3
dagkrant van Imagine: 28 th Amsterdam Fantastic Film Festival | 17-28 april 2012 za 28 imagine daily #9 zombies met gevoel De ene zombie is de andere niet. Neem Harold. Geen bloeddorstige hersenslurper, maar eerder een patiënt met dementieverschijn- selen. Regisseur/scenarist/ cameraman én editor Keith Wright vertelt over zijn bijzonder originele genre-draai Harold’s Going Stiff, waarin stijve Britten op het gevoel werken. Harold’s Going Stiff is een zom- biefilm, maar dan anders. “Het is vooral een love story. Met zombies. Omdat het moeilijk is om een liefdesverhaal gedistribueerd te krijgen, ben ik uitgeweken naar een populair genre. De horrorfilm dus. Daar heb je geen grote films- terren voor nodig, en je hebt meer creatieve vrijheid. Ik had geen zin in een doorsneezombiefilm dus wilde echt origineel voor de dag komen. Voor mij hoeven zombies helemaal geen hersenloze wezens te zijn. Ze kunnen ook gevoelens hebben.” Je kwam een indrukwekkend aan- tal keren op de aftiteling voorbij. “Er was geen geld genoeg om iedereen te betalen, dat is tegelijk- ertijd ook de reden dat ik zelf veel heb gedaan: scenario, regie, ca- merawerk en daarna de montage. De film is handheld geschoten. Het hoefde er niet gelikt uit te zien, want ik ging voor het documen- tairegevoel. Ik vond het dan ook zonde om een echte director of photography aan te nemen. Het merendeel van de film is in zes dagen gedraaid. Later heb ik nog eens drie dagen extra gefilmd voor de nieuwsfragmenten enzo. Meer draaidagen liet het budget niet toe. De afwerking nam wel acht maan- den in beslag. Tussen de bedrijven door, want van beroep ben ik editor en maak ik bedrijfsfilmpjes.” the end-editie imaginefilmfestival.nl lees verder op pagina 2 foto: Martijn Kloosterman

Imagine Daily 2012-9

Embed Size (px)

DESCRIPTION

De negende & laatste dagkrant van Imagine Film Festival 2012.

Citation preview

dagkrant van Imagine: 28th Amsterdam Fantastic Film Festival | 17-28 april 2012 za 28

imagine daily #9

zombies met gevoelDe ene zombie is de andere niet. Neem Harold. Geen bloeddorstige hersenslurper, maar eerder een patiënt met dementieverschijn-selen. Regisseur/scenarist/cameraman én editor Keith Wright vertelt over zijn bijzonder originele genre-draai Harold’s Going Stiff, waarin stijve Britten op het gevoel werken.

Harold’s Going Stiff is een zom-biefilm, maar dan anders.“Het is vooral een love story. Met zombies. Omdat het moeilijk is om een liefdesverhaal gedistribueerd te krijgen, ben ik uitgeweken naar

een populair genre. De horrorfilm dus. Daar heb je geen grote films-terren voor nodig, en je hebt meer creatieve vrijheid. Ik had geen zin in een doorsneezombiefilm dus wilde echt origineel voor de dag komen. Voor mij hoeven zombies helemaal geen hersenloze wezens te zijn. Ze kunnen ook gevoelens hebben.”

Je kwam een indrukwekkend aan-tal keren op de aftiteling voorbij.“Er was geen geld genoeg om iedereen te betalen, dat is tegelijk-ertijd ook de reden dat ik zelf veel heb gedaan: scenario, regie, ca-

merawerk en daarna de montage. De film is handheld geschoten. Het hoefde er niet gelikt uit te zien, want ik ging voor het documen-tairegevoel. Ik vond het dan ook zonde om een echte director of photography aan te nemen. Het merendeel van de film is in zes dagen gedraaid. Later heb ik nog eens drie dagen extra gefilmd voor de nieuwsfragmenten enzo. Meer draaidagen liet het budget niet toe. De afwerking nam wel acht maan-den in beslag. Tussen de bedrijven door, want van beroep ben ik editor en maak ik bedrijfsfilmpjes.”

the end-editie

imaginefilmfestival.nllees verder op pagina 2

foto

: Mar

tijn

Klo

oste

rman

vervolg van pagina 1 Is jouw script letterlijk gevolgd, of was er ruimte voor improvisatie? “Van sommige scènes wist ik precies hoe ik ze wilde hebben. Maar de romance tussen Penny en Harold schreef ik heel summier: ze ontmoeten elkaar, ze worden verliefd. Sarah, die Penny speelt, vond dat prima, maar Stan, die Harold speelt, vond dat lastig. Hij vond het heel ongemakkelijk om te improviseren. Totdat ik zijn script onder de bank verstopte en ‘actie’ riep. Toen moest hij wel!”

