�CHASE AND HEARTS

Chase and Hearts

©jonaxxstories

Introduction

"With you, I can do anything..." Hinawakan ni Yuan ang malalamig kong kamay.

Nasa loob kami ng sasakyan niya. Kinakabahan ako, umiiyak at nanginginig. Walang preno ang pagmamaneho niya. Mukhang matagal talagang pinag-isipan ang pagtakas naming dalawa.

"Kaya natin 'to, Eliana." Aniya.

May nakasunod saming mga tao ng kanyang mga magulang. Gusto niyang umalis ng Pilipinas kasama ako... tumakas kasama ko.

Hindi ako prepared. Wala akong dalang gamit. Hindi ako nakapagpaalam sa mga magulang ko o kahit kanino, kahit kay Bench na pinsan ko o kay Denise na bestfriend ko. Nasa bahay ang passport ko at siguradong di ako papayagan ni Daddy na kunin yun.

Simula pa lang, alam kong hindi kami pwede ni Yuan dahil sa tradisyon ng pamilya niya pero umasa parin ako na kahit paano, papayag ang kanyang pamilya sa relasyon naming dalawa. Chinese decent siya at akala ng pamilya niyang illegitimate child ako kaya ayaw nila sa akin. Kaya ngayon, desperado na siyang isama ako.

"Mahal na mahal kita." Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan.

Hindi ko parin mapigilang mag-isip sa pamilya ko. Iiwan ko si Dad? Sasama ako sa kanya. Mahal ko rin siya pero alam kong hindi tama 'tong ginagawa namin o kung handa akong iwan ang pamilya ko. All my life, I've always been with my family.

Namatay si mama nung pinanganak ako. Apat na buwang buntis siya sakin nung na comatose. Limang buwan pagkatapos ay ipinanganak ako at siya naman, after one year, namatay. Dad was convinced he'll never find someone else to love but he was wrong. He met my step mom. She's kind and beautiful like my mother. Pero dahil mahal na mahal at iningatan ako ng lubos ni daddy, homeschooled ako simula Kindergarten hanggang highschool. Sa resthouse ng farm namin ako nakatira at paminsan-mi

nsan dinadalaw ng mga pinsan ko at ni Denise na anak ng lawyer ni daddy.

College nung una ako nakatapak sa isang eskwelahan at naranasan ang mamuhay na parang isang simpleng teenager lang. Hindi ko alam na ganito ang mangyayari in less than a year. I fell in love with Yuan. Crazily in love with him that I sneak out at night, disobeyed dad and lied to my friends... all of it just to be with him. Pero masaklap sakin ang katotohanan. His parents dislike...no...hate me. Nagawa nila akong ipagtabuyan sa bahay nila. I was outside their house begging to please hear me. Hindi ako anak ng kabit (that's what they think). Intsik sila kaya gusto nila ng isang intsik din para kay Yuan, at ang pangalang Eliana Chaves Jimenez ay malayo sa pagiging intsik.

"Stop the car."

Bakas sa mukha niya ang pagkabigla sa sinabi ko. Para bang hiningi ko sa kanya ang pakawalan ako.

"Stop the car, Yuan. I don't want this..." Sabi ko.

Masakit. Masakit sabihin yun sa taong pinakamamahal mo. Masakit tanggihan ang alok niya. Mahal ko siya pero this past few months masyado na akong nasaktan. Ipinagtabuyan ako ng parang aso sa bahay nila nung huli ko siyang nakita at nakausap. Hindi siya nakipagcommunicate sakin ng halos anim na buwan pagkatapos nun, tapos ngayong nagkita ulit kami bibiglain niya ako ng ganito.

Imbis na sinunod niya ang gusto ko, humarurot ang sasakyan at mukhang di niya namalayang pula na ang traffic light. Agad siyang nagbreak. Hindi kami tuluyang nabangga sa isang sasakyan pero dahil sa bilis ng takbo at sa biglaang break, lumabas yung airbag sa harapan pero nakita kong sumalpok ang ulo niya sa salamin at dumugo.

"GET OUT! GET OUT!!! NOW!" Sigaw nang sigaw ang mommy ni Yuan sa loob ng ospital. "This is all your fault!" Sinampal niya ako pero tinanggap ko na lang ang lahat.

Inawat siya ng mga kapatid ni Yuan.

"Eli! Eli!" Kakarating lang ni Denise at ni Bench. "What happened?"

Umiling na lang ako at naglakad paalis ng ospital kasama si Bench at Denise.

I have to stop this. I have to start a new life and stop all this. Nagsimula ito sa mali pero tatapusin ko 'to sa tamang paraan. I have to stay away. Stay away from all of these.

C&H1New City, New Life

"Hindi ka na ba talaga mapipigilan?" Tanong ng pinsan kong si Bench.

Kinalas ko ang pagkakayakap ko kay Denise - siya lang yata ang kaibigan ko simula pa noon. Nasa ilalim kami ng private plane nina Bench nang dumating siya kakagaling yata sa office niya. Hinalikan niya ang noo ni Denise at ngumiti. Ang bestfriend ko at ang pinsan ko, finally together.

"Hindi na." Sabi ko.

Kinakabahan ako pero kakayanin ko 'to. Sila lang ang naghatid sakin papunta dito dahil ayokong makita si Daddy sa pag-alis ko. Pakiramdam ko uurong ako sa desisyon kong pag-alis kung nandito siya. At syempre pipigilan din ako for sure ni mommy (step-mon ko). Umiyak yun kagabi kasi di niya pa nasasabi sa mga kapatid (step brother/sister, kasi twins) kong aalis ako.

Ayoko din namang umalis, pero kailangan. I'm gonna miss this big city, my home. But all my life I've been inside my comfort zone, I need to get out of it cuz a bigger world is out there waiting for me.

Malakas ang ihip ng hangin dito sa airport. Nasa plane na ang baggage ko at hinihintay na lang ako ng pilotong sumakay.

"Joe, yung mga files, ipagpatuloy mo na lang lahat." Sabi ni Bench sa cellphone niya at binaba agad, tinuon ulit ang atensyon sakin.

Si Bench na pinsan ko pero parang kapatid na rin at ang girlfriend niyang si Denise na mangiyakngiyak na naghatid sakin, mami-miss ko sila. Si Denise lang ang maituturing kong kaibigan ko dahil buong buhay ko, pinrotektahan ako ni Daddy sa 'real world'. Halos di ako pinapalabas sa bahay not unless kasama ko ang family ko. Bakit niya ginawa yun? Siguro sa sobrang pagmamahal. At ngayon, binibigyan niya na ako ng kalayaan. Pumayag siyang umalis ako dito sa syudad na 'to.

"You sure you won't go for Paris, instead? Masyadong malapit yan..." Sabi ni Bench."Hindi na. I'm good with Cebu." Sabi ko.

Hindi pa ako nakakapunta dun pero susubukan kong mamuhay dun ng normal. Kalimutan ang lahat ng sakit na dinulot sakin ng syudad na 'to. Huminga ako ng malalim, trying to take it all in. Every corner of this city reminds me of him. All the memories came back.

Yuan Tan is his name.

Almost a year ago, nakilala ko siya sa unang skwelahang pinasukan ko. I was home schooled the whole grade and high school years. College ako at fresh eighteen nang pumasok ako sa school at nakihalubilo sa ibang tao bukod kay Bench at Denise. Masaya. Free. Si Yuan Tan ang nagturo sa akin ng maraming bagay. Kung paano maging isang normal na teenager. To have fun. But most of all, he taught me how to love.

But he wasn't free.

"I want to love you." Sabi niya sakin isang gabi sa loob ng sasakyan niya. "But my parents... won't understand."

May dugong chinese si Yuan. At may ipinangakong chinese na girlfriend na na si Tanika Uytingco. At syempre, nilihim namin ang feelings namin sa lahat. Nung nabuko kami, ipinagtabuyan ako ng parents niya sa bahay nila. Pati siya nagawang ipag tabuyan ako. It broke my heart into pieces.

Last week nung 19th birthday ko, niyaya niya akong makipag tanan, lumabas ng bansa, kaming dalawa lang. Hindi ako pumayag. Six months, di kami nag-usap tapos bigla na lang siyang susulpot na ganun? Akala ko nung tinaboy niya ako wala na talaga kaming dalawa. It made me happy to see that he still wants to be with me after six months of pain. Pero mahirap para sakin ang six months na yun. I was broken and irrepareable. At di pwedeng bigla bigla na lang siyang susulpot sa harapan ko pagkatapos ng mga ginawa niya at mga pinagdaanan ko!

Touchdown, Mactan International Airport.

New city, new life... I hope my past won't haunt me anymore.

MUST READ!

Alam kong maiksi, sinadya ko yan para sa mga hindi nakabasa ng No Perfect Prince.. Abangan po ang next so you'll understand... At oo, I'm taking you all to METRO CEBU!

P.S.: LETS ALL ASSUME NA NAGTATAGALOG DIN ANG MGA TAGA CEBU! Okay? ahhhaha! thanks

C&H2Handsome and Gentleman

"Nasa Cebu na ako." Sabi ko sa cellphone kay Daddy."You should stay in a hotel! Nagpabook na ako sa Waterfront, just ride a taxi and tell the driver!" Sabi ni Dad."Dad, wa'g na. Kukuha ako ng apartment or something here. Don't worry. Tsaka, tatlong araw lang ako sa hotel. Nagpabook na si Bench sa isang hotel dito. Icancel mo na yung Waterfront na sinasabi mo. Don't worry too much about me." Sabi ko."I can't help it! Bakit ba kailangang diyan ka pa tumira? If you want to get into an open school, pwede naman dito ka na lang sa bahay-""Dad, sige na po! Birthday present nga diba!? Don't worry, kung di ko na kaya, uuwi ako diyan agad-agad! Okay? Don't worry please. Bye!"

Nasa harap na ako ng paradahan ng taxi sa labas ng airport. Papara na sana ako nang biglang may lumapit sa akin, nakauniform galing sa isang Audi na SUV.

OH GOD, NO!

"Miss Eliana Jimenez, eto na po ang hinandang kotse ni Mr. Bench Jim-"

Napamura talaga ako sa nakita ko at tinawagan agad ang pinsan kong sa sobrang yaman namimigay na lang ng pera! Kung anu-anong naiisip! Hindi iniisip kung ano ang pakay ko sa paglayo sa Manila!

"Bench!""Eli-""Bench, my God! Drop it! Gusto kong mamuhay ng normal dito, ba't nagpadala ka ng SUV?""Hindi ko pinadala yan, binili ko diyan-""Ibalik mo na yang Maynila kasi magtataxi lang ako. Halos ayawan ko nga yung pag hohotel ko ngayon dahil masyadong galante, papadalhan mo pa ako ng driver at SUV? Wa'g na... you know what's normal life? NORMAL! Yung tulad ng buhay ni Denise nung wala ka pa. That's normal life! Not freakin rich kid life!""Wait... hindi normal ang buhay ni Denise kung wala ako-"Napabuntong hininga na lang ako at... "Bench, magtataxi ako. Send this SUV back to Manila. Okay?""Okaaaay!" He said lazily.

Binaba ko ang cellphone ko at mukhang tinawagan niya ang pinadalang driver at ilang sandali ay umalis na din.

May nakita akong taxi... papara na sana ako pero biglang may kulay neon green akong nakikita sa gilid ng mata ko.

Neon green ang kanyang t-shirt kaya mas lalong umitim ang kulay ng kanyang balat. Mohawk ang buhok at agad kong naramdamang baklush siya nang naglahad siya ng kamay at nagsalita...

"Ang ganda-ganda mo naman, girl! Half-american ka ba? I'm Adrienne, by the way."Tinanggap ko ang kamay niya, "Eliana Jimenez, di ako half american.""Jimenez? Probably may dugong espanyol!" Aniya. "I'm working for this underwear company at nag s-scout kami ng pwedeng mag model sa isang ad dito sa Cebu."

May kinuha siyang credit card galing sa wallet niya.

"In case you need money, you may want to try." Binagay niya ang calling card niya sakin."Ah... di ako pwede." Sabi ko agad.

Oo, kailangan ko ng pera. Magtatrabaho ako habang mag-aaral sa open university ng school namin tulad ni Brent na sa internet lang nagmemeet sa prof at di na kailangang pumasok pa sa school. Magtatrabaho ako dito sa Cebu. Maghahanap ako siguro secretarial jobs para magkaroon ng apartment, mamuhay ng simple at hindi umaasa sa iba. Independent.

Hindi ako pwede sa modeling jobs dahil ayaw kong malaman ng kahit na sino na nandito ako sa Cebu. Natatakot akong malaman ni Yuan at sundan niya ako dito.

"Ba't naman?" Tinanong niya ako pero nakatingin siya sa likuran ko at nakangiti."Uh..."

Lumingon ako at nakita ko ang isang matangkad na lalaking naka blue button-down shirt. Matangos ang ilong, pula ang labi, maliwanag ang mga mata at malinis ang gupit ng buhok. Nagmamadali siya pero mukhang matitigil sa paglalakad dahil kay 'Adrienne'.

"CHASE!" Tili ng mukhang kinikilig na Adrienne."Adrienne! Kaw pala! Sinusundo ko si Mama."

Ayun si Adrienne at hindi na ako pinansin at naka aligid na dun sa lalaking tinilian niya.

"Nakarating na pala si Madame?..."

Tinitigan ko silang dalawa at nakita kong sumulyap at tumitig din yung lalaki sakin. Awkward. Tinoon ko na lang ang pansin ko sa taxi na hinahanap ko.

"Ah eto ba?" Biglang hila ni Adrienne sa braso ko na para bang matagal na kaming magkakilala. "Hindi ko siya kaibigan. Dito kami nagkakilala... yinaya kong mag model. Maganda diba?"

Tinitigan ulit ako ng lalaki, ngayon nakangiti na.

"I trust your taste, Ad..." Nilagay niya ang kanyang index finger sa baba at tinignan akong mabuti.

Never in my whole life did I blush this much. Oh God and I don't know why!

"Oh she's blushing! Girl! Pulang-pula ka na! Naiilang ka kay Chase?" Sabi ng INGRATITANG si Adrienne!

God! At di pa ako napahiya ng ganito! Nakakahiya! SINABI NIYA PA KASI!

Tumawa si Chase! Relax lang Eli... Relax! Ba't namumula ako eh tinitignan lang naman ako nitong lalaking 'to.

"Chase Martin Castillo." Naglahad siya ng kamay.

Tinanggap ko pero halos sumabog na ang ulo ko sa init ng pisngi ko at sa sinasabi ni Adrienne...

"Blush ka nang blush girl ah?! Si Chase na kasi... syempre!"

"Uh... Eliana... Jimenez. Aalis na ako." Sabi ko at halos out-of-focus na ako na tumitingin sa dumadaang mga taxi at pinapara kahit alam kong may tao na sa loob.

"Ako na." Sabi ni Chase.

Pinara niya ang taxi para sakin at nilagay ang bagahe sa likuran ng taxi.

"S-Salamat." Sabi ko.

HE IS SO HANDSOME THAT I CAN'T BELIEVE HE'S A GENTLEMAN!

C&H3Hired

Nakarating na ako sa isang hotel dito sa Cebu. Radisson Blu na tulad ng sabi ni Bench ay malapit lang sa isang mall. Maganda ang Cebu at di tulad sa Maynila, kahit syudad siya, malinis ang hangin lalo na nang napadaan ako sa Marcelo Fernan Bridge. This is a new life I'm sure.

"Miss Jimenez?" Tanong nung babae sa reception.

Pagkapasok ko sa room agad kong nilapag ang bag ko. Nandito na kasi yung bagahe ko dinala nung room boy. Brown at cream ang combinasyon ng mga furniture at wall.

Tinanggal ko ang sapatos ko.

"Presidential Suite, huh?" Napailing ako sa kawalan.

Si Bench talaga.

*Phone ringing*YUAN CALLING!

Agad kong pinatay ang cellphone ko at tinanggal ang sim card sa sobrang kaba.

Oo nga pala, dahil di niya na ako tinitext noon, akala ko di niya na ulit ako ititext! At dahil naospital siya sa aksidenteng nangyari isang linggo pa lang ang nakararaan, hindi siya nakakapagtext o tawag sakin. Ngayon, siguro nakalabas na siya ng ospital. Tinawagan niya ako agad!

I love him but we can't be together. Hindi alam ni Dad na ganito ang nangyari kaya ako umalis. Pinagtakpan na ako ng pinsan kong si Bench sa lahat ng nangyari. Siya din ang nagkumbinsi kay Daddy na payagan ako sa paglayo ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ni Daddy pag nalaman niya. Baka mas lalong magkagulo.

Binuksan ko ang laptop ko para makapag Skype kay Denise dahil yun ang payo niya sakin pagkarating ko raw dito sa Cebu.

"Tagal kong naghintay huh!?" Pambungad niya sakin nang nag online na ako."Tinawagan ako ni Yuan-""SHHH! No-Yuan-allowed-conversation please? You want to move on or not?" Nakataas ang isang kilay niya."Okay. Okay...""Una sa lahat, itapon mo yung sim mo." Aniya. "Bumili ka ng bago diyan sa mall,

I'm sure meron. Don't dress to much dahil sabi mo sakin gusto mo ng simpleng pamumuhay, diba?""Oo. Tatlong araw lang ako dito, maghahanap lang ako ng apartment na mura tapos maghahanap din ako ng trabaho ngayon."

Nagkasalubong ang kilay ni Denise.

"Oh Eli... Are you sure you're doing this? Ang yaman niyo, pwede kang pumuntang Europe dun mag-aral kahit di ka na magtrabaho, ba't yang buhay na yan pa ang gusto mong mangyari sayo?""D, gusto kong mamuhay ng simple.""Hay! Okay. May tatanggap ba ng highschool graduate? Anong klaseng trabaho ang gusto mo? Siguro sa mga fastfood chains?" Sabi niya habang tinitignan ang mga papel na mukha niprint niya para sakin. "Heto... May waitress... tsaka marami pa... See?" Pinakita niya sakin sa webcam."Kahit ano, okay lang." Sabi ko kahit natatakot ako dun sa sinabi niyang 'waitress'. "Email everything.""Huh?"

Ayokong malaman ni Denise kung saan ako mag aapply ng trabaho dahil baka sabihin niya 'to kay Bench at makikialam pa si Bench.

Nilista ko lahat ng mga ads nagbihis ng mejo promala pero simple at pumunta na sa mall na tabi lang ng hotel. SM Cebu. Kumain ako sa isang fast food (trying to be simple) pero mukhang di ako nagtatagumpay ewan ko kung bakit pero maraming tumitingin sakin. HUHUHU. May soot siguro akong di simple, magtatanong ako kay Denise mamaya. Bumili din ako ng bagong simcard at nitext agad si Daddy, Mommy, Denise at Bench tungkol sa pagpapalit ko ng number.

Sinuyod ko ang pinakaunang nasa listahan. Inuna ko yung mga secretarial jobs, huli na yung mga waitress - last resort.

Nakakatatlong kompanya na ako nang natanggap ako sa isa.Castillo Pharamceutical Incorporated. Matayog ang building ng isang 'to at may CPI na kulay navy blue sa rooftop. Sa I.T. park Cebu ang building nila, isang business center dito sa Cebu.

Marami kaming naga-apply at naghihintay tawagin ng HR nila dito. Nang tinawag na ang pangalan ko, pumasok ako agad sa office ng HR na si Celine L. Reyes.

"Eliana Jimenez?"

Nabigla ako nang nakita kong si Ma'am Celine L. Reyes ay halos kasing edad o mejo matanda lang sakin ng konti. Mahaba at straight ang buhok niya. Mejo chinita ang mga mata at kulay pink (dahil sa lipstick) ang labi. Maputi siya at payat.

"How are you related to the owner of Jimenez Brewery Incorporated?"

Halos mabilaukan ako sa tanong niya at napanga-nga na lang. Nag-hang ako buti at tumawa siya-

"Joke! i'm sure you're not related! Kung related ka sa mga yun I'm sure you won't be here applying for this job."

WHAT? Muntikan na yun ah! Pilit akong tumawa.

"Highschool ka lang?" Tapos tinabi niya ang resume ko.

Thank God di niya nakitang homeschooled ako!

"Oo. Pero sinubukan kong mag college, ayun, kapos kaya eto... Pero plano kong mag-aral din. Gusto kong makatapos."

Tumango siya.

"Kawawa ka naman. Ang ganda mo pa naman tapos di ka makakatapos kung magtatrabaho ka agad. Ilang taon ka na?""Nineteen." Sabi ko."I'm twenty five. Pero kakatapos ko lang ng college last year alam mo ba yun? Parang naaalala ko ang sarili ko sayo. Rebelde ako, alam mo ba yun?"

Hindi... malamang hindi ko alam. err.

"Gusto kong mag boypren pero ayaw ng mga magulang ko kaya bagsak yung mga grades ko, tinigil ko ang pag-aaral at nagtrabaho, buti nga natapos ako, pero kami parin ng boypren ko." Hinarap niya sakin ang frame na nakaharap sa kanya. Isang lalaking chinito din na nakabihis ng kulay puti. Parang doktor. "Gwapo diba? Doktor siya. Natanggap din naman kami ng mga magulang ko. Kaya mejo okay na ngayon. Love conquers all talaga!" Mangiyak-ngiyak na siya ngayong nag sasalita. "Sana malaman ng pamilya ko na si Luke ang dahilan kung bakit nagsikap ako sa pag-aaral at ngayon HR na dito sa CPI!"

Hindi ko alam kung anong magagawa ko. She is starting to sob! WHAT THE? Ganito ba talaga ang interview? Di naman ganito yung tatlong nag interview sakin ah?

Kumuha ako ng isang basong tubig dun sa water dispenser na nakita ko.

"Salamat. Sorry." Patuloy siya sa paghikbi. "H-Hindi ko lang talaga mapigilan.""Okay lang po yan, Ma'am. Ako nga rin eh, ayaw sakin ng pamilya ng ex ko. Pinagtabuyan nila ako kaya nag break kami." Sabi ko.Kuminang ang mga mata niya at mas lalo pang umiyak. "OMG talaga! Dapat pinaglaban ka niya!" Hindi na siya makapagsalita ngayon ng maayos sa pag-iyak. "Hindi ka niya mahal kung di ka niya pinaglaban! YOU ARE HIRED! DAMN IT!" Sabi niya habang pinupunasan ng panyo ang mga mata.

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya!

"Talaga ma'am? OMG! Talaga po?! Salamat ma'am!""Don't call me 'ma'am', just Celine." Aniya.

OMG. I'm hired! Secretary to the president of CPI! I'm hired! Hindi ko alam na yung heart aches na dala ko galing Maynila ang makakaahon sakin dito sa Cebu! Weird HR, though. Sabi ni Denise sakin dapat pormal ang mga HR, etong sang 'to mukhang binase lang sa love life.

C&H4Oh na na... What's his name?

Ang sabi ni Denise sakin, extremely weird daw yung nangyari sakin sa CPI. Imposible daw na ganun yung HR. Kung ganun daw, baka mumurahing kompanya lang daw yung napasukan ko. Nilarawan ko naman sa kanya ang building ng CPI na halos kasing tayog ng building ng Jimenez sa Maynila. Hindi siya makapaniwala. "Baka na scam ka lang huh?" Aniya.

Dinelete ko ang Facebook account ko dahil puno iyon ng wall post ni Yuan na pina

gpyestahan ng mga tao.

Friends ni Tanika: Kabit! Sana wa'g ka ng bumalik dito. Kung saan kaman sana mamatay ka na.

Hindi yun nabasa ni Denise kasi aniya'y mag dadalawang linggo na siyang di nag-oopen ng account niya. Buti dahil baka na pektusan na niya ang mga iyon at kinasuhan ng kung anong pwedeng ikaso.

Hindi matanggal sa isip ko si Yuan. Di ko nga namalayang di pala ako nag dinner nang nakatulog akong umiiyak sa Hotel room. Hay buhay! Mahal ko talaga si Yuan. Noon, nagdasal ako na sana kaya niyang ipaglaban ako. Anim na buwan din akong naghintay, maiksing panahon pero para sakin ay mahaba na yun. Araw-araw, minu-minuto ko siyang iniisip. Iniisip at binubuhay muli ang mga alaala naming dalawa, hanggang sa halos parang panaginip lang lahat na nangyari samin.

"Eliana?" Sakmal ni Celine sakin."P-po?""Anong nangyayari sayo? Spacing-out? What's your problem?" There's that concerned look in her face again.

Para bang uhaw siya sa mga problema ng mga tao.

"W-Wala. Dito yung table ko?" Tanong ko."Oo..." Pumalakpak siya at tinawag ang mga tao sa paligid.

Lumapit naman yung iba, yung iba hindi na...

"New?" Tanong nung isang lalaki na kasing tangkad ko at may malalaki at 'expressive' na mga mata."Yes, Marc." Sabi ni Celine. "Eto nga pala si Eliana Jimenez, yung bagong secretary ni Madam, hope you treat her well-"

Tumango yung iba at sa mga mukha nila ay parang kagalang-galang talaga si Celine. Hindi ko naman sinasabing di siya kagalang-galang pero... hindi parin talaga matanggal sa isip ko yung nangyari sa interview.

"Hmm? Ano na naman yan, Celine." May matangkad at mala diyosang babae ang dumaan at napa-balik talaga lahat ng lumapit, except kay Marc, sa kanilang mga mesa.

Etong girlet na 'to, matangkad, maputing-maputi, as in para siyang bond paper sa puti at mukhang mahinhin at di ngumingiti.

"Bago?" Nihead-to-foot niya ako."Wala kang pakealam, Britt. Back off. Balik ka na lang sa marketing department, di ka welcome dito."

Nung nagkalapitan na silang dalawa ni Celine, narealize kong mukhang ka-age silang dalawa, magkasing tangkad at parehong magaganda.

"Brittany, dun ka na lang sa Marketing, hayaan mo na si Celine-" Sabi ni Marc."No, Marc. Mula nung naging HR siya dito puro palpak ang niha-hire niyang empleyado. Palibhasa ginamit lang yung boyfriend niya para maging HR siya dito. At ikaw naman, hija, anong pangalan mo? Kita ko sa resume mo di ka pa pala nag co-college sana inuna mo ang pag-aaral mo. Celine, may mga graduates na dun sa nag apply bakit siya pa?" Nagkatagpo ang kilay niya na para bang diring-diri sakin.

Uh-oh? Anong gagawin ko? Mukhang ifa-fire na yata ako di pa nga ako nakakaupo sa mesa.

"Ano? Ikaw na lang kaya ang mag HR? Palit tayo ng trabaho? Anong pake mo?!" Tumataas na ang tono ng boses ni Celine. "Ikaw na lang magdesisyon kung sino! Insecure ka yata eh!""Girls... girls... tama na..." Awat ni Marc sa dalawa.

Huminga akong malalim at kinabahan sa tinginan ng dalawa.

"Uhh... Aalis na lang muna-" "No... you're not leaving." May boses akong narinig sa likuran.

Tumingin lahat ng tao sa paligid pati si Marc, Celine at 'Britt' sa likuran ko.

"What's wrong here, Celine?"

O.M.G. ITS HIM! YUNG LALAKI! SA AIRPORT! WHAT'S HIS NAME AGAIN? I CAN'T REMEMBER!

"Si Brittany, nangengealam sa new secretary ni madame!"

HE WORKS HERE!?

Nakapamaywang siya habang tinitignan ng seryoso si Celine at tuminginulit sakin. Umaliwalas ang kanyang mukha at tinignan si Brittany.

"Okay... okay... Whatever, but I'm warning you, girl!" Sabi ni Brittany sakin. "You better be good." Umirap siya at tinalikuran kaming lahat."What's her problem, bro? Pinaiyak mo?" Tumawa si Marc at hinampas ang dibdib nung lalaki.

WHAT IS HIS NAME?

"By the way, eto si-" Sabi ni Celine."We've met, Celine."

OMG! Patapusin muna si Celine please?! Hindi ko maalala ang name... A? B? C? D? E? Ffff? Which letter? G? H? I? Jjj? K? L?

"Oh? Really? What's the girl's name, then?" Nakataas ang kilay ni Celine."Eliana, right?" Sabi nung lalaki.

Tumango ako at uminit na naman ang pisngi dahil alam ko kung ano ang susunod na tanong!

"Anong pangalan niya, Eliana?" Tanong ni Celine sakin habang nakaturo sa lalaki.

Natahimik ang paligid. Pati yata yung security guard sa elevator ay inabangan ang sagot ko. Gosh! This is the hardest question I have ever heard!

"Mmm." Sabi ko habang tumitingin sa itim na ballet flats na soot ko.

("Do not wear pumps or anything heeled. Secretary ka, 'Eliana, kuha ka ng kape... bili ka ng ganito... ganyan... takbo doon...' kaya mas convinient kung flats. AT! Pagmakita ng mga taong tulad ko ang pumps mong Aldo, Louboutins at iba pa, hindi ka na tatanggapin kasi malalaman nilang mayaman ka at ayaw nating mangyari yun, diba?" Yun lang ang naiisip ko na sinabi ni Denise kagabi.)

I have no hope. Magpakatotoo ka girl.

"Na-Nakalimutan ko..."

Nalaglag ang panga ng lahat at may nakita pa akong mga papel na nabuhusan ng tubig sa bigla. Tinignan ako ni Marc na parang may kasalanang nagawa. Naka perfect O naman ang bibig ni Celine.

Yung lalaki sa harapan ko, nakanguso na para bang gustong ngumisi pero pinipigilan ang sarili.

"Everyone, back to work!" Sabi niya.

Limang segundo siguro bago siya sinunod ng lahat.

"OMG!" Tumatawa si Celine at Marc. Walang tunog yung tawa nila at namimilipit sa tiyan. "Over confident na kilala, di naman pala..." Tumakbo si Celine papuntang elevator, di parin kayang huminga ng maluwang sa kakatawa."Congrats, bro." Tumatawa din si Marc palayo sa lalaki.

Nung kami na lang dalawa ang naiwan..."You, Eliana, come with me..." Itinuro nung lalaki ang opisina ng BOSS ko...

Akala ko ba madame? WHAT THE? HE'S MY BOSS? OMG! And who is he again? Pls God! Tulungan niyo po ako! Please! Magsisimba na ako sa linggo! Please! Help! What's his name! OMG! OMG! OMG!

C&H5Chase Martin R. Castillo

Pumasok ako sa loob ng office ng diumano'y boss ko. Yung lalaki yung nauna at umupo dun sa upuan ng 'boss'.

"Chase Martin R. Castillo." Sinabi ko agad nang nakita ko ang isang close-up painting ng mukha niya (mula labi hanggang mata lang ang ipinakita), sa baba nun may nakalagay na Chase Martin R. Castillo.Napabuntong hininga siya.

"Now you finally know, eh?""Sorry po. Di ko talaga naalala. Dami ko kasing iniisip eh." Sabay kamot sa ulo ko."No. Its okay!" Tapod ngumiti siya. One dangerous smile.

Para bang tinititigan niya ako at nababasa niya ang isip ko kaya siya ngumingiti. Bakit? Anong iniisip ko? Na ang bobo ko talaga dahil di ko naalala ang pangalan niya tapos manghang-mangha pa nga ako nung nagkakilala kami dahil ang gwapo niya diba? Siguro dahil masyado akong preoccupied sa lahat ng nangyayari.

"So... tinanggap mo ba yung offer ni Adrienne?"

Tapos nagloading na naman ako at napatingin sa chandelier sa itaas at sa malaking glass window sa gilid na nagpapakita ng iba't-ibang building sa buong I.T. Park.

"Adrienne?" Sabi niya ulit. "You don't remember?"

"Ah! Hindi! Yung... Hindi ko tinanggap. hehe." Tumatawa ako na parang krung-krung sabay kamot ulit sa ulo ko.

My God Eli! Yung bading nga pala yun na nag-offer sakin ng modeling job! Actually, ngayon, mejo nararamdaman ko ng pwede ko yung gawin tapos sabihin kay Adrienne na sana hanggang Cebu lang ang ad na yun. Pu-pwede kaya yun?

"Okay. That's good." Sabi niya nakatitig parin sakin.

Ayan na naman ang ngiting pilit niyang pinipigilan kaya ngumunguso siya.

"By the way, this is the office of my mother... the President and CEO of CPI. In case di mo alam, her name is Marie Elizabeth Castillo. Everyone calls her madame, you should too." Aniya habang pinaglalaruan ang ballpen ni 'Madame'.

Napabuntong-hininga ako. Tapos tumaas ang kilay niya na para bang kini-kwestyun ang pag buntong-hininga ko.

"A-Akala ko kasi ikaw yung boss ko..." Sabi ko bigla, avoiding his stare.

Another one of his supressed smile flashed. Ugh! Pakiramdam ko umiinit na naman ang pisngi ko. No doubt, I'm blushing!

"Why is there a problem with me? Ayaw mo ba akong boss?"

Ngayong tinanong niya na iyon, naitanong ko na rin sa sarili. Struggle na naman ako sa sagot dahil di ko rin maintindihan kung bakit takot akong maging boss siya.

"Uh... hindi...po..." Ngumiti na lang ako ng plastic.

Kelan ba ako makakalabas at makakapagtrabaho? Diba ngayon na dapat!? Ba't nandito pa kami sa office eh di ko naman pala siya boss?

Niluwangan niya ang neck-tie niya at tumingin sa relo.

"Kung ayaw mo akong boss... Sorry to tell you, Eliana, but I'm the Chief Operating Officer of this company. Boss mo rin ako..."Nanlaki ang mga mata ko pero ngumiti parin, "O-Okay po Sir! Nice meeting you!" Sabi ko kahit na mukhang sarcasm yung pagkakasabi ko.

Hindi niya na napigilan ang pagngiti. Naririnig ko na yung pintig ng puso ko! Kinakabahan ako. Will I get fired?

"Come over here, Eliana." Sabi niya sabay tayo. "You should arrange these papers first... then magtimpla ka ng kape."

Agad akong pumunta dun sa kanya at i-aarrange ko sana yung papers at mga folders nang sabay naming kinuha ang mga iyon kaya nahawakan niya ang mga kamay ko.

Limang mahahabang segundo siguro kaming nagkatitigan bago binitawan ang papers at folders dahil may biglang pumasok sa opisina... Isang maputi, kulay-brown ang buhok at malalaking gold earrings na babae ang pumasok at may dalang Louis Vuitton bag...

Pagkapasok niya, nakanganga na ang bibig niya at tinanggal ang sunglasses at mukhang nakita ang scene bago kami lumayo sa isa't-isa ni Sir Chase.

"M-Ma..." Sabay halik ni Chase kay 'Madame'. "I thought you'll be here in an-""Bakit? Nahiya ka sa nakita ko?" Kumindat si madame sakin! "Eliana, my new secre

tary?" Ngumiti siya."Opo..." Sabi ko."Paki timplahan mo ako ng kape." Patuloy niya."Okay po..." Sabi ko habang umaalis na sa opisina..."Oh wait..." Ngumisi si Madame. "You don't know how I like my coffee."

Tumigil ako para dinggin kung paano yung kape niya.

"Chase... will you teach her how to do it?" Hindi na tumingin si Madame kay Chase o kahit sakin, doon na nakatoon ang atensyon niya sa mga papel at folders."Sure, Ma."

Nakatingin na si Chase sakin at naglakad na rin patungo sa kitchen ng office.

"Put your bag on your table." Aniya nang nakitang dala-dala ko parin ang bag ko.

Pero bago ko pa nagawang ilagay ang bag ko sa table, kinuha niya na ito at tinanggal sa balikat ko.

"Here..." Sabi niya. "You should start to put things here..." Ngumiti siya at nagpatuloy kami sa paglalakad.

Gutom ba ako? Naisip ko ang tanong na yan dahil habang naglalakad kami, parang ang gaan ng mga paa ko. Para bang anytime, pwede akong madulas dahil sa gaan nito. Pero sa layo ng kitchen, narealize ko kung ano o sino ang nagdudulot sakin ng pakiramdam na 'to, si Sir Chase. I don't know why.

C&H6First time

Tinuruan ako ni Sir Chase paano gamitin ang coffee maker at kung anong mga ilalagay ko para magustuhan ni madam. Ngayon, inaabangan niya akong matapos sa pagbu-brew. Nakasandal siya sa sink habang pinagmamasdan ako.

"So you're not from Cebu, are you?" Sabi niya.

I'm fighting the urge to answer him in English! ("Stop the english, Eli! You're this normal girl unrelated to the Jimenez industries..." Sabi ni Denise)

"H-Hindi."

Ngayon naalala ko, paano ko sasabihing taga Maynila ako tapos dukha? Dapat pala pinag-isipan kong mabuti yung mga sasabihin ko bago ako nagpuntang Cebu.

"G-galing ako ng Maynila. Mahirap buhay doon eh tsaka gusto ko maging independent." Sabi ko while looking away."How bout your parents?""Nasa Maynila." Sabi ko at nawalan na ng maidudugtong.

Tumango naman si Sir Chase. Mabuti na lang. Natapos na rin akong magtimpla ng ka

pe at ihahatid na sana.

"Gamitin mo 'to." Sabi niya sabay lagay sa cup and saucer sa isang tray. "Mas mabuti kung meron neto lalo na pag di ka sanay."

Nahawakan niya ulit ang kamay ko nang binigay niya sakin ang tray. Napatingin tuloy ako sa mukha niya ng dahan-dahan. Seryoso lang siyang tumutulong sakin... Bakit ba parang may weird akong nararamdaman.

Umiling na lang ako sa sarili ko.

"You okay?" Tanong niya nang naglakad kami pabalik sa office ni madame."Yeah... uh... Oo." Sabi ko.Tumango siya at... "Got to go. Need to work. Lapit lang office ko dito. Straight ka diyan." Sabay turo niya sa unahan. "Tapos liko kang right... then you'll see my secretary. Dun." Ngumiti siya."O-Okay po, sir." Sabi ko habang nagcoconcentrate para di matapon ang kape."See you around!" Umalis din siya nang nakarating ako sa office ni madame.

Busy si madame. Yung mga folders sa mesa binabasa niya na at may eye glass na sa kanyang mga mata. Ngayong mas natutukan ko na siya, narealize kong nagmana si Sir Chase sa kanyang mga mata. Kulay brown.

"Ilapag mo lang diyan. Pag dumaan yung snack girl, bilhan mo ako ng dalawang turon.""Okay po..." Sabi ko kahit wala akong ideya kung anong sabi niya.

Lumabas ako at umupo na dun sa table ko. Snack girl? Turon?

Ilang sandali, nakita ko ang isang babaeng naka apron na may tinutulak na cart na puno ng mga pagkain. Nagsilapitan ang iba sa kanya pati na din yung si Marc.

Nang nakarating na ang snack girl malapit sakin, nilapitan ko na rin para tignan kung anong meron at saan dun ang turon.

"C-CR muna ako." Aniya at kumaripas na sa CR.

Ngayon, si Marc at ako na lang ang naiwan kasama yung cart na may mga pagkain.

"Paborito ni madame ang turon." Sabi ni Marc.

Napakagat-labi na lang ako habang tinitignan ang maraming pagkain. ANO ANG TURON?

Tinignan ko si Marc hanag kumakain ng fresh lumpia at tumitingin din sa cart. Magkasing tangkad kami at may gel sa buhok na naka spike. Parang hedgehog. Tumingin siya sakin at natigilan.

"Ano? Gwapo ba?" Kumindat siya at ngumisi."Uhh...""Loko lang!" Tumawa siya. "Ano pang hinihintay mo? Kunin mo na yung turon.""Uh... Okay!" Sabi ko at kinuha ang isang pack ng mukhang chips at tinignan ang reaksyon ni Marc.

Nanlaki ang mga mata niya at natigilan din.

"Joke!" Sabi ko at nilapag ulit yun at kinuha naman yung color violet na hugis bilog na pagkain."Don't tell me... di mo alam anong turon?" Sabi niya agad pagkakita ng pangalawang kinuha ko.

Napakagat-labi ulit ako at tinignang mabuti yung cart.

"Eto oh!" Sabay kuha niya sa mga mukhang nasa loob ng lumpia na kulay red, puno yata ng asukal. Ewan ko, basta mataba itong pagkain na 'to!

"Oh!" Kumuha ako ng tatlo, para sakin yung isa.

Umiling siya at tinitigan ako.

"Saan ka ba galing? Di ko alam may taga Pilipinas palang di alam yung turon." Aniya."Uh... Di kasi ako mahilig eh." Sabi ko sabay tawa.

Tumango siya pero nandyan parin yung weird look sa kanyang mukha.

Agad na akong pumunta kay Madame pagkatapos kong ilagay yung bayad sa lalagyan ng pera. Sabi ng snack girl pagkabalik niya, 10 pesos each.

Kinabahan ako dun ah? Kumain din ako ng turon, yun naman pala may banana sa loob nito at masarap.

C&H7Eavesdrop

Nalaman ko na kailangan ko palang bumili ng planner para di ko makalimutan ang schedules ni Madame. Meeting dito, meeting doon... tapos may mga bumibisita pa sa office niyang mga investor, foreign atsaka local. Ang Castillo Pharmaceutical ay isang kompanya ng mga gamot at iba pa.

Nung 5PM na, umalis na si madame. Nag CR ako para mag-ayos at makaalis na rin. Marami pa pala akong poproblemahin: yung apartment ko.

"Bro, yung si Eliana? Yung bagong secretary ni madame?" Narinig ko ang boses ni Marc sa loob ng office.

Natigil tuloy ako. Tinignan ko ang loob. Halos katulad ng office ni madame! Over looking din ang buildings at black and white ang mga furniture. May mga paintings pero abstract! Nakita kong nakaupo sa office chair at nakikinig kay Marc si Sir Chase.

"Ang weird, niya bro! Kanina? Di niya alam kung alin dun sa cart ang turon! Sayang! Ganda pa naman!"

"WHAT ARE YOU DOING HERE?"

Napatalon ako nang may biglang nagsabi nun sa likuran ko. Lumingon ako at nakita si Brittany.

"Uh... Mag C-CR ako ma'am-"

"MAG C-CR?!" Sigaw niya at nanggagalaiti. Katakot! Para bang masama ang mag CR."O-Oo.""Dito ba yung CR? Office to ni Chase!!!" Sigaw ulit niya at tinuro ang kabilang dako. "Doon ang CR!" Pinandilatan niya ako."S-sorry po.""What's wrong here, Britt?" Tanong ni Sir Chase na lumabas na pala sa opisina niya."This girl here is eavesdropping!" Sabay turo niya sakin.

Napayuko na lang ako. Di kaya ako ma-fa-fire? Di ko naman yun sinasadya.

"Easy Britt." Sabi ni Marc. "High blood ka masyado.""Baka spy 'to ng kabilang kompanya! Its a good plan, you know... Sending spies as secretary nang malaman kung ano-""Britt, will you come down." Sabi ni Sir Chase. "She's not a spy. Bakit mo pinag-iinitan ang mga bago?"

Pumula ang pisngi ni Ma'am Brittany sa sinabi ni Sir Chase.

"Cuz Celine has a tendency to hire incompetent-""Ano?" Nasa likuran na Celine nung sinabi iyon ni Ma'am Brittany.

Napalingon kaming lahat sa kanya.

"Be proffessional, Britt. Kung may problema ka kay Eliana, magreklamo ka kay madame! Wa'g mong pagbuntungan si Eliana."

Lalong pumula ang pisngi ni Ma'am Brittany.

"Celine..." Sabi ni Sir Chase kaya natahimik si Celine. "Britt, unang araw pa lang 'to ni Eliana, hindi siya pumalpak. Hindi siya spy at wala siyang ginagawang masama. I bet she's very good." Sabay sulyap ni Sir Chase sakin.

OMG! Halos mabali na yung mga daliri ko sa kaka-pisil ko dahil sa mga nangyari at lalo na nung nakatoon na ang pansin ni Sir Chase sakin.

"Kung papalpak man siya, ako na mismo ang magtatanggal sa kanya sa trabaho. It's my discretion." Sabi ni Sir Chase.

Nagwalk-out si Ma'am Brittany na pulang-pula ang mukha.

Umiling si Celine at inakbayan ako palayo kina Sir Chase at Marc.

"Hinanap kita, dadating kasi si Luke ngayon, ipapakilala kita sa kanya." Aniya. "Susunduin niya ako eh."

Naglakad kami pabalik ng table ko.

"Kainis yung Brittany na yun! Wa'g mo ng pansinin. May gusto yun kay Chase eh. Kala niya ang ganda niya! Pag may maganda akong naha-hire agad niyang binubwisit kaya nag resign yung iba."

Tumigil kami sa paglalakad nang nakabalik na sa table ko. Iilan na lang kami sa office. Umuwi na yung iba.

"Saan ka ba tumutuloy, Eliana?" Tanong ni Celine at umupo siya sa upuan ko kaya heto at nakatayo lang ako sa harapan niya.

"Nagho-hotel ako ngayon eh kasi wala pa akong matutuluyan."

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko. Mali kaya yung sinabi ko? Baka maling mag hotel? Hindi ba pwedeng maghotel ang mga mahihirap?

"Hindi kasi ako dito eh... Hirap nga ako sa pagbabayad kaya siguro magpaparttime din ako." Dagdag ko habang iniisip ang modeling at naaninaw ang paglaki ng mata at pagnganga ni Celine. "Pero uh, tatlong araw lang ang nabook ko sa hotel at naghahanap na ako ng apartment or something... kaya... uh... mumurahin lang din yung tinutuluyan ko."

LAGOT! Di ko alam kung mumurahin nga ba yung Radisson Blu na yun pero ang pinsan kong CEO ang nagbook dun kaya siguradong HINDI!

"WHAT?" Hindi parin natigil ang panlalaki ng mata niya at pagkabigla.

Pinagpapawisan na ako ng malamig at halos di na humihinga.

"YOU'RE AN ANGEL, ELIANA!" Sabi niya at napatayo sa tuwa.

Ngising-ngisi siya habang yinuyugyog ang balikat ko.

"Ikaw na! Ikaw na talaga ang hinahanap kong bedspacer!!!" Sabi niya. "Naghahanap ako ng bedspacer sa condo ko sa halagang 10 thousand per month!""Talaga!??" Nanlaki din ang mga mata ko! GOOD NEWS ITECH! "Ang mura! Sige kukunin ko!" Sabi ko agad kahit di ko alam kung anong bedspacer... yung naiimagine ko lang ay may kama ako sa halagang 10 thousand pesos.

Nagkasalubong ang kilay niya.

"Mura? Akala ko tatawad ka eh." Nag-isip siya.

OMG! Tatawad? Mali yung sabi kong mura! Lagot!

"Maliit nga lang pala yung sahod mo. twenty thousand pesos lang." Tumingin siya sa kawalan. "Ang mahal pala ng 10 thousand kaya siguro wala akong costumer." Sabi niya sa sarili niya. "Okay, 4 thousand pesos per month? okay ba?""Okay! Deal!" Sabi ko agad bago pa ako makapagsalita ng kapalpakan ulit."YEY! Kailan ka lilipat? Sa Riala Towers yung condo ko! 15th floor! Sige na go!"

Kung saan man yun, hindi ko na alam. Ngumiti na lang ako para di niya mahalata.

"Excited na ako! Hmm." Tinignan niya naman ngayon ang mga drawer ko at biglang nagtanong galing sa kawalan... "May boyfriend ka na ba, Eliana?"

Nakikita ko sa mukha niyang tulad ng mukha ng bestfriend kong si Denise sa tuwing may binabalak siyang masama.

"W-Wala naman." Thinking bout Yuan. "W-Wala." Sabay tingin ko sa mga kamay ko."Oo nga pala. Yung tragic lovestory niyo ng ex mo. So... ano yung mga gusto mong lalaki?""Uh... Yung mature, uh, tsaka... matangkad... at syempre mabait." Sabi ko. "Professional, gentleman, gwapo... tsaka misteryoso.""Parang si Chase Martin lang ah?" Tumawa siya."HUH?" Uminit ang pisngi ko."Kasi naman, kitang kita ko ang pambu-blush mo kanina. Hay... Lahat yata nagkakagusto dun eh. Wa'g kang mag alala... Normal lang yang nararamdaman mo. Crush mo siya?"Di ako makasagot. Rude yata kung sasabihin kong hindi... nakakahiya naman kung u-oo ako. "Uh... mabait si Sir Chase... Gwapo, gentleman at..." Higit sa lahat kaya akong ipagtanggol, tulad nung ginawa niya kanina laban kay Ma'am Brittany, di tulad kay Yuan. "propesyunal..."

"So crush mo siya?" She smirked."Uhh... Uhmm. O-""Celine!" Biglang sabi ng pamilyar na boses sa likuran ko.

Nang tinignan ko si Sir Chase na nakatayo ilang metro sa likuran ko, nasa bulsa ang mga kamay, at tinititigan ako...

Tumindig ang balahibo ko at mas lalong uminit ang pisngi!

NARINIG NIYANG LAHAT YUN!? AT MUNTIK NA AKONG UmOO!

C&H8To model or not.

Natahimik kaming dalawa ni Celine ng lumapit na si Sir Chase samin. Di ako makatingin sa kanya. Ewan ko kung bakit kinakabahan din ako.

"Luke, texted me..." Sabi ni Sir Chase samin.

Narinig niya kaya yung pinag-uusapan namin ni Celine? Eh malamang kasi kanina pa siya nakatayo riyan!

"SURPRISE!" Sabi nung biglang dumating na chinito at may dimples (parang si Yuan lang).

Hinalikan niya agad si Celine sa pisngi at binigyan ng mga bulaklak. Si Celine naman pulang-pula at ngiting-ngiti.

"Sinabi mo ba sa kanya na di ako dadating Chase?" Sabay sundot sa likod ni Chase.

Si Luke ay naka puting button-down shirt din at mukhang doktor na doktor ang aura. Kaibigan pala sila ni Sir Chase? Sa pag-uusap nila parang gusto kong gumapang na lang palabas ng opisina eh. Out of place ako masyado dito.

"Hindi... ko nasabi." Sabi ni Sir Chase na parang walang gana at umiiling pa."Ano? Edi hindi 'to surprise?" Sabay tingin ni Luke kay Celine."Si Chase kasi nakikinig pa sa mga sasabihin nitong bago naming si Eliana kaya di agad lumapit sakin para sabihin yun." Sabay turo ni Celine sa kinatatayuan ni Sir Chase kanina.

OMG! So nakikinig pala talaga siya?

"By the way, Luke... Eto si Eliana. Siya ang bago kong bedspacer at bagong secretary ni madame!" Sabi ni Celine."Hi!-" Sabi ni Luke... Parang may idudugtong pa siya pero parang pinigilan niya ang kanyang sarili nung tumingin siya kay Sir Chase.

Pagkatapos ng araw na yun at pagbalik ko sa hotel... agad kong sinabihan si Denise through Skype na may nakita na akong matutuluyan sa halagang 4 thousand pesos...

"Four thousand pesos? Okay. Saan ba yan? Baka sa mga liblib na lugar yan ah?" Aniya."Nope. Sa Riala Towers. Isang condo dito sa Cebu na malapit lang sa pinagtatrabahuan ko. Yung HR namin na si Celine Reyes ang nag offer skin na-""What? Di kaya scam yan o baka magnanakaw yan ng gamit mo? Bedspacer?" Tanong niya.

As usual, ayan na naman ang mga pagdududa ni Denise. Hinayaan ko na lang siyang magduda kasi tinatamad na akong maghanap ng ibang apartment.

Fifteen minutes kong hinalughog ang hotel room ko para hanapin ang calling card nung Adrienne...

"Hello?" Tinawagan ko na talaga."Who's this?" Salubong niya."E-Eto si Eliana Jimenez... Yung sa-""Airport?" Sabi niya na parang sumisigaw na."O-Oo. Pu-pwede bang-""Mag model sa offer ko?! SYEMPRE NAMAN!" Tumitili na siya. "Naku girl! Sabi na nga ba! Nakapili na kasi kami ng mag momodel para sa hosted basketball tournament ng company para sa launching ng new underwear at hindi parin talaga ako convinced sa napili... Ano? Gusto mo ba?" Tanong niya.

Underwear company nga pala yun, ano? UNDERWEAR? IBIG SABIHIN MAG PAPANTY AT BRA LANG AKO SA AD NA YAN?

"Underwear nga pala yan ano?" Sabi ko. Skeptical."Oo girl. Don't worry, this ad is at most 12 seconds only..." Aniya.

12 seconds? Meaning ad talaga siya tulad nung sa TV! Nako! Pag nagkataon sa TV yun ipapalabas at makikita yun ng mga kakilala ko, di na talaga ako pwede!

"Tsaka... don't worry, sa November pa namin ipapalabas ang ad na 'to." Aniya."P-Pero sa TV?""Huh? Ayaw mong ilabas ka sa TV?" There was a short pause. "Hindi ito sa TV. Well, not the nationwide TV. Diyan lang sa tabi ng billboard ng Bench malapit sa bulding namin sa Lahug. May parang malaking TV diyan sa tabi ng billboard, diyan ipapalabas. Di naman kailangang nationwide yung palabasan nung ad kasi target ng tournament ay puro taga Cebu lang na basketball team..."

So sa Cebu lang pala siya ipapalabas! NO PROBLEMO!

"Oh? Okay! Sige! I'm in." Sabi ko at kinagat ang labi. No. English. "K-Kailan ba yung shoot?""YEEEY!" Tili niyang nakakabingi at halos itapon ko yung cellphone ko para di marinig ang matulis niyang boses. "I'll just text you, okay!?"

Kinaumagahan narealize kong di pala ako kumain ng hapunan. LOL. Nag text din si Adrienne... Yung shoot ay 3 weeks from now. Tagal pa pala! Akala ko magkakapera na ako ngayong weekend para mabayaran ko na si Celine. Natetempt ako sa ATM na dala ko kung saan nandun ang pera ko galing kay Daddy... Haaay!

C&H9Selfish

Maganda ang condo ni Celine. Halos parehong design sa condo ni Bench. Brown and cream ang theme niya at may mga halaman pa sa loob. May nakita akong cactus na palamuti sa table. Sa kitchen naman, nandoon yung mga bulaklak na binigay ni Luke.

"Actually samin 'to ni Luke na condo." Aniya. "Yun nga lang, minsan sa bahay siya umuuwi kaya wala siya dito. Pero pag nandito siya, sa kwarto ko siya natutulog." Sabi ni Celine. "Kaya walang natutulog sa kabilang kwarto at naisipan kong pagkakitaan." Kumindat siya.

Maganda dito sa Riala Towers. Mas malapit ito sa CPI kesa dun sa Radisson Blu. Pagkalabas mo, I.T Park ang bubungad sayo. Kahit na di malapit sa SM (kung saan ako kumakain), malapit naman to sa mga fast food sa IT Park.

"Saan ka ba kumakain?" Tanong ni Celine isang araw nang napansin na ang paglabas ko gabi-gabi simula ng tumira ako dito. Magdadalawang linggo na at nag sweldo kami kanina."Saa... KFC." Sabi ko."Doon ka ba kumakain gabi-gabi?" Sabi niya habang nanlalaki ang mga mata."M-Minsan dun sa Moon Cafe-""What? Di ka ba nauubusan ng pera?" Lumiit ang mata niya sa pagdududa."Uh.. Nauubusan nga eh." Sagot ko agad. GOSH! Anong sasabihin ko? "Kaya lang minsan gutom na gutom talaga ako eh." LOL!

Tumawa na lang siya.

"I bet, di ka marunong magluto. Di pa kita nakikitang napapadpad sa kitchen eh. Hayy nako! Sasamahan kita kung di lang sana pupunta si Luke dito ngayon. Sa Sabado sasamahan kita sa SM! Mag go-grocery tayo!" Aniya.

Tumango na lang ako at nagmadaling umalis dahil baka kung ano na naman ang pagdudahan niya.

Tatlo ang elevators dito sa Riala. Sa iisang elevator lang ako laging sumasakay, may pagka OC kasi ako eh.

*Ting!*

Bumukas ang elevator. Sumakay ako at pinindot ang 'G'.

Pagkalabas ko sa Riala... Naka tsinelas lang ako, short pants at blouse. Halos di nga ako nagsuklay. Malapit lang kasi dito ang KFC. Lalakarin lang.

Nakita ko ang repleksyon ko sa double doors ng exit na mukhang may dumi sa mukha. Para akong pusa na may kung anong itim sa mukha. Kaya nang nakita ko ang pulang Fortuner na nakapark sa harapan, agad kong pinagsamantalahan ang salamin at tinignang mabuti ang mukha ko. Inalis ko ang dumi at inayos ng kaonti ang buhok at... unti-unting bumukas ang bintana nito.

"S-Sir Chase!" Napasigaw ako sa bigla.

Nakangisi siya pero may kung ano sa mga mata niyang nagpapaalala sakin kay Bench.

"Going somewhere?" Tanong niya."P-Po? Uhm... Diyan lang... Kakain." Sabi ko.

Tumaas ang isa niyang kilay at nihead-to-foot ako.

"Uh.. Diyan lang kasi... sa KFC." Sabi ko at kinakabahan. Halos mabali na ang mga daliri ko sa kakapisil ko.Ngumiti siya, "Want a ride??""Uh... malapit lang yun, Sir. Di na...""Sige na." Sabay labas niya at bukas sa kabilang pinto.Napatunganga ako pero agad na lang sumunod at pumasok.

Pero imbis sa KFC kami tumungo, sa Mooon Cafe kami pumunta.

"Uh.. Sir... Dito ka po ba pupunta? Doon po ak-""Upo ka..." Aniya at binalewala ang sinasabi ko."M-May date po kayo?"Ngumiti siya habang kinukuha ang menu sa waiter. "Meron... Ikaw." Sabi niya habang dumudungaw sa menu.

Naramdaman ko ang pag init ng pisngi ko sa sinabi niya na wala na ulit lumabas na salita gaking sa bibig ko. Ninanamnam ko ang kagwapuhan niya (na laging nangyayari sa opisina kung saan mejo snob siya doon). Normal kaya itong ginagawa niya? Nakikipag date sa employee? I should take note and ask Denise about this...

"Mooon steak, tsaka coke." Aniya sa waiter. Tapos tumingin siya sakin. "Anong sayo?""Uh...Uh..." Agad kong kinuha yung menu. "Pork Chop tsaka coke din..." Sabi ko. NERVOUSLY!

Pagkaalis ng waiter napabuntong-hininga siya.

"Hmm. Sir.. Pwede po bang magtanong?" Tanong ko bigla nang nakahugot ng lakas ng loob. "I-Ilang taon ka na po ba?"Ngumisi ulit siya at tumingin ng diretso sa mga mata ko. "Twenty-seven. Bakit?""Uh... Wala lang po... naitanong ko lang." Sabi ko. "Ang bata niyo pa at successful na.""No, Eliana. That's because my parents own a good company. Pinagpapatuloy ko lang..."

Napalunok ako at inisip ang sariling kompanya ng parents ko. Habang iniisip ko iyon, na distract ako nang nakita kong nakatitig siya sakin. Agad kong inayos ang mukha ko.

"How bout you? Anong trabaho ng parents mo?""Uh... si Daddy uh... sa isang..." Pag sinabi kong brewery or airlines (na kina Bench) baka malaman niya... Pag sinabi ko namang shipping lines (lalo na yun!). "Sa opisina... pati yung mom ko... ng isang uh... companya."Tumango siya pero bahagyang nakangisi. "Do I intimidate you?" Tanong niyang bigla habang umiinom ng tubig.

Napainom din ako sa tanong niya.

"Sa opisina at kahit sa labas... nakikita kong naiintimidate ka sakin...""Uhh... K-Kasi... Uhm..." Bakit nga ba, Eli? "Kasi mabait ka, gentleman, understanding na boss. S-Siguro dahil sa b-buong buhay ko di pa ako n-nakakakilala ng taong sobrang bait, tulad mo... po... Sir... Kaya naiintimidate at nahihiya ako sa inyo." Di ako tumitingin sa mga mata niya pero nang tumingin na ako, nakita kong seryoso siya at kumikinang ang mga mata, as reflected by the dim lights.

Narinig ko ang puso kong kumakabog sa kaba. Why?

Ngumiti siya, "From what you said, I think I should be the one intimidated. Hindi ako mabait tulad ng inaakala mo-""No... Di po sir... Mabait ka po. Tinutulungan at pinagtatanggol mo ako. Gentleman pa. Kung di ka mabait, I don't think you'll treat someone like me like this..." Di ko na napigilan ang pag e-engles.

Kita sa mukha niya ang pagkabigla sa sinabi ko at agad naman pumungay ang mga mata at gumaan ang pakiramdam. Habang nakikita ko ang pag gaan ng pakiramdam niya, naramdaman ko naman ang pagkabog ng mas mabilis at mas malakas ng puso ko.

"I'm selfish, Eliana."

Yun lang ang sinabi niya bago dumating ang pagkain. Hindi ko naman naintindihan pero one things for sure... habang tinitignan ko siyang kumakain, hindi ako mapakali at natutulala ako... I like him... Pero paano mangyayari yun? Isang buwan pa lang ang nakakaraan nung naaksidente kami ni Yuan.

C&H10Ghost of the Past

Hindi ko magawang itanong sa kanya kunga no ang ibig sabihin niya sa 'I'm selfish'... Natapos kaming kumain at agad-agad kong kinuha ang wallet ko para makapagbayad...

"Ako na.." Sabi niya at ngumiti."H-Huh? Uhm. P-pero..."

Kinuha niya ang bill at binayaran na agad.

"S-Salamat. Eh ang bait niyo talaga sir. Di ko makita bakit selfish kayo... tulad ng sabi niyo." Sabi ko. Sa wakas na open up ko ulit ang topic na kanina ko pa iniisip.Tumawa siya at... "Cuz from what you said parang perfect ang paningin mo sakin... Just want you to know that I'm not.""Nobody is perfect." Sabi ko at iniisip na kung selfish siya, sinungaling naman ako.

At nakita ko ang pagkislap ulit ng mga mata niya habang tinitignan ako.

*Kriiing*

Kinuha niya ang cellphone niyang nag riring at... "Excuse me."

Umalis siya para sagutin yung tumatawag. Isang minuto siguro ang nakalipas at bumalik na siya sa table looking stressed...

"Let's head back to Riala. I need to fetch Luke." Aniya at seryosong seryoso na ito ngayon. Parang yung boss na paminsan minsan ay nakikita ko sa office.

