618
ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ANNUS XL - SERIES II - VOL. XV TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS M . DCCCC • XLVIII

ACTA APOSTOLICAE SEDIS - Vatican.vafactum est ut, non obstante eius unitate et identitate, quam nemo un quam e catholicis in dubium revocare potuit, tamen, aetatis progressu, pro temporum

  • Upload
    others

  • View
    4

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

ACTA

APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ANNUS XL - SERIES I I - VOL. XV

TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS

M . DCCCC • X L V I I I

I

An. et vol. XL

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP, XII

C O N S T I T U T I O A P O S T O L I C A

DE SACRIS ORDINIBUS DIACONATUS^ PRESBYTERATUS ET EPISCOPATUS

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

1. Sacramentum. Ordinis a Christo Domino institutum, quo tra­ditur-spiritualis potestas et confertur gratia ad rite obeunda.munia ec­clesiastica, unum esse idemque pro universa Ecclesia,, catholica fides profitetur; nam sicut Dominus Noster Iesus Christus Ecclesiae non dedit nisi unum idemque sub Principe Apostolorum regimen, unam ean­demque fidem, unum idemque sacrificium, ita non dedit nisi unum eun­demque thesaurum signorum efficacium gratiae, id est Sacramentorum. Neque his a Christo Domino institutis Sacramentis Ecclesia saeculorum cursu alia Sacramenta substituit vel substituere potuit, cum, ut Conci­lium Tridentinum docet, (Conc. Trid., Sess. VII, can. 1, De Sacram,, in

genere) septem Novae Legis Sacramenta sint omnia a Iesu Christo Do­mino Nostro instituta et Ecclesiae nulla competat potestas in <( sub­stantiam Sacramentorum », id est in ea quae, testibus divinae revela­tionis fontibus, ipse Christus Dominus in signo sacramentali servanda statuit.

2. Quod autem ad Sacramentum Ordinis de quo agimus spectat, factum est ut, non obstante eius unitate et identitate, quam nemo un­quam e catholicis in dubium revocare potuit, tamen, aetatis progressu, pro temporum et locorum diversitate, illi conficiendo ritus varii adiice-rentur ; quod profecto ratio fuit cur theologi inquirere coeperint, quinam ex illis in ipsius Sacramenti Ordinis collatione pertineant ad essentiam, quinam non pertineant : itemque causam praebuit dubiis et anxietate-

6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

bus in casibus particularibus, ac propterea iterum iterumque ab Ai>o-

stolica Sede humiliter expostulatur fuit, ut tandem quid in Sacrorum

Ordinum collatione ad validitatem requiratur, suprema Ecclesiae aucto­

ritate decerneretur.

B. Constat autem inter omnes Sacramenta Novae Legis, utpote si­

gna sensibilia atque gratiae invisibilis efficientia, debere gratiam et si­

gnificare quam efficiunt et efficere quam significant. Iamvero effectus,

qui Sacra Diaconatus, Presbyteratus et Episcopatus Ordinatione pro­

duci ideoque significari debent, potestas scilicet et gratia, in omnibus

Ecclesiae universalis diversorum temporum et regionum ritibus suf­

ficienter significati inveniuntur manuum impositione et verbis eam de-

terminantibus. Insuper nemo est qui ignoret Ecclesiam Romanam

semper validas habuisse Ordinationes graeco ritu collatas absque in­

strumentorum traditione, ita ut in ipso Concilio Florentino, in quo

Graecorum cum Ecclesia Romana unio peracta est, minime Graecis im­

positum sit, ut ritum Ordinationis mutarent vel illi instrumentorum

traditionem insérèrent : immo voluit Ecclesia ut in ipsa Urbe Graeci

secundum proprium ritum ordinarentur. Quibus colligitur, etiam se­

cundum mentem ipsius Concilii Florentini, traditionem instrumento

rum non ex ipsius Domini Nostri Iesu Christi voluntate ad substantiam

et ad validitatem huius Sacramenti requiri. Quod si ex Ecclesiae volun­

tate et praescripto eadem aliquando fuerit necessaria ad valorem quoque,

omnes norunt Ecclesiam quod statuit etiam mutare et abrogare valere.

4. Quae cum ita sint, divino lumine invocato, suprema Nostra Apo­

stolica Auctoritate et certa scientia declaramus et, quatenus opus sit,

decernimus et disponimus : Sacrorum Ordinum Diaconatus, Presby­

teratus et Episcopatus materiam eamque unam esse manuum impo­

sitionem ; formam vero itemque unam esse verba applicationem huius

materiae determinantia, quibus univoce significantur effectus sacra­

mentales, — scilicet potestas Ordinis et gratia Spiritus Sancti, — quae­

que ab Ecclesia qua talia accipiuntur et usurpantur. Hinc consequitur

ut declaremus, sicut revera ad omnem controversiam auferendam et ad

conscientiarum anxietatibus viam praecludendam, Apostolica Nostra

Auctoritate declaramus, et, si unquam aliter legitime dispositum fue­

rit, statuimus instrumentorum traditionem saltem in posterum non

esse necessariam ad Sacrorum Diaconatus, Presbyteratus et Episcopatus

Ordinum validitatem.

5. De materia autem et forma in uniuscuiusque Ordinis collatione,

eadem suprema Nostra Apostolica Auctoritate, quae sequuntur decer­

nimus et constituimus : In Ordinatione Diaconali materia est Episcopi

manus impositio quae in ritu istius Ordinationis una occurrit. Forma

Acta Pii Pp. XII 7

autem constat verbis « Praefationis » quorum haec sunt essentialia ideoque ad valorem requisita: «.Emitte in eum, quaesumus, Domine,

Spiritum Sanctum, quo in opus ministerii tui fideliter exsequendi se-

ptiformis gratiae tuae munere roboretur ». In Ordinatione Presbyte­rali materia est Episcopi prima manuum impositio quae silentio fit, non autem eiusdem impositionis per manus dexterae extensionem con­tinuatio, nec ultima cui coniunguntur verba : « Accipe Spiritum San­ctum : quorum remiseris peccata, etc. ». Forma autem constat verbis « Praefationis » quorum haec sunt essentialia ideoque ad valorem re­quisita : a Da, quaesumus, omnipotens Pater, in hunc famulum tuum

Presbyterii dignitatem; innova in visceribus eius spiritum sanctitatis,

ut acceptum a Te, Deus, secundi meriti munus obtineat censuramqne

morum exemplo suae conversationis insinuet ». Denique in Ordinatione seu Consecratione Episcopali materia est manuum impositio quae ab Episcopo consecratore fit. Forma autem constat verbis « Praefationis », quorum haec sunt essentialia ideoque ad valorem requisita : « Compie

in Sacerdote tuo ministerii tui summam, et ornamentis totius glorifi-

cationis instructum coelestis unguenti rore sanctifica ». Omnia autem haec fiant sicut per Apostolicam "Nostram Constitutionem « Episcopalis Consecrationis » diei trigesimi novembris anni M C M X L I V statutum est.

6. Ne vero dubitandi praebeatur occasio, praecipimus ut impositio manuum in quolibet Ordine conferendo caput Ordinandi physice tan-gendo fiat, quamvis etiam tactus moralis ad Sacramentum valide confi­ciendum sufficiat.

Tandem quae supra de materia et forma declaravimus ac statuimus, nequaquam ita intelligere fas sit ut vel paulum negligere vel praeter­mittere liceat ceteros « Pontificalis Romani » ritus constitutos ; quin immo iubemus ut omnia data praescripta ipsius « Pontificalis Ro­mani » sancte serventur et perficiantur.

* Huius Nostrae Constitutionis dispositiones vim retroactivam non ha­bent ; quod si dubium aliquod contingat, illud huic Apostolicae Sedi erit subiiciendum.

Haec edicimus, declaramus et decernimus, quibuslibet non obstanti­bus, etiam speciali mentione dignis, proindeque volumus et iubemus Tit eadem in « Pontificali Romano » quadam ratione evidentia fiant. Nulli igitur homini liceat hanc Constitutionem a Nobis latam infringere vel eidem temerario ausu contraire.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die trigesimo novembris, in festo S. Andreae Apostoli, anno millesimo nongentesimo quadragesimo septimo, Pontificatus Nostri nono.

PIUS PP. XII

8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

N U N T I U S R A D I O P H O N I C U S

UiNIVERSO ORBI DATUS IN PERVIGILIO NATIVITATIS D. N. IESU CHRISTI , A. 1947.

La festività Natalizia e Formai prossimo Anno Nuovo si annunziano con segni ammonitori, indizi dell'avvenire.

I voti tradizionali, che si. scambiano in questa ricorrenza, e salgono al cielo in un nembo d'incenso e di preghiera, non possono e non vogliono, nonostante l'intima sincerità dell'amore che li detta, far perdere di vista le condizioni dell'ora presente, in cui l'Europa e il mondo intiero si trovano ad una svolta del loro destino, la cui gravità è indubitabile, il cui sviluppo verso il bene o il male è incalcolabile, Je cui conseguenze sono imprevedibili.

Mentre l'anno scorso, in questa stessa occasione, Noi indirizzavamo, il Nostro Messaggio Natalizio a tutti i cattolici, e in pari tempo a tutti gli uomini di buon senso e di buon volere ; a chi mai sarebbe bastato l'animo di presagire alla umanità, stanca della guerra e affamata eli pace, ciò che oggi è una dura e innegabile realtà?

Le campane di Natale continueranno a sonare a festa come da secoli ; ina per molti cuori chiusi, amareggiati, turbati, esse suonano nel de serto, ove non svegliano più alcun vivo eco.

Trascorso un altro anno di dopoguerra, carico di miserie e di soffe­renze, di delusioni e di privazioni, chiunque ha occhi per vedere e orec­chie per udire, deve arrestarsi alla vista di questo fatto doloroso ed unii liante: l'Europa e il mondo — fino alla remota e martoriata. Cina -sono oggi più che mai lontani dalla vera pace, da una piena e perfetta' guarigione dei loro mali, dallo stabilimento di un nuovo ordine nell'ar­monia, nell'equilibrio e nella giustizia.

I fautori della negazione e della discordia, con tutta la schiera di pro­fittatori che trascinano al loro seguito, giubilano al pensiero o alia illu­sione che la loro ora è vicina.

Gli amici della pace, i promotori di una stabile riconciliazione tra i popoli, hanno invece il cuore stretto dall'ansia davanti al contrasto fra la ricchezza morale e sociale della buona novella di Betlemme e la miseria di un mondo allontanatosi da Cristo.

Ma i veri cristiani, per i quali tutta la vita, il suo lume e il suo pregio.) consiste nel sentire cum Ecclesia., conoscono e comprendono meglio di ogni altro il senso e il valore di epoche come la nostra, epoche di dense tenebre e, al tempo stesso, di luce sfolgorante, ove il nemico di Cristo

9

9

raccoglie tragicamente una larga messe di anime, ma ove molti buoni

divengono migliori; ove i cuori generosi si elevano fino all'apice del­

l'eroismo vittorioso, ove però anche molti tiepidi e pusillanimi, schiavi

del rispetto umano, timorosi del sacrificio, decadono nella mediocrità,

degenerano nella viltà, simili a quelli, « che non furon ribelli, - nè fur

fedeli a Dio, ma per sè foro »Z

Nella lotta titanica fra i due spiriti opposti che si disputano il mondo,

se l'odio è sufficiente per raccogliere intorno allo spirito del male uomini,

cui tutto sembrerebbe dover dividere gli uni dagli altri; che cosa non sa­

rebbe in grado di fare l'amore per adunare in una lega vasta come il

mondo tutti coloro, fra i quali la elevatezza delle vedute, la nobiltà dei

sentimenti, la comunanza delle sofferenze, hanno intrecciato vincoli

ben più forti e stretti delle differenze o 'divergenze'che potrebbero se­

pararli?

Ai milioni di uomini disposti ad aderire a questa lega mondiale, la cui

legge di fondazione è il messaggio di Betlemme, il sui Capo invisibile è

il Ee pacifico apparso nel presepio, rivolgiamo in quest'ora le Nostre

fervide esortazioni.

I

Lo stigma, che porta sulla fronte il nostro tempo e che è causa di di­

sgregazione e di decadimento, è la tendenza sempre più manifesta alla

« insincerità ». Mancanza di veracità, che non è soltanto un espediente

occasionale, un ripiego per trarsi d'impaccio in momenti d'improvvise

difficoltà o d'impreveduti ostacoli. No. Essa apparisce al presente quasi

eretta a sistema, elevata al grado di una strategia in cui la menzogna,

il travisamento delle parole e dei fatti, - l'inganno, sono divenuti classiche

armi offensive, che alcuni maneggiano con maestria, orgogliosi della loro

abilità; tanto l'oblio di ogni senso morale è, ai loro occhi, parte inte­

grante della tecnica moderna nell'arte di formare la pubblica opinione,

di dirigerla, di piegarla al servizio della loro politica, risoluti come sono

a trionfare ad ogni costo, nelle lotte d'interessi e di opinioni, di dot­

trine e di egemonie.

Non è Nostro proposito di descrivere qui specificatamente le rovine

prodotte da questo torneo d'« insincerità » nella vita pubblica ; abbiamo

però il dovere di aprire gli occhi ai cattolici di tutto il mondo — ed anche

a quanti hanno con Noi comune la fede in Cristo e in un Dio trascenden­

te — sui pericoli che questo predominio della falsità fa correre alla

Chiesa, alla civiltà cristiana, a tutto il patrimonio religioso ed anche sem-1 Inf., 3, 38-39 .

10 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

plicemente umano, che da due millenni ha dato ai popoli la sostanza

âella loro vita spirituale e della loro reale grandezza.

Come già Erode, ansioso di far uccidere il bambino di Betlemme,

celò il suo proposito sotto la maschera della devozione e si studiò di tra­

mutare i Magi dal cuore retto in spie inconsapevoli ; così ora i moderni"

imitatori di lui mettono tutto in opera per nascondere alle popolazioni

i loro veri disegni e farne gli strumenti ignari dei loro scopi.

Ma una volta conquistato il potere e appena sentono di tenerne ben

saldamente in mano le redini, essi lasciano a poco a poco cadere il velo

e passano progressivamente dalla oppressione della dignità e della li­

bertà umana alla soppressione di ogni sana e indipendente attività re

ligiosa.

Ora Noi chiediamo a tutti gli onesti : Come può l'umanità risanare ;

come può dagli errori e dalle agitazioni della torbida ora presente sor

gere un « nuovo ordine » degno di questo nome, se i confini tra amico

e nemico, tra il sì e il no, tra la fede e la incredulità vengono cancellati

e spostati?

La Chiesa, piena sempre di carità e di bontà verso le persone di quei

traviati, fedele tuttavia alla parola del divino suo Fondatore, che ha

dichiarato : « Chi non è con me, è contro di me », 2 non può mancare al

dovere di denunziare l'errore, di togliere la maschera ai « fabbricatori

di menzogne », 3 che si presentano come lupi in veste di agnelli,1 cóme

precursori e iniziatori di un nuovo tempo felice, e di avvertire i fedeli di

non lasciarsi stornare dal retto cammino, nè illudere da fallaci promesse.

La Nostra posizione fra i due campi opposti è scevra di ogni precon­

cetto, di ogni preferenza verso l'uno o l'altro popolo, verso l'uno o l'altro

blocco di nazioni, come è aliena da qualsiasi considerazione di ordine

temporale. Essere con Cristo o contro Cristo : è tutta la questione.

Voi ben comprenderete perciò quanto Ci riesca doloroso il vedere una

propaganda ostile snaturare i Nostri pensieri e le Nostre parole, esa­

cerbare gli spiriti, impedire i pacifici scambi d'idee, scavare più pro­

fondamente la fossa, che separa da Noi tante anime, redente dal sangue

e- dall'amore del medesimo divino Salvatore. Nel fondo di tutto ciò si

riconosce sempre la stessa duplicità, voluta e freddamente adoperata

come l'arma più penetrante contro la giustizia e la verità, per impedire

il riavvicinamento, la riconciliazione e la pace.

La inevitabile conseguenza di un tale stato di cose è la scissione

2 MATTH., 1 2 , 30

3 IOB, 1 3 , 4 .

4 Cfr. MATTH., 7, 3 5 .

Acta Pii Pp. XII 1 1

della umanità in potenti e contrastanti gruppi, la cui legge suprema di

sita e di azione è una fondamentale e invincibile diffidenza, che è al

tempo stesso il tragico paradosso e la maledizione del nostro tempo.

Ognuna delle opposte parti si crede obbligata a questa diffidenza

come ad una necessità di elementare cautela. Ed ecco che, per il fatto

stesso, una gigantesca muraglia si leva a rendere vano ogni sforzo per

ridonare alla sconvolta famiglia umana i benefici di una vera pace.

Non abbiamo forse dovuto, anche nel corso di queste ultime settimane,

toccare con mano gli effetti di questa reciproca diffidenza, nel vedere una

così importante Conferenza delle Grandi Potenze giungere al suo ter­

miné, senza aver conseguito quei progressi essenziali e definitivi nel cam­

mino della pace, che ansiosamente se ne attendevano?

Per uscire da queste strettezze in cui il culto della (( insincerità » ha

condotto il mondo, un solo varco è possibile : il ritorno allo spirito e

alla pratica di una rettilinea veracità.

Nessuno oggi — a qualunque campo o partito sociale o politico ap­

partenga — che intenda di far valere, nella bilancia del destino dei po­

poli, per il presente o per il futuro, il peso delle sue convinzioni e dei suoi

atti, ha diritto di mascherare il suo volto, di voler apparire quel che non

è, di ricorrere alla strategia della menzogna, della costrizione, della

minaccia, per restringere, nell'esercizio della loro giusta libertà e dei loro

diritti civili, i cittadini onesti di tutti i Paesi.

Perciò, diletti figli e figlie, Noi vi diciamo : Domani celebreremo la

Natività di Colui, dalle cui labbra uscì un giorno il grido : « Veritas

Uberabit vos » : 5 la verità (che è la sua dottrina) vi farà liberi ! Mai forse

questo grido non è risonato più potente che oggi in un mondo affamato

di pace, che sente gravare su di sè il giogo delia menzogna.

E a Lui, che si è incarnato per essere a tutti « via, verità e vita »,

risponda la supplichevole preghiera di tutta la Cristianità, affinchè la

verità ritrovi il cammino nel cuore dei reggitori dei popoli, di cui un sì

a un no può determinare la sorte del mondo, e con la verità rifulga sulla

terra non un ingannevole miraggio, ma la stella luminosa della divina

pace di Betlemme.

II

Coloro che volevano assolutamente guadagnare la guerra, erano pron­

ta a tutti i sacrifìci, anche a quello della vita. Chi vuole sinceramente

guadagnare la pace, deve essere pronto a sacrifici non meno generosi, per- _

5 Io. , 8, 3 2 .

1 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

che ad una umanità percossa, inasprita, nulla costa tanto quanto di ri­

nunziare alle rappresaglie e ai rancori implacabili.

Le ingiustizie e le crudeltà commesse da quelli che scatenarono la

seconda guerra mondiale, sollevarono flutti di giusta indignazione, ma

al tempo stesso fecero pur troppo maturare i germi di una istintiva

inclinazione alla vendetta.

La parte più sana della umanità — anche nelle nazioni maggiormente

impegnate nel conflitto — riprovava unanimemente gli eccessi e le atro­

cità, che una politica caduta nel nichilismo morale non solo praticava

nella guerra da lei stessa provocata, ma osava anche giustificare teori­

camente. I fatti e i documenti in appresso venuti alla luce hanno potuto

soltanto confermare che gii autori ed esecutori di quella politica sono

i primi responsabili della miseria di cui oggi soffre il mondo.

Gli uomini del dopoguerra avrebbero potuto facilmente opporre a

quel decadimento la propria superiorità morale : essi hanno sventura­

tamente in non pochi casi lasciato sfuggire una così opportuna occasione.

È d'uopo riconoscere che la storia della umanità, durante i giorni, ìe

settimane, i mesi, che sono succeduti alla fine della guerra, è stata ben

lungi dall'essere in tutto gloriosa.

I meritati castighi, inflitti ai grandi colpevoli, avrebbero potuto

ispirare scene d'inferno alla penna di Dante ; ma il sommo Poeta avrebbe

indietreggiato dinanzi alle rappresaglie esercitate contro innocenti.

Le deportazioni forzate, l'assoggettamento a faticosi lavori, sono

apparsi a suo tempo come una sfida alle più elementari leggi di uma­

nità, alla lettera e allo spirito del diritto delle genti. Ed allora chi po­

trebbe meravigliarsi, se la stessa coscienza, che si era giustamente indi­

gnata, quando ha veduto perpetrare tali atti dagli uni, reagisce in egual

modo, se li vede commettere da altri?

Ohi potrebbe misurare quali nuove miserie morali, familiari, sociali,

quali danni all'equilibrio culturale ed economico dell'Europa, e non della

sola Europa, saranno per cagionare i forzati e indiscriminati trasferi­

menti dei popoli? Quali tristezze per il presente! Quali angosce per l'av­

venire! Soltanto una più larga ampiezza di vedute, una più saggia e

accorta politica da parte degli Uomini, che hanno nelle loro mani la

sorte del mondo, potranno apportare una soluzione tollerabile ad un

problema altrimenti insolubile !

Onore dunque a coloro che, in tutte le Nazioni, non rifuggono da

nessuna privazione e fatica, per affrettare il conseguimento di così no­

bile scopo ! Ch'essi non si lascino turbare dalle contraddizioni e dalle

resistenze, che non potranno loro mancare, e che precisamente in questi

Acta Pii Pp. XII 1 3

giorni sembrano crescere d'intensità per suscitare una nuova guerra dei

nervi, per attizzare la discordia, per rovinare gli sforzi dei campioni della

unione e della pacificazione Î Sperino essi che prossima sia l'ora, in cui

— come Noi confidiamo e domandiamo nelle Nostre preghiere — il Re

della pace concederà la vittoria a quelli, che con pura intenzione e con

armi pacifiche combattono per la sua causa.

Il i

L'umanità dunque non potrà uscire dalle crisi e dalia desolazione

presente per incamminarsi verso un più armonico avvenire, se non fre­

nerà e dominerà le forze della divisione e della discordia, grazie ad un

sincero spirito di fraternità, che unisca in uno stesso amore tutte le

classi, tutte le stirpi e tutte le nazioni.

Se oggi, nella vigilia del Natale, Noi lanciamo un tale invito al mondo

intiero, è perchè vediamo questo spirito di fraternità in pericolo di

estinguersi e di morire ; vediamo le passioni egoistiche prendere il passo

sulla sana ragione, i duri procedimenti di sopraffazione e di violenza

sulla leale comprensione e i reciproci riguardi, la sprezzante noncuran­

za dei danni che ne derivano sulla cura assidua dei pubblico bene.

La Chiesa, il cui cuore materno abbraccia, tutti i popoli con eguale

sollecitudine, segue con angoscia questa evoluzione nei conflitti nazio­

nali e internazionali.

Quando la fede in Dio, Padre eli tutti gli uomini, comincia a sva­

nire, anche lo spirito di fraterna unione perde la sua base morale e la

sua forza di coesione; e quando il senso di una comunanza voluta da

Dio e che include reciproci diritti e doveri, regolati da determinate nor­

me, comincia a perire, al loro posto subentrano una morbosa ipersen­

sibilità per ciò che divide, una istintiva inclinazione alla esagerata affer­

mazione dei propri veri o supposti diritti, una talvolta inconsapevole,

ma non perciò meno perniciosa trascuranza delle altrui necessità vitali.

Allora è aperta la via alla lotta di tutti contro tutti, lotta la quale

non conosce che il diritto del più forte.

Il nostro tempo ha dató pur troppo dolorosi esempi di guerre fratri­

cide, sorte con implacabile logica dal dileguarsi dello spirito fraterno.

Perfino la terra, che aveva inteso il canto degli Angeli annunziante

la pace agli uomini, che aveva veduto ri splendere la stella del Salvatore,

ove il Redentore divino morì crocifisso per la nostra salvezza, quella terra

santa con le sue memorie e i suoi santuari supremamente cari ad ogni

cuore cristiano, ora scissa, è divenuta il teatro di sanguinosi conflitti.

14 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

E non è forse l'Europa stessa, centro di tutta la grande famiglia catto­

lica, oggi un monito e una prova dello stato al quale la scomparsa dello

spirito fraterno può ridurre una parte del mondo già così bella e fio­

rente?

Essa porta in sè, non ancora cicatrizzate, le ferite inflittele dall'ul­

tima guerra, e già comincia a balenare la luce sinistra di nuovi dissidi.

Ah ! se tutti gli onesti si unissero insieme, come vicina sarebbe la

vittoria della fraternità umana, e con ciò stesso la guarigione del mondo !

Essi formano già una parte considerevole della pubblica opinione e danne

prova di un senso veramente umano e di saggezza anche politica.

Altri invece, non meno numerosi, il cui sì o no ha un notevole peso

nell'accelerare o ritardare la pacificazione dell'Europa, prima condizione

per altri passi in avanti verso la pacificazione universale, seguono la via

opposta. Temono essi dunque che una Europa risanata, rinvigorita, nuo­

vamente cosciente della sua missione, cristianamente ispirata, voglia

espellere dal suo organismo i germi venefici dell'ateismo e della rivolte,

vivere una vita propria e libera da malsani influssi stranieri?

È chiaro infatti che una Europa, scossa dai brividi febbrili delle dif­

ficoltà economiche e dei torbidi sociali, si lascerebbe più facilmente se­

durre dalle illusioni di un inattuabile Stato ideale che non una Europa

sana e chiaroveggente.

Intanto i propagatori di così fallaci propositi si studiano di far pro­

seliti fra gli esaltati e gl'ingenui, per trascinare anche i loro popoli nel

sentiero della rovina, che altri hanno già percorso, meno per propria

scelta, che sotto la sistematica oppressione delie libertà civili e religiose.

Non abbiamo Noi forse veduto, su questo sacro suolo dell'Urbe, ove

la volontà divina ha stabilito la Cattedra di Pietro, i messaggeri di una

concezione del mondo e della società umana fondata sulla incredulità

e la violenza farsi seminatori di zizzania nella buona terra di Roma e

sforzarsi di persuadere i suoi figli ch'essi hanno ideato e attuato una

nuova cultura più degna dell'uomo che non l'antica ed eternamente gio­

vane civiltà cristiana?

Essendo le cose giunte a questo punto, è veramente venuto il tempo,

in cai ognuno, a cui è cara e sacra l'eredità umana e spirituale dei suoi

padri, scuota il sonno dai suoi occhi e si armi di fede e di coraggio, per

preservare l'Urbe, madre di civiltà, dal cadere in una condizione reli­

giosa, morale, sociale, che renderebbe, con Nostro vivo rammarico, ben

difficile quella solenne celebrazione dell'ormai prossimo Anno Santo,

che è nei voti dei cattolici del mondo intiero.

Del resto, se nella odierna ricorrenza le Nostre chiare parole vanno

Acta Pii Pp. XII

al di là delle frontiere, esse non riguardano che le dottrine negatrici

della fede in Dio ed in Cristo, e non certo i popoli o i gruppi dei popoli

che ne sono le vittime. Per questi la Chiesa nutre sempre immutato

amore, ed anzi, con tanto maggior tenerezza, quanto più essi soffrono.

Nei giorni della prova, più che nelle ore serene, gli uomini di tutte le

nazioni debbono sentirsi fratelli di quella fratellanza, di cui nessuno ha

mai esaltato nè esalterà mai il senso profondo, l'alta missione e la po­

tenza riconciliatrice con tanta forza, quanto « il primogenito tra molti

fratelli,6 che da Betlemme al Golgota ha predicato, col suo esempio piïi

che con le sue parole, quella grande e universale fraternità.

Sul Natale di oggi si addensa una nube oscura. Mentre l'ansioso

anelito di pace diviene nei popoli sempre più intenso, in non minor grado

si manifesta nei loro reggitori la impossibilità di soddisfarlo coi mezzi

puramente umani.

Gli onesti sforzi degli uni per conseguire una equa pace e il sistematico

proposito di altri per intralciarne l'avvento, non suscitano forse in noi

l'immagine di un rischioso giuoco d'azzardo, da cui dipende la fortuna

o la rovina?

Nelle assemblee umane s'insinua inosservato lo spirito del male,

« l'angelo dell'abisso », 7 nemico della verità, fomentatore di odi, nega­

tore e distruttore di ogni sentimento fraterno. Credendo prossima la

sua ora, esso mette tutto in opera per affrettarla.

Ciò nonostante, Noi vogliamo chiudere il Nostro Messaggio Natalizio

con una incoercibile esortazione alla speranza e alla fiducia.

Se la fede nel Redentore divino muove i cristiani a considerare ogni

cosa alla luce della verità, sempre antica e sempre nuova, delle parole

che il vecchio Simeone pronunziò sul bambino Gesù presentato al tem­

pio : « Ecco che questi è posto per rovina e per risurrezione di molti, e

per segno di contraddizione » ; 8 noi sappiamo che il numero di coloro, i

quali non si straniano da Cristo con la incredulità, che aderiscono a Lui,

che son pronti a dare per Lui la vita, che in Lui e nella risurrezione

ripongono la loro incrollabile speranza, — sappiamo che questo numero

è grande, che cresce e si fortifica, vediamo che essi irradiano la loro ener­

gia e il loro benefico influsso in tutti i campi della vita e che altri uomini

di buona volontà si uniscono a loro.

A voi tutti perciò, diletti figli e figlie, Noi diciamo : La vostra ora

è venuta!

• Rom., 8 , 29. 7 Apoc, 9, 1 1 . 8 L u e , 2, 34.

18 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Alle assemblee degli uomini di Stato un altro invisibile Spirito pre­

siede come Signore sovrano, quel Dio onnipotente, al cui sguardo nulla

sfugge e che tiene nelle sue mani i pensieri ed i cuori, per inclinarli a suo

piacimento e nell'ora di sua elezione, quel Dio, i cui imperscrutabili dise­

gni sono tutti dettati dal suo amore paterno. Ma per mandarli ad effetto,

Egli vuol valersi della vostra cooperazione. Nei giorni di lotta il vostro

posto è in prima fila, sul fronte del combattimento. I timidi e gl'imbo­

scati sono ben vicini a divenire disertori e traditori.

Disertore e traditore sarebbe chiunque volesse prestare la sua colla­

borazione materiale, i suoi servigi, le sue capacità, il suo aiuto, il suo

voto a partiti e a poteri che negano Dio, che sostituiscono la forza al

diritto, la minaccia e il terrore alla libertà, che fanno della menzogna,

dei contrasti, del sollevamento delle masse, altrettante armi della doro

politica, che rendono impossibile la pace interna ed esterna.

Riportiamoci a tre secoli indietro. All'Europa, sconvolta dagli orrori

della guerra dei Trent'anni, l'anno 1648 apportò finalmente il messaggio

della pace, l'aurora delia restaurazione.

Pregate e lavorate per ottenere da Dio che l'anno 1948 sia per l'Euro­

pa ferita, per i popoli straziati dalle discordie, l'anno del rinascimento

e della pace, e che, scacciato lo spirito delle tenebre, l'angelo dell'abisso,

si levi sul mondo il sole di giustizia, Gesù Cristo Signor nostro, a cui sia

onore e gloria nel tempo e nella eternità.

Ed ora vada la Nostra Benedizione Apostolica, auspicio di grazie e

di aiuti divini, a tutti i Nostri diletti figli e figlie, così di questa Nostra

Città episcopale, come del mondo universo, ma soprattutto a coloro che

maggiormente gemono sotto il peso della miseria e del dolore : ai ma­

lati, ai poveri, ai lavoratori disoccupati, ai senza-tetto, a quanti sof­

frono la fame e il freddo ; a coloro che, avendo perduto, o per le tragiche

vicende, dell'immane conflitto, o per ingiuria degli uomini, o anche per

propri passati errori e colpe, la libertà, la famiglia, la patria^ in questa

sacra ricorrenza sentono più acuto il morso dello sconforto e dell'ango­

scia ; ai prigionieri di guerra, non ancora restituiti ai loro cari ; ai pro­

fughi, ai dispersi ; in modo particolare a quanti, specialmente sacerdoti,

patiscono le persecuzioni, il carcere, l'esilio, le minacce di torture e di

morte, perchè fedeli a Dio, a Cristo, alla Chiesa, all'osservanza dei loro

doveri.

Acta Pii Pp. XII

M O T U P R O P R I O

O S F A C U L T A T E A U D I E N D I C O N F E S S I O N E S S A C E R D O T I B U S A Ë R I U M I T E R A R R I P I E N -

T I B U S C O N C E D E N D A .

PIUS PP. XTI

Animarum studio compulsi, cum huic Apostolicae Sedi nonnulli significaverint locorum Ordinarii opportunum esse praescripta can. 888 O. I. C, circa facultatem audiendi confessiones sacerdotibus maritimum iter arripientibus factam, ad aëria extendere itinera, Nos, plane noscen­tes huiusmodi itinera impraesentiarum cotidie frequentiora evadere ac volentes ut christifidelibus haud desit commodum quod e laudato Ordinariorum desiderio animarum proveniret sanctificationi, magna cum animi Nostri oblectatione eiusmodi amplectimur votum ac motu pro­prio, certa scientia et matura deliberatione, de Apostolicae potestatis plenitudine, statuimus ac decernimus ut quae can. 883 O. I. C. de facul­tate excipiendi confessiones sanciuntur pro sacerdotibus maritimum iter habentibus, valeant atque extendantur, consentaneis quidem clau­sulis, ad sacerdotes iter acrium facientes.

Quae per Apostolicas has Nostras Litteras decrevimus motu proprio datas, firma ac valida in perpetuum manere praecipimus, contrariis qui­buslibet minime obstantibus; ac praeterea iubemus ut ea vigere inci­piant simul ac eaedem praesentes Nostrae Apostolicae Litterae in Com­mentario Officiali Acta Apostolicae Sedis nuncupato insertae fuerint.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xvi mensis Decembris anno M C M X X X X V I I , Pontificatus Nostri nono.

PIUS PP. XII

2 - ACTA, vol. XV, n. 1. — 28-1-948.

18 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

L I T T E R A E A P O S T O L I C A E

I

V E N E R A B I L I S D E I S E R V U S C O N T A R D U S F E R R I N I , V I R L A I C U S ^ B E A T U S R E N U N ­

T I A T U R .

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Provideri tissimum Deum gratias et

dona Sancti Spiritus inter fideles semper divisisse ac distribuisse, pro

temporum necessitate atque uniuscuiusque facultate, christianae Fidei

scitum est et Sanctus Paulus Apostolus id hisce edocet verbis : « alii

quidem per Spiritum datur sermo sapientiae, alii autem sermo scientiae

secundum eundem Spiritum, alteri fides iii eodem Spiritu... », x donec

animae, iisdem muneribus a Deo locupletatae, « occurrant », ut ait idem

Apostolus, (( ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedi­

ficationem corporis Christi,... in unitatem fidei et agnitionis filii Dei,

in virum perfectum, in mensuram aetatis plenitudinis Christi ». 2 Qui­

bus autem datum est « donum scientiae », quique « doctores » in Eccle­

sia Dei appellantur, iidem « fulgebunt quasi splendor firmamenti, et qui

ad iustitiam erudiunt multos, quasi stellae in perpetuas aeternitates » . 3

Grave quidem mandatum ipsi a Deo acceperunt, sed omni admiratione

dignum, quippe cum ex eo et « sal terrae » et « lux mundi » 4 fiant, in

bonis moribus servandis, in illuminandis mentibus. Hoc proprie et prae­

cipue ad sacerdotes, tamquam Apostolorum successores, spectat; sed

miserentissimus Deus, cum omnes ad suum cuiusque finem convenienter

sapienterque dirigat, saepe viros etiam sacerdotio minime auctos, sed

sanctitate morum ac sana doctrina praestantes, suscitat, quorum opera,

sacerdotum ministerio adiuncta, in exemplum atque profectum christiani

populi evadat. Verus exinde sanctusque ille proficiscitur apostolatus,

quem modo « laicum » vel <( laicorum » appellant, quique, Ecclesia ma­

gistra atque duce, sanctitatis fructus pro fidelibus, nostra praesertim

aetate, edidit uberrimos. Maxima proinde iucunditate Nostra et univer­

si populi Christiani hodie sollemniter inter Caelites spectatissimum

illum virum adnumeramus, Contardum Ferrini, qui et vitam christianis

virtutibus heroici gradus adeo ornatam vixit, quamvis sacerdotio non

initiatus, et, sicut Professor, ita summa eademque integerrima scientia

1 / Cor., X I I , 8-9.

3 Eph., I V , 12-13.

3 DAN. , X I I , 3 .

1 MATTH., V, 13-14.

Acta Pii Pp. XII W

enituit inter vel doctissimos, sed a Religione et a scholastica philosophia

aberrantes Viros, ut iure meritoque divinae gratiae « miraculum » dici

possit. Heroica proinde Fide latissimaque Scientia, minime inter se

pugnantibus, Dei Famulus eminet, multosque ad iustitiam, proprio exem­

plo, erudit, allicitque suaviter. Mediolani, porro, die quarta mensis Apri­

lis, anno millesimo octingentesimo quinquagesimo nono e Rinaldo atque

Aloysia Buccellati, coniugibus, natus est Contardus Ferrini, qui eadem

die, in Ecclesia Sancti Caroli, pia parentum sollicitaque cura, ad sacrum

Baptismatis fontem gestatus fuit ut divinae gratiae nasceretur. Si pater,

qui a « Locamo », parva Helvetica civitate apud Verbalium lacum prope

Italiae fines posita, oriundus erat, quique, Mediolani, in Studiorum Uni­

versitate pro Maehinariis, quam « Politecnico )> vulgo vocant, Profes­

soris munere fungebatur, christianis vitae et doctrinae exemplis fami­

liam suam informabat; ardentissima, qua aestuabat, pietate prolem

suam ad sanctitatem sollicita mater adducebat. Nomen enim infanti im­

ponendum eligere ipsa voluit ; imposuitque in honorem praecipui Caele­

stis Patroni oppidi ex quo oriunda ipsa erat, (( Bronarum » nuncupati,

apud Iriam, in Derthonensi dioecesi : nomen scilicet Sancti Contardi, qui,

uti fertur, ex antiqua atque illustri Atestina familia Ferrariensium prius

Marchionum ac deinde Mutinensium Ducum, in paupertate vixit atque

ad celeberrimum Sancti Iacobi Apostoli Campostellanum Sanctuarium

peregrinorum more iter ingressus, Bronis, anno millesimo ducentésimo

quadragesimo nono, in morbum incidit, spiritum Deo sancte reddidit

miraculisque claruit. Inter paternae domus septa, tamquam in <( horto

concluso » 5 omnibus fragrante virtutibus, atque a nefario atheismi spi­

ritu secluso, pueritiam nec non adolescentiam transegit Contardus Fer­

rini.. Duodecimum autem annum agens, sicut tunc mos erat, primum ad

sacram Synaxim, die vicesima mensis Aprilis, anno millesimo octingen­

tesimo septuagesimo primo, accessit, ex qua supernaturalem scientiam

christianamque fortitudinem abunde hausit. Curriculo primarum scho­

larum emenso, « humanitatis » studia, Mediolani, in Gymnasio « Bo*

selli », atque in Regio Lycaeo a Beccaria » diligenter perfecit; anno dein­

de millesimo octingentesimo septuagesimo sexto, in Regia Studiorum

Papiensi Universitate Iuris Romani studium aggressus est. Papiae autem,

eodem anno, inter ephebos celeberrimi Borromaeorum Conlegii receptus

est, quod pro adiuvandis christianeque instituendis Papiensis Athenaei

discipulis Sanctus Carolus ipse condidit, cuius perillustris Familia-,

etiam nunc iure patronatus in Conlegium idem fruens, nostris quoque

temporibus adiutricem fructuosamque in id operam impendit. Ibi chri-

5 Cfr. Gant., I V , 12.

20 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

stianae virtutes, quibus Contardus affiuebat, coram Rectore discipulis-

que nitide fulserunt, ac praesertim ardens in Deum caritas nec non

intemerata castitas, cui voto se astrinxerat, ita ut « Aloysius e domo Fer-

rinia », vel etiam « Collegii Borromaei », familiariter prope atque amice

appellaretur. Ibi cum aliis discipulis, sive falsas doctrinas sectantibus,

sive vitiorum illecebras insequentibus, fortiter constanterque contendit,

tum docte strenueque disputando, tum pietatem magis magisque fo­

vendo, tum iuris studia impense prosequendo. Studiorum insuper cur­

riculo perdurante, angelicus ille alumnus, supremi animae suae boni

maxime sollicitus, catholicorum iuvenum Coetui nomen dedit, qui, ad

confirmandos in recta doctrina ac vita christiana iuvenes studiorum

causa Papiani ventitantes, Augustino Riboldi Episcopo favente, inter

primos in Italia conditus fuit. Episcopus ipse, qui postea a Decessore

Nostro Leone Pp. XIII, fel. rec, inter Patres Cardinales cooptatus ac

Ravennatensis Archiepiscopus renuntiatus fuit, eximiam Servi Dei vir­

tutem praesensit eumque valde dilexit. Ipse profecto Dei Famulus, a

prima aetate ad mortem usque nullis illecebris neque obiectationibus

ullis allectus, adeo integram vitam egit, ut concise dici possit « prece

assidua impensoque iuris studio » eam suffultam fuisse. Enimvero fuit

eius inexplebili s orandi cupiditas quae, coram praecipue Sacratissimo

Eucharistia, dedit ei « pennas sicut columbae » 6 ad volandum supra ter­

renas miserias, immo ad aeternas Dei veritates contemplandas ; maxima

insuper fuit eius in arduis gravibusque studiis diligentia, quae « supra

candelabrum » 7 illum posuit. Quibus duobus auxiliis fretus, Fide nempe

divina humanaque Scientia, « bonum certamen certavit », 8 sicut « bonus

miles Christi » 9 inter sui temporis iuris peritissimos doctores, vel ca­

tholicam Religionem detrectantes ; quibus in contentionibus omnium

admirationem consensumque adeptus est. Iuris autem Laurea summa

cum laude Papiae decorat us anno millesimo octingentesimo octogesimo,

ipso Sancti Aloysii Gonzaga die festo, vana non intumuit superbia, sed

in humilitate animum suum confirmavit, morumque suavitatem integram

retinuit. Berolini insuper, quo, eodem anno, gratuita pro meritis suis

pensione accepta, se contulit, nihil de pristina vivendi ratione immu­

tavit, quamvis urbs ipsa, tum propter labefactos civium mores, cum

propter lutheranam haeresim, haud paucis periculis obnoxia esset. Quo­

tidie, primo mane, in Ecclesia catholica Sanctae Edwigis Sacro intererat,

11 Ps. 54, 7. 7 MATTH., V, 1 5 .

8 Cfr. U Tim,, I V , 7. 9 Ibid., I I . 3.

Acta Pii Pp. XII 21

Angelorumque Pane reficiebatur ; reliquam vero diei partem in piis exer­

citationibus Iurisque Romani studio penitus insumebat. Iuvenum catho­

licorum berolinensium, quibus Famulus Dei, ob flagrantem eorum pie­

tatem, amice familiariterque utebatur, admirationem in semet ipsum

adeo excitavit, ut Foster, sacerdos, qui tunc temporis Ecclesiae San­

ctae Edwigis Parochi munus exercebat, serius autem ad Vratislavien-

sem Archiepiscopalem Cathedram evectus fuit, Contardum summis ef­

ferre laudibus non dubitaverit in epistula ad supra memoratum Episco­

pum Papiensem, tamquam eius patronum, missa, benigne etiam signifi­

cans Italiam prosperam felicemque fore, si huiusmodi iuvenes in sinu

eius haud pauci alerentur. Exstant insuper, ex ipsa germanica Urbe,

Victorio et Paulo Mapelli, Comitibus, aliisque italicis amicis conscriptae,

permultae epistulae, ex quibus eius anima omnino Deo maneipata atque

lutheranae haeresis dolore correpta nitide detegitur. Duos circiter post

annos, in Italiam reversus, ad cathedram Iuris Romani in variis Athe­

naeis, etsi iuvenilem adhuc ageret aetatem, facile citoque evectus est :

Messanae in Sicilia primum, dein Mutinae, postremo Papiae. Clemen-

tissimus Deus, qui sapienter suaviterque ((omnia disponit ) ) 1 0 atque

moderatur, altissimum Famulo suo munus commisit, quandam immo.

quasi vocationem sanctam eidem contra homines, tunc temporis fere

omnes a fide aberrantes, nec non contra falsas doctrinas eorum, qui

Deum esse inficiebantur, adeo benigne abundeque largitus est, ut Con-

tardus Ferrini tamquam «lucerna ardens»31 exstiterit clarissimeque

enituerit. Ecquis ignorat, decimo nono labente saeculo, in Studiorum

Universitatibus ceterisque publicis scholis, sive intra sive extra Italiae

fines, disciplinas omnes a veritate catholica per Christum revelata nec

non ab omni christianae instituto descivisse? Num quis ignorat quantum

methodus, ut aiunt, « positivistica », sive in philosophia sive in omnibus

« physicis » atque (( ethicis » « scientiis » contra « perennem philoso

phiam » thomisticam, immo contra ipsam catholicam Theologiam obsti­

terit? Neque ab hac falsa methodo immunes exstiterunt iuridicae disci­

plinae, quae, naturale ius penitus negando, nihil aliud, praeter ius po­

sitivum, idque per « evolutionem naturalem » efformatum, non autem

in cordibus hominum a Deo scriptum,12 contenderunt ; ne denique <( chri-

stologicae » quidem, ut appellantur « scientiae », quae in infandam il7

Iam tabem atque « haeresum summam », « modernismum » nuncupatam,

facile lapsae sunt. Quibus omnibus breviter expositis, liquet quonam

1 0 Cfr. Sap., X I I , 15. U IOANN., V, 35.

1 2 Cfr. II Cor., I I I , 2.

22 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

modo apud doctos res se haberent quod ad Christianae Religionis dogma­

ta attinet ; ac propterea altissima Contardi opera magis magisque claruit

in dies. Ipse vero sanctam hanc Dei vocationem plene intellexit divinae­

que voci humiliter obtemperavit, quae illum ad novum ac perarduum

apostolatum, intellectu moribusque explendum, in publicis Athenaeis

instanter providenterque vocabat. Sanctitate autem vitae nec non doctri­

nae integritate, haud sine interiore cruciatu ac mystico quodam marty­

rio, ad Dei nutum praesto fuit liberaliterque Eius liberalitati respondit ;

quandoquidem tum scriptis, publicis privatisque, tum praelectionibus,

tum ipsarum amicitiarum adminiculis pro defendenda ac tuenda catho­

lica doctrina adeo usus est, ut cathedram suam non in suggestum dum­

taxat, verum etiam in altare veritatis quodam modo commutaverit. Con­

stantem vero atque heroicam hanc divinis mandatis fidelitatem non

aliunde hauriebat quam e diuturnis fervidisque pietatis exercitationi­

bus, nempe ex assiduis precibus, e Communionibus quotidianis frequen-

tibusque sacris meditationibus. Studium ipsum, ob rectam eius intentio­

nem in solam Dei gloriam conversam, nihil aliud in Famulo Dei erat

quam intellectus mentisque deprecatio. Quae omnia paucis hisce con-

cisisque verbis significari possunt : ardentissima scilicet in Eucharistiam

caritas, tenerrima erga Virginem Mariam pietas, promptissima Summo

Pontifici ac Sanctae Sedi oboedientia, in disceptationibus, sive philoso­

phicis ac theologicis, sive politicis, quae eo tempore vehementer disputa­

batur. Praeterea ad acquirendam christianam perfectionem nec non ad

caritatem latius exercendam, inter Fratres Tertii Ordinis Sancti Fran­

cisci Assisiensis atque inter Vincentianorum Coetuum Sodales adnume­

rari voluit. Optimas insuper ac sanctas coluit amicitiae : memoratu di­

gna, prae ceteris, est amicitia cum Achille Ratti, tunc celeberrimae Bi­

bliothecae Ambrosianae Doctore, postea vero ad Summi Pontificatus

apicem, Pii Pp. XI nomine, evecto. Qui, praeter laudes Servo Dei tri­

butas, amplissimas, « miraculum » eius vitam appellare non dubitavit.

Iucundum denique gratumque Nobis est amicitiae mentionem facere

quam Dei Famulus Dilecto Filio Nostro Ioanni S. R. E. Diacono Cardi­

nali Mercati, tunc temporis in Ambrosiana Bibliotheca Doctori, postea

In hac Nostra Vaticana Scriptori, nunc vero Sanctae Romanae Ecclesiae

Bibliothecario et Archivistae, magna existimatione atque obsequio diu

exhibuit. Neque silentio praetereundam putamus eius consuetudinem

cum optimo catholico Viro Aloysio Olivi, in Mutinensi Athenaeo Iuris

Internationalis Professore, qui omnium primus Venerabilis Famuli san­

ctitatem in lucem edidit eiusque beatificationis causam inchoandam cu­

ravit. Singularibus ac perhonorificis huiusmodi amicitiis sancta accès-

Acta Pii Pp. XII 23

sit atque intima eius familiaritas cum Iosepho Toniolo, qui clarissimus

fuit in Pisana Studiorum Universitate Professor, nec minorem sancti­

tatis famam adeptus est. Permulti fuerunt in Italia, quorum nonnulli

etiam nunc supersunt, clarissimi Professores, qui illius amicitiam colue­

runt, immo optaverunt, peritiam non minus quam pietatem admirati.

Lutherani insuper, nec non Israëlitae, praesertim doctissimi humanio­

ribus atque iuridicis studiis Viri Germani, permagna Venerabilis Dei

Famuli doctrina morumque suavitate ad eum alliciebantur, eius humili­

tatis ac modestiae maxima affecti admiratione. Ipse denique « coram

Deo constanter ambulare » et ipsius Dei sapientiam ac pulchritudinem

in omnibus tum naturalibus, tum historicis rebus, admirari solitus erat :

praecipue cum ruri, ad Verbanum lacum, prope Alpes, morabatur. Tunc,

sive meditationibus scriptis traditis, sive epistulis, animam Dei amore

incensam large ac poetice ita effundebat, ut Venerabili Servo iure meri­

toque illud Christi aptari possit : « Estote simplices sicut columbae, et

prudentes sicut serpentes » . 1 3 Quod clare demonstrant permulta quae

scripsit sive de re ascetica et apologetica, vestigia celeberrimi illius

doctissimique Viri Alexandri Manzoni premens, sive de re iuridica,

quam tam sapienter pertractavit, ut Germanus quidam, in hac discipli­

na doctissimus, praenuntiaverit saeculum xx Contardi Ferrini saeculum

esse futurum. Deus autem disposuit aliter, aliterque voluit. Sed huius­

modi vitae ratio vitam ipsam illius minabatur : Sunae, super oris Ver-

bani lacus apud Alpes, quietem ac salutem quaesivit, semper tamen Dei

voluntati obnoxius ; ibi maiores « ascensiones in corde suo disposuit »

et cum Deo, cum Iesu Christo, cum Maria Virgine impensius familiari­

ter que con versabatur ; ibi postremo die decima septima mensis Octobris,

anno millesimo nongentesimo secundo, quadragesimum tertium agens

annum, parentibus suis adeuntibus, pie sancteque obdormivit in Domino.

Illico post mortem « Sanctus » appellatus est unanimi populi voce et

concordi testimonio ex tota Italia. Tum Sunae cum Mediolani et in omni­

bus civitatibus ubi Professoris munere functus erat, inopinata eius mors

complorata fuit ab omni populo potissimumque a doctissimo quoque

viro, cum magnis virtutum eius doctrinaeque laudibus. Paucis post an­

nis Famuli Dei scripta religiosa prius edidit, deinde vitam enarravit

certa scientia impensoque studio Carolus Pellegrini, sacerdos mediola­

nensis, qui primus ad Causae Postulatoris officium electus est. Cum vero

sanctitatis fama in dies apud omnes percrebuerit prodigiorum etiam

causa, quae eiusdem intercessione a Deo patrata ferebantur, anno mil­

lesimo nongentesimo decimo sexto in Curia Archiepiscopali Mediolanen^

I S MATTH.. X . 1 6 .

34 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

si Processus Beatificationis de more inchoatus est a rec. mem. Andrea

Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Presbytero Cardinali Ferrari, Me­

diolanensi Archiepiscopo, qui epistulam quoque postulatoriam Bene­

dicto XV, fel. rec, Decessori Nostro, scripsit. Anno denique millesimo

nongentesimo vicesimo secundo, Decessor Noster, rec. mem., Pius Pp. XI

Commissionem Introductionis Causae apud Sacrorum Rituum Congre­

gationem gerendae, die sexta mensis Iulii manu propria signavit. Ra­

phaele Sanctae Romanae Ecclesiae Presbytero Cardinali Merry del Vai,

ven. mem., tunc Causae Relatore seu Ponente, ipsa Beatificationis Causa

suscepta est a Mediolanensi Studiorum Universitate Catholica « Sacri

Cordis », cui Augustinus Gemelli, ex Ordine Minorum Franciscanum,

praeerat et etiam nunc praeest, et quo Dei Famuli corpus anno mille­

simo nongentesimo quadragesimo secundo delatum fuit. Post vero supra

memorati Cardinalis obitum, rec mem. Caietanus Sanctae Romanae Ec­

clesiae Presbyter Cardinalis Bisleti, tunc Sacrae Congregationis de Se­

minariis et Studiorum Universitatibus Praefectus, Causam suscepit

et Relator eiusdem factus est. Inquisitionibus itaque iudicialibus m

Famuli Dei vitam resque gestas ad iuris normam expletis apud Episco­

pales Curias Mediolani, Romae, Papiae, Novariae, Messanae, Panormi,

Mutinae, Patavii, Augustae Taurinorum, Tarvisii atque Calaris, cete­

risque omnibus rite absolutis, praefatus Pontifex Decessor Noster, de­

creto die octava mensis Februarii, anno millesimo nongentesimo trige­

simo primo, edito, coram universo Mediolanensis Athenaei Catholici

Professorum Conlegio eodemque plaudente, Venerabilis Servi Dei Con-

tardi Ferrini virtutes heroicum attigisse fastigium sollemniter decl a

ravit. Postea suscepta est quaestio de miraculis, quae, ipso Venerabili

intercedente, patrata a Deo ferebantur ; ex eisque duo proposita fuerunt,

pro Aloysio Valentini, gravi spondilite dorsuali cum meningo-mielite af­

fecto, nec non pro Eduardo Grametti, gravi capitis fractura cum com­

motione cerebrali ad limen vitae ducto. Ambo postea, precibus Dei Servo

impense fusis, sanitatem illico adepti sunt. Nos autem, rebus omnibus

iudicio severissimo ponderatis, per alteram novissimam positionem, cum

eadem vera atque explorata fuerint renuntiata, post Generalem Congre

gationem, quae coram Nobis die vicesima septima mensis Ianuarii, anno

millesimo nongentesimo quadragesimo secundo, habita est, per decre­

tum, die decima quinta mensis Martii eiusdem anni editum, duo propo­

sita constare miracula pronunciavimus, ulteriusque proinde in casu pro­

cedi posse. Illud igitur discutiendum supererai num Venerabilis Servus

Dei inter Beatos Caelites tuto foret recensendus. Hoc dubium proposi­

tum est a Venerabili Fratre Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae

Acta Pii Pp. XII

Cardinali Salotti, Praenestino Episcopo, atque Sacrae Rituum Congre­

gationis Praefecto, nec non huius Causae Ponente seu Relatore, in Get

nerali eiusdem Congregationis Coetu coram Nobis habito die nona mensis

Iunii eiusdem anni ; omnesque qui aderant tam Purpurati Patres Sacris

tuendis Ritibus praepositi, quam Praelati seu Consultores unanimi suf­

fragio affirmative responderunt. Nos tamen in tanti momenti re Nostram

aperire mentem distulimus precesque iter andas esse censuimus, ut ad

sententiam in tam gravi negotio ferendam caeleste auxilium Nobis com-

pararemus. Quod cum impense fecissemus, tandem Dominica die tertia

mensis Ianuarii, in festo Sanctissimi Nominis Iesu, anno millesimo non­

gentesimo quadragesimo tertio, Eucharistico Sacro rite litato, accitis

adstantibusque ad Vaticanas Aedes Venerabili Fratre Nostro Carolo

Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Salotti, Praenestino Episcopo ac

Sacrae Rituum Congregationis Praefecto nec non Causae Relatore, atque

dilectis filiis Alfonso Carinci, eiusdem Congregationis a Secretis, atque

Salvatore Natucci, Generali Sanctae Fidei Promotore, Tuto procedi

posse ad sollemnem Venerabilis Famuli Dei Contardi Ferrini, Profes­

soris, Beatificationem, auctoritate Nostra, pronunciavimus. Quae C U M

ita sint, Nos, precibus etiam permoti tam Mediolanensis Athenaei Ca­

tholici « a Sacro Corde » Rectoris nec non universi Professorum Col­

legii, quam Episcoporum et Christifidelium praesertim Italiae, harum

Litterarum tenore, auctoritate Nostra Apostolica, facultatem facimus

ut Venerabilis Dei Servus Contardus Ferrini, Vir laicus ac Professor,

Beati nomine in posterum nuncupetur, eiusdemque corpus ac reliquiae

seu lipsana, quae tamen in sollemnibus supplicationibus non sunt defe­

renda, publicae fidelium venerationi proponantur, ac praeterea ut in

posterum eiusdem Beati imagines radiis decorentur permittimus. Pari

quoque Nostra auctoritate concedimus ut de Beato eodem quotannis

Officium recitetur et Missa celebretur de Communi Confessoris non Pon­

tificis, cum lectionibus et orationibus propriis per Nos adprobatis, iuxta

Missalis et Breviarii Romani rubricas. Huiusmodi vero Officii recitatio­

nem ac Missae celebrationem fieri largimur non modo, iuxta morem, in

Mediolanensi Archidioecesi, ubi Beatus ipse natus est, et in- Dioecesi

Novariensi, ubi supremum obiit diem, sed in Papiensi quoque Dioecesi

nec non Mutinensi et Messanensi Archidioecesibus, ubi vitam haud pau­

cos per annos egit, omnibusque a Christifidelibus qui horas canonicas

recitare teneantur et, quod ad Missas attinet, a presbyteris omnibus,

tam e saeculari quam e religioso clero, ad templa seu sacella, in quibus

festum agatur, convenientibus. Denique largimur ut sollemnia Beatifi­

cationis Venerabilis Contardi Ferrini, servatis servandis, supra dictis

Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

in templis seu sacellis celebrentur, diebus legitima auctoritate designan­

dis, intra annum postquam eadem sollemnia in Sacrosancta Patriar­

chali Basilica Vaticana fuerint peracta. Non obstantibus Constitutioni­

bus atque Ordinationibus Apostolicis Decretisque de non cultu editis,

ceterisque quibuslibet contrariis. Volumus autem ut harum Litterarum

Apostolicarum exemplis, etiam impressis, dummodo manu Secretarii

Sacrae Rituum Congregationis subscripta sint atque eiusdem Congrega­

tionis sigillo munita, in iudicialibus etiam disceptationibus eadem.pror­

sus fides adhibeatur, quae Nostrae voluntatis significatione hisce osten­

sus Litteris, haberetur.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xni

mensis Aprilis, Dominica in Albis, anno M C M X X X X V I I , Pontificatus No­

stri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

D O M I N I C U S S P A D A

a Brevibus Apostolicis.

I I

V E N E R A B I L I S D E I F A M U L A M A R I A G O R E T T I , V I R G O E T MARTYR, B E A T A R E N U N ­

T I A T U R .

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Christiani palmarum martyrii, qui­

bus inclyta Christi Sponsa nullo non tempore decorata redimitaque fuit,

ne hac quidem aetate nostra, turbidissima sit quamvis licet atque teter­

rima, exempla desunt aetherio splendore micantia. Unus quidem omnium

maximus triumphus ille habendus est, quem suae ipsius vitae dono atque

immolatione aliquis obtinuerit : qui triumphus, pie sancteque effuso san­

guine purpuratus, haud parum saepe martyrii nomine decoratur. Quod

si in martyre parvae aetatis fragilisque sexus naturalis debilitas accesse­

rit, huiusmodi martyrium ad verae ac magnificae apotheoseos celsitudi­

nem per se ipsum assurgit. Quod quidem in parvula atque humillima,

eodemque tempore permagna ac celsissima romani agri incola evenit, Ma­

ria Goretti, quae, ad castitatis suae candidum florem tuendum illiba-

tumque servandum, heroica virtute contendere, pati, vitamque ipsam

una cum sanguine fundere non dubitavit. Eidem propterea verba illa

aptissime congruere videntur, quae Sanctus Ambrosius Beatae dicavit

Agneti : « Mirentur viri, non desperen!; parvuli, stupeant nuptae, imiten-

Acta Pii Pp. XII 27

tur innuptae » {Off. S. Agnetis). Iure igitur meritoque <? Exsultet gau­

dio pater iusti, gaudeat pater tuus et mater tua, et exsultet quae genuit

te! » (Prov. 23, 24, 25). Pater nempe tuus, o nimis felix, nimis o beata

puella, tecum una laetetur in caelis, dum mater tua, aeque ac mater

angelici illius Aloysii, fortunatissima, nobiscum gaudio gestit in ter­

ris. Exsultet et Italia parens, demissam iam erigens venustissimam

frontem, cui per te niyeis purpureisque litterulis bina nomina inscripta

sunt illa : « Fortitudo et decor » (Prov. 31, 25). Maxime autem Italiae

filiae, quarum dulcis floret iuventa, puro velint inspicere obtutu suum

propriumque femininae et iuvenilis virtutis nitidissimum exemplum,

quod ex malo eminet, velut ex umbris lumen. Exemplum, inquimus, et

praesidium ; nam, si pro omnibus Deus « mirabilis in Sanctis suis » prae­

sidium in ipsis constituit et exemplum, peculiare sane in Maria parvula

collocavit pro puellis corrupti huius et cruentissimi saeculi, cuius vel

ipsum limen innoxio sanguine suo respersit illa. In oppido « Corinaldo »

vulgo nuncupato, in Picenis, intra Senogalliensis dioeceseos fines, sito,

Aloysius Goretti et Assumpta Carlini, coniuges, divitiarum atque cete­

rorum bonorum expertes, sed Fidei Christianarumque virtutum the­

sauris afluentes, cubiculum suum, quasi hortum conclusum sanctimo-

oiae fructibus olentem, postridie idus Octobres anno supra millesimum

octingentesimo nonagésimo, fragranti mystico lilio exornatum, clemen-

tissimi Dei benignitate, conspexerunt, ob suavissimam in lucem editam

filiolam, cuius statim tutelaris Angelus, sicuti opinari fas est, symbolicam

coronam niveis purpureisque floribus, castitatis et martyrii triumphum

praenuntiantem, gaudens intexuit. Parentes autem eius, Fidei Christia­

nae praeceptorum observantissimi, infantulam, nulla interposita mora,

lustralibus aquis abluendam curarunt, eidemque, erga Deiparam Virgi­

nem pietate atque amore quam qui maxime aestuantes, pulcherrimum

suavissimumque Mariae nomen indiderunt, secundum post illud « quod

est super omne nomen », adiecto nomine Teresiae. Sextum vix aetatis

attigerat annum, cum per manus Episcopi sui, rec. mem. Iulii Boschi,

inter Purpuratos Patres serius adiecti et Ferrariensium Archiepiscopa­

libus Infulis ornati, sacro fuit Chrismate inuncta ; tanta gloria tantoque

lionore parvulam Ancillam, Cordi suo dilectissimam utpote futuram ca­

stitatis ac puritatis strenuam, heroicam immo, tutricem, iam ab incu-

aabulis decorare Immaculatus, « qui pascitur inter lilia », voluit Agnus

(Cant. II, v. 16). Sanctus praeterea Spiritus, qui <c ubi vult spirat » sin­

gularibus charismatibus privilegiisque extraordinariis parvae Dei Fa­

mulae locupletare volens animam, eiusdemque magis magisque in dies

alere et augere sanctitatem, illam a « visibilibus » et naturalibus rebus

28 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

ad « invisibilia » atque caelestia perquam suaviter leniterque trahit.

Canora proinde sicuti alauda, quam virentium amoenitas agrorum ac

purum temperatumque caelum laetificant, rapida gaudens subvol&t

atque, in aere suspensa librataque, canit et exsultat, haud aliter castis­

sima Corinaldensis Puella, avium permulsa concentibus, suavi delinit»

florum odore, radiorumque solis nitido candore obleetata, cor suum leves

extollit ad auras, sublimiusque ad astra, ad aethera ignescentem, subli-

mius immo ad Angelorum choros, ad ipsum Altissimi Dei solium, totam

que laetitiam suam edit, editumque gaudium « in perpetuas » effundit

« aeternitates ». Cum posthac familiola Goretti migrare necessitate coa­

cta fuerit, Corinaldense lilium candescere ac fragrare coepit in agro ro­

mano : primum quidem in loco « Colle Gianturco », prope « Paliano »,

Praenestinae Dioecesis intra fines, deinde, ab anno millesimo octingen­

tesimo nonagésimo nono, in pago « Ferriere di Conca », haud longe a

« JSTeptuno », in Dioecesi Albanensi, neque sacra aede neque ludis litte-

rariis, sed aere maligno praedito tantum; in domo rustica Mazzoleni Co­

mitia, quam eius coloni, videlicet Aloysius Goretti et Ioannes quidam

Serenelli cum Alexandro filio, matre orbo, viginti circiter annorum, ha-

bitabant communiter. Dilectissimo parente orbata paulo post, vix decen­

nis, candida Ancilla Christi non persentire non potuit necessitatem Dei

« Patris orphanorum et tutoris viduarum » (Ps. 67, 6). Matri vero, vidui­

tatis maerore et familiaribus angustiis oppressae, assidua ac sollicita

curarum particeps adfuit, solaminis angelus. Boni erat ingenii docilis-

que ; verecunda aeque ac decora, ut mater ipsa testatur ; nunquam ei non-

oboedivit, nihil ei molestiae seu displicentiae intulit umquam, nihil immo

non tentavit ut eam filiali studio laboribus levaret. Fratribus autem et

sororculis, quorum sibi conciliavit amorem munere amico, fuit altera

mater. Ceteris vero modestiae illius insigne praebuit exemplum, quam

Apostolus (Philipp. 4, 5) notam esse vult omnibus hominibus. Coram qui­

bus, ut et coram Deo, « proficiebat sapientia et aetate et gratia »; uno

tantum usa Magistro, cuius docentis cathedra Crux; uno tantummodo

libro, videlicet illo fidelium breviario tripertito, quod est Mariale Rosa­

rium. Crescebat aetate, sed celerius in illa sapientia progrediebatur, quam

sapientibus absconditam et prudentibus, revelatam dicit Dominus a Patre

benignissimo parvulis (Matth. 11, 25). Quod de ea testatum legimus:

u Vetulae similis erat » nonne liturgiam resonat Agnetis : « Infantia

quidem computabatur in annis, sed erat senectus mentis immensa »?

Huic tamen infantiae nondum Pius futurus Papa decimus copiam matu-

raverat Eucharisticae Dapis. Solis iam viderat undecim revolutos orbes,

cum potuit agresti s flosculus noster ad candentem Solem Eucharisticum

Acta Pii Pp. XII 20

m&m aperire corollaru, atro turbine mox excutiendam. Ad Caenaeu-

lum vocata est, ut verius videtur,, mense circiter antequam ad Cal-

Tariam, in sollemnitate Sacratissimi Corporis Christi, die nona et vi­

cesima Maii mensis, anno novi saeculi secundo, susurrante forsan Ma­

ria Magdalena Carmelita Florentina, contactum Eucharisticum vel

unum satis esse ut sanctus evadere quis possit. In illo divinae caritatis

amorisque triumpho perquam felix castissima puella erat; sed tamen

aubeculae instar, radium facis leviter obtegentis, tristis quaedam cogi­

tatio summam eius laetitiam tenuiter inumbravit, carissimus enim aberat

amantissimusque parens. At ineffabilis gaudii sui participem quodam

modo illum fieri exoptans, ad caelestem pacem pro eo implorandam aeter-

namque beatitatem, Eucharisticas suas primitias Omnipotenti Deo fla

grantissime libavit. Non ita multo post, cum unam ex duodecim, quas

ad sacram Eucharisticam primam Dapem commensales habuerat, et iu-

venculum quemdam ad aquae fontem audisset turpia ultro citroque facere

verba, cumque matri suae hoc retulisset horrescens, monita ab ea, re­

spondere non dubitavit se necari malle quam obscena dicere verba. Quod

pudoris propositum quid ab eo differt, quod primaevae Ecclesiae Virgi­

nes purpureae coram iudicibus profitebantur : « Malo mori quam foe-

dari »? Quod ut ipsa ad effectum etiam adduceret, mox occasio, sic dispo­

nente Deo, oblata est illi. Cum enim puella, etsi tenera, statura tamen

esset satis alta et formosa, cumque iuvenem contubernalem, vitiis con¿

taminatum voluptatibusque omnino deditum, fugere non posset, ne

maximo quidem pudore suo maximaque modestia turpissimum eius

cohibere valuit obcaecatumque desiderium. Ab eo itaque frustra semel et

iterum tentata, hanc oblatam habuit denique optionem; ut aut virtutis

iactura vitam servaret, aut iactura vitae servaret virtutem. Vitam, solam

ritam abiecit, in altero saeculo inveniendam, custodiendam in vitam

aeternam. Die enim quinta Iulii mensis, eodem quo diximus anno, dae-

oion iuvenem invasit. Qui, cunctis ad opus agreste vix reversis, re-

versus extemplo domum solus, ab inscia virginis matre interim in la­

bore suffectus, puellam, cui iam iniunxerat ut suum ipsius indusium

acu sarciret, sororculae somno invigilantem extra ianuam in summa sca­

la, sollicitatam, vi in cubiculum abreptam, negantem, negantem, negan­

tem, et supra pueriles vires insanae concitataeque libidini resistentem,

pudicitiae vel sub ferro consulentem, in tenacia sancti propositi perquam

obstinatam, in simplicitate cordis clamantem : « Quid facis? Peccatum

est ! Ibis ad infernum ! », qua erat crudeli tate imbutus, beluarum ritu

iracundia effervescens, totumque aeerbitatis suae virus in eam effundens,

acutissimo pugione seu quadrangula quadam subul a ad hoc comparata.

30 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

vulneribus quatuor supra decem aliaque plaga multiplici confodit*

Pectusculum virgineum ipsumque cor innoxium, quae ferrum transfixit,

peccatum, « turpe peccatum » non penetravit ! Heroica puella barbare ob­

truncata, suo ipsius cruore madida, humi iacet; foedissime necata, sed

invicta ; vulneribus terebrata, sed intacta ; lethalis ipse pugio, costam eius

vehementissime percutiens, flexus est ; at candidissima « puritatis Mar­

tyr », firma constantique eius voluntate neque fracta neque flexa, se­

mianima iacet, sed suo micabit in aevum sublimi purpurata triumpho.

O mirabilis virtus, quam Dei famula, in ipso Pretiosissimi Sanguinis die,

sacravit in aeternum, suo commixto cum Sanguine Agni, in quo stolae

Sanctorum dealbantur! Et ad candorem innocentiae, ad sanguinis ru-

borem affabre adiunxit virorem taeniae, cum suspenso sacro numismate,

earum propriae quae, virentis vitae suae tempore, ad honorificum con­

tendunt nomen Filiarum Mariae : ut in Quo nomine dulcissimo vitam

inchoaverat, in ipso vitam et finiret : vitam profecto brevem, sed glorio-

sissimam. Etenim exiguae vitae anni, quos in angelica innocentia emensa

est, omnibus potissimumque puellis in exemplum usque quaque nitebunt,

duodecim instar siderum circum caput Deiparae Virginis mystice fulgen -

tium. In caritate suum Dei Famula conclusit curriculum; in caritate

proximi, cum vitam suam tallenti ignoverit ex corde, velut Iesus ipse

latroni in paradisum recipiendo; in caritate Dei, nempe Patris, cuius

mandata ne amarissimo quidem tempore est oblita dulciora « super mei

et favum » ; Sponsi cruenti quocum in cruce sitiente sitivit, cuius in

osculo sancto spiritum emisit purum, niveum, lacteolum. In caritate

« qua maiorem nemo habet » ; qua videlicet « animam suam ponit quis

pro amicis suis ». Hoc profecto sensit illico christiana plebs fidelium,

quae virgini pauperculae non quidem iusta funebria persolvit, sed trium­

phum detulit ornatissimum ; cui mox undique terrarum catholici consen­

serunt omnes, larga quoque stipe collata, ex qua selectum in coemete

rio sepulcrum primo, dein vero, a die vicesima octava Iulii mensis anno

millesimo nongentesimo vicesimo nono, nobilius in aede Mariana de

Gratiis monumentum, sub custodia Neptunensium alumnorum Sancti

Pauli a Cruce, recónditas exuvias virgíneas asservarunt. Hoc sensit

Pius PP. X fel. rec. Decessor Noster, qui novensilis huius Agnetis illu­

strare voluit ac perpetuare memoriam. Hoc idem denique sensit Catho­

lica Iuventus Itala, nominatim Albana, cuius decus exstitit atque orna­

mentum Famula Dei. At, cum fama martyrii magis magisque excreve-

rit, tandem, instante dioecesano Albanen si Consilio puellarum Actionis

Catholicae, quod Causam promovit, in Curiis Albanensi et Senogallien-

si, anno millesimo nongentesimo tricesimo quinto, processus ordinarii

Acta Pii Pp. XII 31

inchoati sunt. Quibus confectis, rec. mem. Pius Pp. XI, Decessor Noster,

die prima mensis Iunii anno millesimo nongentesimo tricesimo octavo

Commissionem Introductionis Causae propria manu signavit. Aposto­

licis inquisitionibus peractis, Antepraeparatoria Congregatio de mar­

tyrio et causa martyrii coram Venerabili Fratre Nostro Carolo Sanctae

Romanae Ecclesiae Cardinali Salotti, Praenestino Episcopo, Sacrae Ri­

tuum Congregationis Praefecto, ac huius Causae Relatore seu Ponente,

habita est die vicesima septima mensis Octobris anno millesimo nongen­

tesimo quadragesimo secundo ; Praeparatoria vero, coram Patribus Car­

dinalibus, Officialibus, Praelatis atque Patribus Consultoribus eiusdem

Congregationis, die prima mensis Februarii anno millesimo nongente­

simo quadragesimo quarto. Generalis denique coram Nobis, die trice-

sima mensis Ianuarii anno millesimo nongentesimo quadragesimo quinto

celebrata est. Nos vero, die vicesima quinta mensis Martii eiusdem anni,

de Venerabilis Famulae Dei Mariae Goretti martyrio et causa martyrii

constare ; et insuper, dispensatione a miraculis seu signis, ad normam

Canonis Iuris Canonici 2116 § 2, concessa, ad ulteriora procedi posse

decrevimus. Illud autem unum supererai, ut Sacrae Rituum Congrega­

tionis Cardinales et Consultores rogarentur, an, stante approbatione

martyrii, martyriique causae, nec non dispensatione a signis sive mi

raculis, T U T O procedi posse censerent ad sollemnem eiusdem Dei Servae

Beatificationem : quod dubium a Venerabili Fratre Nostro Cardinali

Salotti, Causae Ponente seu Relatore, in Generali Congregatione, die

vicesima quarta mensis Aprilis eiusdem anni coram Nobis habita, fuit

propositum : cui iidem Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinales, Officia­

les, Praelati, Patresque Consultores in unanimem affirmativam senten-1

tiam concesserunt. Nos tamen in tanti momenti re mentem Nostram ape

rire distulimus, ut enixis precibus supernum antea lumen posceremus.

Quod quidem cum fecissemus, die vicesima prima mensis Maii praedicti

anni, Eucharistico Sacro rite litato, adstantibus supra memorato Car­

dinali Praefecto atque Causae Relatore, nec non dilectis filiis Alfonso

Carinci, Sacrorum Rituum Congregationis a Secretis, ac Salvatore Na-

tucci, Fidei Promotore Generali, ad sollemnem Venerabilis Dei Famu­

lae Mariae Goretti, Virginis et Martyris, Beatificationem Tuto procedi

posse ediximus. Quapropter, Apostolica Nostra Auctoritate, harum

Litterarum tenore, concedimus ut Venerabilis Dei Famula Maria Go­

retti Beatae nomine in posterum nuncupetur, eiusque corpus ac lipsana,

sive relliquiae, non tamen in sollemnibus deferenda supplicationibus,

publicae Christifidelium venerationi proponantur, itemque permittimus

ut eiusdem Beatae imagines radiis decorentur. Praeterea, eadem Aposto-

32. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

lica Auctoritate Nostra, concedimus ut de Beata ipsa quotannis Officium recitetur de Communi Virginis et Martyris cum lectionibus propriis per Nos approbatis; et Missa celebretur cum orationibus propriis, pariter •per Nos approbatis, iuxta Missalis et Breviarii Romani Rubricas. Huius­modi vero Officii recitationem et Missae celebrationem fieri dumtaxat largimur in dioecesibus Senogaliiensi, ubi Beata nata est, et Albanensi, ubi gloriosum martyrium suscepit, ab omnibus fidelibus, tam saecula­ribus quam regularibus, qui horas canonicas recitare teneantur, et, quod ad Missas attinet, ab omnibus sacerdotibus ad templa confluenti-bus, in quibus eiusdem Beatae festum celebretur. Denique facultatem impertimur ut sollemnia Beatificationis Venerabilis Ancillae Dei Mariae Goretti, servatis servandis, in Dioecesibus Senogaliiensi et Albanensi, die ab Ordinario designando, peragantur, intra annum ab iisdem sol ìemnibus in Sacrosancta Patriarchali Basilica Vaticana rite celebratis. Non obstantibus Constitutionibus et Ordinationibus Apostolicis ac De­cretis de non cultu editis, ceterisque contrariis quibuslibet. Volumus insuper ut harum Litterarum exemplis etiam impressis, dummodo manu Secretarii enuntiatae Rituum Congregationis subscripta sint atque eius­dem Congregationis sigillo munita, in disceptationibus etiam iudiciali­bus eadem prorsus fides adhibeatur, quae Nostrae voluntatis significa­tione hisce ostensis Litteris, haberetur.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxvn mensis Aprilis, Dominica tertia post Pascha, anno M C M X X X X V I I , Ponti­ficatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

D O M I N I C U V S S P A D A

a Brevibus Apostolicis.

Acta Pii Pp. XII 33

E P I S T U L A

AD EM0S P P . DD. A U G U S T U M TIT. S. MARIAE DE PACE S. R. E. PRESBYTERUM

CARD. HLOND, ARCHIEPISCOPUM GNESNENSEM ET VARSAVIENSEM, ADAMUM

STEPHANUM TIT. S. MARIAE NOVAE S. R. E. PRESBYTERUM CARD. SAPIEHA,

ARCHIEPISCOPUM CRACOVIENSEM CETEROSQUE POLONIAE ARCHIEPISCOPOS,

EPISCOPOS LOCORUMQUE ORDINARIOS : OFPICIOSIS LITTERIS RESPONDET EX

EPISCOPALI COETU CZESTOCHOVIENSI DATIS.

PIUS PP XII

Dilecti Filii Nostri ac Venerabiles Fratres, salutem et Apostolicam

Benedictionem. — Immaculato Deiparae Cordi, cuiuslibet intemeratae

victoriae auspici et datori, postquam melita Polonorum gens se magnis

laetitiis et promissis dicavit, vos, dilecti Filii Nostri et Venerabiles Fra­

tres, apud Czestochoviense sanctuarium suetum episcopalem coetum egi-

stis, unde Nobis studii et obsequii testificationem misistis ; quod utrum­

que etiamsi saepius cognovimus, dulce est Nobis semper recognoscere.

Qui vester profecto conventus non solum negotiorum granditate gravis

sollemnisque fuit, sed etiam numero sacrorum Poloniae Antistitum, qui

tandem quasi plane redintegrata apparuit : deerant autem ibi, pro

dolor, orientalis ritus Episcopi, quorum postremi duo paucos abhinc

menses ábacti e suis sedibus sunt et cum ceteris conlegis suis iniusta et

dura patiendo venerabiliorem suam reddunt canitiem et invictae forti­

tudinis luculenta coacervant merita ; haec vero perpendere et mirari in

praesenti aerumna haud tenui est Nobis solacio. Si semper et ubique

pastoralis ministerii partes merito terrent illos, qui eas gerunt, prae­

ter modum vos sua sarcina premunt, qui istic Dei gloriae animorum­

que saluti servitis, ubi tot post hórrida discrimina belli, serpunt letales

opiniones errorum et agitantur opposita civium studia et in arctis ipsis

rebus contentiones et conflictationes cooriuntur. At vos freti Deo, qui,

pondus huiusmodi humeris vestris cum imposuerit, manum supponit,

lit illud portare valeatis, intrepidi et vigiles, constantes et alacres vos

sacros exhibetis pastores, quorum in Evangelio laus latius usque in­

notescit et quorum solidae virtutes tutaminis et oblectamenti causa

mnt dominico gregi curae vestrae commisso. Quid Nobis non speran­

dum, si fideles, quorum profectui consulitis, exemplo et monitis vestris

permoti erga catholicam religionem expergefacient amorem, qui glo-

ariosis avis vestris una est pulcherrima gloria? Num continget, ut illa

Crux quam ille vester Ioannes Sobieski, periclitante christianae hunia-

3 - Acta, vol. X V , n. 1. — 28-1-948.

u Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nitatis cultu, retulit victricem, contra Dei Numinis hostes istic defen­

soribus destituatur? An potius data est a Deo certandi copia, ut antiquis

addendi clariores referantur triumphi? Hac bona spe moti et vigilanti

conscientiae obsecuti, vos huius anni decursu impigra cura fidem tutati

estis, praesertim nuptiarum foedera defendendo, catecheticam institu­

tionem provehendo, catholicas scholas cuiuscumque ordinis ipsamque

Lublmensem Universitatem studiorum rite curando neque omisistis de

publicis statis suffragiis, fidelibus vestris opportuna impertiri mandata.

Facite, quaesumus, ut etiam in posterum talibus in rebus summi momenti

sollicitudo vestra ne desit. Neque minori cum contentione ad christiano­

rum morum restaurationem cogitationes vestras convenistis et hanc

ob causam expeditiones ad populi pietatem excolendam excitastis, et,

datis post episcopales coetus monitis aliisque documentis vestrates do­

cuistis, quibusnam normis christiana vita informari debeat et sum­

mopere id nunc oportere, ut evangelicae lenitati verborum et operum

violentia concedat, ut aequitas et ius socialem consortionem moderen­

tur, quae, si tali careat fundamento, necessario pessumdatur ; et contra

ebriositatem praecepta daturi estis, opportuna quidem et salutaria, cum

huius vitii immoderatio familiarum misere quatiat compaginem et ma­

gnopere christianae gentis ingenitam nobilitatem deturpet. Neque in

defensione Ecclesiae et fidelium iurium studium vestrum deses fuit et

praeter alia provido interventu, quantum fieri potest, minas maiorum

asperitatum quae religionis exercitio imminent, decussistis ac postulasti»

copiam in carceribus inque publicae custodiae locis detentis religionis

solacia afferendi. Strenuissimam quoque operam dedistis, ut quod iustum

et hominum societatis utilitatibus perquam consentaneum est, libera sit

catholicis viris volumina, commentarios, ephemerides typis edendi fa­

cultas : adhuc, pro dolor, petitiones vestrae irritae fuerunt, quin etiam

vestrae pastorales litterae hic illic decurtatae sunt. Quoniam autem et

animi miseriores rei materialis inopia et defectu fieri solent, laudabile

consilium suscipiens, si etiam ad reparanda damna furialibus praeliis

illata proposita et vires vertere prosequemini. Quae omnia felicius eve

nient, si concordia vestra in excogitando et operando stabilis et inde­

mnis manebit, cum, ea tantum si adsit, et hostili impulsioni aheneus

murus obsistit et salutaria incepta, licet ardua et difficilia, perficiuntur.

Ad concordiae placita et pacta adamussim servanda etiam sacerdotes

vestro moderamini commissi, connitantur. Qui vero ab oboedientiae

officio abscesserint — pauci sane — meritae quoque reprehensionis nota

digni esse videntur. Sacerdotum cohortem belli discriminibus imminu­

tam suppleat strenue agendi voluntas, consolidet cum sacris pastoribus

Acta Pii Pp. XII 35

semper firma et laudabilis cohaerentia et consensio. At tantae virtutis

sacrorum administrorum, qui vestro ministerio opitulantur, habemus

specimina, ut spem optimam, quam de ipsis concepimus, nullo modo

felicis eventus et exitus expertem fore arbitremur. Votis Nostris Deus

caelestis gratiae multiplicato dono arrideat. Cum vero ecclesiasticorum

virorum devovendi se ardorem excitamus, tum ob oculos maxime habe­

mus ingentes civium turbas, quae ex aliis in alias regiones se transferre

coactae sunt. Quae sane quot et quantis indigentiis sive in re spiritali

sive in re oeconomica adfligantur vos testes estis. Multum pro iis et pro

reliquis, qui belli consectaria patiuntur, actum est, praesertim ope So-

dalicii « Caritas » appellati, cui semel iterumque largitatis Nostrae opes

dedisse gavisi sumus ; at plura sunt in posterum agenda, cum amor erga

egenos fratres istic magis magisque animos, voces, opera compellere et

adurgere debeat. Fidei namque index, alimonium, vita semper est ca­

ritas, cuius debitum etiam si semper solvitur, numquam tamen reputatur

extingui. Virtutes vestrae, divinae gratiae latice alitae, ita in his cala

mitosis temporibus eniteant, ut sua celsitate et praestantia etiam adver­

sarios in sui admirationem traducant. Solidiora et luminosiora quam

verba, vestra consistant et relucescant opera. « Non suasionis opus, sed

magnitudinis est Christianismus, quando utique odio est mundo »/ Alio­

rum divinarum rerum negligentiae vel contemptui opponite caelestem

sapientiam, aliorum morum corruptioni vestram retinentissimam officii

conscientiam. Adversarii vestri, Dei munere mansuefacti, fortasse olim

diligent quod nunc invidia prosequuntur ; et si non multi ex ipsis poeni­

tentiam admissorum suorum egerint, eorum filii colent et consti*uent

altaria, quae superior aetas superbo nisu evertere voluerit. Pertinent

enim futura aeva ad Deum, pertinent ad palmas numquam fallacis veri­

tatis triumphi. Hoc pro ministerio Nostro vos commonefacientes, dilecti

Filii Nostri et Venerabiles Fratres, vobis enixa prece supernae pietatis

ubertatem poscimus inque huius pignus vobis et ovibus ductui vestro

concreditis Apostolicam Benedictionem amanter impertimus.

Datum Romae apud S. Petrum, die xxin mensis Decembris anno

Domini M C M X L V I , Pontificatus Nostri octavo.

PIUS PP. XII

1 S. IGNATIUS MART., Ad Rom., III, 3.

m Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

A L L O C U T I O

Ad christifideles qui Romam convenerant ad beatificationem Ioannae De-

lanoue celebrandam*

L'écho vibrait encore du sermon fameux que Bossuet avait, en 1659,

prononcé dans la chapelle de la « Providence », en présence du « Père

des pauvres », Vincent de Paul, arrivé au soir de sa vie, quand naquit,

sept ans plus tard, le 28 juin 1666, Jeanne Delanoue, que ses contempo­

rains appelèrent spontanément la « Mère des pauvres » comme ils appelè­

rent sa maison la <« Providence ». Sa vie allait être le commentaire, l'il­

lustration vivante du titre que Bossuet avait donné à son discours :

F« eminente dignité des pauvres dans l'Eglise ».

En quoi consiste-t-elle cette dignité? et comment se manifeste-t-elle, très chères filles, dans la vie de la Mère, que vous vénérez aujourd'hui nimbée de la gloire des bienheureuses? La voix du pauvre est la voix du Christ ; le corps du pauvre est le corps du Christ ; la vie du pauvre est la vie de ce Christ qui, de riche qu'il était, s'est fait pauvre, afin de nous faire riches par sa pauvreté.1

La voix du pauvre est la voix du Christ

La voix du pauvre, cette voix suppliante, pénètre jusqu'au fond du cœur comme une pointe acérée. Qui lui résiste sent bien, qu'il le veuille ou non, qu'il ferme l'oreille à la voix même du Christ.

Cette voix du Christ, par la bouche du mendiant, se fait entendre à tous, à chaque tournant de rue. Au cœur de certains, elle parle avec un accent plus tendre, plus pressant, doucement impérieux : « Donne-moi à boire » dit Jésus à la Samaritaine sur la margelle du puits de Jacob; et sa demande d'un peu d'eau voile une demande plus intime, la demande d'un don de soi-même : c'est une vocation ; c'est, en même temps, l'offre du don de Dieu, de son eau vive qui jaillit pour la vie éternelle.2 Il est enfin des saints, des serviteurs de Dieu, à qui la voix, émue, adresse la parole décisive : « Va, vends tous ce que tu possèdes, distribue-le aux pauvres,... et suis-moi ». 3 Ainsi l'avait entendue le jeune mondain d'As­sise, François, et sa vie en fut définitivement orientée, transfigurée. Ainsi l'entendit notre nouvelle bienheureuse.

Bien différente de ce qu'avait été sa pieuse mère, et plus préoccupée

* Habita die 10 mensis Novembris a. 1947 . 1 2 Cor. 8, 9 .

2 Io. 4 , 14 .

' MAÏTH. 1 9 , 2 1 .

m

de ses intérêts temporels qne de ceux de son âme, tout affairée aux gains

de sa boutique qui s'ouvrait les dimanches et fêtes comme en semaine,

Jeanne n'accueillait guère les pèlerins que pour le profit qu'elle en savait

tirer. Quant aux pauvres qui s'aventuraient à frapper à sa porte, dB

plus loin qu'elle les apercevait, elle les écartait d'un mot dur : « Je n'ai

pas de pain à vous donner ». Et voici que, un beau jour, dans un de ses

bons moments, elle a hébergé pour quelques sous une pèlerine, Françoise

Souchet. « Dieu — lui dit celle-ci, énigmatique — ne m'a envoyée cette

première fois que pour apprendre les chemins ». De fait, elle revient.

Cette femme, visiblement une ignorante, une miséreuse étrange, ne pro­

fère d'elle-même que des propos décousus, inintelligibles, salués du gros

rire de la cantonade; à d'autres instants, elle prend un ton majestueux

pour exprimer avec une autorité péremptoire ce que « la voix » lui fait

dire. Quelle voix donc? La voix de Dieu qui parle par la bouche du

pauvre.

Petit à petit, cette voix mystérieuse envahit plus pleinement le cœur

de Jeanne, éveillant sa conscience. Elle écoute, elle répond et, tombant

à genoux, elle interroge: «Est-ce donc, mon ï.)ieu> par cette simple

femme que vous voulez me faire entendre votre voix? » Dès ce jour-là

et par la suite, la voix se fait plus précise et plus pressante, la réponse

plus docile. C'est l'appel au « chemin de la perfection » et Jeanne sent

monter à ses lèvres l'invocation de Saul sur la route de Damas : « Sei­

gneur, que voulez-vous donc que je fasse?».4 Puis, c'est l'appel au dé­

pouillement complet et de tout et d'elle-même aux pauvres. Elle conti­

nue d'obéir et elle vide ses armoires pour en porter tout le contenu aux

indigents. Ce soir-là, au retour de la charitable expédition, elle entend,

par la bouche de Françoise, la « voix » qui lui dit que l'aumône a apaisé

tous les griefs de Dieu contre elle et que le voile de l'oubli est descendu

sur son passé, le dérobant pour jamais aux regards du juste Juge.

A la Samaritaine Jésus avait dit : « Si tu savais le don de Dieu, si tu

connaissais celui qui te demande à boire, c'est toi qui lui aurais demandé

et c'est lui qui t'aurait donné de l'eau vive... cette eau qui jaillit pour

la vie éternelle ». 5 Et Jeanne, dans une extase de trois jours et de trois

nuits, l'une des plus merveilleuses qu'on lise dans l'histoire des Saints,

boit à longs traits les délices de l'eau céleste. Quand eile reprend ses sens,

le chemin de sa vie est tracé ; elle sait, elle voit clairement ce que le Sei­

gneur attend d'elle : la charité envers les pauvres, l'effort vers la plus

grande perfection par le complet détachement d'elle-même.

* Act. 9 , 5. s Io. 4, 10, 14.

38 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Le corps du pauvre est le corps du Christ

Plus d'une fois, nous avons tous lu dans la légende dorée de la cha­rité quelqu'un de ces récits merveilleux, où le Sauveur, secouru sous les traits du mendiant ou du lépreux qu'il avait empruntés, apparaissait ensuite dans l'éclat très doux de sa gloire. Symbole corporel d'une réa­lité spirituelle plus grande et plus belle encore.

Comme Jésus dans la nuit divine, l'ange du Seigneur avait envoyé les bergers à l'étable de Bethlehem : « Vous y trouverez un petit enfant... couché dans une crèche » ; ainsi, sur la parole de la pauvre Françoise Souchet, messagère du Seigneur, Jeanne Delanoue était allée chercher, elle aussi, dans une étable, six pauvres petits enfants presque nus, gre­lottants, gisant à terre avec leurs parents, tous consumés par la misère et la maladie. De son mieux, elle nettoie et accomode le taudis; elle y porte en abondance vivres et vêtements. Plusieurs fois par semaine, on peut la voir parcourir les quatre kilomètres qui séparent Saint-Florent de sa maison, courbée sous le poids d'un lourd panier. Les passants re­gardent avec surprise l'ancienne mercière, naguère un peu vaniteuse et fort avare, dans sa rude tâche de charité. Les uns admirent sa conver­sion et ils en bénissent Dieu ; d'autres la prennent pour une insensée ; d'autres enfin sourient, un peu sceptiques, et attendent de voir combien 4e temps elle persévérera dans son beau zèle, un feu de paille croient-ils. Et à ceux qui lui demandent, intéressés ou narquois, où elle va en telle hâte et si pesamment chargée, Jeanne répond : « Habiller et nourrir mes petits Jésus ». On haussait les épaules et l'on passait sans comprendre. Jeanne, elle, avait compris; elle était dans la vérité. Aucune inclination spéciale, avouait-elle plus tard, ne la portait à secourir les indigents, ni à s'intéresser à leurs misères. « Mais lorsque j'entends Jésus-Christ dire dans l'Evangile : Tout ce que avez fait au moindre de mes frères, c'est à moi que vous l'avez fait, je tremble de mériter ce reproche au dernier jour : J'ai eu faim et vous ne m'avez pas donné à manger... Voilà ce qui me porte à tout ce que j'entreprends, à tout ce que je fais ».

Ce qu'elle fait? Mais c'est tout ce que ferait quiconque saurait voir-dans le pauvre, comme elle l'y voyait elle-même, Jésus Christ. Elle le traite, quel qu'il soit, comme elle eût traité Jésus Christ en personne, avec le même empressement dévoué, la même délicatesse rafímée, la même vénération respectueuse.

Pour la même raison, rien ne l'arrête, si grand que soit le nombre de ceux qui se présentent, si grande que soit l'étendue de leur détresse, l'immensité de leurs besoins. C'est Jésus et, parce que c'est Jésus, il ne

Acta Pii Pp. XII 39

peut jamais être question de reconduire, il doit toujours trouver tout prêts le vivre et le couvert, on doit toujours avoir place pour lui. On se serrera, on agrandira, on bâtira, on s'endettera, qu'importe : « Mon Dieu, disait-elle, ce sont vos dettes ; vous les acquitterez quand bon vous semblera ». Et le Père infiniment riche du divin Pauvre payait toujours les dettes contractées pour son Fils. Des secours imprévus arrivent du dehors, à point nommé; les obstacles les plus insurmontables tombent d'eux-mêmes; le pain, l'étoffe, l'argent se multiplient entre ses doigts. Comment suffixe à sa tâche sans cesse grandissante : elle n'a que ses deux bras; de vaillantes compagnes lui apportent les leurs, et voici un nou-yel Institut religieux que bientôt l'autorité ecclésiastique approuva et que le peuple appelle spontanément la Providence et, sans beaucoup tarder, la Grande-Providence.

A la mort de Jeanne Delanoue, la Congrégation de Sainte-Anne de la Providence avait déjà pris un développement considérable. Sur elle, comme sur toutes les familles religieuses, la bourrasque révolutionnaire a passé, mais sans la détruire. Depuis, le zèle et la charité ont dû faire front sans relâche aux épreuves multiples et variées, conséquences des persécutions, des guerres, des crises de toutes sortes ; et néanmoins, con­tinuant saintement et développant l'œuvre de votre Mère, vous travail lez dans un grand nombre de maisons, toujours, comme elle, au service des pauvres.

La vie du pauvre est la vie du Christ

L'identification du Christ avec le pauvre, telle que Nous venons de la

dire et de l'admirer, n'est encore qu'une identification morale : elle fait

du pauvre le représentant favori et qualifié de Dieu, en sorte que Dieu

considère comme fait à lui ce qu'on aura fait pour le pauvre. Cela ne pou­

vait suffire à son amour de prédilection. Il a voulu réaliser une identifi­

cation parfaite, réelle, complète, poussée jusqu'à l'extrême, jusqu'à

l'identification physique. Il s'est donc fait homme, il s'est fait chair

pour habiter parmi nous, mais il s'est fait pauvre pour prendre sur lui

toutes les misères de la pauvreté, « ut misericors fieret ». 6 Et il l'a fait

en plénitude, afin que sa vie fût par excellence la vie du pauvre et que

tout pauvre, sûr, dans les souffrances, les angoisses, les humiliations de

la pauvreté, d'être compris de lui, apprît à chercher et à trouver près

de lui consolation, secours et exemple.

Il sait, par expérience, ce que c'est que d'avoir froid, de n'avoir pas

une pierre où reposer la tête, ce que c'est que d'avoir faim et soif, ce

s Hebr. 2, 17; 4, 15.

40 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

que c'est que de voir ses humbles vêtements partagés et tirés au .sort

sous ses yeux, et de mourir, nu, avec pour lit une croix raboteuse, étant,

né dans une crèche, dont le bois rugueux n'était adouci que par une

poignée de foin.

Eminente dignité des pauvres, enviée, semblerait-il, par Dieu, qui

s'en est voulu parer. Cette dignité Jeanne Delanoue, dès avant de la

comprendre en son esprit, l'avait déjà devinée, pressentie et, la voyant

ambitionnée par Jésus, elle l'a ambitionnée aussi pour elle. Tel est le

secret de sa vie d'une effrayante austérité.

Le pauvre a faim ; elle ne mange que trois fois par semaine. Le pau­

vre reçoit les déchets de la table des riches ; 7 elle mange les débris de

pain laissés par les pauvres et la viande avariée que Fun d'eux n'avait

pas le courage de mettre à la bouche. Le pauvre est mal vêtu et ses gue­

nilles ne sont pas entretenues; elle s'affuble de haillons répugnants et

ne modère cette mortification que par obéissance. Le pauvre est humilié

de laisser voir ses misérables habits; elle parait à l'église, malgré les

révoltes de sa nature, dans le plus étrange accoutrement. Le pauvre est

mal logé et dort sur un grabat ; elle repose quelques courtes heures, tout

habillée, assise sur une chaise et la tête appuyée contre le mur, ou se;

blottit dans un coffre étroit, où n'eût pu s'étendre un enfant et qu'elle

appelle sa crèche. Le pauvre mendie ; elle décide d'en faire l'épreuve

pour connaître la peine que connaissent les pauvres honteux.

Comme tout cela est loin des pensées du monde ! et comme le monde a

besoin du spectacle de ces saintes folies pour apprendre et goûter la

vraie sagesse, tout au moins pour entrevoir, dans sa splendeur surnatu­

relle, l'eminente dignité du pauvre et de la pauvreté, qui lui fait horreur

pour lui-même!

Quant à vous, filles d'une telle Mère, que pouvons-Nous lui demander

pour vous? Que la puissance de son intercession sur le cœur de Dieu, que

la puissance de son exemple sur vos cœurs, vous obtienne d'être remplies

de son esprit, héritières de sa sollicitude pour les pauvres, de son amour

envers Dieu, qui s'est fait pauvre pour notre amour. C'est avec ce souhait

et dans cette confiance que Nous vous donnons paternellement, à vous,

à votre Institut, à tous ceux qui vous sont chers, à vos chers pauvres

surtout, Notre Bénédiction Apostolique.

7 Cfr. L u c . 16, 21.

Sacra Congregatio de Propaganda Fide

A C T A 8 8 . C O N G R E G A T I O N U M

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

D E C R E T U M

D E C O N F I R M A T I O N E A D M I N I S T R A N D A I I S , Q U I E X G R A V I M O R B O I N P E R I C U L O

M O R T I S S U N T C O N S T I T U T I .

Post latum a Sacra Congregatione de Disciplina Sacramentorum de

cretum «Spiritus Sancti munera» diei xiv Septembris an. 1946 (cf.

Acta Apostolicae Sedis, vol. XXXVIII, 1946, p. 349) ad Sacrum hoc Con­

silium Christiano nomini propagando plures Ordinariorum missionum

preces, ad easdem amplioresve facultates obtinendas, pervenerunt.

Quas Ssnius D. N. Pius Div. Prov. Papa XII, in Audientia diei xvni huius mensis, referente infrascripto Cardinali Praefecto, benigne su­scipere dignatus est.

Omnibus itaque Ordinariis locorum ab hac Sacra Congregatione de

Propaganda Fide dependentibus potestatem Sanctissimus fecit, absque praeiudicio ceterorum indultorum quibus in re iam fruuntur, ut Sedis Apostolicae indulto (can. 782 § 2), tribuere valeant omnibus sacerdotibus sibi subditis curamque animarum gerentibus, facultatem sacram Confir­mationem fidelibus sive adultis sive infantibus, intra fines missionalis circumscriptionis exstantibus et in mortis periculo constitutis, valide ministrandi; necnon licite in ipso loco residentiae Episcopi, absente tamen quolibet Episcopo vel legitime impedito ; servataque formula a Rituali Romano statuta.

Praesens vero decretum eadem Sanctitas Sua confici publicique iuris fieri mandavit.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, die xvni mensis Decembris, anno Domini M C M X X X X V I I .

L. íb s*

P. Card. F U M A S O N I B I O N D I , Praefectus.

f C. Costantini, Arch. Theodos. in Arcadia, a Secretis.

-43 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO RITUUM

i

A L B A N E N .

C A N O N I Z A T I O N I S B E A T A E M A R I A E G O R E T T I , V I R G I N I S E T M A R T Y R I S

S U P E R D U B I O

An signanda sit commissio Reassumptionis causae Canonizationis B. Ma­

riae Goretti, Virginis et Martyris, in casu et ad effectum de quo agitur.

Vix dum beatificationis sollemnia puellae Martyris Mariae Goretti,

«die 27 Aprilis anni huius, in Vaticana Basilica fuerant celebrata, cum

nova prodigia, eius interventione, a Deo patrata feruntur. Iter itaque ad

Canonizationem patefieri videtur.

Quare Rmus P. Maurus ab Immaculata, C. P., causae huius Postu­

lator legitime constitutus, Puellarum Actionis Catholicae, praesertim

vero ipsius Martyris Matris, quod rarissimo exemplo contingere datum

est, vota depromens, Ssmum D. N. Pium Papam XII supplex rogavit, ut

B. Mariae Goretti Canonizationis causa resumeretur.

In Ordinario itaque Sacrorum Rituum Coetu die 29 nuper elapsi men­

sis habito, subscriptas Cardinalis S. R. C. Praefectus et Causae Ponens

seu Relator, dubium posuit disceptandum : An signanda sit commissio

Reassumptionis causae praedictae Beatae in casu et ad effectum de quo

agitur; de eaque retulit. Emi ac Rmi Patres, attentis expositis, ac Postu­

latoriis Litteris Emorum ac Rmorum Cardinalium Ianuarii Granito Pi-

gnatelli di Belmonte, Episcopi Ostien. et Albanen., Francisci Marchetti

Selvaggiani, Episcopi Tusculani et Ssmi I). N. Vicarii Generalis, atque

Clementis Micara, Episcopi Veliterni nec non Rmi Praepositi Generalis

Congregationis Clericorum Excalceatorum Sanctissimae Crucis et Pas­

sionis D. N. Iesu Christi,audito quoque R. P. D. Salvatore Natucci,Fidei

Promotore Generali, ceterisque servatis de iure servandis rescribere cen­

suere : Affirmative, nimirum : Signandam esse commissionem Reassum­

ptionis causae Canonizationis Beatae Mariae Goretti, Virginis et Mar­

tyris, si Ssmo placuerit.

Facta autem, subsignato die, Ssmo D. N. Pio Papae XII per R. P. D.

«Salvatorem Natücci relatione, Sanctitas Sua, rescriptum eiusdem Sacrae

Sacra Congregatio Bituum 48

Congregationis ratum habens, propria manu commissionem Reassum­

ptionis causae Canonizationis eiusdem Beatae Mariae Goretti, Virginis

et Martyris, signare dignata est. Datum Romae, die 3 Augusti a. D. 1947.

££i C. Card. S A L O T T I , Ep. Praen., Praefectus.

h. £& s.

f A. Carinci, Archiep. Seleucien., Secretarius.

I I

M O N I T U M

Ad hanc Sacram Rituum Congregationem relatum est quosdam, ni­mio zelo ductos, apud fideles et Religiosas Communitates adhuc conniti, ut Servi Dei Guy de Fontgalland beatificationis causa promoveatur. Haec porro Sacra Rituum Congregatio palam facit iam inde ab anno MCMXLi cum actoribus communicasse hanc causam omnino reponendam esse. Quapropter admonentur quorum interest ut deinceps hac re plane super sedean t.

Die 18 Decembris 1947.

£g C. Card. M I C A R A , Episc. Veliternus, Praefectus.

h. $ S.

f A. Carinci, Archiep. Seleucien., Secretarius.

SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS

ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS

D E C R E T U M

P O N T I F I C I A S T U D I O R U M U N I V E R S I T A S I N U R B E F L U M I N I S I A N U A R I I C A N O N I C E

E R I G I T U R .

Laeta caelo arridens Fluminis Ianuarii urbs, quae felicissimae Brasi­liensis ditionis caput est, iure meritoque altiorum studiorum catholicam sedem ut tandem haberet diu exoptabat, quae ad scientiam provehendam et animorum cultum excitandum summopere intenderet.

44 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nobilissimum hoc propositum vehementer fovit comploratus Emi­nentissimus vir Cardinalis Sebastianus Lerne da Silveira Cintra, qui, plu­rimis Brasiliae Episcopis consilium opemque conferentibus, consociatio­nem quandam cui nomen « Facultates Catholicae » hunc in finem in­stituit.

Nonnullis vero evictis difficultatibus, universis christifidelibus ala­criter auxiliantibus, Societatisque Iesu sodalibus curas sollerti animo navantibus, binae Philosophiae ac Iuris Facultates — quarum re­gimen ab eodem Emo Cardinali Archiepiscopo ipsi Iesu Societati iam concreditum erat — prosperam coeperunt agere vitam atque, ab anno M C M X X X X I I , iuridica recognitione a Civili Potestate auctae sunt.

Nuperrime vero Eminentissimus Dominus S. R. E. Card. Iacobus de Barros Cámara, Archiepiscopus Metropolita Sancti Sebastiani flumi­nis Ianuarii, enixe flagitavit ut Sedes Apostolica hanc Universitatem Catholicam suprema sua auctoritate probaret atque firmaret.

His viri Eminentissimi votis, quibus plurimorum Episcoporum et fi­delium vota adiungebantur, Ssmus D. N. Pius Divina Providentia Pp. XII, infrascripto huius Sacrae Congregationis Cardinali Praefecto referente in Audientia diei xn vertentis mensis et anni, benigne et li­benter obsecundare dignatus est.

Quam ob rem Sacra Congregatio, nomine et auctoritate Summi Pon tifiéis, Universitatem Catholicam Fluminis Ianuarii in Brasilia prae senti decreto canonice erigit atque erectam declarat, iis Facultatibus, Scholis, et studiorum Cursibus constitutam, quae necessaria vel utilia nunc videntur vel, pro rerum adiunctis, in posterum videri poterunt, omnibus cum iuribus, privilegiis et honoribus quibus huiusmodi Insti­tuta a Sede Apostolica dependentia merito fruuntur ; ac decernit ut haec nova Universitas, quae statutis et normis a Sancta Sede approbatis re­getur, Pontificio titulo decoretur, eiusque Magnus Cancellarius sit ipse Archiepiscopus Metropolitanus Sancti Sebastiani Fluminis Ianuarii.

Servatis normis et praescriptionibus Sedis Apostolicae; contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus S. Callisti, die xx mensis Ianuarii, in Festo Sancti Sebastiani Mart}Tis, anno Domini M C M X X X X V I I .

I. Card. P I Z Z A R D O , Praefectus.

L. © S.

f I. Rossino, Archiep. Thessalonicen., Secretarius.

Commissio Pontificia de re Biblica 45

ACTA OFFICIORUM

COMMISSIO PONTIFICIA DE RE BIBLICA

EPISTULA

AD E M U M P. D. EMMANUELEM CAELESTINUM TIT. SANCTI HONUPHRII S. R. E.

PRESBYTERUM CARDINALEM SUHARD, ARCHIEPISCOPUM PARISIENSEM : DE

TEMPORE DOCUMENTORUM PENTATEUCHI ET DE GENERE LITTERARIO UNDE­

CIM PRIORUM CAPITUM GENESEOS.

Éminence,

Le Saint-Père a bien voulu confier à l'examen de la Commission Pon­

tificale pour les Études Bibliques deux questions, qui ont été récem­

ment soumises à Sa Sainteté au sujet des sources du Pentateuque et de

l'historicité des onze premiers chapitres de la Genèse. Ces deux ques­

tions, avec leurs considérants et vœux, ont été l'objet de l'étude la plus

attentive de la part des Revm.es Consulteurs et des Êmes Cardinaux

Membres de la dite Commission. Comme suite de leurs délibérations Sa

Sainteté a daigné approuver la réponse suivante dans l'audience concédée

m soussigné en date du 16 janvier 1948.

La Commission Pontificale Biblique se plaît à rendre hommage au

sentiment de filiale confiance qui a inspiré cette démarche et désire y

correspondre par un effort sincère de promouvoir les études bibliques en

leur assurant, dans les limites de l'enseignement traditionnel de l'Église,

la plus entière liberté. Cette liberté a été affirmée en termes explicites par

l'Encyclique du Souverain Pontife glorieusement régnant Divino afflante

Spiritu en ces termes : « L'exégète catholique, poussé par un amour de sa

science actif et courageux, sincèrement dévoué à notre Mère la Sainte

Église, ne doit, en aucune façon, se défendre d'aborder, et à plusieurs re­

prises, les questions difficiles qui n'ont pas encore été résolues jusqu'ici

non seulement pour repousser les objections des adversaires, mais encore

pour tenter de leur trouver une solide explication, en accord parfait avec

la doctrine de l'Église, spécialement avec celle de l'inerrance biblique, et

capable en même temps de satisfaire pleinement aux conclusions certaines

des sciences profanes. Les efforts de ces vaillants ouvriers dans la vigne

46 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

du Seigneur méritent d'être jugés, non seulement avec équité et justice, mais encore avec une parfaite charité ; que tous les autres fils de l'Église s'en souviennent. Ceux-ci doivent se garder de ce zèle tout autre que prudent, qui estime devoir attaquer ou tenir en suspicion tout ce qui est nouveau » (A. A. S., 1943, p. 319: éd. française, pag. 23).

Qu'on veuille bien comprendre et interpréter, à la lumière de cette

recommandation du Souverain Pontife, les trois réponses officielles don­

nées jadis par la Commission Biblique à propos des questions susmen­

tionnées, à savoir le 23 juin 1905 sur les récits qui n'auraient d'histori­

que que l'apparence dans les livres historiques de la Sainte Écriture

(Ench. Bibl. 154), le 27 juin 1906 sur l'authenticité mosaïque du Penta-

teuque (Ench. Bibl. 174177), et le 30 juin 1909 sur le caractère historique

des trois premiers chapitres de la Genèse (Ench. Bibl. 332-339), et l'on

concédera que ces réponses ne s'opposent nullement à un examen ulté­

rieur vraiment scientifique de ces problèmes d'après les résultats acquis

pendant ces quarante dernières années. En conséquence, la Commission

Biblique ne croit pas qu'il y a lieu de promulguer, du moins pour 3e

moment, de nouveaux décrets à propos de ces questions.

En ce qui concerne la composition du Pentateuque, dans le décret

susmentionné du 27 juin 1906 la Commission Biblique reconnaissait

déjà que l'on pouvait affirmer que Moïse, « pour composer son ouvrage,

s'est servi de documents écrits ou de traditions orales » et admettre aussi

des modifications et additions postérieures á Moïse (Ench. Bibl. 176-177).

Il n'est plus personne aujourd'hui qui mette en doute l'existence de ce»

sources et n'admette un accroissement progressif des lois mosaïques dû

aux conditions sociales et religieuses des temps postérieurs, progression

qui se manifeste aussi dans les récits historiques. Cependant, même dans

le camp des exégètes non-catholiques, des opinions très divergentes sont

professées aujourd'hui touchant la nature et le nombre de ces docu­

ments, leur dénomination et leur date. Il ne manque même pas d'au­

teurs, en différents pays, qui pour des raisons purement critiques et his­

toriques, sans aucune intention apologétique, rejettent résolument les

théories les plus en vogue jusqu'ici et cherchent l'explication de certaines

particularités rédactionnelles du Pentateuque, non pas tant dans la

diversité des documents supposés, que dans la psychologie spéciale, dans

les procédés particuliers, mieux connus aujourd'hui, de la pensée et de

l'expression des anciens Orientaux, ou encore dans le genre littéraire

différent postulé par la diversité des matières. C'est pourquoi nous in-

Commissio Pontificia de re Biblica 47

vitons les savants catholiques à étudier ces problèmes sans parti-pris, à la lumière d'une saine critique et des résultats des autres sciences inté­ressées dans ces matières, et une telle étude établira sans doute la grande part et la profonde influence de Moïse comme auteur et comme légis­lateur.

La question des formes littéraires des onze premiers chapitres de la

Genèse est bien plus obscure et complexe. Ces formes littéraires ne ré­

pondent à aucune de nos catégories classiques et ne peuvent pas être

jugées à la lumière des genres littéraires gréco-latins ou modernes. On

ne peut donc en nier ni affirmer l'historicité en bloc sans leur appliquer

indûment les normes d'un genre littéraire sous lequel ils ne peuvent pas

être classés. Si l'on s'accorde à ne pas voir dans ces chapitres de l'his

toire au sens classique et moderne, on doit avouer aussi que les données

scientifiques actuelles ne permettent pas de donner une solution positive

à tous les problèmes qu'ils posent. Le premier devoir qui incombe ici à

l'exégèse scientifique consiste tout d'abord dans l'étude attentive de tous

les problèmes littéraires, scientifiques, historiques, culturels et reli

gieux connexes avec ces chapitres ; il faudrait ensuite examiner de près

les procédés littéraires des anciens peuples orientaux, leur psychologie,

leur manière de s'exprimer et leur notion même de la vérité historique ;

il faudrait, en un mot, rassembler sans préjugés tout le matériel des

sciences paléontologique et historique, épigraphique et littéraire. C'est

ainsi seulement qu'on peut espérer voir plus clair dans la vraie nature

de certains récits des premiers chapitres de la Genèse. Déclarer à priori

que leurs récits ne contiennent pas de l'histoire au sens moderne du mot,

laisserait facilement entendre qu'ils n'en contiennent en aucun sens,

tandis qu'ils relatent en un langage simple et figuré, adapté aux intel­

ligences d'une humanité moins développée, les vérités fondamentales

présupposées à l'économie du salut, en même temps que la description

populaire des origines du genre humain et du peuple élu. En attendant

il faut pratiquer la patience qui est prudence et sagesse de la vie. C'est

ce que le Saint-Père inculque également dans l'Encyclique déjà citée :

« Personne, dit-il, ne doit s'étonner qu'on n'ait pas encore tiré au clair,

ni résolu toutes les difficultés... U ne faut pas, pour autant, perdre cou­

rage, ni oublier que dans les disciplines humaines il ne peut en être

autrement que dans la nature, où ce qui commence croît peu à peu, où

les fruits ne se recueillent qu'après de longs travaux... On peut donc

espérer que (ces difficultés), qui aujourd'hui paraissent les plus compii-

48: Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

quées et les plus ardues, s'ouvriront enfin un jour, grâce à un effort

constant, à la pleine lumière » (ibid., p. 318; éd. fr. p. 22).

En baisant la Pourpre Sacrée avec les sentiments de la plus pro­fonde vénération, je me professe

de Votre Êminence Reverendissime le très humble serviteur

J A C Q U E S M . V O S T É , O . P .

Secrétaire de la Commission Pontificale

pour les Études Bibliques Rome, 16 janvier 1948.

An. et vol. XL 27 Februarii IUS (Set. n, v. XT) - N. 2

COMMENTARIUM OFFICIALE

T ACTA PII PP. XII

L I T T E R A E D E C R E T A L E S

BEATO NICOLAO DE PLÜE SANCTORUM HONORES DECERNUNTUR

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Periucundum nobis sane est et solatii plenum in tanta praesertim

temporum calamitate, ad christifidelium animos confirmandos, eis in

praesidium constituere et in exemplum proponere invictos heroas, qui in

Ecclesia Christi insigni vitae sanctimonia floruerunt. Merito quoque

hodie gaudio exultât catholica Helvetia, quae praeclarissimum civem

suum, quem singulari cultu usque nunc Beatum prosequebatur, Nicolaum

de Flüe, supremis caelitum honoribus tandem aliquando, uti flagrantis­

sime exoptabat, per inerrans oraculum Nostrum cernit adscribi. — Nos

ipsi, animo perpendentes mirabiles divinae gratiae vias, quae Beatum

illum Nicolaum ad sanctitudinis verticem perduxerunt, magno confusi

stupore, lacrimas tenere non possumus. Liberae ipse Helvetiae filius,

intrepidus reipublicae libertatis assertor, sollicitus civium et patriae

concordiae custos, per omnes vitae semitas, agricola fuit, pastor, miles,

pater familias, iudex, supremus nationis moderator, paenitens et anacho­

reta, catholicae semper Ecclesiae per totius vitae cursum filius fuit obse-

quentissimus.

Anno Domini millesimo quadrigentesimo decimo septimo, duodecimo

kalendas apriles, festo die S. Benedicti, Nicolaus ex honestis ruricolis,

pietate claris, opibus pollentibus, Saxeloni, parvo in pago mediae Unter-

waldiae, quae est regio in media Helvetia sita, natus est.

* - ACTA, toì. XV, a. 2. — 27-2-948.

50 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Mater, peculiari pietate acta erga S. Nicolaum, Episcopum Myrensem, cuius in summo monte, ex adverso domui, vetus conspiciebatur sacellum, filio Nicolai nomen indidit eiusque animum, moribus innoeuis ac prae­claris virtutibus ad tanti Praesulis ac Patroni exemplar fingendum cu­ravit.

Humilitate et erga Deum et proximum amore ita pueri cor invalue­rat, ut orandi studio exardescens, secreta quaeque loca eligeret : itaque armenta ad pascendum ducendi officium libenter sibi assumptum exer­cuit : in egenos misericors, nullum pauperem obvium habuit quem cari­tate non sublevaret. Gomitate interim allecti et gratia, complures aequa­les ad eum veniebant, quos ad bonos inducendos mores hortabatur atque ad vitia emendanda, ac sedulo studebat ut rixas compesceret pacemque in ludis conciliar et.

Populi moribus obsequens pater, qui inter principaliores erat, filium secum ducere solitus erat ad comitia, in quibus populus leges ferebat et magistratus eligebat, ut militiae adolescens artem addisceret et omnibus modis patriae utilis posset esse futurus, cum occasio et opportunitas sese offerret.

Vix undevicesimum agebat annum Nicolaus, cum inter Turicenses et Schwyzenses exarsit bellum, ad quod, suis officiis non renitens, una cum patre profectus est. Bellum illud, quod helveticarum rerum scriptores "bellum turicense vocant, decem et quatuor annos perduravit, ab anno nempe millesimo quadrigentesimo trigesimo sexto ad millesimum qua-dringentesimum quinquagesimum, utramque debilitavit partem, quamvis illustria utrinque facinora committerentur.

Non erat tunc temporis ullus belli gerendi codex, sed effrenati mores, quovis posthabito respectu, etiam humanitatis, immodice insolescebant. Hinc rapere, depopulari, vim inferre, odiosissimis quibusque modis victos opprimere sollemne erat ; tempia quoque, monasteria, sepulcra et sacra omnia non raro profanabantur. — Nicolaus, qui saepe haec audierat a maioribus natu, statuit se numquam nefariis hisce facinoribus comma-culaturum, ac totis viribus adlaboraturum ut eadem, quantum in ipso esset, impediret.

Pulchra eius facies, honestus incessus, apertique mores, comitas ac strenua virtus, qua in pugnam ruebat, militum et ducum animos mirum in modum iuveni conciliarunt. Quanta porro existimatione gauderet vel ex eo etiam patet, quod, bello tandem confecto, statim Legati munus consecutus fuerit ; quod ea aetate perraro concedebatur.

Singulari sane mentione dignum videtur quod refertur, hunc nempe militem, praelium initurum, consuevisse altera manu arma, altera coro-

Acta Pii Pp. XII 51

nam gestare Marialem, potius fidentem Bei ac Deiparae auxilio, quam

bellicae virtuti.

Nemo coram eo obscena verba proferre audebat; at, si quandoque id

accidisset, Nicolaus reum arguebat eiusque monitio in bonum plerumque

cedebat.

Quanti fieret Nicolaus, ex hoc colligere potest : Anno millesimo qua­

drigentesimo sexagesimo in bello, quod iussu Pii Papae Secundi ob

iniurias in Cardinalem Nicolaum De Cusa illatas Helvetii cum Austriacis

gerebant ut Sigmundum, Tiroli Ducem, a Pontifice excommunicatione

multatum, e Turgovia vi expellerent, Nicolaus cuiusdam cohortis dux

erat. Mense Octobri, anno illo, Helvetii in angusta Austriacorum loca

cohortem constrinxerant, qui, ad incitas redacti, in monasterium Katha­

rinenthal Monialium Ordinis S. Dominici confugerunt. Ex quo Helvetii

ut excluderent hostes incendere Monasterium statuerunt. Nicolaus, iuxta

constantem traditionem, in Monasterio religiose servatam, in tentorio

erat, cum sibi ferox propositum nuntiatum est. E strato exiliens, ad

Crucifixi simulacrum, quod supra lectulum pendebat oraturus procubuit,

moxque ad duces cucurrit, quos obiurgavit ob sacrilegum iussum, de quo

rationem Deo reddituri essent : ceterum prophetico monuit post tres

dies hostes arma esse deposituros, locumque in posterum eximiarum vir­

tutum splendore fore perillustrem. Quod rerum veritate comprobatum

est. Nam, revocata iussione, post tres dies Austriacorum copiae arma

abiecerunt et domus illa christianae perfectionis amplissimus locus eva­

sit. Katharinenthalenses Moniales Nicolaum de Flüe semper veneratae

sunt, illum velut servatorem habuerunt et Crucifixi simulacrum, coram

quo miles oraverat, religiose penes se custodiverunt. Belli honores quam­

quam Nicolaum a Deo non detrahebant, maiore solitudinis amore eum

incender un t.

Matri percontanti utrum monachus an clericus fieri cogitaret, ille

respondit non adhuc quid ex se Deus vellet patere sibi, nihilque se fac­

turum quod Dei voluntati contradiceret. Pro vide namque Deus eum

in aliud tempus distulit vocare ad perfectioris vitae genus. Nicolaus

itaque, prudentium et sapientium sacerdotum consilio monitus, honestam

puellam sancto sibi copulare coniugio statuit. Quare, antequam poe­

nitentis vitae daret exempla, viri quoque et patris, ut prius adolescentis,

civis et militis exstitit exemplar. Interea tantam civium existimationem

et fidem sibi conciliaverat, ut illum ipsi reipublicae Unterwaldensis Com

siliarium, deinde Iudicem Tribunalis, Legatum ad Foederatorum Se­

natum, Arbitrimi insuper difficillimis quibusdam negotiis gerendis cum

52 Acta Apostolicae S/ßdis • -Commentarium Officiale

exteris gentibus : Consulatum autem Obwaldensem sibi semel atque ite­rum oblatum invicta humilitate suscipere recusa vit. ¡

Non facile est enarrare quot quantaque, supernis adiutus inspira-tionibus, operatus sit. Morti proximus, de se ipse praeclarum dixit testimonium his verbis : « Non memini me in personarum acceptionem incidisse ut exorbitarem a tramite iustitiae ». Iustitiae porro semper addictissimus fuit ita ut pro tribunali olim sedens in Senatu, cum duor rum iudicum iniqua quam putaret contra quemdam pauperem sententia revocari non posset, coram tribunali magistratibus renuntiavit, ne alio­rum iniustitiae particeps fieret, et ad privatam vitam rediit.

Cum uxore semper concordissime vivens, decem ab ipsa liberos su­scepit, quos omnes ad pietatem et probitatem studuit informare. Chri­stianae tunc perfectioni assequendae ferventius sese dicavit atque quin­quagesimum aetatis annum agens de novo eoque aspero vitae instituto capessendo coepit cogitare ; nam signum, quod diu frustra expectaverat, in eius corde tandem insonuit. At Dei famulus, cum id perfici censeret impossibile, caelesti iussui resistebat, et cruciatus durior fiebat, prae­sertim cum consanguinei, immo filii, exprobrarent quod dignitatibus publicis se abdicasset. Duos annos ita transegit nec cuiquam quid in se ageretur aperuit. Tandem quae in animo haberet sui spiritus moderatori patefecit, qui, re attente perpensa, eum vere a Deo vocari iudicavit. Quod tanti momenti responsum Nicolaum terruit, cui quippe maxime displiceret suos suaque omnia omnino relinquere. Post plurimas et fer-ventissimas ad Deum supplicationes omnia ipse uxori suae Dorotheae, superno illustratos lumine, pandit, quae ad consilium capessendum ali­quod temporis spatium expetivit, ut opem a Dei bonitate peteret ; gratia divina tandem adiuta, mulier adnuit maestissima. Rebus itaque fami­liaribus diligentissime compositis, Dei Servus, solo cum baculo, una tectus tunica, sine saeculo, sine pera, sine pecunia, sine calceamentis,

qui olim dives agris et opibus erat et inter primores habebatur, domum, uxorem, liberos reliquit, asperrimum vitae eremiticae genus inire cu­piens. Christianae perfectionis studium, quod saeculo tertiodecimo tota Europa animos accenderai, ubique denuo excitabatur, cum saeculo quintodecimo pii quidam fideles, in Alsatiae finibus, fraternitatem con­diderunt, cuius sodales Amici Dei vocabantur sub Fratrum Praedica­torum moderamine. Ad quos Nicolaus se conferre statuit. Post bidui iter, ad parvum pagum Liestal peregrinus pervenit, prope Basileam situm, ubi requiem aliquam fessis artubus dare posse sperabat. At moe-nibus proximus erat, cum urbs ipsa clarescere ipsi visa est, non secus ac si vehementi incendio corriperetur. Dum rem tacitus considerat, di-

53

vinitus moneri sensit sibi illic manendum non esse, sed in suae patriae

finibus poenitentem vitam sibi agendam. Quatuor dierum iter iam pe­

regerit Nicolaus prorsus ieiunus, cum ad suos altissima nocte pervenit.

Stellarum incerto lumine cum suam vidit domum magno exarsit subi-

toque studio liberos et consortem visendi, tamquam furie, ut ipse enar-

ravit, vehementer attraetus. Licet aegerrime, gressus tamen viriliter

cohibuit et in stabulo latuit, ne ab ullo suorum videretur, primaque luce

in silvam confugit.

Aliquot post dies quidam e venatorum turba, inter quos Petrus, mi­

nor natu frater Nicolai, erat, cum in imam déscéndissët rupem, ut

fugientem ibicem 'assequeretur, inter vêpres abditum Nicolaum obstu-

pescens orantem invenit. Quem âccitum frater supplicavit, ne frigore

et fame pateretur interemi, et ad suos rediret.

Öomis et gratiosus Nicolaus nihil se cupere monstravit nisi Confes­

sarium videre. Qui cum audivit Nicolaum tertium decimum iam diem

nullum suscepisse cibum, percöntanti utrum arduum inceptum sibi es­

set tenendum an relinquendum, re undique examinata, intellegens a Deo

illum agi, respondit ieiunium prosequi posse, ita tamen ut nullum mor­

tis periculum inde assequeretur; secus ut ad iustam sese nutriendi nor­

mam rediret illi imperavit. Interim ut nuntius omnem regionem illam

cucurrit Saxelonensem Iudicem in patriam rediisse, plurimi ad spe-

luncam in qua se abdiderat Nicolaus, vel venerabundi vel curiosi ac­

currerunt, solitarium vero magnopere fastidien tes. Quadam nocte cum

instantius oraret ut ab hac molestia liberaretur quo magis Deo adhae­

rere posset, quatuor focos facibus similes conspexit in monte, qui in

imum versus euntes ad fluminis ripam in deserto silvest rique loco

steterunt, quem Ranft vocabant. Intimo quodam instinctu actus, flám­

ulas illas Christi famulus secutus in illam secessit solitudinem. At Do­

minus, qui decreverat ut pius anachoreta sicut fax lucerei in monte,

hanc alteram latebram inquirentibus inveniri permisit et visitator um

concursus frequentior quam ante evasit. Quod autem magis percellebat

turbas, ieiunium erat, quo maius nemo aliud antea audierat. Alii pu­

tabant Nicolaum a Deo donatum caelestibus charismatibus, et eum ut

Dei famulum venerabantur, alii vero nullam illi fidem habentes eum

accusabant quod simplicium animos deciperet, vel magicis artibus ute­

retur.

Perturbatione exorta et percrebrescente rumore, civitatis Magistratus

rem diligenti inquisitioni subiecere atque anachoretam exploratoribus

ciircumsepserunt ; interim Constantiénsis Antistes suo Auxiliari Episco­

po Commisit ut canonicum processum instrueret ad hauriëndain ieiunii

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

veritatem. Sed tum. civiles tum ecclesiastici iudices nihil invenerunt quod de poenitentis fide dubitandi ansam praeberet, quamvis ipse permultis undique pressus fuerit quaestionibus.

Omnium igitur concursus et admiratio ita crevit ut, ne iterum ad hospitii mutandi ad pristinum propositum rediret eremita, sub aestatem anni millesimi quadrigentesimi sexagesimi octavi cives parvum ei sa­cellum cum habitáculo extruxerint, cuius ipse dedit formam. Quod qui­dem totum ligneum erat, ut quisque etiam nunc potest videre, angu-stissimis duabus mansiunculis constans, omni supellectile fere caren­tibus, sed tantum scamno, quod grabati usum praeberet, et saxo ex flu­mine lecto, quo cervicali uteretur. Hac in paupérrima casa Dei Servus poenitentiae et meditationi totum se dedit : post exiguam duarum vel trium horarum quietem, reliquam noctem divinarum rerum contem­plationi insumebat usque ad auroram. Omnibus dominicis et festis diebus paroecialem adibat ecclesiam, ubi gravis et pius sacris assiste-bat ; Parocho utebatur confessario, ad Sacram Sinaxim, ut vigens tunc erat disciplina, quatuor maximis anni festis diebus accedebat. Quam vitae rationem decem annos servavit. Postquam autem pii ïïdeles sacer­dotem quemdam invenerunt, qui ei praesto esset, Sanctissimam Eucha­ristiam semel in mense recipere consuevit; quinque vero ante annos quam e vita migraret, cum fractis viribus in suo coactus esset manere asce-terio, octavo quoque die de altari libavit.

Per diem benignissime hospites excipiebat, qui ab ipso consilium et solatium expetebant in curis et anxietatibus, quibus vita in dolore su-

spirat. Non est facile dictu quot ille maestos sit solatiis, quot in fami­lias discordiis laniatas pacem retulerit, quam multos sceleribus obno­xios ad reconciliati animi quietem reduxerit, quot sollicitudines levaverit, quot odia extinxerit, quot de vitae condicione eligenda illuminaverit, quot errantes demum ad veritatis et gratiae lumen adduxerit.

Virtutibus tum theologalibus tum cardinalibus in gradu heroico toto vitae curriculo exercitis Dei Servum Nicolaum eluxisse vulgatissiniam referunt opinionem viri graves, dignitate, scientia ac pietate conspicui, quos inter sane eminent S. Carolus Borromaeus et S. Petrus CanisiuSj quorum auctoritas maximi profecto facienda est.

Item plerique rerum scriptores putant eum scientia infusa, prophe­tia, cordium scrutatione aliisque supernaturalibus donis ditatum fuisse : licet enim fere litterarum expers, ut creditur, nulla fuit theologica quaestio, illi proposita, quam non solveret. Mire ac perspicue praedixit diro schismate rempublicam scissum iri ob infaustam Calvini et Zwingli protestanticam reformationem, licet tunc temporis nullum hac de re

Acta Pii Pp. XII 55

indicium esset. Ea erat humilitate ut nemini unquam concrederet dona,

quibus ipse a Deo donatus esset. Percontanti cuidam quomodo posset

coeptam vitae rationem sustinere, et tam dirum ieiunium servare, nec

timeret se deceptum iri, respondit: « Neminem humilitas unquam fe­

fellit ».

Superiorum voluntati semper obsequens fuit : sic enim mira hilari-

que submissione mandato paruit Auxiliaris Episcopi Constantiensis

ex obedientia praecipientis ut panis frustulum inanducaret vinumque

sumeret sibi praebitum. Protinus Dei famulus, signo crucis munitus,

ex Episcopi manibus sumptum panem vinumque, etsi magna cum diffi­

cultate, serena laetitia edit et bibit.

Beatissimam Virginem Deiparam ; quam omnis expertem humanae

originis maculae fuisse semper credidit, filiali colebat amore, Rosari!

precibus eam exorare in deliciis habebat: sed maximam colebat devotio­

nem erga Ss. Trinitatis mysterium, de quo mirabiles, uti fertur, visior

nes habuit, erga D. N. Iesu Christi Passionem et augustissimum Eu­

charistiae Sacramentum, quod unum ei viginti fere annos pro aliménto

fuit. Sicuti Deum supra omnia heroica diligebat caritate, ita proximum

sicut seipsum, suam potissimum patriam ardentissimo prosequebatur

amore.

Dum caelestem quasi in Ranft eremo vitam agebat, animos civium

quaedam scindebat dira dissentio, quae, nisi Dei Servus auxilio venisset,

forsitan in invidiae gurgitem rempublicam demersisset, nec de ea me­

moria extaret, licet Confoederatio Helvetica tunc temporis maxime flo­

reret ob annorum egregia facinora et partas victorias. Nam anno mil­

lesimo quadrigentesimo septuagesimo sexto, post tria memoratu digna

praelia, Helvetii res Caroli Temerarii, Burgundiorum Ducis, penitus

profligarant. At cum ad dividenda spolia deventum esset, cives non

consentiebant. Quinque iam anni transieran t, nec quisquam civium

noverat quid de spoliis Legati civitatum agerent. Moram hanc suspicari

animo ferebat populus, qui acerrimis consiliis interdum motus, ne no­

vum ad bellum esset perveniendum censebat. Animis nimia anxietate

perculsis, oculi omnium in Patrem convertebantur, cum aliunde defi­

ceret salus.

A senatu interea, qui tunc Stansii habebatur, ad hominem Dei lega­

tiones crebro mittebantur, quae eum rogarent ut ad concordiam cito

assequendam viam sterneret. Sed, licet Nicolaus condiciones christiana

caritate rerumque civilium perrara prudentia proponeret, commotae

mentes minime eius consiliis acquiescebant. Die tandem vicesima decent

bris mensis, anno millesimo quadrigentesimo octogesimo primo, novo

56 Acta Apostolicae Sedis — CqmnientaHum Officiale

adstantium in aula ingravescente tumultu, res continuo intermittuntur, ita ut mox bellum inde secuturum omnes intelligerent. Instante peri­culo, senex quidam pius sacerdos, cui nomen Heini Am Grund, noctu ad Nicolaum festina vit, quem de his quae accidebant certiorem fecit. Prima luce insequentis diei cum quidam e Legatis iam in eo essent ut equis ascensis abirent, anhelans ad Senatum pervenit sacerdos ille, Le­gatos rogans ut suprema Patris verba auditum in curiam denuo con­venirent. Altissimo adstantium silentio, litterae Nicolai clara voce per­lectae fuerunt. Continuo lux, quae frustra antea conata erat pertingere animos, omnes perculit : illico cedunt suspiciones, irae sedantur, et qui hesterna die iam ad arma currebant, sese amplexantur flentes, dexte-rasque effuso animo mutuo iungunt. Aera sacra valles per sonar unt iu-cundumque nuntium pacis laboriose partae dederunt, quae deinceps hostiles animos in unum esset compositura, dum Nicolaus Pater patriae,

pacis restitutof et alter reipublicae conditor ab omnibus laetis vocibus salutatur.

Anno millesimo quadrigentesimo octogesimo septimo fortis poeni­tentiae athleta septuagesimum annum agebat mortisque dies, uti ipsi cum adhuc domi esset divinitus reseratum fuit, propinquabat. Nunc autem' Nicolaus ad umbram veluti sui erat redactus": ossibus pellis adhaerebat. Vigiliis, austeritatibus ac poenitentiis confectus, non am­plius valebat cubiculum relinquere. Post idus martias eodem anno Ca-1

pellanus illum quodam mane invenit in pavimento recumbentem acribus cruciatum doloribus. Moniti filii et coniux ad Ranft convolant. Adstan­tibus, qui enixe efilagitabant ne quid auxilii a se abnueret,unum tantum respondit ardentissime desiderare, Sanctissimo Domini Corpore postre­mum refici. Sanctae Ecclesiae igitur munitus Sacramentis, filiis, patriae bona adprecatus, pia coniuge salutata, prima luce diei primae et vice-simae Martii mensis, die festo S. Benedicti Abbatis, placidissime ani­mam Deo reddidit.

Examinatum corpus, ingenti hominum concursu, in pagi coemeterio prope externum parietem ecclesiae paroecialis Saxulensis tumulatum fuit, et illuc fideles aecurrere assueverunt, praesertim aegroti, qui a suis languoribus plerumque mirabiliter sanati dicebantur. Quapropter Episcopus Lausannensis post annos quindecim a Servi Dei obitu, aucta magis quotidie fama eius sanctitatis, ut maiori ille coleretur honore et ne fideles eius reliquias auf errent, sacras exuvias solemniter intra ec­clesiam transferendas curavit atque in tumulo supra terram eminenti, ferréis clatris cincto et praegrandibus extructo lapidibus, recondere iussit.

' Acta Pii Pp. XII . . 57

Eo autem loco, ubi prius Dei Famuli corpus iacuérat, Abbas ïïonïis

Angelorum devotionis ergo aediculam in honorem Deiparae extruen­

dam curavit. Translatis in ecclesiam Servi Dei exuviis, tanta dono­

rum et oblationum fuit copia, quibus fidelium pietas significabat™*,

tam crebro aegroti ad sanitatem membrorum restituii, ut sanctus poe­

nitens Medicus Helvetiorum conclamaretur.

At, Domino ita permittente, permulta ita obfuerunt ut ad praesen­

tem usque diem eius canonizatio retardaretur, etsi ingëns exarderèt

desiderium ut sanctus Anachorita caelitum honoribus decoraretur. Sed

centum post annos ab illius beato transitu catholici Helvetii per Apo­

stolicum Nuntium a fel. rec. Xisto Quinto, Praedecessore Nostro, peti­

verunt, ut beatus Poenitens Unterwaldensis in Sanctorum catalogum

adscriberetur, cum praesertim aliquot etiam haeretici id exoptarent.

Oui petitioni Sancta Sedes benigne annuit. Plures inde processus, annis

scilicet millesimo quingentésimo nonagésimo primo, millesimo sexcen­

tésimo duodevicesimo et millesimo sexcentésimo vicesimo quinto initi

sunt, qui tamen, gravibus sive formae sive rationis occurrentibus vitiis,

supervenientibus insuper a fel. rec. Urbano Octavo, Decessore Nostro,

Decretis, omnes perempti sunt. Quare opus fuit novum processum con­

ficere super immemoriali cultu Beato Nicolao exhibito, quo probato,

casum exceptum quem vocant, cl. mem. Innocentius Decimus, et ipse

Praedecessor noster, declaravit et aequipollentem beatificationem, iuxta

tunc vigentem disciplinam. Decreto diei primae Februarii mensis, anno

millesimo sexcentésimo quadragesimo nono concessit.

