P e r s v e r s S t u d e n t e n b l a d v o o r d e R U G N r 2 7 9 5 NOVEMBER 1 9 9 0

S e x

Net als in de film

APRES L’AVANTD é g e b e u r te n is v a n d e w e e k a a n d e R U G ( z o a ls w e

o n m td d e lli jk z u lle n z ie n , w a s 'h o t i t e m ' h ie r o o k w e l o p z i jn

p la a ts g e w e e s t) w a s o n g e tw ij fe ld d e a v a n t- p r e m iè r e o p

2 3 o k to b e r v a n d e A m e r ik a a n s e k a s k r a k e r ‘P r e t t y W o m a n ',

d e f ilm n a a r h e t lie d je . D e z e r o m a n t is c h e k o m e d ie w o r d t

m e tb r a v o u r e , m a a r v o o r a lm e tv e e ls p ie r k r a c h ta a n g e d r e -

v e n d o o r d e e x p lo s ie v e ta n d e m R ic h a r d G e r e /J u f ia R o b e r ts

in d e l ic h t s t o n tv la m b a r e r o l le n . D e m a n d ie w e v o o r d it

v is u e le fe s f i jn u i t o n s v o ls te h a r t m o g e n d a n k e n , is d e o n s

a lle n z e e r d ie r b a r e s tu d e n te n b e h e e r d e r F i l i p L o fo v o r o .

J a w e l, a lw e e r h ij. E e n ja a r g e le d e n p a s z o r g d e h i j a l

v o o r e e n s t u n tz o n d e r w e e r g a d o o r d e to e n n o g v o ls la g e n

o n b e k e n d e f ilm 'D e a d P o e ts S d c le t y 1 ( m a a r la t e r u n a n ie m

u itg e r o e p e n t o t f ilm v a n h e t ja a r ) in a v a n t- p r e m iè r e n a a r

G e n t te h a le n . F il ip m a a k te to e n v o o r a l f u r o r e b i j h e t t a l r i jk

a a n w e z ig e p u b lie k d o o r n a d e v o o r s te llin g d e h e le z a a l u it

e ig e n z a k o p d e g r o o ts te e n m e e s t g r a n d io z e r e c e p t ie te

v e r g a s te n , d ie o o it o n d e r d e v le u g e ls v a n o n z e A lm a

M a te r p la a ts g e v o n d e n h e e ft . E e n d a a d d e v a n e e n te g e n -

w o o rd ig z e ld z a a m g e w o r d e n s o o r t e d e im o e d g h e id g e tu ig t

e n w a a r v o o r w e h e m e e u w ig d a n k b a a r z u lle n b lijv e n .

M a a r d e t ijd e n , z e v e r a n d e r e n . F U ip is z ic h s in d s d ie n

s te e d s m in d e r r ig o u r e u s e n o n d o o r d a c h te r v a n z i jn ta a k

a ls s tu d e n te n b e g e e r d e r g a a n k w ijt e n . W ie z i jn w $ e c h te r

o m h e m d i t k w a lijk t e n e m e n , v o o r a l a ls h e t d ir e c t e g e v o lg

e r v a n is d a t w ij o n s v r o e g e r d a n w ie o o k a a n d e h o o g s t

b e k o o r lijk e J u l ia R o b e r ts k u n n e n g a a n v e r g a p e n ?

H o e d a n o o k : F il ip h a d z in h u is w e r k e e n s t e m e e r

b ijz o n d e r g o e d g e m a a k t . I n h e t b e s e f d a t d e g e m id d e ld e

G e n ts e R o m e o w e in ig b r a n d s t o f n o d ig h e e f t o m w a r m te

lo p e n v o o r e e n z o n n e b lo e m a ls o n s J u lia , z o a ls w ij m is s

R o b e r ts o n d e r tu s s e n a l z i jn g a a n n o e m e n , h a d h i j v o o r

a lle z e k e r h e id m a a r tw e e z a le n v a n h e t D e c a s c o o p -

c o m p le x a fg e h u u r d . E n g e lu k k ig m a a r I W e m o g e n o n s

n ie t in d e n k e n w a t v o o r s c è n e s h e t z o u h e b b e n g e g e v e n ,

d ie v e le h o n d e r d e n b e z w e te jo n g e m a n n e n d ie z ic h e n

e lk a a r s ta a n te v e r d r in g e n a a n d e in g a n g v a n z a a l d r ie .

E e n n ie u w H e iz e l- d r a m a is z o g e b e u r d lG e lu k k ig ( w e k u n -

n e n h e t n ie t g e n o e g b e k le m to n e n ) h e e f t F i l ip d e z e k lip

e le g a n t e n m e t d e p ie n te r h e id d ie h e m z o e ig e n is ,

p r o b le e m lo o s w e te n te o m z e ile n . H o e h i j h e t p r e c ie s

g e d a a n h e e f t , w e te n w e n ie t , m a a r M i s d a t h i j e r w o n d e r -

w e l in g e s la a g d is a lle n e e f je s e n n ic h t je s , p e e tn o n k e is e n

s u ik e r ta n te s v a n d e p la a ts e n d e C o c a C o la L ig h t N ie u w e

S m a a k - , O liv e t t i- , e n G e n e r a le B a n k - m o g u is in d e g r o te

e n k i l le z a a l 3 te d u m p e n . A l w ie o v e r b le e f ( a l le ( B ) R U G -

V IP S d u s ) k o n in h e t v e e l g e z e ll ig e r e n g e m o e d e lijk e r

z a a id e 8 t e r e c h t

N o o it w a s e e n m o o ie r e b e n d e z o d ic h t b i je e n a ls t o e n .

D e s c h a a r s e s tu d e n t - s o ld a a t d ie w a s b in n e n g e r a a k t k e e k

z ic h d e o g e n b ijn a te p le t t e r . I e d e r e e n d ie o o k m a a r e e n

b e e t je h e ld e n d a d e n o p z i jn a c t ie f h e e f t in D e B r u g o f z i jn

b u u r la n d e n , te k e n d e p r e s e n t . E r w a r e n in f e it e m a a r tw e e

G r o te A fw e z ig e n :O n z e H o o fd r e d a c te u r ( m o e s t d r in g e n d

e e n m e te r s h o g e v a a t w e g w e r k e n ) e n F r o g W lt t o c k , d e

c

I n t e r v i e w Reorganisatie van

ARTISJOKKEN MET ANANAS EN ANSJOVISEen beginnena student wordt bijna dagelijks met di-

verse problemen geconfronteerd. Horden kakkerlakken, totaal onbegrijpbare proffen, plots opduikende katers, bloedstollend mooie meisjes en andere al dan niet bedreigde diersoorten gooien zijn leven door elkaar. Maar het grootste probleem voor bijna elke student is en b lijft: eten. Jarenlang vertroeteld door mama’s kookkunst moet hij nu zelf 'iets in elkaar proberen te boksen. Zwart ver-brande pannen, acute blokkering van de luchtwegen, klachten wegens stankoverlast van de buren, een gevulde vuibaken een lege maag zijn dikwijls zijn deel. De redders in nood blijken dan meestalde universitaire resto’s te zijn. Daar - zegt de infobrochure - is het immers goedkoop, eet-baar, en vo o ra l: je moet er zelf niets klaarmaken.

Bij het begin van dit academiejaar werden echter serieuze veranderingen doorgevoerd. Het verdwijnen van het top-menu en ook de prijsaanpassingen van bepaalde gerechten waren voor ons genoeg om enkele topfiguren uit de Sociale Sector aan te spreken en te proberen hen enkele keukengeheimen te ontfutselen. Wat je op je bord gegooid krijgt is immers niet alleen het resultaat van de culinairebravourestukjes van de koks, maar ook en vooral van veel rekenwerk.

Voor een gesprek over cijfers en broodjes trokken wij naar Mare Bracke, coördinator van de homes en resto's in de Sociale Dienst, en Sven Jacobs, student-lid van de Sociale Raad, en vroegen hen welke veranderingen nu concreet doorgevoerd werden.

Bracke en Jacobs (in koo r): "Sinds 1985 werden de maaltijdprijzen niet meer verhoogd. De loon- en energiek-osten en de grondstoffenprgzen stegen in die periode echter wèl, zodat een aanpassing van de prijzen zich opdrong. In het oude systeem werd de prijs van een menu bepaald door de grondstoffenkostprijs, vermeerderd met een prijzenspanning van 45 fr. om de loon- en energiek- osttedragen. Er was tevens een maximumgrens van 100 fr, zodat bepaalde gerechten met verlies verkocht werden. Daarom besloot de beheerraad, in overleg met de Sociale

s y m p a th ie k e L e n W - v e r te g e n w o o r d ig e r in d e R a a d v a n

B e h e e r . E e n h e le w e e k a l h a d d ie i j le n d d o o r D e B r u g

g e lo p e n m e t a lle e n m a a r e e n p o t je h o n in g b i j z ic h e n

a ld o o r s c h o r r e k la n k e n u it s t o t e n d a ls W i jn k e e f e n *G e e n

v a s ilin e m e e r • I e d e r e e n w e e t e c h te r d a t F r o g g y z ic h

a lle e n m a a r in d e b io s c o o p w a a g t , a ls e r e e n f ilm m e t K im

B a s in g e r te v e r s l in d e n is . G o e d : z i j w a r e n e r d u s n ie t

M a a r v o o r d e r e s t z o n d e r m e e r ie d e r e e n d ie j e m a a r w il.

E n d e f i lm ? D ie w a s e r g le u k . T e n m in s te t o t e e n g o e d

h a l f u u r v o o r h e t e in d e . T o e n w e r d P a u l P u y la e r t , d e o n -

v e r s c h r o k k e n v o o r z it t e r v a n h e t P o lit ie k e n F ilo s o f is c h

K o n v e n t ( P F K ) , n a m e lijk p lo t s g e t r o f f e n d o o r e e n v e r -

s c h r ik k e li jk a n g s ta a n ja g e n d e g e d a c h te . H i j z a t z o te

g e n ie te n d a t h l even w e g d r o o m d e e n s p o n ta a n d a c h t :

h ie r z it t e n w e d a n , a l le m a a l z o g e z e llig b i j e lk a a r . T e

g e z e llig b ijn a . H ij s c h r o k o p : W a t a ls e r h ie r p b t s b r a n d

u itb r e e k t? O f e r v a l t e e n v lie g tu ig o p o n z e n e k ? O f d e

B e n d e v a n N ijv e l k o m t b in n e n g e v a lle n ? O f e e n o fa n d e r e

te r r o r is t is c h e g r o e p e r in g g o o it e e n b o m in d e z a a l? D e

h e le G e n ts e s tu d e n te n p o p u la t ie in é é n k la p o n t h o o f d ! O m

Raad, om die 100fr-grens af te schaffen en tevens de prijzenspanning op 50 fr te brengen."

Top Stop

SCHAMPER : Een andere aanpassing was het verdwijnen van het top-m enu (voorgerecht, hoofdschotel en dessert voor 100 fr). Waarom ?

Mare Bracke: "Door de beperking van de 100fr-grens waren wij verplicht om eten to p - m e n u te verkopen met een zeer kleine winstmarge, meestal zelfs met verlies. Het afgelopen jaar kostte die top-menu ons dan ook ettelijke miljoenen zodat het behoud ervan niet langer haalbaar was.’

SCHAMPER : Was afschaffing dan de enige oplossing?

Sven Jacobs : "Tja... In de Menucommissie van de Sociale Raad opteerde men voor het behoud van het top- menu, maar dan wel met een 'lagere' vleeskwaliteit (bv. hamburger in de plaats van rosbief). Dit voorstel werd echter niet aangenomen.”

Op Bracke Grond

SCHAMPER: Hoe verantwoordt u al deze wijzigin-gen?

Mare Bracke : "Zoals al gezegd was het door de stijgende kosten gewoon niet meer haabaar om bepaalde menu’s aan 100 fr te verkopen. Daarnaast werden van hogerhand besparingen opgelegd, o.a. door het vermin-deren van de subsidies van de Sociale Sector. Wij zijn nu eenmaal geen caritas-instelling waar p a te r k e s e n n o n -

ne/ces gratis komen werken. Vandaar dus de veranderin-gen, hoewel hetm isschienbetergeweest wasniet tegelijk de 100fr-grens te doorbreken én de prijzenspanning te verhogen.’

SCHAMPER: Is er een daling in het aantal bezoek-ers merkbaar na de prijsstijgingen ?

Mare Bracke: "Er is een daling van 1,4 %, maar die is

v a n h e t P o li t ie k e n F ilo s o f is c h K o n v e n t n o g m a a r te

z w ijg e n lE e n w a r e r a m p v o o r a l w ie d e R U G l ie f h e e f t I

H e t a n g s tz w e e t b r a k P a u l a a n a l le k a n te n u i t D i t k o n

h i j n ie t z o m a a r la te n g e b e u r e n . H i j m o e s t e n z o u ie t s

d o e n . M a a r w a t ? F il ip w a a r s c h u w e n ? M a a r d ie la g

d u id e l i jk a d e m lo o s m e t R ic h a r d e n J u lia m e e te le v e n . A ls

h i j h e m n u s to o r d e , r is k e e r d e h l o n g e t w ij fe ld z i jn le v e n . H ij

m o e s t d e w a a r h e id o n d e r o g e n z ie n : h l s t o n d to ta a l

m a c h te lo o s M a a r d a t w a s d a n b u it e n P a u l P u y la e r t

g e r e k e n d I A ls e r d a n te n m in s te ie m a n d g e r e d m o e s t

w o r d e n , d a n z o u h i j h e t w e l z i jn I M e t z i jn la a t s t e k r a c h t in -

s p a n n in g e n w ie r p M j z ic h o v e r e in d e n s to r m d e h l lu id

g il le n d n a a r b u ite n . D e z a a lk e e k n ie t e e n s o p . R lc h a r d e n

J u lia w a r e n n e t in h u n in g e w ik k e ld s te l ie fd e s s c è n e v e r -

w ik k e ld . V a n P a u l P u y la e r t is e c h t e r s in d s d ie n n ie t s m e e r

v e r n o m e n .

T o t z o v e r h e t r e la a s v a n V P S C H A M P E R M A N S .

vooral te wijten aan het feit dat enkele hogescholen, die vroeger tot ons cliënteel behoorden, nu rechtstreeks door ons bevoorraad worden.’

Sven Jacobs : ’ De prijsstijgingen hebben ook niet direct zo’n grote invloed omdat de grootste groep resto- bezoekers uit eerste kanners bestaat, en die hebben natuurlijk geen weet van de vroegere situatie.”

Allemachtig Tachtig !

SCHAMPER: En wat zal de toekomst brengen ?Mare Bracke: "W ij blijven ijveren voor een volledige

herwerking van het menubestand. Er zijn nu mensen aan het werk om voor het einde van het jaar 80 nieuwe sociale menu's te ontwikkelen, goed qua presentatie en in de laagste prijsklasse."

“We zullen ook pogen resto Overpoort ‘s avonds open te houden, maar op dit moment wordt nog onderzocht of dit financieel haalbaar is.”

"Voor de home-bewoners, die dubbel getroffen zullen worden omdat in de toekomst ook de huurprijzen zullen stijgen, ontwikkelen wij een speciale promotie met reduc- tiebonnen."

SCHAMPER: Zullen de prijzen nu gedurende een aantal jaren gehandhaafd blijven ?

Mare Bracke : "Dit hangt af van verschillende fac-toren, zoals bij voorbeeld de loonkost, maar ikbeloofdater dit jaar geen prijsstijgingen meer zullen plaatsvinden, op geen enkel vlak.”

SCHAMPER (nooit tevreden): En de volgende jaren ?

Mare Bracke: “Wij moeten in elkgeval onze begroting rondkrijgen, maar maaltijdprijzen twee jaar na elkaar na elkaar laten s tijgen : dat kan je niet doen...”

