Dostoevsky the Brothers Karamazov2 24grammata.com

8/18/2019 Dostoevsky the Brothers Karamazov2 24grammata.com

1/319

.ΝτοστογιέβσκηΛΦΙΚΡΖ

τάφη τ ωά ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΒΗ


2/319

' αυτόν τον όμο των αδεφών Καραμάζοβ πε-ριέχετ ο θρύλος του Μεγάλου Ιεροεξεταστή,αυτή η απολογία, που όπως είπε ο Ντοσογέβ

σκη σ' έναν βιογράφο του τη θεωρεί σαν το αποκορύ-φωμα ολόληρου ου φιλολογικού έργου του.

Αυ η φανταστική ιστορία εξελσσεται ση Σεβί,την εποχή των πυρών ης εράς Εξέτασης, αυτό οθαύμα που ααποκρίνετ στν ελπίδα του ανθρώπινου γένους: ην επανενσάρκωση του Χριστού. Μέγας Ιεροεξεταστής διατάζε να συλάβουν τον Υιότου Ανθρώπου κ ον καταδικάζει να πεθάνει σηνπυρά. «Γατί ήρθες λοπόν να μας ενοχήσεις;» αγανα-

κτεί ο αρχιερέας Κ δκώνε, ενάντα στο Χρσό τοΟ ΦlόVOΡ Μιχα\λοβιτς Ντοmογέβκη γεννήθηκε mn Μόσχα mις Οτωβρίου ] 8 Οπατέρας του, ιδιαίτερα μορφωμένος και ευλαβής χριmιανός, άκησε σημαVIKή ειρροή στοσυγγραφέα και ατ' επέκταση στο έργο του Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλες σπουδές τουέωσε εξάσεις αι πέρασε mn Στρατιωτικ Σχοή Μηχανικού, που όπως αργότερα αποδεί-χθηκε δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα Ιάθος τυ ήταν η λογοτεχνία. συγγραφιή του mαδlOδρομία ξεκίνησε το 844 με το έργο του ωχ χέση του με τους οσιαλστιού

ύκλους των φουριερι{ν οδ\γησε ση ύλληψ\ του από την αστυνομία το 84 και mφυλάιι του Καταδάmηε σε θάνατο αλλά τελκά, μπροτά mo εκτελεστιό απόσπαματου δόθηε χάρη Εξέτισε τετραε ποινή σε καταναγκαστικά έργα στη ΣιβηρίαΚαταβεβλμένος σωματικά και ψυχικά επέmρεψε mn ωσία, όπου και επιδ6θηε mo συγγραφικό του έργο Χρέη τον ανάγασαν να εγατίψει για ά μια φορά την αγαπημένη τουπατρίδα αι να αταφύγει mnv Ευρώπη μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του Άννα Σνίτιν νοmαλγία 6μως τον οδήγησε ξανά στην ετρύπολ, όπου αι πέθανε το 88

μέγα κ σοφό Πνεύμα, το πνεύμα της καταστροφήςκ του μηδενός, που τον είχε βάλει σε πειρασμό, στηνέρημο. εροεξεαστής περιφρονεί κ οικτρε τηνανθρώπιν αδυναμία Φορτώνοντας το ποίμνο με αλυ-σίδες κ δνοντάς του ον άρτον τον επιούσιον, ο ιερέας επωμίζετ το φορτο της ελευθερας, υπερβολικάβαρύ για το πλήθος των θνητών Εμες διορθώσαμε τοέργο Σου κ το θεμελιώσαμε στο θαύμα στο μυσήριοκ στο κύρος» οιος «εμείς κ σε ποον ο Ντοστο-γιέβσκη αποδδει αυτή τ σατανl απάτη αυτή τνυποκαάσταση του Σωτήρα με ον ερασμό;

ISBN ---Χ

\

0 00


3/319


4/319


5/319

© ΚΔΣΣ ΚΣΗΔ ΗΗΣ & ΚΗ Η

Η: 3633 36677


6/319

ΟΝΟΡ ΝΟΟΕΒΚΗ

ΑΔΕΛΦΟΙΚΑΡΑΜΑΖΟΒ

Ρ ΛΞΡ

Θ 99


7/319


8/319


9/319

Ε ΒΒΛ

ΠΜΙ

Ο τερ Θερπ

ΑΑ κώθηκε vωρίς πρί προτο ψέξει. Ο στάρετςξuπvησε κι έvιωθε πολύ αδτισμέvος, ζήτησε όμως vα τοv

πάvε σε μια πολθΡόvα. Είχε όλη το τηv πvεματική διαύγεια. Το πρόσωπό το, αv και ήταv εξαιρετικά κορασμέvο ψαιvόταv αvέψελο, σχεδόv χαρούμεvο και το βλέμμα το εύθμο, επροσήγορο, σμπαθητικό.

-Ίσως vα μηv τηv βγάλ ατήv τη μέρα είπε σοv ΑλιόσαΥσεΡα θέλησε χωρίς αργοπορία vα εξομολογηθεί και vα κοιv

vήσει... Πvεματικός το ήταv ο πάτερ Πα·ίσιος. Όταv τέλειωσαvτα δο μστήρα άρχισε το εχέλαιο. Mαζετηκαv οι Ιεομόvαχοι,το κελί γέμισε σιγά σιγά απ' τος αvθρώπος της σκήτης. Όταvξημέρωσε πια ρχισαv vα ψτάvοv κι απ' το μοvαστήΡ Όταv τέλεισε η λειτοργία, ο στάρετς θέλησε vα τος αποχαιρετήσει καιτος ψίλησε όλος. Επειδή το κελί ήταv στεvάχωρο, όσο ήρθαv πρώτοι βγαίvαvε για vα παραχωρήσοv τη θέση τος στος άλλος Ο

Αλιόσα στεκόταv δίπλα στοv στάρετς, πο 'χε καθίσει και πάλι στηvπολθΡόvα. Μίλαγε και δίδασκε όσο μπορούσε. Η ψωvή το, αv καιαδUvατη, ήταv ακόμα αρκετά σταθερή

- Τόσα χρόvια σας €λεγα διδαχές, τόσα χρόvια σας μιλούσα,κι έτσι το πήρα vήθειο vα μιλάω, και μιλώvτας iα σας διδάσκτόσο πο!) θα μο ήταv ίσως πιο ΔUσκoλo vα σπαίvω παρά vα μ


10/319

Φ NTΓlEBΙI

λάω καλο μο παρ κ αδρo μο ακμα κα ρα π μασο αδασμ ασύ κοάζοα μ pρα κο πο χα μαζ κοά ο

Ο Αλσα δαρσ σ μμ μρκά απ κα πο π Όμω α κα μλαγ καθαρά κα μ ω αρκά σαθp ομλα ο α κάπω ασύδ Mλoύσ γα πολλά πράμααλ κα θλ α α π λα λα α α κράσ γα μα ακορά πρ ρθ ρα ο θαάο α π λα κα πο δ απλωσ σ ζω ο κ α ο κα μάχα γα α δάξ

μα σάμπω α θλ α μορασ χαρά κα ο θoσασμ ομ λο αoξ γα μα ακμα ορά καρδά ο σ α ωα

λλλο παρ μο ασκ σάρ απ α αργρα ο Αλσα Aγαπά κσμάκ ο Δ μασ δα αγρο μ απ αύ πο ζ μ σο κσμάκ πδ ρθαμ δω πρα κα κλσκαμ σ ύο χο μα απαα ο καθα πο ρθ δω μ α κα μ πράξ ο απδξ πω παραδχα ο α ο χρρο απκάθ άλλο πο μ σο κσμο σο πρσσρ θα ζ μαχ μ σο κλ ο σ π πλύ ασθ κα σ θα πρπ α ο γα α α α α γ άκα δω πρα α μ θα πχθ ο σκοπ ωσ μα

α χ μοάχα παραδχ πω α χρρ απ λο κοσμκού μα κα πω α οχο μπροσά σ αθρπο γαλα σα γοα γα λ αθρπ αμαρ παγκσμκα αομκ α α ξρ καλ μ πω καθα απμα α ααμσβα χ γα λ κα γα ο κάθ άσ γ χ μάχα μχ γκ παγκσμ αμαρο μα κα πρσωπκά οχο γα πράξ λω ω αθρπω

κα ο καθ χωρσά πο ζ σ ού γ α α σδσ α ο σάωμα ζω ο μοαχού μα κα κάθ άλλο αθρπο α μοαχο δ α ποα δαορκοάθρωπο μα α κο πο θα πρπ α α κ λο ο άλλπ γ οάχα καρά μα θα γ άξα α πκλ αλω κμκ άσ α nOi


11/319

Α Α Ρ Α Α Β

ας απ σας θα μπορί αποσ ολκληρο ο κσμο μ ηαγάπη ο\ κα α ξπλ μ α δάκρά ο\ αμαρμαα ο\ κ-

σμο\ Ο

καθας σας ας αγρ\πί πάω απ η ίδα ο\ η καρδά κ ας ξομολογία ακαάπα\σα σο α\ ο\ Μη οβάσα κρίμαά σας ακμα κ α α σ\δηοοσ Φά α μαοί μα μη θ ρο\ς σο Θ α πάλ σας ο λω μηπρηασ Μη πρηασ ο μπροσά σο\ς μκρος ομπροσά σο\ς μγάλο\ς Μη μσί κίο\ς πο\ σας αποδχο\πο\ σας λοδορο πο\ σας βρίζο\ πο\ σας σ\κοαο Μη μ-

σί ο\ς αθσς ο\ς δάσκαλο\ς ο\ κακο ο\ς \λσς ακμα κα ο\ς μοχθηρος απ' α\ος χ μοάχα ο\ς αγαθος γαί\πάρχο\ αάμσά ο\ς πολλοί αγαθοί κα δαίρα ση ποχ μαςΝα ο\ς μημ σς προσχς σας κα α λ σο -ρ κίο\ς πο\ δ χο\ καα α πρoσuχηθί γα χάρη ο\ςσσο κ κίο\ς πο\ δ θλο\ α σο\ απ\θο\ προσ\χς αα προσθ αμσως Δ σ παρκαλ Θ μο\ απ πρηάαγαί κα γω ο\δας ίμα πολ πρσσρο λω ω άλλω Αγαπά ο κοσμάκη ο\ Θο μη α α σας πάρο\ ο ποίμο ο ξο γαί α ολγωρσ ραθ\μος κα γί πραο κ ακαάδχο ακμα χρρα α γί δολίς θαρθο\ απ λς ς χρς κα θα σας \αρπάσο\ ο ποίμ σας

Εξηγί ακοραα σο λα ο ΕυαΥΥέλιο Μη ίσ λοχρ

μαο Το ασμ κα ο χρ\σά μη αγαπά μη προσκολ-λίσθ σ α\ά Πάα α χ πίση κα α κραά γρά ησημαία μας ηλά α η \Ψσ

α α λμ η αλθα ο σάρς μίλαγ πο ασδα ασο α ίπαμ κ απ' σο α γραψ αργρα ο Αλσα Μρ -κς ορς σπα ολλα λς κα σ\γκρ δ\άμς μα λαχάαζ σα α βρσκα σ κσαση Όλο ο άκο\γα μκαά\ξη α κα πολοί αποροσα μ α λγα ο\ πο\ ο\ς αίοα λς σκοά Αργρα θ\μηθκα λα κία α λ-γα Όα ο Αλσα βγκ μα σγμ απ ο κλί μκαάπληκος μ η γκ αραχ κα η ααμο κίω πο\ ίχα μαζ\ί μσα σο κλί κ κω πο\ σ\ωσίζοα κί γρω Αλλο πρίμα ρομρά αχo κ άλλο μ κάποο πίσημο


