“LIEDER DER VERGÄNGLICHKEIT” - Naxos Music Library · In the Penderecki Special Edition series we recommend also: DUX 0546, ... 0901 booklet SJB skladki.indd 4-5 2013-02-05

SYMPHONY NO. 8 “LIEDER DER VERGÄNGLICHKEIT”


PENDER ECKI

The Choir of the Podlasie Opera and Philharmonic in Białystok

The Polish Sinfonia Iuventus Orchestra

Krzysz tof Penderecki conduc tor

Iwona Hossa soprano Agnieszka Rehlis a l to Thomas E . Bauer bar i tone

cover 0901.indd 2-3 2013-02-05 12:24:24

Ⓟ Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus, Plac Defilad 1, lok. 701, 00-901 WarszawaⒸ DUX / POSI 0901, 2012Nagranie zrealizowano w Studio koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, w listopadzie / grudniu 2012 roku.Recorded at the Witold Lutosławski Polish Radio Concert Studio in Warsaw, November / December 2012.

Schott Music GmbH @ Co. KGWydawca nut | Music published by

MAŁGORZATA POLAŃSKA, LECH TOŁWIŃSKI, MARCIN DOMŻAŁ, MARCIN GUZReżyser nagrania | Recording supervision & sound engineering

MARCIN TARGOŃSKIKonsultacja | Consultation

MARCIN GUZMontaż cyfrowy | Digital editing

AGATA CHOLEWIŃSKAZdjęcie na okładce | Cover photo

AGNIESZKA ZAKRZEWSKAProjekt okładki | Cover design

MICHAŁ KUBICKITłumaczenia | Translations

RAFAŁ DYMERSKISkład | Page layout

DUX Recording Producers, Morskie Oko 2, 02-511 Warsaw, Poland e-mail: [email protected]

In the Penderecki Special Edition series we recommend also:

DUX 0546, 2008

DUX 0475, 2005

DUX 0678, 2008

DUX 0694, 2010

DUX 0770, 2010

Selectionnépar

2010

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

0901 booklet SJB skladki.indd 4-5 2013-02-05 13:43:40

W serii Penderecki Special Edition polecamy także:

DUX 0582, 2007

DUX 0479, 2004

DUX 0559, 2006

DUX 0402, 2003

DUX 0822, 2010

Krzysztof PENDERECKIVIII Symfonia „Pieśni przemijania”

Symphony No.8 ”Lieder der Vergänglichkeit”WYDAWCA | PUBLISHER: SCHOTT MUSIC GMBH & CO. KG

Iwona Hossa – sopran | sopranoAgnieszka Rehlis – alt | alto

Thomas E. Bauer – baryton | baritone

Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej w BiałymstokuThe Choir of the Podlasie Opera and Philharmonic in Białystok

Violetta Bielecka – przygotowanie chóru | choir preparation

Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus | The Polish Sinfonia Iuventus Orchestra

Krzysztof Penderecki – dyrygent | conductor


Krzysztof PENDERECKI

Born in Dębica on 23 November 1933, he studied composition with Artur Malawski and Stanisław Wiechowicz at the State Higher School of Music in Kraków (1954-58). Earlier he took les-sons from Franciszek Skołyszewski. In 1959 three of his works (Strophes, Emanations and Psalms of David) won him the top prizes at the Young Composers’ Competition of the Polish Compos-ers’ Union. A year later, he captured the atten-tion of Western critics with Anaklasis, performed at the Donaueschingen Festival. Penderecki’s


Urodził się 23 listopada 1933 roku w Dębicy. Studiował kompozycję u F. Skołyszewskiego, a następnie w PWSM w Krakowie u A. Malaw-skiego i S. Wiechowicza. Jest laureatem wielu nagród artystycznych krajowych i zagranicznych, w tym m.in.: I, II, i III nagrody na II Konkursie Młodych Kompozytorów ZKP (1959), Nagrody Państwowej I st. (1968, 1983), Nagrody Związku Kompozytorów Polskich (1970), Nagrody im. Herdera (1977), im. Honeggera (1978), im. Sibe-liusa (1983), Premio Lorenzo Magnifico (1985),

© Agata Cholewińska

4 33

Waltronie | HornsMarek Michalec*

Dominik KosyrczykMateusz SzyszkaMarta Michalec

Trąbki | TrumpetsOstap PopowiczLubomir Jarosz*Michał Gidziński

Andrzej Sienkiewicz*

Puzony | TrombonesLucjan Sakowicz

Tomasz MatejczykMateusz Mendyka

Tuba Jakub Darda*

Czelesta i FortepianCelesta & Piano

Grzegorz Gorczyca*

Harfa | HarpVictoria Jankowska*

Kotły | TimpaniMichał Niedziałek

Perkusja | PercussionZofia Przybył*

Tomasz Skrętkowski*Paweł Maruszak*Szymon Linette*Kamil Kucharuk*

* muzycy doangażowani guest players

Adriana Skutyńska – Menedżer projektu | Project ManagerMarcin Maciejewski i Michał Niedziałek – Inspektorzy Orkiestry | Orchestra Personnel ManagersMarcin Witkowski – Bibliotekarz | Librarian



Born in Dębica on 23 November 1933, he studied composition with Artur Malawski and Stanisław Wiechowicz at the State Higher School of Music in Kraków (1954-58). Earlier he took les-sons from Franciszek Skołyszewski. In 1959 three of his works (Strophes, Emanations and Psalms of David) won him the top prizes at the Young Composers’ Competition of the Polish Compos-ers’ Union. A year later, he captured the atten-tion of Western critics with Anaklasis, performed at the Donaueschingen Festival. Penderecki’s


Urodził się 23 listopada 1933 roku w Dębicy. Studiował kompozycję u F. Skołyszewskiego, a następnie w PWSM w Krakowie u A. Malaw-skiego i S. Wiechowicza. Jest laureatem wielu nagród artystycznych krajowych i zagranicznych, w tym m.in.: I, II, i III nagrody na II Konkursie Młodych Kompozytorów ZKP (1959), Nagrody Państwowej I st. (1968, 1983), Nagrody Związku Kompozytorów Polskich (1970), Nagrody im. Herdera (1977), im. Honeggera (1978), im. Sibe-liusa (1983), Premio Lorenzo Magnifico (1985),

© Agata Cholewińska

4 33

Waltronie | HornsMarek Michalec*

Dominik KosyrczykMateusz SzyszkaMarta Michalec

Trąbki | TrumpetsOstap PopowiczLubomir Jarosz*Michał Gidziński

Andrzej Sienkiewicz*

Puzony | TrombonesLucjan Sakowicz

Tomasz MatejczykMateusz Mendyka

Tuba Jakub Darda*

Czelesta i FortepianCelesta & Piano

Grzegorz Gorczyca*

Harfa | HarpVictoria Jankowska*

Kotły | TimpaniMichał Niedziałek

Perkusja | PercussionZofia Przybył*

Tomasz Skrętkowski*Paweł Maruszak*Szymon Linette*Kamil Kucharuk*

* muzycy doangażowani guest players

Adriana Skutyńska – Menedżer projektu | Project ManagerMarcin Maciejewski i Michał Niedziałek – Inspektorzy Orkiestry | Orchestra Personnel ManagersMarcin Witkowski – Bibliotekarz | Librarian


32

KRZYSZTOF PENDERECKI VIII SYMFONIA „PIEŚNI PRZEMIJANIA”

Polska Orkiestra SINFONIA IUVENTUS | The Polish SINFONIA IUVENTUS OrchestraTadeusz Wojciechowski – Dyrektor Naczelny | General Director

SKŁAD ORKIESTRY | ORCHESTRA MEMBERS

Skrzypce I | First ViolinsJan Kutkowski

Elżbieta FabiszakAgnieszka Pietrzak

Karolina SienkiewiczKarolina Chlipała

Jaryna NyczAleksandra Kolasińska

Paulina MastyłoAlicja Malińska

Anna TrólkaMagdalena Rychlicka-Kozioł

Katarzyna PyrćMarcin Witkowski*

Skrzypce II | Second ViolinsBartłomiej Tełewiak

Kamila GuzMagdalena Pacek

Oliwia Orzechowska-Gidzińska

Paulina RóżańskaKamil Tomanek

Marta NamysłowskaEwa Wacławczyk

Agata Słowikowska

Dorota GromadaJakub Nowak*

Altówki | ViolasAleksandra Kiszka-Stefanek

Katarzyna KsiążekAleksandra

Demowska-MadejskaAgnieszka Zagroba-Klahs

Aleksandra GargolMałgorzata KarasiewiczMateusz WasiucionekAgnieszka Dobrzyńska

Wiolonczele | CellosJulia Gniadek-Łopacka

Robert DackoJoanna Marczyk

Justyna Osiecka-PieronAnna Lubiak-Osmycka

Jan WójcikBeata KościelnaJustyna Meliszek

Kontrabasy | Double-BassesMateusz Dobosz

Maciej PakułaMarcin MaciejewskiMichał WiśniowskiWojciech Zeman*

Marcin Rokita

Flety | FlutesElżbieta Drozdowska

Wioletta StrączekBartosz Kowalik*

Oboje | OboesAgata Bednarska

Agata Wojciechowska*Franciszek Olszowski

Klarnety | ClarinetsPiotr Ptak

Adam EljasińskiMichał Robak

Fagoty | BassonsCyprian ŚwięchŁukasz Matusiak

Michał Żagan

5

international position was consolidated in the 1960s thanks to such pieces as Threnody for the Victims of Hiroshima (UNESCO Award, 1961), the St Luke Passion (the Grand Arts Award of the Land of North Rhine-Westphalia, 1966, and the Prix Italia, 1967) and Dies irae (Prix Italia, 1968). His first opera, The Devils of Loudun (after Aldous Huxley), was premiered at the Hamburg Staat-soper in 1969 and in later years successfully performed at theatres throughout the world, as were the composer’s three successive operas: Paradise Lost (premiered in Chicago, 1978), Die Schwarze Maske (Salzburg, 1986) and Ubu Rex (Munich, 1991). His other major pieces include Sinfonietta, Benedicamus Domino, Symphony No. 5, the Flute Concerto, Seven Gates of Jeru�salem (written for the 3000th anniversary of the city of Jerusalem), Hymne an den heiligen Dan�Dan�iel (for the 850th anniversary of Moscow), Hymn to St Adalbert (for the millennium of Gdańsk), Credo, Sonata for violin and piano, Concerto Grosso (premiered in Tokyo in 2001 under Charles Dutoit), Piano Concerto ’Resurrection’ (premiered at Carnegie Hall in 2002), Largo for cello and orchestra, Symphony No. 8 ‘Lieder der Vergänglichkeit’ and Chaconne in memory of Pope John Paul II. Krzysztof Penderecki served as Rector of the Music Academy in Kraków (1982-87) and lec-tured at Yale University in New Haven (1973-1978). He has also developed a successful career as a conductor, serving as Principal Guest Con-ductor of the Norddeutscher Rundfunk Orchester in Hamburg, the Mitteldeutscher Rundfunk Sinfo-nie Orchester in Leipzig and as Artistic Director of the Kraków Philharmonic Orchestra (1987-90).

fundacji im. Karla Wolfa (1987), Grammy Award (1998, 1999, 2001), Grawemeyer Music Award (1992), Międzynarodowej Rady Muzycznej UNESCO (1993), nagrody Best Living World Composer (2000), Nagrody Księcia Asturii (2001). Krzysztof Penderecki jest doktorem hono-ris causa kilkudziesięciu uniwersytetów, m.in. w Rochester, Bordeaux, Leuven, Waszyngtonie, Belgradzie, Madrycie, Poznaniu, Warszawie, Buenos Aires, Glasgow, Münster, Seulu, Krakowie i członkiem honorowym Royal Academy of Music w Londynie, Accademia Nazionale di Santa Ceci-lia w Rzymie, Kungl. Musikaliska Akademien w Sztokholmie, Akademie der Künste w Berlinie, Academia National de Bellas Artes w Buenos Aires, Académie Internationale de Philosophie et de l’Art. w Bernie, Académie Nationale des Sci-ences, Belles-Lettres et Arts w Bordeaux, Royal Irish Academy of Music w Dublinie, American Academy of Arts and Letters. Posiada wysokie odznaczenia państwowe i zagraniczne. W latach 1973-1978 wykładał w Yale Uni-versity w New Haven, w latach 1972-1987 był rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie, w latach 1987-1990 dyrektorem artystycznym Filharmonii Krakowskiej. Jest pierwszym gościn-nym dyrygentem Norddeutscher Rundfunk Orchester w Hamburgu i Mitteldeutscher Rund-funk Sinfonie Orchester w Lipsku. Od 1992 roku pełni funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Casalsa w San Juan (Puerto Rico). W 1997 roku został dyrektorem artystycznym orkiestry Sinfo-nia Varsovia. Od 1998 roku jest doradcą Beijing Music Festival w Pekinie, a od 2000 – gościnnym dyrygentem China Philharmonic Orchestra. Prowadzi koncerty z czołowymi orkiestrami


32

KRZYSZTOF PENDERECKI VIII SYMFONIA „PIEŚNI PRZEMIJANIA”

Polska Orkiestra SINFONIA IUVENTUS | The Polish SINFONIA IUVENTUS OrchestraTadeusz Wojciechowski – Dyrektor Naczelny | General Director

SKŁAD ORKIESTRY | ORCHESTRA MEMBERS

Skrzypce I | First ViolinsJan Kutkowski

Elżbieta FabiszakAgnieszka Pietrzak

Karolina SienkiewiczKarolina Chlipała

Jaryna NyczAleksandra Kolasińska

Paulina MastyłoAlicja Malińska

Anna TrólkaMagdalena Rychlicka-Kozioł

Katarzyna PyrćMarcin Witkowski*

Skrzypce II | Second ViolinsBartłomiej Tełewiak

Kamila GuzMagdalena Pacek

Oliwia Orzechowska-Gidzińska

Paulina RóżańskaKamil Tomanek

Marta NamysłowskaEwa Wacławczyk

Agata Słowikowska

Dorota GromadaJakub Nowak*

Altówki | ViolasAleksandra Kiszka-Stefanek

Katarzyna KsiążekAleksandra

Demowska-MadejskaAgnieszka Zagroba-Klahs

Aleksandra GargolMałgorzata KarasiewiczMateusz WasiucionekAgnieszka Dobrzyńska

Wiolonczele | CellosJulia Gniadek-Łopacka

Robert DackoJoanna Marczyk

Justyna Osiecka-PieronAnna Lubiak-Osmycka

Jan WójcikBeata KościelnaJustyna Meliszek

Kontrabasy | Double-BassesMateusz Dobosz

Maciej PakułaMarcin MaciejewskiMichał WiśniowskiWojciech Zeman*

Marcin Rokita

Flety | FlutesElżbieta Drozdowska

Wioletta StrączekBartosz Kowalik*

Oboje | OboesAgata Bednarska

Agata Wojciechowska*Franciszek Olszowski

Klarnety | ClarinetsPiotr Ptak

Adam EljasińskiMichał Robak

Fagoty | BassonsCyprian ŚwięchŁukasz Matusiak

Michał Żagan

5

international position was consolidated in the 1960s thanks to such pieces as Threnody for the Victims of Hiroshima (UNESCO Award, 1961), the St Luke Passion (the Grand Arts Award of the Land of North Rhine-Westphalia, 1966, and the Prix Italia, 1967) and Dies irae (Prix Italia, 1968). His first opera, The Devils of Loudun (after Aldous Huxley), was premiered at the Hamburg Staat-soper in 1969 and in later years successfully performed at theatres throughout the world, as were the composer’s three successive operas: Paradise Lost (premiered in Chicago, 1978), Die Schwarze Maske (Salzburg, 1986) and Ubu Rex (Munich, 1991). His other major pieces include Sinfonietta, Benedicamus Domino, Symphony No. 5, the Flute Concerto, Seven Gates of Jeru�salem (written for the 3000th anniversary of the city of Jerusalem), Hymne an den heiligen Dan�Dan�iel (for the 850th anniversary of Moscow), Hymn to St Adalbert (for the millennium of Gdańsk), Credo, Sonata for violin and piano, Concerto Grosso (premiered in Tokyo in 2001 under Charles Dutoit), Piano Concerto ’Resurrection’ (premiered at Carnegie Hall in 2002), Largo for cello and orchestra, Symphony No. 8 ‘Lieder der Vergänglichkeit’ and Chaconne in memory of Pope John Paul II. Krzysztof Penderecki served as Rector of the Music Academy in Kraków (1982-87) and lec-tured at Yale University in New Haven (1973-1978). He has also developed a successful career as a conductor, serving as Principal Guest Con-ductor of the Norddeutscher Rundfunk Orchester in Hamburg, the Mitteldeutscher Rundfunk Sinfo-nie Orchester in Leipzig and as Artistic Director of the Kraków Philharmonic Orchestra (1987-90).

fundacji im. Karla Wolfa (1987), Grammy Award (1998, 1999, 2001), Grawemeyer Music Award (1992), Międzynarodowej Rady Muzycznej UNESCO (1993), nagrody Best Living World Composer (2000), Nagrody Księcia Asturii (2001). Krzysztof Penderecki jest doktorem hono-ris causa kilkudziesięciu uniwersytetów, m.in. w Rochester, Bordeaux, Leuven, Waszyngtonie, Belgradzie, Madrycie, Poznaniu, Warszawie, Buenos Aires, Glasgow, Münster, Seulu, Krakowie i członkiem honorowym Royal Academy of Music w Londynie, Accademia Nazionale di Santa Ceci-lia w Rzymie, Kungl. Musikaliska Akademien w Sztokholmie, Akademie der Künste w Berlinie, Academia National de Bellas Artes w Buenos Aires, Académie Internationale de Philosophie et de l’Art. w Bernie, Académie Nationale des Sci-ences, Belles-Lettres et Arts w Bordeaux, Royal Irish Academy of Music w Dublinie, American Academy of Arts and Letters. Posiada wysokie odznaczenia państwowe i zagraniczne. W latach 1973-1978 wykładał w Yale Uni-versity w New Haven, w latach 1972-1987 był rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie, w latach 1987-1990 dyrektorem artystycznym Filharmonii Krakowskiej. Jest pierwszym gościn-nym dyrygentem Norddeutscher Rundfunk Orchester w Hamburgu i Mitteldeutscher Rund-funk Sinfonie Orchester w Lipsku. Od 1992 roku pełni funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Casalsa w San Juan (Puerto Rico). W 1997 roku został dyrektorem artystycznym orkiestry Sinfo-nia Varsovia. Od 1998 roku jest doradcą Beijing Music Festival w Pekinie, a od 2000 – gościnnym dyrygentem China Philharmonic Orchestra. Prowadzi koncerty z czołowymi orkiestrami


In 1997 he became Music Director of Sinfonia Varsovia and a year later a music adviser to the Beijing Music Festival. In 2000 he became Guest Conductor of the newly-formed China Philhar-monic. He appears regularly with leading sym-phony orchestras in Europe and the United States Penderecki’s long list of honours, distinc-tions, medals and honorary doctorates received in Europe, the two Americas and Asia testifies to his position as one of the greatest living compos-ers. It includes the Polish State Prize (1968, 1983), the Award of the Polish Composers’ Union (1970), the Commander’s Cross with Star of the Order of Polonia Restituta (1993) and the Order of the White Eagle, the highest Polish state distinction (2005). He is also the recipient of the State Prizes of Germany, Austria, France and Monaco, the Arthur Honegger Prize (1977), the Sibelius Prize (1983), the Premio Lorenzo Magnifico (1985), the Award of the Karl Wolff Foundation in Israel (1987), Grammy Award (1998, 1999, 2001) and the Grawemeyer Award from the University of Louisville (1992). He also received the Cannes Classical Award as ‘The Best Living Composer’ (2000), the Romano Guardini Award of the Bavarian Catholic Academy (2002), the Award of the European Church Music Festival in Schwäbisch-Gmünd (2003), the State Award of the Land of North Rhine-Westphalia (2002), the Praemium Imperiale of the Japan Art Associa-tion (2004). He is the holder of the Grand Cross of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany (1990) and of the Chevalier de Saint Georges (1990), the Ordre de Mérite du Grand-Duché de Luxemburg (2009) and the Honorary Order from the President of Armenia (2009).

symfonicznymi w Stanach Zjednoczonych i Europie. Obok własnych utworów dyryguje dziełami symfonicznymi twórców z różnych epok. Pierwszy występ kompozytora na arenie międzynarodowej miał miejsce w 1959 roku na Festiwalu „Warszawska Jesień”, podczas którego wykonał Strofy, jeden z trzech utworów, za które otrzymał pierwsze nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie dla Młodych Kompozytorów. Pozo-stałymi były Psalmy Dawida i Emanacje. W tym samym roku powstał Tren ofiarom Hiroszimy uhonorowany nagrodą UNESCO. Utwór ten zapoczątkował pasmo sukcesów takich dzieł, jak: Anaklasis, Polymorphia, Fonogramy, Psalm czy Pasja wg. św Łukasza. Następnie powstały kolejno: Dies irae, opera Diabły z Loudun, Jutrz�nia. W 1972 roku rozpoczął karierę jako dyry-gent i od tej pory prowadził największe orkiestry świata. Prapremiera I Koncertu skrzypcowego odbyła się w Bazylei (1977). Drugim dziełem operowym był Raj utracony wykonany po raz pierwszy w Lyric Opera of Chicago (1978). Te Deum zadyrygował kompozytor podczas prapremiery w Asyżu (1980), Polskie Reqiem powstało na zamówienie Radia i Państwowego Teatru Wirtembergii dla uczczenia 40. rocz-nicy zakończenia II wojny światowej (1984), a Czarną maską dyrygował na Festiwalu w Sal-zburgu (1986). W 1988 roku otrzymał nagrodę Grammy za II Koncert wiolonczelowy nagrany wspólnie z Mścisławem Rostropowiczem. Pra-premiera czwartej opery, Króla Ubu miała miej-sce w Operze Monachijskiej (1991). Kolejne jego nowe dzieła to m.in.: Sinfonietta, Benedicamus

6 31

with such prominent soloists as Dorota Ander-szewska, Yulianna Avdeeva, Abdel Rahman El Bacha, Francois-Rene Duchable, Lukas Geniu-sas, Jakub Jakowicz, Andrei Korobeinikov, Ivan Monighetti, Krzysztof Jabłoński, Janusz Olejnic-zak, Piotr Paleczny and Agata Szymczewska. Sinfonia Iuventus has made numerous recordings for radio and television, as well as for various labels (Universal Music, CD Accord, DUX, Polish Radio, Albany Records, TVP Kul-tura). Its discography includes CDs with Mae-stros Gabriel Chmura (Richard Strauss, Francaix, Debussy), Krzysztof Penderecki (Penderecki’s symphonies), Tadeusz Wojciechowski (Chopin), Marcin Nałęcz-Niesiołowski (Chopin), the vio-linists Mariusz Patyra (Wieniawski) and Agata Szymczewska (Bruch, Wieniawski, Mendels-sohn), and the cellist Ivan Monighetti (Haydn). Foreign tours have taken the orchestra to Aus-tria, China, France, Spain, Lithuania, Germany, Portugal, Switzerland, Italy and Ukraine. Since April 2009, the orchestra is a member of the European Federation of National Youth Orchestras (EFNYO).