Si Madame kasi ang direct boss ko kaya di ko alam kung paano mamalakad ng kompanya si Sir Chase. Pero ang alam ko, he's friendly.

"O-Okay po, Sir Chase." Tumayo kaming dalawa at may nakita akong mga babaeng nakatingin samin at nagbubulung-bulungan na parang kinikilig.

He's popular!! Di na ako kailangang mabigla. Sa hitsura ba naman at yaman nila dito sa Cebu...

Tahimik lang siya nang pumasok kami sa pulang fortuner niya...

"M-May problema po ba?" Tanong ko.Ilang sandali pa siya bago sumagot, "My dad's in the hospital."

Napanganga ulit ako... Tapos ba't pupunta kami sa Riala para kunin si Luke? Ay oo nga pala! Doctor si Luke! Baka doktor ng daddy niya?

"B-Bakit?" Tanong ko habang nakanganga at pinaandar niya ang sasakyan."High blood pressure." Sabi niya at di ko na alam kung anong sasabihin ko.

Napakagat na lang ako sa labi hanggang sa pinark niya na ang sasakyan niya sa harap ng Riala kung saan nandoon na si Luke at Celine na parehong naka jacket at nag-aabang. Si Sir Chase siguro yung naghatid dito kay Luke at sa kabilang elevator siya kaya di ko naabutan.

Aalis na sana ako pero sinalubong ni Celine ang pagbukas ng pintuan ko...

"You... stay... with us..." Sabi niya agad at sinarado niya ang pintuan ko at pumasok na sa likuran."Dude, don't panic." Sabi ni Luke habang tinatapik ang likuran ni Sir Chase."Di naman ako nagpapanic. Nagpapanic si mama." Tapos pinaandar na ni Sir Chase ang sasakyan.

Si Luke naman ay maraming tinatawagan sa cellphone niya at si Celine ay tahimik.

"Saan daw Chase?" Tanong ni Celine. "Sa Chong Hua Hospital?""H-Huh?" Napalingon ako kay Celine sa likuran at ang pagkabigla niya ang nagpamulat sakin na mejo weird yung reaksyon ko.

I'M NOT GOING ANYWHERE NEAR CHINESE PLACES, PEOPLE OR THINGS!

Tumingin si Chase sakin at uminit ulit ang pisngi ko...

"S-Sorry, di ko narinig." Palusot ko.

Kumalma ako ng konti thinking its all paranoia... Pero nang nakarating na kami sa ospital... kahit na nag-expect na ako, hindi parin ako makapaniwala.

Limang doktor ang sumalubong kay Sir Chase para kausapin siya na okay lang ang papa niya at walang rason para magpanic pero kailangan siyang magpahinga, bantayang mabuti at painumin ng gamot. Dalawa sa mga doktor (isang babae at lalaki) ang tumitingin sakin at nagbubulung-bulungan.

"Chase, tignan ko lang si tito." Sabi ni Luke kay Chase."Mas mabuti pa nga, Dr. Rodriguez." Sabi nung head ng mga doktor na kausap ni Chase. "Mas maigi din kung every 30 minutes chinicheck yung Blood Pressure niya. May nurses ng naka station sa kanya. This is probably his worst high blood pressure record, Chase." Sabi nung doktor at walang imik ay umalis na si Luke at Celine patungo sa kwarto kung nasaan ang papa ni Sir Chase.Tumango si Chase at kalmado lang.

"You're mom si planning to take a leave from the company to-"

"Excuse me doc..." Sabi nung dalawang doktor na kanina pa tumitingin sakin at nagbubulung-bulungan. "May I have a word with you, miss?" Sabi ng babaeng doktor sakin.

Pagkasabi niya nun ay agad ko siyang namukhaan. Pinsan siya ni Yuan! Oh my god!

Sinundan kami ng tingin ni Sir Chase pagkatapos kong tahimik na tumango at naglakad palayo sa kanila.

Tumigil sila sa paglalakad malapit sa pintuan ng ospital. Nakapulupot ang balikat ng pinsan ni Yuan at yung lalaki naman ay mukhang galit talaga sakin.

"So you're hiding here, criminal?" Nabigla ako sa pagkakasabi nung babae.

Hindi ko makita ang doktor sa aura niya ngayon. Pinisil-pisil ko ang mga daliri ko sa kaba.

"Pagkatapos mong gawin kay Yuan yun! Pinilit mo siyang sumama sayo, diba? You are such a disgrace to your family! Mabuti at naisipan mong lumayo! pero sana lumayo ka na lang talaga ng tuluyan! I mean... sana di ka dito sa Cebu namuhay at doon ka na lang sa ibang bansa!" Aniya.

Halos bulong ang pagkakasabi niya pero I can sense her rage.

"Hindi ko naman sinasadya yung nangyari. Tsaka... di ko naman siya pinilit-""Abah! Hindi pinilit? there's no way he'll go with you! In the first place, ba't ka niya pinagtabuyan sa bahay kung gusto ka niya diba? Pinilit mo siya! Such a disgrace to your father!" unti-unting tumaas ang boses niya."Tama na..." Sabi nung kasama niyang lalaki. "But i hope miss you will be gone in Yuan's life forever..." Dagdag niya.

Hindi ko namalayang mabilis pala ang pag tulo ng luha ko sa pisngi ko. Disgrace to my father? Pinilit si Yuan?

"You filthy illegitimate child! Kabit lang ang mama mo diba kaya inilihim ka ng ilang taon?"

Mas lalo akong napaiyak sa sinabi niya.

"Wa'g ka ng mangarap na magiging kayo ni Yuan. We're not taking anyone like you. Disgraceful! illegitimate child! Anak ng kabit!" Bulong nung babaeng doktor."Hindi naman k-kabit si mommy..." Sabi ko habang umiiyak.

Hindi ko kailanman nakitang buhay si mommy. Comatose lang at kung iniisip ko siya, nasa higaan lang ang tanging naaalala ko. Namatay siya pagkatapos ng first birthday ko. Hindi siya kabit!

"Oh well? She's not, now? Anak ka sa labas! You are a disgrace! You should get out from this hospital and never show your face again or I'll call Yuan's mom and tell her the criminal is here. Pasalamat ka nga at di pa kita sinusumbong! Now! Get out!" Sabay turo niya sa pintuan.

Punong-puno na ang mga mata ko ng luha kaya di ko na makita ng maayos ang dinadaanan ko nang naglakad ako palayo.

"Eliana!" Sigaw ni Sir Chase. "Wha-"

Tumakbo na ako palabas ng ospital. Gusto kong lumingon at magpaalam dahil tingin ko ay rude yung ginawa ko pero di ko magawang ipakita sa kanya ang mukha kong puno ng luha.

C&H11Check Your Doctors

Lumabas ako sa ospital at di ko naman alam kung saan ako huhugot ng lakas para tumakbo pang lalo palayo. Umupo na lang ako sa gutter habang tumitingala sa langit na puno ng bituin para tumigil na ang pagbuhos ng mga luha ko.

Umiiyak ako dahil sa sakit ng mga salita na binitiwan nila tungkol sakin at sa pananaw nila sakin. Hindi ko alam kung paano nila nasabi ang mga iyon...

"Eliana..." Narinig ko ang boses at footsteps ni Chase sa likuran. Huminga siya ng malalim nang tumigil na ang kanyang footsteps.

Pinunsan ko ang mga luha ko at pinilit na ngumiti kahit nasa likuran ko lang siya. Exercise your face muscles, Eli!

"P-Po?" Tumayo ako, Humarap ako sa kanya at ngumiti.

Sigurado akong may bakas pa ng luha sa mata at pisngi ko pero pinilit ko paring ngumiti.

"What's wrong?" Tanong niya at hayan na naman ang misteryosong mukha niya.

Lumapit siya sakin...

"W-Wala." Sabi ko.

Lumapit parin siya at umupo sa gutter sa tabi ko.

"Hi-Hindi mo po ba pupuntahan yung daddy niyo po, Sir? Kailangan ka niya ngayon-""I will... why won't you come with me?" Tanong niya ng nakaupo parin at nakatingala sakin.

Umupo na rin ako.

"H-Hindi ako pupwede sa loob eh." Sabi ko. "May... uhmm... nakaaway ako."

Tinitigan niya ako habang tumitingin na lang ako sa damo at nagsimulang bumunot-bunot.

"Sino? Bakit? At paano mo nakaaway?" Tanong niya.

Napatingin ulit ako sa mga mata niya. Dahil sa sobrang concern ang ekspresyon niya, napatulo tuloy ang luha ko. Akala ko kasi nung umalis akong Maynila at nakipagsapalaran dito, wala ng taong mag aalala para sakin. Wala si daddy at mommy... Wala ang mga kapati ko. Relatives... Wala si Bench at Denise... Ngayon, may isang taong kinakausap ako at nagtatanong sakin tungkol sa nangyari.

He is my boss. He's just concerned because he dragged me here...

"I know you've got a private life, Eliana. So I won't push you to tell me anything..." Tumayo siya.

Napalunok ako sa sinabi niya. Actually, sa halos isang buwan kong pagtira dito sa Cebu, dumako sa isip ko na gusto ko ng mapapagsabihan ng problema ko. Si Denise ay mejo busy sa huling taon niya sa college na magsisimula na. Si Bench naman ay kinokontak lang ako pag may sasabihin siya tungkol sa Open University ng school na sisimulan ko na ngayong lunes. Wala akong mapagsabihan!

"Come." Naglahad siya ng kamay at ngumiti.

Ilang segundo akong nakatitig sa kamay niyang nakalahad bago ko nilagay ang kamay ko doon. Mahigpit ang pagkakahawak niya at hinila ako papasok sa loob ng ospital.

Nandoon parin malapit sa pintuan na kinatayuan nila kanina ang mga doktor na kausap ni Sir Chase at ang mga pinsan ni Yuan.

Nakatingin na lang ako sa sahig habang hinihila niya ako papasok at pinagtitinginan ng mga tao...

"if you have a problem that I brought her here... just tell me." Sabi niya sa nakangangang pinsan ni Yuan."O-Of course walang problema, Chase!" Sabi ng doktor na kausap ni Sir Chase kanina."Check your doctors. You won't like it if you mess with this girl... in front of me." Malamig na sabi niya sa doktor na kausap niya kanina.

C&H12He thinks I'm worth the fight!

Napatunganga ako sa sinabi niya. Hindi ito ang unang pagkakataong pinagtanggol niya ako pero tulad ng una, ganun parin ako kasaya. Pinagtanggol niya ako! He thinks I'm worth the fight!

Hindi niya binitiwan ang kamay ko hanggang sa nakarating kami sa pintuan ng room kung nasaan ang daddy niya.

"Okay lang ba... kung... uh pumasok ako?" Tanong ko habang tinitignan siyang nakatalikod sakin.

Lumingon siya sakin at ngumiti.

Binuksan niya ang pintuan, "Okay lang."

Nabigla si madame nang nakita niya ako kasama ni Sir Chase. Tumawa naman si Luke at Celine sa reaksyon ni madame.

"Interesting... this is..." Tumingin siya sa tumatawang si Celine at Luke at ngumingisi."Ma, alam ko kung anong iniisip mo at hindi po!" Salubong ni Sir Chase sa mama niya.

Pumula ang pisngi ko at umupo sa tabi ni Celine.

"Good evening po, madame." Sabi ko.

"Good evening, Eliana." Sabi niya nakangiti parin.

Si Sir Chase ay nandoon na sa daddy niya.

"Sino ang kasama mo?" Tanong ng daddy ni Sir Chase sa kanya."My secretary, Eliana Jimenez..." Sagot naman ng mommy ni Sir Chase. "Well, not anymore probably." Tumingala ang mommy ni Sir Chase sa kanya."What dyou mean, ma?" Natigilan si Sir Chase."Eliana Jimenez?" Tanong ng daddy ni Sir Chase bigla.

OH GOD! Please don't tell me...

"Hmmm. Mukhang pamilyar sakin yung pangalan mo." Tinignan ako ng daddy ni Sir Chase.

Tumingin naman ang kanina pang nag-uusap na si Luke at Celine sakin.

"Well, pa, that's impossible. Eliana is a unique name." Sabi ni Sir Chase habang nakatingin sakin.

Napabuntong-hininga ako.

"Yeah, right son." Sabi ng daddy niya at umidlip.

THANK GOD! OH GOD! MUNTIK NA YUN!

"Well, Chase Martin..." His mommy said, completely ignoring her husband. "It's time for you to take over the company." Ngumisi ang mommy niya."Wait... So inaabandona mo na ang kompanyang gusto mo-""No, Chase. You are going to pursue it. I'm just telling you I won't be around too much anymore. I will still be the president, but I'll give you my responsibilities. Pursue my hotel dreams... as soon as possible. Chase Martin." Sabi ni ng mommy ni Sir Chase na agad kong na alala na siya pala si Madame...LOL

"So... di ko sasayangin ang oportunidad na to para sabihin ko sayong..." Tumingin si madame sakin. "sayo, eliana... na si Chase Martin na ang boss mo dahil simula ngayong lunes ay hindi na ako papasok. You are to take his orders...""Tita, what about Chase's secretary?" Tanong ni Luke."Mary?" Tanong ni madame. "Oh yes, she'll stay. I mean, sa lahat ng responsibilidad na ibibigay ko ngayon sayo, Chase ay tingin ko kakailanganin mo ng maraming secretary. And about the hotel business that I want to have, ako na ang mag aasikaso nun at sasabihin ko lang sayo kelan ka pwedeng pumunta. Aryt?""Yes, ma.""Yung ate mo naman..."

May ate si Sir Chase?

"She'll probably be here next week with her family."

OMG! May ate si Sir Chase!

Sumama ako kay Celine at Luke palabas ng kwarto kahit di nila ako inimbita kasi tingin ko kailangan ng family time ang pamilya ni Sir Chase.

"Ba't ka pa sumama?" Tanong ni Celine nang nakaupo na kami sa sofa doon sa receiving area ng ospital (kung saan nangyari yung scenes kanina). "Sana doon ka na lang." Humalakhak siya. "Bagay kayo ni Chase eh." kumindat siya."True! And for Chase, what he did for you wasn't normal." Sabi ni Luke.

Napanganga ako. Akala ko alam nila yung pagtatanggol na nangyari kanina pero mal

i ako...

"Niyaya ka niyang magdinner diba? Hinatid niya ako kaya mo siguro siya nakita sa labas ng Riala. Pero why in the world would Chase Martin ask an employee for dinner? Kahit yung classmate nga niya noon sa college na si Brittany, hindi niya niyayaya. Tsaka he... never had a REAL girlfriend. Never!"

Nakapagpanganga sakin ang kawalan ng girlfriend ni Chase sa loob ng 27 years! Sa kagwapuhan, kayamanan, at kabaitan niyang iyan ay wala pa siyang naging girlfriend?

Isa pa sa nakapagpanganga sakin ay classmate pala si Brittany at Sir Chase nung college at eto pa ang isang shocking na katotohanan: Sa Maynila sila nag-aral at sa parehong school pa na pinapasukan ko. Sir Chase is 27 and he graduated most likely 7 years ago at sa mga oras na iyon ay nasa rest house lang ako at iniho-home school.

"Bakit?" Tanong ni Celine nang nakita ang pagkabigla ko."Doon kasi ako nag-aaral... uh... noon."

Luke's chinito eyes narrowed.

"That School is a very... expensive... school. Anong course mo?""Uh... Hindi... Uhm..." Kinakabahan na naman ako kaya di ako makatingin ng diretso sa kanilang dalawa. "Scholar ako dun. Hehe. Uhm. Business Ad." Sabi ko.

Hindi parin natanggal sa mga mata ni Luke ang pagdududa.

"May mga scholar pala sa school na iyon no? You must be very smart kasi scholar ka. Ba't di mo pinagpatuloy?" Tanong ni Celine na nagdududa narin."K-Kasi uh... bumagsak ako. Uh... natanggalan ako ng scholarship." Sabi ko."Oh... Sorry to hear that." Tumango si Celine at Luke. Mukhang nakumbinsi ko silang dalawa.

Liar! Sorry Lord

"It's late. Siguro mag tataxi na lang tayo pauwi? Busy pa si Chase eh. Babalitaan ko pa sina mama at papa tungkol sa nangyari kay tito. I'll drop you two sa Riala." Tumayo si Luke at Celine at sumunod na rin ako.

Tumingin ako sa paligid para tignan ang mga pinsan ni Yuan na wala naman doon.

"Luke!" Sigaw ni Sir Chase nang tumatahak na kami palabas ng ospital."Dude!" Lumingon si Luke. "Ako na bahala maghatid sa kanila. Tataxi kami. Don't worry!" Sabi ni Luke."No..." Tumingin si Sir Chase sakin samantalang ako naman ay tumingin palayo.

Nahihiya at kinakabahan parin ako sa kanya at ewan ko kung bakit. Nakakaintimidate. Lalo na pag naiisip ko na kanina lang ay nalaman kong hindi pa siya nagka girlfriend at nalaman ko ding habulin siya ng mga babae.

Hindi kaya katulad siya ni Bench at Brent? Ang mga pinsan kong playboy?

"Ihahatid ko na kayo." Sabi ni Sir Chase.

Hindi na nagpumilit si Luke at pumayag ng ihatid kami ni Sir Chase.

Hinatid niya kami sa Riala ni Celine at hindi na ako nakapagpasalamat sa kanya sa dinner at sa ginawa niya para sakin doon sa ospital kasi nahihiya ako kay Celine at Luke. Tinignan lang ako ni Sir Chase at ngumiti bago ako tumalikod at umak

yat na sa Riala.

C&H13Marcus the Photographer

Sa gabing iyon, di ko matanggal sa isipan ko kung paano ako pinagtanggol ni Sir Chase sa mga pinsan ni Yuan. Ano na kaya ang nangyari sa mga pinsan ni Yuan? Kinakabahan na rin ako sa pagsisinungaling ko pero kailangan talaga.

1:00 AM na pala at dilat na dilat parin ako! Naririnig ko rin si Celine labas-pasok sa kwarto niya at may kausap sa cellphone.

"Yes... Di kami nag night out nina Luke eh..." Sabi niya. "Hay nako! Sabihin mo sa kanya na wala si Chase. Kala niya naman every friday nag nanight out yun. Kainis talaga yang si Brittany... A-Ano? Inutusan kang tumawag sakin para tanungin iyan... huh? Oh my god she's crazy..."

Naalala ko na naman yung sinabi ni Luke na 'no REAL girlfriend'. May REAL girlfriend pala? At merong FAKE girlfriend? Kung ganun, REAL ba ako o FAKE girlfriend ni Yuan?

Tsaka sa mga narinig ko kay Celine (malakas ang boses niya sa inis siguro at nasa living room kasi siya) ay mukhang in love na inlove si Brittany kay Sir Chase. Tsaka... meron pa... 'night out'? Naalala ko yung mga huling night out ko sa Manila na lagi akong sinusundo ni Bench at Denise dahil sa kalasingan ko.

Sumakit ang tiyan ko sa kakaisip. Paano kung malaman ng pormal, matalino at mabait na si Sir Chase na ganun ang nakaraan ko, yayayain niya pa kaya ako makipag dinner kasama niya?

*1 message received*

Adrianne:Sorry Eliana, hope nababasa mo to ngayon, if yes, call me... Shoot tomorrow at the studio. Matryoshka photographers only.

What? Bukas na pala!

Tinawagan ko agad si Addriene.

"Hello?" Sabi ko. Malakas din yata ang boses ko."Eliana! my gooodness darling! Buti gising ka pa at patay ako kung hindi. Bukas ah?""Uh-""Don't back out! Don't back out! Bukas na! Its a big event! You can't back out! I can raise your talent fee!" Sabi niya bago pa ako umapila.Napabuntong-hininga na lang ako, "Okay. Anong oras nga ba yun?" Sabi ko at kumukuha ng papel at ballpen para ilista. Sabado bukas at walang trabaho sa CPI.

Kinaumagahan, nagising ako at nicheck kung okay ba yung postura ng katawan ko. Mukha ngang sobrang payat ko na ngayon. Papayag kaya yun si Adrienne kung ganito ang katawan ko?

Kumakain si Celine at Luke ng cereals nang lumabas ako sa kwarto.

"Hmm. Mamayang gabi, Eliana. Sama ka ah?" Sabi ni Celine. "Night out tayo. Mango square o sa Loft?""Uh... Titignan ko lang. May gagawin kasi ako mamaya eh." Naisip ko kasing makipag Skype kay Bench para mag follow-up sa modules ko for the Open University.Tumango siya at... "Asus naman! Sige na! First time mo 'tong lalabas at mag nanight out kasama kami..."

Nagpumilit pa si Celine pero sinabi ko na lang na importante. Dumungaw ako sa malaking glass window ng living room bago ako naligo. Sunny day! Ganda ng araw ngayon! Sana maganda rin ang kakalabasan ng araw ko.

Nag jeep ako papuntang Matryoshka Building sa Lahug nang narealize kong bad move iyon. Hay, Eli! Trying to live like a normal girl pero ayan tuloy, nawawala ka. Kay lapit lang pala ng Matryoshka. Nag taxi na lang ako para makarating na talaga doon. Malapit lang ito sa Waterfront (kung saan ako ipapabook sana ni Daddy). In speaking of Daddy, tumatawag siya halos araw-araw para icheck ako. Every morning pa talaga kaya maaga akong nagigising.

"Eliaaaanaaa!" Sabay beso at tingin head-to-foot ni Adrienne sakin. "You look perfeeeect! Marcusss!" Sigaw niya.

Naaninaw ko ang halos sampung photographer at yung si Marcus na tinatawag niya at niche-check ang mga lights.

"Eto si Marcus Adams... Siya ang mag sho-shoot sayo..." Blablabla... Hindi ko na narinig yung mga sinabi ni Adrienne dahil sa bilis at sa kaba ko.

Naglahad ng kamay ang kanina pang nakangiti na foreigner sa harapan ko. Kulay blue ang kanyang mga mata, blond ang buhok at may dimple na nagpapaalala sakin sa playboy kong pinsan na si Benjamin.

"Marcus Adams." Sabi niya.Linagay ko ang kamay ko sa kamay niya, "Eliana." Sabi ko.Nakangiti parin siya, "My mom's a filipina. She looks just like you... pero mas maganda siya huh? Mom ko yata yun."

I think I heard that line from Bench or something... Maybe a couple of times to different girls?

Ngumiti na lang ako dahil ayoko namang maging mean. Mabuti at agad akong hinila ni Adrienne para bihisan na ng BRA at PANTY! Muntik ko ng makalimutan na Underwear company nga pala itong pinapasukan ko! OH MY GOD!

Unang outfit ko ay puting bra at panty, boots, gloves at wings. Akala ko naman yun na ang shoot for the commercial! Mali pala ako! May isa pang outfil na pula lahat. May corset at laced panty at bra, may pulang sungay din ako. Nakakaintimidate lalo na dahil sampung photographer yung nakaaligid. Si Marcus naman ay nandoon lang at nakangiting nakatingin sakin.

"Very good, Eliana! Is this your first time?" Sabi nung babae na may eye-glass at ipinakilala ni Adrienne sakin as main designer ng Matryoshka line."Yes, po." Sagot ko habang inaayos nila ang panghuli at pinaka nakakahiyang soot.

Paano ba naman kasi, walang kahit anong accessory. Bra at panty lang talagang itim. Nakapaa lang ako, light make up, walang earrings o kahit ano. Pinaupo ako sa isang couch kung saan may isang bolang pambasketball.

"You are going to play with that ball... be natural, Eliana. Pwede kang magtago... ngumiti. Whatever-" Sabi ni Adriene at nagpapanic na."Adrienne, calm down. I'm shooting this and she's an amazing model... It'll be fine." Ngumiti si Marcus sakin at first time kong ngumiti sa buong shoot ng nakakawala sa kaba.

12 seconds commerial is done. Ang sabi ni Adrienne, one month itong ipapalabas sa labas ng building around October (kasi sa November daw yung tournament). Malaki ang talent fee. Actually mas malaki pa siya sa sweldo ko at di ako nagsising ginawa ko ito.

"Subject to change yung sched sa pagpapalabas ah? Baka agahan namin." Kinindatan niya ako pero nagmadali na akong umalis kasi...

"Eliana! How about dinner?" Sigaw ni Marcus habang hinahabol ako papalabas ng building.Gabi na kasi natapos ang shoot. "No, thanks. Sorry... May importante akong aasikasuhin.""Well, then that's too bad." Sabi niya nang nakangiti. "I'm sure I'll see you again anyway... Coz if I won't, I'll find you." Napalingon ako sa kanya pagkasabi niya nun.

Ngumiti na lang siya at kumindat. Gwapo siya, I must admit it... But I have too many playboy cousins and I know how they do it... Tsaka si Bench (na pinaka close kong pinsan) ay masyadong manyak at may iba-ibang girlfriend o fling at ayaw kong mabiktima ng isa sa kanila. Buti na nga lang at nabuang yun kay Denise kaya natali... I know playboys too well, they can't fool me...

C&H14The Intruders

Pagkatapos ng halos isang oras na pamimilit ni Celine saking lumabas na kasama niya ay nakaalis na rin siya nang di ako dinadala.

Naka blackdress siya, make-up at bihis na bihis nang lumabas. Party talaga ang pupuntahan samantalang nandito lang ako at nakaupo sa tabi ng glass window (dungaw ko ang mga buildings at traffic sa labas). Nasa lap ko ang laptop (malakas ang wifi dito), tabi ko rin ang coffee at inaabangan si Bench sa Skype.

Ayan na siya!

Benjamin J: Tagal mo namang makapag online. Kala ko forever lost ka na diyan sa Cebu.

Kahit binabasa ko lang naman iyon alam ko na kung sino agad.

Eliana: D? Hay, busy ako lately. Nagmodel ako kanina... tapos...

Kinwento ko sa kanya ang nangyari nung isang araw tungkol sa mga pinsan ni Yuan.

Benjamin J: What? Wait till I tell Bench about this!Eliana: no! D. Promise mo sakin di mo sasabihin. Pagsinabi mo yan kay Bench baka sabihin niya kay Daddy tapos magkagulo pa.Benjamin J: Buti ngang sabihin niya eh! Kainis lang! Sana magkagulo nang malaman ng mga Tan na yan na nagkakamali sila.

Ilang sandali lang ay nag video call na kami.

"Denise, please, don't!" Sabi ko.Umirap siya, "Bahala ka na nga sa buhay mo! One. last. time na guguluhin ka ng mga iyon at magsusumbong na ako kay Tito Drew or kay Bench...""No! Hindi na, promise!""Meanwhile, pagbubuntungan ko na lang muna si Tanika."

Nasa condo ni Bench si Denise. Ilang minuto ang nakalipas, nakita ko si Bench na dumating sa likuran ni Denise.

"Eliana, how are you?" Sabi niya nang nakataas ang kilay."I'm okay, Bench." Sabi ko."Ganda ng view ah? Finally? Nakabili ka na ng sarili mong condo?" Aniya."Hindi! Bedspacer, Bench, Bedspacer!" Sabi ni Denise.

Disappointed si Bench nang nalaman niya iyon at nagsimula na siyang mag sermon sa perang pumapasok sa kompanya niya at sa kompanya ni Daddy tapos nandito ako sa isang, aniya'y, 'liblib na lugar'.

Sinabi niya rin sakin na puro igik lang daw ang naririnig ni daddy sa araw-araw na pagtawag sakin. Paano ba naman kasi, ginigising niya ako sa tawag niya at hindi ako makapagsalita ng maayos. Sinabi niya rin na matindi daw ang paglago ng negosyo ni papa at may bibilhin silang farm land dito sa Cebu (kung saan muntik ko ng maibuga ang kapeng iniinom ko).

"By the way, couz, the modules." Sabay pakita niya sa walong makakapal na nakaringbound na libro at pinakita. "Bawat subject ay isang module. Pero syempre, ang isang module matagal mong matapos. Pag nakatapos ka ng isa, send mo lang sa email ng school ang output mo. Pag natapos ka ng isa, mag memeet kayo ng prof mo at mag eexam ka ng finals for that subject syempre through Skype or whatever. Hurry up, couz, it's July. Matatagalan ka every modules eh."

Tumango-tango lang ako sa dami ng sinabi ni Bench.

"I'll send this to you tomorrow para makapagsimula ka na. Good luck, couz!" Aniya."Eli, pupunta siguro kami ni Bench diyan para icheck ka-""No!" Sabi ko ng pinuputol si Denise.

Pero sa kalagitnaan ng pagsasalita ko, may nag buzz at biglang na disconnect si Denise at Bench sa Skype ko. What the?

Yuan Tan: Eliana, can we talk please?Yuan Tan: Please don't log off.Yuan Tan: Where are you? Pupuntahan kita. Ipaglalaban kita. Bakit ayaw mong sumama sakin sa gabing tatakas sana tayo? I thought you love me? My parents don't understand. We need to explain it kasama ang pamilya mo."

Yuan Tan: i love you. I don't care if you don't reply. I just want you to know...

Umiiyak ako nang naglog out sa Skype at pinatay ang laptop ko.

*Denise calling...*

"Hello? What happened? Stup1d wifi connection? Offline ka ah?"

Kahit di ako nagsalita...

"Are you crying?"

Napahikbi ako sa tanong niya.

"Yuan's online." Sabi ko."That!!! Arghhh!""Sabi niya pupuntahan niya ako kung nasaan man ako. Handa n-na daw siyang i-ipaglaban ako." Humihikbi parin ako at sinandal ang ulo sa window at dumudungaw sa traffic. Late night Cebu."You better find someone else, Eli. Don't believe him!""Alam ko naman yun. Ayoko lang ng ganito. Nagmomove on na ako. For the past few months I'm doing better, pero pag nandyan siya, naalala ko na may di pa ako natatapos. It's haunting me... All the insults I got from his family... at m-maging galing na mismo sa kanya nung pinagtabuyan niya a-ako sa bahay nila. I can't believe it. Pinagtabuyan niya ako. At ngayon, after eight months, he's asking for me again-""He is such a stup1d fat liar! Kung mahal ka niya, noon pa pinaglaban ka na niya! Duwag talaga."

Umiiyak parin ako nang biglang bumukas ang pintuan. Napalingon ako at nabigla nang nakita ko si Luke, Celine, Sir Chase, Brittany, Marc, at iba pang mukhang sosyal na friends ni Celine.

"Surprise!" Sigaw niya at tumatawa nang nakita ang pagkabigla ko.

Pinunasan ko ang luha ko. Dali, Eli! Makita pa nila yan! Inayos ko ang shorts at damit ko. Kinuha ang laptop at...

"Who's there? Intruder? Eli?" Sabi ni Denise."No. Just the owner of the condo. Talk to you soon. Bye, D. I love and miss you." Di ko na hinintay na sumagot siya at pinatay ko na agad ang tawag.

"If you can't party, we'll take the party here!" Mejo lasing na yata si Celine at pati ang ibang kasama niya dahil tawa na lang sila nang tawa.

"Sorry, Eliana. Bukambibig ka kasi nito tsaka lagi kami dito sa condo eh lalo na pagkatapos ng party. Naagahan lang ngayon kasi lagi ka niyang binabanggit." Sabay turo ni Luke kay Celine.

Tumango ako. Sumulyap sa kanina pang nakatitig na si Sir Chase at pumasok sa kwarto ko.

C&H15Woke the Sleeping

Nagkatuwaan pa sila pero sa loob ng kwarto ko ay di parin ako makatulog.

"Asan na ba yun si Eliana?" Dinig ko kay Celine ilang sandali ang nakalipas.

Lumabas ako sa kwarto at nakitang wala na yung ibang kasama nila. Si Marc, Brittany, Sir Chase, Luke at Celine na lang ang natira.

"Ba't ka ba nagtatago diyan?" Sabi niya at mukhang mejo okay na siya di tulad kanina.

Si Sir Chase at si Luke ay naglalaro ng PS3 sa living room habang si Marc at Brittany ay parehong nanonood.

"Di ka ba umiinom?" Tanong ni Celine.

Sumulyap ng kaonti si Sir Chase samin at balik ulit sa PS3 nila. Si Brittany naman ay halatang inaantok na at mejo may tama na sa kung ano mang ininom nila. Tumitili siya sa tuwing nanalo si Sir Chase.

"Uhmm. Konti lang." Sabi ko."Celine, don't be a bad influence... Ilang taon ka nga lang, Eliana?" Tanong ni Luke."Uhm.. Nineteen." Sabi ko."See? You're twenty six, I'm twenty seven. Nineteen palang si Eliana kaya wa'g mo siyang lasingin diyan."

Nakita kong binubuksan ni Eliana ang dalawang bote, isa doon ay Jack Daniel's isa naman ay Bacardi kung saan ay pareho ko nang nainom noon.

"Ano bang iniinom mo?" Sabay lagay ni Celine sa isang shot glass ignoring Luke."AHHHH! WOW CHASEEE! Galing mo talaga!" Tili ni Brittany nang nanalo ulit si Sir Chase."Shhh! Wa'g kang maingay Brittany! One in the morning na!" Sabi ni Celine at nag irapan sila ni Brittany."Again, Eli... Saan na tayo? Uh.. Yeah! Anong mga iniinom mo? Beer? San Mig? Gilbeys?" Tanong niya ulit sakin.Napakagat-labi ako habang iniisip ang pinaka paborito kong inumin, "Tequila, uhm, Dom Perignon?""DOM PERIGNON?" Napasigaw si Luke sa sinabi ko.

Kinabahan ulit ako. May problema ba doon? Masyado ba yung hard?

"That's one heck expensive champagne!" Napatigil si Luke at Sir Chase sa paglalaro at tumingin nalang sakin.

Katahimikang na save lang dahil sa sinabi ni Sir Chase sa gitna nito...

"Brittany, you better go home. Its late." Aniya. "Marc, ihatid mo na siya.""Yeah! Yeah! buti pa nga! Alis na kayo, Marc!" Sabi nI Celine at narealize kong ayaw niya nga pala kay Brittany."How bout you, Chase?" Tanong niya. "Sabay na tayo?"

Tumatayo na si Marc.

"Nope. Sabay kami ni Chase, Britt. Mamaya na kami. Mauna na kayo." Sabi ni Luke.Tumango naman si Sir Chase.

Nagmartsa ng padabog si Brittany palabas at sinundan naman ito ni Marc na ngumisi at kumindat bago umalis.

"Drink..." Sabay pakita ni Celine sakin ng shot glass habang umiinom din ng kanya.

Ininom ko ito pero umalis na ako dun sa bar ng kitchen para di na niya ulit ako mapainom. Si Luke naman ang pumunta dun sa bar para makasama si Celine samantalang binuksan ko na lang ang balcony dahil ayaw kong tumabi kay Sir Chase sa sofa ng living room.

Late night Cebu. Kitang-kita mo yung lights galing sa building at sa gising na gising pang mga tao. Malamig ang simoy ng hangin, hudyat na lalong lumalalim na ang gabi...

"Hobby mo ba ang pag iyak?" Nakasandal si Sir Chase sa balcony at tinatalikuran ang buong Cebu habang ako naman ay nakatingin sa malayo. Nabigla ako dahil nandoon siya."H-Hindi naman. May problema lang..." Sabi ko.Ngumiti siya. "Lahat naman tayo may problema. Pero yung problema bang yan... does it deserve so many tears?"Napangiti ako sa tanong niya at tinignan ko siya, nakangiti parin siya.

Naaninaw ko na naman ang gwapo niyang mukha. Naka itim na v-neck t-shirt at naka blue jeans lang siya. Ibang-iba sa kilala kong si Sir Chase na boss ko. Kitang kita ko in ang gold at simpleng necklace niya na bukod sa Relo niya ay yun lang ang tanging accessory ng damit pero sobrang gwapo parin. Instantly, nakalimutan ko na may problema ako. Sa sobrang lapad siguro ng ngiting pinakita ko sa kanya, nawala na lang itong bigla.

"Do you miss Manila?" Tanong niya."Nope." Sabi ko. "Miss ko yung mga taong nandoon.""You think coming here was a mistake?" Tanong niya."Nope.""Good. Kasi masaya ako dahil nandito ka."

Umihip ang malamig na hangin at mejo matagal yun nag sink in sakin kaya tinignan ko ulit siya. Ngumiti lang siya.

"Bakit?" Tanong ko.Napanguso siya na para bang may pinipigilang ngiti. "I'm not drunk or whatsoever, but I think i need to tell you this... You woke my sleeping heart."

Parang tumigil ang pag tibok ng puso ko sa sinabi niya. Gitna ng gabi ngayon diba? Nananaginip ba ako? Ano ang ibig sabihin ni Sir Chase dun? Woke his sleeping heart? Paano?

"Chase?! Are you going home or what?" Sigaw ni Luke. "We can stay here." Nakangising sabi ni Luke habang hinahalikan ang noo ni Celine."Sorry, Luke. Uuwi ako tsaka lagi ka namang dito natutulog eh. Give it a rest, man!" Sabay tawa ni Sir Chase at lakad palayo sakin.

Sinundan ko siya ng tingin...

"Bye, Eliana!" Sabi ni Luke. "Tulog na si Celine sa kwarto. Lock ko yung pintuan ah? lock mo na rin ang balcony. Goodnight!"Tumango ako at... "Bye, Luke! Good night Sir Chase!" Lumingon si Sir Chase saking nakangiti at biglang naging seryoso. "Good night, Eli."

Goosebumps ang natamo ko nang narinig ko ang malamig niyang boses bago ni lock ang pintuan.

C&H16The Special Lunch

Hindi ko matanggal sa isip ko ang mga sinabi ni Sir Chase. 'You woke my sleeping heart.' Ano kaya ang ibig sabihin nun? Tinawag niya pa akong 'Eli'.

"Naku! Ngayon sigurado ako ibubully ka ulit nung Brittany na yun." Sabi ni Celine nung papunta na kami sa CPI."Bakit naman?" Tanong ko."May gusto nga yun kay Chase at magiging acting CEO na si Chase simula ngayon kaya secretary ka na niya. Noon pinapagalitan niya si Mary kahit wala namang masamang ginagawa, ngayon pati ka na rin siguro." Tumatango siya habang inaayos ang buhok."Ba't di na lang maging sila ni Sir Chase?" Tanong kong noon ko pa gustong itanong. LOL."What?" Tumawa si Celine na para bang nahihibang na ako. "Chase? He's not that kind of guy. I got a feeling magiging single na siya forever. Ayaw niya ng relationships at hindi ko pa siya ever nakitang na inlove. Kung may babae mang umaaligid, hindi yan seryoso na yayayain niyang mamalagi sa piling niya." Umiling siya. "Hindi naman talaga siya playboy but he'll break anyone's heart for sure." Tumango naman siya.

Tahimik na lang ako hanggang sa nasa office na kami. Si Celine ay pumunta na sa opisina niya samantalang nandito na ako sa table ko sa harapan ng CEO's office.

Iniisip ko yung mga sinabi ni Celine. Not a playboy but he'll break anyone's heart? Hindi ko na alam kung alin ang mas nakakatakot na klaseng lalaki, ang tulad ba ng mga pinsan kong puro playboy o yung tulad ni Sir Chase?

He's 27 pero wala pa siyang girlfriend, ever?

"Hello!" Naaninaw ko ang isang babaeng ngumingiti, naka ponytail ang buhok at naka oversized slacks at puting blouse. "Ako nga pala si Mary!" Sabi niya at tumawa. "Ikaw si Eliana diba?" Tanong niya.Tumango ako."Ako yung secretary ni Sir Chase. Nako! Dalawa na tayo ngayon pero syempre magkaiba ang mga trabaho. Anong pinagawa niya sayo? Alam mo ba? Inutusan niya akong icheck yung halos buong department at kunin yung mga reports... ikaw?""W-Wala pa eh.""Nako! Buti ka pa! Tsaka isa pa yang si Ma'am Brittany ha? Kainis! Kanina pinagalitan niya ako! Alam mo yun? Lagi naman pero mukhang mas galit siya kanina. Prob

lema niya? Hay! Gwapo naman talaga si Sir Chase pero weeehh? Bakla yun noh! Twenty seven, wala pang GF? Bakla yan! Sus! kung ako lalaking gwapo ta's maraming babaeng nagkakandarapa, tinikman ko na silang lahat! Nakuuu! Bakla yun! Pustahan tayo, ano? One kyaw?"Hindi ko na talaga alam kung anu-ano yung mga pinagsasabi niya. Ang alam ko lang ay bakla daw si Sir Chase!"Ano, Eliana? Hay! Ayaw mo? Basta! Noon? Crush na crush ko siya! three years na akong nagtatrabaho dito pero ni di niya pa ako tinitignan ng mas matagal sa limang segundo kaya sigurado akong juding siya!"

"Good morning!" May bumati galing sa likuran namin at agad kumaripas ng takbo si Mary pabalik sa table niya sa kabilang block ng opisina."G-Good morning, S-Sir." Di ko matignan ng diretso si Sir Chase dahil na rin siguro sa lahat ng nalaman ko tungkol sa kanya.

Dala na rin siguro ito ng guilt pero... di ko alam... for some reason, I think he's staring at me. Dahan-dahan kong tinignan ang mukha niya at nakita ang pangungunot ng noo kasama ang pagnguso niya at pagpipigil sa ngisi. I looked away.

"Eliana." Sabi niya.

Nakapamaywang siya nang ibinalik ko na ang tingin ko sa kanya. Naka blue-button down shirt siya ngayon. Lumapit siya sa table ko. Hindi parin ako makatingin ng diretso.

Sabi ni Mary, 5 seconds daw... 5 seconds lang siya kayang tignan ni Sir Chase. Sabi naman ni Celine, heartbreaker si Sir Chase... Paano magiging heartbreaker ang ganito ka bait na boss.

"Your job for today..." Tinignan ko na siya sa puntong ito. 1 sec. "Hmmm. let me see..." 2...3...4 seconds, nakatingin parin siya. "Bilhan mo ako ng lunch, I guess?" 5... 6...7?

Uminit ang pisngi ko kaya ako na lang ang bumitaw sa tinginan namin.

"L-Lunch po?" Nag panic ako. "Are you okay?" Tanong niya. "May problema ka ba?""W-Wala po." Sabi ko. "Ano po ang gusto niyong lunch, Sir Chase?" Tumayo na ako at nagpanic ulit nang naramdaman ko kung gaano siya kalapit sakin at kung ilang tao (pati si Marc) ang tahimik na nakatingin sakin.

Tumingin din si Sir Chase sa palagid at ngumisi siya. Di ko naman alam kung bakit.

"Sa office ko na sasabihin kung ano ang gusto ko..." Aniya at naglakad na siya, I should say this: GRACEFULLY, papuntang office niya.

Sa dami ng taong tumitingin, imposibleng kaya mong maglakad ng ganun ka palagay ang loob.

Pumasok kami sa opisina ni Madame na ngayon ay opisina niya na...

"Maybe you're wondering why I ordered lunch kahit ganito pa ka aga."

Pagkasabi niya nun saka ko tinignan ang relo kong 9:00 AM ang nakalagay.

Ngumisi siya at umupo sa upuan ni madame. Nag-relax habang tinitignan ang balisa kong ekspresyon.

"Gusto kong pag-isipan mong mabuti ang lunch ko para ngayong araw. Gusto ko espe

syal." Aniya.

Tumango ako at nagsimulang sumulat sa papel... 'espesyal'... 'pag-isipang mabuti'...

"Kung ako yung boyfriend mo, anong lunch ang ibibigay mo sakin?"Napanganga ako sa tanong niya. Natigilan.Tumawa siya, "No. That's a rhetorical question. Guide question para sayo... sa pagpili ng lunch ko." Aniya na para bang nabasa niya ang isipan ko.

Tumango ako kahit di ko naintindihan.

"O-Okay..." Napalunok ako sa kaba. Bakla siya sabi ni Mary, diba? Pero sabi naman ni Celine heartbreaker pero di playboy, which is which? Baka playboy?

"Sige po, sir."

Tumango siya bago ko tinalikuran. Maghahanap ako ng lunch? Espesyal? Para sa boypren?

C&H17I'm so guilty.

What? I'm sure that's illegal! - Naririnig ko ang mga pagbabanta ni Denise sa utak ko. Tatawagan ko sana siya pero nang naisip ko ang mga pagbabanta niya na sabihin kay dad o kay Bench, wa'g na lang...

Pinadala ni Sir Chase ang wallet niya. Oo, buong wallet na may lamang mga credit cards, ID, cold cash at iba pa.

Tinitigan ko ang gwapo niyang mukha sa driver's license habang nagje-jeep ako papuntang SM kung saan ako bibili.

"Miss. Itago mo yang wallet mo, baka ma-snatch yan dito." May matandang nagsabi sakin galing sa likuran."Snatch?" Tumango na lang ako at tinago yung wallet sa bag.

Tinitigan ko ang driver's license ni Sir Chase.

CASTILLO, CHASE MARTIN RODRIGUEZ

Nakarating ako ng SM at narealize na sana di ko na lang tinitigan nang tinitigan ang driver's license ni sir Chase. Ayan tuloy, di ko na alam anong bibilhin ko.

Yung paborito ko kayang pagkain? Para sa boyfriend? Para kay Yuan?

Napabuntong-hininga ako pagkatapos ng isang oras na palibot-libot ko sa mga restaurant ng SM at wala parin akong mahanap. Lunch? Para sa boyfriend? ano ba? Pero bago ang lahat... ano ba ang paboritong pagkain ni Sir Chase? Si madame turon... Si Sir Chase? Ano?

Oo nga pala! Sa Mooon Cafe! Yung Mooon Steak! Yun yung inorder niya nung nag dinner kami. Pumula ang pisngi ko nang naalala ko iyon.

Hay! Makabalik na nga ng IT Park. Nag jeep ulit ako at nag lakad sa mainit na kalsada ng Cebu para makarating sa Mooon Cafe.

"Mooon Steak." Sabi ko sa waiter. "Take out."

Hay! OMG! 11:30 na! Kailangang mag madali. Baka i-fire ako ni Sir Chase dahil masyado akong mabagal! Nagmadali ako papuntang CPI. Nagpapasalamat talaga ako sa useful na advice ni Denise na mag flats ako.

*TING!*

Tunog ng elevator nang nakarating na ako sa floor ng opisina namin. Halos tumakbo ako papasok. Napalingon ang mga taong nag lu-lunch sakin.

*PAK!*

"Oooppss, sorry." Sabi ni Brittany o Ma'am Brittany nang natapon ko yung Mooon steak dahil nabunggo niya ako.

Okay lang sana pero tumaas ang isang kilay niya at ngumisi pa nang nalaglag ang panga ko habang tinitignan ang Mooon steak sa sahig.

"Lunch mo ba yan?" Tanong niya.Di ako makapagsalita."Oh well, I'm sorry. Bili ka na lang ng iba? Bayaran pa kita."

Nilapitan ng mga tao sa opisina ang steak sa sahig habang umiiling. Para bang takot ang lahat sa nangyari.

"K-Kay sir Chase yung lunch." Sabi ko.

Kinakabahan na ako. Lagot ako dito!

"Ow talaga?" Mas lalong lumaki ang ngiti niya. "Naku! Mag explain ka dali!" Tumawa pa siya. "Mafa-fired out ka na niyan!"

Lalo akong kinabahan sa sinabi niya at sa reaksyon ng mga tao. Wala pa si Celine, siguro naglunch kasama si Luke. Si Mary naman, busy siguro. Si Marc? MIA. Pero nalaman ko din kung nasaan si Marc nang pumasok na ako sa opisina ni Sir Chase.

"Sige, Chase." Ngumisi siya kay Chase nang nakita akong pumasok.

Pinisil-pisil ko na naman ang mga daliri ko sa kaba habang tinitignang umalis si Marc at iniwan kami ni Sir Chase mag isa sa opisina ni madame.

"Uh..." Tinuro ko ang pintuan at kinagat ang labi sa kaba.Tumaas ang ilay niya, "Where's my lunch? Gutom na gutom na ako." Sabay hawak sa tiyan niya.

OMG! I'm so guilty.

"S-Sorry..." Tinuro ko parin ang pintuan. "Na-Natapon ko dun sa labas eh... Nagmadali kasi ako at... at... nabunggo ko sa Ma'am Brittany, kaya ayun."

Napabuntong-hininga siya at biglang nagbago ang ekspresyon. Pinaglaruan niya ang ballpen niya at ngumunguso na naman at mukha pang galit.

"So? If I were your boyfriend hahayaan mo na lang akong magugutom?""Uh... Di po." Sabi ko.

Tumayo siya at mas lalo akong kinabahan. Ma fa-fire na ako nito! OMG!

"Anong gagawin mo?" Tanong niya."Bi-Bibili ng bago?" Sabi ko."Ano ba yung binili mo?""M-Mooon Steak. Di-Di ko kasi alam kung anong paborito mo." Sabi ko nang di na tumitingin sa mga mata niya."So... Kung boyfriend mo pala ako, bibilhan mo ako ng paborito kong pagkain?" Aniya.

Mas lalo akong kinabahan. Lalo na dun sa narinig kong 'boyfriend mo ako'...

I wish my heart will stop beatong TOO fast right now.

"At kung boyfriend mo ako, hahayaan mo lang yung pagkain dun sa labas na natapon at di mo na lang ako pakakainin?"Sa sobrang kaba ko, nawalan na ako ng preno sa mga sinasabi ko. "Hindi po... pero di naman kita boyfriend eh."

Napanganga siya sa sinabi ko. OMYGOD, ELI! Ano yung sabi mo? PATAY! LAGOT KA NGAYON! LAGOT NA LAGOT KA! Bakit ba kasi di ako nakapagpigil sa sinabi ko. Dulot na rin siguro ng mainit na panahon sa labas at sa gutom ko kaya nasabi ko yun.

"P-Pero..."Tahimik lang siyang pinagmamasdan ako habang nalaglag ang panga."B-Boss ko po kayo... K-Keya bi-bibili ako ng pagkain ngayon din. Sorry po, S-Sir Chase!" Sabi ko."Eli-ana..." Seryoso ang boses niya nang tinawag ako bago pa ako nakaalis sa opisina niya.

PATAY! Pero talagang hiyang-hiya ako sa sinabi ko sa kanya na di bale na lang kung i-fire niya ako ngayon mismo basta makaalis lang ako sa harapan niya at sa mga titig niyang nagpapalala sa hiyang nararamdaman ko. Ang bait niya sakin pero nasabi ko yun sa kanya?! OMG!

C&H18Too Dense

"Eliana..." Naabutan ko si Sir Chase na nakalagay ang kamay niya sa ulo na para bang masakit ito.

Alas kuwatro na ng hapon nang nakabalik ako. Oo... 4PM. Dala ko ang lunch niya pero alam kong sana di ko na lang dinala dahil panigurado'y nag lunch na siya.

"I didn't mean to-""I'm sorry sir." Sabi ko habang linagay sa table niya ang Mooon Steak at ang wallet niya. "Hindi ko po sinasadya yung mga sinabi ko kanina. Sorry. Kung tatanggalin niyo man ako ngayon, hindi po ako magtataka at aalis ako ng di pinipilit."

Hindi ko nakayang bumalik ng mas maaga dahil sa hiyang naramdaman ko kay Sir Chase! Bakit ko iyon nasabi? Pag boyfriend kasi naaalala ko si Yuan. Si Sir Chase naman ay iba... boss ko siya. At pag inisip kong boyfriend ko si Sir Chase... Hindi ko napipigilan ang pagbilis ng pintig ng puso ko. It's wrong... I don't know why, I just know It's wrong...

"I will not fire you, Eli."

Tinawag niya ulit akong Eli.

Ngumuso siya, ngayon may tinatago ulit na ngiti. "I'm sorry dahil pinahirapan kita sa utos ko. Alam ko... I'm not your boyfriend. It's just that I'm curious... Curious how are you going to treat your boyfriend. Judging by your reaction, kitang-kita na naoffend kita. And I realized you probably have a boyfriend, that's why. I'm sorry."

SI SIR CHASE! Nag so-sorry sakin?!

"I'm sorry for being... playful... too playful actually." Seryoso siya at sobra naman akong guilty."Wala naman po akong boyfriend eh.""Still. I'm sorry."

Napatitig ako sa mukha niyang maamo. Tumingin siya sakin. He looked away when he saw me staring at him.

"Don't look at me like that." Namula ang pisngi niya kaya mas lalo akong napatitig.

Nakapagtataka naman yata.

"A-Ako po dapat mag sorry eh masama po akong tao, Sir Chase. Mabait ka po at..." Pumikit na siya sa puntong ito. "at eto lang po yung ginawa ko para sayo. Ang sama ko po, sir. Sorry.""Stop... Stop calling me 'sir'...""P-Po?" Nakapagtataka yata lahat ng nangyayari. Dapat na-fire na ako eh."Stop... Eliana. Kapag tinatawag mo akong 'sir' lalo mong pinapaalala sakin ang age gap natin kaya tigilan mo na. yan." Tumingin ulit siya sakin.

I'm sure nakakunot ang noo ko ngayon sa pagtataka.

"P-Pero? boss ka po diba? Si-" Bench nga eh! (Buti di ko natuloy!) Kinagat ko ang labi ko.He looked away again. Namula ulit ang pisngi niya. "Yes... Of course I'm your boss. Now I ask you to stop calling me sir-" Sabi niya at biglang seryoso ang boses niya."Pe-pero Sir Chase-""Or... I'll fire you..." Tinitigan niya ako."O-Okay po, si-uhhmm. Chase."Ngumisi siya, "Better."

Hindi ko talaga alam kung bakit ayaw niyang tawagin ko siyang Sir at bakit importante ang age gap? Bakit din di niya pa ako tinatanggal ngayong 4PM na akong nag re-appear dito sa opisina? Bakit?

"Uhm... Sir-" sabay turo ko sa pintuan.He frowned, "Shall i fire you, then?"

"Uh... Wa'g po... Sorry. Aalis na ako Chase." Dali kong sinabi."Okay, Eliana." Ngumiti siya at umalis na ako sa opisina.

Hindi ko alam kung ilang minuto akong di humihinga doon sa loob pero napasinghap ako paglabas at wagas yung buntong hininga ko.

"Huy!" Sabay palo ni Celine sa likuran ko. Ang sakit huh?"B-Bakit?"

Kasama niya si Luke at Marc na parehong nakangisi at tinitignan akong mabuti.

"Alam mo bang pinagalitan ni Chase si Brittany kanina? FIRST TIME EVER! As in galit na galit siya!" Sabi ni Celine."Huh? Bakit daw?"Sinapak niya yung balikat ko at tumawa, "Bakit? Are you dense? Edi syempre chismis sa buong opisinang nabunggo mo siya kaya natapon yung lunch ni Chase! Hmmm." Tinignan niya akong mabuti at lumiit ang mga mata niya. "This is interesting.""Di pa naglu-lunch si Chase, Eliana. I hope binigyan mo siya ng lunch kasi gutom na yun. Tatlong oras yung meeting niya kanina at di niya ginalaw ang pagkaing binigay ng taga marketing at yung sa kabilang office. nung narinig nilang di pa siya naglu-lunch, nag order sila ng iba-ibang pagkain at-" Naputol ang mahabang chika ni Marc."At. Ni. Isa. Hindi. Niya. Ginalaw. Wala. Siyang. Kinain!" Mas lalong lumaki ang ngisi ni Celine.

Nagbulungan sila ni Luke at tumingin sakin.

"Oo na. Kasalanan ko na. Sorry." Tinakpan ko ang mukha ko sa guilt. "Binigay ko naman yung lunch sa kanya. Natagalan lang ako kasi nahiya na ako sa nangyari. Sorry.""You really don't get it, do you?" Tumawa si Celine at naunang umalis kay Luke. "How unfortunate... Sa manhid pa siya nahulog."

Umiling ako habang nagliligpit ng gamit sa table ko. Di ko maintindihan sina Celine. Sinong manhid? At ano ang di ko gets?

Kawawa naman si Sir Chase o Chase pala... Ang sama ko talagang tao!

C&H19Changes

"Naku Eli, tingin ko talaga gusto ka ng boss mo or something." Sabi ni Denise sa Skype."Imposible naman yan, D. Ang-Ang sama-sama ko ngang tao magugustuhan niya pa ako?"

Umirap na lang siya sa kawalan. Isang week na akong bumibili ng lunch ni Sir Chase at kung anu-ano na lang ang binibili ko. Pagkatapos palagi na lang akong nagkakamali, 'Sir Chase' imbes na Chase lang pero di niya pa naman ako tinatanggal sa trabaho.

Natapos ko rin ang isang module kagabi kaya puyat na puyat ako kinaumagahan sa opisina. Jusko! Sana pala di ko tinapos kagabi ayan tuloy inaantok na ako dito sa labas ng meeting ni Sir Chase.

"Bawal ang natutulog dito!"

Napatalon ako sa kinauupuan ko.Si Ma'am Brittany pala.

"So-Sorry po." Sabi ko."Hmp!" Mukhang marami pa siyang gustong sabihin pero dumating si Celine at..."Sige! papasok ako sa board ngayon at irereport ko kay Chase na inaaway mo na naman si-""Yeah whatever!" Umalis agad si Ma'am Brittany at kinindatan ako ni Celine.

Pumasok si Celine sa meeting ni sir Chase at lumabas ilang sandali ng nakangiti at agad bumalik sa sariling opisina niya. Dalawang oras na ang meeting at nahuhulog na talaga ang mga mata ko.

Biglang may lumabas na naman sa board kaya napatalon ako. Si Sir Chase pala!

Napatayo ako pero di siya lumapit sakin kaya umupo ulit ako at pinagmasdan siyang umalis papunta yata ng opisina ni Madame.

"Ba't kaya di niya na lang akong inutusan? Importante yung meeting ah?" Bulong ko sa sarili ko.

Baka may gusto siyang kunin? Kanina ayaw niya ako sa loob ng meeting, dito lang daw ako sa labas at si Mary na ang kukuha ng minutes. Tapos ngayon ay di niya man lang ako inutusan.

Ilang sandali ay bumalik siya na may dalang isang tasang kape. Napatingin lahat ng mga nagtatrabaho sa kanya.

"Drink this." Nang nakalapit na siya sakin.

WHAT? Para sakin?

"Pagkatapos ng meeting pupunta tayo ng Mactan para kunin yung records kay Mr. Lim." Aniya."A-Ako na lang kaya kumuha sir Chase?" Tanong ko at agad siyang sumimangot.

Hindi ko alam kung bakit. Dahil ba sa tinawag ko ulit siyang Sir o dahil ayaw niya sa ideya ko.

"Malayo ang Mactan dito, Eliana. And didn't I tell you to stop calling me sir?""Po.. Sorry Chase." Sabi ko.

Ngumuso na naman siya na para bang tinatago niya ang pagngiti.

"Are you tired?" Tanong niya habang tinitignan akong tumutunganga sa kape."Hindi naman." Sabi ko.

Tapos biglang bumukas ang pintuan at lumabas si Mary na nininerbyos.

"S-Sir Chase... Hinahanap ka na nila sa loob." Sabi ni Mary.Sumimangot si Sir Chase kay Mary at, "Saglit lang 'to, Mary. Tell them."

Bumalik si Mary sa loob at tumingin ulit si Sir Chase sakin.

"Uhmm... salamat sa kape." Sabi ko.

"No problem. Magpahinga ka habang nag memeeting ako kasi may lakad pa tayo pagkatapos, ayt?""Okay."

Umalis siya pagkatapos nun at bumalik sa meeting. Narealize ko na lang na marami palang nanonood nang halos lahat ng nandoon ay dumungaw at lumapit sakin.

"Ano ang pinakain mo at nagkakaganyan si Sir Chase ngayon?" Tanong nung isang babae."Maganda naman kasi siya." Sabi nung isa."Pero seriously mag iisang buwan ng malambot si Sir Chase diba nga pinahiya mo siya noon?" Tanong naman nung isa. "Nung nakalimutan mo ang pangalan niya?""MGA CHISMOSA!" Nakita kong halos mag-usok yung ilong at tenga ni Ma'am Brittany nang nakita niya ang mga taong nakapaligid sakin. "Balik na nga kayo sa trabaho! Nothing's special with this girl!!!" Aniya. "Mahilig sa fling si Chase diba, I bet isang buwan na lang aalis ka na dito at masasaktan ka na kaya wa'g kang maging feeling, Eliana."

What? Anong problema ng babaeng 'to. Kainis lang eh! Anong ibig niyang sabihin.

"Wala naman akong pakealam kung anong mga hilig ni Sir Chase, ang alam ko lang nagtatrabaho ako dito." Sabi ko sa kanya dahil sa inis ko."What?" Humalakhak siya. "Bahala ka! Tignan natin kung sinong luhaan sa huli!" at umalis.

Ano kaya ang ibig sabihin ni Brittany na mahilig si Sir Chase sa mga fling? Fling? Yung tulad sa mga pinsan kong playboy? At bakit naman tingin nila ay espesyal ako? Diba mabait naman talaga si Sir Chase kahit kanino?

Bumukas ang pintuan ng board hall at nagsilabasan ang mga board members pati si April. 4PM na pala! Huling lumabas si Sir Chase.

Kitang-kita kong nakatoon ang paningin ng mga nagtatrabaho sa kanya. Uminit ang pisngi ko nang nakita ko siyang diretsong naglalakad at nakatingin sakin.

"Let's go?"

Naglaglagan ang mga panga ng mga chismosang nakatingin at halos pati ako'y malalaglag narin ang panga dahil sa kagwapuhan niya. Habang tumatagal ako dito mas lalo lang siyang gumagwapo eh.

"Anong problema?" Tinagilid niya ang ulo niya para tignan akong mabuti kaya di ako makatingin ng diretso sa kanya dahil sa hiya. "Your face is red."

SINABI MO PA SIR EH PARANG KANINA PA AKO NAGPIPIGIL DITO EH.

"Wala po. tayo na." Sabiko at naglakad palabas.

REALLYYYY?

C&H20Age Doesn't Matter

Nasa front seat ako ng pulang Fortuner niya nang pinaandar niya ito.

"Fasten your seatbelts, Eliana." Sabi niya.

Hindi ko alam kung paano niya yun ginagawa. Para bang alam niya na bago niya pa nakita. Dali-dali akong nag seatbelt. Nakalimutan ko kasi dahil sa dami ng iniisip ko kanina.

Na-traffic kami nang biglang tumugtog ang isang pamilyar na kanta na nakapagpapaalala sakin sa buhay na naiwan ko sa Maynila.

I need another story... Something to get off my chest, My life gets kinda boring, Need something that I can confess.Sick of all insincere, I'm gonna give all my secrets away.