12/319


13/319

Α Δ Λ Ο Κ Α Ρ ΑΜ Α Ζ Ο Β 1

μάθο ! » ααφ ύσ tλώoας ο γράμμα ης Το γράμμα ίχ γραφ βασκά, η αραχ κης πο ο γρα δακρα

ση κάθ ο αράδα Μα δ α πα αάγκη α ο π ο Αλσαση αδλφηα, γα λο ο χα μάθ κλας ο ακ, σλ-οάς ο ο καλγρο, ο πφρσ α «αακοώσ κα σοαδσμαο παρα Πασο πς ας, ο ακ, χ κά α οπ, κά πο α σο σποδαο, ώσ ού λπ δ ολμά αο ααβάλ κ γα ο θάρρος πο χ α ο αησχ, ο ζη-ά απαα σγώμη Επδ ο καλγρος μαββασ η

παράκληση ο ακ πρώα σο παρα Πασο κα ύσρα σοΑλσα, ας γύρσ ση θση ο δ χ παρά α δώσ ο γράμμα σο παρα Πασο σα αποδκκ σοχο μοάχα α άπο κ ας ακμα ο ασηρς κα δύσπσος άθρπος, αφού δάβασ σμγοας α φρύδα ο δηση ο « θαύμαος , δ μπρσ α σuγκρασ λώς κάποα σρκ ο σγκηση Ταμάα ο λάμα, α χλη ο χαμογλασα κπς πσημα καμ κάποα σημασα

Έχομ α δούμ κ άλλα ακμα! άφησ α ο ξφύγ σαάθλά ο

Έχομ α δούμ κ άλλα ακμα Έχομ α δούμ κ άλλαακμα! πααλάμβαα γύρ ο ο καλγρο

Μα ο πάρ Πασος ξαάσμξ α φρύδα ο κα ος παρακά-

λσ λος α μη ο πο σ καα προς ο παρ, «ς οπββαθ θκώς, δ ο κοσμκο δακροα δ ξαρκ ππολαηα άλλσ ο πρσακ ούο δύαα α ακ λώς φσκ , πρσθσ προοηκά, λς κα θλ α χ σχη η σuδη ο κα σχδ χρς κ ο δος α πσύ σούη η πφλαξη, κ α ο καάλαβα πολύ καλά κο ποο άκογα

Φσκά, κη η δα ώρα ο «θαύμα μαθύηκ σ λο ομοασρ Το μάθα ακμα κα πολλο πσο πο χα ρθ σηλοργα Πρσσρη τύπ απ λος, καθώς φαα, ούηη δηση χ κά σο καλγρο πο χ ρθ η προηγούμημρα απ ο «άγο λβσρο, απ α μκρ κοβο ο -μπρσκ, σο ακρ Βορρά Ήα κος πο χς χ προ


14/319

Τ Β ι

σκσ ο σάρ σγμ πο βρσκα σ σκ κα οχλάκοβα κα δχοά ο «θραπμ κρ ο

χ ρσ μ α ο γμάο μα «Π ολμά α κάκ οΤρα α χ χάσ σχδ κα δ ξρ α πσψ

ο βράδ χ πσκ σο μοασρ ο παρα Θράποα σδαρο κλ ο πσ απ ο μλσσα Α σάσ καπλξ κα ο κα ξαρκ κα ρομρ Uπσ Τοο γρο ο πάρ Θράπ α κο ο πργρο καλγρ

ο μγάλο σ κα « σπ πο γ α παμ κα παραπά π απαλο ο σάρ σμά κα γκά λοο θσμο σάρ πο ο θροσ βλαβρ κα κοο ρσμ Α ο απαλο α ξαρκά πκδο α κα σα«σπ δ λγ σ καα σχδ ο λξ α α ·κδο γα πολλο απ αδλα χα πάρ ο μρο κα πολλο απ ο πσο πο ρχοα σο μοασρ ο θροσα μγάλο ασκ κα δκαο παρ λο πο ο ααγρζαπ α «πχ πUμα α ακρβ α ο δαα πο ο γο Ο πάρ Θράπ δ πγα πο σοσάρ σμά Α κα ζοσ σ σκ δ οχλοσα απολ μ ο καοσμο κ α γα ρα πραγμασα «πχ πUμα Ήα κάπο βδομαπ χρο

α χ παραπά κα ζοσ πσ απ ο μλσσα σκσ α παλ ξλο σχδ γκρμσμο κλ πο χ χσ σαπολ παλά χρα ο προγομο ακμα αα γα α άλλομγάλο ασκ κα σπ ο παρα ά πο πθα καπ χρο κα πο γα ο άθλο ο ακμα κα σμρα κκλοροσα σο μοασρ μα κα σ λ πρρα πολ πργ αγσ Εά χρα πρ ο πάρ Θράπ α χ κααρλο α ο ασο α ζσ σ ο ξμοαχασμο κλ πα μα σκ ζμπα μα πο μοαζ πολ μ παρκκλσ γαχ μσα πάρα πολλά κοσμαα άμαα πσ προσάο καγα πάο καλα κ αά άμαα πσ ο πάρ Θράπ βρσκα κ γα α προσχ κα αάβ α α καλα ργ καθ λγα κα α αλθα)


15/319

Α Ο Α Α Α ΟΒ 1

χα δυο ούα ψωμί ρ μΙρ, ποΙ πρσσρο Αυ οψωμί ου ο ρ ο μλσσοκμο, που καθα κί κοά, κάθ

ρ μΙρ κ ακμα κα σ' αυ σπάα λγ δυο λγα. Αυάα Ισσρα ούα Ψωμί, μαζί μ ο μκρ πρσορο που ου ' σλκάθ υρακ ο γούμο, ύσρα απ λουργία α λοκ λο ο α βδομάδα ου. Όσο γα ο ρ σάμα ούο ααΙωα κάθ μΙρα . πρω λουργία πγα σπάα προσκυΙ ο βλΙπα καμά ορά α προσύχα γοασλ μΙρα, χωρί α ρίχ ού μα μαά γύρω ου α καμά

ορά Ιπα κουβΙα μαζί ου, α σύομο, γ πράγμααασύδα κα παράξα κα σχδ πάα αγροίκα Υπρχα μωπολύ σπά πρπσ που συζούσ κ αυ μ ου πσκΙπ α πο πολλ ορΙ πρρ μοάχα κάποα παράξλξ που Ιμ πάο γα ο άλλο Ια αίγ κα ύσρα απαυ, σο κα ο παρακαλούσα, δ Ιδ πα καμά ξγσ .Βαθμ δ ίχ καΙα, α απλ καλγρο υκλοορούσ μαπαράξ μ, πσυ δ που α λμ μοάχα απ ου πολύαμρωου, πω ο πάρ Θράπω πκοωί μ α πουράαπύμαα κα μοάχα μ' αυά κουβάζ ' αυ κα δ μλάμ ου αθρπου καλγρο απ' ο μπρσκ, που πγ αο βρί σο μλσσα σύμωα μ υποδίξ ου μλσσοκ-μου, που α κ Ια σωπλ κα σκυθρωπ μοαχ, ρά

βξ προ γωά μάρα που βρσκα ο κλί ου παΙραΘράποα. ύλακα ο ίχ προδοποσ ΕσΙα που ίσα ξο ίσω θλσ α σου μλσ , μα ίσω

κα α μ πύχ ίποαΌπω ο δγα αργρα ο ίδο, πλσίασ ο κλί ου ρο

μαγμΙο Ήα πα αρκά αργά πάρ Θράπω καθα σπρα πάω σ Ια χαμλ σκαμί . Απ πάω ου θροούσα σγα-λά α ύλλα μ πλρα γΙρ λά. Αρχζ βραδ ψύ χρα καλγρο απ' ο μρσκ Ιπσ σα γαα μπροσάσο μακάρο κα ου ζσ υλογία ου.

Θλ α πΙσω κα γω μπροσά σου, καλγρ ίπ ο πά-ρ Θράπω. κω απάω!

καλγρο σκθκ


16/319

6 ΝΟΟΒΚ

Μ τη λ βληθ άτ δ δλ ό μς ήθς

Ε μάλη τη τ ημ τ λόήτ Π άτ Θά, όλη τ τη μάλη ητ ότς τό ς , ότ δτός όμ, ηλός, μ τητήμτά, δ β θόλ, τ όό τ χό ήτ μάτ άδ Εχ θλητό άτημ χδτηή όμ μ άλη μτή δμη όλ τ τό τ χό, τ λ μλλά τ τ τ, ήτ

άλλτ μ, δ χ όμ λότλ Τ μάλ ττχτά, τά μάτ ήτ λ τχτά, τ ξτη ς τ βλ Μλτς τόζ βλάτ «» Φ μ ό ά ό χτμμ, τ λ άλλτ « τ τάδ ήτ ζμς μ χτό Ο λμός τ τήθς τ ήτ μά Μ χτμμη μ, χ μ χδό τδ τη βζ μής ό ά τ, ότ άτ τ ά ς άτ τ ά χ τλμς τ μ τλδς, ζζ τάτ τ τ μά τ όδ ό άτ λά χδό δλμ τ

Εμ ό μό όβ τ Ομτό, τ λβτ, άτη τά λός τ ξτζ μ τ

άς τμμ μάτ τΉμ τ λβτό o Έζη Κλά λβτς

Ο λός όμ όητ άθ τ! Τ ητ τάτ- Η δτά μς μη τ, μ μ τς χ

όττς ήθς της ήτης Τη τή, τ, Ττάτη

ή, δ τμ τζ Τη Ττη τη μτη δλ τ ά Ψμ, μλό, βτόμ ή λάχ τ όμ χλό ό λ βμης Τ άββτ λχό, ά, λά μ άλτ, όλ μ λάδ Τη Κή, μζ μ τηλχό, ά τό λά Τη Μάλη Βδμάδ, τη τ ς τ άββτ τ βάδ, δηλδή ξ μς, μ μ


17/319

Φ Ο Α Α Α Β 1 7

ρ κα χρα άβρασα κ α μ γκράα κ α πάλ χκάθ μρα αλλά πω πρ βδομάδα Τ γάλ Παρασκή

δ πρπ ίποα α άμ κα ο γάλο άββαο ρ ρα ίποα δ πρπ πάλ α βάλομ σο σμα μα ρμπορομ α άμ μα μποκά ψωμί μ ρ κα α πομ μα κοπακρασί Τ γάλ Πμπ ρμ χρα βρασά χωρί λάδ καπίομ λίγο κρασί αί κα σ οδο ακμα αοδκίαααροα α ξή πρί γάλ Πμπ «ά σίαδ κραθί λαία βδομάδα σαρακοσή κα κααλ-

θί Πμπ κ λ σαρακοσή θωρία μαγαρσμ Νά π ία καοσμα σ μα α ία αά α α σγκρίκαί μ σα μγάλ πάρ πρσθσ ο καλγρο παίροα θάρρο πο ολάκρο ο χρο ακμα κα ο Αγο Πάσχα ρσμοάχα μ ψωμί κα ρ κα ο ψωμί πο χομ μί γα δομρ σ ο ξοδ σ μα βδομάδα Αλθ ία θαμασή ο

μγάλ σα γκράα α α μαάργκα ρσ ξακά ο πάρ Θράπω μβαρά προορά

Τα μαάρα Ναίσκ Θα ο ο χαρίσω ο ψωμί ο καθλο δ μο

χράζα μπορ κα μσα σο δάσο α ζω κ κί θα ζήσω μα μαάργκα ή α βαμορα Όμω αοί δ πρα δ μπο-po α ο παραήσο ο Ψωμί θα π λοπ πω ο δάολο οκραά γρά Τρα ο μαγαρσμο λ πω δ πάρχ λγοα σ καί σο πολU Το σκψ ο ία αλαζοκήκα ακάθαρ

