GFC Goal april 2013

GFC Goal april 2013 1April 2013

Facebook.com/vvGFC

@GFCgoorGFC Goal april 2013 1

April 2013

Facebook.com/vvGFCFacebook.com/vvGFC

@GFCgoor@GFCgoor

goal!

2 GFC Goal april 2013

goal!

GFC Goal april 2013 3

Het bestuurEric Weerkamp, voorzitter (05 47) 26 12 24

Henk Rustenhoven, secretaris (05 47) 26 15 86

Wilco Wolthuis, penningmeester (06) 47 26 49 30

René Toonen, hoofd technische comm.(05 47) 27 11 71

Jeugdzaken, vacant

Martijn Faber, accommodatie (06) 54 93 85 89

Ilse Nab, vrijwilligers (05 47) 27 66 44

Martijn Koster, PR & Com. (06) 29 03 72 62

De technische commissieRené Toonen, voorzitter (05 47) 27 11 71

Dick Jansen, mentor senioren (06) 15 05 42 10

Martin Tieman, mentor A, B en C (06) 23 92 90 03

Hens Slaghuis, mentor D en E (05 47) 38 57 75

Daniël Broer, mentor F en ukken (06) 51 69 25 13

Marc Bastiaans, Mentor meisjes

De jeugdcommissieVoorzitter, vacant

Henk Rustenhoven,wedstrijdsecretaris(05 47) 26 15 86

Daniel Broer, Secretaris (06) 51 69 25 13

Wouter ten Zende, act. coördinator (06) 14 66 78 40

Marieke Faber, G-team (06) 18 94 44 68

WedstrijdsecretarisVacant

De clubhuiscommissieIlse Nab, voorzitter (05 47) 27 66 44

Herma Gerritsen, inkoop (05 47) 27 66 66

Ineke Brugman (05 47) 26 12 13

Marieke Faber (06) 18 94 44 68

Dennis Kingma (06) 12 89 44 13

Bereikbaarheid GFCClubhuis Sportpark Heeckeren. Website: www.gfcgoor.nl

De Mossendam 4, 7471 SJ Goor (0547) 27 31 81

Voetbalafgelastingenlijn (0547) 27 14 14

Secretaris: H. Rustenhoven [email protected]

Gossinksweide 10, 7471 ML Goor (05 47) 26 15 86

Ledenadministratie: Regina Zorge (05 47) 26 00 08

Betalingen contributies: rekeningnummer 32.21.77.405

Archief: Gerben Kappert (05 47) 27 50 08

Consul: Eddy Gruppen (06) 10 90 93 18

De sponsorcommissieAart Alink, voorzitter (05 47) 27 11 73

Jan Roelofsen, administratie (05 47) 27 11 29

e-mail:[email protected]

Jacob Kalsbeek, acquisitie (05 47) 27 47 33

Theo Kemper, tech.medewerker (05 47) 27 59 14

Johan Zendman, tech.medewerker (05 47) 27 18 59

Fons Overbeek, tech.medewerker (05 47) 27 60 56

Hans Dijksen, tech. medewerker (06) 21 54 00 69

Betalingen reclame: rekeningnummer 59.37.83.182

De supportersverenigingRene Zwierink, voorzitter (05 47) 26 10 24

Bert Relker, penningmeester (06) 42 30 54 94

René Schaafstal, secretaris (06) 41 42 09 84

Rene ten Zende, lid (06) 21 18 60 66

Wouter ten Zende, lid (06) 14 66 78 40

Jesse Overbeek, lid (06) 13 59 68 07

Stichting Vrienden van GFCGerjo Klein Horsman, voorzitter (06) 14 10 66 15

Piet Oostlander, penningmeester (05 47) 27 51 91

Secretaris, vacant

Sander ten Donkelaar, lid (06) 13 97 92 66

Gerrit van Ginkel, lid (06) 23 36 08 90

De club van 100Ate Brunnekreef, voorzitter (05 47) 27 15 43

Bert Slot, penningmeester (05 47) 26 01 06

Henny Kranenberg, secretaris (05 47) 26 15 23

Duco Hoek, lid (053) 4 31 91 70

Jan Leetink, lid (05 47) 27 51 85

Joop van Leeuwen, lid (05 47) 27 46 16

Coördinatie scheidsrechtersWillem Koekkoek, senioren (06)11 36 11 76

Patrick Smeenge, junioren A t/m D (0547) 27 13 69

Henk Rustenhoven, pupillen E en F (0547) 26 15 86

De materiaalcommissiePaul Faber (05 47) 27 55 99

John van de Worp (05 47) 27 42 34

goal!


Van de redactie ColofonGOAL is het clubblad van de Goorsche Football Club67e jaargang, uitgave 519, april 2013

Redacti eadres:Eddy Gruppen,Grotestraat 112 te GoorTelefoon: 0547-260600Mobiel: 06-10909318Email: [email protected]@matrix-im.nl

Redacti eledenWilbert SchreursMarieke FaberRens VossebeldMandy GruppenLars Klein NagelvoortEddy GruppenTim Middelesch

Vormgeving en lay-outTim MiddeleschLisette Lubbers

Fotografi eHerman BeldMarieke FaberGerit Alink

DrukwerkHassink Drukkers Burgodruk Goor

Informati e over:- Inhoud clubbladEddy Gruppen,Grotestraat 112 te GoorTelefoon: 0547-260600Mobiel: [email protected]

- Bezorging clubbladVacant

- Advertenties clubbladEmail: [email protected]

Oplage650 stuks

Alles aan deze uitgave mag, in welke vorm dan ook, zonder toestemming van de redactie worden vermenigvuldigd. Bronvermelding is in dat geval echter vereist.

Afgelopen periode zijn relati ef veel GFC’ers ons ontvallen. Markante GFC’ers. Die ieder op hun eigen wijze hebben bijgedragen aan de bloei van GFC. In deze uitgave van GOAL is er gepast aandacht bij het overlijden van Bert Groothengel, Jan Relker en Gerrit Bolink.We naderen het eind van de competi ti e 2012 – 2013 en op vele plaatsen neemt de spanning toe. Kampioenschap? Promoti e? Nacompeti ti e of degradati e? Voor ons 1e elft al lijkt de spanning er af te zijn. Met nog vier wedstrijden te gaan is er geen kans op directe promoti e en het degradati espook is ook niet aanwezig. In deze GOAL een interview met Iwan Bult. Wilbert Schreurs zocht de trainer van het 1e elft al op. Iwan Bult is de man die GFC 1 steeds verder verjongt, zodat we nog jaren kunnen genieten van een team dat in potenti e veel in de mars heeft . Sti chti ng Vrienden van GFC bestond 26 maart 2013 precies 20 jaar. Reden voor de redacti e om bij De Tapperij het gesprek aan te gaan met één van de oprichters, Toon Eeft ink, en twee bestuursleden te weten Gerrit van Ginkel en Piet Oostlander. De ontstaansgeschiedenis van de Sti chti ng komt aan de orde. Tot en met de manier waarop de Sti chti ng nu de doelstellingen tracht te realiseren. Spelers betalen? Nee dus.In de vorige GOAL hebben we een inkijk gekregen in het leven van Randy Heuvelink. En in deze uitgave gaan we op bezoek bij Kevin Heuvelink. Kevin houdt van verrassingen! Ook nu in GOAL.En daarnaast verslag en foto’s van vele acti viteiten die de afgelopen maanden hebben plaatsgevonden. Natuurlijk ontbreken de bijdragen van Frits, Gerben en Rens niet. Veel leesplezier!

De redacti e


Beste GFC-makkersMakkers, een mooi woord voor vriend, collega, of gewoon als iets waaruit betrokkenheid naar elkaar toe blijkt.Tijdens mijn traditi onele koffi ebezoek aan een echte GFC-makker, kwam mij een brief uit 1943 onder ogen. In deze brief werden GFC’ers van desti jds aangesproken als makkers.Het bestuur van desti jds sprak zo haar leden aan, waaruit wat mij betreft een duidelijke vorm van saamhorigheid spreekt.

Zeer zeker na de gebeurtenissen van de afgelopen maanden, op en rondom de voetbalvelden is dit woord wat mij betreft misschien dan ook wel op zijn plaats. Ik zie in makkers, onze saamhorigheid, passie, liefde en trots voor onze club. Laten we hier trots op zijn en blijven met elkaar.Natuurlijk zijn ook wij ons terdege bewust van het feit dat vervelende zaken, zoals die zich afspelen ook ons kunnen overkomen. Daar mogen we onze ogen niet voor sluiten.Maar toch zijn we ervan overtuigd dat vanwege het feit dat we elkaar aan blijven spreken op ongewenst gedrag, echt verder helpt en dat we daarmee de club zijn die we willen zijn.

We zijn één familie, of misschien wel echte GFC-makkers.

Ik ben me er terdege van bewust dat we in een andere ti jd leven en dat we andere beslommeringen hebben dan 25 jaar geleden. We hebben meer omhanden, hebben andere interesses, moeten meer presteren en hebben daardoor wellicht af en toe ook wat minder focus op één speciaal aspect. Hier lopen we niet voor weg. Toch zou ik een ieder, die GFC een warm hart toedraagt, willen vragen om af en toe eens te kijken of je iets terug zou kunnen doen voor de club, die ook het beste met u allen voorheeft . Eénrichti ng verkeer kan niet. We hebben een haal en breng plicht. Doen we dat niet, dan lopen we uit de pas en zullen we genoodzaakt zijn andere beslissingen te moeten nemen.

Het is geenszins de bedoeling om hier een doemscenario ten tonele te brengen. Integendeel.Ik spreek persoonlijk nogmaals uit hoe trots ik ben op al die GFC’ers of een iedere die GFC in welke hoedanigheid dan ook een helpende hand biedt. We kunnen niet zonder jullie, maar mogen de realiteit van vandaag de dag niet uit het oog verliezen.

Een sporti eve groet aan alle GFC-makkers van,Eric Weerkamp

Voorwoord


VAN DE BESTUURSTAFEL

Ja. Indien het maar ergens toe leidt, of in ieder geval de intenti e heeft om tot iets te komen.Vergaderen om te vergaderen levert niets op.

