SCRIPT OF THE PLAY “THE WORLD IS OUR PLAY

GROUND”

ACT I

A boy is sitting at a computer. He is surrounded by scattered

papers, soda cans, crumbs, baggies, etc. Judging by the boys face it

is plain that he’s very tired. He is typing with effort, he’s straining

his eyes to see something on the screen. Through the window we

hear voices calling:

FRIENDS - Jacek ! Jacek!

The boy hardly rises his head and answers:

JACEK - What now?!

FRIEND - Come out, the weather is great!

JACEK - I have no time!

The boy focuses on the computer. Moment of silence. And then (we

hear) again.

FRIEND 1- Jacek! Come out to play ball, Andrzej’s got a new one!

JACEK - I don’t feel like it!

FRIEND 2 - You never feel like anything!

SCENARIUSZ SZTUKI “ŚWIAT JEST NASZYM PLACEM

ZABAW”

SCENA I Przy komputerze siedzi chłopiec. Wokół niego porozrzucane

papierki, puszki po napojach, okruszki, woreczki itp. Po twarzy

chłopca można poznać, że jeston bardzo zmęczony. Z trudem klika

na klawiaturze, wysila wzrok, by zobaczyć coś na ekranie. W

pewnej chwili przez okno słychać wołanie:

Koledzy- Jacek! Jacek!

Chłopiec z trudem podnosi głowę i odkrzykuje:

Jacek - Co znowu?!

K - Chodź na dwór, jest piękna pogoda!

J - Nie mam czasu!

Chłopiec skupia uwagę na komputerze. Chwila ciszy, po czym znów

słychać:

K1 - Jacek! Weź chodź pograć w piłkę, Andrzej ma nową piłkę!

J - Nie chce mi się!

K2 - Tobie nigdy nic się nie chce!

Jacek gets up (with difficulty), trips over some junk and closes the

window, finally (huffing and puffing heavily) he sits back down in

an arm chair.

He returns to the computer.

A few boys dressed in sweats enter mid stage, one of them is

holding a ball. They face the audience:

FRIEND 1 - Jacek wasn’t always like that.

FRIEND 2 - He used to run and play ball with us.

FRIEND 3 - We often used to play hide-and-go-seek and paper

chase

FRIEND 4 - That’s was like until he got a computer.

FRIEND 3 - Since then he ignores us.

FRIEND 2 - The internet and computer games are more important

for him.

FRIEND 1 - Unfortunately this is true. The computer is all Jacek

sees. Such a life style may cause many health problems: overweight,

bad eye sight, being out of shape, as well as losing your friends and

poor performance at school… This situation could have been totally

different.

A student enters. Jacek is typing again, playing a fascinating

game. Through the window a voice can be heard: FRIENDS - Jacek! Jacek!

JACEK - What?!

FRIEND 1 - Come out, let’s do something. Everyone is here.

Jacek z trudem wstaje, potykając się o śmieci i zamyka okno, w

końcu, sapiąc ciężko siada na fotelu.

Wraca do swego zajęcia.

Następuje stop-klatka, na środek wychodzi kilku chłopców

ubranych na sportowo, jeden z nich trzyma piłkę w rękach.

Zwracają się w stronę widzów:

K 1 - Jacek nie zawsze był taki..

K 2 - Kiedyś lubił biegać po dworze i kopać z nami piłkę.

K 3 - Często bawiliśmy się w chowanego i podchody…

K 1 - Było tak, dopóki w jego domu nie pojawił się komputer.

K 2 - Od tego czasu nie poświęca nam już uwagi.

K 3 - Ważniejszy jest dla niego Internet i gry komputerowe

Chłopcy wychodzą. Na środek sceny wychodzi uczeń i mówi:

K1 - Niestety, to prawda. Całym światem Jacka jest teraz komputer.

Taki tryb życia może prowadzić do wielu problemów ze zdrowiem:

nadwagą, pogorszeniem wzroku, brakiem kondycji, a także utratą

kolegów, złymi wynikami w nauce… Ta sytuacja mogła wyglądać

zupełnie inaczej.

Uczeń wychodzi. Jacek znów klika na klawiaturze, gra w jakąś

pasjonującą grę. Przez okno słychać wołanie:

K 1,2,3,4 - Jacek! Jacek!