Αχ αλθα σ ία αασαξ ο καλγρο Το δαλο ο ίδ πο ία σκαραλωμο πάω

ο ρσ ο πάρ Θράπω ποο απάω ζήσ α μάθ δλά ο καλγρο ίχα πά πρσ σ Πκοσή σο γομο κ απ

ξααπήγα ία α αολάκ α κάθα σα άχλα ο άλλο α κρβα κάω απ' ο ράσο μοάχα α κραάκα ο ξάγοα Έα άλλο πάλ ίχ μπ σ σπ καλγρο


18/319

Φ N T O ΣT O l B Σ H

κ απ κ κρuοκοταζ, τα μάτα tOu τα ζωηρά, μα μα μφοβτα Έα θροάτηκ τη κολά κάποu άλλοu , μα τοβρωμρ τομάχ tOu Αλλο πάλ γατζώθηκ απ το λαμ κάποu τρτοu κ ο το κοuβαλά κα δ το βλπ

Ε τα βλπτ ρώη ο καλγρο. Βλπω, ou λω, λα τα βλπω Ότα φuγα απ ou

γομοu βλπω α ποu πγ α κρuφτ πω απ τη πρτα, γατμ φοβθηκ α τα πρώτο μπ, μάμη πχη ψηλ, κα ηοuρά tou τα χτρ, καφτά, μακρά Το λοπ, η άκρη τη ou

ρά tou πάτηκ τη χαραμάδα πρτα, μα γώ «τάοu καθα δ τώρα» , φάλξα άξαφα τη πρτα κα tou μάγκωα γα τακαλά τη οuρά Αρχ α οuρλάζ , α χτuπτα, μα γώ καααπ πάω tou το ημο tou ταuρο τρ φορ κα το αποτα-ρωα φη κ πρα α αράχη ποu τη πατά. Τώρα θα πρ-π α 'χ απ κ τη γωά βρωμά, μω κο δ τοβλποu , δ τ μuρζοτα. Έα χρο α ποu δ πάω κπρα τα λω α μο κα μο γατ α ξο

Τρομρά α τα λγα α! Όμω γα πτ μοu, μγάλκα μακάρ , καλγρο παρ λο κα πρτρο θάρρο,α αλθα κο ποu λ γα α, ακμα κα τοu μακροτποu, πω τάχα χτ αδάκοπη πκοωα μ το Αγ Πμα;

Kμά φορά

tou ρτα κα κατβα.

Πω κατβα Πω α; Ποuλ Το Αγο Πμα δ πτρά; Αuτ ποu λ α το Αγ Πμα, τοτο ποu λω γω

α το Αγπμα Το Αγπμα α άλλο πράμα, μπορ α κα-τβ κα α άλλο ποuλ: καμά φορά α χλδ, άλλοτ ακαρδρα κ άλλοτ πάλ α μλοφάγο

α πώ το ξχωρζτ απ α κτο μλοφάγο Μλά Πώ μλά δηλαδ, τ γλώα Αθρώπη. α τ α λ; Να μρα μ δοποη πω θα μ πκφτ α βλά


19/319

Α Φ Ι Α Α Α Ζ

και θα μο κάι αη ρωσι ολλά ζηά α μάθι καλγρέ μοu .

Τρομρά αι α λγια σα παιρα και παοσιαπάρ λγ ο καλγρο κοuώα ο κάλι οu

Εδώ πο α λμ σα ρομαγμα ο μαάκια άηκ και κάποια δuσπισα

Το βλπ οο ο δρο; ρώησ ο πάρ Θράπω αοσώπασ λγο

Τ ο βλπω παοσα πρ

Εσ ομζι πω αι λιά μα γώ σο λω πω αιάλλο πράμα α ι λοιπ ρώησ ο καλγρο και πρμ μ σβασμ

η απάηση Τοο γαι η χα Βλπι κα α δuο κλαδιά Τη

χα γοαι χρια ο ρισο Τ' απλώι προ ο μρο μοκαι ψάχι α μ αδράξι. Το βλπω καθαρά και ρμω Εαι ρο-μαχικ πολ ω ρομαχικ

ώ μπορ α αι ρομαχικ μια και αι ο διο ορισ;

Μα θα μ' αρπάξι και θα μ πάι σα οuράιαωα;Ε πμαι και δξ ο προη Ηλα μπω δ χι

ακοuσά γι ' αu; Θα μ' αρπάξι και θα μ πάρι αρ λο πο σρα απ αu η σuζηση ο καλγρο απο μπρσκ γρισ σο κλ καλγροu πο ο χα ορσιγμάο αμηχαα ωσσο η καρδιά ο γρ μάλλο προ οπαρα Θράποα παρά προ ο παρα ωσιμά ια αu οκαλγρο πρώα απ' λα uπρ η ησα κι α σο μγάλο ησu πω ο πάρ Θράπω δ α παράξο α βλ-

πι «θαuμασά οράμαα Ββαια α λγια ο α απ μια άποψηκάπω ακααλαβσικα μα Θ ξρι ι βαθρη σημασα μπο-ρ α 'χα Εξάλλο λοι οι «πωχο πμαι για χάρη ορισο λ και κάοu πoΛU πιο παράξα πράγμαα Όσο γιαη οuρά ο διαβλο πο η χ μαγκώσι ση πρα α οιμο α ο πισψι μ λη ο ψuχ χι μοάχα μαορικά


20/319

0 O I I - I

μα κα κρλκκά κ απ α ακμα κα πρ iρθ σ μασρ α πρκαλμμi α σ θσμ σάρ π χ μάχα ακσά κα θρσ π κα πλλάλλ σα βλαβρ ρσμ Όα πα μα λάκρ μiασ μασρ πρασ α παραρσ κρi δσαρiσμρκ πλα αδλ π δασα α δ θλα γπάρχ σάρ Απ σκ άρχσ α χ πα � α σργρά πα κα α ξσκαλζ α πάα γα δσ γα καργ « θαύμα σρ σμά

iκα α μ ξiρ α σκ Αλσα θμθκ αργρα πύ πσκiπ απ μπρσκ ργύρ ζ σχ αάμσασ καλγρ π χα μα iξ απ κλ σάράκγ κβi κα ρύσ α π { πρσξ κα μάχα π σρα α θμθ λα αά Iύ κα μπρύσ α χ σ α σάρ σμχ κρασ κα πάλ πλύ κα χ πλαγάσ σ κρβά κλ πα α μάα α θμθκ κα σ α iρ Αλσα ρξ αμσ ά σ σάρ βρσκακ σγμ μάχα πάρ ασ πάρ ρμαχ σ κ δκμ Πρύρ σάρ άξ α ρασμα (μάα καξ μα Αλσα κα ξακά ρσ

π σ πρμi δκ σ γκα μ;

Αλσα κμπασ π σ χ αάγκ; π πσχθκ χ σ καiα π θα πα σμρα;

Υπσχiθκα σ παρα σ αδρα μ κα σ άλ ακμα

Τα βλ ρ ά α πα θσα α σ βα π δ θα πθά πρύ α π μπρσά σ λα

μ λξ πά σ ύ γ σα θα σ π α λ γκα μ κα σ σα θα κλρδσ σα καλ μγκα γα μ αγαπά Όμ ρα πγα σ κ π σχθκ

Αλσα πάκσ αμiσ α κα πλ π π θα 9 α πσχσ σάρ α θ ύσ \


21/319

Α Δ Λ Ο Α Ρ Α Μ Α Ζ Ο 2

αα ο λξη πάνω σ ούη η γη και πως θα αν μάλισα κάισαν κληρονομιά για ον Αλισα καν ην καρδιά ο να πλημμu-

ρσι απ νθοuσιασμ Βιάσηκ να ξμπρδύι ο γρηγορρομ ις δοuλις ο σην πολια για να ξαναγuρσι Τ ακριβώςκι ο πάρ Πασιος ον καuδωσ μ μια νοuθσα πο ο κανπoΛU μγάλη κι αναπάνχη νύπωση Αu γιν αν και οι δuοοuς χαν βγι πια απ ο κλ ο σάρς

Να θuμάσαι παιδ μοu πάνα να ο θuμάσαι (άρχισ σιαμσως δχως καννα πρλογο ο πάρ Πασιος) πως η σοα ων

κοσμικών γιν μια ράσια δύναμη και ξψάχνισ ον λuαοιδιαρα αιώνα λα σα ναι γραμμνα σα θκά βιβλα Ύ σ-ρα απ αμλιχη ανάλuση οι σοο ο κσμο ούο καάνησαννα μην ixou ού ιρ ού σιο Αuο μως ξάσαν κάθ κομ-μάι χωρισά αήνονας να οuς ξύγι ο λον. αι μάλισα -ναι κπληκικ ώς ποιο σημο ύλωσης ασαν πάνω σ αuΕνώ ο λον ορθώναι μπροσά σα μάια οuς ακλνηο πως πά-να και «πλαι Άδο ο καισχύσοuσιν αο Μήπως άχα δνζησ δκαννιά αιώνς; Μήπως δ ζι και ώρα σις πράξις ηςκάθ ψuχής χωρισά και σις πράξις ων λακών μαζών Ακμακαι σις ψuχς κνων ων διων ων αθσών πο α γκρμσανλα ζι σαν και πρώα αράναχα! ια σην πραγμαικηακαι κνοι πο αρνήθηκαν ο χρισιανισμ και κνοι πο ξγρ

θηκαν νανον ο ναι κι αuο οι διοι οuσα ο διο ο ρι-σού και μναν πως ήαν για ώς α ώρα ού η σοα οuςού η λγα ης καρδιάς οuς δν καάραν να δημιοuργήσοuν μιανάλλη ικνα ο ανθρώπο και ης αξιοπρπιάς οu απ κνη ποχ uποδξι απ α παλιά ακμα χρνια ο ρισς Όλς οι προ-σπάθις πο γναν χαν σαν απολσμα να δημιοuργηθούν μονά-χα ραα Αu να ο θuμηθς ιδιαρα ναρ μοu για ο σάρςou πο πρκιαι να κοιμηθ σ προορζι για ον κσμο Επιδήπάνα θα θuμάσαι ούη η μγάλη μρα σως να μην ξχάσις κιαuά α λγια μοu πο σα λω απ καρδιάς για να σ καθοδηγήσω διι νος σαι και οι πιρασμο ο κσμο ούο ναι μ-γάλοι και δ θα χις η δύναμη να οuς ανιμωπσις αι ώραπήγαιν οραν μο παιδ


22/319

22 Φ Ν ΟΣ ΤΟ Γ Ε Β Σ

γοτας α\τά ο πάτρ Πασος το \λγησ. Βγαοτας απ

το μοαστρ ο Αλσα σκφττα λα τούτα τ' ααπάτχα λγα

κα κατάλαβ ξαφκά πως α\τς ο καλγρος πο\ το\ φρτα ςτα τρα α\στηρά κα τραχά, γτα αλπστα φλος το\ κ αγα-πητς καθοδηγητς το\. ς κα το\ το κληροδοτούσ ο στάρτςωσμάς μα κα ρα θα πθα.

« σως κα στ' αλθα α το σ\μφησα α\τ μταξύ το\ς σκφτηκ γα μα στγμ ο Αλσα.

Η ααπάτχη κα σοφ δδαχ το\ πάτρ Πασο\, πο\ μλςτρα χ ακούσ α\τ μοάχα, μαρτ\ρούσ φλογρ καρδάτο\ πάτρ Πασο\ . Βαζτα α οπλσ σο το δ\ατ πο γργο-ρα α\τ το ακ μ\αλ άτα στο\ς πρασμούς κα α δ\αμσ α\τ τη ψ\χ πο\ το\ 'χα μπστ\τ π βάλλοτάς τμ' α τχος απ' τα πο στρα πο\ μπορούσ α φαταστ.


23/319

1

τυ ατέρα

Π ΡΩΑ απ λα ο Αλα γ ου παρα ου . Πληάζονα θυμήθηκ π ην προηγομνη ο παρα ου πμννα μπ που να μην ον δ ο βάν.

« α άραγ υλλογηκ ώρα ξαφνκά ο Αλα. «Αν οπαρα θλ να μου π κά δαρα καννα μυκ ποο ολγο να μπ κρυφά γουρα χ μα ην αραχή ου κάάλλο ήθλ να μου π μα δν πρφα

Πάν υχαρτήθηκ πολ αν ου άνοξ η Μάρθα γνάβνα(ο ρηγρη χ αρρτή κα βρκαν κρβαμνο ην π

ρυγα) κα ου π π ο βάν Φονροβ ήαν δυο ώρ πα πουβγήκ ο παρολη ηκώθηκ πν ον καφ ου απάνη κάπ ξρά η Μάρθα

γνάβνα. Αλα μπκ. γρο καθαν μοναχ ου ο ραπζ μ

πανοφλ υ κ να παλ παλ κα ξφλλζ γα να

πρνά η ώρα χρ μγάλη προοχή κά λογαραμο. Ήανολομναχο λο ο π (ο μρνακβ χ βγ γα ψώνα) Μα δν ήαν ο λογαραμο που ον απαχολοαν Αν κα ηκώθηκ νρ ο πρ κα προποαν π αθάνα καλά φαναν παρ λα αυά κουραμνο κ αUναμο Το μπ ου πουη νχα χαν φαν ρά μλαν ήαν δμνο μ να κκκ


24/319

24 Φ Τ Σ Τ Γ Σ

νο μανήλι. Η μη ου ίχ πρησί πo και ίχ κι αυή μρικμλανιές που αν και ήαν ασήμανς ου διναν μιαν έκφραση μ

χθηρή κι ργισμένη γέρος ο ξρ κι ο ίδιος αυ και κίαξχθρικά ον Αλισα που έμπαιν καφς ίναι κρος φώναξ απομα δ σ κρνάω

γώ φίλ μου δν πρκιαι να φάω σήμρα παρά μονάχα νησίσιμψαρσουπα και δ θα πρσκαλέσω κανέναν Γιαί μυ κουβαλήθηκ

Να μάθω για ην υγία σας πρφρ Αλισα Ναι κι ξάλλου χς σ ίχα προσάξι να ρθι ς Όλα αυά

ίναι ανοησίς Αδικα μπήκς σ κπο. Να λέμ ην αλήθια ξρα πως σίγουρα θα μυ κουβαληθίς Αυ π μ ένα φος κνυρισμένο. Ταυχρονα σηκώθηκ

κι ξέασ ανήσυχα η μη ου σον καθρφη για σσαρακσίσως φορά απ πρωί) Αρχισ να φιάχνι κκκιν μανπάνω σο μέωπ ου

Kαpα ο κκκινο άρο μυρίι νοσοκμίο παραρησ μ μβρίθια οιπν ι νέα απ κι Πώς α πάι ο σάρςσου;

ίναι πολ άσχημα ίσως σήμρα κιλας να πθάνι απάνησ ο Αλισα

Όμως ο παέρας υ ο άκουσ καλάκαλά μα και ην ρώ ησή ου ην ξέχασ αμέσως.

βάν έφυγ ίπ ξαφνικά Μ κάθ ρπο προσπαθί ναβουήξι απ ον Μίκα ην αρραβωνιασικιά ου γι αυ και μέ-νι δώ πέρα πρσθσ μ σσα και σραβώννας ο σμα ουκοίαξ ον Αλισα.

Δν πισω να σας ίπ ο ίδις ρώησ ο Αλισα ίναι καιρς πια που μυ ο π Αμ ι νομίις; δώ και

ρις βδομάδς μου π Δν ήρθ βέβαια κι αυς δώ πέρα γιανα μ σφάξι σα κρυφά! Κάπιο λγο πρέπι να 'χι που ήρθ

Τι λέ κί! Γιαί α λέ αυά ίπ ο Αλισα ρμρά συγχυσμένς.

ίναι αλήθια πως δν μου ηάι λφά μα κι έσι μιαρίχα δ θα ου δώσω. χω σκπ αγαπη μυ Αλξέι Φινροβις να σω σ οη η γη σ μπορώ πρισσρο να ξ


25/319

Α Λ Ο Κ Α Ρ Α ΜΑ ΟΒ 2 5

τ ατ, κα γα τούτο μο χράτα το κάθ καπίκ κ σο ποπολύ ήσω τσο θα μο ίνα πο χραούμνα τα λφτά, ξακολο-

θούσ να λέ κβοντας βλτς στο δωμάτο κ έχοντας τα χέρα τοστς τσέπς το λγδασμένο καλοκαρνού κίτρνο παλτού το. Τώ-ρα σο να να ίμα άντρας ακμα, πνήντα πέντ χρονώ λο κ λο, μα θέλω να σω σαν άντρας τολάχστον ίκοσ χρνα ακμαΜα ταν θα γράσω θα γίνω σχαμρς, κ ατές δ θα μο ρχοντα ττ μ τη θέλησή τος Γ ατ ττ θα μο χραστούν ταλφτοδάκα μο. Γ ατ κα γω λο κα τα μαύω, λο κα τα

μαύω κα το κάνω μονάχα γα μένα, αγαπητέ μο γ, Αλξέ Φοντροβτς, κα να το ξέρτ, γατί γώ θέλω να ήσω μς στο βούρ-κο μο ώς την τλταία μέρα Βάλτ το καλά στο μαλ σας ίναγλκά μέσα στο βούρκο Όλο τον βρίον, λο μως μέσα τοούν μα λο κρφά νώ γώ ολοφάνρα. Γ ατήν ακρβώς τηνκρίνά μο ίνα πο ρίχτηκαν πάνω μο λο ατοί το βούρ-o . Όσο γα τον Παράδσ co, Αλξέ Φοντροβτς, καθλοδν τον γοστάρω κα να το ξέρς. το κάτω κάτω δν ταράκλας σ έναν καθώς πρέπ άνθρωπο να πά στον Παράδσο, αποθέσομ πως πάρχ δηλαδή κα τούτος Κατά τη γνώμη μοπέφτς κα κομσα τον αξύπνητο κα τίποτα άλλο δν πάρχΑν το θέτ μνημονύτέ μ κ αν δ θέτ τραβάτ στο δάολο Νάη φλοσοφία μο Καλά τα λγ χτς δώ πέρα ο βάν, παρ λο

πο λο ήμασταν μθσμένο. βάν ίνα καχησάρης, κ ούτίνα κα κάνας σοφς . κ ούτ έχ κα σποδαία μρφωση . Τομνο πο ξέρ ίνα να σωπαίν κα να σ κοτά χαμογλώνταςΑτ

ίνα το κλπο.

Αλσα τον άκογ κα δν έβγα λέξη Γατί δ μλά μαί μο Κ ταν μλά παρασταίν . Πα

λάνθρωπος ίνα ο βάν co Όσο γα την Γκρούσνκα, φτάν ναθέλω κα την παντρύομα τώρα αμέσως. Γατί ταν έχς λφτά,Αλξέ Φοντροβτς, φτάν κάτ να θλήσς κ αμέσως γίντα βάν ατ ακρβώς φοβάτα κα μ παραφλά Δ θλ να πάρωτην Γκρούσνκα μα παρωτρύν τον Μίτκα να την πάρ κίνοςτσ θέλ να χωρίσ κα μένα απ την Γρούσνκα (λς κα θατ αφήσω λφτά αν δν την παντρτώ! ) κ απ την άλλη αν ο Μ ίτα


26/319

26 Φ Ν Ο Σ Ο Ι Ε Β Σ

πάρι ν Γκρύσνκα ό αυός θα υ πάρι ν πλύσια μνσυ. Νά ι υπλγισμύς κάνι ίναι παλιάνθρωπς βάν συ!

Πόσ ίσ υρέθισς ίναι απ α χσινά. Καλύρα ναπγαίνα να πλαγιάσ ίπ Αλιόσα Νά σύ μυ λς αυό ίπ γέρς ξαφνικά σάμπως ώρα

να πρωσκέφ Μυ λς κι γώ δ θυμώνω μαί συ μως μ ν βάν θα θύμωνα αν υχόν και μυ λγ ίδι πράμαΜνάχα μ σένα ίχα πύ και πύ σιγμές καλσύνς αλλιώς ίμαικακός άνθρωπς

Δν ήσασαν κακός από φυσικύ σας μα σας σμάδψ ωίπ χαμγλώνας Αλιόσα Ακυ ν κακύργ ν Μίκα ήθλα σμρα κιόλας να ν

χώσω σ φυλακή μα και ώρα δν ξέρω ακόμα ι απόφασ θαπάρω Βέβαια σν πχ μας ίναι πλύ ς μδας να νμίι κανίς πως σβασμός πρς ν παέρα και μέρα ίναι μια πρλψ

μα νμίω πως υπάρχυν και νόμι πυ και σις μέρς μαςακόμα απαγρύυν συς γιυς να ραβάν απ α μαλλιά υς γέ -ρυς παράδς υς και να υς χυπάν μ ακύνι σα μύραμέσα σ ίδι υς σπίι σιγμή πυ αυί ίναι πσμένι χάμω κι ακόμα να καυχιύναι πως θα ρθυν και θα υς σκώσυνκι όλ αυά μπρσά σ μάρυρς Αν θλα θα ν γράπωνα ώρα και θα ν έχωνα μέσα για α σινά υ καμώμαα

Ομως δ θέλ να ν κααγγίλ έσι δν ίναι Ο βάν μ απόρΨ. Βέβαια θ αδιαφρύσα γι αυά πυλέι βάν μα ξέρω κάι άλλ . . .