Bestuurlijk vergaderen we met een vooraf afgesproken regelmaat. Dat schept duidelijkheid, rust en geeft een ieder de ti jd om in de tussenliggende periode zijn/haar zaken op te pakken, in gang te zett en of te realiseren. Vergaderingen zijn inmiddels aan elkaar gekoppeld, zodat we de ti jd zo effi ciënt mogelijk kunnen gebruiken. Dat betekent dat jeugdbestuur en hoofdbestuur achter elkaar aan vergaderen, nagenoeg dezelfde agenda hebben, waardoor ook daar structuur is. Tijdens een hoofdbestuurvergadering kunnen dan nog zaken worden meegenomen, waar kort daarvoor nog geen ei over gelegd had kunnen worden. De klap met de hamer kan dus veelal snel worden gegeven. Neemt niet weg dat we graag ieders mening willen aanhoren die van meerwaarde is over welk onderwerp dan ook. We hebben los van individuele verantwoordelijkheid ook een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor de club.Acht bestuursleden weten veelal meer dan één.

We vergaderen uiteraard niet alleen in eerder genoemde setti ng. Ook zijn er overleg- of vergadermomenten met onderliggende commissies of wellicht met externe parti jen of instanti es.Ook daar moet vooraf of direct bij aanvang duidelijk zijn wat het doel is of zal moeten zijn. Dit alles om onze kostbare ti jd niet te verspillen aan onnodige en niet relevante zaken.

In sommige gevallen zullen we niet over één nacht ijs kunnen gaan en zijn meerdere vergaderingen noodzakelijk om tot iets te komen. Met name overheidgerelateerde vergaderingen brengen dat met zich mee. Bestuurlijk kunnen wij echter meedelen dat we deze ti jd graag nemen om uiteindelijk beslagen ten ijs te kunnen komen en weloverwogen beslissingen te nemen. Neem daarbij onze nieuwbouwambiti e.Bestuurlijk zijn we er wel uit. Echter er zijn zeer belangrijke zaken te bespreken, die aan een defi niti ef oordeel ten grondslag zullen liggen.

Keuzes maken is al eerder aangegeven. Dat betekent dat we vanwege de onderbezetti ng in ons hoofdbestuur, door de vacante functi e van jeugdvoorzitt er soms keuzes moeten maken.Gelukkig gaat dat goed, doordat de rest van de organisati e staat, maar het is niet wenselijk.Het bestuur roept daarom nogmaals op om je te melden indien je een dergelijke rol leuk vindt en ambieert. Vraag eens naar de exacte rol die er van je wordt verwacht. Dan zul je zien dat dit een zeer mooie uitdaging is. Staat tevens goed op je CV.

Het bestuur is benieuwd wie hier eens over wil komen vergaderen.

Is vergaderen ergens goed voor?

Met sporti eve groeten van de bestuurstafel.



GFC PaasspektakelOp eerste Paasdag was het weer ti jd voor de tweede editi e van het GFC Paasspektakel. Vorig jaar was deze oude GFC-

traditi e weer nieuw leven ingeblazen en het was toen een groot succes. Dit was te merken aan de opkomst dit jaar, want

ruim 100 F-jes en Ukken met hun ouders en broertjes en zusjes hadden de weg naar ons sportpark weten te vinden.

Op zaterdag begonnen de voorbereidingen met het schilderen van 150 eieren. De Ukken en aanwezige F-jes waren er

erg druk mee. De F-jes hoefden helaas weer niet te voetballen vanwege een vervelende sneeuwbui op zaterdagmorgen.

Rowin, trainer van F4 stelde voor om alle eieren maar wit te verven, dat zou het zoeken de volgende dag wat moeilijker

maken.

Gelukkig was het weer op zondagochtend iets beter, hoewel we ook toen

weer met een sneeuwbui begonnen. Er werd gestart met een aantal

paasspelletjes voor de kinderen en de ouders konden ondertussen rusti g

een kopje koffi e drinken. Daarna kwam het eerste hoogtepunt van de

ochtend, het eieren zoeken in het bosje bij de Jeu de Boules baan naast

sportschool Van Wijnen. In het bosje waren 200 eieren verstopt en er

waren prijzen te winnen voor de vinder van het gouden ei en degene die

in totaal de meeste eieren had geraapt.

Toen de rookwolken van het zoeken waren opgetrokken gingen de prijzen

naar Emiran Gencer voor het vinden van het gouden

ei en naar Runa Aerts voor het vinden van de meeste

eieren. Deze twee kinderen kregen als prijs een groot

gevuld verrassingsei en voor de overige kinderen was

er een klein verrassingsei.

Vervolgens was het ti jd voor het tweede hoogtepunt

van de dag. Ook dit jaar had Judith, de moeder van

Justi n Loonstein (met hulp van haar hele familie), weer

gewerkt aan een geweldig Indonesisch paasbuff et, met

hete eieren en Babi Ketjap.

Al met al was het weer een geslaagd paasspektakel en

we hopen dat hierdoor ook volgend jaar weer veel kinderen met hun ouders de weg naar ons sportpark weten te vinden.

Ten slott e willen we de Supportersvereniging en De Tapperij bedanken voor het sponsoren van dit evenement. Verder

willen wij ook alle jongens, waaronder onze ROC-studenten, bedanken voor het helpen bij de spelletjes en achter de bar.


In de geest van teamspirit en teamcohesie, plannen de meeste voetbal-, hockey-, biljart-, korfb al-, en al die andere

sporten- teams meestal een reisje of uitje in. En ze zijn er in alle soorten en maten. Zo gaan ze van ‘theeleut’ avonden tot

halve vakanti es. Ieder zijn eigen vermaak en verti er.

Bij GFC 5 zit hij op de schaal van soorten en maten, ergens in het midden. De zogenaamde gulden middenweg . Waar de

meeste teams hun reisje in de tropische maanden mei en juni plannen, gaat GFC 5 midden in de helse winter van 2013.

En niet zoals verwacht naar de zuidelijke contreien aan de Middellandse Zee of op een Caribisch eiland, maar een stukje

noordelijker. Een kortstondige twee-daagse binnenlandse vakanti e naar het hoge noorden, oft ewel een veredelde citytrip

naar de stad Groningen.

Op de vroege vrijdagochtend werd er gereedgemaakt voor vertrek. Welgeteld 11 personen die in Goor zich tot het

gezelschap benoemden en één persoon die zich terplekke in Groningen bij het gezelschap voegde. Aangekomen in

Groningen werd de overnachti ngsplek aanschouwd. Een kruising tussen een jeugdherberg en een daklozenopvang. Maar

goed, er stonden bedden, de verwarming was aan en de wc werkte. Dan is het natuurlijk ook snel goed voor iets wat later

bleek een korte nacht.

Na een korte stadswandeling in hartje Groningen, buste het gezelschap in lijntje 38 richti ng het stadion van FC Groningen:

de Euroborg, waar de eerste acti viteit van het weekend op het programma stond: een rondleiding in de Euroborg. De gids,

die nog een erger Grrroooh-ninger-accent had dan de NOS-verslaggever Henk Kok, brabbelde zeer interessant over het

stadion en de club FC Groningen. Ja, hij was een echte insider die man. Het opwindendste van de rondleiding waren wel de

varkensgeluiden (schijnt iets met een oude vete te zijn tussen FC Twente en Groningen) en het ter discussie stellen van de

iets te zware spits van Groningen. Ook werd nog even de wedstrijdtacti ek van Groningen voor de uitwedstrijd tegen NEC

bespied en besproken door het gezelschap. Het mocht allemaal van hun persoonlijke Henk Kok. Hij had hetzelfde mott o als

clown Bassie: “alti jd blijven lachen”.

Na deze opwindende rondleiding en het verkrijgen van een FC Groningen-keycord, werd een wandeling naar het

nabijgelegen wokrestaurant gemaakt. Drie uren lang onbeperkt eten en drinken. Dat moest toch genoeg zijn voor het

inmiddels hongerig geworden gezelschap. Na twee uur en 55 minuten gegeten te hebben werden er om 20.55 uur ’s

avonds nog de laatste toetjes naar binnen gewerkt. Om vervolgens weer met hetzelfde lijnbusje 38 de terugrit naar de

binnenstad te maken.

Aangekomen in de binnenstad werden de bekendere kroegjes van Groningen bezocht. Van studentencafés tot lege

discotheken, alles werd bezocht. Voor een ieder wat wils. Na de nodige dansmoves diep in de nacht in hartje Groningen te

hebben gemaakt, droop het gezelschap in groepjes (met en zonder Turkse culinaire specialiteiten) af naar de slaapplek.

De volgende dag na een heerlijk droog ontbijt, werd er voor de nadorst nog wat genutti gd in de binnenstad door het

gezelschap, om vervolgens weer huiswaarts te keren. Een kort weekendje Groningen, voor jong en oud een aanrader. En

jong en oud was het gezelschap. Met een leeft ijdsverschil van om en nabij de 30 jaar. De oudere mannen werden dan ook

regelmati g door het uitgaanspubliek in Groningen aangezien als vaders van de jongeren. Anderzijds werden de jongere

mannen er op aangesproken of zij als begeleiders van een ANBO- (Algemene Nederlandse Bond voor Ouderen) reisje mee

waren. Op beide veronderstellingen moest echter ontkennend gereageerd worden. Het betrof een uitje van GFC 5. En een

geslaagd uitje. Dat mag gezegd worden.

G.F.C. 5 in Groningen



Roerdompstraat 67471 DW Goor

T 0547- 35 17 65

Voor al uw advies, onderhoud,

reparatie, APK keuring en

in- en verkoop van auto’s

Mooie gezinscamping in een bosrijke omgeving

Voor het organiseren van een feestje of partijtje

kunt u in de ‘Barghut’ terecht.(± 80 pers.)