Tadeusz Wojciechowski, dyrygentami mło-dego pokolenia oraz solistami, wśród których są m. in.: Dorota Anderszewska, Yulianna Avdeeva, Abdel Rahman El Bacha, François--René Duchâble, Lukas Geniušas, Krzysztof Jabłoński, Jakub Jakowicz, Andrei Korobeini-kov, Ivan Monighetti, Janusz Olejniczak, Piotr Paleczny, Agata Szymczewska. Od początku działalności Orkiestry waż-nym elementem stały się nagrania płytowe, radiowe oraz telewizyjne realizowane m. in. z Universal Music, CD Accord, DUX, Pol-skiego Radia S. A., Albany Records, TVP Kul-tura. W dotychczasowym dorobku orkiestry znajdują się nagrania z Gabrielem Chmurą (R. Strauss, Françaix, Debussy), Tadeuszem Wojciechowskim (Chopin), Marcinem Nałęcz--Niesiołowskim (Chopin), Mariuszem Patyrą (Wieniawski), Ivanem Monighettim (Haydn), Agatą Szymczewską (Bruch, Wieniawski i Mendelssohn) oraz Krzysztofem Pendereckim (Symfonie). Orkiestra występowała na wielu estradach oraz podczas licznych festiwali w Polsce i zagranicą (Austria, Chiny, Francja, Hiszpa-nia, Litwa, Niemcy Portugalia, Szwajcaria, Ukraina, Włochy). Od kwietnia 2009 roku orkiestra jest człon-kiem Europejskiej Federacji Narodowych Orkiestr Młodzieżowych (EFNYO).


In 1997 he became Music Director of Sinfonia Varsovia and a year later a music adviser to the Beijing Music Festival. In 2000 he became Guest Conductor of the newly-formed China Philhar-monic. He appears regularly with leading sym-phony orchestras in Europe and the United States Penderecki’s long list of honours, distinc-tions, medals and honorary doctorates received in Europe, the two Americas and Asia testifies to his position as one of the greatest living compos-ers. It includes the Polish State Prize (1968, 1983), the Award of the Polish Composers’ Union (1970), the Commander’s Cross with Star of the Order of Polonia Restituta (1993) and the Order of the White Eagle, the highest Polish state distinction (2005). He is also the recipient of the State Prizes of Germany, Austria, France and Monaco, the Arthur Honegger Prize (1977), the Sibelius Prize (1983), the Premio Lorenzo Magnifico (1985), the Award of the Karl Wolff Foundation in Israel (1987), Grammy Award (1998, 1999, 2001) and the Grawemeyer Award from the University of Louisville (1992). He also received the Cannes Classical Award as ‘The Best Living Composer’ (2000), the Romano Guardini Award of the Bavarian Catholic Academy (2002), the Award of the European Church Music Festival in Schwäbisch-Gmünd (2003), the State Award of the Land of North Rhine-Westphalia (2002), the Praemium Imperiale of the Japan Art Associa-tion (2004). He is the holder of the Grand Cross of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany (1990) and of the Chevalier de Saint Georges (1990), the Ordre de Mérite du Grand-Duché de Luxemburg (2009) and the Honorary Order from the President of Armenia (2009).

symfonicznymi w Stanach Zjednoczonych i Europie. Obok własnych utworów dyryguje dziełami symfonicznymi twórców z różnych epok. Pierwszy występ kompozytora na arenie międzynarodowej miał miejsce w 1959 roku na Festiwalu „Warszawska Jesień”, podczas którego wykonał Strofy, jeden z trzech utworów, za które otrzymał pierwsze nagrody na II Ogólnopolskim Konkursie dla Młodych Kompozytorów. Pozo-stałymi były Psalmy Dawida i Emanacje. W tym samym roku powstał Tren ofiarom Hiroszimy uhonorowany nagrodą UNESCO. Utwór ten zapoczątkował pasmo sukcesów takich dzieł, jak: Anaklasis, Polymorphia, Fonogramy, Psalm czy Pasja wg. św Łukasza. Następnie powstały kolejno: Dies irae, opera Diabły z Loudun, Jutrz�nia. W 1972 roku rozpoczął karierę jako dyry-gent i od tej pory prowadził największe orkiestry świata. Prapremiera I Koncertu skrzypcowego odbyła się w Bazylei (1977). Drugim dziełem operowym był Raj utracony wykonany po raz pierwszy w Lyric Opera of Chicago (1978). Te Deum zadyrygował kompozytor podczas prapremiery w Asyżu (1980), Polskie Reqiem powstało na zamówienie Radia i Państwowego Teatru Wirtembergii dla uczczenia 40. rocz-nicy zakończenia II wojny światowej (1984), a Czarną maską dyrygował na Festiwalu w Sal-zburgu (1986). W 1988 roku otrzymał nagrodę Grammy za II Koncert wiolonczelowy nagrany wspólnie z Mścisławem Rostropowiczem. Pra-premiera czwartej opery, Króla Ubu miała miej-sce w Operze Monachijskiej (1991). Kolejne jego nowe dzieła to m.in.: Sinfonietta, Benedicamus

6 31

with such prominent soloists as Dorota Ander-szewska, Yulianna Avdeeva, Abdel Rahman El Bacha, Francois-Rene Duchable, Lukas Geniu-sas, Jakub Jakowicz, Andrei Korobeinikov, Ivan Monighetti, Krzysztof Jabłoński, Janusz Olejnic-zak, Piotr Paleczny and Agata Szymczewska. Sinfonia Iuventus has made numerous recordings for radio and television, as well as for various labels (Universal Music, CD Accord, DUX, Polish Radio, Albany Records, TVP Kul-tura). Its discography includes CDs with Mae-stros Gabriel Chmura (Richard Strauss, Francaix, Debussy), Krzysztof Penderecki (Penderecki’s symphonies), Tadeusz Wojciechowski (Chopin), Marcin Nałęcz-Niesiołowski (Chopin), the vio-linists Mariusz Patyra (Wieniawski) and Agata Szymczewska (Bruch, Wieniawski, Mendels-sohn), and the cellist Ivan Monighetti (Haydn). Foreign tours have taken the orchestra to Aus-tria, China, France, Spain, Lithuania, Germany, Portugal, Switzerland, Italy and Ukraine. Since April 2009, the orchestra is a member of the European Federation of National Youth Orchestras (EFNYO).

Tadeusz Wojciechowski, dyrygentami mło-dego pokolenia oraz solistami, wśród których są m. in.: Dorota Anderszewska, Yulianna Avdeeva, Abdel Rahman El Bacha, François--René Duchâble, Lukas Geniušas, Krzysztof Jabłoński, Jakub Jakowicz, Andrei Korobeini-kov, Ivan Monighetti, Janusz Olejniczak, Piotr Paleczny, Agata Szymczewska. Od początku działalności Orkiestry waż-nym elementem stały się nagrania płytowe, radiowe oraz telewizyjne realizowane m. in. z Universal Music, CD Accord, DUX, Pol-skiego Radia S. A., Albany Records, TVP Kul-tura. W dotychczasowym dorobku orkiestry znajdują się nagrania z Gabrielem Chmurą (R. Strauss, Françaix, Debussy), Tadeuszem Wojciechowskim (Chopin), Marcinem Nałęcz--Niesiołowskim (Chopin), Mariuszem Patyrą (Wieniawski), Ivanem Monighettim (Haydn), Agatą Szymczewską (Bruch, Wieniawski i Mendelssohn) oraz Krzysztofem Pendereckim (Symfonie). Orkiestra występowała na wielu estradach oraz podczas licznych festiwali w Polsce i zagranicą (Austria, Chiny, Francja, Hiszpa-nia, Litwa, Niemcy Portugalia, Szwajcaria, Ukraina, Włochy). Od kwietnia 2009 roku orkiestra jest człon-kiem Europejskiej Federacji Narodowych Orkiestr Młodzieżowych (EFNYO).


30

The Polish SINFONIA IUVENTUS Orchestrawas set up by the Minister of Culture and National Heritage on 1 October 2007 on the initiative of Jerzy Semkow, one of the most prominent Polish conductors. It brings together the most talented graduates and students of the country’s music academies under thirty years of age. Since its concert debut in June 2008, the orchestra has worked with many distinguished conductors including Gabriel Chmura, Theodor Guschlbauer, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Jerzy Swoboda, Evgeny Volyn-sky, Antoni Wit and Tadeusz Wojciechowski, conductors of the young generation as well as

Polska Orkiestra SINFONIA IUVENTUSzostała utworzona z inicjatywy Maestro Jerzego Semkowa na mocy rozporządze-nia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodo-wego z dnia 1 października 2007 r. W skład orkiestry wchodzą najzdolniejsi absolwenci i studenci wszystkich uczelni muzycznych w Polsce, którzy nie ukończyli 30 roku życia. Sinfonia Iuventus rozpoczęła działal-ność artystyczną w czerwcu 2008 roku, od początku współpracując ze znakomitymi mistrzami batuty, takimi jak: Gabriel Chmura, Theodor Guschlbauer, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Jerzy Swoboda, Evgeny Volynskiy, Antoni Wit,

© Archiwum Orkiestry

7

Penderecki has received honorary doctorates or professorships from the universities in Bel-grade, Bordeaux, Glasgow, Leuven, Madrid, Leip-zig, Pittsburgh (Duquesne University), Rochester, Washington (Georgetown University), St Peters-burg, Beijing, Warsaw, Poznań, the Tchaikovsky Conservatory in Moscow, the Hong Kong Acad-emy for Performing Arts and the Rimsky-Korsakov Conservatory in St. Petersburg. He is an honorary member of the Royal Academy of Music in Lon-don, the Accademia Nazionale di Santa Cecilia in Rome, the Kungliga Musikaliska Akademien in Stockholm, the Akademie der Künste in Berlin, the Academia Nacional de Bellas Artes in Buenos Aires, the Royal Academy of Music in Dublin and the American Academy of Arts and Letters. He was a member of the Honorary Com-mittees of the Chopin Year 2010 at the Polish Embassies in Rome, Lisbon and Tokyo. His lat-est composition – A Sea of Dreams has Fallen on Me... Songs of Reverie and Nostalgia for soprano, mezzo-soprano, baritone, choir and orchestra (commissioned by the National Chopin Institute) – was premiered in Warsaw on 14 January 2011 at the closing concert of Chopin’s birth bicente-nary celebrations.

Domino, V Symfonia, Koncert fletowy, Siedem bram Jerozolimy (3000 lat Jerozolimy), Hymn do św. Daniłła (na 850-lecie Moskwy), Hymn do św. Wojciecha (1000-lecie Gdańska), Credo, Sonata na skrzypce i fortepian, Concerto Grosso (2001), Koncert fortepianowy „Zmartwychwstanie” (2002, światowa prapremiera w Carnegie Hall). W roku 2005 miały miejce 3 kolejne premiery: Largo na wiolonczelę i orkiestrę, VIII Symfonia „Lieder der Vergänglichkeit” i Chaconne – część Polskiego Requiem, zadedykowana Janowi Paw-łowi II. Krzysztof Penderecki został uhonorowany najwyższym polskim odznaczeniem – Orde-rem Orła Białego. We roku 2007 otrzymał tytuł Honorowego Profesora St. Petersburskiego Kon-serwatorium im. N. Rimskiego-Korsakova. Jego imię znalazło się wśród tak wybitnych osobi-stości świata muzycznego jak Juri Temirkanov, Rodion Szczedrin, Galina Wiszniewskaja. W 2009 roku Krzysztof Penderecki otrzymał Ordre de Mérite du Grand-Duché de Luxemburg oraz Order Honorowy od Prezydenta Republiki Armenii. W 2009 roku kompozytor napisał Kadisz z okazji 65. rocznicy likwidacji łódzkiego getta. Krzysztof Penderecki został zaproszony do Komitetu Honorowego Komisji Obchodów Roku Chopinowskiego 2010 przy Ambasadzie RP w Lizbonie, Tokio i Rzymie. Najnowszy utwór, napisany na zamówienie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina z okazji zakończenia roku Chopinowskiego – „Powiało na mnie morze snów… Pieśni zadumy i nostalgii” na sopran, mezzosopran, baryton, chór i orkiestrę miał swoją premierę w Warszawie 14 stycznia 2011 r.


30

The Polish SINFONIA IUVENTUS Orchestrawas set up by the Minister of Culture and National Heritage on 1 October 2007 on the initiative of Jerzy Semkow, one of the most prominent Polish conductors. It brings together the most talented graduates and students of the country’s music academies under thirty years of age. Since its concert debut in June 2008, the orchestra has worked with many distinguished conductors including Gabriel Chmura, Theodor Guschlbauer, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Jerzy Swoboda, Evgeny Volyn-sky, Antoni Wit and Tadeusz Wojciechowski, conductors of the young generation as well as

Polska Orkiestra SINFONIA IUVENTUSzostała utworzona z inicjatywy Maestro Jerzego Semkowa na mocy rozporządze-nia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodo-wego z dnia 1 października 2007 r. W skład orkiestry wchodzą najzdolniejsi absolwenci i studenci wszystkich uczelni muzycznych w Polsce, którzy nie ukończyli 30 roku życia. Sinfonia Iuventus rozpoczęła działal-ność artystyczną w czerwcu 2008 roku, od początku współpracując ze znakomitymi mistrzami batuty, takimi jak: Gabriel Chmura, Theodor Guschlbauer, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Jerzy Swoboda, Evgeny Volynskiy, Antoni Wit,

© Archiwum Orkiestry

7

Penderecki has received honorary doctorates or professorships from the universities in Bel-grade, Bordeaux, Glasgow, Leuven, Madrid, Leip-zig, Pittsburgh (Duquesne University), Rochester, Washington (Georgetown University), St Peters-burg, Beijing, Warsaw, Poznań, the Tchaikovsky Conservatory in Moscow, the Hong Kong Acad-emy for Performing Arts and the Rimsky-Korsakov Conservatory in St. Petersburg. He is an honorary member of the Royal Academy of Music in Lon-don, the Accademia Nazionale di Santa Cecilia in Rome, the Kungliga Musikaliska Akademien in Stockholm, the Akademie der Künste in Berlin, the Academia Nacional de Bellas Artes in Buenos Aires, the Royal Academy of Music in Dublin and the American Academy of Arts and Letters. He was a member of the Honorary Com-mittees of the Chopin Year 2010 at the Polish Embassies in Rome, Lisbon and Tokyo. His lat-est composition – A Sea of Dreams has Fallen on Me... Songs of Reverie and Nostalgia for soprano, mezzo-soprano, baritone, choir and orchestra (commissioned by the National Chopin Institute) – was premiered in Warsaw on 14 January 2011 at the closing concert of Chopin’s birth bicente-nary celebrations.

Domino, V Symfonia, Koncert fletowy, Siedem bram Jerozolimy (3000 lat Jerozolimy), Hymn do św. Daniłła (na 850-lecie Moskwy), Hymn do św. Wojciecha (1000-lecie Gdańska), Credo, Sonata na skrzypce i fortepian, Concerto Grosso (2001), Koncert fortepianowy „Zmartwychwstanie” (2002, światowa prapremiera w Carnegie Hall). W roku 2005 miały miejce 3 kolejne premiery: Largo na wiolonczelę i orkiestrę, VIII Symfonia „Lieder der Vergänglichkeit” i Chaconne – część Polskiego Requiem, zadedykowana Janowi Paw-łowi II. Krzysztof Penderecki został uhonorowany najwyższym polskim odznaczeniem – Orde-rem Orła Białego. We roku 2007 otrzymał tytuł Honorowego Profesora St. Petersburskiego Kon-serwatorium im. N. Rimskiego-Korsakova. Jego imię znalazło się wśród tak wybitnych osobi-stości świata muzycznego jak Juri Temirkanov, Rodion Szczedrin, Galina Wiszniewskaja. W 2009 roku Krzysztof Penderecki otrzymał Ordre de Mérite du Grand-Duché de Luxemburg oraz Order Honorowy od Prezydenta Republiki Armenii. W 2009 roku kompozytor napisał Kadisz z okazji 65. rocznicy likwidacji łódzkiego getta. Krzysztof Penderecki został zaproszony do Komitetu Honorowego Komisji Obchodów Roku Chopinowskiego 2010 przy Ambasadzie RP w Lizbonie, Tokio i Rzymie. Najnowszy utwór, napisany na zamówienie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina z okazji zakończenia roku Chopinowskiego – „Powiało na mnie morze snów… Pieśni zadumy i nostalgii” na sopran, mezzosopran, baryton, chór i orkiestrę miał swoją premierę w Warszawie 14 stycznia 2011 r.


Krzysztof Penderecki’s Eighth Symphony (Songs of Transience)

‘I have just finished my Fifth Symphony […] and now I would like to write a Sixth, pastoral in nature, linked to a large extent to my inter-est in botany. I thought this symphony would be an Elegy to the dying forest set to beauti-ful texts by Herman Hesse’, Penderecki said in 1993 (Muzyka Krzysztofa Pendereckiego. Poetyka i recepcja, Kraków 1996, p. 123). There is no Sixth Symphony in the catalogue of the composer’s works but there is an Eighth instead, entitled Lieder der Vergänglichkeit (Songs of Transience). Even though there is no reference to the forest or trees in the title, Penderecki states his intention clearly enough: ‘My trees, the ones I have planted in Lusławice, were to be the subject of this com-position. That is why I was looking for poems referring to nature. There is an abundance of them in German literature, but it later turned out that I thought of something deeper. This is why I entitled the piece Songs of Transience‘ (‘Gazeta Wyborcza’, 6-7 December 2008). This ‘something deeper’ became the domi-nant feature of the ideological message of the Eighth Symphony. The symbol of the tree is very important in Penderecki’s intellectual reflection and, as Regina Chłopicka observes, it lends itself to dual interpretation, signifying the unity of nature and spirit and the unity of tradition and the present. (Krzysztof Penderecki między sacrum a profanum, Kraków 2000, p. 209). The former strand is developed by the composer in his ‘lectures for the end of the

VIII Symfonia (Pieśni przemijania) Krzysztofa Pendereckiego

„Ukończyłem właśnie V Symfonię […], a teraz chciałbym napisać VI Symfonię, pastoralną, co związane jest w dużej mierze z moim zain-teresowaniem botaniką. Wymyśliłem sobie, że symfonia ta będzie Elegią na umierający las, do pięknych tekstów Hermana Hes-sego” – zapowiadał Penderecki w 1993 roku (Muzyka Krzysztofa Pendereckiego. Poetyka i recepcja, Kraków 1996, s. 123). Szóstej nadal nie ma w katalogu dzieł kompozytora, jest za to Ósma, nazwana Lieder der Ver�gänglichkeit (Pieśni przemijania). Choć w jej tytule próżno szukać związków z lasem czy drzewami, to sam kompozytor wskazuje je jasno: „Tematem tego utworu miały być moje drzewa, które posadziłem w Lusławicach. Dla-tego szukałem wierszy, które dotyczą natury. Literatura niemiecka jest ich pełna, a potem okazało, że chodzi mi jednak o coś głębszego. Dlatego nazwałem ten utwór «Pieśniami prze-mijania»” (Moje drzewa, nieskończona symfo�nia, „Gazeta Wyborcza” 6-7.12.2008). To „coś głębszego” zdominowało ideowe przesłanie VIII Symfonii. W refleksji intelek-tualnej Pendereckiego symbol drzewa jest bowiem bardzo istotny i – jak zauważa Regina Chłopicka – poddaje się dwojakiej interpre-tacji. Oznacza jedność natury i ducha oraz jedność tradycji i współczesności (Krzysztof Penderecki między sacrum a profanum, Kra-ków 2000, s. 209). Pierwszy wątek rozwija kompozytor w swych „wykładach na koniec wieku” w sposób następujący: „Alchemicy

8 29

Violetta BIELECKA studied choral conducting with Ryszard Zimak and Józef Bok at the State Higher School of Music in Warsaw, gaining a diploma with distinction. She is the conduc-tor and Artistic Director of the Choir of the Podlasie Opera and Philharmonic in Białystok, as well as a Professor in the Białystok Branch of the Fryderyk Chopin University of Music in Warsaw. In 1999-2005 she served as Head of its Department of Choral Conducting. She also teaches voice in the music schools in Białystok and directed the Schola Cantorum Bialos-tociensis Female Choir of the city’s music schools (1987-2009). In 1998-2006 she also directed the Cantica Cantamus Chamber Choir. Foreign tours have taken her to Germany, Italy, France, Ukraine, Belarus and the Baltic states. Since 1995 she has served as President of the Cantica Cantamus Association of Lovers of Choral Music. She is the organizer of inter-national workshops for young people from Poland and Polish communities abroad held under the motto ‘The Polish Choir of Peace’. She had earlier been a faculty member of the Music Academy in Bydgoszcz (1995-1999) and a consultant of the National Opera Cho-rus in Warsaw (1995-1997). In 2006 she was given the title of Professor of Music. Her hon-ours include the ‘Gloria Artis’ Silver Medal of Cultural Merit (2008).

