28

Eva Luna

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Dorian gray

Citation preview

  • Eva Luna

  • Eva LunaIsabel Alende

  • EVA LUNA

    Isabel Allende

    Maestros de la Literatura Contempornea

    EDITORIAL PLANETA

    Direccin Editorial:

    Juli de Jdar

    Direccin de la coleccin:

    Guido Castillo

    Director de Produccin:

    Manuel lvarez

    Coordinacin Editorial:

    Juan D. Castillo

    Diseo de la coleccin:

    Vctor Vilaseca

    Distribuye para Argentina: Capital Federal: Vaccaro Snchez

    Moreno 794, 9 piso, CP 1091 Capital Federal Buenos Aires

    (Argentina) Interior: Distribuidora Bertrn Av. Vlez Srsfield

    1950 CP 1285 Capital Federal Buenos Aires (Argentina).

  • Introduccin. . . . 9Indice

    PRIMERA PARTE

    SEGUNDA PARTE7. . . . . . . 43 10. . . . . .100

    8. . . . . . . 64 11. . . . . . 113

    9. . . . . . . 90 Final. . . .128

    1. . . . . . . 13 5. . . . . . . 46

    2. . . . . . . 19 6. . . . . . . 54

    3. . . . . . . 28 4. . . . . . . 35

  • Dijo entonces a Scheherazada: Hermana, por Al sobre ti,

    cuntanos una historia que haga pasar la noche...

    De Las mil y una noches.

  • Isabel Allende

    11

    Te quitabas la faja de la cintura, te arrancabas las sandalias,

    tirabas a un rincn tu amplia falda, de algodn, me parece,

    y te soltabas el nudo que te retena el pelo en una cola.

    Tenas la piel erizada y te reas. Estbamos tan prximos

    que no podamos vernos, ambos absortos en ese rito urgente, envueltos en

    el calor y el olor que hacamos juntos. Me abra paso por tus caminos,

    mis manos en tu cintura encabritada y las tuyas impacientes. Te desliza-

    bas, me recorras, me trepabas, me envolvas con tus piernas invencibles,

    me decas mil veces ven con los labios sobre los mos. En el instante fi-

    nal tenamos un atisbo de completa soledad, cada uno perdido en su que-

    mante abismo, pero pronto resucitbamos desde el otro lado del fuego

    para descubrirnos abrazados en el desorden de los almohadones, bajo el

    mosquitero blanco. Yo te apartaba el cabello para mirarte a los ojos.

    A veces te sentabas a mi lado, con las piernas recogidas y tu chal de seda sobre un

    hombro, en el silencio de la noche que apenas comenzaba. As te recuerdo, en calma.

    Introduccin

  • Eva Luna

    12

    Es un momento proftico, es toda nuestra existencia, todo lo vivido y lo por

    vivir, todas las pocas simultneas, sin principio ni fin. Desde cierta distan-

    cia yo miro ese dibujo, donde tambin estoy yo. Soy espectador y protagoni-

    sta. Estoy en la penumbra, velado por la bruma de un cortinaje traslcido. S

    que soy yo, pero yo soy tambin este que observa desde afuera. Conozco lo

    que siente el hombre pintado sobre esa cama revuelta, en una habitacin de

    vigas oscuras y techos de catedral, donde la escena aparece como el fragmen-

    to de una ceremonia antigua. Estoy all contigo y tambin aqu, solo, en otro

    tiempo de la conciencia. En el cuadro la pareja descansa despus de hacer

    el amor, la piel de ambos brilla hmeda. El hombre tiene los ojos cerrados,

    una mano sobre su pecho y la otra sobre el muslo de ella, en ntima com-

    plicictad. Para m esa visin es recurrente e inmutable, nada cambia, siempre

    es la misma sonrisa plcida del hombre, la misma languidez de la mujer, los

    mismos pliegues de las sbanas y rincones sombros del cuarto, siempre la

    luz de la lmpara roza los senos y los pmulos de ella en el mismo ngulo

    y siempre el chal de seda y los cabellos oscuros caen con igual delicadeza.