Tumungo ang pag-iisip ko galing sa secret relationship namin ni Yuan papunta sa misteryoso at mukhang puno ng sekreto na pagkatao ni Sir Chase.

"I'm gonna give all my secrets away..." Pabulong kong kinanta."Do you like this song?" Tanong niya."Yep. Dami kong naaalala."

Lumingon si Sir Chase sakin at ngumiti.

"Like what?""Secrets..." Sabi ko."I'm gonna give all my secrets away." Kinanta niya rin gamit ang malamig na boses. "I wonder what your secrets are."

Ako naman ang tumingin sa kanya ngayon pero nakatingin lang siya sa kalsada at nakangiti. Napaka misteryoso talaga ni Sir Chase. Kumakati tuloy ang dila ko dahil sa dami ng gusto kong itanong.

"S-" Muntik ko na naman siyang tawaging SIR. "Ch-Chase.""Yes?" Lumingon siya sakin.

Uminit naman ang pisngi ko.

"Bakit mo nga pala ako pinapatawag ng Chase sayo instead of Sir Chase ngayong boss naman kita?"He frowned, "Didn't I tell you the reason?""Ano ang rason? E-Age gap?"Nakatingin parin siya sa daanan.

Mas lalo siyang gumwapo dahil sa lights na nagre-reflect sa mukha niya. Papalubog na kasi ang araw at di ko alam kung ilang minuto o oras kami bago makarating sa Mactan. Ang alam ko, nandoon ang airport at bahay ni Mr. Lim.

"Uh-huh." He said simply."Anong meron sa age gap?"

Mas lalo siyang sumimangot at nakatingin parin sa daanan. Manghang-mangha ako tamang tangos ng ilong niya at sa expressive niyang mata. Makinis din ang kutis, di gaanong maputi at di naman masyadong moreno, ang gwapo niya talaga! Chase Martin R. Castillo. Dinig na dinig ko na naman ang mabilis at malakas na pintig ng puso ko.

Tumingin siya sakin nang tumigil ang sasakyan sa traffic at nagsimula ang isa pang kanta ng One Republic, Good Life.

"Coz I feel like you're too young. I can't like you."

Nagkatitigan kaming dalawa. Hindi ako sigurado kung ano ang ibig niyang sabihin. Is he hitting on me? He can't be flirting, he's too kind! At kung nagf-flirt man siya, siguro tama yung mga sinabi ni Celine sakin na kung may babae mang aaligid sa kanya ay di niya ito seseryosohin, tama rin ang sabi ni Brittany na mahilig siya sa fling.

"Ehe-Ehem..." Tumingin ako sa malayo. "May weird nga palang sinabi si Ma'am Brittany sakin kanina."

Tumingin ulit siya sa daanan at ngumuso na para bang pinipilit wa'g ngumiti.

"N-Na... mahilig daw kayo sa fling."

Nakita kong bumukas ang bibig niya at isinara niya ulit.

"May mga pinsan akong ganun din." Sabi ko."Maybe... noong nineteen pa ako tulad mo." Humalakhak siya. "See? Nung nineteen ako, immature pa talaga ako. Masyadong bata, tulad mo."Tumango ako, "S-So hindi totoong di ka pa nagkakagirlfriend?""Where did you get those information?" Nakangisi na siya at napahalakhak pa habang sumusulyap-sulyap sakin."K-Kina Celine tsaka sa mga kasama sa office."Umiling siya, "Hmmm... I've been with girls but... di pa ako nagkakagirlfriend ng seryoso."

Isn't that dangerous? He's a playboy! I know he is! Well, perhaps nung nineteen pa siya? Natahimik ako.

"Ba't naman? Di ka pa ba na i-inlove?" Sabi ko habang tinataas ang kilay.

Nag seryoso naman ang mukha niya ngayon habang umiilaw ang mata dahil sa city lights na nakareflect dito.

"Paano mo ba nalalaman kung in love ka o hindi?" Tanong niya. "What's the difference between crush, attraction and love, really?" Seryoso siya at mukhang malungkot pero mas naging gwapo siya sa paningin ko, ewan ko kung bakit.

Habang tinitignan ko ang mga mata niyang parehong seryoso at malungkot. Nagtaka ako kung ilang tao na kaya ang napaiyak at ilang puso na ang nabasag ng misteryoso at gwapong mga mata sa harapan ko.

"Kung crush mo ang isang tao, maaring attracted ka lang sa pisikal na characteristics kahit di mo pa siya gaanong kilala. Kung attraction or infatuation, attracted ka sa postibong pisikal at positibong attitude nung tao. Kung love mo naman, kilalang kilala mo na, attracted ka sa parehong positibo at negatibong characteristic at attitude ng tao. Alam mo mong may mga negatibong sides siya, pero mahal mo siya at sapat na dahilan na yun para tanggapin ang buong pagkatao niya."

Napatingin ako sa kanya, kanina pa pala siya tumitingin sakin habang nagta-traffic na naman.

"You know all that and you're just nineteen?" Mukha siyang nalilibang sa sinabi ko."Wala naman siguro yan sa edad, Chase." Tinignan ko siya at siya naman ngayon ang tumingin sa kalsada.

"Yeah right. That's what I wanted to hear right now." Ngumiti siya at di ko naman maintindihan kung bakit.

C&H21Been In Lovee

Hindi ko alam kung anong iniisip ni Sir Chase. Gusto kong malaman kasi napaka misteryoso ng ngiti niya habang nag da-drive. Madilim na nang nakarating kami sa isang malaking bahay kung saan naghihintay doon si Mr. Lim at yung dalawang kasambahay na may hawak sa files.

"Told you, Chase. Pwede ko naman 'tong ihatid sa inyo." Sabi ni Mr. Lim habang tumitingin sakin."It's okay Mr. Lim." Sabi ni Sir Chase habang kinukuha yung files."I emailed the revised version at heto nga pala yung CD sa presentation." Sabay abot ulit kay Sir Chase. "Dinner tayo sa loob?""No... no... It's okay Mr Lim."Tapos ay tumingin si Mr. Lim sakin at ngumisi. "Sige... Naistorbo ko tuloy kayo." Tumawa si Mr. Lim.

Tumawa rin si Sir Chase.

Naistorbo? Anong ibig sabihin ni Mr. Lim? Nakita ko ang dalawang kasambahay nina Mr. Lim na tinitignang mabuti si Sir Chase. Si Sir Chase naman ay patuloy sa pagtawa at para bang di niya nakikita yung dalawa. Alam niya kaya kung gaano ka attracted yung halos lahat ng babae sa kanya? Sa Mooon Cafe pa lang nalaman ko na eh. Sa opisina sobra pa nga! Hanggang dito sa Mactan ay nakukuha niya parin ang loob ng mga babae.

Umalis na rin kami pagkatapos nung tawanan nila. Back to the city lights reflected in his eyes while we're inside his car. Ang gwapo gwapo niya talaga kahit side view. Seryoso ang mga mata niya sa daanan at bigla niyang napansin ang pagtitig ko. Lumingon siya saglit at tumingin ulit sa daanan habang ngumingisi.

Namula ako, buti at nakatingin lang siya sa daanan.

"May dumi ba ako sa mukha?" Tanong niya habang humalakhak.

Lalo ulit akong namula at ngayon, sa kasamaang palad, nakita niya na. I looked away.

"Wala po naman... I'm just wondering." Kinagat ko ang labi ko dahil... english na naman!His lips curled, "Wondering about what?"Buti ay di siya naweirduhan... Actually sir Chase, wondering kung ilang babae na ang pinaiyak mo, hay! Nadadala na talaga ako sa gwapo niyang mukha at misteryoso niyang character. noong una ko nakilala si Yuan, sobrang nagwapuhan ako sa kanya at akala ko noon ay wala ng mas gu-gwapo sa tamang kasingkitan ng mata (na parang artista sa korea o di kaya ay japan) at kabaitan niya. Pero ngayon, hindi naman pala... May mas humigit pa. Sa iksi ng panahon, nahigitan niya ang opinion ko kay Yuan.

"Kung nainlove ka na ba.." Sabi ko habang tinitignan ang reaksyon niya.

He ran his fingers through his hair. Nanlaki ang mga mata niya at ngumisi pa lalo.

"Alam mo bang masyado kang straightforward makapagtanong?" Sabay tawa niya."P-Po? Sorry.." Sabi ko."Don't be... I'm actually surprised that you're interested." Umaliwalas ang mukha niya at tinigil ang sasakyan sa traffic, nasa Marcelo Fernan bridge na kami noon. Ang ganda talaga ng Cebu... lalo na pag gabi at katabi mo 'tong lalaking katabi ko sa loob ng sasakyan.

Lumingon siya sakin ng nakangisi parin, "Yes, Eliana, I've been in love..." Tumingin siya sa daanan ulit kahit di pa umaandar ang unahang sasakyan at bumulong, "Once, maybe. If you're talking about being in love before ---..."

Ano yun? Hindi ko talaga narinig ang huling sinabi kasi sobrang hina ng boses niya. Pero narinig ko yun 'Once, maybe.'

"Oh? P-Pero bakit di ka pa nagkakagirlfriend?" Tanong ko.Parang nasaktan siya sa sinabi ko. Hindi ko alam kung nasaktan o nahihirapang sumagot. "Kasi hindi pwede." Ngumiti siya nang lumingon ulit sakin.

Napalunok ako sa narinig ko. Paanong hindi pwede? Tulad kaya ng relasyon namin ni Yuan? OMG!

"Ba't naman di pwede?" I'm pretty sure I'm crossing some line here. I shouldn't ask this question pero di ko mapigilan ang bunganga ko."Because I was seventeen when I felt it and it was stupid." Mukha siyang naiirita habang sinasabi niya yun kaya tinigil ko ang pang-iinterview ko.

Some juicy news, huh?

"Do you cook?" Tanong niya nang umandar ulit ang sasakyan.Uminit ang pisngi ko at, "Hindi. Sorry.""Hmmm. Where do you wanna go for dinner?"

D-D-D-D-Dinner? D-Dinner? Really? Mag didinner kami pagkatapos ko siyang inisin (dahil sa pagtatanong ko).

"Uh... Wa'g na po sir... Sa condo na lang ako magdidinner.""You're back to your usual tone, Eliana. Pagkatapos mong malaman ang ilan sa mga sekreto ko ay babalik ka ulit sa pagiging madistansya sakin?"

Napanganga ako sa sinabi niya.

"You don't cook. Anong kakainin mo sa condo ni Celine? Canned goods? no! We're having dinner." Sabi niya at ilang sandali ay itinigil ang sasakyan sa isang mall.

Ayala Terraces ang nakita ko. Hindi ko maalala kung napadpad na ba ako dito sa halos dalawang buwan kong pananatili dito sa Cebu.

Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ni Sir Chase doon sa sinabi niya sakin kanina. Ang alam ko lang ay mukhang gusto niyang tratuhin ko siyang normal... hindi yung boss ko... yung normal... na kaibigan. I just hope I'm right!

Pagkalabas niya pa lang sa sasakyan niya naramdaman ko na ang mga babaeng napapatingin at nagbubulung-bulungan sa parking lot.

Dinner number 2 with Chase Martin R Castillo. Brace yourself, Eli, spotlight na naman kasi kasama mo si Mr. Perfect!

Tinanong niya ako kung saan ko gustong kumain, sinabi ko na lang na sa Gerry's Grill kasi yun ang una kong nakita. Tumango naman siya at agad kong ni-check ang wallet ko bago pumasok.

"Anong gusto mo?" Tanong niya sabay tingin sakin galing sa menu."Kahit ano..." Ngumiti ako.

Tumango siya at umorder na nang dumating ang waiter. I can actually see four tables of girls looking at Sir Chase! Pati na rin yung isang babaeng may kasamang boyfriend niya yata ay nakatingin sa kanya. Tumingin ako kay Sir Chase at nakitang sakin nakatitig ang mga mata nito. OMG!

"Uhm... Sanay ka na ba na maraming tumitingin sayo?" Tanong ko.Tumingin siya sa paligid at ngumisi, "I don't know what you're talking about."Umirap ako sa kawalan. Pa humble effect pa eh mukha ngang yung mga babae dito sa Cebu mas open sa pagtitig sa kanya kesa sa mga babae doon sa Maynila na pasimpleng sumusulyap-sulyap sa pinsan kong si Bench kung nasa labas kami."Ikaw nga diyan ang tinitignan ng mga lalaki. Di mo ba napapansin? Kanina sa labas tapos ngayon?" May sinulyapan siyang grupo ng mga koreanong lalaking nakatingin sakin.

Napalunok ako.

"See?" Tumawa siya. "I don't see anything wrong with your clothes. Your cleavage isn't showing either. Pero maiksi ang skirt mo." Ngumuso siya para pigilang ngumiti. "And your beautiful face too. But we can't do anything about that."Tumawa ako sa ka-cutan niya kaya as naging komportable ako ngayon kesa sa last time kaming nag dinner. Uminit din ang pisngi ko. Kahiya naman.

"Uhm... Sabi mo sakin hindi pupwede maging kayo nung babaeng gusto mo noon diba?"Agad siyang tumingin sa malayo at nagseryoso."Ba't di mo ipinaglaban?" Tanong ko.Ngumiti siya, "Ipinaglaban ko siya pero ayaw niya." He winked.HUH? Ibig sabihin di siya mahal ng babaeng gusto niya? Sino ba ang babaeng nahihibang na hindi magmamahal kay Sir Chase?"Gusto mo ba talagang ipagpatuloy ang pinag uusapan natin?" Tumawa siya. "It's ancient!""Curious lang naman ako kasi..." Ako naman ngayon ang nasaktan sa iniisip ko.

Hindi ako pinaglaban ni Yuan pero si Sir Chase pinaglalaban ang mga gusto niya.

Tumango siya at ngumiti, "By the way. This coming Friday, anniversary ng CPI. We'll be working on it starting tomorrow. Set the foods and drinks para sa party. I trust your expensive taste." Kumindat ulit siya.

EXPENSIVE TASTE? Oh my! Hindio pwede 'to.

"Expensive? nako wa'g na! Cheap yung mga gusto ko. Buti pa si Mary na lang o magpapatulong ako kay Mary at kay Celine." Mabilis ko itong sinabi.Tumawa ulit siya, "Nope. Ikaw ang gagawa nito. I'll help you. Don't worry."

C&H22Holding Hands

Nag CR ako pagkatapos naming kumain. Habang tinitignan ko ang repleksyon ko sa salamin di ko maiwasang kiligin sa nangyayari ngayon. Si Sir Chase ay nasa labas naghihintay sakin habang nag C-CR ako! Parang boyfriend lang! Tumindig ang balahibo ko. My God! Mali yung iniisip ko no! Ugh! Dapat alisin ko yan sa isip ko!

May biglang pumasok na magandang babae at tumingin na din sa repleksyon niya sa salamin.

"Uh... girlfriend ka ba ni Chase Martin?" Nabigla ako nang tinanong niya sakin yun.

Tumingin pa ako sa gilid at likuran kahit alam kong walang tao dun. Nagbaka sakali akong di ako yung tinatanong niya.

"Ako?" Sabay turo ko sa sarili ko.Umirap siya at tumango."H-Hindi ah!" Sabi ko agad dahil sa bigla sa tanong niya."I know him. Classmates kami nung high school. He doesn't do girlfriends. Kung ganun?" Tinignan niya ako at nilapitan. "Do you do that?" Tumaas ang kilay niya.

That? What's that?

"Ang alin? ano?" Tanong ko."Oh don't act like you're innocent! Alam kong mahilig siya sa flings pero wala pang nakakakita sa kanyang lumabas kasama ang kahit sino sa ka fling niya. he's usually with his friends... At ngayon, someone texted me that he's with a girl... finally! And you're telling me now that you don't do that with him?"

Namula ako. Hindi ko alam kung bakit pero uminit nang uminit ang pisngi ko.

"Oh! Silence means yes, I suppose?" ngumisi siya. "He's gonna leave you soon. Sa bagay, maraming nagkakandarapa sa kanya at mayaman siya, it's impossible for him to stick to one." Umalis siya pagkatapos niyang sinabi yun.

Malakas ang pintig ng puso ko pagkalabas ko. Nakatingin lang si Chase sa basong iniinom at nang naaninaw na ako ay tumitig na lang sakin hanggang sa nakarating ako sa table namin. Lahat ng babae nakatingin na sa kanya... o saming dalawa. Hinanap ko yung babaeng nakipag-usap sakin sa CR pero di ko nakita.

"you okay?" Tanong niya. "Namumutla ka.""Yep. I'm okay." kinagat ko ulit ang labi ko.

Tinignan niya ako ng maigi."Shall we go?" Aniya.

Tumango ako at mas lalo lang tumitig at seryosong may narinig pa akong (hindi ako sigurado) tumili o humiyaw sa paglalahad ng kamay ni Sir Chase sakin.

Mahirap tanggihan at ayaw ko ring tanggihan, linagay ko ang kamay ko sa kamay niya at napangiti siya.

"You sure you're okay?" Tanong niya.

Now everyone's staring.

"Yep. Uh... Yung bayad nga pala?" Sabi ko papalabas kami ng Gerry's Grill.He sighed, "You really think I'm going to let you pay anything? No! So don't think about it.""P-Pero pangalawang ulit na yun. Dapat ako na yung magbayad..." Sabi ko."Sinong nagturo sayo niyan?" Tumawa siya. "Hindi naman kami mahirap at kaya kong bayaran kahit ano ang gusto mo." Mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko kaya tumingin ako kung saan siya nakatingin.

Mas grupo ng mga lalaking nakatingin sakin sa labas ng isa pang restaurant sa Ayala terraces.

"Dapat ganun. Di mo naman kasi ako ano eh... girlfriend." Sabi ko.Tumawa siya, "Hindi pa..."

Napatingin ako sa kanya pero tumingin lang siya ng diretso. Nakangiti. Ano ang ibig sabihin ni Sir Chase? OMG!

Hinatid niya ako sa Riala. Grabe. Halos ma heart attack ako dahil sa daming babaeng nakatingin saming dalawa kanina.

"Thanks, Sir Chase!" Ngumiti ako.Nagkasalubong ang kilay niya."I mean... Chase!" Sabi ko.Ngumiti siya. Ngiting nagpapatibok ng malakas at mabilis sa puso ko."Good night, Eli." Aniya."Good night, Chase!"

Kumaway ako nang umalis na ang sasakyan niya at agad nang pumasok sa loob ng condo.

"AHHHH! Eliana!!!!" Salubong na sigaw sakin ni Celine."Ano?"

Niyakap niya ako habang patalon-talon siya sa tuwa.

"I knew it! you're with him right?" Tanong niya. Ay? Excited? Bakit? Anong meron?"With sir Chase? oo.""AHHHH!" Talon-talon ulit siya sabay yakap. "OMYGOD! I should call tita! OMYGOD!" Sabay dial niya sa cellphone niya."Bakit?"

Tumigil siya.

"HINDI SIYA KUMAKAIN SA LABAS KASAMA ANG ISANG BABAE, TWICE! NEVER! EVER!""What?" Ano naman ngayon?"Can't you see? My god!""Galing kami kina Mr. Lim at kinuha ang files tapos-""Maraming kasambahay si Mr. Lim, Eliana! Dapat yata ako yung magmulat sayo sa katotohanan eh! Maraming kasambahay si Mr. Lim, sige tanungin mo ako kung bakit di nalang niya pinadala ang files na yun sa kasambahay niya papuntang CPI?""Bakit?" Confused talaga ako."Ugh! KASI NGA! Kasi nga sinabi ni Chase na wa'g na! Kasi isasama ka niya! Kasi

mag didinner kayo! Gets ko na rin ngayon bakit ka niya sinama pa kina Mr. Lim para makapagdinner kayo kasi yung kamanhiran mo umiiral at kailangan mo talagang mamulat sa katotohanan that Chase Martin is madly in f-ckin love with you."

Wow! That was disturbing!

"No! No! No! Mabait si Sir Chase! yun lang yun." Sabi ko.Umirap siya at tumawa na lang tapos pumasok sa kwarto niya habang nilalagay ang cellphone sa tenga niya.

Susunod na sana ako sa kwarto niya pero nakita ko si Luke sa loob kaya pinigilan ko ang sarili ko. WHAT? Makatulog na nga lang. Nahihilo na ako sa mga tao eh... masyadong confusing.

Hindi ako makatulog sa gabing yun dahil sa mga nangyari at dahil na rin sa sinabi ni Celine. Kaya sinamantala ko ito para gumawa ng isa na namang module para sa school...

*Kkkkrrriiing!*

Nabigla ako sa tunog ng cellphone ko kahit sa kalagitnaan ng gabi.

Denise calling...

"Hello?" Sagot ko."Hi, Eli!" humalakhak si Denise."O? bakit?""Wala lang... i miss you... mwaaah!""Huh?""What are you doing? Gabing-gabi na ah?""Wala... doing the modules."May weird akong nararamdaman sa tono niya pero binalewala ko na lang. Guni-guni ko lang siguro."You?" Tanong ko."Wala. Just checking on you. Sana di ka na nag-iisip kay Yuan." Tumawa siya."Huh?" Ngayong sinabi niya napaisip tuloy ako kay Yuan. "Bakit?"

Natigil ako sa pagta-type sa laptop ko.

"Kasi naman! Dapat naka move on kana sa kanya! Para ano pa yung paglayu mo at pag de-delete mo ng FB?" Napabuntong hininga siya.

Ngayong sinabi niya yun na realize kong I feel better... Hindi ko na masyadong iniisip si Yuan. At kung iniisip ko siya... palagi yung... dahil kay Sir Chase... Napapaisip ako dahil walang ibang lalaki akong mapagkukumparahan sa kanya kundi si Yuan. Ibang-iba silang dalawa.

Napangiti ako at di ko alam kung bakit. Pero eto ang sigurado ko, hindi ako ngumingiti dahil kay Yuan.

C&H23It's Mine

Sa sumunod na araw mas lalo kaming naging busy sa opisina. Si Mary ang nag aasikaso sa mga reports ng opisina at paminsan-minsan ay tinutulungan ako sa pag-oorganize ng party. May organizer naman ng party pero kailangan paring i-follow-up ang lahat.

Hindi ko alam na malaking event pala ang anniversary ng CPI. Eto kasing anniversary ngayon ay 50th year anniv. Kaya ayan at busyng-busy ang mga tao. Pati si Sir Chase ay palaging may meeting. Pinapapasok niya ako sa board meeting niya habang inaasikaso ko yung party sa loob.

"Eliana..." He frowned.

Nakita niya kasing nakatitig na naman ako sa kanya imbes na tumingin sa laptop ko para asikasuhin yung party.

"S-Sorry." Namula ako sa nangyari.Tumawa siya at tinoon ang pansin sa nagsasalitang board member.

Kung may sobrang busy man dito, si Sir Chase na iyon. Buti dalawa kaming secretary niya! Dami niyang ginagawa, pagkatapos ng meeting ay may ginawa naman siyang files at pinirmahang papers para sa funds. May isang opening pa ng CPI sa Davao na pinagkakaabalahan din niya. Ang alam ko, meron din daw sa Manila, kaya lang dito sa Cebu yung center office ng Pharmaceutical company nila. Siguro kaya nandoon ang ate niya sa Manila.

"Ch-Chase?" Napatingin ako sa kanya habang papatapos na ako sa lahat ng inaasikaso sa party."Hmmm?" Tumingin siya sakin."Y-Yung ate mo, nakauwi na ba galing Maynila?""Oo.. Kahapon." Tumingin ulit siya sa computer na.

Mag-aalas singko na pero mukha malayo parin siya sa ginagawa niya. Bukas na ang party kaya mag o-overtime siguro siya.

Kung mag-oovertime siya anong gagawin ko?

*Knock-knock!*

Pumasok si Marc sa opisina at biglang-bigla siya nang nakita niya ako sa couch.

"Nandito ka pala, Eliana. Akala ko umuwi ka na eh. Chase!" Tumingin siya kay Chase tapos pabalik sakin."Grabe yung trabaho ngayon ano?" Sabi niya sakin. "Buti walang trabaho bukas."

Umupo siya sa tabi ko.

"Ikaw, Eliana? Marami ka bang trabaho?" Tanong niya."Uh... Yep. Inasikaso ko yung party." Sabi ko."Naku! Sigurado ako bukas maraming pupunta dito dahil diyan. Puro pa bigatin!" Sabi niya."Oo nga eh. Kinakabahan na nga ako, sana maging okay ang lahat." Sabi ko."Eliana..." Biglang interruption ni Sir Chase."B-Bakit, Chase?" Kinagat ko agad ang labi ko.

Nakita kong nalaglag ang panga ni Marc nang narinig akong tawagin siyang 'Chase' lang.

"You should go... It's your off." Aniya."P-Pero di ka pa natatapos.""Di mo namang kailangang maghintay dito." Aniya ng seryoso."Pero okay lang naman. Wala naman akong gagawin." Pagkasabi ko agad nun narealize kong di pa pala natatapos ang module 2 ko! Pwede ko yung gawin ngayon habang hinihintay siya.He frowned again, "Eliana... sige na."Tapos may naisip ako. "Wait lang, Chase." Laglag ulit ang panga ni Marc nang marinig yun.

Umalis ako ng office. Narealize ko kasing 5PM na at mukhang matatagalan pa si Sir Chase sa overtime niya kaya bibilhan ko siya ng pagkain at coffee narin sa starbucks. Hindi na ako nagpaalam sa kanya dahil panigurado'y ipapadala niya na naman yung wallet niya sakin.

"Huy! Uwi na tayo!" Sabi ni Celine, kaholding hands si Luke.

Uminit ang pisngi ko, naalala ko kasi yung holding hands namin ni Sir Chase.

"Si.. Si... Chase kasi di pa uuwi."Tumaas ang kilay nila ni Luke at nagkatinginan, "'Chhhhhase?" Idiniin niya ang pagkakasabi nun. Tumawa silang dalawa. "Yun naman pala ba't ka nandito? Edi samahan mo si CHHHASE!" Aniya.Errr, kahiya naman 'to. Dapat kasi Sir Chase na lang. Kainis si Sir Chase! "Bibili ako ng dinner niya."Tumango si Celine at nag-offer na tumulong sa pagbili ng dinner ni Sir Chase.

Nakabili din kami after one hour. Si Luke yung tumulong kung ano ang bibilhin at saan. Pork chops sa Roma Mia at coffee sa Coffee Bean and Tea Leaf.

"Uwi ka ng maaga! Yayain mo si Chase umuwi ng maaga kasi mamimili kami ni Luke ng damit ngayon! Tulungan mo akong mamili pagdating sa bahay. OH WAIT! May damit ka ba para bukas?" Sabi ni Celine.

Ngayong iniisip ko, nung nag impake ako noon may maraming nilagay si Denise na dress at sapatos. Ni hindi ko pa nga nakikita yun lahat eh. At seryoso nga palang kailangan ko nang mamili ng damit dito kasi pabalik-balik na lang yata yung soot ko. HAHA!

"Meron naman. La akong perang pambili kaya yung luma na lang.""OMG! Don't worry! Marami akong bibilhin. Yung di ko mapili, pwede mong hiramin."

Tumango ako at dumiretso na sa opisina ni Sir Chase dala-dala ang pagkain sa kabilang kamay, coffee naman sa kabila. Uminit ang pisngi ko nang naisip kong ibibigay ko 'to ngayon sa kanya.

Pero nang pumasok ako sa loob, nandoon parin si Marc at... tentenenen! si Brittany! At heto pa? May pagkaing nakalatag sa table niya. MARAMI! As in parang nag pa cater kung sino man ang nagbigay nun.

Tumingin sila sakin at agad kong tinago sa likuran ko ang pagkaing binili.

"Gutom kaba, Eliana? Don't worry! dami namang pagkain dito galing sakin." Inemphasize ni Brittany yung last two words na sinabi niya 'galing sakin'.

Lalong uminit ang pisngi ko nang di maalis ang titig ni Sir Chase sa tinatago ko sa likuran ko. This was a bad idea after all! I should just get my laptop and go! GRRRR! Pinapaalis niya na ako kanina, sana umalis na nga lang ako! Di niya ak

o pinabili ng pagkain, yun naman siguro, alam niya sigurong bibigyan siya ni Brittany or something. Grr! Di ko alam kung bakit ako naiinis! Naiinis ako dahil naiinis ako! Naiinis ako kasi ang tanga ko!

"Oh! Bumili ka ng pagkain? Bakit? Mag-oovertime ka din?" Tumaas ang kilay ni Brittany at tinignan narin yung dala ko."Nope... gutom lang ako." Ngumiti ako sa kahihiyan."Wow! Roma Mia! May coffee pa!" Sinabi pa ni Marc.

Ugh! Oh God! Kahiya talaga. Tumayo si Chase at ngumiti. God! Wala na sigurong mas pupula sa pisngi ko. Naglakad ako papuntang laptop ko at kinuha ito kahit may dala-dala ng pagkain.

"Is this for me, Eli?" Kinuha ni Sir Chase ang pagkain at coffee sa kamay ko.

Napatingin ako kay Brittany na halos umusok na yung ilong sa inis at kay Marc na nanlaki ang mata at nakangisi.

"N-No, sir..."He frowned. Dunno why. Is it cuz I called him 'sir' again or cuz I lied?"Pero gusto ko 'to. And I need coffee." Ngumisi siya at lumapit sa tenga ko at binulong... "And I know it's mine."

Hindi ko maintindihan kung bakit parang nahihilo ako at gusto ko na lang tuluyang mahimatay nung sinabi niya yun. Ngumiti pa siya at nagsimulang kumabog ang dibdib ko.

"Su-Sure! Alis na ako! Uhmm. Bye... Bye Ma'am Brittany, Marc... and... Chase." Agad kong sinarado ang pintuan, kinuha ang bag ko at tumakbo papuntang elevator sa kaba ko.

C&H24Food and Dresses

Dumating ako ng condo at wala parin si Celine. Siguro natagalan sila ni Luke sa pamimili. Habang hinihintay sila ay tinapos ko na lang ang Module 2... Nasa summary part na ako ng Module 2 nang di ko namalayang nakatulog na pala ako. Dulot na rin siguro ng bigat ng trabaho sa opisina kaya mabilis akong nakatulog.

Alas nwebe ng umaga nang nagising ako. Tinapos ko na lang yung Module 2 bago umalis sa kwarto kung saan bumungad sakin si Luke, Celine at Sir Chase na umiinom ng kape sa bar ng kitchen.

Nakita ko yung ngisi ni Sir Chase habang nilalagay ang mga daliri ko sa mga mata ko. May muta bah? Ugh! Kahiya 'to! Sa bahay halos paliguan lang ako nina manang. Tapos ngayon ang dumi-dumi ng pakiramdam ko. Sa harap pa talaga ni Sir Chase huh? At di pa ako nagsusuklay!

"Good morning, Eliana!" Sigaw ni Celine sakin sabay abot ng kape. "Saan ka nagdinner kagabi?" Tumaas ang kilay niya.

Hindi ako sumagot. Napatunganga lang ako sa kapeng binigay niya.

"SEE?" Sabi niya kay Luke at Sir Chase.

Nakita kong sumimangot si Sir Chase.

"No trace of food in the kitchen! Hindi marunong mag luto!""Uhmm! no! Lumabas ako para kumain." Sabi ko sabay lunok. Di makatingin sa kahit kaninong mga mata."Not a good liar." Buntong-hininga ni Sir Chase.

Napatingin agad ako sa seryoso niyang mukha. Tumayo siya at uminit ang pisngi ko nang nakita kong kumukuha siya ng pagkain sa double-door ref ni Celine.

O MY GOD - Yun ang nasa bibig ni Celine pero di niya yun sinabi ng malakas. Si Luke naman ay halos mailabas sa ilong yung kapeng iniinom niya sa nakita niyang concern na si Sir Chase.

Nilagay niya ang pagkain sa microwave at tumingin sakin.

"Kaya ka siguro payat dahil di ka naman kumakain." Malamig na sinabi niya sakin."Kagabi lang naman ako di kumain." I lied again.Umiling siya at tumingin ulit sa microwave.Napatingin naman ako kay Celine kung saan ngiting-ngiting kabulungan si Luke."Thoughtful ka talaga Chase ano? Akala ko pa naman finally binibigyan mo na ang HR mo ng pangkabuhayan showcase yun naman pala-""Oh shut up, Celine!" Sabi ni Sir Chase.

Pangkabuhayan showcase? Ano yun? Lumapit ako sa ref para kumuha ng tubig at nang makapagtoothbrush na rin ako para di na masyadong kahiya-hiya. Na windang ako nang nakita kong punung-puno ito ng pagkain. Fresh milk, juice, pasta, pizza, eggs, cakes, fruits, meat, etc! Kelan pa 'to naging punung-puno? Ang alam ko puro KFC lang yung nasa loob nito at mga hard liqiuor, pero ngayon?

Napalingon ako kay Chase at nakitang nakalapag na ang pagkain ko sa bar.

"Come here." Sabi niya.

My god I don't understand why I'm blushing too much! I've never ever blushed this much! Hindi pa nag tu-twentyfour hours di ko na nabibilang ang blush ko.

Lumapit ako at binigay niya sakin ang spoon and fork.

"Kumain ka ng marami." Ngumiti siya. "Sa susunod na wala kang dinner, sabihin mo lang kay Celine." Sabay tingin niya kay Celine.Nanlaki ang mata ni Celine at... "Why me? Mag exchange kaya kayo ng number ng maalagaan mong mabuti!" Humagalpak ng tawa si Celine pero agad pinutol ito kaya halos mabilaukan siya.

Ngumuso si Sir Chase na parang tatawa din... Kumakain naman ako ng marahan. Gusto kong kumain ng parang baboy kaso kahiya si Sir Chase. Gutom na gutom pa naman ako.

"May number ka kay Mary diba? Ba't si Eliana wala? Secretary mo rin siya ah!?" Sabi ni Celine.

May kinuha si Sir Chase sa wallet niya at binigay niya sakin ang kanyang calling

card. Tumatawa si Celine na para bang di siya makarecover sa nangyari. Habang ako naman ay hiyang-hiya parin. Kinuha ko ang calling card at nilagay agad yung number ni Sir Chase sa cellphone ko.

Pagkatapos nun ay nagsimula na kaming mamili ng damit niya. Tatlo ang binili niya galing sa mga mamahaling shops.

"Grabe! Halos maubos ang pera ko." Aniya."Paano ba naman kasi, di makapili." Sabi ni Luke.

3PM kasi kami pinapapunta sa CPI na large hall, kahit na 5pm pa ang party, kaya maaga kaming namili ng susuotin niya.

"Wait lang... Meron din akong mga damit. Kunin ko lang." Sabi ko pagkatapos kong kumain.

Naramdaman kong tinignan ako ni Chase nung naglakad ako papuntang kwarto.

Nahihiya naman akong manghiram kay Celine. Brand new pa naman lahat ng iyon. Parehong tapered yung style ng mga binili niya, kulay pula, light yellow at black.

Nasurpresa ako nang nakita kong marami pala talagang pinadala si Denise. Pitong formal short dress ang namataan ko at tatlong long dress. Ba't niya ba ito nilagay sa maleta ko? Kaya naman pala mabigat yun at tingin ko'y sobrang kaonti lang ng damit para sa trabho eh yun naman pala puno 'to ng pormal na damit. May mga sapatos pang di ko rin na susuot, yung itim, silver at grey. (Aside sa mga flats na dala ko).

Nilapag ko lahat ng yun sa harap ni Celine at Luke. Inusisa ni Celine ang mga damit nang biglang nalaglag ang panga niya at pinaypayan ang sarili.

"CHRISTIAN LOUBOUTIN!" Inusisa niya ang itim kong sapatos na para bang may hinahanap siya. "TUNAY! DI PEKE! THIS ONE IS THE LATEST! MY GOD!"

HUH? Napatingin din si Luke sa mga tags.

"Paano mo nalalaman kung peke at hindi?" Nagtaka si Luke pero hindi siya pinansin ni Celine.

Ngayon ay tinignan nila ang mga dress ko. Tumingin ako kay Sir Chase na seryoso tinitignan lang si Celine at Luke na para bang may hinihintay.

"Burberry? Anne Klein? MARC JACOBS? VALENTINO?" Akala ko hihimatayin sa Celine nung binanggit niya ang Valentino."B-Bakit?" Tanong ko sobrang kaba ang dumapo sakin."Are you a fckin millionaire?" Tanong niyang ikinabigla ko.

Hindi ako nakapagsalita. Oh my god! Alam niya na!? Oh gosh! Anong gagawin ko?! At sa harap pa ni Luke at Chase? Dali! Eli! Hanap ka ng rason!

"Saan mo to nakuha? Auction? Sinong nagbigay? Ukay-ukay?" Tanong ni Celine nang di parin ako nakapagsalita."Uhmm. Oo. May nag bigay niyan. Remember nung sinabi ko sayong pinagtabuyan ako ng pamilya ng ex ko? Kasi di nila matanggap na mahirap lang kami at uhmm... ganun... Bago nangyari yun, binilhan niya ako ng mga ganito kahit di ko naman alam na mamahalin pala." Sabi ko pero ang totoo sinisisi ko si Mommy, si Bench at si Denise. Mga pahamak! Hindi ko alam na kailangang millionaryo ka para magkaroon ng ganito!

Napatingin ako kay Chase na seryoso parin ang mukha.

"Ohhh! So your ex is the millionaire." Napaisip si Celine at tumango sabay tingin sa iba pang damit at tumataas ang kilay.

Tumawa si Luke at tumingin kay Sir Chase. "Not really a bad competition for your billionaire admirer. Hmmm?"

Sinong admirer ko na billionaire? Sino yun? Si Bench? LOL!

Umiling si Sir Chase at... "Luke, we have to go." Sabi niya."Yeah!" Tumingin si Luke sa wrist watch niya."Bye, Celine... Bye, Eli. See you later." Aniya.

Hinalikan ni Luke si Celine at umalis na rin, "Good luck sa pamimili ng damit!"

"Bye Luke! Uhm.. Thanks Chase!" Nagtitigan kami at nag ngitian hanggang sa sinarado niya ang pinto.

Narealize kong halos di pala ako humihinga nung nandito si Sir Chase kaya hayan at hinuhuli ko ang sarili kong hininga.

"Nung nineteen pa ako, di naman ako ganyan ka dense tulad mo." Banggit ni Celine nang nakatingin parin sa mga damit."Huh?" Sabi ko.

C&H25Welcome to the Party

Kinakabahan ako lalo na sa mga sinasabi ni Celine sakin habang minimake upan niya ako kanina...

"Light make up lang kasi sobrang ganda mo na." Aniya. "Malaglag yung brip ni Chase niyan!" Tumatawa pa.

Walang hiya talaga! Alam kong nirereto nila si Sir Chase sakin pero wa'g na lang sana kasi baka ayaw nung tao. Mayaman yun tsaka (ang alam nila) mahirap lang ako. Nakakahiya. Tingin ko napakatayog na bundok ni Sir Chase, lalo na kasi CEO siya ng kompanyang pinapasukan ko, pero ako? Di pa nakagraduate ng college. Lumayas pa ng bahay para matakasan ang lovelife kong buhol-buhol. Kung ako namomroblema sa lovelife ko, si Sir Chase naman ay abala sa pagpapalago ng kompanya at pagbibigay ng trabaho sa mga tao. Tingin ko tuloy mababaw akong tao. Pag-ibig lang pinoproblema ko.

Pinili ko (ni Celine) ang Valentino na dress. Navy blue at tapered. Mahilig talaga siya sa tapered. Siya naman ay naka itim na dress at tapered din.

Nagsimulang dumagsa ang mga tao. Nakita kong pumasok si Mr. Lim at ngayong mejo maaga pa ay pamilyar na ang mukha niya sakin.

"Eliana... Jimenez." Bumati siya sakin at ngumiti din ang asawa niya.

Tumango lang ako. Kinabahan ako pero buti na lang at agad silang pumasok nang di

na nagsasalita sakin.

Engrandeng-engrande ang lahat! Bigatin nga lahat ng nandun. Pili lang yung mga taga CPI. Wala yung mga taga marketing except syempre kay Brittany na ngiting-ngiti habang bumabati ang mga bisita.

"Hoy Eliana!" Sumilaw ang mata niya sakin. "Tigil-tigilan mo nga ang pagpapacute mo diyan!" Sabi niya at tinulak ako sa posisyon ko."Di naman ako nagpapacute ah? Ngingiti naman talaga kung babati ng bisita." Sabi ko nang nakasimangot pero di niya na ako tinignan pang muli.

Nakatoon lang ang pansin niya sa isang Black na Expedition kung saan unang lumabas si Sir Chase. Napanganga ako nang nakita ko siya.

All black suit at pulang necktie. Sumunod si Madame (na naka glittering gold all over) at yung papa ni Chase na naka all black din. Sa sumunod na sasakyan, isang itim na Audi ay lumabas naman yung isang babae na may dalang tatlong taong gulang na bata at yung papa nung bata yata?

"Welcome, Madame!" Ngiting-ngiti sa pag welcome si Brittany sa royal family.Ngumiti din ako lalo na nung nagkatagpo ang tingin namin ni Sir Chase.

I looked away but I know he's still staring. Sa puntong ito, narealize ko kung gaano ako kainsecure. Tignan mo naman yung kumpletong pamilya niya, masaya, maayos at walang problema. Ako? Anak ni Andrew Jimenez at mag isa dito, tumatakbo dahil sa pag-ibig. Stupid girl! I shouldn't have left Manila! Mababaw na rason pala yun! Pwede namang magpatuloy sa pag-aaral at tumulong sa kompanya. Second time in my life naging saludo ako sa pinsan kong si Bench! Pinili niyang maging CEO kesa sa mag bulakbol at mambabae. Pinili niyang magseryoso kesa sa mag soul searching tulad ng ginagawa ko ngayon.

"You okay?" Tanong ni Sir Chase nang sina Luke naman ang papasok at binabati ni Brittany.

Nasa harapan ko pala silang lahat. Si Madame ay kausap si Mr. Lim. Nakatingin si Sir Chase sakin habang abala sa bata yung kasama nilang... aha! Ate niya siguro yun! Ngayong tinignan kong mabuti yung babae, sobrang laking resemblance! Ang ganda nung ate niya! Sobrang ganda magkakacrush na yata ako!

"Yep! Sorry." Sabi ko."By the way, this is my sister." Aniya.

Nakita ko sa gilid ng mga mata ko ang pagnganga ni Brittany pero di ko na yun pinansin sa kaba ko. Nihead-to-foot ako ng ate ni Sir Chase at tumaas pa ang kilay niya.

May binulong ang mama ni Sir Chase sa ate niya at naglahad ito ng kamay.

"Fiona Castillo."Nininerbyos ako nang nilagay ko ang kamay ko sa kamay niya, "E-Eliana Jimenez."

God malalaking tao! All my life, I've been with my dad, mom, tito, Bench, Brent, etc... But I never felt so low... so... insecure...

"You are his secretary?" Tanong ng ate ni Chase."Opo." Sabi ko."You're young... Hmm... Taga san ka?" Pero bago pa ako sumagot."Drop it, Fiona." Ani Chase.

Buti rin at tumakbo yung bata sa loob (sinusundan nung yaya) sinundan niya. Baki

t kaya? Hindi naman sa gusto kong tanungin niya ako pero siguro mejo maarte yung ate ni Sir Chase kaya ganun na lang ang pagpigil ni Sir Chase sa pagtatanong sakin.

"I'm sorry." Sabi ni Sir Chase nang nakatitig sakin."Para saan?" Tanong ko.

Iniwan na si sir Chase ni Madame at nung papa niya. Pumasok na sila sa loob at siya na lang ang nakaabang sa labas.

"Eliana!" Sigaw ni Brittany kahit di naman talaga kailangang sumigaw. "Dito ka na nga! Ito naman yung work mo diba?" Sabay turo niya sa kinatatayuan niya.

Pagtingin ko kay Chase may dalawang babae na sa likuran niya na bumubungisngis at para bang kinikilig.

"Uh.. Sir may naghahanap sayo, nasa likuran mo." Sabi ko sabay punta sa kinatatayuan ni Brittany.

Tumingin siya sa likod at tumingin ulit sakin para ipakita ang pangungunot ng noo niya.

Buti at dumating din si Celine kasama si Luke kaya mejo nag back-off din si Brittany sa pang iirap sakin. Pero talagang lumapit si Sir Chase at iniwan yung dalawang fans niya.

"Ohmy!" May narinig ako sa tabi kong nagsabi nun. Si Mary pala! Di ko siya namalayan.

Dumapo ang kamay niya sa bibig niya habang perfect O yung lips nito at nakatingin sa papasok. Who the heck?

I froze. Di ko alam kung tatakbo ba ako at yakapin sila o tatakbo papalayo ngayong pareho silang nakangising dalawa.

Diretso ang lakad ni Bench sakin habang sumusunod si Denise sa kanyang pinipigilan ang tawa.

"Nice to meet you..." Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan.

DAFUQ? Napatingin ako sa kanilang lahat at nakitang napanganga si Celine, Mary, yung dalawang babae sa likuran ni Sir Chase, yung ibang babae (matanda o bata) na nakakita sa ka preskohang ginawa ng walang hiyang pinsan ko.

YEAH RIGHT! We should pretend that we don't know each other.

"You are so beautiful. I wonder where ya get your genes?" Ngumiti siya.

Ang sarap sapakin. Pero bago pa ako manapak ay may humila na sa kamay ko. Inalis ni Sir Chase ang kamay ko sa kamay ni Bench at hinila niya ako sa likuran niya na para bang kailangan kong magtago.

An amused grin on Bench's face flashed.

"Sorry. The boyfriend?""No!" Sabi ni Brittany na kanina pa pala tahimik.

Di tumingin si Bench sa kay Brittany. Titigan lang talaga ni Bench at Sir Chase yung nangyari.

"Chase Martin Castillo, man!" Sarcastic na sinabi ni Bench habang naglalahad ng kamay. "Didn't mean to... take something important from you?" Nakataas ang kilay niya at sa gilid ay nakangisi si Denise habang kinikindatan ako. "Benjamin..."

PATAY! Wa'g Jimenez please?!

Buti at di niya dinugtungan. Umaliwalas ang mukha ng kanina pa nakasimangot na si sir Chase at kinamayan si Bench.

"Right!" Napabuntong hininga si Sir Chase. "Welcome!" at ngumiti."And this is Denise, my wife." Kumindat siya sakin at nakita kong sumimangot si Denise."Nice meeting you." Tumango si Sir Chase kay Denise.

Si Denise naman ay tumingin sakin at tingin ulit kay Sir Chase at biglang nag "Oh, okay!" Mukhang nahimasmasan.

Ngumiti siya, her usual evil smile pag may bagong ibu-bully.

"Let's go, Bench! I'm thirsty! Di ko talaga alam kung bakit tayo ang pinadala ni tito para mag attend dito, pero dapat may isang magpasalamat diyan na tayo yung narito instead of her... dad. Well... Lika na." Sabi ni Denise.

Wow! Nagpaparinig!? Salamat D ah? Di mo sinabi saking pupunta pala kayo dito muntik na akong nahimatay sa kaba! GRRR! Well, now I can remember her weird phone call.

Umalis silang dalawa pero tinititigan ako ni Bench with his evil smile habang hinihila siya ni Denise.

Biglang nag-ingay yung mga babae sa paligid na para bang shock na shock. Pinalibutan ako ni Celine at Mary para paulanan ako ng tanong tungkol sa nangyari. Umalis naman si Sir Chase sa tabi ko.

C&H26Come Here

"Grabe! Astig talaga yung beauty mo Eliana!" Sabi ni Celine. "Biruin mo, pagkadating nung Benjamin ay hinalikan ka agad? At may asawa pa huh? Ilang taon yun?"

Sasagutin ko sana, buti at napigilan ko yung dila ko sa kaba. Kung sinagot ko yun mabubuking na ako!

"Kita mo yung sasakyan nila? Frickin Limo! Gosh!" Sabi ni Celine."Oo diba? Grabe! itim na limo, they must be really rich!" Dagdag ni Mary.

Darn it! Limo, Bench? Really? A limo? Abnormal talaga tong pinsan ko! Always so flashy! Gosh! Wait till I see you two!

At saka inimbita nina Sir Chase si Daddy? Bakit kaya? At bakit sina Bench ang dumalo? Gusto kong malaman! Tumawag si Daddy sakin kahapon pero wala naman siyang nabanggit. Siguro si Bench lang talaga yung nag volunteer na pumunta. Bakit di n

ila ako sinabihan? Nag absent na sana ako para makausap sila! God, I miss them!

Nang humupa na yung usapan nila tungkol sa hot, sexy, young man na pumasok kasama ang asawa niya... pumasok na kami sa loob kung saan tumambad samin ang nag s-speech na si Sir Chase.

Niwewelcome niya lahat ng dumalo sa 50th anniversary ng CPI! Nalaman ko din na may sister company silang based sa Vietnam at sa Florida. Of course, they have! Grrr! Kay laking kompanya talaga nito at si Sir Chase ang humahawak huh?

"Close your mouth, Eli." May bumulong sa gilid ko.

Agad uminit ang pisngi ko at narealize na kanina pa pala ako nakanganga habang tinitignan ang gwapong si Sir Chase. Nakita ko si Denise na naka upo sa table sa harapan ko at nakangisi. Siya yung nagsalita.

Pano ko sila hindi nakita ngayong nasa harapan ko lang pala ang dalawa? Si Sir Chase ang dapat sisihin. Yung mga babae ay nakatingin lang talaga sa kanya na para bang sinasamba siya. I bet maraming nakikisawsaw lang dito. Mga anak mayaman na pumunta lang para makita si Sir Chase kahit wala naman talagang koneksyon yung kompanya nila sa pharmaceutical company nina Sir Chase (tulad ng walang koneksyon ang airlines nina Bench sa kompanya din ni Sir Chase).

"Bachelor! Ang gwapo! Yiii!" I can see girls giggling.

Ugh! Ridiculous! Sa dami ng mga nagkakagusto kay Sir Chase ba't di pa siya nag kakagirlfriend? Ridiculous! Daming available! Tinignan ko ang tatlong babaeng tumitili. They're not bad. Magaganda sila at mukhang mid-twenties din ang mga edad.

Nang matapos ng magspeech si Sir Chase, si madame naman ang pumalit. Tinignan ko si Sir Chase na nakikipagkamayan sa malalaking tao at nakaplaster ang gwapo niyang ngiti. Lumapit na din yung tatlong babae sa kinatatayuan niya at maging si Brittany sa likuran ko. Syempre ako, dapat dito lang ako sa kinatatayuan ko kasi di naman ako bigatin. I'm just his secretary.

Habang kinakamayan niya isa-isa ang mga bumabati sa kanya ay napatingin siya sakin at ngumiti. Ninerbyos agad ako. OMG! Ano ba 'tong nangyayari sakin? Uminit ang pisngi ko pero naistorbo ang tinginan namin nang may biglang humila sa braso ko.

"CR!" Sabi ni Denise at nasa likuran niya si Bench na tinitigan si Sir Chase sa malayo. Nakangisi pero nakataas ang isang kilay na para bang naghahanap ng away.

Di na nila ako pinasagot at agad nang hinila sa CR na mas malayo doon sa hall para wala masyadong tao.

Pumasok din si Bench sa girl's CR. Buti walang babae! Ni lock niya ang pintuan at agad akong tumalon para yakapin silang dalawa. Gosh I miss them so much! Napaiyak ako at narealize kong mag tatatlong buwan na ako dito sa Cebu.

"I miss you both!" Sabi ko."I miss you too, Eli." Sabi ni Denise."Miss ko kayo pero what the heck?" Sabi ko agad nang kinalas ko na ang pagkakayakap ko. "Katakot yung ginawa niyo! Lalo ka na! And a limo? really?" Sabay sapak kay Bench.Tumawa silang dalawa."Kelan kayo dumating?" Tanong ko."Kaninang umaga." Sagot ni Denise. "Surpresa nga diba! Kailangan ma shock ka!" Tumawa siya."Couz, I really don't like you working here." Sabi ni Bench habang sinuklay ang

buhok niya gamit ang mga daliri. "Jimenez tayong dalawa. Bakit mo inaaksaya ang panahon sa pagiging secretary? Ni hindi ka nakakaupo sa kinatatayuan mo kanina. You're a princess and you work here like a housemaid-""Yun naman kasi talaga yung trabaho ko, Bench." Sabi ko."You look so helpless!" Aniya. "Para kay Yuan kaya mo 'to ginagawa? Go back! Go home! it's not worth it! I bet a couple of months, he'll be flying back to you. Nilulugi ko ang kompanya nila sa abot ng aking makakaya..."Napanganga ako sa sinabi ni Bench. OH MY GOD! Talaga?"Yes!" Aniya nang nakita ang paglaglag ng panga ko. "Kahit na di naman talaga tayo related sa kompanya nila, nag eendorse ako ng ilang kompanya sa investors nilang nag iinvest din satin. See? You... go back and-""No! Bench! No!" Sabi ko.

Narealize kong ayaw ko nang bumalik sa Manila sa kahit anong rason. I don't care if Yuan and I will be together. He smirked and look away.

"Bakit Eli? Anong meron sa Cebu at ayaw mong iwan?" Tumaas ang kilay ni Denise pagkatanong nun. Napatingin lang ako kay D at binalik ko ulit ang tingin ko kay Bench."You're not serious, Bench!" Sabi ko kay Bench. "Hindi mo yun ginagawa sa kompanya nila diba?" Sabi ko, desperadong masagot."I'm serious." Tumawa siya. "But you have to tell me why are you staying here in Cebu kung gusto mong malaman ang buong detalye." He winked."Oh god! Bench, please wag! Wala na akong intensyon pang bumalik sa Manila para kay Yuan. Leave him alone cuz I don't want anyone in my family connected with his." Habang iniisip ko yung nangyari sa ospital at kung paano ako pinalabas, all the hurtful words, and then there's Sir Chase."Oh, okay! Really?" Tumaas ang kilay ni Bench. "Bakit? May iba na ba? Some older man or your boss, mature enough to fight for-""Are you stalking me!?" Agad kong sinabi yun. Naalala ko yung mga araw na si Denise yung pinapastalk niya sakin at sa mga galamay niya. Bench is really good at this game. Pumula ako nang nakita ko si Denise na tumawa, "We know, Eliana."

ALAM NIYO KASI MAY NA HIRE KAYONG DETECTIVE! GOSH! I'm sure of it! 'tong dalawang 'to!

"Hindi! Nirereto lang nila ako sa boss ko! yun lang yun!" Sabi ko."Hindi ka nila irereto kung walang dahilan!" Sabi ni Denise, naka evil smirk. "Besides, your boss is hot. Super hot... Like a super hot bachelor?""You mean like me?" Bench frowned.Tumawa na lang si Denise at nagpatuloy... "At bagay kayo. He's Yuan's opposite. Mayaman pa!""Are you attracted with her boss?" Bench interrupted. Si Denise yung tinanong niya.Umirap na lang ako at pumula ang pisngi. "Oh, please! Tumigil na kayong dalawa huh?! Gosh, I miss you both talaga!" Sabay yakap sa kanilang dalawa."By the way, si tito Drew yung inimbita dito." Sabi ni Bench nang nakarecover na. "But I know he wouldn't really come here. Hindi siya readyng makita ang iningatan niyang anak na halos binakuran buong buhay, na mag isa at nagtatrabaho dito na parang walang milyun-milyong thrust fund."Natawa ako at naiyak sa sinabi ni Bench."So he made us come... But unfortunately, Eliana... Aalis kami mamayang gabi dahil may exam si Denise bukas."Pinunasan ni Denise ang luha ko at... "We'll be back here, Eli." Aniya.

Hindi ko alam kung gusto ko bang bumalik sila dito o ako na lang ang pumuntang Maynila para makita sila at si Daddy. Kung pupunta sila dito, weird kung may makakitang sinusundo ako ng limo sa Riala o sa CPI man.

"Stop glaring at Chase, Bench." Sabi ko kay Bench."Chase? Don't you call him sir or something?" Tumaas ang kilay niya at di ako nagsalita. "Siguro dapat mas malala pa pala sa pagtitig ang gagawin ko? Punch him, maybe?"Sinapak ko na! Kainis eh!"Wa'g kang mag biro ng ganyan!" Sabi ko habang humahalakhak si Denise."What makes you think that he doesn't know anything about you?" Biglang tanong ni Bench kahit off-topic."Huh?" Tumaas ang kilay ko."Bench, tayo na... let's go back." Sabi ni Denise kay Bench kahit di ko pa nasasagot ang huling tanong niya.

Pagkatapos ng mahabang kamustahan ay bumalik na kami sa hall. Hindi na ako pinansin ni Bench at Denise kasi pinagsabihan ko silang dalawa. Agad ko namang naaninaw ang mukha ni Sir Chase na umaliwalas nang nakita ako. Nakaupo siya at para bang may hinihintay.

Come here - yun yung pagkakabasa ko sa bibig niya nang nagtagpo ang mga mata namin.

Hindi ako gumalaw, tinignan ko lang siya. Pero sinabi niya ulit - come here - sabay tapik sa katabing upuan niya.

Uminit agad ang pisngi ko at tumingin kay Bench at Denise. Si Denise, nakangisi. Si Bench naman nakasimangot na para bang batang maagawan na ng laruan.

C&H27What He is

Dahan-dahan akong umupo sa tabi ni Sir Chase habang tinitignan ng ibang curious. Nakita ko ring parang giraffe si Bench at Denise kung makatingin sakin.

"P-Po?" Tumingin ako sa perpektong mukha ni Sir Chase.

OH MY GOD! He's perfect and I'm not! Naiinsecure talaga ako. Lalo na ngayon dahil katabi ko na siya. Uminit pa ang pisngi ko.

Ngumuso na naman siya at pinigilan ang ngiti niya.

"You okay?" Tanong niya."Oo. okay lang ako." Tapos tinignan ko sina Bench at Denise na nakatitig parin sakin.

Mga buang ang dalawang 'to! Mahahalata ako nito! Tinignan ko ulit si Sir Chase at nakita ko siyang nakatitig sakin at para bang nahihirapan. Lumunok siya at yumuko.

"Babalik ka na bang Manila?"

Halos malaglag ang panga ko sa tanong niya.

"H-Huh? Di naman."Napabuntong-hininga siya."Bakit? Di ako babalik ng Maynila." Sabi ko ulit.Umaliwalas ang mukha niya at natulala, "I just thought..." Di niya tinapos at pinatakbo ang kamay niya sa buhok niya. Ngumiti ulit siya."Uhm... Chase, sorry nga pala kanina.. Yung sa lalaking humalik sa kamay ko." Sabi ko. Di ko alam kung bakit ako nag aapologize."It's okay. I know." Aniya.

HUH?

"Oh! Your secretary, Chase?" Nakataas ang kilay ng ate niya nang nakita ako.Tumango lang si Chase.

Nagkibit-balikat lang yung ate ni Sir Chase, may itatanong ulit sana pero na distract dahil sa pagdating ni Celine at Luke.

"Eliana!" Sabay tabi ni Celine sakin at sulyap sa seryosong si Sir Chase. "Mamaya, pagkatapos nito, night out tayo?" Sumulyap ulit siya kay Sir Chase."H-Huh? Titignan ko lang." Naisip ko si Bench at Denise."Bakit naman? Ang KJ nito! ilang ulit mo na akong tinanggihan! Sige na please?" nag puppy-eyes pa siya."Apparently, Celine, I think Eliana has more important things to do." Bumakli si Sir Chase.Sumimangot si Celine at inirapan si Sir Chase, "Arte nito! Possessive ka lang!"

Tama si Sir Chase... pero paano niya nalaman na may importante pa akong gagawin. Tinignan ko siya. He looked away. Lost in thought.

Pagkatapos naming kumain, tinawag ni Madame si Sir Chase at nag CR naman si Celine kasama si Luke kaya yung naiwan sa table ay si Ate Fiona lang ni Chase, yung husband, yung anak at yaya. Tinignan ko yung anak nila at nginingitian. Naglalaro ito ng iPad at walang pake sa mundo.

"Eliana... what's your family name?" Tanong ng Ate Fiona ni Sir Chase."Jimenez po."Tumaas ang kilay niya, "Anong natapos mo?""Uh... Wala pa... P-Pero tinatapos ko yung Business Ad." Sabi ko."Business Ad? Diba nagtatrabaho ka, paano mo yun natatapos?"Napalunok ako. Ack! Dapat di ko pala binanggit yun! "Uhm... Open university. Modules." Sabi ko.Humilig siya ng kaonti sakin at nanlaki ang mga mata, "Talaga? Ang mahal nun ah!"Nanlaki ang mga mata ko (hindi ko na naman alam na mahal yun), "Uhm-"

Hinawakan nung husband ni Ate Fiona ang braso niya na para bang pinipigilan, "Hindi ako matatahimik sa Maynila kung di ko 'to nasasabi sayo Eliana pero... My brother, Chase Martin, never had a girlfriend before. And I understand. Let's face it. Mayaman kami, gwapo siya, matipuno, mabait... lahat ng babae nagkakandarapa sa kanya... mainly because he's rich and handsome. At alam niyang ganun ang habol ng mga babae sa kanya."

Hindi ako humihinga habang sinasabi niya ang mga ito. Alam ko ang punto niya pero masyadong shocking para maabsorb ng utak ko."You are.. just his secretary... Ayokong aminin 'to sayo pero mukhang may gusto si Chase sayo, na hindi pa nangyayari noon." Nag isip siya at parang may idadagdag pero isinara niya ulit ang bibig niya. "He's clever. Hindi siya basta-basta n

agkakagusto. And what he's experiencing for you now is not... normal.""Uhm... So sinasabi niyo po ba na may gusto siya sakin?" Tanong ko at nagsimulang kabahan."I hate to break it to you... In fact, ayokong malaman mo at baka lumaki ang ulo mo, pero, mukhang ganun na nga. He's never cared that much for a girl. And you're just nineteen right?" Tumaas ulit ang kilay niya."Oo.""You're too young." Napabuntong hininga siya. "My point is, sana wa'g mong gamitin yung attraction niya sayo." Mas lalo siyang humilig at hininaan ang boses niya, "Kung pera at kagwapuhan niya lang ang gusto mo, you better back off cuz I won't let you."

Nagkatitigan kami. Halos makita ko sa mga mata niya ang nasa mga mata ni Denise tuwing galit siya. At alam kong mahirap makalaban ang ganitong mga tao. Lumunok ako ng halos limang beses bago nagsalita.

