Upload
others
View
1
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1
Kaagapay Vol. 2 No. 7 January-February 2012
Theme: Love and Friendship
Do you want to contribute?
Please submit your views, essays, poems, news, and event information
to the Editor of Kaagapay Newsletter
(Ms. Emily Abe; [email protected]).
Any views and opinions expressed in this newsletter are solely those of the author and do
not necessarily represent those of Kaagapay Newsletter Editorial Team.
Kaagapay
8
Kaagapay Oita Filipino Association (KOFA) aims to
contribute to the welfare of the Filipinos residing in
Oita, Japan. Its mission is to provide
Christ-centered, genuine, and exemplary leadership
to its members. It envisions a Filipino community
that promotes partnership, camaraderie, and
religiosity.
The organization’s mandate is to provide services and
programs geared toward the development of its
members not only as human beings but as Christians, as
Filipinos, and as immigrants of Japan.
As Christians, it is the duty of its members to help
Filipino-Japanese families strengthen their Catholic
faith.
As Filipinos, members of Kaagapay shall take the lead in
promoting the Filipino culture to their families in
particular and to the Japanese community in general.
As immigrants, members of Kaagapay shall assist each
other in adapting to the Japanese culture, customs, and
laws.
www.kaagapayoita.weebly.com
May this tie bind us with love, friendship, and solidarity.
DID YOU KNOW THAT…
The year 2012 has been designated as the YEAR OF
OUR FAITH” by Pope Benedict? Fr. Takahashi is
urging us to profess our faith not only in words, but
more in deeds.
February 22nd
is already Ash Wednesday, and the Holy
Week starts on April 2, Monday?
Easter Sunday this year, thus, falls on the 8th of April.
There are 1440 minutes in one day, and that one round
of rosary prayer won‟t take longer than 15 minutes?
A really kind person doesn’t only feel sorry for you
Laughter is the Best Policy….Este. Best Medicine!
In the hospital
Husband: (Balikbayan) Honey, bakit mukhang
Amerikano itong anak natin, wala naman sa lahi natin ito
ah.
Wife: Di ba Hon,mahilig ka sa imported. Iyong mga kotse
natin, German made. Iyong appliances natin halos mga
Japan made. E, iyong jewelries naman natin, mostly
mga European made. Kaya itong baby natin, may
pagka American made.
Nagtanong ang Teacher kay Juan
Teacher: Juan anong hayop nag nagsisimula sa letter K?
Juan: Maam!! Kuto po!!
Teacher: Hindi nagtatapos ito sa letter w?
Juan: Maam!! Kutow po!!
Teacher: Hindi nasa lupa ito?
Juan: Maam!!kutow lupa!!
Teacher: Hindi may sungay ito?
Juan: Maam!!alam kona po dimonyong kutow?????
Source: Pinoyjokes.net
http://www.kaagapayoita.weebly.com/
Kaagapay The Official Newsletter of the Kaagapay Oita Filipino Association Vol.2 No. 7 January-February 2012
Photo courtesy of www.c28.com
Kaagapay
2
Spiritually-Fulfilling Journey
KOFA officers and members, led by the incumbent
president, Ms. Grace Kudo, participated in the
annual Gathering of Migrant Christians held at
Kumamoto this year.
With the theme: “To Live in Harmony With
Faith and Social Responsibility”, the group
listened attentively to the two Japanese NGO’s who
were officially authorized to talk about the changes
in the Immigration Control Acts to take effect July
this year.
The information campaign regarding the new rulings
which affect all the foreign residents in Japan is now
in full swing. The government has, therefore, asked
the cooperation of the Catholic Church, where
most Filipinos regularly gather, to help do the major
job. (For more on this, please turn to page 7.)
The event was also marked by the impressive
interpretative dances of the songs The Prayer and
The Power of your Love by three young ladies of
Kumamoto.
And last but not the least, was the Holy Mass
celebrated by no less than Bishop Miyahara. His
Excellency emphasized the need to be spiritually
united in our cultural diversity. He said
uniformity should not be our aim in our service to
the Lord as it’s impossible to get rid of our own
customs and identity even after many years in
Japan.
“We should stop saying the Catholic Church
OF Japan, but rather, say the Catholic
Church IN Japan”, he reiterated. . As a kind of
parable, the Bishop went on to say that for a dish to
be delicious and nourishing, many different kinds of
ingredients should be blended together.