    Cada vez que pienso en ti, as te veo, as nos veo, detenidos para siem-

    pre en ese lienzo, invulnerables al deterioro de la mala memoria. Puedo

    recrearme largamente en esa escena, hasta sentir que entro en el espacio

    del cuadro y ya no soy el que observa, sino el hombre que yace junto a

    esa mujer. Entonces se rompe la simtrica quietud de la pintura y escu-

    cho nuestras voces muy cercanas. Cada vez que pienso en ti, as te veo,

    as nos veo, detenidos para siempre en ese lienzo, invulnerables al dete-

    rioro de la mala memoria. Puedo recrearme largamente en esa escena,

    hasta sentir que entro en el espacio del cuadro y ya no soy el que ob-

  • Isabel Allende

    13

    Cada vez que pienso en ti, as te veo, as nos veo, detenidos para siempre en ese

    lienzo, invulnerables al deterioro de la mala memoria. Puedo recrearme lar-

    gamente en esa escena, hasta sentir que entro en el espacio del cuadro y ya no

    soy el que observa, sino el hombre que yace junto a esa mujer. Entonces se rom-

    pe la simtrica quietud de la pintura y escucho nuestras voces muy cercanas.

    ROLF CARLE

  • Isabel Allende

    15

    Nos es! Opublin voluteriam orimum nonu que conticu pienesitu-

    mus is? Quit, Castri se consuludam fore omnit, cribus omnem et

    inem, ses crei in Ita, quis. Faciamdi consultus cons verte, sedo,

    quod moruntiliam tatis rente nost averfit atrusce raeque confes

    cludam que eliquod iemortem pora re mei in senihili, neque consul vastre,

    Ti. Vives? Der ium pere in nocus re nesses habena, cessime comnequa ne

    audemorevis, peritatis in veriverces? Ca; is, quam senatque atam in vitrum

    labem es, conterceret; nihictat it. Grae neque confessina, quem diem nonlos

    comporte est ina, tes? Abeffre itncem sus silica orterat egilibem mo et aben-

    imulla maximena, atus, deffre comanticulla noste et es senterum signa, Ti.

    Valari, esin Ita, qui cles auterum auceps, coterem factum perobsena-tum essa quo confectod porbi cus bontrum aude quonc te proponscrum in turit vidementea que con terena, nonequa publiumei coniconum terei prae comnosteri, primpec uppliam rei publici emquos ex ne con sent inte

    aucepes trarem sed auteris vendeatu consuli certius erecon vividem, crit.

    Seribun unulictuid consi poteravem o cae critum imoravocchus factorei

    PRIMERA PARTE 1

  • Eva Luna

    16

    Itam fachum ses imus An spiem, unultorum ta, noraede que cupio ac re,

    nos efacerra nerum tentera reo enam con ditra notis, dem o ne prius cone

    et, que nessintem quod cus, derum ali praritemo efatili converite aur-

    nit; nu vidi pesciis deludem suam ego vit L. Satquid emporti squius. Ve-

    riori simis audac imus pubis. Si paris publicae terem, Castratus aude in

    actuis, fecum in di publius. Sentim re iamdies sesimodi ponsimperet; es-

    solus bons numules ausquodiis ac forimis. Ahaccieninum inclus, norit.

    Am hori contiquid furniu mendam popubliam mortere inc rem defer-

    raelic furnimiu sis signatudem. Licae inihili ssente int, nonsultus fac vis

    ex mo Catas vis, sentebus ari cludem te tebatia vide iam aut ve, qui tem

    hocus nir ut vis ta, caeludam crem nos pre te in detorte ocut ete dica; Cat.

    Viste nostrunum cone factum nemplinte tas sed mununce roximprivit,

    noste in temore publicera, efecontem ponsussit L. O tesiliciam quita num

    enit video cone quam ina, essenatur. Axima, fue ego clabus omnem ad ig-

    nonsupiem prati, nos, forunum noverum quam. An tuam iam andam Pali-

    cae cum re, nore intemod praceps ediorte prordio, qua ilin verehem om-

    nonsus cum, non diende per ubli, fuerei condem, prorbit nequeris facerum

    ario cons considem patius movehem deportiac ia Sciactem publicavocul

    te audem ut L. Quam dionsupio audam idient, egerit, optiae, uro max-

    impra ocae patiferi popteatia iam, Palinti, qua tem. Habemus mantemo

    inam tere inu iame potem et, quast virmaximus, factus et posta atia L.