"Hindi ko makita kung bakit pera at kagwapuhan ang habol sa kanya ng iba... I would rather chase him for what he is than what he has."

"Fiona." Narinig ko ang malamig na boses ni Sir Chase sa likuran. "Anong ginagawa mo?" Hinawakan ni Sir Chase ang balikat ko para bang pinoprotektahan sa pwedeng gawin ng ate niya.

OH MY GOD! Ano nga yung sinabi ko? Narinig niya ba yun?

Napapikit ako. Wala nang mas iinit sa pisngi ko ngayon.

"Sorry Chase Martin..." Humalakhak si Ate Fiona. "Can't help it."

Tumingin ako kay Sir Chase. Pumikit ito at nang dumilat ay nakita ko ang galit sa mga mata niya.

"Okay lang, s-sir Chase." Sabi ko.Tinitigan niya ulit ako at... "Sir?" Lumambot ang mata niya."I mean, Chase.""Better." Tumingin siya sa relo niya. "It's eight thirty, by nine, matatapos na ang party. You're off for now, Eli.""H-Huh? Pero... Diba dapat patapusin?""Sige na... You can go." Tumingin si Sir Chase sa paligid.

Napatingin din ako at dumapo ang mga mata ko sa nakatayong Bench at Denise. Kinindatan pa ako ni Bench at kinawayan ni Denise.

Yeah! Right! Mabuti nang maaga at maihatid ko pa sila sa flight nila!

"O-Okay!" Tumingin ako kay Ate Fiona na naglalaro na sa anak niya at kay Sir Chase na tinitignan akong mabuti."Take Care." Aniya bago ako umalis. Halos di ko yun marinig dahil sa kabog ng puso ko. Parang kanina pa nagpapansin yung puso ko sa pagkabog nito. At ngayon ay naiinis na dahil di ko pinapansin."Thank you. T-Take care din." Ngumiti ako at umalis.

Pero half-way papunta kay Bench at Denise, lumingon ulit ako kay Sir Chase na nakatingin parin sakin. Very very attractive, indeed. The most attractive bachelor in Cebu. At sinasabi ng mga tao na may gusto siya sakin. It's ridiculous. Very ridiculous. Hindi posibleng magkagusto siya sakin.

Uminit ang pisngi ko nang narealize kong kanina pa kami nag tititigan. Bumitaw ako at tumingin sa paligid, ang ilan ay parehong nakatingin saming dalawa, si Brittany busy sa pag eentertain ng ilang bisita, si Celine at Luke naman ay pabalik

sa table. I need to go. Ngayon ko pa naabsorb ang intensity ng mga sinabi ng ate niya sakin. He likes me? Really?

*krrriiiing*

Naglakad ako pabalik at tinignan si Bench at Denise na nagsimulang maglakad palabas ng hall. Someone's calling. Unknown number...

"Hello?" Sagot ko.Hindi siya sumagot."Sino 'to?""Seriously, Eli, you take care... And come back here with me." Lumingon ako dahil pamilyar yung boses.

Nakita ko si Sir Chase, nakatayo parin sa kinatatayuan niya, nakahawak ng cellphone na nakalagay sa tenga niya. Hindi ko kayang tumitig sa kanya ng ganito kaya dumiretso ako sa pag lakad.

"Yes, I will. Don't worry."

v

C&H28The Hearts

Buti at walang nakakita saking sumakay sa Limo. Agad kami nagpuntang Mactan kung saan naroon ang airport habang ang laman ng isip ko ay tanging si Sir Chase lang. Lakas talaga ng kabog ng puso ko. Parang gustong kumawala sa dibdib ko.

"You okay?" Nag evil smirk si Denise nang kaharap na namin ang isa sa mga private plane nina Bench."Yup!" Sabi ko, tuliro parin."Couz, don't stress yourself over that man." Sabi ni Bench. "Kahit di ka na maistress mapupunta't mapupunta ka sa kanya.""WHAT?"Humagalpak si Bench at siniko siya ni Denise, "Just... kidding. I love you, baby." Sabay halik niya sa noo ko. "I miss you. I want our princess back." Kumindat siya pero di maalis sakin ang sinabi niya kanina. THAT man? Si Sir Chase ba?

Naghuramentado na talaga yata ang puso ko kaya di ako makasagot.

"We'll be back, Eli. Okay?" Sabi ni Denise sabay yakap at halik sakin.

Tulala parin ako sa kay Sir Chase. OMG! Two of the most important people in my life is right here in front of me, saying goodbye, but my thoughts are on Sir Chase Martin. Why? So I snapped back...

"I will miss you both!" Sabay yakap ko sa kanila."Hmmm. Ilang buwan ka nga ba bago na inlove kay Yuan?" Tumaas ang kilay ni Denise.

Tuwing binabanggit ang pangalan ni Yuan noon may isang parte sa puso kong gumuguho, pero ngayon? hindi ko na alam. Napaisip ako... We met... the first time I went to a bar with Denise and Bench after my 18th birthday.

Almost instantly, I fell for his charm. Yun yun! Naaalala ko pa ng maayos na parang kahapon lang nangyari.

"Love at first sight?" Denise prompted."Uhm... Maybe." Sabi ko.Tumango siya at para bang sa wakas ay naliwanagan pero di niya sinabi sakin kung bakit niya yun tinanong, "We have to go, Eli. Take care."

Pagkasabi niya nun ay agad kong naalala si Sir Chase... Take Care... The words... came out from his lips like a song...

Ano ba 'tong nangyayari sakin? Inalis ko ang mukha ni Sir Chase sa isipan ko. It is impossible! I can't be...

Ni hindi ko matapos yung iniisip ko.

Kinawayan ko si Denise at Bench nang papasok na sila sa plane kasama ang ilang body guards.

"Miss Jimenez, ihatid ko na po kayo." Sabi nung isang body guard na naiwan dito sabay turo sa naghihintay na limo."No. Mag tataxi lang ako.""Pero utos ni Mr. Jimenez-""Sabihin mo, utos ko, bumalik na kayong Maynila. Magtataxi ako." Kahit di ako galit, para akong galit kung magsalita.

Tama na yung mga scenes kanina. Ayoko ng mas magkaroon pa ng hinala sina Celine o Sir Chase sakin.

Alas diyes nang nakarating ako sa Riala. Nabigla nga ako nang naabutan ko pa si Celine na nagbibihis para sa 'night-out' na tinutukoy niya.

"Please, Eliana! Sumama ka na! Please! I'm begging!" Aniya."Pero Celine-""Please! Just one! ONE TIME! ONE TIME LANG! Please?" Para siyang nagdarasal sa harapan ko at ako ang santo.

Wala akong nagawa kaya dahan-dahan akong umo-o. Nag bihis ako ng isa pang damit, kulay itim - pareho kami ni Celine. Ang saya niya nang nasa elevator kami at papalabas na ng Riala. Nakapalibot ang kamay niya sakin, inaakbayan (di pa nga umiinom para ng lasing).

"I'm the happiest girl in the world!" Sabay sakay niya sa front seat ni Luke. "Finally, honey! Napapayag ko si Eliana!" Hinalikan niya si Luke.

Nasa likuran ako ni Celine nang pinaandar ni Luke ang sasakyan. The last time I went to a bar... I can still remember it. Club 777. Sa araw na yun, ipinagtabuyan ako ng pamilya ni Yuan sa bahay nila, ipinagtabuyan din ako ni Yuan, he denied me... Para lang akong tanga. Nilunod ko ang sarili ko sa alak - Daniels, Bacardi, Black Label, Absolut, Patron, whatever! Tinikman ko lahat! Wala akong pake sa mundo. Pero ngayong naiisip ko ng mabuti ang ginawa ko, nahihiya ako sa sarili ko. Bakit ko inaaksaya ang panahon ko sa pag iinom noon? Kung ayaw ni Yuan sakin, edi sana pinabayaan ko na lang.

"Masaya ako. Da-hil... Dahil wala ang asungot na si Chase!" Tumili si Celine. "YUHOOO! Napaka possessive naman talaga ng lolo niyo! Kainis lang! Nineteen pa si Eliana! Dapat mag enjoy!" Sumayaw-sayaw pa si Celine sa kinauupuan niya.

Nang itinigil ni Luke sa Mango Square ang sasakyan niya, lumabas agad si Celine at hinila ako.

Tumambad sakin ang iilang kaibigan niyang dinala niya na minsan sa bahay. Nandoo

n din si Marc at wala si Brittany... at lalong wala si Sir Chase. Now I understand, pag nandyan si Brittany, siguradong nandyan din si Sir Chase. Pag wala naman si Sir Chase, di interesadong sumama si Brittany.

"Guys! Eto nga pala si Eliana! Nakilala niyo na siya diba, Fourth, Angela, Pinky, Sharmaine, Greg?"Tumango silang lahat at nginitian ako."Let's go, people!" Sigaw ni Celine.

Game na game naman talaga itong mga kaibigan ni Celine. Pareho silang lahat na nag eenjoy sa sayawan at inuman habang ako naman dito ay nakaupo sa isang couch ng pangalawang bar na pinuntahan namin dito sa Mango. Tulad ng Club 777 ang bar na 'to pero yun nga lang, mas malaki yung mga nandun sa Maynila.

"Let's go dance, Eliana!" Anyaya ni Celine sakin kahit alam kong dapat umupo lang ako dito dahil kahawak-kamay niya na si Luke.I shook my head."Bakit? o sige! Inom ka na lang, tatlong beses ah?" Sabi niya."What?" Nanlaki ang mga mata ko.

Huling inom ko sa Club 777 din... kaya di ako sigurado kung kaya ko na bang uminom.

"Please?" Halos di ko na marinig ang mga sinabi niya sa lakas ng music dito. "Yuhooo!" Sabay abot ni Celine sakin ang isang shot ng tequila kasama ang asin at lemon.

Nilagok ko na lang agad para di ko maramdaman. Uminit agad ang lalamunan at tiyan ko.

"Isa pa!!!" Binigay niya ulit ang isang shot.

Nilagok ko ulit. Shet! Naramdaman ko sa paningin ko na agad tumama ang tequila sa sistema ko. Noon, matagal akong tinatamaan dahil nasanay na, ngayon naman, di na yata kaya...

"Isa pa!" Sabi niya ulit.I shook my head again, "Ayoko na!" Sabi ko. Dizzy. Light headed. Tipsy."Last!"Di pa ako nagsalita ay binigay niya na sakin ang lemon at shot glass.

Nilagok ko para lubayan niya na ako. I knew it was a bad idea!

"YESSS! Tayo naaa!" Hinila ako ni Celine sa kinauupuan ko.

Narinig kong sumigaw si Marc sa lakas ng music, "Celine!""Lika na Marc!" Hinila din ni Celine si Marc at sumama naman ito sa kanya.

Hayun! Agad sa dancefloor. Blurry ang vision ko. Yung nakikita ko na lang ay yung nakakahilong lights at mga taong sumasayaw. Nagsimulang umusok sa smoke ng sigarilyo. Mas lalong lumakas ang music at naghiyawan na ang mga tao. Sumayaw din ako at kitang-kita ko sa mukha ni Celine ang 'success'! Masayang-masaya siya.

Ilang sandali lang ay hindi ko na alam kung sino ang kasayaw ko. Ang alam ko lang, may isang lalaki ang umaamoy sa leeg ko galing sa likuran, yung isa naman ay nag ga-grind sa harapan ko.

OMG! I need to get out here! Hindi ko sila kilala pero dahil sa tequila ay di ko maigalaw ang sarili kong paa. Parang jelly na nakalutang lang at yung ulo ko naman ay puno ng fogs.

Naramdaman ko na ang dalawang kamay ng lalaki sa likuran ko, nakalagay ito sa magkabilang baywang ko habang sumasayaw at inilalapit, sa bawat beat, ang sarili niya sakin.

Tapos biglang... BAM! Hindi ko alam kung paano pero may humila sa braso ko. May tumulak sa lalaki kaya nagkagulo sa dancefloor. May coat na pamilyar ang bango... nakasuot agad sakin.

Hinila pa niya ako palayo sa dancefloor at tinignan ko ang mga bouncer. Heller Mr bouncer! May humihila sakin! Hindi ako makapanlaban dahil masyado na akong tipsy.

"Godamn it!" Isang pamilyar na boses ang narinig ko kaya napatingala ako sa mukha ng humila sakin...

Si Sir Chase! Nanlaki ang mata ko at nagsimulang kabahan. Nagising talaga ako sa nakita ko. Tumingin siya sakin at nakita ko ang galit sa mga mata niya.

"What's wrong with you!?" Sigaw ng isang lalaki sa dancefloor. "Boyfriend ka ba?"

Tumakbo yung lalaki papunta sakin at hinawakan din ang braso ko. Si Sir Chase at yung lalaki ay nakahawak sa magkabilang braso ko.

"Chase!" Si Celine at Luke, nakita kong tumakbo papalapit sakin.

Ilan sa mga tao dun ay nakatingin na samin, yung iba walang pakealam, yung iba lasing.

"Chase? Chase Martin Castillo?" Sabi nung lalaki na para bang naaalibadbaran sa mukha ni Sir Chase. "Hindi mo siya girlfriend!" Siguradong sabi nung lalaki.

Tinulak ulit ni Sir Chase yung lalaki at naramdaman ko talaga ang gigil at galit niya dun sa naskashawak sakin. Nabitawan nung lalaki ang pagkakahawak niya - tumilapon ang lalaki.

Akala ko aarestuhin siya ng mga bouncer pero tumayo lang yung bouncer malapit dun sa lalaking tinulak niya.

"Don't you dare... touch my girl!" Halos dinig na dinig ko yung impact ng sinabi niya.

Napatigil sa pagasayaw yung ibang walang pakealam at nakita kong dumapo ang kamay ni Celine sa bibig niya. Nilapitan ni Luke si Sir Chase pero tumigil nang itinaas ni Sir Chase ang kamay niya.

Dinig na dinig ko rin ang malalalim na hininga ni sir Chase.

"Yes, she is my girl!" hindi lang yung lalaki ang kausap niya, tinignan niya ang mga tao sa buong bar. "And I don't like anyone touching her with your dirty hands!" Ngayon ay tumingin siya sa lalaking nakaaway niya.Tumalikod siya sa buong bar at... "Let's go!" Nakahawak parin siya sa braso ko pero kumalma na ang boses. sumunod ako sa kanya habang dinig na dinig ang bawat buntong-hininga niya.

"Godamn it!" sabay sapak niya sa sasakyan niya doon sa parking lot.

Para bang kasalanan niya lahat eh ako naman talaga yung may kasalanan dito. At isa pa, ba't siya nandito? Nagsimula akong kabahan, i think di normal yung pagmum

ura nin sir Chase, totoong galit siya, pero nang lumingon siya sakin with his sad heartbreaking eyes... niyakap niya ako... and I swear to god, I think I heard his heartbeat as fast and as loud as mine.

C&H29The Kiss

"Godamn it, Celine!" Sigaw ni Sir Chase nang nakita si Celine at Luke na lumabas sa bar.

Agad pumagitna si Luke sa kanilang dalawa.

"I'm sorry Chase. Di ko na namalayan. Akala ko kasi magkasama sila ni Marc." Aniya.

Nakita ko sa mga mata niya ang takot... Ginulo ni Sir Chase ang buhok niya.

"You didn't even tell me she was coming here with you..." Mas mahinahong sinabi ni Sir Chase."Chase, okay lang naman ako." Sabi ko at natatakot na rin ako sa magiging reaksyon niya pero napabuntong hininga lang siya at natulala sandali."Dude, we texted you." Sabi ni Luke kay Sir Chase."I'm sorry, Chase. Nandun talaga si Marc eh siguro nakahanap ng ibang kasayaw-""Anong pinainom niyo sa kanya?" Tanong ni Sir Chase, mas mahinahon na ngayon."Tequila. Three shots." Sabi ni Celine habang tumitingin sakin."Uh... Okay lang naman ako." Sabi ko sa sobrang guilty.

Nagkatinginan silang tatlo. Totoong okay lang ako. Mejo tipsy lang kanina at di makaalis sa dancefloor dahil sa dalawang lalaki sa magkabilang panig ko.

"Its not my first time." Nagkasalubong ang kilay ni Sir Chase habang tinitignan ako. "Nagawa ko na 'to noon sa Manila. No worries."

Nabigla siya at agad tinanggal ang pagkakatingin sakin, "Oh, okay!" May inis akong naririnig sa boses niya. "Sige na Luke, Celine." Aniya habang pinaglalaruan ang keys niya at umaambang sasakay na sa sasakyan. "I'll just... go home... I'm beat."

Tumango naman si Celine at Luke.

"Really, Chase, I'm sorry. Di ko na gagawin ulit yun... lalo na pag wala ka." Ani Celine."It's okay, Celine." Sumulyap si Sir Chase sakin at bakas talaga sa mga mata niya ang galit.

Anong sinabi ko na ikinagalit niya? Nang nakita kong unti-unti nang bumabalik sina Celine at Luke sa bar, narealize ko namang ayoko na.

"Uhm... Chase.""What?" Inis talaga siya."Pwede pahatid? Sa... Uhm... Riala?" Halos di ako makatingin sa kanya.

Nakakahiya. Napakagat labi ako sa hiya at si Sir Chase naman tumunganga lang sa harapan ko, di pa nakakapasok sa sasakyan niya.

Tinignan ko si Celine at Luke na nakatingin sakin. Nakita ko ang ngiti ni Celine at yinakap niya ako.

"Sorry, Eliana.""Okay lang." Sabi ko. "Uwi na ako."

Tumango siya at umalis na silang dalawa. Nang ibinalik ko ang tingin ko kay Sir Chase, nakatitig parin siya sakin na para bang may hinihintay.

"Uh... Sorry." Napalunok ako at... I swear... I can really feel butterflies in my stomach. "Pu-Pwede naman akong mag taxi. Mag tataxi-""No. You get in." Umikot siya at nag beep ang sasakyan niya. Pagkatapos ay binuksan niya ang pintuan ng sasakyan para sakin.

Agad akong pumasok. Umikot ulit siya at pumasok din. Pamilyar ang bango ng sasakyan niya, paran tulad sa amoy niya, amoy ng jacket na sinusoot ko. Napapikit ako sa bango nito. Exactly my kind of perfume. Very addicting.

"Why not stay? You've done this before, right?" Alam kong di niya sinasadya yun pero tunog inis parin siya."Uh... I've done this before but that doesn't mean I like it." Napakagat-labi ulit ako. Ilang beses na kaya akong nag english sa araw na to?"Saang bar ka sa Maynila nagpupupunta at sino ang kasama mo?" Seryosong tanong niya.

Napalunok ulit ako... Di niya naman pinapansin ang pag eenglish ko kaya okay lang siguro.

I'm tired of lying when he's always telling the truth...

"Yung pinsan ko at mga kaibigan ko. Club 777, Core, marami..." Sabi ko."Do you always... dirty dance?"

Napanganga ako sa tanong niya at uminit ang pisngi ko. Di ako makatingin ng diretso sa kanya. "No... Just... once or twice."

He looked away and his jaw clenched.

"Do you always drink?" Halos pumikit siya sa tanong niya na para bang nasasaktan.

Napalunok ulit ako, "Not always pero... oo, umiinom ako tuwing pumupunta ng bar."

"Why? Do you like it? Do you like doing that?" Ngayon tumataas na ang boses niya

.

"No! It was my only choice that time! My only escape..." Napalunok ako. Malapit ko na talagang masabi ang rason - na dahil heart broken ako noon.

Napabuntong-hininga siya at... "Do you... still want to escape...it... kaya mo naisipang sumama?"

Kalagitnaan palang ng tanong niya, umiiling na ako, "Hindi. Sumama lang ako kay Celine. Yun lang... Walang ibang rason."

Di na siya umimik at agad pinaandar ang sasakyan. Tahimik lang kaming dalawa habang nag da-drive siya papuntang Riala Towers.

Yung nas loob lang ng isip ko ay si Sir Chase. Concerned talaga siya sakin. Yinakap niya ako kanina... Sinoot niya 'tong jacket niya sakin. Napatingin ako sa kanya, naka puting t-shirt siya at blue jeans. Kitang-kita ang hubog ng katawan niya sa t-shirt niya at snap! May naalala ako... sinabi niya sa lahat ng girlfriend niya ako. Sa lahat ng tao dun sa bar.

"Hi-Hindi ka ba mai-isssue tu-tungkol dun sa sinabi mo sa bar?" Tanong ko sabay lunok.

"Alin dun?" Sabi niya nakatingin parin sa daanan.

"Yung ano?"

"Ano?" Napatingin siya sakin.

"Yung... g-g-g-girl?" Grabe! Kahit sa bangungot di pa ako nag stutter ng ganun ka grabe.

Napansin niya kaya sumulyap ulit siya sakin at ngumuso na para bang pinipigilan ang pag ngiti.

Thank god, he's back to normal! Di na ba siya naiinis?

"Sorry if it bothered you... Sa puntong iyon, kailangan ko na lang talagang-"

"Hindi naman... I mean okay lang naman... Naiintindihan ko." I said cutting him off. "P-Pero baka ma issue ka... secretary mo lang ako... boss kita. at sinabi mong tayo na... Baka-"

"Oh I don't care, really. I only care about you."

Oh my God! May sasabihin pa sana ako pero sinarado ko ang bibig ko habang tinitignan siya, with butterflies partying in my stomach. Ngayon halos di ko na matanto kung gaano siya kagwapo s paningin ko, araw-araw gumagwapo siyang lalo.

Pinark niya sa parking lot ang sasakyan niya at di sa harapan ng Riala. Tahimik kami ng pumasok sa elevator. Habang naglalakad ako, narealize kong tipsy parin talaga ako pero ginawa ko ang lahat para makapaglakad ng maayos sa heels kong ito.

I'm sure tinititigan ako ni Sir Chase habang naglalakad ako. Pumasok kami ng elevator at pinindot niya ang 15.

Pagkapasok namin sa condo ni Celine, pumunta agad siya sa kitchen habang ako ay dumiretso sa living room para makaupo sa couch.

Pumunta siya sakin at umupo sa tabi ko na may dala-dalang isang baso ng tubig.

"Drink this." Aniya.

He's so close to me! Ang bango niya talaga! Agad kong tinanggal ang jacket ko para ibalik sa kanya. Hindi ko alam kung bakit pero pagkatanggal ko nito, napapikit siya.

"Salamat nito." Sabay bigay ko sa jacket.

"Your dress..." Napabuntong hininga siya. "I seriously want to wrap you with my jacket so put it back."

Napatingin ako at narealize na di ko na pala napigilan ang pagpapakita ng cleavage ko.

"Oh. Sorry." Sabay balik ko sa pagsusoot ng jacket.

"Drink the water... I need to go." Aniya at tumayo pero imbis na umupo lang at sundin ang utos niya, tumayo din ako at yinakap siya.

Hindi ko alam... hindi ko alam na ganito ka tindi ang mararamdaman ko pagkayakap ko sa kanya ngayon. Niyakap niya ako kanina pero hindi ko masyadong naramdaman dahil manhid pa ako sa alak, ngayon ko lang naramdaman ang init ng yakap na yun.

"Eli." Napasinghap siya. "You're drunk."

Hindi ako sumagot. Kinalas ko ang pagkakayakap ko at hinarap niya ulit ako.

"Thanks, Chase..." Sabi ko.

Pumungay ang mga mata niya at ngumiti siya. Ang gwapo niya talaga at di ko na napigilan ang sarili ko... hinalikan ko siya habang nakangiti siya sakin. Alam kong nabigla siya at alam kong pagsisisihan ko ang ginawa kong ito bukas... Nanlaki ang mga mata niya at nang tumigil ako ay nawala na yung ngiti sa labi niya.

Pumikit siya at ako naman ang hinalikan. My heart is beating like crazy! Crazy! Crazyng crazy na parang gusto kong umiyak sa saya kahit di ko alam kung bakit basta lang ay masaya ako...

"No." Pinutol niya ang halik kahit alam kong labag yun sa tunay na nararamdaman niya.

Nakalagay na talaga ang kamay ko sa dibdib niya at feel na feel ko na. Nilagay niya ang kamay niya sa labi ko at napabuntong-hininga siya.

"Not when you still love someone else... Not when you're still not over him... No... I won't be a rebound." Bulong niya at tinalikuran ako para umalis.

C&H30Share Your Heart

"Rebound?" Ginoogle ko ito.

Isang pambasketball na term pero may ideya ako kung ano ang ibig sabihin ni Sir Chase.

Sabi sa internet, urbandictionary.comRebound - Going from one relationship to the next right away to avoid the pain of a breakup.

Pero ang nakapagtataka doon ay kung paano niya nalamang kakagaling ko lang sa relationship o sa break up? Was I too obvious?

"Sorry kagabi, Eliana." Buntong-hininga ni Celine."Okay lang talaga. No problem.""Grabe! Di ko pa nakitang ganun ka galit si Chase... At... kamusta kayo? Hinatid ka niya diba?""Oo, okay lang naman kami." Sabay blush ko nang maalala ko ang kiss na yun.

Sabi na nga ba, pasisisihan ko yun! Kung bakit ba kasi hinalikan ko siya ayan tuloy at wala na akon mukhang maihaharap sa kanya! Hay nako naman! Pero... totoong grabe yung kabog ng dibdib ko non. It felt so right that I'm sure its illegal. He's my boss after all.

Natapos ko kagabi ang Module 3 kaya puyat na naman akong pumasok sa CPI.

"Nandoon si Sir Chase sa dati niyang office... pupunta daw kasi si Madame ngayon." Chismis ni Mary sakin.

Buti na lang... mejo ma dedelay yung pagkikita naming dalawa. Pinikit ko yung mga mata ko dahil sa puyat. Milyun-milyong eyebas na ang nagpapatong-patong diyan.

Halos di ko nga natapos... Kung nag concentrate sana ako edi sana maaga ko yun natapos.

Paano ba naman kasi... ginoogle ko yung Rebound, pati Chase Martin Castillo, at napabisita din ako sa Facebook (kahit walang account... at di iyon maintindihan ni Celine) para tignan si Sir Chase. HAY! Distractions distractions...

"Eliana?" Boses at mukha ni madame yun kaya napatayo ako agad sa kinauupuan ko."Madame! Dyan na pala kayo! Good morning!" Sabi ko.Tumawa siya, "Ano? Ready ka na ba ngayong Wednesday?"

Napatingin ako sa planner ko at nakitang wala naman akong (o si Sir Chase) gagawin sa Wednesday. Infact, hanggang bukas lang yung mga meeting ni Sir Chase. Wednesday hanggang friday ay walang sched.

"A-Ano pong nasa Wednesday?" Kinakabahan ako.Napabuntong-hininga siya at umiling.

Uminit ang pisngi ko nang naalala ko yung sinabi ni Sir Chase sa bar... nalaman kaya yun ng pamilya niya? Di kaya sa Wednesday ay ifa-fire na ako? OMG! Mas lalo akong kinabahan.

"Hindi niya sinabi sayo?" Tanon ni madame.

Ang baet talaga ng tadhana sa araw na 'to! Agad ba naman sumulpot si Sir Chase naglalakad sa hallway galing opisina niya. Ma hahyperventilate na talaga yata ako! Hindi ako makahinga at tuliro na ako sa kinatatayuan ko. Easy, Eli, Easy! Please! TAKE. IT. EASY! GET. YOUR. SH-T. TOGETHER!

AHHH! SARAP TUMAKBO! Nangangatog na ang mga paa ko. Hindi ako tumitingin sa mahinahong naglalakad na si Sir Chase. Sapatos palang naitsura ko na ang kagwapuhan niya... Kung titingin ako sa ma mata sigurado magkakatitigan kami at siuradong tatakbo na ako palabas ng CPI!

"Chase? Di mo ba sinabi yung tungkol sa Bantayan?" Tanong ni Madame."Hindi pa." Tumingin si Sir Chase sakin.

Tinignan ko na rin siya at di huminga... TATAKBO NA AKO?

"Ano po yun Bantayan?" Tinanong ko na lang si Madame para may distraction."Island yun... Plano ko kasing gumawa ng hotel sa bantayan, Eliana kaya inutusan ko si Chase na pumunta doon para tignan kun maganda ba yung nakuhang lupa ko doon. Kayo sana ipapadala ko kasama si Luke at Celine... pero since hanggang Thursday lang available si Luke, kailangan din nilang bumalik dito."

Napalunok ako, "Saan pala yung bantayan?""Dito lang sa Cebu... Uhm... I think mga 4 hours... or 3, depende sa driver. Tapos isang oras sa barge. Okay lan ba yun sayo?" Tanong ni Madame.

Sumulyap ako kay Sir Chase at nakatingin parin siya sakin.

"Uh... Opo... Okay po!" Sabi ko.Lumingon si Madame kay sir Chase at, "O hayan! Ako na ang nasabi. Ang bagal nito. Alis na ako." At hinalikan niya si Sir Chase... That made me blush.

Naglakad papuntang elevator si Madame dala-dala ang kulay brown na bag...

"Good bye, madame!" Sabi ng mga taong nagtatrabaho.

At ngayon, kami na lang ni Chase ang nakatayo at nagkakatinginan. OMG! LUPA, kai

nin mo na ako ngayon! I mean... building pala. Hindi lupa!

Ngumiti siya sakin, "You don't have to come if you don't want to.""Gusto ko... Uh... gusto kong sumama."

At hayun na naman ang pagngunguso niya na pinipigilan ang pagngiti. Tinalikuran niya ako at umambang aalis ulit pero bago siya tuluyang makapaglakad paalis...

"S-Sir Chase..." Sabi ko."Hmmm?" Tumingin ulit si Sir Chase sakin."Yung t-tungkol sa huling sinabi mo sakin kagabi? Yung... re-rebound?"

Nakita ko ang pagkabigla sa mukha niya. Tumingin siya sa paligid at pati akoy napatingin na rin at narealize na sa tuwing magkasama kami, halos wala akong pakealam sa paligid, nanonood ang mga tao samin at nagbubulung-bulungan.

"Back to work people-""Kayo na ba, Chase?" Bumulagta sa harapan namin ang namumugtong mga mata ni Brittany.Sumulyap si Sir Chase sakin at, "No... Brittany. I told you, no... we're not together."

I TOLD YOU? Ibig sabihin natanong na ni Brittany yun? Kailan kaya? kanina? Kahapon?

"Back to work! And Eliana, to my office." Malamig na sinabi niya sakin sa harap ng mga nanonood na co-workers at harap ni Brittany na naka evil-smirk na.

"P-Po?" Sabi ko nang sinarado ko na yung pintuan sa opisina ni Madame (nakabalik ulit si sir Chase dito)."Ano yung tanong mo?" Sabi niya.

Hindi siya umupo sa upuan niya, nakatayo lang siya at nakatingin sa labas ng bintana - over looking Cebu City.

"Yung rebound? Anong ibig sabihin?"

Kinakabahan na ako. Pakiramdam ko ay alam niya kung anong pinagdadaanan ko. Natatakot ako. Anong gagawin niya pag nalaman niya yun? Anong gagawin niya pag nalaman niyang nagsisinungaling ako tungkol sa pagkatao ko.

"Alam ko." Tumitig siya sakin, seryoso ang mukha.

Malakas at nag i-skip beat yung puso ko sa kaba. Halos di na nga ako makahinga eh.

"A-Anong alam mo?" Tanong ko."Alam kong tumakbo ka dito sa Cebu..." tumingin siya ulit sa labas at napabuntong hininga, "... bago ka dumating dito sa Cebu, may naging boyfriend ka at tutol ang magulang niya sayo kaya kayo naghiwalay."

ALAM NIYA NGA! PERO HANGGANG SAAN YUNG NALALAMAN NIYA? OMG!

"Paano mo nalaman?"He frowned, "Celine passed some of your minutes from the interview." Ngumisi naman siya.

AH! Hanggang doon lang yun! Hanggang doon lang nga! Syempre! Yun lang yung sinabi ni Celine!

"Are you... still... hoping?"Habang tinatanong niya naman yun ay umiiling na ako, "No, I'm completely over Yuan. Nakalimutan ko na siya...""So... Yuan, is it?"

Hayun na... nagsisimula na naman ang pagkabog ng dibdib ko. Totoo yung sabi ko kay Sir Chase... I really think I'm over Yuan. Pagkatapos ng lahat ng nangyari... at sa daming nagbago sa buhay ko... pakiramdam ko matagal na yung nangyaring yun... Hindi ko na halos matandaan kung bakit ako umalis ng Maynila para layuan siya pero at the same time, thankful ako dahil nandito ako sa Cebu... at... at...

Naputol yung pag iisip ko dahil nakita ko si Sir Chase na lumalapit sakin.

"I really do hope you're over with Yuan, coz..." Ngumisi si Sir Chase at grabe, halos kumulo ang pisngi ko sa init. "I don't want to share your heart with anyone."

C&H31Welcome to Bantayan

Hindi ko na talaga alam kung bakit ganito na lang ang nararamdaman ko pag nandyan si Sir Chase. Kung hindi parang may butterflies sa tiyan nagiging tubig naman yung paa, kung minsan parang may pakpak pa.

"Ako na." Ngumiti siya nang binuhat ang shoulder bag kong malaki papalabas ng Riala."O-Okay."

Nakangisi na talaga si Celine at Luke nang nakita nila kaming lumalabas ng Riala ni Sir Chase. Sumakay kami sa sasakyan nina Sir Chase at may driver na naka uniporme sa loob. Naalala ko si Kuya Joe - yung driver ni Bench.

"Let's go!" Nakangising sabi ni Celine.

Pumasok kami sa loob ng sasakyan. Nasa back seat kami ni Celine at Luke samantalang si Sir Chase ang nasa front seat. Yung malaking bag ko ay nasa kanya parin...

UH, Chase... pwede bang kunin ko? Pero di ko masabi yon dahil nagsimula na namang magbunganga si Celine.

"Nakooo." ngumisi siya. "Sorry talaga, Eliana... Di kami magtatagal ni Luke sa Bantayan... Paano ba naman kasi hiring bukas sa Marketing at may ooperahan sa bungo si Luke eh." Tumawa siya at narealize kong baka biro lang yun. Bungo? Really?"Okay lang naman yun. Sayang lang..." Sabi ko."Okay lang talaga! Nandyan naman si Chase!"

Nagkatinginan si Celine at sir Chase.

"Hmmm." ibinalik ulit ni Celine ang tingin niya sakin at kay Luke naman. "Diba L

uke?"Tumawa lang si Luke at nakita ko, kahit na side view lang ang pag ngiti ni Sir Chase.

Tumagal ng mahigit apat na oras ang byahe at nakatulog ako... Nang malapit nang dumating sa sakayan ng barge, nagising naman ako.

"Asan na tayo?" Tanong ko habang chinicheck kung may muta ba ako.

Nakatulog din pala si Celine at Luke kaya yung driver o si Sir Chase lang ang makakasagot sakin.

"Malapit na tayo, Eliana." Sabi ni Sir Chase habang tumitingin sakin. "Hmmm. By the way." Ipinakita niya ang cellphone ko. "Someone called... Bench daw."

WHAT DA ERF!? Sa lahat ng oras na tatawag si Benjamin ay sa oras pa kung saan nandoon kay Sir Chase ang bag ko at tulog ako?

"Didn't wake you up.. I'm sorry.""Okay lang." Sabay kuha ko sa cellphone ko at naramdaman ko ang pag galaw ni Celine at Luke, hudyat na gising na sila.

Ako naman ay nag titext ng mahaba kay Bench...

"Malapit na pala tayo-" nagsimulang magsalita si Celine...

TEXT KO:BENCH, GALING MO TALAGA!? ANONG SINABI MO SA KANYA? MAY NALAMAN BA SIYA? TULOG AKO! WAG DIRTY MINDED! TULOG AKO SA SASAKYAN PAPUNTANG BANTAYAN ISLAND... MAY KASAMA KAMI... APAT KAMI...

*krriiiiing*

Halos mapatalon ako sa pag ring ng phone ko nang naisend ko ang text na yun. Kumunot ang noo ni Celine at tinignang mabuti ang cellphone ko.

"Bench-" Binasa niya at agad kong sinagot nang di na niya makita.

"Hello?"

"Uyy! Lalaki ba yan? Di ko alam na may tumatawag pala kay Eliana na lalaki huh? Yan ba yung ex mo?" Kay Sir Chase siya nakatingin. Nakikiusyoso na naman.

"I'm just checking if you're alright. That's all." Tumawa si Bench at binaba ang tawag.

WHAT THE EFFING HELL? Yun lang? Grr. Panirang pinsan. Buti walang reaksyon si Sir Chase... Ngumiti lang siya sakin at tumingin sa malayo.

Nang nakasakay na kami ng barge, si Sir Chase parin yung nagdala ng bag ko habang nasa likuran niya ang pack bag niya. Naka t-shirt at shorts lang siya.

Sorry, di ko pa naabsorb yung soot niya dahil sanay ako na pormal siya. Naka aviators pa siya at kitang-kita yung hubog ng katawan niya sa t-shirt na soot. Nag wo-work out siguro siya? He's hot even with his shirt on... ano na lang kung wala ng shirt diba? Ay nako! ano ba tong pinag iisip ko?! Sumpa ba ng mga Jimenez ang pagiging manyak at natutulad ako sa dalawang pinsan ko? GRRR...

Nang nakarating na kami sa isang resort ng Bantayan... Yung pangalan ng resort ay Casa del Sol. Grabe at nalaglag talaga ang panga ko nang nakita ang buong reso

rt. May gate doon at pagkapasok, may garden muna bago yung limang kay laking swimming pool. May wooden foot bridge bago makarating sa main hotel kung saan kulay brown ang lahat, yung sahig, yung table, halos lahat ng furniture. May puting kurtina pa sa malaking pintuan papalabas ng hotel at papuntang beach.

"Paano to, Chase? Isang kwarto kami ni Celine." Sabi ni Luke nang nakakuha na ng kwarto at tumingin sakin.

Uminit agad ang pisngi ko... Alam ko! Ako? Saan ako matutulog eh di naman kami ni Sir Chase kaya di tamang iisa kami ng kwarto! Kaya...

"Ako na lang ang magbabayad sa kwarto ko." Sabi ko agad at kinabahan sa evil smirk ni Sir Chase."Come on, Eliana! 15 thousand yung one room! Ang mahal kaya! Si Chase na ang magbabayad... well unless if its okay for you to share?" Narinig ko talaga yung 'hihihi' sa tawa ni Celine.

Napatingin ako kay Sir Chase na nag eevil smile din. Inisip ko na naman yung sabi ni Celine noon na hindi siya nagiging seryoso sa mga babae. Baka matulad ako nito sa mga babae ni Bench huh? Pero may tiwala... gulp... naman ako sa sarili ko... of course... gulp... di ako... gulp... matetempt ng makamundong pagnanasa...

Mas lalong ngumisi si Sir Chase nang nakita ang reaksyon ko.

"Don't worry, Eli... Nothing... unnecessary will happen." Ngumuso siya at tumingin sa kanina pang namamanghang receptionist... "We'll take one room... with two beds.""Uh... o-okay." Sabi nung receptionist...

And so... di lang pala ako yung nag s-stutter pag si Sir Chase na! Marami pala talaga! Yung mga na eenchant niya sa charms niya, huh!?

"Ch-Chase Martin Castillo?" Tumaas ang kilay ng receptionist. "Sir... i-ikaw ba yung bumili sa k-kabilang villa na idedevelop sa isang malaking r-resort?" Tanong ng receptionist."Hmmm. Yes." Ngumuso si Sir Chase at hinayaan ang mga mata niya doon sa receptionist.

PARANG... Di ako makatingin ng diretso sa kanila... parang... may kung ano sa dibdib ko kaya napahawak tuloy ako... Ano yun? Heart attack? Naramdaman ko ito nun kay Yuan... selos? nagseselos ba ako? Really?

Napalunok yung receptionist sa mga titig ni Sir Chase.

"Twenty thousand sir." Sabi nung babae, di parin maalis ang tingin kay Sir Chase.

Pero si Sir Chase ay nakatingin na sakin habang binibigay yung card niya. Ako naman... di makatingin. What izz happening my dear, Eli?

"Na-Nako! Ang mahal pala... Sana-" And it hit me!"Sana ano?" Tanong ni Sir Chase sakin.

Tumawa si Celine at Luke at lumayo saming dalawa at may kung anong tungkol samin ang pinag uusapan (sumusulyap-sulyap pa talaga eh).

"Wa-Wala." Sabi ko."Sana... sana yung single queen sized bed na lang?" Ngumisi si Sir Chase... at... "No." Sumeryoso bigla ang mukha at tumingin ulit sa receptionist bago lumapit sakin...

Napa step back talaga ako sa hiya at kaba... Shemay!

Ilinapit niya ang mukha niya sa tenga ko at... "Yes, I trust you... you're innocent and you can definitely control yourself... But, Eli... I don't trust myself... around you..."

GRABE! UMINIT TALAGA ANG LECHENG MUKHA KO! Sobrang dirty minded ako at parang gusto ko ng itakwil ang dalawang playboy kong pinsan! Yung dugo niyo dumadaloy na sakin! Jusko! Pwede bang magpa blood transfusion ng dugo ni Denise?

Pero tama ba talaga yung narinig ko? At ano ang tunay na kahulugan?

Kinuha ni Sir Chase ang card niya at nagkatitigan ulit sila nung receptionist. Dam-it! Sana Queen size na lang sa inis ko! Bakit ab ako naiinis? Ang sama kong tao!! GRRR! ARGH! GRRR! Ano ba tong nangyayari? At BAAAM!

"S-Sir... Kung natapos na y-yung villa... Pw-Pwede bang mag apply ako d-dun?" Nalaglag ang panga ko sa sinabi nung receptionist.

Pero bago makapagsalita si Sir Chase... May malamig at pamilyar na boses akong narinig...

"No way, Tina. Mas malaki ang pasahod ko dito... And... their resort will just probably die... they don't have much experience in hotel handling."

Laglag ulit ang panga ko... Makabalik nga ng Cebu City, mukhang naiwan ko yung panga ko dun ah?

SIYA! Siya ang photographer kong... si? Sino nga yun? ARGH! Di ko na naman maalala.

C&H32To Love Again

Kumukunot na ang noo ko sa pag iisip kung sino ang nasa harapan ko ngayong nakatitig na sakin at nakangiti.

"Can't believe we'll be seing each other again, Eliana." Yinakap ako ng half-foreigner na lalaki. Naka shorts at polo lang siya at ngiting-ngiti.

Tinulak kong bahagya! Di ko natatandaan yung pangalan niya pero tandang tanda ko ang pagkaplayboy niya...

"What? Don't you remember me?" Tanong niya sakin na mas lumalaki yung ngisi. "Let me refresh... your memory-" Ngayon ay inilapit niya ang mukha sa mukha ko.

Pero bago siya nag tagumpay sa paghalit sa lips ko (di ako makagalaw sa bilis ng pangyayari) naitulak na siya ni Sir Chase.

"What the?" He scowled at Sir Chase. "Anong problema mo dude? Last time I checke

d, wala siyang boyfriend!" Sigaw ni hindi-ko-kilala.

Kalmado si Sir Chase pero kitang kita ang galit niya sa mga mata.

Si Luke naman ay pumagitna na sa kanila.

"You better update your timeline, then... and also, That doesn't give you an excuse to just kiss her-""WELCOMING GESTURE YUN, dude! Its none of your business!" Sigaw ng naiiritang half-foreigner. "This is my hotel, I can do everything I want."

Hinawakan ni Sir Chase at itinaas ito sa harapan ni half-foreigner.

"And this is my girl, I can do everything I want... you... can't." Nag evil smile siya. "And you will never have your chance... And... also... guests kami dito. If you don't want me to... destruct the name of your hotel-"

I AM IN AWE WITH HIS WORDS! Gosh! Ilang beses ba akong ma-s-stun sa mga sinasabi ni Sir Chase kahit alam kong sinasabi niya lang yun para protektahan ako. Kaya heto ako at biglangbigla.

"Okay! Whatever, dude! But judging from the girls..." Sumulyap siya sa nininerbyos na si ako at... "face, I don't think she belongs to you..."

WHAT? Umalis si half-foreigner. Nakangisi si Sir Chase pero halatang-halata ang inis niya. Nag elevator kami kasama si Celine at Luke pagkatapos nun...

"Sino yun, Eliana? Bakit kilala ka niya?"Nagkibit-balikat ako, "Idunno." At tumingin ako sa kay Sir Chase.

Blanko ang ekspresyon niya at nakatingin lang sa mga number buttons na paakyat sa floor namin.

"Really? Sikat mo ah! Ganda mo naman kasi..." Sabi nI Celine at sumulyap din kay Sir Chase."He's a photographer, I think. Marcus Adams? Tama ba Chase?" Tanong ni Luke."Yep." Agad na sinabi ni Sir Chase at tumingin sakin. "Did you... did you take Adrianne's offer? The modeling offer?"Napalunok ako at tumango.Suminghap siya at pumikit, "God.""Masama ba yun?" Tanong ko sa kanya habang hinihintay ang mga mata niyang tumingin sakin pero di niya ako tinignan.

Lumabas kami ng elevator...

"Dito na kami, Chase... Bihis lang kami, meet with you later." Sabi ni Luke at pumasok sila sa katabing kwarto namin ni Sir Chase.

Unang pumasok si Sir Chase sa kwarto habang ako ay nagdadalawang isip pa. Pero pumasok na rin na tinignan ako ni Sir Chase galing sa loob habang hinubad yung t-shirt niya.

OH MY GOD! This is... my first time! First time kong nakita ang hubog ng katawan niya... walang saplot na di ko kayang matignan ng diretso... Parang nakakasilaw ang abs niya at yung lower abdomen na parang si picasso ang humubog nito ah?

"What?" Inirapan niya ako at ngumisi.

Patay! Baka naman sa init ng pisngi ko ngayon, pulang pula na rin ang mukha ko?

"W-Wala..." Sabi ko.

I stiffened when he stepped forward to me... My Gosh! Help! Gulp!

Mahinahin niyang hinawakan ang pisngi ko at napatingin ako sa kanya... Hindi ko alam kung bakit pero kitang-kita ko ang lungkot sa mga mata niya. Bakit kaya?

"You can stare at me if you want to..." Aniya...

Ilang kalabit na lang mahihimatay na ako promise. Pero talagang na bo-bother ako sa lungkot ng mga mata niya.

"May ginawa ba si Marcus sayo noon?""Huh? Wala. Bakit?" "Okay. Di mo naalala ang pangalan niya tulad ng di mo pag-alala sa pangalan ko noon?" Tumaas ang kilay niya.

Why can he even talk with me so casually when he's half naked?

"Uh... oo... Nakalimutan ko eh...""Maybe your thinking of too many things, then." Aniya. Seryoso."Maybe..." Di parin ako makatingin sa kanya."Friends ba kayo?""Hindi. Photographer lang siya dun sa shoot..." Sabi ko."Shoot. Did you shoot for... Never mind..." He's lost in deep thought."Hindi nga kami halos nag usap nun, ewan ko ba kung bakit feeling close yun-""Your beauty, Eli... is what makes men... sort of... like you... But for me... nothing intrigues me more than a woman who ignores me."Napabuntong-hininga siya at, "Damnit!" Pumikit siya at tinanggal ang kamay niya sa pisngi ko. "I can't help but get jealous over anyone who's close with you..." Tulala siya ng ilang sandali at tumingin ulit sa mukha kong laglag na naman ang panga. "Even your..." Ginulo niya ang buhok niya at naglakad palayo sakin... "Seriously, what's wrong with me?""Anong problema?" Napatanong ako dahil na weweirduhan sa pagsasalita niya sa kanyang sarili.

"Nothing... I'm beat. I'll just sleep." Tapos ngumisi siya habang umupo sa higaan niya at tinignan ang bed na katabi nito. "You wanna sleep?" Mas lumaki ang ngisi.

Uminit pa lalo ang mainit kong pisngi.

"Nope! Nakatulog ako sa byahe... kaya... ikaw na lang muna." Sabi ko."Hmmm. But you can always sleep beside me-""Sir Chase!" Sabi ko nang di ko na mapigilan ang hiya ko sa sinasabi niya.Tumawa siya ng malakas at tinignan akong mabuti, "Uh! You're so cute... And I'm so... attracted with you. Stop tempting me." nakangiti siya at sobrang cute nang sinabi niya ito. Humiga siya at tunalikuran ako. "Arrange the files... in whatever order... don't leave me while I'm sleeping... I don't want you near that a-shole."

Nakatulog agad siya pagkatapos niyang sabihin yun. Straight four hours na byahe at di siya natulog. Bakit kaya di siya natulog? Di kaya tumagal ng isang oras yung tawag ni Bench? Ugh! I can't think about that. Nilapitan ko siya at sa kamanyakan ko at hinawakan ang buhok niya.

He's so damn handsome... hot... everything...

Dinig ko na naman ang lakas ng tibok ng puso ko.

Nilagay ko ang kamay ko sa pisngi niya tapos sa malambot niyang labi...

Rebound? Really? I don't even remember anything before Cebu. I really am probably falling in love... again.

C&H33Stop Making Him Jealous

Inarrange ko yung files ni Sir Chase. Nandoon yung mga files ng CPI, yung sa proposal ni Madame ng hotel, at marami pang iba. Sa kalagitnaan ng pag aarrange ko, nakita ko ang isang tatlong pahinang papel na may seal at pangalan ng school ko noon sa Maynila. Kasunod nito ay isang ganun din, dalawang pahina, sa parehong school parin.

Transcript of records. Yung una ay Business Administration sa college, yung pangalawa ay MBA naman. Wow! Ang talino ni Sir Chase! Tinignan ko ang mga grades niyang puro flying colors. Nakakahiya naman masyado ngayong di pa ako nakakapagtapos at may MBA na siya.

Pero may isang subject akong nakita na iba sa lahat. And Intermidiate Algebra ay tatlong beses niyang ni retake dahil sa failing marks na nakuha. REALLY? Intermidiate Algebra?

Tinignan ko siyang mabuti at nakita ang peaceful niyang mukha habang natutulog. Isang beses ko lang na take ang intermidiate algebra ko, hindi siya madali, hindi rin mahirap kaya nakapagtataka na si Sir Chase na halos top sa lahat ng subjects ay may failing marks sa Intermidiate Algebra.

Hindi ko pwedeng pagtanungan si Celine kasi di naman sila classmate. Surely, isang tao lang ang mapagtatanungan ko, iyon ay si Brittany.

*Krrrriiing*

Nakita ko ang cellphone kong tumatawag si Daddy.

"Hello?" Tinignan ko ulit si Chase nang tumayo ako at lumabas ng kwarto."Eli, I heard from Bench... Nasaan ka na?""Nasa Bantayan po. Tatlong araw lang naman ako dito kasama yung boss ko at ilang tao." Sabi ko.

Hindi ko makakakayang sabihin kay papa na nasa iisang kwarto kami ni Sir Chase at aalis yung 'ibang kasama' bukas.

Lumayo ako sa kwarto at bumaba gamit ang hagdanan.

Napabuntong-hininga si Dad at alam kong magsisimula na naman siya, "Eli... kailan ka ba uuwi? Umuwi ka na dito. The twins miss you so much. I miss you so much. We miss you so much.""Dad," Napapikit ako dahil naririnig ko ang mahinahong pagsinghap niya, "Yes, bibisita ako diyan. Soon. Aryt?"

Maybe it's about time...Maglilimang buwan na rin naman ako dito at mukhang wala na akong kinakatakutan sa Maynila.

Tapos narealize kong nasa ground floor na pala ako at malapit na sa reception. Nakita kong papunta si Marcus Adams sa akin.

"Dad, I gotta go. Bye. Talk to you later. I love you. I'll book a flight soon, don't worry." Sabi ko.

At binaba na agad dahil nandyan na si Marcus.

"Hi, Eliana." Ngumiti siya at mas kaswal ngayon."Hello!" Umamba akong babalik sa taas nang..."Hey, sorry kanina. I'm just pissd off with Chase Martin." Aniya."Okay lang." Sabi ko."Iniinis ko lang... boyfriend mo pala siya, I didn't know?"

Gusto kong umuo-o pero may bumubulong saking ANG FEELING MO MASYADO BAKA MASANAY KA NIYAN.

"Uh... hindi." Sabi ko.Nanlaki ang mga mata niya at ngumisi, "Really? But is he courting you or something?""Hindi rin..." Umiiling-iling ako sa pagpapanic."He doesn't do 'courting' anyway... pati girlfriend... kaya di nakakapagtaka yun." Tumawa siya. "I heard he's a ruthless heartbreaker... ""Ba't mo alam?" Ngumisi ako."Just getting to know the business rival." Kumindat siya. "Hey, wanna grab lunch? Peace offering ko sayo na offend kita kanina eh.""Uhhh... Sige bah!" Ngumiti ako at sumama sa kanya papunta sa cafe ng hotel.

Siya ang umorder ng kahit anong gusto ko samantalang nasa harapan ko lang siya at umiinom ng kape at pinagmamasdan akong kumakain.

Wala akong pake kung titigan niya ako maghapon habang kumakain, di naman siya si Sir Chase eh...

"We're classmates..." Aniya sakin.Tinaas ko ang kilay ko, hindi ko kasi na kuha yung sinabi niya. "Chase Martin is my classmate."Natigilan ako sa pagsubo ng mga pagkaing di ko alam kung anong tawag, "Talaga? Sa college?""Yep!""So classmate din kayo ni Brittany?" Tanong ko."Yep! That girl... she's crazy over him." Umiiling siya. "Pero halos di mapansin. Don't know what's with him..."

Tinignan kong mabuti ang kulay blue niyang mga mata.

"So many pretty girls from our batch, huh, actually, almost all of them, in love sa kanya." Tumango siya sakin. "You know, while we were immature seventeen-year-olds or eighteen-year-olds, he's already... mature." Nagkasalubong ang kilay niya. "Di ko talaga alam bakit daming nagkakandarapa sa kanya."

Halos di na ma resume yung pagkain ko dahil sa pagkakatingin ko sa kanya.

"Don't tell me, ikaw din?"Umiling ako pero walang lumabas na boses ng pagtutol sa bibig ko."I won't be surprised... While girls want sex from me, half of them wants a serious relationship and sex with that man. and i don't understand..."

Halos mailuwa ko yung tubig na iniinom ko habang sinabi niya yun. LOL! At... gets ko din yung mga babae na gusto ng seryosong relationship with Sir Chase. Seryoso, misteryoso, smart at sweet kasi siya... perfect... boyfriend... material.

"Pero bakit... uh... mahirap ba yung Intermidiate Algebra?" Tanong ko agad.Tumaas ang kilay niya at umaliwalas ang mukha, "Ah! Yes! Chase failed that about two or three times na ang saya ko at pati yung ibang kaklase kong lalaki. We thought he sucked at it... then we found out... Every exam he failed, zero yung score. EVERY EXAM, ZERO." Tumingin siya sa malayo. "Can you imagine that? Kung ako babagsak ng isang subject, siguro naman dahil yun 5 lang ang score ko over 50 or something sa exam. May iilan talagang masasagutan ng tsamba.. Maybe pwede sa iisang exam ay zero yung score mo... pero kung sa buong apat na exam ng terms na yun ay zero ang exam mo, that's very impossible." Nagkibit balikat siya.

Nagtaka naman ako... Oo nga, may point si Marcus. Bakit kaya siya bumagsak ng grabe sa exam niya sa Algebra. Naiimagine ko ang mukha ni Sir Chase na bigo dahil bumagsak siya sa exam. Bumilis ang tibok ng puso ko habang natutulala at kita ko sa gilid ng mga mata ko ang pagngisi ni Marcus.

"Eliana,"

Halos mapatalon ako sa boses ni Sir Chase galing sa likuran. Pakiramdam ko nasira ko yung trust niya or something... like I cheated on him or something... GRRRR... Ang feeling ko naman!

"Ch-Chase!" Sabi ko.Tumingin siya sakin at kay Marcus, seryoso ang mukha niya."So-sorry. May tumawag kasi sa cellphone ko kaya lumabas ako ng kwarto." Guilty naman ako. "Kaya...""No, its okay." Ngumiti siya pero nandyan na naman ang malulungkot at pagod niyang mga mata.

Umupo siya sa malayong table samin at...

"Uhm, Marcus... Iwan muna kita huh? Pupuntahan ko si Sir Chase-" Napatingin si Sir Chase sakin nang tumayo ako."What?" Nag evil smile si Marcus. "No! I paid for all of these tapos sa kanya ka pupunta? Hell no!"

Tumayo siya at hinawakan ang balikat ko para maupo ulit.

"Marcus... I actually paid for all of that." Nabigla akong nang nakita agad si Sir Chase sa gilid ko."Huh?""I paid for all of that." Sabay turo sa pagkain ko. "So... hands off my girl." Mahinahon na sinabi niya.Marcus' eyes narrowed, "Kailan ka pa natutong magkaroon ng girlfriend Chase?" He smirked. "And she's not your girl... Right, Eliana?"

Nagkatinginan kami ni Sir Chase. Pumula agad yung pisngi ko! Patay! Guiltyng guilty na ako. Babawi ako!

"Yeah... But since I'm not your girl, too... i get to choose who I want to be with."Ngumisi si Marcus at tinignan akong mabuti, "Aryt! Whatever..." At umalis.

Pagkalingon ko kay Sir Chase, tinalikuran niya na ako at bumalik sa mesa niya. OH MY GOSH! Galit ba siya? guilty ako. HUHU...

"Sorry, Chase-" Sabi ko nang nakarating ako sa table niya at umupo sa harapan.

"Stop making me jealous, Eliana." Aniya at tumingin sakin habang laglag ang panga ko. "At wa'g mong sabihin sakin na hanggang ngayon, di mo parin ako nararamdaman."

C&H34I Can Be Your...

Hindi ko alam kung bakit ang lamig-lamig ni Chase sakin pagkatapos ng pangyayaring yun. Halos di niya ako tinitignan. Kakausapin pero aalis din nang di tinitignan.

"Bihis ka na-" "Chase-""Don't talk to me. I'm mad at you." Tapos umalis ng kwarto.

Nag bihis ako ng sarili kong bikini at isang maxi dress. Pupunta kasi kami sa villa na binili nina Sir Chase. I'm bothered... bakit galit si Sir Chase sakin?

"Lika na?" Sabi ni Celine nang binisita ako sa kwarto. "Anong problema ng boss mo at bakit bad trip yun?"

Nagkibit-balikat na lang ako at sumunod sa kanya palabas ng hotel. Sumakay kami ng taxi para makapunta sa kabilang villa. Naka shorts lang si Sir Chase at t-shirt. Kanina pa ako nakatitig sa kanya pero ni minsan di pa dumadapo ang paningin niya sakin.

Nakarating din kami ilang sandali at nakita ko ang ganda nung villa. Undeveloped pa siya at mas malaki pa sa Casa del Sol ni Marcus. Kung matatayuan ito ng hotel at ng resort siguradong bebenta! Malawak ang seashore at ang ganda ng dagat. Yung villa doon ay luma na at mukhang nalulugi. May tatlong jetski pang nandoon sa seashore.

"Magkano yung oras ng jet ski?" Tanong ni Celine sa may-ari na sumalubong samin at kinakausap ni Sir Chase.

Agad tumakbo si Celine sa isa nang binayaran ni Luke ang tatlo.

"Eliana, come here!" Sigaw niya sakin nang nakarating na siya sa jet ski.

Nandoon na rin si Luke at sumasakay na sa isa pang jet ski. Tinignan ko si Sir Chase at hinintay na tumingin siya sakin pero seryoso siyang nakikipag usap sa may-ari.

Naglakad ako papunta sa isa pang jet ski at hayun na si Celine at Luke sumisigaw sa saya.

"YUHOOOO!" Tumatawa-tawa pa silang dalawa. "Bilis na!" Sigaw ni Celine sakin.

Marunong naman akong lumangoy kaya no problem ito... na try ko na rin 'to sa isang bakasyon namin noon kaya okay lang talaga. Hinubad ko ang maxi dress ko at naka bikini na lang.

Sumakay ako at agad parang nag reunite kami ng dating kotse ko. haha! Sarap ng pakiramdam... Sarap na free ka! Sarap ng walang pipigil sayo. Sarap dahil damang-dama mo ang hangin at walang magagalit kung anong gagawin ko.

BAM!

"Celine!" Sigaw ni Luke nakita kong nawala si Celine sa jet ski niya.

Umahon siya sabay tawa kahit basang-basa.

"Sarap!" Tapos sumakay ulit.

Resume the ride! Nag ooverspeeding na talaga ako sa sarili kong jet ski.

BAM!

Ang sarap! Kahit mejo masakit yung pagkakahulog ko sa jetski, sarap parin! Lalo na nung nakita ko yung ilalim ng dagat... may parang brains, may parang mushrooms, may star fish, may mga isda, maraming corals! Bebenta talaga ang resort na 'to! Sobra!

Pero nang umahon ako, nakita ko si Sir Chase sa harapan ko. Napalunok ako sa basa niyang buhok at nangangapos ang hininga niya. Topless na siya at para bang nagdadalawang isip kung yayakapin ako o lalayo sakin.

"Marunong ka palang lumangoy." Lumunok siya. "Ang tagal mo kasing umahon, akala ko... akala ko...""Uh, hindi... Uhmm... Sorry..." Uminit ang pisngi ko.

Ginulo niya ang basang buhok niya kahit alam kong di naman 'to nagugulo. Parating clean cut si Sir Chase at sigurado akong pag gising niya sa umaga ay ganun parin ang hitsura ng buhok.

Naglahad siya nang kamay pagkatapos niya sumakay sa jet sking inabandona ko. Tinanggap ko naman agad 'to at halos mapanganga ako sa muscles na nakita ko. From triceps to biceps to abs... Grabe! Sobrang nahubog ng mabuti ang katawan niya lalo na ngayong nasa ilalim ng sikat ng araw at basa pa sa tubig dagat.

"Hold on tight... I don't want you to fall anywhere else."

Hindi ko alam kung bakit double meaning yung dating sakin nun. Napangiti tuloy ako at buti di niya ako nakikita dahil nakatalikod siya sakin. Dahan-dahan kong nilagay ang dalawang kamay ko sa magkabilang waist niya.

OMG! Real experience. Ang manyak ko naman pero kahit sino siguro mamanyakan dito. Di na ako nagtataka kung bakit maraming nagkakandarapa sa kanya.

"Tighter, Eliana!"

