Poster Sunumları - kongre2016.toraks.org.tr · Ölmez, Ömer Faruk Demir Erzincan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan Giriş ve amaç:

Türk Toraks Derneği19. Yıllık Kongresi6-10 Nisan 2016

Poster Sunumları

113Türk Toraks Derneği 19. Yıllık Kongresi • Program ve Bildiri Kitabı

POSTER SUNUMLAR

TÜRK TORAKS DERNEĞİ

6 – 10 Nisan 2016

Astım Allerji

Ps-01

The prevalence of asThma and relaTed sympToms in middle easT counTries

Mohammad Hossein Boskabady, Azam AlavinezhadNeurogenic Inflammation Research Centre and Dept. of Physiology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Iran

Background and aim: Asthma is a chronic inflammatory airway diseases characterized by reversible airway constriction and airway hy-perresponsiveness. Asthma is a worldwide problem and its prevalence is different in various parts of the world. There are insufficient data about the prevalence and risk factors of this common disease in Middle East countries. Knowledge of prevalence and risk factors is important for inter-ventions and prevention of the development of disease at an early stage. The objective of the present review article was to determine the prevalence of asthma in Middle East countries.

methods: For this objective were searched in EMBASE, Medline, Web of Science and Google Scholar, for articles about asthma prevalence in children and adults in this region of the world for the period 1985–2012.

results: The prevalence of asthma in different countries of Middle East and even in various cities of each country was reviewed in children and adults in both sexes. The possible risk factors for the incidence of asthma in different areas were also reviewed.

conclusions: The data showed that the prevalence of asthma is varies in different countries even in different cities of each country. The common risk factors for the incidence of this disease were genetic predisposition, environmental pollution, viral infection and cigarette smokingKeywords: Adults, Asthma, Children, Middle East, Prevalence, Risk factors

Ps-02

asTim hasTalarinda hasTaliK algisini etkileyen faktörlerin incelenmesi

Gülcan Bahçecioğlu TuranAtatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Erzurum

Giriş ve amaç: Araştırma, astım hastalarında hastalık algısını etkileyen faktörlerin incelenmesi amacıyla yapılmıştır

yöntem: Araştırmanın evrenini Elazığ Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı ve Özel Vizyon FTR ve Göğüs Hasta-lıkları Dal Merkezi polikliniklerine başvuran, tanı süresi en az 6 ay olan hastalar oluşturmuştur.

Örneklemi bu hastalar içerisinden Haziran 2012- 2013 tarihleri arasın-da polikliniklere başvuran, araştırmaya katılmayı kabul eden ve araştırma kriterlerine uyan 200 hasta oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında; hasta tanıtım formu ve hastalık algısı ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendiril-mesinde; yüzdelik, ortalama, standart sapma, Pearson korelasyon katsayı analizi, Oneway ANOVA ve student t testleri kullanılmıştır.

Bulgular: Araştırma grubundaki hastaların Hastalık Algısı Ölçeğinin (HAÖ) alt boyutları yaş, cinsiyet, eğitim durumu, medeni durum, aile tipi, meslek, gelir durumu, sigara kullanım durumu, ailede astım, tanı süresi, son SFT, hastalık hakkında bilgi alınan kişi, atak sıklığı ve önerilere uyma ile karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur. (p<0.05)(p<0.01).

tartışma ve sonuç: Hastaların, hastalık algılarının araştırmada sunu-lan bağımsız değişkenlerden etkilendiği sonucu ortaya çıkmıştır.anahtar kelimeler: hemşirelik, hastalık algısı,astım

Ps-03

Omalizumab için asla Geç değil

Ceyda Erel Kırışoğlu Demir, Hilal Altınöz, Öner DikensoyAcıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş: Ağır Allerjik Astım tedavisinde AntiIgE tedavinin yeri kılavuzlarda belirlenmiştir. Ancak ileri yaş hastalarda kullanımı, tedavi süresi ve etkinli-ğine dair klinik veriler sınırlıdır. Kliniğimizde 80 yaşında Omalizumab teda-visi başlanan ve 6 yıl süresince takip edilen olgu sunulmuştur.

olgu: Elli yıldır allerjik astım ve allerjik rinit tanılarıyla izlenen hasta 2008 yılı itibariyle kliniğimizde takip edilmeye başlandı. Düzenli tedavi al-masına rağmen bir yıl içinde hospitalizasyon gerektiren beş ağır astım atağı geçirmesi ve sık sistemik steroid gereksinimi olması üzerine 2009 yılında Omalizumab tedavisi başlandı. Başlangıç IgE düzeyi 359.6 IU/ml, eosino-filik katyonik protein 43.6 ng/ml idi. Tedavi sonrası FVC düzeyi beklenenin %76.4’ den, %134.9’a, FEV1 düzeyi beklenenin %68.3’ ünden %90’ a yükseldi. Tedavi öncesi sağ orta lob kollapsı ve multipl mediastinel lenf nodları olan hasta dış merkezde bronkoskopik olarak değerlendirilmiş, bronş lavajında atipik hücre saptanmamıştı. Takiplerinde 10 ay süreyle kollaps devam ederken Omalizumab başlandıktan 3 ay sonra dramatik olarak kollapsın ortadan kalktığı gözlendi. Altı yıl süreyle iki haftada bir 225 IU Omalizumab tedavisi alan hastanın takibinde astım atağı tekrar-lamadı. Ağır derecede koroner arter hastalığı ve konjestif kalp yetmezliği olan olgu altı yıllık takip sırasında sekel bırakmayan transient iskemik atak geçirmiştir. Altı yıllık tedavinin sonunda kardiyak nedenlerle kaybedilmiştir.

sonuç: Omalizumab tedavisi 80 yaşında astımlı ve uygun tedaviye rag-men atak sıklığı azaltılamayan hastada atak sayısını sıfıra indirmiştir. Her ne kadar bu konuda yapılacak prospektif çalışmalara ihtiyaç varsa da bu olgu bazında ileri yaş hastalarda omalizumab tedavisinin akla getirilmesi gerektiği düşüncesindeyiz.anahtar kelimeler: Astım, edavi, geriatri, Omalizumab

Ps-04

astımlı Hastalarda akut atak ve stabil dönemde Ortalama trOmbOsit Hacimlerinin değerlendirilmesi

Uysal Dolap1, Tuncer Tuğ1, Fahrettin Talay1, Zehra Yasar1, Mehmet Tosun2

1Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Bolu 2Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Bolu

Giriş ve amaç: Astım; genellikle kronik hava yolu inflamasyonu ile ka-rakterize heterojen bir hastalıktır. Daha önce yapılan çalışmalarda astımlı hastalarda birçok inflamatuvar belirteç ve sitokin incelenmiştir. Ortalama Trombosit Hacmi (OTH), trombosit aktivasyonunu gösteren belirteçlerden biridir. Özellikle son yıllarda birçok kronik inflamatuar hastalıkta, hastalığın aktivitesinin, antiinflamatuvar tedavinin etkinliğinin ve inflamasyonun gös-tergesi olarak önemli bir rolü olduğu gösterilmiştir.Biz bu çalışmada; astım atağı sırasında ve stabil dönemde OTH ve CRP değerlerinin belirlenmesi, hastalık aktivitesi ile OTH arasındaki ilişkinin incelenmesini amaçladık.

yöntem: Bu çalışmaya kliniğimize başvuran 50 astım atak, 50 stabil astım hastası ve 40 sağlıklı birey dahil edildi. Herhangi bir sistemik inflamatuar has-talığı olanlar, ciddi anemi veya hematolojik hastalığı olanlar, malignitesi olan-lar, kronik karaciğer, kalp veya böbrek hastalığı olanlar, sistemik kortikosteroid, antiinflamatuar veya antikoagülan ilaç kullananlar çalışmaya dahil edilmedi.

Bulgular: Astım atak hastalarındaki OTH değerlerini (9.2 ± 0.9 fL) sta-bil astım hastalarına (9.6 ± 1.3 fL) göre daha düşük bulmamıza rağmen, istatistiksel açıdan stabil astım hastaları, astım atağındaki hastalar ve kont-rol grubu arasında OTH değerleri açısından herhangi bir fark saptamadık. (p=0.374). Lökosit sayısı, nötrofil sayısı ve yüzdesi ve CRP değerleri astım atağındaki hastalarda stabil astımlılara ve kontrol grubuna göre belirgin olarak daha yüksek saptandı (p=0.000). Stabil astımlı hastalar ile sağlıklı kontroller arasında ise lökosit sayısı, nötrofil sayısı ve yüzdesi ve CRP de-ğerleri açısından bir fark yoktu (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak, astımlı hastalarda OTH değerleri ile hastalık aktivitesi arasında istatistiksel anlamlı ilişki saptanmamıştır. Ça-lışmamızda hasta ve kontrol sayısının az olması nedeni ile astımlı hastalar-daki OTH’nin yerinin belirlenmesi için daha fazla sayıda hastayı kapsayan prospektif çalışmaların yapılmasına ihtiyaç olduğu görüşündeyiz.anahtar kelimeler: Astım, ortalama trombosit hacmi (OTH)

114 Türk Toraks Derneği 19. Yıllık Kongresi • Program ve Bildiri Kitabı

POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-05

2015 yılında erzincan’da astım ve kOaH insidens ve prevalans Oranları

Sedat Altın, Edhem Ünver, Gülseren Pektaş, Aysel Erdoğan, Hasan Ölmez, Ömer Faruk DemirErzincan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan

Giriş ve amaç: Astım ve KOAH’lı hasta sayısının tam olarak bilinmedi-ği ülkemizde, Erzincan ili için 2015 yılında astım ve KOAH hastalıklarının insidens ve prevelans oranlarını hesaplamak amaçlanmıştır.

yöntem: Sağlık Bakanlığı Kronik Hastalıklar ve Erzincan ili Genel Sekreterliği, Türk İstatistik Enstitüsü verileri kullanılarak 2015 yılında Erzincan’da ikamet eden 219.043 kişiye ait sağlık verileri tarandı. İnsidens ve prevelans hesaplamaları yapıldı, yaşa bağlı insidens hesaplandı.

Bulgular: 2015 yılında Erzincan’daki sağlık kurumlarına başvurmuş hastalardan J44 ve J45 ICD10 koduyla tanı almış hastalar cins, yaş, ilk defa başvurup başvurmadığı gibi parametrelerle değerlendirildi. Toplam 31.115 astım, 13.704 KOAH tanısı almış hasta tesbit edildi. Kaba preve-lans astım için %14,2, KOAH için ise, %6,3 olarak hesaplandı.

2015 yılında ilk defa teşhis edilmiş astımlı hasta sayısı 148, KOAH’lı hasta sayısı ise, 90 olarak bulundu. İnsidens olarak ta, astım için 100.000’de 67,6, KOAH için 100.000’de 41,1 olarak hesaplandı.

Astım prevelansı kadınlarda %18, erkeklerde %10,2 olarak hesaplanmış-ken KOAH prevelansı erkeklerde %8,1, kadınlarda ise %4,4 olarak bu-lunmuştur. Yaşa bağımlı prevalansta ise, astımda kadın cinsinde 70-74 yaş grubunda %37,6 iken, erkek cinsinde 0 yaş grubunda %22,4 olarak bulundu.

KOAH’ta yaşa bağımlı prevalansta ise, erkek cinsinde 74-84 yaş grubunda %35,5, kadın cinsinde ise 85 yaş ve üstünde %24,1 bulundu.

tartışma ve sonuç: Erzincan ilimizde astım prevalası, Türkiye orta-lamasının üzerinde iken KOAH prevelansı ortalamaya yakın hesaplanmış-tır. Sigara içme oranı ve hava kirliliğinin yüksek oluşu gibi nedenlerden KOAH sıklığının da yüksek olması beklenirken, astım sıklığının çok yüksek oluşu araştırılmalıdır.anahtar kelimeler: astım, KOAH, prevelans, insidens

Ps-06

asTimli hasTalarin eKshale soluK havasi örneklerinde vOlatil OrGanik bileŞik analizleri mOlekÜler endOtipleme çalıŞmalarında yeni bir biyOmarker Olabilir mi? [eGe Üniversitesi translasyOnel pulmOnOlOji araŞtırma gruBu (egeTpag)]

Levent Pelit1, Özlem Göksel2, Tuğberk Nail Dizdaş1, İlknur Bağatır1, Füsun Pelit1, Hasan Ertaş1, Münevver Erdinç2, Burak Ordin3, Arif Gürsoy3, Durmuş Özdemir4, Tuncay Göksel2, F. Nil Ertaş1

1Ege Üniversitesi Fen Fakültesi, Analitik Kimya Bölümü, İzmir 2Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir 3Ege Üniversitesi Fen Fakültesi, Matematik Bölümü, İzmir 4İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Kimya Bölümü, İzmir

Giriş: Astımlı hastalıklarının “moleküler endotipleme” çalışmalarında bir tür biomonitoring yöntemi olan “ekshale soluk havası analizleri” son zamanların önemli bir çalışma alanı haline gelmiştir. Soluk havası analiz-lerinde en çok çalışılan “biyomarker” adaylarından birisi “volatil organik bileşikler”(VOC)’lerdir. Astıma, özelikle ağır astıma moleküler endotipleme yöntemi ile yaklaşım, standart tedavilere kısmi yanıt alınan bu grup hasta-larda yeni tedavi seçenekleri geliştirilmesinde yol gösterici olabilir.

amaç: Ağır allerjik astımlı hastaların ekshale soluk havası örnekle-rinde bu fenotipe özgün potansiyel biyomarker özellik taşıyan VOC’lerin saptanmasıdır.

Gereç ve yöntem: TUBİTAK tarafından desteklenmekte olan pros-pektif, olgu kontrol çalışması kapsamındaki (No:113Z672) projeye alınan ağır allerjik astımlı hastalar ile ek hastalığı olmayan sağlıklı gönüllülerle karşılaştırılarak analiz edilmiştir. Ağır astım tanısı GINA 2015 rehberine

göre konulurken, olguların genel atopi değerlendirilmesi bölgeye uygun standart aeroallerjenler ile uygulanan common prik testler (Stallergens, France) ve/veya allerjen spesifik IgE tarama testleri (Phadia AB, Uppsala, Sweden) eşliğinde yapılmıştır. Hem hasta, hem de sağlıklı kontrol grubu-nun ekshale soluk havası örnekleri katı faza mikroözütleme (SPME) yön-temine uygun olacak şekilde, merkezimiz tarafından dizayn edilen spesifik bir cihaz ile Soluk Havası Laboratuvarımızda toplanmıştır. Analizler se-kiz saatlik açlık, uygun diyet ve soluk havasını analizlerini etkileyebilecek belirli koşullardan kaçınılarak gerçekleştirilmiştir. Katı adsorban fiberler üzerine önderiştirilen VOC’ler Analitik Kimya Laboratuvarımızda GC-MS (gaz kromatografisi-kütle spektroskopisi) inlet bloğuna yerleştirilerek ter-mal desorpsiyon ile kromatografik olarak analiz edilmiştir. Ek olarak, ticari olarak satın alınan ve laboratuvar ortamında hazırlanan SPME fiberlerinin kullanıldığı analizler de gerçekleştirilmiştir.

Bulgular: Toplam 27 ağır astımlı ve 42 sağlıklı kontrol grubu analize alındı. Soluk havasındaki VOC düzeyleri kemometrik yaklaşımla, WEKA veri madenciliği paket programında Neural Network(NN) sınıflandırma algoritması kullanılarak değerlendirildi. Kullanılan algoritma %95.6 duyar-lılık ve %95.8 özgünlük düzeyi ile eğitim kümesi üzerinde %88.6 lık ayırım başarımına ulaştı.

sonuç: Araştırmanın ön değerlendirme sonuçları ağır allerjik astımlı hastaların soluk havası VOC karışımlarının NN sınıflandırma algoritminde belirgin farklı sinyal düzeyleri ile kontrol grubundan ayrıldığını ve ağır astı-ma spesifik bir profil sergilediğini ortaya koymuştur. anahtar Kelimeler: astım, ağır astım, ekshale soluk havası, VOC, gaz kromatografii

Ps-07

eriŞkin astımlılarda vkı’nin klinik ve sOlunum fOnksiyOn testi parametrelerine etkisi

Sibel İnecikli1, Vehbi Ayhan2, Adile Berna Dursun2

1Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Anabilim Dalı,Rize 2Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi İmmünoloji ve Alerji Hastalıkları Bilim Dalı, Rize

Giriş ve amaç: Astım ve obezite tüm dünyada yaygın görülen inflama-tuar hastalıklardır. Obezite ve astım arasında etkileşime ait yaş gruplarına göre farklı veriler bulunmaktadır. Bu çalışmada erişkinlerde VKİ ile persis-tan astım arasındaki ilişkinin ortaya konması amaçlanmıştır.

yöntem: Çalışmaya iç ortam aeroalerjen duyarlılığın yaygın gözlen-diği 3. basamak sağlık kurumunda astım tanısı ile takip edilen 143 (K/E: 115/29) erişkin hasta alındı. Tüm hastaların yaş, VKİ, astım tanı yaşı, astım süresi, sigara kullanma durumu, aeroalerjen duyarlılığı, solunum fonksi-yon testi (SFT) parametreleri, astım için kullandığı ilaç sayısı ve kontrol durumu değerlendirildi. VKİ 18-24 (normal), 25-29 (kilolu), 30-39(obez), ≥ 40 (morbid obez) olarak gruplandırılarak astımla ilişkili parametreler ile karşılaştırıldı.

Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 47±8 yıl, hastalık süresi 7,44±7,8 yıl ve VKİ ise 30,5±6,28 kg/m2 idi. Hastaların %16 (n=23)’sı normal kilo-da, %27,8 (n=40)’i kilolu, %43,8 (n=63)’i obez ve %7,6(n=11)’sı morbid obez idi. Kırk yaş üzeri hastaların ort. VKİ 40 yaş altı hastalara göre yüksek-ti (32,29±5,87 vs. 26.46 ±5,28; p=0,001). Astım tanı yaşı >40 olan has-taların ort. VKİ astım tanı yaşı <40 olanlara göre de yüksekti (32,68±6,25 vs. 28,42± 5,61 p=0,002). VKİ arttıkça hasta yaşı ve astım tanı yaşının da artışı anlamlı idi (p=0,001 ve p= 0,002). Aeroalerjen duyarlılığı sap-tanan hastaların ort. VKİ aeroalerjen duyarlılığı olmayanlara göre düşüktü (29,49±3,4 vs. 32,71±4,6; p=0,01). Kontrolsüz astımlıların %60’ı obez grupta idi. Cinsiyet, kullanılan kontrol edici ilaç sayısı, FEV1(%) ve aeroa-lerjen duyarlılık paterni obez olan ve olmayanlarda benzerdi.

tartışma ve sonuç: Bölgemizde astımlılarda obezite oranı genel po-pülasyondan yüksektir; ancak obez ve obez olmayan astım hastalarının klinik farklılıkları ise literatürle benzerlik (non-atopik, geç başlangıç ve kötü kontrol) göstermektedir.anahtar kelimeler: astım, obezite, VKİ


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-08

immunOterapinin allerjik rinitte ve astımda sOlunum fOnksiyOn testine ve kliniğe etkisi

Güzin Özden1, Pelin Duru Çetinkaya2

1Adana Numune Eğitim Araştırma Hastanesi,Allerji İmunoloji Kliniği 2Adana Avrupa Hastanesi,Göğüs Hastalıkları Kliniği

Giriş ve amaç: Ülkemizde allerjik rinit sıklığı %10-20 olarak görül-mektedir. Alerjik rinitli hastaların %40-60’ında eşlik eden astım ve astım hastalarının %80’inde Alerjik rinit görülmektedir. İmmünoterapi hastalığın seyrini değiştirebilen tek tedavi yöntemidir. Allerjik rinit tanısıyla immuno-terapi başladığım olgularımda tedavi yanıtlarını değerlendirmek ve tedavi-yi etkileyen faktörleri araştırmak amaçlanmıştır.

yöntem: Allerjik riniti nedeniyle immunoterapi alan 18-52 yaş arası 53 hasta çalışmaya alındı. Bu olguların 28’inde (%52.8) Astım tanısı da mev-cuttu. Dosyalarından dermografik özellikleri incelendi. Astımı olanların tedavi başında ve 3. ayında yapılan Astım kontrol testi ile tüm hastaların solunum fonksiyon testi tedavi başında ve tedavinin 3. ayındaki sonuçları karşılaştırıldı. Aile hikayesi, sigara kullanımı, anti-histamin ilaç kullanımı, phadıatop sonucuda değerlendirildi.Olguların retrospektif olarak immuno-terapiye yanıtlarına bakıldı.

Bulgular: 36 kadın 17 erkek toplam 53 hastanın yaş ortalaması 32.52±9.12 (18-52)‘dir. Hastaların %88.7 (47) sigara kullanmıyor. Has-taların tedavi öncesi solunum fonksiyon testine bakıldığında FEV1 ortala-ma 3.14±0.93 litre; Pef ortalama %81.45; FEV1/FVC ortalama: %87.48 saptanmıştır.Hastaların %58.5 (31) phadiatop pozitifliği mevcuttu. Has-taların %56.6 (30) ailede astım mevcuttu. Hastaların Total IGE değerleri ortalama 374.95±444.75 (3.5-2500) olarak saptandı. Astım Kontrol Testi tedavi başında ortalama 16.61±4.65; immunoterapi sonrası Astım Kont-rol Testi ortalama 21.46±3.67 olup istatistiksel olarak anlamlı olarak klinik iyileşme saptanmıştır(p=0.000). Olguların %81.1 (43)‘i allerjen spesifik immunoterapi anti-histamin ilaç kullanmayı bırakmıştır.

tartışma ve sonuç: Bu çalışmada immünoterapinin ilk 3 ayda astım ve rinitte solunum fonksiyonlarına etkisi gösterilememiştir.Astımda istatis-tiksel olarak anlamlı klinik yanıtta iyileşme saptanmıştır. Olguların %81.1 allerjen spesifik immunoterapi sonrası anti-histamin ilaç kullanmayı bırak-mıştır.İmmunoterapi sonrası hem astımlı hemde allerjik rinitli hastalarda klinik iyileşme saptanmıştır.anahtar kelimeler: immunoterapi, alerjik rinit, astım, solunum fonksiyon testi

Ps-09

il il 2014 yılı astım prevelansı

Sedat Altın1, Ethem Ünver1, Rana Işık2, Handan Altın2

1Erzincan Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Astım hastalığının prevelansı 15 yaş üstü nüfusta %3,8 olarak bildirilmiştir. Astım tanısı hekim tarafından konulmuş hasta cins, yaş grupları ve toplam prevelansını araştırmak amaçlanmıştır.

yöntem: 2014 yılı Sağlık Bakanlığı Sağlık Net-2 verileri kullanılarak TÜİK 2014 cins ve yaş grupları ile prevelans hesaplamaları yapıldı. İller genelinde karşılaştırıldı.

Bulgular: 2014 yılında hekim tarafından astım tanısı (J45 ve alt kı-rımları) kodlanmış hasta sayısı 3.217.667 olarak bildirilmiştir. Bunların 1.978.555’i (%61,5) kadın, 1.239.112’si ise erkektir.

Hastaların yaş ortalaması 41,2 + 8,9 yıl olarak hesaplanmıştır. Kadın astımlıların yaş ortalaması 43,5 + 9,3, erkeklerin ki ise, 38,7 + 7,8 olarak bulunmuştur.

Hastaların %20,9’u 0-14 yaş grubunda, %5’i 15-24, %9,3’ü 25-34, %10’u 35-44, %15,2’si 45-54, %16’sı 55-64 ve %23,6’sı 65 yaş ve üstü yaş grubunda yer almıştır.

2014 yılı nüfusuna göre oranlandığında astım prevelansı %4,14, kadın-larda %5,11 ve erkeklerde %3,18 olarak hesaplanmıştır. Yaşa bağlı preve-lans %14,45 ile kadınlarda 65 yaş ve üstü grupta hesaplanmıştır.

İllere göre yapılan hesaplamada ise, en yüksek prevelanslı 5 il Burdur (%12,4), Bolu (%11,2), Çorum (%10,5) Bilecik (%10,2) ve Sinop (%10) bulunurken, en düşük prevelanslı 5 il ise, Van (%2,1), Mardin (%2i1), Mar-din (%2,1), Şırnak (%2,0), Manisa (%2) ve Hakkari (%1,8) bulundu.

tartışma ve sonuç: Ülkemizde astım prevalansı kadınlarda %5,11 erkeklerde %4,14, toplamda %3,18 olarak hesaplanmıştır. 15 yaş üstü nü-

fusta bu oranlar erkeklerde azalmakla birlikte kadınlarda artmıştır.Özellikle iller arasındaki 6,8 kata varan prevalans oranlarındaki farkın nedenleri araştırılmalıdır.anahtar kelimeler: astım, prevelans, illere göre

Ps-10

Obez astımlılarda kOmOrbiditeler ve sOlunum fOnksiyOnları

Nejdiye Mazıcan1, Esra Yarar2, İbrahim Koç3, Bilun Gemicioğlu4

1Ege Üniversitesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, İş ve Meslek Hastalıkları Bilim Dalı, İzmir 2Necip Fazıl Şehir Hastanesi, Kahramanmaraş 3Viranşehir Devlet Hastanesi, Şanlıurfa 4İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Obezite ve astım pek çok çalışmada ilişkilendirilmiş ve hava yolu inflamasyonu üzerine etkileri araştırılmıştır. Bu çalışmada, yaş, cinsiyet, atopi varlığı, komorbit hastalıklar ve solunum fonsiyon testi para-metrelerinin obez astımlılarda obez olmayanlara göre farkı ortaya konmak istenmiştir.

yöntem: 2013-2014 yılları arasında 3 merkezden astım polikliniğine başvuran toplam 653 hastanın dosya verileri retrospektif olarak incelendi. Atağı olmayan, astım kontrol testi 20 üzerinde olan, VKİ (vücut kitle indek-si) değerine ulaşılabilen 579 hasta çalışmaya alındı. Hastaların demografik özellikleri, komorbiditeleri, VKİ (vücut kitle indeksi), alerji deri testi ve solu-num fonksiyon testi değerleri kaydedildi. Hastalar, VKİ’i >30 kg/m2 (obez) ve VKİ’i ≤30 kg/m2 (normal) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Veriler SPSS 15.0 istatistik programı kullanılarak analiz edildi.

Bulgular: Yaş ortalaması 38.6±14.1 olan 579 olgunun %29.5’i erkek, %70.5’i kadın olup, obez grup 147 olgu içermekteydi. FEV1 ve VKİ de-ğerleri negatif yönde korelasyon göstermekteydi (p=0,01). Obez grupta, kadın ve erkek oranının, hipertansiyon varlığının, hastaların yaş ortalama-sının, normal olan gruba göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek olduğu saptandı (p<0.05). Sigara öyküsü, diabetes mellitus, glokom, psi-kiyatrik hastalık, hipertirodi, prick deri testi pozitifliği %FEV1 parametreleri açısından her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Obez astım olgularında hipertansiyon komorbidi-tesine normal kilolu astımlılardan daha çok rastlanmaktadır.anahtar kelimeler: Astım, obezite, komorbidite

tablo 1. Hastaların genel özellikleri ve eşlik eden komorbiditeler

VKİ’i ≤30 kg/m2 (normal) VKİ’i >30 kg/m2 (obez)

Yaş 35.9±13.6 46.5±12.5Kadın/erkek 285/147 123/24Sigara içen (%) 74.8 25.2Prick test pozitif (%) 70.9 29.1Hipertansiyon(%) 60.9 39.1Diyabet(%) 68 32Psikiyatrik hastalık(%) 83.1 16.9FEV1(%) 72.2±18.2 70.3±16.6

Ps-11

çOcukluk çağı alerjik Hastalıklarda medya önemli midir ?

İlknur Bostancı1, Ayşegül Ertuğrul1, Emre Can Baysal2

1Dr.Sami Ulus Kadın Doğum ve Çocuk Sağlığı Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk İmmünoloji ve Allerjisi, Ankara 2Dr.Sami Ulus Kadın Doğum ve Çocuk Sağlığı Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Basın ve İletişim Birimi, Ankara

Giriş ve amaç: Sosyal medya ve kitle iletişim araçları günümüzde bir-çok insan için vazgeçilmez bir konuma gelmiştir. İnternet üzerinden sağlık-la ilgili aramalar en çok arananlar listesinde ikinci sırada yer almaktadır. Çocukların ebeveynleri sağlıkla ilgili bilgilerinin arttırmak ve deneyimlerini paylaşmak üzere sosyal medya ve kitle iletişim araçlarını kullanmaktadır-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

lar. Bu çalışmada kliniğimize başvuran çocukların ebeveynlerinin hastalık-lar hakkında bilgi edinme yollarını saptamayı amaçladık.

yöntem: Çalışmaya kliniğimize başvuran 136 çocuğun ebeveynleri da-hil edildi. Çalışma anketi; sosyo-demografik özelliklerin ve sağlık ile ilgili bilgi edinme yollarının sorgulandığı 20 sorudan oluşturuldu.

Bulgular: Hastaların tanıları; %49,3 astım ve hışıltılı çocuk, %11,8 be-sin allerjisi, %11,7 allerjik rinit,%7,4 atopik dermatit, %7,4 ilaç alerjisi, %7.3 ürtiker-anjiödem idi. Sosyo demografik özellikler değerlendirildiğin-de; velilerin %55,1’i 29-39 yaş aralığında, %55,2’si lise veya üniversite mezunu, %68,2’si il merkezinde ikamet etmekte, %65,9’nun aylık geliri 1300-2300 TL arasında idi. Velilerin %60,4’ünün sağlıkla ilgili bilgileri sos-yal medya ve kitle iletişim araçlarından,%18,4’ünün ise sağlık personelin-den edindikleri saptandı. En güvenilir bilgi kaynağı olarak %75 veli sağlık personeli olduğunu düşünürken, %46,4 ebeveyn medyadan aldıkları bilgi-yi de güvenli bulmaktadır. Hastaların hastalıkları hakkında merak ettikleri soruları %70,6 oranında doktorlarına sordukları tespit edildi. Ebeveynlerin %48,8’i televizyondan edinilen bilgiyi de uygulayabileceğini ifade etti.

tartışma ve sonuç: Hastane muayene randevularının bile sosyal ağlar vasıtası ile yapıldığı günümüz şartlarında velilerin sağlık konusun-da bilgi edinmek üzere medyadan faydalanması kaçınılmazdır. Ülkemizde medya ve sağlık alanında doğru bilgilere ulaşmak için durum tespiti yapan çalışmalara ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: çocuk, allerjik hastalık, medya

Ps-12

asTim hasTalarinda yeme TuTumunun değerlendirilmesi

Nigar Dirican1, Kadir Demirci2, Mehmet Akgönül2

1Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Isparta 2Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, Isparta

Giriş ve amaç: Çalışmamızın amacı astım hastalarında yeme tutum-larının incelenmesidir.

yöntem: Çalışmaya stabil dönemdeki astım hastaları (n=77; ortanca yaş:41) ve astım grubuyla yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi açısından benzer özellikli sağlıklı bireyler (n=63; ortanca yaş:42) alınmıştır. Katılımcıların sosyodemografik bilgileri alınmış, boy ve kiloları ölçülerek beden kitle in-deksleri hesaplanmıştır. Astım şiddeti için Astım Kontrol Testi (AKT) uy-gulanmıştır. Tüm katılımcılara Yeme tutumu testi (YTT), Beck anksiyete ölçeği (BAÖ), Beck depresyon ölçeği (BDÖ) uygulanmıştır.

Bulgular: Astım grubunda YTT puanları, anksiyete ve depresyon dü-zeyleri kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek bulunurken (sırasıyla P=0.039, P<0,01, P<0,01) vücut kitle indeksi açısından fark saptan-madı. Astım hastalarının %10.4’ de YTT’den 30 ve üzerinde puan ala-rak bozulmuş yeme davranışı olduğu, kontrol grubunda bu oranın %1.6 olduğu belirlendi (P=0.041). Ayrıca BDÖ ≥17 olan astımlı hasta oranı %27.3 saptanırken bu oran kontrol grubunda %7.9 saptandı (P=0.004) (Tablo 1). Astım grubunda AKT puanı ile BDÖ puanı arasında (r=-0.304, P<0,01) negatif yönde anlamlı korelasyon saptanırken YTT arasında ko-relasyon saptanmadı.

tartışma ve sonuç: Çalışmamızın sonucunda astımlı hastaların sağ-lıklı kontrollere göre anlamlı düzeyde yüksek bozulmuş yeme davranı-şı gösterdikleri, anksiyete ve depresif belirti düzeylerinin yüksek olduğu bulunmuştur. Ancak astım kontrol oranlarıyla yeme bozukluğu açısından ilişki saptanmamıtır. Çalışmamız astımlı hastalarda yeme davranışındaki bozulmayı göstermesi bakımından önemlidir.anahtar kelimeler: Astım, yeme tutumu, depresyon

tablo 1. Astım ve kontrol grubunun beden kitle indeksi, yeme tutumu ve depresyon düzeylerinin kesme puanlarına göre karşılaştırılması

Astım (n=77) Kontrol (n=63) P

VKİDüşük <18,5Normal 18.5-24.9Yüksek ≥ 25

3 (%3.9)24 (%31.2)50 (%64.9)

3 (%4.8)20 (%31.7)40 (%63.5)

0,963

YTT<30≥30

69 (%89.6)8 (%10.4)

62 (%98.4)1 (%1.6)

0,041

BDÖ<17≥17

56 (%72.7)21 (%27.3)

58 (%92.1)5 (%7.9)

0.004

YTT: Yeme Tutumu Testi, BDÖ: Beck Depresyon Ölçeği, VKİ: Vücut Kitle İndeksi

KliniK sorunlAr - Difüz PArAnKimAl AKciğer HAstAlıKlArı

Ps-13

increased eryThrocyTe aggregaTion and oxidaTive sTress in paTienTs wiTh idiopaThic inTersTiTial pneumonia

Erhan Uğurlu1, Emine Kılıç Toprak2, Göksel Altınışık1, Özden Kılıç Erkek2, Betül Cengiz1, Vural Küçükatay2, Hande Şenol3, İsmail Hakkı Akbudak4, Yusuf Ekbiç2, Melek Bor Küçükatay2

1Pamukkale University, Department of Chest disease, Denizli 2Pamukkale University, Department of Physiology, Denizli 3Pamukkale University, Department of Biostatistic, Denizli 4Erciyes University, Department of İnternal Medicine, Kayseri

Background and aim: Hemorheological properties are important de-terminants of tissue oxygenation. Although hemorheological alterations in various lung diseases have been well-defined, no information is available about the effects of idiopathic interstitial pneumonia (IIP) on hemorheo-logical parameters.

The aim of this study was to investigate hemorheological parameters (erythrocyte deformability, aggregation, and plasma viscosity -PV) and as-sociated oxidative stress indices in patients with IIP.

methods: The study enrolled 31 patients (9 Idiopathic pulmonary fibrosis (IPF), 10 non-specific Interstitial Pneumonia (NSIP), 12 Crypto-genic Organising Pneumonia (COP) and 33 healthy controls. Erythrocyte deformability and aggregation were measured by an ektacytometer. PV was determined by a cone-plate rotational viscometer and oxidative stress via a commercial kit.

results: Erythrocyte aggregation, total oxidant status (TOS) and oxi-dative stress index (OSI) of IIP patients were higher than controls where-as erythrocyte deformability, PV and total antioxidant status (TAS) were unaltered.

conclusions: Increment of oxidative stress in IIP seems to depend on enhancement of oxidants, rather than alteration of antioxidants. The issue that, elevated erythrocyte aggregation may further impair tissue oxygen-ation by disturbing microcirculation in IIP, may be considered in the follow up and development of new treatment protocols for this disease.Keywords: Idiopathic interstitial pneumonia, Erythrocyte deformability, Erythrocyte aggregation, Plasma viscosity, Oxidative stress


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-14

immÜnOmOdÜlatör ilaç ve tÜmör nekrOzis faktör alfa inHibitörÜ kullanan Hastaların 4 yılda çekilmiŞ akciğer Grafilerinde saptanan değiŞiklikler

Zeynep Burçin Yılmaz1, Peri Meram Arbak1, Tuğçe Pasin2, Esma Uslu3, Ege Güleç Balbay1

1Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Düzce 2Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Düzce 3Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Dermatoloji Anabilim Dalı, Düzce

Giriş ve amaç: İmmünomodülatör ilaçlar ve TNF alfa inhibitörleri yaygın olarak kullanılan ve paradoksal olarak bazı olgularda interstisyel akciğer anormalliklerine yol açabilen ilaçlardır.

yöntem: Bir üniversite hastanesinin fizik tedavi ve dermatoloji polikli-niklerine başvuran 40 ardışık hastanın eski tedavileri sorgulandı ve son 4 yıl içinde çekilmiş akciğer grafilerindeki değişiklikler kayıt edildi.

Bulgular: Hastaların 23’ü erkek, 17’si kadındı. Yaş ortalaması 49.5 ± 11.7 yıl idi. Olguların %50’si Ankilozan Spondilit, %35’i Romatoid Artrit, %15’i Psöriazis tanısıyla izlenmekteydi. Ortalama hastalık yılı 11.4 ± 8.9 yıl idi. Hastaların %47.5 oranında infliksimab, %32.5 oranında etanersept, %12.5 oranında adalimumab, %7.5 oranında golimumab kullandığı göz-lendi. Hastaların geçmiş tedavileri arasında sıklık sırasına göre sülfasalazin %75, nonsteroid antiinflamatuar ilaçlar %57.5, metotreksat %30, steroid %27.5, hidroksiklorokin %15, azatiyopirin %2.5, kolşisin %2.5 oranların-da bulunmaktaydı. TNF alfa inhibitörleriyle metotraksat kombinasyonu kullanımı %25 oranındaydı. Sülfasalazin kullanmış hastaların %44.8’inde ilk grafilerinde parankim anormalliği vardı (kullanmayanların %10’u anor-mal, p=0.50). Metotreksat kullananların 3. grafilerinde anlamlı yükseklikte anormal parankim bulguları vardı (%85.7’ye %30.8, p=0.041). İlk grafiler değerlendirildiğinde hidroksiklorokin kullanmış olanların %50’sinde me-diasten patolojik görünümlüyken (3/6 olgu), kullanmamışların %9.1’inde (3/33) patolojikti (p=0.036). Metotreksat kullananların (2/10) %20’sinde, eskiden kullananların (4/12) %33.3’ünde mediasten anormal görünümlü iken, kullanmayanlarda mediasten anormalliği gözlenmemişti (p=0.045). İnfliksimab kullanan hastaların ilk grafilerinde parankim anormalliği sıklı-ğı %42.1 iken (8/19), ikinci grafide %52.9 (9/17), üçüncü grafide %53.8 (7/13) idi. Etanercept kullanan hastalarda ilk grafide %33.3 (4/12), 2. gra-fide %36.4 (4/11), 3. grafide %33.3 idi (2/6).

tartışma ve sonuç: İmmünmodülatör kullanan hastalarda gelişebile-cek olası akciğer grafisi anormallikleri dikkatle incelenmeli ve altta yatan hastalıkla ilişkisi de hesaba katılarak ilaç etkileri değerlendirilmelidir.anahtar kelimeler: İmmünomoderatör, akciğer grafi

Ps-15

sOn beŞ (5) yılda takip edilen sarkOidOz OlGularının retrOspektif analizi

Tekin Yıldız1, Gün Murat Eyüboğlu2

1Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, Yıldırım, Bursa 2Medicalpark Bursa Hastanesi, Göğüs Cerrahisi, Osmangazi, Bursa

Giriş ve amaç: Sarkoidoz, çok sayıda organda inflamatuar hücrelerin anormal birikimiyle oluşan nodüllerle seyreden bir hastalıktır. Akciğerler en sık etkilenmekle birlikte, herhangi bir organı da etkileyebilmektedir. Sarkoidozun gerçek nedeni bilinmemektedir.

yöntem: Kliniğimizde son beş (5) yıl içerisinde tanısı konup takip edi-len hastaların dosyaları retrospektif olarak taranarak elde edilen veriler sunuldu.

Bulgular: On iki erkek(%33.33) ve 24 bayan(%66.66) olmak üzere toplam 36 olgu izlendi. En sık başvuru şikayetleri sırasıyla öksürük, göğüs-te baskı hissi, ciltte döküntüler, eklem ağrıları şeklindeydi. Başvuru anında 3 olguya(%8.33) evre I, 32 olguya(%88.88) evre II ve 1 olguya da(%2.77) evre III sarkoidoz tanısı konmuştu. Sadece 6 olguya(%16.66) klinik ve rad-yolojik olarak, diğer 30 olguya(%83.33) ise histopatolojik olarak tanı kon-du. Akciğer ve lenf bezlerinden sonra sırasıyla 11 olguda artrit(%30.5), 10 olguda(%27.77) deri, 3 olguda(%8.33) Nörolojik, 2 olguda(%5.55) göz ve 1 olguda da(%2.77) karaciğer tutulumu saptandı. Ko-morbiditeler olarak hipertansiyon 9 olguda(%25), diyabet 8 olguda(%22.22), astım 3 olgu-da(%8.33), Behçet 3 olguda(%8.33) ve kanser 3 olguda(%8.33) saptandı.

Tedaviler değerlendirildiğinde 17 olgu(%47.22) Prednizolon, 9 olgu (%25) ilaçsız, 5 olgu (%13.88) MTX, 2 olgu(%5.55) ise Azatiyoprin kullandı. İkin-ci seçenek ilaçlar diyabet, progresyon ve yanıtsızlık nedeniyle kullanıldı. Bu süre içerisinde sadece 1 olguda(%2.77) nüks saptandı.

tartışma ve sonuç: Klinik pratikte en sık karşılaşılan diffüz paranki-mal akciğer hastalığı olan sarkoidozu hatırlatmak için veriler sunuldu.anahtar kelimeler: Sarkoidoz, Akciğer, lenf bezi

Ps-16

Hipersensitivite pnömOnisi: 24 vakanın retrOspektif analizi

Elif Yelda Özgün Niksarlıoğlu1, Güngör Çamsarı1, Gülcihan Özkan2, Ayşe Yeter1, Şule Gül1, Abdullah Kansu1, Serpil Başgüden1, Deniz Bilici1

1Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, Istanbul 2Gaziosmanpaşa Yeniyüzyıl Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları, Istanbul

Giriş ve amaç: Hipersensivite pnömonisi (HP) inhale antjen duyarlılığı so-nucu gelişen difüz interstisyel akciğer hastalığıdır. Kliniğimize Ocak 2005-Ara-lık 2015 tarihleri arasında HP tanısı ile takip edilen vakaları inceledik.

yöntem: Histopatolojik/klinikoradyolojik olarak HP tanısı olan 24 va-kanın klinik ve radyolojik bulguları, tanı metodu, tedavi ve takip sonuçla-rını retrospektif olarak değerlendirdik.

Bulgular: Vakaların ortalama yaşı 54.4±11.6 (aralık 34-77) ve yarısı kadın idi. En sık görülen semptomlar öksürük (n=22; 91.7%) ve dispne (n=19; 79.2%); toraks bilgisayarlı tomografisinde (BT) en sık rastlanan radyolojik bulgu ise buzlu cam opasiteleriydi (n=18, 83.2%). Altı (25%) vakada kuş besleme öyküsü mevcuttu. Altı (25%) vaka çiftci, 3 (12.5%) vaka pamuk işçisi ve 2 (8.3%) vaka ise fırıncı idi. HP tanısı 12 (50%) va-kada açık akciğer biopsisi ile, 2 (8.3%) vakada transbronşial biopsi ile 10 (41.7%).vakada ise klinikoradyolojik olarak konulmuştu. Yirmi iki (%92) hasta oral kortikosteroid tedavisi almış, bunların 10’unda (%41.7) toraks BT bulguları stabil kalmış, 9 vakada (37.5%) kısmi regresyon izlenirken 5 (20.8%) vaka tam regresyon gözlenmiştir.

tartışma ve sonuç: HP’de en sık izlenen semptom öksürük ve egzer-siz dispnesi idi. Buzlu cam opasiteleri en sık görülen radyolojik bulguydu. Kortikosteroid tedavisi iyi bir tedavi seçeneği olsa da çoğu vakada radyo-lojik iyileşme görülmedi.anahtar kelimeler: Hipersensitivite pnömonisi, radyoloji, semptom, tedavi

Ps-17

ÜçÜncÜ basamak bir merkezde Hipersentivite pnömOnisi

Oğuz Uzun, Gamze Koçak, Dursun Ali Kaba, İnci Hülya GülerOndokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Samsun

Giriş ve amaç: Ekstrensek allerjik alveolit (EAA) olarak da bilinen hi-persensitivite pnömonisi (HP), duyarlaşmış kişilerde başta organik anti-jenler olmak üzere çok sayıda değişik antijenlerin tekrarlayan inhalasyonu sonucu meydana gelen kompleks bir sendromdur. İntertisyel akciğer has-talıkları arasında en fazla görülen hastalıkların arasında yer almasına rağ-men değişik klinik formlarının bulunması ve standart tanı yöntemlerinin bulunmaması gibi nedenlerle bir çok hastalıkla karışabilmekte ve hastalığın tanı geç konabilmekte ya da bazen hiç konamamaktadır. Ülkemizde de aslında HP gelişimi için mesleksel, çevresel, iklimsel ve ev-içi uygun or-tam bulunmasına rağmen gereken önemin gösterilmemesi bu konudaki az sayıdaki yayınlardan anlaşılmaktadır. Bölgemizdeki HP hastalarının klinik değerlendirilmesinin ülkemizdeki durumu yansıtabileceğini ve bu hastalı-ğın akla gelmesini artıracağını düşünüyoruz.

yöntem: Retrospektif dosya taraması.Bulgular: Bulgular Tablo 1’de özetlenmektedir.tartışma ve sonuç: Bu üçüncü basamak merkezde kuş besleyenler

akciğeri, çiftçi akciğeri ve ev-içi kontaminasyona bağlı gelişen HP en sık karşılaşılan HP tipleri olarak görülmektedir. En sık karşılaşılan klinik form subakut HP’dir. Bu çalışma zamanında tanı konduğunda önlenebilir bir hastalık olan HP’nin intertisyel akciğer hastalıkları arasında ülkemizde de önemli bir yere sahip olduğunu göstermektedir.anahtar kelimeler: hipersensitivite pnömonisi, kuşçu akciğeri, çiftçi akciğeri


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 1. HP tanısı konan 31 hastaların özellikleri

Kadın/Erkek(%) 22(71)/9(21)Yaş 58 (43-80)TANILARKuş Besleyenler Akciğeri (%)Çiftçi Akciğerİ (%)Ev içi kontaminasyona bağlı gelişen HP (%)Mesleksel (Küflü süpürge) (%)

12 (39)9 (29)9 (29)1 (3)

KLİNİK FORMAkut (%)Subakut (%)Kronik (%)

4 (13)20 (64.5)

7 (23)Doğal provokasyon testi pozitifliği (%) 2 (6)SİGARA İÇME ÖYKÜSÜHiç içmeyen (%)İçip bırakmış (%)

25 (81)6 (19)

BAL da lenfositoz (%) 13 (42)HP ile uyumlu TBAB (%) 13 (42)TBAB de granülom (%) 5 (16)BELİRİTİ/BULGULAR (%)Öksürük Nefes darlığıAteşKilo kaybıRalClubbing

30 (97)28 (90)12 (39)8 (26)

23 (75)4 (13)

TEDAVİKortikosteroid Kullanılan Hasta (%) 16 (52)HASTALARIN İZLEM SONUÇLARITam düzelme (%)İyileşme (%)Stabil (%)Kötüleşme (%)Ölüm (%)Belirsiz (%)

13 (42)4 (13)4 (13)3 (10)1 (3)

5 (16)Nüks (%) 5 (16)

Ps-18

HanGi parametre sarkOidOzun evresini Göstermede kullanılabilir?

Emel Tellioğlu, Günseli Balcı, Aydan Mertoğlu, Zühre Taymazİzmir Dr Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Giriş ve amaç: Sarkoidoz nedeni bilinmeyen multisitemik inflamatuar granulomatöz bir hastalıktır. Klinik seyri önceden belirleyen bir belirteç ol-maması nedeniyle prognoz halen net olarak bilinmemektedir. Sarkoidoz-da akciğer radyogramına göre evreleme yapılmaktadır. Toraks Bilgisayarlı Tomografi ile lezyonlar daha ayrıntılı görüntülenebilmesine rağmen henüz BT’ye dayalı bir evreleme sistemi yoktur. Hastaların tanı ve takiplerinde kullanılan parametreler (Radyolojik yaygınlık, aktivasyon bulguları ve solunum fonksiyon testleri) arasındaki uyum her zaman gösterilememek-tedir. Çalışmamızın amacı sarkoidozlu olgularda toraks BT ile belirlenen hastalık evresi ile serum ACE, MPV, Hemoglobin, Lenfosit, nötrofil, lenfo-sit/nötrofil oranı, FEV1%,FVC%, FEF25-75%, FEV1/FVC, DLCO% gibi parametreler arasındaki uyumu araştırmaktır.

yöntem: Hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi.Bulgular: Median yaşı 49 (23-73) ve kadın/erkek oranı 39/11 olan

toplam 50 sarkoidoz hastası retrospektif olarak incelendi. Toraks BT ile 10 hasta evre 1, 40 hasta da evre 2 olarak gruplandı. Araştırılan parametre-lerden sadece MPV sarkoidoz evresi ile istatistiksel olarak anlamlı şekilde ilişkili görüldü. MPV’nin evre 1 hastalarda daha yüksekken (9.12 ±0.6), evre 2’de daha düşük olduğu (8.52 ±0.96) (p=0.043) izlendi.

tartışma ve sonuç: MPV’nin sarkoidoz hastalarında hastalığın evre-si ve seyrini göstermede yararlı olabileceğini düşündüren veriler saptan-mıştır. Protrombotik durumlarla ilişkili olabilen bu parametrenin etkinliği konusunda daha fazla sayıda hastayla yapılmış randomize prospektif ça-

lışmalara gerek vardır. Sarkoidozun evresini ve seyrini göstermede yararlı olabilecek diğer parametrelerin de araştırılması gerekmektedir.anahtar kelimeler: Sarkoidoz, evre, ortalama plateler volümü (MPV)

Şekil 1. MPV ve evre arasındaki ilişki

tablo 1. Parametreler ve evre ilişkisi

KliniK sorunlAr - Pulmoner VAsKüler HAstAlıKlAr

Ps-19

pulmOner embOlili yaŞlı Hastalarda mOrtaliteyle iliŞkili risk faktörleri

Melike Demir1, Mahsuk Taylan1, Hadice Selimoglu Şen1, Halide Kaya1, Süreyya Yılmaz1, Cengizhan Sezgi1, Gülistan Karadeniz2, Mehmet Guli Çetinçakmak3, Derya Yenibertiz4, Füsun Topçu1

1Dicle Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Diyarbakır 2Şifa Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir 3Dicle Üniversitesi, Radyoloji Anabilim Dalı, Diyarbakır 4Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Pulmoner emboli(PE)’li yaşlı ve gençlerdeki klinik, rad-yolojik ve laboratuar bulgularını karşılaştırmayı ve yaşlılarda mortaliteyi etkileyen risk faktörlerini saptamayı amaçladık.

yöntem: Akut PE hastaları değerlendirildi. Hastaların demografik veri-leri, derin ven trombozu varlığı, komorbiditeleri, PE için diğer risk faktör-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

leri ve mortalite oranları kaydedildi. Olgular yaşlı (≥65 yaş) yaşlı ve genç gruba ayrılarak karşılaştırıldı.

Bulgular: İki yüz elli üç PE hastasının 148 (%58.5)’i genç, 105 (%41.5)’i yaş-lı idi. Grupların karşılaştırıldığında yaşlı grupta komorbidite varlığı, sPESİ (simp-lified pulmonary embolism severity index) ve mortalite oranları daha fazla idi (Tüm p değerleri <0.001). Yaşlılarda sağ atrium çapları, pulmoner arter sistolik basınç seviyeleri ve proksimal pulmoner arter dallarında trombüs görülme oranı daha fazlaydı (Sırasıyla p değerleri; 0.015, 0.001 ve 0.042). Yaşlı olgularda mor-talite oranı %41 idi. Multivaryant analizinde sPESI ≥1 (p=0.034,OR:5.25,95% CI:1.14-24.23), C-reaktif proteinin (p=0.004,OR:1.26,95% CI:1.08-1.48) ve kan üre nitrojeninin(BUN) (p=0.019,OR:1.04,95% CI:1.01-1.07) yüksekliği, operasyon (p=0.049,OR:3.92,95% CI:0.98-15.62) ve komorbiditelerin (p = 0.016, OR: 6.21,95% CI: 1,41-27,40) varlığı yaşlı olgularda mortaliteyi arttıran bağımsız risk faktörleriydi. Gençlere gelince, ölüm oranı %12.8 idi ve artan BUN düzeyleri (p = 0.010, OR: 1.09,95% CI: 1,02-1,16) ve pulmoner enfarktüs (p = 0.125, OR: 10.01,% 95 CI:,53-190,1) mortalite için bağımsız risk faktörleriydi.

tartışma ve sonuç: Yaşlı PE hastalarında mortalite oranını yüksek bulduk. sPESI, komorbiditelerin varlığı, cerrahi girişimler, yüksek BUN ve CRP seviyelerinin varlığı mortalite riskini tahmin etmede kullanılabilir.anahtar kelimeler: Yaşlı, pulmoner embolism, mortalite, risk faktörleri, kan üre nitrojen

Ps-20

pulmOner embOli Hastalarında HematOlOjik parametrelerin prOGnOstik değeri

Şule Taş Gülen, Onur Yazıcı, Nuray Seyitoğlu, Emel Ceylan, Osman Elbek, Mehmet Polatlı, Orhan Çildağ, Fisun KaradağAdnan Menderes Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Aydın

Giriş ve amaç: Pulmoner embolinin (PE) gelişimi ve prognozunda inf-lamasyonun rolü olduğu gösterilmiştir. Literatürde hematolojik paramet-relerin PE tedavisinden etkilenmesine dair çalışma yoktur. Bu çalışmada, PE’li hastaların tanı anındaki ve tedavi sonrasındaki hemogram değerleri incelenerek, hematolojik parametrelerin tedavi yanıtı ve hastalığın progno-zu ile ilişkisi araştırılmıştır.

yöntem: Çalışmaya Aralık 2014-Aralık 2015 tarihleri arasında hasta-nemiz Göğüs Hastalıkları Kliniği’nde PE tanısı ile yatırılarak tedavi edilmiş toplam 48 hasta alındı. Olgu dosyaları dijital arşiv sisteminden retrospektif olarak incelendi ve demografik verileri, klinik değerlendirmeleri ile tanı anındaki ve tedavi sonrasındaki hemogramları retrospektif olarak değer-lendirildi. Hemogram parametrelerinden beyaz küre (WBC), nötrofil lenfo-sit oranı (NLR), ortalama trombosit hacmi (MPV)’nin ölçümleri istatistiksel olarak incelendi. İstatistiksel analizler için SPSS 17,0 programı ile Mann-Whitney U testi kullanıldı.

Bulgular: Çalışmamıza alınan toplam 48 hastanın ortalama yaşı 62.68 olup, 27’si (%56.2) erkek idi. Ortalama yatış süresi 9,2 gün olarak bulun-du. Tanı anında NLR, MPV ve WBC ortalama değerleri sırasıyla 7.77 ± 8.08, 10.16 ± 0.89, 10693.95 ±5394.49 olup tedavi sonunda ise; 2.91 ± 1.64 (p=0.000), 9.38 ± 1.11(p=0.000), 7877.50 ± 2732.77 (p=0.000) olarak bulundu. NLR, MPV ve WBC değerlerinin tedavi sonrası anlamlı olarak düştüğü saptandı.

tartışma ve sonuç: Çalışmamızın sonuçları nötrofil lenfosit oranı, ortalama trombosit hacmi ve beyaz kürenin pulmoner embolinin tanısı ve tedavi yanıtını gösteren prognostik inflamatuar belirteçler olabileceğini düşündürmektedir.anahtar kelimeler: Pulmoner emboli, beyaz küre sayısı, nötrofil lenfosit oranı, ortalama trombosit hacmi

tablo 1. Pulmoner Emboli Hastalarının Demografik Verileri

Parametre Minumum Maximum ortalama Std.Deviasyon (±)

Yaş 30 84 62.68 15.88Yatış süresi 1 22 9.20 4.64

tablo 2. Tedavi öncesi ve sonrası hemogram parametrelerinin karşılaştırılması

ParametreTedavi öncesi

(n=48)Tedavi sonrası

(n=47) p

NLR (ort ± SD) 7,77 ± 8,08 2,91 ± 1,64 < 0,001MPV(ort ± SD) 10,16 ± 0,89 9,38 ± 1,11 < 0,001Beyaz küre(ort ± SD) 10693,95 ± 5394.49 7877 ± 2732,77 < 0,001NLR: Nötrofil Lenfosit Oranı MPV: Ortalama Trombosit Hacmi

Ps-21

simplified pulmOnary embOlisim severity index (spesı) skOru 0 Olan OlGularda ileri risk sınıflaması Gerçekten Gereksiz mi?

Serhat Erol1, Özgür Batum1, Sami Deniz1, Yasemin Özdoğan1, Atilla Keskin2, Ufuk Yılmaz1

1Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği 2Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Bölümü

Giriş ve amaç: Avrupa Kardiyoloji Derneği (ESC) 2014 rehberinde, pulmoner emboli (PE) tanısı alan ve sPESI skoru 0 olan normotansif ol-gularda, tedavi kararında etkisi olmayacağı için ileri risk sınıflaması gerek-mediği, bu olguların erken taburcu edilebilecekleri hatta uygun olanların ayaktan tedavi edilebilecekleri ifade edilmektedir.

Nu çalışmanın amcı SPESI skoru 0 olan olgularda ileri risk değerlendir-mesinin gerçekten gereksiz olup olmadığının saptanmasıdır.

yöntem: Haziran 2013 ile temmuz 2015 tarihleri arasında PE tanısı alan olgular prospektif olarak takip edildi. Bu olgulardan SPESI skoru 0 olanlar çalışmaya dahil edildi.

Bulgular: Çalışmaya 14 erkek ve 19 kadın toplam 33 olgu dahil edildi. 20 (%60,6) olgu düşük risk, 13 (%39,4) olgu ise orta risk idi. Bunlardan 10 (%30,3) olgu orta düşük risk, 3 (%9,1) olgu ise orta yüksek riskti.

Düşük risk grup ile orta risk grup yaş,cinsiyet, D-dimer değeri, body mass index (BMI), ana pulmoner arterde emboli olması, DVT olması açı-sından karşılaştırıldı.

İki grup arasında ana pulmoner arterde emboli olması ve D-dimer de-ğeri açısından anlamlı fark saptandı.

Diğerleri açısından iki grup arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmadı. İki grupta da in-hospital ve 3 aylık takipte mortalite yoktu. Hiçbir olguda

takipte hipotansiyon veya şok gelişmedi. Orta risk grupta iki olguya oksijen tedavisi gerekti. Bunlardan birine dirençli hipoksemi nedeniyle trombolitik uygulandı.

tartışma ve sonuç: sPESI erken mortaliteyi tahmin etmekte güvenli bir risk skoru olsa da ayaktan ve yatarak tedavi kararında güvenilir değildir.

Ana pulmoner arterde emboli olan veya D-dimer değeri 3600 den yük-sek olan olgularda SPESI o olsa dahi ileri risk sınıflaması gereklidir. Bu olgularda ileri risk sınıflaması mortaliteyi etkilemese de, hastaların tedavi yerinin kararlaştırılmasında önemlidir.

anahtar kelimeler: pulmoner emboli, sPESI, risk sınıflaması

Ps-22

ekinOkOkus Hastalığının sebep Olduğu pulmOner HipertansiyOnun cerraHi tedavisi

Menduh Oruç1, Şehnaz Olgun Yıldızeli2, Sait Karakurt2, Bülent Mutlu3, Serpil Taş4, Mehmed Yanartaş4, Bedrettin Yıldızeli5

1Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, Diyarbakır 2Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul 3Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul 4Kartal Koşuyolu Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kalp Damar Cerrahisi Bölümü, İstanbul 5Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Ekinokokkozis, larva ve solucan şekli ile köpekler tara-fından bulaşan parazitik bir zoonozistir. Kistin büyük çoğunluğu karaciğer, akciğer veya her ikinde oluşur. Pulmoner kaynaklı hidatik kist hastalığı genellikle primer kardiyak yerleşimli, akciğer hidatik kist hastalığı veya rüp-türü sonucu gelişen ender bir durumdur. bu çalışmanın amacı pulmoner


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

arterin içini tutan pulmoner hipertansiyona yol açan hastalıklarla ilgili kli-nik deneğimlerimizi gözden geçirmekti.

yöntem: Veriler 2011 ve 2015 yılları arasında pulmoner endarterek-tomi (PEA) ameliyatı geçirmiş olan 324 hasta prospektif olarak incelendi. Bu hastalardan 9 hasta (7 erkek, 2 kadın ve yaş ortlaması 37, 5) pulmoner hidatidosisinin teşhisi ile PEA cerrahisi için başvurdu.

Bulgular: Pulmoner hipertansiyon (PH) ameliyat öncesi 5 hastada belirlendi ve ortalama pulmoner arter basıncı (mPAP) 45 mmHg basıncın-daydı. The preoperative New York Heart Association(NYHA) sınıf dağılımı 3 hasta klas 3’de ve 5 hastanın klas 2’de olduğunu gösterdi. Ortalama altı dakikalık yürüme testi 210 metre idi. Veno-arteryel ECMO’nun yerleşmesi ve pnomonektomi dışında hemoptizinin tedavisi için uygulandı. Sistolik ve pulmoner arter basıncı (PAP) cerrahi sonrası 65 mmHg ve 35 mmHg den 35 mmHg ve 20 mmHg’a anlamlı bir şekilde düştü (P < 0.001 and P < 0.001, sırasıyla).

tartışma ve sonuç: Bu çalışma literatür olarak akciğer hidatik has-talarının en büyüğüdür. Mortalite oranları yüksek olmasına ragmen pul-moner endarterktomi pulmoner arter hidatik kisti çıkarmak için en etkili tedavi olmaya devam etmektedir.. Etkili medical tedavi kistin tekrarlanma-sından kaçınmak için gereklidir. Yüksek mortalite oranları, riski ve ekinok-kok hastalığının teşhisi ile hastaların değerlendirlmesi özel PEA merkezle-rinde yapılması gerekiranahtar kelimeler: hidatik kist, pulmoner hipertansiyon, pulmoner endarterektomi, hemoptizi.

Ps-23

kist Hidatide bağlı pulmOner HipertansiyOn tedavisi: pulmOner endarterektOmi

Menduh Oruç1, Şehmaz Olgun Yıldızeli2, Çağatay Çetinkaya3, Bihter Sayan3, Bülent Mutlu4, Serpil Taş5, Mehmed Yanartaş4, Bedrettin Yıldızeli3

1Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi,Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, Diyarbakır 2Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul 3Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul 4Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, kardiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul 5Kartal Koşuyolu Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Hidatik kist hastalığının etkeni cestod grubuna ait bir yassı solucan olan Echinococcus granulosus’dur. Pulmoner arter içerisin-de hidatik kist görülmesi çok nadir bir durumdur. Bu çalışmanın amacı pulmoner arter içine yerleşen ve pulmoner hipertansiyona (PH) yol açan hastalar ile ilgili klinik tecrübemizi gözden geçirmekti.

yöntem: 2011 ve 2015 yılları arasında pulmoner endarterektomi (PEA) ameliyatı geçirmiş olan 324 hasta prospektif olarak incelendi. 9 has-ta (7 erkek, 2 kadın ve yaş ortalaması 37,5 yıl) pulmoner hidatidosisinin teşhisi ile PEA cerrahisi için başvurdu. Serebral ekinokokkozis gelişen bir hasta operasyon öncesi kaybedildi. Sekiz hasta ameliyat edildi. Yedi hasta ameliyat öncesi albendazol tedavisi almakta idi.

Bulgular: Pulmoner hipertansiyon ameliyat öncesi 5 hastada vardı. Sepsis (n=1) ve masif hemoptizi (n=2) nedenleri ile mortalite toplam 3 hastada görüldü. Sistolik ve ortalama pulmoner arter basınçları cerrahi sonrası 65 mmHg ve 45 mmHg den 35 mmHg ve 20 mmHg’a anlamlı bir şekilde düştü (P < 0.001 and P < 0.001, sırasıyla). Beş hasta postoperatif 10.günde problemsiz olarak taburcu edildi. Ortalama takip süresi 23 ay idi ve tüm hastalarda önemli klinik düzelme görüldü

tartışma ve sonuç: Bu çalışma literatürde bildirilen en geniş akciğer hidatik serisidir. Yüksek mortalite oranlarına rağmen pulmoner endarte-rektomi, pulmoner arter hidatik kist tedavisinde en etkili tedavidir. Eki-nokokkal hastalığı olan hastalarda cerrahi tedavinin kar-zarar değerlendi-rilmesi bu konuda uzmanlaşmış pulmoner endarterektomi merkezlerince yapılması gerekmektedir.anahtar kelimeler: Hidatik Kist, Pulmoner Hipertansiyon, Pulmoner Endarterektomi, Hemoptizi.

Ps-24

Hastanede yatıŞ sırasında GeliŞen venöz trOmbOembOlinin enGellenmesinde Hastane proToKolünün rolü

Leyla Pur Özyiğit1, Sinem İliaz2, Ayşe Bilge Öztürk2, Terman Gümüş3, Benan Çağlayan1, Levent Tabak1

1Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları ve Allerji Anabilim Dalı, İstanbul 2Koç Üniversitesi Hastanesi, Göğüs Hastalıkları ve Allerji Bölümü, İstanbul 3VKV Amerikan Hastanesi, Radyoloji Bölümü, İstanbul

Giriş ve amaç: Venöz tromboembolizm (VTE) hastane ölümlerinin en sık önlenebilir nedenlerinden biridir. Profilaksi yaklaşımlarının yeterli ve etkin kullanımı ile bu konuda başarı sağlandığı bilinmektedir. Ancak VTE profilaksisi, endikasyona rağmen, hastanede yatan hastaların çoğun-luğuna uygulanmamaktadır. Hasta güvenliğini arttırmak amacıyla has-tanemizde 2013 yılı Ocak ayından itibaren VTE protokolü kullanılmaya başlanmıştır. Bu protokol çerçevesinde yatan her hasta için, mevcut riski ve önerilen profilaksi yaklaşımını belirlemeye yönelik bir form doldurulma-sı zorunlu hale getirilmiştir. Çalışmamızda mevcut protokolün hastanede VTE gelişimi üzerine etkilerini değerlendirmeyi amaçladık.

yöntem: 2014 yılında yatan her hasta için VTE profilaksi formu dol-durulmuş ve önerilere %80 oranında uyum gerçekleşmiştir. Çalışmamızda VTE protokolü öncesinde (2012 yılı) ve protokole kabul edilebilir uyumun elde edildiği yılda (2014 yılı) hastanemizde yatış sırasında objektif yöntem-lerle tanı almış tüm pulmoner tromboemboli (PTE) ve derin ven trombozu (DVT) olguları tespit edilmiş ve bu olguların demografik ve klinik özellikleri retrospektif olarak karşılaştırılmıştır.

Bulgular: Hastanede yatış sırasında 2012 yılında 13 (yaş ortalaması 55±16, %33 kadın) ve 2014 yılında 16 (yaş ortalaması 67±14, %58 ka-dın) olguda VTE gelişmiştir. Bu hastaların VTE profilaksisi alma oranında VTE protokolü sonrasında artış olmamıştır (p>0.99). 2014 yılında VTE geçiren hastaların yaş ortalamasının ve kemoterapi alma oranının daha yüksek olduğu gözlenmiştir (p=0.04, p=0.02). Ayrıca 2014 yılında embo-li tanısına kadar geçen hastanede yatış süresinin 2012 yılına kıyasla daha uzun olduğu görülmüştür (7±7.3 vs. 14±10.4, p=0.005).

tartışma ve sonuç: Hastanede yatış süresinin uzaması ve artan risk fak-törleri, uygulanan VTE protokolünden beklenen klinik etkinliğin kanıtlanabi-lirliğini güçleştirmiştir. Bu bulgulara rağmen, hastane stratejisi olarak belirlenen profilaksi amaçlı protokollerin, sağlık çalışanlarında VTE konusunda farkın-dalığı ve hastane yatışı boyunca hasta güvenliğini arttırdığı düşünülmektedir.anahtar kelimeler: Venöz tromboemboli, derin ven trombozu, pulmoner tromboemboli, profilaksi

KoAH

Ps-25

GöğÜs Hastalıkları uzmanlarına dÜzenli kOntrOle Gitmeyen kOaH Hastalarının değerlendirilmesi

Muzaffer Onur Turan1, Arzu Mirici2, Pakize Ayşe Turan3

1Gelibolu Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Çanakkale 2Çanakkale 18 Mart Universitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Çanakkale 3Çanakkale Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Çanakkale

Giriş ve amaç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH),komplike bir hastalık olup hastalarda risk faktörlerine maruziyet, mevcut hastalık durumu, semptomlar, tedavi etkinliğininin düzenli olarak değerlendiril-mesi ve bu izleme dayalı olarak tedavinin düzenlenmesi gerekmektedir. Göğüs hastalıkları polikliniğine ilaç yazdırmaya gelen veya rapor için başvuran,düzenli poliklinik kontrollerine gelmeyen KOAH hastalarında mevcut hastalık durumu ve tedavinin değerlendirilmesi amaçlandı.

yöntem: Çalışmaya, Ocak-Haziran 2015 tarihleri arasında Gelibolu Devlet Hastanesi göğüs hastalıkları polikliniğine, sadece ilaç yazdırmak için başvuran ve son 1 yıl içerisinde göğüs hastalıkları doktorları tarafın-dan değerlendirilmemiş hastalar (çalışma grubu) ve kontrol amaçlı düzenli gelen hastalar (karşılaştırma grubu) dahil edildi. Hastalara solunum fonk-siyon testi (SFT) ve inhaler cihaz kullanım becerisini değerlendiren bir test uygulandı.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Bulgular: Çalışma grubunda 70, karşılaştırma grubunda 60 olmak üzere toplam 130 KOAH hastası çalışmaya alındı. Çalışma grubu hasta-larının %40’ı sigara içmeye devam etmekteydi. Bu hastalara SFT en son 1.67±0.98 yıl önce yapılmışken, doktor tarafından KOAH ilaç eğitimi de son olarak 1.44±0.89 yıl önce verilmişti. Çalışma grubundaki hastalara son KOAH ilaç eğitimi ve SFT uygulanmasından sonra geçen süre, karşı-laştırma grubu hastalarına göre anlamlı olarak daha uzundu (p<0.001). İki grubun hastaları arasında, kullandıkları ilaçların KOAH’da birleşik de-ğerlendirme sınıflamasına uygunluğu açısından da anlamlı fark tespit edil-di (p=0.002). Çalışma grubu hastalarının inhaler cihaz beceri puanları da istatistiki açıdan anlamlı olacak şekilde daha düşüktü (p=0.035).

tartışma ve sonuç: KOAH hastalarının izlemi konusunda standart bir yaklaşım olmasa da, solunum fonksiyon testi, kullandığı ilaçların uy-gunluğu ve inhaler tedavi uyumu gibi parametreler düzenli aralıklarla değerlendirilmelidir. Bu yüzden, herhangi bir sebeple göğüs hastalıkları polikliniğine başvuran hastalarda bu değerlendirmelerin en son ne zaman yapıldığının sorgulanması ve hastanın bütünüyle irdelenmesi önemlidiranahtar kelimeler: KOAH, düzenli kontrol, tedavi uyumu

Ps-26

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığı(kOaH) Hastalarında vÜcut yÜzey alanının değerlendirilmesi

Gülistan Karadeniz1, Sibel Doruk1, Serpil Bulaç Kır1, Melike Demir2

1Şifa Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmin 2Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Diyarbakır

Giriş ve amaç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) hastaların-da düşük vücut kitle indeksinin(BMI) kötü prognoz ile ilişkili olduğu göste-rilmiştir. Vücut yüzey alanı(BSA) da BMI gibi vücut kompozisyonu ile iliş-kili antropometrik bir ölçümdür. Bu çalışmada KOAH hastalarında hastalık şiddeti (hava akımı kısıtlılığı ve alevlenme risk grubu) ile BSA arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık.

yöntem: Çalışmaya 230 stabil KOAH hastası retrospektif olarak kayde-dildi. Hastaların demografik özellikleri, sigara alışkanlıkları, ek hastalıkları, pulmoner fonksiyon testi, KOAH değerlendirme testi(COPD) Assessment Test (CAT) ve modified medical research council (mMRC) skorları, son bir yıl içindeki alevlenme sayısı ve hospitalizasyon sayısı kaydedildi. BMI ile boyd ve mosteller formülleri kullanılarak BSA hesaplandı.

Bulgular: İkiyüz otuz stabil KOAH hastasının yaş ortalaması 68.1±9.8 olup bunların 174’ü (%75.7) erkek 56’sı (%24.3) kadındı. BMI ortalaması 26.1± 4.7 olup BSA ortalaması boyd formülüne göre 1.86 ± 0.21 mos-teller formülüne göre 1.84 ± 0.2 idi (Tablo 1). Alevlenme riskine göre düşük ve yüksek riskli KOAH hastaları hem de hava akımı kısıtlılığına göre GOLD 1-2 ve GOLD 3-4 KOAH hastaları arasında BSA ve BMI ortala-ma değerlerinde anlamlı fark saptanmadı (Tablo 2). BMI düşük ve yüksek olan KOAH hastaları karşılaştırıldığında ise BMI ˂25 kg/m2 olanların yıllık hospitalizasyon sayısı ortalaması, CAT skoru ortalaması ve sigara paket/yılı daha yüksekti (respectively p= 0.03, 0.02, 0.04). BMI ≥25 kg/m2 olan-ların ise ek hastalık varlığı daha yüksekti (p= 0.001). Olgularımızın BMI ortalaması ile BSA ortalaması korele idi (Şekil 1) (p˂0.001).

tartışma ve sonuç: KOAH hastalarında BMI düşük olanlarda hos-pitalizasyon açısından, BMI yüksek olanlarda eşlik edebilecek komorbidi-teler açısından dikkatli olunmalıdır. BSA ile BMI korele olmasına rağmen BMI’de saptanan anlamlı farklılıklar BSA ile saptanamadı.anahtar kelimeler: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, vücut kitle indeksi, vücut yüzey alanı

Şekil 1.Vücut kitle indeksine(BMI) göre vücut yüzey alanı(BSA) dağılımı (p˂0,001)

tablo 1. Hastaların demografik özellikleri

n (%) 230 (%100)Age, years (mean ±SD) 68,1± 9,8Gender malefemale

174 (%75,7) 56 (%24,3)

Smoker NonsmokerSmokerExsmoker

11 (%4,8)88 (%38,3)131 (%57)

Body Mass Index (mean ±SD) 26,1± 4,7Body Surface areaBOYDMOSTELLER

1,86 ± 0,211,84 ± 0,2

FEV 1 (mean ±SD)L%

1,39 ± 0,5852,6 ±18,4

FVC (mean ±SD)L%

2,26 ± 0,8267,4 ±20,2

CAT score (mean ±SD) 10,6 ±6,8mMRC (mean ±SD) 1,5 ± 0,98Exacerbation number* (mean ±SD)Alevlenme az (0-1) (n, %)Alevlenme çok (2 ve üstü) (n, %)

0,9 ± 1,3178 (%77.4)52 (%22.6)

Ek hastalık Yokvar

78 (%34)152(%66)

GOLD 1GOLD 2GOLD 3GOLD 4

19 %8,3110 %47,8 77 %33,524 %10,5

A (according to CAT)BCD

72 %31,333 %14,347 %20,478 %33,9

A (according to mMRC)BCD

80 %34,825 %10,9 50 %21,775 %32,6

CAT: COPD assessment test FEV1: Forced expiratory volume in 1 second FVC: Forced vital capacity MMRC: Modified medical research council *: Within the previous 12 months


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 2. Hava akım kısıtlılığı ve alevlenme riskine göre vücut yüzey alanı(BSA) ve vücut kitle indeksi(BMI)

Low riskA-B

(n:105 %45,7)

High riskC-D

(n: 125 %54,3)

FEV 1 ≥ %50GOLD 1-2

(n:129 %56,1)

FEV 1 ˂ %50GOLD 3-4

(n: 101 %43,5)

Body surface area (mean ±SD)(Boyd fomula)

1,87 ±0,2 1,86 ±0,22 1,87 ± 0,19 1,86 ±0,24

Body surface area (mean ±SD)(Mosteller formula)

1,84 ± 0,19 1,84 ± 0,21 1,84 ± 0,18 1,84 ± 0,23

Body mass index (mean ±SD) 26,4 ± 4,6 25,9 ± 4,7 26,4 ± 4,6 25,7 ± 4,7FEV1: Forced expiratory volume in 1 second * = tüm p değerleri ˃0.05

Ps-27

bileŞik kOaH değerlendirmesi’ne Göre farklı iki Grubun kOmOrbiditelerinin karŞılaŞtırılması

İsmail Özsoy1, Buse Özcan Kahraman1, Serap Acar1, Sevgi Özalevli1, Atila Akkoçlu2, Sema Savcı1

1Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir 2Dokuz Eylül Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Komorbiditeler, Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı olan hastalarda sık görülmektedir. Komorbiditelerin, KOAH’lı hastalar-da yönetimi zordur. Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığına Karşı Küre-sel Girişim (GOLD), 2011 dokümanı yeni sınıflandırma olarak Bileşik KOAH Değerlendirmesi’ni yayınladı. Bununla birlikte, komorbiditele-rin iki farklı grup üzerine (Grup B ve C) etkileri tam olarak açık değildir.Çalışmanın amacı, B ve C grubu KOAH’lı hastaların komorbiditelerinin karşılaştırılmasıydı.

yöntem: Kesitsel bir çalışma olarak KOAH’lı hastalarda (GOLD Sınıfla-ması B ve C) gerçekleştirildi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı tarafından yönlendirilen toplamda 33 stabil KOAH’lı hasta (grup B (n=16) ve grup C (n=17)) çalışmaya dahil edildi. Son bir yıl içe-risindeki alevlenme sayıları ve pulmoner fonksiyon değerleri kaydedildi. Semptomlar COPD Assessment Test (CAT) ve Modified Medical Research Council (mMRC) Dispne Skalası ile değerlendirildi. Komorbidite skorunu değerlendirmek için Charlson Komorbidite İndeksi kullanıldı.

Bulgular: B grubunun semptom skoru (CAT ve mMRC skoru) anlamlı olarak C grubundan yüksek bulundu (p = 0.001). Pulmoner fonksiyon testi değerleri, C grubunda anlamlı olarak B grubuna göre düşüktü. Charl-son Komorbidite İndeks skorları açısından B ve C grupları arasında fark yoktu (p=0.406).

tartışma ve sonuç: Komorbidite skorları B ve C grupları arasında benzerdi. KOAH’lı hastalarda GOLD spirometri değerlendirmesinin yanın-da semptom değerlendirmesi mutlaka yapılmalıdır. Bu nedenle, komorbi-diteleri de içeren kapsamlı bir KOAH değerlendirmesi kardiyopulmoner rehabilitasyon yöntemine karar vermede önemlidir.anahtar kelimeler: KOAH, komorbiditeler,Bileşik KOAH Değerlendirmesi

Ps-28

“kOaH” Halk arasında ne kadar biliniyOr?

Sibel Ayık, Ayşe Dallı, Biray Özdemir, Bünyamin Sertoğullarındanİzmir Katip Çelebi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı (KOAH) şu anda en sık görülen 12. hastalık iken 2020 yılında Dünya’da en sık görülen 5. hastalık olacağı tahmin edilmektedir.

Bu çalışmada toplumda sık görülen KOAH’ın farkındalığını artırmak için hastanemiz koridorunda dolaşan hasta ve hasta yakınlarının KOAH hak-kında bilgi düzeylerinin araştırılması amaçlandı.

yöntem: Ankete katılan kişilerin yaşları, sigara içme alışkanlıkları, bi-linen kronik akciğer hastalığının olup olmadığı, öksürük, balgam çıkarma ve nefes darlığı yakınmalarının olup olmadığı ve KOAH adını duyup duy-madığı, eğer duydu ise nereden duyduğu soruldu.

Bulgular: Ankete katılan 103 kişiden 24’ü (%23.3) KOAH hakkında bilgisinin olmadığını, 79’u (%76,7) bilgisinin olduğunu söyledi. Bilgi edin-me kaynağı olarak en fazla televizyon (%30,4), 2. sıklıkta aile (%26,6), 3. sıklıkta hastaneden şeklinde belirtildi. Üç olguda bilinen KOAH tanısı varken, 36 olgu ailesinde KOAH tanılı kişi olduğunu belirtti. Ailede ya da kendisinde KOAH tanısı olan kişilerin bilgi düzeyi ailede KOAH ta-nısı olmayan kişilere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek idi (p<0.0001). Sigara içip içmemesi, öksürük, balgam çıkarma ya da nefes darlığı yakınmalarının olup olmaması bilgi düzeyini etkilememişti.

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda KOAH isminin bilinirliği %76,7 olup, ailede hastalık var ise hastalığın bilinirliği artmaktadır. En sık bilgi kaynağı televizyon olup, halka doğru ve etkili bilgilendirme yapmak için görsel yayın organlarının kullanılması gerektiği düşünülmüştür.anahtar kelimeler: KOAH, bilgi, sigara

Ps-29

kOaH nedeniyle sÜrekli ilaç kullanım rapOru Olan Hastaların bilGi dÜzeyi ve farkındalıklarının değerlendirilmesi: bir anket çalıŞması

Fatma Işıl Uzel, Pelin Karadağ, Seda Tural Önür, Demet Turan, Esin Yentürk, Esin TuncayYedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: KOAH, tüm dünyada önemli bir halk sağlığı sorunu olmasına karşın,hastalar tarafından yeterince bilinmemektedir. Ülkemizde Göğüs ve İç Hastalıkları uzmanlarınca tanısı koyularak, düzenli tedavi al-ması uygun bulunan KOAH’lı hastalara ilaç kullanım raporu verilmektedir. KOAH tanısı ile sürekli ilaç kullanım raporu olan hastaların, hastalıkları ile ilgili farkındalık ve bilgi düzeyini ölçmeyi amaçladık.

yöntem: Hastanemiz Göğüs Hastalıkları polikliniğine başvuran KOAH nedeniyle ilaç kullanım raporu bulunan 201 hastaya etik kurul onayı son-rası 15 kısa sorudan oluşan anket uygulandı. Ankette yakınmalar, sigara öyküsü, KOAH kısaltmasının açılımı, hangi organla ilgili olduğu, bu orga-nın vücuttaki yerinin bilinme ve lokalizasyonun işaretlenebilme durumu, tedavi hakkında bilgi düzeyi, KOAH gelişimine neden olan etkenler ve hastalıkla ilgili sağlık okur-yazarlığı durumu sorgulandı. Hastaların yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, MRC dispne skoru, FEV1 düzeylerine göre GOLD sınıflaması kaydedildi.

Bulgular: Hasta grubunu 179 erkek (%89) 22 kadın (%11) hasta oluş-turmaktaydı. 134 hasta ilkokul mezunu (%66,7), 23 hasta eğitim almamış (%11,4) 16 hasta lise ve üniversite mezunu (%8) idi. 138 hasta (%69) 50-70 yaş arası yaş grubundaydı. Son 1 yıl içinde tanı alanların sayısı 41 (%20) idi. Balgam çıkarma %48,7, nefes darlığı %74 hastada mevcuttu ve 130 hastada (%64,7) sigara öyküsü vardı. KOAH’ın açılımını sadece 7 hasta (%3) doğru olarak bildi. 145 hasta (%72) akciğerle ilgili bir hastalık olduğunu bilirken, 152 kişi (%75,6) akciğerlerin yerini doğru bildiğini söy-lese de, şekil üzerinde doğru işaretleme oranı %21,9 (44 kişi) idi.

tartışma ve sonuç: Çalışmamız uzman doktor tanılı KOAH hastala-rında hastalıkla ilgili bilgi ve farkındalık düzeyinin düşük olduğunu göster-mektedir. Bu hasta grubunda bilgi düzeyinin arttırılmasına yönelik geniş kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: bilgi düzeyi, farkındalık, KOAH

Ps-30

biOmass maruziyeti Olan kadın OlGularda pulmOner HipertansiyOn bulGularının değerlendirilmesiZehra Dilek Kanmaz1, Elif Tural2, Esin Yentürk1, Gülfidan Aras1, Esin Tuncay1, Abdüssamet Gülsüm3

1Yedikule Göğüs Hastalıkları Eğitim ve Araştırma hastanesi 2Esenyurt Devlet Hastanesi 3Batman Devlet Hastanesi

Giriş ve amaç: Pulmoner Hipertansiyon ileri evre KOAH (Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı)‘lı olgularda sık görülen bir komplikasyondur.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Çeşitli amaçlarla hayvansal biyokütle yakıtı(tezek)kullanan toplumlarda KOAH, kadınlarda erkekler kadar hatta biraz daha fazla oranda görülmek-tedir. Çalışmamızın amacı biomass maruziyeti olan kadın olgularda, bio-mass maruziyetinin Pulmoner arter basıncına etkilerini değerlendirmektir.

yöntem: Biomass maruziyeti olan ve Ekokardiyografik inceleme-leri yapılmış olan 90 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Sol kalp yetersizliği, pulmoner emboli, uyku apne, obesite (35>BMI),kanser, diyabet,bronşektazi, destroyed lung,sgara içim öyküsü saptanan 26 olgu çalışma dışı bırakıldı.GOLD kriterlerine göre KOAH tanısı konulan 52 olgu çalışmaya dahil edildi. Kontrol grubu olarak da biomass maruziyeti olan ancak solunum şikayeti olmayan, solunum fonksiyon testleri normal sınır-larda olan 12 olgu alındı. Tüm olguların Sistolik pulmoner arter basınçla-rı s(PAB) kaydedildi. s(PAB)‘ın 35 mmHg‘nın üzerinde olması pulmoner hipertansiyon olarak kabul edildi. İstatistiksel analiz için SPSS 15.0 for Windows programı kullanıldı. İstatistiksel alfa anlamlılık seviyesi p<0,05 olarak kabul edildi.

Bulgular: KOAH hastalık grubunun FVC%, FEV1%, FEV1/FVC% ortalaması kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşüktü (p=0,028 p<0,001 p<0,001). Tüm grupta s(PAB),değerlendirilen pa-rametrelerden yaş ile pozitif yönde, FVC% ve FEV1% ile negatif yönde istatistiksel olarak anlamlı ilişkiliydi (p=0,009 p=0,035 p=0,045). KOAH grubunda s(PAB)yüksek saptandı(38.3±10.7). Kontrol grubunda ise s PAB 32.5 ±7.6 mmHg arasında bulundu. s(PAB) açısından iki grup ara-sında istatistiki olarak anlamlı bir fark bulunamadı.

tartışma ve sonuç: ÇalışmamızdaTezek dumanı inhalasyon ürünle-rine kronik olarak maruz kalan kadın olgularda s(PAB) değerlerinin arttığı saptandı. FEV 1% ve FVC % değerlerinin KOAH’ın şiddetini arttırarak PH‘nun şiddetini arttırabileceği kanısına varıldı.anahtar kelimeler: Biomass, pulmoner hipertansiyon,KOAH

Ps-31

kOaH OlGularında GOld’a Göre tanı ve Gruplama sÜreçlerinin değerlendirilmesi-senaryO OlGu çalıŞması

Oğuz Kılınç1, Aylin Konya2, Metin Akgün3, Esra Uzaslan4, Abdullah Sayıner5

1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir 2Novartis İlaç 3Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzurum 4Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Bursa 5Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Göğüs hastalıkları hekimlerinin kronik obstrüktif ak-ciğer hastalığı (KOAH) tanı, GOLD gruplanması ve tedavi süreçlerinde yaklaşımlarının değerlendirilmesi.

yöntem: Türkiye’yi temsil edecek 12 şehirden 50 hekime anket uy-gulandı. Çalışmada “senaryo” hasta olarak özellikleri verilen 7 olgunun değerlendirilmesi istendi. Olgular şöyle tasarlandı: 1: KOAH GOLD A, daha önce tanı almamış, 2: KOAH GOLD B, daha önce tanı almamış, 3: KOAH GOLD D alevlenme, 4: KOAH GOLD B alevlenme, 5: Nefes darlığı yakınması olan tedavi altında veya semptom kontrolü olmayan KOAH GOLD B 6: Astım-KOAH overlap sendromu, 7: Obesite-hipoventilasyon sendromu. Hekimler önceden hazırlanmış senaryolardaki tıbbi öyküleri inceledi ve isteyeceği laboratuvar ve görüntüleme sonuçlarını kullanarak değerlendirme yaptı. Hekim karar verene dek gerekirse ek test ve süreler ile süreç devam etti. Hekimlerin tercihlerine göre skorlama yapıldı. Burada ilk kez tanı alan (Olgu 1, 2) ve önceden KOAH tanısı olan hastalar (Olgu 3, 4, 5) ele alınmıştır. Basamak sistemi uygulanarak doğru tanı konulan-doğ-ru gruplama yapılan ve doğru tedavi verilen hastalar takip edilerek doğru yönetilmiş hasta oranlara ulaşılmıştır.

Bulgular: Ankete katılan hekimlerin özellikleri Tablo 1’de gösterilmiştir. Olgulara katılımcı hekimlerce uygulanan tanı ve tedavi algoritmaları Şekil 1’de özetlenmiştir.

GOLD’a göre doğru tanı ve doğru gruplama oranları ilk kez tanı alan KOAH olgularında sırasıyla Olgu 1 için %42, %6; Olgu 2 için %82, %6 ve önceden KOAH tanısı olan olgularda ise sırasıyla Olgu 3 için %92, %8; Olgu 4 için %94, %6 ve Olgu 5 için %96, %6 idi.

tartışma ve sonuç: Bulgularımız, KOAH’da ilk kez tanı alan olgu-larda GOLD’a göre doğru tanı oranının ve tüm olgularda GOLD’a göre doğru gruplama oranlarının düşük olduğunu göstermektedir.anahtar kelimeler: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, Tanı, Tedavi

Şekil 1. İlk kez tanı alan ve önceden KOAH tanısı olan olgularda katılımcı hekimlerce uygulanan tanı ve tedavi algoritması

tablo 1. Anket çalışmasına katılan hekimlerin özellikleri

Uzmanlık süresi, yıl 7 (1-33)Uzmanlık süresi grubu≤10 yıl 32 (65,3)>10 yıl 17 (34,7)Görev yapmakta olduğu kurumEğitim ve Araştırma Hastanesi 29 (58,0)Özel Hastane 10 (20,0)Devlet Hastanesi 9 (18,0)Üniversite Hastanesi 2 (4,0)Polikliniğe bir günde başvuran hasta sayısı 60 (10-1000)Günde muayene edilen hasta sayısı 40 (8-90)Günde muayene edilen hasta sayısı grubu≤35 hasta 22 (45,8)>35 hasta 26 (54,2)Kurumunda solunum fonksiyon testi (SFT) yapılan 50 (100,0)SFT uygulayan kişiTeknisyen 30 (60,0)Hemşire 15 (30,0)Hemşire+Teknisyen 4 (8,0)Hekim 1 (2,0)Değerler ortanca (minimum-maksimum) veya sayı (%) olarak verilmiştir

Ps-32

Genç ve yaŞlı kOaH’lı erkeklerde fiziksel aktivite seviyeleri ve yOrGunluk Şiddetinin karŞılaŞtırılması

Elvan Keleş1, Deniz Bayraktar1, Aylin Özgen Alpaydın2, Sevgi Özalevli1

1Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir. 2Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir.

Giriş ve amaç: KOAH’lı hastalarda fiziksel aktivite seviyelerinin azal-dığı ve yorgunluk görüldüğü bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı farklı yaş gruplarındaki KOAH hastalarında fiziksel aktivite seviyeleri ve yorgunluk şiddetini karşılaştırmaktır.

yöntem: Kırk dört KOAH’lı erkek hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar yaşlarına göre 65 yaş altı (n=15) ve 65 yaş üstü (n=29) olmak üzere iki


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

gruba ayrıldı. Hastaların solunum fonksiyon testleri spirometre ile ölçüldü. Dispne seviyeleri Medical Research Council skalası ve Modifiye Borg ölçe-ği, fiziksel aktivite seviyeleri Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi, yorgunluk şiddeti Yorgunluk Şiddet Ölçeği ile değerlendirildi. Verilerin yorumlanma-sında Mann-Whitney U testi ve Spearman Korelasyon testi kullanıldı.

Bulgular: Hastalara ait özellikler Tablo 1’de verilmiştir. Genç ve yaşlı gruptaki hastalar yaş, boy, vücut ağırlığı, solunum fonksiyon testleri ve dispne açısından benzerdi (p>0.05). Buna rağmen, yaşlı gruptaki hasta-ların yorgunluk şiddetleri daha fazla (p=0.04) ve fiziksel aktivite seviyeleri daha düşüktü (p=0.01). Genç grupta (rho= -0.515, p= 0.049) ve yaşlı grupta (rho= -0.663, p< 0.001) fiziksel aktivite seviyesi ve yorgunluk ara-sında negatif bir ilişki saptandı. Her iki gruptaki yaş, solunum fonksiyon testleri, dispne, fiziksel aktivite ve yorgunluk arasındaki ilişkiler Tablo 2’de gösterildi.

tartışma ve sonuç: Benzer solunum fonksiyon test sonuçlarına sahip yaşlı ve genç hastalarda algılanan yorgunluk ve dispne şiddetinin fizik-sel aktivite seviyesinden etkilendiği görülmektedir. Özellikle yaşlı KOAH hastalarının pulmoner rehabilitasyon programlarında, fiziksel aktivite dü-zeylerinin arttırılmasının hedeflenmesinin yararlı olacağını düşünmekteyiz.anahtar kelimeler: KOAH, yaş, fiziksel aktivite, yorgunluk

tablo 1. Genç ve yaşlı KOAH’lı erkek hastaların özellikleri

Genç Grup (n=15)Median (25/75 IQR)

Yaşlı Grup (n=29)Median (25/75 IQR) p<0.05

Yaş (yıl) 59 (53/63) 74 (69/80.5) <0.001Boy (cm) 172 (165/176) 170 (167/174) 0.852Vücut Ağırlığı (kg) 78 (61/102) 79 (65/85.5) 0.692FVC (Litre/sn) 2.59 (1.79/3.22) 2.02 (1.63/2.78) 0.102FVC (%) 58.7 (47/78) 57 (43.85/79) 0.814FEV1 (Litre/sn) 1.57 (0.96/2.05) 1.14 (0.79/1.71) 0.107FEV1 (%) 49.2 (33/58) 44 (32.1/62.5) 0.990FEV1/FVC (%) 60 (57/64) 60 (52.25/65.5) 0.747MRC Skalası 1 (1/2) 2 (0.5/3) 0.491Modifiye Borg Skalası 3 (2/5) 3 (1.5/5) 0.980Yorgunluk Şiddet Ölçeği 36 (20/54) 47 (37/59) 0.038IPAQ 693 (346.5/2346) 231 (0/742.5) 0.011IQR: Interquartile Range, FVC: Zorlu Vital Kapasite, FEV1: 1. Saniyedeki Zorlu Ekspirasyon Volümü, MRC: Medical Research Council, IPAQ: Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi.

tablo 2. Genç ve yaşlı KOAH hastalarında yaş, solunum fonksiyon testleri, dispne, fiziksel aktivite ve yorgunluk arasındaki ilişkiler

Genç Grup (n=15) Fiziksel Aktivite Yorgunluk

FVC (Litre/sn)rho= 0.249

p= 0.371rho= -0.655

p=0.008

FEV1 (Litre/sn)rho= 0.244

p= 0.381rho= -0.689

p= 0.004

FEV1/FVC (%)rho= -0.381

p= 0.161rho= 0.087

p= 0.759

MRC Skalasırho= -0.422

p= 0.117rho= 0.838

p<0.001

Modifiye Borg Skalasırho= -0.241

p= 0.386rho= 0.735

p= 0.002

Fiziksel Aktiviterho= -0.515

p=0.049

Yorgunlukrho= -0.515

p= 0.049Yaşlı Grup (n=29) Fiziksel Aktivite Yorgunluk

FVC (Litre/sn)rho= -0.078

p= 0.686rho= -0.330

p= 0.080

FEV1 (Litre/sn)rho= -0.063

p= 0.744rho= -0.301

p= 0.113

FEV1/FVC (%)rho= -0.027

p= 0.888rho= 0.013

p= 0.947

MRC Skalasırho= -0.479

p= 0.009rho= 0.764

p<0.001

Modifiye Borg Skalasırho= -0.472

p=0.010rho= 0.804

p<0.001

Fiziksel Aktiviterho= -0.663

p<0.001

Yorgunlukrho= -0.663

p < 0.001FVC: Zorlu Vital Kapasite, FEV1: 1. Saniyedeki Zorlu Ekspirasyon Volümü, MRC: Medical Research Council, p<0.05.

Ps-33

yetiŞkin nOn kistik fibrOzis brOnŞektazi Hastalarında vitamin d dÜzeyi ile akciğer fOnksiyOnları, klinik indeksler, anksiyete-depresyOn semptOmları arasındaki iliŞki

Melahat Bekir, Şehnaz Olgun Yıldızeli, Derya Kocakaya, Hüseyin Arıkan, Emel Eryüksel, Berrin Bağcı BeyhanMarmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Çalışmanın amacı yetişkin non-kistik fibro-zis (KF) bronşektazi hastalarında Vitamin D düzeyleri ile solunum fonksiyonları,semptomlar, psikolojik durum ve hastalık ciddiyet indeksleri arasındaki ilişkiyi saptamaktı.

yöntem: Çalışmaya 50 non KF bronşektazi tanılı hasta dahil edil-di.Dispne skorları(mMRC),alevlenme,hastane yatış sayısı,vücut kitle indeksi(VKI),sigara kullanım öyküsü sorgulandı.Vitamin D düzeyleri ölçül-dü.Hastalar hastane anksiyete-depresyon(HAD) skalası ile değerlendirildi.Hastalık ciddiyeti,bronşektazi ciddiyet indeksi (BSI) ve FACED ile hesap-landı.Komorbiditeler Charlson komorbidite indeksi kullanılarak ölçüldü.

Bulgular: Çalışmaya 50 non KF bronşektazi tanılı hasta dahil edildi.Ortalama yaş aralığı 43±16 olarak saptandı.Pseudomonas aeruginosa 14 (%23) hastada tespit edildi. Anksiyete hastaların 15’nde (%30) depres-yon 19’nda (%38) bulundu. BSI’ye göre hastaların 25’i hafif (%50),12’si orta (%24),13’ü (%26) ileri, FACED skorlamasına göre ise 32(%64) ha-fif, 1(%30) orta, ve 3(%6) hasta ileri bronşektazi hastasıydı.Hastaların ortalama vitamin D düzeyi 16.4(3-91.4)ng/ml bulundu,sadece %12’de vitamin D düzeyi normal düzeyde saptandı(≥30ng/ml).Tüm hastalar-da vitamin D düzeyi FEF25-75%(27.0%(8-174) ile (r:0.419,p:0.009) ve FEV1/FVC değeri (%66.5(38-99) ile (r:0.313,p:0.055) pozitif korelasyon gösterdi.Vitamin D düzeyi, depresyon saptanan hastalarda 11.29(3-47)ng/ml,saptanmayanlarda 19.5(3.3-91.4)ng/ml (p:0.096); anksiyetesi olan hastalarda 14.2(7.51-26.4)ng/ml ve olmayan grupta 16.0(3-91.4)ng/ml saptandı (p:0.551).Vitamin D düzeyleri ile psikolojik durum,VKI,alevlenme ile hastane yatış oranı ve komorbidite indeksi arasında anlamlı ilişki sap-tanmadı. Anksiyete ve /veya depresyon varlığının BSI ve FACED skorları ile hastane yatış ve alevlenme sayısı arasında anlamlı ilişki saptanmadı. BSI’ye göre hafif bronşektazili hastalrada mMRC skoru orta ve ciddi gru-buna göre daha yüksek bulundu (p:0.008).

tartışma ve sonuç: Vitamin D eksikliğinin non-KF bronşektazili has-talarda çok sık görüldüğünü,düşük vitamin D düzeyinin kötü akciğer fonk-siyonları ile ilişkili olduğunu saptadık.Klinik uygulamalarımızda D vitamin düzeyinin taranması hastaların solunum fonksiyonları,sağlık durumlarının iyleştirilmesi ve hastalığın gelecekte yönetimi için önemli katkı sağlayabi-leceği ifade edilebilir.anahtar kelimeler: anksiyete,depresyon;non KF bronşektazi,vitamin D,

tAnı Yöntemleri

Ps-34

serumdaki anti-tÜmör OtOlOG antikOrların prOtein array ile kÜçÜk HÜcreli akciğer kanseri’ (kHak) nde tespitinin elısa’ya Göre ÜstÜn teŞHis GÜcÜ

Şükrü Atakan1, Alper Poyraz1, Hülya Bayiz2, Funda Demirağ2, Burçak Vural3, Pınar Saip4, Ali Osmay Güre1

1Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölümü, Bilkent Üniversitesi, Ankara 2Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara 3Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi, İstanbul 4Onkoloji Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Otolog antikorların gelişimine yol açan tümör antijen-lerinin keşfi teşhise yönelik kitlerin geliştirilmesinin de önünü açmaktadır. Protein arraylerin taranması yeni otolog anti-tümör antikor biyobelirteç-lerinin keşfi için çok değerli bir yöntemdir. Sayısal değerler elde edilerek değerlendirildiğinde protein arraylerin doğrulanabilirliğinin ELISA’yla kı-yaslanması amaçlanmıştır.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

yöntem: 180 klondan oluşan protein arrayler (Source Bioscience) 50 KHAK ve 50 sağlıklı serumu in 1:500 sulandırma oranı ile taranmış-tır. Protein arrayler WesternDot625 (Life Technologies) kiti ile işaretlenmiş ve görüntülenmiştir. Seçilen klonların ürettiği proteinler HisTag’lı protein saflaştırma ile ELISA için üretilmiştir. ELISA sonuçları hem nitel hem de Photoshop CS1 Histogram (PS) yöntemi ile sayısal değerler elde edilen protein array sonuçları ile kıyaslanmıştır. Özgüllük ve duyarlılık değerleri Monte Carlo algoritması kullanılarak hesaplanmıştır.