Had de film er met een royaler budget anders uitgezien?“Ja, ik denk van wel. Dan had-den we ons in ieder geval meer draaidagen kunnen permitteren.

Maar of we dan ook andere grime of andere locaties zouden hebben gekozen, dat weet ik niet. Als ik op basis van dit scenario een groter budget had gehad, had ik misschien niet geweten wat ik met het extra geld had moeten doen. Misschien lekker op vakantie! Lowbudget betekent ook werken met een kleine crew. Dat heeft zo zijn voordelen, want je kent ieder-een. Hoeveel Harold gekost heeft? Dat ga ik je niet vertellen. Haha! Heel weinig in ieder geval.”

Wat is uw eigen favoriete zom-biefilm?“Re-Animator is altijd wel lachen. En de vroege films van George A. Romero zijn ontzettend goed. Op een festival in Straatsburg zag

Romero Harold’s Going Stiff en raakten we in gesprek. Hij is een ontzettend lieve man. Veel makers van horrorfilms zijn overigens superaardig, dat verwacht je misschien niet in eerste instantie. Het is een enorme opsteker dat Romero zegt genoten te hebben van mijn film. Maar het mooiste compliment kwam van een vrouw uit het publiek. Zij kwam na afloop naar me toe om te zeggen dat de film haar ontroerde, omdat hij aan haar vader herinnerde. Zij zag het hart van de film.”

Je maakte korte films over aliens en nu een lange over zombies. Volgende keer een vampier? “Haha. Ik schrijf momenteel aan een scenario over een geest. Nou ja, over een spookhuis. Het wordt opnieuw een mix van genres. Het is een gewelddadige geest, daarmee wil ik het geweld in de huidige samenleving aan de kaak stellen. Ik ben nu op zoek naar financie-ring. Je moet het tegenwoordig vooral van gunsten hebben. Dit project vraagt om meer geld, omdat er veel meer special effects en actie inzitten.” IV

Za 28 20:10 K3

viva la videoZe noemen zich Astron-6, zijn met zijn vijven en eentje daarvan vloog even over uit Canada: Steven Kostanski. Hij prijkt dit festival op maar liefst drie verschillende aftitelingen: het solo geregisseerde Manborg staat stevig in de top tien van publiekslievelingen; met de hele club maakten ze Father’s Day, en Kostanski verzorgde ook de effects voor The Divide.

Hoe komt een jonkie als Kostanski aan een nostalgische hunkering voor het videotijdperk van eind vorige eeuw? Simpel: hij werd op bijzonder jonge leeftijd blootgesteld aan films uit de jaren tachtig en negentig. “Waarschijnlijk op véél te jonge leef-tijd. Een van mijn eerste herinnerin-gen is dat mijn ouders discussieerden of ik The Terminator 2 mocht zien. Man, wat was ik opgewonden, want de eerste vond ik doodeng. Ik was toen vijf. Mijn vader en moeder wisten dat ik helemaal gek was van robots en aliens. Ze vonden het geen probleem

dat ik die films keek, zolang het maar onder begeleiding was en ik er geen emotionele littekens aan overhield. Is ook niet gebeurd, maar het had wel een ongelooflijke impact. Het einde van The Monster Squad, als het monster van Frankenstein in de vortex wordt gezogen… ik jankte nachten-lang de tranen uit mijn kop.”

Niet álle films uit de jaren tachtig doorstonden de tand des tijds zo goed als T2 en The Monster Squad: “Het was een bijzonder tijdperk, ook voor slechte films. De bad movies van vandaag de dag zijn onmiddellijk...

“Professor Luigi komt thuis na voor zijn wanen te zijn behandeld in een kliniek. Zijn echtgenote Beatriz weet het zo net nog niet. Want is het niet té toevallig dat meteen bij Luigi’s terug-keer de huiskat spoorloos verdwijnt? Al een week hangt hij onderin de populariteitspoll: El gato desaparece.