BDBen YD

NVDR: Lees vooral ook elders in d it blad de waarheid over de H o lla n d s B lin d e V in k een advertentie van de Dienst Restaurants. U komt niet meer bij.

G a s t c o l u m n

A M A I M AM !Even tussendoor een bericht voor onze lezer:

Net voor het ter perse gaan, bereikte ons het ontstellende nieuws dat onze jonge, enthousi-aste medewerker FILIBERKE een bijzonder on-gelukkige rampspoed overkomen is. Naar ver-tu idt zou hij, in een wanhopige poging om van de wedstrijd AC Milan-Club Brugge geen seconde te missen, op onverklaarbare wijze uiteen raam van de derde verdieping van H o m e V e r m e y le n g e v a \-

len zijn. Momenteel is hij dan ook druk her-stellende van de daar en toen opgelopen pinkbreuk. W ij hopen onze vurige waterpolo-fa- naat spoedig weer in deze kolommen te mogen ontmoeten en wensen hem ondertussen hetaller- beste studiegenot toe.

DE REDACTIE

T HEATER

THEATERAGENDANOVEMBER

Willy Sommers door geheugenverlies getroffen

ZEVEN ANJERS, DUIZEND ROZENDuizend Rozen

Als je de Arcazaal binnenstapt, kom je in een groot magazijn vol tuinm ateriaal: grasmaaiers hangen aan de muur; schoppen, spaden en harken bengelen aan een neerlaatbaar rek; er zijn stapels kartonnen dozen ... Je denkt; realisme.

Het stuk gaat van start: er volgt een reeks confronta-ties (meestal tussen twee personen) waarin de basiscon-flicten worden uitgewerkt en langzaam tot een climax groeien.

De eerste scène is veeleer een uiteenzetting van de feiten en schetst ons de verhouding tussen Gina, de dochter van de bazin van de winkel die de zaak draaiende houdt, en Harry, chauffeur en alcoholicus. Ze zijn al tien jaar samen. De verliefdheid is verdwenen enook de liefde lijkt zoek; beiden zijn even hard voor mekaar. Harry wil dat Gina de andere bediende, Kernstock, ontslaat: hij is overbodig en bovendien is zij (dat denkt hij) met hem ‘naar bed geweest’ (tussen aanhalingstekens, want voor zijn part deden ze het op de koude magazijnvloer, tussen de kartonnen dozen of op het bureau, één ding is zeker: Kernstock wordt te productief I).

Plots versch ijn t Gina's moeder: ze loopt dwars door de (kartonnen) muur heen, ze lijkt op een heks, beweegt als een robot, spreekt als een waterval, kruist de scène en verdwijnt. Je denkt: realisme ? Dit lijkt wel een surreëel element. En toch draagt het bij tot de realiteit van Gina: ze wordt gedomineerd en gecommandeerd door haar moe-der.

Voor de volgende scène draait de achterwand open: de linkerhelft van het magazijn wordt de keuken van Rita, Kernstocks vrouw. Kernstock komt thuis tijdens de mid-dagpauze. De soep staat klaar. Maar Kernstock gooit ze op de grond en doet zijn beklag. Rita is een verstikking, hij kan haar niet meer zien, horen of ruiken. Hij wil in zijn huis kunnen rondlopen zonder haar overal tegen te komen. Hij beschuldigt haar, beledigt haar, lijkt haar te vernederen. Maar zij dient hem van antwoord: zonder haar staat hij nergens, hij is haar, zij is hem. En zij wint: hij eet zijn soep. Maar een echte overwinning is het niet: zodra hij het huis uit is, barst zij in tranen uit. Zij is een type, bijna een archetype, tot in het overdrevene toe (zodat het komisch wordt).

Ik denk: wat die mensen zeggen, is waar en slaat wel degelijk op hun situatie, maar zeggen zulke eenvoudige mensen iets dergelijks ? Een absurd element is de dialo-gen binnengeslopen: de afstand tussen de personages en hun tekst. Maar dit domineert niet en wordt net zoals de verscheidene taabpstapelingen eerder gezien als een spelelement.

In de derde grote scène komt Harry bij Rita binneng-estormd met een geweer in de hand; hij wil Kemstock van kant maken omdat die tussen hem en Gina in staat. Rita slaagt erin hem te kalmeren: als vrouw kan (en zal) zij haar man veel grondiger vernietigen. Ondertussen voert ze Harry (en zichzelf) dronken. Hier blijkt dat het niet zozeer Kemstock is die in Harry’s weg staat, maar de drank (hij giet ongeveer drie pinten en tien jenevers doorzijn keelgat). Hij zit vol goede bedoelingen maar de alcohol verblindt zijn rede en geeft de vrije loop aan zijn passie. Hij verlaat Rita, stomdronken en vast besloten Gina voor zich terug te winnen met liefde, niet met geweld.

Ondertussen is Kernstock terug in het magazijn. Hij is alleen met Gina, die hem zijn ontslagbrief laat on-dertekenen. Er is spanning tussen beiden, niet uit woede of afgunst maar uit genegenheid. Gina heeft iemand gevonden met wie ze kan praten: ze is 28 en heeft niets bereikt. Ze houdt de zaak open tegen haar zin. Ze wou

Maandag 15 oktober deelden enkele sympathizanten van het Nationalistische Studentenverbond strooibriefjes rond in de gebouwen van de RUG. De manier waarop dit gebeurde bracht heel wat verontwaardigde tongen en pennen in beweging.

Zo zijn er o.a. twee lezersbrieven die ons werden toeg-estuurd door getuigen van de NSV-actie. In de (wegens plaatsgebrek niet afgedrukte) brieven spuien Marleen Van De Velde, Bart De Koter en Peter Van Haver hun kritiek op "de ronduit agressieve manier waarop NSV zijn ideeëngoed verspreid." Volgensdeze boze Schamperiez- ers slaagden enkele NSVers e r met hun agressieve aanpak in om een meisje in tranen te doen uitbarsten.

Schamper ging dit meisje, dat inmiddels al van de schrikbekomen is, op haar kot opzoeken. Haar relaas zet

verder studeren maar toen ze 18 was, raakte ze zwanger. Haar moeder en de zaak eisten haar volledig op. Maar nu wil ze weg. Weg van alles en eerst van Harry, vader van haar kind, oorzaak van haar mislukking.

De laatste scène is tevens het hoogtepunt: de uitein-delijke confrontatie tussenGinaen Harry. Hun verhouding isonmogelijkgeworden, er is geen oplossing voor, tenzij...

Gustav Ernst verwerkte in dit toneelstuk invloeden van de klassieke tragedie (structuur, protagonist, types) en het absurde theater (afstand tekst-personage, (a-)logische taalopstapelingen). Het duurt iets te lang en Ernst vertoont de neiging in herhaling te vallen. Toch slaagt hij erin een conflictsituatie te schetsen die eigen is aan vele verhoud-ingen of huwelijken. Dit samen met de verhaalstof en de knappe acteerprestatie vormt een voorstelling die mag gezien worden.

Casanova

Casanova is ongeveer zestig. Hij leeft en werkt op de zolder van een paleis in Bohemen. Hij is ziek (hij heeft, hoe kan het ook anders, syfilis). Hij gaat sterven.

Meer gebeurt er niet in deze bewerking van F. Vanlu- chene en E. De Volder. Handeling of actie is geen uitslu-itende voorwaarde voor toneel, maar dan moet de regis-seur of auteur ervoor zorgen dat wat gezegd of getoond wordt de moeite waard is. Hier was dit niet het geval. Bovendien lag de acteerpresta tie ” dicht bij overacting. Vooral Vandervorst bewoog als een karikatuur maar hij was er geen. Het was blijkbaar de bedoeling grappig te zijn en zo een ironische tekening van een ziek man te presen-teren. Maar in tragikomedie is De Tijd niet sterk.

Wat heb ik ervan overgehouden ? Een oneliner: “Al-machtige, ik heb al uw wetten overtreden want ik heb ge-leefd als filosoof." De Tijd probeert terug te vallen op de naam “Casanova”, maar dat lukt niet. Het programma-boekje ze g t: “Schrijver, erudiet, spion maar ook dief en oplichter, vooral bekend natuurlijk als de man die “casa-nova” synoniem maakte voor “Ibertijn” en die uiteindelijk de personificatie is geworden van de uitzonderlijke eeuw waarin hij leefde.” Maar als toeschouwer wil je een bewijs van dat zogeheten monument. En dat was er niet.

Voorbeschouwingen

De gebiologeerden

Dit is de debuutproductie van Compagnie De Koe (°1989;BasTeeken, Petervanden Eedeen DirkTuypens). Twee vrienden, Erwin en Ludo, delen een passie voor de ornithologie. Ze brengen dan ook uren samen door in de natuur om vogeltjes te bespieden. Ze kennen mekaar goed en praten veel met elkaar, maar nooit over zichzelf. En daar zit de knoop: eigenlijk zijn Erwin en Ludo verliefd op elkaar.

In Knack (7 juni 1989) wordt d it stuk een “naief, Kama- gurka-achtig liefdesdrama" genoemd dat luchtig, humoris-tisch en origineel is maar dat een zwakke structuur heeft vanwege de nodeloze herhalingen en abrupte stijlbreuken.

Some Confusions in the Law about Love

Sex, drugs en rock ‘n’ roll. Forced Entertainment (GB) concentreert zich op de banaliteit van een wereld zonder hoop. Op een hotelkamer ergens in Birmingham

een zoveelste hoogst twijfelachtige vraagteken achter het democratische, niet-geweldloze karakter van het NSV.

Die bewuste maandag was Renate D’Hoker, gelijktijdig met de NSV-actie, affiches aan het ophangen in studen-tenrestaurant De Brug. Haar affiches nodigden de studen-ten uit om deel te nemen aan het in itiatief “Faculteiten Zonder Racisme”.

Haar werk werd door de NSV-mensen prompt ver-scheurd. Zo probeerde Renate nog enkele malen een affiche op te hangen, steevast werden deze van de muur gescheurd. Hierbij werden de NSV-mensen steeds bru-taler. Onder de verontwaardigde ogen van de voor hun maaltijdje aanschuivende studenten werd er geschopt, geduwd en op de vingers getrapt. Op een bepaald mo-

bevmden zien 3 drugsverslaafden : ze hebben het over sex (en doen het ook), over Etvis Prestey, praten met de TV en worden high. Bronnen: Plato’s “Symposium", 17de en 18deeeuwse Japanse verhalen, spookvertelsels en de “Elvis leefT-lectuur.

Bedrog

Van Harold Pinter speelde M alpertuis al “De Modeshow" (The Collection)(1983-1984) en “Een soort Alaska" (The kind of Alaska)(1984-1985). Nu kozen ze voor “Bedrog". Het verhaal groeit uit de ontmoeting (na anderhalf jaar) tussen Emma en Jerry, die gedurende zeven jaar een verhouding hadden. De herinneringen komen boven en in een reeks flashbacks die steeds verder teruggaan, krijgen we een beeld van wat er alle-maal gebeurd is, een beeld van bedrog tussen vrouw, man en minnaar.

Quarere

Mal Pek) (Barcelona) wordt gevormd door Maria Munoz en Pep Ramis. In een dansvoorstelling vertellen zij wat er gebeurt als twee zwervenden elkaar ontmoeten en elkaar herkennen zonder elkaar ooit gezien te hebben.

Shirley Valentijn

“Shirley Valentine”, een werk van Willy Russell (beter bekend als de auteur van “Educating Rita"), werd bewerkt door Doris Van Caneghem tot een spel overeen Antwerpse vrouw van middelbare leeftijd. Voor de kinderen hoeft ze niet te zorgen; er rest enkel nog haar man. Ze droomt ervan bij hem weg te gaan of naar Griekenland te reizen. Maar dat doet ze n ie t!

Arca belooft een komische en ontspannende mon-oloog gebracht door een rasechte comédienne.

Vincent Van Gogh

Op basis van de correspondetie van Van Gogh (met onder andere zijn broer Theo, zijn moeder, Paul Gauguin, Camille Pissaro) tekenen regisseur Jo Gevers en acteur Jo Decaluwe een beeld van een kunstenaarsleven.

Vooruit - zicht 90

Theater- en dansfestivalT a le n t v o o r h e t v a n d e b o m e n v a l t

De programmaboekjes liggen in de Vooruit voor het grijpen. Ik zou zeggen: ga er een halen. Dat bespaart mij werk, en ook jo u : dan moet je niet alles twee keer lezen.

Voorstelling

Regisseur Jappe Claes (Arca, KNS, Blauwe Maandag) stelt ons de geschiedenis voor van twee paren, een verhaal van eenzaamheid en vereenzaming. Claes baseerde zich op werk van Kart Valentin, die tussen de twee wereldoorlogen in zijn kritiek spuide op het Beierse wereldbeeld. “De humor, de sketches, de chansons, de nuchtere poëzie van hetalledaagse verhulden nauwelijks zgn kritiek op de carrousel van mechanismen tussen mensen, op de verraderlijke naïviteit, op het fascistische ideeëngoed." (Vooruit oktober) Nou m oe!

ment vonden sommigen onder hen dat d it tafereel lang genoeg geduurd had en sprongen voor Renate in de bres door haar affiches in de hoogte te houden zodat iedereen haar boodschap kon lezen.

Tijdens dit tafereel scandeerde NSV leuzen a ls : “Ne makak, ne linksen tist, die krijgen we in de kist." Op het verw ijt van een omstaander dat het niet erg moeilijk is om met een tiental mensen één persoon aan te pakken had een NSV’er een passend antwoord: “Alten tegen één, dat is onze strategie.’

Naar aanleiding van deze gebeurtenissen zouden FK (Faculteiten Konvent), WK (Werkgroepen Konvent), PFK (Politiek-filosofische Konvent) en HK (Home Konvent) een gemeenschappelijke motie indtenen bij de Gentse

N IE U W P O O R T ( in lic h t in g e n 0 9 1 /2 5 .1 2 .9 6 . )

Stekelbeesfestival (091/25.37.32.) inzaalhuur, Do 1, Vr2, Za 3 en Zo 4.De Gebiologeerden door Compagnie De Koe, Wo 7 en Do 8 om 20.30U.

Some Confusions in the Law about Love door Forced Entertainment (GB) Di 13 en Wo 14 om 20.30u. Quarere danstheater door Mal Pek) (SP) Vr 16 en Za 17om 20.30u.

Bedrog door Maipertuis (in zaalhuur—051/40.18.45.) Ma 19, Di 20 Wo 21, Di 27, WO 28 en Do 29 om 20.30u.De Bergamot door Speeltheater (in zaalhuur—091/ 25.10.78.) Do 22, Vr 23 en Za 24 om 20.30u.

A R C A ( in lic h t in g e n 0 9 1 /2 5 .1 8 .6 0 )

Duizend Rozen van Gustav Ernst, in ARCA vanaf Do 11 okt iedere Wo, Do, Vr en Za tot en met Za 1 dec telkens om 20.00uRegie: Ronnie CommissarisMet: Magda Cnudde, Marijke Pinoy, Ria Verschaeren,Eddy Assebergs en Herman G ilisShirley V alentijn van W illy Russell, in ROELAND Vr 2, Za3, Za 10, Vr 16 en Vr 30 (ook nog Zo 01 en Vr 07 dec) telkens om 20.00u.Regie: Jo Decaluwe Met: Doris Van CaneghemVincent Van Gogh naar de correspondentie van Vincent Van Gogh, in ROELAND Za 17 om 20.00u Regie: Jo Gevers Met: Jo DecaluweHelena van David Cohn, in ROELAND Do 22, Vr23, Za24en Zo 25 om 20.00uRegie: Frans MaasMet: Ivonne Lex en Martine GeerinckxProductie: T.I.L Antwerpen

N T 2 M IN N E M E E R S ( in lic h t in g e n 0 9 1 /2 5 .3 2 .0 8 . )

De Gecroonde Leersse van Michel De Swaen hertaald door Pjeroo Roobjee, van 20 okt tot 20 nov om 19.30u

V O O R U IT ( in lic h t in g e n 0 9 1 /2 3 .8 2 .0 1 )

Voorstelling door Theater Theater, in de balzaal 6 en 7 om 20.30u.Oglon een avant-premiere van, door en over Erik Willems,

Di 06 om 20.00u.Theater-en dansfestival van 16 tot 24 nov.