From The Editor’s Desk
IS IT ALL ABOUT LEADERSHIP?
Nuong nakaraang Linggo, February 12, ay
nagkaroon ng pagtitipon ang kaagapay members and
friends sa isang karaoke joint sa Hanazono. As usual,
enjoy to the max, ika nga.. Kung may tatanghalin na
karaoke queen of the night nuon, tiyak kay Zeny Saito
mapuputong ang korona dahil sa walang awat niyang
pagbanat ng mga top hit songs ng 70’s at 80’s. Inaliw
din niya kami ng kanyang walang kamatayang dance
steps na pinasikat ni Lito Calzado at Aldeguer dancers,
yun nga lang di na natin alam kung nasaan na sila
ngayon.
What was not usual o medyo naiba sa
pagtitipon ay ang ginawang speech ng Kaagapay
incumbent president na si Grace Kudo. Na impress ang
bisitang hapon natin nuon na si Mr. Eiji Abe sa
maramdamin niyang pagsasalita, yun nga lang at di
niya naintindihan maliban sa pasundut-sundot na
interpretation ng kanyang katabi nuon.
Medyo nakakagulat nga dahil feel na feel ng
ating kaagapay leader ang pag-appeal sa lahat ng mga
nanduon na magkaroon pa ng ibayong pagmamalasakit
para sa pagtatagumpay ng ating organisasyon na
naglalayong mapaayos ang takbo ng ating
pagsasamahan at pamumuhay dito sa ibayong bansa.
“Makisama naman kayo at huwag balewalain ang mga
panawagan sa pagtitipon na tulad nito. Sadyang
kailangan ito, at di naman pala-palagi, o para ano pa’t
nagbuo tayo ng asosasyon kung ang sariling kapakanan
lang natin ang ating iisipin? Isang taon lang naman ang
term ko.” (Inagaw ko ang mike at nilinaw na yearly ang
botohan ng KOFA president pero puwede pa siyang
ma-re-elect.) “Hindi na siguro kaya’t nais kong ibuhos
na ang kakayahan ko ngayon habang nakaupo pa ako.
Pero tulungan nyo naman ako.” At inisa-isa niya ang
line up of activities ng KOFA during her term. (See page
6 for the continuation.)
Kaagapay
7
Isang pormal na meeting ang pinatawag ni KOFA Pres. Grace Kudo nuong Linggo, Feb. 12, upang ibahagi ang
mga natutunan sa seminar na kanyang dinaluhan sa Kumamoto ukol sa mga bagong Immigration Policies na
sumasakop sa lahat sa ating mga Pinoy at Pinay sa Japan.
Nasasaad sa bagong batas, halimbawa, na ang ating Alien Card na siyang nagpapatunay na tayo’y mga legal na
residente ng bansa, ay mapapalitan ng Residence Card na walang iniwan sa mga mamamayang Hapon. Ang
kaibahan lang ay obligasyon nating dalahin ang bagong RC pala-palagi. Sa oras na ini-request ng ano mang
awtoridad na ipakita natin ito at di natin magawa, may akmang mabigat na kaparusahan tulad ng pagmu-multa
na aabot sa 25 lapad, o maging ang pag-aalis sa atin ng karapatang manatili dito sa bansa. May IC chip din daw
ang ipalalabas na RC na nagsasaad ng personal data ng holder nito. Ano mang maling info feed dito tulad ng
ibang tinutuluyang lugar ngayon sa address na naka-register duon, halimbawa, ay di pahihintulutan. Ang
paglipat ng tirahan ay dapat i-report agad sa immigration sa loob ng 14 na araw. Sa madaling salita, ano mang
pagbabago sa ating status dito, tulad ng divorce, pagpanaw ng asawa, paglipat ng workplace, etc. ay dapat
i-report sa loob ng dalawang Linggo ng walang palya kung ayaw nating magka problema.
Hinihikayat din tayong pumunta ng personal sa City Hall o Immigration Office kung mayroon man tayong
agam-agam o katanungan tungkol sa ating alien status dito. Huwag daw maniwala sa sabi-sabi at matakot
agad-agad lalo na ang mga may permanenteng residence permit. Ipinayo rin duon sa seminar na madaliin nang
i-ayos ang ano mang dapat i-ayos sa kasalukuyan bago maabutan ng mga paghihigpit na mag-uumpisa sa buwan
ng Hulyo ngayong taon.