Voor informatie bel gerustfam. Overmeen

Goorseweg 49 Markelo0547 – 361321

[email protected]

SchilderwerkenR. de Vries7471 KA GoorT 0547-271328M 06-13185001

BTW 0022406450KvK 08147655Bank 90.96.59.605


Dit jaar werd er wederom een paasstolacti e georganiseerd om de mensen in Goor van een heerlijke Paasstol te voorzien

en daarmee tevens de jeugd van GFC te ondersteunen, doordat een gedeelte van de opbrengst ten goede komt aan de

jeugdafdeling van GFC.

Daarvoor moesten de jeugdleden wel zelf op pad en proberen om zoveel mogelijk paasstollen te verkopen.

Zoals ieder jaar was er een mooie prijs voor het jeugdlid dat de meeste paasstollen wist te verkopen.

In totaal werden er bijna 1000 paasstollen verkocht en uitgeleverd en de prijs voor de meest verkopende jeugdleden viel

ten deel aan topverkoper Mike de Lange met een topverkoop van 61 stollen en een goede tweede was Milan Toonen

met 32 stollen.

Top gedaan, een mooie acti e en veel tevreden gezichten!

Paasstolactie 2013

En soms gaat er wat mis……

De overheerlijke gehaktballen, gevuld met een ei, ti jdens de jaarvergadering van de Supportersvereniging kwamen uit de keuken van Café Restaurant Vennebekken!

In Goor hebben we maar één expert en dat is Expert Reiners!

Foutje..

Mike de Lange

Milan Toonen


Op 13 maart was het zover, de aft rap van het project mini-pupillen spelen welpenvoetbal.

GFC doet als eerste vereniging in Hof van Twente mee aan dit project van de KNVB. Doel van

het project, een initi ati ef van de KNVB samen met hoofdsponsor ING, is om vier-, vijf-, en

zesjarigen op een speelse manier kennis te laten maken met het voetbalspel.

De KNVB ondersteunt de komende ti jd de woensdagtrainingen van onze Ukken. De

ondersteuning bestaat uit begeleiding van een vijf-tal trainingen door Kick Maatman,

projectmedewerker van district Oost van de KNVB. Daarnaast hebben we aan het begin van

het seizoen al een mooi materialenpakket ontvangen van de sponsor ING.

Binnen de ondersteuning is er niet alleen aandacht voor de voetbaltechnische ontwikkeling

van onze jongste voetballers, maar ook voor de organisati e van de acti viteiten en de rol van

alle betrokkenen (kinderen, ouders, kaderleden, vereniging).

Tevens hebben we een boek en een DVD geti teld “allemaal

uitblinkers voor Mini-pupillen” gekregen, dat speciaal voor

dit project is ontwikkeld.

Met de deelname aan het project hopen we dat onze Ukken nog meer plezier gaan beleven aan het voetbalspelletje.

Daarnaast hopen we op meer bekendheid van het ukkenvoetbal bij GFC, zodat we de komende jaren weer een grote groep

nieuwe jonge voetballertje kunnen verwelkomen binnen de vereniging.

Momenteel nemen er ruim 20 jongens en meisjes deel aan het Ukkenvoetbal van GFC. Elke zaterdagochtend spelen

de Ukken op het eerste veld onderling Champions League-wedstrijden onder begeleiding van Hans Kuipers en Daniel

Broer en op woensdagavond wordt er een training gegeven door Danny Landeweer. Kijk voor meer informati e over het

Ukkenvoetbal en de samenwerking met de KNVB op pupillen.voetbal.nl/nieuws/mini-pupillen.

Aft rap project “mini-pupillen spelen welpenvoetbal” bij GFC

Waarom? Om kinderen kennis te laten maken met voetbal en GFC

Voor wie? Voor alle kinderen van 4 t/m 7 jaar (jongens en meisjes)

Waar? Sportpark ‘Het Heeckeren’, voetbalveld GFC

Wanneer? Woensdag 15, 22 en 29 mei van 14.00 tot 15.00 uur (inschrijven vanaf 13.45 uur)

Iedereen is van harte welkom! (Voor de ouders staat de koffi e klaar)

Voor meer informati e: Daniel Broer 06-51692513

Iedereen is van harte welkom! (Voor de ouders staat de koffi e klaar)

Voor meer informati e: Daniel Broer 06-51692513

Ukkensnuffelmiddagen 2013



Jaren achtereen werd u, als toeschouwer van het 1ste elft al van GFC, bij binnenkomst van ons mooie clubterrein een fraai

vormgegeven boekje aangereikt; G.F.C.-Thuis.

Daarin stond naast de op de voorpagina, in full colour, afgebeelde elft alfoto van ons “vlaggenschip”, enkele verhaaltjes over

de afgelopen wedstrijd en van de tegenstander en de opstelling van beide teams die diezelfde middag moesten strijden op

ons hoofdveld. Achterop dit exemplaar stonden alle namen van de donateurs van de Sti chti ng Vrienden van de Goorsche

Football Club.

Jarenlang hebben o.a. wijlen Wim ten Zende en later zijn zoon Wouter zorg gedragen voor de aanlevering van informati e

naar onze “huisdrukker” Burgo Druk toe.

Al die jaren hebben Albert en Gerrit van den Burg, uit naam van de Sti chti ng Vrienden van

G.F.C. , de “G.F.C.-Thuis” bijlage kosteloos voor de bezoekers kunnen presenteren waarvoor wij

hen onze dank meer dan verschuldigd zijn.

Helaas is het door toenemende kosten niet meer mogelijk om dit alles op deze manier voort

te zett en. Mede ook door het afnemende aantal bezoekers, ti jdens de wedstrijden van het

1ste elft al, hebben wij doen besluiten om te stoppen met het ontwerpen en verspreiden van

“G.F.C.-Thuis”.

Voor onze donateurs proberen wij een andere manier te vinden om hun namen, als indirect

begunsti ger van GFC, te laten presenteren.

Bestuur, Sti chti ng Vrienden van de Goorsche Football Club.

G.F.C. -Thuis

BedankjeHierbij willen wij het Bestuur en de Supportersvereniging bedanken voor de attenties, welke wij mochten ontvangen ter ere van ons 60 jarig huwelijk.

Truus en Willem van der Pluijm


PLUTOSPORT.NLBekijk onze complete collectie op: PLUTOSPORT.NL

Tot

70%KORTING!

The Sweet 60’s Lunchroom, snackbar & ijssalon Wij bieden:

• belegde broodjes, ook voor bedrijven

• ruimte voor vergaderingen en feestjes tot 40 personen

• catering bij bedrijven en privé feestjes

• luxe buffetten Grotestraat 114 7471 BS Goor Tel. 0547 – 272748

[email protected] www.thesweet60s.nl


De smokkeltocht: Een groot spektakelVoor de douaniers begint het spektakel al weken van te voren - wat logisch is - want je moet als patrouille natuurlijk wel Saving Private Ryan-proof zijn. Dat betekent dat je dus totaal niet mag opvallen in die wilde bushbush van het Zeldam. Ik was lid van de infanterie, dat betekent dat ik samen met de rest van de douaniers kruipend, rennend en in galop de velden afstruinde op zoek naar de jeugd van GFC die hun smokkelwaar veilig naar de posten probeerden te brengen. Verder werden wij geassisteerd door de Cavalerie, die bestond uit een crossmotor, een legertruck die in de Tweede Wereldoorlog ook zijn steentje heeft bijgedragen, een buggy (die heeft niets te maken met dat ding wat vrouwen rond de leeft ijd van 30 voortdrukken), en een tractor die je kon voelen/horen aankomen van een kilometer afstand.

Dat ook de jeugd enthousiast was werd vanaf het begin al zwaar duidelijk. En allemaal zo stoer en een groot mond: “je pakt ons toch niet” en “als je ons pakt geven we toch niks”. Nou, dat hebben we gezien hoor op de koude vlakten van Goor. Laten we beginnen met de dametjes. Je moet je voorstellen dat ik met medesoldaat J. Grootoonk in het veld lig bij een heldere hemel en dat je dan stemmetjes hoort van “oooh” of “aaaah”. Als getrainde loopploeg weet je dan dat er waarschijnlijk een meisje in een molshoop staat of iemand ziet een boompje aan voor een douanier. Wij probeerden alti jd achter het groepje te komen en dan in vol tempo een aanval in de rug, schreeuwend! Nou en dan zie je die stoere meiden weer hoor! Er waren dames bij die van gekkigheid niet wisten of ze moesten huilen of lachen. Ja, dat geeft natuurlijk voldoening. Mission Accomplished.

De dames waren natuurlijk ontzett end stoer en die willen we volgend jaar graag weerzien! Maar dan hebben we ook nog de jongens, de stoertjes, de John Travolta’s van het geheel. Wat ik nog niet gezegd heb, maar wat wel cruciaal kan zijn om de smokkeltocht te winnen. Al het ‘smokkelgeld’ dat je kwijtraakte aan die lasti ge douaniers kon je terug verdienen door opdrachten van de mensen op de posten uit te voeren. En laten nou die posten ook dit jaar weer ontzett end creati ef zijn in het bedenken van opdrachten. Laat ik het zo zeggen, ik heb aardig wat jonge leden van GFC de sloot in zien springen. De één ging dieper dan de ander, maar toch. Je kunt je voorstellen dat de beste opdrachtuitvoerders de tocht gewonnen hebben. De oudere jongens van de A2 hadden ook smokkelwaren die niet echt wat met het spelletje te maken hadden, maar je kon er wel een douane mee omkopen. Tenminste die verhalen hoorde ik!

Na de ti jd terug in de kanti ne alle wilde verhalen delen onder het genot van een frisje en een patat met frikandel of kroket! En dat is ontzett end gezellig en leuk, ’t is een beetje standaard zeggen, maar dat is gewoon zo. Een hecht cluppie. En volgend jaar gaan we weer voor zo’n succes, met weer meisjes met praatjes, jongens met stoer gedrag en een bult infanterie/cavalerie. Ja, die woorden gebruik ik nu eenmaal! Tot volgend jaar!