Napa tighter agad ako sa sigaw niya at agad niyang pinaandar ang jet ski. Nakita ko si Celine at Luke na nagkakatuwaan parin sa jet ski. Hinatid ako ni Sir Chase sa sea shore... Bumaba ako tapos bumaba na rin siya.

Napabuntong hininga siya, "You wanna ride again? You may." Aniya pero malamig ang boses niya."Di na. Okay na ako." Sabi ko."You sure?"Natahimik ako dahil sa wakas ay tinignan niya na ako with his sad eyes."Yep. Kuntento na ako." Sabi ko.

He sighed, "I thought you don't swim... Ang tagal mong naka ahon.""Hmm. Tinignan ko lang yung ilalim ng dagat. Ganda!" Nagstart na akong manlamig dahil sa bikini ko."If you wanna ride again... di kita pagbabawalan. Just don't do that stupid stunt again." Mas lalong naging malamig yung boses niya."I'm sorry k-kung pinag alala kita... Pero di naman kailangang mag alala pa sakin, kaya ko naman yun... Di na ako bata."

Naagaw ko ulit ang atensyon niya. Tahimik lang siya at tumingin sa likuran ko. Napatingin din ako at nakita yung matandang may-ari nito na papunta saming dalawa.

Biglang may pinulot si Sir Chase at hinagis sakin.

"Put that on! Seriously? A red bikini with your face! Anyone can be tempted! Put that on, Eliana!" Tinignan kong mabuti ang t-shirt niya at agad kong sinoot ito.

Tama lang ito para tabunan yung upper thighs ko.

"Ugh! Where's your dress?"Pero bago niya pa mahanap, "Mr. Castillo...""Ye-Yeah!"

Tinignan ako ng matanda sa head to foot at...

"Ano? Kelan niyo sisimulan yung... ano?" Bawat ano niya ay napapatingin siya sakin. "Yung...""Renovation?" Naagaw ni Sir Chase ang atensyon ng matanda. Tumingin siya sakin at inakbayan ako para bumulong, "Get dressed."

Tumango ako at lumayo habang iniiwan silang dalawa. Ngayon, di na matanggal yung titig niya sakin.

Pagkatapos kong magbihis ay mukhang may kinuha yung matanda doon sa villa at lumapit si Sir Chase sakin.

"Sabi mo sakin, di ka na bata." Tinaas niya ang isang kilay niya. "Anong tingin mo dun sa matanda?""Huh? Bakit? Okay lang naman siya... Anong problema sa kanya?""See? He's been eyeing you for about an hour now... He's a dirty old man! See? Di mo ma identify kung sino ang mabait o sinong may masamang utak. Tapos sinasabi mo di ka na bata...?"

Na guilty tuloy ako sa sinabi ni Sir Chase. Tama siya... Hindi ko nga maidentify yun... Paano ba yan nagagawa? Napatingin ako sa mga paa ko at natahimik na lang.

"Hey..." Biglang niyang ni-lift ang chin ko at tinignang mabuti ang mukha ko. "Sorry." Sarap ng mahinahong boses niya at mas lalo pa akong na guilty kaya hindi ko na napigilan ang luha ko. "Hey... its alright, baby."

Baby? Dahil ba baby pa ako? Huhu... Niyakap niya ako pero di ko siya niyakap in return kasi guilty ako... tama siya pero naiinis din ako sa kanya... Ba't kailangan ipamukha pa yun sakin ngayong nandito nga ako sa Cebu para matutunan kung paano mamuhay outside ng Jimenez family crest and mansions.. LOL!

"T-tama ka..." Sabi ko habang tinutulak siya pero sa lakas niya naman at sa panghihina ko, di ko siya natulak ng tuluyan.

"Sorry... I shouldn't have said that... It's okay. I'm here." Mas lalong humigpit ang yakap niya.

Pero hindi ko alam bakit mas lalo akong naiiyak. Parang sa loob ng limang buwan, yung homesickness at yung sakit ngayon ko pa maibubuhos... Yung yakap niya parang nagdadala ng kung ano sa sistema ng katawan ko. It feels like my world is falling apart and at the same time its repairing the broken pieces.

Habang nasa dibdib niya ang ulo ko, dinig na dinig ko ang mabilis at malakas na pintig ng puso niya.

"God I... I like you... Maybe I can be your rebound after all." Napatingala ako sa kanya at pumipikit siya hindi ko alam kung bakit...

C&H35In Love

"Chase! Grabe! Dapat mag snorkel din kami ni Luke! Kay ganda pala ng dagat dito... Dun na lang sa Casa del Sol, jet ski lang naman pala yung high light dito. Mamayang gabi, party na din tsaka bukas surfing!" Sabi ni Celine. "Kailangan magawa namin lahat dahil bukas ay babalik na kami ng syudad.""Anong oras pala ang balik niyo, Celine?" Tanong ko."Lunch time." Ngumisi siya at tinignan ko ang seryosong mukha ni Sir Chase...

In deep thought yata. Parang dapat din akong mag isip tungkol sa kanya. Rebound? Him? My rebound? Bakit? Kagagaling ko lang ba sa isang relasyon at irerebound ko siya? At anong ibig sabihin niya? May gusto ba siya sakin! Impossible! Sa gwapo niyang yan at sa successful niyang yan at sa matipuno niyang katawan sakin lang siya magkakagusto?

Lumulubog na ang araw nang nakabalik kami sa Casa del Sol. May ibang nag si-swimming doon sa swimming pool nila at nakita ko talagang may laglag ang panga sa kay Sir Chase. Kainis! Gusto kong makita ako nung mga babaeng yun habang tinititigan sila at nanlalaki ang mga mata ko nang matakot sila pero di eh, grabe yung titig nila, hindi na nahiya!

Napatingin ako kay Sir Chase na cool lang ang dating at parang walang tumititig sa kanya. Hay! Ang layu-layo ko sa kanya, ano? Ang liit ko samantalang eto siya... confident... sinong di magiging confident kung successful, gwapo, matipuno, mabait at matalino? well, except sa Intermediate Algebra... I should ask someone about that soon.

CHASE. CHASE. CHASE! Much better nga kung Chase na lang nang sa gayun ay di ko na maisip na kay laking tao niya at kay liit ko.

"Ginugutom na ako. Kain muna tayo." Sabi ni Luke.

Nauna silang dalawa papunta doon sa restaurant. Sumunod kami ni Chase... Swabe ah? CHASE....

Nang biglang naramdaman ko ang mga daliri niyang hinila ang kamay ko. Napatingin

ako sa kamay namin at tingin ulit sa mukha niya. Nakanguso na siya at nag pipigil ng ngiti.

Jusko! Uminit ang pisngi ko! Uminit pa lalo nang napag desisyunan kong makig holding hands sa kanya. Hindi naman ito yung first time na nag holding hands kami pero grabe, ganun parin ang epekto.

"What do you wanna eat?" Tanong niya sakin."Hmmm. Kahit ano... kung anong sayo... yun sakin." Sabi ko.Ngumiti siya. Nakita ko naman ang mga evil smirk ni Celine at Luke nang nakitang nag hoholding hands kami nI Chase."Uwi na lang kaya tayo, ano? I mean ngayon na talaga!" Sabi ni Celine at nagtawanan silang dalawa.

Uminit naman agad ang pisngi ko. Pero ngumisi lang si Chase... at tinignan ang menu.

Kumain kami at pagkatapos nun ay nag holding hands ulit kami ni Chase pabalik ng hotel. Nagbihis ako ng shorts at isang bohemian na top habang nag sho-shower siya. Pupunta kasi kami ng Party Shore - yung isang maliit na club dito sa Casa del Sol... Open club at open party. Buhangin ang dancefloor at sabi ni Celine ay first time niya sa ganun kaya pupunta kami.

Grabe, hindi pa kami nag fa-five minutes ay limang baso na ng tequila ang naubos ni Celine. Sayaw agad sila ni Luke sa dancefloor. Kaming dalawa na lang ni Chase dito sa table at pinapanood sila.

"Hmmm." I think this is the right time to ask him about the rebound... or maybe about the Intermidiate Algebra? "Uh-"

*Kriiiiing*

Tinignan niya ako na parang di naririnig yung cellphone niya.

"Uh... nag riring yung phone mo."

Ni cancel niya yung tawag kaya na speechless ako.

"May sasabihin ka?" Tanong niya.

*krrriiiiing!*

"Baka importante yan, sagutin mo." Sabi ko. "Di naman importante yung sasabihin ko.""Aryt!" Aniya at tinignan ang cellphone niya. "Excuse me."

Umalis siya sa table at lumayo sa Shore Party. Well... siguro nga importante... 5 minutes later, wala parin siya...

"Hi!" Inabot agad sakin ni Marcus ang inumin nang nakita akong mag-isa sa table. "Kaw lang ba?""Nope... nandito si Chase... May... uh... kinakausap lang.""He shouldn't leave you for anything..." Umiling siya.

Naisip kong galit si Chase sa kanya kaya dapat akong lumayo pero kinausap niya naman ako agad...

"By the way... when is that commercial up again? Yung sa Matryoshka?""Idunno... Sabi ni Adrianne sa November daw?" Sabi ko."No! No... it can't be November, November yung tournament eh... October siguro o

r earlier." Aniya.Nagkibit-balikat ako. Dalawang linggo na lang at October na ah! "Drink that." Sabay turo niya sa binigay na tequila sakin. "Pag nasa beach ka, you should have booze..." Kumindat siya at tumawa. "Its tradition.""Tradition? Di ko alam yun." Nagtaka naman ako."Kaya nga may mga summer flings diba? Kasi umiinom yung mga nandito... so..." Ngumisi siya. "Come on, wala yang lason. I'm no angel, Eliana, but I'm not a devil too.""But you're a playboy..." Ngumisi ako. "Baka pinapainom mo lang ako para magka summer fling ka?" Tanong ko."Nah! It's not summer yet..." Kumindat ulit siya at tumawa.

Ininom ko naman. Isa lang at buti di niya na ako binigyan pa uli. Okay lang naman pala 'tong si Marcus. He's not that bad. Nga lang, kaaway ni Chase kaya dapat paring iwasan. Mapapagalitan na naman ako nun...

"Excuse me..." Aniya nang nakita si Celine at Luke na pabalik ng table.

Umalis siya at pinalitan nina Celine at Luke.

"Where's Chase?" Tanong ni Luke."Ewan ko? may katawag yun eh." Tumingin ako sa wrist watch ko at nakitang 30 minutes na palang wala si Chase."Baka si madame!" Nagkibit balikat si Celine at uminom ulit ng isa pang tequila at nagmartsa ulit sila ni Luke pabalik ng dancefloor.

Asan na ba si Chase? Hahanapin ko na sana nang nagpakita siyang bigla, nakangisi.

"Saan ka ba galing?" Tanong ko.

Humilig siya para bumulong sakin, "People watching..."

Amoy na amoy ko sa hininga niya ang alak.

"H-Huh?"

Umupo siya sa tabi ko at ngayon na realize kong lasing siya. Halos di niya ma ifocus ng maayos ang mata niya sa kahit ano. Bakit siya lasing?

"You okay?""Yes! Perfectly.." Ininom niya yung Jack Daniels ni Luke."Chase, anong p-problema?"

Kinabahan agad ako. Hindi siya yung tipong maglalasing. No. May problema. At ano yun?

"I'm off to bed, you stay here... and..." Napalunok siya pero di ko na pinatapos."I'm coming with you." Sabi ko."NO!" He snapped.

Umalis siya pero sinundan ko na. Think, Eli! Think! He likes you... and then... people watching... nakita niya ba akong nakikipag usap kay Marcus?

"Eliana, what are you doing?" Sabi niya nang nakita akong sumusunod sa kanya pabalik ng hotel."Sorry!" Sabay lunok ko."For what?" Tanong niya at natigilan siya sa harap ng pintuan ng hotel room namin.

"Sa kay Marcus..." Sabi ko."I know... And... it doesn't matter. I'm just..." Umiling siya at ginulo ulit ang buhok. "I don't know!" Aniya. "Hindi ka akin kaya it should be okay." Tinuro niya ang dibdib niya at... "Pero masakit... dito... Oh God I'm gonna regret this tomorrow!"

Tingin ko'y lasing na lasing na talaga siya ngayon. He's not normally like this... Mahinahon lang siya at cool. Unless of course if he's furious or maybe... drunk... or both...

"I'm sorry." Hinawakan ko ang kamay niya."For making me your rebound? Don't be... Its my choice..." ngumiti siya, sad and painful smile."YOU ARE NOT A REBOUND, CHASE!" Finally, I managed to blurt that one out."You can always choose who your rebound will be... Marcus or me... whoever you choose-""My god!" Nasaktan talaga ako sa sinabi niya... hindi para sakin kundi para sa kanya! "My god, Chase! Hinding hindi kita kayang irebound! At hinding hindi ako pumipili sa inyong dalawa ni Marcus kasi! OH MY GOD!"

Yumuko siya at pinikit ang kanyang mga mata. Lasing plus puyat at galit or something?

"Hindi ako pumipili sa inyo ni Marcus dahil in the first place, hindi siya kasali dito..." Sobrang kabog ng dibdib ko, halos mapangibabawan na ako. "At... hindi ka rebound-"

Niyakap niya agad ako. Nang bumitaw siya, tinitigan niya ako like he's about to kiss me. I swear to God pwede ko siyang halikan but I'm too stunned with his eyes.

Ilang tao na kaya ang naakit at nasaktan sa mga mata niya?

Ginulo niya ang buhok niya at... "Just when I want to take things slow to make sure you've moved on..." Napabuntong-hininga siya at di tinapos ang sinasabi. "I don't chase after anyone. Never did. Never will. But for you, Eliana, I will. I'm in love with you."

Nalaglag ang panga ko sa rebelasyong sinabi niya. Ngumiti siya at pinikit ulit ang mga mata niya.

"I shouldn't have said that. It's too early... Chances are... I'm really going to be a rebound. Sorry, I'm selfish." He sighed. "I need to sleep." Pumasok siya sa loob samantalang nandito ako sa labas... speechless...

I'm Trembling... and... OVERJOYED? Wait... sinabi niya bang in love siya sakin? Lakas ng pintig ng puso ko at parang bibigay yung binti ko sa excitement na nararamdaman ko ngayon. Sa bilis ng pangyayari hindi ko na maorganisa ang utak ko.

C&H36What If?

Halos di ako nakatulog kagabi sa dami ng iniisip ko. Ano yung sabi ni Chase? Trash talk ba yun dahil lasing siya? O totoo yun? kung totoo yun...(nagsimula ang paglakas ng pintig ng puso ko)... anong gagawin ko?

Mukhang... mukhang... gusto ko rin siya... pero... mali eh. Mali dahil boss ko siya.

Teka nga lang... Parang limang buwan lang yung nakakaraan nung umiiyak ako paalis ng Maynila dahil kay Yuan ah? Pero pakiramdam ko years ago na yun! It probably takes just one man to forget everything else that mattered before... it takes... one... Chase Martin.

"Good morning!" Sabi ko pagkarating ko sa table kung saan nandoon na si Celine, Luke at Chase.

Ayan na naman si Chase at di na naman tumitingin sakin habang kumakain. Inorderan niya lang ako at nagpatuloy kumain.

"Saan ba kayo kagabi?" Sabi nu Luke. "Bigla kayong nawala ah?""Oo nga... Hmmm." Nag evil smirk si Celine kay Chase."Not what you're thinking, Celine... no." Humalakhak si Chase at agad naman naging okay yung kaba ko.

Hindi pala siya galit. I wonder if he remembered anything last night?

"Hmmm? Talaga lang huh? By the way... mag fe-free diving kami ni Luke ngayon... Wanna join?"Tumango si Chase at, "I will kung sasama si Eliana."

Heart-beating-fast resume... faster speed... Lalo na ngayong ibinaling niya na ang tingin niya sakin. I'm sure I flushed.

"Yeah! Sure!" Sabi ko.

Lumiit ang mga mata ni Celine sa kakaexamin sa awkwardness namin ni Chase.

"You need to seriously put your sh1t together." Umiling siya at tumawa.

Habang tahimik lang ako...

"We will... pag wala ka na." Sabi ni Chase at siya naman ngayon ang tumatawa.

Halos sumabog na talaga yung puso ko dito! Ibig ba sabihin nun, pag wala na sina Celine... mag uusap kaming dalawa!? OH MY GOSH!

"Sama nito oh!""Alis na kaya tayo, Celine?" Tumawa narin si Luke.

Nang sumakay na kami sa glass boat at umandar na ito. Di parin napapawi ang energy ni Celine... Ayun at madaldal parin.

"Gusto kong makita si Spongebob!""Spongebob? Sana nagdala ka na lang ng sponge at hinulog mo dito nang makita mo siya mamaya. Si Patrick lang makikita natin no!" Sabi ni Luke."Ay si Patrick pala yung ibig sabihin ko." Tumawa silang dalawa habang inaayos ang mga kagamitan sa diving."Wanna try that?" Tanong ni Chase sakin."Uh... next time, maybe." Sabi ko.

Tahimik ulit siya habang maingay na nag dive ang dalawa nang tumigil ang glass boat. Nakita pa namin silang dalawa na ngumingisi sa sahig ng glass boat namin...

Ibinaling ko ang tingin ko kay Chase.

"N-Naalala mo ba yung sinabi mo kagabi?"

Hindi siya tumingin sakin, instead, umalis siya sa tabi ko at dumungaw sa ilalim ng dagat kung saan nahulog si Celine at Luke para mag dive kanina.

Akala ko di niya na ako sasagutin kaya tumahimik na lang ako pero lumingon siya sakin at, "I'm not drunk enough to forget that, Eliana." Tumingin ulit siya sa dagat.

Napalunok ako. Tama ba ang oras na 'to para magtanong sa kanya ng mga ganitong tanong? Tahimik lang kaming dalawa. Yung tunog lang ng alon sa dagat ang maririnig. Nandyan naman ang taga-drive ng boat na ito sa unahan pero wala naman siyang pakealam samin.

"Though I regret it, I mean it too." Di siya tumingin sakin pero alam kong malungkot siya.

I wanna hug him. Gusto ko na rin yata siya... Hindi ko lang maintindihan kung bakit siya magkakagusto sakin pero alam ko sa sarili ko na gusto ko rin siya. Tumayo ako pero nakita kong agad siyang naglakad palayo sakin.

"Chase... I... I like you-""N-No." Sabi niya na parang nabulunan. "You don't like me... You're just bored."

Naglakad ulit ako papunta sa kanya. Hindi na siya gumalaw.

"You're bored cuz he's not around here." Aniya. "You're not even... completely..." Suminghap siya at pumikit.

Tumigil ako sa paglalakad at nag isip ng mabuti. I'm not completely what?

"Never mind, Eli. I don't want to push you..." Tinalikuran niya ako saka umahon si Celine at Luke na parehong masayang-masaya sa ginawa nila.

"SARAP! Ganda ng mga corals! May nakita pa akong rainbow fish! You should see it, Eli!" Sabi ni Celine sakin pero mejo malungkot pa ako sa sinabi ni Chase kanina.

I'm not even... completely what? healed? over Yuan? honest? I'm just bored? Napaka doubtful niya naman yata. Lahat siguro ng nasa sitwasyon ko ay magugustuhan talaga siya pero bakit niya yun naiisip? I should tell him I like him... I just don't know how to say it.

Nakabalik na kami sa Casa del Sol at pagkatapos nitong lunch namin ay aalis na sina Celine.

"Phewww... Nakakabingi naman 'tong katahimikan." Ngumisi si Luke habang kumakain kami.

At dahil ayaw nila ni Celine ang katahimikan namin ni Chase, nag usap sila ng kung anu-ano. Sinali din nila si Chase kung saan napag-alaman kong suplado siya nung high school pa sila. Suplado, studios at mature. Hindi ko kailanman naranasan maging isang normal na high school student.

"Anong kulay nung gown mo, Eli sa 3rd year at 4th year high school?" Tanong ni C

eline sakin."Uh.." Hindi ako makatingin. "Gold tsaka grey sa 4th year." I lied.

Napatingin ako sa mga mata ni Chase na nakatitig na sakin, seryoso. Could it be??? Alam niya bang nagsisinungaling ako?

"Sinong prom date mo? Gwapo ba?" Napatingin ako kay Celine."Uh..." Tingin ulit kay Chase na seryoso paring pinagmamsdan at hinihintay ang sasabihin ko. "Hin...di ko na maalala."Tumawa si Celine, "Masyado kang makakalimutin huh? Si Chase nga nakalimutan mo ang pangalan niya noon diba?"Napatingin ako kay Chase na ngumunguso na ngayon kay Celine habang naalala niya yun, "That got my attention..." Tinaas ni Chase ang kilay niya at tumingin ulit sakin.

Naramdaman kong tumindig ang balahibo ko nang sinabi niya yun. Nagtawanan si Celine at Luke.

"Kasi... all the women you ever met always... always remember your name, Chase! Nakahanap ka na ng katapat mo." Kumindat si Celine sakin.

Uminit ang pisngi ko at dahan-dahan kong dinungaw ang mukha ni Chase na nakatingin sakin habang nakangisi. Kanina lang seryoso siyang nakikipag usap sakin tungkol sa sinabi niya kagabi... yung 'I'm in love with you'... patay! iniisip ko palang napapikit na ako sa hiya at saya!

"Nung nangyari sayo?" Nagkasalubong ang kilay ni Celine.Di ko namang mapigilang ngumiti nang dinilat ang mga mata ko, "Wala."

Tumingin ulit ako kay Chase na ngayon ay nakataas na ang isang kilay habang naka evil-smirk. Bakit kaya niya nasabi sakin yung mga sinabi niya kanina sa boat? Yung bored lang ako?

Ilang sandali ang nakalipas ay inihahatid na namin sina Celine at Luke papunta doon sa sakayan ng barge dahil uuwi na sila.

"You guys figure things out, aryt?" Ngumisi si Celine at hinampas ko na yung braso niya dahil sa hiyang bumuhos sakin."Trabaho naman yung pinunta namin dito." Sabi ko tapos tinignan si Chase na kinakausap si Luke at nagtawanan."Basta!" She rolled her eyes and waved goodbye.

Pupunta ulit kami sa villa na binili nina sir Chase ngayon. Naka shorts ako tsaka loose na t-shirt, sa ilalim nito ay yung isa ko pang (sadly) pulang bikini.

('Sorry, Eli pero I love red bikinis kaya yun yung mga inimpake ko sayo.' Sabi ni Denise sa text.) Now I should take note... sa susunod ako na ang mag iimpake. Lahat dapat ako na ang gagawa. I shouldn't be dependent. The man beside me isn't... and I want to be like him.

Nakahiga ako sa nilapag kong sarong sa buhangin habang hinihintay si Chase na nakikipag usap sa isang care taker pagkatapos mag pirmahan ng kontrata.

"Hey, pwedeng tumabi?" Tanong ni Chase at agad akong napaupo sa paghiga ko dahil sa kaba or something.

Agad akong tumabi na halos makaupo na sa buhangin para bigyan siya ng space.

"Come here, closer..." Seryoso pero nakangiti siya.Lumapit ako at, "T-Tapos na ba kayong mag usap?"

Di niya tinanggal ang tingin niya sakin, "Nope. Pinag aralan pa nila ng mabuti ang kontrata kaya hinayaan ko na lang siyang bumalik sa villa."Tumango ako.

Tahimik kaming dalawa na nakaupo doon, yung mga braso namin nay nakadikit sa isa't-isa. Nininerbyos na naman ako. Pero marami akong tanong at frustrated na ako sa mga sagot kaya binalewala ko ang nerbyos ko.

"Chase...""Hmm?" Nakatingin parin siya sakin.

Yung alon lang ang naririnig sa gitna ng katahimikan namin. Naisipan kong bago ako magtanong, dapat ay sabihin ko muna ang lahat ng tungkol sakin.

"What if..."Tinignan kong mabuti ang mukha niya. Tumaas lang ang kilay niya... Will he still love me? Kung malaman niyang sinungaling ako, mamahalin niya parin ba ako?"What if I tell you that I'm not who you think I am?" Napalunok ako pagkatapos ko siyang tinanong.

Kinakabahan na.

Then I realized something... Now I know why I think it's wrong... It's wrong because I love him too.

C&H37He Looked Away

"What if I tell you that I'm not who you think I am?"

Tinitigan niya lang ako na para bang naghihintay sa susunod kong sasabihin. Natatakot ako. I'm sure he'll be hurt! Pagnalaman niyang nagsisinungaling ako sa kanya baka masaktan ko siya.

"I'm... Eliana Jimenez." Sabi ko kahit alam kong hindi naman talaga niya malalaman kung ano ang ibig kong sabihin. Pero wala na akong ma isip na eksplenasyon para sabihin ang tunay na katauhan ko."I... Know." Tumingin siya sa buhangin.

Umiling ako.

"No... Eliana Jimenez, Andrew Jimenez's daughter."Tinignan niya ulit ako at ngumiti, "I know, Eli."

Kinakabahan na ako. Alam niya? Alam niya kung sino ako?

"You belong to one of the richest family in the Philippines. You're finally being honest, huh?" Umaliwalas ang mukha niya at ngumiti sakin.

Hindi ko alam na ako pala ang malalaglagan ng panga dito. Akala ko ma bibigla si

ya sa rebelasyon ko o magagalit dahil nagsinungaling ako sa kanya pero mali ako, ako pala yung nabigla kasi alam niya. All this time akala ko walang nakakaalam! Alam din kaya ni Celine at Luke? Sino pang iba ang nakakaalam? Sinong nagsabi sa kanya? Si Bench? Si Daddy?

Ngumuso siya sa pagkakabigla ko at hinawakan ang pisngi ko. Then he's face is serious...

"Ganun ba talaga kasakit para iwan mo yung pamilya mo dun para lumayo sa kanya?" Tanong niya.

Mas lalong nanlaki ang kanina pa nanlaking mga mata ko. Alam kong alam niya yung tungkol kay Yuan pero I got a feeling na maraming-marami pa siyang alam.

"H-How did you know?" I blinked.Napabuntong-hininga siya at binitiwan ang pisngi ko. No! I want the warmth of your touch! But I can't tell him that now...

"You... got my attention from day one, Eli. Lalo mong nakuha ang atensyon ko nung araw na nakalimutan mo ang pangalan ko. I don't normally research for a girl but I guess I needed to cuz I'm curious about you." Ngumiti siya sa kawalan. "Then I found out, you're one of the Jimenez's. Your mom died when you were two. Homeschooled ka. I got the information of your love life from Celine..."Talagang laglag parin ang panga ko ngayon."Don't worry, ako lang ang nakakaalam sa tunay mong pagkatao." Tumingin ulit siya sakin. "Why are you telling me this?" Nagkasalubong ang mga kilay niya.

Tahimik parin ako sa bigla... Kaya pala halos palagi niya akong mukhang pinagtatakpan kay Celine. Akala ko noon guni-guni ko lang yun pero alam niya pala talaga ang tunay kong pagkatao. Nagsinungaling ako sa kanya, God that was stupid! At nang nagising na ako sa mga iniisip ko...

"Cuz I want to be completely honest with you..." Napalunok ako at nakita ko naman ang pagkabigla niya.Seryoso ulit ang mukha niya, "Eliana, I'm sorry. Sorry sa mga sinabi ko. I know its too early for you... I won't push you to take a chance with me if you don't like it. Alam kong kagagaling mo lang sa isang masakit na relationship and pressuring you right now about it... will only hurt us." Napalunok siya. "And I'm not used to being hurt... but for you, I will risk this...""Chase-""Let's take this slow... if you want a rebound..." Lumunok ulit siya na para bang nahihirapan. "I can be your rebound... just as long as when it heals, you won't return to him, stay with me." Nakita ko ang lungkot sa mga mata niya.

Speechless ako sa sinabi niya. Tama siya, we should take it slow kasi hindi pa kami gaano magkakilala pero alam ko sa sarili ko na gusto ko talaga siya. Mahal ko siya. There's just this overwhelming spark between us that I can't ignore. Ang mali sa sinabi niya ay yung rebound.

"No, you won't be a rebound, Chase." Sabi ko at nakita ko siyang umiiling na.

Nagbabadya na ang mga luha ko sa mga mata. Happiness? Sadness? Pain?

"Sige nga, tell me... why do you think you're a rebound? Hindi ko kailanman magagawa yan sayo-"Tahimik siya. "Eliana. I'm 27. I fell in love once and it took an eternity to get over it."Ngayong sinabi niya ito, na curious ako kung sino ang first love niya. "So you think I need an eternity to get over my first love, too?" Napalunok ako.Tumango siya.

Kainis! Ano bang alam niya!? Lumandas na ang mga luha sa mga mata ko habang nakatingin lang ako sa dagat. Naiinis ako sa kanya! Bakit niya ako pinapangunahan ngayong ako naman ang may hawak at may alam sa sarili kong feelings?

Hinaplos niya ang pisngi ko para punasan ang mga luha pero first time sa buhay ko may sinapak akong kamay habang hinahaplos ang luha ko.

"I'm sorry." Sabi niya pagkatapos ko itong sapakin. Bakit siya pa ang nag sorry?

Pinilit ko ang sarili kong maging matapang para sabihin sa kanya ang katotohanan pero hindi niya naman ako papaniwalaan? Sa inis ko sa kanya! May biglang umilaw sa utak ko!

"What's the name of your first love?" Tanong ko. Bakas sa boses ko ang pagkakainis sa kanya habang kalmado lang siya at pinagmamasdan ako.Suminghap siya, "We don't have to talk about her, Eli-""YOU!" Hindi ko na talaga mapigilan.

I know he's been so good to me... I fell in love with every little things he did for me but I just can't help my feelings right now.

Tumayo ako sa bugso ng nararamdaman ko. Then I saw fear in his eyes...

"YOU'RE THE ONE WHO'S MAKING ME A REBOUND, CHASE!" Hindi ko na mapigilan ang luha ko. Mamumugto ang mga mata ko nito kung magpapatuloy ang pag iyak ko. "SIGURO LAHAT NG BABAE NA NAKA FLING MO NOON AY REBOUND MO SA FIRST LOVE MO... THEN I'M ONE OF THEM NOW... That's why your anxious of me making you a rebound!!! Kasi alam mong gumamit ka rin ng iba para makalimutan mo siya-""Eli, that's not it!""That's it, Chase!"

Tinalikuran ko siya pero hinawakan niya ang braso ko para pigilan ako. Binawi ko to pero masyadong mahigpit ang pagkakahawak niya. I can't believe were in this situation right now. I just want him to leave me alone and pull my sh1t together...

"Okay! We'll talk about this, baby..." Hinila niya ako at yinakap galing sa likuran.

Amazing how his body can make me so weak... how his words can hypnotize me... I can't move. Humihikbi lang ako habang yakap niya ako. Di ko maigalaw ang mga paa ko para ipagpatuloy ang pag alis ko.

"It's just that... I don't like talking about this part of my life." Aniya.

No! Gusto kong malaman! It took an eternity to get over his first love? Kasali pa ba ang mga oras na ito sa eternity na sinasabi niya? Kung kasali pa 'to, paniguradong rebound nga ako! Ugh! How stup1d I am to think that I'm the one hurting him when right now... he's hurting me!

"Bakit?""Coz it's done... It's over, Eli." Hinarap niya ako."If it's over... if it's REALLY done, then talking about it should be easy, right?"

Then he looked away.

C&H38Beg, Fight and Chase

Niyaya ako ni Chase maglakad-lakad sa buong villa o buong lupa na binili nila. Pumayag naman ako. Naglakad kami sa sea shore. Walang tao dito. Mula kahapon hindi na tumanggap ng tourista ang villa na ito.

"Ophelia de los Reyes was my college professor."

College professor? Pagkasabi niya nun ay parang tumigil sa pagtibok ang puso ko. Pinagmamasdan kong mabuti ang mukha niya habang nagsasalita siya. Minsan, sumusulyap siya sakin, madalas tumitingin siya sa paligid.

Kung college professor niya si Ophelia de los Reyes ibig sabihin matanda na ito? Hindi kaya siya yung dahilan kung bakit bumagsak si Chase sa Intermediate Algebra?

"My Intermediate Algebra professor."

Nanlaki ang mga mata ko pagkakasabi niya nun. Mejo natigilan nga ako sa paglalakad pero pinilit kong magpatuloy dahil nagpapatuloy siya sa paglalakad.

Si Ophelia de los Reyes daw ay na meet niya sa school namin sa Maynila. Seventeen nung nagkakilala sila. Papatapos na ang isang semester nang narealize niyang gusto niya si Ophelia. Ophelia liked him too. Of course, sino ba ang hibang (kahit mas matanda) na hindi magkakagusto sa kanya?

"That's why you failed intermediate algebra thrice?" Natigilan ako sa tanong ko.

Tumigil siya sa paglalakad at lumingon sakin.

Nagkasalubong ang mga kilay niya, "How did you know?""Nakita ko sa transcript mo."Tumango siya at nagpatuloy. Ngayon, di na kami naglalakad. Nakatingin na lang kami sa dagat... its like a dream."Yes. She told me to fail it so we can spend more time together. Hindi naman ako matatagalan sa pag graduate kung ibagsak ko yun kaya okay lang sakin. My parents were disappointed, though." Aniya.

Parang ayaw ko na yatang makinig pero ayoko namang maging immature. Ako ang pumilit sa kanyang banggitin ang ex niya kaya dapat ipatapos ko siya sa pagsasalita.

"I couldn't tell anyone about our relationship. Though she's single, kita mo naman, she's my professor, I'm a student. That's wrong."

Like how our relationship will be? He's my boss and I'm his secretary.

"Then... nung gumraduate na ako."

Napalunok ako... mahaba yung relasyon nila huh? Apat na taon yata.

"Sabi niya sakin mag tatrabaho siya sa U.S. She'll chase her dreams."

Now I feel so small like that. The woman is apparently very mature to leave him to chase for her dreams. Hindi ko alam kung ganun ba talaga pero yun mismo ang nasa isip ko. I left Manila to be independent and to avoid traces of Yuan. Samantalang ang first love niya ay iniwan siya para matupad ang kanyang mga pangarap.

"I told her to choose... 'your dreams or me...' she chose her dreams so we broke up." Tumingin siya sakin at ngumiti."What? That's it?" Parang nabitin ako.

Nagkibit-balikat siya.

"Hindi mo ba siya kinumbinsi? Hindi mo ba pinigilan?" Parang nag panic ako sa sinabi niya.Umiling siya, "I told you... I'm that selfish, Eli. I want my heart to stay close to me... and if she can't do that, I won't beg for anything. It broke my heart but I won't force her to stay with me. It took me years to forget her..."

WHAT? I opened my mouth to say something but I closed it after coz I don't know what to say.

"You... let her go?" Yun lang ang nasabi ko.Tumango siya, "We've seen each other... last semester of my MBA sa Manila and we're cool."

AND THEY SAW EACH OTHER? Naka move on na ba talaga siya?

"Bakit ayaw mong pag usapan ito?" Tanong ko agad dahil baka may masabi siyang makakapagkumbinsi saking hindi pa siya naka move on."Coz it doesn't matter to me anymore. My parents got over it... my sister got over it. Pati ako. It doesn't matter to me. It happened seven years ago, baby."

Napabuntong-hininga ako at naramdaman ko ang pag bilis ng pintig ng puso ko. His sweet words... God, I love to hear that! Gusto ko siyang yakapin at mag sorry dahil pinagdudahan ko siya kanina pero curious talaga ako sa matandang si Ophelia de los Reyes na yan.

The sun was setting. Natulala ako habang nakatayo at iniisip ang lahat ng nangyari.

Narinig ko ang buntong-hininga ni Chase, "I promised myself to never beg for anyone, but right now..."

Napatingin ako sa kanya. Malungkot ang mga mata niya habang dahan-dahan akong nilalapitan.

"I'm begging. I don't want to risk anything, my heart, my pride, but I will lay it on the line, I will risk it because I'm in love with you."

Tumigil siya sa paglalakad dahil malapit na kami sa isa't-isa.

"No... I wont be a rebound... no I won't be the one to chase, to beg someone to stay... I won't be that kind of man... but those principles come crashing down the day we met." Nilagay niya ang noo niya sa noo ko.

Grabe! I think my heart's mad! I don't know kung ilang beats na ang ginagawa ng heart ko kada segundo, ang alam ko lang, di na normal yun. Sa lakas at bilis nito parang matutunaw na ako.

"Why, Chase? Why?" Mahinahon ang pagkakasabi ko nito.

Careful ako para di niya malamang naghuhuramentado na ang puso ko sa loob. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko gamit ang dalawa niyang palad.

"I don't know."

"Chase, I like you so much because you're mature, sweet, kind, gentleman and handsome... Why do you like me? Hindi ko maintindihan. I'm just nineteen, I'm not even close with the mature woman you used to love-"

Hinalikan niya ako. I think my heart left me.

"Yes. I don't know, too, baby. Ni hindi ko alam na posible akong ma inlove na wala yung standards ko. I know you're innocent, beautiful, and kind too... but frankly you're not my type of woman. Still, I fell for whatever you have, baby."

Pumikit siya. Hindi ko na alam kung tumigil na ba sa pagpintig yung puso ko o talagang umalis na yun sa dibdib ko.

"And... you told me you like me because of those things... I don't want a fleeting attraction, Eli. Kung darating ang panahon na hindi na ako tulad ng inaasahan mo. Someday, I won't be attractive anymore, and someday I'll probably bore you out. I don't think you'll stay with me. You're just nineteen and you can always explore the world, get all the boys you want because you're beautiful and sexy and innocent."

Gusto kong pigilan ang pagsasalita niya dahil mukhang siya yung nasasaktan sa bawat salitang binibitawan niya pero hindi ko magawa...

"You are too young. You may find someone better than me through the years, like how you found me after Yuan, and by that time I'll be old, lonely and I'll still be in love with you." Napalunok siya at tinitigan niya ang mga mata ko. His stare took my breath away. Para bang nakikita niya ang puso at kaluluwa ko. At nakikita ko rin ang puso at kaluluwa niya... he's sad and I can't believe he's sad because of me.

Wala na talaga akong magawa kundi manghina.

"And I will be sad but I'll let you go if you want me to. But I will surely beg, fight, and chase."

Even the thought of it was terrifying. I don't know how or why, in a short time, all of these hapenned.

"No. Chase, I'm in love with you too. Don't you ever let me go." Hinalikan ko na rin siya.

It was the sweetest possible kiss I can give to a man. I've never been this happy in my life.

C&H39Not Knowing You Sooner

Tahimik kaming bumalik ni Chase sa Casa del Sol. Hawak niya ang kamay ko at di ko na talaga mapigilang ngumiti all the way.

Dapat ba sabihin ko 'to kay Denise? I don't know. Hindi ko naman alam kung paano ko sasabihin sa kanya. 'Denise, kami na!' - I'm not even sure if he really is my boyfriend or what.

"I... I booked you another room." Napalunok siya pagkasabi niya sakin nito.

Nagdidinner kaming dalawa.

"Huh?" I blushed. BAKIT NAMAN?

But yes, I know why of course! We couldn't do that...

Nag evil-smirk siya, "Can't cross that line, baby. Its just too hard for me..." Tumawa siya.

Grabe, uminit ng sobra-sobra ang pisngi ko. Halos di ako makatingin sa kanya.

"God, you're so cute!" Mas lalo pa siyang tumawa kaya sinapak ko na ang braso.

Tigas naman ng braso nito oh. Kainis! Namamanyakan na naman ako. Ano ba yan! Kahiya ito.

"Tigilan mo ako, please?" Napapikit ako."You really should stop being cute... trying so hard to not kiss you here." Ngumisi siya at uminom ng tubig.

WHAT??? Yung lahat ng actions niya at sinasabi niya ay parang naloloka ako. Please? Bigyan niyo ako ng pampakalma.

*Krrriiiiiinngggg*

Tumunog yung cellphone niya kung saan agad niyang kinancel at ngumiti sakin. Nakapagtataka naman yata?

"Uuwi na tayo bukas." Sabi niya nang seryoso.

Pero bago pa ako nakapagsalita... Tumunog ulit ang cellphone niya.*Kriiiiing*

"Chase, you should get that. It must be important." Sabi ko.

Tinitigan niyang mabuti ang cellphone niya at sumimangot. Sumulyap siya sakin at...

"Excuse me." Tumayo siya at umalis.

Kinabahan naman ako agad. Wa'g OA, Eliana. Baka tungkol lang yun sa office or whatever. Five minutes nang bumalik siya at nakasimangot parin...

"Maaga tayo bukas." He sighed."B-Bakit?" GRRR! I'm trying hard to sound like its okay.Ngumuso siya para pigilan ang pag ngiti. "I need to fix some things." Aniya."Si madame ba ang tumawag?" Tanong ko."Yep." He looked away. "Hmmm. Siguro dapat sulitin natin ang gabing to?" Nag evil smirk siya sakin."WHAT?" Ayan na naman at nagsisimula ng uminit ang pisngi ko.

Sometimes, Chase can be so.. uh... dirty... Well, what do I expect? He's already 27 and he's probably used to doing that... err..

Humalakhak siya at para bang basang-basa niya ang iniisip ko, "Not that, Eli... Pero kung gusto mo, why not!?" Tumawa pa siya lalo.

Hihimatayin na talaga ako sa hiya! GRRRR!

"Let's go clubbing!" Tumayo siya at naglahad ng kamay."Huh?""Yes... Wala naman kasi masyadong attraction dito pag gabi, clubbing lang ang meron. Let's go!"

Tumango ako at agad kaming nagpunta sa Party Shore - yung club dito sa Casa del Sol.

Maingay parin yung music gaya nung una kaming nagpunta dito hinila ako ni Sir Chase sa dancefloor.

"Are we gonna dirty dance?" Tumawa ako sa kanya.

I thought he hated dirty dancing? Mas lalo akong natawa.

"No... slow dance, baby.""WHAT?" Tumawa ulit ako pero pinulupot niya na ang braso niya sa baywang ko.

Natigilan agad yung puso ko. Ngiti na lang ang naiwan sa pisngi ko at ayan na naman ang walang katapusang malakas at mabilis na pintig ng puso.

"Put your hands on my shoulders." Ngumisi siya at kumindat.

Dahan-dahan kong nilagay ang mga kamay ko sa balikat niya. Tinitigan niya ako at na realize ko na talaga kung gaano ako kasaya na nandito kaming dalawa. Its like a dream... Sana di na lang ako magising. Ayoko ng magising. I've never felt this way before... Yung parang ayaw mo ng bumalik sa dati ang lahat. Gusto mo dito lang... ngayon lang...

"I love you." Sabi ko nang di ko na mapigilan ang damdamin ko.

Marahan niyang hinalikan ang mga labi ko. This kiss was even sweeter than the last one. Hindi naman ako yung PDA type na babae pero pinikit ko ang mata ko at binalewala ang mga tao sa paligid. Natigil lang kaming dalawa nang narinig na naging slow dance yung music.

Napatingin ako sa paligid at nakitang nakatingin na ang mga tao samin ni Chase. Nakangisi sila at nag slow dance na rin tulad nung ginagawa namin. Nakakahiya pero nang tinignan ko si Chase nawala lahat ng hiya ko, nakatitig lang siya sakin habang ngiting-ngiti.

"I love you even more, baby." Bulong niya sakin.

"CHASE MARTIIIIN!? The most eligible bachelor is TAKEN!?" May sumigaw sa malayo.

Hindi ko alam kung nasaktan o excited yung sumigaw pero nakita ko talagang mas tinignan kami at mas nag bulung-bulungan ang mga tao.

"So famous!" Tumawa ako.He smirked, "Let's go somewhere else! Istorbo!" Sabi niya at hinila ako palabas pagkatapos ng isa at kalahating pagsasayaw namin.

Umalis kami doon at napadpad sa swimming pool kung saan may iilang taong nag na-night swimming. Naglakad kami sa gilid ng pool at naisipan kong itulak siya sa p

ool. Yun nga lang... na realize kong di ko kayang itulak ang buong katawan niya dahil sa tigas ng muscles kaya hinubad ko yung soot ko (yes, I'm still wearing the red bikini).

"What are you doing?" Napalunok siya at nalaglag ang panga.

Ngumisi ako. Natigilan lang siya.

"Pormal ka masyado!" Tumawa ako at tumalon na sa pool."WHAT?" Nabigla parin siya."Ano? Lika na!!!" Sabi ko habang nag swimming palayo sa kanya.

Napatingin ako sa paligid. May grupo ng mga babaeng nakatingin na saming dalawa at nagngingitian.

"Chase Martin!" Sigaw ko. "What are you waiting for-"

Talagang natigilan ako at nalaglag ang panga nang nakita siyang nag strip! ESTE... OH MY GOD! Hinubad niya yung t-shirt! Good thing pwedeng mag board shorts dito at di niya na kailangang mag trunks. Walang hiya!? I thought this was a good idea?

Lumangoy siya papunta sakin habang nakasimangot at tumitili ang mga babae sa paligid.

"You can't strip in public, Eli!" Tinuro niya ang kabilang side kung saan may mga lalaking nakangisi habang tinitignan kami. "They were undressing you while you were stripping!"

Ay galet?

"Didn't know!"

Lumapit siya sakin. I can almost feel his strong muscles against my skin. Uh-oh! Masama yatang magalit si Chase. Pinulupot niya ang malalakas niyang braso sa magkabilang braso ko na parang niyayakap. Naramdaman ko na rin yung legs niya sa legs ko.

"Now, its payback time. Those guys should see that you belong with me..."

His kiss was territorial. Halos ma carried away ako at hinayaan ko na lang siyang angkinin ako. Yes, Chase. I'm yours.

"UGH! GET A ROOM!" Narinig ko ang isang pamilyar na boses na kay Marcus ang sumisigaw sa malayo. "NOT IN MY POOL, Chase Martin!"

Nakangisi si Chase pagkatapos niya akong halikan para tignan kung saan galing yung boses na sumigaw kanina. And I was like... 'why are you stopping. kiss me again.' I wish someone could drain my Jimenez blood. Kailangan ko yata ng bampira o patransplant ng bone marrow. Ugh!

Napabuntong-hininga si Sir Chase, "It took just one Eliana Jimenez to make me realize that anyone before you was just a guide, and there will be nobody after you..."

Lumandas sa pisngi ko ang luha ng kaligayan. I've never been this happy ever. Tulog ako noon... mula noon, himbing na himbing ang pagkatulog ko at nang dumating si Chase ay saka pa ako nagising.

I tried so hard to spend my night away from Chase. Nandito ako sa kwarto na tinu

lugan nina Luke at Celine kahapon at di ako makatulog. Iniisip ko si Chase... nasa kabilang kwarto. Ano kayang ginagawa niya? Its one in the morning, tulog na siguro siya? Maaga pa kami bukas eh.

Tinignan ko ang cellphone kong may 9 missed calls kay Denise at isa kay Bench, isa din kay Daddy. Ano kayang nangyari kay Denise at bakit wagas makapag miss call?

Message niya:Answer my calls. Emergency.

I typed:What?

Pero di siya nagreply, siguro tulog na. Nag tiptoe ako palabas ng room para katukin si Chase sa kabilang kwarto. Agad niya itong binuksan with his wicked smile.

"Finally?"Sinapak ko na, "No! Uhmmm. I can't sleep. May movies ka ba sa laptop mo? Or sa flatscreen na lang?" Tanong ko."Hmmm. Yep, meron sa laptop. Let's watch?" Siya pa ang nagyaya sa gusto kong mangyari.

I crawled on his bed. Inayos niya naman yung laptop para makapanood kami habang tinitignan niya ako ng nakangisi.

"Are you tempting me or something?"

Boys. Men. All the same. Napaka inosente naman ng gusto kong mangyari pero itong si Chase ay dirty minded masyado.

I frowned then he chuckled, "Oh yes! Movies."

Siguro mahirap talaga sa mga lalaki ang ganito. Lalo na kung close masyado gayong nasa dibdib niya ang ulo ko habang nanonood kami ng movie. Pero ganun talaga yun, based on experience, ganun ang mga lalaki. The good thing is, may iba sa kanila ay kayang kumontrol sa 'urge' na nararamdaman. Alam kong mas malala yung 'urge' na yun kasi gusto niya ako. Alam ko ang lahat ng ganito dahil may dalawang pinsan akong parehong playboy... Kahit na di naman namin nagagawa ni Yuan na maging 'alone' together while we were together, alam ko parin ang detalyend ito dahil mismong pinaka close kong pinsan ay lalaki din.

Ang alam ko, action yung movie pero hindi ko na alam yung story dahil masyado akong maraming iniisip tungkol kay Chase. Si Chase na ngayon ay dinig na dinig ko ang malakas at mabilis na pintig ng puso habang sinusuklay ang buhok ko gamit ang kamay niya.

"Baby, I think I'm crazy about you." Bulong niya sakin na ikinasaya ko.

Di ko mapigilang ngumiti. Please God, let this work. Let everything work for me. I know I've been praying about me and Yuan last year but right now... I want this one to work. Di bale ng nasaktan ako ng todo-todo noon, I can't even remember anything about Yuan and I. Para akong na amnesia.

"Me too. My only regret is not knowing you sooner." Sabi ko habang pinipikit ang mga mata ko.

Hinalikan niya ang ulo ko bago ako nakatulog.

C&H40Marraige Interview

Kinaumagahan, ang saya ko nang bumugad sakin ang mukha ni Chase.

"Good morning, baby." Aniya.Ngumiti ako, "Good morning."

Nasa dibdib niya parin ang ulo ko. Pumikit ulit siya at ngumiti.

"Uhmmm. Di pa ba tayo aalis?" Tinangka kong bumangon pero hinila niya ako pabalik sa kanya."No..." Nakapikit parin siya.

Tinitigan ko siya hanggang sa dumilat ulit siya. Nilagay ang index finger at thumb sa chin ko at hinila niya ito sa kanya.

"I love you, baby." Hinalikan niya ulit ako.

Sarap ng hininga niya kahit maagang-maaga pa! Na conscious tuloy ako sa sarili kong hininga. Errr...

"I love you too."

Ngumiti siya habang hinahalikan ako. Pero ilang saglit lang ay napabuntong-hininga siya nang narinig ang nag huhuramentadong cellphone.

"I guess we really have to go." Aniya.

Saka kami bumangon sa kama. This is my first time to wake up beside a man (well, except kay Bench). Ang saya ko syempre who wouldn't be happy if you wake up with Chase Martin?

Kitang kita ko ang muscles niya habang naglalakad at chinicheck ang phone niya with his sleepy eyes.

Nakita niya ang pagtitig ko kaya ngumisi siya, "Si mama. I bet she's freaking out right now." Napabuntong-hininga ulit siya."Bakit?" Sumimangot ako at kinabahan.

Bakit nag f-freak-out si Madame? May malaking client ba na kailangang harapin ni Chase ngayon?

"We should go-" Sabi ko. Umupo ulit siya sa kama at pinulupot ang braso niya sa baywang ko.

Nilagay niya ang mukha niya sa leeg ko at suminghap siya.

"I think we should stay. Its not important." Bulong niya sa leeg ko.

Ako dito halos di makagalaw. Masyadong... masyadong nakakahyperventilate yung ginagawa niya eh. Hindi ko alam kung makakalimutan ko ba lahat yung mga sinasabi at ginagawa niya sakin... I bet hindi kaya we better work! This better work! I know parang na paparanoid na ako sa relationships dahil sa nangyari samin ni Yuan pero sobrang wish ko na mag work itong samin ni Chase.

"What's wrong?" Tinignan niya ang mukha ko. "You're heart is beating really fast."Ngumiti ako, "Lagi naman eh pag kasama kita."

Hinalikan ko ang labi niyang kanina pa nakakatempt. Hinalikan niya rin ako. Halos ma carried away ako at parang sumasang-ayon na rin ako sa gusto niyang dito na muna kami.

"Ugh! No, baby. Let's take it slow right?" Ngumisi siya. "But if you want to..." Hinalikan niya ulit ako.Tinulak ko siya. Talagang effort yung ginawa ko dahil buong katawan ko gustong magpatuloy.

Ngumisi pa siya lalo.

"Chase Martin! We should go!" Sabi ko. "Err... I'll just... shower." Tapos tumakbo na ako.

Habang paalis ako dinig na dinig ko ang paghalakhak niya. Kainis! Darn Chase Martin, ako yata ang nababaliw dito eh!

Nag shower ako sa room ko at narealize na may reply pala akong hinihintay kay Denise. Nang tinignan ko ang cellphone ko, naka off na ito. Nag lowbat na yata. Wala na akong panahon sa pag cha-charge dahil mag iimpake na ako at aalis na kami ng maaga ni Chase. Di ko alam kung maaga pa ba ang tawag dito pero mag aalas otso na.

Kumain kami ng breakfast bago umalis habang nasa background si Marcus.

"Dunno why some couples check in two rooms when they can actually sleep together." Parinig niya.Umiling si Chase kaya lumapit si Marcus samin."What Chase Martin? Di umubra yung charm mo dito kay Eliana no?" Tumawa siya. "Nideny ka nga niya eh... Making out in my pool doesn't mean she-""Shut up, Marcus! Check mo na lang kaya ang CCTV mo? We spent the whole effin night together and that's none of your business!"

Laglag ang panga ko at pati ang panga ni Marcus habang tinitignan niya ako at tingin pabalik kay Chase. Nag walk-out siya at tumawa si Chase kaya sinapak ko na.

"Oh? What's the problem?""Baka anong isipin nun!" Sabi ko."Hayaan mo na. May magagawa ba siya?" Tumawa ulit siya.

Hindi matanggal ang ngiti sa mukha niya pagkalabas namin ng Casa del Sol. Palagi niya ring hinahawakan ang kamay ko na para bang nawawala ako pag di niya hawak. Masasanay talaga ako nito. Puro siya yung nasa isip ko... yung galaw niya, katawan, mata, labi, buhok... puro siya. Kung hindi ko naririnig yung bulung-bulungan sa paligid siguro di ko na marerealize na nasa barge pala kami o nasa terminal pala kami... kahit saan.

"Chase Martin Castillo? Sa CPI? Gwapo niya no! Pero maganda din ang girlfriend, deserving! Pero gwapo niya talaga! Breathtaking!"

Napalingon talaga ako sa nagsabi nun. Hindi lang talaga ako ang nakapansin na BREATHTAKING ang pagmumukha niya. Postura palang nakakainlove na. Ang totoo... kailangan ko pang maging deserving sa kanya!

Sinundo kami ng pulang Fortuner nila at titig na titig ang driver nang nakita ang magkahawak naming kamay. Hindi kami natulog ni Chase buong byahe. Nag kwentuha

n kami tungkol sa isang oras na pag uusap nila ni Bench sa cellphone ko nang nasagot niya ito one time. Pinaulanan daw siya ng death threats ng pinsan ko bago binaba ang cellphone.

Nalaman ko ring kilala niya si Bench sa pangalan at hindi sa mukha kaya grabe siya kung makapag react nung Anniversary sa CPI. Nalaman ko rin kung paano niya ako pinaimbestigahan.

"You what?" Nabigla ako."Hired an investigator?" Tumawa siya. "I was just sooo curious, Eli. I'm sorry."

Natawa na rin ako. Halos mag freak-out nga ako dun pero sinabi niya namang di ako sinusundan or whatever.

"Nasa Maynila yung investigator... Since I know your dad and I've got a feeling na may kung ano sa profile mo, pinatanong ko sa kanya kung may kilala ba ang mga tao dun na Eliana Jimenez."

Tumango ako. Akala ko sinusundan ako!

"Stalker!" Sabi ko.Umiling siya, "No, I'm not! At least not like your cousin, Eli. Siya na ang pinaka stalker na taong kilala ko. Pinaimbestigahan niya pati ang imbestigador ko.""WHAT?"

Nang nakarating na kami sa Cebu City proper, mas humigpit ang hawak ng kamay niya sakin at mas nagseryoso siya.

"Baby,""Hmm?""Whatever happens... just believe in me, okay? Trust in me, okay?" His sad eyes were heart breaking.

Kinabahan na agad ako pagkasabi niya nun at naaalala ang mga missed call ni Denise. Sh1t! Mas lalong kinabahan ako.

Lumiko ang sasakyan sa isang subdivision o village na may pangalang Beverly Hills.

"Why?""Si mama... she's doing it again."

Sobrang sama na ng mga iniisip ko... Bakit? Ayaw sakin ng mama niya? Na exposed ako at di niya gusto yung pagkatao ko? Akala na naman nila na anak ako sa labas? Na di ako karapatdapat kay Chase? At bakit niya ako dinadala dito sa Beverly Hills?

"Baby, its our house." Aniya nang tumigil ang sasakyan sa tapat ng isang napakalaking bahay.

Daig pa nito ang bahay nina Bench sa Maynila! Kanina pa ako nakakakita ng malalaking bahay pero itong bahay nila ang pinaka malaki at pinaka magandang nakita ko.

"Let's go..." Naglahad siya ng kamay at napalunok ako."Chase, what's wrong?" Tanong ko.

Tahimik lang siya at ngumiti. Ngiting mas nakakapagpakaba pa sakin.

"She's doing it again."

"Doing what?" Tanong ko."Some marraige interview for me.""WHAT?"He sighed, "And as usual, I'm gonna reject it, baby. Come with me..."

Nilagay ko ang kamay ko sa kamay niya at mas lalong kinabahan.

"I love you... and whatever happens... I will always love you." Bulong niya nang papasok na kami sa double doors na pintuan ng bahay nila.

Engrande at makintab ang buong bahay nila. Namiss ko lalo yung bahay namin. Kulay puti ang lahat at madalas may accent ng brown. May mga halaman din sa loob, hula ko ideya ni madame.

Nang nakarating kami sa dining area nila, agad kong tinanggal ang kamay ko sa kamay niya.

"Chase, son, finally!" Sabi ni madame.

Lumapit si Chase kay madame na nakaupo sa hapagkainan. Nasa gitna ang daddy niya samantalang may dalawa pang matanda sa kabilang side na parehong mukhang respetado. At may isang maganda, mature and sophisticated-looking, chinita (parang korean doll) at graceful na babae sa kasama nila. Panay ang tingin nito kay Chase na naglalakad galing kay madame papunta sa daddy niya at ngayon ay papunta na sa dalawang matanda at nakikipagkamayan.

"Chase, this is Natalia." Sabi ni madame sabay ngiti niya sa babaeng maganda.

I got this weird feeling that I shouldn't be here. I'm not even noticed!

"Eliana!?" Just when I thought nobody noticed me... "Good to see you, dear!" Nilapitan ako ni madame at hinalikan ang pisngi ko.

Napangiti ako... plastik kasi hindi ko alam kung paano ngingiti sa kabila ng lahat ng ito.

"How was the trip?"

Napatingin ako kay Chase na nakikipagkamayan na sa kay Korean doll Natalia!

"It was... good." Sabi ko at ibinaling ulit ang tingin ko kay madame.

Ngumisi siya at sumulyap kay Chase at pabalik sakin.

"Come here, Eliana. Sit with us." Sabi ng daddy ni Chase.Umiling ako, "Di na po... Uh... Babalik na ako ng Riala. Aayusin ko pa ang gamit ko."

May sasabihin sana si Chase pero naunahan siya ni Natalia.

"Ma-dame." Pati pagkasabi niya nito ay kakaiba. "Is that Chase Martin's secretary?" Tumaas ang isang kilay niya habang tinitignan ako."Yep. Really pretty, huh?" Sabi ni madame.

Nagpatuloy sa pagtaas ang kilay ni Natalia habang nihead to foot ako. Napatingin ako sa nakangusong si Chase - nagpipigil na naman sa ngiti. Inirapan ko na.

"Ma... I think I should escort Eliana outside?"

Napatingin kaming lahat kay Chase.

"Wa'g na, Chase..." Napatingin silang lahat sakin. "I mean... Sir... Chase."

Hindi na napigilan ni Chase ang ngiti niya... Ngiti-ngiti ka diyan samantalang tumataas ang altapresyon ko dito! Idiot! I'm mad at you! Hindi ko alam bakit! GRRRR!

"No, I insist!" Tumango pa siya habang ngumingisi. "Excuse us.""Okay! Are you sure di mo siya iinvite dito sa lunch?" Tanong ni madame."No, I don't think she likes that idea..." Aniya habang tumitingin ng diretso sa mga mata ko.

Di naman ako makatingin sa kanya. I hate this!!! UGH!

"Excuse us." At hinila ako palabas ng bahay nila.

C&H41Never Look Back

"No... no! I think you don't like that idea!" Sabi ko sa kanya nang nakalabas kami sa bahay nila.

Tinanggihan ko ang paghawak ng kamay niya sakin. Humalakhak siya kaya sinapak ko ang braso niya.

"Ugh!" Umirap ako.

Tumatawa parin siya. Sinapak ko ulit sa inis ko. Di ko naman alam bakit ako naiinis sa kanya.

"Damn!" Hindi parin siya natigil sa pagtawa at pag ngisi. "Damn I love you.""I love you, really?" Umirap ako. "Ipagpapalit mo ako agad-agad eh!" I can't hide the bitterness behind my words."No one will ever replace you, baby." Sabay halik niya sa lips ko.

Kainis! Isang halik lang solb na ako eh! Ang daya nito!

Napangiti ako, "Some big client?" Tanong ko."YEP! THE BIGGEST CLIENT EVER!" Tumawa siya.My eyes narrowed, "You sure that's not an excuse?""Nope!" Agad niyang sinabi.

Kinurot niya ang pisngi ko at ngumiti. Marami akong doubts... he's 27, really hot and sexy for a CEO, very tempting, gentleman, kind, mature... Anyone can fall for him. What if that woman falls for him? And what if he'll fall for her, too? What will happen to me? I don't think I can handle another heart ache... Not with Chase... No. Pero alam ko din na dahil sa trabaho niya kaya niya gagawin ito. Kahit di ko alam kung anong rason kailangan kong maniwala.

Naniwala ako kay Yuan noon kahit harap-harapan niya na akong niloloko. Okay lang sakin ang lahat noon dahil naniwala ako. Naniwala akong ako yung mahal niya kah

it ipinapakita niya sa lahat na si Tanika yung gusto niya. At ngayon, kung gagawin yun ni Chase sakin, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. I just have to believe that he wouldn't do that to me... Masakit... May kung ano sa tiyan ko at may lump sa lalamunan ko habang kinakausap ko siya pero ayokong makita niya ang kahinaang ito. He's mature while I'm not... at least not yet... and letting him go or believing him right now will be my first step sa pagiging mature.