Violetta BIELECKA – dyrygent i kierownik arty-styczny Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej. Jest profesorem sztuk muzycznych w Akade-mii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie Wydziału Instrumentalno-Pedagogicznego w Białymstoku, od 2005 r. pełni funkcję Pro-dziekana tej Uczelni. W latach 1999-2005 była kierownikiem Zakładu Dyrygentury Chóralnej w Akademii Muzycznej w Białymstoku. Jest wykładowcą klasy śpiewu w Zespole Szkół Muzycznych w Białymstoku. Od 1987 r. pro-wadzi Chór Żeński Schola Cantorum Bialosto-ciensis przy Zespole Szkół Muzycznych im. I. J. Paderewskiego. Od 1995 r. pełni funkcję Prezesa Stowarzyszenia Miłośników Muzyki Chóralnej Cantica Cantamus w Białymstoku, przy którym prowadziła Chór Kameralny Can-tica Cantamus (1998-2006). Jest także orga-nizatorem Międzynarodowych Warsztatów Młodzieży Polskiej i Polonijnej Polskiego Chóru Pokoju. Przez cztery lata (1995-1999) praco-wała w Akademii Muzycznej im. F. Nowo-wiejskiego w Bydgoszczy. W latach 1995-1997 była konsultantem wokalnym Chóru Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. W 2000 r. otrzymała tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego sztuk muzycznych, a w 2006 r. tytuł profesora zwyczajnego. W 2008 r. odznaczona została Srebrnym Medalem „Zasłu-żony Kulturze Gloria Artis”.


Krzysztof Penderecki’s Eighth Symphony (Songs of Transience)

‘I have just finished my Fifth Symphony […] and now I would like to write a Sixth, pastoral in nature, linked to a large extent to my inter-est in botany. I thought this symphony would be an Elegy to the dying forest set to beauti-ful texts by Herman Hesse’, Penderecki said in 1993 (Muzyka Krzysztofa Pendereckiego. Poetyka i recepcja, Kraków 1996, p. 123). There is no Sixth Symphony in the catalogue of the composer’s works but there is an Eighth instead, entitled Lieder der Vergänglichkeit (Songs of Transience). Even though there is no reference to the forest or trees in the title, Penderecki states his intention clearly enough: ‘My trees, the ones I have planted in Lusławice, were to be the subject of this com-position. That is why I was looking for poems referring to nature. There is an abundance of them in German literature, but it later turned out that I thought of something deeper. This is why I entitled the piece Songs of Transience‘ (‘Gazeta Wyborcza’, 6-7 December 2008). This ‘something deeper’ became the domi-nant feature of the ideological message of the Eighth Symphony. The symbol of the tree is very important in Penderecki’s intellectual reflection and, as Regina Chłopicka observes, it lends itself to dual interpretation, signifying the unity of nature and spirit and the unity of tradition and the present. (Krzysztof Penderecki między sacrum a profanum, Kraków 2000, p. 209). The former strand is developed by the composer in his ‘lectures for the end of the

VIII Symfonia (Pieśni przemijania) Krzysztofa Pendereckiego

„Ukończyłem właśnie V Symfonię […], a teraz chciałbym napisać VI Symfonię, pastoralną, co związane jest w dużej mierze z moim zain-teresowaniem botaniką. Wymyśliłem sobie, że symfonia ta będzie Elegią na umierający las, do pięknych tekstów Hermana Hes-sego” – zapowiadał Penderecki w 1993 roku (Muzyka Krzysztofa Pendereckiego. Poetyka i recepcja, Kraków 1996, s. 123). Szóstej nadal nie ma w katalogu dzieł kompozytora, jest za to Ósma, nazwana Lieder der Ver�gänglichkeit (Pieśni przemijania). Choć w jej tytule próżno szukać związków z lasem czy drzewami, to sam kompozytor wskazuje je jasno: „Tematem tego utworu miały być moje drzewa, które posadziłem w Lusławicach. Dla-tego szukałem wierszy, które dotyczą natury. Literatura niemiecka jest ich pełna, a potem okazało, że chodzi mi jednak o coś głębszego. Dlatego nazwałem ten utwór «Pieśniami prze-mijania»” (Moje drzewa, nieskończona symfo�nia, „Gazeta Wyborcza” 6-7.12.2008). To „coś głębszego” zdominowało ideowe przesłanie VIII Symfonii. W refleksji intelek-tualnej Pendereckiego symbol drzewa jest bowiem bardzo istotny i – jak zauważa Regina Chłopicka – poddaje się dwojakiej interpre-tacji. Oznacza jedność natury i ducha oraz jedność tradycji i współczesności (Krzysztof Penderecki między sacrum a profanum, Kra-ków 2000, s. 209). Pierwszy wątek rozwija kompozytor w swych „wykładach na koniec wieku” w sposób następujący: „Alchemicy

8 29

Violetta BIELECKA studied choral conducting with Ryszard Zimak and Józef Bok at the State Higher School of Music in Warsaw, gaining a diploma with distinction. She is the conduc-tor and Artistic Director of the Choir of the Podlasie Opera and Philharmonic in Białystok, as well as a Professor in the Białystok Branch of the Fryderyk Chopin University of Music in Warsaw. In 1999-2005 she served as Head of its Department of Choral Conducting. She also teaches voice in the music schools in Białystok and directed the Schola Cantorum Bialos-tociensis Female Choir of the city’s music schools (1987-2009). In 1998-2006 she also directed the Cantica Cantamus Chamber Choir. Foreign tours have taken her to Germany, Italy, France, Ukraine, Belarus and the Baltic states. Since 1995 she has served as President of the Cantica Cantamus Association of Lovers of Choral Music. She is the organizer of inter-national workshops for young people from Poland and Polish communities abroad held under the motto ‘The Polish Choir of Peace’. She had earlier been a faculty member of the Music Academy in Bydgoszcz (1995-1999) and a consultant of the National Opera Cho-rus in Warsaw (1995-1997). In 2006 she was given the title of Professor of Music. Her hon-ours include the ‘Gloria Artis’ Silver Medal of Cultural Merit (2008).

Violetta BIELECKA – dyrygent i kierownik arty-styczny Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej. Jest profesorem sztuk muzycznych w Akade-mii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie Wydziału Instrumentalno-Pedagogicznego w Białymstoku, od 2005 r. pełni funkcję Pro-dziekana tej Uczelni. W latach 1999-2005 była kierownikiem Zakładu Dyrygentury Chóralnej w Akademii Muzycznej w Białymstoku. Jest wykładowcą klasy śpiewu w Zespole Szkół Muzycznych w Białymstoku. Od 1987 r. pro-wadzi Chór Żeński Schola Cantorum Bialosto-ciensis przy Zespole Szkół Muzycznych im. I. J. Paderewskiego. Od 1995 r. pełni funkcję Prezesa Stowarzyszenia Miłośników Muzyki Chóralnej Cantica Cantamus w Białymstoku, przy którym prowadziła Chór Kameralny Can-tica Cantamus (1998-2006). Jest także orga-nizatorem Międzynarodowych Warsztatów Młodzieży Polskiej i Polonijnej Polskiego Chóru Pokoju. Przez cztery lata (1995-1999) praco-wała w Akademii Muzycznej im. F. Nowo-wiejskiego w Bydgoszczy. W latach 1995-1997 była konsultantem wokalnym Chóru Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. W 2000 r. otrzymała tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego sztuk muzycznych, a w 2006 r. tytuł profesora zwyczajnego. W 2008 r. odznaczona została Srebrnym Medalem „Zasłu-żony Kulturze Gloria Artis”.


28

Tenory | TenorsMarcin AleksiejukRogerio Angoñeze Maksym FedorovLeszek Gaiński

Andrzej Klepacki Oleg Kobzar

Wojciech MiastkowskiPaweł Mocarski

Krzysztof Stankiewicz Tomasz Tracz

Adam WęglińskiKamil Wróblewski Radosław Zabłocki

Basy | BassesŁukasz Abramczyk

Mariusz Bierć Jacek Borowski

Wojciech BronakowskiRoman ChumakinKrzysztof Drugow

Andrzej JońskiKarol Komenda Bogdan KordyKiryll Lepay

Bartłomiej ŁochnickiDariusz Pruszyński Adam Tomaszewski Krzysztof Wojtecki

Soprany | SopranosHelena Baginska

Monika BierćIzabela BolestaFlavia Correia

Agnieszka DeniziakDanuta Jakimowicz

Joanna Kobylnik Agnieszka Leonkiewicz

Joanna LutoBeata Malewicka-Macegoniuk

Magdalena Masiewicz Alicja Polkowska

Inga Poškutė

Alty | AltosJolanta AleksiejukVioletta Bielecka

Iwona BolestaJoanna Jurczuk

Małgorzata Kostrubiec-KarpiukYaryna KuzmychUrszula Kulesza Marta Kummer

Paulina MalinowskaMałgorzata Mukosiej

Małgorzata Putynkowska

9

millennium’ as follows: ‘Alchemists claim that the process of self-perfection has to go hand in hand with the regeneration of nature. When I am planting trees in Lusławice, where I found my Odyssean harbour, I have the impression of cleansing myself, of arriving at the essence of myself and the essence of music’ (Labirynt czasu, Warsaw 1997, p. 15). Penderecki sees parallels between designing the garden and composing music: ‘What counts in both is his constructivist imagination, an ability to think in terms of the whole. For the garden is mathema-tized nature, just like music is mathematized emotion’ (ibid. p. 39). The Eighth Symphony for solo voices (soprano, mezzo-soprano, baritone), mixed choir and orchestra can therefore be treated as a part of the composer’s garden, or even, if one prefers, a grand symphonic tree as a metaphor for human existence. The first version of the work, in nine movements, was premiered in Luxembourg in 2005. Two years later, Penderecki expanded the composition to 12 movements, using 13 poems by poets of the German language of the Romantic period and the beginning of the 20th century. From one of them (Rilke’s Ende des Herbstes) he selected three stanzas and each of them is incorporated into one of the other movements in the score. Referring to botany, one can say that the tree of the Eighth Symphony has twelve branches, each of which has a carefully selected poeti-cal foundation. And so the first branch uses Joseph von Eichendorff’s poem Nachts and the first stanza of Rainer Maria Rilke’s Ende des Herbstes. The second branch is formed by

uważali, że doskonalenie siebie musi postę-pować w parze z regeneracją natury. Sadząc drzewa w Lusławicach, w których znalazłem moją Odysową przystań, Itakę, mam wraże-nie oczyszczania się, dochodzenia do istoty samego siebie i istoty muzyki” (Labirynt czasu, Warszawa 1997, s. 15). A między kompono-waniem ogrodu a komponowaniem muzyki widzi paralele: „I tu, i tam liczy się konstrukty-wistyczna wyobraźnia, umiejętność myślenia całością. Ogród – to przecież zmatematyzo-wana natura, tak jak muzyka jest zmatematy-zowaną emocją” (jw., s. 39). VIII Symfonię na głosy solowe (sopran, mez-zosopran, baryton), chór mieszany i orkiestrę traktować zatem można jako część kompo-zytorskiego ogrodu, albo nawet – jeśli kto woli – wielkie symfoniczne drzewo, będące metaforą ludzkiej egzystencji. Pierwsza, dziewięcioczęściowa wersja utworu, miała swoją premierę w Luksemburgu w 2005 roku. Jednakże w roku 2007 kompozytor rozsze-rzył dzieło do 12 części, na które składa się 13 wierszy romantyków i poetów niemiecko-języcznych z początku XX stulecia. Z jednego z nich wydzielił trzy strofy i każdą z osobna włączył w większe jednostki, tworzące odpo-wiednią sekcję partytury. Odwołując się do botaniki rzec można, że drzewo VIII Symfonii ma dwanaście gałęzi. Każda z nich ma zaś starannie dobraną i roz-dysponowaną podstawę poetycką. I tak pierw-sza gałąź wykorzystuje wiersz Nachts Josepha von Eichendorffa oraz pierwszą strofę Ende des Herbstes Rainera Marii Rilkego. Gałąź drugą tworzy wiersz Bertolta Brechta Der brennende


28

Tenory | TenorsMarcin AleksiejukRogerio Angoñeze Maksym FedorovLeszek Gaiński

Andrzej Klepacki Oleg Kobzar

Wojciech MiastkowskiPaweł Mocarski

Krzysztof Stankiewicz Tomasz Tracz

Adam WęglińskiKamil Wróblewski Radosław Zabłocki

Basy | BassesŁukasz Abramczyk

Mariusz Bierć Jacek Borowski

Wojciech BronakowskiRoman ChumakinKrzysztof Drugow

Andrzej JońskiKarol Komenda Bogdan KordyKiryll Lepay

Bartłomiej ŁochnickiDariusz Pruszyński Adam Tomaszewski Krzysztof Wojtecki

Soprany | SopranosHelena Baginska

Monika BierćIzabela BolestaFlavia Correia

Agnieszka DeniziakDanuta Jakimowicz

Joanna Kobylnik Agnieszka Leonkiewicz

Joanna LutoBeata Malewicka-Macegoniuk

Magdalena Masiewicz Alicja Polkowska

Inga Poškutė

Alty | AltosJolanta AleksiejukVioletta Bielecka

Iwona BolestaJoanna Jurczuk

Małgorzata Kostrubiec-KarpiukYaryna KuzmychUrszula Kulesza Marta Kummer

Paulina MalinowskaMałgorzata Mukosiej

Małgorzata Putynkowska

9

millennium’ as follows: ‘Alchemists claim that the process of self-perfection has to go hand in hand with the regeneration of nature. When I am planting trees in Lusławice, where I found my Odyssean harbour, I have the impression of cleansing myself, of arriving at the essence of myself and the essence of music’ (Labirynt czasu, Warsaw 1997, p. 15). Penderecki sees parallels between designing the garden and composing music: ‘What counts in both is his constructivist imagination, an ability to think in terms of the whole. For the garden is mathema-tized nature, just like music is mathematized emotion’ (ibid. p. 39). The Eighth Symphony for solo voices (soprano, mezzo-soprano, baritone), mixed choir and orchestra can therefore be treated as a part of the composer’s garden, or even, if one prefers, a grand symphonic tree as a metaphor for human existence. The first version of the work, in nine movements, was premiered in Luxembourg in 2005. Two years later, Penderecki expanded the composition to 12 movements, using 13 poems by poets of the German language of the Romantic period and the beginning of the 20th century. From one of them (Rilke’s Ende des Herbstes) he selected three stanzas and each of them is incorporated into one of the other movements in the score. Referring to botany, one can say that the tree of the Eighth Symphony has twelve branches, each of which has a carefully selected poeti-cal foundation. And so the first branch uses Joseph von Eichendorff’s poem Nachts and the first stanza of Rainer Maria Rilke’s Ende des Herbstes. The second branch is formed by

uważali, że doskonalenie siebie musi postę-pować w parze z regeneracją natury. Sadząc drzewa w Lusławicach, w których znalazłem moją Odysową przystań, Itakę, mam wraże-nie oczyszczania się, dochodzenia do istoty samego siebie i istoty muzyki” (Labirynt czasu, Warszawa 1997, s. 15). A między kompono-waniem ogrodu a komponowaniem muzyki widzi paralele: „I tu, i tam liczy się konstrukty-wistyczna wyobraźnia, umiejętność myślenia całością. Ogród – to przecież zmatematyzo-wana natura, tak jak muzyka jest zmatematy-zowaną emocją” (jw., s. 39). VIII Symfonię na głosy solowe (sopran, mez-zosopran, baryton), chór mieszany i orkiestrę traktować zatem można jako część kompo-zytorskiego ogrodu, albo nawet – jeśli kto woli – wielkie symfoniczne drzewo, będące metaforą ludzkiej egzystencji. Pierwsza, dziewięcioczęściowa wersja utworu, miała swoją premierę w Luksemburgu w 2005 roku. Jednakże w roku 2007 kompozytor rozsze-rzył dzieło do 12 części, na które składa się 13 wierszy romantyków i poetów niemiecko-języcznych z początku XX stulecia. Z jednego z nich wydzielił trzy strofy i każdą z osobna włączył w większe jednostki, tworzące odpo-wiednią sekcję partytury. Odwołując się do botaniki rzec można, że drzewo VIII Symfonii ma dwanaście gałęzi. Każda z nich ma zaś starannie dobraną i roz-dysponowaną podstawę poetycką. I tak pierw-sza gałąź wykorzystuje wiersz Nachts Josepha von Eichendorffa oraz pierwszą strofę Ende des Herbstes Rainera Marii Rilkego. Gałąź drugą tworzy wiersz Bertolta Brechta Der brennende


Brecht’s poem Der brennende Baum, the third by Eichendorff’s Bei einer Linde, and the fourth by Karl Kraus’s Flieder. The fifth branch is a musical rendition of Hesse’s Frühlingsnacht and of the second stanza of Rilke’s Ende des Herbstes, the sixth is based on Goethe’s poem with the opening line Sag’ ich’s euch, geliebte Bäume?, the seventh refers again to Hesse (Im Nebel), the eighth is a setting of Bethge’s Der Blütengarten and the ninth of Eichendorff’s Abschied. The tenth branch has two poetical sources: Hesse’s poem Vergänglichkeit and the third stanza of Rilke’s Ende des Herbstes, the eleventh employs another poem by Rilke (Herbsttag), whereas the last one grows out of von Arnim’s poem O grüner Baum des Lebens. In the structural pattern of the text of the Songs of Transience, the most important role is played by the three stanzas from Rilke’s Ende des Herbstes, which complement, as it were, the poetical content of the first, fifth and ninth movements. The observation that ‘everything is subject to change’, the image of a yellowing and decaying garden and the vision of deserted gardens through which breaks the ‘heavy’ and ‘threatening’ sky constitute a specific ‘refrain’ for the composition, a reminder to the listener that his life, too, is inevitably linked to tran-sience. ‘Nobody knows what is going to last – my music or my trees? Perhaps both’ (interview for ‘Gazeta Wyborcza’, ibid.). While express-ing faith in the immortality of the fruits of the human spirit, the composer warns against the consequences of the lack of respect for nature. He appeals for a move away from a culture, which, as he claims in Labyrinth of Time,

Baum, trzecią – Bei einer Linde Eichendorffa, czwartą zaś – Flieder Karla Krausa. Piąta gałąź jest umuzycznieniem wiersza Frühlingsnacht Hermanna Hessego i drugiej strofy Końca jesieni Rilkego. Szósta opiera się na wierszu Goethego z incypitem Sag’ ich’s euch, geliebte Bäume?, siódma znów odwołuje się do Hes-sego i jego Im Nebel. Ósma gałąź żywi się tekstem Der Blütengarten Hansa Bethgego, dziewiąta – Abschied Eichendorffa. Dzie-siąta gałąź ma dwa poetyckie źródła: wiersz Vergänglichkeit Hessego i trzecią strofę Ende des Herbstes Rilkego. Jedenasta wspiera się na innym wierszu Rilkego – Herbsttag. Ostat-nia zaś wyrasta z wiersza O grüner Baum des Lebens Achima von Arnim. W układzie tekstu Pieśni przemijania naj-ważniejszą rolę pełnią te trzy strofy z Końca jesieni Rilkego, które dopełniają niejako treść poetycką części I, V i X. Spostrzeżenie, że „wszystko podlega zmianom”, obraz żółk-niejących i obumierających ogrodów oraz wizja ogrodów opustoszałych, przez które przebija „ciężkie”, „wzbronione” niebo two-rzą swoisty „refren” utworu, przypominając słuchaczowi, że i jego życie nieuchronnie związane jest z przemijaniem. „Nie wiadomo co przeżyje – czy moja muzyka, czy drzewa? Może jedno i drugie” (wywiad dla „Gazety Wyborczej”, jw.) – dywaguje kompozytor. Wyrażając wiarę w nieśmiertelność owoców ludzkiego ducha, przestrzega jednocześnie przed konsekwencjami braku szacunku dla natury. Apeluje o odwrót od kultury, która – jak mówi (Labirynt czasu, jw.) – grzesząc prze-ciwko lasom, „podcina własną rację bytu”.