Bulgular: SOX2 ve p53 seçilen 180 antijenin içindedir ve hem ELISA (1) hem nitel (2) hem de PS (3) ile değerlendirildiğinde en yüksek özgüllük (Özglk) ve duyarlılık (Dyrlk) değerlerine sahiptirler. SOX2 bu yöntemler ile değerlendirildiğinde sırası ile 1) Dyrlk: 25%, Özglk: 98%, 2) Dyrlk: 34%, Özglk: 98%, 3) Dyrlk: 43%, Özglk: 98% değerlerini vermektedir. p53 ise bu yöntemler ile değerlendirildiğinde sırası ile 1) Dyrlk: 16%, Özglk: 98%, 2) Dyrlk: 6%, Özglk: 100%, 3) Dyrlk: 22%, Özglk: 96% değerlerini ver-mektedir. SOX2 ve p53 bu yöntemler ile birlikte değerlendirildiğinde ise sırası ile 1) Dyrlk: 36%, Özglk: 96%, 2) Dyrlk: 36%, Özglk: 98%, 3) Dyrlk: 82%, Özglk: 90% değerlerini vermektedir.

tartışma ve sonuç: Sonuçlarımız PS yönteminin üstün duyarlılık de-ğerleri oluşturabildiğini göstermektedir. Gelecek hedefimiz KHAK ve diğer kanserlerin teşhisinde kullanmak üzere yeni otolog antikorların keşif ve doğrulama çalışmalarında PS yöntemini kullanmaktır.anahtar kelimeler: Otolog anti-tümör antikor biyobelirteçler, KHAK teşhisi, protein array, ELISA, özgüllük, duyarlılık

Ps-35

HematOlOjik Hastalığı Olan bağıŞıklığı baskılanmıŞ Hastalarda brOnkOskOpinin tanısal etkinliği

Nurdan Köktürk1, Fatma Yıldırım1, Burcu Başarık Aydoğan1, Ayşe Kalkancı2, Özlem Güzel Tunçcan3, Şahika Zeynep Akı4, Zeynep Arzu Yeğin4, Zübeyde Nur Özkurt4, Gülsan Türköz Sucak4

1Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara 2Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Ankara 3Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Klinik Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara 4Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hematoloji Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Hematolojik bozukluğu olan ya da kök hücre trans-plantasyonu yapılmış hastalarda pulmoner komplikasyonların değerlendi-rilmesinde bronşiyal örnekleme önemli bir yer tutmaktadır.Bu çalışmada toraks bilgisayarlı tomografisinde (BT) akciğer bulguları bulunan hemato-lojik hastalarda bronkoskopik örneklemenin komplikasyon oranı ve tanısal etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

yöntem: Ocak 2012-Eylül 2013 arasında Gazi Üniversitesi Gö-ğüs Hastalıkları Bölümü’nde fleksibl bronkoskopi yapılmış hematolo-jik bozukluğu olan hastaların kayıtları ve laboratuvar bulguları retros-pektif olarak incelendi.Demografik,klinik,radyolojik ve mikrobiyolojik bulgular,işleme bağlı komplikasyonlar ve tedavileri kaydedildi.Tüm has-talarda bronkoalveolar lavaj (BAL) ve bronşiyal yıkamada mantar boyamaları,kültür,galaktomannan tayini ve aspergillus,candida,pneumocystis carinii (PCP) ve cytomegalovirus (CMV) için PCR çalışıldı.Bronkos-kopik örnekleme sonrası tedavide yapılan değişimler ve 30 günlük morta-lite oranları değerlendirildi.

Bulgular: Çalışma sürecinde yapılan 900 bronkoskopiden 46 tanesi to-raks BT’de akciğer bulguları bulunan hematolojik hastalara uygulanmıştı.Yirmidokuz (%61,7) bronşiyal yıkama, 22 (%46,8) BAL,14 (%24,8) trans-bronşiyal biyopsi ve 1 (%2,1) mukozal biyopsi uygulanmıştı.Tüm grup-taki komplikasyon oranı %25,5 idi.En sık görülen komplikasyon hipok-semi olup tüm komplikasyonların %21,3’ünü oluşturuyordu.Otuz günlük mortalite oranı %10,9 idi ancak işleme bağlı ölüm saptanmadı.Hastaların %41,3’ünde mikrobiyolojik incelemelerde pozitif sonuç elde edildi.Kültür-lerde en sık üreyen organizma candida albicans idi (%8,7).Bronkoskopi sonuçları 26 hastada (%56,5) tedavi yönetiminde değişikliğe neden oldu.

tartışma ve sonuç: Bu çalışma ile, özellikle pulmoner enfeksiyonu bulunan hematolojik bozukluğa sahip hastalarda bronkoskopinin sonuçlar üzerinde belirgin etkisi olduğu gösterilmiştir.anahtar kelimeler: Bağışıklığı baskılanmış hasta,hematoloji, pulmoner enfeksiyon, fiberoptik bronkoskopi

Ps-36

Gut Hastalarında sOlunum fOnksiyOn testi: prOspektif klinik çalıŞma

Mustafa Saygın1, Önder Öztürk2, Funda Yıldırım Baş3, Mehmet Şahin4, Taner Gonca5

1Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Isparta 2Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Isparta 3Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Isparta 4Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç hastalıkları Anabilim Dalı, Ramatoloji Bilim Dalı, Isparta 5Isparta Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Isparta.

Giriş ve amaç: Çalışmamızın amacı GUT hastaları ve asemptomatik hiperürisemisi olan hastalarda solunum fonksiyon testi (SFT) ve demogra-fik verilerle ilişkisinin araştırılmasıdır.

yöntem: Çalışmaya kontrol grubu (K) (n=25 %27,8), GUT tanısı alan (G) (n=34 %37,8), ve asemptomatik hiperürisemisi (AH) olan (n=31 %34,4) 90 hasta dahil edilmiştir. Hastaların ürik asit ve SFT ölçümleri ya-pıldı. Demografik veriler, sigara kullanımı, beslenme durumu ve medikal tedavileri anket aracılığıyla sorgulandı. Veriler tanımlayıcı istatistik, ANO-VA, bağımsız t testi ve ki-kare testi ile değerlendirildi.

Bulgular: Yaş ortalamaları 48,12±16,74 olan 82 erkek (%92,1), 7 kadın (%7,9) çalışmaya alındı. Hastaların ürik asit değerleri K ile AH (p=0.001) ve G (p=0.001) grubu arasında istatistiksel olarak anlamlıdır ve iki grupta kontrol göre yüksek bulundu. Zorlu vital kapasite (FVC) de-ğeri K ile G grubu (p=0.001), AH ve G (p=0.008) grubu arasında ista-tistiksel olarak anlamlıdır ve G grubunda azaldı. Zorlu ekspirasyon hacmi 1. saniye (FEV1) değeri K ile G grubu (p=0.002), AH ve G (p=0.005) grubu arasında istatistiksel olarak anlamlıdır ve G grubunda azaldı. Tepe akım hızı (PEF) değeri K ve G grubu arasında istatistiksel olarak anlamlıdır (p=0.028) ve G grubunda azaldı. Vücut kitle indeksi (VKİ) değeri K ile AH (p=0.001) ve G (p=0.001) grubu arasında istatistiksel olarak anlamlıdır ve AH ile G grubunda yüksek bulundu. Sigara kullanımı ile gruplardaki SFT değerleri arasındaki ilişki anlamsızdı. G grubunda yaş ile FVC (r=-0,597, p=0,001), FEV1(r=-0,667, p=0,001), PEF(r=-0,526, p=0,002), FEF25-75(r=-0,375, p=0,045), MEF75(r=-0,434, p=0,021) arasında anlamlı korelasyon bulundu.

tartışma ve sonuç: Asemptomatik hiperürisemi ve GUT hastalarında solunum fonksiyon testleri özellikle obstrüktif tipte bir patoloji yönünde bo-zulmaktadır. Bu hastalarda rutin kontrollerde SFT testinin belirli aralıklarla yapılması önerilmektedir.anahtar kelimeler: GUT, asemptomatik hiperürisemi, FEV1, FVC, FEF25-75

Ps-37

pulmOner venöz varyasyOnların çOk dedektörlÜ bilGisayarlı tOmOGrafi ile incelenmesi

Ayşe Umul1, Mustafa Kayan1, Hakan Demirtaş1, Mustafa Kara1, Ahmet Orhan Çelik1, Hasan Ali Ekşili1, Fatmanur Kayan2

1Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, Isparta 2Isparta Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları Kliniği, Isparta

Giriş ve amaç: Pulmoner ven drenaj tiplerinin 128 Dedektörlü Bilgisa-yarlı Tomografi ile incelemek

yöntem: Ocak 2015- Aralık 2015 arasında farklı nedenlerle çekilen ve yaşları 9 ile 82 arasında değişen, rastgele seçilmiş 500 hastanın ince kesit (1 mm kolimasyon) kontrastlı toraks BT’leri rutin transvers ve ko-ronal planlarda değerlendirildi. Her iki tarafta venöz ostium sayısına ve pulmoner venlerin drenaj tiplerine göre Marom klasifikasyonu göz önüne alınarak sınıflama yapıldı. Isparta ve çevresini kapsayan bu çalışmada her bir paternin sıklığı ve cinsiyetler arası farklar değerlendirildi.

Bulgular: Kadın olgu sayısı 228 (yaklaşık %45,6), erkek olgu sayısı 272 (yaklaşık %54,4) olup iki cinsiyet arasında anlamlı istatiksel fark sap-tanmadı. Sağ akciğerde çoğu hastada (%86,4) üst ve alt lob venlerine giden çift ostium bulundu ve orta lob veni üst daldan ayrılıyordu. Bir has-tada (%0,6) tek ostium saptandı. 44 hastada (%8,8) üç ostium bulundu. Çalışmada, Marom sınıflamasında bulunan dört ve beş ostium varlığına hiçbir hastada rastlanmadı. Sol akciğerde en fazla (%95,2) üst ve alt lob venlerine açılan iki ostium saptandı. Kalan hasta grubunda (%4,2) tek


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

ostium mevcuttu. Solda Marom sınıflamasında olmayan bir hastada üç ostium ve iki hastada bizim L2c olarak adlandırdığımız iki ostium varlığı ile birlikte lingual dalın üst lob veninden 1 cm.den daha kısa segment sonrası ayrıldığı varyasyon bulundu.

tartışma ve sonuç: Bilateral pulmoner venöz ostial varyasyon sık olmayıp sağda varyasyon olasılığı daha fazladır. Multidedektörlü ince kesit BT, pulmoner venöz varyasyon taramasında gold standart tanı yöntemidir.anahtar kelimeler: pulmoner, ven, drenaj, ince kesit

Şekil 1. Solda L3 varyasyonu izleniyor

Şekil 2. Sağda R2b varyasyonu izleniyor

tablo 1. Sağ lob venlerinin drenaj tipleri, yüzdeleri ve kadın-erkek dağılımı

Drenaj patern Açıklaması

Hasta sayısı

Yüzde oranı

Kadın hasta sayısı ve yüzdesi

Erkek hasta sayısı ve yüzdesi

R1Single common ostium in the left atrium

receiving upper, middle, and lower lobe veins3 0.6 1 (0,4) 2 (0,7)

R2aTwo atrial ostia for the upper and lower lobe

veins; the middle lobe vein joins the proximal upper lobe vein less than 1 cm from the ostium

299 59,8 147 (64,5) 152 (55,9)

R2bTwo atrial ostia for the upper and lower lobe

veins; the middle lobe vein joins the proximal upper lobe vein more than 1 cm from the ostium

133 26,6 53 (23,2) 80 (29,4)

R2cTwo atrial ostia for the upper and lower lobe veins;

the middle lobe vein joins the lower lobe vein21 4,2 7 (3,1) 14 (5,1)

R3aThree atrial ostia for the upper, middle,

and lower veins44 8,8 20 (8,8) 24 (8,8)

tablo 2. Sol lob venlerinin drenaj tipleri, yüzdeleri ve kadın-erkek dağılımı

Drenaj patern Açıklaması

Hasta sayısı

Yüzde oranı

Kadın hasta sayısı ve yüzdesi

Erkek hasta sayısı ve yüzdesi

L1aLower lobe vein joins upper lobe vein to form a common trunk vein less than 1 cm long that drains into the left atrium (one ostium)

9 1,8 2 (0,9) 7 (2,6)

L1bLower lobe vein joins upper lobe vein to form a common trunk vein more than 1 cm long that drains into the left atrium (one ostium)

12 2,4 3 (1,3) 9 (3,3)

L2aTwo atrial ostia for the upper and lower lobe veins, respectively; ostia are separated by left atrial wall

242 48,4 106 (46,5) 136 (50,0)

L2bTwo atrial ostia for the upper and lower lobe veins, respectively; ostia are not separated by left atrial wall

234 46,8 116 (50,9) 118 (43,4)

L2cTwo atrial ostia for the upper and lower lobe veins,lingual vein joins the proximal upper lobe vein less than 1 cm from the ostium

2 0,4 1 (0,4) 1 (0,4)

L3Three atrial ostia for the upper, middle, and lower veins

1 0,2 0 (0) 1 (0,4)

Ps-38

OtOpsi ile 204 vakada trakeObrOnŞial ağacı değerlendirmek

Aysun Yakar1, Fatih Yakar2, Erdoğan Kara1, Nihan Ziyade1, Safa Çelik1

1Adli Tıp Kurumu, Adalet Bakanlığı, İstnabul 2Pulmoner Departmant, Bezmi Alem Vakıf Üniversitesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Her cerrah, bronkoskopist, anestezist ve radyolog için havayolu anatomisinin bilinmesi temel gereksinimdir. Trakeobronşial sis-temde değişik anatomik varyasyonlar mevcuttur. Anatomik diseksiyonla ölü vakalarda trakeobronşial ağacı incelemeyi amaçladık.

yöntem: Adalet Bakanlığı, Adli Tıp Kurumu’nda 204 vakaya anatomik diseksiyon yapıldı.

Bulgular: Olguların %78,9’u (n=161) erkek, %21,1’i (n=43) bayan, olguların yaşları 12 ile 98 yıl arasında değişmekteydi. Trakeobronşial var-yasyon 200 vakada (%98) tespit edildi. TBV sıklığı ile yaş ortalaması ve cinsiyet arasında ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p >0.05). Sağ üst lobun trifurkasyon paterni %60.3 (123/204)idi.Sağ üst lobun li-neer diziliminden sonra ikinci en sık varyasyonu b1+(b2+b3) idi. Orta lobun anormal dizilimi vakaların %16.1’de kayıt edildi. Sağ bazal alt lob için; vakaların %26’ında (53/204) en sık görülen anatomik varyant b8+(b9+b10) iken, sol bazal alt lob için; vakaların %34.8’inde (71/204) en sık görülen anatomik varyant bazal orifisin dört segmentli olmasıy-dı. En sık TBV’lar; iki subsegmentli sağ ve sol apikal bazal segmentler (%39.7), dört segmentli sol alt lob bazal (%34.8), üç segmentli sol üst lob divizyonuydu(%25.5).


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tartışma ve sonuç: Trakeobronşial ağaç yüksek oranda kişisel özellik sergilemektedir.Havayolu anatomisinin bilinmesi terapotik ve tanısal giri-şimleri daha kolay ve doğru bir şekilde yapmayı sağlamaktadır.anahtar kelimeler: Trakeobronşial Varyasyonun Otopsi İle Tespiti

sağ üst lob

Şekil 1. Dört segmentli sağ üst lob

sağ üst lob distalinde aksesuar lob ve sağ subapikal segment

Şekil 2. Aksesuar lob ve sağ subapikal (oklar)

tablo 1. Sağ akciğer anatomik varyantlar

Anatomik Variantlar Sayı Vakaların total yüzdesi

sağ üst lob b1+b2+b3b1+b2+b3 *(b1+b3)+b2(b1+b2)+b3b1+(b2+b3)b1+b3b2+b3quadrivial paternaccessory lobe Total Varyasyon

85341022337181

116

41.616.64.9

10.816.23.40.53.90.5

56.8

Orta lobiki segmentliüç segmentlifarklı yerleşimTotal Varyasyon

175294

33

85.714.2

216.1

Apikal Bazal Segmentyokluğuüç subsegmentliiki subsegmentlidört subsegmentligirişte ikili dallanmaTotal Varyasyon

31128182

94

1.554.939.73.91

46

SubapiKal segment 11 5.4Mediobazal segment yokluğu 5 2.5

tablo 1. Sağ ve sol bazal segment dağılımının sayısı ve sıklığı

Bazal Segmentler

sayı (sağ)

vakaların toplamının yüzdesi (sağ)

sayı (sol)

vakalrın toplamının yüdesi (sol)

b8+(b9+b10)ana segmental bronşlu b8+b9+b10 bazalde (b8+b9+b10) (b8+b9)+b10iki segmentlidört segmentlibeş segmentlialtı segmentliyedi segmentliTotal Varyasyon

5343184

4039412

151

26.021.18.82.0

19.619.12.00.51.0

74.0

41401507

712541

163

20.119.67.40

3.434.812.32.00.5

79.9

Ps-39

plörezili OlGuların plevra sıvısında ve kanda ykl-40 dÜzeyinin tanısal rOlÜ

Yasemin Söyler1, Abbas Taner2, Oya Kayacan1

1Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara 2Yüksek İhtisas Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Plevra sıvıları sık karşılaşılan patolojilerdir. Klinik ve çeşitli laboratuvar testleriyle plevra sıvısına neden olan spesifik tanıya ula-şılmaya çalışılır. Plevra sıvılarında tanısal amaçlı çeşitli belirteçler üzerinde durulmaktadır. YKL-40 (kitinaz-3 benzeri protein 1, human kartilaj glikop-rotein) da bu amaçla kullanılan akciğer hasarı ile ilişkili inflamatuar bir belirteçtir. 18 glikozil hidroksilaz ailesinin bir üyesi olup biyolojik olarak fonksiyonları tam olarak bilinmese de salgılanma paterni inflamasyonda, doku yeniden yapılanmasında ve fibrozisde rol oynadığını düşündürmek-tedir. Bizim çalışmamızdaki amaç, plevra sıvısı ve serum YKL-40 düzeyinin akciğer ve plevra hastalıklarına bağlı gelişen plevra sıvılarında etyolojik ve ayırıcı tanısındaki rolü ve kullanılabilirliğini araştırmaktır.

yöntem: Prospektif, tanımlayıcı ve korrelasyonel bir çalışmadır. Ça-lışmaya 23 transüda, 48 malignant plevra sıvılı(MPE), 27 parapnömonik plevra sıvılı(PPE), 6 tüberküloz plörezili(TPE), 17 paramalign plevra sıvılı ve 10 tane diğer nedenlere bağlı gelişen plevra sıvılı olmak üzere 131 olgu alındı. 2 olgunun plevra sıvısı pü olması sebebiyle çalışmadan çıkarıldı, aynı olguların serum düzeyleri çalışıldı.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Bulgular: Median plevra YKL-40 düzeyi eksüda sıvılarda transüda sıvı-lardan yüksek bulundu(p=0,016). Median plevra YKL-40 en yüksek para-malign plevra sıvılarında, en düşük transüda sıvılarda bulundu (p=0,040). Serum YKL-40’ın median değeri en yüksek PPE’de, en düşük TPE’de idi(p=0,01). TPE ve PPE grupları arasında yapılan ROC analizinde serum YKL-40’ın yüksek değerleri için ayırıcı özellik gösterdiği, cut-off 284 ng/mL belirlendiğinde sensivitenin %62, spesifitenin %100 olduğu saptandı (p=0,01).

tartışma ve sonuç: Yüksek plevra YKL-40 düzeyleri eksüda sıvıları transüda sıvılardan ayırmada kullanılabilir ve serum YKL-40’ın yüksek dü-zeyleri PPE ayrımında yararlı olabilir.anahtar kelimeler: YKL-40, plevra sıvısı, kitinaz-3 benzeri protein 1

Ps-40

ultarsOnOGrafi reHberliğinde yapılan trans tOrasik biyOpsi

Coşkun Doğan, Sevda Şener Cömert, Benan Çağlayan, Elif Torun Parmaksız, Ali Fidan, Nesrin Kıral, Banu SalepçiDr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Akciğerin periferik yerleşimli tümörlerinde ultrasonog-rafik (USG) görüntüleme rehberliğinde yapılan trans torasik iğne biyopsisi (TTB) yapılan olguların özelliklerini incelemek.

yöntem: Kasım 2014-Ocak 2016 yılları arasında akciğer kanseri ön tanısı ile kliniğimizde toraks USG rehberliğinde - General Electric Logic 7 cihazı ile 3,5 MHz konveks prob kullanılarak-TTB yapılan olgular retros-pektif olarak incelendi. Olguların demografik, klinik, radyolojik bulguları, USG ile ölçülen tümör boyutları, tercih edilen TTB türü, yapılan TTB’nin patolojik tanısı, işlem sonrası komplikasyonlar ve olguların final tanı yön-temleri kayıt edildi.

Bulgular: Çalışmaya 11(%27,5)’i kadın 29 (%72,5)’u erkek toplam 40 olgu alındı. Olguların yaş ortalaması 57,6 (±12,4) idi. 36 (%90) olgunun sigara öyküsü var ve ortalama sigara öyküsü 27,2 (±11,9) paket-yılı idi. Olgulardan 20 (%50)’sinde ek hastalık vardı. En sık ek hastalık 12 (%30) olguda KOAH’tı. En sık akciğer grafi bulgusu 35 (%87.5) olgu ile akciğer-de kitle idi. Ortalama oksijen saturasyonu %96 (±2) idi. Yapılan toraks USG ile ortalama tümör boyutu 5,3 cmx4,2 cm (±2,2) olarak bulundu. Olgulardan 39 (%97.5)’unda ince iğne aspirasyon biyopsisi (İAB), 8 (%20)’ine tru-cut biyopsi ve İAB, 1 (%2.5)’ine yalnızca tru-cut biyopsi yapıldı. 31 (%77,5) olgunun tanısı USG eşliğinde TTB ile konulurken, 9 (%22,5) olguya tanı koymak için ikinci bir yönteme ihtiyacımız oldu. İşlemler sı-rasında 1 (%2.5) olguda toraks tüpü takılması gerekmeyen pnömotoraks gelişmesi dışında ciddi komplikasyon yaşanmadı. Olguların patoloji so-nuçları Şekil 1’de, final tanı algoritması Şekil 2’de verilmiştir.

tartışma ve sonuç: Toraks USG eşliğinde yapılan TTB’ler güvenli, hızlı, hastayı radyasyona maruz bırakmayan ve komplikasyonu az görü-len işlemlerdir. Bu alanda eğitimli göğüs hastalıkları uzmanlarınca işlem güvenle yapılabilir.anahtar kelimeler: Akciğer kanseri, Toraks ultrasonografisi, trans torasik biyopsi.

Şekil 1. Olguların patolojik tanılarının dağılımı

Şekil 2. Olguların final tanı algoritması. (BT: Bilgisayarlı tomografi, FOB: Fiber optik bronkoskopi USG: Ultrasonografi TTB: Trans torasik biyopsi)

Ps-41

is There any superioriTy among diagnosTic metHOds ın OrGanızınG pneumOnıa ın terms Of clınıcal features Of tHe patıents?

Kuthan Kavaklı1, Nesrin Öcal2, Deniz Doğan2, Ali Fuat Çiçek3, Hakan Işık1, Sedat Gürkök1

1Gata Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı Başkanlığı, Ankara 2Gata Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlığı, Ankara 3Gata Patoloji Anabilim Dalı Başkanlığı, Ankara

Background and aim: The aim of this study was to evaluate the clinical features of cases with organizing pneumonia, and compare the patients diagnosed by bronchoscopic transbronchial biopsy with patients diagnosed by surgical lung biopsy.

methods: Medical records of 41 patients diagnosed with organizing pneumonia between years 2004-2014 were reviewed retrospectively.

results: 41 patients with organizing pneumonia were identified. 39.02% of the cases were diagnosed by bronchoscopic methods and 60.97% of the cases were diagnosed by surgical procedures. While the frequency of ground glass opacities (GGO), consolidations and micro-nodules were higher in the group diagnosed by bronchoscopy, mass like lesions were more common in the cases diagnosed by surgery. Bronchos-copy, that was performed in 30 patients totally, had a diagnostic efficacy of 53.33%. Diagnostic value of bronchoscopy was significantly higher in COPs. While diffuse radiological pattern was more common in ‘success-ful bronchoscopy’ group, frequency of focal pattern was higher in ‘failed bronchoscopy’ group. GGO in ‘successful bronchoscopy’ group and mass like lesions in failed bronchoscopy’ group reached significant differences.

conclusions: There were significant differences between the diagnos-tic procedures in terms of radiological patterns. This is the first study about the relationship between the diagnostic methods and the characteristics of organizing pneumonia.Keywords: Cryptogenic organizing pneumonia, secondary organizing pneumonia, clinical feature, diagnostic procedure

figure 1. Thorax CT manifestation of consolidation (a), mass like lesion (b), ground glass opacity (c), and cavity (d).


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

figure 2. On histological examination of an excisional biopsy, a foreign body tissue raection against germinative membrane of probable hydatid cyst. There is a dense inflamatory reaction composed of lymphocytes, plasma cells and hystiocytes in the lung paranchyme surrounding the lesion. (100xH&E) (2a). In another area of the same slide there are Masson bodies filling the air spaces (100xH&E) (2b). Bronchoscopic biopsy sample containing many Masson bodies. (100xH&E) (2c).

Ps-42

kÜçÜk HÜcreli akciğer kanseri (kHak) teŞHisinde kullanılabilecek serumda bulunan OtOlOG anti-tÜmör antikOr biyObelirteçlerinin elısa ve prOtein array taramalarının karŞılaŞtırılması

Alper Poyraz1, Şükrü Atakan2, Hülya Bayiz3, Funda Demirağ3, Burçak Vural4, Pınar Saip5, Ali Osmay Güre1

1İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi, Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölümü, Ankara 2Poyraz Biyoteknoloji Limited Şirketi, Ankara 3Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara 4İstanbul Üniversitesi, Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü, İstanbul 5İstanbul Üniversitesi, Onkoloji Enstitüsü, İstanbul

Giriş ve amaç: Otolog antikorların gelişimine yol açan tümör antijen-lerinin keşfi teşhise yönelik kitlerin geliştirilmesinin de önünü açmaktadır. Protein arraylerin taranması yeni otolog anti-tümör antikor biyobelirteç-lerinin keşfi için çok değerli bir yöntemdir. Sayısal değerler elde edilerek değerlendirildiğinde protein arraylerin doğrulanabilirliğinin ELISA’yla kı-yaslanması amaçlanmıştır.

yöntem: 180 klondan oluşan protein arrayler (Source Bioscience) 50 KHAK ve 50 sağlıklı serumu in 1:500 sulandırma oranı ile taranmış-tır. Protein arrayler WesternDot625 (Life Technologies) kiti ile işaretlenmiş ve görüntülenmiştir. Seçilen klonların ürettiği proteinler HisTag’lı protein saflaştırma ile ELISA için üretilmiştir. ELISA sonuçları hem nitel hem de Photoshop CS1 Histogram (PS) yöntemi ile sayısal değerler elde edilen protein array sonuçları ile kıyaslanmıştır. Özgüllük ve duyarlılık değerleri Monte Carlo algoritması kullanılarak hesaplanmıştır.

Bulgular: SOX2, p53 ve FB-4 seçilen 180 antijenin içindedir ve hem ELISA, hem nitel, hem de PS ile değerlendirildiğinde en yüksek özgül-lük ve hassasiyet (duyarlılık) değerlerine sahiptirler. SOX2 antijeni için sırasıyla 98% özgüllük 25% hassasiyet, 98%özgüllük 34%hassasiyet, 100%özgüllük 44%hassasiyet değerlerine ulaşılmaktadır. p53 antijeni için ise 98%özgüllük 16%hassasiyet, 100%özgüllük 6% hassasiyet, 96%özgül-lük ve 22%hassasiyet değerleri ortaya çıkmaktadır. Diğer bir biyobelirteç olan FB-4 antijeni için 96% özgüllük 18% hassasiyet, 100% özgüllük 4% hassasiyet,100%özgüllük 20%hassasiyet değerleri vermektedir.

SOX2, p53 ve FB-4 otolog anti tümör antikoların birlikte değerlendiril-mesi ile elde edilen sonuçlar ise ELISA yönteminde 96%özgüllük 40%has-sasiyet, nitel yönteminde 98%özgüllük 42%hassasiyet, PS yönteminde ise 90%özgüllükte 74%hassasiyet değerleridir.

tartışma ve sonuç: Bu üç biyobelirteçin panel oluşturularak PS yön-temi ile değerlendirilmesiyle KHAK’ni teşhis edici gücü oldukça yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Gelecek hedefimiz ise KHAK ve diğer kanserlerin teşhisinde kullanmak üzere yeni otolog antikorların keşif ve doğrulama ça-lışmalarında PS yöntemini kullanmaktır.anahtar kelimeler: ELISA, Hassasiyet, KHAK Teşhisi, Otolog anti-tümör antikor biyobelirteçler, protein array

Pulmoner reHAbilitAsYon Ve KroniK bAKım

Ps-43

pulmOner reHabilitasyOnun astım atak sayısına etkisi

İpek Candemir, Pınar Ergün, Dicle Kaymaz, Neşe Demir, Filiz Cennet Taşdemir, Nurcan Egesel, Fatma ŞengülAtatürk Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara

Giriş ve amaç: Astım, ataklarla seyreden yaşam kalitesini etkileyen havayolu hastalığıdır. Bu ataklar kendiliğinden veya tedavi ile geri dönüş-lü, değişken bir hava yolu obstrüksiyonu ile birliktedir. PR, etkinliği KOAH tanılı olgularda kanıtlansa da, Astım tanılı olgularla yapılan az sayıda çalış-ma bulunmaktadır. Bu çalışmada amacımız, PR’nin ilk 1 yılda atak sayısı-na etkisini araştırmaktı.

yöntem: 2010- 2014 tarihleri arasında merkezimizde PR programını tamamlayan 35 olgu çalışmaya alındı. Sekiz hafta multidispliner ayaktan PR uygulanan olguların PR öncesi ve sonrası bir yıllık dönemde acil baş-vuru, yatış sayıları kaydedildi.

Bulgular: 30’u kadın olan olguların, yaş ortalamaları 45±9’du. PR sonrası vücut kompozisyonu (YVKİ p=0.01), yaşam kalitesi (SGRQ total p˂0.005), dispne algısı (MRC p˂0.005), hastalık kontrolü (AKT p˂0.05) egzersiz kapasitesinde (AHMYT p˂0.005, EMYT p=0.00) kazanımlar izlenirken, anksiyete ve depresyon skorları (p˂0.005) ve acile başvuru, hastaneye yatış sayısında (p˂0.005) istatistiksel anlamlı azalma bulundu (tablo-1).

tartışma ve sonuç: Bu çalışmada, kapsamlı, multidispliner PR ile as-tım tanılı olgularda vücut kompozisyonu, dispne algısı, yaşam kalitesi, eg-zersiz kapasitesi, hastalık kontrolü ve anksiyete, depresyonda kazanımlarla sonuçlanan etkin bir yaklaşım olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, yatış gerektiren atak sayısını ve acil başvuru sayısını azalttığı bulunmuşturanahtar kelimeler: Astım, atak sayısı, PR,

Tablo 1. PR öncesi ve sonrası kaydedilen parametreler

Ps-44

Huzurevinde kalan bireylerde cinsiyetler arası pOstÜral defOrmitelerin varlığı ile sOlunum sistemi, GÜnlÜk yaŞam aktivitelerindeki farklılıklar

Özden Canbay, Nihan Katayıfçı, Esra Doğru Hüzmeli, Fatma Duman, Murat AğarMustafa Kemal Üniversitesi, Fizik tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, Tokat

Giriş ve amaç: Bu çalışma, huzurevinde yaşayan bireylerde cinsiyetler arasında postür, solunum sistemi, günlük yaşam aktivitelerindeki farklılık-ları belirlemek amacıyla yapılmıştır

yöntem: Çalışmaya 65 yaş ve üzeri, 20 erkek ve 20 kadın birey de-ğerlendirmeye alındı. Hatay Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi’nde kalan bireyler değerlendirmeye alındı. Bireylerin sosyode-mografik bilgileri kaydedildi. Bireylere postür analizi çekül ile yapıldı; so-lunum sistemi değerlendirmesi için solunum frekansı, solunum tipi bakıldı. Bireylerde kas kısalık testi ve kas kuvveti değerlendirildi. Günlük yaşam aktiviteleri Lawton-Brody Enstrümental Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği ile değerlendirildi

Bulgular: Çalışmaya alınan bireylerin yaş ortalaması 76,8±6,4 yıl idi. Bireylerin %17,5’inin(6 erkek, 1 kadın) sigara kullandığı; %82,5’inin(14


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

erkek, 19 kadın) kullanmadığı belirlendi. Sigara kullanımında cinsiyetler arasında anlamlı ilişki bulundu(p=0,037). Torakal kifozda artış görüldü ve cinsiyetler arasında anlamlı fark bulundu (p=0,022). Omuz adduktor-in-ternal rotator kasları kısalık ölçümlerinde anlamlı fark görüldü (p=0.003). Bireylerin %5’i Abdominal, %7.5’i göğüs, %87.5’i mix tip solunum yap-maktaydı. Dispnesi olan birey %7,5, ortopnesi olan birey %15 idi. Bireyle-rin %77,5’ininde solunum problemiyle karşılaşılmadı. Solunum problem-leri açısından cinsiyetler arasında anlamlı ilişki görüldü (p=0,028) Kadın bireylerde ortopne %30, dispne %5; erkek bireylerde dispne %10 iken ortopne görülmedi. Cinsiyetler arasında GYA’de anlamlı fark bulundu (p=0,037). Günlük yaşam sınıflandırmasında tam bağımsız %85, yardım gerekli %12,5, tam bağımlı %2,5 kişiydi.

tartışma ve sonuç: Yaşlı kadınlarda kas esnekliği ve toraks bölge-si hareketliliğindeki azalma erkeklerden fazla bulundu ve cinsiyetler arası solunum problemlerinde farklılık olduğu görüldü. Bu farklılıklar dikka-te alınarak, geriatrik bireylerin rehabilitasyon programları uygun şekilde oluşturulmalıdıranahtar kelimeler: Huzur evi, Postur, Günlük Yaşam Aktiviteleri, Solunum sistemi

Ps-45

sağlıklı kadınlarda yağsız vÜcut ağırlığı indeksinin fiziksel aktivite dÜzeyi ve sOlunum fOnksiyOnları arasındaki ıliŞkisi

Elif Tuğba Dönmez1, Sevgi Özalevli2

1Sağlık Bakanlığı İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü, İzmir. 2Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir.

Giriş ve amaç: Solunum problemi olmayan, genç kadınlarda yağsız vücut kütle (YVK) değerlerinin, bireylerin fiziksel aktivite düzeylerine ve solunum fonksiyonlarına etkisini araştırmaktır.

yöntem: Çalışmaya Vücut kitle indeksi (VKİ), normal olan (Grup 1) 12 kişi ve yüksek olan (Grup2) 9 kişi dahil edildi. Bireylerin demografik ve klinik özellikleri kaydedildi. Tanita BC418MA model tartı ile YVK değeri, Spirometre ile solunum fonksiyon testleri (SFT), Uluslar arası fiziksel akti-vite anketi (FADA) ile fiziksel aktivite düzeyi ölçüldü.

Bulgular: Yaş ortalamaları; grup 1 için 36.50±5.89, grup 2 için 38.89±8.71 idi (p>0.05). VKİ ortalaması; grup 1 için, 21.27±1.63kg/m2 ve grup 2 için, 28.43±3.68kg/m2 idi (p=0.00). YVK değeri; grup 1 için 40.82±3.07kg, grup 2 için 49.68±4.69kg (p=0.00). PEF % ve FEF75 % değerleri; grup 1 kadınlarda diğerlerine göre istatsitiksel olarak anlamlı derece yüksekti (p≤0.02). Diğer tüm SFT parametrelerinin iki grup bi-reylerde benzer olduğu saptandı (p>0.05). Normal kiloya sahip olan ka-dınların yüksek kiloya sahip olan kadınlara göre fiziksel aktivite düzeyleri daha iyi bulundu (p=0.01). VKİ ve YVK değerlerinin, grup 2 bireylerinde birbirleriyle korele olduğu (r=0.89, p=0.001), iki gupta FADA değerleriy-le ilişkili olmadığı, özellikle grup 2 bireylerinde olmak üzere YVK değeri-nin, FEV1%, PEF, MEF25-75, FEF25, FEF75 değerleriyle ilişkili olduğu bulundu

tartışma ve sonuç: Sağlıklı olarak tanımlanan, genç kadınlarda artan vücut ağırlığının özellikle efor gerektiren ve küçük hava yolarının kalitesini gösteren spirometre değerlerinde azalmalar meydana getirdiği, bu etki-lenimi YVK değerinin VKİ’ne göre daha iyi tanımlayabildiği ve sonucun bireylerin fiziksel aktivite düzeyi ile henüz ilişkili olmadığı görülmektedir. Çalışmamız yüksek olgu sayısı ile daha doğru yorum yapmak amacıyla devam etmektedir.anahtar kelimeler: yağsız vücut kütlesi, solunum, fiziksel aktivite düzeyi, kadın, sağlıklı

Ps-46

kOaH Hastalarında kinezyO bantlama yönteminin sOlunum fOnksiyOnlarına etkisi: pilOt çalıŞma

Murat Tomruk1, Elvan Keleş1, Aylin Özgen Alpaydın2, Sevgi Özalevli1

1Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir. 2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Kinezyo bantlama (KB) tekniği uygulandığı bölgede mekanoreseptörleri uyararak kas, yüzeyel fasya, cilt ve ciltaltı yumuşak dokuların dolaşımını arttırmaktadır. Çalışmamız ile, güncel olan bu uygu-lamanın KOAH hastalarında uygulanabilirliğini ve etkinliğini araştırmak amaçlandı.

yöntem: Çalışmaya Evre 2-3 olan, klinik olarak stabil 6 (1 kadın, 5 erkek) KOAH hastası dahil edildi. Anterior ve posterior subkostal bölgeye “Diyafragma KB tekniği” ve üst trapez kaslarına da “KB kas tekniği” uygu-landı. KB 6 hafta boyunca, haftada 2 kez uygulandı. Hastaların solunum fonksiyonları ve ağız içi inspiratuar/ekspiratuar basınç değerleri spirometre ile, dispneleri MMRC Skalası ile, yorgunluk şiddetleri Modifiye Borg Ska-lası ile, fonksiyonel egzersiz kapasiteleri 6 Dakika Yürüme Testi (6DYT) ile ölçüldü.

Bulgular: Hastaların yaş ortancası 61, FEV1 değeri ortancası 1.55, FEV1 yüzdesi ortancası %51, FEV1/FVC oranı ortancası 62 idi. KB sonra-sı öncesine göre; hastaların FEV1/FVC oranında anlamlı (p=0.04) olmak üzere, FEV1, PEF, FEF25-75, MEP değerleri ve yüzdelerinde, MIP değe-rinde ve 6DYT mesafelerinde artış olduğu saptandı (p>0.05). Ayrıca has-taların FVC değeri ve yüzdesi, dispne ve yorgunluk şiddetlerinde azalma kaydedildi (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Pilot çalışmamızın sonuçlarına göre; KB’nin KOAH hastalarında uygulanabilir olduğunu, hastaların semptomlarını azaltmasının ve solunumsal fonksiyonları değiştirmesinin dikkat çekici ol-duğunu düşünmekteyiz. Ayrıca KB’nin tedaviye uyumu zor olan KOAH hastalarında memnuniyet yaratarak, kolaylıkla uygulanabilir olduğu göz-lemlenmiştir. Devam eden çalışmamız, KB’nin pulmoner rehabilitasyon programlarında yer alabilirliğini aydınlatacaktır.anahtar kelimeler: kinezyo bantlama, KOAH, pulmoner rehabilitasyon, solunum fonksiyonları

Ps-47

akut lösemi Hastalarının fOnksiyOnel eGzersiz kapasitesi ve sOlunum kas kuvvetinin sağlıklı bireylerle karŞılaŞtırılması

Zeynep Pelin Dündar1, Meral Boşnak Güçlü1, Burcu Camcıoğlu1, Gülşah Barğı1, Zeynep Arıbaş1, Müşerrefe Nur Karadallı1, Fulden Sarı1, Gülsan Türköz Sucak2

1Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hematoloji Bilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Lösemi hastalarında uygulanan tedaviler, hastalığın kendisi ve süreç sebebiyle fiziksel performanları kısıtlanır. Bu sebeple akut lösemi hastalarının pulmoner fonksiyonları, solunum kas kuvvetleri ve fonksiyonel egzersiz kapasitesi kısıtlanabilir fakat bu konuda yapılan çalışmalar kısıtlıdır. Çalışmanın amacı akut lösemi hastaları ile sağlıklı bi-reylerin fonksiyonel egzersiz kapasitesi, dispne ve solunum kas kuvvetini karşılaştırmaktı.

yöntem: Otuz yedi akut lösemi hastası (41.9±18.1 yıl, 15K/22E) ve 30 sağlıklı birey (39.7±11.0 yıl, 14K/16E) karşılaştırıldı. Demografik özel-likler kaydedildi. Pulmoner fonksiyonlar spirometre, fonksiyonel egzersiz kapasitesi altı dakika yürüme testi (6DYT), solunum kas kuvveti ağız ba-sınç ölçüm cihazı, dispne ve yorgunluk Modifiye Borg dispne ölçeği ile değerlendirildi.

Bulgular: Her iki grubun demografik özellikleri benzerdi (p>0.05). Akut lösemi hastalarında istirahat oksijen satürasyonu (p<0.001) istatiksel anlamlı olarak düşük; kalp hızı (p<0.001) ve yorgunluk algısı (p=0.007) yüksekti. 6DYT mesafesi (p<0.001), 6DYT’i sonrası oksijen satüras-yonu (p=0.038) düşük; dispne algısı (p=0.025) ve quadriseps femoris kas yorgunluğu (p=0.011) yüksekti. Akut lösemi hastalarının inspiratuar


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

(p=0.004) ve ekspiratuar kas kuvveti (p<0.001) sağlıklı bireylere göre is-tatistiksel anlamlı olarak düşüktü.

tartışma ve sonuç: Akut lösemili hastaların fonksiyonel egzersiz ka-pasitesi, solunum kas kuvveti ve istirahat oksijen satürasyonu azalmıştır; istirahat kalp hızı, dispne, yorgunluk ve quadriseps femoris kas yorgun-luğu artmıştır. Akut lösemili hastalarda pulmoner rehabilitasyonun etkileri araştırılmalıdır.anahtar kelimeler: akut lösemi, fonksiyonel egzersiz kapasitesi, solunum kas kuvveti, dispne

Ps-48

The effecTs of a pulmonary rehaBiliTaTion prOGram On exercıse tOlerance, qualıty Of lıfe, sleep qualıty and emOtıOnal status ın tHe patıents wıtH parkınsOn’s dısease

Belma Doğan Güngen1, Yusuf Aydemir2, Yeşim Güzey Aras1, Adil Can Güngen2, Dilcan Dündar1, Serdar Bal3

1Sakarya Üniversitesi, Eğitim Araştırma Hastanesi, Nöroloji Kliniği, Sakarya 2Sakarya Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Sakarya 3Sakarya Eğitim Araştırma Hastanesi, Fizyoterapi, Sakarya

Background and aim: Because of these physical insufficiencies, pa-tients with Parkinson’s disease (PD) maintain sedentary lives, with less motor activity. This life style causes social isolation, and increased depen-dency to others, leading to a vicious cycle that worsens the emotional disorder and life quality. We aimed in the present study to investigate the effects of pulmonary rehabilitation on the respiratory parameters and ef-fort capacity, quality of life (QoL), anxiety, depression, and sleepiness in the patients with PD.

methods: The study included 34 mobilized patients with moderate stage PD. Patients underwent a 12-week pulmonary physiotherapy (PPT). Pulmonary function tests (PFT), six-minute walk test (6mWT), Unified Parkinson’s Disease Rating Scale (UPDRS), QoL, Parkinson’s Disease Questionnaire (PDQ), Beck Anxiety Inventory (BAI), Beck Depression In-ventory (BDI), and Epworth Sleepiness Scale (ESS) scores were evaluated before and after PPT.

results: Spirometric parameters of the patients improved signifi-cantly following the PPT. The walking distance increased significantly in the 6mWT performed after physiotherapy, from the mean value of 233 m, to 269 m (p<0.001). UPDRS, QoL, PDQ, BAI, BDI and ESS scores were found to improve significantly after the PPT (p<0.001, p<0.001, p<0.001 respectively).

conclusions: Our results have confirmed the views that respiratory parameters of the patients would improve, their effort capacities would increase resulting in decreases of dependency and social isolation, which might improve quality of life in these cases, and additionally anxiety-de-pression and sleepiness might decrease, following a PPT program.Keywords: Parkinson’s disease, pulmonary rehabilitation, anxiety, depression, sleepiness, quality of life.

figure 1. The effect of PPT on pulmonary functions, walk distance and quality of life.

figure 2. The effect of PPT on clinical characteristics, emotional status and sleep quality of subjects

Ps-49

krOnik akciğer Hastalarında pulmOner reHabilitasyOn endurans eGzersizlerinin sOlunum kas kuvveti Üzerine etkisi

Arif Balcı, Esra Pehlivan, Lütfiye KılıçYedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Çalışmanın amacı Pulmoner Rehabilitasyon Programı (PRP) kapsamında yapılan endurans egzersizlerinin, solunum kas kuvveti üzerine etkisini incelemektir.

yöntem: Ocak 2014 ile Aralık 2015 tarihleri arasında hastanemizde PRP uygulanan hastalardan, en az 16 seans egzersiz eğitimini tamam-lamış olan 22 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların solunum kas kuvvetini belirlemek için (Care Fusion Micro RTM cihazı ile) ağız için basınç ölçümleri yapıldı. Hastaların başlangıç ve bitiş maksimal inspratuvar basınç (MIP)/ maksimum ekspratuvar basınç (MEP), solunum fonksiyon testi (SFT), 6 dakika yürüyüş testi (6DYT) ve yürüyüş bandında (treadmill) kat edilen mesafeleri incelenerek analiz edildi. PRP 2 gün has-tanede doğrudan gözetimli, 3 gün evde olmak üzere, toplam 5 gün ve 2 ay süresince uygulandı.

Bulgular: Hastaların %54,5’i erkek (n:12), %45,5’i kadın (n:10) ve yaş ortalaması 44±15,90 bulundu. Tanılarına göre 11 KOAH (%50), 4 bron-şektazi (%18,2), 1 interstisyel akciğer hastalığı (İAH) (%4,5), 2’ kifoskol-yoz (%9,1), 2’ kistik fibrozis (%9,1), 1 pnömokonyoz (%4,5), 1 sarkoidoz (%4,5) idi. Yapılan istatistiksel analizde, başlangıç ölçümlerinde MIP değe-rinin 6DYM ile kuvvetli, FEV1 ve treadmill de kate dilen mesafeyle zayıf korole olduğu görüldü. Rehabilitasyon sonunda treadmill de kat edilen mesafede, istatistiksel açıdan ileri derecede anlamlılık tespit edildi. FEV1 değerinde hasta bazında artış/düzelme olmakla beraber, istatistiksel olarak gerileme, MIP değerinde ve 6DYT BORG değerlerinde istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı gelişme tespit edildi.

tartışma ve sonuç: Hastalık progresyonuna bağlı FEV1 düşüklüğüne rağmen, PRP egzersiz kapasitesini arttırmakta, dispne algısını azaltmakta-dır. MIP değerinin 6DYM ile korelasyonu yüksektir. PRP, hastaların inspi-ratuar kas kuvvetini arttırır.anahtar kelimeler: Pulmoner rehabilitasyon, ağız içi basınç kuvveti, MIP

tablo 1. Demografik Özellikler

Yaş(yıl) 44±15,90BMI 21±4,27CinsiyetErkek 12 (%54,5)Kadın 10 (%45,5)TanıKOAH 11 (%50)Bronşektazi 4 (%18.2)İ.A.H 1 (%4,5)Kifoskolyoz 2 (%9,1)Kistik Fibrozis 2 (%9,1)Pnömokonyoz 1 (%4,5)Sarkoidoz 1 (%4,5)


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 2. Pulmoner Rehabilitasyon Öncesi ve Sonrası Bakılan Parametreler

PRP Başlangıç PRP Bitiş p

MIP 66,24±22,08 68,09±18,72 0,003MEP 110,22±38,66 116,59±42,81 0,358FEV1(%) 35,46±20,61 33,60±17,21 0,0006DYM(m) 357,81±141,78 377,13±132,82 0,0006DYT-BORG1 2,09±1,36 1,88±1,36 0,0006DYT-BORG2 3,90±2,02 3,47±1,51 0,000Treadmillde katedilen mesafe(m) 500,00±182,07 818,18±228,63 0,000Korelasyonlar

FEV1 6DYT Mesafesi Treadmill MesafesiMIP r=0,047 r=0,515 r=0,417

Ps-50

evre 3-4 sarkOidOz Hastalarında eGzersiz eğitiminin altı dakika yÜrÜme mesafesi Üzerine etkisi- randOmize kOntrOllÜ çalıŞma

İlknur Naz1, Sevgi Özalevli2, Serir Özkan3, Hülya Şahin4

1Katip Çelebi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, İzmir 2Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir 3Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği,İzmir 4Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pulmoner Rehabilitasyon Ünitesi,İzmir

Giriş ve amaç: Son yıllarda interstisyel akciğer hastalarında uygu-lanan egzersiz eğitiminin semptomlarda ve fiziksel fonksiyonda iyileşme sağladığı gösterilmiştir. Ancak çalışmalarda hasta populasyonu interstisyel akciğer hastalıkları karma grubundan oluşmuş olup egzersiz programının salt sarkoidoz hastalarında etkinliği bilinmemektedir. Bu nedenle çalışma-mızda egzersiz eğitiminin evre 3-4 sarkoidoz hastalarında altı dakika yürü-me mesafesi üzerine etkisini incelemeyi amaçladık.

yöntem: 18 sarkoidoz hastası (evre 3 ve 4), standart bakım veya 12 haftalık süpervize eğitim gruplarına katılacak şekilde randomize edildi. Tüm katılımcılara 12 haftalık izlem öncesi ve sonrası altı dakika yürüme testi, maksimal inspiratuar ve ekspiratuar basınç ölçümeri, bacak ve sırt kuvveti ölçümü, MMRC Dispne Skalası, Yorgunluk Şiddet Ölçeği, St. Ge-orge Solunum Hastalıkları Anketi, Hastane Anksiyete ve Depresyon Anke-ti, body pletismograf ve karbon monoksit difüzyon kapasitesi testi ve arter kan gazı ölçümleri uygulandı.

Bulgular: Egzersiz eğitimi grubunda altı dakika yürüme mesafesindeki ortanca artış 40(31-62) metreydi.

12 hafta sonrasında egzersiz kapasitesi, dispne algısı, yorgunluk, ank-siyete, periferal ve nspiratuar kas kuvveti, parsiyel arteriyel oksijen basın-cı, arteriyel oksijen saturasyonu, St. George Solunum hastalıkları anketi semptom, aktivite ve total skorundaki iyileşme egzersiz grubunda anlamlı olarak daha fazlaydı(p<0.05).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda egzersiz eğitiminin evre 3 ve 4 sar-koidoz hastalarında egzersiz kapasitesi, kas kuvveti, dispne, yaşam kalitesi, yorgunluk ve oksijenasyon üzerine olumlu etkileri olduğu görülmüştür. Bu nedenle evre 3 ve 4 sarkoidoz hastalarının standart tedavilerine egzersiz eğitiminin eklenmesi gerektiğini düşünmekteyiz.anahtar kelimeler: altı dakika yürüme mesafesi, egzersiz eğitimi, sarkoidoz

Ps-51

allOjeneik HematOpOetik kök HÜcre nakli alıcılarında Şiddetli yOrGunluğun sOlunum fOnksiyOnları, dispne, kas kuvveti, eGzersiz kapasitesi, depresyOn ve yaŞam kalitesi Üzerine etkileri

Gülşah Barğı1, Meral Boşnak Güçlü1, Gülsan Türköz Sucak2

1Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara, 2Medical Park Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Yorgunluk, allojeneik hematopoetik kök hücre nakli (HKHN) alıcılarında sıklıkla algılanan semptomlardan biridir. Fakat şiddetli yorgun olan ve olmayan allojeneik-HKHN alıcılarının solunum fonksiyon-ları, dispne, solunum ve periferik kas kuvveti, submaksimal ve maksimal egzersiz kapasitesi, depresyon ve yaşam kalitesini karşılaştıran çalışma yoktur. Alıcılarda şiddetli yorgunluğun belirtilen sonuç ölçümleri üzerine etkilerini incelemek amacıyla bu çalışma planlandı.

yöntem: Yirmi dört şiddetli yorgun olan (Yorgunluk Şiddet Ölçeği puanı ≥36) allojeneik-HKHN alıcısı (nakil üzerinden >100 gün geçmiş) (40.08±12.44 yıl, 14E, 10K) ve 25 yorgun olmayan alıcı (36.20±13.73 yıl, 20E, 5K) karşılaştırıldı. Solunum fonksiyonları spirometre, dispne Mo-difiye Medical Research Council Dispne ölçeği (MMRC), solunum kas kuv-veti (MİP, MEP) ağız basınç ölçüm cihazı, periferik kas kuvveti el dinamo-metresi, fonksiyonel egzersiz kapasitesi 6-dakika yürüme testi, maksimal egzersiz kapasitesi Modifiye Artan Hızda Mekik Yürüme Testi, depresyon Beck Depresyon Envanteri-2 (BDE-II) ve yaşam kalitesi Avrupa Kanser Araştırma ve Tedavi Organizasyonu Ölçeği kullanılarak değerlendirildi.

Bulgular: Şiddetli yorgun olan allojeneik-HKHN alıcılarında semptom ölçeği (p<0.001) ve BDE-II (p=0.010) puanları istatistiksel anlamlı ola-rak daha yüksek; dirsek fleksörleri (p=0.005), kavrama (p=0.007), omuz aduktörleri (p=0.041) ve fleksörleri (p=0.036) kas kuvveti, genel sağlık durumu (p=0.007) ve fonksiyonel ölçek (p=0.001) puanları daha düşük-tü. Solunum fonksiyonları, dispne, egzersiz kapasitesi, MİP, MEP ve diz ekstansörleri kas kuvveti gruplarda benzerdi (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Allojeneik-HKHN sonrasında yorgunluk şiddet-lendikçe; depresyon, üst ekstremite kas kuvveti ve yaşam kalitesi kötüleş-mektedir. Üst ekstremite kas kuvvetlendirme egzersizlerinin ve psikososyal desteğin yorgunluk üzerine etkileri araştırılmalıdır.anahtar kelimeler: Allojeneik hematopoetik kök hücre nakli, yorgunluk, kas kuvveti, egzersiz kapasitesi, dispne, yaşam kalitesi

Ps-52

yetiŞkin brOnŞektazi Hastalarında fOnksiyOnel eGzersiz kapasitesinin fizyOlOjik cevapları

Fulden Sarı1, Burcu Camcıoğlu1, Zeynep Arıbaş1, Zeynep Pelin Dündar1, Müşerrefe Nur Karadallı1, Gülşah Barğı1, Nilgün Yılmaz Demirci2, Meral Boşnak Güçlü1

1Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Bronşektazi egzersiz kapasitesinin azalması ve yorgun-luk ile birlikte öksürük ve balgam üretimiyle karakterizedir. Hiperinflasyon, solunum mekanizmasının değişmesi, dispne ve kas kuvvetinin azalması gibi semptomlar sonucu egzersiz kapasitesi azalır. Egzersiz testleri boyun-ca oksijen desaturasyonu ve nefes darlığı bronşektazi hastalarında yaygın olarak görülen semptomlardır. Fakat; yetişkin bronşektazili hastalarda altı dakika yürüme testi (6DYT)’de fizyolojik cevapları araştıran limitli sayı-da çalışma vardır. Çalışmamızın amacı yetişkin bronşektazili hastalar ve sağlıklı bireylerin fonksiyonel egzersiz kapasitesi ve fizyolojik cevapları karşılaştırmaktır.

yöntem: 24 yetişkin bronşektazi hastası (44.37 yıl, 7E/17K) ve 29 sağlıklı birey (47.37 yıl, 12E/17K) karşılaştırıldı. Demografik özellikler kay-dedildi. Pulmoner fonksiyonlar spirometre, fonsiyonel egzersiz kapasitesi 6DYT ve dispne, yorgunluk Modifiye Borg ölçeği ile değerlendirildi. Kalp hızı ve solunum frekansı kaydedildi.

Bulgular: Kilo (p=0.003), boy (p=0.029), beden kitle indeksi (BKİ) (p=0.043), pulmoner fonksiyonlar (p<0.05) ve istirahat SpO2 (p<0.001)


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

istatistiksel anlamlı olarak düşük, istirahat dispne (p=0.003) ve yorgunluk (p=0.041) yüksektir. Bronşektazi hastaların Altı-DYT mesafesi (p=0.12) ve ∆SpO2 (p=0.022) sağlıklı bireylerden istatistiksel anlamlı olarak dü-şüktü. 24 bronşektazi hastasında yapılan çoklu regresyon analizine göre 6DYT mesafesinin %37 varyansı BKİ (R2=0.14, p=0.02), boy (R2=0.12, p=0.001) ve SpO2 (R2=0.052, p=0.02) ile açıklandı.

tartışma ve sonuç: Bronşektazi hastalarında fonksiyonel egzersiz ka-pasitesi azalır, dispne ve yorgunluk artar ve fonksiyonel egzersiz boyunca solunum cevapları bozulur. Düşük vücut kompozisyonu ve oksijen satüras-yonu bozuk fonksiyonel egzersiz kapasitesine katkı sağlayan faktörlerdir. Pulmoner rehabilitasyon programı dispne ve yorgunluğu azaltmayı, fonk-siyonel egzersiz kapasitesini artırmayı hedefleyen yaklaşımlar içermelidir.anahtar kelimeler: Bronşektazi, Fonksiyonel Egzersiz Kapasitesi, Altı Dakika Yürüme Testi

Ps-53

sağlıklı yetiŞkin tÜrklerin fiziksel aktivite seviyeleri

Burcu Camcıoğlu, Meral Boşnak Güçlü, Gülşah Barğı, Müşerrefe Nur Karadallı, Zeynep Arıbaş, Zeynep Pelin Dündar, Fulden SarıGazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara

Giriş ve amaç: Enerji tüketimini gerektiren, iskelet kasları tarafından üretilen herhangi bir bedensel hareket olarak tanımlanan fiziksel aktivite mortalite riskini azaltır ve çeşitli kronik hastalıkların önlenmesine katkıda bulunur. Fiziksel inaktivite sağlıklı bireyler için de önemli bir sorundur ve doğru olarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Çalışmamızın amacı sağlıklı orta yaşlı Türk bireylerin fiziksel aktivite seviyelerini belirlemek ve cinsiyet-ler arası karşılaştırma yapmaktır.

yöntem: 134 bilinen hastalığı olmayan sağlıklı birey dahil edildi. De-mografik bilgiler kaydedildi. Pulmoner fonksiyonlar spirometre ve fiziksel aktivite seviyesi çok sensörlü metabolik holter (Sensewear, BodyMedia) ile değerlendirildi. Cinsiyetler arası karşılaştırma yapıldı.

Bulgular: Bireylerin yaşları 31.62±11.74 yıl, vücut ağırlıkla-rı 68.15±12.62 kg, boyları 168.02±8.09 cm ve vücut-kitle indeksleri 24.01±3.79 kg/m2’ydi. Bireylerin %67.2’si normal kilolu, %21.6’sı fazla kilolu ve %8’si obezdi. Bireylerin pulmoner fonksiyonları normaldi. Birey-lerin %7.5’i sigarayı bırakmış and %15.7’si sigara içmekteydi. Bireylerin günlük toplam enerji harcaması (TEH) 11491.84±2312.56 joule, aktif enerji harcaması (AEH) 3484.31±2224.05 joule, fiziksel aktivite duras-yonu (FAD) 194.02±117.04 dk, adım sayısı (AS) 10729.14±4958.88 adım, ortalama MET değerleri 1.72±0.30 MET’ti. Cinsiyetler arası FAD, AS and MET değerleri benzerdi (p>0.05). Erkeklerin total (p<0.001) ve aktif enerji harcaması (p<0.001) kadınlarla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak daha yüksekti.

tartışma ve sonuç: Orta yaşlı sağlıklı Türk bireyler günlük ortalama adım sayısına göre, %35.4’ü çok aktif, %37.8’i aktif, %13.4’ü az aktif ve %13.4’ü fiziksel olarak inaktiftir. Bireylerin %70.1’inin ortalama MET de-ğeri 1.6 MET’in üzerindeydi (aktif: >1.6 MET). Erkek bireylerin enerji har-caması bayanlara göre daha fazladır. Fiziksel aktivite danışmanlığı kronik hastalıkların önlenmesi için önem taşımaktadır.anahtar kelimeler: çok sensörlü metabolik holter, fiziksel aktivite, sağlıklı

Ps-54 Bu bildiri Yazar tarafından geri çekilmiştir.

yardimci solunum Kaslarinda Bulunan laTenT tetik nOktanın sOlunum fOnksiyOnlarına ve sOlunum kas kuvvetine etkisi

Ebru Kaya Mutlu1, Tansu Birinci2, Rüstem Mustafaoğlu1, Arzu Razak Özdinçler1

1İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü 2Medeniyet Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü

uYKu bozuKluKlArı

Ps-55

ObstrÜktif uyku apne sendrOmu ile kandaki d vitamin dÜzeyi arasındaki iliŞki

Banu Salepci1, Benan Çağlayan2, Elif Torun Parmaksız1, Nesrin Kıral1, Ali Fidan1, Sevda Sener Cömert1, Coşkun Doğan1, Gülten Aktin Güngör1

1Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul 2Koç Üniversitesi Hastanesi

Giriş ve amaç: Son yıllarda obstrüktif uyku apne sendromu(OUAS) ile D vitamin düzeyi arasındaki ilişkiyi araştıran birkaç çalışma mevcut. Ça-lışmamızda OUAS ile D vitamin düzeyi arasında bir ilişki olup olmadığını araştırmayı amaçladık.

yöntem: Çalışmaya uyku laboratuarına polisomnografi için gönderilen hastalar dahil edildi. Tüm gece polisomnografi ve kanda D vitamin düzey ölçümleri yapıldı. OUAS’li olgular ile OUAS olmayan olgular ve hafif-orta OUAS ile şiddetli OUAS olguları D vitamin düzeyleri açısından karşılaştırıl-dı. D vitamin düzeyi ile apne-hipopne indeksi (AHİ) ve vücut-kitle indeksi (VKİ) arasındaki korelasyon değerlendirildi.

Bulgular: Yüz seksen bir olgunun ortalama yaşı 49 ±12, %60’ı er-kek, ortalama VKİ 31±6 idi. Ortalama vitamin D düzeyi 15.5±11.6 ng/ml (%95 CI;13-17 ng/ml) idi ve 134 (%74) hastada D vitamin yetersizliği mevcuttu. 161(%89.5) olguda OUAS teşhis edildi, 52’si (%32) hafif, 38’i (%23.5) orta,72’si (%44.5) ağır şiddette idi, 19 olguda OUAS yoktu. Or-talama yaş ve ortalama VKİ OUAS’li olgularda OUAS olmayanlara göre daha yüksekti (50 ve 38 yıl; 32 ve 26; p<0.001).Cinsiyet, kan vitamin D düzeyi ve D vitamin yetersizliği olan hasta yüzdesi açısından iki grup arasında fark bulunmadı(p>0.05).Şiddetine göre farklı OUAS’li olgularda vitamin D düzeyi açısından fark yoktu(p=0.68) (Şekil).Vitamin D düzeyi ile AHI ve VKİ arasında korelasyon yoktu.

tartışma ve sonuç: OUAS olan ve olmayan olgular arasında vitamin D düzeyi açısından fark bulunmadı. Uyku laboratuarına gönderilen olgu-ların büyük çoğunluğunda D vitamin yetersizliği ve genel Türk popülasyo-nuna göre daha düşük D vitamin seviyeleri tespit edildi. Polisomnografi için gönderilen olgulara D vitamin düzeyi bakılması ve yetersizlik bulunan-ların tedavi edilmesi gerektiği sonucuna varıldı.anahtar kelimeler: D vitamin düzeyi, Obstrüktif uyku apne sendromu, Polisomnografi

Şekil 1. Şiddetine göre farklı OUAS›li olgularda ortalama D vitamin düzeyi


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-56

pOlisOmnOGrafik verilerin değerlendirilmesinde cinsiyet faktörÜ

Elif Torun Parmaksız, Banu Salepçi, Nesrin Kıral, Ali Fidan, Gülten Aktın Güngör, Coşkun Doğan, Sevda CömertDrb Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: OUAS tekrarlayan üst havayolu obstrüksiyonu ile karakterize bir hastalıktır.Kadın/erkek oranı yaklaşık ½ olup erkek populasyonda %10 civarında görülmektedir.Kadınlarda daha az gö-rülmesinin hormonlar,vücut yağ dağılımı,üst havayolu anatomisi ve fonksiyonu,nörolojik solunum kontrol mekanizmalarına bağlı olduğu dü-şünülmektedir.Çalışmamızda cinsiyetin uyku mimarisine,OUAS’nin sıklığı-na ve ağırlığına etkisini inceledik.

yöntem: Ocak 2011-Aralık 2015 arasında uyku laboratuarımızda değerlendirilerek,horlama,tanıklı apne,gündüz uykululuk ve tatminsiz uyku şikayetlerine yönelik polisomnografi uygulanan ardışık 1387 olgu retros-pektif olarak değerlendirildi.Hastaların demografik verileri,klinik özellikleri ve PSG dataları kaydedildi.

Bulgular: Çalışmaya 892(%64.3)erkek,495(%35.7)kadın olmak üze-re toplam 1387 olgu dahil edildi;1263(%91) olguda OUAS tanısı kondu.Hafif OUAS 363(%29) olguda,orta OUAS 342(%27)olguda ve ağır OUAS 558(%44)olguda saptandı.PSG uygulanan erkeklerde %93(n=831), kadınlarda %87(n=432)oranında OUAS mevcuttu.(Şekil 1)Cinsiyete göre OUAS ağırlık gruplarının dağılımı Tablo 1’de özetlenmiştir.Vücut kitle indeksi(VKİ) açısından cinsiyetler arasında anlamlı fark bulunmadı.Erkeklerde uyku etkinliği daha yüksek,uyku ve REM latansı daha düşük bulundu(p<0.0001). AHI,AI ve ODI erkek olgularda istatistiksel olarak an-lamlı düzeyde yüksek bulundu(p<0.0001).Uyku boyunca desature geçen süre ve minimum saturasyon yönünden kadın-erkek arasında anlamlı fark bulunmadı.

Kadın hastalarımızın 122’si(%24.6)premenapozal,373’ü(%75.4)postmenapozal dönemdeydi. Premenapozal olguların %68’inde OUAS görülürken,bu oran postmenapozal olgularda %93.6’ya ulaştı.Premena-pozal hastaların çoğunluğu(%57.8)hafif OUAS iken,postmenapozal hasta-ların çoğunluğu(%37.8)ağır OUAS idi(Şekil 2)

tartışma ve sonuç: Cinsiyetin PSG bulgularına etkilerini araştırdığımız,geniş bir populasyonu ele alan bu çalışmamızda,benzer VKİ olan olgu grubumuzda OUAS’nin erkeklerde,kadınlara göre daha çok,daha ağır ve daha genç yaşta görüldüğünü,ayrıca OUAS görülen ka-dın hastaların daha büyük bölümünün postmenapozal olduğunu ortaya koyduk.Kadınlarda uyku etkinliğinin daha düşük, uyku ve REM latansının daha uzun olduğunu gördük.Sonuçta OUAS ön tanısı ile değerlendirilen olgularda, bulgular cinsiyete göre farklılıklar gösterebilmektedir ve klinik değerlendirme yapılırken, bu faktör de göz önünde bulundurulmalıdır.anahtar kelimeler: obstrüktif uyku apne sendromu, polisomnografi, cinsiyet

Şekil 1. OUAS ağırlığına göre göre kadın-erkek olguların dağılımı

Şekil 2. Premenapozal ve postmenapozal olguların dağılımı

tablo 1. Polisomnografik verilerin cinsiyete göre dağılımı

Erkek(n=892) Kadın(n=495) p değeri

Yaş 46.78±12.00 52.24±11.79 <0.0001VKİ(kg/m2) 30.71±5.44 32.91±7.28 0.31Uyku süresi(dakika) 299 300 0.84Uyku etkinliği(%) 83.0 76.5 <0.0001Uyku latansı(dakika) 13.96 23.54 <0.0001REM latansı(dakika) 120 143 <0.0001Evre 1(%) 8.5 8.8 0.62Evre 2(%) 62.7 60.8 0.002Evre 3(%) 14.3 16.6 <0.0001REM(%) 14.2 14.4 0.64AHI 35 26 <0.0001AI 23 13 <0.0001SpO2 %90’ın altında geçen süre(%) 17.5 15.8 0.33ODI 29.6 21.6 <0.0001Minimum saturasyon(%) 81.2 80.8 0.53Ortalama saturasyon(%) 92.0 92.6 0.05

Ps-57

izmir ilindeki GöğÜs Hastalıkları uzmanlarının ObstrÜktif uyku apne sendrOmu tanı ve tedavisine yaklaŞımları

Özge Oral Tapan1, Sebahat Genç1, Utku Tapan2, Aylin Özgen Alpaydın1, Bahriye Oya İtil1

1Dokuz Eylül Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir 2Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir

Giriş ve amaç: Çalışmamızda İzmir ilindeki göğüs hastalıkları uzman-larının obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) tanı ve tedavisi ile ilgili yaklaşımlarını değerlendirmeyi amaçladık.

yöntem: İzmir ilindeki yaklaşık 120 göğüs hastalıkları uzmanının 78’i OUAS ilişkili 24 soruluk (6’sı demografik verilere, 4’ü eğitim bilgilerine, 9’u tutum ve davranış özelliklerine, 5’i bilgi düzeyine yönelik) anket formunu cevapladılar.

Bulgular: Katılımcıların %67.9’u kadın, %32.1’i erkekti. Ortalama yaş 41.06±5.63’tü. %52.6’sı eğitim ve araştırma hastanelerinde, %32.1’i devlet hastanelerinde, geriye kalanlar da özel ve üniversite hastanelerin-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

de çalışmaktaydı. Ortalama uzmanlık yılı 11.16±6.09’du. Aylık ortalama poliklinik hasta sayısı 714.10±324.42, OUA ilişkili semptomla polikliniğe başvuran hasta sayısı 15.50±22.10’du. %64.1’ü uzmanlık eğitimlerini po-lisomnografi yapılabilen bir merkezde almışlardı ve %24.4’ü uyku ünite-sinde rotasyon yapmışlardı. %48.7’si uzmanlıkları sırasında polisomnogra-fi eğitimi almışlardı ve %26.9’u aktif uyku hekimliği yapmışlardı. %67.9’u poliklinikte OUAS ilişkili semptom sorgulaması yapıyorken, preoperatif de-ğerlendirme sırasında bu oran %38.5’ti. %97.4’ü OUA semptomlu olgu-ları uyku ünitelerine yönlendirdiklerini; %65.4’ü çalıştıkları hastanelerinde uyku ünitesi olduğunu söylediler. Sıklıkla OUAS tanısının konulmasında kendilerini yeterli bulduklarını ancak hasta yönetiminde aynı derecede ye-terli hissetmediklerini belirttiler. OUAS’ın diğer göğüs hastalıkları arasında önemli bir yeri olduğunu ve OUAS riski olan hastaların belirlenmesinin çok önemli olduğunu söylediler. OUAS tanı ve tedavisine yönelik soruların doğru yanıtlanma oranı %95’in üzerindeydi.

tartışma ve sonuç: OUAS önemli bir hastalıktır. Çalışmamızda gün-lük göğüs hastalıkları polikliniğine başvuran hastaların %2.17‘sinde OUA semptomları vardı ve hekimlerin %64’ü uyku bozuklukları eğitimi almışlar-dı. Göğüs hastalıkları uzmanlık eğitiminde uyku bozukluğu eğitimi vardır ve mezuniyet sonrası uzmanlık dernekleri de eksik kalan eğitimleri tamam-lamaktadır. Çalışmamızda uzmanlık yılı ortalaması düşük ve eğitim araştır-ma hastanelerinde çalışan sayısı fazlaydı. Bu nedenle daha fazla katılımcılı geniş çalışmalara ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: obstrüktif uyku apne sendromu, anket, bilgi, davranış

Ps-58

astım ve riniti Olan Hastalarda ObstrÜktif uyku apne (Osa) riski ve bu durumun astım kOntrOlÜ ile Hastaların yaŞam kalitesi Üzerindeki etkisi

Banu Gülbay1, Turan Acıcan1, Aslıhan Gürün Kaya1, Miraç Öz1, Zeynep Çelebi Sözener2, Ömür Aydın2, Zeynep Pınar Önen1, Gülfem Elif Çelik2, Dilşad Mungan2

1Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara 2Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İmmunoloji Alerji Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Astım ve rinit toplumlarda sık olarak görülmektedir. Bu çalışmada; OSA ile bazı ortak risk faktörleri taşıyan astım ve rinitli hastalar-da OSA riskini değerlendirmek ve yüksek OSA riski olanlarda bu durumun astım kontrolü ve yaşam kalitesi üzerindeki etkisini araştırmak amaçlandı.

yöntem: Kliniğimizde astım ve/veya rinit tanısı ile takip edilen hasta-lara OSA riskinin araştırıldığı Berlin anketi ile SF-36 yaşam kalitesi anketi uygulandı.

Bulgular: Çalışmamızda 103’ü astımlı (46’sında sadece astım, 57’sin-de astım ve eşik eden rinit mevcut), 38’i rinitli olmak üzere toplam 141 hasta prospektif olarak değerlendirildi. Hastaların klinik özellikleri tablo 1’de gösterilmiştir.

Tüm hastaların 23’ünde (%16,3) yüksek OSA riski olduğu saptandı. As-tımlı tüm hastaların 18’inde rinitli tüm hastaların da 15’inde yüksek OSA riski saptandı. Değişkenler incelendiğinde yüksek OSA riski olanların yaş ortalaması ve vücut kitle indeksi (VKİ) istatistiksel olarak daha yüksekti (p=0.011, p<0.00).

Hastaların 37’sinde (%35,9) kontrolsüz astım saptandı. Yüksek OSA riski taşıyan astımlı hastaların %44,4’ünde kontrolsüz astım varlığı tespit edilirken, aynı oran düşük OSA riski taşıyan grupta %34,1 idi (p=0,407). Astım kontrolü kötü olan grupta sadece FEV1/FVC oranı düşük saptanır-ken (p=0,03), diğer parametrelerde anlamlı farklılık izlenmedi.

Kontrolsüz astımlı hastalarda tüm SF36 parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı azalma varken, yüksek OSA riski taşıyan grupta ise sa-dece genel sağlık kolunda istatistiksel olarak anlamlı düşüklük saptandı (p=0.034) (Tablo 2).

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak, çalışmamızda astım ve/veya rinit olgularında topluma göre artmış yüksek OSA riski saptanmıştır. Ancak yüksek OSA riski varlığının astım kontrolünde ya da yaşam kalitesinde belirleyici olmadığı görülmüştür. OSA ile astımın sık görülen birlikteliği ne-deniyle önemli klinik sonuçları olan OSA’ya ait semptomların, astımlılarda sorgulanması gerektiğini düşünmekteyiz.anahtar kelimeler: astım, OSA, OSA risk, rinit

tablo 1. Astım ve/veya rinit hastalarının demografik, fizyolojik ve klinik özellikleri

Yaş (ort ± SD) yıl 43,66 ± 13,40Cinsiyet (K/E) (n/n) 104/37Tanı (n) Astım Astım + Rinit Rinit

(n)465738

VKİ (ort ± SD) kg/m2 27,6 ± 5,42Sigara (ort ± SD) pk-yıl 10,76 ± 8FEV1 (ort ± SD) % pred 84,94 ±20,18FEV1/FVC ort ± SD) % pred 77,85 ± 13,79Ek Hastalıklar n (%) Gaströzafagal reflü Kronik rinosinüzit Nazal polip

n (%)3 (%2,1)

32 (%22,7) 21 (%14,9)

Tedavi n (%) İnhaler kortikosteroid (İKS) İKS+ uzun etkili beta agonist (LABA)Lökotrien reseptör antagonisti (LTRA) Sistemik steroid İKS+ LABA+ LTRA

n(%)13 (%9,2) 55 (%39)

2 (1,4) 1 (0,7)

25 (17,7)

tablo.2. Berlin Anketine göre belirlenen OSA risk gruplarında SF-36 alt ölçekleri

Yüksek OSA risk(n=23)

Med (IQR) (min-max)

Düşük OSA risk(n=118)

Med (IQR) (min-max)p

Fiziksel fonksiyon 65 (40-80) (20-100) 75 (50-90) (5-100) 0,104Fiziksel problemlere bağlı kısıtlama 25 (0-100) (0-100) 75 (0-100) (0-100) 0,783Ağrı 74 (52-84) (0-100) 83 (59,5-100) (0-100) 0,169Genel sağlık 40 (25-57) (0-77) 52 (36,5-65) (5-100) 0,034Vitalite 50 (25-60) (0-75) 50 (35-60) (0-85) 0,831Sosyal fonksiyon 75 (62,5-87,5) (0-100) 75 (62,5-100) (0-100) 0,411Emosyonel problemlere bağlı kısıtlama 100 (0-100) (0-100) 100 (0-100) (0-100) 0,774Mental sağlık 52 (48-60) (16-72) 52 (48-64) (20-100) 0,521

Ps-59

ObstrÜktif uyku apne sendrOmu ve HipOtirOidnin karOtis arter intima mediya kalınlığına etkisi

Fulsen Bozkuş1, Nursel Dikmen2, Gülay Güngör3, Anıl Samur4

1Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniverstesi Tıp Fakültesi,Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kahramanmaraş 2Kahramanmaraş Necip Fazıl Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Kahramanmaraş 3Kahramanmaraş Necip Fazıl Devlet Hastanesi, Radyoloji Kliniği, Kahramanmaraş 4Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Antalya

Giriş ve amaç: Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) toplumda sık görülen ve hipotiroidi ile %1,2-11 arasında değişen oranlarda birlikte gö-rülebilen bir hastalıktır. OUAS ve hipotiroidinin kardiyovasküler hastalıklar ile lişkisini gösteren çok sayıda çalışma vardır. Biz de bu çalışmamızda OUAS’lu hastaların karotis arter intima media kalınlık (KİMK) ölçümleriyle aterosklerotik durumlarını belirlemeyi ve bu ölçümlerin eşlik eden hipoti-roidi ile ilişkisini ortaya koymayı amaçladık.

yöntem: Bu çalışmaya Mayıs 2014 – Ocak 2016 tarihleri arasında Ne-cip Fazıl Şehir Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları Polikliniğine horlama şikayeti ile başvuran ve uyku laboratuvarında polisomnografi yapılmış olan hastalar alındı. Hastalardan tiroid fonksiyon testleri istendi. Dopler ultrasonografi ile karotis arter ıntima media kalınlığı ölçüldü

Bulgular: Çalışmaya 23 izole OUAS olgusu, 8 hipotiroidinin eşik ettiği OUAS olgusu ve 21 kontrol olgu dahiledildi. KİMK ortalamaları sırasıyla izole OUAS grubunda 0.67±0.12 mm, hipotiroidinin eşlik ettiği OUAS grubunda 0.8±0.12 mm; kontrol grubunda ise 0.54±0.08 mm olarak bulundu ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı. (p<0,05). Hipotiroidi-nin eşlik ettiği OUAS grubunda sT4 düzeyi ile KIMK arasında negatif bir korelaseyon izlendi


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tartışma ve sonuç: Çalışmamızın sonuçları KIMK ölçümlerinin, OUAS’a eşlik eden hipotiroidi durumlarında, kardiyovasküler komplikas-yonlarını tespit etmek için kullanılabilecek invazif olmayan bir inceleme yöntemi olması açısından önemli olduğunu düşündürmektedir.: OUAS ile hipotiroidi birlikteliğin farkındalığının artması, hipotiroidisi olan OUAS’lu hastalarda kardiyovasküler komplikasyonları dikkate alarak OUAS şüp-hesi ile tetkik edilen hastalarda hipotirodi taraması yapılması gerektiğini düşünmekteyiz.anahtar kelimeler: Uyku apnesi, karotis arter, hipotiroidizm.

tablo 1. Çalışma grubunun genel özellikleri

Group 1(n:23)

Grup 2 (n:8)

Group 3 (n:21) p

Yaş 44.78±11.99 44.25±14 39.43±9.17 0,232Cinsiyet(E/K n,%) 16(0.696)/7(0.304) 2(0.25)/6(0.75) 12(0.571)/9(0.429)VKİ 30.34±2.41 31.08±1.75 28.54±1.84 0.006AHİ 50.21±23.28 50.35±32.98 3.61±1.03 0,001TSH 1.25±0.51 5.49±1.35 1.45±0.58 0,001sT4 1.27±0.21 0.96±0.36 1.2±0.12 0,063KİMK ort 0.67±0.12 0.8±0.12 0.54±0.08 0,001

Ps-60

ObstrÜktif uyku apne sendrOmunda mikrOalbuminÜri

Elif Torun Parmaksız1, Ergün Parmaksız2, Banu Salepçi1, Gülten Aktın Güngör1, Benan Çağlayan1

1Dr Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul 2Dr Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi,Nefroloji Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: OUAS kardiovasküler hastalıklar,hipertansiyon,DM,dislipidemi gibi böbrek hasarına yol açabilecek ciddi metabolik sonuçlar doğurabilen sık görülen bir sağlık sorunudur. Albuminuri, böbrek hasarının erken bir belirteci ve kardiovasküler hastalıklar için erken bir prediktör ve risk faktörüdür. Çalışmamızda albuminuri düzeyi ile OUAS varlığı ve ağır-lığı arasındaki ilişkiyi değerlendirdik.

yöntem: OUAS kardiovasküler hastalıklar,hipertansiyon,DM,dislipidemi gibi böbrek hasarına yol açabilecek ciddi metabolik sonuçlar doğura-bilen sık görülen bir sağlık sorunudur. Albuminuri, böbrek hasarının erken bir belirteci ve kardiovasküler hastalıklar için erken bir prediktör ve risk faktörüdür. Çalışmamızda albuminuri düzeyi ile OUAS varlığı ve ağırlığı arasındaki ilişkiyi değerlendirdik.

Bulgular: Yaş ortalaması 48.46(18-85) olan 204(%62) erkek,126(%38) kadın hasta çalışmaya alındı. Hastaların 31’inde(%9.4)OUAS saptanmazken,OUAS grubunda 89(%29.8)hastada hafif,91(%30.4)has-tada orta 119(%39.8) hastada ağır OUAS tespit edildi. Çalışma grubu-nun özellikleri ile polisomnografik veriler Tablo 1’de gösterilmiştir. Üre,ürik asit,idrar protein,idrar mikroalbumin ve mikroalbumin/kreatinin OUAS olan grupta anlamlı düzeyde artmış bulundu(sırasıyla p=<0.0001, 0.006, 0.01, 0.001, <0.0001). Serum kreatinin oranı apneiklerde artmış olsa da aradaki fark anlamlı bulunmadı.

Hafif,orta ve ağır OUAS grupları karşılaştırıldığında hastalık ağırlığı art-tıkça serum üre,kreatinin,ürik asit ve idrar protein düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı artış görüldü(sırasıyla p=0.02;0.02;,0.01;0.04). İdrar mik-roalbumin ve mikroalbumin/kreatinin oranı da hastalık şiddeti ile artmakla beraber, fark anlamlı bulunmadı(sırasıyla p=0.07;0.18)Lojistik regresyon analizi ile OUAS varlığı ve VKİ mikroalbuminüri için bağımsız risk faktörleri olarak bulundu.

tartışma ve sonuç: OUAS artmış idrar mikroalbumin/kreatinin oranı ile ilişkili bulunmuştur.Özellikle obez OUAS hastalarında mikroalbuminuri konusunda dikkatli olunmalıdır.anahtar kelimeler: obstrüktif uyku apne sendromu, mikroalbuminüri, proteinüri

tablo 1. Renal fonksiyon bulgularının dağılımı

OUAS olmayan (n=31)

Hafif OUAS (n=89)

Orta OUAS (n=91)

Ağır OUAS (n=119)

P değeri (OUAS gruplarında)

Üre 8.05 11.56 30.16 36.86 0.02

Kreatinin 0.79 0.79 0.82 0.86 0.02

Ürik asit 5.05 5.47 5.95 6.47 0.01

İdrar kreatinin 211.44 168.88 177.69 180.01 0.53

İdrar protein 13.13 13.14 23.19 24.18 0.04

İdrar mikroalbumin 15.78 15.83 43.63 48.95 0.07

Mikroalbumin/kreatinin 8.05 11.56 30.16 36.86 0.18

table 2. Demografik ve polisomnografik verilerin dağılımı

OUAS olmayan (n=31)

Hafif OUAS (n=89)

Orta OUAS (n=91)

Ağır OUAS (n=119)

Yaş 37.9(18-78) 46.56(18-75) 51.51(26-85) 50.29(25-79)Kadın/erkek 15/16 40/49 40/51 3/88VKİ 26.37 31.10 32.04 32.30Uyku süresi 344.01 327.39 312.05 279.45Uyku etkinliği 80.71 80.98 81.65 79.57Uyku latansı 17.27 18.63 20.17 15.49REM latansı 138.89 119.44 118.13 129.81Evre 1 6.01 6.21 7.34 9.87Evre 2 55.47 56.18 59.31 67.61Evre 3 22.44 21.05 17.58 9.81REM 16.08 16.36 16.47 12.39AHI 2.24 10.02 21.53 58.45AI 0.81 3.18 8.57 42.68spO2<%90 4.24 5.92 11.07 29.91ODI 1.52 7.95 17.47 50.92Minimum spO2 90.5 85.14 83.02 76.15Ortalama spO2 95.54 93.91 93.27 90.65

Göğüs cerrAHisi

Ps-61

beniGn mediastinal kitlelerin videO yardımlı tOrakOskOpik tedavisi: 44 OlGunun analizi

Mehmet Furkan Şahin1, Koray Aydoğdu2, Funda İncekara2, Mustafa Şevki Demiröz2, Sadi Kaya2, Göktürk Fındık2

1Lüleburgaz Devlet Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Kırklareli 2Ankara Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Ankara

Giriş ve amaç: Geleneksel cerrahi yöntemler ile karşılaştırıldığında, video yardımlı torakoskopik cerrahi (VATS) toraks patolojilerinin yöneti-minde alternatif bir yöntemdir ve son gelişmelerle beraber benign medi-astinal lezyonlar için standart yaklaşım olmaya başlamıştır. Bu çalışmada benign mediastinal kitlelerin tedavisinde VATS’ın yararlılığını vurgulamak amaçlanmıştır.

yöntem: Çalışmamızda, tek bir göğüs cerrahisi kliniğinde Ocak 2009- Ocak 2015 tarihleri arasında VATS ile opere edilen benign mediastinal kitle tanısı alan 44 olgu retrospektif olarak değerlendirildi. Olgular yaş, cin-siyet, şikayet, bulgular, tanısal işlemler, patolojik özellikleri ve postoperatif erken dönem komplikasyonları açısından analiz edildi.

Bulgular: Mediastinal benign kitle lezyonu nedeniyle VATS ile yaklaşı-lan 44 olgu çalışmaya dahil edildi. Olguların ortalama yaşı 49 idi ve 28’i kadın iken 16’sı erkekti. %27,3’ü asemptomatik olmakla beraber en sık nefes darlığı, göğüs ağrısı ve öksürük şikayetleri ile başvurdular. Medias-tinal lezyonların %50’si anterior kompartmanda izlendi. Anterior medi-astende en sık timik lezyonlar (%36,3), ve sonrasında mediastinal kistler saptandı. Visseral kompartmanda en sık mediastinal kistlerin (%25,0) yerleştiği görüldü. Tüm olgulara VATS ile komplet rezeksiyon uygulandı.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Postoperatif %9,1 oranında komplikasyon gelişti ve bunların %4,5’i uza-mış hava kaçağıydı.

tartışma ve sonuç: Mediastinal lezyonların tanı ve tedavisinde VATS ile cerrahi yaklaşım önemli yer tutmaktadır. Mediastinal kitle ve kistlerin cerrahi tedavisinde uygun olan olgularda postoperatif avantajları nedeniy-le VATS öncelikli olarak tercih edilmelidir.anahtar kelimeler: video yardımlı torakoskopik cerrahi, benign mediastinal kitle, mediastinal kist; mediastinal tümör

tablo 1. Bening mediastinal kitlelerde semptomların dağılımı

ASEMPTOMATIK %27,3DISPNE %22,7GÖĞÜS AĞRISI %20,5ÖKSÜRÜK %11,4HEMOPTIZI %4,5MYASTENIA GRAVIS %4,5HALSIZLIK %4,5SIRT AĞRISI %2,3DISFAJI %2,3

tablo 2. Benign mediastinal kitlelerin lokalizasyonlarına göre görülme sıklıkları

Anterior Visseral Posterior Toplam

MEDİASTİNAL KİSTLER 2 11 4 17 (%38,6)TİMİK LEZYONLAR 16 1 17 (%38,6)NÖROJENİK TÜMÖRLER 1 1 2 (%4,5)BENİNG GERM HÜCRELİ TÜMÖRLER 2 2 (%4,5)MEZENKİMAL LEZYONLAR 2 2 (%4,5)CASTLEMAN HASTALIĞI 1 1 2 (%4,5)PARATROİD LEZYONLAR 2 2 (%4,5)TOPLAM 22 (%50) 15 (%34,1) 7 (%15,9) 44

Ps-62

pektus karinatum ameliyat sOnuçlarımız: 18 Hastamızın analizi

Akın Eraslan Balcı1, Suna Polatoğlu1, Siyami Aydın1, Derya Özdemir Tüten4, Murat Kılıç2, Semih Koçyiğit5, Muharrem Çakmak3

1Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, Elazığ 2Muş Devlet Hastanesi Göğüs Cerrahi Servisi, Muş 3Diyarbakır Devlet Hastanesi Göğüs Cerrahi Servisi, Diyarbakır 4Şehit Ersin Aslan Devlet Hastanesi Göğüs Cerrahi Servisi, Gaziantep Devlet Hastanesi, Göğüs Cerrahi Servisi, Gaziantep

Giriş ve amaç: Toraks ön duvarında Pectus Carinatum deformitesi tanısıyla ameliyat edilen olgularımızda ameliyat yöntemleri ve sonuçlarını incelemek.

yöntem: 2004-2015 yılları arasındaki Pectus Carinatum ameliyat ge-çiren 18 olgu değerlendirildi. Mixt deformite 3 (%16.7) hastada vardı. Yaş ortalaması 16 ± 5.5 (26-5); erkek/kız oranı 16/2 olup, 15 (%83.3) hasta minimal invaziv (Abramson), 3 (%17.6) hasta açık (kartilaj rezeksiyonu - Welch) yöntemle opere edilmişti. Abramson yönteminde olguların çoğun-da çelik tel ile bar fiksasyonu kullanıldı.

Bulgular: Otuzaltı operasyon: primer düzeltme 18 (%50), bar çıkarma 12 (%33.3), sekonder düzeltme 7 (%19.4). Bir (%6.7) Abramson ame-liyatında çift bar takılmıştı. Operasyon süresi 1.8 ± 1 (4-1) (Welch: 3.2 ± 1 (4-2), Abramson: 1.4 ± 0.6 (2.5-1) saat bulundu (p<0.05). Oniki (%80) bar çıkarılmıştı (süresi 16 ± 8.9 (26-2) ayda). Bar çıkarma süresi 1.5 ± 0.7 (3-1) saatti. Beş (%33.3, 5/15) hastada 6 (%40) kez bar kaydı. Çelik tel 2-3’lü sarmalsa tel kopması-barda kayması görülmedi. Hastane süresi 3.6 ± 1.6 (7-1) gündü (Abramson: 3.6 ± 1.7 (7-1), Welch: 5 ± 1 (6-4) (p=0.09, t-test)). Abramson’lu bir hastada düzelme olmadı, bar çıkarıldı (2. ayda; şiddetli ağrı, 40 gün sonra kıkırdak rezeksiyonu). Welch yönteminde komplikasyon olmadı. Kozmetik olarak tam memnuniyet 14 (%77.8), orta derecede memnuniyet 2 (%11.1), memnun olmayan 2 (%11.1) hasta vardı. Başarı oranı %88.9 olarak hesaplandı. Welch için tam memnuniyet ve başarı oranı %100 oldu.Abramson için tam memnu-

niyet %73.3 (11/15), orta derecede memnuniyet %18.2 (2/11), memnun olmayan %18.2 (2/11) ve başarı oranı %86.7 (13/15) bulundu.

tartışma ve sonuç: Toraks ön duvarı kemik yapısı güçlü olan erişkin hastalarda Abramson yöntemi başarısız olduğunda Welch yöntemi başa-rıyla kullanılabilir.anahtar kelimeler: Pektus Karinatum, Welch, Abramson, Minimal İnvaziv Pektus Operasyonu, Kıkırdak Rezeksiyonu

Ps-63

rezeksiyOn uyGulanan senkrOn akciğer kanserli Hastaların sağkalım Oranları ve prOGnOstik özellikleri

Cansel Atinkaya Öztürk1, Elçin Ersöz1, Murat Kavas2, Serdar Evman1, Çağatay Tezel1, Hakan Kıral1, Volkan Baysungur1, Levent Alpay1, Sibel Arınç2, İrfan Yalçınkaya1

1Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul 2Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Akciğer kanserli bir olguda eşzamanlı ikinci bir akciğer kanserinin tanımlanmasına senkron akciğer kanseri denir. Seyrek rastla-nılan tümörler olduğundan prognoz, sağkalım ve evreleme konusunda belirsizlikler mevcuttur. Bu amaçla cerrahi rezeksiyon uygulanan senkron tümörlü hastaların sağkalım oranlarını retrospektif olarak inceledik.

yöntem: Ocak 2004-Ocak 2014 tarihleri arasında 15 hasta senkron akciğer kanseri nedeniyle rezeke edildi. Hastaların tümü erkekti. Yaş or-talaması 63 iken hastalar 46-81 yaşları arasındaydı. Görülen histolojik tipler 5 hasta adenokarsinom, 7 hasta skuamöz hücreli karsinom, 3 has-ta skuamöz hücreli karsinom+ adenokarsinomdur (Şekil 1). Evrelemeye baktığımızda senkron tümörlerde evre IB en fazla, sonra evre IB ve IIA görülmektedir. (Şekil 2).

Bulgular: Hastane mortalitesi görülmedi. Ortalama sağkalım hastalar-da 30 ay (min 3, max 60 ay) dır (Tablo 1). Postoperatif komplikasyon ora-nı %40’tı. Yaş ve cinsiyetin sağkalıma etkisi yoktur. En sık görülen kompli-kasyonlar pnömoni ve yara yeri enfeksiyonu idi (Tablo 2).

tartışma ve sonuç: Senkron kanserlerde sağkalım primer akciğer kanseriyle karşılaştırıldığında daha kötüdür. Hastalığın evresi ve yapılan cerrahi işlemin küratif olup olmaması sağkalımı etkileyen iki önemli et-kendir. Senkron akciğer kanserinde, kitlelerin hücre tipinin farklı olması prognozu olumlu yönde etkilemektedir. Senkron akciğer kanserinde cerra-hi tedaviye karşın sağkalım oranı düşüktür. Bunun en önemli nedeni, geniş rezeksiyon endikasyonu olmasına karşın, zorunlu sınırlı rezeksiyonun fazla sayıda yapılması ve metastatik hastaların bu grupta değerlendirilmesidir.anahtar kelimeler: Küçük hücreli dışı akciğer kanseri, senkron akciğer tümörleri

Şekil 1. Senkron akciğer tümörlü hastaların evrelere göre dağılımı


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Şekil 2. Senkron akciğer tümörlü hastaların histopatolojik özellikleri

tablo 1. Senkron Akciğer Tümörlü Hastaların Epidemiyolojik Özellikleri

Yaş (ort yıl, min-max) 63.2 (46-81)CinsiyetErkek 15Kadın -HistopatolojiYassı Hücreli Ca 7Adenoca 5Adenoca+ Yassı Hücreli Ca 3Rezeksiyon (taraf)Sağ 0Sol 3Bilateral 12Komplikasyonlar (%) %40n=6 olguSağkalım (ort ay, min-max) 30 (3-60)

Ps-64

dev bÜllerde cerraHi: dOkuz Hastanın retrOspektif analizi

Sena Uğur Çalışkan, Şeyda Örs Kaya, Özgür Samancılar, Kenan Can Ceylan, Arkın AcarDr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrrahisi Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Büllöz amfizem alveolar alanın genişlemesi ile karak-terize bir hastalıktır. Wakabayashi sınıflamasına göre dört başlık altında incelenir. Dev bül ise büllöz amfizem içinde daha nadir görülmektedir ve bu sınıflamaya göre tip 1 büller içinde yeralır. Bazı vakalarda semptomları hafifletmek ve hastanın yaşam standardını arttırmak adına cerrahi müde-hale gerekebilir.

yöntem: Bu çalışmada kliniğimizde 2010 ve 2015 yılları arasında opere edilen dev bül tanılı dokuz hasta retrospektif olarak incelendi. Ça-lışmaya dahil edilen olguların sekizi erkek ve biri kadın olmak üzere yaş ortalamaları 51,2 (35-60 yaş). Bir kadın hasta dışında kalan sekiz hastanın özgeçmişinde sigara mevcuttu. Tüm hastalar detaylı preoperatif değerlen-dirmeden geçirildi.

Bulgular: Dokuz hastanın hepsine büllektomi ve mekanik plöredez uy-gulandı. Altı hastaya torakotomi ile müdehale edilirken, kalan üç hastada operasyon VATS kullanılarak sonlandırıldı. Postoperatif dönemde ventila-tör desteği gereksinimi olmadı. Toraks tüpü kalış süresi ise 9-22 gün olarak saptandı. Çalışmaya dahil edilen hastalarda mortalite gelişmedi ancak iki hastada uzamış hava kaçağı tespit edildi.

tartışma ve sonuç: Dev bül tanılı hastalar, cerrahi müdehale öncesin-de mutlaka detaylı olarak değerlendirilmelidir. Cerrahi deneyimin artması ile minimal invaziv tekniklerden VATS da güvenli ve etkili bir yöntem ola-rak tercih edilebilir.anahtar kelimeler: cerrahi, dev bül, VATS

Ps-65

akciğer dıŞı maliGniteler nedeniyle OperasyOn yapılan Hastalarda GeliŞen akciğer metastazlarına yaklaŞım ve sağkalım

Levent Cansever, Hasan Akın, Yunus Seyrek, Çağrı Cemaller, Süleyman Ceyhan, Ali Murat Akçıl, İbrahim Dinçer, Mehmet Ali BedirhanYedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Zeytinburnu, İstanbul

Giriş ve amaç: Ocak 2009-Aralık 2014 tarihleri arasında akciğer dışı maligniteler nedeniyle opere olan 47 hastaya 52 akciğer metastatektomi operasyonu uygulandı. Kliniğimizde akciğer dışı maligniteler nedeniyle akciğere metastaz yapmış hastalara yapılan metastatektomi yapılan has-taların sağkalım analizleri araştırmayı hedefledik.

yöntem: Ocak 2009-Aralık 2014 tarihleri arasında akciğer dışı ma-ligniteler nedeniyle opere olan 47 hastaya 52 akciğer metastatektomi operasyonu uygulandı. Hastaların tümüne bilgisayarlı toraks tomografisi, bronkoskopi yapıldı. Yapılan operasyon tipleri ve sağkalım analizi yapıldı.

Bulgular: Yirmibeş kadın, 22 erkek hastanın ortalama yaşı 53,44±13,27 idi. Kırkyedi hastaya 52 operasyon yapıldı, toplamda 72 metastaz çıkarıldı. Yirmi hasta kolon kanseri, 5 hasta meme kanseri, 5 has-ta sarkom, 3 hasta endometrium kanser, 3 hasta böbrek kanseri, 2 hasta malign melanom ve 9 hasta da diğer sistem kanserleri nedeniyle opere hastalar idi. Onsekiz hastaya lobektomi/segmentektomi, 27 hastaya wed-ge rezeksiyon, 1 hastaya ise sternotomi ile mediastenden kitle çıkarılma-sı ve 1 hastayada kot rezeksiyonu yapıldı. Hastaların ortalama sağkalımı 50,93±5,9 ay idi. Beş yıllık genel sağkalım %24,6 ay ve medyan sağkalım 41±12,1 ay idi.

tartışma ve sonuç: Akciğer dışı maligniteler nedeniyle opere edi-len hastalar metastazlarını genellikle akciğere yapmaktadırlar. Hastaların sağkalımını etkileyen en önemli faktörler primer hastalığın kontrol altında olması, hastalıksız sağkalım süresi ve metastazların tam olarak çıkarılma-sıdır. Primer hastalık ile metastaz saptanma süresi 2,8 yıl idi. Hastalarımı-zın ortalama sağkalımları 50,93±5,9 ay ve 5 yıllık genel sağkalım %24,6 olarak saptandı. Akciğer dışı kanserler nedeniyle opere edilen hastalar çok yakından takip edilmeli ve olası akciğer metastazları açısından çok iyi değerlendirilmelidirler. Akciğer metastatektomisi uygulamak hastalara sağkalım avantajı sağlamaktadır.anahtar kelimeler: akciğer metastaz, toraks dışı kanser, metaztatektomi

Ps-66

pnömOtOraks OlGularında tedavi anlayıŞımız değiŞti mi?: 12 yıllık sOnuçlar

Tevrat Özalp1, Mustafa Küpeli2, Kenan Varol3, Ersin Çiftçi4

1Amasya Üniversitesi, Şerefeddin Sabuncuoğlu Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi, Amasya 2Gaziosmanpşa Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Tokat 3Amasya Üniversitesi, Şerefeddin Sabuncuoğlu Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji, Amasya 4Amasya Üniversitesi, Şerefeddin Sabuncuoğlu Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi, Amasya

Giriş ve amaç: Kliniğimizde takip edilen pnömotoraks olgularının te-davi ve rekürrens sonuçlarını araştırdık.

yöntem: Ocak 2004-2015 Aralık tarihleri arasında, 155 spontan pnö-motoraks olgusu geriye dönük yaş, cinsiyet, pnömotoraks tarafı, yatış süre-si, sigara öyküsü, tomografik özelliklere göre rekürren pnömotoraks sayısı, sadece PAAC grafi çekilenlerde uzamış hava kaçağı olmayan olgularda rekürrens, bütün olgulardaki rekürrens ile hava kaçağı durumu ve süreleri, pnömotoraks yüzdesi, etyoloji, görülme ayı, uygulanan tedavi yöntemleri, komplikasyon ve mortalite açısından değerlendirildi.