"You'll understand soon." Kumindat siya."Yeah! I know... I really need to learn more about the business world!"

May mga tao talagang mahirap tanggihan lalo na kung business ang pinag uusapan. Well, I just hope... I just hope...

"So? Magpapakasal kayo?" Tanong ko.Nagseryoso agad ang mukha niya, "Of course not! I'll just fix some things and I'll make sure... ma-dame..." Ginaya niya ang accent ni Korean Doll Natalia. "will know my clear intentions... that I am not going to marry someone who isn't Eliana Jimenez." Kumindat siya.

MARRY ME? Napalunok ako at natulala sa sinabi niya. Naisip niya na ba talagang pakasalan ako? Ako na walang malay sa mundo? At siya na nasa kanya na ang lahat sa mundo ay naisipang magpakasal sakin?

"Hey, you still jealous?"Sumimangot ako, "No! I'm not jealous!" Sabi ko."Yes you are baby..." Hinalikan niya ulit ako. "You shouldn't... I've waited too long for you... I won't just let you go without begging, fighting or chasing..." Tapos nag isip siya at ngumuso at pinigilan ang pagngiti. "I won't let you go at all, ever."

Then someone poked him from behind.

"Ser... tawag ka na ho ni madame." Wika ng naka uniporme nilang maid at sumulyap pa sakin bago umalis.Tumawa ako. "You should go, Chase... Uuwi na lang muna ako...""Yes... Text me aryt? Coz I'm going to be texting you like mad while eating on that table." Tumawa siya."Ugh! Lowbat ako." Sabi ko."Hmm! Then... Text me agad pag nakapagcharge ka na okay?" Tumango ako.

Tinawag niya ang driver niya at inutusang ihatid ako sa Riala ng safe and sound. Hinalikan niya ulit ako at nagpaalam na..

"I'll be waiting for your text." Kumindat siya.

Umalis na kami. Kinakabahan ako sa mangyayari sa marraige interview niya pero grabe kung makapagbigay ng assurance si Chase. I feel like I'm the most beautiful and the luckiest girl in the world! This is it!

Pero yun nga lang... ang pinaka gutom din na babae sa mundo.

"Manong, uh... pwede sa tapat na lang ng the Walk niyo ako ihatid kasi mag lulunch po muna ako." Sabi ko kay mamang driver."Pero bilin ni Mr Castillo sa Riala.""Sige na po manong... Lalakarin ko lang naman yung Riala galing the Walk eh."

Tinignan niya ako sa salamin at tumingin ulit siya sa daan.

"Papagalitan ka ni Mr Castillo kung gugutumin mo ako." Sabi ko nang narealize na ibang driver ito.

Hindi siya yung kumuha samin ni Chase sa Port galing Bantayan kaya di niya alam na may relasyon kaming dalawa.

"O sige... saglit lang po pero baka kailangan kong maghintay sa labas. Kung ano yung utos niya yun dapat masunod eh." Aniya.

I frowned... The control freak he is?

"Okay."

Okay lang naman. Saving energy sa pag lalakad papuntang Riala pero wasting gas and time kay Manong.

Agad na akong pumunta KFC, half-running... Naaawa na ako kay manong eh... Naka pag lunch na kaya yun? Bilhan ko na lang ng lunch at mag titake out na ako.

Dahil masaya ako today binilhan ko ng 2 piece chicken si manong at maraming side dish. Naisipan ko ring bilhan si Celine (kahit na for sure nasa CPI pa yun ngayon)... Bumili pa ako ng maraming pagkain in case pupunta si Luke mamaya... o di kaya si Chase...

Uminit ang pisngi ko habang naiisip ko yun pero agad naman bumabaliktad ang sikmura ko tuwing naiisip ko ang ginagawa niya ngayon.

Naglakad ako dala-dala ang take out ko sa KFC pabalik doon sa kung saan naka park ang red fortuner ni Chase nang biglang... BAM!

"Eliana!" A familiar desperate voice from afar.

WHAT THE HECK?

Napalingon ako at nakita ko ang isang matangkad at maputing may pagka chinito ang half-running papunta sa akin. Si... YUAN! Halos malaglag ko yung bitbit kong supot.

"Tulungan ko na po kayo." Kinuha ni Manong ang mga supot at nilagay sa loob ng fortuner.

THEN IT STRUCK ME! Ito yung emergency na gustong sabihin ni D sakin! Ang emergency na nalaman ni Yuan kung saang parte ako sa mundo nagtatago ngayon. Should I run? Anong gagawin ko? Pero habang nag iisip ako at nanginginig sa kaba ay papalapit siya ng papalapit sakin.

"Eliana! God! I missed you!" Sabay yakap niya sakin.

Di ako makagalaw. I don't know but I can't take this. Sinaktan niya ako at sana nag move on na lang siya tulad ng pag mo-move on ko. The tears running down his cheeks reminded me that it wasn't that long ago... Everything was still fresh... But its dying in me. Everything in his point of view is fresh... actually... it is fresh. But it wasn't that fresh for me... no... not anymore.

"Yuan." Halos maiyak din ako habang iniisip ang pinag daanan namin.

Of course, I loved this man. Sagad sa buto na nakaya kong humarap sa pamilya niyang galit na galit sakin. But something inside me is different. I'm not that girl anymore. Not the Eliana Jimenez from the past... Not anymore...

"Yuan... anong ginagawa mo dito? You shouldn't be here... Bumalik ka ng Maynila." Basag ang boses ko habang nakikita ko siyang pulang-pula sa pag iyak.

I've never seen him this emotional before. Pity... I'm sorry... I loved you... But... chasing me won't be worth it anymore... Its too late.

"No! Ngayong nakita na kita, hindi ako babalik! I won't go back and live with that god forsaken family!" Sigaw niya."Yuan!" May isa pang pamilyar na boses sa likuran ni Yuan. It was Tanika. "Yuan, let's go! You've found her! Let's go back! She's alright!""Shut up, Tanika!" Sigaw ni Yuan.

Nakatitig siya sakin at mejo kumalma na.

Napairap ako nang mas lumapit si Tanika saming dalawa. God... I'm not in the mood with this effin drama right now! Kanina lang I'm walking on sunshine tapos ngayon feels like I'm walking in the rain.

"She's right, Yuan. I'm okay! Umalis na kayo. Bumalik na kayong Maynila!" Sabi ko."No! Eli! We can finally be together! Please! Go back with me!" Sabi ni Yuan.

Nakita ko ang paglandas ng luha sa mata ni Tanika.

"No... Yuan, I'm sorry." Sabi ko."WHAT? Di ka na ba babalik ng Maynila? Gusto mo dito ka na lang sa Cebu?" He is hysterical."Oo! I'm happy here! You should live your life with Tanika..." Sabi ko."Of course, Eliana! I'm still his fiancee!"

Ayokong mag mura pero para akong susuka sa pagmumura dahil sa sinabi ni Tanika. Oh yes you think I'm still bitter about the two of you? Bullsh1t! Get a fcking life!

"Alam ko. Hindi ko alam kung bakit ka nandito... Bakit di mo siya pinigilan kung fiancee ka naman pala?" Tanong ko.

Di makasagot si Tanika."Whatever game you're playing right now... I'm sorry but I'm not playing it. And I will never...again... ever..." Sabi ko kay Yuan.

Tinalikuran ko silang dalawa at agad hinila ni Yuan ang braso ko.

"No, Eli... Don't leave me please. I've been fighting for you... almost a year now... don't leave me. please." Basag na basag ang boses niya.

Yes... I couldn't deny it. It breaks my heart. But every tear I've shed in the past was enough to make realize that I shouldn't insist in our love story... Not now... Now that I'm in love and happy with someone else. Alam kong bago pa lang kami ni Chase... marami pa kaming issues at marami pa akong doubts... With all his women... Ophelia de los Reyes and that Natalia... Alam kong mas madali kung sumama ako kay Yuan dahil proven and tested ang pagmamahal niya pero I'm not made for the proven and tested anymore... I'm made for a Chase Martin. Sa maikling panahon na ito ay sigurado na ako.

"Come back! Live with me! Come home with me!"

This is my home, Yuan. Ayoko mang aminin dahil sa mabilis na pangyayari pero I'm really sure right now!

"Babalik ako, Yuan." Sabi ko.

Natigilan siya at napatingin sakin.

"I'll come back... Babalik ako sa Maynila. Just leave me alone today... Umalis na kayo! Umalis na kayo!" Sabay tingin ko kay Tanika na humihikbi na sa gilid."Kailan?!" Yuan's face lit up."Soon." Sabi ko."I need the date, Eli!" Halos masaktan na ako sa pagkakahawak niya sa braso ko.

Binawi ko ang braso ko. Nabigla naman siya sa ginawa ko pero di niya na lang pinansin dahil mas interesado siya sa idudugtong ko.

"Next week. Wa'g mo kong sundan. Wa'g mo kong hanapin dito." At tinalikuran ko sila.

I know I've been so unfair. The accident months ago was because of me. Gusto niyang makaalis ng bansa kasama ko kaya mabilis ang takbo ng sasakyan. I rejected his offer... I backed out. But it was the bravest thing I've ever done. The wisest thing I've ever decided. The best decision I ever made... Alam kong masama akong tao dahil sa kabila ng pag baback-out ko sa kanya, hinanap niya parin ako pero heto ako at di naappreciate ang ginagawa niya.

Sorry... pero I'm fed up... And I've moved on. One things for sure here. I will never look back.

C&H42I Miss Him

Umuwi ako sa Riala na mabigat ang damdamin. Tahimik si Manong Driver at nagpasalamat lang nang binigyan ako ng pagkain. Nagcharge ako ng phone at ako lang mag isa sa condo ni Celine. Nakatunganga ako sa sofa habang iniisip ang nangyayari.

Sa maiksing panahon ko dito sa Cebu ay natutunan kong mahalin si Chase. Nakalimutan ko rin si Yuan. Nakalimutan ko ang sakit... Ngayon di ko na alam kung anong gagawin ko ngayong naalala ko na nandyan siya. Tama. Hindi ko na talaga siya mahal. Yung nararamdaman ko na lang sa kanya ngayon ay awa. Linunok ko ang nagbabantang lump sa lalamunan ko at sinandal ang ulo ko sa sofa.

"Anong ginagawa mo dito?! Malandi ka! Sumulong ka pa talaga dito para habulin si Yuan!?" Sigaw nang sigaw ang mommy at mga tita ni Yuan pagdating ko sa bahay nila.

Hindi ko sila tinitignan. Diretso ang paningin ko kay Yuan na nasa likuran nila, nasasaktan pero walang ginagawa. Si Tanika naman ay nasa tabi niya at nakataas ang kilay.

"You are a disgrace to your family! Dinala mo pa talaga ang apelyido niyo!? Nasaan ang mama mo ngayon, huh? Nagtatago ba siya-"

Sa puntong ito ay umiiyak na ako. Bakit kailangang isali pa nila si mommy dito? She died years ago. Ni hindi ko siya nakitang dilat ang mga mata kahit sa pictures man lang tapos pagsasalitaan nila ng masama si mama?

"Wa'g kang iiyak-iyak dito! Malandi ka! Akala mo maaakit mo si Yuan sa maganda mong mukha?! I bet kamukhang-kamukha ka ng mommy mo no! At magkaugali pa kayo!!! No wonder Andrew got seduced-"

Hindi ko alam kung dadapo ba yung gagawin kong sampal dahil nanghihina na ako sa kakaiyak pero naramdaman ko talaga yung pisngi ng tita ni Yuan sa palad ko.

"You wh0re! Umalis ka na dito! Pwede ka naming kasuhan! Pasalamat ka sa dala mong apelyido! PASALAMAT KA SA DADDY MO!"

Kinaladkad nila ako palabas.

"Yuan, explain to them please... You love me right?"

Tahimik lang si Yuan habang tinutulak ako sa likuran palabas. Yung mommy niya ang humihila sakin.

"You love me, right?" Tinanong ko ulit siya."Eliana, just go. Umalis ka na." Aniya.

All those endearing words? Lahat ng assurance niya at pangako niya sakin ay gumuho sa simpleng sinabi niya. Narealize ko na talagang wala lang ako sa kanya pero yung mga salita at pangako niya ang nagtutulak sakin ngayon.

"Yuan-""Oh shut up, girl! Umalis ka dito sa pamamahay namin!" Sabi ng tita ni Yuan.

Nakarating na kami sa gate nina Yuan. Tinutulak na nila ako palabas.

"Yuan!""Eliana... you're just some girl I dated before I got serious. Umalis ka na. Wa'g ka ng babalik dito!"

Natigilan ako sa pag iyak at tinignan kong mabuti ang mukha ni Yuan.

"Umalis ka na!" Dagdag niya."Alis, Eliana!" Dagdag ni Tanika.

I can't believe this! Nagawa niya sakin yun?! Sinabi niya saking mahal niya ako, malalagpasan namin ang lahat ng ito, maeexplain niya sa pamilya niya ang tungkol samin? Pero ano tong nangyayari ngayon? This is too cruel! He is my first love... My first kiss... The person who made me think everything is possible. Pero lahat ng sinabi niya ay kasinungalingan. Ginawa niya akong tanga!

Malakas ang pintig ng puso ko nang bigla akong nagising. Nasa kama na ako at may kumot nang nakapulupot sa katawan ko. What happened? Nasa Riala na ako at gabi na pala. Kinapa ko ang cellphone ko pero wala doon sa tabi ko. Right! Nag charge nga pala ako sa living room. 3:30AM na pala. Ang tagal kong natulog ah? Kumakalam na rin ang sikmura ko sa gutom. Lunch at dinner na ang na miss ko ngayon. Sana meron pang KFC.

Lumabas ako sa kwarto at nakita ang cellphone kong naka unplug na. Maraming missed calls kay Denise at Bench. Hinanap ko ang text ni Chase na wala doon. Aniya'y ititext niya ako pero bakit wala siyang text sakin? It broke my heart a little. Inisip ko lahat ng nangyari... Si Yuan... nasa Cebu... Si Chase ay may ginagawa with Natalia... No.. No, he's probably sleeping right now. Ititext ko ba? Sasabihin ko ba na nandito si Yuan? Nakita ko si Yuan? Baka busy siya kaya di niya ako tinext. Hayaan ko na lang muna pero gusto kong umiyak. I want him to text me!!! So bad!

Kumain na lang muna ako habang tinitext si Denise:Sorry. Lowbat. Ngayon lang nakapagcharge ulit. Nasa Cebu City na ako. What's up?

Hindi ako nag eexpect ng reply dahil madaling araw pa ngayon, malamang tulog pa yun.

Pagkatapos kong kumain ay bumalik ako ng kwarto at naisipang tapusin ang iilang modules para matapos na ako sa sem na ito. Nakatapos ako ng dalawa, dalawa na lang ang natitira. Paglabas ko ulit ng kwarto nakita ko si Celine sa bar habang umiinom ng kape at ngumingisi sakin.

"Anong nangyari sayo kahapon?" Pambungad na tanong niya."Uh... Nakatulog ako." Sabi ko.Umiling siya at uminom ng kape. "Alas tres nang pumunta si Chase sa opisina at galit sa mundo. Halos pagalitan niya kaming lahat... Di siya mapakali tapos pag out namin sumama siya dito sa Riala at hinalikan ka niya sa lips." Sabay turo niya sa lips ko.

Uminit ang pisngi ko.

"Tapos binuhat ka niya papasok ng kwarto mo. Hinalikan ka niya ulit."

Bumilis pa lalo ang pintig ng puso ko. Paano niya nagagawa ito? Kahit wala siya sa tabi ko pinapabilis niya parin ang pintig ng puso ko. Di ako makatingin kay Celine.

"Kayo na ba?" Ngumisi siya at tinignan akong mabuti. "May problema ba kayo at bakit galit yun?" Dagdag niya.

OMG! Di ko alam kung bakit pero naiisip kong alam niyang nandito si Yuan! Kaya ba hindi niya ako tinitext? O di niya ako tinitext dahil busy siya kay Natalia?

Umiling ako."Ano? Wala kayong problema pero kayo na o hindi kayo?" Tumaas ang kilay niya.

Tahimik ako at tinignan si Celine. Ngumisi na lang siya at mukhang nakuha niya ang gustong sagot.

"Oh I knew it." Wika n iya."Labas muna ako. Kakain lang." Sabi ko.

Marami pang natirang take out pero gusto kong mapag isa at alam ko siguradong pupunta si Luke ngayon at papaulanan nila ako ng mga tanong.

"Uh..." Tapos na akong maligo at magbihis. "Kung pupunta si Chase dito, paki sabi kumain lang ako." Sabi ko kay Celine."Ba't di mo itext?" Tanong niya.Nagkibit-balikat na lang ako habang iniisip ang mga posibleng ginagawa niya ngayon. Pwedeng tulog... Pwedeng nakay Natalia. UGH! Ano ba 'tong mga iniisip ko?

Pagkalabas ko, nag ring agad ang cellphone ko at nakitang tumatawag si D! Finally!

"Hello?" Sagot ko."OH MY GOD, ELI! Ba't ngayon mo lang 'to sinagot?! YUAN! SI YUAN NASA CEBU!" Aniya.Napabuntong-hininga ako habang pinipindot ang button ng elevator at pumasok sa loob.

"Alam ko. Nakita ko siya. Sinabi ko bumalik na siyang Maynila."

"Whoa! That's good! Kelan?""Kahapon.""Di pa siya nakakabalik ah!?" Nagtaka si Denise.

Ano yan? Information galing sa imbestigador nila?

"Kay tito Drew siya nagpatulong.""WHAT?" Kinabahan agad ako."Sinabi niya ang lahat sa daddy mo!""WHAAAAAAAAAAAAT?" Natigilan na talaga ako sa paglalakad palabas ng Riala."YOUR DAD IS FREAKING OUT! Buti umalis ng bansa. May inasikaso sa Dubai. Hindi ba siya tumawag? O di mo nasagot?""Di ko nasagot." Sabi ko."3 weeks siya dun, Eli! Imagine pag nakabalik na siya! OMG! Hindi namin yun nakita ni Bench eh. Hindi namin alam na kakayanin ni Yuan humarap sa daddy mo pagkatapos ng ginawa niya. Galit ang daddy mo kay Yuan at sa buong pamilya nito pero sinabi niya ang totoo... Kung nasaan ka... Saan ka nakatira. Tita is also freaking out... Ipapadala niya kami ni Bench diyan anytime next week. She's checking our scheds."

Napalunok ako nang nakita si Yuan sa labas ng Riala. Naghihintay siya mag isa... sakin.

Napasinghap ako, "Bakit ginawa yun ni daddy?" Tanong ko.Si Bench ang sumagot sa background, "Dahil akala niya babalik ka ng Maynila kung si Yuan na ang ipapadala diyan. Eliana... My dad is freaking out, too." Napabuntong-hininga siya. "Anong maikakaso sa pamilya ni Yuan? Yun ang tinatanong niya palagi kay Denise."

Nakita ako ni Yuan papalabas ng Riala.

"Hindi na kailangan... Bench, tell your dad wa'g ng kasuhan." Sabi ko.

Natigilan silang dalawa. Natahimik ang linya.

"Why? Are you thinking of making up with him? Magbabalikan kayo?" Tanong ni Denise at basag ang boses niya. Obviously disappointed."No. Wala na akong pakealam." At binaba ko ang cellphone ko para lumapit kay Yuan.

"Eliana, let's talk." Aniya.

Wala na si Tanika ngayon. Naglahad siya ng kamay pero di ko tinanggap.

"Okay. This is the last, Yuan." Sabi ko.Napabuntong-hininga siya, "What do you mean?""Umalis ka na. Bumalik ka na ng Maynila pagkatapos nito-""Pero-""Pag di ka babalik, di na rin ako babalik dun. Di mo na ako makikitang muli."

Yumuko siya. "Alright."

Nagpunta kami ni Yuan sa isang restaurant doon sa Ayala Terraces. Tahimik kami sa taxi. Tumitingin lang ako sa labas habang siya ay nakatingin sakin at hinahawakan minsan ang kamay ko. Binabawi ko naman agad. Naaawa ako sa kanya pero hindi ko kayang mag panggap na gusto ko parin na kaming dalawa. Hindi ko alam kung nasaan si Chase ngayon pero sana lang ay iniisip niya ako.

Tahimik kaming umorder ng pagkain. Nakalimutan kong gutom na pala ako ngayong nandito siya sa harapan ko. Di ako makatingin sa kanyang mga mata. Pakiramdam ko i

iyak ako pag nagtagpo ang mga mata namin. Maiiyak ako sa awa at sa lahat ng nangyayari.

And... I miss Chase Martin. I miss feeling light. I miss feeling good. I miss him so much.

"Nag usap kami ng daddy mo." Sa wakas ay may nagsalita saming dalawa habang kumakain."Alam ko, sinabi ni Denise."Sumimangot siya pero nagpatuloy, "Hindi alam ng daddy mo ang tungkol satin. Nalaman niya lang sakin-""Of course I wouldn't tell him, Yuan. Mapapatay ka ni daddy!" Sabi ko habang binibitawan ang kutsara at tinidor.

Nawalan agada ko ng gana. Natulala siya at nalaglag ang panga.

"You... still care for me?" Basag ang boses niya pagkatanong niya nito.

Pinikit ko ang mga mata ko at pinigilan ang pag irap sa harap niya.

"Yes. I care for you, Yuan." Sabi ko habang nakapikit ang mga mata ko. "That doesn't mean I love you."

Pagkatingin ko sa mga mata niya, namuo na ang mga luha nito. Suminghap siya.

"No, Eli. You still love me. Nararamdaman ko yan. Alam ko ang mga pagkakamali ko. Wa'g mo naman ako pahirapan ng ganito." Aniya."Hindi kita pinapahirapan!" Naiinis na ako at the same time naaawa sa kanya."NO!" Umiling siya. "No, you're lying!""No, I'm not! Yuan, bumalik ka na ng Maynila."Umiiling parin siya, "You promised babalik ka diba? Maghihintay ako."Pumikit ako. Ngayon hindi ako sigurado kung babalik pa ba ako dun ngayong sinabi niya saking maghihintay siya. Babalik ako dun para sa pamilya ko, hindi para sa kanya."Babalik ka diba?" Sabi niya ulit."Oo. Babalik ako. Not for you, Yuan. Kung gusto mo pa akong makita ulit, bumalik ka na ng Maynila." Tumayo ako.

Agad niyang hinila ang kamay ko at inilapit niya ang buong katawan ko sa kanya. Naramdaman ko ang malamig niyang mga labi sa labi ko at nakita kong pumikit siya habang dilat na dilat ang mga mata ko sa pangyayari. I'm pretty sure everyone's staring...

Tinulak ko siya.

"Do... Do you remember now?" Basag ulit ang boses niya.

WHAT THE FCK? WHAT THE FCK? I CANT BELIEVE THIS!

Nakita ko si Chase sa entrance ng restaurant, laglag ang kanyang panga... Nakita ko ang braso niyang may kamay na nakapulupot... I traced his arms... then I found a girl beside him. A beautiful girl. The korean doll. Natalia.

Nalaglag ang panga ko nang bumalik ang tingin ko sa mga mata ni Chase. Galit siya. Galit na galit! GALIT KA? GALIT DIN AKO!!! GALIT NA GALIT! MAS GALIT PA SAYO! GOD DAMN IT! I SHOULD PACK! RIGHT NOW! THIS IS STUPID! THIS IS BULLSH1T!

"Wa'g mo akong sundan. Di ako babalik ng Maynila pag ginawa mo yun."

Nanginginig ako palabas ng restaurant. God, Eliana... please call Bench, Denise.

.. or your dad... I can't dial. Nanginginig ang kamay ko. Nanginginig ang buong katawan ko. Wala akong pakealam kung anong tingin ng mga tao habang tumatakbo ako dito sa terraces ng umiiyak.

God, I missed his face. God, I missed the lines of his jaw, his shoulders, hair, eyes... I miss all of him. PERO ANG SAKIT SAKIT NG NANGYARI! He's with Natalia! Sabi niya aayawan niya ang marraige! Ba't niya dinidate si Natalia? BAKIT?

C&H43The Distraction

Nag iimpake na ako sa kwarto pero di ko magawang tapusin ito. Umiyak na lang ako habang humihiga. Dalawang oras ang lumipas nang gumalaw ulit ako para tignan ang cellphone ko.

*Adrienne calling*

"Hello darling?""Yes?" Hindi ko napigilan ang pagkabasag ng boses ko."Wait... Are you crying?"Suminghap ako, "Hindi... May sipon lang...""Uh.. Okay! Get well soon! I called just to tell you that by Monday, we'll gonna air your commercial."

Gusto kong sabihin sa kanya na wa'g na lang ipagpatuloy. Babayaran ko na lang ang damages para diyan dahil alam kong magagalit si Chase pag nakita niya ang commercial na yan. Pero useless na yun, I don't think magagalit siya ngayong may Natalia naman siya.

Ni hindi siya nagparamdam sakin. Ni isang text wala...

"Okay, no problem." Sabi ko."Okay, byeee..."

Nang pinutol ko na ang linya namin ni Adrienne saka ko naman narinig na bumukas ang pintuan ng kwarto ko. Silhouette pa lang kilalang kilala ko na kung sino.

"Go away, Chase! Di kita kailangan dito!" Sabi ko at agad tumalon, tumayo at lumabas ng kwarto.

Di niya ako pinigilan. Sinundan niya ako. Laglag ang panga nina Celine at Luke habang nanonood ng cartoon network sa living room. Hininaan nila ang volume at tumahimik.

"Eliana..." Dinig ko ang frustration sa boses ni Chase.

Umikot ako sa dining table habang naglalakad siya at sinusundan ako.

"Eli, please talk to me.""Talk about what, Chase?" Tumigil ako sa paglalakad kaya naabutan niya ako.

"Ano? Kailan ang kasal niyo ni Natalia?""I TOLD YOU! Hindi ko siya papakasalan!!" Aniya."Kung ganun ano yun? Fling? Another fling? Another rebound? Ako? Rebound din diba? Pagkatapos ko, siya naman!?" Grabe, I've never felt so frustrated in my whole life.

Kailanman di ko naisumbat kay Yuan 'to kahit na harap-harapan nila akong niloko ni Tanika noon...

"I needed something from her, Eliana!""ANO? WHAT, CHASE? What do you need from her?" Tinulak ko siya dahil papalapit na siya sakin. "JUST WHAT EXACTLY IS IT, CHASE MARTIN?" I literally screamed.

Hindi ko na talaga mapigilan. Bumuhos na yung frustrations ko simula pa kahapon.

Naramdaman kong nagpanic si Luke at Celine kaya nilapitan nila kami para awatin or something pero tahimik lang sila sa gilid at naghihintay ng kung anong magagawa nila.

"I NEEDED YOUR GOD DAMN COMMERCIAL DOWN BY MONDAY! AND WHY ARE YOU KISSING YOUR EX? HUH? WHY ARE YOU KISSING HIM?" He snapped, too.

Napalunok ako. Anong kinalaman nito sa commercial ko? EXCUSES!

"I did not kiss Yuan, Chase!" Sabi ko."You kissed him." Huminahon siya. "You kissed."Umiling ako at umiyak."Mahal mo paba siya?" Hinawakan niya ang labi ko na para bang ineexamin kung may dumi ba doon.

Nanghihina ako sa ginawa niya. Nanghihina ako tuwing nandyan siya. Naghihina ako dahil kitang-kita ko ang mga mata niyang malungkot.

Pinunasan niya ang mga luha ko.

"Hindi... hindi na..." Sabi ko.Napabuntong-hininga siya at niyakap ako. "I'm sorry, baby." Aniya.

Hindi ko siya niyakap pabalik. Hindi parin ako kumbinsido sa sinabi niya. Narinig ko ang mga buntong-hininga ni Luke at Celine.

"Okay lang ba kayo?" Tanong ni Celine.

Hindi ako sumagot at di rin sumagot si Chase kaya bumalik na sila sa panonood ng TV sa living room.

"Kung ginagawa mo ang lahat para di ma air yung commercial ko by Monday, ba't tinawagan ako ni Adrienne kanina? Ba't patuloy itong ipopost kung ginawa mo ang lahat? Don't... lie to me." Sabi ko.

Namumuo na naman ang luha sa mga mata ko.

"I tried." Maliit ang boses niya. "I tried, baby. Iniwan ko si Natalia kanina pagkatapos mong mag walk-out. Nagalit siya kaya ipagpapatuloy niya. Hindi kita agad napuntahan dito dahil kinumbinsi ko ulit siya sa opisina na tanggalin yun. I offered her anything... She said she'll air it by Monday and she'll take it down by Friday basta sumunod ako sa kanya. Also she needed to shoot a new commercial para palitan yun.""Sino ba siya at bakit may kapangyarihan siyang pumigil sa commercial?"

Dinaan ni Chase ang palad niya sa buhok niya at suminghap, "She's the owner of Matryoshka."

Natahimik ako. Magkano ba ang ibabayad ko sa damages na nagawa ko? Parang bigla akong nabunutan ng tinik. Can I call Bench now and just pay the girl?! Ugh! Pero sa hitsura ni Chase mukhang nagawa niya na yun.

"Hayaan mo na lang yung commercial." Sabi ko."No. I don't like that commercial." Sabi niya at tumingin sa malayo. "God! What does she want?" Bulong niya sa sarili niya."Baka... Baka gusto niyang pakasalan mo siya." Napalunok ako.

Tinignan niya ako at pumungay ang mga mata niya.

"I can give up CPI for that, baby." At niyakap niya ako."No." Sabi ko.

Ngayon, niyakap ko na rin siya. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa ba na mawala siya sa tabi ko. I just want him close... so close to me... always. Mainit at mahigpit ang yakap niya at ramdam na ramdam ko ang kasiyahan sa kanya.

Ilang sandali ay sinundan ako ni Chase pabalik ng kwarto.

Ang mga mata nina Celine at Luke ay nakatoon parin samin nang dumaan kami sa living room. Parehong confused ang dalawa at nagbubulung-bulungan.

"Yes, aright? I'm in love with her... will you two just shut up?" Sabi ni Chase sa dalawa at agad humagalpak ng tawa si Celine samantalang nakita ko na lumaki ang singkit na mata ni Luke.

Umiling si Chase at sumunod na sa kwarto ko. Hindi ko mapigilan ang ngiti ko sa sinabi niya kina Celine at Luke.

"You packed?" Nilapitan niya ang luggage ko.

Tumango ako at sumimangot siya.

"Don't do this again..." Aniya at nagsimulang mag unpack ng mga gamit ko."I'm sorry, Chase... Hindi ko na kaya yun."Natigilan siya at... "Did you pack because you promised Yuan? Sinabi mo sa kanya na uuwi ka ng Maynila next week diba?" Nilapitan niya ako at agad kong nabasa ang takot sa mukha niya.

Of course alam niya ang lahat ng detalye diba?! Well, I'm with his driver that time kaya siguro nireport niya na yun.

Umiling ako, "No." Nakalimutan ko na nga yung sinabi ko kay Yuan. Narealize ko ding useless ang pagbalik ko next week dahil nasa Dubai pa si Daddy kaya siguro ipopostpone ko yun.

I'm sure Yuan will understand. Alam niyang di ko na siya mahal. Kung mahal ko pa siya, hindi ako mag aalinlangang sumama sa kanya... Kung mahal ko pa siya di ko kakayaning umalis ng Maynila tulad ng hindi ko kakayanin ang pag alis ngayon sa Cebu dahil kay Chase.

Whatever. Ayoko ng mag isip ng kahit ano... Ayoko na. Si Chase lang ang gusto ko. Si Chase lang ang kailangan ko. Kung nasa tabi ko siya alam kong magiging okay ang lahat. And I'm just so happy right now... Hindi pa nag iisang oras nung akala ko wala na kaming pag-asang dalawa pero ngayon ang saya ko na bigla.

"Nalaman ko agad na nandito siya kahapon. I did not text you... Dahil ayokong piliin mo ako kasi tayo ngayon... I don't want to influence your decision... Kung si Yuan man o ako ang piliin mo, gusto ko yung patas na laban." Napalunok siya. "I... I could understand if you choose him. I can say that I'm just..." He looked away. "the distraction. The rebound."

Paano't sa gwapo, bait, gentleman at lahat na ay naiisip niya parin na rebound ko lang siya? Kahit na sinabi ko na sa kanya na mahal ko siya hindi niya parin magawang magtiwala sa akin? Nasasaktan ako para sa kanya. Nasasaktan ako kasi mahal na mahal ko siya pero nahihirapan siya sakin. Of course because he thinks I'm still nineteen and I have too many options... He's 27 and the most eligible bachelor in town, marami din siyang options. Mas marami kesa sakin.

Hinawakan ko ang pisngi niya at hinuli ang tingin niya. I want him to look at me while I say this.

"No, Chase... People change, feelings fade, and hearts move on... I've moved on. I don't know exactly when and how that happened, but I've moved on. I am in love with you, Chase Martin. If you are the distraction, I want to be distracted forever."

Hinalikan niya ako. I kissed him back, too. Mahal na mahal ko na talaga siya. Di ko bibitawan 'to kahit anong mangyari.

C&H44More Selfish

Sa kwarto ko natulog si Chase hanggang nag Monday.

Halos mapunit na talaga ang pisngi ni Celine sa kakangisi tuwing nadadatnan kaming lumalabas galing sa room ko.

"Eliana," Nabigla ako nang tinawag ako ni luke pag uwi ni Chase at habang naliligo si Celine.

Nakaupo lang siya sa living room at nakangisi din sakin.

"Hmm?" Napalingon ako sa kanya."Seryoso si Chase sayo, alam mo ba yun?" Tinaas niya ang isa niyang kilay.Tumango ako.Nagseryoso siyang bigla, "Iilang tao lang ang nakakaalam nito pero sasabihin ko sayo... siguro alam mong... isa lang ang naging girlfriend niyang talaga?" Nakita ko ang kaba sa mukha niya.Napawi ito nang tumango ulit ako."Yung professor niya... Iilan lang kaming kapamilya niya ang nakakaalam nito... pero ako lang ang nakakaalam sa huling nangyari sa kanilang dalawa."

My heart skipped a beat. Natigil din yata ang paghinga ko sa sinabi niya.

Humilig siya at hininaan ang boses, "The last time they saw each other... was during his MBA sa Manila.""Okay." I'm sure I sounded desperate.

Si Ophelia de los Reyes?! Bakit? Anong problema sa kanya? Hindi pa ba nakakaget over si Chase sa kanya?

"The reason why yun ang last time ng pagkikita nila ay dahil... dahil..."

Napalunok ako ng ilang beses! Kainis naman 'tong si Luke! Suspense kung makapagsalita.

"dahil inalok siya nung ex niyang magpakasal."

Nanlaki ang mga mata ko at di ko na namamalayang half-open na ang bibig ko.

"T-Tapos?" Tanong ko."Inayawan niya, syempre. Well... naka move on na si Chase pero yung ex niya." Umiling si Luke. "Hindi pa..."Tumango ako at napabuntong-hininga."Why I'm telling you this? Cuz... Ophelia might... might get desperate soon pag nag public na kayo ni Chase. Chase Martin Castillo, dating someone." Ngumisi si Luke. "She'll know, surely. At masaya siya noon dahil alam niyang siya parin up to, uh, last week?" Tinaas niya ang kilay niya.

Uminit ang pisngi ko.

"Last week? Siya parin up to last week ang nag iisang ex ni Chase Martin. It was a sort of trophy, I think. And now that he's finally found someone else... she'll go nuts-" Pinutol niya agad ang pagsasalita nang narinig ang pagbukas ng pintuan sa bathroom.

May feeling akong walang alam si Celine sa parteng ito.

"Okay, Luke. Uh... naiintindihan ko.""Be careful." Aniya.Tumango ako at pumasok ng kwarto.

Si Ophelia de los Reyes ay inalok si Chase Martin ng kasalan? Tapos ang masaklap pa ay tinanggihan ito ni Chase. Hindi naman kaya dahil gusto niyang maghiganti kaya niya tinanggihan yun? Galit kaya siya kay Ophelia? Kung galit siya, that's a bad sign. Ibig sabihin may hinanakit parin siya. Kung okay naman sila, hindi kaya sa sobrang okay naman nila nakakainis na?

No. This isn't right. I have to trust Chase. I love him. Alam kong marami akong insecurities pero kailangan kong isipin ang pagiging mature niya. Kailangan kong maging katulad niya... Kung ako yung nasa paa niya nung nakita niya akong hinahalikan si Yuan siguro hindi na ako nagpaliguy-ligoy pa... siguro umalis na ako ng tuluyan sa Cebu. Of course! Sino bang masisiyahan kung makakakita ng scene na ganun...

Monday at kailangan ko nang pumasok sa CPI. Kukunin ako ni Chase ngayon galing Riala kahit na pwede ko namang lakarin na lang yun... pero syempre ayaw niya.

Habang naghihintay ako sa gutter ng Riala na realize kong namumutla ako masyado... Nakita ko kasi ang repleksyon ko sa window ng isang itim na sasakyan. Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang mga daliri ko nang biglang bumukas ang bintana.

Natigilan ako at uminit agad ang pisngi. NAKAKAHIYA! Nagawa ko na 'to kay Chase noon at nakakahiya talaga yun. Ngayon naman... nabigla ako ng nakita kong siya y

ung nasa driver's seat. Tinignan kong mabuti ang sasakyan. I'm sure hindi ito yung pulang fortuner niya, Mitsubishi yung nakalagay na badge eh.

Bumaba siya at pinagbuksan ako ng pintuan.

"You don't have to." Sabi ko at mas lalong pumula ang pisngi ko. "Nabigla lang ako dahil hindi ito yung ginagamit mo.""Tingin ko kailangan mong kilalanin lahat ng sasakyan ko." Tumawa siya.

BOYS AND THEIR TOYS! Oh yes! Nakakarelate ako dahil pinsan ko mismo nagdala ng limo isang araw dito sa Cebu. Ang kaibahan lang siguro nila ay masyado lang talagang flashy si Bench kumpara kay Chase. Napangiti ako.

Nakita kong nakasimangot siya nang pinaandar ang sasakyan.

"It's okay, Chase." Sabay hawak ko sa kamay niya.Sumulyap siya sakin, "I just want to make out with you in my office everyday." Tumawa siya at sumimangot ulit.Uminit ulit ang pisngi ko at sinapak ko ang braso niya.

Kailangan niyang maging mabait kay Natalia. Unfortunately kasi bukod sa commercial kong gusto niyang sirain, may kailangan din siya sa Dad ni Natalia concerning their company.

"Madali lang naman 'to. Yung commercial mo ang mahirap." Wika niya habang umiiling. "I'm sure it's up you know...""Have you seen it?" Tanong ko.

Nakita ko na ito pero di ko pa ito nakita sa BIG SCREEN... literal kasing sa big screen ito ipapalabas sa tapat ng Matryoshka building.

"Nope!" Sabi niya at itinigil ang sasakyan sa underground parking ng CPI.

Napabuntong-hininga siya.

"I'm sorry." Sabi ko sa mukha niyang malungkot."No... I mean. Okay lang naman na mag model ka... pero sana wa'g na lang... I mean okay lang kung gusto mong mag mode,l pero wag naman sana yung ganun.""Hindi ko naman gusto yun. I needed the money." Sumimangot siya at tinitigan ako. "That time." Dagdag ko."Come here." Naglahad siya ng kamay.

Agad akong humilig sa kanya at niyakap niya ako...

"You won't need to work for money with me, baby."

Buong buhay ko hindi ko kinailangang pagtrabahuan ang mga bagay at ang pera. Pero nang dumating ako dito sa Cebu, nagawa ko yun. Hindi madali lalo na't nakakatempt ang pera ni daddy tuwing nakikita ko ang mga ATM cards at iba pa sa wallet ko. I'm proud to say that I didn't touch his money... mag aanim na buwan na ako dito at sobrang proud akong wala ako ni isang kusing na ginastos galing sa kompanya.

Pagkarating namin sa elevator nag simula na ang sobrang kasikatan ko.

"Good morning, Sir!" Bati ng elevator boy kay Chase. "Good morning, err, miss. Diba ano? Ikaw yung nasa screen?"Ngumiti ako at tumango."Model ka pala." Ni head-to-foot ako nung elevator boy.

Umubo-ubo si Chase at hinila ako sa likuran niya.

"Dito na lang." Aniya."Huh? Pero wala pa sa floor.""Dito na lang." Napansin yata ni elevator boy ang biglang mood swing ni Chase kaya agad niyang tinigil ang elevator at hinila niya ako palabas.

Umiiling siya at umiirap palabas ng elevator at dumiretso sa stairs. Buti at dalawang floors na lang ay opisina niya na.

"See? That commercial!" Sabi niya sakin. "And you... stop being too friendly.""Huh? Ba't naman? Friend-ly nga diba? Kasi friends lang... Tsaka... ngumiti lang naman ako sa kanya.""Learn to be snobby, please!" Aniya. "You should be. You're damn beautiful, you shouldn't be too friendly or lahat ng mga lalaking yan akala nila gusto mo sila."

Sumimangot ako sa sinusumpong na si Chase.

"Hi Eliana!" Ngiting-ngiti ang isang taga marketing sakin.

Ngumiti ulit ako at umiling si Chase. Parang ang sama naman yata kung bigla na lang akong sisimangot habang ngumingiti ang mga tao.

"You're too selfish!" Tumawa ako sa pagsimangot niya.

Ngumuso siya at nagpigil ng ngisi. Gusto ko ngang halikan. Ewan ko ba kung bakit tuwing ngumunguso siya ay bumibilis ang pintig ng puso ko.

"Yes, I've been more selfish. Hell, I wouldn't let you go for anything. I wouldn't even let you out of my sight." Bumuntong-hininga siya. "Yes... I guess I've been more selfish."

Hinawakan niya ang kamay ko buong akyat namin sa stairs at ako talaga yung bumitiw nang nakarating na kami sa floor ng opisina. Be selfish all you want. Yung pagiging selfish niya naman yata yung nagpangisi sakin hanggang sa opisina.

Napawi lang ang ngiti ko nang narinig ko si Mary na nagsalita, "Sir... Si Miss Natalia Rama nasa opisina niyo na."

Tumango si Chase at tumingin diretso sa table kong puno ng pulang balloons, pulang chocolates, at marami pang mga regalo na pinagkaguluhan ng ibang tao doon. May isang VICTORIA's SECRET pang paper bag na nakalagay pero yung pinagkaguluhan nila ng husto ay yung puting at malaking box sa upuan ko.

I heard Chase groan, "Whatever."

Mas lalo akong ngumisi nang nakita siyang badtrip. Hindi ko alam na masaya pala pag badtrip itong si Chase. Dapat lagi siyang nababadtrip. Ang sama ko!!! UGH! Siguro nga nagiging masama ako. Yung humubog yata ng konsensya ko ay dalawang masasamang tao.

Tumingin siya sakin at umiling.Ngumisi ako at naglakad papuntang table ko.

"WOOOO! Ganda-ganda mo, Eliana!" Sigaw ni Marc."Sobraaaa!" Sabi pa nung isa."Naku! Grabe no!? Kahit half-open yung bibig mo... tsaka kahit candid ang ganda mo parin..." Sabi ni Celine na nakikisawsaw na rin."Nakakalibog pa nga!" Sabi pa nung isang lalaki.

Uminit ang pisngi ko at hinanap yung nagsalita.

Narealize nilang lahat na mali yung huling sinabi. Hinanap nila ang nakatayo at nag aapoy na si Chase Martin - kung saan siya'y natigilan habang papasok sa opisina niya. Nag-scramble silang lahat at nagsibalikan sa kanilang mga pwesto.

"Sino yun?"

Walang nagsalita. Nakakabingi nga ang katahimikan.

Sobrang lalim ng paghinga ni Chase na halos umusok na ang buong katawan sa galit. Mas lalo pa tuloy siyang gumwapo kaya di ko matanggal ang ngiti ko sa mukha.

He narrowed his eyes. Tinuro niya ang cellphone ko na parang sinasabing abangan ko yung text niya bago siya tumalikod at nagpatuloy sa pagpasok sa opisina niya.

C&H45Always

May balloons na galing kay Adrienne at may card na "CONGRATULATIONS! STAY PRETTY!" Meron pang balloons dun na galing sa mga lalaking di ko kilala. May flowers na galing sa isang male model, photographer, manager ng Matryoshka. Meron ding galing sa manager ng KFC at sa iba pang restaurant na napuntahan ko na noon. Ganito ba talaga? Ganun ba talaga ka grabe ang impact nung commercial? Yung Victoria's Secret galing naman kay Marcus. Uminit ang pisngi ko nang nakita kong may lingerie sa loob.

"I know you'll wear this to please someone else. Congratulations still." Yun ang nakalagay sa card niya.

"Pssst!" Si Celine ay nanonood pala sa pagbubukas ko nitong mga regalo galing sa malayo. Nang lumapit siya unti-unti na ring nagsilapitan pabalik yung mga nakiusyuso kanina.

"Kanino galing yung VS?" Tanong ni Mary."Uh... Sa photographer nung commercial." Sagot ko."Eliana, eto oh!" Sabay pakita nang isang pamphlet na nakasoot ako nung angel's wings."WOW ANG GANDA NIYA!" Pinagkaguluhan yun ng ibang nakiusyuso."Sige na! Itong isang 'to na ang iopen mo!" Sabi ni Celine."Bakit?""OH!" Sabay pakita sa golden letters na nakalagay. "Givenchy! Mahal yan! Sinong nagbigay!?"

Napalunok ako at narealize agad kung sino. Sulat kamay palang, kilala ko na kung sino.

"'Nakikisabay sa uso. But still you should take it down. -Bench' Sino 'to?" Sabi ni Celine nang binasa niya yun at nanlaki bigla ang mga mata. "YUNG HUMALIK SA

KAMAY MOOO DUN SA ANIV NG CPI?" At ngayon eto namang Givenchy ang pinagkaguluhan nila. "I knew it... He's a godarn millionaire or something. Ang bata pa nun, huh? Can't believe it! At anong ibig sabihin niyang you should take it down? Yung commercial? Bakit? Ayaw niya?"

Halos malaglag ako sa upuan ko dahil sa pag uusyuso nila. Kinuha ko agad yung note kay Celine. Tinignan ko ang cellphone ko nang naalala ko yung gusto ni Chase. Nakita kong may dalawang mensahe pala.

Chase Martin:Bakit ang tagal mong maka reply?

Chase Matin:Coffee, please?

May isang bago!

Chase Martin:Where's my coffee?

"Uhh, sandali lang ah? Magtitimpla lang ako ng kape." Sabi ko sa mga nakikiusyuso.

Napatalon sila agad at para bang naalala na nakarating na pala si Chase at badtrip pa kaya nagsibalikan sa kanilang mga pwesto.

"He's really angry." Tumango si Celine. "Syempre conservative yun pero laglag ang brip nun kung nakita niya yung commercial." Tapos umalis.

Mainit ang pisngi ko habang nagtitimpla ng kape dahil sa sinabi ni Celine. Ayan tuloy at sobrang kaba na ang nararamdaman ko habang inihahatid ko 'tong kape. Dapat umarte ng maayos kasi nandun si Natalia. Napabuntong-hininga ako bago ko binuksan ang pintuan.

Pagkabukas ko ng pintuan, nasalubong ko papalabas si Brittany. Umiiyak! Umirap siya sakin at pinunasan ang luha.

"O-Okay ka lang ba?" Tanong ko."Whatever, Eliana. We're not friends. Just so you know, I'm not working here anymore. Effective this day. I'm resigning!"

Nabigla ako. Resigning? Hindi ko inakalang mag reresign siya sa kompanyang ito. May gusto pa siya kay Chase at bakit mag reresign siya ngayon?

"Chase is getting married! I CAN'T GODAMN TAKE IT!" Sigaw niya.

Ngayon nag usyuso na naman ang mga katrabaho ko kay Brittany.

"Ilang taon akong nagtatrabaho dito! I tried to make him fall for me!!! Tapos ngayon, isang marraige interview lang? Nakakailang marraige interview na si Chase Martin pero ngayon niya lang ako nasabihan na sigurado siya at magpapakasal na siya!"

WHAT?

Umiyak si Brittany habang tinatahan ni Marc at ng iba pang mga katrabaho ko.

What? Really? Sinabi iyon ni Chase? At sa harapan pa ni Natalia, huh? Nandyan ba siya sa loob? Nanginginig ako habang hinahawakan ang doorknob papasok sa opisina ni Chase.

Pagkapasok ko, nakita kong sobra-sobra ang pag iyak ni Brittany sa labas. Sa loob naman ay nagtatawanan si Chase at si Natalia. Umiling ako at nag chant: Trust Chase. Trust Chase. Trust Chase.

Dahan-dahan kong nilapag ang kape sa table ni Chase nang di tumitingin sa mga mata niya.

"Kumusta yung fans mo, Eliana?" Tanong ni Natalia sakin."Uh... Fans? Okay lang siguro." Nagkibit-balikat ako."Chase wants to take it down by Friday. Pero mahirap kasi ang ganda ng feedback ng commercial." Aniya.Tumango lang ako at di parin tumitingin kay Chase."Ang swerte mo, you have a gentleman boss." Ngumiti si Natalia. "You think we should take it down or not?" Tanong niya sakin.

Ngayon, di ko na naiwasang mapatingin kay Chase. Seryoso ang mukha niya at diretso ang mga mata sakin.

"I don't get why he doesn't like it." Sabi ni Natalia.

My heart sank... Akala ko sinabi niyang gusto niya ako or something kay Natalia pero hindi pa pala. TRUST CHASE!

"Kahit ano na lang... I don't really care-""Huh? Kung isang buwan o dalawang buwan yan i-air dito, you'll have more fans... Fame, Eliana. Kung dadami ang nakakakilala sayo, dadami din ang offers... dadami ang pera mo." Tumango siya.Tinignan ko siyang mabuti at seryosong sinabi ito, "I don't really need the money." Tapos tinalikuran na siya."WHY?" Sabi niya bigla kaya natigilan ako. "Cuz you have a rich boss? You can just... marry him para maambonan ka ng yaman-""NATALIA!" Sigaw ni Chase.

Tinignan ko ulit si Natalia. Kinabahan ako. Nakita ko ang galit sa mga mata ni Chase. Galit din ako at gusto kong lumaban kay Natalia...

"No, ma'am... Wala akong intention na pakasalan ang boss ko. Boss ko siya. Secretary lang ako. Alam ko kung saan ako lulugar."

Nalaglag ang panga ni Chase pero tinalikuran ko na lang silang dalawa. TRUST CHASE! - Itong phrase na 'to na lang ang nagpipigil sakin para umuwi ng Riala. Buong araw ay badtrip si Chase. Hapon na nang umalis si Natalia sa opisina niya. Hindi niya ako tinignan nang lumabas na siya.

Narealize ko kung gano ka judgemental ang mga tao. Ganun ba talaga ang buhay pag commoner ka lang? Lagi kang hinuhusgahan... Laging ikaw ang masama tuwing napapalapit ka sa mga taong tulad kay Chase.

Nagtext siya sakin sa kalagitnaan ng pag iisip ko.Chase:I'm sorry about that. It won't happen again. I promise.

Nang nag alas singko ay nag pack-up na ako.

"Eliana, ako na lang magdadala nito papuntang Riala..." Offer ni Celine.

Dinala ni Luke at Celine ang mga bulaklak at balloons pati na rin yung bigay ni Bench. Ibang gifts lang ang dinala ko. Gusto ko sanang sumabay sa kanila pero bumukas ang pintuan sa opisina ni Chase.

Seryoso ang mukha niya at dumiretso sakin.

"Let's go..." Naglahad siya ng kamay na para bang walang nangyari.

Nilagay ko na rin ang kamay ko na parang walang nangyari.

"Mauna na kami." Ngumisi si Celine at nagmadali silang umalis ni Luke.

Tinignan ko si Chase.

"Saan tayo?" Tanong ko."Dinner..." Seryoso parin siya.

Tahimik siyang nagdrive papuntang The Walk at nagpark sa harap ng Casa Verde. Tahimik kaming pumasok at nag order...

Si ako makatingin nang diretso sa kanya pagkatapos umalis ng waiter na kumuha ng order namin.

"Eliana, I'm sorry. Sinabi ko na kay Natalia ang tungkol satin. She's just bitter, okay? She's only there para sa isang deal." Aniya.Tumango ako, "Alam ko naman yun. I just hope you close that deal kahit bitter siya.""Hindi ko tinuloy ang deal.." Aniya."WHAT?-""Just don't worry, okay? I don't want you stressing over things like that..." Aniya."P-Pero? Hindi ba importante yun?" Sabi ko."Not as important as you, baby. I found a new dealer... Don't think about it anymore." Ngumiti siya.Tumango ako at hinawakan niya ang kamay ko. Ibig niya bang sabihin nun ay di na ulit babalik si Natalia sa office? Paano naman yung commercial ko?"I think you should really tell everyone about the truth.""Truth?" Nanlaki ang mata ko at kinabahan agad."The truth about yourself. Your identity... and the truth about us." Dagdag niya.

Napaisip ako at mas lalong kinabahan. Hindi ko alam kung paano magsisimula kung sasabihin ko sa lahat yun. Hindi ko nga alam kung kailangan pa ba yun. Tumingin ulit ako kay Chase at malungkot ang mga mata niya.

"Please, baby. At kung di mo man magawang sabihin sa lahat ang tungkol satin, ako na ang magsasabi. I can't take it. Hindi ko kayang di ipakita sa publiko na mahal kita. Hindi ko kayang manahimik."Tumango ako. Gosh, I love this man so much! Napangiti ako sa iniisip ko. Hanggang ngayon talaga di parin ako makapaniwala na sakin ang puso niya. Sakin lang siya... I want to keep him forever.

"Don't smile like that. i'm not really happy right now." Aniya at nagpout nang nakitang maraming nakatingin sakin.

"Chase Martin!" Mukhang may kakilala pa siya ah?

Tumango lang si Chase. Naglakad yung lalaki papunta samin pero halatang walang intensyong umupo o magtagal. Tumingin siya sakin at ngumisi.

"Ito yung model diba? Yung nasa big screen? Naku! Wa'g mong pakainin ng marami baka tumaba. Ang sexy pa naman!" Kumindat yung lalaki sakin.

Ngumiti naman ako."Pakilala mo ako oh." Sabi nung lalaki kay Chase.

Di makatingin si Chase sa lalaki. Nakatitig lang siya sakin.

"Eliana, ito si Johnny." Wika ni Chase. "Classmate ko nung highschool.""Hi Johnny!" Sabi ko. "I'm Eliana."Naglahad ng kamay si Johnny at tinanggap ko naman."This is my girlfriend, Johnny." Nanlaki ang mga mata ni Johnny at agad binawi ang kamay niya. "She's off limits."

Umalis agad si Johnny nang nakita niya ang malamig na titig ni Chase. Pagkaalis naman ni Johnny ay halos maubos ni Chase ang tubig sa baso niya sa kakainom. Napangisi ulit ako sa reaksyon niya.

"Huy, ba't lagi kang badtrip today?" Tanong ko kahit alam ko na ang sagot.Umirap siya sakin, "Tinapon mo na ba yung gifts ng fans mo?" He ignored my question.Mas lalo akong ngumisi. "Huh? Ba't ko itatapon? Sayang naman yun! May Victoria's Secret pa naman atsaka Givenchy dun." Sabi ko. "Dinala ni Celine at Luke yung iba sa Riala.""Givenchy, huh? Victoria's Secret, huh? O sige..." Para siyang nagkaroon ng ideya."Ano?" Di talaga matanggal ang ngiti ko.

This should be illegal. Kung nakangiti ako habang nahihirapan siya hindi ba bad sign yun? HAHAHA!

"Yun ang mga gusto mo. Bibigyan kita ng maraming maraming ganun para di mo na kailangan yung mga bigay nila.""Wha-""I want you mine, only mine, Eliana. Gusto ko ako lang ang kailangan mo." Pumikit siya at para bang alam niyang mali yung mga sinasabi niya pero di ko na siya binigyan ng pagkakataon para magsalita."I am yours at ikaw lang ang kailangan ko.""I'm jealous." Napabuntong-hininga siya.Halos ma punit na talaga ang mukha ko dahil sa laki ng ngisi ko. Umiling siya."And I don't like it. Its wrong... It's wrong to be selfish, baby, I'm sorry...""No, I don't care. I like it wrong, Chase. I like you selfish."

Tinitigan niya ako at napanguso sa pagpipigil ng ngiti. Humilig siya sa table at hinila ang chin ko papalapit sa mukha niya para mahalikan ako.

"I'd like you to be selfish with me, too, baby.. I want you craving for me, always... like how I always crave for you." Aniya.

It sent shivers down my spine.

C&H46Eliana's Secret

Nagdrive si Chase papuntang Riala pagkatapos naming kumain. Sinadya niyang daanan ang commercial dahil curious daw siya dun. Kinakabahan naman ako at baka di niya magustuhan.

Pagkaliko namin, nakita kong tumitig siya sa bigscreen sa taas. Seryoso ang mukha at ilang sandali ay ngumuso para pigilan ang pagngiti.

"Mababangga tayo nito." Aniya bago itinigil at nag park sa harap ng building ng Matryoshka.

Lumabas kaming dalawa at nakita ko nga ang big screen na mabilis nag fa-flash ang mukha ko... Close up... tapos nakahawak ng bola. Iniikot ang bola tapos minsan ay nagtatago sa bola. Half-open ang bibig hanggang sa ngumiti. Nag flashback sakin ang shoot at kung gaano ka tahimik yung mga tao sa paligid nun.

Naramdaman ko ang kamay ni Chase sa baywang ko habang tumitig ako sa bigscreen.

"Nice work. Unfortunately, I want you for myself... only..." Hinila niya ako sa katawan niya.

Nakasandal na siya sa sasakyan niya habang nakapulupot yung braso niya sa baywang ko. My heart is racing. Hindi ko talaga alam kung bakit palagi na lang akong kinakabahan. Parang di na yata ako babalik sa dati. Parang forever na yata akong kakabahan pag nandyan si Chase. I'll never get used to this.

"Sorry, Eli. Pero mawawala na 'to sa Friday." Wika niya. "Is that... okay with you?" Napalunok siya.Ngumiti ako, "O-Of c-course..." Sabi ko. Kalma lang, Eli.

Kung ganito ba naman kami kalapit paano ako makakapagsalita ng maayos? Ngumuso ulit siya at napabuntong hininga.

"Am I being too selfish with you? Nasasakal na ba kita?" Nakita ko ang takot sa mukha niya.

Takot na baka iwan ko siya dahil sa ginagawa niya? Now I get why he said he's selfish... Hindi siya perfect dahil selfish siya. Ganito na talaga siguro pag mahal mo ang isang tao, alam mo yung mga imperfections niya pero parang hindi siya kumpleto kung wala ito... parang lahat ng characteristics niya, pati ang imperfections niya, ay ang dahilan kung bakit mahal mo siya. Nakakalito pero yun ang nararamdaman ko. Mahal ko talaga siya kahit saan tignan - sa imperfections man o sa good qualities.

"Eliana?" Aniya nang di ako nagsalita.Ngumiti ako, "Nope. Kailanman di mangyayari yan.""You sure?" Tumaas ang isang kilay niya at ngumiti."Yes." Ngumiti ulit ako."Good. Cuz I think I've fallen harder for you. And that means I'm going to be more and more selfish..." He pulled me in for a kiss.

Hindi talaga ako yung tipong PDA pero gaya ng sabi ko, pag si Chase ang kasama, wala akong pakealam kung nasa gitna kami ng kalsada naghahalikan. Yung inaalala ko lang ay mejo sikat talaga siya dito sa Cebu at di ako magtataka kung magkakabillboard siya dito dahil masyado ng successful ang CPI at kailangan ng ipakilala ang bachelor na namamahala dito... pero mukhang di rin naman siya inaalala eh.

Buong linggo palihim niya akong sinusundo sa Riala at inuuwi doon. Lagi siyang n

agtatanong sa past life ko. Kung anong nangyari kay mama at bakit siya namatay... at humantong kami sa akala ng pamilya ni Yuan na anak ako sa labas kaya di nila ako matanggap.

"Good thing nagkamali sila. Kung hindi, 'di ka mapupunta sakin. Di ka mapapadpad sakin."

Ilang araw ang nakalipas ay mukhang na gegets na rin ng buong office ang relasyon namin ni Chase pero walang nangangahas na magtanong dahil alam nilang malalagot sila kay Chase. Napalitan na rin ng isa pang model yung big screen ng Matryoshka. Hindi makapaniwala si Adrienne sa nangyari. Hindi na rin masyadong nagpupupunta si Natalia sa CPI except sa araw na tinanggal na ako as model.

"Happy now? Grabe ka! Ilang milyon para sa commercial mo? Stup1d, Chase!" Aniya.Nalaglag ang panga ko. "HUH?" Binayaran ni Chase ang commercial ko?"Matutuklasan ko rin ang baho mo! I know girls like you... You're just using your..." Nihead to foot niya ako. "To get to him!" At umalis na siya.

Tinanong ko si Chase tungkol sa milyon na sinabi ni Natalia pero sabi niya ay nag invest siya ng milyon sa kompanya nila kaya di na dapat ako mag worry kasi investment naman daw iyon. Hmmm...

Araw-araw pinapadalhan niya ako ng pagkain, bulaklak, chocolates at iba pa. My god... Naiisip ko tuloy kung paano sila noon ni Ophelia. Habang iniisip ko naman yun ay nagseselos ako. Sino ba kasi yang Ophelia na yan? Panigurado'y gurang na yun ngayon... Ilang taon na kaya ang nakalipas? Twenty-seven na si Chase ngayon at Seventeen siya nung nagkakilala sila. Let's just say she's probably forty-seven or something right now.

Hindi ko alam kung itinadhana ba ni Lord Jesus pero halos maitapon ko yung panghuling module ko nang nakita ko ang pangalan niya sa buli.

PROF. OPHELIA DE LOS REYES

"WHAT?"

Tinitigan ko 'to for straight five minutes. Nasa kwarto ako at maaga pa... tulog pa siguro si Chase ngayon. Mamaya pa kami magkikita.

"OH MY GOD!" Tinapon ko yung module. "WHAT?" Para bang may dala itong sakit.

Hindi ako makapaniwala! Hindi ko alam kung anong gagawin ko? Tatawagan si Chase? Tatawagan si Denise? Tatawagan si Bench?