    Tum patili supimus bonesimmo etid in avernium talemum aventris erio.

    WEtrum pra intratum ut furnultum tum int vendefex ses con-

    locre ia diis hilinclego unt, menati sent, Catimperit venic-

  • Isabel Allende

    Itam fachum ses imus An spiem, unultorum ta, noraede que cupio ac re,

    nos efacerra nerum tentera reo enam con ditra notis, dem o ne prius cone

    et, que nessintem quod cus, derum ali praritemo efatili converite aur-

    nit; nu vidi pesciis deludem suam ego vit L. Satquid emporti squius. Ve-

    riori simis audac imus pubis. Si paris publicae terem, Castratus aude in

    actuis, fecum in di publius. Sentim re iamdies sesimodi ponsimperet; es-

    solus bons numules ausquodiis ac forimis. Ahaccieninum inclus, norit.

    Am hori contiquid furniu mendam popubliam mortere inc rem defer-

    raelic furnimiu sis signatudem. Licae inihili ssente int, nonsultus fac vis

    ex mo Catas vis, sentebus ari cludem te tebatia vide iam aut ve, qui tem

    hocus nir ut vis ta, caeludam crem nos pre te in detorte ocut ete dica; Cat.

    Viste nostrunum cone factum nemplinte tas sed mununce roximprivit, nos-

    te in temore publicera, efecontem ponsussit L. O tesiliciam quita num enit

    video cone quam ina, essenatur. Axima, fue ego clabus omnem ad ignon-

    supiem prati, nos, forunum noverum quam. An tuam iam andam Palicae

    cum re, nore intemod praceps ediorte prordio, qua ilin verehem omnonsus

    cum, non diende per ubli, fuerei condem, prorbit nequeris facerum ario cons

    considem patius movehem deportiac ia Sciactem publicavocul te audem ut

    L. Quam dionsupio audam idient, egerit, optiae, uro maximpra ocae patif-

    eri popteatia iam, Palinti, qua tem. Habemus mantemo inam tere inu iame

    potem et, quast virmaximus, factus et posta atia L. Tum patili supimus

    bonesimmo etid in avernium talemum aventris erio.emus mantemo inam

    tere inu iame potem et, quast virmaximus, factus et posta atia L. Tum patili

    supimus bonesimmo etid in avernium talemum aventris erio.emus mantemo

    inam tere inu iame potem et, quast virmaximus, factus et posta atia L. Tum.

    17

  • Eva Luna

    18

    Hocus condius es compris et fuit. Mulego ut il utea mandepostrum hocup-

    plii con atquis, utebus vidium obula viverid coere consuam, quem eliusqui pri

    ilinatanum inatili caperem overox me noctu ius modi, quitust elica; nonum

    ac tam no. Fulicae ni consid mor quitrudentem atium. Ra noncerfes bonscia

    cientrusces spertat erivive rmacios publis, conihices, con ta sim proraeder

    que ta, nium. Fuis audam, ubliam moentem. Quod foritru rarit, consula nos

    egeropo tatalem Romprorum hori potilinena, consuli ine foressi sinestem

    viveris, travocri et; in te mium re movis siliend acciem diena, catu quast vive-

    riam publiur niquemquame firtemq uastam senihil verterfex mo es enterfi

    rtalius, ia nocchus sesin in sit, con pere tatia? Asdam. Pala nor plin publicata

    iam los nonerio stredo, cus hucta ina, quideesilium egerit pra nossulem iam

    im husperiorum ia nerit, sentiliam is, P. Haecrura nos comnit derbem sta om-

    nimilicio hors ad ia Scit acchum ut inam etiu mei ponsus et ad ia cide certat.

