BİLECİK İLİNDE NÜFUS GELİŞİMİ (1950-1985) Arş. …tucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2015/...Bilecik ili toplam nüfusuna bakıldığında sadece 1970-1975

B İL E C İK İL İN D E N ÜFU S G E LİŞİM İ (1 9 5 0 -1 9 8 5 )The Population Development O f Bilecik Province (1950—1985)

Arş. Gör. E. MURAT ÖZGÜR*

SUMMARY

Bilecik is a small province with 4300 km2 area which is surrounded with Sakarya from the North, Bolu and Eskişehir from the East, Kütahya and Eskişehir from the South and Bursa from the West.

In this survey we will investigate about the increase and decrease in the population o f Bilecik province between 1950-1985.

The increase or decrease in the population is affected by the hight o f the place where the residence is situated, the morphological qualities, the variety o f the economical activities, the division o f the field through legacy, the use o f machines in agriculture, the increase in the capacity o f transportation, the policy o f the government and the gravitational centers near-by.

Between 1950-1985 the population increased in the 77 % o f the residence which was below 300 meters, while the population decreased in the 89 % of the residence which was above 900 meters.

The population decrease in the high places and plateaus shows constant and large amounts whereas there can beviewed a general increase in the population in the valleys and plains.

There were only 22 tractors in Bilecik province in 1950 but in 1987 this number increased to 4672.

The social and economical gravitational centers around Bilecik, which are Bursa, Eskişehir, Istanbul, Kütahya, İzmit, affected the decrease in the population of the province.

Service public, industry and irrigation contributes to the increase in population but in the places where the people support themselves with raising animals, forestation and dry-farming the population decrease.

* A.Ü. DTCF Türkiye Coğrafyası Anabilim Dali, Ankara.

80 E. MURAT ÖZGÜR

In 1967 the 76 % o f the agrarian people owned agricultural land between 0-5 hectares. The decrease in the areas o f agricultural lands brought out the idea of migration with itself.

The population in the rural parts of Bilecik province continues to decrease. An extensive geographical environment planning is needed to give an end to this situation.

GİRİŞ

Türkiye’nin az tanınan ve yaklaşık 4300 km2 lik yüzölçümüyle en küçük illerinden biri olan Bilecik ili, Marmara, Karadeniz, İç Anadolu ve Ege Bölgelerinin birbirlerine en fazla yaklaştıkları bir sahada yeralmaktadır (Harita: 1). Kuzeyden Sakarya, batıdan Bursa, güneyden Kütahya ve Eskişehir, doğudan yine Eskişehir ve Bolu illeri tarafından sınırlandırılan il, merkez ilçeyle birlikte 8 ilçeden oluşan İdarî bir ünitedir. Bu ünite içinde coğrafi anlamda 4 şehir, 5 kasaba, 252 de köy bulunmaktadır.

Bu yazıda coğrafî özellikleri bakımından bir geçiş sahasında yeralan Bilecik ilinde 1950-1985 yılları arasındaki nüfus gelişimi incelenecektir. Bu maksatla 1950 den itibaren 5’er yıllık dönemlerde nüfus artış ve eksiliş oranları (%0 olarak) köy köy hesaplanarak haritalara aktarılmıştır.

Bilecik ili toplam nüfusuna bakıldığında sadece 1970-1975 devresinde yıllık ortalama binde 2 .5 ’ lik bir eksilmenin dışında sürekli arttığı gözlenir1. Bu artış, son iki dönemde çok belirgin bir hâl almıştır (1975-1980 dönemi: binde 14, 1980-1985 dönemi: binde 18).

Şehir nüfusu önceleri yavaş yavaş artarken, son 10 yılda hızlı bir artış temposuna girmiştir. Ote yandan, kasaba ve köy nüfusları 1965’e kadar az miktarda artmış, ancak, bu sayımdan sonra 1980’e kadar bir nüfus eksilmesi yaşanmıştır (Tablo: 1). 1980-1985 arasında ise bir duraklama devresi görülmüştür (Şekil: 1).