J - No, co?!

K 1 - Chodź na dwór, pogramy w coś! Są wszyscy!

JACEK - I don’t feel like it. I have more important things to do.

Jacek returns to the game. Somebody is knocking, then Jacek’s

friends enter the stage.

FRIEND 2 - Jacek get away from that computer !

FRIEND 3 - You’ve been at it all day.

FRIEND 4 - Do you wanna waste all Saturday?

FRIEND 1 - Take a look at yourself, you look awful! Unlike me!

Shows off his muscles.

FRIEND 2 - Look at the mess around you!

FRIEND 3 - There’s trash everywhere!

He motions “all around” with his arm. Jacek turn’s off his

computer. JACEK - You’re right. I don’t want to live like this. I have to change

something! No more games. The computer is just a source of

information, otherwise this will not end well. Let’s go!

The boys exit, patting Jacek on the shoulder, they’re laughing and

joking. A student enters the stage.

FRIEND 1 -We know which solution is better. Spending too much

time in front of the computer can even lead to addiction. Let’s not

allow that to happen, and let’s help those who are addicted to

computer games. It’s better for the health to spend more time outside

J - Nie chce mi się, mam ważniejsze sprawy na głowie.

Jacek wraca do gry. Nagle słychać pukanie i koledzy Jacka

wchodzą na scenę.

K 2 - Jacek, odejdź wreszcie od komputera!

K 3 - Siedzisz przy nim już cały dzień

K 4 - Chcesz zmarnować całą sobotę?

K 1 - Spójrz na siebie, jak ty wyglądasz? Nie to, co ja.

Demonstruje swoje muskuły.

K 2 - Patrz, jak brudno wokół ciebie!

K 3 - Wszędzie jakieś śmieci!

Zatacza ręką koło. Jacek w końcu wyłącza komputer.

J - Macie rację. Nie chcę już tak żyć, muszę coś zmienić! Koniec z

grami, będę traktował komputer jako źródło wiedzy, inaczej może

się to źle skończyć. Idziemy!

Chłopcy wychodzą, poklepując Jacka po ramieniu, śmieją się,

żartują. Na scenę wychodzi Uczeń.

K 1 - Wiemy, które rozwiązanie jest lepsze. Zbyt długie spędzanie

czasu przed komputerem może prowadzić nawet do uzależnienia.

Nie dopuśćmy do tego i przestrzegajmy innych, pomagajmy

osobom, które mają problem z przesiadywaniem przy komputerze.

Zdrowiej jest wyjść na podwórko!

.

ACT II

A girl sitting in a chair. She’s holding a book, next to her there are

more books. A voice is coming from the window.

FRIENDS - Kasia! Kasia!

Sucked in to the book she’s not answering. We hear:

FRIEND 1 - Kasia?!

KASIA - Yes?!

FRIEND 2 - Want to skip the rope with us?

FRIEND 3 - I don’t have the time, maybe later…

FRIEND 4 - But it’s Saturday, you don’t have to study!

FRIEND 2 - You’re reading again!

FRIEND 3 - Leave your books and come out for a moment!

KASIA - I can’t, my mom needs me.

Kasia closes the window, then she sits back down in the chair and

returns to her reading.

Some girls with jump ropes enter the stage and they address the

audience:

SCENA II

Na krześle siedzi dziewczynka. W ręce ma książkę, obok niej jeszcze

kilka stosików. Zza okna dochodzi głos:

Koleżanki - Kasia! Kasia!

Zafascynowana lekturą nie odpowiada na wołanie. Znów słychać:

K 1 - Kaśka!

KASIA - Tak?!

K 2 - Idziesz z nami na skakankę?

K 3 - Nie mam czasu, może później…

K 4 - Przecież jest sobota, nie ma nauki!

K 2 - Pewnie znowu czytasz!

K 3 - Zostaw książki i wyjdź z nami na chwilę!

KASIA - Nie mogę, mama mnie woła!

Kasia podchodzi do okna i zamyka je, po czym z powrotem siada na

krześle i wraca do przerwanej lektury.

Stop-klatka. Na scenę wychodzą dziewczynki ze skakankami i

mówią do widowni:

FRIEND 2 - Kasia wasn’t always like that.

FRIEND 3 - She used to play with us more often.

FRIEND 1 - Recently something changed and she doesn’t come out

at all.

FRIEND 2 - It’s good that she reads, but she doesn’t have a single

moment for us…

FRIEND 3 - Kasia is an excellent student and she works hard for it.

Her homework is always done, she studies (diligently) a lot. Yet she

spends all of her free time reading.

She often reads late into the night and for that she is tired and she

gets head aches. Her eye sight is also suffering. Her love for

literature is causing her to loose her friends… This story also could

have ended differently.

Kasia turns a page. A voice is heard:

FRIENDS - Kasia, Kasia

KASIA! - What?

FRIEND 1 - Come join us. We already drew hopscotch

KASIA - I can’t, I have a lot of studying to do.

Preoccupied by reading she doesn’t notice her friends’ entrance.

One nudges her and Kasia looks at them in surprise with sleepy

eyes.

K 2 - Kasia nie zawsze taka była

K 3 - Kiedyś bawiła się z nami częściej

K 1 - Ostatnio coś się zmieniło i w ogóle nie wychodzi na dwór.

K 2 - Dobrze, że czyta, ale przez to nie ma dla nas ani chwili…

Dziewczynki wychodzą. Na scenie pojawia się uczeń.

K 3 - Kasia jest wzorową uczennicą i ciężko na to pracuje. Ma

zawsze odrobione lekcje, uczy się pilnie. Jednak każdą swoją wolną

chwilę spędza na czytaniu.

Często czyta do późnej nocy przy świetle lampki, dlatego jest

niewyspana oraz boli

ją głowa, niszczy się też jej wzrok. Przez swoje zamiłowanie do

książek traci przyjaciółki… Ta scena także mogła potoczyć się

inaczej.

Kasia przewraca kartkę. Słychać znów głos:

K 1,2,3 - Kasia! Kasia! Kasia! Kasia!

KASIA - Słucham?!

K 1 - Wyjdź do nas, narysowałyśmy już klasy

KASIA- Nie mogę, muszę jeszcze dużo się pouczyć!

Po chwili, zajęta czytaniem nie zauważa wejścia swych koleżanek.

Jedna szturcha ją, a Kasia, wyrwana ze swej czynności z

zaskoczeniem spogląda na nie zaspanymi oczyma.

FRIEND 1 - What’s wrong with you?

FRIEND 2 - You don’t go out at all, you’re reading all the time!!!

FRIEND 3 - It’s been a long time since we’ve played Chinese jump

rope

FRIEND 4 - Be active with us, let’s go to the playground!

FRIEND 3 - I’ll take my sophie ball, we can play it

Kasia jumps out of the chair and says:

KASIA - Yes, you’re right. The books can wait, and I need some

time for myself. Reading and studying will be a pleasure again!

The girls exit, laughing and skipping. A student enters the stage.

FRIEND 1- Sometimes it’s important to give something up for your

own good. The stories of Kasia and Jacek tell us how important it is

to be physically active and to spend time outdoors.

LET THE WORLD BE OUR PLAYGROUND.

Everyone enters the stage, they bow.

THE END

K 1 - Kasiu, co się z tobą ostatnio dzieje?

K 2 - W ogóle nie wychodzisz na dwór, tylko czytasz!

K 3 - Od dawna nie skakałaś z nami w gumę…

K 4 - Ruszaj się z nami, chodźmy na plac zabaw!

K 3 - Wezmę zośkę, pogramy.

Kasia wstaje z rozmachem i mówi:

KASIA - Tak, macie rację. Książki mogą poczekać, a ja muszę mieć

trochę czasu dla siebie. Czytanie i nauka znów zaczną sprawiać mi

przyjemność!

Dziewczynki wychodzą, śmiejąc się i podskakując. Na scenę znów

wchodzi

uczeń.

K 1 - Czasem trzeba zrezygnować z czegoś dla własnego dobra,

odpuścić sobie coś, by dbać o siebie i swoje zdrowie. Przykład Kasi

i Jacka pokazuje, jak ważny jest ruch i przebywanie na świeżym

powietrzu.

Niech od dziś ŚWIAT BĘDZIE NASZYM PLACEM

ZABAW!!

Wszyscy wychodzą na scenę, kłaniają się.

KONIEC