Ut causa vero ad ulteriora procedi posset, s. m. Pius Papa Nonus,

duodecima die Augusti mensis, anno millesimo octingentesimo sexage­

simo nono, discutiendum dubium concessit de virtutibus theologalibus

et cardinalibus earumque adnexis in gradu heroico a Beato Nicolao

exercitis; cui dubio diligentissime discusso quum Patres Cardinales

Sacrorum Rituum Congregationi praepositi, omnibus mature expensis

et examinatis in Causa deductis, vicesima octava die Septembris men­

sis, anno millesimo octingentesimo septuagesimo secundo affirmative

rescribendum censuissent, idem Sanctissimus Pontifex, die tertia sub­

sequentis mensis Octobris illius anni, eiusdem S. Congregationis Ri­

tuum rescriptum ratum habuit et confirmavit. Novis demum superna­

turalibus quae ferebantur intervenientibus signis, miris videlicet sana­

tionibus, ad Beati Nicolai invocationem a Deo patratis, super duabus

quae sequuntur processus fieri ab Apostolica Sede obtentum est, de cuius

iuridica vi et efficacia favorabile decretum die sexta decima Iulii men­

sis anno millesimo nongentesimo quadragesimo primo editum est. Prior

ifS Acta Apostolicae Sèdie - Commentarium' Officiale

sanatio in oppido Egerkingen intra dioecesis Basileensis fines contigit. Bertha Schürmann encephalomy elite disseminata affecta fuerat. Pro­gnosen omnino infaustam, saltem quod ad valetudinem, cum medicus a cura tum tres peritila Sacra Rituum Congregatione adlecti, concor­diter sine haesitatione affirmant. Porro, unice B. Nicolao invocato, in physico instanti, die duodevicesima Maii mensis, in festo Ascensionis Domini, anno millesimo nongentesimo trigesimo nono, Bertha illico sa­nata est; quam sanationem duplex physica medicorum inspectio plene confirmavit ; quare iidem periti miraculum esse agnoscendum conclamane

Sanatio altera in oppido Sächseln, in cuius ecclesia principe Beati corpus asservatur, evenit. Ida Jeker genuina epilepsia, chronica neurite atque cutanea ulceratione in sinistro brachiô fuit affecta ; quae ulceratio a die quarta Aprilis mensis anno millesimo nongentesimo trigesimo se­ptimo eam vexare coepit, atque in tota sua vi ad sanationem usque per­mansit. Putre ulcus late patebat : et sinistrum brachium plures iam an­nos aliquatenus torpens, proinde, fere atrophicum factum, per trimestre omnino torpidum permansit. Remediis incassum cedentibus, Ida cum suis vicesima sexta Iunii mensis die, eodem anno, ad B. Nicolai sepulcrum est peregrinata, se ab Eo fore sanandam confidens. Quam fiduciam non fefellit eventus. Post Missae sacrificium, cui interfuit, Beati tunica tacta, dolores protinus evanuisse sensit, et cum inclinata die domum rediisset> ulcus, externa die hians, sanieque scatens, coivisse comperit. Insequenti die nihil aliud vulneris erat videre, nisi lineam nigritantem, quae ipsa quoque, aliquot post dies, prorsus evanuit; brachium vires illico per­fecte recuperavit, adeo ut, biduo post, ipsa ligna caedere valuerit. Pe­riti ex officio, re diligenter examinata, puellam prodigialiter sanatam fuisse declaraverunt.

Super his duabus miris quae dicebantur sanationibus disputatum est; in Congregatione Antepraeparatoria, quam vocant, die vicesima octava Iulii mensis, anno millesimo nongentesimo quadragesimo secundo, co­ram venerabili Fratre Nostro Carolo, S. R. E. Cardinale Salotti, S. Ri­tuum Congregationis Praefecto, Causae Ponente; in Praeparatoria dein coram ceteris Patribus Cardinalibus eiusdem S. Congregationis die nona Novembris mensis, sequenti anno, ac demum coram Nobis die quar­tadecima Martii mensis, millesimo nongentesimo quadragesimo quarto anno, iisdem Patribus Cardinalibus, nec non Officialibus Praelatis et Consultoribus praefatae Congregationis adstantibus, qui omnes suum quisque animi sensum aperuerunt. Nos vero, suffragia haec intento ex­cipientes animò, Nostram tamen edere -sententiam ad Dominicam ter­tiam post Pascha, melitae Senensi Virgini Catharinae, italiae Patro^

Acta Pii Pp. XII

nae, sacram, distulimus ; ingemmare- interim preces hortati, ut caeleste

lumen Nostrae menti imploraretur.

Quapropter apud Nos praefatum Cardinalem S. Congregationis Ri­

tuum Praefectum et Causae Ponentem, atque dilectos Filios Alfonsum

Carinci, eiusdem S. Congregationis a Secretis, et Salvatorem Natucci,

Fidei Promotorem Generalem, statuta die advocavimus, sacraque oblata

Hostia, ediximus : constare de duobus miraculis, Beato Nicolao de Fliie

intercedente, a Deo patratis, nempe : de instantánea perfectaque sana­

tione tum Berthae Schürmann ah encephalomyélite disseminata, tum

Idae Jeher a gravi neurite chronica et ab ulceratione cutanea in brachio

sinistro.

Quum autem Nos, Episcoporum et Optimatum Reipublicae ac Regio­

num Helvetiae, vota quoque catholici universi populi proferentium, pre­

cibus libenter obsecundantes, ab exhibendo tertio miraculo a iure prae­

scripto, per S. Rituum Congregationis Decretum, die vicesima quarta

Martii mensis eodem anno editum, dispensationem concesserimus, du­

bium manebat disceptandum: an, stante duorum miraculorum appro­

batione, post indultam Beato Nicolao de Flüe ab Apostolica Sede ve­

nerationem, et dispensationem a tertio miraculo, Tuto procedi posset

ad sollemnem ipsius Canonizationem. Quod quidem dubium coram No­

bis in Generali Congregatione die nona Maii mensis eodem anno habita,

a quem supra memoravimus Cardinale S. Rituum Congregationis Prae­

fecto Causaeque Ponente seu Relatore, propositum fuit atque omnes

venerabiles Fratres Nostri Cardinales, Officiales Praelati Patresque Con­

sultores unanimi sententia affirmative responderunt. Nos vero, sueta

servata forma, ad diem Dominicam Ss. Trinitatis, quartam nempe Iunii

mensis anni illius, sententiam Nostram edere statuimus; qua die, di­

vino sacrifìcio religiosissime litato, decrevimus Tuto procedi posse ad

Beati Nicolai de Fliie Canonizationem.

Deinceps, Praedecessorum Nostrorum vestigia sectantes, in Consi­

storio secreto, die decima Martii mensis vertente anno habito, omnes

venerabiles Fratres Nostros S. R. E. Cardinales rogavimus ut suam hac

de re aperirent sententiam. Qui, auditis beati Nicolai vita, gestis, virtu­

tibus et miraculis eius intercessione a Deo patratis, diserto habito ser­

mone a Venerabili Fratre Nostro Cardinale Carolo Salotti, Sacrorum

Rituum Congregationis Praefecto, unanimi consensu ad Sanctorum ho­

nores Beatum Nicolaum evehendum esse censuerunt. Tum eadem die

Consistorium publicum habuimus, atque iterum de vita, gestis et mi­

raculis Beati Nicolai disseruit dilectus Filius Aloisius Re, sacrae con­

sistorialis aulae Advocatus, atque pro eiusdem Beati Canonizatione Nos

Acta Apostolicae S^a^ß^r Commentarium Officiale

ut ad eam deveniremus humiliter supplicant. Nos yero, rei gravitatem

prae oculis habentes, orationibus adhuc instandum esse censuimus, quo

benignissimus Deus lucem suae claritatis super mentem Nostram effun­

dere dignaretur. *

Curavimus deinde ut, datis litteris, non modo viciniores venerabiles

Fratres Sacrorum Antistites, sed etiam remotissimi de fausto eventu

certiores fierent, ut Romam se conferre possent, Nobis sententia sua

adfuturi. Qui cum plurimi convenissent, causa plene cognita ex docu­

mentis S. Rituum Congregationis, quorum exemplar singulis tradi ius­

simus, in semipublico, quod dicitur, Consistorio, habito die decima se­

ptima Aprilis mensis hoc ipso anno, sententiam protulere suam, non

modo venerabiles Fratres Nostri S. R. E. Cardinales, sed etiam Pa­

triarchae, Primates, Archiepiscopi, Episcopi, qui ad hanc Canonizatio­

nem perficiendam unanimi consensu Nos cohortati sunt. Exceptis igitur

adstantium suffragiis, ex quibus clare patebat omnes Nobiscum hac de

re consentire, Nobis et illis admodum id gratulati sumus. Porro sol­

lemnia huius Canonizationis celebrare statuimus in Vaticanae Basilicae

maiestate. Deo propitio, vertente anno, die mensis Maii quinta decima,

in festo Ascensionis D. N. I. C. De quibus ut instrumenta conficerent,

consistorialis aulae Advocatis rogantibus, dilectis Filiis qui aderant

Protonotariis Apostolicis mandavimus.

Interea vero venerabiles omnes Fratres adstantes et universos catho­

lici orbis fideles hortati sumus ut Nostris precibus suas coniungere ipsi

vellent, ut quae iam tunc praestolabamur, fausta ac salutaria catholico

nomini evenirent.

Statuta igitur faustissima die, omnes tam saecularis quam regularis

Cleri Ordines, plurimi Curiae Romanae Praesules et Officiales, Venera­

biles Fratres Nostri Cardinales, Patriarchae, Archiepiscopi, Episcopi

convenerunt. Quibus praeeuntibus solemni supplicatione, Nos Vatica­

nam Basilicam magnificentissime ornatam, innumeris lychnis respon­

dentem et christifidelium maxima stipatam frequentia, quos inter quam

plurimi ex nobili Helvetiorum natione, ingressi sumus statimque ad

Cathedram Nostram perreximus ibique sedimus. Tunc Venerabilis Fra­

ter Noster S. R. E. Cardinalis Carolus Salotti, S. Congregationis Ri­

tuum Praefectus et huic Canonizationi praepositus, per dilectum Filium

Aloisium Re, consistorialis aulae Advocatum, instantissime a Nobis ex­

postulavit ut Beatus Nicolaus de Flüe, Confessor, in Sanctorum album

per inerrans oraculum Nostrum describeretur. Nos vero ad hoc pervenire

noluimus, nisi prius ab omnibus adstantibus supplices Deo preces ad­

moveantur ut a Sancto Divino Spiritu supernae lucis copia Nostrae

Acta Pii Pp. XII

affulgeret menti. Quod quidem ferventissime peractum est. Tum Nói',

omnibus aperto capite surgen tibus, in Cathedra sedentes, de plenitudine

Apostolici Nostri Ministerii sollemniter hanc Canonizationis formulam

ita pronunciavimus : u Ad honorem Sanctae et Individuae Trinitatis,

ad exaltationem fidei catholicae et christianae religionis augmentum,

auctoritate Domini Nostri Iesu Christi, Beatorum Apostolorum Petri

et Pauli ac Nostra; matura deliberatione praehabita et divina ope sae­

pius implorata, ac de Venerabilium Fratrum Nostrorum S. B. E. Car­

dinalium, Patriarcharum, Archiepiscoporum et Episcoporum in Urbe

exsistentium consilio, Beatum N I C O L A U M D E F L Ü E Sanctum esse decer­

nimus et definimus ac Sanctorum catalogo adscribimus, statuentes ab

Ecclesia universali illius memoriam quolibet anno die eius natali, nem­

pe vicesima prima martii, inter Sanctos Confessores non Pontifices pia

devotione recoli debere. In Nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.

Amen.

Qua Canonizationis formula a Nobis edita, precibus annuentes ve­

nerabilis quem supra memoravimus Caroli Cardinalis Salotti, Causae

Procuratoris, per dilectum Filium Aloisium Re Advocatum Nobis por­

rectis, Decretales hasce Litteras confici expedirique iussimus et de hac

ipsa canonizatione publicum instrumentum Protonotariis Apostolicis

exarandum mandavimus.

Gratias deinde omnipotenti Deo ob tantum beneficium peragentes,

hymnum Te Deum, omnibus gaudio exsilientibus, decantavimus, atque

primum novensilis Sancti patrocinio invocato, Nos homilia clerum et

populum allocuti sumus, qua breve de Sancto Nicolao de Fitte praeco­

nium teximus, eius virtutum laudes recolentes, quarum exercitio ad al­

tissimum praesertim asceseos verticem, angelicam potius quam huma­

nam vitam agens per postremum aetatis suae cursum, ille pervenit; et

praeclara eius gesta memorantes, quibus « sanctissimus ille anachoreta

patriam suam, turbulentis motibus factionibusque perturbatam ac paene

collabentem, pacare, erigere ac confirmare potuit, ita ut iure meritoque

Pater patriae, pacis restitutor et alter Reipublicae conditor a civibus

salutari meruerit. Ac faxit utinam, inquimus, Deus ut universa gentium

populorumque communitas eius fulgentissimo exemplo incensaque de­

precatione fraternam illam queat redintegrare concordiam ac solidare

pacem, quae christianis dumtaxat principiis veluti tutissimo funda­

mento innititur. Faxit Deus ut omnes cuiusvis ordinis cives ad eum

venerabundi respiciant, ab eoque id sumant, ut ex terrenis nempe cadu-

cisque rebus, quibus saepius acriter implicantur ac praepediuntur, vo-

Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

lenti gemrmoque animo quasi gradum faciant ad caelestia adipiscenda

perpetuoque mansura. Amen ».

Qua homilia a Nobis habita, apostolicam benedictionem adstantibus

peramanter imperavimus una cum plenaria admissorum indulgentia.

Sacrum dein solemne litavimus.

Novensilis itaque Sancti Nicolai de Flüe hisce Decretalibus Litteris

consecrata memoria, omnibus quae inspicienda erant bene perpensis,

certa ex scientia, omnia et singula quae supra diximus iterum de apo­

stolicae Nostrae potestatis plenitudine confirmamus, roboramus, statui­

mus, decernimus universaeque Ecclesiae Catholicae denunciamus. Man­

damus insuper ut earumdem Litterarum transumptis, etiam impressis,

manu tamen alicuius Notarii Apostolici subscriptis et sigillo munitis,

eadem prorsus habeatur fides, quae hisce praesentibus haberetur, si

ipsammet exhibitae vel ostensae forent. Si quis vero Decretales has Lit­

teras Nostras definitionis, decreti, adscriptionis, mandati, statuti et

voluntatis Nostrae infringere vei eis ausu temerario, quod Deus avertat,

contraire aut attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei

ac Beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum. Datum

Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo quadra­

gesimo septimo, die quinta decima Maii mensis, in solemnitate Ascen­

sionis D. N. I. C, Pontificatus Nostri anno nono.

£g Ego I A N U A R I U S Episcopus Ostiensis et Albanensis Cardinalis G R A N I T O

P I G N A T E L L Í D I B E L M O N T E , Sacri Collegii Decanus.

£8 Ego F R A N C I S C U S Episcopus Tusculanus Cardinalis M A R C H E T T I S E L -

V A G G I A N I .

£g Ego H E N R I C U S Episcopus Sabinensis et Mandelensis Cardinalis S I ­

B I L L A ,

Ego PIUS, Catholicae Ecclesiae Episcopus.

Acta Pii Pp. XII 63

£B Ego E U G E N I U S Episcopus Portuensis et Sanctae Rufinae Cardinalis TlSSERANT.

SB Ego C L E M E N S Episcopus Veliternus Cardinalis M I C A R A .

Ego A L E X A N D E R tituli S. Mariae in Cosmedin Presbyter Cardinalis

V E R D E .

Ego A U G U S T U S tituli S. Mariae de Pace Presbyter Cardinalis H L O N D .

Ego A L O I S I U S tituli S. Silvestri in Capite Presbyter Cardinalis L A V I ­

T R A N O .

Ego fr. R A P H A Ë L C A R O L U S tituli S. Praxedis Presbyter Cardinalis R O S S I .

Ego P E T R U S tituli S. Crucis in Hierusalem Presbyter Cardinalis Fu-

MASONi B I O N D I .

Ego F R I D E R I C U S tituli S. Mariae de Victoria Presbyter Cardinalis T E -

D E S C H I N I .

Ego F R A N C I S C U S tituli S. Caeciliae Presbyter Cardinalis M A R M A G G I .

Ego D O M I N I C U S tituli S. Apollinaris Presbyter Cardinalis J O R I O .

Ego M A X I M U S tituli S. Mariae in Porticu Presbyter Cardinalis M A S S I M I .

Ego I O S E P H tituli S. Mariae in Via Lata Presbyter Cardinalis P I Z Z A R D O .

Ego B E N E D I C T U S tituli S. Mariae in Vallicella Presbyter Cardinalis

A L O I S I M A S E L L A .

Ego N I C O L A U S S. Nicolai in Carcere Tulliano Protodiaconus Cardinalis

C A N A L I , Paenitentiarius Maior.

Ego I O A N N E S S. Georgii in Velo Aureo Diaconus Cardinalis M E R C A T I .

Ego I O S E P H S. Eustachi! Diaconus Cardinalis B R U N O .

Pro S. R. E. Cancellario

I. Card. GRANITO D I BELMONTE CLEMENS Card. M I C A R A

Decanus 8. Collegii 8. Rituum Congr. Praefectus

Vincentius Bianchi-Cagliesi Cancellariae Apostolicae Regens.

f Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Seleuc. Dec. Proton. Apost.

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

Alfridus Liberati , Cane. Apost. Adiutor a studiis.

E X P E D I T A

die decimaquinta Ianuarii, anno nono

Alfridus Marini, Plumbator.

Reg. in Cane Ap., vol. LXXIV, n. 21, - Aloisius Trussardi, a tabulario.

64 Acta Apostolicae Sedis - CommeMarwm'Officúde

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

I

S . E I D E I I N A B O E N T I N A

CAPITULUM METROPOLITANUM ERIGITUR ET CONSTITUITUR

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

In Apostolicis Litteris In Petri Cathedra h f ei. rec. Leone Pp. Tertio­

decimo, Praedecessore Nostro, die quintadecima Februarii, anno mil­

lesimo octingentesimo nonagésimo septimo sub plumbo datis, quibus

novae erectae sunt dioeceses La Plata, Sanctae Fidei et Tucumanensis,

statutum est ut in unaquaque respective Ecclesia cathedrali, cathedrale

Capitulum iuxta canonicas sanctiones, quum primum fieri posset, erige­

retur. Cum autem usque nunc ob temporum rerumque adiuncta in me­

morata Sanctae Fidei in Argentina dioecesi, in archidioecesim postea per

alias apostolicas Litteras Nobilis Argentinae Nationis a fel. rec. Pio

Pp. Undecimo, Decessore Nostro, die vicesima Aprilis, anno millesimo

nongentesimo trigesimo quarto datas, evecta, nondum potuerit Canoni­

corum Capitulum constitui, supplices nunc a venerabili Fratre Nicolao

Fasolino Archiepiscopo Nobis porrectae sunt preces ut in eius metropo­

litana ecclesia Capitulum metropolitanum tandem aliquando erigatur.

Nos itaque, quibus maxime cordi est ut in cathedralibus potissimum tem­

plis maior divini cultus splendor evadat et suum Antistites senatum ad

iuris tramitem habeant, attento Nuntiaturae Apostolicae in Argentina

Republica favorabili voto, oblatas Nobis preces praefatas Iubenti animo

excipiendas duximus. Proinde, suppleto quatenus opus sit aliorum, quo­

rum intersit, vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, certa

scientia, omnibus mature perpensis, de apostolicae Nostrae potestatis

plenitudine, tenore praesentium, Canonicorum Capitulum in metropoli­

tana Ecclesia S. Fidei in Argentina erigimus et constituimus, constans

quatuor Dignitatibus, nempe Decano, Archidiacono, Magistrali et Ar­

chipresbytero, atque sex Canonicis, quorum alter ad officium Theologi, al­

ter ad ofiicium Poenitentiarii, ad iuris canonici normam, deputabuntur.

Canonicalis praebenda pro unoquoque Capitulari dos erit quae a Reipu-

Acta Pii Pp. XII 65

blicae Argentinae Gubernio praestabitur. Cum vero in praesenti presby­

teri in Canonicos eligendi aliis vacare muniis cogantur, indulgemus ut,

quousque praesentes circumstantiae perduraverint, chorale servitium

reducatur ad horas canonicas minores recitandas, cum Missa cantata,

diebus dominicis et aliis diebus festis in capitularibus constitutionibus

statuendis. Decernimus insuper ut Dignitatum collatio semper Aposto­

licae Sedi reservata maneat; Canonicorum vero nominatio, servatis ser­

vandis, ad Archiepiscopum spectabit, dummodo beneficium pro illa vice

reservationibus, de quibus in can. 1435 Codicis Iuris Canonici, non sit

obnoxium. Cum autem deceat eos qui in Archiepiscopi senatum adsci-

scuntur, quibusdam condecoran insignibus et privilegiis, statuimus ut

Dignitates et Canonici rochetum et mozettam violacei coloris intra fines

dumtaxat suae archidioecesis et in capitularibus functionibus adhibeant.

Volumus insuper ut quam primum fieri poterit capitulares constitutio­

nes ad iuris tramitem et iuxta quae supra a Nobis statuta sunt confician­

tur, quas, ab Archiepiscopo adprobatas, ab omnibus Dignitatibus et Ca­

nonicis religiose adservari iubemus. Decernimus denique ut simul ac

metropolitani huius Capituli erectio ad exsecutionem demandata fuerit,

ipso facto absque ulla declaratione Consultores Dioecesani actu exsisten­

tes a suo munere cessare debeant. Ad quae omnia uti supra disposita et

constituta exsecutioni mandanda venerabilem Fratrem Ioseph Fietta,

Archiepiscopum titularem Serdicensem et Nuntium Apostolicum in Re­

publica Argentina, deputamus et ipsi facultates tribuimus ad id neces­

sarias et opportunas, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur,

quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, eidemque onus

facimus ad S. Congregationem Consistorialem peractae exsecutionis

actorum authenticum exemplar quam primum transmittendi. Praesen­

tes autem Litteras firmas, validas et efficaces exsistere et fore suosque

plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, atque ab omnibus ad

quos spectat inviolabiliter observari debere, et, si secus super his a quo­

cumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari,

id irritum prorsus et inane esse et fore volumus ac declaramus, contra­

riis quibuslibet minime obstantibus, etiam speciali mentione dignis, qui­

bus derogamus. Harum vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam

impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri

in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus

tribuatur fides, quae hisce praesentibus tribueretur si ipsaemet exhibi­

tae vel ostensae forent. Nemini autem hanc paginam erectionis, consti­

tutionis, statuti, concessionis, derogationis, commissionis et voluntatis

Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario

ACTA, vol. XV, n. 2. - 27-2-948.

66 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Eomae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­simo quadragesimo septimo, die decima nona Iulii mensis, Pontificatus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

I. Card. GRANITO DI BELMONTE Decanus S. Collegii

Fr. RAPHAEL C. Card. ROSSI S. C. Consistorialis a Secretis

Alfridus Vitali, Proton. Apost.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost. L o c o © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, n. S. —- A l . Trussardi,

I I

G U A X U P E N T S I S

C A P I T U L U M CATHEDRALE ERIGITUR

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVDRUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Domus Dei decorem procul dubio adaugent illa praecellentium col­legia sacerdotum, qui Ecclesiarum Cathedralium Praesules in pontifica­libus exercendis adsistant, eisque suo consilio in dioecesium administra­tione ad iuris canonici praescripta praesto sint ; Romani vero Pontificis est ad id Canonicorum Capitula erigere et constituere. De consilio ita­que dilecti Filii Nostri S. R. E. Cardinalis S. Congregationis Consisto­rialis a Secretis, Iubenti animo oblatas Nobis preces excepimus, quibus venerabilis Frater Hugo Bressane de Araujo, Episcopus Guaxupensis, expostulavit ut in sua quoque dioecesi iuxta Apostolicas Litteras Uni­

versalis Ecclesiae, sub plumbo datas a fel. rec. Benedicto Papa Decimo­quinto, Decessore Nostro, anno Domini millesimo nongentesimo sexto-decimo, die tertia Februarii mensis, Cathedrale Capitulum constitua­tur. Attento igitur favorabili voto venerabilis Fratris Caroli Chiarlo, Archiepiscopi titularis Amideni, Nuntii Apostolici in Republica Brasi­liana, et suppleto, quatenus opus sit, aliorum qui sua interesse praesu­mant consensu, apostolicae Nostrae potestatis plenitudine Capitulum in cathedrali ecclesia Guaxupensi erigimus et constituimus, quod dua­bus constabit Dignitatibus, nempe Archidiacono et Archipresbytero,

Acta Pii Pp. XII 6 7

atque octo canonicis, quorum alter ad Theologi, alter ad Poenitentiarii

officium ad iuris tramitem deputabitur. Quoniam vero nondum praesto

sunt canonicales praebendae et presbyteri in Dignitates et Canonicos

eligendi aliis modo ecclesiasticis muniis, praecipue animarum cura, di­

stenti sunt, indulgemus ut, quousque congrua canonicalis praebenda

constituta non fuerit, iidem capitulares a residentia penes cathedralem

ecclesiam et ab ordinariis oneribus choralibus dispensati maneant, facta

tamen Episcopo pro tempore Guaxupensi facultate, iuxta Concilii Ple­

narii Americae Latinae decreta, Canonicos convocandi, praesertim solem­

nioribus festis, ad chori servitium vel etiam, quoties ipse opportunum

iudicaverit, ad dioecesis aut ipsius Capituli negotia agenda circa quae,

ex sacrorum canonum praescripto, Capituli Cathedralis sententia sit

exquirenda. Apostolicae Sedi ad iuris normam Dignitatum collationem

reservatam volumus; Canonicorum vero nominatio, servatis de iure

servandis, ad Episcopum spectabit, dummodo beneficium pro illa vice

reservationibus, de quibus in canone 1435 § 1 non sit obnoxium. Cum

autem deceat ut qui in Episcopi consilium ac senatum adsciscuntur qui­

busdam insignibus ac privilegiis condecorentur, statuimus ut Dignitates

et Canonici intra fines tantum suae dioecesis et in capitularibus fun­

ctionibus rochetum, cappam violaceam cum pellibus armellineis vel mo-

zettam violacei coloris iuxta temporum opportunitatem adhibeant. Vo­

lumus insuper ut, quam primum fieri poterit, capitulares constitutiones

ad iuris tramitem et iuxta quae uti supra a Nobis statuta sunt, confi­

ciantur, quas, ab Episcopo adprobatas, ab omnibus postea Capitularibus

religiose adservari iubemus. Decernimus denique ut simul ac huius Ca­

pituli erectio et constitutio ad exsecutionem demandata fuerit, ipso facto

et absque ulla declaratione Dioecesani Consultores actu exsistentes a

suo munere cessare debeant. Ad quae omnia uti supra disposita et con­

stituta exsecutioni mandanda venerabilem quem supra diximus Fratrem

Nuntium Apostolicum in Brasiliana Republica deputamus eidemque fa­

cultates ad id necessarias et opportunas, etiam subdelegandi, ad effe­

ctum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate consti­

tutum eidemque onus facimus ad S. Congregationem Consistorialem per­

actae exsecutionis actorum authenticum exemplar quamprimum trans­

mittendi. Praesentes autem Litteras firmas, validas et efficaces exsistere

et fore suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab

omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere ; et si secus su­

per his a quocumque quavis auctoritate, scienter vel ignoranter conti­

gerit attentari, id irritum et inane prorsus esse et fore volumus ac de­

claramus, contrariis quibuslibet minime obstantibus, etiam speciali men-

68 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

tione dignis, quibus derogamus. Harum vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscri­ptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce praesentibus tribueretur, si exhibitae vel ostensae forent. Nemini autem hanc paginam erectionis, constitutionis, statuti, concessionis, derogationis, commissionis et volun­tatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu te­merario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesi­mo quadragesimo septimo, die undevicesima Iulii mensis, Pontificatus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

I. Card. GRANITO DI BELMONTE Fr. RAPHAEL C. Card. ROSSI Decanus S. Collegii S. C. Consistorialis a Secretis

Vincentius Bianchi Cagliesi, Proton. Apost.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost. L o c o £8 Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, n. 85. — A. Liberati .

L I T T E R A E A P O S T O L I C A E

I

ECCLESIA COLLEGIATA ET PRAEPOSITURALIS DEO IN HONOREM SANCTI VICTO-

RIS M. DICATA IN CIVITATE INTRA, NOVARIENSIS DIOECESIS, BASILICIS MINO­

RIBUS ACCENSETUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Ad unitatem Fidei et communionis et regiminis sartam tectam servandam opus est Romanam Ecclesiam « propter potiorem principalitatem », ut ait Sanctus Irenaeus, omnes adeant ecclesiae, ii scilicet « qui sunt undique fideles » ; at contra multi­plex exercenda Christianae plebis administratio aliquando suadet ut ex ecclesia maiore minores quasi rivuli deriventur, alias vero ut ipsi communem ad fontem velut alendum augendumque reducantur. Quod utrumque factum est alio et alio tempore in urbe Intra, quae et Verba-nia, in Novariensi dioecesi. Ea enim, quam « mediam » vocant, aetate, ut eruitur ex Constitutione Innocentii Pp. II fel rec, Decessoris Nostri, ad Litifridum Episcopum data anno M C X X X I I I , ex ea ecclesia Fidei Ca-

Acta Pii Pp. XII

tholicae lux et aestus diffundebantur in superiores partes Verbani la-

cus, ad eamque minores per eam regionem disseminatae confluebant ec­

clesiae, nempe «decaniae », quas singulas singuli sacerdotes administra-

bant, qui tamen iidem eodemque tempore ad animarum curam commu­

niter incumbebant apud ecclesiam principem, cuius erant canonici ibi

fixam sedem habentes, vulgo « residentiales » nuncupati, quaeque basi­

licae titulo sub invocatione Sancti Victoris Martyris iamdudum polle­

bat, ut liquet ex membrana quadam anno D C C C C X V I conscripta. At a saecu­

lo decimo septimo « decaniae » factae sunt paroeciae sui iuris, et ex

earum nonnullis rami decerpti fuerunt ulteriores ; integro tamen exstan­

te Collegio quinque « beneficiariorum », qui commune ministerium In-

trae numquam intermiserunt, usque ad annum M D C C C C L X X X I V , quo unus

remansit parochus, Praepositi dignitate decoratus ; reliqui vero eius adin*

tores, sive « cooperatores », evaserunt. Neque solum incolarum numero

ab hoc ineunte saeculo Intra urbs aucta est, sed religiosarum quoque

Familiarum ; exinde factum est ut e permixtis advenis, maiore ex parte

opificibus, nullum detrimentum avita ceperit Fides, magnum vero cari­

tas incrementum susceperit, adeo ut ex variis Operibus ad misericordiam

spectantibus nullum ibi deesse videretur. Iam autem socialis haec pie­

tas, « multanimis » quidem « multiformisque », tota circa Sancti Victo­

ris Templum exercetur, apte coniuncta cum pietate religiosa, quae

frequentior in dies ibidem Sacramenta colit, quamque evidentiorem pa­

tefecit Coetus Eucharisticus duodecim abhinc annos celebratus. Haec

Sancti Victoris Ecclesia plebana et matrix, eademque collegiata, post

aequatam solo pervetustam quam supra memoravimus basilicam, stilo

« romanicam », ibidem excitata fuit anno M D C C V I I , et quinquaginta post

annos, nonis Maiis, a Rothario Sanseverino Episcopo, cum dioecesim pro

pastorali ofiicio perlustraret, consecrata. Magnificum quidem Templum

artisque operibus renidens, supellectilibus vel nobilioribus instructum,

et gloriae civibus est, et hospitibus admirationi qui lacum traiiciunt

non infrequentes. Insignes praeterea custodiuntur in eo Reliquiae San­

ctorum, quae eius sanctitatem ac venerationem apud omnes augent. Sa­

cra sollemnia pluries in anno ibi peraguntur, Praeposito-Parocho ala­

criter praeeunte et quinque Canonicis sedulo adiuvantibus. Praeter pias

Confraternitates et Religiosas Domus fervet ibidem Actio, quam vo­

cant, Catholica, tum pro viris tum pro mulieribus. Manet denique in

hoc templo vetustus Baptismatis Fons, quem e finitimis paroeciis fide­

les etiamnunc adeunt. De his omnibus opportune ratione habita, Vene­

rabilis Frater Leo Iacobus Ossola, Novariensis Episcopus, ex Ordine Fr.

Minorum Capuccinorum, nomine proprio et Praepositi-Parochi Intrae

70 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Civitatis, Canonicorum totiusque Cleri, Optimatum universique populi, a Nobis enixe postulavit ut supra memoratam Ecclesiam Collegiatam ac Praeposituralem titulo atque privilegiis Basilicae Minoris decorare di­gnaremur. Quibus omnibus rite perpensis, Nos, audito quoque Venera­bili Fratre Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Salotti, Praenestino Episcopo atque Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa scientia ac matura deliberatione Nostra deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum vi perpetuumque in mo­dum, Ecclesiam Collegiatam et Praeposituralem, Deo in honorem San­cti Victoris Martyris dicatam atque in civitate Intra positam, in Nova­riensi dioecesi, ad dignitatem et honorem Basilicae Minoris evehimus cum omnibus privilegiis quae eidem titulo conveniunt. Contrariis qui­buslibet non obstantibus. Haec statuimus, edicimus, decernentes prae­sentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac perma­nere ; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere ; illisque ad quos spectant seu spectare poterunt, nunc et in posterum, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum sub anulo Piscatoris, die V I I I

mensis Maii, anno M C M X X X X V I I , Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

D O M I N I C U S S P A D A

a Brevibus Apostolicis.

I I

T E M P L U M T R E C O R E N S I S C I V I T A T I S , I N B R I O C E N S I D I O E C E S I , T I T U L O A C P R I V I ­

L E G I I S B A S I L I C A E M I N O R I S D E C O R A T U R .

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Coruscantis sideris instar Christifide­libus lucet fulgetque omne Templum Deo Optimo Maximo dicatum; quod si alicuius populi Ecclesia iam ab antiquis temporibus religiosae et civili eius historiae arctissime coniuncta sit, populus idem carissimam quoque illam habet. Templum ipsum sollemne fit antiquissimae eius hi­storiae monumentum, munitissima Fidei arx, optatissimum Spei ter­minus, indeficiens Charitatis incrementum ; fit insuper, in terris, imago et species quaedam, supernae aeternaeque Caelestis Civitatis Ierusalem,

Acta Pii Pp. XII 71

quam omnes totis viribus inquirunt. Huiusmodi autem inter Galliae

Ecclesias potissime memoratu dignum esse Trecorense Templum maxi­

mum ex supplici libello Nobis exhibito a Venerabili Fratre Francisco

Ioanne Maria Serrand, Briocensi et Trecorensi Episcopo, nitide patet.

Retulit enim Ordinarius ipse supra memoratum Templum fuisse Cathe­

dralem Ecclesiam pervetustae Trecorensis dioeceos, serius, rerum Galli-

carum eversione, suppressae, atque, inter Britanniae Minoris, quin etiam

totius Galliae, Templa, celeberrimum omnium iure meritoque esse re­

censendum. Enimvero amplitudine nec non venustate maximam in

omnibus admirationem excitat, cum rarum « gothicae », uti vocant,

architecturae saeculi decimi quarti exemplum ostendat, renideatque,

Trecorensium Antistitum Britanniaeque Ducum ope atque cura, pluri­

mis pulcherrima arte confectis operibus, quorum in numero imprimis re­

censenda sunt altaria marmorea ac lignea Canonicorum subsellia miri­

fice affabreque insculpta. At nobilior multo sanctiorque studiosissime

pientissimeque custoditur ibidem thesaurus, Caput, scilicet, et Ossa

Sancti Yvonis Presbyteri et Confessoris, qui ob impensam charitatem

suam titulum « Pauperum Advocati » meruit, quique, decus et gloria

Britanniae Minoris universaeque Galliae, a Decessore Nostro Cle­

mente Pp. VI, fel. rec, anno millesimo tercentesimo quadragesimo se­

ptimo, die X I X mensis Maii, inter Beatos Caelites adscitus est. Summi

autem Pontifices, decursu temporum, privilegia atque indulgentias

etiam perpetuas peregrinis Trecorensem Ecclesiam et Sancti Yvonis

sepulchrum pie visitantibus concesserunt, ita ut ex omnibus Gallicae

Nationis finibus etiamnunc eo conveniant devotae plebes, vel gratias a

Deo imploraturae, vel de receptis beneficiis gratias quam maximas actu­

rae. Sexcentésima proinde anniversaria die feliciter hoc anno recurrente,

ex quo Yvo Britannus Sanctus renuntiatus fuit, enixa supra laudati

Episcopi, atque sollertis Parochi praedictae Ecclesiae eiusque adiuto­

rum tam de divino cultu bene merentium, nec non Trecorensis Civita­

tis Optimatum universique populi vota precesque, a Venerabili Fratre

Angelo Iosepho Roncalli, Mesembriano titulari Archiepiscopo, Aposto­

lico Nostro Nuntio in Gallia Nobis allata, et suffragiis eiusdem adaucta,

libenti ac paterno animo excipienda censemus. Qua propter, audito Vene­

rabili Fratre Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Salot­

ti, Praenestino Episcopo et Sacrae Rituum Congregationis Praefecto,

certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque Apostolicae Nostrae

potestatis plenitudine, praesentium Litterarum vi perpetuumque in mo­

dum, memoratam Ecclesiam paroecialem, quae Trecorensis dioecesis

Cathedralis fuit, titulo atque honoribus Basilicae Minoris afiicimus

72 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

atque decoramus. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Haec edi­cimus ac statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare et permanere ; suosque plenos atque inte­gros effectus sortiri et obtinere; illique Ecclesiae, ad quam pertinent, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, atten­tari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die ix mensis Maii, anno M C M X X X X V I I . Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

D O M I N I C U S S P A D A

a Brevibus Apostolicis.

I I I

I N T B R N U N T I A T U R A A P O S T O L I C A I N A E G Y P T I R E G N O E R I G I T U R

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Pro supremi Nostri muneris officio, Nos, de Catholicae Ecclesiae bono iugiter solliciti, omni studio ea decer­nere maturamus, quae aeternae fidelium ubique terrarum degentium saluti melius atque utilius conducant, quaeque aptius publicas fovere necessitudines inter Sanctam Sedem atque Nationum Gubernia ac mu­tuam religiosae civilisque auctoritatis concordiam et adiutricem operam firmiores reddere queant. Hac mente, ut publicae amicitiae rationes, quibus haec Apostolica Sedes et Aegypti Regnum invicem feliciter con­tinentur, in religiosae civilisque rei incrementum satius cotidie vigeant, peropportunum Nobis visum est, loco Delegationis Apostolicae hactenus inibi exsistentis, Internuntiaturam Apostolicam constituere. Quam ob rem, motu proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostra, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, harum Litterarum tenore, in Aegypti Regno Internuntiaturam Apostolicam erigimus, sede in Chai-rensi civitate collocata, eidemque omnia et singula deferimus officia, pri­vilegia atque indulta quae huiusmodi Legationum propria sunt. Haec statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque effica­ces iugiter exstare ac permanere ; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; ipsique Legationi per Nos erectae nunc et in poste­rum plenissime suffragari ; sicque rite iudicandum esse ac definiendum ;

Acta Pii Pp. XII 7$

irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam, secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Con­trariis quibuslibet nihil obstantibus.

Datum ex Arce Gandulphi, sub anulo Piscatoris, die xxiii mensis Augusti, anno M C M X X X X V I I . Pontificatus Nostri nono.

PIUS PP. XII

A L L O C U T I O N E S

I

Ad Eœcmum Virum Robertum Despradel, oratorem extra ordinem liberi»

cum mandatis Reipublicae Dominicanae Summo Pontifici Litteras:

publicas porrigentem*

Señor Embajador :

Es para Nos especial satisfacción el poder saludar al nuevo repre­sentante de la República Dominicana ante la Santa Sede.

Se trata, efectivamente, de un país predilecto, que la Divina Provi­dencia quiso escoger para cuna del Cristianismo en América y centro» difusor de aquella epopeya misionera, que acompaña a su descubrimiento y a su conquista; de una nación que si justamente se gloría de haber merecido los últimos cuidados de Cristóbal Colón, cuales se revelan en su testamento henchido de piedad cristiana, de ansias culturales y de filial respeto a esta Santa Sede, no menos se enorgullece de haber visto erigidos en su seno, por Nuestro inmortal Predecesor Julio II, los pri­meros obispados de todo el continente americano.

Vuestra Excelencia, llamado a patrocinar ante Nos los intereses de pueblo tan ilustre y por eso mismo a enriquecer con un nuevo e insigne miembro el Cuerpo Diplomático ante esta Sede acreditado, ha tenido el acierto de inaugurar su elevado cargo con tales expresiones, que el mismo-Padre común de la Cristiandad no las habría esperado más calurosas,, manifestando así una rara comprensión de la alteza de su oficio y de la, finalidad a que él se endereza.

La historia de las relaciones entre esta Sede Apostólica y las doradas Antillas — ulteriormente desarrolladas al conseguir vuestra patria su independencia — se cuenta por siglos. Vuestra Excelencia ha recordado muy acertadamente los méritos imperecedores que los hijos españoles

* Habita die 8 mensis Ianuarii a. 194S.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

de San Francisco y de Santo Domingo se ganaron en la isla Dominicana

durante los albores de su evangelización. Fueron méritos — Nos ale­

gramos de proclamarlo — que superan los límites de la isla y del siglo

en que tuvieron lugar, puesto que de ellos efectivamente brotaron los

principios del Derecho Internacional enseñados poco después en Sala­

manca por Fray Francisco de Vitoria, y perfecionados al fin del siglo

en Coimbra y en Roma — antes de que pasaran a Hugo Grocio — por

el Doctor eximio Francisco Suárez y por el Doctor de la Iglesia San

Roberto Bellarmino. Nada extraño que la fe católica recibida a través

de conductos tan egregios de la vieja Europa, quedara tan reciamente

arraigada en el alma de vuestro pueblo. Intacta sigue en ella a pesar

de los siglos, como el ascua, que aunque a veces se disimule bajo el manto

frío de la ceniza, espera solamente ser atizada por el soplo vivo de una

mano robusta y amorosa, para resplandecer de nuevo, como quien des­

pierta de un sueño, con viva y luciente llama.

Una persona como Vuestra Excelencia que tiene con tanto relieve

ante los ojos tan espléndido pasado, no puede dudarse que hará cuanto

en su mano esté para ser fiel — con juicio recto y mirada segura — a los

deberes concretos, y muchas veces urgentes, que el presente y el inme­

diato porvenir imponen.

Las grandes batallas espirituales, que son la nota dominante de nues­

tros días y de cuyo éxito podría depender para largo la fisonomía moral

de la humanidad, exigen propósitos netos y decididos campeones. Una

clara visión y una resolución firme son inseparables cuando se han de

llevar a la práctica las eternas normas dadas por Dios a la creación.

La Iglesia de Cristo es la maestra competente e insustituible de esas

normas; su radio de acción llega a todos los rincones del mundo sin

excluir ninguna estirpe, ni depender de ninguna forma de gobierno.

Pero el que ella pueda hacer su oficio con fecundidad y profundidad ; el

que este oficio sea de mayor o menor eficacia, hasta en la vida social y

pública ; y la abundancia de frutos pacíficos que de esta educación ha

de seguirse dependen sustancialmente del grado de libertad y de la posi­

bilidad de acción que por cada uno de los estados y de las formas de go­

bierno le sea concedida a su actividad. Por eso son condiciones indispen­

sables para que ella desarrolle su labor de manera que corresponda a

las necesidades presentes y futuras del mundo, la libertad de movi­

miento en el campo de la educación de la juventud : la disponibilidad

de medios proporcionados para la formación de un clero capaz de proveer

a las necesidades espirituales de los fieles con su amplio y franco apos­

tolado ; y aquellas condiciones materiales y espirituales que favorecen la

Acta Pii Pp. XII 75

tutela de la familia cristiana y la progresiva educación y perfecciona­

miento de una selección seglar que, en las filas de la Acción Católica,

aprenda a valorizar, en pacifica colaboración con sus conciudadanos y

para el verdadero bien y ordenado progreso de su pueblo, las grandes

verdades y los valores vitales de la santa fe.

Nuestros fieles y amados bijos de aquella isla de las Antillas, que

Colón honró con el simbólico nombre de « Hispaniola » — Española —,

sabrán con profunda alegría que el contacto vivo entre su amada patria

j el Padre de la Cristiandad ha sido reforzado con el presente y solemne

acto. Y por las palabras de Vuestra Excelencia llegarán a conocer que

tienen aquí, ante esta Sede de Pedro, un válido patrono, identificado con

«us deseos y esperanzas, dispuesto siempre a favorecer y promover todo

lo que sea posible y deseable para el mutuo interés de la Iglesia y del

Estado.

Con estos sentimientos rogamos a Vuestra Excelencia que transmita

¡al Excelentísimo Señor Presidente de la República — que recientemente

ha querido contribuir de modo generoso a la construcción del nuevo semi­

nario —, a los miembros del Gobierno y a todo er amado pueblo domi­

nicano la expresión de Nuestra benevolencia paternal, mientras que para

todos imploramos las mejores, la más escogidas y abundantes gracias

•del cielo.

I I

.Summus Pontifex, decimosecundo ineunte anno Pont. Academiae Scien­

tiarum, die 8 mensis Februarii a. 19Jß, adstantibus Emis PP. Cardi­

nalibus, Excmis Exterarum Nationum Legatis ac eiusdem Academiae

Sociis, haec verba fecit.

Scienze speculative e scienze pratiche

Nel ritrovarci qui in mezzo a voi, illustri Accademici, per l'inaugu­razione del nuovo anno di questa Pontificia Accademia delle scienze, il Nostro pensiero non può insieme non tornare ancora una volta al No­stro indimenticabile e incomparabile Predecessore, fondatore di questo nobilissimo Istituto scientifico, e rappresentarcelo in quelle bianche ve­sti, di cui parvero un preludio e un augurio di altezza paterna le can­dide nevi delle Alpi, da lui un dì calcate con ardimentoso e franco piede, vincendo pericoli, abissi e bufere, avido com'era di raggiungere non solo le cime dei monti della natura, ma anche le vette della verità specula­tiva e pratica. Salendo gli pareva di vedere con sè ergersi i monti e av-

76 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

vallarsi i campi.' ascenderent montes, descenderent valles/ e, quando*

discendeva, rimirava nel candore del Duomo della, sua Milano quasi

un'alpe fulgida di meravigliose guglie, sorgente in mezzo alle pianure

lombarde. Anche voi avete salito le alpi del sapere, i monti delle scienze-

speculative, del calcolo, dell'astronomia, dei vortici delle stelle e delle

nebulose ; e siete scesi nei piani delle scienze pratiche dalle mille forme

di arte, di tecnica, di esperimento; perchè è gran potenza dell'umana

intelletto speculativo di estendere la mano all'operazione e divenire in­

telletto pratico, facendo delle leggi immutabili e delle materie della na­

tura una guida e un sostegno nella sua azione sempre regolata e sorretta,

dal governo e dalla provvidenza di Dio.

Concezione e valore oggettivo delle leggi naturali

Ma nel nostro globo, agli occhi nostri, appare signore e potente sopra

tutti i viventi naturali l'uomo, al quale Iddio assegnava di moltiplicarsi

e popolare la terra e col suo lavoro procurarsi il pane di cui vivere;

sicché non fa meraviglia che il gran Filosofo di Stagira Aristotele pa­

ragonasse l'anima dell'uomo alla mano, organo degli organi. 2 Tutto è

infatti dovuto alla mano; le città e le fortezze, i monumenti, i codici

della sapienza, della scienza, dell'arte e della poesia, l'eredità e il patri-

monio delle biblioteche e della civiltà umana. Similmente l'anima è data

all'uomo, per così dire, in luogo di tutte le nature delle cose per farsi

in certo modo tutte le cose, in quanto l'anima nostra col suo senso e col

suo intelletto riceve tutte le forme o immagini delle cose stesse. La­

sciate pertanto che Noi ammiriamo la vostra mano e il vostro intelletto»

di discepoli della natura, quali voi siete, nelle vostre scuole, nei vostri

laboratori, nelle vostre officine, nei vostri cantieri, nei vostri arsenali.

Ma voi siete in un medesimo tempo maestri, e insegnate e proiettate

fuori di voi non le forme sensibili e intellettive dell'anima vostra, ma

per mezzo di quelle ciò che la natura ha causato e proiettato nelle vostre

facoltà conoscitive. Voi nella vostra fantasia e nella vostra mente for­

mate e inventate e architettate mirabili immagini e progetti di appa­

recchi, di strumenti, di telescopi e microscopi e spettroscopi e di mille

altri mezzi d'ogni sorta per domare, incatenare e dirigere le forze natu­

rali; tuttavia la vostra arte non crea la materia che sta nelle vostre

mani, ma con l'artificio sapiente solo la modifica, ne regge l'azione se­

condo le leggi che vi avete scoperte, combinando e accordando la vostra

1 Ps. IOS, 8. 2 tlepl iffvxtjs 1. 3, C. S.

Acta Pii Pp. XII 77

conoscenza pratica e tecnica della realtà delle cose con la vostra cono­

scenza speculativa delle medesime cose reali.

In tal modo la genuina legge di natura, che lo scienziato formula

con paziente osservazione e diligenza nel suo laboratorio, è assai più e

meglio che una pura descrizione o calcolo intellettuale, che bada sola­

mente a fenomeni e non a sostanze reali con le loro proprietà. Essa non

si ferma nè si appaga dell'apparenza e dell'immagine dei sensi, ma pe­

netra nella profondità della realtà, ricerca e scopre le intime occulte

forze dei fenomeni, ne manifesta l'attività e i rapporti. È quindi facile

«di comprendere che la conoscenza delle leggi di natura rende all'uomo

possibile il dominio delle forze naturali e il porle a proprio servigio nella

tanto progredita tecnica moderna. Solo in tal guisa il pensiero umano

può elevarsi a intendere come l'ordine regolare delle linee spettrali, che

il fisico osserva e distingue oggi nel suo laboratorio, schiuderà forse do­

mani all'astrofisico una più profonda visione e conoscenza dei misteri

della costituzione e dello sviluppo dei corpi celesti.

Così dal fondamento della legge di natura, dal sussidio operoso della

tecnica moderna, dalla positiva e vera conoscenza delle interne tendenze

degli elementi e dei loro effetti nei fenomeni naturali lo scienziato pro­

cede, contro tutte le difficoltà e gli ostacoli, a ulteriori scoperte, insi­

stendo con costanza e perseveranza nelle sue indagini.

U E ra Atomica

Il più grandioso esempio dei risultati di così intensa attività sembra

doversi ritrovare nel fatto che agl'indefessi sforzi dell'uomo è finalmente

riuscito di giungere ad una conoscenza più profonda delle leggi che ri­

guardano la formazione e la disintegrazione dell'atomo, e in tal guisa

di dominare sperimentalmente, fino ad un certo grado, lo sprigionarsi

della potente energia, che emana in molti di tali processi, e tutto ciò non

già in quantità submicroscopica, ma in misura veramente gigantesca.

L'uso di una gran parte dell'energia interna del nucleo di uranio, della

quale parlammo nel Nostro discorso in questa Accademia del 21 Feb­

braio 1913, riferendoci ad uno scritto del grande fisico Max Planck (re­

centemente mancato ai vivi), è divenuto realtà ed ha avuto la sua appli­

cazione nella costruzione della « bomba atomica » o « bomba a energia

nucleare », la più terribile arma, che la mente umana abbia, fino ad

oggi, ideata.

In questa congiuntura non possiamo astenerci dall'esprimere un pen­

siero che costantemente grava sull'animo Nostro, come su quello di

quanti hanno un vero senso di umanità; e a tale proposito Ci sowen-

78 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

gono le parole di S. Agostino nella sua opera De civitate Dei/ ove egli

discorre degli orrori della guerra, anche giusta : « Dei quali mali —

egli scrive — se io volessi narrare, come si conviene, le molte e molte­

plici devastazioni, le dure e crudeli angustie, benché ciò mi sarebbe im­

possibile come richiederebbe l'argomento, quando si giungerebbe alla

fine della lunga disputa?... Chiunque considera con dolore questi mali

così orribili e così funesti, deve confessarne la miseria; ma chi li sop­

porta e li pensa senza angoscia dell'animo, assai più miseramente si

crede felice, perchè ha perduto anche il sentimento umano ». Che se le

guerre di allora giustificavano già una così severa sentenza del grande

Dottore, con quali voci dovremmo noi al presente giudicare quelle, che

hanno percosso le nostre generazioni e piegato al servizio della loro

opera di distruzione e di sterminio una tecnica incomparabilmente più

progredita? Quali sciagure la umanità dovrebbe attendere da un fuiuro

conflitto, qualora avesse a dimostrarsi impossibile di arrestare o frenare

l'impiego delle sempre nuove e sempre più sorprendenti invenzioni sciens

tifiche?

Ma prescindendo per il momento dall'uso bellico della energia ato­

mica, e nella fiduciosa speranza che essa sia volta invece unicamente ad

opere di pace, si deve ben riguardarla come una investigazione ed appli­

cazione veramente geniale di quelle leggi della natura, che regolano l'in­

tima essenza ed attività della materia inorganica.

Invero, a propriamente parlare, si tratta qui soltanto di un'unica

grande legge di natura, che si manifesta soprattutto nel cosiddetto « Si­

stema periodico degli elementi ». Lothar Meyer e Demetrio Mendelejew

nel 1869, sulla base degli scarsi dati chimici allora conosciuti, genial­

mente lo intravidero e diedero a quel sistema la prima forma provvi­

soria. Esso aveva però molte lacune e incoerenze ; il suo senso profondo

era ancora oscuro ; faceva tuttavia congetturare una intima affinità de­

gli elementi chimici e una uniforme struttura dei loro atomi da uguali

particelle subatomiche. In appresso il quadro si schiarì di anno in anno,

i difetti e le imperfezioni svanirono e il senso piò profondo si rivelò.

Ci restringeremo qui a ricordare' brevemente alcune delle tappe più im­

portanti in questo cammino : la scoperta degli elementi radioattivi do­

vuta ai coniugi Curie ; il modello atomico del Rutherford, e le leggi che

lo regolano proposte per la prima volta dal Bohr ; la scoperta della iso­

topia per opera di Francis Willian Aston; le prime frantumazioni del

nucleo per mezzo di raggi alfa naturali, e poco tempo dopo la sintesi di

3 L. 19, c. 7.

Acta PU Pp. XII 79

nuovi nuclei pesanti mediante il bombardamento con neutroni lenti ; la

scoperta dei transuranici intravisti dal Fermi, e la produzione degli ele­

menti transuranici in quantità ponderabile, e fra questi in primo luogo

del Plutonio, che costituisce la parte attiva della bomba, e viene otte­

nuto nelle gigantesche « Pile di Uranio » ; in una parola, un coerente

sviluppo e perfezionamento del Sistema naturale degli elementi chimici

in ampiezza e in profondità !

Se quindi abbracciamo con un solo sguardo il risultato di queste me­

ravigliose indagini, vediamo che esso rappresenta non tanto una con­

clusione, quanto piuttosto l'adito a nuove conoscenze e il principio di

quella che è stata chiamata l'<( Era Atomica ». Fino a poco tempo fa la

scienza e la tecnica chimica si erano occupate quasi esclusivamente dei

problemi riguardanti la sintesi e l'analisi delle molecole e dei composti

chimici; ora invece l'interesse si concentra nell'analisi e nella sintesi

dell'atomo e del suo nucleo. Soprattutto poi il lavoro degli scienziati

non si darà tregua, finché non avrà trovato un facile e sicuro modo di

governare il processo di scissione del nucleo atomico, in guisa da far

servire le sue così ricche fonti di energia ai progressi della civiltà.

Mirabili conquiste dell'intelletto umano, che scruta ed investiga le

leggi della natura, trascinando seco l'umanità per nuove vie ! Potrebbe

darsi concezione più nobile?

La legge di natura partecipazione della legge eterna in Dio

Ma legge dice ordine ; e legge universale dice ordine nelle cose grandi

come nelle piccole. È un ordine che il vostro intelletto e la vostra mano

rinvengono derivante immediatamente dalle intime tendenze insite nelle

cose naturali ; ordine che nessuna cosa può crearsi o darsi da sè, come

non può darsi l'essere ; ordine che dice Ragione Ordinatrice in uno Spi­

rito, che ha creato l'universo, e da cui « depende il cielo e tutta la na­

tura » ;4 ordine che hanno ricevuto con l'essere quelle tendenze ed ener­

gie, e con cui le une e le altre collaborano a un mondo ben ordinato.

Questa meravigliosa compagine delle leggi naturali, che lo spirito umano

con instancabile osservazione e accurato studio ha scoperte e che voi

sempre più andate investigando, aggiungendo vittorie a vittorie sulle

occulte resistenze delle forze della natura, che è mai se non un'imma­

gine, pur pallida e imperfetta, della grande idea e del gran disegno di­

vino, che nella mente di Dio creatore è concepito quale legge di questo

universo fin dai giorni della sua eternità? Allora nell'inesauribile pen-

* Par., 28, 12.

<"80 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

siero della sua sapienza preparava i cieli e la terra, e poi, creando la luce sugli abissi del caos, culla dell'universo pure da Lui creato, dava inizio al moto e al voto del tempo e dei secoli, e chiamava all'essere, al vivere e all'operare tutte le cose secondo la loro specie e il loro genere fino al più imponderabile atomo. Quanto a ragione ogni intelletto, che come il vostro, contempla e penetra i cieli e pesa gli astri e la terra, deve esclamare, rivolgendosi a Dio : Omnia in mensura et numero et

pondere disposuisti! 5 Non sentite voi, entro l'animo vostro, che il fir­mamento che ci avvolge e il globo che calchiamo, narrano insieme coi -vostri telescopi, coi vostri microscopi, con le vostre bilance, coi vostri metri, coi vostri multiformi apparecchi la gloria di Dio e riflettono al vostro sguardo un raggio di quella sapienza increata che attingit a -fine

disque ad finem fortiter, et disponit omnia maviterf 6

Da ciò l'unità chiusa delle leggi naturali

Lo scienziato sente quasi il palpito di questa sapienza eterna, allor­

ché le sue indagini gli rivelano che l'universo è formato come d'un getto

nella sterminata fucina del tempo e dello spazio. Non solo dei medesimi

elementi splendono composti i cieli stellari; ma anche alle medesime

.grandi e fondamentali leggi cosmiche essi obbediscono, sempre e dovun­

que appaiono, nella loro interna ed esterna azione. Gli atomi del ferro,

eccitati nell'arco o nella scintilla elettrica, emettono migliaia di righe

ben definite ; esse sono identiche a quelle che l'astrofisico scorge nel co­

siddetto flashspectrum alcuni momenti prima della totalità dell'eclissi

solare. Le stesse leggi della gravitazione e della pressione di radiazione

•determinano la quantità della massa per la formazione dei corpi solari

nella immensità dell'universo fino alle più lontane nebulose spirali ; le

stesse misteriose leggi del nucleo atomico regolano, per mezzo della com­

posizione e della disintegrazione atomica, l'economia dell'energia di tutte

le stelle fìsse.

Tale assoluta unità di disegno e di reggimento, che si manifesta nel

mondo inorganico, voi la riscontrate non meno grandiosa negli orga­

nismi viventi. Restringete pure le vostre considerazioni alla causalità,

e prescindete deliberatamente dalla finalità propriamente detta, che in­

contrate a ogni passo nello svolgimento della vita. Ohe mai vi mostra

un semplice sguardo alla compagine universale e comune degli orga­

nismi e alle più recenti scoperte e conclusioni dell'anatomia e fisiologia

«comparata? Ecco la costruzione dello scheletro dei viventi superiori con

s Sap., 11, 21. 6 Sap., 8, 1.

Acta Pii Pp. XII 81

organi omologhi, e specialmente la disposizione e la funzione degli or­

gani sensitivi, per esempio, dell'occhio dalle formé pin semplici fino al­

l'organo visivo perfettissimo dell'uomo ; ecco in tutto l'impero dei vi­

venti le leggi fondamentali dell'assimilazione, del ricambio e della ge­

nerazione. Tutto questo non palesa forse un generale e magnifico con­

cetto unitario, attuato e risplendente in molteplici forme e in svariatis-

sime maniere? Non è forse questa l'unità chiusa ed assolutamente fissa

delle leggi naturali?

Sì ; è unità chiusa con la chiave di quell'ordine universale delle cose,

contro il quale, in quanto dipende dalla prima Causa che è Dio Creatore,

Dio stesso non può agire; perchè, se così facesse, opererebbe contro la

sua prescienza o la sua volontà o la sua bontà ; ora in Lui « non vi è mu­

tamento nè ombra di variazione ». 7 Ma se si considera quest'ordine in

quanto dipende dalle cause seconde, Iddio ne possiede la chiave e può

lasciarlo chiuso o aprirlo e operare di là da esso. Forse che Dio, creando

l'universo, si fece soggetto all'ordine delle cause seconde inferiori? Que­

st'ordine non è forse a Lui soggetto, quale procedente da Lui, non per

necessità di natura, ma per arbitrio di volontà? Onde può agire oltre

l'ordine istituito, quando voglia; per esempio, operando effetti delle

cause seconde senza di loro o producendo altri effetti, a cui esse non si

estendono.8 Perciò già il gran Dottore S. Agostino aveva scritto : « Con­

tra naturam non incongrue dicimus aliquid Deum facere, quod facit

contra id quod novimus in natura... Contra illam vero summam naturae

legem... tam Deus nullo modo facit, quam contra se ipsum non facit ». 9

Che opere dunque sono queste? Sono opere, di cui Dio solo tiene la

chiave nel suo segreto e che si è riservate nel volgere dei tempi in mezzo

all'ordine particolare delle cause inferiori ; opere seguite, come cantava

il divino Poeta, « a che natura, non scaldò ferro mai, nè battè ancude » . 1 0

Davanti a tali opere, insolite, o per la sostanza stessa del fatto, o per

il soggetto in cui avvengono, o per il modo e l'ordine con cui si com­

piono,11 il popolo e lo scienziato si arrestano stupefatti, perchè la me­

raviglia nasce quando gli effetti sono manifesti e la causa occulta. Ma

l'ignoranza della causa occulta, che stupisce l'incredulo, acuisce l'oc­

chio del fedele e del sapiente, che, dentro certi limiti, sa e misura fin

dove arrivi l'opera della natura con le sue leggi e forze, e di là da quelle

7 I A C , 1, 47. 8 Cfr. -8. Th., 1 p . , q. 105, a. 6. 9 Contra Faustum, 1. 26, c . 3; MIGNE, P. L., t. 42, col . 491; cfr . S. T H . , 1. c . 10 Par., 24, 101. 1 1 Cfr. 8. Th., 1. c , a. 8.

« - ACTA, vol. XV, n. 2. — 27-2-948.

82 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

scorge una mano superiore occulta e onnipotente, quella mano che creo

l'ordine universale delle cose, e nel processo degli ordini particolari delle

cause e degli effetti segnò il momento e la circostanza del suo mirabile

intervento.12

Tale concezione colma lo scienziato di entusiasmo...

Questo governo divino dell'universo creato nel suo ordine generale

e negli ordini inferiori particolari certo non può non suscitare un senti­

mento di ammirazione e di entusiasmo nello scienziato, che nelle sue

ricerche scopre e riconosce le tracce della sapienza del Creatore e del

supremo Legislatore del cielo e della terra, il quale con mano d'invisi­

bile nocchiero guida tutte le nature « a diversi porti - per lo gran mar

dell'essere, e ciascuna - con istinto a lei dato che la porti » . 1 3 Eppure

le gigantesche leggi della natura che sono mai se non un'ombra e una

pallida idea della profondità e dell'immensità del disegno divino net

grandioso tempio dell'universo? « Il sommo privilegio dello scienziato,

lasciò scritto Kepler, è di riconoscere lo spirito e rintracciare il pensiero

di Dio ». Spesso, — conviene confessare la umana debolezza, — davanti

alla visione delle cose e delle immagini dei nostri sensi, quel pensiero

si offusca e retrocede; ma se il pensiero di Dio entra nel lavoro dello

scienziato, egli non lo confonde coi movimenti e con le immagini che

vede o dentro o fuori di sè ; e quella disposizione di animo a rintracciare

e riconoscere Dio, viene a dargli nel suo laborioso studio il retto slancio

e il largo compenso di tutte le fatiche sostenute per la ricerca e la sco­

perta, e, lungi dal renderlo orgoglioso e superbo, gl'insegna umiltà e

modestia.

...ma anche di umiltà

Certo, quanto più profondamente il cultore del sapere e della scienza

spinge la sua indagine nelle meraviglie della natura, tanto più speri­

menta la propria insufficienza a penetrare ed esaurire la ricchezza del

concetto della costruzione divina e delle leggi e norme che la governano ;

e voi sentite il grande Newton con incomparabile bellezza e rilievo dire :

<r Io non so come appaio al mondo, ma a me stesso appaio come un bam­

bino, che giuoca sulla riva del mare e si rallegra, perchè trova di tanto

in tanto un ciottolo più levigato e una conchiglia più vaga del solito,

mentre il grandioso oceano della verità sta innanzi a lui inesplorato ».

Queste parole del Newton, oggi, dopo tre secoli, nell'odierno fermento

delle scienze fìsiche e naturali, suonano più che mai vere. Di Laplace

1 2 Cfr. 8. Th., 1. c , a. 7. 13 Par., 1, 112-114.

Acta Pii Pp. XII 83

si narra che, mentre egli giaceva infermo e gli amici che gli erano d'at­

torno ricordavano la sua grande scoperta, rispondesse, amaramente sor­

ridendo : « Ce que nous connaissons, est peu de chose, mais ce que nous

ignorons, est immense ». Nè meno acutamente l'illustre Werner von

Siemens, scopritore del principio di autoeccitazione della dinamo, at­

testava alla 59a riunione degli scienziati e dei medici tedeschi : « Quanto

più intimamente penetriamo nell'armonica disposizione delle forze della

natura, regolata da eterne immutabili leggi, e nondimeno così profon­

damente velata alla nostra piena conoscenza, altrettanto ci sentiamo più

spronati a un'umile modestia, tanto più ci appare ristretto l'ambito

delle nostre cognizioni, più vivo diventa il nostro sforzo per attingere

più e più da questa inesauribile fonte della conoscenza e della potenza,

e più alta cresce la nostra meraviglia davanti alla infinita saggezza or­

dinatrice, la quale permea tutta la creazione ».

In verità le nostre conoscenze della natura sono modeste di esten­

sione e spesso imperfette di contenuto. Su una trattazione della teoria

elettromagnetica della luce si potevano leggere le parole : « È un Dio

che scrisse queste formule? ». Geniali certamente sono le equazioni di

Maxwell; eppure esse, al pari di ogni simile avanzamento della fìsica

teorica, suppongono e implicano una, per così dire, semplificazione e

idealizzazione della realtà concreta, senza cui è impossibile una frut­

tuosa trattazione matematica. Quanto spesso oggi possono proporsi non

altro che regole in cambio di leggi esatte, o soltanto soluzioni parziali

invece di soluzioni generali! Dove appare un comportamento regolare

per la cooperazione, a primo aspetto senza regola, d'innumerevoli feno­

meni particolari, lo scienziato deve appagarsi di segnare il carattere e

la forma del contegno delle masse secondo considerazioni di probabilità,

e, ignaro com'è in particolare della loro base dinamica, formulare leggi

statistiche.

Incessante è il progresso della scienza. È ben vero che i successivi

stadi del suo avanzamento non sempre hanno seguito il cammino che

dalle prime osservazioni e scoperte conduce direttamente alla ipotesi,

dall'ipotesi alla teoria, e infine al conseguimento sicuro e indubitato

della verità. Si danno invece casi, in cui la investigazione descrive piut­

tosto una curva; casi, cioè, in cui teorie — che sembravano aver già

conquistato il mondo e raggiunto l'alto vertice di dottrine indiscusse,

l'aderire alle quali conciliava stima in mezzo al ceto scientifico — rica­

dono nel grado di ipotesi, per poi, forse, rimanere del tutto abbandonate.

Nonostante però le inevitabili incertezze e deviazioni che ogni umano

sforzo porta con sè, il progresso delle scienze non conosce soste nè salti,

84 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mentre i ricercatori del vero l'uno all'altro si trasmettono la fiaccola

investigatrice, a illuminare e svolgere le pagine del libro della natura,

dense di enigmi. Come — nota l'Angelico Dottore S. Tommaso — nelle

cose, che naturalmente si generano, a poco a poco dall'imperfetto si

giunge al perfetto, così accade agli uomini circa la cognizione della ve­

rità. Infatti essi da principio conquistarono un poco della verità, e poi

di passo in passo ne pervennero a più piena misura, non attribuendo al

caso o alla fortuna l'origine del mondo e delle cose generali; ma, in­

tuendo la verità con più diligente perspicacia, da evidenti indizi e ra­

gioni dedussero che le cose naturali sono rette da una provvidenza.

Come invero si troverebbe l'invariato e certo corso nel moto del cielo e

delle stelle e negli altri effetti della natura, se tutto questo non fosse

governato da un intelletto sovreminente? 14

Per nuove e più àmpie vie l'umanità si avanza, ma sempre pellegrina,

verso più profonde conoscenze delle leggi dell'universo esplorato e ine­

splorato, come la sospinge la sete naturale del vero; però anche dopo

millenni le cognizioni umane delle norme interne e delle forze motrici

del divenire e procedere del mondo, e più ancora del disegno e dell'im­

pulso divino che tutto penetra, muove e dirige, saranno e resteranno

un'imperfetta e pallida immagine delle idee divine. Di fronte ai prodigi

della sapienza eterna, che nel mar dell'essere con ordine indeclinabile

tutto governa e indirizza ogni cosa a porti nascosti, sono ciechi e muti

i pensieri indagatori dello scienziato, e sottentra quell'umile ammirante

adorazione, che Sente in faccia a se il portento della creazione, cui

non fu presente e che non può imitare la mano dell'uomo, ma nella quale

l'occhio di lui può ravvisare un improvviso lampo della potenza di Dio.

Innanzi ai molti imperscrutabili enigmi dell'ordine e del concatenamento

delle leggi del cosmo immensamente grande e immensamente piccolo,

bisogna che l'ingegno umano ripeta l'esclamazione : O altitudo divitia­

rum sapientiae et scientiae Dei: quam incomprehensibilia sunt iudicia

eius et investigabiles viae eius! 15 Fortunato lo scienziato se, nel percor­

rere i vasti campi celesti e terrestri, sa leggere nel gran libro della na­

tura e ascoltare il grido della sua parola, manifestante agli uomini l'orma

lasciata dal passo divino nella creazione e nella storia dell'universo !

Le orme del piede e le sillabe vergate dal dito di Dio sono indelebili :

nessuna mano d'uomo vale a cancellarle; orme e sillabe sono i fatti,

donde si sprigiona il divino a tutte le menti; e proprio per i saggi intel­

letti investigatori sembrano scritte le parole del Dottore delle genti :

1 4 S . THOM . in Libr. Ioo Prolog. 15 Rom., 11, 33.

Acta Pii Pp. XII 85

Quod notum est Dei, manifestum est in illis : Deus enim illis manife­

stavit. Invisibilia enim ipsius a creatura mundi, per ea quae facta sunt,

intelletta conspiciuntur, sempiterna quoque eius virtus et divinitas.16

In una delle iscrizioni che ornavano il tumulo del grande astronomo An­

gelo Secchi nel giorno dei suoi funerali si leggeva : A caeli conspectu ad

Deum via brevis.

Guardando da questa più alta specola il mondo universo, che sta ai

piedi di Dio, non è malagevole comprendere come le cose naturali agi­

scano impreteribilmente e senza eccezione conforme alle tendenze deíla

loro varia natura, ma che al supremo Creatore, Conservatore e Gover­

natore, che sta sopra le cose e le leggi da Lui sancite e date alle creature,

nessuna tendenza naturale può opporsi, mentre Egli rimane libero per

sapienti motivi d'impedire o volgere verso altra direi me in casi parti­

colari gli effetti e le attività di tali tendenze. In prese 'a della meravi­

gliosa realtà del cosmo, che lo scienziato contempla, sti ia e scruta, lo

spirito universale escogitato da Laplace, con la sua formu .a che, almeno

secondo il concetto dei materialisti, dovrebbe abbracciare anche gli av­

venimenti dipendenti dal pensiero e dalla libera volontà, appare una

finzione utopistica; verità infinitamente reale è invece quella sapienza

divina, che conosce e misura ogni più piccolo atomo con le sue energie

e gli assegna il suo posto nella compagine del mondo creato, quella

somma sapienza, la cui gloria penetra da per tutto nell'universo e splende

di maggior luce nel cielo.17

N U N T I I R A D I O P H O N I C I

I

CLERO ET POPULO ARGENTINAE REIPUBLICAE, PRO NATIONIBUS INDIGENTIBUS

A U X I L I A PRAESTANTIBUS. *

Venerables Hermanos y amados hijos, de la República Argentina :

Una vez más la voz del Padre común, para vosotros ya tan conocida

y familiar, llega a vuestros oídos, con el mismo afecto y cariño de siem­

pre por parte Nuestra y recibida — estamos seguros de ello — por parte

vuestra, con la misma filial veneración.

1 8 Rom., 1, 19-20. 17 Par., 1 ,1 e segg.

* Datus die 1 mensis Februarii, a. 1948.

86 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Pero ahora no resuena jubilosa para cantar glorias excelsas, entre

luces y entre flores, o para conmemorar fechas inolvidables; esta vez

vibra concretamente por dos razones : para daros las gracias y para

recurrir de nuevo a vuestra fecunda generosidad.

Primero, la gratitud. En un mundo y una hora, donde más de una

vez Nuestras palabras han sido o mal comprendidas, o peor interpre­

tadas, hemos de confesar que Nuestro corazón de Padre ha descansado

en vuestra dócil fidelidad. La liberalidad con que habéis correspondido

al llamamiento dirigido por Nos a Nuestros amadísimos hijos los Car­

denales de Buenos Aires y de Rosario, en favor de los países de Europa

asolados por la guerra, Nos ha servido de grandísimo consuelo. Por eso

Nuestro gracias más cordial va en este momento a cuantos han querido

colaborar en tan santa Cruzada y muy especialmente a la Comisión pro

ayuda a Europa, con su digna presidenta, Nuestra amada hija en Jesu­

cristo Doña Sara Benedit de Pereda, a la cabeza.

Mas cuando la necesidad no cesa, antes se exacerba todos las días,

es imposible que enmudezca el verbo que implora. Por eso ahora Nuestra

voz es también voz transida de dolor, que quisiera hacer vibrar en vues­

tros corazones las fibras más nobles y más recónditas ; por eso hoy vues­

tro Padre se os presenta de nuevo con la mano extendida y vuelve a

invocar vuestra largueza ; por eso hoy acude a vuestra generosidad cris­

tiana todavía otra vez, sin temor de que el manantial esté agotado, pues

aunque sabe que los abismos del mar tienen fondo, no puede admitir

que lo tenga vuestra munificencia, tan cristiana como señoril.

Y, ¿para quién os pedimos, después de todo? Para aquéllos a quienes

Dios Padre desde la eternidad ama ; para los que Jesucristo ha amado

hasta el punto de identificarlos consigo — con una identificación tan per­

fecta como su amor — y de proclamar que lo que se hiciera con ellos lo

contaría como hecho a sí mismo.1 ¡Lejos de vuestra grande alma todo

cálculo mezquino ! ; pero si todavía queréis más, pensad que os propone­

mos el negocio de los negocios : un vaso de agua fresca que no quedará

sin recompensa,2 un mendrugo o una prenda de vestir que pueden va­

ler el Reino preparado desde el principio del mundo,3 y hasta el gozo

mismo de Dios ! *

Hoy el mundo navega a la deriva, acaso más que nunca, tras el norte

engañoso de la felicidad. Y la felicidad está solamente en Dios y en la

1 Cfr. MATTH . , 25, 40 .

2 Cfr. MATTH . , 10, 48.

s Cfr. MATTH . , 25, 34.

4 Cfr. MATTH . , 25, 21.

Acia Pii Pp. XII 87

práctica de sus divinas enseñanzas. Por eso nuestros días reclaman

apóstoles : ¡ sedlo vosotros, pero no olvidéis que la caridad tiene que ser

vuestra credencial, porque El que ha de despacharla ha dicho : « Por

aquí os conocerán todos que sois mis discípulos, si os tenéis amor unos

a> otros » !5

El que regala lo que le sobra, cumple sencillamente con su deber; el

que da de lo que ha menester se eleva sobre el común de los hombres,

tiranizados por la ley inexorable del egoísmo. Ser generoso el pobre es

cosa admirable, aunque no rara, pero que no podrá exigirse todos los

días ; serlo el que tiene en abundancia será la forma más elemental de

gratitud, para con Aquél de quien todo bien procede.

Amadísimos hijos de la República Argentina : mucho, muchísimo os

ha dado el Señor en todos los sentidos, grandes son las necesidades de

vuestros hermanos de Europa, que constantemente acuden a la pobreza

del Padre común ; altísimo el impulso de vuestro noble espíritu, que en

ninguna cosa quiere ser a nadie segundo ; bien habéis demostrado cuan

espléndidamente sabéis cumplir con vuestro deber. « Tocados del amor,

el amor lo debe hacer todo » : os decíamos Nos mismo sobre vuestro

suelo y en ocasión solemnísima ; y ahora os añadimos : vuestro amor,

vuestra caridad todo lo deben remediar ahora, aunque fuese a costa de

algunos sacrificios.

Queremos terminar, como siempre, dándoos Nuestra Bendición, esta

vez de manera muy especial para todos los que han contribuido y van

a contribuir con sus limosnas al alivio de las miserias de sus hermanos

de Europa; que Nuestra Bendición atraiga para vosotros las mejores

gracias del cielo y que estas gracias desciendan sobre el jardín de vues­

tras almas como rocío de la mañana — « sicut ros super herbara » 6 —

refrescando, estimulando, dando nuevo vigor y lozanía a las plantas

ya frondosas de vuestras virtudes, de vuestra fe, de vuestra esperanza

y, sobre todo, de vuestra caridad.

5 l o . , 13, 35. 6 Prov., 19, 12.

88 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

n ALUMNIS SCHOLARUM CATHOLICARUM STATUUM FOEDERATORUM AMERICAE SE­

PTENTRIONALIS AD SOLLICITANDAM CARITATEM ERGA PUEROS INDIGENTES

EUROPAE ET ASIAE ORIENTALIS, NE FAME PEREANT.*

Dear children, you nave heard many times—at home and school and

in church—how happy it always made Our Lord to stop and talk with

little ones like you ; boys and girls He hoped and prayed would grow up

to be strong and holy members oí the big and wonderfully holy family

He began to build, when He carne to live with men long ago in His home

with Mother Mary and St. Joseph.

But Our Lord did more than just stop and talk with His little ones.

Fe prayed with them, and enjoyed their games and happy laughter.

He answered their questions,—some of them very serions questions,

that only a child can ask. He dried their tears and settled their little

quarrels; for He had come to bring all men together, and not to tear

them apart. He shared with them what little He had to eat ; for though

He was a " carpenter's son " 1 and poor from the day He was bora,

He knew, and wanted them to know, that the bread and other good

things of life were meant for all of G od's children, the needy ones espe-

cially ; and that the Father in Heaven blesses you even more, when you

give than when you receive.

Catholic school-children will not need to be told that Our Lord is the

Teacher, as well as the Friend of the little ones in His family. They

are His pupils as well as the innocent lambs of His flock. He teaches

them from His Sacred Heart, in language children can easily under-

stand, His one great lesson ; the one lesson we cannot learn from books,

but only from Him, whether we are young or old, parents or teachers,

priests or bishops, présidents or kings, or just plain children : His one

great lesson of love. " You will not be happy, and Our world will not

be happy ", you can almost bear Him say to the chiHren as they gather

about Him in the green meadows of Galilée, " unless you love one anoth-

er; unless you love every one of your neighbours near and far, what-

ever may be the colour of his skin, the country he lives in, the language

he speaks; unless you love him all the more, the more he needs your

love ; unless you love him well enough to pray for him always, to suffer

a little and save a little for him sometimes, when you know he is in

* Datus die 14 mesis Februarii a. 1948 . 1 MATTH., 1 3 , 5 5 .

Acta Pii Pp. XII 89*

trouble ". That is the way Christ the Teacher always talked to His little

ones. That is the way He talks to His little ones today, in every Catholie

home and church and school-room f rom Rome to Tokyo, f rom Argentina

to Alaska, and so around the world He loved enough, and more than

enough, to die for all of ite children on the Cross.

This is the Holy Father's second radio-visit to your class-room,

beloved children of Our dear America. Last year as Lent began, you'

will remember you listened while We told you of the cold, sick and

hungry thousands, ali over the Lord's wide world, calling to His holy

family, calling especially to you, for help and hope. But last year you

did more than listen. You showed that you know, like your generous

mothers and fathers, your bishops, priests and teachers, what Jesus

really means by love. You prayed, as We asked you to, for the little

ones in need. And you gave and gave and gave, out of your little hearts

and little pockets, so that food and coal and medicine, your pennies and

your packages, could help to bring back a bit of a smile to the faces of

Our Lord's little favourites. From Europe, Asia and almost every spot

the horrible war had touched, they cried to you. You have made them

your friends forever by answering from your hearts. Their parents and

priests thank God that they can call children like you their very own

brothers and sisters in Christ. The Holy Father, in the midst of ali His

work and worry for the great world-family of Christ, is proud of you.

Best of ali, dear children, you have not disappointed the Sacred Heart

of Our Lord. He is glad you have learned so well His one great lesson

of love. He is sure He can count on you again this year. The Bishops;

are telling you once more of other little ones stili in need. Pray for them

every day for a little while longer, especially when you gather around

the Lord at Mass and receive Him into your hearts at Holy Communion.

And show them, show the world each day of Lent, by making the little

sacrifice that hurts so little and helps so much, " how these Christians^

love one another " !

As We broadcast this message to your hundreds of American class-

rooms and school-halls from Our home in Rome, Our heart, like Jesus'

own, is full of warm affection for you and your teachers and ali your

dear ones.

To give you one more proof of Our affection, and to show you how

high are Our hopes for the success of this children's Crusade of study,,

prayer and sacrifice, which has already done so much to bring back

peace to the Lord's wide world, We gladly cali down His favour for

you all with Our Apostolic Blessing.

$0 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA. SS. CONGREGATIONUM

SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

i A R R E T I N A E T P I E N T I N A

S . M A R I A E M O N T I S O L I T E T I M A I O R I S

DECRETUM

DE FINIBUS IMMUTANDIS

R. P. Romualdus Maria Zilianti, Abbas Abbatiae nullius S. Mariae Montis Oliveti Maioris, ad consulendum bonum ipsius Abbatiae et ad eiusdem statum iuridicum firmiorem reddendum, nuper ab Apostolica Sede expostulavit ut praedictae Abbatiae nullius una tantum paroecia constanti, aggregarentur duae vel plures paroeciae ad finítimas dioeceses pertinentes.

Ssmus Dominus Noster Pius Divina Providentia Pp. XII, ómnibus mature perpensis, censuit oblatam sibi petitionem valde profuturam sive Abbatiae nullius sive animabus paroeciarum in casu aggreganda-rum, 8. Fiorenzo in Vescona et Muciliano dioecesis Arretinae, et 8. Na-

.zario, dioecesis Pientinae, quae ita propiores exstant Abbatiae nullius

ut sacro ministerio Monachorum saepe saepius adiuventur.

Quapropter idem Sanctissimus Dominus, Ordinariorum Arretini et Pientini praehabito consensu, praesenti Consistoriali Decreto, paroe­cias 8. Fiorenzo in Vescona et Muciliano a dioecesi Arretina, necnon paroeciam 8. Nazario a dioecesi Pientina, cum suo quamque territorio, seiungere et Abbatiae nullius S. Mariae Montis Oliveti Maioris perpetuo attribuere dignatus est mutatis hac ratione nominatarum dioecesium et Abbatiae nullius finibus.

Ad haec autem exsecutioni mandanda eadem Sanctitas Sua deputare dignata est R. P. Abb. Romualdum Mariam Zilianti, ei tribuens facul­tates necessarias et opportunas, ad effectum de quo agitur, etiam subde­legandi quemlibet virum ecclesiasticum in dignitate constitutum, et facto illi onere quamprimum transmittendi ad S. Congregationem Con-

Sacra Congregatio Consistorialis 91

sistorialem et ad Curiam dioecesium Arretinae et Pientinae exemplar actus peractae exsecutionis.

Datum Romae, ex Aedibus S. Congregationis Consistorialis, die 10 Maii 1947.

Fr. R. C. Card. Rossi, a Secretis.

L. $ S.

B. Renzoni, Adsessor.

I I

PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XII, suc­cessivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae se­quuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 20 Decembris 19lÇt. — Titulari episcopali Ecclesiae Magydensi

praefecit R. P. Vinibaldum Talleur, Ordinis Fratrum Minorum, quem

constituit Praelatum nullius Chapadensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Lamianae R. D. Ioannem Duperray,

Moderatorem Seminarii minoris archidioecesis Lugdunensis, quem con­

stituit Coadiutorem cum iure successionis Exc. P.D. Gabrielis Brunhes,

Episcopi Montis Pessulani.

die 3 Ianuarii 19^8. — Cathedrali Ecclesiae Petropolitanae, noviter

erectae, R. D. Emmanuelem da Cunha Cintra, Rectorem Seminarii Maio­

ris archidioecesis S. Pauli in Brasilia.

— Titulari episcopali Ecclesiae Tabenae R. D. Eduardum Jetté, Vi­

carium Generalem dioecesis Joliettensis, quem deputavit Auxiliarem

Exc. P. D. Ioseph A. Papineau, Episcopi Joliettensis.

die 10 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Nazarensi in Brasilia R.

D. Carolum Coelho, Canonicum Metropolitani Capituli Parahybensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Lacedaemoniensi R. P. Iulium Mat­

tioli, Ordinis Servorum Mariae, quem constituit Praelatum nullius

Sancti Peregrini Latiosi in Superioribus Aere et Purus, hactenus eius­

dem Praelaturae Administratorem Apostolicum.

— Titulari episcopali Ecclesiae Sebeliensi R. D. Iosephum Rodgers,

vice-rectorem Seminarii Laonensis, quem constituit Coadiutorem cum

iure successionis Exc. P. D. Michaelis Fogarty, Episcopi Laonensis.

die IS Ianuarii. — Metropolitanae Ecclesiae Pisanae Exc. P. D. Hu­

gonem Camozzo, hactenus Episcopum Fluminensem.

die 15 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Rhandensi R. D. An­

tonium Ferreira Gomes, canonicum Capituli cathedralis Portugallen-

92 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sis, quem constituit Coadiutorem cum iure successionis Exc. P. D. Do­

minici Emmanuelis Rosa Prutuoso, Episcopi Portalegrensis.

die 17 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Olenensi R. D. Cle­

mentem Geiger, Congregationis Presbyterorum a Pretiosissimo Sanguine,

quem constituit Praelatum nullius Xinguensem, hactenus eiusdem Prae­

laturae Administratorem Apostolicum.

die 19 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Diospolitanae in

Thracia Rev. D. Marianum Jankowski, Rectorem Seminarii dioecesani

Siedlcensis, quem deputa vit Auxiliarem Exc. P. D. Ignatii Swirski,

Episcopi Siedlcensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Tabborensi R. D. Ladislaum Suszyn-

ski, professorem in Seminario archidioecesano Vilnensi, quem deputa-

vit Auxiliarem Exc. P. D. Romualdi Jalbrzykowski, Archiepiscopi Vil­

nensis.

die 20 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Faustinopolitanae

R. D. Bernardum Czaplinski, praepositum Basilicae atque paroeciae

S. Ioannis Baptistae in oppido Torun, quem deputavit Auxiliarem Exc.

P. D. Casimiri Kowalski, Episcopi Culmensis.

die 28 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Gandavensi R. D. Caro­

lum Calewaert, Moderatorem Seminarii maioris eiusdem dioecesis.

die 5 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Uxellensi et Terralbensi

R. D. Antonium Tedde, parochum ecclesiae S. Donati in civitate Tur-

ritana.

die 7 Februarii. — Metropolitanae Ecclesiae Angelorum in Califor­

nia Exc. P. D. Iacobum Franciscum Me Intyre, hactenus Archiepisco­

pum titularem Paltenum et Coadiutorem Emi P. D. Francisci S. R. E.

Card. Spellman, Archiepiscopi Neo-Eboracensis.

— Metropolitanae Ecclesiae Omahensi Exc. P. D. Geraldum Tho­

mam Bergan, hactenus Episcopum Desmoinensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Appianae, Rev. D. Ioannem Mur­

phy, parochum in oppido « Greasby » dioecesis Salopiensis, quem con­

stituit Coadiutorem cum iure successionis Exc. P. D. Ambrosii Iacobi

Moriarty, Episcopi Salopiensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Praenetiensi R. D. Emmanuelem a:

Iesu Pereira, canonicum Capituli cathedralis Lamacensis, quem depu­

tavit Auxiliarem Exc. P. D. Antonii Emmanuelis Pereira Ribeiro, Epi­

scopi Funchalensis.

Sacra Congregatio de Eeligiosis 93

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS

NOTIFICATIO

Sacra Congregatio de Religiosis declarat mulieres : Margaret Mary Clare Burns ; Mary Colette Teresa Harrison ; Mary Clare Harris ; Mary Teresa Morgan ; Mary Ioseph Higgins, dioecesis Edimburgen., ad nullum religiosum Institutum pertinere.

Datum Romae ex Secretaria S. Congr. de Religiosis, die 12 februarii a. 1948.

L. £g S. f Lucas H. Pasetto, Secr.

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

S O E I T Ü E N E N . - N I M S C I I A N .

DECRETUM

D E M U T A T I O N E F I N I U M D I O E C E S I U M

Excmus ac Revmus D. Ludovicus Morel, Archiepiscopus Soeiiüenen-

sis (Suiyüan) et Excmus D. Carolus van Melckebeke, Episcopus Nim-

sciianus (Ninghsia) in Sinis, de communi consilio ab hac Sacra Congre­

gatione de Propaganda Fide expostulaverant limitum suarum dioece­

sium correctionem, qua parva territorii pars, quae civiliter ad subprae-

fecturam de Paotowien, archidioecesis Soeiiiienensis pertinet, ecclesia­

stice vero hucusque subest Ordinario dioecesis Nimsciianae, separetur

a dioecesi Nimsciiana et archidioecesi Soeiiüenensi adiungatur.

Emi autem ac Revmi Patres Cardinales eidem S. Congregationi prae­

positi, in plenariis comitiis die 22 mensis Decembris 1947 habitis, prae-

laudatorum Ordinariorum precibus assentiendum censuerunt.

Quam Emorum Patrum sententiam, Ssmo Domino Nostro Pio Prov.

Div. Papae XII, in Audientia diei 8 Ianuarii vertentis anni ab infrascri­

pto huius S. Congregationis Secretario relatam, Ipse Summus Pontifex,

benigne excipiens, ratam habuit et confirmavit praesensque ad rem De­

cretum expediri mandavit.

Datum Romae, ex Aedibus S. Congregationis de Propaganda Fide,

die V I I I mensis Ianuarii a. D. 1948.

£g P. Card. F U M A S O N I B I O N D I , Praefectus. T oo a

J' œ ' f Celsus Costantini, Archiep. tit. Theodos., a Secretis.

94 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA (OFFICIUM DB INDULGENTIIS)

DECRETUM

PLENARIA CONCEDITUR INDULGENTIA IN FIDELIUM SOLAMEN CAUSA POSTREMI

BELLI VITA FUNCTORUM.

Ssmus D. N. Pius div. Prov. Pp. XII, in Audientia ab infrascripto Cardinali Paenitentiario Maiore die 21 mensis Februarii vertentis anni habita, preces quorundam Sacrorum Antistitum libentissime excipiens ac paterna caritate in tot carissimos filios ob immane bellum vita perem-ptos permotus, benigne concedere dignatus est ut christifideles omnes qui, confessi, a Dominica Palmarum ad Dominicam in Albis, occasione scilicet Praecepti Paschalis, Sacra Synaxi refecti fuerint et ad mentem Sanctitatis Suae preces fuderint, Indulgentiam plenariam, animabus fidelium causa postremi belli vita functorum tantum profuturam, conse­qui valeant. Praesenti pro hac vice tantum valituro, contrariis quibusli­bet minime obstantibus.

Datum Romae, ex Aedibus S. Paenitentiariae Apostolicae, die 23 Fe­bruarii 1948.

li. Card. C A N A L I . , Paenitentiarius Maior.

L. © S.

S. Luzio, Regens.

Diarium Romanae Curiae 95.

DIARIUM R O M A N A E CURIAE

Giovedì, 8 gennaio 1948, ii Santo Padre ha ricevuto in solenne Udienza Sua Eccellenza il Signor Dottor D e s p r a d e l R o b e r t o ^

Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario della Repubblica Dominicana, per la presentazione delle Lettere Credenziali.

S A C R A C O N G R E G A Z I O N E D E I R I T I

Martedì, 13 gennaio 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è adunata la S. Congregazione dei Riti preparatoria, nella quale gli Emi e Revmi Si­gnori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi hanno discusso sulla eroicità delle virtù della Serva di Dio Raffaella Maria del Sacro Cuore di Gesù, fondatrice delle Ancelle del S. Cuore di Gesù.

Martedì, 27 gennaio 1918, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è adunata la S. Congregazione dei Riti ordinaria, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali ed i Revmi Prelati Officiali han discusso sulla Introduzione della Causa di beatificazione delle seguenti Serve di Dio :

I. Antonia Maria della Misericordia (De Oviedo y Chöntal), fondatrice dell'Istituto delle Suore Oblate del Ssmo Redentore.

II. Marta Le Bouteiller, dell'Istituto delle Suore delle Scuole Cristiane della Misericordia.

Si è inoltre discusso sull'approvazione dell'Ufficio e Messa propria in onore di S. Francesca Saverio Cabrimi.

Martedì, 17 febbraio 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano, all'augusta pre­senza del Santo Padre, si è adunata la Sacra Congregazione dei Riti generale, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi hanno dato il loro voto sui miracoli, che si asse­riscono operati ad intercessione della Beata Giovanna de Lestonnac, vedova, fondatrice dell'Ordine delle Figlie della Beata Maria Vergine, e che vengono proposti per la sua solenne canonizzazione.

?96 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

S E G R E T E R I A D I S T A T O

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Pio XII, felicemente

regnante, si è degnato di nominare :

6 gennaio 1948. L'Illíño e Revmo Monsig. Bonazzi Ermanno, Sotto-Segre­

tario della Sacra Congregazione Ceremoniale.

28 » » Il Revmo Padre Vittore di Gesù e Maria, dell'Ordine dei

Carmelitani Scalzi, Consultore della Sacra

Congregazione de Propaganda Fide.

2 febbraio » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Mem­

bro della Sacra Congregazione per la Chiesa

Orientale.

24 » » Gli Illmi e Revmi Monsig. Wynen Arturo e Monsig. Teo-

dori Giovanni e il Revmo Padre Cappello Fe­

lice S. I., Consultori della Sacra Congregazione

della Disciplina dei Sacramenti.

N E C R O L O G I O

9 gennaio 1948. Monsig. Tissier Giuseppe Maria, Vescovo di Châlons.

14 » » Monsig. Canessa Francesco, Vescovo tit. di Sarepta.

1 febbraio » Monsig. Kelley Francesco Clemente, Vescovo di Oklahoma

e Tulsa.

14 » » Monsig. Gröber Corrado, Arcivescovo di Friburgo in

Brisgovia.

16 » » Emo Sig. Cardinale GRANITO PIGNATELLI DI BELMONTE GEN­

NARO, Vescovo suburbicario di Ostia e di Al­

bano, Decano del Sacro Collegio e Prefetto

della Sacra Congregazione Ceremoniale.

:26 » » Monsig. Zubizarreta y Unamunsaga Valentino, Arcive­

scovo di Santiago di Cuba.

An. et vol. XL 23 Martii 1948 (Ser. H, v. XV) - N. 3

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XII

C O N S T I T U T I O N E S A P O S T O L I C A E

I

S . A N T O N I I - G A L Y E S T O N I E N S I S - D A L L A S E N S I S

(AUSTINIENSIS)

NOVA DIOECESIS AUSTINIENSIS ERIGITUR EX DIOECESIUM S. ANTONII, GALVE-

STONIENSIS ET DALLASENSIS TERRITORIO AVULSO.

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Ad animarnm bonum satius provehendum quam maxime prodest

ita ecclesiasticas circumscriptiones ordinari ut fidelium necessitatibus

pro locorum adiunctis apprime respondeant. Quod quidem perpendentes,

Iubenti animo annuendum censuimus oblatis Nobis precibus, quibus ve­

nerabilis Frater Hamletus Ioannes Cicognani, Archiepiscopus titularis

Laodicensis in Phrygia ac Delegatus Apostolicus in Statibus Foederatis

Americae Septentrionalis, praehabito favorabili voto venerabilium Fra­

trum Roberti Emmet Lucey, Archiepiscopi S. Antonii, Christophori

Eduardi Byrne, Episcopi Galvestoniensis et Ioseph Patritii Lynch,

Episcopi Dallasensis, ab Apostolica Sede postulavit ut nonnullae partes

territorii hucusque ad Ecclesias S. Antonii, Galvestoniensem et Dalia-

sensem spectantes, dismembrarentur atque exinde nova constitueretur

dioecesis. De consilio itaque venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E.

Cardinalium Negotiis Consistorialibus praepositorum et suppleto, qua-

7 - ACTA, vol. XV, n. 3. — 23-3-948

98 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tenus opus sit, aliorum quorum intersit vel eorum qui sua interesse prae­

sumant consensu, omnibus matare perpensis, certa scientia ac de apo­

stolicae Nostrae potestatis plenitudine ab archidioecesis S. Antonii ter­

ritorio comitatus separamus, qui vulgo McCulloch, St. Saba, Masón,

Llano, Blanco, Rays, Caldwell appellantur, et regionem meridianam,

citra Colorado flumen, comitatuum Burnet, Trams et Bastrop; a dioe­

cesi autem Galvestoniensi comitatus disiungimus Lampasas, C or y eli,

McLenan, Limestone, Bell, Falls, Robertson, Williamson, Milam, Bra­

zos, Lee, Burleson, Washington, Austin et regionem septentrionalem,

trans Colorado fluvium, horum quinque comitatuum, scilicet : Burnet,

Colorado, Fayette, Bastrop et Travis; a dioecesi demum Dallasensi di­

smembramus comitatus Coleman, Brown, Mills et Hamilton. Totum

territorium istud, ita e praefatis dioecesibus avulsum, in novam erigi­

mus et constituimus dioecesim, Austiniensem appellandam, quae proinde

qui sequuntur civiles comitatus comprehendet, nempe : Coleman, Brown,

Mills, Hamilton, McCulloch, St. Saba, Lampasas, Coryell, McLenan,

Limestone, Bell, Falls, Robertson, Masón, Llano, Burnet, Williamson,

Milam, Brazos, Blanco, Travis, Bastrop, Lee, Burleson, Washington,

Hays, Caldwell, Austin et septentrionalem quam supra memoravimus

comitatuum Fayette et Colorado regionem. Urbem autem Austin, a qua

nova ista dioecesis Austiniensis nomen mutuatur, ad civitatis episcopa­

lis fastigium evehimus, fruituram deinceps omnibus et singulis iuribus,

honoribus et praerogativis, quibus aliae in catholico orbe civitates, epi­

scopali sede insignitae, utuntur et gaudent. Templum vero Sanctae Ma­

riae ibidem Deo dicatum, ad ecclesiae cathedralis dignitatem evehimus

et in eo cathedram episcopalem Agimus. Novae itaque huic cathedrali

Ecclesiae eiusque pro tempore Episcopis omnia tribuimus iura, honores,

insignia, privilegia, quibus ceterae episcopales Ecclesiae earumque Prae­

sules iure communi fruuntur et gaudent eosque pariter omnibus adstrui-

gimus oneribus et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Austi­

niensem porro dioecesim hanc suficraganeam constituimus metropoli­

tanae Ecclesiae S. Antonii et ipsius pro tempore Episcopos metropolitico

iuri subiicimus Archiepiscopi S. Antonii. Cum autem temporum loco­

rumque adiuncta haud permittant quominus Capitulum Cathedrale

modo illic constituatur, indulgemus ut interim pro canonicis dioecesani

Consultores ad iuris tramitem eligantur et adhibeantur. Quod vero ad

dioecesis Austiniensis regimen, administrationem, Seminarium, ad Vi­

carii Capitularis seu Administratoris electionem, ad clericorum et fide­

lium iura et onera, aliaque id genus servanda iubemus quae de hisce

Acta Pii Pp. XII 99

rebus sacri canones praescribunt. Quod autem clerum peculiariter spe­

ctat, decernimus ut simul ac hae Litterae Nostrae ad exsecutionem de­

ductae fuerint, eo ipso clerici Ecclesiae illi censeantur adscripti in cuius

territorio legitime degunt. Mandamus demum ut omnia documenta et

acta, quae novam hanc dioecesim respiciunt a dioecesium S. Antonii,

Galvestoniensis et Dallasensis Cancellariis, quam primum fieri poterit,

Curiae episcopali Austiniensi tradantur, ut in eius archivo diligenter

adserventur. Ad quae omnia uti supra disposita et constituta exsecu­

tioni mandanda venerabilem quem supra memoravimus Fratrem Hamle-

tum Ioannem Cicognani deputamus, cui facultates ad id necessarias et

opportunas tribuimus, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur

quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, eidemque onus

facimus authenticum exemplar peractae exsecutionis actorum ad S. Con­

gregationem Consistorialem, quum primum fas erit transmittendi. Prae­

sentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque, etiam ex eo quod

quilibet quorum intersit vel qui sua interesse praesumant, etiamsi spe­

cifica et individua mentione digni sint, auditi non fuerint vel prae­

missis non consenserint, nullo unquam tempore de subreptionis vel

obreptionis aut nullitatis vitio, seu intentionis Nostrae, vel quolibet

alio, licet substantiali et inexcogitato, defectu notari, impugnari vel in

controversiam vocari posse, sed eas, tamquam ex certa scientia ac pote­

statis plenitudine factas et emanatas, perpetuo validas exsistere et fore

suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omni­

bus ad quos spectat inviolabiliter observari debere; et, si secus super

his a quocumque, quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit

attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus ac decernimus ;

non obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincia­

libus, generalibus, universalibusque Conciliis editis, generalibus vel

specialibus constitutionibus et ordinationibus apostolicis et quibusvis

aliis Romanorum Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispositionibus

ceterisque contrariis, etiam speciali mentione dignis, quibus omnibus

per praesentes derogamus. Volumus denique ut harum Litterarum tran­

sumptis, vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii

publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate constituti mu­

nitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce praesentibus tribueretur,

si exhibitae vel ostensae forent. Nemini autem hanc paginam dismem­

brationis, erectionis, constitutionis, concessionis, statuti, subiectionis,

decreti, delegationis, derogationis et voluntatis Nostrae infringere vel

ei contraire liceat. Si quis vero ausu temerario id attentare praesumpse-

100 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum ex Arce Gandulphi, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo septimo, die quintadecima Novembris mensis, Pontifica­tus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

I. Card. GRANITO DI BELMONTE Fr. RAPHAEL C. Card. ROSSI Decanus S. Collegii 8. C. Consistorialis a Secretis

Alfridus Vitali, Proton. Apost.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost. Loco £g Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol LXXIV, n. 62. - Al . Trussardi.

I I

B A L T I M O R E N S I S E T V A S H I N G T O N E N S I S

ARCHIDIOECESIS VASHINGTONENSIS A METROPOLITANA ECCLESIA B A L Ï I M 0 -

RENSI SEIÜNGITUR ET SEDI APOSTOLICAE IMMEDIATE SUBIICITUR, I L L A R U M ­

QUE TERRITORII L IMITES PAULISPER IMMITTANTUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Universi dominici gregis regimen, Romanis Pontificibus divinitus commissum, postulat ut circumscriptiones ecclesiasticae aliter consti­tuantur, quoties animarum bonum id requirere videatur. Hinc Nos per Apostolicas sub plumbo Litteras Supremae ecclesiasticae potestatis, die vicesima Iulii mensis, anno millesimo nongentesimo trigesimo nono da­tas, territorium, intra fines Columbiae districtus contentum, a metro­politanae Ecclesiae Baltimorensis territorio dismembravimus, et nova exinde archidioecesis ab urbe Washingtonia, quae caput civile est Sta­tuum Foederatorum Americae Septentrionalis, erecta est, Washingto-nensis appellata, et aeque principaliter unita praefatae Ecclesiae Balti-morensi. Ad maius vero catholicae rei incrementum et ad ipsius civita­tis Washingtoniae ornamentum magnopere modo videtur conferre, si Sacrorum Antistes assiduum ibi domicilium habeat et archidioecesis Washingtonensis tantum curam gerat. Quae quidem intento animo per­pendentes, Nos opportunum duximus archidioeceses Baltimorensem et

Acta Pii Pp. XII 101

Washingtonensem, modo vacantes, disiungere, earumque territorium

paulisper immutare. Quapropter, habito favorabili voto venerabilis Fra­

tris Hamleti Ioannis Cicognani, Archiepiscopi titularis Laodicensis in

Phrigia et in Statibus Foederatis Americae Septentrionalis Delegati

Apostolici, de consilio venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardi­

nalium Negotiis Consistorialibus praepositorum, atque suppleto, quate­

nus opus sit, quorum intersit, vel eorum, qui sua interesse praesumant,

consensu, certa scientia atque omnibus mature perpensis, de Apostolicae

Nostrae potestatis plenitudine, archidioecesim Washingtonensem a Bal-

timorensi metropolitana Ecclesia perpetuo disiungimus ac separamus.

Quum vero archidioecesis Washingtonensis in praesenti angustis limi­

tibus sit coarctata et minus frequens sit in ea christifidelium numerus,

a metropolitanae Ecclesiae Baltimorensis territorio quinque districtus

civiles vulgo Montgomery, Prince Georges, Charles, Colvert et St. Mary's

dismembramus et archidioecesi illi Washingtonensi adiungimus. Sta­

tuimus insuper ut Archiepiscopus pro tempore Washingtonensis Nobis

et Sedi Apostolicae sit immediate subiectus; episcopali tamen coetui

ecclesiasticae Provinciae Baltimorensis interveniat. Ipsi porro^indul-

gem ns ut Sacro Pallio decorari possit, postquam tamen in Consistorio

rite illud postulaverit et obtinuerit. Decernimus insuper ut nomen et

officium, hucusque ab Archiepiscopo Baltimorensi habitum, Catholicae

Universitatis Washingtonensis Cancellarii habeat in posterum Archie­

piscopus Washingtonensis. Cum autem praesentis temporis rerumque

adiuncta haud permittant quominus Canonicorum Capitulum Cathedrale

modo illic constituatur, indulgemus ut interim Consultores Dioecesani ad

iuris tramitem eligantur et adhibeantur. Quod vero ad illius archidioe­

cesis regimen, administrationem, Seminarium, aliaque id genus attinet,

servanda iubemus quae de hisce rebus sacri canones praescribunt. Quod

autem clerum peculiariter spectat, decernimus ut simul ac hae Litterae

Nostrae ad exsecutionem deductae fuerint, eo ipso clerici adscripti cen­

seantur Ecclesiae illi, in cuius territorio legitime degunt. Mandamus

insuper ut omnia documenta et acta, quae Washingtonensem archidioe­

cesim respiciunt, a metropolitanae Ecclesiae Baltimorensis cancella­

ria, quamprimum fieri possit, curiae archidioecesis Washingtonensis

tradantur ut in eius archivo diligenter asserventur. Ad quae omnia uti

supra disposita et constituta exsecutioni mandanda, venerabilem quem

supra memoravimus Fratrem Hamletum Ioannem Cicognani deputa-

mus eique facultates tribuimus ad id necessarias et opportunas, etiam

subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica

dignitate constitutum, eidemque onus facimus ad Sacram Congregatio-

102 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

siem Consistorialem, quam primum fas erit, authenticum peractae exse­cutionis actorum exemplar transmittendi. Praesentes autem Litteras fir­mas, validas et efficaces exsistere et fore suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, atque ab omnibus ad quos spectat inviolabili­ter observari debere ; et, si secus super his a quocumque quavis auctori­tate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, id irritum et inane prorsus esse et fore volumus ac declaramus, contrariis quibuslibet mi­nime obstantibus, etiam speciali mentione dignis, quibus derogamus. Harum vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam impressis, ma­nu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesia­stica dignitate constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce praesentibus tribueretur, si exhibitae vel ostensae forent. Nemini autem hanc paginam dismembrationis, seiunctionis, constitutionis, sub­iectionis, statuti, mandati, decreti, delegationis, derogationis et volun­tatis Nostras infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu teme­rario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et bea­torum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum ex Arce Gandulphi, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo septimo, die quintadecima Novembris mensis, Pontificatus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

ï. Card. GRANITO DI BELMONTE Fr. RAPHAEL C. Card. ROSSI Decanus S. Collegii S. C. Consistorialis a Secretis

Alfridus Vitali, Proton. Apost.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apost.

L o c o £8 Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, n. SS. - Al . Trussardi.

L I T T E R A E A P O S T O L I C A E

CATHEDRALIS ECCLESIA DEO IN HONOREM SANCTI MICHAELIS ARCHANGELI DICATA

IN CIVITATE AC DIOECESI SANCTI ANGELI IN VADO TITULO AC DIGNITATE BASI­

LICAE MINORIS DECORATUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Arridet in caelis Beatissima Deipara

Virgo Maria « quasi aurora consurgens », « pulchra ut luna, electa ut

sol », prout de Ea sancta canit Ecclesia ; arridet et in terris, tum e li­

gneis tabulis pictis, tum e statuis simulacrisque marmore exsculptis, su-

Acta Pii Pp. XII 103

pra Eius aram mirifice ornatam collocatis, tenuibusque lampadum fiam-

mulis tamquam minusculis sideribus decoratam ; rosarum praeterea lilio-

rumque sertis suavi circum fragrantibus odore. Conveniunt proinde

Mariae Virginis ad aras populi fideles, ut de acceptis beneficiis Ei

plurimas gratias agant, vel pro accipiendis preces effundant enixas.

Quum vero mariale aliquod sacellum in pervetusta maximoque civitatis

Templo situm reperiatur, vel eidem adnexum, tunc ad Templum illud

Christi asseclae duplici ratione alliciuntur, mariana nempe filiorum

pietate, nec non historico quodam sensu, per quem et solemne Religionis

monumentum et carissimum catholicorum animis exstat. Quod quidem

Civitati ac Dioecesi Sancti Angeli in Vado contigisse liquet. Gloriari

enim possunt Vadenses cives tum de pulcherrimo in honorem Mariae

Virginis « a Planctu », praecipuae eiusdem Civitatis ac Dioecesis Patro­

nae, sacello, tum de pervetusta Ecclesia Matrice, quam anno millesimo

sexcentésimo trigesimo quinto Urbanus PP. VIII, Decessor Noster, fel.

rec, Cathedralis titulo decoravit. Pervetustam inquimus : namque aedi­

ficata praesens fuit Ecclesia supra pristinam, quae, prout traditum est,

tamquam antiquissimae urbis « Tipherni Metaurensis » Templum maius,

Cathedralium privilegiis fruebatur pollebatque. Fidelium insuper pietate

nec non Episcoporum totiusque Cleri atque Civitatis Optimatum Cura,

eadem princeps Ecclesia insignibus Sanctorum Reliquiis ditata est,

atque nonnulla, summa arte perfecta, opera sacramque magni pretii

suppellectilem possidet. Nunc autem, propitiam occasionem nacti sollem­

nium, quae in honorem Beatae Mariae « a Planctu » invocatae proxime

peragentur, Ecclesiae Cathedralis Canonici et Clerus uterque, nec non

Civitatis Moderator, una cum populo universo, a Nobis humiliter im­

penseque postulaverunt ut supra memoratam Ecclesiam Cathedralem

titulo ac privilegiis Basilicae Minoris decorare dignaremur. Quando­

quidem ipsi certiores Nos fecerunt se nihil potius optare quam ut pietas

erga Deiparam Virginem magis magisque in dies augeatur, atque ut iure

meritoque a Nobis honoretur dioeceseos Episcopus, Venerabilis Frater

Ioannes Capobianco, quippe qui tam navam, tam sapientem fructuo-

samque operam iam diu pro populo christiano et christiana caritate im­

pendat. Cum autem Nosmet ipsi Sancti Angeli in Vado Civitatem eiusque

incolas peculiari benevolentia prosequamur, Simulacrum Virginis Ma­

riae « a Planctu » aureo diademate ipsa manu Nostra redimire voluimus

in Arce Gandulphi die xi huius mensis Augusti. Hisce omnibus rite per­

pensis, audito quoque Venerabili Fratre Nostro Carolo Sanctae Romanae

Ecclesiae Cardinali Salotti, Praenestino Episcopo atque Sacrae Rituum

Congregationis Praefecto, certa scientia ac matura deliberatione Nostra

104 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Littera­

rum vi perpetuumque in modum, Ecclesiam Cathedralem, Deo in hono­

rem Sancti Michaelis Archangeli dicatam atque in Civitate ac Dioecesi

Sancti Angeli in Vado positam, ad dignitatem et honorem Basilicae Mi­

noris evehimus cum omnibus privilegiis quae eidem titulo conveniunt.

Contrariis quibuslibet nihil obstantibus. Haec statuimus, edicimus, de­

cernentes praesentes: Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter

exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri

et obtinere ; illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, nunc et in

posterum, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac defi­

niendum; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus, super

his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari con­

tigerit.

Datum ex Arce Gandulphi, sub anulo Piscatoris, die xn mensis Au­

gusti, anno M C M X X X X V I I , Pontificatus Nostri nono.

PIUS PP. XII

E P I S T U L A E

I

A D R R . P P . C L E M E N T E M A M I L W A U K E E , O R D I N I S F R A T R U M M I N O R U M C A P U C C I -

N O R U M M I N I S T R U M G E N E R A L E M , B E D A M M . H E S S , O R D I N I S F R A T R U M M I N O ­

R U M C O N V E N T U A L I U M M I N I S T R U M G E N E R A L E M , P A C I F I C U M M . P E R A N T O N I ,

O R D I N U M F R A T R U M M I N O R U M M I N I S T R U M G E N E R A L E M : Q U I N T O V E R T E N T E

S A E C U L O A B O B I T U C L A R A L I S V I R G I N I S S A N C T A E C O L E T A E A C O R B E I A .

PIUS PP. XII

Dilecti filii, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Dum non

pauci hodie, abiecta rerum aeternarum cogitatione, se in medias saeculi

voluptates misere coniciunt, omniaque neglegunt vel posthabent, quae

ad caelum, quae ad virtutem pertineant, valde opportunum videtur Nobis,

communibus vestris litteris rescribentibus, Claralem virginem Deo de­

votam S. Coletam a Corbeia, cuius a piissimo obitu, quintum iam vergit

saeculum, in hominum memoriam reducere, ad eiusque excelsa animi

ornamenta sedulo imitanda excitare omnes. Idque nominatim optamus

ab ea discant, in tanta nempe externarum dissipatione tumultuationeque

rerum, ea potissimum valere, quae ad Deum respiciant, ad eiusque san­

ctissima amplectenda praecepta convertant ; quaeque intimam illam

Acta Pii Pp. XII 105

supernamque vitam excitent, quae, christianarum virtutum altrix, nescit

occasum, utpote aliquando sempiternae inserenda beatitati. Ex hac nem­

pe intima supernaque vita habuit franciscalis haec virgo non modo ut

semet ipsam caelestis pulchritudinis floribus ac fructibus exornaret, sed

ut ceteris etiam suae sanctitudinis luce praeluceret.

Corbiae in lucem edita, inde a tenella aetatula haud exigua praestitit

futurae sanctimoniae indicia ; non solum enim saeculi illecebras vigilanti

diligentia defugit, atque adsiduis precibus piaeque paenitentiae operibus

se dedidit totam, sed ceteras etiam puellas, quascumque poterat, ad se

suaviter alliciebat, ut eas rectae doctrinae pabulo enutriret, ac suasione

exemploque suo ad vitiorum coenum omni ope vitandum et ad christia­

nam sectandam virtutem non sine uberibus fructibus permoveret. Pa­

rentibus orbata, atque hereditario patrimonio rebusque familiaribus di-

venditis, acceptoque pretio generose pauperibus distributo, in solitudinem

secessit, ut Deo inibi adhaereret uni; utque ieiunio, cilicio, ferreisque

catellis edomito corpore, facilius caelestibus vacaret contemplationibus.

Mox superna luce collustrata supernoque quodam instinctu afilata, post­

quam non paucas nec leves difiicultates feliciter eluctata est, francisca.-

lium virginum claustra libentissime petiit ; ibique eam, quam vehementer

exoptabat, evangelicae vitae perfectionem, divina adspirante gratia, ma­

gis cotidie magisque assequi enisa est.

At non modo ipsa virtutum omnium palaestram, imprimisque mode­

stiae, paenitentiae animique demissionis didicit, in eademque se exer­

cuit diligentissime, sed aliis etiam suae sanctitudinis fulgore ita praesti­

tit, ut a Claralibus virginibus veluti magistra venerabundis haberetur.

Itaque, non sine Divinae Providentiae consilio evenit, ut coenobia non

pauca in Flandria et in Gallia vel ad pristinum restitueret decus, vel

funditus conderet, et ad evangelicae vitae formam educeret. Quamobrem,

cum ad mortalem exitum meritis virtutibusque referta pervenit, sodales

suas plusquam verbis exemplo suo ad sanctimoniam adhortari poterat,

ac praesertim ad flagrantem Dei amorem, ad voluntariam paupertatem

et ad laborum dolorumque patientiam; quo quidem itinere, etsi arduo

aculeisque aspero, ad caelestem possent omnes beatitatem pervenire.

Habetis igitur ante oculos posita praeclara sanctitatis specimina; in

ea non modo studiose actuoseque intueamini, sed id etiam pro viribus

efiicite, per haec potissimum saecularia sollemnia, ut omnes, quotquot

potestis, edoceantur nihil potius esse, nihil magis necessarium, quam

animum quemque suum caelestibus exornare virtutibus, atque illam

imprimis supernam vitam alere, ex qua eaedem gignantur ac floreant. Qui

enim eiusmodi intimam supernamque vitam neglexerit, quae divina re-

106 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

fovetur gratia, qui ad externa solummodo se converterit, etsi laudabilia

ac temporibus consentanea, is serius ocius animadvertet caducam se ac

sterilem dedisse operam. Nostis enim « omne datum optimum et omne

donum perfectum desursum esse, descendens a Patre luminum » ; 1 qua­

mobrem ea quoque omnia, quae ad apostolatum pertineant, inania fore

ac vacua, nisi afflatu illo moveantur, qui ex Deo oriatur.

Cupimus praeterea Clárales virgines nominatim paterno admonere

animo, ut S. Coletae vestigiis sedulo diligenterque insistant. Ne sinant

eaedem pristinas illas virtutes, quibus tantopere sancta haec cáeles eni­

tuit, enervari, languescere, misereque restingui. Excitent quam maxime

sanctimoniae ardorem, si deferbuit ; ac non tantum pro semet ipsis divi­

nae gratiae munera implorent, sed pro innumeris etiam sororibus ac

fratribus, qui, ex recto itinere transversum acti, in errorem, in vitiorum­

que volutabrum obcaecata sint mente delapsi, lucem a Deo, misericor­

diam ac veniam comprecentur.

Earum Nos vestrisque precibus libenter Nostras coniungimus, dum

caelestium gratiarum auspicem peculiarisque benevolentiae Nostrae te­

stem, cum vobis singulis, dilecti filii, ac sodalibus vestrae curae deman­

datis, tum universis franciscalibus virginibus Deo devotis, iisque omni­

bus, qui haec saecularia sollemnia pio participabunt animo, Apostolicam

Benedictionem amantissime in Domino impertimus.

Datum Romae apud S. Petrum, die v mensis Decembris, anno

M D C C C C X X X X V I I , Pontificatus Nostri nono.

PIUS PP. XII

I I

A D E X C M U M P . D . L U C I A N U M L E B R U N , E P I S C O P U M A U G U S T O D U N E N S E M , C A B I L -

L O N E N S E M E T M A T I S C O N E N S E M : O B C O M M E M O R A T I O N E M P R A E D I C A T I O N I S A

S . I O A N N E E U D E S , S U B P R A E S I D I O I M M A C U L A T I C O R D I S B . M A R I A E V . T R I B U S

A B H I N C S A E C U L I S I N C E P T A E , I N A U G U S T O D U N E N S I D I O E C E S I .

PIUS PP. XII

Venerabilis Frater, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Ex

ofiiciosis litteris, abs te et a generali Eudistarum Moderatore recens datis,

libenti didicimus animo percupere vos eventum celebrare, quod possit,

ut in votis est, cleri populique pietatem incendere erga magnam Dei

Parentem dulcissimamque Matrem nostram. Tribus nempe abhinc sae-

1 Cf. IAO., I , 17.

Acta Pii Pp. XII 1 0 7

culis, cum Ioannes Eudes, « aeternarum praeco disertissimus verita­

tum », 1 una cum viginti sociis in singulis Augustoduni templis sacrarum

concionum cursum habuisset, atque innumerabiles multitudines ad Chri­

stum ad eiusque sanctissima sequenda praecepta reduxisset, laudabili

eo consilio permotus ut perseverans in virtute studium a Deo facilius

impetraretur, ab immaculato Beatae Virginis Corde publice voluit prae­

sidium ab omnibus implorari. Primum siquidem, eo auctore suasoreque,

et Ecclesiae probante auctoritate, Eucharisticum Sacrificium in eiusdem

immaculati Cordis honorem celebratum est, cuius ipse preces ac formu­

las composuerat.

Hoc Nos eventum in christianae plebis memoriam revocari valde op­

portunum ducimus, cum fore confidamus ut, quemadmodum Ioannis Eu­

des aetate, sic in praesens possint, uberibus cum fructibus, christifidelium

animi hac ratione converti atque excitari non modo ad cultum provehen­

dum Deiparae Virginis, et ad flagrantiorem erga eam amorem commo-

vendum, sed ad eius etiam virtutum exempla imitanda. Quod quidem,

si umquam alias, nostris hisce temporibus omnino videtur necessarium.

Paucis ante annis, ut omnes norunt, cum immane adhuc fureret bel­

lum, Nos — quandoquidem gravissimae huiuscemodi conflietationis com­

ponendae humanae spes humanaeque opes ancipites atque incertae vide­

bantur — ad miserentissimum Redemptorem nostrum precando suppli-

candoque confugimus, validissimo interposito patrocinio purissimi Cordis

Mariae Virginis. Ac sicut Decessor Noster fel. rec. Leo XIII, vicesimo

ineunte saeculo, universum hominum genus sacratissimo Cordi Iesu

dedicatum voluit, ita Nos pariter, quasi humanae familiae divinitus re-

demptae sustinentes personam, eam voluimus immaculato etiam Deipa­

rae Virginis Cordi sollemniter consecrare.

In praesens vero, etsi bellum fere ubique conquievit, nondum tamen

sedata sunt odia, neque discordiae sunt contentionesque compositae. Quin

immo ipsa civilis societatis compages summo in discrimine videtur, dum

tam multae nationes ac gentes, tot plagis adhuc sauciae, tot ruinis ac

detrimenti s aifiictae, quorsum novi anni cursus contendat reformidando

considerant.

Non est igitur a divino efilagitando auxilio desistendum, neque ab

imploranda tutela beatae Virginis Mariae cessandum, cuius sine ope qui

velit superna obtinere munera, supernumque praesidium, is sine alarum

remigio inaniter ad excelsa evolare videatur. 2 Quamobrem optime fa­

citis, si huius eventi faustitatem commemorantes, opportunam ex ea

1 Ho&i l . Pii XI in Canoniz. S. J. Eudes ; A.A.S., vol . X V I I , p. 225 . 2 Cf. DANTES A L I G H . , Parad., X X X I I I , 14 -15 .

108 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nanciscimini occasionem rationemque, qua facilius possitis popularem

infiammare pietatem erga Dei Matrem benignissimani, eamque, quasi

pacis sequestram ac caelestium munerum conciliatricem omnibus indicare

ac commendare.

Adsit e caelo consiliis atque inceptis bisce vestris S. Ioannes Eudes,

ac vobis valida prece sua impetret, ut salutares illi fructus, quos, tribus

ante saeculis, apud vos divina favente gratia edidit, iterum feliciterque

renoventur.

Nos interea, horum caelestium fructuum auspicem Nostraeque bene­

volentiae testem, cum tibi, Venerabilis frater, ac dilecto filio Francisco

Lebesconte, generali Eudistarum Moderatori, tum eius sodalibus, item­

que universo gregi tuae vigilantiae demandato, Apostolicam Benedictio­

nem effuso animo impertimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xv mensis Ianuarii, anno

M D C C C C X X X X V I I I , Pontificatus Nostri nono.

PIUS PP. XII

I I I

A D E M O S A C REVM0S P P . D D . C A R D I N A L E S A R C H I E P I S C O P O S E T E X C M O S P P .

D D . A R C H I E P I S C O P O S , E P I S C O P O S L O C O R U M Q U E O R D I N A R I O S F O E D E R A T O R U M

S T A T U U M A M E R I C A E S E P T E N T R I O N A L I S : D E A M P L I O R I E X T R U E N D O P O N T I ­

F I C I O C O L L E G I O S U I S C L E R I C I S E F F O R M A N D I S A C D E I N S T I T U T O C O N D E N D O S A ­

C E R D O T I B U S A D A L T I O R A S T U D I A P R O V E H E N D I S I N U R B E .

PIUS PP. XII

Beloved Sons and Venerable Brethren. — The approaching reesta­

blishment here in Our dear Rome of the North American College, the-

knowledge of whose reopening has been communicated to Us by the

rector, affords Us the welcome opportunity of addressing Our paternal

words to you, the Members of the Hierarchy of the United States. We

rejoice not only in the fact that after a lapse of eight years you are once

more sending your chosen young men to study in Our beloved City, to

imbibe the sacred wisdom of Holy Mother the Church at its very source

and to be nourished at the very heart of the Catholic world, but that you

are also planning to erect in the very shadow of Our own dwelling a new

and greater seminary to care for ever more young lévites from America,

It was Our predecessor of blessed memory, Pius IX, who nearly one

hundred years ago first proposed to the American Bishops that they

Acta Pii Pp. XII 109

establish a national seminary in Rome, and it was the same Pontiff

who purchased and graciously granted the use of the édifice that has

housed the American students ever since that time.

Surely there is evident the hand of Divine Providence in the fact that

the first steps were taken on the occasion of the définition of the dogma

of the Immaculate Conception and that the College itself was opened for

the first time on the very ève of the feast, on December 7th, 1859. And

since that day Our Heavenly Mother, Queen of the Clergy, has never

ceased to bless with every manifestation of divine favor a work that is

of necessity so close to Her maternal heart. The students nurtured in

tender love of their Mother and Queen, developed in the image of Her

Divine Son, enlightened in the sacred sciences learned at the feet of

Christ's Vicar, made strong and courageous by their close association

with the places sanctifìed by the Prince of the Apostles and the martyrs,

have returned to their own country to win ever greater triumphs for

Christ and His Holy Spouse. As pastors and teachers, as administrators

and also as bishops of the Church in America, the men trained bere have

al way s been marked with an especial loyalty to Us and to Our illustrious

Predecessors, an inevitable conséquence of their sojourn in this City,

the See of Peter and of Peter's Successors.

Today as We look about the City of Rome We see on all sides the

fio wer of the youth of the world, even from the most distant nations,

drawn bere by a common faith, sustained by common ideáis, being trained

in the same doctrine, sharing the same Divine Sacrifice, and ali united

by the same bonds of attachment to Us. Surely they are giving to the

leaders and to the peoples of every land a magnificent example of unity

and of the ability of mankind to live together in Christian peace and

concord. The concurrence of so many thousands of men, later destined

to play such an important part in the salvation of souls over the whole

face of the earth, is a great consolation to Us ; and it should be to you,

Belo ved Sons and Venerable Brethren, a reason especially appealing at

this time, to be prompt in making every sacrifice necessary to maintain

and even to enlarge the national seminary of your country.

So it is with particular Joy that We have learned of your proposais

to erect an even fìner seminary and to plant your roots even closer to Us.

Your wisdom and courage to look to the future and to pian for almost

three hundred of your seminarians to study in Rome represent a most

worthy initiative that can elicit only Our wärmest commendation. At

the same time you are keeping a close tie with your old and honored

traditions in putting the former college building to use as a house of

110 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

studies for priests wishing to train themselves in the higher branches

of the sacred sciences. Both of thèse projects call forth Our heartiest

approvai and support and the return in grâce and wisdom that will

accrue to the Church in America will amply reward the expenditures

and sacrifices that are necessarily in vol ved in their realization.

The united action taken in this matter by the American Hierarchy,

always so ready and generous in their support of ali measures for the

extension of the Kingdom of Christ, once more demonstrates the flourish-

ing condition of the Faith in your great nation. We are sure that the

bishops and priests and people will rally to the support of a cause that

promises so much for the Church and which is so close to Our own heart.

Already an abundant and fruitful harvest for Cod and for souls has

been garnered from the past eighty-nine years of the existence of the

North American College : and now your décisions for the future give

abundant hope that succeeding générations will continue, in greater

measure and with more ampie facilities, to enjoy the richest blessings

stemming from a priesthood nourished in the Eternai City.

With great Joy then We give Our blessing to the plans that bave been

made known to Us by the rector for the future of your seminary. We

shall follow their unfolding and their realization with intimate pleasure

and personal interest and, as a token of Our encouragement in the great

task that lies ahead, We impart to you, Beloved Sons and Venerable

Brethren, as also to the priests and faithful of the United States, Our

paternal Apostolic Bénédiction.

Given at the Vatican on the eighteenth day of February one thousand

nine hundred and forty eight, the ninth year of Our Pontificate.

PIUS PP. XII

I V

AD E M U M P. D. IOANNEM TIT. S. CLEMENTIS S. R. E. PRESBYTERUM CARDINA­

LEM DE JONG, ARCHIEPISCOPUM ULTRAIECTENSEM : SAECULO ELAPSO A

LIBERA SCHOLARUM INSTITUTIONE BATAVIS CATHOLICIS RECOGNITA.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Oble-

ctamentum non modicum Nobis gignit perutile consilium, quod istic,

te duce, susceptum est, centum fauste exactos celebrandi annos, ex quo

Batavi catholici impertiendae institutionis libertatem assecuti sunt.

Acta Pii Pp. XII III

Haec autem gloriosa libertas, magnis certaminibus et laboribus parta,

recens coronam et fastigium accepit, cum istius Regni statuta et leges

eam, in perpetuum mansuram, consecrarunt : ea enim non solum rei

catholicae sed civili quoque late succrescentem egregiorum fructuum mes­

sem protulit, quam vivida laetitia Nos recolimus et merita laude pro­

sequimur.

Nos quidem ob actuosum et constans hoc in Ecclesiam et patriam stu­

dium suspicimus et adamamus tum fideles istos, tum praesertim sacros

Hollandiae pastores, quibus prudentia, vigilantia, strenua navitas sem­

per sunt virtutes et animorum dotes praecipuae. Cum autem libenter

noverimus, ad feliciter acta recensenda, istic rerum de catholicis scholis

Expositionem fieri, quae quidem apparatu, pondere et utilitate valde

commendatur, addita erogatione Hollandesium Florinorum 10.000, eius

sumptibus occurrere volumus : sit hoc vobis documentum caritatis, qua

semper gaudemus, cum vobis benefacimus. Gratulationes igitur tu, Di­

lecte Fili Noster, ceterique isti episcopi, sacerdotes et christifideles de

praeclaro incepto habetote a Nobis atque pergite pro nobilissima Christi

causa summa contentione elaborare: Benevolentiae demum Nostrae pi­

gnus Apostolica sit Benedictio, quam, auspicem divinorum munerum,

vobis amanter impertimur.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die x mensis Martii, anno

MDCCCCXxxxviii, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

V

AD EMUM P. D. ALOISIUM TIT. SANCTI SILVESTRI IN CAPITE S. R. E. PRESBY­

TERUM CARDINALEM LAVITRANO, PRAEFECTUM SACRAE CONGREGATIONIS NE­

GOTIIS RELIGIOSORUM SODALIUM PRAEPOSITAE, DENA SACERDOTII LUSTRA

FELICITER EXPLENTEM.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — In pri­

mordiis Nostri Pontificatus tibi quinque ab inito episcopatu lustra feli­

citer peragenti gratulationes Nostras libenter significavimus, praecipua

tua erga Ecclesiam merita suavi memoria repetentes. Nunc vero, quin­

quagesimo sacerdotii tui natali die imminente, nova Nobis praebetur

facultas benevolentiam laetumque animum Nostrum tibi publice profe­

rendi. Ex quo enim in hac alma Urbe, egregia nitens pietate doctrinaque

praesertim sacra iureque plane eruditus, salutarem hostiam Deo offerre

112 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

coepisti, dum aetate florens in Collegio Apostolico Leoniano theologiam pastoralem docebas rectorisque munere fungebaris, apud plura iuventutis Instituta sacerdotalia munera exercuisti, simulque tribunalibus Sacrae Romanae Rotae et Signaturae Apostolicae nonnullisque Sacris Congre­gationibus Romanis studium consiliumque sollerter contulisti. Interea in locum defuncti Cardinalis Casimiri Gennari, insignis iurisconsulti, suffectus, graves moderatoris partes" commentarii, cui titulus Monitore

ecclesiastico diu honorificeque sustinuisti. Postquam vero in episcopi honorem evectus es, antea in ditionibus Cavensi et Sarnensi, tum in me­tropolitana Beneventi sede, denique in praeclara Panormitana virtus tua ac sollicitudo pastoralis reluxit. Inter ceteras laudes silentio praete­rire non possumus curas et labores, quibus adsidue incubuisti ad novas ecclesias aedesque paroeciales condendas, ad clericorum seminaria refi­cienda vel amplificanda, ad pia instituta fovenda, ad religiosam in scholis institutionem tuendam, ad Actionem Catholicam etiam per Coetum Episcopalem eiusdem in Italia moderatorem magis magisque provehen­dam. Nunc autem, quamvis aetate provectus, in gravioribus officiis tibi demandatis consilium operamque tuam Apostolicae huic Sedi diligenter praestas. Quapropter Nos praesentem nacti opportunitatem tibi, Dilecte Fili Noster, de sacro ministerio tam diu actuoseque gesto ex animo gra­tulamur, omnia fausta prospera salutaria a Deo ominamur. Quorum quidem caelestium donorum in auspicium inque peculiaris Nostri amoris testimonium, Apostolicam Benedictionem tibi, Dilecte Fili Noster, con­iunctis amicisque tuis, in primisque tuorum sociis laborum amantissime in Domino impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xvin mensis Martii, anno M D C C C C X X X X V I I I , Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

A L L O C U T I O

Ad Excmum Virum Nicolaum G. Accame, Argentinae Reipublicae Ora­

torem extra ordinem liberis cum mandatis, Litteras publicas Summo

Pontifici porrigentem*

Señor Embajador :

En la cúspide misma de una brillantísima carrera, enriquecida por el trabajo, la experiencia y los abundantes méritos al servicio de su patria, la divina Providencia y la honrosa confianza del Excelentísimo Señor

* Habita die 6 Martii mensis, a. 1.948.

Acta Pii Pp. XII 113

Presidente de la República Argentina han conducido a Vuestra Excelen­

cia a esta eterna Ciudad, en el corazón del mundo católico, para ser

Embajador Extraordinario y Plenipotenciario de una nación que —

como con religiosa satisfacción y patriótico orgullo Su Excelencia acaba

de poner de relieve — proclama a Dios « fuente de toda razón y justicia »

en el preámbulo mismo de su Constitución y reconoce a la religión cató­

lica, apostólica y romana un puesto de honor, de acuerdo con las mejores

tradiciones de sus antepasados europeos, de la católica y fecunda Madre

Patria española.

Con tal base no es estraño que el pueblo argentino fuese uno de los

primeros en abolir la esclavitud, en los albores del siglo xix, demos­

trando ya ese sentimiento de humanidad cordial que le había siempre de

caracterizar, como antes, mucho antes, había sabido conquistar un puesto

distinguido en las avanzadas de la cultura, abriendo en Córdoba la

segunda Universidad de toda la América del Sur en 1614, e instalando

en la misma ciudad su primera imprenta ya a fines de este mismo siglo.

Nos lo sabemos perfectamente, Señor Embajador : la profesión de

Dios y, con ella, la de las normas y valores para la vida que brotan de

la santa fe, no sólo vive impresa en el mismo frontispicio de vuestra

carta fundamental, sino que alienta igualmente, grabada en las ideas y

en los sentimientos de todo vuestro noble país.

Quien, como Nos, fué testigo de las luminosas jornadas de aquel inol­

vidable Octubre de 1934, y pudo ver cómo vuestro pueblo sabe venerar a

su Rey Eucaristico y a su bendita Madre, nunca dudará dónde está el

centro de los corazones de sus mejores hijos.

Quien, como Nos, tuvo ocasión de contemplar al elemento militar de

la nación, acercándose en series incontables a la mesa eucaristica para

nutrirse con el pan de los fuertes, fácilmente adivinará, mejor que quien

no tuvo aquella dicha, cual es el sentimiento que movía a Vuestra Ex­

celencia, soldado argentino experto y jefe de alta graduación, al pro­

nunciar hace unos instantes esas nobilísimas expresiones, que tanto

eco han despertado en Nuestro corazón.

Son palabras, lo sabemos muy bien, no sólamente de un hábil diplo­

mático y de un bizarro militar, sino también de un fecundo escritor, de

la misma estirpe, para citar solamente un nombre, de aquel presidente de

la República y excelente polígrafo que fué el también general Bartolomé

Mitre, personalidad eminente en casi todos los géneros, aunque acaso

no llegara en la poesía a las exquisiteces de un José Mármol, en el vigor

de la narración a la fuerza casi ciclópea de un general Domingo Faustino

Sarmiento, y en el ímpetu oratorio a las maravillas de un Fray Mamerto

8 - ACTA, vol. XV, n. 3. — 23-3-948.

l i é Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Esquiú, si es que queremos mantenernos siempre dentro de los límites

de vuestro bien poblado mundo literario.

No es nuevo Vuestra Excelencia sobre el suelo materno de Roma.

Por eso mismo dispone, mejor que muchos, de elementos suficientes para

mesurar y enjuiciar la mole de trastornos y de transformaciones que

Europa, y con ella todo el mundo civilizado, han sufrido y sufren desde

que Vuestra Excelencia, hace dos lustros y medio, llegó por primera vez

con carácter oficial a este solar italiano y romano.

Más aún ; viniendo, como viene, de un país no afectado por la guerra

y abundante en toda suerte de tesoros naturales, de una nación llamada

a grandes empresas materiales y espirituales, no escapará a su ojo escru­

tador la trágica situación de una gran parte de las naciones europeas,

que arrastran una existencia más parecida a uña lenta agonía que a una

optimista y segura convalecencia.

La contemplación de tan miserable estado, que, con las cosas mate­

riales, va corroyendo al mismo tiempo las fuerzas espirituales y los

vitales alientos de quienes en él yacen, — y que en vez de aliviarse se

agrava sin cesar por la inutilidad de los esfuerzos hasta ahora realizados

en favor de la paz — explicará a Vuestra Excelencia, y con Vuestra

Excelencia al Gobierno y al pueblo argentino por qué Nos — por encima

de los desengaños y de las no escasas deformaciones y alteraciones de las

intenciones Nuestras — Nos hemos hecho y seguiremos haciéndonos

siempre con suplicante energía los intérpretes de las ansias y de los

anhelos pacíficos de todos los buenos, digan lo que digan, hagan lo que

hagan los enemigos de la verdad, los defensores del principio de la fuerza

y los propugnadores de una razón de Estado y de un orden moral, que

viven fuera de la observancia y del respeto a las leyes morales.

Como consecuencia de los descubrimientos científicos de nuestros días,

el mundo se nos ha quedado demasiado pequeño para que nadie pueda

mirar como un « problema remoto », — cuya actualidad y urgencia dis­

minuye en proporción con la mayor distancia geográfica del epicentro de

las convulsiones y de los trastornos, — esas agitaciones, esas miserias

y esas opresiones que están padeciendo algunas de sus partes, más o

menos importantes.

En la escuela agria del dolor, si queremos denominar así al conflicto

bélico y a los años subsiguientes, los pueblos mejores han adquirido la

conciencia de esta solidaridad indivisible entre los Estados, para la

prosperidad lo mismo que para la adversidad ; y mientras que este es­

fuerzo fraternal, que desemboca en la ayuda recíproca, cada día les ata

Acta Pii Pp. XII 115

y les une más estrechamente, van aprendiendo a rechazar las insidias de un egoísmo insensato.