1950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1985

ŞEHİR N. 12508 14630 16629 20564 25051 26466 45738 59541

KIR N. 111006 112142 116412 117353 113849 110643 101263 101368

TOPLAM N 123514 126772 133041 137917 138900 137109 147001 160909

Tablo: 1 Bilecik İli Şehir, Kır ve Toplam Nüfusları (1950-1985).

1 Bilecik ilinin bugünkü İdarî taksimatı esas alınarak sayım sonuçları yeniden hesaplanmıştır.

BİLECİK İLİNDE NÜFUS 81

BİN K İŞ İ

/ SEHR NUFIBÜ

«50 1955 1960 «65 1970 1975 1980 1985

Şekil: 1 — Bilecik ili Kır, Şehir ve Toplam Nüfuslarının Yıllara Göre Gelişimi.

Türkiye’de sosyal ve ekonomik kararlar alınırken il genelini yansıtan global rakamlardan hareket edildiği için, daha küçük pek çok İdarî birimin sorunları örtülü kalmaktadır. Bilecik ilinde de aynı durumu görmek mümkündür. Yukarıda genel hatlarıyla kasaba ve köyler nüfusunda bir eksilmenin olduğu belirtilmişti. Konuya daha derinlemesine bakıldığında bu yerleşim yerlerinin hepsinin aynı özellikleri göstermediği, aksine coğrafî şartların etkisiyle bir çok farklılıkların bulunduğu tesbit edilmektedir. Nüfus yönünden yerleşmelerin gruplar oluşturdukları da dikkatten kaçmaz.

Bu kısa girişten sonra şimdi nüfus gelişimini (nüfus artışı veya eksilişi) 5 ’er yıllık periyotlar halinde ele almaya ve gösterdiği özellikleri daha yakından incelemeye çalışalım.

1950-1955 Arasında Nüfus Gelişimi:

Söz konusu dönemde Söğüt, Bozüyük, Pazaryeri ve Bilecik Merkez ilçeye bağlı köylerde nüfus eksilmesi gözlenir. (Harita: 2-3) Nüfusu eksilen yerleş

82 E. MURAT ÖZGÜR

melerin daha çok dağlık sahalar ile yüksek plâto sahalarında yeralıyor olması bir tesadüf olmasa gerektir (Sündiken dağları batı bölümü, Bilecik güneybatısındaki yüksek plâto alanı, Ahi dağı, Domaniç-Yirce dağları doğu bölümü). Bu sahalardaki nüfus eksilmesinin bir başka nedeni bu sahalara çekim merkezlerinin yakınlığı hususudur. Söğüt ve Bozüyük’ ün köyleri için Eskişehir, Bilecik ve Pazaryeri için de Bursa önemli çekim merkezidir. Nitekim 1955’de doğum yeri Bilecik olan nüfusun illere dağılımına bakıldığında Eskişehir % 54.5, Bursa ise % 14.5’ lik paylarla ilk sıralarda yeralırlar.

Öte yandan Osmaneli, Gölpazarı ve Yenipazar ilçelerine bağlı yerleşmelerin büyük çoğunluğunda nüfusun arttığı söylenebilir. Bunlardan Gölpazarı ve Yenipazar henüz dışarıya pek fazla açık olmayan sosyo-ekonomik yapısı, Osmaneli ise geniş tarım alanları ve çeşitli tarım ürünlerinin üretimi sayesinde nüfusu artan ünitelerdir. Nüfusu artan yerleşmelere Söğüt ve Bilecik ’ in Sakarya vadisindeki ve Pazaryeri’ nin havza tabanındaki birkısım yerleşmelerini de katabiliriz. Nüfus artış bindeleri 1 ile 20 arasında değişmektedir. Bilecik şehri, Düzdağ ve Küçük Yenice köyleri ise 40 tan yüksek değerlere sahiptir (Harita: 3).


Bu dönemde nüfusu artan yerleşmelerin sayısında bir yükselme görülür. Nitekim bir önceki devrede 99 yerleşmenin nüfusu eksilirken, 1955-1960 arasında bu sayı 79’a inmiştir. Tarım faaliyetlerinin hâkim olduğu kır kesimine devlet tarafından sağlanan ekonomik imkânlar nüfus eksilmesinde başlıca etken olan göçün yavaşlamasına neden olmuştur. Nüfusu eksilen ve artan yerlerin dağılışı genel hatları ile bir evvelki döneme uyduğu söylenebilir; fakat, nüfus eksilmesi binde 40 ’dan fazla olan yerleşme sayısında bir artış olmuştur. Yani, daha önce nüfusu eksilen yerleşmelerden bir bölümü daha fazla nüfus kaybeder olmuştur (Harita: 4).