10 27

Kadisz. Łódzkim Abramkom, którzy chcieli żyć. Polakom, którzy ratowali Żydów, which was especially composed for this occasion and the Symphony No. 7 “Seven Gates of Jerusa�lem”. Apart from the Podlasie Opera and Phil-harmonic Choir in Białystok, the performers were the Grand Theatre Choir and Orchestra in Łódź and also the Łódź Philharmonic Choir and Orchestra. The whole concert was conducted by Krzysztof Penderecki. On 6th May 2010 the Choir took part in the performance of a concert version of Vincenzo Bellini’s Norma during “Chopin and his Europe” Festival which took place at National Philhar-monic with a participation of an outstanding “Europa Galante” Ensemble under Fabio Bion-di’s baton. The Podlasie Opera and Philharmonic Choir is formed by wonderful people who are united by the same passion – love to music.

narratora wykonał Alberto Mizrahi (w języku hebrajskim) i Daniel Olbrychski. W programie znalazły się dzieła Krzysztofa Pendereckiego: utwór skomponowany specjalnie na tę okazję – „Kadisz. Łódzkim Abramkom, którzy chcieli żyć. Polakom, którzy ratowali Żydów” oraz VII Symfonia „Siedem Bram Jerozolimy”. Poza Chórem Opery i Filharmonii Podlaskiej w Bia-łymstoku wykonawcami byli: Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi, a także Chór i Orkie-stra Filharmonii Łódzkiej. Całość poprowadził Maestro Krzysztof Penderecki. W dniu 6 sierpnia 2010 Chór Opery i Fil-harmonii Podlaskiej wziął udział w wykonaniu opery Norma Vincenzo Belliniego w wersji koncertowej w ramach Festiwalu „Chopin i jego Europa”, który odbył się w Filharmonii Narodowej z udziałem znakomitego Zespołu „Europa Galante” Fabio Biondiego. Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej tworzą wspaniali ludzie, których łączy ta sama pasja – miłość do śpiewu.


Brecht’s poem Der brennende Baum, the third by Eichendorff’s Bei einer Linde, and the fourth by Karl Kraus’s Flieder. The fifth branch is a musical rendition of Hesse’s Frühlingsnacht and of the second stanza of Rilke’s Ende des Herbstes, the sixth is based on Goethe’s poem with the opening line Sag’ ich’s euch, geliebte Bäume?, the seventh refers again to Hesse (Im Nebel), the eighth is a setting of Bethge’s Der Blütengarten and the ninth of Eichendorff’s Abschied. The tenth branch has two poetical sources: Hesse’s poem Vergänglichkeit and the third stanza of Rilke’s Ende des Herbstes, the eleventh employs another poem by Rilke (Herbsttag), whereas the last one grows out of von Arnim’s poem O grüner Baum des Lebens. In the structural pattern of the text of the Songs of Transience, the most important role is played by the three stanzas from Rilke’s Ende des Herbstes, which complement, as it were, the poetical content of the first, fifth and ninth movements. The observation that ‘everything is subject to change’, the image of a yellowing and decaying garden and the vision of deserted gardens through which breaks the ‘heavy’ and ‘threatening’ sky constitute a specific ‘refrain’ for the composition, a reminder to the listener that his life, too, is inevitably linked to tran-sience. ‘Nobody knows what is going to last – my music or my trees? Perhaps both’ (interview for ‘Gazeta Wyborcza’, ibid.). While express-ing faith in the immortality of the fruits of the human spirit, the composer warns against the consequences of the lack of respect for nature. He appeals for a move away from a culture, which, as he claims in Labyrinth of Time,

Baum, trzecią – Bei einer Linde Eichendorffa, czwartą zaś – Flieder Karla Krausa. Piąta gałąź jest umuzycznieniem wiersza Frühlingsnacht Hermanna Hessego i drugiej strofy Końca jesieni Rilkego. Szósta opiera się na wierszu Goethego z incypitem Sag’ ich’s euch, geliebte Bäume?, siódma znów odwołuje się do Hes-sego i jego Im Nebel. Ósma gałąź żywi się tekstem Der Blütengarten Hansa Bethgego, dziewiąta – Abschied Eichendorffa. Dzie-siąta gałąź ma dwa poetyckie źródła: wiersz Vergänglichkeit Hessego i trzecią strofę Ende des Herbstes Rilkego. Jedenasta wspiera się na innym wierszu Rilkego – Herbsttag. Ostat-nia zaś wyrasta z wiersza O grüner Baum des Lebens Achima von Arnim. W układzie tekstu Pieśni przemijania naj-ważniejszą rolę pełnią te trzy strofy z Końca jesieni Rilkego, które dopełniają niejako treść poetycką części I, V i X. Spostrzeżenie, że „wszystko podlega zmianom”, obraz żółk-niejących i obumierających ogrodów oraz wizja ogrodów opustoszałych, przez które przebija „ciężkie”, „wzbronione” niebo two-rzą swoisty „refren” utworu, przypominając słuchaczowi, że i jego życie nieuchronnie związane jest z przemijaniem. „Nie wiadomo co przeżyje – czy moja muzyka, czy drzewa? Może jedno i drugie” (wywiad dla „Gazety Wyborczej”, jw.) – dywaguje kompozytor. Wyrażając wiarę w nieśmiertelność owoców ludzkiego ducha, przestrzega jednocześnie przed konsekwencjami braku szacunku dla natury. Apeluje o odwrót od kultury, która – jak mówi (Labirynt czasu, jw.) – grzesząc prze-ciwko lasom, „podcina własną rację bytu”.

10 27

Kadisz. Łódzkim Abramkom, którzy chcieli żyć. Polakom, którzy ratowali Żydów, which was especially composed for this occasion and the Symphony No. 7 “Seven Gates of Jerusa�lem”. Apart from the Podlasie Opera and Phil-harmonic Choir in Białystok, the performers were the Grand Theatre Choir and Orchestra in Łódź and also the Łódź Philharmonic Choir and Orchestra. The whole concert was conducted by Krzysztof Penderecki. On 6th May 2010 the Choir took part in the performance of a concert version of Vincenzo Bellini’s Norma during “Chopin and his Europe” Festival which took place at National Philhar-monic with a participation of an outstanding “Europa Galante” Ensemble under Fabio Bion-di’s baton. The Podlasie Opera and Philharmonic Choir is formed by wonderful people who are united by the same passion – love to music.

narratora wykonał Alberto Mizrahi (w języku hebrajskim) i Daniel Olbrychski. W programie znalazły się dzieła Krzysztofa Pendereckiego: utwór skomponowany specjalnie na tę okazję – „Kadisz. Łódzkim Abramkom, którzy chcieli żyć. Polakom, którzy ratowali Żydów” oraz VII Symfonia „Siedem Bram Jerozolimy”. Poza Chórem Opery i Filharmonii Podlaskiej w Bia-łymstoku wykonawcami byli: Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi, a także Chór i Orkie-stra Filharmonii Łódzkiej. Całość poprowadził Maestro Krzysztof Penderecki. W dniu 6 sierpnia 2010 Chór Opery i Fil-harmonii Podlaskiej wziął udział w wykonaniu opery Norma Vincenzo Belliniego w wersji koncertowej w ramach Festiwalu „Chopin i jego Europa”, który odbył się w Filharmonii Narodowej z udziałem znakomitego Zespołu „Europa Galante” Fabio Biondiego. Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej tworzą wspaniali ludzie, których łączy ta sama pasja – miłość do śpiewu.


26

Debut of the Year, a CD with Zygmunt Sto-jowski’s cantatas – Modlitwa za Polskę and Wiosna together with Podlasie Opera and Philharmonic Orchestra conducted by Marcin Nałęcz-Niesiołowski (the album was also nomi-nated to Fryderyk 2009 award). The Choir also participated in a radio recording of Feliks Now-owiejski’s oratorio Znalezienie Krzyża Świętego accompanied by Polish Radio Orchestra in Warsaw conducted by Andrzej Straszyński. The last CD recordings are choral works by Stanisław Moryto and Marcin Gumiela edited in cooperation with Krzysztof Penderecki’s European Centre. The Choir received incredibly positive reviews after the participation in the 13th Lud-vig van Beethoven’s Easter Festival in 2009 in National Philharmonic where it performed Mendelssohn’s Humboldt�Kantate and Die erste Walpurgisnacht together with Polish Radio National Symphonic Orchestra in Katowice conducted by Ola Rudner from Sweden. The ensemble willingly gets involved into projects which carry patriotic values, local identity and a salute to the national heritage…The Choir participated in a solemn concert closing the 65th anniversary of liquidation of Ghetto in Łódź. The concert took place on 29th August 2009 in the Grand Theatre in Łódź with a participation of such remarkable Polish solo-ists as Izabela Kłosińska, Izabela Matuła, Olga Pasiecznik, Agnieszka Rehlis, Romuald Tesaro-wicz and Adam Zdunikowski. The role of the narrator performed Alberto Mizrahi in Hebrew and Daniel Olbrychski. The programme con-The programme con-tained Krzysztof Penderecki’s masterpieces:

Stanisława Moryto, Henryka Mikołaja Górec-kiego – Nagroda Fryderyk 2009 za Fono-graficzny Debiut Roku, kantat Zygmunta Stojowskiego – Modlitwa za Polskę i Wiosna z towarzyszeniem Orkiestry Opery i Filharmonii Podlaskiej pod dyrekcją Marcina Nałęcz-Nie-siołowskiego (album również został nomino-wany do Nagrody Fryderyka 2009). Zespół wziął także udział w rejestracji radiowej ora-torium Feliksa Nowowiejskiego Znalezienie Krzyża Świętego z towarzyszeniem Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie pod dyrekcją Andrzeja Straszyńskiego. Ostatnie nagrania CD to „Muzyka Chóralna” z utworami Stanisława Moryto oraz z utworami Marcina Gumieli we współpracy z Europejskim Centrum Krzysztofa Pendereckiego. Niezwykle pozytywnymi recenzjami pod-sumowano udział Chóru w 13. Wielkanocnym Festiwalu L. van Beethovena w 2009 r. w Fil-harmonii Narodowej, gdzie wraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Kato-wicach pod kierunkiem szwedzkiego dyrygenta Ola Rudnera wykonał Humboldt�Kantate oraz Die erste Walpurgisnacht F. Mendelssohna. Zespół bardzo chętnie angażuje się w pro-jekty stawiające na wartości patriotyczne, na tożsamość regionalną, na hołd dziedzictwa narodowego…Chór wziął udział w uroczystym koncercie kończącym obchody 65-tej rocznicy likwidacji Getta Łódzkiego. Koncert odbył się w dniu 29 sierpnia 2009 roku w Teatrze Wiel-kim w Łodzi, z udziałem znakomitych polskich solistów: Izabeli Kłosińskiej, Izabeli Matuły, Olgi Pasiecznik, Agnieszki Rehlis , Romualda Tesarowicza i Adama Zdunikowskiego. Partie

11

while sinning against forests, ‘undermines its own raison d’être’. From such a perspective, the colourful, evocative treasures of nature which provoke ‘transcendental references’ – present in the poetic verse used by Penderecki – are of par-ticular importance. These are the undulating hills, valleys and quiet forests in Eichendorff’s poetry (9th mvt.) and the linden, the writer’s favourite tree (3rd mvt.). There are also the lilac tree in Kraus’s poem (4th mvt.), the image of a tree dying in flames in Brecht’s poetry (2nd mvt.), a chestnut tree in the wind (5th mvt.), trees in the mist (7th mvt.) in Hesse’s poems and the flower garden in springtime in Bethge’s verse (8th mvt.). The musical mate-rial unhurriedly follows the poetry’s expressive atmosphere, full of both reverie and sensuality. It supports the text, both literally (in the vari-ous quasi-onomatopoeic sound figures) and symbolically. The diversity of poetical tones is reflected in the diversity of the performance forces employed in the respective movements, from solo voice to various combinations of voices and choir. Despite the vast perfor-mance apparatus, the symphony has a very lucid structure, with an open-work texture. The musical language itself realizes the postu-lates of universality, truthfulness and natural-ness through the ‘transmutation of everything that had existed’ (Labyrinth of Time). There is everything in it, both ear-friendly, euphonic consonances as well as harsh chromati-cism and cluster-like trills of the strings and glissandi. The instrumentation and the expressive

Z tej perspektywy, przewijające się w wyko-rzystanych przez Pendereckiego tekstach poetyckich, barwne, sugestywne i budzące „transcendentalne odniesienia” skarby natury, są szczególnie cenne. Jak na przykład – w poezji Eichendorffa – falujące wzgórza, doli ny i ciche lasy (cz. IX) oraz umiłowane drzewo tego największego śląskiego roman-tyka – lipa (cz. III). Jest też liliowy bez z wier-sza Krausa (cz. IV), płonące drzewo u Brechta (cz. II), wiatr w kasztanowcach (cz. V) i drzewa we mgle (cz. VII) z wierszy Hessego oraz kwietny, wiosenny ogród Bethgego (cz. VIII). Muzyka nieśpiesznie podąża za pełnym zadumy i zmysłowości jednocześnie klimatem wyrazowym poezji. Sprzyja tekstowi i dosłow-nie – w różnorakich quasi-onomatopeicznych figurach dźwiękowych – i symbolicznie. Zróż-nicowanie poetyckich tonów ma swe prze-łożenie na różnorodność obsady wokalnej poszczególnych ustępów, od ujęć solistycz-nych po rozmaite kombinacje głosów i chóru. Mimo ogromnego aparatu wykonawczego, utwór jest niezwykle przejrzysty, wręcz ażu-rowy pod względem fakturalnym. Sam język muzyczny realizuje postulaty uniwersalności, prawdziwości i naturalności poprzez „trans-mutację wszystkiego co zaistniało” (Labirynt czasu, s. 15). I jest w nim wszystko: zarówno przyjazne uchu, eufoniczne współbrzmienia, melodyjne gesty, jak i cierpka chromatyka, klasterowe tryle smyczków czy glissanda. Do osobistego przekazu kompozytorskiego dostosowane zostały także instrumentacyjno--brzmieniowe środki wyrazu. Tworzą one nie-kiedy subtelne aluzje, podkreślające jedność


26

Debut of the Year, a CD with Zygmunt Sto-jowski’s cantatas – Modlitwa za Polskę and Wiosna together with Podlasie Opera and Philharmonic Orchestra conducted by Marcin Nałęcz-Niesiołowski (the album was also nomi-nated to Fryderyk 2009 award). The Choir also participated in a radio recording of Feliks Now-owiejski’s oratorio Znalezienie Krzyża Świętego accompanied by Polish Radio Orchestra in Warsaw conducted by Andrzej Straszyński. The last CD recordings are choral works by Stanisław Moryto and Marcin Gumiela edited in cooperation with Krzysztof Penderecki’s European Centre. The Choir received incredibly positive reviews after the participation in the 13th Lud-vig van Beethoven’s Easter Festival in 2009 in National Philharmonic where it performed Mendelssohn’s Humboldt�Kantate and Die erste Walpurgisnacht together with Polish Radio National Symphonic Orchestra in Katowice conducted by Ola Rudner from Sweden. The ensemble willingly gets involved into projects which carry patriotic values, local identity and a salute to the national heritage…The Choir participated in a solemn concert closing the 65th anniversary of liquidation of Ghetto in Łódź. The concert took place on 29th August 2009 in the Grand Theatre in Łódź with a participation of such remarkable Polish solo-ists as Izabela Kłosińska, Izabela Matuła, Olga Pasiecznik, Agnieszka Rehlis, Romuald Tesaro-wicz and Adam Zdunikowski. The role of the narrator performed Alberto Mizrahi in Hebrew and Daniel Olbrychski. The programme con-The programme con-tained Krzysztof Penderecki’s masterpieces:

Stanisława Moryto, Henryka Mikołaja Górec-kiego – Nagroda Fryderyk 2009 za Fono-graficzny Debiut Roku, kantat Zygmunta Stojowskiego – Modlitwa za Polskę i Wiosna z towarzyszeniem Orkiestry Opery i Filharmonii Podlaskiej pod dyrekcją Marcina Nałęcz-Nie-siołowskiego (album również został nomino-wany do Nagrody Fryderyka 2009). Zespół wziął także udział w rejestracji radiowej ora-torium Feliksa Nowowiejskiego Znalezienie Krzyża Świętego z towarzyszeniem Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie pod dyrekcją Andrzeja Straszyńskiego. Ostatnie nagrania CD to „Muzyka Chóralna” z utworami Stanisława Moryto oraz z utworami Marcina Gumieli we współpracy z Europejskim Centrum Krzysztofa Pendereckiego. Niezwykle pozytywnymi recenzjami pod-sumowano udział Chóru w 13. Wielkanocnym Festiwalu L. van Beethovena w 2009 r. w Fil-harmonii Narodowej, gdzie wraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Kato-wicach pod kierunkiem szwedzkiego dyrygenta Ola Rudnera wykonał Humboldt�Kantate oraz Die erste Walpurgisnacht F. Mendelssohna. Zespół bardzo chętnie angażuje się w pro-jekty stawiające na wartości patriotyczne, na tożsamość regionalną, na hołd dziedzictwa narodowego…Chór wziął udział w uroczystym koncercie kończącym obchody 65-tej rocznicy likwidacji Getta Łódzkiego. Koncert odbył się w dniu 29 sierpnia 2009 roku w Teatrze Wiel-kim w Łodzi, z udziałem znakomitych polskich solistów: Izabeli Kłosińskiej, Izabeli Matuły, Olgi Pasiecznik, Agnieszki Rehlis , Romualda Tesarowicza i Adama Zdunikowskiego. Partie

11

while sinning against forests, ‘undermines its own raison d’être’. From such a perspective, the colourful, evocative treasures of nature which provoke ‘transcendental references’ – present in the poetic verse used by Penderecki – are of par-ticular importance. These are the undulating hills, valleys and quiet forests in Eichendorff’s poetry (9th mvt.) and the linden, the writer’s favourite tree (3rd mvt.). There are also the lilac tree in Kraus’s poem (4th mvt.), the image of a tree dying in flames in Brecht’s poetry (2nd mvt.), a chestnut tree in the wind (5th mvt.), trees in the mist (7th mvt.) in Hesse’s poems and the flower garden in springtime in Bethge’s verse (8th mvt.). The musical mate-rial unhurriedly follows the poetry’s expressive atmosphere, full of both reverie and sensuality. It supports the text, both literally (in the vari-ous quasi-onomatopoeic sound figures) and symbolically. The diversity of poetical tones is reflected in the diversity of the performance forces employed in the respective movements, from solo voice to various combinations of voices and choir. Despite the vast perfor-mance apparatus, the symphony has a very lucid structure, with an open-work texture. The musical language itself realizes the postu-lates of universality, truthfulness and natural-ness through the ‘transmutation of everything that had existed’ (Labyrinth of Time). There is everything in it, both ear-friendly, euphonic consonances as well as harsh chromati-cism and cluster-like trills of the strings and glissandi. The instrumentation and the expressive

Z tej perspektywy, przewijające się w wyko-rzystanych przez Pendereckiego tekstach poetyckich, barwne, sugestywne i budzące „transcendentalne odniesienia” skarby natury, są szczególnie cenne. Jak na przykład – w poezji Eichendorffa – falujące wzgórza, doli ny i ciche lasy (cz. IX) oraz umiłowane drzewo tego największego śląskiego roman-tyka – lipa (cz. III). Jest też liliowy bez z wier-sza Krausa (cz. IV), płonące drzewo u Brechta (cz. II), wiatr w kasztanowcach (cz. V) i drzewa we mgle (cz. VII) z wierszy Hessego oraz kwietny, wiosenny ogród Bethgego (cz. VIII). Muzyka nieśpiesznie podąża za pełnym zadumy i zmysłowości jednocześnie klimatem wyrazowym poezji. Sprzyja tekstowi i dosłow-nie – w różnorakich quasi-onomatopeicznych figurach dźwiękowych – i symbolicznie. Zróż-nicowanie poetyckich tonów ma swe prze-łożenie na różnorodność obsady wokalnej poszczególnych ustępów, od ujęć solistycz-nych po rozmaite kombinacje głosów i chóru. Mimo ogromnego aparatu wykonawczego, utwór jest niezwykle przejrzysty, wręcz ażu-rowy pod względem fakturalnym. Sam język muzyczny realizuje postulaty uniwersalności, prawdziwości i naturalności poprzez „trans-mutację wszystkiego co zaistniało” (Labirynt czasu, s. 15). I jest w nim wszystko: zarówno przyjazne uchu, eufoniczne współbrzmienia, melodyjne gesty, jak i cierpka chromatyka, klasterowe tryle smyczków czy glissanda. Do osobistego przekazu kompozytorskiego dostosowane zostały także instrumentacyjno--brzmieniowe środki wyrazu. Tworzą one nie-kiedy subtelne aluzje, podkreślające jedność