Nang naisipan kong tawagan si Denise nang makakalap ako ng impormasyon, nag ring naman agad ang cellphone ko. Di ko na tinignan kung sino ang tumatawag.

"Hello?" Badtrip ang boses ko."Eliana... Nasa labas ako ng condo mo.""DAD?"

Napatalon ako sa kama.

"WHAT?""Yes! You promised Yuan, Eli! Sabi niya sakin uuwi ka last week at anong nangyari't di ka pa umuuwi? He wanted to come back here for you, again. Pero alam kong useless na! Kaya eto ako at ako na mismo ang pupunta dito-""DAD! Uuwi ako. Just not now...okay?""Then what do you want me to do right now? I'm outside the building, Eli. Halika na dito!" Galit si dad. Dinig na dinig ko sa boses niya yung galit na hindi ko

alam kung para ba sakin o para sa ibang tao. "Marami kang ipapaliwanag sakin... marami.""Okay, dad. Wait."

Binaba ko ang cellphone. Patay! Ano na ang gagawin ko? Sunday na ngayon at kung pupunta ako ng Manila ngayon tapos uuwi mamayang gabi, sigurado akong di ako papayagan ni daddy. Gugustuhin niyang manatili ako doon ng ilang araw. Paano yun? Mag le-leave ako sa trabaho? Paano si Chase? Isasama ko? Paano yung trabaho niya? ARGH! Ano na?

"Denise?" Sabi ko."OMYGOD, TITO DREW IS IN CEBU!" Yun ang salubong niya sakin."Yep..." Sabi ko."Tapos? Kumusta? Uuwi ka na ba?" Tanong niya.

Habang tinatanong niya iyon may naririnig akong malakas at monotonous na tunog sa background. Alam ko mismo kung anong klaseng tunog yun.

"Chopper? Saan ka pupunta?" Tanong ko."Nope... Monday bukas... I have class. Si Bench lang. Pupunta diyan sa Cebu-""WHAT?" Naiiyak na talaga ako. Ano na ba itong nangyayari sa buhay ko?"Yes. Naalala mo yung lupa sa Cebu na bibilhin ni Tito Drew, yun ang aasikasuhin nila. Actually dapat daddy ni Bench yung pupunta pero nasa Palawan pa eh. Yung daddy mo kasi masyadong pabigla-bigla."

Naubusan na talaga ako ng sasabihin. First, nandito si Dad. Second, papunta si Bench dito. Who's next? Si Mommy?

"Hey, D...""Hmmm?" Nakalayo na yung chopper. Nawawala na sa background."I need you to find someone...""Hmm? Really? Who?""Ophelia de los Reyes. Professor yata ng Business Administration.""Okay. Hindi ko pa naririnig yung pangalan niya. Bago ba yan? Para saan?" Tanong niya."No time to explain. Dad's outside. I need to get ready. Basta. Prof ko sa module 8. Please, pretty?""Okay!"

Now, I should get ready for an appointment with Mr Andrew Jimenez, my dad. Ugh! Kinakabahan ako. Hindi niya naman siguro ako kakaladkarin pabalik ng Maynila diba? Tsaka nakalimutan ko talaga yung sinabi ko kay Yuan na babalik ako ng Maynila last week. Ganun na ba ako ka preoccupied kay Chase para makalimutan yun lahat?

"Dad." Napaface palm ako sa nakita kong sasakyan na nakapark sa labas.

Nakatayo pa si daddy sa harap nito. Seryoso at galit ang mukha. Niyakap ko parin siya at hinalikan niya naman ako sa noo.

"What's with the limo?" Sabay tingin ko sa sasakyan."Eliana... I know everything. Bakit mo inilihim sakin ang lahat?" Marahan pero firm ang boses niya nang sinabi niya ito.

Kinabahan ako. Tumingin ako sa paligid at pumasok na sa loob ng limo.

"Dad, not here."

C&H47She's a Wh0re

Hindi ako yung nagkwento kundi si Daddy. Galit siya at sinabi niya lahat ng nangyari at lahat ng sinabi ni Yuan sa kanya. Aniya'y di pa sinasabi ni Yuan sa parents niya ang totoo dahil hindi rin naman siya papaniwalaan ng mga iyon kaya nagpatulong siya kay Dad. Galit siya dahil di ko sinabi sa kanya ang tungkol kay Yuan. Ayaw niyang magkaboyfriend ako pero ayaw niya rin akong masaktan. Galit siya dahil nasaktan ako nang di niya nalalaman. Mas naintindihan niya ang pagpunta ko sa Cebu pero ngayon ay gusto niya ng bumalik na ako ng Maynila.

"Eli, that's enough." Wika niya pagkatapos naming kumain sa restaurant ng hotel na pinapasukan niya."Dad, wa'g muna. Gusto ko dito sa Cebu-""Bakit? Dahil ayaw mong makaharap ang pamilya ni Yuan o si Yuan man lang? Give them a chance to apologize pero di ko naman sinabing magkabalikan kayo agad. I want them to apologize. Ako ang may kasalanan kasi tinago kita at di ko alam na yun ang tingin ng mga tao sayo..." Napabuntong-hininga si Dad.

"Excuse me, Mr. Jimenez." May binulong ang isang body guard niya sa kanya.Tumango si daddy, "Bench is here.""Dad, para saan pa ba si Bench? Ba't nandito kayong dalawa?" Umiling ako. "Sabi naman sayo diba, ayokong umalis ng Cebu.""Kahit sandali lang, Eli! Just a couple of days or tatlong araw... Ano bang gusto mo dito sa Cebu?"

Natahimik ako. Gusto kong sabihin sa kanyang may nakilala ako at mahal ko na siya pero parang naiilang ako. Kakabanggit lang namin kay Yuan. Baka ilayo niya pa ako kay Chase pag nalaman niyang may pamalit agad ako.

"Basta gusto ko dito sa Cebu. Gusto kong dito tumira. Gusto ko lahat ng nandito. I fell in love with this city." Sabi ko."Just for a week, Eli! Sige na naman! Yung mga kapatid mo, yung mommy mo, yung mga tito at tita mo, sige na!"

Tapos biglang dumating si Bench at hinalikan pa ako sa pisngi habang ngumingisi.

"Tito, ano, nakumbinsi mo na ba?" Ngisi ni Bench kay daddy.Umiling si Dad at kinuha ang cellphone, may tinawagan.

Umupo si Bench sa tabi ko at nakangising tinitigan ako. Wa'g mo akong pestehin ngayon at wala ako sa mood makipag usap. Sinimangutan ko na at inirapan pero nakangisi parin siya. Humilig siya sakin at inilapit niya ang bibig niya sa tenga ko.

"Tutulungan kitang makatakas kung hindi ka nila papabalikin ng Cebu. Deal?"

Nanlaki ang mata ko sa bulong niya. Itong isang 'to kung makapag deal parang negosyo nila ang pinag uusapan namin.

"Promise yan, couz... Though I don't think your boyfriend needs my help but I assure you, tutulungan kita kung kinakailangan." Ngumisi ulit siya. YOUR BOYFRIEND? Okay... sige na... wa'g na tayong mabigla sa mga impormasyon niya.

"Okay, Daddy. Uuwi ako. Limang araw lang." Sabi ko."One week?" Tumawad pa talaga siya."No, dad, 5 days lang."Napabuntong-hininga siya, "Seriously, Eli... what's with Cebu?"

Kinabahan ako. Alam ko ang iniisip niya ngayon at sigurado akong nananalaytay sa dugo niya ang parehong dugo ni Bench... actually ang pinagmulan ng dugo ni Bench... Mag ha-hire siya ng imbestigador para imbestigahan ako.

"Tito, shall we go? Yung lupa na bibilhin?" Sabi ni Bench."Ah, yes..." Tumingin ulit si Daddy sakin. "Eli, we'll stay here till tomorrow. At sasama ka bukas ng hapon pag uwi namin."

Tumango ako at ilang sandali lang ay umalis na sila dala ang mga body guards. Kinumbinsi niya pa akong magdala na rin ng sarili kong body guard pero binalaan ko siyang di ako uuwi kung gagawin ko yun.

Pinindot ko agad yung pangalan ni Chase Martin sa cellphone ko at ilang sandali ay dumating na siya sa hotel na pinapasukan ni Daddy at ni Bench.

Mukha siyang kinakabahan at takot nang dumating. Tumingin pa siya sa paligid at para bang nag aabang sa pagsulpot ni dad at ni Bench.

"Bumili sila ng lupa sa Cebu, umalis..." Sabi ko nang nakitang balisa siya.Napabuntong-hininga siya, "I expected the worst. Akala ko di ka na magpapaalam at aalis ka na lang bigla.""Hindi ko yun magagawa, Chase. Pero pinagbigyan ko si daddy, uuwi ako bukas. For five days."Natigilan siya at naupo sa inupuan ni Bench kanina.

"I'm sorry." Sabi ko."No, its alright. Alam ko namang nandoon talaga yung pamilya mo at uuwi at uuwi karin doon."

Gusto ko siyang isama pero natatakot akong mag complicate ang mga bagay pag isasama ko siya. Natakot din ako at baka magkita sila ni Ophelia. Gusto ko ring umuwi para hanapin yung Ophelia na yun at ayaw kong malaman ni Chase yun.

Napansin niya ang pagiging tulala ko kaya niyakap niya ako, "I really hate letting you go..."

At bigla kong naalala yung nangyari sa kanila ni Ophelia. Ayaw niya ng long distance relationship kaya niya iniwan si Ophelia.

"Just 5 days, Chase." Sabi ko."Baka di ka na bumalik sakin." His voice broke...

It broke my heart. Suddenly, I don't want to leave. Magtago na lang kaya ako nang di ako mahanap ni dad? Pero alam kong kahit saang sulok ako magtago, mahahanap at mahahanap niya rin ako.

"No, Chase. Babalik ako sayo. Dito ako uuwi. Hindi doon. Aalis ako dito at babalik ako para umuwi sayo." Hindi ko alam kung saan ako humugot ng mga salitang iyon.

Ang alam ko lang gusto ko siyang bigyan ng assurance. Hinding-hindi ko magagawang iwan siya kahit anong mangyari sa Maynila. Honestly, sigurado akong walang makakapag pa-change ng mind ko sa pag balik dito sa Cebu. Hindi ang deals ni Yuan o deals ni Daddy o ang deals ni Bench ang makapagpigil sa pagbabalik ko dito...

ang deals ni Chase Martin ang masusunod.

Hinarap niya ako at ngumiti siya, "I will let you go, okay? I will wait for you to come back. Kakayanin ko na wala ka basta bumalik ka lang sakin."

He pulled me in for a kiss. Wala na talaga akong pake kung saan niya ako hinahalikan. Anyway, smack lang naman yun pero wala akong pake kung tumagal yun o ano basta wala akong pake sa lahat... Siya lang ang gusto ko at walang makakapigil sakin.

"Ipapakilala kita kay dad." Sabi ko.Napalunok siya at napangiti ako sa ipinakita niyang kaba."Never seen Chase Martin so tense."Napanguso siya at pinigilan ang pag ngiti, "Talaga? Hindi ba halatang na te-tense ako pag nandyan ka?"Uminit ang pisngi ko at tingin ko'y nakita niya ang pamumula ko kaya hinalikan niya ako sa pisngi.He chuckled, "Lagi kitang nakikitang tense. You shouldn't be, baby. Kung isasama mo ako sayong habang-buhay..." Hinalikan niya ang balikat ko. "hindi pwedeng kinakabahan ka na lang lagi."I narrowed my eyes at him. Nangilabot ako sa ngisi niya. Hindi ako makapagsalita sa kaba.Kinurot niya ang pisngi ko at pinulupot niya ang braso niya sa katawan ko, "You... are mine. There's no need to be shy, no need to be intimidated cuz I am yours. Just yours."

I've never felt this crazy. Parang siya lang yung naiisip ko. Lahat ng problema sa pamilya, kay Yuan, kay Ophelia, blurry lahat. Yung main idea ng buhay ko ay si Chase Martin. Siya lang. Thank you, Lord at nagkakilala kami. Thank you at sa kabila ng sakit na dinanas ko ay binigyan mo ako ng tulad niya.

Damn, I'm so in love with him.

Nang naglunes na, tinawagan ako ni Dad kung nag impake na ba ako pero sinabi kong di ako mag iimpake dahil babalik din naman ako dito. Naisip ko ulit na isama na lang si Chase dahil mamimiss ko talaga siya ng sobra pero ayoko namang makaistorbo sa trabaho niya at isa pa... gusto kong puntahan si Ophelia nang hindi niya nalalaman. Hindi ko alam kung bakit curious na curious ako.

"Ba't ka nga ba uuwi ng Maynila?" Tanong ni Celine sakin sa opisina.

Nag half-day ako ngayon sa office. Nag baka sakali akong maisama ko si Chase ngayong lunch kung saan kasama ko si daddy at Bench bago kami lilipad ng Maynila.

"Namimiss ko na ang parents ko tsaka relatives ko."Tumaas ang kilay ni Celine, "Talaga? As in? Now na talaga?"Tumango ako at biglang may nag sisigaw palabas ng elevator... si Mary!

"Ma'am Natalia! Please! Wa'g po kayong manggulo!" Sabay hawak niya sa braso ni Natalia."NO!" Sigaw ni Natalia at tumingin siya ng diretso sakin."Ma'am-"

Napatingin kami sa nagmartsang si Natalia papunta sa table ko. May dala-dala siyang mukhang isang rim ng bond paper na may pictures.

"SHE'S A WH0RE! KABIT SIYA NG ISANG MATANDANG BUSINESS MAN!" Sabay turo niya sakin.

Nanlaki ang mga mata ko at tinapon niya sa ere ang kalahati sa bond paper na dal

a-dala niya. Doon ay may picture naming dalawa ni daddy. Yung eksaktong eksenang hinalikan niya ako at yinakap sa labas ng Riala.

C&H48Eliana's True Identity

Pinagkaguluhan ng mga katrabaho ko ang pictures. Nakita kong talagang nanlaki ang mga mata nila nang nakita ang pictures. Nag bulong-bulungan sila... wala akong nagawa kundi ang makinig at tumingin sa mga mukha nilang sumulyap-sulyap sakin.

"Hindi ako makapaniwala. Akala ko si Sir Chase?""Baka mas mayaman pa yan kay Chase?"

"Mary, call Chase." Narinig ko ang bulong ni Marc sa likuran ko."YES! You should call Chase! Nang malaman niya ang mga ginawa ng babaeng ito." Sabay turo ulit sakin ni Natalia.

Kinabahan ako, baka mabunyag na ang sekreto ko. Alam ko namang okay lang kung mabunyag yun, pero hindi sa ganitong paraan. Napalunok ako habang tinitignan ang nakataas na kilay ni Natalia at ang kanyang ngiti.

"Anong nangyayari dito?" Humupa ang bulung-bulungan nang nakita naming lumabas si Chase sa opisina.

Naka gray tux siya at sobrang gwapo na naman. Kahit ilang metro ang layo namin amoy na amoy ko agad ang perfume niya. GRRR! Ang gwapo niya talaga. Parang mali yata kung yun ang iniisip ko samantalang nandito ako sa isang weird na sitasyon.

Ang alam ko may board meeting siya mamaya. Yung mga kameeting niya ay galing pa sa US at Vietnam para pag usapan ang isang branch ng Pharmaceutical company nila sa Netherlands. Napalunok ako nang nag katagpo ang tinginan namin. My god! Ang perfect niya talaga! Ako lang yata ang nakakapagpapangit sa life niya. Para bang seryoso dapat ang buhay niya kung wala ako. Kung wala ako, wala sanang gulong nangyayari dito.

Tinuro-turo ulit ako ni Natalia. "Chase Martin, is this the girl you wa-""ANO TO?"

Nakatingin ako kay Chase nang narinig ko ang pumutol sa pagsasalita ni Natalia. Nakakaagaw pansin. Silang lahat napatingin sa nagsalita. Samantalang di ko na kailangang tumingin dahil kilalang kilala ko ang boses niya.

Tahimik ang lahat habang tinitignan si Dad na tinitignang mabuti ang iilang pictures sa sahig. Footsteps lang ni Bench at ng body guards na pumalibot sakin ang naririnig. Huminga ng malalim si Chase at nakita ko si Natalia na nalaglag ang panga.

"Chase! Its him! Yung... yung..." Nakita ko sa mukha ni Natalia ang takot nang nakita si Chase na galit na galit."Stop it, Natalia-""Kabit siya!" Sabay turo ni Natalia sakin.

Nagbulung-bulungan ulit ang mga katrabaho ko sa paligid.

"ARE YOU SAYING THAT MY DAUGHTER IS A MISTRESS?" Ipinakita ni Daddy ang mga pictures.

Pinunit niya ito sa harapan ni Natalia. Napalunok si Natalia at mangiyak-ngiyak na.

"Kaninong mistress siya, miss?" Mas mahinahong tanong ni Daddy.

Lumipad ang kamay ni Natalia sa bibig niyang nakanganga.

"OH MY GOD!"

Tumawa si Bench. Tawa niya lang ang ingay sa buong opisina. Tinitigan siya ng mga katrabaho ko... nina Celine, Mary, at Marc. Nagkatinginan silang tatlo with the what-expression.

"Oh my God... I'm sorry." Yun lang ang nasabi ni Natalia bago tumulo ang luha niya."Dad, okay lang... Di nila alam. Di ko sinabi." Sabi ko nang naguilty sa pag iyak ni Natalia."What?" Umiling si Daddy.

Mas lalong lumapit sakin ang mga body guards na para bang kakaladkarin na ako palabas ng opisinang ito.

Tumingin si Daddy kay Natalia, "Eliana Jimenez is my daughter, miss.""I apologize for her actions Mr Jimenez." Napalingon si daddy at kaming lahat kay Chase. "Sigurado akong misunderstanding lang ang lahat-""My daughter is being bullied here!""Dad!" Kinabahan ako sa tonong pataas ni daddy.

Hindi pwedeng ganito ang first meeting nila ni Chase.

"This is Chase Martin Castillo our CEO." Sabi ko."I know..." Sumulyap si Daddy kay Bench at pabalik kay Chase.

Tinignan ko ang titigan nilang dalawa. Katakot! Shet! Naglahad ng kamay si Chase. Ilang sandali itong tinitigan ni daddy bago tinanggap at nakipag shake hands.

"Is she your employee?" Sabay tingin ni Daddy kay Natalia."No, sir. She's Natalia Rama of Rama Industries.""Ba't siya nandito kung ganun at bakit niya hinaharass ang anak ko?" Tumaas ang kilay ni dad kay Chase."I'm sorry, Sir." Sabi ni Natalia habang humihikbi. "Hindi ko alam, I swear, hindi ko alam na anak niyo siya. She's a secretary here... she's just." Umiling si Natalia at umiyak ulit."THAT DOESN'T GIVE YOU THE RIGHT TO HARASS HER, MISS!"

Tumawa si Bench pagkatapos sumigaw ni daddy. Inirapan ko na. May tumatawa ba sa mga ganitong pangyayari? Nagkibit-balikat na lang siya sakin nang nakita akong nakatitig na sa kanya.

"I went here, Chase Martin..." Tinignan ni Dad si Chase at naglakad ng kaonti at tinignang mabuti ang opisina. "To check if my daughter is treated well here-""I assure you Mr Jimenez that she is treated very well here." Nabigla si daddy nang sinabi yun ni Chase.

Natigilan siya at tumango.

"Kung ano man yung ginawa ni Miss Rama, its her personal problem... At kung alam kong may gagawin siyang ganito hindi ko hahayaan na lang na mangyari ito. I apologize for this mess. I'm sure Miss Rama realized things for sure." Sumulyap si Chase sa umiiyak na si Natalia."Its my fault, dad. Hindi ko sinabi ang tunay kong pagkatao. Kung sana sinabi ko yung tunay kong identity tulad ng sabi ni Chase, di sana 'to nangyari." Sabi ko.

Tumingin si daddy kay Chase at pabalik sakin. Hindi ko alam pero naramdaman ko ang konklusyon sa utak niya.

Sa sobrang tahimik ng opisina, dinig na dinig ko ang pag bukas at sarado ng pintuan ng opisina ni Chase.

"Andrew!" Tumambad sakin si madame at ang ate Fiona ni Chase na bihis na bihis. "Jimenez!" Excited na sabi ni madame. "May business ba tayo ngayon?" Naglahad ng kamay si madame.

Tinanggap ito ni daddy at nakipag shake-hands pero halatang mas lalong na badtrip.

"Marie... I'm not here for business. I'm here for my daughter. Eliana. Alam mo bang anak ko siya?"Nalaglag ang panga ni madame at ni Fiona nang tinignan ako. Ilang sandaling katahimikan pa bago binasag ni dad."Obviously, di niyo alam." Umiling si Dad at tumawa tapos nagkasalubong ulit ang kilay. "Eto ang nangyayari kung di mo sinabi kung sino ka, Eliana." Sabay tingin sakin."Dad I have no problem with it... Okay lang naman ang life ko nang di nila alam na anak mo ako. Okay lang. Masaya ako. I'm sorry, madame." Sabi ko at tumingin sa confused faces ni madame at ni Fiona."I don't understand, Andrew... Can we have coffee or something in my office?" Sabi ni madame."Next time, maybe. We have to go back." Sabi ni daddy. "I'll set an appointment, soon, dito sa kompanya niyo. We really have to go.""Andrew! Oh my! Kaya naman pala pamilyar itong si Eliana!" Ngumiti si madame nang mukhang naliwanagan na.

Tumalikod na si daddy kasama ang dalawa pang body guard. Si Bench na lang ang natira at ang dalawang body guard sa tabi ko.

"Sorry, madame." Sabi ni Bench kay madame. "Galit si tito. I apologize, miss Rama." Ngumisi si Bench at dinagdanan pa, "that was hilarious! But really? You don't investigate by yourself... you are lucky my cousin's really kind." Sabay punit sa isa pang picture namin ni dad.

Saka pa lang nakita ni madame at Fiona ang mga pictures at hula ko matatagalan pa sila bago malaman ang tunay na ginawa ni Natalia.

"BENCH!" Tumigil si daddy at lumingon saming dalawa. "Let's go!""Let me lead you, Mr Jimenez." Biglang sabi ni Chase at naglakad papunta kay daddy. "Your chopper is waiting on our rooftop."

Tumingin si daddy kay Bench. Narinig ko na naman ang bulung-bulungan ng mga tao. Halata rin ang pagtutol ni daddy kay Chase nang sinabi niya yun.

"Ah, tito!" Nakangisi na naglakad si Bench papunta kay Chase at daddy. "Yung chopper ay pinaghintay ko sa rooftop nila. Luckily, Eliana's... uh..." Tumingin pa

si Bench sakin at ngumisi bago dinugtungan ng tanong, "boss? was very kind... Nag offer po siya sakin nun, so I grabbed the opportunity." Nakangisi parin si Bench.

Tumingin si dad kay Chase at napabuntong-hininga.

"Well then, Chase, lead us."

Ngayon lang talaga ako huminga ng normal. Ngayon ko lang din narealize na kanina ko pa pinipigilan ang pag hinga ko. Grabe! Akala ko magmamatigas si Daddy kay Chase. Well, hindi pa siguro siya masyadong mag mamatigas ngayon dahil di niya pa alam ang tunay na relasyon naming dalawa. Ang alam ko lang, sa ngayon, wala akong pakealam kung malaman yun ni daddy at kung tumutol man siya. Wala akong pakealam. Hahamakin ko ang lahat makita lang si Chase muli.

Sa elevator, panay ang bato ni Dad ng questions kay Chase.

"Saan ka gumraduate?""Nag MBA ka na ba?""Paano nakakaapekto ang pagiging Castillo mo sa pananaw mo sa buhay at negosyo?"

Sa huling tanong ni dad nakita ko ang pagnguso ni Chase at pagpipigil ng ngiti. I want to hold his hand so much pero ayoko namang idistract siya sa pagsagot kay daddy kaya hinayaan ko na lang. Grabe naman kasi makapagtanong si daddy, pang Miss Universe.

Umaandar na ang chopper nang dumating kami sa rooftop ng CPI. Hindi pa ako nakakapunta dito. Napalingon ako sa nakatitig na si Chase sakin. Hindi ko naman siya kailangang titigang mabuti dahil sigurado akong uuwi ako sa kanya at maiksing panahon lang ang limang araw pero kinailangan kong titigan siyang mabuti sa harap ni daddy, Bench at mga body guards dahil paniguradong mababaliw ako sa pananabik sa kanya sa Maynila.

"We'll go now, Chase, Thank you. Eli, let's go." Tinalikuran kami ni daddy at naglakad na papuntang chopper.

Umalis na rin si Bench nang nakangisi.

Kaming dalawa na lang ni Chase ang naiwan (at yung dalawang body guard sa gilid ko).

"I think I fell in love with a princess." Ngumiti siya kahit malungkot ang mga mata niya."That princess will surely come back for her prince." Sabi ko.Ngumisi siya at naramdaman ko ang pagpipigil niya sa pagyakap at pag halik sakin.

Ngumiti din ako. Nagpipigil talaga siya dahil nakita kong nag step-back siya at umiling. I took a step closer.

"Baby, don't tempt me too much-"Nakita ko ang pagkabigla niya nang pinulupot ko ang braso ko sa leeg niya at nag tiptoe para halikan siya ng matagal... sa harap ni daddy.

"Eliana!" Sigaw ni daddy.

Saka ako bumitaw at ngumiti. Bakas parin ang pagkabigla sa mukha ni Chase.

"I'll come back. Text and call me..." Sabi ko kay Chase.Ngumiti siya, "That won't be enough for me, baby. See you in Manila."

Napatalon ako sa huling sinabi ni Chase at tumakbo na papuntang chopper. YES! Pero bago siya pumuntang Manila, magkikita muna kami ni Ophelia. Siguro itetext ko siya mamaya na after 3 days or so na siya pumunta doon. I'm just so happy! Kahit na naaaninaw ko na ang nakasimangot at nag aalburotong mukha ni daddy sa chopper. I don't care.

C&H49Grown Up

Pinapagalitan ako ni daddy sa buong byahe pero halos di ko naman yun marinig dahil sa ingay ng chopper. Ilang sandali lang ay nag touchdown na kami sa Maynila. Sinundo kami ng SUV namin at dumiretso na sa bahay kung saan nandoon ang buong pamilya.

Si Mommy, ang kambal kong kapatid, mommy at daddy ni Bench, ang kambal kong pinsan at ang kanilang mommy at daddy rin. Isa-isa nila akong niyakap.

"I'm not done with you, yet, Eli." Banta ni daddy nang nalamon na ako sa kwentuhan at kamustahan ng lahat.

Namiss ko silang lahat. Ultimo picture frames namin sa bahay namiss ko ng sobra. Nanibago pa nga ako dahil syempre, ilang buwan ko ding di naaninag ang lahat ng ito. Maraming nagbago. Si mommy kasi mahilig sa papalit-palit ng mga furnitures kaya aniya ay dalawang beses na itong napalitan mula ng umalis ako.

"Binago ko na rin yung bed mo. I hope you're staying here for good... Wa'g ka ng bumalik dun. I heard... from your dad of course." Sabi ni mommy habang dumidikit ang dalawang kapatid ko sa magkabilang gilid ko.

Hinalikan ko silang dalawa at itinoon ulit ang pansin ko sa step mom ko.

"Kailangan kong bumalik, mom." Sabi ko."Para kay Chase, Eli?" Biglang sumulpot si dad.

He crossed his arms. Nakita ko ring lumapit si Bench sa sofa na inuupuan namin. Kanina lang ay nag-uusap sila ng mga kapatid niya malapit sa piano at ngayon nandito na siya sa tabi ko.

"Dad...""Ano ba talagang relasyon niyong dalawa?" Tanong niya."Who's Chase?" Tanong ni mommy."Her boss. How old is he, Eli?" Tanong ni daddy."He's 27. He's a good man." Sabi ko at nagbabadya na ang luha sa mata ko.

Please, wa'g kayong tumutol. I'm tired... Ayoko na. Puno na ako sa mga pagtutol ng mga tao sa paligid. Pinagbigyan ko na ang mga magulang ni Yuan noon at di ko alam kung kaya ko na namang ma involve sa bawal na relasyon.

"But you're just nineteen!" Lumiit ang boses ni daddy.

Natahimik silang lahat. Tahimik din ang bakulaw na si Bench. Sana tawagan niya na lang si Denise at papuntahin dito dahil gusto ko ng feedback. Baka sakali sa iksing panahon na ito ay may alam na siya tungkol sa Ophelia de los Reyes na yun.

"I'm nineteen. I'm not a child, dad!" Noon ko pa 'to gustong sabihin pero ngayon ko lang nasabi talaga.

Nalaglag ang panga ni mommy at daddy. Maging si Bench ay nanlaki na rin ang mga mata at ngumisi.

"You've grown. A lot." Yun lang ang nasabi ni daddy.

Natulala ako. Hindi ko alam na marami na palang nagbago sakin. Ngayong si dad na ang nagsabi, parang namulat ako sa mga pagbabago. Simula akong nagbago nung nag desisyon akong umalis ng Maynila. Nung dumating ako sa Cebu, mas lalong maraming nagbago sakin. Natuto akong tumayo sa sarili kong paa. Natuto akong magmahal muli. Natuto akong mag move-on. Natuto akong mabuhay.

"I'm not going to give this up, Eli. Not until I prove that he's worth it." Aniya at tinalikuran kami."Ella, Logan, go with your dad." Sabi ni mommy sa kambal."Yes, mom." Buntong hininga ni Logan at umalis na sila para sundan si daddy.

"Eliana," Sumulyap siya kay Bench bago nagpatuloy. "Wa'g mong sabihin sa daddy mo na sinabi ko sayo... there's a party coming. Tatlong araw mula ngayon. The opening branch of European flights ng joint company ng magkakapatid. Are you going to stay until that party?""Yes, po."Sumulyap ulit si mommy kay Bench na parang kinakabahan."I'll be here for five days." Sabi ko.Tumango siya, "That's great!" Niyakap niya ulit ako at may binulong kay Bench bago umalis.

Wala akong pakealam sa party na yun ang gusto kong malaman ay kung nasaan na si Denise at sino si Ophelia de los Reyes! Errr...

"Bukas na! Gabi na, couz. You should sleep." Ngisi niya.

Well, sige bukas na at nang matawagan ko na nga pala si Chase. Agad akong nagpunta sa kwarto ko at naisipang magswimming sa pool at tawagan si Chase mula doon.

"Hello." His voice is husky.Napangiti ako sa boses niya, "Hello... I'm here." Sabi ko habang nasa pool."Nasa pool ka ba?"

Natigilan ako at napalingon sa paligid. NANDITO SIYA?

"Hello?" Humalakhak siya."P-Paano mo nalaman?" Nag panic agad ako at tumingin ulit sa kay manang na naglalagay ng juice sa table."Naririnig ko yung tubig." His laugh is sexy. "I'm still here in Cebu, baby. Don't worry."Napahinga ako ng malalim, "Akala ko may imbestigador sa paligid." Tumawa ako."Damn," Mahinahong sabi niya."What? Why?""I-I miss your laugh."

Natahimik din ako at di ko mapigilang ngumiti. I bit my lip. Gosh! Sana pwedeng tumeleport.

"I miss you, more..."He chuckled, "I wouldn't dare send my detectives and investigators near you right now. I'm guessing you have your bikini on."Tumawa ulit ako. "Chase, not the red bikini." Sabay tingin ko sa soot ko."Really? May bikini ka palang hindi red?" Tumawa ulit siya."Of course! I'm not really a fan of red bikinis." Napangiti ako."I don't want you to wear bikinis, actually."Napangisi ako lalo. "WHAT?" Tumawa ako."Oh, baby, don't be too green! I mean, kung pwede sana ay mas balot pa sa bikini.""Akala ko kasi..." Tumawa ako at di ko matapos yung sinasabi ko."Ohh! Don't tempt me too much." Suminghap siya. "Kailan ako pupunta diyan?"

My goodness... Ang saya ko talaga kahit na nasa phone lang kami nag uusap. Syempre mas maganda parin yung sa personal. Pero bago kami mag kikita, dapat nakita ko na si Ophelia.

"I'll just tell you." Sabi ko. "Marami ka bang business meetings?""Yep... You're my stress reliever.""Hmmm, sabihin mo na lang ako kailan ka free." Sabi ko habang naglalaro sa tubig."Aryt, baby."Tapos naalala ko yung nangyari kanina. Nabunyag na pala ang tunay kong pagkatao! "Hey, kumusta diyan?"He sighed, "Si mama parang baliw sa kakatanong sakin kung bakit di ko sinabi sa kanya ang tunay mong pagkatao."Hindi ko alam kung bakit sa sinabi niyang ito ako sobrang nasiyahan. Siguro dahil alam kong kahit di alam ni madame na makapangyarihan din ang pamilyang pinanggalingan ko, natanggap niya parin ako as someone close to Chase."Galit na galit siya kay Natalia. Halos mag file siya ng temporary restraining order sa galit niya. How bout you? I expect your dad's angry. After that little stunt you pulled on our rooftop." He laughed."Oo. Don't mind him. He's just overprotective."Napasinghap siya, "No, baby, I've got to win your dad's trust.""You will, Chase. I know you will. I love you.""I love you, more, baby."

Natahimik siya at yung paghinga niya lang ang naririnig ko.

"I want you to be always by my side, baby." Aniya.

It breaks my heart. Pagkatapos nito, pangako, hindi na ulit kami magkakahiwalay.

C&H50The First Love

Ayaw na ni Chase patagalin ang pagpunta dito pero pinigilan ko siya. Marami siyang dapat gawin sa kompanya nila at marami din akong gagawin kay Ophelia (kahit na di ko naman sinabi iyon).

Pinaulanan ako ng text ni Celine at Mary tungkol sa tunay kong pagkatao.

Celine:Kaya pala! Ang yaman mo pala. Ba't di mo sinabi sakin? Kainis ka huh! Kailan ang balik mo? Bumalik ka ah?

Mary:Bumalik ka na dito. Laging bad mood 'tong si Sir Chase eh. Kailan ang balik mo?

Naiisip ko na agad ang pagiging masungit ni Chase sa CPI dahil wala na naman ako. Napangiti ako habang naglalakad sa isang mall kasama si Denise.

Aniya ay after lunch na kaming pumunta kay Ophelia dahil mag sho-shopping pa siya. Hinayaan ko na lang siya dahil walang kasama. Busy si Bench ngayon sa negosyo kaya di masamahan. Okay lang din naman sa kanya, halos araw-araw din kasi silang nagkikita.

"Maganda ba 'to? Hay! Excited na talaga ako sa party! Tingin ko daming paparazzi..."

Nawala na ako sa sarili. Nawala ako sa pinasukang naming department store. Kung saan ako nawala? Hulaan niyo!

"Huy! Anong ginagawa mo dito?" Nagkasalubong ang kilay ni Denise nang nadatnan akong wala sa sariling tinitignan ang bawat suits, neck tie at marami pang iba na nakakapagpaalala sakin kay Chase. "Akala mo di kita napapansin! Kanina titig na titig ka sa isang Calvin Klein na grey suit tapos ngayon hanggang dito sa Rustan's ito parin yung mga tinititigan mo." Humalakhak siya. "Okay ka lang ba?"Uminit ang pisngi ko, "O-Okay lang naman.""Tsk tsk tsk." Umiling siya. "Bull's eye."

Hinila niya ako palayo sa mga suits para tignan ang iilang dress na binili niya para sa party bukas.

"Si Ophelia de los Reyes ay isang 30-year old MBA graduate ng Dartmouth College. Nagtatrabaho siya abroad at ngayong nandito siya sa Pilipinas-""WHAT? She's what? 30? Ba't ang bata niya pa?" Nalaglag ang panga ko pagkatapos naming kumain."Anong bata? Matanda kaya yan! Nineteen pa tayo-""Bata siya! Akala ko 40s or 50s-""Huh? Teka, teka... para saan ba 'to at ba't mo pinaparesearch sakin?"

Sinabi ko sa kanya ang lahat ng tungkol kay Chase. Hindi naman siguro masama kung banggitin ko yun kay D gayung di naman ito lihim at mapagkakatiwalaan naman si D.

"Really?! Wow! May dirty little secret pala 'tong boyfriend mo-""Pero wala na sila." Sabi ko.Umiling ulit siya, "Tsk tsk tsk. We should go now. As in now..." Ngumisi siya at hinila ulit ako papuntang sasakyan namin para dumiretso na sa school at nang ma meet na si Ophelia.

Grabe yung kaba ko. Halos tumakbo na ang puso ko sa kaba habang lumiliko kami sa street ng school. Shemay! Lord, tulungan niyo po ako! Kaya ko 'to! Kaya ko 'to!

"Darthmouth College, not bad talaga. Mayaman siguro itong si Ophelia de los Reyes. Ano kayang nangyari at bakit nandito siya sa Pilipinas? Siguro may negosyo or something. She graduated as summa cum laude nung kapanahunan niya at the age of nineteen. Really good, huh? Twenty na ako next January, ibig sabihin gagraduate akong 20 this March. Kahit na summa cum laude akong gagraduate parang walang makakatalo sa kanya kasi nineteen siya nung gumraduate siya-"

"Denise, stop it. You're making me nervous."Ngumisi siya, "Don't be...""Naiinsecure ako sa mga sinabi mo tungkol sa kanya." Napalunok ako.

Ito yung mga salitang hindi ko kayang sabihin sa harap ni Chase. Kaya kong sabihin kay Denise dahil matagal na kaming magkaibigan... Ayoko ding malaman ni Chase na naiinsecure ako sa ex niya.

Nalaglag ang panga niya nang nakita akong nagpapanic nang nagpark ang sasakyan.

"You are Eliana Jimenez, ba't ka maiinsecure?" Sabi niya."Because she's mature. Because she's great. Because she's smart. Ivy League kaya yung pinanggalingan niya!" Napahinga ako ng malalim. "At anong maipagmamalaki ko? Na anak ako ni Andrew Jimenez? Ituturo ko ang family crest namin sa mga produkto ng kompanya. Tagapagmana lang ako samantalang pinaghirapan niya ang estado ng tinatamasa niyang buhay. Anong laban ko?"

Nanlaki ang mga mata niya at parang tatawa pa sa sinabi ko. Ngumisi siya at umirap...

"That's not what I meant, Eli... Ang ibig kong sabihin ay ikaw si Eliana Jimenez, mahal ka ni Chase. Kung tunay na deserving siya sayo, kahit ilang medalya pa ang ipakita ng Ophelia na yan, ikaw ang pipiliin niya dahil ikaw ang gusto niyang makasama. That's that. You don't love someone because of material things. Natanong mo na ba kay Chase kung bakit ikaw ang minahal niya? ask him."Natulala ako sa sinabi niya."You've grown a lot, Eli." Ngumiti siya.

Naintindihan ko ang sinabi ni Denise. Tama siya. Pero hindi ko naman maiwasang mainsecure talaga. Maaring habang tumatagal ay matutunan kong mas maging mature at maiwasan ko ang pagiging insecure. Sa ngayon, hindi ko pa yun natututunan. Kung matutunan ko man yun hindi agad-agad. One step at a time...

"Pasok-" Sabi nung secretary sa labas ng faculty room ng Business Department.

Pumasok ako sa loob at naaninaw ko ang mga opisina ng mga naging professor ko noon. Naabutan pa ako ng fifteen minutes bago ko mahanap ang opisina ni Ophelia de los Reyes.

Kumatok ako. Kasabay ng pagkatok ko ay ang kabang nararamdaman. Binuksan ko ng dahan dahan ang pinto at agad kong nakita ang isang makinis, matangos ang ilong, maputi, at napakagandang babae.

Oh my God! Baka sakaling hindi ito si Ophelia de los Reyes. She looked at me through her eye glasses.

"Nandito po ba si Ophelia de los Reyes?" I'm not even sure why I'm here right now.

Tinuro niya ang nasa harapan niyang may nakalagay na 'Dr. Ophelia de los Reyes, DPA, MBA...'

Napalunok ako at ngumiti siya.

"Ako si Ophelia de los Reyes. Bakit, miss?"

Bakit di sinabi ni Chase sakin na bata pa pala itong si Ophelia de los Reyes? Bakit di niya sinabi saking maganda si Ophelia? Bakit di ko alam?! Bakit ako nandito?! Ano ang sadya ko dito? Uuwi na nga lang ako! Kainis! Bad moves! Akala ko gurang na siya? Akala ko kulubot ang balat? Akala ko... Ang dami kong maling akala

!!!

C&H51The Picture

Grabe yung adrenaline rush ko. Agad kong sinarado ang pinto at nakapag isip ng paraan para maging okay ang usapan. Naiintimidate ako sa diretsong tingin niya na para bang nag hihintay siya ng sasabihin ko.

"I'm one of the... uh, open university students.""Uh-huh." Tinanggal niya ang glasses niya at sinuklay ang mahaba at maitim na buhok niya gamit ang mga daliri.

Ngumuso siya nang tinignan ang mga files sa harap ng table niya.

BAKIT PARANG LAHAT NG MOVES NIYA NAAALALA KO SI CHASE? Ngumunguso siya pero hindi dahil gusto niyang pigilan ang pag ngiti.

"What's your family name?" Tanong niya."Jimenez." Sabi ko.

Napa second-look siya sakin at kinabahan naman ako. Nilapag niya ang files sa table niya. Humilig pa siya lalo sa table niya at tinuro ang upuan sa harapan.

"Please, sit down." Aniya at ngumiti. "Of course you won't be Benjamin, obviously, so you're Eliana?"Umupo ako at tumango.

Pinaglaruan niya ang tip ng eyeglasses niya at ilang sandaling pagtitig sakin ay kinagat ito.

"Anong problema mo?"Halos malaglag ako sa upuan ko nang itinanong niya ito...Tumawa siya at, "I mean... May problema ka ba sa module ko?" Ngumisi siya."Wala naman. Last module ko kasi yun kaya chineck ko kung sino ang huling prof ko bago mag second semester." Buti at di niya namamalayan ang kaba ko.Tumango siya."So? What do you think? I mean, what do you think about me as your professor?"Natahimik ako. Hindi ako sigurado sa isasagot ko."Kumusta yung module? Good? Was it difficult?" Tanong niya.Umiling ako. "Hindi naman. It was okay.""Hmmm. Maybe I should improve that module, after all. Its supposed to be really difficult, well unless you chose mediocrity. I will fail you if you do that to my module."Napalunok ako, "I don't really like mediocrity, Miss de los Reyes." Sabi ko.Tumaas ang kilay niya, "Oh of course you don't like mediocrity. Kasi nasanay ka na palaging the best ang nakukuha mo para sa iyong sarili. Your an heiress of a big company!"

Hindi ko alam kung paano naging masyadong personal ang sagutan namin. Its uncomfortable.

"Well, you can have all the best you want, Miss Jimenez." Humilig pa siya lalo para bumulong sakin, "But not the best man." At ngumisi siya nang nakataas ang isang kilay.

Napatayo ako nang biglang uminit ang ulo ko. Alam ko ang ibig niyang sabihin! Kilala niya ako simula pa lang kaya siya nakipag bangayan sakin!

Tinalikuran ko siya habang nag s-struggle maging desente sa kabila ng inis ko.

"Aryt? Or I'll fail you." Dagdag niya.

Napalingon ako sa kanyang sinabi. I can't believe her! Akala niya ba'y papayag ako sa sinabi niya. Ibagsak man ako sa lahat ng subjects ko hindi ko isusuko si Chase. No way!

"I'm his first love. His first and only... You're just a rebound." Sabi niya bago ko sinarado ng padabog ang pinto.

I swear to God I'm hyperventilating! Bakit ganun yung babaeng yun? Mahal yun ni Chase diba? I mean, noon. Pero bakit ganun siya ka selfish?

Naiiyak ako habang naglakad pabalik ng parking kung saan naghihintay si Denise. Wala akong pakealam sa mga nalalaglag ang pangang schoolmates ko habang nakikita ako. Syempre, ngayon pa lang ulit nila ako nakita.

"Eliana!" Sigaw nung isang kaibigan ko.

Pinilit kong ngumiti pero di ko magawa kaya patuloy akong naglakad.

Pinunasan ko ang luha ko nang tumulo na ito. Hindi ko maitangging successful talaga sa buhay ang babaeng yun. Hindi ko maitanggi ang kagandahan niya. Hindi ko rin maitanggi na kahit ilang taon na ang nakalipas nang naging sila ni Chase, nandoon parin ang actions at mannerisms na maaring nakuha nila sa isa't-isa. I hate everything right now!

Kahit na galit ako, kailangan kong maging okay. Kailangan kong maging desente. Kailangan kong magpaka mature para sa sarili ko.

"Eliana! You're back!" Nakita ko ang nakangiting si Yuan sa harapan ko.

Sa sobrang saya niya yata ay niyakap niya ako at inikot.

"Yuan!" Nabigla ako sa ginawa niya.

Napatigil ang mga estudyanteng naglalakad para tignan ang reunion naming dalawa.

Kinalas niya ang yakap niya. Naramdaman ko naman yung kamay niya sa batok ko. Tinulak niya ang ulo ko sa ulo niya para magkahalikan kaming dalawa.

Nanlaki ang mga mata ko habang napapikit siya. Sa panlalaki ng mga mata ko, nakita ko si Ophelia de los Reyes sa likuran na may hawak na cellphone at pinipicturan kami.

Tinulak ko si Yuan.

"I'm so glad, Eli! Akala ko di ka na babalik sakin. Akala ko kinalimutan mo na ako! I knew it! Mahal mo parin ako sa kabila ng lahat..." Nakita ko ang luhang lumandas sa pisngi niya habang hinahaplos ang pisngi ko. "Imposible. Imposibleng maka move on ka sa ganun ka daling panahon."

Nakita kong nagmamadaling umalis si Ophelia. Sinundan ko pero pinigilan ako ni Yuan. Hinila niya ang braso ko.

"Eliana,""Stop it, Yuan." Sabi ko.Nabigla siya sa sinabi ko, "How many times, Eli? Ilang beses mo ba akong ipapatigil? Mahal kita at di ko mapigilan yun.""Nagawa mong pigilan ito noon, diba? Para pagtakpan kayong dalawa? Pwes pigilan mo yan ngayon dahil obvious na hindi ka na niya mahal." Nabigla ako nang naaninaw ko si Denise sa paligid."No! You liar! Denise!" Sigaw ni Yuan.Tumawa si Denise at inirapan ko na lang siya.

Alam kong tama yung sinabi ni Denise pero hindi tama ang approach niya. Masakit na nga yung katotohanan, lalo mo pang sasaktan sa pagkakasabi mo.

"Yuan, I didn't come back here for you..." Sabi ko habang umiiling. "Excuse me." Hinila ko si Denise palayo sa mga taong nakapaligid samin... palayo kay Yuan.

"We need to find Ophelia de los Reyes! Pinicturan niya ako nung hinalikan ako ni Yuan. Chase is really really selfish. I'm sure magwawala yun pag nakita niya. At... baka... iwan niya ako, D! Please, help me!" Sabi ko at nagmadali kaming pumunta ulit sa faculty."Another picture, Eli?" Sabi ni Denise na mukhang natauhan. "Diba yung nangyari sa Cebu ay dahil din sa isang picture?" Hinila ako ni Denise palabas ng faculty room. "Hayaan mo na. Kung mahal ka ni Chase, kahit di niya maiintindihan ang picture na yun, mahal ka parin niya. Hayaan mo siya. Kung makita niya yun at may tiwala siya sayo, di ka niya iiwan. Kung maniniwala siya sa ex niya, ibig sabihin mas may tiwala siya sa babaeng yun... at ibig sabihin na naman dun ay di siya deserving sayo kaya hayaan mo na talaga."

Tama si Denise pero talaga bang hahayaan ko na lang yun?

Kinakabahan ako.

C&H52Frustrating

Kinagabihan, panay ang party sa bahay namin. Naroon ang buong pamilya. Balisa ako pero di ako hinahayaang maging free ni daddy o ng kahit sino sa buong pamilya. Parati akong may kausap at busy sa kanila. Pero yung nasa isip ko lang ay si Chase.

"Ano ba! Tuliro ka na lang buong gabi?" Umirap si Denise."D, kailangan ko siyang makausap." Sabi ko pagkatapos naming mag usap ni Maxine na girlfriend ng isa ko pang pinsan."O, edi kausapin mo na! Itext o tawagan mo!" Umiling siya at nakipag usap kay Ara sa tabi niya.

Umalis ako sa couch at agad hinarangan ni daddy para makapag picture kami buong pamilya. Nang finally ay nakawala na ako sa kanilang lahat, kinuha ko na ang cel

lphone ko at tinawagan siya.

"Hello?" Babae ang sumagot. Kinabahan ako."Hello...""Ma'am Eliana, si Mr Castillo po ba hinahanap niyo? Naiwan niya kasi yung cellphone niya sa dining table." Si manang pala ang nakasagot.Napapikit ako sa kaba, "U-Uh... Nasan siya? Lumabas ba?" Tanong ko.

Shet. Kabang-kaba na ako. Sobrang kaba! Paano kung nagpunta si Ophelia sa Cebu? Tapos nagkita sila kaya niya naiwan yung cellphone niya at nakalimutan ako. Oh my gosh!

"Nasa kwarto po, natutulog."

Napasinghap ako pagkatapos sumagot ni manang.

"Gusto niyo po bang gisingin ko siya?""Wa'g na." Sabi ko. "Uh, pag nagising siya paki sabi tumawag ako at sana tawagan niya ako, salamat."

Matagal kaming natulog dahil sa party sa bahay. Bukas na kasi ioopen ng Jimenez siblings yung European flights ng airline company namin. Naisip ko tuloy kung airplane ba namin yung ginamit ni Ophelia papuntang Cebu o di kaya ay umiinom ba siya ng alcoholic beverages ng kompanya namin. Kainis lang!

Kahit na naiinom ko na yung paborito kong Dom Perignon ngayon parang may kulang parin sa buhay ko. Damn, I miss Chase. I miss him so much!

Tinype ko ang huling text ko sa kanya bago ako matulog:I miss you. I love you.

Tinanghali ako ng gising dahil madaling araw na nung natulog kami. Napatingin ako sa paligid. Dalawang araw na akong natutulog sa kwarto kong ito pero parang di parin ako sanay. Malaki ito kumpara sa kwarto ko doon sa condo ni Celine. Tinignan ko ang cellphone ko. May isang text si Chase dun...

My heart skipped a beat!

Chase:Good morning. I saw something last night.

Napaupo ako sa kama sa kaba. I typed quickly.

Eliana:Saw what?

Chase:A picture of you and your ex.

Napalunok ako. Hindi na ako nag aksaya ng panahon at tinawagan ko na agad siya.

"Chase." Sabi ko nang narinig ko ang linya niya. "Your ex..." Napabuntong-hininga ako. "Kinuha niya yun at hindi ko ginustong makipaghalikan kay Yuan."He groaned, "I know, baby. I just don't... Is this why you didn't want me around just yet? Kaya ba ayaw mo pa akong pumuntang Maynila to finish your unfinished business with him?-""No!!! Chase! Hindi! Wala na kaming unfinished business ni Yuan.""Kung ganun ba't ka nandun sa school mo?""Pinuntahan ko si Ophelia." Sabi ko."For what?"

Hindi ako makasagot."Damn! I shouldn't have let you go there without me." Napabuntong-hininga ulit siya. "Hey, I need to drop this. I'm busy... really busy right now."

Grabe halos gumuho ang mundo ko pagkasabi niya nun. Gusto kong umiyak at di ko alam kung bakit. Alam ko baka nag ooverreact lang ako pero gustong-gusto ko siyang makausap. Alam ko ring busy siya sa negosyo nila kaya di ko pwedeng irequest sa kanya na makipag usap muna sakin.

"Oh, okay... Sige... Bye." Sabi ko.

Ang bitter ng tono ko.

"Bye, I love you. And I miss you, too.""I love and miss you, too." Napapikit ako. Dapat masaya ako eh dahil naririnig ko ang boses niya. Pero parang mas lalo akong nafu-frustrate.

This is it! I therefore conclude na ayaw ko ng long distance relationship. Nakakadalawang araw pa lang kami halos maloka na ako sa frustration ko.

Habang niyayakap ko yung tuhod ko at umiiyak sa frustration, narinig kong kumatok si mommy.

"Eli?""Pasok po." Sabi ko.

Pumasok siya at pinunasan ko ang luha ko. Nang nakita niya ako, sumimangot siya.

"You okay?""Yep." Napasinghap ako.

Tahimik lang siya at tumabi sakin.

"Let's go... Kailangan mo ng mag kumain at mag prepare. Pipili pa tayo ng gown na sosootin mo mamaya."Tumango ako kahit wala naman talaga akong gana.

Si Denise at si mommy ang kasama kong mamili ng gown.

"Sabi na eh, hindi talaga siya tumaba ng kahit konti tita." Sabi ni Denise kay mommy. "Yung stats mo noong last party ang ginamit sa pag gawa ng tatlong gown na ito, Eli. Vera Wang lang naman kaya ayusin mo ang pag pili."

Wala talaga akong gana kaya tinignan ko na lang isa-isa.

"Isukat mo." Sabi ni Denise."What's wrong, Eliana?" Tanong ni mommy."Nothing."

Buong araw akong malungkot. Sobrang lungkot ko pero si Denise sobrang saya naman. Parang tuwang-tuwa siya sa nangyayari samantalang sobra pa sa biyernesanto ang mukha ko. Yung kulay blue-green na gown ang napili ko dahil simple lang. Ayaw ko kasing makaagaw ng pansin.

"Huy! Umayos ka nga! Umayos ka!" Aniya."Paano ako aayos, D? Hindi kami nakapag usap ni Chase ng maayos." Sabay tingin ko sa kanya sa malaking salamin sa harapan namin."Alam mo kung may tiwala ka sa relasyon niyo, kahit na matagalan pa kayo sa pag uusap, okay parin yan.""Madali sabihin pero mahirap gawin. Ang maganda sa inyo ni Bench ay hindi kayo n

agkakahiwalay ng matagal. My god we own an airline company after all." Sabi ko habang umiiling.Tumawa si Denise, "You're right." Ngumisi siya. Probably the most devilish smile I have ever seen.Tumaas ang kilay ko sa ngisi niya pero wala siyang sinabi.

Nang nag alas singko na at kinailangan na naming pumunta sa Venue, sinundo kami ni Bench with another limo at sangkaterbang body guards. Wow, really?

Naghalikan pa yung dalawa sa loob ng limo. Naputol lang nung sinabi ni D na baka daw masira yung make up niya. Napailing ako habang naaalala yung mga halik ni Chase sakin. I suddenly want more. Ugh! At wala pa talaga dito yung cellphone ko huh? Nasa bahay yata naiwan ko. Lechend buhay! Kainis! Napapamura ako sa inis.

"Oh my, D." Sabi ko paglabas namin ng limo.

Nandoon na sa entrance ang dalawa ko pang pinsan kasama ang significant others nila habang pinipicturan ng press. Nalaglag ang panga ko nang nakita ko kung sino ang pinipicturan sa kabila.

"What?" Tanong ni Denise pero agad nalaglag ang panga nang nakita kung sino ang nakita ko."Nandito ang mga Tan, of course." Sabi ni Bench."Bakit sila nandito?"

Nakatingin ako sa ngiting-ngiti na si Yuan soot ang tuxedo na nagpapaalala sakin kay Chase kasama ang mommy at daddy niya. Marami pa silang ibang kasama. Nandun yung tita at tito niyang nagtaboy sakin noon. Nandoon din yung mga pinsan niya, maging yung na meet ko sa Cebu ay narito rin. Pareho silang nakasoot ng ngiti habang humaharap sa press.

"Sh1t! What the hell is happening!?" Sabi ko.

Sa wakas at narealize ko na kung bakit kakaiba ang reaksyon ni mommy nang nalaman niyang dadalo ako sa party.

C&H53Marry Me

Pumasok ako sa loob kahit na kinakabahan ako sa nangyayari. Mas lalo akong kinabahan nang nakita ko si mommy na malungkot na nakangiti kasama ang twins na bihis na bihis na rin.

"Are you sure you want to do this?" Tanong niya sakin ng pabulong.

Sumulyap si mommy kay daddy na nakikipag-usap kay Governor Cruz na tito ko at sa daddy ni Bench. Seryoso silang nag uusap habang tinitignan ang mga guests. Nakipagkamayan sila sa ibang mga foreigner na dumating.

Nasa malayo at kahulihulihang table si Yuan kasama ang pamilya nila. Nagtatawanan at nagbabatian. Hindi ko naiintindihan kung bakit nandito sila. Nagkatagpo ang

mga mata naming dalawa at nakita kong ngumiti siya. Hindi ako makangiti at tumingin ulit kay mommy.

"Ano po ba kasing mangyayari?" Tanong ko."Eli-" Bago niya pa masagot ay tinawag na siya ni daddy.

Napabuntong-hininga siya at pumunta kay daddy.

"Denise... help me. What's happening?" Tanong ko pero ang dakilang bestfriend ko ay hinila lang ako para mag posing sa isang paparazzi kasama ang pinsan kong si Ara."Just wait and see, Eli." Sabi niya sa gitna ng picture-picture. "There." Sabay turo niya sa nakatayong si Yuan.

Nakalapit na siya samin at nakangiti.

God, I don't believe this! Si Denise na ayaw kay Yuan noon ay parang ibinibigay na ako ngayon? Hindi ko maintindihan.

"Just go with him, Eli. Nandun si Benjamin sa table nila." Sabay nguso kay Bench na nakikipag-usap sa daddy ni Yuan.

"Eliana." Finally at nakalapit na si Yuan sakin.

Nakatingin silang lahat saming dalawa. Si Denise ay nakangisi, si Ara naman ay umiiling, si mommy ay malungkot at si daddy ay mukhang galit. Ano ba talaga ang nangyayari?

"Sumama ka sakin, please." Naglahad si Yuan ng kamay.Hindi ko 'to tinanggap. Ayokong bigyan ang mga tao ng malisya saming dalawa. Ex ko siya at hanggang doon na lang yun. Kahit hindi ako sigurado kung okay kami ni Chase ngayon, kahit na nafu-frustrate ako sa relasyon naming dalawa ngayon, siya parin ang gusto kong makasama.

Habang naglalakad kaming sabay ni Yuan papunta sa pamilya niya, narinig kong nagsimula ang isang pamilyar na kanta sa background. Yung kantang narinig ko sa sasakyan ni Chase. Instrumental lang pero dinig na dinig ko yung violin. Secrets by One Republic. Yun yung mga panahon kung saan sinisekreto ko pa sa mga taga Cebu ang pagkatao ko. Pero I'm sure, that time, alam na ni Chase kung sino ako. Hinihintay niya lang na sabihin ko sa kanya. Kahit kailan hindi niya ako pinilit sa kahit ano. Kahit pagmamahal niya hindi niya na kailangang ipilit dahil buong puso ko 'tong tatanggapin. Mahal na mahal ko siya at di ko kaya itong ginagawa ko ngayon. Pakiramdam ko niloloko ko siya kahit naglalakad lang naman ako kasabay ni Yuan sa red carpet.

"Mom, Eli is here."

Napawi ang ngiti ng buong pamilya ni Yuan. Si Bench na lang yung natirang ngumingiti. Yumuko pa yung mommy at tita ni Yuan nang nakita ako. Para bang kulang na lang ay lumuhod sila sa harapan ko.

Nang tumingala ulit ang mommy niya para tignan ako ng diretso, nakita kong mangiyak-ngiyak na siya.

"I'm sorry, Eliana. I'm sorry..." Umiiling siya at lumalapit sakin.Niyakap niya ako pero di ako makagalaw. Hindi ko siya kayang yakapin."I'm sorry, hindi ko alam! Hindi ko alam na may anak pala si Andrew sa first wife niya. Akala namin pagkatapos nilang magpakasal ay biglang naaksidente yung mommy mo. Kaya hindi kami makapaniwalang..." Umiling siya at di na nagpatuloy dahil sa paghikbi.

"I'm sorry, Eliana." Sabi nung pinsan ni Yuan na nanggulo sakin sa Cebu.

Humingi rin ng tawad ang mga tita at tito ni Yuan. Maging yung daddy niya ay naiyak sa paghingi ng tawag.

"Kung alam lang sana namin noon ay sana di namin pinagbawalan si Yuan." Sabi ng mommy ni Yuan."What's wrong with being an illegitimate child? Kung totoong anak ako sa labas, huhusgahan niyo parin ako diba?"

Natahimik sila. Umiling ako at tinalikuran sila dahil may luha na sa mga mata ko. Nasaktan ako sa ginawa nila noon. Masyadong masama yung nagawa nila sakin. Kaya kong magpatawad pero hindi ko makakalimutan na ganun ang ginawa nila. Hindi ba pwedeng magmahal ng malaya? Hindi ba pwedeng mag mahal ang isang tao sa isa pang tao na 'less deserving'? Alam kong walang 'less deserving' na tao. Lahat deserving kaya ibang klase ang galit na nararamdaman ko sa ginawa ng pamilya ni Yuan sakin. Paano kung hindi yun ako? Paano kung ibang tao? Ibang babae na anak sa labas? Kawawa naman. At least ako kahit kinawawa minsan, sila ang umuwing luhaan!

Nagsimula ang party habang nag bubulung-bulungan ang press at ang mga tao tungkol sa ginawa ng pamilya ni Yuan sakin. Kahit na hindi nila alam kung ano ang tunay na nangyayari, marami silang speculations.

"Hayaan mo na yung mga tao." Sabi ni Denise nang nakitang di ako kumakain.

Kahit na ganun, hindi parin umalis ang pamilya ni Yuan. Nagtatawanan sila at parang masayang-masaya sa nangyayari.

"Eliana," Nabigla ako nang nakita si Yuan na nakatayo sa tabi ko. "pwede bang umupo sa tabi mo?" Tanong niya nang nakitang walang nakaupo sa tabi ko."Sure, Yuan." Sabi ko ng wala sa sarili.Umupo naman siya nang nakangiti, "I was asked to bid for the European flights?"Halos mailuwa ko yung mga kinain ko."What?" Tanong ko.Humalakhak siya, "Yes. My family wants to buy stocks from the European flights."

Napatingin ako kay Bench na nagkibit balikat lang sakin. Laglag parin ang panga ko nang ibinaling ko ulit ang tingin ko kay Yuan.

"Galing no?" Sabi niya nang nakangiti parin."Talaga?" Tanong ko.Tumango siya.