Precisamente por eso, Señor Embajador, Nos ha servido de no pe­queña complacencia poder deducir de sus elocuentes palabras que Nues­tras continuas solicitudes y diligencias para suscitar y difundir las ini­ciativas y las organizaciones de socorro en favor de los millones de víctimas de todas estas recientes calamidades, han encontrado en el generoso pecho argentino un eco tan filial como compasivo.

Aprovechamos, pues, con gusto la presente solemne ocasión para testimoniar una vez más Nuestra gratitud a Su Excelencia el Señor Presidente de la República, a los miembros del Gobierno, al Venerable Episcopado, al clero secular y regular y a todos nuestros amados hijos de la Argentina, por el puesto tan honroso que han sabido ocupar en esta lucha común para la mitigación de las miserias consecuencia de la guerra y de la postguerra, en la seguridad de que también mañana podre­mos contar, sin engañarnos, con sus nobles sentimientos de caridad humana y cristiana.

Llenos de tan consoladora confianza damos a Vuestra Excelencia, que en aquellos cada vez más lejanos, pero siempre inolvidables días del año 1934, Nos rindió, como a Legado Pontificio, los honores militares en tierra argentina, Nuestra cordial bienvenida, con la certeza de que, en el ejercicio de su importante oficio, encontrará siempre en Nos la ayuda más benévola.

Mientras tanto, y confiando en el feliz éxito de su misión, invocamos sobre el Gobierno y sobre el amadísimo pueblo argentino, y de modo especial sobre Vuestra Excelencia, la protección y las más abundantes gracias del cielo.

H O R T A T I O P A S T O R A L I S

AD PAROCHOS URBIS ET CONCIONATORES SACRI TEMPORIS QUADRAGESIMALIS *

Le benemerenze del Clero di Roma

Una ben intima gioia Noi proviamo, diletti figli, parroci e predicatori quaresimalisti, nel salutarvi questa mattina adunati intorno a Noi. Quale è infatti, per volere di Dio, la condizione del Vescovo di Roma? Le sue responsabilità come Pastore e Padre comune di trecentocinquanta milioni di fedeli, ora che la Chiesa è non solo idealmente, ma anche geo­graficamente universale, lo conducono col pensiero giorno per giorno in

* Habita die 10 Martii mensis a. 1948.

116 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

altri paesi e presso altri popoli, cosicché egli spesso ha quasi l'impres­sione di tornare da lontane regioni nella sua Città episcopale. Questa impressione è in Noi tanto più viva nel trovarci in mezzo al diletto Clero della Nostra Roma.

Siate ben sicuri : pur rivolgendo a vicenda l'attenzione della Nostra vigilanza verso i più diversi e remoti luoghi della terra, Noi non vi perdiamo di vista : Noi conosciamo i vostri lavori, la vostra carità, la vostra fede, il vostro ministero, ]a vostra pazienza, le opere vostre.1

Solleciti a raccoglierne ogni minima eco, Noi sappiamo la vostra infati­cabile dedizione, il vostro spirito di abnegazione e le visibili benedizioni che esso attira sul vostro apostolato. Siatene tutti ringraziati. Tutti, cer­tamente ; ma Noi pensiamo in modo speciale a voi, parroci e viceparroci della periferia, che, fra le più ardue difficoltà e non di rado esposti anche a gravi pericoli, lavorate così fruttuosamente a fondare e promuovere la vita religiosa in mezzo a misera gente nelle vostre parrocchie, povere borgate, prive spesso non solo di ogni comodità, ma anche delle cose più necessarie. Voi avete un posto di fiducia, e Noi seguiamo con interesse paterno i progressi da voi conseguiti, pronti ad aiutarvi con tutte le Nostre forze.

Animati da uno zelo non meno docile che ardente, voi attendete da Noi non solo gl'incoraggiamenti e la benedizione del Padre, ma anche una, sia pur breve, parola di esortazione del Pastore. E perciò Noi pro­poniamo ai vostri sforzi un duplice scopo : imprimere nelle menti la verità della fede ; scolpire nei cuori le sante abitudini di una vita vera­mente cristiana.

L'insegnamento delle verità della fede

Non vi torni molesto se, ancora una volta, vi raccomandiamo l'inse­gnamento della dottrina cristiana. Non è forse tristemente significativo che in tutti gli scritti, gli opuscoli, le relazioni sulle condizioni presenti della vita religiosa in Italia, si lamenta amaramente sopra ogni altra cosa la ignoranza delle verità della fede?

Lungi da Noi il pensiero di muovervene rimprovero ! L'Italia non è sola in causa, e simili doglianze giungono da molti altri Paesi, anche fra quelli che potevano un tempo legittimamente gloriarsi della loro organiz­zazione nel campo dell'insegnamento religioso. Ma altri oggetti attirano al presente l'interesse della giovane generazione e come microbi imper­cettibili ne debilitano le forze spirituali, morali, soprannaturali. Tale è, per esempio, la stima esagerata, se non esclusiva, data alla tecnica mate-

1 Cfr. Apoc. 2, 19.

Acta Pii Pp. XII 117

riale e alia cultura fisica, cose in sè senza dubbio assai buone e che Noi stessi abbiamo più volte incoraggiate, ma la cui dismisura non lascia più ai giovani il tempo e la volontà di attendere alle occupazioni dello spirito. Tale è anche il cinema che fa tutto passare sullo schermo ; tutto, fuorché ciò che aiuterebbe a meglio conoscere la religione. Tanto più perciò Noi approviamo e lodiamo i coraggiosi sforzi per la produzione di « films » religiosi, e al tempo stesso di reale valore artistico.

Quanto all'Italia, Noi abbiamo recentemente nel Nostro discorso agli Uomini di Azione Cattolica parlato di questa ignoranza come di una piaga aperta nel fianco della Chiesa. Siamo tornati a discorrerne nella Udienza ai Giovani cattolici di questa Nostra diocesi. Si freme al pen­siero che una parte notevole della gioventù romana dai quindici ai venti anni si viene straniando dalla Chiesa per puri pregiudizi e malintesi, do­vuti principalmente alla insufficienza di alimento spirituale adatto al loro stato, ai loro bisogni e, dentro certi limiti, al loro gusto. Poiché ciò concerne strettamente il vostro ufficio, diletti figli, abbiamo stimato opportuno di toccare nuovamente un così grave argomento.

Innanzi tutto studiatevi di ben organizzare l'opera del catechismo. Cercate buoni e istruiti collaboratori ; procurate, anche per mezzo loro, di tenervi informati della condizione della gioventù e della infanzia nella vostra parrocchia, così che nessuna via, nessuna casa, nessuna famiglia sfugga alla vostra attenzione e alla vostra cura. Insegnate voi stessi per­sonalmente il catechismo, almeno per i corsi superiori, e fate che la vostra parola sia solida, chiara, interessante, viva, calda, proporzionata alle intelligenze e alle necessità spirituali dei vostri uditori. Essa potrà esser tale soltanto se voi conoscerete a fondo le condizioni della loro vita personale, familiare e professionale, le loro difìicoltà, le loro lotte, le loro impressioni, le loro aspirazioni, affine di corrispondere alle loro aspettative, di guidarli, di guadagnare la loro piena fiducia.

I giovani sono ora abituati a vedere nel « film » tutto in immagini. Il cinema — e voi stessi spésso ve ne lamentate — attira e cattiva il loro interesse. Perchè la gioventù, e in generale il pubblico, si appassiona tanto per il cinema?. For se solamente per una inclinazione malsana? No. Gli spettatori sono affascinati e avvinti dallo schermo, sul quale vedono proiettato ciò che suole chiamarsi une tranche de vie. Essi appena rav­visano e distinguono, diluiti nel corso monotono della giornata, i minuti particolari della loro vita quotidiana, ma provano un piacere, gioioso od aspro, a riconoscerli, ad acquistare, per così dire, la coscienza del dramma della loro vita. Essi però, al tempo stesso, rimangono colpiti dalle dottrine di errore e di menzogna, dal quadro delle passioni criminali

118 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

e dei delitti mostruosi, presentati con vivacità alla loro immaginazione

e alla loro sensibilità. Eppure la dottrina di verità non è meno attraente

e l'eroismo della virtù non meno stimolante, purché non siano esposti

con la freddezza di un teorema o con l'aridità di un articolo di codice.

Se il cinema si rivolge principalmente alla fantasia, la dottrina della

fede ne è un efficace contrappeso. Essa esige dal giovane penetrazione

e applicazione mentale ; egli deve imparare a giudicare e a distinguere

il vero dal falso, il bene dal male, il lecito dall'illecito. Non sfuggite o

scansate alcuna difficoltà; i vostri giovani debbono avere la sicurezza

che voi potete dir loro tutto e che essi possono tutto domandarvi e con­

fidarvi.

Le abitudini di vita cristiana

L'altro punto, che intendevamo di proporre alla vostra considerazione,

riguarda le abitudini di vita cristiana, che debbono mettere profonde

radici nei cuori dei fedeli. Mantenetele o ricostituitele nelle antiche par­

rocchie : impiantatele nei nuovi sobborghi dell'Urbe.

Dappertutto, anche nelle campagne, ma quanto più gravemente nelle grandi città, nelle sterminate metropoli, le tradizioni religiose, le anti­che usanze cristiane, corrono pericolo. Esse non sono più del nostro tempo : si sente dire in tono sprezzante. Come se non fossero oggi più che mai necessarie quale salutare antidoto contro le seduzioni e il contagio della corruzione e dello spirito mondano, nella spaventosa promiscuità delle vaste capitali moderne !

In primo luogo, curate la impronta religiosa del focolare domestico. Via dunque, le figure scandalose ! Il Crocifisso regni in ogni famiglia.

Quindi, la pratica della preghiera quotidiana, presupposto essenziale di vittoria contro il vizio, condizione indispensabile di una vita onesta, di un progressivo consolidamento dell'uomo interiore ;2 l'assistenza de­vota, nei giorni festivi, ai divini uffici, cui voi cercherete di dare quel carattere di dignità, di pietà, vorremmo dire altresì di attrattiva, che li renderà amabili anche a coloro i quali troppo spesso non vi vedono se non una noiosa formalità; la frequenza dei Santi Sacramenti.

Finalmente lotta senza tregua contro quei ritrovi e quegli spettacoli, che offendono il pudore e la delicatezza delle anime cristiane, e che avrebbero fatto arrossire anche gli antichi pagani. Ispirate ai vostri fedeli l'orrore e il disgusto di così abominevoli rappresentazioni.

2 Cfr. Eph. 3, 16.

Acta Pii Pp. XII 119

I gravi doveri e le speranze dell'ora

Voi ben conoscete, diletti figli, i doveri che vi premono e vi stringono in quest'ora così grave, e Noi stessi li abbiamo in tante occasioni esposti, che stimeremmo superfluo di tornare ancora una volta su questo tema. Affinchè però non sembri che Noi Ci chiudiamo nel silenzio in un mo­mento di così grandi conseguenze, ripeteremo con gli Apostoli : Non possiamo non parlare : Non possumus non loqui/ e riepilogheremo qui brevemente alcuni principi fondamentali.

È vostro diritto e dovere di attirare l'attenzione dei fedeli sulla straordinaria importanza delle prossime elezioni e sulla responsabilità morale che ne deriva a tutti coloro i quali hanno il diritto di voto. Senza dubbio la Chiesa intende di restare al di fuori e al di sopra dei partiti politici; ma come potrebbe rimanere indifferente alla composizione di un Parlamento, al quale la Costituzione dà il potere di legiferare in materie che riguardano così direttamente i pili alti interessi religiosi e le condizioni di vita della Chiesa stessa in Italia? Vi sono poi anche altre ardue questioni, soprattutto i problemi e le lotte economiche, che toccano da vicino il benessere del popolo. In quanto esse sono di ordine temporale (sebbene concernano anche l'ordine morale), gli uomini di Chiesa nelle congiunture presenti lasciano ad altri la cura di ponderarle e di trattarle tecnicamente per la comune utilità della Nazione. Da tutto ciò consegue :

1. Che, nelle presenti circostanze, è stretto obbligo per quanti ne hanno il diritto, uomini e donne, di prender parte alle elezioni. Chi se ne astiene, specialmente per indolenza o per viltà, commette in sè un pec­cato grave, una colpa mortale.

2. Ognuno ha da votare secondo il dettame della propria coscienza. Ora è evidente che la voce della coscienza impone ad ogni sincero catto­lico di dare il proprio voto a quei candidati o a quelle liste di candidati, che offrono garanzie veramente sufficienti per la tutela dei diritti di Dio e delle anime, per il vero bene dei singoli, delle famiglie e della società, secondo la legge di Dio e la dottrina morale cristiana.

Del resto, diletti figli, quando sul pulpito adempite Palto e santo ufficio di predicare la parola di Dio, guardatevi dallo scendere a meschine questioni di partiti politici, ad aspre contese di parte, che irritano gli animi, acuiscono le discordie, intepidiscono la carità, e nocciono alla vostra stessa dignità e alla efficacia del vostro sacro ministero. Date a coloro che nelle domeniche frequentano i divini unici quelle istruzioni

3 Cfr. Act. 4, 20.

120 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

che cercano e attendono da voi : come conservare il tesoro della fede

cattolica e difenderla dagli errori del nostro tempo e dagli attacchi dei

nemici, come unirsi pili strettamente a Dio, come conoscere più profon­

damente e amare più ardentemente Gesù Cristo, come, in mezzo all'agi­

tata vita moderna, formare in sè l'uomo religioso, come operare secondo

i comandamenti del Redentore, come rimanere sempre fedeli alla Chiesa

e al suo Capo visibile.

Coraggio dunque e fiducia ! Il pessimismo sarebbe fuori di luogo. Non

vedete voi come la forza di attrazione dei beni terreni e materiali non

vale ad impedire che il popolo si senta portato, quasi per istinto, verso

le cose spirituali e religiose? Ma il più incoraggiante segno dei tempi è la

manifestazione, sempre crescente, fino a raggiungere talvolta visioni di

meravigliosa grandezza, della confidenza e dell'amore filiale che conduce

le anime alla purissima e immacolata Vergine Maria. Nella notte oscura,

che pesa sul mondo, la tempesta in furia scaccia violentemente le nubi

che ingombrano il cielo nero, ma lasciano pur intravedere all'orizzonte

il rosa pallido dell'aurora, preludio di giorni sereni nel cammino trion­

fale del Sole di verità, di giustizia e di amore, Cristo Gesù, nostro Sal­

vatore e Signore.

Anidando alla protezione della misericordiosa e potentissima Madre

di Dio il vostro ministero pastorale, impartiamo di cuore a voi e ai vostri

fedeli, Nostri cari diocesani, l'Apostolica Benedizione.

Sacra Congregatio de Propaganda Fide 121

ACTA 88. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

S I V A N Z E A N . - S I Û E N H O A V E N .

DECRETUM

D B M U T A T I O N E F I N I U M D I O E C E S I U M A C S E D I S E P I S C O P A L I S T R A N S L A T I O N E

Quum Episcopus Sivanzeanus Exc. P. D. Leo De Smedt, ob gravita­

tem caeli, viasque ad iter faciendum impeditissimas angustiamque loci

atque eversionem fere omnium aedificiorum operibus dioecesanis adhi­

bitorum, ab hac Sacra Congregatione petiisset suam transferre sedem

episcopalem e civitate Sivanzeana in urbem Kalgan, quae est in dioecesi

Siüenhoavensi caput provinciae Chajariensis in Sinis, Emi ac Revmi

Patres Cardinales eidem Sacrae Congregationi praepositi, in plenariis

comitiis die 22 mensis decembris 1947 habitis, audito favorabili voto

Exc. P. D. Antonii Riberi, Archiepiscopi tit. Darensis atque Apostolici

in Sinis Internuntii, partem occidentalem eiusdem civitatis Kalgan, in

dextra ripa fluminis « Ts'ing choci ho » sitam, dioecesi Sivanzeanae, ut

ibi collocetur sedes episcopalis, assignandam censuerunt.

Quam Emorum Patrum sententiam, Ssmo Domino Nostro Pio Prov.

Div. Papae XII, in Audientia diei 8 mensis Ianuarii vertentis anni ab

infrascripto huius S. Congregationis Secretario relatam, Ipse Summus

Pontifex in omnibus ratam habuit, partem urbis Kalgan, ut supra, a

dioecesi Siüenhoavensi separatam dioecesi Sivanzeanae attribuens, at­

que praesens ad rem Decretum confici iussit et expediri.

Datum Romae, ex Aedibus S. Congregationis de Propaganda Fide,

die V I I I mensis Ianuarii a. D. 1948.

£8 P. Card. F U M A S O N I B I O N D I , Praefectus.

L. © S. f Celsus Costantini, Archiep. tit. Theodos., a Secretis.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO RITUUM

i Q U I T E N .

BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVI DEI IOSEPHI MARIAE YEROVI, RELI­

GIOSI PROFESSI ORDINIS FRATRUM MINORUM, EPISCOPI CYDONIEN. ET COA­

DIUTORIS ARCHIEPISCOPI QUITEN.

SUPER DUBIO

An signanda sit commissio Introductionis Causae in casu et ad effe­

ctum de quo agitur.

Quoniam « Tota vita Christi crux fuit et martyrium » (Im. Ch. II. 12. 7), quisquis vult fidelis Eius esse sectator, « pro eius amore debet «omnia libenter subire, labores, scilicet et dolores, tentationes, vexationes, « anxietates, necessitates, infirmitates, iniurias, oblocutiones, reprehen­de siones, humiliationes, confusiones, correctiones et despectiones. Haec « enim iuvant ad virtutem ; haec fabricant caelestem coronam » (Ib. III. 35. 10-11). Haec agendo, haec sustinendo, Servus Dei Iosephus Maria Yerovi ad illam vitae perfectionem pervenisse videtur, quae in iis requi­ritur, quos uti sanctitatis speculum christiano populo proponendos Ec­clesia censet. Et sane, tertius e duodecim filiis, quos Ioachim Yerovi ac losepha Pintado genuerunt, Quiti, Aequatorianae reipublicae urbe principe, die 12 Aprilis anno 1819 Iosephus Maria ortus est eodemque die sacro baptismate ad supernaturalem vitam renatus.

Pie a parentibus educatus, utriusque iuris lauream assecutus, pau­perum praesertim patrocinium suscepit. Verum fori pericula formidans, divinumque impulsum ad ecclesiasticam amplectendam viam persentiens, sacrae doctrinae addiscendae, praecipue vero orationi, impense operam dedit. Anno 1845, die 21 Maii, Sacerdotio auctus est atque paroeciali munere Guani prius, Pomasqui postea, non longe a Quitensi urbe, deinde Ibarrae laudabiliter functus est, tantaque liberalitate se gessit, ut omnes beneficii fructus in pauperes effunderet.

Popularis legatus legibus ferendis, Ecclesiae iura strenue defendit. Anno 1852 ut Vicarius Apostolicus, Guayaquilensem dioecesim admini­strare coepit. Verum haud multo post ad Congregationem Oratorii, in

Sacra Congregatio Rituum 123

Pastopolitana urbe, in Columbia advolavit, in qua octo annos mansit. Anno 1862 Ordini Fratrum Minorum se adiunxit in eadem dicione; a qua, in catholicam religionem insectatione oborta, Limam, in Peruana republica divertere est coactus. Anno 1865 Ibarrensis dioecesis nuper erectae, in Aequatoriana republica, Apostolicus administrator factus est, quo munere magno animarum zelo functus est.

Septembri mense eiusdem anni Episcopus Cydoniensis in partibus infidelium atque Archiepiscopi Quitensis coadiutor cum futura succes­sione est electus. Verum vix dum Archidioecesis administrationem bono­rum omnium plausu susceperat, inscrutabili divino iudicio, gravi morbo correptus, ecclesiae sacramentis piissime susceptis, in Domini osculo mortuus est die 20 Iunii a. 1867.

Sanctitatis fama vigente, ordinaria auctoritate super eadem fama, super scriptis, atque super obedientia Urbani VIII legibus cultum Servi Dei prohibentibus, in Curia Quitensi, atque per Rogatoriales litteras in Curiis Pastopolitana et Ibarrensi annis 1919-1924 peractae sunt, atque ad Urbem delatae.

Interim plures ab Archiepiscopis, Episcopis, generalibus Ordinum et Congregationum Moderatoribus, Aequatorianae reipublicae Oratore apud Sanctam Sedem aliisque postulatoriae litterae Summo Pontifici pro beatificationis causae Introductione oblatae sunt. Servatis itaque omnibus de iure servandis, Revmo P. Fortunato Scipioni, generali Ordi­nis Minorum Postulatore, instante, die 27 Maii a. huius in Ordinario Sacrorum Rituum Coetu, Emus ac Revmus D. Ianuarius Granito Pi-gnatelli di Belmonte, Episcopus Ostien. et Albanen., causae Relator, du­bium posuit disceptandum : An signanda sit commissio Introductionis

Causae in casu et ad effectum de quo agitur atque de ea retulit. Emi ac Revmi Cardinales, audita relatione, atque auditis Officialium Praela­torum suffragiis scripto datis, nec non R. P. D. Salvatore Natucci, gene­rali Promotore Fidei, omnibus mature perpensis, respondere censuerunt : Signandam esse commissionem si Ssmo placuerit.

Facta autem per infrascriptum Cardinalem Beatissimo Patri, die 13 Iunii anni huius relatione, Sanctitas Sua, rescriptum Emorum Patrum ratum habens, commissionem Introductionis Causae Servi Dei Iosephi Mariae Yerovi Sua manu dignata est subsignare.

Datum Romae, die 13 Iunii, festo Sacratissimi Cordis Iesu, a. D. 1947.

£g C. Card. S A L O T T I , Ep. Praen., Praefectus.

L. © S. f A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius.

124 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

U R B I S E T O R B I S

DECRETUM

E L L O G I A I N M A R T Y R O L O G I O R O M A N O I N S E R E N D A A P P R O B A N T U R

Caelitum honoribus hisce ultimis temporibus pluribus Sanctis tri­butis, pronum erat ut eorum etiam mentio haberetur in Martyrologio Romano iuxta veterem Ecclesiae traditionem. Quare complura ellogia ab hac Sacra Rituum Congregatione confecta sunt et Sanctissimo Do­mino Nostro Pio Papae XII relata, ut Sanctitas Sua illa approbaret et in Martyrologio Romano inserenda decerneret. Sanctissimus vero Dominus in audientia infrascripto Cardinali Sacrae Rituum Congre­gationis Praefecto concessa die 27 Februarii 1948, praefata ellogia, prout in adnexis foliis continentur, dignatus est approbare, et novis editio­nibus Martyrologii Romani inserenda decrevit. Contrariis non obstan­tibus quibuscumque.

Die 27 Februarii 1948.

£ß C. Card. M I G A R A , Episc. Veliternus, Praefectus.

L. © S.

f A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius.

[Quintodécimo Kalendas Februarii (18 Jan.)] [Ultimo loco]

Budse, in Hungaria, sancta Margaritae, Virginis, e regia Arpadén-sium familia, Ordinis sancti Dominici monialis, virtute castitatis et arctissima poenitentia insignis, quam Pius Duodecimus, Pontifex Maxi­mus, sanctarum Virginum catálogo adscripsit.

[Pridie Kalendas Februarii (31 Jan.)] [Primo loco"}

Augustae Taurinorum sancti Joannis Bosco, Confessoris, Societa­

tis Salesianae ac Instituti Filiarum Marise Auxiliatricis Fundatoris,

animarum zelo et fidei propaganda conspicui; quem Pius Undecimus

Sanctorum fastis adscripsit.

Sacra Congregatio Rituum 125

[Pridie Nonas Februarii (4 Febr.)] [Quinto loco]

In regno Maravénsi apud Indos Orientales, sancti Joannis de Britto, Sacerdotis e Societate Jesu, qui cum. multos infideles ad fidem convertis-set, glorióso martyrio coronátus est.

[Nonis Martii (7 Mart.)] [Ultimo loco]

Florentia , in Etruria, santae Teresiae Margaritae Redi, Virginis, Or­

dinis Carmelitarum Excalceatárum, vitae puritate ac simplicitate admira­

bilis, quam Pius Papa Undecimus sanctarum Virginum albo adscripsit.

[Idibus Martii (15 Mart.)] [Ultimo loco]

Lutetiae Parisiorum sanctae Ludovicae de Marillac, viduae Le Gras, Societatis Puellarum a Caritate una cum sancto Vincentio a Paulo Fun­datricis, egenis sublevandis addictissimae, quam Pius Papa Undecimus Sanctarum fastis accensuit.

[Décimo séptimo Kalendas Aprilis (16 Mart.)]

[Quinto loco]

In dicione Canadensi sanctorum martyrum Joannis de Brébeuf, Ga­brielis Lalemant, Antonii Daniel, Caroli Garnier et Natalis Chabanel, Presbyterorum Societatis Jesu, qui in Hurónica Missióne, bac aliisque diebus, post multos labores et ssevissimos cruciatus, mortem pro Christo fortiter obierunt.

[Quintodécimo Kalendas Aprilis (18 Mart.)] [Ultimo loco]

Cárali, in Sardinia, sancti Salvatoris ab Horta, Confessoris, ex Or­dine Fratrum Minorum, qui virtutibus et singulari miraculorum dono cláruit et a Pio Papa Undécimo inter sanctos Coelites adnumeratus est.

[Duodécimo Kalendas Aprilis (21 Mart.)] [Ultimo loco]

In loco Ranft, prope Sachsein, in Helvetia, sancti Nicolai de Flüe, patris familias, dein Anachoretae, arctissima poenitentia et mundi con­temptu insignis, .ab Helvétiis pater patriae appellati, quem Pius Papa Duodecimus Sanctorum fastis adscripsit.

[Octavo Kalendas Aprilis (25 Mart.)] [Ultimo loco]

Faliscoduni sanctae Lûciae Filippini, Fundatricis Instituti Magistra-

126 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

rum Piarum ab ejus cognomine nuncupatárum, de Christiana puellarum

et mulierum praesertim pauperum eruditione optime méritae, quam Pius

Papa Undecimus inter sanctas Virgines retulit.

[Nonis Aprilis (5 Apr.)] [Ultimo loco]

Palmas, in ínsula Majórica, sanctae Catharinae Thomas, Virginis, Ca-nonissae Regularis ex Ordine sancti Augustini, quam Pius Papa Unde­cimus in sanctarum Virginum numerum retulit.

[Tertio Idus Aprilis (11 Apr.)] {Ultimo loco]

Lucae, in Etruria, sanctae Gemmse Galgáni, Virginis, contemplatione Dominicae Passionis et vitae sanctitate mirabilis, quam Pius Papa Duo­decimus in Sanctarum numerum retulit.

[Sextodécimo Kalendas Maji (16 Apr.)] [Penultimo loco]

Mvérnis, in Gallia, sanctae Marías Bernárdae Soubirous, Virginis, e Congregatione Sororum a Caritate et Institutione Christiana, Lapurdi, adhuc juvénculœ, iteratis apparitiónibus Immaculatae Dei Genitricis Ma­riae recreátae, quam Pius Papa Undecimus inter sanctas Virgines ad­scripsit.

[Undécimo Kalendas Maji (21 Apr.)] [Ultimo loco]

Œttingae Veteris, in Bavária, sancti Conrádi a Parzham, Confessoris,, Ordinis Minorum Capuccinórum, caritate et oratione insignis, quem, miraculis clarum, Pius Papa Undecimus Sanctorum número adscripsit.

[Octavo Kalendas Maji (24 Apr.)] [Ultimo loco]

Andégavi, in Gallia, sanctae Mariae a sancta Euphrásia Pelletier, Vir­ginis, Instituti Sororum a Bono Pastóre Fundatricis, quam Pius Duo­decimus, Pontifex Maximus, in Sanctarum numerum retulit.

[Quarto Kalendas Maji (28 Apr.)] [Octavo loco]

In pago sancti Laurentii ad Séparim, dioecesis Lucionénsis, sancti Ludovici Marías Grignion a Montfort, Confessoris, Fundatoris Missiona­riorum Societatis Mariae et Filiarum a Sapientia, apostolicae vitae forma,, praedicatione et devotione mariali insignis, quem Pius Papa Duodecimus Sanctorum catálogo adscripsit.

Sacra Congregatio Rituum 127

[Pridie Kalendas Maji (30 Apr.)] [Octavo loco]

Chérii, apud Angustam Taurinorum, sancti Josephi Benedicti Cot-toléngo, Confessoris, Parvae Domus a Divina Providentia Fundatoris, summa in Deum confidentia et caritate in pauperes insignis, quem Pius Papa Undecimus Sanctorum fastis adscripsit.

[Tertio Idus Maji (13 Maj.)] [Primo loco]

Sancti Roberti Bellarmino, e Societate Jesu, Cardinalis atque olim Episcopi Capuani, Confessoris et Ecclesiae Doctoris, cujus dies natalis decimo quinto Kalendas Octobris recensetur. [Ultimo loco]

Pódii, in dioecesi Pictaviénsi, sancti Andreae Hubérti Fournet, Con­fessoris, olim parochi, Instituti Filiarum a Cruce una cum sancta Eli­sabeth Bichier des Ages Fundatoris, quem Pius Papa Undecimus San­ctorum fastis adscripsit.

[Pridie Idus Maji (14 Maj.)] [Ultimo loco]

In pago Betharram, dioecesis Bajonénsis, sancti Michaelis Garicoïtsy

Confessoris, Congregationis Presbyterorum Missionariorum a Sacro Corde Jesu Fundatoris, apostólico zelo insignis, quem Pius Papa Duo­decimus Sanctorum fastis adscripsit.

[Décimo séptimo Kalendas Junii (16 Maj.)] [Octavo loco]

Janóviae, apud Pinsk, in Polésia, sancti Andreae Bobóla, Sacerdotis e Societate Jesu, qui, a schismaticis innumerabilia tormentórum genera perpessus, illustri martyrio coronátus est.

[Quartodécimo Kalendas Junii (19 Maj.)] [Ultimo loco]

Ficécli, in Etruria, sancti Theóphili a Curte, Confessoris, Sacerdotis Ordinis Fratrum Minorum, sacrorum recessuum propagatóris, quem Pius Papa Undecimus inter Sanctos retulit.

[Idibus Junii (13 Jun.)] [Primo loco]

Patavii, sancti Antonii Lusitani, Sacerdotis ex Ordine Minorum et Confessoris atque Ecclesiae Doctoris, vita et miraculis ac praedicatione

128 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

illustris, quem, uno post illius obitum anno nondum expleto, Gregorius

Papa nonus in Sanctorum canonem retulit.

[Secundo loco]

Londini, in Anglia, sancti Joannis Fischer, Episcopi Rosensis et

Cardinalis, qui pro fide catholica et Romani Pontificis primatu, jubénte

Henrico Octavo Rege, decollatus est.

[Décimo Kalendas Júlii (22 Jun.)] [Septimo loco]

Augustae Taurinorum sancti Josephi Cafásso, Sacerdotis, qui levitis

pietate et scientia augéndis atque damnatis capite Deo conciliándis fuit

illustris, et a Pio Papa Duodécimo inter sanctos Caélites adscriptus est.

[Sexto Nonas Júlii (2 Jul.)] [Septimo loco]

Lyciis, in Apúlia, sancti Bernardini Realíno, Confessoris, qui ma­

gistratus munere egregie functus, Societatem Jesu ingressus et sacerdo­

tio auctus, caritate ac miraculis inclaruit.

[Pridie Nonas Júlii (6 Jul.)] [Quinto loco]

Londini, in Anglia, sancti Thomas More, regni Cancellarii, qui pro

Fide catholica ac beati Petri primatu, jubénte Henrico Octavo Rege,

decollatus est.

[Idibus Júlii (15 Jul.)] [Penultimo loco]

Campi Salentinórum, in Apúlia, sancti Pompílii Mariae Pirrótti,

Confessoris, ex Ordine Clericorum Pauperum Matris Dei Scholarum

Piarum, vita apostólica praeclari, a Pio Undécimo, Pontífice Máximo,

inter Sanctos reláti.

[Undécimo Kalendas Septembris (22 Aug.)

[Secundo loco]

Festum Immaculáti Cordis ejúsdem beatae Virginis Mariae.

[Nono Kalendas Septembris (24 Aug.)]

[Penultimo loco]

Neapoli, in Campania, sanctae Joánnae Antídae Thouret, Virginis, In­

stituti Sororum a Caritate Fundatricis, quam Pius Papa Undecimus in

album sanctarum Virginum retulit.

Sacra Congregatio Rituum 129

[Ultimo loco]

Valentiae, in Hispania, natalis sanctae Mariae Michaelae, Virginis, Fundatricis Congregationis Ancillarum a Sanctissimo Sacraménto et Caritatis, patiéndi studio ac desiderio ánimas Deo lucrandi inflammátae, quam Pius Papa Undecimus sanctis Virginibus accensuit.

[Séptimo Kalendas Septembris (26 Aug.)] [Ultimo loco]

Pódii, in dioecesi Pictaviénsi, sanctae Joánnae Elisabeth Bichier des Ages, Virginis, Congregationis Filiarum a Cruce una cum sancto Andréa Huberto Fournet Fundatricis, jugi mortificatione et vitae innocentia clarae, quam Pius Papa Duodecimus sanctarum Virginum fastis ac­censuit.

[Quintodécimo Kalendas Octobris (17 Sept.)] [Secundo loco]

Romae, natalis sancti Roberti Bellarmino, Confessoris, e Societate Jesu, atque Cardinalis et Capuani olim Episcopi, sanctitate, doctrina et plurimis ad catholicae fidei et Apostolicae Sedis defensionem susceptis laboribus clarissimi; quem Pius Undecimus, Pontifex Maximus, San­ctorum honoribus auxit et universalis Ecclesiae Doctorem declaravit, ejusque festum tertio Idus Maji recolendum indixit.

[Séptimo Idus Octobris (9 Oct.)] [Primo loco]

Romae sancti Joannis Leonardi, Confessoris, Fundatoris Congregatio­nis Clericorum Regularium a Matre Dei, laboribus et miraculis clari, cujus ópera missiones a Propaganda Fide institutae sunt.

[Quinto Idus Octobris (11 Oct.)] [Primo loco]

Festum Maternitatis beatae Mariae Virginis. «

[Quintodécimo Kalendas Novembris (18 Oct.)] [Septimo loco]

Apud Auriesville, in statu Neo-Eboracénsi, sanctorum Martyrum, e Societate Jesu, Isaáci Jogues, Sacerdotis, et Joannis de La Lande, Coad-jutóris temporalis, qui hac et sequenti die ab Iroquénsibus dire necáti sunt, eodem loco ubi, paucis ante annis, Renatus Goupil, et ipse Coad­jutor temporalis, martyrii palmam consecutus fuerat.

9 - ACTA, vol. X V , n. 3. — 23 3-948.

130 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

[Décimo séptimo Kalendas Decembris (15 Nov.)] [Primo loco]

Coloniae Agrippinae sancti Alberti Episcopi et Confessoris, ex Ordine Praedicatorum, cognomento Magni, sanctitate et doctrina celebris, quem Pius Papa Undecimus Doctorem universalis Ecclesiae declaravit.

[Sextodécimo Kalendas Decembris (16 Nov.)] [Primo loco]

Sanctae Gertrudis, Virginis, cujus natalis sequenti die recensetur.

[Quintodécimo Kalendas Decembris (17 Nov.)] [Secundo loco]

Helpithi, in Saxonia, item natalis sanctae Gertrudis, Virginis, ex Ordine sancti Benedicti, quae dono revelatiónum clara exstitit. Ipsius tamen festivitas pridie huius diei celebratur.

[Undécimo Kalendas Januarii (22 Dec.)] [Ultimo loco]

Chicágiae sanctœ Francíscae Xavériae Cabríni, Virginis, Instituti Mis­sionariarum a Sacratissimo Corde Jesu Fundatricis, eximia caritate, invicta animi fortitudine et humilitate insignis, quam Pius Papa Duo­decimus Sanctarum catalogo adscripsit.

[Octavo Kalendas Januarii (25 Dec.)]

[In ellogio S. Petri Nolasci demantur ultima verba : Jussu Alexandri

Papae Septimi].

[Pridie Kalendas Januarii (31 Dec.)] [Decimo loco]

Lutetiae Parisiorum sanctae Catharinae Labouré, Virginis, e Societate Puellarum Caritatis, quae a Deipara Immaculata singulari manifesta­

tione Sacri Numismatis donata, virtutibus et miraculis insignis exsti­tit, et a Pio Papa Duodécimo in sanctarum Virginum numerum re­lata est.

Diarium Romanae Curiae 131

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Sabato, 6 marzo 1948, il Santo Padre ha ricevuto in solenne

Udienza Sua Eccellenza il Generale ACCAME NICOLA C , Amba­

sciatore Straordinario e Plenipotenziario della Repubblica Ar­

gentina, per la presentazione delle Lettere Credenziali.

Lunedì, 22 marzo 1948, il Santo Padre ha ricevuto in solenne

Udienza Sua Eccellenza il Marchese Dott. MELI LUPI DI SORAGNA

TARASCONI ANTONIO, Ambasciatore Straordinario e Plenipoten­

ziario d'Italia, per la presentazione delle Lettere Credenziali.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felicemente

regnante, si è benignamente degnato di nominare :

6 marzo 1948. Il Revmo Padre Grammatico Alberto, dell'Ordine dei Car­

melitani dell'Antica Osservanza, Consultore

della 8. Congregazione dei Riti, per le cause di

beatificazione e canonizzazione.

9 » » H Revmo Monsig. Guerri Sergio, Pro-Segretario della

Commissione Cardinalizia per VAmministrazio­

ne dei Beni della Santa Sede.

23 » » L'Illmo e Revmo Monsig. Angles Pamiés Igino, Consul

tore della S. Congregazione dei Riti, per la Sa­

era Liturgia.

Prelati Domestici di Sua Santità :

6 settembre 1944. Monsig. Hnmpfrey C. Guglielmo, dell'archidiocesi di Nuo­

va York.

9 marzo 1946. Monsig. Belin Augusto, della diocesi di Meaux.

24 agosto » Monsig. Cordero Ignazio, della diocesi di Nuova Segovia.

» » » Monsig. Lazo Anselmo, della medesima diocesi.

» » » Monsig. Padernal Crisanto, della medesima diocesi.

» » » Monsig. Velasquez Quintilio, della medesima diocesi.

15 febbraio 1947. Monsig. van den Gheynt Gabriele, della diocesi di Gand.

132 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

7 marzo 1947. Monsig.

22 aprile » Monsig.

21 maggio » Monsig.

25 »

1 agosto

12 ottobre

» » ;) ) )

29

» »

» »

1 novembre »

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Mynarik Giuseppe, della diocesi di Hradec Krá-

lové.

Cáceres Avila Giacomo, dell'archidiocesi di Te­

gucigalpa.

Conlon Ambrogio, delParchidiocesi di Manfre­

donia.

Della Paolera Luigi, della diocesi di Alife.

Baracha Basilio, della diocesi di Cairo.

Sandoval Amores Zefirino, dell'archidiocesi di

Cartagena.

Stuani Erminio, della diocesi di Cremona.

Semper Isidoro Giuseppe, dell'archidiocesi di

Dubuque.

Howell Giovanni Guglielmo, della medesima ar-

chidiocesi.

Schulte Guglielmo Enrico, della medesima archi-

diocesi.

Fernandez Emanuele Da Ressurreiçao, della dio­

cesi di Braganza.

Foley Giuseppe A., dell'archidiocesi di Nuova

York.

Hammer Enrico F., della medesima archidiocesi.

Rogers Emmett F., della medesima archidiocesi.

Drury Martino J., della medesima archidiocesi.

Snyder Valentino F., della medesima archidio­

cesi.

Tempie Tommaso, della medesima archidiocesi.

Hammes Giorgio Alberto, della diocesi di Lat

Crosse.

Sheedy Giovanni, della diocesi di Peoria.

Jagodzinski Adalberto A., della medesima dioc.

White Guglielmo P., della medesima diocesi.

Byrnes Giacomo Francesco, della diocesi di Mo­

bile.

Royer Walter Enrico, della medesima diocesi.

McCormack Francesco Giuseppe, dèlia medesima

diocesi.

Capelli Giovanni, della diocesi di Piacenza.

Pirolley Emilio, dell'archidiocesi di Besançon.

Humpfrey Guglielmo, dell'archidiocesi di Nuova

York.

Gianfranceschi Augusto, del patriarcato di Ve­

nezia.

Diarium Romanae Curiae 133

7 novembre 1947. Monsig. Bressan Ettore, del medesimo patriarcato.

» » » Monsig. Olivotti Giuseppe, del medesimo patriarcato.

14 » Monsig. Marques Craveiro Angelino, della diocesi di

Coimbra.

19 » Monsig. Verolino Gennaro, della diocesi di Acerra.

23 » » Monsig. Finnegan Ugo, della diocesi di Clogher.

» » Monsig. Gannon Patrizio, della medesima diocesi.

Y) Monsig. McShane Giovanni, della diocesi di Derry.

)> » Monsig. O'Doherty Giuseppe, della medesima diocesi.

» Monsig. Morfuni Nicola, della diocesi di Mileto.

27 » Monsig. Fontana Carlo, della diocesi di Apuania.

Monsig. McCul Luigi, della diocesi di Camden.

28 » Monsig. Casey Lorenzo B., della diocesi di Rochester.

» Monsig. Baierl Giuseppe F., della medesima diocesi.

» Monsig. McPadden Guglielmo H., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Brien Guglielmo, della medesima diocesi.

» » Monsig. Lane Francesco F., della medesima diocesi.

Monsig. Byrne Edoardo Giuseppe, della medesima diocesi.

» » Monsig. Donoghue Walter J., della medesima diocesi.

)> » » Monsig. Conway Giovanni A., della medesima diocesi.

)) » » Monsig. Rawlinson Edmondo Luigi, della medesima dioc.

)) » Monsig. Stander Guglielmo Federico, della medesima dio­

» » Monsig. cesi.

Balcerak Giuseppe A., della medesima diocesi.

» Monsig. Lyons Edoardo M., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Connors Tommaso F., della medesima diocesi.

)) » Monsig. Sullivan Giovanni Bernardo, della medesima dio

)) » Monsig. cesi.

Gabbani Adolfo Lorenzo, della medesima diocesi. )) Monsig. Cowen Guglielmo S., della medesima diocesi.

)) Monsig. Echi Giorgio W., della medesima diocesi.

)) » » Monsig. Craugh Wilfrido, della medesima diocesi.

7 dicembre » Monsig. Kovacs Giovanni, della diocesi di Alba Reale.

Monsig. Szabo Giovanni, della medesima diocesi.

» » Monsig. Cinque Saverio, delParchidiocesi di Amalfi.

» » » Monsig. Angles Pamies Igino, della diocesi di Barcellona.

» » » Monsig. Mazzilli Pietro, della diocesi di Tricarico.

15 Monsig. Alimonti Angelo, della diocesi di Bergamo.

» » Monsig. Meli Angelo, della medesima diocesi.

» » Monsig. Buggeri Antonio, della medesima diocesi.

» » Monsig. Scattini Guglielmo, della medesima diocesi.

19 Monsig. Breen Giovanni, delParchidiocesi di Sant'Andrea

ed Edimburgo.

134 Acta Apostolicae SedisT Commentarium Officiale

19 dicembre 1947. Monsig. Cenci Felice, dell'Abbazia delle Tre Fontane. :23 » » Monsig. Crespi Luigi, dell'archidiocesi di Milano. 2 gennaio 1948. Monsig. Mozzoni Umberto, della diocesi di Macerata.

10 » » Monsig. Fabrizi Fabrizio (Roma). 14 » » Monsig. Sigismondi Pietro, della diocesi di Bergamo. » » « Monsig. Lombardi Armando, della diocesi di Boiano-Cam-

pobasso. .» » » Monsig. Visconti Carlo, dell'archidiocesi di Napoli. » » » Monsig. De Fusco Oliviero, della diocesi di Sessa Au-

runca. » » » Monsig. Struifì Amleto, della medesima diocesi. 22 » » Monsig. Chanson Giuseppe, dell'archidiocesi di Tolosa. » » » Monsig. Dessort Paolo, della medesima archidiocesi.

30 » » Monsig. Palmiotti Antonio, dell'archidiocesi di Bari. >• » » Monsig. Vigorita Pietro, della diocesi di Lacedonia. » » » Monsig. Casadei Augusto, della diocesi di Marsina. 3 febbraio » Monsig. Profilio Antonino, della diocesi di Lipari. » » » Monsig. Tinti Macario, della diocesi di Senigallia.

13 » » Monsig. Raspanti Fortunato (Roma). 23 « » Monsig. Pastura Raffaele, della diocesi di Amelia.

Camerieri segreti soprannumerari di Sua Santità :

8 gennaio 1947. Monsig. Asta Salvatore, della diocesi di Mazara del Vallo. •5 agosto » Monsig. Palmas Angelo, della diocesi di Alghero.

14 settembre » Monsig. Nemengi Ludovico, della diocesi di Alba Reale. 28 » » Monsig. Jenneskens Pietro Giovanni Michele, della diocesi

di Ruremonda. » » » Monsig. Van Rijt Giovanni Gerardo, della medesima dio­

cesi. 12 ottobre » Monsig. Armosino Ercole, della diocesi di Asti. » » » Monsig. Fracchia Giovanni, della medesima diocesi. » » » Monsig. Moglia Primo, della diocesi di Bobbio. » » » Monsig. Cobbenhagen Martino Giuseppe Uberto, della dio­

cesi di Ruremonda. » » » Monsig. Sassen Ferdinando Leone Rodolfo, della medesi­

ma diocesi. 29 » » Monsig. Bakos Giovanni, dell'archidiocesi di Babilonia

dei Siri. » >) » Monsig. de Brouwer Pietro Cornelio, della diocesi di

s'Hertogenbosch. » » » Monsig. Dessa Alessandro, dell'archidiocesi di Calcutta. » )) » Monsig. Erdos Giuseppe, dell'archidiocesi di Colocza.

Diarium Romanae Curiae 135

29 ottobre 1947. Monsig. Komora Emilio, delParchidiocesi di Nuova York.

» » » Monsig. Reilly Giovanni E., della medesima archidiocesi.

» Monsig. Weldon Cristoforo J., della medesima archidio­

» Monsig. cesi.

Henkel Leone P., della diocesi di Peoria.

» » Monsig. Wissing Leone J., della medesima diocesi.

1 novembre » Monsig. Simonelli Torello, della diocesi di Macerata.

» » Monsig. Podrini Filippo, della diocesi di Sant'Angelo m

Vado.

7 » Monsig. Hanagan Filippo, delParchidiocesi di Glasgow.

13 Monsig. Cavalieri Ugo, della diocesi di Nocera Umbra.

23 » Monsig. Tomassini Dino, della diocesi di Foligno.

» » Monsig. Albanese Antonino, della diocesi di Mileto.

» » Monsig. Casella Alfredo, della diocesi di Rapolla.

» Monsig. Minniti Nicolò, della prelatura di Santa Lucia

del Mela.

27 » » Monsig. Calorio Giuseppe, della diocesi di Alba.

» » Monsig. Hickey Guglielmo, della diocesi di Camden.

28 » » Monsig. Lamsert Geraldo C, della diocesi di Rochester.

» » Monsig. McAniff Giacomo G., della medesima diocesi.

» Monsig. Randall Giovanni Stefano, della medesima dio

7 dicembre Monsig. cesi.

Afeltra Andrea, delParchidiocesi di Amalfi.

» Monsig. Di Lieto Mario, della medesima archidiocesi.

» » » Monsig. Pistone Giovanni, della medesima archidiocesi.

» » Monsig. Bertoncello Brotto Giov. Batt., della diocesi di

Padova.

» Monsig. Gasbàrri Romolo, della diocesi di Viterbo.

15 » Monsig. Musso Giulio, della diocesi di Albenga.

» » Monsig. Luciani Albino, della diocesi di Belluno.

19 » Monsig. Giusti Lorenzo, della diocesi di Arezzo.

31 » Monsig. Travia Antonio, delParchidiocesi di Palermo.

» » Monsig. Bellotti Luigi, della diocesi di Verona.

11 gennaio 1948. Monsig. de Maio Giov. Batt., della diocesi di Sessa Au-

runca.

» Monsig. Chiavetti Giacomo, delParchidiocesi di Spoleto.

» Monsig. Fabrizi Benedetto, della medesima archidiocesi.

» Monsig. Fidenzoni Francesco, della medesima archidio­

28 » Monsig. cesi.

Copello Carlo, delParchidiocesi di Buenos Aires. 30 » Monsig. Mirra Angelo, della diocesi di Bisaccia.

» » Monsig. Iatrini Francesco, della diocesi di Caltagirone.

» » Monsig. Marani Marino, della diocesi di Macerata.

136 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

30 gennaio 1948. Monsig. Fabbri Ettore, della diocesi di iSarsma. » » » Monsig. Lelli Eligio, della diocesi di Tuseania.

» » » Monsig. Santoni Angelo, della diocesi di Volterra. 3 febbraio » Monsig. Inzoli Agostino, della diocesi di Crema. w » » Monsig. Triassi Domenico, della medesima diocesi. » » )) Monsig. Giannini Noè, della diocesi di Senigallia. » » » Monsig. Marangoni Alessandro, della diocesi di Verona.

25 » » Monsig. Sensini Remigio, della diocesi di Amelia. » » » Monsig. Beltrami Silvio, della diocesi di Novara. » » » Monsig. Scaciga Della Silva Guido, della medesima dioc. » » » Monsig. Gatti Francesco, della medesima diocesi. n » )) Monsig. Lucchini Luigi, della medesima diocesi. » » » Monsig. Biondini Domenico, della diocesi di Todi. )> » » Monsig. De Chiara Vincenzo, della diocesi di Tricarico. » » » Monsig. Marzari Edoardo, della diocesi di Trieste e Oa-

podistria. 29 » » Monsig. Zammit Giuseppe, dell'archidiocesi di Malta.

Camerieri segreti di spada e cappa soprannumerari di 8. 8. :

20 aprile 1939. Il marchese Mattei Antonio, dell'archidiocesi di Malta. 5 luglio » Il conte Colonna Czosnowski Leone, dell'archidiocesi di

Varsavia. 15 febbraio 194$. Il sig. Dessain Giuseppe, della diocesi di Liegi. 4 aprile » Il sig. Towle Raimondo Giordano, dell'archidiocesi di

Boston. 30 giugno 1947. Il sig. Beaufaux Maurizio, dell'archidiocesi di Malines. 8 gennaio 1948. Il nob. Macioti Carlo (Roma). 18 » » Il sig. Vitalowitz Ermanno, dell'archidiocesi di Monaco

e Frisinga. 7 febbraio » Il sig. Malvezzi Campeggi Lucio (Roma).

Camerieri d'onore in abito paonazzo di 8. 8. :

29 ottobre 1947. Monsig. Concesa Antonio, della diocesi di Cremona. 1 novembre » Monsig. Curzi Gaetano, della diocesi di Sant'Angelo in

Vado.

Cameriere d'onore di spada e cappa soprannumerario di 8. 8. :

30 gennaio 1948. Il sig. Drago Sebastiano (Roma). 8 marzo » Il sig. Giulianelli Gioacchino (Roma).

Cappellani segreti d'onore di 8. 8. :

14 luglio 1947. Monsig. Martinez Guerra Carlo, dell'archidiocesi di Mes­sico.

1 novembre » Monsig. Galletti Albino, dell'archidiocesi di Udine.

An. et vol. XL 27 Aprilis 1948 (Ser. H , v. XV) - N. 4

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP, XII

ALLOCUTIO

Bummus Pontifex, die Paschatis Resurrectionis D. N. Iesu Christi

a. 1948 Urbi et Orbi benedicens, coram populo Urbis in foro Sancti

Petri Apostoli foAista quaeque amatissimo patti ominante, haec verba

fecit :

Romani! Diletti figli e figlie!

La solennità della Risurrezione del Signore vi ha più volte offerto l'occasione di adunarvi qui in pacifica schiera nella maestosa cornice di questo grandioso colonnato, le cui braccia sono aperte ad accogliere quanti muovono verso la Chiesa e verso Pietro.

La benedizione pasquale Urbi et Orbi, che siete venuti a ricevere, ri­chiede da ognuno di voi una franca, lieta e pubblica professione della fede ereditata dai vostri padri, d'incrollabile fedeltà alla Santa Chiesa, d'in­dissolubile unità di pensiero e di azione col Custode delle Somme Chiavi, a lui añídate dal divino Fondatore e Signore della Chiesa.

In quest'anno di ansie e di pericoli, in questo momento nunzio di eventi mondiali forse definitivi o irreparabili, su questa moltitudine di Roma credente si posa quasi un'ombra di gravità singolare, un sacro senso di aspettazione, uno spirito potente che, come intimo fuoco, scuote tutte le menti e tutti i cuori.

Chi non è cieco, vede, chi non è spiritualmente intorpidito, sente: Roma, la genitrice, Pannunziatrice, la tutrice di civiltà e di eterni valori di vita, questa Roma, che già il suo più grande storico chiamò, quasi per divino istinto, caput orbis terrarum,1 e il cui destino è un mistero che si

1 Trai LIVI Ab Urbe condita, l ib. I , n. X V I .

10 - ACTA, vol. XV, n. 4. — 27-4r948.

138 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

volge nei secoli ; questa Roma si trova ora dinanzi, o per meglio dire, in mezzo a una svolta dei tempi, che richiede nel Capo e nei membri della

N Cristianità somma vigilanza, instancabile prontezza, incondizionata azione.

Vigilate et orate :2 vegliate e pregate ! Così il Signore ammoniva i suoi discepoli alla vigilia della sua Passione.

Vigilate et orate : vegliate e pregate ! è il grido che in nome del Re­dentore risorto Noi indirizziamo a voi, ai vostri e Nostri concittadini, a tutti i fedeli del mondo.

La grande ora della coscienza cristiana è sonata. O questa coscienza si desta a una piena e virile consapevolezza della

sua missione di aiuto e di salvezza per una umanità pericolante nella sua compagine spirituale ; e allora è la salute, è l'avveramento della formale promessa del Redentore : « Abbiate fiducia, io ho vinto il mondo ». 3

Ovvero (che a Dio non piaccia) questa coscienza non si sveglia che a metà, non si dà coraggiosamente a Cristo, e allora il verdetto, terribile verdetto ! di Lui, non è meno formale : « Chi non è con me, è contro di me )).4

Voi diletti figli e figlie, ben comprendete che cosa un tale bivio si­gnifica e contiene in sè per Roma, per l'Italia, per il mondo.

Nella vostra coscienza, destatasi a tale piena consapevolezza della sua responsabilità, non vi è posto per una cieca credulità verso coloro, che dapprima abbondano in affermazioni di rispetto alla religione, ma poi, pur troppo, si svelano negatori di ciò che vi è di più sacro.

Nella vostra coscienza non vi è posto per la pusillanimità, la comodità, la irresolutezza di quanti in questa ora cruciale credono di poter servire due padroni.

La vostra coscienza sa che l'attuazione della giustizia sociale e della pace fra le nazioni non potrà essere mai conseguita e assicurata, se si chiudono gli occhi al « lume di Cristo » e si aprono invece gli orecchi alla erronea parola di agitatori che nella negazione di Cristo e di Dio pongono la pietra angolare e il labile fondamento dell'opera loro.

Romani!

La Chiesa di Roma, che è per voi in senso anche più stretto la vostra Madre, è fatta ai giorni nostri pubblicamente segno ai più ingiusti at­tacchi. Come Cristo è stato posto in signum cui contradicetur/ come

2 MATTH. 26 , 4 1 .

3 IOAÎW. 16 , 33 .

* MATTH. 1 2 , 3 0 .

6 L u c . 2 , 34 .

Acta PU Pp. XII 139

Egli è stato calunniato, coperto di vituperi e di fango, così da avversari accecati dalla passione nessun oltraggio è risparmiato alla Chiesa. In­vano, in questa stessa Urbe, centro della Cristianità, essa ha moltiplicato i suoi benefìci ; invano, in circostanze d'imminente pericolo, ha salvato, accolto, ospitato perseguitati di ogni categoria, anche fra i suoi più fieri nemici ; invano, in tempi di tirannica oppressione, ha affermato e soste­nuto la dignità, i diritti della persona umana e la giusta libertà dei po­poli; invano, quando la minaccia della fame gravava su questa Città eterna, ha provveduto alla sua alimentazione ; invano, fedele interprete dei comandamenti di Cristo, ha levato la sua voce contro i danni della immoralità dilagante, che conduce il popolo al decadimento e alla rovina. La si accusa di essere « reazionaria » e fautrice delle dottrine, che essa ha condannate ; le si rimprovera di depauperare e immiserire il popolo, che essa ha largamente soccorso e continua a soccorrere, massime coi provvidenziali aiuti che la carità del mondo cattolico, docile alle sue ripetute e calde suppliche, le fornisce; le si rinfaccia di tradire la dot­trina di Cristo, suo Sposo divino, che essa non si stanca di annunziare, di difendere e di attuare ; le si imputano, amplificandole e generalizzan­dole, le colpe di qualche suo membro degenere, che essa per prima de­plora, riprova e severamente punisce. Ma, pur costretta com'è a respin­gere e a confutare tante inique accuse per l'onore del nome di Cristo, per la integrità della sua dottrina, per la tutela di tante anime semplici o incaute, di cui quelle calunniose ingiurie potrebbero far vacillare la fede, essa ama anche i suoi detrattori, che pur sono suoi figli, e tutti invita, come Noi ora tutti v'invitiamo, o popolo di Roma, o popolo d'Ita­lia, o popoli del mondo, alla unione, alla concordia, all'amore, ai pen­sieri e ai disegni di pace.

Che la grazia dell'Onnipotente Iddio, la protezione della purissima Vergine Maria, Madre del divino amore e Salus populi romani, riposino su di voi, mentre Noi con effusione di cuore impartiamo a tutti, presentì e lontani, la Nostra paterna Apostolica Benedizione.

140 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

C O N S T I T U T I O N E S A P O S T O L I C A E

I

T U C U M A N E N S I S

DIOECESIS TUCUMANENSIS C APITULUM CATHEDRALE ERIGITUR

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Quam maxime Nobis cordi est, pro pastoralis officii Nostri debito, coetus illos sacerdotum praecellentium in cathedralibus ecclesiis consti­tuere, qui et Sacrorum Antistitibus consilio et opera iuxta iuris canonici praescripta praesto sint in regimine et administratione Ecclesiarum ipsis creditarum eisque adsistant in pontificalibus exercendis, quique, ad di­vini cultus splendorem in templis augendum, iugiter offerant hostiam

laudis semper Deo, idest fructum laMorum confitentium nomini eius.

Lubenti itaque animo supplices Nobis oblatas preces excipiendas duxi­mus venerabilis Fratris Augustini Barreré, Episcopi Tucumanensis, qui, ut Canonicorum Capitulum ad iuris tramitem in sua cathedrali ecclesia constituatur, enixe ab Apostolica Sede expostulavit. Suppleto igitur, quatenus opus sit, aliorum quorum intersit, vel qui sua interesse praesu­mant consensu, attento favorabili voto Nuntiaturae Apostolicae in Re­publica Argentina, omnibus mature perpensis ac certa scientia, de Apo­stolicae Nostrae potestatis plenitudine, in cathedrali ecclesia Tucuma-nensi Canonicorum Capitulum erigimus et constituimus, quod sex con­stabit Dignitatibus, nempe Decano, Archidiacono, Archipresbytero, Can­tore, Magistrali et Thesaurario, atque quatuor Canonicis, quorum, ad Canonis 398 codicis iuris canonici normam, alter ad officium Theologi, alter ad Poenitentiarii officium deputabuntur. Quo autem Capitulo erecto et constituto, Consultores dioecesanos actu ibi existentes eo ipso a suo munere cessare declaramus. Praebenda canonicalis pro unoquoque Ca­pitulari dos erit, quae a Reipublicae Argentinae Gubernio praestabitur. Quum vero in praesenti presbyteri in Dignitates et Canonicos eligendi aliis vacare muniis cogantur, indulgemus ut chorale servitium, quoad­usque praesentes circumstantiae perduraverint, ad horas canonicas mi­nores recitandas reducatur cum missa cantata dominicis diebus et aliis festis in capitularibus constitutionibus statuendis. Nobis insuper et apostolicae Sedi ad iuris tramitem collationem Dignitatum reservamus ; ^Canonicorum vero nominatio, servatis de iure servandis, ad Episcopum

Acta Pii Pp. XII 141

. : \ _ spectabit, dummodo beneficium pro illa vice reservationibus non sit obnoxium, de quibus in codicis iuris canonici canone 1435. Porro cum deceat eos, qui in Episcopi senatum adsciscuntur, quibusdam condeco­ran insignibus et privilegiis, statuimus ut Dignitates et Canonici roche­tum et mozzetam violacei coloris intra fines dumtaxat suae dioecesis et in capitularibus functionibus adhibeant. Volumus insuper ut capitulares constitutiones ad iuris tramitem et iuxta quae supra a Nobis statuta sunt quam primum conficiatur, quas, ab Episcopo adprobatas ab omnibus Dignitatibus et Canonicis religiose adservari iubemus. Ad quae omnia uti supra disposita et constituta exsecutioni mandanda venerabilem quem supra memoravimus Fratrem Episcopum Tucumanensem deputamus eique facultates ad id necessarias et opportunas tribuimus, etiam subde­legandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica di­gnitate constitutum, eidemque onus facimus ad Sacram Congregationem Consistorialem quamprimum transmittendi peractae exsecutionis acto­rum authenticum exemplar. Praesentes autem Litteras firmas, validas et efficaces exsistere et fore suosque plenarios et integros effectus sortiri e$

obtinere, atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari de­bere ; et, si secus super his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, id prorsus irritum et inane esse et fore volumus ac declaramus, contrariis quibuslibet minime obstantibus, etiam speciali mentione dignis, quibus omnibus derogamus. Harum vero Lit­terarum transumptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen ali­cuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce praesentibus ostensis tribueretur. Nemini autem hanc paginam erectio­nis, constitutionis, statuti, concessionis, derogationis, commissionis et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum ex Arce Gandulphi, anno Domini millesimo nongentesimo qua­dragesimo septimo, die vicesima nona Novembris mensis, Pontificatus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

I. Card. GRANITO DI BELMONTE Fr. RAPHAËL C. Card. ROSSI Decanus S. Collegii S. C. Consistorialis a Secretis

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apost, Loco £8 Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, n. 80. - Al . Trussardi.

142 Acta Apostolicae Sedis — Commentarkm Officiale

I I

EINSIEDLENSIS

ABBATIA (( N U L L I U S )) EINSIEDLENSIS ITERUM RECOGNOSCITUR ET PRIVILEGIIS

DONATUR.

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Insignis Einsiedlensis vetustissimaque Ordinis S. Benedicti Abbatia nullius, quae in media ferme Helvetiorum regione extat, quaeque reli­gionis observantia, pietatis nitore, animarum zelo, scientiarum, littera­rum atque universim eximio bonarum artium cultu, per tot saeculorum decursum tanquam fulgens sidus resplenduit et in praesens adhuc feli­citer spledescit, millenariis ab Ecclesiae Beatissimae Virginis ab Ere­mitis nuncupatae consecratione sollemniis, iure meritoque gaudio exul­tât, prout et Nos suavi animi delectatione laetamur. Quo vertente iubi­lari anno, pergratum Nobis est eandem Abbatiam nullius — ad cuius Mariale Sanctuarium Nos Ipsi, praesertim quum sive in Germania Nun­tii Apostolici, sive iam S. R. E. Cardinalis a Publicis Ecclesiae Negotiis munere fungeremur, pro Nostra erga Beatissimam Dei Genitricem Ma­riam devotione, pietate et affectu, pluries peregrinavimus — in peculiare Nostrae singularis benevolentiae signum, pro merito, augere et exornare. Quapropter oblatas Nobis preces Iubenti animo excipientes, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesu­mant consensu, certa scientia et Nostrae potestatis plenitudine Abbatiam nullius Einsiedlensem, a s. m. Dei Servo Pio Papa Decimo, Decessore Nostro, Motu Proprio, nonis Maiis, anno millesimo nongentesimo septi­mo edito, restitutam, Nos iterum iterumque recognoscimus cum suo

territorio ab omni dioecesi separatam, prout sepibus seu muris exteriori­bus actu extantibus circumscribitur, cum Clero seu Monachis, et populo seu famulis scilicet nec non cuiuscumque generis christifidelibus ibi com­morantibus vel quacumque de causa ibidem degentibus. Insuper, quo satius faciliusque consulatur ecclesiasticae eiusdem Abbatiae nullius

administrationi, et quaevis removeatur dubitationis vel anxietatis causa, etsi Abbatia illa nullius minime constet tribus paroeciis, Abbati nullius

pro tempore existenti omnia et singula in perpetuum tribuimus iura, potestates et privilegia eumque cunctis adstringimus oneribus, quae ad iuris communis normam Praelatos huius nominis respiciunt. Quapro-

Acta Pii Pp. XII 143

pter expresse in casu derogamus praescripto canonis 319, § 2 codicis

iuris canonici ; ac proinde ut pro Abbatia nullius Einsiediensi eiusdem­

que Antistite leges vigentis Codicis Iuris Canonici, congrua congruis

referendo, applicari possint ac debeant volumus ac decernimus. Has

igitur Nostras Litteras firmas, validas et efiicaces semper esse ac fore

suosque plenarios et integros effectus sortiri atque obtinere et illis ad

quos spectat in omnibus plenissime suffragari volumus et statuimus.

Volumus insuper ut harum Litterarum exemplis, etiam impressis, manu

tamen notarii publici subscriptis et per constitutum in ecclesiastica

dignitate virum sigillo munitis, eadem habeatur fides, quae hisce prae­

sentibus ostensio haberetur. Nulli ergo hominum hanc paginam Nostrae

recognitionis, declarationis, concessionis, derogationis et voluntatis

nostrae infringere vel ei ausu temerario contraire liceat. Si quis vero

id attentare praesumpserit, indignationem Omnipotentis Dei et Beato­

rum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Bomae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­

simo quadragesimo septimo, die tertiadecima Decembris mensis, Pon­

tificatus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

I. Card. GRANITO DI BELMONTE Fr. RAPHAEL -C. Card. ROSSI Decanus 8. Collegii 8. C. Consistorialis a (Secretis

A. Carinci, Arch. tit. Seleuc, Decanus Coll. Proton. Apost.

L. Kaas, Proton. Apost.

Loco £ß Plumbi

Reg. in Cane. Ap., -vol. LXXIV. n. 87. - Al . Trussardi.

EPISTULA

AD E M U M P. D. IOSEPHUM DIACONUM SANCTI EUSTACHII S. R. E. CARDINA­

L E M BRUNO; ANNUM A SUSCEPTO SACERDOTIO QUINQUAGESIMUM PAUSTE

CELEBRATORUM.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Haud

parva animi delectatione nuper cognovimus te propediem annum a su­

scepto sacerdotio quinquagesimum esse celebraturum. Eiusmodi profecto

iucundi eventus commemoratio praeclaram affert Nobis opportunitatem

tibi Nostram existimationem ac benevolentiam rursus declarandi iustam­

que laetitiam tuam tuorumque Nostra auctoritate cumulandi. Permulta

sane eademque egregia exstant merita, quae erga Ecclesiam hac temporis

144 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

diuturnitate tibi comparasti. Ex quo enimvero excelso Dei ministerio ipse es mancipatus, solida pietate ac doctrina enutritus, sacro praeser­tim civilique iure percallens, in ipso iuventutis flore multifariam sol­lertemque ac frugiferam operam Romanae Curiae contulisti ac praeci­pue, minoribus officiis exactis, gravi a secretis munere per plures annos perfunctus es apud Sacram Congregationem Concilii, in Pontificia Com­missione ad Codicis canones authentice interpretandos atque in Pontificia Academia Theologica Romana. Interea commentario Actorum Sanctae Sedis, tum Actorum Apostolicae Sedis moderabaris, Visitationes Apo­stolicas in pluribus Italiae dioecesibus peragebas, iuris disciplinam in Pontificio Athenaeo Lateranensi docebas atque adiutricem operam spe­cialibus Sanctae Sedis Consiliis seu Commissionibus navabas. Testimo­nium vero peritiae industriaeque tuae illud exstat volumen, cui titulus Codicis Iuris Canonici Interpretationes authenticae, quodque iuris pru­dentibus aptissime prodest. Has quidem laudes Nosmet Ipsi plane per­spectas bebentes, biennio ante in amplissimum Ecclesiae senatum libenti animo cooptavimus, tibique plura magni ponderis officia in ipsa Romana Curia concredidimus, quae quidem in praesens adsidue fructuoseque ge­ris. Quapropter proximam istam faustitatem nacti, te gratulatione Nostra ac merita laude publice afficimus, natalemque sacerdotii tui quinqua­gesimum bonis secundisque ominibus ac votis plane prosequimur. Cae­lestium autem donorum solaciorumque nuntia et conciliatrix praecipuae-que Nostrae caritatis testis sit Apostolica Benedictio, quam tibi, Dilecte Fili Noster, tuisque familiaribus laborumque sociis amantissime in Do­mino impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die iv mensis Aprilis, anno MDCCCCxxxxviii, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

S E R M O

Ad christifideles Romae coadunatos ad beatificationem Fratris Benildi

celebrandam*

En venant Nous exprimer la reconnaissance de tout votre Institut pour la glorification du Frère Benilde, vous Nous offrez à Nous-même, très chers fils, l'occasion de vous en dire Notre grande joie. C'en est une assurément que de saluer dans son triomphe un nouveau bienheureux ; mais c'en est une aussi, et très profonde, que de pouvoir le proposer sans

* H a b i t a die 5 Apr i l i s mens is a. 1948.

Acta Pii Pp. XII 145

réserve à votre étude et à votre imitation. Sans réserve, car, s'il est

juste de louer les élus de Dieu, il est surtout utile de s'appliquer à en­

tendre leurs leçons et à suivre leurs exemples. Or, une condition indis­

pensable pour le faire avec fruit est de les étudier attentivement, chose

que, trop souvent, on néglige, soit par simple oubli ou superñcialité, soit

par un sentiment de sa propre impuissance à reproduire des modèles de

leur taille.

Devant le saint dont la vie est un tissu d'actes éclatants de vertus

surhumaines, de pénitences horrifiantes et, en même temps, de faveurs

célestes des plus rares, on demeure tellement ébloui que, dans cet éblouis-

sement, alléguant l'impossibilité d'atteindre une si haute perfection, on

se contente de répéter une fois de plus la formule devenue banale à force

d'être commode, que les saints sont plutôt à admirer qu'à imiter. A l'in­

verse, devant le saint dont la vie se déroule toute unie, sans épisodes im­

pressionnants, sans exploits retentissants, plusieurs restent déçus et on la

juge trop terne pour valoir la peine d'y chercher des exemples à suivre.

Dans un cas comme dans l'autre, ce qui a échappé à l'examen, c'est

précisément l'essentiel. Comme on foule aux pieds, dans l'herbe où elle

se cache, la violette, sans la reconnaître à son parfum, on dédaigne le

parfum discret d'une vie sans éclat ; pas davantage on ne sait deviner,

derrière le décor merveilleux d'une vie à grande allure, la réalité vivante,

l'âme, pour s'efforcer non de copier les gestes, mais de vivre du même

esprit, dont ces gestes furent animés.

Mieux peut-être que d'autres vies, celle de votre Frère Benilde se

manifeste-t-elle au premier coup d'œil admirable et imitable. Vie simple

et uniforme, succession ininterrompue d'actions ordinaires dans un cadre

plutôt modeste, non pas vie cachée, mais vie dépensée tout au grand

jour, sous les yeux d'une population plus à même de comprendre et d'ap­

précier l'héroïsme du maître d'école que celui de la contemplative ou

de l'étudiant.

Quel est donc le secret de la sainteté de ce Frère Benilde? Un grand

nombre de témoins ont défilé au procès de sa béatification, et la somme

de leurs dépositions en des pages très simples montrerait surtout — en

l'illustrant çà et là de quelques traits sans grand relief — l'exécution au

jour le jour du programme tracé, par la règle et par la coutume, aux

fils et disciples de saint Jean-Baptiste de La Salle. C'est un programme

qui peut paraître bien restreint à qui ne lui accorde qu'un regard super­

ficiel, bien mesquin à qui, ne voyant que l'aspect humain des choses, le

compare à celui des grands conquérants apostoliques, à celui des grands

contemplatifs et des grands pénitents. Telle qu'elle est, cette règle prend

146 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

l'homme tout entier, à tout instant, sans répit, sans même le soulage­

ment de quelque variété dans l'abnégation et le sacrifice. Ce qui s'est

fait hier, ce qui se fait aujourd'hui, se fera demain et de la même maniè­

re. Aucun événement saillant n'y fait date et, n'était le front qui insen­

siblement grisonne, se découvre et se penche chaque jour un peu plus,

rien ne dirait que les semaines, les mois, les années ont fait longue cette

vie courageuse. Les témoins concordent dans l'impression qu'ils mani­

festent sur l'héroïcité des vertus telles qu'elles leur apparaissaient dans

notre nouveau Bienheureux. « Je considère, disait l'un d'eux qui avait

été jadis son élève, que l'héroïcité des vertus consiste non seulement à

faire des actes extraordinaires, mais à accomplir son devoir sans se

démentir jamais, et c'est à ce dernier titre que je pourrais appeler hé­

roïques la vertu ou les vertus du Frère Benilde »- 1 « Il ne s'est jamais

démenti dans l'accomplissement de notre règle, qui est pourtant sévère,

dit un autre, et en cela il a été héroïque ». 2 Mais lui-même a indiqué la

vraie marque de sa sainteté, lorsqu'il disait, sans se douter qu'il faisait

ainsi d'avance son propre panégyrique : <( Pour être un saint, il n'y a

pas chez nous grand'chose à faire : il n'y a qu'à observer la règle ». 3 La

maladie même ne l'empêchait pas d'y être rigoureusement attaché et on le

voyait alors « se traîner péniblement jusqu'à l'oratoire pour assister

aux exercices. Il n'y a guère manqué que pendant sa dernière maladie ». 4

Et alors, et dans la mort même, il se montra passionnément fidèle. Il

voulut renouveler ses vœux, bien résolu à être, disait-il, « régulier jus­

qu'à la fin )).5 Prenant en main son livre des règles, il se met à pleurer,

lui, le modèle des religieux, « de n'avoir pas assez bien observé cette

sainte règle ». 6

C'est encore un témoignage, et non le moins convaincant, peut-être,

la crainte instinctive qu'éprouvaient certaines jeunes Frères d'aller

vivre à Saugues, où il était Directeur.7 Ils le connaissaient de réputation

et lui-même, on le savait, disait : « Je ne suis pas digne d'être directeur,

mais aussi longtemps que mes supérieurs me laisseront dans cet emploi,

j'exigerai que la règle soit scrupuleusement observée ». 8 Ceux qui avaient

fait l'expérience de son gouvernement exaltent son immense charité ; il

1 Summ., n. V I , § 41. 2 Ibid., § 52. 3 Ibid., n. X I I , § 28.

* Ibid., n. V I , §§ 9-10. 5 Ibid., n. X V I I I , § 50. 6 Ibid., §§ 11-12. 7 Ibid., n. X I I I , § 45. 8 Ibid., n. X I I I , § 21.

Acta Pii Pp. XII 147

s'appliquait à rendre le joug plus suave, mais pour rien au monde il ne

l'eût desserré et cela pouvait faire peur à des débutants encore fragiles.9

Ils étaient, au reste, fort probablement, bons religieux, mais enfin, on

peut sans se dérober à la règle, sans la violer positivement, même de

façon légère, la tourner adroitement, tout au moins s'arranger en sorte

de n'en pas trop sentir l'étreinte. Il y a de la marge de la simple correc­

tion disciplinaire à la pratique exacte de la plus rigoureuse ponctualité,

à l'exquise délicatesse des amants de la pauvreté, au renoncement total

que suppose la dépendance absolue, à l'abnégation continuelle requise

par l'exercice de cette vie commune, dans laquelle saint Jean Bercbmans

trouvait sa grande mortification : « Maxima mea paenitentia vita com­

munis ». Il y a des degrés et, dans une vie sans grands incidents, sans

occasions extraordinaires, c'est à ces degrés que se mesure la sainteté

du religieux. Celle du Frère Benilde s'élevait très haut.

L'esprit mondain, trop naturel, se trompe, lorsqu'il méconnaît l'hé­

roïsme d'une vie cachée ; il se trompe, lorsqu'il s'imagine la vie, retirée

dans la solitude et le silence de la contemplation ou de l'étude, comme

une vie pieusement oisive de repos et de tranquillité. Certes, il ne peut

plus conserver cette illusion en regardant notre Bienheureux. Toute

simple qu'elle fût, sa vie se déroulait au jour le jour, sous les yeux et

dans la fréquentation continuelle de nombreux témoins, les plus variés,

dont plus d'un, avant de concourir à sa gloire en déposant dans le procès

de béatification, avait contribué, durant sa vie d'ici-bas, à lui faire pra­

tiquer les vertus héroïques qui l'ont fait saint. Elèves, familles, popula­

tion de Saugues et de la région, autorités civiles et religieuses exer­

çaient sa patience, bien difficile humainement, quand il lui fallait, tout

en la gardant douce et charitable, maintenir avec une indomptable fer­

meté et faire respecter les droits et les exigences de sa condition de reli­

gieux, d'instituteur et de directeur. Que d'avanies il eut à supporter, les

plus humiliantes et les plus irritantes, dont les exemples se pressent en

foule dans votre mémoire : un jour c'est pour soutenir l'autorité d'un de

ses subordonnés, dont la juste sévérité a allumé la fureur d'un père

trop enclin à voir dans son fils indiscipliné une innocente victime de la

tyrannie pédagogique ; 10 un autre jour, c'est pour sauvegarder la ré­

gularité et le recueillement de sa communauté contre les importunes

indiscrétions d'un voisin parmi les mesquines querelles de mur mitoyen.11

Durant un temps plus long, il lui faut assurer, dans le maintien de la

9 Summ., n. X V , § 24. 1 0 Ibid., n. X I I I , § 45. 1 1 Ibid., §§ 9 et 46.

148 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

paix et de la concorde, les droits et les intérêts de son école tiraillée en­

tre les rivalités, susceptibilités et divisions de partis, qui opposent entre

eux les divers représentants de l'administration ecclésiastique et sécu­

lière. Les bonnes volontés mêmes le mettaient, par leur maladresse, en

fâcheuse posture. Finalement sa bonté, ses vertus réussissaient à vaincre

les hostilités, et ses pires adversaires devenaient ses meilleurs amis ; Tun

d'eux, un des plus acharnés, mourut sereinement entre ses bras.12 L'en­

semble de la population ne pouvait manquer de sentir la salutaire in­

fluence de ce serviteur de Dieu.

Lorsque la justice et le devoir ne la forçait pas à se raidir dans la

lutte, alors sa charité se donnait libre cours avec une souriante délica­

tesse. Il était attentif pour découvrir et soulager les nécessités des fa­

milles, surtout de ses élèves; mais il y mettait tant de discrétion et

d'ingéniosité, que les plus ombrageux n'auraient pu se sentir humiliés

de recevoir ce qui perdait toute apparence d'aumône. Il faisait cadeau

de livres et d'autres fournitures classiques ; il prenait soin des malades,

surtout de ceux qui pouvaient provoquer quelque répugnance ; il les ins­

truisait en leçons particulières.13 Il aimait tant ses enfants ! Et pourtant

quelle croix pesante ils mettaient sur ses épaules ! Le martyrologe fait

connaître le supplice d'un maître d'école, qui eut d'autant plus à souf­

frir de la part des écoliers devenus ses bourreaux, que leurs coups im­

puissants prolongeaient d'autant plus ses tortures.14 C'est un fait isolé,

mais combien de maîtres ont à supporter durant des années, durant

toute une longue vie religieuse, comme une sorte de martyre lent de la

part d'enfants qui ne se doutent point qu'il font souffrir. Le Frère Be­

nilde a laissé échapper un mot, qui donne à entrevoir ce qu'il eut à en­

durer dans sa vie d'instituteur et de directeur : « Si nous n'avions pas

la foi, notre profession serait bien pénible, les enfants sont difficiles, mais

avec la foi comme tout change » . 1 5 Les enfants fussent-ils tous sages et

bons, la consolation qu'ils donneraient ne les empêcherait pas d'être

souvent fatigants par leur étourderie, leur espièglerie, leur difficulté

parfois à comprendre les choses les plus simples. Et puis, à peine sont-

ils dégrossis qu'ils quittent l'école ou passent en d'autres mains, oubliant

leur maître, qui reprend patiemment sa tâche auprès d'une nouvelle

génération, et ainsi d'année en année. Si ce n'était que cela, ce serait

encore l'idéal; mais, pour quelques sujets qui correspondent aux soins

1 2 Summ., n. X, § 157. 1 3 Ibid., n. X, §§ 47-49, 71-72, 99-103. 3 4 Cfr. Martí/rol. Rom., Bruxellis, 1940, Aug. 13, n. 2; S. Cassiani mart.

" Ibid., n. V I I § 52.

Acta Pii Pp. XII 149

dont ils sont entourés, combien d'autres qui ne donnent que de la fatigue

et de la peine et dont l'éducation ne se fait qu'à grosses gouttes de sueurs

et de larmes !

Une si indéfectible constance dans la fidélité aux humbles devoirs de

la vie quotidienne dans la pratique de toutes les vertus et dans toutes les

occasions, ne peut être que l'épanouissement au dehors d'une vie inté­

rieure profonde, vigoureuse, débordante de sève divine. Seuls sont ca­

pables d'en donner l'exemple avec l'inaltérable sérénité du bienheureux

Benilde ceux qui peuvent faire leur le mot de saint Paul : « Notre chez-

nous est dans les cieux » : « Nostra conversatio in caelis est » . 1 6

Occupé sans relâche au soin des Frères de sa communauté et de ses

enfants, il était pourtant en union permanente avec Dieu ; on le recon­

trait habituellement le chapelet en main et, sans effort, par un épanche-

ment spontané de sa dévotion, il inspirait à tous l'amour de Jésus, de Ma­

rie et de Joseph.

Modèle admirable, mais modèle imitable pour tous, pour vous sur­

tout, ses frères en religion. Que son,intercession vous obtienne à tous une

nouvelle infusion, toujours plus abondante, de l'esprit de votre Institut,

tel que l'a conçu et établi votre saint Fondateur. Soyez les dignes fils

de saint Jean-Baptiste de La Salle, les fervents émules du bienheureux

Benilde dans l'exercice de votre difficile, mais magnifique apostolat. Il

sera également pour vous un protecteur puissant ; et non pas seulement

pour vous, mais pour tous ceux, religieux et laïques qui, avec une abné­

gation digne de tout éloge, ont voué leur vie à l'éducation de la jeunesse.

Sous son patronage, toutes ces admirables écoles catholiques, sur les­

quelles a passé l'orage, ou dont l'existence est plus ou moins menacée

ou rendue difficile verront, Nous en avons la ferme espérance, le soleil

briller de nouveau sur elles et elles reprendront ou poursuivront, plus

florissantes que jamais, leur tâche, sainte entre toutes, de fournir des

citoyens exemplaires et utiles à la société, de vaillants serviteurs au

Christ et à l'Eglise.

Et vous aussi, élèves et anciens des Frères, c'est avec une douce émo­

tion que Nous vous voyons accourus si nombreux pour vous joindre dans

la joie et la fierté de ces journées aux éducateurs de votre enfance et de

votre adolescence. Nous y voyons une manifestation de plus de cet esprit

de famille, qui a toujours fait l'honneur et la force de l'Institut des Eco­

les Chrétiennes. Vous êtes venus de bien des nations ; combien d'autres

sont ici de cœur ! Vous êtes venus de la France, patrie du bienheureux

Benilde et de son Père saint Jean-Baptiste de La Salle. i a Phil. 3, 20.

150 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Estáis presentes también los peregrinos venidos de España, los hijos

de ese pueblo, cuya fe y cuyo fervor se diría que el nuevo Beato ha mirado

desde el cielo con predilección especial, premiándole con numerosas gra­

cias, dos de las cuales son precisamente las que han servido para glo­

rificarle, verificadas en las afortunadas personas de dos buenos Herma­

nos españoles.

Vuestro inquebrantable amor y vuestra adhesión ejemplar a Jesu­

cristo y a su Iglesia son sin duda ninguna la mejor recompensa para

aquellos — es decir, para los excelentes educadores, los Hermanos de las

Escuelas Cristianas — que han contribuido a la formación de los espíritus

y de los corazones de una juventud sana, pura y fuerte, dispuesta a dar

testimonio de su propria fe hasta con el derramamiento de su sangre.

Y al lado vuestro, en santa y justa hermandad de apellidos, de lengua

y de fe, saludamos igualmente a los peregrinos hispano-americanos, hijos

también de jóvenes pueblos cristianos, esperanza de la civilización y de

la Iglesia.

Finalmente il Nostro saluto si volge con particolare affetto a voi,

diletti figli, alunni ed ex-alunni venuti da tutte le regioni d'Italia, ove

l'albero piantato già in terra di Francia ha prodotto così forti virgulti

e maturato così nobili frutti di virtù religiose e civili. Quale magnifico

« libro d'oro » potrebbero formare i nomi di tanti buoni, fedeli e valo­

rosi servitori di Dio, della patria e della umanità, di tanti cattolici saldi,

fervorosi e ben istruiti nelle verità della fede, usciti dalle scuole elemen­

tari, tecniche e superiori dei « cari Fratelli », scuole ove, al pari di un

tempio, entra l'onestà e il decoro, risplende il sapere e presiede quella

religione, che, mentre sospinge e guida gli animi fervidi della gioventù

sui diversi sentieri dell'azione, del lavoro, dello studio, dell'ardimento

sociale, li innalza e li sublima in Dio.

Il nostro Beato aveva ben ragione quando affermava che la fede tra­

sfigura e fa gradita e dolce una professione la quale per se stessa può

essere non di rado penosa. Questo spirito di fede, attinto dalla regola

del santo Fondatore, rendeva a lui l'insegnamento soprattutto catechi­

stico così soave e pregevole, che, dopo averlo esercitato per lunghi anni

con amorosa diligenza, continuò ad impartirlo, pur con respiro affan­

noso, ai fanciulli fin quasi al termine della sua santa vita.

Con tali sentimenti e con tali auguri, invochiamo su tutto il bene­

merito Istituto, sparso nelle cinque parti del mondo, le più elette grazie

del Cielo, mentre di gran cuore impartiamo a quanti siete qui presenti,

religiosi, alunni ed ex-alunni, come anche alle vostre famiglie e alle

persone e cose che vi sono care, la Nostra paterna Apostolica Benedizione.

Sacra Congregatio Consistorialis 151

ACTA SS. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XII, suc­

cessivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae se­

quuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 29 Maii 191(1. — Cathedrali Ecclesiae Portus Veteris praefecit

R. D. Mcanorem Carolum Gavilanes Chamorro, eiusdem dioecesis Admi­

nistratorem Apostolicum.

die 29 Novembris. — Metropolitanae Ecclesiae Baltimorensi Exc. P. D. Franciscum Keough, hactenus Episcopum Providentiensem.

— Archiepiscopali Ecclesiae Washingtonensi R. D. Patricium 0'Boyle, Antistitem Urbanum et moderatorem Operum Charitatis archi­dioecesis Neo-Eboracensis.

— Cathedrali Ecclesiae Austiniensi, nuper erectae, R. D. Aloysium J. Reicher, Protonotarium Apostolicum ad instar et cancellarium dioe­cesis Galvestoniensis.

die 2 Decembris. — Cathedrali Ecclesiae Aliphanae Exc. P. D. Iose­phum Delia Cioppa, hactenus Episcopum titularem Tiberiensem et Prae­latum Altamurensem et Aquavivensem.

die 5 Februarii 1.91^8. — Cathedrali Ecclesiae Uxellensi et Terralbensi R. D. Antonium Tedde, Parochum ecclesiae S. Donati in civitate Sacceri.

die 7 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Matrisfontis, nuper erectae, R. D. Eduardum Douglas, narochum ecclesiae Sancti Antonii in civitate Glasguensi.

die 13 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Caetitensi R. D. Iosephum Terceiro de Souza, parochum in dioecesi Limoeirensi.

— Cathedrali Ecclesiae S. Caroli de Pinhal R. D. Rui Serra, Vica­rium Capitularem eiusdem dioecesis.

die 2Ï Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Caliensi Exc. P. D. Iulium

Caicedo, hactenus Episcopum Barranquillensem.

die 28 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Pasletanae, nuper erectae, R. D. Iacobum Black, Vicarium Generalem metropolitanae Ecclesiae Glasguensis.

152 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

— Coadiutorem eum iure successionis Exc. P. D. Gerardi Shaugh-nessy, Episcopi Seattlensis, Exc. P. D. Thomam Arthurum Connolly, Episcopum titularem Silensem, hactenus Auxiliarem Exc. P. D. Ioannis Ioseph Mitty, Archiepiscopi S. Francisci in California.

die 29 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Corumbensi R. D. Orlandum Ohavez, e Societate S. Francisci Salesii.

die 6 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Prienensi R. D. Anto­nium de Castro Mayer, Canonicum Capituli Metropolitani S. Pauli in Brasilia, quem constituit Coadiutorem cum iure successionis Excmi P. D. Octaviani Pereira de Albuquerque, Episcopi Camposini.

die 18 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Desmoiensi R. P. D. Eduardum Coelestinum Daly, O. P.

— Titulari episcopali Ecclesiae Sareptenae R. D. Ioannem Franci­scum Dearden, moderatorem Seminarii dioecesis Clevelandensis, eumque constituit Coadiutorem cum iure successionis Exc. P. D. Hugonis Caroli Boyle, Episcopi Pittsburgensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Iliensi R. D. Leonem J. Steck, pa­rochum ecclesiae Sancti Gabrielis in urbe S. Ludovici, ipsumque depu-tavit Auxiliarem Exc. P. D. Duane Garrison Hunt, Episcopi Lacus Salsi.

— Titulari episcopali Ecclesiae Ipsensi R. D. Leonem F. Fahey, paro­chum ecclesiae S. Cordis Iesu in urbe « Hattiesburg » dioecesis Natche-tensis, eumque constituit Coadiutorem cum iure successionis Exc. P. D. Ioseph Francisci McGrath, Episcopi Bakerensis.

die 20 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Mctheroyensi Exc. P. D. Ioan­nem de Matha de Andrade y Amaral, hactenus Episcopum Amazonensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Bindaeae R. D. Coelestinum Fernán­dez, canonicum Capituli cathedralis Zamorensis, quem deputavit Auxi­liarem Exc. P. D. Ianuarii Méndez y del Rio, Episcopi Huajuapamensis.

die 31 Martii. — Praelaturis nullius, aeque principaliter unitis, Al-tamurensi et Aquavivensi, Exc. P. D. Salvatorem Rotolo, Episcopum ti­tularem Nazianzenum.

die 8 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Pesqueirensi R. D. Adelmum Machado Cavalcante, Canonicum Capituli metropolitani Maceiensis.

die 6 Aprilis. — Cathedralibus Ecclesiis aeque principaliter unitis Interamnensi et Narniensi R. D. Ioannem Baptistam Dal Prà, Archipre­sbyter um-Parochum loci « Conselve » dioecesis Patavinae.

die lJf Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Satalensi in Armenia Exc. P. D.Salvatorem Herrera y Pinto, hactenus Episcopum Puniensem.

Sacra Congregatio Rituum 153

SACRA CONGREGATIO RITUUM

i L U C E N .

BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VENERABILIS SERVI DEI ANTONII MARIAE

PUCCI , SACERDOTIS PROFESSI ORDINIS SERVORUM MARIAE, PAROCHI S. AN­

DREAE IN CIVITATE (( VIAREGGIO ) ) .

SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe, Caritate cum in Deum

tum in proximum, nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Tem­

perantia, Fortitudine earumque adnexis in gradu heroico in casu et

ad effectum de quo agitur.

In actis, quae Ordinis Servorum Mariae originem enarrant, superna quaedam visio refertur, quam S. Petrum Ordinis Praedicatorum atque Inquisitorum Protomartyrem, habuisse tradunt. S. Martyr : Vidit mon­tem excelsum floribus consitum, inter « quos eminebant septem lilia can-« didissima, quibus septem primi Patres significabantur. Vidit etiam, « secundum aliquos, Beatam Virginem sub chlamyde sua Servos suos « protegentem ».

Mons excelsus est Senarius mons, non longe a Fiorentina urbe, incliti Ordinis Servorum Mariae cunabula; flores autem, sicut septem lilia fundatores Patres, Ordinis huius Fratres et Sorores significant, qui vitae sanctitate, beatae Matris dolorum cultu animarumque zelo Dei Ecclesiam, veluti amoenum ac odorum viridarium decoraturi forent.

Visio haec quasi quaedam vaticinatio est habenda; nunquam enim huic Ordini tantae Matris patrocinium defuit, Ipsaque praestite, plures virtute eximios sodales protulit. Quos inter P. Antonius Maria Pucci merito est accensendus, uti mox vel breviter attingemus.

In oppidulo Poggiole prope « Vernio » intra Pistoriensis dioecesis fines, ex Augustino Pucci et Maria Oliva Macchi, honestis piisque con­iugibus, secundus ex octo filiis, die 16 aprilis anno 1819, natus est puer, cui in baptismo, eodem die ei collato, Eustachii nomen fuit impositum. Anno 1823 sacro Chrismate fuit illitus; circa annum 1832 ad sacram synaxim fuit primitus admissus. Intra domesticos parietes pueritiam pie transegit.

Litterarum rudimenta a Parocho accepit, qui singularem eius pie-

11 - ACTA, vol. XV, n. 4. — 27-4-948.

164 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

tatem, propensumque studium in religiosum statum perpendens, ut ipsi ad hunc viam sterneret, prima latinae linguae principia eum docuit. Nec haec divinano eum fefellit. Eustachius enim religiosam vitam revera amplecti maturavit; quumque magnam in beatam Virginem religionem foveret, Ordinem Servorum Mariae selegit; sed eius optationi parentes aliquantulum obstiterunt : verum non multo post, divino consilio ac-quiescentes, plene consenserunt.

Eustachius itaque die 10 Iulii anno 1837 ad domum Florentini tyro­

cinii advolavit, sacrasque Ordinis vestes in Nativitatis Domini pervi­

gilio induit, Eustachii nomine in Antonii Mariae mutato. Tempore sta­

tuto unanimi religiosorum suffragio ad sollemnia edenda vota admissus,

haec die 30 Maii mensis anno 1843 nuncupavit. Philosophicis interim ac

theologicis disciplinis diligentissime emensis, sacris est initiatus, dieque

24 Septembris anno eodem ad sacrum Presbyteratus ordinem Florentiae

est promotus, primumque eucharisticum sacrificium, maximo animi fer­

vore, in Basilica Ss. Virginis Annuntiatae celebravit.

Sacerdos factus, sequenti anno, parochi vices gerendi munus in Ec­

clesia S. Andreae, oppidi ((Viareggio» Lucen. Archidioecesis ex obe­

dientia suscepit, quod adeo laudabiliter exercuit, ut vix post triennium,

Ecclesiae eiusdem parochus fuerit electus.

Gommendatarum sibi ovium curam optimus parochus quam diligen­

tissimam habebat. Divini verbi praedicatione, catechismi doctrina, pae­

nitentiae sacramenti assidua administratione, intemerataeque vitae exem­

plo per novem supra quadraginta annos eas pavit. Omnibus omnia fa­

ctus, egentibus, detractis quoque sibi vestibus, subvenire; consilia ac

monita praebere, afflictos levare, contumelias iniuriasque condonare,

inimicitias, simultates, odia compescere, pacem conciliare, vigilans pa­

stor summopere studuit, atque ita ardenti zelo, sagacique industria ani­

morum saluti indefesse providit. Graviter infirmis paterno amore assedit,

usque dum Deo conciliati animam Ei redderent. Saeviente annis 1854-

1856 asiatico morbo, nullam sibi concessit requiem, vitaeque periculo

spreto diu noctuque ad animarum corporumque medelam hac pesti-

lentia aff ee torum effusa sollicitaque caritate heroice allaboravit.

Virorum, mulierum adulescentiumque coetus constituit, S. Vincentii

a Paulo conferentiam, quam vocant, nuper in civitate conditam promovit

aliaque caritatis opera summa diligentia fovit.

Numquam verbo deliquit, quod tam rarum est, ut S. Iacobus de huiusmodi homine, Spiritu Sancto afflante, docuerit : Si quis in verbo

non offendit hic perfectus est vir (Iac. III. 2). Animi demissione, pau­pertatis studio, ceterisque virtutibus, quas carnis mortificatione fer-

Sacra Congregatio Rituum 155

ventissimoque in Deum amore aluit, in exemplum eluxit. Pluries in die

ante divinam Eucharistiam se prosternebat. Erga Ss. Virginem Perdo­

lentem fervidissima religione ferebatur, cuius cultum omni industria

inter fideles fovebat nec minori diligentia religiosorum sui Ordinis di­

sciplinam curavit. Plures annos conventualis Prioris, per sexennium

vero Provincialis munere est functus, sodalesque semper prudenter,

suaviter ac fortiter, magno eorum spirituali emolumento, rexit.

Fidelis Servi sui virtutes pluribus Deus charismatibus, praesertim in

sacrosancti sacrificii celebratione, decoravit : pluries enim sursum rapi,

e terra elatus ambulare visus est : cordium scrutatione, gratia quoque

curationum praeditum fuisse testes affirmant. Mirum itaque non est si

sanctitatis fama vivens frueretur : quod iudicium non modo contuber-

nales ac fideles, sed etiam Ecclesiae inimici tulerunt. Quae fama etiam

post mortem, quam sancte die 12 Ianuarii mensis anno 1892 obivit,

perduravit atque percrebuit.

Quare, hisce perpensis, Ordinaria auctoritate constructus est in

Lucensi Curia processus super scriptis, sanctitatis et miraculorum fama,

nec non super obedientia Urbanianis decretis, liturgicum cultum Servis

Dei prohibentibus. Eadem auctoritate duo rogatoriales inquisitiones

cum Senis, tum Romae sunt peractae ab anno 1922 ad annum 1924.

Anno 1930 Sacra haec Congregatio favorabile super scriptis edidit de­

cretum : biennio post Pius Papa XI fel. rec. commissionem Introductio­

nis causae Sua manu subsignavit. Apostolicis deinceps Inquisitionibus

in eadem Lucensi Curia ab anno 1936 ad annum 1938 peractis, earum

omnium iuridicus valor anno 1941 fuit decreto recognitus. Hisce prae­

iactis, de Servi Dei heroicis virtutibus coepit pertractari, et primo coram

Cardinali Carolo Salotti, quem nuper Dominus ad Se vocavit, in Ante-

praeparatorio Sacrae huius Congregationis coetu, die 5 Decembris anno

1944 habito, postea in Praeparatorio coram Revmis Cardinalibus, die 12

Februarii a. 1946, demum in Generali coram Ssmo D. N. Pio Papa XII

in Apostolico palatio apud Arcem Gandulphi, die 25 Novembris a. 1947,

in quo Revmus Cardinalis Alexander Verde, Causae Ponens seu Relator,

dubium posuit disceptandum : An constet de virtutibus theologalibus

Fide, Spe, Caritate cum in Deum tum in proximum, nec non de cardi­

nalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia, Fortitudine earumque adne­

xis, in gradu heroico in casu et ad effectum de quo agitur. Beatissimus

Pater Revmorum Cardinalium, Officialium Praelatorum patrumque Con­

sultorum suffragia attento animo auscultavit; verum sententiam edere

ad hunc usque diem distulit, ne rem tanti momenti praepropere festina­

ret, ferventibus interim precibus a Deo lumen petiturus.

156 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Accitis itaque Revmis Cardinalibus Alexandro Verde, Causae Po­nente atque infrascripto S. R. C. Praefecto, nec non R. P. Salvatore Natucci, Fidei Promotore Generali meque Secretario, Eucharistica Hostia religiosissime litata, edixit : Constare de virtutibus theologali­

bus Fide, Spe, Caritate cum in Deum, tum in proximum, nec non de car­

dinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia, Fortitudine earumque

adnexis Venerabilis Servi Dei Antonii Mariae Pucci in gradu heroico in

casu et ad effectum de quo agitur.

Hoc autem decretum rite promulgari et in acta Sacrae Rituum Con­gregationis referri mandavit.

Datum Romae, die 18 Ianuarii 1948, in festo Cathedrae S. Petri.

£8 C. Card. MICARA, Ep. Velitern., Praefectus. h. ffi S.

f A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius.

I I

B U R D I G A L E N .

CANONIZATIONIS B. IOANNAE DE LESTONNAC, VIDUAE, FUNDATRICIS ORDINIS FI­

LIARUM B. MARIAE VIRGINIS.

SUPER DUBIO

An et quibus miraculis, post indultam eidem Beatae ab Apostolica Sede

venerationem, constet in casu et ad effectum de quo agitur.

Insignis in omnium virtutum exercitio Ioanna de Lestonnac, virgo, coniux, vidua ac religiosi ordinis saeculis xvi-xvn fundatrix adeo evasit ut, accedente non humano tantum sed etiam divino miraculorum testi­monio, a Leone Papa XIII fel. rec. anno 1900 Beatarum fastis accenseri digna habita fuerit. Nec eius gloriae satis. Quinque enim post annos, Canonizationis causa Pii X s. m. auctoritate fuit resumpta, quumque nova miracula contigisse ferrentur, duae prae ceteris selectae sunt sana­tiones, quae praeter naturae vires visae sunt contigisse ; super quibus in Gerundensi ac Ruthenensi Curiis apostolicae inquisitiones sunt peractae.

De iuridica vi Gerundensis processus super Sororis Mariae de Monte Carmelo sanatione, qui prior Sacrae huic Congregationi fuit exhibitus, favorabile decretum die 12 Decembris anno 1923 editum est. Simile de­cretum die 30 Iulii a. 1944 pro validitate Ruthenensis processus super sanatione Sororis Adelis Palombo fuit pariter editum.

In tuto posita iuridica utriusque inquisitionis vi, progressio de more

II •4

Sacra Congregatio Rituum 157

facta est ad inquirendum utrum hae duae sanationes divinae actioni,

praeter naturae ordinem, tribuendae forent necne.

I. Soror Maria de Monte Carmelo Gay y Coli e Filiabus B. Mariae

Virginis, quod Institutum a B. Ioanna fuit conditum, in oppido Calella

intra Gerundensis dioecesis fines commorans, Aprili mense a. 1920, ab

inoperabili cancro in abdomine attacta inventa fuit : qui morbus a tribus

medentibus omnino incurabilis fuit edictus. Atrocibus doloribus crucia-

batur infirma, cuius vires Novembri mense ineunte praecipitanter dif-

fluebant. Die sexta mensis huius novendiales preces a cuncta religiosa

familia ad eius sanationem, beatae Ioannae intercessione, obtinendam,

inceptae sunt. Die 11, matutinis horis, sacrosancto Christi corpore su­

scepto, infirma placide obdormivit. E somno expergefacta, viribus plene

recuperatis, ceterisque morbi symptomatis remissis, perfecte sanatam

se sentit, e lecto surgit, e cubiculo egreditur, sequenti die communibus

cibis vescitur, pristina officia resumit, quasi nunquam aegra fuisset

bonaque exinde valetudine fruita est, uti tres a cura medici testantur,

nec non duo periti physici a sacro tribunali Gerundensi adlecti. Praeter

naturae vires sanationem contigisse cum medentes tum officiales periti

asseverant.

II. Soror Adeles Palombo et ipsa ex eodem Instituto, natione itala,

sed in loco « Tournemire » Ruthenen. dioecesis commorans, gravissima

otite purulenta media fuerat prius affecta, a qua anno 1939, Decembri

mense ineunte, aliquatenus tantum, chirurgici ferri ope, convaluit. Ve­

rum sequenti anno reviviscens morbus in labyrinthitem purulentam,

quae chronica facta est, adeo vehementer versus est, ut medicorum iudicio

nulla sanationis spes affulgeret. Iteratae sectioni noluit infirma subici,

mori potius parata. Die 23 Aprilis a. 1941 cuncta Sororum familia, no­

vendiales preces effundere incipit pro obtinenda infirmae sanatione, solius

B. Ioannae benigno interventu. Die 1 Maii de mane morbus acriter sae-

viebat; circa meridiem infirma, manu Beatae reliquias comprimens,

leniter obdormiscit. Tunc, uti sanata deponit, quasi manum caput tan­

gentem sentit, vocemque tam claram audit dicentem : Surge, sanata

es, ut, plene omnino expergefacta, caput volveret ut unde vox provenisset

exquireret, sed neminem vidit. Plene sanatam Soror Adeles se sentit,

nullo praeteriti morbi permanente signo nec postea revirente, uti meden­

tes, peritique physici post unum annum testati sunt. Praeter naturae

vires sanationem hanc Deum operatum fuisse non modo tres periti a

Sacra hac Congregatione acciti, iudicant, sed et ipsi medentes.

De priori Mariae a Monte Carmelo sanatione, apud Revmum Cardi­

nalem Ianuarium Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopum Ostien-

158 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sem et Albanensem, die 7 Augusti 1928, de altera vero, Adelis Pa­lombo, die 29 Octobris a. 1946, in Antepraeparatoria Congregatione actum est ; de utraque in Praeparatoria die 8 Iulii a. 1947 ; demum in Generali coram Ssmo D. N. die 17 antecedentis mensis, in qua infra­scriptus Cardinalis, Causae huius Ponens seu Relator, desideratissimo Cardinali Granito Pignatelli di Belinone suffectus, dubium posuit di­scutiendum : An et de quibus miraculis post indultam eidem Beatae ab

Apostolica Sede venerationem constet in casu et ad effectum de quo

agitur.

Revmi Cardinales, Officiales Praelati Patrésque Consultores suum protulere suffragium, quod Beatissimus Pater attente auscultavit. Suam vero edere sententiam ad hunc usque diem, gloriosissimo Deiparae Sponso dicatum, distulit, ut, ingeminatis precibus, Sua mens divino lumine illustraretur.

Quocirca eumdem Cardinalem, R. P. Salvatorem Natucci, Fidei ge­neralem Promotorem, meque Secretarium advocavit, divinoque sacri­ficio pientissime litato edixit : Constare de instantánea perfeetaque sa­

natione cum Sororis Mariae de Monte Carmelo a cancro in abdomine,

tum Sororis Adelis Palombo a gravissima labyrintliite purulenta chro­

nica sinistra.

Hoc autem decretum promulgari et in acta Sacrae Rituum Congrega­tionis referri mandavit.

Datum Romae, die 19 Martii, festo S. Ioseph Conf., a. D. 1948.

SB C. Card. MICARA, Ep. Velitern., Praefectus.

h. rB S. f A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius.

SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS

ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS

D E C R E T U M

HIBERNICUM COLLEGIUM IN URBE (( PONTIFICIO )) TITULO DECORATUR

Fidelissima Hibernorum gens, — quae, a divo Patritio Romani Pon­tificis Sancti Celestini Pp. I legato Christi lumine collustrata, Catho­licam Ecclesiam constantissima observantia perpetuo coluit, — cum,

Sacro, Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus 159

L. $ S.

I. Card. PIZZARDO, Praefectus

f I. Rossino, Archiep. Thessalonicen., Secretarius.

saeculo xvi vertente, acerbissimos ab externis haereticis concuteretur angustiis, optimos filios Romam mittebat, qui ad sacrum Sacerdotium exercendum se rite praepararent.

Summi Pontifices Gregorius XIII, Gregorius XV atque Paulus V ma­ximam sollicitudinem in id impenderunt, ut apta domus catholicae hiber-nicae iuventae in sortem Domini vocatae in Urbe panderetur. Quorum assiduis curis factum est ut anno Domini millesimo sexcentésimo vigesi­mo octavo Ecclesiasticum Collegium Hibernicum Romae feliciter dedica­ntur. Postquam initia prospere cesserint, moderante in primis praecla-rissimo viro Luca Wadding O. F. M., sacrum hoc ephebeum uberiores in dies fructus in Dei gloriam salutemque animarum duobus prope saeculis afferebat.

Grassantibus tamen seditiosorum perturbationibus, triginta annos Hibernicum Collegium eversum iacuit, usquedum paterna liberalitate Summus Pontifex Leo XII, omnibus Archiepiscopis et Episcopis Hiber­niae flagitantibus, pium Institutum ad vitam revocavit atque amplissimo Brevi d. 17 m. Ianuarii a. D. 1828 novis privilegiis cumulavit.

Faustis his auspiciis, centum hos viginti annos Hibernorum clerico­rum in Urbe Collegium, Sede Apostolica favente atque Hiberniae Prae­sulibus sedulo curantibus, plenius floruit. Plures hodie insigni hoc Col­legio excipiuntur selecti ex Hiberniae dioecesibus clerici, virtutum inge­niique laude praestantes, ab Episcopis suis missi ut penes veneranda Apostolorum Principum Sepulchra, in ipso veritatis centro, ad probatis-simae disciplinae solidaeque pietatis consuetudinem informati, in eccle­siastica studia incumbant.

Quamobrem, in signum singularis suae benevolentiae, Augustus Pon­tifex fel. regn. Pius div. Prov. Pp. XII, supremum fastigium operi im­ponere volens, Collegium Hibernicum in Urbe per hanc Sacram Congre­gationem nomine et titulo Pontificio decorat, eidemque iura omnia et privilegia confert quae huic titulo adnexa sunt.

Datum Romae, ex aedibus Sancti Callisti, d. xxv m. Ianuarii, in Conversione Sancti Pauli Ap., a. D. MCMXLVHI.

160 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA EOMANA EOTA

Citationes edictales

I

A T U R E N , E T A Q U E N .

NULLITATIS MATRIMONII (BOULART - DE MONTAIGU)

Cum ignoretur locus actualis commorationis Domini Philippi De Montaigu, in causa conventi, eumdem citamus ad comparendum, sive per se sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria) die 15 Iulii 1948, hora decima ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscri­bendum et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione :

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedicti Domini Philippi De Montaigu curare debent ut de hac citatione ipse moneatur.*

Albertus Canestri, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 31 Martii 1948.

Hugo Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Philippe De Mon­taigu, défendeur en cette cause, nous le citons a comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 15 juillet 1948, à 10 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

öonste-t-il de la nullité du mariage dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence du ditt Philippe de Montaigu devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

Sacra Romana Rota 161

I I

V I C A R I A T U S A P O S T . D E O S L O

N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ( F R A B N K E L - H E R M A N S B N )

Cum ignoretur locus actualis commorationis Dominae Paulinae Her­mansen, in causa conventae, eandem citamus ad comparendum, sive per se sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S.R. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria) die 16 Iulii 1948, hora duo­decima ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscri­bendum et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione :

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam

habentes de loco commorationis praedictae Dominae Paulinae Hermansen,

curare debent ut de hac citatione ipsa moneatur.*

Arcturus Wynen, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 2 Aprilis 1948.

Hugo Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mme Pauline Hermansen, défenderesse en cette cause, nous la citons à comparaître, par propre per­sonne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 16 juillet 1948, à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Conste-t-il de la nullité du mariage dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence de la dite Pauline Hermansen devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

162 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I

N E O - E B O R A C E N .

N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ( H E S S E K - M U R P H Y )

Cum ignoretur locus actualis commorationis Dñi Iosephi Murphy Doherty, in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se sive per procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria) die 4 Augusti 1948, hora duo­decima, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscri­bendum et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro cau­sae definitione.

An constet de nullitate matrimonii in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedicti Dñi Iosephi Murphy Doherty, curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur.*

Arcturus Wynen, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 12 Aprilis 1948.

Hugo Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Joseph Murphy Do­herty, défendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre per­sonne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 4 août 1948, à 12 heu­res, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Conste-t-il de la nullité du mariage dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence du dit Joseph Murphy Doherty devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

Diarium Romanae Curiae 163

DIARIUM ROMANAE CURIAE

SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI

Martedì, 2 marzo 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è adunata la

S. Congregazione dei Riti preparatoria, nella quale gli Enfi e Revmi Signori

Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi han discusso

su due miracoli, che si asseriscono operati ad intercessione della Beata Giu­

seppina Rossello, fondatrice delle Figlie di Nostra Signora della Misericordia,

e che vengono proposti per la sua solenne canonizzazione.

Martedì, 16 marzo 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è adunata la

S. Congregazione dei Riti ordinaria particolare, nella quale gli Emi e Revmi

Signori Cardinali ed i Revmi Prelati Officiali han discusso :

a) sul non culto dei seguenti Servi di Dio :

1. Emanuele Domingo y Sol, sacerdote, fondatore della Congregazione de­

gli Operai diocesani. 2. Matteo Talbot, operaio. 3. Mercede di Gesù Molina,

fondatrice delle Suore della Beata Maria Anna di Gesù. 4. Francesca Streitel,

fondatrice della Congregazione delle Suore dell'Addolorata.

b) sulla validità dei processi dei seguenti Servi di Dio :

1. Margarita Bourgeoys, fondatrice della Congregazione delle Suore di

Nostra Signora. 2. Anna di Gesù De Paredes. 3. Maria del Divin Cuore (Droste

zu Viscering), della Congregazione di Nostra Signora della Carità del Buon

Pastore.

Martedì, 13 aprile 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è adunata la

S. Congregazione dei Riti preparatoria, nella quale gli Emi e Revmi Signori

Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi, han di­

scusso su due miracoli che si asseriscono operati ad intercessione della Beata

Bartolomea Capitanio, vergine, fondatrice dell'Istituto delle Suore di Carità.

Martedì, 27 aprile 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano, all'augusta pre­

senza del Santo Padre, si è adunata la S. Congregazione dei Riti generale,

nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i

Revmi Consultori teologi, hanno dato il loro voto :

I. 'Sul tuto per la canonizzazione della Beata Giovanna di Lestonnac,

fondatrice dell'Ordine delle Figlie della Beata Maria Vergine.

II. Sui miracoli della Beata Vincenza Gerosa, vergine, confondatrice

delle Suore della Carità.

164 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di nominare :

16 dicembre 1946. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Tisserant Eugenio, Pro­tettore delle Petites Sœurs des Malades (Can­tal).

5 aprile 1947. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore della Società di San Vincenzo de' Paoli per le Conferenze/Maschili.

2 maggio » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore delle Suore Orsoline di S. Car­lo a S. Ambrogio (Milano).

29 giugno » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore della Società Femminile di San Vincenzo de' Paoli.

21 settembre » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Tedeschini Federico, Protettore delle Suore di S. Caterina da Siena del Terz'Ordine di S. Domenico (Evreux).

15 ottobre » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­détto, Protettore delle Suore Domenicane di Neweastle (Westminster).

10 novembre » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore di Nostra Signora (Namur).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore dell'Ordine dei Frati Minori e delle Cla­risse da esso dipendenti (Roma).

» dicembre » L'Enìo e Revmo Signor Cardinale Canali Nicola, Protet­tore delle Suore del Divino Pastore (Messico).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore Trinitarie Scalze (Valenza).

12 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Lavitrano Luigi, Pro­tettore delle Suore Compassioniste Serve di Maria (Castellammare di Stabia).

30 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore dei Sacerdoti del Ssmo Sa­cramento (Roma).

2 gennaio 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pizzardo Giuseppe, Pro­tettore della Arciconfraternita di S. Maria della Pietà e del Collegio Teutonico dì S. Maria al Campo Santo (Roma).

Diarium Romanae Curiae 165

15 gennaio 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore Mereedarie della Carità (Madrid).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Canali Nicola, Protet­tore degli Eremitani di Sant'Agostino (Roma).

20 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Marchetti Selvaggiani Francesco, Protettore delle Suore Missionarie Francescane dell'Immacolata Concezione (Ro­ma).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore delle Povere Figlie di Maria Ssma Incoronata (Mantova).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore delle Figlie del S. Cuore di Gesù (Bergamo).

8 febbraio » L'Emo e Revino Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore delle Poverelle (Bergamo).

10 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore della Società Salesiana di San Giovanni Bosco (Torino).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Bruno Giuseppe, Pro­tettore delle Figlie di Maria Missionarie (Apua-nia).

24 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore dell'Istituto di Sant'Anna della Prov­videnza (Torino).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore della Congregazione dei Servi della Ca­rità (Como).

27 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Canali Nicola, Protet­tore delle Suore Terziarie Francescane Elisa-bettine (Padova).

28 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore Trinitarie (Valence).

25 marzo » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Lavitrano Luigi, Pro­tettore della Società delle Divine Vocazioni (Pozzuoli).

10 aprile » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Fossati Maurilio, Pro­tettore delle Suore di N. S. della Provvidenza dette Benedettine di Ronco Scrivia (Genova).

y> » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Fumasoni Biondi Pie­tro, Protettore delle Suore di S. Giuseppe di Orange (Los Angeles).

166 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile :

11 febbraio 1947. Al sig. Pecker Giuseppe, dell'archidiocesi di Malines.

co

marzo » Al sig. Gilbert Maurizio, della diocesi di Tournai. 25 maggio Al sig. Fumarola Angelo, della diocesi di Gallipoli. » » Al sig. Van Melle Alfredo, dell'archidiocesi di Malines.

24 settembre » Al sig, Brenninkmeyer Arnaldo L., della diocesi di Haar­lem.

1 novembre Al sig. Estrada y Aubel Giuseppe W. (Spagna). 7 » » Al sig. Baccbon Eugenio, del patriarcato di Venezia.

27 » Al sig. Fauvel Pietro, della diocesi di Angers. » » Al sig. Barenghi Vincenzo, dell'archidiocesi di Milano.

» Al sig. Zanardi Prosperi Gabriele (Roma). 15 dicembre Al sig. Younan Antonio, del patriarcato di Alessandria

dei copti. » » Al sig. Riad Yassa, della diocesi di Tebe.

» » » Al sig. Benanti Francesco, del vicariato apostolico di Tri­poli.

23 » A S. E. , Bonetti Burgos Giuseppe M. (S. Domingo). 10 gennaio 1948. Al sig. Roveda Giovanni, dell'archidiocesi di Milano. 23 febbraio » Al sig. Birchler Lino, della diocesi di Coirà.

Il Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile :

11 febbraio 1947. Al sig. De Hasque Maurizio, dell'archidiocesi di Malines. Al sig. Jacobs Giulio, della medesima archidiocesi.

» » Al sig. Luyck Ugo, della medesima archidiocesi. » » Al sig. Van Dieren Vincenzo, della medesima archidio­

13 maggio Al sig. cesi.

Lenaerts Armando, della medesima archidiocesi. 25 » Al sig. Olaguivel y Solis Eleno, della diocesi di Lipa. » » » Al sig. Raymundo Riccardo, della medesima diocesi.

30 giugno » Al sig. Boccardo Giovanni Battista, dell'archidiocesi di Genova.

7 agosto Al sig. Barra Vittorio, dell'archidiocesi di Buenos Aires. 24 settembre Al sig. Misquita Emanuele (Karachi).

)> » Al sig. Van der Pol Cornelio Andrea, della diocesi di s'Hertogenbosch.

» » Al sig. Doyle Michele Francesco, dell'archidiocesi di Phi-

ladelphia.

ONORIFICENZE

Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di conferire :

Diarium Romanae Curiae 167

30 settembre 1947. Al sig. Moors Cornelio, della diocesi di Breda.

» Al sig. Ficarra Bernardo, della diocesi di Brooklyn.

» » » Al sig. Mettrop Bernardo, della diocesi di s'Hertogen-

bosch.

10 ottobre Al sig. Groen Azu Giacomo, della diocesi di Haarlem.

7 novembre Al sig. Battagel Attilio, del patriarcato dì Venezia.

24 » » Al sig. Carnevale Bartolo, della diocesi di Lipari.

27 » Al sig. Barse Daniele, della diocesi di Camden.

» » Al sig. Boyle Guglielmo, della medesima diocesi.

» » Al sig. Courtney Patrizio, della medesima diocesi.

» Al sig. Robinson Glendon, della medesima diocesi.

15 dicembre » Al sig. Riad Ghali Boghos, del patriarcato di Alessandria

dei copti.

» » » Al sig. Purnett Cutberto Osvaldo, delParchidiocesi di

Çardiff. i

» Al sig. Bascarol Giovanni, delParchidiocesi di Gorizia.

22 gennaio 1948. Al sig. Vidal Leone, delParchidiocesi di Tolosa.

La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papo, :

25 maggio 1947. Al sig. Vranken Fernando, delParchidiocesi di Malines.

24 giugno Al sig. Santambrogio Giuseppe Ambrogio, delParchidio­

cesi di Milano.

7 agosto Al sig. Serra Melchiorre, delParchidioc. di Buenos Aires.

10 ottobre Al sig. Finsterer Giovanni, delParchidiocesi di Vienna.

7 novembre Al sig. Caputo Lorenzo, della diocesi di Brooklyn.

» » » Al sig. Bisceglie Nicola, della diocesi dì Crotone.

Al sig. Maggi Mario, delParchidiocesi di Firenze.

» » Al sig. Torricelli Andrea, della medesima archidiocesi.

27 » Al sig- Lapecorella Nicola, delParchidiocesi di Bari.

» » » Al sig. Mazzoni Lamberto (Firenze).

» » Al sig. Conte Antonio (Roma).

» » Al sig. D'Amico Alfonso (Roma).

15 dicembre Al sig. Molella Valerio, della diocesi di Alatri.

» Al sig. Colangelo Edoardo, delParchidiocesi di Bari.

Al sig. Ranieri Giuseppe, della medesima archidiocesi.

» Al sig. Meyer-Schnyder von Wartense Jost, della diocesi

di Basilea e Lugano.

» » Al sig. Costa Giacomo, delParchidiocesi di Genova.

» » » Al sig. Rebonati Antonio, della diocesi di Padova.

19 » » Al sig. Re Marco, della diocesi di Alessandria.

» » Al sig. Romano Giovanni Batt., della diocesi di Caserta.

» Al sig. Virno Giuseppe, della medesima diocesi.

Al sig. Di Costanzo Giuseppe (Roma).

168 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:

25 maggio 1947. Al sig. Pastor y Ano Giovanni, della diocesi di Lipa.

» » » Al sig. Rosales y Di Gay Goffredo, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Zenarosa y Peñalosa Fernando, della medesima

diocesi.

» » » Al sig. De Coninck Armando, dell'archidiocesi di Malines.

24 luglio » Al sig. Bianchi Fulvio, della diocesi di Apuania.

24 settembre » Al sig. Andrissen Guglielmo G., dell'archidiocesi di

Utrecht.

10 ottobre » Al sig. Verklcy Areud, della diocesi di Haarlem.

7 novembre » Al sig. Bartali Gino, dell'archidiocesi di Firenze.

» » » Al sig. Bogomelli Adolfo, dell'archidiocesi di Milano.

» » » Al sig. Lianza Carlo, della ^diocesi di Sessa Aurunca.

» » » Al sig. Scrocca Pasquale, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Paschetta Bartolo, dell'archidiocesi di Torino.

» » » Al sig. Girardi Marcello, della diocesi di Treviso.

19 » » Al sig. Ciampi Bonaventura (Roma).

» » » Al sig. Di Benedetto Antonio (Roma).

» . » » Al sig. Casillo Francesco, della diocesi di San Severo.

27 » » Al sig. Ghezzi Adriano, dell'archidiocesi di Firenze.

» -» » Al sig. Richiello Luigi (Roma).

NECROLOGIO

6 marzo 1948. Monsig. Casabona Amedeo, Arcivescovo Vescovo di Chia­

vari.

10 » » Monsig. Verriet Pietro Giovanni Uberto, Vescovo tit. di

Eleuterna, Vicario Apostolico di Curaçao.

11 » » Monsig. Lawler Giovanni Geremia, Vescovo di Rapid City.

» » » Monsig. Challiol Carlo, Vescovo di Rodez.

15 » » Monsig. Muñiz Pablos Tommaso, Arcivescovo di San Gia­

como di Compostella.

29 » » Monsig. Rossi Antonio Anastasio, Patriarca di Costanti­

nopoli, Prelato della Prelatura della B. V. Ma­

ria del Rosario in Pompei.

5 aprile » Monsig. Grassi Luigi Maria, Vescovo di Alba.

» » » Monsig. Piante Audomaro, Vescovo tit. di Dobero.

An. et voi. XL 10 Maii 1948 (Ser. II, v. XV) - N. 5

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XII

EPISTULA ENCYCLICA

AD VENERABILES FRATRES PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCO­

POS ALIOSQUE LOCORUM ORDINARIOS PACEM ET COMMUNIONEM C U M APO­

STOLICA SEDE HABENTES : DE PUBLICIS SUPPLICATIONIBUS PER MENSEM

M A I U M HABENDIS.

PIUS PP. XII

Venerabiles fratres salutem et apostolicam benedictionem. — Auspi­

cia quaedam in praesens affulgere videntur, e quibus clare portenditur

universam hominum communitatem post tot excidia vastationesque,

quae immane diuturnumque peperit bellum, vehementer velle saluti­

ferae ingredi itinera pacis atque iis, qui per ditas fortunas reficere, qui

discordias componere, quique ex ingentibus, quas lamentamur, ruinis

ad novum procedere prosperitatis ordinem enitantur, secundas dare

aures exoptare, potius quam iis, qui ad mutuas acerbasque contentiones,

qui ad odia simultatesque compellant, ex quibus procul dubio nihil aliud

oriri possit, nisi nova ac graviora populis detrimenta.

Nihilo secius etsi non leves habentur causae, e quibus Nos ac christia­

na plebs solacia hauriamus, atque in spem erigamur meliorum temporum,

non desunt tamen res atque eventus, quae paternum sollicitent et angant

animum Nostrum. Quamvis enim fere ubique debellatum sit, nihilomi­

nus alma pax non omnium mentes serenavit hominum; atque adhuc

videre est caelum gravibus infuscari nubibus.

Nos autem, non modo quidquid possumus eûicere contendimus, ut

ingruentia calamitatum discrimina ab humana familia prohiberi queant,

sed cum terrenae opes impares esse videantur, tum ad Deum potissimum

supplicando confugimus; eosque etiam, quos ubique gentium habemus

12 - ACTA, vol. XV, n. 5. — 10-5-948.

170 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

in Christo filios, adhortamur, ut caelestia auxilia instantibus precibus

una Nobiscum impetrare velint.

Quamobrem, ut superioribus annis suave Nobis fuit enixe omnes com­

monere, puerulos praesertim Nobis sane carissimos, ut frequentes per

mensem Maium ad Magnae Dei Parentis aram accederent, finem saevien-

tis belli comprecaturi, ita nunc quoque iterum eos iterumque per has

litteras excitamus, ut pium eiusmodi morem ne intermittant ; utque suis

supplicationibus christianae integritatem vitae ac sanctae paenitentiae

opera adiungant.

Gratias agant in primis Virgini Deiparae ac benignissimae Matri

nostrae, quod, potenti apud Deum deprecatione sua, bellica conflagratilo

restingui potuit, itemque ob alia divinitus impertita beneficia gratum

quisque suum profiteantur animum : sed una simul ab eadem iteratis

precibus contendant, ut quae nondum affulsit mutua, fraterna ac plena

gentibus ac civium ordinibus concordia, ea tandem aliquando, quasi e

caelo data, illucescat.

Cessent discidia, quae nemini prosunt ; componantur iustis rationibus

discordiae, quae novarum sunt miseri arum semina : publicae ac privatae

inter Nationes necessitudines opportune confirmentur ; fruatur Religio,

virtutum omnium altrix, debita sibi libertate ; ac pacificus hominum la­

bor, iustitia auspice atque afflante caritate, uberrimos in communem

utilitatem fructus edat.

Nostis autem, Venerabiles Fratres, tum praesertim Sanctissimae

Virgini nostras esse preces acceptas, cum non caducae atque inanes

voces sint, sed animos referant necessariis virtutibus ornatos. Agite

igitur, pro apostolico studio vestro, ut communibus hisce supplicationi­

bus, quae per mensem Maium habentur, redintegrata respondeat ac re-

florescens christianis moribus vita. Ex iisdem enim solummodo sperare

licet fore ut privatus ac publicus rerum eventuumque cursus recto ordine

dirigatur, ac non tantum terrenam homines prosperitatem assequi, Deo

donante, valeant, sed caelestis etiam felicitatis perpetuoque mansurae,

superna aspirante gratia, potiri queant.

Aliquid praeterea est, quod peculiari modo sollicitum et anxium in

praesens tenet animum Nostrum. Compertum siquidem omnibus est

iam diu sacra Palaestinae loca luctuosis turbari eventibus, ac fere coti­

dianis caedibus ruinisque vastari. Iamvero, si aliqua regio habetur, quae

cuilibet exculto animo carissima esse debeat, illa profecto est, ex qua

tanta gentibus omnibus veritatis lux inde ab obscura antiquitate est

orta ; in qua Dei Verbum, caro factum, per angélicos concentus pacem

universis annutiavit hominibus ; et in qua denique Christus e cruce pen-

Acta Pii Pp. XII 171

dens salutem humano generi peperit, atque apertis brachiis quasi omnes

populos ad fraternum amplexum invitans, suum caritatis mandatum

effuso cruore consecravit.

Cupimus igitur, Venerabiles Fratres, ut eiusmodi supplicationibus id

nominatim a sanctissima Virgine imploretur, ut, rebus tandem in Pa­

laestina aequitate compositis, inibi etiam concordia et pax feliciter re-

dintegretur.

Multum Nos potentissimo Caelestis Matris nostrae patrocinio confi­

dimus, quod per mensem eidem dicatum innocentes praesertim parvuli,

sacra facta quasi precum contentione, conciliare enitentur. Vestrum

autem erit studiose eos adhortari ac quasi compellere; unaque cum eis

patres matresque familias, qui hac etiam in re iisdem in exemplum tur­

matim praeeant.

Ac plane noscentes numquam Nos apostolicum, quo flagratis, studium

inaniter excitavisse, iam quasi oculis cernimus immensas puerorum, ho­

minum ac mulierum turmas sacras Deiparae Virginis stipare aedes,

atque uberrimam ab ea supernorum munerum copiam impetrare.

Faxit utinam Beatissima Virgo, ex qua nobis Iesus est ortus, ut ad

eum quotquot ex recto aberraverint itinere, paenitentes regrediantur ;

faxit benignissima Mater nostra, quae in periculosis quibusvis rerum

adiunctis validum auxilium ac divinorum munerum conciliatrix semper

exstitit, ut necessario etiam hoc tempore gravia, quae omnes angunt,

componantur discrimina, ac secura et libera tranquillitas Ecclesiae cunc­

tisque Nationibus arrideat.

Paucis abhinc annis, ut omnes norunt, recenti adhuc saeviente bello,

Nos — cum ingenti eiusmodi restinguendae conflagrationi humanae opes

non pares neque idoneae viderentur — ad miserentissimum Redemptorem

nostrum supplices confugimus, potenti interposito patrocinio intaminati

Cordis Mariae Virginis. Et quemadmodum Decessor Noster imm. rec.

Leo XIII, sub vicesimi saeculi exordium, universam hominum communi­

tatem Sacratissimo Cordi Iesu consecratum voluit, ita Nos pariter, qua­

si humanae familiae divinitus redemptae personam gerentes, eam vo­

luimus Immaculato etiam Sanctissimae Virginis Cordi sollemniter de­

dicare.

Id agant optamus omnes, quotiescumque opportunitas suadeat, non

modo in singulis dioecesibus atque paroeciis, sed in domestico etiam

uniuscuiusque convictu ; ita enim futurum speramus, ut ex hac privata

ac publica consecratione uberiora oriantur beneficia ac caelestia munera.

Quorum quidem caelestium munerum sit auspex paternaeque bene­

volentiae Nostrae testis Apostolica Benedictio, quam vobis singulis uni-

172 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

versis, Venerabiles Fratres, iisque omnibus qui hortativis hisce litteris volenti libentique respondebunt animo, ac praesertim carissimorum No­bis puerorum cohortibus, peramanter in Domino impertimus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die i mensis Maii, anno MDCCCCXXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

C O N S T I T U T I O N E S A P O S T O L I C A E

I

T H E B A N A C O P T O R U M

(LYCOPOLITANA COPTpRUM)

NOVA EPARCHIA LYCOPOLITANA COPTORUM IN AEGYPTO ERIGITUR, EX TERRITORIO

AB EPARCHIA THEBANA COPTORUM SEIUNCTO.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Ex Petri Cathedra, tamquam e sublimi specula, Romani Pontifices, pro supremo quo funguntur apostolatus ofiicio, in universum intuentes christianum orbem, intento studio curare satagunt, ut Ecclesiarum cir­cumscriptiones rerum locorumque adiunctis quam aptius respondeant. Novae exinde dioeceses ab ipsis eriguntur, quoties id ad maius anima­rum bonum et rei catholicae incrementum prodesse videatur. Qua quidem mente fel. rec. Leo Papa Tertiusdecimus, Decessor Noster, suo quo fla-grabat Copticam erga gentem studio vigilantique qua adigebatur solli­citudine, per Apostolicas sub plumbo Litteras Christi Domini, die vige­sima sexta Novembris mensis, anno Domini millesimo octingentesimo nonagésimo quinto datas, ut « quum catholici confirmarentur in con­iunctione et fide erga Apostolicam Sedem, tum dissidentes ad eamdem coniunctionem invitaren tur quaerendam et renovandam », Patriarchatum Alexandrinum restituit et pro Coptis constituit atque binas illi suffra­ganeas erexit dioeceses, Hermopolitanam nempe et Thebanam. Nos vero, tanti Pontificis vestigia sectantes, haud minore Copticam in illam Gentem caritate permoti, prae oculis potissimum habentes catholicum nomen apud illam, Dei opitulante gratia, auxilioque Almae Dei Genetricis, quam omnes christiani Alexandrini ritus filiali prosequuntur obsequio, non mediocre iam incrementum suscepisse maiusque in posterum consecu-turum, novam in illa praedicationis S. Marci provincia Eparchiam eri-

Atta Pii Pp. XII 173

Tendam censuimus. Quapropter venerabilium Fratrum Marci Khouzam, piscopi Tbebani et Patriarchatus Alexandrini Coptorum Administra-,

toris Apostolici, et Arthuri Hughes, Episcopi titularis Hieropolitani et Delegationis Apostolicae in ditione Aegyptiaca Eegentis, favorabilius exceptis votis, de venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardina­lium S. Congregationi pro Ecclesia Orientali praepositorum consilio, sup-pleto, quatenus opus sit, aliorum quorum intersit, vel eorum qui sua inte­resse praesumant consensu, omnibus mature perpensis ac certa scientia, apostolicae potestatis plenitudine, ex Eparchia Thebana territorii partem dismembramus, quam in novam pro Coptis catholicis Alexandrini ritus Eparchiam erigimus et constituimus, quam ab urbe Lycopoli, vulgo As-

sint, in qua sedem episcopalem figimus, Lycopolitanam nuncupandam de­cernimus, et Patriarchatui Alexandrino Coptorum suffraganeam subiici­mus. Novae huius Eparchiae fines hi erunt : ad septentrionem Eparchia Hermopolitana (gr. 28° latit.) ; ad orientem Mare Rubrum; ad meridiem Eparchia Thebana (gr. 27° latit.) ; ad occasum Desertum Libycum. Episco­pi vero cathedram in Lycopolis ecclesia principe, vel in alia pothac aedifi­canda, constituimus, cui idcirco et pro tempore Episcopis Lycopolitanis omnia tribuimus iura, insignia, privilegia, quibus ceterae per orbem ca­thedrales Ecclesiae earumque Praesules fruuntur, illosque pariter oneri­bus et obligationibus adstringimus, quibus ceterae Cathedrales eorumque Antistites adstringuntur. Mensam porro episcopalem huius novae Epar­chiae emolumenta et oblationes fidelium constituent, in quorum bonum Eparchia ipsa erecta est, praeter ea quae ad hunc finem colligentur. Sta­tuimus insuper ut simul ac hae Litterae Nostrae ad exsecutionem deman­datae fuerint, die, mense et anno districte definitis, omnes catholici no­minis res, fideles et clerici intra quos supra descripsimus Eparchiae fines exstantes, eo ipso Ordinarii Lycopolitani iurisdictioni tam in spiritua­libus quam in temporalibus, ad sacrorum canonum iurisque peculiaris Ecclesiae Coptorum normas subiiciantur. Quod vero Clericos praecipue attinet decernimus ut, harum Litterarum peracta exsecutione, Epar­chiae Lycopolitanae censeantur adscripti, qui in eius territorio legitime degunt; iuvenes vero in sortem Domini vocati in Seminarium S. Leonis in Tanta urbe exstans mittantur ut doctrina et pietate imbuti in spem Ecclesiae instituantur. Iubemus denique ut documenta et acta omnia novam hanc Eparchiam respicientia a curia episcopali Thebana ad illam quam primum tradantur, ut in eius archivo diligenter serventur. Ad quae omnia, uti supra disposita et constituta, exsecutioni mandanda venerabilem quem supra diximus Fratrem Arthurum Hughes deputamus eique propterea necessarias et opportunas tribuimus facultates, etiam

174 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum ecclesiastica dignitate ornatum, eique onus imponimus ad S. Congregationem pro Ecclesia Orientali authenticum peractae exsecutionis actorum exemplar quamprimum transmittendi. Praesentes autem Litteras et in eis con­tenta quaecumque, etiam ex eo quod quilibet quorum intersit vel qui sua interesse praesumant, etiam si specifica et individua mentione digni sint, auditi non fuerint vel praemissis non consenserint, nullo unquam tempore de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis vitio, seu inten­tionis Nostrae, vel quolibet alio, licet substantiali et inexcogitato, de­fectu notari, impugnari vel in controversiam vocari posse, sed eas, tam­quam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas, per­petuo validas exsistere et fore suosque plenarios et integros effectus sor­tiri et obtinere atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere; et, si secus super his a quocumque, quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus ac decernimus ; non obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus, universalibusque Conciliis edi­tis, generalibus vel specialibus constitutionibus et ordinationibus apo­stolicis et quibusvis aliis Romanorum Pontificum Praedecessorum No­strorum dispositionibus ceterisque contrariis, etiam speciali mentione dignis, quibus omnibus per praesentes derogamus. Volumus denique ut harum Litterarum transumptis, vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce praesentibus tribueretur, si exhibitae vel ostensae forent. Nemini autem hanc paginam dismembrationis, erectionis, constitutionis, concessionis, statuti, subiectionis, decreti, delegationis, derogationis et voluntatis No­strae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero ausu temerario id attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum ex Arce Gandulphi, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo septimo die decima Augusti mensis, Pontificatus Nostri -anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI E, Card. TISSERANT 8. Collegii Sub-Decanus. 8. C. pro Eccl. Orient, a Secretis.