Grotestraat 367478 AC Diepenheim

(0547) [email protected]

TG Koeriers is úw adres voor spoedritten, palletvervoer en kleintransport tot 1.500 kg, zowel nationaal als internationaal. Goed en snel, 24 uur per dag. Daar kunt u op vertrouwen! Het enige dat u hoeft te doen is één telefoontje aan ons: (T) 0547 28 48 48.

Al vanaf 0,40 Euro per kilometer. Wilt u meer weten of een prijsopgave neem dan contact met ons op.

www.tgkoeriers.nl

Altijd stipt op tijd


Inkoop ijzer en metalenkoper, lood, zink, aluminium, kabel, electra-motoren

F. BarteldsBunschotenstraat 1, Goor - T. 06- 29 04 57 34

Je kunt me ook bellen dan wordt het thuis opgehaald



Gezellig, gezond en doelgericht bewegen

individueel of in groepsverband onder professionele begeleiding

Fitness, Circuit, Spinning, Steps e.d.

De Mossendam 8 - Sportcomplex Heeckeren - Tel.Fax 0547 - 276980Grotestraat 64, Goor | Tel . 0547 - 272887

www.wiemerink .nl

Eet idee!

Groente & Fruit,

Gesneden groente

Rauwkorst & Salades

Kant & Klaar maaltijden

Vers vlees

Ad Wiemerink_A6staand_fc.indd 1 2-10-2009 9:45:15


G.F.C. 5 in Groningen

Aziatische bierproefavond

Paaseieren schildren

Het G-team bracht een bezoek aan FC Twente


‘T Oale viefde met Jan Relker als gepassioneerd leider

Jan RelkerMD1 bij FC Twente

Het G-team bracht een bezoek aan FC Twente


Het is weer zover. We mogen de klok weer een uur naar voren zett en. Hoewel, mogen? Het is moeten! Enige ti jd geleden

heeft een stel ongetwijfeld zeer geleerde dames en heren besloten, dat het goed voor ons is om te knoeien met de ti jd.

De voornaamste reden die wordt aangegeven, is dat er energie mee wordt bespaard. En als er nou ergens energie mee

wordt verspild, is het twee keer per jaar door het huis heen rennen om op alle kamers de klokken weer op de goede ti jd

te krijgen. Hoe zat het ook al weer, welk knop moest je vasthouden bij het digitale ding met afstandsbedieningen en welke

ook al weer niet. Eén bonk ergernis, want natuurlijk werkt geen enkel apparaat hetzelfde. Dus als je eindelijk wakker

bent, omdat je de wekker op twee uur, of is het nou drie uur hebt gezet en net uit de eerste slaap bent gehaald, kun je

met de slaap in de ogen door het huis rommelen. Dat kost pas energie! Nu kun je wel zeggen, ik doe dat ’s morgens als ik

wakker word of de avond voor het aangewezen ti jdsti p, maar het ti jdsti p is heel bewust gekozen. Allemaal het bed uit dus!

De lichten vliegen aan door heel Nederland en alle andere landen die aan deze ongein meedoen, op zoek naar klokken,

wekkers en andere apparaten waar de ti jd op af te lezen is. Een half uur knoeien in het volle licht en tel uit je winst. Ook

zie je techneuten het huis uit gaan, op weg naar hun werk, want de klokken moeten goed staan. De klok op de kerktoren

moet om twee of drie uur bewerkt worden, in bedrijven moet alles goed geregeld zijn, stel je voor, dat we niet weten hoe

laat er koffi e moet worden gedronken. Ik ga er van uit dat in het gemeentehuis en ook bij mijn werkgever dan maar voor

de zekerheid twee keer koffi e naar binnen wordt geslagen. Er is vast wel ergens een klok vergeten en dat risico kun je niet

nemen.

Als iedereen dan eindelijk weer in bed ligt, de harde werker wat later dan degene die alleen maar thuis aan de slag moet,

kom je tot de conclusie dat het inmiddels wel heel dicht bij de ti jd is gekomen, dat je wekker afl oopt om op ti jd naar je

werk te kunnen. Dan kun je de keuze maken: Ga ik er nog weer in of blijf er maar uit. Dat laatste is dodelijk, want alle

energiebesparing, als die er al is, na het hiervoor omschreven gehannes, wordt teniet gedaan. De lampen gaan aan, het

bad wordt een keer extra gevuld, in een zee van licht gaan we een krantje lezen. Uiteraard digitaal, want de papieren versie

is er nog niet en omdat we toch ti jd zat hebben, maken we een heerlijk ontbijt. Gasfornuis of kookplaat aan voor een

gebakken ei, wat spek, worstjes, och ook ti jd zat voor wat gebakken aardappeltjes, een extra bak koffi e er bij en uiteraard

de oven aan voor wat croissantjes. Ja, ik weet het, dit is allemaal niet helemaal wetenschappelijk onderbouwd, maar

gevoelsmati g kom ik toch dicht in de buurt en denk ik, dat het zomerti jd/winterti jd gebeuren een ideetje is geweest van

een stel lolbroeken, die onder het genot van een groot glas bier ’s nachts om twee uur (of drie) in ons parlement met de

klokken aan het rotzooien zijn geweest als een goede grap, om vervolgens bij de voorjaarsborrel van de parlementariërs

tot de slotsom te komen, dat het een geweldig besparend idee was.

Zomertijd


frits

En dan durf je je grap natuurlijk niet meer toe te geven en zit de rest van de bevolking er maar mee. Kan het ook

anders? Ja natuurlijk. Als je bijvoorbeeld naar China kijkt, wat toch een land is, waar je van oost naar west vijf uren

ti jdsverschil zou kunnen hebben, doen ze niet mee aan het urenspel. Het is wel geprobeerd, maar daar kan iets wat

niet functi oneert ook weer afschaft worden en sterker nog, China heeft gewoon voor het hele land dezelfde ti jd ook

al is het in Sjanghai dan een paar uur eerder donker dan in het westen van het land. Ook Rusland is er weer mee

gestopt. Medvedev heeft in 2011 defi niti ef de zomerti jd als standaardti jd uitgeroepen. Nu zijn ze in Rusland toch

wel prakti sch, want het land met zeven ti jdzones hanteert in de Trans Siberië Express van Moskou tot Vladivostok

de Moskouti jd, dan heb je in ieder geval nog enig ti jdsbenul in de trein en als je hebt besloten om voor vijf uur ’s

middags geen vodka te drinken, kun je er alti jd mee uit: Het is noe wa aans vief uur, schink mar in!

Uitgelicht: Tankstation HoekHoek uit Goor, al meer dan 60 jaar in (de) olie!

Deze kop kregen we aangeleverd door Alwie Hoek, zoon van Hendrik

Hoek. Dat u niet denkt dat we onze sponsoren niet serieus nemen. Al

onze sponsoren groot en klein zijn belangrijk voor GFC.

De bovengenoemde Hendrik Hoek begon in de jaren 50 een handel in

petroleum. Bij veel oudere GFC’ers vast wel bekend. Later kwam daar

een tankstati on aan de Molenstraat bij. Eind vorige eeuw verhuisde

dit tankstati on naar de Enterseweg en ging daar verder onder de

Shell vlag. Op deze plek kan de tankende automobilist gebruik maken

van een breed scala aan diensten op het gebied van mobiliteit, zoals

Shell-brandstoff en,vers belegde broodjes, heerlijke gehaktballen en

autowassen. Al sinds jaar en dag is Hoek trouw sponsor en dragen zij de

club een warm hart toe. Bij al de diensten die Hoek biedt, zitt en er vast

enkele bij waar wij als GFC’ers gebruik van kunnen maken. Denk aan onze

sponsoren, we hebben ze hard nodig nu en in de toekomst.

Alwie laat ons nog weten dat hij GFC een gezonde en sporti eve toekomst

toewenst.


In Memoriam “De Batse”

Bert Groothengel is na een ziekbed toch nog plotseling overleden.

Hij was een zeer innemend en markant persoon en was, waar hij aanwezig was, duidelijk aanwezig.

Bert Groothengel was een zeer fervent GFC-aanhanger.

Hij heeft in zijn jongere jaren in de lagere senioren teams van zijn club het doel met verve verdedigd. Zijn sportieve prestaties lagen echter meer op het waterpolo-gebied. Hij

was een zeer degelijke sluitpost in het water. Hij werd zelfs keeper van het militaire waterpoloteam.

Bert Groothengel was een kastelein bij uitstek. Zijn zaak in Gelselaar stond in de regio bekend om zijn gastvrijheid en kwaliteit. Befaamd voor de GFC’ers waren de zoge-

naamde “Batse” toernooien. Dat was een door de vv EGVV georganiseerd toernooi voor lagere seniorenteams. GFC was hierbij altijd van de partij. Uiteraard werden de elf-

tallen van GFC gehuisvest in de zaak van de Batse. Daar werd vaak het fundament gelegd voor een succesvol toernooi.

In de tachtiger jaren verkaste de familie Groothengel naar Goor, waar ze een bruin café beheerden. Dit werd de Batse genoemd, zijn bijnaam. Het werd al snel het middel-

punt van vele GFC’ers. Ook hier ontplooide Bert activiteiten om het café tot middelpunt van de Goorse samenleving te maken, hierbij uiteraard geweldig ondersteund door

zijn vrouw Roeli.

Hij bezocht frequent alle wedstrijden van GFC, uit of thuis, het maakte niet uit. Eveneens was hij aanwezig bij wedstrijden van andere teams. Hij ondersteunde de club met

zijn aanwezigheid en materieel. Trouw bezocht hij vergaderingen en bijeenkomsten. Hij was geen man van de voorgrond, maar leverde zijn bijdrage vanuit de luwte.

De Batse was een boeiende persoonlijkheid en een bijzondere kastelein. Zijn verhalen, het grote gevoel voor humor en het Goorse drammen tekenden hem voluit.

De club verliest in hem een groot en zeer betrokken lid. Vele anekdotes zullen nog lang deel uit maken van de club en “stamtafel” gesprekken.

Wij wensen de familie veel sterkte dit verlies een goede plek te geven.