Bulgular: Yaş aralığı 15-78 idi. 114’ü erkek, 9’u kadındı. Pnömotoraks, 69 sağ, 54’ü sol taraftaydı. Hastanede yatışsüresi ortalama 8.3 gündü. 67 olgunun toraks BT’si incelendi. Bu grubun %47’sinde rekürrenpnömoto-raks gelişirken %46’sında uzamışhavakaçağı vardı. Bu grupta olgular to-mografi ile 4 gruba ayrıldı: 1.grupta 14, 2.grupta 28, 3.grupta 17, 4.grupta 8 olgu vardı.. Sadece PAAC grafi ile değerlendirilip uzamış hava kaçağı olmayan 42 olgu vardı. 2’sinde rekürrens gelişti.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Olguların 110’unda parsiyel, 12’sinde subtotal ve 33’ünde total pnö-motoraks gelişti. Hava kaçağı süresi total pnömotorakslarda ortalama 6.2, subtotal 6,0 ve parsiyelde ise 6.7 gün idi. Olguların 91’i primer, 32’si sekonder spontan pnömotoraksdı. PSPli olguların 18’i ikinci epizot pnö-motoraksla geldi. En çok mart, en az mayıs aylarında pnömotoraks görül-dü. 149 olguya tüp torakostomi uygulandı. 24 olgu opere edildi. Axiller torakotomi 18’ine VATS 6’sına yapıldı. Tüp torakostomide komplikasyon gelişmedi. Bir olguda ampiyem gelişti. Operasyon grubunda postoperatif mortalite ve nüks olmadı. Olgularımız taburcu edildikten sonra ortalama 50.9 ay takipedildiler.

tartışma ve sonuç: Hastalar toraksBT ile değerlendirilerek gruplandı-rılmalıdır Grup 2 ve 3’de rekürrens oranı yükseldiğinden ilk epizotta ope-rasyon önerilebilir Grup 4’deki olgular genellikle cerrahiye uygun değildir ve rekürrens ölümcül olabilmektedir. Bunlarda otolog kan ile plörodesis güvenli bir yöntemdir.anahtar kelimeler: Rekürrens, Spontan pnömotoraks, Tedavi.

Ps-67

amfizem tedavisinde farklı Hacim kÜçÜltÜcÜ tedavi metOdlarının sOnuçlarının karŞılatırılması

Bayram Metin1, Yavuz Selim İntepe2

1Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı. Yozgat 2Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı. Yozgat

Giriş ve amaç: Amfizem hastalarında volüm küçültme amacıyla uygu-lanan endobronşial valf, endobronşial koil uygulaması ve volüm küçültücü cerrahi yöntemlerinin işlem öncesi ve işlem sonrası birinci yıldaki fonksiyo-nel değerlerinin birbirleri ile karşılaştırması amaçlandı.

yöntem: Hastanemizde amfizem nedeni ile endobronşial valf uygula-nan (n:11), endobronşial koil uygulanan (n:9) ve volüm küçültücü cerrahi uygulanan (n:7) hastaların prosedür öncesi, ve prosedür sonrası birinci yıldaki solunum fonksiyon testi ve 6 dakika yürüme testi sonuçları dosya kayıtlarından elde edildi.

Bulgular: Araştırma grubunun tamamı 27 hasta olup, yaş aralığı 40-72, medyan yaş 57, yaş ortalaması 57.1 ± standart sapması 8.8 yıldır. Valf, Koil ve volüm küçültücü cerrahi müdahale sonrasında Amfizem has-talarının; SFT FEV1% değerlerinde sırasıyla %54.0, 44.4 ve 24.6 (total %41.1) artış, 6 MWT değerlerinde sırasıyla %85.7, 78.7 ve 34.1 (total %69.8) artış görülmüştür.

tartışma ve sonuç: Amfizem hastalarında Volüm küçültücü cerrahi, endobronşial valf ve Koil uygulamalarının üçü de solunum fonksiyon test-lerinde benzer iyileşmeler sağlarken, 6 dakika yürüme testinde valf ve koil grubunda cerrahi gruba göre daha anlamlı artış elde edilmiştir.anahtar kelimeler: Amfizem, Endobronşial hacim küçültme, Koil, Valf, Hacim küçültücü cerrahi

Şekil 1. a. Coil Uygulanan hastanın PAAC grafi görüntüsü b. Endobronşial valf görüntüsü c. Tek port VATS görüntüsü

tablo 1. KOAH hastalarına yapılan müdahalelerin etkisi

Ps-68

diğer OrGan kanser öykÜsÜ Olan Hastalarda primer akciğer kanseri birlikteliği

Yunus Seyrek, Levent Cansever, Suleyman Ceyhan, Ali Murat Akçıl, Mehmet Ali BedirhanYedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Kanser teşhisi konan hastaların hayatları boyunca bir başka kansere yakalanma veya teşhis edilmiş kanserin nüksüne rastlana-bilmektedir. Günümüzde multipl primer malignitelerin insidansı nadir de-ğildir. Görüntüleme teknikleri tümörlerin özellikle erken yakalanmasında önemli rol oynamaktadırlar. İkincil malignitelerin yakalanmasında görün-tülemelerin dikkatle incelenmesi kadar hastanın kontrollerini aksatmaması da önemlidir. Metastaz şüphesiyle opere edilen hastalarda frozen section (F/S) çalışılmalı ve 4 hastadan birinin primer akciğer kanseri çıkabileceği unutulmamalıdır.

yöntem: İkibindokuz-2015 yılları arasında kliniğimizde opere edilmiş 1044 hasta retrospektif olarak analiz edildi. Ekstra pulmoner malignite ta-nısı ile opere olmuş, sonrasında akciğerinde tanısız nodul veya kitle ile başvuran hastalar tarandı. Bu koşullara uyan 19-73 yaş aralığındaki 64 hasta (49 erkek, 15 kadın) tespit edildi. Bunların arasından ikinci primer olarak akciğer kanseri olanlar ve metastaz olanlar ayrıldı.

Bulgular: Onaltı hastada (%25) ikinci primer akciğer kanseri görüldü; Bu grup 43-70 yaş aralığında bulunmakta ve 11 erkek 5 kadın hastadan oluşmaktadır. Bu hastalardan 6’sı (%37.5) larenks, 5’i (%31.6) kolon, 1’i (%6.25) karaciğer, 1’i (%6.25) testis ve 1’i (%6.25) de meme karsinomu nedeniyle opere edilmiştir. Kırk hastada primer kanserin metastazı olduğu izlendi. Sekiz hastanın 5 tanesi granülomatöz iltihap, 3 tanesi ise reaktif olarak raporlandı. Yaptığımız araştırmada ikinci primer tümör saptanma olasılığı %25 olarak hesaplandı.

tartışma ve sonuç: Akciğer dışı maligniteler sebebiyle opere edilen hastaların takiplerinde akciğerde metastaz veya ikinci primer tümör görül-me olasılığı mevcuttur. Radyolojik taramalarında kitle saptanan hastalarda tanısal girişim yapılmalıdır. Akciğerdeki mass cerrahiye uygunsa peropera-tif F/S çalışılmalıdır. Metastaz ya da ikinci primer akciğer karsinomu tanısı-na göre rezeke edilmelidir.anahtar kelimeler: Ekstrapulmoner malignite, metastaz, ikinci primer, multipl primer malignite

Ps-69

3d printer ile nylOn 680 cO-pOlymer kullanılarak Üretilen yabancı cisimlerin sıçanlara implante edilmesi ve biOuyumluluğunun değerlendirilmesi

Nezih Onur Ermerak1, Barış Yüksel2, Tunç Laçin3, İpek Erbarut4, Berna Karakoyun Laçin5, Pınar Kuru6, Mustafa Yüksel3

1Kilis Devlet Hastanesi, Kilis 2Google Inc. 3Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul 4Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı, İstanbul 5Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Temel Sağlık Bilimleri Bölümü, İstanbul 6Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul

Giriş ve amaç: 3D Printing her geçen gün bilimsel ve endüstriyel dün-yada daha da önem kazanan yeni bir teknolojidir. 3D Printer kullanılarak tıbbi aletlerin, stentlerin vb. üretildiği yeni çalışmalar yapılmaktadır. Biz de çalışmamızda 3D Printer ile üretilmiş yabancı sicimleri sıçanlara implante ederek biouyumluluğunu değerlendirmeyi amaçladık.

yöntem: Nylon 680 Co-Polymer (Taulman3D, Saint Peters,MO,USA) kullanarak 3D Printer (Afinia H480,Chanhassen,MO,USA) ile değişik şekil ve ebatlarda yabancı cisimler ürettik. 2 adet sıçanı opere ederek herbir sıçana 4’er adet değişik şekil ve ebatta yabancı cisim implante ettik.

Bulgular: Sıçanları 45 gün boyunca takip ettik. Bu süre zarfında her-hangi bir patolojik belitiye rastlamadık. Sonrasında sıçanları sakrifiye ede-rek patolojik incelemeye gönderdik. Patolojik inceleme sonucu pigmente yabancı cisimler içeren az sayıda makrofajın eşlik ettiği minimal kronik enflamasyon olarak belirtildi.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tartışma ve sonuç: 3D Printing teknolojisi diğer alanlarda olduğu gibi tıp alanı içinde önemli bir gelişmedir. Daha farklı tür ve sayıda hay-vanlarla çalışmalara ihtiyacımız olmasına karşın Nylon 680 Co-Polymer kullanarak 3D Printer ile cerrahi pratik ve çalşımalar için tıbbi aletler ve implantlar üretebiliriz.anahtar kelimeler: Göğüs Duvarı, 3D Printing, Nylon 680 Co-Polymer, Göğüs Cerrahisi, Yeni Teknoloji


baŞarısız ravicH OperasyOnu sOnrası pektus ekskavatum için minimal invaziv cerraHi(mirpe)

Mehmet Bilgin1, Muharrem Özkaya2

1Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kayseri 2Antalya Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Bölümü, Antalya

tütün Kontrolü

Ps-71

tıp öğrencilerinin siGara içme davranıŞlarının mOdellenmesi: kesitsel bir çalıŞma

Neriman Aydın1, Seval Kul2, Öner Dikensoy3

1Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Gaziantep 2Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi,Biyoistatistik Anabilim Dalı, Gaziantep 3Acıbadem Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Bu çalışmada Tıp Fakültesi öğrencilerinin sigara içme durumları ve etki eden faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.

yöntem: Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde 2014-2015 öğre-tim yılında öğrenim gören 936 öğrenci değerlendirmeye alınmıştır. Siga-ra içme davranışını etkileyebilecek faktörler univariate analiz sonuçlarına göre belirlenmiştir. p≤0,10 olan değişkenler çoklu lojistik regresyon mode-line dahil edilmiştir. P<0,05 anlamlı kabul edilmiştir.

Bulgular: Araştırmaya alınan öğrencilerin 508’i (%54,3) erkek, 428’i (%45,7) kadındır. Sigarayı ilk deneme yaşı ortalama 16,0±4,6’dır. Halen sigara içen 180 (%19,2) kişi olup deneyenlerin %35’inin halen sigara içtiği saptanmıştır.

Birinci modelde daha önce en az bir kez sigarayı deneyen 514 kişiden halen içen ve içmeyenler karşılaştırılmıştır. Erkeklerin kadınlara göre 3,95 kat (%95 GA 2,46-6,34), arkadaşı sigara içenlerin içmeyenlere göre 2,36 kat (%95 GA 1,36-4,08), annesi üniversite mezunu olanların ilkokul me-zunu olanlara göre 2,37 kat (%95 GA 1,25-4,50), kaldığı yerde sigara içi-lenlerin içilmeyenlere göre 2,87 kat (%95 GA 1,89-4,38) daha fazla sigara bağımlısı oldukları saptanmıştır.

İkinci modelde şu anda sigara içen ve içmeyenler karşılaştırılmıştır. Er-keklerin kadınlara göre 5,11 kat (%95 GA 3,34-7,82), annesi üniversite mezunu olanların ilkokul mezunu olanlara göre 1,74 kat (%95 GA 1,00-3,03), kaldığı yerde sigara içilenlerin içilmeyenlere göre 2,9 kat (%95 GA 2,00-4,11) daha fazla sigara bağımlısı oldukları saptanmıştır. Ayrıca öğren-cinin sınıf yılındaki her bir yıllık artışın sigara içme riskini 1,17 kat arttırdığı saptanmıştır.

tartışma ve sonuç: Toplumda rol model olan hekim adaylarının yak-laşık beşte birinin sigara içtiği ve fakültede sınıf ilerledikçe içme oranının arttığı gözönüne alındığında içenlerin bırakması ve içmeyenlerin başlama-sının önlenmesi için akran eğitimlerinin ve öğrencilerin uygun barınma olanaklarının arttırılmasının önemli olduğu sonucuna varılmıştır.anahtar kelimeler: sigara, risk faktörleri, tıp öğrencisi

tablo 1. Sigarayı deneyenlerde sigara içme davranışını etkileyen lojistik regresyon modeli

DeğişkenSigara içen

(n=180)Sigara içen

(n=180) OR[%95 GA] p

Eğitim yılı 3.57±1.73 3.37±1.68 1.09[0.96-1.23] 0.162*

Cinsiyet Erkek 148(82.2%) 181(54.2%) 3.95[2.45-6.34] 0.001*

Kadın 32(17.8%) 153 (45.8%) 1 Referans

Anne Eğitimi Üniversite 52(29.1%) 73(21.1%) 2.34[1.25-4.50] 0.008*

Lise 89(49.7%) 179(54.1%) 1.48[0.88-2.49] 0.140

İlkokul 38(21.2%) 79(23.9%) 1 Referans

Ekonomik durum İyi 51(28.3 %) 83(24.9%) 1.14[0.39-3.27] 0.814

Orta 121(67.2%) 235(70.4%) 0.95[0.36-2.53] 0.915

Kötü 8(4.4%) 16(4.8%) 1 Referans

Yaşanılan yerde sigara içen varlığı Evet 84(46.7%) 77(23.1%) 2.87[1.88-4.38] 0.001*

Hayır 96(53.3%) 257(76.9%) 1 Referans

Merak Evet 30(16.7%) 78(23.4%) 1.28[0.68-2.44] 0.443

Hayır 150(83.3%) 256(76.6%) 1 Referans

Özenti Evet 2(1.1%) 4(1.2%) 1.98[0.33-12.04] 0.456

Hayır 178(98.9%) 330(90.8%) 1 Referans

Stres Evet 14(7.8%) 17(5.1%) 2.37[0.95-5.63] 0.066

Hayır 166(92.2%) 317(94.9%) 1 Referans

Arkadaşın sigara içmesi Evet 126(70.0%) 178(53.3%) 2.36[1.36-4.08] 0.002*

Hayır 54(30.0%) 156(46.7%) 1 Referans

*p<0.05*p<0.05

tablo 2. Sigara içme davranışını etkileyen lojistik regresyon modeli (Hiç denememiş olanlar dahil)

DeğişkenSigara içen

(n=180)İçmeyen (n=756) OR[%95 GA] p

Eğitim yılı 3.57±1.73 3.37±1.68 1.17[1.05-1.30]

0.004*

Cinsiyet Erkek 148(82.2%) 181(54.2%) 5.11[3.34-7.82]

Kadın 32(17.8%) 153(45.8%) 1 ReferansAnne ieğitim Üniversite 52(29.1%) 73(22.1%) 1.74[1.00-

3.03]0.050*

Lise 89(49.7%) 179(54.1%) 1.24[0.78-1.98]

0.363

İlkokul 38(21.2%) 79(23.9%) 1 ReferansEkonomik durum

İyi 51(28.3%) 83(24.9%) 1.17[0.46-2.93]

0.741

Orta 121(67.2%) 235(70.4%) 1.02[0.43-2.41]

0.967

Kötü 8(4.4%) 16(4.8%) 1 ReferansYaşanılan yerde sigara içen varlığı

Evet 84(46.7%) 77(23.1%) 2.87[2.00-4.11]

0.001*

Hayır 96(53.3%) 257(76.9%) 1 Referans*p<0.05

Ps-72

ekspiryum Havasında karbOnmOnOksit ölçÜmÜnÜ etkileyebilecek faktörler

Gökhan Erdoğan1, Esra Sönmez1, Mehmet Atilla Uysal2, Hişam Alahdab1, Nihal Erdoğan2

1Anadolu Sağlık Merkezi Hastanesi, İstanbul 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Sigara bırakmayı değerlendirmek için kullanılan eks-piryum havasındaki karbonmonoksit(eCO) düzeyini pek çok faktör etkile-mektedir. Çalışmamızda sigara kullanan hastalarda eCO değerlerinin, Fa-gerstrom Nikotin Bağımlılık Testi(FNBT) sonuçları, kullandıkları sigaranın nikotin düzeyi ve ölçüm öncesi en son sigara tüketilme zamanı ile ilişkisini araştırdık.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

yöntem: Çalışmaya 321 sigara içicisi (35’i kadın 286’sı erkek, yaş ortalaması 34±7 olup, 189’u lise, 132’si üniversite mezunu) dahil edil-di. İçicilerin eCO düzeyleri Bedfont pico Smokerlyzer cihazı ile ölçüldü. Kullandıkları sigara paketi üzerinde yazan nikotin düzeyi, en son içilen sigara ile ölçüm zamanı arasındaki süre ve Fagerstrom Nikotin Bağımlık Testi(FNBT) sorgulanarak aralarındaki ilişki istatistiksel olarak incelendi. Çalışmaya FNBT skoru ≤4 olan hastalar hafif, ≥5 olan hastalar yüksek derecede nikotin bağımlısı olarak kabul edildi.

Bulgular: Çalışma grubunun FNBT ortalaması medyan değeri 2,00 (IQR: 2 -4), sigara yükü medyan değeri 7,5 (IQR:4:00-13,75) paket/yıl bulundu. İçtikleri sigara nikotin düzeyi ≥1 mg (n=65) olan hastaların eCO(ppm) düzeyi, <1 mg (n= 256) nikotin tüketen hastalara kıyasla anlamlı derecede yüksek bulundu (sırasıyla 24.94±12.22, 21.40±11.44; p<0.05). FNBT skoruna göre hafif derece bağımlı hastalar(n=265), yük-sek derecede bağımlı hastalara(n=56) kıyasla eCO(ppm) düzeyleri arasın-da istatistiksel anlamlı fark bulundu (sırasıyla 20.34 ±10.79, 30.52±12.15; p<0.001). Ayrıca eCO ölçümünden önceki bir saat içinde sigara içenlerin (n=197) eCO(ppm) düzeyi, bir saat sonrası sigara içenlere(n=124) göre anlamlı derecede yüksekti (sırasıyla 26.19±11.01, 15.6±9.64; p<0.001).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda içilen sigaradaki nikotin düzeyinin, hastanın nikotin bağımlılık skorunun ve en son içilen sigara ile ölçüm za-manı arasındaki sürenin eCO düzeyini etkilediğini bulduk. Sigara bırakma polikliniğindeki hastaları eCO ölçümü ile değerlendirirken bu bulguların göz önüne alınması gerektiği kanaatindeyiz.anahtar kelimeler: exhale CO, sigara yükü, nikotin düzeyi

Ps-73

siGara bırakmada ruHsal durumun ve partner desteğinin önemi

Muzaffer Onur Turan1, Arzu Mirici2, Pakize Ayşe Turan3

1Gelibolu Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Çanakkale 2Çanakkale 18 Mart Universitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, Çanakkale 3Çanakkale Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Çanakkale

Giriş ve amaç: Sigara içme alışkanlığı, aynı evde yaşayan insanların alışkanlıkları ile de etkileşim halindedir. Ansiyete ve depresif belirtileri olan kişilerin daha çok sigara içtiği bilinmektedir. Çalışmamızda, sigara bırakma polikiniklerine başvuran hasta ve eşlerinin ruhsal durumlarının ve partner desteğinin sigara bırakma tedavisine olan etkisinin araştırılması amaçlandı.

yöntem: Temmuz 2014- Ocak 2015 tarihleri arasında, Gelibolu Devlet Hastanesi Sigara Bırakma Polikliniği’nde sigara bırakma tedavisi başlanan kişiler ve eşleri değerlendirmeye alındı.Çiftlerden, Evlilik Uyum Ölçeği ve Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği’ni doldurmaları istendi. Sigara bı-rakma tedavisi başlanan katılımcılar, tedaviden 6 ay sonra kontrol amaçlı çağırıldı ve sigara bırakma durumları gözden geçirildi. Katılımcılara, sigara bırakmaya eşlerinin desteğini değerlendirmek için PIQ anketi uygulandı.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 141 katılımcının %55.3’ü eşleriy-le birlikte %44.7’si bireysel olarak sigara bırakma polikliniğe başvurdu, Hastaların %74.5’inde vareniklin,%12.8’inde bupropion,%2.1’inde ni-kotin sakızı tedavisi başlanırken,%10.6’sına ise davranışsal destekte bu-lunuldu. Tedavi süreci sonunda katılımcıların %55.3’ü sigarayı bırakmada başarılı oldu. Eşiyle sigara bırakmak için başvuranların %42.3’ü sigarayı bırakabilmişti;çiftlerin %96.2’sinde sigara bırakma konusunda aynı sonuç tespit edildi. Sigaranın bırakılamaması ile, katılımcıların kendisinde ve partnerlerinde anksiyete ve depresyon riskinin yüksek olması (katılımcı: p=0.028 ve 0.037;partner: p=0.003 ve 0.007),partnerin sigara içiyor oluşu (p<0.01) ve evlilik uyumunun düşük olması (p<0.01) arasında is-tatistiki açıdan bir ilişki mevcuttu. Sigarayı bırakmış katılımcı partnerlerinin verdikleri destek (PIQ skoru) anlamlı olarak yüksekti (p<0.01).

tartışma ve sonuç: Sigara bıraktırma programına alınacak hastalar-da, ruhsal açıdan mevcut durum ve partner desteği önemlidir. Sigara iç-meyen aile bireylerinin varlığı, kişinin sigarayı bırakmasını kolaylaştırıcı bir faktördür. Bu süreçte çiftlerde tedavi öncesinde mevcut anksiyete ve dep-resif belirtilerin tespit edilip gerekli önlemlerin alınması ve eşlerinin sigara bırakma konusundaki desteği sigara bırakma tedavi başarısını artıracaktır.anahtar kelimeler: partner desteği, psikolojik durum, sigara bırakma

Ps-74

siGara içicilerinde sakarin testi uyGulaması ile nazal mukOsiliyer klirens zamanının değerlendirilmesi

Seyhan Us Dülger1, Önder Akdeniz2, Fevzi Solmaz2, Özlem Şengören Dikiş1

1Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Bursa 2Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kulak Burun Boğaz Kliniği, Bursa

Giriş ve amaç: Bu çalışmanın amacı, hava yollarının primer savunma mekanizması olan mukosiliyer klirensi zamanının sigara içicilerinde nasıl değişikliğe uğradığını, basit, etkili, ucuz bir yöntem olan sakarin testi ile değerlendirilmesidir.

yöntem: Çalışmaya18-65 yaş arası 85 olgu alınmıştır.Bunların 50’si Sigara Bırakma Polikliniğimize başvuran, kronik ek hastalığı bulunmayan sigara içicileri (1. grup); 35’i ise sigara içmeyen, sağlıklı gönüllülerdi (2. grup). Her iki grubun da kulak burun boğaz muayeneleri normaldi. 1. gruptaki olgulara anamnez, fizik muayene sonrasında Fagerström Bağım-lılık Testi (FGST), Ekspiryum Havasında Karbonmonoksit Ölçümü (Exp.CO) yapılıp Sakarin Testi uygulandı. 2. gruba da anamnez ve fizik mua-yene sonrasında Sakarin Testi uygulanarak her iki grubun test sonuçları karşılaştırıldı.İstatistiksel analizler statistical Package for Social Sciences (SPSS) versiyon 23 ile yapıldı.

Bulgular: 1.grupta FGST testi ile 10 (%20) olgu hafif, 25(%50) olgu orta, 15(%30) olgu da yüksek derecede sigara bağımlısı olarak de-ğerlendirildi. Exp.CO ölçümü ortalamaları 16,44±7,63 idi. 11(%22) olgunun ≤10paket/yıl, 28(%56) olgunun 10-20paket/yıl, 5(%10) ol-gunun 20-30paket/yıl ve 6(%12)olgunun da ≥30paket/yıl sigara içme öyküsü mevcuttu. Sakarin Testi ile mukosiliyer klirens zamanı ortalaması 13,3±5,41 dakikaydı. 2.grupta ise bu değer 8,77±2,38 dakika bulun-du. 1.grupta mukosiliyer klirens zamanı 2. gruba göre istatistiksel anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,05). Ancak 1.grupta paket/yıl olarak sigara içme anamnezi grupları ve FGST testi bağımlılık değerleri ve cinsiyetler arasında mukosiliyer klirens zamanı açısından anlamlı fark yoktu (sırasıyla p=0,943, p=0,812,p=0,450).

tartışma ve sonuç: Hava yollarının primer savunma mekanizması olan mukosiliyer klirens sigara ile yavaşlamaktadır.Üstelik bu durum içilen sigara miktarı ve sigara içme süresi ile de bağlantılı değildir. Sigarayı bırak-mak solunum yollarının korunmasında büyük öneme sahiptir.anahtar kelimeler: mukosiliyer klirens zamanı, sakarin testi, sigara, sigara bırakma polikliniği

Şekil 1. Grupların mukosiliyer klirens zamanı karşılaştırması

Şekil 2. sakarin testi


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-75

ağrı ilinde GöğÜs Hastalıkları pOlikliniğine baŞvuran Hastalarda siGara içme özellikleri ve etkileri

Esra Yarar1, Nejdiye Mazıcan2

1Necip Fazıl Şehir Hastanesi, Kahramanmaraş 2Ege Üniversitesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, İş ve Meslek Hastalıkları Bilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Ağrı ilinde herhangi bir nedenle göğüs hastalıkları po-likliniğine başvuran hastalarda sigara alışkanlıklarının sıklığını ve hastalık-larla ilişkisini saptamayı amaçladık.

yöntem: Çalışmamızda Ocak 2013-Ocak 2014 tarihleri arasında Ağrı Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları polikliniğine başvuran 741 hasta ve-rileri otomasyon sistemindeki hasta dosyaları taranarak retrospektif olarak veri toplama yoluyla yapıldı. Hastaların demografik özelliklerinin yanı sıra solunum fonksiyon testleri (SFT), eşlik eden hastalıkları, mevcut tanıları, vücut kitle indeksi (VKİ) ve sigara içme özellikleri ayrıntılarıyla elde edildi. İstatistiksel analizler MedCalc Statistical Software version 12.7.7 (MedCalc Software bvba, Ostend, Belgium; http://www.medcalc.org; 2013) progra-mı kullanılarak gerçekleştirilmiştir.

Bulgular: Çalışmamıza katılan olguların 402’si (%54.3) erkek, 339’si (%45.7) kadın ve yaş ortalaması 47.5±16.4 idi. Hastaların VKİ ortalaması 27.44±5.51 idi. Hastaların ortalama FEV1 değerleri (%) 70.25±21 idi. Hastaların, 590’ı (%77.4) solunumsal, 151’i (%19.8) solunum dışı dahili problemler nedeni ile polikliniğimize başvuran hastalardan oluşmaktaydı. Olguların 283’ü (%38.2) hiç sigara içmemiş, 323’ü (%43.6) aktif olarak sigara içmekte, 135’i (%18.2) ise sigarayı bırakmıştı. Olguların 439’unda (%59.2) pasif maruziyet mevcut, 302’sinde (%40.8) pasif maruziyet yok-tu. Cinsiyet ile sigara içme durumu arasında anlamlı bir farklılık bulun-maktadır (p<0.001), sigara içme erkek cinsiyette kadın cinsiyete göre an-lamlı oranda daha fazladır. Sigara içenlerin VKİ’ne göre %23.2’ si obez, %33.7’si fazla kilolu; sigara içmeyenlerin %35.7’si obez, %32.9’u fazla kilolu grubundaydı (p<0.05). Ancak VKİ seviyeleri sigara içenlerde de normalden yüksektir. Sonuçta sigara içiyor olmak bireylerin normal kiloda olacağı anlamına gelmemektedir.

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak sigara içimi Ağrı ili için toplum sağ-lığını tehdit eden ciddi bir sorun olup sigara karşıtı bilincin gelişmesi için özellikle hekimlere önemli görevler düşmektedir.anahtar kelimeler: Sigara, bağımlılık, tütün, epidemiyoloji, Ağrı.


Genç eriŞkinlerde madde kullanımının sOlunum kas kuvvetine etkisinin incelenmesi

Rüstem Mustafaoğlu1, Ebru Kaya Mutlu1, Özhan Yalçın2, Arzu Çiftçi Demirci2, Caner Mutlu2, Arzu Razak Özdinçler1

1İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, İstanbul 2Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk ve Ergen Psikiyatri Kliniği, İstanbul

Ps-77

ÜrOlOji pOlikliniğine baŞvuran Hastaların siGara farkındalıkları

Ayşe Turan1, Pelin Duru Çetinkaya2, Atıf Çakmak1, Şaban Can1

1Çukurova Dr. Aşkım Tüfekçi Devlet Hastanesi 2Özel Avrupa Hospital Hastanesi Adana

Giriş ve amaç: Akciğer kanserinin ana nedenlerinden olan sigara kul-lanımının mesane ve böbrek kanserinde de önemli rolü bulunmaktadır. Bu çalışma üroloji polikliniğine başvuran hastalarda sigaranın kanser etiyoloji-sindeki rolünü sorgulamak amacı ile yapılmıştır.

yöntem: Çalışma tanımlayıcı tipte olup, Çukurova Devlet Hastanesi Kasım-Aralık 2015 tarihlerinde üroloji polikliniğine herhangi bir nedenle başvuran 220 gönüllünün katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, demogra-

fik özelliklere ve sigara alışkanlıkları ile mesane, böbrek ve akciğer kanseri risk faktörü açısından değerlendirilmesine ilişkin sorulardan oluşan anket formu ile toplanmış, frekans, ortalama ve ki-kare testi ile analiz edilmiştir.

Bulgular: Olguların 89’u (%40.5) kadın, 131’i (59.5) erkek ve yaş ortalamaları 35.64±11.35’tir(18- 65). Cinsiyet ile sigara içimi arasın-da erkeklerde içme oranı yüksek bulunmuş istatistiksel olarak anlamlılık saptanmıştır(p=0.00).Eğitim durumunda 74’ünün (%33.6) lise, 53’ünün (%24.1) üniversite ve 45’inin(%20.5) ise ortaokul mezunu olduğu tespit edilmiştir. Lise ve üniversite mezunu olanlarda sigara içiminin yüksek ol-duğu belirlenmiş ve fark anlamlı bulunmuştur (p=0.00). Eğitim durumu ile sigaranın kanser etkeni olarak bilinip bilinmediğine bakıldığında eğitim düzeyi ve sigara bilinci arasında anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır(mesane; p=0.00, böbrek; p=0.01ve akciğer;p=0.00). Hastalardan 108’i(%49.1) sigara içtiğini, 15’i bıraktığını (%6.8) ve 97’si (%44.1) ise sigara içmediğini belirtmişlerdir. Sigara içenlerden 39’u(%17.9) si bırakmayı düşündüğünü ifade etmişlerdir. Sigara içen ve bırakmış olanların sigaraya başlama yaş ortalamaları 17.73±3.37‘dir (11- 30). Hastanemizde sigara bırakma po-likliniği olduğunu 108(%49.1) kişinin bildiğini, 86 kişinin (%39.1) bilme-diğini ve 26 kişi ise hastanemizde sigara bırakma polikliniğinin olmadığını belirtmişlerdir. Hekimler tarafından sigara içimi sorgulamasının yapılıp yapılmadığı sorusuna 118 kişi bazen cevabını vermiştir.

tartışma ve sonuç: Eğitim durumu yüksek olanların sigara bilincine sahip olduğu gözükmekle birlikte sigara içiminin yaygınlığı çelişmektedir..Bu bağlamda sigara bilincini oluşturmak için tüm hekimler hastalarına si-gara içimini sorgulamalı ve sigara bırakma polikliniklerinin göz önünde olması sağlanmalıdır.anahtar kelimeler: poliklinik, sigara

Ps-78

Üniversite öğrencilerinde siGaranın fiziksel aktive yaŞam kalitesi ve eGzersiz kapasitesi Üzerine etkileri

Nihan Katayıfçı, Esra Doğru Hüzmeli, Özden Canbay, Fatma Duman, Ersin Dağ, Kudret KuşMustafa Kemal Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, Tokat

Giriş ve amaç: Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde gençler arasında sigara kullanımı önemli bir sorun teşkil etmektedir. Çalışma üniversite öğ-rencilerinde sigaranın fiziksel aktivite, yaşam kalitesi, fiziksel uygunluk ve kas kuvveti üzerine etkilerini araştırmak amacıyla yapıldı.

yöntem: Çalışmaya 45 sağlıklı (22.02±3.13: 34 E, 11 K) üniversite öğrencisi dahil edildi. Sigara içen (21 kişi) ve içmeyen (24 kişi) bireyler dahil edildi. Bireylerin demografik bilgileri kaydedildi, sigara maruziyeti, Vücut Kitle İndeksi (VKİ) belirlendi. Fiziksel aktivite düzeyleri Uluslararası Fiziksel Aktivite Ölçeği, yaşam kalitesi SF-36 ölçeğiile, fonksiyonel egzersiz kapasitesi 6-dk yürüme testi ve kas kuvveti ise taşınabilir el dinamometresi ile değerlendirildi. Dipne ve yorgunluk Modifiye Borg dispne Ölçeği ile değerlendirildi. Sigara içen ve içmeyen bireyler karşılaştırıldı.

Bulgular: Bireylerin fiziksel aktivite düzeyleri karşılaştırıldığında sigara içen ve içmeyen gruplar arasında anlamlı fark olmadığı saptandı (p>0.05). Olgular UFAA’dan elde edilen toplam fiziksel aktivite puanını göre sınıflan-dırıldığında %13.3’ünün(n=6) fiziksel olarak aktif olmadığı, %68.9’unun (n= 31) fiziksel aktivite düzeyinin düşük olduğu, %17.8’inin (n=8) fiziksel aktivite düzeyinin yeterli olduğu görüldü. Sigara içenlerin 6-dk yürüme testi mesafesinin (613.19±48.39) içmeyenler den (665.60±66.38) ista-tistiksel anlamlı olarak daha azdı (p=0.002) vardı. Sigara içen bireylerin Sf-36 alt dalı ruhsal sağlık (p=0.004) ve sosyal roller (p=0.019) puanları içmeyenlerden istatistiksel anlamlı olarak daha düşük, dispne (p=0.001) ve yorgunluk algısı (p=0.021) daha yüksekti, kas kuvvetinde gruplar ara-sında anlamlı fark yoktu (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri genel olarak düşüktür. Sigara içen üniversite öğrencilerinin ise fonksiyonel egzersiz kapasitesi ve yaşam kalitesi kendi akranlarından daha kötüdür ve dispne ve yorgunluk seviyeleri daha yüksektir. Sigaranın erken dönemde bireylerin egzersiz kapasitesi ve yaşam kalitesini etkilediği görülmektedir. Sigara bıraktırma merkezlerine yönlendirilmeleri yararlı olacaktır.anahtar kelimeler: Sigara, Üniversite Öğrencileri, Yaşam Kalitesi, Fiziksel Aktivite, 6-dk yürüme testi


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-79

elektrOnik siGara kOnulu tÜrkçe internet sitelerinde içerik araŞtırması

Murat Güner1, Ümmühan Peçe1, Elif Dağlı1, Pınar Ay2, Füsun Yıldız1, Osman Elbek1

1Sağlık Enstitüsü Derneği 2Marmara Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Ülkemizde elektronik sigara yasal satışı bulunmamak-tadır. Bununla birlikte internet aracılığıyla elektronik sigara satıldığı bilgisi yaygındır. Bu çalışmanın amacı Türkçe hazırlanmış elektronik sigara konu-sunda bilgi veren veya ürünün satışını yapan internet sayfalarının içeriğini araştırmaktır.

yöntem: Bu çalışma kesitsel gözlem çalışmasıdır. Arama motorunda elektronik sigara, e-sigara başlıkları ile tarama yapılarak bulunan sitelerin kurumsal kimlikleri, verdikleri ürün içerik ve fiyat bilgileri, satış yöntemleri ve araçları, hedef kitleleri, sağlık uyarıları veya iddiaları konusundaki ta-rama yapılmıştır.

Bulgular: İncelemede 96 aktif site taranmış, %11.7’sinin blog veya forum olduğu, %39’unun şahıs, %4’ünün firmaya ait olduğu saptanmış-tır. Sitelerin %9.6’sının sahibinin aynı olmadığı %35,1’inin aynı şahsa ait olduğu saptanmıştır. %61 “com”, %13 “gen”, %6.4 “com.tr”, %3 “gen.tr” uzantılıdır.

Sitelerin %96’sı 53 ayrı e-sigara markasını 20-550 TL arasında satmak-tadır. Satılan ürünlerin %50’si bilinen kargo firmaları ile taşınmaktadır. Si-telerin %50’sinde indirim duyurusu saptanmıştır. E- likit satışı yapanların %18.1’i tek ürün, %13.8 I 100-150 ürün pazarlamaktadır. %92’si hedef kitlede cinsiyet ayrımı yapmamaktadır.

Ürünlerin %41’inde nikotin miktarı, %88’inde katkı maddeleri, %62’sinde sağlık zararları belirtilmemiştir. %91.5’inde 18 yaş uyarısı bulunmamakta, %51.1’inde güvenli olduğu, %56.4’ünde sigara bıraktırma iddiası, %26 sında “sigara bıraktırır” sloganı vardır. %20’si ulusal veya uluslararası sağ-lık kurumlarına atıf yapmıştır.

tartışma ve sonuç: Yasal olarak ticaretine izin verilmeyen ve solunum sisteminde olası zararları olan bir ürün ülkemizde sağlığa tehdit oluştura-cak iddialar ile pazarlanmaktadır. Bu sitelerin kapatılarak ticaretin durdu-rulması gereklidir.anahtar kelimeler: elektronik sigara, sağlık iddiaları, sigarayı bırakma

Ps-80

yÜksek riskli bir iŞyerinde siGara bırakma GiriŞim prOGramının etkinliği

Ayşe Coşkun Beyan1, Yelda Varol2

1Dokuz Eylül Üniversitesi, iş ve Meslek Hastalıkları Bilim Dalı, İzmir 2Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir

Giriş ve amaç: Çalışmamızda patlama ve yangın açısından yüksek riskli bir iş yerinde çalışan işçilerin sigara bırakma programı sonrası 6 aylık sigara bırakma başarı oranlarını belirlemeyi amaçladık.

yöntem: Sigara içtiği tespit edilen 147 çalışana sigara bırakma girişim (SBG) programına katılmaları teklif edildi. Çalışanlara veri toplama formu ile sigara başlama yaşı, içilen sigara miktarı (paketxyıl), aile üyelerinin si-gara içme tutum ve davranışları, sigara içme sebepleri, sigara bağımlılığı ve zararları konusunda çalışanın özdeğerlendirmesini içeren anketler dü-zenlendi. Fagerstöm nikotin bağımlılık testi (FNBT) ile bağımlılık düzeyleri sorgulandı.

Bulgular: Çalışanlarının 270’i (%97) erkek ve 6’sı (%3) kadındı. Orta-lama yaşları 36,8±8,4 yıl idi. Aktif sigara içicisi olan 144 kişinin ortalama yaşı 38,4±6,9 idi. Ortalama içilen sayı 18,5 paket/yıl ±12,8 idi. Sigara başlama yaş ortalaması 19,8±4,9 idi. Fagerstörm nikotin bağımlılık öl-çeği puan ortalaması ise 6,6±1,9 saptandı. Ellibir (%35,4) çalışan SBG’e katıldı. Bu eğitimine katılan grup ile SBG eğitimine katılmayan grup ara-sında; kronik hastalık varlığı(p=0,03), toplam tüketilen sigara (paket/yıl) (p<0,001), sigaraya başlama yaşı (p=0,001), sigara bırakmak için herhangi bir yöntem deneme durumu (p=0,002), sigara zararı öz değer-lendirme ortalama puanı (p<0,001), FNBT ortalama puanı (p<0,001), sigara bağımlılığı öz değerlendirme ortalama puanı (p=0,001) ve siga-ranın sosyal bir ortam olduğu düşüncesinin varlığı (p≤0,001) açısından

istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Altıncı ayın sonunda sigara bı-rakma oranları karşılaştırıldığında, SBG katılan gruptan 12(%23) çalışan sigarayı bıraktı, 39(%77) çalışan halen sigara içiyordu. SBP programına katılmayan gruptan ise 4 (%4) çalışan sigarayı bıraktı, 89(%96) çalışan sigara içmeye devam ediyordu. İki grup arasındaki fark istatistiksel anlamlı idi (p<0,001).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda sigara bırakma girişimine ka-tılan çalışanlar katılmayanlara göre daha yüksek sigara bırakma oranı sergilemişlerdir.anahtar kelimeler: Sigara bırakma, işçi sağlığı, işyeri, nikotin bağımlılığı

Ps-81

Hekimlerin siGara bırakma faaliyetlerinin belirleyici özellikleri ve uzmanlık alanlarına Göre karŞılaŞtırmalı değerlendirmesi; bir özeleŞtiri

Seyhan Us Dülger1, Ersin Budak2

1Bursa Yüksek İhtisas Eğitim Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları Kliniği, Bursa 2Bursa Yüksek İhtisas Eğitim Araştırma Hastanesi Psikoloji Bölümü, Bursa

Giriş ve amaç: Sigara bırakma faaliyeti tüm hekimlerin her alanda ve her yerde sürdürmesi gereken bir iyi klinik uygulamasıdır. Bu çalışmanın amacı, bu iyi klinik uygulamasını, biz hekimlerin hangi belirleyici özellik-lerde ve hangi branşlarda ne kadar hayata geçirdiğini inceleyerek bir öze-leştiri getirmektir.

yöntem: Hastanemizde çalışan hekimlerden gönüllü olanlara, polikli-nik, klinik ve acilde karşılaştıkları hastaların sigara içme alışkanlıklarına yö-nelik yaklaşımlarını belirleyecek sorular ve mesleki tükenmişlik ölçeğinden oluşan bir anket uygulandı. Statistical Package for Social Sciences (SPSS) version 23 programı kullanılarak hekimlerin branşları, belirleyici özellikleri ile anket sorularına cevapları arasındaki ilişki değerlendirildi.

Bulgular: Yaş ortalamaları 39,73±7,68 olan 41’i (%64,1) erkek, 23’ü(%35,9) kadın olan 64 hekim çalışmaya alındı. %25’i(n=16) sigara içiyor.%75’i (n=48) de içmiyordu. Hekimlerin duygusal tükenme testleri ile klinik, poliklinik ve acilde hastalara sigara içip içmediklerini sorma oran-ları arasında korelasyon yoktu (sırasıyla p:0,371>0,05; p:0,483>0,05; p:0,283>0,05 Pearson Korelasyon Testi). Klinikte, poliklinikte ve acilde hekimlerimizin hastaların sigara alışkanlıklarına yaklaşımları açısından ise anlamlı fark vardı (p:0,000<0,05 Samples Friedman’s Two Way Analiz Testi). En yüksek oranlar klinikte, en düşük oranlar da acilde tespit edildi. Klinik ve acilde branşlar arasında anlamlı fark yokken poliklinikte istatis-tiksel anlamlı olarak Göğüs Hastalıkları, Göğüs Cerrahisi, Kulak Burun Boğaz Uzmanları, hastalarının sigara içme alışkanlığı konusunda daha du-yarlıydı (sırasıyla P:0,217; P:0,542; p:0,013 Samples Kruskal-Wallis Testi).

tartışma ve sonuç: Toplumumuzun sigara içme alışkanlığı ile verdiği mücadelede biz hekimlerin kritik bir öneme sahip olduğu açıktır. Bu önem-li göreve tüm meslektaşlarımızın dikkatini çekmek özelikle de biz Göğüs Hastalıkları Uzmanları’na düşmektedir. Çalışmamız belki de daha fazla sayıda hekimle ve çok merkezli olarak planlanarak sigara ile mücadelede meslektaşlarımızın farkındalığını daha da arttırabilir.anahtar kelimeler: sigara, iyi klinik uygulama

Şekil 1. Branşlara göre poliklinikte sigara içme alışkanlığına yaklaşım.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Şekil 2. Poliklinik, klinik ve acilde hekimlerin sigara içme alışkanlığına yaklaşımları

Ps-82

Hamileliğin siGara davranıŞları Üzerine etkisi

Hilal Altinöz, Ceyda Erel Kirişoğlu Demir, Suha AlzaferAcıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Hamilelikte sigara kullanımı bebek ve gebelik üzerine son derecede olumsuz etkilere sahiptir. Gebelikte içilen sigara ile bebeğin gereksinim duyduğu kandaki oksijen miktarı azaacak ve gelişimi için olum-suz etkiler ortaya çıkacaktır. Biz de kurumumuzda kontrol edilen gebelerin gebelikleri ile birlikte sigara içimlerine etkilerini araştırmayı planladık.

yöntem: Kurumumuza bağlı 3 farklı hastanede Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniklerinde 01.11.2015-01.12.2015 tarihleri arasında gebe-lik tanısı konan ya da takibi yapılan ve anket formunu doldurmayı kabul eden 247 gebe ve esi çalışmaya alındı.

Bulgular: Gebelerin ortalama yaşları 31.39±3.7 idi. İlk gebe kalma yaşları 29.63±3.5 idi. Polikliniğe geldiklerinde ortalama 23.69±11 hafta-lık gebelikleri mevcuttu.

Gebelerin ortalama %69.2’si lisans mezunu idi. %63.2’si ilk gebelik idi. Gebelerin halen %14.6’sınnın bir kızı, yine %14.6’sının bir oğlan çocuğu mevcuttu. Gebelerin %8.5’I gebe kalmak için tedavi görmüştü. %33.2’si kız, %32’si erkek, %1.2‘si ise ikiz bebek bekliyordu.%11.7’sinin bir hasta-lığı mevcuttu.Polikliniğe başvuran gebelerin %3.2’si hala sigara içmeye de-vam ederken, %18.2’si gebe kalınca bırakmış, %10.1’I önceden bırakmış, %67.2’si ise hiç içmemişti. Sigara içenlerin %42.9’u sigarayı bırakmayı düşünmüyordu. Gebelerin %34.6’sının eşi sigara içiyordu. %50.7’sinin eşi içmiyordu. %2.4’ü gebelikle birlikte bırakmıştı. %12.3’i ise önceden bırakmıştı. Sigara içen baba adaylarının %26.2’si ise sigarayı bırakmayı düşünmüyordu. Gebelere eşlerinin, baba adaylarına ise anne adaylarının sigara içmesi ile ilgili ne düşündükleri sorulduklarında ise gebelerin ikisi (%0.8) ve baba adaylarının ikisi (%0.8) eşlerinin sigarayı bırakmasını iste-mediğini belirtmişti.

tartışma ve sonuç: Sigara içiminin bebek üzerine etkilerinin bilin-mesine rağmen hala bazı gebelerin sigara içmeye devam etmesi ve hatta sigarayı bırakmayı düşünmemesi, baba adaylarının da benzer şekilde dav-ranması sigaranın fetus üzerine etkilerinin daha çok anlatılması konusunu gündeme getirmelidir.anahtar kelimeler: gebelik, sigara içmek, sigara bırakmak

KoAH

Ps-83

kOaH’lı Hastaların fiziksel aktivite ve yaŞam kalitesinin alevlenme ve stabil dönemde karŞılaŞtırılması

Gökçen Arkan Erdoğan, Elif ŞenAnkara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Alevlenmelerin KOAH’lı hastalarda solunum fonksi-yonları, yaşam kalitesi ve fiziksel aktivite üzerinde olumsuz etkileri mevcut-tur. KOAH’lı hastalarda, alevlenmelerin fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi üzerine etkilerinin belirlenmesi, alevlenme sırasında bozulan fiziksel akti-vite ve yaşam kalitesinin stabil dönemde gösterdiği değişimin belirlenmesi önemlidir.

yöntem: Çalışmaya akut alevlenme sebebi ile hastaneye yatırılan 26 KOAH tanılı hasta alındı.Hastaların 5’i kadın, 21’i erkekti.Verilerin analizi SPSS for windows 15 paket programında yapılmıştır. Hastaların akut alev-lenme ve stabil dönemlerinde çeşitli yaşam kalitesi anketleri [KOAH değer-lendirme anketi(CAT), Saint George Respiratory Questionnaire(SGRQ), SF-36, Nottingham sağlık profili, London chest activity of Daily living(LCADL)] uygulandı,dispne düzeyi (mMRC), BOD indeksi ve adım-sayar ile ölçülen fiziksel aktivite düzeyi belirlendi. Alevlenme sırasında ve stabil dönemde fiziksel aktivite, sağlık durumuyla ilişkili yaşam kalitesi ve solunum fonksiyonlarındaki değişimler ve ilişkileri incelendi.

Bulgular: 26 hastanın verileri alevlenme dönemi ile karşılaştırıldığında stabil dönemde adım sayılarının, FEV1, FVC, FEF25-75 değerlerinin artış gösterdiği(tablo 1), CAT, LCADL, SF-36, Nottingham sağlık profili anke-ti bazı alt bölüm skorlarında istatistiksel olarak anlamlı düzelme olduğu saptandı(tablo 2). Fiziksel aktivitedeki düzelmenin sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi ile yakından ilişkisi bulunduğu gösterildi. Alevlenme dönemi ve sta-bil dönem karşılaştırıldığında adım sayısındaki değişimi, bağımsız olarak etkileyen değişkenin SF-36 anketinin genel sağlık algısındaki değişim ol-duğu saptandı.SF-36 anketinin genel sağlık algısındaki 1 birimlik değişim, adım sayısında 22 birimlik artışa neden olmaktaydı.

tartışma ve sonuç: Bu çalışmada hastaneye yatış gerektiren ağır KOAH akut alevlenmelerinde hastaların fiziksel aktivitelerinin kısıtlandığı ve sağlıkla ilişkili yaşam kalitelerinin bozulduğu, stabil dönemde ise solu-num fonksiyonlarında, fiziksel aktivite ve yaşam kalitesinde anlamlı düzel-me olduğu belirlendi.anahtar kelimeler: KOAH, Alevlenme, stabil dönem, fiziksel aktivite, sağlıkla ilişkili yaşam kalitesi

tablo 1. Hastaların alevlenme dönemi ve stabil dönem AKG, SFT parametreleri, adım sayılarının karşılaştırılması

ParametrelerAlevlenme dönem

(n=26)Stabil dönem

(n=26)p

değeri

FEV1 pred% 40±12,7 45,8±16,2 0,007FVC pred% 65±17,4 73,2±19,4 0,005FEF25-75 pred% 15,2±5,9 18,1±8 0,007Adım sayısı [ortanca (min-maks)] 936 (122-3430) 2870 (449-4225) <0,001

tablo 2. Hastaların alevlenme dönemi ve stabil dönem dispne ve yaşam kalitesi anketlerinin karşılaştırılması

ParametrelerAlevlenme Dönemi

(n=26)Stabil Dönem

(n=26)p

değeri

Londra Günlük Yaşamda Göğüs Aktiviteleri Ölçeği [ortanca (min-maks)]Kişisel bakım Fiziksel aktivite Total skor

9 (4-19)6 (3-15)

26 (10-52)

8 (4-18)5 (2-10)

21 (9-41)

<0,0010,0050,002

CAT skoru [ortanca (min-maks)] 24,5 (8-40) 19 (8-40) 0,057St. George Solunum Anketi [ortanca (min-maks)]Hastalığın etkileri Total skor

47 (6-89)59 (17-92)

38 (7-90)46 (8-90)

0,0190,026

SF-36 [ortanca (min-maks)]Fiziksel rol kısıtlılığı Canlılık Mental sağlık skoru

19±2937,5 (5-70)42 (21-62)

50 (0-100)55 (10-70)45 (25-60)

0,0080,0050,001

Nottingham Sağlık Profili [ortanca (min-maks)]Enerji düzeyi Emosyonel durum Fiziksel mobilite Ağrı

66±3822 (0-89)

50 (0-100)12 (0-100)

33 (0-100)11 (0-78)25 (0-88)8,8±24

0,0030,0500,0030,027


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-84

GöğÜs Hastalıkları pOlikliniğinde kOaH’lı Hasta pOpÜlasyOnunun kf-36 skOru ve sft sOnuçlarınındeğerlendirilmesi

Burcu Yormaz1, Mustafa Şahin2

1Beyhekim Devlet Hastanesi, Konya 2Selçuk Üniversitesi Tıp Fakultesi, Konya

Giriş ve amaç: Kronik Obstruktif Akciğer Hastalığı (KOAH) başta si-gara olmak üzere akciğerlerin zararlı partikül ve gazlara karşı anormal inf-lamatuar cevabına bağlı tamamen geri dönüşümü olmayan bir hastalıktır. Akciğerleri tutan bir hastalık olmasına rağmen sistemik etkilere de yol aça-bilmektedir. Akut alevlenmeleri ve komorbiteleri hastalığın genel şiddetine bireysel hasta bazında katkı sağlamaktadır. Bu nedenle KOAH hasta takibi ve akut alevlenmelerinin önlenmesi önem arz etmektedir. Çalışmamızın amacı polikliniğimize başvuran hastalarda KOAH hastalığı ve akut alev-lenme sıklığının k tespit edilmesidir.

yöntem: 2015 yılında konya ilinde takip ve /veya akut atak nedenıyle yeni tanı almış KOAH tanılı hastaların dosyaları retrospektif olarak değerlen-dirildi.Hastaların demografik özellikleri, FEV1, sigara içme öyküsü,sigarayı bırakma zamanı, hastalık evresi, tedaviye uyum oranları,takip süresi,atak ve hastaneye yatış sayıları ve KF-36 hayat kalite indekslerideğerlendirildi.

Bulgular: Polikliniğimize 10 aylık çalışma periyodunda toplam 747 hasta başvurmuş olup bu hastaların 251 (%33.6) KOAH tanısı al-mıştır. KOAH tanısı alan hastaların 123 (%49.2)’i akut alevlenme, 128 (%50.8)’si kontrol/takip olarak polikliniğimize başvurmuşlardır,hastaların 134’i (%53.3) kadın, 117’u (%46.6) erkek toplam 251koahlı hasta alındı. Hastaların 50’sı (%20) aktif sigara içici, 138’u (%54.9) sigarayı bırakmış, 63’i (%25.2) hiç içmemişti. Sigara içmeye devam eden ve bırakmış has-talar arasında sigara paket/yılı, FEV1, değeri, yıllık atak ve KF-36 skorları açısından anlamlı farklılık izlenmedi. Ayrıca sigarayı bırakmış olan gruptan sigara içen gruba göre KF-36 skorları açısından istatistiksel anlamlı olarak artmış olduğu izlendi.

tartışma ve sonuç: KOAH evresi ve dolayısıyla FEV1 ile KF -36 sko-ru antiparalellik göstermektedir. Aynı zamanda çalışmamızın sonuçları, KOAH’lı olguların tek başına solunum fonksiyon testi parametreleri ile-izlenmesine karşın, yaşam kalitesi ile birlikte değerlendirildiğindeözellikle ileri evre olgularda daha iyi izlem olanağı vereceğini düşündürmüştür.anahtar kelimeler: koah,kf-36,fev1

Ps-85

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığında inHaler kOrtikOsterOidler ve pnömOni iliŞkisi

Sevda Şener Cömert1, Şükran Mutlu1, Benan Çağlayan2, Elif Torun Parmaksız1, Banu Salepçi1, Nesrin Kıral1

1Dr.Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul 2Koç Üniversitesi, Koç Üniversitesi Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, İstanbul

Giriş ve amaç: Kronik obstruktif akciğer hastalığında (KOAH) pnö-moni olma riski artmıştır ve inhale kortikosteroid (İKS) kullanan olgularda pnömoni iki kat daha fazla görülmektedir. Çalışmamızda KOAH olguların-da İKS kullanımının ve kullanılan İKS tipinin pnömoni ve akut atak gelişi-mindeki rolünü tespit etmeyi amaçladık.

yöntem: Kliniğimizde Ekim 2015-Ocak 2016 tarihleri arasında akut atak veya pnömoni tanılari ile yatarak tedavi edilen 82 KOAH olgusu ça-lışmaya prospektif olarak dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, solunum fonksiyon testleri, klinik, laboratuvar ve radyolojik bulguları yanı sıra son bir yıl içinde kullanmakta oldukları İKS ve bronkodilatör tedavi kayıt edildi. İnhale kortikosteroid kullanımının ve kullanılan İKS tipinin pnömoni ve akut atak gelişimindeki rolünü saptamak amacıyla SPSS 17.0 programı ile ki-kare ve Mann Whitney-U tetstleri kullanıldı. p<0.05 istatis-tiksel olarak anlamlı kabul edildi.

Bulgular: Çalışmaya yaş ortalamaları 70.1±9.2 yıl olan, 21(%25.6) kadın, 61(%74.4) erkek toplam 82 KOAH olgusu dahil edildi. Olguların %53.7(44)’si budesonide/formoterol, %26.8(22)’i ise flutikazon propiyo-nat/salmeterol, %19.5(16)’i ise tiotropium bromür tedavisi almaktaydı. KOAH olgularında İKS kullanımı ile pnömoni gelişimi arasında anlamlı ilişki olduğu görüldü (p=0.015). Flutikazon propiyonat/salmeterol tedavisi

almakta olan grupta pnömoni gelişiminin budesonide/formoterol grubu-na göre daha fazla olduğu saptandı (p=0.042). Ayrıca KOAH olgularında pnömoni gelişimi ile FEV1 değeri, arter kan gazında pH ve PCO2 değer-leri ve son 1 yılda hastaneye yatış sayıları arasında anlamlı ilişki bulundu (p=0.000, p=0.012, p=0.000, p=0.04; sırasıyla).

tartışma ve sonuç: KOAH olgularında İKS kullanımı pnömoni riskini arttırmaktadır, bu risk flutikazon propiyonat kullanan olgularda daha faz-ladır. Bu veriyi desetekleyecek prospektif, randomize kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: KOAH, pnömoni, inhale kortikosteroid, akut atak

Ps-86

Koah hasTalarinda hasTaliK algisinin anksiyete ve depresyOn Üzerine etkisinin incelenmesi

Mehtap Tan, Gülcan Bahçecioğlu Turan, Nuray DayapoğluAtatürk Üniversitesi İç Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Erzurum

Giriş ve amaç: Bu araştırma KOAH hastalarında hastalık algısının anksiyete ve depresyon üzerine etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.

yöntem: Bu araştırma, Atatürk Üniversitesi Yakutiye Araştırma Has-tanesi Göğüs Hastalıkları servisinde Kasım 2015-Ocak 2016 tarihleri ara-sında araştırmaya katılmayı kabul eden ve araştırma kriterlerine uyan 200 hastadan oluşmuştur. Verilerin toplanmasında kişisel bilgi formu, hastalık algısı ölçeği ve hastane anksiyete ve depresyon ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS 18.0 paket programında değerlendirilmiştir.

Bulgular: Hastalık algısının alt boyutlarından olan hastalık belirtisi boyutlarının puan ortalaması 7.36±2.77, hastalık hakkındaki görüşleri boyutlarının puan ortalaması; kişisel kontrol 18.65±4.64, süre (akut/kro-nik) 21.88±5.38, duygusal temsiller 22.33±4.32, hastalığı anlayabilme 16.26±3.37, sonuçlar 20.13±3.42, tedavi kontrolü 17.93±2.97, süre (döngüsel) 14.18±2.49, hastalık nedenleri boyutlarının puan ortalama-sı; psikolojik atıflar 16.39±4.13, risk faktörleri 19.80±5.20, bağışıklık 10.37±2.20, kaza ve şans 5.26±1.81 olarak saptanmıştır.

Hastalık algısı ölçeğinin alt boyutlarından sonuçlar ve kişisel kontrol alt boyutları HAD-A skalası ile pozitif ilişkisi olduğu saptanmıştır (p<0,05). Hastalık nedenleri skalasının bağışıklık alt boyutu anksiyete puanı ile ne-gatif ilişkisi olduğu saptanmıştır (p<0,05). Bunun yanı sıra hastalık hakkın-daki görüşler skalasının sonuçlar ve duygusal temsil alt boyutları HAD-D ile pozitif bir korelasyona sahiptir (p<0,05). Hastalığı anlayabilme alt bo-yutu ile negatif bir korelasyona sahiptir (p<0,05). Hastalık nedenleri ska-lası için ise bağışıklık alt boyutu ile negatif bir korelasyon vardır (p<0,05). Kaza ve şans alt boyutu ile pozitif yönde bir ilişki vardır (p<0,05).

tartışma ve sonuç: Hastalık algısı çoğu alt boyutları ile birlikte değer-lendirildiğinde anksiyete ve depresyonu etkilediği belirlenmiştiranahtar kelimeler: hastalık algısı, hemşire, kronik obstriktüf akciğer hastalığı (KOAH)

Ps-87

kOaH OlGularında 4 ve 8 puf salbutamOl ile pOstbrOnkOdilatör yanıt

Şule Gündoğdu1, Buket Çalışkaner Öztürk1, Fatma Eren2, Bilun Gemicioğlu1

1İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul 2İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Astım olgularına 8 puf salbutamol ile daha iyi daha iyi bir bronkodilatör yanıt alındığı bildirilmektedir. KOAH olgularında da 4 puf salbutamol sonrası yapılan postbronkodilatör test ile 8 puf salbutamol sonrası oluşan yanıtların farkının çeşitli spirometrik parametrelerle ortaya konması amaçlanmıştır.

yöntem: Anabilim Dalı Polikliniğinde KOAH tanısı ile izlenen, araş-tırmaya katılmaya onam veren, stabil, kombine tedavi altındaki, yeterli süre öncesinde bronkodilatör tedaviyi kesmiş KOAH olgularında araştır-ma yapılmıştır. Hastalara bazal spirometri testi yapılıp ardından 400 mcg salbutamol inhalasyonu verilmiş, 15 dakika sonra spirometri tekrarlanmış-tır. Hastaya sonrasında tekrar 400 mcg salbutamol verilmiş ve 15 dakika sonra spirometre 3. defa tekrarlanmıştır. Üç spirometri arasındaki FVC,


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

FEV1 ve küçük hava yolları açısından da FEF25-75, FEV3 ve 1-FEV3/FVC değişimleri Mc Nemar testi ile karşılaştırılmıştır.

Bulgular: Araştırmaya 45 hasta (63 ± 10 yaş, 76% (n:34) erkek) alın-dı. Spirometrik değerlerdeki bazı sonuçlar tablo 1 de verilmiştir. 200 ml ve %12 FEV1 değişimi 400 mcg salbutamol ile n:10 (%22) hastada, 800 mcg salbutamol ile n:13 (%31)hastada pozitif bulundu. 400 mcg ve 800 mcg salbutamol ile FVC, FEV1, FEV1/FVC, FEF25-75 değerlerinde anlamlı fark bulunmadı (p˃0.05). FEV3 değişimleri karşılaştırıldığında ise 400 mcg ve 800 mcg salbutamol arasında ml ve % açısından anlamlı fark saptandı (p˂0.05). Ancak oranlandığında 1-FEV3/FVC olarak yine fark olmadığı gözlendi (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Postbronkodilatör yanıt salbutamolün 800micg’a çıkılması ile KOAH olgularında değişmemektedir. 400 micg salbutamol ile postbronkodilatör yanıt bakılması yeterlidiranahtar kelimeler: KOAH, postbronkodilatör yanıt, salbutamol, spirometre

tablo 1. Spirometrik bulgular

FVC (ml) FVC(%) FEV1(ml) FEV1(%) FEV1/FVC (%) FEV3 (ml)

Başlangıç 2711±710 82±16 1441±548 55±18 52±11 2074±677400micg salbutamol 2857±707 87±21 1551±573 60±20 54±12 2191±680800micg salbutamol 2892±761 87±17 1577±588 60±20 54±12 2261±711

Ps-88

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığı alevlenmelerinde kOaH değerlendirme testi (cat) ve mOrtalite iliŞkisi

Sarıyya Mammadova1, Gonca Günakar2, Aycan Kayalar3, Seçil Taşyürek Demir4, Nermin Gürhan5, Nurdan Köktürk1

1Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara 2Kahramanmaraş Halk Sağlığı Müdürlüğü, Kahramanmaraş 3Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü, Psikiyatri Anabilim Dalı, Konsultasyon Liyezon Psikiyatri Bilim Dalı, Ankara 4Tekirdağ Malkara Devlet Hastanesi, Tekirdağ 5Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ankara

Giriş ve amaç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) ülkemizde ve dünyada en sık öldüren hastalıklar arasında 3. sıradadır. Hastaneye yatış gerektiren alevlenmeler mortalitenin en önemli nedenidir. KOAH Değerlendirme testi (CAT) 2011 den itibaren GOLD kılavuzu tarafından stabil hastalarda değerlendirme metodu olarak önerilmektedir. Alevlen-me dönemde alınan CAT skorunun uzun dönem mortalite ile olan ilişkisi bilinmemektedir.

yöntem: Haziran 2011-2013 tarihleri arasında KOAH alevlenme ile kliniğimize başvuran 98 (80 E, 18 K) olgu, Haziran 2015 tarihine dek mor-talite yönünden takip edildi.

Bulgular: Olguların %81’I erkekti. Ortalama yaş 68.1 ± 9.7 yıldı. Or-talama postbronkodilatör FEV1 %51.25 ±17.03, FVC %53.52 ±19.1, FEV1/FVC 54.33 ± 13.6 idi. Ortalama CAT skoru 15.3 ± 6.5. Univariate Cox regression analizde CAT skoru mortalite ile ilişkili bulunmuştur (ha-zard ratio (HR)=1.109; 95% CI 1.054 - 1.167; p<0.001).

tartışma ve sonuç: CAT skoru sadece stabil hastalarda semptom değer-lendirmek için kullanılan bir test değil aynı zamanda mortalite belirteci olabilir.anahtar kelimeler: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, mortalite, CAT skoru.

Ps-89

bölGesel farklılıkların krOnik HavayOlu Hastalığı Olan bireylerde atak ve stabil dönemde Görsel sanatların yOrumlanması Üzerine etkisi

Serap Argun Barış1, Tuğba Önyılmaz2, Osman Odabaş3, Füsun Yıldız1

1Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kocaeli 2Özel Konak Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Kocaeli 3Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Resim Bölümü, Kocaeli

Giriş ve amaç: Bölgesel farklılıkların kronik havayolu hastalığı olan bireylerde atak ve stabil dönemde görsel sanatların yorumlanması üzerine etkisinin değerlendirilmesidir.

yöntem: Kocaeli ve Mardin illerinde kronik hava yolu hastalığı ile başvuran hastalara atak sırasında ve stabil dönemde resmin oluşturduğu his, yorumu ve baskın rengin sorgulandığı üçer soru içeren 6 adet resim gösterildi. Ayrıca atak döneminde Beck anksiyete ve depresyon anketi uygulandı.

Bulgular: Çalışmaya 60 hasta alındı. Hem stabil hem de atak dönem-lerinde resimlerin oluşturduğu olumlu veya olumsuz his, resim yorumu ve resmin baskın rengi açısından bölgeler arasında anlamlı farklılık mevcuttu. Bu farklılığın özellikle 1, 2, 3 ve 5 numaralı resimlerde daha belirgin oldu-ğu görüldü. Mardin’de resmin olumlu ya da olumsuz yorumlanmasında 1, 2, 3 ve 5 numaralı resimlerde atakta ve stabil dönemde anlamlı fark bulundu. Kocaeli’de resmin oluşturduğu his (1, 3, 5 ve 6. resim) ve olumlu veya olumsuz yorumlama (2, 3, 4, 5 ve 6. resim) açısından atak ve stabil dönemde anlamlı fark izlendi. Atak sırasında olguların %50’sinden faz-lasında depresyon skorunun ≥12 olduğu görüldü. Resmin oluşturduğu his ve yorumlarının depresyon ile ilişkisine bakıldığında, 5. resmin yoru-mu depresyon ile ilişkiliydi (p=0,037). Beck anksiyete ölçeğine göre atak döneminde olguların %80’inde anksiyete mevcuttu. Anksiyete varlığı ile resimlerin olumlu/olumsuz yorumları açısından 2 ve 6. resimlerde anlamlı fark izlendi (p=0,02; p=0,016).

tartışma ve sonuç: Görsel sanatların yorumlanmasında kişisel ve böl-gesel farklılıklar mevcuttur. Stabil dönemde sanat eserlerinin yorumlanma-sında olumlu değişim göstermeyen hastaların anksiyete veya depresyon varlığı açısından değerlendirilmesi gerektiği düşünülmektedir.anahtar kelimeler: atak, anksiyete, depresyon, kronik hava yolu hastalığı, resim, sanat


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-90

siGara içmeyen kadınlardaki amfizem ayrı bir fenOtip mi?

Esra Erdemir, Bahar Kurt, Seda Rabia Toksoy, Şilan IşıkAnkara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara

Amfizem, terminal bronşiollerindistalindeki hava yollarının belirgin fibro-zis olmaksızın, duvar harabiyeti ile birlikteki anormal kalıcı genişlemesidir.Amfizemin bilinen en sık iki sebebi ise sigara ve alfa-1 antiripsineksikliğidir. Burada son bir yıl içinde kliniğimize yatan sigara içmeyen ancak toraksB-Tsinde amfizem bulguları olan 18 kadın hasta incelendi. Hastalara post-bronkodilatör sonrası spirometri,mMRCdispne skalası ve CAT değerlen-dirme testleri yapıldı. Hastalarımızın yaş ortalaması 72 (aralık 55-84 yaş) olup, 17’si ev hanımı, 1i çiftçi olarak çalışmıştı. Hastaların 7’sinde pasif si-gara dumanı, 16 hastada ısınma ve yemek pişirme amacıyla kullanılan bi-yoyakıtların neden olduğu iç ortam hava kirliliğine maruziyet vardı.Şehir-de yaşayan 6 hasta, 12 hasta yaşamlarının en az yarısında kırsal kesimde yaşamıştı.Komorbid hastalıkları (bronşektazi, hipertansiyon, diabet, kalp yetmezliği, osteoporoz,depresyonvb) idi. İki hasta tüberküloz geçirmişti. Bir hasta (%7,6’sı) Evre I, 5 hasta (%38.4’ü) Evre II, 6 hasta (%46.1’i) Evre III ve bir hasta (%7.6sı) evre IVdü.Dört hastada (%22.)sentrilobüler amfizem,6 sında (%33) paraseptal amfizem, 4’ünde (%22.) paraseptal ve sentrilobüler amfizem, 4’ünde (%22) düzensiz irregüler amfizem vardı. Bu hastaların ortak özelliği sigara içen erkek amfizemli hastaların aksine obez olmaları (BMI >29) idi. Ayrıca atak sayılarının fazla olmaması, son bir yıl-da hastane yatışlarının 0-1 arasında olması, semptomlarının sürekli olması ve bronkodilatör ilaçlara yanıtın iyi olmaması şeklinde idi. GOLD a göre A ve C grubunda yoğunlaşmakta oldukları dikkat çekmektedir. Hastala-rımızın yarısında semptomların son 10 yıllık geçmişi olduğu gözlenmiştir. Sigara içmediği halde KOAH (özellikle amfizem) gelişen kadın hastaların klinik seyirleri açısından daha geniş gruplarda gözlem yapılması açıkta ka-lan soruları yanıtlamaya yardımcı olabilecektir.

anahtar kelimeler: biomass,copd,non-smoker

Ps-91

bölGesel farklılıkların kOaH’lı Hastalarda demOGrafik bulGular Üzerine etkisi

Tuğba Önyılmaz1, Serap Argun Barış2, Haşim Boyacı2, İlknur Başyiğit2, Füsun Yıldız2

1Özel Konak Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Kocaeli 2Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kocaeli

Giriş ve amaç: Çalışmamızın amacı, Kocaeli ve Mardin’de yaşayan KOAH hastalarında bölgesel farklılıkların demografik bulgular üzerine et-kisinin değerlendirilmesidir.

yöntem: Hastaların demografik özellikleri, iç ve dış ortam maruziyetleri kaydedildi

Bulgular: Çalışmaya 19 kadın (%10,3), 166 erkek (%89,7), toplam 185 hasta alındı. Eğitim durumları açısından gruplar arasında anlamlı fark-lılık izlendi (p=0,00). Hastaların 1/3’ü aktif sigara içici idi. Cinsiyet, yaş, aktif ve pasif sigara içme özellikleri gruplar arasında benzer idi. Mardin’de sarma tütün ve nargile kullanımının yaygın olduğu izlendi (p=0,00). Mardin’de hastaların %86.1’inde biyomas teması mevcuttu. Beslenme ve ısınma özellikleri açısından gruplar arasında istatistiksel anlamlı farklılık izlendi (p=0,00). Meslek dağılımları açısından; Kocaeli’nde fabrikalarda çalışma sıklığının, Mardin’de ise çiftçiliğin daha yaygın olduğu izlendi. (p=0,02). Grupların kırsal veya kentsel bölgede yaşama sıklıkları benzerdi ancak göç dağılımı açısından anlamlı fark izlendi (p=0,00). Kocaeli’de po-pülasyonun %35’inde farklı bölgelerden göç öyküsü mevcuttu. Kocaeli’de sonbahar, Mardin’de ise kış mevsiminde diğer gruba göre daha fazla semptom artışı olduğu ifade edildi (p=0,00). Hava kirliği ve toz fırtınası ile semptom artışının Mardin’de Kocaeli’ye göre anlamlı derecede yüksek olduğu izlendi (p=0,008).

tartışma ve sonuç: Farklı bölgelerde yaşayan KOAH’lılarda hastalık gelişimini ve seyrini etkileyen faktörler açısından farklılıklar mevcuttur. Bu farklılıkların prognoza etkisini araştıracak uzun süreli çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.anahtar kelimeler: Bölgesel farklılık, demografik bulgu,KOAH

Ps-92

krOnik kalp yetmezliği Olan kOaH’lı Hastalarda yaŞam kalitesi

Sema Özberk1, Didem Karadibak2, Hans Peter Brunner3

1Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Gaziantep 2Dokuz Eylül Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü, İzmir 3Maastricht Üniversitesi Kardiyoloji Bölümü, Maastricht

Giriş ve amaç: Bu çalışmada Evre II ve III Kronik Kalp Yetmezliği (KKY) olan, KOAH (Kronik Obstüriktif Akciğer Hastalığı) tanısı almış has-talarda yaşam kalitesi, fonksiyonel kapasite ve depresyon düzeyleri arasın-daki ilişkiyi değerlendirmek için planlandı.

yöntem: Bu çalışma, EVRE II ve III kronik kalp yetmezliği tanısı kon-muş 102 KOAH’lı, yaş ortalaması 76,59±7,74 olan yaşlı hastanın değer-lendirilmiş olduğu bir çalışmadır. Çalışma 2003-2006 yıllarında Almanya ve İsviçre’de birçok klinikte toplanmış verilerden oluşmaktadır. Hastaların Kalp yetmezliği sınıflandırması New York Heart Association sınıflandırması (NYHA classification)’a göre yapılmış; KOAH şiddetleri FEV1/FVC oran-larına göre değerlendirilmiş; yaşam kalitesi ölçeği olarak Minnesota yaşam kalitesi ölçeği, fonksiyonel kapasite için 6 dakika yürüme testi (6DYT), dep-resyon düzeyleri için ise geriatrik depresyon skalası (GDS) kullanılmıştır.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen olgulardan 13’ü 6 dakika yürüme testini tamamlayamadığından çalışma dışı bırakılarak; 73’i erkek(%80,2), 18’i kadın (%19,8) Kronik Kalp Yetmezliği olan KOAH’lı geriatrik hastalar-dan oluşmaktadır. Kronik kalp yetmezliği evreleri NYHA sınıflamasına göre 21’i evre II (%23,1) 70’i evre III (%76,9)’dan oluşmaktaydı. 6DYT’inde yürünen mesafe ortalaması erkek olgularda 270,44 ±104,37, kadın ol-gularda 210,56 ±91,04 idi. Olguların yaşam kalitesi skoru 45,98±22,32 idi. Depresyon skorları ise 4,69±3,31 idi. Yapılan regresyon analizinde depresyon durumu ile fonksiyonel kapasite arasında negatif yönde ve zayıf, depresyon durumu ile yaşam kalitesi arasında pozitif yönde, zayıf ve istatistiksel olarak anlamlı korelasyon bulundu (p<0,05). Fonksiyonel kapasite ile yaşam kalitesi arasında ise negatif yönde, zayıf ve istatistiksel olarak anlamlı korelasyon bulundu (p<0,05).

tartışma ve sonuç: Kronik Kalp yetmezliği olan KOAH’lı hastalarında depresyon ve fonksiyonel kapasite ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Yaşam kalitesinin belirlenmesinde fonksiyonel kapasite-nin ve depresyon düzeyinin değerlendirilmesi önemlidir.anahtar kelimeler: kalp yetmezliği, KOAH, yaşam kalitesi, depresyon, fonksiyonel kapasite

tAnı Yöntemleri

Ps-93

Ülkemizde sOlunum fOnksiyOn testlerinin yapılma sıklığı

Sedat Altın1, Şeyma As2, Ayşegül Akbaş3, Kaan Kara2, Ömer Faruk Demir1

1Erzincan Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul 3Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Akciğer hastalarının tanı ve takibinde çok önemli yere sahip olan Solunum Fonksiyon Testleri (SFT)’nin ülkemizde yapılma sıklığı bilinmemektedir. 2014 yılında resmi bildirim yapılan hastane verilerinden SFT yapılma oranlarına ulaşmayı amaçladık.

yöntem: 2014 yılı Sağlık Bakanlığı Sağlık-Net2 sistemine giriş yapıp sağlıklı veri gönderen hastaneler ayıklanarak hasta sayısına göre oranla-malar yapıldı. Hastaneler sonuçlarıyla karşılaştırıldı.

Bulgular: 2014 yılında 846 hastaneden 770’inde toplam 1.939.896 hastaya SFT yapıldığı, bunun 1.619.314’ünün (%83,5) normal SFT (701.220 SUT kodu), 306.511’i (%15,8) Reversibilite (701.230 SUT kodu), 8517’si (%4,4) Difüzyon testi (701.161 SUT kodu) ve 5.554’ü (%2,9) bronkoprovokasyon testi (701.210 SUT kodu) olarak kodlandığı bildirilmiştir.

Bu testlerden reversibilitenin 385 hastanede, CO difüzyon testinin 103’ünde ve provokasyon testinin ise, 36’sında yapıldığı bildirilmiştir.

2014 yılında J40-J47 arası ICD10 koduyla muayene olan hasta sayı-sı 4.761.905 olarak bildirilmiştir. SFT yapılma oranı %40,7 olarak ger-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

çekleşmiştir. Eğitim hastaneleri ve üniversitelerde (3.basamak) bu oran %54,2’lere çıkarken, ikinci basamakta göğüs hastanelerinde bu oran %45,1, devlet hastanelerinde ise, %28,3 olarak hesaplanmıştır.

tartışma ve sonuç: Hasta sayısına oranlandığında akciğer hastaları-nın teşhis ve takibinde önemli ve basit olan solunum fonksiyon testlerinin yeterli oranda yapılmadığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca, reversibilite testi-nin %16’lar düzeyinde yapılması da, astım tanısı açısından rehbere uyum sorununu ortaya koymaktadır.anahtar kelimeler: solunum fonksiyon testi, akciğer hastalıkları, hastane

Ps-94

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığı ve astım birlikteliği: nötrOfil lenfOsit Oranı kullanılabilir mi?

Emine Aksoy, Baran Gündoğuş, Pakize Sucu, Meltem Çoban Ağca, İpek Özmen, Soner Umut Kuver, Pınar Atagün, Mürşide Demirhan Uzun, Dilek Yavuz, Özlem Makbule Akbay, Özlem Oruç, Zuhal KarakurtSüreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Solunumsal Yoğun Bakım Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı (KOAH) ve Astım birlikteliği olan AKOS çok yeni literatürümüze girdi. Göğüs hastalıkları he-kimleri farklı zamanlarda aynı hastaya KOAH veya astım tanılarını vere-biliyor. Bu hastaların AKOS olabileceğini düşündük. Çalışmamızda hem astım, hem KOAH tanıları girilmiş hastalarda perifer eozinofili (eozinofil %2 ve üzeri) varlığı bakıldı ve nötrofil lenfosit oranları (NLO) eozinofili varlığında farklı mı sorusuna yanıt araştırıldı.

yöntem: Geriye dönük gözlemsel kohort çalışma eğitim araştırma has-tanesinde, 2014 yılında yapıldı. Hastane elektronik verilerinde poliklinik takiplerinde hem KOAH, hem Astım tanıları almış hastalar çalışmaya alın-dı. Sistemden hemogram, varsa C-reaktif protein kayıt edildi. Perifer eo-zinofil %2 ve üzeri olan Eozinofilik grup (EG) ve oezinofilik olmayan grup (EOG) olarak gruplandırıldı. Gruplar kayıt edilen verilerle karşılaştırıldı. Sistemde spirometri olmadığından kayıt edilemedi.

Bulgular: Çalışma döneminde ortalama yaşları 58(SD,14) 217 hasta (%44.7 kadın) çalışmaya alındı, eozinofilik grup %60.4 idi. EOG, n=86 (%51.6 kadın) ve EG n=131 (%40.5 kadın) ile benzer idi. NLO değerleri ortanca [%25-%75] olarak EOG’da 3.0 [2.0-4.0] ile EG’dan 2.0 [1.5-3.0] anlamlı yüksek idi (p<0.001). CRP EG’de 34 hastada ortanca 3.5 [3.0-15.0] iken EOG’da 22 hastada 5.0 [3.0-10.0] (p>0.35) idi.

tartışma ve sonuç: Farklı zamanlarda poliklinik başvurularında KOAH ve ya astım tanısı alan hastaların çoğunluğunda perifer Eozino-fil %2 ve üzeri olması ve nötrofil lenfosit oranlarının ise eozinofilik KO-AHlılarda düşük olduğunda (<3) olduğunda AKOS’un düşünülmesini öneriyoruz.anahtar kelimeler: KOAH, Astım, AKOS, perifer eozinofili, nötrofil lenfosit oranı

Ps-95

akciğer kanserli Hastalarda tedaviye yanıtın değerlendirilmesinde difÜzyOn ağırlıklı manyetik rezOnans GörÜntÜleme

Melike Şener Sorgun1, Cihan Göktan1, Yavuz Havlucu2, Tuğba Göktalay2, Feray Aras3, Fikret Kurhan2

1Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, Manisa 2Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Manisa 3Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nükleer Tıp Anabilim Dalı, Manisa

Giriş ve amaç: Bu çalışmanın amacı, akciğer kanserinde kemoradyo-terapi sonrası ADC değerinin değişimini gözlemlemek ve tedavinin erken aşamasında ADC değerlerindeki değişimin, tedaviye yanıtı tahmin etme-deki yeteneğini belirlemektir.

yöntem: Prospektif çalışmamız patolojik olarak akciğer kanseri tanısı doğrulanmış, evre 3-4 akciğer kanserli hastalarda gerçekleştirildi. Tedavi öncesi T2 ağırlıklı MR, Difüzyon MR ve PET-BT tetkikleri yapılan 25 hasta çalışmaya dahil edildi. 11 hasta kemoradyoterapi ile tedavi edildi ve has-talar ilk görüntüleme tetkiklerinden önce herhangi bir tedavi almamıştı.

Bu hastalara kemoradyoterapi sonrası toraks difüzyon MR ve BT tetkikleri yapıldı. Tedavi sonrası dönemde; difüzyon MR 2. kür kemoterapiden 1 hafta, radyoterapiden 2 hafta sonra, BT ise difüzyon MR’dan 3 hafta sonra tekrarlandı. Tümörün ortalama ADC değeri ve çapı, BT ve MR imajla-rından yararlanılarak hesaplandı ve karşılaştırıldı. Çap değişiklikleri RE-CIST (Solid Tümörlerde Cevap Değerlendirme Kriterleri) kriterlerine göre değerlendirildi.

Bulgular: Tekrarlanan ölçümler, tedaviye iyi yanıt veren hastalarda BT’de tümörün geniş çapında azalmayla birlikte ADC değerlerinde de an-lamlı derecede artış olduğunu ortaya çıkarmıştır.

tartışma ve sonuç: ADC değerlerinin değişimi kemoterapi ve/veya radyoterapiye erken yanıtın saptanmasında güvenilir bir indikatör olabilir. DAG’nin akciğer kanserli hastalarda tümörün tedaviye yanıtını öngörme-de BT ve PET / BT’ye alternatif olarak kullanılabileceğini düşünmekteyizanahtar kelimeler: Difüzyon, görünür difüzyon katsayısı, akciğer kanseri, tedaviye yanıt, manyetik rezonans görüntüleme

Şekil 1. DAG

Şekil 2. PET-BT

Ps-96

maliGnite dıŞı akciğer lezyOnlarında pet bt yanlıŞ pOzitifliği

Sevim Taşan1, Fatma Sema Oymak1, Nuri Tutar1, İnci Gülmez1, Hakan Büyükoğlan1, İnsu Yılmaz1, Özlem Canöz2, Ümmühan Abdulrezzak3, Güven Kahriman4, Ömer Önal5

1Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kayseri 2Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Kayseri 3Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, PET BT Anabilim Dalı, Kayseri 4Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Girişimsel Radyoloji Anabilim Dalı, Kayseri 5Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Kayseri

PET BT (Pozitron Emisyon Tomografisi) günümüzde benign hastalık-lardan malign hastalıklara birçok tanıda kullanılmaktadır. Ancak fdg (flo-rodeoksiglukoz) kanser spesifik antijen değildir. İnflamatuar psödotümör, antrakozis, mantar enfeksiyonları, alveolar hemoraji, granülamatöz has-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

talıklar (sarkoidoz, wegener, tüberküloz) gibi benign hastalıklarda da yan-lış pozitiflik bildirilmiştir. Planladığımız 100 olgu çalışmanın ilk 10 tanesi burda sunulmuştur. Sunulan 10 olgunun dört tanesi granülamatöz iltihabi olay (%40) iki tanesi antrakozis (%20) iki tanesi inflamatuar psödotümör (%20) bir tanesi alveolar hemoraji (%10), bir tanesi mantar enfeksiyo-nu (%10) oluşturmaktadır. Olguların tamamının tanısı patolojık olarak doğrulanmıştır.

materyal-metod: tüm hastalara 18 fdg pet ct çekilmiştir. Pet ct cekilen tüm hastalara bronkoskopi yada mediastınoskopi ile tanı konulmuştur.

sonuç: PET BT’de suv max değeri 2.5 un üzerinde olan 10 olgunun dört tanesi granülamatöz iltihabi olay (%40) iki tanesi antrakozis (%20) iki tanesi inflamatuar psödotümör (%20) bir tanesi alveolar hemoraji (%10), bir tanesi mantar enfeksiyonu (%10) olarak sonuçlanmıştır. Sonuç olarak pet bt pozitifliği sadece malignite değil cesitli benign hastlalıklarda da sap-tanmaktadır. Bu açıdan suv max değeri 2.5 un üzerinde olan olgularda mutlaka patolojik olarak tanı konulmalıdır.anahtar kelimeler: benign, pet bt, yanlış pozitiflik

Şekil 1. PET CT’de subkarınal lenf nodu granulamatöz iltihabi olay tutulumu

Şekil 2. PET CT inflamatuar psödotümör tutulumu

Ps-97

brOnŞektazi Hala ölÜmcÜl bir Hastalık mı?

Fatma Işıl Uzel, Sedat Altın, Şeyma Özden, Esin TuncayYedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Bronşların anormal ve kalıcı olarak genişlemesi olarak tarif edilen bronşektazide, genellikle kronik balgamlı öksürük, havayolu

obstrüksiyonu ve tekrarlayan enfeksiyon atakları görülür. Bazı hastalarda seyir hafif olsa da, bir grup hastada süreç sık hastane yatışları ve ölüme kadar ilerleyebilmektedir. Hastanemizde bronşektazi tanısı ile izlenen has-talarda mortaliteyi etkileyen durumları araştırdık.

yöntem: Hastanemizde bronşektaziye ait J47 ICD-10 kodu ile yatarak ve ayaktan tedavi edilen hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Toraks BT/HRCT ile bronşektazi tanısı kesinleşmiş ve lokalizasyonu belir-lenmiş 2003 yılından itibaren kaydı bulunan 251 hasta değerlendirmeye alındı.Hastaların sağkalım durumları Sağlık Bakanlığı Ölüm Bildirim Siste-mi ile Ocak 2016’da kontrol edildi.Mortalite hesaplamaları SPSS 20.0 for Windows sisteminde Kaplan Meier analizi ile yapıldı. p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.

Bulgular: İncelenen 251 hastanın 14 tanesi kaybedilmişti (%5,6). Yaş ile mortalite arasında anlamlı ilişki bulunmazken, sigara öyküsü ile morta-lite arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki (p=0,024) saptandı. Balgam kültüründe Pseudomonas aeruginosa üremesi ve balgam kültüründe sap-tanan mikroorganizma sayısı mortalite ile ilişkili bulundu (p=0,0001).Ben-zer şekilde yoğun bakım ünitesinde yatmış olmak da mortalite ile ilişkili idi (p=0,0001). KOAH tedavisi alıyor olmakla mortalite arasında anlamlı ilişki saptandı (p=0,002). Toplam tutulan lob sayısı ile mortalite arasında da anlamlı ilişki görüldü (p=0,036).

tartışma ve sonuç: Hastanemizde 2015 yılına ait yatan hasta mortali-te oranı %3,5’tur. Bronşektazi hastalarında saptanan %5,6’lıkmortalite bu hastalığın halen ölümcül seyredebildiğini göstermektedir. Sigara öyküsü, balgam kültüründe saptanan bakteri sayısı ve Pseudomonas enfeksiyonu, KOAH tanısı, akciğerde tutulan lob sayısı ve yoğun bakım ihtiyacı morta-liteyi arttıran durumlardır.anahtar kelimeler: bronşektazi, mortalite, sağkalım

Ps-98

senkrOn kanser araŞtırmasında OtOflOresan brOnkOskOpi deneyimimiz

Nilgün Yılmaz Demirci, Seriyye Memmedova, Can ÖztürkGazi Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Konvansiyonel bronkoskopinin (beyaz ışık bronkoskopisi-BIB) kullanımı aşikar tümörle sınırlıdır. Erken neoplastik değişikliklerin tespit edilebilmesi amacıyla geliştirilmiş otofloresans bron-koskopi (OFB), malign ve premalign dokuların normal dokulardan farklı floresans göstermesi prensibi ile çalışan sistemdir.

yöntem: Bu retrospektif analizde, Şubat- Haziran 2015 tarihlerinde kliniğimize bilinen malignitesi olup radyolojik özellikleriyle metastatik veya primer akciğer malignitesi ön tasıyla yatırılan ve aynı seansta öncesinde beyaz ışık, sonrasında otofloresan bronkoskopi [(Autofluorescence ima-ging bronchoscopy AFI (Olympus Optical Co., Ltd, Tokyo, Japonya)] yaptığımız hastalarımızın klinik, radyolojik ve bronkoskopik özelliklerini derlemeyi amaçladık. BIB bulguları, birinci grup normal, ikinci grup eri-tem veya ödem, üçüncü grup nodüler lezyonlar veya mukozal düzensizlik olmak üzere sınıflandırıldı. OFB bulguları ise birinci grup normal, ikinci grup hafif kahverengi refle değişikliği, üçüncü grup eflatun refle değişikliği olarak sınıflandırıldı. BIB ve OFB’de görülen birinci gruptan biyopsi alın-mazken ikinci ve üçüncü gruptaki lezyonlardan biyopsi alındı.

Bulgular: Analizimize on olgu alınmıştır. Ortalama yaş 62 yıl ve E:K oranı 8:1 bulunmuştur. On olgunun 2’si opere akciğer ca, 2’si opere mesa-ne ca, 2’si nazal skuamöz cell ca, birer tane de larenx ca, malign melanom, kolon ca ve mide ca tanıları ile takipliydi. On olgumuzun BIB normal iken, iki olguda OFB de patolojik refle saptandı ve alınan biyopsi sonucu sırası ile adenoca ve skuamöz cell ca (SCC) ile uyumluydu.

tartışma ve sonuç: Bilinen malignitesi olan olgularda senkron kanser araştırmasında imkanlar dahilindeyse OFB yapılması gerektiği ve OFB’nin, BIB ile gözlenemeyen premalign ve malign lezyonların tespit edilmesinde daha duyarlı bir yöntem olduğu kanaatine varılmıştır..anahtar kelimeler: otofloresan bronkoskopi, senkron kanser, akciğer kanseri, prekanseröz lezyonlar


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 1. PET CT’de subkarınal lenf nodu granulamatöz iltihabi olay tutulumu

Olgu No Yaş Cins Primer Tanı Radyoloji BIB OFB TANI

1 58 E Akciğer CA Güdük yeri SUV Max: 4.5 Grup 1 Grup 1 Normal Mukoza

2 72 E Larenx CA Sağ üst lobda buzlu cam Grup 1 Grup 3 Adenoca

3 73 E Mesane CA Sağ alt lobda 12 mm nodül Grup 1 Grup 3 SCC

4 53 E Nazal SCC Sol alt lobda 1 cm nodül Grup 1 Grup 1 Normal Mukoza

5 50 K M.Melanom Sağ alt lobda 1 cm nodül, SUVmax: 1.8 Grup 1 Grup 1 Normal Mukoza

6 71 E Mesane CA Sol üst lobda 2 cm kaviter lezyon SUVmax: 2.5 Grup 1 Grup 1 Normal Mukoza

7 75 E Nazal SCC Sağ alt lobda 8 mm nodül Grup 1 Grup 1 Normal Mukoza

8 58 E Kolon CA Sol üst lobda 1 cm nodül, SUVmax: 1.9 Grup 1 Grup 1 Kr. İnflamasyon

9 52 E Mide CA Sağ Akciğer alt lobda SUVmax: 4.4 nodül Grup 1 Grup 1 Normal Mukoza

10 59 E Akciğer CA Güdük yeri SUV Max: 2.5 Grup 1 Grup 1 Normal Mukoza

Ps-99

acil serviste pnömOtOraks:paac Grafisi mi? tOraks bt mi?

Mustafa Küpeli1, Şule Sinem Gedikbaş2

1Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Tokat 2Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Tokat

Giriş ve amaç: Acil servise başvuran ve pnömotoraks tanısı alan has-talarda tanı yöntemi olarak PAAC grafisi ve Toraks BT karşılaştırması geri-ye dönük olarak çalışılmıştır

yöntem: Ocak 2015 ve aralık 2015 arasında tanı alan 20 olgu geriye dönük olarak incelenmiştir.

Bulgular: 20 olgunun 19u erkek 1i kadındı.ortalama yaş 44.9 idi 10 olgu göğüs ağrısı 5 i nefes darlığı 1i öksürük 1 i yan ağrısı 3 hasta biyopsi sonrası 3 hasta düşme 1 hastada darp sonrası başvurmuştu.12 hastada sağ 7 hastada sol 1 hastada da bilateral pnömotoraks tespit edilmiştir.

tartışma ve sonuç: Pnömotoraks hayatı tehdit eden acil bir durum-dur.tanıda PAAC grafisi ucuz ve basit olduğundan daha kolaydır fakat acil servis şartlarında çok dikkatli olunmalıdır.özellikle teavmalı hastalarda to-mografi tercih edilebiliranahtar kelimeler: Pnömotoraks,PAAC Grafisi,Toraks Bt


OsteOpOrOz veya OsteOpenili kadınlarda sOlunum fOnksiyOnları ve yaŞam kalitesi arasındaki iliŞki

Nihal Ağbaş Sakallı1, Rengin Demir2, Nurselin Öztürk1

1İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İstanbul 2İstanbul Üniversitesi Kardiyoloji Enstitüsü, Kardiyopulmoner Fizyoterapi Bölümü, İstanbul

Ps-101

akciğerde kitle saptanan 10 OlGunun aspirasyOnsuz ince iğne sitOlOjisi ile tanısal değerlendirmesi

Şenay Yılmaz1, Güntülü Ak1, Emine Dündar2, Selma Metintaş3, Muzaffer Metintaş1

1Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Eskişehir 2Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Eskişehir 3Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Eskişehir

Giriş: Periferik lenf nodu veya lezyona yönelik ince iğne aspirasyonu-nun (İİA) non invaziv bir inceleme yöntemi olduğu ve sitopatolojik tanı sağladığı önceki çalışmalarla gösterilmiştir. Burada geleneksel emici kuvvet uygulaması ile yapılan ince iğne aspirasyonu değil de aspirasyonsuz ince iğne sitolojisinin (AİİS) kanser teşhisinde tanı ve evrelemeye katkısını vur-gulamayı amaçladık.

yöntem: Akciğerde kitlesi olan 10 olguda periferik lenf nodu ve akci-ğerde periferal kitlelere uygulanan AİİS’nin sonuçları değerlendirilmiştir.

results: On hastanın (1’i kadın 9’u erkek), yaş ortalaması 59 (35-84) yıl idi. Periferik lenf nodu saptanan 7 hastaya, periferik yerleşimli akciğer lezyonu olan 3 hastaya AİİS yapıldı ve yaymalar değerlendirildi (Şekil 1, 2). Periferik lenf nodu ve periferik kitleden AİİS yapılan 10 hastanın 2’si skuamoz hücreli karsinom, 4’ü küçük hücreli dışı akciğer karsinomu, diğer 4’ü ise malignite pozitif olarak tanı aldı. Malignite pozitif saptanan 4 hastadan 2’si bronkoskopi ile skuamoz hücreli karsinom ve küçük hücreli karsinom tanıları alırken 2‘si trucut biyopsi ile skuamoz hücreli karsinom ve lenfoma tanıları aldı. Lenf nodu ve periferik lezyondan yapılan AİİS tanının yanında evreleme açısından da fayda sağladı.

tartışma: Sonuç olarak periferik olarak tümör veya tümör metastazına ulaşılabilen hastalarda aspirasyonsuz ince iğne sitolojisi yapılması kolay ve etkin bir yöntemdir; tanı yanında tümör non-rezektabilitesini ve diğer ayırı-cı tanılarda da yol gösterici olabilir. AİİS başlangıç noninvaziv tanı yöntemi olabilir. Sitoblok yöntemleriyle tanıyı artırmak mümkündür.anahtar kelimeler: aspirasyonsuz ince iğne sitolojisi, periferik lenf nodu, periferik akciğer lezyonu

Şekil 1. Aspirasyonsuz ince iğne sitolojisi uygulama yöntemi

Şekil 2. Aspirasyonsuz ince iğne sitolojisi uygulama yöntemi


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-102

periferik akciğer nOdÜllerinde brOnkOskOpinin tanısal değeri

Duygu Fidan, Yasemin Karaman, Asmaa Almadani, Ersan Atahan, Günay Aydınİstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Fiberoptik bronkoskopi (FOB), soliter pulmoner nodül ve kitle lezyonlarında tanı koymak için yapılması gereken ilk diagnostik iş-lemdir. FOB ile endobronşiyal lezyon izlenmeyen periferik akciğer lezyon-larında bronş lavajı, firçalama, transbronşiyal biyopsi (TBB) ve transtora-sik iğne aspirasyon biyopsileri de kullanılmaktadır. Çalışmamızda, periferik akciğer nodüllerinde FOB un tanısal etkinliğini değerlendirdik.

yöntem: Çalışmamıza 2011-2014 yılları arasında, toraks BT de santral havayollarından periferde, 3 cm’den küçük soliter nodülü olan 67 hasta retrospektif olarak tarandı. Bilgisayarlı tomografilerdeki lezyonların özel-likleri aynı radyolog tarafından değerlendirildi. Bronkoskopi, bronş lavajı, transtorasik iğne aspirasyonu, transtorasik iğne aspirasyon biyopsi, cerrahi yöntemlerle son tanıya ulaşılmış 60 hasta çalışmaya alındı. Periferik soliter nodüllerde bronkoskopinin tanısal etkinliğinin araştırıldığı bu çalışmada, nodül boyutu, anatomik ve radyolojik lokalizasyonu ve nodülün radyo-lojik özellikleri ve FDG tutulum oranları ile tanıları karşılaştırmalı olarak değerlendirildi.

Bulgular: 60 (48 E/19 K) olguya bronkoskopi yapılmıştı. Pulmoner nodüllerin çapı 17.6 ± 6.1 mm, anatomik dağılımı %61 sağ akciğerde, %58 üst loblarda izlendi. %68.3 (n:41) olguda malignite saptanmıştı. 6 olguda endobronşiyal lezyon izlenmiş ve 4 olguda (%6.6) bronkoskopik biyopsi ile tanı konulmuştu. Bronş lavajı ile tanı konulan 8 olgu ile birlik-te bronkoskopinin tanı oranı %20 olarak saptanmıştır. Transtorasik iğne aspirasyon biyopssii ile 11 olguda (%18.3); akciğer cerrahi biyopsi ile 20 olguda (%33.3) tanıya ulaşılmıştı. Bu iki grup, tanı koyma başarısı yönün-den FOB ile karşılaştırıldığında, aralarında anlamlı fark bulundu (p=0.03 ve p=0.02).

tartışma ve sonuç: Periferik soliter pulmoner nodüllerde FOB en-dobronşiyal patolojisi saptanmayan olgularda tanıya katkısı az olduğu için, özellikle malignite olgularında görüntüleme eşliğinde transtorasik biyopsi, transtorasik iğne biyopsisi için anatomik lokalizasyonu uygun olmayan ol-gularda ise cerrahi biyopsi tanıda altın standarttır.anahtar kelimeler: bronkoskopi, nodül, tanı, periferik

ÇeVresel Ve mesleKi AKciğer HAstAlıKlArı

Ps-103

sOma faciası sOnrasında akciğer Grafisinde patOlOjik bulGular tespit edilen 8 OlGunun değerlendirilmesi

Yavuz Havlucu1, Ece Kaya2, Fatma Evyapan3, Peri Meram Arbak4

1Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Manisa 2Salihli Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Manisa 3Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Denizli 4Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Düzce

Soma’da bir maden ocağında 2014 yılında oluşan ve 302 işçinin ölümü ile sonuçlanan facidan sağ olarak kurtulan 90 işçi telefon ile aranarak ça-lışmaya davet edilmiştir.Çalışmaya 39 işçi katılmıştır. Çalışmada 12 işçinin akciğer grafisinde patoloji tespit edilmiştir. 12 işçi ileri tetkik için kliniğimize davet edilmiştir. Davete 8 işçi olumlu yanıt vermiştir.

Kliniğimize başvuran 8 işçinin toraks bilgisayarlı tomografileri çekilmiş ve tomografide izlenen bulgulara ışığında ek tetkikler yapılmış veya pnö-monkonyoz düşünülerek takibe alınmıştır.

Olguların birinde ieri tetkikler sonucunda sarkoidoz tanısı konmuştur. diğer bir olguda da (22 yaşında) alfa 1 antitripsin eksikliğ tespit edilmiştir. diğer olgular da pnömokonyoz düşünülerek takibe alınmış ve işyerlerine gerekli bildirimler yapılmıştır.