A. Carinci, Arch. tit. Seleuc, Decanus Coll. Proton. Apost.

A. Mazzoni, Proton. Apost. Loco © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, nr 77. — Al . Trussardi.

Acta PU Pp. XII 175

I I

L U N E N S I S SEU S P E D I E N S I S

CATHEDRALE C A P I T U L U M IN DIOECESI LUNENSI SEU SPEDIENSI ERIGITUR

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Praedecessor Noster fel. rec. Pius Papa Undecimus in Apostolicis sub plumbo Litteris, cuius initium Universi dominici gregis, anno mil­lesimo nongentesimo undetrigesimo, duodecima die Ianuarii mensis datis, per quas nova erecta est dioecesis Spediensis et aeque principaliter unita dioecesibus Sarzanensi et Brugnatensi, inter alia sapientissime statuit ut, ad sacrorum canonum praescripta, quamprimum fieri potue­rit, Spediae Capitulum Cathedrale erigeretur. Cum interim nonnulli fide­les, divinae gloriae zelo incensi suaeque patriae novum splendorem et

, honoris titulum procurandi desiderio permoti, emolumenta pro Capi­tuli constituendi praebendis et canonicatibus praestiterint, venerabilis Frater Ioseph Stella, dioecesium Lunensis, seu Spediensis, Sarzanensis et Brugnatensis Antistes, divini cultus splendoris augendi et maioris Spediensis dioecesis decoris comparandi et ipse desiderio permotus, atque ut clero, ad spiritualem fidelium curam incumbenti, aliquantum prae­beri possit adiumentum, ab Apostolica Sede expostulavit ut Spediae Capitulum Cathedrale canonice constituatur. Nos autem, quibus sane cordi est ut suum quaeque cathedralis Ecclesia praecellentium habeat sacerdotum coetum, qui et Episcopi sit senatus, ad iuris canonici et Apo­stolicarum quas supra memoravimus Litterarum normas, consulendus, oblatis Nobis precibus Iubenti animo annuentes, de Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, Capitulum Cathedrale in Spediensi dioecesi erigimus et constituimus, quod duobus constabit Dignitatibus, Primicerio nempe et Archidiacono, et decem Canonicis, quorum, iuxta sacrorum canonum praescripta, alter ad Theologi, alter ad Poenitentiarii ofiicium deputabuntur. Huic porro Capitulo, Digni­tatibus et Canonicis omnia et singula tribuimus iura et privilegia, una cum adnexis oneribus et obligationibus, quae ex iure communi illis com­petunt. Praebenda autem canonicalis pro unoquoque capitulari consti­tuatur dote a fidelibus iam oblata et a civili auctoritate augenda. Digni­tatum vero et Canonicatuum collatio ad iuris canonici praescripta fieri debet. Cum autem nondum aedificatum sit templum, Iesu Christo Regi dicandum et in futuram cathedralem statuendum, indulgemus ut inte-

176 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

vim Capitulum sedem habeat in ecclesia pro-cathedrali et paroeciali in honorem Beatae Mariae Virginis in Caelum Assumptae Deo dicata. Quum insuper decorum sit ut qui in Episcopi senatum et consilium adsciscuntur, aliqua ratione a ceteris distinguantur, concedimus ut Di­gnitates et Canonici intra fines tantum propriae dioecesis et in capi­tularibus functionibus, diebus festis cappam magnam violacei coloris super rocheto, diebus vero ferialibus rochetum et superpelliceum deferre valeant. Volumus denique ut capitulares constitutiones ad iuris tra­mitem et iuxta quae supra a Nobis statuta sunt quamprimum confician­tur, quas, ab episcopo adprobatas, ab omnibus Dignitatibus et Canoni­cis religiose adservari iubemus. Ad quae omnia exsecutioni mandanda venerabilem quem supra diximus Fratrem Episcopum Lunensem, seu Spediensem, Sarzanensem et Brugnatensem deputamus, eidemque ne­cessarias et opportunas tribuimus facultates etiam subdelegandi, ad ef­fectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate consti­tutum, et illi onus facimus ad S. Congregationem Consistorialem authen­ticum peractae exsecutionis actorum exemplar quamprimum transmit­tendi. Praesentes autem Litteras firmas, validas et efficaces existere et fore suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere ; et, si secus su­per his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter conti­gerit attentari, id irritum prorsus et inane esse et fore volumus ac de­claramus, contrariis quibuslibet minime obstantibus, etiam speciali men­tione dignis. Harum vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel ofiäcio constituti munitis, eadem prorsus tri­buatur fides, quae hisce praesentibus ostensis tribueretur. Nemini autem hanc paginam erectionis, constitutionis, statuti, concessionis, deroga­tionis, commissionis et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indigna­tionem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo octavo, duodevicesima die Ianuarii mensis, Pontificatus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

I. Card. GRANITO DI BELMONTE Fr. RAPHAEL C. Card. ROSSI Decanus S. Collegii 8. C. Consistorialis a Secretis

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apost. Loco £B Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, n. 20. - Al . Trussardi.

Acta Pii Pp. XII nr

E P I S T U L A

AD E X C M U M P. D. DANIELEM MANNIX, ARCHIEPISCOPUM MELBURNENSEM

SAECULO VERTENTE AB ECCLESIA MELBURNENSI CONSTITUTA.

PIUS PP. XII

Venerable Brother, Health and Apostolic Benediction. — With pro­

found pleasure, Venerable Brother, do We send you this message of

cordial greeting and felicitation on the auspicious occasion of the Cen­

tenary of the Archdiocese of Melbourne.

One hundred years ago the first Bishop, the enterprising John A.

Goold, took possession of the Diocese newly erected by Our predecessor

of blessed memory, Pius IX. Since then the history of Melbourne ha&

been one of continued progress and advancement, keeping pace with the

history of Victoria and of the entire Continent of Australia. As the

resources of the country were gradually explored and developed, the

population of Victoria rapidly increased, thereby creating an urgent and

arduous problem for the first Bishop of the new Diocese, upon whom

devolved the responsibility of providing for the religious needs of the

numerous Catholic immigrants.

The Providence of God, governing all things with infinite wisdom,

was not unmindful of the needs of the growing Catholic communities

scattered over those wide areas. As the numbers of the faithful multi­

plied, missionary priests were found for the new harvest-field — men

endowed with the physical endurance and with the zeal and firmness of

purpose which were required for laying the foundations of the Church

in the pioneer days of Australia. Through their energetic and self-

sacrificing toil, Churches and Chapels were built in the various centres

and soon the Province of Victoria was so well developed that portions

of the original territory of Melbourne were erected into the separate

Dioceses of Ballar at, Sandhurst and Sale.

Convinced that all efforts on behalf of the Catholic cause would have

been in vain unless the children were provided with a sound Christian

education, Archbishop Goold set about the difficult task of establishing

Catholic schools for the youth of the Diocese, and for this purpose he

enrolled the services of devoted religious, both men and women. With

their devoted collaboration and supported by the generous sacrifices of

his flock, the worthy Pastor laid the foundations of that network of

178 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

institutions of Catholic education and of charity which adorn the Arch­

diocese of Melbourne today.

Through the persevering exertions of Archbishop Carr, the Cathedral

of Saint Patrick was completed and consecrated in 1897. That majestic

and stately edifice, dedicated to the Patron Saint of the country to which

Australia is indebted for her first missionaries and for the majority of

her Catholic immigrants, stands today as a monument of architecture

dominating the city of Melbourne. In its contrast to the original Chapel

in which Melbourne's first Mass was celebrated in 1839, it typifies and

reflects the spiritual and material growth of the Diocese during those

hundred years.

Your own zealous efforts, Venerable Brother, have contributed in

no small way to the flourishing condition of which the Archdiocese of

Melbourne can be justly proud on the occasion of its Centenary. Not

content with merely consolidating the meritorious achievements of your

worthy predecessors, you have laboured incessantly to continue that

progress and development which had characterized the Archdiocese

since its erection. Under your auspices and due to your untiring labours,

churches, schools, presbyteries, religious houses and convents increased

and multiplied. ~No longer dependent on priests from other countries or

from other Seminaries, the Diocese now has its own Corpus Christi Col­

lege for the training of ministers of the Gospel worthy to take the place

and follow in the footsteps of the heroic missionaries of the pioneer days.

In addition to strengthening and expanding the primary and secon­

dary educational institutes of the Diocese, your solicitude, Venerable

Brother, for the proper Catholic formation of the faithful under your

charge has extended itself also to the field of higher studies. Confiding

in Divine Providence and relying once more on the generosity of your

people, you courageously undertook the task of providing a Catholic Uni­

versity education for the youth of both sexes, and today Newman College

and Saint Mary's College stand as monuments to your unquenchable zeal

and indefatigable labours.

Aware, too, of the importance of the Catholic press, you have con­

tinued and perfected the work begun by your predecessors and have made

Melbourne an active centre for the production and distribution of Cath­

olic literature not only within the boundaries of the Archdiocese itself

but throughout the other Provinces of the vast Continent as well.

Verily these have been a hundred years of proud achievement. God

has blessed your apostolic activity and that of your predecessors with

a rich harvest, and the Archdiocese of Melbourne as it stands today

Acta Pii Pp. XII 179

represents a well-nigh miraculous growt from the humble beginnings of

a century ago. Not only have the faithful multiplied numerically but

their common struggle for the sound establishment of the Church and

especially for the maintenance of their schools has united them together

in closely-knit bonds of solidarity. The people of today are reaping the

fruits of the sacrifices made by their forefathers on behalf of Catholic

education, and the graduates of the present-day schools and colleges are

young men and women well instructed in the truths of their religion

and imbued with a sensitive awareness of their duties as Catholics.

Religious and lay confraternities and charitable organizations have been

active in the Archdiocese for many years, while various forms of Catholic

Action have been firmly established and are producing consoling fruits,

particularly amongst the working classes, whom the Church has always

cherished with especial care and whose interests she has always defended

and promoted with maternal solicitude.

Very cordially indeed do We congratulate you, Venerable Brother,

on the noble part you have played in the spiritual and material advan­

cement of the Archdiocese entrusted to your pastoral care thirty one

years ago, and in the organization and direction of every aspect of its

intense Catholic life. On this happy occasion of the Centenary, We

rejoice with you and with the clergy, religious and faithful of Melbourne,

and, while expressing to each and all of you Our sincere felicitations,

We join Our voice with yours in rendering heartfelt thanks to

Almighty God.

We have learned of your intention, Venerable Brother, of consecrat­

ing your Archdiocese and the entire Continent of Australia to the

Immaculate Heart of Mary. It is Our earnest prayer that the Mother

of God may deign to accept your devoted offering, and that, under Her

especial protection and under your enlightened guidance and that of

your Brothers in the Hierarchy, your beloved country may be preserved

immune from the erroneous political and social doctrines of our time

and May continue on its path of prosperity and spiritual progress.

We pray, furthermore, that Almighty God may continue to bless and

prosper the Archdiocese of Melbourne, that the people may persevere

in the faithful practice of their religion and in that spirit of undying

attachment to the Holy See which has always characterized them, that

the Catholic Action movement may further grow and develop, and that

an abundance of priestly vocations may provide a zealous native clergy

to carry on the laudable work begun by the brave-hearted Irish missio­

naries of the past.

180 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

With this prayer, We lovingly impart to you, Venerable Brother, to the priests, religious and laity of the Archdiocese of Melbourne and to all participating in the Centenary celebrations Our fatherly Apostolic Benediction.

Given in Borne, from St. Peter's, on the sixth day of April nineteen hundred and forty eight, in the tenth year of Our Pontificate.

PIUS PP. XII

A L L O C U T I O

Ad Ewonium Virum de Castello-Branco Clarh Fridericum, Brasiliae Ora­

torem extra ordinem liberis cum mandatis, Litteras publicas Summo

Pontifici por-vigentem.*

Senhor Embaixador,

Enquanto Vossa Excelència subia ainda agora, com as honras devidas ao seu alto grau, a escada déste Palàcio Apostòlico, para depor em Nossas maos a Carta que o acredita junto de Nós corno Embaixador Extraordinario e Plenipotenciàrio dos Estados Unidos do Brasil, um alto pensamento e urna profunda comocjio — as elevadas palavras que acaba de pronunciar, sao disso prova manifesta — enchiam o seu ànimo. Efectivamente com èste acto solene Vossa Excelència nào veio só a cumprir, segundo os usos diplomàticos, urna cerimònia ofìcial, fixada em todas as suas particularidades protocolares. Sente-se portador de urna mensagem de confianca e amor de todo o seu generoso povo ao Pai comum da Cristandade ; mensagem de cuja espontaneidade e sinceridade nào pode absolutamente duvidar quem, corno Nós, teve a sorte de passar horas inolvidaveis em meio! dos dilectos fìlhos e filhas brasileiros.

Com intimo comprazimento ouvimos dos seus eloquentes làbios que os Nossos desvelos, dedicados a suscitar e desenvolver um verdadeiro espirito de paz entre os povos, e continuados entre multiplos contrastes e obstàculos, encontraram e encontram na sua Pàtria consenso e apoio.

Os Nossos incessantes e perseverantes esforgos para langar as bases e os pressupostos morais, juridicos, económicos e sociais de urna paz correspondentem vontade de Deus e à dignidade do gènero humano nao

* Habi ta die 3 Maii mensis a. 1948.

Acta Pii Pp. XII 181

sâo para Nos resultado de consideraçôes terrenas e cálculos políticos, aos

quais somos e seremos sempre alheios.

O que Nos guia, o que Nos impele, o que nâo Nos permite, por motivos

temporais e terrenos, falar e agir menos clara e abertamente, é a profunda

eonvicçâo, superior a todo o respeito humano, do imprescindivel dever da

Nossa atitude, conforme ao preceito e ao exemplo dAquêle que a Pedro

e seus Sucessores confiou o oficio de confirmar os irmäos na fé.1

Nunca talvez foi esta palavra do Senhor tâo urgente no interesse vital

da Oristandade e do género humano, como em nossos dias.

Foi no cumprimento déste dever que Nos no Domingo de Páscoa

pronunciamos da varanda da Basílica Vaticana, movido pela Nossa solici-

tude e pela Nossa responsabilidade pastoral, as palavras admonitórias :

Soou a grande Hora da consci éncia crista !

Era um grito de incitamento aos fiéis da Nossa diocèse de Roma, aos

fiéis da Italia, mas para além deles também a todo o Orbe católico e a

todos os que estäo unidos conNosco na defesa da civilizaçâo crista e nà fé

naquele Deus que é o Pai de todos os homens, o tutor do bem, e o punidor

do mal.

Com profunda satisfaçâo soubemos de quâo forte eco teve a Nossa

mensagem no coraçâo do povo brasileiro, e até no seio do seu Parlamento.

Os Nossos amados Filhos do Brasil sabem e sentem que aquela mensa­

gem pascal, ñas presentes circunstancias, é também para eles de mani­

festa actualidade.

0 povo brasileiro, que a Cristo, Príncipe da paz e do amor, erigiu no

alto do Corcovado um monumento, qual nao se poderia imaginar nem

mais belo, nem mais comovente, deve estar pronto a resistir com todas

as suas forças, com inconcussa vigilancia, com inabalável firmeza à pa­

tente ou dissimulada invasäo dos inimigos de Cristo, destruidores dos

valores cristâos e da sä e inviolável liberdade da conscientia humana.

Mas com esta vigilancia e firmeza deve andar junta a vontade resoluta,

haurida na fonte manantial da doutrina social crista, de fazer surgir,

mesmo à custa de sacrificios pessoais ou colectivos, soluçôes e actos que

assegurem as legítimas aspiracöes das classes trabalhadoras, segundo as

normas da justiça social, adequada satisfaçâo e cumprimento.

Com vivo interesse e íntima benevolencia Nos seguimos o caminho por

onde a sua nobre Naçâo se empenha em unir harmónicamente o cuidado

da sua propria prosperidade com a elevada colaboraçâo na grande obra

de outros povos e de toda a comunidade dos Estados. Por isso se Nos

1 Cfr. L u c . 22, 32.

182 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

torna particularmente grato ter junto de Nos como Representante do

Brasil um distinto cultor das ciencias jurídicas e sociais, cuja longa

experiencia e multiforme actividade lhe conferem aquela imparcialidade

de juizo, aquela madureza de intuiçâo, que sos podem abrir passagem a

generosas e duradoiras realizaeöes em vantagem de urna verdadeira paz

entre as Naçôes.

Ao Excmo Senhor Presidente, aos Membros do Govèrno e ao fiel povo

brasileiro enviamos por meio de Vossa Excelencia com efusao de coraçâo

as Nossas paternas saudaçoes, enquanto a todos e a Vossa Excelencia de

modo particular damos com afecto a implorada Bênçâo Apostólica.

Sacra Congregatio de Propaganda Fide 183

ACTA SS. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

i T R A N S V A A L L E N S I S

(JOANNESBURGENSIS)

DECRETUM

VICARIATUS APOSTOLICUS TRA N S W A LLEN SIS DEINCEPS (( JOANNESBURGENSIS »

APPELLABITUR.

Cum post erectionem Vicariatus Apostolici Praetoriensis, per decre­tum hodierni diei factam, fines Vicariatus Apostolici Transvaallensis in Africa Meridionali non amplius respondeant universo territorio Provin­ciae civilis de Transvaal, huic Sacrae Congregationi de Propaganda Fide opportunum visum est mutare nomen eiusdem Vicariatus Apostolici Transvaallensis.

Itaque Emi ac Revmi Patres Cardinales eidem S. Congregationi de Propaganda Fide praepositi, in eodem plenario coetu diei 5 mensis Apri­lis, quo novus Vicariatus Apostolicus Praetoriensis erectus est, omnibus mature perpensis, Vicariatum Apostolicum Transvaallensem in poste­rum Vicariatum Apostolicum Joannesburgensem appellandum statuerunt

Quam Emorum Patrum sententiam, ab infrascripto huius Sacrae ab urbe principali provinciae et residentiali Ordinarii. Congregationis Secretario in Audientia diei 9 eiusdem mensis et anni Ssmo D. N. Pio Div. Prov. Papae XII relatam, Ipse Summus Pontifex ratam habens et confirmans, praesens ad id Decretum confici iussit et expediri.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, die 9 mensis Aprilis A. D. 1948.

£g P. Card. FUMASONI BIONDI, Praefectus.

L. ® S.

f C. Costantini, Archiep. tit. Theodos., a Secretis.

184 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

PROVISIO ECCLESIARUM

Singulis, ut infra, datis decretis Sacri Consilii Christiano Nomini Propagando, Ssmus Dnus Noster Pius div. Prov. Pp. XII dignatus est sequentes providere Ecclesias, nimirum :

die 3 Iulii WJft. — Titulari episcopali Ecclesiae Mactaritanae praefe­cit Exc. P. D. Franciscum Uamcepu (Wang-tse-pu), hactenus Episcopum Uanscienensem.

die 16 Octobris. — Titulari episcopali Ecclesiae Hadrianopolitanae in Honoriade Exc. P. D. Ioannem Bapt. Anselmo, hactenus Episcopum de Dinajpur.

die 13 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Tabudensi R. P. Laurentium Tétrault, Societatis Missionariorum Africae sodalem, quem constituit Vicarium Apostolicum de Bukoba.

die 20 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Cynopolitanae in Arcadia Exc. P. D. Iosephum Ciamgioenpuo (Chang-Jun-po), iam Episco­pum Siüenhoavensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Segalassensi Exc. P. D. Franciscum Joosten, hactenus Episcopum Tatomensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Tanagraeae Exc. P. D. Henricum Amatum Prunier, hucusque Episcopum de Salem.

11 Decembris. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Gangrensi Exc. P. D. Antonium Petrum Ioannem Fourquet, iam Archiepiscopum Coam-ceuvensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Remesianensi Exc. P. D. Franciscum Xaverium Ochoa, hactenus Episcopum Coeitevensem.

die 8 Ianuarii 19Jf8. — Cathedrali Ecclesiae Siüenhoavensi R. D. Pe­trum Wang-Mu-To.

— Titulari episcopali Ecclesiae Cotennensi R. P. Franciscum Glee-son, S. I., quem constituit Vicarium Apostolicum Alaskensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Uzalensi R. P. Gerardum Wante-naar, iam Praefectum Apostolicum de Basankusu, quem constituit Vi­carium Apostolicum Basankusuensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Thuburnicensi R. P. Attilium Bel-tramino, hactenus Praefectum Apostolicum de Iringa, quem constituit Vicarium Apostolicum Iringaënsem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Hirinensi R. P. Aemilium Socquet, Societatis Missionariorum Africae, quem constituit Coadiutorem cum

Sacra Congregatio de Propaganda Fide 185

iure successionis Exc. P. D. Ioannis Thevenoud, Vicarii Apostolici de

Ouagadougou.

die 15 Ianuarii. — Titulari metropolitanae Ecclesiae Anazarbensi

Exc." P. D. Henricum Doëring, hactenus Archiepiscopum-Episcopum

Poonensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Antipatridenae Exc. P. D. Franci­

scum Lieuchinuen (Liu-Chiu-wen), hactenus Episcopum Feniamensem.

die 5 Februarii. — Archiepiscopali Ecclesiae Oamberrensi et Gulbur-

nensi Exc. P. D. Terentium Bernardum McGuire, iam Episcopum Gul-

burnensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Alindensi R. D. Eris Normannum

Michaelem 0'Brien, Antistitem Urbanum, quem deputavit Auxiliarem

Emi P. D. Cardinalis Normanni Gilroy, Archiepiscopi Sydneyensis.

die 12 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Isauropolitanae R.

P. Ioannem Baptistam Urrutia, Societatis Parisiensis missionum ad

exteras gentes sodalem, quem constituit Vicarium Apostolicum de Hué.

— Titulari episcopali Ecclesiae Tulliensi R. P. Iosephum Van den

Biesen, Societatis Missionariorum Africae sodalem, quem constituit

Vicarium Apostolicum de Lwangwa.

— Titulari episcopali Ecclesiae Tidditanae R. P. Iosephum Bren-

danum Whelan, Congregationis Sancti Spiritus, quem constituit Vica­

rium Apostolicum Owerriensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Tigavitanae R. P. Alphonsum Bos­

sart, Congregationis Oblatorum B. M. V. Immaculatae sodalem, quem

constituit Vicarium Apostolicum Ipamuensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Serteitanae R. P. Ubaldum Lehman,

Congregationis Sacrorum Cordium Iesu et Mariae sodalem, quem con­

stituit Vicarium Apostolicum Insularum de Cook.

die 19 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Tymbriadensi Exc.

P. D. Dionysium Vismara, hactenus Episcopum Hyderabadensem.

die k Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Chrysopolitanae in Ma­

cedonia Exc. P. D. Florentium Sanz Esparza, hactenus Episcopum Cut-

tackensem.

13 - ACTA, vol. XV, n. 5. — 10-5-948.

186 Acta Apostolicae Sedas - Commentarium Officiale

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA ROTA

i Causae quae in Tribunali Sacrae Romanae Rotae actae sunt anno 1947,

quarum definitiva sententia editur tantum in parte dispositiva.

I. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: G. Heard, Ponens, A. Canestri, I. Teodori.

Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo.

Advocatus: I. Ojetti.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 4 Ianuarii : « Affirmative ».

II. CINCINNATEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: A. Canestri, Ponens, I. Teodori, C. Pecorari.

Vinculi Defensor deputatus: V. Caselli. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: D. A. Foligno.

Dubia: I. « Utrum pars actrix habilis fuerit ad matrimonium ac­

cusandum » ; et quatenus affirmative : II. « An constet de matrimonii

nullitate, in casu » ; et quatenus negative : III. « An consilium praestan­

dum sit Sanctissimo pro dispensatione super matrimonio rato et non

consummato, in casu ».

Sententia diei 8 Ianuarii: Ad I. et II. «Affirmative»; ad III. « Provisum in secundo ».

III. N . N . - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: A. Canestri, Ponens, I. Teodori, C. Pecorari. Vinculi Defensor deputatus: I. Palazzini.

Advocatus: F. Della Rocca.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 8 Ianuarii : « Affirmative ».

Sacra Romana Bota 187

IV. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusionem boni fidei et boni

prolis.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa.

Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo."

Advocatus: R. Romanus.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 14 Ianuarii : « Affirmative ».

V. TAURINEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri et DI­

SPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa. Vinculi Defensor deputatus: G. Oesterle. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: V. Bellini.

Dubia: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu»; et qua­tenus negative : II. « An praestandum sit Sanctissimo consilium pro di­spensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 14 Ianuarii : Ad I. « Negative ». Ad II. (( Affirmative,

prohibito convento transitu ad novas nuptias inconsulta Sancta Sede ».

VI. WESTMONASTERIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusam indisso­

lubilitatem matrimonii.

Turnus Rotalis: I. Teodori, Ponens, C. Pecorari, H. Caiazzo.

Vinculi Defensor deputatus: I. Palazzini.

Advocati: E. Ruffini, R. Romano.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 20 Ianuarii : « Affirmative ».

VII. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: I. Teodori, Ponens, C. Pecorari, H. Caiazzo.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: A. Angelini Rota.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 20 Ianuarii : « Affirmative ».

VIII. CENBTEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa.

Vinculi Defensor: I. Trezzi.

Advocati: Ph. Vassalli, C. Bernardini.

Dubium: « An sententia Rotalis diei 12 Augusti 1930 sit confirman­

da, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 28 Ianuarii : « Confirmandam esse, seu non constare

de nullitate matrimonii, in casu ».

188 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I X . ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, Ponens, C. Caiazzo, A. Fidecicchi.

Vinculi Defensor deputatus: V. Caselli.

Advocatus: Th. Ragusa.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 9 Februarii : « Affirmative ».

X. CATANEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, Ponens, H. Caiazzo, A. Fidecicchi.

Vinculi Defensor deputatus: P. Tocanel. Advocatus: R. Romano.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 3 Februarii : « Affirmative ».

X I . COLOCEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis : R. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: V. Castiglione Humani.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 8 Februarii : « Affirmative ».

X I I . ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, Ponens, A. Wynen, D. Staffa.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella. Advocati: F. Della Rocca, H. Graziani, C. Bernardini. Dubium: «An sententia Rotalis diei 2 Februarii 1946 sit confir­

manda, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 20 Februarii: «Confirmandam esse, ideoque non

constare de nullitate matrimonii, in casu ».

X I I I . STRIGONIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite simulationis

consensus.

Turnus Rotalis: A. Wynen, Ponens, G. Heard, A. Canestri. Vinculi Defensoris Substitutus : I. Stella. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 20 Februarii : « Negative ».

X I V . ALBAE IULIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan. Vinculi Defensor deputatus: I. Casoria.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: R. Romano.

Sacra Romana Rota 189

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 22 Februarii : « Affirmative ».

XV. PARISIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: A. Wynen, Ponens, G. Heard, A. Canestri.

Vinculi Defensor deputatus: S. Vitale. Advocatus: A. Mittiga.

Dubium: «An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 27 Februarii : « Affirmative, vetito mulieri transitu

ad alias nuptias, nisi coram Ordinario loci sub fide iurisiurandi decla­

raverit se cum recta intentione matrimonium christianum inire velle ».

XVI. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: G. Heard, Ponens, A. Canestri, I. Teodori. Vinculi Defensor deputatus: O. Bejan.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: I. Spinelli.

Dubium: «An sententia Rotalis diei 11 Aprilis 1946 sit confir­

manda, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 1 Martii : « Confirmandam esse, ideoque constare

de nullitate matrimonii, in casu ».

XVII. MANILEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusionem boni prolis.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, Ponens, F. Brennan, D.

Staffa. Vinculi Defensor deputatus: F. Romita. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: R. Romano.

Dubium : « An sententia Rotalis diei 18 Martii 1942 sit confirmanda,

vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 3 Martii : « Confirmandam esse, ideoque non con­

stare de nullitate matrimonii, in casu ».

XVIII. ANTIOCHEN. MARONITARUM - NULLITATIS MATRIMONII ex capite

vis et metus.

Turnus Rotalis: I. Teodori, Ponens, C. Pecorari, H. Caiazzo.

Vinculi Defensor deputatus: G. Oesterle.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: M. A. Pacelli.

Dubium : « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 3 Martii : « Affirmative ».

XIX. N . N . - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, Ponens, A. Wynen, D. Staffa.

Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo.

190 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Advocatus: R. Romano. Dubium: «An sententia Rotalis diei 11 Martii 1946 sit confirman­

da, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 5 Martii : « Infirmandam esse, ideoque non constare de nullitate matrimonii, in casu ».

XX. FLORENTINA - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, A. Fidecicchi, F. Brennan,

Ponens.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus: R. Romano.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 13 Martii : « Affirmative».

XXI. TYRNAVIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob simulationem consensus.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: G. Felici.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 15 Martii : « Negative ».

XXII. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa. Vinculi Defensor deputatus: I. Palazzini. Advocati: C. A. lemolo, C. Bernardini.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 18 Martii : « Affirmative ».

XXIII. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus et DI­

SPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa.

Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo.

Advocatus: A. Capalti.

Dubia: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu » ; et qua­

tenus negative: II. «An consilium praestandum sit Sanctissimo pro

dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 18 Martii : Ad I. « Negative ». Ad II. « Affirmative ».

XXIV. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri.

Turnus Rotalis: A. Canestri, Ponens, I. Teodori, C. Pecorari, Vinculi Defensor deputatus: P. Tocanel. Advocatus : R. Romano.

Saera Romana Rota 191

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 22 Martii : « Affirmative », vetito viro, ex natura im­

pedimenti, ad alias nuptias transitu.

XXV. FLORENTINA - NULLITATIS MATRIMONII ob vim et metum, ob si­

mulationem consensus.

Turnus Rotalis : A. Jullien, Decanus, A. Wynen, G. Heard, Ponens.

Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo.

Advocatus: P. A. D'Avack.

Dubium: « An sententia Rotalis diei 17 Iunii 1944 sit confirmanda,

vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 22 Martii : « Infirmandam esse, ideoque constare de nullitate matrimonii, in casu ».

XXVI. VILNEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob defectum consensus.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan.

Promotor Iustitiae: I. Pendola.

Vinculi Defensor deputatus: E. Suarez.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: R. Szenwic. Dubium: «An sententia Rotalis diei 18 Februarii 1937 sit confir­

manda, vel infirmanda, in casu ». {

Sententia diei 29 Martii : « Confirmandam esse, seu constare de

nullitate matrimonii, in casu ».

XXVII. TUSCULANA - NULLITATIS MATRIMONII ob defectum formae seu

clandestinitatem.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: F. Cartoni.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 20 Martii : « Negative ».

XXVIII. PARISIEN. - NULLITATIS ob exclusionem boni prolis et boni

sacramenti.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, F. Brennan, D. Staffa, Ponens.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocati: I. B. Ferrata, I. Torre, H. Napoleoni.

Dubium: « An sententia Rotalis diei 18 Iunii 1943 sit confirmanda,

vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 1 Aprilis : « Confirmandam esse, ideoque constare de

nullitate matrimonii, in casu ».

192 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

X X I X . N . N . - NULLITATIS MATRIMONII ob simulationem consensus, ob

exclusionem boni sacramenti et prolis.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, Ponens, A. Wynen, G. Heard. Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella. Advocatus: P. A. D'Avack.

Dubium : « An sententia Rotalis diei 16 Aprilis 1946 sit confir­manda, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 2 Aprilis : « Confirmandam esse, ideoque constare de nullitate matrimonii, in casu ».

XXX. PERUSINA - NULLITATIS MATRIMONII ob clandestinitatem.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa.

Vinculi Defensor deputatus: S. Vitale.,

Advocatus: R. Romano. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 15 Aprilis : « Affirmative ».

XXXI. FLORENTINA - IURIUM.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, Ponens, F. Brennan, D.

Staffa.

Promotor Iustitiae: I. Pendola.

Advocati: C. Bernardini, ex mandato gratuiti patrocinii, pro actri­

ce; F. Cartoni, pro parte conventa.

Dubium : « An sententia Rotalis diei 26 Octobris 1938 sit confir­manda, vel infirmanda, in casu »

Sententia diei 16 Aprilis : « Confirmandam esse sententiam appel­latam, iuxta tamen modum. Modus est ut Institutum Filiarum a Sacro Corde Iesu solvat Mariae Garosi summam libellarum Italicarum decem et trium millium (Lit. 13.000), cum foenore legali ab initio mensis apri­lis 1933. Et ad mentem, in sententia explicatam ».

XXXII. FLORENTINA - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum

prolis.

Turnus Rotalis: G. Heard, Ponens, A. Canestri, I. Teodori.

Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo.

Advocatus: P. A. D'Avack.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 19 Aprilis : « Affirmative, vetito tamen viro trans­

itu ad alias nuptias inconsulta S. Sede ».

XXXIII. NEAPOLITANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus

et ob clandestinitatem.

Sacra Romana Rota 193

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, A. Wynen, Ponens, I. Pa-squazi.

Vinculi Defensor deputatus: S. Alvarez Menendez.

Advocati: I. Torre, H. Napoleoni.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 19 Aprilis : « Affirmative ».

XXXIV. MEDIOLANEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus

et DISPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, Ponens, H. Caiazzo, A. Fidecicchi.

Vinculi Defensoris Substitutus : I. Stella.

Advocatus: C. Bernardini.

Dubia: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu »; et qua­

tenus negative : II. « An consilium praestandum sit Sanctissimo pro

dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 23 Aprilis : Ad I. « Affirmative ». Ad II. « Provi­

sum in primo ».

XXXV. TAURINEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: A. Wynen, Ponens, G. Heard, A. Canestri.

Promotor Iustitiae : I. Pendola.

Vinculi Defensor deputatus: S. Vitale. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: F. Cartoni. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 26 Aprilis : « Affirmative ».

XXXVI. N . N . - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam mulieris et

DISPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, D. Staffa. Vinculi Defensor deputatus: E. Suarez. Advocatus: F. X. Parisi.

Dubia: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu »; et qua­tenus negative : II. « An consilium praestandum sit Sanctissimo pro di­spensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 2 Maii : « Negative ad utrumque ».

XXXVII. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus: Th. Ragusa.

194 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Dubium: « An sententia Rotalis diei 16 Ianuarii 1945 sit confirman­da, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 17 Maii : « Negative, ad primam partem ; affirmative, ad secundam, et ideo non constare de nullitate matrimonii ».

XXXVIII. CATANBN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella. Advocatus: M. D'Alfonso.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 20 Maii : « Negative ».

XXXIX. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa.

Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo.

Advocatus: M. D'Alfonso.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 20 Maii : « Affirmative ».

XL. TARVISINA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa. Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo. Advocatus: R. Romano.

Dubium : « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 27 Maii : « Affirmative ».

XLI. PANORMITANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, Ponens, H. Caiazzo, A. Fidecicchi. Vinculi Defensor deputatus: V. Caselli. Advocatus: F. Bersani.

Dubium: <x An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 28 Maii : « Negative ».

XLII. GRATIANOPOLITANA - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusionem

•boni sacramenti et boni prolis.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, F. Brennan, Ponens, D.

Staffa,

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus: C. Da Silva.

Dubium: « An sententia Rotalis diei 12 Iulii 1945 sit confirmanda,

vel infirmanda, in casu ».

Sacra Romana Rota 195

Sententia diei 31 Maii : « Affirmative, ad primam partem ; negative,

ad secundam partem, idest non constare de nullitate matrimonii, in

casu ».

XLIII. MASSILIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob conditionem appo­

sitam.

Turnus Botalis: I. Teodori, Ponens, C. Pecorari, H. Caiazzo.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus: M. D'Alfonso.

Dubium : « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 10 Iunii : « Negative ».

XLIV. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ob simulationem totalem

consensus, vel saltem ob exclusum bonum fidei.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa.

Vinculi Defensor deputatus: R. Bidagor.

Advocatus: C. Bernardini.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 10 Iunii : « Affirmative ».

XLV. PARISIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusam indissolubilita­

tem matrimonii.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, F. Brennan, A. Fidecicchi.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus: F. Cartoni.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 14 Iunii : « Affirmative ».

XL VI. ROTHOMAGEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum sa­

cramenti.

Turnus Rotalis: A. Canestri, Ponens, I. Teodori, C. Pecorari.

Vinculi Defensor deputatus: P. Tocanel.

Advocatus: I. Torre.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 14 Iunii : « Negative ».

XL VII. TAURINEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Wynen, Ponens, G. Heard. A. Canestri.

Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo.

Advocatus: I. Limongelli.

Dubium : « An sententia Rotalis diei 18 Martii 1946 sit confirmanda

vel infirmanda, in casu ».

1 9 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sententia diei 16 Iunii : « Affirmative, ad primam partem ; negative, ad alteram, ideoque constare de matrimonii nullitate, in casu ».

XLVIII. TYRNAVEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: G. Heard, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan. Vinculi Defensoris Substitutus : I. Stella. Advocatus: H. Graziani.

Dubium : « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 21 Iunii : « Negative ».

XLIX. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa. Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo. Advocatus: C. Bernardini.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 24 Iunii : « Affirmative ».

L. PRATEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob amentiam viri.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, Ponens. Videntibus omnibus.

Promotor iustitiae: I. Pendola.

Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo.

Advocati: F. Bersani, pro actore; D. Lazzarato, pro conventa.

Dubium : « An sententia Rotalis diei 4 Decembris 1943 sit confir­manda, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 5 Iulii : « Affirmative, ad primam partem ; negative,

ad secundam, ideoque constare de nullitate matrimonii, in casu ».

LI. SEÑEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: G. Heard, Ponens, A. Canestri, I. Teodori. Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo. Advocatus: M. Patrizi.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 19 Iulii : « Negative ».

LII. ECGLESIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob conditionem appositam.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, Ponens, H. Caiazzo, A. Fidecicchi. Vinculi Defensor deputatus: A. Schönegger. Advocatus ex mandato patrocinii gratuiti: M. D'Alfonso. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 30 Iulii : « Negative ».

Sacra Romana Rota 197

LUI. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri et DI­

SPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi.

Vinculi Defensor: I. Trezzi.

Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: H. Graziarli.

Dubia: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu »; et qua­

tenus negative : II. « An consilium praestandum sit Sanctissimo pro di­

spensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 30 Iulii : Ad I. « Negative ». Ad II. <e Affirmative ».

LIV. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri, ei DISPEN­

SATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: A. Wynen, Ponens, G. Heard, A. Canestri.

Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo.

Advocatus: A. Capalti.

Dubium : « An sententia Rotalis diei 4 Augusti 1942 sit confirman­

da, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 31 Iulii : « Affirmative, ad primam partem ; negative,

ad alteram, ideoque non constare de matrimonii nullitate, neque consi­

lium praestandum esse Sanctissimo pro dispensatione super rato.

LV. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam mulieris, et DI­

SPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, D. Staffa, I. Pasquazi, Po­

nens. Vinculi Defensoris deputatus: P. Tocanel. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: L. Iacobelli. Dubia : I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu » ; et qua­

tenus negative : II. « An consilium praestandum sit Sanctissimo pro

dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 2 Augusti : Ad I. « Negative ». Ad II. « Affirma­

tive ».

LVI. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam mulieris et DI­

SPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: A. Canestri, Ponens, I. Teodori, C. Pecorari.

Defensor Vinculi: I. Trezzi.

Advocatus: A. Bersani.

Dubia: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu »; et qua­

tenus negative : II. « An consilium praestandum sit Sanctissimo pro

dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

198 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Sententia diei 2 Augusti : Ad I. « Negative ». Ad II. « Affirma­

tive ».

LVII. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam mulieris et DI­

SPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: A. Canestri, Ponens, I. Teodori, C. Pecorari. Vinculi Defensor deputatus: F. Romita. Advocati: A. Russo, D'Alessandri.

Dubia: I. <( An constet de nullitate matrimonii, in casu »; et qua­tenus negative : II. « An consilium praestandum sit Sanctissimo super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 2 Augusti : <( Negative ad utrumque ».

LVIII. ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, Ponens, H. Caiazzo, A. Fidecicchi. Vinculi Defensor deputatus: O. Bejan. Advocatus: I. Benedetti.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 6 Augusti : « Negative ».

LIX. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri et DISPEN­

SATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa. Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo. Advocatus: F. Cartoni.

Dubia: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu »; et qua­

tenus negative : II. « An consilium praestandum sit Sanctissimo pro

dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 13 Octobris : Ad I. « Negative ». Ad II. « Affirma­

tive, prohibito viro transitu ad alias nuptias inconsulta S. Sede ».

LX. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, Ponens, F. Brennan, D.

Staffa.

Vinculi Defensor deputatus: V. Caselli. Advocati: B. Pellegrini, pro actrice; F. Della Rocca, pro convento.

Dubium : « An sententia Rotalis diei 9 Novembris 1944 sit confir­manda, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 13 Octobris: « Infirmandam esse, ideoque constare de nullitate matrimonii, in casu ».

Sacra Romana Rota 199*

LXI. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri et DISPEN­

SATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: C. Pecorari, Ponens, H. Caiazzo, A. Fidecicchi. Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo. Advocatus: R. Romano. Dubia: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu »; et qua­

tenus negative : II. « An consilium praestandum sit Sanctissimo pro'

dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ».

Sententia diei 15 Octobris : Ad I. « Negative ». Ad II. (( Affirma­

tive, vetito tamen viro transitu ad alias nuptias, inconsulta S. Sede ».

LXII. CHICAGIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite exclusionis

boni prolis et DISPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: F. Brennan, Ponens, D. Staffa, I. Pasquazi.

Vinculi Defensor deputatus: I. Palazzini. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: C. Da Silva.

Dubium : « An sententia Rotalis diei 30 Octobris 1946 sit confir­

manda, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 20 Octobris : « Confirmandam esse, ideoque constare

de nullitate matrimonii, in casu ».

LXIII. BASILEEN. - NULLITATIS' MATRIMONII ob exclusionem boni

prolis.

Turnus Rotalis: I. Teodori, Ponens, A. Canestri, P. Felici.

Vinculi Defensor deputatus: I. Casoria.

Advocatus: L. lacobelli.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 30 Octobris : « Negative ».

LXIV. NEO-EBORACEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusionem boni

sacramenti.

Turnus Rotalis: A. Canestri, Ponens, I. Teodori, P. Felici.

Vinculi Defensor deputatus: I. Casoria.

Advocatus: D. Lazzarato.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 30 Octobris « Affirmative ».

LXV. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusionem boni prolis.

Turnus Rotalis: A. Fidecicchi, Ponens, F. Brennan, D. Staffa. Vinculi Defensor deputatus: F. Romita. Advocatus: C. Bernardini.

200 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 4 Novembris : « Affirmative. Conventa vero ad alias

nuptias ne transeat, nisi prius promiserit, sub iurisiurandi religione,

coram Ordinario, se officiis coniugalibus recte vacaturam fore».

LXVI. NEO-EBORACEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob impedimentum con­

sanguinitatis.

Turnus Rotalis: I. Teodori, Ponens, H. Caiazzo, P. Felici.

Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii : Th. Ragusa.

Dubium: « An sententia Rotalis diei 20 Iulii 1946 sit confirmanda,

vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 8 Novembris : « Confirmandam esse, ideo constare

de nullitate matrimonii, in casu ».

LXVII. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri.

Turnus Rotalis: A. Wynen, F. Brennan, D. Staffa, Ponens.

Vinculi Defensoris Substitutus : A. Del Corpo. Advocatus: C. Bernardini.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 14 Novembris : « Negative ».

LXVIII. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob impotentiam viri et DI­

SPENSATIONIS SUPER RATO.

Turnus Rotalis: A. Wynen, Ponens, A. Canestri, B. Filipiak. Vinculi Defensor deputatus: S. Vitale. Advocatus: F. Bersani.

Dubium: « An sententia Rotalis diei 26 Ianuarii 1943 sit confir­

manda, vel infirmanda, in casu ».

Sententia diei 19 Novembris : <( Confirmandam esse quoad caput impotentiae, sed infirmandam quoad inconsummationem matrimonii, et pro dispensatione super rato consilium esse praestandum Sanctissimo, vetito viro transitu ad alias nuptias inconsulta Sancta Sede ».

LXIX. MATRITEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Wynen, Ponens, A. Canestri, H. Caiazzo.

Vinculi Defensor deputatus: G. Gomez.

Advocati: I. Torre, H. Napoleoni.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 19 Novembris : « Affirmative ».

Sacra Romana Rota 201

L X X . N . N . - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan. Vinculi Defensor deputatus: I. Palazzini. Advocatus: A. Mittiga.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 22 Novembris : « Affirmative, vetito viro transitu ad alias nuptias, nisi explicite ac positive declarationem cum iuramento emittat e sua prava intentione contra prolem recedendi ».

L X X I . IANUEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, F. Brennan, Ponens, D.

Staffa.

Vinculi Defensor deputatus: S. Gómez.

Advocatus: C. Da Silva.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 22 Novembris : <( Negative ».

L X X I I . TAURINEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum

prolis.

Turnus Rotalis: A. Wynen, I. Teodori, Ponens, H. Caiazzo.

Vinculi Defensoris Substitutus : I. Stella.

Advocatus: R. Romano.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia die 1 Decembris : « Affirmative, vetito mulieri transitu ad

alias nuptias, nisi coram loci Ordinario sub fide iurisiurandi declarave­

rit se cum recta intentione quoad bonum prolis novum matrimonium

inituram esse ».

L X X I I I . ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Wynen, Ponens, G. Heard, A. Canestri.

Vinculi Defensor deputatus: R. Bidagor.

Advocatus: M. A. Pacelli.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 4 Decembris : « Affirmative ».

L X X I V . ROMANA - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusionem boni prolis.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, A. Wynen, D. Staffa, Ponens.

Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo.

Advocatus: C. Bernardini.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 12 Decembris : « Affirmative ».

14 - ACTA, rol. X V , n. 5. — 10-6-948.

202 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Oficíale

LXXV. IANUEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus.

Turnus Rotalis: A. Canestri, Ponens, I. Teodori, H. Caiazzo.

Vinculi Defensor deputatus: O. Bejan.

Advocatus: A. Capai ti.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 13 Decembris : (( Negative ».

LXXVI. TAURINEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusionem boni

fidei et boni prolis.

Turnus Rotalis: A. Jullien, Decanus, A. Wynen, Ponens, I. Pa-

squazi.

Vinculi Defensor deputatus: P. Tocanel.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Advocati: R. Romano, C. H. Emprin Guardini.

Sententia diei 18 Decembris : « Affirmative ».

LXXVII. BERYTEN. MARONITARUM. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite

vis et metus.

Turnus Rotalis: G. Heard, Ponens, A. Canestri, I. Teodori.

Vinculi Defensoris Substitutus: A. Del Corpo.

Advocatus: F. Fournier.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 20 Decembris : « Affirmative ».

LXXVIII. PARISIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ob simulationem con­

sensus.

Turnus Rotalis: H. Caiazzo, Ponens, A. Fidecicchi, F. Brennan.

Vinculi Defensoris Substitutus: I. Stella.

Advocatus: H. Graziani.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 22 Decembris : « Negative ».

LXXIX. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob simulationem consensus.

Turnus Rotalis: G. Heard, Ponens, A. Canestri, I. Teodori.

Vinculi Defensor deputatus: S. Vitale.

Advocati: C. et I. Pacelli.

Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ».

Sententia diei 30 Decembris : « Negative ».

Sacra Bomana Rota 203

I I

Causae quae eodem anno 1947 transactae fuerunt, vel quae absque

definitiva sententia, ex peculiaribus circumstantiis, finem habuerunt;

quibus adduntur Decreta quoad recursus contra libellorum reiectionem.

I. MATRITEN. - Nullitatis matrimonii ob intentionem contra prolem,

coram R. P. D. Guillelmo Heard.

Cum per annum et amplius nullus actus processualis positus fuerit,

R. P. D. Ponens, decreto diei 8 Ianuarii, declarat appellationem deser­

tara esse et acta causae in archivo reponi iubet.

I I . BAREN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R . P. D.

Henrico Caiazzo.

Cum per annum et ultra nullus actus processualis positus fuerit,

R. P. D. Ponens, decreto diei 11 Ianuarii, instantiam ad normam

can. 1736 declarat esse peremptam atque mandat acta causae reponi in

tabulario.

III. IANUEN. - Iurium, coram R . P. D . Caesare Pecorari.

Cum nullus actus processualis intra tempus a iure statutum positus

fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 18 Ianuarii, instantiam declarat

peremptam et acta in archivo reponi iubet.

IV. FLORENTINA - Iurium, coram R . P. D. Caesare Pecorari.

Cum nullus actus processualis intra tempus a iure statutum positus

fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 18 Ianuarii, instantiam ad normam

can. 1736 declarat peremptam.

V. BERYTEN. ARMENORUM - Pensionis alimentariae, coram R . P. D.

Caesare Pecorari.

Cum nullus actus processualis, intra tempus a iure statutum, posi­

tus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 18 Ianuarii, instantiam decla­

rat peremptam.

VI. MEDIOLANEN. - Nullitatis matrimonii, ob exclusum bonum prolis,

coram R. P. D. Caesare Pecorari.

Cum nullus actus processualis, intra tempus a iure statutum, posi­

tus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 18 Ianuarii, instantiam decla­

rat peremptam.

204 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

VII. VALLIS PARADISI - Iurium, coram R . P. D . Caesare Pecorari.

Cum nullus actus processualis positus fuerit intra tempus a iure

statutum, R. P. D. Ponens, decreto diei 18 Ianuarii, instantiam declarat

peremptam.

VIII. XYLOPOLITANA - Iurium, coram R . P. D. Caesare Pecorari. Cum nullus actus processualis intra tempus a iure statutum positus

fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 18 Ianuarii, instantiam declarat peremptam.

IX. CZESTOCHOVIEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R. P. D. Alberto Canestri.

Cum nullus actus processualis, intra tempus a iure statutum positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 19 ianuarii, instantiam declarat peremptam.

X. CALPUTEN. - Nullitatis matrimonii, ob impotentiam mulieris,

coram R. P. D. Arcturo Wynen.

Cum mulier conventa supremum obierit diem, R. P. D. Ponens, de­creto diei 7 Februarii, causam declarat finitam et acta causae in archivo reponi iubet.

XI. VIVARIEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R . P.

D. Henrico Caiazzo.

Visis litteris actricis, quibus renuntiabat proseeutioni appellationis

adversus sententiam Tribunalis Vivariensis diei 23 Maii 1946, et audito

Vinculi Defensore, R. P. D. Ponens, decreto diei 8 Martii, renuntiatio­

nem admittit.

XII. SAVONEN. - Iurium, coram R . P. D. Caesare Pecorari.

Cum per annum nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D. Po­

nens, decreto diei 14 Martii, instantiam declarat peremptam.

XIII. TAURINEN. - Nullitatis matrimonii, ob defectum consensus,

coram R. P. D. Ioanne Teodori.

Cum mulier conventa supremum obierit diem, R. P. D. Ponens, de­

creto diei 10 aprilis, causam declarat finitam et acta in archivo reponi

iubet.

XIV. THEATINA - Nullitatis matrimonii, ob impedimentum raptus et

ob simulatum consensum, coram R. P. D. Alberto Canestri.

Cum per annum et ultra nullus actus processualis positus fuerit, R.

Sacra Romana Rota 205

P. D. Ponens, decreto diei Ii Aprilis, causam declarat desertam et acta

in archivo reponi iubet.

XV. NEOCASTRBN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum et ob defe­

ctum consensus, coram R. P. D. Guillelmo Heard.

Cum per annum nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D.

Ponens, decreto diei 14 Aprilis, appellationem declarat desertam et acta

causae in archivo reponi iubet.

X V I . VELITERNA - Nullitatis matrimonii, ob exclusum bonum prolis,

coram R. P. D. Alberto Canestri.

Cum intra tempus a iure statutum nullus actus processualis positus

fuerit, R. P. I ) . Ponens, decreto diei 28 Aprilis, causam peremptam de­

clarat et acta in archivo reponi iubet.

X V I I . MONACEN. - Nullitatis matrimonii} ob defectum consensus, co­

ram R. P. D. Alberto Canestri.

Cum intra tempus a iure statutum nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 28 Aprilis, causam declarat perem­ptam et acta in archivo reponi iubet.

X V I I I . SANCTI MINIATI - Nullitatis matrimonii, ob simulationem con­

sensus, coram R. P. D. Alberto Canestri.

Cum intra tempus a iure statutum nullus actus processualis positus

fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 28 Aprilis, causam declarat perem­

ptam et acta in archivo reponi iubet.

X I X . SANCTI DOMINICI - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, co­

ram R. P. D. Alberto Canestri.

Cum intra tempus a iure statutum nullus actus processualis positus

fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 28 Aprilis, causam declarat perem­

ptam et acta in archivo reponi iubet.

X X . CRACOVIEN. - Nullitatis matrimonii, Incidentis super nullitate

sententiae, coram R. P. D. Alberto Canestri.

Cum intra tempus a iure statutum nullus actus processualis positus

fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 28 Aprilis, causam declarat perem­

ptam ët acta in archivo reponi iubet.

X X I . ROMANA - Periurii, coram R . P. D . Alberto Canestri.

Cum intra tempus a iure statutum nullus actus processualis positus

fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 28 Aprilis, causam declarat perem­

ptam et acta in archivo reponi iubet.

206 Acta Apostolicae Sedis - Commentarmm Officiale

XXII. TAURINEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram

H. P. D. Alberto Canestri.

Cum intra tempus a iure statutum nullus actus processualis positus

fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 28 Aprilis, causam declarat perem­

ptam et acta in archivo reponi iubet.

XXIII. ROMANA - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R .

P. D. Guillelmo Heard.

Cum per annum et amplius nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 22 Maii, appellationem declarat peremptam et acta in archivo reponi iubet.

XXIV. CRACOVIEN, SEU SEPUSIEN. - N unitatis matrimonii, ob impoten­

tiam viri, coram R. P. D. Ioanne Teodori.

Cum per annum et amplius nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 16 Iunii, appellationem declarat desertam et acta in archivo reponi iubet.

XXV. RHEDONEN. - Nullitatis matrimonii, ob simulationem consen­

sus, coram R. P. D. Ioanne Teodori.

Cum intra tempus a iure statutum nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 16 Iunii, appellationem declarat desertam et acta causae in archivo reponi iubet.

XXVI. NEAPOLITANA - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R. P. D. Caesare Pecorari.

Attentis cann. 1883 et 1886, cum appellationem actor non prose­quutus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 20 Iunii, eandem appella­tionem desertam declaravit.

XXVII. TRIPLUVIANEN. - Nullitatis matrimonii, ob conditionem, appo­

sitam, coram R. P. D. Ioanne Teodori.

Cum vir conventus diem supremum obierit, R. P. D. Ponens, decreto diei 23 Iunii, renuntiationem actricis ad appellationem prosequendam admisit atque acta causae in archivo reponi iussit.

XXVIII. MEDIOLANEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, ob

exclusum bonum prolis, ob clandestinitatem, coram R. P. D. Francisco Brennan.

Attenta certa notitia obitus actricis, R. P. D. Ponens, decreto diei 7 Iulii, causam finitam declarat et acta causae in archivo reponi iubet.

Sacra Romana Rota 207

XXIX. MELDEN. - Nullitatis matrimonii, ob exclusum bonum prolis,

coram R. P. D. Iosepho Pasquazi.

Cum actrix declaraverit se renuntiare recursui adversus decretum

Tribunalis Meldensis de reiectione libelli, R. P. D. Ponens, decreto

diei 18 Iulii, acta in archivo reponi iussit.

XXX. ROMANA - Nullitatis matrimonii, ob impotentiam, viri, coram

R. P. D. Arcturo Wynen.

Cum mulier conventa supremum obierit diem, R. P. D. Ponens, de­

creto diei 21 Iulii, causam esse finitam declaravit et acta in archivo

reponi iussit.

XXXI. THEANEN. - Nullitatis matrimonii, Reiectionis libelli, coram

R. P. D. Guillelmo Heard.

Cum in casu desit fumus boni iuris, reiectio libelli, decreto Turni diei

21 Iulii, approbatur.

XXXII. TOLOSANA - Nullitatis matrimonii, ob exclusum bonum prolis,

coram R. P. D. Henrico Caiazzo.

Cum per annum nullus actus processualis positus fuerit ad prose­

quendam appellationem a vinculi Defensore interpositam, R. P. I). Po­

nens, decreto diei 4 Augusti, eandem appellationem declaravit desertam

atque mandavit acta causae in archivo reponi.

XXXIII. AESERNIEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim, et metum, coram

R. P. D. Henrico Caiazzo.

Cum per annum nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D.

Ponens, decreto diei 4 Augusti, instantiam declarat peremptam et man­

dat acta causae in archivo reponi.

XXIV. FLORENTINA - Nullitatis matrimonii, ob simulationem consen­

sus, coram R. P. D. Henrico Caiazzo.

Cum nullus actus processualis per annum positus fuerit, R. P. D.

Ponens, decreto diei 6 Augusti, appellationem declarat desertam et acta

causae in archivo reponi iubet.

XXXV. ROMANA - Nullitatis matrimonii, ob conditionem appositam,

ob errorem, ob impotentiam mulieris, coram R. P. D. Arcturo Wynen.

Attenta renuntiatione causae ex parte actoris, cum neque pars con­

venta neque Defensor vinculi eam prosequi velit, R. P. D. Ponens, de­

creto diei 4 Octobris, causam esse finitam declarat et acta causae in

archivo reponi iubet.

208 Acta Apostolicae Sedis - Commentarkim Officiale

X X X V I . MECHLINIEN. - Nullitatis matrimonii, ob exclusa bona ma­

trimonii, coram E. P. I ) . Andrea Jullien, Decano.

Cum nullus actus processualis per annos positus fuerit, E. De­canus Ponens, decreto diei 6 Octobris, instantiam peremptam declarat ad normam can. 1736.

X X X V I I . BAREN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R. P. D. Caesare Pecorari.

Cum nullus actus processualis intra duos annos positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 15 Octobris, ad normam can. 1736, instan­tiam peremptam declarat.

X X X V I I I . ROMANA - Nullitatis matrimonii, ob conditionem apposi­

tam, coram R. P. D. Caesare Pecorari.

Cum pars appellans intra tempus a iure statutum appellationem non

sit prosequuta, R. P. D. Ponens, decreto diei 16 Octobris, ad normam

can. 1883 et 1886, eandem appellationem declarat desertam.

X X X I X . PARISIEN. - Nullitatis matrimonii, ob exclusionem boni pro­

lis, coram R. P. D. Caesare Pecorari.

Cum tractatio causae ter iam fuerit suspensa et nullus actus proces­sualis postremis duobus annis positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 16 Octobris, instantiam peremptam declarat.

X L . PARISIEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum,, coram R .

P D. Caesare Pecorari.

Cum in causa, quae circiter decem annis protrahitur et in qua con­cessum etiam fuerit patrocinium gratuitum, nullus actus processualis proprie dictus positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 16 Octobris, instantiam peremptam declarat.

X L I . SYRACUSANA - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum,, coram R. P. D. Caesare Pecorari.

Cum nullus actus processualis positus fuerit postremis quatuor annis, quibus causa bis fuerit suspensa, R. P. D. Ponens, decreto diei 20 Octo­bris, ad normam can. 1736, instantiam peremptam declarat.

X L I I . TAURINEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R.

P. D. Caesare Pecorari.

Cum per ultra annum nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D, Ponens, decreto diei 20 Octobris, ad normam can. 1736, instantiam peremptam declarat.

Sacra Romana Rota 209

X L I I I . COCH AB AMBEN . - Diffamationis, Reiectionis libelli, coram E.

P. D. Andrea Jullien, Decano.

Cum in casu S. Eota sit incompetens, E. P. D. Ponens, decreto diei

28 Octobris, libellum exhibitum reiecit.

X L Ï V . BERYTEN. MARONITARUM - Separationis, coram R . P. D. Pericle

Pelici.

Cum a plus quam anno nullus actus processualis positus fuerit, R.

P. D. Ponens, decreto diei 26 Novembris, acta causae in archivo reponi

iubet.

X L V . BASILEEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R .

P. D. Boleslao Filipiak.

Cum ab anno et ultra nullus actus processualis positus fuerit, R. P.

D. Ponens, decreto diei 1 Decembris, appellationem desertam declarat

et acta causae in archivo reponi iubet. '

X L VT. PARISIEN. - Nullitatis matrimonii, ob conditionem appositam,

coram R. P. D. Augusto Fidecicchi.

Cum inutiliter longum iam tempus transactum sit, R. P. D. Ponens,

decreto diei 2 Decembris, acta in archivo reponi iubet.

X L V I I . NEAPOLITANA - Nullitatis matrimonii, ob conditionem appo­

sitam, coram R. P. D. Guillelmo Heard.

Cum per annum nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D. Po­

nens, decreto diei 6 Decembris, causam desertam declarat et acta in ar­

chivo reponi iubet.

X L V I I I . VENETIARUM - Nullitatis matrimonii, reiectionis libelli, co­

ram R. P. D. Guillelmo Heard.

Cum per annum et amplius nullus actus processualis positus fuerit,

R. P. D. Ponens, decreto diei 6 Decembris, recursum declarat desertum

et acta causae in archivo reponi iubet.

X L I X . VICENTINA - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, co­

ram R. P. D. Guillelmo Heard.

Cum per annum nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D. Po­

nens, decreto diei 6 Decembris, causam declarat desertam et acta in

archivo reponi iubet.

L. NEAPOLITANA - Nullitatis matrimonii, ob impotentiam viri, coram

R. P. D. Henrico Caiazzo. Cum per annum et ultra nullus actus processualis positus fuerit,

210 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

R. P. D. Ponens, decreto diei 9 Decembris, recursum adversus senten­

tiam Rotalem peremptum esse declarat et mandat acta in archivo reponi.

LI. BERYTEN. MARONITARUM - Sponsalium, Incidentis, coram R. P. D. Francisco Brennan.

Cum per annum et ultra nullus actus processualis positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 9 Decembris, appellationem declarat de­sertam et acta causae in archivo reponi iubet.

LII. BRUNEN. - Nullitatis matrimonii, ob amentiam mulieris, coram

R. P. D. Henrico Caiazzo.

Cum per annum et ultra nullus actus processualis positus fuerit,

R. P. D. Ponens, decreto diei 9 Decembris, appellationem desertam esse

declarat et mandat acta in archivo reponi.

LUI. ViLNEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, coram R. P. D. Henrico Caiazzo.

Cum per annum et ultra nullus actus processualis positus fuerit,

R. P. D. Ponens, decreto diei 9 Decembris, appellationem desertam de­

clarat et acta causae in archivo reponi iubet.

LIV. LUGDUNEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et mMum, coram

R. P. D. Arcturo Wynen.

Cum per annum cum dimidio nullus actus iudicialis positus fuerit, R. P. D. Ponens, decreto diei 16 Decembris, appellationem actricis de­claravit desertam et acta in archivo reponi iussit.

LV. IANUEN. - Nullitatis matrimonii, ob conditiones appositas, coram R. P. D. Arcturo Wynen.

Cum pars conventa renuntiaverit recursui suo contra duplicem con­

formem sententiam affirmativam, R. P. D. Ponens, decreto diei 18 De­

cembris, consentiente Defensore vinculi, declarat ultimam sententiam

factam esse exsecutivam, ideoque partes ad novas transire posse nuptias.

LVI. PRAGEN. - Damnorum,, coram R. P. D. Guillelmo Heard.

Visis litteris S. T. Signaturae Apostolicae, R. P. D. Ponens, de­

creto diei 20 Decembris, causam finitam esse declarat et acta in archivo

reponi iubet.

LVII. ALBAE IULIEN. - Nullitatis matrimonii, ob vim et metum, co­ram R. P. D. Francisco Brennan.

Attento obitu partis actricis, R. P. D. Ponens, decreto diei 22 De­

cembris, causam finitam esse declarat et acta in archivo reponi iubet.

Sacra Romana Rota 211

in Citatio edictalis

BUGELLEN.

NULLITATIS MATRIMONII (VIMERCATI-PINI)

Cum ignoretur locus actualis commorationis Dominae Carolae Pini, in causa conventae, eandem citamus ad comparendum, sive per se sive per procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae (Ro­ma, Palazzo della Cancelleria) die 10 Iulii 1948 bora decima ad concor­dandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione :

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam

habentes de loco commorationis praedictae Dominae Carolae Pini, curare

debent, ut de hac edictali citatione ipsa moneatur.*

Albertus Canestri, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die (> Aprilis 1948.

H. Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mme Charlotte Pini, défenderesse en cette cause, nous la. citons à comparaître, par propre per­sonne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 10 juillet 1948, à 10 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Conste-t-il de la nullité du mariage dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence de la dite Charlotte Pini devront, dans la me­sure du possible, l'avertir de la présente citation.

212 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Lunedì, 3 maggio 1948, il Santo Padre ha ricevuto in solenne

Udienza Sua Eccellenza il Dott. DE CASTELLO-BRANCO CLARK FEDE­

RICO, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario degli Stati

Uniti del Brasile, per la presentazione delle Lettere Credenziali.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietto della Segreteria di Stato in data 4 maggio 1948, il Santo

Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di nominare il Revmo Pa­

dre Fohl Giulio, dell'Ordine di san Benedetto, Consultore della Saera Con­

gregazione dei Religiosi.

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è

degnato di nominare :

21 aprile 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Marmaggi Francesco,

Protettore dei Fratelli di Nostra Signora di

Lourdes (Gand).

26 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pizzardo Giuseppe, Pro­

tettore della Congregazione delle Angeliche di

San Paolo (Milano).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pizzardo Giuseppe, Pro­

tettore delle Figlie della Carità del S. Cuore di

Gesù (Angers).

10 maggio » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Hlond Augusto, Protet­

tore delle Ancelle dell'Immacolata Concezione

della B. M. V. di Pleszew (Gnesna).

Assistenti al Soglio Pontificio :

17 maggio 1947. S. E. Revma Monsig. Leprêtre Remigio, Arcivescovo tit.

di Rusio.

11 giugno » S. E. Revma Monsig. Caldarola Oronzo, Vescovo di Dia­

no-Teggiano.

213

12 settembre 1947. S. E. Revma Monsig. Limoges Giuseppe Eugenio, Vesco­

vo di Mont-Laurier.

» » » S. E. Revma Monsig. Yachon Alessandro, Arcivescovo di

Ottawa.

17 » » S. E. Revma Monsig. Righetti Pasquale, Vescovo di Sa­

vona e Noli.

5 novembre » S. E. Revma Monsig. Jeremich Giovanni, Vescovo tit. di

Berissa.

30 gennaio 1948. S.'E. Revma Monsig. Albanesi Adelchi, Vescovo di Vi­

terbo e Tuscania.

22 febbraio » S. E. Revma Monsig. Capizzi Pietro, Vescovo di Caltagi-

rone.

Protonotari Apostolici ad instar participantium

2 ottobre 1944.

28 dicembre 1945.

18 gennaio 1946.

» . » »

1 giugno

16 luglio

» »

20 agosto

10 dicembre

24 maggio

10 giugno

24 »

30 »

16 luglio

25 »

4 agosto

6 »

8 settembre

17 »

18 novembre

20 »

18 dicembre

» » » »

1947.

» »

»

» » » » » » » » » »

Monsig. Palloni Ascanio, delParchidiocesi di Firenze.

Monsig. Spinedi Adriano, della diocesi di Terni e Narni.

Monsig. Travers Tommaso J., della diocesi di Lafaverte.

Monsig. Pasquier Giuseppe Giovanni Maria, della diocesi

di Angers.

Monsig. Simbardi Antonio, delParchidiocesi di Milano.

Monsig. Mazzocco Pietro, della diocesi di Adria.

Monsig. Marchesani Giuseppe, della medesima diocesi.

Monsig. Kerper Michele L., delParchidiocesi di Dubuque.

Monsig. Cipollini Alberto, delParchidiocesi di Pisa.

Monsig. Marcucci Mario, della diocesi di Livorno.

Monsig. Bertocci Giuseppe, della diocesi di Cortona.

Monsig. Breen Guglielmo Pietro, della diocesi di Pem

broke.

Monsig. Mahoney Parnell Andrea, della diocesi di London.

Monsig. Nicholson Giacomo F., delParchidiocesi di King

ston.

Monsig. Krieg Paolo, della diocesi di San Gallo.

Monsig. Botta Giuseppe Stefano, della diocesi di Biella.

Monsig. Rosa Cesare, della diocesi di Cremona.

Monsig. Coja Domenico, delParchidiocesi di Chieti.

Monsig. Trudel Ormisda, della diocesi di Trois Rivières.

Monsig. Loth Luigi, della diocesi di Evreux.

Monsig. Rogacs Francesco, della diocesi di Sabaria.

Monsig. Rogger Lorenzo, della diocesi di Basilea.

Monsig. Cavagna Alfredo, delParchidiocesi di Milano.

Monsig. Geehan Patrizio Giuseppe, delParchidiocesi di

Sant'Antonio Texas.

214 Acta Apostolicae Sedas - Commentarium Officiale

15 gennaio 1948. Monsig.

IS

24 » 52 marzo

» »

7 aprile

» Monsig.

» » » Monsig.

» » » Monsig.

» » » Monsig.

2 febbraio » Monsig.

» » » Monsig.

» Monsig.

» Monsig.

» Monsig.

» Monsig.

Bonneau Eugenio Maria Giuseppe, della diocesi

di Angers.

Chamoton Giovanni Maria Giuseppe, della dio­

cesi di Belley.

Panier Giuseppe, dell'archidiocesi di Besançon.

Pinondel Felice, della medesima archidiocesi.

Bringard Paolo, della medesima archidiocesi.

Tuzi Vincenzo, delia diocesi di Sora.

Vasari Emilio, della Prelatura nullius di S. Lu­

cia del Mela.

Leone Michele, della diocesi di Bitonto.

Li Santi Giorgio, dell'archidiocesi di Palermo.

Lo Verde Lorenzo, della medesima archidiocesi.

Nobile Giuseppe, dell'archidiocesi di Napoli.

Prelati Domestici di Sua Santità :

30 settembre 1945. Monsig. Davis Tommaso Perei vai, dell'archidiocesi di Ade­

laide.

Monsig. Kennedy Giacomo, della diocesi di Christchurch.

Monsig. Adda Roberto, della diocesi di Vicenza. 20 ottobre »

» dicembre »

30 » »

» » » » » »

20 gennaio 1946

11 febbraio

29 marzo

5 aprile

16 luglio

» »

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Monsig.

Filosa Benedetto, dell'archidiocesi di Gaeta.

Galletti Domenico, della diocesi di Civitavecchia.

Petrelli Paolo, dell'archidiocesi di Camerino.

Bertoli Paolo, della diocesi di Apuania.

» Monsig. Alien Francesco Valentino, dell'archidiocesi di

Toronto.

» Monsig. Del Buono Edoardo, della diocesi di Savona.

» Monsig. Pavani Giuseppe, della diocesi di Adria.

» Monsig. Padalino Ciro, dell'archidiocesi di Chieti.

» Monsig. Jacono Vincenzo, della medesima archidiocesi.

ONORIFICENZE

Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è

degnato di conferire :

La Gran Croce dell'Ordine Piano :

12 novembre 1945. A S. E. il signor de las Barcenas Lopez Mollinedo don

Domenico, Ambasciatore di Spagna presso la

Santa Sede.

26 gennaio 1946. A S. E. il signor Harada Ken, Delegato Speciale del

Giappone presso la Santa Sede con rango di

Ambasciatore.

Diarium Romanae Curiae 215

23 novembre 1946. A S. E. il signor Subercaseaux Errazuriz Luigi, Amba­

sciatore del Chile presso la Santa Sede.

27 maggio 1947. A S. E. il signor Tubman Guglielmo V. S., Presidente

della Repubblica di Liberia.

La Commenda con Placca dell'Ordine Piano:

18 settembre 1947. Al sig. Teixidor y Sánchez Giovanni (Spagna).

Il Cavalierato dell'Ordine Piano :

20 gennaio 1948. Al sig. Feliu Quadreny Sebastiano, della diocesi di Ma­

iorca.

28 aprile » Al sig. de Balthasar Dieter, Maggiore della Guardia Sviz­

zera Pontificia.

La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile:

7 ottobre 1946. Al sig. Tobar Donoso Giulio (Equatore).

» » » Al sig. Jijón Caamaño Giacinto (Equatore).

30 giugno .1947. Al sig. Dennis Gabriele L. (Liberia).

26 gennaio 1948. A S. E. il signor Lemass Giovanni Francesco (Irlanda).

La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile :

25 luglio 1946. Al sig. Garcia Huid obro Vincenzo, delParchidiocesi di

Santiago del Cile.

» » » Al sig. Letelier Espinola Michele, della medesima archi-

diocesi.

» » » Al sig. Davila Izquierdo Oscar, della medesima archidio­

cesi.

12 settembre 1947. Al sig. Goisis Giovanni, della diocesi di Bergamo.

22 » » Al sig. Loesch Fernando, della diocesi di Lussemburgo.

26 gennaio 1948. Al sig. Leydon Giovanni (Irlanda).

» » » Al sig. Boland Federico H. (Irlanda).

29 aprile » Al sig. Conte Alessandro (Svizzera).

La Placca dell'Ordine di 8. Gregorio Magno, classe civile :

12 settembre 1947. Al sig. comm. Piovesan Secondo, della diocesi di Vicenza.

La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

26 gennaio 1946. Al sig. Kanayama Masahide (Giappone).

Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

14 gennaio 1946. Al sig. Janssens Guglielmo J.B.A., della diocesi di s'Her-

togenbosch.

26 » » Al sig. Wàtanabe Shìnji (Giappone).

216 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

La Gran Croce dell'Ordine di San Silvestro Papa :

12 gennaio 1946. Al sig. dott. Kiernan Tommaso Giuseppe (Irlanda).

3 dicembre 1947. Al sig. Gasimi Gerolamo, dell'archidiocesi di Genova.

15 » » A S. E. il dott. Mesquita da Costa Adroaldo (Brasile).

3 gennaio 1948. Al sig. Miranda Sampedro Paolino, dell'archidiocesi di

Manila.

La Commenda con Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa :

25 luglio 1946. Al sig. Fontecilla Larrain Arturo, dell'archidiocesi di

Santiago del Cile.

» » » Al sig. Egaña Pinto Alfredo, della medesima archidiocesi.

» » » Al sig. Ureta Eehazarreta Arturo, della medesima archi-

diocesi.

3 maggio 1947. Al sig. Vial Espantoso Carlo, della medesima archidio­

cesi.

7 luglio » Al sig. Quintana Federico (Argentina).

La Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa :

21 giugno 1947. Al sig. comm. Jacobucci Giovanni, della diocesi di Feren­

tino.

La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa :

18 settembre 1945. Al sig. colonnello Parkin Carlo M. (U. S. A.).

3 ottobre » Al sig. Prince Elias, della diocesi di Cipro.

10 dicembre 1916. Al sig. Ugo Ernesto, della diocesi di Savona.

Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa :

20 dicembre 1945. Al sig. Valdes Larrain Carlo, della diocesi di Rancagua.

25 febbraio 1946. Al sig. Chirico Giovanni (Roma).

An. et YOI. X L 15 Iunii 1948 ( S e r . H , v . X V ) - N . 6

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PIT PP, XII

LITTERAE DECRETALES

BEATO IOSEPHO CAFASSO SANCTORUM HONORES DECERNUNTUR

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Splendidum illud sacerdotalis officii et apostolatus lumen ad colen-dum imitandumque, clero praesertim, hodie Nos, pro summo humili-tati Nostrae commisso inerrantis magisterii munere, in sanctorum cae­litum numerum, Sancto Divino Spiritu afflante, referre, Beatum scilicet Ioseph Cafasso, egregium Taurinensis Ecclesiae decus et ornamentum, magnopere laetamur. Castronovi, in dioecesis Astensis oppido, quinta decima die Ianuarii mensis, anno millesimo octingentesimo undecimo, ex honestis piisque coniugibus Ioanne Cafasso et Ursula Beltramo ipse natus est, cui Ioseph nomen altera post nativitatem die ad Sacrum Ba­ptismatis Fontem impositum fuit. Ab ipso vitae exordio, una ferme cum matris laete, pietatem aliasque suxit christianas virtutes, quas deinceps et usque ad vitae exitum impensius in dies coluit. Puer neque ludis, ne­que iocis et nugis, quae puerilis aetas diligit, vacare visus est ; e contra templum frequentare, ibique sacrosancto Missae sacrificio et sacris fun­ctionibus adstare et christianam cathechesim ediscere adamabat. Tre­decim annos natus in pago vulgo Mamucco Confirmationis sacramentum recepit; deinde Cherium venit ut civicas frequentaret scholas et latinae linguae atque humaniorum litterarum studia expleret; ibique primum ad sacram Synaxim accessit atque subinde Iesum Christum, eucharisticis sub velis delitescentem, adorare ac suscipere in deliciis habuit. Iam tum

15 - ACTA, vol. XV, n. 6. — 15-6-948.

218 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tantam sibi animi puritatis apud omnes aestimationem comparavit, nt alter Aloisius Gonzaga nuncupari mereretur, uti Sanctus Ioannes Bosco scripto testatus est. Studiis multa cum laude Cherii absolutis, inter Tau­rinensis Seminarii alumnos cooptari postulavit; sed cum ob loci angu­stiara ibi recipi non potuisset, Cherium rediit, ubi primum philosophiae cursum sequutus est. Vacationum tempus Castrinovi, prout suescebat quotannis, apud suos transegit, ibique kalendis Iulii anno millesimo octingentesimo vicesimo septimo clericorum habitum induit, brevi ad philosophiae studium perficiendum Cherium rediturus. Quo absoluto et in patrium oppidum reversus, theologicis doctrinis, magisterio utens sui curionis Bartholomaei Dassano, per biennium diligentissime incubuit. Prima tonsura et ordinibus minoribus receptis anno millesimo octingen­tesimo trigesimo, in novum seminarium dioecesanum Taurinense Cherii civitatis, ut ibi theologicum cursum impleret, receptus est, atque ibidem per triennium permansit, inter condiscipulos non solum ingenii et pro­fectus, sed humilitatis, comitatis, et pietatis laude quam maxime ful­gens. Interea ad subdiaconatus et diaconatus ordines promotus est, ac tandem sacerdotio adauctus est vicesima prima die septembris mensis, anno millesimo octingentesimo trigesimo tertio, quanta cum animi pu­ritate quantoque ardore facile opinari potest. Auspicatissimo die illo, coram Iesu Christi Crucifixi simulacro genuflexus, toto ex corde propo­situm renovavit, uti S. Ioannes Bosco scripto expressit, se ad sanctitatis apicem pervenire et citius pervenire velle. Quod quidem propositum fide­liter illum servavisse tota eius vita testatur. In omnium namque virtu­tum exercitatione tam constan s, promptus semper extitit ut vere iustus vereque sanctus in omnibus et per omnia inventus sit. Plene autem gnarus de temporum nequitia, praesertim post rerum publicarum in Gallia eversionem, quae suos in Italia quoque maléficos genuit effectus,, atque maxime conscius quanta doctrinae ac virtutum excellentia sacer­dotes praediti esse debeant ut vere sint luœ mundi et sal terrae, paterna domo iterum relicta, Augustam Taurinorum rediit, ubi in collegium ec­clesiasticum, opera Aloisii Guala ad recte sacerdotes a subalpinis regio­nibus in sacris disciplinis instituendos pro vide erectum, adscitus est. Triennio exacto, atque circa universam theologiam moralem periculo multa cum laude superato, ad fidelium confessiones audiendas sacrasque conciones faciendas idoneus renuntiatus est. Eodem anno, millesimo nempe octingentesimo trigesimo sexto, magisterium theologiae moralis, quod ad obitum usque retinuit, in ipso collegio ecclesiastico Taurinensi incepit, antea qua adiutor, dein uti publicus lector. Hinc itaque tam huiusmodi magisterio quam sacro pro animarum salute ministerio omne tempus totumque seipsum omnibus viribus dicavit : Perspicuus, accu-

Acta Pii Pp. XII 219

ratus, facilis j perlucidus in docendo, prout fel. rec. Pius Pp. Undecimus in Apostolicis Litteris pro Eius solemni Beatificatione edixit, nil mirum

si Venerabilis Dei Famulus solidae sanaeque theologiae principiis enu-

tritus, Sancti Francisci Salesii suavitate excultus, Sancti alfonsi de

Ligorio discretione munitus, Sancti Ignatii de Loyola animorum studio

siiccensus, quidquid ei temporis super er at in poenitentiae tribunal sol­

lerter, fructuose, naviterque impenderet tum in ecclesia S. Francisci,

Conlegio adiuncta, atque in variis piisque civitatis domibus, tum in car­

ceribus, in quibus praesertim eius industriae pro salute animorum obti­

nenda mirifice eluxerunt. Difficile dictu est quot sacerdotes in sacris ^citissime erudierit scientiis et ad sacrum ministerium sapientissime formaverit, quot peccatores Deo reconciliaverit, quot animas Christo lucratus fuerit. Et ipse Sanctus Ioannes Bosco, qui in Taurinensi S. Francisci Assisiatis collegio theologiae morali addiscendae triennium vacavit, duce et magistro Ioseph Cafasso, hunc non solum spiritus mode­ratorem, sed et patrem benevolum, consiliarium et strenuum conditae suae Salesianae Societatis defensorem habuit.

In sacro poenitentiae tribunali et in divini verbi praedicandi munere quam maxime assiduus fuit, tum in Taurinensi civitate, tum in finitimis oppidis et dioecesibus, atque spiritualia exercitia sive clero sive populo maximo cum fructu frequenter agebat pluribus in locis, in pia potissi­mum exercitiorum domo ad sanctuarium Sancti Ignatii, prope Lanceum, cuius in administratorem Taurinensis Archiepiscopus etiam deputavi t. Sed mirum in modum Servi Dei misericordia et caritas praecipue emi­cuit erga capite damnatos, quos orando et solando usque ad supplici! locum comitabatur, divinam insuper misericordiam post eorum obitum pro eis implorans ; atque fama est neminem e miseris istis, quibus suum praestitit ministerium Ioseph Cafasso, peccato non absolutum periisse, cum omnes indubia sincerae poenitentiae argumenta praebuissent.

Nedum autem verbis, sed exemplo potissimum integerrimae vitae suae alios docuit : constat etenim omnes virtutes in gradu heroico exer­cuisse tam théologales quam ceteras; laboribus assiduis, sed et poeni­tentiis et cilicio quoque corpus suum castigabat, parcissimus in edendo et rebus stricte ad vitam necessariis semper contentus. Teneris iam ab annis pietate in Deum, tenerrima in Deiparam Virginem devotione, cuius cultum sub titulo a Consolatione, quo ipsa in sanctuario Tauri­nensi veneratur, ille impense promovit, et in castissimum Dei Genitricis Sponsum, cuius nomen dignissime ferebat, quam maxime excelluit.

Vigilis catholicae fidei propugnator, ne pravis doctrinis haeretici, qui Castrumnovum advenerant, christifidelium animos perturbarent, summo studio contendit ut e patrio oppido discederent; et eximius theo-

220 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

logiae moralis cultor, in Iansenistarum erroribus oppugnandas ac reci­tandis omnibus nervis incubuit, ut perniciosa bac labe universa Tau rinensis archidioecesis purgaretur.

In omnibus suis implendis officiis, etsi non bona uteretur valetudine, omnibus viribus sanctissime ad animarum bonum usque ad obitum adla­boravit. In poenitentiae exedra cum sederet, duodecima die Iunii men­sis, anno millesimo octingentesimo sexagesimo, se animo deficere per­sensit ; quare, ab ecclesia egredi et in cubiculum reverti coactus, in lectu-lo duodecim dies aegrotus permansit, donec, sensim sine sensu viribus extinctis, extremis receptis sacramentis, et caelesti mensa recreatus, pla­cidissime in Domino obdormivit, non dubia praebens sanctitatis indicia.

Biduo post pretiosam Famuli Dei mortem et trigesima die ab obitu solemnia et cum magna cleri et populi frequentia celebrata sunt exequia, et in utraque Sanctus Ioannes Bosco funebre texit elogium, in quo San­

ctum pro Sancto laborare visum est, ut olim a Sancto Thoma Aquinate de Seraphico Doctore Bonaventura, vitam scribente S. Francisci, dictum est.

Famuli Dei corpus in publico coemeterio Taurinensi sub terra, pau­perum more humatum est, absque ullo peculiari memoriae signo, uti eius in votis erat dum viveret ; attamen, cum in dies crescerei ad sepul­chrum fidelium concursus ad gratias, illo intercedente, a Deo impetran­das, biennio post obitum congruum sane visum est super tumulo lapidem marmoreum ponere et anaglypta ad murum cum elogio inciso, a viro doctissimo Thoma Val lauri latine conscripto. Nunc vero sacrae Servi Dei exuviae, rite recognitae, hodie sub mensa altaris ei dicati, in Beatae Mariae Virginis a Consolatione sanctuario, prope illud collegium eccle­siasticum, cui Dei Famulus plures annos rectissime praefuit, piissime adservantur. Vitae sanctitatis et virtutum fama, qua adhuc in vivis co­honestatus fuit, ita in dies percrebuit, ut anno millesimo octingentesimo nonagésimo quinto in archiepiscopali Taurinensi curia Processus Ordi­narius, informativus qui vocatur, de Famuli Dei Ioseph Cafasso vitae sanctitate, virtutibus et miraculis, inchoatus sit ad eius Beatificationem et Canonizationem obtinendam. Quo processu rite expleto et ad S. Ri­tuum Congregationem delato, atque prius revisis et adprobatis plurimis Servi Dei scriptis, de signanda Introductionis Causae Commissione quin­tadecima die Maii mensis, anno millesimo nongentesimo sexto in prae­fatae S. Congregationis ordinariis comitiis disputatum est, atque eius­dem mensis die vicesima tertia s. m. Decessor Noster Pius Decimus sacri Coetus iudicium ratum habuit et sua manu Commissionem ipsam signare dignatus est. Anno insuper millesimo nongentesimo septimo de non

cultu et triennio post de perseverantia famae sanctitatis feliciter résolu­es dubiis, anno millesimo nongentesimo decimo, instante b. m. Raphaele

Acta Pii Pp. XII 221

Maria Virili, tunc Episcopo titulari Troadensi, Causae Postulatore vigi­

lantissimo, trigesima die Martii mensis, ad perficiendam explendamque

Apostolicam Inquisitionem super virtutibus et miraculis Dei Famuli

losepb Cafasso datae fuerunt Litterae Remissoriales. Hisce Processibus

absolutis eorumque validitate rite adprobata, atque agitata prius, uti

mos est, quaestione de virtutibus in gradu heroico ab ipso Servo Dei exer­

citis, in congregationibus antepraeparatoria, praeparatoria et generali,

quas vocant, tandem fel. rec. Decessor Noster Benedictus Decimus quin­

tus, apud se accersitis S. R. E. cl. mem. Cardinalibus Antonio Vico,

Episcopo Portuensi et S. Rufinae, S. Rituum Congregationis Praefecto,

et Caietano Bisleti, Causae Relatore, una cum b. m. Angelo Mariani,

Fidei Promotore Generali, et Alexandro Verde, tunc tiusdem S. Congre­

gationis a Secretis, modo S. R. E. Cardinale, vicesima septima Februa­

rii mensis die, anno millesimo nongentesimo vicesimo primo, solemniter

edixit : Constare de virtutibus theologalibus. Fide, Spe et Caritate in

Deum et proximum, nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Forti­

tudine et Temperantia earumque adnexis venerabilis Servi Dei Iosephi

Cafasso, in gradu heroico, in casu et ad effectum de quo agitur.

Paulo post de duobus miraculis quaestio institui coepit, quae, Ve­

nerabili Servo Dei intercedente, divinitus patrata dicebantur. Proces­

sibus itaque rite constructis ac probatis, quaestio illa in tribus congre-

gationibus, uti supra de Virtutibus agendo, agitata est atque, consul-

tissimis adhibitis normis, et industri sagacique Peritorum iudicialium

opera, rebusque omnibus acerrimo iudicio investigatis, fel. rec. Pius Un­

decimus, Praedecessor Noster, die vicesima Iulii mensis, anno mille­

simo nongentesimo vicesimo quarto, solemniter declaravit : Constare

de utroque proposito miraculo; de primo nempe instantaneae perfectae-

que sanationis puellae Petrae Gaudendi a congenita luxatione coxae si-

nistrae; deque altero instantaneae perfectaeque sanationis Victorii Ber­

tone a purulento abscessu ex osteo-periostite costali naturae tubercularis

fluente.

Sueta porro servata norma, idem Praedecessor Noster, eodem anno,

die prima Novembris mensis tuto procedi posse edixit ad solemnem vene­

rabilis Iosephi Cafasso Beatificationem. Beatis exinde Confessoribus,

tertia die Maii mensis, anno sancto millesimo nongentesimo vicesimo

quinto, venerabilis Ioseph Cafasso Apostolicis editis sub anulo Pisca­

toris Litteris accensitus est atque eiusmodi Beatificationis solemnia cum

ingenti christianae plebis frequentia in Sacrosancta Patriarchali Basi­

lica Vaticana magno peracta sunt splendore.

Subinde, cum fama vulgata esset de novis miraculis, novensili suf­

fragante Beato, ab omnipotenti Deo patratis, post indultam eidem Beato

222 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

venerationem, Causa Canonizationis die tertia decima Iunii mensis anno

millesimo nongentesimo trigesimo quarto resumpta est, et subsequenti

anno dilecto Filio Nostro Maurilio S. R. E. Cardinali Fossati, Archie­

piscopo Taurinensi, Remissoriales Litterae a S. Rituum Congregatio­

ne missae sunt ad Processum Apostolicum super duabus sanationibus,

quae, Beati Ioseph Cafasso patrocinio, invocato, ferebantur mirabiliter

obtentae.

Quarum sanationum prima huiusmodi est : Remus Expeditus Chioso,

Aldi filius, Netri in Bugellensis dioecesis oppido natus, ab anno mille­

simo nongentesimo trigesimo primo, aetatis suae quarto decimo, tuber-

culari coxite sinistra aegrotare coepit, quae ita invaluit, uti femori s

caput cum acetábulo coagmentatum fuerit, et coxae motus sine dolore

impossibiles fierent, ideoque ipse claudicaret -et, scipionibus subalari ful­

cro uti cogeretur, aliaque morbi adiuncta pateretur, quibus deambulatio

difficilis evaserit et ipse perpetuo ad operandum fere ineptus factus sit.

Sex a curatione medici, quibuscum tres ex officio a S. Rituum Congre­

gatione adlecti, perspectis quoque radiographicis tabulis cum ante tum

post sanationem peractis, de diagnosi ac prognosi concorditer convene­

runt. Cum variis de causis, aegrotus efficaci curationi subici nequiverit,

una cum suis aliisque, ad Beati Iosephi Cafasso intercessionem implo-

randam preces fudit ut tam acerbo morbo liberaretur. Quibus in precibus

ultra trimestre fidenti animo perseveratum est, ac tandem benignissi­

mus Deus precatores exaudivit. Die namque trigesima Aprilis mensis

anno millesimo nongentesimo trigesimo secundo, aeger in eadem morbi

condicione versabatur; mane vero insequentis diei Remus, e lecto sur­

gens, perfecte se sanatum sensit comprobavitque. Quam sanationem per­

fectam, instantaneam et perseverantem, miraculo tribuendam esse tres a

cura medici in processu deposuerunt et tres periti a S. Rituum Congre­

gatione adlecti ex officio, omnibus districte perpensis, in eamdem senten­

tiam concorditer pervenerunt.

Sanatio altera Augustae Taurinorum ita evenisse narratur. Iosephina

Morelli di Popolo, Victorii filia, quinquennis puella, tuberculari diathesi

obnoxia, anno millesimo nongentesimo vicesimo quarto, coxite naturae

eiusdem tentari coepit. Paucis elapsis mensibus, abscessus ossifluens

supervenit, qui infirmae vitam in discrimen, incassum remediis curisque

cedentibus, adduxit. Tum mater et familiares, ad Beati Ioseph Cafasso

patrocinium maximo cum fervore novendiales preces fuderunt, ut ab

exitiali abscessu illo puella absque chirurgico interventu divinitus libe­

raretur. Hisce novendialibus expletis precibus, abscessus die duodecima

Novembris mensis repente ac perfecte evanuit, uti, concorditer asserue­

runt tum tres Taurinensis Universitatis professores, qui infirmae curatio-

Acta Pii Pp. XII 223

nés praestiterant, tum duo periti physici, qui post sanationem puellam accurate inspexerunt, nullo pacto naturae viribus tribui posse docentes mirandam atque subitaneam sanationem illam. Quam quidem quatuor etiam periti a S. Rituum Congregatione adlecti, Processus actis diligen­tissime perpensis, unanimi sententia confirmarunt.

De utraque igitur sanatione acerrime disceptatum est in suetis Co­mitiis S. Rituum Congregationis, ac demum coram Nobis die undevice­sima Novembris mensis superiore anno, et octava die subsequentis De­cembris mensis Nos ipsi, divini consilii lumine implorato sacroque Eu­charistico Sacrificio litato, decrevimus Constare de instantánea perfe-

etaque sanatione cum adulescentis Remi Chioso a gravi coxite tubercu-

lari sinistra, tum puellae losephinae Morelli a gravi abscessu tubercu-

lari in coxa sinistra.

Deinceps, quod ex iuris praescripto reliquum erat, in generalibus Sacri Ordinis comitiis, coram Nobis vicesima octava die Ianuarii mensis vertentis anni habitis, venerabiles Fratres Nostri Cardinales, Praelati Officiales atque Consultores Sacrorum Rituum Congregationis dubio ab eiusdem S. Congregationis Praefecto et Causae Ponente, Cardinale Ca­rolo Salotti, proposito : An, stante approbatione duorum miraculorum

post indultam Beato Ioseph Cafasso ab Apostolica Sede venerationem,

TUTO procedi posset ad sollemnem Eiusdem Canonizationem, omnes una­nimi favorabili suffragio responderunt. Nos vero Nostram edere senten­tiam distulimus usque ad diem sextam decimam Februarii mensis, Domi­nicam Quinquagesimae, ut impensius divinam mentis illustrationem No­stris et adstantium precibus imploraremus. Quapropter eumdem Car­dinalem S. Congregationis Praefectum atque Causae Ponentem, nec non venerabilem Fratres Alfonsum Carinci, Archiepiscopum titularem Seleuciensem in Isauria, eiusdem S. Congregationis a Secretis, et dile­ctum Filium Salvatorem Natucci, Fidei Promotorem Generalem, ad Nos advocavimus, sacroque Eucharistico Sacrificio litato, ediximus : TUTO procedi posse ad Beati Iosephi Cafasso sollemnem Canonizationem.

Quibus peractis, Praedecessorum Nostrorum verenda sectantes exem­pla, in Consistorio secreto, habito die decima mensis Martii vertente anno, omnes S. R. E. Cardinales convocavimus eorumque sententiam rogavimus. Qui, postquam venerabilis Frater Noster Carolus Cardinalis Salotti, Sacrorum Rituum Congregationis Praefectus, disertum sermo­nem habuit de vita, gestis et miraculis cum Beati Iosephi Cafasso, tum Beatorum Ludovici Mariae Grignion de Montfort, Michaelis Garicoïts, Nicolai de Flue et Beatae Catharinae Labouré, atque acta singillatim recensuit, quae in Causis beatificationis et canonizationis eorumdem Beatorum S. Rituum Congregatio, praevio accurato examine, admisit

224 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

et adprobaverit, sibi in votis esse edixerunt, ut tum Beatum Ioseph Ca-

fasso, tum alios recensitos Beatos ad Sanctorum honores extolleremus

Secreto Consistorio peracto, mox Consistorium publicum habuimus

pro solemni Canonizationis eorumdem Beatorum peroratione, quam pro

Beato Ioseph Cafasso dilectus Filius Aloisius Philippus Re, Sacrae

Aulae Consistorialis Advocatus, eleganter peregit, Nosque ut ad eam

deveniremus enixe supplicavit. Nos vero, rei gravitatem ac magnitudinem

prae oculis habentes, cupide exoptare diximus petitioni illi votisque

omnium concedere, non tamen prius quam in Consistorio, quod semi-

publicum dicitur, Cardinales Patres, Archiepiscopi et Episcopi, qui

adfuturi sint, suam quisque mentem aperuerint, inerrantem sententiam

Nostram laturos. Interea vero adstantes omnes adhortati sumus, ut,

admotis ad Deum Patrem luminum precibus, menti Nostrae uberius

usque lumen e supernis sedibus ad gravissimam eiusmodi decernendam

causam impetrarent.

Mandavimus itaque ut ad illorum quemquam commentarii de eorum­

dem Beatorum vita, gestis et miraculis, necnon de actis in ipsorum Cau­

sis transmitterentur, quo facilius cuique res explorata ac cognita esse

posset, antequam suum cuiusque ipsorum iudicium libere Nobis religio­

seque aperiretur.

Quod quidem Consistorium semipublicum decima septima die Aprilis

mensis proxime elapsi in Consistoriali Aula habitum est, Nosque omnes

adstantes allocuti sumus et singulorum suffragia exquisivimus. Quibus

exceptis, valde gratulati sumus omnes Nobiscum consentire summos

sanctitudinis honores Beatis illis per Nos, adspirante iuvanteque Nu­

mine, decernendos esse.

Solemnes igitur Beati Ioseph Cafasso simulque Beati Ioannis de

Britto et Beati Bernardini Realino Canonizationis ritus in Vaticana

Basilica hodie, vicesima secunda Iunii mensis, Deo favente, peragere sta­

tuimus.

Interim adstantes venerabiles Fratres Nostros S. R. E. Cardinales

et universos christifideles hortati sumus ut suas Nostris precibus con­

iungere ne gravarentur, ut quae iam tunc praestolabamur, fausta ac

salutaria catholico nomini evenirent. De quibus omnibus ut acta iuridica

conficerent, dilectis Filiis Consistorialis Aulae Advocatis rogantibus,

adstantibus Protonotariis Apostolicis de more mandavimus.

Cum autem praestituta haec dies advenerit, Nos, cunctis saecularis

et regularis cleri ordinibus, plurimis Romanae Curiae Praelatis et Oni­

ci alibus praeeuntibus et cum magna Patrum Cardinalium, et Sacrorum

Antistitum frequentia, solemni supplicantium ritu Petrianam Basilicam,

innumeris lychnis et magnifico apparatu ornatam, et iam maxima fidelium

Acta Pii Pp. XII 225

stipatam multitudine, ingressi sumus. Mox ad Nostram Cathedram per-

reximus ibique sedimus. Tunc, praestita prius Nobis a venerabilibus Fra­

tribus Nostris S. B. E. Cardinalibus, uti fert ritus, obedientia, Carolus

Cardinalis Salotti, S. Rituum Congregationis Praefectus et huic Cano­

nizationi procurandae praepositus, perorante dilecto Filio Aloisio Phi-

lippo Re, Consistorialis Aulae Advocato, instanter, instantius et instan-

tissime postulavit ut Nos Beatos Caelites Ioannem de Britto Märtyrern,

Bernardinum Realino et Iosephum Cafasso Confessores summis sancti­

tatis honoribus decorare dignaremur. Mox, Paracliti Spiritus lumine im­

plorato, Nos, Iesu Christi Vicarius et supremus catholicae Ecclesiae Ma­

gister, in Cathedra Divi Petri sedentes, solemniter pronunciavimus : Ad

honorem Sanctae et individuae Trinitatis, ad exaltationem Fidei Catholi­

cae et Christianae Religionis augmentum, auctoritate Domini Nostri Iesu

Christi, Beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra matura deli­

beratione praehabita et divina ope saepius implorata, ac de venerabilium

Fratrum Nostrorum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium, Patriar­

charum, Archiepiscoporum et Episcoporum in Urbe existentium consi­

lio; Beatos Ioannem de Britto Marti/rem, Iosephum Cafasso et Bernau

dinum Realino Confessores Sanctos esse decernimus et definimus ac

Sanctorum Catalogo adscribimus; statuentes 'ab Ecclesia Universali ih

lorum memoriam quolibet anno die eorum natali, nempe Ioannis de

Britto die quarta Februarii, Iosephi Cafasso die vigesima tertia Iunii,

Bernardini Realino die secunda Iulii, pia devotione recoli debere. In

nomine PaÇfctris et FiÇfclii et Spiritus £g Sancti. Amen. Oblatis deinceps

Nobis precibus a praefato Canonizationis Procuratore Cardinale Salotti

per memoratum Aulae Consistorialis Advocatum, annuentes, has sub

plumbo Litteras Decretales confici expedirique iussimus ; et adstantibus

Protonotariis Apostolicis ut de eiusdem Canonizationis memoria publi­

cum conficiant instrumentum mandavimus. Gratiis dein Deo optimo

maximo, una cum confertissima fidelium multitudine hymnum Te Deum

concinentes, peractis, et primum novensilium Sanctorum invocato pa­

trocinio, Nos homilia clerum et populum allocuti sumus, qua eorumdem

Caelitum vitam et gesta summatim perscribentes, praeclara singulorum

sanctitatis exempla veluti ante oculos ponere conati sumus, ut in ea stu­

dioso volentique animo intueri valeant; et ali discant, diximus, potis­

simum a S. Ioanne de Britto apostolatus ardorem invictamque ad mor­

tem usque fortitudinem, qui sacris apud exteras gentes expeditionibus

dant operam; discant vero, qui apud suos in animarum incumbunt salu­

tem procurandam, a S. Bernardino Realino et a S. Iosepho Cafasso in­

defessam alacritatem, patientiam, benignitatem atque adsiduam imprir

mis in sancta precatione constantiam, quandoquidem, non propitiato

226 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Deo, inanis est atque inefficax quivis hominum labor. Omnes denique ab

iisdem ad christianam assequendam perfectionem sese excitatos sentiant,

quicumque volunt — ut gravissimum officium est — ex hoc terrestri ex­

silio ad caelestem contendere patriam, ubi sempiterna tandem pace frue-

mur summaque felicitate. Amen.

Qua homilia a Nobis pronuntiata, apostolicam benedictionem et ple­nariam admissorum indulgentiam adstantibus peramanter impertivi-mus. Post haec solemne Pontificale Sacrum persolvimus. Novensilis ita­que S. Iosephi Cafasso Nostris hisce Litteris consecrata memoria, omni­bus quae inspicienda erant bene perpensis, certa scientia, omnia et sin­gula quae supra memoravimus de apostolicae Nostrae potestatis pleni­tudine, iterum confirmamus, roboramus atque statuimus, decernimus, universaeque Ecclesiae Catholicae denuntiantis. Mandamus insuper ut harum Litterarum transumptis, etiam impressis, manu tamen alicuius

0 notarii apostolici subscriptis et sigillo munitis, eadem prorsus habeatur fides, quae hisce praesentibus haberetur, si exhibitae vel ostensae forent. Si quis vero Decretales has Litteras Nostras definitionis, decreti, adscri­ptionis, mandati, statuti et voluntatis Nostrae infringere vel eis ausu temerario contraire aut attentare praesumpserit, indignationem omni­potentis Dei ac beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incur­surum.

Datum Eomae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­simo quadragesimo septimo, die vicesima secunda Iunii mensis, Ponti­ficatus Nostri anno nono.

Ego PIUS, Catholicae Ecclesiae Episcopus.

£g Ego FRANCISCUS Episcopus Tusculanus Cardinalis MARCHETTI SEL-

VAGGIANI, Sacri Collegii Decanus.

SB Ego EUGENIUS Episcopus Portuensis et Sanctae Rufinae Cardinalis TlSSERANT.

Acta Pii Pp. XII 227

£g Ego CLEMENS Episcopus Veliternus Cardinalis MICARA.

Ego MICHAEL tituli S. Anastasiae Presbyter Cardinalis DE FAULHABER.

Ego ALEXANDER tituli S. Mariae in Cosmedin Presbyter Cardinalis

VERDE.

Ego ALOISIUS tituli S. Silvestri in Capite Presbyter Cardinalis LAVI­

TRANO.

Ego fr. RAPHAËL CAROLUS tituli S. Praxedis Presbyter Cardinalis Rossi.

Ego PETRUS tituli S. Crucis in Hierusalem Presbyter Cardinalis Fu-

MASONi BIONDI.

Ego FRIDERICUS tituli S. Mariae de Victoria Presbyter Cardinalis Ts-

DESCHINI.

Ego FRANCISCUS tituli S. Caeciliae Presbyter Cardinalis MARMAGGI.

Ego DOMINICUS tituli S. Apollinaris Presbyter Cardinalis JORIO.

Ego MAXIMUS tituli S. Mariae in Porticu Presbyter Cardinalis MASSIMI.

Ego IOSEPH tituli S. Mariae in Via Lata Presbyter Cardinalis PIZZARDO.

Ego BENEDICTUS tituli S. Mariae in Vallicella Presbyter Cardinalis

ALOISI MASELLA.

Ego NICOLAUS S. Nicolai in Carcere Tulliano Protodiaconus Cardinalis

CANALI, Paenitentiarius Maior.

Ego IOANNES S. Georgii in Velo Aureo Diaconus Cardinalis MERCATI. ,

Ego IOSEPH S. Eustachi! Diaconus Cardinalis BRUNO.

Pro S. E. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI Decanus 8. Collegii

CLEMENS Card. MICARA 8. Rituum Congr. Praefectus

Vincentius Bianchi-Cagliesi Cancellariae Apostolicae Regens.

Alfridus Vitali, Proton. Apost.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apost.

Alfridus Liberati , Conc. Apost. Adiutor a studiis.

E X P E D I T A

die vicesimatertia Aprilis, anno decimo

Alfridus Marini, PVambator.

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, n. 28 - Aloisius Trussardi, a tabulario.

&

2 2 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

LITTERAE APOSTOLICAE

I

YENERABILIS DEI FAMULA MARIA TERESIA A IESU, IN SAECULO ALEXIA LE CLERC,

CANONISSARUM REGULARIUM S. AUGUSTINI CONGREGATIONIS NOSTRAE DO­

MINAE FUNDATRIX, BEATA RENUNTIATUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Docendi ius officium, quo donata

divinitus Ecclesia suas voluit ipsa religiosas utriusque sexus munerari fa­

milias, nullo non tempore christiani nominis osores impugnarunt infensi.

Neque una fuit impetendi ratio, sed varia, variisque semper aptata tempo­

ribus. Nostris autem hisce diebus filii saeculi huius in generatione sua

prudentiores,1 id unice caventes ut possint miserrimae plebis, tot oppres-

sae malis, tot aerumnis afflictae, maxime vero rerum inopia tam acriter

irritatae, malesuadas cupiditates et instinctus mulcere vesanos, passim

dictitant atque scriptitant Religiosos fratres ac sorores totos esse in divi­

tum tantum liberis educandis, quasi velint ac studeant humanum civilem­

que cultum, tenuiorum prolibus denegatum, pecuniosorum facere velut pe­

ti ulium et privilegium quod cum aliis nequeat communicari. Quod quam

sit a veritate alienum ipsa profecto testatur, quam Beatarum Virginum

albo decrevimus accensendam, inter eas quae puellas, pauperculas non

minus quam ditiores, ex instituto suscepere educandas. Haec, verbis li­

turgicis inquimus, est virgo sapiens et una de numero prudentum de

specioso illarum numero quae, cum animas multas, multas imo genera­

tiones erudierint ad iustitiam, lucebunt in perpetuas aeternitates. Ni­

mirum Christus Dominus cum Apostolis et discipulis discipulas quoque

voluit esse in pusillo suo comitatu,2 ad has non minus quam ad illos

idem ipse Magister divinum illud direxit ac suave promissum : « Qui

fecerit et docuerit, hic magnus vocabitur in regno coelorum » ;3 et Pau­

lus, egregius praedicator, elocutus est 4 neque masculum esse neque fe­

minam, sed unum omnes in Christo Iesu Domino nostro. Qui novam

istam Ecclesiae stellam, Alexiam Le Clerc, honestis ortam piisque pa­

rentibus, Ioanne et Anna Sagay, in dicionibus ducis Lotharingiae et

1 L c , 16 , 8.

a L c , 8, 2-3 ; 24, 10 ; et alibi.

* MATTH., 5, 19 .

4 Gal., 3, 28

Acta Pii Pp. XII 229

Episcopi (tunc temporis) Tullensis, Romaricimonte, vulgo Remiremont,

die Purificationis Beatae Virginis Mariae, anno millesimo quingenté­

simo septuagesimo sexto, ipso nativitatis die sacro fonte ablutam illu-

minavit. Sed saeculi vanitatibus, quarum in limine baptismatis fit abdi­

cano, Alexia, sicut et Teresia Abulensis, cum esset omnibus cara, vi­

ginti fere annorum, aliquantisper indulsit. Magis tamen cara Deo, fe­

bri non intermissa laborans, salutem, quam Ignatius Loyolaeus e perle­

ctis hausit vitis Sanctorum, Alexia consecuta est eorum legendo horrí­

fica exempla, qui, reticitis peccatis, confessiones peregere sacrilegas.

Cogitando novissima, sacramentalem confessionem mox instituit « unam

bonam toto vitae vicennio », ut ait ipsa, Teresiam et Aloysium pie exag-

gerantes imitata. Et confessionem haud ita multo post, cum inter nu­

ptiales quasdam epulas extemplo et inconsulte virginitatem Deo vovis-

set, ad pedes Sacerdotis Petri Fourier, tunc temporis Curionis in op­

pido « Mattaincourt », post mortem inter Caelites adlecti, non semel

iteravit de peccatis totius anteactae vitae, scriptis quoque et propositis

ab ipso conscientiae discutiendae quaestionibus diligentissimis. Quo pru­

denter moderante, Congregationis Dominae Nostrae cunas adornavit ad

cunabula Christi, nocte Natalicia, anno millesimo quingentésimo nona­

gésimo septimo, cum sociabus quatuor, videlicet : Gante André, Isabella

De Louvroir, Claudia Chauvenelle, et quadam Barthélémy. Difficultates

etiam domesticas experta, tandem in pervigilio Corporis Christi, anno

posteriore, refrigerii suavitatem nacta est in Portu Suavi, vulgo Pous-

say, Canonissis saecularibus domicilium ofïerentibus ultro. Congrega­

tionem post octo dies e Sacratissimo Iesu Corde velut egressam supra

laudatus Curio exaratis regulis communivit, Christophorus Epispopus

oretenus adprobavit, Judith de Asperomonte Canonissa beneficiis nec

parvis nec paucis affecit, puellae ludos frequentando iuvarunt, deductae

coloniae in alias dioeceses in ipsamque urbem Nanceium, Lotharingiae

principem, propagarunt, maxima cum alacritate corroborarunt, in pri­

mis autem Alexiae sanctitas aedificavit. Quam sanctitatem praedictus

Curio non uno modo probandam temptavit : ut, cum omne colloquium

et epistulare commercium denegavit ; ut, cum aliam, et rudissimam qui­

dem, praeposuit antistitam; ut, cum Alexiam a matre moriente disce­

dere iussit, ornatum ecclesiae pro sollemnitate curaturam. Semper ta­

men illa, non humano sed christiano modo erga eum affecta, sicut

Ioanna Francisca erga Franciscum Salesium, adfuit illi in curis et la­

boribus multis. Adfuit in regimine Congregationis : erat eninij largiente

quidem natura, gratia vero extollente, omnibus et mentis et animi prae­

dita dotibus, cunctisque tum socialibus et domesticis condicionibus tum

230 A età Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

singularibus etiam conspicua praerogativis et donis. Adfuit et in illius

religiosae familiae "legibus condendis : non solum enim sodales e Socie

tate Iesu Parochus ille hac in re consuluit, sed et Alexiam, quam no­

verat Spiritu Dei ferventem, quam et Lutetiam Parisiorum miserat una

cum iuniore Angelica Milly, paenitentiarum eius iam alias moderatrice,

virtutum ac regiminis herede mox futura, ad Ursulinas, ut apud eas

novam inspiceret, investigaret et addisceret viam atque rationem alum­

nas instituendi etiam extra Congregationem degentes. Hoc enim insti­

tutum, quod in Italia saeculo decimo sexto nondum dimidiato Sancta

Angela Mericia eiusque religiosae filiae fuerant aggressae, ut scilicet

earum animi contra super bien tis rationis virus servarentur immunes

atque in fide stabiles perseverarent et integri, hoc ipsum sibi proposuerat

Alexia, quae instructionis studium vocationis suae finem esse profite­

batur : illius nempe instructionis quae, claustrorum saepta transgre-

diens, in plures puellas, neque nobilioris tantum coetus, diffusa mana-

ret. Neque alienum hoc aut difforme erat ab altero proposito, quod ni­

miam prodit latitudinem cordis « quasi arenam quae est in littore ma­

ris » : 5 ut in nova religione nullum praetermittendum esset, quod posset

fieri, bonum. Et sane nobilissimum divinumque propemodum istud opus,

quod est animas erudire tenellas, nemo est quin videat quam affabre ad

illud adiunctum sit, quod « opus Dei » quatuordecim ante saecula plena

divus Benedictus appellare solebat. Sic enim, muneribus quidem di­

stinctis 6 sed non separatis, immo vero perpulchre consertis, velut ex

thesi et antithesi synthesi peracta felicissima, Alexia, cum religiosis

filiabus, Mariam agebat et Martham : Mariam quidem, quae Deum con­

templando cognoscit et amat, Martham vero, quae Deo peramanter in­

servit in hac vita, quo perenniter fruatur in altera. Huius enim sa­

pientiae, quae, prudentibus abscondita, est tamen revelata parvulis,7

revelata scilicet in ipso limine catechismi; huius, inquimus, qua post­

habita nequiquam laborant qui conantur humanam denuo aedificare do­

mum, frustra vigilant qui non iam humanam sed ferinam, indomitarum

quidem frementiumque ferarum, videntur custodire civitatem ; 8 hu­

iusce sapientiae sale Constitutiones conditae sunt. Quas exaravit, ut di­

ximus, Petrus Fourier, primum quidem novemdecim articulis constan­

tes, et Christophorus de la Vallée, Episcopus Tullensis, oretenus adpro-

* III Reg., 4 , 29.

6 AUGUSTINI Sermo 2 7 de Verbis Domini, paulo ante medium; cfr. Breviarium Roma­

num, die XVIII m. Augusti , lect. V I I .

' MATTH., 1 1 , 2 5 .

* Ps. 126, 1-2.

Acta Pii Pp. XII 2 3 1

bavit anno millesimo quingentésimo nonagésimo octavo ; dein vero, usque

ad viginti septem amplificatas, Cardinalis Carolus Lorenensis die octava

mensis Decembris anno millesimo sexcentésimo tertio Legationis Pon­

tificiae sigillo munivit; postea Decessor Noster Paulus PP. V per Bul­

lam « Sacri Apostolatus » kalendis Februariis anno millesimo sexcen­

tésimo decimo quarto datam firmavit; ulterius ad regulam Sancti Au­

gustini redactas, posteris autem notas nomine Constitutionum minorum,

idem Summus Pontifex pridie Kalendas Octobres anno sequenti confir­

mavit, addita facultate docendi puellas quae, propria in domo degentes,

Congregationem, addiscendi causa, adire solitae erant ; tandem extrema

manu a Sancto conditore morituro confectas et ab Urbano PP. VIII

tum quarto voto, quod fuerat antea simplex promissum, de instructione

tradenda, tum Canonissarum titulo ditatas, Alexia praemortua non

vidit. Statim igitur post constitutam Congregationem Dominae Nostrae,

Alexia, quae Religiosarum prima fuerat, quae, prima Christum induta,

religiosum prima sumpserat habitum, Nanceii in urbe, anno millesimo

sexcentésimo decimoséptimo, in festo Beatae Mariae Virginis in templo

Praesentatae, addito Teresiae a Iesu nomine, quae prima votorum pro­

fessionem anno insequenti postridie Kalendas Décembres in fundatoris

manus emiserat, prima etiam electa est Antistita post dies octo. Quo

in munere facta est forma gregis ex animo,9 volens non ministrari sed

ministrare,10 fieri omnibus omnia,11 non se sed Deum affirmare, dicere

solita : « Minus mei, plus Dei ». Nec poterat non submisse de se sentire

quae, cum tumulum ligneum exstruendum et in conclavi vacuo collo­

candum curasset, anno ante mortem quotidie certis horis ibi sola pie

meditans morabatur. Mors autem non tardo venit gradu. Triennio vix

elapso, ex quo electa fuerat, enixis precibus nec sine difíicultatibus im­

petravit ut, aegritudinis molestiis oppressa, regiminis onere levaretur.

Itaque iuniori Antistitae vel in minimis oboediens, corpore cruciata va­

riisque vexata tentationibus, a fundatore visitata apud eumque rite con­

fessa, lacrimantibus filiabus ex oboedientia benedicere, placida tandem

in Iesu et Mariae nominibus spiritum emisit, Nanceii, die Dominica,

nona mensis Ianuarii, anno supra millesimum sexcentésimo vicesimo

secundo : quo ipso scilicet anno tot alia lumina coeperunt in Ecclesiae

coelo micare corusca. Funera triumpho fuere similia; plebe, optimati-

bus ipsisque principibus viris pientissime certantibus; corpore per tri­

duum exposito, ut omnium pietati fieret satis, qui, quasi reliquias sa-.

" I PETRI, 5, 3.

1 0 MATTH., 20 , 28.

1 1 J Cor., 9 , 2 3 .

232 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

cras, cadaver tangere percupiebant. Quod postea non, ad Dei Famulae

voluntatem, in coemeterio conventuali, sed, Episcopi iussu, honorifice

sub ara chorali reconditum est. Sacras exuvias, quae suavitatem odoris

effiavisse narrantur, formidolosa illa Gallicarum rerum mutatio exeunte

saeculo decimo octavo dispersit ; neque conata dimidio in saeculo decimo

nono et ineunte vicesimo facta et iterata felicem optatumque sortita sunt

effectum reperiundi. At bonum Christi odorem ex Mariae Teresiae vir­

tutibus effluentem nec maxima illa perturbatio nec posteriores ullae

persecutiones disperserunt umquam, quin immo longius latiusque dif-

fuderunt, sicut semina ventus. Et cum diffusa fama sanctitatis crevit

etiam fama miraculorum, non minus quam arbor bona bonique fructus,

quorum Maria Teresia radix. Quare orales inquisitiones factae sunt et

documenta collecta, ipso Lotharingiae Duce favente, ut ex illis Venera­

bilis Dei Famulae vita ad spirituale populi emolumentum conscribere-

tur. Quod non sine divinae Providentiae consilio evenit, ne virtutum

deessent probationes. Processibus etenim canonicis mature conficiendis

perturbationes ac persecutiones quarum mentionem fecimus impedimen­

tum attulerunt. Formalis autem inquisitio in Curia Sancti Deodati,

cuius dioecesis ambitu nunc Romaricimòns continetur, anno millesimo

octingentesimo octogesimo sexto et insequenti habita est; eiusdemque

dioecesis Episcopus, quasi Dei providentis effector consilii, illam erga

Mariam Teresiam continuans benevolentiam, qua sui maiores de Aspe-

romonte fuerant Alexiam prosecuti, primus de fama Venerabilis Dei

Famulae sanctitatis testificata est. Processibus Ordinariis in dicta Cu­

ria rite peractis, Decessor Noster fel. rec. Leo PP. XIII sua ipsius manu

Commissionem Introductionis Causae signavit die vicesima prima men­

sis Februarii anno millesimo octingentesimo nonagésimo nono. Subse­

cuta sunt Decreta de numquam praestito cultu die vicesima octava men­

sis Novembris anno millesimo nongentesimo secundo, de fama sancti­

tatis die vicesima sexta mensis Iunii anno millesimo nongentesimo se­

ptimo, deque validitate processuum die decima tertia mensis Decembris

anno millesimo nongentesimo vicesimo secundo. Deinde die tertia men­

sis Augusti anno millesimo nongentesimo vicesimo sexto apud rec. mem.

Cardinalem Antonium Vico, Causae Ponentem, seu Relatorem, Ante­

praeparatoria habita sunt Comitia super virtutibus ; Praeparatoria vero,

in Aedibus Vaticanis, bis habita sunt, idest die vicesima sexta mensis

Iulii anno millesimo nongentesimo vicesimo septimo, et die tertia men­

sis Iulii insequentis anni. Generalis demum Congregatio coacta est co­

ram Pio PP. XI, felicis recordationis, Praedecessore Nostro, die decima

quinta mensis Martii anno millesimo nongentesimo tricesimo secundo,

Acta Pii Pp. XII 233

in qua fel. rec. Cardinalis Alexius Henricus Lépicier, Causae Ponens,

seu Relator, dubium de heroico gradu virtutum Venerabilis Dei Famu­

lae Teresiae a Iesu, in saeculo Alexiae Le Clerc, discutiendum proposuit.

Cumque Patres Cardinales, Praelati Officiales et Consultores Sacrae Ri­

tuum Congregationis suffragium ediderint affirmativum, idem ipse Sum­

mus Pontifex, die tertia mensis Aprilis, Dominica in Albis, eodem anno,

edixit per eiusdem Sacrae Rituum Congregationis Decretum, Dei Fa­

mulae virtutes heroicum attigisse fastigium. Cum autem idem Decessor

Noster, attento fundatricis titulo, quartum miraculum non discutien­

dum indulsisset, cumque, habitis de more Sacrae Rituum Congregatio­

nis comitiis, tria miracula vera atque explorata esse Nobis ipsis renun­

tiatum fuisset, Nos, post plenariam Congregationem, quae coram Nobis

die vicesima secunda mensis Decembris anno millesimo nongentesimo

quadragesimo secundo celebrata fuit, edito Decreto die vicesima prima

mensis Martii, Dominica secunda sacratissimae Quadragesimae, anni

insequentis, de tribus ipsis propositis miraculis constare pronunciavi-

mus. Quod autem unum reliquum erat excutiendum dubium, num Dei

Famula inter Beatos Caelites tuto recensenda foret, hoc propositum est

a Venerabili Fratre Nostro Eugenio Sanctae Romanae Ecclesiae Cardi­

nali Tisserant, Portuensi et Sanctae Rufinae Episcopo, atque Sacrae

Congregationis pro Ecclesia Orientali a Secretis, hodierno Causae Po­

nente seu Relatore, in Comitiis Generalibus, quae coram Nobis, die

quarta mensis Maii anno millesimo nongentesimo quadragesimo tertio

habita sunt ; omnesque qui aderant tam Cardinales quam Sacrorum Ri­

tuum Praelati et Consultores unanimi consensu affirmative responde­

runt. Nos autem, in tanti momenti negotio, Nostram aperire mentem

distulimus, donec a Deo maius posceremus lumen. Quod eum impense

fecissemus, tandem, die vicesima mensis Iunii, in festo Sanctissimae

Trinitatis, eiusdem anni, sacrosancto Missae sacrificio religiosissime li­

tato, convocatis Venerabilibus Fratribus Nostris Carolo Sanctae Roma­

nae Ecclesiae Cardinali Salotti, Praenestino Episcopo et Sacrae Rituum

Congregationis Praefecto, atque memorato Cardinali Ponente, nec non

Dilectis Filiis Alfonso Carinci, eiusdem Congregationis Secretario, ac

Salvatore Natucci, Fidei Promotore Generali, auctoritate Nostra Apo­

stolica, ad sollemnem Venerabilis Dei Servae Mariae Teresiae a Iesu,

in saeculo Alexiae Le Clerc, Beatificationem tuto procedi posse edixi­

mus. Quae cum ita sint, Nos universae Religiosae Familiae Canonissa-

rum Regularium Sancti Augustini Congregationis Nostrae Dominae ab

eadem fundatae vota implentes, praesentium Litterarum tenore atque

Apostolica Nostra auctoritate, facultatem facimus ut Venerabilis Dei

1 6 - ACTA, vol. XV, n. 6 . — i5-6-948.

234 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

Famula Maria Teresia a Iesu Beatae nomine in posterum nuncupetur,.

eiusque corpus ac lipsana, seu reliquiae, non tamen in sollemnibus sup­

plicationibus deferenda, pubblicae Christifidelium venerationi propo­

nantur, atque etiam ut eiusdem Beatae Imagines radiis decorentur.

Praeterea eadem Nostra auctoritate concedimus ut de Illa quotannis

recitetur Officium de Communi Virginum cum lectionibus propriis per

Nos adprobatis, et Missa de eodem Communi cum Orationibus propriis

adprobatis celebretur, iuxta Missalis et Breviarii Eomani rubricas.

Huiusmodi vero Officii recitationem Missaeque celebrationem fieri dum­

taxat largimur in dioecesibus tantum Sancti Deodati, cuius intra fines

hodiernos Beata ipsa orta est, et Nanceiensi, cuius in civitate episco­

pali supremum diem obiit; itemque in templis ac sacellis ubique terra­

rum sitis, quibus Congregationis Dominae Nostrae Canonissae Regu­

lares utuntur, ab omnibus fidelibus qui horas canonicas recitare tenean­

tur ; et, quod ad Missas attinet, ab omnibus presbyteris ad templa seu

sacella memorata, in quibus Beatae eiusdem festum agatur, convenien­

tibus. Denique largimur ut sollemnia Beatificationis Venerabilis Ma­

riae Teresiae a Iesu, in saeculo Alexiae Le Clerc, servatis servandisr

supradictis in templis seu sacellis celebrentur, diebus legitima aucto­

ritate designandis, intra annum postquam sollemnia eadem in Sacrosan­

cta Patriarchali Basilica Vaticana fuerint peracta. Non obstantibus

Constitutionibus et Ordinationibus Apostolicis ac Decretis de non cultu

editis, ceterisque quibuslibet contrariis. Volumus autem ut harum Lit­

terarum exemplis, etiam impressis, dummodo manu Secretarii Sacrae

Rituum Congregationis subscripta sint atque eiusdem Congregationis

sigillo munita, etiam in iudicialibus disceptationibus eadem prorsus fi­

des adhibeatur, quae Nostrae voluntatis significationi, hisce ostensis

Litteris, haberetur. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo

Piscatoris, die quarta mensis Maii, Dominica quarta post Pascha Re­

surrectionis Domini Nostri Iesu Christi, anno MCMXXXXVII, Pontifica­

tus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

Acta Pii Pp. XII 235

I I

SANCTUS NICOLAUS DE FLÜE, CONFESSOR ET ANACHORETA, UNIVERSAE HELVE­

TIAE PRIMUS AC PRAECIPUUS CAELESTIS PATRONUS PROCLAMATUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Paciferum praeconem iam inde

quinque a saeculis pie colunt et tamquam « Patrem Patriae » habent

Helvetii omnes celeberrimum illum virum, Nicolaum de Fliie, quem

Nosmet ipsi, flagrantia Helveticarum gentium vota complentes, in nu­

merum Sanctorum nuperrime ascivimus. Mirabile sane Eius vitae cur­

riculum : in militia, primo miles gregarius, deinde strenuus dux ; in civi­

tate sua, Iurisperitus doctus rectusque; domi, paterfamilias quam qui

maxime humanus sollicitusque. In omnibus vero muneribus, cum in mo­

deranda progenie tum in defendenda atque administranda civitate, immo

« regione », summa Dei caritate iugiter incensus, impulsus iugiter fuit.

Ex ipsa caritate Dei, Patriae caritas ; ex ipsa, erga pauperes aerumnisque

vexatos, commiseratio ; ex ipsa, denique, uxoris ac filiorum amans cura

paternumque studium. Mirabiliter enim pariterque enitebant in Famulo

Dei et vita « activa », uti vocant, et vita « contemplativa », donec Ipse,

quinquagesimum agens annum, domo, uxore liberisque omnino relictis, in

solitudinem laetus secessit. Ibi, nullis incommodis parcens, vitam in al­

tissima oratione asperrimaque paenitentia viginti per annos, ad mortem

usque, feliciter sancteque transegit. Hoc autem spirituale vitae genus

caritatem Patriae « non minuit, sed sacravit ». Memoratu porro illud

dignum est quod anno MCDLXXXI accidit. Cum inter Helveticae Nationis

Foederatos vehemens contentio exorta esset, quae vetus unitatis foedus,

iam ab anno MCCXCI initum, aliaque deinceps icta, frangere, pacemque

perturbare minabatur, legati, id quod alias in rebus adversis acciderat,

saepe ad « romitorium », in loco vulgo « Ranft », Nicolai anachoretae

•missi sunt, consilium et normam ab eo petituri. Vir Dei, impensa assi­

duaque peracta prece, tale iustitiae ac pacis responsum Proceribus misit,

ut lites confestim diremptae sint, atque illud Optimates foedus in Ci­

vitate « Stans » inter octo « Regiones » subscripserint, quod nationalem

unitatem universae Helvetiae, libertatemque tutas redderet atque confir­

maret. Exinde quoque « pax », quae « opus iustitiae » est, Helveticis

populis evenit ; exinde ipsi Dei Famulo « Patris Patriae » titulus atque

nomen. Maximam proinde iucunditatem ipsis gentibus sacra Eiusdem

Canonizationis sollemnia, in Patriarchali Basilica Vaticana, die x v men

236 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sis Maii, in festo Ascensionis D. N. I. Ch., huius anni a Nobis peracta, et ab eisdem diutissime expectata, attulerunt. Nunc vero Venerabilis Fra­ter Christianus Caminada, Curiensibus Infulis ornatus, ceterique Helve­tiae Episcopi, uterque Clerus, nec non uniuscuiusque « Regionis » popu­lus universus, per dilectum Filium Werner Durrer, alterum a Parocho loci vulgo « Sächseln », in Curiensi dioecesi, ubi Dei Servus natus est, vixit atque in sepulchro conditus fuit, a Nobis enixe efflagitaverunt ut Sanctum Nicolaum de Fltie praecipuum totius Helvetiae apud Deum Pa­tronum declarare dignaremur. Cum vero Eius cultus, statim post obi tum incohatus, temporis progressu apud omnes eiusdem Nationis cives catholicos mirum quantum percrebuerit, supra memoratis praecibus ac votis ultro libenterque annuendum censuimus. Quam ob rem, audito Venerabili Fratre Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardina­li Salotti, Praenestino Episcopo atque Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, praesentium Litterarum tenore perpetuumque in modum, ex certa scientia ac matura deliberatione Nostra deque Apostolicae po­testatis plenitudine, Sanctum Nicolaum de Flüe, Confessorem et Ana­choretam, universae Helvetiae primum ac praecipuum Patronum Caele­stem, omnibus ac singulis liturgicis privilegiis adiectis, quae principa­libus locorum Patronis competunt, confirmamus, ac declaramus. Con­trariis quibuslibet minime obstantibus. Haec edicimus ac statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere ; suosque plenos atque integros effectus sortiri et ob­tinere ; illisque ad quos pertinent, seu pertinere poterunt, nunc et in po­sterum, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definien­dum ; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die II mensis Iunii, anno MCMXXXXVII, Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolieis.

Acta Pii Pp. XII 237

I I I

ECCLESIADEO IN HONOREM SANCTI VINCENTII FERRERII ET SANCTAE CATHARINAE

DE RICCIIS, IN CIVITATE AC DIOECESI PRATENSI DICATA, BASILICIS MINORIBUS

ACCENSETUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Quod de seraphico Bonaventura vi­

tam Asisinatis Patriarchae conscribente divus Thomas exclamasse fer­

tur : « Sinamus sanctum pro sancto laborare », id ipsum haud incongrue

ad Sanctam Catharinam de Ricciis transferri posse videtur: quando­

quidem, eadem moderatrice atque antistita, contiguum asceterio virgi­

num Dominicianarum Templum exaedificatum est in urbe Prato, omnium

intra Italiae fines primum, sub invocato nomine Sancti Vincentii Fer­

rem. Debetur profecto Templum idem munificentissimo Viro Philippo

Salviati, Patricio Florentino, qui erga « Sanctam Pratensem » devotis­

sime fuit affectus. Sanctae eiusdem habet Templum illud : et virgíneas

exuvias, evidentibus Christi stigmatibus insignes, sub ara maiore ser­

vatas; et nomen, non vulgare tantum, sed canonicum quoque, nomini

Sancti Titularis additum ex decreto Pratensis Episcopi, abhinc annos

viginti quinque edito, cum videlicet sollemnia quater saecularia celebra­

rentur a Sanctae Catharinae ortu mortali. Sacris initiatum fuit memo­

ratum Templum die tertia mensis Octobris anno MDLXIH_, auctore Mat­

thaeo Concinio, ex Terranova, qui antea Cortonensis Episcopus, Ioanne

autem Baptista Ricasoli, Episcopo Pistoriensi, annuente. Post annos

centum et septuaginta, quo tempore Catharina in album Beatarum Vir­

ginum adscripta fuit, Templum est amplificatum, in eamque redactum

formam quae nunc visitur, quamque sui generis unicam magni faciunt

artis periti. Sculpturis ex mar more semiplenis efficta conspicitur in

parietibus mira Catharinae vita; potissimum vero super altare maius

omnes admiratione commovet divinus ille complexus crucifixi Christi

cum virgine Sponsa, signa Redemptionis nostrae accipiente, quae et Bulla

Canonizationis et hymnodia liturgica duodequinquaginta annos eam

gessisse confirmant. Servantur etiam in Ecclesia Crucifixus idem, nec non

pictura quaedam Christi Iesu Nazareni, quae traditur Catharinam saepe

allocuta; et fictile quoddam Simulacrum Beatae Mariae Virginis, artis

pretio fideliumque veneratione praenobile, quod moniales earumque

domum a diripientibus Hispanis, ineunte saeculo decimo sexto, loquendo

servasse dicitur. Sunt autem ibidem erecta : Congregatio Rosariana,

238 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Tertius Ordo Dominicianus, Pium Opus Catharinianum et Pium Opus

Tabernaculorum ; ex quibus Institutis non modo cultus, sed et aposto­

latus quaedam velut praecipua sedes efficitur Templum; in media civi­

tate situm, a sororibus Dominicianis custoditur et a plebe fidelium fre­

quentiore celebratur quasi « Sanctuarium Sanctae Catharinae », plurimos

quidem trahentis « in odorem unguentorum suorum ». Nunc autem ut

sollemnibus quae nullo non tempore in honorem Beatae Catharinae de

Ricciis celebrata sunt, nova festivitas accedat, altera feliciter redeunte

centenaria die postquam Sancta Contitularis in Sanctarum numerum

ascita fuit, Venerabilis Frater Ioseph Debernardi, Pistoriensis et Pra­

tensis Episcopus, enixe rogat a Nobis ut celeberrimum illud Templum

dignitate Basilicae Minoris decorare dignemur. Nos porro, omnibus rite

perpensis, tum ipsi Ordinario tum Clero populoque Pratensibus ac nomi­

natim Eeligiosabus de domo Sancti Vincentii gratum facere volentes,

precibus eisdem libenti ac paterno animo censuimus adnuendum. Qua

propter, audito quoque Venerabili Fratre Nostro Carolo Sanctae Roma­

nae Ecclesiae Cardinali Salotti, Praenestino Episcopo atque Sacrae Ri­

tuum Congregationis Praefecto, certa scientia ac matura deliberatione

Nostra, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium

Litterarum vi perpetuumque in modum, memoratam Ecclesiam, Deo in

honorem Sancti Vincentii Ferrerii et Sanctae Catharinae de Ricciis, in

civitate ac dioecesi Pratensi dicatam, titulo honoribusque Basilicae Mi­

noris perlibenter decoramus. Contrariis quibuslibet minime obstanti­

bus. Haec edicimus, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas,

validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos

atque integros effectus sortiri et obtinere; illique Ecclesiae ad quam

pertinent, nunc et in posterum, plenissime suffragari; sicque rite iudi­

candum esse ac definiendum ; irritumque ex nunc et inane fieri si quid­

quam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive igno­

ranter attentari contigerit.

Datum ex Arce Gandulphi, sub anulo Piscatoris, die xxx mensis

Augusti, anno MCMXXXXVII,, Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

Acta Pü Pp. XII 239

I V

ECCLESIA DEO IN HONOREM SANCTI SYRI, IN CIVITATE (( SANREMO », VENTIMI­

LIENSIS DIOECESIS DICATA, HONORIBUS BASILICAE MINORIS INSIGNITUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — « Vere non est hic aliud, nisi domus

Dei et porta Caeli ». Quod recte dicitur de qualibet aede sacra, etiam in

angusto vico remota, etiam in asperis montibus inaccessa, id templo

perquam congruit ibi erecto ubi, caelo terraque marique ridentibus, in­

ter naturae tantam amoenitatem abesse minime decet artis ingeniique

hominum obsequium debitum Deo. Talis profecto habenda est Ecclesia

Sancti Syri in urbe vulgo « Sanremo », intra Ventimiliensis dioeceseos

fines, quae, stylo romanico et langobardico, saeculo decimo primo, ex­

structa, paroecialis prius, deinde collegiata, in próximas terras iuris­

dictionem suam exstenderat. Quam sacram Aedem Visitator Apostolicus,

anno MDXXX, antiquissimam et splendidissimam agnovit, declaravitque

<( Insignem ». Inde ab anno MDCCLXVI aggregata est Patriarchali Basi­

licae Liberianae de Urbe, et facta particeps indulgentiarum eiusdem,

indultorum privilegiorumque Apostolicorum. Denique Pius Pp. VII,

fel. rec., Decessor Noster, per Litteras in forma Brevis, die vicesima

septima mensis Maii anno MDCCCIII, sub anulo Piscatoris datas, nume­

rum Canonicorum eius ad unum et viginti adauxit, et amplissimis ver­

bis declaravit : « Antiquitatis laude, patrimonii amplitudine, sacrarum

supellectilium copia, sacerdotum probitate, doctrina ac religionis zelo

difficillimis temporibus probato, populique frequentia » Ecclesiam ipsam

florere ac maxima veneratione dignam esse. Concathedralis olim, in qua

Albinganensis Episcopus, cuius sub iurisdictione prius posita erat, sex

menses quot annis residere debebat, floret adhuc, tum ob magnificala

architecturae austeritatem, tum praesertim ob Marialis Sanctuarii ti­

tulum ac dignitatem, quibus pollet. Etenim in ea pie asservatur et devo­

tissime colitur Effigies Beatae Mariae Virginis de Rosario, Urbis Patro­

nae, ad quam undique Christifidelium turmae peregrinorum more con­

fluunt, quamque, superiore anno, mense Octobri, Dilectus Filius Noster

Fridericus Sanctae Romanae Ecclesiae Presbyter Cardinalis Tedeschini,

Noster Datarius, Patriarchalis Basilicae Vaticanae Archipresbyter,

aurea corona sollemniter redimivit. Neque silentio praetereundum est

in eadem Ecclesia etiam nunc vitam spiritualem mirabiliter fervere ; Pa­

rochus enim, Vicarii Foranei munere fungens, Canonicis et cooperatore

240 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Cappellanisque adiuvantibus, novissima pietatis Caritatisque Opera pri-

stinis adiunxit, videlicet : Actionem Catholicam, Vincentianos Coetus,

paroecialem pro egenis pueris mensam, doctrinae christianae scholam.

Eminet praeterea memoratum Templum Sancti Syri obsequio ac vene­

ratione erga Romanum Pontificem et Petri Cathedram; enimvero ex

devota a maioribus accepta consuetudine, dimidium fert onus expensa­

rum ad emendas palmas quae Sanctae huic Sedi dono singulis annis

mittuntur. Haec omnia prae oculis habens, Venerabilis Frater Augusti­

nus Rousset, Ventimiliensis Episcopus, nomine quoque Praepositi-Paro-

chi, Canonicorum, utriusque Cleri, Optimatum universique populi, Nos

enixe rogavit ut laudatam Sancti Syri Ecclesiam, paroecialem et col­

legiatam, titulo ac dignitate Basilicae Minoris honestare dignaremur.

Nos autem, omnibus rite perpensis, et Ecclesiae eiusdem Clerique de­

cori, nec non spirituali populi emolumento consulere volentes, precibus

Nobis adhibitis annuere perlibenter statuimus. Consiliis itaque initis

cum Venerabili Fratre Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Car­

dinali Salotti, Praenestino Episcopo, Sacrae Rituum Congregationis

Praefecto, certa scientia ac matura deliberatione Nostra, deque Apo­

stolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum vi per­

petuumque in modum, memoratam Ecclesiam, Deo in honorem Sancti

Syri, in civitate vulgo « Sanremo », intra Ventimiliensis dioeceseos fi­

nes, dicatam, titulo, privilegiis honoribusque Basilicae Minoris perli­

benter decoramus. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Haec edi­

cimus, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque

efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros

effectus sortiri et obtinere; illique Ecclesiae ad quam pertinent, nunc

et in posterum, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac

definiendum ; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super

his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari con­

tingent.

Datum ex Arce Gandulphi, sub anulo Piscatoris, die VII mensis Octo­

bris, anno MCMXXXXVII, Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

Acta Pii Pp. XII 241

EPISTULAE

I

AD ECCLESIASTICAM HIERARCHIAM POPULUMQUE ALBXANDRINI COPTORUM PA­

TRIARCHATUS, PACEM ET COMMUNIONEM C U M APOSTOLICA SEDE HABENTES :

SEXTO DECIMO EXEUNTE SAECULO AB OBITU S. PACHOMII , COENOBITICAE

VITAE CONDITORIS.

PIUS PP. XII

Venerabiles Fratres et dilecti filii, salutem et Apostolicam Benedi­

ctionem. — Sedecim ante saeculis, ut memoriae traditur, S. Pachomius,

Aegypti decus et gloria, mortem, quae veracis vitae initium fuit, sereno

animo obiit. Quod eventum si recordari ac celebrare decet omnes, quot­

quot istius terrae sunt filii — antiquissimae civilis cultus ingenuarum-

que artium altricis — at magis profecto addecet eos commemorare, qui

Sancti huius coenobiarchae doctrinam sequantur, qui priscam fidem reti­

neant, qui virtutem pro viribus imitari enitantur. Idque fore speramus

ominamurque ex animo ne sine profectu utilitateque eveniat; quando­

quidem vetera rerum gesta diligenter pervestigare non modo nova histo­

ricis disciplinis impertit lumina, sed hominibus etiam, veritatis cupidis,

salutaria praebet exempla. Quae quidem exempla non inaniter ii desi­

derant, qui S. Pachomii vitam intueantur studioseque considerent.

Is, postquam in exercitu stipendia fecit, caelesti quodam instinctu

ductus a terrena militia se removit, et ad maiora contendens, mundum

declinavit, ut uni Deo famularetur. Norunt autem omnes auctorem eum

fuisse, ut plurimi e quovis ordine cives, saeculi in vitia proni illecebras de­

fugientes, in solitudinem secederent, eidemque monastica disciplina con-

formandos educan dosque se committerent. Quin immo in comperto est

eum primum in orientalibus regionibus coenobiticam vitam ad normas

certas et ad impertita sapienti, consilio praecepta reduxisse, ac legitimo

concredidisse constituto regimini. Hac de causa haud parum nominis

ac laudis iure meritoque in Ecclesiae annalibus ei tribuitur ; ac non pauci

monasticorum ordinum conditores, qui temporum decursu subsecuti sunt,

ad eum respexerunt, ab eiusque praescriptis atque institutis aliquid, non

sine profectu, mutuati sunt. Neque asseverandum est hoc vitae genus

prorsus inane esse atque humanae societati infructuosum. Primo enim

animarvertendum est S. Pachomium sectatoribus suis non modo saeculi

contemptum, ac paenitentiae sanctae precationisque studium praecepisse,

sed laborem etiam, quo possent omnes, pro sua quisque rerum condi-

242 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

clone, animi corporisque necessitatibus consulere, et aliquid ad com­

munem mutuamque utilitatem conferre. Quamobrem umbratilis spiri­

talisque vita statutis horis cum laboriosa conectebatur ; ita quidem ut

in rerum quoque angustiis et in operosa virium contentione monachorum

mentes caelesti semper supernoque afficerentur gaudio. Neque hoc est

silentio praetereundum, quod maioris etiam graviorisque momenti est.