Και σκύβνας ξακλύθσ μπισυικά και χαμλόφωνα Αν ν χώσω μέσα ν παλιάνθρωπ κίν θα μάθι και

θα ρέξι σ σιγμή κνά υ Μα αν ακύσι σήμρα πως μ έσπασ σ ξύλ και λίγ έλιψ να μ σκώσι μένα ν αναμγέρ ίσως να ν παραήσι και να ρθι δώ να μ δι . ά ιχαρακήρα έχυμ: πάνα κόνρα πάμ Τν ξέρω απόξω κι ανα-καωά Μα δ θα πιις κανένα κνιάκ; Πά κρύ καφδάκι θασυ βάλω και λιγάκι κνιάκ θα γίνι νόσιμ άκυ πυ συ λέω

Όχι δ θέλω υχαρισώ Νά ύ ψωμάκι θα πάρωμαί μυ αν μυ δώσ π Αλιόσα κι έβαλ σν έ


27/319

Α Λ Ο Κ Α Α Μ Α Ο Β 2

του ράσου του ένα φρατολάκι των τριών καπικίων Ομως κονιάκκαλά α κάνατ να μην πίνατ ούτ σίς τον συμβούλψ πιφυλα-

κτικά ο Αλισα κοιτάοντας το πρσωπο του γέρου Δίκιο έχις. νυριάι αντί να σ καλμάρι . Όμως μονά-χα ένα ποτηράκι θα πιω . δώ στο ντουλαπάκι ίναι

Ανοιξ μ το κλιδί το ντολαπάκι γέμισ ένα ποτηράκι το ή-πι ύστρα ξανάκλισ το ντουλαπάκι και ξανάβαλ το κλιδί στηντσέπη του

Δν θα π άλλο μ' ένα ποτηράκι δν Ψοφάω Νά που γίνατ τώρα καλύτρος ίπ ο Αλισα και χαμογέλασ

Χμ σένα σ' αγαπάω και χωρίς να πιω κονιάκ μα μ τουςπαλιανθρώπους ίμαι παλιάνθρωπος Ο Βάνκα δν πάι στην Τσρμαιά. Γιατί Θέλι να μ κατασκοπύι θα δώσω πολλά στηνΓκρούσνκα ταν θα ' ρθ ι Ολοι ίναι παλιάνθρωποι Μα τον βάνγώ καθλου δν τον παραδέχομαι για γιο μου . Καθλου δν θέλωνα τον ξέρω Απ πού ξφύτρωσ ίναι ντλώς διαφορτικς απμας Και μήπως τάχα θα του αφήσω τίποτα Ούτ διαθήκη δν θακάνω και να το ξέρτ Και τον Μίτκα θα τον πατήσω και θα ονλιώσω σαν κατσαρίδα. Τις νύχτς τυχαίνι καμιά φορά να πατάωτις μαύρς κατσαρίδς μ την παντούφλα ένα κρατς κάνουν μονάχα

και λιώνουν Κτς θα κάνι κι ο Μίτκα ου . Ο Μίτκα σου γιατίσύ τον αγαπάς. Νά σύ τον ααπάς και γώ δν φοβάμαι που τοναγαπάς. Αν τον αγαπούσ μως ο βάν μα την αλήθια θα φοβ-μουνα και για τη ωή μου . Μα ο βάν κανέναν δν αγαπάι ο βάνδν ίναι δικς μας άνθρωπος. Κάτι τέτοιοι αδρφέ μου ίναι ντλώς αλλιώτικοι απ μας ίναι μια σκνη που σηκώθηκ . . . λίγοςαέρας να φυσήξι και θα φύγι Χτς μου πέρασ μια ανοησία απ'

το κφάλι ταν σου ίπα να πράσις. θλα μάθω απ σένακάτι για τον Μίτκα αν του 'δινα δηλαδή καμιά χιλιάδα ρούβλιαή και δυο ακμα θα δχταν να φύγι απ δω αυτς ο απένταροςαχρίος για πέντ ή καλύτρα για τριανταπέντ χρνια χωρίς ναπάρι την Γκρούσνκα και να παραιτηθί ντλώς απ' αυτήν Τι λςκαι συ


28/319

Φ Σ Τ Β Η

Θα . . θα τον ρωτήσω μουρμορισε ο Αλιόσα Αν του δίνατε τις τρεις χιλιάδες τότε ίσως αυτός

Ιματα λες! Δεν υπάρχει λόγος τώρα να τον ρωτήσεις. Κα-θόλου δε χρειάεται Αλλαξα γνώμη Χτες μου πΙρασε μια ανόητησκΙΨη απ ' το κεφάλι . Τίποτα δε θα δώσω μα τίποτα σου λω ταλεφτά μου χρειάονται σε μΙνα είπε ο γΙρος κι άρχισε να χειονο-μεί. γώ θα τον λειώσω σαν κατσαρίδα Μην του λες τίποτα γιατίμπορεί ν' αρχίσει να ελπίει κιόλας Όμως και συ δν Ιχεις τίποτανα κάνεις εδώ πΙρα. Μπορείς να πηγαίνεις κείνη η μνηστή του

η Κατερίνα lβάνοβνα που μου την Ικρυβε τόσο ποσεχτικά όλοντοτο τον καιρό τι θα κάνει Θα τον παντρευτεί γιά όχι Νομίωπως χτες πήγες σπίτι της ε

Μ κανΙναν τρόπο δν θλει να τον παρατήσει Κάτι τΙτοιους αγαπάνε αυτΙς οι λεπτΙς δεσποινίδες. Κάτι γλε

ντΙδς και παλιανθρώπους! Τίποτα δεν αξίουν αυτΙς οι χλωμΙς δε

σποινίδες άκου μ που σου λω. Να δεις κάτι άλλες . . ρ καινα 'χα τα νιάτα του και το τοτινό μου πρόσωπο γιατί γώ ήμουναπo πιο καλοκαμωμΙνος από εκείνον στα ικοσιοχτώ μου χρόνιαΤότε και εγώ θα ' μουνα κατακτητής όπως και κείνος Κανάγιας είναι! Μα την Γκροσενκα δε θα μου τη φάι ποτΙ δε θα μου τη φάει . . . Θα τον κάνω λιώμα!

Αγρίψε και πάλι μ τα τελευταία λόγια του.

Πήγαινε Τίποτα δεν Ιχεις να κάνεις σήμερα εδώ πΙρα είπεαπότομαΟ Αλιόσα σηκώθηκε να τον χαιρετήσει και τον φίλησ στο

μάγουλο Γιατί το 'κανες αυτό είπε λίγο ξαφνιασμΙνος ο γΙρος. Θα

ξαναειδωθομε δα , μήπως νομίεις πως δε θα ξαναειδωθομε Κάθ άλλο Ιτσι το 'κανα Μα και βΙβαια δεν είναι τίποτα κι γώ Ιτσι απλώς το ίπα

απάντησε ο γΙρος κοιτάοντάς τον. Ακου δω άκου φώναξε πίσωτου λα καμιά φορά και σντομα μάλιστα για να φάμ ψαρό-σουπα θα φτιάξω ψαρόσουπα εξαιρετική η σημερινή δε θα πιάνειπντάρα μπροστά σε κείνην να ' ρθεις το δίχως άλλο! Αριο κιόλαςακος αριο κιόλας να ρθεις!


29/319

Δ Λ Ο Κ Ρ Μ Ζ ΟΒ 2

Και μλις ο Αλισα βγήκ, αυτς πλησίασ το ντουλαπάκι καικατέβασ ακμα μισ ποτηράκι

Όχι άλλο μουρμορισ πλαταγίοντας τη γλώσσα του.ανάκλισ το ντουλαπάκι, έβαλ το κλιδί στην τσέπη και πή-γ στην κρβατοκάμαρα. Ένιωθ αδυνατισμένος και, μλις πλάγιασστο κρβάτι, τον πήρ ο πνος.


30/319


31/319

π Ι

Έμπλεε με τα Σχολαρπαδα

ΔΑ να χ ο Θς πο δ μ ρώσ γα ν Γκροσνκα» σκέφκ ο Αλσα βγανονας απ ο σπ ο παέρα οκα ραβώας γα ς κρας Χοχλάκοβα. «Αλλώς θ ανα

γκαμον σως να ο αφγθώ χσινή μο σνάνσ μας »

Ο Αλσα πνσ νώθονας πως νχα ο ανπαλο χανσγκνρώσ κανοργς δνάμς κα καρδά ος χ σκλρν πρισσρο

« παέρας να κνρσμένος κα μοχθρς κά σκέφκ καπήρ ν απφασή ο Κι ο Νμήρι γορα κ ας κά θαχ σκφ αή νχα κα θα να κ ας κνρισμένος καμοχθρς Ω πρέπ οπωσδήπο να προφάσω να ον βρ σήμ·ρα μ κάθ θσα . »

Μα ο Αλσα δν χ πo καρ να σκφ: σο δρμο ο σνέβ κά πο φανομνκά δν ήαν και πo σποδαο μα πο οκαν μγάλ ντπωσ Μλς πέρασ ν πλαα κ έσρψ σμα πάροδο γα να βγ σν οδ Μχαλβσκαγα πο ήαν πα·ράλλλ μ ο Μγάλο Δρμο και χωραν απ αν μ' ένα ρέ·μα μονάχα (λ πολια μας ναι γμά ρέμαα) δ κάωσο γφράκ ένα μπολοκ σχολαρπαδα λα μκρά παδά π ννά σαμ δώδκα ο πo χρονώ χαν σχολάσ κα σκορπ·


32/319

Τ Γ Β

ανε γα να πάνε σπία ους άα με η σάκα σην πάη κα άα έχονάς ην κρεμασμένη σον ώμο άα φοροσανε σακάκα κ

άα παουδάκα. Ήαν κα μερκά που φοροσαν ποδήμαα απμαακ δέρμα απ εκείνα που αρέσουν πο σα μκρά παδά απαραχαδεμένα απ ους ποσους γονείς ους Όη η ομάδα συηοσε ωηρά φαναν πως κά ην απασχοοσε κα γε ναπάρε μα απφαση Ο Ασα ήαν ανα να περάσε αδάφοροςμπροσά απ μκρά παδά απ ον καρ κας που βρσκαν σηΜσχα κα αν κα ου άρεσαν δαίερα α π μκρά ρώ χρο-

νώ πάνω κάω αγαποσε ωσσο πο κα α σοαρπαδα ωνδέκα κ ένεκα χρονώ . Γ αυ σο κ αν ήαν ώρα απασχοημένος με ς σκέψες ου θέησε ξαφνκά να α πησάσε κα να πάσε μαί ους κουβένα Πησάονας κοίαε α κοκκνομάγουαωηρά προσωπάκα ους κα παραήρησε ξάφνου πως ο θένα ουςβασοσε σο χέρ μα πέρα άα μάσα είχανε δυο. Απ ην

άη μερά ης ρεμαάς κάπου ράνα βήμαα μακρά απ ηνομάδα σεκαν ένα παδί δίπα σ ένα φράχη μαθηής κ αυςμε η σάκα σον ώμο φαναν απ' ο μπ ου πως ήαν δέκα χρονώ ίσως κα πο μκρς Χωμοσκος αρρωσάρης μ ασραφερά μαραμαάκα κοίαε προσεχκά κ ερευνηκά ην ομάαων έξ παδών που ήαν καθώς φαίνεα συ μαθηές ου μα πουώρα ήαν μαωμένος μαί ους Ο Ασα πησίασε κα μίησε

σ ένα σγουρμαο ξανθ κοκκνομάγουο παδί που φοροσ μα-ρο σακάκ:Όαν είχα κα γω μα πέσνη σάκα σαν η δκά σας ην

κρέμαγα σον ρσερ μου ώμο γα να μπορώ με ο δεξί χέρ ναπαίρνω εκοα ήθεα απ μέσα Όμως εσείς έχεε η σάκασο δεξί ώμο κα θα δυσκοεεσε να πάρεε κά σα γρήγορα

Ο Ασα άρχσε απ' αυή ην παραήρηση χωρίς καμά προμεεημένη πονηρά Κ μως είνα ανα ένας μεγάος ν αρχίσεδαφορεκά αν θέε να κερδίσε ην εμπσοσνη ου παδο κακμα περσσερο μας οάκερης ομάδας παδών Πρέπε ν αρχίε κανείς να μάε σοβαρά γα υπθεση που ενδαφέρε α παδάκα να δείξε πως ους κουβενάε σαν ίσος με ίσο Ο Ασα οκααάβανε αυ απ ένσκο


33/319

Δ Λ Ο Μ Ο Β

Μα ας ίναι ρβοχέρης, απάνησ θς ένα άλλο παδί,γοδένο κα γμάο γία, κάπο ένα χρονώ.

Τα πλοιπα πέν παδιά κάρφωσαν α μάα ος σον Αλισα Και ς πέρς μ ' αρισρ ς ρίχν, παραήρησ ένα ρίτο παιδί.

κίνη ακρβώς η σγμή έπσ μα πέρα μέσα σην ομάδα,άγγιξ λαφρά ον αρισροχέρη, μα ξασχησ , αν και ίχ ρχίμ καπασοσνη κα ναμη. Την ίχ ρίξ ο παδί πο σκανσην άλλη μριά ης ραάς.