Bu olguları sunmamızdaki amaç, pnömonkonyoz yönünden riskli iş ko-lunda çalışan işçilerde diğer patolojilerde akla getirilmelidir ve işe giriş mu-ayenelerinde çekilen akciğer grafileri değerlendirilirken dikkat edilmelidir.anahtar kelimeler: pnömokonyoz, sarkoidoz, alfa 1 antitripsin eksikliği

Ps-104

pnömOkOnyOzda eski etkenler ve yeni OlGular (Üç OlGu nedeniyle)

Ayşe Coşkun Beyan, Nur Şafak Alıcı, Arif Hikmet ÇımrınDokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

Pnömokonyoz, inorganik tozların akciğerlerde birikmesi ile oluşan doku reaksiyonları olarak tanımlanmaktadır.Türkiye’ de en sık görülen meslek hastalığı grubunu oluşturmaktadır. Diş teknisyenliği, seramik işçiliği ya da kömür işçiliği gibi pnömokonyozun sık görüldüğü ve görece daha çok bi-lindiği meslekler dışında birçok farklı meslek grubunda da pnömokonyoz gelişme riski bulunmaktadır. Üç meslek grubunda tanı konmuş pnömo-konyoz olguları sunulacaktır. 59 yaşında erkek olgu (olgu1), 26 yıldır perlit madeninde eleme ve paketleme işçisi olarak çalışıyor. Nefes darlığı yakın-ması ile başvurdu. 26 yaşında erkek hasta (olgu 2), 4 yıldır seramik fabri-kasında, kalıpların içini kimyasal talk ile kaplama işi yapıyor. Nefes darlığı ve öksürük yakınması ile başvurdu. 27 yaşında erkek olgu (olgu 3), 3 yıldır pomza madeninde yükleme işçisi olarak çalışıyor. Göğüste batar tarzda ağrı ve eforla ortaya çıkan nefes darlığı yakınması ile başvurdu. Her üç ol-guda da çalışma ortamı havalandırması ve kişisel koruyucu donanımların kullanımı yetersiz idi. Radyolojik ve fonksiyonel değerlendirme ile sırasıyla olgulara, kronik basit silikozis; kronik basit silikozis+talkozis; kronik basit silikozis tanısı konuldu. Perlit, silisyumdan zengin alüminyum ve magnez-yum mineralleri de içeren doğal kayaç türüdür. Kimyasal talk, hidratlanmış magnezyum silikadan oluşan mineraldir. Hem kendi içeriğinde hem de seramik çamurunda silisyum minerali kullanılmaktadır. Pomza madeni de silisyumdan zengin volkanik bir kayaç türüdür. Kullanım alanında silika ile karışık olarak kullanılabildiği bilinmektedir. Ülkemizde farklı iş alanlarında pnömokonyoz ortaya çıkma potansiyeli sürmektediranahtar kelimeler: Farklı pnömokonyozlar, perlit, pomza, talk

Ps-105

tekstil sektörÜnde yeni riskler


Yakın zamanda kot kumlamacılığı nedeniyle gelişen silikozis olgularıyla gündeme gelen tekstil sektöründe diğer risklerden kaynaklanan sağlık so-runları yeterince bilinmemektedir. Çeşitli kimyasallar ve işin özelliklerinden kaynaklanan riskler nedeniyle solunum sistemini de kapsayan farklı hastalık-lar ortaya çıkabilir. Tekstil sektöründen tanı koyduğumuz meslek astımı (MA) ve mesleksel dermatit (MD) olgularımız sektördeki farklı mesleksel risklere dikkat çekmek amacıyla sunulacaktır. 6 farklı işletmeden başvuran 9 çalışan değerlendirildi. Çalışanların özellikleri tabloda sunulmuştur. Olguların çalıştı-ğı birimler; kot eskitme, kesim, dikim, baskı makinası operatörlüğü, laser ile kesim ve kalite kontrol idi. Olguların tümüne MA, 2 olguya da MD tanıları konuldu. Tanılar meslek anamnezi, fizik muayene ve fonksiyonel değerlen-dirmeler ile konuldu. Tekstil birden çok işlemin yapıldığı bu nedenle çok farklı sistemleri etkileyerek sağlık sorunları oluşturabilme potansiyeline sahip bir sektördür. Mesleği de içeren ayrıntılı anamnez mesleki riskin tanımlanma-sında ve meslek hastalığı tanısının güçlendirilmesinde temel araçtır.anahtar kelimeler: Meslek astımı, tekstil, laser, kalite kontrol

tablo 1. Olguların özellikleri

Olgu İşletme Yaş Cinsiyet İş Tanımı Tanı

1 1 45 E Kot eskitme MA2 1 34 K Kalite kontrol MA3 1 26 K Kalite kontrol MA ve MD4 2 33 E Kot eskitme MA5 3 32 K Baskı makinası operatörlüğü MA6 4 33 K Kesim- dikim MA7 4 34 K Kesim- dikim MA8 5 32 K Kesim- dikim MA9 6 31 K Kalite kontrol ve laser ile kesim MA ve MD


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-106

meslek astımında dikkat çekici nOktalar (dört OlGu nedeniyle)


Fırıncı astımı, latekse bağlı astım ya da izosiyanata bağlı astım gibi göre-ce iyi bilinen meslek astımı(MA) türleridir. Her geçen gün yeni MA yapıcı ajan tanımlanmaktadır. Günlük pratikte tedaviye dirençli astımlı olgularda mesleki ve çevresel maruziyetlerin kontrol edilmemesinin önemli olduğu bilinmektedir. MA’ na yol açan yeni etkenler ve tedavi direncinde mes-leki maruziyetin önemini vurgulayan dört olgu sunulacaktır. 30 yaşında erkek olgu (olgu 1) 8 yıldır matbaa teknikeri olarak çalışırken son 1yıldır iş yerinde şiddetlenen nefes darlığı yakınması ile başvurdu. Matbaa mü-rekkepleri glikol gibi alkol türevi maddeleri içermektedir. Temizlik amacı ile tiner kullanıyordu. Özellikle temizlik işleminde iki kez iş yerinde astım atağı geçirdiğini belirtti.

32 yaşında erkek olgu (olgu 2) 9 yıldır sabun imalatı işçisi olarak çalışmış. 8 yıl önce astım tanısı almış ve etkin tedaviye rağmen kontrol altına altında değildi. 33 yaşında kadın olgu (olgu 3) 11 yıldır sofra tuzu imalatında çalı-şıyordu. 9 yıl önce astım tanısı almış ve son 3 yıldır astım atakları nedeniyle sık sık hastane yatışları olmuş. İş yeri ortamında alınan ortam kültüründe Aspergillus üredi. 25 yaşında erkek olgu (olgu 4) 3 yıldır araç muayene iş-letmesinde egzos emisyon teknisyeni olarak çalışıyor. Çalışmaya başladıktan birkaç ay sonra nefes darlığı ve öksürük yakınmaları başlamış ve astım tanısı almış idi. Olgularda solunumsal yakınmalar, yakınmaların iş ile ilişkisi, fonk-siyonel değerlendirme ve PEF izlemleri ile MA tanısı konuldu.

MA sebebi çalışma ortamındaki maruziyetlerdir. Günlük pratiğimizde “zor astım” “kontrolsüz astım” tanılarıyla takip ettiğimiz olgularda sorununun kaynağının mesleksel maruziyetler olabileceği unutulmamalıdır.

anahtar kelimeler: Meslek astımı, zor astım, kontrolsüz astım

Ps-107

pnömOkOnyOza sOsyal yönden bakıŞ

Nur Şafak Alıcı, Ayşe Coşkun Beyan, Arif Hikmet ÇımrınDokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Pnömokonyoz ülkemizde en sık meslek hastalıklarından birisidir. Tanı sonrasında çalışanlarda tıbbi, sosyal ve ekonomik sorunlara yol açabilir. Pnömokonyoz tanısı alan olgularımızın sosyal durum, işyeri ko-şulları ve tanıya bağlı karşılaştıkları durumları değerlendirmeyi amaçladık.

yöntem: Polikliniğimizde 2013-2015 tarihleri arasında Pnömokonyoz tanısı öncesi ve sonrası durumları ile ilgili bilgiler toplanarak sonuçları değerlendirildi.

Bulgular: Yaş ortalaması 38,11±6,7 olan, hepsi erkek 45 olgu te-lefon anketi uygulanarak değerlendirildi. Olguların sektörel dağılımı; 21olgu(%46,7) seramik, 14 olgu(%31,1) diş teknisyeni, 5 olgu(%11,1) kot kumlama, 4 olgu (%8,9) mermer kesimi, 1 olgu(%2,2) maden idi. 23 olgu (%51,1) sendika üyesiydi. 24 olgu (%53,3) sözleşmeli çalışıyordu. 44 olgu (%97,8) sigortalı idi.

31 (%68,9) olgunun işe giriş muayenesi yapılmıştı. 41 olgunun (%91,1) işyeri hekimi vardı. 34 olgu (%75,6) işyerinde sağlık riski olduğunu söyle-di. En sık belirtilen risk faktörü toz idi (34 olgu %75,5). En sık alınan önlem havalandırma ve kişisel koruyucu donanımların uygulanması idi (%73,3). 32 olgu (%71,1) işyerindeki risklerden korunma eğitimi almıştı.

Meslek hastalığı tanısından sonra işe devam eden olguların 15’ine (%66,7) bölüm değişikliği yapılmıştı. 30 olgu (%67,7) aynı işyerinde çalış-mayı sürdürüyordu. 15 olgu (%33,3) meslek hastalığı tanısından sonra iş-yerinden ayrılmıştı. İşten ayrılma gerekçeleri; gönüllü olarak işi bırakma(10 olgu, %22); işveren tarafından sözleşmenin iptali (2 olgu, %4,4). İki olgu (%4,4) işverene maddi/manevi tazminat davası açmıştı. İşten ayrıldıktan sonra 7 olgu (%15,6) aylık gelirinin olmadığını söyledi.

tartışma ve sonuç: Ülkemizde farklı sektörlerde pnömokonyoz görül-mektedir. İşe ait riskleri bilenlerin oranı yüksek olmakla birlikte riske yöne-lik korunmanın yeterli olmadığı anlaşılmaktadır. İşyerinde sağlık hizmetine ulaşımları sınırlıdır. Meslek hastalığı tanısı sonrasında iş kaybı ve berabe-rinde sosyoekonomik kayıp önemli bir sorun olabilir.anahtar kelimeler: Sigorta, Sözleşme, Pnömokonyoz

Ps-108

mesleki akut karbOnmOnOksit zeHirlenmesinde sistemik, sOlunumsal ve kardiyOvaskÜler etkilenme (sOma faciası nedeniyle)

Yavuz Havlucu1, Fatma Evyapan2, Peri Meram Arbak3, Ece Kaya4, Taci Erdem5, Ahmet Atalan5, Mehmet Ünal Demiray5, Ayşın Şakar Coşkun1, Arzu Yorgancıoğlu1

1Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Manisa 2Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Denizli 3Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Düzce 4Salihli Devlet Hastanesi, Manisa 5Soma Devlet Hastanesi, Manisa

Giriş ve amaç: Akut CO zehirlenmelerinde gözlenen klinik ve labora-tuar bulgular birçok çalışmanın konusunu oluşturmuştur.Ancak bulguların hastaneye başvuru süresi ile ilişkisi üstüne araştırmalara gereksinim vardır.

yöntem: Soma’da bir maden ocağında 2014 yılında oluşan ve 302 işçinin ağırlıkla CO zehirlenmesi sonucu ölümüyle sonuçlanan faciadan canlı olarak kurtulan ve Devlet Hastanesi Acil Servisi’ne başvuran 90 er-kek işçinin sağlık kayıtları incelenmiştir. Çalışma kesitsel ve retrospektif idi.

Bulgular: Olguların %15.6’sı hastaneye ilk 4 saatte, %40’ı 4-8 saatte ve %44.4’ü 8 saatten sonra başvurmuşlardı. Genel şikayetler arasında ba-şağrısı (%93,3), baş dönmesi (%73.3), bulantı (%50), bayılma (%24.4), kusma (%5.6), görme bozuklukları (%5.6), konfüzyon (%3.3) vardı.So-lunumsal yakınmalar %40 oranında nefes darlığı, %63.3 öksürük, %18.9 balgam iken, kardiyak belirtiler arasında %22.2 göğüs ağrısı, %40 ora-nında çarpıntı bulunmaktaydı. Olguların %45.6’sında akciğer grafisinde patolojik bulgu vardı. Tedavi yaklaşımında nazal kanülle oksijen uygulama %37.8, maskeyle oksijen uygulama %51.1 ve diğer merkezlere sevk %11.1 oranında gerçekleşmişti. İlk 8 saatten sonra başvuran olgularda ortala-ma lökosit (16635.0 vs 10942.8), üre (18.6 vs 12.3), AST (50.5vs30.2), ALT(44.5 vs 32.7), CKMB (56.6 vs 24.6) değerlerinin ilk 4 saatte başvu-ranlardan anlamlı olarak yüksek olduğu gözlendi (p<0,05). İlk 4 saatte başvuranlarda başağrısı (%57.1 vs %100), baş dönmesi (%7.1 vs %87.5), bulantı (%7.1 vs %62.5), bayılma (%0 vs %37.5), görme bozuklukları (%0 vs %12.5) ilk 8 saatte başvuranlara göre anlamlı olarak azdı. İlk 4 saatte başvuranlarda nefes darlığı (%14.3 vs %57.5), balgam (%0 vs %32.5) göğüs ağrıs (%0 vs %40) çarpıntı (%14.3 vs %52.5) 8 saatte başvuranlara göre anlamlı olarak azdı (p<0,05). İlk 4 saatte başvuranlarda ral (%0 vs %22.5), ronküs (%0 vs %27.5), taşipne (%7.1 vs %42.5), taşikardi (%7.1 vs %52.5), ritm bozukluğu (%0 vs %20) siyanoz (%0 vs %20) 8 saatte başvuranlardan anlamlı olarak azdı (p<0,05).

tartışma ve sonuç: Kitlesel CO zehirlenmelerinde kazanın olduğu yer ve hastaların taşınması sırasındaki acil yardım organizasyonlarının etkili şekilde gerçekleşmesinin sistemik belirti ve bulguları,laboratuar bulgularını azaltacağı öne sürüldü.Mesleki CO zehirlenmelerinde işyerindeki oksijen maskelerinin etkili olarak kullanımının etkilenen kişi sayısını azaltacağı belirtildi.anahtar kelimeler: CO zehirlenmesi, maden kazası

Ps-109

nepal’in baŞı dumanlı kadınları-naGarkOt’tan mini saHa nOtları

Yeşim Yasin1, Haluk Çalışır2

1Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalı 2Acıbadem Üniversitesi, Atakent Hastanesi, Göğüs Hastalıkları

Giriş ve amaç: Nepal, nüfusunun %82’si kırsalda yaşayan dünyanın en yoksul ülkelerinden biridir. Ülke insani gelişmişlik indeksinde 157. sı-radadır ve sağlık altyapısı yetersizdir. Bu nedenle, Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencileri hocalarıyla birlikte üç yıldır ülkenin değişik kırsal-larında Nepal Sosyal Pediatri Projesi yürütmektedir. Bu çalışmada 2015’te projenin üçüncü döneminde Katmandu’ya 30 km uzaklıktaki Nagarkot’da yapılan küçük bir saha araştırmasının bulguları sunulacaktır.

yöntem: Nagarkot’ta 12 hanede, yerel tercüman aracılığıyla kadınlarla yüzyüze görüşmeler yapılmış, evlerinde bulunan açık ocakların fotoğrafları çekilmiş ve görüşmeler boyunca not tutulmuştur. Sorular hanehalkının sos-yo-demografik özellikleri, gelir durumları, kullandıkları yakıt türü ve genel


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

sağlık durumlarını anlamak üzere hazırlanmıştır. Kişisel gözlemler ve saha notları birleştirilerek, bir araştırma projesinin hazırlık çalışması yapılmıştır.

Bulgular: Nagarkot’un görece daha gelişmiş bir bölgesindeki bir ev dışında, ziyaret edilen her hanede açık ocaklarda, hem ısınma hem de pişirme amaçlı biyoyakıt kullanılmaktadır. Evlerin büyük bölümünde or-tam havasına karışan dumanın tahliyesini sağlayacak bir baca veya başka bir ventilasyon sistemi bulunmamaktadır. Ortalama ev büyüklükleri 40-60 metrekare arasında değişmektedir. Mutfaklar açıktır. Odalar birbirlerinden sadece yarıları açık bölmelerle ayrılmakta veya hiç ayrılmamaktadır. Ge-nellikle kerpiçten yapılmış evler yeterince ışık almamaktadır. Üstelik yemek yenen ve yatılan yerler genellikle aynıdır. Bu nedenle ev içi ortam kirliliği maruz kalımı daha uzundur. Kadınlar ve çocuklar evde geçirdikleri zaman yüzünden KOAH ve akciğer kanseri açısından risk grubudur.

tartışma ve sonuç: Nepal’in değişik bölgelerinde “temiz yakıt” kulla-nımını özendiren değişik projeler yapılmış olmasına rağmen,ülkedeki derin yoksulluk ve kırsalda yaşayanların düzenli gelirlerinin olmaması geleneksel ısınma ve pişirme örüntülerini kalıcı biçimde değiştirememiştir. Sürdürüle-bilir çözümlerin üretilebilmesi için konuya biyo-mediko-sosyal boyutlarıyla odaklanacak niteliksel araştırmaların yapılmasına ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: biyoyakıt, ev içi hava kirliliği, Nagarkot, Nepal, yoksulluk

Ps-110

silikOzis: altı OlGu

Bahar Tüzün1, Veli Göylüsün1, Özkan Kaan Karadağ2

1İstanbul Meslek Hastalıkları Hastanesi Göğüs Hastalikları 2İstanbul Meslek Hastalıkları Hastanesi İş Sağliği Bilim Uzm

Giriş: Silikozis kristal yapıdaki silika tozlarının solunması sonucu olu-şan parankimal akciğer hastalığıdır. Madenler, taş ocakları, tünel açma, yol yapımında ve kumlamacılık yapılan iş yerlerinde, inşaat iş kolunda, çimento ve beton üretiminde, cam imalatında,çanak çömlek yapımında, döküm işlerinde, diş laboratuvarlarında ve hatta tarımla uğraşanlarda görülebilmektedir.

Gereç-yöntem: Periyodik muayene grafisi sonucu ile hastanemize yönlendirilen ve tanı konulan konulan 6 farklı iş kolunda çalışan silikozis vakası sunulmuştur. Vakaların yaş, sigara, çalıştıkları iş kolları, çalışma sü-resi, semptomları, solunum fonksiyon testleri, yüksek çözünürlüklü bilgisa-yarlı tomografi (YÇBT) tetkiki değerlendirilmiştir.

sonuç: Silikozis önlenebilir fakat küratif olarak tedavi edilemeyen çev-resel ve mesleksel bir hastalıktır. Silikozisli bir olgunun periyodik muayene sırasında tespit edilmesi işyerindeki maruziyetin, kontrol önlemlerinin de-ğerlendirilmesini ve diğer çalışanların sağlığını korumayı sağlar. İşyerindeki maruziyetin ve kontrol önlemlerinin izlenmesi yanı sıra çalışanlar da sili-kanın sağlık etkileri açısından periyodik olarak izlenmesi gerektiğine dikkat çekmeye çalıştık.anahtar kelimeler: silikozis,iş kolları, periyodik muayene,

Ps-111

mesleki astım tanısında uluslararası Geçerlilikte metOdOlOjinin Oturtulması {(eGe Üniversitesi translasyOnel pulmOnOlOji araŞtırma Grubu eGetpaG])}

Özlem Göksel1, Zehra Nur Töreyin2, Nejdiye Mazıcan2, Emir Özçalışkan3, Münevver Erdinç1, Sinan Akgöl3, Ülkü Karabay Yavaşoğlu5, Outi Kuuliala6, Irmeli Lindström7, Hille Suojalehto7, Tuncay Göksel1

1Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Allerji ve İmmünoloji Ünitesi, Mesleki ve Allerjik Hava yolu Hastalıkları Laboratuvarı, İzmir 2Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, İş ve Meslek Hastalıkları Bilim Dalı, İzmir 3Ege Üniversitesi Fen Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, İzmir 4Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir 5Ege Üniversitesi Fen Fakültesi, Biyoloji Anabilim Dalı, İzmir 6Finlandiya Meslek Sağlığı Araştırma Enstitüsü (FIOH), Kimya Bölümü, Helsinki, Finlandiya 7Finlandiya Meslek Sağlığı Araştırma Enstitüsü (FIOH) Göğüs Hastalıkları, Meslek Hastalıkları Takımı, Helsinki, Finlandiya

Giriş ve amaç: Türkiye’de mesleki astım(MA) sıklığı konusunda sağlık-lı veri bulunmamaktadır. Spesifik İnhalasyon Provokasyon Testleri(SİCT)

dahil tanıda altın standart kabul edilen tanı yöntemlerinin rutin uygulama-da eksikliği ve farklı uzmanlık alanlarının interdisipliner çalışmalarına olan ihtiyaç bu durumun başlıca sebeplerindendir.Bu çalışmanın amacı MA ön tanılı olgu aracılığı ile tanıda uluslararası geçerliliği olan metodolojinin oturtulması için izlenen yöntemi sunmaktadır.

yöntem: Kliniğimizde Ege Üniversitesi Altyapı Projesi kapsamında ve Ege TPAG Danışma Kurulu Üyelerinden Finlandiya,FIOH Araştır-ma Merkezinin danışmanlığında SICT Laboratuvarı kurulmuştur.Göğüs Hastalıkları,allerji-immunoloji,meslek hastalıkları uzmanları, kimyager ve biyologlardan oluşan multidisipliner ekip metodolojiyi oturtmak üzere bir araya gelmiştir.

Bulgular: Kırk-altı yaşında erkek hasta, son 2 aydır devam eden hırıltılı solunum ve nefes darlığı yakınmaları ile kliniğimize başvurdu.Özgeçmi-şinde astım dahil ek hastalık tanısı bulunmuyordu.İlk muayenesi,solunum fonksiyon testleri normal,metakolinle nonspesifik bronş provakasyon testi (MCT) ve common prik testleri menfiydi.Toz boya üretimi yapan bir fab-rikanın hammadde öğütümü aşamasında 15 yıldır ustabaşı olarak çalışan olgunun öyküsü iş ile indüklenen,yeni başlayan MA ile uyumluydu.İş ye-rinden kliniğimize iletilen“Malzeme Güvenlik Bilgi Formu”epoksi reçineleri içeren polyester ve tozlarına maruziyeti gösteriyordu. Dört hafta süre ile evde ve iş yerinde 4 saat aralıklarla yapılan seri PEF ölçümleri OASYS ya-zılım sistemine girildi.Epoksi reçineler ile plasebo kontrollü SICT planlandı.Laktoz ile negatif plasebo gününü takiben, hasta 2.gün aktif ajan epoksi reçineye (CAS-No.25068-38-6) 1/1000,1/100,1/10 ve 1:1(v/v) artan kon-santrasyonlarda maruz bırakıldı.İşlem süresince SICT kabini içerisindeki ortam havası partikül konsantrasyonu epoksiler için izin verilen maruziyet limitlerinin (PEL)altında tutuldu.İşlemde 15dk aralar ile ve takiben 8 saat boyunca yapılan FEV1vePEF ölçümlerinde değişkenlik %10’u geçmedi.SICT’i takiben MCT hala menfi olan olguda MA tanısı dışlandı.

tartışma ve sonuç: Uluslararası geçerli MA tanı metodolojisi kliniği-mizde oturtulmuştur.anahtar kelimeler: Mesleki astım, spesifik inhalasyon provakasyon testi (SICT), translasyonel pulmonoloji

Ps-112

krOnik sOlunum yetmezliği Olan Hastalarda akciğerler, inflamatuvar belirteçler biOmass ve siGara maruziyetinde benzer mi etkilenir? pilOt çalıŞma.

Birsen Ocaklı, Eylem Acartürk Tuncer, Emine Aksoy, Fulya Çiğiltepe, Sinem Güngör, Selahattin Öztaş, İpek Özmen, Meltem Çoban Ağca, Cüneyt Saltürk, Nalan Adıgüzel, Zuhal KarakurtSüreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Solunumsal Yoğun Bakım Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Biomass, sosyokültürel düzeyi düşük ancak vaz geçile-mez yakıt maddesi iken sigara bağımlılık yapan, havayolları ve akciğerleri-miz için zararlı gazlar salan keyif verici maddedir. Çalışmada iki maddenin zararlı gazlarına maruziyette akciğerlerimiz ve inflamatuar belirteçler ben-zer mi etkilenir araştırma sorusuna cevap arandı.

yöntem: Geriye dönük vaka kontrol çalışması 2014-15’de Solunumsal yoğun bakım polikliniğinde takip edilen kronik solunum yetmezliği (KSY) olan akciğer hastalarında, sigara içmeyen biomass maruziyeti olanlar (vaka grubu Biomass Grubu) ve yaş ve cinsiyet eşleştirilerek biomass ma-ruziyeti olmayan, sigara içenler (Kontrol Sigara Grubu) çalışmaya alındı. Hastaların demografik özellikleri, hemogram değerleri, nötrofil lenfosit oranları (NLO), C-reaktif protein, KSY nedeni, arter kan gazı (AKG), son bir yıla ait solunum fonksiyon testleri (SFT) hasta dosyalarından kayıt edil-di. Gruplar kayıt edilen veriler ile karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışma döneminde çalışma kriterleri olan Biomass N=51(3 erkek), Sigara=55(4 erkek) hasta kabul edildi. Grupların demografik özel-likleri, laboratuvar değerleri Tablo 1 de özetlendi. Sigara ortalama 43p/y (SD 18). Her iki grup inflamatuar belirteçler yönünden benzerdi. Grup-ların AKG ve SFT değerleri Tablo 2 de özetlendi. Biomass grubu daha hiperkarbik, düşük FVC ve tiffanuya sahip idi.

tartışma ve sonuç: Biomass maruziyeti yaş ve cinsiyet eşlemesi yapıldı-ğında kadınlarda en az sigara kadar akciğerlere hasar verdiği ve vital kapasi-te kaybının daha belirgin olduğu gözlenir. Düşük sosyo ekonomik durumda akciğer vital kapasitenin düşük olması biyomass maruziyeti ile ilişkili olabilir.anahtar kelimeler: Biomass, sigara, KOAH, kronik solunum yetmezliği, inflamatorry cells


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 1. Grupların arter kan gazı ve solunum fonksiyon değerleri

tablo 2. Grupların arter kan gazı ve solunum fonksiyon değerleri

DeneYsel ArAştırmAlAr

Ps-113

metOtreksatın akciğerdeki enflamasyOn ve apOptOtik yOlak biOmarkırları Üzerine etkisi; Gallik asidin rOlÜ

Mustafa Saygın1, Önder Öztürk2, Özlem Özmen3, İlter İlhan4, Taner Gonca5, Nurhan Gümral1, Hikmet Orhan6

1Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Isparta 2Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Isparta 3Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Burdur. 4Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya, Isparta 5Isparta Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Isparta. 6Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik ve Tıp Bilişimi Anabilim Dalı, Isparta

Giriş ve amaç: Çalışmamızın amacı Metotreksat (MTX) kullanımının akciğerdeki inflamatuvar ve apoptotik yolak biomarkırları üzerine etkisini ve gallik asidin (GA) rolünü araştırmaktır.

yöntem: Çalışmamızda 24 adet Wistar Albino erkek rat 3 grup olarak ta-sarlandı.Grup I:Kontrol grubu; (0,1 ml/oral serum fizyolojik, 7 gün+2. Gün i.p.).Grup II;MTX grubu (20 mg/kg,i.p, tek doz, 2.gün).Grup III; MTX+GA grubu (15 mg/kg/oral,7 gün).Kan dokusunda;comet analizi,iskemi mo-difiye albumin (İMA) düzeyi,akciğer dokusunda histolopatolojik analiz, total oksidan sistem (TOS), total antioksidan sistem(TAS), oksidatif stres indeksi(OSI), tümör nekroz faktör alfa,C reaktif protein,serum amiloid A (SAA),prostaglandin E2 (PGE2), kaspaz 3,-9 immünohistokimyasal olarak değerlendirildi.

Bulgular: Kan dokusundaki İMA ve comet analizlerinde DNA hasarı, akciğer dokusunda TOS ve OSI değerleri grup I’e göre grup II’de anlamlı olarak arttı(p<0,05).GA kan dokusunda DNA hasarını ve İMA düzeyleri-ni azaltttı, akciğer dokusunda ise TOS ve OSI değerlerini anlamlı olarak azalttı(p<0,05).Akciğer dokusunda histopatolojik bulgular grup II‘de grup

I‘e göre farklı seviyelerde önemli derecede artış gösterdi(p<0.001) ve GA uygulanan grup III’teki parametreler grup II ye göre önemli derecede düzelmiştir (p<0,001).İmmünohistokimyasal olarak PGE2, TNF-α, CRP, SAA, kaspaz-3 ve -9 Grup II’de kontrol grubuna göre önemli derecede arttı (p<0,001) ve GA uygulanan grup III’teki bu parametreler grup II ye göre önemli derecede düzelmiştir(p<0,001).

tartışma ve sonuç: MTX’in kan dokusunda oksidatif stres ve DNA hasarına, akciğer dokusunda da oksidatif stres, enflamasyon ve apoptozise neden olamaktadır.GA bu etkilere karşı koruyucu rol oynamaktadır.anahtar kelimeler: Metotreksat, Gallik Asit, Akciğer Toksisitesi, İMA, SAA.

Ps-114

Obez ve preObez bireylerde sOlunum fOnksiyOnlarının, fiziksel aktivite dÜzeyinin ve yaŞam kalitesinin karŞılaŞtırılması

Rıdvan Aktan1, Sevgi Özalevli2

1İzmir Ekonomi Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu, İzmir 2Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir

Giriş ve amaç: Obez ve preobez bireylerde solunum fonksiyonları-nın, bireylerin fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi değerleri ile ilişkisini araştırmaktır.

yöntem: Araştırmaya 55 birey dahil edildi (Vücut kitle indeksine (VKİ) göre; 33 preobez, 22 obez). Bireylerin demografik ve klinik bilgileri kay-dedildi. Solunum fonksiyon testleri (SFT); spirometre ile, yaşam kalitesi; Kısa-Form-36 yaşam kalitesi ölçeği (SF-36 YK) ve obeziteye özgü yaşam kalitesi ölçekleri ile, fiziksel aktivite düzeyi; uluslar arası fiziksel aktivite öl-çeği (IPAQ), dispne şiddeti; modifiye medical research council (mMRC) skalası ile değerlendirildi.

Bulgular: VKİ değerleri iki grupta anlamlı derecede farklı bulundu (pre-obez 27.85±0.99, obez 32.05±1.56, p<0.05). Bireylerin yaşları preobez 51.46±9.40, obez 54.00±9.73 idi (p>0.05). Obez bireylerin preobez bireylere göre FEV1 ve PEF değerlerinde anlamlı derecede olmak üzere (p<0.05), tüm SFT parametrelerinde azalma olduğu ölçüldü (p>0.05). Fiziksel aktivite düzeyleri preobez bireylerin 305.61±173.43, obez bireyle-rin 215.75±136.76 olup, obezlerde daha fazla olmak üzere iki grubun da inaktif olduğu saptandı (p<0.05). Bireyler SF-36 yaşam kalitesi alt grupla-rına göre karşılaştırıldığında, obez bireylerin aleyhinde, fiziksel fonksiyon, fiziksel rol güçlüğü, vitalite ve emosyonel rol güçlüğü bakımından anlamlı bir fark bulunmasına rağmen (p<0.05) obeziteye özgü yaşam kalitesi ba-kımından anlamlı bir fark bulunamadı (p>0.05). VKİ değerinin, preobez bireylerde dispne şiddeti (p<0.05) ve SFT parametreleri (p>0.05) ile iliş-kili olduğu, obez bireylerde ise dispne şiddeti ve obesiteye özgü yaşam ka-litesi ölçeği ile anlamlı derecede (p<0.05), PEF % değeri, IPAQ ve SF-36 YK kategorileri ile (p>0.05) ilişkili olduğu bulundu.

tartışma ve sonuç: Preobez bireylerde, artan VKİ, bireylerin solunum fonksiyonlarını etkilemesine rağmen obez bireylerde artmış VKİ ve azalmış akciğer fonksiyonları bireylerin fiziksel aktivite düzeylerini ve yaşam kalite-lerini önemli ölçüde düşürmektedir.anahtar kelimeler: obez, preobez, pulmoner, SFT, yaşam,

Ps-115

lOkal dekOnjestanların trakea ve akciğer Üzerine etkisi

Sertaç Arslan1, Güven Güney2, Buket Demirci3

1HİTİT Üniversitesi TıpFakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Çorum 2HİTİT Üniversitesi TıpFakültesi, Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı, Çorum 3Adnan Menderes Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı, Aydın

Giriş ve amaç: Nazal dekonjestanların alt solunum yolu fizyolojik ve histolojik özellikleri üzerine muhtemel etkileri konusunda kısıtlı bilgi mev-cuttur (1). Nazal dekonjestanların alt solunum yoluna ulaşıp kalıcı etkiler oluşturup oluşturmadıkları net olarak bilinmemektedir. Çalışmamızda na-zal dekonjestanların kronik uygulamada sıçan trakeası ve akciğerleri üzeri-ne histolojik etkilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır.

yöntem: Çalışmamızda 4-6 aylık 60 adet erkek sıçan rastgele 10’arlı gruba bölündü. Sekiz hafta boyunca günde 2 kez hep aynı taraftaki tek


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

burun deliğine damlalık ile hazırladığımız deneysel ilaçlarımız (Otrivine® damla, Ksilometazolin, Benzalkolyum, EDTA, Sorbitol çözeltileri) uygulan-dı. Kontrol grubuna serum fizyolojik uygulandı. Deneyin sonunda trakea ve her iki akciğer dokuları %10 luk formol içine alındı, patolojik inceleme ile değerlendirildi

Bulgular: Tüm gruplar incelendiğinde üst solunum yolu inflamasyon ve bronşial ödem bulgularının ilaç uygulamasından daha çok etkilendiği görüldü. Sorbitol, xylometazolin, BAC ve EDTA gruplarında bronşlarda ödem artmış bulundu. Sorbitol uygulanan sıçanların tümünde tip 2 pnö-mosit artışı saptandı (%60 hafif, %30 orta, %10 yüksek düzeyde artış). BAC grubunda sıçanların %80’inde tip 2 pnömosit artışı saptandı. Trakea ve bronş epitelinde dökülme değerlendirildi. Sorbitol grubunun %60’ında, EDTA grubunun %87.5’inde; Otrivin grubunun %50’sinde etkilenme sap-tandı. BAC grubunda sıçanların %70’inde, EDTA grubunda %62.5’inde bronş düz kas hipertrofisi saptandı. Epitelde goblet hücre sayıları karşı-laştırıldı. Grupların üst solunum yolu goblet hücre sayıları arasında ista-tistiki olarak anlamlı farklılık olduğu; ve bu anlamlılığın kontrol-otrivin (p=0.025) ve kontrol-BAC (p=0.001) grubu karşılaştırmalarından kay-naklandığı belirlendi.

tartışma ve sonuç: Dekonjestanların üst solunum yolunda bazı de-ğişikliklere neden olabileceği bilinmekle birlikte; alt solunum yolu üzerinde de kalıcı etkileri olabileceği akılda tutulmalıdır.anahtar kelimeler: Dekonjestan, Xylometazolin, Akciğer, Trakea

Şekil 1. Goblet hücre sayıları

Gruplara göre etki tablosu

tablo 1. Gruplara göre etki sayıları için çapraz tablolar

Ps-116

OveriyektOmize sıçanlarda balık yağı, d-vitamini ve eGzersizin akciğerler Üzerine etkisi

Sertaç Arslan1, Oğuzhan Özcan2, Güven Güney3, Buket Demirci4

1HİTİT Üniversitesi, TıpFakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Çorum 2Mustafa Kemal Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı, Hatay 3HİTİT Üniversitesi, TıpFakültesi, Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı, Çorum 4Adnan Menderes Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı, Aydın

Giriş ve amaç: Menopozun solunum yolu üzerine etkileri ve muhte-mel koruyucu ajanlar hakkında sınırlı bilgi mevcuttur. Çalışmamızda balık yağı, D vitamini ve egzersizin sıçan trakea ve akciğerleri üzerinde meno-poza bağlı ortaya çıkabilecek oksidatif strese karşı koruyucu etkileri olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır.

yöntem: Elli adet 3-4 aylık Wistar Albino cinsi dişi sıçan onarlı beş gru-ba ayrıldı. Genel anestezi altında 40 tanesine ooferektomi yapıldı. Sham grubuna sadece karın kesisi yapıldı. Ooferektomi (OVX) grubuna 12 hafta boyunca başka işlem uygulanmadı. Balık yağı (OVX+FO) grubuna haf-tada bir gavaj ile balık yağı; D Vitamini (OVX+Dvit) grubuna i.p. olarak haftada bir D vitamini; Egzersiz (OVX+E) grubuna haftada 3 gün 45 daki-ka treadmill egzersiz uygulandı. 12 haftanın sonunda trakea ve akciğerler alındı. Trakea ve sağ akciğer histopatolojik inceleme için formaldehidde saklandı. Sol akciğer -80°C’de saklanarak doku homojenizatında süperok-sid dismutaz (SOD),glutatyon peroksidaz (GSH), katalaz ve malondialde-hit (MDA) çalışıldı.

Bulgular: Ooferektomi grubunda ortalama goblet hücre sayısı artmış-tı. OVX+FO ve OVX+E gruplarında trakeal inflamasyon OVX grubuna göre daha düşük saptandı. Trakeal epitelde dökülme, peribronşial düz kas hipertrofisi, peribronşial lenf foliküllerinde artış ve tip 2 pnömosit artışı bulguları diğer tüm gruplarda (OVX, OVX+FO, OVX+Dvit) değişen mik-tarlarda artmış bulunurken OVX+E grubu sham grubu ile benzer özellikler gösterdi. OVX+Dvit, OVX+E ve OVX+FO gruplarında MDA düzeyleri OVX’den anlamlı olarak daha düşük bulundu. OVX ve OVX+E grubunda GSH değerleri sham’den anlamlı olarak düşük bulundu. OVX+Dvit grubu GSH düzeyleri OVX’den anlamlı olarak yüksek bulundu. OVX grubunda SOD düzeyleri sham’den anlamlı olarak düşük bulundu.

tartışma ve sonuç: Histopatolojik özellikler bakımından egzersiz me-nopoz akciğerinde en fazla koruyucu etken gibi görünürken doku düzeyin-de oksidatif stresi artırıyor olabilir.anahtar kelimeler: menopoz, akciğer, oksidatif stres, balık yağı, vitamin d, egzersiz

tablo 1. Dokuda GSH &SOD


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 2. Dokuda MDA & Katalaz

Ps-117

tHe pOssıble assOcıatıOn Of mtHfr c677t, mtHfr a1298c, paı-1 4G/5G and ace ı/d Gene polymorphisms wiTh deep vein ThromBosis and pulmonary ThromBoemBolism

Malik Ejder Yıldırım1, Hande Küçük Kurtulgan1, Osman Beton2, Öztürk Özdemir3, Yusuf Kenan Tekin4

1Faculty of Medicine, Department of Medical Genetics, Cumhuriyet University Siva 2Faculty of Medicine, Department of Cardiology, Cumhuriyet University Sivas 3Faculty of Medicine, Department of Medical Genetics, Canakkale 18 Mart University Canakkale 4Faculty of Medicine, Department of Emergency Medicine, Cumhuriyet University Sivas

Background and aim: Deep vein thrombosis (DVT) is the formation of a blood clot (thrombus) in deep veins and pulmonary thromboembo-lism (PTE) is a blockage in one of the pulmonary arteries as a compli-cation of venous thrombosis. Some thrombogenic genetic markers may contribute to the formation of DVT and PTE. We investigated the distri-bution of MTHFR C677T, MTHFR A1298C, PAI-1 4G/5G, ACE I/D gene polymorphisms and allelic frequencies in patients with DVT and PTE in a certain population in Turkey and we analysed the association of afore-mentioned thrombotic gene polymorphisms with these disorders.

methods: 157 patients with DVT, 147 patients with PTE and 140 controls were included in this study. Genomic DNA was extracted and isolated DNA samples were screened for MTHFR C677T and A1298C, PAI-1 4G/5G and ACE I/D gene polymorphisms using reverse hybridiza-tion procedure (Strip assay).

results: There was an association between MTHFR A1298C poly-morphism and PTE. The difference between PTE cases and controls was significant in terms of MTHFR A1298C genotypes and C allele frequen-cy (P=0.020 and P=0.030). PAI 1 4G/5G polymorphism was associated with the formation of either DVT or PTE. The frequency of 4G allele was statistically higher in DVT and PTE cases in comparison with control group (P = 0.002 and P= 0.015). MTHFR C677T and ACE I/D polymorphisms were not associated with neither DVT nor PTE (p>0.05).

conclusions: MTHFR A1298C polymorphism may contribute to the formation of PTE and it can be thought that PAI 1 4G/5G polymorhism have relation with the development of either DVT or PTE.Keywords: Deep vein thrombosis, pulmonary thromboembolism, gene polymorphism.

Ps-118

ratlarda radyasyOnla OluŞturulan akciğer Hasarında cinsiyet temelli farklılıklar

Esra İnan1, Güler Yavaş2, Pınar Karabağlı3, Fatma Hümeyra Yerlikaya4, Fikret Kanat5, Mecit Süerdem5, Baykal Tülek5

1Ağrı Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, Ağrı 2Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı, Konya 3Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Konya 4Necmettin Erbakan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Konya 5Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Konya

Giriş ve amaç: Radyoterapi torakal bölge malign hastalıklarının teda-visinde önemli role sahiptir. Toraksa yönelik radyoterapi alan hastalarda gelişen akciğer hasarı etkin radyoterapi dozunun verilmesinde doz kısıtla-yıcı faktör olup önemli bir morbidite ve mortalite sebebidir. Radyasyona bağlı akciğer hasarı gelişimini etkileyen radyasyon dozu, ışınlanan akciğer volümü, eşzamanlı kemoterapi uygulaması gibi birçok faktör olup cinsi-yetin rolü net olarak bilinmemektedir. Bu çalışma ile sıçanlarda oluşturul-muş deneysel akciğer radyasyon hasarı modelinde cinsiyetin radyasyona bağlı akciğer hasarı gelişiminde bir risk faktörü olup olmadığını göstermek amaçlandı.

yöntem: Çalışmada 12 haftalık 31 erkek ve 31 dişi Wistar albino so-yunda rat kullanıldı. Gruplar A1:Sham kontrol dişi, A2:Radyoterapi(RT) alan dişi, A3:Ooferektomi yapılan dişi, A4:Ooferektomi+RT uygulanan dişi, B1:Sham kontrol erkek, B2:RT alan erkek, B3:Orşiektomi yapılan er-kek, A4:Orşiektomi+RT uygulanan erkek olarak düzenlendi. Radyoterapi gruplarına her iki akciğere yönelik tek doz 12Gy RT verildi. Radyotera-pi sonrası tüm gruplar 16 hafta takip edildikten sonra sakrifiye edilerek akciğer dokusunda hidroksiprolin düzeyi ölçüldü, histopatolojik inceleme yapıldı ve TGF β1 ekspresyonu bakıldı.

Bulgular: Çalışmamızda radyoterapi verilen tüm gruplarda kontrol grubu ile kıyaslandığında akciğer dokusu hidroksiprolin içeriğinin arttığı, histopatolojik değerlendirmede doku hasarı ve pulmoner fibrozis oluştuğu ve TGF β1 ekspresyonunun arttığı tespit edildi (Tablo 1). Ancak radyote-rapi verilen normal dişi ile radyoterapi verilen ooferektomi yapılmış dişi, radyoterapi verilen normal erkek ile radyoterapi verilen orşiektomi yapıl-mış erkek, radyoterapi verilen dişi ile radyoterapi verilen erkek sıçanlar arasında aynı parametreler açısından anlamlı fark bulunmadı (Tablo 1).

tartışma ve sonuç: Radyoterapi uygulanan dişi ve erkek rat grup-ları arasında radyasyon akciğer hasarının histopatolojik ve biyokimyasal belirteçleri açısından fark olmadığı saptandı, cinsiyetin radyasyona bağlı akciğer hasarı gelişiminde risk faktörü olmadığı düşünüldü.anahtar kelimeler: Akciğer kanseri, hidroksiprolin, radyasyonla oluşturulmuş akciğer hasarı, radyoterapi, TGFβ-1

tablo 1. Tüm gruplarda grup içi ve gruplar arası hidroksiprolin, fibrozis ve TGF β1 karşılaştırmaları p değerleri (p<0.05)


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-119

myOtOnik distrOfili Hastalarda sOlunum fOnksiyOn testleri ve kan Gazı değerleri

Sedat Kuleci1, Ahmet Evlice2, Filiz Koç2

1Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Adana 2Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Adana

Giriş ve amaç: Myotonik Distrofi Tip 1 (MD1), erişkinlerde en sık gö-rülen kas distrofilerinden biridir ve prevalansı 3-15/100,000 olarak bildiril-mektedir. MD1, otozomal dominant geçişli kalıtsal bir hastalıktır. Hastalık progresif özellikte olup, kas güçsüzlüğü, kas erimesi ve myotoni ile karakte-rizedir. Solunumsal bozukluklar bu hastalarda sık görülmektedir ve sıklıkla restriktif solunum bozukluğu ile hipoksemi görülmektedir. Bu çalışmada Çukurova Üniversitesi Nöroloji Anabilim Dalı tarafında takip edilmekte olan MD1 tanılı hastaların solunum fonksiyon testleri (SFT) ile arter kan gazı (AKG) sonuçlarının değerlendirilmesi planlanmıştır.

yöntem: Bu çalışmada Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nörolo-ji Anabilim Dalı tarafından takip edilen ve genetik olarak da MD1 tanı-sı konan 24 hasta çalışmaya alınmıştır. Bu hastalar Göğüs Hastalıkları Polikliniği’nde solunumsal açıdan değerlendirilmiş ve bu hastalara SFT ile AKG ölçümleri yapılmıştır.

Bulgular: Hastaların %41,7’si (10/24) erkekti. Hastaların ortalama yaşı 38,0±7,1 idi. Hastalığın başlama yaşı 30.0±9,9 idi. Hastaların SFT ölçümleri ortalama %FEV1/FVC:%82,3±6,3; %FEV1=%71,4±20,6; %FVC=%73,8±21,4; %TAK=%80,1±16,3 ve %RV=%98,4±40,0 olup, AKG ölçümleri ortalama pO2=78,4±20,7mmHg; SaO2=%93,1±5,6; pH=7,38±0,02; pCO2=39,4±9,0mmHg ve HCO3=22,9±4,4mEq/dl olarak bulunmuştur.

tartışma ve sonuç: MD1, neden olduğu kas güçsüzlüğü ve myotoni nedeniyle, hastaların solunum kaslarını da etkileyerek, solunum fonksi-yonlarını bozabilmektedir. Bizim çalışmamızda da MD1’li hastalarda rest-riktif tipte solunum bozukluğu saptanmıştır. Benzer şekilde, restriktif tipte solunum bozukluğuna bağlı olarak, AKG ölçümlerinde hipoksemik deği-şiklikler saptanmıştır. Sonuç olarak, diğer tüm nöromusküler hastalarda olduğu gibi, MD1 tanılı hastaların da SFT ve AKG sonuçlarının düzenli ta-kibi önemli olup, hastalığın ileri dönemlerinde gelişebilecek olan solunum yemezliğinin erken dönemde saptanmasını sağlayacaktır.anahtar kelimeler: Myotonik Distrofi, restriktif tip solunum bozukluğu, hipoksemi

tablo 1. MD1’li hastaların SFT ve AKG ölçüm sonuçları

ÖZELLİK N ORTALAMA STANDART SAPMA

YAŞ 24 38,0 7,1BAŞLAMA YAŞI 24 30,0 9,9

HASTALIK SÜRESİ 24 7,9 7,3%FEV1/FVC 23 82,3 6,3

%FEV1 23 71,4 20,6%FVC 23 73,8 21,4%TAK 17 80,1 16,3%RV 17 98,4 40,0pH 10 7,38 0,02

pO2 10 78,4 20,4pCO2 10 39,4 9,0HCO3 10 22,9 4,4SaO2 10 93,1 5,6

sAğlıK PolitiKAlArı

Ps-120

2014 yılında satılan inHaler sOlunum ilaçlarını kimler reçeteledi?

Sedat Altın1, Ethem Ünver1, Cengiz Özdemir2, Demet Turan2, Nurdan Kalkan2

1Erzincan Üniversitesi, Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: İnhaler solunum ilaçlarını göğüs hastalıkları uzmanları dışında diğer branşlarda da reçetelendiği bilinmektedir. Bunun oranlarını genelde ve alt gruplarda dağılımını araştırmak amaçlanmıştır.

yöntem: 2014 yılı IMS rakamları ve alt analizleri kullanılarak deskriptif analizler yapıldı.

Bulgular: 2014 yılında IMS sınıflanmasında R olarak sınıflanan solu-num pazarında toplam 233.702.162 kutu ilaç satılmıştır. Bunlardan inhaler solunum pazarı olarak R03F grubunda 76 adet ilacın 22.846.639 kutusu satılmıştır. Bu toplam solunum grubu ilaçlarının %9,8’ini oluşturmaktadır.

Bu ilaçların 13.367.323’ünün (%58,5) aile hekimliği, 6.724.149’unun (%29,4) göğüs hastalıkları 2.755.167’sinin ise (%12,1) diğer uzman-lık dallarınca (54 ilaçla 2.157.727’sini iç hastalıkları uzmanları, 26 ilaçla 438.839’unun çocuk hastalıkları uzmanları, 15 ilaçla 71.116’sını kardiyo-log,7 ilaçla 15.470’inin KBB uzmanları yazıldığı bildirilmiştir.

76 preparatın 27’sinin inhaler, 22’sinin toz kapsül, 17’si diskus, 10’unun turbohaler şeklinde piyasada mevcut olduğu görüldü.

22.846.639 kutunun 9.245.336’sının inhaler (ÖDİ) 8.292.621’inin toz kapsül, 3.924.677’sinin diskus, 1.384.005’inin turbohaler olarak reçete-lendiği görüldü.

tartışma ve sonuç: 2014 yılında hastalarımıza yazılan inhaler grubu ilaçların 1/3’ünden azını göğüs hastalıkları uzmanları reçetelemiştir.anahtar kelimeler: Solunum sistemi, ilaç, reçeteleme, uzmanlık dalları

Ps-121

aile Hekimliği sistemi çöktÜ mÜ?

Sedat Altın1, Ethem Ünver1, Handan Altın2, Aysel Erdoğan1

1Erzincan Üniversitesi, Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: 2009 yılında tüm Türkiye’de yürürlüğe konulan Aile Hekimliği sistemi üzerinden 7 yıl geçtiğinden beklenen faydayı sağlayıp sağlamadığını araştırmak amaçlanmıştır.

yöntem: 2015 yılı ilk 10 aylık dönemde Sağlık Bakanlığı Sağlık-Net2 verileri ile illerdeki 1. Ve 2.3 basamak muayeneleri karşılaştırıldı.

Bulgular: 2015 Ocak-Kasım aylara arasında 10 ayda ülkemizde 503.213.769 sağlık tesislerine müracaat olmuş, bunun 188.561.561’i (%37,5) aile hekimliği sistemine, 314.652.208’i (%62,5) ise, 2. Ve 3. Ba-samak kurumlarımıza gerçekleşmiştir.

İller bazında bakıldığında ise, sadece Mersin (%52,5) ve Malatya (%56,9) illerimizde aile hekimliği muayene oranı, hastane başvuru oranını geçmiştir.

Aile hekimi sayısı 2015 Kasım ayı itibariyle, 22.467 klinisyen uzman hekim sayısı ise, 32.437olup aile hekim başına 8.393 muayene düşerken uzman hekim başına 9.701 muayene düşmektedir.

tartışma ve sonuç: Halkımızın aile hekimliği sistemi güveninin ol-maması ve sevk zincirinin ihdas edilmemesi nedenleriyle sağlık hizmet yükünün, tıpkı sağlık ocağı sisteminde olduğu gibi 2/3’ünü hastaneler üstlenmişlerdir. Acilen sevk zinciri uygulamasına geçilmesi gerekmektedir.anahtar kelimeler: aile hekimliği, illere göre dağılım


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-122

HanGi bölGemizde yaŞayanların akciğerleri daHa Hasta?

Sedat Altın1, Ethem Ünver1, Seda Tural2, Handan Altın2


Giriş ve amaç: Ülkemizin 7 bölgesinden solunum sistemi hastalıkları hastalık yükünün araştırılması amaçlanmıştır.

yöntem: : Sağlık Bakanlığı Sağlık-Net2 verileriyle ülkemizin bölgeleri arasında solunum sistemi hastalık kodlarıyla başvuran hasta sayıları üze-rinden deskriptif tanımlamalar yapıldı.

Bulgular: 2015 ilk 5 ayında toplam 111.981.663 hastane başvurusu olmuştur. Bunun 23.776.707’si (%21,3) solunum sistemi hastalık kodla-rıyla kodlanmıştır. Toplam poliklinik olarak en fazla poliklinik 31.428.217 (%28) ile Marmara Bölgesi’nde gerçekleşmiştir. Solunum polikliniği de 6.379.928 (%20,3) ile yine Marmara bölgesinde olmuştur. Nüfus açısın-dan ise, Marmara’da toplam nüfusun %30,4’ü yaşamaktadır.

Nüfusa göre oranlandığında, Karadeniz bölgesinin gerek toplam polikli-nik, gerekse de solunum polikliniği oranı açısından diğer bölgelerden daha fazla hastanın olduğu saptanmıştır.

Güneydoğu Anadolu bölgesinde sayısal olarak hem solunum poliklini-ği hem de toplam poliklinik sayısı açısından sondan 2. Olmasına karşın, nüfusa oranlandığında toplam poliklinik oranı içinde solunum polikliniği oranı %23,6’sı ile bu bölgemizde mevcuttur.

Öte yandan solunum sistemi tanıları açısından bakıldığında, astım ve KOAH tanıları alan hastaların oranlarına göre ise, Batı Karadeniz bölge-sinde (Zonguldak, Bartın, Kastamonu, Karabük,Çankırı, Sinop, Samsun, Tokat, Çorum, Amasya) %5,31 ile en fazla olduğu bölgedir.

tartışma ve sonuç: Nüfusa göre güneydoğu Anadolu bölgesinde yaşayan halkımızın, sayısal olarak ta Karadeniz bölgesinde yaşayanların akciğerleri daha fazla hastalanmaktadır. Bunda sağlığın sosyal bileşenlerini irdelemek gerekecektir.anahtar kelimeler: akciğer hastalıkları, coğrafi bölge

Ps-123

2023 yılında GöğÜs Hastalıkları uzman sayısı ideali ne Olmalıdır?

Sedat Altın, Nurdan Kalkan, Zeynep Binnaz Yıldırım, Demet Turan, Pelin Karadağ, Fatma Işıl UzelYedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Son yıllarda göğüs hastalıkları hasta sayıları bekleni-lenden daha hızlı artmaktadır. Aile hekimliği sistemi maalesef yeterince etkili olamamıştır. Buna karşılık, göğüs hastalıkları asistan sayıları düşü-rülmüştür. Çeşitli insangücü yöntemleriyle 2023 yılında olması gereken göğüs hastalıkları uzman sayısını araştırmak amaçlanmıştır.

yöntem: Sağlık Bakanlığı Sağlık Net2 verileri ile TÜİK nüfus projeksi-yonları kullanılarak, insangücü hesaplama modelleri ile çeşitli yöntemlerle 2023 yılı göğüs hastalıkları uzman ihtiyacı belirlendi.

Bulgular: 2014 yılı gerek prevalans çalışmaları, gerekse de Sağlık Ba-kanlığı ve SGK verileriyle halen 4.850.000 civarında olduğu hesaplanan 15 yaş üstü göğüs hastası sayısının 2023’te 15 yaş üstü nüfusun %15 arta-cak olması, ortalama yaşam süresinin erkekte 75,8, kadında 80,2 yıla çıka-cak olması, 65 yaş ve üzerindeki nüfusun 5,7 milyon kişiden (toplam nüfu-sa oranı %7,5) 8,6 milyon kişiye (%10,2) yükselecek olması nedenleriyle 2023’te beklenen hasta sayısının 6.790.000’e çıkması beklenmektedir.

Hasta sayısına göre yapılan hesaplamada 3607 uzmana gereksinim ol-duğu görüldü. Nüfusa göre yapılan hesaplamada ise, 3586 uzmana ihtiyaç olduğu saptandı. İşyüküne dayalı hesaplama ile ise, 3532 uzman gereksi-nimi olacağı hesaplandı.

Halen 1927 göğüs hastalıkları uzmanının aktif olarak çalıştığı ve bunla-rın 1285’inin Sağlık Bakanlığı hastanelerinde çalıştığı dikkate alınmalıdır.

tartışma ve sonuç: Ülkemizde göğüs hastalıkları uzman sayısı ha-len mevcut işyüküne, nüfusa, hasta sayısına göre hesaplandığında yak-laşık 1600 uzman civarında eksiktir. Son 7 yılda göğüs hastalıkları işyükü %94 artış gösterirken, göğüs hastalıkları uzman sayısı yalnızca %28 artış göstermiştir.

2023 yılı beklenen verilerine göre göğüs hastalıkları uzman ihtiyacı hemen hemen tüm insangücü hesaplamalarına göre 3.500 civarında bu-lunmuştur ve 1600 civarında göğüs hekimi açığının 2023 yılında kapatı-labilmesi için yılda eğitim kurumlarımıza 200 civarında göğüs hastalıkları asistanı alınmalıdır.anahtar kelimeler: insangücü, göğüs hastalıkları uzmanı, hesaplama

Ps-124

ikametGaHı dıŞında muayene Olan sOlunum sistemi Hastalarının illere Göre karŞılaŞtırması

Sedat Altın1, Ethem Ünver1, Thery Sibemona2, Esra Günaydın2, Şeyma As2, Ömer Faruk Demir1


Giriş ve amaç: Solunum sistemi hastalarının illerimizde tedavi olma oranlarını araştırmak amaçlanmıştır.

yöntem: 2014 yılı Sağlık Bakanlığı Sağlık-Net2 verileri kullanılarak il-lere göre başka illere giden solunum sistemi ICD 10 kodu almış (J00-J99) hasta sayıları karşılaştırıldı.

Bulgular: 2014 yılında 8.539.584 göğüs hastalıkları uzmanlarına ka-yıtlı muayenin 5.602.313’ü (%65,6) solunum sistemi ICD10 kodlarıyla yapılmıştır.

Bu muayenelerin %10,7’si (601.428) ikamet dışı il dışında, %37,5’u (2.100.776) kendi ilçesi dışında gerçekleşmiştir. İl dışı muayenelerin en yüksek olduğu ilk 10 ilimiz, Tunceli (%25,9), Gümüşhane, Çankırı, Bay-burt, Muş, Hakkari, Artvin, Ağrı, Sinop ve Kırşehir (%16,3) olarak sıra-lanmıştır. En az il dışı muayeneye giden illerimiz ise, %3,9 ile Balıkesir, Kütahya, Muğla, Çanakkale, Konya, Denizli, Gaziantep, Hatay, Trabzon, Adana (%6,2) olarak gerçekleşmiştir.

Solunum sistemi tanıları yönünden bakıldığında ise, en fazla il dışına başvurunun solunum sisteminin süpüratif ve nekrotik hastalıkları, %16, 4 ile interstisyel hastalıklar ve %15,8 ile plevra hastalıkları kodlarıyla olduğu-nu, en az başvurunun ise, %7,7 ile akut alt solunum yolu hastalıkları ne-deniyle olduğu görülmüştür. Kronik alt solunum yolu hastalıkları (KOAH, astım ve bronşektazi) nedeniyle %8,3 oranında hastanın ikameti dışındaki ilde muayene olduğu hesaplanmıştır.

tartışma ve sonuç: 2014 yılında solunum sistemi hastalığı tanısı konulan yaklaşık 10 hastadan birinin ikameti dışındaki bir ilde muayene olmasının nedenleri tartışılmalı ve göğüs hastalıkları uzman atamalarında bu kriter de dikkate alınmalıdır.anahtar kelimeler: ikametgah, solunum sistemi, muayene


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-125

acil ve GöğÜs Hastalıkları pOlikliniğine baŞvuran suriyeli mÜltecilerin baŞvuru Tanilari

Şerif Kurtuluş1, Zafer Hasan Ali Sak2, İrfan Eser3

1Ceylanpınar Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları Şanlıurfa 2Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Şanlıurfa 3Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Şanlıurfa

Giriş ve amaç: Son beş yıldır Suriye’de devam eden savaş milyonlar-ca insanın göç etmesine neden olmuştur. Mülteciler kamplarda ve kentler-de barınmak suretiyle Türkiye Cumhuriyeti tarafınca geçici koruma kapsa-mındadır. Sağlık hizmetleri de ücretsiz bir şekilde sağlanmaktadır.

Bu çalışma; kampta yaşayan Suriyeli Mültecilerin Acil ve Göğüs Hastalık-ları Polikliniğine başvuru yapan hastaların, aldıkları tanıların, değerlendir-mesi yapılması amaçlanmıştır.

yöntem: 21000 nüfuslu Suriyeli Mültecilerin barındığı Ceylanpınar çadır kampında, 01.01.2015 – 30.12.2015 tarihleri arasında Acil polik-liniği ve Göğüs Hastalıkları polikliniğine başvuran hastaların aldıkları ta-nılar geriye dönük olarak Fonet İşletim Sistemleri kullanılarak incelendi. Hastalıkların sınıflandırmasında ICD-10 kullanıldı. Veriler yüzdelik oranlar şeklinde hesaplandı.

Bulgular: Ceylanpınar Çadır kamp Hastanesi Acil Polikliniğine müra-caat eden hastalar; 0 günlük bebek ile 106 yaş aralığında olup yaş or-talaması 39.7’dir. Toplam 188660 hasta başvuru yapmış olup bunların 90183’ü (%47.80) Erkek, 98477’si (%52.19) Kadın’dır. Göğüs Hastalıkları polikliniğine müracaat eden toplam hasta sayısı 2374’dir. Bunların 961’i (%40.48) Erkek, 1413’ü (%59.51) Kadındır (Tablo 1). Suriyeli Mültecilerin aldıkları tanı yüzdeleri Göğüs Hastalıkları polikliniğine başvuran Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları ile kıyaslandı (Tablo 2).

tartışma ve sonuç: Bu çalışma; şehirleşmenin getirdiği sosyal ve çev-resel sorunların olmadığı, doğa ile iç içe olan ve kendine has sosyal ve çevresel değişkenlerin izlendiği, sağlık ve diğer hizmetlere ulaşımın ücretsiz olduğu bir popülâsyonda yapılması yönüyle şehirlerde yapılan çalışmalara kıyas imkânı sunacaktır. Çalışmamızda Göğüs Hastalıkları yönünden Pnö-moni ve KOAH tanı oranı yüksekliği dikkat çekmektedir. Her ne kadar ça-dır kamplarda sağlıklı ve ideale yakın yaşama ortamı sağlansa da savaşın fizyolojik ve psikolojik etkilerinden kurtulmaları zaman alacaktır.anahtar kelimeler: göğüs hastalıkları, hastalık, savaş, Suriyeli mülteciler, tanı, Türkiye

tablo 1.

ICD kodu ve tanı

Ceylanpınar Devlet Hastanesi Göğüs

Hastalıkları Polikliniğine

başvuran Suriyeli Mülteciler % Oran

Çadırkamp hastanesi acil

semt polikliniğine başvuran Suriyeli

mülteciler % Oran

34-Bronş ve akciğer malign neoplazmı

3 0.126 0 0.000

C61-Prostat malign neoplazmı AKCİĞER METASTAZI

1 0.042 2 0.001

R06.0-Dispne 3 0.126 66 0.035R07.4-Göğüs ağrısı 273 11.500 796 0.422G47.3-Uyku apnesi 3 0.126 0 0.000I86.8-Varikoz venleri (DVT+)

6 0.253 2 0.001

I26-Pulmoner Emboli 9 0.379 3 0.002J01-Akut sinüzit 243 6.024 1325 0.702J06.9-Akut üst solunum yolu enfeksiyonu

65 2.738 54221 28.740

J18.9-Pnömoni 345 14.532 284 0.151A15.0 –Akciğer Tüberkülozu

7 0.295 0 0.000

J20-Akut bronşit 164 6.908 4996 2.648J30.2-Mevsimsel allerjik rinit

58 2.443 662 0.351

J44-Kronik obstrüktif akciğer hastalığı

252 10.615 511 0.271

J45-Astım 443 18.660 1817 0.963J47-Bronşiektazi 7 0.295 0 0.000J84.1-İntersitisyel akciğer hastalığı

1 0.042 0 0.000

J90-Plevra efüzyonu 8 0.337 3 0.002J93.8-Pnömotoraks 20 0.842 10 0.005K21-Dispepsi - Reflü 60 2.527 20157 10.684M79.1-Miyalji 49 2.064 11888 6.301M40.0-Postural kifoz 1 0.042 0 0.000S22-Kaburga(lar), sternum ve torasik omurga kırıkları

7 0.295 5 0.003

E45-Gelişme 15 0.632 503 0.267Z32-Gebelik testi 45 1.896 4081 2.163Z33-Gebelik durumu 44 1.853 3089 1.637Q76.6-Kaburgaların konjenital malformasyonlar

2 0.084 2 0.001

Diğer Başvurular 340 14.322 84237 44.650TOPLAM Başvuru 2374 100.000 188660 100.000

tablo 2.

ICD kodu ve tanı

Ceylanpınar Devlet Hastanesi

Göğüs Hastalıkları Polikliniğine

başvuran Suriyeli mülteciler % Oran

Ceylanpınar Devlet Hastanesi

Göğüs Hastalıkları Polikliniğine başvuran T.C

vatandaşı % Oran

J18.9-Pnömoni 345 14.532 284 1.443J44-Kronik obstrüktif akciğer hastalığı

252 10.615 511 2.596

Diğer Başvurular 1777 74.853 18887 95.961Toplam Başvuru 2374 100.000 19682 100.000


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-126

suriyeli mÜlteciler ile tÜrkiye cumHuriyeti vatandaŞlarının anksiyete Oranları Kiyaslamasi

Şerif Kurtuluş1, Zafer Hasan Ali Sak2, İrfan Eser3

1Ceylanpınar Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları Şanlıurfa 2Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Şanlıurfa 3Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Şanlıurfa

Giriş ve amaç: Dünya Sağlık Örgütü’ne (WHO) göre; Sağlık; bire-yin bedenen, ruhen ve sosyal olarak tam bir iyilik hali olarak tanımlan-maktadır. Savaşların bedenen, ruhen ve sosyal yönden yarattığı tahribat kalıcı olabilmektedir. Dünyanın muhtelif coğrafyalarında ve komşu ülke Suriye’de yaşanan savaş insanların sağlığını ciddi düzeyde etkilemektedir.

Bu çalışma; savaş mağduru mülteciler ile sınır illerde yaşayan Tür-kiye Cumhuriyeti vatandaşlarının Anksiyete oranları kıyaslanması amaçlanmıştır.

yöntem: Gerek çadır kent gerekse ilçe merkezinde yaşayan Suriyeli mülteciler ile Sınır ilçesi olan Ceylanpınar da yaşayan Türkiye Cumhuri-yeti vatandaşlarının, 01.01.2015 – 30.12.2015 tarihleri arasında Acil ve Göğüs Hastalıkları polikliniği başvuruları, geriye dönük Fonet işletim siste-mi kullanılarak incelendi.

Çeşitli semptomlar ile başvuran ve Anksiyete Bozukluğu tanısı alanlar, yüzdelik oranlar şeklinde hesaplandı.

Bulgular: Göğüs Hastalıkları polikliniğine başvuran Suriyeli mülteci sayısı 2374 kişi, Göğüs Hastalıkları polikliniğine başvuran Türkiye Cum-huriyeti vatandaşı sayısı 19682 kişi, Çadır Kent Acil Semt polikliniğine başvuran Suriyeli mülteci sayısı 170161kişi, Ceylanpınar Devlet Hastanesi Acil Polikliniğine başvuran Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı sayısı 245188 kişi idi. (Tablo 1)

tartışma ve sonuç: Bu çalışma; mültecilere ne kadar ideale yakın yaşama ortamı sağlansa da; savaş mağduru mültecilerin ruhen sağlıklı ol-madıklarını göstermektedir.

Ancak savaşın etkilerine tanıklık eden ve sınır ilçede yaşayan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının da bu savaştan etkilendiği görülmektedir. Bu etkilenme savaşın içinden gelen mültecilere göre daha fazla düzeydedir.

Her iki grupta da Kadın cinsiyetin Erkek cinsiyete göre daha çok Anksi-yete yaşadığını göstermektedir.anahtar kelimeler: Anksiyete, Kadınlar, Savaşa Sınır Kentler, Suriyeli Mülteciler, Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşı

tablo 1. Suriyeli mülteciler ile Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının anksiyete oranları kıyaslaması

Başvuru niteliğiAnksiyete bozu

kluğu tanısıAnksiyete bozukluğu

tanısı kadın oranı Toplam Başvuru

Göğüs Hastalıkları polikliniğine Başvuran Suriyeli Mülteciler

35 kişi (%1.474) 25’i Kadın (%1.053) 2374

Göğüs Hastalıkları polikliniğine Başvuran Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı

313 kişi (%1.590) 239’u Kadın (%1.214) 19682

Çadır Kent Acil Semt Polikliniğine başvuran Suriyeli Mülteciler

385 kişi (%0.226) 223’ü Kadın (%0.131) 170161

Ceylanpınar Devlet Hastanesi Acil Polikliniğine başvuran Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşı

1225 kişi (%0.499) 863’ü Kadın (%0.351) 245188

Ps-127

2014 yılı pOliklinik muayenelerinin ve yatıŞların Hasta ikametine ve ıcd10 kOdlarına Göre Oranları

Sedat Altın1, Ethem Ünver1, Ertan Murat2

1Erzincan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan 2Erzincan Verem Savaş Dispanseri, Erzincan

Giriş ve amaç: Sevk zincirinin olmadığı ülkemiz sağlık sisteminde ICD10 kodlarına göre ikametgah dışında muayene olmuş olan poliklinik hastalarının oranlarını araştırmak amaçlandı.

yöntem: 2014 yılı Sağlık Bakanlığı Sağlık-Net verileri ile ICD-10 kod gruplarına göre tanı almış hastaların, ikamet ettikleri ilçe, il ve ildışı muaye-ne sayıları oranlanarak hastalıklara göre farklılıkları araştırıldı.

Bulgular: 2014 yılında toplam 614.980.541 muayenenin 419.506.814’i (%68,2)ikamet ettiği ilçelerde gerçekleşirken, 144.774.812 (%23,5) kayıtlı olduğu ilde yapılmıştır. 50.698.915 (%8,2) muayene ise, il dışında gerçekleşmiştir.

ICD10 kod tanı gruplarına göre bakıldığında, malignite grubunda il dışı muayene %23,1, konjenital malformasyon grubunda %14,3 oran-larıyla en yüksek grupları oluşturmuştur. 50.698.915 il dışı muayenenin 8.621.569 (%17) Z00-Z99 (Sağlık servisleriyle temas ve sağlık durumu-nu etkileyen faktörler), 7.824.031 (%15,4) J00-J99 (solunum sistemi) ve 5.642.163 (%11,1) M00-M99 (Kas, iskelet ve bağ dokusu hastalıkları) ta-nısını aldıkları saptandı.

2014 yılında yatışı yapılan 10.952.114 hastanın da 4.923.876 (%45)’i kendi ilçesinde yatırılırak tedavi olurken 4.511.840 (%41,1) kendi ilinde yatırılmıştır. 1.516.398 (%13,8) hasta ise, ildışında yatış almıştır. ICD 10 koduna gore yatış gruplarından il dışı en fazla yatışın onkolojik hastalık-larda (%25,8) ve göz hastalıklarında (%19,7) gerçekleştiğini hesapladık.

tartışma ve sonuç: ülkemiz genelinde hastalarımızın %8’i poliklinik nedeniyle, %14’e yakını da yatış nedeniyle kendi ikamet ettikleri il dışına çıkmışlardır. Hekim ve hastane yatağı düzenlemelerinde bu verilere gore planlama yapılmalıdır.anahtar kelimeler: poliklinik, yatış, il dışı sevk

AKciğer Ve PleVrA mAliGniteleri

Ps-128

prOGnOstik nutrisyOnel indeksin kÜçÜk HÜcreli dıŞı akciğer kanseri sağkalımına etkisi

Feyyaz Kabadayı, Dilek Ernam, Ülkü Aka Aktürk, Makbule Özlem Akbay, Erhan OğurSüreyyapaşa Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Son yıllarda sistemik inflamatuar yanıtın kanser ge-lişiminde önemli bir role sahip olduğu gösterilmiştir. Çeşitli inflamatuar parametreleri içeren indeksler kanser hastalarında prognozu belirlemede kullanılmıştır. Bunlardan prognostik nutrisyonel indeks (PNİ)’in tümörün orjininden bağımsız olarak prognostik öneme sahip olduğu bildirilmiştir.Çalışmamızda KHDAK olgularının PNİ değerleri ile ortalama ve progres-yonsuz sağ kalım arasındaki ilişkisiyi araştırmayı amaçladık

yöntem: Retrospektif kohort çalışması olarak düzenlenen çalışmamız-da hastanemizde takip edilen 231 olgunun dosyaları incelendi.Demografik özellikler, klinik, histopatolojik, radyolojik, laboratuar ve tedavi paramet-releri kaydedildi. Onodera ve ark tarafından sunulan basitleştirilmiş PNİ formülünü (10xalbumin + 0,005xlenfosit sayısı/mm3) kullandık.Çalışma olgularımızda survinin belirlenmesinde PNİ için ROC eğrisi analizi yapıla-rak cut-off “42.2” seçilmiştir.

Bulgular: Hastaların 205’i (%88.7) erkek, 26’sı (%11.3) kadın olup 107 (%46.3) olguyla adenokarsinom en sık saptanan histopatolojik tip-tir. Hastaların medyan yaşı 60 (34-82) yıldı. Akciğer kanseri için önemli bir risk faktörü olan sigara kullanımı %91,8 olarak saptandı. 231 olgunun ortanca sağ kalım süresi 469.03 ±296.14 gün olarak bulundu. Olguların progresyonsuz sağ kalım süresi 350.84 ±270.94 gün olarak bulundu. PNİ gruplarının ortalama sağ kalımları kıyaslandığında; 1. grubun ortalama sağ kalımı 408.47 gün, 2. grubun ortalama sağ kalımı 529.06 gün olup istatiksel olarak anlamlı olarak farklılık saptandı (p:0.002). PNİ gruplarına göre olguların yaşam süreleri arasında log rank (Mantel-Cox) testi ile kı-yasandığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmaktadır (p:0.008).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda genel ve progresyonsuz sağ ka-lımda tedavi öncesi düşük PNİ değerinin diğer risk faktörlerinden bağım-sız olarak kötü prognostik faktör olduğu gösterilmiştir.Buna göre PNİ’nin KHDAK’de sistemik inflamatuar yanıtın bir belirteci olarak prognozu ön görmede kullanılabileceğini düşünmekteyiz.anahtar kelimeler: Küçük hücreli dışı akciğer kanseri, prognostik nutrisyonel indeks, prognostik faktörler, sağ kalım, evre.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 1. PNİ gruplarının karşılaştırılması

Grup 1PNİ <42,2

n(%)

Grup 2PNİ ≥42.2

n(%) p değeri

Kilo kaybı 35(30.4) 17(14.7) 0.004Metastaz 58(51.8) 43(38.1) 0.019Progresyonsuz sağ kalım 325.9-gün 375.4-gün 0.16Ortalama sağ kalım 408.4-gün 529-gün 0.002

Ps-129

2014 yılında erzincan’da ikamet eden akciğer kanserli OlGuların sÜrvileri

Ethem Ünver, Sedat Altın, Hasan Ölmez, Ömer Faruk Demir, Gülseren PektaşErzincan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan

Giriş ve amaç: Akciğer kanserli hastalarımızın ortalama 1 yıl yaşa-dıkları bilinmektedir. 2014 yılında Erzincan’da yaşayan akciğer kanserli hastaların sürvilerini araştırmak amaçlanmıştır.

yöntem: Sağlık Bakanlığı Sağlık-Net2 verileri ve Nüfus İdaresi Ölüm verilerinden faydalanarak 2014 yılı içerinde ülkemizin herhangi bir yerin-de konulmuş olsa bile akciğer kanseri tansı almış hastalar çalışmaya dahil edildi. Tanı konulduktan sonra ölüme kadar, 21.12.2015 tarihi itibariyle yaşayanlarda ise, o tarihe kadar geçen süre alınarak sürvileri ay olarak he-saplandı. Sürvi analizi Kaplan Meier Yöntemiyle yapıldı. Karşılaştırmalar, log-rank ile, etkileyen faktörler ise, Cox’s proportional hazards regression modeli kullanılarak yapıldı.

Bulgular: 2014 yılında Erzincan ikametli 143 hastaya akciğer kanseri teşhisi konulmuş ve tedavileri yapılmıştır. 110’u erkek, 33’ü ise, kadın olan hastalarımızın Yaş ortalaması 64,0± 11,9 erkeklerde 64,0 ± 11,63 kadın-larda 63,5 ± 12,83 olarak hesaplanmıştır.

21.12.2015 tarihi itibariyle 64 hastanın sağ, 79 hastanın ise öldüğü tes-bit edilmiştir. Erkek hastalardan 46’sı(%41,8), kadın hastalardan ise 18’i (%54,5) bu tarih itibariyle yaşamaktaydı. 2 yıllık sağkalım oranı, Kaplan-Meier analizine göre %39, ortanca sağkalım 15 ay (%95 GA: 10.5-19.5 ay) oarak hesaplandı.

Ortanca sağkalım süreleri erkeklerde 13, kadınlarda 22 ay olup aradaki fark anlamlı değildi (p= 0.21). Yaş gruplarına göre de, sağkalım farkı istatis-tiksel olarak gösterilemedi (p=0.14). Yaş, sürekli bir değişken olarak analiz edildiğinde de, yine, sağkalım üzerinde etkili olarak bulunmadı (p=0.30,).

87’sinin teşhisi Erzincan’da konurken 29’unun İstanbul’da, 14’ünün Ankara, 5’inin Erzurum 3’ünün Bursa, 2 Malatya, 1’er İzmir, Antalya ve Kayseri’de teşhis konulduğu saptanmıştır.

143 hastanın7’sine (%) cerrahi tedavi uygulanmış olması, vakaların ileri evrede yakalandığının göstergesi olarak söylenebilir. 45’ine kemoterapi, 4’üne de radyoterapi uygulanmıştır.

Akciğer kanserli hastaların 91’i (%64) merkezden, 13’ü Üzümlü ve 12’si de Refahiye ilçesindendi. Merkezdekilerin ortalama sürvisi 11,8 ay, ilçeler-deki hastaların ortalama sürvisi ise, 11,3 ay olarak hesaplandı. İlçelerdeki hastaların yaş ortalaması 65,9, merkezdekilerin ise 63 olarak bulundu.50 ilçelerdeki hastaların 21’i (%42) halen sağ, merkezdeki 93 hastadan da 43’ü (%46,2) sağdır.

tartışma ve sonuç: Erzincan’da ikamet eden akciğer kanserli has-talarımız da ortanca sürvi 15 ay olarak bulundu. Hastalarımızın hala ileri evrede başvurmaları da, sağlık erişiminin çok artmasına karşın yeterince etkin olunamadığının bir diğer göstergesidir.anahtar kelimeler: akciğer kanseri, sürvi,

Ps-130

maHalle maHalle istanbul’un akciğer kanseri Haritası

Sedat Altın1, Cengiz Özdemir2, Levent Karasulu2, Ethem Ünver2


Giriş ve amaç: 2014 yılında İstanbul’da teşhis konulmuş 7.610 ak-ciğer kanserli hastanın ilçe ve mahalle bazında dağılımını yaparak, sıklığı etkileyen faktörleri araştırmak amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir.

yöntem: Sağlık Bakanlığı Bilgi İşlem verileriyle 2014 yılında İstanbul’da C34 koduyla takip ve tedavisi yapılan hastaların demografik özellikleri kar-şılaştırıldı. İlçe nüfusları, cins ve yaş gruplarına karşılaştırılırken TÜİK tara-fından verilen mahalle nüfuslarına göre de, mahallelerin akciğer kanseri prevalanslarına bakıldı.

Bulgular: 2014 yılında İstanbul’da 10.011 hastaya akciğer kanse-ri teşhisi konulmuş, ancak bunların 7.610’u (%76,1) İstanbul’da ikamet etmekte olduğu saptandı. Bunların 5.747’si (%75,5) erkek, 1.863’ü ise, kadındı. Hastaların %42,1’i 65 yaş ve üstü yaş grubunda, %34’ü 55-64 yaş grubundaydı.

Nüfusa göre oranladığımızda, prevelans 100.000’de 52,9 ile Türkiye ortalamasının biraz altında bulundu. Erkeklerde 100.000’de 79i6i kadın-larda ise, 100.000’de 26 olarak hesaplandı. En yüksek prevalans 65 yaş üstü erkeklerde 100.000’de 694,2 bulundu.

İlçelere göre sınıflandırdığımızda ise, 100.000’de 213,6 ile Beykoz ilçe-si en fazla, 83,4 ile Küçükçekmece en az kanser prevalansına sahip ilçe-lerimizdi. Nüfus piramidinde genç ve çocuk nüfusun daha fazla oranda olduğu ilçelerde (Esenyurt, Sultangazi, Küçükçekmece gibi) prevalans en düşük, Beykoz, Maltepe, Kartal ve Kadıköy gibi yaşlı nüfusun daha fazla oranda olduğu ilçelerde ise prevalans daha yüksekti. Cinsiyet açısından erkeklerde Beykoz 100.000’de 345,4 ile birinci sırada, kadınlarda da Kadı-köy 100.000’de 112,5 ile ilk sırada yer almıştır. Başakşehir 117,7 ile erkek-lerde en sonda, Arnavutköy ise, 25,3 ile kadınlarda en sonda yer almıştır.

İstanbul’da 937 muhtarlık mevcuttur ve bunların nüfusları 13 ile 59.399 arasında değişmekte olup en büyük mahalleler, Bahçelievler, Ataşehir ve Küçükçekmece’de mevcuttur. Buna karşın en fazla akciğer kanserli hasta bildiriminin olduğu mahalleler ise, 72 hastayla Ataşehir İçerenköy, 57 has-tayla Maltepe Bağlarbaşı, 56 hastayla Maltepe Zümrütevler, 45’er hastayla Kadıköy Bostancı, Göztepe, Kozyatağı olarak sıralanmıştır.

Yaşayan nüfusa oranladığımızda ise, 100.000’de 307,9 ile Beykoz Pa-şabahçe, 100.000’de 257,2 ile Fatih Küçükayasofya, 221,9 ile Beykoz Gümüşsuyu, 206,9 ile Beykoz Yalıköy ve 201,9 ile de Beykoz Kanlıca sıralanmıştır.

tartışma ve sonuç: İstanbul’da mahallelere göre akciğer kanserli va-kalarını sıraladığımızda Anadolu yakasında Beykoz, Kadıköy, Maltepe, Av-rupa yakasında ise, Fatih ilçesinin mahallelerinde daha fazla vaka bildirimi yapılmıştır. Bunun nedenlerine yönelik epidemiyolojik çalışma yapılması uygun olacaktır.anahtar kelimeler: akciğer kanseri, mahalle, ilçe, prevalans

Ps-131

maliGn plevral mezOtelyOmalı tOplam 17 OlGunun retrOspektif analizi

Hıdır Esme1, Ercan Kurtipek2, Mustafa Karaağaç3, Yaşar Ünlü4, Taha Tahir Bekçi2

1Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Cerrahisi Kliniği, Konya 2Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları Kliniği, Konya 3Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Onkoloji Kliniği, Konya 4Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Patoloji Kliniği, Meram/Konya

Giriş ve amaç: Malign Plevral Mezotelyoma (MPM) son yıllarda gide-rek artan sıklıkla rastlanılan ve asbest ile doğrudan ilişkisi olan bir tümör-dür. Ortalama sağkalım süresi oldukça kısa olan bu tümörlerde erken tanı oldukça önemlidir. Ülkemizde de, bazı bölgeler, bu kanser için predispozan olan asbestten zengin topraklar içermektedir. Bizim de çalıştığımız bölge içersinde özellikle Ereğli yöresi, bu topraklardan oldukça zengin bir böl-gedir. Bu yüzden bizde, hastanemizde 2012-2015 yılları arasında yatarak tetkik ve tedavi edilen MPM’lı 17 olguyu, retrospektif olarak değerlendirip, kongrede sunmayı amaçladık.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

yöntem: Malign Plevral Mezotelyoma tanısı almış olan olgular, retros-pektif olarak incelenmiştir.

Bulgular: Olguların 13’ü ölü (%54 K, %46E), 4’ü ise sağdı (%50K,%50E). Tanı koyulduğu andan itibaren, ortalama sağkalım süresi 5.3 ay olarak bulundu. Halen yaşamını sürdürenlerde ise bu süre 8.7 ay olarak saptandı. Tüm olgular içersinde epiteloid tip mezotelyoma %76 ile en sık gözlenen subgrup oldu. Bunu bifazik tip izlerken (%18), sarkomato-id tip en az izlenen gruptu (%6).

tartışma ve sonuç: Ülkemizdeki yapılan çalışmalara paralel olarak, bizim olgularımızda da kadın hakimiyeti mevcuttu. Bununda kadınların çevresel asbest maruziyetine daha fazla maruz kalması ile ilişkili olduğunu düşünmekteyiz. Özellikle ülkemiz gibi asbest maruziyetinin çok fazla oldu-ğu bölgelerde, göğüs ağrısı ile gelen kişilerde mutlaka mezotelyoma akla getirilmelidir.anahtar kelimeler: Mezotelyoma, Epiteloid, Sarkomatoid

tablo 1. Olguların Demografik Verileri

CİNSİYET/YAŞ/EX-SAĞ TANI YAŞAM SÜRE

E/33/EX EPİTELOİD 4 AY 1 GÜNE/89/EX EPİTELOİD 22 GÜNE/67/EX EPİTELOİD 2 AY 5 GÜNK/71/EX SARKOMATOİD 7 AY 27 GÜNK/74/EX EPİTELOİD 5 AY 24 GÜNE/75/EX EPİTELOİD 6 AY 1 GÜNK/45/EX EPİTELOİD 13 AY 21 GÜNK/67/EX EPİTELOİD 2 AY 23 GÜNK/42/EX EPİTELOİD 2 AY 4 GÜNE/58/EX MİKST 7 GÜNK/35/EX MİKST 8 AY 13 GÜNE/69/EX EPİTELOİD 10 AY 7 GÜNK/78/EX EPİTELOİD 5 AY 9 GÜNE/53/SAĞ EPİTELOİD 5 AY 1 GÜNK/50/SAĞ EPİTELOİD 9 AY 9 GÜNE/81/SAĞ MİKST 10 AY 27 GÜNK/60/SAĞ EPİTELOİD 9 AY 20 GÜN

Ps-132

akciğer kanserinin erken teŞHisi için nefeste biyOmarker tayinine yönelik invaziv Olmayan yöntem GeliŞtirilmesi [eGe Üniversitesi translasyOnel pulmOnOlOji araŞtırma Grubu (eGetpaG)]

Levent Pelit1, Tuncay Göksel2, Tuğberk Nail Dizdaş1, İlknur Bağatir1, Füsun Pelit1, Özlem Göksel2, Hasan Ertaş1, Burak Ordin3, Arif Gürsoy3, Durmuş Özdemir4, Haydar Soydaner Karakuş2, Münevver Erdinç2, Fatma Nil Ertaş1

1Ege Üniversitesi Fen Fakültesi, Analitik Kimya Bölümü, İzmir 2Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir 3Ege Üniversitesi Fen Fakültesi, Matematik Bölümü, İzmir 4İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Kimya Bölümü, İzmir

Giriş ve amaç: Akciğer kanserinin düşük doz BT taramasındaki yük-sek yanlış pozitiflik sorununu çözebilmek amacıyla yeni yöntemlerin ara-yışları devam etmektedir. Modern analiz teknikleri sayesinde ekshale soluk havasında saptanabilir hale gelen uçucu organik bileşikler (VOC) akciğer kanseri tanısına yönelik bir biyomarker olabilir. Bu çalışmanın amacı akci-ğer kanserinin tanısında ekshale soluk havasında biyomarker özellik taşı-yabilecek VOC’lerin saptanmasıdır.

yöntem: TUBİTAK (Proje no:113 Z 672) tarafından desteklenmekte olan prospektif olgu kontrol çalışmasına yeni tanı akciğer kanserli hasta-lar alınmıştır. Kontrol grubuna astımlı hastalar ve sağlıklı gönüllüler dahil edilmiştir. Olguların ekshale soluk havası örnekleri katı faza mikroözütleme (SPME) yöntemine uygun, merkezimiz tarafından dizayn edilen spesifik bir cihaz ile Soluk Havası Laboratuvarımızda toplandı. Katı adsorban fiber

üzerine önderiştirilen VOC’ler Analitik Kimya Laboratuvarımızda gaz kro-matografisi kütle spektroskopisi (GC-MS) inlet bloğuna yerleştirilerek ter-mal desorpsiyon ile kromatografik olarak analiz edildi. Buna ilaveten ticari olarak satın alınan ve laboratuvar ortamında hazırlanan SPME fiberleri de kullanılarak ek analizler de gerçekleştirildi.

Bulgular: Toplam 67 akciğer kanserli ile kontrol grubundaki 69 olgu analize alınmıştır. Tüm olguların soluk havası VOC düzeyleri WEKA veri madenciliği paket programında kanserli-sağlıklı ayırımı yapabilmek için, Random Forest (%70.42), Random Tree(%72.68), Multi Layer Perceptron(MLP) (%74.56), Logistic (%70.36), Naive Bayes (%50.27) ve Neural Network (NN) (%86.44) sınıflandırma algoritmaları kullanılarak analiz edildi.

tartışma ve sonuç: Çalışmanın ön değerlendirme sonuçları kullanılan sınıflandırma algoritmalarından NN sınıflandırma algoritmasının soluk ha-vası VOC karışımının kanserli hastalarda belirgin farklı sinyal düzeyine sa-hip olduğunu ortaya koyabildiğine ve böylece yeni tanı alan kanserli has-taları kontrol grubundan belirgin olarak ayırabildiğine işaret etmektedir.anahtar Kelimeler: akciğer kanseri, erken tanı, ekshale soluk havası, VOC

Ps-133

ekstratOrasik maliGnitelerin endObrOnŞial metastazlarının brOnkOskOpik tedavisi

Volkan Karaçam1, Kemal Can Tertemiz2, Eyüp Sabri Uçan2, Ali Karakılıç1, Aydın Taşdöğen3

1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı 2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı 3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anestezi ve Reanimasyon Anabilim Dalı

Giriş ve amaç: Akciğer dışı malignitelerin %1,1-5’inde endobronşiyal/endotrakeal metastazlar görülebilir. Böbrek, meme ve kolon kanserleri en sık endobronşial metastaz yapan tümörlerdir. Semptomlar primer akciğer kanserine benzerdir. Trakeal metastazlarda nefes darlığı ön planda olabilir. Endobronşial metastazların tedavisi hastanın performansı, tümör lokali-zasyonu ve tipine göre radyoterapi, kemoterapi ve girişimsel bronkoskopik teknikleri kapsamaktadır. Endobronşial tedavi uygulanan akciğer dışı en-dobronşial metastazı olan olguların klinik verilerini ve sağ kalım durumla-rını araştırmayı planladık.

yöntem: Akciğer dışı malignitelerin endobronşial metastazına yönelik en-dobronşial tedavi uygulanan olguların verileri retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Toplam 5 olgunun verileri retrospektif olarak incelendi. Ol-gulardan ikisine ikişer kez girişim uygulanmıştı. Olguların tamamı erkekti. En sık görülen semptom nefes darlığı idi. Tüm olgular primer maliginite-sine yönelik tedavi almış ve tedaviye yanıtsız olgulardı. Olguların sadece trakea ve ana bronşlardaki lezyonlarına yönelik endobronşial tedaviler uygulanmıştı. Tüm işlemlerde rijit ve fiberoptik bronkoskopi birlikte kulla-nılmıştı. Tabloda olguların özellikleri gösterilmektedir.

tartışma ve sonuç: Ekstratorasik malignitelerin endbronşial me-tastazları nadir görülmesine rağmen ciddi semptomlarla seyrebilir. Özel-likle büyük hava yollarına olan metastazlarda semptomlar daha şiddetli olmaktadır. Seçilmiş olgularda endobronşial tedavilerle hava yolunun açık tutulması sağlanarak semptomatik iyileşmenin yanında diğer teda-vi yöntemlerinin uygulanabilmesini sağlayarak sağ kalıma katkıda bulu-nabilmektedir. Ayrıca sarkom gibi radyoterapi ve kemoterapiye dirençli malignitelerde palyasyon amacı ile uygulanabilir. Endobronşial tedavide seçilecek yöntem, kişisel deneyim ve eldeki olanaklar göz önüne alınarak seçilmelidir. Özellikle tam obstrüksiyon gelişmeden girişim uygulanması başarıyı artırabilir.anahtar kelimeler: Endobronşial Metastaz, Endobronşial Tedavi, Ekstratorasik Maligniteler


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 1. Olguların özellikleri

Yaş Primer tümör Semptom Lokalizasyon TedaviGirişim sayısı

Sağ kalım

62 İğsi hücreli sarkom Dispne Trakea, parankimKoter, rezektör

balon2 Eksitus

65 Malign melanom DispneSol ana bronş,

parankimKoter, rezektör

balon2 Sağ

42Renal hücreli

karsinomDispne,

hemoptiziSağ ana bronş,

parakimKoter 1 Sağ

80Kolon

adenokarsinomDispne Karina Koter 1 Sağ

56Mide

adenokarsinomDispne,

hemoptiziTrakea, parankim Koter 1 Sağ

Ps-134

maliGn plevral efÜzyOnlu kÜçÜk HÜcreli dıŞı akciğer kanserinde erken mOrtalitenin değerlendirilmesi

Nevin Taci Hoca1, Gülçin Sarı2, Özge Şafak1, Nermin Çapan1

1Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara 2Dr. Nafiz Körez Sincan Devlet Hastanesi, Ankara

Giriş ve amaç: Maling plevral efüzyonlu (MPE) küçük hücreli dışı akciğer kanserinde erken mortaliteyi etkileyen faktörlerin saptanması amaçlanmıştır

yöntem: Ocak 2010 - Kasım 2015 tarihleri arasında, küçük hücreli dışı akciğer kanseri tanısı alan ve sitolojik olarak MPE tespit edilen 102 hasta retrospektif olarak incelendi. Erken mortaliteyi etkileyen faktörler araştı-rılmak üzere 90 günden önce eksitus olanlar grup I, 90 gün ve üzerinde eksitus olanlar grup II olarak kabul edildi. Gruplar Kikare ve Student-t testi yöntemleriyle karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya alınan 102 hastanın %82,4’ü erkek, (n:84) %17,6’sı kadın (n:18) idi. MPE’nin en sık nedeninin %69,6 (n:71) ile adenokarsinom olduğu saptandı. 102 hastanın ortanca sağkalım süresi 108 gündü. Hastaların 47’si (%46,1) Grup I, 55’i (%53,9) Grup II‘de yer almaktaydı. Sıvının sağda lokalize oluşu, aktif sigara içimi, artmış nötrofil düzeyi, nötrofil/lenfosit oranının ≥ 5 olması, ECOG ≥2 olması, artmış LDH düzeyleri ve azalmış serum albümin-total protein, plevra albümin-total protein düzeyleri, lenfosit düzeyi erken mortaliteyi etkileyen faktörler olarak bulundu (tüm değerler için p<0,05). Cinsiyet, yaş, histopatolojik alt tipi, uzak metastaz varlığı, kilo kaybı, efüzyon miktarı, plöredez tedavisi alıp almadığı, serum sodyum ve kalsiyum düzeyi, plevral glukoz ve ADA düzeylerinin erken mortaliteye etki etmediği saptandı (tüm değerler için p>0,05).

tartışma ve sonuç: Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde MPE varlığı prognozu olumsuz etkilemektedir. Sıvının sağda lokalize oluşu, aktif sigara içimi, artmış nötrofil /lenfosit oranı, serum LDH düzeyi ve ECOG, azalmış serum albümin-total protein, plevra albümin-total protein düzeyleri, lenfo-sit düzeyi erken mortaliteyi etkileyen faktörler olarak saptandı.anahtar kelimeler: Malign plevral efüzyon, küçük hücreli dışı akciğer kanseri, erken mortalitenin

tablo 1. Erken mortaliteyi etkileyen faktörler

ÖzelliklerGrup 1 (n:47) Grup 2 (n:55) P

Yaş (yıl) 66.2 (±11) 65.3 (±10) .6Cinsiyet (erkek/kadın) 42/5 42/13 .08Sıvılokalizasyonu (sağ-sol) 35/10 30/25 .01Aktif sigara kullanan hasta 42 40 .03Nötrofil (adet/mm3) 8961±3117 6435±5473 .007Lenfosit (adet/mm3) 1185±583 1577±791 .006Nötrofil/lenfosit ≥5 34 18 .000ECOG ≥2 28 12 .000Serum albümin (g/dL) 3.09±0.5 3.60±0.5 .000Serum total protein (g/dL) 6.2±0.7 6.6±0.6 .002Plevra albümin (g/dL)Plevra total protein (g/dL)

2.3±0.54.0±0.8

2.8±0.64.5±0.9

.000

.008

Ps-135

akciğer kanserli Hastalar bÜyÜkŞeHirlerde mi tedavi ediliyOr?

Sedat Altın1, Ethem Ünver1, Mehmet Akif Özgül2, Levent Cansever2, Necati Çıtak2


Giriş ve amaç: 2014 yılında akciğer kanseri (C34) teşhisi konulmuş hastalar, ikametlerine göre tedavi gördükleri illere göre karşılaştırılması yapılarak tedavilerinin büyükşehirlerde yapılma oranlarını karşılaştırmak amaçlandı.

yöntem: 2014 yılı Sağlık Bakanlığı Sağlık-Net2 verilerinden faydalanı-larak akciğer kanseri tanısı konulmuş hastaların ikametgah adresleri ile te-davi oldukları sağlık kurumunun bulunduğu iller, kurumun cinsi ve tedavi gördükleri uzmanlık alanına göre karşılaştırmalar yapıldı.

Bulgular: 2014 yılında Akciğer kanseri tanısı almış 41.129 hastanın dökümleri yapıldı. Hastalarımızın 32.703’ü (%79,5) erkek, 8.426’sı ise kadın’dı. Bunların 3.535’i (%8,6) yatırılırken tedavi görmüştür. Hastala-rımızın ikamet ettikleri yerde teşhis ve tedavi olma yüzdesi %76,6 olarak gerçekleşti. İkametgahlarına göre bakıldığında ilk 10 ilimiz,7799 (%19) hasta ile İstanbul, 2.107 (%5,1) hasta ile Ankara, 2.122 (%5,1) hasta ile Bursa, 1.599 (%3,9) hasta ile İzmir, 1.309 (%3,2) hasta ile Balıkesir, 1.144 (%2,8) hasta ile Adana, 1.051 (%2,6) ile Kocaeli, 1.046 (%2,5) ile Samsun, 1.006 (%2,4) ile Aydın, 808 (%2) ile Mersin yer alırken, en az akciğer kanserli hastaya sahip illerimiz, 31 hastayla Kilis, 35 hastayla Bayburt, 43 hastayla Hakkari, 48 hastayla Gümüşhane ve 62 hastayla Tunceli olmuştur.

En az oranda tanı konulan iller Kilis (%12,9), Gümüşhane (%16,7), Şırnak (%19,2), Çankırı (%20,2) ve Siirt (%21,6) olarak sıralanırken en yüksek oranda tanı konulan illerimiz 10.011 (%128,4) hasta ile İstan-bul, 3.459 (%164,2) hasta ile Ankara, 2.587 (%121,9) hasta ile Bur-sa,2.034 (%177,8) hasta ile Adana, 1.680 (%105,1) hasta ile İzmir olarak sıralanmıştır.

Nüfusa göre akciğer kanseri prevelans oranlarında en yüksek illerimiz 100.000’de 151 ile Bilecik, 121 ile Sinop, 120 ile Bartın, 112 ile Kırklareli ve 110 ile Balıkesir olurken, en düşük prevelanslı illerimiz ise, 100.000’de 16 ile Hakkari, 16 ile Şanlıurfa, 20 ile Şırnak, 22 ile Adıyaman ve 24 ile Kilis olarak sıralanmıştır.

tartışma ve sonuç: 2014 yılında akciğer kanserli hastalarımızın yak-laşık ¾’ü ikametgahlarında tanı konurken, düşük nüfuslu illerimizin has-talarının daha çok bölge hastanelerinin olduğu büyükşehirlerde tanı ve tedavi oldukları görülmüştür.anahtar kelimeler: akciğer kanseri, ikametgah, tanı, tedavi


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

ÇocuK Göğüs HAstAlıKlArı

Ps-136

tekrarlayan wHeezinGi Olan infantlarda vitamin d dÜzeyi

Ali Özdemir1, Dilek Doğruel2, Özlem Yılmaz1, Remzi Oktay1, Filiz Adım1

1Mersin Kadın Doğum ve Çocuk Hastanesi, Pediatri Kliniği, Mersin 2Adana Başkent Üniversitesi, Pediatri Kliniği, Adana

Giriş ve amaç: İnfant döneminde tekrarlayan wheezing etiolojisi vi-ral enfeksiyonlar, atopi, küçük hava yolu çapı gibi etmenlere bağlanmıştır. Son yıllarda vitamin D eksikliğinin de tekrarlayan wheezing patogenezinde rol oynayabileceği bildirilmiştir. Ancak bu konuda yeterli araştırma yoktur. Bu nedenle çalışmamızda, erken çocukluk döneminde tekrarlayan whee-zingi olan hastalarda vitamin D düzeyi araştırılması amaçlanmıştır.

yöntem: Çalışmamıza Eylül 2014 ve Aralık 2014 tarihleri arasında yaş-ları 9-24 ay arasında 3 veya daha fazla tekrarlayan wheezingi olan infant-lar ile aynı dönemde ve yaş aralığında kontrol grubu olarak alınanlar dahil edilmiştir. Vücut vitamin D yeterliliğini gösteren serum 25-hidroksi vitamin D [25(OH)D] düzeyleri karşılaştırılmıştır. Çalışmada tekrarlayan wheezingi olan hastalar modifiye astım prediktivite indeksi (APİ) kriterlerine göre po-zitif ve negatif olarak gruplandırılmıştır.