Dum nempe passim publici privatique mores, per pronum iter devexi,

in deterius convertebantur summo cum religiosae civilisque societatis

discrimine; dum christianae doctrinae praecepta callidis haereticorum

fallaciis pervicaciter corrumpebantur, atque innumerae gentes, insidio-

sis circumveniebantur erroribus, monachorum coenobia saepenumero

exstitere tutum divinitus patefactae veritatis perfugium, ac virtutis san-

ctitatisque fuere quasi arces ac propugnacula, Ex iisdem, ut omnes no­

runt, non raro apostoli profecti sunt, qui pacem, qui concordiam conci-

liarent, quique non modo religionis integritatem strenuo pectore tueren­

tur, sed eam ad alios etiam populos felicibus cum fructibus propagarent.

Multum igitur monachorum institutis debet Ecclesia, debet civilis

societas. Quamobrem quae apud vos apparantur celebrationes ad sextum

decimum digne commemorandum saeculum ex quo sanctus hic coenobi­

ticae vitae auctor ac conditor ad superos evolavit, meritissima procul du­

bio sunt grati animi testimonia.

At liceat Nobis, Venerabiles fratres ac dilecti filii, ex iisdem cele­

brationibus aliquid etiam portendere, quod in bonorum omnium votis

esse pro certo habemus. Per haec nempe saecularia sollemnia opportu­

nasque commemorationes illud refoveatur optamus fraternae pacis, con­

cordiae unitatisque studium, quo religiosa S. Pachomii sodalitas conti­

nebatur, ac miro quodam modo in exemplum enitebat. « . . . Dimittant

singuli — ita ipse scribebat — iuxta praeceptum Evangelii debita fra­

tribus suis et tristitias ac simultates... ut libèrent corda sua timore Dei,

et fugato mendacio dominetur veritas ; ut cessantibus bellis, pacis tran­

quillitas redeat, et in ea ambulare possitis coram Deo et hominibus ; ut

omnes aequaliter diligatis; ut serviatis Deo atque concordiae...».1

Quae quidem concordia ut non solum domesticam ac civilem consor­

tionem, sed religiosam etiam animorum compagem consensionemque at­

tingat a Deo suppliciter precamur ; ita quidem ut praeclara illa necessitu­

dinis vincula, quae « a religionis inde primordiis... intercessero Roma­

nam inter et Alexandrinam Ecclesiam » 2 recto servato ordine iterum

1 Ex Epist. S. Pachomii, P L , X X I I I , 101. 2 LEONIS X I I I Epist Apostolica « Ad Coptos » : « Unitatis christianae » ; A . L . , vo l . X V ,

p . 230.

Acta Pii Pp. XII 24*

redintegrentur, ac « tempora illa sanctitatis fecunda et gloriae »8 feliciter

revocentur. Faxit utinam Deus, ut quemadmodum hodie ex tota Aegypt©

omnes una voce unoque praeconio praeclarum hunc coenobiticae vitae

auctorem dilaudant ac venerantur, sic pariter singuli universi catholica

illa ac necessaria fruantur una Nobiscum unitate, a qua non pauci,

summo cum Apostolicae Sedis moerore, seiuncti sunt. Eos Nos paterno

amplexari animo cupimus ; ac Divinum Redemptorem, summum Pasto­

rum Principem 4 supplici rogamus prece, ut ex saecularibus hisce fausti-

tatibus eiusmodi quoque verae unitatis optatissimi fructus, superno eol-

lustrante lumine divinaque aspirante gratia, oriantur.

Qua suavi spe freti, cum vobis, Venerabiles Fratres, tum dilectissimo

Nobis gregi unicuique vestrum concredito, caelestium munerum auspi­

cem paternaeque benevolentiae Nostrae testem, Apostolicam Benedictio­

nem libentissime in Domino impertimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xxv mensis Martii, ann®

MDCCCCXxxxvin, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

n AD REVMUM D. ROMUALDUM MARIAM ZILIANTI , CONGREGATIONIS S. MARIAB

MONTIS 0LIVETC, ORDINIS S. BENEDICTI, ABBATEM GENERALEM : SEXTO E X ­

PLETO SAECULO A PIENTISSIMO OBITU B. BERNARDI PTOLOMAEI, EIUSDEM

CONGREGATIONIS CONDITORIS.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Ex vetere

Benedictino caudice, a quo in Catholicae Ecclesiae civilisque societatis

profectum tot fructus sunt orti salutares, decimo quarto vertente saecu­

lo novus surculus editus est, qui, brevi temporis spatio succrescens, va­

lidos produxit frugiferosque ramos. Eum sapienti consilio suo divinaeque

gratiae rore coluit atque educavit B. Bernardus Ptolomaeus «nobilis

vita, sed moribus longe nobilior »/ cuius vos a pientissimi obitu sextum

expletum saeculum per huius anni cursum digne commemoraturi estis.

Id Nos confidimus fore non sine spirituali utilitate eventurum, quando-

3 Ibidem, p. 235. 4 Cf. I PETE. V, 4.

1 ANTONII BABGENSIS Chronicon Montis Oliveti, p . 5.

244 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

quidem praeclara Conditoris vestri virtutum exempla in memoriam re­

vocare et in luculentiore luce ponere, efficere non potest quin ad eadem

imitanda eos omnes excitet atque permoveat, qui in eum studioso animo

intueantur.

Bernardus Ptolomaeus, cum ex patricio esset genere ortus, ingenue

educatus, ac liberalibus disciplinis imprimisque iurisprudentia eruditus,

facile sibi in posterum honorifica munera polliceri poterat. Attamen, ut

grandi animo erat, non ad occiduas caducae huius vitae glorias se voca­

tum sensit, sed ad superna adipiscenda perpetuoque mansura. Quam­

obrem, abdicatis rebus omnibus, una cum sociis in solitudinem secessit,

ubi angelicam, potius quam humanam vivendi rationem instituit. Cum

esset enim « divino afflatus spiritu, vehementique fervore tactus intrin­

secus... die ac nocte... anhelabat ad caelestia ». 2

Eius autem sanctitatis fama permoti « multi Tusci nobiles et ignobi-

les... relictis omnibus, quae ad huius saeculi voluptatem pertinent, adau-

cti sunt » ;3 qui omnes una cum eo optima conformati disciplina, « in ora­

tione assidui, in silentio maximi, et ad Deo laudes reddendum alacres

erant ». 4 Quo vero religiosum eorum vitae institutum firmioribus aptio-

ribusqué vinculis solidaretur, Benedictini Ordinis praecepta ac normas

libentissime amplexi sunt ; iisdemque actuose diligenterque in usum de­

ductis, non modo sempiternae suae saluti optime consuluere, sed alios

etiam, quotquot poterant, ad renovandus mores et ad christianas virtu­

tes publice privateque redintegrandas verbo, exemplo et opera excita­

runt. Quibus quidem in virtutibus mirabili prorsus modo excelluit Bea­

tus Conditor vester ; ac praesertim in angelico animi candore, quem per

totius suae vitae cursum paenitentiae spinis diligentissime saepsit, in

assiduo impensoque precandi studio, in caritate erga egenos ac miseros,

in Divini Redemptoris non sine suavissimis lacrimis meditandis cru-

ciatibus, ac denique in incensissima pietate erga Virginem Deiparam, cui

quidem ab se conditam monachorum familiam peculiari titulo consecra­

tam voluit.

Excelsa eiusmodi christiana virtus, qua ipse suique asseclae enite­

bant, tum potissimum ante omnium oculos refuisit, cum letífera per

Etruriam aliasque regiones grassante peste, Beatus Bernardus dilectae

solitudini una cum sociis vaie dicere non dubitavit, atque impavidus

periculique immemor urbes, oppida, villas animorum corporumque so-

lator invisit. Quo quidem in obeundo caritatis christianique apostolatus

2 ANTONII BARGENSIS Chronicon Montis Oliveti, p . 5. s Ibidem, p. 7.

* Ibidem, p. 0.

Acta Pii Pp. XII 246

munere, Beatus Bernardus eiusque monachi non pauci, morbi contagione

infecti, sanctam gloriosamque oppetiere mortem.

Habetis igitur, dilecti filii, praeclara, quae pro vestra cuiusque con­

dicione imitemini virtutum exempla ; in ea mentem voluntatemque con­

vertite per haec praesertim tempora, dum renovari hominum mores, si

umquam alias, necesse est, et dum tot occurrunt omne genus aerumnae

omneque genus discrimina, quae non modo corpora, sed animos etiam

attingunt ac miserrime afficiunt. Aptiore quavis potestis ratione agite

ac contendite; sed imprimis religiosam vitam vestram ita conformate,

ut in unoquoque vestrum Beatus Bernardus Ptolomaeus veluti revivi­

scere atque operari videatur.

Haec Nos vobis exoptantes, a Deoque comprecantes una vobiscum,

caelestium gratiarum auspicem paternaeque benevolentiae Nostrae te­

stem, cum tibi, dilecte fili, tum Olivetanae familiae monachis, moniali­

bus atque « oblatis » universis, iisque omnibus, qui haec saecularia sol­

lemnia pio participabunt animo, Apostolicam Benedictionem libentis­

sime in Domino impertimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xi mensis Aprilis, anno

M D œ c c x x x x v i n , Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. X I I

III

AD REVMUM P. CAROLUM MANSPELD, ORDINIS CLERICORUM REGULARIUM MINI­

STRANTIUM INFIRMIS PRAEFECTUM GENERALEM : OB CONVENTUM EX UNI­

VERSO ORDINE INDICTUM.

PIUS PP. X I I

Dilecte fili, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Ut flagrantis

caritatis praecepta atque proposita, quae Legifer Pater vester quasi

sacram vobis hereditatem impertiit, ac datis normis exemploque praef ul-

genti suo commendavit, aptius in dies ac salubrius efficere possitis, haud

ita multo ante statuisti — quod ex tuis litteris comperimus — conventum

ex universo Ordine convocare, ac prope Patavium proximo mense Iunio,

collatis invicem consiliis, celebrare. Id Nos laudamus admodum; spem

enim fovemus bonam fore ut, non modo ad alumnos vestros recte confor-

mandos, sed ad omnium etiam religiosorum sodalium mentem luculentius

collustrandam, ad eorumque excitandam alacritatem summopere con­

ferat. Hoc autem imprimis ante oculos perspicuum vobis sit, oportere

246 Acta Apostolicae Svdis - Commentarium Officiale

nempe omnino, dum innumeris corporum infirmitatibus pro viribus me­

deri contendatis, animorum etiam morbis, qui procul dubio detrimento-

siores sunt hominibus, opportuna, divina suffragante gratia, praebere

remedia. Hac etiam in re, ut probe nostis, sanctissimum Conditorem

vestrum in exemplum intueri potestis ; qui quidem eo semper spectavit,

ut concreditos sibi omne genus aegrotantes supernis afficeret solaciis, ac

tum peculiari modo ad caelestem potiundam vitam erigerei, cum terre­

nam iam iam deficere cerneret. Id agite suavi ac generosa illa, qua soletis,

voluntate ; ita quidem ut infirmi, caritatis vestrae permoti afflatu, dulcis­

simam habeant Divini Redemptoris misericordiae ac gratiae se plane

committere.

Ad eiusmodi consilia ac proposita paterne vos adhortantes omnes,

peculiaris benevolentiae Nostrae testem ac caelestium munerum pignus,

cum tibi, dilecte fili, tum Oamillianae familiae universae, Nobis sane

carissimam, Apostolicam Benedictionem libenter in Domino impertimus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die VIII mensis Maii, anno

M D C C C C X X x x v i i i , Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

IV

AD E M U M P. D. IOANNEM BAPTISTAM TIT. SANCTAE MARIAE IN TRANSPONTINA

S. R. E. PRESBYTERUM CARDINALEM NASALLI ROCCA DE CORNELIANO, QUIN­

QUE ABHINC LUSTRA AD PURPURATORUM PATRUM ORDINEM ADLECTUM.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Trien­

nio quidem ante, quum dena a suscepto sacerdotio lustra ipse feliciter

peregisti, iucundos Nostrae gratulationis sensus tibi publice protuli­

mus, egregia tua praecipua in Ecclesiam merita suavi memoria recolen­

tes. Nunc autem nova Nobis facultas praebetur existimationem ac bene­

volentiam Nostram tibi confirmandi. Quinque enimvero et viginti anni

propediem absolventur, ex quo ad supremum Ecclesiae Senatum auspi­

cato adlectus es. Hac profecto temporis diuturnitate, quo graviores in

dies, praesertim atrocissimi belli causa, tui gregis necessitates effectae

sunt, eo maiore industria eisdem providere et consulere studuisti. Inter

recentiores laudes tuas peculiari memoria digna est vigil sollicitudo,

quae inter saevissima belligerantium arma effulsit ad civium incolumi­

tatem, ad Ecclesiae iura, ad vetusta urbis monumenta decoremque tuen-

Acta Pii Pp. XII 247

da, itemque flagrans studium, quo praeterito anno Congressum e tota re­gione Eucharisticum sollemniter habuisti. Quare proximam istius fau-stitatis opportunitatem libenter nanciscimur, ut de pastorali munere abs te naviter gesto ex animo gratulemur et saluberrima omnia tibi ac populo tuae curae concredito a divina liberalitate adprecemur. Studia autem tua piaque incepta ad Conventum Aemilianum pro Ecclesiae uni­tate Septembri mense proximo istic ineundum Nostris votis ominibusque prosequimur, ut felicem plane exitum sortiatur. Quo interea pergrati eventus celebratio fidelibus istis utilior evadat, tibi ultro potestatem tri­buimus, ut, die statuta, post Sacrum pontificali ritu peractum adstanti populo nomine Nostro Nostraque auctoritate benedicas, plenariam indul­gentiam eidem proponens, usitatis Ecclesiae condicionibus lucrandam. Caelestium denique gratiarum praenuntia peculiarisque Nostrae carita­tis testis sit Apostolica Benedictio, quam tibi, Dilecte Fili Noster, uni­verso clero ac populo tibi demandato amantissime in Domino imper­timus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die x mensis Maii, anno MDCCCCXXXXVin, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

ALLOCUTIO

Ad Emos PP. DD. Cardinales, in festo S. Eugenii I Pp., Beatissimo Pa­

tri fausta ominantes. *

La fulgida figura dei Papa 8. Eugenio I

Per la decima volta la divina Provvidenza Ci concede di ricevere, Ve-

rabili Fratelli, i vostri omaggi nella festa del Nostro Santo Patrono e

di esprimervi la Nostra riconoscenza per la vostra intima e fedele col­

laborazione, non meno che la Nostra fiducia nell'aiuto delle vostre pre­

ghiere. Ma per la prima volta Noi abbiamo oggi il conforto di accogliere

i vostri auguri presentati così fervidamente e squisitamente dall'amatis­

simo e degnissimo nuovo Decano del vostro Sacro Collegio. Or sono ap­

pena alcuni mesi, Noi ascoltammo ancora, nella ricorrenza del Santo

Natale, il venerato e compianto Cardinale Gennaro Pignatelli di Bei-

monte. Il Signore a sè lo ha chiamato alla sera di un lungo e fecondo

* Habita die 2 Iunii mensis ä. 1948.

248 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

corso di vita. Per fare il suo elogio e dire la Nostra gratitudine verso

di lui, Ci si offre subitamente allo spirito un detto, che a lui egregia­

mente conviene e lo dipinge tutto intiero : egli fu il « servo buono e fe­

dele )) della Chiesa di Cristo e di questa Sede Apostolica.

Oggi il Nostro pensiero Ci riconduce naturalmente verso il Santo

Pontefice, di cui i Nostri genitori nella loro profonda pietà C'imposero

il nome e Ci assicurarono il patrocinio al Nostro ingresso nella vita,

senza divinarne il misterioso presagio. E Noi che da be ndieci anni go­

verniamo sotto le raffiche della tempesta, sotto i colpi furiosi dell'ura­

gano,, la barca di Pietro, sballottata senza posa nè tregua fra gli scogli,

Ci sentiamo confortati dal ricordo degli esempi dì lui, che fu veramente

quaggiù il « Sacerdos magnus, qui in diebus suis placuit Deo et inventus

est iustus » ed ora dall'eterno riposo della gloria celeste fa discendere

sul minimo dei suoi Successori un dolce e potente raggio di luce, che Ci

empie di consolazione, di coraggio e di fiducia.

Terrena non metuit! Non temè'nulla sulla terra!

La Sacra Liturgia dipinge nel vigoroso scorcio di una breve antifona la figura di un Sommo Pontefice secondo lo spirito e il cuore del divino Maestro, tutto compreso della gravità della sua missione e delle sue re­sponsabilità : Dum esset Summus Pontifex, terrena non metuit : Men­tre era sommo Pontefice, non temè nulla sulla terra !

Terrena non metuit! Non temè nulla sulla terra ! Ecco il tratto ca­ratteristico, che riepiloga la vita e l'attività di tutti i grandi Papi, il tratto di cui la Chiesa ha voluto fare il titolo di onore di tutti i Papi santi. Dal primo momento in cui, nonostante la Nostra indegnità, fum­mo chiamati a por Ci al loro seguito, Noi lo abbiamo sentito come un pe­renne ammonimento per la Nostra condotta, ne abbiamo fatto l'ideale, verso il quale con tutte le Nostre deboli forze dobbiamo tendere. In un tempo come il nostro agitato e agitante, in un tempo in cui la verità e l'errore, la fede in Dio e la negazione di Dio, la supremazia dello spi­rito e il predominio della materia, la dignità umana e l'abdicazione di questa dignità, l'ordinamento della ragione e il caos della irragionevo­lezza si affrontano su tutta la superficie del globo in una lotta definitiva, la missione della Chiesa e del suo Capo visibile non può svolgersi ed adempirsi con la benedizione del Cielo se non sotto la divisa : terrena

non metuit!

Aver timóre? di che cosa? Non siamo Noi dunque forti? L'urto fra i seguaci e i nemici di Cristo è forse insuperabile? La Chiesa soffre al

249

pensiero del male che i suoi avversari fanno a sè stessi, del male che

fanno a tante anime piccole, fragili, ignoranti, alle quali sono causa

di scandalo e di rovina. Per sè non teme. Anzi una tale intima convin­

zione di sicurezza non fa che ravvivare l'ardore dei discepoli di Cristo

e imprimere in loro più viva e profonda la coscienza della loro forza.

Salutare risveglio

Nella penombra la linea di divisione tra i due campi poteva sem­brare quasi fluida agli sguardi superficiali. La gran luce della verità l'ha disegnata nettamente nei punti stessi ove pareva più incerta. È neces­sario al presente che chiunque conserva ancora, nel fondo dell'anima sua, un resto di spirito cristiano, si desti. Questo risveglio può scuotere penosamente la placida tranquillità di coloro, a cui il lume della realtà mostra inesorabilmente rinunzie e cambiamenti, ai quali nel dormive­glia non avevano pensato e a cui ormai non è possibile di sottrarsi. Ma è anche risveglio salutare, poiché libera le energie rimaste finora im­prigionate e quasi letargiche con grave danno dei singoli e della intera società.

I sentimenti, la risoluzioni, gli atti, che nascono da questo risveglio, non sono confinati, secondo una erronea formula, nel campo detto « pu­ramente religioso », intendendo con queste parole la esclusione da ogni penetrazione nella vita pubblica. Al contrario, il loro oggetto nel ter­reno civile, nazionale, internazionale, abbraccia ogni questione ove en­trano in causa interessi morali, ogni questione in cui si tratta di schie­rarsi per Dio o contro Dio, in una parola ogni questione che esplicita­mente o implicitamente tocca la religione.

In questi sentimenti, in queste risoluzioni, in questi atti, le forze cat­toliche, pur riservando la loro indipendenza di fronte alle tendenze e agli aggruppamenti politici, possono talvolta seguire un cammino paral­lelo al loro, in quanto comuni interessi lo consiglino ; parallelo, ma non più, senza identificazione nè subordinazione.

Questi sentimenti, queste risoluzioni e questi atti costituiscono il fronte solido della coscienza cristiana per mettere a tempo e luogo un freno all'avanzamento del nichilismo religioso, alle violenze della forza brutale, alle profanazioni della personalità e della dignità umana, agli .attentati contro la società o alle sue deviazioni.

Perciò a tutti i Nostri diletti figli e figlie sparsi nel mondo, che si sono arrolati nell'armata di Cristo, votati alla lotta per l'avvento del suo pacifico regno, nel nome di Dio fatto uomo rivolgiamo il Nostro pa-

17 - ACTA, voi. XV, n. 6. — 15-6-948.

250 Acta Apostolicae Seáis - Commentarium. -Officiale

terno ringraziamento, mentre esprimiamo i Nostri più fervidi voti, af­

finchè, perseverando fedeli fino alla morte, siano, nel gran giorno della

eterna retribuzione, del numero di quei ((vincitori», a cui sono risero

vate le magnifiche, inscrutabili promesse della misteriosa rivelazione.1

Noi siamo sicuri che essi non si sentiranno offesi, se Noi alla espres­

sione della gratitudine, che sale dal fondo del Nostro cuore, aggiun­

giamo un nuovo incalzante Vigilate! vegliate!

Nelle brevi pause fra due battaglie, questa vigilanza senza indebo­

limento è più che mai necessaria, perchè allora grande è il pericolo di

addormentarsi sugli allori, di svigorirsi e di lasciare che l'avversario

riprenda il terreno faticosamente conquistato. I giorni di tregua spesso

non sono meno importanti che quei di combattimento. Non debbono es­

sere giorni di vuota e infruttuosa interruzione, ma di opera utile, opera

di salvamento, opera di costruzione, per dare corpo e forma alle belle

speranze suscitate dalla vittoria.

Opera di salvamento

Questa opera di salvamento deve estendersi anche ai non pochi svia­ti, i quali, pur essendo — così almeno essi pensano — uniti ai Nostri devoti figli sul terreno della fede, se ne separano per mettersi al se­guito di movimenti che tendono effettivamente a laicizzare e scristianare tutta la vita privata e pubblica. Quand'anche valesse per loro il divino u Padre, perdona loro, perchè non sanno quello che fanno » , 2 ciò non eambierebbe per nulla la oggettiva perniciosità della loro condotta. Essi si formano una doppia coscienza, in quanto che, mentre pretendono di rimanere membri della comunità cristiana, militano al tempo stesso, come truppe ausiliari, nelle schiere dei negatori di Dio. Ora appunto questa duplicità o questo sdoppiamento minaccia di fare di loro, pre­sto o tardi, un neoplasma pernicioso nel seno stesso della Cristianità. Essi richiamano alla Nostra mente il ricordo di coloro, dei quali l'Apo­stolo Paolo parlava « piangendo », « flens », e che strappano le lagrime anche ai Nostri occhi, perchè si diportano da nemici della croce di Cristo : inimicos crucis Christi.3

1 Cfr. Apoc., 2, 7-11. 2 I . -00 . , 23, 34.

s Phih, 3, 18.

Acta Pii Pp. XII 251

I materni ammonimenti delia Chiesa

Finché è possibile, Noi cerchiamo con bontà e pazienza di aprire loro

gli occhi per ricondurli a Colui che solo è via, verità e vita. Infatti an­

che per le giuste e salutari soluzioni (conformi alle eterne norme divine)

delle questioni terrene soccorre la preghiera della Chiesa: « O Dio, ...

dà a quanti si professano cristiani di respingere ciò che a questo nome

è contrario e di seguire quel che gli è consono » . 4 E mentre Noi eleviamo

così la Nostra orazione per quei pericolanti, li scongiuriamo al tempo

stesso di ascoltare gli ammonimenti della Chiesa, che oggi ancora come

Madre amante esorta e prega, affinchè essa non si veda infine costretta

di applicar loro la severa sentenza del divino Maestro : « Se non ascolta

nemmeno la Chiesa, abbilo come pagano e pubblicano » . 5

Le riforme sociali

Ma la riconquista di tanti cuori erranti o esacerbati, che hanno smar­

rito i veri concetti e le sane idee sul mondo, su Dio e su se stessi, dipen­

derà essenzialmente dalla serietà, dalla lealtà, dalla energia e dal di­

sinteresse che tutti gli animi retti apporteranno alla soluzione dei pro­

blemi fondamentali nati dalle rovine e dai rivolgimenti della guerra e

del dopoguerra. Al centro di tali questioni e tutte dominandole, stanno,

come ognuno sa, le riforme sociali, giuste e necessarie, e particolarmente

l'urgente bisogno di dare alle classi meno abbienti case, pane, lavoro.

Sarebbe tuttavia pericoloso, perchè facilmente condurrebbe ad amare

delusioni, se da quelle riforme si volessero trarre chimeriche speranze

ed attese di un pienamente soddisfacente e rapido risultato. Oggi non

si tratta soltanto di provvedere ad una ripartizione dei proventi della

pubblica economia in maniera, più equa e più corrispondente al lavoro

e ai bisogni dei singoli. Per quanto importante possa essere questa esi­

genza, tuttavia nelle presenti condizioni, principalmente dopo le im­

mani distruzioni e le vicissitudini cagionate dalla guerra, ogni riforma

sociale è strettamente legata con la questione di un saggio ordinamento

della produzione. I rapporti tra l'agricoltura e l'industria nelle singole

economie nazionali, e di queste con le altre, il modo e il grado della par­

tecipazione di ogni popolo al mercato mondiale, tutti questi difficili pro­

blemi si presentano oggi nuovamente e diversamente di prima ; dalla loro

ragionevole soluzione dipende la produttività delle singole nazioni, e

4 Or. Dom. S post. Pasch. 5 M A T T H . , 1 8 , 1 7 .

252 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

quindi anche il benessere degli individui, poiché è chiaro che dove non vi è sufficiente produzione non può aversi nemmeno sufficiente riparti­zione.

Senza dubbio vi sono popoli che si vantano oggi di una potenza di produzione, della quale mostrano di anno in anno il progressivo au­mento. Se però questa produttività è ottenuta con una sfrenata concor­renza e con un uso senza scrupoli della ricchezza, ovvero con l'oppres­sione e lo sfruttamento dispotico del lavoro e dei bisogni dei singoli da parte dello Stato, essa non può essere sana e genuina, perchè l'econo­mia sociale è un ordinamento di lavoratori, dei quali ognuno è dotato di umana dignità e libertà. Lo sfruttamento smoderato dei veri valori umani va ordinariamente di pari passo con quello dei tesori della na­tura, specialmente della terra, e conduce presto o tardi al decadimento.

Soltanto sui principi e secondo lo spirito del Cristianesimo possono compiersi le riforme sociali, quali sono imperiosamente richieste dalle necessità e dalle aspirazioni del nostro tempo. Esse esigono dagli uni spirito di rinunzia e di sacrificio, dagli altri senso di responsabilità e di sopportazione, da tutti duro ed arduo lavoro. Perciò Noi Ci rivol­giamo ai cattolici del mondo intiero, esortandoli a non contentarsi di buone intenzioni e di bei programmi, ma a procedere coraggiosamente alla loro pratica attuazione. Né esitino essi a congiungere i loro sforzi con quelli di coloro che, pur essendo fuori delle loro file, tuttavia con­cordano con la dottrina sociale della Chiesa cattolica e sono disposti a percorrere il cammino da questa tracciato, che non è la via degli scon­volgimenti violenti, ma della provata esperienza e delle energiche ri­soluzioni.

La guerra in Palestina

Fra i problemi politici, che attendono una adeguata soluzione, è su­

perfluo il dire che viene in primo luogo quello della pace universale. Ed

ecco invece che, con profonda costernazione di tutta la Cristianità, le

fiamme della guerra, che già ardevano nella nobile Grecia, nell'antichis­

sima Cina, si sono riaccese nei luoghi stessi, ove, or sono quasi due mil­

lenni, era risonato il divino messaggio della pace, inaugurante l'opera

della salute. La tregua, quantunque provvisoria, annunciata proprio

questa notte, deve essere salutata con un sospiro di sollievo, come un'au­

rora di speranza. Come potrebbe il sangue degli uomini continuare a

scorrere a torrenti sulla terra che il sangue dell'Uomo-Dio arrossò per

apportare a tutti gli uomini la redenzione e la salvezza? Come potrebbe

il mondo cristiano contemplare indifferente o in una sterile indignazione

Acta Pii Pp. XII 253

quella Terra satira, alla quale ognuno si accostava col più profondo ri­

spetto per baciarla col più ardènte amore, calpestata ancora da truppa

in guerra e colpita da bombardamenti aerei? lasciar consumare la de­

vastazione dei Luoghi Santi, sconvolgere il « gran Sepolcro di Cristo »?

Dio voglia che il pericolo di un così orrendo flagello possa essere defini­

tivamente scongiurato!

Visioni di pace

Poiché in tal guisa da ormai tre anni il mondo languisce in uno strano malessere ed erra per vari sentieri, titubante fra la pace e la guerra, gli spiriti chiaroveggenti e coraggiosi cercano incessantemente nuove vie verso un varco di salvezza. Mediante ripetuti tentativi di riconciliazione, di ravvicinamento fra nazioni dianzi ancora in lotta le une contro le altre, essi si applicano a rimettere in piedi una Europa scossa fin nelle sue fondamenta e a fare di questo focolare di cronica agitazione un ba­luardo di pace e la provvidenziale promotrice di una generale disten­sione su tutta la faccia della terra.

Perciò, pur senza voler inserire la Chiesa nel groviglio d'interessi pu­ramente terreni, Noi stimammo opportuno di nominare un Nostro spe­ciale rappresentante al « Congresso dell'Europa » tenutosi recentemente all'Aja, affine di mostrare la sollecitudine e di portare l'incoraggiamento di questa Sede Apostolica per la unione dei popoli. E Noi non dubitiamo che tutti i Nostri fedeli saranno consapevoli che il loro posto è sempre a lato di quegli spiriti generosi i quali preparano le vie alla mutua in­tesa e al ristabilimento di un sincero spirito di pace fra le nazioni.

Il prossimo Anno Santo

Quanto più il mondo presente mette dinanzi agli occhi lo spettacolo

desolante dei suoi dissensi e delle sue contraddizioni, tanto più strin­

gente è il dovere dei cattolici di dare un luminoso esempio di unità e di

coesione, senza distinzione di lingue, di popoli e di stirpi.

Alla luce di questo ideale di concordia Noi accogliamo con riconoscenza

verso Dio e con fiducia nella sua assistenza l'approssimarsi dell'Anno

Santo. Si è, in qualche momento, potuto dubitare se la Città eterna

sarebbe stata materialmente e spiritualmente in grado di assicurare a

un avvenimento di così grande portata una degna corona.

Ma la energia, l'elevatezza, il forte sentimento dell'ordine nella giu­

stizia e nella pace, del popolo di Boma è d'Italia hanno prodotto sul

mondo cattolico una così profonda impressione da dissipare ogni dub­

bio e da togliere a qualsiasi timore il suo fondamento.

254 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Quindi con intima letizia e dolce commozione diamo a voi, Venerabili Fratelli, e a tutto l'universo cattolico l'annunzio cbe nel 1950 il venti­cinquesimo Anno Santo nella storia della Chiesa sarà celebrato, se così piacerà al Signore, secondo le forme consacrate dalla veneranda tra­dizione.

Dopo i tristi tempi teste trascorsi, colmi, fino all'orlo del calice, di dolori e di angosce, possa questo Anno veramente santo, con la grazia dell'Onnipotente, per la intercessione dell'augusta Madre di Dio, dei Principi degli Apostoli e di tutti i Santi, essere per la umana famiglia annunziatore di una nuova èra di pace, di prosperità, di progresso Î Tale è il Nostro voto più caro, l'oggetto delle Nostre più fervide suppliche.

Che i giorni dell'Anno Santo apportino la risposta del Cielo alla pre­ghiera che, come da un sol cuore, Pastore e gregge, Urbe ed Orbe cat­tolico, elevano a Dio : Laetificet nos pro diebus quibus nos afflixisti, pro

annis quibus vidimus mala 6 : Allietaci per i giorni in cui ci hai amitti, per gli anni in cui abbiamo provato la sventura.

In questa consolante attesa, a voi, Venerabili Fratelli, e a tutti i Nostri diletti figli e figlie che hanno ascoltato questo Nostro Messaggio, impartiamo con particolare affetto la Nostra Apostolica Benedizione.

NUNTIUS RADIOPHONICUS

EMO P. D. IOSEPHO S. R. E. PRESB. CARDINALI MINDSZENTY, STRIGONIENSI AR­

CHIEPISCOPO, CETERISQUE HUNGARIAE ANTISTITIBUS, SACERDOTIBUS, RELI­

GIOSIS ATQUE CHRISTIFIDELIBUS DATUS. *

Dicsértessék az Ur Jézus Krisztus! Kedves jó magyar gyermekeink !

Az eucharisztikus Kongresszus emlékében szeretettel köszöntünk ben-neteket.

Decimus impletus vertitur annus ex quo Eucharisticus ex omnibus nationibus Conventus Budapestini habitus est, cui Cardinalis Legatus a latere fel. rec. Decessoris Nostri Pii XI praefuimus. Semper dulcis et grata animum Nostrum subit memoria et recordatio sollemnium illorum dierum, quibus ista in celeberrima Urbe, ad Danubii ripas ab immensa hominum multitudine, ex dissitis quoque regionibus profectorum, Divino Redemptori, sub eucharisticis speciebus delitescenti, religionis obsequium

6 Ps. 89, 15.

* Datus die 30 Maii mensis a. 1948.

Acta Pii Pp. XII 255

exhibitum est, sacrarum caerimoniarum splendore, coetuum magnificen­

tia, orationum, laudum, canticorum varietate et ubertate, fidei et pie­

tatis fragrantia haud impar eis, quae eiusdem generis alias alibi Serva-

tori Nostro reddita sunt.

Haec autem fides et pietas non tantum externis et fugacibus signifi­

cationibus erupit, sed fons et origo fuit spiritalis roboris, quod vos

luctuosos per annos, quibus bellum conflagrava et qui bellum subsecuti

sunt, sustinuit, erexit itemque vos ad Marianum annum conceiebrandum

permovit.

Tum maxime demirati sumus egregias animi laudes, quibus Hun­

gari exornantur, religionis studium, humanitatis decus, fortitudinem,

concordiam, constantiam ; nec sine suavi delectatione, quae diu menti

Nostrae inhaesit, vidimus vobis nihil esse potius, quam Sancti Stephani

Eegis et Patroni vestri praeclaris institutis et exemplis insistere.

Haud multo post illum Eucharisticum Congressum, laetitia et pace

relucescentem, vicissitudines et discrimina rerum secuta sunt, quae om­

nes norunt et quae vobiscum eo vehementius querimur, quo maiore,

postquam vos visimus, caritate vobis devinctos esse Nos sentimus. Quot

calamitatibus et cladibus dilecta Hungaria funestata est! Quot eius filii

interfecti, vulnerati, captivi ! Quot coacervatae ruinae ! Etiam haud par­

va pars pulcherrimae istius urbis et regales aedes, ubi hospitio recepti

sumus, collapsae sunt, furialibus belli telis ictae atque correptae.

At pernobilis natio vestra, quae per saeculorum decursum multas res

adversas perpessa est, immanibus hisce fluctibus numquam est oppressa.

Ut vetusta et vivida quercus concuti potest, eradicari non potest. Ve­

strum profecto est fortiter agere et pati.

Ista autem firmitas, ista doloris patientia et spei plena fiducia ex eo

oriuntur, quod Deo confisi in interiore aula mentis Spiritus Sancti ignem

alitis, Evangelii sucis et praeceptis imbuimini. Res enim spiritales, qua­

rum causa praecipue vivimus, si humanae conditionis dignitatem ser­

vare volumus, quamvis violentia et metus eis obsistant, haud defuturam

exspectant victoriam, quia eae praepollentibus viribus vigent : enimvero

quod mergi nequit maiore nisu resurgit.

Christiana autem religio, quam velut pretiosissimum thesaurum a

Sancto Stephano et a gloriosis avis vestris accepistis et summa conten­

tione custoditis, efficit sane, quippe quae omnium sit altrix virtutum,

ut singulari praestantia et excellentia eniteatis, quae eo vel maxime emi­

net et relucescit, cum negatores Dei nominis et numinis fallaciis et com­

mentis vobis insidiantur. Nemo vestrum vacillet ; immo unusquisque ve­

strum in laude dignis propositis perseveret. « Nemo enim sapiens, nemo

256 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

fidelis, nemo maior, nisi christianus ; nemo autem christianus, nisi qui

ad finem usque perseveravit » . 1

Eucharisticum vero mysterium, quod est vinculum caritatis, impen-

sissima pietate a vobis cultum et excolendum, sufficiat vobis semper ro­

bur et gaudium, ut cum Catholica Ecclesia coniuncti, sacris pastoribus

oboedientes, fide stabiles, bonis et salutaribus operibus locupletes inter

ardua floreatis ac vobis et filiis vetris praeparetis aevum, quod, pa­

cis et felicitatis muneribus dives, Nostrae ac vestrae exspectationi re­

spondeat.

Haec ex animo a Deo adprecati, elatis ad coelum oculis et manibus,

dilecto Filio Nostro Cardinali Iosepho Mindszenty, Strigoniensi Archie­

piscopo, ceteris Hungariae Antistitibus, sacerdotibus, religiosis viris et

feminis, christifidelibus universis Apostolicae Benedictionem peraman­

ter impertimus, vota et optata, quae praecipua erga vos caritas Nobis

suggerit, Deiparae Virgini Mariae, Magnae Dominae et Reginae vestrae,

commendantes, ut ea non sero felicique exitu fortunentur.

Draga jó magyar gyermekeink !

Tartsatok ki rendületlenül az eucharisztikus Jézus és a Magyarok

Nagyasszonya szeretetében !

Dicsértessék az Ur Jézus Krisztus I

Ëljen Maria Országa !

1 T E R T U L L I A N U S , De praescripta haeret., I I I .

Suprema Saera Congregatio S. Officii 257

ACTA SS. CONGREGATIONUM

SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII

MONITUM

Cum compertum sit variis in locis, contra Sacrorum Canonum prae­

scripta et sine praevia S. Sedis venia, mixtos conventus acatholicorum

cum catholicis habitos fuisse, in quibus de rebus fidei tractatum est, om­

nibus in memoriam revocatur ad normam canonis 1325 § 3 prohibitum

esse quominus his conventibus intersint, sine praedicta venia, cum laici,

tum clerici sive saeculares sive religiosi. Multo autem minus catholicis

licitum est huiusmodi conventus convocare et instituere. Quapropter Or­

dinarii urgeant, ut haec praescripta ab omnibus adamussim serventur.

Quae quidem potiore iure observanda sunt, cum agitur de conventi­

bus, quos « oecumenicos » vocant, quibus catholici, sive laici sive cle­

rici, sine S. Sedis praevio consensu, nullo modo interesse possunt.

Cum vero, tum in praedictis conventibus tum extra ipsos, etiam actus

mixti cultus haud raro positi fuerint, denuo omnes monentur quamlibet

in sacris communicationem ad normam canonum 1258 et 731, § 2, om­

nino prohibitam esse.

Datum Romae, ex Aedibus S. Officii, die 5 Iunii 1948.

Petrus Vigorita, Notarius.

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XII, suc­

cessivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae se­

quuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 81 Ianuarii 19J/8. — Archiepiscopali Ecclesiae Massiliensi, nuper

in Archiepiscopalem evectae, praefecit Exc. P. D. Ioannem Delay, iam

Episcopum ipsius dioecesis.

258 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

die 23 Martii. — Metropolitanae Ecclesiae Olomncensi E. D. Iose­

phum Matocha, professorem in Facultate theologica Olomucensi.

die 17 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Anaeae R. D. Alf ri-

4um Müller y San Martin, Vicarium Generalem Archidioecesis S. Chri­

stophori de Habana, quem deputavit Auxiliarem Emi P. D. Emanuelis

Card. Arteaga y Betancourt, Archiepiscopi eiusdem Archidioecesis

S. Christophori de Habana.

— Titulari episcopali Ecclesiae Constantiensi in Arabia R. D. An­

scharium Joliet, Vicarium Generalem dioecesis Gandavensis, quem de­

putavit Auxiliarem Exc. P. D. Caroli Justini Calewaert, Episcopi Gan­

davensis.

die 22 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Clavarensi Exc. P. D. Fran­

ciscum Marchesani, hactenus Episcopum Cavensem et Sarnensem.

die 24 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Zorolensi R. D. Ca­

rolum Homerum Garant, professorem Sacrae Scripturae in Universitate

« Laval n in civitate Quebecensi, quem deputavit Auxiliarem Exc. P.

D. Mauritii Roy, Archiepiscopi Quebecensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Barenae in Pisidia R. D. Alfridum

B. Leverman, parochum Ecclesiae B. Mariae Virginis a Sacratissimo Ro­

sario in civitate Halifaxiensi, quem deputavit Auxiliarem Exc. P. P.

Ioannis Thomae Me Nally, Archiepiscopi Halifaxiensis.

die 2ß Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Boianensi-Campobassensi Exc.

P. D. Albertum Carinci, hactenus Episcopum Aeserniensem et Vena-

franum.

— Cathedralibus Ecclesiis Maceratensi et Tolentinae, invicem per­

petuo unitis, R. D. Sylvium Cassulo, Canonicum Capituli Cathedralis

Derthonensis et Rectorem Seminarii Maioris.

die 12 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Eleuthernensi R. D. Pau­

lum Tkotsch, parochum ecclesiae S. Mauritii in urbe Berolinensi, quem

deputavit Auxiliarem Emi ac Revmi Domini Conradi S. R. E. Cardi­

nalis von Preysing, Episcopi Berolinensis.

die 15 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Botucatuensi Exc. P. D. Henri­

cum Hectorem Golland Trinidade, hactenus Episcopum de Bomfim.

die 22 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Cafaelandensi Exc. P. D. Henri­

cum Gelain, hactenus Episcopum Cajazeirasensem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Brianae R. D. Paulum Rolim Löu-

reiro, Cancellarium Curiae metropolitanae S. Pauli in Brasilia, quem

deputavit Auxiliarem Emi ac Revmi Domini Caroli Carmeli S. R. E.

Cardinalis de Vasconcellos Motta, Archiepiscopi S. Pauli in Brasilia.

— Titulari episcopali Ecclesiae Geaensi R. D. Iacobum Thomam

Sacra Congregatio Consistorialis 26ä

O'Dowd, moderatorem generalem scholarum catholicarum Archidioecesis

B. Francisci in California, quem deputavit Auxiliarem Exc. P. D. Ioan­

nis Ioseph Mitty, Archiepiscopi S. Francisci in California.

die 29 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Providentiensi R. D. Russell J.

Me Vinney, moderatorem Seminarii eiusdem dioecesis.

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

i

NOMINATIONES

Ssmus D. N. Pius div. Prov. Pp. XII, decreto S. Congregationis de

Propaganda Fide die 12 mensis Februarii a. 1918 dato, constituit Vica­

rium Apostolicum BethleTiemensem, Exc. P. D. Leonem Klerlein, Epi­

scopum titularem Voncariensem, hactenus Vicarium Apostolicum de

Kroonstad.

Decretis, ut infra, datis Sacra Congregatio de Propaganda Fide ad suum beneplacitum nominavit :

die 20 Februarii 191^8. — R. P. Bonifacium Bertoli, O. F. M., Prae­fectum Apostolicum Misuratensem.

die 5 Martii. — R. P. Iosephum Arregui y Paraguirre, O. P., Prae­fectum Apostolicum Insulae Formosae.

die 20 Martii. — R. P. Iacobum Hagan, e Congregatione Sancti Spi­ritus, Praefectum Apostolicum de Benue.

I I

DESIGNATIO PRO APPELLATIONE

Iuxta can. 1594 § 2 Codicis I. C. Vicarius Apostolicus de Mandalaj designavit pro causis appellationis Tribunal Vicariatus Apostolici de Toungoo.

Quam designationem Ssmus D. N. Pius div. Prov. Pp. XII in Au­dientia diei 9 mensis Aprilis a. 1948 approbavit.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS

ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS

DECLARATIO

Cum, vi Constitutionis Apostolicae Deus scientiarum Dominus, d. d. 24. m. Maii a. D. 1931, ad academicum Licentiae gradum omnia exigan­tur quae ante eandem Constitutionem ad Lauream assequendam requi­rebantur, Sacra Congregatio de Seminariis et Studiorum Universita­tibus, de speciali mandato Summi Pontificis, declarat atque decernit Licentiam, dictae Constitutionis servatis normis obtentam, eosdem sor­tiri iuridicos effectus ac Lauream ante eandem Constitutionem adeptam, nisi aliter Sedes Apostolica in casibus particularibus decreverit, firmis potissimum praescriptis can. 1598, § 2 C. I. C. et art. 21, 2° memora­tae Constitutionis.

Ex Audientia Ssmi d. 23 m. Maii a. D. 1948.

L. ^ S.

I. Card. PIZZARDO, Praefectus.

f I. Rossino, Archiep. tit. Thessalonicen., Secretarius.

Sacra Romana Rota 26t

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA ROTA

Citationes edictales

I

H A S S A N , E T P O P U L O N I E N .

NULLITATIS MATRIMONII (VERONESI-CAIANO)

Cum ignoretur locus actualis commorationis Domini Iosephi Caiano,

in causa de qua supra conventi, eundem citamus ad comparendum i»

Sede Tribunalis S. B. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria) die

11 octobris 194:8, bora duodecima, sive per se, sive per Procuratorem le­

gitime constitutum, ad concordandum de dubio disputando, vel infra­

scripto subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus

Rotalis pro causae definitione :

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam

habentes de loco commorationis praedicti Domini Iosephi Caiano, cm-

rare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur.*

Boleslaus Filipiak, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 29 Maii 1948.

H. Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Joseph Caiano, dé­fendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre personne o» par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 11 octobre 1948, à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Conste-t-il de la nullité du mariage dans le cas f

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence du dit Joseph Caiano devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

262 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

I I

LÜNEN, SEU IANUEN.

N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ( M A R I O T T I - D O R G I A )

Cum ignoretur locus actualis commorationis domini Vladimiri Bor­gia, in causa de qua supra conventi, eumdem citamus ad comparendum in sede Tribunals S. R. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria) die 7 Octobris 1948, hora undecima, sive per se, sive per Procuratorem le­gitime constitutum, ad concordandum de dubio disputando, vel infra­scripto subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione.

An constet de matrimonii nullitate in casu.

• Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedicti domini Vladimiri Borgia, cu­rare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. *

Gulielmus Heard, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 5 Iunii 1948.

Hugo Eelice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Vladimir Borgia, défendeur en cette cause, nous le citons a comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 7 octobre 1948, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote. *

Constet-il de la nullité du mariage dans le cas f

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence du dit Vladimir Borgia devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

Diarium Humanae Curiae 26a

DIARIUM ROMANAE CURIAE

SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI

Martedì, 11 maggio 1918, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è adunata la S. Congregazione dei Riti preparatoria, nella quale gli Efiii e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi hanno di­scusso sulla eroicità delle virtù del Ven. Servo di Dio Raffaele Chylinski, sa­cerdote professo dell'Ordine dei Frati Minori Conventuali.

Martedì, 25 maggio 1918, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è adunata la S. Congregazione dei Riti ordinaria, nella quale gli Erui e Revmi Signori Car­dinali ed i RevrM Prelati Officiali hanno discusso :

1) Sulla riassunzione della Causa di canonizzazione dei Beati Giovanni da Dukla e Simone da Lpnica, Confessori dell'Ordine dei Frati Minori.

2) Sulla introduzione della Causa dei Servi di Dio : a) Giuseppe Marello, Vescovo di Acqui, fondatore della Congregazione

degli Oblati di S. Giuseppe. b) Leone Ignazio Mangili e Paolo Denn, sacerdoti della Compagnia di

Gesù e Compagni Martiri.

Martedì, 8 giugno 1918, nel Palazzo Apostolico Vaticano, all'augusta pre­senza del Santo Padre, si è adunata la S. Congregazione dei Riti generale, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali i Revmi Prelati Officiali ed i Revíhi Consultori teologi, hanno dato il loro voto :

1) Sul tuto per la canonizzazione della Beata Vincenza Gerosa, vergine, confondatrice delle Suore della Carità della Beata Capitani©.

2) Sulle virtù del Venerabile Servo di Dio Bartolomeo Canale, sacer­dote professo della Congregazione dei Chierici Regolari di San Paolo, Bar­nabiti.

264 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale.

SEGRETERIA DI STATO

ONORIFICENZE

Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felicemente

regnante, si è degnato conferire :

La Commenda dell'Ordine di S. Silvestro Papa :

3 febbraio 1948. Al sig. Genco Giacinto, della prelatura nullius di Alta-mura.

» » » Al sig. Caretta Raffaele, della diocesi di Lecce. » » » Al sig. Liaci Eugenio, della medesima diocesi. » » » Al sig. Galli Raffaele (Roma).

23 » » A Monsig. Bonizzoni Emilio, della diocesi di Crema. » » » A Monsig. Viviani Paolo, della medesima diocesi. » » » Al sig. Maliardi Pietro, della diocesi di Monopoli. » » » Al sig. Nanni Ettore, della diocesi di Sarsina.

29 » » Al sig. Vaccarino Angelo, delFarchidiocesi di Vercelli. » » » Al sig. Brigo Alfonso, della diocesi di Novara. » » » Al sig. Cane Eligio, della medesima diocesi. » » » Al sig. Cane Rocco, della medesima diocesi. » » » Al sig. Meloni Carlo, della medesima diocesi. » » » Al sig. Ubezio Pacifico, della medesima diocesi.

Il Cavalierato dell'Ordine di 8. Silvestro Papa :

15 dicembre 1947. Al sig. Colazinchero Giovanni, della diocesi di Alatri. » » » Al sig. Vinciguerra Pasquale, della medesima diocesi.

>; » » Al sig. Battistini Iulio, della diocesi di Cesena. » » » Al sig. Domeniconi Vincenzo, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Cusi Carlo, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. Jelmini Pietro, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Felici Reale, della diocesi di Norcia. » )) » Al sig. Mariolu Antonio, della diocesi di Nuoro. » » » Al sig. Meloni Luigi, della medesima diocesi. » » » Al sig. Nonne Gregu Salvatore, della medesima diocesi. » . » » Al sig. Salustri Antonio (Roma). » » » Al sig. Genovese Ernesto, delFarchidiocesi di Torino.

19 » » Al sig. A speri Carlo, delFarchidiocesi di Milano. » » » Al sig. Galimberti Romeo, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Guazzoni Mario, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Monina Pietro Luigi, della medésima archidiocesi. » » » Al sig. Porrini Giovanni, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Referè Luigi, della medesima archidiocesi.

21 » » Al sig. Jacchini Francesco (Roma). 29 febbraio 1948. Al sig. Piccolomini Alfredo (Roma). » » » Al sig. Ripamonti Giuseppe, della diocesi di Novara.

An. et vol. XL IO Iulii 1948 (Ser. H, v. XV) - N. .7

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PPo XII

SACRUM CONSISTORIUM

CONSISTORIUM SECRETUM

Feria secunda, die xxi mensis Iunii anno MCMXLVIII, in Palatio Apo­stolico Vaticano fuit Consistorium secretum, cuius acta ex ordine re­feruntur.

I - CAMERARIUS SACRI COLLEGII

Reverendissimus Cardinalis Marmaggi detulit ac reddidit perulam

Sacri Collegii S. R. E. Cardinalium Ssmo Dno Nostro Papae, qui eam

tradidit Reverendissimo Cardinali Jorio, hoc anno ipsius Sacri Collegii

-Camerario. Subinde haec fuit

II - ALLOCUTIO SSMI DOMINI NOSTRI ET CONFIRMATIO PROMOTIONIS PATRIAR­

CHAE BABYLONENSIS CHALDAEORUM ET PATRIARCHAE ANTIOCHENI MELCHI­

TARUM.

VENERABILES FRATRES

Gemina causa postulat, quae ad antiquissimas duas Orientis

Ecclesias attinet, ut vobis coram hoc in amplissimo consessu,

«x translaticio Apostolicae Sedis more, auctoritatem interpo-

namus Nostram.

Etenim elapso anno, die xxi mensis Iulii, Patriarcha Baby­

lonensis Chaldaeorum Iosephus Emmanuel Thomas, postquam

18 - ACTA, vol. XV, n. 7. - 10-7-948.

266

per diuturnum annorum spatium sibi credito munere non sine

uberibus salutaribusque fructibus functus est, decrepita tandem

aetate confectus et apostolico labore fractus, ad humanum exi­

tum pervenit, ac piissimo obitu e mortali hac vita decessit.

Eiusdem ritus Episcopi una cum cetero clero populoque Pasto­

rem desideratissimum complorarunt; eidemque per iusta fune­

bria ac per admotas Deo piaculares preces suffragati sunt.

Subinde autem, legitimam celebrantes Synodum, in eius

locum Venerabilem fratrem sublegerunt Iosephum Ghanima,

Archiepiscopum titulo Martyropolitanum, qui sibi Iosepho VII

nomen imposuit; ac rebus rite peractis, omnes, qui convene­

rant, Episcopi, itemque delectus Patriarcha officiosas Nobis de­

derunt litteras, quibus et catholicae fidei studium, quo flagrant^

professi sunt, et observantissimam voluntatem cuiusque suam

erga Nos et Apostolicam hanc Sedem iterum voluere testatam;

dum demisso animo rogarunt ut habitam electionem auctoritate

Nostra ratam confirmatamque haberemus.

Delatam causam, ut moris est, Venerabilibus Fratribus No­

stris S. R. E. Cardinalibus e Sacro Consilio Orientali Ecclesiae

praeposito cognoscendam deliberandamque commisimus ; qui

quidem, re diligenter perpensa, postulationi huic concedendum

esse censuere. Etenim de sacrorum Antistite agitur, qui iam

superioribus annis non modo in iuventute rite instituenda et

in christiano populo ad virtutem verbo exemploque suo con­

formando, sed in gravissimis etiam fungendis muneribus valde

se probavit, sibique bonorum omnium conciliavit aestimatio­

nem. Quae quidem animi dotes tum praesertim enituere, cum

cadentem decessoris sui senectutem sustentans, adiutricem

eidem suam navavit operam. Eius igitur electionem in Patriar­

cham Babylonensem Chaldaeorum ratam probatamque habe­

mus; eumdemque sacro Pallio, de Beati Petri sepulcro sumpto,

decorandum decernimus.

Quapropter auctoritate Dei Omnipotentis, Sanctorum Apo­

stolorum Petri et Pauli ac Nostra electionem seu postulatio-

Acta Pii Pp. XII 267

nem, ab Episcopis Chaldaeis factam, confirmatam ratamque

habemus; atque adeo Venerabilem Iosephum Ghanima ab Ar-

chiepiscopatu titulo Martyropolitano ad Patriarchalem Baby­

lonensem Chaldaeorum Ecclesiam evehimus, atque Patriar­

cham eiusdem Ecclesiae, ut in decreto et schedulis consistoria­

libus significabitur, constituimus ac renuntiamus, contrariis

quibuslibet non obstantibus. In nomine Patris >J< et Filii •£<

et Spiritus ^Sancti. Amen.

Altera praeterea causa est, quae ad Antiochenam Melchita­

rum Ecclesiam pertinet, et quae Nostram itidem postulat inter­

ponendam esse auctoritatem. Nostis siquidem superiore anno, die

VIII Septembris, Venerabilem Fratrem Cyrillum Mogabgab, qui

ad summam usque senectutem in amplissimo sibi demandato

munere tantopere elaboraverat, devexa tandem aetate consum-

ptum gravique infirmitate correptum, in pace Christi quievisse;

quem quidem ut sui omnes, ita Nos deperditum comploramus,

eidemque sempiternum a Deo praemium suppliciter depre­

camur.

Subsequenti autem Octobri mense Melchitarum Episcopi le­

gitimam coègerunt Synodum, ac flagrantibus precibus implo­

rato Numine, collatisque suffragiis, Patriarcham dixerunt Ve­

nerabilem Fratrem Maximum Saigh, Archiepiscopum Beryten-

sem et Gibailensem, cui Maximo IV nomen est inditum.

Deinde vero iidem, qui convenerant, Episcopi, una cum

delecto Patriarcha, litteras officii plenas Nobis dederunt, suum

erga Nos testantes obsequium suumque profitentes animum

catholicae fidei unitatisque retinentissimum; quibus quidem lit­

teris efflagitarunt ut actam ab se electionem auctoritate Nostra

confirmaremus.

Quemadmodum res postulabat, totius cognitionem negotii

detulimus Venerabilibus Nostris S. R. E. Cardinalibus e Sacro

Consilio Orientalis Ecclesiae moderationi praeposito, qui, causa

diligenter considerata ac perpensa, opportunum esse duxerunt

hanc exaudiré atque excipere postulationem. Quam ad próban-

268 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dam sententiam peculiaria Nos movent animi ornamenta, qui­

bus Patriarcha novensilis insignitur; imprimisque apostolicum

studium ac perspicua prudentia, quibus Tyrensis primum Ar­

chiepiscopus creatus, subinde vero Berytensis et Gibailensis,

hisce in obeundis muneribus commissos sibi, alium ex alio, gre-

ges benevolenti veneratione devinctos habuit. Eius igitur ele­

ctionem probare ac confirmare cupimus, eumdemque sacro

Pallio, de Beati Petri sepulcro sumpto, honestare ac decorare

volumus.

Itaque auctoritate Omnipotentis Dei, Sanctorum Apostolo­

rum Petri et Pauli ac Nostra, electionem seu postulationem con­

firmamus ratamque habemus a Venerabilibus Fratribus Epi­

scopis Melchitis factam; ideoque Venerabilem Fratrem Maxi­

mum Saigh, a vinculo absolutum, quo Archidioecesi Berytensi

et Gibailensi Melchitarum adstrictus adhuc tenebatur, Patriar­

cham Ecclesiae Antiochenae Melchitarum constituimus ac de­

claramus, prout in decreto et schedulis consistorialibus signifi­

cabitur; contrariis quibuslibet minime obstantibus. In nomine

Patris yfr, et Filii Cfr et Spiritus Cfr Sancti. Amen.

In praesens autem nihil aliud reliquum est, nisi ut Dioe­

cesibus suo viduatis Pastore ex more consulamus.

I I I - OPTIO ECCLESIARUM

Tum Revmus Cardinalis Pizzardo, dimisso Titulo Sanctae Mariae in

Via Lata, optavit Ecclesiam suburbicariam Albanensem. Quo ex aula

egresso, Beatissimus Pater, panditam optionem benigno favore prosequi

intendens, providit Ecclesiae Albanensi de Revmo Iosepho S. R. E. Pre­

sbytero Cardinali Pizzardo, eum praeficiens in Episcopum et Pastorem,

prout in decreto expediendo. In aulam consistorialem iterum ingressus,

Revmus Card. Pizzardo suum locum petiit paenultimum inter Cardinales

Ordinis Episcopalis.

Item Revmus Cardinalis Aloisi Masella, dimisso Titulo S. Mariae in

Vallicella, optavit Ecclesiam suburbicariam Praenestinam, quam eodem

ritu Beatissimus Pater providit de Revmo Benedicto S. R. E. Presbytero

Cardinali Aloisi Masella. Qui iterum ingressus in aulam consistoria­

lem, ultimus inter Cardinales Ordinis episcopalis sedit.

269

IV — PROVISIO ECCLESIARUM

Deinde Ssmus sequentes proposuit Ecclesias :

Titulari archiepiscopali Ecclesiae Martyropolitanae praefecit Exc.

P. D. Vladimirum Ladyka, Exarchum Apostolicum pro Ruthenis in

media Ditione Canadensi, hactenus Episcopum titularem Abydenum.

Titulari archiepiscopali Ecclesiae Naupactensi R. P. D. Robertum Ronca, Antistitem Urbanum et Rectorem Pontificii Seminarii Romani Maioris, quem constituit Praelatum nullius Pompeianum necnon Dele^ gatum Pontificis pro Pontificio Sanctuario B. V. Mariae a Ssmo Rosario.

Cathedrali Ecclesiae Aeserniensi et Venafranae Exc. P. D. Ioannem

Lucato, hactenus Episcopum titularem Tigiensem.

Titulari episcopali Ecclesiae Calamensi Exc. P. D. Eugenium Le-

bouille, hactenus Episcopum lompimensem.

Cathedrali Ecclesiae Civitatis Castellanae, Hortanae ei Qallesinae

R. D. Robertum Massimiliani, parochum S. Gregorii Magni in Firmana

urbe.

Cathedrali Ecclesiae Sciiamensi, R. P. Ioannem Baptistam Velasco,

ex Ordine Fratrum Praedicatorum.

Cathedrali Ecclesiae Kicheuvensi, nuper erectae, R. P. Ferrucium

Ceol, ex Ordine Fratrum Minorum.

Titulari episcopali Ecclesiae Pionitanae R. P. D. Dominicum da Silva

Goneales, ex archidioecesi Braeharensi, Antistitem Urbanum, quem con­

stituit Coadiutorem cum iure successionis Exc. P. D. Iosephi Alver Ma­

toso, Episcopi Aegitaniensis.

Titulari episcopali Ecclesiae Tiberiensi R. D. Raphaelem Macario,

Vicarium generalem dioecesis Derthonensis, quem constituit Suffraga­

neum Albanensem.

Titulari episcopali Ecclesiae Germenensi in Galatia R. D. Petrum

Severi, canonicum theologum Capituli cathedralis Caesenatensis, quem

constituit Suffraganeum Praenestinum.

Titulari episcopali Ecclesiae Bargyliotanae R. P. Ioannem Ghislenum Delcuve, ex Ordine Fratrum Minorum Capuccinorum, quem constituit Vicarium Apostolicum de Ubanghi Belgico.

270 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Titulari episcopali Ecclesiae Bonitzensi R. P. Davidem Hickey, e So­cietate Iesu, quem constituit Vicarium Apostolicum Belizensem.

Titulari episcopali Ecclesiae Celerinensi R. P. Georgium Mercier, e Missionariis Africae, quem constituit primum Vicarium Apostolicum Ghardaiensem in Sahara.

Titulari episcopali Ecclesiae Abitinensi R. P. Gerardum Bertrand, e Missionariis Africae, quem constituit Vicarium Apostolicum de Na-vrongo.

Titulari episcopali Ecclesiae Coënsi R. P. Nicolaum Schneiders, Con­gregationis Immaculati Cordis Mariae sodalem, quem constituit primum Vicarium Apostolicum de Makassar.

Titulari episcopali Ecclesiae Agathonicianae R. P. Gulielmum Bras­

seur, Congregationis Immaculati Cordis Mariae sodalem, quem consti­

tuit primum Vicarium Apostolicum Montanum.

Insuper edixit per Apostolicas sub plumbo Litteras Ecclesiae subur­bicariae Ostiensi praefecisse Revmum P. D. Cardinalem Franciscum Marchetti Selvaggiani, Sacri Collegii Decanum et Episcopum dioecesis suburbicariae Tusculanae, qui proinde eandem dioecesim Tusculanam Ostiensi in personam cumulavit.

Item per Apostolicas sub plumbo Litteras renunciasse Patriarcham Alexandrinum Coptorum Marcum II Khouzan, iam Episcopum Theba-num Coptorum.

Denique alios per Apostolicas sub plumbo Litteras iam renunciatos sacrorum Antistites publicavit, videlicet

ARCHI EPISCOPOS :

N leopolitanum in Epiro, Alexandrum Guidati, iam Archiepiscopum Naxiensem.

~Naxiensem, Ioannem Baptistam Filippucci, iam Archiepiscopum Athe-niensem.

Corcyrensem, Gregorium Vuccino, iam Episcopum Syrensem.

Atheniensem, Marcum Sigala.

Parianum, Alexandrum Evreinoff, iam Episcopum Pionitanum.

Lemnensem, Gabrielem Garrone, Coadiutorem cum iure successionis Emi P. D. Iulii S. R. E. Cardinalis Saliège, Archiepiscopi Tolosani.

Acta Pii Pp. XII 271

Sergiopolitanum, Antonium Tani, Nuntium Apostolicum apud Rem­publicam Cubanam.

Quebecensem, Mauritium Roy, iam Episcopum Trifluviensem in Ca­

nada.

Dercensem, Petrum Thomam Me Keefry, Coadiutorem cum iure suc­

cessionis Excmi P. D. Thomae 0'Shea, Archiepiscopi Wellingtonensis.

Neopatrensem, Leonidam Medina, iam Episcopum Succursensem et

Sancti Aegidii.

Aprensem, Arthurum Hughes, Internuntium Apostolicum in Aegypto,

iam Episcopum Hieropolitanum.

Arborensem, Sebastianum Fragni.

Germensem in Hellesponto, Laurentium Gargiulo, Coadiutorem cum

iure successionis Excmi P. D. Dionysii Casaroli, Archiepiscopi Caietani.

Chamberiensem, Ludovicum de Bazelaire.

Tranensem, Nazarenum et Barolensem cum administratione perpetua

dioecesis Yigiliensis, Reginaldum Iosephum Addazi.

Baltimorensem, Franciscum Keough, iam Episcopum Providentien-

sem.

VasMngtonensem, Patricium O'Boy le.

Reginatensem, Michaelem Cornelium 0'NeilL

Tegucigalpensem, Iosephum a Cruce Turcios, iam Episcopum Car-

rhenum.

Gangrensem, Antonium Petrum Ioannem Fo-urquet, iam Archiepisco­

pum Coamceuvensem.

Pisanum, Hugonem Camozzo, iam Episcopum Fluminensem.

Anazarbensem, Henricum Doering, iam Archiepiscopum-Episcopum

Poonensem.

Massiliensem, Ecclesia nuper in archidioecesim evecta. Ioannem De-

lay, iam Episcopum eiusdem dioecesis.

Camberrensem ei Gnlburnensem, noviter erecta archidioecesi, Teren-

tium Bernardum McGuire, iam Episcopum Gnlburnensem.

Angelorum in California, Iacobum Franciscum Me Intyre, iam Ar­

chiepiscopum Paltenum.

272 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

OmaUensem, Geraldum Thomam Bergan, iam Episcopum Desinoi-

nensem.

Olomucensem, Iosephum Matocha.

EPISCOPOS :

H er acropolitanum, Paulum Meletiev.

tyrensem et Sanctoriensem, dioecesibus unitis in personam, Geor­gium Xenopoulos.

Amadiensem in Mesopotamia, Raphaelem Rabban.

Akrensem in Mesopotamia, Paulum Cheikho.

Arsamosatenum, Stephanum Katcho.

TolcoJiamaënsem, Thomam Asagoro Wakida.

Caffenum, Iosephum Augustinum Hagendorens, Vicarium Apostoli­cum de Tshumbé.

Drivastensem, Danielem Liston, Coadiutorem cum iure successionis

Excmi P. D. Iacobi Leen, Archiepiscopi-Episcopi Portus Ludovici.

Attudensem, Ioannem Lueck, Vicarium Apostolicum de Aliwal.

IlermontMtanum, Nicolaum Verhoeven, Vicarium Apostolicum de Manado.

Aeliensem et Praelatum Nullius Iuruensem, Iosephum Hascher.

Salenum, Floyd Laurentium Begin, Auxiliarem Excmi P. D. Eduardi Francisci Hoban, Episcopi Clevelandensis.

Emeriensem, Zdzislaw Golinski, Coadiutorem Excmi P. D. Stephani Wyszynski, Episcopi Lublinensis.

Parnassenum, Danielem Tavares de Baeta, Auxiliarem Excmi P.

D. Helvetii Gomes de Oliveira, Archiepiscopi Mariannensis.

Eressensem, Zachariam de Vizcarra y Arana.

Timceuvensem, noviter erecta dioecesi, Ioannem Vernerium Lesinski.

AllaJiabadéhsem, Leonardum Iosephum Raymond.

Coadiutorem cum iure successionis Excmi P. D. Ioannis Ieremiae Láwler, Episcopi Ràdipolitani,GuIielmumMcCarty, Episcopum Anaeum^ qui iam successit.

Acta Pii Pp. XII

Cidyessénsem/Gl&Tiámm Bayet, Vicarium Apostolicum Laosiensem.

Cratiensem, Camillum Placidum Crous y Salichs, Vicarium Apostoli­cum de Caqueta.

Egugenscm, Ludovicum Amidaeum Lefevre, Vicarium Apostolicum de Rabat.

Qïbbensem, Hilarium Mariam Vermeiren, Vicarium Apostolicum de

Coquilhatville.

Rusicadensem, Eduardum Mason, Vicarium Apostolicum de Bahr-el-Ghazal.

Cassandrensem, Georgium Béjot, Auxiliarem Excmi P. D. Mauritii Dubourg, Archiepiscopi Bisuntini.

Corisopitensem, Andream Fauvel.

Tirasonensem et Administratorem Tudelensem, Emmanuelem Hur­

tado García, iam Episcopum Biltensem.

Malacitanum, Angelum Herrera Oria.

Illerdensem, Aurelium Del Pino Gómez.

Almeriensem, Alphonsum Rodenas García.

Sancti Christophori de Laguna seu Nivariensem, Dominicum Pérez

Cáceres.

Uritanum, Albericum Semeraro.

Poncensem, Iacobum McManus.

Arycandensem, Antonium Alves de Siqueira, Auxiliarem Emi P.

D. Caroli Carmeli S. R. E. Card. de Vasconcelos Motta, Archiepiscopi

S. Pauli in Brasilia.

Limatensem, Ioannem Sison, Auxiliarem Excmi P. D. Iacobi Sancho,

Episcopi Novae Segobiae.

Apolloniensem, Ioannem Patricium Cody, Auxiliarem Excmi P. D. Io­

sephi Ritter, Archiepiscopi Sancti Ludovici.

Aegeaensem, Ioannem Iosephum Wright, Auxiliarem Excmi P.D. Ri-

chardi Iacobi Cushing, Archiepiscopi Bostoniensis.

Etennensem, Iacobum Iosephum Byrne, Auxiliarem Excmi P.D. Ioan­

nis Gregorii Murray, Archiepiscopi Sancti Pauli de Minnesota.

274 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Daldianum, Henricum Theophilum Klonowski, Auxiliarem Excmi P. D. Gulielmi Iosephi Hafev, Episcopi Scrantonensis.

Midensem, Ioannem Kyne.

Portus Veteris, Mcanorem Carolum Gavilanes Chamorro.

Plymutensem, Franciscum Grimshavv.

Dolichenum, Petrum Mariam Puech, Auxiliarem Excmi P. D. Iosephi

Moussaron, Archiepiscopi Albiensis.

Uticensem, Mauritium Perrin, Auxiliarem Excmi P.D. Caroli Alberti

Gounot, Archiepiscopi Carthaginensis.

Thasiensem, Iosephum Marling, Auxiliarem Excmi P. D. Edvini O'Hara, Episcopi Kansanopolitani.

Lahorensem, Marcellum Rogerium Buyse.

Pathensem, Augustinum Wildermuth.

Germanicopolitanum, Iosephum Aurelianum Bilgeri, Vicarium Apo­

stolicum de Eshowe.

Anthedonensem, Marcellum Lefebvre, Vicarium Apostolicum de

Dakar.

Lambaesïtanum, Iacobum Moynagh, primum Vicarium Apostolicum

de Calabar.

Capitoliensem, Adulphum Noser, primum Vicarium Apostolicum Ac-craënsem.

Biltensem, Ansgarium Canutum Nelson, Coadiutorem cum iure suc­

cessionis Excnii P. D. Ioannis Evangelistae Müller, Vicarii Apostolici

Sueciae.

Sebastopolitanum, in Armenia, Georgium Craven, Auxiliarem Emi

P. D. Bernardi S. R. E. Card. Griffin, Archiepiscopi Westmonasteriensis.

Sufetanum, Carolum Cavallera, Vicarium Apostolicum de Nyeri.

Patersonensem, Thomam Aloisium Boland, iam Episcopum Hiri-

nensem.

Selensem, Thomam Ioannem Me Donnell, Auxiliarem Emi P. D. Fran­cisci S. R. E. Cardinalis Spellman, Archiepiscopi Neo-Eboracensis.

Budovicensem, Iosephum Hlouch.

Acta Pii Pp. XII 275

Euanucensem, Theodosium Moreno, iam Episcopum Cajamarcensem.

Trincomaliensem, Ignatium Glennie.

Rawalphidiensem, noviter erecta dioecesi, Nicolaum Hettinga.

Rhinocorutanum,, Hieronymum Adam, Vicarium Apostolicum Libre

villensem.

Polystyliensem, Ludovicum Augustum Chorin, Vicarium Apostolicum

de Bangkok.

Parlaitanum, Iacobum Grent, Vicarium Apostolicum Novae Guineae

Neerlandicae.

Mactaritanum, Franciscum Uamcepu (Wang-tse-pu), iam Episcopum

TJanscienensem.

Monasteriensem, Michaelem Keller.

Goelenum et Praelatum nullius Bananalensem, Candidum Penso.

Trifluviensem in Canada, Georgium Leonem Pelletier, iam Episcopum

Ephaestiensem.

Nieopolitanum in Bulgaria, Eugenium Bossilkoff.

Birthensem, Ioannem Michaelem Antonium Haussen, Coadiutorem

cum iure successionis Excmi P. D. Gulielmi Lemmens, Episcopi Rure-

mondensis.

Aberdonensem, Ioannem Matheson.

Cuernavacensem, Alphonsum Espino.

Zaparenum, Hubertum Newell, Coadiutorem cum iure successionis

Excmi P. D. Patricii McGovern, Episcopi Cheyennensis,

Slobensem, Romanum Atkielski, Auxiliarem Excmi P. D. Moysis

Kiley, Archiepiscopi Milwaukiensis.

Methonensem, Iacobum McNulty, Auxiliarem Excmi P. D. Thomae

Walsh, Archiepiscopi Novarcensis.

Seteensem, Aloisium Abel Caillouet, Auxiliarem Excmi P. D. Iosephi

Rummel, Archiepiscopi Novae Aureliae.

Taianum, Hugonem Donohoe, Auxiliarem Excmi P. D. Ioannis Mitty,

Archiepiscopi Sancti Francisci in California.

Lycopolitanum, Alexandrum Habib Skandar.

27« Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Bybliensem, Danielem Augustinum Lemonnier, Auxiliarem Emi P. D. Petri S. R. E. Cardinalis Petit de Julleville, Archiepiscopi Rotho­magensis, iam vita functi.

Saitanum, Stephanum Sidarouss.

Barcaenm,, Riifìnum Santos, Auxiliarem Excmi P. D. Michaelis

O'Doherty, Archiepiscopi Manilensis.

Marquettensem, Thomam Laurentium Noa, iam Episcopum Saloni -tanum.

Sindensem, Iosephum Maximilianum Mueller, Coadiutorem cum iure

successionis Excmi P. D. Edmundi Heelan, Episcopi Siopolitani.

Pastopolitanum, Aemilium Botero González.

G ajamar censent, Paulum Ramirez Taboada.

Montis Albani, Aloisium de Courrèges d'Ustou, iam Episcopum Gry-sopolitanum in Macedonia.

Limburgensem, Ferdinandum Dirichs.

Litomericensem, Stephanum Trochta.

Apamiensem, Felicem Guiller.

Sancti Deodati, Henricum Brault.

Hadrianopolitanum in Eonoriade, Ioannem Baptistam Anselmo, iam Episcopum de Dinajpur.

Iasensem, Antonium Durcovici.

Eepliaestiensem, Andream Ledere, Auxiliarem Emi P. D. Caelestini

S. R. E. Cardinalis Suhard, Archiepiscopi Parisiensis.

Drepanensem, Philippum lacolino.

G elender itanum, Aloisium Hadrianum Díaz, iam Episcopum Ca­liensem.

Tabudensem, Laurentium Tétrault, Vicarium Apostolicum de Bukoba.

Maximianensem in Numidia, Henricum Mariam Dubuc, iam Episco­pum Barquisimetensem.

Comensem, Felicem Bonomini, iam Episcopum Interamnensem et N ar mensem.

Aeta Pii Pp. XII 277

Cynopolitanum in Arcadia, Iosephum Ciamgioenpuo (Chang-Iun-po), iam Episcopum Siüenhoavensem.

fc Sagalassensem, Franciscum Joosten, iam Episcopum Tatomensem.

Tanagraeum, Henricum Amatum Prunier, iam Episcopum de Salem.

Ombitanum, Antonium Ignatium Camargo, Auxiliarem Excmi P.

D. Arthuri Oaelestini Alvarez, Episcopi Calabocensis.

Austiniensem, dioecesi noviter erecta, Aloisium Eeicher.

Bellevillensem, Albertum Rodulphum Zuroweste.

Sasimensem, Wendelinum Nold, Coadiutorem cum iure successionis

Excmi P. D. Christophori Eduardi Byrne, Episcopi Galvestoniensis.

Aliphanum, Iosephum Delia Cioppa, iam Episcopum Tiberiensem.

Meloënsem in Isauria, Paulum Busch, iam Episcopum Lycopolita-

num.

Remesianensem, Franciscum Xaverium Ochoa, iam Episcopum Coei-

tevensem.

Gtirbitanum et Praelatum nullius Palmensem, Carolum Saboia Ban-

deira de Mello.

Conanensem et Praelatum nullius ßantaramensem, Anselmum Pie-

trulla.

Colybrassenum et Praelatum nullius Labreanum, Iosephum Alvarez.

Modrenum et Praelatum nullius de Foz de Iguassù, Emmanuelem

Konner.

Bebastenum in Palaestina, Franciscum Bottino, Auxiliarem Emi

P. D. Maurilii S. B. E. Cardinalis Fossati, Archiepiscopi Taurinensis.

Prusiensem, Paulum Petrum Pinier, Auxiliarem Excmi P. D. Augu­

stini Laynaud, Archiepiscopi Algeriensis.

Hieropolitanum, Benignum Carrara, Coadiutorem cum iure succes­

sionis Excmi P. D. Paulini Ioannis Tribbioli, Episcopi Imolensis.

Magydensem et Praelatum nullius Chapadensem, Vinibaldum Talleur.

Lamianum, Ioannem Duperray, Coadiutorem cum iure successionis

Excini P. D. Gabrielis Brunhes, Episcopi Montis Pessulani.

2.78 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

• Petropolitanum, noviter erecta dioecesi, Emmanuelem da Cunha Cintra.

Tabenum, Eduardum Jette, Auxiliarem Excmi P. D. Iosephi Papi-neau, Episcopi Joliettensis.

Siüenhoavenseni. Petrum Wang-Mu-To.

Gotennensem, Franciscum Gleeson, Vicarium Apostolicum Alasken-sem.

Thuburnicensem, Attilium Beltramino, primum Vicarium Apostoli­cum Iringaënsem.

Vzalensem, Gerardum Wantenaar, primum Vicarium Apostolicum Basankusuensem.

Hirinensem, Aemilium Socquet, Coadiutorem cum iure successionis Excmi P. D. Ioannis Thevenoud, Vicarii Apostolici de Ouagadougou in Sudan Gallico.

Acarassensem, Aloisium Janssens, iam Episcopum Geoholensem.

Nazarensem in Brasilia, Carolum Coelho.

Lacedaemoniensem et Praelatum nullius Sancti Peregrini Latiosi in

Superioribus Aere et Purus, lulium Mattioli.

Sebeliensem, Iosephum Rodgers, Coadiutorem cum iure successionis

Excmi P. D. Michaelis Fogarty, Episcopi Laonensis.

Antipadridenum, Franciscum Lieuchinuen (Liu-Chin-wen), iam Epi­scopum Feniamensem.

Rhandensem, Antonium Ferreira Gomes, Coadiutorem cum iure suc­cessionis Excmi P. D. Dominici Emmanuelis Frutuoso, Episcopi Porta­legrensis.

Olenensem et Praelatum nullius Xinguensem, Clementem Geiger.

Amathusium in Gypro, Isidorum Borecky, Exarchum Apostolicum

pro Ruthenis in Ditione Canadensi Orientali.

Diospolitanum in Thracia, Marianum Jankowski, Auxiliarem Excmi

P. D. Ignatii Swirski, Episcopi Siedlcensis.

Tabborensem, Ladislaum Suszynski, Auxiliarem Excimi P. D. Ro­muald! Jalbrzykowski, Archiepiscopi Vilnensis.

Acta Pii Pp. XII 219

. Faustinopolitanum, Bernardum Czapliiiski, Auxiliarem Excmi P.

D. Casimiri Kowalski, Episcopi Oulmensis.

Cfandavensem, Carolum Calewaert.

Uxellensem et Terralbensem, Antonium Tedde.

Alindensem, Eris Normannum Michaelem O' Brien, Auxiliarem Emi P. D. Normanni S. R. E, Cardinalis Gilroy, Archiepiscopi Sydneyensis.

Matrisfontis, dioecesi noviter erecta, Eduardus Douglas.

Appianum, Ioannem Murphy, Coadiutorem cum iure successionis

Excmi P. D. Ambrosii Iacobi Moriarty, Episcopi Solopensis.

Praenetensem, Emmanuelem a Iesu Pereira, Auxiliarem Excmi P.

D. Emmanuelis Pereira Ribeiro, Episcopi Funchalensis.

Isauropolitanum, Ioannem Baptistam Urrutia, Vicarium Apostolicum

de Huè.

Tulliensem, Iosephum Van den Biesen, Vicarium Apostolicum de

Lwangwa.

Tidditanum, Iosephum Brendanum Whelan, primum Vicarium Apo­

stolicum Owerriensem.

Tigavitanum, Alphonsum Bossart, primum Vicarium Apostolicum

Ipamuensem. .

Serteitanum, Ubaldum Lehman, primum Vicarium Apostolicum Insu­

larum de Cook.

Caetitensem, Iosephum Terceiro de Souza.

Sancti Caroli de Pinhal, Rui Serra.

Tanaitanum, Andream Roborecky.

Tymbriadensem, Dionysium Vismara, iam Episcopum Hyderaba-

densem.

Caliensem, Iulium Caicedo, iam Episcopum Barranquillensem.

Coadiutorem cum iure successionis Excmi P.D. Gerardi Shaughnessy,

Episcopi Seattlensis, Thomam Arthurum Connolly, Episcopum Silensem.

Pasletanum, noviter erecta dioecesi, Iacobum Black.

Corumb ensem, Orlandum Cha vez.

280 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Ghrysopolitanum in Macedonia, Florentinum Sanz Esparza, iam Epi­scopum Cuttackensem.

Prienensem, Antonium De Castro Mayer, Coadiutorem cum iure suc­cessionis Excmi P. D. Octaviani Pereira de Albuquerque, Episcopi Cam­posini.

Armidalensem, Eduardum Ioannem Doody.

Pachnemunitanum, Delphinum Des Rosiers, primum Vicarium Apo­stolicum Basutolandénsem.

Tadamatensem, Franciscum Odonem De Wilde, Vicarium Aposto­licum de Mangara.

Tyriaensem, Angelum Muzzolon, primum Vicarium Apostolicum de Chaco Paraguayano.

Yagensem, Victorem Sartre, Vicarium Apostolicum de Tananarive.

V ermopolitanam, Ioannem Toohey, Coadiutorem cum iure successio­

nis Excmi P. D. Edmundi Gleeson, Episcopi Maitlandensis.

Legiensem, Gulielmum Patritium Whelan, Coadiutorem cum iure

successionis Excmi P. D. Davidis 0'Leary, Vicarii Apostolici Transvaa-

lensis, postea Iohannesburgensis nuncupati.

Desmoinensem, Eduardum Caelestinum Daly.

Sareptenum, Ioannem Franciscum Dearden, Coadiutorem cum iure

successionis Excmi P. D. Hugonis Caroli Boyle, Episcopi Pittsburgensis.

Tpsensem, Leonem Fahey, Coadiutorem cum iure successionis Excmi

P. D. Iosephi Francisci McGrath, Episcopi Bakeriensis.

Iliensem, Leonem Ioannem Steck, Auxiliarem Excmi P. D. Duani

Garrison Hunt, Episcopi Lacus Salsi.

Nictheroyensem, Ioannem de Matha de Andrade y Amaral, iam Epi­scopum Amazonensem.

Bindaeum, Caelestinum Fernandez, Auxiliarem Excmi P.D. Ianuarii

Méndez del Rio, Episcopi Huajuapamensis.

P esqueir ensem, Adelmum Machado Cavalcante.

Satalensem in Armenia, Salvatorem Herrera y Pinto, iam Episcopum

Puniensem.

Interamnensem et Narniensem, Ioannem Baptistam Dal Prà.

Acta Pii Pp. XII 281

Sciocèuvensenij Michaelem Albertum Arduino.

Geoholensem, Iosephum Iulianum Oste.

Calicutensem, Aldum Patroni.

Traculenum, Ioannem Colburn Garner, primum Vicarium Apostoli­cum Praetoriensem.

Stratonicensem in Caria, Iosephum Cucherousset, Vicarium Aposto­licum Banguensem.

Albensem Maritimum, Fridericum Hall, Vicarium Apostolicum de Kisumu.

Syedrensem, Ioannem Baptistam Bosenthal, primum Vicarium Apo­stolicum de Queenstown.

Constantiensem in Arabia, Oscar Jolliet, Auxiliarem Excmi P. D. Ca­

roli Calewaert, Episcopi Gandavensis.

Anaeum, Alphridum Müller y San Martín, Auxiliarem Emi P. D. Em-

manuelis S. B. E. Cardinalis Arteaga y Betancourt, Archiepiscopi Sancti

Christophori de Habana.

Clavarensem, Franciscum Marchesani, iam Episcopum Cavensem et

Sarnensem.

Zorolensem, Carolum Homerum Garant, Auxiliarem Excmi P. D.

Mauritii Boy, Archiepiscopi Quebecensis.

Barenum in Pisidia, Alphridum Leverman, Auxiliarem Excmi P.

D. Ioannis Thomae McNally, Archiepiscopi Halifaxiensis.

Boianensem-Campobassensem, Albertum Carinci, iam Episcopum

Aeserniensem et Venafranum.

Maceratensem et Tolentinum, Sylvium Cassulo.

Sebastenum in Phrygia, Franciscum Rogâcs, Coadiutorem cum iure successionis Excnii P. D. Francisci Virág, Episcopi Quinque Ecclesiensis.

Eleuthernensem, Paulum Tkotsch, Auxiliarem Emi P. D. Conradi

S. B. E. Cardinalis Von Preysing, Episcopi Berolinensis.

Liscioeivensem, noviter erecta dioecesi, Cannicum Rodericum Turner.

De Vijayapuram, Marcellinum Araniburu y Arandia.

19 - ACTA, vol. XV, n. 7. — 10-7-948.

282 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale

Avissensem, Vincentium Billington, primum Vicarium Apostolicum Kampalensem.

Botucatuensem, Henricum Hectorem Golland Trinidade, iam Episco­pum de Bon firn..

üafaelandensem, Henricum Gelain, iam Episcopum Oajazeirasensem.

Brianum, Paulum Rolim Loureiro, Auxiliarem Emi P. D. Caroli Car-meli S. R. E. Cardinalis de Vasconcelos Motta, Archiepiscopi Sancti Pauli in Brasilia.

Ceaensem, Iacobum Thomam 0'Dowd, Auxiliarem Excmi P. D. Ioan­nis Iosephi Mitty, Archiepiscopi S. Francisci in California.

Providentiensem, Ruffillum Ioannem McVfnney.

PRAELATUM (( NULLIUS ))

Altamurensem et, Aquavivensem, Salvatorem Rotolo, Episcopum Na~

zianzenum.

ABBATES « NULLIUS ))

Einsiedlensem, Bennonem Gut.

Sanctae Mariae Montis Oliveti Maioris, Roniualduni Mariam Zilianti.

V - PRAESTATIO IURAMENTI

Provisione. Ecclesiarum peracta, Revmus Cardinalis Pizzardo, Epi­scopus Albanensis, et Revmus Cardinalis Aloisi Maselia, Episcopus Praenestinus, iuramentum de more praestiterunt.

VI - RELATIO CAUSARUM

Revmus Cardinalis Mica-ra, Praefectus Congregationis Sacrorum Ri­tuum, impetrata Beatissimi Patris venia, sermonem habuit de vita et miraculis Beatae Ioannae de Lestonnac, viduae, fundatricis Ordinis Filiarum Beatae Mariae Virginis, necnon Beatae Vincentiae Gerosa, virginis, alterius fundatricis Sororum a caritate in oppido Luere Brixien-sis dioecesis ; ac recensuit acta quae, in causa Beatificationis et Canoni­zationis earundem Beatarum, Sacrorum Rituum Congregatio, praevio accurato examine, admittenda ac approbanda censuit.

Relatione expleta, Ssmus Dominus Noster Revmorum Patrum Cardi­nalium singillatim suffragia exquisivit et singuli Patres Cardinales sen­tentiam suam aperuerunt.

Acta Pii Pp. XII 283

VII - POSTULATIO PALLIORUM

Deinde Revmus D. Cardinalis Micara, nomine Emi Cardinalis Mar­chetti Selvaggiani, postulavit S. Pallium pro Cathedrali Ecclesia Ostiensi.

Personaliter vero institit pro Pallio suae Metropolitanae Ecclesiae Archiepiscopus Pisanus.

Per procuratorem autem facta est postulatio Palliorum ab Ecclesiis patriarchalibus : Alexandrina Coptorum, Babylonensi Chaldaeorum, An­

tiochena Melchitarum. Item ab Ecclesiis métropolitains : Nasiensi, Cor-

cyrensi, Quebecensi, Coltimbensi in Ceylon (per successionem), Albo-

rensi, Chamberiensi, Tranensi et Barolensi, Baltimorensis Reginatensi,

Tegucigalpensi, Camberriensi et Crulburnensi (novae erectionis), Ange­

lorum in California, Omahcnsi, Olomucensi; atque ab archiepiscopali­bus : Atheniensi et Vashingtonensi.

M O T U P R O P R I O

DE INSTITUTORUM SAECULARIUM LAUDE ATQUE CONFIRMATIONE

PIUS PP. XII

Primo feliciter elapso anno a promulgata Apostolica Nostra Consti­tutione Provida Mater Ecclesia,1 cum ob oculos multitudinem habeamus tot animarum absconditarum « cum Christo in Deo », 2 quae in saeculo ad sanctitatem adspirant totamque vitam « corde magno et animo vo­lenti » 3 in novis Institutis Saecularibus laetanter Deo consecrant, fa­cere non possumus quin Divinae Bonität! gratias referamus, de novo hoc agmine, quod exercitum consilia evangelica profitentium in saeculo adauxit ; itemque de valido subsidio quo nostris hisce perturbatis luctuo-sisque temporibus catholicus apostolatus providentissime roboratus est.

Spiritus Sanctus, qui faciem terrae tot tantisque malis in dies deso-latam et deturpatami recreat et renovat incessanter,4 multos dilectissimos filios et filias, quibus peramanter in Domino benedicimus, magna spe-cialique gratia ad se vocavit ut, in Institutis Saecularibus, collecti et

1 Cfr. A. A. S., XXXIX, n. 4, p. 114. 2 Col., I I I , 3. 3 II Mac, I , 3. 4 Cfr. Ps. CUI, 30.

284

ordinati, insulsi ac tenebricosi mundi, de quo non sunt 5 et in quo tamen ex divina dispositione remanere debent, sal indeficiens sint quod, voca­tionis ope renovatum, non evanescit ; 6 lux, quae inter ipsius mundi te-nebras, lucet et non extinguitur ; 7 ac modicum sed efficax fermentum, quod semper et ubique operans omnibusque civium ordinibus, ab imis ad summos, permixtum, eosdem singulos universos verbo, exemplo cunctis­que modis attingere ac permeare nititur, donec integram massam ita informet ut fermentata in Christo sit tota.8

Ut ob consolantem eiusmodi Spiritus Iesu Christi6 effusionem tot Instituta ubique gentium orta, ad normas Constitutionis Apostolicae Provida Mater Ecclesia efficaciter dirigantur, atque eos optimos sancti­tatis fructus, qui sperantur, copiosissime ferant; itemque, ut solide et sapienter in aciem ordinata,10 praelia Domini, fortiter in peculiaribus ac communibus apostolatus operibus praeliari valeant, memoratam Aposto­licam Constitutionem magna cum laetitia confirmantes, matura delibe­ratione adhibita, Motu proprio, certa scientia, ac de Apostolicae pleni­tudine potestatis haec, quae sequuntur, declaramus, decernimus ac con­stituimus :

I. Societates, clericorum vel laicorum, perfectionem christianam in saeculo profitentes, quae elementa ac requisita in Constitutione Apo­stolica Provida Mater Ecclesia praescripta certa plenaque ratione habere videantur, non debent neque possunt inter communes fidelium Associa­tiones (cc. 684-725) arbitrio, quovis praetextu, relinqui, sed ad propriam Institutorum Saecularium naturam et formam, quae ipsorum character! ac necessitatibus apprime respondet, reducendae atque elevandae ne­cessario sunt.

II. In hac Societatum fidelium ad superiorem Institutorum Saecula­rium formam elevatione (cfr. n. I), atque in omnium Institutorum, sive generali sive etiam singulari ordinatione perficienda, illud prae oculis semper habendum est, quod proprius ac peculiaris Institutorum cará­cter, saecularis scilicet, in quo ipsorum exsistentiae tota ratio consistit, in omnibus elucere debet. Nihil ex plena christianae perfectionis profes­sione, evangelicis consiliis solide fundata et quoad substantiam vere reli­giosa, detrahendum erit, sed perfectio est in saeculo exercenda et profi­tenda ; ac, proinde, cum vita saeculari in omnibus, quae licita sunt et quae

6 Cfr. I O A N . , X V , 19.

6 Cfr. M A T T H . , V , 13 ; M A R C , I X , 49; L u c , X I V , 34.

7 Cfr. I O A N . , I X , 5 ; I , 5 ; V I I I , 12; Eph., V , 8 .

8 Cfr. M A T T H . , X I I I , 33 ; / Cor., V , 6; Colat., V , 9. 9 Cfr. Rom., V I I I , 9.

1 0 Cfr. Cont., VT, Ii.

Acta Pii Pp. XII 285

cum eiusdem perfectionis officiis et operibus componi valent, accommo­detur oportet.

Integra vita sodalium Institutorum Saecularium, professione perfe­ctionis Deo sacra, in apostolatum converti debet, qui ita ex puritate in­tentionis, ex interiori unione cum Deo, ex generosa oblivione fortique sui ipsius abnegatione, ex animarum amore, est perpetuo sancteque exercen­dus, ut non minus interiorem spiritum prodat, quo informatur, quam ipsum continuo alat et renovet. Hic apostolatus, qui totam vitam com­plectitur, tam profunde ac sincere in bis Institutis persentiri iugiter solet, ut, Divinae Providentiae ope atque consilio, animarum sitis et ardor non tantum occasionem vitae consecrationis dedisse feliciter, sed magna ex parte suam propriam rationem et formam imposuisse, miram­que in modum, finem, quem specificum appellant, genericum etiam finem exigisse atque creasse videatur. Hic apostolatus Institutorum Saecula­rium non tantum in saeculo, sed veluti ex saeculo, ac proinde pressio­nibus, exercitiis, formis, locis, rerum adiunctis saeculari huic conditioni respondentibus, exercendus est fideliter.

III. Quae ad canonicam disciplinam status religiosi spectant Insti­tutis Saecularibus non competunt, nec generatim legislatio religiosa, ad normam Constitutionis Apostolicae Provida Mater Ecclesia, ipsis ap­plicari debet aut valet (Art. II, § 1). Illa ex adverso, quae in Institutis inveniantur amice cum ipsorum charactere saeculari coniuncta, dummodo plenae totius vitae consecrationi nullatenus ofiiciant et cum Constitu­tione Provida Mater Ecclesia cohaereant, conservari possunt.

IV. Hierarchica interdioecesana et universalis constitutio ad modum corporis organici Institutis Saecularibus applicari valet (ib., Art. IX), et haec applicatio absque dubio internum vigorem, ampliorem et effica­ciorem influxum atque constantiam ipsis conferre debet. Tamen in hac or­dinatione, singulis Institutis aptanda, ratio haberi debet naturae finis, quem Institutum persequitur, maioris minorisve ipsius expansionis pro­positi, eiusdem evolutionis et maturitatis gradus, rerum adiunctorum in quibus versatur, aliorumque id genus. Neque sunt illae Institutorum formae reiiciendae, aut despicieridae, quae confoederatione fundentur et characterem localem in singulis nationibus, regionibus, dioecesibus, retinere ac moderate fovere velint, dummodo rectus sit et catholicitatis Ecclesiae sensu informatus.

V. Instituta Saecularia, quorum membra, etsi in saeculo commoran­tur, ex plena tamen Deo et animabus consecratione quam, probante Ec­clesia, profitentur, et ex interna ordinatione hierarchica interdioece­sana et universali, quam diversis gradibus habere valent, inter status

286 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

perfectionis iuridice ab Ecclesia ipsa ordinatos et recognitos, ex Apov stolica Constitutione Provida Mater Ecclesia iure meritoque numerantur. Consulto igitur illius S. Congregationis competentiae et curae Instituta adiudicata et commissa fuerunt, quae de statibus publicis perfectionis

regimen et curam gerit. Hinc, salvis semper, ad canonum tenorem et expressum Constitutionis Apostolicae Provida Mater Ecclesia praescri­ptum (Art. IV, §§ 1 et 2), iuribus S. Congregationis Concilii circa com­munes pias sodalitates piasque uniones fidelium (c. 250, § 2) et S. Con­gregationis de Propaganda Fide circa societates ecclesiasticorum ad se­minaria pro exteris missionibus (c. 252, § 3), omnes societates ubique gentium — etsi ordinaria vel etiam pontificia approbatione suffultas —, cum elementa et requisita Institutorum Saecularium propria babere noscantur, ad hanc novam formam necessario illico redigendae sunt, se­cundum normas supra dictas (cfr. n. I), atque, ut directionis unitas ser­vetur, uni S. Congregationi de Religiosis, in cuius sinu speciale de Insti­tutis Saecularibus Officium constitutum fuit, merito attribui ac devolvi decrevimus.

VI. Moderatoribus vero et adsistentibus Actionis Catholicae aliarum­que fidelium Associationum, in quarum materno gremio ad vitam integre christianam simul educantur, et apostolatus exercitio initiantur tam numerosi atque electi iuvenes, qui ad altiora assequenda sive in Religio­nibus ac Societatibus vitae communis, sive in Institutis etiam Saecula­ribus, superna vocatione invitantur, paterno ex animo commendamus, ut sanctas eiusmodi vocationes generose promoveant ; ac non solum Reli­gionibus et Societatibus, sed his etiam vere providentialibus Institutis, adiutricem manum praebeant, atque libenter, salva interna ipsorum disciplina, eorumdem opera utantur.

Horum omnium, quae Motu proprio constituimus, fidelem exsecutio­nem S. Congregationi de Religiosis aliisque supra recensitis Ss. Con­gregationibus, Ordinariis locorum ac Societatum quarum interest Dire­ctoribus — quatenus ipsa ad singulos pertineant — auctoritate Nostra committimus.

Quae autem his Litteris, Motu proprio datis, statuimus, ea semper valida et firma esse iubemus, contrariis quibuslibet non obstantibus.

Datum Romae, apud S. Petrum, die xn mensis Martii, anno MDCCCCXXXXVIIÏ,, Pontificatus Nostri ineunte decimo.

PIUS PP. XII

287

C O N S T I T U T I O A P O S T O L I C A

R U T H E N O R U M E X A R C H A T U S n r D I T I O N E C A N A D E N S I

UNICUS HUCUSQUE RUTHENORUM EXARCHATUS APOSTOLICUS IN DITIONE

CANADENSI TRIPARTITO DIVIDITUR, ET EXINDE EXARCHATUS CENTRALIS,

ORIENTALIS ET OCCIDENTALIS PRO RUTHENIS CONSTITUUNTUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Omnium cuiusvis ritus christifidelium in quacumque orbis parte de­gentium suprema cura, Romanis Pontificibus divinitus commissa, exigit ut quae ad animarum salutem necessaria vel opportuna videantur, ea sedulo studio procurentur. - Quo motus consilio Dei Servus Pius Papa Decimus, Praedecessor Noster, percrescentibus ih dies Ruthenis byzan­tini ritus fidelibus e patriis regionibus in Oanadensem ditionem immi-grantibus, libenter excipiens illius regionis Antistitum preces, qui expo stulaverant ut spirituali Ruthenorum illorum regimini iuxta eorum ritum et disciplinam adaequate prospiceretur, per Apostolicas Litteras, die quinta decima Iulii mensis, anno millesimo nongentesimo duodecimo datas, pro Ruthenis in Canadensi ditione commorantibus episcopalem Ordinariatum, seu Exarchatum constituit ; cui postea ab Apostolica Sede opportunae normae per Decretum Fidelibus Ruthenis diei decimae octavae Augusti mensis, insequentis anni, atque per Decretum alterum Graeci-Rutheni ritus diei vigesimae quartae Maii mensis, anno mille­simo nongentesimo trigesimo, traditae sunt. Quum vero nunc etiam Ru­theni in Canadensi ditione et numero et merito aucti sint, Nos, non mi­nus quam Praedecessores Nostri de eorum spirituali salute solliciti, praehabito favorabili voto venerabilis Fratris Ildebrandi Antoniutti, Archiepiscopi titularis Synnadensis, in Canadensi ditione Delegati Apo­stolici, de venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium S. Congregationi pro Ecclesia Orientali praepositorum consilio, sup-pleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesumat consensu, re mature perpensa ac certa scientia, de apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, unicum hucusque episcopalem Ordina­riatum seu Exarchatum pro Ruthenis in Canadensi ditione degentibus in tres dividimus partes, quarum una Exarchatum Apostolicum Ruthe­norum Ditionis Canadensis Centralis efformabit, cuius sedes in Winnipeg

288 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

urbe, ubi hucusque erat praefati unici Exarchatus sedes, etiam in poste­

rum manebit; eiusque Exarchus super Ruthenos, in civilibus provinciis

vulgo Manitoba et Saslcatchewan et in finitimis septentrionalibus regio­

nibus commorantes, iurisdictionem habebit; illius vero cathedram in

ecclesia SS. Wladimiri et Olgae, in eadem Winnipeg urbe extante figi-

mús. Altera pars Exarchatum Apostolicum Ditionis Canadensis Orien­

talis efformabit ; cuius sedes erit in Toronto urbe ; eiusque Antistes su­

per Ruthenos, in civilibus provinciis vulgo Ontario, Quebec, New Brun­

swick, Nova Scotia, Prince Edward Island, New Founland et Labrador,

extantes iurisdictionem exercebit ; illiusque cathedram in ecclesia S. Io­

saphat, in Toronto urbe sita, statuimus. Tertia vero complectetur Exar­

chatum Apostolicum Ditionis Canadensis Occidentalis, cuius sedes erit

in. Edmonton urbe; eiusque Exarchi subiecti erunt Rutheni degentes in

civilibus provinciis vulgo Alberta, British Columbia, nec non in regio­

nibus vulgo YuJcon et in aliis regionibus, quae septentrionem versus Ocea­

num Arcticum attingunt; atque illis cathedram in ecclesia S. Iosaphat

in praefata Edmonton urbe exstante Agimus. Tres istos Exarchatus No­

bis et Sedi Apostolicae immediate subiectos volumus; eorumque pro

tempore Praesulibus curam, regimen et administrationem tum in spiri­

tualibus tum in temporalibus suorum cuique Exarchatuum plenarie com­

mittimus una cum omnibus iuribus, insignibus, privilegiis, nec non one­

ribus et obligationibus, ad normam sacrorum canonum et peculiaris

Ruthenae Ecclesiae iuris, pastorali eorum ofiicio inhaerentibus. Ut vero

Exarchi intra fines sui Exarchatus non iurisdictionis tantum sed ordi­

nis quoque munera exercere valeant, uti Episcopi in suis dioecesibus,

charactere ac titulo episcopali insigniendi erunt, eisque propterea aliqua

ex titularibus Ecclesiis conferenda. Ecclesias porro quas supra memora­

vimus Ss. Wladimiri et Olgae in Winnipeg urbe, S. Iosaphat in Toronto

urbe et S. Iosaphat in Edmonton urbe ad ecclesiae cathedralis gradum et

dignitatem evehimus eisque idcirco omnia concedimus iura, privilegia et

praerogativas, quibus ceterae per orbem cathedrales Ecclesiae de iure

fruuntur, dummodo iuxta probatum ritum ac legitimas consuetudines

exerceantur. Exarchi autem eligendos curabant sex aut saltem qua­

tuor Consultores, qui sint sacerdotes pietate, prudentia ac doctrina

commendati et in Ordinarii sede vel locis vicinioribus commorantes, qui­

que Ordinario consilio et opera in Exarchatus regimine et administra­

tione praesto sint, eique sacra solemniter celebranti assistere valeant.

Cum autem in Canadensi Ditione nondum habeatur Seminarium pro

Ruthenis iuvenibus in spem Ecclesiae instituendis, volumus ut quam

primum fieri poterit Exarchorum cura illud erigatur; interim vero Ordi-

Acta Pii Pp. XII 289

narii Ruthenorum Episcopos latinos rogent ut in sua Seminaria iuvenes

in sortem Domino vocatos admittant. Exarchalis mensa, donec stabiles

habeantur reditus, constituetur praestationibus ad instar eathedratici,

quas, ab Ordinariis, suis auditis Consultoribus, iuxta aequitatem sta­

tutas, singulae cuiusque Paroeciae et communitates solvere debent, nec

non oblationibus fidelium, in quorum bonum Exarchatus erecti sunt.

De ceteris omnibus, utpote de clericorum iuribus et oneribus, de contro­

versiis, si quae exoriantur, inter Exarchos et latinos Antistites, de

byzantino ritu in sacris functionibus adamussim adhibendo, servanda

iubemus quae sacri canones et normae in quae supra memoravimus De­

cretis praescribuntur. Decernimus insuper ut simul ac hae Litterae No­

strae ad exsequutionem demandatae fuerint, eo ipso omnes et singuli

tum e clero saeculari, tum religiosi animarum curam habentes, Exarcha-

tui illi censeantur adscripti, in cuius territorio actu legitime degunt.

Volumus porro ut bona ecclesiastica, si quae sint, pertinere censeantur

ad Exarchatum illum, in quo inveniuntur. Mandamus denique ut omnia

documenta et acta, quae binos nuper erectos novos Exarchatus respi­

ciunt, ad istorum curias ex veteris unici exarchatus cancellaria quam

primum fieri poterit transmittantur, ut in earum archivis diligenter

serventur. Ad quae omnia uti supra disposita et constituta ad exsecu­

tionem mandanda venerabilem quem supra diximus Fratrem Delega­

tum Apostolicum in Canadensi Ditione deputamus eique omnes et

singulas tribuimus facultates, etiam subdelegandi ad effectum de

quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum,

eidemque onus facimus authenticum peractae exsecutionis acto­

rum exemplar ad S. Congregationem pro Ecclesia Orientali quam­

primum transmittendi. Praesentes autem Litteras, singulis praefatis

Exarchatibus Apostolicis expediendas, quas propterea triplici exarari

exemplari iubemus, et in eis contenta quaecumque, etiam ex eo quod

quilibet, quorum intersit, vel qui sua interesse praesumant, etsi specifica

et individua mentione digni sint, auditi non fuerint vel praemissis non

consenserint, nullo unquam tempore de subreptionis vel obreptionis, aut

nullitatis vitio, seu intentionis Nostrae, vel quolibet alio, licet substan­

tiali et inexcogitato, defectu notari, impugnari vel in controversiam vo­

cari posse, sed eas tamquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine

factas et emanatas, perpetuo validas exsistere et fore suosque plenarios

et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omnibus ad quos spectat

inviolabiliter observari debere, et, si secus super his a quocumque, qua­

vis auctoritate, scienter vel ignoranter attentari contigerit, irritum

prorsus et inane esse et fore volumus ac decernimus ; non obstantibus,

290 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus, universalibusque conciliis editis, generalibus vel specialibus Constitu­tionibus et Ordinationibus Apostolicis et quibusvis aliis Romanorum Pontificum, Praedecessorum Nostrorum dispositionibus, ceterisque con­trariis, etiam speciali mentione digni quibus omnibus per praesentes de-rogamus. - Volumus denique ut harum Litterarum transumptis vel excer­ptas, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, ea­dem prorsus tribuatur fides, quae hisce praesentibus tribueretur, si ipsae-met exhibitae vel ostensae forent. Nemini autem has Litteras Nostras, divisionis, erectionis, constitutionis, subiectionis, concessionis, statuti, mandati, decreti, delegationis, derogationis et voluntatis Nostrae infrin­gere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolo­rum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo octavo, die tertia Martii mensis, Pontificatus Nostri an­no nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI E. Card. IT S SER ANT S. Collegii Decanus. 8. C. pro Eccl. Orient, a Secretis.

f Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Seleuc, Dec, Proton. Apost.

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

Loec ¡Jí Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. ]¡5 - A l . Trussardi.

LITTERAE APOSTOLICAE

SANCTUS NICOLAUS BARENSIS,. EI*. ET CONF., CIVITATIS AC DIOECESIS RIOIENSIS,

IN REPUBLICA ARGENTINA., P R I M U S AC PRAECIPUUS PATRONUS CAELESTIS

CONSTITUITUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Perennem esse Religionem a Christo Domino revelatam, hoc et de fide est, et a saeculari Ecclesiae historia comprobatum. Christus ipse, qui « usque ad consummationem saeculi » se cum suis fidelibus mansurum promiserat, est « semper vivens ad in-terpellandum pro nobis » ; neque Ipse solus, sed Sancti quoque Eius, quos suorum donorum gratiarumque supernaturalium in perpetuum

Acta Pii Pp. XII 201

participes fecit. Haud proinde mirum, si etiam in praesens Sanctorum

sepulchra gloriosa sint; si eorum « ossa pullulent de loco suo »; si deni­

que fidelibus suis caeleste patrocinium, una cum miraculis, ac tutelam

numquam deficientem nunc quoque praebeant benigneque significent.

Quorum in numerum celeberrimus ille Sanctus, Deo dilectus et a Chri­

stifidelibus ut Thaumaturgus habitus, Nicolaus scilicet, qui, quamvis

Myrae Lyciensis in Asia Minori Episcopus fuerit et ibi pie sancteque

demortuus sit, Barensis tamen a Bario, Italiae urbe, ubi Eius sepul­

chrum exstat, appellatus fuit, iure meritoque referendus est. Sanctis­

simae Trinitatis invictus strenuusque defensor in Myrensi dioecesi nec

non, uti fertur, in Sacrosancta Mcaena Oecumenica prima Synodo, ita

a Deo miraculorum facultate donatus est, ut in Oriente prius, deinde in

Occidente atque in universo catholico orbe nomen Eius in benedictionem

evaserit. Paterna igitur animo Nostro quam maxime iucunda pervenit

notitia per quam Sanctum Nicolaum Barensem, Episcopum et Confes-

sorem, iam inde a pluribus saeculis, in civitate et dioecesi Rioiensi maxi­

mo cultu ac devotissima pietate honoratum esse accepimus. Eidem dica­

tum peramplum exstat Sanctuarium, quod re. me. Decessor Noster Pius

Pp. XI, anno MCMXXXIV, ad dignitatem evexit Ecclesiae Cathedralis

dioeceseos vixdum a semet ipso constitutae. Eo quotannis conveniunt

ante Eius antiquum Simulacrum, innumerabiles fidelium turmae ex

universa Reipublicae Argentinae dicione. In omnibus dioeceseos domibus

supra laudati Sancti Nicolai Effigies colitur; in omnibus fere familiis

uni saltem e filiis nomen Eius pie inditur ; omnes enim, tamquam prae­

cipuum et dilectum Patronum, divum Nicolaum Barensem tali obsequio

ac pietate prosequuntur, ut « Patrem nostrum » familiariter prope atque

amice, Eum appellare soliti sint. Quam ob rem nonnulli Pontifices Deces­

sores Nostri Indulgentiis ac privilegiis Rioiensem Sancti Nicolai Eccle­

siam benigne ditaverunt, usque ad Decessorem Nostrum Pius Pp. X,

fel. rec, qui, anno MCMXIII, aureum diadema, a semetipso benedictum,

donavit, ut Eiusdem Simulacro imponeretur ; quod tamen serius factum

est, anno MCMXX, Decessore Nostro Benedicto Pp. XV, rec. mem., feli­

citer regnante. Nos quoque, enixis Venerabilis Fratris Froylani Ferreira

Reinafé, Rioiensis Episcopi, supplicationibus, nec non instantibus atque

urgentibus Cleri, Procerum universique populi votis libenter obsecun­

dantes, congruum tantae fidei praemium ac publicam luculentamque

dilectionis Nostrae testificationem concedere volumus, ut, per Divum

Nicolaum, magis magisque in dies honoretur Deus, qui « mirabilis est

in Sanctis suis », atque Iesus Christus, Unigenitus Dei Filius ac Redem­

ptor noster, qui est <( fons vitae et sanctitatis ». Quibus omnibus iure me-

Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

ritoque perpensis, audito quoque Venerabili Fratre Nostro Carolo San­ctae Romanae Ecclesiae Cardinali Salotti, Praenestino Episcopo atque Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, praesentium Litterarum te­nore perpetuumque in modum, ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque Apostolicae potestatis plenitudine Sanctum Nicolaum Barensem, Episcopum et Confessorem, civitatis ac dioecesis Rioiensis, in Republica Argentina, primum ac praecipuum Patronum caelestem, omnibus ac singulis liturgicis privilegiis adiectis, quae principalibus lo­corum Patronis competunt, confirmamus, constituimus ac declaramus. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Haec edicimus, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere ; illisque ad quos pertinent, seu pertinere poterunt, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac defi­niendum ; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari con­tigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis Decembris, in festo Sancti Nicolai Barensis, anno MCMXXXXVI >

Pontificatus Nostri octavo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Statu«

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

Sacra Congregatio de Religiosis -293

SACRA CONGREGATIO BE RELIGIOSIS

INSTRUCTIO

DE INSTITUTIS SAECULARIBUS

Cum Ssmus Dominus Noster Constitutionem Apostolicam Provida

Mater Ecclesia promulgavit, ad ea omnia exsecutioni efficacius mandan­da quae sapienter in Constitutione statuta fuerunt, Sacram Congre­gationem de Religiosis, cuius competentiae Instituta Saecularia com­missa sunt (Lex peculiaris, Art. IV, §§ 1 et 2), deputare dignatus est, ipsi omnes necessarias et opportunas facultates ad hunc finem concedens.

Inter munera et officia quae ex hac pontificia deputatione, iuxta ipsius Constitutionis expressam definitionem, Sacram Congregationem gra­vant, illud recensendum quod « prout necessitas ferat atque experientia suffragetur, sive Constitutionem Apostolicam interpretando sive ipsam perficiendo atque applicando », ipsa Congregatio normas edere valeat, quae ad Instituta Saecularia generatim, vel ad aliqua ex eis singillatim necessariae seu utiles reputentur (Art. II, § 2, 2°).

Iamvero, etsi completae atque definitivae normae Instituta Saecula­ria respicientes, ne hodierna ipsorum Institutorum evolutio periculose coarctetur, in opportunius tempus melius differantur, tamen expedit ut aliqua, quae non ab omnibus in Constitutione Apostolica Provida Mater

Ecclesia clare perspecta recteque fuerunt interpretata, planius statim declarentur atque in tuto ponantur, adamussim servatis praescriptioni­bus quae, in Litteris Primo feliciter, a Ssmo Domino Nostro Motu pro­prio, sub die X I I decurrentis mensis datis, statuuntur. Hinc Sacra Con­gregatio, per modum Instructionis, supremas normas colligere et clare digestas edere decrevit, quae merito basilares reputandae sunt ad solide Instituta Saecularia inde ab initio constituenda et ordinanda.

1. Ut aliqua Associatio, etsi perfectionis christianae professioni atque apostolatus exercitio in saeculo impense dedita, nomen et titulum Insti­

tuti Saecularis assumere iure meritoque valeat, non solum illa omnia atque singula elementa habere debet quae, ad normam Constitutionis Apostolicae Provida Mater Ecclesia, ut necessaria et integralia Insti-

294

tutorum Saecularium recensentur ac definiuntur (Art. I et III), sed praeterea necesse prorsus est ut ab aliquo Episcopo, hac Sacra Congre­gatione prius consulta, approbata atque erecta sit (Art. V, § 2; Art. VI).

2. Associationes fidelium, quae rationem notasque habent in Consti­tutione Apostolica descriptas, ab hac Sacra Congregatione de Religiosis omnes ubique, sive in territoriis iuris communis sive in territoriis Mis­sionum, iure ad normam ipsius Constitutionis dependent (Art. IV, §§ 1 et 2) et Constitutionis Legi peculiari subiiciuntur, nec quavis ra­tione vel titulo ipsis licet, iuxta Litteras Primo feliciter (n. V), inter communes Associationes fidelium (C. I. C, L. II, P. III) remanere, salvo n. 5 huius Instructionis.

3. Ad veniam pro erectione novi Instituti Saecularis obtinendam, Episcopus loci, et non alius, hanc Sacram Congregationem adire debet, eam distincte docendo de iis omnibus quae in Normis pro erectione et approbatione Congregationum ab ipsa S. C. de Religiosis editis (6 mar­tii 1921, nn. 3-8) definiuntur, congrua tamen congruis referendo (Art. VII). Mittenda etiam sunt schemata Constitutionum (sex saltem exemplaria), lingua latina vel alia in Curia recepta exarata, et insuper Directoria aliaque documenta, quae ad Associationis rationem atque spiritum dignoscendum inservire valeant. Constitutiones ea omnia con­tinere debent, quae Instituti naturam, genera sociorum, regimen, for­mam consecrationis (Art. III, § 2), vinculum e Sodalium Instituto in­corporatione ortum (Art. III, § 3), communes domos (Art. III, § 4), membrorum institutionis rationem atque exercitia pietatis respiciunt.

4. Associationes quae ante Const. Provida Mater Ecclesia legitime, ad normam praecedentis iuris, erectae vel approbatae ab Episcopis erant, vel pontificiam Associationum laicalium aliquam approbationem obti­nuerat, ut ab hac Sacra Congregatione qua Instituta Saecularia, sive iuris dioecesani sive pontificii, recognosci valeant, ad ipsam Sacram Congregationem documenta erectionis vel approbationis, Constitutiones quibus hucusque legebantur, brevem relationem historicam, disciplina­rem et apostolatus, ac, praesertim si iuris tantum dioecesani sint, etiam testimonia Ordinariorum in quorum dioecesibus sedes habent remittere debent. His omnibus ad normam Art. VI et VII Const. Provida Mater

Ecclesia perpensis atque attente examinatis, prout casus ferat venia erectionis vel Decretum laudis concedi poterit.

5. Associationes non ita pridem fundatae, vel non sufficienter evolu­tae iliaeque etiam quae in dies excitantur, etsi. spem bonam de se conci­pere merito faciant quod si res secunde procedant ex ipsis Instituta Sae­cularia solida ac genuina exurgere valeant, opportunius erit si non sta-

Sacra Congregatio de Religiosis 295

tim S. Congregationi proponantur ut venia erectionis ab ipsa impetretur. Ex regula generali, quae nonnisi gravibus de causis rigide probatis, ex­ceptionem pati debet, hae novae Consociationes, donec sufficiens speci­men dederint, sub paterna Auctoritatis dioecesanae manu et tutela reti­neantur et exerceantur, prius uti merae Associationes, quae facto potius quam iure existunt, deinde, non quidem per saltum sed pedetemptim atque per gradus, sub aliquibus ex formis Associationum fidelium, ut Piae Unionis, Sodalitii, Confraternitatis, iuxta casus evolvantur.

6. Dum hae praeviae evolutiones (n. 5) perdurant ex quibus clare de­monstrandum est, revera de Associationibus agi, quae plenam vitae per­fectioni et apostolatui consecrationem sibi proponunt, quaeque alias omnes habeant notas quae in vero Instituto Saeculari exiguntur, attente invigilandum est ne quidquam his Associationibus interne vel externe permittatur, quod praesentem ipsarum conditionem excedat, et specifi­cae Institutorum Saecularium rationi et naturae respondere videatur. Illa praesertim vitentur quae, denegata postea venia pro erectione in Institutum Saeculare, facile auferri vel destrui non possent et Supe­rioribus vim quamdam inferre viderentur ad approbationem conceden­dam vel nimis facile largiendam.

7. Ad iudicium securum et practicum ferendum de vera natura Insti­tuti Saecularis alicuius Associationis, scilicet an ipsa in saeculari statu et conditione sua membra ad illam plenam consecrationem et deditionem efficaciter ducat quae, etiam in foro externo, imaginem referat status perfectionis completi, et quoad substantiam vere religiosi, haec sunt accurate perpendenda :

a) an sodales qui, ut membra strictiore sensu sumpta Associationi inscribuntur, « praeter illa pietatis et abnegationis exercitia » sine qui­bus perfectionis vita vana illusio dicenda esset, tria generalia consilia evangelica una ex diversis formis quae Constitutio Apostolica admittit (Art. III, § 2), practice et solide, profiteantur. Possunt tamen admitti, ut membra latiore sensu accepta, et maiore vel minore vi seu intentione Associationis corpori adscripta, Sodales qui ad evangelicam perfectio­nem adspirent ipsamque in propria conditione exercere nitantur, etsi non singula consilia evangelica altiore gradu complectantur seu complecti valeant;

b) an vinculum, quo membra strictiore sensu sumpta et Associatio inter se ligantur, stabile^, mutuum ac plenum sit, ita ut ad normam Con­stitutionis, Sodalis Associationi se totum tradat et Associatio talis sit vel serio fore praevideatur, quae de Sodali curam gerere atque de ipso iure respondere velit ac possit (Art. III, § 3, 2°) ;

296 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

c) an et qua ratione seu quo titulo sedes communes, quae in Con­stitutione Apostolica (Art. III, § 4) praecipiuntur, actu habeat seu ha­bere nitatur, ut fines ad quos ipsae ordinantur obtineat.

d) an illa vitentur, quae Institutorum Saecularium naturae ac rationi non essent consentanea, ut ex. gr. : habitus qui non respondeat saeculari conditioni, vita communis ad modum vitae communis religio­sae vel huic aequiparatae (Tit. XVII, L. II, C. I. C.) externe ordinata (Art. II, § 1 ; Art. III, § 4).

8. Instituta Saecularia, ad normam Art. II, § 1, 2°, Constitutionis Apostolicae Provida Mater Ecclesia, salvisque eiusdem Constitutionis Art. X, et Art. II, § 1, I o, Religionum aut Societatum vitae communis proprio peculiarique iure non obligantur neque ipso uti possunt. Sacra tamen Congregatio, aliqua particularia praescripta iuris religiosi Insti­tutis Saecularibus etiam convenientia, per exceptionem, ad Constitutio­nis tenorem (ibidem, Art. II, § 1, 2°), accommodare et applicare, immo et criteria quaedam plus minusve generalia, experientia comprobata et re­rum intimae naturae respondentia, prudenter ex illo iure requirere poterit.

9. In particulari : a) Etsi praescripta can. 500, § 3, stricte Instituta saecularia non respiciant, nec prout iacent eisdem applicare necesse sit, tamen ex eis solidum criterium et clara directio pro approbandis et ordi­nandis Institutis Saecularibus deduci consulto potest.

o) Etsi nihil impediat quominus, ad normam iuris (can. 492, § 1), In­stituta Saecularia Ordinibus aliisque etiam Religionibus, ex speciali con­cessione, aggregari, et ab ipsis diversimode adiuvari et etiam aliquo modo moraliter dirigi valeant, tamen aliae strictioris dependentiae for­mae, quae Institutorum Saecularium regiminis autonomiae detrahere viderentur ipsamve tutelae plus minus strictae subiicere, etiamsi ab ipsis Institutis, mulierum speciatim, desiderentur et invocentur, non nisi diificulter, bono Institutorum attente considerato, atque spiritu et apostolatus cui incumbere debent natura ac ratione ponderatis, opportu­nisque adhibitis cautelis, concedi poterunt.

10. Instituta Saecularia, a) ex statu plenae perfectionis, quam profi­tentur, et ex totali apostolatui consecratione, quam imponunt, in hoc eodem genere perfectionis et apostolatus, ad maiora evidenter vocantur, quam ea quae fidelibus, optimis etiam, in Associationibus mere laicalibus aut in Actione Catholica aliisque piis operibus laborantibus sufficere viderentur; b) ita tamen propria apostolatus exercitia et ministeria, quae peculiares fines ipsorum Institutorum constituant, suscipere debent, ut eorum Sodales — vitatis accurate confusionibus — praeclarum abnega-

Saera Congregatio de Religiosis 297

tae, humilis, constantis collaborationis cum Hierarchia exemplum, aliis

fidelibus qui eos vident et observant, pro viribus praebere possint, salva

semper interna eorum disciplina (cfr. Motu proprio Primo féliciter,

n. VI).

11. a) Ordinarius, dum obtenta venia Sanctae Sedis erectionem Insti­

tuti Saecularis peragit, quod prius ut Associatio vel de facto vel ut Pia

Unio seu Sodalitium exsistebat, definire poterit an expediat, relate ad

conditionem personarum figendam et ad requisita in Constitutionibus

Instituti computanda, rationem habere illorum quae prius facta fue­

runt, ex. gr. probationis, consecrationis, etc.

b) In primis decem annis Instituti Saecularis, ab ipsius erectione

computandis, Episcopus loci a requisitis aetatis, temporis probationum,

annorum consecrationis aliorumque similium, quae pro omnibus Insti­

tutis generatim vel pro aliquo praescripta sint, dispensare potest in or­

dine ad officia, munera, gradus aliosque iuridicos effectus.

c) Domus seu centra ante canonicam erectionem Instituti fundata,

si ex venia utriusque Episcopi ad normam can. 495, § 1 fuerunt consti­

tuta, ipso facto erectionis partes fiunt Instituti.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis de Religiosis, die

X I X mensis Martii, Sancto Iosepho, Sponso Beatae Mariae Virginis,

sacra, anno MDCCCCXXXXVIII.

£8 ALOISIUS Card. LAVITRANO,, Praefectus.

L. © S .

f Fr Lucas Hermenegildus Pasetto, Secretarius.

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

PAEAKUEN.-DE DAHOMEY

(OUIDAHEJSfSIS)

DECRETUM

DE VICARIATUUM FINIUM IMMUTATIONE

Cum in Audientia diei 13 mensis Maii vertentis anni Ssmus D. N.

Pius Div. Prov. Pp. XII erexerit Praefecturam Apostolicam Parakuen-

sem, idem Summus Pontifex in eadem Audientia, audita relatione sen­

so - ACTA, vol. XV, n. 7. - - 10-7-948.

298 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tentiae Eminentissimorum Patrum huius Sacrae Congregationis de Pro­

paganda Fide, qui negotium, de quo agitur, in plenariis comitiis diei

10 eiusdem mensis et anni tractarunt, decrevit ut fines inter Praefe­

cturam Apostolicam Parakuensem et Vicariatum Apostolicum de Da­

homey, in posterum appellandum Ouidahensem, ita immutarentur, ut

iidem essent ac fines civiles inter circulum civilem de Savalou, cuius

territorium totum pertineret ad Vicariatum Apostolicum Ouidahensem,

et circulum civilem de Parakou, cuius territorium cum pago Tchaourou

totum pertineret ad Praefecturam Apostolicam Parakuensem, et insu­

per mandavit ut praesens ad rem Decretum in vulgus ederetur.

Datum Romae, ex Aedibus S. Congregationis de Propaganda Fide,

die 13 mensis Maii a. D. 1948.

P. Card. FTJMASONI BIONDI, Praefectus.

L. © S.

f Celsus Costantini, Archiep. tit. Theodos., a Secretis.

SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS

ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS

DECRETUM

COLLEGIUM LITUANUM A SANCTO CASIMIRO IN URBE ERIGITUR

Feliciter peracta Visitatione Apostolica Seminariorum Reipublicae

Lituanae anno Domini millesimo nongentesimo trigesimo sexto, consi­

lium initum est Ecclesiasticum Collegium Romae condendi, quo Clerici

exciperentur mentis voluntatisque qualitatibus praestantes, ab Episco­

pis Lituanis mittendi, ut prope Supremam Magisterii Catholici Cathe­

dram plenius excolerentur.

Immane tamen bellum rem infectam reddidit, quoad catholica Litua-

norum gens penitus eversa eheu ! iacuit, clericalibus Seminariis adem-

ptis ecclesiasticisque viris ex Patria profugientibus. Pauci quidem nunc

praesto sunt iuvenes qui in sortem Domini instituantur, « quomodo si

paucae olivae, quae remanserunt, excutiantur ex olea, et racemi cum

fuerit finita vindemia )).1 Hisce tamen nequissimis annis summopere ne-

1 Is., 24, 13.

Sacrn Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus 299

cessitas urgebat Romam ex omnibus orbis plagis arcessendi omnes Li­

tuaniae filios, qui Christi milites in animarum salutem fieri exoptent.

Quamobrem Lituanae Nationis Episcopi omnes, praeeunte Excmo Me­

tropolita Kaunensi, suppliciter ab Apostolica Sede flagitaverunt ut Ro­

mae Collegium pro lituanis clericis iunioribusque sacerdotibus, qui sa­

cris studiis operam navant, benigne conderet.

Unde factum est, favente in primis hac Sacra Congregatione, ut in

Urbe congregaret nr clerici qui patriam dereliquerant terram, quibus

nonnulli additi sunt sacerdotes, qui altiorem institutionem ecclesiasti­

cae doctrinae assequi cupiunt. Consilio et opera Lituaniae Praesulibus

adstantibus, qui constanter sollicitudinem manifestant, quam pro eis

coram Deo habent,2 anno Domini 1946 faustissimis auspiciis dicatum

est « Collegium a Sancto Casimiro », aptissimis comparatis aedibus atque

solertibus moderatoribus praepositis.

Nuper autem inchoati Collegii moderatores « Regulas » ad discipli­

nam, pietatem, studia fovenda huic Sacro Dicasterio protulerunt pro­

bandas, quas optimo spiritu imbutas libentissime comperimus.

Nunc vero, cum initia prospere cesserint, postulante Excmo Archie­

piscopo Metropolita Kaunensi cum omnibus Suffraganeis suis, Augustus

Pontifex, in Audientia diei 25 mensis Aprilis h. a., infrascripto Cardi­

nali eusdem Sacrae Congregatons de Semnariis et Studiorum Uni­

versitatibus Praefecto referente, benigne annuere dignatus est ut cano­

nice erigeretur in Urbe Collegium Lituanum a Sancto Casimiro nun­

cupatum.

Quapropter Sacra haec eadem Congregatio, auctoritate a Ssmo D. N.

Pio Div. Prov. Pp. XII sibi concredita, erigit atque erectum declarat

Collegium Lituanum a Sancto Casimiro, cum omnibus iuribus, officiis

atque privilegiis, quae ad Ecclesiastica Collegia Romae condita perti­

nent. Servatis de iure servandis; contrariis quibuslibet minime obstan­

tibus.

Datum Romae, ex aedibus Sancti Callisti, die 1 mensis Maii, in Festo

Ss. Philippi et Iacobi App., a. D. 1948.

IOSEPH Card. PIZZARDO, Praefectus.

L. rB S. f Ioseph Rossino, Archiep. tit. Thessalonicen., Secretarius.

2 II Cor., 1, 12.

300 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA E OTA

Citatio edictalis

ROMANA

NULLITATIS MATRIMONII (PIOTROWSKA-OROSZ)

Cum ignoretur locus actualis commorationis domini Stanislai Orosz,

in causa de qua supra conventi, eundem citamus ad comparendum in

Sede Tribunalis S. R. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria) die

9 Octobris 1948, hora undecima, sive per se, sive per Procuratorem legi­

time constitutum, ad concordandum de dubio disputando, vel infra­

scripto subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus

Rotalis pro causae definitione :

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam

habentes de loco commorationis praedicti domini Stanislai Orosz, cu­

rare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur.*

Henricus Caiazzo, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 15 Iunii 1948.

Hugo Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Stanislas Orosz, dé fendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 9 octobre 1948, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Conste-t-il de la nullité du mariage dans le cast

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence du dit Stanislas Orosz devront, dans la mesure du possible, Pavertir de la présente citation.

Pontificia Commissio ad Codicis canones authentice interpretandos 301

ACTA OFFICIORUM

PONTIFICIA COMMISSIO

AD CODICIS CAMNES AUTHENTICE INTEEPBETANDOS

Emi Patres Pontificiae Commissionis ad Codicis canones authentice

interpretandos, propositis in plenario coetu quae sequuntur dubiis, re­

sponderi mandarunt ut infra ad singula :

De iure Superioris religiosi inspiciendi subditorum litteras

D. An religiosi exempti, in casibus in quibus Ordinario loci subiiciun­

tur, libere possint, ad normam can. 611, litteras nulli obnoxias inspe­

ctioni ad eundem Ordinarium mittere et ab eodem recipere.

R. Affirmative.

Datum Romae, e Civitate Vaticana, die 27 m. Novembri a. 1947.

D. I. Utrum, ad incurrendam excommunicationem vel suspensionem

de quibus in can. 2341, sufficiat ut quis, ausu temerario, personam ex

recensitis in eodem canone conveniat coram laico iudice ; an requiratur

ut persona conventa re a iudice citetur.

R. Affirmative ad primam partem, negative ad secundam.

D. II. An interpretatio data in responso ad dubium primum valeat

retrorsum.

R. Negative ; et vim exserit a die publicationis in Actorum Apostolicae

Sedis Commentario Officiali.

Datum Romae, e Civitate Vaticana, die 26 m. Aprili a, 1948,

RESPONSA AD PROPOSITA DUBIA

I

II

De privilegio fori

302 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III

De matrimonio per procuratorem

D. Utrum procuratorem, de quo in can. 1089 § 1, mandans ipse desi­

gnare debeat ; an eiusdem designationem alii committere valeat.

R. Affirmative ad primam partem, negative ad secundam.

Datum Romae, e Civitate Vaticana, die 31 m. Maio a. 1948.

L. © S.

M . Card. MASSIMI, Praeses.

A. Coussa, Ordinis Basilianorum Aleppen., a Secretis.

Diarium Romanae Curiae 303

DIARIUM ROMANAE CURIAE

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

La Santità di Nostro Signore si è benignamente degnata d'istituire il Co­mitato Centrale per il prossimo Anno Santo, compiacendosi in pari tempo di nominarne, con Biglietti della Segreteria di Stato in data 28 giugno 1948 :

Presidente Onorario : PEminentissimo e Reverendissimo Signor Cardinale Francesco Marchetti Selvaggiani, Vescovo suburbicario di Ostia e di Frascati, Decano del Sacro Collegio, Vicario Generale della medesima Santità Sua per la città di Roma e distretto;

Presidente Effettivo : Sua Eccellenza Reverendissima Monsignor Valerio Valeri, Arcivescovo titolare di Efeso, Nunzio Apostolico;

Vicepresidente : Sua Eccellenza Reverendissima Monsignor Ludovico Kaas, Economo e Segretario della Sacra Congregazione della Reverenda Fabbrica di San Pietro;

Membri : Le Loro Eccellenze Reverendissime i Monsignori : Alberto di Jo­rio, Uditore Generale della Reverenda Camera Apostolica, Segretario del­l'Istituto per le Opere di Religione; Celso Costantini, Arcivescovo titolare di Teodosiopoli di Arcadia, Segretario della Sacra Congregazione de Propa­ganda Fide; Giuseppe Rossino, Arcivescovo titolare di Tessalonica, Segretario della Sacra Congregazione dei Seminari e delle Università degli Studi; Anto­nino Arata, Arcivescovo titolare di Sardi, Assessore della Sacra Congrega­zione per la Chiesa Orientale; Luca Ermenegildo Pasetto, Arcivescovo titolare di Iconio, Segretario della Sacra Congregazione dei Religiosi; Alfonso Carinci, Arcivescovo titolare di Seleucia di Isauria, Segretario della Sacra Congrega­zione dei Riti; Alfredo Ottaviani, Assessore della Suprema Sacra Congrega­zione del Santo Offizio; Benedetto Renzoni, Assessore della Sacra Congrega­zione Concistoriale; Francesco Bracci, Segretario della Sacra Congregazione della Disciplina dei Sacramenti; Francesco Roberti, Segretario della Sacra Congregazione del Concilio; Beniamino Nardone, Segretario della Sacra Con­gregazione Ceremoniale; Domenico Tardini, Segretario della Sacra Congre­gazione degli Affari Ecclesiastici Straordinari; Giovanni Battista Montini, Sostituto della Segreteria di Stato di Sua Santità; Martino Giovanni O'Con-nor, Vescovo titolare di Tespia, Rettore del Pontificio Collegio Americano del Nord; Giovanni Urbani, Vescovo titolare di Assume, Assistente Ecclesia­stico Generale dell'Azione Cattolica Italiana; gl'Illustrissimi e Reverendis-

304 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

sinu Monsignori: Federico Gallori di Vignale, Cameriere Segreto Parteci­

pante di Sua Santità; Enrico Dante, Prefetto delle Cerimonie Pontifìcie;

Carlo Grano, Capo del Protocollo della Segreteria di Stato di Sua Santità;

Renato Fontenelle, Canonico Vaticano; il Reverendissimo Padre Anselmo

M. Albareda, O. S. B., Prefetto della Biblioteca Apostolica Vaticana;

Le Loro Eccellenze : il Principe Don Aspreno Giuseppe Colonna, Principe

Assistente al Soglio Pontificio; il Principe Don Carlo Pacelli, Consigliere

Generale dello Stato della Città del Vaticano; il Marchese Don Giovanni

Battista Sacchetti, Foriere Maggiore dei Sacri Palazzi Apostolici; il Prin­

cipe Don Francesco Chigi della Rovere, Comandante della Guardia Nobile

Pontificia; l'Illustrissimo Signor Conte Dott. Ing. Enrico Pietro Galeazzi,

Direttore Generale dei Servizi Tecnici ed Economici dello Stato della Città

del Vaticano;

Segretario : il Reverendissimo Monsignor Sergio Pignedoli, a cui è pure

affidato l'incarico dell'« Ufficio per l'Anno Santo », istituito presso la Segre­

teria di Stato di Sua Santità.

NECROLOGIO

G aprile 1948. Monsig. Vargas Giovanni Domenico, Vescovo tit. di Ge-

rara.

19 » » Monsig. Chiolino Martino, Vescovo tit. di Calama.

1 maggio » Monsig. Fourcadier Stefano, Vescovo tit. di Ippona Zà-

rito.

2 » » Monsig. Joosten Francesco, Vescovo tit. di Sagalasso.

11 Monsig. Tagliapietra Pietro, Arcivescovo di Spoleto.

13 » Monsig. Takach Basilio, Vescovo tit. di Zela, Esarca Apo­

stolico dei Ruteni Subcarpatici in U. S. A.

20 » » Monsig. Marsiglia Domenico, Arcivescovo di Rossano.

21 » » Monsig. Faure Ramberto, Vescovo di Saint-Claude.

29 » » Monsig. Ehrenfried Mattia, Vescovo di Würzburg.

7 giugno » Monsig. Alvarez Gonzalez Enrico, Vescovo tit. di Sciro,

Vicario Apost, di Urubamba e Madre di Dio.

12 » » Monsig. Heavey Giovanni, Vescovo di Oairns.

1 luglio » Monsig. Salman Paolo, Arcivescovo di Transgiordania dei

Melchiti.

í> » Monsig. Arrigoni Luigi, Arcivescovo tit. di Apamea di Si­

ria, Nunzio Apostolico nel Perù.

t » » Monsig. Righetti Pasquale, Vescovo di Savona e Noli.

An. et vol. XL 16 Augusti 1948 (Ser. H , v. XV) - N. 8

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XII

MOTU PROPRIO

ABROGATUR ALTERUM COMMA PARAGRAPHI SECUNDAE CAN. 1099

PIUS PP. XII

Decretum Ne temere, decessoris Nostri fel. rec. Pii X iussu latum,

statuerat (art. XI) omnes in Ecclesia catholica baptizatos, etiamsi ab

eadem postea defecissent, teneri ad servandam matrimonii formam in

Concilio Tridentino definitam.

Verum ne irrita evaderent matrimonia eorum qui, ab acatholicis nati

et in Ecclesia catholica baptizati, ab infantili aetate in haeresi vel schi­

smate aut infidelitate vel sine ulla religione adolevissent, in Codice Iuris

Canonici statutum fuit huiusmodi baptizatos non teneri ad canonicam

matrimonii formam servandam.