12

devices have also been adjusted to suit the composer’s personal message. They create subtle allusions here and there, underlining the unity of the past and the present and point-ing to the other type of the composer’s under-standing of the symbol of the tree. In the eighth movement, for instance, based on Boethe’s verse from the collection Die chinesische Flöte, the first flute is replaced by a bamboo flute. In the movement based on Brecht’s poetry the members of the choir play on oca-rinas ‘notes of optional pitch in the middle register’, creating a kind of cluster. Few con-temporary composers have had the courage to employ such instruments in their orchestral music. One of them was György Ligeti, who used them in the early 1990s in his Violin Con-certo. Penderecki himself used the ocarina as early as 1974, in the score of The Awakening of Jacob, the work which is usually regarded as the beginning of a new stage in the composer’s creative development, marked by a dialogue with tradition. To give yet another example, the last movement of the Eighth Symphony, after the choir’s dramatic invocation ‘O zeige mir der Wege’, sees the ‘nella sala’ entry of the bass trumpet, reminiscent of the voice of God in the Seventh Symphony. Indeed, as the composer said in his inter-view for ‘Gazeta Wyborcza’, ‘when writing a symphony, one has to be aware of what came before’. However, one would look in vain in the Eighth Symphony for monumental-ism and loftiness, which were the hallmarks of his previous symphony. While the Seventh belonged to both the symphonic and oratorio

czasu przeszłego i teraźniejszości, co wska-zuje na drugi rodzaj kompozytorskiego rozu-mienia symbolu drzewa. Przykładem jest m.in. zastąpienie pierwszego fletu – fletem bambu-sowym we fragmencie opartym na poezji Boethgego (cz. VIII), wziętej wszak z tomu Die chinesische Flöte (Fletnia chińska); tego samego, który stał się podstawą Mahlerow-skiej Das Lied von der Erde. Z kolei w odcinku opartym na wierszu Brechta chór gra na okary-nach „dowolnej wysokości dźwięki w średnim rejestrze”, tworząc rodzaj klasteru. Niewielu doprawdy kompozytorów współczesnych odważyło się użyć tych instrumentów w swej muzyce orkiestrowej. Był wśród nich György Ligeti, który na początku lat 90. ubiegłego stu-lecia zastosował je w Koncercie skrzypcowym. Ale sam Penderecki już w 1974 roku wpisał okaryny w partyturę Przebudzenia Jakuba – dzieła, które uznawać się zwykło za począ-tek nowej fazy jego twórczości, nawiązującej dialog z tradycją. I przykład trzeci, być może o największym znaczeniu. W ostatniej części Ósmej (wiersz Achima von Arnim), po drama-tycznym wezwaniu chóru „O zeige mir der Wege”, odzywa się „nella sala” trąbka basowa, niczym głos Boga w VII Symfonii. W rzeczy samej – jak mówi kompozy-tor – „pisząc symfonię, trzeba mieć świa-domość, co było wcześniej” (wywiad dla „Gazety Wyborczej”, jw.). Próżno jednak szukać w Ósmej monumentalizmu i patosu właściwego jego symfonii poprzedniej. Jak Śiódma przynależała do tradycji symfonicznej i oratoryjnej jednocześnie, tak w VIII Sym�fonii Pendereckiego przenikają się żywioły

25

Wrocław with a performance of Gustav Mahl-er’s 2nd Symphony “Resurrection”. Last artistic seasons bore fruit with perfor-mances of Giacomo Rossini’s Stabat Mater, Karol Szymanowski’s Stabat Mater and Har�nasie, Giuseppe Verdi’s Requiem, Mozart’s Coronation Mass K.317 and Great Mass K.427, Beethoven’s Symphony No.9, Handel’s Mes�siah, Penderecki’s Symphony “Seven Gates of Jerusalem” and Mahler’s Symphony “Resur�rection”. The Choir has in its repertoire choral opera parts such as Georges Bizet’s – Carmen, Pietro Mascagni’s – Cavalleria rusticana, Carl Maria von Weber’s – The Freeshooter, Giuseppe Verdi’s – Aida and Traviata and Stanisław Moni-uszko’s – Straszny Dwór. In January 2008 dur-ing the concert inaugurating the Jubilee Year of the 75th Krzysztof Penderecki’s birthday anni-versary, the Choir performed Symphony No. 8 “Pieśni Przemijania” and in November 2008 it participated in Krzysztof Penderecki’s Festival performing Seven Gates of Jerusalem under the composer’s baton. Music recorded during this event became a soundtrack to a film of the same title which had its premiere at International Phonographic Industry Fair MIDEM 2009. The computer animation to the film was created by Oscar laureate – Tomasz Bagiński. The Podlasie Opera and Philharmonic Choir recorded CDs such as “Sacred Music” with Paweł Łukaszewski’s compositions – the album received the Fryderyk 2008 award of polish phonographic industry, “Pieśni Kurpiowskie” – with Karol Szymanowski’s, Stanisław Mory-to’s and Henryk Mikołaj Górecki’s compositions – Fryderyk 2009 award for the Phonographic

Ostatnie sezony artystyczne zaowocowały wykonaniami, m.in. Stabat Mater Gioacchino Rossiniego, Stabat Mater i Harnasi Karola Szy-manowskiego, Requiem Giuseppe Verdiego, Mszy C�dur KV 317 „Koronacyjnej”, Wielkiej Mszy c�moll KV 427 Wolfganga Amadeusza Mozarta, IX Symfonii d�moll op. 125 Ludwiga van Beethovena, oratorium Mesjasz Georga Fri-dricha Händla, VII Symfonii „Siedem Bram Jero�zolimy” Krzysztofa Pendereckiego, II Symfonii c�moll „Zmartwychwstanie” Gustawa Mahlera. Zespół ma w swoim repertuarze partie chóralne oper, m.in. Georges’a Bizeta – Carmen, Pietra Mascagniego – Cavalleria rusticana, Carla Marii von Webera – Wolny strzelec, Giuseppe Ver-diego – Aida i Traviata, Stanisława Moniuszki – Straszny dwór. W styczniu 2008 roku, pod-czas koncertu inaugurującego Rok Jubileuszu 75-lecia urodzin Profesora Krzysztofa Pende-reckiego, Chór wykonał VIII Symfonię „Pieśni przemijania”, a w listopadzie 2008 brał udział w Festiwalu Krzysztofa Pendereckiego, wyko-nując Siedem Bram Jerozolimy pod kierunkiem kompozytora. Muzyka nagrana podczas tego wydarzenia stała się ścieżką dźwiękową filmu o tym samym tytule, który miał swoją świa-tową premierę na Międzynarodowych Targach Przemysłu Fonograficznego MIDEM 2009. Ani-mację komputerową do filmu stworzył laureat Oscara – Tomasz Bagiński. Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej doko-nał między innymi nagrań: „Sacred Music” z kompozycjami Pawła Łukaszewskiego – album otrzymał nagrodę polskiego przemy-słu fonograficznego Fryderyk 2008, „Pieśni Kurpiowskich” – Karola Szymanowskiego,


12

devices have also been adjusted to suit the composer’s personal message. They create subtle allusions here and there, underlining the unity of the past and the present and point-ing to the other type of the composer’s under-standing of the symbol of the tree. In the eighth movement, for instance, based on Boethe’s verse from the collection Die chinesische Flöte, the first flute is replaced by a bamboo flute. In the movement based on Brecht’s poetry the members of the choir play on oca-rinas ‘notes of optional pitch in the middle register’, creating a kind of cluster. Few con-temporary composers have had the courage to employ such instruments in their orchestral music. One of them was György Ligeti, who used them in the early 1990s in his Violin Con-certo. Penderecki himself used the ocarina as early as 1974, in the score of The Awakening of Jacob, the work which is usually regarded as the beginning of a new stage in the composer’s creative development, marked by a dialogue with tradition. To give yet another example, the last movement of the Eighth Symphony, after the choir’s dramatic invocation ‘O zeige mir der Wege’, sees the ‘nella sala’ entry of the bass trumpet, reminiscent of the voice of God in the Seventh Symphony. Indeed, as the composer said in his inter-view for ‘Gazeta Wyborcza’, ‘when writing a symphony, one has to be aware of what came before’. However, one would look in vain in the Eighth Symphony for monumental-ism and loftiness, which were the hallmarks of his previous symphony. While the Seventh belonged to both the symphonic and oratorio

czasu przeszłego i teraźniejszości, co wska-zuje na drugi rodzaj kompozytorskiego rozu-mienia symbolu drzewa. Przykładem jest m.in. zastąpienie pierwszego fletu – fletem bambu-sowym we fragmencie opartym na poezji Boethgego (cz. VIII), wziętej wszak z tomu Die chinesische Flöte (Fletnia chińska); tego samego, który stał się podstawą Mahlerow-skiej Das Lied von der Erde. Z kolei w odcinku opartym na wierszu Brechta chór gra na okary-nach „dowolnej wysokości dźwięki w średnim rejestrze”, tworząc rodzaj klasteru. Niewielu doprawdy kompozytorów współczesnych odważyło się użyć tych instrumentów w swej muzyce orkiestrowej. Był wśród nich György Ligeti, który na początku lat 90. ubiegłego stu-lecia zastosował je w Koncercie skrzypcowym. Ale sam Penderecki już w 1974 roku wpisał okaryny w partyturę Przebudzenia Jakuba – dzieła, które uznawać się zwykło za począ-tek nowej fazy jego twórczości, nawiązującej dialog z tradycją. I przykład trzeci, być może o największym znaczeniu. W ostatniej części Ósmej (wiersz Achima von Arnim), po drama-tycznym wezwaniu chóru „O zeige mir der Wege”, odzywa się „nella sala” trąbka basowa, niczym głos Boga w VII Symfonii. W rzeczy samej – jak mówi kompozy-tor – „pisząc symfonię, trzeba mieć świa-domość, co było wcześniej” (wywiad dla „Gazety Wyborczej”, jw.). Próżno jednak szukać w Ósmej monumentalizmu i patosu właściwego jego symfonii poprzedniej. Jak Śiódma przynależała do tradycji symfonicznej i oratoryjnej jednocześnie, tak w VIII Sym�fonii Pendereckiego przenikają się żywioły

25

Wrocław with a performance of Gustav Mahl-er’s 2nd Symphony “Resurrection”. Last artistic seasons bore fruit with perfor-mances of Giacomo Rossini’s Stabat Mater, Karol Szymanowski’s Stabat Mater and Har�nasie, Giuseppe Verdi’s Requiem, Mozart’s Coronation Mass K.317 and Great Mass K.427, Beethoven’s Symphony No.9, Handel’s Mes�siah, Penderecki’s Symphony “Seven Gates of Jerusalem” and Mahler’s Symphony “Resur�rection”. The Choir has in its repertoire choral opera parts such as Georges Bizet’s – Carmen, Pietro Mascagni’s – Cavalleria rusticana, Carl Maria von Weber’s – The Freeshooter, Giuseppe Verdi’s – Aida and Traviata and Stanisław Moni-uszko’s – Straszny Dwór. In January 2008 dur-ing the concert inaugurating the Jubilee Year of the 75th Krzysztof Penderecki’s birthday anni-versary, the Choir performed Symphony No. 8 “Pieśni Przemijania” and in November 2008 it participated in Krzysztof Penderecki’s Festival performing Seven Gates of Jerusalem under the composer’s baton. Music recorded during this event became a soundtrack to a film of the same title which had its premiere at International Phonographic Industry Fair MIDEM 2009. The computer animation to the film was created by Oscar laureate – Tomasz Bagiński. The Podlasie Opera and Philharmonic Choir recorded CDs such as “Sacred Music” with Paweł Łukaszewski’s compositions – the album received the Fryderyk 2008 award of polish phonographic industry, “Pieśni Kurpiowskie” – with Karol Szymanowski’s, Stanisław Mory-to’s and Henryk Mikołaj Górecki’s compositions – Fryderyk 2009 award for the Phonographic

Ostatnie sezony artystyczne zaowocowały wykonaniami, m.in. Stabat Mater Gioacchino Rossiniego, Stabat Mater i Harnasi Karola Szy-manowskiego, Requiem Giuseppe Verdiego, Mszy C�dur KV 317 „Koronacyjnej”, Wielkiej Mszy c�moll KV 427 Wolfganga Amadeusza Mozarta, IX Symfonii d�moll op. 125 Ludwiga van Beethovena, oratorium Mesjasz Georga Fri-dricha Händla, VII Symfonii „Siedem Bram Jero�zolimy” Krzysztofa Pendereckiego, II Symfonii c�moll „Zmartwychwstanie” Gustawa Mahlera. Zespół ma w swoim repertuarze partie chóralne oper, m.in. Georges’a Bizeta – Carmen, Pietra Mascagniego – Cavalleria rusticana, Carla Marii von Webera – Wolny strzelec, Giuseppe Ver-diego – Aida i Traviata, Stanisława Moniuszki – Straszny dwór. W styczniu 2008 roku, pod-czas koncertu inaugurującego Rok Jubileuszu 75-lecia urodzin Profesora Krzysztofa Pende-reckiego, Chór wykonał VIII Symfonię „Pieśni przemijania”, a w listopadzie 2008 brał udział w Festiwalu Krzysztofa Pendereckiego, wyko-nując Siedem Bram Jerozolimy pod kierunkiem kompozytora. Muzyka nagrana podczas tego wydarzenia stała się ścieżką dźwiękową filmu o tym samym tytule, który miał swoją świa-tową premierę na Międzynarodowych Targach Przemysłu Fonograficznego MIDEM 2009. Ani-mację komputerową do filmu stworzył laureat Oscara – Tomasz Bagiński. Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej doko-nał między innymi nagrań: „Sacred Music” z kompozycjami Pawła Łukaszewskiego – album otrzymał nagrodę polskiego przemy-słu fonograficznego Fryderyk 2008, „Pieśni Kurpiowskich” – Karola Szymanowskiego,


24

renowned Festivals: twice at International Con-temporary Music Festival “Warsaw Autumn” where it performed Mikołaj Górecki’s (2006) and Giacinto Scelsi’s compositions – Uaxac�tum accompanied by National Philharmonic Symphonic Orchestra (2008). In December 2006 the Choir gave a concert at the 13th International Festival “Laboratory of Contem-porary Music” in Warsaw performing Marian Borkowski’s and Paweł Łukaszewski’s compo-sitions, whereas in April 2007 it took part in the International Festival “Musica Sacra in Warsaw-Prague Cathedral”. In 2007 the ensemble inau-gurated the ‘Gaude Mater’ International Festival of Sacred Music in Częstochowa. Its repertoire includes many works by con-temporary Polish composers. Highlights in the Choir’s career include performances at the Warsaw Autumn International Festival (works by Henryk Mikołaj Górecki) and the ‘Gaude Mater’ International Festival of Sacred Music in Częstochowa performing together with the Orchestra of the Częstochowa Philharmonic Mendelssohn’s Symphony in B flat major Op.52 “Lobgesang”. Year 2008 is an invitation to a concert inaugurating Legnickie Organ Con-servatorium with the 2nd Symphony “Święty Boże” (Holy God) by Jan Adam Maklakiewicz. The Choir of The Podlasie Opera and Philhar-monic together with the Choir and Symphonic Orchestra of Wrocław Philharmonic directed by Jacek Kaspszyk also took part in the inau-guration of the 44th edition of the International Festival “Wratislavia Cantans” in Wrocław. The concert took place on 5th May 2009 in St. Mary Madeleine Polish Catholic Cathedral in

w Belgii, Białorusi, Francji, Litwie, Mołdawii, Niemczech, Rumunii, Ukrainie oraz we Wło-szech. Zespół bierze udział w renomowanych Festiwalach: dwukrotnie w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, na którym wykonywał utwory Hen-ryka Mikołaja Góreckiego (2006) oraz Gia-cinto Scelsiego – Uaxactum, z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodo-wej (2008). W grudniu 2006 roku Chór wystą-pił na XIII Międzynarodowym Laboratorium Muzyki Współczesnej w Warszawie, wyko-nując utwory Mariana Borkowskiego i Pawła Łukaszewskiego, natomiast w kwietniu 2007 roku wziął udział w Międzynarodowym Festi-walu „Musica Sacra w Katedrze Warszawsko--Praskiej”. W roku 2007 Zespół zainaugurował Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie, wykonując wraz z Orkiestrą Filharmonii Częstochowskiej II Symfonię B�dur op. 52 „Lobgesang” Feliksa Mendelssohna-Bartholdy. Rok 2008 to zapro-szenie do koncertu inaugurującego Legnic-kie Conservatorium Organowe z II Symfonią „Święty Boże” Jana Adama Maklakiewicza. Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej w Bia-łymstoku z towarzyszeniem Chóru i Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Wrocławskiej pod dyrekcją Jacka Kaspszyka wziął także udział w inauguracji 44. edycji Międzynarodowego Festiwalu „Wratislavia Cantans” we Wrocławiu. Koncert, podczas którego zabrzmiała Symfonia c�moll „Zmartwychwstanie” Gustava Mahlera odbył się w dniu 5 września 2009 roku w Kate-drze Polskokatolickiej św. Marii Magdaleny we Wrocławiu.

13

traditions, in the Eighth the elements of sym-phonic music and of the song and cantata are interwoven with one another. Their perfect harmony is truly amazing. According to the critic Andrzej Chłopecki, the Eighth Symphony is ‘a symphony of epic form, narrative in style, conveyed with lyri-cal expression, shaped into song and poetry, arranged in theatrical words and music, like a spectacle of some novel yearning for the expanse of a lyrically-expressed theatrical drama’, another of Penderecki’s musical spe-cialities. But this is not all. With his Eighth Symphony Penderecki demonstrates that the exploration of nature indeed allows him to touch ‘the very essence of music’. Through his ‘musica domestica’ (chamber music) and the symphonies, written over many years, he is approaching the artistic ideal of beauty – ‘claritas’ – which he had already defined at the end of the last century. Following the trail pointed out by Chłopecki, it is reasonable to infer that in his Eighth the composer achieves this ideal while speaking in a low and concen-trated voice, albeit in a symphonic setting, in bright orchestration, textural clarity, and pol-ished harmonic details. ‘I think that, as regards sacred music, I do not have to add anything. I have writ-ten everything that has preoccupied me […] now I am turning towards lyric poetry which is much closer to me than sacred texts’, the composer confessed in the above-quoted inter-view for ‘Gazeta Wyborcza’ about the Eighth Symphony. However, the vision of the earthly beauty of nature and the metaphor of the

symfoniczny i pieśniowo-kantatowy. Ich cał-kowita harmonia zadziwia. Jak pisze Andrzej Chłopecki (omówienie utworu w programie festiwalu „Wratislavia Cantans”, dostępne na http://www.wratislaviacantans.pl/concert/k-penderecki-symfonia-nr-8-piesni-przemijania), Ósma jest epicką, powieściową formą „prze-niesioną w ekspresję liryczną”, która nadto „tęskni do przestrzeni teatru muzycznego” – drugiej przecież z najważniejszych muzycz-nych specjalności Pendereckiego. Ale to nie wszystko – VIII Symfonią Pende-recki dowodzi, że wniknięcie w naturę rzeczy-wiście pozwala mu dotknąć „istoty muzyki”. Poprzez swą „musica domestica”, czyli kame-ralistykę i „pisane latami symfonie” (Labirynt czasu, s. 15) zbliża się do artystycznego ideału piękna – „claritas”, który sprecyzował już pod koniec ubiegłego stulecia. Podążając tropem wskazanym przez Chłopeckiego zauważmy, że tu osiąga go kompozytor przemawiając głosem ściszonym i skupionym, ale w iście symfonicznej oprawie, w blasku instrumenta-cji, jasności faktury, lśnieniu wycyzelowanych detali harmonicznych i brzmieniowych. „Uważam, że jeśli chodzi o muzykę sakralną, już nic nie muszę dodać. Wszystko, co mnie nurtowało, już napisałem. […] teraz skłaniam się do liryki, która jest mi wiele bliż-sza niż teksty sakralne” – wyznaje kompozytor pytany o VIII Symfonię (wywiad dla „Gazety Wyborczej”, jw.). Zwarta w niej wizja ziem-skiego piękna natury i metafora przemijalno-ści to jednak także swoiste „wyznanie wiary” Pendereckiego. Trąbka basowa powraca wszak w zakończeniu Ósmej wraz tekstem Achima


24

renowned Festivals: twice at International Con-temporary Music Festival “Warsaw Autumn” where it performed Mikołaj Górecki’s (2006) and Giacinto Scelsi’s compositions – Uaxac�tum accompanied by National Philharmonic Symphonic Orchestra (2008). In December 2006 the Choir gave a concert at the 13th International Festival “Laboratory of Contem-porary Music” in Warsaw performing Marian Borkowski’s and Paweł Łukaszewski’s compo-sitions, whereas in April 2007 it took part in the International Festival “Musica Sacra in Warsaw-Prague Cathedral”. In 2007 the ensemble inau-gurated the ‘Gaude Mater’ International Festival of Sacred Music in Częstochowa. Its repertoire includes many works by con-temporary Polish composers. Highlights in the Choir’s career include performances at the Warsaw Autumn International Festival (works by Henryk Mikołaj Górecki) and the ‘Gaude Mater’ International Festival of Sacred Music in Częstochowa performing together with the Orchestra of the Częstochowa Philharmonic Mendelssohn’s Symphony in B flat major Op.52 “Lobgesang”. Year 2008 is an invitation to a concert inaugurating Legnickie Organ Con-servatorium with the 2nd Symphony “Święty Boże” (Holy God) by Jan Adam Maklakiewicz. The Choir of The Podlasie Opera and Philhar-monic together with the Choir and Symphonic Orchestra of Wrocław Philharmonic directed by Jacek Kaspszyk also took part in the inau-guration of the 44th edition of the International Festival “Wratislavia Cantans” in Wrocław. The concert took place on 5th May 2009 in St. Mary Madeleine Polish Catholic Cathedral in

w Belgii, Białorusi, Francji, Litwie, Mołdawii, Niemczech, Rumunii, Ukrainie oraz we Wło-szech. Zespół bierze udział w renomowanych Festiwalach: dwukrotnie w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, na którym wykonywał utwory Hen-ryka Mikołaja Góreckiego (2006) oraz Gia-cinto Scelsiego – Uaxactum, z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodo-wej (2008). W grudniu 2006 roku Chór wystą-pił na XIII Międzynarodowym Laboratorium Muzyki Współczesnej w Warszawie, wyko-nując utwory Mariana Borkowskiego i Pawła Łukaszewskiego, natomiast w kwietniu 2007 roku wziął udział w Międzynarodowym Festi-walu „Musica Sacra w Katedrze Warszawsko--Praskiej”. W roku 2007 Zespół zainaugurował Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie, wykonując wraz z Orkiestrą Filharmonii Częstochowskiej II Symfonię B�dur op. 52 „Lobgesang” Feliksa Mendelssohna-Bartholdy. Rok 2008 to zapro-szenie do koncertu inaugurującego Legnic-kie Conservatorium Organowe z II Symfonią „Święty Boże” Jana Adama Maklakiewicza. Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej w Bia-łymstoku z towarzyszeniem Chóru i Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Wrocławskiej pod dyrekcją Jacka Kaspszyka wziął także udział w inauguracji 44. edycji Międzynarodowego Festiwalu „Wratislavia Cantans” we Wrocławiu. Koncert, podczas którego zabrzmiała Symfonia c�moll „Zmartwychwstanie” Gustava Mahlera odbył się w dniu 5 września 2009 roku w Kate-drze Polskokatolickiej św. Marii Magdaleny we Wrocławiu.

13

traditions, in the Eighth the elements of sym-phonic music and of the song and cantata are interwoven with one another. Their perfect harmony is truly amazing. According to the critic Andrzej Chłopecki, the Eighth Symphony is ‘a symphony of epic form, narrative in style, conveyed with lyri-cal expression, shaped into song and poetry, arranged in theatrical words and music, like a spectacle of some novel yearning for the expanse of a lyrically-expressed theatrical drama’, another of Penderecki’s musical spe-cialities. But this is not all. With his Eighth Symphony Penderecki demonstrates that the exploration of nature indeed allows him to touch ‘the very essence of music’. Through his ‘musica domestica’ (chamber music) and the symphonies, written over many years, he is approaching the artistic ideal of beauty – ‘claritas’ – which he had already defined at the end of the last century. Following the trail pointed out by Chłopecki, it is reasonable to infer that in his Eighth the composer achieves this ideal while speaking in a low and concen-trated voice, albeit in a symphonic setting, in bright orchestration, textural clarity, and pol-ished harmonic details. ‘I think that, as regards sacred music, I do not have to add anything. I have writ-ten everything that has preoccupied me […] now I am turning towards lyric poetry which is much closer to me than sacred texts’, the composer confessed in the above-quoted inter-view for ‘Gazeta Wyborcza’ about the Eighth Symphony. However, the vision of the earthly beauty of nature and the metaphor of the

symfoniczny i pieśniowo-kantatowy. Ich cał-kowita harmonia zadziwia. Jak pisze Andrzej Chłopecki (omówienie utworu w programie festiwalu „Wratislavia Cantans”, dostępne na http://www.wratislaviacantans.pl/concert/k-penderecki-symfonia-nr-8-piesni-przemijania), Ósma jest epicką, powieściową formą „prze-niesioną w ekspresję liryczną”, która nadto „tęskni do przestrzeni teatru muzycznego” – drugiej przecież z najważniejszych muzycz-nych specjalności Pendereckiego. Ale to nie wszystko – VIII Symfonią Pende-recki dowodzi, że wniknięcie w naturę rzeczy-wiście pozwala mu dotknąć „istoty muzyki”. Poprzez swą „musica domestica”, czyli kame-ralistykę i „pisane latami symfonie” (Labirynt czasu, s. 15) zbliża się do artystycznego ideału piękna – „claritas”, który sprecyzował już pod koniec ubiegłego stulecia. Podążając tropem wskazanym przez Chłopeckiego zauważmy, że tu osiąga go kompozytor przemawiając głosem ściszonym i skupionym, ale w iście symfonicznej oprawie, w blasku instrumenta-cji, jasności faktury, lśnieniu wycyzelowanych detali harmonicznych i brzmieniowych. „Uważam, że jeśli chodzi o muzykę sakralną, już nic nie muszę dodać. Wszystko, co mnie nurtowało, już napisałem. […] teraz skłaniam się do liryki, która jest mi wiele bliż-sza niż teksty sakralne” – wyznaje kompozytor pytany o VIII Symfonię (wywiad dla „Gazety Wyborczej”, jw.). Zwarta w niej wizja ziem-skiego piękna natury i metafora przemijalno-ści to jednak także swoiste „wyznanie wiary” Pendereckiego. Trąbka basowa powraca wszak w zakończeniu Ósmej wraz tekstem Achima


passing of time contained in this composition constitute a kind of ‘confession of faith’ by the composer. The bass trumpet returns towards the end of the work in Achim von Arnim’s text ‘Der Geist in Gott erweitert’, preceding the closing phrase ‘Unendlich ist die Bahn’ and the rising glissando, dying out somewhere in the high registers.

Iwona Lindstedt

3 Der brennende Baum Bertold BrechtDurch des Abends dunstig roten NebelSahen wir die roten, steilen FlammenSchwelend schlagen in den schwarzen Himmel. In den Feldern dort in schwüler StillePrasseln brannte ein Baum. Hochauf reckten sich die schreckensstrarren ÄsteSchwarz, von rotem FunkenregenWild und wirr umtanzt. Durch den Nebel brandete die Feuerflut. Schaurig tanzten wirre, dorre BlätterAufjauchzend, frei, um zu verkohlenHöhnend um den alten Stamm. Doch still und groß hinleuchtend in die NachtSo wie ein alter Recke, müd, todmüdDoch königlich in seiner Not, Stand der brennende Baum. Und plötzlich reckt er auf die schwarzen, starren ÄsteHoch schießt die Purpurlohe an ihm aufHoch steht er in dem schwarzen Himmel eine Weile. Dann kracht der Stamm, von Funken rot umtanzt zusammen.

von Arnim: „Der Geist in Gott erweitert”, poprzedzając śpiewaną mezza voce przez solistów, zamykającą dzieło frazę: „Unendlich ist die Bahn” i wnoszące się ku górze, zamie-rające gdzieś na wysokości glissando.

Iwona Lindstedt

1 Nachts Joseph von EichendorffIch stehe in WaldesschattenWie an des Lebens Rand,Die Länder wie dämmernde Matten.Der Strom wie ein silbern Band. Von fern nur schlagen die Glocken Über die Wälder herein, Ein Reh hebt den Kopf erschrocken Und schlummert gleich wieder ein.Der Wald aber rühret die WipfelIm Traum von der Felsenwand,Denn der Herr geht über die GipfelUnd segnet das stille Land.

2 Ende des Herbstes, 1. Strophe Rainer Maria RilkeIch sehe seit einer Zeit,wie alles sich verwandelt.Etwas steht auf und handeltund tötet und tut Leid.

14 23

Schneider-Schott Music Award for his out-standing achievements in contemporary music. He appears in recital with the fortepiano specialist Jos van Immerseel – 2012/13 in Brühl, Regensburg, Dijon, Vézelay, Gent und Basel. He gave recitals with Roger Vignoles for the first time in 2011. This year he was invited to the Styriarte Graz for a Schumann recital. Klaus Voswinckel’s documentary film Win�terreise – Schubert in Siberia recounts the story of Thomas E. Bauer’s adventurous concert tour with the Trans-Siberian Railway; the film was shown several times on television.

The CHOIR of The PODLASIE OPERA and PHILHARMONIC in BIAŁYSTOK was founded in 2006 on the initiative of Violetta Bielecka and Marcin Nałęcz-Niesiołowski, the Managing and Artistic Director of Podlasie opera and Phil-harmonic in Białystok. The singers come from the best choirs in Białystok such as the Choirs of the Białystok University and Medical Acad-emy and the Female Choir ZSM Schola Canto-rum Bialostociensis. The core of the ensemble is made up of long-standing members of the excellent ‘Cantica Cantamus’ Chamber Choir which is directed by its present conductor and artistic manager of the choir – professor Violetta Bielecka. The Choir has a very dynamic concert activ-ity in Poland and abroad (tournée in Belgium, Belarus, France, Lithuania, Moldavia, Germany, Romania, Ukraine and Italy). It takes part in

zdobywając za ich doskonałe wykonania nagrodę muzyczną Schneider-Schott. W sezonie artystycznym 2012/13 dawał recitale wokalne u boku Josa van Immerse-ela, specjalisty w zakresie gry na fortepiano; występował z nim w Brühl, Ratyzbonie, Dijon, Vézelay, Genewie i Bazylei. Od roku 2011 występuje z Rogerem Vignoles, m.in. na festiwalu Styriarte Graz, śpiewając tam pieśni Schumanna. Odbył też tournée artystyczne po miastach trasy kolei transsyberyjskiej; jego przygody z tej trasy przywołuje film doku-mentalny Klausa Voswinckela Winterreise – Schubert in Siberia, pokazywany kilkukrotnie w telewizji.

CHÓR OPERY i FILHARMONII PODLASKIEJ w BIAŁYMSTOKU powstał w marcu 2006 roku z inicjatywy profesor Violetty Bieleckiej oraz Marcina Nałęcz-Niesiołowskiego, Dyrektora Naczelnego i Artystycznego Opery i Filhar-monii Podlaskiej w Białymstoku. Śpiewacy wywodzą się z najlepszych białostockich chó-rów, między innymi z: Chóru Akademickiego Uniwersytetu w Białymstoku, Chóru Akademii Medycznej w Białymstoku, Chóru Żeńskiego ZSM Schola Cantorum Bialostociensis. Czo-łowy skład Chóru Opery i Filharmonii Podla-skiej stanowią artyści śpiewający przez wiele lat w białostockim chórze kameralnym Cantica Cantamus, prowadzonym przez obecnego dyrygenta i kierownika artystycznego Chóru – profesor Violettę Bielecką. Chór prowadzi niezwykle ożywioną działal-ność koncertową w kraju i za granicą. Tournée


passing of time contained in this composition constitute a kind of ‘confession of faith’ by the composer. The bass trumpet returns towards the end of the work in Achim von Arnim’s text ‘Der Geist in Gott erweitert’, preceding the closing phrase ‘Unendlich ist die Bahn’ and the rising glissando, dying out somewhere in the high registers.

Iwona Lindstedt

3 Der brennende Baum Bertold BrechtDurch des Abends dunstig roten NebelSahen wir die roten, steilen FlammenSchwelend schlagen in den schwarzen Himmel. In den Feldern dort in schwüler StillePrasseln brannte ein Baum. Hochauf reckten sich die schreckensstrarren ÄsteSchwarz, von rotem FunkenregenWild und wirr umtanzt. Durch den Nebel brandete die Feuerflut. Schaurig tanzten wirre, dorre BlätterAufjauchzend, frei, um zu verkohlenHöhnend um den alten Stamm. Doch still und groß hinleuchtend in die NachtSo wie ein alter Recke, müd, todmüdDoch königlich in seiner Not, Stand der brennende Baum. Und plötzlich reckt er auf die schwarzen, starren ÄsteHoch schießt die Purpurlohe an ihm aufHoch steht er in dem schwarzen Himmel eine Weile. Dann kracht der Stamm, von Funken rot umtanzt zusammen.

von Arnim: „Der Geist in Gott erweitert”, poprzedzając śpiewaną mezza voce przez solistów, zamykającą dzieło frazę: „Unendlich ist die Bahn” i wnoszące się ku górze, zamie-rające gdzieś na wysokości glissando.

Iwona Lindstedt

1 Nachts Joseph von EichendorffIch stehe in WaldesschattenWie an des Lebens Rand,Die Länder wie dämmernde Matten.Der Strom wie ein silbern Band. Von fern nur schlagen die Glocken Über die Wälder herein, Ein Reh hebt den Kopf erschrocken Und schlummert gleich wieder ein.Der Wald aber rühret die WipfelIm Traum von der Felsenwand,Denn der Herr geht über die GipfelUnd segnet das stille Land.

2 Ende des Herbstes, 1. Strophe Rainer Maria RilkeIch sehe seit einer Zeit,wie alles sich verwandelt.Etwas steht auf und handeltund tötet und tut Leid.

14 23

Schneider-Schott Music Award for his out-standing achievements in contemporary music. He appears in recital with the fortepiano specialist Jos van Immerseel – 2012/13 in Brühl, Regensburg, Dijon, Vézelay, Gent und Basel. He gave recitals with Roger Vignoles for the first time in 2011. This year he was invited to the Styriarte Graz for a Schumann recital. Klaus Voswinckel’s documentary film Win�terreise – Schubert in Siberia recounts the story of Thomas E. Bauer’s adventurous concert tour with the Trans-Siberian Railway; the film was shown several times on television.

The CHOIR of The PODLASIE OPERA and PHILHARMONIC in BIAŁYSTOK was founded in 2006 on the initiative of Violetta Bielecka and Marcin Nałęcz-Niesiołowski, the Managing and Artistic Director of Podlasie opera and Phil-harmonic in Białystok. The singers come from the best choirs in Białystok such as the Choirs of the Białystok University and Medical Acad-emy and the Female Choir ZSM Schola Canto-rum Bialostociensis. The core of the ensemble is made up of long-standing members of the excellent ‘Cantica Cantamus’ Chamber Choir which is directed by its present conductor and artistic manager of the choir – professor Violetta Bielecka. The Choir has a very dynamic concert activ-ity in Poland and abroad (tournée in Belgium, Belarus, France, Lithuania, Moldavia, Germany, Romania, Ukraine and Italy). It takes part in

zdobywając za ich doskonałe wykonania nagrodę muzyczną Schneider-Schott. W sezonie artystycznym 2012/13 dawał recitale wokalne u boku Josa van Immerse-ela, specjalisty w zakresie gry na fortepiano; występował z nim w Brühl, Ratyzbonie, Dijon, Vézelay, Genewie i Bazylei. Od roku 2011 występuje z Rogerem Vignoles, m.in. na festiwalu Styriarte Graz, śpiewając tam pieśni Schumanna. Odbył też tournée artystyczne po miastach trasy kolei transsyberyjskiej; jego przygody z tej trasy przywołuje film doku-mentalny Klausa Voswinckela Winterreise – Schubert in Siberia, pokazywany kilkukrotnie w telewizji.

CHÓR OPERY i FILHARMONII PODLASKIEJ w BIAŁYMSTOKU powstał w marcu 2006 roku z inicjatywy profesor Violetty Bieleckiej oraz Marcina Nałęcz-Niesiołowskiego, Dyrektora Naczelnego i Artystycznego Opery i Filhar-monii Podlaskiej w Białymstoku. Śpiewacy wywodzą się z najlepszych białostockich chó-rów, między innymi z: Chóru Akademickiego Uniwersytetu w Białymstoku, Chóru Akademii Medycznej w Białymstoku, Chóru Żeńskiego ZSM Schola Cantorum Bialostociensis. Czo-łowy skład Chóru Opery i Filharmonii Podla-skiej stanowią artyści śpiewający przez wiele lat w białostockim chórze kameralnym Cantica Cantamus, prowadzonym przez obecnego dyrygenta i kierownika artystycznego Chóru – profesor Violettę Bielecką. Chór prowadzi niezwykle ożywioną działal-ność koncertową w kraju i za granicą. Tournée


22

National Symphony in Washington, DC (Iván Fischer), Concentus Musicus (Nikolaus Har-noncourt), Gürzenich-Orchester Köln (Markus Stenz), Netherlands Radio Chamber Philhar-monic Hilversum (Masaaki Suzuki), Orchester der Oper Zürich (Adam Fischer), NDR Sin-fonieorchester (Thomas Hengelbrock), New Japan Philharmonic Orchestra (Naoto Otomo), Orquesta Sinfónica de RTVE Madrid (Walter Weller), Tonhalle-Orchester Zürich (Sir Roger Norrington), Anima Eterna (Jos van Immerseel), Tonkünstler-Orchester Niederösterreich (Paul Goodwin), Residentie Orkest (Jan Willem de Vriend), Concertgebouw Orkest Amsterdam (Philippe Herreweghe) and Gewandhausor-chester Leipzig (Riccardo Chailly). In 2013 he is going to perform Schumann’s Paradies und die Peri at Gewandhaus Leipzig, conducted by Sir John Eliot Gardiner. He is appearing throughout Europe with the theatre ensemble La Fura dels Baus in a spec-tacular production of Orff’s Carmina burana. He appeared for the first time at the Mozart Week in Salzburg under René Jacobs in 2011; the project will go on tour in 2012. In 2013 he will be heard in Jacques Offen-bach’s Barbe�Bleu with the Chamber Orchestra of Europe under the baton of Nikolaus Harnon-court, in Britten’s War Requiem at the Basel Opera (director: Calixto Bieito) and as Wotan in excerpts from Wagner’s Ring at the Dijon Opera. He made his debut at the Salzburg Festi-val in 2006 in Salvatore Sciarrino’s Quad�erno di strada. In addition, he has sung in numerous world premieres and received the

Haitink), Narodowa Orkiestra Symfoniczna miasta Waszyngton (Iván Fischer), Concentus Musicus (Nikolaus Harnoncourt), Gürzenich--Orchester Köln (Markus Stenz), Netherlands Radio Chamber Philharmonic Hilversum (Masaaki Suzuki), Orkiestra Opery w Zury-chu (Adam Fischer), NDR Sinfonieorchester (Thomas Hengelbrock), New Japan Philhar-monic Orchestra (Naoto Otomo), Orquesta Sinfónica de RTVE Madrid (Walter Weller), Tonhalle-Orchester Zürich (Sir Roger Nor-rington), Anima Eterna (Jos van Immerseel), Tonkünstler-Orchester Niederösterreich (Paul Goodwin), Residentie Orkest (Jan Willem de Vriend), Concertgebouw Orkest z Amsterdamu (Philippe Herreweghe) i orkiestra lipskiego Gewandhausu (Riccardo Chailly), z którą w roku 2013 wykonał Paradies und die Peri Schumanna pod dyrekcją Sir Johna Eliota Gardinera. W sezonie artystycznym 2011/2012 wystę-pował wraz z zespołem teatralnym La Fura dels Baus w spektakularnej produkcji Carmina burana Orffa: europejskie tournée z tym spek-taklem rozpoczęło się na Tygodniu Mozartow-skim w Salzburgu pod dyrekcją René Jacobsa. W roku 2013 występował w Barbe�Bleu Jacques’a Offenbacha z Chamber Orchestra of Europe pod dyrekcją Nikolausa Harnoncourta, w War Requiem Brittena w Operze w Bazylei (dyr. Calixto Bieito) i jako Wotan we fragmen-tach Tetralogii Wagnera w Operze w Dijon. Debiutował w roku 2006 na festiwalu w Salzburgu w Quaderno di strada Salvatora Sciarrina. Śpiewał w wielu światowych pre-mierach dzieł kompozytorów współczesnych,

15

In den Gärten unbelauscht Schlummern mondbeglänzte Bäume, Durch die runden Kronen rauscht Tief das Atmen schöner Träume.Zögernd leg ich aus der HandMeine, warmgespielte Geige,Staune weit ins blaue Land,Träume, sehne mich und schweige.

7 Ende des Herbste, 2. Strophe Rainer Maria RilkeVon Mal zu Mal sind alldie Gärten nicht dieselben;von den gilbenden zu der gelbenlangsamem Verfall:wie war der Weg mir weit.

8 Sag’ ich’s euch, geliebte Bäume? Johann Wolfgang con GoetheSag’ ich’s euch, geliebte Bäume?Die ich ahndevoll gepflanzt,Als die wunderbarsten TräumeMorgenrötlich mich umtanzt.Ach, ihr wißt es, wie ich liebe,Die so schön mich wiederliebt,Die den reinsten meiner TriebeMir noch reiner wiedergibt.Wachset wie aus meinem Herzen,Treibet in die Luft hinein,Denn ich grub viel Freud und SchmerzenUnter eure Wurzeln ein.Bringet Schatten, traget Früchte,Neue Freude jeden Tag;Nur daß ich sie dichte, dichte,Dicht bei ihr genießen mag.

4 Bei einer Linde Joseph von EichendorffSeh’ ich dich wieder, du geliebter Baum,In dessen junge TriebeIch einst in jenes Frühlings schönstem TraumDen Namen schnitt von meiner ersten Liebe? Wie anders ist seitdem der Äste Bug, Verwachsen und verschwunden Im härtren Stamm der vielgeliebte Zug, Wie ihre Liebe und die schönen Stunden!Auch ich seitdem wuchs stille fort, wie du,Und nichts an mir wollt’ weilen,Doch meine Wunde wuchs – und wuchs nicht zuUnd wird wohl niemals mehr hienieden heilen.

5 Flieder Karl KrausNun weiß ich doch, ’s ist Frühling wieder.Ich sah es nicht vor so viel Nachtund lange hatt’ ich’s nicht gedacht.Nun merk’ ich erst, schon blüht der Flieder. Wie fand ich das Geheimnis wieder? Man hatte mich darum gebracht. Was hat die Welt aus uns gemacht! Ich dreh’ mich um, da blüht der Flieder.Und danke Gott, er schuf mich wieder,indem er wiederschuf die Pracht.Sie anzuschauen aufgewacht,so bleib’ ich stehn. Noch blüht der Flieder.

6 Frühlingsnacht Hermann HesseIm Kastanienbaum der WindReckt verschlafen sein Gefieder,An den spitzen Dächern rinntDämmerung und Mondschein nieder.


22

National Symphony in Washington, DC (Iván Fischer), Concentus Musicus (Nikolaus Har-noncourt), Gürzenich-Orchester Köln (Markus Stenz), Netherlands Radio Chamber Philhar-monic Hilversum (Masaaki Suzuki), Orchester der Oper Zürich (Adam Fischer), NDR Sin-fonieorchester (Thomas Hengelbrock), New Japan Philharmonic Orchestra (Naoto Otomo), Orquesta Sinfónica de RTVE Madrid (Walter Weller), Tonhalle-Orchester Zürich (Sir Roger Norrington), Anima Eterna (Jos van Immerseel), Tonkünstler-Orchester Niederösterreich (Paul Goodwin), Residentie Orkest (Jan Willem de Vriend), Concertgebouw Orkest Amsterdam (Philippe Herreweghe) and Gewandhausor-chester Leipzig (Riccardo Chailly). In 2013 he is going to perform Schumann’s Paradies und die Peri at Gewandhaus Leipzig, conducted by Sir John Eliot Gardiner. He is appearing throughout Europe with the theatre ensemble La Fura dels Baus in a spec-tacular production of Orff’s Carmina burana. He appeared for the first time at the Mozart Week in Salzburg under René Jacobs in 2011; the project will go on tour in 2012. In 2013 he will be heard in Jacques Offen-bach’s Barbe�Bleu with the Chamber Orchestra of Europe under the baton of Nikolaus Harnon-court, in Britten’s War Requiem at the Basel Opera (director: Calixto Bieito) and as Wotan in excerpts from Wagner’s Ring at the Dijon Opera. He made his debut at the Salzburg Festi-val in 2006 in Salvatore Sciarrino’s Quad�erno di strada. In addition, he has sung in numerous world premieres and received the

Haitink), Narodowa Orkiestra Symfoniczna miasta Waszyngton (Iván Fischer), Concentus Musicus (Nikolaus Harnoncourt), Gürzenich--Orchester Köln (Markus Stenz), Netherlands Radio Chamber Philharmonic Hilversum (Masaaki Suzuki), Orkiestra Opery w Zury-chu (Adam Fischer), NDR Sinfonieorchester (Thomas Hengelbrock), New Japan Philhar-monic Orchestra (Naoto Otomo), Orquesta Sinfónica de RTVE Madrid (Walter Weller), Tonhalle-Orchester Zürich (Sir Roger Nor-rington), Anima Eterna (Jos van Immerseel), Tonkünstler-Orchester Niederösterreich (Paul Goodwin), Residentie Orkest (Jan Willem de Vriend), Concertgebouw Orkest z Amsterdamu (Philippe Herreweghe) i orkiestra lipskiego Gewandhausu (Riccardo Chailly), z którą w roku 2013 wykonał Paradies und die Peri Schumanna pod dyrekcją Sir Johna Eliota Gardinera. W sezonie artystycznym 2011/2012 wystę-pował wraz z zespołem teatralnym La Fura dels Baus w spektakularnej produkcji Carmina burana Orffa: europejskie tournée z tym spek-taklem rozpoczęło się na Tygodniu Mozartow-skim w Salzburgu pod dyrekcją René Jacobsa. W roku 2013 występował w Barbe�Bleu Jacques’a Offenbacha z Chamber Orchestra of Europe pod dyrekcją Nikolausa Harnoncourta, w War Requiem Brittena w Operze w Bazylei (dyr. Calixto Bieito) i jako Wotan we fragmen-tach Tetralogii Wagnera w Operze w Dijon. Debiutował w roku 2006 na festiwalu w Salzburgu w Quaderno di strada Salvatora Sciarrina. Śpiewał w wielu światowych pre-mierach dzieł kompozytorów współczesnych,

15

In den Gärten unbelauscht Schlummern mondbeglänzte Bäume, Durch die runden Kronen rauscht Tief das Atmen schöner Träume.Zögernd leg ich aus der HandMeine, warmgespielte Geige,Staune weit ins blaue Land,Träume, sehne mich und schweige.

7 Ende des Herbste, 2. Strophe Rainer Maria RilkeVon Mal zu Mal sind alldie Gärten nicht dieselben;von den gilbenden zu der gelbenlangsamem Verfall:wie war der Weg mir weit.

8 Sag’ ich’s euch, geliebte Bäume? Johann Wolfgang con GoetheSag’ ich’s euch, geliebte Bäume?Die ich ahndevoll gepflanzt,Als die wunderbarsten TräumeMorgenrötlich mich umtanzt.Ach, ihr wißt es, wie ich liebe,Die so schön mich wiederliebt,Die den reinsten meiner TriebeMir noch reiner wiedergibt.Wachset wie aus meinem Herzen,Treibet in die Luft hinein,Denn ich grub viel Freud und SchmerzenUnter eure Wurzeln ein.Bringet Schatten, traget Früchte,Neue Freude jeden Tag;Nur daß ich sie dichte, dichte,Dicht bei ihr genießen mag.

4 Bei einer Linde Joseph von EichendorffSeh’ ich dich wieder, du geliebter Baum,In dessen junge TriebeIch einst in jenes Frühlings schönstem TraumDen Namen schnitt von meiner ersten Liebe? Wie anders ist seitdem der Äste Bug, Verwachsen und verschwunden Im härtren Stamm der vielgeliebte Zug, Wie ihre Liebe und die schönen Stunden!Auch ich seitdem wuchs stille fort, wie du,Und nichts an mir wollt’ weilen,Doch meine Wunde wuchs – und wuchs nicht zuUnd wird wohl niemals mehr hienieden heilen.

5 Flieder Karl KrausNun weiß ich doch, ’s ist Frühling wieder.Ich sah es nicht vor so viel Nachtund lange hatt’ ich’s nicht gedacht.Nun merk’ ich erst, schon blüht der Flieder. Wie fand ich das Geheimnis wieder? Man hatte mich darum gebracht. Was hat die Welt aus uns gemacht! Ich dreh’ mich um, da blüht der Flieder.Und danke Gott, er schuf mich wieder,indem er wiederschuf die Pracht.Sie anzuschauen aufgewacht,so bleib’ ich stehn. Noch blüht der Flieder.

6 Frühlingsnacht Hermann HesseIm Kastanienbaum der WindReckt verschlafen sein Gefieder,An den spitzen Dächern rinntDämmerung und Mondschein nieder.


16

⓫ Abschied Joseph von EichendorffO Täler weit, o Höhen, O schöner, grüner Wald, Du meiner Lust und WehenAndächt’ger Aufenthalt!Da draußen, stets betrogen, Saust die geschäft’ge Welt, Schlag noch einmal die BogenUm mich, du grünes Zelt! Wenn es beginnt zu tagen, Die Erde dampft und blinkt, Die Vögel lustig schlagen, Daß dir dein Herz erklingt: Da mag vergehn, verwehen Das trübe Erdenleid. Da sollst du auferstehen In junger Herrlichkeit!Bald werd ich dich verlassen, Fremd in der Fremde gehn, Auf buntbewegten GassenDes Lebens Schauspiel sehn; Und mitten in dem LebenWird deines Ernsts GewaltMich Einsamen erheben, So wird mein Herz nicht alt. ⓬ Vergänglichkeit Hermann HesseVom Baum des Lebens fälltMir Blatt um Blatt,O taumelbunte Welt,Wie machst du satt und müd,Wie machst du trunken!Was heut noch glühIst bald versunken.

9 Im Nebel Hermann HesseSeltsam, im Nebel zu wandern!Einsam ist jeder Busch und Stein,Kein Baum sieht den anderen,Jeder ist allein. Voll von Freunden war mir die Welt, Als noch mein Leben Licht war, Nun, da der Nebel fällt, Ist keiner mehr sichtbar.Wahrlich, keiner ist weise,Der nicht das Dunkle kennt,Das unentrinnbar und leiseVon allen ihn trennt. Seltsam, im Nebel zu wandern! Leben ist Einsamsein. Kein Mensch kennt den anderen, Jeder ist allein.

⓾ Der Blütengarten Hans BethgeIm Frühlingsgarten sitz ich: um mich herRagt strahlend auf die Blütenpracht der Bäume, Mein Auge weidet sich an diesem Glanz, Ich hebe den Pokal aus Gold uns lasseDuftenden Wein durch meine Kehle ziehn.O Blumengarten! Heimlich rauscht es mirAus dir entgegen, holde Melodien, Die mich entflammen, – selig greife ichZum Stift und schreibe nieder, was ich fühle, – Du, Garten, hast zum Dichter mich gemacht!Ich danke deiner Schönheit, deinen Blüten!So lang ich lebe, wirst du in mir blühen, Du wirst noch strahlend blühn in meiner Seele, Wenn all dein Glanz schon längst vergangen ist.

21

Mozart, Dvořák and Pergolesi, Beethoven’s Missa solemnis and Ninth Symphony, Ros-sini’s Stabat Mater and Penderecki’s Credo, Seven Gates of Jerusalem, Te Deum, the Polish Requiem and Symphony No.8. Foreign tours have taken her to Germany, Holland, Britain, Ireland, Belgium, France, Italy and Taiwan. She has worked with such conductors as Jacek Kaspszyk, Lawrence Foster, Gabriel Chmura, Marco Guidarini, Long Yu, Antoni Wit and Kazimierz Kord and at numerous prestigious events (the Easter Festivals in Kraków and War-saw, the Chopin Festival in Duszniki-Zdrój, the George Enescu International Festival, the Rhe-ingau Music Festival, the Schleswig-Holstein Music Festival, ‘Contrasts’ in Lviv, the Use-domer Music Festival in Penemunde, the Pablo Casals Festival in Prades, Wratislavia Cantans, the Beethoven Festival in Warsaw, “Warsaw Autumn”, Beijing Music Festival, the Interna-tional Festival in Xanten).

Thomas E. BAUER received five awards in 2011 (the Orphée d’Or and La Musica Korea for Die Winterreise, the Stanley Sadie Handel Prize and Gramophone for Handel’s Apollo e Dafne and Echo for Elijah). He appears with such ensembles as the Boston Symphony Orchestra (Bernard Haitink),

Złoto Renu). W latach 1996-2007 była solistką Operze Wrocławskiej. Działalność koncertowa artystki obejmuje także koncerty oratoryjne. Ma w swoim reper-tuarze ponad 60 pozycji, m.in.: Requiem Verdiego, Mozarta, Dvořáka i Pergolesiego, Missę solemnis i IX Symfonię Beethovena, Stabat Mater Rossiniego, Credo, Siedem bram Jerozolimy, Te Deum, Requiem Polskie i VIII Symfonię Pendereckiego. Występowała w Niemczech, Holandii, Anglii, Irlandii, Bel-gii, Francji i Włoszech oraz na Tajwanie, pod dyrekcją takich dyrygentów, jak m.in: Jacek Kaspszyk, Lawrence Foster, Gabriel Chmura, Marco Guidarini, Long Yu, Antoni Wit, Kazi-mierz Kord. Brała udział w wielu festiwalach, m.in. w Festiwalu Wielkanocnym w Krako-wie i Warszawie, Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju, George Enescu Inter-national Festival, Rheingau Music Festival, Schleswig-Holstein Music Festival, Między-narodowym Festiwalu „Contrasts”, Usedomer Music Festival w Penemunde, Festival Pablo Casals w Prades, „Wratislavia Cantans”, Festi-walu im. L. van Beethovena, Warszawskiej Jesieni, Beijing Music Festival, Międzynarodo-wym Festiwalu w Xanten.

Thomas E. BAUER jest laureatem pięciu prestiżowych nagród muzycznych za rok 2011: Orphée d’Or i La Musica Korea za Winterreise, Stanley Sadie Handel Prize i Gramophone za Apollo e Dafne Händla a Echo za Eliasza. Artysta występował z takimi zespołami jak Boston Symphony Orchestra (dyr. Bernard


16

⓫ Abschied Joseph von EichendorffO Täler weit, o Höhen, O schöner, grüner Wald, Du meiner Lust und WehenAndächt’ger Aufenthalt!Da draußen, stets betrogen, Saust die geschäft’ge Welt, Schlag noch einmal die BogenUm mich, du grünes Zelt! Wenn es beginnt zu tagen, Die Erde dampft und blinkt, Die Vögel lustig schlagen, Daß dir dein Herz erklingt: Da mag vergehn, verwehen Das trübe Erdenleid. Da sollst du auferstehen In junger Herrlichkeit!Bald werd ich dich verlassen, Fremd in der Fremde gehn, Auf buntbewegten GassenDes Lebens Schauspiel sehn; Und mitten in dem LebenWird deines Ernsts GewaltMich Einsamen erheben, So wird mein Herz nicht alt. ⓬ Vergänglichkeit Hermann HesseVom Baum des Lebens fälltMir Blatt um Blatt,O taumelbunte Welt,Wie machst du satt und müd,Wie machst du trunken!Was heut noch glühIst bald versunken.

9 Im Nebel Hermann HesseSeltsam, im Nebel zu wandern!Einsam ist jeder Busch und Stein,Kein Baum sieht den anderen,Jeder ist allein. Voll von Freunden war mir die Welt, Als noch mein Leben Licht war, Nun, da der Nebel fällt, Ist keiner mehr sichtbar.Wahrlich, keiner ist weise,Der nicht das Dunkle kennt,Das unentrinnbar und leiseVon allen ihn trennt. Seltsam, im Nebel zu wandern! Leben ist Einsamsein. Kein Mensch kennt den anderen, Jeder ist allein.

⓾ Der Blütengarten Hans BethgeIm Frühlingsgarten sitz ich: um mich herRagt strahlend auf die Blütenpracht der Bäume, Mein Auge weidet sich an diesem Glanz, Ich hebe den Pokal aus Gold uns lasseDuftenden Wein durch meine Kehle ziehn.O Blumengarten! Heimlich rauscht es mirAus dir entgegen, holde Melodien, Die mich entflammen, – selig greife ichZum Stift und schreibe nieder, was ich fühle, – Du, Garten, hast zum Dichter mich gemacht!Ich danke deiner Schönheit, deinen Blüten!So lang ich lebe, wirst du in mir blühen, Du wirst noch strahlend blühn in meiner Seele, Wenn all dein Glanz schon längst vergangen ist.

21

Mozart, Dvořák and Pergolesi, Beethoven’s Missa solemnis and Ninth Symphony, Ros-sini’s Stabat Mater and Penderecki’s Credo, Seven Gates of Jerusalem, Te Deum, the Polish Requiem and Symphony No.8. Foreign tours have taken her to Germany, Holland, Britain, Ireland, Belgium, France, Italy and Taiwan. She has worked with such conductors as Jacek Kaspszyk, Lawrence Foster, Gabriel Chmura, Marco Guidarini, Long Yu, Antoni Wit and Kazimierz Kord and at numerous prestigious events (the Easter Festivals in Kraków and War-saw, the Chopin Festival in Duszniki-Zdrój, the George Enescu International Festival, the Rhe-ingau Music Festival, the Schleswig-Holstein Music Festival, ‘Contrasts’ in Lviv, the Use-domer Music Festival in Penemunde, the Pablo Casals Festival in Prades, Wratislavia Cantans, the Beethoven Festival in Warsaw, “Warsaw Autumn”, Beijing Music Festival, the Interna-tional Festival in Xanten).

Thomas E. BAUER received five awards in 2011 (the Orphée d’Or and La Musica Korea for Die Winterreise, the Stanley Sadie Handel Prize and Gramophone for Handel’s Apollo e Dafne and Echo for Elijah). He appears with such ensembles as the Boston Symphony Orchestra (Bernard Haitink),

Złoto Renu). W latach 1996-2007 była solistką Operze Wrocławskiej. Działalność koncertowa artystki obejmuje także koncerty oratoryjne. Ma w swoim reper-tuarze ponad 60 pozycji, m.in.: Requiem Verdiego, Mozarta, Dvořáka i Pergolesiego, Missę solemnis i IX Symfonię Beethovena, Stabat Mater Rossiniego, Credo, Siedem bram Jerozolimy, Te Deum, Requiem Polskie i VIII Symfonię Pendereckiego. Występowała w Niemczech, Holandii, Anglii, Irlandii, Bel-gii, Francji i Włoszech oraz na Tajwanie, pod dyrekcją takich dyrygentów, jak m.in: Jacek Kaspszyk, Lawrence Foster, Gabriel Chmura, Marco Guidarini, Long Yu, Antoni Wit, Kazi-mierz Kord. Brała udział w wielu festiwalach, m.in. w Festiwalu Wielkanocnym w Krako-wie i Warszawie, Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju, George Enescu Inter-national Festival, Rheingau Music Festival, Schleswig-Holstein Music Festival, Między-narodowym Festiwalu „Contrasts”, Usedomer Music Festival w Penemunde, Festival Pablo Casals w Prades, „Wratislavia Cantans”, Festi-walu im. L. van Beethovena, Warszawskiej Jesieni, Beijing Music Festival, Międzynarodo-wym Festiwalu w Xanten.

Thomas E. BAUER jest laureatem pięciu prestiżowych nagród muzycznych za rok 2011: Orphée d’Or i La Musica Korea za Winterreise, Stanley Sadie Handel Prize i Gramophone za Apollo e Dafne Händla a Echo za Eliasza. Artysta występował z takimi zespołami jak Boston Symphony Orchestra (dyr. Bernard


20

a Grammy in 2009) and contributed to the BBC production Holocaust, a Music Memorial Film from Auschwitz, which was honoured with the International Emmy Award in 2005.

Agnieszka REHLIS (mezzo-soprano) gradu-ated with honours from the Vocal and Acting Department of the Music Academy in Wrocław in 1996. She attended masterclasses given by Krystyna Szostek-Radkowa, Adele Stolte, Christian Elsner and Gerhard Kahry. While a student, she won First Prize in the Franciszka Platówna Vocal Competition in Wrocław and Third Prize at the Student Vocal Competition in Duszniki-Zdrój. She held a scholarship from the Ministry of Culture and Art in 1993-1996. Her repertoire includes the role of Jadwiga in Moniuszko’s The Haunted Manor, several roles in Verdi’s operas (Fenena in Nabucco, Flora in La Traviata, Meg Page in Falstaff, Mad-dalena in Rigoletto and Princess Eboli in Don Carlos), Siebel in Gounod’s Faust, Cherubino in Mozart’s Marriage of Figaro, Dorabella in Mozart’s Così fan tutte, Mercedes in Bizet’s Carmen, Euridice in Zygmunt Krauze’s Anti�gone and Aza in Paderewski’s Manru. She has also performed in large-scale open-air produc-tions (Il Trovatore, Das Rheingold, Fiddler on the Roof) directed by Ewa Michnik with the Wrocław Opera Company, where she was a soloist in 1996-2007. Her oratorio repertoire comprises over 60 parts, including the Requiem settings by Verdi,

do nagrody Grammy 2009), wzięła także udział w nakręconym przez BBC Holocaust. A Music Memorial Film from Auschwitz, który został uhonorowany Międzynarodową Nagrodą Emmy 2005 w kategorii „najlepszy program poświęcony sztuce”.

Agnieszka REHLIS (mezzosopran) studiowała na Wydziale Wokalno-Aktorskim w Akade-mii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Bar-bary Ewy Werner (dyplom z wyróżnieniem w 1996 r.). Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich, m.in. pod kierun-kiem Krystyny Szostek-Radkowej, Adele Stolte, Christiana Elsnera i Gerharda Kahry’ego. Jest laureatką I nagrody na Konkursie Wokalnym im. F. Platówny we Wrocławiu oraz III Mię-dzyuczelnianego Konkursu Wokalnego w Dusznikach-Zdroju. W latach 1993-1996 była stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki. Występowała w partiach: Jadwigi ze Strasznego dworu Moniuszki, Feneny w Nabucco, Flory w Tra�viacie, Meg Page w Falstaffie i Magdaleny w Rigoletto, Eboli w Don Carlosie Verdiego, Laury w Giocondzie Ponchiellego, Siebel w Fauście Gounoda, Cherubina w Weselu Figara i Dorabelli w Così fan tutte Mozarta, Mercedes w Carmen Bizeta, Eurydyka w Anty�gonie Rudzińskiego, Azy w Manru Pade-rewskiego (nagranie tego utworu otrzymało nagrodę Fryderyk 2004). Uczestniczyła rów-nież w wielkich widowiskach operowych odbywających się pod dyrekcją Ewy Michnik we Wrocławiu (Trubadur, Skrzypek na dachu,

17

Soll enden hier mein Lauf? Mein Denken ist verschwunden, Es schlief das Haupt mir ein, Es ist mein Herz entbunden Von der Erkenntnis Schein.Ich werd in Strahlen schwimmen,Aus dieses Leibes Nacht,Wohin kein Mensch kann klimmen,Mit des Gedankens Macht.Es ward mein Sinn erheitert,Die Welt mir aufgetanDer Geist in Gott erweitert,Unendlich ist die Bahn!