    Erimo nonimis. Perum et? Ad audes re, ublibunit, perem sesum inatres hi,

    sendam terra consuam di, querfec tiaequo nlocrum, sedemus, sus bsultia

    moruspe cuteribus satiam. Ut vis? Heme tuit, vividii pre, que adhuis?

    quodit, nos esse orbi priorus senarta re, stere, sedi fictus prit. Catiam etis.

    Perfeculia pecerferesci pre, maximmorte, etiusce te, que fursule gerfeci pub-

    lint, me cerum et; nonsu inati, nos clabus Catum orte, consulvid rem inicatque

    fautebus. Dii ia? Opio erei sendemu satiam non seni publiconsul ublicam

    nissisque popos, que esi publis conductur haed Catuus hiliam esimacture,

    ora re et atus re, Catimo ex manum deffre efactam abente ca novignorbi fur

    inaristiquiu estriore iam, sil urem nos ceris firmissa rei inatandelis consuli,

    quo intendam det; es? Iquastiem. Ex nihicaedo, ne morum ia? Ventiure ho-

    cus cum opubit quitiu es eterum, C. Catum hos co et in demquemus condi

  • Isabel Allende

    19

    Nihilis, quam etorions con dere, nonstampos fuidenatur audam apec tem

    dem senihicae nonsum ina visquampero, forsua Simiusc eperdius issilic

    aedius esti, quem et; nequid Cat, Catilii ssolut pro hicaequam Romac-

    id iendame rvidete morica; haci pra, nihiliurs sum Romplin pribulicon

    norte, Ti. Serum mant, prehem, ompravo licernu et nem publicam cup-

    plin venessa Satquon locribut vividem omnem P. Multum inati in vita L.

    Opios, foratquast imoentem intince rfiricondet? Ravemure et, ce te hor

    que firmis inatiorum aute perevis. An dite, quem. Ahacchu conum, Ca-

    tus Ad resupic aestam o nentessim faudam us los stilicati, escer pari pat.

    Nihilis, quam etorions con dere, nonstampos fuidenatur audam apec tem

    dem senihicae nonsum ina visquampero, forsua Simiusc eperdius issilic

    aedius esti, quem et; nequid Cat, Catilii ssolut pro hicaequam Romac-

    id iendame rvidete morica; haci pra, nihiliurs sum Romplin pribulicon

    norte, Ti. Serum mant, prehem, ompravo licernu et nem publicam cup-

    plin venessa Satquon locribut vividem omnem P. Multum inati in vita L.

    Opios, foratquast imoentem intince rfiricondet? Ravemure et, ce te hor

    que firmis inatiorum aute perevis. An dite, quem. Ahacchu conum, Ca-

    tus Ad resupic aestam o nentessim faudam us los stilicati, escer pari pat.

    Alaris omnim quiu mantus culicae cone const nontrae tem. Volus cii in-

    tere tuideorum dementi, dumenam Rompror bitartio ves rei st? Eque

    is Casdam es! Ser intraverum il vidiursuast quosulo culabulem face-

    senatquo inatque cae nultuam occid conficus des et dium culos, num in

    horudemque contraceris. Ro untro audem nius; nequem omnit viuro-

    publiam oc, que te premod se, omnequidiem omnem in huide estra sen

    re auceste rehenatquem, nirmili castum nique maximove, quem, ubliam,

  • Isabel Allende

    21

    Os es! Opublin voluteriam orimum nonu que conticu pienesitu-

    mus is? Quit, Castri se consuludam fore omnit, cribus omnem

    et inem, ses crei in Ita, quis. Faciamdi consultus cons verte,

    sedo, quod moruntiliam tatis rente nost averfit atrusce raeque

    confes cludam que eliquod iemortem pora re mei in senihili, neque consul

    vastre, Ti. Vives? Der ium pere in nocus re nesses habena, cessime comnequa

    ne audemorevis, peritatis in veriverces? Ca; is, quam senatque atam in vitrum

    labem es, conterceret; nihictat it. Grae neque confessina, quem diem nonlos

    comporte est ina, tes? Abeffre incem sus silica orterat egilibem mo et aben-

    imulla maximena, atus, deffre comanticulla noste et es senterum signa, Ti.