Een bescheiden psychologische thriller van Argentijnse makelij, die beter verdient. Al is het maar voor de knappe manier waarop regisseur Carlos Sorin bijna iedere scène een gevoel van ambivalentie geeft. Soms in één enkel shot, soms zelfs in één enkele close-up, die net iets te lang wordt aangehouden. Dat schept geen angst, maar wel een permanent gevoel van onbehagen.”

Zat 28 19:50 K2

Wat tippen de kenners? Phil ‘Dr. Phil’ van Tongeren weet het wel!

uit betrouwbare bron

lees verder op pagina 4

de stem van het volk

zien we je volgend jaar weer?

Nope 6%

Als de wereld dan nog bestaat 41%

Absoluut! 54%

Stem mee op de nieuwe poll op imaginefilmfestival.nl

prijzencircus

Vanavond maken de jury’s de grote

winnaars van Imagine 2012 bekend.

Dus heb je nog een paar uur de tijd

om middels een wetenschappelijk

experiment jouw voorspellende

gaven te testen. Dus: geef aan

welke van deze onderstaande

genomineerden vanavond worden

bekroond.

Black Tulip Award

Bellflower (Evan Glodell)

Eddie: The Sleepwalking Cannibal

(Boris Rodriguez)

El gato desaparece (Carlos Sorin)

Juan de los muertos (Alejandro

Brugués)

A Letter to Momo (Hiroyuki Okiura)

Vampire (Shunji Iwai, VS/Canada)

Méliès d’Argent

Beast (Christoffer Boe)

Carré blanc (Jean-Baptiste Léonetti)

Dernière séance (Laurent Achard)

Harold’s Going Stiff (Keith Wright)

Mientras duermes (Jaume

Balagueró)

Der Sandmann (Peter Luisi)

MovieSquad Award

The Incident (Alexandre Courtes

Der Sandmann (Peter Luisi)

Scabbard Samurai (Hitoshi

Matsumoto)

The Raven (James McTeigue)

Children Who Chase… (Makoto

Shinkai)

Extraterrestre (Nacho Vigalondo)

Harold’s Going Stiff (Keith Wright)

Lobos de arga (Juan Martínez

Moreno)

ondertussen op twitter

sweet tweets In cyberspace everybody canhear you tweet. Liefst wel met de of-ficiële hashtag #ImagineAFFF.

Jan Doense Today @ImagineAFFF goes out with a bang: William

Friedkin’s KILLER JOE. You’ll need a beer afterwards. #ImagineAFFF #fb

Lodewijk Gonggrijp Extraterrestre shows that little money, good actors

and good script still make a good movie 7.5

Martin Man, #IronSky was a lot of fun. Irreverent, silly, exceedingly

tongue-in-cheek, chock-full of cheese and very campy. Highly recommended.

Dirk everse Picked up @mrkeithwright and @annapamps

at Schiphol for #ImagineAFFF Looking forward to the Q&A for Harold’s Going Stiff

Bjorn @MichaelMinneboo Leuke lezing vanmiddag over

Spider-Man! Maak er een tour door NL van;) Al was ik het niet met alles eens Batman Rules! ;-p

Anne Billson In sunny Amsterdam for Eurocrime! The Raid! Cabin in

the Woods! With the help of the very wonderful @2timesF who helped me get tickets.

1 The Raid 9,30

2 Corman's World 8,51 3 Mientras duermes 8,44 4 Iron Sky 8,39 5 A Letter to Momo 8,37 6 Der Sandmann 8,36 7 Juan de los muertos 8,25 8 Manborg 8,24 9 Lobos de Arga 8,08 10 Eurocrime! 8,07 11 The Woman 8,00 12 Scabbard Samurai 7,97 13 Superheroes 7,90 14 Reign of Assassins 7,84 15 Harold's Going Stiff 7,82 16 Eddie ... 7,75 17 War of the Arrows 7,72 18 Babycall 7,69 19 Los ojos de Julia 7,62 20 Inbred 7,56 21 Father's Day 7,55 22 With Great Power 7,52 23 Children Who Chase ... 7,37 24 Bellflower 7,37 25 The Incident 7,37 26 The Raven 7,28 27 Extraterrestre 7,17 28 Carré blanc 7,08 29 Revenge: A Love Story 7,05 30 Madame X 7,04 31 Divide, The 7,04 32 REC 3: Génesis 7,03 33 A Lonely Place 6,89 34 Crawl 6,84 35 Detective Dee ... 6,82 36 Vampire 6,76 37 Absentia 6,72 38 Let's Go! 6,58 39 Love 6,46 40 Beyond the Black Rainbow 6,31 41 Lovely Molly 6,23 42 Beast 6,19 43The Corridor 5,91 44 Dernière séance 5,81 45 Comforting Skin 5,45 46 El gato desaparece 5,21 47 Intruders 5,20