Ogion

Voor dit theaterscript ontleende Erik Willems de figuur “Ogion” aan de trilogie van de science-fiction schrijfster U.K. Leguin “Aardzee". Ogion betekent“de gesloten mond" : de titel is een gewilde paradox (Ogion is zwijgen, theater is spreken). Meer heeft de titel niet te zien met het stuk, dat volgens Erik Willems beter “Erik Willems" had geheten. Want eigenlijk brengt hij een analyse van zichzelf, een verslag van de onrust in zichzelf als de strijd tussen acht personages (de Tekstschrijver, Ogion, het Vraagteken, de Man, Ego, Fyca, Nestor, de Vrouw).

DiB

HALFWAY H O M ET a p d a n s e n in d e k e u k e n s , tu s s e n d e k a k k e r la k k e n

d o o r , g e s a n d a a ld e n in b a d p a k u w w e k e lijk s e was-beurt v e r z o r g e n w e g e n s k a p o t te v lo e r e n e n in f la r d e n

h a n g e n d e tu s s e n s c h o tte n , s la p e lo z e n a c h te n w e g e n s

k r ie p e n d e b e d d e n e n m a t r a s s e n m e t m a r m e r v o r m ig e

m o t ie v e n : d a t a l le s v in d t u in h e t v o lg e n d e n u m m e r

v a n u w S c h a t e n L it e r a ir e R e d d in g s b o e i S c h a m p e r ,

e n w e l h e e n a r t ik e l o v e r d e v e r p a u p e r h g v a n d e u n iv -

e r s i ta ir e h o m e s o n d e r d e t i t e l Home, Cheap Home.

Studentenraad waarin ze dit orgaan verzoeken om een verbod uit te vaardigen tegen het NSV om voortaan nog op deze manier propaganda te maken in de gebouwen van de RUG. Deze verenigingen vinden dat de NSV gezien haar ondemocratisch en racistisch karakter geen enkele vorm van erkenning verdient.

Op dezelfde gronden weigert het PFK in te gaan op een aanvraag van het NSV tot het verkrijgen van werking- stoelagen.

In het volgende num mer zal Schamper een woordvoer-der van het NSV confronteren met de feiten die de afgelopen weken hebben plaatsgevonden.

Schamper in het hol van de leeuw, dat belooft...Koen Vidal

H e t H u i s Verontwaardiging over NSV "promotiecampagne

“ALLEN TEGEN EEN IS ONZE STRATEGIE”

H e t H u i s Archi-getikt

EIGEN VOLK EERST IZoals je ookelders in deze Schamperkunt lezen, ishet

de aspirant ingenieur-architecten in hun korte bestaan voorlopig alles behalve voor de wind gegaan. Ook intern loopt een en ander niet bepaald van een leien dakje. Om een aantal verdacht stinkende zaakjes bloot te leggen, waagde je onverschrokken redacteur zich in de walmende, levensgevaarlijke moerassen van de benoemingen en andere onwelriekende poelen die onze universiteit rijk is.

Toen de Academie vier jaar geleden plots de opleiding tot architect schrapte, konden de Gentse architec-tuurstudenten alleen nog maar in het (Katholieke) Sint- Lucas instituut terecht. De toenmalige minister van onder-wijs, Luc (SP) Vanden Bossche vond dat dit niet kon en steunde volop het initiatief van de RUG-overheid om zelf een volwaardige architecten-opleiding in te richten, nèèst de al bestaande studie voorburgerlijk ingenieur-architect. Een erfenis waar zijn opvolger, Daniël (CVP) Coens, helemaal niet gelukkig mee was.

Ondertussen was het hek echter al van de dam. Drie docenten van de Academie, de in het kader van hun afvloeiing nog twee jaar doorbetaald werden (nl. J. Baele, E. Balliu en R.van Reeth) verklaarden zich bereid om, onbezoldigd, de nieuwe richting op te starten en te struc-tureren. Nu was het met de financiële toestand van de RUG zo dramatisch gesteld, dat bijkomende richtingen niet eens meer gesubsidieerd konden worden. Voor de faculteit van de Toegepaste Wetenschappen betekende dit een enorme aderlating. Bij de Raad van Beheer werd dan ook hard aangedrongen op de in dienstneming van twee assistenten (in feite vier halftijdse) en twee extra proffen, ten einde de studenten een degelijke opleiding te kunnen bezorgen.

In de loop der jaren boog de Raad van Beheer zich geregeld over het probleem van de wettelijke erkenning van de universitaire opleiding tot architect. Onder andere in het verslag van de vergadering van 14 september II. lezen we onder agendapunt 8 dat “de nodige maatrege-len moeten worden getroffen opdatde huidige studen-ten van de studierichting bouwkunst (nvdr: de huidige

benaming van de vroegere Licentie Architectuur) hun studies zouden kunnen afsluiten met de nieuwe graad van Ingenieur-architect.” Tevens zou er vanaf volgend jaar een toelatingsexamen worden ingericht.

Gelijkluidende klanken vinden we terug in de ver-antwoording van de Faculteitsraad van de Toegepaste Wetenschappen: (pp 72-73)

H1) Een volwaardig architectuuronderwljs moet steunen op drie componenten die in de opleiding gelijkwaardig aan bod moeten komen: 1. de archltec- tuurwetenschappen

2. de bouwtechnische wetenschappen3. het ontwerpen

(...)

4) Daar het moeilijk lijkt de volledige bouwopgave In één opleiding te omvatten, stelt zich de vraag of het niet zinvol is twee opleidingsvormen te voorzien, één met meer nadruk op bouw-techniek en éón met meer nadruk op architecturaal-ontwerpen.

Uit bovenstaande vaststellingen volgt de nood aan twee vormen van architectuuronderwljs op de universiteit (...).”

De goede verstaander begrijpt dit best als volgt: de eerste opleidingsvorm (die m.a.w. de nadruk legt op de bouw-techniek) “vereist dezelfde basisvorming in de positieve wetenschappen als de andere richtingen kandidaat burgerlijk-ingenieur.” De tweede daarente-gen (die met meer nadruk op architectuurwetenschappe- lijke vorming) ‘streeft naar de vorming van een breed inzetbare architect.” Hier treedt de exact wetenschappe-lijke bagage merkbaar minder sterk op de voorgrond.

Groot was dan ook onze verbazing, toen we con-stateerden dat de eerste vacature voor het OP was toegekend aan J. De Backer, een burgerlijk ingenieur pur sang. We vielen echter pas echt van onze stoel na lectuur van het verslag van de commissie die de opvolging van ingenieur-architectKintmoet regelen. Dezevacatureomvat vakken ais theorie van het ontwerp, architectuuractualia, architectuurtheorie, geschiedenis van de bouwkunst, theorie van de monumentenzorg en de restauratie, pa-thologie van gebouwen, beroepspraktijk en déontologie van de architect. De vaakst genomineerde kandidaat voor

deze functie was R. Van Reeth, één van de drie ex- academiedocenten die zich twee jaar lang vrijw illig voor de richting Architectuur hebben ingezet.

In een brief van Prof. dr. ir. Rathé aan de voorzitter van de benoemingscommissie lezen we over deze zaak ech-ter o.a. het volgende:

“Het is zeker n iet gewenst voor de opleiding van de studenten dat een architect Prof. KINT zou opvolgen. Onze faculteit vormt Ingenieurs. Ingenieurs met ver-schillende specialisaties zoals werktuigkunde, elec- tronka, scheikunde en ook architectuur. Ingenieurs kunnen niet opgeleid worden door architecten. De denkwereld van belde groepen verschilt totaal, k beweer niet dat Ingenieurs niets kunnen leren van architecten want architecten kennen sommige zaken beter dan Ingenieurs. Verpleegsters kennen sommige zaken ook beter dan geneesheren maar hebt U ooit verpleegsters (gediplomeerde van een verpleegster- school) als hoogleraar geneesheren weten oplelden?

Het zou tevens een kaakslag zijn voor alle leden van ons wetenschappelijk personeel moest de Heer VAN REETH In aanmerking komen voor de opvolging van Prof. Klnt. Zeer bekwame ingenieurs die zich gedurende Jaren Ingespannen hebben om een doc-toraat te behalen, die gedurende Jaren een onderbe-taalde m aar veeleisende functie uitoefenden In de hoop ooit erkenning te vinden zouden moeten vaststellen dat alle diploma’s, anclënnlteiten enz. die men steeds eiste om tot het O.P. op te klimmen eigenlijk niet vereist zijn.

Het Is tenslotte een vernedering voor onze facul-teit en onze universiteit mocht blijken dat de RUG bij gebrek aan voldoend (sic) bekwame Ingenleurs- archltecten moet beroep doen op een afgestudeerde van een architectenschool om er de ingenieurs- archltecten te komen opleiden. De architectenscholen zullen niet nalaten te b/ok/etteren ïw ij lelden hoogler-aren op voor de unlversitelten’. Let wel, Ik heb alle respect voorde architectenscholen, en ikkenze want Ik gaf er ze lf gedurende 28 Jaar les maar er bestaan af gebakende gebieden van bekwaamheid.’

Tot zover Prof. dr. ir. Rathé. Interessant nieuws is alvast dat R. Van Reeth inmiddels volop gesolliciteerd wordt vanuit de KUL en de VUB. M .a.w. zoals Prof. Pathé terecht opmerkt: er bestaan afgebakende gebieden van bekwaamheid. Verder vinden wij Prof. Rathé’s uitspraken over de verpleegsters hoogst beledigend voor de desbe-treffende beroepsklasse. Bovendien houdtzijn vergelijking totaal geen steek: o.i. kunnen aspirant ingenieur- architecten wel degelijk iets opsteken van ervaren architecten. Er zijn nu eenmaal vreselijk veel dingen waar burgerlijk ingenieurs gewoon geen kaas van gegeten hebben. In se is er in heel deze ingewikkelde discussie trouwens niets nieuws onder de zon. Hier telt nog steeds de wet van de jungle: niet de meest bekwame kandidaat wordt prof, maar wel degene die al het langst in de faculteit zijn broek versleten heeft. O f hij die de juiste partijkaart bezit natuurlijk.

Rathé’s uithalen naar de architecten kunnen wem.a.w. catalogeren als voorbeeld van dat tikje (?) elitarisme waar een burgerlijk ingenieur nu eenmaal last van blijkt te hebben, zoals we uit de vorige Schamper al wisten. Zijn vacature werd dan ook weggestemd.

Bij het openstellen van de tweede vacature stelde de Faculteitsraad aan de Raad van Beheer voor om deze benoeming op te splitsen in vier opdrachten, m.n. drie van 30 % en één van 10 %. Heel wat leden van de RvB waren er van overtuigd dat ditmaal dan toch J. Baele, E. Ballieu en R. Van Reeth in de prijzen zouden vallen. Na enig onderzoek van de voorgestelde profielen moesten zij echter tot de conclusie komen dat enkel Van Reeth er mogelijks aan voldoet. En in de wandelgangen van De Plateau konden we vernemen dat zelfs zijn benoeming nog bloed, zweet en tranen zou kunnen kosten...

Wat ons als neutrale toeschouwers langs de zijlijn uit-ermate droef stemt, is te moeten toekijken hoe een univ-ersitaire opleiding, die zelf nog de obligate kinderziektes niet doorsparteld heeft, nu al het strijdtoneel geworden is van ‘hogere’ belangen als de toekenning van een profes-sorenpostje.

Cisse, Vipere.

Return to The Son of Raiders O f The Lost Arch

.Toen de Raad van Beheer drie jaar geleden bes-loot de Licentie in de Architectuurboven de doopvont te houden had niemand voorzien dat deze richting anno ‘9 0 nog steeds ter discussie zou staan. De pioniers van toen zijn nu eerste licentiestudenten maar weten nog steeds niet of hun diploma wettelijk erkend zal worden in Belgie. Het einde van de strijd leek nochtans in zicht toen op 6 ju li ‘9 0 een Koninklijk Besluit verscheen waarbij zowel Burgerlijk Ingenieur- Architect als Ingenieur-Architect de toelating kregen het beroep van architect uit te oefenen. Geen vuiltje meer aan de lucht tot een K.B. van 3 oktober roet in het eten gooide. Meteen pennetrekwerden de Ingenieur- Architecten opnieuw de toegang tot het beroep van archtect ontzegd.

Scham per dook, ontzet door zoveel onre-chtvaardigheid en bij gebrek aan een voorpagina- artikel (wegens geen correspondenten meer in Rwanda noch in de Golf) in de archieven, stofte ze voor u af en zette alles eens op ‘n rijtje.

Rij rij rij

De Licentie in de Architectuur (L.A.) werd in 1988 opgericht omdat een aantal mensen meenden dat het architectuuronderwijs in Vlaanderen aan een herwaardering toe was. In het buitenland bestonden reeds universitaire opleidingen tot architecten met het oog op 1992 leekhet wenselijk dat ook Belgie over een dergelijke opleiding zou beschikken. De RUG nam het in itiatief dat door een grote campagne een 50-ta l in-schrijvingen opleverde. Voorwaar een groot succes! Tot Gemeenschapsminister van Onderwijs Daniël Coens met veel gevoel voor drama en timing in de paasvakantie liet weten dat de studenten er maar beter meteen de brui aan konden geven want de L.A. zou onwettelijk zijn. Coens schermde hier vooral met een wet uit ’71 die elke uitbreiding van de univer- siteiten moest verhinderen. Later bleek echter dat Coens’ interpretatie niet helemaal klopte. De Raad van Beheer was wel gemachtigd nieuwe richtingen te organiseren (zoals ze al voordien gedaan had bij de oprichting van bijvoorbeeld “Mondiale Vorming”) maar moest die dan wel zelf financieren.

De studenten lieten ondertussen affiches drukken, duwden petities onder onze reukorganen en verfr-aaiden Coens’ oprit met een degelijk muurtje. Blijkbaar kreeg onze m inister een acute aanval van claustro-fobie want al spoedig kwam hij zelf met een voorstel voor de dag : aangezien een wet van '1 7 de architec-tuuropleidingen toevertrouwde aan het niet-universi- tair hoger onderwijs, kon een naamswijziging hier soelaas brengen. Bijgevolg werd de L.A. omgedoopt tot de L.B. (Licentie in de Bouwkunst). Exit Coens!

The Game of the Name

Hoewel... Deze naamswijziging betekende niet dat alle problemen nu van de baan waren. Het di-ploma van licentiaat in de bouwkunst werd evenmin bij wet erkend, wat inhoudt dat afgestudeerden wel terecht kunnen in openbare diensten en prive- studiebureaus, maar het beroep van zelfstandig archi-tect daarentegen (nog) niet mogen uitoefenen.

En d it was nog maar het begin van de ellende. De raid op de L.B. was vooreen poosje stilgevallen, maar het gif was nu de RvB binnengeslopen en zorgde voor nieuwe problemen.

Het is immers makkelijker om nieuwe opleidingen in het leven te roepen dan deze richtingen ook van werkingskredieten te voorzien, zo bleek begin vorig academiejaar. Na veel gepalaver en uitgestelde ver-gaderingen kreeg de L .B. twee voltijdse proffen en as-sistenten toegewezen (zie ook elders op deze pag-ina). De weerslag van dit alles was navenant: waar men zich het eerste jaar (88-89) kon verheugen over 47 inschrijvingen, hadden in het academiejaar 89-90 slechts 24 personen de moed de L.B. aan te vatten.