Bulgular: Çalışma grubunda toplam 186 tekrarlayan wheezingi olan hasta ve kontrol grubunda ise118 sağlıklı olgu çalışmaya dahil edilmiştir. APİ negatif grupta en düşük serum 25(OH)D düzeyi (n=121; 22.71±10.76 ng/mL) bulunurken APİ pozitif grupta da (n=65; 24.08±9.02 ng/mL) kontrol grubuna göre serum 25(OH)D düzeyi (26.24±11.88 ng/mL) dü-şük saptanmıştır (p<0.05). Vitamin D eksikliği (<20 ng/mL) APİ negatif grupta %52.1 (p<0.01), APİ pozitif grupta ise %38.5 (p<0.05) bulunmuş ve kontrol grubuyla (%31.4) karşılaştırıldığı zaman istatistiksel olarak an-lamlı yüksek gözlenmiştir.

tartışma ve sonuç: Vitamin D düzeyleri her iki wheezing fenotipinde de infant döneminde düşük gözlenmiştir. Tekrarlayan wheezing etiopato-genezinde vitamin D eksikliği rol oynayabilir. Ancak bu konuda daha fazla araştırmalara ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: astım prediktivite indeksi, tekrarlayan wheezing, vitamin D

Ps-137

kOnya ili kistikfibrOzis tarama prOGramı ve ilimizde kistik fibrOzis insidansı

Sevgi Pekcan1, Şule İzgi2, Hasan Öznavruz2, Meltem Energin1

1Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları 2Konya Çocuk, Ergen, Kadın ve Üreme Sağlığı Hizmetleri Şubesi

Giriş ve amaç: Kistik fibrozis otozomal resesif geçişli bir hastalık olup ülkemizde insidansının 1/2500-1/3000 olduğu düşünülmektedir. Ocak 2015 tarihinden itibaren T.C. Sağlık Bakanlığı tarama programına alınmış olup program kapsamında IRT yüksekliği tesbit edilen tüm yenidoğanlar ter testi yapılmak üzere Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakül-tesi çocuk göğüs hastalıkları kliniğine yönlendirilmektedir

yöntem: Ocak 2015 tarihinden itibaren T.C. Sağlık Bakanlığı tarama programına alınmış olup program kapsamında IRT yüksekliği tesbit edilen tüm yenidoğanlar ter testi yapılmak üzere Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi çocuk göğüs hastalıkları kliniğine yönlendirilmektedir

Bulgular: Konya ilinde 1Ocak 2015- 31 Aralık 2015 tarihleri arasında(Suriyeli göçmenlerin doğumları dışında) 36285 sayıda canlı be-bek doğdu. Sağlık Bakanlığı yenidoğan KF taramasında IRT yüksekliği tesbit edilen 118 çocuğa ter testi yapıldı. Bir yılda 15 hasta tarama ile KF tanısı aldı.

5 hasta makroduct yöntemiyle ter testi 90mEq/L üstünde tesbit edilerek tanı alırken; 2 hastanın ter testi ara değerdeydi (60-90) ve takipte biri pseudo-Bartter(PSB), diğeri gaitada yağ pozitifliği ve vitaminA düşüklüğü tesbit edilerek tanı aldılar. Ter testi normal olan 6 çocuk(IRT yükek) ise ilk gelişlerinde ailelerine hastalık hakkında bilgilendirilip takibe alındı bunlar-dan 4’ü PSB nedeniyle, ikisi ise kilo alamama gaytada yağ pozitifliği ve yağda eriyen vitaminlerin düşüklüğü ile ilk 3 ay içinde kistik fibrozis tanısı aldı. Bir çocukta IRT’i normal olmasına rağmen 7 aylıkken PSB ile gelip KF tanısı aldı. Konya ilinde sonuçlar ile KF insidansı 1/2268 olarak tesbit edildi.

tartışma ve sonuç: Taramada IRT yüksekliğinin anlamlı kabul edilip hastaların ter testi normal olsa bile belirli bir süre takip edilmesinin tanı için önemli önemli olduğu ve bu sürede bulguların ortaya çıkabildiği görüldü.anahtar kelimeler: Kistik fibrozis, yenidoğan, tarama programı

Ps-138

kistik fibrOzisin ilk bulGusu ‘ağır anemi’: altta yatan ne?

Tuğba Şişmanlar1, Ayşe Tana Aslan1, Mehmet Köse2, Sevgi Pekcan3, Fatih Süheyl Ezgü4, Işıl İrem Budakoğlu5, İdil Yenicesu6

1Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara 2Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Kayseri 3Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Konya 4Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Metabolizma ve Genetik Bilim Dalı, Ankara 5Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıp Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara 6i Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Hematoloji Bilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Ağır anemi Kistik fibroziste başlangıç bulgusu olarak nadir bildirilmiş bir durumdur. Bu çalışmada Kistik Fibroziste ilk bulgu ola-rak ağır anemi sıklığı ve nedenleri ortaya koyulmaya çalışılmıştır.

yöntem: 2006-2015 yılları arasında üç ayrı Çocuk Göğüs Hastalıkları merkezinde 231 Kistik Fibrozis tanısı ile takipli hasta ağır anemi sıklığı ve risk faktörleri açısından gözden geçirildi. Anemiyi etkileyebilecek yaş, cin-siyet, ilk altı ay beslenme durumu, pankreatik yetmezlik olup olmaması, mutasyon tipi, vitamin A, E albümin düzeyleri değerlendirildi. İlk bulgu olarak ağır anemiyle başvurup solunum sistemi yakınması olmayan Kistik Fibrozisli hastaların klinik ve laboratuvar bulguları diğer Kistik Fibrozisli hastalarla karşılaştırıldı.

Bulgular: On yedi hastanın (%7) başlangıç bulgusu solunum sistemi yakınması olmaksızın ağır anemi idi. Anemi ile başvuran hastaların orta-lama yaşları 3,15±0,30 ay, diğer hastaların ortalama yaşı ise 22,12±2,88 idi. Anemi ile başvuran grupla diğer grubun verileri karşılaştırıldığında başvuruda hastaların yaşları ve albümin düzeyleri arasında istatistiksel açı-dan anlamlı fark saptandı (p<0.001). Vitamin E ve A düzeyleri açısından gruplar arasında fark yoktu. Anemi grubunda ortalama hemoglobin değeri 5,59±0,21 g/dl idi ve solunum sistemi yakınmalarının ağır anemiden orta-lama 6,3 ay sonra ortaya çıktığı görüldü.

tartışma ve sonuç: İlginç olarak ağır anemi ve kontrol grubu arasında beslenme şekli, vitamin A, E düzeyleri, pankreatik yetmezlik olup olmama-sı, mutasyon tipi açısından fark saptanmadı. Erken bebeklik döneminde ağır anemi Kistik Fibrozisin ilk bulgusu olabilmektedir. Ağır anemiyle baş-vuran bebeklerin ayırıcı tanısında Kistik Fibrozis akılda tutulmalıdır. Anemi solunum sistemi yakınmalarından aylar önce ortaya çıkabilmektedir.anahtar kelimeler: ağır anemi, kistik fibrozis, infant

Ps-139

tOraks bt-anjiOGrafi persistan sOlunum sistemi yakınması Olan kOnjenital kalp Hastalıklı çOcuklarda yararlıdır

Tuğba Şişmanlar1, Ayşe Tana Aslan1, Çiğdem Öztunalı2, Sedef Tunaoğlu3, Deniz Oğuz3, Serdar Kula3, Emine Betül Derinkuyu2, Öznur Boyunağa2

1Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara 2Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, Ankara 3Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Kardiyoloji Bilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Konjenital kalp hastalıklarında solunum sistemi yakın-maları görülebilir.

yöntem: Solunum sistemi yakınması olan konjenital kalp hastalıklı ço-cuklar gözden geçirildi. Persistan solunum sistemi yakınması olan hastalar vasküler yapılar ile havayolu ilişkisi açısından değerlendirildi.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Bulgular: Konjenital kalp hastalığı ile takipli 253 hasta solunum sistemi yakınması nedeniyle çocuk göğüs hastalıkları polikliniğinde izleme alındı, 62 hastanın persistan solunum sistemi yakınması mevcuttu. Persistan so-lunum sistemi yakınması olan hastalardan 10 (%16) tanesinin yakınması başka nedenlerle açıklanamadığı için bronkoskopi ve BT-Anjiografi yapılıp vasküler bası saptandı.

Persistan solunum sistemi yakınması olan hastaların ortalama yaşları 4,8±7,6 idi. Bu hastalarda kompleks kardiyak anomaliler vardı. Hasta-lardan üçü daha önce kardiyak anomali nedeniyle opere olmuştu. En sık bulgu uzamış vizing ve aynı lobda tekrarlayan pnömoni idi. Üç hastada bronkoskopi ile bası bulgusu saptandı. BT-Anjiografi ile altı hastada geniş-lemiş pulmoner arterin, bir hastada genişlemiş pulmoner venin, bir has-tada genişlemiş ventrikülün, bir hastada genişlemiş kalbin ve bir hastada genişlemiş inen aortanın trakea ya da bronşlara bası yaptığı gösterildi.

Bu hastaların hepsi doğumdan itibaren konjenital kalp hastalığı tanısıyla takip ediliyor olmasına rağmen hava yolu basısı ortalama 4,8 yıl sonra tanı aldı. Başvurudan önce ekokardiyografi ya da konvansiyonel anjiografi ya-pılmış olmasına rağmen bu hastalarda hava yolu bası tanısı BT-Anjiografi ile konuldu.

tartışma ve sonuç: Kalp ya da vasküler yapılar basınç ya da akım de-ğişiklikleri sonucunda genişleyip torasik yapılara bası yapabilir. Bu hastalar kardiyak anomali açısından anjiografi ile değerlendirilirler ancak anjiogra-fi ile vasküler yapıların torasik yapılarla ilişkisi değerlendirilememektedir. Persistan solunum sistemi yakınması olan konjenital kalp hastalığı olan çocuklar vasküler yapıların ya da kalbin torasik yapılara basısı açısından Toraks BT-Anjiografi ile değerlendirilmelidiranahtar kelimeler: konjenital kalp hastalığı, çocuk, BT-Anjiografi, vasküler bası

Ps-140

brOnŞektazinin Genetik sebepleri: primer immÜn yetmezlikler

Semiha Bahçeci Erdem1, Sait Karaman1, Hikmet Tekin Nacaroğlu1, Selçuk Yazıcı2, Canan Şule Karkıner1, Esra Toprak Kanık2, Nesrin Gülez1, Demet Can2, Ferah Genel1

1Balıkesir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Balıkesir 2TC Sağlık Bakanlığı İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir

Giriş ve amaç: Gelişmiş ülkelerde kistik fibroza sekonder bronşektazi (BE) daha ön planda iken, az gelişmiş ülkelerde ise kistik fibroz dışı BE’ler daha sık görülmektedir. Çalışmalarda kistik fibroz dışı BE olgularının %9-%33,8’inin PİY olduğu bildirilmektedir. Bu çalışmada kistik fibroz dışı BE tanılı hastalardan PİY tanısı alan olguların retrospektif olarak değerlendi-rilmesi amaçlanmıştır.

yöntem: 1995-2016 yılları arasında Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Polikliniği’mizde klinik bulguları, akciğer grafisi ve /veya akciğer tomografisi ile BE olduğu doğrulanmış 116 kistik fibroz dışı BE olgusundan İmmünoloji polikliniği’mizce PİY tanısı alan olgular değerlendirilmiştir.

Bulgular: Toplam 116 bronşektazili olgunun 16’sı (%13,8) PİY tanısı almıştır. Olguların 2’si kız, 14’ü erkektir. Tüm PİY’li olgular içinde kombine immün yetmezlik %43,7 (n=7), primer antikor eksiklikleri %37,5 (n=6), fagositer sistem defekti %12,5 (n=2), genetik sendrom ve immün yetmez-lik %6,2 (n=1) olarak saptanmıştır. Tüm olgularda BE her iki akciğer bazal segmentlerde olup 4 olguda sağ orta lobda da BE belirlenmiştir.

tartışma ve sonuç: Kistik fibroz dışı BE’li hastalarda PİY akla geti-rilmelidir. Bu hastaların tanı, tedavi ve izleminde multidisipliner yaklaşım önemli olup genellikle iyi bir fizik muayene, öykü ve basit laboratuvar test-leri ile PİY tanısı konulabilmektedir. İmmün yetmezliklerin erken tanı ve tedavisi yaşam kurtarıcı olabildiği gibi akciğer hasarı gibi komplikasyonları engelleyerek hastaların yaşam kalitesini arttırmaktadır.anahtar kelimeler: Genetik sebepler, Kistik fibroz dışı bronşektazi, Primer immün yetmezlikler,

Ps-141

HavayOlu HemanjiOmları: çOk merkezli takip sOnuçları

Tuba Koçkar1, Nilay Baş İkizoğlu2, Emine Atağ2, Zeynep Seda Uyan3, Yasemin Gökdemir2, Sedat Oktem1

1Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul 2Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul 3Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Kocaeli

Giriş: İnfantil hemanjiomlar, en sık görülen çocukluk çağı tümörüdür. Sıklıkla baş ve boyun bölgesinde bulunan infantil hemanjiomlardan özel-likle havayolunda yer alan subglottik hemanjiomların yol açtığı solunum problemlerini çözebilmek için erken tanı ve tedavisi gereklidir.

Amaç ve METHOD: Subglottik hemanjiom vakalarının demografik özel-likleri, tanı ve tedaviye yaklaşımın değerlendirilmesi. Bu amaçla 3 merkez tarafından takip edilmiş toplam 8 hastanın verileri retrospektif olarak de-ğerlendirildi.

Bulgular: 8 hastadan 3’ü erkek (%37.5), 5’i kız (%63.5) idi. Tanı yaşı ortalaması 5.2 ± 5.4 ay (1-17 ay) idi. Takip süresi ortalama 18,6±16 ay (3-48 ay) idi. 7 hastanın (%87,5) başvuru semptomu stridor iken, 1 hastanın (%12,5) hemoptizi idi. Hemanjiomlarının 7 tanesi subglottik böl-gede, 1 tanesi trakeal yerleşimli idi. Hastaların tümüne tanı fleksibl bron-koskopi ile konulmuşken, 8 hastanın 4’üne ek tetkik olarak boyun bölgesi görüntülemesi, magnetik rezonans(MR) ile yapılmıştı. 7 tanesi medikal olarak, 1 tanesi laser eksizyon uygulaması ile cerrahi olarak tedavi edil-di. Medikal tedavi olarak 3 hastada (%37.5) propronalol+prednisolon, 2 hastada (%25) propronalol+metilprednisolon, 1 hastada (%12,5) sadece metilprednisolon ve 1 hastada sadece propranolol (%12,5) tercih edilmiş idi. Hastaların tümünde medikal tedavi devam etmekteydi. Takip süreleri boyunca 8 hastadan 5’i semptomsuz olarak izlenirken, 3 hastanın aralıklı hırıltı şikayetlerinin özellikle üst solunum yolu enfeksiyonları sırasında ol-mak üzere hala devam ettiği tespit edildi.

sonuç: Başvuru semptomu stridor olan özellikle süt çocukluğu döne-minde havayolu hemanjiomları ayırıcı tanıda yer alması gereken bir sebep olup, erken tanı ve tedavisi önem taşımaktadır. Tedavisi sıklıkla medikal olmakla birlikte uygun vakalarda cerrahi yaklaşımlar alternatif tedavi yön-temleri arasında yer almaktadır.anahtar kelimeler: havayolu, hemanjiom, fleksibl bronkoskopi

Ps-142

çOcuklarda edinsel HavayOlu malfOrmasyOnları: OlGu serisi

Tuba Koçkar1, Rukiye İrem Yekeler2, Sedat Oktem1

1Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul 2Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatri Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş: Solunum semptomlarına yol açan üst solunum yolu obstruksi-yonları konjenital ve edinsel olabilmektedir. Subglottik stenoz çocuklarda üst solunum yolu obstrüksiyonlarının en sık nedenlerinden biridir. Bu du-rum hastaların uzun süreli ventilasyon ile izlenmeleriyle ve yoğun bakımda yatış sürelerinde uzamayla sonuçlanabilmektedir.

amaç ve method: Fleksibl bronkoskopi ile tespit edilmiş üst havayol-larında obstruksiyona yol açan edinsel patolojileri olan hastaların tedavi ve takiplerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu hastaların verileri retros-pektif olarak değerlendirilmiştir.

Bulgular: 15 hastanın 7’si (%46.6) kız, 8’i erkek (%53.4) idi. Yaş ortala-ması 12,5± 3,7 (6-20 ay) idi. Başvuru semptomları sıklık sırasıyla 10’unda ekstübe edilememe (%66.6), 3’ünde bifazik stridor (%20) ve 2’sinde inspi-ratuar stridor (%13.4) idi. Hastaların bronkoskopi sonrası tanıları sırasıyla 9’unda granülasyon dokusu+subglottik stenoz (%60), 4’ünde granülas-yon dokusu (%26.6), 2’sinde vokal kordlarda sineşi (%13.4) idi. 11 hasta (%73,3) trakeostomi açılarak, 3 hasta (%20) lazer ile granülasyon dokusu eksizyonu ve trakeostomi açılarak, 1 hasta (%6.7) ise sadece takip şeklinde izlendi. 6 hasta (%37.5) hala trakeostomize izlenmekteyken, 4 hastanın (%25) trakeostomisi izlemde kapatılabildi. 5 hasta ise takipten çıktı. Hasta-ların tümünde entübasyon öyküsü mevcut iken, entübasyon süresi median değeri 32,2±18,4 gün idi. 5 hastada bronkopulmoner displazi, 1 hastada konjenital kalp hastalığı, 1 hastada hipotonik infant öyküsü mevcut idi.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

sonuç: Uzamış ventilasyon öyküsü olan hastalarda özellikle subglottik bölgede gelişen granülasyon dokusu nedeniyle hastaların ekstübasyonu başarısızlıkla sonuçlanmaktadır. Öyküsünde entübasyon, uzamış ventilas-yon bulunan solunum sıkıntısı ve stridor bulgusu olan çocuklarda havayo-lu malformasyonları akla gelmelidir. Bu hastaların fleksibl bronkoskopi ile değerlendirilmesi erken tanı ve tedaviye olanak sağlamaktadır.anahtar kelimeler: Üst solunum yolu, stridor, subglottik stenoz.

Ps-143

trakeOstOmili çOcuklarda izlem: tek merkez takip sOnuçları

Tuba Koçkar1, Şifa Şahin2, Sedat Oktem1

1Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul 2Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatri Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Çocuklarda trakeostomi uzamış ventilasyon, santral hipoventilasyon, nöromuskuler hastalıklar, ileri derecede laringomalazi ya da trakeomalazi varlığı gibi bir çok farklı endikasyonla açılabilmektedir. Kli-niğimizden takipli trakeostomi ile izlenen hastaların demografik özellikleri ve takip süreçlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

yöntem: Kliniğimizden takipli 48 hastanın verileri retrospektif olarak incelenmiştir.

Bulgular: Toplam hasta sayısı 48 olup, bunlardan 19’u kız, 29’u erkek idi. Hastaların median yaş ortalaması 2 yaş (1-4,5 yaş) idi. Trakeostomi açılma yaşı median değeri 6 ay (1 ay-7,5 yaş) idi. Trakeostomi endikas-yonları sıklık sırasıyla uzamış ventilasyon ihtiyacı, asfiksi, bronkopulmo-ner displazi ve havayolu anomalileri idi. Uzamış ventilasyon ihtiyacı olan hastalarda altta yatan en sık neden konjenital kalp hastalığı idi. Hastala-rın tümü mekanik ventilasyon (MV) desteği almış, 24 hastanın izlemde (%53,3) MV ihtiyacı kalmazken 21 tanesi (%46.7) halen MV desteği al-maktaydı, 3 hasta ise takipten çıkmıştı. Hastaneye yatış sıklığı oranları; en az bir kez %34.1 iken; 10’dan fazla yatış sıklığı %6.9 tespit edildi. Trakeos-tomi sonrası %18.2’sinde yoğun bakım ihtiyacı olmamışken, %63.6’sında en az bir kez yoğun bakım yatış öyküsü mevcuttu. 22 hasta (%45.8) hala trakeostomize olarak izlenirken 15 tanesinin trakeostomisi (%31.2) izlem-de kapatılmıştı. 6 hasta takipten çıkarken, 5 hasta ise (%10) kaybedilmişti.

tartışma ve sonuç: Uzamış ventilasyon ihtiyacı olan çocukların tra-keostomi ile izlemi, yoğun bakım yatış sürelerinin azalmasına, hastaların evde takibine ve daha düşük hasta bakım maliyetine olanak sağlayabilir. Uygun hastalarda trakeostominin bir süre sonra kapatılması da mümkün olmaktadır.anahtar kelimeler: pediatrik, trakeostomi, takip sonuçları

Ps-144

çOklu ilaç direncine bağlı alevlenmeler nedeniyle yatırılan Hastalarımızın değerlendirilmesi

Emine Atağ1, Serkan Atıcı2, Nilay Baş İkizoğlu1, Yasemin Gökdemir1, Ela Erdem Eralp1, Eda Kepenekli Kadayıfçı2, Ahmet Soysal2, Mustafa Bakır2, Fazilet Karakoç1, Refika Ersu1, Bülent Karadağ1

1Marmara Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul 2Marmara Üniversitesi, Çocuk Enfeksiyon Hastalıları Bilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Kistik fibrosis (KF) sık pulmoner alevlenmeler ve has-tane yatışları ile seyreden bir hastalıktır. Patojen bakterilerdeki çoklu ilaç direnci (ÇİD) bu grupta belirgin bir sorun olup, sıklığı giderek artmaktadır. Bu çalışmanın amacı ÇİD’ e bağlı olarak gelişen alevlenmeler nedeniyle hastaneye yatırılan hastalarımızın özelliklerini belirlemektir.

yöntem: Üç ya da daha fazla antimikrobiyal ilaç grubundan en az biri-ne dirençli mikroorganizmalar ÇİD olarak tanımlandı. Çocuk Göğüs Has-talıkları polikliniğinden takipli, ÇİD alevlenmeleri nedeniyle yatış yapılan 33 hasta çalışmaya alındı.

Bulgular: 33 hastanın 23’ü (%69.9) kız, 10’ u erkek (%30.3) idi. Yaş ortalaması 9.5+5.5 yıl idi. 28 hastada (%84.8) pankreatik yetmezlik, 5 hastada (%15.2), allerjik bronkopulmoner aspergillozis (ABPA) 5 has-tada (%15.2) karaciğer tutulumu ve 1 hastada (%3.1) KF ilişkili diabet mevcuttu.

33 hastanın 22’ sinde tek mikroorganizma, 1 hastada ise 2 mikroor-ganizma ile kolonizasyon vardı. 22 hasta (%66.6) inhale steroid, 3 hasta (%9.1) oral steroid kullanmaktaydı. 22 hasta (%66.6) inhale antibiyotik, 9 hasta (%27.3) oral antibiyotik kullanmaktaydı.

Alevlenmede en sık semptomlar balgam miktarında artış (%66.7), ök-sürük artışı (%60.6), FEV1’de düşüş (%33.3) olarak saptandı, en sık üre-yen mikroorganizma Pseudomonas aeruginosa (PA) (%60.6) ve MRSA (%12.1) olarak saptandı. Tedavi sonrası solunum fonksiyon testi yapabilen 23 hastanın 9’unda (%39.1) FEV1 değerinde düşüş mevcuttu. Bu hastala-rın tamamı PA ile kolonize idi.

33 hastanın 3’ünde (%9.1) bir yıl içinde nüks görülürken 3 hasta (%9.1) kaybedildi, bu hastaların 3’ü PA ile kolonize ve ikisinde ABPA mevcut idi.

tartışma ve sonuç: KF’li hastada ÇİD mikroorganizma ile infeksiyon artmış morbidite ve mortalite ile ilişkilidir. Etkili enfeksiyon kontrol önlem-leri ve uygun antibiyotik seçimi ile ÇİD’li mikroorganizmaların gelişimi ön-lenmeye çalışılmalıdır.anahtar kelimeler: Kistik Fibrozis, Çocuk, Çoklu İlaç Direci, Akut Alevlenme


Ps-150

ayaktan takipli yapılandırılmıŞ pulmOner reHabilitasyOn prOGramlarına katılımı önGörmede bOde indeksinin yeri

Tuğba Göktalay, Seçil Sarı, Yavuz Havlucu, Fikret Kurhan, Ayşın Şakar Coşkun, Pınar Çelik, Arzu YorgancıoğluCelal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Manisa

Giriş ve amaç: Ayaktan takipli yapılandırılmış Pulmoner Rehabili-tasyon (PR) programı başta KOAH olmak üzere solunumsal semptomu olan bütün hastalarda kullanılmaktadır. 4-12 hafta arasında uygulanan bu programlar genel olarak haftada 2 gün hastanede gözetimli, en az 1 gün evde olacak şekilde yapılandırılmaktadır.

Yapılandırılmış PR programına katılımını öngörmede, KOAH hastaların-da mortalite göstergelerinden olan BODE indeksinin yeri olup olmadığını araştırmayı amaçladık.

yöntem: Üçüncü basamak üniversite hastanesi olan kliniğimizde KOAH atak nedeni ile yatan tüm hastalara yapılandırılmış PR programına katılmaları önerildi. 6 hafta ve daha fazla süre ile devam eden ve sonlan-dırma değerlendirme testleri yapılan hastalar programı tamamlamış olarak kabul edildi. Hastaların taburculuktan sonraki 15 gün içinde değerlen-dirmeleri yapıldı. Sosyo-demografik verileri ve BODE indeksi bileşenleri kaydedildi. BODE indeksi hesaplandı. Araştırmanın bağımlı değişkeni PR programına katılma, bağımsız değişkenler sigara kullanım yılı, FEV1%, 6DYT, mMRC, BMİ, BODE indeksi olarak tanımlandı, ki-kare ve korelas-yon analizleri uygulandı.

Bulgular: Araştırmaya 29’u (%55,8) PR programını tamamlayan top-lam 52 hasta dahil edildi. PR programına katılıp tamamlayanlar ile di-ğer grup arasında yaş, cinsiyet, ek hastalık varlığı, sigara kullanımı, son 1 yılda hastaneye yatış ve atak geçirme açısından istatistiksel anlamlı bir farklılık yoktu (Tablo1). PR programına katılmayanların sigara kullanımları daha fazla, 6DYT mesafeleri daha kısa idi. PR programına katılmayanla-rın mMRC değeri istatiksel anlamlı olarak daha kötü idi (p=0.038).Ayrıca BODE indeks değerleri daha yüksek idi.

tartışma ve sonuç: Yapılandırılmış PR programlarına katılımda has-tanın ulaşım sorunlarının yanı sıra BODE indeksinin bileşenlerinden olan başta dispne algısının derecesi olmak üzere, egzersiz kapasitesinin etkili olabileceği düşünüldü. Bu nedenle, hastalara programlara katılım konu-sunda ayrıntılı bilgi verilmesi, kazanım hedeflerinin net olarak tanımlan-masının programa uyuma katkı sağlayabileceği öngörüldü.anahtar kelimeler: Pulmoner Rehabilitasyon, Katılım, BODE indeks


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 1. Demografik veriler

Cinsiyet ErkekKadın

45 (%86,5)7 (%13,5)

Sigara Hiç içmemişAktif içici

Ex smoker

7 (%13,5)6 (%11,5)19 (%75)

PR Programını tamamlama EvetHayır

29 (%55,7)23 (%44,3)

Ek Hastalık Varlığı EvetHayır

25 (%48)27 (%52)

Evde O2 Cihazı Kullanımı EvetHayır

20 (%38,5)32 (%61,5)

Evde Nebulizatör Kullanımı EvetHayır

13 (%25)39 (%75)

Evde NIVM Kullanımı EvetHayır

3 (%5,8)49 (%94,2)

Son 1 yılda hastanede yatış EvetHayır

34 (%65,4)18 (%34,6)

Ps-151

palyatif bakım Ünitesi GöğÜs Hastalarına ne kadar faydalı Olur?

Nilüfer Coşkun, Halide Fulya Kızıltepe, Dudu Handan Akış, Meral Uluköylü Mengüç, Özgür Bülent Tüzün, Tuğçe Aşı, Volkan Dinç, Ali Burak Haras, Oktay Yılmaz, Ömer Faruk Tarhan, Müge Özdemir, İpek Özmen, Özlem Oruç, Müjgan TaşovaSüreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Dünyada palyatif bakım üniteleri (PBÜ) hastalığın te-davisinden ziyade hasta konforu ve rehabilitasyonu için önemlidir. Ülke-mizde yeni kurulmaya başlanan bu ünitelerin işleyişi ile ilgili veri sınırlıdır. Hastanemizde yeni kurulan Türkiye’nin en büyük PBÜ’nin 3 aylık verile-rinin paylaşılması amaçlandı.

yöntem: Ekim 2015 ve Ocak 2016 tarihleri arasında PBÜ de yatırılan her hasta çalışmaya alındı. PBÜ’nün çalışma düzeni, personel sayısı, oda ve donanımı; hastaların demografik özellikleri, tanıları, yatış günleri, hasta-ne mortaliteleri kayıt edildi. Veriler tanımlayıcı istatistikle özetlendi.

Bulgular: 36 yatak kapasiteli, 19 oda ile hizmet verilen ünitede 7 he-kim, 1 psikolog, 20 hemşire, 5 personel, 2 sekreter çalışmakta. PBÜ’ne hasta kabulü konsey ile yapılmaktadır. Çalışma süresinde yaş ortalama-sı 78 (23-100) olan 186 hasta (140 erkek) PBÜ’ne kabul edildi. Tanıları KOAH 59 (%32), Akciğer Kanseri 54 (%29), KOAH dışı solunum sistemi hastalıkları (solunum yetmezliği,pnömoni v.b) 16 (%9), nörolojik hastalık-lar 14 (%8), protein enerji malnütrisyonu ve buna bağlı sekeller 12 (%6), kalp ve ilişkili hastalıklar (aritmi,ht,yetmezlik v.b.) 11 (%6), kronik ağrı 10 (%5), diğer maligniteler 10 (%5) idi. Ortanca değer olarak hastane kalış günü 12 (1-34) gün ve hastane mortalitesi %33.9 (n=63) idi.

tartışma ve sonuç: PBÜ göğüs hastalarına hastanelerde servislerden daha olumlu katkı sağlar. “Servis şartlarında” PBÜ’ne tanımlanan hasta-ların (hasta yakınları dahil) psikososyal ve spritüel gereksinimlerin karşıla-narak, acı çekmelerinin önlenmesi ve hafifletilmesi oldukça zordur. PBÜ için tanımlanan hastaların oranları, artan yaşlı nüfüs ve ilerleyen tedavi yöntemleri ile ciddi artış gösterecektir. Yoğun bakım yatak sayının yarısı olarak hesaplanan PBÜ yatak sayısının yetersiz kalacağı kanaatindeyiz. Her hastane için PBÜ için tanımlanan hastaların oranlarına göre yatak sayılarının belirlenmesi önerilir.anahtar kelimeler: palyatif bakım, geriatri, palyasyon

Ps-152

altı dakika yÜrÜme testinin pulmOner arteriyal HipertansiyOnlu Hastalarda kas zayıflığının belirlenmesinde kullanımı

Buse Özcan Kahraman1, Sema Savcı1, İsmail Özsoy1, Serap Acar1, Ebru Özpelit2, Bahri Akdeniz2, Can Sevinç3

1Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir 2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, İzmir 3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Pulmoner arteryel hipertansiyonlu (PAH) hastalarda fonksiyonel egzersiz kapasitesi ile kas kuvveti arasındaki ilişki iyi bilinmek-tedir. Altı dakika yürüme testi (6DYT), fonksiyonel egzersiz kapasitesinin belirlenmesinde PAH’lı hastalarda rutin olarak kullanılan önemli bir ölçüm yöntemidir. Uygun rehabilitasyon programlarının planlanmasında kas kuvvetinin ölçümü önemlidir. Ancak klinik pratikte periferal ve solunum kas kuvvetlerinin objektif ölçümü, 6DYT’nin aksine özel ekipmanlar gerek-tirmekte ve zaman almaktadır. 6DYT sonucu 380 m’den fazla olan PAH’lı hastaların hastalığa özel tedavi almaları durumunda yaşam beklentilerinin daha uzun olduğu bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı, 6DYT’de 380 m kesim noktasının hastaların periferal ve solunum kas kuvvetinin karşılaştı-rılmasında kullanılabilirliğinin belirlenmesiydi.

yöntem: Bu çalışmaya 6DYT sonucu 380 m’den az olan 13 ve fazla olan 11 olmak üzere toplam 24 PAH’lı hasta dahil edildi. Egzersiz kapasite-si 6DYT ile değerlendirildi. Solunum kas kuvveti, maksimal inspiratuar ve ekspiratuar basınçlar (MIP ve MEP) ölçülerek değerlendirildi. Periferal kas kuvveti (diz ekstansiyon, omuz fleksiyon, omuz abdüksiyon, dirsek fleksi-yon ve el kavrama kuvvetleri) el dinamometresi ve handgrip ile ölçüldü. İki grup arasındaki kas kuvvet farkı karşılaştırıldı.

Bulgular: 6DYT sonucu 380 m’den az olan hastaların MIP (p=0,002), omuz fleksiyon kuvveti (p=0,016), omuz abdüksiyon kuvveti (p=0,019), dirsek fleksiyon kuvveti (p=0,004), kavrama kuvveti (p<0,001) ve diz ekstansiyon kuvveti (p=0,037) diğer gruba göre anlamlı olarak düşüktü.

tartışma ve sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, 6DYT sonucu 380 m’den az olan hastaların periferal ve solunum kas kuvvetlerinin daha ciddi şekilde etkilenmiş olabileceğini düşündürmektedir.anahtar kelimeler: Altı-dakika yürüme testi, kas zayıflığı, pulmoner arteryel hipertansiyon

Ps-153

Geriatrik bireylerde fOnksiyOnel eGzersiz kapasitesine denGe, sOlunum ve periferal kas kuvvetinin etkisi

Gülşah Özsoy1, İsmail Özsoy2, Nursen İlçin2, Sema Savcı2, Nil Tekin3

1İzmir Bozyaka Eğitim Ve Araştırma Hastanesi 2Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, İzmir 3Narlıdere Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi

Giriş ve amaç: Fonksiyonel egzersiz kapasitesinde azalma geriatrik bireylerde sık karşılaşılan bir problemdir. Bununla birlikte geriatrik birey-lerde fonksiyonel egzersiz kapasitesini hangi faktörlerin etkilediği tam ola-rak bilinmemektedir. Çalışmanın amacı, geriatrik bireylerde fonksiyonel egzersiz kapasitesine denge, solunum ve periferal kas kuvvetinin etkisini incelemektir.

yöntem: Çalışmaya, İzmir Narlıdere Huzurevi Yaşlı Bakım ve Reha-bilitasyon Merkezi’nde ikamet eden 42 geriatrik birey dâhil edildi. Katı-lımcıların demografik bilgileri, fonksiyonel egzersiz kapasitesi (6 Dakika Yürüme Testi [6DYT]), dengesi (Tinetti Denge ve Yürüme Değerlendir-mesi [POMA]), solunum kas kuvveti (Maksimal İnspiratuar Basınç [MIP], Maksimal Ekspiratuar Basınç [MEP]) ve periferal kas kuvveti (diz ekstansör kuvveti) değerlendirildi. Geriatrik bireylerde bağımsız değişkenlerin fonksi-yonel egzersiz kapasitesine etkisini saptamak için çoklu doğrusal regresyon analizi kullanıldı.

Bulgular: 6DYT mesafesi ile POMA skoru (r=0.680, p=0.001), diz ekstansiyon kuvveti (r=0.586, p=0.001), MIP (r=0.421, p=0.005), MEP (r=0.308, p=0.047) arasında anlamlı korelasyon bulundu. Çoklu doğru-sal regresyon analizinde %52.9 varyansla, 6DYT mesafesinin belirleyicileri olarak POMA skoru ve diz ekstansiyon kuvveti saptandı.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tartışma ve sonuç: Denge ve diz ekstansiyon kuvvetinin geriatrik bireylerde fonksiyonel egzersiz kapasitesini etkilediği saptandı. Geriatrik bireylerde fonksiyonel egzersiz kapasitesini arttırmaya yönelik planlanacak pulmoner rehabilitasyon programlarında denge eğitimine ve büyük kas gruplarını içerecek kuvvetlendirme egzersizlerine yer verilmelidir.anahtar kelimeler: geriatrik, fonksiyonel egzersiz kapasitesi, denge, solunum kas kuvveti, periferal kas kuvveti

Ps-154

tip ıı diyabetli bireylerde fOnksiyOnel kapasite ve pulmOner fOnksiyOnların incelenmesi

İsmail Okur1, Betül Taşpınar1, Orçin Telli Atalay2, Türkan Paşalı Kilit3, Ümran Toru4, Eda Özge Küçük1

1Dumlupınar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Kütahya 2Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Denizli 3Dumlupınar Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Kütahya 4Dumlupınar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kütahya

Giriş ve amaç: Diabetes Mellitus(DM), hiperglisemi ile karakterize metabolik bir hastalıktır. Kronik hiperglisemi; özellikle gözler, böbrekler, si-nirler, akciğerler, kalp ve kan damarları, olmak üzere birçok organda uzun vadede hasar, fonksiyon bozukluğu ve yetmezlik ile birçok sistemi etkile-mektedir. Çalışmamızın amacı tip II diyabetin, bireylerin kardiyopulmoner sistem fonksiyonları üzerine etkisini belirlemektir.

yöntem: Çalışmaya yaşları 53,63 ± 6,07 yıl olan tip II diyabetli 30(23 kadın, 7 erkek) yetişkin birey dahil edildi. Katılımcıların demografik verileri kaydedildikten sonra fonksiyonel kapasitelerini değerlendirmek üzere “6 Dakika Yürüme Testi(6DYT)”, pulmoner fonksiyonu değerlendirmek üze-re “Solunum Fonksiyon Testi(SFT)” yapıldı. Elde edilen veriler beklenen değerler ile uygun istatistiksel yöntemler kullanılarak karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmamız sonucunda 6DYT ile kat edilen mesafe 510,36±55,18m olarak tespit edildi, beklenen mesafeyle arasında an-lamlı fark bulunamadı (p=0,347). SFT değerlendirmesi sonucunda; FEV1 ve FVC değerleri beklenenden düşük olmasına ve aradaki farkın anlamlı olmamasına rağmen, FEV1/FVC değeri %81,59±4,63 olarak, beklenen değerden yüksek bulundu(p=0,003). Elde edilen PEF değeri ise 5,41±1,52 L/s olarak tespit edildi ve beklenen değerden daha düşük olarak bulundu(p=0,000).

tartışma ve sonuç: Diyabete eşlik eden hiperglisemi tablosu birçok mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyona neden olmaktadır. Gün-cel çalışmalar da diyabetli bireylerin, yaşıtlarına göre daha düşük FVC ve FEV1’e sahip olduğunu göstermektedir. Araştırmamız neticesinde de FEV1 ve FVC’deki farklı oranlardaki düşüşler neticesinde FEV1/FVC oranı anlamlı ölçüde yüksek bulunmuştur.anahtar kelimeler: Tip II diyabet, Kardiyopulmoner fonksiyon, Solunum fonksiyon testi, 6 dakika yürüme testi

tablo 1.

tablo 2.

Ps-155

pulmOner reHabilitasyOn prOGramına Hasta seçiminde radyOlOjik inceleme: akciğer Grafisi yeterli midir?

Lütfiye Kılıç1, Elif Yelda Niksarlıoğlu1, Nur Dilek Bakan1, Abdullah Kansu1, Esra Pehlivan2, Arif Balcı2

1Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz,Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizyoterapi, İstanbul

Giriş ve amaç: Pulmoner Rehabilitasyon Programına (PRP) başlama-dan önce hasta değerlendirmesi komorbiditelerin tespiti ve tedavisi için iyi bir fırsattır. Aynı zamanda hastaya özgü PRP’nin güvenle yapılandırılması-nı sağlar. Rehberlerde ve literatürde değerlendirmede kullanılacak radyo-lojik yöntem ile ilgili bir öneri bulunmadığı için, standart posteroanterior akciğer (PA) grafinin PRP öncesi hasta değerlendirmede yeterince güvenli olup olamadığını araştırmayı amaçladık.

yöntem: Mayıs 2013 ile Aralık 2015 tarihleri arasında PRP uygulanmış 82 hasta dosyası retrospektif olarak incelendi. Akciğer transplantasyonu öncesi PRP’ye yönlendirilen 21 hasta, listeye alınmadan önce kapsamlı olarak araştırıldıkları için değerlendirme dışı bırakıldı.Geri kalan 61 has-tanın direk grafileri ve toraks bilgisayarlı tomografileri (BT) deneyimli bir göğüs hastalıkları uzmanı tarafından tekrar değerlendirildi. Hastaların de-mografik özellikleri, sigara öyküsü ve eşlik eden hastalıkları incelendi.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların 15’i (%24.6) kadın, 46’sı (%75.4) erkek, yaş ortalaması 54.5±12.4 ve sigara içme oranı %82 idi. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) %69 oranıyla PRP’ye en sık yönlendirilen hastalık grubuydu. En sık (%59) görülen komorbid hasta-lık kardiyovasküler hastalıklardı.Hastaların %87’sine toraks BT incele-mesi yapılmıştı. Bu hastalarda PA akciğer grafisinde saptanmamış fokal bronşektazi %16.4 (10 hasta), aort anevrizması %4.9 (3hasta, görüntü 2), patolojik incelemede malign olan akciğer nodül/kitlesi %3.2 (2 hasta, gö-rüntü 1) ve 2 hastada PA akciğer grafide tek akciğerde görülen bronşekta-zinin bilateral olduğu saptandı (%3.2). Toraks BT kesitlerinde troid nodülü saptanan bir hastaya (%1.6), ileri incelemede troid kanseri tanısı kondu.

tartışma ve sonuç: Hastanın mevcut akciğer hastalığının daha iyi değerlendirilmesi ve özellikle bazı hastalıklar (akciğer kanseri, aort anevriz-ması) için risk grubunda olan hastalarda, standart akciğer grafisi tek başına yeterli değildir.Son 1 yıl içinde toraks BT’si olmayan hastalarda BT çekil-mesi güvenli PRP için mutlaka gereklidir.anahtar kelimeler: aort anevrizması, pulmoner rehabilitasyon, hasta seçimi

Görüntü 1. Sağ akciğer alt lob paravertebral 3.5 cm kitle


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Görüntü 2. Torako abdominal bileşke düzeyinde 6.5 cm sakküler aorta anevrizması

tablo 1. Hastaların demografik özellikleri ve bulguları

Demografik Özellikler n (%)

CinsiyetKadınErkekYaş (Ortalama±SD)

15 (%24.6)46 (%75.4)54.5 ± 12.4

Başlangıç TanıKOAH KOAH+Bronşektazi KOAH+Akciğer kanseri Bronşektazi Diğer

42 (%69)5 (%8)

4 (%6.5)4 (%6.5)6 (%10)

Sigara içen 50 (%82)KOMORBİDİTEYOKVAR-Kardiyovasküler Hastalık-Diğer

22 (%36)39 (%64)23 (%59)16 (%41)

TORAKS BTYOKVAR

8 (%13)53 (%87)

tablo 2. Ek hastalık saptamada BT’nin, PA akciğer grafisine katkısı ve tespit edilen hastalığa göre PRP’nin yapılandırılmasına akciğer BT’nin katkısı

VAR YOK

Akciğer BT’nin PA grafiye ek tanısal katkısı Bronşektazi 12 (%19.6)Aort anevrizması 3 (%4.9)Akciğer kanseri 2 (%3.2)

Troid kanseri 1 (%1.6)

33 (%54.1)

Akciğer BT’nin PRP’ye katkısı (Hastaya yaklaşım değişikliği)

16 (%26.2) 37 (%60.7)

Ps-156

yaŞlılarda depresyOn ve biliŞsel fOnksiyOnların dispne alGısına Olan etkisi

Pınar Yıldız Gülhan1, Tuğba Kaplan2, Bekir Kaplan3, Muhammet Fatih Topuz4, Mehmet Alper Yılmaz5, Muhammet Gülhan6, Şeyma Yıldız7, Mehmet Ekici8

1Tosya Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, Kastamonu 2Ulus Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, Ankara 3Sağlık Bakanlığı Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü, Ankara 4Tosya Devlet Hastanesi, Kulak Burun Boğaz Bölümü, Kastamonu 5Tosya Devlet Hastanesi, Dahiliye, Kastamonu 6Tosya Devlet Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları Ve Klinik Mikrobiyoloji, Kastamonu 7Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Dahiliye Anabilim Dalı, Ankara 8Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kırıkkale

Giriş ve amaç: Yaşlılık önüne geçilmesi mümkün olmayan; biyolojik, kronolojik ve sosyal bir süreçtir. Dünya nüfusunda geriatrik popülasyonun giderek artması bu yöndeki çalışmaları arttırmıştır.Depresyon ve bilişsel fonksiyonlardaki azalma ile birlikte hastaların fiziksel hastalık algılarında artma oluşmaktadır. Bunlardan biride hastalardaki dispne algısı ve bunun objektif göstergesi olan FEV 1 değerindeki değişimlerdir.

Bu çalışmanın amacı, geriatrik populasyonda depresyon ve bilişsel semp-tomların dispne algısı üzerine etkisini değerlendirmektir.

yöntem: Çalışmaya 65 yaş üzeri 97 kişi alındı. Tanımlayıcı tipteki bu araştırmada, yaşlıların solunum fonsiyon testleri, Mini Mental Durum Testi (MMDT), Geriatrik Depresyon Ölçeği (GDÖ), Zung Kendini Değerlendir-me Depresyon Ölçeği (KDÖ), MRCS değerlendirilmiştir. İstatistiksel analiz-lerde Spearman Korelasyonu, Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır.

Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 76,7. Araştırmada MRCS ile FEV1 lt, MRCS ile GDÖ ve KDÖ değerleri arasında pozitif korelasyon bulunmuştur. MMDT ile GDÖ ve KDÖ değerleri arasında negatif korelas-yon bulunmuştur. GDÖ ile KDÖ arasında pozitif korelasyon bulunmuş-tur. GDÖ sonucu 0 (depresyon yok) olanların FEV1 değeri, GDÖ sonucu 1-2(1: olası, 2: kesin depresyon) olanlardan anlamlı olarak fazla bulun-muştur (p=0,004). GDÖ sonucu 0 olanların KDÖ değeri 41,94 iken 2 olanların 51,03 olarak bulunmuştur. GDÖ sonucu 2 olanların KDÖ değeri anlamlı olarak fazladır (p=0,008). GDÖ sonucu 0 olanların MMDT değeri 18,89 iken 1 olanların 15,26 olarak bulunmuştur.

tartışma ve sonuç: Depresif semtomları belirgin olan, bilişsel fonksi-yonları düşük olan geriatrik popülasyonda dispne algısı belirgin olmakta-dır. Çalışmamızda bilişsel fonksiyonları yüksek olanların depresyon skorla-rı düşük bulunmuştur. GDÖ ve KDÖ yüksek olanlarda MRCS daha yüksek bulunmuştur. Yaşlılarda depresyon gibi önüne geçilebilir durumlar düzelti-lebilirse yaşlıların dispneyi daha doğru algılayacağını ve bununda geriatrik popülasyonda sağlıkla ilgili yaşam kalitesini arttıracağını düşünmekteyiz.anahtar kelimeler: bilişsel fonksiyon,depresyon, dispne, geriatri

tablo 1. GDÖ, KDÖ, FEV1 ilişkisi

0 1 2 P

fev1 1,68 1,10 1,26 0,004MRCS 2,04 2,79 2,93 0,072KDÖ 41,94 47,00 51,03 0,008MMDT 18,89 15,26 16,69 <0,001GDÖ sonucu 0 olanların FEV1 değeri, GDÖ sonucu 1-2 olanlardan anlamlı olarak fazla bulunmuştur (p=0,004). GDÖ sonucu 0 olanların KDÖ değeri 41,94 iken 2 olanların 51,03 olarak bulunmuştur. GDÖ sonucu 2 olanların KDÖ değeri anlamlı olarak fazladır (p=0,008). GDÖ sonucu 0 olanların MMDT değeri 18,89 iken 1 olanların 15,26 olarak bulunmuştur. GDÖ sonucu 0 olanların MMDT değeri 1 olanlardan anlamlı olarak fazladır (p<0,001)


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Göğüs cerrAHisi

Ps-157

akciğer rezeksiyOnu sOnrası Hava kaçağında erken dönem OtOlOG blOOd-patcH uyGulamasının etkinliği

Ali Özdil, Tevfik İlker Akçam, Önder Kavurmacı, Ayşe Gül Ergönül, Kutsal Turhan, Alpaslan Çakan, Ufuk ÇağırıcıEge Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Akciğer rezeksiyonu sonrasında en sık görülen komp-likasyon ve uzamış hastane yatışına neden olan major etken uzamış hava kaçağıdır. Bu çalışmada anatomik akciğer rezeksiyonu sonrası gelişen uzamış hava kaçağına yönelik uyguladığımız otolog blood-patch’in (OBP) etkinliğini araştırıldı.

yöntem: Kliniğimize Ocak 2010 ile Aralık 2015 arasında küçük hücreli dışı akciğer karsinomu (KHDAK) nedeniyle anatomik akciğer rezeksiyonu uygulanmış 44 hastaya (37 erkek, 7 kadın OBP yapıldı. Hastalar ilk dört gün içinde OBP yapılanlar (Grup I) ile postoperatif dördüncü günden son-ra uygulama yapılanlar (Grup II) olarak iki gruba ayrıldı. İki grup arasında hava drenajı kesilme zamanı ile tüp torakostomi zamanları retrosepektif olarak karşılaştırıldı.

Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 59.68 ± 9.90 (29 - 74) / yıl idi. Sağ üst lobektomi 17 (38.6%) hasta ile en çok uygulanan rezeksiyon şekli oldu. Ortalama göğüs tüpü kalış süresi 9.70 ± 3.65 (4 - 19) / gün olarak saptan-dı. İki grup ortalama göğüs tüpü kalış süresine göre kıyaslandığında grup I hastaların tüp kalış süresinin anlamlı olarak daha kısa olduğu görüldü (7.23 ± 2.63 gün vs 12.18 ± 2.73 gün, p<0.0001). OBP uygulama son-rasında hava kaçağı kesilme zamanında gruplar arasında bir fark yoktu.

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak, OBP’in akciğer rezeksiyonu sonra-sı gelişen hava kaçağının idamesinde basit ve etkili bir yöntem olduğunu düşünmekteyiz. Erken OBP’nin tüp torakostomi sonlandırılma zamanını ve hastanede kalış süresini kısalttığı görüldü.anahtar kelimeler: otolog blood-patch, uzamış hava kaçağı, akciğer rezeksiyonu

Ps-158

pediyatrik yaŞ Grubunda akciğer kist Hidatiğinde kist lOkalizasyOnunun perfOrasyOna etkisi

Ömer Önal, Ömer Faruk Demir, Leyla Hasdıraz, Fahri OğuzkayaErciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Kayseri

Giriş ve amaç: Akciğer kist hidatikleri plevral boşluk veya solunum yollarına rüptüre olarak hemoptizi, pnömoni, ampiyem, anaflaksi, masif yayılım gibi komplikasyonlara neden olabilir. Literatürde kist içi basınç, kistin büyüklüğü, santral veya periferik olması gibi faktörlerin perforasyon üzerine etkisi araştırılmıştır. Bu çalışmanın amacı kistin lokalizasyonunun perforasyon üzerine etkisini araştırmaktır.

yöntem: Haziran 2004-Aralık 2015 tarihleri arasında akciğer kist hi-datiği nedeniyle opere edilen 16 yaş altı 63 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar perfore kist hidatik olan grup 1 ve intakt olan grup 2 olarak iki gruba ayrıldı. Cerrahi tedavide parankim koruyucu yöntemler (kistotomi-kapitonaj) tercih edildi.

Bulgular: Hastaların temel özellikleri Tablo 1’de verilmiştir. Her iki grupta da görülen en sık semptom öksürük idi(%30,2). Hastaların %41,6’sında bronşa perforasyon, %3,2’sinde pnömotoraks, %4,8’inde ampiyem tespit edilmiştir. Kistlerin en sık yerleştiği lokalizasyon 27.0% ile sol alt lob (n=20) iken, sağ alt lob tutulumu %25.6% (n=19) olarak tespit edildi. Sağ orta lobda tespit edilen 7 kistin 5 (%71,4) tanesinin, sol üst lob-da yerleşen 13 kistin 7’sinin (%53,8) perfore olması dikkat çekici idi (Tablo 2). Sağ orta lob kistlerinde perforasyonun nedeni bu lobun göreceli olarak diğer loblara göre küçük olması nedeniyle büyüyen kistin basıncının art-ması olabilir. Ayrıca sağ orta lob ve sol lingula lokalizasyonlardaki kistlerin kalbe yakın olmaları nedeniyle kalp pulsasyonu ile kalp ve toraks duvarı arasında daha çok travmaya maruz kalarak daha küçük olmasına rağmen yüksek perforasyon riski olduğunu düşünüyoruz.

tartışma ve sonuç: Sağ orta lob ve sol üst lob (lingula) da yerleşen kistlerin perfore olma riski yüksek olduğu için operasyonun mümkün olan en kısa sürede yapılması önerilebilir.anahtar kelimeler: cerrahi, kist hidatik, pediyatri

Şekil 1. Sağ orta lobda perfore kist hidatiğe ait toraks BT görüntüsü.

tablo 1. Hastaların temel özellikleri

ÖzelliklerGrup 1

(perforasyon)Grup 2

(intakt) p

erkek / kadın n / %21 / 8

(33,3 / 12,7)23/11(36,5/17,5) p>0,05

yaş (yıl) 11.3±4,2 10,9±3,8 p>0,05Kist sayısı n (%) 31 (%41,9) 43 (%58,1)Kist boyutu (cm) 5,7 ± 2,5 6,3±3,0 p>0,05Senkron KC kh n (%) 6 (9,5) 7 (11,1) p>0,05Hastanede yatış süresi (gün) 13,0 ± 6,0 8,8 ± 3,2 p=0,002Tüp süresi (gün) 6,9 ± 3,8 6,0 ± 2,4 p>0,05Takip süresi (ay) 61.5± 41,8 60,8±39,0 p>0,05

tablo 2. Kistlerin lokalizasyon ve perforasyon açısından değerlendirilmesi.

perforasyon Sağ üst Sağ orta Sağ alt Sol üst Sol alt toplam p

Var n / % 5 (%33,3) 5 (%71,4) 7(%36,8) 7 (%53,8) 7 (%35,0) 31 (%41,9) >0.05Yok n / % 10(%66,7) 2 (%28,6) 12 (%63,2) 6 (%46,2) 13 (%65) 43 (%58,1) >0.05

toplam 15(%20.3) 7 (%9,5) 19 (%25,6) 13 (%17,6) 20 (%27.0) 74(%100) >0.05

Ps-159

bÜyÜk HÜcreli akciğer karsinOmları: dÜnya sağlık örGÜtÜ 2015 kriterlerine Göre TeKrar siniflandirma

Funda İncekara1, Göktürk Fındık1, Şevki Mustafa Demiröz1, Ebru Sayılır1, Koray Aydoğdu1, Selim Şakir Erkmen Gülhan1, Funda Demirağ2, İrfan Taştepe3, Sadi Kaya1

1Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Ankara 2Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Departmanı, Ankara 3Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Ankara

Giriş ve amaç: Bu çalışmanın amacı büyük hücreli akciğer kanserinin (BHAK) kesin tanı oranını artırmak amacıyla klinikopatolojik özelliklerini analiz etmek, özetlemek ve 2015 Dünya Sağlık Örgütü (WHO) kriterlerine göre yeniden sınıflandırmak.

yöntem: Ocak 1999 ile Aralık 2014 tarihleri arasında, büyük hücreli akciğer kanseri için akciğer rezeksiyonu ve lenf nodu diseksiyonu yapılan 31 hastanın klinikopatolojik verileri, retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: 31 BHAK vakası bu süreçte Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesin’de akciğer kanseri nede-niyle yapılan toplam 1450 olgunun %2,1’i idi. Bunların 29’u erkek ve 2’si kadın, yaş ortalaması 56,3 (39-76 yıl) idi. 31 olgunun postoperatif pato-lojik tanıları 4 olguda belirsiz immünhistokimyasal özellikler ile BHAK, 15 olguda null immünhistokimyasal özellikleri ile BHAK olarak izlenirken 12


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

vakada hiçbir boyanma gözlenmeden BHAK olarak sonuçlandı. Toplam 31 BHAK vakasının 10’unda lenf nodu metastazı izlendi.

tartışma ve sonuç: Insidans hızı düşük olmasına rağmen BHAK, yüksek dereceli olması ile her zaman invazyon ve metastaz eğilimi yük-sektir. BHAK kesin tanısı öncelikle patolojik tanıya dayanır. Bu çalışma-da cerrahi türü, patolojik tümör, lenf nodu ve metastaz (TNM) sınıflaması derecesi, adjuvan kemoterapi, nüks süresi, nüks yeri, tedaviye cevap ve uzun vadeli sonuçları değerlendirilip 2015 WHO kriterlerine göre yeniden sınıflandırıldı.anahtar kelimeler: Büyük hücreli akciğer karsinomu, Cerrahi, Sınıflandırma

Ps-160

3d printer ile nylOn 680 cO-pOlymer kullanarak ımplant Üretimi ve dOmuzlarda GöğÜs duvarı rezeksiyOnu sOnrası reKonsTrüKsyonda Kullanilmasi

Mustafa Yüksel1, Barış Yüksel2, Nezih Onur Ermerak3, Tunç Laçin1, İpek Erbarut4, Berna Karakoyun Laçin5, Pınar Kuru6

1Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul 2Google Teknoloji Şirketi, Bilgisayar Mühendisliği Bölümü, New York, ABD 3Kilis Devlet Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Kilis 4Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı, İstanbul 5Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Temel Sağlık Bilimleri Bölümü, İstanbul 6Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul

Giriş ve amaç: 3D Printing son yıllarda bilimin her alanında kullanıl-maya başlayan yeni bir teknolojidir. Medikal aletler ve implantlar üreterek tıp alanında da 3D Printing üzerine her geçen gün yeni çalışmalar yapıl-maktadır. Biz de 3D Printing ile implant üreterek göğüs duvarı rezeksiyonu sonrası rekonstrüksyonda kullanmayı planlayarak, bu teknolojiyi göğüs cerrahisine adapte etmeyi amaçladık.

yöntem: 2 adet domuza Toraks Bilgisayarlı Tomografi (BT) çekildi. Bu tomografi üzerinde rezeke edeceğimiz göğüs duvarı alanı belirlenerek öl-çümler yapıldı. Ölçülen verileri kullanarak rezeke edeceğimiz alana uygun implant 3D Printer ile üretildi. Nylon 680 Co-Polymer/FDA onaylı ma-teryal (Taulman3D, Saint Peters,MO,USA) kullanarak 3D Printer (Afinia H480,Chanhassen,MO,USA) ile kaburgalar ürettik. Daha sonra domuzları opere ederek göğüs duvarı rezeksiyonu yaptık ve ürettiğimiz kaburgalarla rekonstrükte ettik.

Bulgular: Domuzlardan bir tanesi anesteziden uyanırken miykard en-farktüsü geçirerek kaybedildi. Diğer domuz 45 boyunca takip edildi. 45 günün sonunda domuz sakrifiye edildi ve rezeke edilen göğüs duvarı pa-tolojik incelemeye gönderildi. Histopatolojik inceleme de orta derecede kronik enflamasyon ve az sayıda pigmente yabancı cisimler içeren dev hücreler tespit edildi.

tartışma ve sonuç: Daha fazla çalışmalara ihtiyaç duymamıza rağ-men, bu çalışma; 3D Printing gibi gelecek vadeden bir teknolojinin Göğüs Cerrahisi’ne adapte edilmesi açısından önemli bir adımdır. Cerrahi müda-helelerimizde 3D Printer ile üretilen implantları kullanabiliriz. Operayon öncesi ölçümler yapılarak hastalara özel olarak hazırlanmış implantları kendi kendimize daha ucuza ve daha kısa sürede yapabiliriz.anahtar kelimeler: 3D Printing, Nylon 680 Co-Polymer, Göğüs Cerrahisi, Göğüs Duvarı Rezeksiyonu ve Rekonstrüksyonu, İmplant


endOskOpik tOrakal sempatektOmide klipsin sempatik sinir Üzerine etkisi: elektrOmyOGrafik bir deneysel çalıŞma

Mehmet Muharrem Erol1, Hakan Salcı2, Ahmet Sami Bayram1, Hilal Çeşme2, Hüseyin Melek1, Cengiz Gebitekin1

1Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Bursa 2Uludağ Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Cerrahi Anabilim Dalı, Bursa

Ps-162

özOfaGus yabancı yabancı cisimlerde; 15 yıllık klinik deneğimiz

Menduh Oruç, Fatih Meteroğlu, Sedar Onat, Refik ÜlküDicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, Diyarbakır

Giriş ve amaç: yabancı cisimler çoğunlukla çocuklarda görülmektedir. Sivri uçlu, geniş çaplı, uzun cisimler özofagusa takıldığından özofagus da delinme, gömülme, tıkanma gibi semptomlara neden olmaktadır. Çıkarıl-maları için birçok yöntem mevcuttur. Bu çalışmada amacımız özofagusko-pi uyguladığımız çocukların geriye dönük analizini yaptık.

yöntem: 2000 ile 2015 yılları arasında kliniğimizde özofagus yabancı cisime maruz kalan 1106 çocuk hasta değerlendirildi. Tüm hastalara acil şartlarda genel anestezi altında rijit özofaguskopi uygulandı.

Bulgular: çocukların yaş ortalamaları 3.1(20 gün-16 yıl) idi. 817 has-tada metal para ve geriye kalan hastalar değişik boylarda ve enlerde olan yabancı cisimlerdi. Bu hastaların 50 (%4.5)’inde genel anestezi sırasında yabancı cisim mideye geçtiği görüldü (skopi ile tespit edildi). Hastaların 4 (%0.36)’ünde özofagus yaralanması görülürken, bu özofagus yaralanması ola hastalardan birinde anormal bir komplikasyon olan aort yaralanması gelişti. Bir hastamız kaybedildi.

tartışma ve sonuç: : tanıda gecikme olması komplikasyonu artırmak-tadır. Çift sarmal şeklinde görülen yabancı cisimler metelik paradan çok yassı pillerin görüntüsüdür. Bunun için grafi değerlendirilmesi iyi olmalıdıranahtar kelimeler: ösofagus, yabancı cisim, aspirasyon

Ps-163

tek pOrt endOskOpik tOrakal sempatektOminin etkinliği

Volkan Karaçam1, Kemal Can Tertemiz2, Ali Karakılıç1, Aydın Taşdöğen3, Aydın Şanlı1, Nezih Özdemir1

1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, İzmir 2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir 3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anestezi ve Reanimasyon Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Hiperhidroz yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyen bir durumdur. Endoskopik Torakal Sempatektomi(ETS) ile birçok olguda yaşam kalitesinde düzelme ve terleme semptomlarında belirgin azalma sağlanabilmektedir. Bu çalışmada ön aksiler tek kesiden yapılan ETS’nin etkinliğini değerlendirdik.

yöntem: Ocak 2014-Haziran 2015 tarihleri arasında hiperhidroz nede-ni ile ETS uygulanan ve en az 6 ay süre ile takip edilen olgular retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya 20 kadın ve 27 erkek dahil edildi. Olguların or-talama yaşı 26,9±9,3, semptom süresi 10,9±8,0 yıl ve ortalama BMI de-ğeri 23,7±2,7 saptandı. Semptom başlangıç zamanı 9 olguda çocukluk, 26 olguda ergenlik ve 12 olguda erişkin yaş döneminde olduğu görüldü. Olguların %25,5 inde aile öyküsü mevcuttu. Olguların %36,2’sinde el-koltukaltında, %21,3‘ünde ellerde, %17,0’sinde el-ayaklarda, %10,6’sın-da el-koltukaltı-yüz-ayaklarda, %8,5‘inde koltukaltında ve %6,4‘ünde el-koltukaltı-yüzde hiperhidroz mevcuttu. İntraoperatif komplikasyon görülmezken, 2 olguda postoperatif minimal pnömotoraks görüldü. Or-talama hastanede yatış süresi 1,08±0,35 gündü. İşlemin etkinliğinin de-ğerlendirilmesi amacıyla takip edilen perfüzyon indeksinin postoperatif dö-nemde istatistiksel anlamlı olarak arttığı görüldü (preoperatif 1,55±0,54,


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

postoperatif 4,22±0,68, p<0,001). Postoperatif 10. günde 8 olguda hafif ve 2 olguda şiddetli ağrı mevcuttu. Terleme ile ilişkili yaşam kalitesi skoru ortalaması preoperatif dönemde 4,12±0,40 iken, postoperatif dö-nemde 1,63±0,88 idi (p<0,001). Preoperatif hiperhidroz skoru ortalama 3,72±0,45 iken postoperatif dönemde 1,34±0,63 idi (p<0,001). Posto-peratif kompanzatuar terleme olguların %40,4‘ünde görüldü. Postoperatif 6. Ayda olguların %85,1 i benzer semptomları olan kişilere sempatektomi-yi tavsiye edeceğini söyledi.

tartışma ve sonuç: Tek portla yapılan ETS ameliyatı yüksek effettivi-tesi, 1 cm’den küçük skar iyileşmesi, kısa ameliyat süresi, minimal ağrı ve kısa hastanede yatış sebebiyle medikal tedaviye dirençli primer hiperhid-roziste tercih edilmesi gereken cerrahi teknik olmalıdır.anahtar kelimeler: Endoskopik Torakal Sempatektomi, Terleme, Yaşam kalitesi

Ps-165

tÜmör Hastalarında parankim kOruyucu brOnŞiyal sleeve rezeksiyOn sOnuçlarımız

Elçin Ersöz Köse, Çağatay Saim Tezel, Rıza Serdar Evman, Serda Kanbur Metin, Talha Doğruyol, Abidin Levent Alpay, Cansel Öztürk Atinkaya, Selami Volkan Baysungur, İrfan YalçınkayaSüreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Akciğerin benign ve malign hastalıklarında, sağlam akciğer parankimini korumak için lobektomiye alternatif olarak izole bron-şiyal sleeve rezeksiyonun seçilmiş hastalarda etkinliğini araştırmak ama-cıyla demografik özellikler, endikasyon, taraf, komplikasyon, mortalite ve sağkalım oranları açısından değerlendirdik.

yöntem: Çalışmaya Ocak 2010- Aralık 2015 tarihleri arasında operatif morbidite, mortalite ve uzun dönem sonuçlarını belirlemek için seçilmiş hastalarda endobronşiyal tümör sebebiyle izole bronşiyal sleeve rezeksi-yon uygulanan 12 olguya (10 olgu erkek, 2 olgu kadın, ortalama yaş: 43,25; dağılım 24-65 yaş) ait veriler retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: İzole bronşial sleeve rezeksiyon endikasyonları 6 olguda tipik karsinoid tümör,2 olguda adenoid kistik karsinom, 2 olguda mukoepider-moid karsinom ve epitelyal-myoepitelyal karsinom, 1 olgu hamartom ve 1 olguda müköz gland adenomudur. Olguların 4’ü sol, 4’ü sağ lokalizas-yonlu, 2’si trakea, 2’si de karinada idi (Şekil 1). Hiçbir olguda lenf nodu tutulumu saptanmadı. 9 olgu evre IA, 1 olgu evre IB, 2 olgu da benign lezyon idi. Hastalarımızda major morbidite ve mortalite gelişmedi ve hiçbir hastada lokorejyonel nüks ve uzak metastaz gelişmedi. Ortalama sağkalım oranlarımız 31±21,97 ay (7 ay-72 ay)dı.

tartışma ve sonuç: Doğru seçilmiş hastalarda, malign veya benign hastalıkta parankim kaybı olmadan izole bronşial sleeve rezeksiyonlar yapılabilir. Komplikasyon oranları düşük ve iyi uzun vadeli sonuç elde edilebilir.anahtar kelimeler: endobronşiyal tümör, izole bronşiyal sleeve rezeksiyon, parankim koruyucu

Şekil 1. endobronşiyal tümör lokalizasyonları

Ps-166

kÜçÜk HÜcreli dıŞı akciğer kanserinde Orta lObektOmi uyGulanan Hastalarda sağkalım analizi ve prOGnOstik faktörler

Cansel Atinkaya Öztürk1, Deniz Gürer1, Çağatay Tezel1, Hakan Yılmaz1, Volkan Baysungur1, Levent Alpay1, Serdar Evman2, Murat Kavas2, İrfan Yalçınkaya1

1Süreyyapaşa Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul 2Süreyyapaşa Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Akciğer kanserinde orta lobektomi seyrek oranda ya-pılmaktadır. Tek başına orta lobektomi sonuçlarının değerlendirildiği ça-lışma sayısı azdır. Bu çalışmada sağkalıma etki eden faktörler incelendi.

yöntem: Ocak 2008- Aralık 2015 tarihleri arasında küçük hücre-li dışı akciğer kanseri nedeniyle 38 hastaya (15K, 23 E) orta lobektomi uygulandı.

Bulgular: Ortalama yaş 57.5 (min:31, max:74). On hastada yassı hüc-reli kanser, yedi hastada nöroendokrin tümör ve 15 hastada ise adeno-karsinom, altı hastada müsinöz adenokarsinom gözlendi. Sekiz hastada endobronşial lezyon mevcuttu. Altı hastaya VATS ile lobektomi uygulandı. Ortalama tümör çapı 2.5 cm (min: 1 cm, max: 5 cm). Üç hastada N1, bir hastada N2 mevcuttu. Sekiz hasta Evre IB, 26 hasta ise Evre IA idi. Üç hasta Evre IIA, bir hasta Evre IIIA. Dokuz hastada exitus gözlendi. Bu hastaların ikisinde müsinöz adenokarsinom mevcuttu. Dört hastada lokal nüks, beş hastada uzak metastaz gözlendi. Lokal nüks olanların hiçbirinde EBL yoktu ve lenf nodları negatifti. Uzak metastaz olan hastaların ikisinde N1 mevcuttu. Genel sağkalım 71.3 ay, hastalıksız sağkalım ise 58.07 ay olarak gözlendi. Hastalıksız sağkalımla tümör evresi (p=0.69) ve histopa-toloji ile ilişkisi saptanmadı (p=0.62). Aynı zamanda 20, 30 ve 50 mm tümör çapları ile sağkalım arasında farklılık gözlenmedi.

tartışma ve sonuç: Orta lobektominin sıklıkla adenokarsinomlu has-talarda uygulandığı gözlenmektedir. İstatistiksel olarak anlamlı gözlenmese de müsinöz adenokarsinom ve N1 tutulumu kötü prognostik faktörlerdir.anahtar kelimeler: Orta lobektomi, küçük hücreli dışı akciğer kanseri, prognostik faktörler


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tüberKüloz

Ps-167

tÜberkÜlOzlu Hastalarda anksiyete, depresyOn, yalnızlık ve damGalanmanın değerlendirilmesi

Ayla Yılmaz, Özden DedeliCelal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hemşirelik Anabilim Dalı, Manisa

Giriş ve amaç: Bu çalışmanın amacı, akciğer tüberkülozlu hastalarda anksiyete, depresyon, yalnızlık ve damgalamanın değerlendirilmesidir.

yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki araştırma İzmir merkezdeki bir eğitim araştırma hastanesinin tüberküloz polikliniği ve servislerinde ayak-tan ya da yatarak tedavi ve bakım hizmeti alan 208 hasta ile yürütüldü. Araştırmada veriler, araştırmacı tarafından sosyodemografik bilgileri içeren soru formu ve Tüberkülozlu Hastalarda Stigma Ölçeği (THSÖ), Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği (HAD) ve UCLA Yalnızlık Ölçeği kullanıla-rak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde, ortalama ± standart sapma (Ort±SS), yüzde dağılımları ve korelasyon analizleri kullanıldı.

Bulgular: Araştırmaya katılan hastaların yaş ortalaması 45,5 ±14,8 (31-60) yıl olup büyük çoğunluğu evli (%62) ve erkekti (%63). Hastaların %26’sının anksiyete, %60,5’nin depresyon yönünden riskli olduğu, yak-laşık %80,2’inde orta ve yüksek düzeyde yalnızlık hissettikleri belirlendi. Hastaların %47,6’sının damgalanma ölçeğinin bütününde ortalamanın üstünde puan aldığı bulundu.

tartışma ve sonuç: Araştırma sonucunda, hastaların anksiyete yö-nünden düşük risk, depresyon yönünden yüksek riskli oldukları, orta ve yüksek düzeyde yalnızlık algıladıkları ve orta düzeyde damgalanma dene-yimledikleri bulundu.anahtar kelimeler: Tüberküloz, damgalama, anksiyete, depresyon, yalnızlık

Ps-168

tÜberkÜlOz plörezisi tanısında kullanılan labOratuar parametrelerinin tanısal değeri

Tanyeli Asena Arısoy, Mehmet Sezai Taşbakan, Abdullah SayınerEge Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Bu çalışmanın amacı tüberküloz plörezisi tanısında kul-lanılan parametrelerin tanı değerini değerlendirmektir.

yöntem: Plevral efüzyonu olan ve parankimal infiltrasyonu olmayan 241 hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Bu hastalardan eksüdatif efüz-yonu olan 101’i (33 kadın, ortalama yaş 58.5 ±15.6) çalışmaya alınmış-tır. Plevra biyopsisinde granülomatöz plöriti olup antitüberküloz tedavi ile iyileşme (n=23), ya da plevral sıvı kültüründe M. tuberculosis üremesi olması(n=2) tüberküloz plörezisi olarak değerlendirilmiştir. Tüberküloz plörezisi tanısında kullanılan plevral sıvı sitolojisi, mikobakteriyolojik de-ğerlendirme (ARB, PCR), adenozin deaminaz (ADA), glukoz, albumin, laktat dehidrogenaz (LDH) düzeyleri hasta dosyalarından incelenmiştir.

Bulgular: Eksüdatif plevral efüzyonu olan 101 hastanın 25’inde son tanı tüberküloz plörezisi, 64’ünde malign plevral efüzyon ve 12’sinde parapnömonik efüzyondur. Tüberküloz plörezisi tanısı alan birer olguda ARB (+) ve PCR (+) saptanmıştır. Yedi hastanın (%28) plevral sıvısında M. tuberculosis üremesi olmuştur. Sitolojik incelemede lenfositik eksüda tüberküloz plörezisi tanısı alan hastaların 18’inde (%72), parapnömonik efüzyonu olanların birinde (%8.3) ve malign efüzyonu olan hastaların 7’sinde (%10.9) saptanmıştır.Lenfositik efüzyonun tüberküloz plörezisinde duyarlılığı %72.0, özgüllüğü %88.4 bulunmuştur. Plevral sıvı glukoz ve LDH düzeylerinin ise üç grup arasında farklı bulunmamıştır. Plevral sıvı albumin düzeyi tüberküloz plörezisinde, parapnömonik efüzyonda ve ma-lign efüzyonlara göre daha yüksek olmakla birlikte ayırıcı tanıda kullanıla-bilecek bir eşik değer saptanamamıştır. Plevral sıvı ADA düzeyi tüberküloz plörezisinde (94.9±44.2 U/L) diğer hastalık gruplarından daha yüksek bu-lunmuştur. ADA için sınır değer > 70 U/L alındığında tüberküloz plörezi-sinde duyarlılığı %86.4, özgüllüğü %93 olarak saptanmıştır (AUC: 0.854).

tartışma ve sonuç: Mikrobiyolojik değerlendirme tüberküloz plöre-zisi tanısında yeterli tanısal verime sahip değildir; plevral sıvı ADA düzeyi özellikle patolojik ya da mikrobiyolojik kanıtı olmayan olgunlarda ampirik tedavi başlama kararının verilmesini sağlayabilir.anahtar kelimeler: ADA, plörezi, tüberküloz

Ps-169

uyGun dOğrudan Gözetimli tedavi sıklığı ve eriŞimin önÜndeki enGeller

Hilal Adıgüzel1, Işıl Ergin1, Gonca Atasoylu2, Özgür Sekreter2, Ayşe Pınar Balcan3, Ziya Tay2, Nuray Külük3, Serap Alkan3, Hatice Gürbüz3

1Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir 2Manisa İl Halk Sağlığı Müdürlüğü, Manisa 3Manisa Şehzadeler Toplum Sağlığı Merkezi, Verem Savaş Birimi, Manisa

Giriş ve amaç: Tüberküloz tedavisi; uzun sürmesi, erişim problem-leri ve çevre tarafından damgalanma korkusuyla zorlu bir süreçtir. Doğ-rudan gözetimli tedavi (DGT), tüberküloz (tbc) hastasının her gün ilaçları içiminin izlenmesini gerektirmektedir ve hastalık sürecindeki bu sorunlarla baş etmede önemli bir yere sahiptir. Çalışmamız Manisa’daki tbc hasta-larında uygun DGT sıklığını belirlemek ve DGT uygulamasında oluşan coğrafi, organizasyonel, sosyokültürel ve ekonomik engelleri tanımlamayı amaçlamaktadır..

yöntem: Kesitsel çalışmamız, Manisa merkez dispanserine kayıtlı 18 yaş üstü ve bir aydır tedavi alan tbc hastalarını kapsamaktadır. On ay arayla iki hasta grubuyla görüşülmüştür. Katılım oranı %87,2’dir(n=75). Görüşme sonunda tbc ile ilgili bilgilendirme amaçlı sunum yapılmış ve broşür verilmiştir. Uygun DGT; hastanın bir sağlık personeli/yakını eşliğin-de günlük tedavi dozlarını almasıdır.

Bulgular: Demografik veriler tablo1’de verilmiştir. DGT uygulamaları; kendi kendine(%41,3), günlük olarak sağlık personeli tarafından(%44,0), aile yakını tarafından(%14,7) yapılmaktadır. Uygun DGT sıklığı %58,7’dir. DGT uygulama kararına doktor dahil olmazsa, hasta kendi kendine tedavi almayı seçmektedir(%86,4, p<0,001). Yaş, cinsiyet, eğitim, gelir, sağlık kurumuna uzaklık uygun DGT açısından fark yaratmamaktadır. DGT sü-recindeki temel zorluklar tablo 2’de belirtilmiştir. İlaca erişimde veya sıra beklemeye ilişkin sorun belirten olmamıştır. Hastaların %33,3’ü sosyal engeller tanımlamakta, %40,0’ı hastalıkla ilgili sıkıntılarını paylaşmak is-temekte ve %14,7’si bunun için eski bir tüberküloz hastası ile temastadır.

tartışma ve sonuç: Hasta talebi doğrultusunda tedavinin kendi kendine uygulanmasındaki yaygınlık, tedavinin uygunluğuna dair şüphe oluşturmakta, tedavi başarısını sorgulatmakta ve çoklu ilaç dirençli hasta sayısını arttırma olasılığı açısından endişe yaratmaktadır. Gözetmen seçimi mutlaka doktor tarafından yönlendirilmelidir. Tedavi uyumunun arttırılma-sı için sosyal destek sağlanmalıdır.anahtar kelimeler: aile hekimliği, doğrudan gözetimli tedavi, tüberküloz,

tablo 1. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri

Değişkenler n %

Cinsiyet (kadın) 36 48,0Eğitim (ilkokul ve altı) 56 74,6Gelir (yoksulluk sınırı altı) 43 57,3Şehir merkezi dışında yaşayanlar 41 50,7Eve/işe yakın sağlık kuruluşu olmayanlar 20 26,7Kontrol için telefon ile çağırılanlar 51 68,0

tablo 2. DGT sürecinde belirtilen zorluklar

DGT sürecinde belirtilen zorluklar n %

DGT hakkında yetersiz bilgi 6 18,0İlaç kullanımı ve/veya yan etkileri hakkında yetersiz bilgi 16 21,3Sağlık ocağına gitmede zorluk/gitmek istememe 14 18,7İlk iki ay ilaç sayı fazlalığı nedeniyle ilaç içmede zorlanma 7 9,3Sağlık kurumuna ulaşım zorluğu 14 18,7Dışlanma/bulaştırma korkusu 28 37,3Maddi destek ihtiyacı 11 14,6Manevi destek ihtiyacı 12 16,0Çalışma şartları nedeniyle DGT uyumsuzluğu 6 8,0


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-170

Hava yOlu ile seyaHat eden tÜberkÜlOz hasTalarinin Temasli Taramalari

Aysun Bozdağ, Onur Ceyhan Aksu, Nevin Yayar, Turgut Çalışkan, Nurhan İnciİstanbul Halk Sağlığı Müdürlğü, İstanbul

Giriş ve amaç: Uçakla seyahat eden Tüberküloz hastalarının temaslı muayene sonuçları ve yapılacak iyileştirmelerin belirlenmesi.

yöntem: 2013 - 2015 yıllarında Tüberküloz Daire Başkanlığı ve Verem Savaş Dispanseri birimimizden bildirilen, hava yolu ile seyahat eden tü-berküloz hastalarının temaslılarına yapılan işlemler dispanser kayıtlarından retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Bildirilen 7 tüberküloz hastası için 9 uçuş tarandı. bunlardan 3’ü yabancı uyrukluydu 3’ü HR dirençli, 1’i HRZE dirençli, diğer 3’ünün direnç sonucu bilinmiyordu. 1 tübeküloz hastası uçuş esnasında ex olmuş-tu.153 temaslının 94’ü kabin ekibi görevlisi, 59’u yolcu idi. Bildirilen te-maslılardan 145 kişiye ulaşılmıştır. Kabin görevlilerinden 36’sına Akciğer grafisi çekilmiş, 31’i en az 1 kere TCT yaptırmış, 7 tanesi en az 1 IGST yaptırmıştır. 2 sinin IGST Pozitif bulundu. Yolculardan 37 tanesi en az 1 akciğer filmi çektirdi. 2 kişiye ileri tetkik yapıldı. TB hastası bulunmadı. 36 kişi en az 1 TCT yaptırdı. 2 kişide konversiyon gözlendi. 4 kişiden ARB alındı yayma ve kültür sonuçları negatif geldi.

tartışma ve sonuç: Yolcuların sağlıklı iletişim bilgilerine ulaşmakta zorluklar yaşanmaktadır. Temas tarihinden sonra en erken 1 ay gibi bir zamanda ilk tarama muayeneleri yapılabilmektedir. Kabin görevlilerinin iş-yeri tarafından da bilgilendirilmeleri yapılmasına rağmen başvuru oranları çok düşük kalmaktadır. Temaslı taramalarının daha hızlı ve sağlıklı yürütü-lebilmesi içi yolcu ve kabin görevlilerinin tüm iletişim ve adres bilgilerinin ve T.C. Numaralarının tarafımıza verilmesi gerekmektedir.anahtar kelimeler: Tüberküloz, uçak yolcuğulu

Ps-171

tıp fakÜltesi öğrencilerinin tÜberkÜlOz Hastalığı Hakkındaki bilGi dÜzeyleri

Melike Demir1, Emel Aslan2, Mahsuk Taylan1, Süreyya Yılmaz1, Gamze Bucaktepe3, Nurefşan Aydeniz4, Esra Nur Sizer4, Recep Işık1

1Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Diyarbakır 2Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Diyarbakır 3Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Diyarbakır 4Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencisi, Diyarbakır

Giriş ve amaç: Tüberküloz(TB)’nin tüm hekimler tarafından iyi bir şekilde bilinmesi, erken tanı ve tedavi ile hastalığın yayılmasını ve kötü seyirli vakaların oluşmasını önleyecektir. Ülkemizde tıp eğitiminin 3. ve 5. yılında TB eğitimi verilmektedir. Biz de bu çalışmada tıp fakültemiz öğ-rencilerinin TB eğitimi almadan önce ve sonraki dönemdeki bilgilerinin yeterliliğini ölçmeyi, mezuniyet öncesi hekim adaylarının bu konuda ek-sikliklerini belirleyerek gerekli önlemlerin alınması adına farkındalığımızı arttırmayı amaçladık.

yöntem: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin demografik özellikleri, sigara alışkanlıkları, TB hakkındaki tanı ve tedavi aşamasındaki bilgi düzeylerini ölçmek ve hastalıkla ilgili endişelerini değerlendirmek için on dört sorudan oluşan bir anket hazırlandı. Öğretim üyeleri gözetiminde, öğrenciler tarafından anket formları dolduruldu.

Bulgular: Çalışmaya katılan 293 öğrencinin 152(%51,9)’sini 2. sınıf öğrencileri(Grup 1), 141(%48,1)’ini de 5. sınıf öğrencileri(Grup 2) oluştur-maktaydı. Grup 1’deki öğrencilerin yaş ortalaması 19,8± 1,5 yıl iken, grup 2 öğrencilerinin ise 21,9± 2,4 yıl idi. Grup 1 öğrencilerinin 61(%40,1)’i çok, 80(%52,6)’i orta düzeyde; grup 2 öğrencilerinin ise 38(%27)’i çok, 43(%30,5)’ü orta düzeyde TB hastalığından korkmaktaydılar (p<0,001),(Şekil 1). TB’un nasıl bulaştığını, hangi organları daha çok tut-tuğunu, aşılanma, tanı ve tedavi bilgilerini Grup 2’deki öğrenciler daha iyi bilmekteydi [sırasıyla (%84,4), p <0,001; (%97,2),p <0,001; (%89,4),p <0,001; (%70,9), p<0,001 ve (%83,7), p <0,001). Her iki grupta sağlık çalışanlarında TB enfeksiyon riskinin olduğunu bilmekteydiler(p=0,485).

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak, geleceğin hekim adaylarının me-zuniyet öncesi dönemde, TB hakkındaki bilgileri kısmen iyi olsa da hedef-lenen düzeyde değildir. Tıp eğitiminde, ilk sınıflardan itibaren TB hastalığı ile ilgili eğitimlerin sadece teorik değil klinik destekle zenginleştirilmesinin,

hastalıkla ilgili farkındalığı arttırarak tüberkülozla mücadelede daha etkin adımların atılmasını sağlayacağı düşüncesindeyiz.anahtar kelimeler: Öğrenci, tıp eğitimi, tüberküloz

Şekil 1. Öğrencilerin tüberküloz korku düzeyi

Ps-172

sOlunum yetmezliği GeliŞen tÜberkÜlOz Hastasıyla temas eden sağlık çalıŞanlarına uygulanan Tarama

Peri Meram Arbak, Zeynep Burçin Yılmaz, Ege Güleç Balbay, Öner Abidin BalbayDüzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Anabilim Dalı, Düzce

Giriş ve amaç: Tüberküloz sağlık çalışanları için risk oluşturmaya de-vam etmektedir.

yöntem: Üniversite Hastanesi’ne 2014 yılının 10. ayında kabul edilen 74 yaşındaki erkek hastanın 1 aydır gece yükselen ateş, gece terlemesi, kilo kaybı, genital, cilt ve oral yara şikayetleri varmış. Ayaktan başvuruda alınan bronş lavajının direkt yayması negatifmiş. Hasta kültür sonucunu beklerken solunum yetmezliği gelişmiş. Hipoksemi, plevral sıvı ve interstis-yel akciğer hastalığı ön tanılarıyla hastaya yatış verilmiş. Hasta Acil serviste 9 saat bekledikten sonra önce Göğüs servisine, 18 saat sonra Dahili Yoğun Bakım Ünitesi’ne alınmıştı. Hastanın lavaj ARB kültüründe üreme oldu. Hasta pnömotoraks gelişmesiyle ve solunum yetmezliği nedeniyle öldü. Temas eden 36 sağlık çalışanına PPD taraması uygulandı. Temaslıların 24’ü kadındı (%66), Temaslıların 13’ü yoğun bakım (%36), 11’i göğüs hastalıkları (%30), 10’u acil servis (%27), 2’si anestezi servisi (%5) çalışanı idi.

Bulgular: Çalışanların 6’sında PPD 10 mm altı idi (%16). Üç ay sonra tekrarlanan taramada 2 yoğun bakım ünitesi çalışanında PPD 10 mm üs-tüne çıkmıştı ve kemoprofilaksi başlandı.

tartışma ve sonuç: Tüberküloz hastalarının acil serviste uzun süre bekletilmesi ve izolasyon koşullarının sağlanamadığı yoğun bakım ünite-lerinde yatırılmasının sağlık çalışanlarını mesleki tüberküloz riskiyle karşı-laştırdığı gözlendi.anahtar kelimeler: PPD,Sağlık çalışanları,Tüberküloz.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-173

tÜberkÜlOz kOntrOl uyGulamaları Hasta verilerini nasıl etkiler? bir verem savaŞı dispanseri sOnuçları

Filiz Duyar Ağca1, 5 No.lu Verem Savaşı Dispanseri Çalışanları 1999-201213 No.lu Verem Savaşı Dispanseri,Ankara 25 No.lu Verem Savaşı Dispanseri, Ankara

Giriş ve amaç: Tüberküloz Kontrol Programlarının uygulanması halin-de tüberküloz (TB) hasta verilerinde oluşan değişiklikleri değerlendirmek

yöntem: Ulusal TB Kontrol Programı çerçevesinde Ankara ili VSD’lerinde a- TB Kontrolü için Başvuru Kitabı-2003, b- Aktif Sürveyans Çalışması-2003, c- TUTSA verilerinin uluslar arası standartlarda toplan-ması-2005, d- DGT Uygulaması-2006 yıllarında hayata geçirilmiştir. An-kara Yenimahalle Dispanseri 1999-2002 ve 2009-2012 dönemi kayıtları dispanser çalışması temelinde geriye dönük incelendi.

Bulgular: TUTSA kayıtlarının ön şekli Ankara VSDlerinde ilk olarak 1999 yılında oluşturulmuştur. 1999-2002 verileri bu kayıtlardan; 2009-2012 verileri TUTSA kayıtlarından alınarak karşılaştırmalı değerlendirildi.

tartışma ve sonuç: Kontrol programlarının uygulanması sayesinde bölgede nüfus artışına rağmen olgu sayısı azalmıştır. Aktif sürveyans ça-lışmasıyla saptanan akciğer-dışı olgular ve kadın hastaların sayısı artmıştır. Genç erişkin yaş gruplarındaki hasta sayısı azalırken 45 yaş üzeri gruplarda artmıştır. Tedavi takibinin standart olması ve DGT uygulaması tedavi terk oranlarını azaltmıştır. Koruma tedavisi verilen temaslıların artışı temaslıdan bulunan hasta sayısını azaltmıştır.

Donanımlı, gönüllü sağlık çalışanlarının varlığında; ulusal rehber doğrultu-sunda kayıt, tedavi, takip ve raporlama en iyi şekilde yapılmakta bu durum toplum sağlığını olumlu yönde etkilemektedir.

anahtar kelimeler: DGT, Rehber, Sürveyans, TUTSA, Tüberküloz

tablo 1. 1999-2002 ve 2009-2012 dönemlerinin verileri

1999-2002 2009-2012

VSD ortalama bölge nüfusu 650.000 900.000VSD’de kayıtlı toplam hasta sayısı 502 511Kadın olgular 189(%37,6) 248(%48,5)Akciğer TB olgu sayısı 362 (%72.1) 272 (%53.2)Akciğer dışı TB olgu sayısı 140(%27,8) 239(%46.7)15-44yaş aralığında olgu sayısı 316 (%62,9) 224(%43,8)45yaş ve üzeri olgu sayısı 172 (%33,7) 259(%50,9)Yabancı uyruklu hastalar 0 11(%2,1)DGT uygulanan hasta sayısı 0 508(%99)Tedaviyi terk eden hasta sayısı 19(%3,8) 3(%0,6)Kontrol edilen temaslı sayısı 1972(%87,8) 2158(%87,3)Koruma tedavisi verilen temaslı sayısı 290(%14,6) 366(%16,9)Temaslıdan bulunan yeni TB hasta sayısı 29(%5,8) 23(%4,5)

Ps-174

tÜberkÜlOz Hastalarında anksiyete ve depresyOnla mizaç ve karakter prOfilinin değerlendirilmesi

Fulsen Bozkus1, Selma Ateş2, Özlem Orhan3, Anıl Samur4

1Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniverstesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kahramanmaraş 2Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniverstesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı, Kahramanmaraş 3Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, Kahramanmaraş 4Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Antalya

Giriş ve amaç: Tüberküloz (TB), enfeksiyon hastalıkları arasında dün-ya genelinde birinci sırada gelen ölümcül bir hastalıktır. Tüberküloz has-talarında anksiyete ve depresyon başta olmak üzere pekçok psikososyal hastalıklar ve bunların istenmeyen sonuçları oldukça sık görülmektedir. Yapılan çalışmalarda bu hastalığın psikososyal durumları bir çok yönden

araştırılmıştır fakat mizaç ve karakter profili daha önce incelenmemiştir. Bu nedenle biz de çalışmamızda TB hastalarında kişilik mizaç ve karakter profillerini belirlemek ve sağlıklı bireylerle karşılaştırmayı amaçladık.

yöntem: Bu çalışmada, 240 maddelik kendi kendine uygulanan mizaç ve karakter envanteri (TCI) ile 14 maddelik hastane anksiyete ve depres-yon ölçeği kullanılmıştır. Çalışmaya 45 TB hastası ile 48 sağlıklı gönüllüler alınmıştır

Bulgular: TB hastalarında, ortalama zarardan kaçınma skorları sağlıklı kontrollere kıyasla anlamlı derecede daha yüksek bulunurken, ortalama sosyal onaylama skoru ise anlamlı derecede düşük bulumuştur. TB has-talarında depresyon skoru kontrol grubundan anlamlı derecede yüksek (P=0.049), anksiyete skoru ise anlamlı olmayan derecede yüksektir. TCI profilleri, TB hastalarının anksiyete ve depresyon skorlarıyla ilişkili değildir.

tartışma ve sonuç: Bu çalışmada, TB hastalarında zarardan kaçınma skorunun daha yüksek, sosyal onaylama skorunun ise daha düşük olduğu saptanmıştır. Gelecekte yapılacak çalışmalar, TB hastalarında TCI için spe-sifik ve odaklanmış müdahaleler geliştirilmesine yol açabilecektir. Sonuç olarak, klinik uygulamalarda TB’nin değerlendirilmesi ve tedavisinin, aynı zamanda psikosomatik yaklaşımları da içermesi gerektiğine inanmaktayızanahtar kelimeler: Tüberküloz, mizaç, karakter.

tablo 1. Tüberküloz hastaları ve sağlıklı bireylerin Hastane anksiyete ve depresyon skorları

Tüberküloz Kontrol p

HAD A 6.18±4.76 5.23±2.20 0,837HAD D 5.70±3.05 4.40±1.85 0,049

tablo 2. Tüberküloz hastaları ve sağlıklı bireylerin mizaç karakter envanter skorları

Tübrküloz Kontrol p

NS1 exploratory 2.96±1.492 2.83±1.521 0,643NS2 impulsiveness 2.27±1.304 2.19±1.232 0,924NS3 extravagance 2.44±1.617 2.15±1.502 0,381NS4 disorderliness 1.98±1.288 1.79±1.254 0,412Harm avoidance 9.98±3.739 7.92±2.323 0,002HA2 fear of uncertainty 2.64±1.786 1.62±1.566 0,002HA3 shyness 1.42±1.118 1.48±1.238 0,927HA4 fatigability 2.53±1.984 1.9±1.225 0,266RD1 sentimentality 3.8±1.914 3.42±1.635 0,400RD3 attachment 2.33±1.087 2.17±1.078 0,493RD4 dependence 1.29±0.968 1.23±1.036 0,702Persistence 2.58±1.574 2.5±1.75 0,690SD1 responsibility 2.36±1.246 2.35±1.229 0,943SD2 purposefulness 2.93±1.543 2.83±1.521 0,733SD3 resourcefulness 1.76±1.026 1.81±0.982 0,788SD4 self-acceptance 2.6±1.529 2.75±1.537 0,592SD5 congruence 3.76±2.002 4.02±1.984 0,542C1 social acceptance 2.42±1.381 3.91±1.844 0,001C2 empathy 2.83±1.534 2.91±1.552. 0,843C3 helpfulness 1.9±1.225 1.98±1.196 0.603C4 compassion 3.81±2.049 3.78±2.141 0,953C5 integrated conscience 3.13±1.525 3.6±1.876 0,258ST1 self-forgetfulness 3.49±1.829 3.4±1.954 0,789ST2 trans-identification 3.6±1.851 3.5±1.81 0,688ST3 spiritual acceptance 3.82±2.177 3.94±2.067 0,697


ÜskÜdar dispanserinde sOsyal yardım çalıŞmaları

Bektaş KısaBektaş Kısa Üsküdar VSD


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

KliniK sorunlAr - Pulmoner VAsKüler HAstAlıKlAr

Ps-176

nOrmOtansif Orta risk Grubu akut pulmOner embOli Hastalarında tedavi ve erken dönem mOrtalitenin değerlendirilmesi

Berrin Er1, Ahmet Görkem Er2, Ahmet Uğur Demir1, Lütfi Çöplü1

1Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Akut pulmoner embolide 30 günlük mortalite çeşitli çalışmalarda %9-11 saptanmıştır. Hemodinamisi stabil orta risk grubun-da trombolitik kullanımı tartışmalıdır. Bu çalışmada orta risk grubundaki hastalarda kullanılan tedaviler ve erken dönem mortalite durumu değer-lendirilmesi planlandı.

yöntem: Temmuz 2014-Aralık 2015 tarihleri arasında Hacettepe Tıp Fakültesi acil servisine başvurusu sırasında BT anjio ile pulmoner emboli tanısı doğrulanmış hastaların klinik ve laboratuar bilgileri retrospektif ola-rak değerlendirildi. Pulmonary emboli severity index (PESI) skorları he-saplandı. Erken dönem mortalite bilgileri Türkiye Halk Sağlığı Kurumu ölüm bildirim sisteminden alındı.

Bulgular: Pulmoner emboli saptanan 79 hastanın 1 aylık mortalite oranı %8.8 saptandı. Orta risk grubunda olan hemodinamisi stabil 52 has-tanın 23’ü(%44) erkekti ve grubun yaş ortalaması 63(22-91) idi. Hastala-rın 42’sinde (%80) PESI skoru sınıf III-V idi. 46(%88) hastanın EKO’sunda sağ kalp disfonksiyonuyla uyumlu bulgusu mevcuttu. 25 (%48)hastanın BNP düzeyi >100 pg/ml, 23(%44) hastanın troponin I değeri pozitifti. Hastaların 21’i(%40) orta-düşük risk grubunda, hem sağ kalp disfonksi-yonu olan hem de miyokardiyal hasar belirteci pozitif olan 31(%60) hasta ise orta-yüksek risk grubundaydı. Trombolitik verilen 11(%21) hastanın 6’sına ultrasonik azaltılmış doz tPA (ort 18.6 mg), 5’ine 100 mg sistemik tedavi verildi. 41(%79) hastaya unfraksiyone heparin veya heparin teda-visi verildi. Trombolitik verilen hastalardan 1’i(%9), standart tedavi veri-len gruptan 3’ü(%7.3) ilk 30 günde kaybedildi. Trombolitik verilen grupta ortalama hastane yatış süresi 10.7 gün, standart tedavi grubunda 12 gün saptandı(Tablo1).

tartışma ve sonuç: Akut pulmoner embolide mortalite oranı litera-tür verileriyle uyumlu bulundu. Çalışma erken dönem verilerini içermekte olup hasta sayısı artırılarak iki tedavi şeklinin uzun dönem mortalite, pul-moner hipertansiyon gelişimi, ilaç yan etkileri ve nüks açısından etkilerinin değerlendirilmesi planlanmaktadır.anahtar kelimeler: PESI, pulmonary emboli, trombolitik

tablo1.

Trombolitik (n:11) Standart tedavi (n:41)

Ortalama yaş 64.6 62.6Erkek cinsiyet 3 (%27) 20 (%49)PESI (Sınıf III-V) 9 (%82) 33 (%80)EKO-sağ kalp disfonksiyonu 10 (%91) 36 (%88)Troponin I pozitifliği 9 (%82) 28 (%68)Hospitalizasyon süresi (gün) 10.7 12Herhangi bir nedene bağlı ilk 30 günde ölüm 1 (9 %) 3 (7.3 %)

Ps-177

Ürik asit pulmOner trOmbOembOlide kötÜ prOGnOz belirteci Olabilir mi?

Savaş Özsu1, Arif Mansur Çoşar2, Hayriye Bektaş Aksoy1, Tevfik Özlü1

1Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Trabzon 2Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Gastroenteroloji Bilim Dalı, Trabzon

Giriş ve amaç: Pulmoner tromboemboli(PTE) ciddi mortalite ve mor-bideye yol açan önemli bir kardiovasküler hastalıktır. Serum ürik asit(UA) seviyesi DM,IPAH, KTEPH ve metabolik sendrom gibi hastalıklarda yük-selmektedir. Bu çalışmada; serum UA seviyesinin 30 günlük PTE mortali-tesi ile ilgili ilişkisini ortaya koymak amaçlanmıştır.

yöntem: Bu retrospektif çalışmada objektif olarak güncel kılavuzlara uygun olarak akut PTE tanısı alan hastalar alındı. Primer sonlanım noktası olarak 1 aylık tüm sebeplere bağlı mortalite kabul edildi.

Bulgular: Çalışma için Toplam 409 hasta tarandı 72 hasta data eksikliği nedeniyle dışlandı. Çalışma 337 hasta ile tamamlandı. Hastaların hepsine PTE tanısı pulmoner BT anjiyo ile konuldu. Median urik asit(UA) seviyesi 5.35 mg/dL interquartile range: 4.1-7.3) olarak bulundu. Ölen hastalar-da yaşayan hastalara göre serum urik asit seviyesi daha yüksek bulundu [5.2(4.1-7.0) vs 6.9 (4.6-10.0), p=.038 ]. Troponin pozitif olan hastalarda UA daha yüksek idi [ 4.85(3.8-6.45) vs 6.35 (4.8-8.2) p<.001]. ESC 2014 kılavuzuna göre yüksek riskli(n=23,%6.8) hastalarda UA seviyesi 6.9(4.8-8.1), intermediate riskli(n=251,%74.5) hastalarda 5.5(4.4-7.65) ve düşük riskli(n=62,%18.4) hastalarda 4.3(3.4-5.8) bulundu. Intermediate riskli hem de high riskli hastalarda serum UA seviyesi düşük riskli hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<.001 and p=.001Serum UA sevi-yesi ptenin 30 günlük mortalitesi için bağımsız risk faktörü olduğu görüldü (OR:1.2,P=.002)

tartışma ve sonuç: Bu çalışmada akut PTE’li hastalarda yüksek se-rum UA seviyesinin 30 günlük mortalite için bağımsız risk faktörü olduğu bulundu. Üstelik PTE şiddeti artıkça serum UA seviyesi de artmaktaydı. Sonuç olarak serum UA basit ve kolay elde edilebilir, ki rutin biyokimyasal analiz içinde yer almaktadır, her merkezde çalışabilen bir tetkikdir. PTE’nin risk tayinininde özellikle acil serviste triage markeri olarak kullanılabilir.anahtar kelimeler: Urik asit,PULMONER EMBOLİ,risk tayini

Ps-178

prevalence of pulmonary arTerial hyperTension in chronic hepaTiTis B paTienTs

Aysel Sünnetçioğlu1, Muntecep Asker2, Mahmut Sünnetçioğlu3, Ali İrfan Baran3, Betül Ersöz3, Fatih Esmer3

1Department of Chest Diseases, School of Medicine, Yuzuncu Yil University, Van 2Department of Cardiology, School of Medicine, Yuzuncu Yil University, Van 3Department of Infectious Diseases, School of Medicine, Yuzuncu Yil University, Van

Objective: To evaluate pulmonary artery systolic pressure (PASP), as assessed by echocardiography, in chronic hepatitis B patients without a clinical history of liver disease, as well as to estimate the prevalence of PAH among such patients.

methods: A total of 112 patients with chronic hepatitis B were en-rolled in the study. All of the patients underwent transthoracic Doppler echocardiography. We defined PAH as an estimated PASP ≥ 40 mmHg.

results: Of the 112 participants, 63 (56.3%) were male and 49 (43.7%) were female. The mean age of the patients was 39.9± 11.1 years, and the mean duration of hepatitis B infection was 7.5 ± 5.8 years. The mean serum levels of hepatitis B surface antigen (HBsAg) were 3502 ± 2479 cells/µl. The HBsAg in patients with PAH was significantly higher than without PAH (p<0.01). The mean PASP was 30.8± 9.5 mmHg, 20 (17.8%) of the participants having a PASP ≥ 40 mmHg and were there-fore classified as having PAH. The PASP correlated positively with the serum level of HBsAg (r = 0.464, p < 0.01).

conclusions: The prevalence of PAH in chronic hepatitis B patients without a clinical history of liver disease was found to be 17.8%. We also found a correlation between PAH and the serum level of HBsAg in those patients. However, clinical trials involving larger patient samples are need-ed in order to determine the full clinical significance of that correlation.Keywords: Pulmonary hypertension, Hepatitis, Echocardiography


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-179

serum rdw dÜzeyinin pulmOner trOmbOtrOmbOembOli tanılı Hastalarda klinik özellikler ve mOrtalite Üzerine etkisi

Serap Argun Barış1, Tuğba Önyılmaz2, Tuba Çiftçi1, İlknur Başyiğit1, Haşim Boyacı1, Füsun Yıldız1

1Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kocaeli 2Özel Konak Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Kocaeli

Giriş ve amaç: Kırmızı kan hücresi dağılımı (RDW), kırmızı kan hüc-relerinin heterojenitesini gösteren bir parametredir. Önceki çalışmalarda artmış RDW düzeyinin kardiyovasküler hastalıklarda ve KOAH’ ta mor-talite ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Çalışmamızın amacı RDW seviyesinin pulmoner tromboemboli (PTE) hastalarına klinik bulgular ve mortalite üzerine etkisinin değerlendirilmesidir.

yöntem: Son 4 yılda PTE tanısı ile takip edilen hastaların verileri ret-rospektif olarak değerlendirildi. Hastaların demografik özellikleri, yatış süreleri, hemogram, troponin ve BNP düzeyleri, arter kan gazı bulguları, radyolojik bulguları, trombolitik tedavi ve YBÜ ihtiyacı ve exitus durumları kaydedildi.