At experientia triginta annorum satis docuit exemptionem a servanda

canonica matrimonii forma, huiusmodi in Ecclesia catholica baptizatis

concessam, bono animarum haud emolumento fuisse, immo in solutione

casuum saepe saepius difficultates multiplicasse ; quamobrem Nobis visum

est expedire ut memorata exemptio revocetur.

Et ideo Nos, auditis Emis ac Revmis Patribus Supremae S. Congre­

gationis S. Officii, Motu Proprio ac de plenitudine Apostolicae potesta­

tis, decernimus ac statuimus omnes in Ecclesia catholica baptizatos

teneri ad canonicam matrimonii formam servandam ; abrogamus itaque

alterum comma paragraphi secundae can. 1099, et iubemus ut verba

item ab acatholicis nati, etsi in Ecclesia catholica baptizati, qui ab in­

fantili aetate in haeresi vel schismate aut infidelitate aut sine ulla reli­

ai - ACTA, vol. XV, n. 8. — 16-8-948.

306 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

gione adoleverunt, quoties cum parte acatholica contraxerint ex

can. 1099 expungantur.

Hac autem arrepta occasione, Missionarios ceterosque Sacerdotes

admonemus ut iidem praescripta canonum 750-751 sancte servent.

Mandamus igitur ut hae Litterae Apostolicae Motu Proprio datae

in Acta Apostolicae Sedis referantur, ac statuimus ut, quae in iisdem

iussa sunt, vim suam exerant a die 1 Ianuarii anni MCMXLTX.

Contrariis quibuslibet non obstantibus, etiam peculiari mentione

dignis.

Datum ex Arce Gandulphi, prope Romam, die i mensis Augusti, in

festo S. Petri in Vinculis, anno MCMXLVIII, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

I

DE IRINGA (IRINGAËNSIS)

PRAEFECTURA APOSTOLICA DE IRINGA, IN AFRICA ORIENTALI BRITANNICA, AD VI­

CARIATUS APOSTOLICI GRADUM EVEHITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Digna sane habetur quae ad maioris dignitatis gradum evehatur quae­vis enascens inter infideles gentes Ecclesia, si catholica res non mediocre illic incrementum susceperit. Cum itaque in Africa Orientali Britannica Praefectura Apostolica de Iringa, per sedulas potissimum Evangelii praeconum Instituti Missionum a Consolata, cui Praefectura illa con­credita est, curas, Deo adiuvante, laetos retulerit fructus, ad Vicaria­tus Apostolici gradum et dignitatem illam provehere visum est. De vene­rabilium igitur Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Sacrae Con­gregationis Christiano Nomini Propagando regimini praepositorum consilio, attento venerabilis Fratris Davidis Mathew, Archiepiscopi titu­laris Apameni, in Bithynia et Apostolici Africae Orientalis et Occiden­talis Britannicae Delegati, favorabili voto, suppleto quatenus opus sit,

Acta Pii Pp. XII 307

quorum intersit, vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, omnibus mature perpensis ac certa scientia Praefecturam Apostolicam de Iringa, eius servatis finibus, in Vicariatum Apostolicum, Iringaënsem nomine, apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, erigimus et consti­tuimus ; et eum praefato Missionum a Consolata Instituto, ad Nostrum tamen et Sedis Apostolicae beneplacitum, etiam in posterum concredi­tum volumus. Novo autem huic Vicariatui Apostolico Iringaënsi eiusque pro tempore Vicariis Apostolicis omnia tribuimus iura, privilegia, ho­nores et potestates, quibus ceteri per orbem Vicariatus Apostolici eorumque Praesules iure communi fruuntur et gaudent, eosque pariter iisdem adstringimus oneribus et obligationibus, quibus ceteri adstrin­guntur. Quae omnia ut supra disposita et constituta, rata ac valida esse volumus et iubemus, contrariis quibuslibet minime obstantibus. Harum vero Litterarum transumptis aut excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae hisce praesentibus haberetur, si ipsaemet exhibitae vel ostensae forent. Nemini autem hanc paginam evectionis, erectionis, constitutio­nis, commissionis, concessionis, statuti et voluntatis Nostrae infrin­gere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem Omnipotentis Dei et beatorum Aposto­lorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae, apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­simo quadragesimo octavo, die octava Ianuarii mensis, Pontificatus Nostri anno nono.

Pro S. R. E, Cancellario K

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIA NI P. Card. FÜMASONI BIONDI S. Collegii Subdecanus. 8. C. de Propaganda Fide Praefectus.

f Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Seleuc, Deo. Proton. Apost.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost.

E X P E D I T A

die quartadecima Februarii, anno nono

Alfridus Marini, Plumbator.

Loco £&> Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, n. 98. — Al . Trussardi.

308 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I

DE BASANFKUSU (BASANKUSUENSIS)

PRAEFECTURA APOSTOLICA DE BASANKUSU IN CONGO BELGICO AD VICARIATUS

APOSTOLICI GRADUM^ BASANKUSUENSIS NOMINE, EVEHITUR.

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Ad potioris dignitatis gradum solent Romani Pontifices, pro supremo

sibi divinitus concredito universalis Ecclesiae regimine, quamvis inter

infideles Missionem extollere, si insignes illic assidue fructus retulerit

vera Christi religio. Quum itaque Praefectura Apostolica de Basankusu

in Congo Belgico per sedulas Societatis Missionariorum S. Ioseph de

Mill Hill sodalium curas, quibus illa concredita est, laetos, praesertim

postremis hisce temporibus, evangelizationis fructus, opitulante Deo,

retulerit, digna visa est quae ad Vicariatus Apostolici gradum et digni­

tatem evehatur. De venerabilium igitur Fratrum Nostrorum S. R. E.

Cardinalium S. Congregationi de Propaganda Fide praepositorum con­

silio, attento favorabili voto venerabilis Fratris Ioannis Dellepiane,

Archiepiscopi titularis Stauropolitani et Apostolici in Congo Belgico

Delegati, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua

interesse praesumant consensu, omnibus mature perpensis, certa scien­

tia atque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine Apostolicam illam

Praefecturam de Basankusu, eius servatis territorii finibus, in Vicaria­

tum Apostolicum, Basankusuensem nomine, erigimus et constituimus;

quem Apostolicis praefatae Societatis Missionariorum S. Ioseph de Mill

Hill sollicitudinibus, ad Nostrum tamen et Apostolicae Sedis beneplaci­

tum, adhuc commissum volumus ac decernimus. Novo itaque huic Vica­

riatui Apostolico Basankusuensi eiusque pro tempore Vicariis Apostoli­

cis omnia tribuimus iura, privilegia, honores et potestates, quibus ceteri

per orbem Vicariatus Apostolici eorumque Praesules iure communi

fruuntur et gaudent, eosque pariter iisdem adstringimus oneribus et

obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Quae omnia uti supra di­

sposita et constituta, rata ac valida esse volumus et iubemus, contrariis

quibuslibet minime obstantibus. Harum vero Litterarum transumptis

aut excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici sub-

Acta Pii Pp. XII 309

scriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti mu­nitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae hisce praesentibus ha­beretur, si ipsaemet exhibitae vel ostensae forent. Nemini autem hanc paginam erectionis, constitutionis, commissionis, statuti et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temera­rio attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beato­rum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, anno Domini millesimo non­gentesimo quadragesimo octavo, die octava Ianuarii mensis, Pontifica­tus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

P. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI &. Collegii Decanus. 8. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost.

Albertus Serafini, Proton. Apost.

E X P E D I T A

die vicesimasexta Februarii , anno nono

Alfridus Marini, Plumbator.

Loco £Bi Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXIV, n. 96. — A l . Trussardi.

III

MASSILIENSIS

CATHEDRALIS ECCLESIA MASSILIENSIS A METROPOLITICO IURE AQUENSIS EC­

CLESIAE E X I M I T U R , ATQUE AD ARCHIEPISCOPALIS ECCLESIAE GRADUM ET

DIGNITATEM EVEHITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Inter conspicuas Galliae dioeceses iure meritoque recensetur Massi-liensis. Ipsa enim nedum vetustate praefulget, quippe quae aevum ipsum Apostolicum censeatur attingere, sed firmitate gloriatur in catholica fide, necnon perpetua fidelitate atque omnimoda erga Romanos Ponti­fices devotione, qui ideo Massilienses Episcopos singulari Pallii privi­legio donavere. Quae quidem perpendentes atque prae oculis habentes civile, quo in praesentiarum Massiliensium civitas potitur, momentum, Nos, cupientes venerabili Fratri Ioanni Delay, hodierno Antistiti Massi-

310 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

liensi, clero et populo christiano aliquod benevolentiae Nostrae testimo­

nium praebere, Iubenti animo excipere censuimus preces, quibus ab illius

dioecesis Capitulo Cathedrali enixe postulatum est ut Episcopalis Sedes

Massiliensis ad Archiepiscopalis dioecesi? honorem et fastigium evehere

dignaremur. Quapropter, habito favorat ii voto venerabilis Fratris An­

geli Ioseph Roncalli, Archiepiscopi titularis Mesembriani et in Gallia

Nuntii Apostolici, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum

qui sua interesse praesumant consensu, re mature perpensa ac certa

scientia, de Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, Ecclesiam cathe­

dralem Massiliensem, hactenus metropolitanae Ecclesiae Aquensi suf-

fraganeam, ab istius metropolitico iure eximimus et Nobis et Apostolicae

Sedi immediate subiicimus, eamdemque ad Ecclesiae Archiepiscopalis

gradum et dignitatem, sine ulla tamen dioecesium suffraganearum adsi-

gnatione, evehimus et extollimus ; et illi simul omnia et singula tribui­

mus iura et privilegia, quibus ceteras in catholico orbe archiepiscopales

Ecclesiae fruuntur et gaudent. Massiliensem exinde Antistitem pro tem­

pore exsistentem Archiepiscopi titulo ac dignitate posthac auctum decla­

ramus; eidemque indulgemus ut, una cum ceteris archiepiscopalibus in­

signibus et honoribus, praeter Pallii usum, quo iam gaudet, Crucis quo­

que prae se ferendae privilegio cohonestari queat ad legum liturgica­

rum normam et intra fines tantum suae archidioecesis. Canonicorum

porro ordinem maximi templi, cathedralis nempe ecclesiae Massiliensis,

ad archiepiscopalis Capituli honorem ac fastigium evehimus cum omni­

bus pariter iuribus et privilegiis, quibus Archiepiscopalia Capitula iure

communi fruuntur et gaudent. Iisdem insuper praesentibus Litteris vene­

rabilem quem supra memoravimus Fratrem Ioannem Delay, in praesenti

Episcopum Massiliensem, pro aucta suae dioecesis dignitate, in Archie­

piscopum Massiliensem promovemus et constituimus atque talem ab

omnibus haberi volumus. Ad quae omnia uti supra disposita et constituta

exsecutioni mandanda venerabilem quem diximus Fratrem Angelum Io­

seph Roncalli, in Gallia Nuntium Apostolicum, deputamus et ei neces­

sarias et opportunas tribuimus facultates, etiam subdelegandi, ad efe­

ctum de quo agitur, alium virum in ecclesiastica dignitate constitutum,

eidemque onus facimus authenticum actorum peractae exsecutionis

exemplar ad S. Congregationem Consistorialem quamprimum transmit­

tendi. Praesentes autem Litteras firmas, validas et efficaces exsistere et

fore suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab

omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere ; et, si secus super

his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit

attentari, id prorsus irritum et inane esse et fore volumus ac declaramus,

Acta Pii Pp. XII 311

contrariis quibuslibet non obstantibus, etiam speciali mentione dignis, quibus omnibus derogamus. Harum vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscri­ptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem fides tribuatur ac praesentibus. Nemini autem hanc paginam exemptionis, evectionis, subiectionis, concessionis, statuti, derogationis et voluntatis Nostrae infringere vel ei contradicere liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo octavo, die trigesima prima Ianuarii mensis, Pontificatus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAOGIANI Fr. R. C. Card. ROSSI S. Collegii Decanus. 8. C. Consistorialis a Secretis.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apos.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost. Loco © Plumbi

Reg. in Cano. Ap., vol. LXXV, n. 86 - Al . Trussardi.

IV

QUITENSIS (AMBATENSIS)

EX QUITENSIS ARCHIDIOECESIS TERRITORIO PARS DISMEMBRATUR ET NOVA EXINDE

AMBATENSIS DIOECESIS ERIGITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Quae ad maius spirituale christifidelium bonum procurandum, eorum denique regimen facilius reddendum conducere videantur, ea Nos, pro omnium Ecclesiarum qua urgemur sollicitudine, studiose praestare sata­gimus. Novas hinc dioeceses erigendas curamus, illas praecipue dismem­brando, quae et territorii vastitate et fidelium numero redundare cen­seantur. De consilio itaque venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium, suffragante venerabili Fratre Ephrem Forni, Archiepisco­po titulari Darnitano et in Republica Aequatoriana Nuntio Apostolico,

312 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

annuente venerabili Fratre Carolo Maria De La Torre, Archiepiscopo

Quitensi, lubentissime excipiendas duximus preces, quibus a Nobis expo-

stulatum est ut a latissimo Quitensis archidioecesis territorio partem

separare velimus et novam exinde dioecesim constituere. Suppleto igitur,

quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesu­

mant consensu, omnibus mature perpensis ac certa scientia, de Nostrae

Apostolicae potestatis plenitudine, ex archidioecesis Quitensis territorio

partem illam distrahimus, quae provinciam civilem complectitur, cui

nomen vulgo Tunguragua, et ex ea novam erigimus et constituimus dioe­

cesim Ambatensem appellandam. Istius proinde fines attingent : in parte

septentrionali Archidioecesim Quitensem; in meridionali et occidentali

dioecesim Bolivarensem atque in orientali Vicariatum Apostolicum Na-

pensem et Praefecturam Apostolicam de Canelos. Nova itaque haec dioe­

cesis quae sequuntur habebit paroecias : Ambato, J zamba, Atocha, S. Bar­

tholomaei, Quisapincha, Pasa, Pilahuin, Tisaleo, Mocha, Gemllos,

S. Rosae de Minarica, Picaihua, Pelileo, Huambalo, Baños, Patate,

Quero, Pillaro, 8. Andreae, $. Migueliti. Dioecesim hanc, ita erectam et

limitibus circumscriptam, suffraganeam constituimus metropolitanae

Ecclesiae Quitensi, eiusque pro tempore Antistites Quitensium Archiepi­

scoporum metropolitico subiicimus iuri. Sedem episcopalem in « Amba­

to » urbe, a qua dioecesis mutuatur nomen, constituimus, quam proinde,

civitatis episcopalis titulo ac dignitate insignitam, iuribus et privilegiis,

quibus ceterae episcopales sedes iure communi fruuntur, exornari de­

cernimus. Parochialem autem ecclesiam, Deo in honorem S. Ioannis

Baptistae dicatam, ibidem exstantem, in qua Episcopi cathedram Agi­

mus, ad cathedralis ecclesiae gradum et dignitatem evehimus, cui propte­

rea et Ambatensibus pro tempore Episcopis insignia, privilegia, honores

iuraque omnia et singula tribuimus, quibus ceterae per orbem cathedrales

ecclesiae earumque Praesules fruuntur; illosque pariter iisdem adstrin-

gimus oneribus et obligationibus, quibus ceteri Episcopi adstringuntur.

Mensam Episcopalem, praeter curiae emolumenta et fidelium oblationes,

constituet dos ab Aequatoriano Gubernio adsignata. Ad Ambatensis insu­

per huius Ecclesiae decus et Episcopi senatum constituendum, per alias

Apostolicas Litteras Capitulum Cathedrale erigendum decernimus; in­

dulgemus vero ut, donec canonicorum hoc coetu dioecesis carebit, eorum

loco ad iuris tramitem Consultores dioecesani eligantur et adhibeantur.

Mandamus insuper ut quamprimum fieri poterit iuxta Codicis iuris ca­

nonici et S. Congregationis de Seminariis et Universitatibus praescripta,

parvum saltem Seminarium erigatur et ex eo duo selecti iuvenes aut modo

saltem unus, non intermissa vice ad Collegium Pium Latinum America-

Acta Pii Pp. XII 313

num in Urbem instituendi mittantur. Quod vero ad dioecesis attinet

administrationem, regimen, Vicarii Capitularis, sede vacante, electio­

nem, aliaque iura et officia, servanda iubemus quae sacri canones prae­

scribunt. Ad clerum vero quod peculiariter spectat, statuimus ut simul

ac hae Litterae Nostrae ad exsecutionem demandatae fuerint, eo ipso

clerici novae censeantur adscripti dioecesi, in provinciae Tunguragua

territorio domicilium habentes. Mandamus denique ut omnia documenta

et acta, quae novam dioecesim eiusque clericos et fideles respiciunt, quan­

tocius a Cancellaria Quitensis archidioecesis ad Ambatensis mittantur

Cancellariam ut in huius archivo diligenter asserventur. Ad quae

omnia uti supra disposita et constituta exsecutioni mandanda venerabi­

lem quem supra memoravimus Fratrem Nuntium Apostolicum in Aequa-

toriana Republica deputamus, cui necessarias et opportunas tribuimus

facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet

virum in ecclesiastica dignitate constitutum, eidemque onus facimus ad

S. Congregationem Consistorialem authenticum exemplar actorum per­

actae exsecutionis quamprimum transmittendi. Praesentes autem Litteras

firmas, validas et efficaces exsistere et fore, atque ab omnibus ad quos

spectat inviolabiliter observari debere ; et, si secus super his a quocum­

que, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, id

irritum prorsus et inane esse et fore volumus ac declaramus, contrariis

quibuslibet minime obstantibus, etiam speciali mentione dignis. Harum

vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen

alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate

constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce praesentibus

ostensis haberetur. Nemini autem hanc paginam dismembrationis, ere­

ctionis, constitutionis, statuti, concessionis, derogationis, delegationis

et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id

ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis

Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo

quadragesimo octavo, die vicesima octava Februarii mensis, Pontificatus

Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI S. Collegii Decanus.

Fr. R. C. Card. ROSSI S. C. Consistorialis a Secretis.

Ludo vicus Kaas, Proton. Apost.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost.

Loco £B Plumbi

Reg. in Conc. Ap., vol. LXXV, n. 66 - A l . Trussardi.

314 Acta Apostolicae Sedas - Commentarium Officiale

LITTERAE APOSTOLICAE

I

VENERABILIS DEI FAMULA IOANNA A CRUCE, IN SAECULO IOANNA DELANOUE,

VIRGO, INSTITUTI SANCTAE ANNAE A PROVIDENTIA FUNDATRIX, BEATA RE­

NUNTIATUR.

. PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Divini Redemptoris exempla ac prae­

cepta, in sacris Libris et per Ecclesiae magisterium tradita, beroice sequi

atque ad ea intellectum, voluntatem sensusque omnes, vitam denique to­

tam, effingere, Sanctorum proprium est, adeo ut ipsis recte proprieque

illud aptari possit quod de se dixit Apostolus : « Vivo autem, iam non ego:

vivit vero in me Christus )).x Sapientissimus tamen Deus, cum ad perfe­

ctionem, vel summam, aliquam animam vocat et suaviter trahit et dulciter

impellit, eius dotes naturales neque supprimit neque aufert, sed potius

confirmat et gratia sua replet, et ad supernaturalem elevat ac rapit my­

sticam unionem. Accidit proinde ut quivis Sanctus animi ingeniique in­

dolem suam, etsi divina gratia mutatam, conservet, et quod magis sibi

consentaneum in Evangelio Christi inveniat, hoc tantum ad propriam

sanctificationem convertat suamque vivendi formam efficiat. Haud aliter

evenit, divino sane consilio, Venerabili Servae Dei Ioannae Delanoue,

cuius sanctitas firmatur ac solidatur in Christi praecepto : « Quaerite pri­

mum Regnum Dei et iustitiam eius, et haec omnia adicientur vobis ». 2

Quibus verbis Veritatis Magister Apostolos discipulosque suos exhortatus

fuerat ut nullo cibi aut vestium defectu nullaque bonorum terrestrium

inopia turbarentur, sed potius in Deum solum in Eiusque paternam provi­

dentiam omnino confiderent ; ita ut « Divinae Providentiae Sancta » voca­

ri possit ipsa Dei Famula, quae, cum, se totam Christi pauperibus, et

aegrotis, et relictis ab omnibus dicando, « Regnum Dei » esset interpreta­

ta et quaesivisset, « Mater pauperum » a suis civibus tunc habita est, et

etiam nunc a fidelibus sibi devotis iure meritoque dulci hoc nomine appel­

latur. Orta Salmurii, parva in civitate dioeceseos Andegavensis in Gallia,

anno supra millesimum sexcentésimo sexagesimo sexto, mense Iunio, die

decima octava, quae in feriam incidit sextam, Domini Passioni mortique

salutiferae sacram, Ioanna duodecimum fuit honesti coniugii pignus Pe­

tri Delanoue et Franciscae Hureau, qui minorem exercebant mercaturam

1 Cal., I I , 20. A M A T T H . , V I , 33.

Acta Pii Pp. XII 315

in vico « Fenêt », ad sanctuarium Beatae Mariae Virginis Perdolentis

« des Ardilliers ». Citius amisso patre, matre autem verbis et exemplis

hortante, Ioanna Religioni ac piis operibus dicatam pueritiam transegit,

mariale Rosarium cotidie perdiscendo. Sed, cum de Angelico Pane haud

bene primitus libato anxia dubitasset, atque idoneum suae conscientiae

moderatorem invenire non potuisset, a pristino pietatis fervore, in sua

iuventa, paulatim adeo descivit, ut, parentum mercaturam exercens,

quamvis festivo Missam audiendi praecepto nunquam praetermitteret,

tamen, sicut tunc ibi mos erat, tabernam conducere solita esset. Deus

vero, super Eam paterne vigilans, securum ac prudentem confessarium

ut Ipsa inveniret provide disposuit, pariterque viduam quandam piissi­

mam, sanctitatis fama iam celebrem, Franciscam Souchet, a qua pluries

divinitus monita, ad meliorem altioremque vitae spiritualis frugem se

recepit. Nisi enim Dei Famula, haud sine divino consilio, sive sacerdo­

tem illum, Geneteau nomine, sive piam illam foeminam rhedonensem

invenisset, qui in Eiusdem cor et fiduciam et amorem erga Deum exci­

tarent, in vaferrimam illam et omni spe carentem haeresim, Iansenisti-

cam dicimus, incidere potuisset, quam Ipsa constanter firmiterque op-

pugnaverat. Optimis autem eorum consiliis docilis obtemperans, et

a mercatura diebus festis se abstinuit, et ad flagrantiorem pietatem

se disposuit. Enimvero, circa Pentecosten, uno vix elapso anno post

matrem amissam, ad pedes Virginis Perdolentis corde concepit evan­

gelicum illud : « Vade, vende quae habes et da pauperibus, et habebis the­

saurum in caelo ». 3 Raptum spiritus triduanum, feria sexta post Corporis

Christi festum, passa, ad Sanctum Martinum Turonensem peregrinata

est, coepitque exinde orphanas, vetulas, aegrotas perditasque mulieres

in suam colligere domum, quae per iocum « Providentia » iam tum audie-

bat. Quam domum cum praeceps de monte saxum obruisset, in aliam cum

hospitibus suis Dei Famula confugit. Deinde, acceptis e dioecesi Turo-

nensi duabus virginibus, anno novi saeculi quarto, in festo Sanctae An­

nae, matris Beatae Mariae Virginis, Dei Famula, cum tribus sociabus

eisdem habitu sumpto, Instituti Sororum Sanctae Annae Servarum pau­

perum fundamenta iecit ; cuius Instituti Andegavensium Episcopus quin­

que post annos, die vicesima nona mensis Septembris, Statuta probavit,

maxima cum sapientia concinnata, caritate Dei et proximi flagrantia

ac divinae Providentiae praesidio penitus innixa. Interea spiritum Ioan­

nae, quae et Ioanna de Cruce religioso nomine et « Prima Serva » ap­

pellata est, probaverat Ludovicus Grignion de Montfort, quem Nosmet

* M A T T H . , X IX , 21.

316 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ipsi inter Sanctos nuperrime adnumeravimus. Ipse tunc erat ex Urbe

redux atque ad sanctuarium « des Ardilliers » peregrinus. E domo « Fon­

tis », in qua Sanctus hospitio exceptus fuerat, decem post annos Dei

Famula transmigravit in domum « Trium Angelorum » ; et apud eam,

anno postero, millesimo septingentésimo decimo septimo, pauperum et

degentium aucto numero, nova sedes « Magnae Pravidentiae » aedificari

coepta est. In qua fulgidas exercuit virtutes Ioanna, videlicet : evangeli­

cam paupertatem, summam humilitatem, asperam paenitentiam, fre­

quens ieiunium, sensuum corporisque totius heroicam mortificationem,

diu nihilominus sana et valida permanens ; demum, uno circiter ante

mortem anno, in febrim incidit vehementerque ex capite laboravit. Quat­

tuor insuper menses in spiritus angustiis versata est; pacem deinde

« quae exsuperat omnem sensum », 4 recuperava. Tum in Deum rapta,

Deum anhelans, Deum more sponsae Canticorum allocuta, sacro robo­

rata Viatico, filias hortata ut et Providentiae plane fiderent et pauperes

curarent, obdormivit in Domino postridie Festum Beatae Mariae Vir­

ginis in Caelum Assumptae, anno supra millesimum septingentésimo tri­

gesimo sexto, Salmurii, in vico « Fenêt », in domo « Providentiae », in

ipsis, in quibus diu meruerat, castris christianae caritatis. « Obiit illa

Sancta », secundum populi vocem, ad virgíneas exuvias accurrentis,

quasi sacras veneraturi reliquias. Quae, primum in sacello «Providen­

tiae » depositae, sexaginta post annos ad sanctuarium « des Ardilliers »

translatae sunt, ad quod et religiosae sorores et hospites transmigrarunt.

Centesimo post eius obitum anno decentius in sacello chori religiosarum

collocatae sunt ; ab anno denique millesimo octingentesimo primo in Ec­

clesia apud domum Congregationis principem requiescunt, ubi olim ab­

batia Benedictina exstabat Sancti Florentii ; ibique magna coluntur ve­

neratione. Sunt enim velut evangelicum illud « granum frumenti », quod

non ipsum solum manet, sed, cum in terram cadens mortuum fuerit,

(( multum fructum affert » . s Etenim Institutum « Sororum a Sancta Anna

de Providentia », seminatum in benedictionibus, de benedictionibus et

metitur.6 Quae vero bonum semen iecerat, iure meritoque clarificanda

erat. Propterea, ob virtutum famam, qua, vitam adhuc mortalem agens,

Dei Serva inelaruerat, nec non ob prodigia quibus tum ante tum post

eiusdem mortem Deus Famulae suae sanctitatem confirmasse dicebatur,

de Beatorum Caelitum honoribus ipsi Venerabili decernendis, proces­

sibus Ordinariis iam de more confectis, penes Sacrorum Rituum Congre-

4 PMI., IV, 7. 5 I O A N N . , X I I , 2 4 . 6 Cfr. n Cor., I X , 6.

Acta Pii Pp. XII 317

gationem Causa agitari coepta est, ita ut per Decretum, die decima se­

cunda mensis Decembris anno millesimo octingentesimo nonagésimo

octavo editum, rec. mem. Leo Pp. XIII, Decessor Noster, Introductionis

Causae Commissionem manu propria signaverit. Postea, Apostolicis in­

quisitionibus legitime peractis, de Ioannae Delanoue virtutibus disce­

ptatio inita est. Porro, die vicesima mensis Aprilis anno millesimo non­

gentesimo vicesimo, Congregatio Antepraeparatoria, coram cl. mem. Car­

dinali Andrea Frühwirth, ex Ordine Praedicatorum, tunc temporis Cau­

sae Ponente seu Relatore, habita fuit. Praeparatoria vero, Cardinali

Camillo Laurenti, rec. mem., Sacrae Rituum Congregationis Praefecto,

Cardinalibus adstantibus, die vicesima quarta mensis Maii anno mille­

simo nongentesimo vicesimo septimo, subsecuta est. Congregatio demum

Generalis coram Pio Pp. XI, fel. rec, Decessore Nostro, habita est die

vicesima octava mensis Maii anno millesimo nongentesimo vicesimo nono.

In ea a supra memorato Cardinali Ponente propositum est dubium de he-

roicitate virtutum sive theologalium sive cardinalium Venerabilis Dei Fa­

mulae Ioannae Delanoue : disceptationi aderant tum Eminentissimi Car­

dinales tum Patres Consultores, qui suffragia sua ediderunt. Idemque

Decessor Noster virtutes ipsius Venerabilis heroicum attigisse fastigium

Decreto suo sancivit eodem anno, die septima mensis Iunii. Agitata dein

quaestione de tribus miraculis, quae, ipsa Virgine intercedente, a Deo

patrata ferebantur (quum a quarto, ex apostolica benignitate, dispen­

satum sit) tres Congregationes habitae sunt : Antepraeparatoria scilicet,

die trigesima prima mensis Octobris anno millesimo nongentesimo tri­

gesimo nono, coram S. R. E. Cardinali Carolo Salotti, tunc Sacrae Ri­

tuum Congregationis Praefecto atque Causae Ponente, quem Deus ad

caelestem patriam nuperrime vocavit ; Praeparatoria autem, adstantibus

eiusdem Sacrae Congregationis Cardinalibus, die decima octava mensis

Iunii anno millesimo nongentesimo quadragesimo. In Generali demum

Congregatione die decima prima mensis Novembris anno supra mille­

simum nongentesimo quadragesimo primo coram Nobis habita, dubio de

miraculis ab eodem complorato Cardinali Ponente proposito, omnes Car­

dinales, Officiales Praelati Patresque Consultores, pro sua quisque con­

scientia, responderunt ; Nosmet ipsi, per Decretum die decima sexta eius­

dem mensis editum, de tribus miraculis constare declaravimus, proinde­

que in casu ulterius procedi posse. Illud tantum supererai discutiendum,

num Venerabilis Dei Famula inter Beatos Caelites tuto foret recensenda.

Hoc dubium propositum est a desideratissimi memorato Cardinali Carolo

Salotti in Generalibus Comitiis coram Nobis habitis die sexta mensis

Decembris ipsius anni quadragesimi primi; omnesque qui aderant tam

3 1 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Cardinales Sacris tuendis Ritibus praepositi, quam Praelati Officiales

Patresque Consultores unanimi consensu affirmative responderunt. Nos

tamen in tanti momenti re Nostram aperire mentem distulimus atque

iterandas esse preces censuimus, ut ad sententiam in tam gravi negotio

ferendam caeleste auxilium Nobis compararemus. Quod cum impensis

precibus fecissemus, tandem decima prima die mensis Ianuarii anno

supra millesimum nongentesimo quadragesimo secundo, nempe Dominica

infra octavam Epiphaniae,'Eucharistico Sacro rite litato, accitis laudato

Cardinali Ponente atque Dilectis Filiis Alfonso Carinci, Congregationis

Rituum a Secretis hodieque Seleuciensi in Isauria titulari Archiepiscopo,

et Salvatore Natucci, Generali Fidei Promotore, tuto procedi posse ad

Venerabilis Dei Servae Ioannae Delanoue Beatificationem ediximus.

Quae cum ita sint, Nos, precibus etiam permoti Instituti Sororum « San­

ctae Annae a Providentia », Apostolica Nostra auctoritate, praesentium

Litterarum tenore perpetuumque in modum, facultatem facimus ut eadem

Venerabilis Famula Dei Ioanna Delanoue, idest Soror Ioanna a Cruce,

praefati Instituti Sororum « Sanctae Annae a Providentia » Fundatrix,

Beatae nomine in posterum nuncupetur, eiusdemque corpus et reliquiae,

non tamen sollemnibus in supplicationibus deferenda, publicae Christi­

fidelium venerationi proponantur; ac praeterea permittimus ut ipsius

Beatae imagines radiis in posterum decorentur. Eadem quoque Nostra

auctoritate concedimus ut de Beata ipsa quotannis Officium recitetur et

Missa celebretur de Communi Virginum, cum lectionibus et orationibus

propriis per Nos adprobatis, iuxta Missalis et Breviarii Romani rubricas.

Huiusmodi vero Officii recitationem et Missae celebrationem fieri tantum

largimur in Andegavensi dioecesi, ubi nata est Famula Dei et migravit

ad Dominum ; itemque in templis et sacellis ubique terrarum sitis, quibus

Institutum Sororum « Sanctae Annae a Providentia » utitur, ab omnibus

Christifidelibus qui Horas canonicas recitare teneantur, et, quod ad

Missas attinet, a Sacerdotibus omnibus tam e saeculari quam e religioso

clero ad templa seu sacella, in quibus festum agatur, convenientibus.

Facultatem denique impertimur ut Beatificationis Venerabilis Servae Dei

Ioannae Delanoue sollemnia, servatis servandis, supradictis in templis,

seu sacellis celebrentur, diebus legitima auctoritate designandis, intra

annum postquam in Sacrosancta Patriarchali Basilica Vaticana fuerint

sollemnia eadem peracta. Constitutionibus non obstantibus atque Ordi­

nationibus Apostolicis ac Decretis de non cultu editis, ceterisque quibus­

libet contrariis. Volumus autem ut harum Litterarum exemplis, etiam

impressis, dummodo manu Secretarii Sacrae Rituum Congregationis

subscripta sint, eiusdemque Congregationis sigillo munita, in discepta-

Acta Pii Pp. XII 3 1 9

tionibus etiam iudicialibus eadem prorsus fides adhibeatur, quae Nostrae voluntatis significatione hisce Litteris ostensis, haberetur.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die nona mensis Novembris, xxiv Dominica post Pentecosten, anno MCMXXXXVII,

Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

I I

VENERABILIS DEI FAMULUS FRATER BENILDUS, IN SAECULO PETRUS ROMANÇON,

INSTITUTI FRATRUM SCHOLARUM CHRISTIANARUM SODALIS, BEATUS RE­

NUNTIATUR.

PIFS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Admirabilis Dei Providentiae illud semper fuit Sanctae Christi Ecclesiae ea largiri adiumenta quae tempo­rum ac rerum adiuncta postularent atque e Christifidelibus opportuno tempore viros et mulieres excitare omnibus quidem virtutibus ornatos, illis vero potissimum, quibus magis opus esset. Quod etiam de Venerabili Dei Famulo evenit Fratre Benildo e Religiosa Familia Fratrum Schola­rum Christianarum, a Sancto Ioanne Baptista de La Salle fundata, qui in Gallia, foecundissima sanctorum terra, eo tempore floruit, quo, ob continuas et graves rei publicae perturbationes, recta puerorum et ado­lescentium institutio magis necessaria simulque difficilior evaserat; et eiusdem Famuli Dei praeclara virtutum exempla fidelibus omnibus, edu­catoribus praecipue, sectanda proponuntur hac nostra aetate, qua, opta-tissima, post teterrimum bellum, vera pace nondum hominibus arridente, non minus necessarium quam arduum videtur adolescentium et iuvenum recte fìngere mores. Claromontensis Dioeceseos intra fines, Thureti in humili oppido, natus est Dei Servus anno reparatae nostrae salutis mil­lesimo octingentesimo quinto, die decima quarta mensis Iunii, ex Ioanne Romançon et Anna Chanty, non fortunae bonis annuentibus sed christiana pietate praestantibus. Susceptum a Deo infantem parentes Sacri Bapti­smatis undis regenerandum festine curarunt, eidemque Petri nomen indi-derunt. Ceterum de eius familia, pauca nobis innotuerunt cum ipse de se aut de suis rebus perraro et parce loqueretur : id unum constat insti­tuendi ad omnem pietatem pueri matris praecipuam fuisse curam, quae ad

320 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

sacram aedem saepe eum adducebat ut inibi secum oraret et adstaret

sacris. Impensae matris sollicitudini puer optime respondebat qui pius,

docilis, oboediens et ad virtutem pronus crescebat. Neque omiserunt pa­

rentes eum primis litterarum rudimentis excolere, ideoque in disciplinam

datus est cuidam Ioanni Délais memorati oppidi ludimagistro. Cum

autem, rustici nimis tardique ingenii habitus, ab aequalium consuetudine

et ludibus esset alienus, eorum iocis et irrisionibus obiectus, non modo

patientiam praesetulit supra aetatem, sed celérrimo in studiis profectu

quo omnes anteivit, quantum iidem deciperentur clare demonstravit.

Interea tamen, cum essent parentes eius agrorum culturae addicti, gre­

gem custodiedum identidem puero tradebant, qui agrorum solitudine ute­

batur ut pios legeret libros, atque animum liberius coram naturae con­

spectu ad Deum attolleret. Mirum autem erat, et veluti futurae eius

vitae praesagium, puerum conspicere aequales congregantem ut eos chri­

stianae cathechesi.? rudimenta doceret. Admiratione correptus erga Fra­

tres a Scholis Christianis, quos Claromontensi in civitate viderat singu­

lari modestia Beatae Virginis Rosarium recitantes, ad idem Institutum

sensit se quodammodo abripi, quod suis parentibus sine mora aperuit.

Qua in vocatione mire sese confirmari expertus est quo die primum ad

Sacras Agni Dapes suscipiendas accessit. Faciles obsecundarunt pa­

rentes qui ad finitimum pagum Rigodunum, ubi scholas praefati Fratres

habebant, eum miserunt. In sancto proposito obfirmatus, inter tyrones ut

cooptaretur postulavit, at ob pusillam corporis staturam eius petitioni

satis non est factum, donec, decimum sextum agens aetatis annum, paulo

procerior effectus fuit. Claromontensi in urbe tyrocinium inivit, cui qui

tunc praeerat sapiens moderator, Frater Aggaeus, quasi superno lumine

illustrata, vaticinatus est adolescentem illum aliquando Lasalliani Insti­

tuti gloriam futurum esse. Beni!di nomine accepto ac tyrocinio egregia

laude expleto, ad suscipiendam puerorum institutionem accessit, ut eis

vicissim omnia bona redderet quae per sodales religiosos primus recepe­

rat. Mortua interim piissima eius mater est, quapropter, habita Supe­

riorum venia, parumper rediit ad suos rursusque ad religiosam familiam

quam cito reversus est. Nuncupatis votis ad tempus primum, deinde

perpetuis, in uno semperque eodem Benildus ministerio vixit, erudiendae

et sanctificandae pueritiae intentus, nisi quod interdum, ut erat obedien­

tiae et humilitatis studiosissimus, viliora etiam officia, necessitate postu­

lante, obivit, exempli gratia coqui, ianitoris, olitoris et hisce similia.

Multa memorantur sive civitates, sive oppida in quibus Dei Servus prae-

nobile sed gravissimum puerorum magistri munus sancte et fidelissime

semper explevit : Rigodunum, Aureiiacum, Claroniontium, Lemovicum,

Acta Pii Pp. XII 321

Molinae, Billiomagus, aliaque passim, quae breviore vel diuturniore com­

moratione suae virtutis exemplis aedificavit et quarum succrescenti soboli,

Divini Magistri vestigiis inhaerens et Sancti Fundatoris suae Congre­

gationis monita sequutus, mirabiliter docendo profuit. Anno vero mil­

lesimo octingentesimo quadragesimo primo, aetatis suae sexto supra

trigesimum, a Billiomago, ubi erat scholarum praefectus, Saguium in

urbem, vulgo « Saugues », ad Ligerim, translatus est ut novam ibi domum

Sodalibus constitueret et novas scholas, quibus civitas carebat et quibus,

ob peculiares temporis, loci et incolarum conditiones maxime opus habe­

bat, iuventuti incultae et ab omni fere disciplina alienae, procuraret.

Eius adventus mira populi frequentia et laetitia celebratus est adeo ut

speciem quamdam triumphi retulerit. Gravia nihilominus, saltem initio,

perferre debuit ille, una cum Sodalibus suis, non solum a civibus sed et

a Parocho loci, qui aliam Congregationem optaverat ; quos tamen flexit

spectata Fratris Benildi virtus, flexerunt uberrimi fructus quos Soda­

lium institutio progenuit. Per annos viginti et amplius, id est usque ad

obitum, Famulus Dei in memorata urbe commoratus est, Scholarum

Praesidis gravi munere fungens, pietate, prudentia, doctrina, caritate in

Deum et proximos, omnibus uno verbo virtutibus, iis praecipue quae

Religiosi Sodalis et christiani magistri propria esse debent, in exemplum

praefulgens. Talis enim fuit eius pietas in Deum, ut numquam docere

pueros aggressus sit, quin antea animum suum oratione firmaverit et

lumen coelitus petierit. Filialis autem eius amor in Beatissimam Virgi­

nem Mariam, quae quodammodo eum ad religiosam vitam vocaverat,

eluxit praesertim cum nonnullos variae aetatis et varia ex classe suos

alumnos selegerit qui vicissim ante Deiparae signum, ipso verbo et

exemplo praeeunte, singulis horis Mariale Rosarium recitarent. Pru­

dentia claruit tum in Sodalibus suis moderandis tum in alumnis eorum­

que parentibus monendis et in viam salutis iugiter dirigendis. Caritas

vero qua tamquam ministerio utebatur mira erat in eo pariter et omnino

eximia : omnium enim discipulorum suorum curam ita suscipiebat, ut

nullus pater melius fecisset in filios, illa Divini Magistri semper prae

oculis habens verba : « Sinite parvulos venire ad me ; talium est enim

regnum coelorum » (Mar., X, 14). Quapropter praecipua ei cura fuit

catechismum docendi, quod munus obibat summa patientia et maxima

benignitate : neque eum tardiora ingenia taedebant, neque rudiores

habitus turbabant. Quinimmo quo magis tardi erant aut rudes alumni

eo videbantur ipsi cariores. Omnes vero, Sodales qua Superior, alumnos

qua Magister, regebat aequo animo semper, nec Severus nimis, etsi firmus,

nec nimis remissus. Quod si interdum, ut consuetudo loci et temporis

n - ACTA, vol. XV, n. 8. — 16-8-948.

322 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale

ferebat, ferula uteretur, numquam irae indulgebat sed muneri inserviebat

tantum, atque nonnisi post Crucis signum castigationem impertiebat. Ea

sane aequanimitas atque constans benevolentia causa fuit una omnium

maxima cur pueri magistrum suum diligerent eique plenam atque prom­

ptam docilitatem praestarent. Nec silentio praetereundum, immo pecu­

liari notatione dignum ducimus, humilem hunc ludimagistrum, institu­

tione sua sancta, auctorem fuisse ut plurimi ex eius alumnis sacerdotalem

vel religiosam vitam amplecterentur. Nil mirum proinde si omnes cives

Saguienses, praecipue discipulorum parentes, qui de praeceptoris virtu­

tibus deque eiusdem salutaris educationis uberrimis fructibus quotidie

testes erant, ipsum singulari prosequerentur amore et adhuc viventem

sanctum appellare consueverint. Cuius christianae perfectionis praecipua

causa in adsidua et plena eius Congregationis Regulae observantia procul

dubio ponenda est. Testati sunt enim coaevi eum felicem se futurum dixis­

se si in adimplendo aliquo Regularum praecepto mortem obiret et, cum

iam mors revera immineret, eum adstantes amare flentem aspexisse eo

quod, uti ipse aiebat, non adeo fideliter regulas observasse ut optaverat,

sibi videretur. Quare Venerabilis Frater Benildus omnibus Religiosis So­

dalibus, suis vero praecipue, regularis observantiae praeclarissimum est

exemplar. « Qui ad iustitiam erudiunt multos quasi stellae in perpetuas

aeternitates fulgebunt » legitur in libro Danielis Prophetae (XII, 3). Nil

mirum proinde si, postquam, quinquagesimum septimum annum agens,

laboribus et gravi atque diuturna aegritudine fractus, die xni mensis

Augusti, anno millesimo octingentesimo sexagesimo secundo, in memo­

rata urbe « Saugues », omnibus Ecclesiae sacramentis, ut ardenter opta­

verat, rite munitus, piissimam effiaverit animam, omnes unanimiter san­

ctum eum habere et appellare coeperint, eiusque intercessionem apud

Deum quarerent. Mortales Servi Dei exuviae in Ecclesiam oppidi, quod

diximus, delatae magnam populi multitudinem ad funus et ad tumulum

attraxerunt. Certatim quisque studebat aliquas sibi eripere eius vestium

particulas eiusque virtutes publica testificatione notare. Haec sanctimo­

niae fama ante et post mortem Servi Dei in dies perseverans adeo incla­

ruit, ut super ea Processus Ordinarius Informativus in ecclesiastica cu­

ria Aniciensi adornatus et in hanc Almam Urbem delatus, Sacrorum

Rituum Congregationi exhibitus sit. Die vero vigesima prima mensis

Aprilis, anno millesimo nongentesimo tertio, sedente Leone decimoter-

tio, Decessore Nostro, de Causa Beatificationis et Canonizationis Vene­

rabilis Famuli Dei Fratris Benildi introducenda disceptatum est feli­

citer signataque fuit Commissio, quae introductionis causae nuncupari

solet. Absolutis iis omnibus, quae in huiusmodi iudicio pertractanda

Acta Pii Pp. XII 323

erant, disputari coeptum est de Venerabilis Dei Famuli virtutibus, quae

tamquam beroica qualitate praeditae et exornatae, sollemni Apostoli­

cae Cathedrae sententia, a fel. rec. Decessore Nostro Pio Pp. XI, octavo

idus Ianuarii, anno millesimo nongentesimo vigesimo octavo, adpro-

batae et declaratae fuerunt. Agitata dein quaestione de duobus mira­

culis, quae a Deo patrata ferebantur per Venerabilis Fratris Benildi

intercessionem, post duas Congregationes, antepraeparatoriam scilicet

et praeparatoriam, necnon aliam generalem Congregationem, quae co­

ram Nobis die vigesima octava mensis Ianuarii anni millesimi nongen­

tesimi quadragesimi septimi habita est, rebus omnibus acerrimo iudicio

investigatis, Nosmetipsi die decima sexta mensis Februarii eiusdem anni,

proposita miracula constare sollemniter declaravimus, ulteriusque proin­

de in casu procedi posse. Cum propterea nihil, secundum sacri fori insti­

tuta, iam superesset, nisi ut Patres Cardinales Sacrae Rituum Congre­

gationi praepositi, ceterique de more consulendi rogarentur, num tuto

procedi posse censerent ad sollemnem Venerabilis Famuli Dei raatifi-

cationem, in generali conventu, die vigesima quinta mensis Martii j rae-

teriti anni, coram Nobis habito, tum iidem S. R. E. Cardinales, tum

qui aderant Praelati et Consultores, unanimi consensu tuto procedi

posse responderunt. Nos vero in re tanti momenti mentem Nostram ape­

rire cune oti sumus, ut enixis precibus supernum antea auxilium po-

sceremu . Quod quidem cum fecissemus, die quinta mensis Iunii eius­

dem anni millesimi nongentesimi quadragesimi sep tin i, in sollemnitate

Sacratissimi Corporis Christi, religiosissime litato Eucharistico Sacrifi­

cio, adstantibus bo. me. Venerabili Fratre Nostro Carolo Cardinali Sa­

lotti, Episcopo Praenestino, Sacrae Rituum Congregationi Praefecto,

necnon Dilecto Filio Nostro Alexandro S R. E. Presbytero Cardinali

Verde, Causae Relatore, necnon Venerabili Fratre Alphonso Carinci, Ar­

chiepiscopo tit. Seleuciensi, eiusdem Sacrorum Rituum Congregationis

a secretis, et R. P. Salvatore Natucci, Fidei Promotore Generali, sol­

lemniter ediximus tuto procedi posse ad sollemnem Venerabilis Servi

Dei Fratris Benildi beatificationem. Quae cum ita sunt, precibus per­

moti plurium Episcoporum, necnon universae Religiosae Familiae Fra­

trum Scholarum Christianarum, auctoritate Nostra Apostolica concedi­

mus ut idem Venerabilis Frater Benildus Beati nomine in posterum

nuncupetur, eiusque corpus et lypsana seu reliquiae, publicae venera­

tioni proponantur, non tamen in sollemnibus supplicationibus deferenda ;

itemque permittimus ut imagines eiusdem Servi Dei radiis decorentur.

Praeterea, eadem auctoritate Nostra, concedimus ut de eo quotannis

officium recitetur de Communi Confessorum non Pontificum cum Lectio-

324 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nibus propriis, per Nos adprobatis, et Missa propria, per Nos pariter adprobata, celebretur, servatis rubricis, sed tamen in dioecesibus dum­taxat Aniciensi et Olaromontana, necnon in ecclesiis ac publicis sacel­lis Congregationis seu Instituti Fratrum Scholarum Christianarum ubi­que existentibus. Denique largimur ut sollemnia beatificationis Vene­rabilis Dei Famuli Fratris Benildi, servatis servandis, in dioecesibus supra dictis celebrentur, nec non in ecclesiis sive publicis sacellis me­moratae Congregationis, intra annum ab iisdem sollemnibus in Patriar­chali Basilica Vaticana rite peractis. Non obstantibus constitutionibus atque ordinationibus Apostolicis, nec non decretis de non cultu editis, ceterisque contrariis quibuslibet. Volumus autem ut praesentium Lit­terarum exemplis, etiam impressis, dummodo manu Secretarii Sacrae Rituum Congregationis subscripta sint, et sigillo Cardinalis Praefecti obsignata, eadem prorsus fides in disceptationibus, iudicialibus quoque, habeatur, quae voluntatis Nostrae significatione hisce Litteris ostensis, habeA tur.

Daturi Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die iv mensis Aprilis, anno millesimo nongentesimo quadragesimo octavo, Pon­tificatus Nostri decimo.

De speciali Sanctissimi m nudato

Pro Domino Cardinali a Secrt 's Status

DOMINICUS SPADA,

a Brevibus Apostolicis.

EPISTULAE

I

AD EMOS PP. DD. AUGUSTUM TIT. S. MARIAE DE PACE S. R. E. PRESBYTERUM

CARDINALEM HLOND, ARCHIEPISCOPUM GNESNENSEM ET VARSAVIENSEM,

ADAMUM STEPHANUM TIT. S. MARIAE NOVAE S. R. E. CARDINALEM SAPIEHA,

ARCHIEPISCOPUM CRACOVIENSEM CETEROSQUE POLONIAE ARCHIEPISCOPOS,

EPISCOPOS LOCORUMQUE ORDINARIOS : OFPICIOSIS LITTERIS RESPONDET AB

EPISCOPALI COETU CZESTOCHOVIENSI DATIS.

PIUS PP. XII

Dilecti Filii Nostri ac Venerabiles Fratres, salutem et Apostolicam

Benedictionem. — Flagranti semper animi Nostri commotione et solli­

citudine haurimus notitias, quae Nobis afferuntur ex tam selecta por­

tione gregis universi, Apostolicis curis Nostris divinitus traditi, quae

Acta Pii Pp. XII 325

quidem est Polonia fidelis. Praeclara enim eiusmodi natio in decursu

tot saeculorum, inter alternas laetarum tristiumque rerum vicissitudines,

actuosae vitae suae et renovatae pluries post interitum resurrectionis

fundamentum posuit constanter in fide intrepida inque indissolubili cum

Apostolica hac Sede coniunctione. Non miramur itaque, Dilecti Filii

Nostri et Venerabiles Fratres, quae vos, haud ita pridem ad sacrarium

Mariale Czestochoviense una simul collecti, Nobis referenda perhuma-

niter censuistis. Namque apud celeberrimum hoc templum, caelesti Po­

loniae Reginae dicatum, vos profecto singulis fere annis convenitis, ut

benigna Mater vobis lumina et consilia suumque praesidium nunquam

deficiens praebeat tempore opportuno. Sed postremus hic coetus episco­

palis incidit in primam anniversariam diem, ex quo universa Polonorum

natio Cordi Immaculato Mariae est consecrata, adeo ut hodie necessitas

quaedam exinde percipiendi robur in eoque refugium inveniendi instan-

tior plane videatur. Ipsa quidem superna Mater non modo sicut stella

matutina mite refulget, verum etiam est illa Mulier fortis, quae in tuendis

Filii sui divini iuribus haud raro exstitit in Ecclesia « terribilis ut ca-

strorum acies ordinata » (Cant. VI, 3). Praeterea, dum studia inter vos

conferebatis ad bonum animarum tantopere dilectarum omni ope ser­

vandum fovendumque, pro vidistis quoque ut fideles ipsi ad pedes Mariae

pie peregrinantes accederent. Ita sane fervidae eorum supplicationes cum

vestris apte coniunctae effecerunt, ut salutaria vobis divini Paracleti

munera ac praesidia validius satiusque impetrarent. Laetati pariter su­

mus, quum audivimus quo studio, quanta pietate fidelium agmina ad

suum sanctuarium confluxerint, ut preces ac poenitentias, tamquam pro-

pitiationis et impetrationis holocaustum, Deo suppliciter offerrent, veluti

exemplum secuti priscorum Christi discipulorum, qui in Ecclesiae pri­

mordiis, ad proelia Domini se exacuentes, « erant... perseverantes in do­

ctrina Apostolorum et communicatione fractionis panis et orationis »

(Act. Ap., II, 42). Etenim, si in patria vestra non desunt iustae laetitiae

et consolationis causae, plures tamen passim densantur nubes, quae lu­

men e Czestochova longe lateque effulgens inumbrare et obfuscare mittan­

tur. Itaque Ecclesia in praesens, non secus atque in praeteritis aetatibus,

arcano Dei consilio, secunda et adversa alterna vice experitur, « miscens

gaudia fletibus » (Hymn. in festo S. Ioseph). At vero estne opus vobis

significare, Nosmet ipsos, quibus Ecclesiae regimen divinitus traditum

est, ut eandem moderemur et persequamur in omni natione, (( quae sub

caelo est » (Act. II, 5), ibique praesertim ubi ipsa frequentiores trium-

phos retulit, vobiscum intime condolere vestrisque anxietatibus in cra-

stinum vehementer premi? Namque, vobis testibus, dum anteactis tem-

326 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

poribus totius fere Polonicae gentis firmas de religione persuasiones

veriti sunt omnes et nemo praescripta catholicae fidei publice oppugnare

est ausus, nunc vero ludibrio palam habentur. Itaque in uberi agro curis

vestris demandato inimicus homo conatur seminare zizania et boni ger­

mina suffocare contendit. Quod quidem bonum non est caducum, non

potest substitui, idemque cunctis rebus mortalibus longe antecellit, de

quo dixit divinus Magister : « Quid prodest homini, si mundum uni­

versum lucretur, animae vero suae detrimentum patiatur? » (Matth.

XVI, 26). Attamen scripta quaedam typis impressa, favore immodicae

libertatis vel potius merae licentiae, ipsas veritates, quae religionis ves­

trae exstant fundamenta, revocant in dubium, quod quidem ut pestiferum

virus in corpus sociale insinuatur, quin immo interdum fidei dogmata

vel pia christianae vitae exercitia pro deridiculo aperte ducit. Curnam

haec ausa patrantur, nisi ut, penitus exstincta;, si fieri possit, flamma

fidei illius, quam infantes Poloniae hactenus paene cum laete materno

suxisse videbantur, quolibet supernaturali ordine subverso, solius ratio­

nis inventis seu potius deliramentis aditus pateat, qui omnis generis

cupiditatibus laxet habenas? Principiis catholicae fidei a nonnullis impu-

gnatis et reiectis, a domiciliis quoque et asylis puerorum, plerumque or­

phanorum, apud vestrates ipsum Dei nomen, ut vos memorastis, et

quodcumque aliud religionis signum exulare coguntur. Haec sunt sane

tristia duriorum in dies temporum indicia ; si enim ipsa ethnicorum sa­

pientia docuit : « maxima debetur puero reverentia » (luven. XIV, 47),

quid dicendum de hodierna hominum societate, quae auspice et adiutrice

christiana religione tantum civilis cultus progressionem est consecuta?

Eodem tempore imminet periculum, ne religionis in scholis traditio coar­

ctetur, ita ut ea perficere nequeat alumnorum educationem, quam ipsi

domi perceperint. Haec rerum condicio, ut vos animadvertitis, gravior

quotidie efficitur ex eo, quod datur utique licentia fidei patrimonium

avitum doctrinamque de moribus catholicam oppugnandi, dum contra

non eadem libertas conceditur utramque defendendi, adeo ut negetur

veritatis tuitioni illud ius, quod erroris propagationi ultro tribuitur.

Sunt profecto istae publicarum rerum inclinationes et pericula, quae vos

atque animum Nostrum afficiunt moestitia temperantque illa gaudia, quae

ex celebrationibus Czestochoviensibus profecta sunt. At vero pro certo

habemus, temporum iniquitates non infirmare, sed exacuere spiritus

vestros, quum probe noveritis, Ecclesiam frequenter, historia teste, post

contentiones et certamina adversus tenebrarum potestates triumphos

egisse, et Sacras Litteras aperte docere : « militia est vita hominis super

terram (Iob VII, 1), pariterque : « qui certat in agone, non coronatur,

Acta Pii Pp. XII 327

nisi legitime certaverit » (II Tim. II, 5). Manifesta equidem sunt Nobis

vestra proposita, vestrae sollicitudines vestrique labores. Ipsi enim de-

crevistis descendere in certamen contra impietatis iniurias ac minas fide­

lesque opportune admonere, ut sedulo caveant ab erroribus fallacem veri­

tatis speciem praesef er entibus et a bonorum fluxorum illecebris atque

irritamentis. Neque vero desunt nonnullae acatholicorum sectae, ut No­

bis significastis, quae, nactae opportunitatem tot in re oeconomica diffi­

cultatum, quibus tenuiores infandi belli causa vexantur, eosdem blanda

spe cuiusdam lucri temporalis ad se allicere conantur. Quapropter vos

potissimum exhortamur, ut veritas fidelibus omni ope studioque illu­

stretur, ut adversariorum artes et calumniae detegantur, quibus ipsi

detrahere de Ecclesia eiusque magisterio deque ministris nituntur. Insi­

gnita sane est huius saeculi nota, verum quoquo modo deformare et

errorem fucato splendore adulterare, ita ut mentem subeat illa Apostoli

admonitio : « Ipse enim Satanás transfigurât se in Angelum lucis »

(II Cor. XI, 14). Fideles autem referent gratiam vobis pastoribus, quod

ipsi servaverint aut vindicaverint sibi libertatem, qua Christus nos dona­

vit, et verba sacri auctoris repetere quisque poterit : « Liberasti me... a

lingua coinquinata et a verbo mendacii» (Eccli. LI, 4, 7). At vestrae

sollicitudini vestroque indefesso apostolatui oportet peraucto studio ala­

crique animo omnes fideles respondeant. Officium eorum est instrui, ut

parati evadant atque expediti ad infringendas adversariorum difficulta­

tes, ut testimonium perhibeant de lumine ac veritate, quae a Christo dif­

funditur ; neque solum verbis, sed praecipue bonis operibus, adeo ut chri­

stiani nominis inimicus nihil de iis mali queat dicere. Sint ergo adsidui in

legibus divinis observandis, generosi in sui abnegatione, irreprehensibi­

les in iustitia et caritate erga proximos exercenda. Quo autem melius

satiusque fideles catholicae religionis veritatibus doceantur simulque ut

debitum Deo cultum referant, sollemnis dies memoretur singulis hebdo­

madis celebrandus, quem Ipse usque ab antiquae Legis tempore voluit

sibi reservare : « Quia sanctus dies Domini est » (II Esdr. VIII, 10).

Profanatio itaque huius diei caelestes benedictiones e populis avertit

eademque obstat ipsi huius vitae prosperitati. Antequam vero hisce lit­

teris finem faciamus vobis, Dilecti Filii Nostri et Venerabiles Fratres,

gratulationes ex animo declaramus de omnibus iis, quae concordi consi­

liorum voluntate peregistis, ut peculiaribus subveniatur necessitatibus,

in re praesertim religiosa et sociali, earum gentium, quae ex orientalibus

regionibus istuc miserandum in modum commigravere. Hoc profecto ca­

ritatis est maximi pretii opus et sacerdotes illi, qui fratribus derelictis

praesto fuerunt vel sunt, pro certo habeant apud Patrem, qui omnia corda

328 Actu Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

scrutatur, egregiam meritorum coronam sibi ipsos comparasse. Nos in­

terea non desistemus iisdem pro viribus auxiliari, ut praesentes eorum

angustiae quodammodo mitigentur. Denique ex corde ominati, ut fami­

liarum consecratio divino Cordi Iesu, a vobis in annum vertentem indicta,

« per Mariam ad Iesum » feliciter perficiatur auspiciumque exstet sol­

emnioris illius consecrationis totius Poloniae nationis, quam in animo

habetis aliquando peragere, Apostolicam Benedictionem vobis, Dilecti

Filii Nostri et Venerabiles Fratres, cunctisque vestris gregibus effusa

in Domino caritate impertimus.

Datum Bomae apud Sanctum Petrum, die xvin mensis Ianuarii, in

Cathedra S. Petri Apostoli, anno MDCCCCXXXXVIII, Pontificatus Nostri

nono.

PIUS PP. XII

I I

AD EXCMOS PP. DD. INDIARUM ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS CETEROSQUE LOCO­

RUM ORDINARIOS : DE ACTIONE CATHOLICA IN INDIIS PROMOVENDA.

PIUS PP. XII

Düring recent years We have been following with special interest the

outcome of the efforts which you, Venerable Brethren, have been making

to promote and foster Catholic Action, in your respective diocèses in

India. That thèse efforts have achieved a large measure of success in

abundantly evident from the fact that, in 1945, you deemed it opportune

to found, under your authoritative direction, the Committee of Catholic

Action whereby Catholic Action was formally established on a national

basis in India. We welcomed therefore, with particular gratification,

the letter which, as National Director, the Archbishop of Madras, mind-

ful of Our Apostolic onice and of Our paternal interest in such matters,

recently communicated to Us ; and gladly acceding to the filial request

therein contained, We have deemed it good to share your joy and prosper

your undertaking by addressing you on the subject of Catholic Action.

Your beloved country has reached a turning-point in its history : a

new era has dawned : the flaming torch of liberty with justice has

warmed the hearts and fired the minds of your beloved people and, in the

burning fervour of newly-won national independence, the destiny of

your great nation is being shaped. At this juncture in your history,

when problems of national importance have to be faced and solved, it is

of great conséquence that the faithful committed to your care should

Acta Pii Pp. XII 32fr

be in a position to make a wortbwbile contribution to the future of your

nation, by sharing with their brothers in blood that héritage of sound

doctrine which as Oatholics they possess and cherish.

Catholic Action, wherein the first and essential duty of personal

sanctification is combined with an intense apostolic activity under the

mandate and encouragement of the hierarchy, provides an excellent

means whereby the faithful, intensifying their own spiritual life and

deepening their religious convictions, may confer on the nation those

blessings which accrue to civil society from the due observance of the

divine law and the zealous fulfìlment of Christian duties. This high

purpose has been aptly stated in these words of Our Predecessor of

blessed memory : « It is the function of this type of Action to form, as it

were, a great army of good Citizens, men and women, and especially

young people of both sexes, whose first and dearest desire is to take some

part in the sacred ministry of the Church, and to strive valiantly under

her leadership and guidance to spread the Kingdom of Christ in private

and public life » 1 the promotion of which is the acquisition for human

society of the highest of ali goods.

Wherefore We rejoice with you, Venerable Urethren, that under your

pastoral direction and encouragement, this active and militant form of

Catholic life is being fìrmly established in your diocèses, and it is Our

fervent prayer that all those who enrol in its apostolate, so necessary

in these days, « may walk worthy of God, in all things pleasing : being

fruitful in every good work and increasing in the knowledge of God ». 2

Having as its aim and purpose the promotion of the Kingdom of

Christ it is obvious that Catholic Action transcends the aims of politicai

parties and provides an apostolate whereby Catholics, without distinction

of age, or sex, or class, or party, may promote whatever pertains to<

religion and morality. In so far as such activity is a direct collaboration

of the laity in the spiritual and pastoral work of the Church, clearly it

must be subordinated to the authority of the Bihops whom, under the

Jurisdiction of the Vicar of Christ, « the Holy Ghost hath placed to rule

the Church of God », 3 in their respective dioeceses. In its social aspects

also, where it may exert an impact on civil society, this sharing of the

laity in the apostolic work of the Church must likewise be guided and

directed by the Hierarchy, which is, for Catholics, the compétent autho­

rity regarding the moral implications of questions arising in the social-

1 Letter to the Cardinal Archbishop of Toledo, November 6th, 1929. 2 Col., I , 10. a Acts, XX, 28.

330 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

economic order. For these reasons, Venerable Brethren, it is most

opportune that one of the sections of the Catholic Bishops' Conference

of India should be charged with the direction of the All India Catholic

Action Organization. This « Committee of Catholic Action », under its

episcopal director, will be an effective means to coordinate the various

Catholic Action groups, to acquaint them with the mind of the Church

and ensure that in serried ranks they act in close coopération with you

in the matters of national interest requiring definite Catholic leadership

and a precise statement of Catholic thought and teaching. Moreover it

will be in a position to facilitate and encourage a cordial collaboration

between Catholic Action groups and the existing associations, whose

labours, whether in the field of personal sanctification or social service,

deserve so well of the whole Church, to that, though retaining their auto-

nomy, ali may yet rejoice in the blessed bond of fraternal solidarity,

which, according to the mind of Our Predecessor of happy memory,

should unite all who dedicate themselves, each in his own measure, to

the up—building of the Body of Christ.4

The guiding principie therefore of ali those who collaborate in this

apostolate should be « sentire cum Ecclesia », to have the mind of the

Church, to be intimately acquainted with the doctrine of the Church

which is « the pillar and the ground of truth ». 5 Wherefore We commend

to you, Venerable Brethren, in a special manner, the necessity of the

sound religious training and moral formation of all who undertake this

apostolate. They must be « nourished up in the words of faith and of

good doctrine » and <( exercise themselves unto godliness ». 6 In a word,

they must undergo a training which embraces the whole man, and which

brings mind and heart and will into subjection to Christ, so that each

apostle of Catholic Action may show himself « an exemple of good works

in doctrine, in integrity ». 7 It is this integrity of C H R I S T I A N life, solidly

grounded in doctrine, nourished by the fréquent reception of the Sacra-

ments, supported by prayer and the practice of Christian virtue, that

characterises the Catholic Actionist and makes him a faithful soldier

of Christ in his home, in his work or profession and in every phase of

bis social life. Thise task of training falls primarily on the clergy and

religious who, by the zealous fulfillment of this sacred duty, will provide

an ever-increasing number of fervent men and women, and of youth who,

1 Eph., 4, 12. f

6 I Tim., I I I , 15. 6 I Tim., IV, 6-7.

' Tit., I I , 7.

Acta Pii Pp. XII 331

obedient to the voice of the Supreme Pastor and to the directions of

their bishops, will become devoted and earnest .co-workers in leading

others to God and to His Holy Church. Here then is the special field

for your zealous collaborator, for those generous souls consecrated to

Catholic Action, whose one great desire is to devote themselves to the

spreading of theliingdom of Christ. As apostles of their brothers in

blood they may win countless souls to Christ and, enlarging His King-

dom in India, may effect and ever wider extension of the inestimable

blessings of that Kingdom of truth and life, of holiness, of justice, of

love and of peace. What greater blessings could We wish your nation,

what nobler ambition could inspire the Catholics of all India than the

réalisation of such a divine plan?

With all Our heart therefore We commend to the clergy and faithful

committed to your care this admirable apostolate, which corresponds so

effectively to the needs of the Church in thèse days. And as an earnest

of Our paternal interest, as an incentive to still greater effort, as a

pledge of abundant celestial favours. We cordially impart to you, Vene­

rable Brethren, and to ail those who, under your guidance, may colla-

borate with you in the noble work of spreading the Kingdom of God, the

fullness of Our Apostolic Bénédiction.

Given at the Vatican on the thirtieth of January, nineteen hundred

and forty eight, the ninth year of Our Pontificate.

PIUS PP. XII

ALLOCUTIONES

I

Ad adscriptos Societatibus Christianis Operariorum Italicorum, ex Ita­

liae Diocesibus Romae coadunatos.*

Eccovi ancora di nuovo adunati intorno a Noi, diletti figli di Boma e d'Italia, lavoratori cattolici di ogni categoria ; la vostra presenza rav­viva oggi nell'animo Nostro il ricordo del primo incontro con voi. Era PII Marzo 1945, quando Noi salutavamo i rappresentanti delle nascenti « Acli » : giorno di grande, ma anche, quasi, di sola speranza. La vostra Associazione moveva franca e fiduciosa i suoi primi passi; ma il cam­mino era lungo e la mèta lontana. Oggi, nel contemplare la vostra gran-

* Habita die 29 Iunii mensis a. 1948.

332 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

diosa schiera, dobbiamo riconoscere che la benedizione del Signore, da

Noi invocata sull'opera vostra, era potente e che il Patrono celeste, che

allora vi demmo, S. Giuseppe, l'uomo fedele e giusto, il lavoratore per

eccellenza, vi ha prodigiosamente protetti. Con gioia voi potete escla­

mare : siamo cresciuti, abbiamo progredito nella nostra via, ci avvici­

niamo ogni giorno più alla mèta. Allora Ci sentimmo spinti ad attingere

dalla ricchezza della dottrina sociale della Chiesa, dalla pienezza della

sua sollecitudine pastorale le istruzioni che dovevano esservi di guida in

un sentiero ben difficile ed ancora oscuro. Esse hanno dato buona prova

e debbono ancora accompagnarvi nel proseguire il camminò. Avanti,

dunque ! Ciò che oggi Ci proponiamo di dirvi, non mira che ad incorag­

giare la fermezza e l'ardimento dei vostri passi.

1 - L'ACCRESCIMENTO ESTERIORE

Voi siete cresciuti; siete grandemente aumentati di numero; avete

esteso la vostra organizzazione, moltiplicato le sedi, i circoli locali, i

corsi d'insegnamento, i patronati, ampliato i mezzi di propaganda, con

giornali, periodici, opuscoli largamente diffusi. Ottimamente, e con voi

ringraziamo tutti quelli che vi hanno prestato e continuano a prestarvi

il loro contributo nel compimento di questa provvidenziale azione. Attenti

però! Le istituzioni, come gl'individui, sogliono passare per una crisi

di crescenza, che può avere i suoi pericoli e le sue delusioni. Non lascia­

tevi troppo esaltare o illudere dal crescente numero dei nomi sulle vostre

liste o degli acquirenti delle vostre pubblicazioni. Domandate piuttosto

ciò che vale ciascuno di quei nomi. Significa esso veramente un nuovo-

soldato di Cristo nel mondo del lavoro? Questo realmente conta; questo

vi permetterà di dire con tutto il diritto : noi siamo cresciuti !

Voi potrete soltanto allora felicitarvi pienamente e senza riserva del

progresso della vostra Associazione, quando alla organizzazione, che

agisce in alto, corrisponderà in basso la vita dei singoli gruppi particolari

e di ciascuno dei loro membri. Poiché delle due l'una : o le « Acli » vi­

vranno della vita dei loro singoli elementi, e dureranno ; in caso contrario,

la loro vita sarebbe fittizia, e non potrebbe essere che effimera.

A che gioverebbero i soli nomi sulle liste, se coloro, che li portano^

non vi fossero iscritti che come semplici unità, se ciascuno non fosse nel

suo gruppo particolare, nel suo campo di lavoro, sempre più intima­

mente e saldamente unito a tutti gli altri lavoratori cattolici, i quali,

sotto il vessillo delle « Acli », non debbono avere che un medesimo pen­

siero e un medesimo volere, una medesima azione e una medesima asten­

sione, le medesime tendenze e le medesime avversioni?

Acta Pii Pp. XII 333

A che gioverebbero i molti acquirenti delle vostre pubblicazioni, se

il loro contenuto, per quanto eccellente, restasse lettera morta, sé non

divenisse vita, vita nelle vostre intime adunanze, nel calore delle discus­

sioni, delle spiegazioni, dei commenti, delle applicazioni opportune alle

condizioni di ciascun luogo?

A che gioverebbero le belle opere di carità e di assistenza per mezzo

delle « Acli », se voi non vi partecipaste solidalmente, almeno coi premu­

rosi servigi, con le buone idee, con un vivo interesse personale, di guisa

che possiate dire in verità : queste opere, queste sale di lettura, queste

colonie estive per i bambini, e tante altre simili istituzioni, sono opere

nostre?

A che gioverebbero i vostri ottimi Assistenti ecclesiastici e i vostri

egregi dirigenti, se essi non fossero atti a destare in ciascun membro dei

vostri gruppi il senso degli scopi delle « Acli », se non fossero abbastanza

larghi di mente e di cuore da lasciare agli altri la possibilità di esporre

le loro vedute e di rendersi utili all'Associazione con le loro buone

qualità?

Fate dunque delle « Acli », con l'aiuto di Dio, l'organizzazione di una

realtà vivente, di una realtà meravigliosa, di un cristianesimo vivo nel

mondo del lavoro. Poiché al tempo nostro manca precisamente questa

realtà vivente, al difetto della quale nessuna organizzazione ad oltranza,

d'i cui oggi si ha il culto, per non dire la superstizione, potrà mai supplire.

Il vostro crescente numero non abbia perciò che un senso : Cristo è

cresciuto con ciascuno di voi nel mondo del lavoro. Allora sarete pronti

e presti nei giorni difficili, se mai dovessero venire per voi, a vincere le

scoraggianti delusioni, dinanzi alle quali i deboli si sottraggono con la

fuga, rinunziando a proseguire la corsa iniziata.

2 — IL CAMMINO PERCORSO

Con letizia voi oggi dite : noi abbiamo progredito nella nostra vita. Noi

siamo là, non solo, ma così che nessuno, amico o avversario, ci può igno­

rare ; noi rappresentiamo qualche cosa ; tutti devono fare i conti con noi.

È vero. La Nostra gioia e la Nostra sodisfazione non è minore della vo­

stra, specialmente quando pensiamo come questi felici risultati sono stati

ottenuti in breve tempo e sempre in concorrenza con avversari implaca­

bili, che spesso avevano occupato il terreno prima di voi.

Tuttavia sarebbe un modo di giudicare superficiale, esteriore e, per

così dire, puramente sportivo, se voi consideraste il cammino percorso

soltanto da quell'aspetto. Le Associazioni cattoliche dei lavoratori non

sono là, unicamente perchè là è l'avversario. Chi lo affermasse, falserebbe

334 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

la verità storica, misconoscerebbe completamente l'impulso proprio della

Chiesa e dei cristiani degni di questo nome per l'azione sociale. Questo

impulso non viene loro dal di fuori ; non la paura della rivoluzione, nè

del sollevamento delle masse li spinge al lavoro per il popolo. No.

L'amore fa battere il loro cuore, quello stesso amore che faceva battere

il cuore di Cristo, e ispira loro la sollecitudine per la difesa e il rispetto

della dignità del lavoratore moderno e lo zelo attivo per metterlo in con­

dizioni di vita materiali e sociali in armonia con tale dignità.

Se voi ponderate seriamente tutto ciò, non sarete tentati di compia­

cervi senz'altro del cammino finora compiuto. Le « Acli » debbono, se­

condo i loro principi, esercitare l'apostolato fra gli operai, innanzi tutto

fra i loro propri membri, poi anche presso gli altri, un « apostolato di

operai per gli operai

A che punto dunque è in voi il progresso della santificazione della

vita mediante una concezione veramente cristiana del lavoro? Come opera

per mezzo vostro quell'apostolato ardente dell'esempio fra tanti, anche

giovani, i quali ogni giorno si trascinano al lavoro quasi come forzati,

senza gioia, senza alcuna elevata aspirazione? Come va il vostro aposto­

lato, così prezioso, dell'esempio nell'uso cristiano del tempo libero, nella

santificazione della domenica e delle feste, in tutta la vita di famiglia?

Guardatevi bene dal dire : Queste esigenze sono senza dubbio impor­

tanti, ma non toccano immediatamente le circostanze presenti. È real­

mente vero? Che cosa attende ora il lavoratore? Forse l'aiuto dello Stato

o della Chiesa per mezzo delle loro Opere di assistenza? Certo nessuno

pensa di sottrarre alla classe lavoratrice tale contributo ; ma essa non è

la sola a chiederlo, e in questi troppo lunghi anni di crisi economica

coloro che invocano soccorso sono divenuti così numerosi, che la Chiesa

stessa, e in particolar modo questa Santa Sede, nonostante le sue molte­

plici cure, non può tante volte che dolersi della sua insufficienza a solle­

vare tutte le miserie, a esaudire tutti quelli che si rivolgono a lei.

Perciò i lavoratori, come del resto anche gli altri ceti del popolo, prima

che sull'aiuto altrui, debbono contare sui loro propri sforzi, sulla loro

propria difesa, sulla loro mutua assistenza, nell'esercizio della quale il

punto fondamentale è il sentimento d'intima solidarietà tra quelli che

danno e quelli che ricevono. E in ciò consiste l'importanza delle esigenze

di cui abbiamo parlato e del lavoro apostolico che le « Acli » sono chia­

mate a compiere, impregnando tutta la vita del lavoratore coi veri prin­

cipi di Cristo.

Consideriamo le cose praticamente e con piena sincerità. Dappertutto 1 Cfr. Encycl. Quadragesimo anno.

Acta PU Pp. XII 335

si nota un senso di malessere e di malcontento : il lavoratore non è sod­

disfatto della sua sorte e di quella della sua famiglia; egli afferma che

i suoi guadagni non sono proporzionati ai suoi bisogni. Muno più della

Chiesa ha sostenuto e difende le richieste giuste del lavoratore. Ma tale

asserita sproporzione e insufficienza è sempre e unicamente dovuta alla

modicità del guadagno? L'accrescimento dei bisogni non vi entra per

nulla? Senza dubbio, vi sono necessità che debbono essere urgentemente

soddisfatte : gli alimenti, il vestito, l'abitazione, l'educazione dei figli,

il sano ristoro per l'anima e per il corpo. Ma Noi intendiamo di alludere

a quelle altre esigenze, le quali dimostrano come la moderna anticristiana

bramosia smodata del piacere e la spensierataggine tendono a penetrare

anche nel mondo operaio. Le ardue condizioni economiche del tempo di

guerra fecero perdere fin la possibilità del risparmio, ma anche oggidì

non se ne ha più il senso e l'idea. E in tali condizioni di spirito, come

si potrebbe avere la chiara e retta coscienza della responsabilità nell'uso

e nell'amministrazione del danaro pubblico destinato alle case popolari,

alle assicurazioni sociali, ai servizi di sanità? e come si potrebbe assu­

mere quella corresponsabilità nella direzione della intiera economia del

paese, a cui aspira la classe lavoratrice? soprattutto ora che la grave

piaga della disoccupazione non può essere sanata con la demagogia, ma

con la ragionevolezza e la disciplina, non con la profusione d'ingenti

somme per rimediare soltanto agli immediati bisogni del momento, ma

con saggi e lungimiranti provvedimenti? Da qui consegue la difficile, ma

pur così rilevante missione delle « Acli », di promuovere cioè nei singoli

lo spirito della parsimonia cristiana, della coscienziosa delicatezza in

tutte le cose che riguardano il bene comune, affinchè sempre le persone

consapevoli della loro responsabilità abbiano la prevalenza.

Importante è senz'alcun dubbio l'altezza dello stipendio o del salario,

che il padre di famiglia, e forse anche i figli già grandi, ogni mese od ogni

settimana portano a casa ; anche più importante è la comune cura di

impiegarlo saggiamente per i veri bisogni della famiglia. Ma di sommo

momento è che la donna di casa sappia tener bene il maneggio degli affari

domestici. Muno potrà negare che qui si offre alle « Acli » un nuovo

campo di molteplice attività per il sostegno della classe lavoratrice : con

la istruzione dei suoi membri, con opportuni istituti d'insegnamento per

le madri e per le fanciulle, con trattenimenti nelle ore libere, special­

mente per un sano e appropriato sollievo spirituale e corporale dei

giovani.

In realtà, lo stipendio o il salario non sono l'unica ricchezza del foco­

lare domestico. Le cognizioni acquistate nella scuola e quelle riguardanti

336 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

il proprio ufficio, arte o mestiere, la salute fisica, il benessere della madre

e del bambino, una abitazione sana e linda, concorrono altresì ad abbellire

ed allietare la casa con gran vantaggio dell'unione e dell'affetto mutuo

fra i membri della famiglia. E quale nuovo oggetto di operosità per le

« Acli » ! Quanti maestri cattolici, medici, giuristi ed altri, uomini e

donne, in città e in campagna, presterebbero ben volentieri l'opera loro

a pro della educazione del popolo ! Ma il popolo deve essere intimamente

disposto a cooperare a questo lavoro apostolico, a voler aiutare se stesso,

ad avere di se stesso un concetto alto e veramente cristiano. E così, eccoci

ricondotti al punto essenziale : siete voi apostoli, fra voi e reciproca­

mente, siete apostoli verso coloro che non sono, ma dovrebbero essere

con voi? Soltanto a questa condizione la vostra contentezza per il cam­

mino percorso potrà essere perfetta.

3 — IL VOSTRO PINE

Ma per non venir meno lungo la via, per infiammare i cuori e special­

mente per guadagnare la gioventù alla vostra causa, voi dovete aver

sempre dinanzi agli occhi l'alto fine, a cui ha da tendere il vostro movi­

mento : vale a dire, la formazione di lavoratori veramente cristiani che,

egualmente eccellenti per capacità nell'esercizio della loro arte e per co­

scienziosità religiosa, sappiano mettere in guardia la ferma tutela dei

loro interessi economici col più stretto senso di giustizia e col sincero pro­

posito di collaborare con le altre elassi della società al rinnovamento

cristiano di tutta la vita sociale.2

Tale è l'alto scopo del movimento dei lavoratori cristiani, anche se

questo si divide in particolari e distinte unioni, delle quali le une atten­

dono alla difesa dei loro legittimi interessi nei contratti di lavoro — il

che è ufficio proprio dei Sindacati —, altre alle opere di mutua assistenza

nelle cose economiche, come le cooperative di consumo, altre infine alla

cura religiosa e morale del lavoratore, quali sono le Associazioni operaie

cattoliche.

Non lasciatevi dunque sviare da questo fine, più importante di qual­

siasi forma transitoria dell'organizzazione sindacale. L'avvenire degli

stessi Sindacati dipende dalla fedeltà, o no, nel tendere a quella mèta.

Qualora infatti essi mirassero alla esclusiva dominazione nello Stato e

nella società, se volessero esercitare un assoluto potere sull'operaio, se

respingessero lo stretto senso di giustizia e la sincera volontà di colla­

borare con le altre classi sociali, fallirebbero all'aspettazione e alle spe­

ranze, che ogni onesto e cosciente lavoratore ripone in loro. Che cosa 2 Cfr. Encycl. Quadragesimo anno.

Acta Pü Pp. XII 337

dovrebbe pensarsi della esclusione di un operaio dal lavoro, perchè non

è persona gradita al Sindacato, della cessazione forzata del lavoro per

il conseguimento di scopi politici, dello smarrirsi in non pochi altri errati

sentieri, i quali conducono lungi dal vero bene e dalla invocata unità

della classe lavoratrice?

Una tale vera unità si ha soltanto, se si riconosce il retto scopo del

movimento dei lavoratori, almeno nei suoi fondamenti naturali. Noi

avevamo in mente questo punto essenziale, quando nel Nostro discorso

dell'11 Marzo 1945 parlavamo dei rapporti delle « Acli » col Sindacato

unico. Esso era ed è un esperimento, che mostra fino a quale estremo

limite i lavoratori cattolici si sono spinti nella loro volontà di collabora­

zione. Voi, diletti figli, avete dato manifesta prova di questa volontà,

perchè nel Sindacato come tale vedete un saldo sostegno della società

economica dei nostri tempi, non una sola volta riconosciuto dalla dot­

trina sociale della Chiesa.

Ma se la forma presente del Sindacato venisse a mettere in pericolo

il vero scopo del movimento dei lavoratori, allora le « Acli » non ver­

rebbero certamente meno a quel dovere di vigilanza e di azione, che la

gravità del caso richiedesse. Si tratta invero oggi di importanti risolu­

zioni e riforme nella economia nazionale, di fronte alle quali una lotta

di classe fondata sulla inimicizia e sull'odio rischierebbe di compromet­

tere l'idea sindacale, se non di condurla addirittura alla rovina. Perciò

voi dovete far sì che i principi cristiani prevalgano definitivamente nel

Sindacato ; allora esso prospererà a vantaggio dei lavoratori e di tutto

il popolo italiano.

Vi abbiamo rivolto, diletti figli, parole non festive, ma pratiche, sgor­

ganti da un cuore che batte intieramente per voi, ma che è anche profon­

damente compreso della gravità dell'ora. Possiate voi accoglierle col

medesimo spirito e proseguire con rinnovato fervore l'opera vostra!

opera, se altra mai, opportuna e necessaria, opera che tanti buoni frutti

ha già prodotti nel campo del lavoro e soprattutto nell'anima dei lavo­

ratori, opera altamente promettente per un più fecondo avvenire di bene Î

Con tali sentimenti, a voi, diletti figli e figlie, alle vostre famiglie, a

tutti i lavoratori dell'ufficio, della industria, del campo, del focolare

domestico, in Roma, in Italia, nel mondo intiero, — anche a coloro che

vivono lontani da Dio e dalla Chiesa, affinchè si ravvedano, — in modo

speciale a quanti cercano invano lavoro, o soffrono nelle più dure angu­

stie o nella miseria spirituale o materiale, ai vostri Assistenti ecclesia­

stici e dirigenti, alle vostre organizzazioni e istituzioni, impartiamo con

effusione di cuore la Nostra paterna Apostolica Benedizione.

23 - ACTA, vol. XV, n. 8. — 16-8-948.

338 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II

Ad Excmum Virum Emmanuelem Larrea Ribadeneira Aequatorianae

Reipublicae Oratorem extra ordinem liberis cum mandatis, Summo

Pontifici Litteras publicas porrigentem.'*

Señor Embajador :

La semana de Navidad de 1944 tuvimos la satisfacción de recibir las

Cartas Credenciales del primer Embajador de la República Ecuatoriana

ante la Santa Sede.

Tres días antes, circundados por los fieles de Nuestra amada Roma y

por incontables representantes de Nuestros hijos de todos los continentes,

hablamos ofrecido el Santo Sacrificio sobre la tumba del Príncipe de los

Apóstoles y pedido al Omnipotente con ardiente plegaria que, para bien

no de este o de aquel pueblo, sino de toda la humanidad, quisiese abre­

viar los días de la tribulación y encauzar finalmente a amigos y enemigos

por los senderos de una paz duradera y constructiva.

Estaba vivo aún en Nuestro corazón el recuerdo de aquella inolvidable

Misa de media noche, cuando acogíamos a su ilustre predecesor, que tan

grata memoria y alta estima ha dejado en Nos.

La palabras que entonces pronunciamos querían reflejar la preocupa­

ción y el ansia producidas por el seguro presentimiento de la última e

inminente fase de la guerra, en cuantos no se forjaban ilusiones acerca

de las formidables dificultades que la solución final del conflicto habría de

traer consigo.

Hoy, al dar de todo corazón la bienvenida al nuevo Embajador

Extraordinario y Plenipotenciario, que la confianza del Excmo. Sr. Pre­

sidente de la República del Ecuador Nos envía, podemos perfectamente

comprobar que aquellas preocupaciones han sido dolorosamente con­

firmadas por el desarrollo de los acontecimientos.

Efectivamente ; si hay algo característico en la hora que vivimos, es

precisamente la escasez en frutos, por no decir la esterilidad, de los

esfuerzos realizados hasta ahora en esta post-guerra, para conseguir una

paz verdadera, sólida y definitiva, que dé y que garantice a todos, hasta

a los débiles, lo que a cada uno le corresponde.

Es un camino donde se atraviesan los impedimentos y los obstáculos,

haciendo inútil toda diligencia en los negociadores, toda acomodación

puramente aritmética y toda discusión condicionada por la fuerza.

* Habita die 13 Iulii mensis a. .1948.

Acta Pii Pp. XII 339

La cosa, realmente, procede de una raíz : de qne falta la conciencia

de una norma, reconocida por todos, que sea moralmente obligatoria y

por lo tanto inviolable, cuya aplicación a los problemas concretos de la

paz detenga y paralice ese pulular de los intereses particulares y egoístas

y de las ansias desordenadas de poder.

Doquiera la fe en Dios y la convicción de no poder substraerse jamás

a las normas de su ley conserva todavía fuerza suficiente para conseguir

que su irradiación llegue desde la conciencia de los individuos hasta el

campo de la vida pública, el contraste entre las opiniones divergentes

puede componerse en una atmósfera de seriedad moral y de mutua

lealtad, que abre el camino a la solución acertada, hasta de los problemas

más espinosos.

Doquier en cambio se ha perdido el contacto vivo entre lo que es

terrenal y lo que es eterno, falla también en las negociaciones aquel fuerte

impulso moral que en el duro conflicto de los intereses es indispensable

para conseguir elevarse hasta aquella altura donde la justicia y la paz,

feliz y fraternalmente, se dan cita.

Los tratados de paz, en cuya gestación se olvidó o conscientemente se

negó el respeto a las leyes no escritas del pensamiento y de la acción

moral, se ven privados de aquella fuerza interior obligatoria, que es la

primera de todas las premisas para conseguir su deseada vitalitad ; por­

que la fidelidad a los pactos no se puede esperar ni estar seguro de ella

si ambas partes contrayentes no llevan profundamente impreso en su

alma el sentimiento de su obligatoriedad.

Por eso la humanidad tiene hoy que lamentar la vida efímera de

ciertos tratados solemnes, que al concertarse fueron saludados como

hitos fundamentales en el progreso jurídico internacional y en el camino

hacia una prudente previsión de la futura paz.

De esta manera los problemas y los peligros mundiales son, o serán

bien pronto, problemas y peligros para todos.

Vuestra Excelencia, Señor Embajador, como sus elocuentes y elevadas

expresiones claramente demuestran, está profundamente penetrado de

semejantes convicciones.

Por eso Nos sirve de especial satisfacción el oir de sus labios que

Nuestras incesantes solicitudes por la paz entre las naciones hallan tan

cordial comprensión en un país come el Ecuador, ante cuya evocación

es difícil permanecer indiferente, pues en él, como en los escarpados y

blancos de esos Andes que, más que su osamenta, son casi su robusto

cuerpo todo, la elevación, la tendencia a lo alto y a lo grande se diría que

son como algo connatural ; « bello, majestuoso, sublime » en su cielo y

340

en su suelo, — para decirlo con frase de un geógrafo poeta —, pero no

menos bello ni menos sublime en las almas de sus hijos : — una azucena

de Quito, la flor candida y mortificada que poco a poco va acercándose

a los supremos honores de los altares ; un García Moreno, el gobernante

genial, el fiel hijo de la Iglesia, el mártir de su fe —; ni menos bello

tampoco en el buen decir de su inspirada poesía, en cuyos primeros bal­

buceos fué actor principal nada menos que un Lorenzo de Cepeda, her­

mano del estático Serafín del Carmelo.

Pertenece también Vuestra Excelencia a una nación, de cuya historia

no pueden separarse la herencia de la cultura y de la tradición jurídica

latina y el rico patrimonio de la religión cristiana ; un país y un pueblo

que viven bajo la protección de aquel Corazón Divino, « que ha amado

tanto a los hombres », y que será siempre fiel, estamos seguros, a sus

tradiciones espirituales y a sus principios morales básicos.

Con tan consoladora esperanza invocamos las mejores bendiciones del

cielo sobre el Excmo. Señor Jefe del Estado, sobre el Gobierno, sobre

el católico pueblo de la República y de manera especial sobre Vuestra

Excelencia, su dignísimo Representante, mientras que le aseguramos que,

en sus gestiones, encaminadas a conseguir que las relaciones entre la

Santa Sede y el Ecuador sean cada vez más confiadas y fructuosas, ha­

llará siempre en Nos el apoyo más solícito y cordial.

Sacra Congregatio Consistorialis 341

ACTA 88. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

ROMANAE SEU URBIS - OSTIENSIS

DECRETUM DE FINIUM IMMUTATIONE

Perantiquae et illustris dioecesis Ostiensis, ad fluminis Tiberis ostium

sitae, novissima hac nostra aetate, sive ob impense auctum fidelium nu­

merum praesertim aestivo tempore ex Urbe illuc concurrentium, sive ob

defectum clericorum saecularium, quum gravior effecta sit cura anima­

rum, qua decet sollertia et operum praestantia gerenda, peropportunum

visum est aptam finium immutationem inter ipsam Ostiensem dioecesim

et finitimam Romanam proponi.

Itaque Ssmus Dominus Noster Pius Divina Providentia Pp. XII, re

mature perpensa plenaque habita rerum notitia, tum cupiens satius

consulere spiritali commodo fidelium qui in territorio degunt quod usque

nunc pertinet ad dioecesim Ostiensem, vel ibi quacunque de causa vel

quolibet temporis spatio commorantur; tum ad urgendam strictiorem

observantiam disciplinae ecclesiasticae, praehabito consensu Emi P.

D. Francisci S. R. E. Cardinalis Marchetti Selvaggiani, Sui pro Romana

dioecesi Vicarii Generalis, necnon Sacri Purpuratorum Patrum Col­

legii Decani ac Ostiensis Episcopi, suppleto quatenus opus sit interesse

habentium vel habere praesumentium consensu, decernere statuit ut

territorium Ostiensis dioecesis quod complectitur paroecias Ss. Martini

et Antonii Abbatis in loco Castel oli Decima, S. Michaelis Archangeli in

loco Castel Romano, S. Mariae a Succursu in loco Castel Porziano et Re­

ginae Pacis ad Litus, a praefata Ostiensi dioecesi distrahatur ac Roma­

nae perpetuo aggregetur, iuxta fines tamen uti infra regundos.

Quare inter memoratas utrasque dioeceses Romanam scilicet et Ostien­

sem, posthac hi, qui sequuntur, statuentur fines : « Fiume Tevere, dallo

sbocco di via dell'Acqua Rossa, all'altezza di Tor S. Michele, fino allo

sbocco del Fosso di Dragoncello ; Fosso di Dragoncello dal Fiume Tevere

all'Autostrada Roma-Lido; Autostrada Roma-Lido dal Fosso di Dra­

goncello fino a via del Fosso di Dragoncello, attraversando la via Ostien-

342 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

se ; Via del Fosso di Dragoncello-via dei Pescatori fino alla Forma del­

l'Acqua Eossa ; Forma dell'Acqua Rossa fino all'Autostrada Roma-Lido ;

Autostrada Roma-Lido dalla Forma dell'Acqua Rossa fino a via del­

l'Acqua Rossa ; Via dell'Acqua Rossa fino a raggiungere il fiume Tevere

all'altezza di Tor S. Michele ».

Ad haec autem exsecutioni mandanda, Ssmus Domi N us deputare di­

gnatus est eumdem Emum P. D. Franciscum S. "I. E. « ardinalem Mar­

chetti Selvaggiani, Eidem tribuens necessarias f oppo ;unas facultates

etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemli et virum eccle­

siasticum in dignitate constitutum, cum onere quamprimum remittendi

ad hanc S. Congregationem Consistorialem authenticum exemplar actus

peractae exsecutionis.

Tandem Eadem Sanctitas Sua mandare dignata est ut super his

omnibus praesens ediceretur Decretum Consistoriale, perinde valiturum

ac si Apostolicae Litterae sub plumbo datae forent.

Datum Romae, ex Aedibus S. C. Consistorialis, die 22 Maii 1948.

Fr. R. C. Card. Rossi, a Secretis.

© S-B. Renzoni, Adsessor.

SACRA CONGREGATIO RITUUM

DECLARATIO

In bina illa precatione qua sancta Mater Ecclesia in orationibus sol­

lemnibus feriae sextae in Parasceve etiam pro populo hebraico Dei

misericordiam implorat, haec verba occurrunt : « perfidi iudaei », et

« iudaica perfidia ». Porro quaesitum est de vero sensu istius locutionis

latinae, praesertim cum in variis translationibus, ad usum fidelium in

linguas vulgares factis, illa verba expressa fuerint locutionibus quae auri­

bus istius populi offensivae videantur.

Sacra haec Congregatio, de re interrogata, haec tantum declarare

censuit : « Non improbari, in translationibus in linguas vulgares, locu­

tiones quarum sensus sit : " infidelitas, infideles in credendo " ».

Romae, die 10 Iunii 1948.

C. Card. MICARA, Episc. Veliternus, Praefectus.

f A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius.

Sacra Romana Rota 343

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA ROTA

Citano edictalis

FRIBURGEN.

N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ( H A G O S T O T Z - S E Y T T B R )

Cum ignoretur locus actualis commorationis Domini Otto Seytter, in

causa conventi, eumdem citamus ad comparendum, sive per se sive per

procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae

(Roma, Palazzo della Cancelleria Apostolica) die 20 novembris 1948, hora

undecima, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto sub­

scribendum et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro

causae definitione.

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam

habentes de loco commorationis praedicti Domini Otto Seytter, curare

debent ut de hac edictali citatione ipse moneatur.*

Iosephus Pasquazi, Ponens

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 22 Iulii 1948.

Hugo Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Othon Seytter, dé­fendeur en cette cause, nous le citons a comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 20 novembre 1948, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Gonste-t-il de la nullité du mariage dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence du dit Othon Seytter devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

344 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Martedì, 13 luglio 1948, il Santo Padre lia ricevuto in solenne

Udienza Sua Eccellenza il Dott. Prof. D. LARREA RIBADENEIRA

MANUEL, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario della

Repubblica dell'Equatore, per la presentazione delle Lettere Cre­

denziali.

SAGRA GONG REG AZIONE DEI RITI

Martedì, 22 giugno 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si è adunata la S. Congregazione dei Riti preparatoria, nella quale gli Emi e Revmi Si­gnori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi hanno discusso :

a) sulla eroicità delle virtù della Serva di Dio Caterina Jarrige, del Terzo Ordine di San Domenico.

b) sulla riassunzione della causa di canonizzazione dei Beati Simone da Lipnica e Giovanni da Dukla, Conf., O. F. M.

Martedì, 13 luglio 1948, nel Palazzo delle Congregazioni a San Callisto, si è adunata la S. Congregazione dei Riti antepreparatoria, alla presenza di S. Em. Revma il Signor Cardinale Clemente Micara, Vescovo di Velletri, Prefetto della stessa S. Congregazione, Ponente o Relatore della causa del Servo di Dio Alberico Crescitelli, Missionario Apostolico del Pontifìcio Isti­tuto dei Ss. Pietro e Paolo e dei Ss. Ambrogio e Carlo per le Missioni estere. In detta Congregazione i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teo­logi han discusso sul martirio e sulle cause del martirio del predetto Servo di Dio.

Martedì, 20 luglio 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si è adunata la S. Congregazione dei Riti preparatoria, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi hanno di­scusso sulla eroicità delle virtù del Servo di Dio Federico Albert, Vicario Parrocchiale e Vicario Foraneo di Lanzo Torinese, fondatore della Congre­gazione delle Suore Vincenziane dell'Immacolata Concezione, dette Albertine.

Diarium Romanae Curiae 345

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felice­mente regnante, si è degnato di nominare :

13 maggio 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Diret­tore Perpetuo dell'Arciconfratemita degli Amanti di Gesù e Maria al Calvario in Roma.

30 giugno » L'Illmo signor conte Bennicelli Alfredo, Segretario di Am­basciate e Cameriere Segreto di spada e cappa partecipante.

Parimenti con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Pio XII,

felicemente regnante, si è degnato di nominare :

Prelati Domestici di Sua Santità:

11 ottobre 1945. Monsig. Carroll Howard, della diocesi di Pittsburg. 30 » » Monsig. Delaney Michele F., dell'archidiocesi di Boston.

9 giugno 1946. Monsig. Guimard Augusto, della diocesi di Les Gonaïves.

20 luglio » Monsig. Aguilera Pagan Nestore, della diocesi di Ponce.

» » » Monsig. Murga Sanz Vincenzo, della medesima diocesi.

30 » » Monsig. Pego Fuentes Raniero, della diocesi di Tucumán.

15 febbraio 1947. Monsig. Ahr Giorgio W., dell'archidiocesi di Newark.

» » » Monsig. Mac Kinson Giacomo A., della medesima archi-diocesi.

» » Monsig. Bolaños Araya Claudio, delParchidiocesi di San Giuseppe di Costarica.

» » » Monsig. Chaverri Rojas Michele, della medesima archi-diocesi.

» » » Monsig. Passos Olavo, della diocesi di Sobral.

23 marzo » Monsig. Plantier Basilio, della diocesi di San Michele. 1 agosto » Monsig. Rabello de Mesquita Giovanni, della diocesi di

Campanha.

» novembre » Monsig. Hochwalt Federico G., delParchidiocesi di Cin­cinnati.

» » » Monsig. Krämer Augusto J., della medesima archidiocesi.

» » » Monsig. Miller Cleto A., della medesima archidiocesi.

» » » Monsig. Ryan Carlo J., della medesima archidiocesi.

» » » Monsig. Waldhaus Enrico J., della medesima archidiocesi.

» » » Monsig. Barajas Giusto, della diocesi di Tepic. 19 » Monsig. Boyle Edoardo, delParchidiocesi di Philadelphia.

346 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

27 novembre 1947. Monsig. Flanagan Patrizio A., dell'archidiocesi di Omaha. » » » Monsig. Glesson Edoardo M., della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Graham Ernesto, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Palubicki Giovanni S., della medesima archidio­

cesi. » » » Monsig. Paschang Giovanni L., della medesima archidio­

cesi. » » » Monsig. Smiskol Giorgio A., della medesima archidiocesi.

15 dicembre » Monsig. Bituin Andrea, dell'archidiocesi di Manila. » » » Monsig. de Vega Tommaso, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Lindayag Alessandro, della medesima archidio­

cesi. » » » Monsig. Mendoza Guglielmo, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Dunne Patrizio, della\ diocesi di San Diego. » » » Monsig. Matthews Tommaso A., della medesima diocesi.

19 » » Monsig. Beothy Giorgio, della diocesi di Gran Varadino dei Latini.

» » » Monsig. Domanek Paolo, della medesima diocesi. » » » Monsig. Barnes Leslie V., della diocesi di Lincoln. » » » Monsig. O'Connor Daniele Bernardo, della medesima dio­

cesi. 22 gennaio 1948. Monsig. Anderson Giovanni H., della diocesi di Hartford. » » » Monsig. Smykowski Bronislao Luigi, della medesima dio­

cesi. » » » Monsig. O'Shea Francesco M., della medesima diocesi. » » » Monsig. Murphy Edwin M., della diocesi di Steubenville.

30 » » Monsig. Loftus Eugenio Antonio, della diocesi di Buffalo. 3 febbraio » Monsig. Ciocia Alessandro A., della diocesi di Brooklyn. » » » Monsig. Donovan Edoardo J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Downing Francesco S., della medesima diocesi. » » » Monsig. Dwyer Giovanni F., della medesima diocesi. » » » Monsig. Lutz Corrado B., della medesima diocesi. » » » Monsig. Lyle Giovanni B., della medesima diocesi. » » » Monsig. Mullaney Edoardo J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Murray Tommaso F., della medesima diocesi. » » » Monsig. Pendieton Allan T., della medesima diocesi. » » » Monsig. Robinson Giovanni J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Ross Giovanni F., della medesima diocesi. » » » Monsig. Rysiakiewicz Stanislao, della medesima diocesi. » » » Monsig. Scanlan Tommaso A., della medesima diocesi. » » » Monsig. Sharkey Tommaso A., della medesima diocesi. » » » Monsig. Wynne Giovanni, della medesima diocesi. » » » Monsig. Bogg Roberto, della diocesi di Grand Rapids.

Diarium Romanae Curiae 347

febbraio 1948. Monsig. Boite Carlo Francesco, della medesima diocesi. Monsig. Cianci Salvatore, della medesima diocesi. Monsig. Falicki Edmondo Francesco, della medesima dio­

cesi. Monsig. Hyland Daniele, della medesima diocesi. Monsig. Koss Giuseppe Luigi, della medesima diocesi. Monsig. Lipkus Giuseppe A., della medesima diocesi.

Camerieri segreti soprannumerari di Sua Santità

22 gennaio 1946. Monsig. Reverter Domenico, delParchidiocesi di Lima. 30 luglio » Monsig. Basso Salvatore, della diocesi di Tucumán.

» » » Monsig. Padilla Cesare, della medesima diocesi.

» » » Monsig. Ziegert Ugo, della medesima diocesi. 21 dicembre » Monsig. Barbosa Eraldo, della diocesi di Aracaju.

» » Monsig. de Freitas Antonio, della medesima diocesi.

» » Monsig. Teixeira Olivio, della medesima diocesi. 15 febbraio 1947. Monsig. Ribeiro Carlo Olimpio, delParchidiocesi di San

Salvatore della Baia.

» » » Monsig: Pinto Giuseppe Luigi, della diocesi di Sobral. 17 » » Monsig. Lobato Farrugia Giovanni, delParchidiocesi di

Habana. 23 marzo » Monsig. Oarvalho Urbano, della diocesi di Pesqueira. 20 aprile » Monsig. Pinto Alfredo Damaso, della diocesi di Garan-

huns. 25 maggio Monsig. Madureira Luigi, della diocesi di Pesqueira.

» » » Monsig. Malzone Erminio, della diocesi di Guaxupé. 1 agosto » Monsig. Castello Branco Emanuele, delParchidiocesi di

San Sebastiano di Rio de Janeiro.

» » Monsig. da Silva Antonio, della medesima archidiocesi.

» » » Monsig. Gonçalves de Barros Giovanni Gabriele, della medesima archidiocesi.

» » » Monsig. Novaretti Mario, della medesima archidiocesi.

» » Monsig. Paraggio Nicola, della medesima archidiocesi.

» novembre » Monsig. Chammany Francesco, delParchidiocesi di Vera-poly.

» » » Monsig. Correa Giuseppe, della medesima archidiocesi.

» » » Monsig. Vaippicherry Giuseppe, della medesima archidio­

7 » » Monsig. cesi.

Camilleri Mario, della diocesi di Gozo. 15 dicembre » Monsig. Montaña y Pradera Silvio, delParchidiocesi di

Habana. 14 gennaio 1948. Monsig. Belviso Raffaele, delParchidiocesi di Napoli. » » » Monsig. Boros Alberto, della diocesi di Timisoara.

348 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

14 gennaio 1948. Monsig. Heber Giovanni, della medesima diocesi. 30 » » Monsig. Garvey Francesco Antonio, della diocesi di Buf­

falo. » » » Monsig. McHugh Giovanni Lodze, della medesima diocesi. 3 febbraio » Monsig. Baldwin Vincenzo, della diocesi di Brooklyn. » » » Monsig. Balkunas Giovanni B., della medesima diocesi. » » » Monsig. Carberry Giovanni, della medesima diocesi. » » * » Monsig. Fitz Gibbon Francesco S., della medesima dio­

cesi. » » » Monsig. Henegan Giovanni J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Kelaher Pietro E., della medesima diocesi. » » » Monsig. McCormack Giuseppe A., della medesima diocesi. » » » Monsig. McGowan Giacomo J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Arszulowicz Antonio Pietro, della diocesi di

Grand Rapids.

Camerieri segreti di spada e cappa soprannumerari di Sua Santità :

15 giugno 1939. Il sig. Freiherr von Twickel Rodolfo, della diocesi di Münster.

» febbraio 1946. Il sig. Dessain Giuseppe Giulio, della diocesi di Liegi. 25 dicembre » Il sig. O'Brien Alfredo, della diocesi di Southwark. 28 giugno 1948. Il sig. Capece Minutólo dei duchi di S. Valentino don

Gennaro, delFarchidiocesi di Napoli. » » » Il nob. Giorgi Costa Pier Luigi (Roma). » » » Il nob. dei conti Riccardi Ludovico (Roma).

Camerieri d'onore in abito paonazzo :

17 novembre 1945. Monsig. Alarcon Quinteros Emmanuele, dell'archidiocesi di Santissima Concezione.

» » » Monsig. Cruz Ocampo Domenico, della medesima archi-diocesi.

» » » Monsig. Sánchez Beguirestain Emanuele, della medesima archidiocesi.

25 febbraio 1948. Monsig. Chiariello Onofrio, della diocesi di Campagna. » » » Monsig. Spangaro Luigi, della diocesi di Concordia. 10 marzo » Monsig. Fratta Guglielmo, della medesima diocesi. » » » Monsig. Giacinto Antonio, della medesima diocesi. 4 luglio » Monsig. Rovellini Stefano, dell'archidiocesi di Milano.

14 » » Monsig. Terlizzi Francesco, della diocesi di Bitonto.

Cameriere d'onore di spada e cappa soprannumerario di Sua Santità :

22 giugno .1947. Il sig. Rosati Alfredo (Roma).

Diarium Romanae Curiae 349

ONORIFICENZE

Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felice­mente regnante, si è degnato di conferire :

La Commenda

22 giugno 1947. A 21 dicembre » A 23 febbraio 1948. A

» »

29 13 » » »

27 » »

»

»

»

aprile

»

» »

23 maggio

14 giugno

» »

26 4 »

» » »

luglio »

dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

1 sig. Cozi Mario (Roma).

1 sig. Peyron Amedeo, dell'archidiocesi di Torino. 1 sig. Bonifacio Filippo, della diocesi di Agrigento. 1 sig. Casotti Mario, delParchidiocesi di Milano. 1 sig. Bottazzi Raffaello, della diocesi di Treviso. 1 sig. Bufalari Carlo, della diocesi di Città della Pieve. 1 sig. Castoldi Franco, delParchidiocesi di Milano. .1 sig. Ferrano Umberto, della medesima archidiocesi. 1 sig. Poscetti Francesco Saverio (Roma). 1 sig. Hemeryckx Francesco, del vicariato apostolico di

Tshumbè.

1 sig. Merli Francesco, della diocesi di Ascoli Piceno. 1 sig. Tortora Michele, della diocesi di Cerignola. 1 sig. Moratti Angelo Pietro, delParchidiocesi di Milano. 1 sig. Vanni Francesco, delParchidiocesi di Firenze. 1 sig. Risi Antonio, della prelatura di Pompei. 1 sig. Braccesi Giorgio, della diocesi di Pistoia. 1 sig. Azzone Mario (Roma). .1 sig. Villa Alessandro (Roma).

1 sig. Wright Carlo P., del vicariato apostolico di Oslo. 1 sig. Valentini Raffaele, della diocesi di Grosseto. 1 sig. Papasogli-Pizzotti Giorgio, della diocesi di San

Miniato.

La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe militare :

11 maggio 1948. Al sig. generale Baldwin Geoffrey P. (U. S. A.).

Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

15 dicembre 1947. Al sig. Baxter Leonello F., della diocesi di Mobile. » » » Al sig. Boggian Clarenzio F., della medesima diocesi. » » » Al sig. Brady Giuseppe, della medesima diocesi. » » » Al sig. Orane Giacomo A., della medesima diocesi. » » » Al sig. Mackin Terenzio, della medesima diocesi. » » » Al sig. McGeever Giovanni, della medesima diocesi. » » » Al sig. McMahon Giovanni G., della medesima diocesi. » » » Al sig. McCaffrey Raimondo, della medesima diocesi.

350 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

15 dicembre 1947. Al sig. Palughi Giuseppe, della medesima diocesi.

» » Al sig. Payne Filippo A., della medesima diocesi.

» » Al sig. Zoghby Erberto, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Fitzpatrick Giovanni F., della diocesi di Salt Lake.

» » » Al sig. Galligan Giovanni G., della medesima diocesi.

» » Al sig. Leary Guglielmo E., della medesima diocesi. 30 settembre » Al sig. Valdivia Giuseppe Francesco, della diocesi di

Cienfuegos. 22 gennaio 1948. Al sig. Girouard Giuseppe Arturo, della diocesi di Hart­

ford.

» » » Al sig. McGovern Giacomo Lorenzo, della medesima dio­cesi.

3 febbraio » Al sig. Askin David, della diocesi di Brooklyn.

» » Al sig. Farley Filippo, della medesima diocesi.

» » Al sig. McNamara Giuseppe, della medesima diocesi.

» Al sig. O'Brien Michele, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Patridge Carlo, della medesima diocesi.

» Al sig. Sheean Giorgio A., della medesima diocesi.

» » » Al sig. O'Neill Tommaso Alberto, della diocesi di Buf­falo.

23 » Al sig. Kneiñ Pietro, dell'archidiocesi di San Luigi (TJ. S. A.).

29 » Al sig. Berthóty Carlo, della diocesi di Gran Varadino dei Latini.

13 aprile » Al sig. Malin verno Franco, dell'archidiocesi di Milano.

» » Al sig. Pozzi Ernesto, della medesima archidiocesi.

» » » Al sig. Campora Francesco, della diocesi di Savona.

» » Al sig. Bardos Ludovico, dell'archidiocesi di Strigonia. 29 » Al sig. O'Hara Carlo, dell'archidiocesi di Milwaukee.

» » » Al sig. Wabiszewski Silvestro J., della medesima archi-diocesi.

» » Al sig. Surges Francesco M., della medesima archidiocesi.

» Al sig. Kastenholz Edoardo F., della medesima archidio­cesi.

» » » Al sig. Johnston Enrico S., della medesima archidiocesi.

» » » Al sig. Kopmeier Normanno J., della medesima archidio­cesi.

19 maggio » Al sig. Fakhoury Luigi, della diocesi di Baalbek dei Ma­roniti.

23 » Al sig. Prévost Attilio, dell'archidiocesi di Milano.

» » Al sig. Bazzola Raffaele, dell'archidiocesi di Sassari.

» » Al sig. Doneddu Sebastiano, della medesima archidiocesi.

Diarium Romanae Curiae 351

23 maggio 1948. Al sig. Serra Salvatore, della medesima archidiocesi. 14 giugno » Al sig. Bianchi Gerardo, della diocesi di Pistoia.

» » » Al sig. Bonacchi Gino, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Del Roso Lisindo, della medesima diocesi. 4 luglio » Al" sig. Cecchi Giuseppe, delParchidiocesi di Firenze.

» » » Al sig. Zaccagnini Edmondo (Roma). 14 » » Al sig. Donovan Wilbur, del vicariato apostolico di Isole

Figi. 22 » » Al sig. Vigna Bartolomeo, della diocesi di Mondo vi.

Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe militare :

27 aprile 1948. Al sig. Gahlinger Antonio, Capitano della Guardia Sviz­zera Pontifìcia.

» » » Al sig. Imesch Giuseppe, Capitano della Guardia Sviz­zera Pontifìcia.

La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa :

22 giugno 1947. Al sig. Ponti Ettore (Roma).

» » » Al sig. Sinistri Alfredo (Roma). 24 settembre » Al sig- Falchi Giulio, delParchidiocesi di Sassari.

21 dicembre » Al sig. Tazzetti Guido, delParchidiocesi di Torino.

23 febbraio 1948. Al sig. Bonizzoni Emilio, della diocesi di Crema.

» » » Al sig. Viviani Paolo, della medesima diocesi.

» Al sig. Morselli Silvio (Roma).

» » Al sig. De Sbrocchis Giuseppe, della diocesi di Segni.

» » Al sig. Pierpaoli Giulio, della diocesi di Terni.

» » » Al sig. Bartolozzi Menenio, della diocesi di Treviso.

» » » Al sig. Perin Pietro, della medesima diocesi.

» » Al sig. Tronconi Alessandro, della medesima diocesi.

7 aprile » Al sig. Filosi Luigi (Roma).

13 » Al sig. Romano Francesco, della diocesi di Cariati.

» » » Al sig. Nigra Mario, della diocesi di Ivrea.

» » » Al sig. Nobili Luigi, delParchidiocesi di Milano.

» » » Al sig. Silva Ambrogio, della medesima archidiocesi.

» » Al sig. Ottolina Enrico, della medesima archidiocesi.

» » » Al sig. Ottolina Secondo, della medesima archidiocesi.

» » Al sig. Nurcio Giuseppe, della diocesi di Nardo.

» » » Al sig. De Giuli Innocenzo, della diocesi di Novara.

» » » Al sig. Mainardi Leonildo, della diocesi di Padova.

» » » Al sig. Romano Edoardo (Roma).

» » Al sig. Zinzi Comingio (Roma).

» » Al sig. Errázuriz Mena Carlo, delParchidiocesi di San-

tiago del Chile.

352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa :

27 novembre 1947. Al sig. Canto Enrico, dell'archidiocesi di Santiago di Cuba.

15 dicembre » Al sig. Araneta Salvatore, dell'archidiocesi di Manila.

» » » Al sig. Daza Gabriele, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Lao Gabriele, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Nakpil Giovanni, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Parsons Carlo, della medesima archidiocesi.

23 febbraio 1948. Al sig. Wydler Teodoro, dell'archidiocesi di Strigonia.

» » » Al sig. Micheli Filippo, della diocesi di Terni.

» » » Al sig. Botter Alfeo, della diocesi di Treviso.

» » Al sig. Cursi Alfredo, della medesima diocesi. » » » Al sig. Innocente Attilio, della medesima diocesi.

» » Al sig. Pantaleoni Clemente, della medesima diocesi.

29 » » Al sig. Zoccola Carlo, della diocesi di Acqui. » » » Al sig. Calvi Ambrogio, della diocesi di Pavia.

13 aprile » Al sig. Maestri Giuseppe, della medesima diocesi.

» » Al sig. Anselmo Giuseppe, della diocesi di Savona. » » » Al sig. Robatto Antonio, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Fiocca Ernesto, della diocesi di Vigevano. 27 » » Al sig. Barbagallo Giovanni, della diocesi di Acireale.

» Al sig. D'Urso Rosario, della medesima diocesi.

» » Al sig. Asquini Giorgio, della diocesi di Concordia.

» » Al sig. Cimatoribus Angelo Pompeo, della medesima dio­

» » » Al sig. cesi.

Rosella Luigi, della medesima diocesi. » » » Al sig. Castaldi Francesco, dell'archidiocesi di Napoli.

29 » » Al sig. Deganutti Camillo, dell'archidiocesi di Udine. 19 maggio » Al sig. Guerrieri Raffaele Lucio, dell'archidiocesi di Pa-

lermo. 23 » » Al sig. Guardi Giovanni Battista, della diocesi di Biella.

» Al sig. De Rosa Antonio, della diocesi di Concordia. » » Al sig. Pavanel Luigi, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Filippini Girolamo, dell'archidiocesi di Firenze.

» » Al sig. Gerosa Paolo, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. Zocchi Guido, della medesima archidiocesi.

» » Al sig. Pepe Guglielmo (Roma). 5) » Al sig. Cazzador Giuseppe, del patriarcato di Venezia.

An. et voï. XL 4 Septembris 1948 (Ser. H, v. XT) - N. 9

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP, XII

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

I

CAMBERRENSIS

(CAMBERßENSIS ET GULBURNENSIS)

DIOECESIS GULBURNENSIS SEDES IN (( CANBERRA )) URBEM TRANSFERTUR ,* DIOE­

CESIS IPSA, POSTHAC CAMBERRENSIS ET GULBURNENSIS APPELLANDA, A ME­

TROPOLITICO ARCHIEPISCOPI SYDNEYENSIS IURE EXIMITUR, AD ARCHIE­

PISCOPALIS ECCLESIAE GRADUM ET DIGNITATEM EVEHITUR ATQUE SEDI

APOSTOLICAE IMMEDIATE SUBIICITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

An dioecesium opportuniorem et utiliorem regiminis perfunctionem maxime procul dubio confert ut episcopalis sedes in ea constituta sit urbe, quae ceteris sit praestantior ; Apostolicae autem Sedis est ex una in alteram transferre civitatem Antistitis sedem et cathedram episco­palem in altera ecclesia constituere, si hoc, ad maius christifidelium bonum, opportunum visum fuerit. Cum itaque in dioecesi Gulburnensi, a fel. rec. Pio Papa Nono, Decessore Nostro, anno millesimo octingen­tesimo sexagesimo secundo, die decima septima Novembris mensis, ere­cta, et metropolitanae Ecclesiae Sydneyensi suffraganea constituta, urbs exstet, quae totius Australiae princeps foederalis est, Canberra vulgo

24 - ACTA, vol. XV, n. 9. — 4-9-948.

354 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nuncupata, sane congruum videtur in hanc urbem sedem episcopalem,

hactenus Golberniae constitutam, transferre et insimul ad sedis archie­

piscopalis honorem et fastigium eam evehere. De consilio igitur vene-

rabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium S. Congregationi

de Propaganda Fide praepositorum, suppleto, quatenus opus sit, quorum

intersit vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, omnibus ma­

ture perpensis ac certa scientia, de apostolicae Nostrae potestatis plenitu­

dine episcopalem Gulburnensis dioecesis sedem in Canberra urbem trans -

f erimus, quam proinde ad civitatis episcopalis dignitatem extollimus.

Statuimus insuper ut Gulburnensis dioecesis, ob hanc eius sedis episco­

palis translationem, posthac Camberrensis et Gulburnensis nomine ap­

pelletur. Ecclesiam autem istam peculiari benevolentia complectentes,

ad dignitatem archiepiscopalem evehimus et extollimus, ac Nobis et

Apostolicae Sedi immediate subiectam decernimus ; atque proinde a me­

tropolitico Archiepiscopi Sydneyensis iure eximimus ; volumus tamen ut

Camberrensis et Gulburnensis Archiepiscopus pro tempore, licet ab Apo­

stolica Sede immediate dependeat, interesse valeat synodis et conferentiis

Episcoporum provinciae ecclesiasticae Sydneyensis et in eiusdem pro­

vinciae Seminaria mittere possit iuvenes, in spem Ecclesiae succrescen-

tes. Eidem insuper pro tempore Archiepiscopo singula iura concedimus

et privilegia, quibus ceteri huiusmodi Archiepiscopi fruuntur, atque tum

Pallii usum, postquam tamen illud in Sacro Concistorio postulatum et

obtentum fuerit, tum ius Crucem ante se ferendi iuxta sacros canones

praescripta, inter fines tantum propriae Archidioecesis. Concedimus

porro ut, usque dum ecclesia cathedralis in Camberrensi urbe aedificetur,

adhuc adhibeatur ecclesia cathedralis Deo in honorem Ss. Apostolorum

Petri et Pauli dicata Gulberniae exstans; et Archiepiscopo facultatem

facimus pro eius lubitu residendi sive in Gulburnensi sive in Camber­

rensi civitate. Praesentes autem Litteras firmas, validas et efficaces

exsistere et fore suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere

atque ab omnibus ád quos spectat inviolabiliter observari debere ; et, si

secus super his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter

contigerit attentari, id prorsus irritum et inane esse et fore volumus ac

declaramus, contrariis quibuslibet minime obstantibus, etiam speciali

mentione dignis, quibus omnibus derogamus. Harum vero Litterarum

transumptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii

publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio con­

stituti munitis eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce praesentibus

ostensis tribueretur. Nemini autem hanc paginam translationis, evectio-

nis, exemptionis, subiectionis, concessionis, statuti, derogationis et vo-

Acta Pii Pp. XII 355

luntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesi­mo quadragesimo octavo, die quinta Februarii mensis, Pontificatus No­stri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI S. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus,

t Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Seleuc, Dec. Proton. Apost,

Bernardus De Felicis, Proton. Apost.

EXPEDITA

die quinta Martii, anno nono

Alfridus Marini, Plunibator.

L o c o © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 8. — Al . Trussardi.

I I

I N S U L A R U M D E C O O K

PRAEFECTURA APOSTOLICA INSULARUM DE COOK AD VICARIATUS APOSTOLICI

GRADUM EVEHITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Congruum sane et opportunum videtur Praefecturas Apostolicas, in quibus Missionariorum zelo notabiles res catholica progressus fecerit, ad potioris dignitatis gradum evehere. Cum itaque in Oceania Praefe­ctura Apostolica Insularum de Cook, Apostolicis Litteris datis anno millesimo nongentesimo vigesimo secundo, die vigesima septima novem­bris mensis, a fel. rec. Pio Papa Undecimo, Praedecessore Nostro erecta, ob sedulas Societatis Sacrorum Cordium Iesu et Mariae Sodalium qui­bus illa concredita est, curas, evangélicos non mediocres fructus tulerit, eam ad Vicariatus Apostolici gradum extollere censuimus. De venera­bilium igitur Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium S. Congregationi christiano Nomine propagando praepositorum consilio, attento favora-

356 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

bili voto venerabilis Fratris Ioannis Panico, Archiepiscopi Titularis Iu­stinianensis et Delegati Apostolici Australiae, Novae Zelandiae et Ocea­niae, atque suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, re mature perpensa, Praefecturam illam Insularum de Cook, eodem nomine iisdemque limitibus servatis, in Vicariatum Apostolicum suprema Nostra auctoritate evehimus, erigimus et constituimus, eumque etiam in posterum praefatae Societatis Sacro­rum Cordium Iesu et Mariae sodalibus, ad Nostrum tamen et Apostolicae Sedis beneplacitum, commissum volumus. Novo autem huic Vicariatui Insularum de Cook eiusque pro tempore Vicariis Apostolicis omnia tri­buimus iura, privilegia, potestates et facultates, quibus ceteri per orbem Vicariatus eorumque Praesules iure communi fruuntur et gaudent, illos­que pariter iisdem adstringimus oneribus et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Quae omnia, uti supra disposita et constituta, rata ac valida esse volumus et iubemus, contrariis quibuscumque minime obstan­tibus. Harum vero Litterarum transumptis aut excerptis manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae hisce Litteris haberetur, si ipsaemet exhibitae vel ostensae forent. Nemini autem hanc paginam evectionis, erectionis, concessionis, sta­tuti et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo octavo, die duodecima Februarii mensis, Pontificatus No­stri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI S. Collegii Decanus. 8. C. de Propaganda Fide Praefectus.

f Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Seleuc, Dec. Proton. Apost.

Albertus Serafini, Proton. Apost.

E X P E D I T A

die quintadecima Martii , anno decimo

Alfridus Marini, Plumbator.

Loco © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 27. — Al . Trussardi.

Acta Pii Pp. XII 357

III

DE ONITSHA-OWERRI (ONITSHAÉNSIS-OWERRIENSIS)

VICARIATUS APOSTOLICUS DH ONITSHA-OWERRI IN DUAS DIVIDITUR PARTES, QUA­

R U M UNA VICARIATUS APOSTOLICUS ONITSHAËNSIS EFPORMABITUR, ALTERA

VICARIATUS APOSTOLICUS OWERRIENSIS, CUI ADNECTITUR PARVUM TERRITO­

R I U M A VICARIATU CALABARENSI DISTRACTUM.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

In christianum nomen inter infideles gentes facilius propagan-dum mentem Nostram iuxta Dominicum mandatum assidue conferentes, latissima plerumque Vicariatuum Apostolicorum territoria dispertire et alias erigere Missiones satagimus aliis Evangelii praeconibus concre­dendas. Quum itaque Vicariatus Apostolicus de Onitsha-Owerri in Africa Occidentali Britannica, apostolicis Congregationis Sancti Spiritus so­dalium curis commissus, adeo pateat ut nimis arduum sit in regione illa evangelizationis opus, peropportunum visum est ad illius Vicariatus divisionem procedere. De consilio igitur venerabilium Fratrum Nostro­rum S. R. E. Cardinalium S. Congregationi de Propaganda Fide prae­positorum, praehabito favorabili voto venerabilis Fratris Davidis Ma-thew, Archiepiscopi titularis Apameni in Bithynia et Africae Orientalis et Occidentalis Britannicae Delegati Apostolici, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit, vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, re mature perpensa ac certa scientia Apostolicum quem supra memora­vimus Vicariatum de Onitsha-Owerri, suprema auctoritate Nostra in binas dividimus partes, quarum una, ad septentrionem versus, integram provinciam civilem, cui nomen vulgo Onitsha, complectetur, et Vicaria­tum efiformabit Onitshaënsem appellatione ; altera vero, ad meridiem ver­sus, civiles provincias, quibus nomina Owerri et Owerri River, com­plectens, novum efformabit Vicariatum sub Owerriensis appellatione; cui territorium adiungimus, quod a tribu O goni nomen sumit, hucusque ad Vicariatum Calabarensem pertinens, a quo propterea eadem apostoli­ca auctoritate Nostra illud distrahimus, ut aptius spiritualibus illorum populorum necessitatibus prospici possit. Ambos insuper Vicariatus

x

358 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Apostolicos Onitshaènsem et Owerriensem, ita a Nobis erectos et consti­tutos, sollertibus Congregationis Sancti Spiritus sollicitudinibus, ad Nostrum tamen et Sedis Apostolicae beneplacitum, etiam in posterum, commissos volumus ac decernimus. Utrique porro Vicariatui eorumque pro tempore Vicariis Apostolicis omnia tribuimus iura, privilegia, hono­res et potestates, quibus ceteri per orbem Vicariatus eorumque Praesu­les iure communi fruuntur; iisdamque.eos adstringimus oneribus et obli­gationibus quibus ceteri adstringuntur. Quae omnia, uti supra disposita et constituta, rata ac valida esse volumus et iubemus, contrariis quibus­libet minime obstantibus. Harum vero Litterarum transumptis aut ex­ceptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae hisce praesentibus ostensis haberetur. Nemini autem hanc paginam divisionis, erectionis, dismembra­tionis, constitutionis, commissionis, statuti et voluntatis Nostrae infrin­gere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolo­rum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo octavo, die duodecima Februarii mensis, Pontificatus No­stri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI 8. Collegii Decanus. 8. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost.

E X P E D I T A

die prima April is , anno decimo

Alfridus Marini, Plumbator,

L o c o £g Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 24. — Al . Trussardi.

Acta Pii Pp. XII 359

iv DE IPAMU

(IPAMUENSIS)

PRAEFECTURA APOSTOLICA DE I P A M U AD VICARIATUS APOSTOLICI GRADUM ET

DIGNITATEM EVEHITUR SUB (( IPAMUENSIS )) NOMINE.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Missio quaevis inter gentes adhuc Evangelii lumine orbatas, si laetos res catholica fructus illic retulerit, digna sane videtur quae ab Aposto­lica Sede ad maiorem dignitatis gradum provehatur. Cum itaque intra Congi Belgici fines Praefectura Apostolica de Ipamu, a fel. rec. Pio Papa Undecimo, Decessore Nostro, anno millesimo nongentesimo tri­gesimo septimo, die tertiadecima Aprilis mensis per Apostolicas sub plumbo Litteras Quo uberiores erecta, ob sedulas Congregationis Obla­torum B. M. V. Immaculatae Sodalium curas, quibus illa concredita est, fidelium et missionalium operum frequentia, postremis potissimum his temporibus, tam praeclara elicuerit germina, ut fas sit sperare fructus in dies uberiores edituram, sane congruum visum est ad Vicariatus Apo­stolici gradum eam provehere. De venerabilium itaque Fratrum Nostro­rum S. R. E. Cardinalium S. Congregationi de Propaganda Fide prae­positorum consilio, praehabito favorabili voto venerabilis Fratris Ioan­nis Dellepiane, Archiepiscopi titularis Stauropolitani atque Apostolici in Congo Belgico Delegati, süppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesumant consensuare mature perpensa ac certa scientia, Nos, de apostolicae Nostrae potestatis plenitudine^ Praefecturam Apostolica de Ipamu in Vicariatum Apostolicum erigi­mus et constituimus, Ipamuensem nomine posthac appellandum; eum­que iisdem Oblatorum B. M. V. Immaculatae Congregationis Apostoli­cis curis, ad Nostrum tamen et Sedis Apostolicae beneplacitum, con­creditum volumus. Huic ergo novo Vicariatui Ipamuensi eiusque pro tempore Vicariis Apostolicis omnia tribuimus iura, privilegia, honores et potestates, quibus ceteri per orbem Vicariatus eorumque Praesules iure communi fruuntur et gaudent, eosque pariter iisdem adstringimus oneribus et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur, Quae omnia uti supra disposita et constituta, rata ac valida esse volumus ac iubemus,

360 Acta Apostolicae Seáis - Commentarium Officiale

contrariis quibuslibet minime obstantibus. Harum yero Litterarum transumptis aut excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio con­stituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae hisce prae­sentibus haberetur ostensis. Nemini autem hanc paginam erectionis, erectionis, constitutionis, commissionis, statuti et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id attentare ausu temera­rio praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum apo­stolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Eomae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo octavo, die duodecima Februarii mensis, Pontificatus No­stri anno nono.

Pro S. R. B. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI 8. Collegii Decanus. 8. C. de Propaganda Fide Praefectus*

Bernardus De Felicis, Proton. Apost.

Vincentius Bianchi Cagliesi, Proton. Apost.

E X P E D I T A

die decima Martii , anno nono

Alfridus Marini , Plumbator.

L o c o © Plumbi

Reg. in Cane. Ap.» vol. LXXV, n. 16. — Al . Trussardi.

V

DE KKOONSTAD

fKROONSTADENSIS ET BETHLEHEMENSI^

B VICARIATU APOSTOLICO DE KROONSTAD PARS SEIUNGITUR, QUAE IN NOVUM

ERIGITUR VICARIATUM SUB NOMINE BETHLEHEMENSIS. VICARIATUS DB

KROONSTAD IN POSTERUM <( KROONSTADENSIS )) APPELLABITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

In christianum nomen latius inter infideles propagandum apostolici muneris Nostri curas assidue conferentes, lubentissime venerabilis Fra­tris Leonis Klerlein, Episcopi titularis Voncariensis et Vicarii Apostolici

Acta Pii Pp. XII 361

de Kroonstad oblatas Nobis preces excipere censuimus, quibus ille petiit,

ad evangelizationis operi in regione illa facilius consulendum, ut sui Vi­

cariatus territorium, nimia vastitate redundans, in duas divideretur par­

tes et novus ibidem Vicariatus constitueretur, alteri concredendus An­

tistiti. De venerabilium itaque Fratrum Nostrorum S. B. E. Cardina­

lium .S. Congregationi de Propaganda Fide praepositorum consilio, sup-

pleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse

praesumant consensu, re mature perpensa, ac certa scientia, de aposto­

licae Nostrae potestatis plenitudine, Vicariatus Apostolici de Kroon­

stad territorium in duas dividimus partes ; quarum unam, competentem

districtus civiles de Bethlehem, Harrismith, Vrede, Frankfort, Reits,

Lindley, Senelcal, Fourriesburg, Ficksburg, Clocolan et partem districtus

de Ladybrand, in novum Vicariatum Apostolicum, Bethlehemensem nun-

cupandum, erigimus et constituimus; alteram vero, complectentem di­

strictus civiles de Kroonstad, Heilbron, Vredefort, Bothaville, Venters-

burg et partes districtuum Hoopstad et Winburg usque ad flumen Vet,

efformare decernimus Vicariatum Apostolicum de Kroonstad, posthac

Kroonstadensem appellandum. Novum autem Vicariatum Apostolicum

Bethlehemensem curis apostolicis Congregationis Sancti Spiritus soda­

lium, qui ibidem plures iam annos tam sollerter adlaborant, adhuc con­

creditum volumus; Vicariatum vero Kroonstadensem curis committimus

Ordinis Fratrum Praedicatorum ; utrumque tamen ad Nostrum et Sedis

Apostolicae beneplacitum, praefatis Evangelii praeconibus concreditum

esse volumus. Novo autem Vicariatui Bethlehemensi eiusque pro tempore

Vicario Apostolico omnia tribuimus iura, privilegia, honores et pote­

states, quibus ceteri per orbem Vicariatus eorumque Praesules iure com­

muni fruuntur et gaudent, eosque pariter iisdem adstringimus oneribus

et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Iisdem insuper praesen­

tibus Litteris venerabilem quem supra memoravimus Fratrem Leonem

Klerlein, qui toti hucusque Vicariatui de Kroonstad laudabiliter prae­

fuit, in novi Vicariatus Bethlehemensis Vicarium Apostolicum renun-

ciamus et constituimus. Quae omnia uti supra disposita et constituta,

rata ac valida esse volumus ac iubemus, contrariis quibuslibet minime

obstantibus. Harum vero Litterarum transumptis aut excerptis, etiam

impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri

in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eamdem prorsus

volumus haberi fidem, quae hisce praesentibus haberetur ostensis. Ne­

mini autem hanc paginam divisionis, erectionis constitutionis, commis­

sionis, statuti et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat.

Si quis vero hoc attentare ausu temerario praesumpserit, indignationem

362 Acta Apostolicae Sedis - Commentari/uni Officiale

omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo quadragesimo octavo, die duodecima Februarii mensis, Pontificatus No­stri anno nono.

Pro S . R. E . Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI 8. Collegii Decanus. 8. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apost.

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

E X P E D I T A

die decimaoctava Martii , anno decimo

Alfridus Marini, Plumbator. L o c o © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 19. — Al . Trussardi.

LITTERAE APOSTOLICAE

I

AD T I T U L U M AC DIGNITATEM BASILICAE MINORIS EVEHITUR T E M P L U M R. MA­

RIAE V. A SACRATISSIMO ROSARIO IN URBE (( TALPA ) ) , DIOECESIS TEPICENSIS,

EXSTANS.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Mirum in modum conspicitur, in

loco eminens perexcelso atque edito, in parva urbe « Talpa » vulgo nun­

cupata, Tepicensis intra fines dioecesis, pulcherrimum Deo in honorem

Beatissimae Virginis Mariae a Sacratissimo Rosario dicatum Sanctua­

rium, quod non modo ex eadem dioecesi sed ex universa dicione ingens

Christifidelium vis pie celebrat. Hanc enim in Sacram Aedem sive turma­

tim sive singillatim quovis ordine cives ex longinquo, peregrinorum more,

frequenter confluunt maximeque Februario, Martio, Maio, Septembrique

mensibus. Complures, pedibus nudis, per aspera et montuosa incedentes

loca, signa quoque paenitentiae ostendunt spineis coronis sibi impositis.

Large liberaliterque stipem donaque conferunt ad Sanctuarii decus atque

magnificentiam augenda, idemque, copiosis praeditum ornamentis, pre­

tiosa quoque sacra ditatum est supellectile. Speciosis lineamentis ex-

Acta Pii Pp. XII

structa, amplitudine excellens eximiisque artis operibus enitens, haec

Aedes, quae mirabili navi constat, sollemniter consecrata fuit. Ad divini

Cultus Sacrorumque magnificentiam assiduus diligensque clerus incum­

bit ac, peregrinationum praesertim tempore, magno numero liturgicas

functiones splendide peragit ut erga Beatissimam Virginem Mariam

fidelium pietas cultusque firmius roborentur magisque foveantur. Re

vera ipsa Deiparae Virginis Imago, pretiosissima in Templo gemma,

aureo fulgens diademate, quo sollemniter anno MCMXXIII per Capituli

Vaticani decretum redimita est, perplurium est fons gratiarum beni

gnissimus perennisque. Quum de hoc Templo tantas habuerit laudes

Venerabilis Frater Anastasius Hurtado, Tepicensis Episcopus, enixas

preces, commendationis officio suffultas Ven. Fratris Aloisii Mariae Mar­

tínez, Archiepiscopi Mexicani, Nobis humiliter adhibuit ut praelauda­

tum Templum ad Basilicae Minoris dignitatem evehere dignaremur. Nos,

ad augendam Christifidelium pietatem erga Deiparam Virginem, omnium

sequestram gratiarum, paterna caritate intenti, ultro libenterque obla­

tis ad Nos precibus votisque annuendum censuimus. Quam ob rem, audito

Venerabili Fratre Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali

Salotti, Episcopo Praenestino, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto,

certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque Apostolicae No­

strae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuum­

que in modum, Templum seu Sanctuarium Beatae Mariae Virginis a

Sacratissimo Rosario in parva urbe vulgo « Talpa » nuncupata, intra

dioecesis Tepicensis fines extans, titulo ac dignitate Basilicae Minoris

decoramus, omnibus cum privilegiis, praerogativis atque iuribus quae

Ecclesiis hoc titulo honestatis rite competunt. Contrariis quibuslibet

nihil obstantibus. Haec benigne largimur, decernentes praesentes Litte­

ras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque

plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spe­

ctant seu spectare poterunt nunc et in posterum plenissime suffragari;

sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et

inane fieri si quidquam, secus, super his a quovis, auctoritate qualibet,

scienter sive ignoranter, attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

xxvii mensis Novembris, anno MCMXXXXVI, Pontificatus Nostri octavo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

3 6 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II

B. MARIA V. <( A SALUTE )) CIVITATIS (( MONPALCONE ) ) , IN GORITIENSI ATQUB

GBADISCANA ARCHIDIOECESI, PATRONA CAELESTIS DECLARATUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Suavissima inter nomina Beatae Ma­riae Deiparae Virgini tributa, illud sane eminet maximeque apud fideles diffusum est, quo Ipsa « a Salute » appellatur. Enimvero « Salus » cor­porum morbis afflictorum cruciatorumque Maria Virgo, qua tenera Ma­ter, invocatur, non sine peculiari quoque animarum emolumento ; « Sa­lus » insuper, non tantum singulorum fidelium, sed totius populi chri­stiani, cuius munimen et columen in aerumnis calamitatibusque iugiter Be ostendit. Nostris propterea difficillimis temporibus peropportuna visa est Venerabilis Fratris Caroli Margotti, Goritiensis et Gradiscani Ar­chiepiscopi, supplicatio, qua enixe rogati sumus ut Maria Deipara Vir­go, quae sub titulo « a Salute )) maxima colitur veneratione in civitate vulgo « Monfalcone », principalis eiusdem oppidi Caelestis Patrona a Nobis declaretur. Ab ipso enim Ordinario certiores facti sumus cives praedictae urbis ab antiquo sollemnia in honorem Virginis Mariae, vulgo « Madonna della Salute » nuncupatae, quotannis ex voto celebrare, fre­quenti fidelium concursu et permagno spirituali profectu. Cum autem Ipsa tamquam Patrona per saecula habita sit, Clerus universusque civi­tatis « Monfalcone » populus, per Archiepiscopum, ut ratum confirma-tumque Patronatum ipsum habeamus, humillime petierunt. Ut porro Beatissima Virgo, asperrimis praesertim hisce temporibus in quibus oppidum quoque illud valde periclitatur, sit etiamnunc civium praesi­dium ac vera « Salus », huiusmodi votis ac precibus annuendum censui­mus. Proindeque, supra memorato Antistiti libenter gratificantes, audito quoque Venerabili Fratre Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Car­dinali Salotti, Praenestino Episcopo atque Sacrae Rituum Congregatio­nis Praefecto, certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque Apo­stolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, perpetuumque in modum Beatissimam Virginem Mariam titulo « Ma­donna della Salute », quae in civitate « Monfalcone », intra fines Gori­tiensis atque Gradiscanae Archidioeceseos, colitur, Primariam Caele­

stem Patronam confirmamus, constituimus ac declaramus, omnibus ac singulis liturgicis privilegiis adiectis, quae principalibus locorum Pa­tronis competunt. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Haec edi-

Acta Pii Pp. XII 365

cimus ac statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere ; illisque ad quos pertinent, seu pertinere po­terunt, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudican­dum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quobis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die n

mensis Februarii, anno MCMXXXXVII, Pontificatus Nostri octavo.

De speciali Sanctissimi mandato Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

I I I

ECCLESIA PAROECIALIS ET COLLEGIATA IN URBE (( PORTO MAURIZIO » IN AL

BINGANENSI DIOECESI BASILICAE MINORIS TITULO ET PRIVILEGIIS COHONE­

STATUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Summo in Parasio monte, intra dioe­

ceseos Albinganensis fines, prope Ligures oras, sacra iam dudum exsti-

terat aedes, cuius humiles origines nemo compertas habebat. Attamen,

decimo tertio inito saeculo, haud parum insignis Ecclesia ibidem paroe­

ciae dignitate iuribusque fruebatur, quae nemini unquam subiecta fuit,

quin immo alias paroecias in dicionem suam decursu temporis redegit.

Quo autem civitas circa Ecclesiam insignior pollentiorque fiebat, prius

« Porto Moro », deinde, uti fertur, ob antiquissimum cultum Sanctis

Mauritio et Sociis Legionis Thebaeae Martyribus ibi tributum, « Porto

Maurizio » nuncupata, eo magis paroecialis, collegiata serius, Ecclesia

privilegiis cumulabatur atque iuribus, nec non magnitudine, splendore

decor eque augebatur. Inde enim ab anno MCCCXXXIX, eam administran­

dam suscepit, praeeunte Parocho, quinque Canonicorum Collegium, quo­

rum numerus usque ad tredecim postea auctus est. Anno MDLXXXXII

amplificata fuit Ecclesia, ac paulo post, anno scilicet MDCIX, per Lucae

Fieschi Episcopi Decretum, vetustae Sancti Spiritus Abbatiae ita cano­

nice coniuncta est, ut illius rem omnem, itidemque iura, privilegia exce­

perit, atque Parochus Abbati titulo indultisque suffectus sit. Nec defuit

366 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

erga memoratam Ecclesiam Albinganensium Episcoporum pastoralis sol­

licitudo : namque abbatialibus indui vestimentis Praepositum siverunt

et Canonicos iisdem ac Ianuensis Cathedralis capitulares insignibus di­

stingui annuerunt. Anno denique MDCCXLIII., populum e moenibus Civi­

tatis « Porto Maurizio » adloquens, ibidem ortus Sanctus Leonardus,

maximum illic exaedificatum iri Templum praenuntiavit. Cuius verba

haud irritum habuere exitum : quadraginta enim post annis Rectores

civèsque, pristina, aede fatiscente, novam funditus erigendam curarunt.

Gravis itaque et exoptatae rei studio incensi, omnes sine mora in opus

incubuerunt, quod tamen, bellorum causa, interceptum, sero confece­

runt, votumque, magna amoris conspiratione consentientes, persolverunt.

Tandem Iacobus Aloysius Sanctae Romanae Ecclesiae Presbyter Cardi­

nalis Brignole, Ianuensis Archiepiscopus, die xvm mensis Octobris

anno MDCCCXXXVIII^ Templum, affabre classicae structurae genere aedi-

ficatum, sollemniter consecravit, cuius e tholo longe oculorum acies in

mare expatiatur ac valles, quae una in amoenam confluunt subiacentem

peninsulam. Tres alas complectitur ingentes, tantumque capit, ut un­

decim in illo Altaria commode collocata sint; ceterum in latitudinem

ita patet, ut inter reliqua Liguriae templa maximum habeatur. Atque

insimul, quo clariores essent Templi huius forma ac pulchritudo, tabu­

las optime expressas, iucundissimis item coloribus magnificas, effece­

runt qui tum longe ceteris excellere pictoribus existimabantur. Nonnul­

lae illic Sanctorum Reliquiae magna pietate coluntur, praesertim San­

cti Mauritii, quem Caelestem Paroeciae Patronum maiores habuerunt,

et Sancti Leonardi, cuius costam ac brachium vasa argento caelata con­

tinent. Neque sacra supellectili expers est ; abunde enim pollet vestibus

ex auro contextis, pluvialibus sacrisque vasis, neque iis caret quae ad

cultus splendorem augendum attinent. Complures denique sacerdotes,

praeter Parochum atque Canonicos, navam operam dant, ut animarum

consulant necessitatibus. Praeterea viget ibidem floretque Actio, quam

vocant, Catholica, cuius incepta innumerabiles fructus attulerunt. Qui­

bus omnibus rite perpensis, Venerabilis Frater Raphaël De Giuli, Albin-

ganensis Episcopus, vota Portus Mauritii Parochi, Canonicorum, Opti-

matum universique populi Nobis deprompsit, efflagitans ut Templum in

eadem urbe exsistens titulo ac privilegiis Basilicae Minoris decorare

dignaremur. Nos autem, huiusmodi supplicationibus perlibenter grati-

ficari cupientes, publicam luculentamque propensae voluntatis Nostrae

testificationem largiri statuimus. Ideoque, audito Venerabili Fratre

Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Salotti, Praene-

stino Episcopo, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa seien-

Acta Pii Pp. XII 367

tía ac matura deliberatione Nostra deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum vi perpetuumque in modum. Ec­clesiam Paroecialem et Collegiatam, in Civitate « Porto Maurizio » intra fines Albinganensis dioecesis positam, ad dignitatem et honorem Basi­licae Minoris evehimus cum omnibus privilegiis quae eidem titulo con­veniunt. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Haec edicimus, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque effica-ces iugiter exstare ac permanere ; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere ; illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, nunc et in posterum, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum ; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum ex Arce Gandulphi, sub anulo Piscatoris, die xxii mensis

Septembris, anno MCMXXXXVII, Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

IV

TEMPLUM CATHEDRALE SARZANENSIS DIOECESIS, B. MARIAE IN CAELUM ASSUM­

PTAE DICATUM, PRIVILEGIIS HONORIBUSQUE BASILICAE MINORIS DITATUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Miranda sane itidemque pulcherrima

per saecula apparuit quarundam civitatum sors, quibus providentissi­

mus Deus commisisse videtur ut fulgentissimam, inter barbaros fines,

humani civilisque cultus lucem servarent posterisque traderent. Quas

inter antiquitate et nobilitate eminuit profecto ac floruit Lunensis civi­

tas, quae etrusca prius, dein et ligur et romana colonia fuit, quaeque

post Christum natum cito Evangelii praeconium accepit, uberesque post­

hac Christianae Fidei fructus et ipsa dedit, longe lateque Religionis hu-

manitatisque fulgorem, micantis sideris instar, per Lunisianam re­

gionem effundens. Tantus profecto fuit splendor ille, ut Sarzanensis

civitas, pervetustae illius Lunensis heres, ob naturae hominumque in-

368 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

iuriam penitus eversae atque obsoletae, antiquum et quodammodo sa­

crum mandatum continenter per Episcopos suos exercuerit, Christianam

scilicet Religionem ubique dilatandi, civilesque mores. Excitata autem

XII saeculo exeunte, nova Ecclesia Cathedralis Sarzanensis consecrata

fuit anno circiter MCC atque Beatae Mariae in Caelum Assumptae dicata.

Stylo « gothico » mirabilis, Corpora Sanctorum Lunensium Antistitum,

ac Reliquias, potissimumque Pretiosissimi D. N. I. C. Sanguinis, solle­

mniter recepit et etiamnunc maxima devotione asservat pieque custodit.

Attamen civitas ac dioecesis Sarzanensis inclyta fruuntur laude, miro-

que titulo gloriantur, quippe quae Decessoris Nostri Nicolai Pp. V, rec.

mem., patria fuerint, qui doctrina, sapientia animique suavitate omni­

bus carus exstitit et de studiorum ratione quam maxime meritus est.

Ipse, spiritualis emolumenti dioeceseos natalis Suae sollicitus, tum prae­

cedentia confirmando, tum nova Decreta edendo, Lunensem « matricem »

dioecesim in Sarzanensem transtulit atque novae Ecclesiae Cathedralis

splendorem auxit. Quae tandem, saeculo xvii, in ampliorem formam

refecta, pulcherrimis albo ex marmore columnis nec non decem altari­

bus ditata, insigne (( classici », uti aiunt, styli monumentum evasit.

Quintae denique centenariae diei, ex quo Thomas Parentucelli, Sarza­

nensis civis, Beati Petri Apostoli Cathedram ascendit, felicem faustam-

que opportunitatem nactus, Venerabilis Frater Ioseph Stella, Lunensis,

Sarzanensis et Brugnatensis vel Spediensis Episcopus, proprio nomine

et Sarzanensium Canonicorum, nec non utriusque Cleri, Optimatum

universique populi, enixas Nobis adhibuit preces, ut Ecclesiam Cathe­

dralem Sarzanensem titulo ac privilegiis Basilicae Minoris decorare di­

gnaremur. Nos autem, ad Sarzanensis Ecclesiae Cathedralis nec non

universae dioeceseos nomen cum illustri laudati Pontificis Maximi me­

moria arctius in dies coniungendum, huiusmodi votis precibusque obse­

cundare perlibenter statuimus. Quam ob rem, audito Venerabili Fratre

Nostro Clemente Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Micara, Episcopo

Veliterno, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, praesentium Litte­

rarum tenore perpetuumque in modum, ex certa scientia ac matura de­

liberatione Nostra deque Apostolicae potestatis plenitudine, Sarzanen­

sem Ecclesiam Cathedralem titulo, privilegiis honoribusque Basilicae

Minoris decoramus. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Haec

edicimus, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas

atque efficaces iugiter exstare ac permanere ; suosque plenos atque inte­

gros effectus sortiri et obtinere; illique Ecclesiae ad quam pertinent,

nunc et in posterum, plenissime suffragari ; sicque rite iudicandum esse

ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus,

Acta Pii Pp. XII 369

super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter atten­tari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxi

mensis Decembris, anno MCMXXXXVII, Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

E P I S T U L A E

I

AD REVMUM P. VINCENTIUM T 0 M B K , ORDINIS CLERICORUM REGULARIUM PAU­

PERUM MATRIS DEI SCHOLARUM PIARUM PRAEPOSITUM GENERALEM : TERTIO

EXEUNTE SAECULO AB OBITU SANCTI IOSEPHI CALASANCTII, EIUSDEM ORDI­

NIS FUNDATORIS, SECUNDO VERO AB IPSIUS SOLLEMNI BEATIFICATIONE.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Proximo

Augusto mense, Ordo vester gemina laetabitur faustitate, tertio videlicet

exeunte saeculo, ex quo Iosephus Calasanctius Pater Legifer felici obitu

ad caelestia migravit, secundo vero, ex quo in Beatorum album idem

est relatus. Quare universa Calasanctiana familia gestit animis, et sol­

lemnibus gratiarum actionibus aliisque pietatis officiis et litterarum

quoque certaminibus, duplicem eventum per integrum anni spatium

concelebrare.

Quae quidem communia vestra gaudia et suscepta consilia Nos in

primis merita honestamus laude atque robore Apostolicae auctoritatis

plane confirmamus. Etenim commemoratio rerum a vestro Conditore

gestar um ac ter saecularium ipsius Ordinis meritorum, cum sacris riti­

bus ingeniorumque exercitationibus aptissime coniuncta, non modo so­

dales vestros cunctosque alumnos iusta perfundet laetitia, verum sti­

mulos quoque admovebit vobis ad clariora in posterum patranda facinora,

quae salutarium segetem fructuum afferant uberiorem. Illud profecto,

quod felici ausu Sanctus Calansanctius perfecit, ut primum exhibuerit

exemplum christianae popularis eruditionis universae, dignum sane est

memoratu suavissimo et longe maius opus, quam ullis laudibus exae-

quetur.

25 - ACTA, vol. XV, n. 9. — 4-9-948.

370 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Omni quidem tempore Ecclesia sollicito caritatis studio egentium

tenuiorumque e populo necessitatibus occurrit et multifaria institutorum

ratione subvenit ; novellami autem aetatem materno Ecclesia semper fovit

complexu, mentesque parvulorum erudiendo, animos moderandos exco-

lendosque curavit. Iam vero postquam, progrediente humanae familiae

aetate, typis ad scripta imprimenda celerrimeque multiplicanda inven­

tis, cultus divinarum humanarumque doctrinarum peraucta evulgatione

magnum cepit incrementum, Iosephus Calasanctius, sedulus vigilque

Ecclesiae interpres ac minister, divino quodam adflatu, omnium primus,

non sine controversia inter plures diffidentes et etiam repugnantes ho­

mines, scholas neglectis proletariorum filiolis gratuito aperuit.

Discebant pueri in litterariis eiusmodi ludis artem legendi scribendi­

que, praescripta grammaticae et supputandi rationes; libellos autem et

calamos, atramentum, chartulas itemque praemia diligentiae excipiebant

Iosephi caritate. Docebant vero sacerdotes magistri, nulla spe lucri vel

humanae gloriolae adducti, sed religionis officio permoti, amore Dei pro-

ximorumque perfusi; ac propterea, dum tenellos animos ad sensus

aperiendos explicandosque litterarum elementis erudiebant, christianae

sapientiae pietatisque praeceptis ad rectos mores virtutesque eosdem

informabant. Merito igitur ac felici appellatione « piae » illae scholae

ab ipso Conditore sunt nuncupatae : quandoquidem pietas in Deum, in

parentes, in patriam est solidum honoratae pacataeque vitae christianae

fundamentum praesidiumque humanae auctoritatis tutissiinum. Scho­

lae itaque Piae repertae sunt ad probum civem verumque christia­

num effingendum plane accommodatae. Nonne ex puerili institutione

pendet, ut plurimum, qua quis ratione et constantia sit venientis aetatis

spatium acturus?

Nil profecto mirum, si Calasanctianae Scholae pluribus in locis, licet

inter tot vicissitudines et res adversas, mature sint diffusae, scilicet per

Italiam, per Europam atque etiam, trans Oceanum Atlanticum, per

Australem Mediamque Americam.

Quod si praeter puerorum disciplinam, sapienti admodum consti­

tutione ordinatam, pro tempore et pro re altiorem quoque eruditionem

adulescentibus impertiendam Ordo vester suscepit, hoc minime alienum

fuit a Patris Legiferi proposito neque exstitit a maiore alumnorum uti­

litate seiunctum. Pubescentibus enim annis, dum membra viresque cor­

poris adolescunt ac perficiuntur, animi quoque inclinationes affectusque

omnes maturescunt, novam quamdam lucem ac robur acquirentes, ita

ut, sive ex blanda errorum specie mundique illecebris, sive ex aestu erum-

pentium cupiditatum, plura et gravia pericula plerumque adulescentibus

Acta Pii Pp. XII 371

impendeant, nisi divina quaedam frena tempestive iniiciantur ac superna

auxilia titubantibus animis praebeantur.

Itaque in vestris scientiarum bonarumque artium domiciliis discipuli,

aetatis flore virentes, non modo ad christianas virtutes educantur sed

omni exornati humanitate, vere civiles Anguntur atque publicarum priva-

tarumque rerum administrationi plane idonei, qui regere possint consi­

liis civitatem, legibus moderari, firmare institutis, emendare iudiciis.

In obeundo igitur docendi munere, quod est in more quidem heredi­

tario Ordinis vestri positum alacriter incumbite ac pergite confidenter.

Nullum profecto officium cogitari potest nobilius, quam tanta cura et

sedulitate niti, ut homines, a primo aevo solida doctrina ac pietate in­

structi, utilitatibus familiae et civitatis deservientes, ad mansuram in

caelo patriam iter dirigant suum studioseque conficiant.

Hisce propositis studiisque animati, per saecularia sollemnia insignem

Patris Legiferi imaginem mirumque exemplum in memoriam revocate

atque ita animis vestris proponite, ut eius vestigiis firmiter adhaerentes,

et imitatores virtutis et laudis aemuli eflSciamini. Nos autem instanti

prece a Deo vobis ominamur, ut Scholarum Piarum Ordo magis magisque

floreat in dies, eiusque magistri, fructuum ac meritorum adaucti incre­

mentis, numero quoque multiplicentur, in iis praesertim regionibus ubi

litterarii ludi et aliae rei publicae scholae sunt insano consilio, cum

magno Ecclesiae et civitatis detrimento, sapientiae christianae contemp­

trices vel plane expertes.

Caelestium interea donorum auspicem paternaeque Nostrae caritatis

testem, Apostolicam Benedictionem tibi, Dilecte Fili, cunctisque Scho­

larum Piarum sodalibus atque alumnis amantissime in Domino imper­

timus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xn mensis Iulii, anno

MDCCCCXxxxvin, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

372 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II

AD E X C M U M P. D. CLEMENTEM EPISCOPUM VELITERNUM S. R. E. CARDINALEM

MICARA, CONGREGATIONIS SACRORUM R I T U U M PRAEFECTUM, QUEM LEGA­

T U M MITTIT AD SACRA SOLLEMNIA COLONIAE AGRIPPINAE CELEBRANDA OB

S E P T I M U M E X P L E T U M SAECULUM A CATHEDRALIS I P S I U S TEMPLO CONDITO

NUPERQUE FELICITER RESTITUTO.

PIUS PP. XII

Venerabilis Frater Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. —

Coloniae Agrippinae cathedrale templum, magnificentissimum Gothicae

artis in Germania monumentum, horrendis belli ictibus vulneratum

vehementique aêris minis concussi impetu permotum tectisque vasta

ruina disiectis immaniter hians, in eo iam esse excepimus, ut, flagranti

animorum studio operumque fervore, ad cultum divinum post quinquen­

nium dimidia ex parte restituatur. Namque Augusto mense proximo,

sacerrimo die, quo « Maria Virgo assumpta est ad aethereum thalamum,

in quo Rex regum stellato sedet solio », expleto scilicet septimo saeculo,

ex quo primus lapis novi cathedralis templi rite est collocatus, coram

pluribus diversarum nationum sacris Praesulibus etiam Romana pur­

pura exornatis et praesentia civitatis magistratuum maximaque fidelium

frequentia ex tota Rhenania proximisque Germaniae regionibus confluen­

tium, sacra sollemnia in illo templo peragentur. Qui quidem pergratus

nuntius, inter tot tantasque populorum angustias et concertationes, inter

plures novae anxietatis causas minaces, quando pax publica nondum

ubique est foedere conciliata et, ubi quoque iam inter partes convenit,

tam crebro perturbatur a nefariis quibusdam hominum coetibus, quibus

« compositis rebus nulla spes, omne in túrbido consilium », suavis ille

nuntius, inquimus, non parvo Nos solamine adiecit. Subit profecto

mentis Nostrae oculos tristissima permutatae urbis imago : Colonia illa,

industria et commerciis commeatuumque copia antea florentissima, ipsa­

que natura et situ conspicua formaque ingentis theatri ad fluenta Rheni

spectantis, nunc bellico furore plurima passim prostrata humi iacet.

Attamen generosa civitas, quamquam impellente adstringitur necessi­

tate tecta ad incolumitatem civium quam primum reficiendi, gestit simul

illud sine mora redintegrare templum, ubi cathedra Pastoris sui exstat,

quodque est vere domus Dei et domus universi gregis. Semper equidem

pervetusta Colonia Claudia Augusta Agrippinensis, a Tiberinis ripis ad

Rhenum inferiorem deducta, ex quo secundo saeculo evangelium Christi

Acta Pii Pp. XII 373

recepit, non modo catholicae fidei retinentissima fuit, sed Romanae

Cathedrae, sive in prosperis, sive in afflictis rebus, addictissima ; qua­

propter in praesens quoque, post saevissimi belli Auctus, ut sollemnia

sacra in Domo sua primo concelebret, ad beatam Petri sedem oculos

animosque convertit, eiusque egregius Cardinalis Archiepiscopus enixe

a Nobis postulavit, ut per Nostrum Legatum tantae celebritati praesse

velimus. Quibus votis benigne adnuentes, te, Venerabilis Frater Noster,

qui, Romana purpura decoratus, singulari pietate atque auctoritate in

Curia Nostra refulges, quique pastorali cura Veliternae dioecesi mode-

raris, Legatum Nostrum a Latere, ut iam antea nuntiavimus, eligimus

atque constituimus, ut Nostram gerens personam sacris ritibus, qui in

cathedrali templo Coloniensi proxime agentur, nomine Nostro Nostra­

que auctoritate praesideas, Sacroque pontiAcali ritu peracto, adstanti

populo Nostra potestate benedicas, plenariam indulgentiam eidem propo­

nens, ad Ecclesiae praescripta lucrandam. Certam autem iucundamque

spem fovemus, ut ex tot rerum gestarum memoria septies saeculari novae

vires novique spiritus maerentibus sollicitisque civibus adiiciantur ad

vestigia maiorum alacriter persequenda, ut ex frequenti exterorum pere­

grinorum concursu christianae amicitiae vincula inter diversas gentes

conArmentur arctiusque adstringatur, ut omnes denique Adeles, in­

tuentes binas templi celsissimas procerasque turres earumque conside­

rantes peracuta lineamenta in caelum erecta, ad caelestia desideria stre­

nua fide animoque ardenti exacuantur. Ominantes interea a Deo per Ma­

riam caelo receptam, ut per honorificum Legationis munus ad secundum

exitum perducatur, auspicem superni praesidii benevolentisque animi

Nostri testem, Apostolicam Benedictionem tibi, Venerabilis Frater

Noster, Cardinali Archiepiscopo Coloniensi eiusque clero ac populo

amantissime in Domino impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xxv mensis Iulii, anno

MDCCCcxxxxvni, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

374 Acta Apostolicae Sedis -r Commentarium Officiale

EXHORTATIO AD CLERUM INDIGENAM

PIUS PP. XII

Dilecti Filii, salutem et Apostolicam Benedictionem. — In auspicando super Ianiculo monte Collegio Sancti Petri, ad excipiendos altiusque ex­colendos iuvenes sacerdotes indígenas, provide praestituto, pergrata sane exstat opportunitas bene ominantia ac suadentia verba ex animo Nostro paterno effundendi ad universum clerum indigenam, missionarii florem apostolatus, uberes in posterum fructus caelesti ope redditurum.

Sacrae enimvero Missiones, laborioso ac diuturno Christi praeconum opere, iam multis in locis feliciter excreverunt feyeque illud attigere pro­positum, quod earum proprium est, Ecclesiam videlicet in novis terris constabiliendi, ita ut, radicibus ibi alte defixis, ipsa per se, sine extero-rum sacerdotum adminiculis, prospere vivat libereque explicetur.

Quo quidem felici eventu animi praesertim indigenarum clericorum fideliumque exstimulantur ad gratiam agendam habendamque exteris missionariis, qui tantae caritatis industria, usque ad sanguinis effusio­nem haud raro prolatae, laeta admodum messium tempora apparaverunt : « In hoc enim est verbum verum : quia alius est qui seminat et alius est qui metit... alii laboraverunt et vos in laborem eorum introistis ».*

Quibus autem condicionibus recentes Ecclesiae surculi florescere et luxuriare fecunde poterunt? Has quidem praecipuas condiciones placet Nobis breviter attingere.

In primis necessaria omnino est sanctimoniae propriae et alienae salu­tis cupido flagrans. Illud profecto, quod hominem cum Deo coniungat atque non indignum efficiat misericordiae eius administrum, est vitae morumque sanctitas, quae sine divinae gratiae munere obtineri nequit. Animarum autem studium fructusque apostolatus ad irritum revolvun-tur, nisi bona hominis voluntas atque industria adiuvatur ac roboratur praestanti Dei auxilio : « Neque qui plantat est aliquid, neque qui rigat, sed qui incrementum dat, Deus ». 2

Itaque, Dilecti Filii, ad graves sacerdotum virtutes adquirendas alen-dasque sedulo incumbite, aeternarum rerum meditationi atque ad Deum precationi quotidianam tribui te operam, sacrorum piorumque librorum lectioni frequenter attendite, sub noctem, antequam somnus obrepat, vitam vestram diligenti discussione examínate, ut quantum profeceritis

1 Io A N N . , IV , 3G-38. 3 I Cor., I I I , 7.

Acta Pii Pp. XII 375

vel quantum defecerit^ plane agnoscatis. Si sacratis veterum ethnicorum

legibus a sacerdotibus quaedam sanctitudo postulabatur, ut apud Cice-

ronem scriptum videmus : « Ad divos adeunto caste, pietatem adhibent»...

Qui secus faxit, deus ipse vindex erit » ;3 quanto maior sanctitas requi­

ritur a ministris Christi in praecellenti sacrificio, quod perenni virtute

pro mundi vita innovatur?

At non sibi soli vivendum sancte sacerdoti; ipse est enim operarius,

quem Christus conduxit in vineam suam. Iam vero sanctimoniae propriae

studium, si recte sentiatur, non erit sane impedimentum ad omnes vestri

ministerii partes obeundas, immo validissimum exstabit subsidium atque

incitamentum. Vos igitur, quo clarioribus ornati eritis virtutibus, quo

impensiore accensi penitus caritate, eo magis eritis, sicut primi apostoli,

potentes opere et sermone.

Hac persuasione moti, officiis vestris alacres fungimini: cuiusmodi

sunt verbum Dei nuntiare, ignaros fidei erudire, confessiones rite exci­

pere, adesse infirmis praesertim morituris, moerentes solari, fulcire

labantes, ad bonam frugem errantes reducere. Quare sacro ministerio

vestro multum proderit vobis divinae humanaeque doctrinae copia ; neque

parvo adiumento erit cognitio quoque sermonis morumque populorum,

quos ad praescripta evangelica informare debetis, itemque diuturna qui­

dem experientia, qua pollent religiosi exterorum institutorum sodales,

qui apud vos versantur, participes sane et consortes vestri eiusdem laboris

ad regnum Dei in orbe amplificandum : <( O magna et inclyta Dei instru­

menta Sacerdotes, a quibus omnis populorum pendet beatitudo ! » . 4

Praeterea illud fixum immotumque esto animis vestris, Dilecti Filii,

sanctimoniam uniuscuiusque vitae atque apostolatus efficaciam niti et

sustineri, tamquam solido fundamento, in constanti fidelique sacrae hie­

rarchiae observantia. Vos enim, si Episcopis vestris caritatis et obedien­

tiae vinculis arcte devincti eritis, etiam inconcussae Petri Cathedrae,

super qua Ecclesia universa consistit, firmiter perpetuoque adhaerebitis.

Nulla profecto vita, sive physica sive moralis, concipi potest sine quadam

unitate. Iamvero usque ab Ecclesiae exordiis Sanctus Cyprianus scripsit :

« Deus unus et Christus unus et una Ecclesia et cathedra una super

Petrum Domini voce fundata. Aliud altare constitui et sacerdotium

novum fieri, praeter unum altare et unum sacerdotium, non potest. Quis­

quis alibi collegerit, spargit » . 5 Nullus autem exercitus sine imperii uni­

tate, sine disciplina, non modo consequi victoriam, sed ne stare quidem

3 Leg., II, 8. 4 S . C A R O L U S BORR. , in Syn. I, Concio I. * M. L., IV , 3 3 0 .

376 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

potest: brevi ipse dissolvitur atque certa obruitur ruina. Vos itaque

catholicae Ecclesiae militiae quidam estis manipuli : si amore et fide­

litate cum Ecclesia Romana coniuncti eritis, si cum Apostolica hac Sede

constanter sentietis, intrepidi semper stabitis, atque inter tot labores,

asperitates et pericula, proelia Domini in prima acie praeliantes nun­

quam fiducia aut virtute deficietis.

Estote igitur, Dilecti Filii, per terrarum orbem disseminati, splendi­

dum Ecclesiae unius et universae documentum ; contendite totis viribus

ac satagite, ut ipsi, altissima conscientia ofiiciorum vestrorum permoti,

vere sitis lucernae ardentes, ex quibus virtutum omnium lumen in chri­

stianum populum effundatur.

Ut Nostrae huic exspectationi plane respondeatis et omnia prospera

pro communibus votis eveniant, vobis singulis omnibus, Dilecti Filii,

Apostolicam Benedictionem, divinae auspicem gratiae Nostrique animi

testem, paterna in Domino caritate impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die x x v n i mensis Iunii,

in pervigilio festi Sanctorum Petri et Pauli Apostolorum, anno

MDCCCCXxxxVIII, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

Sacra Congregatio Consistorialis 3 7 7

ACTA 88. CONGREGAllONÜM

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XII, suc­

cessivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae se­

quuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

Die 28 Aprilis 1948. — Titulari episcopali Ecclesiae Sebastenae in

Phrygia praefecit Revmum D. Franciscum Rogàcs, Vicarium Generalem

dioecesis Sabariensis, quem constituit Coadiutorem cum iure succes­

sionis Exc. P. D. Francisci Virag, Episcopi Quinque Ecclesiensis.

die 7 Iulii. — Archiepiscopali Ecclesiae Spoletanae Exc. P. D. Ra­

phaelem Marium Radossi, hactenus Episcopum Parentinum et Polensem.

die 21 Iulii. — Metropolitanae Ecclesiae Theatinae, cum perpetua

administratione dioecesis Vastensis, R. D. Ioannem Baptistam Bosio,

Antistitem Urbanum, praepositum-parochum ecclesiae S. Laurentii in

urbe Brixiensi.

— Cathedralibus Ecclesiis Cavensi et Sarnensi, invicem perpetuo

unitis, Exc. P. D. Ianuarium Fenizia, hactenus Episcopum Nerito-

nensem.

die 28 Iulii. — Cathedrali Ecclesiae Eistettensi R. D. Iosephum

Schroffer, canonicum capituli cathedralis ipsius dioecesis Eistettensis.

die 24 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Florianensi R. D.

Eduardum P. McManaman, Antistitem Urbanum et rectorem ecclesiae

cathedralis dioecesis Eriensis, ipsumque deputavit Auxiliarem Exc.

P. D. Ioannis Marci Gannon, Episcopi Eriensis.

die 7 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Ptolemaidensi in Libya

R. D. Carolum Angeleri, praepositum parochum loci « Lungavilla »,

dioecesis Derthonensis, quem deputavit Auxiliarem Exc. P. D. Aegysti

Dominici Melchiori, Episcopi Derthonensis.

die 11 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Erbipolensi R. D. Iulium

Döpfner, in seminario theologico Erbipolensi rectoris vices gerentem.

378 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS

D E C R E T U M

DB QUINQUENNALI RELATIONS A RELIGIONIBUS, A SOCIETATIBUS VITAE COMMU­

NIS ET AB INSTITUTIS SAECULARIBUS FACIENDA.

Cum, transactis iam viginti quinque et amplius annis a publicatione

Decreti Sancitum est, sub die 8 Martii 1922, 1 quo ordinabatur relatio

quinquennales a Supremis Religionum Moderatoribus ad Sanctam Sedem

mittenda (c. 510), experientia clare docuerit quaenam ex ibi praescriptis

confirmanda definitive videantur, quaenam illis addenda, quaenam

autem demenda aut corrigenda sint, prout a dicto Decreto iam innueba­

tur, Sacra Congregatio Negotiis Religiosorum Sodalium praeposita in

coetu plenario Eminentissimorum Patrum diei 4 Iulii 1947, quae sequun­

tur statuenda decrevit :

I. Ad normam Codicis (can. 510) Abbas Primas, Abbas Superior Con­

gregationis monasticae (can. 488, 8), Moderator Supremus cuiusvis Re­

ligionis et Societatis vitae communis absque votis publicis (can. 675)

pariterque Moderator Supremus Instituti saecularis iuris pontificii et

Praeses cuiuscumque Foederationis domorum Religionum, Societatum in

communi viventium vel Institutorum saecularium, ipsisque deficientibus

vel impeditis, eorumdem Vicarii (can. 488, 8°), quinto quoque anno rela­

tionem de statu Religionis, Societatis, Instituti vel Foederationis ad San­

ctam Sedem, scilicet ad hanc Sacram Congregationem Negotiis Religio­

sorum praepositum, mittant, etiamsi annus pro exhibenda relatione assi­

gnatus, ex toto vel ex parte, in primum biennium ab inito regimine

inciderit.

II. Quinquennia sint fixa et omnibus, uti supra (n. I), communia,

ipsaque a die prima Ianuarii 1923 computari pergent.

III. In relationibus exhibendis ordo, prout sequitur, servetur:

Io Ex Religionibus, Societatibus vitae communis, Institutis saecu­

laribus ac Foederationibus iuris pontificii virorum relationem mittent :

primo quinquennii anno : Canonici Regulares, Monachi, et Or­

dines militares;

secundo anno : Mendicantes et Clerici ceterique Regulares ;

tertio anno : Congregationes clericales ;

quarto anno : Congregationes laicales ; 1 Acta Apost. Sedis, vol . X I V , a. 1922, p. 161.

Sacra Congregatio de Religiosis

quinto anno : Societates vitae communis, Instituta saecularia et Foederationes.

2° Ex Religionibus, Societatibus vitae communis, Institutis saecu­

laribus et Foederationibus iuris pontificii mulierum, habito respectu ad

regionem in qua de iure domus princeps exstat, relationem mittent:

primo quinquennii anno: Superiorissae Religionum ex Italia,

Hispania et Lusitania;

secundo anno : Superiorissae Religionum ex Gallia, Belgio, Hol­landia, Anglia et Hibernia;

tertio anno : Superiorissae Religionum ex reliquis Europae regio­

nibus;

quarto anno : Superiorissae Religionum ex Americae regionibus ;

quinto anno : Superiorissae Religionum ex aliis orbis partibus efc

insuper Superiorissae Societatum vitae communis, Institutorum saecu­

larium et Foederationum totius mundi.

IV. Ut Sacra Congregatio necessarias ipsasque certas et authenticas

notitias sibi comparare valeat illorum omnium Monasteriorum domo­

rumque sui iuris, virorum et mulierum, iuris pontificii quae ad quinquen-

nalem relationem transmittendam ex can. 510 non obligantur, necnon

Congregationum, Societatum vitae communis et Institutorum saecula­

rium iuris dioecesani haec observanda sunt :

Io Superiores maiores Monasteriorum seu domorum sui iuris viro­

rum quae, etsi iuris pontificii, nec ad Congregationem monasticam perti­

nent nec foederata aliis sint, tempore et ordine supra definitis (n. III, I o),

summariam quinquennii relationem ab ipsis et a propriis Consiliariis

subscriptam Ordinario loci défèrent. Ordinarius autem exemplar rela­

tionis a se subsignatum, propriis, si casus ferat, additis animadversio­

nibus, ad Sacram Congregationem intra annum ipsum quo relatio facta

est transmittere sataget.

2° Superiorissae maiores Monasteriorum Monialium cum proprio

Consilio, iuxta ordinem supra (n. III, 2°), pro Generalibus Moderatri-

cibus statutum, brevem ac concinnam relationem quinquennii ab omni­

bus subscriptam Ordinario loci, si Moniales eidem subiectae sint, secus

Superiori Regulari mittant. Ordinarius loci vel Praelatus regularis rela­

tionis exemplar, a se subsignatum, propriisque, si res ferat, animadver­

sionibus additis, ad Sacram Congregationem intra annum ipsum quo

relatio exarata fuit diligenter transmittendam curabit.

3° Moderatores Supremi Congregationum, Societatum vitae com­

munis et Institutorum saecularium iuris dioecesani relationem quinquen-

nalem a se et a proprio Consilio subsignatam Ordinario loci in quo

380 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Domus princeps invenitur tempore et ordine supra (n. III, Io et 2°) sta­

tutis exhibeant. Hanc relationem Ordinarius loci aliarum Domorum Or­

dinariis communicare non omittat eiusque exemplar a se subsignatum et,

proprio aliorumque Ordinariorum circa Congregationem, Societatem vel

Institutum saeculare addito iudicio, ad hanc Sacram Congregationem

intra ipsum annum transmittat.

4° Domus religiosae sui iuris et autonomae domusque Societatis sine

votis vel Instituti saecularis, quae in Foederationem non coadunantur,

sive iuris dioecesani sint sive iuris pontificii, ordine supra (n. III, Io et 2°)

definito, summariam quinquennii relationem défèrent Ordinario loci.

Ordinarius autem eiusdem relationis exemplar, a se subscriptum ac pro­

priis, si casus ferat, additis animadversionibus ad Sacram Congregatio­

nem pariter intra ipsum annum transmittat.

V. In exarandis relationibus omnes Religiones, Congregationes mo­

nasticae, Societates vitae communis, Instituta saecularia et Foedera­

tiones iuris pontificii, etsi exemptione fruantur, adamussim elenchum

quaestionum, qui a Sacra Congregatione proponetur ac directo eisdem

communicabitur, sequantur.

Monasteria Monialium, Domus autonomae Religionum, Societatum

vel Institutorum saecularium iuris pontificii, Congregationes, Societa­

tes atque Instituta saecularia iuris dioecesani breviores pro ipsis pro­

bandas formulas adhibeant.

VI. Responsa propositis quaestionibus danda, onerata pro rei gravi­

tate conscientia, sincera semper sint atque, accuratis praemissis infor­

mationibus, pro viribus completa. Si in illis quae necessaria videntur

deficiant vel responsa incerta vel parum secura appareant, Sacra Con­

gregatio ex ofiicio, prout opportunum iudicaverit, non exclusis, si opus

sit, immediate ab ipsa factis investigationibus, ea complenda curabit.

VII. Relatio, antequam a Superiore et a singulis Consiliariis seu As­

sistentibus ex ofiicio subsignetur, praevio maturo, personali ac collectivo

examini subiicienda est.

In mulierum Religionibus, Societatibus vitae communis, Institutis

saecularibus ac Foederationibus iuris pontificii Moderatrix suprema re­

lationem, a se et a suo Consilio subscriptam, Ordinario loci Domus gene­

ralitiae transmittat, ut ipse, ad normam iuris (can. 510) eidem relationi

subscribere valeat ; relationem ab Ordinario loci subsignatam Moderatrix

generalis ad hanc Sacram Congregationem remittendam tempestive cu­

rabit.

VIII. Si quis vero ex Superioribus vel Consiliariis, quibus onus in­

cumbit subscribendi relationi, aliquid non parvi momenti eidem obii-

Sacra Congregatio de Religiosis 381

ciendum habeat, quod suo voto modificare non potuit, vel aliquid circa

ipsam quoquo modo Sacrae Congregationi significandum putaverit, id

per privatas litteras praestare poterit et, iuxta casus, ex conscientiae

ofiicio ad id tenebitur. Verumtamen memor sit ipse conditionis suae et

probe sciat conscientiam suam graviter onerata m iri, si quid a veritate

alienum secretis his litteris exponere praesumpserit.

IX. Sub cuiusque anni exitu omnes sive iuris dioecesani sive ponti­

ficii, tam Religiones, quam Societates vitae communis et Instituta saecu­

laria ac Foederationes prospectus annuos iuxta schemata in formulis a

Sacra Congregatione exarandis ac communicandis contenta, praecipuo­

rum quod ad statum personarum, operum aliorumve quae sive Sacrae

Congregationis sive Superiorum magis interesse videntur, directo Sacrae

Congregationi de Religiosis transmittant.

Sanctissimus Dominus Noster Pius Pp. XII, in Audientia habita ab

infrascripto Secretario Sacrae Congregationis de Religiosis, die 9 Iulii

1947, praesentis Decreti tenorem approbavit et ab omnibus servari et

publici iuris fieri mandavit, contrariis quibuscumque non obstantibus.

f Fr. L. H. Pasetto, Secretarius.

SACRA CONGREGATIO RITUM

i MATRITEN.

B E A T I F I C A T I O N I S E T C A N O N I Z A T I O N I S S E R V A E D E I ANTONIÀE MARIAE A MISERICOR­

D I A , F U N D A T R I C I S I N S T I T U T I O B L A T A R U M A S S M O REDEMPTORE.

S U P E R D U B I O

An signanda sit commissio Introductionis Causae in casu et ad effectum

de quo agitur.

Si scrutari volumus cur tot mulieres, praesertim in civitatibus, in impuritatis peccata incidant, pronum est comprobare eas, ut plurimum, animi levitate potius ac naturae imbecillitale, quam perfida pravitate peccare. Quapropter benignius erga ipsas est agendum, quam erga eos qui eas ad malum alliciunt. Ipse Dominus insignia nobis exempla reli­quit, quum huiusmodi feminis occurrit. Peccatrici enim, quae suorum facinorum paenitens, Eius pedes lacrimis lavit, suisque capillis tersit,

383 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

peccata benigne nitro dimisit. Nec aliter erga adulteram se gessit, quam

ßcribae et Pharisaei ad Eum adduxerant, ut eum ten tarent, quia vi legis

ipsa fuisset lapidan da. Ne legi adversari videretur : Qui sine peccato est

vestrum, inquit, primus in eam lapidem mittat, interim digito scribebat

in terra. Accusatoribus omnibus, merito ignominia affectis, nullo dato

responso, abeuntibus, quia et ipsi multorum flagitiorum erant rei, man-

suetum Iesus ac benignum erga peccatricem se ostendens : Mulier, ei

dixit, ubi sunt qui te accusabantf Quae dixit : Nemo Domine, dixit autem

Iesus : Nec ego te condemnabo : vade et iam amplius noli peccare

(Io., 8, 3-11).

Divina hac sapientia medullitus imbutam, Serva Dei Antonia Maria

a Misericordia se prodit, quae, vivens et post mortem, innumeras pec-

catrices per se suasque filias, Deo reconciliavit, atque ad bonam frugem

reduxit.

Quod autem haec misericordis Dei ministra, digna habenda sit cui

ad beatificationem via patescat, virtutes quas exercuit comprobare vi­

dentur.

Lausannae in Helvetia die 16 Martii anno 1822 Serva Dei nata est,

dieque 21 sacris baptismi aquis renata, nominibus : Antonia, Maria,

Victoria, Ioanna impositis. Parentes habuit Antonium Mariam Oviedo,

hispanum, atque Susannam Schöntal, e protestantismo conversam, qui

christianis moribus eam imbuere ad septennium usque diligentissime

curarunt. Friburgi deinde magistras pietate, litteris ac scientia com­

mendabiles nacta est. Anno 1835 ad sacram synaxim primo fuit admissa,

de qua frequenter postea participare consuevit.

Mature patre orbata, per biennium filiae Marchionis de la Romana

magistrae officium tenuit; postea vero Friburgi collegium condidit ad

puellarum institutionem, linguas — quinque saltem linguas perfecte

callebat — atque muliebria opera diligenter atque intellegenter eas do­

cens. Octo annos collegium moderata est donec filiarum Hispanicae

Reginae institutrix fuit electa, quod difficile officium adeo prudenter

usque ad annum 1859 exercuit, ut regiae aulae pericula vitaverit, immo

sanctitatis famam sibi comparaverit.

Libera cum evasisset ab aula regia, vividiorem persensit in religiosam

vitam inclinationem, quam, sui spiritus moderatori obsequuta, animi re­

pugnantia fortiter devicta, Institutum Oblatarum a Ssmo Redemptore

fundando, anno 1867 in actum deduxit, ad puellas mulieresque a peccato

redimendas atque ad bonam christianamque frugem instituendas. Pri­

mam Instituti domum in loco vulgo dicto Ciempozuelos constituit. Anno

1870 religiosum habitum induit: tres post annos temporanea vota nun-

Saera Congregatio Rituum 383

cupavit, anno vero 1881 vota perpetua. Institutum, cui Archiepiscopi

Toletani, ordinaria auctoritate viva voce pluries ab ipsa fundatione fave-

runt, Cardinalis Moreno scripto anno 1879 approbavit. Pontificium decre­

tum laudis anno 1895, approbatio Constitutionum quae anno 1927 post

Servae Dei obitum subsequuta est, iuridicum statum absolute firma-

verunt.

Dei Famula, etsi bis a supremo moderatricis officio se abdicavisset,

unanimi Sodalium voluntati debuit obsequi ad mortem usque, quam

die 24 Februarii anno 1898 sancte oppetiit, universa cum Oblatarum,

tum mulierum hospitio receptarum, Societate acerbe complorante tan­

tae matris excessum; in qua virtutum omnium insignia exempla ipsae

admiratae fuerant.

Perdurante, immo et percrebrescente, sanctitatis fama, in Curia

Matritensi annis 1927-1932 ordinaria auctoritate super scriptis, sancti­

tatis fama ac obedientia urbani VIII decretis, liturgicum cultum Servis

Dei prohibentibus, peractae sunt inquisitiones, quae Romam delatae

fuere. Scriptis revisis, Sacra haec Congregatio die 2 Augusti 1942 : Nihil

obstare decrevit, quominus ad ulteriora progrederetur.

Plures Archiepiscopi, Episcopi aliique Beatissimum Patrem enixe

adprecati sunt ut Causae huius Servae Dei apud Sacram Bituum Con­

gregationem introduceretur.

Servatis itaque omnibus de iure servandis, die 27 Ianuarii mensis

anni huius, Revmo P. Benedicto D'Orazio, e Congregatione Ss. Redem­

ptoris, Causae Postulatore instante, in Ordinario coetu, Emus ac Rmus

D. Cardinalis Fridericus Tedeschini, Causae Ponens seu Relator, du­

bium posuit discutiendum : An signanda sit commissio Introductionis

causae in casu et ad effectum de quo agitur, de eaque retulit. Emi ac

Revmi PP., relatione hac audita, auditis quoque Officialium Praelatorum

suffragiis, nec non R. P. D. Salvatore Natucci, Promotore generali Fidei,

omnibus mature perpensis, rescribere censuere : Signandam esse com­

missionem introductionis causae in casu et ad effectum de quo agitur.

Facta autem de his per R. P. D. Fidei Promotorem generalem, sub­

signata die, relatione Beatissimo Patri Pio Papae duodecimo, Sanctitas

Sua, rescriptum Emorum Patrum ratum habens, commissionem Intro­

ductionis Causae Servae Dei Antoniae Mariae a Misericordia Sua manu

signare dignata est.

Datum Romae, die .1 Februarii a. D. 1948, Dominica in Sexagesima.

£B C. Card. MICARA, Ep. Velitern., Praefectus.

L. © S. t A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius.

384 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II

BRIXIEN.

CANONIZATIONIS BEATAE VINCENTIAE GEROSA, VIRGINIS, ALTERIUS FUNDATRICIS

SORORUM A CARITATE.

SUPER DUBIO

An et de quibus miraculis, post indultam Eidem Beatae ab Apostolica

Sede venerationem, constet in casu et ad effectum, de quo agitur.

Benedicta sit sancta Trinitas atque indivisa unitas : confitebimur ei

quia fecit nobiscum misericordiam suam (Intr. M. SS. Trin.). Infinita miserentis Dei benignitate creati ac designati sumus ut in aeternum divinae Trinitatis gloriam, ineffabili gaudio laetitiaque perfusi, decan-temus. Ut autem boc facilius assequamur, inter innumera dona quibus a Deo iugiter muneramur, plurimi momenti est existimandum illorum persequi exemplum, qui, Eius adiuvante gratia, heroicis virtutibus or­nati, viam, qua gradiamur, ostendunt, suumque validum patrocinium apud Deum in nostris necessitatibus sive spiritualibus sive temporalibus largiuntur. Insignia virtutum specimina, humilitatis praecipue, B. Vin-centia Gerosa vivens exhibuit, et Beatae Bartholomaeae Gapitanio socia atque haeres, eius Institutum ad perfectionem adduxit. Hanc Dei Famu­lam Beatificationis gloria Deus honestavit, ac indubiis signis ad maiora videtur eam velle elevare. Duo enim miracula, prae ceteris, hic exhiben­tur, quae ad canonizationem obtinendam selecta ab actoribus Sacrae huius Congregationis iudicio submissa sunt, quae pariter validum eius patrocinium aperte confirmant.

I. Anno 1934 Soror Elisa (in saeculo Esther) Sangalli, febri subcon­tinua coepit attingi, quae, apyreticis periodis interiectis, graviter eam vexayit usque ad miram sanationem quae Bergomi die 13 Maii anno 1935 contigit.

Curantes medici Elisam tubercuiari peritonite affectam fuisse edixe­runt, quam diagnosim tres periti a Sacra hac Congregatione adlecti con­firmant. Morbus adeo invaluerat ut curantes laparatomiam necessariam fuisse rati fuerint. Verum vix dum super operatoriam tabulam infirma apposita fuit, omnia morbi symptomata disparuisse chirurgi stupentes admirati sunt. Quam instantaneam sanationem praeter naturae ordinem evenisse concorditer cum quinque medentibus quatuor ex officio periti fatentur.

II. Nec minus mirabilis altera sanatio est habenda. Appendicites enim prius chronica, deinde anno 1936 ineunte acuta, cui addita est peri-

Sacra Congregatio Bituum 385

tonites cum abseessu, appendicularis originis, adeo graviter Sororem Felicem Ceriani affecerat, ut medentium consilio chirurgicae sectioni die 13 Martii mensis, Savonae, quo ex « Celle Ligure » erat transferenda, subici necessario debuisset. At una ante mediam noctem hora, infirma, quae una cum sororibus férvidas B. Vincentiae preces effuderat, placido somno est correpta. Sequenti primo mane Soror Felix, infirmaría atque Superiorissa, nullum amplius exstare dolorem atque cetera morbi signa omnino evanuisse, perfectamque sanationem contigisse agnoverunt, quam eodem die medens plene confirmavit. Miram hanc sanationem miraculo esse tribuendam non modo tres periti ex officio sine haesitatione agno­scunt, sed duo quoque medentes.

Super his sanationibus Apostolica auctoritate inquisitiones sunt per­actae, cum Bergomi tum Savonae, quarum iuridica vis, per decretum ab hac Sacra Congregatione die 24 Aprilis anno 1942 latum, recognita fuit. Iuris ordine servato, die 27 Novembris mensis anno 1945 coram Revmo Cardinali Friderico Tedeschini, Causae Ponente seu Relatore, Antepraeparatoria Congregatio coacta fuit; Praeparatoria vero coram Cardinalibus die 10 Iunii anno elapso ; Generalis demum coram Ssnlo D. N. Pio Papa Duodecimo, die 27 Aprilis anni huius; in qua idem Revmus Cardinalis Relator dubium posuit discutiendum : An et de qui­

bus miraculis post indultan» eidem Beatae ab Apostolica Sede venera­

tionem constet in casu et ad effectum, de quo agitur. Revmi Cardinales, Oficiales Praelati Patresque Consultores suum protulere suffragium; Beatissimus vero Pater suam sententiam ad hunc usque diem sacrosan­ctae atque individuae Trinitati sacrum, edere distulit, ut divina voluntas suis aliorumque precibus Ei patefieret.

Quapropter Revmos Cardinales Ponentem atque Sacrae huius Con­gregationis infrascriptum Praefectum, nec non R. P. Salvatorem Na-tucci, Fidei Generalem Promotorem, meque Secretarium ad Se arcessivit, sacroque Eucharistico Sacrificio religiosissime celebrato, edixit : Con­

stare de instantánea perfectaque sanatione cum Sororis Elisae Sangalli

a gravi peritonite tuberculari, tum Sororis Felicis Ceriani ab acuta

peritonite tuberculari cum abscessu, appendicularis originis, iliacae fos-

sae dexterae.

Hoc autem decretum publici iuris fieri et in acta Sacrae Rituum Con­

gregationis referri mandavit. Datum Romae, die 23 Maii, in festo Ss. Trinitatis, a. D. 1948.

$3 C. Card. MICARA, Ep. Velitern., Praefectus.

L. © S. t A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius.

4

26 - ACTA, vol. XV, n. 9. — 4-9-948.

386 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA OFFICIORUM

PONTIFICIA COMMISSIO

AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTEBPEETAOT)OS

RESPONSA AD PROPOSITA DUBIA

Emi Patres Pontificiae Commissionis ad Codicis canones authentice interpretandos, propositis in plenario coetu quae sequuntur dubiis, re­sponderi mandarunt ut infra ad singula :

I - De forma celebrationis matrimonii

D. An per praescriptum can. 1097 § 2, in fine, derogetur canoni 1099

§ 1, n. 3.

R. Negative.

II - De dispensatione ab impedimentis matrimonialibus

D. Utrum can. 1052 ita intelligendus sit ut dispensatio impetrata

pro certo et determinato impedimento valeat etiam pro alio impedimento

eiusdem speciei in aequali vel inferiori gradu, quod in supplici libello

bona vel mala fide reticitum fuerit ; an potius ita tantum ut dispensatio ab

impedimento expresso non vitietur per reticentiam alius impedimenti

eiusdem speciei in aequali vel inferiori gradu.

R. Afiirmative ad primam partem, negative ad secundam.

Datum Romae, e Civitate Vaticana, die 8 m. Iulio a. 1948.

L . © S .

M . Card. MASSIMI, Praeses.

A. Coussa, Ordinis Basilianorum Aleppen., a Secretis.

Diarium Romanae Curiae 3S7

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Venerdì, 20 agosto .1948, il Santo Padre ha ricevuto in so­

lenne Udienze Sua Maestà Imperiale MOHAMED REZA POHALAVI,

Schahinschah d'Iran.

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di nominare:

11 giugno 1945. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Lavitrano Luigi, Pro­tettore dell'Istituto delle Suore del S. Cuore di

Gesù (Ragusa). 9 dicembre » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Lavitrano Luigi, Pro­

tettore dell'Istituto delle Figlie della Miseri­cordia e della Croce (Palermo).

25 giugno 1947. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Ascalesi Alessio, Pro­tettore delle Suore Terziarie Francescane di Sant'Antonio ai Monti (Napoli).

6 luglio » S. E. Revma Monsig. de Jonghe d'Ardoye Giorgio, Arci­vescovo tit. di Mistia, Delegato Apostolico nel­l'Arcipelago Indonesiano.

4 dicembre » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Tedeschini Federico, Protettore del Sodalizio dei Sacerdoti Operai Diocesani del S. Cuore (Tortosa).

2 febbraio 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pizzardo Giuseppe, Pro­tettore delle Suore della Ssma Vergine del Ro­sario (Udine).

2 aprile » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Lavitrano Luigi, Pro­tettore delle Suore delle Divine Vocazioni (Poz­zuoli) .

21 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Marmaggi Francesco, Protettore dei Fratelli di Nostra Signora di Lourdes (Gand).

26 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Lavitrano Luigi, Pro-

388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tettore delle Suore Adoratrici Ancelle del Ssmo

Sacramento e della Carità (Madrid).

26 aprile 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­

tettore delle Suore della Carità (Namur).

2 maggio » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­

tettore dell'Ordine dei Frati Minori Cappuc­

cini (Roma).

.5 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Marchetti Selvaggiani

Francesco, Prefetto della S. Congregazione Ce­

remoniale.

14 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­

detto, Protettore delle Figlie di Sant'Anna

(Roma).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­

tettore delle Suore Infermiere dell'Addolorata

(Como).

17 » » L'Emo e Revino Signor Cardinale Fossati Maurilio, Pro­

tettore dei Fratelli della Santa Famiglia (Bei-

lev).

X giugno » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­

tettore delle Suore Riparatrici del S. Cuore

(Napoli).

2 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Tisserant Eugenio, Pro­

tettore del'Opera delle Scuole d'Oriente (Pa­

rigi).

X2 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­

tettore delle Francescane della Misericordia

(Lussemburgo).

19 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­

tettore delle Suore Francescane Missionarie del

S. Cuore (Roma).

2 luglio » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­

tettore delle Figlie di Maria, Immacolata per il

Servizio Domestico (Madrid).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­

detto, Protettore della Chiesa dello Spirito

Santo dei Napoletani (Roma).

22 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­

detto, Protettore dell'stituto dei Piccoli Fra­

telli di Maria (Saint-Genis Laval).

27 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pizzardo Giuseppe, Pro­

tettore dell'stituto Religioso « Sisters of Na­

zareth » (Londra).

Diarium Romanae Curiae

Assistenti al Soglio Pontificio :

9 novembre 1946. S. E. Revma Monsig. Panis Giovanni Gualtiero, Vescovo

tit. di Trisipa.

2 giugno 1947. S. E. Revma Monsig. Fleischer Adalbero, Vescovo tit. di

Tiberiopoli, Vicario Apostolico di Mariannhilh

24 febbraio 1948. S. E. Revma Monsig. Marquez Giuseppe Ignazio, Arcive­

scovo di Puebla de Los Angeles.

20 marzo » S. E. Revma Monsig. Ruotolo Giuseppe, Vesc. di Ugento.

24 aprile » S. E. Revma Monsig. Steiger Gallo, Vescovo tit. di Cal-

cide di Grecia, Abate Nullius di Peramiho.

13 maggio » S. E. Revma Monsig. Garibi Rivera Giuseppe, Arcivescovo

di Guadalajara.

24 » » S. E. Revma Monsig. Huibers Giovanni Pietro, Vescovo

di Haarlem.

» » » S. E. Revma Monsig. Briacca Sebastiano, Vescovo di Mon­

do vi.

25 » » S. E. Revma Monsig. Cardinale Gerolamo, Vescovo di Ve­

rona.

23 giugno » S. E. Revma Monsig. Taccone Andrea, Vescovo di Ruvo, e

Bitonto.

Protonotari Apostolici ad instar participantium :

25 gennaio 1946. Monsig. Valencia Eusebio, delParchidiocesi di Arequipa.

18 » 1947. Monsig. Leduc Giorgio, delParchidiocesi di Cambrai.

25 agosto » Monsig. Grimaud Luigi, della diocesi di Luçon.

12 settembre » Monsig. Deyrieux Matteo, della diocesi di Sonora.

» » » Monsig. Wildemauer Luigi, delParchidiocesi di Vienna.

29 » » Monsig. Distelberger Michele, della diocesi di Sant'Ippo­

lito.

10 dicembre » Monsig. Galimberti Giovanni, delParchidiocesi di Milano.

11 aprile 1948. Monsig. Capuano Luigi, della diocesi di Ischia.

Prelati Domestici di Sua Santità :

30 dicembre 1945. Monsig. Del Ton Giuseppe, della diocesi di Parenzo.

18 gennaio 1946. Monsig. Faria de Castro Giuseppe, della diocesi di Gua-

xupè.

390 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ONORIFICENZE

Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di conferire :

La Gran Croce dell'Ordine Piano :

30 gennaio 1946. A S. E. il Signor Cruz-Ocampo Luigi, Ambasciatore del Cile presso la Santa Sede.

» novembre » A S. E. il Signor Fernandez y Fernandez Gioacchino, Mi­nistro degli Esteri della Repubblica del Cile.

9 dicembre » A S. E. il Signor Arango Velez Carlo, Ambasciatore di Colombia presso la Santa Sede.

6 febbraio 1948. A S . E. il Generale Dutra Enrico Gaspare, Presidente della Repubblica degli Stati Uniti del Brasile.

» » » A S. E. il Signor Gonzalez Muñoz Raffaele P., Ministro degli Esteri della Repubblica di Cuba.

9 giugno » A S. E. il Signor Leone Bérard, già Ambasciatore di Fran­cia presso la Santa Sede.

La Commenda con Placca dell'Ordine Piano :

14 dicembre 1945. Al sig. Crowley Leo T., dell'archidiocesi di Milwaukee. 16 giugno 1948. Al sig. dott. Pastean Ottavio, dell'archidiocesi di Parigi.

La Placca dell'Ordine Piano :

12 marzo 1948. Al sig. Ambrosi Tornasi nob. Scipione, Esente della Guar­dia Nobile Pontificia, . ¡ i ,

La Commenda dell'Ordine Piano :

12 marzo 1948. Al sig. Varano dei duchi Rodolfo, Esente della Guardia Nobile Pontifìcia.

29 giugno » Al sig. conte Cantuti Castelvetri Francesco, Comandante della Guardia Palatina d'Onore di Sua Santità.

La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

22 luglio 1946. A S. E. l'on. Hannegan Roberto E., Ministro delle Poste degli Stati Uniti d'America.

25 » » A S. E. il Signor Kang Siè Cheou, Ministro di Cina presso la Santa Sede.

La Commenda con Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile:

10 maggio 1945. Al sig. Guérin Uberto (Francia).

25 settembre » Al sig. Bizzozzero ten. col. Orfeo (Stati Uniti d'America). « « <( Al sig. col. Poletti Carlo (Stati Uniti d'America).

Diarium Romanae Curiae 391

7 marzo 1946. Al sig. Baldoni nob. Corrado (Italia). 30 » » Al sig. Guerreiro de Castro Orlando (Brasile).

4 luglio » Al sig. aw. Guidi Paolo (Boma). 22 » » Al sig. Sullivan Gaii (Stati Uniti d'America).

» ottobre » Al sig. Bey Alvarez Gustavo Alberto (Uruguay). 16 marzo 1948. Al sig. Huertas Giuseppe Vincenzo, delParchidiocesi di

Bogota. 24 giugno » Al sig. dott. Oppo Giovanni (Italia).

La Commenda con Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe militare :

10 ottobre 1945. Al sig. generale Tristäo de Bettencourt Giuseppe (Porto­gallo)

» » Al sig. capitano Lopes Alves Vasco (Portogallo). 30 marzo 1946. Al sig. capitano Borges Fortes Diogo (Brasile).

La Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

23 dicembre 1947. Al sig. dott. Caiola Carmine (Roma).

La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

19 gennaio 1945. Al sig. Matossian Giuseppe, del Patriarcato di Cilicia de­gli armeni.

14 aprile » Al sig. Lonappen Chakola Giovanni, della diocesi di Tri-chur.

19 settembre » Al sig. ing. Giacomuzzi Luciano, delParchidiocesi di Udine.

10 ottobre » Al sig. dott. Brasâo Eduardo (Portogallo).

» » » Al sig. Alves Correja Bernardino (Portogallo). 22 luglio 1946. Al sig. Brito Giacomo do Nascimento (Brasile).

La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe militare :

28 dicembre 1945. Al sig. colonnello Machado Bina (Brasile). 30 marzo 1946. Al sig. Araujo de Paiva Meira Levy (Brasile).

Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

2 gennaio 1946. Al sig. Yung Chang Chia (Cina).

* La Gran Croce dell'Ordine di San Silvestro Papa:

10 ottobre 1945. A S. E. il signor dott. Vieira Machado Francesco (Porto­gallo).

28 dicembre » Al sig. Donovan Guglielmo J. (Stati Uniti d'America). 7 gennaio 1947. Al sig. generale Le Couteulx de Caumont Guido Luigi

Enrico (Francia).

392 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

18 febbraio 1947. Al sig. dott. Suarez Veintimiìla Mariano (Equatore).

13 gennaio 1948. A S. E. il signor Guenther Ottone (Austria).

La Commenda con Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa:

10 ottobre 1945. 'Al sig. colonnello De Figueiredo Amedeo (Portogallo).

» » » Al sig. De Figueiredo Giovanni (Portogallo).

» » » Al sig. dott. Teixeira Dias Gustavo (Portogallo).

» » » Al sig. ing. Dos Santos Pinto Teixeira Francesco (Por­

togallo).

» » » Al sig. tenente colonnello Gonçalves Pereira de Barro»

Garlo (Portogallo).

» » » Ai sig. colonnello Da Silva Nascimento Giulio Mario (Por­

togallo).

La Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa :

15 luglio 1947. Al sig. marchese avv. de Maillardoz Enrico (Città del Va­

ticano).

» » » Al sig. dott. Giuliani Enrico (Città del Vaticano).

21 maggio 1948. Al sig. Francini Domenico (Roma).

La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa :

28 giugno 1945. Al sig. Giudici Guido, della diocesi di Tivoli.

» » » Al sig. Moroni Pietro, della medesima diocesi.

10 ottobre » Al sig. Marques Ilario Filippo (Portogallo).

8 dicembre » Al sig. Giovannini Icilio (Roma).

26 novembre » Al sig. Mindel Ariosto, della diocesi di Civita Castellana.

3 luglio 1946. Al sig. Grimaldi Pietro, della diocesi di Boiano Campo­

basso. 1

Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa :

17 aprile 1945. Al sig. Santurri Mario (Roma).

4 maggio 1946. Al sig. Sironi Luigi, dell'archidiocesi di Milano.

» » » Al sig. Bonomi Lorenzo, della medesima archidiocesi.

» » » Al sig. Pasta Mario, della medesima archidiocesi.

«ssa

An. et vol. XL 27 Septembris 1948 (Ser. H, v. XV) - N. IO

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

ACTA PII PP. XII

CONSTITUTIO APOSTOLICA

DE CONGREGATIONIBUS MARIANIS

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Bis saeculari die auspicato vertente, ex quo Marianas Congregationes a Gregorio XIII perpetuo erectas atque institutas 1 Benedictus XIV Aurea Bulla « Gloriosae Dominae » novis beneficiis solidavit, apostolici Nostri muneris ducimus non modo earumdem Sodalitatum moderatoribus sociisque paterne gratulari, verum etiam privilegia gratiasque amplis­simas, quibus, quattuor ferme saeculorum decursu, plures Decessores Nostri2 Nosque ipsi, ob tot tantaque in Ecclesiam promerita, huiusmodi Sodalitia ditavimus, rata ac sollemniter confirmata declarare.

Probe enim novimus, non solum quanta anteactis temporibus, ut Be­nedicti XIV verbis in memorata Bulla Aurea utamur, « ex hoc laudabili

1 Bulla Omnipotentis Dei, 5 Dec . 1584. 2 X Y S T U S V , Bulla Superna dispositione, 5 Ian. 1587; Bulla Romanum decet, 29 Septem­

bris 1587. - C L E M E N S V I I I . Breve Cum sicut Nobis, 30 Aug. 1602. - GREGORIUS X V , Bulla

Alias pro parte, 15 April . 1621. - B E N E N D I C T U S X I V , Breve Praeclaris Romanorum Ponti­

ficum, 2A Apri l . 1748; Bulla Aurea Gloriosae Dominae, 27 Sept. 1748; Breve Quemadmo­

dum Presbyteri, 15 Iul . 1749; Breve Quo Tibi, 8 Sept. 1751; Breve Laudabile Romanorum,

15 Febr. 1758. - C L E M E N S X I I I , Bulla Apostolicum, 7 Ian. 1765. - P iu s V I , Decreta 2

Mai i 1775, 9 Dec . 1775, 20 Mart. 1776. - L E O X I I , Breve Cum multa, 17 Maii 1824. - P ius IX,

Decretum 8 Iul . 1848; Breve Exponendum, 10 Febr. 1863. - L E O X I I I , Breve Frugiferas,

27 Maii 1884; Breve Nihil adeo, 8 Ian. 1886. - P ius X, Decreta 10 Maii 1910 ac 21 Iul . 1910.

- B E N E D I C T U S X V , Al loc . 19 Dec. 1915, in quadragesimo anniversario Suae in Sodalitatem

cooptationis. - P iu s X I , Praesertim, Al loc . 30 Mart. 1930 ; Al loc . 29 Aug. 1935.

2 7 - ACTA, TOI. XV, n. 10 . — 27-9-948.

394 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

et pio instituto in omnium ordinum homines utilitas derivata fuerit », 3

sed quanto studio animique contentione hodie phalanges hae mariales, gloriosis maiorum vestigiis insistentes suisque legibus religiose obse­quentes, primas sibi appetant, ecclesiastica Hierarchia auspice et duce, in laboribus ad maiorem Dei gloriam animarumque bonum suscipiendis constanterque perferendis, adeo ut in re catholica propugnanda, pro­vehenda, vindicanda, tamquam validissimae copiae viresque spiritales sint habendae.4 Idque pluribus de causis.

Etenim Marialium Sodalitatum historiam memoria repetenti, etsi eas semper instructissimis agminibus floruisse apparet, non tamen eas­dem, sociorum numero cum recentioribus comparari posse fatendum est, quamvis utique fervore operum; nam cum saeculis anteactis novorum quotannis coetuum ad Primam Primariam accessiones denarium nume­rum numquam excédèrent, ab inito saeculo xx annuae id genus aggrega-tiones facile ad decies centenas computantur.

Verum, quod caput est, multo pluris quam sodalitiorum numerus normae sunt habendae legesque, quibus sodales manu veluti ducuntur ad eam spiritalis vitae excellentiam,5 qua ipsa sanctimoniae culmina valeant conscendere,6 illorum maxime instrumentorum ope, quibus per­fecti absolutique Christi asseclae instruantur perutile est : Spiritualium Exercitiorum 7 et cotidianae rerum divinarum commentationis conscien-tiaeque disquisitionis usu ; 8 Sacramentorum frequentia ; 9 necessitudine ac docilítate, filii instar, erga certum animae moderatorem ; 10 sui pienis­sima perennique in B. Virginis Deiparae clientelam deditione;11 firma denique sponsione suae aliorumque christianae perfectionis compa­randae.12

Quae quidem omnia nata sunt in Marianis Sodalibus illas divinae caritatis flammas excitare eamque vitam interiorem alere ac roborare, maxime hac nostra aetate necessariam, cum, ut alibi dolentes monui­mus, tot hominum turmae (( animi ieiunitate intimaque egestate spiri­tus » laborent.13

Atque haec non tantum sapientissimis legibus describi sed in coti-3 BENEDICTI X I V Bulla Aurea Gloriosae Dominae, 27 Sept. 1748.

4 Pu XI I Epist. ad Card. Lerne, 21 Ian. 1942. 5 Cfr. Reg. Comm., 1, 33. 6 Cfr. Reg. Comm., 12. ? Cfr. Reg. Comm., 9. 8 Cfr. Reg. Comm., 34.

» Cfr. Reg. Comm., 37, 38, 39. 1 0 Cfr. Reg. Comm., 36. 11 Cfr. Reg. Comm., 27, 1, 40, 43.

" Cfr. Reg. Comm., l a m .

" P I I X I I Litterae Encycl icae Summi Pontificatus, 20 Oct. 1939 : A. A. S., 31, p. 415.

Acta Pii Pp. XII 395

dianam Sodalitatum Marialium vitam feliciter deduci exinde luculenter

conficitur, quod ubicumque eae coaluerint, si modo instituta sua legesque

sancte servaverunt, ibidem morum passim innocentia et religionis obser­

vantia firmissima vigeat floreatque ; quin etiam, divino amante Numine,

sodalium manipuli prodeant frequentes christianae perfectioni inhian-

tium, sive in ecclesiastico ordine, sive in sacris septis sibi conquirendae

cum aliis communicandae ; neque adeo rari sint qui ipsa sanctitatis ardua

fastigia securo volatu contingant.14 Ex quo ferventi vitae interioris stu­

dio sua quasi sponte illa plena sodalium apostolica institutio efilorescit

novis semper variisque humanae consortionis necessitatibus adiunctisque

accommodata, ut asserere minime ambigamus perfectum virum catho­

licum, qualem Sodalitas Mariana iam inde ab exordiis effingere consue­

vit, non minus congrue praeteritorum temporum necessitatibus convenire

quam nostrorum, cum videlicet viris vita christiana solide instructis

magis fortasse, quam olim, opus sit.15

Quapropter ex hac Petri sede, veluti ex eminentissima universi orbis

specula, tot christifidelium mirum ubique gentium studium religionis

tuendae, vindicandae, provehendae conspicientes, peculiari laude dignas

Marialium Sodalitatum copias existimamus, quae inde ab origine tam­

quam sibi proprium legibusque suis apprime consonum 16 opera aposto­

lica quaecumque ab Ecclesia Matre commendata 17 sacrisque Pastoribus

ducibus,18 cum viritim tum coniunctim suscipienda proposuere. Cui qui­

dem muneri officioque quam bene satisfecerint quibusque religionis lae-

tissimis incrementis, Romanorum Pontificum iterata praeconia disertis­

sime declarant.19 Atque hac praesenti aetate tot calamitatibus exagitata,

iucundissimo Nobis solacio est marianos sodales in quavis mundi plaga

animo contemplari in omne genus apostolatus vires strenue efficaciter­

que intendere, sive in hominibus cuiuslibet ordinis, adulescentibus prae­

sertim atque artificibus, per Spiritualia Exercitia ad virtutem erigendis

potiorisque christianae vitae desiderio incedendis, sive indigentium animi

corporisque angustiis sublevandis, idque non solum privata quadam in-

1 1 Pu X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945. 1 6 Pu X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945. 1 8 P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 30 Mart. 1930. 1 1 Cfr. P I I X I I Epist, ad P. D. Lord, 24 Ian. 1948. 1 8 Cfr. P I I X I I Epist, ad Card. Lerne, 21 Ian. 1942.

" Cfr. Reg. Comm., 1, 12, 43. - BENEDICTI XIV Bullam Auream Gloriosae Dominae,

27 Sept. 1748. - BENEDICTI XV Alloc, ad Sod. Mar., 19 Dec . 1915. - P I I X I Epist, ad Adm.

Apost. Oenip., 2 Aug. 1927; Epist, ad Congr. Mar. Germaniae, 8 Sept. 1928. - P I I X I I

Epist. Apost. N osti profecto, 6 Iul. 1940; Alloc, ad A. C. Ital., 4 Sept. 1940; Epist, ad

Card. Lerne, 21 Ian. 1942; Epist, ad P. S. Ilundain, 26 Aug. 1946; Alloc, radioph. ad Con­

gressum Bar ein., 7 Dec . 147.

396 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

austria ac benevolae mentis propensione, sed etiam legibus in publicis

Reipublicae consiliis atque ex ipso supremae potestatis vertice promo­

vendis, evangelicis principiis ac sociali iustitiae congruentibus.20

Neque silentio praetereundae sunt illae a Marianis Sodalitatibus ex­

citatae vel sua opera corroboratae consociationes turpibus ludis scenicis

ac cinematographicis spectaculis coercendis bonisque moribus a prava

librorum atque ephemeridum colluvie tutandis, scholae frequentissimae

pueris adultisque tenuioris fortunae gratuito apertae, technica instituta

opificibus in propria cuiusque arte uberius instruendis,21 ea praesertim

variarum professionum ac disciplinarum partibus seu generibus potiore

peritia per discendis ; 2Z quae apostolatus forma, hodiernis temporum

condicionibus tam necessaria, a plurimis Marianis Sodalitatibus, iis

potissimum quas « interparoeciales » vocant, excolitur in coetuum com­

modum artibus vel disciplinis magis inter se congruentibus cohae­

rentium.23

Multa haec quidem reique catholicae apprime utilia. Qua in re, Ma­

rianis Sodalitatibus illa etiam laus est tribuenda, quod semper, proxi­

mis praesertim temporibus, ex animo optaverint cum ceteris catho­

licis consociationibus fraterne conspirare, quo uberiores fructus, viribus

unitis atque Episcopis auctoribus et ducibus, ex laboribus coniunctim

exanclatis pro Christi regno perciperentur ; quin etiam, ut alias de Ca­

tholica Italorum Actione notavimus,24 primi huius generis coetus non­

nullis in nationibus constituti sunt a sodalibus marianis, quibus deinde

alii et alii succedentes suamque operam fervide conferentes, marianos

sodales mèrito in praecipuis Actionis Catholicae fautoribus esse ha­

bendos re ipsa demonstrarunt.

Praeterea, cum vis tota catholicorum in unam veluti aciem ordinatam

coalescentium in sacrorum Pastorum potestati obtemperatione reponenda

sit, quis non videat quam opportuna apostolatus instrumenta Sodalitates

Marianae censeantur, ob earumdem absolutum fervidumque, non solum

erga hanc Apostolicam Sedem obsequium quae totius est ecclesiastici

ordinis caput et fundamentum,25 sed etiam, pro sua quaeque indole ac

facultate, erga Ordinariorum mandata et consilia humili submissione

docilique oboedientia? 26

20 Cfr. P I I X I I Epist, ad P. D. Lord, 24 Ian. 1948 ; Alloc, ad Sod. Mar. ex « Confé­

rence Olwaint», 27 Mart. 1948. 2 1 Cfr. P I I X I I Epist, ad P. D. Lord, 24 Ian. 1948. 2 a Cfr. P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945. 2 3 Cfr. P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945. 2 4 Cfr. P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945. 2 5 Cfr. Conc. Vat., Sess. IV , Const. I « D e Ecclesia Chr i s t i» . a 6 Cfr. P I I X I I Epist, ad Card. Lerne, 21 Ian. 1942.

Acta Pii Pp. XII 397

Qui enim huiusmodi Sodalitatum intimum perspexerit regimen, facile

idem cernerit, alias ab Episcopis et Parochis, alias, ex privilegio, a

Nobismetipsis ac, delegatione a Nobis acceptata Praeposito Generali So­

cietatis Iesu regi ; universas tamen in apostolicis laboribus assumendis

et prosequendis sui proprii Episcopi vel etiam interdum Parochi pote­

stati subici. Quapropter, cum et ab Ecclesiastica Hierarchia inter apo­

stolicae militiae copias excipiantur ab eaque in operibus adoriendis et

perficiendis plane pendeant, iure meritoque, ut quondam notavimus,27

hierarchici apostolatus cooperatrices sunt dicendae. Quae quidem veluti

congenita in marianis sodalibus « reverentia modestaque in sacros Pa­

stores observantia » ex ipsis eorum legibus hauriatur necesse est, quibus

sollemne sit quaecumque Catholica Ecclesia doceat vita moribusque

absolute profiteri, « laudando quod illa laudat, reprobando qupd illa

reprobat, eique in omni re consentiendo, neque umquam erubescendo

publice privatim se gerere, quemadmodum tantae Matris filium decet

fidelem atque observantissimum » . 2 8

Cui arctae catholicorum hominum veluti militari unitati minime illud

officit, quod id genus sodalitates, ab ignatiana familia primitus excita­

tae, eiusdem quasi surculi adiectionesve videantur, praesertim cum

earum pars, exigua illa tamen, a Societatis Iesu sacerdotibus ex Nostra,

ut diximus, delegatione dirigatur. Quin potius cum ex ea prima institu­

tione Marianae Sodalitates sibi leges « ad sentiendum cum Ecclesia »

tamquam tesseram proposuerint, eorum nempe dictis parendi, quos « Spi­

ritus Sanctus posuit episcopos regere Ecclesiam Dei » (Act. 20, 28), na­

tivam quamdam proclivitatem videntur exhausisse ; qua fit ut iisdem va­

lidissimo subsidio in Christi regno dilatando et fuerint et sint futurae.

Quod autem non privatae cuilibet causae, at communi Ecclesiae utilitati

semper studuerint, testis omni exceptione maior adstat agmen illud

fulgidissimum sodalium marianorum, quibus Ecclesia Mater supremos

Coelitum honores tribuendos decrevit, quorum gloria non una Societas

Iesu illustratur, at clerus ipse saecularis religiosaeque familiae non

paucae, cum ex Marianis Congregationibus decem alumni prodierint no­

vorum vel Ordinum vel Congregationum Conditores parentesque.

Ex his nitide igitur evincitur Marianas Sodalitates, ut earumdem

leges ab Ecclesia approbatae alte edicunt, consociationes esse apostolico

spiritu imbutas,29 quae cum asseclas suos ad ipsos sanctitatis vértices in­

terdum evectos 30 incitent ad perfectam ceterorum etiam christianae vitae

" P I I XTI Alloc, ad A. C. Ital., 4 Sept. 1940: A. A. S.. 32, p. 369

Cfr. Reg. Comm., 33. 2 8 Cfr . Reg. Comm., 1, 43. s o Reg. Comm., 12.

398 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

formam salutemque sempiternam, sacris Pastoribus praesidibus,31 procu­

randam, atque ad Ecclesiae iura tutanda,32 illud etiam assequuntur ut

Virginis Deiparae impigri praecones regnique Christi propagatores in-

structissimi comparentur.33

Quae cum ita sint, Marianis Congregationibus, sive earum leges con­

siderentur, sive natura, propositum, molimina atque acta, notarum nulla,

quibus Actio Catholica insignitur, est deneganda, quandoquidem haec,

ut totiens Decessor Noster f. r. Pius XI professus est, rite definiatur :

(( christifidelium apostolatus, qui suam Ecclesiae operam conferunt eius­

que pastorali muneri compiendo quodammodo auxiliantur » . 3 4

Quominus autem Congregationes Marianae pleno iure dici possint

«Actio Catholica B. M. Virgine auspice et afilante suscepta»,35 nullo

impedimento sunt earum conformatio notaeque peculiares; quae potius,

ut fuerunt, ita « sunt eruntque illustrions catholicae animorum insti­

tutionis tutela ac praesidia » . 3 6 Etenim, ut saepius ab hac Apostolica

Sede edictum est, « Actio Catholica non in orbe clauso versatur » 37

tamquam quibusdam rigide definitis circumscripta limitibus non vio-

landis, neque ita, « quod habet sibi propositum, peculiari via ac ratione

assequi contendit » , 3 8 ut ceteras actuosas catholicorum consociationes

vel de medio tollat vel absorbeat, quas potius sui muneris ducat oportet

'(. coagmentare, amice componere, uniusque incrementa in aliarum com­

modum derivare, plena cum animorum concordia, unione, caritate » . 3 9

Nam, ut nuperrime monuimus, « in hoc eximio apostolatus fervore,

Nobis probatissimo, nonnullorum error est praecavendus, qui quaecum­

que in animorum bonum suscipiuntur, ad unam veluti formam redigere

cupiunt » ; 4 0 cum haec agendi ratio penitus ab Ecclesiae mente discre­

pare dicenda sit,41 quae quidem nedum id genus (( ultro egerminantis

florentisque vitae coarctationem » probet,42 qua quaevis apostolica opera

uni cuidam consociationi unive paroeciae concredantur ; quin potius mul-

3 1 Reg. Comm., 3 3 . 1 2 Reg. Comm., 1. 33 Reg. Comm., 4 3 . 3 4 P I I XI Epist, ad Card. van Roey, 15 Aug. 1 9 2 8 : A. A. S., 20 , p. 2 9 6 ; Epist, ad

Card. Segura, 6 Nov. 1 9 2 9 : A. A. S., 2 1 , p. 665 . 3 5 Cardinalis P A C E L L I Alloc, ad Sod. Mar. in Menningen (Helvetia) , 2 2 Oct. 1938 .

3 S P I I XI Alloc, ad Sod. Mar., 30 Mart. 1930. 3 7 P I I XI Epist. Encycl. Firmissimam constantiam, ad Episcopos Mexicanos, 28 Mar­

tii 1 9 3 7 : A. A. S., 29 , p . 210 .

3 S P I I XI Epist. Quae Nobis ad Card. Bertram, 13 Nov. 1 9 2 8 : A. A. S., p. 386 . 3 9 P I I XI Alloc, ad Act. Cath. Galliae, 20 Maii 1931 . 4 0 P I I X I I Alloc, radioph. ad Congressum Barcin., 7 Dec . 1 9 4 7 : A. A. S., 3 9 , p. 364 . 4 1 P I I XI Alloc, ad Act. Cath. Ital., 28 Iun. 1930 . 4- P I I XI Epist. Quamvis Nostra ad Episc. Brasiliae, 27 Oct. 1 9 3 5 : A. A. S., p. 160 .

Acta Pii Pp. XII 399

tiformi unitati43 favet in eiusmodi operibus gerendis, per fraternam

utique conspirationem, Episcopis moderatoribus, in unam metam viribus

unitis dirigendis.44 Atque hanc « concordem consensionem, ordinatam

colligationem mutuamque intellegentiam, quam saepe saepius commen­

davimus )),45 id genus consociationes eo facilius nanciscentur, quo altius,

de primis partibus controversia qualibet amandata,46 « caritate frater­

nitatis invicem diligentes, honore invicem praevenientes ) ) 4 7 unamque

Dei gloriam spirantes, tum sibi persuadeant se ceteris potiores futuras,

cum primas eisdem didicerint deferre.48

His itaque omnibus attente perpensis, vehementissime optantes ut

hae pietatis actuosaeque christianae vitae palaestrae magis magisque in

dies vigeant ac roborentur,49 apostolica Nostra auctoritate nonnulla ca­

pita enucleate indicamus sodalibus marianis ubique terrarum communia

atque ab omnibus, quorum interest, religiose servanda.

I. Congregationes Marianae, Sodalitati Primae Primariae Collegii

Romani rite aggregatae, sunt consociationes religiosae ab ipsa Ecclesia

erectae ac constitutae 50 atque ab ea, ad mandata sibi concredita aptius

conficienda, amplissimis privilegiis cumulatae.51

II. Legitima Congregatio Mariana ea tantum est habenda quae ab

Ordinario competente sit erecta, videlicet, in locis propriis Societatis

Iesu aut eius curae commissis, a Praeposito Generali ; 5 2 in ceteris vero

quibuslibet ab Episcopo loci, vel, de eius consensu formali, a praedicto

Praeposito Generali.53 Ut autem Congregatio sic erecta privilegiis et

indulgentiis, Primae Primariae Sodalitati concessis, frui valeat, necesse

est ut huic rite sit aggregata.54 Haec tamen aggregatio, quae de consensu

Ordinarii loci est impetranda, quaeque uni Praeposito Generali Socie­

tatis Iesu competit,55 nullum ius huic Primae Primariae vel Societati

Iesu in eam Sodalitatem confert.56

4 S P I I XI Alloc, ad Sod. Mar., 30 Mart. 1930. 4 4 Cfr. P I I X I I Epist, ad P. S. Ilundain, 26 Aug. 1946. 4 5 P I I XI Epist. Quamvis Nostra ad Episc. Brasiliae 27 Oct. 1935 : A. A. S., 28, p. 163. 4 6 Cfr. M e , 9, 33. 47 Rom., 12, 10. 4 8 Cfr. Mr., 20, 20-27. 4 A P I I X I I Epist, ad Card. Lerne, 21 Ian. 1942. 5 0 , Cfr. Bullam GREGORI X I I I Omnipotentis Dei 5 Dec . 1584. 5 1 Cfr. Pontificia documenta supra recensita, notis (1) et (2). 5 2 S I X T I V Bull. Romanum decet, 20 Sept. 1587. 6 3 S. Congr. Indulg., decr. 23 Iun. 1885. 5 4 Cfr. G. I. C, 686; Bullam Auream Gloriosae Dominae, 27 Sept. 1748; Decretum

L E O N I S X I I 17 Maii 1824; Decretum S. Congr. Indulg., 23 Iun. 1885. 5 5 Cfr. Rescript. S. Congr. Indulg., 17 Sept. 1887; C. I. C, 723; Reg. Comm., 2. 5 6 Cfr. C. I. C, 722 § 2; Declarat. A. R. P. Ludovici Martin, Praep. Generalis S. I.,

13 Apri l . 1904.

400 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III. Congregationes Marianae, quippe quae hodiernis Ecclesiae neces­

sitatibus plene congruere sint dicendae,57 debent ex Summorum Pontifi­

cum voluntate suas leges, indolem, institutionem intactas servare.58

IV. Regulae Communes, quarum observantia, in substantialibus sal­

tem, ad aggregationem impetrandam necessaria est,59 omnibus Congre­

gationibus enixe commendantur, tamquam disciplinae antiquitus soda­

libus usitatae constantique usu receptae summarium ac documentum.60

V. Omnes Congregationes Marianae, modis accidentaliter diversis at

substantialiter iisdem, non secus atque alii coetus apostolicis operibus

dediti ab Ecclesiastica Hierarchia dependent.61

VI. Ne in Dei regno propagando religionisque iuribus tutandis chri­

stianae militiae ordines dissipentur viresque enerventur, mariani sodales,

maiorum vestigiis ipsique hodiernae agendi rationi fideliter insistentes,

in apostolicis operibus suscipiendis et prosequendis, meminerint :

a) loci Ordinarium

Io potestatem, ad normam sacrorum canonum, firmisque semper

Sedis Apostolicae praescriptis et documentis, habere in omnes prorsus

suae ditionis Sodalitates circa externi apostolatus exercitium ;

2° potestatem habere in Sodalitates extra Societatis Iesu septa

constitutas, eisque proinde normas proprias dare posse, firma tamen Re­

gularum Communium substantia.62

i)) Parochum

1° Praesidem natum Congregationum paroecialium esse, quas igi­

tur ut ceteras sui territorii consociationes moderatur ;

2° in omnes autem Sodalitates opera apostolica in suo territorio

exercentes illa potestate frui a sacris canonibus legitimisque statutis

dioecesanis eidem concessa ad rectam externi apostolatus ordina­

tionem.63

VII. Cuiuslibet Sodalitatis Marianae moderator legitime renunciatus,

57 Cfr. praesertim : Pi i X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945; Epist, ad P. S. Ilun-

dain, 26 Aug. 1946; Epist, ad P. D. Lord, 24 Ian. 1948. 5 8 Cfr. praesertim : P I I XI Alloc, ad Sod. Mar., 30 Mart. 1930; Alloc, ad Sod. Primae

Primariae, 24 Mart. 1935. - P I I X I I Telegr. ad Conv. CC. M.M. Italiae, 12 Sept. 1947;

Alloc, radioph. ad Congr. Barcin., 7 Dec, 1947; Epist, ad P. D. Lord, 24 Ian. 1948. 5" Cfr. Decretum S. Congr. Indulga 7 Mart. 1825; Decretum S. Congr. Indulg., 23 Iu­

nii 1885; Bescript. S. Congr. Indulg., 17 Sept. 1887. so Cfr. P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945; Epist, ad P. D Lord, 24 Ian. 1948. 8 1 Cfr. Conc. Vat., Sess. IV, Const. « d e Ecclesia Chr i s t i» , cap. 3; C. 7. C, 218 § 2;

P I I X I I Alloc, ad Act. Cath. ltal., 4 Sept. 1940: A. A. S., 32, p. 369; Epist, ad Card. Lerne,

21 Ian. 1942; Alloc, ad Congressum Barcin., 7 Dec . 1947: A. A. S., 39, p. 634. 02 Cfr. C. I. C, 334 § 1, 335 § 1; Statuta Generalitia CC. MM., 31 Aug. 1885, I I , 5. 63 Cfr. C. I. C, 464 § 1; Declarat. A. R. P. Ludovici Martin, 13 Apri l . 1904.

Acta Pii Pp. XII 401

qui quidem semper sacerdotali dignitate insignitus sit oportet; quam­

quam legitimis Superioribus ecclesiasticis omnino subicitur, tamen, ad

normam Regularum Communium, in ipsa Congregationis vita interna

plena fruitur potestate, quam plerumque per sodales sibi muneris adiu­

tores adscitos exercere convenit.64

VIII. Huiusmodi Sodalitates dicendae sunt Marianae, non tantum

quod a B. V. Maria titulum assumant,65 sed quod potissimum sodales

singuli erga Deiparam pietatem singularem profiteantur 66 eique plena

consecratione devinciantur,67 qua spondeant, licet non sub peccato,68 se

omni ope pro sua aliorumque christiana perfectione ac salute sempiterna

sub B. M. Virginis vexillo pugnaturos ; 69 qua quidem consecratione per­

petuo sodalis B. M. Virgini obligatur, nisi indignus dimittatur aut animi

levitate ipsemet Sodalitatem deserat.70

IX. In sodalibus conscribendis ii sedulo deligantur 71 qui vulgari

ac trito vitae genere minime contenti 72 studeant vel arduas « ascensiones

in corde suo disponere » (cfr. Ps. 83, 6) 73 secundum ascéticas normas

ac pietatis exercitia in Regulis proposita.74

X. Congregationum Marialium proinde est sodales, pro cuiusque con­

dicione, ita instituere, ut possint aequalibus in exemplum christianae

vitae atque apostolicae navitatis proponi.75

XI. Inter primarios Congregationum fines 76 habendus est apostolatus

omnimodus, socialis praesertim, pro Christi regno propagando Ecclesiae-

8 1 Cfr. BENEDICTI XIV Bullam Auream Gloriosae Dominae, 27 Sept. 1748; Breve Lau­

dabile Româïiorum, 15 Febr. 1758; Statuta Generalia, 31 Aug. 1885; Reg. Comm., 16, 18, 50. 8 5 Cfr. Reg. Comm., 3; Bull. Aur . Gloriosae Dominae. 8 8 Cfr. Reg. Comm., 1, 40. 0 7 Cfr. Reg. Comm., 27. 8 8 Cfr. P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945 ; Reg. Comm., 32. 8a Cfr. P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945 ; Epist, ad P. D. Lord, 24 Ian. 1948. 7 0 Cfr. Reg. Comm., 1, 27, 30. 7 1 Cfr. Reg. Comm., 23, 21, 26; BENEDICTI XV Alloc, ad Sod. Mar., 19 Dec. 1915. -

P I I XI Encycl. Ubi arcano, 23 Dec. 1922: A. A. S., 14, p. 693. - Pn X I I Epist, ad Card.

Lerne, 21 Ian. 1942; Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945; Epist, ad P. S. Ilundain, 26 Au­

gusti 1946; Telegr. ad Conv. CC. MM. Ital., 12 Sept. 1947; Alloc, radioph. ad Congress.

Barcin., 7 Dec . 1947 : A. A. S., 39, p. 634. 72 Cfr. Reg. Comm., 1, 35. 73 Reg. Comm., 12 7 4 Cfr. Reg. Comm., 9, 33 ad 45. 7 5 Cfr. Reg. Comm., 14, 1, 33, 43; P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945; Telegr.

ad Conv. CC. MM. Ital., 12 Sept. 1947; Epist, ad P. D. Lord, 24 Ian. 1948; Alloc, ad Sod.

Mar., ex «Conférence Olivaint », 27 Mart. 1948. 7 6 BENEDICTI XIV Bull. Aur . Gloriosae Dominae, 27 Sept. 1748. - BENEDICTI XV, Alloc,

ad Sod. Mar., 19 Dec . 1915. - P I I XI Epist, ad Adm. Apost. Oenip., 2 Aug. 1927. - P I I XI I

Epist, ad Card. Lerne, 21 Ian. 1942; Epist, ad P. S. Ilundain, 26 Aug. 1946; Alloc, radioph.

ad Congress. Barcin., 7 Dec . 1947: A. A. S., 39 p. 633

402 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

que iuribus defendendis/7 ab ipsa ecclesiastica Hierarchia eisdem de­

mandatas; 78 ad quam veram plenamque cum apostolatu hierarchico

cooperationem praestandam 79 propriae Sodalitatum normae ad huius­

modi cooperationis modos pertinentes nullatenus sunt variandae aut

innovandae.80

XII. Denique, Congregationes Marianae eodem ordine, atque ceterae

consociationes apostolicum finem prosequentes, sunt censendae,81 sive

cum hisce sint foederatae sive cum ipso Actionis Catholicae coetu prima­

rio una simul cohaereant. Porro cum Sodalitates cuilibet alii consocia­

tioni debeant, sub sacrorum Pastorum ductu et potestate 82 operam suam

conferre atque industriam,83 necesse non est singulos sodales alii coetui

etiam nomen dare.84

Haec mandamus, edicimus, decernentes praesentes litteras firmas,

validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere suosque plenos et

integros effectus sortiri et obtinere, illisque, ad quos res pertinet, ple­

nissime suffragari, sicque rite iudicandum ac definiendum esse, irritum-

que ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his, a quovis, aucto­

ritate qualibet, scienter vel ignoranter contigerit attentari. Contrariis

non obstantibus quibuslibet.

Datum ex Arce Gandulphi, prope Romam, die xxvii mensis septem­

bris anno MCMXLVIII, bis centesimo a Bulla Aurea « Gloriosae Domi­

nae », Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

" Reg. Comm., 1; P I I X I I Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945. 7* Cfr. Epist. Card. Pacelli ad Card. Faulhaber, h Sept. 1934; P I I XI I Epist. Apost.

Hosti profecto, 5 Iul. 1940; Alloc, ad Sod. Mar., 21 Ian. 1945; Epist, ad P. S. Ilundain,

26 Aug. 1946; Epist, ad P. D. Lord, 24 Ian. 1948. 7V P I I X I I Alloc, ad Act. Cath. Ital., 4 Sept. 1940: A. A. S., 32, p. 369; Epist, ad Card.

Lerne, 21 Ian. 1942; Card. P A C E L L I Alloc, ad Soc. Mar. in Menningen (Helvetia), 22 Octo­

bris 1938. 80 Cfr. Pu XII Alloc, radioph. ad Congr. Barcin., 7 Dec . 1947 : A. A. S., 39, p. 634. S1 Cfr. Pu X I I Alloc, ad Act. Cath. Ital., 4 Sept. 1940 : A. A. S., 32, p. 368; Telegr. ad

Conv. CC. MM. Ital., 12 Sept. 1947; Alloc, radioph. ad Congr. Barcin., 7 Dec . 1947: A. A. S.,

39, p . 634. s : i Cfr. inter a l ia : P I I X I I Telegr. ad Conv. CC. MM. Ital., 12 Sept. 1947; Epist, ad

P. D. Lord, 24 Ian. 1948; Epist. Düring recent years ad Episc. Indiae, 30 Ian. 1948. s s Cfr. praesertim : P I I XI Epist, ad Episc. Brasiliae, 27 Oct. 1935 : A. A. S., 28, p. 161;

Alloc, ad Sod. Mar., 30 Mart. 1930. - P I I XI I Alloc, ad Act. Cath. Ital., 4 Sept. 1940:

A. A. S., 32, p . 369. 8 4 Cfr. P I I XI I Epist, ad P. S. Ilundain, 26 Aug. 1946.

Acta Pii Pp. XII 403

E P I S T U L A E

I

AD EMUM P. D. ELIAM TIT. SANCTI MARCI S. R. E. PRESBYTERUM CARDINALEM

DALLA COSTA, ARCHIEPISCOPUM FLORENTINUM, QUINA EPISCOPATUS LUSTRA

FELICITER IMPLETURUM.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Trien­

nio quidem ante, quinquagesimum ab inito sacerdotio annum tibi feliciter

explenti gratulantem benignamque voluntatem per litteras libenter decla­

ravimus, praeclara tua in Ecclesiam merita diuturno sacro pastoralique

officio comparata suavi memoria recolentes. In praesenti autem, appro­

pinquante vicesimo quinto episcopatus tui natali die, nova praebetur

Nobis facultas tibi iucundos animi Nostri sensus aperte significandi.

Hisce enim annis post horrendam belli tempestatem exactis, tot armorum

plagis vulneribusque adhuc cruentis detectisque, civili quoque procella

identidem exoriente, quae in afflictam patriam inhumaniter desaeviens

vulnus in vulnere facit, pastorales tuae curae vigilantesque sollicitu­

dines, Dilecte Fili Noster, non modo angustiis populum tuum premen­

tibus minime defuerunt, sed liberalitatem quoque animi tui in dies cre-

scentem ostendere et caritatis istius spatia magis magisque dilatavere.

Hanc itaque faustitatis proximae opportunitatem amplectimur, ut tibi,

Dilecte Fili Noster, de impigro frugiferoque episcopali munere con­

stanter gesto vehementer imoque corde gratulemur novamque gratia­

rum copiam ac praemia minime defutura a supremo rerum Dominatore

tibi adprecemur. Quo interea iucundi eventus celebratio uberiores salutis

fructus gregi tuo afferre queat, tibi ultro potestatem damus, ut, die

constituta, post Sacrum pontificali ritu peractum, adstantibus fidelibus

nomine Nostro Nostraque auctoritate benedicas, plenariam indulgen­

tiam iisdem proponens, usitatis Ecclesiae condicionibus lucrandam^

Supernorum denique donorum in auspicium inque peculiaris Nostrae

caritatis pignus, Apostolicam Benedictionem tibi, Dilecte Fili Noster,

universoque clero ac populo tuae curae tradito amantissime in Domino

impertimus.

Datum ex Arce Gandulphi prope Bomam, die xxx mensis Iulii anno

MDCCCCXXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

404

II

AD E X C M U M P. D. I O S E P H U M M I G 0 N E , ARCHIEPISCOPUM TIT. NICOMEDIENSEM,.

S U M M I PONTIFICIS ELEEMOSYNARUM SECRETUM, QUINQUAGESIMUM AB;

INITO SACERDOTIO ANNUM FAUSTE CELEBRATORUM.

PIUS PP. XII

Venerabilis Frater, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Prima

sacerdotii gaudia post decem lustra tibi proxime redintegranti persuave

erit profecto, inter Sacrum perlitandum, verba illa repetere : « Quid

retribuam Domino pro omnibus quae retribuii mihi? ». Ex ipso enim

presbyteratus Ordinis sacramento, tamquam a^ origine largoque fonte

tot superna dona, hoc haud brevi temporis spatio, in te profluxerunt,

quae docili tua voluntate laetos uberesque fructus protulerunt. Constat

enim te sacris istius ministerii plurimum impendisse in Vaticanis hisce

aulis officiisque, apud augustum Solium trium Romanorum Pontificum,

quibus ea, qua nites, pietate et prudentia adsidue obsequenterque inser­

visti. Ipsa autem conscientia peracti nobilissimi officii comitandi Christi

in terris Vicarium Eique operam praestandi in fidelibus sive admittendis

sive aeris dono afficiendis, tibi sane exstabit iusta intimae laetitiae causa

praemiumque virtutis operisque periucundum.

Nos vero, qui a florentibus annis animi tui ornamenta cognovimus

atque inter caros habuimus ipsos Collegii Capranicensis contubernales,

quique constantem in muneribus obeundis sedulitatem sollicitasque prae­

sertim curas in largitionibus Nostris impertiendis, inter tantas tempo­

rum rerumque difficultates et angustias, plane perspectas habemus, pro­

ximam nacti opportunitatem, collaetantium tecum amicorum choro ve­

luti praeeuntes, tibi, Venerabilis Frater, de sacro ofiicio diu fideliterque

gesto perlibenti animo gratulamur, felicissima quaeque et saluberrima

a divino bonorum omnium Largitore ominantes. Quorum interea caele­

stium munerum conciliatrix propensaeque Nostrae voluntatis testis sit

Apostolica Benedictio, quam tibi, Venerabilis Frater, tuisque familia­

ribus et amicis peramanter in Domino impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die x x x mensis Iulii, anno

MDCCCCxxxxviii, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

Acta Pii Pp. XII 405

ALLOCUTIONES

I

Ad puellas ab Actione Catholica ex Italiae dioecesibus Romae coadu-

natas, in foro sancti Petri in Vaticano Beatissimo Patri acclamantes *

Viva e profonda è stata la Nostra commozione nel contemplare l'in­

comparabile spettacolo che voi offrite ai Nostri occhi, mentre al tempo

stesso salivano dalle vostre labbra al Nostro cuore i fervidi accenti dei

vostri canti e delle vostre acclamazioni. Noi ben conosciamo, dilette

figlie, giovani di Azione cattolica, la spontaneità del vostro entusiasmo

e la sincerità delle vostre risoluzioni d'indefettibile fedeltà ; nè abbiamo

bisogno di lunghi discorsi per esprimervi i sentimenti — in realtà inespri­

mibili — che inondano l'animo Nostro nel vedervi e nell'ascoltarvi. Piut­

tosto vogliamo rivolgervi, in questa celebrazione del vostro trentennio,

alcune brevi parole, le quali assicurino alla vostra odierna manifesta­

zione non tanto lo splendore effìmero di un fuoco che presto si spegne,

quanto la fiamma viva che alimenta in voi un luminoso e ardente foco­

lare di zelo.

Voi siete accorse numerose, e del trovarvi oggi qui riunite in così

densa schiera — accresciuta dalle rappresentanze delle giovani cattoliche

di molti altri Paesi — vi sentite legittimamente liete e altere. Lungi da

Noi il pensiero di attenuare menomamente la vostra gioia. Ohe anzi per

accrescerla vi diciamo : Fate il conto dei vostri effettivi qui presenti ;

aggiungete, come è giusto, il numero ben più grande di quelle che sono

di cuore con voi, trattenute, loro malgrado, lontane da impedimenti di­

versi, e alle quali le rapide ali dei colombi hanno portato il vostro dolce

messaggio. Voi allineerete cifre imponenti. Ma quante altre giovani vite

non sono con voi, nè di persona, nè di cuore, nè di spirito, indifferenti,

estranee, noncuranti di voi, del vostro movimento, dei vostri più cari

ideali ! E quante altre, ingannate, traviate, inasprite, eccitate da erronee

•dottrine o da fallaci illusioni, vi sono ostili, perchè voi siete indissolu­

bilmente unite a Dio, a Cristo, alla Chiesa! Se voi penserete attenta­

mente, col vostro buon senso e col vostro buon cuore, a tutte queste

vostre sorelle, che sono separate da voi o contro di voi, come potrete darvi

pace, finché non le abbiate conquistate, finché non si siano congiunte

* Habita die 5 mensis Septembris a. 1948.

406 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

con voi? Il vero zelo non conosce requie nè sosta, dal momento che si è

impadronito di un'anima!

Avanti dunque, avanti, figliuole, senza indugiare, senza arrestarvi!

Avanti, voi specialmente, giovani lavoratrici, figlie del popolo ; avanti

tutte, di ogni condizione e ceto, nelle città, e nelle campagne, dovunque

sono vostre sorelle da ricondurre a Cristo, dovunque è una santa causa

religiosa, morale, sociale da affermare, da promuovere, da difendere!

Questo ardore di conquista spirituale è essenziale al vostro apostolato.

Noi però non ignoriamo come il suo esercizio non rare volte, almeno in

alcune regioni e in particolari circostanze, vi espone non solo a contrasti,

ma a ironie, a scherni, perfino ad ingiurie volgari e a minacce, quando

anche non si giunga a veri atti di violenza. Ma voi non vi lasciate inti­

morire. La giovane cattolica, modesta ma non pavida nè timida, dalla

fronte aperta, dall'occhio limpido e puro, dallo sguardo diritto, dal

passo franco, dalla parola pronta e schietta, dalla risposta ferma e ama­

bile, ma anche, se è necessario, sferzante, non si sgomenta, anzi gode

di esser stata trovata degna di soffrire contumelia per il nome di Gesù :

« pro nomine Iesu contumeliam pati »- 1 Se ella sente pena, non è per sè,

ma per coloro che la offendono, vittime, spesso così giovani, di falsa edu­

cazione, di compagni perversi, d'istigazioni malvagie, che hanno spento

in loro ogni senso di gentilezza e di bontà.

Certamente elevato è l'ideale, generoso è il programma di vita che

vi è proposto ; siamo però convinti che non si potrebbe farvi un più grande

onore, nè procurarvi una gioia più profonda. Voi lo avete ben compreso,

e Ce ne date oggi una sonora testimonianza. Tuttavia le grandi manife­

stazioni, come la odierna, sebbene altamente apprezzabili, sono passeg-

giere ; esse imprimono un impulso potente che incita al moto e all'azione ;

ma poi bisogna continuare la marcia conquistatrice, giorno per giorno,

passo per passo. Questo cammino non si fa a salti, nè soltanto a colpi

di grandi sacrifici, il cui eroismo stesso stimola la volontà e sostiene il

coraggio. Ma la fedeltà perseverante al consueto dovere quotidiano verso

Dio, verso il prossimo, verso voi stesse ; la preghiera, l'esempio, la carità

sempre desta, Passistenza e il soccorso agli umili e agli afflitti, la dedi­

zione oscura e sempre occultata dal costante sorriso; l'esecuzione per­

fetta degli obblighi del vostro stato, in famiglia, al lavoro, in società ;

la fermezza incrollabile nei principi unita ad una compiacenza che non

conosce limiti nelle rinunzie all'amor proprio e al proprio interesse:

quanto tutto ciò costa! ma come è efficace per guadagnare gli spiriti, i

cuori, le anime! 1 Act. 5, 41.

Acta Pii Pp. XII 407

Tuttavia non sempre le vostre sollecitudini ottengono il felice successo

desiderato. Le anime restano libere di corrispondere o no agli sforzi

del vostro zelo, alle premure del vostro amore, al fervore delle vostre pre­

ghiere. La loro resistenza non è a voi imputabile. Ciò nondimeno, il cat­

tivo esito può avere, ed ha spesso, anche un'altra causa.

Invero la fiamma dello zelo più ardente non apporta sempre, col suo

benefico calore, una chiarezza pienamente luminosa. Ora è indispensabile

che voi portiate dappertutto la luce. Ciò equivale senza dubbio a lodare

e incoraggiare il vostro apostolato catechistico nelle sue diverse forme,

a raccomandarvi di mettervi sempre più in grado di esercitarlo con com­

petenza, interesse e persuasione. Ma vuol dire soprattutto che voi stesse

dovete essere luminose, che dovete considerare come dette a voi le parole

rivolte dal divino Maestro non solo ai suoi apostoli, ma anche in qualche

modo a tutta la moltitudine degli uditori di buona volontà adunati in­

torno a lui ai piedi del monte : « Voi siete la luce del mondo ... Risplenda

la vostra luce dinanzi agli uomini, affinchè veggano le vostre buone opere

e glorifichino il vostro Padre, che è nei cieli )).2

Che significa ciò? Innanzi tutto che la verità, la dottrina, la luce

debbono essere la vostra guida, e non già l'immaginazione, l'impressione,

il sentimento, fosse anche il più nobile e bello. Il sentimento, quando è

sano, è per l'anima un ornamento, un tesoro; dà alla vostra parola e alla

vostra azione la sfumatura, il tatto, la delicatezza, che fanno accettare

con soddisfazione e con diletto il vostro influsso. Ma non è una guida ;

e perciò chi, come tale, lo segue, rischia di avventurarsi imprudentemente

nelle tenebre, di smarrirsi, di sdrucciolare nell'abisso o di urtare nello

scoglio. Alla luce degli astri la nave, anche di notte, veleggia tranquilla

e sicura verso il porto. Gli astri brillano in cielo : interrogate il cielo,

interrogate Colui, che, essendo la luce, è la via, la verità e la vita ; inter­

rogate la Chiesa, che sola ha ricevuto da Lui il deposito della verità

eterna. Quante vostre coetanee, scettiche verso questa dottrina infalli­

bile, accolgono invece ciecamente ciò che fanno loro credere, sulle que­

stioni di religione, di dogma, di morale, insani compagni o compagne di

scuola, di laboratorio o di ufficio ! Ma la giovane cattolica aderisce salda­

mente agli insegnamenti della Cattedra di Pietro, che ella attinge e stu­

dia nel loro testo genuino, e non quale viene proposto, mutilato e travi­

sato, agli ignari lettori nelle pubblicazioni dei nemici della religione

cattolica, di null'altro desiderosi se non di colpire a morte nel cuore

dei fedeli il rispetto e la fiducia verso il sacerdote, la Chiesa e lo stesso

Vicario di Cristo. 2 M A T T H . 5, .14. 1 6 .

408 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Ma per essere veramente e pienamente luminose, abbiate cura che la

vostra luce non sia velata nè offuscata da alcuna nube od ombra. Non

lasciate oscurare dalla nebbia delle disordinate passioni i raggi che

fanno l'incanto e la forza della vostra giovinezza, nè volgere al male le

sane e sante aspirazioni di ogni giovane cuore verso la bellezza, la gioia,

l'amore. Mantenete quei raggi nel loro incontaminato splendore; essi

sono riflessi, sulla terra, del sole divino ; difendeteli contro lo spirito

mondano, che non potrebbe darvi in cambio se non i fuochi fatui triste­

mente erranti sulla superficie delle fetide paludi.

Dilette figlie ! È stata recentemente rievocata una impetuosa invettiva

ripetutamente lanciata un secolo fa contro il Pontificato Romano da un

rinomato uomo politico italiano : « Il papato è morto ». 3 Morto il Papato !

Ma dunque tutta questa gioventù viva, ardente, pura, giubilante, entu­

siasta, assertrice di sacrosanti diritti, votata ai più alti ideali e alle più

generose imprese, nel pieno fervore della sua attività, è venuta qui a

rendere omaggio a un morto, morto da cento anni, morto « nel sangue

e nel fango »? Oppure è anch'essa in realtà una gioventù morta, che si

avvicina ad un morto? No, figliuole, voi siete vive, perchè vive in voi

Cristo ; il Papato è vivo, perchè è la pietra su cui è edificata la Chiesa,

che vivrà per Cristo e in Cristo fino alla consumazione dei secoli ; e Cristo

vince, Cristo regna, Cristo impera, e il suo Regno non avrà fine !

Per la diffusione di questo Regno voi volete vivere. A questo Regno voi

volete condurre le vostre compagne, che ne sono lontane. Per il suo in­

cremento voi educherete un giorno i vostri figli e ordinerete la vostra

vita di famiglia, spose fedeli, madri felici. Con tutta la forza della vostra

convinzione, con tutto l'ardore della vostra preghiera, nell'uso dei vostri

•diritti, nell'adempimento dei vostri doveri in famiglia, nella professione,

nella vita pùbblica, voi contribuirete a far sì che lo spirito e la legge di

Cristo e del suo Regno pervadano, santifichino, fecondino tutti gli ordi­

namenti sociali della vostra cara patria.

E affinchè l'Onnipotente Signore conceda al vostro volere e all'opera

vostra costanza, efficacia e compimento, Noi invochiamo su di voi la

potente intercessione del Cuore Immacolato di Maria, mentre con paterno

affetto impartiamo a voi tutte, alle vostre Dirigenti, alle vostre Associa­

zioni, alle vostre famiglie, la Nostra Apostolica Benedizione.

* Scritti di Q. Mazzini, Ediz. nazion., voi . .39 p. .238, e passim nello stesso voi. 39

•e nel voi. 3.

Acta Pii Pp. XII 409

II

Ad iuvenes ab Actione Catholica ex Italiae dioecesibus Romae coaduna­

tos, in foro sancti Petri in Vaticano Beatissimo Patri fidem profiten­

tes, vota, gaudium deferentes.*

Nel vedere il cielo illuminare col suo sorriso radioso la vostra molti­

tudine immensa, Noi Ci rallegriamo, diletti figli. Quel sorriso si riflette

nei vostri occhi, in cui accende una fiamma di legittima gioia e di gio­

vanile fervore. Fu però forse meno bello, meno brillante, sotto le dense

nubi, sotto la pioggia dirotta, lo spettacolo che Ci offersero domenica

scorsa le vostre sorelle della Gioventù Femminile? Mentre le infatuazioni

superficiali ed effimere cedono e cadono al primo annuvolamento, disper­

dendo le schiere e lasciando solo il Capo, come cantava il poeta latino :

« tempora si fuerint nubila, solus eris » : 1 « se il cielo si coprirà di nubi,

resterai solo » ; quelle brave figliuole, ah ! no, rimasero lì, immobili,

imperturbabili, — alcune perfino inginocchiate sull'umido lastricato

della piazza —, ascoltando la voce del Padre comune e rispondendo con

un tale spontaneo entusiasmo che il Nostro discorso si tramutò verso la

fine in un dialogo di fede. Noi non dubitiamo menomamente che anche

voi, in una simile occorrenza, Ci avreste dato lo stesso spettacolo. Le

vostre sorelle hanno potuto farlo in realtà. A loro onore, letizia, bene­

dizione!

Di gran cuore dunque vi salutiamo, cari giovani di Azione cattolica

d'Italia, festeggianti l'ottantesimo anniversario della vostra Associa­

zione. Dalle vostre schiere, alle quali si sono aggiunte le numerose rap­

presentanze di molti altri Paesi, sale un grido poderoso, che si diffonde

attraverso il mondo, per terra e per mare, per monti e per valli, come

un giuramento che si eleva verso il cielo : Noi ci professiamo gioventù

cattolica, ß la manifestazione di una volontà potente, di una risoluzione

adamantina : Noi vogliamo attuare nella nostra propria vita la fede

cattolica, vogliamo che alla nostra patria sia conservata la sua civiltà

cristiana.

Voi avete già dato in questi anni ripetute prove della serietà e della

saldezza della vostra professione e del vostro volere. Noi ve ne siamo

grati ; voi siete il Nostro gaudio e il Nostro vanto. Noi non possiamo che

confermarvi nei vostri santi propositi, richiamando alla vostra mente

* Habita die 12 mensis Septembris a. 1948. 1 Ovro. Trist. 1, 9, 6.

28 - ACTA, vol. X V . n.. 1 0 . — 27-9 -HS8.

410 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

le auree parole dell'Apostolo Giovanni : « Questa è la vittoria t he vince

il mondo, la nostra fede ». 2

Triplici; deve essere questa vittoria :

1) Deve essere una vittoria sulla negazione di Dio, per dileguarla dal

mondo.

Nelle controversie religiose del nostro tempo non si tratta più, come

in passato, dell'una o dell'altra verità della fede, dell'uno o dell'altro

articolo del Credo cattolico. Oggi vengono attaccate e negate le basi fon­

damentali della religione : la Chiesa, Cristo Uomo-Dio, Dio stesso.

Può sembrare incomprensibile e assurdo che sia così. Vi è ruai stato

infatti finora un tempo, in cui la presenza di Dio si sia manifestata alla

umana ragione così efficacemente — vorremmo quasi dire: così visibil­

mente — come al presente? Le scienze naturali fanno sorprendenti pro­

grèssi e ognuna delle loro scoperte induce l'uomo ad esclamare : Qui è la

mano di un Creatore.

La crescente conoscenza del sistema periodico degli elementi chimici,

la scoperta delle irradiazioni corpuscolari degli elementi radioattivi, le

nostre cognizioni intorno ai raggi cosmici e alla perdita della libera ener­

gia dell'atomo nella sfera elettronica e nel nucleo ; tutto ciò, e molto

altro ancora, mostra con una chiarezza difficilmente superabile la muta­

bilità del cosmo, dell'universo come tale fino alle entità subatomiche del

nucleo atomico. U mondo è segnato con la impronta della mutabilità,

della origine e della fine nel tempo, e indica con voce potente e irresi­

stibile un Creatore, dal mondo stesso completamente distinto e per sua

intima natura immutabile. Non siamo quindi rimasti sorpresi nel leg­

gere come recentemente un sommo scienziato non cattolico, Max Planck,

poco prima di morire, abbia dichiarato che il mondo fisico lo conduceva

a riconoscere l'esistenza di un Dio personale.

E vi è stato mai un tempo in cui la Chiesa cattolica sia apparsa, come

ora, quale « signum levatum in nationes »? 3 Noi siamo oggi testimoni

di formidabili rivolgimenti, forse anche più gravi di conseguenze che la

caduta dell'antico Impero romano. Le potenze politiche si sono radical­

mente mutate, nei popoli e fra i popoli. Molte vetuste dinastie sono l'una

dopo l'altra scomparse ; dittatori che avevano sognato una dominazione

del mondo per un millennio, sono stati rovesciati; interi continenti si

trovano in declino o in ascesa; gli ordinamenti sociali subiscono pro­

fonde trasformazioni. Ma una istituzione rimane ferma, sempre uguale

2 1 Io. 5, 4. s Is. 11, 12.

Acta Pii Pp. XII 411

in se stessa, eppure sempre nuova e adattata alle realtà di ciascun tempo :

la Chiesa di Cristo con la forza della verità e della grazia, di cui è depo­

sitaria, annunziatrice e dispensatrice, con la fermezza della fede e la

costanza d'animo dei suoi figli.

Giovani cattolici, voi volete essere veramente e pienamente tali. Alla

irreligiosità e alla incredulità, da cui siete circondati, voi opponete la

vostra fede ferma, viva, operosa. Ferma e luminosa la vostra fede può

essere soltanto, se voi la conoscete, non in modo superficiale e confuso,

ma chiaramente e intimamente. Viva essa è, se voi vivete secondo le sue

massime e osservate i comandamenti di Dio. Il giovane che santifica le

feste, affrontando qualsiasi difficoltà o fatica, che si accosta spesso alla

Mensa del Signore, che è veritiero e leale, pronto a soccorrere i biso­

gnosi, che rispetta la fanciulla e la donna ed ha la forza di chiudere gli

occhi e il cuore a tutto ciò che è impuro nei libri, nelle immagini, nei

« films » ,— dimostra veramente di avere una fede viva. E notate bene che,

se non è viva, la fede non è nemmeno operosa. Se altri mettono spesso un

impegno così grande per le imprese del maligno, quanto maggiore dovrà

essere il vostro zelo per la causa di Dio, di Cristo, della Chiesa !

2) Deve essere una vittoria sulla materia, per conciliarla con lo spirito.

L'età nostra suole essere chiamata il « secolo della tecnica ». Col

progresso delle scienze naturali, la tecnica, destinata all'applicazione e

all'uso delle forze della natura, è tutta intenta, con rapido e irrefrena­

bile moto, a superare sempre più lo spazio e il tempo e a rendere in ogni

direzione sempre più potenti le sue conquiste. Nessuna meraviglia quindi

che essa troppo spesso abbagli l'occhio specialmente della gioventù, la

quale, tutta soggiogata dal suo fascino, corre pericolo di perdere la vista

e il senso di ciò che è spirituale, soprassensibile e interiore, di ciò che è

religioso, soprannaturale ed eterno.

Eppure precisamente gli uomini del secolo della tecnica hanno più

che mai bisogno delle forze protettrici ed equilibratrici della religione.

Pensate al fuoco. Frenato e guidato, è un beneficio, un aiuto indispen­

sabile all'uomo. Ma, una volta sfuggito al suo dominio, porta in incendio

devastatore la distruzione e la morte nelle città e nelle campagne. Lo

stesso vale per la tecnica. Dono di Dio per sua natura, la odierna tecnica

ultrapotente diviene nelle mani di uomini violenti, di partiti dominanti

con la brutalità della forza, di Stati onnipotenti e oppressori, un terribile

strumento d'ingiustizia, di schiavitù, di crudeltà, e accresce nelle guerre

moderne fino all'intollerabile i dolori e i tormenti dei popoli. Tenuta

invece e diretta da una umana società che teme Iddio, che adempie i suoi

412 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

precetti e che stima le cose spirituali, mortali ed eterne incomparabil­

mente più delle materiali, la tecnica può arrecare quei benefìci, a cui

secondo i disegni del Creatore è chiamata.

Udite dunque, diletti figli, il grido che da ogni parte si leva verso le

giovani generazioni : A voi tocca di apportare nella vita, in cui entrate,

nello Stato, che dovrete contribuire a formare, tanta energia di vera fede

religiosa, che la scala dei valori, stabilita da Dio Creatore e Redentore,

e secondo la quale la materia non signoreggia, ma serve, sia coscienzio­

samente osservata e la tecnica venga subordinata, secondo il divino vo­

lere, alla dignità e alla libertà, alla pace e alla felicità terrena e soprat­

tutto eterna degli uomini.

3. Deve essere una vittoria sulle miserie sociali, per superarle con la

forza della giustizia e dell'amore.

La questione sociale, diletti figli, è senza dubbio anche una questione

economica, ma assai più è una questione riguardante l'ordinato regola­

mento del consorzio umano, e, nel suo senso più profondo, una questione

morale e perciò religiosa. Come tale essa si compendia così : Posseggono

gli uomini — dal singolo attraverso il popolo fino alla comunità dei

popoli — la forza morale di creare tali condizioni pubbliche, che nella

vita sociale nessun individuo e nessun popolo sia soltanto oggetto, vale

a dire privo di ogni diritto ed esposto all'altrui sfruttamento, ma che

piul tosto tutti siano anche soggetto, vale a dire legittimamente parte­

cipi alla formazione dell'ordine sociale, e che tutti, in modo corrispon­

dente alla loro arte e professione, possano vivere tranquilli e felici, con

sufficienti mezzi di sostentamento, efficacemente protetti contro le vio­

lenze di una economia egoistica, in una libertà circoscritta dal bene

generale, e in una dignità umana, che ciascuno rispetti negli altri come

in se stesso?

Sarà l'umanità capace di ingenerare e possedere la forza morale per

l'attuazione di un tale ordine sociale? Ad ogni modo una cosa è certa :

questa forza non può essere attinta che da una sorgente, dalla fede cat­

tolica, vissuta fino nelle sue ultime conseguenze e alimentata dai sovru­

mani torrenti di grazia, che il divin Redentore con la fede stessa elargisce

alla umanità. Soltanto una generazione, che così crede, può dare alla

famiglia umana la sospirata pace. Sia questo il vostro vanto, giovani

cattolici I

Voi avete ora dinanzi agli occhi, diletti figli, tre grandi unici e doveri

del cattolico nell'ora presente.

Voi adempirete questi doveri, anche in quanto essi riguardano la

Acta Pii Pp. XII 413

vita terrena, soltanto se sarete nomini di spirito soprannaturale, per i

quali la unione con Cristo¿ la risurrezione gloriosa e la vita eterna val­

gono più di tutte le cose umane. Il mondo cattolico porta in sè una fonte

inesauribile di prosperità e di bene ancbe nel campo della vita terrena,

appunto percbè pone l'eterno semplicemente al di sopra del temporale.

Se così più non fosse, la sua forza rimarrebbe estinta.

Voi adempirete quei doveri soltanto se pregherete. Infatti, soltanto

se pregate, voi siete in grado di rimanere saldi nella fede e di agire se­

condo la fede in tutte le circostanze della vita. Solo una schiera di

oranti può nella presente acerba lotta fra la verità e l'errore, fra il bene

e il male, fra l'affermazione e la negazione di Dio, ottenere la vittoria;

soltanto una schiera di oranti può dare la pace sociale.

Voi sarete capaci di adempire quei doveri soltanto con un grande

amore. Fate fronte contro l'odio, l'odio nazionale, come l'odio di classe.

L'odio non può che distruggere. L'amore edifica. Contro le forze della

pazienza e dell'amore, che scaturiscono dalla fede in Cristo e dall'amore

per Lui, la irreligiosità, il brutale egoismo e l'odio di classe dovranno

finalmente infrangersi.

Ai nostri tempi l'umanità ha udito il messaggio del « rovesciamento

di tutti i valori » (Umwertung aller Werte). Questo messaggio si è

ampiamente avverato nell'ambito dei valori puramente terreni. Ma non

oltre. Appunto in questi anni di rivolgimenti economici e sociali i valori

religiosi ed eterni hanno dimostrato potentemente la loro assoluta indi­

struttibilità : Dio e la sua legge naturale ; Cristo e il suo Regno di verità

e di grazia ; la famiglia cristiana sempre la stessa e sempre spina dorsale

e misura di ogni ordine economico e pubblico ; la dolce e sicura speranza

dell'ai di là, della risurrezione e della vita eterna.

Voi conoscete, diletti figli, i misteriosi cavalieri di cui parla l'Apoca­lisse. Il secondo, il terzo e il quarto sono la guerra, la fame e la morte. Chi è il primo cavaliere sul bianco destriero? « Su questo sedeva uno che aveva un arco, e fu data a lui una corona ed egli uscì da vincitore X).4

È Gesù Cristo. Il veggente Evangelista non mirò soltanto le rovine cagio­nate dal peccato, guerra, fame e morte ; egli vide anche in primo luogo la vittoria di Cristo. Ed invero il cammino della Chiesa attraverso i secoli è bensì una via crucis, ma è anche in ogni tempo una marcia di trionfo. La Chiesa di Cristo, gli uomini della fede e dell'amore cristiano, sono

4 2.

414 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

sempre quelli che alla umanità senza speranza portano la luce, la reden­zione e la pace. Iesus Christus heri et hodie, ipse et in saecula.5

Cristo è la vostra guida, di vittoria in vittoria. Seguitelo. E affinchè voi rimaniate sempre a Lui fedeli, impartiamo a voi e a tutta la gioventù cattolica d'Italia e del mondo con effusione di cuore la Nostra paterna Apostolica Benedizione.

N U N T I I R A D I O P H O N I C I

I

A SUMMO PONTIFICE DATUS CHRISTIFIDELIBUS AD SANCTUARIUM COMPOSTELLA-

N U M SANCTI IACOBI COADUNATIS.*

Amadísimos jóvenes, peregrinos de Compostela :

Es propio de la juventud evocar las hazañas de sus mayores para repi-

tirlas luego, mejorándolas, si posible fuera. Vuestra presencia de hoy

en Santiago — entusiasta, numerosa, ferviente — lo está demonstrando

de una manera admirable.

Efectivamente, Compostela había sido durante siglos como la reso­

nancia viva de una historia desde los días obscuros y heroicos de un

Alfonso II hasta los esplendorosos de un Carlos V y sede de prelados in­

signes, como un Diego Gelmírez y un Pedro Muñiz, que dejaron escritas

sus crónicas con las piedras graníticas de esa catedral incomparable ; pero

había sido sobre todo el rincón escogido por la Providencia entre las

dulces y verdes colinas de esa (( terrina meiga » para hacer de ella uno de

los más potentes centros de atracción para la fe, para la piedad y para

el espíritu generoso de aquella Cristiandad en pleno fervor de vida.

Reyes y plebeyos, obispos y monjes, santos y pecadores, caballeros y pe­

cheros, artistas y sabios, juglares y trovadores, fluyendo refluyendo como

aluvión incontenible y constante a lo largo del « Camino de Santiago »,

no sólo aceleraron y profundizaron el ritmo de la historia, sirviendo de

crisol a la elaboración de las ciencias y de las artes, sino que desparra­

maron por el mundo un anhelo de purificación y esparcieron por todas

partes aquellas ansias de pacificación y de fraternal unión de los espí­

ritus que han sido y seguirán siendo siempre la única segura base de

la paz.

Desde el Monte del Gozo a la Puerta de los Perdones era la corona-

5 Hebr. 13, 8.

* Datus die 28 mensis Augusti a. 1948.

Acta Pii Pp. XII 415

ción de un. anhelo, que acaso había tenido antes sus fases íntimamente

dolorosas ; bajo las bóvedas severas y en la mística penumbra alumbrada

día; y noche por centenares de blandones, el ritmo arcaico de las chiri­

mías y el balanceo grave del « botafumeiro » abrían las puertas al estu­

por; el abrazo a la pétrea y hierática imagen ascendía a la categoría

de gesto de reconciliación y purificación, simbolizada acaso en la venera,

que el peregrino no dejaba de prenderse al pecho ; las últimas hilachas

del pardo sayal, abandonadas sobre la « Cruz dos farrapos » venían luego

a ser el símbolo de una vida que quedaba cada vez más lejana ; y, final­

mente, la estática contemplación del Pórtico de la Gloria representaría

como un anticipo de aquel paraíso, cuyas puertas se iban a abrir para

él gracias a las magnánimas indulgencias de Compostela, ampliamente

otorgadas por los Sumos Pontífices, Nuestros Predecesores.

Pero ¿habría de quedarse todo en recuerdos añejos o en memorias

muertas?

Y he aquí que vosotros, hijos amadísimos, jóvenes españoles de Acción

Católica — para quienes está reservado todo el mérito de la iniciativa y

de la imponente y cuidadosa organización —, juntamente con vuestros

hermanos de las Congregaciones Marianas y con toda la juventud espa­

ñola, a la que se han querido unir, con edificante y fraternal concordia,

los representantes de casi todas las naciones de América; he aquí que

vosotros, para mostrar vuestra juventud intacta, para proclamar la su­

blime locura de un Dios crucificado y para forjar en vosotros mismos

una Cristiandad ejemplar, habéis respondido rotundamente que no. Los

añejos recuerdos y las vetustas memorias, al conjuro de vuestro vibrante

entusiasmo juvenil, se han convertido de nuevo en realidad.

Y así tenía que ser; porque si el peregrino fué pieza indispensable en

el tablero del mundo medieval, si el peregrinar tuvo entonces la noble

función de consolidar la fe del pueblo, de acercar entre sí a las más diver­

sas naciones, de aliviar a los desgraciados y consolar a todos, hoy, entre

las enormes dificultades y dolores de la hora presente, siguen siendo una

bendición para el mundo.

El peregrino vive de fe y por esta fe lo deja todo arrastrado por

aquella luz que atrae su alma para purificarla ; « credidit Abraham Deo »,

<( creyó Abraham a Dios, lo quai le fué imputado a justicia » 1 el pere­

grino es una llama viva de piedad, cuyo ardor ha de consumar la escoria

de sus pecados; el peregrino es generosidad y arranque que quiere ir

siempre adelante y figurar en vanguardia; el peregrino es amor, respeto

1 R o m . 4, 3.

416 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

y adhesión a la Iglesia, a cuyas penitencias se somete y cuyas gracias

busca, es amplia y cristiana universalidad, que no resiste estrecheces de

estirpes, de patrias o de fronteras, sino que se lanza resuelta al ancho

cauce de la catolicidad.

Espíritu de fe y de sacrificio ; vida de piedad y de continuo progreso

en vanguardia ; adhesión, respeto y amor a la Iglesia ; corazón ancho como

el mundo : eso sois en estos momentos, jóvenes católicos de todo el

mundo ; y si en otros tiempos al grito irresistible de « ¡ Santiago y cierra

España ! » se rompió con los enemigos de la fe, si ayer todavía el Apóstol

no abandonó a quienes le invocaban, estad ciertos de que hoy y siempre

su espíritu y su protección os conducirán de nuevo a la victoria en las

espirituales batallas y os harán superar los lazos que por todas partes se

os tienden, especialmente a vosotros, a la juventud, porque saben que

sois una potencia poderosa y gallarda del presente y una promesa ra­

diante y segura del porvenir.

« Igitur via peregrinans est res optima sed angusta » « La via pere­

grinans es cosa óptima, pero estrecha » — dice el conocido sermón del

Códice Calixtino ;2 mas sería la primera vez que la dificultad habría

espantado, desarmado y hecho retroceder a la juventud, y más todavía

a una juventud como la vuestra, nutrida en la fe sólida y crecida en el

ardiente clima del sacrificio.

j Adelante, pues, juventud brillante, creyente y peregrina ! Adelante

con vuestra venera y vuestro bordón, que hay mucho que peregrinar hasta

dar todo el corazón a Dios y todas las almas a Jesucristo, hasta el cielo,

que es nuestra meta !

O beate Iacobe! — cantaban vuestros antepasados peregrinos —

O beate Iacobe! - virtus nostra vere. - Nobis hostes remove - tuos ac

tuere. - Ac devotos adhibe - nos tibi placere, j Oh, sí, apóstol santo, pre­

dilecto del Señor, alma de fuego, capitán invencible : aparta de nuestro

camino a los enemigos nuestros y tuyos, haz que te sirvamos siempre y

sigue protegiendo a España y al mundo entero, concediéndole el beneficio

de una paz sólida y duradera, fundada en la justicia !

Con estos sentimientos y estos deseos, recreando todavía una vez más

Nuestro espíritu con la contemplación de tan florida juventud de tantas

naciones — símbolo de esa unión fraternal de todos los fieles en Cristo,

que es una de Nuestras ansias más vivas — os bendecimos efusivamente :

a Nuestro dignísimo Cardenal Legado, a los Arzobispos, Obispos y

autoridades presentes con cuantos han contribuido al éxito de la pere-

2 Codex Calistinthì 1. I e. X V I I , Sermo Beati Calixte Pape, fol . 80 v .

Acta Pii Pp. XII 417

grinación, a la Juventud católica española, a los jóvenes de todas las

naciones representadas, a sus respectivas patrias y, de modo muy espe­

cial, al pueblo de la católica España, objeto siempre de amor para el

Vicario de Cristo.

II

CHRISTIFIDELIBUS OB L X X I I CONVENTUM CATHOLICORUM E GERMANIA MOGUN­

TIAE COADUNATIS.*

Geliebte Söhne und Töchter !

Wie hätten Wir der freundlichen Bitte Unseres ehrwürdigen Bruders

des Oberhirten von Mainz nicht Folge leisten sollen, an euch, die ihr in

seiner Bischofsstadt nach alter Sitte zu gemeinsamer Tagung euch zusam­

mengefunden habt, Unser väterliches Wort zu richten und euch zu

segnen !

Dürfen Wir Uns doch zu jenen rechnen, die am mächtigen Werk der

Deutschen Katholikentage tätigen Anteil nahmen. Es war Uns nicht

weniger als achtmal beschieden, als Apostolischer Nuntius auf ihnen zu

sprechen und den Versammelten den Gruss und Segen des Stellvertreters

Christi zu übermitteln.

Während die Aetherwellen Unsere Worte an euer Ohr tragen, ersteht

vor Unserm geistigen Auge das Erinnerungsbild jenes frohbewegten und

glücklichen Mainz des Domfestes 1928. Die glanzvolle Serenade auf dem

Gutenbergplatz, der aus einem Lichtmeer zum Himmel ragende Dom,

die von Heimatliebe und Glaubenstreue getragene Massenversammlung

in der Stadthalle — all diese köstlichen Erinnerungen umdrängen und

erfüllen Uns, während der schneidende Gegensatz zwischen dem freude­

beschwingten Gestern und dem leidbeladenen Heute sich schmerzwoll

auf das Gemüt legt.

Dem diesjährigen Katholikentag kommt eine besondere, weittragende

Bedeutung zu. Ihr begeht mit ihm die erste Jahrhundertfeier jener

stolzen Heerschau der katholischen Kräfte eures Volkes. Er selbst ist

wieder der erste seiner Art nach einer gewaltsamen Unterbrechung von

drei Lustren, einer Zeitspanne, die das Dunkelste und Erschütternste

in sich fasst, das die deutsche Geschichte seit grauer Vorzeit zu berichten

hat. Der diesjährige Katholikentag soll zudem euren Führern die Rich­

tung weisen in eine Zukunft, deren Düster schwer auf euren Seelen lastet

und von der ihr nur das eine wisst, dass ihr euch den Weg durch sie im

* Datus die 5 mensis Septembris a. 1948.

418 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Kirchlichen wie im Weltlichen in harter und entsagungsvoller Arbeit

bahnen müsst.

Trotz allem — heute, beim Rückblick auf die verflossenen hundert

Jahre, möge inmitten der bitteren Not der Gegenwart die Empfindung

der Freude und Dankbarkeit vor Gott in euch vorherrschen.

Diese hundert Jahre haben eure langen, oft sehr bewegten Kämpfe

um die Freiheit der Kirche und die Gleichberechtigung der Katholiken

im öffentlichen Leben gesehen, und ihr habt sie mit gutem Erfolg

gekämpft.

Es waren hundert Jahre fruchtbarster organisatorischer Tätigkeit.

Ein Jahrhundert zähen Bemühens um die Meisterung der sozialen Not,

in geistigen Auseinandersetzungen wie in lebendigen, segensvollen Schöp­

fungen. Vorbildlich habt ihr auf diesem Felde gewirkt, zum Ansporn für

viele andere.

Es waren hundert Jahre hervorragender Leistungen in Wissenschaft

und Kultur, für Schule und Erziehung.

Hundert Jahre auch harten Ringens um die Millionen von Katholi­

ken in der heimatlichen Diaspora, wie opferbereiten und wagemutigen

Schaffens für die Missionen. Wenn heute die Diaspora mit ihrer Not sich

mehr als verdoppelt hat, geradezu Missionsland geworden ist und schleu­

nige Hilfe heischt, so möge es für euch doch auch Ehrensache sein, einen

geachteten Platz, wie ihr ihn in der Katholischen Weltmission immer

einnahmt, auch in Zukunft zu behaupten. Bleibt euch bewusst, dass ihr

ein Glied der erdumspannenden katholischen Familie seid !

Zweimal in diesen hundert Jahren war der verbissene Angriff einer

kirchenfeindlichen, übermächtigen Staatsgewalt gegen euch gerichtet.

Es waren gefahrvolle, langanhaltende Stürme, durch die ihr euch hin­

durcharbeiten musstet. Gottes starker Arm hat euch erbarmungsvoll

geleitet. Dafür und für allen Segen dieser hundert Jahre steige aus

euren Herzen und von euren Lippen demütiger und jubelnder Dank zum

Allmächtigen empor. Und nun, geliebte Söhne und Töchter, heisst es den Blick in die Zu­

kunft richten.

Gerade vor hundert Jahren ist in euren Landen das Wort vom « ge­

waltsamen Umsturz aller bisherigen Gesellschaftsordnung » gefallen. In

weitem Ausmass und unter furchtbaren Verhängnissen hat dieses Wort

sich an euch selbst bewahrheitet. Eure zerstörten Städte sind das spre­

chende Sinnbild seiner Verwirklichung, und nur mit tiefem Ernst

geht heute Unsere Erinnerung zurück zu jenem noch «goldenen»

Mainz, in dessen Mauern Wir vor rund zwei Jahrzehnten das unver-

Acta Pn Pp. XII 419

gessliche Domfest mitfeiern durften. Die Grabstätte der frommen Kapu­

zinerinnen von der ewigen Anbetung, die in einer gauenvollen Nacht des

Feuerregens, um ihre Oberin geschart, gemeinsam das Opfer ihres Lebens

bringen durften, ist inzwischen zum Wahrzeichen der Stadt geworden.