Een nieuwe naamsverandering drong zich dus op (ik weet het, lieve lezer, het verhaal Is eentonig). Van Licentiaat in de Bouwkunde stapte men gezwindover naar Ingenieur-Architect. Geef nu zelf toe, het ligt al stukken beter in de mond. Deze naamsverandering had veel succes want dit jaar verdriedubbelde het aantal inschrijvingen (van 24 naar 78). Een en ander had ook te maken met het hogervermeide K.B. van 6 ju li 1990 w aarbij zowel bu rge rlijk ingenieur- architectten als ingenieur-architecten de titel van archi-tect mogen voeren. Dit besluit werd op zijn beurt dan weer ongedaan gemaakt door het K.B. van 3 oktober 1990 waardoor de ingenieur-architecten opnieuw een koude douche kregen en nu dreigen de dupe te worden van een politiek steekspel waaraan zij part noch deel hebben.

Ssssssht

De studenten houden zich voorlopig stil om de “stille diplomatie’ (dixit prof. Vermeersch) een kans op slagen te bieden. Als die niet tot een bevredigend resultaat zou leiden, zijn ze uiteraard (om u en ons te dienen) tot nieuwe acties bereid.

Voorlopige balans van drie jaar Licentie in de Architectuur, alias Licentie in de Bouwkunde, alias ln- genieur-Architect: als alles b lijft zoals het nu is, zullen de eerste afgestudeerden (en dat gebeurt binnen een goeie twee jaar) overal in Europa als zelfstandig architect terecht kunnen. Behalve in Belgie, natuurlijk !

Wordt uiteraard vervolgd.(joshua)

advertentie

'flilfM CommodoreCommodoreSpeciale voorwaarden voor studenten R.U.G. op de

Personal Computers van Commodore P C 2 0 -III aan 39.990 F P C 3 0 -III aan 54.990 F

Printers S TA R en C IT IZ E N aan de scherpste prijs

Financieringen aan speciale tarieven en voorgaarden met CER A

M.D.B. bvba Maaltecenter, Blok EDerbystraat 151,9051 Gent

Bel 20.55.10 voor prijzen

K u l t u u r De Verbeelding S EX

HIP, H O P EN HAPKLARE BROKKENA ls u z i t m e t v e r b e e ld in g , w a t n o g a l h in d e r li jk k a n z i jn

in o n s s t r e b e r s t ijd p e r k , d a n k u n t u v a n a f n u te r e c h t b i j D e

V e r b e e ld in g , H o o g p o o r t 5 0 ( t e l . : 0 9 1 /2 5 1 4 4 0 ) w a a r m e n

u w z ie k te in e n ig s z in s k o n s t r u k t ie v e b a n e n t r a c h t te le i -

d e n .

De Verbeelding is een projekt van de VZW Centrum voor Jongerenwerk, een boom van een organisatie met wortels ergens in de woelige dertiger jaren. De VZW is pluralistisch en organiseert aktiviteiten rond kuituur, leef-stijl en kunst voor jongeren tussen vijftien en vijfentwintig jaar. Zij opteert voor een totaalbenadering en tracht de kunsten te begrijpen in samenhang met de maatschappe-lijke kontekst waaruit zij ontstaan. Om dit doel te bereiken hebben de mensen van de VZW Centrum voor Jonger-enwerk twee projekten opgestart.

Klassewerk richt de aandacht op aktuele kunstbe- levingen en zoals de naam al doet vermoeden ligt het aktieterrein vooral in scholen, waar ‘artistieke en kreatieve themadagen' zullen worden gehouden.

Het tweede projekt, DE VERBEELDING, richt zich meer tot individuele jongeren die zich interesseren voor kuituur in al zijn facetten en die hun interesse in hun vrije tijd ook aktief willen betuigen.

BEELDJE IN

De Verbeelding is aan zijn derde werkjaar toe. Er staan een hele resem aktiviteiten op het programma, die ieder mens met nog een greintje levensdrang en kultureel bewustzijn zal doen watertanden. De Verbeelding is geen verzameling van intellektuele lezingen die het indomme-len, inslapen en overgaan tot de R.E.M.-faze aangenaam en zeer vlot laten verlopen. De Verbeelding schopt, fietst, wandelt, rijdt zelfs te paard. De Verbeelding neemt jon-geren mee naar New York om daar samen met literaire giganten als Auster en Kozinsky als gids ‘s werelds grootste stad, de ‘Westerse wereld in een notedop’, met andere ogen te gaan bekijken. Een heet hangijzer als de problematiek van de Islam wordt niet geschuwd: in sa-menwerking met migranten en ‘Jeugd en Stad’ organ-iseert de Verbeelding een dag waarop ‘literaire, plastische en muzikale kuituren van Noord-Afrika’ aan bod komen.

Deze initiatieven zijn opgezet rond de werkideeën ‘de Stad en de Islam' en kregen de ietwat vreemde maar on-

getwijfeld funktionele naam ‘Stijl Kammen' mee. Het derde en waarschijnlijk aantrekkelijkste projekt in dit kader wil de Hip Hop-kultuur van ‘r a p m u z ie k , g r a f f it i, b re a k d a n c e

e n m o d e ’ grondig doorlichten, achtergronden en allerlei invloeden inbegrepen en er ook vanalles mee doen. Alsu verderleest, komt u over d it projekt nog wel een paar kronkelende volzinnen tegen.

VOETREIS NAAR EUROPA

Een ander koncept van de Verbeelding werd ‘Sweet Arf gedoopt. Nu denkt u meteen: “Aha, dit gaat over de relatie kultuur-snoepgoerf, maar de breinen achter het initiatief hebben het anders begrepen; ‘I n te r n a t io n a a l

D e n k e n e n T a a l’ is de bedoeling, verdeeld over vier projekten die in de zomer van 1991 en begin 1992 zullen plaatsvinden.

Voor het eerste projekt kunt u allemaal gezellig m Gent blijven want hier organiseert de Verbeelding 'Jeugd voor Europa’: het vraagstuk van de kulturele identiteit van Europa wordt op kreatieve wijze aangepakt.

In ju li '91 neemt iedereen zijn fiets, paard o f ander rijdier voor een avontuurlijke reis naar Tsjechoslovakije voor de lol en ook wel om rechtstreeks in kontakt te komen met een Oostblokland dat overloopt van kreativiteit en energie.

In augustus keert iedereen zijn vervoermiddel om en koerst naar Portugal, het land van de fado en van de Portugezen en ook gastland van Europalia '91.

Begin *92 tenslotte gaat iedereen op Kunstenkamp om daar kreatief te wezen met muziek, film en poëzie.

De Verbeelding schopt weer en wel naar de juiste li-chaamsdelen . Leeglopers en karrièristen: pas op voor uw gat!

YO!

R a p p e r s o f th e w o r ld , u n it e ! Want van 18 tot 28 november gaat de Verbeelding van start meteen artistiek en informatief programma omtrent de Afro-Amerikaanse Hip Hop kuituur. Jaja, geef het maar toe, ook u durft wel eens - gehuld in een slobber-T-shirt en een fluo short - rappend eh skatend het Gentse onveilig te maken. En dan

zwijg ik nog over u daar, met dat baseball-petje achter-stevoren op uw hoofd.

U begrijpt het a l: rapmuziek is niet het enige aspekt van de Hip Hop kuituur waarop dit projekt zich w il lichten. Graf- fity, ghettobenden, breakdance en mode worden samen belicht om een beeld te geven van een hele jeugdige tegenbeweging die zich vooral manifesteert in Ameri-kaanse grootsteden, maar ook al binnengesijpeld is in Amsterdam, Parijs en zelfs ( o f a l lp la c e s ) Antwerpen.

Het gebeuren gaat zoals gezegd van start op 18 november, met een “radio-week". Zeven programma’s (inzendingen geselekteerd uit de radio-wedstrijd "B lin d

D a t e ) worden de ether ingestuurd door onafhankelijke radio’s in Vlaanderen. Op die manier brengen jonge DJ’s en reportagemakers hun visie op Hip Hop voor een gevarieerd publiek.

Het tweede luik van de manifestatie omvat een film- week in Studio Skoop, die aan de hand van zeven films de achtergrond wil tonen waartegen Hip Hop zich aftekent. Die thematiek wordt echter zeer breed opgevat, in die zin dat de film s zowel zwarte regisseurs, muziek, under-ground als het leven in de grootstad in het algemeen aan bod brengen. De film week loopt van 22 tot 28 november en behelst de volgende stukjes subkulturele pellicule:

Op 22 november: “She’s gotta have it”, 23: “Weet Side Story” (onder voorbehoud), 24: “Sammy and Rosie get laid”, 25: “Colore”, 26: “Do the right thlng”, 27: "The Warrlors”, en tenslotte op 28 november: “Perma-nent vacation”.

Top of the Bill echter van het hele gedoe wordt on-getwijfeld de “Hip Hop Dag” die doorgaat op 24 novem-ber in het Roller-Skate-Board Gent Ring Center in de Bomastraat 14 te Gent. Tijdens het informatieve mid-dagprogramma worden net- en trommelvliezen geteisterd door dokumentaires, een doorlopende fototentoonstel-ling, workshops, performances en sprekers (o.a. Prince Far Out van de Skyblasters en Marcel Wouter van OOR). Het middaggedeelte wordt afgesloten door de Surinaamse dichter-musicus Paul M iddellijn, die onder begeleiding van een jazz-trio gedichten brengt over de BlackStruggle.

Des avonds wordt er naar goede gewoonte gefeest onder pedagogisch verantwoorde leiding van de DJ’s van

Schamp, Schamper, Schampst

DANKUW EL!Inderdaad: dankuwel! Andermaal (zie ook Schamper

278) zijn w ij het die u in de bloemetjes zetten. En al zeggen we het zelf: terecht. U heeft d it maal namelijk wel heel uitzonderlijk hard uw best gedaan. U heeft werkelijk massaal gereageerd op onze oproep/smeekbede/ dreigbrief van vorige keer. De gevolgen zijn er dan ook naar; we kunnen er gewoon niet naast kijken: Schamper Is helemaal vol van u en hoopt d it ook te blijven. Vooral niet aarzelen d u s : Doe de Schamper! En jij daar die op dat hoekje van die toiletbril zo pisnijdig z it te dampen en te sissen van frustratie om ook eens te mogen m eespelen: schiet eindelijk eens in actie, zoals ze in West-Vlaanderen zeggen. Kom bij voorbeeld de eerstvolgende donderdag om 19u naar het studentenhuis De Brug, St.-Pteter- snieuwstraat 45. U slaiom t door de eerste (glazen) deur rechts, skiet de trap op en roesjt in één tijd door naar de tweede verdieping. Daarzou u ons dan wel ergensmoeten vinden. In ons lokaal bij voorbeeld. En geen paniek: tot voor kort huisden w ij hier in de gewezen toiletten. Van aanpassingsproblemen zal u dus alvast geen last hebben.

met schampere groet,

VP SCHAMPERMANS

Rhyme Cut Core, afgewisseld met een ‘toast’ van Prince Far Out, en optredens van Two of a Kind (een Haags vrouwelijk rapduo) en de Eindhovense hiphopkw^ten van D.A.M.N. Voor verdere informatie over de Hip Hop m arnd kunt u terecht op het adres en het telefoonnummer die reeds aan het begin van dit artikel vermeld werden. Dus trek uw sneakers aan, drinkuw lce-T uit, en Doe Het Juiste Ding.

BeL met medewerking van KD

V i B B R I U I O K i R i O N I P ©G eachte student én regelmatige bezoeker van één der restau- rant-afdelingen,

In dit en de volgende advertenties zullen w e u informeren over de werking van de studentenrestaurants. We zullen het hebben o ver:- de gebruikte voedingsstoffen,- de productie en distributie,- het prijzenbeleid.

In dit eerste nummer zullen w e proberen duidelijk te m aken:- op welke manier Wordt aangekocht,- welke voedingstoffen- en bij welke leverancier.

1. HOE (op welke manier aangekocht)Jaarlijks wordt ongeveer 85 miljoen fr gespendeerd aan de aankoop van voedingsstoffen. Hiermee worden plusminus I miljoen maaltijden, 250.000 broodjes en 250.000 diverse snackgerechten bereid in onze centrale productiekeuken van resto Overpoort. Het is evident dat we voor de aankoop van der-gelijke hoeveelheden voedingsmiddelen niet bij d e bakker of de beenhouwer om de hoek gaan aankloppen. Alsgrootkeuken binnen een rijksonderneming zijn w e ertoe gehouden om w at aankoopprocedures betreft, de wettelijke reglementeringen inzake overheidsaanbestedingen te volgen. M.a.w. alle pro-ducten worden aangekocht via een officiële, beperkte prijsof- fertevraag.

“O ffic iee r:

De procedure moet beantwoorden aan wettelijk vastgestelde normen (elke potentiële leverancier moet bijvoorbeeld in orde zijn m et de RSZ-regeling voor zijn personeelsleden,...).

“Beperkte” :

Het bestuur doet een selectie van de aan te duiden politieke leveranciers mits inachtneming van mededinging (voor elke productgroep worden minimaal tien a vijftien mogelijke bed -rijven aangeschreven).

“Prijsoffertevraag” :

De kandidaat geeft een vast prijs op voor een bepaalde peri-ode per product, die moet beantwoorden aan het besteken de gunning sc riteria.

HffirRIJK SU N IVER SITE IT

GENT

Dienst Restaurants

(advertentie )

“Bestek” :

Is de omschrijving w aaraan de te leveren producten moeten voldoen of met andere woorden de grondstoffenspecificaties.

“Gunningscriteria”:

Is d e te volgen volgorde van rangschikking binnen het bestek, bijvoorbeeld:1 /versheid2 / bacteriêle zuiverheid 3 /presentatie 4 / prijs

2. WAT (welk product werd gekocht)Als WIJ naar onze 'beenhouwer' gaan , vragen w e geen kilo-gram gehakt, wel vragen w e :

'Alle gehakt producten moeten vrij zijn van meert of mixed m eat (separatorenvlees). Het rundsvlees m ag enkel afkomstig zijn van jonge, vrouwelijke dieren met maximum zes tanden .'

Bij varkensgehakt wordt eveneens verm eld:

'Enkel varkensschouder met een totaal vetgehalte van maxi-maal 18%.'

Of w at dacht u van de beschrijving van een * Hollandse Blinde V ink ': 'Bereid uit 60% varkensgehakt, 10% gekookteham ,m et ingewerkt een kaasstaafje van tien gram en omwikkeld met een runderlapje".

Alle voedingsstoffen worden aldus in proza vertaald.

Daar alle producten geportioneerd en panklaar aangekocht worden, kan gewerkt worden met dagverse voedingsstoffen, met uitzondering van enkele snackproducten die ingevroren aangekochtworden.

De schrandere lezer zal hier terecht opmerken d at dergelyke omschrijvingen een mooie brok literatuur voor d e been- houwersgast in spe is, maar geen enkele garantie geeft inzake de levering. Hiertoe werd in 1988 onze kwaliteitsverantwoorde- lijke aangeworven die samen m ettw ee labo'sdagelijkse analy-ses doet van geleverde en geproduceerde grondstoffen. Deze analyses omvatten in grote lijnen:1 / Controle op bacteriologische zuiverheid,2 / Diersoorbepaling,

3 /Vetgehaltebepaling.

Bij twijfel wordt een beroep gedaan op de stadslaboratoria, die bij vaststelling van afwijkingen op de wetteljjke regle-mentering (warenwetgeving) proces-verbaal opstellen tegen de leverancier. O p deze manier kan een zekerheid geboden worden inzake de kwaliteit van geleverde voed-ingsstoffen.

3. WAAR (bij welke firma’s wordt aan-gekocht)Ter illustratie geven w e enkele cijfergegevens van onze jaarlijkse bestellingen op.-12.000 kg rundsrosbief- 52.000 kg rundsstoofvlees- 24.000 kg varkensgebraad- 30.000 kg hamburgers -14.000 kg filetkoteletten -12.000 kg steaks

Als w e daarbij onthouden dat de portbnering plusminus 180 g per persoon bedraagt, is het vrij evident d a t onze been-houwer om de hoek onmogelijk 180.000 hamburgers of 72.000 koteletten kan 'prepareren'.