Bulgular: Çalışmaya 71’i kadın (%49,3), 73’ü erkek (%50,7) olmak üzere, yaş ortalaması 58,8 ± 16,3 yıl olan toplam 144 hasta alındı. Orta-lama yatış süresi 9,7 ± 5,9 gün idi. RDW değerinin 51 hastada (%35,4) artmış olduğu izlendi. RDW düzeyi normal ve artmış olan gruplar arasın-da, cinsiyet, troponin, BNP skoru, PA akciğer grafisi, toraks BT bulguları, trombolitik ve YBÜ ihtiyacı açısından anlamlı farklılık izlenmedi. Ancak RDW düzeyi normal ve artmış olan gruplar arasında ekokardiyografide sağ yüklenme bulguları, yatış süresi ve mortalite oranı açısından anlamlı farklılık izlendi (p=0,03, p=0,002 ve p=0,008). EKO’da sağ kalp dilatas-yon bulgusu olanlarda olmayanlara göre YBÜ ihtiyacının anlamlı derece-de yüksek olduğu izlendi (p=0,012).

tartışma ve sonuç: Bu çalışma, artmış RDW seviyelerinin PE hastalarında uzamış yatış süresi ve mortalite ile ilişkili olabileceğini düşündürmektedir.anahtar kelimeler: hastane yatışı, mortalite, pulmoner tromboemboli, RDW,

Ps-180

pulmOner trOmbOembOli Geçiren Hastaların 3,6 ve 12 aylık izlenme sOnuçları

Bahar Kurt, Şilan Işık, Esra Erdemir, Seda Rabia ToksoyAnkara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara

Pulmoner tromboemboli (PTE) oldukça sık karşılaşılan, mortalitesi ve morbiditesi yüksek pulmoner acil olguların başında gelmektedir. Çalışma-mızda son 1 yılda tanı alan ve 3-6-12 aylık takipleri (EKO, Doppler USG ve BT anjio) yapılan 34 hasta retrospektif olarak incelendi. Toplamda 34 hastanın 19 (%55.8)’u kadın 15(%44.1)’i erkekti. Yaş ortalaması 57(aralık 24-82 yaş)ydi.Hastalarda risk faktörleri DVT 13ünde (%38.2), maligni-te 7’sinde (%20.5), cerrahi operasyon (%14.7),immobilizasyon (%11.7), kardiyak nedenler (%11.7) ve 2 hastada (%) oral kontraseptif kullanımı şeklindeydi. Beş hastada masif 29unda submasif emboli vardı.Tanıdan sonra trombolitik ve/veya antikoagülan tedavi başlandı.DVTsi olan olgu-ların 3 ay sonraki alt ekstremite doppler USG de %53.8’de DVT görülme-di. Erken yaşta (<45 yaş) pulmoner emboliyle takipli 8 hastanın 3ünde MTHFR geni heterozigot, 1 tanesinde MTHFR geni homozigot saptandı. Tedavi sürecinde 6. Ay emboli protokollü BTlerinde %72.7sinde pulmo-ner emboli izlenmemiş olup,7 hastada (%21.2) mevcut emboli devam et-mekteydi. Pulmoner embolisi devam eden 7 hastanın birinde 12.aydaki kontrolde emboli görünümünde gerileme izlendi, bir olguda embolinin devam ettiği ve diğer 4 hastada emboli izlenmezken geri kalan hastaların takipleri devam etmektedir. Submasif embolili onbir hastada oPAB <25 mmHg idi. Ortalama PABı çok yüksek olan 5 hastanın (60-72-75-80-95 mmHg) üç tanesinin PAB ı 6. ayda düştü ve PTE izlenmedi. Bir hastanın-sa ortalama PAB 75 olarak devam etmekte ve pulmoner hipertansiyon semptomları sebat etmektedir. Bu hasta KTEPH kabul edilmiş ve medikal tedavi kararı alınmıştır. Hastalarımızın ilk tanılarındaki EKOlarında oPAB ortalaması 40.4 olup, 3 ay sonraki kontrol EKOlarında oPAB ortalama-sı 33tü. PTE geçiren ve pulmoner hipertansiyonu olan hastaların düzenli

olarak takip edilmesi ile KTEPH olgularının atlanmasına engel olacağını düşünmekteyizanahtar kelimeler: pulmoner tromboemboli,derin ven trombozu,kronik tromboembolik pulmoner hipertansiyon,pulmoner hipertansiyon

Ps-181

pulmOner trOmbO-embOlide Ortalama trOmbOsit Hacmi HipOksemi ile iliŞkilimidir?

Coşkun Doğan, Şükran Mutlu, Ali Fidan, Sevda Şener Cömert, Benan Çağlayan, Elif Torun Parmaksız, Banu SalepçiDr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Pulmoner trombo-embolilerde (PTE) ortamla trombo-sit hacminin (OTH) arttığını bildiren çalışmalar vardır. Pulmoner embolizm şiddet indeksi (PESİ) PTE’de erken dönem prognozun belirlenmesinde kullanılır ve hipoksemi PESİ’nin bir parametresidir. Çalışmamızın amacı PTE’li olgularda OTH ile hipoksemi arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.

yöntem: Aralık 2015- Şubat 2016 tarihleri arasında kliniğimizde PTE tanısı ile yatarak tedavi gören 46 olgunun dosyası retrospektif olarak in-celenerek bu çalışmaya dahil edildi. Olguların demografik, klinik ve labo-ratuvar bulguları kayıt edildi. Olguların hastaneye başvuru günü bakılan hemogramında OTH değerleri kayıt edildi. Arter kan gazında hipoksemi-si tespit edilen olgular ile hipoksemisi olmayan olguların OTH değerleri karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya 23 (%50) kadın 23 (%50) erkek olgu alınmıştır. Olguların yaş ortalaması 63,6 (±17,5) idi. En sık şikayet 35 (%76,1) ol-guda nefes darlığı idi. Olguların 39 (%84,8)’unda ek hastalık vardı. En sık ek hastalık 24 (%52.2) olguda kardiyak ek hastalıklardı. Olguların demog-rafik, klinik ve laboratuvar değerleri tablo 1 ve 2’ de verilmiştir. Olguların tanı öncesi ortalama OTH değerleri 8,4 (±1,1) olarak bulundu. Oda hava-sında bakılan arter kan gazında ortalama PaO2 değeri 68,4±23,9 mm/Hg olarak bulundu. Hipoksemik (PaO2<80 mmHg) olanlarda OTH değerleri hipoksemik olmayanlarla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı dü-zeyde düşük bulundu (sırasıyla 7.9 ± 0.9 ve 8.8 ± 1.2, p= 0.02)

tartışma ve sonuç: Ucuz, kolay ve hızlı ölçülebilen bir parametre olan OTH PTE tanısı alan olgularda prognoz hakkında fikir verebilir. PTE’nin prognozu ve ağırlığını ortaya koymada daha büyük seriler ile prospektif, kontrolü ve randomize çalışmalar planlanabilir.anahtar kelimeler: Pulmoner emboli, ortalama trombosit hacmi, trombosit.

tablo 1. Olguların demografik bulguları ve laboratuvar değerleri

Ortalama Standart sapma

Yaş 63,6 17,5Cinsiyet (k/e) 23/23 -Sigara (Paket-yılı) 18,8 27,5Sistolik tansiyon (mm/Hg)Diyastolik tansiyon (mmHg)Kalp tepe atımı (/dk)Dakika solunum sayısı (/dk)

123,573,196,121,9

16,711,414,45,5

Trombosit sayısı (/uL)Ortalama trombosit hacmi (fL)pHPaO2 (mmHg)PaCO2 (mmHg)HCO3 (mEq/L)Oksijen saturasyonu (%)

280,38,4

7,4268,438,824,387,3

101,81,1

0,0823,912,39,5

16,8


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 2. Olguların semptom ve ek hastalıkları

Olgu (n) %

SemptomDispneGöğüs ağrısıHemoptiziÇarpıntıSenkopDiğer

3514722

19

7630,415,24,34,3

41,3Ek hastalıkKardiyovasküler sistemPulmoner sistemRenal sistemNörolojik sistemDiğer

242364

19

52,150138,6

41,3

Ps-182

pulmOner embOli Hastalarında klinik, radyOlOjik ve labOratuvar bulGularının değerlendirilmesi

Fahrettin Talay1, Zehra Yaşar1, Tuncer Tuğ1, Aysel Karğı2

1Abant İzzet Baysal Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Bolu 2İzzet Baysal Devlet Hastanesi, Bolu

Giriş ve amaç: Pulmoner emboli (PE),sık karşılaşılan ve yaşamı tehdit eden bir hastalıktır.PE’ye özgü bir klinik tablo ve fizik muayene bulgusu olmadığı için genellikle tanı koymada güçlükler olabilmektedir.Tanıda semptom ve bulguların dikkatli bir şekilde değerlendirilmesi ve risk faktörlerinin sorgulanması önem taşımaktadır.Bu çalışmada amacı-mız kliniğimizde tanı almış ve tedavileri yapılmış olan pulmoner embolili hastaların;semptomları, risk faktörleri, fizik muayene, laboratuvar ve rad-yolojik bulgularının değerlendirilmesi amaçlandı.

yöntem: Kliniğinimizde pulmoner emboli tanısı konulan hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Bu çalışmaya kliniğimizde pulmoner emboli tanısı konulan 90 hasta dahil edildi.Hastaların 46’sı erkek (%51), 44’ü kadın (%49) idi. Yaş ortalaması 61.6 ± 16.5 yıl idi.Olgularımızda saptanan en sık semp-tomlar nefes darlığı(%81.1) ve göğüs ağrısı(%56.7) idi.Fizik muayenede en sık saptanan bulgular oskültasyonda ral duyulmas(%38.9),DVT bulgu-su (%37.8) ve takipne (%35.6) idi.Olgularda en sık kazanılmış risk faktör-leri ileri ya (%46.7), yakın zamanda geçirilmiş cerrahi operasyon(%33.3) ve immobilizazyon(%25.6) idi.En sık saptanan akciğer grafisi bulguları sı-rasıyla tek taraflı diyafragma yüksekliği (%61.1),çizgisel atelektazi (%35.6) ve plevral sıvı (%34.4) idi.En sık EKG bulguları t negatifliği (%36.7) ve si-nüs taşikardisi (%33.3) idi.Hastaların tümüne bilateral alt ekstremitedopler ultrasonografi(USG) yapılmıştı ve 37 hastada(%41.1) derin ventrombozu (DVT)saptandı.Olguların %95.6’sına spiral bilgisayarlı tomografi (BT) ile tanı konulmuştu. Buna karşın Ventilasyon/perfüzyon(V/Q) sintigrafisi ile hastaların %3.3’üne tanı konulmuştu. Bir olguya da (%1.1) alt ekstremite USG ile tanı konulmuştu.Olguların %8.9’u masif, %36.7’si submasif ve %54.4’ü nonmasif emboli ile uyumlu idi.

tartışma ve sonuç: Çalışmamızdan elde ettiğimiz bulgular literatür ile benzerlikler göstermektedir. PE ile ilişkili morbidite ve mortatitenin azal-tılabilmesi için özellikle risk faktörü olan hastalarda,uyumlu klinik ve la-boratuar bulgularının varlığında PE düşünülmesi ve zaman kaybetmeden tedaviye başlanmasının önemli olduğu düşüncesindeyiz.anahtar kelimeler: Pulmoner Emboli, Klinik Bulgular, mortalite

KoAH

Ps-183

Koah hasTalarinda uyKunun değerlendirilmesi

Neşe Erdem1, Rahşan Çevik Akyil1, Cemil Yavuz2

1Adnan Menderes Üniversitesi, Söke Sağlık Yüksekokulu, Aydın 2Muğla Üniversitesi, Fethiye Sağlık Yüksekokulu, Muğla

Giriş ve amaç: Bu araştırma, KOAH hastalığının uyku üzerine etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.

yöntem: Araştırma, Ekim-Kasım- Aralık 2015 tarihlerinde Adnan Menderes Üniversitesi Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları servisinde yatan 50 KOAH’ lı hasta ile yapılmıştır (Araştırmanın veri toplama süreci devam etmektedir.) Araştırmaya en az 6 aydır KOAH tanısı almış, sorula-rı yanıtlayabilecek bilişsel yeterliliğe sahip olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden hastalar alınmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında; sos-yodemografik özellikler ve hastalığa ilişkin soruları içeren Anket formu ve KOAH hastalığının uyku üzerine etkisini belirlemek için Astım ve KOAH Uyku Ölçeği (CASIS) kullanılmıştır. Ölçek; toplam 7 sorudan oluşan likert tipte bir ölçektir. Ölçek puanının yüksek olması kötü uyku kalitesini, dü-şük olması ise iyi uyku kalitesini göstermektedir. Verilerin değerlendirilme-sinde; yüzdelik, ortalama, Mann Whitney U testi, Kruskall Wallis Varyans Analizi kullanılmıştır.

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 65.36±11.64, %56’sı erkek, %70’ i ilköğretim, %92’si evli, %74’ü çekirdek aile yapısına sahiptir. Hastala-rın %80’inin çalışmayan, emekli, ev hanımı, %54’ünün geliri giderine eşit, %92’sinin sosyal güvencesi var, %48’inin eşiyle yaşayan hastalar olduğu belirlenmiştir. Hastaların hastalık süresinin 8.72±7.83 yıl olduğu, %68’inin başka bir hastalığının olduğu, %58’ inin sigara içtiği ya da bı-raktığı, %98’ inin ilaç kullandığı, %82’sinin ilaçlarını düzenli kullandığı, %88’ine ilaç kullanımı ile ilgili bilgi verildiği, %70,5’ine bilgiyi doktorun verdiği, %84’üne hastalık hakkında bilgi verildiği, %85.7’sine hastalık hak-kında bilgiyi doktorun verdiği, %48’inin uyku problemi yaşadığını ifade ettiği saptanmıştır. Hastaların ortalama CASIS değeri 52.13 ± 19.94 ola-rak bulunmuştur.

tartışma ve sonuç: Ortalama CASIS puanı 52.13 tür, veri toplama süreci devam etmektedir.anahtar kelimeler: KOAH, uyku

Ps-184

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığı Olan bireylere bakım veren aile Üyelerinin bakım yÜkÜ ve yaŞam kalitelerinin değerlendirilmesi

Arzu Sıdar Dilbaz1, Özden Dedeli2, Arzu Yorgancıoğlu1

1Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi, Manisa 2Celal Bayar Üniversitesi Manisa Sağlık Yüksekokulu, Manisa

Giriş: Bu çalışmada amaç, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) bireylere bakım veren aile üyelerinin bakım yükü ve yaşam kalitelerini değerlendirmektir.

Gereç-yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki araştırma, Manisa ilin-de bir üniversite hastanesinin göğüs hastalıkları servisinde yatarak sağlık bakım hizmeti alan KOAH’lı bireylere bakım veren 203 aile üyesi ile yürü-tüldü. Araştırma verileri gündüz mesai saatleri içerisinde aile üyeleri ile yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak “Hastaya Bakım Verenin Tanıtıcı Anket Formu”, “Bakım Verme Yükü Ölçeği” ve “Kısa Form-36” içeren soru for-mu ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel ana-lizler ve korelasyon analizleri yapıldı. Bulgular, sayısal ve yüzdelik dağılım, ortalama (Ort) ve standart sapma (SS) şeklinde gösterildi.

Bulgular: Aile üyelerinin yaş ortalaması 50,1±17,1 (18-87) yıl olup büyük çoğunluğu kadın (%76,4) ve evli (%80,8) idi. Aile üyelerinin Ba-kım Verme Yükü Ölçeği (BVYÖ) aldıkları puan 62,5±18,1 (0-74) idi. Kısa Form-36 (SF-36) aldıkları puanlar ise fiziksel işlevsellik 19,7±7,9 (0-30), fiziksel rol güçlüğü 14,8±3,5 (0-17), ağrı 15,7±4,0 (0-21), genel sağlık algısı 14,1±6,6 (0-25), vitalite (canlılık) 11,0±7,2 (0-22), sosyal işlevsellik 14,5±3,5 (0-20), emosyonel rol güçlüğü 24,0±2,4 (0-29) ve ruhsal sağlık 13,9±8,4 (0-27) idi.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

sonuç: Araştırma sonuçları, KOAH’lı bireylere bakım veren aile üye-lerinin algıladıkları bakım yükünün yüksek olduğu, yaşamlarının olumsuz etkilendiği ve yaşam kalitelerinin de düşük düzeyde olduğunu gösterdi.anahtar kelimeler: Bakım yükü, yaşam kalitesi, kronik obstrüktif akciğer hastalığı

Ps-185

evaluatıOn Of t-peak tO t-end(tp-e) ınterval and tp-e/qt ratıO ın patıents wıtH cHrOnıc oBsTrucTive pulmonary disease

Gülistan Karadeniz1, Fatma Üçsular2, Melike Demir3, Serpil Bulaç Kır1, Sibel Doruk1, Aysel İslamlı4

1Sifa University School of Medicine, Department of Pulmonology, Izmir 2Dr Suat Seren Chest Disease and Surgery Training and Research Hospital, Department of Pulmonology, Izmir 3Dicle University School of Medicine, Department of Pulmonology, Diyarbakır 4Sifa University School of Medicine, Department of Cardiology, Izmir

Background and aim: The peak and the end of T-wave (Tp-e) and Tp-e/QT ratio are two novel electrocardiographic markers for transmu-ral dispersion of repolarization (TDR). Previously reported studies have demonstrated that prolonged Tp-e interval and Tp-e/QT ratio are asso-ciated with malignant ventricular arrhythmias. In this study, we aimed to assess the effect of smoking status, degree of airway obstruction on the Tp-e interval and Tp-e/QT ratio in patients with COPD and to investigate its relationships with COPD assessment test (CAT) and modified British Medical Research Council (mMRC).

methods: A hundred and twenty-four consecutive patients diagnosed with COPD were retrospectively reviewed. The 12-lead ECG examinations were performed at speed of 25 mm/s while the patients were in supine position. QTdispersion, Tp-e intervals and Tp-e/QT ratio were measured.

results: Comparison of ECG parameters between two groups showed a significantly higher average heart rate (p< 0.05) in the patients with COPD than controls. There was not found any difference in QTdispersion and Tp-e interval between two groups. However, P wave maximum and minimum values, Tp-e/QT ratio were found slightly higher in patients with COPD compared to control subjects (p value< 0.05).

conclusions: Tp-e/QT ratio may be a useful marker of complex ven-tricular arrhythmogenesis in patients with COPD.Keywords: Chronic Obstructive Pulmonary Disease, T-peak to T-end(Tp-e) interval, Tp-e/QT ratio

table 1. Demographic characteristics of the patients and controls

COPD (n=124) Controls (n=90) p

Mean age (mean±SD) 66.6±9.3 66±9.9 0.34Gender (Female/Male) 59/65 41/49 0.39Smoking statusEx-smokerSmoker

8242

55 35

Arterial blood pressureSystolic (mean±SD)Diastolic (mean±SD)

128.3±12.376.3±8.3

121.2± 11.277.3± 5.6

˂0.0010.61

BMI (mean) (mean±SD) 25.7±4.6 26.8± 4.6 0.29Mean FEV 1(mean±SD)Liter%

1.36± 0.550± 18.5 - -

Mean FVC (mean±SD)Liter%

2.26±0.864.9±20.5 - -

Mean FEF 25-75 (mean±SD)Liter%

0.8± 0.430.6± 15.6 - -

Mean CAT score (mean±SD)Less symptoms (n)High symptoms (n)

10.8± 6.76460 - -

Mean m MRC (mean±SD) 1.46±0.8 - -Average exacerbations * (mean±SD)Low exacerbations (n)High exacerbations (n) **

0.9± 1.39628 - -

GOLD classification (n (%))1234

8 (6.5%)52 (41.9%)48 (38.7%)16 (12.9%) - -

CAT/m MRC (n(%))ABCD

33 (26.6%)/ 4017 (13.7%)/ 1031 (25%)/ 34

43 (34.7%)/ 40 - -*:

table 2. Electrocardiographic parameters of the patients and controls

COPD (n=124) Controls (n=90) p

Average heart rate (bpm)* 86.2± 12 77.9±13 0.002P max** 93 (40-140) 84 (40-120) 0.01P min** 54 (20-60) 43 (20-80) 0.04P dispersion** 47 (20-60) 40 (20-80) 0.24QT dispersion** 31 (20-60) 30 (20-60) 0.72QTc dispersion** 33±13.2 31.2±15 0.35Tp-e maximum** 86 (60-120) 86 (60-120) 0.66Tp-e minimum** 55 (20-80) 55 (40-80) 0.77Tp-e / QT ratio** 0.21 (0.15-0.31) 0.20 (0.15-0.3) 0.03*: data presented as mean ± SD, **: data presented as median (maximum and minimum), bpm: beat per minute QTc: corrected QT, n=number of the patients

Ps-186

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığı’nda nötrOfil lenfOsit Oranının önemi

Erdal İn, Mutlu Kuluöztürk, Önsel Öner, Figen DeveciFırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Elazığ

Giriş ve amaç: Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı (KOAH) sistemik inflamasyon ve havayolu kısıtlaması ile karakterize yaygın bir akciğer has-talığıdır. Son zamanlarda, nötrofil lenfosit oranı (NLO) çeşitli inflamatuar hastalıklarda inflamasyonun saptanmasında artan bir ilgi odağı haline gel-miştir. Bu çalışmada, KOAH hastalarında inflamasyonun saptanmasında


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

ve akut alevlenmelerin tanınmasında NLO’nun rolünün değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

yöntem: Bu retrospektif çalışmaya 47’si akut alevlenme, 56’sı stabil dönemde olan toplam 103 KOAH hastası ile KOAH hastaları ile uygun yaş ve cinsiyette 40 sağlıklı kontrol olgusu dahil edildi. Tam kan sayımı, C-reaktif protein (CRP) ve eritrosit sedimantasyon hızı (ESH) hastane diji-tal arşiv sisteminden bulunarak değerlendirildi. NLO tam kan sayımından hesaplandı.

Bulgular: Hem akut alevlenme hem de stabil dönemdeki KOAH has-talarında NLO düzeyleri sağlıklı kontrollere göre yüksek saptandı (sırasıyla; p< 0,001, p< 0,05). Tüm KOAH hastaları korelasyon analize dahil edil-diğinde, NLO düzeyleri ile serum CRP (r= 0,641, p< 0,001) ve ESH (r= 0,276, p= 0,005) düzeyleri arasında pozitif korelasyon saptandı. NLO dü-zeyleri ile zorlu vital kapasite (r= - 0,20, p= 0,043) ve zorlu ekspirasyon 1. saniye volümü (r= - 0,288, p= 0,003) düzeyleri arasında ise negatif kore-lasyon olduğu görüldü. KOAH hastalarında akut alevlenmenin saptanması için cutoff değeri 3,34 olarak alındığında, NLO’nun sensitivitesinin %78,7, spesifitesinin %73,2 olduğu saptandı (AUC 0,863, P< 0,001).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızın sonuçları, NLO’nun KOAH hasta-larında artmış inflamasyonun saptanmasında kullanılabilecek güvenilir ve basit bir belirteç olabileceğini göstermektedir. Ek olarak, NLO’nun KOAH hastalarında olası akut alevlenmelerin erken saptanması için kullanılması yararlı olabilir.anahtar kelimeler: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, nötrofil lenfosit oranı, inflamasyon.

Ps-187

akut kOaH alevlenmede pulmOner embOli varlığı

Murat Türk1, Fatma Yıldırım2, Nurgül Sevimli2, Nurdan Köktürk2

1Yerköy Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Yozgat 2Gazi Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Bu çalışma ile akut KOAH alevlenmesi (AKA) esnasın-da pulmoner emboli (PE) tespit edilen hastaların genel özelliklerinin ve PE için risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.

yöntem: Bu retrospektif çalışma üçüncü basamak bir üniversite has-tanesinde 3 yıllık süre içerisindeki veriler taranarak gerçekleştirilmiştir. AKA nedeni ile yatış kararı verilen hastalar içerisinde PE ön tanısı ile BT-anjiyografi çekilen hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların genel özellikleri karşılaştırılmış ve PE gelişimi için bağımsız risk faktörlerinin tes-piti için binominal lojistik regresyon analizi uygulanmıştır.

Bulgular: BT-anjiyografi tetkiki bulunan 36 hastanın 13 (%36.1)’ünde PE tespit edilmişti. Bu grubun 7 (%54)’sine PE öncelikli atak nedeni olarak değerlendirilerek yatış anında, 6 (%46)’sına ise takip süresince atak nedeni kesinleşmediği için BT-anjiyo çekilmişti.Her iki grup arasında yaş, cinsiyet, sigara içimi, beden kitle indeksi, semptom süresi, son yıldaki atak sayısı, Charlson komorbidite skorları açısından farklılık bulunmadı. PE grubunun yatış anındaki FEV1 ve FEV1/FVC değerleri daha iyi korunmuştu (sırasıy-la %41.4 vs %53.7; %52 vs %62.3; p<0.05). Binominal lojistik resgres-yon analizinde belirlenen değişkenler ve PE gelişimi arasında ilişki tespit edilmedi. Yatış anında D-dimer bakılan 27 hastada, her iki grup arasında farklılık izlenmedi. PE bulunan 1 (%8.3) hastada D-dimer <500 µg/L, PE bulunmayan 12 (%80) hastada ise >500 µg/L bulundu. PE öncelikli atak nedeni olan hastaların son yıldaki atak sayısı, diğer PE’li hastalara göre belirgin olarak daha azdı (1.1 vs 3.2; p<0.05).

tartışma ve sonuç: Kısıtlı sayıda hasta ile gerçekleştirilen çalışmamız sonuçlarına göre AKA esnasındaki D-dimer düzeyinin PE ayırıcı tanısı için güvenilir olmadığı, PE’li hastalarda SFT’nin daha iyi korunduğu ve daha az atak geçiren hastalarda PE tanısının başvuru anında daha erken konul-duğu bulunmuştur.anahtar kelimeler: KOAH, akut alevlenme, pulmoner emboli

tablo 1. Hastaların genel özellikleri.

Total (n=36) PE pozitif (n=13) PE negatif (n=24) p

Yaş ± SD 71.9 ± 9.4 71.8 ± 9.2 72 ± 9.6 0.95Cinsiyet; kadın (%) 7 (19.4) 3 (23.1) 4 (17.4) 0.68Sigara p-y ± SD 51.8 ± 29.2 54.7 ± 31.5 50 ± 28.4 0.65Charlson komorbidite indeksi

6.5 ± 3.5 5.5 ± 2.4 7.1 ± 4 0.31

Beden kitle indeksi 25.3 ± 5.4 24.6 ± 6.9 25.7 ± 4.5 0.44Başvuru öncesi semptom süresi

15.1 ± 11.8 16.9 ± 16 14 ± 8.4 0.62

Son yıldaki atak sayısı 1.7 ± 1.1 2 ± 1.5 1.6 ± 0.9 0.51FEV1; % 45.9 ± 15.3 53.7 ± 16.8 41.4 ± 12.8 0.047FVC; % 63.7 ± 14.9 68 ± 14.3 61.3 ± 14.9 0.22FEV1/FVC; % 55 ± 10.3 60.3 ± 10 52 ± 9.5 0.04Serviste yatış süresi 13.9 ± 7.9 12.1 ± 8.4 15 ± 7.6 0.13Hemoglobin - 12.5 ± 1.5 13.8 ± 2.1 0.07Beyaz Küre - 12136 ± 4209 11720 ± 5275 0.81CRP - 41.3 ± 44.4 66 ± 73.6 0.48D-dimer - 2039 ± 1960 2208 ± 4020 0.89

Ps-188

akut alevlenme ile baŞvuran krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığı OlGularında derin ven trOmbOzu sıklığı

Sinem Ağca Altunbey1, İpek Özmen1, Celalettin Haluk Çalışır1, Sümeyye Alparslan Bekir1, Selma Aydoğan Eroğlu1, Sinem Güngör1, Sühendan Coşan Ketenci2, Adnan Yılmaz1

1Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul 2Dr. Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyoloji Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Venöz tromboemboli, kronik obstrüktif akciğer has-talığının akut alevlenmeleri için önemli bir nedendir. Akut alevlenme ile başvuran kronik obstrüktif akciğer hastalarında derin ven trombozu (DVT) sıklığını araştırdık.

yöntem: Ardışık 103 hasta çalışıldı. Derin ven trombozu, renkli dopp-ler ultrasonografi ile araştırıldı.

Bulgular: Çalışma 69 erkek 34 kadın hastayı kapsıyordu. Hastaların yaşı 48-86 yıl arasında değişiyordu. 12 (%11.7) hastada derin ven trom-bozu saptandı. DVT üç hastada iki taraflı idi. DVT’li ve DVT’siz olgular arasında yaş, cinsiyet ve solunum fonksiyon testleri açısından belirgin bir fark yoktu. Hemoptizi DVT’li hastalarda daha belirgindi (p< 0.05).DVT’li hastalar daha yüksek D-Dimer değerine sahiptiler. Uzun süreli oksijen kul-lanım oranı DVT’siz grupta daha yüksekti.

tartışma ve sonuç: DVT, akut alevlenme ile başvuran kronik obstrük-tif akciğer hastalığı olgularında yaygın bir problemdir. Hemoptizi varlığı ve yüksek D-Dimer düzeyleri, bu hastalarda DVT varlığını işaret edebilir.anahtar kelimeler: D-Dimer, DVT, KOAH


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-189

stabil kOaH Hastalarında anemi

Serpil Ekici1, Sibel Gök İnecikli2, Filiz Mercantepe3, Aziz Gümüş4, Adile Berna Dursun5

1Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Rize 2Kanuni Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Trabzon 3Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Rize 4Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Rize 5Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Allerji ve İmmunoloji Bilim Dalı, Rize

Giriş ve amaç: KOAH’lı hastalarda sıklıkla eşlik eden ek hastalıklar, hastalık yönetiminde zorluklara yol açmaktadır. Anemi de KOAH’a eşlik eden durumlar arasındadır.Araştırmamızda stabil KOAH’lılarda anemi prevalansını belirlemek, KOAH klinik parametreleri ile anemi varlığı ve tipi arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amaçlanmıştır.

yöntem: Tıp Fakültesi EAH göğüs hastalıkları polikliniğinde KOAH ta-nısı ile takip edilen ve 2015 yılı ilk altı ayı içerisinde başvurusu olan 116 erkek hasta ICD-10 tanı kodları kullanılarak, hastane bilgi işlem sistemi veri tabanı aracılığı ile saptandı. KOAH evrelmesi GOLD 2015 önerilerine göre yapıldı. Ek hastalık nedeniyle ilaç kullanımı ve atak döneminde olan hastalar değerlendirmeye alınmadı. Hastaların stabil döneme ait hemog-ram sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Anemi tanısı Dünya Sağ-lık Örgütü kriterine (erkekler için Hb<13mg/dl ve Htc<%39) göre yapıldı. Hastaların anemi parametreleri incelendi. Demir eksikliği anemisi (DEA) ve kronik hastalık anemisi (KHA) varlığı ile KOAH evresi, hospitalizasyon ve YBÜ yatışı arasında ilişki değerlendirildi.

Bulgular: 116 erkek hastanın yaş ort. 68±24y ve hastalık süresi ort.22±12y idi. Halen %81,89’u sigara içmekteydi. Hastaların 33’ünde (%28,4) anemi saptandı. DEA’si 2 hastada (%1,72), KHA’si ise 31 hastada (%26,72) tespit edildi. Evre 1 olan 8 hastanın 1’inde KHA, evre 2 olan 43 hastanın 8’inde KHA, 1’inde DEA, evre 3 olan 55 hastanın 17’sinde KHA,1’inde DEA, evre 4 olan 10 hastanın ise 5’inde KHA tespit edildi. KOAH evre 2 ve 3 hastalarda anemi daha yüksek bulundu (p<0,05). Ane-mi varlığı ile hospitalizasyon ve/veya YBÜ yatışı arasında ilişki gözlenmedi.

tartışma ve sonuç: Stabil KOAH’lıların yaklaşık 1/3’üne anemi eşlik etmektedir. KOAH yönetiminde birinci basamakta dahi kolaylıkla tespit edilebilen aneminin de sorgulanması proaktif bir yaklaşım olarak günlük rutine alınmalıdır.anahtar kelimeler: Anemi, demir eksikliği, KOAH, kronik, sistemik

Ps-190

bölGesel farklılıkların kOaH’lı Hastalarda tedavi ve kOrunma Üzerine etkisi

Serap Argun Barış1, Tuğba Önyılmaz2, İlknur Başyiğit1, Haşim Boyacı1, Füsun Yıldız1

1Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Kocaeli 2Özel Konak Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Kocaeli

Giriş ve amaç: Çalışmamızın amacı Kocaeli ve Mardin’de takipli KOAH hastalarında bölgesel farklılıkların tedavi ve hastalıktan korunma stratejileri üzerine etkisinin değerlendirilmesidir.

yöntem: Hastaların tanı yaşı, CAT ve mMRC skorları, solunum fonksi-yon testleri, hastalık evresi, acil başvuru ve hastane yatış sayısı, tedavi ve korunma stratejileri kaydedildi.

Bulgular: Çalışmaya 19 kadın (%10,3), 166 erkek (%89,7), toplam 185 hasta alındı. Şikayet başlama yaşları benzerdi, ancak tanı gecikmesi Mardin’de Kocaeli’ye göre anlamlı yüksek bulundu (p=0,00). Solunum fonksiyon testi değerleri Kocaeli’de anlamlı düzeyde yüksek idi. Gruplar arasında mMRC açısından farklılık izlenmezken, CAT skorunun Mardin’de Kocaeli’ye göre yüksek olduğu izlendi (p=0,00). Hastaların önemli kısmı C (%18,5) ve D (%64,1) evresindeydi ve evre dağılımı açısından gruplar ara-sında anlamlı farklılık izlendi (p=0,001). İlaç kategorileri ve inhaler cihaz uyumu açısından gruplar arasında anlamlı farklılık izlenmedi (p=0,23). Kocaeli’de yaşayan hastalarda BİPAP kullanımının anlamlı olarak yüksek olduğu izlendi (p=0,02). Hastaların %23,8’i grip aşısı, %8,1’i ise pnömo-kok aşısı olduğunu belirtirken, Kocaeli’de grip aşısı yaptırma oranı anlamlı düzeyde yüksekti (p=0,03). Pulmoner rehabilitasyon ve egzersiz önerisi açısından gruplar arasında anlamlı farklılık izlendi (p=0,00). Olguların %15,7’si NIMV, %5,9’u ise YBÜ takibi gerektirecek yatışı olduğunu ve

%2,2’si entübe edildiğini belirtti. NIMV ihtiyacı gerektiren yatış sayısının Kocaeli’de anlamlı olarak yüksek olduğu izlendi (p=0,02).

tartışma ve sonuç: KOAH’da tanı gecikmesi, korunma yöntemleri ve tedavi seçenekleri açısından bölgesel farklılıklar mevcut olup bu fark-lılıkların hastalık seyri üzerine etkisini araştıracak uzun süreli çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.anahtar kelimeler: bölgesel farklılık, KOAH, tedavi

Ps-191

kOaH alevlenme ile Hastaneye yatan Hastalarda, alevlenme nedenleri arasındaki klinik farklar

Nurdan Köktürk1, Murat Türk2, Fatma Yıldırım1, Nurgül Sevimli1

1Gazi Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara 2Yerköy Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Yozgat

Giriş ve amaç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı alevlenmesi (KOAH-A), hastalığın seyrinde kötüleşmeye, morbidite ve mortalitede ar-tışa neden olmaktadır. Bu çalışma ile KOAH-A nedeniyle hastane yatışı yapılan hastaların alevlenme nedenlerinin klinik özelliklerinin belirlenmesi amaçlandı.

yöntem: Üçüncü basamak referans hastanesine 2006-2014 yılları arasında KOAH-A nedeni ile yatan hastaların verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri yedi ana alevlenme nedeni (Pnömoni, alt solunum yolu enfeksiyonu (ASYE), pulmoner embo-li, bronşiektazi, tedavi uyumsuzluğu, dekompanse kalp yetmezliği, belirle-nemeyen neden) açısından karşılaştırılarak alevlenmelerin klinik özellikleri ortaya çıkarıldı. İstatistiksel analiz için Kruskal Wallis testi ve korelasyon analizi kullanıldı.

Bulgular: Çalışmaya ortalama yaşı 70.3±10 ve 202’si (%85.2) erkek olan 237 hasta alındı. Alevlenme nedenleri arasındaki farklara bakıldığın-da; FEV1, FVC ve D-dimer düzeyi pulmoner emboli; vücut kitle indeksi dekompanse kalp yetmezliği; son bir yıldaki servis yatış sayısı, yoğun ba-kım yatış öyküsü pnömoni; CRP düzeyi pnömoni ve bronşiektazi; yatış öncesi semptom süresi pnömoni ve ASYE gruplarında belirgin yüksekti. Korelasyon analizinde tüm hastalarda yatış anındaki FVC düzeyi ile yatış süresi arasında (p=0.01; r= -0.175) ve pnömoni grubunda FEV1 düzeyi ile yatış süresi arasında negatif korelasyon izlendi (p=0.04; r= - 0.273).

tartışma ve sonuç: Alevlenme nedenlerinin klinik özellikleri arasında gösterdiğimiz farklılıklar, ileride KOAH akut alevlenme ile yatırılan hastala-rın klinik yönetiminde yol gösterici olacaktır.anahtar kelimeler: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, KOAH, alevlenme, etyoloji

Şekil 1. Atak nedenlerine göre FVC değerlerinin karşılaştırılması


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Şekil 1. Atak nedenlerine göre yatış öncesi semptom sürelerinin karşılaştırılması

Ps-192

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalarının izleminde nÜtrisyOnel durumun değerlendirilmesinin sOlunum parametreleri, Hastalık Şiddeti, fOnksiyOnel kapasite ile iliŞkisi

Elif Özarı Yıldırım, İpek Özmen, Murat Öztürk, Özgür Yılmaz, Nurgül Yer, Rüya Aydın, Nur UçkunSüreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Mini nutrisyonel değerlendirme anketi malnutrisyon taramasında kullanılan basit, kolay uygulanabilir bir testtir. KOAH hasta-larında malnutrüsyon önemli prognostik faktörlerden biridir ve yakın takip edilmesi erken tespit edilmesi gerekmektedir.

yöntem: Polikliniğimize başvuran KOAH tanısı almış 246 hasta sigara içme alışkkanlıkları, biyomass maruziyetleri, son 3 ay içinde antibiyotik kullanma, steroid kullanma durumları, charlson comorbidite indeksleri kaydedildi. solunum fonksiyon testleri, mmrc, cat, biyoelektriksel impe-dans, antropometrik ölçümleri yapıldı. Yaş ortalaması 63, 16±9,1 olan 201 erkek 45 kadın hastanın Nutrisyonel durum değerlendirilmesi mini nutrisyon anketi(MNA) ile yapılmıştır.

Bulgular: Hastaların beden kitle indeksi, yağsız vücut kitle indeksi, so-lunum fonksiyon testleri değerleri ile MNA skorları arasında istatistiksel an-lamlı korelasyon (p<0,001) saptandı. Hastaların %69,4 ü et, balık ya da tavuk tüketemediklerini ifade etmekte, aynı hastalar sağlık durumlarını ise iyi(%59), hatta çok iyi(%14) olarak değerlendirmekteydiler. Bu hastaların BMI leri ortalama 28,55 olmasına rağmen FFMI leri 19, 85 idi.

tartışma ve sonuç: MNA testi vücut kitle indeksi ve yağsız vucut kitle indeksi ile güçlü korelasyon göstermektedir. KOAH hastalarında günlük poliklinik takiplerinde MNA testi nutrisyonel değerlendirme için kullanılabilir.anahtar kelimeler: KOAH, nutrisyonel değerlendirme, MNA,

AKciğer Ve PleVrA mAliGniteleri

Ps-193

karsinOid tÜmörlerde cerraHi sOnuçlarımız

Hakan Keskin, Makbule Ergin, Yasin İlter TokerAkdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Antalya

Giriş ve amaç: Karsinoid tümörler tüm bronşiyal sistemden kaynak-lı tümörlerin sadece %1’ini oluşturmaktadır. ilk tariflenmesi 1882 yılında Müller tarafından yapılmış olup 1907 yılında Oberndorfer tarafından kar-sinoid ismi verilmiştir. 1972 yılında ise bazı karsinoid tümörlerin agresif ol-duğunu saptayan Arrigoni tarafından tipik ve atipik olarak ikiye ayrılmıştır.

Yüzde kızarıklık, diyare, karın ağrısı, yüksek kan serotonin ve 5 hidroksi-indolasetik asit düzeyi ile karakterize olan karsinoid sendrom karsinoid tü-mörlerin %0-10 unda gözükür. Atipik karsinoid tümörlerde yüksek metas-tatik potansiyel nedeniyle karsinoid sendrom gelişme riski daha yüksektir.

yöntem: ocak 2010 ile aralık 2015 tarihleri arasındaki 6 yıllık zamanda kliniğimizde opere ettiğimiz 11 olgu retrospektif olarak incelendi. Bu has-talar yaş, cinsiyet, preoperatif semptomlar, tanı yötemleri, tümör yerleşimi, cerrahi tedavi yöntemi, tümör tipi ve postoperatif komplikasyon yönün-den incelendi.

Bulgular: ortalama yaş 51.1 olarak bulundu. en sık başvuru nedenleri içinde %63 ile öksürük %45 ile sık enfeksiyon ve %36 ile hemoptizi mev-cuttu. Tanı yöntemlerinde en sık bronkoskopik biyopsi bulunmuştur.(%81) cerrahi tadavi yöntemlerinde ensık %54 ile lobektomi uygulanmıştır. Sa-dece 2 hastada uzamış hava kaçağı saptandı.

tartışma ve sonuç: Karsinoid tümörlerin tedavisi cerrahi olarak çı-kartılmasıdır. Özellikle tipik karsinoid tümörlerde cerrahi sınırların negatif olması durumunda 5 yıllık sağ kalım %95-100 olarak saptanmaktadır.

Karsinoid tümörlerde en sık kullanılan tanı yöntemi bronkoskopi ile biyop-si alınmasıdır. Ancak biyopsi sırasında oluşabilecek kanamalara karşı dik-katli olunmalıdır. periferik yerleşimli tümörlerde ise transtorasik ince iğne biyopsisi ile tanı konulabilir. Fakat bu tanı yöntemi ile tanı konulurken kü-çük hücreli akciğer karsinomu ile karışabileceği akıldan çıkartılmamalıdır.

özellikle seçilmiş vakalarda karsinoid tümörlerin bronş duvarı boyunca yayıldığı için parankim koruyucu tedavilerin uygunabileceği unutulmama-lıdır.

anahtar kelimeler: karsinid sendrom, karsinoid tümör, nöroendokrin tümör

tablo 1. olguların dağılımları

yaş cinsiyetpreopertif semptom

tümör yerleşimi cerrahi tedavi

tümör tipi

postoperatif komplikasyon

56 bayan öksürükhemoptizi

sağ alt lob wedge rezeksiyon

tipik uzamış hava kaçağı

72 erkek hemoptizi sol alt lobektomi tipik -53 kadın öksürük sol alt wedge tipik -43 erkek sık enfeksiyon sol alt lobektomi tipik -42 erkek öksürük

hemoptizisol üst lobektomi atipik -

62 bayan öksürük sağ üst lobektomi tipik -27 bayan sık enfeksiyon sol üst lobektomi tipik -56 bayan öksürük sol alt wedge tipik -57 bayan hemoptizi sağ alt segmentektomi tipik -53 bayan öksürük

sık enfeksiyonsağ üst lobektomi tipik -

41 bayan öksürük sağ alt segmentektomi atipik uzamış hava kaçağı


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-194

kÜçÜk HÜcreli dıŞı akciğer kanseri rezeksiyOnu sOnrasında pOst Operatif yatıŞ sÜresine yaŞın etkisi

Hüseyin Fatih Sezer, Salih Topçu, Aykut Eliçora, Adil AvcıKocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Kocaeli

Giriş ve amaç: Cerrahi ve anestezide yaşanan gelişmelerle her ne ka-dar ileri yaş hastalara yapılan cerrahi girişim sayısı artsa da halen ileri yaş tek başına cerrahi seçeneğini olumsuz etkileyebilmektedir.Yaşlanma ile vü-cutta önemli fizyolojik değişiklikler gözlenmekte ve buda hastaların cerrahi sonrasındaki dönemde hastane yatış sürelerini etkilemektedir. Özellikle kardiyovasküler sistem, solunum sistemdeki fizyolojik değişiklikler ve yaşla orantılı olarak artan diyabet, böbrek ve karaciğer hastalıkları, beslenme bozuklukları nedeniyle cerrahi sonrası yaşamı tehdit eden birçok komp-likasyonun görülme riski artmaktadır(1-2). İleri yaştaki küçük hücerli dışı akciğer kanseri tanılı hastaların büyük çoğunluğunda uzun süreli sigara kullanım öyküsü mevcuttur ve buna sekonder olarak kalp-damar hastalık-ları, KOAH, maligniteler, nörolojik hastalıklar başta olmak üzere beklenen yaşam süresini ve post operatif morbidite oranını etkileyecek ve doğal ola-rak yatış süresini uzatabilecek pek çok ek hastalığı da sahiptirler. Europe-an Society of Thoracic Surgeons’ın akciğer kanseri klavuzunda 70 yaş ve üzeri hastaları ileri yaşlı grup olarak kabul edilmektedir (3).

yöntem: Kliniğimizde Ocak 2006-Ocak 2015 tarih aralığında Küçük Hücreli dışı akciğer Ca nedeni ile opere ettiğimiz 288 kişi retrospektif ola-rak tarandı.

Bulgular: Benzer demografik ve akciğer operasyon özgeçmişine sahip 288 kişinin ortalama post operatif taburculuk süresi 12,40±6,646 (min:1 max:57) idi.70 yaş ve üstü grubun post operatif taburculuk süresi 12,98 ± 8,812 gün (min:7 max:57), 70 yaş altı grupta post operatif taburculuk sü-resi 12,29±6,193 gün (min:1 max:41) idi.Her iki grup arasında anlamalı fark gözlenmedi (p:0,916)

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak post operatif yatış süresinin pek çok faktörle değişebildiği, yaşın tek başına etkileyen bir değişken olmadığı kanaatine varıldı.anahtar kelimeler: Yatış süresi,Post operatif,Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri

Ps-195

akciğer kanserli Hastalarda serum prOtein, lipid prOfilleri ile crp değerlerinin evre ve HistOpatOlOjik tiple iliŞkisi

Füsun Şahin, Ayşe Feyza Aslan, Pınar YıldızYedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, İstanbul

Giriş ve amaç: Akciğer kanserinde lipid/protein profillerinde ve infla-masyon göstergelerinde değişiklikler olduğu bildirilmiş olmasına rağmen bu verilerin hangi konularda değerli oldukları tam bir netlik kazanmamıştır. Çalışmamızın amacı akciğer kanserli hastalarda lipid/protein profillerinin ve inflamasyon belirteci olarak CRP’nin sağlıklı olgulardan farklarını be-lirlemek, aynı zamanda evre ve hücre tipleriyle ilişkilerini tespit etmekti.

yöntem: Çalışmaya 130 akciğer kanserli hasta ve 40 sağlıklı olgu alın-dı. Preoperatif ya da tedavi öncesi kan sayımı verileri bilgisayar kayıtların-dan sağlandı.

Bulgular: Kanserli grupta albümin ve HDL sağlıklı kontrol grubundan anlamlı olarak daha düşük; trigliserid, VLDL ve CRP ise anlamlı olarak daha yüksekti (p<0.05). Total protein, total kolesterol ve LDL değerleri istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,005). İleri evre akciğer kanserle-rinde albümin ve HDL anlamlı olarak daha düşük; CRP ise daha yüksekti (p<0.05). Histopatolojik tipler arasında bu ölçümler açısından anlamlı bir fark yoktu (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak çalışmamızda özellikle albümin, HDL, CRP değerlerinin akciğer kanserli hastalarda sağlıklı olgulardan anlamlı olarak farklılık gösterdiği ve bu farkın ileri evre hastalarda daha belirgin olduğu saptanmıştır.anahtar kelimeler: Akciğer kanseri, CRP, lipid, protein

Ps-196

dOğu karadeniz bölGesinde akciğer kanseri epidemiyOlOjisi

Cengiz Denizalp, Gülnihal Tufan, Cemil Bilir, Adile Berna DursunRecep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Rize

Giriş ve amaç: Akciğer kanseri coğrafi bölgelere göre farklılıklar gös-teren kanser ölümlerinin en sık nedenlerinden biridir. Bu çalışmada tıb-bi onkoloji merkezimizde akciğer kanseri tanısı ile takip edilen hastaların demografik ve klinik özelliklerini değerlendirerek dünya ve ülke geneli ile farklılıklarının araştırılması amaçlanmıştır.

yöntem: İki yıl boyunca üçüncü basamak sağlık kuruluşu tıbbi onko-loji merkezinde herhangi bir kanser tanısı ile düzenli takibi yapılan 18 yaş üzeri 776 hastanın tıbbi kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Akciğer kanserli 148 (K/E: 8/140) hastanın demografik bilgileri ile hastalıklarına ait tanı yaşı, histolojik tip, evre, sağkalım süresi incelendi. İstatistik analiz için SPSS 17 kullanıldı.

Bulgular: Akciğer kanseri erkeklerde %19 ile birinci sırada görülürken, kadınlarda %2 idi. Her iki cinste en sık 41-80 yaş arası görülürken, sıklığın 55 yaş sonrasında arttığı görüldü. Tütün mamülleri kullanım oranı %56 idi ve 45 yaş üzerinde halen sigara içenlerde sayısal olarak daha fazla akciğer kanseri olduğu bulundu. Ailede kanser varlığı tüm grupta %27 iken, akciğer kanserli hastalarda %24 idi. En sık başvuru şikayetleri ök-sürük (%24) ve nefes darlığı (%22) idi. Histolojik tip olarak küçük hücreli dışı karsinom(KHDAK) %89 (%32 adenokarsinom, %34 squamoz hücreli karsinom, %22 adeno-skuamöz ayrımı yapılamayan KHDAK), küçük hüc-reli akciğer karsinomu ise %9 oranında görüldü. Tanı esnasında metastaz oranı %52 idi ve en sık metastaz yeri olarak % kemik (%16), ikinci sırada %14 ile beyin sonrasında sürrenal ve karaciğer olarak gözlendi. Ortalama yaşam süresi ise 5,4 ay idi.

tartışma ve sonuç: Tanımlayıcı tipte olan araştırmamızda dünya ge-neline göre bölgemizde akciğer kanserinin daha erken yaşlarda görülmesi ve tütün kullanım oranının daha düşük olması dikkat çekicidir.anahtar kelimeler: akciğer kanseri, epidemiyoloji, sigara, metaztaz, sağkalım

Ps-197

ileri evre akciğer kanserli Hastalarda yaŞam kalitesi ve sOlunum fOnksiyOn testlerinin değerlendirilmesi

Bedriye Atay Yayla1, Sevin Başer Öncel2

1Denizli Servergazi Devlet Hastanesi, Denizli 2Pamukkale Üniversitesi Hastanesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Denizli

Giriş ve amaç: Akciğer kanseri tedavisinde katedilen gelişmelere rağ-men sağkalım oldukça düşüktür. Yapılan çalışmalarda sağkalım oranı bu denli düşük olan akciğer kanserinin tedavi sonrası yanıt değerlendirme aşamasında radyolojik yanıtın yanı sıra yaşam kalitesi değerlendirmesinin yapılması gerektiği vurgulanmaktadır. Çalışmamızın amacı, ileri evre ak-ciğer kanseri tanılı hastalarda yaşam kalitesi ve SFT, MBS, CRP, periferik oksijen saturasyonu ve hemogram değerlerinin yaşam kalitesine etkisini değerlendirmektir.

yöntem: Prospektüs olarak planladığımız çalışmamızda yeni tanı almış, Evre IIIB ve IV akciğer kanseri tanılı 35 hasta değerlendirildi. Hastaların tanı sırasında, tedavi ve takip sırasında olmak üzere toplam 3 kez yaşam kalitesi anketleri dolduruldu. SFT, periferik oksijen saturasyonu ölçümü, MBS, CRP ve hemogram tetkikleri yapıldı.

Bulgular: Performans skoru ve yaşam kalitesi anketlerinde izlem bo-yunca kötüleşme izlendi. SFT, MBS, periferik oksijen saturasyonu, He-mogram ve CRP değerleri ile EORTC-C30 ve LCSS anketleri arasında anlamlı korelasyon saptandı.

tartışma ve sonuç: Akciğer kanseri tanılı hastaların takiplerinde ya-şam kalitesi anketleri ile değerlendirme önemli bir yere sahiptir ve SFT, MBS, periferik oksijen saturasyonu, hemogram ve CRP değerleri ile kore-lasyon göstermektedir.anahtar kelimeler: akciğer kanseri, solunum fonksiyon testleri, yaşam kalitesi


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-198

akciğerin primer adenOid kistik karsinOmu: 13 OlGunun değerlendirilmesi

Gülbanu Horzum Ekinci1, Dildar Duman1, Murat Kavas1, Ayşe Ersev2, Levent Alpay3, Osman Hacıömeroğlu1, Çağatay Tezel3, Adnan Yılmaz1

1Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul 2Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Laboratuvarı, İstanbul 3Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Primer pulmoner adenoid kistik karsinomlu olguların klinik özelliklerini ve tedavi sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık.

yöntem: Ocak 2004-Aralık 2012 tarihleri arasındaki patoloji labora-tuvar kayıtları incelendi. Pulmoner adenoid kistik karsinom tanılı 13 olgu saptandı.

Bulgular: Olguların 9’u (%62.3) erkek, 4’ü (%37.7) kadın olup erkek: kadın oranı 2.2:1 idi. Hastaların yaş ortalaması 54.5 yıl olup 30-73 yıl arasında değişiyordu. On (%76.9) olgu sigara içme öyküsüne sahip idi. Bir olgu hariç tüm olgular semptom tanımlıyordu. Dört (%37.7) olgu normal akciğer grafisine sahipti. Fiberoptik bronkoskopide 13 olgunun 12’sinde (%92.3) endobronşiyal lezyon saptandı. Tümör 7 (%53.8) olguda ana bronşta, 3 (%23.1) olguda lob bronşunda, 3 (%23.1) olguda ise segment veya subsegment bronşunda lokalize idi. PET-BT incelemesi 9 olguda ya-pılmış olup ortalama SUVmaks değeri 6.3 (2.4-16.8) idi. Bir hasta tanı sırasında metastatik hastalığa sahipti. On hastaya cerrahi rezeksiyon uy-gulandı. Operasyon 5 olguda lobektomi, 4 olguda pnömonektomi ve 1 olguda bilobektomi inferior idi. Ortanca sağ kalım süresi 40 ay olup 3-123 ay arasında değişiyordu.

tartışma ve sonuç: Adenoid kistik karsinom, akciğerin nadir görü-len bir tümörüdür. Sıklıkla santral yerleşim gösterir. En iyi tedavi yöntemi cerrahidir.anahtar kelimeler: adenoid kistik karsinom, akciğer, prognoz

Ps-199

akciğerin pleOmOrfik karsinOmu: 20 OlGunun klinik-patOlOjik bulGuları ve tedavi sOnuçları

Gülbanu Horzum Ekinci1, Osman Hacıömeroğlu1, Ayşe Ersev2, Çağatay Tezel3, Arzu Cennet Işık4, Levent Alpay3, Adnan Yılmaz1

1Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul 2Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Laboratuvarı, İstanbul 3Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul 4Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İç Hastalıkları Bölümü, İstanbul

Giriş ve amaç: Pleomorfik karsinom, akciğerin nadir görülen bir tü-mörü olup tüm malign akciğer tümörlerinin %0.1-1’ini oluşturur. Bu çalış-manın amacı pleomorfik karsinomlu olguların klinik ve patolojik bulguları ile tedavi sonuçlarını değerlendirmekti.

yöntem: Ocak 2005- Aralık 2013 tarihleri arasındaki patoloji laboratu-var kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Pleomorfik akciğer karsinomlu 20 olgu saptandı ve çalışıldı.

Bulgular: Çalışma 18 erkek ve 2 kadın olguyu kapsıyordu. Olgula-rın ortalama yaşı 63.4 yıl olup 38-81 yıl arasında değişiyordu. On sekiz (%90) hasta sigara içme öyküsüne sahipti. Tüm olgular yakınmalı idi. En sık radyolojik bulgu kitle olup bunu sıklık açısından soliter pulmoner nodül izliyordu. Fiberoptik bronkoskopide 6 olguda endobronşiyal lezyon sap-tandı. Pleomorfik karsinomun patolojik tanısı 2 olguda bronkoskopi, 18 olguda cerrahi ile elde edildi. Dört (%20) hasta tanı sırasında metastatik hastalığa sahipti. 15 olguya cerrahi rezeksiyon uygulandı. Lobektomi en sık rezeksiyon yöntemi idi. Patolojik olarak epitelyal komponent 13 olguda skuamöz hücreli karsinom, 7 olguda adeno karsinom idi. Sağ kalım süresi 11 olguda 1 yıldan kısa idi. Ortanca sağ kalım süresi 6 ay olup bu süre 1-97 ay arasında değişiyordu.

tartışma ve sonuç: Pleomorfik karsinom, akciğerin nadir görülen bir tümörüdür. Patolojik tanı sıklıkla cerrahi ile edilir. Pleomorfik akciğer karsi-nomlu hastaların prognozu cerrahi tedaviye rağmen kötüdür.anahtar kelimeler: pleomorfik karsinom, akciğer, prognoz

Ps-200

-70 yaŞ ÜstÜ kÜçÜk HÜcre dıŞı akciğer karsinOmu Hastalarımızın demOGrafik özellikleri

Elif Yılmaz, Dilek Ernam, Ülkü Aka Aktürk, Makbule Özlem Akbay, Feyyaz Kabadayı, Erhan OğurSüreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi EA Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: 70 yaş üstü küçük hücre dışı akciğer kanseri tanısı alan hastalarımızın demografik özellikleri araştırıldı.

yöntem: Ekim 2011-Haziran 2014 tarihleri arasında hastanemize baş-vurarak küçük hücre dışı akciğer kanseri tanısı alan 70 yaş üstü 40 hasta retrospesktif olarak incelendi. Olguların tedavi öncesi demografik ve klinik özellikleri araştırıldı.

Bulgular: Olguların 34’ü (%85) erkek,6’sı (%15) kadın olup hastaların ortalama yaşı 74.28±3.32 yıl idi. Akciğer kanseri için önemli bir risk faktörü olan sigara kullanımına bakıldığında 9 hasta (%22.5) non-smoker, 3 hasta (%7.5) aktif smoker, 28 hasta (%70) ex-smoker idi. Olguların performans ska-lası (ECOG) değerlendirildiğinde 10 tanesi (%25) ECOG 0,21 tanesi (%52.5) ECOG 1,7 tanesi (%17.5) ECOG 2,2 tanesi (%5) ECOG 3 idi.Olguların his-topatolojik incelemesinde 18’i (%45) ile en çok adenokarsinom tespit edildi. 15’i (%37.5) skuamöz hücreli akciğer karsinomu,7’si (%17.5) tiplendirileme-yen KHDAK idi.Hastaların 6’sı (%15) evre 2A,2’si (%5) evre 2B,7’si (%17.5) evre 3A,7’si (%17.5) evre 3B,18’i (%45) evre 4 idi.Tanı anında 22 olguda (%55) metastaz yokken, 18 olguda (%45) metastaz saptandı.En sık metastaz yerleri sırasıyla kranial, karşı akciğer,plevra-perikard,karaciğer,kemik ve sür-renal metastazlar idi. Bu olguların toplam 12’sine (%30) cerrahi işlem yapıl-dı.Cerrahi işlem yapılan hastaların 2’sine (%5) cerrahi öncesi neoadjuvant kemoterapi, 6’sına (%15) cerrahi sonrası adjuvant kemoterapi, 4’üne (%10) cerrahi sonrası adjuvant kemoterapi ve radyoterapi uygulandı. 40 olgunun ortalama sağ kalım süresi 450,75±276,162 gün olarak tespit edildi.

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak mevcut bulgular 70 yaş üstü akci-ğer kanseri olgularının klinik özelliklerinin 70 yaş altı olgulardan farklılık göstermediğini düşündürmektedir.anahtar kelimeler: Histopatoloji,ileri yaş,küçük hücre dışı akciğer karsinomu

Ps-201

-maliGn plevral efÜzyOnların, beniGn efuzyOnlardan ayrımında plevral sıvı anjiOpOetin 2 seviyelerinin tanısal değeri

Alaattin Köseler1, Ömer Ayten2, Dilaver Taş2, Gülhan Ayhan2, Oğuzhan Okutan2, Faruk Çiftçi2

1Kayseri Asker Hastanesi, Kayseri 2Gata Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Göğüs Hastalıkları Servisi, İstanbul

Giriş ve amaç: Anjiopoietinler, malign plevral efüzyon (MPE) pato-genezinde ana basamaklar olan inflamasyon, anjiyogenez ve vaskuler permeabilite artışının düzenlenmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Ça-lışmamızda, malign plevral efüzyonların diğer efüzyonlardan ayrımında plevra sıvı anjiopoietin 2 (Ang-2) seviyelerinin tanısal değerini araştırdık.

yöntem: Çalışmamıza, 13 transüda, 28 benign eksüda ve 25 malign plevral sıvıya sahip toplam 66 hasta alındı. MPE’li hastaların 12’si histopa-tolojik olarak MPE tanısı konulmuş ve 13’ ü ise malignitesi olup diğer ek-südatif plevral efüzyon nedenleri ekarte edilmiş olan (paramalign) hastalar idi. Ang-2 ölçümü için The Human Ang-2 Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) Kit (RayBiotech, New York, USA) kullanıldı

Bulgular: Plevral sıvı Ang-2 seviyeleri, hem benign eksüda hem de malign eksüda vasfındaki sıvılarda transüda vasfındaki plevral sıvılara göre belirgin olarak yüksek bulundu (p<0,05). Benign eksüda grubunda plevra Ang-2 seviyeleri malign eksüda grubuna göre yüksek olarak saptandı ancak bu durum istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,05). Histopatolojik olarak


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tanı konulan MPE’li hastalar ile tanı konulmayan (paramalign) grup arasın-da ANG-2 seviyeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak, Ang-2’nin, literatürle benzer şe-kilde, eksüdatif plevral sıvılarda, malign ya da benign ayrımı yapmada yetersiz olduğu saptandı.anahtar kelimeler: Anjiopoietin 2, malign plevral efüzyon, benign plevral efüzyon.

Ps-202

-ileri evre kÜçÜk HÜcreli dıŞı akciğer kanserinde serum timidin kinaz-1 dÜzeyinin prOGnOz ile iliŞkisi

Hacer Akşit Yaşar1, Nevin Taci Hoca2, Koza Murat3, Nermin Çapan2, Arzu Ertürk2

1Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, İzmir 2Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, Ankara 3Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Biyokimya, Ankara

Giriş ve amaç: Kanser tedavisinde, proliferasyonu yansıtan belirteç-lerin, prognostik, tedaviyi yönlendirici rollerinin olduğuna dair birçok ça-lışma yapılmıştır. Biz de çalışmamızda, ileri evre küçük hücreli dışı akciğer kanserli (KHDAK) hastalarda, tedavi öncesinde bakılan, bir proliferasyon göstergesi olan serum Timidin Kinaz-1(TK-1) enziminin, bilinen prognostik faktörlerle ve sağkalım süresi ile ilişkisini değerlendirip, prognostik önemini ortaya koymayı amaçladık.

yöntem: Çalışmaya, kliniğimizde Aralık 2012- Eylül 2013 tarihleri ara-sında, ileri evre (Evre 3B-4) KHDAK tanısı konulan 73 hasta ve 30 sağlıklı gönüllü alındı. Prospektif yürütüldü. Önemli prognostik faktörler ve sağka-lım süreleri serum TK-1 düzeyi ile karşılaştırıldı.

Bulgular: Hasta grubun TK-1 değerleri, sağlıklı kontrol grubunun de-ğerlerinden anlamlı olarak yüksekti (Şekil 1). TK-1 değerlerinin Cut-Off noktası, hastaların sağ olup olmamalarına göre ROC eğrisi analiziyle belir-lendi. Buna göre hastalar TK-1 yüksek ve düşük grup olarak karşılaştırıldı. TK-1’in düşük olduğu grubun sağ kalım süreleri, yüksek olan gruba göre daha uzundu (Tablo 1).

Anemisi olan hastaların TK-1 düzeyleri daha yüksekti. Kilo kaybı, ECOG, histoloji, evre ile serum TK-1 arasında anlamlı farklılık saptanmadı. PET-BT’de lezyonun SUVmax değeri, vücut kitle indeksi ve tümör çapı ile TK-1 düzeyleri arasında anlamlı farklılık yoktu. Metastaz yerleri ile TK-1 arasın-da anlamlı farklılık saptanmadı. Evre 4’deki hastaların sağkalım süreleri, Evre 3B’deki hastalara göre anlamlı derecede daha kısaydı. ECOG 3-4 olan grubun sağkalım süreleri ECOG 0-1 olan gruba göre daha kısaydı.

tartışma ve sonuç: TK-1 düzeyleri, hasta grupta sağlıklı kontrol gru-buna göre yüksekti. TK-1 düzeyi yüksek olan grubun sağkalım süresi daha kısaydı. Artmış TK-1 düzeyinin, sağkalımı belirleyen bağımsız bir prognos-tik faktör olduğu ve akciğer kanseri tarama programlarında bir belirteç olabileceği düşünülmüştür.anahtar kelimeler: Timidin kinaz, prognoz, akciğer kanseri

Şekil 1. TK1 değerleri bakımından hasta ve kontrol gruplarının grafiği

tablo1. Hastaların sağ kalım süreleri bakımından TK-1 değerlerinin düzeyleri arasındaki farklılığa ilişkin Mann Whitney U testi sonuçları

ÇocuK Göğüs HAstAlıKlArı

Ps-203

The BenefiTs of compuTed Tomography (cT) in diagnosis of The small airways diseases (sad) in children

Ilgar Mustafayev AlmasDepartment of Pulmonology, Researh Institute of Lung Disease, Azerbaijan

Background and aim: Evaluation of the effectiveness of CT diagnos-tic study at SAD compared with plain radiography (RG) of lungs.

methods: Were examined 113 children with asthma (BA), 139 with bronchiolitis obliterans (BO), and 103 with bronchopulmonary dys-plasia (BPD). Were used methods of radiography (RG) and computed tomography(CT).

results: The majority of children with BA observed reversible changes: increased lung markings, peribronhitis, hyperinflation. CT revealed irre-versible changes in the COB - transpulmonary bands, areas of fibrosis, adhesions, bronchiectasis and reversible changes- hyperinflation, a sign of uneven ventilation, infiltrative changes, areas of atelectasis. In BPD in most cases, CT revealed the presence of fibrosis, adhesions, bands, em-physema, hiperiperinflation, atelectasis and bronchiectasis.Most of these signs were detected only at CT.

conclusions: A comparative analysis of RG and CT in diseases of the small airways in children showed the most informative method of CT with a differentiated approach to diagnosis. CT method is indispensable to clar-ify the stage and severity of bronchopulmonary pathological process. CT reveals such direct signs of BO and BPD as hyperinflation, reducing the air content, and atelectasis distelektazy, portions of the fibrous thickening of the walls of the bronchial tubes, the presence of “air trapping” (a sign of uneven ventilation).Keywords: radiography,computed tomography, small airways disease


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-204

The sTaTus of Blood gases in paTienTs wiTh chronic oBsTrucTive pulmonary disease in children

Afet Iskenderova Nejef1, Ilgar Mustafayev Almas2

1Department of Functional Diagnostics, Research institute pf Lung diseases, Azerbaijan 2Department of Pulmonology, Research institute pf Lung diseases, Azerbaijan

Background and aim: Examine the condition of blood gas in bron-chial asthma (BA) and bronchiolitis obliterans (BO), depending on the severity of diseases

methods: The study included 59 patients with asthma and 31 patients with CP in age from 3 to 15 years. By severity were identified: mild, mod-erate and severe disease. the partial pressure of gases (pCO2 and pO2) were studied in venous blood. Results were processed by the Student

results: Clinical manifestations of diseases was a syndrome of bronchi-al obstruction, expressed as shortness of breath, wheezing, spastic cough, wheezes on auscultation of varying severity depending on severity of dis-eases. In less severe in acute stage take places hyperventilation and ob-served PO2 (32,3 ±1,5) and PCO2(41,4 ± 0,3) is somewhat reduced. At moderate form is characterized by worsening hypoventilation, decreased PO2(30,4± 2,2), PCO2 increases(42,4± 2,3). In remission observed nor-malization of indicators. During exacerbation of mild and moderate forms of BW observed hyperventilation, a reduction in PO2 and PCO2 (29,4 ± 2,2 and 47,3 ± 2,3). Aggravation of severe disease occurs hyperven-tilation PO2 decreases (26,5 ± 4,3), PCO2 increases (53,5 2,5 ± 2,0). Remission is characterized by normalization of blood gas parameters.

conclusions: The blood gas analysis and the clinical picture of the disease can more accurately assess the severity of the patient’s condition and determine an adequate scheme of therapyKeywords: blood gases, asthma, bronchiolitis obliterans

Ps-205

persistan HıŞıltının altından çıkarılan yabancı cisim aspirasyOnları

Sait karaman1, Aytaç Ökkeş Karkıner2, Semiha Bahçeci Erdem1, Hikmet Tekin Nacaroğlu1, Selçuk Yazıcı3, Canan Şule Karkıner1, Esra Toprak Kanık1, Demet Can3

1Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Allerji Kliniği, İzmir 2Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Cerrahi Kliniği, İzmir 3Balıkesir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıları Anabilim Dalı, Balıkesir

Giriş ve amaç: Yabancı cisim aspirasyonu her yaşta görülmekle bir-likte çocukluk çağında özellikle ilk üç yaşta sık görülür. Çocuklarda alt so-lunum yolu semptomlarının persiste etmesinin sık nedenlerinden birisidir. Polikliniğimize persistan hışıltı yakınması ile başvuran ve etyolojik değer-lendirme sonrasında yabancı cisim aspirasyonu saptanan hastaların de-ğerlendirilmesi amaçlanmıştır.

yöntem: Çocuk Allerji ve Göğüs Hastalıkları Polikliniği’mize Ocak 2013 ile Aralık 2015 tarihleri arasında persistan hışıltı yakınması ile başvu-ran tüm hastalar değerlendirilmiştir. Persistan hışıltı için en az 1 aydır hışıl-tının aralıksız devam etmesi şartı aranmıştır. Bronkoskopi dahil etyolojiye yönelik ileri tetkiklerin tümünün yapıldığı hastalar çalışmaya alınmıştır. Ya-bancı cisim aspirasyonu saptanan olguların klinik özellikleri kaydedilmiştir.

Bulgular: Persistan hışıltı yakınması ile başvuran 478 hastanın 48’ine bronkoskopi dahil etyolojiye yönelik ileri tetkiklerin tümünün yapıldığı saptanmıştır. Bronkoskopik değerlendirme ile 12 hastada yabancı cisim aspirasyonu gösterilmiştir. Yaşları 7 ay ile 9 yaş arasında değişen hastaların hışıltı yakınmalarının en az 1 aydır persiste ettiği, iki olgunun ise bir yıldan uzun süredir hışıltı yakınması olduğu kaydedilmiştir. Olguların 4’ünün öy-küsünde başlangıçta ifade edilmediği halde bilhassa sorgulandığında ya-bancı cisim aspirasyonu şüphesi olduğu saptanmıştır. 3 hastada ise akciğer tomografisinde yabancı cisim kuşkusu olması üzerine bronkoskopi uygu-lanmıştır. Fiberoptik bronkoskopik değerlendirme sonrası rijit bronkoskopi ile 2 olguda fıstık, 3 olguda fındık, 1 olguda ceviz, 1 olguda çekirdek ka-buğu, 1 olguda kauçuk obje, 4 olguda orijini belirlenemeyen besin artığı

çıkarılmıştır. Bir yıldan fazla hışıltısı olan 2 olguda da bronşektazi gelişimi saptanmıştır.

tartışma ve sonuç: Persistan hışıltı ile izlenen olguların ayırıcı tanısın-da yabancı cisim aspirasyonunun mutlaka araştırılması, geç tanı alan ya-bancı cisim aspirasyonuna bağlı komplikasyonların gelişimini azaltacaktır.anahtar kelimeler: Aspirasyon, Hışıltı, Persistan, Yabancı cisim,

Ps-206

çOcuk GöğÜs Hastalıkları pOlikliniğimizde takipli trakeO özafajial fistÜllÜ Hastaların değerlendirilmesi

Küpra Öksüz, Sevgi PekcanNecmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Konya

Giriş ve amaç: Trakea özefajial fistül (TÖF) özafagusun en yaygın görülen anomalisidir. En sık %87 ile proksimal ösafagus atrezisi ve distal trakeal fistül birlikteliği görülür. Prevelansı 1.7 /10000 dir.

yöntem: Kliniğimizde 2006- 2015 yılları arasında TÖF tanılı 17 hasta-nın özellikleri ve takipleri değerlendirildi.

Bulgular: 9 kız 8 erkek hastanın 5’i prematür,2500 gr altındaydı. 15 hasta ilk hafta içinde opere olmuştu. 8 hastamız izole özafagus atrezisi, 1 hastamız izole TÖF idi.Hastaların beraberinde 1 anal atrezi, 1 intestinal at-rezi,1 anal atrezi mevcuttu. En sık eşlik eden anomali kardiak anomaliydi. (1 dextrokardi, 1 aort koartasyonu ve vsd, 1 sol aort dal stenozu 7 ASD). Ek olarak 1 thalasemi minor, 1 demyelinizan hastalık saptandı.

Hastaların takibinde 2 kronik akciğer, 5 özafagus proksimalinde darlı-ğı,1 bronşektazi ve tüberküloz, 1 mide girişinde poş, 1 ösafagus ve mide anastomozunun tekrarı, 1 mide fundusunun diyafram üzerine çıkması, su-turların açılması, 1 ösafagus dilatasyonu ve 1 tekrar töf açıklığı bulunduğu görüldü. 1 ösafagus dilatasyonun olan proksimal bölgeden yabancı cisim (naylon) çıkarıldı. 1 hastamıza 15 defa proksimal ösafagus balon dilatas-yonu yapıldı. 3 hastamıza ösafagus dilatasyonu yapıldı.

İlk yıl akciğer problemi nedeniyle yatışları sıktı (2-15 ortalama 5). En sık solunum yolu problemi laringomalazidi. bronşiolit,pnemoni ve reflü vardı. En sık dinleme bulgusu stridor ve vizingdi. ilk yıl persentilleri 3p altında, takipte 3’ü 3p altında seyretti,diğerleri 3p-75p arasındaydı. Hastaların ta-kipte solunum problemleri belirgin azaldı.

tartışma ve sonuç: TÖF sık görülen ve solunum bulgularınında sık görüldüğü gastrointestinal sistem anomalisi olup hastaların solunum siste-mi problemleri açısındanda takibi uygunduranahtar kelimeler: Trakea özefajial fistül,TÖF,

Ps-207

meram tıp fakÜltesi çOcuk GöğÜs Hastalıkları bölÜmÜnde izlenen kOnjenital akciğer anOmalilerinin özellikleri

Aysel Burcu Palandökenlier, Sevgi PekcanMeram Tıp Fakültesi Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Çocuk Göğüs Hastalıkları, Konya

Giriş ve amaç: Konjenital akciğer anomalileri nadir görülür. Bronko-pulmoner sistemin tüm bileşenlerinden kaynaklanabilir. Solunum distresi yaratabileceği gibi, yıllarca tanısız da kalabilir.Hastanemize başvuran ço-cuk hastalarda doğuştan akciğer anomalilerini belirleyip, seyirlerini ince-lemeyi amaçladık.

yöntem: 2007-2015 yılları arasında hastanemizde konjenital pul-moner anomali tanısı alan TÖF dışı hasta profili incelenmiştir.Tanı alma zamanları, tanı yöntemleri ve tedavileri açısından geriye dönük olarak değerlendirildi.

Bulgular: : Hastanemizde 8 yıllık dönem içerisinde toplam 98 hasta-da konjenital akciğer anomalisi saptandı.Olguların 17’si TÖF, gerisi diğer konjenital akciğer anomalileri idi.TÖF dışı olan 79 konjenital anomalili hastanın özellikleri incelendi.Bu olgular laringomalazi (12), trakeomalazi (3), bronkomalazi (1), sağ pulmoner agenezi (1), pulmoner sekestrasyon (1), akciğer hipoplazisi (1 sağ, 4 sol), kistik adenoid malformasyon (6), pulmoner A-V fistül (3), aksesuar sağ bronkus (1), bronkojenik kist (10),


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

diafragma evantrasyonu (9), pulmoner arter agenezi (sağ 1, sol 1), bron-kosel (1), vasküler sling (1),vasküler ring(3) lober amfizem (4), scimitar sendromu (2), pektus carinatum (3), pektus excavatum (8), skolyoz (5), chiliatidi (2), Poland sendromu (1) idi.Şikayet başlama yaşları; doğumda 27, 1ay öncesi 3, 1ay-1 yaş arası 31, 1-2 yaş arası 6, 2 yaş üzeri 8 has-taydı.Tanı alma yaşları doğumda 13, 1 ay öncesi 5, 1ay-1 yaş arası 30, 1-2 yaş arası 11, 2 yaş üzeri 16 hastaydı.14 hastanın tanısı direk grafi, 20 hastanın toraks BT, 7 hastanın MR ve MRA ile konuldu.Hastalardan 18’i opere edildi.Opere edilenlerin 10’unda şikayetlerin devam ettiği gözlendi.Opere edilmeden takip edilenlerin ise 17’sinde şikayetlerin devam ettiği ve düzenli inhaler tedavi ihtiyacı duyduğu gözlendi.

tartışma ve sonuç: Prenatal dönemde fetüsün, postnatal dönemde yenidoğan bebeğin kaybına yol açabildiklerinden erken tanı konulması ve tedavisi önemlidir.anahtar kelimeler: Akciğer, konjenital anomaliler

Ps-208

yabancı cisim aspirasyOnu Hakkında annelerin bilGi dÜzeyi

Şebnem Özdoğan1, Gözde Şahin2, Özgecan Avcı2, Nükhet Büşra Duran2, Bilge Atlı2, Nurver Akıncı2, Gülşen Köse2

1Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları 2Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği

Giriş ve amaç: Yabancı cisim aspirasyonu çocukluk çağının önle-nebilir ölümle sonuçlanan kazaların başında gelmektedir. Çalışmamızın amacı yabancı cisim aspirasyonu hakkında annelerin bilgi düzeyinin belirlenmesidir.

yöntem: Yaşları 1 ay-5 yaş arasında olan çocuk servisinde yatarak te-davi gören 169 olgunun annesine anket uygulandı.

Bulgular: Çalışmaya katılan annelerin %50’si yabancı cisim aspiras-yonu hakkında yeterli bilgi düzeyine sahipti. İleri yaş annelerin, çalışan annelerin ve üniversite mezunu olan annelerin yabancı cisim aspirasyonu hakkındaki bilgileri anlamlı olarak daha yüksek bulundu.

tartışma ve sonuç: Toplumda yabancı cisim aspirasyonu hakkında farkındalığın ve bilgi düzeyinin arttırılabilmesi için öncelikle kadınların eği-tim düzeyinin arttırılması gereklidir.anahtar kelimeler: Yabancı cisim aspirasyonu, bilgi düzeyi, çocuk, anne

Ps-209

çölyak tanısı ile izlenen çOcuklarda alerjik rinit ve astım sıklığı

Şebnem Özdoğan1, Nafiye Urgancı2, Merve Kesim Usta2, Nuray Uslu Kızılkan3

1Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları, İstanbul 2Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Gastroenteroloji, İstanbul 3Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Gastroenteroloji, İstanbul

Giriş ve amaç: Çölyak hastalığı genetik yatkınlığı olan bireylerde ince barsak mukozasında glutene bağlı hasar ile karakterize otoimmun bir hastalıktır. Literatürde çölyak hastalığının astım ve alerjik rinit ile ilişkisi olduğu ileri sürülmektedir. Çalışmanın amacı çölyak tanısı ile izlenen ço-cuklarda alerjik rinit ve astım sıklığını incelemek ve sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırmaktır.

yöntem: Çalışmaya yaşları 6-19 yaş arasında olan 53 Çölyak tanısı ile izlenen ve 80 sağlıklı kontrol grubu alındı. Tüm olgulara ISAAC anketi uygulanıp solunum fonksiyon testi (SFT) yapıldı.

Bulgular: Astım semptomları ve doktor tanılı astım sıklığı çölyak ve kontrol grubunda benzer bulundu (Çölyak grubunda %30 ve %19, kontrol grubunda %17,5 ve %22.5) (p>0.05). Çölyak grubunda 6 (%11) olguda, kontrol grubunda ise 7 (%9) olguda SFT’de obstrüktif değişiklikler rapor edildi. Alerjik rinit semptomları ve doktor tanılı alerjik rinit sıklığı da çölyak ve kontrol grubunda benzer olarak bulundu (Çölyak grubunda %36 ve %9, kontrol grubunda %34 ve %9) (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Astım ve alerjik rinit sıklığı çölyak tanılı olgularda kontrol grubuna kıyasla yüksek bulunmadı.anahtar kelimeler: Çölyak hastalığı, astım, alerjik rinit, çocuk

Ps-210

ÜçÜncÜ basamak çOcuk Hastanesinin bir yıllık ter testi deneyimleri

Ayşegül Ertuğrul, İlknur Bostancı, Serap Özmen, Gülay ŞenelDr. Sami Ulus Kadın Doğum ve Çocuk Sağlığı Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Allerji immünoloji, Ankara

Giriş ve amaç: Kistik fibrozis (KF) başta solunum ve gastrointestinal sistem olmak üzere birden fazla sistemi tutan, otozomal resesif geçişli, be-yaz ırkta sık görülen bir hastalıktır. Ter testi tanıda altın standarttır. Kistik fibrozisin erken tanı ve tedavisi ile mortalitenin azaltılması mümkündür. Ülkemizde yapılan çalışmalarda insidansın 1/3000 olduğu belirtilmektedir. Ülkemiz genelinde 01.01.2015 tarihi itibariyle KF hastalığı neonatal tara-ma programına dâhil edilmiştir.Kistik fibrozis hastalığı tarama programına alındıktan sonra 3. basamak çocuk hastanesi olan merkezimizde ter testi verilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

yöntem: 01.01.2015-31.12.2015 tarihlerinde ter testi yapılan 363 hastanın bilgileri retrospektif olarak dosyalarından taranmıştır. Ön koldan pilokarpin iyontoforez yöntemi ile ter tetiklenerek, toplanmış ve terde klor analizi kondüktivite ile ölçülmüştür.

Bulgular: 363 hastanın %56,5’i erkek (n=205), ortalama yaş (min.-maks.) 56,1 ay(1-216) idi. Hastaların %14,9’una (n=54) ter testi tekrarı, %5,5’ine (n=20) genetik analiz yapıldı. Hastaların %92,3’ünün (n= 335) ter testi sonucu 60 mmol/L’den küçük, %6,9’unun (n=25) 60-90 mmol/L aralığında, %0,8’inin (n= 3) 90 mmol/L’nin üzerinde idi. Ter testi istem-lerinde ilk beş nedeni sıklık sırası ile tekrarlayan bronşit ve/ veya bron-şiektazi %23,5 (n=85), tekrarlayan alt solunum yolu enfeksiyonu %16 (n=59), büyüme gelişme geriliği ve boy kısalığı %14,9 (n= 54),tekrarla-yan üst solunum yolu enfeksiyonu ve sinüzit %8,8(n=32), protein enerji malnütrisyonu %7,2 (n= 26) oluşturmakta idi. Hastaların %53,4’ü (n= 194) solunum sistemi bulguları, %20,7’si (n= 75) gastrointestinal sistem tutulum bulguları, %4,4’ü (n=16) neonatal tarama programında şüpheli sonuç nedeniyle ter testi istemi yapılmıştı.

tartışma ve sonuç: Uygulaması kolay, göreceli ucuz, tekrar edilebilir bir test olan ter testinin KF tanısında önemini vurgulamak istiyoruz. Ter testi yapan merkez sayısının arttırılması gerektiğini düşünüyoruz.anahtar kelimeler: kıistik fibrozis, ter testi, çocuk

Ps-211

akut brOnŞiOlitli 3 yaŞ altı çOcuklarda epitel GeçirGenlik GösterGeleri ve Oksidatif stresin rekÜrrense etkisi

Yeşim Yiğit1, Özge Yılmaz2, Yurda Şimşek2, Esra Toprak Kanık2, Ece Onur3, Arzu Oran3, Hasan Yüksel2

1Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Manisa 2Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Solunum ve Allerji Bilim Dalı, Manisa 3Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Bilim Dalı, Manisa

Giriş ve amaç: Akut bronşiolit 3 yaş altındaki çocuklarda görülen hava yolu inflamasyonu ile ilişkili bir durumdur. Bu çocuklarda hava yolu infla-masyonuna, oksidatif stres ve epitel bariyer bozukluğu ile artmış perme-abilite eşlik edebilir. Bu çalışmada bronşiolit tekrarı ile clara cell protein (CC16), sürfaktan protein D (SP-D), Chitinase 3- Like 1 protein (YKL-40) ve isoprostan- 8 düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi planlanmıştır.

yöntem: Bu prospektif kohort çalışmaya 3 yaşından küçük, akut bron-şiolit tanısı alan 155 hasta alındı. Hastaların yaş, cinsiyet, kardeş, ailede sigara ve allerjik hastalık öyküsü ve başvuru sırasındaki bronşiolit semp-tom skorları kaydedildi. Tüm olgulardan SP-D, CC-16, YKL-40 ve isop-rostane-8 ölçümü için kan örneği alınarak -80°C’de saklandı. Tüm olgular 1 yıllık takip süreci sonunda bronşiolit tekrarı açısından değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya alınan 155 hastanın 63‘ünde bronşiolit tekarladı. En az bir kardeşe sahip olma ve ailede allerjik hastalık öyküsü bronşioliti tekrarlayan grupta daha sıktı (p=0.002, p=0.003). Diğer yandan gruplar arasında cinsiyet ve ailede sigara içilmesi açısından fark yoktu (p=0.14 ve p=0.32). Bronşiolit semptom skoru, takip sırasında bronşioliti tekrarlayan grupta anlamlı olarak daha yüksekti (p<0.001). Biomarkerlardan CC-16, YKL-40, isoprostane-8 düzeylerinde gruplar arasında anlamlı fark yoktu (p=0.14, p=0.66 ve p=0.27). Serum SP-D düzeyi tekrarlayan bronşioliti


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

olan grupta, istatiksel anlamlı farkı olmamakla birlikte, düşük olma eğili-mindeydi (p=0.07, 95%CI: (-2.2, 66.6).

tartışma ve sonuç: Üç yaşının altında bronşiolit geçiren çocuklarda ailede allerji öyküsü, kardeş varlığı ve başvurudaki semptom skorunun yüksek olması bronşiolit tekrarı ile ilişkilidir. Biyobelirteçlerden SP-D, bu çocuklarda bronşiolit tekrarı açısından ilerideki kohort çalışmalar için aday molekül olabilir.anahtar kelimeler: Akut bronşiolit, CCP-16, İzoprostan-8, Sürfaktan protein D, YKL-40

tablo 1. Bronşiyolit tekrarının biyobelirteçlerle ilişkisi Değerler ortalama (standart deviasyon) şeklinde verilmiştir

SP-D YKL-40 CCP-16 izoprostan

Bronşiyolit tekrarlayan 158,0±86,0 90,7±78,2 11,3±3,9 36,2±10,8Bronşiyolit tekrarlamayan 190,2±118,2 96,4±80,4 12,4±4,8 38,4±13,2p 0,06 0,66 0,143 0,268

Ps-212

pOstenfeksiyOz brOnŞiOlitis Obliterans Hastalarımızın değerlendirilmesi

Ayşe Ayzıt Atabek1, Ahmet Hakan Gedik2, Rumeysa Tuna3, Erkan Çakır2

1İstanbul Ünversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul 2Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul 3Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Bronşiyolitis obliterans (BO) nadir görülen, çocuklarda genellikle akut alt solunum yolundaki hasarı takiben distal hava yollarının obstrüksiyonu ve yoğun inflamatuar reaksiyonu ile karakterize ağır bir kronik akciğer has-talığıdır. Çocuklarda en sık BO nedeni infeksiyonlardır, kemik iliği ve akci-ğer transplantasyonu sonrası, ilaçlar, toksik gaz inhalasyonu, kollajen doku hastalıkları da diğer nedenleri oluşturur. Alt solunum yolu enfeksiyonla-rından altı hafta sonra düzelmeyen vizing (hışıltı) veya öksürük, uzamış ve özellikle bir bölgede lokalize veya yaygın krepitan rallerin duyulması tanıyı düşündürür. Burada Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi has-tanesinde 2010-2015 yılları arasında takip ve tedavi edilen 54 BO hastası ele alınarak, hastaların demografik özellikleri, radyolojik bulguları ve ste-roid yada azitromisin tedavisinin etkisinin değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Ayırıcı tanıya giren diğer hastalıklar ekarte edildi. Hastaların 36’sı (%67) erkek, 18’i (%33) kız olup, tanı anındaki yaş ortalaması 44,75 ay’dı. En sık başvuru şikayeti persistan öksürük ve hırıltı olup, fizik muayenede en sık rastlanan semptom wheezing olarak tespit edildi. Hastaların ortala-ma takip süresi 33 ay (12-144 ay) olup, tanıları hikaye, fizik muayene ve tomografi bulgularına bakılarak koyuldu. Bilgisayarlı tomografide ensık rastalanan bulgular mozaik perfüzyon ve peribronşiyal kalınlaşma olarak gözlenirken, atelektazi ve bronşiektazi diğer sık rastlanan radyolojik bul-gulardandı. Steroid ve/veya azitromisin tedavisi sonrası hastaların semp-tomlarında ve hastaneye yatış oranlarında belirgin azalma tespit edilmekle beraber semptomları persiste eden 2 hastaya BIPAP tedavisi verildi. Has-taların %24’ünde (13) ise bronşiektazi gelişti.anahtar kelimeler: Postenfeksiyöz bronşiolitis obliterans, steroid, azitromisin


Ps-213

nakil Hastalarında pulmOner reHabilitasyOn önemlidir

İpek Özmen1, Elif Yıldırım1, Özgür Yılmaz1, Murat Öztürk1, Rüya Evin Aydın1, Suar Çakı Kılıç2, Nurgül Karagöz Yer1

1Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pulmoner Rehabilitasyon Ünitesi, İstanbul 2Medical Park Göztepe Hastanesi, Hematoloji Kliniği, İstanbul

19 Yaşında kadın hasta 2,5 yıl önce Akut Miyeloid Lösemi nedeniyle kemik iliği (Kİ) nakli yapılan hasta nefes darlığı, çabuk yorulma ve halsizlik yakınmaları ile başvurdu. Kemik iliği nakil sonrası yoğun steroid kullanı-mı olan hasta son 2 yıldır sürekli O2 desteği almaktaydı.Kİ nakil sonrası Graft Versus Host hastalığı ve organize pnömoni hikayesi olan hasta im-mobil, yatağa bağımlı ve sekresyonlarını atmakta zorlanıyordu. Hastaya O2 desteği altında yatak içi kuvvetlendirme hareketleri ve Nöromuskü-ler Elektriksel Stimülasyon uygulandı.Beslenme desteği verildi. Pulmoner rehab öncesi mMRC 3, 6 dakika yürüme testinde 5L/dk O2 desteği ile 240m yürüdü. 8 haftalık pulmoner rehabilitasyon(PR) programı sonrası 6 dakika yürüme testinde 260 m yürüdü. St. George solunum anketin-de toplam skor PR öncesi 89,3 ve PR sonrası 84,3 olarak saptandı. He-matolojik malignitelere bağlı nakiller sonrası erken ve geç dönem akciğer komplikasyonları ve immunsüpresif tedaviler sonucu kas gücünde azalma, osteoporoza neden olmaktadır ve hastalar immobil kalmaktadır. Olgu he-matolojik malignitelerde pulmoner rehabilitasyonun önemine dikkat çek-mek için sunulmuştur.anahtar kelimeler: pulmoner rehabilitasyon,akciğer nakli, kemikiliğinakli, myopati, egzersiz kapasitesi

Ps-214

astım tanılı OlGularda kapsamlı pr etkinliği

İpek Candemir, Pınar Ergün, Dicle Kaymaz, Neşe Demir, Filiz Cennet Taşdemir, Nurcan Egesel, Fatma ŞengülAtatürk Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara

Giriş ve amaç: PR, KOAH dışı kronik solunum sorunlu hastalıklarda önerilse de, astımda etkinliği net olarak belirlenmemiştir. Kısıtlı sayıda ça-lışmada, PR etkinliği gösterilmiş ve egzersiz eğitimi ile bu olgularda yaşam kalitesinde düzelme görülmüştür. Bu çalışmada amacımız Astımlı olgular-da kapsamlı PR etkiniğinin incelemekti.

yöntem: 2010-2015 tarihleri arasında merkezimizde PR programını ta-mamlayan 52 olgu çalışmaya alındı. Tüm olgulara ayaktan, 8 hafta süren direk gözetimli kapsamlı PR uygulandı.

Bulgular: Olguların ortalama yaşları 50±10’du. Tablo-1’de olgula-rın PR öncesi ve sonrası değerleri verilmiştir. PR sonrası olguların vücut kompozisyonunda (VKİ p=0.02, YVKİ p=0.001), dispne algısında (MRC p˂0.05), yaşam kalitesinde (SGRQ total p˂0.05), egzersiz kapasitesinde (AHMYT p˂0.05, EMYT p=0.001) ve astım kontrolünde (AKT p˂0.05) istatiksel anlamlı kazanımlar ve hastane anksiyete- depresyon skorunda (p˂0.05) istatiksel anlamlı azalma izlenmiştir.

tartışma ve sonuç: Kapsamlı multidispliner PR programları astım tanılı olgularda da etkili bir yaklaşımdır. Astım tanılı olgular PR merkez/unitelerine yönlendirilmelidirler.anahtar kelimeler: PR, Astım, etkinlik

tablo 1. Olguların PR öncesi ve sonrası değerleri


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-215

evde nOninvaziv ve invaziv mekanik ventilatör desteği ile takibedilen Hastaların sOnuçlarının değerlendirilmesi

Azime AçarAkdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı Anabilim Dalı, Antalya

Giriş ve amaç: Ev tipi invaziv ve noninvaziv mekanik ventilatöre bağlı hastaların prognozunun takibedilmesi, hastaların evde ve sağlık kurumla-rında yaşadığı sorunların belirlenerek çözümüne ışık tutmaktır.

yöntem: Çalışma tanımlayıcı ve retrospektif olarak yapıldı. Hastaların verileri Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Mia-MED sisteminden ve telefon aracılığıyla ailelerden elde edildi. Çalışmaya 2012 Temmuz -2015 Tem-muz ayları arasında Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi ve Çocuk Sağlığı Kliniği’nde ev tipi noninvaziv ve invaziv mekanik ventilatör cihazı ile takibedilen pediatri hastaları alındı. Hastaların yaşları 1 ay-18 yaş arasında idi. Yalnızca trakeostomisi olan veya sadece evde oksijen tedavisi alan hastalar çalışmaya dahil edilmedi.

Bulgular: Ev tipi ventilatör desteği alan hastaların 40 tanesi invaziv ventilatör cihazi 12 tanesi ise noninvaziv ventilatör cihazı ie takibedildi. Bu hastaların tanıları nöromüsküler hastalıklar, onkoloji, konjenital kalp hastalıkları, trafik kazası, kronik ve konjenital böbrek hastalıkları ve bron-şektaziydi. Bu hastalardan 5 tanesi aile uyum sürecinde servisten tekrar yoğunbakıma alındı ve kaybedildi. Konjenital kalp hastalığı olan 1 hasta ise dış merkezden trakeostomi açılarak ev tipi ventilatör cihazıyla çocuk acil servisinden kabul edilmiştir. 4 hasta 2012 temmuz ayından önce ev tipi ventilatör cihazı kullanmaya başlamış fakat bu tarihten sonra pnömoni nedeniyle pediatri servisine yatışı yapıldığı için çalışmaya dahil edilmiştir. Bu hastalardan 2 gullien barre, 2 trafik kazası nedeniyle mekanik ventila-töre bağlanan toplam 4 çocuk ventilatör desteğinden tamamen ayrılabildi.

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda sadece trafik kazası ve gullien bar-re nedeniyle ventilatörle takibedilen hastalar ventilatör desteğinden tama-men ayrılmıştır. Diğer tanılarla özellikle nöromüsküler hastalık nedeniyle ventilatöre bağlı hastaların ventilatör gereksinimlerinin devam etmesi bu hastalarda ev tipi ventilatör uygulamasının yerinde bir seçim olduğunu göstermektedir.anahtar kelimeler: evde bakım, mekanik ventilatör, trakeostomi

Şekil 1. Sağkalım oranları

Şekil 2. Tanılar

Ps-216

anemik Olmayan Genç kadınlarda fOnksiyOnel eGzersiz kapasitesi, yOrGunluk alGısı, fiziksel aktivite dÜzeyi ve HemOGlObin dÜzeyi arasındaki iliŞki (pilOt çalıŞma)

Elif Sakızlı, Arzu DaşkapanKırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Kırıkkale

Giriş ve amaç: Kronik obstrüktif akciğer hastalığında Hemoglobin dü-zeylerinin fonsiyonel kapasite üzerine etkisini inceleyen çalışmalar vardır. Fakat sağlıklı genç kadınlarda Hemoglobin düzeyi ile fonksiyonel egzersiz kapasitesi, yorgunluk algısı, fiziksel aktivite düzeyi arasındaki ilişkiyi de-ğerlendiren çalışmaya rastlanmamıştır. Amacımız sağlıklı genç kadınlarda Hemoglobin düzeyi ile fonksiyonel egzersiz kapasitesi, yorgunluk algısı, fiziksel aktivite düzeyi arasındaki ilişkiyi değerlendirmekti.

yöntem: 12 genç sağlıklı kadın (22.25±1.48 Yaş, 20.98±2.36 VKİ) dahil edildi. Demografik özellikler kaydedildi. Fonksiyonel egzersiz kapasi-tesi 6 dakika yürüme testi (6DYT), yorgunluk Vizüel Analog Skalası (VAS), fiziksel aktivite düzeyi Uluslararası fiziksel aktivite anketi kısa formun Türk-çe versiyonu ile değerlendirildi.

Bulgular: 12 genç sağlıklı kadının yaşları 22.25±1.48, Hemoglobin değerleri 13.14±0.99‘dur. Hemoglobin değeri ile 6DYT (rho=0.244, p=0.445), ulaşılan kalp hızı (rho=-0.340, p=0.280), fiziksel aktivite skoru (rho=-0.028, p=0.930) arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır.

tartışma ve sonuç: Anemik olmayan kadınlarda Hemoglobin düzeyi ile submaksimal egzersiz kapasitesi ve fiziksel aktivite düzeyi arasında bir ilişki bulunamamıştır. Daha geniş örneklemlerle maksimal egzersiz kapa-sitesini değerlendiren testlerin uygulandığı ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: Fiziksel aktivite, Hemoglobin düzeyi, Submaksimal egzersiz kapasitesi


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-217

brOnŞektazili Hastalarda fiziksel aktivite dÜzeyinin değerlendirilmesi

Aslıhan Çakmak1, Deniz İnal İnce1, Özge Özalp1, Cemile Bozdemir Özel1, Ebru Çalık Kütükcü1, Melda Sağlam1, Naciye Vardar Yağlı1, Hazal Sonbahar Ulu1, Özden Özkal1, Hülya Arıkan1, Lütfi Çöplü2, Toros Selçuk2

1Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Egzersiz kapasitesi ve günlük fiziksel aktivite düzeyi, sağlık durumunun ve mortalitenin önemli belirleyicileridir. Kronik akciğer hastalarında egzersiz kapasitesi azalmaktadır. Çalışmamızda bronşektazili hastalarda fiziksel aktivite düzeyinin amaçlandı.

yöntem: Çalışmaya yaşları 18–65 yıl arasında olan 17 bronşektazili birey (ort. yaş: 38,12±18,55 yıl) dahil edildi. Bireylerin 11’i kadın, 7’si erkekti. Bireylerin yedi günlük fiziksel aktivite düzeyleri, üç eksenli akse-lerometre ile ölçüldü. Egzersiz kapasitesinin değerlendirmesi, artan hızda mekik yürüme testi ile (AHMYT) yapıldı. AHMYT mesafesinden zirve ok-sijen tüketimi (4.19+ [0.025x AHMYT mesafesi] formülü ile) hesaplandı.