Απάνω ο, δωσ' ο, μοροβ φώναξαν λο Μα ο μοροβ (ο αρσροχέρης) κα χωρίς α δν αργοπ-

ρησ καθ λο κ απάνησ αμέσως: έριξ μα πέρα σο παιδί ποβρσκαν πίσω απ' ο ρέμα, μα χωρίς πχία, η πέρα χπησσο χώμα Το παδί απ' ο ρέμα έριξ αμέσως κ άλλη πέρα ποοη η φορά πέχ ον Αλσα και ον χπησ αρκά δναά

σον ώμο κίνος απέναν ίχ γμίσι ς σέπς ο μ πέρς.Α φαναν απ ράνα βήμαα μακρά γιαί ο σέπς ο παλ-ο ο ήαν φοσκωμένς.

σάς, σάς ήθλ να χπήσ πίηδς σάς σημάδ. ίσ Καραμάοβ, Καραμάοβ, έσι δν ίνα φωνάξαν γλώνας απαδά. Όλοι απάνω ο λοιπν, δωσ' ο

Κ απ' ην ομάδα ξπάχηκαν μονομάς έξ πέρς Μα απ'αές πέχ ον άλλον σο κφάλ κα ο παιδί έπσ Ομως ση-κώθηκ αμέσως κ άρχσ να ρίχν μ σσα η μα πέρα μά απην άλλη σην ομάδα. Αρχισ ένας κανονκς προπλος κι απ'ς δο μρές Πολλά απ' α παιδά ης ομάδας αποδίχηκ πωςίχαν έομς πέρς σς σέπς ος

Μα κάν ί Δν νρέπσ λοιπν, καλοί μο κριο

Τα βάλα έξι μ' έναν Μα σς θα ον σκοώσ φώναξ ο ΑλσαΜπήκ μπροσά γα να προφλάξ ο παδί πο ήαν πέρα απ'

ο ρέμα. Τρις ή έσσρις σαμάησαν γα μια σγμή Ας άρχσ πρώος φώναξ ένα παιδί πο φοροσ κκκ

νο ποκάμισο, μ μια νρασμένη παδάσκη φωνή ίναι πο-λος, ς προάλλς χπησ ον Κρασκιν μ ο σογά ο, έβγαλ


34/319

34 Φ Β Η

αίμα Ο Κρασόκν δ θέλσ να ον μαρυρήσ όμω αυουνούου χράα να ον σακίσουμ

Μα γαί ίσω σ ο ίδο ον κοροδύ Νά όμω που αυό πάλ σα έρξ μα πέρα σν πλάΑυό σα ξέρ φωνάαν α παδά. Τώρα ρίχν σ σα πέρκ όχ σ μα. Όλο απάνω ου κα πάλ κοία μν ξσοχήσΣμούροβ!

Κα ξανάρχσ ο προπόλμο ού φορά πολύ άγρο. Τοπαδί πίσω απ' ο ρέμα χυπήθκ σο σήθο φώνσ έβαλ

α κλάμαα κ έρξ ον ανήφορο καά ν οδό Μχαλόβσκαγα.Τα παδά ομάδα άρχσαν να φωνάουν

Α νά ου πά ο 'σκασ ο ξέφ Δν ον ξέρ Καραμά-οβ ύπουλο που ίνα λίγο θα ου ήαν αν ον σκοώναμ ξανάπ ο παδί μ ο μαύρο σχολκό κουσούμ κα ασραφράμάα που φανόαν να 'να μγαλύρο απ όλα

Τ έκαν ρώσ ο Αλόσα Μαρύρσ μήπωΤα παδά κοαχήκαν μ κάποαν ρωνία. ά κα σ σ Μχαλόβσκαγα ξακολούθσ να λέ

ο ίδο παδί Το λοπόν γα πγαίν κα προφάσ ον Τονβλέπ αμάσ κα σα κοά

Εσά κοά σά κοά ίπαν κα άλλα παδά Το λοπόν γα ρωήσ ον αν ου αρέσ ο ξέφ . Ακού

Αυό να ον ρωήσΌλο γλάσαν Ο Αλόσα ου κοία. Μν πγαίν θα σα χυπήσ φώναξ προδοποώνα

τον ο Σμούροβ. Δν θα ον ρωήσω κύρο γα ο ξέφ γαί φαίνα πω

σί ον κορού μ ' αυό καά κάποον ρόπο. Μα θα μάθωαπ' αυόν γα ποο λόγο δν ον χωνύ όσο

Μάθέ ο ν μάθέ ο ίπαν γλώνα α παδάΟ Αλόσα πέρασ ο γφυράκ ανέβκ ον ανήφορο κα πλ

σίασ ο παδί ροσέχ ου φώνααν πίσω ου Δ θα σα φοβθί θα

σα χυπήσ άξαφνα μπαμπέσκα . όπω ον Κρασόκν Το παδί ον πρμν χωρί να κουνέα απ θέσ ου 0


35/319

Δ Λ Ο Μ Ο Β 35

αν ον πλησίασ� ο Αλιόσα �δ� ένα μικρό πο δ� θα αν πάνωαπό �ννιά χρονώ κονό κι αναο μ� ισχνό και μακρολό πρόσω

πο Τα μ�γάλα σκορα ο μάια ον κοίααν άγρια. Φοροσ� ένααρκ�ά ριμμένο παλοδάκι πο ο ήαν πια μικρό Τα μανίκιαήαν κονά και α χέρια ο ξ�π�άγναν γμνά. ο αρισρό γό-ναο ο παν�λνι �ίχ� ένα μ�γάλ μπάλωμα και ο δ�ξί ο πα-ποσι ακριβώς σο μ�γάλ δάχλο �ίχ� μια ρπα πο χ�πρσπαθήσ�ι να ην κρψ�ι μ� μ�λάνι . Και οι σέπ�ς ο παλο ο ήαν φοσκωμέν�ς απ ις πέρ�ς πο 'χ� μαέΨ�ι . Ο Αλιό-

σα σαμάησ� βήμαα μακριά ο και ον κίαξ� �ξ�ασικά Το παιδί καάλαβ� αμέσως απ ο βλέμμα ο Αλιόσα πως �κ�ίνςδ�ν έχ�ι σκοπό να ον χπήσ�ι. παΨ� λοιπόν να κοκορ��αι καιμάλισα μίλησ� πρώος

ίμαι ένας και �κ�ίνι �ίναι έξι . . Θα ος σακίσω όλος καιμόνος μο �ίπ� ξαφνικά και α μάια ο άσραψαν

Μια πέρα φαίν�αι πως σας χπησ� πολ άσχημα παρα-ήρησ� ο Αλιόσα Και �γώ πέχα ον μοροβ σο κ�φάλι φώναξ� ο παιδί Τα παιδιά μο �ίπαν πως μ� ξέρ� και για κάποιο λόγο ρί

χνα� σ� μένα ις πέρ�ς ίναι αλήθ�ια αό ρώησ� ο ΑλιόσαΤο παιδί ον κίαξ� κασοφικα

γώ δν σας ξέρω Μήπως �σ�ίς μ� ξέρ�� ξακολοθησ� ναρωά�ι ο Αλιόσα. Να μ αφήσ�� ήσχο φώναξ� ξαφνικά ο παιδί θμωμένο

όμως δ�ν κονήθηκ� απ' η θέση ο σάμπως όλο και κάι να π�ρί-μ�ν� και πάλι α μαάκια ο άσραψαν μοχθηρά

Καλά θα φγω �ίπ� ο Αλιόσα. Μονάχα πρέπ�ι να ξέρ��

πως �γώ ο� σας ξέρω ο σας κοροδ�ω Eκ�ίνι μο �ίπαν� μ�ποιον ρόπο σας κοροδ�ον όμως �γώ δ� θέλω να σας κοροδέψω αίρ��

Φοσανά βρωμκαλόγ�ρ� φώναξ� αγόρι κοιάονας ονΑλιόσα μ� ο ίδιο άγριο και προκληικό βλέμμα.

Πήρ� μάλισα κι αμνική σάση πολογίονας πω ώρα ο


36/319

36 Ο Ο Γ Η

δίχως άλλο ο Αλσ θ ορμήσ πάνω οu Μ ο Αλσ γύρσον κοίξ κ έφuγ Όμως δν πρφσ ν κάν ού ρί βήμ- κ ον χύπησ σην πλάη ο πο μγάλο βσλο ποu χ γρ σς σέπς οu

Ώσ π πίσω χuπά έν λοπν ην λήθ πδάπως οuς ρίχν μπμπέσκ γύρσ κ πάλ ο Αλσ κ οu ίπ

Μ ούη τ φορά ο πδί οu ρξ μ λύσσ μ πέρ κπρσωπο. Όμως ο Αλσ πρφσ ν προφuλχί κ η πέρον βρήκ σον γκών

Νροπή σς! Τ σς έκν φώνξ uς.Τ γρ πρίμν σωπηλ πως ώρ π ο Αλσ θ ορμήσ

χωρίς άλλο πάνω οu Bλiπoνς μως πως κ ώρ δν ορμάον έπσ ρομρς θuμς έγν έν μκρ θρ ρμησ πάνω σονΑλσ κ πρν κίνος προφάσ ν κοuνηθί οu άρπξ ρσρ οu χέρ κ μ uo οu χέρ έσκuψ ο κφάλ οu κα

οu δάγκωσ ο μσίο δάχuλο χωσ βθά δν οu κκάποu δέκ δuρλπ δν άφην Ο Αλσ ξφώνσ π ονπνο ρβώνς ο δάχuλ οu μ λη οu η δύνμη Το πδί άφησ πiλοuς κ ξνγύρσ ρέχονς σην προηγούμνη θέ-ση οu Το δάχuλο ο χ δγκώσ βθά ίσμ ο κκκλο κονά σο νύχ ρχ ίμ . Ο Αλσ έβγλ ο μνήλ οu κέδσ σφχά ο πονμένο οu χέρ Το ύλγ σχδν έν ολάκρολπ . Το πδί λη ούη ην ώρ σκν κ πρίμν Τέλοςο Αλσ ον κοίξ μ ο ήσuχο βλiμμ οu

Πά κλά ίπ Το βλiπ κ μονάχος σς πσο άσχημμ δγκώσ Όμως νομίζω πως φάν π Τώρ πέσ μοu σς έκν

Το πδί ον κοίξ πορώνς .

Αν κ κθλοu δ σς ξέρω κ σς βλiπω γ πρώη φορά σuνέχσ ο ίδο ήρμ ο Αλσ μως δν μπορί ν μη σς έκν κά γί βέβ δ θ μ βσνίζ έσ χωρίς λγο. Τ σςέκν λοπν κ σ σς έβλψ Πέσ μοu

Ανί ν πνήσ ο πδί ξέσπσ ξφνκά σ λuγμούς κ έφuγ ρέχονς Ο Αλσ ο κολούθησ σγά πηγίνονς γ ην


37/319

Α Λ Ο Α Ρ Α Μ Α Ο Β 3 7

Μιχαηλόβσκαγια κ ι έβλπ για πολλή ώρα αγόρι ποu ρχ χωρςνα γuρι πσω tou και, καθώς φαναι όλο κλαγονας. Αποφά-σισ να πάι και να ο βρ μόλις θα βρισκ καιρό για να λύσιαuό ο ανιγμα ποu ou καν όση νύπωση Μα ώρα βιαόαν.