Terzake wordt een beroep gedaan op grote gespecial-iseerde bedrijven die beschikken over een exportvergun-ningendie onder toezicht staan va n het I .V. K. (Instituut voor Veterinaire Keuken). Dergelijke bedrijven leveren eveneens het vlees aan de grootwarenhuisketens binnen onze regio.

Tot zover onze eerste aflevering inzake het HOE, WAT en WAAR van onze grondstoffen.

In ons volgend bericht zullen wy u informeren over de bereidingswijze en d e 'vethe id ' van onze producten.

Voor meer inlichtingen kan je steeds terecht in Home Ver- meylen. Stalhof 6 te 9000 Gent, tel. 091/22.09.11.

De Heer Philiep DENIS, hoofddiètist-productverantwoorde- lijke en Patrick NEYT, kwaliteitsverantwoordelijke zullen met genoegen op uw vragen antwoorden.

AGENDAMAANDAG 5/11 *** film : 'Yaaba' van Idrissa

Ouedraogo (Blandijn aud. C, 20u00 - 60 fr - org. 11.11.11) “ * M uziek: Ray Barretto Latin Jazz Ensemble + Que Pasa (Hotel Sterling, 20u00) ***

DINSDAG 6/11 *" M a i : “De Golf en de Derde Wereld" (Blandijn aud. D,20u00 - org. 11.11.11) *** Blaas : Ontmoetingsavond Studentenfanfare Ghendt (Café Salamander, vanaf 20u00) *** Beest: Logo-fuif (Kanivo, 21 uOO - 60/70 fr) *** Geïllustreerde lez ing : “Flamenco: Grootmeesters uit deze eeuw" door Ivo Hermans (Gele Zaal, 20u00 -100/120 fr) ***

WOENSDAG 7/11*** M uziek: Dave Stewart and the Spiritual Cowboys (Vooruit, 20u00) ***M uziek:Junkflgh (The Cover, 22u30 - gratis) *** Behang: fu if met Studio Brussel in de tent op het St. Pietersplein ***

VRIJDAG 9/11 *** J llfiu t: The Pink Flowers (De- m ocrazy,21u00)***

ZATERDAG 10/11 *** K ofl: “Spreken In het open-baar” door Brigitte Kort (Fnac, 10uOO) ***

VRIJDAG 9/11 * " H aartooi: Jeff Healey + Wildlife (Brielpoort Deinze, 20u00) *** Muziek : Tango Cuatro (Gele Zaal, 20u30 - 200/250 fr) ***

DINSDAG 13/11*** Geïllustreerde lezing: “Hetactu- ele Flamenco-milieu” door ivo Hermans (Gele Zaal, 2 0 u 0 0 -100/120 fr) ***

WOENSDAG 14/11 * " Muziek : The Romans (The Cover, 22u30 - gratis) *** Hugo: Hugo Matthijsen en De Bomen (Vooruit, 20u00) *** Rockfuif: met live optredens van Lucky Tap, Daydream Projecten Thorikos Disas-ter (Kanivo, 21 uOO stipt) *** £ jlm : 'Das Testament des Mabuse' van Fritz Lang (Democrazy, 20u30 -100 fr) ***

DONDERDAG 15/11 " * Spinneweb: The Sisters Of Mercy (Brielpoort Deinze, 20u00) ***

VRIJDAG 16/11 * " Inform atieavond: "Huttentocht naar het dak van Europa, de Mont Blanc” (grote ver-gaderzaal van het GUSB, 20u00 - iedereen welkom) ***

ZATERDAG 17/11"* Korter: “Spreken in het open-baar” door Brigitte Kort (Fnac, 10u00) ***

WOENSDAG21/1V " Muziek :The Serenes NL (The Cover, 22u30 - gratis) *** Babbel: “Derde Wereld-hand- boek" door prof. Rudy Doom (Fnac, 12u30) *** fjlm : ‘Agulrre, Der Zorn Gods’ van Werner Herzog (De-

M UZIEK ! M UZIEK !

mocrazy, 20u30 -100 fr) ***DONDERDAG 22/1V " M uziek: Wreckless Eric UK

(The Cover, 22u30 - gratis) *** Law aai: Helios Creed + Godflesh (Democrazy, 19u00 - 300 fr) ***

VRIJDAG 23/11 *** S l2 l: The Mission + Power Of Dreams (Brielpoort Deinze, 20u00) ***

ZATERDAG 24 /11*" K ortst: “Spreken in hetopen- baar” door Brigitte Kort (Fnac, 10u00) ***

WOENSDAG 28/11 * * * Muziek : The Wild Bunch (The Cover, 22u30 - gratis) *** D ebat: “Zijn milieup-roblemen wel op te lossen? Recht doen aan het multi-culturele element in de milieuzorg” (KUC, 20u00) *** Film : Film d’Amore e d’Anarchia van W ertmuller (Democrazy, 20U 30-100 fr)***

VRIJDAG 30/11 * * * Hoofdredacteur: Prefab Sprout (Vooruit, 20u00)

FILM

Deze maand start Sphinx met een focus Duitse Films, onder de tite l: “DUITSLAND ?DEERFENIS VANFRITZ LANG EN EEN WERELDOORLOG” . Aan bod komen een aantal films van regisseurs die in de jaren 70 garant stonden voor “De nieuwe Duitse Cinema". Cinemato-grafisch was hun werk zondermeer fris en vernieuwend, thematisch dienden zij af te rekenen, ieder op zijn manier, met het Duitse oorlogsverleden. Op hetprogramma staan : “Die Blechtrommel” van Volker Schlöndorff (1979) (1/ 11 tot 7/11), “Nosferatu, Phantom der Nacht” van Wemer Herzog (1979) (8/11 tot 14/11), “Der Stand der Dlnge”van Wim Wenders (1982) (15/11 tot21/11),“Quer- elle" van Rainer Wemer Fassbinder (1982) (22/11 tot 28/ 11).

Vertoningen vinden plaats dagelijks om 22u30, zaterdag, zondag en woensdag ook om 17u00.

DEBATOp 10 november organiseert de Humanistische

Werkgroep voor Conflictstudie (jawel! Huweco) in samenwerking met het humanistisch verbond Genten de Kamerraad Heymans een gespreksnamiddag over “Oost-

West, Noord-Zuid: Wordt het Zuiden slachtoffer van de nieuwe Oost-West-relaties V

De sprekers zijn Joel Rocamora (directeur van het International Institute, Amsterdam), Prof. Rudy Doom (studiecentrum voor de derde wereld, R.U.G.) en Miel Vervliet (Wereldverbond van de Arbeid, Brussel). De inkom is 100 fr, documentatiemap inbegrepen. Plaats en tijd : auditorium D in de Blandijn, 14u00, zaterdag 10 november.

SPORT

HetGUSB organiseert dit jaar nog één kllmweekend, nl. in Mozet (van 17 tot 18 november). Inschrijvingen moeten ten laatste de donderdag voor het vertrek in het GUSB-secretariaat binnengegeven worden. Daar ver-meld je ook oof je een auto kan meebrengen en hoeveel plaatsen daarin nog beschikbaarzijn. Op 17 november sta je dan om 8u15 aan de Plateau, gewapend met warme, losse kledij, schoenen met rubberzolen zonder rand, en proviand voor het eerste middagmaal. De kosten kan je alsvolgt berekenen: 1 fr per kilometer, +/- 250 fr voor het verblijf en zo’n honderd frank voor verzekering en admin-istratie. Voor alle bijkomende inlichtingen zijn daar W. Mertens (03/237.23.92), VW -monitor, en het GUSB-se-cretariaat (091/25.41 .00).

Met het GUSB kan je ook de top van de Mont Blanc gaan beklimmen (481 Om). Op vrijdag 16 november om 20u00 is er een infovergadering in de grote vergaderzaal van het GUSB. Er worden dia's en film s getoond over de Mont Blanc én over de huttentocht naar het “dak van Europa”. Trekje stoute klimschoenen aan ! Inlichtingen bij organisator Guido Vanpoucke op 091 /85.53.81. of op het GUSB-secretariaat.

Als de Mont Blanc u net iets te hoog is, kan u ook gewoon met (u raadt het nooit) het GUSB naar Les Karellis op wintersport van 28 december tot 6 januari. Prijs voor RUG-studenten is 14.000 fr, alles inbegrepen (behalve skiles en materiaal). Inschrijven voor 1 decem-ber, deelname is beperkt tot 54 personen.

R e c e p t i e

C olofonSchamper is het officiële, ongebonden en pluralistis-

che studentenblad van de R ijksuniversiteit Gent. De re-dactie bestaat uit vrijw illigers en komt elke donderdag samen om 19u00 in studentenhuis De Brug, tweede verdieping, St. Pietersnieuwstraat 45. Schamper istelefo- nisch te bereiken via het secretariaat van het studen-tenhuis, op nummer 091/25.99.39.

Lezersbrieven zijn welkom, naamloos isprullenmand. Op grondig gemotiveerd verzoek laten w ij uw naam weg. Lezersbrieven hebben betrekking op de RUG in het alge-meen o f artikels in Schamper. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken verkort weer te geven.

Schamper 279 van maandag 5/11 /1990

Hoofdredactie: Tim De Cock Eindredactie: Geert Houck Redactie :KarinaBlommaert, DirkBouckaert, BorisCruys- saert, Bart De Becker, Yves Debijtere, Wim Defoort, Sam De Graeve, Dirk Jacobs, Bert Lema, AnjaOtte, Jörgen Pi- eters, Francis Puype, Joris Rossie, Frank Stevens, Ingrid Van Lysebeth, Els Verbeelen, Piet Verbeest, Flor Ver- schaeve, Koen VidalCorrespondent: Kart Degryse (Addis Abbeba)Hete Roddels: An AudenaertLay-out: Tim De Cock, Joris Rossie, Ingrid Van Lysebeth

Verantwoordelijke UitgeverPiet VerbeestKarei De Stoutelaan 127, bus 15 8000 Brugge

Drukkerij: Druk In De W eerc.v., Bledersdijk 12,9000 GentOplage: 5000 exemplaren, gratis verspreid in alle facul-teiten, resto’s en homes van de RUGent Distributie: Yves De Buck Lezeres: Piatelleke

Schietgrage Goeroes uit Zemst alweer schandelijk over het hoofd gezien

CONCERTEN IN HET GENTSE !DAVE STEWART AND THE SPIRITUAL COWBOYS Vooruit, 7 november

Dave Stewart is een vakman. Z ijn beroep is popmuzikant. Hij heeft twee hele leuke bedrijfjes in han-den. Enerzijds beheert hij samen met Annie Lennox de Eurythmics-holding en onlangs richtte hij ook een KMO’tje op met de naam “DAVE STEWART ANDTHE SPIRITUAL COWBOYS". Uit goede bron (Joepie) weten we dat Annie een tijdje “onbeschikbaar" b lijft en dat Dave de tijd rijp achtte om zich als SONGschrijver te gaan profileren.

Bovendien wou Dave de verloedering van de spiritual-iteit behandelen, alsook het verstikkende effekt van de al te opdringerige media en industrie. Dave meende dit te moeten doen door middel van een plaat en een vrij uitgebreide promotiecampagne, een veel gebruikte tac-tiek these days. Ook Lou Reed, Paul McCartney, Sting en Simpte Minds vinden inspiratie voor hun publiciteitscam-pagne in andermans ellende. Dit, laat het duidelijk wezen, is gelul, gezeik en biezonder goedkoop dan nog wel. Rockmuziek is rockmuziek en geen les in moraal. Inte-gendeel, dacht ik zo.

Maar daarmede is er nog niks gezegd over de muziek en dat is toch ook wel belangrijk in artikels als deze. De muziek dus. Wat Dave Stewart betreft, die kan er wat van. Lou Reed en Mc Cartney trouwens ook, maar helaas komen deze heren niet optreden in deze streken in de nabije toekomst. Maardie Stewart dus, die kan erwat van, maar dat zei ik al. Op deze plaat hoor je muzikale invloe-den die gaan van soul tot gitaarrock en sitarrock, van jazz tot chanson en van Prince tot Dylan. Je hoort dus niks nieuws, maar dat is niks nieuws. Wie mooie songs wil horen, verpakt in een lelijk kleedje, kan op zeven novem-ber terecht in de VOORUIT.

JEFF HEALEY BAND Brielpoort Deinze, 11 november

In 1988 was er sprake van een ware revelatie in de rockwereld. Het was in 1988 dat de blinde Canadees Jeff Healey op de proppen kwam met het album “SEE THE LIGHT", een mooie en toepasselijke titel. Miljoenen pop-liefhebbers keken verbijsterd toe hoe deze blinde man de

meest virtuoze klanken uit zijn gitaar toverde. De nieuwe Jim i Hendrix was geboren I Eindelijk kon Eric Clapton op pensioen gaan! Stevie Ray Vaughan kon het aftrappen (helaas vatte hij dit wat te letterlijk op) I Blues, een ballad ? Allemaal geen probleem voor deze 22-jarige gitarist uit Toronto. Honderden amateurgitaristen pulkten zich de ogen uit; eindelijk wisten ze hoe het moest I

1990: Jeff Healey maakt een nieuwe plaat, “HELL TO PAY". Niemand lijk t het te merken, ook al steken George Harrison en de geniale Jeff Lynne een handje toe. Ten-slotte is het toch niet zo gevoelig gespeeld en eigenlijk heeft hij toch ook niet zo een goede stem om de Blues mee te zingen. Het is natuurlijk wel positief voor die jongen dat hij zich op die manier kan uitleven, maar dat is dan ook alles. Voor wie het w il w eten: Jeff komt naar Gent, maar je hoeft je niet verplicht te voeten om te gaan. Hij zal het niet merken of je er bent of niet.

HUGO MATTHIJSEN EN DE BOMEN Vooruit, 14 november

Geef mij maar W ill Tura. Hugo kan de boom in.

Toch kan ik mij er zo niet van afmaken en daarom zal ik maar even vertellen waarmee deze Boechoutse knaap zich zoal onledig houdt.

Hugo schrijft, zoals iederepuberwel eens wat schrijft, af en toe eens een tekstje. Hugo heeft ook een programma op de rad», HET LEUGENPALEIS genaamd. Hugo maakt ook liedjes. Hugo schrijft zelfs boekjes. Hugo is er zich echter ook van bewust dat hij niet meer is dan een omhooggevallen, doorsnee student die zich creatief be-zighoudt. Hij dankt u dan ook vooralle aandacht die u hem schenkt en doet dat door zijn nieuwe album de titel 'Dankuwel' mee te geven. Dat is heel lie f van Hugo. Dankuwel.

THE SISTERS OF MERCY Brielpoort Deinze, 15 november

Zo in het begin van de jaren '8 0 was er hier een vrij aardige new-wave golf in het Gentse. Groepen als FAD GADGET, BAUHAUS, THE CURE en vooral THE SIS-TERS OF MERCY waren erg ‘in’(zoals iedereen wel weet: de naam van de groep is afkomstig van de gelijknamige

song van Leonard Cohen, een song met een niveau dat The Sisters of Mercy helaas nooit geëvenaard hebben). Als fan van deze groepen hulde je je dan in het zwart, mat je je een palmboom- of gelijksoortig kapsel aan en ging je in diskotheek THE FASH aan de Kuiperskaai met het hoofd gaan schudden op de tonen van ‘Alice’, Tempte of love’, ‘Body and soul’ en meer van dat moois. Het was een mooie tijd.

In 1985 was de new-wave golf zowat weggespoeld en nieuwe horizonten lagen in het verschiet. Helaas niet voor Andrew Eldritch, de voorman van de zusters, die anno 1990 nog steeds zijn zelfde ding doet, wat behoorlijk begint te vervelen. Hoewel, in interviews komt diezelfde Eldritch soms verstandig uit de hoek. Zo verklaarde hij onlangs dat hij eigenlijk helemaal niet van optredens houdt en dat de fans maar tevreden moeten zijn met tv- optredensen videoclips. Helaas, tussen woord en daad...