⓭ Ende des Herbstes, 3. Strophe Rainer Maria RilkeJetzt bin ich bei den leerenund schaue durch alle Alleen.Fast bis zu den fernen Meerenkann ich den ernsten schwerenverwehrenden Himmel sehn.

⓮ Herbsttag Rainer Maria RilkeHerr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,und auf den Fluren laß die Winde los.Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;gieb ihnen noch zwei südlichere Tage,dränge sie zur Vollendung hin und jagedie letzte Süße in den schweren Wein.Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,wird wachen, lesen, lange Briefe schreibenund wird in den Alleen hin und herunruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

⓯ O grüner Baum des Lebens Achim von ArnimO grüner Baum des Lebens,In meiner Brust versteckt,Laß mich nicht flehn vergebens!Ich habe dich entdeckt.O zeige mir die WegeDurch diesen tiefen Schnee,Wenn ich den Fuß bewege,So gleit ich von der Höh. Ich bliebe dir gern eigen, Ich gäb mich selber auf, - Willst du den Weg mir zeigen,


20

a Grammy in 2009) and contributed to the BBC production Holocaust, a Music Memorial Film from Auschwitz, which was honoured with the International Emmy Award in 2005.

Agnieszka REHLIS (mezzo-soprano) gradu-ated with honours from the Vocal and Acting Department of the Music Academy in Wrocław in 1996. She attended masterclasses given by Krystyna Szostek-Radkowa, Adele Stolte, Christian Elsner and Gerhard Kahry. While a student, she won First Prize in the Franciszka Platówna Vocal Competition in Wrocław and Third Prize at the Student Vocal Competition in Duszniki-Zdrój. She held a scholarship from the Ministry of Culture and Art in 1993-1996. Her repertoire includes the role of Jadwiga in Moniuszko’s The Haunted Manor, several roles in Verdi’s operas (Fenena in Nabucco, Flora in La Traviata, Meg Page in Falstaff, Mad-dalena in Rigoletto and Princess Eboli in Don Carlos), Siebel in Gounod’s Faust, Cherubino in Mozart’s Marriage of Figaro, Dorabella in Mozart’s Così fan tutte, Mercedes in Bizet’s Carmen, Euridice in Zygmunt Krauze’s Anti�gone and Aza in Paderewski’s Manru. She has also performed in large-scale open-air produc-tions (Il Trovatore, Das Rheingold, Fiddler on the Roof) directed by Ewa Michnik with the Wrocław Opera Company, where she was a soloist in 1996-2007. Her oratorio repertoire comprises over 60 parts, including the Requiem settings by Verdi,

do nagrody Grammy 2009), wzięła także udział w nakręconym przez BBC Holocaust. A Music Memorial Film from Auschwitz, który został uhonorowany Międzynarodową Nagrodą Emmy 2005 w kategorii „najlepszy program poświęcony sztuce”.

Agnieszka REHLIS (mezzosopran) studiowała na Wydziale Wokalno-Aktorskim w Akade-mii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Bar-bary Ewy Werner (dyplom z wyróżnieniem w 1996 r.). Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich, m.in. pod kierun-kiem Krystyny Szostek-Radkowej, Adele Stolte, Christiana Elsnera i Gerharda Kahry’ego. Jest laureatką I nagrody na Konkursie Wokalnym im. F. Platówny we Wrocławiu oraz III Mię-dzyuczelnianego Konkursu Wokalnego w Dusznikach-Zdroju. W latach 1993-1996 była stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki. Występowała w partiach: Jadwigi ze Strasznego dworu Moniuszki, Feneny w Nabucco, Flory w Tra�viacie, Meg Page w Falstaffie i Magdaleny w Rigoletto, Eboli w Don Carlosie Verdiego, Laury w Giocondzie Ponchiellego, Siebel w Fauście Gounoda, Cherubina w Weselu Figara i Dorabelli w Così fan tutte Mozarta, Mercedes w Carmen Bizeta, Eurydyka w Anty�gonie Rudzińskiego, Azy w Manru Pade-rewskiego (nagranie tego utworu otrzymało nagrodę Fryderyk 2004). Uczestniczyła rów-nież w wielkich widowiskach operowych odbywających się pod dyrekcją Ewy Michnik we Wrocławiu (Trubadur, Skrzypek na dachu,

17

Soll enden hier mein Lauf? Mein Denken ist verschwunden, Es schlief das Haupt mir ein, Es ist mein Herz entbunden Von der Erkenntnis Schein.Ich werd in Strahlen schwimmen,Aus dieses Leibes Nacht,Wohin kein Mensch kann klimmen,Mit des Gedankens Macht.Es ward mein Sinn erheitert,Die Welt mir aufgetanDer Geist in Gott erweitert,Unendlich ist die Bahn!

⓭ Ende des Herbstes, 3. Strophe Rainer Maria RilkeJetzt bin ich bei den leerenund schaue durch alle Alleen.Fast bis zu den fernen Meerenkann ich den ernsten schwerenverwehrenden Himmel sehn.

⓮ Herbsttag Rainer Maria RilkeHerr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,und auf den Fluren laß die Winde los.Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;gieb ihnen noch zwei südlichere Tage,dränge sie zur Vollendung hin und jagedie letzte Süße in den schweren Wein.Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,wird wachen, lesen, lange Briefe schreibenund wird in den Alleen hin und herunruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

⓯ O grüner Baum des Lebens Achim von ArnimO grüner Baum des Lebens,In meiner Brust versteckt,Laß mich nicht flehn vergebens!Ich habe dich entdeckt.O zeige mir die WegeDurch diesen tiefen Schnee,Wenn ich den Fuß bewege,So gleit ich von der Höh. Ich bliebe dir gern eigen, Ich gäb mich selber auf, - Willst du den Weg mir zeigen,


18

Iwona HOSSA (soprano) graduated from the Vocal and Acting Department of the Ignacy Jan Paderewski Academy of Music in Poznań. She studied in Profesor Ewa Wdowicka’s class and finished her studies with honours in 1998. She made her official operatic debut as Violetta in Giuseppe Verdi’s La Traviata at the Grand Theatre in Poznań in 1996, the same year she joined the company as a soloist. Her real debut was as Hanna in Moniuszko’s The Haunted Manor which she had sung, standing in for another singer, two weeks earlier. She also regularly appears at the Grand Theatre – the Polish National Opera in Warsaw (where she made her debut as Violetta), as well as at many other opera theatres in Poland and abroad. Iwona Hossa won Third Prize and the Mozart Special Prize at the 6th Ada Sari Inter-national Vocal Competition in Nowy Sącz, as well as the Grand Prix and Gold Medal at the Maria Callas International Vocal Competition in Athens. She was also a finalist of the Com-petition of the Laureates of the ‘Orfeo’ Inter-national Vocal Competitions in Hanover. She was also awarded the Amber Ring for the part of Constance in Mozart’s The Abduction from the Seraglio, the Medal of Young Art for her operatic achievements, and the Andrzej Hiol-ski Prize for the part of Hanna in Moniuszko’s The Haunted Manor (The Grand Theatre-The National Opera). In 1995 she received a grant from the Ministry of Culture and Art and in 1998 a scholarship for young artists from the Poznań artistic community.

Iwona HOSSA (sopran) jest absolwentką Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, którą ukończyła z wyróżnieniem w klasie prof. Ewy Wdowickiej (1998). Oficjalnie w operze zadebiutowała partią Violetty w Traviacie G. Verdiego w Teatrze Wielkim w Poznaniu, w tym samym roku zostając także solistką tej sceny. Rzeczywistym debiutem była jednak rola Hanny w Strasz�nym dworze Moniuszki, którą zaśpiewała w zastępstwie dwa tygodnie wcześniej. Jako solistka związana jest również z Teatrem Wiel-kim – Operą Narodową w Warszawie, gdzie także debiutowała jako Violetta. Współpra-cuje z wieloma teatrami operowymi w Polsce i za granicą. Iwona Hossa jest laureatką III nagrody oraz specjalnej Nagrody Mozartowskiej na 6. Mię-dzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari w Nowym Sączu, Grand Prix i Zło-tego Medalu na Międzynarodowym Konkur-sie Wokalnym im. Marii Callas w Atenach, Konkursu Finalistów Międzynarodowych Konkursów Wokalnych „Orfeo” w Hanowe-rze. Zdobyła także Bursztynowy Pierścień za rolę Konstancji w Uprowadzeniu z Seraju W.A. Mozarta, Medal Młodej Sztuki za osią-gnięcia na scenach operowych, Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za rolę Hanny w Strasz�nym dworze S. Moniuszki (TW – ON). W 1995 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Sztuki, a w 1998 Stypendium dla Młodych Twórców Poznaoskiego Środowiska Artystycz-nego, przyznawane przez Kapitułę Nagrody Artystycznej miasta Poznania.

19

She has performed under the baton of such conductors as David Lloyd-Jones, Gustavo Dudamel, David Agler, Maurizio Benini, John Neschling, Gabriel Chmura, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Sta-nisław Skrowaczewski, Charles Dutoit and Antoni Wit. She has taken part in many pre-stigious festivals, including the Wratislavia Cantans, the Bydgoszcz Opera Festival, the Warsaw Autumn Festival of Contemporary Music, the opera festival in Carcassonne in France, the Wexford Opera Festival in Ireland and the Rossini Festival in Pesaro. Her wide-ranging repertoire includes Suzanne in The Marriage of Figaro and Con-stance in The Abduction from the Seraglio by Mozart, Hanna in The Haunted Manor and Zuzia in Verbum nobile by Stanisław Moniuszko, Rosina in Rossini’s The Barber of Seville, Violetta in La Traviata and Gilda in Rigoletto by Giuseppe Verdi, Norina in Don Pasquale and the title part in Lucia di Lammer�moor by Gaetano Donizetti, Princess Eudoxie in La Juive (The Jewess) by Jacques Halevy. She has also developed a career in the operetta, as well as in oratorios and cantatas, from the Baroque (Bach, Handel, Vivaldi) to the present (Penderecki, Kilar, Górecki). She has given many world premieres of Polish contemporary music, including pieces by Wojciech Kilar, Jerzy Maksymiuk, Marek Jasiński and Paweł Serafiński. She has made numerous CD recordings (including Szymanowski’s Stabat Mater and Litany to the Virgin Mary – nominated for

Występowała pod batutą takich dyrygen-tów, jak David Lloyd-Jones, David Agler, Mau-rizio Benini, John Neschling, Gabriel Chmura, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Grzegorz Nowak, Krzysz-tof Penderecki, Stanisław Skrowaczewski, Antoni Wit, Charles Dutoit. Brała także udział w prestiżowych festiwalach, m. in. w Między-narodowym Festiwalu „Wratislavia Cantans”, Festiwalu Operowym w Bydgoszczy, Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, festiwalu operowym w Carcassonne we Fran-cji, Wexford Opera Festival w Irlandii, Festi-walu Rossiniego w Pesaro we Włoszech. W repertuarze Artystki znajduje się kil-kadziesiąt partii operowych (m.in. Zuzanna w Weselu Figara i Konstancja w Uprowadze�niu z Seraju Mozarta, Hanna w Strasznym dworze i Zuzia w Verbum nobile Stanisława Moniuszki, Rozyna w Cyruliku sewilskim Gioacchino Rossiniego, Violetta w Traviacie i Gilda Rigoletto Verdiego, Norina w Don Pasquale i partia tytułowa w Łucji z Lam�mermoor Gaetano Donizettiego, Eudoksja w Żydówce Jaquesa Halevy’ego), a także operetkowych oraz oratoryjno-kantatowych, a obejmuje on muzykę od doby baroku (Bach, Händel, Vivaldi) do współczesności (Pende-recki, Kilar, Górecki). Posiada także bogaty repertuar pieśni. Dokonała wielu prawykonao utworów polskiej muzyki współczesnej, m.in. Wojciecha Kilara, Jerzego Maksymiuka, Marka Jasińskiego i Pawła Serafioskiego. Na swoim koncie ma liczne nagrania pły-towe, m.in. Stabat Mater i Litania do Marii Panny K. Szymanowskiego (nominowana


18

Iwona HOSSA (soprano) graduated from the Vocal and Acting Department of the Ignacy Jan Paderewski Academy of Music in Poznań. She studied in Profesor Ewa Wdowicka’s class and finished her studies with honours in 1998. She made her official operatic debut as Violetta in Giuseppe Verdi’s La Traviata at the Grand Theatre in Poznań in 1996, the same year she joined the company as a soloist. Her real debut was as Hanna in Moniuszko’s The Haunted Manor which she had sung, standing in for another singer, two weeks earlier. She also regularly appears at the Grand Theatre – the Polish National Opera in Warsaw (where she made her debut as Violetta), as well as at many other opera theatres in Poland and abroad. Iwona Hossa won Third Prize and the Mozart Special Prize at the 6th Ada Sari Inter-national Vocal Competition in Nowy Sącz, as well as the Grand Prix and Gold Medal at the Maria Callas International Vocal Competition in Athens. She was also a finalist of the Com-petition of the Laureates of the ‘Orfeo’ Inter-national Vocal Competitions in Hanover. She was also awarded the Amber Ring for the part of Constance in Mozart’s The Abduction from the Seraglio, the Medal of Young Art for her operatic achievements, and the Andrzej Hiol-ski Prize for the part of Hanna in Moniuszko’s The Haunted Manor (The Grand Theatre-The National Opera). In 1995 she received a grant from the Ministry of Culture and Art and in 1998 a scholarship for young artists from the Poznań artistic community.

Iwona HOSSA (sopran) jest absolwentką Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, którą ukończyła z wyróżnieniem w klasie prof. Ewy Wdowickiej (1998). Oficjalnie w operze zadebiutowała partią Violetty w Traviacie G. Verdiego w Teatrze Wielkim w Poznaniu, w tym samym roku zostając także solistką tej sceny. Rzeczywistym debiutem była jednak rola Hanny w Strasz�nym dworze Moniuszki, którą zaśpiewała w zastępstwie dwa tygodnie wcześniej. Jako solistka związana jest również z Teatrem Wiel-kim – Operą Narodową w Warszawie, gdzie także debiutowała jako Violetta. Współpra-cuje z wieloma teatrami operowymi w Polsce i za granicą. Iwona Hossa jest laureatką III nagrody oraz specjalnej Nagrody Mozartowskiej na 6. Mię-dzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari w Nowym Sączu, Grand Prix i Zło-tego Medalu na Międzynarodowym Konkur-sie Wokalnym im. Marii Callas w Atenach, Konkursu Finalistów Międzynarodowych Konkursów Wokalnych „Orfeo” w Hanowe-rze. Zdobyła także Bursztynowy Pierścień za rolę Konstancji w Uprowadzeniu z Seraju W.A. Mozarta, Medal Młodej Sztuki za osią-gnięcia na scenach operowych, Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za rolę Hanny w Strasz�nym dworze S. Moniuszki (TW – ON). W 1995 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Sztuki, a w 1998 Stypendium dla Młodych Twórców Poznaoskiego Środowiska Artystycz-nego, przyznawane przez Kapitułę Nagrody Artystycznej miasta Poznania.

19

She has performed under the baton of such conductors as David Lloyd-Jones, Gustavo Dudamel, David Agler, Maurizio Benini, John Neschling, Gabriel Chmura, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Sta-nisław Skrowaczewski, Charles Dutoit and Antoni Wit. She has taken part in many pre-stigious festivals, including the Wratislavia Cantans, the Bydgoszcz Opera Festival, the Warsaw Autumn Festival of Contemporary Music, the opera festival in Carcassonne in France, the Wexford Opera Festival in Ireland and the Rossini Festival in Pesaro. Her wide-ranging repertoire includes Suzanne in The Marriage of Figaro and Con-stance in The Abduction from the Seraglio by Mozart, Hanna in The Haunted Manor and Zuzia in Verbum nobile by Stanisław Moniuszko, Rosina in Rossini’s The Barber of Seville, Violetta in La Traviata and Gilda in Rigoletto by Giuseppe Verdi, Norina in Don Pasquale and the title part in Lucia di Lammer�moor by Gaetano Donizetti, Princess Eudoxie in La Juive (The Jewess) by Jacques Halevy. She has also developed a career in the operetta, as well as in oratorios and cantatas, from the Baroque (Bach, Handel, Vivaldi) to the present (Penderecki, Kilar, Górecki). She has given many world premieres of Polish contemporary music, including pieces by Wojciech Kilar, Jerzy Maksymiuk, Marek Jasiński and Paweł Serafiński. She has made numerous CD recordings (including Szymanowski’s Stabat Mater and Litany to the Virgin Mary – nominated for

Występowała pod batutą takich dyrygen-tów, jak David Lloyd-Jones, David Agler, Mau-rizio Benini, John Neschling, Gabriel Chmura, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Grzegorz Nowak, Krzysz-tof Penderecki, Stanisław Skrowaczewski, Antoni Wit, Charles Dutoit. Brała także udział w prestiżowych festiwalach, m. in. w Między-narodowym Festiwalu „Wratislavia Cantans”, Festiwalu Operowym w Bydgoszczy, Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, festiwalu operowym w Carcassonne we Fran-cji, Wexford Opera Festival w Irlandii, Festi-walu Rossiniego w Pesaro we Włoszech. W repertuarze Artystki znajduje się kil-kadziesiąt partii operowych (m.in. Zuzanna w Weselu Figara i Konstancja w Uprowadze�niu z Seraju Mozarta, Hanna w Strasznym dworze i Zuzia w Verbum nobile Stanisława Moniuszki, Rozyna w Cyruliku sewilskim Gioacchino Rossiniego, Violetta w Traviacie i Gilda Rigoletto Verdiego, Norina w Don Pasquale i partia tytułowa w Łucji z Lam�mermoor Gaetano Donizettiego, Eudoksja w Żydówce Jaquesa Halevy’ego), a także operetkowych oraz oratoryjno-kantatowych, a obejmuje on muzykę od doby baroku (Bach, Händel, Vivaldi) do współczesności (Pende-recki, Kilar, Górecki). Posiada także bogaty repertuar pieśni. Dokonała wielu prawykonao utworów polskiej muzyki współczesnej, m.in. Wojciecha Kilara, Jerzego Maksymiuka, Marka Jasińskiego i Pawła Serafioskiego. Na swoim koncie ma liczne nagrania pły-towe, m.in. Stabat Mater i Litania do Marii Panny K. Szymanowskiego (nominowana


Ⓟ Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus, Plac Defilad 1, lok. 701, 00-901 WarszawaⒸ DUX / POSI 0901, 2012Nagranie zrealizowano w Studio koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, w listopadzie / grudniu 2012 roku.Recorded at the Witold Lutosławski Polish Radio Concert Studio in Warsaw, November / December 2012.

Schott Music GmbH @ Co. KGWydawca nut | Music published by

MAŁGORZATA POLAŃSKA, LECH TOŁWIŃSKI, MARCIN DOMŻAŁ, MARCIN GUZReżyser nagrania | Recording supervision & sound engineering

MARCIN TARGOŃSKIKonsultacja | Consultation

MARCIN GUZMontaż cyfrowy | Digital editing

AGATA CHOLEWIŃSKAZdjęcie na okładce | Cover photo

AGNIESZKA ZAKRZEWSKAProjekt okładki | Cover design

MICHAŁ KUBICKITłumaczenia | Translations

RAFAŁ DYMERSKISkład | Page layout

DUX Recording Producers, Morskie Oko 2, 02-511 Warsaw, Poland e-mail: [email protected]

In the Penderecki Special Edition series we recommend also:

DUX 0546, 2008

DUX 0475, 2005

DUX 0678, 2008

DUX 0694, 2010

DUX 0770, 2010

Selectionnépar

2010

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego


W serii Penderecki Special Edition polecamy także:

DUX 0582, 2007

DUX 0479, 2004

DUX 0559, 2006

DUX 0402, 2003

DUX 0822, 2010

Krzysztof PENDERECKIVIII Symfonia „Pieśni przemijania”

Symphony No.8 ”Lieder der Vergänglichkeit”WYDAWCA | PUBLISHER: SCHOTT MUSIC GMBH & CO. KG

Iwona Hossa – sopran | sopranoAgnieszka Rehlis – alt | alto

Thomas E. Bauer – baryton | baritone

Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej w BiałymstokuThe Choir of the Podlasie Opera and Philharmonic in Białystok

Violetta Bielecka – przygotowanie chóru | choir preparation

Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus | The Polish Sinfonia Iuventus Orchestra

Krzysztof Penderecki – dyrygent | conductor




PENDER ECKI

The Choir of the Podlasie Opera and Philharmonic in Białystok

The Polish Sinfonia Iuventus Orchestra

Krzysz tof Penderecki conduc tor

Iwona Hossa soprano Agnieszka Rehlis a l to Thomas E . Bauer bar i tone

cover 0901.indd 2-3 2013-02-05 12:24:24

Documents

“LIEDER DER VERGÄNGLICHKEIT” - Naxos Music Library · In the Penderecki Special Edition series we recommend also: DUX 0546, ... 0901 booklet SJB skladki.indd 4-5 2013-02-05