Marahil ang pinakamahalaga sa bagong patakarang iiral, ayon kay Ms. Grace Kudo, ay ang pag recognize ng
gobyernong hapon sa Simbahang Katoliko bilang isang mabisang institusyon sa pagpapalaganap ng mga opisyal
na patakaran ng bansa kaya’t, sabi nga niya, kailangang maging aktibo tayo sa pagsisimba at maging miyembro
ng Kaagapay na isang church-based organization.
Thumbs up, Lady President!! Afterall, a person with Faith should also know and do her/his
social responsibilities, right?
***Para sa detalyadong impormasyon, may mga available pamphlets sa Oita Church sa English at Hapon, at
may tagalog version na ipinamimigay ang KOFA upon request.
***Makakatanggap tayo ng personal notice tungkol dito mula buwan ng Mayo. Kailangang pumunta agad sa
petsa at lugar na nakalagay sa sulat para ma-issue-han ng RC.
Kaagapay
6
Ang Tunay na Mabait
Sa Germany daw, ang salitang “sympathy” ay may
dalawang anyo; yung una ay tulad sa tagalog na
pakikidalamhati sa kalungkutan ng kapwa; at ang isa
naman ay ang pakikisaya sa tagumpay ng iba. “To
sympathize is to be in harmony with someone
else’s feelings.”
Sa totoo lang, mas madali para sa atin ang
maka-relate sa pagdurusa ng kapwa kaysa sa kanilang
tagumpay. Nangingibabaw daw sa atin ang feeling of
superiority, o higit tayong mapalad, kapag may
nakikita tayong biktima ng trahedya, at siyang
nag-uudyok sa atin upang maawa at tumulong sa
kanila. “It takes no great moral or spiritual
qualities to feel sorry for a person who has fallen
from a tremendous height, or has suffered an
irreplaceable lost” Natural lang daw na mag-react
tayo’t maawa kapag may nakita tayong taong nahulog
mula sa mataas na lugar. Kahit nga daw ang mga taong
masasabing may masamang ugali ay handang tumulong
sa mga nagiging biktima ng malalaking disaster tulad
ng bagyo at tsunami na napapanood nila sa telebisyon.
“When, however, a friend of theirs is riding the
crest of good fortune, these unpleasant people are
totally unable to “sympathize” or relate. Instead,
they sneer, (umiismid), they pick flaws,
(naghahanap ng maipipintas), and make dire
predictions, (gumagawa ng pangit na pangitain)”.
Nandiyan na ang mainis sila at mainggit sa halip na
makiisa sa kasiyahang nadarama ng sinusuwerteng
kapwa.
Sa makatuwid, ang makatagpo ng tunay na
mabait na tao ay sadyang pagpapala. Di lamang
siya marunong makiisa sa ating mga dalamhati kundi
nakakadama rin ng tunay na kasiyahan sa ating mga
tagumpay. Hindi lamang siya parang naghahagis ng
mga tirang pagkain sa gutom na aso, kundi marunong
ding tumingala at magpakumbaba sa mga taong medyo
nakaaangat sa kanya. (Hango sa isang essay na
ginamit sa High School English Test)
From the Editor’s Desk...From page 2.
Habang nakikinig ako sa seryosong speech ng ating lider, ako
ay nagmuni-muni: bakit kahit na hardworking at decisive naman
ang leader, may konsiyensiya at sapat na kaalaman, katulad ng mga
naging leader na natin matapos ang panahon ni Marcos, ay parang
di pa rin maangat –angat ang kabuuang kalagayan natin sa
Pilipinas? Natatandaan nyo pa ba ang nagbabagang pagtanggap
natin kay Cory Aquino na parang pumalya rin dahil sa nagmahal
ang presyo ng galunggong? Tapos ang respeto at expectations natin
kay Ramos dahil sa Westpoint graduate at first hand experiences
daw niya na nagwakas sa disappointments? At di ba’t naisip natin
na baka di matalino at may pinag-aralang tao ang sasalba sa atin
kaya’t kumapit tayo sa mala-Robinhood na patalim ni Estrada? Pero
ganu’n din, sinarili ang mga kurakot at nagpalala ng sitwasyon ng
bansa. It was time for another lady president na di na raw
kailangang mangurakot dahil sobrang yaman na, pero masaklap din
ang naging ending ng leadership ni Arroyo na di lingid sa atin. Pero
dahil malilimutin daw ang mga Pinoy at sadyang positibo ang
pananaw, ayan at sobra na naman ang excitement sa pagpasok ni
Noynoy Aquino na di pa mandin nakakapuwesto ng maayos sa
kanyang trono ay sobra nang pambabastos at paninira ang inaabot.
Hindi pa tapos ang kanyang kabanata, may maasahan kaya tayo sa
leadership ng bagong-halal nating presidente?
Marahil ay wala pa ring mababago, at yun ay di lamang dahil sa
kanyang pamamahala, kundi marahil, dahil sa kakulangan ng ating
MEMBERSHIP spirit.
In short, hindi kaya ang ikatatagumpay ng isang grupo, maliit
man o malaki, ay nakasalalay ng higit sa MEMBERSHIP at hindi sa
LEADERSHIP? Kahit anong sipag at ka-sincere ng lider, kung di
naman supportive ang members, wala pa ring mangyayari.
TEAMWORK, yan marahil ang kulang sa ating tinatayong mga
institution na may mga magagandang layunin at magagaling na
pinuno.
Alam natin ang ating mga karapatan bilang miyembro,
ginagawa rin kaya natin ang ating mga responsibilidad bilang
miyembro para matulungan ang ating lider sa ikapagtatagumpay ng
lahat?...Nagtatanong lang po…
Kaagapay
3
Bonding of Hearts
Kaagapay
4
A STEEL ROSE WITH A MARSHMALLOW HEART
An Interview with Ms. Rosa Urano Yan si ROSA ! Maaaring mas kilala bilang MOMMY ng mga
RITSUMEIKAN foreign exchange students, may pagka-mahaderang
ina ang image, may pagka-prangka na nakaka-turn off ang dating, at
may pagka-bakla ang ugali na mahirap seryosohin kung
minsan----BUT WAIT !!! Lahat ng deskripsiyon sa taas ay panlabas na
anyo lamang ni Mommy Rose. Siya na yata ang isa sa MOST-LOVED
and RESPECTED ladies ng Filipino Community sa Beppu City. At
least, that’s how she feels. Here’s a closer look at her insides:
Q: May nagsasabi na mas gusto mo pa raw pakisamahan ang mga Pinoy at other foreign students ng APU kesa ang mga kapwa
permanent residents mo sa Beppu. Totoo ba yun?
R: Oo. Kasi una hindi sila mahilig sa tsismis, tipo bang di ka maiintriga sa pakikisama sa kanila (although minsan nga narinig ko yung
comment na masyado raw maraming lalaking pumapasok sa bahay ko. Ay, inggit lang sila!). Pangalawa, enjoy akong i-offer ang
bahay ko bilang home-away-from-home nila.
Q: But they just come and go, don‟t they?
R: Oo nga. Pero kahit wala na sila feel ko pa rin ang love and respect nila. May contact pa rin. Pati nga parents nila nagiging friends ko.
Q. So, how hard is it to say goodbye sa kanila everytime na ga-graduate sila? (With sudden tears in her eyes, and in a shaky voice)
R: Naku, ate ha, pinag-e-emote mo ako…Napakahirap, kasi siyempre, parang mga sariling anak na namin silang mag-asawa di ba?
Q: Pero GO ka pa rin??? (Isang tango ng ulo na may kasabay na singhot)
Q: So, ang asawa mo ba mula pa umpisa ay may fatherly concern din sa mga ampon mo? Kailan at paano nga palang nag-umpisa ang
pag-aalaga mo sa mga estudyante?
R: Si Fr. Dave kasi nuong bagong tayo pa lang ang APU ng year 2000, madalas niyang isama ang mga estudyante sa bahay. Kadalasan
gutom sila, kaya ayun, luto ko sila. Tapos at home na at home din sila dahil puwede silang mahiga duon, magpahinga, ganun. Yung
asawa ko minsan nagrereklamo. Gusto rin naman daw niya ng katahimikan paminsan-minsan. Nag-aaway nga kami dahil dun
nung umpisa…
Q: Ngayon hindi na? Kung baga “if you can‟t beat them, join them?” na lang siya?