Bulgular: Bronşektazili hastaların orta şiddetli fiziksel aktivite süresi ortalama 106±82 dk/gün olarak bulundu. Günlük şiddetli fiziksel aktivite süresi 15 dakika ve üzerinde olan altı birey mevcuttu. Ortalama fiziksel aktivite enerji tüketimi 1236.94±639.93 kcal/gün olarak belirlendi. Orta-lama AHMYT mesafesi 628.64±218.17 m ve ortalama zirve oksijen tüke-timi 19.90±5.45 ml/kg/dk olarak bulundu. Fiziksel aktivite süresi ve şiddeti ile AHMYT mesafesi ve zirve oksijen tüketimi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmadı (r=0.391, p=0.120; r=0.304 p=0.235).

tartışma ve sonuç: Bronşektazili hastalarda, orta şiddetli fiziksel ak-tivite düzeyi nispeten yeterli iken, şiddetli aktivite düzeyi olması gerekenin altındadır. Bu sonuçlar, kişilerin fiziksel olarak aktif olmayı gerektiren mes-leklerinin olmasından kaynaklanmış olabilir. Sağlıklı kişilerle, olgu sayısı artırılarak yapılacak karşılaştırılmalı çalışmalara ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: bronşektazi, fiziksel aktivite düzeyi

Ps-218

primer siliyer diskinezili çOcuklarda dispne alGılaması, fOnksiyOnel kapasite ve sOlunum fOnksiyOnunun iliŞkisi

Hazal Sonbahar Ulu1, Deniz İnal İnce1, Cemile Bozdemir Özel1, Aslıhan Çakmak1, Naciye Vardar Yağlı1, Melda Sağlam1, Ebru Çalık Kütükcü1, Hülya Arıkan1, Uğur Özçelik2, Nagehan Emiralioğlu2

1Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Primer siliyer diskinezi (PSD), hareketli siliyalarda fonksiyon bozukluğu ile karakterize nadir görülen bir hastalıktır. PSD so-lunum fonksiyonlarını etkiler. Bu çalışmada PSD’li çocuklarda solunum fonksiyonları ve fonksiyonel egzersiz kapasitesi arasındaki ilişkiyi incele-mek amaçlandı.

yöntem: Çalışmaya 31 PSD’li (yaş ortalaması=13.10±3.77 yıl, 16 E, 15 K) çocuk alındı. Hastaların demografik özellikleri ve solunum fonksiyon testi değerleri kaydedildi. Solunum kas kuvveti (MİP, MEP) ağız içi basınç ölçer ile ölçüldü. Fonksiyonel kapasitenin değerlendirilmesinde altı dakika yürüme testi (6DYT) kullanıldı. Dispne algısı ise modifiye Medical Rese-arch Council (mMRC) skalası ile ölçüldü.

Bulgular: Çalışmanın sonucunda 6DYT mesafesi ile MİP (r=0.385; p=0.032), %MİP (r=0.385; p=0.033) ve MEP (r=0.373; p=0.039) ara-sında istatistiksel olarak bir ilişki belirlendi. 6DYT mesafesi solunum fonksi-yonu testi sonuçları ile ilişkili değildi. mMRC değerinin ise MİP (r=-0.364; p=0.044),%FVC (r=-0.371; p=0.040), MEP (r=-0.384; p=0.033) ve %MİP (r=-0.449; p=0.011) arasında ilişki bulundu.

tartışma ve sonuç: Bu sonuçların ışığında, PSD’li çocuklarda fonk-siyonel kapasite ve solunum kas kuvveti ilişkilidir. Bu hastalarda solunum kas eğitiminin sonuçları araştırılmalıdır.anahtar kelimeler: Primer siliyer diskinezi, fonksiyonel kapasite, dispne algısı, solunum kas kuvveti

Ps-219

kistik fibrOzisli Hastalarda sOlunum kas kuvveti ile GöğÜs kafesi Hareketliliği ve pOstÜr arasındaki iliŞkinin incelenmesi

Özden Özkal1, Deniz İnal İnce1, Naciye Vardar Yağlı1, Melda Sağlam1, Ebru Çalık Kütükçü1, Aslıhan Çakmak1, Cemile Bozdemir Özel1, Hülya Arıkan1, Ebru Güneş Yalçın2

1Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Göğüs Hastalıkları Ünitesi, Ankara

Giriş ve amaç: Kistik fibrozis (KF)’te kronik obstrüksiyon ve hiperinf-lasyon solunum kaslarını etkiler. KF’li hastalarda ikincil problem olarak torakal kifoz ve diğer postüral bozukluklar gözlemlenebilir. Bu çalışmanın amacı, KF’li hastalarda solunum kas kuvveti ile göğüs kafesi hareketliliği ve postür değerlendirmesi arasındaki ilişkiyi incelemekti.

yöntem: Çalışmaya sekiz KF’li hasta (5E, 3K, ortalama yaş= 12.56±2.83 yıl) dahil edildi. Solunum kas kuvveti, taşınabilir ağız içi ba-sınç ölçer ile maksimal inspiratuar basınç (MIP) ve maksimal ekspiratuar basınç (MEP) ölçülerek değerlendirildi. %MIP ve %MEP değerleri hesap-landı. Aksilla, epigastrik, subkostal bölgelerinden göğüs çevre ölçümü yapıldı. Hastaların postür değerlendirmesi, sırtüstü yatış pozisyonunda ve ayakta dik duruş pozisyonunda yapıldı: (1) Posterior akromion-yatak arasındaki mesafe, (2) posterior akromion-duvar arası mesafe (3) tragus-duvar arasındaki mesafe, bilateral olarak cetvel ile ölçüldü.

Bulgular: MIP ile sağ tragus-duvar ölçümü (r=0.867, p=0.002) ve sol tragus-duvar ölçümü (r=0.695, p=0.038) arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulundu. MIP ve MEP ile epigastrik bölge göğüs çevre ölçümü ara-sında (r=0.707 ve r=0.949; p>0.05) ölçümü arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu. %MEP ve subkostal bölge göğüs çevre ölçümü arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulundu (r=-0.709, p=0.04).

tartışma ve sonuç: KF’li hastalarda solunum iş yükünün artması ve yardımcı solunum kaslarının aktive olması ile, hastanın baş, boyun ve sırt bölgesinde postüral deformiteler ortaya çıkar. Bu nedenle KF’li hastaların postür değerlendirmeleri ve postüral bozukluklara yönelik egzersiz prog-ramları, pulmoner rehabilitasyon programına dahil edilmelidir.anahtar kelimeler: kistik fibrozis,postür,solunum kas kuvveti

Ps-220

krOnik Omuz ağrılı OlGularda tOraks mObilitesi ve sOlunum kas GÜcÜ etkileniminin incelenmesi

Atiye Kaş1, Recep Erdal1, Orçin Telli Atalay2, Hande Şenol3

1Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli 2Pamukkale Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli 3Pamukkale Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Denizli

Giriş ve amaç: Bu çalışma kronik omuz ağrılı olgularda toraks mobili-tesi ile solunum kas gücünün değerlendirilmesi amacıyla yapıldı.

yöntem: Çalışmaya Denizli ilinde özel bir tıp merkezine başvuran, en az 6 aydır devam eden omuz ağrısı şikayeti olan, herhangi bir solunum hastalığı olmayan ve sigara kullanmayan 75 yaş altı olgular dahil edildi. Üst ekstremite kas kuvveti el dinamometre testi ile, torakal mobilite göğüs çevre ölçümü ile, solunum kas gücü maksimal inspiratuar ve ekspiratuar basınçlar ölçülerek, omuz ağrı ve disabilite indeksi ile değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 58±9,59 yıl olan 18 kadın, 3 erkek olgu dahil edildi. 3 olgu sigara kullandığı için, 7 olgu ise 75 yaş üstü olduğu için çalışmaya dahil edilmedi. Olguların inspiratuar ve ekspiratuar kas gücü ortalamaları sırasıyla 61,04±22,75 cmH2O ve 87,57±30,81 cmH2O bu-lundu. Bu değerler normatif değerlerin sırasıyla %78,33 ve %59,33’di. Üst ekstremite kas gücü ortalaması etkilenen taraf 43,61±18,92 kg/N, diğer taraf ise 49,38±17,25 kg/N, torakal mobilite ortalaması aksillar 2,97±1,95 cm, xiphoid 2,07±1,96 cm, subkostal 1,23±1,55 cm, disa-bilite skoru ortalaması 57,14±20,8 bulundu. Bulgularımıza göre olguların etkilenen taraf ekstremite kas gücü azalma olduğu, disabilite geliştiği, ay-rıca toraks mobilitesinin ve solunum kas kuvvetinin de azaldığı bulundu.

tartışma ve sonuç: Çalışmamızın sonuçlarına göre kronik omuz ağrı-sı nedeniyle ekstremite kas gücü ve solunum kas gücü azalmıştır. Bu ağrı-nın toraks hareketliliğinde azalmaya sebep olabileceğini düşünüyoruz. Bu


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

çalışmada kronik omuz ağrılı olgularda disabilite geliştiği; ekstremite kas gücünde, solunum kas gücünde ve toraks mobilitesinde azalma olduğu görülmüştür. Kronik omuz ağrılı olguların rehabilitasyon programlarında toraks mobilitesini artırmaya yönelik uygulamalar ve solunum egzersizleri eklenmesinin faydalı olacağı kanaatindeyiz.anahtar kelimeler: kronik omuz ağrısı, toraks mobilitesi, solunum kas gücü

Ps-221

sağlıklı Genç bireylerde akupunktur uyGulamasının sOlunum fOnksiyOnları Üzerine etkisinin incelenmesi:pilOt çalıŞma

Orçin Telli Atalay1, Nihal Büker1, Erdoğan Kavlak1, Raziye Şavkın1, Harun Taşkın1, Ayça Uyan2

1Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Denizli 2Zirve Üniversitesi, Sağlık bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü, Gaziantep

Giriş ve amaç: Akupunktur terapatik veya önleyici amaçlar için, iğne kullanımı ile vücudun çeşitli noktalarının uyarılmasını içeren Geleneksel Çin Tıbbına ait bir tedavi biçimidir ve son yıllarda batı tıbbında da kul-lanımı giderek yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmanın amacı vücutta solunum sistemi ile ilişkili noktalara yapılan akupunktur uygulamasının solunum fonksiyonları üzerine etkisini incelemekti.

yöntem: Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yük-sekokulunda yapılan bu çalışmaya yaş ortalaması 21,14±0,96 olan sağ-lıklı genç birey dahil edildi. Çalışmaya katılan bireyler randomize olarak çalışma grubu (n=8) ve kontrol grubu (n=8) olarak iki gruba ayrıldı. Ça-lışma grubundaki bireylere haftada bir gün, 10 hafta süreyle çeşitli nokta-lara (GB20, B10, BL13, BL21, CV16, SP 21,LU5, LU7, Li4), uygulanan noktaya göre 25 ve 40 mm’lik iğnelerle akupunktur uygulandı. Kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmadı. Her iki grubun solunum fonk-siyonları (FVC, FEV1, FEV1/FVC, PEF, FEF 25-75) akupunktur grubun-da uygulamadan önce, birinci uygulama ve 10 hafta sonra olmak üzere değerlendirildi

Bulgular: Çalışmanın sonucunda akupunktur yapılan grupta birinci uygulama sonrasında solunum fonksiyonlarının hiçbir parametresinde anlamlı değişiklik olmazken(p>0,05), 10 haftalık uygulama sonrasında FEV1 ve PEF değerlerinde anlamlı artış bulundu (p<0,05).Kontrol gru-bunun solunum fonksiyonlarında beklenen şekilde herhangi bir anlamlı değişiklik olmadığı görüldü

tartışma ve sonuç: Akupunktur uygulamalarının solunum disfonk-siyonları üzerindeki etkilerine ilişkin sonuçlar tartışmalıdır. Bu çalışmada sağlıklı bireylerde akupunktur uygulamasının solunumu stimule edici bir etkisinin olup olmadığı incelendi ve bazı parametrelerde artış olduğu gö-rüldü ancak çalışmadaki olgu sayısının ve değerlendirme parametrelerinin az olması nedeniyle ileriki çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.anahtar kelimeler: solunum terapisi, akupunktur, solunum fonksiyonları

Ps-222

svO GeçirmiŞ OlGularda sOlunum kas kuvveti ile periferik kas kuvveti arasındaki iliŞkinin incelenmesi

Recep Erdal1, Atiye Kaş1, Orçin Telli Atalay2, Hande Şenol3

1Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli 2Pamukkale Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon YO, Denizli 3Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Denizli

Giriş ve amaç: Bu çalışma SVO sonrası fizyoterapi programına yön-lendirilen hemiparetik olgularda solunum kas kuvveti ile periferik kas kuv-veti arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapıldı.

yöntem: Çalışmaya Denizli ilinde bulunan özel bir tıp merkezine SVO sonrası Hemiparezi tanısıyla yönlendirilen olgular dahil edildi. Olguların spastisite düzeyleri Modifiye Ashworth Skalası (MAS), mental düzeyleri Mini Mental Test (MMT), üst ekstremite disabilte düzeyleri Quick DASH Türkçe formu, mobilite düzeyleri ise Rİvermead Mobilite İndeksi (RMİ) kullanılarak değerlendirildi. Solunum kas kuvveti Maksimal inspiratuar ve ekspiratuar basınçlar ölçülerek değerlendirilirken, periferik kas kuvveti el dinamometresiyle ölçüldü.

Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 63,1±7,62 olan 10 kadın, 11 er-kek toplam 21 olgu dahil edildi. MAS’a göre spastisite skoru 1 (%4,8) olgunun 0, 5 (%23,8) olgunun 1, 12 (%57,1) olgunun 1+, 3 (%14,3) olgunun 2 olarak belirlendi. Olguların MMT, Quick DASH ve RMİ skor ortalamaları sırasıyla 23,14±2,03, 48,33±14,42 ve 10,43±1,69 bulun-du. Olguların inspiratuar ve ekspiratuar kas kuvveti ortalamaları sırasıyla 43±22,48 cmH2O ve 71,00±37,45 cmH2O’du. Bu değerler normatif de-ğerlerin sırasıyla %47,42 ve %40,87’siydi. Periferik kas kuvveti ortalaması sağlam taraf için 30,24±9,72 kg/N, paretik taraf için ise 12,33±6,30 ola-rak ölçüldü. Periferik kas kuvveti ile solunum kas kuvveti arasında anlamlı korelasyon bulunmadı (p>0,05).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızın sonucunda hemiparetik olgularda solunum kas kuvveti ile periferik kas kuvveti arasında ilişki bulunmamıştır ancak solunum kas kuvvetinin azalmış olması nedeniyle olguların solu-num fonksiyonları açısından da değerlendirilmesinin ve rehabilitasyon programlarında solunum kas eğitiminin de olmasının önemli olduğunu düşünüyoruz.anahtar kelimeler: SVO, Hemiparezi, Solunum kas kuvveti, MIP, MEP

Ps-223

mukOpOlisakkaridOzlu Hastaların sOlunum kas kuvveti ve eGzersiz kapasitelerinin değerlendirilmesi

Cemile Bozdemir Özel1, Aslıhan Çakmak1, Hazal Sonbahar1, Deniz İnal İnce1, Melda Sağlam1, Naciye Vardar Yağlı1, Ebru Çalık Kütükcü1, Hülya Arıkan1, Özden Özkal1, Serap Kalkanoğlu Sivri2

1Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatri Anabilim Dalı, Metabolizma Bölümü, Ankara

Giriş ve amaç: Mukopolisakkaridoz (MPS) lizozomlarda glikozami-noglikanların birikimine bağlı olarak çeşitli organlarda geniş semptom ve bulgu gösteren kronik ve ilerleyici bir sendromdur. Solunum ve dolaşım sisteminde bazı anormalliklere yol açmaktadır. Bu çalışmada MPS’li has-taların solunum kas kuvveti ve egzersiz kapasitesinin değerlendirilmesi amaçlandı.

yöntem: Çalışmaya toplam 10 MPS’li birey (5 K, 5 E; ortalama yaş: 13.7±5.65 yıl) katıldı. Demografik ve fiziksel özellikleri kaydedildi. Solu-num kas kuvveti (Maksimal inspiratuar basınç (MİP), maksimal ekspiratuar basınç (MEP)) ve egzersiz kapasitesi (altı dakika yürüme testi (6DYT)) de-ğerlendirildi. 6DYT mesafesi, MİP ve MEP değerleri aynı yaş ve cinsiyette-ki beklenen değerlerle karşılaştırılarak ifade edildi.

Bulgular: Olguların ortalama MİP değerleri 72.90±29.30 cmH2O, ortalama %MİP değerleri %82.00±29.35, ortalama MEP değerleri 81.00±29.89 cmH2O, ortalama %MEP değerleri %61.9±16.2, olarak bulundu. Olgular 6DYT’inde ortalama 400.4±174.25 m yürüdü. Bekle-nen değerin yüzdesi olarak ifade edildiğinde %56.4±24.2’ya karşılık geldi. Olgular 6DYT sırasında maksimal kalp hızının ortalama %72.8±18.15’ine ulaştılar. 6DYT ile MİP (r=0.610; p=0.061) ve MEP (r=0.212; p=0.576) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon bulunmadı.

tartışma ve sonuç: Bu hastalarda solunum kas kuvveti ve egzersiz kapasitesi arasında ilişki bulunmadı. Olgu sayısının artırıldığı ve egzersiz kapasitesine etki eden faktörlerin araştırıldığı çalışmaya ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: Mukopolisakkaridoz, fonksiyonel kapasite, solunum kas kuvveti


HemŞirelerde uyku kalitesi ve yaŞam kalitesi arasındaki iliŞkinin incelenmesi

Gamze Başkent1, Nurhan Özata Keskin2, Gülden Gökçay2

1İstanbul Üniversitesi, Çocuk Sağlığı Enstitüsü, İstanbul 2İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016


inmeli Hastalarda farklı dispne skalalarının karŞılaŞtırlıması

Abdurrahim Yıldız1, Rüstem Mustafaoğlu1, Ayşenur Bardak2, Ebru Kaya Mutlu2, Arzu Razak Özdinçler2

1İstanbul Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul 2İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, İstanbul


OsteOpOrOz ve OsteOpenili kadınlarda sOlunum fOnksiyOnları ile fOnksiyOnel kapasite ve periferik kas kuvveti arasındaki iliŞki

Nur Selin Öztürk1, Rengin Demir2, Nihal Ağbaş Sakallı1, Şansın Tüzün1

1İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İstanbul 2İstanbul Üniversitesi, Kardiyoloji Enstitüsü, İstanbul

Ps-227

tOrakOtOmi OperasyOnu sOnrası uyGulanan GevŞeme eGzersizlerinin ağrı Şiddeti, analjezik tÜketim miktarı, anksiyete ve depresyOn Üzerine etkilerinin incelenmesi

Anıl Şahin1, Sema Gül Türk2

1Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu, Antalya 2Ondokuz Mayıs Üniversitesi, OGEM, Samsun

Giriş ve amaç: Progresif kas relaksasyon tekniği(PMR) vücuttaki 16 izole kas grubunun sistematik kasılma ve gevşeme metodudur.Bu teknikte amaç hem fiziksel hem mental gerginliğin ortadan kaldırılmasıdır.Torako-tomi en şiddetli postoperatif ağrı olarak bilinmektedir.Bu çalışmanın amacı torakotomi operasyonu geçiren bireylerde PMR’nin ağrı şiddeti, analjezik tüketimi, anksiyete-depresyon düzeyi ve vital bulguları nasıl etkilediğini araştırmaktır.

yöntem: Çalışmamız Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerra-hisi Yoğun Bakım Ünitesi’nde yaşları 40-65 arasında değişen, çeşitli tanı-larla torakotomi operasyonu geçirmiş 10 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir.Bireyler randomize olarak iki gruba ayrılmıştır: kontrol grubu (n=5) ve çalışma grubu (n=5). Tüm bireylerin demografik bilgileri, postoperatif ilk 3 gün boyunca analjezik tüketimleri ile tedavi öncesi ve sonrası ağrı şiddeti Vizüel Analog Skalası(VAS) ile, kalp hızı ve solunum frekansları kaydedil-miştir. Postoperatif ilk 3 gün boyunca her gün en son analjezik tüketimin-den sonra kontrol grubuna günde 1 kez solunum fizyoterapisi, çalışma grubuna günde 1 kez solunum fizyoterapi ve PMR uygulanmıştır. Tedavi sonunda Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği(HAD) ile tüm bireylerin anksiyete düzeyi ölçülmüştür.

Bulgular: Gruplar arasında demografik bilgiler, solunum frekansı, kalp hızı, anksiyete düzeyi, analjezik tüketim miktarları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktur.(p>0.05) Postoperatif 3.gün tedavi sonrası VAS skoru; kontrol grubu 5,4(3,4 - 6,9) ve çalışma grubu 1,7(1-4,9) açısından istatistiksel olarak anlamlı fark vardır.(p<0.05)

tartışma ve sonuç: Gevşeme egzersizi yapan bireylerin solunum frekansı, kalp hızı, anksiyete düzeyi, analjezik tüketimleri ve postoperatif ilk 2 günki ağrı şiddetleri gevşeme egzersizi yapmayan bireylerden farklı değildir. Ağrı şiddeti postoperatif 3.gün gevşeme egzersizi yapan bireylerde daha düşük bulunmuştur.PMR tekniğinin torakotomi operasyonu geçiren bireyler üzerindeki etkilerini araştırdığımız bu çalışmanın sonuçları pos-toperatif erken dönemde yalnızca ağrı şiddetinin değişkenlik gösterdiğini ortaya koymaktadır.anahtar kelimeler: Ağrı, Anksiyete ve Depresyon, Gevşeme Egzersizleri, Progresif Kas Relaksasyon Tekniği, Torakotomi

Ps-228

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalarında pOstural stabilite, fiziksel perfOrmans ve akciğer fOnksiyOnu arasında bir iliŞki var mıdır?

Yasemin Çırak1, Gül Deniz Yılmaz Yelvar2, Yasemin Parlak Demir3, Beyza Nur Karadüz1, Büşra Baytok3

1Turgut Özal Üniversitesi, Kardiyopulmoner Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 2Turgut Özal Üniversitesi, Muskuloskeletal Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 3Turgut Özal Üniversitesi, Nörolojik Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Diyafragmanın, omurganın stabilitesini gerektiren aktiviteler sırasında aktif hale geldiği ve postural stabilizasyonun önemli bir komponenti olduğu bilinmektedir. KOAH’ta hastalık ilerledikçe diaf-ragmanın pozisyonu ve gerilim-kuvvet ilişkisi bozulmaktadır. Ayrıca kas yorgunluğunun proprioseptif geri bildirim üzerinde olumsuz etkisi vardır. Amacımız hastalığın şiddetine göre postürü, denge ve yürüyüşü, gövde stabilizasyonu, fiziksel performansı ve fonksiyonel kapasiteyi karşılaştır-maktır ve bunların akciğer fonksiyonu üzerine etkilerini belirlemektir.

yöntem: Bu kesitsel çalışmada altmış KOAH’lı hasta değerlendirildi (GOLD evre 2 ve 3). Hastalar birinci saniyedeki zorlu ekspiratuar hacmine (FEV1) göre iki gruba ayrıldı; A grubu = beklenen FEV1>%50; B grubu = beklenen FEV1 <%50 ve karşılaştırıldı. Tüm hastalara Postür değer-lendirmesi, Berg Denge Ölçeği (BBS), Fonksiyonel Uzanma Testi, Tinetti Denge ve Yürüme Değerlendirmesi, gövde endurans testleri, Kısa Fiziksel Performans Bataryası(KFPB), solunum fonksiyon testi ve altı dakikalık yü-rüme testi (6DYT) uygulandı. Çoklu regresyon analizi ile bu parametrelerin FEV1 üzerindeki etkisi değerlendirildi.

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 52,03±12,14 ve hastalık süresi ortalama 8,82±7,61 yıldı. BBT, KFPB, Tinetti denge ve yürüme test ve gövde endurans test sonuçlarında ve 6DYT mesafesi gruplar arasında ista-tistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0.05). Fakat Postural değişiklikler ve fonksiyonel uzanma testi sonuçları gruplar arasında benzerdi. Azalmış postural kontrol, denge ve gövde stabilizasyonu FEV1’deki varyasyonun %53’ünü açıklamaktadır.

tartışma ve sonuç: KOAH’lı hastalarda postural kontrol ve gövde stabilizasyonu pulmoner fonksiyonlarla ilişkilidir. Bu nedenle pulmoner rehabilitasyonun içerisine postural kontrolü ve gövde stabilizasyonunu ge-liştirmeye yönelik yaklaşımlar eklenmelidir.anahtar kelimeler: fiziksel performans, Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, postural stabilizasyon,

solunum Yetmezliği Ve Yoğun bAKım

Ps-229

preOperatif radyOlOjik bulGuların kOrOner arter bypass cerraHisinde pOstOperatif kOmplikasyOnları önGörmedeki değeri

Özlem Erçen Diken1, Adem İlkay Diken2, Adnan Yalçınkaya2, Onur Hanedan3, Gülnaz Gökyokuş4, Mehmet Emir Erol2, Hasan Öner2, Kerim Çağlı2

1Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Çorum 2Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyovasküler Cerrahi Anabilim Dalı, Çorum 3Trabzon Ahi Evran Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kardiyovasküler Cerrahi, Trabzon 4Hitit Üniversitesi Çorum Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Hemşire, Çorum

Giriş ve amaç: Pulmoner komplikasyonlar koroner cerrahi sonrasında sıkça karşılaşılan komplikasyonlardır. Bu komplikasyonları öngörmede ve risk değerlendirilmesinde radyolojik görünümün yeri ile ilgili yeterli bilgi sağlayan bir çalışma yoktur. Bu araştırmada, preoperatif radyolojik akciğer değerlendirilmesi ile postoperatif komplikasyonları öngörecek belirteçlerin saptanması amaçlanmıştır.

yöntem: Ocak 2012-Ocak 2014 yılları arasında kardiyovasküler cer-rahi kliniğimizde koroner arter bypass cerrahisi yapılıp preoperatif olarak göğüs hastalıkları konsültasyonu yapılan 250 olgu çalışmaya alındı. Pos-toperatif komplikasyonları etkileme ihtimali nedeniyle astım öyküsü olan (34 hasta), aktif sigara içen (53 hasta) ve vücut kitle indeksi 25’in üstünde olan olgular çalışma dışı bırakıldı.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Bulgular: 176 olgunun ortalama yaşları 60.3±8.3, periferik oksijen saturasyon değerleri %96.6±2.7’ydi. Postoperatif atelektazi 74 olguda, postoperatif plevral sıvı 62 olguda görüldü. 64 olguda postoperatif bron-kospazm görüldü. 14 olguda 24 saatten daha fazla olan uzamış mekanik ventilatör gereksinimi görüldü. 12 olguda pnömoni, 71 olguda postopera-tif 1.gün hipoksemi, 3 olguda pnömotoraks saptandı.

21 amfizemli olgunun 16’sında (%76,2) bronkospazm mevcuttu (P=< 0.001). Mozaik perfüzyon görülen 3 olguda sıvı ve 3 olguda bronkospazm görüldü (P= 0.04, P= 0.04). Plevral sıvı-kalınlaşma olan 18 olgunun 10’unda (%55.6) postoperatif sıvı görüldü (P=0.04). Preoperatif konso-lidasyon olan 6 olgunun 5’i (%83.3) postoperatif pnömoni tedavisi gördü (P=< 0.001). Preoperatif plevral çekinti ya da subsegmenter atelektazi bulguları olan 32 olgunun 7’sinde (%21.9) hipoksemi görüldü (P= 0.023).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda preoperatif dönemde amfizem, mozaik perfüzyon, plevral sıvı-kalınlaşma, konsolidasyon, atelektazi gibi patolojilerin varlığı koroner arter bypass cerrahisi geçiren olgularda posto-peratif pulmoner komplikasyon gelişim riski açısından anlamlı olduğu or-taya konulmuştur. Bu radyolojik görünümlere sahip hastaların postoperatif komplikasyonlar açısından yakın takibi yapılmalıdır.anahtar kelimeler: koroner arter bypass cerrahisi, preoperatif değerlendirme, postoperatif pulmoner komplikasyonlar

Ps-230

Hasta yakınlarında yOğun bakım alGısı ve memnuniyeti

Murat Emre Tokur1, Ecem Dikeç2, Kutay Can Polat2, Mustafa Göktan2, Sezer Hürkan Akgün2, Begüm Ergan3

1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Yoğun Bakım Eğitim Programı, İzmir 2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir 3Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir

Giriş ve amaç: Yoğun bakım ünitelerindeki hizmet içi kalite değer-lendirmeleri, sağlık bakımı ilişkili kalite göstergelerinin monitörizasyo-nunun yanı sıra hasta ve hasta yakınlarının yoğun bakım ünitelerinden beklentilerinin belirlenmesi, kişilerin öncelikli ihtiyaçlarının sağlanması basamaklarını içerir. Önemli kararlar çoğunlukla hastanın yakınları tarafın-dan yapılmaktadır ve bu nedenle hasta yakınının yoğun bakım ünitesinin işlevini bilmesi ve yoğun bakım hakkındaki farkındalığı önemlidir; ayrıca verilen hizmetten memnuniyetin aralıklı olarak ölçülmesi gereklidir. Bu ne-denlerden dolayı merkezimizde yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların yakınlarının yoğun bakım ünitesi algısını belirleme amaçlayan bir anket çalışması yürütülmüştür.

yöntem: Hastanemiz etik kurulundan onay alındıktan sonra Nisan-Ma-yıs 2015 tarihleri arasında yoğun bakım ünitelerinde yatan hasta yakınla-rının yoğun bakım algısı ve farkındalığını ölçmek üzere anket uygulaması yapıldı. Toplam 16 sorudan oluşan anket iki ana bölüm içermekteydi. Bi-rinci bölümde hasta yakını ile ilişkili genel bilgiler ve yatan hastanın yatış tanısını sorgulamakta iken, ikinci bölümde yoğun bakım ünitesi ve hasta bakımı ile ilişkili sorular mevcuttu.

Bulgular: Anketi 50 hasta yakını doldurdu, hasta yakınlarına ait özel-likler Tablo 1’de sunulmuştur. Anket sonuçları değerlendirildiğinde hasta yakınlarının çok az bir kısmı hastalarının yoğun bakım ünitesine yatış ge-rektiren tanısını bilmekte olduğu görülmüştür (%32). Hastanın tanısının doğru bilinmesi ile hasta yakınının yakınlık derecesi arasında bir ilişki ol-madığı saptanmıştır (p>0,05). Hasta yakınlarının genel olarak yoğun ba-kım ünitesinden memnuniyet oranı (iyi/çok iyi) %88 olarak saptanmıştır. Yoğun bakım ünitesinde hastanın kalış süresi ile hasta yakınlarının mem-nuniyetinin arttığı görülmüştür (p<0,05).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda merkezimizde hasta yakını mem-nuniyetinin yüksek olduğu, ancak hasta yakınlarının hasta yatışının ilk gününden itibaren daha detaylı bilgilendirmeleri gerekliliği saptanmıştır.anahtar kelimeler: yoğun bakım, farkındalık, hasta yakını, memnuniyet, bilgilendirme

Tablo 1. Hasta yakınlarına ait özellikler (Değerler sayı (n) ve yüzde ya da ortanca (çeyrekler arası aralık; 25-75) olarak verilmiştir).

n %

CinsiyetKadınErkek

3119

6238

Yakınlık derecesi1. derece2. derece3. derece4. derece

26798

52141816

Yaş, yıl 54.5 38.8-62.3Yoğun bakım ünitesinde yatış süresi, gün 4 3-21

Ps-231

iç Hastalıkları yOğun bakım Ünitesine solunumsal nedenlerle yaTan hasTalarin incelenmesi

Pervin Hancı, Ebru Ortaç Ersoy, Arzu Topeli İskitHacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Yoğun Bakım Bilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: İç Hastalıkları Yoğun Bakım Üniteleri bir çok farklı hastanın izlendiği yoğun bakımlardır. Ancak solunumsal nedenli hasta ya-tışları sık görülmektedir. Bu çalışmada amaç; iç hastalıkları yoğun bakım ünitesine solunumsal nedenle yatan hastaların sıklığının belirlenmesidir.

yöntem: Çalışma Hacettepe Üniversitesi İç Hastalıkları Yoğun Bakım Ünitesi’ nde yapılmıştır. Ocak 2007-Aralık 2014 tarihleri arasında ünitemi-ze yatan hastaların hastane kayıtları ve hasta dosyaları tarandı. Hastaların demografik özellikleri kaydedildi. Solunumsal nedenli yatışlar incelendi. Tanımlayıcı istatistikler, parametrik ve non parametrik testler ile sonuçlar değerlendirildi.

Bulgular: Toplam 1405 hastanın dosyası incelendi. Bu hastaların altı-yüz otuz üç’ü (%45) solunumsal nedenle yatırılmıştı. Hastaların yaş orta-lamaları 64,3±17,3 idi. APACHE II ortalamaları 19,6 bulundu. Hastaların 227’si (%32,2) KOAH, 181’i (%25,6) pnömoni, 106’sı (%15) solunum yetmezliği, 52’si (%7,4) pulmoner ödem, 38’i (%5,4) pulmoner emboli, 29’u (%4) diğer solunumsal nedenlerle yatırılmıştı. Solunumsal nedenlerle yatan hastaların mortalitesi %32,9 saptandı. Mortaliteyi etkileyen faktörler sırasıyla yaş (p:0,006), APACHE II (p<0,001), yoğun bakım yatış süresi (p<0,001), komorbidite varlığıydı (p:0,009). Solunumsal nedenler arasın-da en yüksek mortalite %36 ile pnömoni hastalarında izlendi.

tartışma ve sonuç: Solunumsal nedenler yoğun bakım yatışlarının büyük kısmını oluşturmaktadır. Solunumsal nedenli yatışların en sık ne-denleri KOAH alevlenme ve pnömonilerdir.anahtar kelimeler: Yoğun Bakım, KOAH, pnömoni

Ps-232

krOnik sOlunum yetmezliği Olan Obezite ve HipOventilasyOn sendrOmu ve Obez krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığı: benzer benzemezleri

Nezihe Çiftaslan Gökşenoğlu, Eylem Acartürk Tuncer, Feyza Kargın, Emine Aksoy, Huriye Berk Takır, Sinem Güngör, Fulya Çiğiltepe, Özlem Yazıcıoğlu Moçin, Gökay Güngör, Nalan Adıgüzel, Zuhal KarakurtSüreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Solunumsal Yoğun Bakım Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Obezite hipoventilasyon sendromu (OHS) tanısında kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) ve diğer nedenler dışlanarak konur. Kronik solunum yetmezliği (KSY) olan OHS ve obez KOAH’larda benzer ve benzemez klinik ve inflamatuar laboratuar verileri sınırlıdır. Ça-lışmamızda KSY olan OHS ve Obez KOAH hastalarının obeziteleri dışında ortak özellikleri nelerdir soruna yanıt araştırıldı.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

yöntem: Geriye dönük gözlemsel kohort çalışmada solunumsal yo-ğun bakım ünitesi polikliniğinde, 2014-2015’de- takip edilen KSY OHS (PaCO2 45 ve üzeri, beden kitle indeks (BKİ) 30 ve üzeri) ve obez KOAH (BKI 30 ve üzeri) hastaları çalışmaya alındı. Demografik özellikler, BKI, arter kangazı (AKG), spirometry, hemogram, biyokimya, C-reaktif protein değerlerikayıt edildi. İki grup verilerilerle karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışma dönemi OHS 365 ve Obez KOAH 278 çalışmaya alındı. Hastaların demografik özellikeri ve laboratuar değerleri tablo 1 de özetlendi. İnflamatuar belirteçler anlamlı olmasa daha yüksek idi. Anlamlı farklı olan labaratuar değerlerinin klinik önemi yoktu. Tablo 2 de AKG ve spirometry testleri özetlendi. Obez KOAH hastaların anlamlı hiperkarbik ve anlamsız olsa da HCO3 değerleri yüksekti. OHS hastalarının spiro-metry değerleri restriktif paterde idi.

tartışma ve sonuç: Obez KOAH ve OHS hastaları klinik prezentas-yonda birbirine benzeselerde solunum fonksiyon parametreleri KOAH’da obstrüktif paterde ve OHS restriktif patternededir. OHS’de hiperkarbi gö-rülmesi havayolu patolojilerinden farklı etyopatogeneze sahip olduğunu düşündürür.anahtar kelimeler: Obezite hipoventilasyon sendromu, kronik solunum yetmezliği, obez kronik solunum yetmezliği

tablo 1. Hastaların demografik özellikleri ve hemogram, biyokimya değerleri

tablo 2. Hastaların arter kangazı ve son 1 yıllık spirometry değerleri.

Ps-233

mOrbid Obesite cerraHisinin ObstrÜktif uyku apne sendrOmuna etkilerinin berlin anketi ile incelenmesi: retrOspektif bir çalıŞma


1Beyhekim Devlet Hastanesi, Konya 2Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Konya

Giriş ve amaç: Obstrüktif Uyku Apne Sendromu (OSAS) sirkadien ritmli uyku sırasında rekürren hale gelen üst solunum yolundaki daral-malar veya tıkanmalar şeklinde kendini gösteren bir hastalıktır. Ataklar halinde olan soluk kesilmeleri uykunun devamlılığını ve kalitesini bozar, hastalarda gündüzleri aşırı uykululuğa neden olur. Morbid obesitesi olan toplumlardaki OSAS prevalansı gün geçtikçe artma eğilimi göstermektedir.Çalışmamızda obesite cerrahisi sonrasında OSAS lı hastaların tedavi önce-si ve sonrasındaki kalite indekslerini araştırmayı amaçladık.

yöntem: Hastanemize morbid obesite nedenıyle operasyon amaçlı başvuran OSAS hastalarında Berlin anketiyle preoperatif ve postopera-

tif dönemdekideğerlei ölçme amacıyla 24 hasta aralık 2014-haziran 2015 yılları arasında incelendi.

Bulgular: Ankete katılan hastaların 14 ü(%58) erkek,10 u (%42) ise bayandı,hastaların ortalama yaşı 44,3 idi (36-67).Hastaları Apne hipopne indeksine(AHİ) göre sınıflandırdığımızda 1 i ağır(%4),4 ü (%16) orta dere-cede,19 u (%70) da hafif derecede OSAS a sahipti. Operasyonu öncesi ve sonrası hastaların kontrol takıplerınde yapılan anket değerlendirilmesinde kategorisel puanların operasyon öncesine oranla anlamlı derecede düştü-ğü, hastaların uyku kalitesinde pozitif düzelmeler olduğuve CPAP (sürekli pozitif hava basıncı uygulaması) uygulama gerekliliğinin minimuma indiği tespit edildi.

tartışma ve sonuç: OSAS ağırlığına göre olgular incelendiğinde mor-bid obes hastalarda operasyon ile hastalık şiddeti,morbidite ve mortalitesi azalmakta olup,hayat kalitesi giderek yükselmektedir.Obesite cerrahisi ile ilgili çalışmaların multidispliner olarak göğüs hastalıkları klinikleri ile kom-bine edilmesi için geniş kapsamlı çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadıranahtar kelimeler: OSAS,anket,obesite

solunum sistemi enfeKsiYonlArı

Ps-234

Hastanede GeliŞen pnömOnilerde çOk ilaca dirençli patOjenlerin Hastalık seyri ve mOrtalite Üzerine etkileri

Bengül Gürsoy, Serdar Akpınar, Emine Bahar Kurt, Recai ErgünAnkara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Ankara

Giriş ve amaç: Sağlık Bakımı İlişkili Pnömoni(SBIP),Ventilatör İlişli-li Pnömoni (VIP), Hastanede Gelişen Pnömoni(HGP) aynı başlık altın-da toplanan hastalık gruplarını oluşturmaktadır. Pek çok araştırmada bu grupta yer alan olgularda hastalığın seyri, tedavisi ve prognostik belirteç-lerle ilgili araştırmalar halen sürmektedir. Çalışmamızda bu grup hasta-ların prognozunun belirlenmesinde, sistemik belirteçler ve skorlamalarla birlikte, çok ilaca dirençli patojenlerin mortalite üzerine etkilerini ayrı ayrı incelemeyi amaçladık.

yöntem: Çalışmamızda yaşları 18-85 arasında değişen,HGP,VIP, SBIP tanılarını alan hastalarda C-reaktif protein(CRP), prokalsitonin,balgam/transbronşial aspirat kültürü,aynı zamanda serum IL-6(interlökin 6) dü-zeyleri incelendi.Laboratuvar değerleri ve pnömoni tanısı ile eş zaman-lı SOFA, APACHE II, PSI, CURB-65 skorlamaları yapılarak HGP, VIP, SBIP‘li olgularda çok ilaca dirençli bakterilerle, sistemik belirteçler ve skor-lamaların mortalite üzerine etkisini ayrı ayrı gruplar halinde karşılaştırılarak incelendi.

Bulgular: Balgam/transbronşial aspirat kültüründe üreme olan has-talarda mortalite oranı yüksek bulundu.Üreme olan 14 olgunun yüzde 78.6’sında mortalite görüldü.Tanı alan hastalarda ölçülen serum IL-6 düzeyi mortalite ile korele olarak istatistiksel anlamlı artış gösteriyordu (p=0,040). Ayrıca çalışmamızda IL-6 değerlerinin aynı zamanda SOFA (Se-quential Organ Failure Assessment), APACHE II,PSI(Pneumonia Severity Index), CURB-65 ile korele olduğu görüldü (sırasıyla p=0.010, p<0.000, p=0.015, p=0.024) Sağlık Bakımı İlişkili Pnömoni (SBIP),Ventilatör İlişlili Pnömoni(VIP), Hastanede Gelişen Pnömoni (HGP) tanısı alan hastalarda ölçülen IL-6 değerinin SBIP, VIP, HGP’de mortalite tayininde bu skorlama-larla birlikte kullanılabileceğini düşündürmektedir.

tartışma ve sonuç: HGP’li hastaların tanı anında hastalık ciddiyet ve mortalite tahmini açısından PSI,APACHE II ve SOFA klinik skorlama sistemleri ile PCT, CRP ve IL-6 biyobelirteçleri değerlendirildiğinde,bazal IL-6 değerlerinin yüksek oranda yol gösterici olabileceği görüldü.IL-6 ile birlikte klinik skorlama sistemlerinin birlikte kullanılması ve kültür sonuçla-rı ile birlikte değerlendirilmesi tedavi öncesi hastalık ciddiyet ve mortalite tahmininde klinisyenlere ciddi yarar sağlayabileceğini düşündürmektedir.Ancak daha kesin sonuçlara ulaşmak için, daha fazla olgu üzerinde yapıla-cak çalışmalara ihtiyaç vardıranahtar kelimeler: interlökin-6, APACHEII, SOFA, PSI


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-235

rOtHia mucilaGinOsa pnömOnisi OlGuları

Ceyda Erel Kirişoğlu Demir1, Hilal Altınöz1, Süha Alzafer1, Pejman Golabi1, Sesin Kocagöz2, Öner Dikensoy1

1Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul 2Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Rothia mucilaginosa gram pozitif koagülaz negatif bir kok olup oral kavite florasının bir parçasıdır. Son yıllarda özellikle immün bağışlıklığı baskılanan hastalarda enfeksiyon etkeni olarak karşımıza çık-maktadır. İmmünkompromize hastalarda, hematolojik malignitelerde ve kök hücre transplantasyonu sonrası gelieşn pnömonilerde patojen bakteri olarak sayılı vakada bildirilmiştir. Nadir olarak bağışıklığı baskılanmamış olgularda da patojen bakteri olarak saptanmıştır. Bu çalışmada Rothia mucilaginosa pnömonisi tanısı alan olgularımızın klinik özellikleri tartışıldı.

yöntem: Retrospektif olarak 2010-2014 yılları arasında alt solunum yolu örneklemesinde Rothia mucilaginosa üremesi olan olgular alındı. Do-kuz bronkoalveoler lavaj, 3 trakeal aspirat ve 2 balgam örneği %5 kanlı agar, çikolata agar, EMB besiyerlerine ekildi. Kantitatif kültür amacıyla ek dilüsyonlu ekimler yapıldı. 48 saat 37 °C’de inkübasyon sonunda üreme gözlenen kolonilerin bakteri tanımlamaları kütle spektrometrisi yöntemi ile yapıldı. Alt solunum yolu örneklemesinde kütle spektrometrisi ile anlamlı üreme olan olgular alındı.

Bulgular: Yaşları 7- 71 arasında 4’ü kadın toplam 14 olgu değerlendi-rildi. Olguların yaş ortalaması 54±17.7 yıl bulundu. Olguların 9’ una ma-lignite, 8’ ine KOAH ve 3 olguya Tip II Diabetes Mellitus eşlik etmekteydi. 5 olguda sistemik steroid kullanımı sırasında pnömoni gelişti. 5 olgu ise im-munkompetandı. En sık görülen başvuru semptomu ateş, prodüktif öksü-rük, nefes darlığı ve hemoptiziydi. Radyolojide en sık görülen bulgu plevral efüzyon ve pnömoni ile uyumlu opasite artışıydı. Sadece 2 olguda ciprof-loksasin ve eritromisine karşı direnç saptandı. 12 olgu tedaviye iyi yanıt vererek tam iyileşme gösterirken malignite eşlik eden 2 olgu kaybedildi.

tartışma ve sonuç: Rothia mucilaginosa malignite ve KOAH’ın eşlik ettiği pnömoni olgularında özellikle plevral efüzyon ve hemoptizi varlığın-da akla getirilmelidir.anahtar kelimeler: Rothia mucilaginosa, pnömoni, oral kavite, flora

Ps-236

brOnŞektazi Hastalarının balGam mikrObiyOlOjisi neler GösteriyOr?

Fatma Işıl Uzel, Sedat Altın, Derya Hırçın Çenger, Esin TuncayYedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul

Giriş ve amaç: Bronşektazi, bronşların anormal ve kalıcı olarak geniş-lemesidir. Genellikle kronik balgamlı öksürük, hava

yolu obstrüksiyonu ve tekrarlayan enfeksiyon atakları eşlik eder. Bron-şektazi oluşmasında ve gelişip ilerlemesinde en önemli neden enfeksiyon olduğu için, balgam mikrobiyolojisinin bilinmesi, tedavinin temel taşla-rındandır. Hastanemizde bronşektazi tanısı ile izlenen hastaların balgam kültürü sonuçlarını bu amaçla değerlendirdik.

yöntem: Hastanemizde bronşektaziye ait J47 ICD-10 kodu ile yatarak ve ayaktan tedavi edilen 2003 yılından itibaren kayıtlı hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Toraks BT/HRCT ile bronşektazi tanısı ke-sinleşmiş ve lokalizasyonu belirlenmiş 251 hasta değerlendirmeye alındı.

Bulgular: 138 hastada balgam kültürü sonucu mevcuttu. 65 (%25,9) hastada normal flora bakterileri, 38 (%15.1) hastada Pseudomonas aeru-ginosa, 11 hastada (%4,4) S.pneumoniae, 9 (%3,6) hastada H.influenzae, 7 (%2,8) E.coli, 6(%2,4) hastada E.coli, 4 (%1,6) hastada Klebsiella pneu-moniae, 4 (%1,6) hastada Mycobacterium tuberculosis üremesi saptandı. Patojen bakteriler arasında en sık izole edilen Pseudomonas aeruginosa üremesi saptanan 38 olgunun 28 (%73,7) tanesinde bilateral tutulum mevcuttu. Bu hastaların 29 (%76.3) tanesi hastaneye yatarak tedavi edil-miş, 8 tanesinde de yoğun bakım ünitesinde yatış gerekmişti.İkinci sıklıkta saptanan S.Pneumonia üremesi olan 11 olgunun 9 tanesinde hastanede yatarak tedavi gerekmişti. Bu hastaların 2’sinde yoğun bakım ünitesinde yatış gerekmişti.

tartışma ve sonuç: Hastanemizde takipli bronşektazi hastalarının balgam kültürlerinde en sık rastlanan patojen bakteri P. aeruginosa’dır. Bu

hastaların yarıdan fazlası bilateral tutuluma sahiptir. Yatarak tedavi gerekti-ren hasta sayısı da bu grupta yüksektir. Ülkemizde bronşektazi hastalarının balgam mikrobiyolojisi ile ilgili kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.anahtar kelimeler: bronşektazi, balgam, mikrobyoloji

Ps-237

cOrOnavirÜse bağlı GeliŞen sOlunum yOlu enfeksiyOnları

Ceyda Erel Kırışoğlu Demir1, Pejman Golabi1, Suha Alzafer1, Öner Dikensoy1, Sesin Kocagöz2

1Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul 2Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Coronavirüsler soğuk algınlığının en sık ikinci etkeni olup çocukluk çağında, immünkompromize hastalarda ve ileri yaş hasta-larda pnömoniye neden olur. Bu çalışmada Coronavirüs saptanan sekiz olgu bazında bu virüse bağlı gelişen solunum yolu enfeksiyonları gözden geçirilmiştir.

yöntem: Retrospektif olarak 2009 -2015 yılları arasında nazofarenge-al sürüntü örneklerinde ‘Multiplex Polimeraz zincir reaksiyonu)’ yöntemi ile Human coronavirus 229E/NL63 ve Human coronavirus OC43/ HKU1 saptanan olgular değerlendirildi.

Bulgular: Yaşları 25- 65 arasında 5’ i kadın toplam 8 olgu değerlendi-rildi. Beş olgu pnömoni, 2 olgu akut bronşit, 1 olgu ise üst solunum yolu enfeksiyonu tanısı almıştı. Pnömoni tanısı alan olguların hepsi (n: 5) ve akut bronşit tanısıyla Romatoid Artrite bağlı immünsupresif tedavi alan bir olgu hospitalize edilmişti. Beş olgu immünkompromize idi (İmmünsupresif tedavi, akciğer kanseri, common variable immün yetmezlik, Akut Lenfob-lastik Lösemi (ALL), gebelik). İki olguya KOAH, bir olguya astım, iki ol-guya ise Tip II DM eşlik etmekteydi. ALL tanısı ile kök hücre nakli yapılan bir olgu entubasyondan üç gün sonra kaybedilmişti. Yedi olgunun sigara öyküsü yoktu. En sık başvuru semptomu öksürük (n:7, %87.5) olup 6 olgunun halsizlik, kırıklık, 5 olgunun yüksek ateş (38.8±1.0 C°) yakınması vardı. Dört olguda başvuru sırasında boğaz ağrısı, baş ağrısı, yaygın kas ağrıları mevcuttu. ALL tanısı ile kök hücre nakli yapılan olguda Enterokok ve Cytomagalovirüs saptandı. Diğer olgularda sekonder enfeksiyon tespit edilmedi. Olguların lökosit sayısı ortalama 7456±2637, C reaktif protein düzeyi ise 6.2± 7.5 mg/dl bulundu. Radyolojik değerlendirmede 5 olguda nonhomojen infiltrasyon, 1 olguda ise bronkovasküler izlerde artış izlendi.

tartışma ve sonuç: Corona Virüs özellikle bağışıklığı baskılanmış ol-gularda ağır toplum kökenli pnömoninin ayırıcı tanısında akla getirilmelidir.anahtar kelimeler: Coronavirüs, pnömoni, bronşit, üst solunum yolu enfeksiyonu, bağışıklığı baskılanmış hasta

Ps-238

ıs mannOse-bındınG lectın a predıctOr Of ventılatOr-assOcıated pneumOnıa?

Selami Ekin1, Ahmet Arısoy1, Mahmut Sünnetçioğlu2, Fırat Adıyaman2, Ali İrfan Baran2, Nurettin Yüzkat3

1Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Van 2Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı, Van 3Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anestezi ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Van

Background and aim: Nosocomial pneumonia (NP), which is de-fined as pneumonia that occurs more than 48 h after a patient’s admission to hospital, is the second most common nosocomial infection and the pri-mary cause of death in intensive care units (ICUs). Mannose-binding lectin (MBL) is a plasma lectin with a high affinity for N-acetyl glucosamine, a component of peptidoglycan, which is present on the surface of microor-ganisms, but not on human cells.

methods: The study enrolled 28 patients with VAP who were hospi-talised in the ICU between August 2014 and August 2015 and 19 control cases who did not have VAP. The data on the subjects recorded were age, gender, leukocyte count, CRP, MBL, APACHE-2 score, and survival. MBL serum levels were measured with an enzyme-linked immunosorbent assay The results were interpreted according to the manufacturer’s instructions, and levels > 0.1 µg/mL were accepted as normal.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

results: The mean patient age was 49.78 ± 18.15 years for the VAP group and 49.94 ± 17.04 years for the controls. The mean MBL level was 0.16 ± 0.12 in the VAP patients and 0.30 ± 0.38 in the controls. The mor-tality rate was 35%in the patients and 32% in the controls. No differences in age, sex distribution, leukocyte count, MBL level, APACHE-2 score, or mortality rate were detected between the groups, while there was a signif-icant difference in the CRP levels.

conclusions: This study failed to establish a correlation between MBL levels and the development of VAP or the mortality rate.Keywords: Pneumonia, Ventilator-Associated; Mannose-Binding Lectin; C-reactive protein

Ps-239

septik pulmOner embOli tanılı OlGularımızın özellikleri

Coşkun Doğan, Sevda Şener Cömert, Benan Çağlayan, Elif Torun Parmaksız, Ali Fidan, Nesrin Kıral, Banu SalepçiDr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Giriş ve amaç: Septik pulmoner emboli (SPE) birincil bir enfeksiyon odağından kaynaklanan mikroorganizma içeren fibrinlerin pulmoner ar-terler yoluyla akciğere ulaşarak, akciğerde bilateral nodüler-kaviter infilt-rasyonlara yol açan nadir görülen bir hastalıktır. Bu çalışma SPE tanısı alan olguların özelliklerini incelemek için planlanmıştır.

yöntem: Ocak 2011- Aralık 2015 tarihleri arasında kliniğimizde tetkik ve tedavi edilirken final tanı olarak SPE tanısı alan olguların dosyaları ret-rospektif olarak incelendi. Olguların demografik, radyolojik, laboratuvar ve mikrobiyolojik bulguları, birincil enfeksiyon odakları, başlanan antibi-yotik tedavileri, tedavi süreleri incelenerek kayıt edildi.

Bulgular: Çalışmaya 2 (%20)’si kadın, 8 (%80)’i erkek toplam 10 olgu alındı. Yaş ortalaması 45,7 (±13) idi. Olguların ortalama sigara öyküsü 10,6 (±11,1) paket-yılıydı. Olguların laboratuvar bulguları tablo 1’de ve-rilmiştir. Radyolojik bulgular değerlendirildiğinde 6 (%60) olgunun akciğer grafisinde nodül, 4 (%40) olgunun konsolidasyon olduğu görüldü. Tüm olguların toraks bilgisayarlı tomografisinde (TBT) (%100) bilateral peri-ferik yerleşimli, damarların sonlanım noktalarına lokalize nodüller izlendi (Şekil 1). En sık saptanan birincil enfeksiyon odağı 5 (%50) olguda diş çe-kim öyküsüydü (Şekil 2). 2 (%20) olgunun kan kültüründe üreme olurken 8 (%80) olguda üreme olmadı. Olguların ortalama hastanede yatış gün sayısı 7,7 (±4,4) gündü. Tedavide en sık kullanılan antibiyotik 6 (%60) olguda intravenöz (İV) 3.kuşak sefalosporin olduğu bulundu. Başlanan antibiyoterapi ile tüm olgularda tam klinik ve radyolojik yanıt gözlendi.

tartışma ve sonuç: Akciğerlerde bilateral, multipl ve özellikle damar-ların sonlanım noktalarına yerleşmiş nodüler-kaviter görünümü olan olgu-larda enefeksiyon parametreleride yüksek seyrediyor ve birincil bir enfek-siyon odağı da bulunuyor ise SPE akılda tutulmalıdır. Hastalığın tanısında erken klinik şüphe ve TBT değerlidir.anahtar kelimeler: Diş çekimi, septik emboli, pulmoner emboli.

Şekil 1. Toraks BT’de bilateral, multipl bazıları kaviter nodüller.

Şekil 2. Olguların tespit edilen birincil enfeksiyon odakları

tablo 1. Olguların laboratuvar parametreleri.

Laboratuvar parametreleri Ortalama Standart sapma

Beyaz küre (/uL) 15867 (±11461)Serum rekatif proteinin (mg/L) 153 (±124)Sedimantasyon (mm/saat) 60 (±35)Oksijen saturasyonu (%) 96,3 (±2,9)Ateş (ºC) 37,8 (±1,1)Dakika solunum sayısı (/dk) 19 (±3,2)Sistolik tansiyon (mmHg) 130,5 (±27,3)Diyastolik tansiyon (mmHg) 81,3 (±18,7)

Ps-241

kOaH’da pnömOkOk ve influenza aŞılanma Oranı: reHberlere ne kadar uyuluyOr?

Serpil Ekici1, Sibel Gök İnecikli2, Filiz Mercantepe3, Aziz Gümüş4, Adile Berna Dursun5

1Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Rize 2Kanuni Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Trabzon 3Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Rize 4Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Rize 5Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Allerji ve İmmunoloji Bilim Dalı, Rize

Giriş ve amaç: KOAH’ta morbidite, mortalite ve maliyetlerin en önemli nedeni olan atakların önlenmesi için rehberlerin çoğunluğunda pnömokok ve yıllık influenza aşıları önerilmektedir. Bu çalışmada KOAHlı hastalarda aşılanma konusuna pratikte ne kadar uyum sağlandığını tespit etmek amaçlanmıştır.

yöntem: 3.basamak sağlık kuruluş göğüs hastalıkları polikliniğinde 2015 yılının ilk 6 ayında KOAH tanısı ile takip edilen tüm KOAH’lı hasta-lar sözel olarak çalışmaya davet edilerek, katılmayı kabul eden 120 erkek hasta ile çalışma yürütüldü. KOAH evrelemesi, 2015 GOLD kriterlerine göre yapıldı. Hastalar KOAH tanısı aldıktan sonra pnömoni aşısı ve 2014 yılı sonbahar aylarında influenza aşısı yaptırıp yaptırmadıkları ile konu hakkında bilgi sahibi olup olmadıkları açısından sorgulandı.

Bulgular: 120 hastanın ort yaşı 67±21 idi. Hastaların 79’unun (%65,83) sadece influenza aşısını yaptırdığı, 8 (%6,6) hastanın her iki aşı-yı da yaptırdığı, 33 (%27,5) hastanın ise hiç aşı yaptırmadığı tespit edildi. Hastaların 118 tanesi (%98,3) sadece influenza aşısından, 103 tanesinin (%85,8) ise pnömokok aşısından da haberdar olduğu gözlemlendi. Anket sonrasında her iki aşıdan heberdar olan hastaların tamamı ile pnömokok aşısından haberdar olmayan 17 hasta ve influenza aşısını bilmeyen 2 has-tanın da aşıyı yaptırmayı kabul ettikleri gözlendi. Halen %82,2’si sigara içen hastaların sigara içme durumları ile aşı oranları arasında anlamlı ilişki tespit edilemedi.

tartışma ve sonuç: KOAH atak önlenmesi için rutin olarak öneri-len influenza aşısı için hastaların farkındalık düzeyleri iyi olmasına rağmen pnömokok aşısı ile ilgili farkındalık oldukça düşüktür. KOAH hastaları ile karşılaşan her basamaktan hekimlerin bu konuda hastaları bilgilendirmesi ilk adım olarak önerilebilinir.anahtar kelimeler: Aşı, influenza, KOAH, pnömokok


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-242

sOn bir ayda serviste takip edilen H1n1 pOzitif OlGularımız

Nevhiz Gündoğdu, Öner DikensoySanko Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Gaziantep

Bu sene Türkiye’de ölümcül grip vakaları geçen yıllara göre daha faz-laydı. Gaziantep’te de bu sene yoğun grip vakalarına rastlandı. Bu olguları mevsimsel influenza veya grip vakalarından klinik olarak ayırmak kolay değildir. Burada servisimizde takip ettiğimiz son 20 günde başvuran H1N1 pozitif olgular klinik seyirleri, radyolojik ve labaratuar sonuçları ile sunul-ması ve bu hastalarda ayırt edici bir paternin olup olmadığının belirlenme-si amaçlandı. Toplam 13 hastanın kaydına ulaşıldı. Hastalar acil servis ve polklinikten hastanemize başvurmuş olup 1 vaka dış merkezden sevkli ola-rak gelmiştir. Bu vakalardan 1 tanesi gebe olup hastaların tamamında osel-tamavir kullanılmıştı. Bu olguların tamamı sorunsuz olarak taburcu edildi.anahtar kelimeler: H1N1, Pnömoni, Gribal enfeksiyon

Ps-243

ınfluenza a (H1n1) virus pnömOnili OlGularımızın klinik özellikleri

Ayşe Gül Öney Kurnaz1, Hasan Zafer Ali Sak1, Dilek Şen Dokumacı2, Funda Yalçın1, Nurefşan Boyacı2, Mehmet Gencer1

1Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Şanlıurfa 2Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, Şanlıurfa

Pandemik İnfluenza A (H1N1) virüsü insanlarda genel olarak ateş,öksürük,boğaz ağrısı,baş ağrısı ve titremeye neden olmaktadır.Nadir de olsa solunum yetmezliğine sebep olabilir.Domuz gribi şüphesiyle yatırı-lan ve virolojik olarak H1N1(+) olan pnömonili hastalarımızın radyolojik ve klinik özelliklerini sunmayı amaçladık.

Aralık 2015-1 şubat 2016 tarihleri arasında viral pnömoni tanısıyla 25(12E/13K) hasta yatırıldı. Tüm hastalardan nazal sürüntü alınarak sağlık müdürlüğüne gönderildi.5 hastada (%20) H1N1 (+) bulundu.Olguların 4’ü kadın,1’i erkekti.Erkek hastanın aynı zamanda KOAH öyküsü ve tanı konmamış akciğer kitlesi vardı.Kadın hastalardan biri mental retarde idi. Diğer hastalarda ek hastalık yoktu.Hastalar 25-64 yaşları arasında idi.Tüm hastalarda akut viral enfeksiyon tablosu mevcuttu. H1N1(+) hastalarda buna ilave olarak nefes darlığı veya solunum sıkıntısı mevcuttu. Akciğer filmlerinde çoğunlukla retiküler yoğunluk artışları görülürken (Şekil1-2); Toraks BT’lerinde yamalı tarzda buzlu cam görüntüsü mevcuttu. Erkek hastamız ve mental retarde olan 1 hastamızda mekanik ventilasyona ih-tiyaç duyuldu ve hastalar yaşamlarını yitirdiler. Hastalara oseltamivir te-davisi ile birlikte antibiyotik (vancomisin, levofloksasin, sulperezon gibi) tedavisi uygulandı.

İnfluenza A,mevsimsel influenzadan farklı olarak sağlıklı orta yaş gru-bunda da solunum yetmezliğine neden olabilir. Geç tanı konulduğunda veya yetersiz tedavi edildiğinde sekonder enfeksiyonların da eklenmesi ile ölüme yol açabileceğinden,viral enfeksiyon düşünülen hastalarda akılda tutulmalıdır.Tedavide oseltamivir ilk seçenektir.anahtar kelimeler: İnfluenza A, Domuz Gribi, Solunum Yetmezliği

Şekil 1. PA Akciğer grafisi (KOAH tanılı aynı zamanda akciğerde kitlesi olan erkek hasta)

Şekil 2 pa akciğer grafisi (mental retarde olan kadın hasta)

uYKu bozuKluKlArı

Ps-244

dOes tHe neutrOpHıl-tO-lympHOcyte ratıO have any imporTance BeTween suBjecTs wiTh oBsTrucTive sleep apnea syndrome wiTh Obesıty and wıtHOut Obesıty?

Fulsen Bozkus1, Nursel Dikmen2, Anıl Samur3

1Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kahramanmaraş 2Necip Fazıl Şehir Hastanesi, Kahramanmaraş 3Akdeniz Üniversitesi Tıp fakültesi, Antalya

Background and aim: An increase in the incidence of OSAS (obstruc-tive sleep apnoea syndrome) has been seen due to the reported associa-tion between OSAS and obesity. Inflammatory markers could be used to predict the degree of systemic inflammation, which could be a prognostic factor for future adverse events such as cardiovascular risks. One marker


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

that has recently started being used as an indicator of systemic inflamma-tion is neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR).The aim is to evaluate NLR, which is a easily measured parameter of systemic inflammation in OSAS subjects with and without obesity

methods: 155 subjects were assigned to four different groups accord-ing to their body mass indices. Comparisons of white blood cell, neu-trophil, lymphocyte, NLR values and anthropometric measurements were done for each group.

results: The NLR and neutrophil counts of group 4 (obese OSAS group) were statistically significant and higher than those of groups 1, 2 and 3. The lymphocyte counts of group 4 (obese OSAS group) were the lowest amongst all groups, A positive correlation was found between the body mass index and lymphocyte count values of obese OSAS subjects (r=0.027, p=.353).

conclusions: The NLR ratio was found to be increasing by obesity grade and reveals that the associated inflammatory response also increas-es. The NLR ratio might be used as an inflammatory marker in obese OSAS subjects and could be useful in the prediction of cardiovascular and metabolic risks for the subjects.Keywords: Obesity, OSAS, Neutrophil-to-lymphocyte ratio.

figure 1.

table 1. Full blood count of the groups

Group 1 ControlGroup 2

Normal OSAGroup 3

Overweight OSAGroup 4

Obesity OSA P Value

Neutrophil count(mean ±SD; 103/μ)

3.57±0.28 4.43±0.27 4.67±0.37 6.34±0.57 0.001

Lymphocyte count(mean ±SD; 103/μ)

2.31±0.15 2.76±0.17 2.59±0.27 2.12±0.063 0.001

Leukocyte count (mean ± SD;103/μ)

6.84±0.35 7.27±0.47 8.46±0.32 9.46±0.36 0.001

NLR (mean ±SD) 1.55±0.16 1.59±0.15 1.83±0.30 2.98±0.29 0.001

table 2. Demographic and anthropometric characteristics of the patients

Group 1Control

Group 2Normal OSA

Group 3 Overweight OSA

Group 4 Obesity OSA P value

Sex(male/female; n)%) 25/17(59.5/40.5) 20/16(45.6/44/4) 21/17(55.3/44.7) 25/14(64.1/35.9) 0.846

Age (years) 44.02±11.35 42±11.24 43±7.16 43.69±7.42 0.923

BMI(kg/m2) 23.31±1.62 23.34±1.54 27.82±1.24 36.29±2.29 0,001

Neck circumference (cm) 33.76±1.67 37.86±1.85 39.05±2.86 41.54±2.91 0,001

Waist circumference (cm) 92.76±1.41 93.12±1.82 98.99±1.39 103.81±1.99 0,001

Hip circumference (cm) 102.46±2.09 102.43±2.28 107.30±1.84 108.64±1.26 0,001

Waist to hip ratio 0.95±0.02 0.90±0.02 0.89±0.13 0.95±0.023 0,001

Ps-245

kliniğimizde uyku bOzukluğu nedeniyle takip edilen Hastaların epwOrtH uykululuk ölçeği skOru, klinik ve demOGrafik özellikleri

Orhan Altınöz1, Şakir Özgür Keşkek2

1Defne Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Antakya 2Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Adana

Giriş ve amaç: Uyku bozukluğunun nedenleri çeşitli olup genel po-pülasyonda sıklığı %20-25 oranındadır. Epworth uykululuk ölçeği gündüz uyku halini göstermekte kullanılan bir testtir. Bu çalışmada kliniğimize son bir yıl içinde uyku bozukuluğu nedeni ile başvuran hastaların Epworth uykululuk ölçeği, klinik ve demografik özellikleri araştırıldı.

yöntem: Retrospektif olarak planlanan çalışmaya; uyku bozukluğu ta-rifleyen 18 yaş üstü ve 65 yaş altı her iki cinsten hastalar dahil edildi. Uyku bozukluğuna neden olan ilaç kullanan ve madde bağımlısı olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Tüm hastaların yaşı, cinsiyeti, vücut kitle indeksi (VKİ) ve Epworth uykululuk ölçeği skoru kaydedildi. Verilerin analizinde MedCalc 15.8.0 istatistik paket programı kullanıldı.

Bulgular: :Çalışmaya 268 (%74) erkek 94 (%26) kadın olmak üzere top-lam 362 hasta alındı. Ortalama yaş 49.5±13.8, VKİ 32.4±6.9, Epworth uy-kululuk ölçeği skoru 8.5±5.2 olarak hesaplandı. Değişkenler cinsiyete göre karşılaştırıldığında; kadınlarla erkekler arasında Epworth skoruna göre fark bulunmazken (p= 0.089, Tablo 1) yaş ve VKİ’ye göre anlamlı fark bulundu (p<0.001, p=0.003, sırasıyla, Tablo 1). Epworth skoruyla VKİ arasında an-lamlı bir korelasyon saptandı (p=0.004, r= 0.158, Figür 1).

tartışma ve sonuç: Kliniğimizde uyku bozukluğu nedeniyle takip edilen hastaların büyük çoğunluğu erkeklerden oluşmaktaydı. Uyku bo-zukluğu olan kadınların erkeklerden daha yaşlı ve kilolu olduğu görüldü. Epworth skorunun VKİ ile korele olmasına rağmen, daha kilolu olan ka-dınlarla erkekler arasında Epworth skoruna göre fark olmaması altta yatan nedenlerin farklı olmasından kaynaklandığı düşünüldü.anahtar kelimeler: Epworth uykululuk ölçeği, uyku bozukluğu, vücut kitle indeksi

figure 1. Epworth skoru ile VKİ arasındakı korelasyonu gösteren saçılım diyagramı


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 1. Verilerin cinsiyete göre karşılaştırılması

Erkek (N=268) Kadın (N=94) p

Yaş (yıl) 47.2±12.5 56.1±15.4 <0.001VKİ (kg/m²) 31.7±5.2 34.5±10.0 0.003Epworth skoru 8.2±5.0 9.3±5.5 0.089

Ps-246

HipertansiyOnu Olan Osas tanısı almıŞ Hastalarda nOkturnal Oksijen desaturasyOnu GeliŞimi ile iliŞkili klinik ve pOlisOmnOGrafik bulGular

Aslıhan Gürün Kaya, Banu Gülbay, Turan AcıcanAnkara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Obstruktif uyku apne sendromu (OSAS) olan hastalar-da apne ve hipopnelere bağlı intermittan hipoksi ve uyku bölünmelerinin oksidatif stresi ve sempatik aktivasyonu arttırarak hipertansiyona neden olduğu bilinmektedir. Ancak, OSAS’lı hastaların bir kısmında ise nokturnal oksijen desaturasyonu (NOD) izlenmemektedir.

yöntem: Çalışmamızda OSAS tanısı almış, hipertansiyonu olan 75 hastanın klinik ve polisomnografik bulgularının NOD saptanan ve saptan-mayan grupta karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 75 hastanın yaş ortalama-sı 55.3±9.51 olup, %72’si erkekti. Ortalama vücut kitle indeksi (VKI) 34.12±6,30 kg/m2 idi. Yetmiş beş hastanın 48’inde (%64) NOD saptandı. NOD saptanan ve saptanmayan grupta yaş ve cinsiyet açısından farklılık saptanmazken, NOD grubunda VKI değeri anlamlı olarak daha yüksek izlendi (35.25 vs 30.06, p: 0,021). Her iki grupta gerek OSAS semptomları ve Epworth uykuluk skoru açısından gerekse toplam uyku süresi, uyku etkinliği, REM latansı ve uyku mimarileri dağılımı açısından farklılık izlen-medi. Sadece NOD saptanan hasta grubunda uyku latansı, NOD saptan-mayan gruba göre daha kısa saptandı (ortanca 5 IQR [2-9.5] vs 9 IQR [6-9.5], p:0,006). NOD saptanan hasta grubunda arousal indeksi anlamlı olarak daha yüksekti (ortanca 20.6 IQR[14.6-32.0] vs 14 IQR[10.4-20.3], p: 0.004). NOD saptanan hasta grubunun AHI değeri, NOD olmayan gruba göre anlamlı olarak yüksekti (ortanca 46.25 IQR[18,82-72,70] vs 24.7 IQR[16.0-44.70], p: 0.01). Gruplar arasında hipopne süreleri ara-sında farklılık saptanmazken, hem NREM hem REM uykuda ortalama apne süreleri NOD saptanan grupta daha yüksekti (NREM 20.09±8.78 vs 16.99±4.61; p:0.049, REM 15.79±17.59 vs 8.49±9.54; p:0.023).

tartışma ve sonuç: Sonuç olarak, hipertansiyonu olan hastalarda artmış VKI, arousal indeksi, AHI değeri, apne sürelerinin ve kısalmış uyku latansının NOD gelişimi ile ilişkili olabileceği bulunmuştur.anahtar kelimeler: hipertansiyon, nokturnal oksijen desaturasyonu, OSAS,

Ps-247

ağır Osas Hastalarında pap tedavisini aynı basınçla sÜrdÜrelim mi?

Ayşegül Gencer, Buket Öztürk, Ersan Atahan, Benan Müsellimİstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Obstruktif uyku apne sendromu tekrarlayıcı apneler-le seyreden kronik bir hastalıktır. Obezlerde hastalığın görülme sıklığı ar-tar. Tedavide kilo verme ve PAP altın standarttır. PAP tedavisi; sempatik aktivasyonu ve sık uyku bölünmelerini azaltarak metabolizmayı düzeltir, hastaların kilo vermesi beklenir. PAP tedavisini düzenli kullananlarda kilo değişimi ile basınç değişimi arasındaki ilişki bilinmemektedir. Ağır OSAS hastalarında düzenli CPAP kullanımının kilo değişimi ve PAP basıncına etkisi araştırılmıştır.

yöntem: Mart 2013- Haziran 2014 arasında ağır OSAS tanılı, CPAP tedavisini en az 12 ay kullanan 54 hasta çalışmaya alınmıştır. Haftada en az 5 gece ve 5 saat düzenli tedavi kabul edilmiştir. Basınç titrasyonu poli-somnografi eşliğinde otomatik PAP ile yapılmıştır. CPAP titrasyonunda 4 saatten az uyku süresi olanlar ve supin pozisyonda uyku süresi iki test farkı %10 dan fazla olanlar dışlanmıştır.

Bulgular: Çalışmayı 28-68 yaşları arasında (31 E/19K) 50 hasta ta-mamlamıştır. Hastaların ortalama AHİ: 38.74±6.61 ve VKİ: 34.04±5.28 saptanmıştır. Çalışmaya alınan hastaların CPAP kullanma süresi 16.7±3.3 ay kaydedilmiştir. 26 hastada kilo değişimi saptanırken 24 hasta vücut ağır-lığını korumuştur. CPAP öncesi hastaların vücut ağrılıkları 92.66±14.27 sonrasında 92,64±15.23 kg (p>0,05), ilk CPAP basınçları 7.18±1.95, kontrol basınçları 6.16±1.64 mbar (p˂0,05) saptanmıştır. 34 hastanın PAP basıncı değişirken 16 hastada aynı basınçlar izlenmiştir.

tartışma ve sonuç: Kilo değişimi olanlar ve olmayanlar arasında CPAP basınç değişim oranları farklı bulunmamıştır. Vücut ağırlığında azal-ma ile CPAP basınç değişikliği arasında korelasyon saptanmamıştır. CPAP basınçlarında azalma üst solunum yollarında mukozal-submukozal öde-min ve inflamasyonun azalmasına bağlanmıştır. Ağır OSAS hastalarında kilo değişimi olmadan da CPAP basınç değişikliği sık gözlenmiştir. Ağır OSAS hastalarının CPAP basınçlarını azaltmak için daha fazla hasta sayı-larıyla çalışmalar gereklidir.anahtar kelimeler: OSAS, kilo verme, PAP

Ps-248

uric acid and red cell disTriBuTion widTh as predicTors of cardiovascular evenTs in oBsTrucTive sleep apnea

Aysel SünnetçioğluDepartment of Chest Diseases, School of Medicine, Yuzuncu Yil University, Van

Objective: Obstructive sleep apnea (OSA), characterized by recurrent partial or complete pharyngeal closure, resulting in apnea or hypopnea, is closely associated with cardiovascular events (CVEs). Elevated red cell distribution width (RDW) and serum uric acid (SUA) levels have also been associated with CVEs and the consequent mortality. The aim of this study was to investigate SUA and RDW as predictors of CVEs in OSA.

methods: This was a retrospective study involving 600 subjects eval-uated by polysomnography. Subjects were grouped according to the ap-nea-hypopnea index (AHI), expressed as events/h: < 5 (control); 5-15 (mild OSA); 16-30 (moderate OSA); and > 30 (severe OSA). Data were collected regarding current and prior cardiovascular comorbidities, includ-ing coronary artery disease, congestive heart failure, and arrhythmias.

results: The mean RDW and the mean SUA were significantly higher in the severe OSA group than in all other groups (P <.015 and P <.003, respectively, for all). During the study period, there were 83 CVEs, of which 40 (48.2%) occurred in the severe OSA group. The RDW was sig-nificantly higher in the subjects with OSA and CVEs than in those with OSA only (P <.005), although there were no significant differences be-tween the subjects with and without CVEs in terms of the SUA in any of the groups (P >.05).

conclusıon: Elevated SUA and RDW appear to be associated with OSA severity. Higher RDW also appears to be associated with CVEs in OSA.Keywords: obstructive sleep apnea; cardiovascular diseases; uric acid; red cell distribution width.

Ps-249

ObstrÜktif uyku apne sendrOmu Hastalarında pOzitif HavayOlu basıncı tedavisine uzun dönem uyumu etkileyen faktörler

Tanyeli Asena Arısoy, Mehmet Sezai Taşbakan, Özen Kaçmaz BaşoğluEge Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilimdalı, İzmir

Giriş ve amaç: Obstrüktif uyku apne sendromunda (OUAS) pozitif ha-vayolu basıncı (PAP) tedavisi altın standarttır. Ancak PAP tedavisine uyum oranları %29-83 arasındadır.

OUAS tanısı ile PAP tedavisi başlanan hastalarda uzun dönem PAP uyum oranlarını belirlemek ve uyumu etkileyen faktörleri araştırmak amaçlanmıştır.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

yöntem: PAP tedavisi başlanan ve düzenli izlenen 101 OUAS hastası-nın demografik, antropometrik, klinik, polisomnografik ve izlem paramet-releri ile PAP uyumu arasındaki ilişki araştırılmıştır. Tedavi günlerinin en az %70’inde ve günde en az 4 saat cihazını kullanan hastalar uyumlu olarak değerlendirilmiştir.

Bulgular: Çalışmaya alınan 101 hastada (yaş ortalaması 54.7±10.6, 75’i erkek) en sık kullanılan cihazın CPAP olduğu (%77.2) ve hastala-rın cihazlarını ortalama 33.8±5.5 aydır kullandığı saptanmıştır. Seksen altı hasta (%85.1) PAP tedavisine uyumlu olarak değerlendirilmiştir. PAP uyumlu hastaların başvuru anında Epworth uykululuk ölçeği (ESS) (11.2±5.7’ye karşın 7.1±5.5, p=0.014) ve apne-hipopne indeksi de-ğerleri (54.6±27.4’e karşın 41.3±35.6, p=0.025) uyumsuzlardan daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca uyumlu hastalarda izlemde EES değerinde daha belirgin düşme saptanmıştır (p=0.032). Demografik, antropometrik ve klinik parametrelerle tedaviye uyum arasında ilişki izlenmemiştir.

tartışma ve sonuç: Düzenli izlem yapılan OUAS hastalarında uzun dönem PAP uyum oranlarının oldukça yüksek (%85.1) olduğu saptanmış-tır. Ayrıca gündüz uykululukları ve hastalık ciddiyetleri daha belirgin olan hastaların PAP uyum oranlarının daha iyi olduğu ve tedaviden daha fazla yarar gördükleri gözlenmiştir.anahtar kelimeler: Obstrüktif Uyku Apne Sendromu, PAP Tedavisi, Uyum

Ps-250

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalığı veya astım ObstrÜktif uyku apne sendrOmunun Şiddetini etkiliyOr mu?

Önder Öztürk1, Ahmet Akkaya1, Uluğbey Hayri2, Taner Gonca3, Bilim Kehya1

1Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Isparta 2Tekirdağ Devlet Hastanesi, Tekirdağ 3Isparta Devlet Hastanesi, Isparta

Giriş ve amaç: Obstrüktif uyku apne sendromu (OSAS) ile kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) veya astım birlikte görülebilir (Overlap Sendromu). Çalışmamızda KOAH ve astımın OSAS şiddetine ve uyku mi-marisi üzerine etkilerini retrospektif olarak araştırmayı amaçladık.

yöntem: Uyku şikayetleri ile uyku laboratuvarımıza başvuran ve OSAS tanısı konulan KOAH ve astım hastalarının dosyaları retrospektif incelendi. Epworth Uykululuk Skalasına (ESS) göre gündüz aşırı uykululuk skorları belirlendi. Hastaalrın polisomnografik ve dermatografik veriler One-Way Anowa, Kruskal Wallis, Ki-Kare, Mann-Whitney U testleri kullanılarak karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya Overlap sendromlu (11 astım e 33 KOAH) ve 22 OSAS toplam 66 erkek hasta (yaş ort:54,89±1,76 yıl) alındı. KOAH ve OSAS’lı hastalarda yaş, kalp hızları (uyanıkken, REM ve NREM) OSAS’lı hastalara göre yüksekti (p<0.05). REM% azalmıştı (p>0.005). Fakat ben-zer farklılıklar Astım ve OSAS’lı hastalarda saptanmadı. KOAH ve OSAS’lı hastalarda yaş ve boy (p<0.001),ESS ve AHI(p<0.05), astım ve OSAS’lı hastalara göre anlamlı yüksekti. KOAH ve OSAS’lı hastalarda REM% aza-lırken Evre 1% ve 2% düzeyi artmıştı (p>0.05) (Şekil 1). KOAH ve OSAS’lı hastaların daha obez oldukları saptandı (Ki kare=9,35,p=0,009). KOAH OSAS şiddeti ile ilişikili bulundu (Ki kare=13,24, p=0.01) (Şekil 2).

tartışma ve sonuç: KOAH’ın varlığı OSAS’ın şiddetini artırmakta, dermografik ve polismongrafik değişiklere neden olmaktadır. Bu nedenle KOAH veya astım hastalarında uyku ile ilgili şikayetler sorgulanmalı ve şikayeti olanlara polisomnografi testi uygulanmalıdır.anahtar kelimeler: Obstrüktif uyku apne, kronik obstrüktif akciğer hastalığı, astım

tablo 1. Çalışmaya katılan olguların polisomnografik ve dermografik özellkleri

Şekil 1. KOAH-OSAS şiddeti

Göğüs cerrAHisi

Ps-251

spOntan pnömOtOraks nedeni ile GöğÜs Tüpü TaKilan hasTalarda farKli solunum eGzersizi metOdlarının karŞılaŞtırılması

Bayram Metin1, Şener Yıldırım1, Yavuz Selim İntepe2, Eylem Yıldırım2

1Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Yozgat 2Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Yozgat

Giriş ve amaç: Pnömotorakslar genellikle tüp torakostomi ile tedavi edilirler. Takip sırasında da hastadan öksürtme, trifometre, balon şişirme, ıkınma, yürüme, büzük dudak solunumu ya da merdiven çıkma egzer-sizleri yaptırılarak plevral aralıktaki havanın drenaj sistemi yolu ile dışarı çıkması ve akciğerin ekspanse olması sağlanır. Biz çalışmamızda primer spontan pnömotoraks nedeni ile göğüs tüpü takılan olgularda; öksürme, triflow metre ile çalışma, balon şişirme ve yürüme egzersizlerinin; SFT, saturasyon, nabız, ekspanse olma dönemleri ve göğüs tüpünün çekilme süresi yönünden etkilerini karşılaştırmak istedik.

yöntem: Çalışmada Pnömotoraks nedeni ile göğüs tüpü takılan 10 hastaya öksürme ile birlikte aynı marka ve özellikte triflovmetre çalışması, 10 hastaya öksürme ile birlikte standart aynı sertlik ve özelliklerde balon şişirme çalışması, 10 hastaya öksürme ile birlikte günlük belirlenen mesa-fede ve sürede koşu bandında ekstradan yürüyüş yaptırıldı. Kontrol amaçlı olarak 10 hastaya da normal klinik aktiviteleri ile birlikte sadece öksürme egzersizleri yaptırıldı. Hastaların diren takıldıktan sonraki, kontrol grafi ta-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

kiplerine göre akciğerlerinin kaçıncı günde ekspanse oldukları, hava kaça-ğı süreleri, işlem sonrası 1. Gün ve taburcu olduğundaki FEV1 değerleri, kaç tanesinde uzamış hava kaçağına bağlı VATS endikasyonu doğduğu, satürasyon takipleri, nabız takipleri kaydedildi.

Bulgular: Tüm grupların diren takıldıktan sonra ve taburcu olduğu günkü FEV1 ve saturasyon değerleri açısından birbirine benzerdi. Grup-ların akciğer grafide expanse olduğu gün ve hava kaçağının kesildiği gün değerleri benzerdi.

tartışma ve sonuç: Bu çalışma, sadece öksürme ile öksürmeyle di-ğer solunum egzersizlerinin birlikte uygulanması arasında anlamlı bir fark olmadığını göstermektedir.anahtar kelimeler: Spontan pnömotoraks, Tüp torakostomi, Solunum egzersizleri, Ttriflometre, Balon

tablo 1. Olguların klinik özellikleri

tablo 2. Göğüs tüpü takılarak takip edilen hastaların klinik sonuçları

Ps-252

kOrOziv özefajitler ile ilGili klinik deneyimlerimiz

Bayram Metin1, Olgun Kadir Arıbaş2

1Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Yozgat 2Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Koroziv maddelerin oluşturdukları özofagus yanıkları ciddi komplikasyonlar ile seyrettiği için çok önemlidir. Biz burada kliniği-mizde takip ve tedavi ettiğimiz koroziv madde içen 39 olgumuzu klinik özellikleri ve tedavi yaklaşımlarımıza göre değerlendirmeyi amaçladık.

yöntem: Çalışmamıza Ocak 2000-Aralık 2007 yılları arasında Selçuk Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi,Göğüs Cerrahi kliniğinde tedavi edilen ve dosya kayıtlarına ulaşılabilen 39 hasta dahil edildi. Olgularımızın 24 tanesi bayan, 15 tanesi erkek idi. Kadınlarda ortalama yaş 35.96 iken er-keklerde ortalama yaş 50.67 idi.

Bulgular: Koroziv madde içme oranı kadınlarda daha yüksek idi. İçilen koroziv madde miktarı suisit amaçlı içenlerde yanlışlıkla içenlere oranla belirgin yüksek idi. Endoskopik özelliklerine göre olguların %82,1 inde normal veya grade 1 endoskopi bulgusuna rastlanılmıştır. Grade 2,3 ülser tüm olguların %10,3’ünü oluştururken, grade 4 ağır yanık tüm olguların %7,7’ini oluşturuyordu.

tartışma ve sonuç: Oral alımın kesilmesi, erken evrede endoskopik değerlendirmenin yapılması ve endoskopi sonucuna göre tedavi planının yapılması komplikasyonların önlenmesi açısından büyük öneme sahiptir.anahtar kelimeler: Koroziv özefajitler, Özefagial darlık, Erken Tedavi, Cerrahi Tedavi

tablo 1. Olguların doskopik özellikler.

tablo 2. Endoskopik özelliklere göre yaş, hastaneden kalış zamanı, lokosit düzeyi, kan basıncı ve nabız arasındaki korelasyon

Ps-253

ameliyat sOnrası kOntamine atipik kist Hidadikler

Menduh Oruç1, Ali Bırak1, Atalay Şahin2, Fatih Meteroğlu1

1Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, Diyarbakır 2 Diyarbakır Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahi Bölümü, Diyarbakır

Giriş ve amaç: Hidatik kist hastalığı çoğunlukla karaciğer ve akciğer-lere yerleşen paraziter bir enfestasyondur (1). Kemik yapılarda yerleşim nadir görülür. Hidatik kist ülkemizde endemik bir hastalık olup atipik yer-leşimlerin de söz konusu olduğu bilinmelidir (3).

Amacımız cerrahi yöntemlerle tedavi edilen hidatik kistlerin başka doku ya da organlarda nüks edebileceğini literatür eşliğinde paylaşmaktır.

yöntem: Olgu 1: 13 yıl önce sağ akciğer üst lob hidatik kist tanısıyla opere edilen 20 yaşında kadın hasta sol torakotomi bölgesinde ele gelen ağrılı kitle lezyonu şikâyetiyle kliniğimize başvurdu. Hastanın akciğer grafi-sinde sağ hemitoraks lateralinde opak kitle lezyonu görüldü.

olgu 2: 7 yıl önce akciğer hidadik kist tanısı ile opere edilen 45 yaşında kadın hasta sırt ağrısı şikâyeti ile kliniğimize başvurdu. Tomografisinde sol hemitoraks 6. vertebral kemikleri erode eden kitle mevcuttu (Şekil 2).

olgu 3: İki yıl önce sırtında küçük bir cerrahi ameliyat tarif eden erkek hasta ameliyattan sonra şişkinlik şikâyeti vardı.(Resin 3). Cerrahi yapıldı.

Bulgular: Larvaların gelişim gösterdiği ve en sık hastalık yaptıkları do-kular karaciğer (%75) ve akciğer (%15) gelmektedir. Perikard, epikardium, miyokard, fissür, plevral boşluk, dalak, böbrek, periton, diyafragma, beyin ve kemikler gibi diğer yerlerde yerleşebilirler (4).

tartışma ve sonuç: Kist hidatik çok farklı anatomik bölgelerde gö-rülebilir. Olgularımızın ortak yönü cerrahi operasyon geçirmiş olmaları


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

ve operasyonların ortak yönü hidadik kistin kontaminasyonuna dikkat edilmemesidiranahtar kelimeler: kist, akciğer,cerrahi

Şekil 1. Kist hidadik resmi

Şekil 2. Tomografi görünümü

Ps-254

general daTa of paTienTs wiTh lung cancer treated wıtH surGıcal metHOds 2010-2013

Silvana Abdi Bala1, Loreta Shaqir Agolli2

1Department of Internal Disease,Faculty of Medicine, Tirana, Albania 2University Hospital for Lung Disease “Shefqet Ndroqi”, Tirana, Albania

Background and aim: Cancer is a major health problem and lung is one of main organs where is localized this lethal pathology.

Deaths from neoplasic disease stand in second place in the structure of general mortality rate in Albanian population. Surgery is the best option of treatment of patients with pulmonary cancer with non-small cell, when the disease is localized in one lung and not spreading beyond lungs.

This survey is the study of the general characteristics of patients with lung cancer treated with surgical methods.

methods: Survey was taken in a group of 151 patients suffering by lung cancer and treated with surgical methods during 2010-2013 in Uni-versity Hospital of Lung Disease in Tirana. Statistical analysis was con-ducted using SPSS 15 (statistical package for social science). The data obtained from this survey have shown the fact that early detection of pul-monary cancer makes surgical treatment successful and increased survival of the patients.

results: The average age of the patients have resulted 56.6 ± 9.9. Male sex has predominated - 138 (91.4%), this and in accordance with the gender structure of lung cancer in our country. 86.1%) resulted smo-

kers. According to histological type epidermoid cancer have resulted - 80 patients (53%); followed by adenocarcinoma 37 (24.5%)

conclusions: 1. Male sex in our study represents the largest number of cases.

2. The largest concentration of cases is in urban areas.3. Smoking as risk factor presents significant statistical changes.4. Epidermoid cancer leads the curve of the cases and followed by

adenocarcinomaKeywords: Lun cancer, smoking, surgery intervent

Ps-255

cosTochondral riB resecTion due To prolonged pain and swelling

Cumhur Murat Tulay1, İbrahim Ethem Özsoy2, Ümit Oğur3, Zeynep Tarini4

1Department of Thoracic Surgery, Celal Bayar University, Manisa 2Department of Thoracic Surgery, Kayseri Education-Research Hospital, Kayseri,Turkey 3Department of Nuclear Medicine, Şanlıurfa Mehmet Akif İnan Education-Research Hospital, Şanlıurfa 4Department Of Pathology, Şanlıurfa Mehmet Akif İnan Education-Research Hospital, Şanlıurfa

Background and aim: To show effects and results of costochondral rib resection due to prolonged chest pain and swelling without underlying disease.

methods: This retrospective study was comprised 54 patients with thoracic wall pathology. Fourteen of the included patients had costochon-dral pain, swelling and tenderness upon palpation, without any other problems. The time between the onset of chest pain and surgery ranged from 14 to 60 months. Whole-body bone scintigraphy and thorax comput-ed tomography were used for imaging. Costochondral rib resection was performed. Numerical pain rating scale(NRS) was done to determine the effectiveness of surgery before and 2 months after operation. Pain scales were evaluated by non-parametric Mann-Whitney U test.

results: Increased focal activity was diagnosed for the chondral parts of the ribs in three patients scintigraphically with normal tomographic find-ings. Pathologically, enchondroma was identified in two patients and low grade chondrosarcoma in one patient. An expansile chondral deformity was detected via tomography only in one patient with normal scintigraph-ic findings who had a low grade chondrosarcoma. Scintigraphic activity was positive in only one enchondroma patient with normal tomographic findings. Ossified cartilage tissues were observed in two patients who had increased focal activity. Pain relief was achieved 6–8 weeks after surgery. The mean postoperative pain score was 0,64 while preoperative one was 9.(p≤0,05)

conclusions: Moreover resection of costochondral rib lesions with swelling and long duration pain would increase health related quality of life even if no pathology is found scintigraphic and/or radiographic imagingKeywords: Costochonral swelling, bone scintigraphy, chest pain, rib resection, costochondral pathology

figure 1. Costachondral resection


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

figure 2. Enchondroma without sintigraphic activity

table 1. Patients’ characteristics

Case Age Gender

Location/Trauma history/

Pain duration Scintigraphy Tomography Pathology

1 19 F Right fourth cc* Trauma(+)36 months

Normal Normal 3x1x1cm ossified cartilaginous tissue

2 17 F Right fourth cc42 months

Normal Normal 4x1.5x0.7cm mature Cartilaginous tissue

3 25 M Right second ccTrauma(+)20 months

Normal Normal 3.5x1x1cm regenerating cartilage

4 22 F Right third cc20 months

Normal Normal 3x1x1cm cartilaginous tissue

5 17 F Right fourth cc16 months

Normal Normal 4x1x1cm cartilage with focal hypocellularity

6 15 M Left fourth cc Trauma(+)26 months

Normal Normal 4x1.2x1.5cm cartilaginous tissue


Normal Normal 3x1x1.5cm cartilage with focal

hypocellularity

8 22 F Right second cc15 months

Normal Normal 3.5x1.5x0.8cm cartilaginous tissue


Normal Normal 3x2x2cm enchondroma

10 22 M Right second cc60 months

Focal increased activity at right

second rib

Normal 5x1.5x1.5cm ossified cartilaginous tissue

11 19 F Left fourth cc44 months

Focal increased activity at left

fourth rib

Normal 5.5x1.5x1.5cm ossified cartilaginous tissue

12 21 M Left third cc14 months

Normal Expansile deformity at left

third rib

5.5x2x2cm hyperchromatic-

pleomorphic atypical chondrocytes,

myxoid changes and binucleation. Grade I

chondrosarcoma

13 32 F Right fourth ccTrauma(+)17 months

Normal Normal 2.5x1.1x1.5cm mature cartilage

14 30 F Left second cc22 months

Focal increased activity at left

second rib

Normal 4.5x2x2.5cm enchondroma

Ps-256

ikinci basamak devlet Hastanesinde tOraks travması yönetimi:281 OlGunun değerlendirilmesi

Onur Akçay1, Ahmet Sızlanan2

1Kızıltepe Devlet Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Mardin 2Mardin Devlet Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Mardin

Giriş ve amaç: Bu çalışmada, toraks travması nedenleri, tedavi yön-temleri literatür eşliğinde incelemiştir.

yöntem: Temmuz 2014 – Kasım 2015 tarihleri arasında toraks trav-ması nedeni ile başvurmuş veya transfer edilmiş 281 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Hastaların 235’i erkek (%83,6) 46’sı kadın (%16,4) olup çalışma grubunun yaş ortalaması 38,4+19,5 (median 35, 3-88) idi. 206 (%73,3) hasta künt toraks travması (KTT) grubunda, 75 hasta (%26,7) ise penetran toraks travması (PTT) grubunda yer aldı. Hastanede ortalama kalış süresi 5,31+3,83 gündü. KTT grubunda 5,09+3,83 gün, PTT gru-bunda 5,97+3,78 gün (p=0,106). Ölüm oranları KTT grubunda %7,3, PTT grubunda %14,7 idi (p=0,053).

tartışma ve sonuç: Toraks travmaları hayatı tehdit eden yaralanma-lar olduğundan dolayı hızlı bir şekilde eşlik eden sistem yaralanmaları ile birlikte tanısı konulup vakit kaybetmeden tedavi sürecine başlanmalıdır.anahtar kelimeler: Toraks travması, kosta fraktürü, hemopnömotoraks

tablo 1. Hasta verileri

Künt Travma (%) Penetran Travma (%) Toplam (%) p

CinsiyetKadınErkek

19,480,6

892

16,483,6

0,028

Yaş 42,25+20,38 27,71+11,88 38,4+19,5 <0,001Intratorasik PatolojiPnömotoraksHemotoraksHemopnömotoraksKontuzyon

3514,117,430,5

25,342,6204

32,421,718,123,5

0,127<0,0010,627

<0,001Ekstratorasik PatolojiIntrakranyalIntra abdominalOrtopedik

13,64,9

15,5

6,613,32,6

11,77,1

12,1

0,1430,0320,003

Kemik Yapı PatolojisiMultipl Kot FraktürüTek Kot Fraktürü

59,216

2,61,3

44,112,1

<0,001<0,001

TedaviTüp TorakostomiTorakotomiKonservatif

35,91,5

64,1

73,32020

44,56,447

<0,001<0,001<0,001

Hastane Kalış Süresi 5,09+3,83 5,97+3,78 5,31+3,83 0,106YBU TakibiVarYok

1783

26,773,3

19,680,4

0,071

SağkalımSağÖlüm

92,77,3

85,314,7

90,79,3

0,053

Ps-257

plevral efÜzyOnlarda lOkal unipOrtal vats

Osman Korcan Tilkan1, Mertol Gökçe1, Bülent Altunsoy2, Hakan Tanrıverdi2, Figen Atalay2

1Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Zonguldak 2Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Zonguldak

Giriş ve amaç: Plevral efüzyonların tanı ve tedavi yaklaşımı halen tar-tışmalı olarak devam etmektedir. Torasentez ile alınan mayinin sitolojik değerlendirilmesi ya da kapalı plevra biopsisi ile tanı konulamayan plevral efüzyonlu olgularda tek port videotorakoskopik cerrahi (uVATS) yaklaşım


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

uygulanabilmektedir. Kliniğimizde tanı konulamayan kardiyopulmoner re-zervi sınırlı plevral efüzyon olgularında, lokal anestezi ve sedasyon altında plevral biyopsi ve drenaj ile tanı ve tedavi uyguladığımız olgularımızı ret-rospektif olarak değerlendirdik.

yöntem: Ocak 2010 - Ocak 2016 tarihleri arasında kliniğimizde kardi-yopulmoner rezervi sınırlı, genel anestezi açısından yüksek riskli kabul edi-len, tanı konulamayan plevral efüzyonlu 17 olgunun 11’i erkek, 6’sı bayan olup yaşları 45 ile 86 arasında (ort: 63) değişmekteydi. Lokal anestezi ve sedasyon altında uVATS ile plevral biyopsi ve plevral drenaj uygulandı. Klinik, radyolojik ve cerrahi eksplorasyona bağlı olarak malignite olasılığı düşünülen olgulara ise ek olarak plörodezis yapıldı.

Bulgular: Olguların tümüne uVATS ile eksplorasyon, drenaj ve plevra biyopsisi uygulandı. Sekiz olguya (%47) ise talk plörodezis işlemi ek olarak yapıldı. Ortalama plevral efüzyon drenaj miktarı 950cc olarak hesaplan-dı. Cerrahi işlem sırasında mortalite ve morbidite görülmedi. Operasyon süresi ise ortalama 25 dk (20-30 dk) idi. Cerrahi sonrası ortalama drenaj miktarı 150cc/gün, dren kalış süresi 3 gün ve hastanede kalış süresi 4 gün olarak belirlendi. Plevral biyopsilerin patoloji sonuçları incelendiğinde; 8 olguda (%47) malignite, 6’sında (%35) kronik inflamasyon, ve 2 olguya da (%18) tüberküloz tanısını konuldu.

tartışma ve sonuç: Nedeni belli olmayan plevral efüzyonların tanı-sında kapalı plevra biyopsisi ilk tercih olarak kullanılmaktadır ve tanı ora-nının yaklaşık %65-70 arasında değiştiği bildirilmiştir. İşlem sonrasında komplikasyonlar (pnömotoraks, hemotoraks gibi) gelişebilmekte ayrıca plevral efüzyon tam olarak boşaltılamamaktadır. Günümüzde cerrahi ens-trümanların ve cerrahi deneyimin gelişimine paralel olarak minimal inva-ziv cerrahi yaklaşımın kullanımı giderek artmaktadır. Literatürde VATS ile plevral efüzyonlara tanı konulma oranı yaklaşık %90-95 arasında bildiril-mektedir. VATS işlemi genel anestezi altında tek akciğer ventilasyonuna uygun olgularda yapılabilmektedir. Plevral biyopsi ve drenaj uygulanması-nın genel anestezi açısından yüksek riskli olduğu kardiyopulmoner rezervi sınırlı plevral efüzyonlu olgularda lokal anestezi altında uVATS yaklaşım ile plevra biyopsisi, drenaj ve plörodezis başarıyla ve güvenle uygulanabil-mektedir. Nedeni belli olmayan plevral efüzyonlu olgularda uVATS yakla-şım ile plevra biyopsisi, drenaj ve plörodezis işleminin, kısa operasyon sü-resi, erken tanı ve tedavi avantajı ile güvenle kullanılabildiği, kapalı plevra biyopsisine alternatif olabileceği akılda tutulmalıdır.anahtar kelimeler: Tek Port Videotorakoskopik cerrahi, Lokal Anestezi, Plevral Biyopsi

Ps-258

minimal invaziv pektus ekskavatum OperasyOnlarımız: 38 Hastamızın değerlendirilmesi

Akın Eraslan Balcı, Siyami Aydın, Suna PolatoğluFırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, Elazığ

Giriş ve amaç: Pektus Ekskavatum deformitesi tanısıyla yapılan mini-mal invaziv operasyonları retrospektif olarak incelemek

yöntem: 2004-2015 yılları arasında Pektus Ekskavatum ameliyatı ge-çiren 38 hasta değerlendirildi. Mikst deformite 6 (%15.8) hastada vardı. Yaş ortalaması 18.1 ± 6.6 (31-3), erkek/kız oranı 33/5 olup bütün hasta-lar Nuss yöntemiyle opere edilmişti. Fiksasyonda çelik tel ve stabilizatör kullanılmıştı.