Nag speech si daddy ilang sandali ang nakalipas. Pagkatapos niyang mag speech ay inanunsyo niya ang pagpapabidding sa 30% shares ng European flights. Syempre amin ang 40% ng stocks at yung 30% naman ng stocks ay nasa german stock holders na.

"Eight airplanes were named after my precious daughter, Eliana." Sabi niya.

Tumayo ako. Naglahad si daddy ng kamay para sakin. Nagpalakpakan ang lahat. Umakyat ako sa stage kung saan nag speech si daddy para tanggapin ang kamay niyang nakalahad. Mejo mangiyak-ngiyak siya nang tinanggap ko ito.

"I'm sure yung iba sa inyo di pa nakakakilala sa kanya. She's, again, Eliana Jimenez, my daughter. Anak namin siya ni Diana, my first wife." Umiiyak na si daddy ngayon. Naiiyak na rin ako.

Tinignan ko yung crowd kung saan nakatingin lang saming dalawa ni daddy. Si mommy ay umiiyak narin. Si Bench at Denise ay parehong nakatitig sakin at nakangisi.

"Diana Jimenez, my first wife was comatosed while Eliana was in her womb. Three months, huh? Tatlong buwan. Tatlong buwan pa si Eliana nang na comatose si Diana. It broke my heart. Natakot akong baka silang dalawa ang mawala sakin. We did everything! In the end nakaya ni Diana ang pag deliver kay Eliana, safely. She's a miracle. After a year, Diana died. From then on, hindi ko na kailanman pinayagan si Eliana na lumabas sa comfort zone niya. She's too precious for me. I can't lose her for anything." Umiling si daddy. "But now..." Tumingin siya sakin habang lumalandas ang mga luha sa mga mata niya.

Nakita ko ng umiyak na rin si Denise at si Ara habang pinapakinggan si dad.

"She's all grown up. I can't keep her anymore. She's free. I want the European flights to be the symbol of her freedom. She's free to fly. To go anywhere..." Hinalikan ako ni daddy at yinakap.

Nagpalakpakan ang lahat pero itinaas ni daddy ang kamay niya. Humupa ang palakpakan.

"Hindi ako makapaniwala." Tumawa si dad. "Na may mga taong kayang husgahan ang pinakamamahal kong anak. Hindi ako makapaniwala." Umiling siya.

Kinabahan ako. Nakita kong nagsiyukuan ang pamilya ni Yuan.

"I can forgive but not now... I'm sorry but she's too precious for me. Hindi ko kayang kalimutan kung paano siya nasaktan. Hindi ko kaya."

Lumapit si mommy para icomfort si daddy. Lumapit na rin ang mga tito at tita ko kasama si Bench at Denise para yakapin ako. Napaiyak ako sa yakap nila. Napaiyak ako dahil na touch ako kay daddy. Napaiyak ako kasi wala na akong mahihingi pa. This is the best family in the world. Kahit hindi ko na nakita si mommy, hindi yun naging hadlang sa pagiging masaya ko sa pamilyang ito.

"I love you, Eli." Sabi ni Denise sakin."I love you." Napahikbi ako.

Nakita kong si Bench na ang nasa microphone. Tanging narinig ko na lang ay ang sabi niyang, "Let the bidding begin!"

Agad may mga tumayo...

"100 million pesos!" Yun ang unang bid galing sa kilalang may-ari ng isang cell network."500 million!""700 million!"

Tumaas ng tumaas ang bid. Hindi ako makapaniwalang aabot sa billion ang bidding!

"1.5 billion pesos!" Tinaas ni Yuan ang kamay niya.

Nabigla ang lahat. Nabigla kaming lahat. Nakita kong nalaglag ang panga ni mommy at daddy habang tinitignan si Yuan. Narinig ko ang palakpakan ng kapamilya niya sa likuran.

Ilang sandali pa bago may nad bid ulit.

"3 billion pesos!"

Napatingin si Yuan sa nag bid ng 3 billion.

Ngumisi siya at tinaas ulit ang kamay, "5 billion pesos!"

Nagpalakpakan ang mga tao.

"10 billion!" May sumigaw pa sa kabila.Ngumisi ulit si Yuan, "12 billion!""13 billion!""15 billion!" Si Yuan na yata ang mananalo!

Kinakabahan ako lalo. Anong mangyayari kung magkakaroon ng stocks si Yuan sa European flights? Kay laki na ng 15 billion pesos! Grabe!

"18 billion!""20 billion!" Sigaw ni Yuan.

Narinig ko ang pag ungol ng mga guests. Parang wala na talagang ibang bibid.

Tumayo si Yuan at parang alam niya na ring siya ang mananalo.

Umiling si dad pero di niya pinigilan ang paglapit ni Yuan sa stage... ang paglapit niya sakin.

Napatingin ako sa likuran ko. Masyadong malayo ang buong pamilya ko sakin. Para bang binigyan talaga kami ng privacy kahit na nasa publiko naman kami. Panay pa ang click ng camera ng mga paparazzi. Nanlaki ang mga mata ko nang nakita ang nakangiting mukha ni Yuan sa harap ko.

Napatingin ako sa paligid... hoping against hope that a miracle will happen! SANA DUMATING SI CHASE NGAYON DIN!

Pero wala akong Chase na nakita. I want him to drag me! Gusto ko hilain niya ako pababa ng stage na 'to, palabas ng venue na 'to at pabalik ng Cebu. I want to be with him... no one else.

"Close the bid, Bench." Sabi ni Yuan sa nakangising si Bench.

Nakatingin parin si Yuan sakin. Nasa loob ng pockets niya ang dalawang kamay niya at nakangisi.

May narinig pa ako sa crowd na sumisigaw, "Close the bid, Benjamin!"

"Okay... The bidding is now officially-""Not so fast."

My heart skipped a beat. Nanlaki at nalaglag ang panga ko nang nakita ko kung sino ang sumigaw nun. Naglalakad siya with his black tux on. My Chase Martin! Naglalakad siyang mag isa sa red carpet. Napahinga ako ng malalim habang tinitignan siyang mabuti. I'm struggling. Halos gumalaw na mag isa ang mga paa ko para salubungin siya ng yakap pero dahil masyado akong nabigla sa nakita ko, hindi na ako nakagalaw.

Nakita ko ring nalaglag ang panga ng buong pamilya ko sa nakita nila. Lalo na si daddy!

"20 billion." Sabi ni Chase ng nakangisi.My heart sank... Hindi niya ba narinig ang bid ni Yuan?

Tumawa si Yuan at nakita ko ang pagpula ng pisngi niya. Nakangisi parin si Chase at naglalakad patungo sa stage... patungo sakin. Lumakas at bumilis ang pintig ng puso ko.

"Dude, my bid is 20 billion-""20 billion dollars for the stocks." Tumaas ang kilay ni Chase at ngumuso sa pagpipigil ng ngiti habang tinitignan ang nalalaglag ding panga ni Yuan.

Nag bulung-bulungan ang mga tao. Halos di ko na marinig ang sinasabi ni daddy sa likuran. DOLLARS? Hindi ko alam na ganun yun kamahal, Chase! Mukhang mali yata yun pero siya ang mananalo, my goodness!

"No." Sabi ni Yuan na ngayon ay pulang-pula na.

Nakita kong nagmartsa ang buong pamilya niya sa red carpet at parang pupunta na rin ng stage.

May kinuha si Yuan na pulang box galing sa bulsa niya at unti-unti siyang lumuhod sa harapan ko.

"The bidding is now officially closed. Chase Martin Castillo has the stocks." Sabi ni Bench nang nakangisi.

Nang ibinaling niya na ang tingin niya sa stage, nanlaki ang mga mata niya sa nakita. Lahat yata ay natigilan sa ginawa ni Yuan.

"Eliana Jimenez, I know we've been through so many painful things, I'm sorry... I love you, till now... and I will always love you. You know that. We promised each other. You love me too. We were meant to be from the start. I'm your first love, you are mine. Will you marry me?"

Nailagay ko talaga ang dalawang kamay ko sa bibig ko. Sobrang shock ang naramdaman ko. Hindi ko alam na may ganitong mangyayari ngayong gabi. Napatingin ako sa engagement ring sa loob ng pulang box na inilahad ni Yuan.

Naramdaman ko yung luha sa mga mata ko. Luha... luha dahil ayaw ko siyang saktan. Alam ko kung sino ang pipiliin ko kahit na complicated ang relasyon namin... alam na alam ko kung sino ang sigaw ng puso ko. Kilala ko siya at nandito siya sa harapan naming dalawa ni Yuan.

Nang ibinaling ko na ang tingin ko kay Chase, may binunot din siya sa bulsa niya at lumuhod na rin sa harapan ko.

Inilahad niya ang pulang box na may lamang engagement ring.

"I'm gonna confuse you, baby. Will you marry me?" Wika niya.

Halos himatayin ako sa harapan ng lahat ng tao. Hindi ko kaya ito. Chase Martin is asking me to marry him!?

C&H54I Don't Share

Hindi ako agad sumagot. Napaiyak pa ako habang pinagmamasdan kong mabuti si Chase na nakaluhod sa harapan ko. Nang sa wakas ay natauhan na ako...

"Yes, Chase, I'll marry you."

Tumayo siya at pinunasan ang mga luha ko. Nakaluhod parin si Yuan at kita ko sa mukha niya ang pagkabigo. Dumagsa ang buong pamilya niya sa stage at hinila siya para tumayo. Nakita kong umiyak ang mommy niya habang nagkatitigan naman si daddy at ang kanyang daddy.

"Let's go, Yuan." Sabi ng daddy ni Yuan.

Nakita kong umiyak narin ang mga pinsan ni Yuan pati na rin ang mga tita niya.

"Eliana..." Wika ni Yuan.

Humarap kaming dalawa ni Chase kay Yuan. Nakita kong umiiyak na siya habang tinatahan ng mga relatives niya.

"Bumabawi ka lang ba sa lahat ng ginawa ng pamilya ko sayo? Bumabawi ka ba dahil sa lahat ng nagawa ko sayo? Kung oo, please tigilan mo na 'to!" Aniya. "Nagmamakaawa ako sayo, tigilan mo na 'to!"

Lumapit si Yuan sakin at linagay ang magkabilang kamay niya sa balikat ko.

"Eliana, we loved each other! Alam kong mahal mo ako. You risked everything to be with me... hindi maaring in love ka na sa iba pagkatapos ng pinagdaanan natin!""Yuan, no, sorry pero hindi kita sinasaktan para maghiganti... ito talaga ang desisyon ko.""NO!" Panay na ang hila ng mga relatives ni Yuan sa kanya.

Awang-awa na ako sa kanya. Alam kong kung sana hindi ako umalis ng Maynila at di kami tinutulan ng pamilya niya ay maaring kami parin hanggang ngayon. Pero kahit kailan alam kong di ako magsisisi na umalis ako at pumuntang Cebu kasi doon ko nakilala si Chase Martin.

"At ikaw naman!" Tinuro ni Yuan si Chase. "Pare, ginulo mo ang lahat! Kita mong NAGPOPROPOSE AKO SUMAWSAW KA PA!" Nakita ko talagang nanlaki ang mga mata ni Yuan habang sinisigawan si Chase."I think it was just fair-""FAIR? KUNG WALA KA EDI SANA KAMI PARIN!" Tumulong na pati ang mga bodyguards namin sa pag awat kay Yuan."Nagpropose ka diba, nagpropose din ako. Its her choice in the end." Sabi ni Chase.

Hinawakan ko na lang ang braso niya para sabihing itigil niya na ang pakikipagtalo kay Yuan ngayong awang-awa na ako sa kanya.

Umalis din sina Yuan ilang sandali. Nagpatuloy ang party pero alam kong nakakati na si daddy na tapusin ito para makausap si Chase.

"Sorry, di ko sinabing dadating ako." Aniya nang nakaupo na kaming dalawa.

Nakatingin parin ang iilang mga tao at maging mga relatives ko saming dalawa.

"Akala ko galit ka." Sabi ko. Lumiit yata yung boses ko dahil sa mga nangyari.

Hinawakan niya ang kamay ko at ipinakita ang isinoot niyang singsing kanina.

"No, baby... See? I trust you." Sumimangot siya. "Kahit na ganun yung nakita ko. I don't really like you with anyone else. Please, mag ingat ka naman." Hinaplos niya ang mga labi ko.

My heart skipped a beat. Gosh! In front of everyone, really? Kahit na hinahaplos niya lang ang labi ko, feeling ko hinahalikan niya na ako eh.

"Kung sino-sino na lang ang nakakahalik sayo eh. You know I don't like that, right?"Tumango lang ako. Speech-effin-less."Ayoko ng may mga nakikita akong ganun. Ayokong halikan ka kahit nino..." He sighed."Sorry. Hindi ko lang talaga namalayan si Yuan kaya bigla niya akong nahalikan. Tsaka... uh, si Ophelia ba ang nagsend ng picture na yun sayo? O nagkita kayo at ipinakita niya sayo?" Sana nga send lang kasi ayaw kong magkita sila."Kailangan mong pangalagaan ang labi mo, Eli. You should know by now how selfish I am especially when it comes to you. I don't share, baby. Kahit na aksidente, kahit di sinasadya, kahit di namalayan."

Ano nga yung tanong ko? Nakalimutan ko na kasi sa mga nakakahilong sinabi ni Chase. I just wanna hug him and forget about his ex. Forget that maybe they had seen each other.

Pero nang itatanong ko na ulit sana sa kanya...

"May I have a word with you, Chase Martin." Sabi ni daddy."Of course, Mr. Jimenez." Sumulyap si Chase sakin at sumama na kay daddy para makapag usap silang dalawa.

Humahanga talaga ako kay Chase, sa trust niya sakin. Kung ako siguro ang makakita ng picture niya na kahalikan yun ex niya baka naiwan o nasaktan ko na siya. Maybe I should do the same... maybe I should stop the Ophelia-issue.

Natapos na ang party hindi parin nakakabalik si Chase. Nang sa wakas ay nakabalik na silang dalawa ni daddy. Kinabahan ako pero nakangiti naman siya kaya okay lang siguro.

"Bench, ihatid mo si Eliana sa bahay." Utos ni dad sa pinsan ko."Why me, tito?" Tumawa si Bench at sumulyap kay Chase."Ihatid mo si Eli, Bench. Eliana, go with Bench." Tapos nag walk-out si daddy ng walang pasabi.

Ngumuso si Chase sa pagpipigil ang ngiti.

"Anong sabi ni dad?" Tanong ko sa kanya."Marami. Tungkol sa kompanya... sayo, satin.""Okay ba siya satin?" Kinabahan ako."Dapat lang maging okay siya. The launching was about you being free, baby... Free to choose who you want to love right?" Ngumisi siya.Sinapak ko ang dibdib niya, humalakhak naman siya pagkatapos ko yun ginawa. "Saan ka nag-s-stay?" Tanong ko."Hmm. I'm staying in a hotel near your place.""Huh? Bakit ka nag hotel eh may bahay kayo dito sa Manila diba?" Tanong ko habang iniisp yung ate Fiona niya."Yep. But its too far from you, baby. I won't risk that again."

Ugh! Hindi ko talaga mapigilan ang pagiging speechless tuwing humihirit si Chase

.

"YON NAMAN PALA EH! Fire away, bro!" Tumawa ang nakikinig na si Bench sa likuran namin.

Uminit ang pisngi ko. Maaring hindi yun nagets ni Chase pero gets na gets ko yun dahil kilalang kilala ko ang pinsan kong si Benjamin Jimenez.

Ngumisi din si Denise na inaakbayan ni Bench.

"We have to go, then. Good luck sa first night together?"Tumawa na rin si Chase nang sa wakas ay narealize niya ang pagiging dirty-minded ng pinsan ko.

Tumingin siya sakin at ngumuso ulit nang nakita ang pamumula ng pisngi ko. Di ako makatingin sa kanya.

"Not yet, Bench. Don't worry, shotgun ang wedding naming dalawa nang hindi na matagalan pa."

OMYGOD! Nag tawanan silang tatlo habang nanliliit ako sa hiya. I can't believe he said that! Its too embarassing! Ugh! But still, he makes my heart leap too much. I love you, Chase Martin Castillo.

C&H55Little Girl

"Good morning, Eliana!" Sabi ni daddy nang dumaan ako sa dining room para batiin ng magandang umaga ang pamilya ko."Good morning! Uh, dad, puntahan ko lang muna si Chase sa hotel na tinutuluyan niya-""What?" Natigilan si daddy.

Pilit siyang tumango...

"For breakfast?""Of course, dad!" Sabi ko habang umiinit ang pisngi."Kung dito mo na lang sana siya pinatuloy..."Napaubo si mommy sa sinabi ni dad."Sure? Okay lang sa inyo?" Tanong ko."Of course. Wala ba silang bahay dito sa Maynila?" Tanong ni dad."Meron po... pero gusto niya yung malapit sakin."Si daddy naman yung napaubo ngayon.

Tumawa si mommy.

"Okay, sige, you go..." Nakita ko ang hirap sa mukha ni daddy habang sinabi niya yun.

Hindi na ako magtataka kung pinasundan niya ako ng isa pang bodyguard. Sumakay ako sa sasakyan namin. Driver lang ang kasama ko pero for sure may nakabuntot na

bodyguard.

Pinark nang driver ang sasakyan sa tapat ng hotel. Excited akong makita si Chase! Tinignan kong mabuti ang engagement ring na ibinigay niya sakin habang pumapasok sa hotel.

Agad akong lumiko sa restaurant ng hotel na kaonti lang ang tao. Hinanap ko si Chase. Una niya akong nakita. Nanlaki ang mga mata niya nang nakita ako.

Hindi ko kasi sinabi sa kanyang pupunta ako ngayong breakfast at gusto ko sana siyang isurpresa siya. Mukhang effective naman pero ilang sandali ang nakalipas, hindi ako sure kung effective ba talaga. Dahil for sure, nanlaki ang mga mata niya dahil... kasama niya si Ophelia sa table. Lumingon si Ophelia sakin ng nakangisi at may binulong kay Chase.

Napalunok ako. Tumango si Chase kay Ophelia. Tumayo si Ophelia at umalis dala yung bag niya. Mukhang aalis siya ng tuluyan sa restaurant.

"Oh, Eliana, don't be silly, little girl." Bulong niya sakin nang nakalapit na at nilagpasan ako.

I'm stunned! Pakiramdam ko lumagapak ako galing sa matayog na lipad. LITTLE GIRL!? Alam kong kita sa mukha ko ang pagseselos kaya niya nasabi yun. Alam kong hindi pa ako ganun ka mature tulad nila na kayang hindi magselos... na kayang pakinggan ang side ng isa bago mag conclude ng kahit ano pero My God its too much! Okay... relax, Eli!

TRUST CHASE, TRUST CHASE, TRUST CHASE.

Lumapit ako sa table niya. Tumayo siya habang lumalapit ako.

"That w-was..." He's panicking, I'm sure."Ophelia. Alam ko. Nagkita na kami."

Try hard, Eli! Sige... Wa'g kang agad mag conclude ng kahit ano.

Umupo kaming dalawa. Nakaupo na ako ngayon sa inupuan ni Ophelia kanina bago siya umalis.

"I'm sorry, hindi ko alam na bibisitahin niya pala ako ngayon. Nabigla ako nang pumasok siya dito sa restaurant habang nag b-breakfast ako..." Tinitigan niyang mabuti ang mga mata ko habang sinasabi niya yun.

I'm speechless. Maniniwala ako kay Chase. More more faith! Kahit na umiinsert sa isipan kong nandito na si Ophelia kagabi. Sige, hindi... hindi ko yun iisipin kasi sabi ni Chase ngayon lang sila nagkita.

"Eli, please don't be mad. She's a friend.""She's your ex." Hindi ko na napigilan ang sarili ko."Matagal na panahon na yun." Aniya."Siya ba ang nag pakita ng picture namin ni Yuan?""Oo. Of course, she's just concerned. Hindi niya alam kung anong mga nangyayari.""sinisiraan niya ako to get to you. again." Bitter yung tono ko pero yun ang nararamdaman ko.

Alam kong na prove ko na yung panunuya ni Ophelia na 'little girl'... Yes, I'm just a little girl!!! Madali parin akong magselos! Alam kong hindi na dapat. Alam kong may singsing na ako ni Chase. May tiwala ako kay Chase pero wala akong tiwala kay Ophelia.

"Baby, listen, this afternoon, bago ako bumalik ng Cebu-"Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya... uuwi siya agad? Bukas ng gabi babalik na akong Cebu, hindi ba pwedeng sumabay na lang ako?"-I know... May kailangan lang talaga akong asikasuhin sa opisina." Aniya nang nakita ang ekspresyon sa mukha ko.

Huminahon ako at kinagat ang dila para pigilan ang sarili sa pagsasalita.

"Let's meet her... Let's meet Ophelia, okay?""Huh? Bakit?" Nabigla ako sa offer niya."Cuz I don't want you to be paranoid. She's just a friend. Niyaya niya akong magpakasal noon at tinanggihan ko na siya. Kuha niya na yun. I don't want her... I don't love her anymore. Its you, baby. I love you, okay?"

Okay, dahil si Chase ito, okay! OKAY! Pero oh my god, I really can't deny my insecurities... Dagdagan pa ng mga panunuya ni Ophelia. Gusto kong magsumbong na ibabagsak niya ako kung di ko iiwan si Chase pero ayokong maging masyadong desperada. Sige, I'll give her a chance.

Tumango ako at niyakap ako ni Chase. God, kahit na kinakabahan ako sa lahat ng nangyayari at pwedeng mangyari, kumakalma parin ako dahil sa yakap niya.

I need to be more mature. For myself. For him. For our relationship.

C&H56Indecisions

Napag desisyunan ni Chase na maglu-lunch kaming dalawa sa araw na yun kasama si Ophelia. Marami siyang inasikaso sa CPI-Manila kaya nagkahiwalay din kami pagkatapos mag breakfast. Half past 11 nang tinawagan niya ako para sunduin at sabay kaming pumunta sa restaurant kung saan naghihintay na si Ophelia.

"Mauna ka na, Chase. M-May ginagawa pa ako."

Natahimik siya. Kinagat ko ang labi ko...

"No, baby. Sabay tayo-""Chase, please. I need to pull myself together. Mauna ka na." Sabi ko.He sighed, "Pumunta ka. Promise me?""I promise."

Binaba ko agad ang cellphone ko. Iniisip ko na siguro tama si Chase, I should trust him... Pero si Ophelia naman kasi yung hindi ko pinagkakatiwalaan eh. Paano ko kukumbinsihin si Chase na may masamang binabalak si Ophelia nang di nagmumukhang sinisiraan ko siya?

"Oh my gosh!" Sigaw ko sa sasakyan nang narelaize kong 1pm na pala.

Lumabas ako at nagmadaling pumunta sa restaurant. Nandoon na si Chase at Ophelia na nag uusap at nagtatawanan. Agad bumaliktad ang sikmura ko. Hindi ko alam kun

g bakit pero kailangan kong umayos... I need to act better.

"Eliana," Tumayo si Chase nang nakita ako.

Inayos niya ang upuan ko at pinaupo sa tabi niya. Nakita ko ang ngisi at pagtaas ng isang kilay ni Ophelia.

"What took you so long?" Tanong ni Chase nang nakasimangot."S-Sorry, may inasikaso lang ako." I lied.Tumango si Chase, "Let's order?" Sabi niya kay Ophelia."Sige! Ginugutom na ako eh." Sabay kuha ni Ophelia sa menu.

Naku! Hiyang-hiya naman ako sa kanila. Natagalan pa kasi ako sa pag mumuni-muni kaya ayan at delayed ang lunch namin. Busy pa naman itong si Chase. Tinignan ko sila na parehong nakadungaw sa menu.

"Garlic Roast Chicken." Sabi ni Chase sa waiter."Hmmm... Shrimp Scampi." Sabi ni Ophelia."What's yours?" Tanong ni Chase sakin.

Hindi naman ako makasagot dahil hindi ko natignan man lang yung menu...

"Uh... Uh... Kahit ano. Garlic roast chicken na rin."

Sumulyap ako kay Ophelia na nakangisi parin sakin.

"Indecisions? How young are you?""N-Nineteen." Sabi ko."Kaya pala." Aniya."Uh... Eliana, I forgot to introduce, this is Ophelia... Ophelia, Eliana, my fiancee."

Nakita kong mejo sumimangot saglit ang mukha ni Ophelia bago sumagot kay Chase.

"Yes, we've met Chase. Sa school. Remember, Eliana? Nung pinuntahan mo ako sa office?"Parang binuhusan at pinuno ang ulo ko ng mainit at kumukulong tubig sa binanggit niya.

Of course naaalala ko kung paano niya ako binlackmail kay Chase at nung pinicturan niya kami ni Yuan!

"That same day nakita ko rin siyang hinalikan yung isang college stud-""Ophelia!" Sabi ni Chase para pigilan si Ophelia sa pagsasalita."Sorry..." Tapos uminom siya ng tubig."By the way, Chase... do you remember nung college ka..." At simula dun, hindi na ako nakinig.

Puno ng memories nila ang pinag usapan sa hapag kainan hanggang sa dumating ang pagkain. Tawanan sila nang tawanan sa isang alaalang nakakatawa para sa kanila na hindi ko naman ma gets.

WOW! I shouldn't be here, really.

Tapos biglang pumulipit ang mukha ni Ophelia.

"Ophelia?" Sabi ni Chase.

Tinignan kong mabuti si Ophelia. Nakahawak siya sa kanyang tiyan habang yumuyuko at mukhang nasasaktan. Una akong tumayo kay Chase para tulungan siya pero nang

hawakan ko siya, binaleawala niya ang kamay ko. Nang nakita iyon ni Chase, tumayo si Chase at lumapit sa kanya.

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niyang pinulupot ang kamay niya sa leeg ni Chase. Walang nagawa si Chase kundi kargahin si Ophelia sa braso niya.

"Sakit ng tiyan ko!" Ungol ni Ophelia habang pumupilit sa sakit."Its her ulcer, Eli. Let's go!"

Agad kaming lumabas ni Chase sa restaurant para pumunta sa sasakyan niya. Nilapag niya si Ophelia sa front seat ng sasakyan kaya doon ako sa likuran umupo. Nagmadali din si Chase sa pagdrive. Nakasunod lang yung sasakyan namin dahil nakita nilang emergency.

Nang nakarating kami ng ospital, sa Emergency Room diniretso si Ophelia. Agad siyang pinainom ng mga gamot at na dextrose. Halata sa mukha ni Chase ang pag-aalala. Ako rin ay nag-aalala at kinakabahan dahil ako ang dahilan kung bakit nangyari ito kay Ophelia. Matagal akong dumating kaya naman inatake siya ng ulcer.

"Chase, tingin ko kailangan niyang kumain." Yun lang ang tanging naisip ko.

Nagpapanic na rin ako. Wala akong naiisip kundi ako ang may kasalanan. Kailangan niya ng pagkain diba? I need to buy some food!

"T-Teka lang." Aalis na sana ako pero hinila ako pabalik ni Chase.

Hindi ko na mapigilan ang sarili ko sa pag iyak. Guiltyng-guilty ako at pakiramdam ko galit si Chase sakin dahil sa ginawa ko.

"Eliana... Calm down. May pagkain dito, hayaan mo na lang muna yung mga doctor. She'll be okay, aryt?"

Tumingin si Chase sa relo niya.

"Let's go..." Tapos hinawakan niya ang kamay ko patungo sa room kung saan dinala si Ophelia.

Kalmado na si Ophelia nang pumasok kami sa room. Tama si Chase, may pagkain dito. Nakita ko ang pagkain sa gilid niya pero hindi naman siya kumakain. Nakatingin lang siya ng diretso kay Chase.

"Ophelia, I'm sorry." Sabi ko.Sumulyap si Ophelia sakin, "Its okay..." Ngumiti siya sakin."Sorry talaga." Sabi ko ulit.She ignored me, "Chase... pwede ba tayong mag usap?"

Tinignan ko si Chase. Wala naman siyang reaksyon sa sinabi ni Ophelia.

"Sure... What is it?" Sabi ni Chase."I mean... alone."

Kinabahan ako pero alam kong wala akong magagawa kundi hayaan sila.

"But..." Sumulyap si Chase sakin. "I only have 30 minutes, Ophelia. Uuwi na ako ng Cebu kasi may aasikasuhin pa ako." Sabi ni Chase."Oh... Okay. I'm sorry. Never mind-""Di, Chase... You can spend that 30 minutes with her. I can go." Sabi ko.Nanlaki ang mata ni Chase nang tinignan niya ako at naramdaman ko na mas humigpit pa ang hawak niya sa kamay ko, "You don't have to." Bulong niya sakin.Umiling ako, "Just call kung makauwi ka na ng Cebu. I'll just... I'll just proba

bly go somewhere." Pinilit kong ngumiti. "And eat... Ginugutom din kasi ako kaya okay lang...""Baby, no. You wait for me outside." Aniya."No, Chase... Really. Tumawag ka na lang kung nasa Cebu ka na. Its okay."

Tinignan ko si Ophelia tapos ang malungkot na mukha ni Chase bago ako tumalikod at umalis.

C&H57Third Parties

"Dito lang." Sabi ko sa driver nang nakarating kami sa isang park malapit sa KFC na fastfood.

Namiss kong kumain dito. Nawala ang gutom ko dahil iniisip ko kung anong maaring pag usapan ni Chase at Ophelia na kailangang wala ako.

"Tatawag lang ako kung uuwi na ako. Umuwi na lang muna kayo." Utos ko sa guard at sa driver kahit na as usual ay hindi aalis yung bodyguard.

Isang oras akong tumunganga sa harap ng pagkaing inorder ko.

"Eli..." Naaninaw ko ang isang pamilyar na mukha sa gilid ng mga mata ko.

Tulala kasi ako. Lumingon ako sa tumawag at nakitang nakatayo si Yuan doon. Malungkot ang mga mata niya at mejo magulo ang buhok.

"Y-Yuan?" Nabigla ako.

Hindi ko inasahang magkikita kami dito ngayon. Hindi ko pa siya nakikita mula nung nag walk-out sila ng family niya sa party.

"Uh..." Tumingin siya sa labas at mukhang di alam ang gagawin."Kanina ka pa ba?" Tanong ko nang nakita siyang tuliro.He sighed, "I'm sorry. I just can't help it. I saw your car outside." He sighed again.

Nasa labas pa yung sasakyan namin? Seriously? Mula yata nang pumunta ako ng Cebu, di na ako sinusunod ng mga iyon.

"Hindi ko inakalang ikaw lang mag isa pero nagbakasakali ako. A-Akala ko kasama mo si..." Hindi niya ito tinapos.Umiling ako, "Ako lang. May inasikaso kasi siya." Pinilit kong ngumiti."M-May problema ka ba?" Tanong niya nang nakita ang ngiti ko."Wala naman." Sabi ko.

Na realize ko agad na dumadami ang tao sa loob kaya kinuha ko yung mga pagkain.

"Tulungan na kita." At kinuha ang drinks ko."S-Salamat." Sabi ko."Kanina ka pa ba dito?" Tanong niya."Mejo. Uh... Gusto kong umupo sa park kasi dumadami na ang tao dito."

Tumango siya at sinundan ako palabas ng KFC. Nilapag ko ang pagkain sa isang bench at umupo sa isang swing habang kinukuha ang drinks kay Yuan.

"Salamat." Sabi ko sabay inom sa coke.

Hindi na masarap kasi isang oras na ang nakalipas nang binili ko 'to. By now, siguro on the way na si Chase sa Cebu. Ano kayang pinag-usapan nila? Or worse... baka naman hindi pa siya umalis? Iniisip ko pa lang sumasakit na ang dibdib ko. Iniisip ko pa lang naiiyak na ako.

Suminghap ako at pinigilan ang luha. Saka ko naalala na kasama ko pa pala si Yuan.

"You okay, Eli?" Tanong niya at umupo na rin sa kabilang swing."Yep. Sorry, Yuan. A-Ano, may lakad ka ba? Baka ma late ka o gabihin ka na..." Sabi ko.

In truth, I really want to be alone right now.

Iniisip ko yung tawanan ni Chase at Ophelia kanina. It made me so insecure. Marami na silang pinagdaanan. Though, I know Chase wanted me to get along with her pero alam kong hindi ko magawa. Its impossible. I couldn't. I'm trying to be mature but there are some things that I couldn't do... yet. Naiinis ako kay Chase... Sana hindi siya pumayag sa gusto ni Ophelia na mag-usap silang dalawa, sana hindi na lang kami nag meet ni Ophelia at sana tigilan niya na ang pakikipagkaibigan kay Ophelia... pero di ko yun masabi sa kanya. I don't want him to think I'm immature.

"Eliana, are you okay?" Pinunasan ni Yuan ang mga luha sa mata ko. "Sinaktan ka ba niya?"

Nang narinig ko ang boses niya na realize ko kung gaano kasakit yung nararamdaman ko. Pero nang nakita ko ulit ang mukha ni Yuan, malungkot at di alam ang gagawin, na realize kong mas nasasaktan ko siya. In this world, you can't go after the one you love without hurting anyone. I know that. But right now, I realized another truth... In this world, you can't love without getting hurt.

"Iniwan ka ba niya?" He asked bitterly."No! Chase won't do that to me!" Sabi ko na kinukumbinsi ang sarili na totoo ang sinabi ko.

Though, either way, hindi totoo yun. He's leaving right now. Uuwi siya ng Cebu. Or like what I said, he could also be leaving me now, coz she's going with her first love.

"Ba't ka umiiyak kung ganun?" Tanong ni Yuan.

Unti-unti siyang lumalapit sakin. Tinatahan niya ako pero mas lalo lang akong umiiyak.

Hindi ko na maalala kung kailan ako umiyak ng ganito katagal. Papalubog na ang araw nang tumigil ako sa paghikbi."

"Eliana, I told you... I told you. Tayo ang dapat na mag katuluyan. We were meant to be. Nobody can love you like me.""Yuan, wala we're okay. Umuwi na sa Cebu si Chase. We're okay. I'm just..." Tumulo ulit ang mga luha ko."Kung mahal ka talaga niya, hindi ka niya iiwan diba? He wouldn't let you cry here with me." Aniya.

"Yuan, kung mahal mo ang isang tao, iiyak ka talaga, sa ayaw at gusto mo.""Hindi mo kailangang umiyak kung di ka niya sasaktan."

Natahimik ako. Walang alam si Yuan tungkol kay Ophelia. Paano na lang kung malaman niya ang tungkol kay Ophelia? Sigurado akong lalaban siya lalo kay Chase at ayaw kong mangyari yun.

"Bakit ka nasasaktan? May iba ba siya?"

Nanlaki ang mga mata ko at lumunok para makapagsalita pero bago ako makapagsalita, tumayo na siya at...

"I KNEW IT! Hindi ka dapat nag titiwala sa kanya!" Umupo siya sa harap ng swing ko at niyakap ako."Yuan, w-wala.""No, Eli... Kilala kita. Alam kong nagsisinungaling ka." Aniya habang niyayakap parin ako.

Bahagya ko siyang tinulak pero di niya yun napansin.

"No, Yuan, really... We're fine. I'm fine. Naiiyak lang ako kasi umalis na siya. Yun lang. Walang th-third party." Sabi ko."Eli... don't-"

"ELIANA!" Nabigla kami ni Yuan at pareho kaming napatayo nang narinig ang boses sa likuran.

Gabi na. Ilaw ng posteng malapit samin ang nagpapakinang sa mga mata ni Chase. His jaw clenched. Nagka goosebumps ako nang nakita ko ang galit sa mga mata niya nang tinignan niya si Yuan.

Bakit siya nandito? Hindi pa ba siya bumalik ng Cebu? O baka naman... Lumandas ulit ang mga luha sa mata ko... baka naman, narealize niyang si Ophelia ang gusto niyang makasama kaya hindi siya umalis para sabihin sakin yun.

C&H58Nobody Will Marry

"How dare you!" Sinugod ni Yuan si Chase at sinuntok.

"YUAN!" Sigaw ko at agad pumagitna sa kanilang dalawa. "Tama na."

Tumayo si Chase at inayos ang kanyang sarili. Hindi ko alam kung paano ko idedescribe ang ekspresyon ng mukha niya. Mukha siyang malungkot at guilty at the same time. Bakit siya guilty? Di kaya totoong iiwan niya na ako para kay Ophelia? Hindi kaya na gi-guilty siya dahil napagdesisyunan niyang kay Ophelia siya sasama gayung niyaya niya na akong magpakasal.

"SINAKTAN MO SIYA!" Yuan spat."Oo." Sabi ni Chase.

OH MY GOD! NO! Tama yung hinala ko!

"You assh0le!" Sinuntok ulit ni Yuan si Chase.

Hindi lumaban si Chase kaya nasuntok siya sa kapilang panga.

"YUAN, tama na, please!" Hinila ko si Yuan palayo sa kay Chase."Eliana! Sinaktan ka niya! At umamin pa talaga siya! Walang hiya!""Yuan, tama na... please.""You ruined my proposal for nothing?" Sabi ni Yuan kay Chase.

Tumayo ulit si Chase at tinignan ng diretso si Yuan.

"No, I didn't." Sabi ni Chase."Kung ganun, ano itong nangyayari sa inyo?" Sigaw ni Yuan."Its none of your business, Yuan! She's my fiancee. She's gonna be my wife soon." Hinila ako ni Chase sa gilid niya."Tingin mo dahil fiancee mo siya pwede mo na siyang saktan kahit kailan mo gusto, ha? Ganun ba yun?" Sigaw ni Yuan kay Chase.Nanlaki ang mga mata ni Chase at tinignan ako. Again, with fear, guilt, and sadness in his eyes.

Niyakap niya ako. Napaiyak ako sa higpit ng yakap niya. He's desperate. Halos marinig ko na ang malakas na pintig ng mga puso niya habang niyayakap niya ako.

"How dare you!" Sigaw ulit ni Yuan. "Eliana, please, wa'g ka ng magpakatanga! He doesn't deserve you!" Sigaw ni Yuan."I'm sorry, baby." Napaiyak ako lalo sa bulong ni Chase. "I'm so sorry." Aniya."Eliana!" Tawag ni Yuan."Yuan, just please leave us alone.-" Sabi ni Chase."No! Sayo? Sayo? I don't trust you!" Sigaw ni Yuan."I'm in love with her." Sabi ni Chase.

Natahimik si Yuan. Napabitiw ako sa yakap ni Chase. Tinignan ko siyang mabuti at kumikinang parin ang kanyang mga mata habang seryosong tinitignan si Yuan.

"Nothing will keep me away from her, Yuan. Kahit anong paraan para ilayo siya sakin ng kahit sino ay walang saysay dahil gagawin ko ang lahat wa'g lang siyang umalis sa tabi ko." Sabi ni Chase.

Hinila niya ang baywang ko kaya mas malapit na ako sa kanya ngayon.

"Sumama man siya sayo ngayon, mahalin ka man niya ngayon, guguluhin ko kayo, mahalin niya lang ulit ako."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Chase. It was really disturbing and warm at the same time. Mabuti na lang at mahal ko siya. Hindi ako mahihirapan sa pagpili. Hindi niya ako guguluhin kung sasama ako kay Yuan dahil in the first place hindi yun mangyayari. Kay Chase ako sasama. Then what will happen if I don't love him anymore? Then I'll go with Yuan? Of course that's really impossible! Pero nag flash sa utak ko ang mga mangyayari... all his desperate moves to get to me will surely succeed. Who would reject him? Kahit na sinong babaeng hagapin niya ay siguradong maiinlove sa kanya.

I squeezed his hand. Napatingin si Chase sakin at sa kamay niyang nakahawak sa kamay ko.

"Yuan, please, leave us." Sabi ko kay Yuan."Eliana-""Please, Yuan." Sabi ko.

Umiling si Yuan at tinalikuran kaming dalawa ni Chase. Ngayon, mag isa na lang kami ni Chase sa park. Tinitigan niya ako, di ako makatingin sa mga mata niya. Hindi ko na naaalala ang galit ko kanina. Yung galit ko sa kanila ni Ophelia ay nawawala na. Siguro dahil iyon sa sinabi niya kay Yuan.

"N-Natakot ba kita?" He lifted my chin.

Hinuli niya ang titig ko at nang nahuli niya ito...

"I'm sorry. I know. Masyadong selfish at immature yung sinabi ko kay Yuan but I'm desperate, baby." Kumunot ang noo niya."I've been immature and selfish, too." Sabi ko.

Binuksan niya ang bibig niya para magsalita at sinarado niya naman agad nang nakita akong umiling.

"Si Yuan." Napalunok ako. "Sana iniwasan ko siya, di sana siya nasali sa gulo nating dalawa."Siya naman ang umiling habang nagsasalita ako, "No. Ako yung may kasalanan. You're right." Yumuko siya. "Sinisiraan ka ni Ophelia to get to me." Napabuntong-hininga siya at yinakap ako.Tinulak ko siya dahil nacurious ako sa sinabi niya, "What do you mean?" Tanong ko."Sinabi niya saking hindi ako magiging masaya sa piling mo."

Kumunot ang noo ko.

"Sinabi niya saking immature ka pa. Sinabi niyang mahal mo pa si Yuan. That you're flawed... that I'm just being reckless and impulsive with my decision."Napasinghap ako sa sinabi niya."She's asked me to marry her, baby." Aniya.

Nabigla yata lahat ng nerves sa katawan ko kaya di ako makapagsalita. Ilang sandali pa bago siya nagsalita ulit.

"May offer siya ulit sa abroad. Sabi niya, kung pumayag akong pakasalan ko siya, hindi siya aalis, mananatili siya dito. That this time, she'll choose me."

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. I'm trembling and out of breath.

Mahina ang boses ko nang tinanong ko siya, "Who did you choose?"

For the first time in what felt like eternity, I saw him smile. Pinilit niyang ngumuso pero hindi niya magawa dahil talagang nangingiti na siya. Sumimangot ako.

"It wasn't a hard decision. Dahil alam ko, in the first place, hindi ko na kailangang mamili. That offer wasn't an offer at all. Its you all the way. Till the end."

Hindi ko alam kung bakit parang binuhusan ang puso ko ng mainit na tubig. Parang may kung ano namang bukol sa lalamunan ko. Hindi ako makalunok ng maayos at di rin makahinga ng maayos. Napaiyak na lang ako. Pinunasan niya ang luha ko...

"I'm selfish and flawed, baby. I have an obsession, you see. And that obsession is you..."

Niyakap ko siya ng walang pag aalinlangan. i don't care how selfish and flawed he is... for me, he's perfect.

"I'm sorry kung sinubukan kong i-work out kayong dalawa ni Ophelia. I just want you to see na magkaibigan lang talaga kami. And now that she's offered me that sick proposal again at siniraan ka niya sa harap ko, I don't think we'll ever be friends again."

Hinalikan niya ako. Wala akong pakealam kung nasa public park kami. Gusto ko rin siyang halikan.

"I love you so much, Chase. I don't care how flawed and selfish you are." Sa wakas at nasabi ko ito. "I'm immature, flawed, and selfish, too. But I want to grow up with you."

Hinaplos niya ang labi ko at hinawakan ang singsing sa kamay ko.

"Of course, baby. And nobody will marry you in this lifetime but me."

Hinalikan niya ang kamay ko. I've never been this sure in my life...

C&H59Yes

"Bakit ka nga pala nandito? I mean, diba uuwi ka na ng Cebu? Diba may aasikasuhin ka sa kompanya mo?" Tanong ko habang sumasakay kami sa sasakyan niya.Ngumuso siya sa pagpipigil ng ngiti, "Hindi ako tumuloy." Aniya.Kumunot ang noo ko, "Bakit?""Tinatanong pa ba talaga yan?"

Nakakunot parin ang noo ko pero humalakhak na siya.

"I need the most important woman in my life back." Hinalikan niya ang noo ko.

Lahat ng nangyayari simula nung nakilala ko si Chase ay parang panaginip lang. Ang bilis ng mga pangyayari pero alam kong talagang seryoso ako. Pursigido ako sa aming dalawa.

Dumiretso kami sa bahay dahil yun ang gusto ni Chase na mangyari. Nang nakarating naman kami agad akong kinabahan sa nakita ko sa gate. Naroon ang sasakyan ni Yuan. Pumunta siya dito sa bahay? Siguro ay sinabi niya kay Daddy na nag away kami ni Chase o pinaiyak niya ako? Lagot!

Napatingin ako kay Chase. Hinigpitan niya pa lalo ang hawak sa kamay ko nang papasok na kami sa bahay.

Tama nga ang hinala ko. Seryosong nag uusap si Daddy, Mommy at Yuan sa living room nang dumating kami.

Tumayo si Yuan nang nakita ang pagpasok namin sa bahay. Ganun parin ang mukha niya. Magulo parin ang buhok niya. Tinignan ko ang seryosong mukha ni daddy at worried na mukha ni mommy.

"Excuse me, sir. Alis na po ako." Sabi niya kay daddy."Yuan, ba't ka nandito?" Sabi ko agad bago pa siya umalis.

"Sinabi ko lang sa daddy mo na sinasaktan ka niya-""Yuan. Please!" Sabi ko.

Hindi ako makapaniwala. Somehow, inisip ko na gagawin niya ito pero hindi parin ako makapaniwala. Hindi ko alam na ganito pala siya ka 'childish' para gawin 'to. Relasyon namin ito ni Chase kaya wala siyang karapatang manghimasok. At alam kong ganun din ang sasabihin ko kay daddy at mommy kung manghihimasok din sila samin ni Chase. Alam ko, concerned lang sila, syempre, pero hindi naman pwedeng pag may kaonting away kami ni Chase ay manghihimasok na sila.

"Chase." Sabi ni Dad habang pinagmamasdan ko si Yuan na umaalis.

I know he's bitter. Alam kong nasaktan ko siya pero tama na. Kung mahal niya talaga ako hahayaan niya ako kay Chase. Disappointed ako. I know he's desperate.

Sumulyap pa si daddy sakin bago siya nagsalita ulit.

"Eliana, may problema ba kayong dalawa?"

Naramdaman ko ang pag higpit pa lalo ng hawak ni Chase sa kamay ko.

"Wala po." Sabi ko.

Ilang sandali pa ulit bago nagsalita si daddy. Tinitigan niya muna ako na para bang ini-x-ray.

"Eliana, can I talk to Chase, alone?"

Tumayo si mommy para kunin sana yung kamay ko at dalhin kung saan malayo kina daddy at Chase pero di ako gumalaw. I told you... I will fight for this. Sa mukha ni Daddy may disappointment na akong nakikita. Not for me, but for Chase. Na para bang sinasabi niya na pinagkatiwalaan niya si Chase at nagkamali siya.

"Dad, pwede namang dito lang ako." Sabi ko."No, I need to talk to him alone." Sabi ni daddy, halatang galit na."Dad, anong sinabi sayo ni Yuan?"Tinitigan ako ni dad, suminghap siya, "Kahit kailan, Eli. Hindi ko hinayaang masaktan ka ng kahit nino. Hindi pwedeng saktan ka na lang ng basta-basta ng lalaking mahal mo!"

There it is! Is overprotective side. The reason why I'm locked up almost all my life!

Hindi na pwede ito. Sinabi niya ng free na ako. At kahit di niya sinabi yun, its time for me to be free.

"Eliana, just go. I can handle this." Sabi ni Chase.

Di ako sumulyap sa kanya. Diretso ang tingin ko kay daddy.

"Dad! Wala kang magagawa! Noon pa, nasasaktan na ako ni Yuan diba? Kaya kahit anong gawin mo, pag magmamahal ako, masasaktan talaga ako! At ngayong nagmamahal ako kay Chase, wala akong pakealam kung masaktan man ako dahil mahal ko siya. its all worth it!" Sigaw ko habang umiiyak."Eliana!" Sigaw ni daddy."Sir... I'm sorry." Napabuntong-hininga si Chase. "Nasaktan ko siya. I was stubborn and reckless. But I love her so much and nothing will keep me away from her. Kahit na anong sabihin nung ex niya. Siraan niya man kami sa isa't-isa. I will still stay."

Tumingin si daddy kay Chase at pabalik sakin.

Niyakap ko si Chase. Lumapit naman si mommy kay daddy at may binulong si mommy sa kanya.

"Dad, tama na. Dahil sa ginagawa niyo nasasaktan ako lalo. Kayo na yata ang nananakit sakin." Sabi ko.

Nanlaki ang mata ni daddy. Nakita ko siyang umiyak habang tinatahan ni mommy. Naglahad siya ng kamay sa akin. Ilang sandali pa bago ko tinanggap ito at niyakap din siya.

"I guess I have to give you up to someone else, then." Bulong niya sakin.

"Sir, I promise you, I'll take care of her." Dinig ko si Chase na nagsalita sa harapan namin.

Kumalas ako sa pagkakayakap kay Dad.

"You better." Sabi ni daddy.

Ngumisi si Chase at naglahad ng kamay sakin. Tinignan naming tatlo ni mommy at daddy ang kamay niya. Bago ko nilagay ang kamay ko sa kamay niya...

"May I have the honor to ask for your daughter's hand in marraige, Mr Jimenez?"

Nilagay ko ang kamay ko sa kamay ni Chase at kasabay nun ang pagsinghap ni daddy at, "Yes."

C&H60Then He Kissed Me

Nagpasya kami ni Chase na sa Cebu ikasal. Umuwi siya ng Cebu kinaumagahan habang nanatili naman ako sa Maynila dahil yun ang gusto ni daddy. Hiling niya raw yun ngayong pumayag siya sa amin ni Chase. Pinagbigyan ko na rin siya kahit na mami-miss ko ng bongga si Chase.

Papaalis na sana ako sa airport pagkatapos kong ihatid si Chase nang bigla kong nakita si Ophelia na papaalis na rin dala ang mga maleta niya.

Nanlaki ang mga mata niya nang nakita ako.

"Ophelia, aalis ka na pala." Sabi ko.

Sinadya kong lumapit sa kanya nang sa ganun ay magkaroon din kaming dalawa ng closure. Hindi na naman ako natatakot sa kanya dahil tapos na sila ni Chase. Assured na assured na ako kay Chase na kahit anong panira niya sa relasyon namin ni Chase ay di niya na kami mapaghihiwalay.

"Yep, happy?" Tumaas ang kilay niya.

Hindi ako makapaniwala na pagkatapos ng nangyari ay kaya niya paring magtaray.

"The only reason why we broke up that time was because I chased my dreams." Mas seryosong sinabi niya.

Tumigil siya sa harapan ko at tinignan ang board kung saan may nakalagay na iba't-ibang mga flights, domestic at international.

"Kung hindi sana ako umalis, sana ay kami pa." Aniya."Oo. At buti na rin at umalis ka dahil ngayon kami na."

Nakita ko ang pagbigat ng paghinga niya habang tinitignan ako. Kulang na lang ay may umusok na sa tenga niya sa inis niya.

"Sayo siya ngayon, Eliana." Aniya."Sakin siya habang buhay." Pinakita ko ang singsing ko.

Naiinis ako dahil hanggang ngayon ay hindi parin siya sumusuko. Tumawa siya ng napakalakas.

"Immature." Bulong niya sa kanyang sarili habang ngumingisi."Sino satin ang immature? Gayung pinagpipilitan mo ang sarili mo sa kanya kahit na alam mong wala kang pag-asa." Umiling na lang ako at tinalikuran siya.

Marami pa akong gusto sabihin sa kanya. I can't believe na ganun ang first love ni Chase. True! Marami siyang natapos, successful siya, pero bakit pakiramdam ko mas immature pa siya sakin? Ganun ba talaga dapat kung mahal mo ang isang tao, nagiging immature ka? Narealize ko yung sinabi ni Chase nang nadatnan niya kami ni Yuan sa parke, 'Guguluhin ko kayo, mahalin niya lang ulit ako'. Marami pala talaga silang pagkakatulad ni Chase.

"Sa oras na malaman kong sinasaktan mo si Chase o nagkakagulo kayo dito, babalik ako, Eliana. At sisiguraduhin kong sakin siya babalik."

Napalingon ako kay Ophelia. Tumalikod na rin siya at naglakad palayo sakin. Galing sa puso yung pagkakabanta niya. Nakakatakot. Though, I'm sure di yun mangyayari dahil mahal ako ni Chase at mahal ko rin siya, sobra.

Nagpasya kami ni Chase na magpakasal sa unang araw na nakilala ko siya sa Cebu, yung nasa airport ako kaya next year pa yun mangyayari.

As of now, bongga ang pre-nuptial photoshoot namin. Si Marcus dapat ang photographer na kukunin namin pero nagpunta daw siya ng abroad. Nag promise naman siya na siya ang pupunta sa kasal. For now, yung nakakabata niyang mga kapatid ang mag pho-photoshoot samin, si Alphonse at Jeremy Adams.

Si Alphonse ay mas matanda sakin ng apat na taon, si Jeremy naman ay kasing edad ko.

"Wala pa ba?" Tanong ni Alphonse sa isang organizer ng kasal.

Umiling ang organizer at tumingin sakin.

"On his way." Sabi ko.

Busy si Chase sa trabaho kaya na late siya ngayon. Actually, hindi siya late, kaya lang mainit ang ulo nitong si Alphonse.

"Hey, wala pa ba siya?" Inulit pa ng kapatid niyang si Jeremy sakin.

"Malapit na." Sabi ko.

Ngumisi siya at sumulyap sa kapatid niya.

"Maybe we should rehearse, Alphonse?" Tanong nang nakangisi niyang kapatid."Good idea!"

Nabigla naman ako sa biglang pag-aliwalas ng mukha ng galit niyang kapatid.

"Okay, so let's pretend that I'm the husband." Mas lalong ngumisi si Jeremy habang tinitignan ako."Okay, closer bro!"

Hinawakan ni Jeremy ang baywang ko at tinuro ang camera.

"Look at the camera." Sabi niya.

Naiilang ako dahil masyado siyang malapit sakin at di ako sigurado kung tama itong ginagawa namin. Naka sunny dress ako dito sa isang burol. Dito ko nagustuhang ishoot ang pre-nup namin.

May biglang umubo sa likuran namin. T'was Chase! He clenched his jaw. Agad umalis sa tabi ko ang kanina'y nakahawak sa baywang kong si Jeremy.

"Chase, uh, these are Marcus' brothers. Jeremy and Alphonse."Tumango si Chase at ngumiti.

Nakipagkamayan siya sa kanila at tumingin sakin.

"Shall we start?" Tanong ni Chase nang nakanguso sa pagpipigil ng ngiti.

Instantly, the boys got intimidated. Hindi ko alam kung bakit pero di sila makatingin kay Chase. Tumango lang sila habang inaayos ang mga equipments.

"Y-yung assistant m-mo, Jeremy, call her." Sabay turo ni Alphonse sa babaeng dala nila kanina.

Hinarap ako ni Chase at nilapit ang bibig niya sa tenga ko...

"There will be people... boys, specifically, who'll try to take you away from me. Kasi bata ka pa. Kasi maganda ka. Kasi inosente ka. And especially when I'm not around, Eli." He lifted my chin.

Diretso ang tingin niya sakin. Tagos sa puso... At simula ngayon narealize ko na talagang wala na akong ibang mamahalin kundi siya. Kahit na anong busy niya man at kahit sino pa mang gwapong lalaki ang pupunta sakin, hindi ako matetempt dahil siya lang.

Hinawakan niya ang baywang ko at unti-unti niyang iginapang ang kamay niya sa likuran ko. It sent me shivers down my spine.

"But every inch of you is mine, baby." Bulong niya sa tenga ko.

Napalunok ako.

Tumingin siya sa kanina pang nakatitig na mga photographer. Napatalon ang dalawa habang nakatitig samin. Ibinaling ulit ni Chase ang titig niya sakin. Now, I remember, of course... the first time I met him, I was so intimidated. Tingin ko kahit sino naman siguro ay ganun. Hanggang ngayon, nakaka-intimidate parin siya.

Uminit ang pisngi ko. Ngumisi siya nang nakita ang pamumula ko.

"Too many hearts were broken for us, Eli. Wa'g na nating dagdagan." Sumulyap siya sa boys at binalik niya ulit sakin. "I should mark you mine, then. Para wala ng maligaw at mainlove sayo. At kung meron man, simula palang, susuko na sila."

My heart won't stop beating loud and fast.

Then he kissed me.

Conclusion

"Inunahan mo pa kami..." Ngumisi si Bench habang hinahalikan ang pisngi ko.

"Magpakasal na kasi kayo." Tumawa ako.

Umiling naman agad ang maid of honor kong si Denise, "Di pa pwede. Matayog ang mga pangarap ko. Unless makuha ko ang mga iyon, saka kami magpapakasal."Umirap si Bench na bestman namin ni Chase, "Ang unfair talaga nito. Pwede ka namang mangarap habang nagkakaanak tayo eh."

Sinapak ng bestfriend kong si Denise ang kanyang boyfriend at pinsan kong si Bench.

Pagkatapos ng busyng paghahanda ng simple kong kasal, pumunta na kami sa simbahan.

"You're so beautiful..." Sabi ni Marcus nang nagkatagpo na kami sa aisle ng simbahan.

Siya at ang mga kapatid niya ang mag vi-videograph at photograph ng kasal namin ni Chase. Lahat ng preparasyon ay ayon sa gusto ni Madame (na mommy ni Chase), okay lang naman kay mommy at daddy na ganun as long as si mommy ang pipili ng damit.

Mataas ang tail ng puting tube dress ko. Simple lang siya pero puno ng mga batong gusto ni mommy. Sa sobrang taas nito, kinailangan pang iassist minsan ng mga bridesmaid kong si Mary, Celine at Maxine.

Sa malayo, nakikita ko na ang pinapangarap kong lalaki. Nakatayo siya dun, katawanan ang bestman na si Bench. Nang nakita niya ako, natigilan siya at napanguso sa pagpipigil ng ngiti.

Nagsimulang bumilis ang pintig ng puso ko.

"Eli..." Ipinakita ni daddy ang braso niya para makapitan ko na.

Kumapit ako sa braso ni dad habang nakangiti naman si mommy na nag aayos sa bouquet ko.

"Let's go..." Sabi ni mommy nang nakita na ang mga principal sponsors na nagmamartsa sa red carpet ng simbahan.

Mabagal ang pagmartsa sa red carpet. Pero mas lalong bumagal nang ako na ang nagmartsa kasama si daddy at mommy.

Umiiyak silang pareho.

Tumigil si daddy sa paglalakad nang nasa gitna na kami. Nilapitan siya ng mga tito ko, saka pa siya naglakad muli kasama namin ni mommy.

Lumapit si Chase samin nang malapit na kami sa altar. Naglahad siya ng kamay kay Daddy. Tinanggap ni daddy at nakipag handshake siya. Yinakap ni Chase si mommy at naglahad siya ng kamay sakin.

"Take care of her, son." Sabi ni daddy.

Nakita kong nalaglag ang panga ni Chase nang narinig yun kay daddy. Tinapik ni daddy ang likuran ni Chase at nagsimulang makipagkamayan sa mommy at daddy ni Chase.

Nilagay ko ang kamay ko sa kamay niya. Nakita kong unti-unting umaliwalas ang mukha niya. Nakangiti kami parehong naglakad sa altar.

Bumulong si Chase sakin, "Mrs Castillo." then he chuckled. "You are the most beautiful woman in the world."

Nagkagoosebumps ako sa sinabi niya. Lalong lalo na sa titig niyang tagos. Kahit na nagsisimula na ang pari sa harapn, nakatitig parin siya sakin. Sinasabi niya yan sakin pero hindi niya ba alam kung bakit ako naiintimidate sa kanya? Naiintimidate ako sa kanya dahil gwapo, matipuno, matalino, successful, hot, at misteryoso siya. Ganun siya kung makaapekto sakin. At pag pinupuri niya ako, mas lalo akong naiintimidate dahil hindi ako makapaniwalang sakin ang buong atensyon niya, nasakin ang buong puso niya.

Nang nagsimula na ang seremonya, di matanggal sa mukha ko ang ngiti. Talagang nangingiti ako dahil sa mga bulong niya, "After this, you'll be officially mine. Nakapractice ka na ba ng pirma pag Castillo na ang apelyido mo?"

Umiiling na lang ako habang nakikinig sa bulong niya.

Nang dumating na ang vows... kinabahan ako. Hindi kasi ako preparado. Konti lang yung naisulat ko dahil wala akong masabi sa sobrang saya ko...

"I, Eliana Jimenez, take you, Chase Martin Castillo, to be my husband, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in this. I'm not good with words but one things for sure: We will be together, always. No matter what."

Ngumiti siya. Ngayon siya naman ang magsasalita. Mas humigpit ang hawak ng kamay niya sakin.

"The first time I saw you exactly a year ago, Eliana, I never thought I'd fall in love. I taught my heart to be insensitive but I sensed you. No, I can't fall in love. I'm a busy man, I have things to do, I don't have time for love." Umiling siya at ngumisi. "But yes, I did. I never thought I'd fall again, you know." S

umulyap siya sa mga tao at ngumisi. "But it struck me, here." Tinuro niya ang kanyang puso. "I was scared, baby."

Umiiyak na ako ngayon. Tagos talaga sakin ang mga sinabi niya at ang mga titig niya.

"I was scared cuz I don't think you'll even like me. I'm never interesting. I'm not young like you. All I can give you is security. Security. But right now, you're here beside me." Ngumiti siya. "I will never ever stray from you. I will forever be faithful. I will always protect you. I will always respect and honor you. I will be beside you while you fulfill your dreams because you are my dream, baby."

Lumunok siya at nakita kong may luhang lumandas sa pisngi niya.

"Too many hearts have been broken in my chase for your heart. But baby, one things for sure in this world, your heart will never be broken now that its here with me."

Napabuntong hininga siya habang naririnig ko ang isa sa mga choir na kumakanta ng solo.

"I set out on a narrow way many years agoHoping I would find true love along the broken roadBut I got lost a time or twoWiped my brow and kept pushing throughI couldn't see how every sign pointed straight to you"

Ngumiti si Chase habang pinupunasan ang luha ko.

"I, Chase Matin Castillo, take you, Eliana Jimenez, to be my beloved wife. The chase is over. I've locked you inside my heart. The key is lost. Forever, baby."

Hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Umiyak na ako ng umiyak hanggang sa niyakap niya ako.

This is my forever. He is my forever.

"Every long lost dream led me to where you areOthers who broke my heart they were like Northern starsPointing me on my way into your loving armsThis much I know is trueThat God blessed the broken roadThat led me straight to you"