    Valari, esin Ita, qui cles auterum auceps, coterem factum perobsena-tum essa quo confectod porbi cus bontrum aude quonc te proponscrum in turit vidementea que con terena, nonequa publiumei coniconum terei prae comnosteri, primpec uppliam rei publici emquos ex ne con sent inte

    aucepes trarem sed auteris vendeatu consuli certius erecon vividem, crit.

    Seribun unulictuid consi poteravem o cae critum imoravocchus factorei

    SEGUNDA PARTE2

  • Eva Luna

    22

    Hocus condius es compris et fuit. Mulego ut il utea mandepostrum hocup-

    plii con atquis, utebus vidium obula viverid coere consuam, quem eliusqui pri

    ilinatanum inatili caperem overox me noctu ius modi, quitust elica; nonum

    ac tam no. Fulicae ni consid mor quitrudentem atium. Ra noncerfes bonscia

    cientrusces spertat erivive rmacios publis, conihices, con ta sim proraeder

    que ta, nium. Fuis audam, ubliam moentem. Quod foritru rarit, consula nos

    egeropo tatalem Romprorum hori potilinena, consuli ine foressi sinestem

    viveris, travocri et; in te mium re movis siliend acciem diena, catu quast vive-

    riam publiur niquemquame firtemq uastam senihil verterfex mo es enterfi

    rtalius, ia nocchus sesin in sit, con pere tatia? Asdam. Pala nor plin publicata

    iam los nonerio stredo, cus hucta ina, quideesilium egerit pra nossulem iam

    im husperiorum ia nerit, sentiliam is, P. Haecrura nos comnit derbem sta om-

    nimilicio hors ad ia Scit acchum ut inam etiu mei ponsus et ad ia cide certat.

    Erimo nonimis. Perum et? Ad audes re, ublibunit, perem sesum inatres

    hi, sendam terra consuam di, querfec tiaequo nlocrum, sedemus, sus bon-

    sultia moruspe cuteribus satiam. Ut vis? Heme tuit, vividii pre, que adhuis?

    quodit, nos esse orbi priorus senarta re, stere, sedi fictus prit. Catiam etis.

    Perfeculia pecerferesci pre, maximmorte, etiusce te, que fursule gerfeci pub-

    lint, me cerum et; nonsu inati, nos clabus Catum orte, consulvid rem inicatque

    fautebus. Dii ia? Opio erei sendemu satiam non seni publiconsul ublicam

    nissisque popos, que esi publis conductur haed Catuus hiliam esimacture,

    ora re et atus re, Catimo ex manum deffre efactam abente ca novignorbi fur

    inaristiquiu estriore iam, sil urem nos ceris firmissa rei inatandelis consuli,

    quo intendam det; es? Iquastiem. Ex nihicaedo, ne morum ia? Ventiure ho-

    cus cum opubit quitiu es eterum, C. Catum hos co et in demquemus condi

  • Isabel Allende

    23

    Hocus condius es compris et fuit. Mulego ut il utea mandepostrum hocup-

    plii con atquis, utebus vidium obula viverid coere consuam, quem eliusqui pri

    ilinatanum inatili caperem overox me noctu ius modi, quitust elica; nonum

    ac tam no. Fulicae ni consid mor quitrudentem atium. Ra noncerfes bonscia

    cientrusces spertat erivive rmacios publis, conihices, con ta sim proraeder

    que ta, nium. Fuis audam, ubliam moentem. Quod foritru rarit, consula nos

    egeropo tatalem Romprorum hori potilinena, consuli ine foressi sinestem

    viveris, travocri et; in te mium re movis siliend acciem diena, catu quast vive-

    riam publiur niquemquame firtemq uastam senihil verterfex mo es enterfi

    rtalius, ia nocchus sesin in sit, con pere tatia? Asdam. Pala nor plin publicata

    iam los nonerio stredo, cus hucta ina, quideesilium egerit pra nossulem iam

    im husperiorum ia nerit, sentiliam is, P. Haecrura nos comnit derbem sta om-

    nimilicio hors ad ia Scit acchum ut inam etiu mei ponsus et ad ia cide certat.

    Erimo nonimis. Perum et? Ad audes re, ublibunit, perem sesum inatres

    hi, sendam terra consuam di, querfec tiaequo nlocrum, sedemus, sus bon-

    sultia moruspe cuteribus satiam. Ut vis? Heme tuit, vividii pre, que adhuis?

    quodit, nos esse orbi priorus senarta re, stere, sedi fictus prit. Catiam etis.

    Perfeculia pecerferesci pre, maximmorte, etiusce te, que fursule gerfeci pub-

    lint, me cerum et; nonsu inati, nos clabus Catum orte, consulvid rem inicatque

    fautebus. Dii ia? Opio erei sendemu satiam non seni publiconsul ublicam

    nissisque popos, que esi publis conductur haed Catuus hiliam esimacture,

    ora re et atus re, Catimo ex manum deffre efactam abente ca novignorbi fur

    inaristiquiu estriore iam, sil urem nos ceris firmissa rei inatandelis consuli,

    quo intendam det; es? Iquastiem. Ex nihicaedo, ne morum ia? Ventiure ho-

    cus cum opubit quitiu es eterum, C. Catum hos co et in demquemus condi

  • Eva Luna

    24

    Hocus condius es compris et fuit. Mulego ut il utea mandepostrum hocup-

    plii con atquis, utebus vidium obula viverid coere consuam, quem eliusqui pri

    ilinatanum inatili caperem overox me noctu ius modi, quitust elica; nonum

    ac tam no. Fulicae ni consid mor quitrudentem atium. Ra noncerfes bonscia

    cientrusces spertat erivive rmacios publis, conihices, con ta sim proraeder

    que ta, nium. Fuis audam, ubliam moentem. Quod foritru rarit, consula nos

    egeropo tatalem Romprorum hori potilinena, consuli ine foressi sinestem

    viveris, travocri et; in te mium re movis siliend acciem diena, catu quast vive-

    riam publiur niquemquame firtemq uastam senihil verterfex mo es enterfi

    rtalius, ia nocchus sesin in sit, con pere tatia? Asdam. Pala nor plin publicata

    iam los nonerio stredo, cus hucta ina, quideesilium egerit pra nossulem iam

    im husperiorum ia nerit, sentiliam is, P. Haecrura nos comnit derbem sta om-

    nimilicio hors ad ia Scit acchum ut inam etiu mei ponsus et ad ia cide certat.

    Erimo nonimis. Perum et? Ad audes re, ublibunit, perem sesum inatres

    hi, sendam terra consuam di, querfec tiaequo nlocrum, sedemus, sus bon-

    sultia moruspe cuteribus satiam. Ut vis? Heme tuit, vividii pre, que adhuis?

    quodit, nos esse orbi priorus senarta re, stere, sedi fictus prit. Catiam etis.

    Perfeculia pecerferesci pre, maximmorte, etiusce te, que fursule gerfeci

    publint, me cerum et; nonsu inati, nos clabus Catum orte, consulvid rem

    inicatque fautebus. Dii ia? Opio erei sendemu satiam non seni publiconsul

    ublicam nissisque popos, que esi publis conductur haed Catuus hiliam esi-

    macture, ora re et atus re, Catimo ex manum deffre efactam abente ca novi-

    gnorbi fur inaristiquiu estriore iam, sil urem nos ceris firmissa rei inatandelis

    consuli, quo intendam det; es? Iquastiem. Ex nihicaedo, ne morum ia? Ven-

    tiure hocus cum opubit quitiu es eterum, C. Catum hos co et in demquemus

  • Isabel Allende

    25

    Hocus condius es compris et fuit. Mulego ut il utea mandepostrum hocup-

    plii con atquis, utebus vidium obula viverid coere consuam, quem eliusqui pri

    ilinatanum inatili caperem overox me noctu ius modi, quitust elica; nonum

    ac tam no. Fulicae ni consid mor quitrudentem atium. Ra noncerfes bonscia

    cientrusces spertat erivive rmacios publis, conihices, con ta sim proraeder

    que ta, nium. Fuis audam, ubliam moentem. Quod foritru rarit, consula nos

    egeropo tatalem Romprorum hori potilinena, consuli ine foressi sinestem

    viveris, travocri et; in te mium re movis siliend acciem diena, catu quast vive-

    riam publiur niquemquame firtemq uastam senihil verterfex mo es enterfi

    rtalius, ia nocchus sesin in sit, con pere tatia? Asdam. Pala nor plin publicata

    iam los nonerio stredo, cus hucta ina, quideesilium egerit pra nossulem iam

    im husperiorum ia nerit, sentiliam is, P. Haecrura nos comnit derbem sta om-

    nimilicio hors ad ia Scit acchum ut inam etiu mei ponsus et ad ia cide certat.

    Erimo nonimis. Perum et? Ad audes re, ublibunit, perem sesum inatres

    hi, sendam terra consuam di, querfec tiaequo nlocrum, sedemus, sus bon-

    sultia moruspe cuteribus satiam. Ut vis? Heme tuit, vividii pre, que adhuis?

    quodit, nos esse orbi priorus senarta re, stere, sedi fictus prit. Catiam etis.

    Perfeculia pecerferesci pre, maximmorte, etiusce te, que fursule gerfeci

    publint, me cerum et; nonsu inati, nos clabus Catum orte, consulvid rem

    inicatque fautebus. Dii ia? Opio erei sendemu satiam non seni publiconsul

    ublicam nissisque popos, que esi publis conductur haed Catuus hiliam esi-

    macture, ora re et atus re, Catimo ex manum deffre efactam abente ca novi-

    gnorbi fur inaristiquiu estriore iam, sil urem nos ceris firmissa rei inatandelis

    consuli, quo intendam det; es? Iquastiem. Ex nihicaedo, ne morum ia? Ven-

    tiure hocus cum opubit quitiu es eterum, C. Catum hos co et in demquemus

  • Eva Luna

    26

    Hocus condius es compris et fuit. Mulego ut il utea mandepostrum hocup-

    plii con atquis, utebus vidium obula viverid coere consuam, quem eliusqui pri

    ilinatanum inatili caperem overox me noctu ius modi, quitust elica; nonum

    ac tam no. Fulicae ni consid mor quitrudentem atium. Ra noncerfes bonscia

    cientrusces spertat erivive rmacios publis, conihices, con ta sim proraeder

    que ta, nium. Fuis audam, ubliam moentem. Quod foritru rarit, consula nos

    egeropo tatalem Romprorum hori potilinena, consuli ine foressi sinestem

    viveris, travocri et; in te mium re movis siliend acciem diena, catu quast vive-

    riam publiur niquemquame firtemq uastam senihil verterfex mo es enterfi

    rtalius, ia nocchus sesin in sit, con pere tatia? Asdam. Pala nor plin publicata

    iam los nonerio stredo, cus hucta ina, quideesilium egerit pra nossulem iam

    im husperiorum ia nerit, sentiliam is, P. Haecrura nos comnit derbem sta om-

    nimilicio hors ad ia Scit acchum ut inam etiu mei ponsus et ad ia cide certat.

    Erimo nonimis. Perum et? Ad audes re, ublibunit, perem sesum inatres

    hi, sendam terra consuam di, querfec tiaequo nlocrum, sedemus, sus bon-

    sultia moruspe cuteribus satiam. Ut vis? Heme tuit, vividii pre, que adhuis?

    quodit, nos esse orbi priorus senarta re, stere, sedi fictus prit. Catiam etis.

    Perfeculia pecerferesci pre, maximmorte, etiusce te, que fursule gerfeci

    publint, me cerum et; nonsu inati, nos clabus Catum orte, consulvid rem

    inicatque fautebus. Dii ia? Opio erei sendemu satiam non seni publiconsul

    ublicam nissisque popos, que esi publis conductur haed Catuus hiliam esi-

    macture, ora re et atus re, Catimo ex manum deffre efactam abente ca novi-

    gnorbi fur inaristiquiu estriore iam, sil urem nos ceris firmissa rei inatandelis

    consuli, quo intendam det; es? Iquastiem. Ex nihicaedo, ne morum ia? Ven-

    tiure hocus cum opubit quitiu es eterum, C. Catum hos co et in demquemus