Bulgular: 8 hastaya 2 bar diğerlerine tek bar kullanılmıştı. Ameliyat süresi 1 saat, postoperatif hastane süresi 3.5 gündü. Dört hastada insizyon yerinde scar dokusu gelişti. Bir hastada pnömotoraks gelişti. Dört hastada bar kayması görüldü. Bir hastada bar iki kez destabilize oldu. İki hastada insizyon yeri enfeksiyonu görüldü. Derin dokularda enfeksiyon ve mor-talite olmadı. Postoperatif erken dönemde en sık görülen yakınma göğüs ağrısı, en sık reoperasyon nedeni bar kaymasıydı.

tartışma ve sonuç: Pektus Ekskavatum deformitesi için Nuss ameli-yatı minimal morbidite ile başarıyla yapılabilmektedir. Bar stabilizasyonu ile ilgili problemler morbiditenin başta gelen nedenidir.anahtar kelimeler: pektus ekskavatum, nuss, minimal invaziv, stabilizasyon

Ps-259

kOmplike kist Hidatid nedeni ile OluŞan abdOminOplevral fistÜllere yaklaŞım

Yekta Altemur Karamustafaoğlu, Fazlı Yanık, Cenk Balta, Adem KarataşTrakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, Edirne

Giriş ve amaç: Abdominoplevral fistüller (APF) abdomen, abdominal organlar ve bronş ağacı veya plevra arasında, hepatik enfeksiyonlar ya da travma nedeni ile oluşan anormal bağlantılardır ve kist hidatid hastalığının ciddi bir komplikasyonudur. Bizde çalışmamızda APF nedeni ile cerrahi tedavi uygulanan sekiz olgumuzu retrospektif olarak irdeledik

yöntem: 2004-2015 yılları arasında yaşları 47 ile 73 (ort:57,8) arasın-da dört erkek, dört kadın olgu APF nedeni ile tedavi edildi. Beş olgu disp-ne, göğüs ağrısı, öksürük, pürülan balgam şikayeti ile iki olgu ise bunlara ek olarak safralı balgam ile başvurdu. Hastaların tamamı echinococcus granulosus ile enfekte idi. Beş olguda hepatoplevral fistül (HPF), iki olgu-da bronkobiliyer fistül (BBF), bir olguda komplike kist hidatid nedeni ile abdominoplevral fistül (APF) mevcuttu.

Bulgular: Yedi olgu APF nedeni ile opere edildi, bir hasta genel duru-munun kötü olması nedeni ile konservatif olarak tedavi edildi. Dört olguda (%62,5) karaciğer kubbe kisti ve absesi nedeni ile sağ torakofrenotomi ile kistotomi ve fistül kapatılması, bir olguda (%12,5) sağ torakofrenotomi ile fistül traktının kapatılması, bir olguda (%12,5) haraplanmış akciğer nedeni ile sol alt lobektomi, bir olgudada (%12,5) sağ torakofrenotomi ile fistül kapatılması ve dekortikasyon uygulandı.Genel durumu kötü olan hastaya perkütan transhepatik drenaj uygulanarak konsevatif izlendi. Hastaların tamamı iyi durumda taburcu edildi. Postoperatif takiplerinde bir kompli-kasyon görülmedi

tartışma ve sonuç: Kist hidatid nedeni ile APF görülmesi oldukça na-dir bir komplikasyondur. Biz bu vakalarda torakofrenotomi ile tek seansta karaciğer kistinin boşaltılmasının ve fistül traktının kapatılmasının, özellikle operasyon sonrası safra fistülünün devam eden olgularda safra pasajının açıklığının da kontrol edilmesinin en iyi tedavi seçimi olduğuna inanıyoruzanahtar kelimeler: abdominoplevral fistül, komplikasyon, kist hidatid

Ps-260

Orta lOb sendrOmlarında cerraHi tedavi

Ayşen Taslak Şengül, Yasemin Büyükkarabacak, Tuba Apaydın, Pelin Sürücü, Ahmet BaşoğluOndokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim dalı, Samsun

Giriş ve amaç: Orta lob sendromu(OLS) nadir görülen fakat önemli bir klinik patoloji olup literatürde hakkında yeterli çalışma yoktur.Sağ akci-ğerin orta lobunun ve bazen de lingulanın kronik yada nükseden kollapsı ile kendini gösterir. Bu çalışmada medikal tedaviye cevap vermeyen re-kürren ve inatçı pnömoni ataklarıyla seyreden OLS’li hastalarda cerrahi tedavinin etkinliği araştırıldı.

yöntem: Ocak 2012 ve Ocak 2015 yılları arasında 19 Mayıs Üniver-sitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Kliniği’nde medikal tedaviye cevap vermeyen orta lob sendromu olan 8 hastaya pulmoner rezeksiyon yapıldı.

Bulgular: Hastalardan 5’ü kadın, 3’ü erkek olup yaş ortalaması 47(21-70) idi. En sık semptom öksürük ve balgam olup tüm olgularda bulun-maktaydı. Tüm olgular preoperatif PA akciğer radyografisi, lateral grafi, bilgisayarlı tomografi (BT) ve bronkoskopi ile değerlendirildi. Cerrahi en-dikasyon; altı olguda rekürren pnömoni ve persistan atelektazi, iki olguda broşektazi idi. Yapılan sağ torakotomide tüm olgularda, orta lobun etrafın-daki lenf nodları basısına bağlı olarak orta lob bronşunun basıya uğradığı ve orta lobun rudimenter olduğu gözlendi. Peroperatif ve postoperatif dö-nemde mortalite gözlenmedi. Postoperatif ortalama yatış süresi 6.1(5-14)gün idi. Takipte olguların hepsinde semptomlar bir daha tekrarlamadı.

tartışma ve sonuç: OLS’de öncelikle etyolojik faktör iyi belirlenip te-davi ona yönelik olmalıdır. Konservatif tedaviye cevap OLS’de vermeyen hastalarda orta lob yada lingulanın cerrahi rezeksiyonu önerilebilir.Bu ko-nuda sınırlı sayıda çalışma olsa da postoperatif morbidite ve mortalitenin cerrahi sonrası düşük olduğu görülmektedir.anahtar kelimeler: orta lob sendromu,cerrahi,tedavi-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Şekil 1.

Şekil 2.

Ps-261

pulmOner sekestrasyOnda cerraHi tedavi

Yasemin Büyükarabacak, Ayşen Taslak Şengül, Volkan Yılmaz, Gökhan Pirzirenli, Ahmet BaşoğluOndokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Samsun

Giriş ve amaç: Pulmoner sekestrasyon, tanımlanabilen bir bronşial bağlantısı olmayan embryonik akciğer dokusu kitlesi olup beslenmesini bir yada daha fazla anormal sistemik arterden almaktadır.Arteryel kan deste-ği sistemik bir damardandır. Bu çalışmamızda nadir görülmesi nedeniyle 2012-2015 yılları arasında pulmoner sekestrasyon nedeniyle opere edilen on olguyu sunmayı amaçladık.

yöntem: Ocak 2012 ve Ocak 2015 yılları arasında 19 Mayıs Üniversi-tesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Kliniği’nde pulmoner sekestrasyon ne-deniyle cerrahi tedavi uygulanan 10 hasta geriye dönük olarak incelendi.

Bulgular: Hastalardan 7’si kadın, 3’ü erkek olup yaş ortalaması 31.1 (19-51) idi. En sık semptom öksürük, balgam olup tüm olgularda bulun-maktaydı. Olguların sekiz tanesinde çekilen akciğer grafisinde ve Toraks BT de sol akciğer alt lob bazal segmentlerde, iki olguda sağ hiler bölgede düzensiz konsolidasyon alanları gözlendi. Yedi olgunun çekilen BT anji-ografisinde sol alt lobda inen aort düzeyinde aberan arteryel yapı tespit edildi. Yapılan torakotomide sekiz olguda, sol alt lob ile,bir olguda sağ üst lob ile bir olguda da sağ orta lob ile inen aort arasında aberan arteryel beslenme olduğu, iki olguda sol alt lobun hipoplazik olduğu, iki olguda da sol alt lobun broşektatik olduğu gözlendi. 6 olgu EPS, 4 olgu İPS idi. Posto-peratif ortalama yatış süresi 7(5-14) gün idi. Postoperatif takipte morbidite & mortalite izlenmedi. Tüm olgularda ortalama takip 9 ay (6 ay–3yıl) idi.

tartışma ve sonuç: Pulmoner sekestrasyon nadir bir konjenital mal-formasyondur.Benign bir hastalık olmasına rağmen,preoperatif değerlen-dirme her zaman ayırıcı tanıya götürememektedir.Çoğu otör tekrarlayan enfeksiyonlar, daha büyük rezeksiyon gereksinimi ve kanama ihtimali yüzünden bu lezyonların rezeksiyonunu önerir. Açık torakotomi,anormal sistemik besleyen arterlerin güvenli dönülüp bağlanması için en iyi yaklaşımdır.anahtar kelimeler: pulmoner sekestrasyon,cerrahi,tedavi-

Şekil 1.

Şekil 2.

Ps-262

kÜnt ve penetran akciğer kOntÜzyOnları: 64 OlGunun analizi

İbrahim Ethem Özsoy1, Cumhur Murat Tulay2, Mehmet Akif Tezcan1

1Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, Kayseri 2Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Manisa

Giriş ve amaç: Akciğer travması künt ve penetran travmalar sonra-sı ortaya çıkar. Özellikle künt travmalarda en sık oluşan akciğer hasarı kontüzyonlardır. Akciğer kontüzyonu gelişen 64 olgu etiyoloji, eşlik eden göğüs ve diğer sistem bulguları, tedavi yöntemleri ve sonuçlar açısından değerlendirildi.

yöntem: Kasım 2009- Kasım 2012 tarihleri arasında Göğüs Cerrahisi Kliniğine yatırılarak tedavi edilen toraks travmalı 171olgudan, 64 (%37.4) akciğer kontüzyonlu olgu, cinsiyet, yaş, etiyoloji, eşlik eden göğüs ve gö-ğüs dışı sistem yaralanmaları, uygulanan tanı ve tedavi yöntemi, kompli-kasyon ve mortalite durumları değerlendirildi. Tanı akciğer grafisi ve toraks tomografisi ile kondu. Bazı olgularda medikal, bazı olgularda ise medikal ve cerrahi tedavi birlikte uygulandı.

Bulgular: Olguların 51’i erkek (%79.7), 13’ü kadın (%20.3), yaş aralıkları 18 ile 84 arasında değişmekte olup ortalama 39.9±6.1 idi. 59 (%92.2) olguda künt, 5(%7.8) olguda ise penetran travma mevcuttu.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

En sık beraber olan göğüs patolojisi 44 (%68.8) olguda kot fraktürü idi. Üç ve daha fazla kot fraktürü olan olgu sayısı 33(%51.6) idi. Altı (%9.4) pnömotoraks, 7(%10.9) hemotoraks ve 27(%42.2) hemopnömotoraks mevcuttu. 40 (%62.5) hastaya tüp torakostomi uygulandı.Majör cerrahi 3 (%4.7) olguda uygulandı; 2 olguda parankim tamiri, 1 olguda ise v.azigos ligasyonu yapıldı. Otuzüç (%51.6) olgu yoğun bakımda takip edildi ve 7 (%10.9) olguda mekanik ventilatör gereksinimi duyuldu. Beş (%7.81) olgu ise kaybedildi.

tartışma ve sonuç: Künt travmada kontüzyon oluşumunda birinci mekanizma travmanın göğüs duvarında yaptığı basınç etkisi ile akciğerde oluşan ezilme, ikinci mekanizma ise travma sırasında akciğerde oluşan iv-melenmeye bağlı olarak akciğerin göğüs duvarı içinde ileri-geri hareketi ile oluşan akciğer ezilmesidir. Kontüzyon alanı genişliği ve diğer sistemlerde patoloji varlığı prognozu kötü etkiler.anahtar kelimeler: Travma, akciğer, kontüzyon

Ps-263

pediyatrik yaŞ Grubunda bilateral akciğer kist Hidatiği tedavisinde Üç-beŞ GÜn ara ile bilateral evreli tOrakOtOmi uyGulanması GÜvenli bir yöntem midir?

Ömer Önal, Ömer Faruk Demir, Leyla Hasdıraz, Fahri OğuzkayaErciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Kayseri

Giriş ve amaç: Bilateral akciğer kist hidatik hastalığı tüm akciğer kist hidatiklerinin içerisinde %4 ile %26,7 arasında görülmektedir. Bilateral kist hidatik cerrahi tedavisinde median sternotomi veya evreli torakotomi seçenekleri mevcuttur. Evreli torakomi yapılan vakalarda ise her iki tora-kotomi arasında 3 haftadan 3 aya kadar beklenmesi gerektiğini belirten yayınlar mevcuttur. Bu çalışmanın amacı aynı cerrahi ekip tarafından 3-5 gün ara ile yapılan bilateral evreli torakotomi hastaları ile unilateral cerrahi yapılan hastaların postoperatif komplikasyon, hastanede yatış süresi, mor-bidite ve mortalite oranlarını inceleyerek güvenli bir prosedür olup olma-dığının değerlendirilmesidir.

yöntem: Bu çalışmaya 2010-2015 yılları arasında aynı cerrahi ekip tarafından akciğer kist hidatiği nedeniyle opere edilen 16 yaş altı 38 hasta dahil edilmiştir. Hastaların tümüne kistotomi-kapitonaj uygulandı. Hasta-lar unilateral torakotomi yapılan grup 1 ve üç-beş gün ara ile bilateral evreli torakotomi yapılan grup 2 olarak iki grupta incelenmiştir.

Bulgular: Hastaların özellikleri tablo 1’de özetlenmiştir. En sık görülen semptomlar sırasıyla öksürük %28,9 (n=11) ve göğüs ağrısı %21,1 (n=8) idi. Kistlerin en sık yerleştiği lokalizasyon %28,9 ile bilateral alt loblarda eşit olarak tespit edilmiştir (Şekil 1-2).

12 (%31,6) hastada 16 adet komplikasyon izlenmiş olup, en sık görülen postoperatif komplikasyon hava kaçağı (n=5) idi. Gruplar postoperatif komplikasyon açısından incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmemiştir (Tablo 2). Ameliyat sonrası dönemde her iki grupta da nüks veya mortalite görülmemiştir.

tartışma ve sonuç: Pediyatrik yaş grubunda üç-beş gün ara ile uygu-lanan evreli torakotomi komplikasyon oranını arttırmayan güvenle kulla-nılabilecek bir cerrahi yöntemdir.anahtar kelimeler: cerrahi, kist hidatik, pediyatri

Şekil 1. Toraks BT parankim kesitinde bilateral kist hidatik görünümü.

Şekil 2. Aynı olgunun ameliyat sonrası arka-ön akciğer grafisi

tablo 1. Hastaların gruplara göre özellikleri

Hasta özellikleri Grup1 (unilateral) Grup 2 (bilateral) p

Erkek / Kadın n(%) 21 / 10 (55,3 / 26,3 5/2 (13,2 / 5,3) p>0,05Yaş (yıl) 11.2 ± 3,8 12,6 ± 2,6 p>0,05Kist sayısı n (%) 31 (68,9) 14 (31,1)Kist boyutu (cm) 6,4 ± 2,7 10,4±4,9 p=0,04Senkron KC kisti n (%) 8 (21,1) 0 p>0,05Hastanede yatış süresi (gün) 9,7 ± 4,5 15,3 ±7,6 p=0,014Tüp süresi (gün) 6,7 ± 3,4 10,5 ± 4,7 p=0,017Takip süresi (ay) 34,5 ± 22,8 40,7 ± 42,9 p>0,05


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 2. Grupların postoperatif komplikasyon açısından karşılaştırılması

Postoperatif komplikasyon

Grup 1(unilateral) n (%)

Grup 2(evreli) n (%)

Totaln (%) p

atelektazi 2 (6,4) 2 (28,5) 4 (10,5) >0.05Hava kaçağı 4 (12,8) 1 (14,3) 5 (13,1) >0.05pnömotoraks 3 (9,6) 0 3 (7,9) >0.05Bronko plevral fistül 1 (3,2) 0 1 (2,6) >0.05Pnömoni 1 (3,2) 0 1 (2,6) >0.05İntraoperatif hipoksi 1 (3,2) 0 1 (2,6) >0.05İnsizyon yeri enfeksiyonu 0 1 (14,3) 1 (2,6) >0.05Toplam 10 (32,3) 2 (28,6) 12 (31,6) >0.05


spOntan pnömOtOraksta kalıtsallık

Mehmet Muharrem Erol1, Mehmet Türe2, Ahmet Sami Bayram1, Hüseyin Melek1, Tahsin Yakut2, Cengiz Gebitekin1

1Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Bursa 2Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Genetik Anabilim Dalı, Bursa

Ps-265

çOcuklarda yabancı cisim aspirasyOnları: retrOspektif analiz

Muharrem Çakmak1, Akın Eraslan Balcı2, Atilla Durkan1, Atalay Şahin1, Bülent Öztürk1, Ahmet Erbey1

1Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahi Kliniği, Diyarbakır 2Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Anabilim Dalı, Elazığ

Giriş ve amaç: Solunum sistemine yabancı cisim aspirasyonu yaşamı tehdit eden ve ölümcül olabilen bir durumdur. Çalışmamızda rijid bron-koskopi ile müdahale edilen hastaların sonuçlarını literatür eşliğinde pay-laşmayı amaçladık.

yöntem: 2004 - 2014 yılları arasında yabancı cisim aspirasyonu ya da şüphesi nedeniyle kliniğimize yatırılan ve rijid bronkoskopi yapılan 1-7 yaş arası toplam 48 hastanın dosyaları incelendi. Aspire edilen yabancı cisim-lerin karakteristik özellikleri ve tipleri, çocukların yaş dağılımları, yabancı cisimlerin yerleştiği anatomik lokalizasyonlar değerlendirildi. İstatistiksel olarak anlamlılıkları irdelendi.

Bulgular: Hastaların ortalama yaşları 3.23 ± 1.73 idi. Otuzu erkek, 18’i bayandı (p < 0.05). Yabancı cisim 32 hastada sağ, 13 hastada sol, 3 hastada trakea lokalizasyonlu idi (p <0.05). Yabancı cismin 15 hastada sağ ana, 15 hastada sağ alt, 2 hastada orta, 9 hastada sol ana, 4 hastada sol alt bronşta olduğu görüldü. Hastaların 21’inde para (p < 0.05), 7’sinde türban iğnesi, 2’sinde nohut, 2’sinde fındık, 2’sinde fıstık, 2’sinde yemek kırıntısı, 2’sinde yumurta kabuğu, 1’inde nar, 1’inde mısır, 1’inde kemik, 1’inde saat pili, 1’inde top sibobu, 1’inde yumurta parçası tespit edilirken, 4 hastada bronkoskopinin negatif olduğu görüldü.

tartışma ve sonuç: Yabancı cisim aspirasyonlarının çoğunlukla sağ (ana-alt bronş) yerleşimli olduğu, erkek cinsiyette daha fazla görüldüğü ve özellikle 3 yaş civarında sıklığının arttığı tespit edildi. Çocukların yabancı cisim aspirasyonlarının çoğunlukla anne ya da babanın yanında gerçek-leştiği ve yabancı cisim aspirasyonu ile ailelerin eğitim ve sosyokültürel seviyeleri arasında ilişki olduğu tespit edildi. Sonuç olarak yaşamı tehdit eden yabancı cisim aspirasyonlarını önlemede ailelerin bilgilendirilmesi ve farkındalıklarının arttırılması öncelikli yaklaşım olmalıdır.anahtar kelimeler: Aspirasyon, Bronkoskopi, Bronş, Trakea, Yabancı Cisim

tütün Kontrolü

Ps-266

malatya’ da siGara paketi Üzerindeki resimli uyarılar Hakkında ne biliniyOr?

Seda Beyhan Sagmen1, Mikail Özdemir2

1Malatya Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, Malatya 2Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Bu çalışmada sigara paketi üzerindeki resimli uyarıların bilinirliği ve sigara bırakma polikliniğine basvurudaki etkinliğinin araştırıl-ması amaçlanmıştır

yöntem: Çalışmaya Malatya Devlet Hastanesi Sigara Bırakma polik-liğine basvuran 356 hasta alınmıştır. Hastaların demografik özelikleri, iç-tikleri sigara sayısı, paket/yıl hesabı değerlendirlmiştir. Fagerström nikotin bağımlılık testi uygulanmıs olup,sigara paketlerindeki 14 resimli uyarı gos-terilerek, hangilerinin en cok bilindiği ve sigara polikliniğine basvuruda en cok hangısınden etkilendikleri sorgulanmıştır

Bulgular: Kadınlar ve erkeklerde en çok bilinen 2 resimli uyarı ‘’Sigara dumanında benzen nitrozamin, formaldehit ve hidrojen siyanid gibi kanser yapıcı maddeler bulunur’’ yazılı 6 numaralı resimli uyarı (%21,9;%22,2) ve 7 numaralı ‘’Sigara içmek ölümcül akciğer kanserine neden olur’’ yazılı uyarı (%20,4, %20)) olarak tespit edilmiştir. 3. en çok bilinen ise kadın-larda 4 numaralı ‘’sigara içenler genç yaşta ölür ‘’yazılı uyarı (%12,6) ve erkeklerde ise 1 numaralı Sigara içmek kan akışını yavaşlatır ve cinsel ikti-darsızlığa neden olur (%16,7) yazılı uyarı olarak tespit edilmiştir. 11. Resim ‘’Çocukları koruyun, dumanınızı onlara solutmayın’’ içerikli uyarıdan en çok kadınların etkilendği, 1 numaralı ‘’Sigara içmek kan akışını yavaşlatır ve cinsel iktidarsızlığa neden olur‘ ’mesajlı uyarıdan en çok erkeklerin et-kilendiği tespit edilmiştir (p <0,043; p:0,01). Lise mezunu ve altı eğitime sahip olanlarda üniversite mezunu olanlara göre daha sık olarak fagers-tröm skoru 7 ve üzeri olarak saptanmıştır (p:0,032) Kadınların fagerström skoru erkeklerin fagerstrm skorundan istatistiksel olarak anlamlı yüksek saptanmıştır (p<0,01)

tartışma ve sonuç: Sigarayı bırakma konusunda toplumun yeterli bilgilendirilmesi, toplumun eğitilmesi ve uyarılması şeklindeki uygulama-larda resimli uyarıların önemi büyüktür Önemli sağlık sorunlarını net ola-rak gösteren resimlerle desteklenmesi gerekmektediranahtar kelimeler: Resimli uyarı, sigara bırakma, nikotin bağımlılığı

resim 1.


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

resim 2.

Ps-267

Şanlıurfa’da bir devlet Hastanesinde siGara içen ve içmeyen bireylerin karakteristikleriİbrahim Koç, Yusuf Doğan, Serdar Doğan, Nurcihan Akbulut, Hafize Kılınçkaya Doğan, Selçuk Köker, Abdülaziz Kaya, Nesimi Yavuz

Viranşehir Devlet Hastanesi, Şanlıurfa

Giriş ve amaç: Tütün kullanımı tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de önemli bir sağlık problemi olup kullanım oranları ile ilgili farklı veri-ler mevcuttur. Bu çalışmada amacımız Şanlıurfa’da bir devlet hastane-sine başvuran hastaların tütün açısından düşüncülerini ve tecrübelerini değerlendirmektir.

yöntem: Çalışma kapsamında Şanlıurfa Viranşehir Devlet Hastanesi’ne başvuran hastalara yüz yüze görüşme suretiyle kapalı ve açık uçlu sorular soruldu. Çalışma için bağlı bulunan Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekre-terliği İzni ve Etik Kurul Onayı alındı.

Bulgular: Çalışmaya 184’ü (%33,8) kadın, 360’ı(%66,1) erkek top-lamda 544 kişi dahil edildi. dahil edilen 544 hastanın 269’u (%49) sigara içicisi idi. 544 kişiden 370’i (%68) tedavi ile sigaranın bırakalabileceğine inanıyordu. Tüm hastaların %16’sı (88 kişi) daha önce psikolojik tedavi almış olarak saptandı. Sigara içenlerin (269 kişinin) 186’sı (%69) ilk içtiği sigarayı hatırlıyor, 200’ü (%74,3) ilk tanıştığı sigara markasını hatırlıyor. Sigara başlama sebeplerine bakıldığında 127 kişi sadece meraktan (%47), 42 kiş sadece keyif verici olduğu için (%15), 76’sı stresle baş etmede yardımcı (%28)olduğu için sigaraya başladığını belirtti. Sigara içenlerin %69’u (187 kişi) sigarayı bırakmayı düşünüyor, %66’sı (178)kişi daha önce sigarayı bırakmayı denemiş ve bir yıl kadar içmeyen kişi oranı ise %19 (52 kişi).

tartışma ve sonuç: Tütün kullanımı tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de önemli bir problemdir. Tütünün yol açtığı hastalıkların önü-ne geçmek için en iyi yöntem sigaranın bırakılması hatta hiç başlanma-masıdır. Her iki aşamada da bireylerin tütün kullanımı ile ilgili düşünceleri önemlidir. Okuma yazma oranının düşük olduğu Şanlıurfa’da ne yazık ki sigara içme oranı %50 civarındadır.anahtar kelimeler: Sigara içen, sigara içmeyen, karakteristik

Ps-268

Ücretsiz siGara bırakma tedavisi ilaçları tedavi baŞarısını nasıl etkiledi? çOrum deneyimi

Sertaç Arslan1, Ahmet Uluşan2, Özlem Erçen Diken1

1HİTİT Üniversitesi TıpFakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Çorum 2Hitit Üniversitesi Çorum Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahi Kliniği, Çorum

Giriş ve amaç: Sigara bırakma tedavisinde kullanılan ilaçlar sigorta kapsamında ödenmemektedir. Sigara bırakma polikliniklerinde hekim ta-rafından başlanan tedavide kullanılacak ilaçların toplum sağlığı merkezle-rinde ücretsiz olarak hastalara verilmesi uygulamasıyla tedavi başarısının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

yöntem: Temmuz 2015-Kasım 2015 arasında Çorum Hitit Üniversitesi Sigara Bırakma Polikliniğinde tedavi başlanan 72 hastanın (42 erkek, 30 kadın) dosyaları retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Yaş ortalaması 37.4 idi. En sık semptomlar efor dipnesi (%74.3) ve balgam çıkarmaydı (%61.4). Psikiyatrik tedavi alan 2 hastaya tedavi başlanamadı. Elli beş hastaya vareniklin (%78.6), 15 hastaya bup-ropion (%21.4) uygulandı. Üç aylık tedavinin sonunda 21 hasta (%30) sigarayı bıraktı. Erkeklerde bırakma oranı %28.6, kadınlarda %30 sap-tandı. Bırakanlarda ortalama sigara içme süresi 22.1 yıl, bırakmayanlar-da 17.7 yıldı (p=0.254). Vareniklin grubunda bırakma oranı %32.7 iken bupropion grubunda %20 bulundu (p=0.344). Fagertsrom bağımlılık düzeyleri düşük (0-4), orta (5-7) ve yüksek (8-10) olarak incelendiğinde, düşük bağımlılıkta bırakma oranı %16.7, orta derecede %33.3, yüksek bağımlılıkta %35.1 saptandı (p=0.361). Vareniklin ve bupropion arasında bağımlılık düzeyine göre sigara bıraktırmada farklılık saptanmadı. Daha önceden sigara bırakmayı denemiş ve başarısız olmuş kişilerden, ilaç kul-lanmamış olanlarda bağımlılık düzeyi homojen dağılım gösterirken, eski-den vareniklin kullanmış olanlarda düşük düzeyde bağımlılar %9.1 iken, eskiden bupropion kullananlarda bu oran %25 saptandı (p=0.285). Es-kiden bırakmayı denemiş olup yeniden bupropion verilen grupta ağırlıklı olarak düşük düzeyde bağımlı olup eskiden ilaçsız takip edilen (%81.8) ve eskiden nikotin replasmanı verilen (%84.6) hastalar mevcuttu. Sigara-yı bırakan hastaların tedavi öncesi ve sonrası SFT bulguları karşılaştırıldı. Ortalama PEF%; %71.6’dan %77.7’ye (p=0.062), ortalama MEF75%; %75.9’dan %82’ye yükseldi (p=0.100).

tartışma ve sonuç: Sigara bırakma ilaçlarının ücretsiz olması tedavi başarısını düşüren bir etken olabilir.anahtar kelimeler: Sigara bırakma tedavisi, Vareniklin, Bupropion

tablo 1. Tedaviye göre sigara bırakma oranları


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

tablo 2. Sigara bırakmadan önce ve bıraktıktan sonraki spiroetri bulguları

Ps-269

siGara bırakma pOlikliniğine baŞvuran OlGuların tedaviye uyumu ve ek Hastalıklarla iliŞkisinin değerlendirilmesi

Perihan Çetinkaya1, Ayşe Turan2, Pelin Duru Çetinkaya3, Cihan Yücel1, Özden Uçar1, Arzu Pınar1

1Adana Numune Eğitim Araştırma Hastanesi, Sigara Bırakma Polikliniği, Adana, 2Çukurova Dr. Askim Tüfekçi Devlet Hastanesi, Sigara Bırakma Polikliniği, Adana 3Avrupa Hospital, Adana

Giriş ve amaç: Günümüzde tütün kullanımı tedavi edilebilir bir has-talık olarak tanımlanmaktadır. Tedavinin çok büyük bölümü ise sigara bı-rakma polikliniklerinde yapılmaktadır. Sigara Bırakma polikliniğimiz göğüs hastalıkları uzmanı, hemşire, psikolog ile hizmet vermektedir.

yöntem: 2014 yılı içerisinde polikliniğimize başvurarak 1 yılını tamam-layan hastaların dosyaları retrospektif olarak incelenmiş; her hasta en az üç kez aranmıştır ve sigarayı bırakıp bırakmadıkları öğrenilmiştir. Tedavi uyumları ek hastalıklarına ve bunu etkileyen faktörlere bakılmıştır. Bu ça-lışmada SPSS 16.0 kullanılmıştır.

Bulgular: 140 kadın (%30.8), 314 (%69.2) erkek toplam 454 olgu çalışmaya alınmıştır. Yaş ortalamaları 40.36 ± 12.65 (18-68), sigara kul-lanma miktarları ortamala 22.06 ± 12.56 paketyıl, fagerstrom bağımlılık düzeyleri ortalama 6.10 ± 2.64’dür. 441 (%97)olguya farmakolojik tedavi başlanmıştır. Farmakolojik tedavi başlanmış olan hastaların 194(%43) çe-şitli nedenlerden dolayı ilacı kullanmamıştır. 1 yılın sonunda tüm olgular aranmış 186(%40) olguya ulaşılamamış. Ulaşılan olguların %69.40(186)’ü sigara içiyor; %30.59 sigara içmiyordu. Olguların hastalık dağılımları ince-lendiğinde 242 (%53.3) kişide ek hastalık olmadığı 212 (%46.7) kişide ise bir veya birden fazla hastalığı olduğu tespit edilmiştir. Tütün Bağımlılığına eşlik eden hastalıklar en sık 66 kişi (%14.5) Depresyon, 61 kişi (%13.4) As-tım, 58 kişi (%12.8) Hipertansiyon, 38 kişi (%8.4) KOAH, 38 kişi (%8.4) DM, 34 kişi (%7.5) Koroner Arter Hastalığı olarak saptanmıştır.Farmako-lojik tedavi alan ve almayan gruplar ek hastalıklar yönünden karşılaştırıldı-ğında istatistikel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır.

tartışma ve sonuç: Bu çalışmada farmakolojik tedavi başlanma oranı %97; tedaviyi kullanma oranı %56; bir yılın sonunda %40 olguya ulaşılamamış ve bir yıllık sigara bırakma oranı%30 olarak saptanmıştır.Olguların ek hastalıklarının olmasının tedavi uyumuna etkisi gösterileme-miştir.Sigara bırakma oranlarını yükseltebilmek, nüksleri önleyebilmek için hastaları daha yakından takip edebileceğimiz bir sistem geliştirmek için çalışmalar yapılmalıdır.anahtar kelimeler: sigara bırakma polikliniği, ek hastalık, tedavi uyumu

Ps-270

siGara kullanımı kiŞisel imajı nasıl etkiler?: HemŞirelerle yapılan bir anket çalıŞması

Merve Tarhan1, Aylin Aydın2, Levent Dalar3

1İstanbul Medipol Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Hemşirelik Bölümü, İstanbul 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul 3İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, İstanbul

Giriş ve amaç: Sigara ve sigara kullanımının, insanların toplumda-ki saygınlığını ve itibarını belirleyen kişisel imaj üzerine olumsuz etkileri olabilir. Bu noktadan hareketle çalışmada, bir göğüs hastalıkları hasta-nesinde çalışan hemşirelerin sigara içen insanları nasıl algıladıklarının ve kişisel imajları hakkında nasıl bir yargıya sahip olduklarının incelenmesi amaçlandı.

yöntem: Çalışma, 2016 yılı Ocak ayı içinde bir göğüs hastalıkları has-tanesinde çalışan 128 hemşire ile tanımlayıcı olarak gerçekleştirildi. Hem-şireler, tanıtıcı ve mesleki özellikleri ve Sigara ve Kişisel İmaj Ölçeğini içe-ren 60 soruluk anketi yanıtladı. Sonuçların analizi için, sıklık testleri, Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis testleri kullanıldı.

Bulgular: Hemşirelerde sigara içme prevelansı %30,5 olarak bulun-du. Sigara ve kişisel imaj ölçeğinden aldıkları puan ortalaması 128,34 olup orta düzeydeydi. Hemşirelerin en düşük puan ortalamasını sosyal-lik (12,62±5,20), en yüksek puan ortalamasını ise çevreyi rahatsız etme alt boyutlarından aldıkları görüldü (14,23±4,63). Hemşirelerin tanıtıcı ve mesleki özellikleri ile sigara ve kişisel imaj ölçeğinden aldıkları toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunma-dı (p>0,05). Hemşirelerin sigara kullanım durumları ile özsaygı, olumsuz sağlık etki, olumsuz fiziksel görünüm, kaytarma ve diğerlerini olumsuz et-kileme alt boyutları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu (p<0,05).

tartışma ve sonuç: Sigaranın insanların sosyalleşmesinde bir araç olmadığı aksine sigara kullanan insanlarla aynı ortamı paylaşan kişilere rahatsızlık verdiği ve sigara kullanan bireylerin kişisel imaj algısı üzerinde etkili olduğu sonucuna varılabilir.anahtar kelimeler: algı, sigara kullanımı, kişisel imaj, hemşire

Ps-271

siGara bırakma pOlikliniğine baŞvuran içicilerde cinsiyet farkının psikiyatrik semptOm tarama testi sOnuçları ile iliŞkisi

Pınar Pazarlı Bostan1, Fatmanur Karaköse Okyaltırık2, Emel Koçer3, Çiğdem Kınık3, Levent Kart4

1İstanbul Esenyurt Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu, İstanbul 2Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul 3Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, İstanbul 4Fatih Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Nikotin bağımlılığı ile birçok psikiyatrik semptom ve bozukluğun birliktelik gösterdiği bilinmektedir. Sigara Bırakma Poliklinik-leri (SBP)’ne başvuran içicilerin psikiyatrik semptom(PS) açısından taran-ması ve doğru yönlendirilmesi sigara bırakma sürecinin başarısını arttıra-bilir. SBP’lerinin yoğunluğu da gözönünde tutularak, PS tarama testlerinin yapılması önerilen içici gruplarının önceden bilinmesi, bu tarama testleri-nin rutinde kullanımını kolaylaştırabilir.

yöntem: Eylül 2011-Mart 2012 tarihleri arasında bir üniversite has-tanesinin SBP’ne başvuran erişkin içicilerin demografik özellikleri, içicilik özellikleri ve SCL90r PS Tarama Testi sonuçları kaydedildi; bu tarama tes-tinde PS bulgusu olan ve olmayan içiciler univariate analiz (kikare testi) ve logistik regresyon analizi ile değerlendirildi.

Bulgular: Polikliniğe başvuran toplam 421 içicinin, %20’si (n=85) SCL90r PS Tarama Testinin sorularını cevaplamayı reddettiği için, 22’si ise eksik data nedeniyle çalışma dışı bırakıldı. Çalışmaya dahil edilen 314 içicinin 169’u erkekti. Yaş ortalaması 41.2±10.9 (17-78) idi. %47.4’ü ortaokul ve altı düzeyinde eğitime sahipti. İçicilerin paket-yıl ortalaması 27.7±17.7(1-120) iken; günlük içilen sigara adedi ortalaması 23.5±9.3(2-60) adet/gün; Fagerström Bağımlılık Testi skoru ortalaması 6,6±2.1(0-11)idi. İçicilerin %41.4’ünde genel PS bulgusu mevcuttu.Genel PS bulgusu olan ve olmayanlar karşılaştırıldığında; kadınlarda, ortaokul ve altı düze-yinde eğitimi olanlarda ve yüksek nikotin bağımlılarında genel PS bul-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

gusu varlığının daha fazla olduğu görüldü(p=0.001; p=0.04; p=0.003).Logistik regresyon analizinde, “kadın cinsiyet”in genel PS bulgusu varlığı için bağımsız prediktör olduğu görüldü.Kadın ve erkek içiciler ayrı ayrı de-ğerlendirildiğinde; yüksek nikotin bağımlılığı olan erkek içicilerde genel PS bulgusu daha fazla oranda olduğu görüldü(p=0.00000).

tartışma ve sonuç: Çalışmamızda elde edilen sonuçlar, nikotin ba-ğımlılığı ile birliktelik gösterebilen psikiyatrik hastalıklar açısından içicile-rin taranması için ipuçları sağlayabilir. Özellikle kadın içicilerde ve yüksek bağımlılığı olan erkek içicilerde psikyatrik semptom taraması yapılması önerilebilir.anahtar kelimeler: sigara bağımlılğı, psikiyatrik semptom,nikotin

Ps-272

siGara içen ve içmeyen fizyOterapi teknikerliği bölÜmÜ öğrencilerinin fiziksel aktivite dÜzeyleri ile sağlıklı yaŞam biçimi davranıŞlarının değerlendirilmesi

Anıl Şahin1, Sema Gül Türk2

1Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu, Antalya 2Ondokuz Mayıs Üniversitesi, OGEM, Samsun

Giriş ve amaç: Bu çalışmanın amacı Akdeniz Üniversitesi Fizyote-rapi Teknikerliği bölümü öğrencilerinin sigara içimi alışkanlıkları, fiziksel aktivite düzeyleri ile sağlıklı yaşam biçimi davranışları arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır.

yöntem: Akdeniz Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Fizyoterapi Teknikerliği bölümünde okuyan 140 öğrencinin demografik bilgileri (cinsiyet, yaş, boy, kilo, medeni durum, yaşadığı yer, sigara içimi) sorgulanmıştır. Öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyleri Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) kısa formu, sağlıklı yaşam biçimi davranışları ise Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II (SYBDÖ) ile değerlendirilmiştir.

Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 19,49±1,78 yıldır. 140 öğrenci-nin 101’i kadın, 39’u erkektir. Öğrencilerin %35,7’sini (50 kişi) sigara içen-ler, %64,3’ünü (90 kişi) sigara içmeyenler oluşturmaktadır. Kız öğrencile-rin %26,7’si, erkek öğrencilerin %59’u sigara içmektedir. Sigara içenlerin %57,9’u arkadaşlarıyla, içmeyenlerin %70,9’u ailesiyle birlikte kalmakta-dır. Ortalama total UFAA skorları; sigara içenlerde= 3039±2091 ve si-gara içmeyenlerde= 3180±2816 olarak bulunmuştur. Ortalama SYBDÖ skorları; sigara içenlerde 137±21 ve sigara içmeyenlerde 138±17 olarak kaydedilmiştir. İki grup arasında ortalama UFAA ve ortalama SYBDÖ skorları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktur. Tüm öğrencilerin total UFAA skorları ortalaması 3129±2574, SYBDÖ skorları ortalaması ise 137±18 dir. Tüm öğrencilerin %12,1 (17kişi) düşük düzeyde, %49,3’ü (69kişi) orta düzeyde, %38,6’sı (54kişi) yüksek düzeyde fiziksel aktivite yapmaktadır. Tüm öğrencilerin UFAA ile SYBDÖ skorları arasında pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur.

tartışma ve sonuç: Sigara içen ve içmeyen öğrenciler arasında fizik-sel aktivite düzeyi ve sağlıklı yaşam biçimi davranışları açısından istatistik-sel olarak anlamlı fark bulunamamıştır. Fakat tüm öğrencilerde hesaplanan UFAA ile SYBDÖ arasındaki pozitif ilişki nedeniyle, tersi de mümkün ol-mak üzere, öğrencilerin fiziksel aktivite düzeyi arttıkça sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının doğru orantılı artış gösterdiği kaydedilmiştir.anahtar kelimeler: Fiziksel Aktivite, Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları, Sigara, Üniversite Öğrencileri

Ps-273

ramazan’da Oruç tutan/tutmayan Gruplarda siGara bırakma farmakOterapisinin yan etki ve tedavi sOnuçları

Sinem İliaz1, Seda Tural Onur2, Mehmet Atilla Uysal2, Efsun Gonca Uğur Chousein2, Elif Tanrıverdi2, Belma Akbaba Bağcı2, Ayşe Bahadır2, Didem Görgün Hattatoğlu2, Mediha Gönenç Ortaköylü2, Sibel Yurt2

1Koç Üniversitesi Hastanesi, Göğüs Hastalıkları bölümü, İstanbul 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, İstanbul

Giriş ve amaç: Sigara dünya çapında en yaygın bağımlılıktır. Müslü-man içiciler Ramazan boyunca uzun açlık nedeniyle içtikleri sigara sayısını azaltırlar. Ramazan ayındaki sigara bırakma polikliniği tecrübemizi payla-şarak, oruçlu grupta günde tek doz bupropion ve vareniklin uygulaması-nın, oruç tutmayan grupta günde iki kez uygulamaya kıyasla etkinlik ve yan etkilerini değerlendirmeyi amaçladık.

yöntem: 2014-2015 Ramazan ayında sigara bırakma polikliniğimize başvuran ve en az bir kez kontrole gelen 57 hasta değerlendirildi. Oruçlu grupta, akşam yemeğinden sonra tek doz bupropion ve vareniklin ile ida-me tedavi yapıldı. Hastaların demografik verileri, oruç tutma durumları, aldıkları sigara bırakma ilacı ve dozu kaydedildi. İlk kontrol vizitinde bildiri-len yan etkiler de kaydedildi. Altı ay sonra telefonla sigara içme durumları sorgulandı.

Bulgular: Toplam 57 hastanın 20’si (%35,1) oruçlu iken 37’si (%64,9) oruç tutmuyordu. Oruç durumuna göre hastaların cinsiyet, yaş, sigara pkt-yıl, medeni durumu, eğitim durumu ve ortalama Fagerström skoru ben-zerdi (p>0.05). Yan etkiler ve 6 ay sonraki sigara içme durumları da oruç durumuna göre benzer bulundu (p>0.05).

tartışma ve sonuç: Örneklemimiz küçük olmakla birlikte tek doz bupropion ve vareniklin ile yan etkiler ve sigara bırakma oranları gruplar arasında farklı değildi.anahtar kelimeler: açlık, Ramazan,sigara bırakma, tek doz, yan etki

Ps-274

siGara bağımlılarında ve siGara içmeyenlerde cyp2a6 ve cyp2a13 Genlerine ait varyantların yeni nesil dizileme (ynd) ile belirlenmesi

Sacide Pehlivan1, Mehmet Atilla Uysal2, Tülin Çağatay3, Çiğdem Kekik Çınar1, Feyza Erkan3, Ülgen Sever1, Züleyha Bingöl3, Mustafa Pehlivan4, Yedikule Sigara Bırakma Çalışma Grubu2, Sadrettin Pençe5

1İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, İstanbul 2Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul 3İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul, 4Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Hematoloji Anabilim Dalı, Gaziantep 5Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: CYP2A6 ve CYP2A13 gen varyantlarını, Sigara Ba-ğımlısı (SB) ve Sigara İçmeyenlerde (Sİ) belirlemeyi amaçladık.

yöntem: Altmış dört (25E/39K) SB ve 36(11E/25K) Sİ çalışmaya alındı. “Primer-BLAST” programda tasarladığımız primerler kullanılarak CYP2A6 ve CYP2A13 genlerine ait çoğalttığımız amplikonlar (Long dis-tance PCR Yeni nesil dizileme (YND) için kullanıldı. Hazırlanan PCR ürün-leri “ “Illimuna MiseqQ platformu” nda dizilendi..“Paired-end ham dizi” verileri biyoinformatik analiz platrormu “NC_000019.10” i kullanılmış ve her iki gruptaki varyant yükü ile allel sıklığı belirlenmiştir..

Bulgular: SB’ larda yaş ortalaması 47±13, Sİ’ lerde 34±12 olup, yaş ve cinsiyet SB ve Sİ ler arasında istatistiksel olarak anlamlı idi. (p<0.001, p<0.001, sırasıyla). Toplam kırkbir farklı gen varyantı bulundu. SB’larında 36 varyant tespit edilirken, Sİ’ lerde 26 varyant bulundu.Varyant genotip ve sıklığına göre varyant 5/6 SB’larında artarken, varyant 3/10 Sİ’ lerde artmış olduğu bulundu(p<0.05). CYP2A13 gen analizi sonucunda 11 farklı gen varyantlarını ortya çıkarırken, 10 varyant SB’ larda, 3 varyant ise Sİ^lerde bulundu. CYP2A13 varyant genorip sayısı ve allel sıklığı, var-yant 1,4 SB’ larda artmıştır(p<0.05)..

tartışma ve sonuç: CYP2A6 geninin farklı dağılım ve sayısı artmıştır (SB’larda. 5/6 SB, Sİ’ lerde 3/10), CYP2A13 gen i varyantlarıSB’larda, Sİ‘re göre artmıştır. SB’ larında, Sİ’ lere göre anlamlı varyantt artışı, vary-


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

nat haplotiplnin sigara bağımlılığının sürdürülmesinde etkili olabileceğini bize göstermiştir.

Bu proje İstanbul Üniversitesi BAP-ÖNAP proje desteği ile gerçekleştiril-miştir.

anahtar kelimeler: Sigara bağımlılığı, CYP2A&, CYP2A13, nikotin

Yedikule Sigara Bırakma Çalışma Grubu: Ayşe Bahadır, Sibel Yurt, Seda Tural Önür, Balma Akbaba Bağcı, Didem Görgün Hattatoğlu, M. Gönenç Ortköylü, Efsun Gonca Uğur Chausein, Barış Açıkmeşe, Şule Gül, Elif Tanrıverdi.

Ps-275

kırsal kÜçÜk bir ilçede devlet desteği ile taŞımalı siGara bırakma pOlikliniği uyGulaması sOnuçları

Ali Nihat Annakkaya1, Leyla Yılmaz Aydın1, Davut Baltacı2, Hamide Pala Erol3, Ege Güleç Balbay1, Öner Abidin Balbay1

1Düzce Üniversitesi Fatih Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Düzce 2Düzce Üniversitesi Fatih Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Düzce 3Düzce Üniversitesi Hastanesi Başhemşire Yardımcısı, Düzce

Giriş ve amaç: Çalışmanın ana amacı başta kamu çalışanları olmak üzere sigarayı bırakmak isteyen ilçe halkına destek olarak tütün ürünü kul-lanımını azaltmaktır. Bir diğer amaç toplumu bilinçlendirerek çocukları ve gençleri tütün ürünlerinin zararlarından korumaktır.

yöntem: Temmuz 2014- Temmuz 2015 tarihleri arasında haftanın bir günü Sigara bırakma Polikliniği ilçe kaymakamlığı toplantı salonunda ya-pılmıştır. İlçe toplum sağlığı merkezi hekim ve sağlık personelinden destek alınmıştır. Sigara bırakma Polikliniğinde kullanılan standart öykü alma formları doldurulmuş; klasik Sigara bırakma müdahalesi uygulanmıştır.

Bulgular: Çalışmaya 18 kadın (%17,5) 85 erkek (%82,5) toplam 103 kişi katıldı. Ortalama yaş 41,5 idi. Olguların %76,7’si evli, %43,7’si kamu çalışanıydı. %30,1’inde kronik hastalık mevcuttu. En sık sağlığa zararlı ol-duğu için (%81’6), sigara ilişkili sağlık sorunu yaşadıkları için (%33) ve ekonomik nedenlerden (%33) bırakmak istiyorlardı. Olguların %28,2’si sigarayı bıraktı. Bırakanların sigara içme süre ve miktarları (paket-yıl) bıra-kamayanlardan anlamlı olarak düşüktü. Annesi sigara içenler (%63,6’ya %23’9), doktor tavsiyesi ile bırakmaya gelenler (%76,5’e %18,6), çay içerken sigara içme isteği artanlar (%38’e %18,9), sigarayı aniden bırak-manın gerektiğini savunanlar (%38,6’ya %20,3) ve önceki denemelerinde yoksunluk belirtisi yaşamayanlar (%80’e %25,5) daha yüksek oranda si-garayı bıraktı. İçmeyi sürdürenlerde kapalı ortamlarda içme %20,9, kendi evinde içme %11,3, arabada içme %8,5, çocukların yanında içme %20,1, içmeyenlerin yanında içme %6,5, başkasına ikram etme %17,1 oranında azalmış, açık alanlarda sigara içme %1,9 oranında artmıştı.

tartışma ve sonuç: Kırsal kesimde devletin desteklediği ve forse ettiği taşımalı sigara bırakma polikliniği hizmetinin; kabul edilebilir sigara bırak-ma oranları, sigara konusunda halkın bilinçlenmesi ve sigaranın zararla-rının azaltılmasına yönelik önemli katkılar sağlayan, emek yoğun ancak verimliliği yüksek bir uygulama olduğunu düşünmekteyiz.anahtar kelimeler: devlet desteği, kırsal bölge, sigara bırakma, sigaradan korunma

Ps-276

anne baba siGara içiminin siGara baŞlama yaŞı ve bağımlılık dÜzeyine etkisi?

Sabiha Banu Denizeri1, Tülin Çağatay2, Esra Demir1, Züleyha Bingöl2, Elif Pala1, Asena Coşgun1, Penbe Çağatay3, Ziya Gülbaran2, Feyza Erkan2

1İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, İstanbul 2İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul 3İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, İstatistik Bilim Dalı, İstanbul

Giriş ve amaç: Nikotin bağımlılığının genetik yatkınlığı ile ilişkili gene-tik testlerle yapılan birçok çalışma mevcut. Genetik çalışmalardan önce bir çıkarım yapabilir mi sorusuna cevap bulabilmek için sigara bırakma polik-liniğimize başvuran bireylerin sigaraya başlama yaşı ve nikotin bağımlılık derecesine ebeveyn sigara içiminin rolünü araştırdık.

yöntem: Göğüs Hastalıkları Anabili Dalı Sigara Bırakma Polikliniği’ne başvuran 902 erişkin bireyin ilk başvuru sırasında doldurulan anket form-ları incelendi. İstatistiksel değerlendirmelerde Mann Whitney U test ve Ki-kare testleri kullanıldı.

Bulgular: Olguların %54.8’i erkek, %45.2’si kadın, yaş ortalaması 43.79±12.47 idi. Annesi sigara içenlerin ortalama sigara başlama yaşı iç-meyenlere göre daha küçük (21.96-24.16) babası içenlerin başlama yaşı daha küçük (18.85-19.42), anne ve babası içenlerde sigara başlama yaşı daha küçük (18.67-19.33) bulundu. Annesi sigara içenlerin EMASH skoru içmeyenlere göre anlamlı olmamakla birlikte daha yüksekti. Cinsiyete ba-kıldığında ise kadınlar hem sayıca fazla (p=0.01) hem de EMASH skorları daha yüksekti (p=0.002) ve sigaraya başlama yaşları benzerdi. Babası sigara içenlerin içtikleri sigara miktarı (paket/yıl) içmeyenlere göre anlamlı-lığa yakın olarak daha yüksekti (p=0.07). EMASH skorları anlamlı yüksek (p=0.023), cinsiyete bakıldığında erkeklerin EMASH skoru daha yüksek-di (p=0.013). Anne ve babası birlikte sigara içenlerin içmeyenlere göre günlük sigara miktarı sınıra yakın anlamlılıkla yüksek (p=0.07), EMASH skorları anlamlı yüksek (p=0.019), sigara başlama yaşları daha erkendi.

tartışma ve sonuç: Anne babanın birlikte ve ayrı ayrı sigara içme-sinin erken sigara başlama yaşına ve EMASH bağımlılık skoruna etkisi görüldü. Bu sonucun daha büyük popülasyon ve genetik çalışmalarla ka-nıtlanması gerekir.anahtar kelimeler: sigara, nikotin bağımlılığı, EMASH skoru

Ps-277

tOkat ilinde yetiŞkinlerde siGara içme prevalansi

Özkan Yaşayancan1, Rıza Çıtıl2, Yalçın Önder2, Yunus Emre Bulut2, Mücahit Eğri2, Nurşen Yaşayancan3

1Tokat Halk Sağlığı Müdürlüğü 2Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı 3Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı

Giriş ve amaç: Tütün ve tütün mamulleri dünyada olduğu gibi ülke-mizde de, alınan tedbirlere rağmen halen önemli morbidite ve mortalite sebeplerindendir. Amacımız Tokat ilinde 20 yaş üzerindeki yetişkinlerin sigara içme sıklığını belirlemektir.

yöntem: Mart-Eylül 2013 tarihleri arasında yürütülen toplum tabanlı ve kesitsel nitelikteki bu çalışmanın evrenini Tokat ilinin 20 yaş üzeri nü-fusu oluşturmaktadır. Örneklem büyüklüğü beklenen prevalans (p) %50 olarak,sapma (d) 0,05 alınarak, %97 güven aralığında ve desen etkisi 2 alınarak hesaplanmıştır. Örneklem grubunun %92,2’sine (n=2428) ulaşı-larak yüzyüze standart anket formu uygulanmıştır.

Bulgular: Çalışmaya katılanların %54,8’i kadın, %45,2’si erkek; %.40,2’si 20-39 yaş, %43,7’si 40-64 yaş, %16,1’i >65 yaş grubunda; %17,5’i ilkokul altı mezunu, %68,5’i ilköğretim mezunu, %24,0’ı lise ve üzeri mezunu; %51,2’sinin aylık geliri <1000 TL, %48,8’inin ≥1000 TL; %58,9’u kentte, %41,1’i kırsal bölgede yaşamaktadır.

Katılımcıların %62,3’ünün daha önce hiç sigara içmediği, %20,7’si-nin halen sigara içtiği, %17,0’ının ise daha önceden içip bıraktığı tespit edilmiştir.

Sigara içenlerin; %78,1’i erkek; %53,4’ü 20-39 yaş grubunda, %62,7’si ilköğretim ve altı mezunu; %40,2’sinin aylık geliri <1000 TL; %62’si kent-te yaşamakta olup; sigara içenlerle içmeyenler (hiç içmeyen ve içip bıra-kanlar) arasında cinsiyet, yaş grubu, eğitim düzeyi, aylık gelir ve yerleşim yerine göre sigara içme durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır (p<0,05).

tartışma ve sonuç: Tokat ilinde erkeklerde, 20-39 yaş grubunda, eği-tim düzeyi düşük olanlarda, düşük geliri olanlarda ve kentte yaşayanlarda sigara içme sıklığı daha fazla bulunmuştur. Bu oranlar Türkiye’deki sigara içme oranından daha düşüktür. Sigaranın ulaşılmasını ve kullanılmasını önlemek için eğitimlerin devam etmesi ve kanunun kararlılıkla uygulan-maya devam edilmesi gerekmektedir.anahtar kelimeler: Sigara, yetişkin, prevalans


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-278

nikOtin bağımlılığının fiziksel aktivite, fiziksel uyGunluk, anksiyete ve depresyOn dÜzeyi Üzerine etkisi: randOmize kOntrOllÜ çalıŞma

Yasemin Çırak1, Gül Deniz Yılmaz Yelvar2, Yasemin Parlak Demir3, Duygu Korkem3, Mustafa Korkmaz2

1Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyopulmoner Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 2Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Muskuloskeletal Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 3Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nörolojik Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Tütün kullanımı, birçok sistemi etkiler. Nikotin bağımlı-lığının fiziksel aktivite (FA), fiziksel uygunluk (FU), anksiyete ve depresyon düzeyi üzerine etkilerini araştırmaktır.

yöntem: Çalışmaya Fagerström Skalasına göre nikotin bağımlılık dü-zeyi orta ve yüksek olan 18-30 yaş arası 50 gönüllü ile yine aynı yaş ara-lığında 49 sağlıklı, gönüllü, yetişkin katıldı. Kardiyorespiratuar uygunluğu belirlemek için altı dakika yürüme testi (6DYT), kas-iskelet sisteminin uy-gunluğunu değerlendirmek için kavrama kuvveti, sıçra-uzan testi ve omuz-boyun mobilite testi, motor uygunluğu belirlemek için flamingo denge ve sekiz şekli yürüme testi, vücut kompozisyonun uygunluğu için ise; bel çev-resi ölçümü ve vücut kitle indeksi (VKİ) değerlendirmeleri yapıldı. Ulusla-rarası Fiziksel Aktivite Anketi (IPAQ)-uzun formu, Hastane Anksiyete Dep-resyon Skalası (HADS) ve Beck depresyon skalası uygulandı.

Bulgular: Sigara içen grubun yaş ortalaması 22.38±2.82, kontrol gru-bunun yaş ortalaması 21.23±1.72’dir. 6DYT mesafesi, flamingo denge testi, sekiz şekli yürüme testi, omuz-boyun mobilite testi ve VKİ skorla-rı karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p<0.05). Kavrama kuvveti, sıçra-uzan testi ve bel çevresi skorları karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı (p<0.05). IPAQ-iş, IPAQ-ulaşım ve IPAQ-ev işleri FA skorları karşılaştı-rıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu fakat IPAQ-boş vakit FA skoru karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı (p<0.05). Anksiyete ve depresyon değerleri karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı (p<0.05).

tartışma ve sonuç: Sigaranın neden olduğu olumsuz değişikliklerin FU ve FA üzerine etkilerinin araştırılması, buna yönelik yaklaşımları geliş-tirmede önemlidir. Bu çalışma, nikotin bağımlılığının özellikle kasiskelet sistemi uygunluğunu ve vücut kompozisyonunu, boş-vakit/spor FA alış-kanlığını etkilediğini, anksiyete ve depresyon düzeyini artırdığını gösterdi.anahtar kelimeler: nikotin bağımlılığı, fiziksel uygunluk, fiziksel aktivite

tüberKüloz

Ps-279

trOmbOcytOsıs, platelet dıstrıbutıOn wıdtH, neutrOpHıl tO lympHOcyte ratıO and ThromBocyTe To lymphocyTe raTio in pulmonary TuBerculosis

İbrahim Koç1, Funda Coşkun2, Serdar Doğan1, Yusuf Doğan1, Ahmet Uluşan3

1Viranşehir Devlet Hastanesi, Şanlıurfa 2Harran Üniversitesi, Şanlıurfa 3Hitit Üniversitesi, Çorum Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çorum

Background and aim: Platelet distribution width (PDW), neutrophil and lypmhocyte are routinely studied in the complete blood count. The aim of this study was to evaluate whether PDW, neutrophil to lymphocyte ratio (NLR) and platelet to lymphocyte ratio (PLR) could be used in the diagnosis and follow up of pulmonary tuberculosis.

methods: A hundred and ten patients with a newly diagnosis of pre-treatment pulmonary tuberculosis (Tbc.pre), two hundred healthy controls and a hundred and two patients after the end of tuberculosis treat-ment (Tbc.post) in a total four hundred and twelve patients included in the study. Baseline NLR and PLR was measured by dividing the neutrophil count by the lymphocyte count.

results: NLR was higher in Tbc.pre (4.8±2.8) compared to controls (1.9±1.6) and Tbc.post (2.3±1). Thrombocyte levels of Tbc.pre patients

were higher (415±153) than those of controls (253±62.3) and Tbc.post (258±64). Similar to NLR, PLR levels also were higher in Tbc.pre (241±122) and in Tbc.post (132±59) compared to controls (101±63). We found PDW higher in Tbc.post (17.5±1.5).

conclusions: Our study suggests that high platelet count, PDW, NLR and PLR as positive indicators in the diagnosis and management of pul-monary tuberculosis.Keywords: Tuberculosis, platelets, PDW

Ps-280

evre ı sarkOiOdOz ve tÜberkÜlOz lenfadenOpati ayrımında nörOfil/lemfOsit Oranı ile trOmbOsit/lenfOsit Oranının pOtansiyel rOlÜ

Cengiz Özdemir1, Sinem Nedime Sökücü1, Seda Tural Önür1, Levent Karasulu1, Levent Dalar2

1Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, 2Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları, İstanbul

Giriş ve amaç: Granulomatöz inflamasyona neden olduğu lenf nodu genişlemesi ile başvuran parenkim tutulumunun, ek organ tutulumunun ve balgam ARB pozitifliğinin eşlik etmediği tüberküloz (TB) ve evre I sar-koidoz hastalarında ayırıcı tanı zordur. Çalışmamızın amacı nörofil/lemfosit oranı (NLR) ile trombosit/lenfosit (PLR) oranının parenkimal infiltrasyon olmadan sadece mediastinal lenfadenopati ile başvuran hastalarda bu iki hastalığının ayırıcı tanısındaki yerini araştırmak.

yöntem: Hastane kayıtlarına ulaşılan son tanılarına göre toplamda 19 TB, 55 sarkoidoz hastası ve 32 kontrol vakası retrospektif olarak çalışmaya alındı. Hastaların tümünde lenf nodu biopsileri sonucunda granulomatöz reaksiyon gösterilmişti. Hastaların ilk başvuru hemogram değerleri çalış-maya dahil edildi.

Bulgular: Kontrollerle karşılaştırıldığında NLR ve PLR değerleri hem sarkoidoz hem de tb hastalarında kontrollere kıyasla anamlı olarak yük-sektir (for NLR P˂ 0.001 and P= 0.012; for PLR P˂ 0.001 and P= 0.007). NLR değerlerinde sarkoiodoz ve tb vakaları arasında fark yoktur. Serum PLR değerleri sarkoiodoz hastalarına kıyasla TB hastalarında anlamlı yük-sektir (405,62±95,63 vs. 253,39±69,42, P=0.042). Sarkoidoz ve TB ay-rımında PLR için en uygun cut off değeri 140 olarak bulunmuştur. Bu cut off değer için sensitivite %71, spesifisite %53, ve eğri altında kalan alan (AUC) 0.657 olarak bulundu.

tartışma ve sonuç: NLR ve PLR, evre I sarkoiodoz ve tb hastalarını kontrollerden ayırmakta etkili olsa da sadece PLR değeri, evre I sarkoidoz hastalarının tb hastalarından ayrılmasında kullanışlı bir parametre olabilir.anahtar kelimeler: Lenfadenopati, nörofil/lemfosit oranı, trombosit/lenfosit oranı

tablo 1. Kan parametreleri ile hasta grupları ve kontroller arasındaki ilişki

Değer Sarkoidoz TüberkülozP değeri

(sarkoidoz-tb) Kontrol

NLR 2,54 (IQR: 2,09)* 1,98 IQR: 1,53** 0,097 1,62± 0,62PLR 188±69,42* 137,9 IQR: 70,88** 0,042 108,08±35,21Plt 293±78,01 302,32 ±68,95 0,376 256,88 ±44,16

Wbc 7,01±1,98 7,75±2,11 0,172 6,95±1,11Hb 13,62±1,34 12,85±1,38 0,052 14,53±1,41Htc 40,95±3,81 39,12±4,14 0,128 43,96±4,34

Rdw 14,36±2,05 15,32±2,23 0,120 14,40±1,71Mpv 8,44±1,14 8,45±0,93 0,931 8,84±1.85Pdv 16,32±1,97 6,57±1,88 0,887 16,02±3,36

* Sarkoidoz hastalarında NLR ve PLR değerlerinin kontrol ile karşılaştırılması P˂ 0.001 ve P˂ 0.001 ** Tüberküloz hastalarında NLR ve PLR değerlerinin kontrol ile karşılaştırılması P= 0.012 ve P= 0.007 *** PLR değerleri sarkoidoz ve tüberküloz hastalarında P= 0,042


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-281

2014-2015 yılları antalya bölGe tÜberkÜlOz labOratuvarı çalıŞmaları

Mete Önde1, Saime Ebru Yeğin2, Fatma Yeşim Karakoç1, Özden Yavuz2, Oktay Yaşar Özdemir2

1Muratpaşa Toplum Sağlığı Merkezi, Antalya 2Muratpaşa Toplum Sağlığı Merkezi Verem Savaş Dispanseri Birimi, Antalya

Giriş ve amaç: Antalya Bölge Tüberküloz Laboratuvarı Antalya, Isparta ve Burdur İllerine hizmet veren bir bölge laboratuvarıdır. Labo-ratuvara bölgede bulunan Eğitim Araştırma, Devlet ve Özel Hastaneler ile Verem Savaş Dispanserlerinden numune gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, 2014 yılı ve 2015 yılı ilk dokuz ayında Antalya Verem Savaş Dis-panseri Bölge Tüberküloz Laboratuvarı’na gelen numunelerin sonuçlarını değerlendirmektir.

yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı tipte olup, Antalya Verem Savaş Dis-panseri Bölge Tüberküloz Laboratuvarı kayıtlarından elde edilen 2014 yılı ve 2015 yılı ilk dokuz ayına ait numune sonuçlarının retrospektif olarak incelenmesi ile yapılmıştır. Tüm numunelere teksif yöntemi ile yayma ve kültür yapılmıştır. Tanımlayıcı istatistiklerde yüzde ve sayı kullanılmıştır.

Bulgular: Laboratuvarımıza 2014 yılı ve 2015 yılı ilk dokuz ayında toplam 10005 numune gelmiş olup bunların alındıkları yere göre dağılımı Tablo 1.’de gösterilmiştir. Teksif yöntemi ile bakılan numunelerin %8.9’u (892) yayma pozitif, %91.1’i (9113) yayma negatif bulunmuştur. Tüm nu-munelere kültür yapılmış, %6.4’ü (644) kültür pozitif, %6.1’i (606) konta-minasyon, %87.5’i (8755) kültür negatif bulunmuştur. Kültür pozitif 644 numunenin 252’sine ilaç direnç testi uygulanmış olup 5 numune kontami-nasyon olarak değerlendirilmiş, kalan 247 suşun %74.5’inde (184) direnç saptanmamıştır. Tüm suşların %25.5’inde (63) en az bir ilaca direnç sap-tanmış olup %18.2’sinde (45) SM direnci, %13.4’ünde (33) INH direnci, %8.9’unda (22) RIF direnci ve %2.8’inde ETB (7) direnci bulunmuştur. ÇİD-TB sıklığı %6.5 (16) olarak bulunmuştur. İlaç direnç testi sonuçları Tablo 2. ve Grafik 1.’de gösterilmiştir.

tartışma ve sonuç: Laboratuvarımızda yapılan ilaç direnç testi so-nuçları “Türkiye’de Verem Savaşı Raporu 2013” verileri ile örtüşmekte olup, tüberküloz tedavisinde ilaç direncinin hala büyük bir sorun olarak devam ettiğini göstermektedir.anahtar kelimeler: Tüberküloz, ilaç direnci

Şekil 1. İlaç Direnç Testi Sonuçları, Yüzde (Sayı)

tablo 1. İlaç direnç testi sonuçları

Sayı YüzdeDirenç yok 184 74.5Bir ilaca dirençİzoniazid 9 3.7Rifampisin 6 2.4Streptomisin 24 9.7İki ilaca dirençİzoniazid+Streptomisin 6 2.4İzoniazid+Etambutol 2 0.8Çok ilaca dirençİzoniazid+Rifampisin 1 0.4İzoniazid+Rifampisin+Streptomisin 10 4.1İzoniazid+Rifampisin+Streptomisin+Etambutol 5 2.0Toplam 247 100.0

tablo 2. Numunelerin alındıkları yere göre dağılımı

Alındığı Yer Sayı YüzdeBalgam 9544 95.4İdrar 183 1.8Bronşial Sıvı 183 1.8Perikart Sıvısı 29 0.3Diğer* 66 0.7Toplam 10005 100.0* Plevra sıvısı, BOS, Biyopsi materyali, Abse, Açlık mide sıvısı, Kemik iliği

Ps-282

Haziran 2013-aralık 2014 tariHleri arasında yGHH’de tÜberkÜlOz tanısı alıp zeytinburnu verem savaŞ dispanseri’ne yönlendirilen OlGuların değerlendirilmesi

Hatice Çiner ÇağlayanYedikue Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, İstanbul

Giriş ve amaç: Haziran 2013-Aralık 2014 tarihleri arasında YGHH’ye başvurup tüberküloz tanısı alarak Zeytinburnu VSD’ye yönlendirilen olgu-ların demografik ve klinik özelliklerinin incelenmesi, kür ve tedavi başarı oranlarının saptanmasıdır. Sonuçlar ülkemiz ve dünyadaki çalışmalarla karşılaştırılmıştır.

yöntem: Zeytinburnu VSD hasta kayıt defteri incelenerek 108 yeni olgu tüberküloz vakası çalışmaya alınmıştır. SPSS versiyon 22.0 paket de-ğerlendirme programı kulanılmıştır.

Bulgular: %57’si erkekti. %50’si 15-30 yaş arasındaydı. Çalışanların %37’si tekstil sektöründe idi. Çalışmayanların %40’ı ev hanımı idi. Tü-berküloza en sık eşlik eden hastalık DM idi. Hastaların %76’sının temas-lısı yoktu. %63’ünde BCG skarı mevcuttu. %73’ü akciğer tüberkülozuy-du ve ACTB ile ADTB arasında yaş ortalaması açısından farklılık yoktu. PAAG’de %27,4 minimal lezyon, %43,13 orta ağırlıkta lezyon, %29,4 ağır lezyon gözlenmişti. Ek hastalığı olan grupta ağır lezyon varlığı, ek hasta-lığı olmayan gruba göre anlamlı olarak daha yüksek oranda gözlenmiştir. Hastaların %41’inin aktif olarak sigara içtikleri görülmüş olup daha önce sigara içmiş veya aktif sigara içen olgularda %35,7 orta ağırlıkta, %40,5 oranında ise ağır lezyon gözlenmiştir. En sık gözlenen yan etki gastrik ir-ritasyon bulgularıydı. %71,3’üne balgam mikroskopisi yapılmıştı, yayma negatif kültür negatif %17, yayma negatif kültür pozitif %13, yayma pozitif kültür pozitifliği %41’di. INH direnci %1.8, Rif direnci %1.8, ve çok ilaca direnç %1.8‘di. %63 olguda tedavi tamamlama, %34 olguda ise kür elde edildi. %2 tedaviyi terk o, %1 nakil giden, %1 exitus, %1 ise tedavi başarı-sızlığı saptanmıştır. Tedavi başarısı %97’dir. Tüm hastaların tedavileri DGT ile uygulanmıştır. Olguların %37’si tedavi tamamlanmasında sonra VSD kontrolüne gelmiştir.

tartışma ve sonuç: Sonuçlarımız Türkiye verileri ve Türkiye’de ve-rem savaşi 2013 raporu sonuçları ile uyumlu bulunmuştur.anahtar kelimeler: yghh,tüberküloz,tedavi başarısı


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-283

ankara dispanserlerine 2010-2014 yılları arasında kaydedilen yabancı Ülke dOğumlu tÜberkÜlOz OlGularının değerlendirilmesi

Tülay Sağıroğlu1, Süha Özkan2

1Ankara 3 Nolu Verem Savaş Dispanseri, Ankara 2Ankara Yenimahalle Çamlıca Aile Sağlığı Merkezi, Ankara

Giriş ve amaç: Ankara Dispanserlerine 2010-2014 yılları arasındaki 5 yılda kaydedilerek tedavi edilen yabancı ülke doğumlu hastaların özellikle-rini ve tedavi sonuçlarını, aynı yıllarda Ankara Dispanserlerinde kaydedi-len tüm tüberküloz hastalarıyla karşılaştırarak değerlendirmeyi amaçladık.

yöntem: 2010-2014 arası 5 yıldaki yabancı ülke doğumlu (YÜD) tü-berküloz hastalarının bilgileri TUTSA kayıtlarından ve dispanserlerdeki hasta dosyalarından geriye dönük olarak incelendi. Ankara’ya ait veriler Tüberküloz Daire Başkanlığı TUTSA kayıtlarından alındı.

Bulgular: : 2010-2014 yılları arasında kaydedilen 3148 tüberküloz ol-gusunun 70’inin (%2,2) YÜD olduğu, yıllara göre sırasıyla 5, 18, 16, 13, 18 hasta kaydedildiği görüldü. Yaş ortalaması 33,4±17,6 olan hastaların yaş ortancası 30-31 hesaplandı ve hastaların %61,4’ü erkekti. 34’ü Asya, 23’ü Avrupa, 13’ü Afrika kıtasındaki bir ülkede doğmuştu. YÜD hastaların 55’i (%78,6), yeni olgu olarak kayıtlıydı, 43’ü (%61,4) akciğer tüberküloz-luydu. Bu oranlar Ankara hastalarında sırasıyla %93 ve %52,5 idi. Akciğer tüberkülozlularda 31’inin (%72,1) yayması pozitiftir, yayma negatif-kültür pozitif olan 3 olgu daha eklendiğinde bakteriyolojik pozitiflik %79,1 bulun-muştur. 36 üremiş kültürden 34’üne (%94,4) ilaç duyarlılık testi yapılmış, bunlardan 2’si yeni hastada olmak üzere toplam 9 (%26,5) çok ilaca di-renç (ÇİD) saptanmıştır. ÇİD oranı tüm Ankara hastalarında %4,7’dir YÜD hastalarından 2’sinin tedavisi halen devam etmekte olup, sonuçlananlar içinde başarılı tedavi 59 (%86,8), terk 3(%4,4), ölüm 3((%4,4), ülke dışına nakil 3(%4,4) bulunmuşken tüm Ankara hastalarında sonuçlananlar için-de tedavi başarısı %93, terk %.1,7, ölüm %5,1’dir.

tartışma ve sonuç: Ankara’da YÜD hastaların sayısında yıllar içinde anlamlı bir farklılık ve artış bulunamamıştır. Önceden tedavi görmüş hasta oranı daha yüksek bulunmuştur ve YÜD hastalarda ÇİD oranı yüksekliği-nin sorun oluşturabileceği düşünülmektedir.anahtar kelimeler: Ankara,Tüberküloz, Yabancı Ülke Doğumlu

tablo 1. Yabancı ülke doğumlu (YÜD) hastalarla tüm Ankara hastalarının tedavi sonuçlarının karşılaştırılması (tedavisi sonuçlanan hastalara oranlanmıştır)

Tedavi başarısı Tedaviyi terk Tedavi başarısızlığı Ölüm Nakil Giden

YÜD hastalar %86,8 %4,4 - %4,4 %4,4Tüm Ankara hastaları

%93 %1,7 %0,1 %5,1 %0,1

Ps-284

immun supresyOn nedeniyle latent tÜberkÜlOz tedavisi uyGulanan OlGuları değerlendirmek

Beyhan ÇakarAnkara 7 nolu Verem Savaş Dispanseri, Ankara

Giriş ve amaç: Dispanserimizde 2010-1014 yılları arasında im-mun supresyon nedeniyle latent TB tedavisi (LTBT) uygulamasını değerlendirmek

yöntem: Beş yıllık sürede immun supresyon nedeniyle LTBT uygula-nan olgular retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Dispanserimizde 2010-1014 yılları arasında dispanserimizde 604 kişiye LTBT verildi. Bunların 274 olgu (%45) immun supresyon nede-niyle LTBT tedavi almıştı. Tüm olgular değerlendirmeye alındı. Bunların yaş ortalaması 42.04±13.45 (1-77), en fazla 34-44 yaş grubuna(%28)LTBT uygulanmıştı. Kadın/ erkek oranı: 44/56. Başlangıç tüberkülün deri testi (TDT) değerleri 0-4mm(%13), 5-14mm (%37), 15+mm (%42), qu-antiferon testi yapılarak tedavi başlanan olgu(%1), sonuç yok (%7) idi. Tedavi endikasyonları incelendiğinde en büyük grubu romatizmal hasta-lıklar(%61), romatizmal hastalıklar arasında ankilozan spondilitti (%45)almıştı. İkinci sırada cilt hastalıkları, üçüncü sırada hematolojik hastalıklar

vardı.Bütün olgulara isoniazid ilacı ile 15 kişiye 6 ay, diğerlerine 9 ay teda-vi uygulanmıştı.Tedavi sonuçları incelendiğinde tedavi tamamlama %72, terk %7,dr önerisi veya yan etki nedeniyle ilacı bırakma %12, ölüm %1, nakil %6, sonuç yok %2idi.

tartışma ve sonuç: Koruma tedavisi en çok romatizmal hastalar ve erkek olgularda uygulanmıştı. Tedavi başlamada TDT değeri en fazla 15mm ve üstü idi. Tedavi başarı oranımız ise %72 idi.anahtar kelimeler: Latent tüberküloz tedavisi, immüno supresyon, tüberkülin deri testi, isoniazid

Ps-285

2013-2015 yılları arasında ankara 3 nO.lu verem savaŞ dispanseri’nde dOsya açılan tÜberkÜlOz Hastalarının bildirim durumları

Asiye İnan Süer, Filiz Duyar Ağca, Tülay SağıroğluAnkara Altındağ 3 nolu Verem Savaş Dispanseri, Ankara

Giriş ve amaç: Dispanserimizde son 3 yılda tüberküloz (TB) tanısıyla kayda aldığımız hastaların, tanı aldıkları kurumlardan gelen bildirimlerinin analiz edilmesi ve hastalarımızın ne kadarının bildirimle öğrendiğimizin tespiti

yöntem: 01.01.2013 ile 31.12.2015 tarihleri arasında dispanserde kayda aldığımız hastalar incelendi. Nakil gelenler, il dışı adresli olup geçi-ci olarak dosya açtıklarımız ve dispanserimizde tanı alan hastalar çalışma dışında bırakıldı. Çalışmaya dahil edilen hastaların dosyaları, TB defteri kayıtları, bu hastalara ait dispanserimize ulaşan veya bizim tarafımızdan yapılan bildirimler incelenerek veriler analiz edildi.

Bulgular: 2013-2015 döneminde kayda alınan 322 hastadan 298’i ça-lışmaya alındı. Hastaların 212’si (%71’i) Atatürk Göğüs Hastalıkları Hasta-nesinde (AGHH), 42’si (%14) üniversite hastanelerinde,27’si (%9) eğitim araştırma hastanelerinde (EAH)tanı almıştı.

187 (%63) hastanın tanı koyan kurumdan bize bildirimi gelmişti. AGHH tanılı hastalarda bu oran %74 iken, üniversite hastanesi tanılılarda %34, EAH tanılılarda %40’dı.

108 (%58) hastada önce bildirim gelmişti ve hastadan bildirim saye-sinde haberdar olunmuştu. 79 hasta (%42) ise bildirimi henüz gelmeden dispanserimize gelmişti. Bildirimi gelmeyen hastalar da dahil edilince 298 hastadan sadece 108’inden (%36) bildirim sayesinde haberdar olunmuştu.

tartışma ve sonuç: 2003’den beri aktif sürveyans yapılan ilimizde hastalarımızın üçte birinin bize bildiriminin gelmemiş olması, bildirimi gelenlerin de yarıya yakınının hastadan önce elimize ulaşmamış olması, özellikle üniversite ve EAH’de tanı alanlarda bildirim oranlarındaki düşük-lük; bildirim sisteminin işleyişi ve hızında sorunlar olduğunu düşündürdü. Bildirim konusunda daha ayrıntılı analizlere gerek olduğuna karar verildi.anahtar kelimeler: Bildirim, dispanser, Tüberküloz

Ps-286

çanakkale dispanserlerinde takip edilen tÜberkÜlOz OlGularının değerlendirilmesi

Tanseli Gönlügür1, Gülin Başol2, Uğur Gönlügür3, Burhan Kütük2

1Çanakkale Devlet Hastanesi, Çanakkale 2Çanakkale Halk Sağlığı Müdürlüğü, Çanakkale 3Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Çanakkale

Giriş ve amaç: Tüberküloz ile mücadele için kullanılan kontrol progra-mının performansını ölçmede “kür oranı” ve “olgu bulma oranı” kullanılan iki önemli parametredir. Hastalığın kontrol altına alınma çalışmalarında epidemiyolojik verilerin de kullanılması gereklidir. Bu çalışmanın amacı bölgemizdeki tüberküloz olgularının sıklık ve özelliklerini saptamak ve bu şehir için ciddi bir sağlık sorunu olarak boyutlarını göstermektir.

yöntem: Ocak 2008 ile Ocak 2015 tarihleri arasında Çanakkale Dis-panserlerinde takip ve tedavi edilen tüberküloz olguları geriye dönük ola-rak değerlendirildi. Veriler SPSS programına yüklenerek incelendi.

Bulgular: 810 olgunun 573‘ü (%71) erkekti. Yaş ortalaması (9-88 ara-sında) 48 ± 18 idi. 704 olgu (%87) yeni olgu idi. 53 vaka nüks, 5 olgu tedavi başarısızlığından dönen, 32 olgu dispansere nakil gelen, 2 olgu ise kronik tüberküloz idi. 588 akciğer tüberkülozu olgusunun 534‘ünde (%91)


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

yayma sonucu kayıtlıydı. Olguların %65’i yayma-pozitif idi. Yayma-nega-tif olan 152 olgunun 49‘unda kültür sonucu kayıtlıydı. Bu 49 olgunun 41’inde (%84) kültür pozitifti. En sık görülen ekstrapulmoner tüberküloz formları plevra tüberkülozu (%48) ve lenfadenit (%25) idi. Akciğer dışı tü-berküloz tanısı 72 olguda histopatolojik yöntemlerle konuldu. Tüberküloz başvuruları Aralık ve Nisan aylarında en düşük, Haziran ve Temmuz ayla-rında ise en yüksekti. Tüberküloz insidansı 2012 yılı için yüzbinde 26 idi. Olgu bulma oranı 2012 yılı için %30 idi. Tedavi sonuçları %91 kür veya te-daviyi tamamlama, %1 tedaviyi terk, %0.1 tedavi başarısızlığı, %4.2 ölüm ve %3.6 nakil giden şeklindeydi.

tartışma ve sonuç: Bölgemizde tüberküloz açısından aktif olgu bul-ma çalışmalarının yapılması gerekmektedir.anahtar kelimeler: tüberküloz, epidemiyoloji, mevsimsellik, tanı, tedavi sonuçları

Ps-287

izmir ilindeki 11 dispanserin 2010-2014 yılları arasinda yapTiKlari Temasli Taramalarinin değerlendirilmesi

Mert Aydın, Süheyla Ege, Hatice Aksoy, Metin Kızılelma, Neşe Zeren Nohutcu, Bediha Kızılkayaİzmir Halk Sağlığı Müdürlüğü, İzmir

Giriş ve amaç: Tüberküloz tanısı almış hastaların temaslılarının taran-ması yeni hastaların saptanmasında etkili bir yöntemdir. Bu çalışmada, İzmir’de faaliyet gösteren 11 Verem Savaş Dispanseri Biriminde 2010-2014 yılları arasında tedavi alan 3176 hastanın 8294 temaslısı incelenerek değerlendirildi.

yöntem: Hasta dosyalarından temaslılarına ait yaş, cinsiyet, BCG skar varlığı, tüberkülin cilt testi (TCT) yapılma durumu, radyoloji, kaynak ol-guya yakınlık derecesi ve tanımı, proflaksi alma durumu ve sonucu ret-rospektif olarak incelendi. Analizler Microsoft Excel programı ile yapıldı.

Bulgular: Temaslıların 2164’i (%26,1) 0-15 yaş grubundaydı. 3121’i (%44,9) erkek ve 4573’ü (%55,1) kadındı. BCG skarı 3997’sinde (%48,2) bakılmıştı. 3704’ünde (%92,7) en az bir BCG skarı vardı. 3773’üne (%45,5) TCT yapılmıştı ve 954’ünün (%25,3) sonucu 15 mm ve üze-rinde saptanmıştı. 4307 kişi (%51,9) yayma pozitif akciğer tüberkülozu hastası temaslısı olarak kontrolden geçirilmişti. Tüm temaslıların 2580’ ine (%31,1) koruyucu tedavi başlanmıştı, bunların 1819’u (%70,5) tedaviyi başarı ile tamamlamıştı. Koruyucu tedavi almadan hasta olan 14 (%0,17) ve koruyucu tedavi alarak hasta olan 11 (%0,13) temaslı tespit edilmiştir. Proflaksi almayanların tamamı akciğer tüberkülozu temaslısı ve biri ev dışı temaslı idi. Proflaksi alanların biri akciğer dışı tüberküloz temaslısı olup 4’ü proflaksiyi başarıyla tamamlamış ve 2’si terk etmişti.

tartışma ve sonuç: Temaslı muayenesi sonucu saptanan hastaların 23’ü (%92,0) akciğer tüberkülozu ve ev içi temaslısıdır. İnsidans ise %000 301’dir. Bu rakam normal popülasyona göre 15 kat fazladır. Akciğer tü-berkülozu hastalarının özellikle ev içi temaslılarının kontrolden geçirilmesi yeni hastalara tanı konulması açısından önemlidir.anahtar kelimeler: Tüberküloz, Temaslı, Koruma tedavisi

KoAH

Ps-288

cardiovascular prevenTive managemenT in paTienTs wiTh chronic oBsTrucTive pulmonary disease in primary care

Oleksii Korzh, Sergiy Krasnokutskiy, Iryna KorzhDepartment of General Practice-Family Medicine, Kharkiv Medical Academy of Postgraduate Education, Kharkiv, Ukraine

Background and aim: The aim of this study was to assess the adher-ence to guidelines on cardiovascular (CV) prevention and target attain-ment for patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) in general practice.

methods: 62 family physicians registered all patients with diagnosis of COPD during regular office visits. All physicians performed detailed physical examinations and completed the special designed questionnaire. Blood samples were taken for lipid profile and glucose level. We used data from paper medical record about cardiovascular risk factors and their treatment.

results: We studied 928 patients (457 males and 471 females). Mean age 61.9±8.7 years. COPD patients remain undertreated with statins (46% treated), even so those with a cardiovascular history (64% treated). Although more patients received antihypertensive treatment (84%) com-pared to hypolipidemic medication (58%), the proportion of patients at-taining targets for total cholesterol (TC) (30%), HDL-cholesterol (HDL-C) (61%), and LDL-cholesterol (LDL-C) (39%) exceeded far those attain-ing blood pressure control (18%). The primary endpoint of reaching the goal for LDL-cholesterol (<100mg/dL) was attained by 37% of patients, of which only 9% reached the more stringent target of LDL-C<70 mg/dL. The pharmacotherapy of risk factors in COPD by family doctors was found in some instances not to conform to recommended guidelines.

conclusions: The majority of COPD patients are treated for hyper-cholesterolemia and hypertension, although, there is still under treatment, especially in patients with cardiovascular disease. Therefore, wider imple-mentation of process and outcome indicators, which proved to be related, and continuous evaluation of their result, is needed.Keywords: Primary care, COPD, cardiovascular


Ps-289

siGara bıraktırma ve danıŞmanlık kOnusunda fizyOterapistlerin bilGi ve GörÜŞleri

Yasemin Çırak1, Gül Deniz Yılmaz Yelvar2

1Turgut Özal Üniversitesi, Kardiyopulmoner Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 2Turgut Özal Üniversitesi, Muskuloskeletal Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Sağlık profesyonelleri tarafından yapılan sigara bırak-ma danışmanlığının, sigara içenler arasında bırakma oranlarını artırmada etkili bir yaklaşım olduğu gösterilmiştir. Fizyoterapistler, sağlık alanında sigara bırakmayı başlatma ve destekleme konusunda gerekli etki alanına sahiptir. Fakat fizyoterapistlerin uygulamalarının bir parçası olarak sigara bırakma konusundaki bilgi ve görüşleri tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışma fizyoterapistlerin sigara bırakma konusundaki bilgi ve görüşleri araştıran ilk çalışmadır. Çalışmanın amacı, fizyoterapistlerin, sigara içme-nin sağlığa etkileri, klinikte pratik uygulamaları sırasında sigara bırakmayı ele alma konusundaki görüşleri ve hastalarında sigarayı bırakmayı sağla-madaki öz-yeterliliklerini değerlendirmektir.

yöntem: Türkiye Fizyoterapistler Derneği haberleşme grubuna üye olanlara sosyodemografik bilgilerini, sigara içme konusundaki bilgi ve gö-rüşlerini, sigara bırakma danışmanlığı ile ilgili öz-yeterlilik, bariyerleri ve kolaylaştırıcı etmenleri içeren anket gönderildi ve 156 fizyoterapist tara-fından cevaplandı.

Bulgular: Katılımcıların yaş ve klinik deneyim ortalaması sırasıyla 32.4 ± 8.08 ve 10.44±8.39’du. Katılımcıların çoğu (%64.1) kadındı. Fizyotera-pistlerin büyük bir kısmı sigaranın sağlığa olumsuz etkileri hakkında yeterli bilgiye sahipti. Fizyoterapistlerin %82.1’i sigara bırakma konusunda eğitim almaları gerektiğine katılıyor veya kesinlikle katılıyordu. Fizyoterapistlerin sigara bırakmada danışmanlık konusunda öz-yeterlik düzeyler düşüktü. Zaman eksikliği sigarayı bırakmada hastalara danışmanlık konusunda en önemli engel olduğu bildirildi.

tartışma ve sonuç: Genel olarak, fizyoterapistlerin çoğunluğu sigara içenlere bırakmanın tavsiye edilmesinin ve danışmanlığın klinik sorumlu-lukları olduğunu görüşünü dile getirirken, sigarayı bırakmada meslek gru-bu olarak daha fazla katılımlarının olması gerektiğini belirttiler.anahtar kelimeler: danışmanlık, fizyoterapist, sigara bırakma


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

Ps-290

krOnik ObstrÜktif akciğer Hastalarında dÜŞme kOrkusu, denGe ve bunu etkileyen Hastalığa bağlı faktörler: kesitsel çalıŞma

Yasemin Çırak1, Gül Deniz Yılmaz Yelvar2, Yasemin Parlak Demir3, Büşra Baytok3, Beyza Nur Karadüz1

1Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyopulmoner Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 2Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Muskuloskeletal Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 3Turgut Özal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nörolojik Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara

Giriş ve amaç: Azalmış kas kuvveti, bozulmuş denge ve azalmış egzer-siz kapasitesinin yaşlı erişkinlerde düşme korkusunu(DK) arttıran faktörler olduğu bilinmektedir. Fakat KOAH’lı hastalarda DK’nu ve bunu etkileyen faktörler hakkında çok az bilgi vardır. Bu çalışmada amacımız sağlıklı kontrollerle KOAH hastalarında DK ve denge düzeylerini karşılaştırmak ve KOAH’ta hastalığa bağlı faktörler ile DK ve fiziksel fonksiyon ve fiziksel aktivite seviyesi arasındaki ilişkiyi belirlemektir.

yöntem: KOAH’lı 55 (10 kadın ve 45 erkek) katılımcı ve 55 yaş ve cinsiyet olarak eşleştirilmiş kontrollerde DK Düşme Etkinlik Ölçeği (FES) kullanarak değerlendirildi. Fiziksel fonksiyon kuadriseps femoris kas kuvveti(manuel kas testi ile), kavrama kuvveti (Jamar el dinamometresi ile), Berg Denge Ölçeği, tek ayak üzerinde durma ve Altı dakika yürüme testi ile değerlendirildi. Fiziksel aktivite düzeyi Godin Boşvakit-Zaman an-keti kullanılarak değerlendirildi.Bulgular: KOAH’lı hastalarda (ortalama yaş 68,50 ± 8,15, FEV1: pred 44,79 ± 18,18%) kontrol grubu ile karşılaştırıldığında daha yüksek DK sahipti (DEÖ= 43,85 ± 25,91 vs 25.16 ± 12.47, p=0.00). Kuadriseps ve el kavrama kuvveti, Bilim DalıS, tek ayak denge ve fiziksel aktivite düzeyi ve fonksiyonel kapasiteleri karşılaştırıldığında gruplar arasında anlamlı farklılık saptandı(p <0.05). KOAH’da yüksek DK, azalmış quadriceps ve el kavrama kuvveti, bozulmuş denge, azalmış fiziksel aktivite düzeyi ile ilişkilidir.

tartışma ve sonuç: Bu bulgular KOAH’ta DK’nun azaltılmasına yö-nelik gelecekteki tedavi stratejilerine yol gösterici olabilir. Pulmoner reha-bilitasyonun komponentleri içerisine denge eğitimi ve düşme korkusunu azaltmaya yönelik yaklaşımlar eklenebilir.anahtar kelimeler: düşme korkusu, denge, kronik obstrüktif akciğer hastalığı

Ps-291

bariatrik cerraHi ameliyatlarından sOnraki dönemde kilO fazlası kayıplarının(ewl) sOlunum fOnksiyOnları Üzerine etkisinin değerlendirilmesi


1Beyhekim Devlet Hastanesi, Konya 2Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Konya

Giriş ve amaç: Morbid obesite guunumuzde gelişen ve gelişmek-te olan toplumlar için neredeyse artık global bır sorun haline gelmiştir.Morbid Obesiteyle ilgili çalışmaların buyuk çoğunluğunda artık yeni mo-daliteler EWL (fazla kiloların kaybı) ve TWL (Total kilo kaybı) olmuştur.Özellikle EWL vücut kütlesindeki artışın, yağ dokusundan mı, yoksa kas kütlesindenmi olduğuna ilişkin net yanıt verememesine karşın en anlamlı değerlendirme kriterleri arasında kendine yer bulmuştur. Çalışmamızda solunum sistemini etkileyen bozukluğu olan morbid obez bireylerde ope-rasyon öncesi ve sonrasındaki EWL değerlerindeki düzelmenin solunum fonksiyonlar üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır

yöntem: BMI (vücut kitle indeksi) değerlerine göre 50 ın üzerindeki bireylerin preoperatif ve postoperatif dönemdeki solunum fonksyon-larını ölçmek amacıyla ocak 2015-ocak 2016 yılları arasında 112 hasta incelendi.

Bulgular: Hastaların kontrol takıplerınde ilk üç ay sonunda EWL de-ğerlerinde %50 ye yakın oranda düşme gözlendi,bununla SFT arasında anlamlı bi korelasyon bulundu. EWL değerleri arttıkça FEV1, FVC değer-lerinde de düzelme ve hastaların hayat kalite indekslerinde artmagözlendi.

tartışma ve sonuç: Hayat kalitesinin ve solunum fonksiyonların de-ğerlendirilmesinde EWL % değerlerinin efektif bir parametre olabileceği ve vücuttaki fazla kiloların azalması ıle hastların ilaç dozlarını azaltmaktan başlayıp bırakmaya kadar gıden pozitif bir sürece yol açtığı gözlenmiştir.anahtar kelimeler: Obeite,SFT,EWL

Ps-292

pulmOner reHabilitasyOn ile i-bOde indeksi değiŞir mi?

Elif Yıldırım, İpek Özmen, Murat Öztürk, Özgür Yılmaz, Rüya Evin Aydın, Nur Uçgun, Nurgül Karagöz YerSüreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pulmoner Rehabilitasyon Ünitesi, İstanbul

Giriş ve amaç: İ-BODE indeksi KOAH hastalarında mortalite riski-nin değerlendirilmesi için geliştirilmiştir. Bu çalışmada KOAH hastalarında pulmoner rehabilitasyon programı öncesi ve sonrası İ-BODE indeksinde değişim retrospektif olarak araştırıldı.

yöntem: Hastalar pulmoner rehabilitasyon programı öncesi ve sonrası egzersiz kapasitesi için artan hızda mekik yürüme testi (AHMYT),dispne skoru (MRC),vücut kitle indeksi(BMI) ve FEV1% değerlerinden oluşan skorlama sistemi olan i-BODEndeksi ile değerlendirildi.Hastalar fizyote-rapist eşliğinde alt ve üst ekstremite kuvvetlendirme egzersizleri, bisiklet, yürüme bandı, solunum egzersiz eğitimine alındı. Hastalar haftada 2 gün toplam 8 haftalık programlara alındılar.

Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 63±8 olan 6 kadın 44 erkek top-lam 50 KOAH hastası alındı. PR öncesi i-BODE indeksi 2.8±2,PR sonrası 1.8±1olarak saptandı. Pulmoner rehabilitasyon sonrası İ-BODE indeksin-de azalma istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur(p<0.005).

tartışma ve sonuç: KOAH hastalarında pulmoner rehabilitasyonun etkili olduğu mortalite risk değerlendirme testi olan i-BODE indeksi ile gösterilmiştir.anahtar kelimeler: KOAH,i-BODE indeksi, pulmoner rehabilitasyon, egzersiz kapasitesi, dispne skoru,BMI

Ps-293

sedatize ve entÜbe yOğun bakım Hastalarında ağrının değerlendirilmesi

Yasemin Çırak1, Gül Deniz Yılmaz Yelvar2, Ali Osman Çırak3

1Turgut Özal Üniversitesi, Kardiyopulmoner Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 2Turgut Özal Üniversitesi, Muskuloskeletal Fizyoterapi Anabilim Dalı, Ankara 3Dr. Anabilim Dalıurrahman Yurtarslan Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara

Giriş ve amaç: Ödem, enfeksiyon, iskemi immobilizasyon, invaziv ve non invaziv araçların kullanımının yoğun bakım hastalarında(YBH) ağrıya neden olabilmektedir. Ağrı değerlendirmesinde en güvenilir kaynak hasta-nın kendisidir. Ancak entübe ve sedasyonda olan, bilinci bozulan yoğun bakım hastaları sözel iletişim kuramadıkları için ağrılarını değerlendirmek oldukça zordur. Çalışmamızın amacı entübe ve sedatize YBH’nın ağrı dü-zeylerini değerlendirmek ve ağrı algısını etkileyen faktörleri belirlemektir.

yöntem: Çalışmamıza üniversite hastanesinin yoğun bakım ünitesinde tedavi gören 75 hasta dahil edildi. Vital bulguları, arterial kan gazı değerleri kaydedildi ve Apache II skorları hesaplandı. Ağrının şiddetini ve sedasyon düzeyini değerlendirmek için tüm vakalara gözlem yöntemiyle Davranış-sal Ağrı Ölçeği (DAÖ), Yetişkinler İçin Sözel Olmayan Ağrı Ölçeği(SOAÖ), Ramsay Sedasyon Düzeyi Ölçeği (RSÖ), Motor Hareket Değerlendirme Ölçeği(MAAS) ve Sedasyon Ajitasyon Sakalası(SAS) uygulandı.

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 69,48±12,51’di ve 39(%52) kadın ve 36(%48) erkekti. SOAÖ skorlarına göre %32’ sinin ağrısı yok, %44’ünün orta düzeyde ağrısı var ve %24’ünün şiddetli düzeyde ağrısı var-dı. Ortalama RSÖ ve MAAS skoru sırasıyla 3,16±1,74 ve 2,64±1,68’di. Ağrı şiddetlerine göre gruplarda solunum frekansı, sistolik ve diastolik kan basıncı, DAÖ ve SAS skorları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu(p<0.05). Ayrıca DAÖ ve SOAÖ skorları karşılaştırıldı-ğında kadın ve erkekler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardı (p<0.05).

tartışma ve sonuç: YBH’ların yaklaşık üçte ikisi ağrı hissetmektedir. Bu nedenle YBH’larının sedatize iken ağrılarının olduğu ve etkili bir yak-laşım geliştirmek için bunun hem davranışlarına hem de vital bulgularına yansıdığı dikkate alınmalıdır.anahtar kelimeler: ağrı, entübe, sedatize, yoğun bakım


POSTER SUNUMLAR


6 – 10 Nisan 2016

solunum sistemi enfeKsiYonlArı

Ps-294

Toplum KaynaKli solunum yolu infeksiyOnlarında etken Olabilen mikrOOrGanizmaların sefdinir ve sefdinir+ klavulanata in vitrO duyarlılıkları

Nezahat Gürler, Öner Kipritçi, Neşe Kabasakalİstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, İstanbul

Bu çalışmada geniş spektrumlu, oral kullanılabilen, 3. kuşak bir sefa-losporin olan sefdinir ve sefdinir+klavulanatın metisiline duyarlı Staph-ylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Moraxella catarrhalis ve Haemophilus influenzae’ye in vitro etkileri araştırılmıştır.

materyel ve metod: Çalışmada solunum yolu ve yara/cerahat ör-neklerinden infeksiyon etkeni olarak izole edilen, 80 metisiline duyarlı S.aureus, 57 Streptococcus pneumoniae, 42 Haemophilus influenzae ve 47 Moraxella catarrhalis suşu kullanılmıştır.

Suşların sefdinir ve sefdinir+klavulunata duyarlılıklarının belirlenmesin-de CLSI’nin önerileri doğrultusunda mikrodilüsyon yöntemi kullanılmıştır. (CLSI 2015, M-100-S-25, M07-A10, Methods for Dilution Antimicrobial Susceptibilitiy Test For Bacteria That Grow Aerobicaly:Approved Stan-dart) .

Bulgular: Suşların sefdinir ve sefdinir+klavulanata duyarlılık sonuçları ve MİK değerleri Tablo 1 ve Tablo 2’de verilmiştir.

tablo 1. Suşların sefdinir ve sefdinir +klavulanata duyarlılığı

BakteriSefdinir

n (%)Sefdinir+Klavulanat

n(%)

S.aureus (n:80) 63 (79) 76 (95)S.pneumoniae (n:57) 45 (79) 53 (93)H.influenzae (n:42) 28 (67) 41 (98)M.catarrhalis (n:47) 36 (77) 42 (89)

tablo 2. Suşların sefdinir ve sefdinir +klavulanat için MİK değerleri

128 64 32 16 8 4 2 1 0,5 0,25 0,125 <0,125

S.aureus (80)Sefdinir 1 - 1 - 1 - 4 10 11 28 17 7Sef+ klavulanat - - - - 1 - 1 2 19 26 10 21H.influenzae (42)Sefdinir - - - - 2 3 3 6 11 5 5 7Sef+ klavulanat - - - - - - - 2 7 8 7 19S.pneumoniae (57)Sefdinir - - - - 1 1 2 3 6 12 11 22Sef+ klavulanat - - - - - - - - 4 12 13 28M.catarrhalis (47)Sefdinir 2 2 1 - - 3 1 2 4 5 16 11Sef+ klavulanat - - - - - - 2 3 3 1 13 25

sonuç: Toplum kaynaklı solunum yolu infeksiyonlarına neden olabilecek metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae ve Moraxella catarrhalis suşla-rının sefdinir+klavulunata sefdinirden, daha duyarlı olduğu ve bu bak-terilerle gelişen infeksiyonların tedavisinde uygun bir seçenek olabileceği belirlenmiştir.

Documents

Poster Sunumları - kongre2016.toraks.org.tr · Ölmez, Ömer Faruk Demir Erzincan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzincan Giriş ve amaç: