Γ’1

74