R: Ngayon ate mas close pa siya sa kanila kesa akin, „no! Minsan nga may mga sikreto siyang mas alam, especially tungkol sa boys
pagdating sa lovelife nila. Isa pa, naging Christian na rin siya kaya siguro parang natural na rin ang pagtulong niya.
Q: Ikaw ba sa Pinas pa lang pala-simba na?
R: Oo, ate. Member ako ng choir sa church namin duon. Pero ang talagang dahilan bakit feel ko na pagsilbihan ang mga estudyante ay
dahil miss na miss ko ang dalawang anak ko nuon na nag-aaral sa atin duon (The steel rose melting like marshmallow again…).
Naisip ko siguro kong magiging mabait ako sa kanila, may gagawa rin ng ganuong kabutihan sa mga anak ko.
Q: Nasaan na sila ngayon?
R: Si Popoy di ba nag Summa Cum Laude sa La Salle? Tapos ngayon certified accountant na. Yung babae ko graduate na rin at pareho
silang maayos duon sa atin.
Q: Wow, big deal! Mabalik tayo…So, ano ang masasabi mong pinaka-fulfilling na parte ng kawanggawa mo?
R: Ayun, pag naririnig ko na successful sila. Tulad ni Budoy, (Melvin), na researcher na sa La Salle, tapos si Allan na na-in sa Dept. of
Foreign Affairs, di ba? (See page 5 for the continuation.)
Kaagapay
5
Photo courtesy of www.pptbackgrounds.net
A STEEL ROSE WITH A MARSHMALLOW HEART from page 4.
Q: Ano naman ang medyo ayaw mo na parte?
R: Minsan nagkakatampuhan din kami. Kasi may pagka-selosa
rin talaga ako. Tapos minsan nga ayaw rin nilang
masasabihan, ayun…
Q: So, parang perfect family rin talaga na may tampuhan blues,
ano? Rosa, ano ang naging bahagi mo sa pag-graduate nila
ng maluwalhati sa isang prestigious university sa buong
Asia-Pacific? Can you claim any contribution to their
success?
R: You mean tulad nila Wilbur, Mamert, Irene (Ei)…alam mo ate
may special name ako sa kanilang lahat…at ngayon si Budoy
at marami pang iba? Siguro yung nabawasan yung lungkot
nila dahil parang mayroon din silang pamilya dito kahit
malayo sila. Kesihodang gumastos ako at mapagod, basta’t
alam ko lang na naasikaso ko sila. Kasi nanduon ang love at
respeto, lalo na’t pag nagawi sila ulit sa Japan. Di maaaring
di nila ako pupuntahan… ganun! Masaya na ako nu’n…
Q: And last, but not the least, ano sa iba’t ibang group na
nandiyan ngayon, KOFA, SOBA, at iba pa ang gusto mong
ma-identify ang grupo mo? O may sarili ka na bang tawag sa
grupo mo?
R: Sabi nga nila nakikita daw ang mukha ko sa fb sa lahat ng
iba’t ibang group pictures. Intriga! Pero pag tinanong ako
kung anong grupo ko talaga, sasabihin kong Beppu Catholic
Church English Mass Group dahil yan ang sentro ng mga
aktibidades ko at ng aking mga anak-anakan..
A Thank You Note.
My sincere thanks to all my
KAAGAPAY sisters (ate) for all your
Care, Friendship, and Blessings.
Till we meet again!
Melvin
The hunger for love is much more
difficult to remove than the hunger for
bread. ~Mother Teresa
Gravitation is not responsible for
people falling in love. ~Albert Einstein
There is no surprise more magical than
the surprise of being loved. It is God's
finger on man's shoulder. ~Charles
Morgan
You have to walk carefully in the
beginning of love; the running across
fields into your lover's arms can only
come later when you're sure they won't
laugh if you trip. ~Jonathan Carroll,
"Outside the Dog Museum"
The art of love is largely the art of
persistence~ Albert Ellis
Love is the only sane and satisfactory
answer to the problem of human
existence. ~Eric Fromm
Love has no desire but to fulfill
itself. To melt and be like a running
brook that sings its melody to the
night. To wake at dawn with a winged
heart and give thanks for another day
of loving. ~Kahlil Gibran
Source: http://www.quotegarden.com/love.html
http://www.quotegarden.com/love.html