Bestuur GFC

In Memoriam Jan Relker

Op 66 jarige leeftijd is, voor ons zeer plotseling, Jan Relker overleden. Jan zijn gezondheid liet de laatste jaren te wensen over, maar dat hij ons zo snel zou

ontvallen had niemand verwacht. Jan was ruim 56 jaar lid van GFC. Eerst als jeugdvoetballer en later als seniorenvoetballer. Na zijn actieve voetbalperiode

heeft Jan vele functies binnen GFC bekleed.

Eerst als leider van ‘zijn’ GFC-team in de senioren. Jan deed dit ruim twintig jaar en dat kan alleen maar als je het met veel plezier doet. Door de jaren heen

kwamen daar taken bij zoals: redactie GOAL, wedstrijdsecretaris senioren, het consulschap en tussendoor deed hij nog van alles daar waar het nodig was.

Jan zijn loyaliteit aan GFC was ongekend. Daarnaast was hij nagenoeg altijd aanwezig bij de voetbalwedstrijden van zijn zoon Bert Relker. Uit of thuis: Jan

was er.

GFC verliest een zeer gewaardeerd lid. Het bestuur wenst Hermien, de kinderen en kleinkinderen en verdere familie heel veel sterkte bij het verwerken van dit

gevoelige verlies.

Bestuur GFC

In Memoriam Gerrit BolinkGerrit Bolink is zaterdag 30 maart jl. op 74- jarige leeft ijd overleden na een lang ziekbed.

Gerrit heeft bij GFC in de jeugd gespeeld en van daaruit een ti jdje in het eerste team. Hij was linksbuiten en begenadigd met een strakke “gouden” voorzet .Zijn inzet voor de club was groot. Met name in de begin zesti ger jaren vervulde Gerrit samen met onder meer Ton Groothengel en Piet de Jong een acti eve rol in het

jeugdwerk. Onder zijn leiding werden vele acti viteiten ontplooid.Door zijn verhuizing naar Borculo, waar hij trouwde met Annie, moest Gerrit deze taak overdragen.

In de begin tachti ger jaren keerde Gerrit met zijn gezin terug naar Goor. Hij werd al snel ingelijfd in het toen zeer roemruchte vijfde, een veteranenteam met een zeer bijzondere samenstelling. Enkele jaren later was Gerrit elft alleider en werd hij secretaris van de club.

In 1992 werd hij gekozen tot voorzitt er. Deze functi e heeft hij met hart en ziel vervuld tot 2001. Hij gaf op zijn eigen karakteristi eke wijze leiding aan de club. Hij initi eerde nieuwe initi ati even en introduceerde onder meer een nieuwe vriendenkring van de Goorse Roodzwarten. Veel energie stak hij in de entourage van het eerste

elft al. In zijn voorzitt ersperiode werd de accommodati e (verbouwing clubhuis en aanleg terras) verder opgeknapt en steeg het ledental gestaag. In 2001 gaf hij het stokje over aan Eddy Gruppen en bleef daarna op de achtergrond acti ef voor zijn club.

In Gerrit verliest GFC een bijzonder gedreven bestuurder en commissielid.Wij wensen de familie veel sterkte dit verlies een goede plek te geven.

Bestuur GFC


7 dagen per week geopenddag en nacht tanken met uw pinpas!

Enterseweg 10 - 7472 DG Goor - T (0547) 262602

Gezellige shop, compleet assortiment• alle brandstoffen• nu ook LPG• moderne wasstraat

• doe-het-zelf wasboxen• heerlijke koffie


Stichting Vrienden van GFC: 20 jaar actief!Op 26 maart 1993 is de Sti chti ng Vrienden van GFC opgericht. De sti chti ng viert het 20-jarig jubileum gepast ti jdens de laatste

thuiscompeti ti ewedstrijd van ons eerste elft al. Aanleiding voor de redacti e van GOAL in De Tapperij het gesprek aan te gaan

met Toon Eeft ink, één van de mannen van het eerste uur, Piet Oostlander – penningmeester en kastelein Gerrit van Ginkel –

bestuurslid. Voorzitt er Gerjo Klein Horsman was voor zijn werk in Israël en moest dus verstek laten gaan.

Toon Eeft ink vertelt de aanleiding voor de oprichti ng van de Sti chti ng: “Begin jaren negenti g streed ons eerste elft al bijna ieder

seizoen tegen degradati e. Gerrit Bolink, desti jds voorzitt er, slingerde de discussie aan. Hoe kunnen we het prestati eklimaat

rond de eerste selecti e verbeteren? En naast Gerrit waren Albert en Gerrit van de Burg en ik betrokken bij de gesprekken.

Afh ankelijk van waar we zaten schoven meer mensen aan. En zo kwamen we op het idee een aparte sti chti ng, los van

de vereniging GFC, op te richten, waarin het doel heel simpel was: sti muleren van een prestati ecultuur binnen de eerste

selecti e. Zorgen dat er goed trainingsmateriaal is, perfecte kleding, nieuwe wedstrijdballen bij thuiswedstrijden en we stelden

fi nanciële premies voor het elft al beschikbaar bij bepaalde prestati es. Bijvoorbeeld bij een kampioenschap kreeg het elft al

een extra bijdrage voor bij het teamuitje. Dit doel wilden we realiseren door naast de bedrijven die GFC al een warm hart

toedragen ook buiten bestaande relati es van GFC mensen te sti muleren een fi nanciële bijdrage te leveren. De sti chti ng moest

ook een ontmoeti ngsplaats voor ondernemers worden.” Op onze vraag of het doel van de sti chti ng ook zou kunnen betekenen

individuele spelers fi nanciële vergoedingen te bieden en zo te interesseren om voor GFC te gaan voetballen is Toon duidelijk.

“Dat is en was nadrukkelijk niet de bedoeling. We willen structureel investeren, zodat uiteindelijk de hele vereniging ervan

profi teert. En dat doe je niet door met de geldbuidel te zwaaien. Voetballers die alleen voor het geld komen zijn passanten.

Daar word je als vereniging niet beter van.”

Piet Oostlander kan het als penningmeester weten en vult aan: “Jaarlijks doneert de sti chti ng een behoorlijk bedrag aan de

vereniging dat specifi ek bedoeld is om een kwalitati ef goede trainer aan te kunnen trekken. Dat mag wat ons betreft niet

afk etsen op een paar euro. Ook hebben we voor het eerste team een elft albijdrage per seizoen. Een kampioenschap levert

een aanzienlijk bedrag voor het team op. En ook een periodekampioenschap. In slechtere ti jden hebben we ook het klasse

behoud als een goede prestati e gezien en hebben dat beloond. Ieder seizoen schenkt de sti chti ng 15 wedstrijdballen voor de

thuiswedstrijden van GFC 1.”

Toon Eeft ink was de eerste voorzitt er van de sti chti ng. Na Toon waren het achtereenvolgens: Hennie ten Donkelaar, Jan van de

Burg, Erwin Zwierink en nu Gerjo Klein Horsman. Enkele jaren geleden kende de sti chti ng ruim 80 donateurs. Op dit moment

zijn het er 72. De minimale bijdrage per seizoen is € 115. Meerdere sponsoren dragen meer bij. Op jaarbasis komt er een

aanzienlijk bedrag binnen om GFC te ondersteunen.

Gerrit van Ginkel geeft aan dat naast het sti muleren van de eerste selecti e door de jaren heen ook op andere wijzen is

bijgedragen. “De sti chti ng heeft dug-outs bekosti gd, het scorebord bij het hoofdveld is geschonken door de sti chti ng maar

ook de “gele poppen muur” is door de sti chti ng gefi nancierd. De sti chti ng en de Supportersvereniging hebben gezamenlijk de

pupillentenues gefi nancierd. Als je al die bedragen optelt dan zie je dat het op jaarbasis echt de moeite waard is.”


Als lid van de Sti chti ng krijg je ook de kans te genieten van het jaarlijkse uitstapje naar Zwillbrock. Naar Ludwig! Medio

februari vertrekt om 9 uur vanaf De Tapperij het gezelschap per touringcar naar Zwillbrock. Daar aangekomen is het genieten

geblazen. Ludwig heeft de kachel dan al hoog opgestookt en een borreltje staat klaar voor het gezelschap. Heerlijk Goors

drammen onder het genot van een hapje en een drankje in een prachti ge omgeving. Ideale omstandigheden om ook enkele

zakelijke beslommeringen met deze of gene te bespreken. Ook het moment voor het bestuur om nieuwe onderwerpen in de

week te leggen. Maar op het moment dat de bestelde muzikant begint is het onderlinge overleg voorbij en is het ti jd om uit

volle borst mee te zingen.

Verder wordt één keer per jaar met de donateurs het beleid en het fi nanciële overzicht besproken. In de maand mei op

een zaterdagmiddag vanaf een uur of drie ontmoeten we elkaar bij De Bebsel. In de bovenzaal is een gezellige ambiance

gecreëerd met een buff et en drankjes. Halverwege de bijeenkomst legt het bestuur vrij informeel verantwoording af voor

de zaken van het afgelopen jaar. Natuurlijk is er gelegenheid voor het stellen van vragen of het doen van suggesti es. Ook

dit is een bijeenkomst waar je als donateur van de Sti chti ng in een informele omgeving zakelijke relati es kunt ontmoeten.

Zonder in detail te willen treden merkt Piet Oostlander op dat hij meerdere zakelijke deals heeft zien ontstaan ti jdens deze

bijeenkomsten. “En dat is een pretti ge bijkomsti gheid van dit soort informele bijeenkomsten. En daar doen we het mede

voor.”

Lang niet iedereen binnen GFC is op de hoogte van de bezigheden van de Sti chti ng vrienden van GFC. Na een gezellige

avond bij de Tapperij bleek voor ons dat de sti chti ng niet meer weg te denken is binnen de Goorsche Football Club. Op de

achtergrond is men een belangrijke schakel in onder meer het fi nanciële plaatje van de club. Ondanks de aanzienlijke bijdrage

die men jaarlijks levert aan de club zijn nieuwe donateurs natuurlijk alti jd welkom.

Zo komt later op de avond een einde aan een plezierig gesprek met het bestuur en één van de oprichters van de Sti chti ng

Vrienden van GFC. Echt de moeite waard!

Wij feliciteren de Sti chti ng vrienden van GFC met haar twinti gste verjaardag.


De bezigheden van... Kevin Heuvelink!Woensdag 11 januari 2012, zett e ik mijn eerste stappen op Melbournese bodem. Het walhalla voor de

voetballiefh ebber. Een betere plek om dit fantasti sche spelletje uit te oefenen zou je ‘Down Under’ niet vinden. Met

een backpack vol 20 jaar voetbalervaring en mijn voetbal-CV in de hand vertrok ik richti ng de velden van Richmond

SC, waar zoon Davey van ’t Schip een ontmoeti ng met de trainer had georganiseerd. Het begin van een onvergetelijk

voetbalavontuur aan de andere kant van de wereld.

Australië is echt een sportnati e. Grote stadions, Grand Finals, Australian Open, The Melbourne Cup, grote TV-

schermen in de pubs en casino’s, wedkantoren op elke hoek van de straat, pools voor de collega’s op het werk en 148

sportzenders. Ja, sport leeft hier! Het meeste geld en aandacht gaat nog alti jd naar het Australian Footy, Rugby en

Cricket. Maar mede door lokale helden als Brett Emerton en Brett Holman en de komst van grote Europese spelers als

Del Piero en wellicht David Becham, is het voetbal groeiende hier. Het niveau laat op dit moment nog wel te wensen

over, zo is de Australische A-League nog alti jd beduidend minder dan onze ‘’Mickey Mouse’’ competi ti e. De verschillen

met het niveau in Nederland worden alleen maar groter in de lagere competi ti es. Uiteindelijk ben ik in acht maanden

ti jd voor drie clubs uitgekomen, Richmond SC (Premier League, 2e niveau), Knox City FC (State League 3, 5e niveau)

en Wanneroo SC (State League 1, 3e niveau). Wat vergelijkbaar is met respecti evelijk hoofdklasse, 6e klasse en 1ste

klasse in Nederland. Verschillende steden, verschillende clubs, verschillende niveaus, het geeft je een goede inkijk in de

Australische voetbalcultuur.

De verschillen met Nederland zijn gelijk zichtbaar en enorm. Allereerst heb ik kennis gemaakt met het fenomeen

‘Trials’. Testwedstrijden voor nieuwe spelers. Ambiti euze spelers melden zich in de voorbereiding aan bij verschillende

clubs in de hoop zich in het team te spelen. Ervaring leert dat ze vaak nog dezelfde dag worden teleurgesteld. De eerste

trainingen van het nieuwe seizoen afwerken met ti en tot vijft ien spelers die je nog nooit hebt gezien is meer regel dan

uitzondering. Zelfs ti jdens het seizoen is het een komen en gaan van spelers maar ook hier wordt totaal niet moeilijk

over gedaan. De ‘Clubhopper’ heeft hier duidelijk een beter bestaan dan in Europa.

Dan de alom gevreesde voorbereiding, als voetballiefh ebber word je hier niet vrolijk van. Net zoiets als de warming-

up, je weet dat het moet maar liever sla je het over. Ik dacht dat wij met onze ruim zes weken voorbereiding,

conditi etraining, sprintwerk en boslopen fanati ek waren. Nou, Australiërs spannen de kroon hoor. Ruim twaalf weken

voor je eerste competi ti ewedstrijd sta je met je loopschoenen op een veld waar geen enkele bal te bekennen is. Ook

over strandtrainingen, kick box-oefeningen ti jdens de warming up en auto-/tractorbanden slepen ti jdens trainingen

wordt niet moeilijk gedaan. Totale gekte, dat je jezelf afvraagt ben ik wel op het juiste veld? Het Australische voetbal

is erg gericht op het fysiek sterk zijn. Een fi losofi e waar zij soms wat in door slaan, aldus de klagende Nederlandse

voetballer die uiteraard de voorkeur geeft aan technisch en tacti sch goed onderlegd zijn. Nee, hier lopen ze liever hard

en veel dan slim.

Doordat de focus zo op het fysieke ligt, krijgt het spelbeeld al snel een wat Engelse aanblik. De echte verdedigers

bestaan hier nog, groot, sterk, gemeen en keihard. Maar een pass onder druk in de voet van een middenvelder

met hetzelfde shirt zit er dan vaak helaas niet meer in. Wat al gauw resulteert in een ros naar voren om vervolgens

ergens rond de middencirkel als doldwazen te vechten om de afvallende bal. Door de vele Europese invloeden in de

verschillende competi ti es zie je dit wel veranderen. De bewindvoerders van bijvoorbeeld de vele Duitse, Nederlandse,

Kroati sche en Turkse clubs proberen meer de Europese sti jl te hanteren. Deze twee uitgesproken voetbalculturen

blijken in de prakti jk toch wel erg verschillend.


“Same sport, different world’’

What about the referees? Dat is een verhaal apart, van een andere orde dan thuis. In Nederland krijg je na een

tweede keer netjes vragen een gele prent voor herhaaldelijk commentaar op de leiding. Hier staan scheidsrechters en

verdedigers gewoon neus aan neus hoor. Na wat stevige woorden gaat er een streep onder en wordt er weer verder

gespeeld. Geweldig om te ervaren. De scheidsrechters hier hebben nog een sterk eigen karakter, nemen de ti jd voor

een discussie en misschien belangrijker nog, zijn nog niet lam geïnstrueerd door de bond. Maar dit heeft natuurlijk ook

een keerzijde, het niveau. Ik heb tackles voorbij zien komen waarvoor je in Nederland zes tot acht weken schorsing

krijgt. Diezelfde tackles worden hier afgedaan met ‘Play On, Play On’. Er wordt gewoonweg te veel toegestaan, wat

resulteert in duels waarin spelers zichzelf gaan beschermen, de benen gestrekt en de knieën omhoog.

Voetbal hier is dan wel groeiende maar nog steeds kom je op het tweede niveau situati es tegen waar een gemiddelde

amateurclub uit Nederland het beter voor elkaar heeft . De kwaliteit van trainingsvelden, kleedkamers, technische staf

en de begeleiding laat regelmati g te wensen over. Richmond zou een moord doen voor de faciliteiten en het complex

dat GFC er heeft liggen. Bij GFC hoeft het eerste team niet uit te wijken en haar trainingen af te werken in het ‘Public

Park’. Lekker je rondo spelen tussen de hondenpoep of je positi espel afwerken met hardlopers door het veld.

Is er dan helemaal geen geld om hierin te investeren? Zolang de beste drie spelers op het vijfde niveau nog driehonderd

dollar per week en op het tweede niveau achthonderd dollar per week kunnen verdienen, kan niemand beweren dat

het er niet is. De vraag is dan alleen wel waarin en hoe investeer je. Doordat clubs vaak in handen zijn van miljonairs

en of rijke zakenlieden, is het alti jd maar weer afwachten wat de ideeën zijn van de beste man. Veelal wordt er ingezet

op het succes op korte termijn. Spelers worden fl ink betaald om de besten maar binnen boord te krijgen en op die

manier hoge ogen te kunnen gooien in de competi ti e. Er verdwijnt veel

geld in de zakken van spelers en trainers. Geld dat in de clubs zou moeten

worden geïnvesteerd. Wanneer de Football Federati on Australia dit weet

te structuren zal de sport blijven groeien. Aan beleving, enthousiasme en

toewijding namelijk geen gebrek. Het is alleen nu wachten op het moment

dat men verstandige dingen gaat doen met het aanwezige geld.

In twaalf maanden Australië, zeven maanden competi ti e voetbal kom je

veel tegen. Ja, er zijn grote verschillen waarneembaar. En ja, dit zorgde

regelmati g voor verbaasde gezichten of juist voor een enorme glimlach

op mijn gezicht. Een fantasti sche voetbalervaring die ik elke liefh ebber

zou willen aanraden. Of je er nu gaat voetballen, werken, reizen of lekker

de toerist komt uit hangen, er is voor eenieder wat wils. Wat mij alti jd zal

bij blijven is de cultuur, de extreem behulpzame mensen en het lekkere

klimaat. Dit geweldige land heeft indruk gemaakt!

Kevin Heuvelink

Sportverslaggever op locati e

32 GFC Goal april 2013 32 GFC Goal april 2013

FAGOStoffengroothandel

Brinkstraat 326A7541 AS Enschede

www.fagostoffen.nlT 053-4318520

Sponsor: GFC-Schoolfeest

Minie Koekkoek 06-20079679 www.donjuano.nl Heren ondermode Online bestellen

Onderbroeken, Boxershorts, T-shirts, Hemden en Thermo kleding


gerben

Onvergetelijke optimistWaar begin je? Ik weet niet eens een mooie ti tel om er boven te zett en. Moet ik zijn verdiensten voor de club weer

eens opnoemen? Die weet iedereen toch al wel. Consul, wedstrijdsecretaris, leider, het zal allemaal elders wel

terugkomen.

Toch geloof ik dat velen nog niet door hebben hoe groot het verlies is voor GFC. Natuurlijk is het erg voor Hermien, Bert

en Noël. Voor Annet, Sander en de kleinkinderen. Ook voor mijn ouders. Al 43 jaar lang elke zondagavond kaarten. En

ineens kan dat niet meer. Maar ook GFC gaat hem missen. Zeker GFC. Niet alleen vanwege de vele functi es die hij had,

maar vooral vanwege de persoon die hij was.

Zelden kende de club iemand die zo onvoorwaardelijk in GFC geloofde. Die zonder enige terughoudendheid supporter

was van elk team dat op zaterdag of zondag in roodzwarte strepen het veld op kwam. Nooit kende GFC een grotere

opti mist en positi vo. En dat gaan we zonder twijfel allemaal missen.

Natuurlijk, de kanti neomzet zal minder zijn, in de loop der jaren heeft hij genoeg uitgegeven in ons clubhuis. En niet

elke supporter was even blij met Jan die alti jd hoorbaar en zichtbaar aanwezig was. Liefst aan de linkerkant, waar zijn

zoon de achterlijn moest halen. Maar niemand zal ooit getwijfeld hebben aan zijn clubliefde.

Die club waar zijn vader erelid van was. Waar hij zelf opgroeide en waar hij zijn hele leven, week in, week uit, vele uren

doorbracht. En ook al zag hij vaker slechte dan goede wedstrijden, hij bleef positi ef. In een goed seizoen wist hij in

november al dat we kampioen zouden worden. In een beroerd seizoen geloofde hij tot ver in maart, zelfs al waren we

niet veilig, dat we de laatste periode nog konden pakken.

Hij geloofde dat Bert de beste voetballer van GFC zou worden, dat ik tot ver na mijn veerti gste achter de verdediging

mee zou kunnen hobbelen, dat Ajax elke voorbereiding blij mocht zijn dat ze bij ons op bezoek mochten komen, dat

GFC voor eeuwig hoger zou voetballen dan de Roomsen en Groenen. Aan zijn opti misme zat geen grens.

Zelfs over zijn eigen gezondheid bleef hij opti misti sch. Ondanks vele tegenslagen en nog veel meer signalen dat het niet

goed ging, zag hij licht aan het eind van de tunnel. Midden in de symbolische stortbui zag hij de zonneschijn alweer

achter de wolken. Waar om hem heen nog wel eens getwijfeld werd, kon hij zich al weer verheugen op het eerste pilsje,

op de eerste keer naar buiten, op de eerste wedstrijd langs de kant.

Het was hem niet gegund. We hebben afscheid van hem moeten nemen. Maar er zullen nog decennia voorbij gaan

voor zijn naam bij GFC een vage herinnering wordt. Ik ben, zoals zo vaak achteraf, blij dat ik hem ooit eerde als man

achter de schermen van Goal, in een column van vele jaren terug. Dat ik vond dat hij recht had op de ti tel GFC’er van

het jaar. Vind ik nog steeds. Dan maar postuum.

In 2036 zullen er nog spelers voetballen bij GFC die kunnen vertellen over Jan aan de kant van het veld. In 2057 bij weer

een mooi jubileumfeest gaan er nog verhalen over hem naverteld

worden. Tot ook hij een voetnoot in de geschiedenis van GFC is

geworden. Zoals het uiteindelijk iedereen vergaat. We zullen hem

nog lang missen. Ik in ieder geval. En vele GFC’ers met mij, daar ben

ik van overtuigd. Rust zacht Jan!


Trainer aan het woord: Iwan BultAan de vooravond van het paasweekend, waarbij het 1ste elft al een reële kans heeft nog te strijden om de 4e plek

en op die manier een periode te bemachti gen, zit ik na de training in de kanti ne met Iwan Bult (red: helaas gaan

de wedstrijden tegen BWO en TVV beide verloren en moeten er nog enkele punten gehaald worden om niet in de

degradati ezone te komen).

Iwan Bult is sinds het seizoen 2011-2012 hoofdtrainer van GFC 1. In het dagelijks leven woonachti g in Denekamp

(geboren en getogen), getrouwd met Marion en werkzaam als beleidsmedewerker bij de gemeente Dinkelland.

Andere hobby’s buiten voetbal zijn er eigenlijk niet en daarop volgt gelijk de volgende gewaagde uitspraak: “Ik ben

getrouwd met de voetbal en ga vreemd met mijn vrouw”..…

De huidige samenwerking bij GFC wordt als erg positi ef ervaren en dus werd begin dit jaar een overkomst gesloten, die

Iwan en GFC nog minimaal 1 seizoen aan elkaar bindt.

De eerste ‘offi ciële’ vraag gaat natuurlijk over het feit of Iwan de GOAL leest en of hij de persoon is die een GFC-vaantje

in de prullenbak in de omgeving van Deurningen heeft laten verdwijnen.

Op de eerste vraag wordt bekennend geantwoord en de tweede vraag wordt met nadruk ontkend. Dat gerucht is dus

ook weer de wereld uit.

Voetbal- en trainerscarrière:

Na een kortstondige voetbalcarrière bij DOS ’19 in Denekamp in het tweede elft al (desti jds reserve hoofdklasse),

waar hij door een chronische blessure op zijn 22ste helaas moest stoppen met acti ef voetballen, begon Iwan zijn

trainerscarrière bij de C- en B-jeugd van DOS ’19. Na dit vijf jaar met veel plezier gedaan te hebben, volgde de overstap

naar de jeugd van KVV Losser (2 jaar B- en 1 jaar A-jeugd), die desti jds ook op een hoog niveau acteerden.

Na deze ‘jeugdjaren’ kreeg Iwan de kans om het eerste elft al van UD Weerselo te gaan trainen. Daar kreeg hij de taak

de jeugd in te passen in een ervaren elft al en met wisselend succes heeft Iwan dit twee en een half jaar met veel

plezier gedaan.

Met ingang van seizoen 2011 volgde de kans om bij GFC aan de slag te gaan. Iwan vertelt: “GFC had gewoon een goed

verhaal. Er zit jeugd achter en de club wil graag weer hogerop. Daarnaast zijn de trainingsfaciliteiten door middel van

een gedeelte kunstgras, sterk verbeterd. Al die facett en maakt dat ik in GFC een uitdaging zie.”

Na een moeizaam eerste jaar zijn de huidige resultaten opmerkelijk en goed te noemen. Een jonge leergierige groep

met enkele routi niers zorgen voor een fl itsende start in de 4e klasse a met daarin enkele zeer kwalitati ef goede

elft allen.


Waar liggen je ambiti es als trainer:

Iwan is inmiddels in het bezit van TCII en dus bevoegd om tot en met de 2 e klasse te trainen. Zijn ambiti e ligt er

echter niet om ook ten koste van alles op dat niveau te trainen. “Belangrijker vind ik het om voor een groep jongens

te staan die met plezier trainen en voetballen en die graag wat willen leren. Bij een TC I cursus komt veel kijken en

het is dan ook niet waarschijnlijk dat ik dit (op korter termijn) ga volgen. Verder ben ik geen trainer die voor het

kortetermijnsucces gaat, maar ik wil graag meedenken met de club om er structureel iets moois van te maken.”

Spelopvatti ng:

“Fijn en goed werken gaat bij mij alti jd boven het niveau waarop ik kan trainen. Het groepsproces staat bij mij op

nummer één. Als alles goed loopt en je kunt een echt team smeden, levert mij dat enorm veel voldoening op. Ik ben

niet iemand die alti jd in een bepaald systeem wil spelen. Dat is toch vaak afh ankelijk van het spelersmateriaal wat je

tot je beschikking hebt. We zijn ooit begonnen met 4-4-2 maar inmiddels is dat wat gewijzigd naar een 4-3-3 opstelling.

Dit wordt met name ook ingegeven door het feit dat we met Kick een vast sterk aanspeelpunt hebben in de spits met

daarnaast de snelle jongens.

Ik hamer veel op herkenbaarheid brengen in het spelletje, vaste patronen zien en afspraken nakomen. De

veldbezetti ng is daarbij van groot belang. Je moet “goed staan” en van daaruit gaan voetballen.”

Kunstgras en fusie?

“In Goor heb je drie clubs en dat is juist prachti g. De verscheidenheid en de onderlinge rivaliteit vind ik schitt erend en

dat moet je koesteren. Een fusie zou ik niet zo snel doorvoeren dus.

Daarnaast ben ik, als ik eerlijk ben, een voorstander van gewoon gras om op te voetballen (oude stempel). Om te

trainen is het natuurlijk beter en ook goed om de beschikking te hebben over kunstgras waar je alti jd kunt trainen en

niet afh ankelijk bent van de conditi e van de grasmat en de weersomstandigheden.”

Samengevat:

Iwan weet wat hij wil en kan erg enthousiast verhalen over zijn beweegredenen om te trainen. Daarnaast een rusti ge

trainer, die zich niet snel zal opwinden en kan genieten van het beter worden van jonge spelers.

Iemand ook die sfeergevoelig is en dat blijkt ook uit de vraag of hij nog wat wil aanvullen op vragen die hem gesteld

zijn:

“Ik wil in het bijzonder nog kwijt dat ik GFC als een vrij unieke club beschouw als ik zie hoeveel vrijwilligers hier de boel

draaiende houden. Dat is echt iets om trots op te zijn. Er zijn genoeg voorbeelden te vinden van clubs waar dat veel

minder is. Ook het feit dat er elke uitwedstrijd toch een vaste groep supporters meegaat, kan ik erg waarderen.

De randvoorwaarden om goed te kunnen werken zijn wat mij betreft dan ook erg goed ingevuld.”


MontagebedrijfCatsstraat 427471 XR Goor

T 06 - 15107339E [email protected]

Enterseweg 15T 0547 - 262250F 0547 - 260816

[email protected]


Slijterij en partyverhuur

Arjan Voortman Weversplein 3 GOOR

Telefoon 0547 – 26 05 45



Mossendamsdwarsweg 2, Goor Tel. 0547 274344 www.morsinktweewielers.nl


Waarom het gebruikelijk is om twee keer palm te zeggen voor Pasen is mij ook geheel onduidelijk. Zo zijn er meerdere

gebruiken bij het Pasen die mij niet helemaal logisch in de oren klinken. Ja, ik heb voor het onderwerp Pasen gekozen.

Het ligt natuurlijk nog lekker in het geheugen en je kunt er zoveel over vertellen, zoveel onzin - quatsch, zouden de

Duitsers op een agressieve toon zeggen. Nou, laten we maar eens beginnen met de ochtend op paaszondag.

‘Rèèèns!’, ‘Rèèèns!’, galmt het ’s ochtends door het huis, ramen en deuren vallen spontaan uit hun kozijnen. Ik doe

mijn ogen los, die nog licht golfgedrag vertonen van de avond ervoor. ‘We gaan even gezellig ontbijten’, ’t is pasen’.

Nou, ik kom mijn bedje uit. Eenmaal aan de tafel kijk ik mijn zusje aan, die de avond er voor ook weinig water heeft

gezien. Mijn vader komt ook de trap af, met een drafj e, zo van ‘nou, wat kriew noe dan toch’. Ja, en dan is het sfeer

maken geblazen. Bult eieren oft ewel Aijer op tafel en de tafel bedenkt met een lila tafellakentje. Pff f, ik krijg dan alti jd

een beetje jeuk. Ik heb dan gewoon het gevoel of ik een poppenhuis aan het eten ben, bij Barbie en Ken. Dat heeft

met het opstaan van Jezus toch weinig maken.

’s Middags komt de familie natuurlijk - die ik overigens elke zondag zie – weer op bezoek. De tantes druk aan de klets

onder het genot van ’n wijntje. En dan ‘Rens doe jij je tante nog een wijntje in’, en dan is het alti jd zo, of je het nou

langzaam of snel inschenkt, ze zeggen alti jd ‘oh, huu, huu’, ‘o, wat veel’. ‘Alloh,’ denk ik dan, zoep’n kreng. Mag ik dat

zeggen? Joa, dat mag ik wel zeggen. Ze kennen me. De ooms die regelen zelf hun biertoevoer wel. Die beginnen dan

ook na elk biertje wat harder om elkaar te lachen. Wel gezellig hoor, maar wat doen die rare paaseitjes dan toch weer

op tafel, en dat stomme chocoladekonijn, en wat doet dat takje van de hazelaar op het dressoir. Beetje een trieste

bedoening, wie bunt toch gin kleine keander! En dat alles om maar in het paasgevoel te komen. ‘O, wat is hij toch

negati ef’. Ik kan er niks aan doen. Pasen vind ik echt zo’n net niet feest, maar ik mag graag naar het paasvuur gaan.

Dat dan weer wel.

Het paasvuur doet net als ieder jaar zijn functi e, en dit jaar in het bijzonder! Dat zeg ik, omdat – ik zal wikipedia even

citeren– de paasvuren van vroeger uit al de bedoeling hadden om de demonen van de winter te verjagen. Nou, als er

iets in Nederland verjaagt moest worden, dan was het koninkje winter wel. Toch lijkt me het onwaarschijnlijk dat het

paasvuur Goor als doel heeft de winterse demonen te verjagen, dan had Sti chti ng Loer dat ook wel op de site gezet.

Als je daar op dat terrein rondloopt zie je wel gelijk dat het allerlei soorten mensen aantrekt, zo’n paasvuurtje. Ik

heb namelijk Hells Angels gezien, Ja Hells Angels is misschien wat overtrokken. Deze waren dan van de Markelose

Motorclub ‘Ons Genoegen’. Klinkt iets minder dreigend, maar je snap wat ik bedoel. Dan lopen er nog een tal

konijnen rond die je een alcoholische versnapering aanbieden, en niet de minste! Je kunt je voorstellen dat je moet

uitkijken als je een scheetje laat bij dat vuur, een mengsel van een bult eieren en drank kan voor een aardige knal

zorgen, neem dat van mij aan! Zo’n paddenstoel weet je wel, nee, dan neem ik wel gepast afstand.

Palm, palm, pasen


Veel teamgenoten van me heb ik gezien, -vaak met een kind op de schouders - die mij in hooghollands een

goedenavond wensten. Ik denk dat de vrouw in de buurt was op dat moment, en om die kinderen nou te leren wat ze

normaal gesproken in de kleedkamer te vertellen hebben leek mij ook niet zo verstandig.

Dan hebben we het nog niet eens gehad over The Firefi ghters van Goor, die de situati e onder controle hielden. Zeg nou

zelf, zo’n vuur is wel wat anders dan uitrukken voor een beetje gaslucht of een schoorsteenbrand. Nee, ik heb respect

voor ze.

Zo’n paasvuur vind ik dus nog wel leuk, want het werd in mijn geval een

lange, lange avond/nacht. Maar al dat geouwehoer met eitjes, konijntjes,

haasjes en hazelaartakken kan me gestolen worden! Vosjes visie

….. en weer staat er een uitstapje op het programma bij de meiden van GFC MD1!

De leiders, Rob en Freddie, hadden een heuse Meet & Greet geregeld met de dames van FC Twente.

Eerst natuurlijk de wedstrijd bekijken op een wel heel koude vrijdagavond. De dames van FC Twente wonnen

royaal met 6 - 1 van RSC Anderlecht. Zo, dat was het verplichte

gedeelte, snel naar binnen.

Een pr-dame van FC Twente (zeg maar Manon) stelde onze

meiden voor aan de dames van FC Twente. Eindelijk was het ti jd

om die felbegeerde handtekeningen te scoren! En ze werden

overal geplaatst: op tassen, op broodtrommels, op drinkbekers.

Toen dit nog niet genoeg was, kon er zelfs op armen en een

voorhoofd handtekeningen worden gezet!

Bij FC Twente waren ze dan ook erg onder de indruk van onze

enthousiaste meiden! Een leuke foto werd door FC Twente op

twitt er geplaatst en heeeel even, was GFC trending topic op

twitt er!

Ook Joop Munsterman kwam er nog even bij, en met hem

moest er natuurlijk ook een groepsfoto worden gemaakt.

Het was een erg geslaagde avond en de volgende ochtend weer fris, nou ja, bijna fris; op het veld. Voetballen tegen

de koploper. Met dank aan MB1 kon de wedstrijd een uurtje later beginnen. Helaas waren onze meiden nog steeds

erg onder de indruk van de avond ervoor, dat deze wedstrijd niet zo heel goed ging (verloren dus).

De volgende keer gaat het voetballen vast wel weer beter. En oja, Rob en Freddie: wat wordt het volgende uitje?

Meet & Greet


Eind jaren tachti g gingen een aantal selecti espelers lager voetballen. Er werd een team samengesteld, dat zowel als

derde, vierde, zevende en de laatste jaren als vijfde de competi ti e in ging. Als leider van dit team werd Jan Relker

aangesteld. Jan zag het wel zitt en met het team, dat op de niveaus alti jd om de bovenste plaatsen meedraaide en zelfs

een kampioenschap achter hun naam mocht schrijven. Dat was dan weliswaar in de laagste klasse. Met 150 doelpunten

voor en toen nog met twee punten per wedstrijd, 44 punten uit 22 wedstrijden waren we de onbetwiste kampioen.

Natuurlijk werd het kampioenschap gevierd, maar het besef kwam, dat we te laag waren ingedeeld. Dus toen werd

het elft al tot het vijfde en inmiddels ’T OALE VIEFDE” want het elft al is een aantal jaren geleden opgeheven. Jan was

de bezielende leider van het team en het ging hem maar om één ding: Winnen! Het maakte niet uit op welke manier,

desnoods het kerstboomsysteem en zelfs met een vreemd model als 5-4-1 bestaande uit twee laatste mannen, drie

verdedigers ervoor, vier verdedigende middenvelders en een razendsnelle spits voor de lange ballen. Ondanks het feit,

dat Jan’s gezichtsvermogen niet opti maal was, zag hij feilloos wie er de kantjes afl iep. Ook was het geen probleem om

spelers voor het team te strikken. Op de donderdagavond kwamen alle leiders van de teams bij elkaar om te kijken

of er ergens tekorten waren. Jan was de leiders natuurlijk al lang voor geweest, had al gezien welke hogere teams vrij

waren en de spelers waren al benaderd. En een knappe kerel, die dat dan donderdags nog veranderd wist te krijgen.

En de spelers uit de hogere teams speelden dan ook gewoon. Niks wisselspeler, het gaat niet om het spel maar om de

knikkers. De gedrevenheid bij Jan was enorm en werd door iedereen gerespecteerd. Bezielende speeches werden in

de rust gehouden, maar eerlijkheidshalve moet daar wel aan toe worden gevoegd, dat dat weinig invloed had op het

stel dat in de wei stond. Die wisten zelf wel wat er gebeuren moest of dachten dat in ieder geval te weten. De derde

helft was vaak het hoogtepunt van de dag, Gezelligheid stond hoog in het vaandel en jaarlijks waren er reisjes door

heel Nederland, waarbij Jan en Hermien alti jd van de parti j waren en Jan het hoogste woord had. Voetbalwedstrijden

kregen ook aandacht ti jdens de reisjes, zoals in Arcen, waar de dames zich vermaakten in Thermae 2000 en de heren

na een bezoek aan de Hertog Jan brouwerij en de jeneverstokerij de IJsvogel een leuk kroegje opzochten. Daar was

echter geen televisie, dus werd de waardin er op aangesproken, want de Engelse Cupfi nal moest bekeken worden. De

oplossing werd snel gevonden. De echtgenoot van de waardin zat boven TV te kijken en hij werd met toestel en al in het

café geïnstalleerd. Ook weer opgelost. In Balk werd ti jdens een kanotocht de jacht op Jan geopend. Hij zou de plomp in,

maar Jan had dat aan zien komen, zich verzekerd van een goede roeier bij hem in de boot, de startpositi es beïnvloed

om zo doende op het nippertje droog aan de kant te komen. Dat lukte hem niet op Terschelling toen hij pardoes ’s

avonds laat een sloot in fi etste. Dat lag niet aan de drank aldus Jan, maar aan nachtblindheid!

De leeft ijd van de spelers ging een rol spelen en langzaam maar zeker werd de spoeling dun en werd het elft al

opgeheven. Een aantal bleef nog op reis gaan. In 2009 ging het laatste reisje naar Volendam. Waar we in eerste

instanti e nog met ons zevenen op pad zouden gaan, vertrokken we met vijf, Jan, Hermien, Jan, Willemien en Frits. Door

omstandigheden moesten Jan en Willemien de zondag al weer terug en met ons drieën op de boot naar Marken kwam

de vraag op: Zouden de mensen wel weten, dat hier een heel voetbalelft al zit? We hebben met Jan een geweldige ti jd

gehad. Maar niet alles loopt zoals je dat zou wensen.

Jan bedankt!

’T Oale Viefde

’TOale viefde

Documents

GFC Goal april 2013