1960’dan sonra Bilecik ili kır kesiminde nüfus yönünden bir boşalma baş- göstermiştir. Bozüyük ilçesinde, Bozüyük şehrine komşu birkaç köy dışında tüm yerleşmelerde nüfus eksilme eğilimi göstermiştir. Pazaryeri ilçesinde de Pazaryeri havzasını çevreleyen yüksek sahalardaki bütün köylerin nüfusları eksilmiş, bir başka ifade ile dışarıya göç vermiştir. Merkez ilçeye bağlı ve Bilecik Plâtosu adım verebileceğimiz m orfolojik birimin batı ve kuzeybatı bölümünde yeralan yerleşmelerin hepsinin nüfusları eksilmiştir. Daha önce olduğu gibi Sakarya nehri vadisi, Gölpazarı Ovası çevresi ve Osmaneli ilçesinin İznik-


Pamukova depresyonu içinde kalan köyler ile Sakarya nehrine komşu yerleşmelerinde nüfusun arttığını izleyebiliyoruz. Pazaryeri (Pazarcık) dışında ilçe merkezlerinin tamamı önemli miktarda nüfus artışına sahne olarak köy ve kasabalardan ayrılan nüfusun gittiği yerler olmuşlardır. Bu dönemde nüfusu eksilen yerleşme sayısı 124’e ulaşmıştır (Harita: 5).


1965’ te 137917 olan Bilecik nüfusu binde 1.4’ lük yıllık ortalama artış ile 1970 yılında 138900’a ulaşmıştır. Ancak kır nüfusu yıllık ortalama binde 6 ’ lık bir eksilmeyle gerilemiştir. Bu devrenin en fazla nüfusu artan yerleşmelerinin başında Bozüyük ve Söğüt gelir ki, özellikle 1962’den sonra Bozüyük’e pek çok sanayi tesisinin inşası, Söğüt’ ün de askerî faaliyetler açısından önem kazanması nüfus artışında etkili olmuştur. Diğer yerleşmelerdeki artışlar binde 20’ nin altındadır ki, aynı devrede Türkiye nüfus artışının yıllık ortalama binde 25 olduğu gözönüne alınırsa, bu artışların normalin biraz altında olduğu sonucuna varılır (Harita: 6).

188 yerleşmenin yani, Bilecik ili toplam yerleşme sayısının % 72’sinin nüfusunun eksilmesi üzerinde düşünülmesi gereken bir konudur. Bu döneme kadar nüfus eksilmesi olayına fazlaca iştirak etmeyen Gölpazarı ilçesi köyleri adeta birden boşalmıştır. Bunda hiç şüphe yok ki, dışarıya olan bağlantının kuvvetlenmesinin nüfus yoğunluğunun artık doygunluğa ulaşmasının ve tarım sektöründeki makinalaşmanın payı büyüktür.

Eskişehir’den sonra İstanbul da önemli bir çekim gücü oluşturmaya başlamıştır. 1965’ te Bilecik doğumluların Türkiye sathındaki dağılışına bakıldığında % 39.7 lik bir oranla Eskişehir başı çekerken, İstanbul % 22.3 lük payıyla onu izler ki, bu oran daha önceki dönemlere göre iki katına yakın bir artışı ifade eder. Bu yıllarda nüfus eksilmesinde yurtdışına (F. Almanya, Hollanda, Fransa, Avusturya ve Belçika) olan göçlerin de mühim tesirleri vardır.