vervolg van pagina 3

hoofdredactie Anton ’wandelde met Last Crusade-standee bios uit’ Damen | redactie Ruben ‘geen enkele von Trier gezien’ Allersma, Immy ‘musicals’ Verdonschot | bijdrage Phil ‘Sound of Music’ van Tongeren, Martijn ‘romkom op zijn tijd’ Kloosterman| vormgeving Bram ‘Star Wars Holiday Special’ Roza | correctie Nanneke ‘Nicolas Cage’ Koning | druk Printerette Roetersstraat | gesponsord door ASN Bank | Imagine Daily wordt gedrukt op FSC©-goedgekeurd gerecycled papier. Niets, maar dan ook niets van deze uitgave mag worden gekopieerd en/of verspreid zonder schriftelijke toestemming. Doe je het toch, dan vereren we je met een bezoekje.

De FILMISCHe ZoNDe VAN...

sp!ts silver scream award

Imagine houdt dagelijks de stand bij in de Sp!ts Silver Scream Award. Hieronder de tussenstand per 28/4.

winnen! 5 x 20 euro huurtegoed Pathé Thuis

Nu Imagine bijna ten einde is liggen ontwen-ningsverschijnselen op de loer. Hoe die aan te pakken? Door de service van Pathé Thuis in te schakelen waarmee je je huiskamer in een mini-Kriterion trans-formeert. Video on demand, op de pc of tv. Er is voor de gelegenheid een speciale Imagine-collectie samengesteld. Daarin toppers uit eerdere edities, zoals The Host, Source Code, Stake Land, [Rec] en The Good, The Bad, The Weird. Wij geven 5 x 20 euro huurtegoed weg. Om kans te maken hoef je alleen maar een mailtje te sturen naar [email protected] met als header ‘home entertainment’.

...vergeten, maar die van toen zijn memora-bel gebleven. Neem Michael Bay’s Transformers-films, allemaal een even grote bende van beroerd camerawerk en cgi. Maar de Transformers-film uit de jaren tachtig, die quote ik nog regelmatig. Destijds verguisd en afgebrand, maar een absoluut meesterwerk vergeleken met de nieuwe films. In de jaren tachtig gingen mensen compleet uit hun dak qua special effects en absurde ideeën, zonder over een ruim budget te beschikken. In een heel enkel geval pakte dat toch goed uit –de eerste Terminator- maar meestal leverde het werkjes op als Eliminators. Daar is Manborg op zijn beurt weer een rip off van. Ik kan me de videohoes nog levendig voor de geest halen: een cyborg die uit een explosie komt zetten; die film moést ik zien natuurlijk. De helft van de lol zat trouwens in het bezoek aan de videotheek, op zoek naar moois tussen al die dozen. Het gevoel van een verloren gewaande schat ontdekt te hebben is weg nu je alles kunt downloaden. Mijn videorecorder staat nog thuis in Win-nipeg, samen met mijn collectie tapes. Maar toch koop ik in Toronto nog steeds tweede-hands tapes. Pas nog The Empire Strikes Back; de cover is gewoon een kunstwerk. De rest van Astron-6 deelt de obsessie voor het videotijdperk. “Het is een verloren manier om van film te genieten. Misschien zijn festivals als Imagine een beetje daarmee te vergelijken. Op een festival kun je nieuwe dingen ontdekken, wordt film kijken een evenement. Dat gevoel van verrassing en respect voor film krijg je niet als je even een torrent download en ‘m dan afspeelt terwijl je noedels eet en nog tien andere dingen tegelijk doet.” AD