U begrijpt h e t: Andrew komt hierheen en hij vergast u op zijn vervelendste nummers, zorgvuldig gekozen uit de walgelijke elpees FLOODLANDS en VISION OF LIGHT.( Ook FIRST AND LAST AND ALWAYS was al behoorlijk walgelijk, maar laten we geen oude koeien uit de sloot haten).

(SAM)

ZWARTBOEK EXAM ENS:

OPROEPVoor een zwartboek zoekt de Schamperredactie

getuigenissen over onregelmatigheden bij en/of tij-dens exanrtens. Studenten die het slachtoffer of getuige geweest zijn van dergelijke onregelmatigheden (en d it mag u zeer ruim interpreteren) kunnen hun relaas via een brief aan de redactie kwijt. W ij verzekeren an-onim iteit - inden gewenst -, maar onderteken je brief wel met naam en adres, zodat we je nog kunnen contacteren indien we dat zouden wensen. Over enkele weken brengen wij dan verslag u it Niet ver-geten I Schrijven I En wel naa r:

Schamper Zwartboek Kunstlaan 51

9000 GENT

D e b a t Debat over het kamerreglement

IS JE KOT EEN KROT ? Het kam erreg lem en t in d e praktijk

Achter de coulissen en tussen pot en pint stelde Schamper nog enkele hardnekkige vragen aan Sven Jacobs over het reglement en de inpraktijkstelling ervan. Want daar komt het uiteindelijk toch op aan.

Sven Jacobs: “Ik wil er eerst de nadruk op leggen datdeGSR (Gentse Studenten Raad) de totstandkom-ing van dit reglement zeer positief vindt. Op een dergelijk reglement dringen wij reeds geruime tijd aan en het is een opluchting dat het er dan toch gekomen is."

SCHAMPER: Is het niet zo dat bijna alleen dié huisbazen die de voorschriften van het reglement relatief goed naleven, aangifte zullen doen van hun studentenwoningen bij de stad Gent ?

Jacobs: “Natuurlijk. Toch ben ikerpersoonlijkvan overtuigd dat het slechts een kwestie van tijd is. Op elke studentenwoning moet het Kamerreglement met de controlestempel van de gemeente erop uithangen. Zo kan de student voor zichzelf uitmaken of de veil-igheidsvoorschriften voor zijn/haarstudentenkameral dan niet werden opgevolgd. Deze vorm van controle zal de bal aan het rollen brengen op die koten waar nog geen reglement uithangt."

SCHAMPER : Zal er na verloop van tijd geen zwarte markt ontstaan van studentenwoningen die aan familieleden, kennissen “vla-vla’s” wor-den doorverhuurd ?

Jacobs : “Het bestaan van een dergelijke zwarte markt is steeds moeilijk te achterhalen, maar dit mag zeker geen motief vormen om het reglement niet op te volgen en er het belang niet van in te zien."

“De verhuurder heeft hierin toch een zeer grote verantwoordelijkheid die hij niet zomaar naast zich neer kan leggen.”

SCHAMPER: Zullen vele kamerwoningen niet uitgebouwd worden tot studio’s aangezien deze laatste volgens schepen Merchiers niet onder de voorschriften van het KR vallen ?

Jacobs: "Ik denk het niet. Misschien zal het hier en daar wel gebeuren maar ombouwen van kamers tot studio's met de nodige sanitaire- en keuken- voorzieningen is toch ook een dure grap. Dan is het volgens mij goedkoper die enkele aanpassingen te doen die noodzakelijk zijn om in orde te zijn met het KR."

SCHAMPER: Concreet Stel nu, puur hypothet-isch, dat student X de verstokte gewoonte heeft zijn laatste sigaret In bed op te roken en het hem plots invalt dat, indien hij ‘s nachts door brand zou worden ver(r)ast, zijn zolderkamer geen enkele mogelijkheid tot ontsnapping biedt. Waar kan deze radeloze student met zijn ontsnapping- sprobleem terecht ?

Jacobs: “Als deze student inderdaad een kamer huurt in een woning de totaal niet aan de veil-igheidsnormen voldoet, dan kan hij klacht indienen bij de stedelijke huisvestingsdienst zodat er van daaruit verder onderzoek kan volgen. Persooniijkstei ikechter voor dat deze student de eenvoudiger te nemen stap zet naar de Sociale Raad en daar wordt hij dan wel verder geholpen."

Het gevolg van deze gezette stappen is dat de verstokte roker rustig met zijn nog smeulende sigaret in slaap kan vallen wetend dat b ij brand hij nog een half uur de tijd heeft• om zijn onderburen van dit ongemak te verwittigen;- om zich dan gezamenlijk over de gebruiksaanwijzing van een brandblusapparaat te buigen;- om aldus de bewuste sigaret te doven.

U, waarde Schamperlezer, zult het met ons eens zijn dat de toepassing van dit reglement de gemoed-stoestand van vele studenten zal bevorderen.

Ingrid

Iedereen wist dat er iets aan gedaan moest worden. De Schamperlezer wist het, de eigenaar van kamers 1 t.e .m. 27 in de Jozef Plateaustraat w ist het, en de student die door zijn balkon zakte en er bijna het leven bij inschoot wist het daarmee ook. Er moest nu eindelijk, eens en voor-goed, een degelijk politiereglement komen op de kamer-woningen.

Dit reglement is er nu, en het trad in voege op 1 september 1990. Maar wellicht vertellen wij u niets nieuws. Het is de meesten onder ons immers opgevallen dat op de studentenkamers de sympathiek krakende plankenvloer uitgekapt werd om plaats te maken voor koele beton, dat de kamerdeuren die net aan een zevende verflaag toe waren, vervangen werden door loodzware brandveilige gedrochten en dat de met klimop begroeide achtergevel plots ontsierd werd door een glimmende brandladder.

Voor diegenen die al dit moois echter nog niet zagen gebeuren, is er dit artikel. Uitgangspunt is de debatavond die dinsdag 23 oktober door de Welzijnsraad in samenwerk-ing met de Sociale Dienst van de RUG werd gehouden in auditorium E van de Blandijn, dat voor de gelegenheid meer volwassenen (in de vorm van verhuurders) dan studenten bevatte. Er werd broeierig gediscussieerd over de voor- en nadelen van het reglement en de gevolgen in de praktijk op korte en lange term ijn. Kris Coenegrachts van de Welzijnsraad opende het debat en gaf, om direct met de deur in huis te vallen, het woord aan Nadia Merchiers, Schepen van Sociale Zaken en Huisvesting. Andere aanwezigen waren M ire ille Van Beirs (Kamerdi- enst RUG), Sven Jacobs (student-vertegenwoordiger), Geert Inslegers (huurdersbond), J. Van Schoote (eigenaarsbond) en De Langhe (eigenaar en architect).

Wij besparen u de historische lijdensweg die aan de totstandkom ing van het Kam er-R eglem ent (KR) voorafgaat, maar gaan direct over tot de precieze inhoud ervan.

Precies !

Het KR is, volgens het tweede artikel daarin, van toepassing op alle gebouwen waarin drie of meer per-sonen verblijven die niet tot hetzelfde gezin behoren. Het volgende artikel sluit hierbij aan en verbiedt het verhuren van een kamer in een gebouw dat niet voldoet aan de in het reglement vastgestelde normen. Het KR streeft een goede huisvesting na en wil vooral de veiligheid waarbor-gen van de student. Deze veiligheid is in de eerste plaats brandveiligheid: muren, vloeren en zolderingen moeten tenminste een halfuur vuurbestendig blijven, per verdie-ping is een nooduitgang verplicht alsook een brandblusap-paraat, een rookdetectie-installatie en noodverlichting. De trappen doorheen het huis moeten tenminste zeventig cm breed zijn (mensen, haal uw meetlat boven). In de kelderverdieping mag geen woonruimte ingericht zijn, en

men spreekt van kelderverdieping wanneer het plafond lager ligt dan een meter boven maaiveld (lees: betonweg).

Een aantal andere normen gelden de verwarmings- en warmwatertoestellen, met o.a. de essentiële maar vaak over het hoofd geziene regel dat elektrische ap-paraten alleen mogen gebruikt worden wanneer het voed- ingsnet daarop voorzien is. Een volgend artikel verplicht de verantwoordelijke (dit kan de verhuurder of huurder zijn, al naargelang) de schoorstenen jaarlijks te laten reinigen en de toestellen die hierop aangesloten zijn te laten controleren. Men kan zich uiteraard wel de vraag stellen op hoeveel koten dit effectief gebeurt.

Deze en andere voorschriften zijn opgenomen in het KR dat eindigt met de uitdrukkelijke vermelding dat “ongeacht de straffen voorzien bij overtreding van andere wetten en reglementen, elke inbreuk op dit reglement bestraft wordt met politiestraffen".

Concreet houdt de toepassing van het KR in dat de eigenaars van huurwoningen verplicht worden deze la-atste te laten registreren bij de Stedelijke Dienst voor Huisvesting. Hierop volgt een bezoek van de verantwoor-delijke van het Stadsbestuur samen met een afgevaardi-gde van de Brandweer aan deze huurwoning om vast te stellen in hoeverre het reglement al dan niet wordt toegepast.

Naast dit Kamer-Reglement, dat trouwens verkrijgbaar is op een politiekantoor in uw buurt, is bij de Stedeiijke Dienst een lijvige infobrochure in de maakdie bol zal staan van de aanbevelingen en voorstellen i.v.m . comfort en hygiëne.

Kot Kot Terij

U, aandachtige lezer, heeft natuurlijk reeds lang opge-merkt dat dit reglement van een strengheid en duide-lijkheid getuigt die opmerkelijk is voor de stad Gent. Het aanvankelijke voorstel was dan ook anders. Men zou een overgangsfaze inbouwen die de kotbazen-verhuurders toe zou laten even naar adem te happen alvorens in alle bedrijvigheid de nodige aanpassingswerken in gang te zetten. Men vreesde echter (en waarschijnlijk terecht) dat dit een werk zou zijn van lange adem en dat er weinig concreets zou gebeuren buiten het opnieuw rood verven van verouderde brandblusapparaten. Vandaar het snel in werking treden van dit reglement.

Men kan zich wel enkele vragen stellen. Zullen de bejaarde kotmadammen, die deze “koterij” enkel zagen als bijverdienste naast hun net iets te karige pensioen- suitkering, niet opzien tegen de hoge kosten die de inwilliging van het KR vereist ? En zal dit dan weer geen daling van het koten-aanbod, en recht evenredig daarmee

een stijging van de huurprijs tot gevolg hebben ?Het zijn problemen waarop ook tijdens het debat door

hetpanel geen rechtstreeks antwoord werd gegeven. Wèl werd gesteld dat er bepaalde uitzonderingsmaatregelen (lees: verzachtende pillen) kunnen getroffen worden voor dergelijke koten zodat deze anno 1990 niet ter ziele zullen gaan. Daartegenover stelt de voorzitter van de huur-

dersbond dan weer dat het reglement in feite maar een strikt minimum aan veiligheidsnormen bevat en dat hier-mee ook de verkrotting van vele koten (door de zgn ‘huisjesmelkers’ uitgebaat) wordt ingedijkt.

Waar hebben wij, eenvoudige studenten, deze over-

stelpende aandacht voor ons welzijn toch aan verdiend ? Dat was ook de vraag die vele kotmadammen en - meneren zich stelden. Er brak dan ook een enthousiaste reactie los b ij het publiek in aula E, dat zich plots zijn studententijd herinnerde en vragen afvuurde naar het panel toe. Maar over de tevredenheid en ontevredenheid van zowel huurders en verhuurders willen we het in een volgende Schamper uitgebreid hebben. Pikant gekruide interviews met enkele betrokkenen (herken vooral uzelf) zullen deze Neighbours aflevering 2 opluisteren.

Ingrid

R e c e p t i e

Gesponsord door de studentenresto 's R. U. G.

YOU C A N ’T EAT THE FORESTDe vorige Schamper was nog niet droog of daar

kregen we al antwoord opéén van onze favoriete verzucht-ingen. Laat knallen, die kurken: er bestaat inderdaad nog actiebereidheid onder de Gentse studenten.

Dit werd wel heel erg duidelijktoen dinsdag 16 oktober om 16.30 een fluitsignaal weerklonk aan de McDonalds op de Koommarkt. Een slordige 200, al dan niet langhar-ige , typen vielen het smaakvol ingerichte eeth uis binnen, met de bedoeling het met een s it - in te vereren.

Sinds enige tijd speelde een harde kem rabiate ham- burgerhaters uit universiteitskringen met het idee om op de Wereld Anti-McDonalds dag eens iets speciaals te doen. Daarom hadden ze, naast de verspreiding van een pamflet en een affiche, in het geheim een groep mensen geronseld. Dat het er tenslotte zo’n 200 waren, was wel een héél grote, onverwachte meevaller.

De actievoerders hadden bij de voorbereiding wel rekening gehouden met een hardhandig ingrijpen van de club van de blauwe snorremannen met het oranje lint. Daarom hadden zich aan de ingangen een paar vrijw il-ligers opgesteld die er niet tegen opzagen hun clubhuis eens te bezoeken. Net zoals hun voorvaderen in de loopgraven van T4-T8 hadden ze gezworen stand te houden, maar daar 4 jaar nogal lang is, wilden zij zich beperken tot 30 minuten.

De politie, zoals steeds zeer bescheiden, nam echter zeer intelligent de achterdeur. Maar omdat je 200 man nog niet zo gemakkelijk in een combi krijgt, besloten ze tot een tegenbezetting van de W.C.’s. Daar lieten ze, gentlemen

zijnde, enkel nog vrouwelijk schoon toe. Een, nochtans langharige, kerel kon hen niet misleiden en werd dan ook opeen paar emmers water getracteerd. Toch sympathiek van die rakkers om voor wat afkoeling te zorgen.

Met de mogelijkheid dat ze NIET buitengeklopt zouden worden, hadden de actievoerders niet echt rekening ge-houden. Daarom werd om het uur gestemd of er al dan niet met de actie zou worden doorgegaan. Het was er be- haaglijkwarm en men waserondervrienden, dus werd het voedsel (neen dank u: géén hamburgers) aangerukt en werd er ter plaatse een rustig onderonsje gebrouwd.

Rond 21 u steeg de spanning dan toch nog plots ten top. Voor de deuren had zich de “strijdgroep ter bescher-ming van de hamburger" (of was het de beruchte AALP, de *A lle r g is c h - A a n - L a n g h a r ig e n - P r a a tg r o e p "?) verzameld. Nu waren het de klabakken, nooit om een grap verlegen, die stevig aandrongen op een verlenging van de bezet-ting: niemand mocht nog naar buiten.

Om 21.45u ten slotte nam adjunct-commissarisEngels, die de s it - in moedig van het begin af aan had gecoördi-neerd, het woord. Hij verklaarde wel enige sympathie te kunnen opbrengen voor de actie. Het zou trouwens niet de eerste keer zgn dat hasj-dampen de mensheid dichter bij elkaar brachten. Maar, daar het al laat begon te worden, stelde hij voor om eindelijk maar eens collectief de biezen te pakken en masse naar de Vooruit te trekken. Met de cultuurgroep ‘de Vlaamse hamburger" voor de deur, durfde hij niet alleen de straat meer op. Aangezien men toch het bier vergeten was en men een al wat oudere man moeilijk

in zijn dooie eentje over straat kon laten lopen, werd dit voorstel unaniem aanvaard. Doek.

Maar waarom nu zo’n actie? Zoals alle fast food- ketens haalt ook Big Mac zijn produkten waar ze het goedkoopst zijn. In de Derde Wereld dus. En daar (hoewel een minimaal deel van een hamburger uit vlees bestaat) grazen nu eenmaal de goedkoopste runderen. Dagelijks worden grote stukken van het Amazonewoud platgebrand om er nieuwe veebedrijven te stichten, hoewel de grond daar in feite nauwelijks voorgeschikt is. De arme Indianen en kleine boeren, die er al hun hele leven wonen, moeten maar oprotten.