Ele aldığımız 35 yıllık devre içinde sadece 1970-1975 arasında Bilecik ili nüfusu eksilerek 138900 dan 137109’a inmiştir. Bu durumun ortaya çıkışına şehir nüfusundaki cüzî artış (bu dönemde Bilecik şehrinin nüfusu yıllık ortalama binde 8 ’ lik bir eksilme göstermiş, buna karşılık Bozüyük binde 27'lik bir artış sağlamıştır) ile kır kesimindeki yıllık ortalama binde 5.7 ’ lik eksilme neden olmuştur. Kır kesiminde bazı yerleşmelerde bu eksilme hat safhaya varmıştır. Osmaneli ilçesi Samanlı dağları güney eteklerindeki ve Avdan dağı çev

84 E. MURAT ÖZGÜR

resindeki bazı köyleri dışında nüfusu artan ilçelerin başında gelir. Bozüyük ve ona işçi gönderen yakın çevresindeki köylerde de nüfus belirli bir miktar artmıştır (Harita: 7).


Bu dönemde nüfusun yaşadığı yerlerden ayrılması durmamışsa da bir miktar yavaşlamıştır. Ancak, Sündiken Dağları batı bölümündeki (Ortaca, Hisarcık, Ahır, Doruk, Savcıbey, Rızapaşa çevresindeki) köyler, Gölpazarı ilçesinin Alıç Platosu (Alıç, Akçakavak, Taşcıahiler, Çiftlik, B. Sürmeli gibi), Göldağı, Dokuz Platosu, Hasandağı çevresindeki köylerin nüfusları önemli ölçüde azalmıştır (Harita: 8).

Bozüyük ilçesinde, Dodurga Bucağı’ nın Kütahya iline komşu Cihangazi, Dombayçayırı, Ketenlik, Düzağaç, Yenidodurga köyleri ve Bozüyük şehrine komşu Kandilli, Karaağaç, Akpınar, Kovalıca, Yeniçepni, Yörükçepni gibi köyleri dışında nüfus eksilmesi görülür. Nüfusu artan yerlerdeki madencilik, taşımacılık ve sanayi faaliyetleri nüfusun yerinde kalmasını, biraz olsun artışını hazırlamıştır.

Bilecik’ in kalkınmada öncelikli iller kapsamına alınmasıyla 90 sanayi tesisine teşvik belgesi verilmiş, bunlardan 41’ i 1981’e kadar inşaatlarını tamamlayarak üretime geçmiştir. Bu teşviklerin olumlu tesirlerini nüfusun hiç değilse il içindeki merkezlere yönelmesi şeklinde görmek mümkündür, ili kateden ve sanayi tesislerinin kenarı boyunca sıralandığı Eskişehir-Adapazarı asfaltına komşu olan hemen tüm yerleşmelerde nüfus artmıştır. Osmaneli ilçesinin en- tansif tarım yapan yerleşmelerinde bundan önce olduğu gibi nüfus artışı devam etmiştir.


1980 de 147001 olan Bilecik ili nüfusu 5 yıllık dönemde yıllık ortalama binde 18’ lik bir artış göstererek 160909’a ulaşmıştır. Nevar ki, kır nüfusu genel olarak çok az miktarda artmıştır. Kır yerleşmelerinin bazılarında nüfus artarken 132’sinde nüfus eksilmiştir.

Nüfus hareketinde kasabalar birer basamak olarak kullanılmış ve bu yerleşmelerin nüfuslarını artırmalarına neden olmuştur. Bunlardan Gölpazarı yıllık ortalama binde 26, Dodurga binde 37, Vezirhan binde 33, Bayırköy binde 36 oranında nüfusu artan yerleşmelerdir (Harita: 9).

Bu devrede ildeki traktör sayısında % 71’ lik artış olmuştur. Traktörün tarımda 5 ilâ 7 etkin insan gücünün yerini aldığı düşünülürse bu devredeki traktör artışı, bir hayli insanın (yaklaşık 11 bin kişi) işsiz kalması anlamını taşımaktadır.


1950-1985 devresi için genel bir değerlendirme yapılacak olursa, nüfusun artışı ya da eksilişi konusunda yerleşmelerin bulundukları yerin yükseltisi ve morfolojik özelliklerinin etkili olduğu görülmektedir, bu cümleden olmak üzere 300m. nin altında yükseltiye sahip yerleşmelerin % 77 sinin anılan devrede nüfusunun çeşitli oranlarda artmış olduğu söylenebilir. Buna karşılık 900 m.nin üzerindeki yerleşmelerin % 89’ unun, 1200 m.den yukarı olanların ise tamamının nüfusları eksilmiştir.

Dağlık alanlar ile yüksek plato alanlarında nüfusun eksilmesi hem sürekli hem de oransal olarak önemli değerler, ifade eder. Buna karşılık ova ve vadi tabanlarındaki yerler genelde nüfus artışı gösteren yerler olmuşlardır.

Yürütülen ekonomik faaliyetin türü de nüfus gelişiminde etkili olmaktadır. Sanayi, hizmet ve sulu tarım nüfusun artışı yönünde katkı sağlarken, kuru tarım, hayvancılık ve ormancılıkla geçinen yerleşmelerde yaşanılan yeri terketme eğilimi daha fazlalaşmaktadır.

işlenilen arazilerin miras yoluyla küçülmesi ve tarım sektöründeki maki- nalaşma nüfus eksilmesinde yardımcı rol üstlenmişlerdir. 1950’de sadece 22 traktörün bulunduğu Bilecik ilinde, 1987’de bu rakam 4672’ye ulaşmıştır. Köy envanter etüdlerinin sonuçlarına göre, 1967’de tarımla uğraşan ailelerin % 76’sının işletme büyüklüklerinin 0-50 dekar olduğu belirtilmiştir. Bu değer, toprağın çiftçi ailelerini besleme sınırının, özellikle de kuru tarım şartlarında, altına indiği bir değerdir.

Ulaşımın nüfus artışı üzerinde olumlu etkileri olduğu gibi, 1965’e kadar kendi yağıyla kavrulan, kapalı ekonomiye sahip Gölpazarı ve Yenipazar ilçeleri gibi yerlerde ulaşım imkânlarının artışı ve dışarıya olan temasın artması bu sahaların belirgin şekilde ve sürekli bir nüfus kaybıyla karşı karşıya kalmalarına zemin hazırlamıştır.

Devletin uyguladığı sosyal ve ekonomik politikaların da nüfus gelişimi üzerinde etkileri vardır. Uygulanan kalkınmaya yönelik politikalar kesintiye uğ- ratılmazsa nüfusu il içinde tutmanın mümkün olduğu Bilecik ili örneğinde yaşanmıştır. Kalkınmada öncelikli iller kapsamındayken yapılan yatırımlar olumlu sonuçlar vermiştir. Ancak, bu politikadan vazgeçildiği son yıllarda nüfusun yine il dışına taşan bir harekete yönelme eğilimi gözlenmiştir.

Nüfusun eksilmesinde Bilecik ili çevresindeki Eskişehir, Bursa, Kocaeli, Kütahya ve İstanbul gibi sosyal ve ekonomik çekim merkezlerinin de rolü olmuştur.

86 E. MURAT ÖZGÜR

Sonuç

Bilecik ili faal nüfusunun % 62’sinin tarımda çalışıyor olması ve il yüzölçümünün % 33’ ünün tarım alanı olarak kullanılması nedeniyle tarım başta olmak üzere bir ekonomik planlama yapılması gereği vardır. Ancak bu planlamanın kapsamlı, düzenli ve devamlı olması için yukarıdan aşağıya doğru değil, aşağıdan yukarıya doğru, yani köy topluluklarından başlayan ve coğrafî ortam dikkate alınarak yapılması şarttır.

Güneyde, Dodurga çevresinde ormancılık ve hayvancılık, Sipahi dağlık sahası doğu bölümünde (B. Belen ve Üzümlü çevresi) bağcılık, Aktaş ve Alıç Platolarında (Aktaş, Keskin, Akçakavak, Kavak çevresi) tahıl tarımı ve küçükbaş hayvancılık, Bilecik Platosunda tahıl ve tütün, Pazaryeri Havzasında şerbet- çiotu tarımı ve el sanatları (Kınık, Arapdede, Günyurdu, K. Elmalı çevresi) geçim kaynağı olarak ön plana çıktığı halde, bu sayılan örnek sahaların ortak özelliği nüfuslarının hem de uzun sayılabilecek bir zamandan beri eksiliyor olmasıdır (Harita: 10). Bu nedenledir ki, nüfus eksilmesinin yavaşlatılmasına, belki daha sonra da bu nüfusun yerinde istihdam edilmesine hizmet edecek kalkındırmaya yönelik çalışmaların coğrafî bilgi sistemleri ışığında yönlendirilmesi büyük önem arzetmektedir. Bunun yanısıra, halihazır durumun yanında geçmişteki faydalanma tarzlarının da nazarı itibara alınarak bu sahalarda yaşayan insan topluluklarının birikimlerinden faydalanılması gerekmektedir.

Saha özelliklerine, başka deyişle coğrafî ortama uygun geçim kaynaklarının, bu sahada yaşayanları belirli bir refah seviyesine yükseltmeye yeterli hale getirilmedikten, en kârlı, en verimli ve doğa dengelerini bozmayacak faaliyet düzenine ulaşılmadıktan sonra nüfusun hareketliliğine dur demek pek mümkün gözükmemektedir.

Bilecik İli İdari Bölünüşüne Ait Liste (Harita: 2 ile ilişkilidir)

BİLECİK MERKEZ İLÇESİ

Merkez Bucağı Küplü Bucağı Ilyasbey Bucağı

AbbaslıkBayırköyBeyceCumalıÇakırpınarÇukurörenDeresakarı

1 Küplü2 Ahmetpınarı3 Aşağıköy4 Başköy5 Bekdemir6 Kızıldamlar7 Kurtköy

1 Ilyasbey (Yarhisar)2 Abadiye3 Alpagut4 Ayvacık5 Bahçecik6 Çavuşköy7 Elmabahçe

1

BİLECİK İLİNDE NUFUS

20 Selöz21 Taşçılar22 Ulupınar23 Vezirhan

Merkez Bucağı Küplü Bucağı İlyasbey Bucağı

8 Dereşemsettin 8 Şükraniye 8 Erkoca9 Gökpınar 9 Yeniköy 9 Hasandere

10 Gülümbe 10 ikizce11 Ilyasca 11 Karaağaç12 Kapaklı 12 Kavaklı13 Kayabelen 13 Kendirli14 Kepirler 14 Kınık15 Kuyubaşı 15 Koyunköy16 Ören 16 Künceğiz17 Pelitözü 17 Necmiye18 Sarmaşık 18 Okluca19 Selbükü 19 Sütlük

BOZÜYÜK İLÇESİ

Merkez Bucağı Dodurga Bucağı

1 Akçapınar 17 Kızılcapınar 1 Dodurga2 Akpınar 18 Kızıltepe 2 Cihangazi3 Aksutekke 19 Kovalıca 3 Camiliyayla4 Alibeydüzü 20 Koz pınar 4 Çokçapınar5 Aşağıarmutlu 21 Kuyupınar 5 Düzağaç6 Bozalan 22 Muratdere 6 Dombayçayırı7 Çamyayla 23 Ormangüzle 7 Eceköy8 Çaydere 24 Poyra 8 Erikli9 Darıdere 25 Revnak 9 Gökçeli

10 Delielmacık 26 Saraycık 10 Göynücek11 Günayrık 27 Yeniçepni 11 Karaçayır12 Hamidiye 28 Yürükçepni 12 Ketenlik13 Kandilli 13 Osmaniye14 Kapanalan 14 Yenidodurga15 Karaağaç 15 Yeniüreğil16 Karabayır 16 Yeşilçukurca

88 E. MURAT ÖZGÜR

GÖLPAZARI İLÇESİ1 Akçakavak2 Aktaş3 Alıç4 Arıcaklar5 Armutçuk6 Baltalı7 Bayat8 Bolatlı9 Büyükbelen

10 Büyüksusuz11 Büyüksürmeli12 Çengeller13 Çımışkı14 Çiftlik15 Çukurören16 Demirhanlar

OSMANELİ İLÇESİ1 Adliye2 Ağlan3 Akçapınar4 Avdan5 Balçıkhisar6 Belenalan7 Bereket8 Borcak9 Boyunkaya

PAZARYERİ İLÇESİ1 Ahmetler2 Alınca3 Arpadere4 Arapdede5 Bahçesultan6 Bozcaarmut7 Bulduk8 Burçalık

17 Derecikören18 Dereli19 Doğancılar20 Dokuz21 Gökçeler22 Göldağı23 Gözaçanlar24 Hacıköy25 Hamidiye26 İncirli27 Karaağaç28 Karaahmetler29 Karacalar30 Kasımlar31 Kavak32 Keskin

33 Köprücek34 Kurşunlu35 Kuşçaören36 Küçüksusuz37 Küçükyenice38 Kümbet39 Sarıhacılar40 Softalar41 Söğütçük42 Şahinler43 Taşçıahiler44 Tongurlar45 Türkmen46 Üyük47 Üzümlü

10 Büyükyenice11 Ciciler12 Çerkeşli13 Çiftlik14 Dereyürük15 Düzmeşe16 Ericek17 Günüören18 Hisarcık

19 Kazancı20 Kızılöz21 Medetli22 Oğulpaşa23 Orhaniye24 Sarıyazı25 Selçik26 Selimiye27 Soğucakpınar

9 Büyükelmalı10 Demirköy11 Dereköy12 Dülgeroğlu13 Esemen14 Fırınlar15 Güde16 Gümüşdere17 Günyurdu

18 Karadede19 Karaköy20 Kınık21 Küçükelmalı22 Nazifpaşa23 Sarıdayı24 Sarnıç

BİLECİK İLİNDE NÜFUS

SÖĞÜT İLÇESİ

1 Akçasu2 Borcak3 Çaltı4 Dereboyu5 Doruk6 Dömez7 Dudaş8 Düzdağ9 Geçitli

10 Gündüzbey11 Hamitabat12 Hayriye

YENİPAZAR İLÇESİ

1 Aşağıboğaz2 Aşağıçaylı3 Belenören4 Belkese5 Caferler6 Çöte7 Danişment8 Dereköy

13 Kayabalı14 Kepen15 Kızılsaray16 Küre17 Oluklu18 Ortaca19 Rızapaşa20 Savcıbey21 Sırhoca22 Tuzaklı23 Yeşilyurt24 Zemzemiye

9 Doğubelenören10 Esenköy11 Gökçeözü12 Karabasanlar13 Katran14 Kavacık15 Kuşça16 Kükürt

İNHİSAR İLÇESİ

1 İnhisar2 Akköy3 Akkum4 Çayköy5 Harmanköy6 Hisarcık7 Karaağaç8 Koyunlu9 Muratça

10 Samrı11 Tarpak12 Tozman13 Yakacık

17 Nasuhlar18 Selim19 Sorguncukahiler20 Tohumlar21 Ulucak22 Yukarıboğaz23 Yukarıçaylı24 Yumaklı

92 E. MURAT ÖZGÜR

B İL E C İK İL İ İD A R Î B Ö L Ü N Ü Ş H A R İT A S I

SA KAR YA

BOLU

24 < V é n ip q ïü r7

Inhiıof

D o d u r j o

BURS A İL

E S K IS E H IR

K Ü T A H Y A ILI

Harita : 2

-------------- --İl » t i l ç e siniri

-------------- --B U C A K S I N I R I

......................K Ö Y S I N I R I

. İLÇE M ERK EZİ

Q ________ 10 20 K m .

7

k m .

H a rita ; 3


BİLECİK İLİNDE NÜFUSUN ARTIŞ vg EKSİLİŞ ORANLARININ DAĞILIŞI

19S0 -19SS

Kütahya ilj

Sakarya 11 i

Eskişehir İli

Bursa ili

94 E. MURAT ÖZGÜR

BİLECİK İLİNDE NÜFUSUN ARTIŞ ve EKSİLİŞ ORANLARININ DAĞILIŞI

Bursa

Eskisehir İli

20 km

1955 -1960

Sakarya İli

ı



Harito : S


96 E. MURAT ÖZGÜR

BİLECİK İLİNDE NÜFUS


98 E- m u r a t ö z g ü r


1



Har i ta : 9

Documents

BİLECİK İLİNDE NÜFUS GELİŞİMİ (1950-1985) Arş. …tucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2015/...Bilecik ili toplam nüfusuna bakıldığında sadece 1970-1975