38/319


39/319

v

τ πίτι τ ΧχλκβΣ πλησασ στο σπτ της ρας Χοχλάοβα. τανπέτρνο, δτητο , δπατο, όμορφο, ένα απ' τα αλύτρα σπ-τα της μρής μας πολτας Αν α η ρα Χοχλάοβα οσ

τον πρσσότρο αρό σ ' άλλη παρχα, όπο χ χτήματα, ή στηΜόσχα, όπο χ σπτ δό της, χ α στην πολτα μας δό-τητο σπτ, ληρονομά απ' τος παπποδς της. Μα α το τήμαπο 'χ στην πρφέρά μας ήταν το μγαλτρο απ' τα τρα τηςχτήματα Κ όμως, ώς τα τώρα ρχόταν πολύ σπάνα στα μέρη μας.τρξ να ποχτ τον Αλόσα στο σαλονά.

ο πήρατ, το πήρατ το γράμμα γα το ανογο θαμα;

άρχσ να to λέ γρήγορα α νρά. Να, το πήρα Δαδόσατ την δηση, το δξατ σ ' όλος; Απέδωσ το γο

στη μητέρα ήμρα θα πθάν, π ο Αλόσα ο άοσα, το ξέρω Ω, πόσο θέλω να σας μλήσω. Να μ

λήσω μα σας ή μ άποον άλλον γα όλα ατά. Όχ, μα σας,μα σας θέλω να μλήσω ρμα πο δν μπορώ μ ανέναν τρό-πο να τον δω Όλη η πολτα να στο πόδ, όλο άτ πρμέ-vov. Μα τώρα . ο ξέρτ πως να δώ η Κατρνα lβάνοβνα;

Αχ, μα πολ τχρός! Νά λοπόν, θα τη δω σπτ σας, α-ναφώνησ ο Αλόσα. Χτς μο π το δχως άλλο να την πσ-φτώ σήμρα


40/319

40 N TO O B

ο ξρω λα α ξρω άκοσα λα κα μ λπομρλα σα γναν χ σο σπ λα κνα α φρχά πράμααμ κνο ο ποκμνο Ct ragq κ αν ήμονα σ

θσ

κ γώ δν ξρω θα κανα σ θσ ! Μα κ ο αδρφσα ο Νμήρ Φονροβ ω Θ μο άνθρωπο κ αΑλξ Φονροβ μα ν αλήθα σα λω α χάνω Τώρα κ μσα να ο αδρφ σα δλαδή χ κνο χ ο φρκαλο ο χσν μα ο άλλο ο βάν Φονροβ να μσα κα μλάμα χον μα σήσ πσμ σοβαρή Κα να ξρα

σμβαν ώρα ανάμσά ο ω να ρομρ σα ο λω να να σπαραγμ μα ρομρή σορα απσ : αοβασανονα κα ο δο ο άγνωσο γα ο ξρον κα ο δο καο απολαμβάνον! α πρμνα! α λαχαρούσα ο κρρονα πο δν μπορούσα να α ποφρω λα αά Θα σα α δγθώ λα μα ώρα να κα κά άλλο κά πο να κα ο σποδαρο αχ ο ξχασα πω α να ο σποδαρο : Πσ μογα παθ σρκή κρσ Μλ άκοσ πω ρχσασ ήρθ κρσ σρα

ama σ σ σρκή κ χ γώ βσ ξαφνκά α-π μα χαραμάδα φωνούλα απ ο πλαν δωμάο

Η χαραμάδα ήαν πo μκρή κα φωνή κοβαν κάθ σο

σ πω αν βά καν λα ο α δναά να σγκραθ γανα μν ξσπάσ σ γλα. Ο Αλσα παραήρσ αμσω πω πραο πλανού δωμαο χ ανοχ λγάκ μλ μα χαραμάδααπ πο σγορα i θα ον βλπ σ καθώ ήαν καθσμσν πολθρνα Μα α δν μπορούσ να ν δ

Δν να παράξνο δν να παράξνο Μ α π σμαά σο κ γώ θα γνω σρκή . Όμω Αλξ Φονροβ να σο άρρωσ σο άρρωσ! Όλ νύχα χ πρ κασνα! Μ πολύ κπο μπρσα να πρμνω ώ ο πρω πο ήρθο Χρσνσούμπ κάθ φορά πο ρχα λ πω ποα δν μπορνα κααλάβ κα πω πρπ να πρμνομ Α ο Χρσνσομπ πάνο μα ρχα κα λ πω ποα δν μπορ να κααλάβ Μλ πλσάσα σο σπ i βγαλ μα φωνή α


41/319

Δ Ε Λ Ο Ι Ζ Ο

της ήρθ κρίση κα δέταξ να την φέρουν δώ πέρα στο παλ τηςδωμάτο . . .

Μαμά γώ καθλου δν το ξρα πως έρχτα αυτς. Δνήταν καθλου αυτς ο λγος που θέλησα να ρθω σ τούτο τοδωμάτο

Αυτ πα δν ίνα αλήθα Lise. Η Γούλα έτρξ κα σουίπ πως έρχτα ο Αλξέ Φοντοβτς σύ η ίδα την ίχς βάλνα παραμονύ .

Καλή μου μητρούλα αυτ δν ήταν καθλου έξυπνο απ μέ-

ρους σας. Κ αν θέλτ να τα μπαλώστ κα να πίτ κάτ πολύέξυπνο ττ πέστ καλή μου μαμά σ αυτν τον αξτμο κύροτον Αλξέ Φοντροβτς που ήρθ να μας δ πως απδξ τ δνίνα καθλου έξυπνος μνο κα μνο μ το να ρθ σήμρα δώπέρα μτά τα χσνά κα παραγνωρίοντας πως λο τον κοροδύουν.

Lise, υπρβαίνς τα ρα κα σ ββαώ πως στο τέλος θαφρθώ αυστηρά Ποος τον κορού λοπν γώ ίμα τσο χα-ρούμνη που ήρθ μου χράτα τσο πολύ μου ίνα ντλώς α-παραίτητος. Αχ Αλξέ Φοντροβτς ίμα ξαρτκάδυστυχσμένη

Μα τ έχτ λοπν καλή μου μαμά Αχ αυτά τα πίσματά σου Lise, αυτς ο υμτάβλητος χα

ρακτήρας σου η αρρώστα σου αυτή η τρομρή νύχτα του πυρτού

αυτς ο απαίσος κα αώνος Χρτσνστούμπ κα το κυρτρο: οαώνος ο αώνος ο αώνος! Κ έπτα λα αυτά λα αυτά . . Κατέλος ακμα κα τούτο το θαύμα Ω, πση ντύπωση μου καν αυ-τ το θαύμα πσο μ αναστάτωσ αγαπητέ μου Αλξέ Φοντρο-βτς Κα τώρα τούτη η τραγωδία κί μέσα στο σαλν που δνμπορώ να την υποφέρω δν μπορώ σας το λέω απ τώρα πως δνμπορώ. Ίσως να να κωμωδία κ χ τραγωδία Γα πέστ μουο στάρτς ωσμάς θα ήσ ίσαμ αύρο θα ήσ Ω, Θέ μου!Τ τραβάω κάθ στγμή κλίνω τα μάτα μου κα βλέπω πως λαίνα ανοησίς λα ανοησίς

Πολύ θα σας παρακαλούσα τη δέκοψ ξαφνκά ο Αλσανα μου δώστ κανένα καθαρ πανάκ γα να δέσω το δάχτυλ μου Το πλήγωσα βαθά κα τώρα μου πονά πολύ.


42/319

Σ Γ Σ Η

Ο Αλόσα ξUλξ ο δαγκωμένο ου δάχυλο. Το μανήλ ήαν γμάο αμαα. Η κυρα Χοχλάκοβα έβαλ μα φωνή κ έκλ

σ σφχά α μάα ης. Θέ μου, πληγή, αυό να ρομρό Μα η Lise, μόλς δ απ η χαραμάδα ο δάχυλο ου Αλό-

σα, άνοξ δάπλαα ην πόρα λά, λά μέσα, άρχσ να φωνά πμονα κ παχ

κά. Τώρα πα δ λέω ανοησς Ω, Θέ μου, γα λοπόν καθόσασαν κα σωπανα όση ώρα Μποροσ να χάσ όλο ου ο αμα

μαμά Πο ο πάθα αυό, πώς α κααφέρα έσ; Πρώα απόλα φέρ νρό, νρό Πρέπ να πλνουμ ην πληγή κα να βουήξ ο δάχυλο σο po νρό γα να πράσ ο πόνος κα να οκραά κ, να ο κραά Γρήγορα, γρήγορα νρό, μαμά σμα λκάνη Μα γρήγορα λοπόν, έλωσ νυρασμένη

χ κααρομάξ Η πληγή ου Αλόσα ην χ ανασαώσ Μήπως θα αν καλό να φωνάξουμ ον Χρσνσομπ πρό

φρ δσαχκά η κυρα Χοχλάκοβα Μαμά, θα μ σκοώσ Ο Χρσνσομπ σας θα ρθ

κα θα π πως ποα δν μπορ να κααλάβ Νρό Νρό Μα-μά, γα όνομα ου Θο , πηγαν κα πέσ ση Γλα να κάνπο γρήγορα, που όλο κα κάπου σκαλών κα ποέ δν έρχα γργορα όαν η φωνά ς Μα γργορα λοπόν, μαμά, γα αλλώ

θα πθάνω Μ α δν έχω ποα ξφώνσ ο Αλόσα που ρόμαξ μ ηνρομάρα ους

Η Γολα έφασ ρέχονας κ έφρ νρό Ο Αλόσα έβαλ μέσα ση λκάνη ο δάχυλό ου

Μαμά, γα όνομα ου o, φέρ ο ξανό κ κνο ο θολό, σουχρό νρό που ο βάς αν κόβσα, αυό ο . . ξχνάωπώς ο λν χουμ, έχουμ . . Μαμά, ξέρ πο να ο μπου-καλάκ , να σην κρβαοκάμαρά σας, σο νουλαπάκ σας, δξάνα ο μπουκαλάκ κα ο ξανό .

Τώρα αμέσως, όλα θα α φέρω, Lis, μονάχα μη φωνάςκα μην ανησυχς. Κοα μ πόση σαθρόηα υποφέρ ο ΑλξέΦνόροβς η δυσυχα ου. Μα πο κααφέρα κα πληγωθ


43/319

Δ Ε Λ Ο Ι Ο

ατ ε τό φιχτά, Αλεξ ΦιντόβτΗ α Χχλάβα βγήε βατιά. Η Lise ατό νάχα ε-

ενε. ιν α όλα ααντήτε , εε γήγα τν Αλιόα. ώτα αταφατε αι ληγθήατε τι Ύτεα θα λήε γιαεντελώ άλλα άατα. όν

Ο Αλιόα, νθντα αό ντ αιό ήταν oΛUτ- ώ να γε η ητα τη, τη δηγήθηε βιατιά, αα-λεντα λλά, ό ε αβεα α αφήνεα, τ ανγατό

εειόδι ε τα λιαόαιδα. Η Lise αφύ τν άε, ξετα χια ατάλητη Μα ειτεται, α ειτετα ε α, α άλιτα α -

τό τ νδα, ν' αναατεύετε ε αλόαδα ξεφώνε θνη,α να 'χε ά δαα άν τ Ατό α τ φ δεχνε αι ε εε αδ, τ ιό αδ α' όλα τα αδιά Ό-, δήτε θλ να άθετε γ ι ατό τ αλιόαδ αι να τα διηγηθετε όλα, γατ γα εδώ α άχε άι -τ ώα τ δεύτε, α ώτα θλ να α τή τύτετε τάχα, Αλεξ Φντόβιτ, α όλ φετε α'τν όν να ιλάτε για τα αήαντα άατα, α να λάτελγιά

Κα ββαια . Εξάλλ ύτε αι νιώθ τώα ανναν

εξαετιό όν Ενα γατ τ δάχτλό α τ χετε βτήξει τ νεό -ει τώα α να τ' αλλάξε γιατ α ετανετα. Γύ-λια, φε α να άτ άγ α' τ όγε αι α άλληλεάνη ε νεό Ε, να, τώα ατή φγε, α ιλήε βα-ά ώτε , αααλώ, τη τγή, αλ Αλεξ Φντό-βτ, τ γάα α τελα χτε, γήγα γατ η αά θαγει α δε θλ

εν τ χ α τ γάα ατα λτε, τ χετε. Τ ξεα ατό θα ετε

Ε να ' ατήν εδώ την τη α. Μετάνια τό oΛU γ ' ατότ ανόητ ατε Όλη τη νύχτα τ εφτόν ώτε τ γάα, δώτε τ


44/319

44 Φ Ο Ο Β

Τ' άφηα εε Ο δεν ρεε ββαα να ε αρνεε γα ρά γα

ρό ρό ρά ύερα α' γράα ε ό ανόη αε α ηώ γνώη γα ανόη αε α γράα δήε να φρεε αν ραγα δεν 'χεεάν α ήερα όλα να φρεε δήε δή

ήερα ενα αδύνα γα θα ά ναήρ α δε θα'ρθ α γα δ ή α ρε ή α ερ ρεγα άρε Ζά

Τερ ρε Τ ανηα Γα ε γελάαε λύμαζί μου ;

- Καθόλου .