Voor hun Europese hamburgers gebruiken de Macs doorgaans kistvee: deze beestjes slijten hun korte, bijzon-der weinig opwindende bestaan in de beperkte en weinig comfortabele ruimte van een box. Ze worden gevoed met soja, dat op zijn beurt u it de Derde Wereld komt. Zo kunnen die landen, die wel moéten exporteren om hun

buitenlanse schulden af te betalen, niet eens meer in hun eigen (hoogstdringende) voedselbehoeften voorzien.

Een ander negatief punt is het overvloedige gebruik van m oeilijk afbreekbare en totaal overbodige verpakkin-gen. En wat is het uiteindelijke resultaat? De produkten van McDonalds zijn zo samengesteld dat de voed-ingswaarde ervan zo goed als nihil is en de carrousel dus eeuwig kan blijven draaien.

McDonalds werd, als marktleider en als 's werelds bekendste fast food-keten, opzettelijk uitgekozen als het mikpunt van deze actie. De Gentse bezetting staat hierin niet alleen. Ook in Engeland, Frankrijk en Duitsland werd stevig tegen McDonalds geageerd. In Nederland werd zelfs maar één filiaal ongemoeid gelaten.

Moraal van het verhaal: denkeraan.de volgende keer dat je een fast food-keet wü binnengaan, dat die boom héél zwaar op de maag kan liggen. Dus keert om en komt

WAT ? VIJF O VER TWAALF ? WAKKER W O R D EN !!Dit is geen oproep aan langslapers om tenminste in de namiddag eens een les te volgen. Nee, naast de student, de luiaard en de staatsambtenaar is er nog een vierde diersoort met een chronische neiging tot indommelen: de politicus. Dit dier heeft bovendien de vreemde gewoonte om na de gedane belofte steeds op een beta-hersenritme over te gaan wanneer het aan die belofte wordt herinnerd. Daarom brachten de 11.11.1 l.-medeewerkers uit Vlaanderen

alvast hun wekker mee toen ze op 20 oktober hun eisen aan de partijvoorzitters van de V. U.. SP, P W en CVP kwamen voorleggen.

Elfjes... 11. 7 7. 77. -cam pagne a /d RUGDe Prehistorie

1965 is het geboortejaar van de 11.11.11 .-campagne. Toen werd in België de eerste inzamelactie gehouden op 11 november om 11 uur. Het duurde evenwel tot begin jaren tachtig voor er sprake kon zijn van een echte politieke campagne.

De beweging groeide snel aan en in 1985werd een 10- punten programma opgesteld waarin een globale NCOS- visie op het ontwikkelingswerk werd uitgedrukt. En meteen had de 11.11.11.-campagne een eigen gezicht. Door middel van financiële, informatieve en politieke acties roept zij op tot een concrete solidariteit met de bevolking uit de ontw ikkelingslanden. Het NCOS onderhandelde over het 10-punten programma met de politieke partijen, en z ie : over heel wat punten was iedereen het eens. Uit deze pu nten werden twee "haalbare” doelen gekozen: 0,7 % van het B.N.P. aan ontwikkelingssamenwerking best-eden en het ondersteunen van een voedselstrategie voor de Derde W ereld. Deze doelen werden woordelijk over- genomeen in de regeringsverklaring.

Maar terwijl hetaantal medewerkers aan de 11.11.11 .- campagne b lijft toenemen en de financiële steun ver- meervoudigd, proppen de politci deze doelen in de legen-darische "overvolle” politieke koelkast.

In het voorjaar van '89 beloofde de m inister van ontwikkelingssamenwerking een driejarenplan uit te werken om de 0,7% te bereiken. En inderdaad... het is bij die belofte gebleven. De 11.11.11.-ers namen het niet meer en besloten een petitie te houden die niet kan worden vergeten. De petitie bracht een aantal zeer con-crete voorstellen naar voor om het ambtelijk werk van de minister te verlichten. Als geheugensteuntje werden de ministers bedolven onder 2000 symbolische grondstof-fenkistjes. Voor de zekerheid werd een reuze grondstof- fenkist voor de deur van buitenlandse betrekkingen neer-gezet. De minister kon er niet meer naast kijken. En ja, de petitie bleek effect te hebben.

België geeft 100 miljoen frank aan het gemeenschap-pelijk grondstoffenfonds (één van de eisen uit de petitie) en nam een aantal concrete initiatieven. Ter compensatie voor gedane arbeid besloot de minister maar om de Bel-gische ontwikkelingsbijdrage te laten dalen tot een beschamende 0,42 %van het B.N.P. Of hoe men nietalles kan hebben in het leven.

De eigen boontjes doppen

Televisiebeelden geven meestal een fragmentarisch beeld van de ontwikkelingsproblematiek. Ontwikkelingslan-den worden daarom meestal geassocieerd met honger-snood na droogte, woningnood n ^ overstromingen of conflicten. De Derde Wereld blijkt niet in staat te zijn op eigen benen te staan en wordt gekenmerkt door politieke onwil. Want de oplossingen voor de zonet genoemde problemen zijn toch voorhanden ?

Laten we het eens vanuit een andere hoek bekijken. De economie van de ontwikkelingslanden blijkt men dan niet te kunnen loskoppelen van de wereldhandel. Ze zijn afhankelijk van de export van een klein aantal grondstof-fen. Van heel wat van hun belangrijkste produkten blijven de overschotten op de markt groot en de prijzen laag. Ze dienen dan ook te inverstreren in meer rendabele econ-omische activiteiten en te steunen op een meer gediffer-entieerde produktie, te diversifiëren dus. Geld is hiervoor geen afdoende oplossing. Er is ook nog het probleem van de toegang tot de afzetmarkten. Hierin heeft het indus-triële Noorden haar verantwoordelijkheid.

De meest geplunderde landen

Vooral voor de minst ontwikkelde landen (MOL) is dit een probleem. Het gaat hier immers om landen die afhanke-lijk zijn van één of een klein aantal, meestal laag ge-

De gesteunde projecten1) Senegal: Rurale geïntegreerde ontwikkeling in Casa-

mance.2) Palestijnen : Familiale voedselproduktie in Gaza en de

Westbank.3) Zaïre: Herbebossing en anti-erosieve strijd in Bushi(Zuid-

Wvu).4) Chili: Algenkweek op het eiland Chiloé.Wil je meer weten over de prpjekten ? Vraag dan de projecten -

fiche aan bij het NCOS, Viasfabriekstraat 11,1060Brussel (tel: 02/539.26.20).

waardeerde grondstoffen.Dat hun ontwikkelingsproblemen van structurele aard

zijn, bewijzen een aantal voorbeelden:- In 1979 stroomden er nog zo'n 40 miljard dollar van

Noord naar Zuid. In de loop van de jaren '80 keerde die geldstroom om. En nu betaalt de Derde Wereld meer dan 2000 miljard frank per jaar aan de geïndustrialiseerde wereld.

- De enorme schuldenlast waarin de Derde Wereld gevangen zit, heeft rechtstreekse sociale gevolgen: Unicef stelt de schuldenlast verantwoordelijk voor de dood van 500.000 kinderen per jaar en de achteruitgang van de voedselvoorzieningen, gezondheidszorg en onderwijs in 70 % van de ontwikkelingslanden.

Een aantal (plunder)mechanismen kunnen de omker-ing van de geldstroom verklaren. De dalende grondst- ofprijzen betekenen voor heel wat landen een aanzienlijk inkomensverlies. In 1986wasditveriies voor sub-Sahara- Afrika 19 miljard dollar, vier keer meer dan het gebied aan noodhulp ontving. De enorme schommelingen op de grondstoffenmarkt maken een economische planning bovenden onmogelijk. Vooral voor de MOL stellen de problemen zich scherper aangezien ze soms voor 90 % van hun export afhankelijk zijn van één of enkele pro-dukten.

Zelfs aan de heersende lage prijzen hebben grondst- ofproducenten nog enorme afzetproblemen. De regerin-gen uit het Noorden schermen hun markten immers af. Er zijn invoerheffingen op zowat alle produkten uit het zuiden en die heffingen zijn hoger naarmate het meer afgewerkte produkten betreft. Niet alleen het gebrek aan inkomen maakt investeren in de eigen econom ie onmogelijk. De multi-nationale ondernemingen die handel, verwerking, transport en distrfoutie beheersen, werken diversifiëring tegen. Bovendien bestaat er nauwelijks controle over hun praktijken en betalen ze nauwelijks taksen.

Maar één van de dringendste problemen is de enorme schuldenlast waaronder de ontwikkelingslanden gebukt gaan. De schuld is vooreen deel een rechtstreeks gevolg van de zwakke prestatie van de grondstoffen op de wer-eldmarkt. De ontwikkelingslanden moeten lenen om dit verlies aan inkomen te compenseren. Door de schulden-last besteden de ontwikkelingslanden gemiddeld 25 % van hun export-inkomen aan de afbetaling van intresten. Voor somm ige landen loopt dit op tot meer dan de helft. De hervormingsprogramma’s die het IMF als voorwaarde stelt voor leningen hebben desastreuze sociale gevolgen, vooral voor de armsten.

Een voorbeeld: Guinee-Buisseauin peso 1983 1985 stijgingmaandinkomen 4500 300.000 670%prijs per kip 250 6000 2400%prijs kg rijst 13 500-750 2400%prijs kg vlees 500 5000 1000%

Investeren in onafhankelijkheid

Voor de MOL is het v ijf over twaalf. De situatie is uitzichtloos en de landen zijn in een diepe crisis weggezakt. Omdat de gedachten van 11.11.11. niet doordringen inde beleidsvoering van de respectievelijke regeringen richt11.11.11. zich in 1990 tot de voorzitters van de Vlaamse Partijen die reeds een regeringsverantwoordelijkheid hebben gedragen. Er werd hen gevraagd om de volgende doelen op de agenda van het partijcongres te plaatsen:

1) kwijtschelding van de schuldenlast2) extra-uitgaven voor diversifiêringsactiviteiten3) initiatieven om de Noordelijke markten meer open te

stellenvoor produkten uit de Derde Wereld4) een Belgisch initiatief om het gestrande koffie-

akkoord weer vlot te krijgen

H et NCOS is a i sinds hoor oprichting een onafhankelijke vzw. Zij coörd ineert d e 11.11.1l - cam pagne van degem eente lijkecom ité 's. Het NCOS is ze lf een niet-gouvernem entele organi-satie d ie in de Derde W ereld vergelijkbare or-ganisaties zoekt om m ee samen te werken. Ze w erkt dus n ie t samen m et corrupte regeringen.

De com ité ‘s bepalen ze lf welke pro jecten ze steunen. Geen enkel p ro je c t kan m eer krijgen dan hetingeschreven bedrag. A lsergeldoveris, worden een aan ta l andere pro jecten gestem d. O p de boekhouding van h e t NCOS bestaat

Ja, ook onzeeigensteuniversiteit heeft haarl 1.11.11 comité. Sinds oktober werken we samen met een aantal studentenverenigingen ijverig aan de campagne. Het pro-gramma mag dan ook gezien w orden:

Film : YAABA

Een Afrikaans dorp, ergens in het zuidwesten van Burkina-Faso, omringd door een verlaten, woestijnachtig no-man’s-land waarin Sana, de oude grootmoeder (Yaaba in hetmoorés) ronddwaalt. Is zij een heks, gek of gewoon een eenzaat (of Cóline Van Onghevalle) ? Het is zonder tw ijfel een vermenging van alles dat haar verdacht maakt in de ogen van de dorpelingen.

Bij iedereen, behalve bij een stel onafhankelijke kin-deren : de jongen, Bila, en het meisje Nopoko, die Bila zelfs verleidend durft uitdagen.

Het is zonder tw ijfel hun speelse, losse manier van omgaan die hen aanzet om Yaaba, de grootmoeder, te benaderen. Ze hebben elkaar niet veel te vertellen. Het essentiële wordt gezegd via hu n sprekende lichamen. Het verwelkte lichaam van de grootmoeder, en de krachtige, frisse lichamen van de kinderen. Toch draait het lichaam van Nopoko haar een loer. Na een ruzie met kinderen uit het dorp wordt Nopoko gekwetst aan de arm. Een zware koorts overvalt haar. Het hele dorp staat in rep en roer. Er wordt een genezer gezocht, maar zijn chariatanstreken wekken haar niet opnieuw tot leven. Bila zoekt uiteindelijk hulp bij Yaaba...

Een warme, intim istische film !maandag 5 november, 20u, Blandijn aud. C, 60 fr.

Mag het een beetje meer zijn ?

Op dinsdag 6 november debateren prof. Doom (dienst Derde Wereld RUG) en afgevaardigden van het NCOS, Oxfam-wereldwinkel, een Belgische olie-federatie en UCO over de wereldhandel, de haalbaarheid van alternatieve handel en de eisen van de Derde Wereld. Prof. Gaus modereert en tracht slagenen verwondingen te voorkomen. Waar ? Blandijn, aud. D, vanaf 20u.

Exotisch tintje

Dinsdag 6 november wordt in alle studentenresto's en in het restaurant van het U.Z. een Indonesisch kipgerecht geserveerd aan 100 fr. De opbrengst is ten voordele van11.11.11.

Zucht, zweet, hijg

Op woensdag 7 november kunnen studenten zich na

zowzl contro le vanuit de fiscus, de EG en h e t ABOS, als publieke contro le per com ité doo r de medewerkers. Bovendien gebeurt de uitvoering van elk p ro je c t in fasen. H et NCOS m oet be-wijsstukken voorleggen over he t gebruik van ge ld in elke fase. Een volgende fase w ord t no o it uitgevoerd als de vorige n ie t vo ldoende gere-ch tvaard igd is.

G een pa te rna liism e . H et NCOS s te u n t ontvoogdingsbew egingen in de Derde Wereld. D it zijn bew egingen d ie de sociale, cu lture le en

de stevige maaltgd van dinsdag, vrijw illig afbeulen ten voordele van de Derde Wereld tijdens het gesponsord lopen tussen 14u en 17u op het St-Pietersplein. Je kan in-dividueel lopen of voor je vereniging. Je moet zelf zorgen voor de sponsors, w ij tellen het aantal ronden wel. De sponsorlijsten kan je verkrijgen bij de sporlpraeses van jouw studierichting of in het 11.11.11 .-lokaaltje in de Brug (zie adres onderaan).

Een aantal proffen dragen ook hun steentje bij tijdens de 12 minuten van de proffen (om 13u10). Gebuisde studenten krijgen nu een kans zich te wreken. Speel gewoon in op de morele gevoelens van je prof. (Je kan argumenten uit d it artikel gebruiken of wijzen op zijn/haar gewichtig voorkomen).

Grondstoffenspel

Dezelfde dag organiseert het KUC een grondstoffen-spel in de Kortrijksepoortstraat 254.

De andere fuif

Op 8 november wordt er gefuifd in de resto St-Jans- vest (aan de Korte Dagsteeg). Kaarten zijn in voorverkoop te verkrijgen bij Mamix boekhandel, aan de receptie van Home Vermeylen, bij de studentenverenigingen en in het11.11.11.-lokaaltje in de Brug aan 50fr. Inkom aan de kassa: 70fr.

Standjes

Wil je op een eenvoudige manier je steun betuigen ? Dat kan door het kopen van een sticker, een kalender, een poster, postkaarten,... aan onze standjes. Vanaf 5 novem-ber zullen er standjes staan aan lessen en resto’s. Wil je zelf een standje houden of er aan mee werken, spring dan gerust eens binnen in de Brug.

Cartoons

Vanaf maandag 5 november is er doorlopend een ten-toonstelling van cartoons met thema "Milieu en Derde Wereld” in het ‘Kunstzicht’

van restaurant Overpoort.