Γα λόν; Γα α Ψα ενελώ όλα Με ρβάλλεε

Καθόλ. Μόλ δάβαα φηα α αθα γνε γα εγώ όλ εθάνε άρε Ζά θα ρε ναφύγ α α' ναήρ . Ύερα θα νεχ δ α θα δώ εξεάε όαν θα εγαλώε ό λε Νό θα ανρεύε Θα α αγαά Αν α δεν εχα αόα ν αρό να εφώ α ν αλύερη γναα αόα δε θα βρ άρε εε να ανρεώ .

Ό εγώ εα να άχρ ε λάνε άν ην λθρόνα εε γελώνα η α α α άγλά η ναν Εγώ δ θα α ηγαν ε ην λθρόνα α α εα

ββα ώ α όε θα 'χεε γνε αλά. Μα ε ρελό ρόφερε νερά η α αό να αε

βγάλαε όλα αά α ανόηα εράαα Αχ να α η αά να ' ρχεα αρβώ ην ώρα χρεαόαν Μαά ώ αρ-γεε άνε ερεα να άνε όη ώρα ά η Γύλα φρνεόλα ν άγ

Αχ ise, η φνάε να χαρε η φνάε Α' α φν . . Τ ήθελε να άν αν εύ η δα αράχε αλλύ ξανό ψαχνα ψαχνα . Υεύα ανε εηδε


45/319

Δ Ε Λ Ο Ι Ρ ΖΟ 5

Μα δεν πρύα δα να τ ξρ π θα ' ρθε ε δαγνλ Α ,

,λ θ ' τ τu τu ν τ φ α τ α η εα να τ ανα επ

τηδε Μαά, αγγελ u, αρζετε να λτε εξαρετ επνάδε Α ενα εξuπνάδε, α να ' ξερε, Lise τ αθάνα γα τ

δάτuλ τu Αλεξ Φντόρβτ α γα όλα τα άλλα Α, αλu Αλεξ Φντόρβτ, δεν ενα να α δu αuτά πu ε τώou, δεν ενα νάα Χερτενύπε Μα ενα όλα αuτά, όλααζ, πu δεν πρώ να uπφρ

Φτάνε, αά, φτάνε γα τν Χερτεντύπε , γελύε εύ-

θuα η ζα. ώτε u γρήγρα λπόν τ ξαντό, αά, α τνερό εν ενα τπτα πuδα, λuβδύν ύδρ ενα, ΑλεξΦντόρβτ, τώρα θuήθηα τ' όνά τu, ό ενα να ναγ' αuτ τ πληγ Μαά, γα φαντατετε, άλε τ δρόε άτ παλόπαδα να απ' αuτά τν δάγε. εν ενα λπόν αuτό να ρό, ρύτ ανθρπά, α πρε τάα

να παντρεuτε ατ αuτό, φαντατετε τ λπόν, θλε ύτερα απ'αuτό ν παντρεuτε, αά Φαντατετε τν παντρεν εν ενανα πεθανε απ' τα γλα, δεν ενα τρερό

Κα η Lise όλ α γελύε ε τ νεuρό, ρό γελά τη,τάζντα πνηρύτα τν Αλόα.

Μα πώ λπόν θα παντρεuτε, Lise; ώ ou ' ρθε αuτό πά-λ , αθόλu δεν ξρε πα τ λε . τη τγή πu εεν τπαδ να 'ταν λuαν

Α, αά Μα uπάρuν τάα λuανα παδά Κα γατ να ην uπάρuν, Lse δε νζ π επα αά

ανηα Μπρε εεν τ παδ να τ δάγε αννα uλ λuαν α λπόν α τ παδ να λύαξε α δάγε όπνβρήε πρτά τu . όρφα α ανε τν επδε, Αλεξ Φ

ντόρβτ, εγώ πτ u δε θα τα ατάφερνα τ . νάτε τώρα ώρα πλύ λγ Μήπ φβάτε τ νερό ρώτηε η Lise Καλά, φτάνε, Lise, τ' αλήθεα να βάτηα να π

γα τ λuαν παδ α τώρα u τ παραάνε Μόλ αθεη Κατερνα lβάνβνα π ετε εδώ πρα, Αλεξ Φντόρβτ, ε


46/319

46 Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΒΚΗ

παακάλεσε αμέσω να σα πάω μέσα γατ ανuπομονε πoλU μαπάα πoλU να σα δε.

- Αχ μαμά πηγανετε μονάχη στην Κατενα lάνονα Auτό δεν μποε να πάε τώα uποφέε πολ

- Καθόλο δεν uποφέω μποώ πoλU καλά να πάω επεο Αλόσα.

- Πώ! Φεγετε; Ώστε έτσ ε; Έτσ ε Μα τ μανε Όταν θα τελεώσω από εκε θα ξανάθω

κα θα μποομε να ξαναμλήσοuμε όσην ώα θέλετε. Όμω πολ

θα το θελα να δω όσο γνετα πο γήγοα την Κατενα lάνο να γατ όπω κα να 'να θέλω να γuσω το σuντομότεο στο μο ναστή.

Μαμά πάτε τον κα πηγανετέ τον γήγοα μέσα ΑλεξέΦοντόοτ μην κάνετε τον κόπο να θετε να με δετε μετά τνΚατενα lάνονα μα να πάτε κατεuθεαν στο μοναστή ώα σακαλή! γώ θέλω να κομηθώ όλη τη νχτα δεν κομήθηκα.

- Αχ Lise, σγοuα θ αστεεεσα έαα όμω τ καλά θαταν αν παγματκά έπεφτε να κομηθε! αναφώνησε η κuα Χοχλάκοα.

- Δεν ξέω πώ σα. Θα μενω ακόμα τα λεπτά αν θέλετεμάλστα κα πέντε ταλσε ο Αλόσα

- Ακόμα κα πέντε! Μα πάτε τον από δω μαμά κα γήγο

α ενα ένα τέα!- Lse, τελάθηκε; Πάμε Αλεξέ Φοντόοτ σήμεα εναπολ πεσματάα φοάμα μήπω τη νεupάσω πεσσότεο Ω, τάσανο ενα μα νεupκή γuνακα Αλεξέ Φοντόοτ! Όμω σω κα στ αλήθεα να νσταξε τώα πο ήθατε σε. Πώ τα καταφέατε τόσο γήγοα να τη φέετε πνο; να τόσο καλό αuτό

- Αχ μαμά τ ωαα αχσατε να μλάτε σα φλάω μαμα

κολα μοu γ αuτό- Κα γω το δο Lse. Ακοστε Αλεξέ Φοντόοτ άχ

σε να λέε γήγοα κα θuστά με ανγματκό κα επσημο φοη κuα Χοχλάκο φεγοντα με τον Αλόσα Δε θέλω καθόλο να σα ποκαταλάω οτε κα να σηκώσω απ τα πν τον πέπλοτο μuστηοu μα κα θα μπετε τώα κα θ τα δετε όα μόνο


47/319


48/319


49/319

v

Σπαραγμός σε ΣαλόνιΟ ΜΩΣ στο σαλόνι η κοuβέντα είχε τελειώσει πια. Η Κατερίνα

Ιβάνοβνα ήταν πολύ ταραγμένη αν και είχε ύφος αποφασιστι·κό. Τη στιγμή ποu μπήκε ο Αλιόσα και η κuρία Χοχλάκοβα

ο Ιβάν Φιοντόροβιτς σηκωνότανε να φύγει. Το πρόσωπό tou ήτανκάπως χλωμό κι ο Αλιόσα τον κοίταξε ανήσuχος Και τούτο γιατίεδώ πέρα ο Αλιόσα θα ξεκαθάριζε μιαν αμφιβολία tou ένα αίνιγμαποu τον ανησuχούσε ποu τον βασάνιζε εδώ και κάμποσον καιρό. Εδώ κι ένα μήνα τώρα tou είχαν πει από πολλές μεριές πως ο αδερφός tou ο βάν αγαπάει την Κατερίνα Ιβάνοβνα και το σποuδαιότεροπως πραγματικά έχει σκοπό να tou τη «βοuτήξει» tou Μίτκα Ως

την τελεuταία στιγμή αuτή η σκέψη tou φαινόταν κάτι τερατώδεςποu ωστόσο τον ανησuχούσε πολύ. Αγαπούσε και τοuς δuο αδερφούςtou και φοβότανε μια τέτοια αντιζηλία ανάμεσά τοuς Όμως ο ίδιοςο Ντιμήτρι Φιοντόροβιτς ou 'χε πει καθαρά χτες πως είναι εuχαριστημένος ποu χει αντίζηλο τον βν και πως αuτό θα τον βοηθήσει(τον Ντιμήτρι) σ πολλά πράγματα Σε τι λοιπόν θα τον βοηθήσει;Να παντρεuτεί την Γκρούσενκα Όμως αuτό το θεωρούσε ο Αλιόσα

σαν μια πράξη έατης απελπισίας Εξάλλοu ο Αλιόσα πίστεuε ώςτα χτες το βράδu πως η Κατερίνα Ιβάνοβνα αγαπάει επίμονα καιμέχρι πάθοuς τον αδερφό tou τον Ντιμήτρι. Όμως αuτό το πίστεuεμονάχα ώς χτες το βράδu. Σα να μην έφταναν αuτά tou φαινότανσuνεχώς για κάποιον ανεξήγητο λόγο πως αuτή δεν μπορούσε ναγαπάει έναν άνθρωπο σαν τον βάν μα αγαπάει τον αδερφό ou


50/319

50 Φ ΟΟΕΒΗ

ν Νμή, έσ ακβώς όπως ίνα, ακβώς πδή ίνα ό,ίνα, πα όλ πυ μα έα αγάπη ήαν αφύσκη. Όμως χς,όαν έγν η σκηνή μ ην Γκύσνκα, κά άλλ υ πέασ από μυαλό.

Η λέξη «σπααγμός», πυ μόλς πν από λίγ ίχ πφέη κυία Χχλάκβα ν έκαν σχδόν ν αναπηδήσ γαί κίνηακβώς η νύχα, καθώς μσξπνησ ην αυγή, πόφ κ αυόςξαφν�

Documents

Dostoevsky the Brothers Karamazov2 24grammata.com