Alternatieve colleges

Op donderdag 8 november staan een aantal proffen hun les af aan gastsprekers:

Faculteit geneeskunde : de les van prof. Lacroix (9u30, UZ, blok B, aud. E) krijgt als thema ‘Werken a ls arts in vluchtelingenkampen en de situatie in Palestina.

Faculteit PP W : de les van prof. Quackelbeen (14u, Dunantlaan 1) met thema 'Ervaring en opvang van poli-tieke gevangenen’

Faculteit landbouw: de les van prof. Schamp (9u30, Blok B, groot aud.)met thema ‘Afvaltransporf

Faculteit Rechten : de les van prof. Doom (10u, Blandijn, aud.E) met thema ‘Mensenrechten-Amnesty International'

and last but not leastFaculteit L & W : de les van werkleider Cariier, en let

wel, op dinsdag 6 november, (10u, Blandijn, aud.C) wordt geheel gewijd aan ‘Het lot in eigen handen : bevrijdingsbewegingen in de Derde Wereld'.

econom ische ontw ikkeling van een bevolk-ingsgroep nastreven.

Het criterium is d a t hun a c tie gerich t is op de lo ts v e rb e te rin g van d e arm ste b e v o lk -ingsgroepen en d it m eestal in een situatie van nationale onafhankelijkheid en via re la tie f ge w- eldarm e actievorm en. Verder w ordt technische en econom ische haa lbaa rhe id nagegaan. BasisfUosofie hierbij is d a t de gesteunde projecten zo snel m ogelijk zelfvoorzienend m oeten wor-den. Em ancipatie is dus d e bsisdoelstelling.

WAAR G A A N ONZE ZUURVERDIENDE CENTEN DAN NAARTOE ? MOBOETOE ?

F i l m I n G e n t_______________________ Hou toch op, man

BETER EEN DEMI MOORE DAN EEN HELE MOORE

FOR US CINEMA IS STILL ADVENTURE

SEE YOU INSTUDIO SKOOP

4 CINEMA’S + FILMCAFE SINT-ANNAPLEIN 63 9000 GENT (091) 25 08 45

ENEMIES, A LOVE STORY

In Enemles, A Love Story zegt een personage dat New York in de jaren ’50 erger is dan Auschwitz één de-cennium eerder.ln een film van Woody Allen zou zoiets luchtig klinken, want elke Allen is de incarnatie van een al dan nietsubtiele Jodenmop. In Paul Mazursk/s Enemies komen deze woorden uit de fraaie mond van Lena Olln (The Unbearable Lightness of Being), en ze klinken ernstig.

Zijn ze ook, want Enemies is een Allen zonder gegekscheer, clowneske bakkebaardstaartjes en schreeuwerige bar mitzvah’s waarop de Anton Peeters in elke Eli naar boven komt. Toch is Enemies grappig. Repeat, fijntjes.

De plot draait rond Herman Broder (Ron Sll ver) die na zijn redding uit de kampen met een Pools boerinnetje trouwt en naar New York afzakt. (Een Pools boerinnetje dat stukken simpeler is dan wat U en ik zich gemeenzaam bij een Pools boerinnnetje voorstellen.) Het schaap wil Joodse worden, een kind van Broder en wel eens haar moedertaal spreken, vooral als ze kwaad is. Naast haar heeft Broder begrijpelijkerwijs nog een minnares, de dominante en bloedmooie Masha (Lena Olin). Met haar deelt Broder occasioneel tot frequent de lakens en een multitude aan depressies. De lol kan echter pas beginnen als Brodere eerste vrouw - in de oorlog dood gewaand en om het tegendeel te bewijzen als een uiterst vieve Anjelica Huston naar New York gekomen - u it het niets opduikt.

Het vervolg is een ontroerend mengsel van avon-tuurtjes, zielekwaaltjes en Joodse spiritualiteit. Brodere grootste probleem is dat de drie vrouwen samen dé perfecte tafel-, bed- en synagogegenoot vormen. De film is een stijlvolle illustratie van zijn onmogelijke zoektocht naar de juiste keuze. Het enige wat Broder leert, is te huilen zonder een traan te laten en te lachen zonder een mondhoek te plooien.

Enemies is een zwartgallige maar fijnzinnige psy-chologische schets van een vierkantsverhouding. Ma- zursky schildert in navolging van Isaac Bashevis Singer een Joods drukleven. Enemies is dan ook zelfrelativer- ende drukdoenerij, kunstschaatsen met klompen en de T orah bevingeren metbokshandschoenen aan. Binnenkort ergens in uw favoriete wijkbioscoop. Ga alvast horizontaal voor de trailer.

SWEETIE

In de meest wanhopige van mijn nachtmerries wil ik er wel eens aan denken naar het verre Australië te emigreren en daar een pelsdiertjesfarm te beginnen. In gedachten zie ik mezelf in een roestige p ic k - u p rijden tussen weidse vlakten waar zandkorrels de enige en niet geringe be-groeiing vormen, mijn eeuwige stofwolk als zwijgzame re-isgezel.

Schaarse voorbijgangers hoor ik luid fluisteren dat men me zal uithuwelijken aan Sweetie, het mollige maar achterlijke dochtertje van mijn dichtste buren. In Australië gelooft men nog in voorbestemd zijn, en ik kan het spelletje maar beter meespelen of Sweetie wordt boos. Van mij zal verwacht worden mijn eieren in haar buidel te verbergen en haar elke morgen op de mond te kussen. Elke dag zal ik moeten toezien hoe ze wrede spelletjes speelt met het jongetje uit de buurt dat ze toespreekt in een vreemde taal, zodat ik hen niet begrijp. Telkens als ze kwaad wordt, zal ik moeten verdragen dat ze m ijn verzame-ling stenen miniatuurpaardjes met een eenheid vermin-dert, tot bloedens toe.

Het zal mijn taak zijn haar grootse noden te lenigen en haar te beschermen tegen bomen, grote bomen waar de wind boomerang mee speelt. Ze zal tegen iedereen zeggen dat ik het niet kan, hoewel ze goed weet dat het haar rondingen zijn die me parten spelen en dat ik weiger te verdwalen in haar binnenste. Schande en achterklap zuilen mijn deel zijn, want in Australië gelooft men nog in mannen die vrouwen beklimmen.

Men zal het me kwalijk nemen dat ik heimelijk verliefd ben op haar zusje Kay en dat ik eigenlijk voor héér op de thee kwam, omdat zij tenminste door de deur kan (hoewel ze ook niet echt mooi is, maar in Australië gelooft men nog niet in mooi zijn). Men zal me in de gaten houden, onzichtbare schildwachten aan mijn deur posteren, die mijn diepste gedachte zullen ruiken als ik w il ontsnappen uit het bodemloze gat dat mijn verbeelding van mijn droom gescheiden houdt.

Op een dag zal ik echter wakker worden en zien dat mijn Sweetie er niet meer is. Dan zal ik huilen, want ik hield van haar, zie je.

Sprookjes die beginnen met een varkentje met een grote snuit zijn niet direct van die aard dat ze massale volksverhuizingen teweegbrengen, en dat kan verklaren waarom Sweetie nu pas te zien is op Ons W itte Doek.

GHOST

In Ghost van Jerry Zucker heeft Patrick Swayze zijn hoogstpersoonlijke vorm van method acting ontdekt. Die betreft een serie van vier (4!) verwrongen grimassen die respectievelijk Woedend Ongeloof, Hartverscheurend Verdriet, Ontroerde Vreugde en Patrick Swayze Hope-loos In De Knoei Met Voomoemde Varianten voorstellen.

Er is ook nog Demi Moore, door echtgenoot Bruce W illis voor twee uur aan uw ogen verpand. Ze is verrukke-lijk mooi. Punt. Af en toe huilt ze overtuigend, in de richting van de camera nog wel. Op de achtergrond verzint Swayze daar dan één van zijn verplichte figuren bij. Hij heeft namelijk het grootste aantal aandelen in Demi. Het huise-lijke geluk dat der beider huisgenoten deel is, wordt verrassend mooi gebeeldzet in een sterke pottenbakscène waarin ze een fallus in mekaar draaien, enkel om die speels in mekaar te laten vallen.

Kort daarna wordt Swayze gemold door een huur-moordenaar en doet Moore wat van haar trouw-in-geest- en-lijvige-ik wordt verw acht: huilen. Hoeft niet echt, want Swayze is nog niet goed koud, of hij maakt zich als 'Ghost' los van zijn voorheen nog lichaam. Dat heeft Demi niet meteen door, en ze kwijnt in het vervolg van de Film en onder het voor haar onzichtbare en voor ons Variant 2 voorstellende oog van la Pat weg.

Om haar één en ander duidelijk te maken trommelt Swayze de prettig gestoorde Whoopi Goldberg op die in haar functie van medium ( la r g e lijk t me hier een toepasse-lijker begrip) een luchtbrug moet bewerkstelligen tussen De Gescheiden Geliefden.

Ghost is een banale tienerfilm geworden die zichzelf hopeloos au sérieux neemt. Het enige element dat tot een glimlach kan uitnodigen is Whoopi Goldberg, hoewel haar gesmaakte aanwezigheid de film niet echt kan redden. Daarvoor is de plot te voorspelbaar, de boodschap te fout en de sfeer te kleverig positief. In de eindscène ziet de toeschouwer Swayze omringd door een regenboog van licht en jankerige violen het niet-zo-tijdelijke voor het eeuwige verwisselen. De Liefde zal echter nooit verd-wijnen. Hallelujah.

Ghost is een vegetarisch tussendoortje voor vleeseters. Whoopi is de salad-dressing. Swayze de surrogaat bief-stuk. En Demi Moore is zichzelf. W is h y o u w e r e h e r .

HENRY AND JUNE

Films over boeken lijken hierin op verhandelingen over slagerechten dat ze zelden zo fris als the real thing zijn. Henry and June vormt hierop geen seizoensgebon-den uitzondering, maar dat maakt precies de krachtuitvan Philip Kaufmans (The Unbearable Lightness of Being) jongste film . Of w ij ons eens nader kunnen verklaren. Met graagte.

Henry and June is een oefening in voyeurisme waarin de Verzamelde Levens van Henry Miller, literair genie op lange term ijn, en Anaïs Nin, Slet Extraordinaire, te kijk worden gezet. In een lawine van amours folies en Vlees slepen ze Ie t o u t P a r is mee in een denkbeeldig bed om daar eenieders geest wreedaardig te taxeren. De zieligheid van hun 'a rtistieke bedoelingen’ wordt nog meer beklemtoond als b lijkt dat de bevrijding van de literatuur een gewoon bevlekt laken (zie uw kot) is, dat gebruikt wordt om van Het een kunst te maken. Wat Kaufman vooral bewijst met zijn film is dat het bestaan van een schrijver niet minder saai is dan de dagelijkse sleur die wij Leven noemen.

Henry and June is ook een ironische evocatie van Parijs in de jaren ’30, waarvan Kaufman subtiel de fictieve waarde suggereert, door het gebruik van fragmenten uit de oude Franse cinem a en de visueel grappige aanwezigheid van een aantal goochelaars. Tegen een achtergrond van pittoreske cafés en straatmadelievige huizen van goedkoop vertier werken Fred Ward (Henry), Maria de Medeiros (Anals, en één van de betere debuten sinds Costello’s M y A im I s T ru e ) en Uma Thurman (June) zich naar een verhoopt hoogtepunt. Daar slagen ze, moegestreden en volledig in de lijn van de film , niet in. Henry and June is namelijk een film waarvan de traagheid en nietszeggendheid enorme troeven zijn ; een nummertje dat de beloftes van marathon waarmaakt, en zonder in het ererondje te struikelen voldaan de zuuretoftent induikt.

Henry and June is Vunzigheid met Stijl, dat zich graag vastbijt in uw naar schandaal smachtende netvliezen. Wees teleurgesteld en geniet.

CYRANO DE BERGERAC

Spraakwatervallen zijn mensen die in toneelstukken thuishoren, wanttoneelstukken zijn kamers waarin mooie mensen een woordje placeren waar minder mooie mensen dan een glimlach of een traan bij verzinnen. Dat is een van

de regels van het Franse klassieke toneel. Maar regels zjjn er om gebroken te worden, want regel begint met de ‘r’ van ‘rekbaar’.

Jean Paul Rappeneaus’ Cyrano is dan ook een film waarin een minder mooie mens buiten op de straten van het 17e eeuwse Parijs zijn klep roert. Dat mooie mensen deze keer aan de andere kant van het doek te vinden waren, spreekt vanzelf.

Verfilmingen van Franse literaire meesterwerken zijn in, zo bewezen Valmont en Dangerous Liaisons vorig jaar nog. De vergelijking met Freare' film ligt evenzeer voor de hand als ze m oeilijk te maken is. John Malkovich bewees in Liaisons een broek met inhoud te hebben, terwijl bij Gerard Depardieu twee dosissen gezond chau-vinisme tussen de benen hangen te bengelen (zorgvuldig aan het oog onttrokken door de plooien van 17e eeuwse laarzen).

Beide films zijn een ode aan de taal. Liaisons leverde bijwijlen sublieme gevechten op door personages die overkookteri van ‘w i t , maar alles probeerden te maskeren met een gezonde laag ‘c o o l ’. In Cyrano worden de echte degengevechten ondertiteld door middel van rijmende verzen en lyrische jamben (een jambe is een sexueel overdraagbare ziekte die in het 17e eeuwse Frankrijk even populair was als de Viëtnamese loempia op de Gentse Feesten).

In waarlijk schitterende tableaux - die kostuums! die decors!! Roxane!!!-wordteen weergaloos gereconstrueerd duel tussen de verstandelijke en de passionele liefde verbeeld, met als hoogtepunt een balkonscène waarin Cyrano z$n beschermeling, Christian, de honing van de liefdestaai inlepelt. Daarmee kan de schone jongeling niet alleen de deur naar het hart, maar ook die naar de slaapkamer van zijn Roxane openzetten. Waarna De-pardieu in de gutsende regen zijn eigen verdriet (schitter-end vorm gegeven door een joekel van een neus) achter-nastrompelt.

Cyrano de Bergerac is de gedroomde ineenstrengeling (een woord dat ik hier voor één keer wel in de mond durf te nemen) van vorm (die verzen! die beelden!! Roxane!!!) als inhoud, die de toeschouwer met een gemeende pijn in het hart geslagen achterlaten. Bovendien is Cyrano het

bewijs van een boutade die mijn voorganger wel eens de-biteerde: Cinema mag soms al iets meer zijn dan ijspral- ines in de ‘repos’.

En verder nog...

NOBODY’S PERFECT: Premenstruatie-sitcom. Met het zusje van Rob Lowe. (Decascoop)

VINCENT AND THEO: Een Van Gogh-jaar zonder film is als een Vincent zonder Theo. Bewegende plaatjes over zwijgzame stillevens. Wacht tot U hun zuster z ie t (Studh oskoop)

EAT A BOWL OF TEA : Wayne Wangs (Slamdance) zwakke poging om een verhaal met een documentaire over Chino-Amerikanen te combineren. Eet met stokjes en b lijf op uw honger zitten. (Studioskoop)

DADDY NOSTALGIE: Fijnzinnig psychologisch drama met Jane Birkin en Dirk Bogarde. Een comeback om U tegen te zeggen. En 'd a a a a g ', o f 'h a l lo , B e i t a n d T a v -

e r h ie r ’, of gewoon ‘k e n ik U v a n e r g e n s ? \z \e colofon). (Studioskoop)

BLUE STEEL : Jam ie Lee Curlis licht Ron Silver psy-chisch beentje en ontdekt De Verziekte Geest achter het maatpak. (Sphiqx)

JuP

Total Recall, Decascoop: 3/10 Enemies - A Love Story, Studioskoop: 9/10

Sweetie, Studioskoop: 8/10 Ghost, Decascoop: 3/10

Henry And June, Decascoop: 8/10 Cyrano de Bergerac, Studioskoop: 9/10