Tiefgreifende — und wie oft tiefschmerzende — Veränderungen gehen

durch alle Bezirke eures wirtschaftlichen, politischen, sozialen und auch

religiös-kirchlichen Lebens hindurch. Wer heute führt, muss sich dessen

jeden Augenblick bewusst sein. Er soll die Vergangenheit kennen, um

aus ihr zu lernen. Nur darf er ihr nicht einseitig verhaftet bleiben. Er

hat die Pflicht, im guten Sinne des Wortes wirklichkeitsnah zu sein.

Ganz erfüllen wird sich jenes Wort vom Umsturz aller Ordnungen

doch nicht, nicht einmal in den Diesseitsbeziehungen. Der alte Gott

lebt noch. Noch gilt sein Gesetz. Es wird immer gelten, und auf dieses

Oesetz ist die Soziallehre der katholischen Kirche aufgebaut. Haltet

mutig und treu ihre Linie ein, ohne abzuweichen, weder nach rechts noch

nach links.

Wenn die Zeichen der Zeit nicht trügen, wird auch die Zukunft von

euch den Einsatz verlangen für die Freiheit der Kirche, für ihre und der

Eltern Rechte auf das Kind, seine Erziehung und seine Schule. In be­

stimmten Landesteilen mag es sogar ein Kampf auf Leben und Tod

werden. Die Vorzeichen und Formen der Gegnerschaft gegen die Kirche

wechseln ; die Ziele der Gegner bleiben im Grunde immer dieselben.

Wir wissen, wie drängend bei vielen eures Volkes, Katholiken und

Nichtkatholiken, die Sehnsucht nach Einheit im Glaubem ist. Wer könnte

diese Sehnsucht lebendige,r empfinden als der Stellvertreter Christi

selbst? Die Kirche umfasst die im Glauben Getrennten mit (c ungeheu-

chelter Liebe » und mit der Inbrunst des Gebets für ihre Rückkehr zur

Mutter, der Gott weiss wie viele von ihnen ohne persönliche Schuld

fernstehen. Wenn die Kirche unbeugsam ist gegenüber allem, was auch

nur den Anschein eines Kompromisses, eines Ausgleichs des katholischen

Glaubens mit anderen Bekenntnissen oder der Vermengung mit ihnen

erweckt, so deshalb, weil sie weiss, dass es nur einen unfehlbar sicheren

Hort der ganzen Wahrheit und der Fülle der Gnade, die uns durch

Christus geworden, immer gegeben hat und immer geben wird, und dass

dieser Hort nach dem ausdrücklichen Willen ihres göttlichen Stifters

schlechthin sie selber ist.

Die Aufgaben der Seelsorge in Gegenwart und Zukunft werden sich

unmöglich lösen lassen, ohne in noch stärkerem Grad als bisher dem

hierarchischen Apostolat die Hilfe der Laien zur Verfügung zu stellen.

Gerade die Erfahrungen der Seelsorge in den verwirrten und oft fast

420 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ausweglosen Verhältnissen der letzten Jahre haben erwiesen, wie wert­

voll jene Hilfe ist und wie wenig oftmals der Priester auch bei bestem

Willen ohne Laienhilfe zu erreichen vermag. Was Wir auf dem Magde­

burger Katholikentag im Jahre 1928 über die Katholische Aktion ausge­

führt haben, ist heute vielleicht noch zweckdienlicher als damals.

Eines möge als Erbe der Vergangenheit in vollem Masse auf euch

übergehen : der Geist, aus dem die Besten von euch, Priester und Laien,

in den vergangenen hundert Jahren für die katholische Sache gekämpft

und gesiegt haben. Es war der Geist warmen, lebendigen Glaubens. Sie

waren fromme Beter. Sie liebten Christus. Sie liebten seine Kirche und

standen mit rührender Treue zu ihrem Oberhaupt, dem Papst in Rom.

Wenn Wir anstelle von allen einen nennen wollen, wer anderer

könnte es sein, wo ihr in Mainz tagt, als Wilhelm Emmanuel von Ket­

teier! Er, an dessen Grab Wir seinerzeit in Ehrerbietung und Ergrif­

fenheit standen, hat den Beginn der Katholikentage mitgeschaffen. Er

war führend als Kämpfer für die Rechte der Kirche. Führend als

Bischof, ein würdiger Nachfolger des hl. Bonifatius, eures grossen Apo­

stels, der im Geist heute unter euch weilt. Führend war Ketteier als der

mit seherischem Blick die Zukunft vorausschauende Vorkämpfer für

soziale Gerechtigkeit und Liebe. Er konnte irren, aber gross war er

wieder, wie er sich demütigen Sinnes und mit voller, ja froher Ueberzeu-

gung der von der Kirche unwiderruflich verkündeten Wahrheit unterwarf,

auch hierin ein leuchtendes Vorbild für euch. Möge sein Geist in denen

fortleben, die heute zur Führung der deutschen Katholiken berufen sind.

Geht mit unbegrenztem Gottvertrauen an die wenn auch oft vielleicht

unslösbar erscheinenden Aufgaben heran, welche die Not des Vaterlands

und die Sendung der Kirche euch stellen. Eure Hilfe ist im Namen des

Herrn, der Himmel und Erde erschaffen hat. Ihm befehlen Wir euch

an, dem Ewigen Gott, dem Vater der Armen, dem Tröster der Gede­

mütigten, der aufrichtet, die zerschlagenen Herzens sind. Wir empfehlen

euch der reinsten Jungfrau und Gottesmutter Maria, deren vielzählige

Heiligtümer auf deutschem Boden von dem echten Glaubenssinn eures

Volkes zeugen. Wir empfehlen euch der glorreichen Schar der Heiligen,

die eure Heimat der Kirche und die Kirche eurer Heimat geschenkt hat.

Gottes Allmacht und ihre Fürbitte mögen euch Kraft verleihen, in einer

wenn auch überaus schweren, so doch grossen Zeit nicht kleinmütig zu

werden.

Mit diesem Wunsch im Herzen erteilen Wir euch und dem ganzen

deutschen Volk in stets gleichbleibender väterlicher Liebe den erbetenen

Apostolischen Segen.

Sacra Congregatio Consistorialis 421

AOTA SS. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XII, suc­

cessivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae se­

quuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 8 Iulii 1948. — Cathedrali Ecclesiae Ruthenensi praefecit R. D. Marcellum Dubois, Vicarium Generalem dioecesis Cenomanensis.

die 18 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Gerarensi R. D. Hen­

ricum Vion, Moderatorem seminarii maioris Lucionensis, quem consti­

tuit Coadiutorem cum iure successionis Exc. P. D. Eduardi Gabrielis

Mesguen, Episcopi Pictaviensis.

die 19 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Barranquillensi, R. D. Iesum

Antonium Castro, Officialem Tribunalis Metropolitam Popayanensis.

die 27 Augusti. Metropolitanae Ecclesiae Friburgensi R. D. Ven-

delinum Rauch, canonicum Capituli Metropolitani Friburgensis et se­

minarii theologici « Borromaeum » rectorem.

— Titulari episcopali Ecclesiae Naronensi R. D. Leonem Pietsch,

theologiae moralis professorem in Universitate Graiecensi, ipsumque

deputavit Auxiliarem Exc. P. D. Ferdinandi Pawlikowski, Episcopi Se­

coviensis.

die 80 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Amazonensi, R. D. Albertum

Gaudentium Ramos, Vicarium Generalem archidioecesis Belemensis

de Para.

— Cathedrali Ecclesiae Cajazeirasensi, R. D. Aloisium MousinhO,

Moderatorem seminarii Olindensis.

— Cathedrali Ecclesiae Oeirensi, noviter erectae, R. D. Expeditum

Lopes, Cancellarium Curiae episcopalis Sobralensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Abaritanae, R. D. Lazarum Neves,

Congregationis Missionis, quem deputavit Auxiliarem Exc. P. D. Anto­

nii Iosephi dos Santos, Episcopi Assisensis.

die 81 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Sancti Claudii, R. D. Clau-

dium Flusin, Antistitem urbanum, Rectorem Ecclesiae S. Ludovici

Francorum in Urbe.

422- Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIENTALI

DECRETUM

DB SACRAMENTO CONFIRMATIONIS ADMINISTRANDO ETIAM FIDELIBUS ORIENTA­

L I U M R I T U U M A PRESBYTERIS LATINI RITUS, QUI HOC INDULTO GAUDEANT

PRO FIDELIBUS SUI RITUS.

Cum, ex can. 782 § 4 C. I. O., presbyter Latini ritus, cui vi indulti competat facultas conferendi Sacramentum Confirmationis, illud valide conferre valeat solis fidelibus sui ritus « nisi in indulto aliud expresse cautum fuerit » ; cumque, post primum et alterum universi terrarum orbis luctuosissimum bellum, permulti Orientalium rituum fideles in regionibus Latini ritus dispersi commorentur, qui quidem a presbyteris Latini ritus administrantur ac in eiusdem ritus usu adolescunt, ita ut saepenumero ad eumdem se pertinere putent, vel ad quem ritum reapse pertineant ignorent, non raro eiusdem Sacramenti collatio invaliditatis periculo exponebatur; idque praesertim in regionibus quibusdam, in quibus iidem locorum Ordinarii praedictum indultum presbyteris, curam animarum habentibus, concedunt.

Quod periculum magis profecto patuit post editum, die 14 mensis Septembris a. 1946, a S. Congregatione de Disciplina Sacramentorum Decretum « De Confirmatione administranda iis qui, ex gravi morbo, in mortis periculo sunt constituti ».

Quapropter, Sacra haec Congregatio pro Ecclesia Orientali, consilio inito cum Sacra Congregatione de Disciplina Sacramentorum, ut bono spirituali fidelium rituum Orientalium, extra proprium territorium sub iurisdictione Ordinarii Latini ritus degentium, necnon reverentiae Sacra­mentis debitae rite consuleret, necessarium duxit Ssmum D. N. Pium Div. Prov. Pp. XII suppliciter exorare ut, quoties Latini ritus presbyteri, vi legitimi indulti, Confirmationis Sacramentum valide et licite admi­nistrare possunt fidelibus proprii ritus, idem — dummodo constet ipsum immediate post Baptismum, uti mos est, iam non fuisse conlatum — conferre valeant fidelibus quoque rituum Orientalium, quorum spiritualis cura ipsis commissa permaneat, ad normam Constitutionis Apostolicae Orientalium Dignitas diei 30 mensis Novembris a. 1894, art. 9, quae sta­tuit : « quicumque Orientalis extra patriarchale territorium commo-rans, sub administratione sit cleri latini ».

Sacra Congregatio pro Ecclesia Orientali 423

Eadem, uti patet, valere pariter dicenda sunt quoties Confirmationis

Sacramentum conferri possit ad normam memorati Decreti S. Congre­

gationis de Disciplina Sacramentorum.

Quas preces, per infrascriptum Cardinalem huius Sacrae Congrega­

tionis pro Ecclesia Orientali a Secretis, in Audientia diei 28 mensis Fe­

bruarii nuper elapsi, Summo Pontifici humiliter relatas, Sanctitas Sua

benigne dignatus est adprobare; simulque iussit id publici iuris fieri

praesenti Decreto.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orien­

tali, die Ia mensis Maii an. 1948.

E. Card. TISSERANT, Ep. Portuen. et S. Rufinae, a Secretis.

L . a S. I. Rosso, Substitutus,

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

DECRETUM

DE CONSILIO GENERALI OPERIS APOSTOLICI IN HIBERNIA CONSTITUENDO

Opus Apostolicum sub patrocinio Ss. Mulierum Evangelii, anno miL

lesimo octingentesimo trigesimo octavo a pia quadam muliere, Marih.

Zoe Du Chesne vocata, in Gallia inchoatum, postea in alias quoque na­

tiones invectum atque a Summis Pontificibus adprobatum et indulgen­

tiis ac privilegiis spiritualibus pluries ditatum, nuper in Hibernia ita

est auctum ut novem iam nunc sedes seu centra dioecesana, inter se

tamen independentia, scilicet in archidioecesibus Arniachana et Du-

blinensi, necnon in dioecesibus Clogheriensi, Dromorensi, Dunnensi et

Connorensi, Kilmorensi, Limericiensi, Midensi, denique Rapotensi ex­

sistant.

Cum vero Operis Apostolici Moderatores dioecesani, post Conventum

Dublini die vigesimaquarta mensis Septembris proxime elapsi habitum,

Sacram Congregationem de Propaganda Fide rogaverint ut in ea urbe

centrum totius Operis Apostolici pro Hibernia constituatur, rite cogni-

424 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tfam et adprobatum, cui dioecesanae sedes seu centra iam instituta vel

in posterum instituenda aggregentur, Sacra haec Congregatio, petitio­

nem sibi a praefatis Moderatoribus propositam benigne excipiens, per

praesens Decretum haec statuit :

Io Pia christifidelium Unio, quae Opus Apostolicum sub patrocinio

Ss. Mulierum Evangelii, vulgo « The Apostolic Work Society », nomina­

tur quaeque in supramemoratis Hiberniae dioecesibus iam exsistit, vel

in aliis de Ordinariorum consensu et auctoritate instituetur, á Sacra

Congregatione de Propaganda Fide omnino dependere debet.

2° Finis Operis Apostolici in eo est ut catholicis Missionibus ad

exteras gentes sacerdotalia ornamenta ceteraque sacra supellex, divino

cultui et Sacro faciendo necessaria, per piarum mulierum consociatarum

industriam suppeditentur, precesque pro Missionum incremento saepe

saepius fundantur, occasione praesertim Sodalitatis conventuum eius­

demque religiosorum festorum.

3° Consilium Generale, quod iuxta superius dictam petitionem in

Dublinensi urbe propriam habebit sedem, Moderatoribus constabit dioe­

cesanis, quos nempe singulos locorum Ordinarii nominaverint.

4° Generalis Moderator, qui vir ecclesiasticus esse debet, a Generali

Consilio eligendus erit et a Sacra Congregatione de Propaganda Fide

adprobandus.

5° Generalis Moderator ex Ordinibus aut Congregationibus Reli­

giosis vel piis Societatibus, quorum sodales vi fundationis Missionibus

ad exteras gentes sint addicti, nunquam eligatur.

6° In Consilii Generalis potestate erit mulierem, pietate ac moribus

commendatam deque Missionibus ad exteras gentes bene meritam, eli­

gere, uti, piarum mulierum consociatarum nomine, in Consilii eiusdem

conventibus et. in deliberationibus capiendis partem habeat.

7° Consilio Generali Dublinensi sedes seu centra singula dioecesana

in Hibernia hactenus canonice constituta, vel de Ordinariorum consensu

et auctoritate constituenda, ad normam C. I. C. plene aggregabuntur.

8° Singulis annis Sacrae Congregationi de Propaganda Fide ratio

de Operis Apostolici statu, de rei oeconomicae administratione deque

rebus Missionibus ad exteras gentes suppeditatis per Generalem Modera­

torem reddenda est.

9° Statuta generalia Operis Apostolici, quamprimum a Consilio Ge­

nerali conficienda, eidem Sacrae Congregationi pro opportuno examine

et adprobatione submittentur.

Tandem supradictae Consociationis sodales omnibus indulgentiis ac

spiritualibus privilegiis frui poterunt iam a Summo Pontifice Pio XI,

Sacra Congregatio de Propaganda Fide 425

f. r., per Litteras Apostolicas in forma Brevis die vigesima nona mensis

Iunii anno millesimo nongentesimo vigesimo sexto datas, Operi Aposto­

lico concessis « ut magis magisque in dies, non modo in Gallicis atque

Italicis dioecesibus sed et in caeteris Christiani Orbis regionibus Opus

Apostolicum sumat incrementum ». Quarum Indulgentiarum et privile­

giorum spiritualium index huic Decreto adiungitur.

Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis de Propaganda

Fide, die decima octava mensis Novembris, in Festo Dedicationis Ba­

silicarum Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, anno Domini mille­

simo nongentesimo quadragesimo septimo.

P. Card. FUMASONI BIONDI, Praefectus

L. © S. f C. Costantini, Archiep. tit. Theodos., a Secretis.

INDEX INDULGENTIARUM ET PRIVILEGIORUM SPIRITUALIUM

IN FAVOREM OPERIS APOSTOLICI SODALIUM

A) Indulgentiae Plenariae pro omnibus.

1. « Omnibus et singulis fidelibus qui ipsum Pium Opus in posterum in­gredientur, die primo eorum ingressus vel uno, quo cuique libeat, ex mensis diebus praedicti ingressus, si vere poenitentes et confessi Sanctissimum Eu­charistiae Sacramentum sumpserint atque ad mentem Summi Pontificis iuxta consuetum oraverint ».

2. « . . . tam inscriptis quam in posterum inscribendis enunciato in coetu Sodalibus, in cuiuslibet eorum mortis articulo, si vere poenitentes ac con­fessi et Sacra Communione refecti, vel quatenus id agere nequiverint, nomen Iesu ore si potuerint, sin minus corde devote invocaverint et mortem tam­quam peccati stipendium patienter susceperint ».

3. « . . . iisdem nunc et in posterum similiter ipsum in Apostolicum Opus adlectis sociis, si pariter admissorum exomologesi sacramentali expiati et caelestibus epulis refecti, singulis annis : Corporis D. N. Iesu Christi atque eiusdem Sanctissimi Nominis solemnitatibus; item Purificationis, Annuntia­tionis, Assumptionis, Nativitatis, Immaculatae Conceptionis et Sacri Cordis Virginis Mariae festivitatibus ; necnon Sancti Iosephi Deiparae Sponsi, San­ctorum Apostolorum Petri et Pauli, Sancti Ioannis Baptistae, Sancti Ioan­nis Evangelistae, Sanctae Mariae Magdalenae, Sanctae Marthae, Sancti Igna­tii Loyolensis, Sancti Francisci Assisiensis, Sanctae Teresiae Virginis, San­cti Francisci Xaverii festis diebus; atque Omnium Sanctorum celebritate et omnium Defunctorum commemoratione pariterque die xxvi Februarii, die in quo sodales horam menstruam Adorationis Sanctissimae Eucharistiae

29 - ACTA, vol. X V , n. 10. — 27-9-948.

426 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

agant, die conventus generalis rerum Operis agendarum causa, prima feria quinta ac prima feria sexta cuiuslibet mensis; semel praeterea in mense die, quo cuique libeat, ad normam Codicis Iuris Canonici ; nec non semel in mense pro Sodalibus tantum, qui sex horas cuiusque hebdomadae in eodem mense laboraverint pro ecclesiis pauperibus, vel Missionum vel pro ecclesiis quae in regionibus protestanticis exstant vel etiam pro ornamentis parandis ad processionem necessariis, atque eodem tempore aliquam precem recitaverint, propriam Pii Operis Apostolici ecclesiam vel sacellum, si exstat, secus pro­prium templum paroeciale visitent, ibique pro Christianorum Principum con­cordia, haeresum exstirpatione, peccatorum conversione, ac Sanctae Matris Ecclesiae exaltatione pias ad Deum preces effundant, quo die iniuncta pie­tatis opera impleant ».

4. « ... Sodalibus laicis bis in annum ... die ad cuiusque libitum eligendo, in quo iidem pro sociis defunctis Sanctissimam Eucharistiam sumpserint... ».

B) Indulgentiae Partiales pro omnibus.

1. Septem annorum totidemque quadragenarum. « . . . Omnibus et singulis sodalitii Operis Apostolici praesentibus ac fu­

turis sociis, si in diebus festis Beatae Mariae Virgini dicatis, atque ab Ec­clesia universali celebratis, praeter iam memoratas festivitates, necnon die­bus nataliciis Sanctorum Apostolorum, itemque quoties, saltem contriti corde, horam Adorationis menstruae impleverint, confessi ac Sacra Communione refecti, Consociationis ecclesiam vel propriae paroeciae templum devote visi­taverint, ibique ad mentem Summi Pontificis oraverint ».

2. Trecentorum dierum. « . . . iisdem quoties pro pauperibus ecclesiis vel pro illis quae sint in re­

gionibus Missionum vel protestanticis per semihoram laboraverint aliquam precem recitantes » ; -

« . . . iisdem autem quoties ad conventum Consilii Sodalitii adfuerint, vel etiam, corde contrito, Eucharisticam Benedictionem acceperint».

3. Sexaginta dierum. « . . . iisdem denique pro quocumque opere bono quod egerint ».

C) Altare privilegiatum pro presbyteris.

«. . . Omnibus et singulis presbyteris, qui Pio Operi Apostolico adscripti sint, privilegium Altaris privilegiati semel in anno fruendum, die ad cuius­que libitum eligendo, in quo ipsi sacrum pro confratrum defunctorum ani­mabus peragant ».

D) Indulgentiae Plenariae et Partiales pro sodalibus infirmis.

«. . . Indulgemus quoque ut Sodales Pii Operis Apostolici praelaudati in­firmitate quadam oppressi, qui confessi ac Sacris Dapibus refecti, Orationem Dominicam, Salutationem Angelicam, et Gloria Patri quinquies ad honorem

Sacra Congregatio de Propaganda Fide 427

Sanctissimae Eucharistiae, atque easdem preces semel etiam ad mentem Summi Pontificis, corde contriti, recitaverint, etiamsi Sodalitii proprii vel paroeciae ecclesiam non visitaverint, Indulgentias Plenarias, quas statuimus diebus Purificationis, Annuntiationis, Assumptionis, Nativitatis, Immacu­latae Conceptionis Beatae Mariae Virginis, necnon S. Iosephi Deiparae Sponsi, S. Ioannis Baptistae, Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, Omnium Sanctorum, S. Ioannis Apostoli et Evangelistae festivitatibus, item­que Commemorationis Fidelium Defunctorum lucrandas; necnon Indulgen­tias partiales septem annorum totidemque quadragenarum praedictas lucrari queant.

E) Viae Crucis ir üulgentiae pro mulieribus sodalibus.

« ... Illis denique p s mulieribus eiusdem Operis Apostolici Sodalibus, quae ad normam Stati orum ipsius piae Consoci; tionis menstruo religioso conventui intersunt, quoties id faciant, Passionei ac Mortem D N. Iesu Christi devota memoria recolentes, Indulgentias ; io Viae Crucis exercitio adnexas, lucrandas in Domino concedimus... ».

Ex Litteris Apostolicis Iam ab anno, 29 Iunii 1926.

428 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

SEGRETERIA DI STATO

NOMINE

Con Breve Apostolico in data 1 settembre 1948, il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di nominare S. E. Revma Monsig. Valerio Valeri, Arcivescovo tit. di Efeso, Assessore della Sacra Congregazione per la Chiesa Orientale.

Con Biglietti d'Ila Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felice­mente regnante, si è degnato di nominare :

Prelati Domestici di Sua Santità :

3 febbraio 1948. Monsig. Bardon Giovanni L., della diocesi di Youngstown. » » » Monsiff. Begolla Stefano W., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Casey Maurizio J., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Eischen Giacomo S., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Gallagher Owen F., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Heinrich Alfredo J., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Kazmirski Luigi S., della medesima diocesi.

» » » Monsig. La very Francesco I., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Lenz Giovanni Enrico, della medesima diocesi.

» » » Monsig. Manning Alfredo J., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Martin Walter B., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Murphy Guglielmo L, della medesima diocesi.

» » » Monsig. Nash Guglielmo S., della medesima diocesi.

» » Monsig. Prokop Andrea A., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Schlindwein Leone A., della medesima diocesi.

» » » Monsig. Stipanovich Giovanni A., della medesima diocesi. 13 » » Monsig. Kurz Pietro, dell'archidiocesi di Newark. 23 » » Monsig. Manzanedo Ruiz Eugenio, dell'archidiocesi di

Angelopoli.

» » » Monsig. Mori Antonio, della diocesi di La Spezia. 29 » » Monsig. Quinn Michele, della diocesi di Killaloe. 4 marzo » Monsig. De Bruyne Luciano, della diocesi di Gand. 10 » Monsig. Heavey Guglielmo Giacomo, dell'archidiocesi di

Wellington.

Diarium Romanae Curiae 429

3 aprile 1948. Monsig.

7 27 » » »

29 »

» » 3

» »

12 13 »

» 23 »

29 2 » »

15 26 6

14 »

22

» » »

» » »

» »

maggio

» » »

» » » » » »

giugno » » » »

luglio » » »

Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig.

Monsig. Monsig. Monsig.

Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig.

McShea Giuseppe M., dell'archidiocesi di Phila­delphia.

Franco Vito, della diocesi di Youngstown. Bradley Giovanni, della diocesi di Auckland. Buxton Leonardo, della medesima diocesi. Kennedy Michele, della medesima diocesi. Murphy Guglielmo, della medesima diocesi. Comte Carlo, della diocesi di Friburgo (Svizzera). Chapman Michele Andrea, della diocesi di La-

fayette in Indiana. •Herrhof Mattia, della diocesi di Vacia. Szell Colomanno, della medesima diocesi. Monteleone Domenico, delParchidiocesi di Mon­

reale. Gutheil Eugenio, della diocesi di Veszprimia. Sarkozy Ludovico, della medesima diocesi. Macaveiu Vittorio, delParchidiocesi di Blaj. Sipos Stefano, della diocesi di Cinque Chiese. Galliani Antonio, della diocesi di Teggiano. Cornelii Olivo, delParchidiocesi di Udine. Peitavino Mcolò, della diocesi di Ventimiglia. Boyer Raffaele (Roma). Carollo Gaetano (Roma). Almici Giuseppe, della diocesi di Brescia. Lanzone Domenico, della diocesi di Alife. Severi Aldo, della diocesi di Cesena. Guano Emilio, delParchidiocesi di Genova. Bernier Paolo, delParchidiocesi di Québec. Pepe Luigi, delParchidiocesi di Napoli. Regalati Giovanni, della diocesi di Fiume. Fornelli Francesco, della diocesi di Bitonto. Gallina Pietro, della diocesi di Faenza. Barile Vincenzo, dell'archidiocesi di Capua.

Camerieri segreti soprannumerari di Sua Santità :

3 febbraio 1948. Monsig. Bukowski Antonio Francesco, della medesima diocesi.

» » » Monsig. Murphy Guglielmo Giovanni, della medesima dio­cesi.

» » » Monsig. Shaw Giuseppe Edoardo, della medesima diocesi. » » » Monsig. Bradley Guglielmo T., delParchidiocesi di Santa

Fé (U. S. A.).

430 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

3 febbraio 1948. Monsig. Riefifer Giorgio, della medesima archidiocesi. 23 » » Monsig. Capellini Ernesto, della diocesi di La Spezia. » » » Monsig. Zolesi Ivaldo, della medesima diocesi.

25 » » Monsig. Drumm Guglielmo M., delFarchidiocesi di San Luigi (U. S. A.).

» » » Monsig. Esswein Antonio, della medesima archidiocesi. 10 marzo » Monsig. Cecchi Augusto (Roma). » » » Monsig. Giaquinta Guglielmo (Roma).

29 aprile » Monsig. Galassi Nicola, dell'archidiocesi di Camerino. » » » Monsig. Mornik Francesco, dell'archidiocesi di Gorizia. » » » Monsig. Andolfatto Mario, della diocesi di La Spezia. » » » Monsig. Tanner Paolo, dell'archidiocesi di Milwaukee. » » » Monsig. Montrucchio Felice, della diocesi di Mondovì. » » » Monsig. Caliceti Virginio, della diocesi di Reggio Emilia. » » » Monsig. Corrado Bruno, della medesima diocesi. 3 maggio » Monsig. Bordas Alfredo, dell'archidiocesi di Agria. » » » Monsig. Rakolcai Gabriele, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Scola Alberto, della diocesi di Bergamo. » » » Monsig. Poloni Antonio, del patriarcato di Venezia. » » » Monsig. Bacza Desiderio, della diocesi di Veszprimia. » » » Monsig. Csertó Antonio, della medesima diocesi. » » » Monsig. Gubicza Antonio, della medesima diocesi. 5 » » Monsig. Alfano Vincenzo, dell'archidiocesi di Salerno. » » » Monsig. Vocea Paolo, della medesima archidiocesi.

13 » » Monsig. Ferraris Antonio, della diocesi di Biella. 2 giugno » Monsig. Perrone Francesco, della diocesi di Castellam­

mare di Stabia. » » » Monsig. Jacomuzzi Angelo, dell'archidiocesi di Torino. 4 » » Monsig. Barbieri Angelo, della diocesi di Lodi.

26 » » Monsig. Valerio Antonio, della diocesi di Termoli. 4 luglio » Monsig. Kaiser Geroldo Giuseppe, dell'archidiocesi di

San Luigi (U. S. A.). 10 » » Monsig. Péterify Gedeone, dell'archidiocesi di Strigonia.

Cameriere segreto soprannumerario di spada e cappa di 8. S. :

25 dicembre 1945. Il nob. Acqua Mario (Roma).

Diarium Romanae Curiae 431

ONORIFICENZE

Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Pio XII, felice­mente regnante, si è degnato di conferire :

La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa :

13 aprile 1948. Al sig. Mazzoleni Pietro, della diocesi di Tortona. » » » Al sig. Rizzardo Ferdinando, del patriarcato di Venezia.

21 » » Al sig. Sedo Gomez Raimondo (Spagna). 27 » » Al sig. Gentile Ottorino Rocco, della diocesi di Ascoli Sa-

triano.

» » » Al sig. Roca Nicola, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Prato Flaminio, della diocesi di Biella.

» » » Al sig. Mastroserio Beniamino, della diocesi di Cerignola.

» » » Al sig. Stendardo Salvatore, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Bottesini Archimede, della diocesi di Lodi.

» » » Al sig. Venera Carmelo, delParchidiocesi di Monreale. 29 » » Al sig. Tancioni Maurizio (Roma).

» » » Al sig. Bottiglieri Giuseppe, delParchidiocesi di Salerno.

» » » Al sig. Bianchi Alberto, della diocesi di Siena.

» » » Al sig. Fabri Andrea, della diocesi di Tivoli. 19 maggio » Al sig. Marchitto Raffaele, delParchidiocesi di Napoli. 23 » » Al sig. Pieroni Fortunato, della diocesi di Ivrea.

» » » Al sig. Castellano Giuseppe (Roma).

» » » Al sig. latta Giovanni, della diocesi di Ruvo.

» » » Al sig. latta Michele, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Fanelli Augusto, della diocesi di Veroli.

» » » Al sig. Ferrante Domenico, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Ferrante Luigi, della medesima diocesi.

» » » Al sig. Bellavite Innocente, della diocesi di Verona. » » » Al sig. Falconi Ugo, della medesima diocesi.

25 » Al sig. Pletto Antonio, della diocesi di Siena. 14 giugno » Al sig. Ruggieri Vincenzo, delParchidiocesi di Bari.

» » » Al sig. Zitarosa Gerardo, della diocesi di Campagna. » » Al sig. Fichera Giacomo, delParchidiocesi di Catania. » » » Al sig. Anedda Nicola, della diocesi di Parma.

» » » Al sig. Salini Pietro (Roma).

» » Al sig. Soli Pietro (Roma). 26 » » Al sig. Stenius Giorgio (Finlandia). 30 » » Al sig. Mollari Guglielmo (Roma).

» » » Al sig. Quadrani Raffaele (Roma). 4 luglio » Al sig. Nicolini Silvio (Roma).

» » » Al sig. Punzo Umberto (Roma).

432 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

II Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa :

14 giugno 1948. Al sig. Giani Emilio, delFarchidiocesi di Bologna. » » » Al sig. Corsinovi Vittorio, dell'archidiocesi di Firenze.

26 » » Al sig. Delle Fave Michele, della diocesi di Macerata. » » » Al sig. Cavallesco Narciso, della diocesi di Marsi. » » » Al sig. Oruciani Mariano (Roma).

29 » » Al sig. Santarelli Leone (Roma). » » » Al sig. Vignali Pietro (Roma).

30 » » Al sig. Acquarone Riccardo (Roma). 4 luglio » Al sig. Lo Schiavo Gaetano (Roma).

10 » » Al sig. Guerguerian Giovanni, del patriarcato di Cilicia degli Armeni.

N E C R O L O G I O

2 giugno 1948. Monsig. Alvarez Gonzalez Enrico, Vescovo tit. di Sciro, Vicario Apost, di Urubamba e Madre di Dio.

11 luglio » Monsig. Foin Maurizio, Vescovo tit. di Gionopoli. 20 » » Monsig. Antunes Antonio, Vescovo di Coimbra. 30 » » Monsig. Carton de Wiart Stefano, Vescovo di Tournai. 4 agosto » Emo Signor Card. E N R I C O S I B I L I A , Vescovo suburbicario

di Sabina e Poggio Mirteto. 5 » » Monsig. Griffin Giacomo Luigi, Vescovo di Springfield-

Illinois. 25 » » Monsig. Arata Antonino, Arcivescovo tit. di Sardi, As­

sessore della S. C. per la Chiesa Orientale. » » » Monsig. Mac Gavick Alessandro Giuseppe, Vescovo di La

Crosse. 27 » » Monsig. Robinson Pasquale, Arcivescovo tit. di Diana,

Nunzio Apostolico in Irlanda. 28 » » Monsig. de Sà Fragoso Carlo, Vescovo tit. di Pitane. 29 » » Monsig. Esandi Nicola, Vescovo di Viedma. 8 settembre » Monsig. Chambón Giovanni Alessio, Arcivescovo tit. di

Amorío. 9 » » Monsig. Haouisée Augusto, Vescovo di Shanghai.

12 » » Monsig. Weber Antonio Luigi, Vescovo tit. di Samo. 16 » » Emo Signor Card. A R C E Y O C H O T O R E N A E M A N U E L E , del ti­

tolo dei Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Prota-sio, Arcivescovo di Tarragona.

17 » » Emo Signor Card. Rossi R A F F A E L L O C A R L O , del titolo di S. Prassede, Segretario della S. C. Concistoriale.

An. et vol. X.L 26 Octobris 1MH (Ser. II, v. XV) - N. U

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

AD VENERABILES FRATRES PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCO­

POS ALIOSQUE LOCORUM ORDINARIOS PACEM ET COMMUNIONEM C U M APO­

STOLICA SEDE HABENTES : PUBLICAE ITERUM INDICUNTUR SUPPLICATIO­

NES AD PACEM IN PALAESTINA CONCILIANDAM.

Venerabiles Fratres salutem et Apostolicam Benedictionem. — In

multiplicibus curis, quae hoc temporum flexu — ex quo futurae maxi­

mi momenti condiciones orientur universae hominum familiae — gra­

vissimum Supremi Pontificatus onus Nos experiri iubent, illae pecu­

liari modo Nos sollicitant, quae ad bellum spectant, quod Sacra Pa­

laestinae Loca cruentat. Verum enim vero vobis asseverare possumus,

Venerabiles Fratres, nec laetam, nec tristem rerum vicissitudinem ac er­

ri mum posse relevare dolorem, qui vehementer Nos angit, dum animo

recogitamus illa in regione, in qua Christus Iesus suum effudit sangui­

nem ut eunetum redimieret hominum genus, fraternum adhuc effluere

cruorem ; atque ubi primum angelicum pacis nuntium in noctis tene­

bris insonuit mentibusque affulsit, gentes inter se digladiari, miserorum

cotidie magis augeri miseriam, atque expavescentium gliscere terrò-

rem, dum exsules ac profugi, ad milia bene multa e sua terra detur­

bati, vagantur longe, panem quaerentes tutumque perfugium. Ea etiam

peculiari de causa aegritudine maeroreque afficimur, quod Nobis perla-

tum est illa religionis ac beneficentiae aedificia, quae prope Sacra Loca

habentur, non pauca, nec levia accepisse detrimenta; unde timendum

SO - ACTA, vol. XV, n. i l . — 26-10-948.

C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L E

EPISTULA. ENCYCLICA

PIUS PP. XII

434 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

est vel ipsa Sacra Loca, cum in Palaestina, tum praesertim Hieroso­

lymae — quae quidem loca natali, vita atque obitu Divini Redempto­

ris Nostri consecrata fuere — eamdem posse defiendam habere sortem.

Supervacaneum autem est, Venerabiles Fratres, vobis significare Nos

in praesenti rerum discrimine, quod auctiora etiam mala in posterum

portendere videtur, non tácitos Nostrum compressisse in animo dolo­

rem, sed quidquid in facultate esset, studiose effecisse, ut opportunum

pro viribus huic causae adhiberetur remedium. Nostis enim, cum ante

dimicationis initium Arabum optimates coram admisissemus, qui sua

Nobis cupiebant testari obsequia, Nos, factis ad eos ex animo verbis,

sollicitudinem Nostram pro Palaestinae pace aperuisse, ac clare affir-

mateque asseverasse eiusmodi veri nominis pacem non vi, non armis

assequendam fore, sed veritate ac iustitia, sed mutua uniuscuiusque

iuris in tuto posita securitate, servatisque consuetudinibus a maiori­

bus acceptis, ad religionem praesertim quod attinet, ac debitis utrius­

que partis officiis invicem praestitis. Cum autem confiagratio iam orta

esset, Nos, qui pro Apostolico, quo fungimur, Ministerio, supra hu­

manae societatis conflictus nullo non tempore erigimur, aequanimitate

summa impense, pro facultate, allaboravimus, ut concordia ac tran­

quillitas, cum iustitia copulata e, in Palaestina trium ph arent, ac Sa­

cra inibi Loca incolumia atque inviolata manerent. Et quamvis fere

undique ad Apostolicam hanc Sedem, supplices preces ab omne genus

egentibus admoveantur, nihilo secius, quotiescumque potuimus, iis

omnibus enisi sumus suppetias occurrere, qui ex bello detrimenta fe­

cissent, cum per Nostros in Palaestina, in Libano et in Aegypto Lega­

tos impertitis auxiliis, tum aliarum Nationum christifidelibus ad idem

propositum atque inceptum paterno animo excitatis. Quoniam vero No­

bis perspectum est difficili huic ac salebrosae causae componendae hu­

manas opes impares evadere, precibus potissimum confidimus, quae ad

Divinum pacis Principem adhibeantur ; atque adeo per Encyclicam Epi­

stulam « Auspicia quaedam », haud ita pridem datam, vos adhorta ti

sumus, Venerabiles Fratres, quemadmodum iterum adhortamur, ut pu­

blicae a vobis et a gregibus, pastorali sollicitudini vestrae concreditis,

habeantur supplicationes, quibus id tandem, Beata Virgine Maria au­

spice, impetretur « ut, rebus... in Palaestina aequitate compositis, inibi

etiam concordia et pax feliciter redintegretur ». 1 Haud incassum invi­

tationem eiusmodi Nostram evenisse, non sine animi solacio, novimus.

Ac novimus etiam, dum Nos, iis omnibus coniuncti, quos ubique terra-

1 Acta Apostolicae Sedis, 1948, n. 5, p. 171.

Acta Pii Pp. XII 435

rum habemus in Christo filios, supplicando operandoque enitebamur, ut

res in Palaestina ordinatim felieiterque componerentur, cordatos non

defuisse homines, qui, nec parcentes laboribus, nec periculis territi, ad

hoc idem assequendum contenderent propositum ; quorum quidem no­

biles nisus heic placet publice agnoscere ac dilaudare. In praesens ta­

men, dum conflictatio non remittit neque conquiescit, ac iacturae rui-

naeque, quae inde consequuntur, miserrime augentur, opportunum du­

cimus Nostras iterare invitationes, fore omnino confisi ut eaedem non

modo a vobis, Venerabiles Fratres, sed a christianis etiam omnibus li­

benti actuosoque animo excipiantur Quemadmodum postridie calendas

Iunias Sacro Purpuratorum Patrum Collegio coram admisso declara­

vimus, Nostrum eidem pandentes animum ob hanc causam sollicitum

et anxium, incredibile prorsus Nobis videtur futurum ut universa chri­

stianorum communitas voluntate facile acquiescente, vel inani indi-

gnatione cernat sacras illas terras, quas suave omnibus erat invisere,

ac venerabundo animo incensoque deosculari amore, ab armigeris ferro

ignique vastari, et ab aèronavibus, incendiariis missilibus e caelo deie-

etis, pessumdari ac diripi ; incredibile prorsus videtur Nobis fieri posse

ut Sacra illa Loca ipsumque Iesu Christi sepulcrum temere diruantur.

Immo potius fiduciam fovemus bonam fore ut, quae a christianis ex

toto terrarum orbe ad Omnipotentem ac. Misericordissimum Deum hac

de causa admoventur preces, itemque nobilissima illa tot hominum

vota, qui veritatem bonitatemque appetunt, id reapse efficiant, ut iis,

qui populorum gubernacula moderantur, minus asperum minusque ar­

duum pateat iter, quod ad iustitiam tranquillitatemque in Palaestina

restituendam conducat ; atque ita res ibi ordinari possint ut — mutua

omnium, quorum causa est, consensione et opera collata — et publica

privataque utriusque partis securitas in tuto ponatur, et spiritualis

socialisque vitae condiciones habeantur, quae ad rectam verique nomi­

nis prosperitatem conferant. Parique modo futurum confidimus ut in-

dictae preces ac nobilissima eiusmodi proborum hominum vota — e qui­

bus manifestum est quantopere fere universa humana communitas Sa­

cra illa Loca cordi habeat — iis omnibus, qui in supremis coetibus

gravissimam causam tractant de redintegranda populorum pace, id

persuadeant prorsus, opportunum nempe omnino esse ut Hierosoly­

mae ac viduitati, ubi Divini Redemptoris vitae ac mortis veneranda

servantur monumenta, regimen tribuatur « internationali » iure statu­

tum ac solidatum, quod in praesentibus rerum adiunctis satius aptius­

que videtur sacra eadem monumenta tueri posse. Quo quidem « inter­

nationali » iure opportunum itidem erit commeatuum ad Sacra Loca

436 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

securitatem confirmare, divinorum rituum libertatem sartam tectam­

que ponere, ac mores denique consuetudinesque a maioribus traditas

incolumes servari. Ac faxit utinam Deus ut quam primum dies eluce­

scat, quo pias ad Sacra Loca peregrinationes iterum christiani susci­

pere possint, ibique iisdem luculentius pateat, Iesu Christi amoris te­

stimonia mediantibus, qui pro fratrum salute vitam profudit suam,

quo modo homines ac gentes, pacatis rebus rationibusque suis, una si­

mul vivere queant. Qua quidem spe freti, cum vobis, Venerabiles Fra­

tres, vestrisque gregibus, tum iis omnibus, qui volenti animo has exci­

pient hortationes Nostras, caelestium gratiarum auspicem Nostraeque

benevolentiae testem, Apostolicam Benedictionem perlibenter in Domino

impertimus.

Datum ex Arce Gandulphi, prope Romam, die xxiv mensis Octo­

bris, anno MDCCCCXXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

C O N S T I T U T I O N E S A P O S T O L I C A E

I

P O R T U S V E T E R I S

CANONICORUM CAPITULUM IN CATHEDRALI ECCLESIA PORTUS VETERIS ERIGITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

In maximo cuiusvis dioecesis templo, ad sacrorum canonum normam, exstare oportet Capitulum Cathedrale, sacerdotum nempe coetum doctri­na, pietate ac prudentia praecellentium, qui divini cultus splendorem, laudes canentes Deo adaugeant, simulque Episcopo in dominicae plebis regimine opera et consilio praesto sint. Apostolicae autem Sedis est Ca­pitula erigere et constituere. De venerabilium itaque Fratrum Nostro­rum S. R. E. Cardinalium S. Congregationi Consistoriali praepositorum consilio, attento favorabili voto venerabilis Fratris Ephraem Forni, Ar­chiepiscopi titularis Darnitani, Nuntii Apostolici in Republica Equato-riana, Iubenti animo excipiendas duximus preces venerabilis Fratris Ni-canoris Caroli Gavilanes Chamorro, Portus Veteris Episcopi, qui ut in sua cathedrali ecclesia Capitulum instituatur enixe a Nobis expostulavit,

Acta Pii Pp. XII 437

Suppleto igitur, quatenus opus sit, aliorum quorum intersit vel eorum

qui sua interesse praesumant consensu, omnibus mature perpensis ac

certa scientia, suprema auctoritate Nostra, in dioecesis Portus Veteris

cathedrali ecclesia Capitulum erigimus et constituimus, constans dua­

bus Dignitatibus, nempe Decano et archidiacono, atque quatuor Cano­

nicis, quorum alter ad Theologi, alter ad Poenitentiarii officium ad iuris

normam deputabuntur. Episcopi autem cura erit quamprimum congruam

dotem pro capitularium praebendis constituere. Dignitatum collatio No­

bis et Apostolicae Sedi reservamus; canonicorum vero nominatio, ser­

vatis de iure servandis, ad Episcopum spectabit, dummodo pro illa vice

beneficium reservationibus non sit obnoxium, de quibus in canone 1435

Codicis Iuris Canonici. Chorale servitium, considerantes quod in prae­

senti Presbyteri in Canonicos eligendi aliis ecclesiasticis vacare muniis

cogantur, indulgemus ut, quousque praesentes circumstantiae perdura­

verint, in diebus tantum solemnioribus persolvatur, quos Episcopus con­

stituet. Cum autem deceat ut qui in Episcopi senatum et consilium adsci-

scuntur quibusdam insignibus et privilegiis condecorentur, statuimus

ut Dignitates et Canonici in capitularibus functionibus et intra fines

tantum suae dioecesis adhibeant rochetum, extremam habens manica-

rum partem violacei coloris, mozetam violaceam, laneam vel sericam,

iuxta ritus solemnitatem et cappam nigram cum cauda numquam expli­

canda. Volumus insuper ut capitulares constitutiones ad iuris tramitem

et iuxta quae supra a Nobis statuta sunt quam primum conficiantur,

quas ab Episcopo adprobatas, a Dignitatibus et Canonicis religiose adser-

vari iubemus. Statuimus porro ut, Capitulo erecto et constituto, con­

sultores dioecesani actu exsistentes absque ulla declaratione a suo mu­

nere cessent. Ad quae omnia uti supra disposita et constituta exsecu­

tioni mandanda venerabilem quem supra memoravimus Fratrem in Equa-

toriana Republica Nuntium Apostolicum deputamus eique necessarias et

opportunas tribuimus facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de quo

agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, eidem­

que onus facimus ad S. Congregationem Consistorialem quam primum

transmittendi authenticum peractae exsecutionis actorum exemplar.

Praesentes autem Litteras firmas, validas et efficaces exsistere et fore

suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omni­

bus ad quos spectat inviolabiliter observari debere; et, si secus super

his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit

attentari, id prorsus irritum et inane esse et fore volumus ac declara­

mus, contrariis quibuslibet, etiam speciali mentione dignis, quibus omni­

bus derogamus. Harum vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam

438 Acta Apostolicae Seáis - Commentarium Officiale

impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tri­buatur fides, quae hisce praesentibus Litteris ostensis tribueretur. Ne­mini autem hanc paginam erectionis, constitutionis, statuti, concessio­nis, derogationis, commissionis et voluntatis Nostrae infringere vel ei contradicere liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpse­rit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesi­mo quadragesimo octavo, die trigesima prima mensis Ianuarii, Pontifi­catus Nostri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI Fr. R. C. Card. ROSSI 8. Collegii Decanus. S. C. Consistorialis a Secretis.

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apost. L o c o © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 4.', - Al . Trussardi.

II

DE CONCEPTIONE ET DE CHACO (DE CHACO PARAGUAYANO)

B DIOECESI DE CONCEPTIONE ET DE CHACO ET E VICARIATU APOSTOLICO DE CHACO

TERRITORII PARTOS DETRAHUNTUR ET NOVUS EXINDE ERIGITUR VICARIATUS

APOSTOLICUS DE CHACO PARAGUAYANO.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Quo in Paraguayana regione septentrionali Dei regno prolatando melius consulatur, congruum visum est ut a dioecesi de Conceptione et de Chaco, in Paraguay, et de Vicariatu Apostolico de Chaco, in Bo­

livia, partes separentur et novus exinde Vicariatus Apostolicus illic con-r stituatur. Lubenti itaque animo Nos, de venerabilium Fratrum Nostro­rum S. R. E. Cardinalium tum S. Congregationis Consistorialis, sub cuius dicione dioecesis de Conceptione et de Chaco exstat, tum S. Con­gregationis de Propaganda Fide consulto, oblatas Nobis preces excipien-

439

das duximus ; ac proinde, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit

vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, atque omnibus ma­

ture perpensis ac certa scientia, de Apostolicae Nostrae potestatis pleni­

tudine novum in regione septentrionali Paraguayanae Reipublicae eri­

gimus et constituimus Vicariatum Apostolicum, de Chaco Paraguayana

denominandum, et illum apostolicis Patrum Societatis S. Francisci Sa­

lesii curis committimus, ad Nostrum tamen et Apostolicae Sedis benepla­

citum. Novi huius Vicariatus Apostolici fines hi erunt : ad septentrionem :

fines inter Paraguay et Boliviani, idest linea quae e Cerro U stares inci­

piens per Fortin Paredes transit, sequitur per Cerro Chonoreea, ac in

flumine Rio Negro apud Cerrito Jara terminat; ad orientem : ripa dexte­

ra Rio Negro fluminis usque ad huius confidentiam cum Rio Paraguay

flumine, et ripa dextera istius fluminis usque ad eius confluentiam cum

Rio Monte Lindo flumine ; ad meridiem : fines Praefecturae Apostolicae

de Pilcomayo ; ad occidentem : fines inter Paraguay et Boliviam. Novo

itaque Vicariatui Apostolico de Chaco Paraguayano, ita constituto ac

limitibus circumscripto, eiusque pro tempore Antistiti omnia tribuimus

iura, privilegia, honores et potestates, quibus ceteri per orbem Vicar

riatus eorumque Praesules iure communi fruuntur, iisdemque eos ad-

stringimus oneribus et obligationibus quibus ceteri adstringuntur.

Quae omnia uti supra disposita et constituta, rata ac valida esse volu­

mus et iubemus, contrariis quibuslibet minime obstantibus. Harum vero

Litterarum transumptis aut excerptis, etiam impressis, manu tamen ali­

cuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate

vel officio constituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae

hisce praesentibus haberetur. Nemini autem hanc paginam dismembra­

tionis, erectionis, constitutionis, commissionis, statuti et voluntatis

Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario

attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum

Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo

quadragesimo octavo, die undecima Martii mensis, Pontificatus Nostri

anno nono.

Pro S. E. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVA GGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI S. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Bernardus De Felicis, Proton. Apost.

Albertus Serafini, Proton. Apost. L o c o © Plumbi

Reg. in Cane, ap., vol. LTXV, n. >f7 - Al . Trassardi.

440 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III

DE PONTIANAK (DESINTANG)

V I C A R I A T U S A P O S T O L I C U S D E P O N T I A N A K D I S M E M B R A T I O E T N O V A E R I G I T U R

P R A E F E C T U R A A P O S T O L I C A D E S I N T A N G .

P I U S E P I S C O P U S

S E R V U S S E R V O R U M D E I

A D P E R P E T U A M R E I M E M O R I A M

Ut in Archipelago Indonesiano catholicae rei incremento et evange­

lizationis operi aptius atque utilius consuli possit, Nobis, pro supremi

quo fungimur apostolatus officio, peropportunum visum est novam in

Borneo occidentali constituere Praefecturam Apostolicam. De consilio

itaque venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium S. Con­

gregationi de Propaganda Fide praepositorum, praehabito venerabilis

Fratris Georgii De Jonghe D'Ardoye, Archiepiscopi titularis Misthiensis

et in Archipelago Indonesiano Delegati Apostolici, favorabili voto, atque

suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse

praesumant consensu, omnibus mature perpensis ac certa scientia, de

Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, e latissimo Vicariatus Apo­

stolici de Pontianak in Borneo Occidentali territorio partem illam di-

strahimus, quae provinciam civilem de Liutang complectitur, et eam in

novam erigimus et constituimus praefecturam Apostolicam, de Sintang:

nomine appellandam. Novam hanc Praefecturam Apostolicam curis com­

mittimus Presbyterorum Missionariorum Societatis Mariae, qui--vulgo*

Patres Monfortani nuncupantur, quique in illa Missione iam dudum ad

Christi regnum prolatandum sedulo adlaborant, ad Nostrum tamen et

Apostolicae Sedis beneplacitum. Eidem autem Praefecturae de Sintang

eiusque pro tempore Praefectis Apostolicis omnia tribuimus iura, privi­

legia, honores et potestates, quibus ceterae per orbem Praefecturae Apo­

stolicae earumque Praesules iure communi fruuntur et gaudent ; et istos,

pariter iisdem adstringimus oneribus et obligationibus, quibus ceteri

adstringuntur. Quae omnia uti supra disposita et constituta, rata ac

valida esse volumus et iubemus, contrariis quibuslibet minime obstanti­

bus. Harum vero Litterarum transumptis aut excerptis, etiam impressis,

manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesia­

stica dignitate vel officio constituti munitis, eamdem prorsus volumus

Acta Pii Pp. XII 441

haberi fidem, quae hisce praesentibus ostensis haberetur. Nemini autem

hanc paginam dismembrationis, erectionis, constitutionis, commissionis,

statuti et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis

vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipo­

tentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incur­

surum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo

quadragesimo octavo, die undecima mensis Martii, Pontificatus Nostri

anno nono.

Pro S. Ii . E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SE L V AGGI ANI P. Card. FUMASONI BIONDI 8. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus.

f Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Selene, Dec. Proton. Apost.

Albertus Serafini, P?*oton. Apost.

Loco ® Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXJV, H. >,8 - Al . Trussardi.

I Y

DE QUEENS TOWN

PRAEFECTURA APOSTOLICA DE QUEENSTOWN AD VICARIATUS APOSTOLICI GRADUM

EVEHITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Digna plane videtur quae ad maioris dignitatis gradum evehatur

quaevis inter infideles gentes enascens Ecclesia, si catholica religio non

mediocre illic suscepit incrementum. Magno cum gaudio itaque accepi­

mus in Praefectura Apostolica de Queenstown in Africa Meridionali, a

cl. m. Pio Papa Undecimo, Praedecessore Nostro, Apostolicis sub

plumbo Litteris In illas quoque, die vicesima nona mensis Martii, anno

millesimo nongentesimo trigesimo octavo datis, erecta, postremis hisce

annis indefesso labore constantique zelo Sodalium Piae Societatis Mis­

sionum seu Societatis Apostolatus Catholici, cui concredita est, non

parum increvisse fidelium munerum et missionalia opera; quare enixas

dilecti Filii Societatis illius Superioris Generalis oblatas Nobis preces,

442

attento etiam favorabili voto venerabilis Fratris Martini Lucas, Archie­

piscopi titularis Adulitani et in Africa Meridionali Delegati Apostolici,

libenter excipiendas duximus. De venerabilium igitur Fratrum Nostro­

rum S. R. E. Cardinalium S. Congregationi de Propaganda Fide prae­

positorum consilio, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eo­

rum qui sua interesse praesumant consensu, omnibus mature perpensis

ac certa scientia, de apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, Praefectu­

ram Apostolicam de Queenstown, eius servatis appellatione et finibus, in

Vicariatum Apostolicum evehimus; eumque eiusdem Societatis Aposto­

latus Catholici Sodalium curis, ad Nostrum tamen et Sedis Apostolicae

beneplacitum, concredimus, maxime in Domino confisi eos ob hanc suae

missionis provectionem ad novos maioresque in dies exantlandos labores

allectum iri. Novo igitur huic Vicariatui Apostolico de Queenstown eius­

que pro tempore Praesulibus omnia tribuimus iura, privilegia, honores

et potestates, quibus ceteri per orbem Vicariatus Apostolici eorumque

Vicarii iure communi fruuntur et gaudent, eosque pariter iisdem adstrin­

gi™ us oneribus et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Quae

omnia, uti supra disposita et constituta, rata ac valida esse volumus et

iubemus, contrariis quibuslibet non obstantibus. Harum vero Litterarum

transumptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii

publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel ofiicio con­

stituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae hisce prae­

sentibus ostensis haberetur. Nemini autem hanc paginam evectionis, ere-

ctionis, constitutionis, commissionis, statuti et voluntatis Nostrae infrin­

gere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare prae­

sumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum

Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo

quadragesimo octavo, die nona Aprilis mensis, Pontificatus Nostri anno

decimo.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI S. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Bernardus De Felicis, Proton. Apost.

Albertus Serafini, Proton. Apost.

L o c o SB Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 70 - Al . Trussardi.

Acta Pù Pp. XII 44g

• V

TKANSVAALLEtfSIS ET KIMBERLIENSIS (PRAETORIENSIS)

B VICARIATIBUS APOSTOLICIS TRANSVAALLENSI ET KIMBERLIENSI PARS DISTRA­

HITUR^ QUAE IN NOVUM VICARIATUM APOSTOLICUM, (( PRAETORIENSEM »

NUNCUPANDUM, ERIGITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Quae ad fidem catholicam facilius inter infideles populos prolatandam

necessaria vel opportuna videantur, ea, pro supremo Nobis divinitus

commisso apostolatus munere, praestare satagimus. Hinc lubenter preces

excipiendas censuimus venerabilis Fratris Martini Lucas, Archiepiscopi

titularis Adulitani, in Africa Meridionali Delegati Apostolici, qui, con­

sentientibus venerabilibus Fratribus David 0'Leary, Vicario Apostolico

Transvaallensi, et Hermanno Meysing, Vicario Apostolico Kimberliensi,

ab Apostolica Sede expostulavit ut territorii partem, ex istorum Ant!

stitum Vicariatibus ut infra distractam, in novum Vicariatum Aposto­

licum erigere decernamus, clero saeculari concredendum. Nos itaque, de

venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium S. Congrega­

tioni de Propaganda Fide praepositorum consilio, suppleto, quatenus

opus sit, aliorum quorum intersit, vel qui sua interesse praesumant con­

sensu, omnibus mature perpensis, ac certa scientia, de Apostolicae No­

strae potestatis plenitudine, e Vicariatu Apostolico Transvaallensi di­

strictus civiles de Pretoria et de Erit s, ac de Vicariatu Apostolico Kim­

berliensi districtus civiles de Rustemburg et Marico distrahimus et ter­

ritorium quatuor horum districtuum civilium in novum erigimus et

constituimus Vicariatum Apostolicum, cui nomen erit Praetoriensis, et

eum cleri saecularis illius regionis Sacerdotibus, ad Nostrum tamen et

Sedis Apostolicae beneplacitum, concreditum volumus, magnopere con­

fisi christianum nomen illorum Evangelii Praeconum studio facilius et

efficacius suos inter cives propagari posse. Novo igitur huic Vicariatui

Apostolico Praetoriensi eiusque pro tempore Praesulibus omnia tribui­

mus iura, privilegia, honores et potestates, quibus ceteri per orbem Vica­

riatus Apostolici eorumque Vicarii iure communi fruuntur et gaudent,

eosque pariter iisdem adstringimus oneribus et obligationibus, quibus

ceteri adstringuntur. Quae omnia, uti supra disposita et constituta, rata

444 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ac valida esse volumus et iubemus, contrariis» quibuslibet non obstanti­

bus. Harum vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam impressis,

manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in eccle-

stica dignitate vel officio constituti munitis, eamdem prorsus volumus

haberi fidem, quae hisce praesentibus ostensis haberetur. Nemini autem

hanc paginam dismembrationis, erectionis, constitutionis, commissionis,

statuti et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis

vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omni­

potentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incur­

surum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo

quadragesimo octavo, die nona Aprilis mensis, Pontificatus Nostri anno

decimo.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI 8. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Bernardus De Felicis, Proton. Apost.

Albertus Serafini, Proton. Apost. Loco Plumbi

Heg. in. Cane. Ap., vol. LXXV, %. 09 - Al . Trussardi.

L I T T E R A E APOSTOLUSAE

I

BEATUS MARTINUS DE PORRES, CONFESSOR EX ORDINE FRATRUM PRAEDICATORUM ;

PECULIARIS OMNIUM OPERUM IUSTITIAE REIPUBLICAE PERUVIANAE PATRO­

NUS -CAELESTIS DECLARATUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Cum Romanum Pontificem deceat

votis Episcoporum concedere, quae eo spectent, ut provide Christifi­

delium bono societatisque profectui spirituali consulatur, annuendum

censemus supplicationibus, quae Tertii Conventus Eucharistici Peru­

viani Nationalis occasione Nobis Venerabiles Fratres Archiepiscopi,

Episcopi ac Praelati Peruvianae ditionis, nuper adhibuerunt, ut bea­

tum Martinum de Porres, ex Ordine Praedicatorum Confessorem, pecu­

liarem Operum iustitiae in Peruviana ditione Patronum caelestem de­

clarare velimus. Ipsum enim Beatum in Americae regionibus iidem.

Acta Pii Pp. XII 445

Praesules laetantur maxima veneratione coli, ita ut Rectores etiam

Reipublicae Peruvianae precibus praedictis vota sua impense addant.

Apostolicus vero Nuntius Noster in Republica Peruviana, qui Nos de

rebus bisce edocet, commendationibus quoque suis Rectorum ac Praesu­

lum, quos memoravimus, petitionem amplissime exornat. Quae cum ita

sint, audito Venerabili Fratre Nostro Sanctae Romanae Ecclesiae Cardi­

nali Praenestino Episcopo, Sacra Rituum Congregationis Praefecto, ex

certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque Apostolicae No­

strae Potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuum­

que in modum Beatum Martinum de Porres Confessorem ex Ordine Prae­

dicatorum peculiarem omnium Operum iustitiae Reipublicae Peruvia­

nae caelestem Patronum confirmamus, constituimus ac declaramus;

omnibus et singulis liturgicis privilegiis adiectis, quae huiusmodi Pa­

tronatus propria sunt. Haec decernimus, edicimus, statuentes praesen­

tes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere;

suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque ad

quos pertinent seu pertinere poterunt plenissime suffragari ; sicque rite

iudicandum esse ac definiendum irritum que ex nunc et inane fieri si

quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive

ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum sub anulo Piscatoris, die

x mensis Ianuarii anno MCMXXXXV, Pontificatus Nostri sexto.

De speciali Sanctissimi mandato Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

I I

ECCLESIA PAROECIALIS, GODÌI IN ARCE MANTUANAE DIOECESIS EXTANS, DEO

IN HONOREM B. MARIAE V. VULGO (( MADONNA DELLA SALUTE » DICATA,

BASILICIS MINORIBUS ACCENSETUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Ut pretiosissima gemma in aureo

anulo sic Ecclesia, in qua pervetusta Imago Beatae Mariae Virginis sub

titulo v. « Madonna della Salute » ditissimo fulget diademate Eidem

sollemniter imposito Nostro Nomine die iv mensis Novembris superio­

ris anni a Dilecto Filio Nostro Adeodato Ioanne Sanctae Romanae Ee-

446 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

elesiae Presbytero Cardinali Piazza, Venetiarum Patriarcha, lumen af­

fert, decus et ornamentum antiquissimae Godìi arci, quae a Gothis, ad

historiae fidem, anno ccccxii condita in ripa Mincii fluminis, medius

fuit et, quoad artem bellicam, maximi ponderis locus vehementium ar-

morum, pugnar um, contentionum, tum barbarorum tum « Gonzaga »

Marchionum temporibus praecipueque saeculo elapso. Ubi saeculares res

gestae sunt, saepenumero cruentae, alias saevae et virtutibus infestae,

alias insignes optimaeque, illic, tantis tamque arduis contemptis diffi­

cultatibus, una cum civili religiosa quoque vita percrebruit ac praeser­

tim circum dominicas ac marianas aedes floruit. Quas inter historia est

digna Ecclesia, quam valde vehementer eius Parochus, dilectus filius

Iulius Guidoni, Nobis celebravit in maiusque extulit. Nam, anno MLV

Henricus III S. R. I. Rex « plebem de Gothi... cum omnibus sacerdo­

tibus » Mantuano Episcopo confirmavit : quae verba, certis ex tabulis

excerpta, iam perantiquis a temporibus sacellum Sanctae Mariae Mag­

dalenae in honorem in castro inferiori fuisse probant. Tunc temporis

inter incolas eminuit Sordellus Visconti, strenuus insectator intempe-

rantiae vitiorum, arrogantiae principum suae aetatis virorum, cuius af­

ferunt memoriam fidelibus templum adeuntibus duae singulari arte ex

aere factae a Iosepho Menozzi, sculptore, lampades igniferae, eximiae

magnitudinis, quae in Ecclesia conspiciuntur ab utroque latere Altaris

Maioris una cum sex aliis candelabri*» item ex aere eleganter fictis.

Saeculo xn ineunte, cum Episcopus Mantuanus vetus Sanctae Mariae

Magdalenae sacellum dono monachis S. Benedicti dedisset, novum in

castro superiori exstructum fuit templum in honorem Beatae Mariae

Virginis, quod paroeciale gradatim vocatum fuit, ibique vita paroecia­

lis, praesertim a Concilio Tridentino, in dies sese agitare coepit. Anno

M B L X X X I V a Gulielmo Gonzaga, Mantuae Duce munificentissimo, reie­

ctum sub titulo S. Petri Apostoli, monachis a S. Hieronymo ex Con­

gregatione Faesulana traditum fuit usque ad annum MDCLXXVI. Cum

autem anno MDCXIII terra ingenti concussi! mota fuisset ac proinde

ipsum fere a fundamentis corruisset, Godienses incolae, religiosa fla­

grantes pietate, novam super vetusti templi ruinas, ab anno MDCCXXIX

usque ad annum MDCCXXXV, Ecclesiam exstruxerunt, quam postea dein­

ceps Parochi, plerique aucti Protonotarium Apostolicorum titulo,

exornandam curarunt. Anno denique MCMXXXVIII, coepit Ecclesia prae­

cipuis operibus et artificiis summis augeri, quae usque ad praeteritum

annum templi auxerunt splendorem. Fidelium Godiensium beneficentia

donaque militum in immani horrendoque bello tandem superiore anno

perfecto, Parochi Prioris Ecclesiae studium assiduum et fervida indu-

Acta Pii Pp. XII 447

stria ingentem compararunt pecuniam ad magnificentiam templo affe­

rendam, arte singulari auctam praecipui actoris Iosephi Menozzi. Mar-

moreis plurium colorum laminis parietes multifariam inducti ; aureis*

tectoriis Ecclesiae caelum ornatum; onyx specularis per quem clara

lux solis ex amplis fenestris descendens tenuis fit temploque mysticam

affert umbram, quae multitudinis animos ad preces fundendas ab imo

pectore allicit; vere mirificum et summo artificio factum opus Christi

Cruci aflßxi, qui, eximia magnitudine, Altari imminet ; optimae structu­

rae genere confectum. Tabernaculum e parte exteriore aeneum, ab in­

teriore ex onyche, quod viridibus niveisque nitet lapillis, gemmisque

fulget ; cancelli praeterea eleganter ex aere perfecti ; porro sublime sug­

gestum, a duabus e mar mor e statuis Philosophiae et Theologiae ima­

gines exprimentibus ab utroque latere fultum, pariter ex aere mirifice

caelatum, cui numidici lapidis, onychis aurique opera addita sunt; ac

potissimum marmorea statua Sanctae Theresiae ab Infante Iesu, miti

suavique obitu excedentis, suaviterque ab angelo fultae : haec plura

sunt opera et artificia, aliis omissis, quibus Ecclesia redundat. Sic de­

corata, a Venerabili Fratre Dominico Menna, Mantuano Episcopo, die

xxi mensis Octobris superioris anni consecrata est et, paucis post die­

bus, die nempe iv mensis Novembris, auctoritate Nostra, per similes

Apostolicas Litteras die xxix mensis Octobris eiusdem anni sub anulo

Piscatoris datas, aurea corona gemmata per Dilectum Filium Nostrum

S. R. E. Cardinalem Patriarcham Venetiarum, ut supra memoravimus,

sollemniter redimita est fictilis perantiqua Imago Beatae Mariae Vir­

ginis, quae, intra moenia castri Godii anno MDCCH inventa, et vulgo

appellata <( del terraglio », saeculo post illata fuit in Ecclesiae sacel­

lum ad hoc ipsum perpolite instructum, quaeque, ab interitu oppidi

servatrix, bello saeviente, atque Godiensium salutis auctor, vulgo « Ma­

donna della Salute )) vocata, nunc admirandum in modum in sacello

conspicitur super magnificentissimum Altare ope militum exstructum.

Praefatus Parochus Prior Godii, qui cultum pietatemque erga Beatam

Mariam Virginem quam maxime provehenda iugiter curavit, deque Ec­

clesia sua tantas habuit laudes, ferventia depromens vota populi Go-

diensis, enixas preces, commendationis officio communitas Venerabilis

Fratris Episcopi Mantuani, humiliter Nobis adhibuit ut Ecclesiam pa­

roecialem Godii titulo ac dignitate. Basilicae Minoris decorare digne­

mur. Nos, ut filialis pietas Godiensis populi erga Beatam Mariam Vir­

ginem, gratiarum omnium apud Deum sequestram, magis magisque fir­

metur, augeatur, ultro libenterque oblatis Nobis precibus votisque an­

nuendum censuimus. Quare, collatis consiliis cum Venerabili Fratre

448 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Salotti) Episcopo

Praenestino, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa scientia

ac matura deliberatione Nostris, deque Apostolicae Nostrae potestatis

plenitudine, praesentium Litterarum tenore, perpetuumque in modum,

Ecclesiam paroecialem, Deo in .honorem Beatae Mariae Virginis vulgo

« Madonna della Salute » dicatam, Godii in arce exstantem, intra fines

Mantuanae dioecesis, titulo ac dignitate Basilicae Minoris decoramus,

cum omnibus privilegiis, praerogativis, atque iuribus quae Ecclesiis hoc

titulo honestatis rite competunt. Contrariis quibusvis nihil obstanti­

bus. Haec benigne largimur, decernentes praesentes Litteras firmas,

validas atque efficaces semper exstare ac permanere; suosque plenos

atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos spectant seu

spectare poterunt nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque

rite iudicandum esse ac definiendum ; irritumque ex nunc et inane fieri

si quidquam, secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter

sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

XV mensis Augusti, in festo Assumptionis Beatae Mariae Virginis, anno

MCMXXXXVI, Pontificatus Nostri octavo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

III

AD DIGNITATEM" ET HONOREM BASILICAE MINORIS EVEHITUR ECCLESIA PAROE­

CIALIS DEO IN HONOREM S. MARTINI DICATA ET IN CIVITATE POSITA, CUI

NOMEN VULGO (( HAL )) INTRA FINES ARCHIDIOECESIS MECHLINIENSIS.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Paroecialis Ecclesiae, Deo in hono­

rem Sancti Martini dicatae, intra fines Archidioecesis Mechliniensis, in

civitate cui nomen Hallae, vulgo « Hai » exstantis, antiquitatem, ma-

gnificentiam, splendorem, cultumque praefervidum erga Imaginem Bea­

tae Mariae Virginis, a fere septem saeculis intra dictum templum maxi­

ma affectam admiratione, amplissimo Nobis celebravit libello Dilectus

Filius Noster Ioseph Ernestus Sanctae Romanae Ecclesiae Presbyter

Cardinalis van Roey, Archiepiscopus Mechliniensis. Namque illius Ima-

Acta Pii Pp. XII

ginis cultus, HalliSj in oppido, proximo Bruxellis, inde ab anno MCCLVII

ortus est — uti in suo libro, per Plantinianos typos Antverpiae edito

anno MDCIV, tradidit Iustus Lipsius, in Lovaniensi Studiorum Univer­

sitate Professor eximiusque marialis cultor. Mecbtildes, uxor Fioren­

tini IV, Comitis Hollandiae et Zelandiae, unam e tribus Imaginibus,

quas dono acceperat, tunc temporis Ecclesiae Hallensi obtulit. Sic cre­

vit Beatae Mariae Virginis cultus Hallis, miras propter gratias quae

ab Eius gremio manabant, ut non modo e vicinia sed etiam ex lon­

ginquo fidelium turmae eam celebrarent. Cum autem Ecclesia illa ad

excipiendam christifidelium multitudinem nimium facta esset angu­

sta, Sodalitas cui vulgo nomen « Clercs et vallerts de Notre Dame

de Hai », faventibus praecipue Decessoribus Nostris rec. mem. Ioan­

ne Pp. XXIII et Martino Pp. V, stipem a populo tam copiose coe­

git, ut novum ampliusque templum, eiusdem vi, erectum sit. A bon.

mem. Petro, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali d'Ailly, Archie­

piscopo Cameracensi, sollemniter consecratae saeculo xv ineunte,

usque ad Gallicam perturbationem, sumptuosae Ecclesiae illi subiecta

fuit civitas Hallensis. Eiusdemque nominis Beatae Mariae Virginis

Confraternitas, anno MCCCXXXXIV erecta et a Decessore Nostro rec.

mem. Eugenio Pp. IV anno MCDXXXII approbata, memoratu digna est

quia ad eam non solum illius ditionis cives ascripti fuerunt, sed et

Galli quoque, Germani, Itali, Hispani, Poloni, Scoti, Hiberni et Angli.

Quos inter sodales adnumerantur etiam optimates, comites, duces, re­

ges nec non imperator. Quinquaginta circiter sunt in Belgio Confra­

ternitates Beatae Mariae Virginis Hallensis, quarum nonnullae in Gal­

lia quoque exstant. Recordatione fruimur insignium benef actorum vel

peregrinorum, idest Ludovici XI, Delphini Galliae, qui pulcherrimum

obtulit ostensorium anno MCCCCLX; Caroli V Imperatoris, Philippi II,

Hispaniae Regis ; Archiducum Alberti et Isabellae; Henrici VIII, An­

glorum Regis, qui, cum adhuc Ecclesiae esset defensor, perdives dono

dedit ostensorium, quod in universo Eucharistico Congressu Londini

anno MCMVIII habito ad Sanctissimum Sacramentum in ore atque ocu­

lis omnium exponendum adhibitum fuit. Nec pios inter peregrinos

prae terni ittendi sunt Sanctus Ignatius de Loyola et Sanctus Ioannes

Berchmans, nec non Maria Henrica, secunda Belgarum Regina. Ipsi

Decessores Nostri rec. mem. Iulius II, Pius IX et Leo XIII peculiarem

erga Hallensem Beatam Mariam Virginem pietatem insignibus suis com-

probarunt donis. Inclyta Imago diademate redimita fuit, nomine Pii

Pp. IX, ab Archiepiscopo Mechliniensi die iv mensis Octobris anno

MDCCCLXXiv. Temporum decursu fervida erga Hallensem Virginem re-

31 - ACTA, vol. XT, n. 11. - 26-IQ-flî-S.

450 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ligio vividior facta est : ad eam colendam ingens confluii frequenterque

fidelium vis, praesertim singulis Maii mensis diebus, in Pentecostes fe­

sto et prima Dominica Septembris, ex urbe potissimum Bruxellis huius­

que e vicinia, atque ex Hannonia quoque, Flandria, Leodio et Namureo,

nec non e septemtrionali Galliae regione. Processiones plurimae, qua­

rum prima mentio anno MDxxxii habetur, quibusque per civitatem

Imago ipsa magna cum pompa vehitur, clara sunt publici cultus ma­

rialis signa. Singulis quinquenniis mira arte ab Hallensibus in honorem

Patronae civitatis ludi scaenici eduntur, quibus complures intersunt

gentes exterarum quoque nationum. Ecclesia vero, quae tam praeclaram

possidet custoditqne excultam Imaginem, magnificum est preti osunique

structurae gothicae monumentum, quod copiosis renidet operibus mi­

rifico artificio ab insignibus scriptoribus factis. Splendide a Caroli V

Sculptore, Ioanne Mone, confectum, exstat atque eminet Altare cum

retabulo ex alabastro, maximaque sunt in admiratione imagines extypae

septem Sacramentorum et quattuor Ecclesiae Doctorum. Antiquae stru­

cturae genere confectum, conspicitur prope chorum tabernaculum. In

Ecclesiae thesauro insuper etiam reposita sunt magni pretii ostensoria,

calices, coronae, grave plerumque artis argentum, aliaque abundans

atque excellens supellex. Hisce omnibus singillatim expositis et pecu­

liari anfiquoque cultu erga Imaginem Beatae Mariae Virginis et magni­

ficentia Hallensis Ecclesiae S. Martini, Dilectus Filius Noster Cardi­

nalis Archiepiscopus Mechliniensis enixas Nobis adhibuit preces, com­

mendationis ofiicio quoque suffultas Venerabilis Fratris Nostri Clemen­

tis S. B. E. Cardinalis Micara, Episcopi Veliterni, in Belgio iam No­

stri Nuntii Apostolici, ut supra illustratam Ecclesiam Nos titulo et

privilegiis Basilicae Minoris condecorare dignaremur. Ad Mechlinien­

sis et praecipue Hallensis populi pietatem erga Beatam Mariam Virgi­

nem firmandam, roborandam ac magis magisque augendam intenti,,

Nos Eminentissimi Praesulis votis perlibenter annuere statuimus. Au­

dito igitur Venerabili Fratre Nostro Carolo S. R. E. Cardinali Salotti,

Episcopo Praenestino, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa

scientia ac matura deliberatione Nostra, deque Apostolicae Nostrae po­

testatis plenitudine, praesentium Litterarum vi, perpetuumque in mo­

dum, Ecclesiam paroecialem Sancto Martino sacram, Hallis, intra fines

Archidioecesis Mechliniensis exstantem, titulo ac dignitate Basilicae

Minoris decoramus, omnibus cum privilegiis, praerogativis atque iuri­

bus, quae Ecclesiis hoc titulo honestatis rite competunt. Contrariis qui­

buslibet non obstantibus. Haec benigne largimus, decernentes praesen­

tes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac perma-

Acta Pii Pp. XII 451

nere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque

ad quos spectant seu spectare poterunt nunc et in posterum plenissime

suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumqtie ex

nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate

qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

XV mensis Augusti, in festo Assumptionis Beatae Mariae Virginis, anno

MCMxxxxv i , Pontificatus Nostri octavo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

IV

BASILICAE MINORIS TITULO AC PRIVILEGIIS DECORATUR ECCLESIA B. MARIAE

VIRGINIS PERDOLENTIS « AD TABELLAS MARIANAS )), VULGO (( MARIA TRA­

FERL )), INTRA DIOECESIS SANCTI HIPPOLYTI FINES.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Solatium in aerumnis, in adversis

fortitudo semper et ubique habita est Beatissima Dei Genetrix Virgo

Maria, Christifide^bus maximum et dolores fortiter tolerandi et fidu­

ciam in Deum numquam amittendi praebens exemplum. Nil mirum

proinde si, inter varias et poéticas et benignas ipsi Deiparae tributas

appellationes, crebrior animisque carior illa exstet, qua « Virgo Perdo-

lens » seu « Dolorosa » dulciter fideliterque appellatur. Cuius ad aras,

ante Ipsius Effigies, tum marmore sculptas tum in tabulis depictas,

frequentes conveniunt populi et animos doloribus ob privatas vel pu­

blicas calamitates vexatos, tamquam tenerrimae Matri filioli, effun-

dunt, ita ut dici possit Templum quodque, ubi Dolorum Virginis Effi­

gies asservatur, cum totius nationis ac populi historia arcte coniunctum

esse. Eo convenientibus fidelibus audiri videtur materna ac dolens pia

vox : « O vos omnes qui transitis per viam, attendite et videte si est

dolor similis sicut dolor meus! »; iisdemque dulce est ac maximo sola­

cio Caelestis Matris doloribus suas Patriaeque angustias intexere, ut

leniri possint et in gaudium converti. Haud aliter profecto accidit,

prout Nobis innotuit, quod ad Ecclesiam pertinet Uni Trinoque Deo

452 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

dicatam in honorem Beatae Mariae Virginis Perdolentis, <( ad Tabel­

las Marianas », vulgo « Maria Traferl », intra Sancti Hippolyti dioe­

ceseos fines, apud Vindobonam, principem Austriae Urbem. Enimvero,

exeunte saeculo xvi et praesertim xvn albescente, pietas erga Maria­

lem Effigiem, in tabula lignea depictam et in eadem Ecclesia asserva­

tam, diffundi coepta est, atque adeo, signis miraculisque faventibus, per­

crebuit, ut sive Episcopus Passaviensis, tunc loci Ordinarius, sive Ra-

tisbonensis Antistes, tunc Sanctae Romanae Ecclesiae Presbyter Car­

dinalis, canonica inquisitione rite peracta, Primum Lapidem pro

exstruendi Templi fundamentis, die xxv mensis Aprilis anno MDCLX,

sollemniter posuerint ; novamque pulchrioremque Ecclesiam in honorem

Virginis Mariae Perdolentis dedicaverunt. Quae celeberrima in tota

Austria et Bavaria brevi evasit, tum ob loci amoenitatem tum ob archi­

tecturae pulchritudinem qua ceteris antecellit. Clarissimi et architecti,

et pictores et varii generis artifices in aedificandam exornandamque

Ecclesiam operam suam contulerunt, gloriam Dei nec non Mariae Vir­

ginis cultum augentes, populorumque foventes pietatem. Pretiosis mar-

moribus picturisque magni pretii renident sollemnia Altaria, ferréis

cancellis septa; auro vero refulgent magnus suggestus ac praelonga

chori lorica. Eiusdem profecto Ecclesiae fama, saeculo potissimum xvin,

non modo peregrinorum turmas alliciebat, sed etiam Romanos Impera­

tores atque Archiduces Austriacos, qui, eam visitantes, multis iisdem­

que praeclaris donis cumulabant. Anno autem MDCLXXXIII, infensissimis

Turcis Vindobonam oppugnantibus et obsidentibus, frequentiores im-

/ pensioresque effundebantur fidelium preces, ab ipso Innocentio Pp. XI,

rec. mem., Decessore Nostro, in universo orbe catholico inditae, potis­

simumque in illa, nondum perfecta, proximiore Mariali Ecclesia, donec,

die XII mensis Septembris, eadem Virgo Maria, per Ioannem Sobieski,

Poloniae Regem, atque strenuum, non minus quam devotum, Supre­

mum Exercituum Ducem, Christianis claram apertamque prodidit vi­

ctoriam, Vindobonam totamque Austriam, immo et Europam, a Tur­

carum periculo penitus liberavit. Anno denique MDCCLtXxxm, supra

memorata Ecclesia in Paroeciam evecta est, eidemque nonnulli Sacer­

dotes, una cum Parocho, etiam nunc inserviunt. Decus huius Templi

splendoremque augent, praeter insignes Sanctorum Reliquias, privi­

legia et quam plurimae Indulgentiae, quibus a Summis Pontificibus

potissimumque a Decessore Nostro Leone Pp. XIII, fel. rec., Templum

ipsum ditatum est. Piae insuper Consociationes fidelium ad divini cul­

tus magnificentiam et ad Religionis incrementum alacriter intendunt ;

hisce vero novissimis temporibus, ad reiiciendum sacrum aedificium,

Acta Pu Pp. XII 453

christifideles et ex omni ordine cives laudabili contentione adlabora­

verunt. Quae omnia retulit Nobis Venerabilis Frater Michael Meme-

lauer, Sancti Hippolyti Episcopus, qui, proprio nomine et Canonico­

rum omnisque Cleri, nec non Procer um universique populi, enixas No­

bis deprompsit preces, ut Ecclesiam « ad Tabellas Marianas », Perdo-

lenti Virgini Mariae dicatam, titulo ac privilegiis Basilicae Minoris

decorare dignaremur. Nos porro, ad augendam huius Templi magnifi-

centiam, cuius historia una cum Austriae praeclaris eventis est arctis­

sime coniuncta, ad fovendam in dies fidelium pietatem, nec non ad tri­

buendum Parochi ac Sacerdotum sollertiae atque Sodalium navitati

publicum luculentumque praemium, postulationes, quas supra memo­

ravimus, excipiendas statuimus. Audito igitur Venerabili Fratre No­

stro Clemente Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Micara, Episcopo

Veliterno, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa scientia ac

matura deliberatione Nostra, deque Apostolicae Nostrae potestatis ple­

nitudine, praesentium litterarum vi perpetuumque in modum, memo­

ratam Ecclesiam, Uni Trinoque Deo in honorem Beatae Mariae Vir­

ginis Perdolentis « ad Tabellas Marianas», vulgo «Maria Traferl »,

dicatam atque intra Sancti Hippolyti dioeceseos fines exsistentem, ad

dignitatem Basilicae Minoris, C U B I omnibus privilegiis huic titulo ad­

nexis, evehere perhibenter decrevimus. Contrariis quibuslibet minime

obstantibus. Haec edicimus, statuimus, decernentes praesentes Litte­

ras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suos­

que plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illique Ecclesiae

ad quam pertinet, nunc et in posterum, plenissime suffragari; sicque

rite iudicandum esse ac definiendum ; irritumque ex nunc et inane fieri,

si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter

sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

xv mensis Decembris, anno M C M X X X X V I I , Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato Pro Domino Cardinali a Secretis Status

D O M I N I C U S S P A D A

a Brevibus Apostolicis.

454 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

V

S. IOSEPHUS CALASANCTIUS CAELESTIS PATRONUS CONSTITUITUR OMNIUM

SCHOLARUM POPULARIUM CHRISTIANARUM UBIQUE EXSISTENTIUM.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Providentissimus Deus, Qui num­quam Ecclesiam suam contra impios inimicorum hominum conatus, opportunis auxiliis munire et aequatis temporum necessitatibus prae­sidiis defendere cessat, Nobis, christianae reipublicae pono provehendo iugiter intentis, misericorditer concedit ea Supremi Pastoris officia obire quae praesentia rerum adiuncta magis requirere videntur. Et revera hac Nostra aetate, qua puerorum et adolescentium recta institutio, ob plu­rimas et omnibus notas causas, quanto difficilior eo magis est neces­saria, dum veritatis osores, ne ab impudentissimis quidem calumniis abhorrentes, quotidie effutire non dubitant Catholicam Ecclesiam haud umquam aut ra 'o et inepte intimae plebis necessitatibus consuluisse, propitia Nobis ] raebetur occasio in mentem fidelium omnium revocandi quae et quanta Christi Ecclesia, Sanctorum suorum opera et studio, omni tempore egerit ut pueri et adolescentes e populo egentiores et tenuiores ad virtutis semitam adducerentur, litterisque, scientiis et artibus, uno verbo, omni humanitate gratuito instituerentur. En, intra paucos dies, tertium feliciter explebitur saeculum ex quo Sanctus Iosephus Calasan­ctium, Fundator Ordinis Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum, aetate gravis ac meritis superabundans, sanctissime obdormivit in Domino, et secundum pariter erit plenum saeculum ex quo idem sanctus vir, merito angelus et princeps studiosae iuventutis, iam cum in saeculo adhuc viveret, vocatus, a Decessore Nostro rec. me. Benedicto XIV, in Vaticana Basilica, intra Beatorum numerum sol­lemniter adnumeratus fuit. Nos igitur, qui geminatae laetitiae memorati Ordinis, de christiana educatione optime meriti, iam per epistolam ad Praepositum Generalem, quodammodo Nosmetipsos iunximus, nunc vo­lumus novum propensae voluntatis Nostrae erga Calasanctianam Reli­giosam Familiam testimonium proferre, etiam ut, Divini Magistri man­datis obsequentes, paternam adsiduamque sollicitudinem Nostram erga pueros et adolescentes, pauperes praesertim et omni ope destituios, iterum iterumque manifestam faciamus ; utque christifideles universi erga San­ctum Iosephum Calasanctium eiusque Sodales et Scholas Pias grati sint pro merito, eiusdem Patris Legiferi aliorumque venerabilium viro­rum exempla sequantur et frugiferis Ordinis laudati operibus adiumenta, pro viribus conferant. Gravissimis enim et indubiis probatum est docu-

Acta Pii Pp. XII 455

mentis ipsum Calasanctium, hac Alma in Urbe, ad Sanctae Dorothea« templum, trans Xystum pontem, anno MDXCVII, primam in Europa scho Iam publicam pueris e populo egenis et derelictis gratuito instituendis aperuisse. Ad quod saluberrimum et tunc praesertim maxime necessarium opus aggrediendum Vir Dei inde a suscepto, in Hispania, patria sua, sacerdotio, sibi ipsi visus est superne vocari, cum Urgellensis dioecesis Vicarii Generalis munere fungebatur. Narratur enim? cum in ea urbe commoraret, vocem ipsum audivisse intimam illud sibi iterum iterumque inculcantem : perge Romam, Ioseph, perge Romam, et cum fluctuaret ancipite animo multitudinem puerorum innumerabilem in somnis vidisse ; eiusdemque teñeras adhuc mentes et iuvenilia pectora ad pietatem et litteras ab se invitari, institui, doceri. Cuius visionis Iosephus recorda-tus est dum, Romae commorans, quadam die, forum aliquod pertran-siens, revera puerorum agmen ei ob oculos venit, scurrilia et turpia miseranda adeo licentia proferentium ut precocem suam corruptione!» satis satisque ostenderent. Videt Ille, miseretur ex animo et sibi dicta audit verba Spiritus Sancti : « Tibi derelictos est pauper, orphano tu eris adiutor ». Scholas igitur, uti diximus, tunc fundavit quas Pias Cala-sanctius ipse appellari voluit ut earum naturam et finem clare ostenderet quasque Dominus eiusque Sanctissima Mater, inter difficultates, hosti-litates, persecutiones quamplurimis manifeste protegere numquam ces-sarunt atque e Decessoribus Nostris multi, inde ab initio, benigno prose­cuti sunt favore. Clemens revera VIII, vix cognito Calasanctii consilio gratis instituendi pueros ex plebe, patrocinio suo rem avocavit et, nisi morte praeventus esset, ipse Pias Scholas procul dubio approbavis-set : Paulus V opus Iosephi « auctore Deo » susceptum dixit et anno MDCXVII Congregationem Scholarum Piarum instituit, quam a suo nomine Paulinam cognominari voluit ; Gregorius XV, cui Sanctus Io­sephus, Narniae commorans, superno lumine illustratos, electionem in Summum Pontificem praedixerat princeps eiusdem Sancti et Sodalium amicus fuit, nam Constitutione Sua Apostolica In supremo apostolatus solio, anno MDCXXI edita, Paulinam Congregationem ad gradum Ordinis Religiosi evexit et eius Constitutiones paulo post probavit ; Urbanus VIII vetuit ne alii, Scholarum Piarum nomine ad lucrum uterentur ; Alexan­der VII Iosephi Beatificationis causam introduxit; Clemens IX omnes gratias omniaque privilegia a Gregorio XV Scholarum Piarum Ordini concessa iterum probavit et confirmavit; Clemens item XII sollemniter declaravit Iosepho missionem coelitus esse traditam maxime « ad exem­plum primum exhibendum christianae popularis eruditionis universae » ; Benedictus deinde XIV, qui Calasanctium « Iobum legis gratiae » voca­verat, Illum inter Beatorum agmina, uti diximus, abhinc duo plena saecula, adnumeravit, donec Clemens XIII, anno MDCXLXVII, Eumdem Sanctorum Albo accensuit. Postremus vero Benedictus XV fel rec, hisce

456 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

nostris temporibus, in pontificio documento anno MCMXVII edito, S. Con­

ditori Scholarum Piarum primatui in provehenda puerorum paupereu-

lorum gratuita institutione suam apposuit supremam sanctionem. Nil

mirum proinde si Scholae Piae, tot et tantis munitae coelestibus prae­

sidiis, tantis laudibus et suffragiis elatae et contra detractores profectae,

brevi tempore late in Italiam et Europam ac in Americam diffusae, uber­

rimos ubique virtutis et scientiae fructus protulerint et etiam hodie flo­

reant ad ornamentum et laetitiam Ecclesiae Sanctae, ad utilitatem chri­

stianae iuventutis, cuius Sanctus Iosephus Calasanctius inter maximos

Patres et Magistros amantissimos est iugiter habendus. Haec omnia

animo repetentes, et vestigiis inhaerentes tot Romanorum Pontificum,

qui in hac Divi Petri Cathedra per tria haec saecula Nos praecesserunt,

precibus quibus dilectus filius hodiernus Procurator Generalis Ordinis

Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum, totius

Ordinis vota expromens, Nos humiliter et enixe rogavit, ut, ad duplicis

centenariae celebrationis quam diximus memoriam perennandam, ad

antiquum Religionis Calasanctianae desiderium, alias huic Apostolicae

Sedi patefactum, explendum, Sanctum Iosephum Calasanctium chri­

stianae popularis institutionis Patronum eligere de Nostra benignitate

dignaremur, ultro libenterque annuere decrevimus. Quare, audito Vene­

rabili Fratre Nostro Clemente Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Mi­

cara, Episcopo Veliterno, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto,

praesentium Litterarum tenore deque Apostolicae Nostrae potestatis ple­

nitudine, perpetuumque in modum, Sanctum Iosephum Calasanctium

Confessorem omnium Scholarum popularium christianarum ubique exsi­

stentium caelestem apud Deum Patronum constituimus, eligimus, decla­

ramus. Contrariis non obstantibus quibuslibet. Haec edicimus, statui­

mus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugi­

ter exstare ac permanere ; suosque plenos atque integros effectus sortiri

et obtinere ; illisque ad quos pertinent seu pertinere potuerunt plenissime

suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex

nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate

qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum ex Arce Gandulphi, sub anulo Piscatoris, die xin mensis

Augusti, anno MDCCCCX xxx VIII ^ Pontificatus Nostri decimo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

Acta PU Pp. XII 457

E P I S T U L A E

I

AD REVMUM P. BOCCELLA IOANNEM, TERTII ORDINIS REGULARIS SANCTI FRAN­

CISCI MINISTRUM GENERALEM : QUINTO IMPLETO SAECULO AB I P S I U S OR­

DINIS PONTIFICIA APPROBATIONE ET P R I M I CAPITULI GENERALIS CELE­

BRATIONE.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Laetamur

equidem, illud a vobis initum esse consilium sollemniter recolendi, ver­

tente boc anno, quinti expleti saeculi, ex quo Tertius iste Ordo Regula­

ris a Decessore Nostro fel. rec. Nicolao V per Litteras Apostolicas « Pa­

storalis officii )) probatus est et primum in Umbria Capitulum Generale

eoncelebratum. Etenim Franciscale eiusmodi Institutum, hoc haud bre­

vi annorum decursu, inter tot difficultates rerumque publicarum vicis­

situdines, haud parvos poenitentiae, doctrinarum operumque apostola­

tus fructus in Ecclesiae bonum comparavit. Postremis autem lustris,

praesertim postquam isti Ordini accesserunt florentes Hispaniae et

Americae congregationes, non modo sodalium vestrorum numerus feli­

citer crevit, sed curae quoque et sollicitudines praecipue ad iuvenes iii

vestris collegiis instituendos, ad sacras missiones in terris infidelium

promovendas, ad reditum dissidentium in sinum Ecclesiae precibus a

Deo impetrandum, prospera acceperunt incrementa. Nos vero, qui nihil

habemus antiquius, quam ut religiosi sodales Franciscales, seraphico

illo Dei hominumque ardore, quo Assisiensis Patriarcha flagrabat, ma­

gis magisque inflammentur, eorumque instituta, pro novis temporum

necessitatibus, novis sociorum auctibus frugiferumque operum acces­

sione in dies revirescant et vigeant, pia consilia inceptaque vestra liben­

ter dilaudamus et saecularia sollemnia faustis votis ominibusque prose­

quimur. Plane itaque confidimus fore, ut ipsa praeteritorum recorda­

tio fructuum, quos hactenus cepistis, ad maiora vos excitet atque ad

aemulandas sancti Francisci virtutes laboresque exacuat impellatque

vehementer. Quod ut prospere succédât, caelestium conciliatricem dono­

rum paternaeque caritatis Nostrae testem, tibi, Dilecte Fili, omnibus­

que sodalibus tuae moderationi concreditis Apostolicam Benedictionem

amantissime impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xxx mensis Iunii, anno

MDCCCCXxxxvin, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

458 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

i i

AD E X C M U M P. D. VACHON ALEXANDRUM, ARCHIEPISCOPUM OTTAVIENSEM,

EUMDEMQUE CATHOLICAE STUDIORUM UNIVERSITATIS OTTAVIENSIS M A G N U M

CANCELLARIUM : PRIMO VERTENTE SAECULO AB IPSA OCTAVIENSI UNIVER­

SITATE CONDITA.

PIUS PP. XII

Venerabilis Prater, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Per­

petua semper exstitit laus Ecclesiae Pastorum, praesertim vero Roma­

norum Pontificum, veri nominis scientiam humanasque artes sollicite

provehere studioseque ita curare, ut, coniunctis revelationis rationisque

viribus, invictum inde fidei propugnaculum constitueretur. Singulari

itaque animi delectatione nuper comperimus, Catholicam istam Octa-

viensem studiorum Universitatem saecularia sollemnia proximo Octobri

mense esse peracturam. Nos equidem, quum superiore anno ad fideles

Canadienses in Marialem Conventum Octaviae congregatos per nuntium

radiophonicum paterne locuti sumus, iucundam profecto mentionem fe­

cimus de religiosis Oblatis Beatae Mariae Virginis Immaculatae, qui

isti insigni doctrinarum coenaculo assiduam egregiamque operam im-

penderunt. Constat enim, centum abhinc annos collegium de Bytown

nuncupatum iuventuti catholicae instituendae Octaviae conditum fuisse

a Iosepho Eugenio Guigues, illustris memoriae presbytero Congrega­

tionis Oblatorum B. Mariae Immaculatae, qui primus Octaviensi civi­

tati Episcopus datus est. Collegium eiusmodi, minime obstantibus diffi­

cultatibus ipsius originis reique oeconomicae angustiis, tum aedificio

novis operibus amplificato novisque ad eruditionem instrumentis mu­

nito, tum concursu et frequentia alumnorum, ita fama et utilitate cre­

vit, ut duodevicesimo anno ab ortu Universitatis studiorum civilis no­

men et iura acceperit, post quattuor deinde lustra ad catholicae Uni­

versitatis dignitatem ab Apostolica Sede evectum sit. Progressu autem

temporis alia disciplinarum magistrorumque incrementa obtinuit. Nam­

que institutiones de rebus divinis et philosophicis deque iure canonico,

recentioribus maxime lustris, ad meliorem amplioremque rationem re­

dactae sunt, scholae de scientiis politicis et socialibus itemque littera­

rum bonarumque artium studia opportune promota, et, bello nuper con­

fecto, duae additae sunt Facultates, altera de medicina arte, altera de

scientia ad usum vitae proxime pertinentibus. Quae quidem discipli­

nae, sicut ceterae omnes, ad praescripta fidei catholicae et sapientiae

christianae normas plane istic traduntur. Quapropter Universitas Ca-

Acta Pii Pp. XII 459

fcholica Octaviensis saeculari suae vitae spatio praeclare est merita de

recta educatione et institutione iuventutis sive ex ordine clericorum

sive laicorum atque in praesens optimo iure existimatur Ecclesiae pa-

triaeque decus atque ornamentum. Aequum igitur est, ut Athenaei do­

centes et alumni, beneficia Dei praeterita recolentes, debitam Ei refe­

rant gratiam atque dare operam velint, ut ex ea, quae celebretur, me­

moria centenaria animi ipsorum ad demerendam magis magisque opem

divinam et ad partes nobilissimi sui muneris strenue obeundas alacrius

incitentur. Nos interea Patrem luminum omniumque bonorum Aucto­

rem enixa prece eiHagitamus, ut clarum Octaviense studiorum domici­

lium laetioribus in dies incrementis efflorescat prosperitatis et gloriae.

Haec ut feliciter ex votis Nostris contingant, auspicem superni auxilii

animique Nostri testem, Apostolicam Benedictionem tibi, Venerabilis

Prater, egregio Rectori, aliisque moderatoribus, doctoribus et alumnis

Catholicae studiorum Universitatis peramanter in Domino impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xx mensis Iulii, anno

MDCCCCXXxxvin, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

III

AD E X C M U M P. D. BÉLJVEAU ARTHURUM, ARCHIEPISCOPUM SANCTI BONIFACII,

PRIMO EXPLETO SAECULO AB IPSA DIOECESI CONDITA CONSECRATIONEM CA­

THEDRALIS T E M P L I PERACTORUM.

PIUS PP. XII

Venerabilis Prater, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Per-

iucundo excepimus animo, in praeclara tua sede novum cathedrale tem­

plum, stilo Romano-Byzantino affabre aedificatam, ornamentis et sacra

supellectili magnifice ditatum, quod amplitudine et maiestate omnibus

praestat ecclesiis in occiduis Canadiae partibus exstantibus, proximo

Septembri mense sollemni ritu consecratum iri. Quae quidem fausta sa­

crorum celebratio, quum nuper primum expletum sit saeculum, ex quo

Sancti Bonifacii sedes condita est, peropportune cumulum afferet saecu­

lari commémoration i. Consilium enimvero iam ab anno praeterito istic

susceptum est tot tantaque Dei beneficia recolendi, quae hac temporis

diuturnitate fideli isti populo Deus munifica contulit largitate. Pro­

fecto Sancti Bonifacii grex centum abhinc annos tribus milibus catho-

460 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

licor tim tantummodo constabat, licet eiusdem dioecesis fines latissimae

complecterentur Canadiae regiones, quae ad Oceanum Pacificum ver­

gunt easque plagas, quae spectant inter occasum solis et septemtriones.

Saeculo autem vertente, ex prima Sancti Bonifacii ditione prodiere quin­

que archidioeceses, sex dioeceses, totidem Apostolici vicariatus, una

abbatia « nullius » et duo Apostolici exarchatus ; numerus vero fidelium

ex illo grege pusillo ad sescenta fere milia increvit. Ipsa interea Sancti

Bonifacii dioecesis, certis limitibus circumscripta, auctoritate Deces­

soris Nostri fel. rec. Pii IX ad sedis metropolitanae dignitatem evecta,

nunc tot viget paroeciis, tam multis floret presbyteris pluribusque re­

ligiosis familiis, tam salutaribus exorna tur educationis et caritatis in­

stitutis, quae opes viresque suas in Ecclesiae civilisque societatis bo­

num alacriter intendunt. Saecularia igitur sollemnia Nos bonis secun-

disque votis prosequimur atque ominamur a Domino, ut grex tibi tra­

ditus et felici pastorum fideliumque copia et sollertia bonorum operum

salutisque fructuum ubertate maiora in dies incrementa suscipiat. Quo

interea cathedralis templi consecratio utilior populo tuo evadat, ultro

facultatem damus, ut, die statuta, Antistes qui pontificali ritu sacra

sollemnia peregerit, adstantibus fidelibus nomine Nostro Nostraque au­

ctoritate benedicat, plenariam indulgentiam iisdem proponens, usita­

tis Ecclesiae condicionibus lucrandam. Tibi autem, Venerabilis Fra­

ter, praevalida a Deo benignissimo adprecamur solacia, ut gravem in-

firmamque aetatem aequo animo sustinens et copiosa ex huius vitae do­

loribus promerita in aeternum aevum consequi valeas. Auspicem deni

que auxilii divini Nostraeque peculiaris caritatis testem, Apostolicam

Benedictionem tibi, Venerabilis Frater, egregio Episcopo tuo Coadiu­

tori, universoque clero ac populo Sancti Bonifacii peramanter in Do­

mino impertimus.

Datum Bomae apud Sanctum Petrum, die xxni mensis Iulii, anno

M D C ΠE X X X X V M , Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

Acta Pii Pp. XII 461

IV

AD E M U M P. D. HENRICUM TIT. SANCTI PETRI IN MONTE AUREO S. R-. E. PRESBY­

TERUM CARDINALEM PLA Y DENIEL, ARCHIEPISCOPUM TOLETANUM, QUEM

LEGATUM MITTIT AD SANCTUARIUM COMPOSTELLANUM SANCTI IACOBI.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Quo­

tiescumque oculis animove cernimus collectos bene multos iuvenes, aeta­

tibus viribusque florentes, ad aliquod virtutis officium obeundum para­

tos atque expeditos, occurrit profecto Nobis cogitantibus speciosa et

blanda illa amoeni ruris imago, « quum tempestas arridet et anni tem­

pora conspergunt viridantes floribus herbas ». 1 Et sane alacres omnes

puberes exstant ceu vernantes flores, qui primo ad solem aperiuntur

explicantque tenues bracteas variisque tinguntur coloribus et primas in

auras effiant suavitates odorum. Qui quidem multifariae fragrantiae ef-

flatus, laeta scilicet quae apparent in puerili aevo germina virtutum,

ne cito evanescant neu malis depraventur moribus, sagaci parentum at­

que educatorum opera ita custodienda ac moderanda sunt, ut ad ea

plane, quae vera, quae honesta, quae praeclara sunt, mature conver­

tantur. Optima sane dux iuvenilibus ingeniis est religio christiana eius­

que custos et magistra Ecclesia. Siquidem religio est, quae indolem ani­

mi bonam virtute sua perficit ac nobi litat, vitiosam vero emendat et

poliendo limat. Si adulescentuli in studiis doctrinae versantur, omnium

doctrinarum incrementis favet Ecclesia ; si litteris dant operam, est qui­

dem Ecclesia ingenuarum litterarum moderatrix et altrix; si ad artes

liberales instruuntur, artes quoque suo afflatu ad altiora excitat suoque

tegit patrocinio; si mercaturis faciendis contrahendisque negotiis eru-

diuntur, iubet religio iustitiam in omni re paciscenda et aequitatem san­

cte servari. Neque vero facile dictu videtur, quantum ad religionem in

teneris animis inculcandam prosint publicae sollemnesque fidei avitae

significationes. Inter quas haud postremum locum obtinent piae pere­

grinationes ad ea insignita templa, ubi clarissimorum sanctorum memo­

ria maximo honore excolitur. Quoties enim praeclaras caelitum lau­

des ferventi gratoque animo prosequimur, toties eximiarum virtutum

splendorem, quibus illi in mortali Vita ceteris praeluxere, flagranti

studio revocamus. Quare nobilissima Hispanorum gens Iacobi Apo­

stoli memoriam, sanctitudinem gloriamque Oompostellae, in Gallae-

I L U C K . , II , 32-33.

462

ciac regione, perantiquo cultu et singulari observantia veneratur, eius­

que patrocinium constanti supplicatione efflagitat. Opportune igitur

istic recens initum est consilium, ut catholici ex omni Hispania iuve­

nes, exeunte proximo mense Augusto, piam in Compostellae sanctua­

rium peregrinationem suscipiant. Nos autem, qui religionis incremen­

tum pietatisque fervorem, praesertim in molli et lubrica aetate, tanti

facimus et habemus, non modo salutare consilium Nostra commenda­

tione probamus, sed ipsis Compostellanis celebritatibus praeesse quo­

dammodo exoptamus. Te itaque, Dilecte Fili Noster, qui vetustam atque

insignem Toletanam sedem pastorali sollicitudine tenes et Romana pur­

pura praefulges, Legatum Nostrum constituimus et renuntiamus, ut,

Nostram gerens personam, sacris sollemnibus, quae proxime Compostel­

lae, coram catholicis iuvenum cohortibus, ex Hispaniae regionibus de­

ductis, peragentur, Nostra auctoritate praesideas, Sacroque pontificali

ritu peracto, adstantibus fidelibus nomine Nostro benedicas, plenariam

indulgentiam iisdem proponens, usitatis Ecclesiae condicionibus lucran­

dam. Vota autem Nostra et desideria ore tuo explicaturus, Dilecte Fili

Noster, generosae iuventae commemora, quot beneficia maiores Hispa-

nienses ab avita religione exceperint, favente quidem Patrono Sancto

Iacobo, quot exinde prosperitatis et gloriae fructus in civilem ipsam so­

cietatem profiluxerint. Discant animosi adulescentes in primaevo flore

oculos animosque a terrenis fluxisque rebus deflectere et ad caelestia

ac nobilissima vertere, sicut priscus ille Cordubensis philosophus, An-

naeus Seneca, Lucilium iuniorem ipso rationis lumine edocebat : (( Cor­

pus hoc animi pondus ac poena est : premente illo urgetur, in vinculis

est, nisi accessit philosophia et illum respirare rerum naturae spectacula

iussit et a terrenis ad divina dimisit. Haec libertas est, haec evagatio :

subducit interim se custodiae, in quo tenetur, et caelo reiicitur ». 2 Pro

certo quidem habemus, te, praeclarum Nostrae mentis interpretem, per-

honorificum Legati munus fauste esse utiliterque expediturum. Divini

interea praesidii opisque supernae conciliatrix et nuntia, propensaeque

Nostrae voluntatis testis sit Apostolica Benedictio, quam tibi, Dilecte

Fili Noster, cunctoque clero populoque Composteli ano ac fidelibus in

Sancti In cobi sanctuarium tecum conventuris, amantissime in Domino

impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die xxv mensis Iulii, in festo

Sancti Iacobi Maioris Apostoli, anno M O C Œ C X X X X V I I I , Pontificatus No­

stri decimo.

PIUS PP. XII 9 Mp. (Ì5.

Acta Pu Pp. XII 463

V

AD EMUM P. D» ANTONIUM TIT. S. LAURENTII IN PANISPERNA S. R. E. PRESBY­

TERUM CARDINALEM CACCIANO, EPISCOPUM ROSARIENSEM, QUEM LEGATUM

MITTIT AD CONVENTUM CATHOLICAE EDUCATIONIS, E CUNCTIS AMERICAE

NATIONIBUS PAXIAE INDICTUM.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Chri­

sti Regno constabiliendo provehendoque, ex quo hominibus gloria vir­

tutis, concordiae pax, sempiterna felicitas profluunt, optima sternitur

via, ubi ad catholicae sapientiae normam et afflatum animi et mores con­

formentur, eaque de causa magna communis utilitatis affulget spes, si

eo contenduntur et confluunt vires, ut tam salutaris disciplina apta tem­

perati one maxime foveatur. Quam ob rem laetanti animo percepimus

Paxiae, in Boliviae urbe capite, Conventum e cunctis Americae natio­

nibus, qui de catholicae educationis variis pertractabit argumentis, ce­

lebratum iri. Quae congressio quum haud levis sit momenti indeque per-

dilectis istis gentibus multa maturescere posse portendantur, quae ca­

tholici nominis honori et robori usui sunt, concedentes precibus et ipsa

vota Nostra explere cupientes j per purpuratum virum, qui vices Nostras

gerat, ei adesse et interesse decrevimus. Te igitur, dilecte Fili Noster,

Legatum Nostrum eligimus et constituimus, qui coetibus Conventus ca­

tholicae educationis Paxiae in Bolivia habendi praesideas neque du­

bitamus, quin, cum tuam probe pernoverimus religionis laudem, scien­

tiam, sollertiam, demandatum tibi munus ita obiturus sis, ut fiduciae

Nostrae in te positae satis facias et tibi praeclara promerita compares.

Ut vero Deus Pacensi Congressui benignus aspiret eiusdemque coepta

caelestium munerum ubertate fortunet, tibi, Dilecte Fili Noster, et uni­

versis qui eo convenient, Apostolicam Benedictionem peramanter imper­

timus.

Datum ex Arce Gandulphi prope Romam, die VIII mensis Septembris

anno MDCCCCXXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

464 Acta Apostolicae Sedis - {^Mmentarium Officiale

A L L O C U T I O

Ad Exomum Virum d'Ormesson Vladimirum, Galliae Oratorem extra

ordinem liberis cum mandatis, Litteras publicas Summo Pontifici por-

Hg entern. *

Excellence,

Le plaisir que Nous éprouvons à vous accueillir aujourd'hui et à re­

cevoir de vos mains les Lettres, qui vous accréditent auprès de Nous

comme Ambassadeur Extraordinaire et Plénipotentiaire de la Républi­

que Française, est d'autant plus vif que vous n'êtes point ici un in­

connu. Votre passage en cette Ambassade, aux heures les plus doulou­

reuses qu'ait connues votre Patrie, Nous a donné, si court qu'il ait été,

l'occasion de concevoir une haute estime de votre personne, d'appré­

cier les eminentes qualités qui font de Votre Excellence le digne repré­

sentant de la France.

Nous souvenant que ceux-là ne veillent pas en vain, dont Dieu garde

et protège la cité, que ceux-là ne travaillent pas en vain, dont Dieu

édifie la maison (cfr. Ps. 126, 1), Nous avons une pleine confiance dans

Pheureux succès d'une mission, que vous abordez, Nous en avons eu

autrefois le témoignage, avec un esprit tout imprégné de <( la conception

chrétienne de la société et de la vie ».

A Nos souhaits de bienvenue, Nous joignons, Monsieur l'Ambassadeur,

l'expression des sentiments que Nous vous prions de transmettre à Son

Excellence Monsieur le Président de la République et des vœux les plus

ardents, que Nous formons pour la prospérité et la félicité de la France,

Notre bien-aimée France à laquelle Nous attachent des liens et des sou­

venirs particulièrement chers.

En vous renouvelant l'assurance de l'appui très cordial que vous

trouverez toujours auprès de Nous dans l'accomplissement des devoirs

de votre si importante charge, Nous invoquons de grand cœur sur Vo­

tre Excellence les plus abondantes bénédictions du Très-Haut.

* Habita nie 29 Septembris mensis a. 1948.

Acta Pii Pp. XII 465

NUNTIUS RADIOPHONICUS

AD CHRISTIFIDELES OB CONVENTUM CATHOLICAE EDUCATIONIS PROVEHENDAE E

CUNCTIS AMERICAE NATIONIBUS PAXIAE COADUNATOS. *

Venerables Hermanos y amados hijos :

Entre los graves y múltiples cuidados, que Nuestra universal pater­

nidad Nos impone, hemos considerado siempre como uno de los princi­

pales el consagrar particular atención a cuanto, de una manera o de

otra, se refiere a la juventud. ¿Cómo, pues, hubiéramos podido dejar

de dedicaros unas palabras precisamente a vosotros, educadores de las

futuras generaciones de todo un continente llamado a jugar tan impor­

tante papel en la historia de nuestro atormentado siglo; a vosotros, reu­

nidos en una Asamblea que, por los muchos países representados, por

la calidad de los representantes y por la finalidad que se propone, puede

ser considerada, ya desde ahora, como jalón fundamental en la historia

de la pedagogía católica en el Mundo Nuevo?

Suban hasta el trono del Altísimo Nuestras más fervientes plegarias

para que de este Congreso salga definitivamente plasmada esa Confede­

ración, cuyo fin es conseguir que la educación de la juventud en todos

los países americanos sea llevada a cabo, consciente y eficazmente, en

consonancia con la sabiduría y la experiencia de la Iglesia en materia,

de enseñanza y especialmente con las normas promulgadas por esta Sede

Apostólica, alcanzando esí aquella dignidad y aquel esplendor que han

de mover a los gobernantes y a los ciudadanos de vuestros respectivos

pueblos a reconocer la libertad y a otorgar el respeto a que las insti­

tuciones docentes de la Iglesia católica tienen derecho.

Pero este Congreso vuestro goza todavía de otro atractivo : el tema

que tan sabiamente habéis elegido para vuestras deliberaciones, que es

<( educación y ambiente moderno ».

La esencia y el blanco de la educación — para expresarnos con las

palabras de Nuestro inmediato Predecesor — consisten en la colabo­

ración con la divina gracia para la formación del verdadero y perfecto

cristiano. En esta perfección va incluido que el cristiano, en cuanto tal,

se halle en condiciones de afrontar y superar las dificultades y correspon­

der a las exigencias de los tiempos en que le ha tocado vivir. Esto quiere

decir que la labor educativa, al tener que realizarse en un ambiente de­

terminado y para un determinado medio, tendrá que irse adaptando cons-

* Datus die 6 Octobris mensis a. 1948.

32 - ACTA, vol. XV, n. 11. — 26-10-948.

466 Acta Apostolicae Sedis Commentarium, Officiale

tantemente a las circunstancias de ese medio, y de ese ambiente donde

la perfección ba de conseguirse y para el cual se destina.

Oponed, pues, a los perniciosos esfuerzos, que querrían apartar

completamente la religión de la educación y de la escuela o por lo me­

nos fundar la escuela y la educación sobre una base puramente natu­

ralista, el ideal de una labor docente enriquecida con el tesoro inesti­

mable de una fe sentida y vivificada por la gracia de Nuestro Señor

Jesucristo.

Procurad que vuestros niños y vuestros jóvenes, a medida que van

progresando en el camino de los años, reciban también una instrucción

religiosa cada vez más amplia y más fundamentada ; sin dejar de tener

en cuenta que tanto la conciencia plena y profunda de las verdades re­

ligiosas cuanto las dudas y las dificultades suelen dé ordinario presen­

tarse en los últimos años de los estudios superiores, especialmente si

el educando ha de hallarse en contacto, cosa hoy difícilmente evitable,

eon personas o con doctrinas adversas al Cristianismo ; y que por eso la

instrucción religiosa exige con todo derecho un puesto de honor en los

programas de las universidades y de los centros de estudios superiores.

Haced de manera que con esta instrucción vayan estrechamente uni­

dos el santo temor de Dios, la costumbre de recogerse en la oración, y

la participación plena y consciente en el espíritu del Año litúrgico de

la Santa Madre Iglesia, fuente de incontables gracias; pero en esta

labor actuad con cautela y con prudencia, a fin de que sea el mismo

joven quien siempre busque algo más y poco a poco, obrando por sí

mismo, vaya aprendiendo a vivir y a actuar su vida de fe.

Contraponed a la escasez de principios de este siglo, que todo lo

mide por el criterio del éxito, una educación que haga al joven capaz

de discernir entre la verdad y el error, el bien y el mal, el derecho y

la injusticia, plantando firmemente en su alma los puros sentimientos

del amor, de la fraternidad y de la fidelidad. Si las peligrosas películas

de hoy día, hablando tan sólo a los sentidos y de una manera excesiva­

mente unilateral, traen consigo el riesgo de producir en las almas un

estado de superficialidad y de pasividad anímica, el libro bueno puede

completar lo que aquí falta desempeñando en la labor educativa un

papel de importancia cada vez mayor.

Responded a la exagerada importancia hoy concedida a cuanto es

puramente técnico y material con una educación que reconozca siempre

el primer lugar a los valores espirituales y morales, a los naturales y,

sobre todo, a los sobrenaturales. La Iglesia, sin duda ninguna, aprueba

la cultura física, si es ordenada; y será ordenada cuando no se enea-

Acta Pü Pp. XII 46t

mine al culto del cuerpo, cuando sea- útil para fortalecerlo y no para des­

pilfarrar sus energías, cuando sirva también de recreo al espíritu y no

sea causa de debilitación y de rudeza espiritual, cuando procure nuevos

estímulos para el estudio y para el trabajo profesional y cuando no

conduzca a su abandono, a su descuido o a la perturbaein de la paz que

debe presidir el santuario del hogar.

Oponed a la busca inmoderada del placer ya la indisciplina moral,

—- que querrían igualmente invadir hasta las filas de los jóvenes cató­

licos, haciéndoles olvidar que llevan consigo una naturaleza caída car­

gada con la triste herencia de una culpa original -—, la educación del

dominio de sí mismo, del sacrificio y de la renuncia, empezando con lo

más pequeño para pasar luego a lo mayor; la educación de la fidelidad

al cumplimiento de los propios deberes, de la sinceridad, serenidad y

pureza, especialmente en los años en que el desarrollo va llegando a la

madurez. Pero nunca se os olvide que a esta meta no se puede llegar

sin la potente ayuda de los Sacramentos de la Confesión y de la Santí­

sima Eucaristía, cuyo sobrenatural valor educativo jamás podrá ser

apreciado debidamente.

Desarrollad, en las almas de ios niños y de los jóvenes, el espíritu

jerárquico, que no niega a cada edad su debido desenvolvimiento, para

disipar, en lo posible, ese atmósfera de independencia y de excesiva li­

bertad que en nuestros días respira la juventud y que la llevaría a re­

chazar toda autoridad y todo freno, procurando suscitar y formar el

sentido de la responsabilidad y recordando que la libertad no es el único

entre todos los valores humanos, aunque se cuente entre los primeros,

sino que tiene sus límites intrínsecos en las normas ineludibles de la ho­

nestidad y extrínsecos en los derechos correlativos de los demás, tanto de

cada uno en particular cuanto de la sociedad tomada en su conjunto.

Finalmente, puesto que la educación del niño y del joven ha de ser

la resultante del esfuerzo común de muchos elementos concordados, dad

toda la importancia que se merece a la cooperación y al acuerdo entre

los padres de familia, la escuela, y las obras que la ayudan y que con­

tinúan su labor cuando se sale de ella, como son la Acción Católica,

las Congregaciones marianas, los centros de estudio y otras institucio­

nes semejantes. Ayuda especial podrán necesitar no raramente los mis­

mos padres de familia, que muchas veces no cuentan con la debida pre­

paración para el ejercicio de sus deberes educativos; y de la buena

inteligencia con ellos dependerá de ordinario el éxito de la educación,

aunque sean buenos los colegios y mejores los maestros.

Nos aprovechamos esta oportunidad, amados hijos, para expresaros

468 Acta Apostolicae. Sedis - Commentarium Officiale

Nuestra paternal satisfacción por los serios progresos realizados en el

camino hacia vuestro ideal; y con placer proponemos a todos como

ejemplo y como estimulo aquellos países que van a la cabeza en esta

empresa de la educación cristiana de la juventud. Manifestamos al mis­

mo tiempo Nuestra esperanza de que los gobiernos de vuestros países

irán reconociendo cada vez mejor el valor y más aún el carácter casi

insustituible de vuestro trabajo en la educación y en la enseñanza, con­

cediéndoos gustosos todas las posibilidades y facilidades para que po­

dáis formar un buen nucleo de maestros y maestras, tan fieles católi­

cos como excelentes profesionales, así religiosos, como también segla­

res. Igualmente confiamos en que las autoridades públicas, en cordial

colaboración con vosotros, destierren de la prensa y de la pantalla todo

lo que pudiera ser causa de escándalo o de perdición para la juventud.

Así, el ideal cristiano de la educación se identifica con los últimos

hallazgos de la ciencia psicopedagógica, rodeándola de una luz que la

perfecciona y facilitando el proceso educativo con el desarrollo unita­

rio y fecundo de la personalidad.

Vuestra reunión ha tenido lugar en La Paz, la «noble, valerosa y

fiel », la « ilustre y denodada », y precisamente coincidiendo con una

fecha tan notable, come el cuarto centenario de su fundación. ¡ La Pazï

•¡ Educad, amadísimos congresistas de la Paz, y educad para la paz!

En vuestras manos están las almas de vuestros alumnos como cera mol-

deable; hacedlos cristianos íntegros y conscientes y habréis contribuido

del mejor modo posible a la paz futura!

Alzad los ojos a esas blancas cimas del Humani, que os señalan el

cielo; esparcid la mirada por ese tranquilo, riente y abundoso valle

donde La Paz se asienta como en un pequeño paraíso; mirad correr se­

renas las aguas ligeras del Choqueyapu, que bajan frescas de la mon­

taña al mar. Dejad que vuestras almas se embeban a fondo en estos

sentimientos de elevación, de serenidad, de amor y de paz y llevádse­

los luego a vuestros Institutos, a vuestras aulas, a vuestros jóvenes y

pequeñuelos para que sean mejores que sus hermanos de ayer y para

que finalmente reinen en el mundo la caridad y la concordia.

Con estos sentimientos y con estos deseos os bendecimos con especial

efusión de Nuestro afecto paternal, para que la mansedumbre y la bon­

dad de la Virgen Santísima y la caridad ardiente del Corazón Sacratí­

simo de Jesús desciendan sobre todos los presentes, y de modo especial

sobre los llamados a la altísima vocación de la enseñanza, confortando

sus voluntades e iluminando sus inteligencias a lo largo del sendero, a

veces áspero, 4e su abnegada labor.

Sacra Congregatio Consistorialis 48Ô

ACTA 88. CONGREGATIONUM

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XII, suc­

cessivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae se­

quuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 7 Augusti 19^8. — Titulari episcopali Ecclesiae Tigiensi praefe­

cit R. P. D. Andream Beck, e Pia Societate Presbyterorum ab Assum­

ptione, quem constituit Coadiutorem cum iure successionis Exc. P. D.

Arthuri Doubleday, Episcopi Brentwoodensis.

— Titulari episcopali Ecclesiae Albulensi R. D. Perei val Caza, Mo­

deratorem seminarii « Sancta Teresia » Archidioecesis Marianopolita-

nae, quem deputavit Auxiliarem Exc. P. D. Ioseph Alaphridi Langlois,

Episcopi Campivallensis.

die 4 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae de Bonfim R. D. Iosephum

Alves de Trinidade, Cancellarium Curiae Metropolitanae Marianensis.

die 14 Septembris. — Cathedralibus Ecclesiis Savonensi et Naulensi,

invicem perpetuo unitis, R. D. Ioannem Baptistam Parodi, Antistitem

Urbanum, Vicarium Capitularem earumdem dioecesium et Canonicum

Capituli cathedralis Savonensis.

die 16 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Neritonensi, R. D. Fran­

ciscum Minerva, Archipresbyterum-parochum ecclesiae S. Sabini in ci­

vitate Canusio in Apulia, dioecesis Andriensis.

die 20 Septembris. — Metropolitanae Ecclesiae Platensi Exc. P. D.

Thomam Solari, hactenus Episcopum titularem Aulonensem.

die 29 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Montisclarensi R. D. An­

tonium Moraes Almeida, parochum oppidi « Guaratinguetà » in dioecesi

Taubatensi.

die 5 Octobris. — Titulari episcopali Ecclesiae Cissitanae R. D. Hen­

ricum Gleumes, Vicarium Generalem dioecesis Monasteriensis, quem de­

putavit Auxiliarem Exc. P. D. Michaelis Keller, Episcopi Monaste­

riensis.

470 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

die 7 Octobris. — Titulari episcopali Ecclesiae Scyriae R. D. Caro­

lum Leiprecht, canonicum Capituli cathedralis Rottenburgensis, quem

deputavit Auxiliarem Exc. P. D. Ioannis Baptistae Sproll, Episcopi

Rottenburgensis.

die 9 Octobris. — Metropolitanae Ecclesiae Compostellanae Exc. P. D.

Carmelum Ballester y Nieto, hactenus Episcopum Victoriensem.

die 11 Octobris. — Metropolitanae Ecclesiae Rothomagensi Exc. P. D.

Iosephum Mariani Martin, hactenus Episcopum Aniciensem.

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

GTT AMENSIS

DECRETUM

TERRITORIUM INSULAE W A K B VICARIATUI. APOSTOLICO GUAMENSI ADNECTITUR

Cum recenter compertum fuerit insulam Wake, geographice ad Mi cronesiam pertinentem, politice in praesens regimini Statuum Foedera­torum Americae Septentrionalis obnoxiam, nullius adhuc subesse iuris­dictioni ecclesiasticae Ordinarii, ut congruenter prospiceretur bono spi­rituali in eadem insula Wake incolentium seu commorantium, haec Sacra Congregatio idem territorium Vicariatui Apostolico Guamensi. ab Apostolica Delegatione Statuum Foederatorum dependenti, adnecten­dam censuit.

Quam Sacrae Congregationis de Propaganda Fide sententiam, ab infrascripto Cardinali Praefecto in Audientia diei 17 mensis Iunii ver­tentis anni, Ssmo Domino Nostro Pio Div. Prov. Papae XII relatam, Sanctitas Sua, benigne excipiens, ratam habuit et confirmavit prae-sensque ad rem Decretum confici iussit.

Datum Romae, ex Aedibus eiusdem S. Congregationis de Propa­ganda Fide, die 17 mensis Iunii A. D. 1948.

P. Card. FUMASONI BIONDI, Praefectus.

L. © S.

f C. Costantini, Archiep, Theodosiopolitan., Secretarius.,

Sacra Congregatio Rituum 471

SACRA CONGREGATIO RITUUM

i .WNSTANTIEN. ETABRINGEN.

BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVAE DEI MARTHAE LE B O U T E I L L E R / E X

INSTITUTO SCHOLARUM CHRISTIANARUM A MISERICORDIA.

SUPER DUBIO

An signanda sit commissio Introductionis Causae in casu et ad effectum de quo agitur.

Caritas, ot docet S. Thomas, est radix, mater et forma virtutum omnium. Ut autem quis hanc facilius assequatur, maxime iuvat evan­gelicorum consiliorum amplecti statum, in quo per religiosa vota pau­pertatis, castitatis et obedientiae, sicut in finem ad caritatis perfectionem ordinatur. « Illi itaque antonomastice religiosi dicuntur, qui se totaliter mancipant divino servitio, quasi holocaustum Deo offerentes. Unde Gre­gorius dicit (Sup. Ezech. hom. XX) : Sunt quidam qui nihil sibimetipsis reservant : sed sensum, linguam, vitam atque substantiam, quam perce­perunt, omnipotenti Deo immolant» (S. Th., 2, 2, 186, 1, C).

Serva Dei Martha Le Bouteiller de qua in hoc decreto agitur, totam Deo in religione, quasi holocaustum, sese immolavit, uti mox innuemus.

Morum probitate et religione praestantes, Andreas Le Bouteiller et Maria Francisca Morel, gallicae perturbationis tempore multa quidem sunt passi, sed fortes in fide perstiterunt, atque a Deo, quasi in prae­mium virtutum, electi sunt ut Servae Dei parentes fierent, dicente psal­mista « donum Domini sunt filii, merces fructus ven tris » (Ps., 126, 3). Die secunda Decembris anno 1816 in oppido « Percy » Constantien. dioe­cesis, haec infans tertia ex quinque eorum filiis nata est, eademque die sacris baptismi aquis regenerata impositis : Amatae, Adelis nominibus. Piissime pueritiam atque adulescentiam transegit, parentum exempla sequens, atque optimae magistrae, tertio Carmelitano Ordini adiunctae, a qua non modo litterarum sed et virtutum rudimentis apprime fuit edocta. Ad sacram mensam admissa, miros in religione ac pietate progressus ef­fecit, Parochialem Ecclesiam adire ibique diutius coram sanctissimo Eucharistiae sacramento immorari in deliciis, habebat.

472 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Demortuo patre, Amata efficax in familiae gubernatione matri adiu­

mentum praestitit.

Ad religiosam capessendam vitam, a Deo invitata, Institutum Scho­

larum Christianarum a Misericordia a S. Maria Magdalena Postel, fun­

datum, non sine eiusdem magistrae hortatu, amplecti statuit. Voti com­

pos facta die 19 Martii a D. 1841 ab ipsa sancta fundatrice, in principe

domo Abbatiae sancti Salvatoris « le Vicomte » excepta fuit, atque po­

stulatum sub Venerabili Serva Dei Placida Viel posuit. Hoc laudabiliter

exacto, religionis habitum una cum Marthae nomine suscepit, atque tiro­

cinium inchoavit; in quo sub eiusdem Venerabilis moderamine, qua­

cum per totam vitam spirituali vinculo coniuncta fuit, in virtutum

omnium palaestra inter sodales facile eminuit.

Religiosis votis nuncupatis, eius ad temporales res gerendas aptitu­

dine perpensa, his fuit addicta. Culinam prius exercuit, agrorum deinde,

postea vero vinariae cellae nec non famulorum curam sustinuit, in qui­

bus obeundis muniis omnia Dei dumtaxat amore acta perficiebat. Totius

eius vitae ratio tribus hisce verbis veluti comprehendi potest : Orare,

operari, pati. Nil itaque mirum, quod humilitate, simplicitate, ceteris­

que virtutibus theologalibus et moralibus, ut videtur, in exemplum per

totam vitam floruerit.

Meritis plena die 18 Martii anno 1883 ad caelestem Sponsum evolavit.

Sanctitatis fama statim erupit a gravibus indiciis confirmata plurium

gratiarum, et fortasse miraculorum, ea interveniente, a Deo patratorum.

Quare factum est ut, consummatis canonicis inquisitionibus cum pro

canonizatione Fundatricis, tum pro beatificatione S. D. Placidae Viel,

Institutum animum admovent ad beatificationis Sororis Marthae cau­

sam introducendam. Quod annis 1933-1934 in Constantiensi Curia fa­

ctum est. Inquisitiones itaque super scriptis, sanctitatis fama atque super

cultu Servis Dei non praestando peractae sunt, Urbemque delatae. Die

28 Februarii a. 1940 Sacra haec Congregatio, scriptis non repertis, nihil

obstare quominus ad ulteriora posset procedi decrevit. Plures interim

postulatoriae litterae pro Servae Dei causae Introductione Pio Papae XI

fel. rec. oblatae sunt, inter quas Emi Archiepiscopi Parisien., Episcopi

Constantien. et Abrincen., Cathedralis Capituli Constantien., Decana-

tuum dioecesanorum, Generalis Superiorissae Instituti Scholarum Chri­

stianarum.

Servatis itaque omnibus de iure servandis, Revmo P. Christophoro

Berutti O. P., Postulatore legitime constituto, instante, in Ordinario

Sacrae Congregationis coetu, die 27 Ianuarii mensis, anni huius habito,

Emus ac Revmus D. Cardinalis Benedictus Aloisi Masella, Causae Po-

Sacra Congregatio Rituum 473

nens seu Relator, dubium proposuit discutiendum : An signanda sit com­

missio Introductionis causae in casu et ad effectum de quo agitur, de eaque retulit. Emi ac Revmi Cardinales, relatione hac auscultata, audi­tis quoque officialium Praelatorum suffragiis necnon R. P. D. Salvatore Natucci, generali Promotore Fidei, omnibus mature perpensis, rescri­bere censuerunt : Signandam esse commissionem, si Sanctissimo pla­

cuerit.

Facta autem subsignato die, a R. P. D. Promotore generali Fidei, relatione Beatissimo Patri, Domino nostro Pio Papae duodecimo, San­ctitas Sua rescriptum Emorum Patrum ratum habens, commissionem

Introductionis causae Servae Dei Marthae Le Bouteiller Sua manu dignata est subsignare.

Datum Romae, die 1 Februarii a. D. 1948, Dominica in Sexagesima.

I$l C. Card. MICARA, Ep. Velitern., Praefectus.

L. © S.

t A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius,

II

SINARUM SEU VICARIATUS APOSTOLICI SIBN-HSIEN. BEATIFICATIONIS SEU DECLARATIONIS MARTYRII SERVORUM DEI LEONIS IGNATII

MANGIN ET PAULI DENN SACERDOTUM SOCIETATIS IESU, PETRI TCHOU VIRI

LAICI, ANNAE WANG VIRGINIS SAECULARIS ET SOCIORUM SACERDOTUM ATQUE

CHRISTIFIDELIUM IN ODIUM FIDEI, UTI FERTUR, INTERFECTORUM.

SUPER DUBIO

An signanda sit commissio Introductionis causae in casu et ad effectum

de quo agitur.

Plurimum milium a Boxeribus, in Sinis, crudelibus, atrocibus atque

nefandis suppliciis interfectorum invitissima fides totius mundi admi­

rationem sibi conciliat, atque divinam omnipotentiam praedicat, quae

tantam animi fortitudinem eisdem cuiusque sexus, aetatis ac condicionis

inseruit, atque eorum exemplo non paucos ad catholicam fidem ample­

ctendam attraxit. Lanceae, enses, ignis, suspendia, membrorum sectio,

in aquis praefocatio, fames, sitis, equulea aliaque tormenta incassum,

ut eos ad apostasiam adigerent, adhibita sunt: eorum immo gloriosius

reddiderunt martyrium^

474 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Multae quidem agitatae sunt quaestiones circa persecutionis naturam

in Sinis anno 1900 saevientis, utrum nempe fuisset potius politica quam

contra religionem. Verum, adiunctis omnibus perpensis, odium in Chri­

stianam immo Catholicam religionem solidis argumentis probatum est;

ideo insectationis victimae veri Christi martyres sunt habendi. Eapropter

ex bis mille quadringentis octodecim ab Ordine Fratrum Minorum pro­

ductis quorum causa anno 1926 fuerat introducta, quum impossibile

fuisset horum omnium et singulorum martyrium pertractare, viginti

novem tantum selecti sunt, veluti horum primitias, atque Beatificationis

honores sunt consecuti.

Similiter contingit in causa, quae a Societate Iesu modo pertractanda

proponitur. De bis mille sexaginta sex victimis, de quibus Apostolicus

Vicarius iuridicas inquisitiones peregit, sex supra quinquaginta ab Acto­

ribus selectae sunt, atque Sacrae huic Congregationi exhibitae ut per­

tractentur. Hae sunt:

1. Leo Ignatius Mangin Sac. Prof. S. I. ; 2. Paulus Denn, Sac. Prof.

S. I .; 3. Petrus Tchou-Ieu-Sinn ; 4. Ioannes Baptista Tchou-Ou-Ioei ;

5. Remigius Isoré, S. I. ; 6. Modestus Andlauer, S. I. ; 7. Elisabeth Tsinn ;

8. Simon Tsinn ; 9. Barbara Ts'Oei-Lien-Cheu ; 10. Raymundus Li-Ts'uan-

Tchenn ; 11. Petrus Li-Ts'uan-Hoei ; 12. Lucia Wang-Tchengh ; 13. Maria

Fan-K'Ounn ; 14. Maria Ts'i-U ; 15. Maria Tcheng Su ; 16. Iosephus Ma-

T'ien-Chounn ; 17. Maria-Tehao-Kouo-Cheu ; 18. Rosa et 19. Maria eius

filiae; 20. Rosa Wang-Hoei; 21. Teresia Tchang-Heue-Cheu; 22. Aima

Nan-Sinn-Cheu ; 28. Maria Nan-Kouo-Cheu ; 24. Maria Nan dicta Ling-

Hoa; 25. Anna Nan Tsiao-Cheu; 26. Maria Fou; 27. Magdalena Tou-

Fong-Kiu ; 28. Maria Tou-T'ien-Cheu ; 29. Maria Tou-Tchao-Cheu ;

30. Petrus Liou-Tzeu-IT ; 31. Maria Kouo-Li-Cheu ; 32. Petrus Tchao-

Ming-Tchenn ; 33. Ioannes Baptista Tchao-Ming-Hi ; 34. Paulus Ou-

Kiu-Nan ; 35. Ioannes B. Ou-Mari-T'ang ; 36. Paulus Ou Wan-Chou ;

37. K'i-Tchou-Tzeu ; 38. Paulus Liou-Tsinn Tei ; 39. Tchang-Hoai-Lou;

4.0. Iosephus Yuann-Keng-Yinn; 41. Theresia Tch'enn-Kinn-Tsie; 42. Rosa

Tch'enn-lSTai-Tsie ; 43. Iosephus Wang-K'Oei-Tsu ; 44. Ioannes Wang-

K'Oei-Sinn ; 45. Marcus Ki-T'-Ien-Siang; 46. Petrus Wang-Tsou-Loung;

47. Paulus Keue-T'Ing-Tehou ; 48. Lang-Yang-Üheu ; 49. Paulus eius

filius; 50. Anna Wang; 51. Iosephus Wang-Iou-Mei; 52. Lucia Wang-

Wang-Cheu ; 53. Andreas eius filius ; 54. Maria Wang-Li-Oheu ; 55. Ioan­

nes Ou-Wenn-Yinn; 56. Maria Tchou-Ou-Cheu.

Super omnibus et singulis Apostolicus Vicarius severas inquisitiones

peregit, non solum super martyrio sed super quoque scriptis atque obe­

dientia Urbani Pp. VIII decretis cultum publicum Servis Dei prohiben-

Sacra Congregatio Rituum

titras. Hi processus ad Urbem transmissi fuere, ut iuxta nostri fori iuri­dicas normas acta pro causae Introductione pararentur. Scriptis perpen­sis, die 25 Martii a. 1945 S. Rituum Congregatio decrevit Nihil obstare

quominus ad ulteriora procedatur.

Interim non paucae Summo Pontifici oblatae sunt litterae, huius causae Introductionem postulantes, inter quas Emi ac Revmi Cardinalis Lienart, plurium Vicariorum seu Praefectorum Apostolicorum Sinen-sium, e Mantchouria, e Mongolia, Professorum, Seminaristarum alio­rumque. Omnibus itaque servatis de iure servandis, Revmo P. Carolo Miccinelli S. I., Postulatore generali instante, die 25 Maii mensis nuper elapsi, in Ordinario sacrorum Rituum Congregationis coetu, infrascri­ptus Cardinalis, Causae huius Ponens seu Relator, dubium posuit di­sceptandum : An signanda sit commissio Introductionis causae in casu

et ad effectum, de quo agitur, de eaque nec non de oboedientia Urbanianis decretis, retulit. Emi ac Revmi Patres, duplici hac relatione auscultata, auditisque ofiicialium Praelatorum suffragiis nec non R. P. D. Salvatore Natucci, generali Fidei Promotore, rescribere censuerunt : Signandam

esse commissionem si Ssmo placuerit, atque de cultu non exhibito

constare.

Facta autem ab infrascripto Cardinali relatione Ssmo D. N. Pio Papae XII, Sanctitas Sua, Sacrae Congregationis duplex rescriptum ra­tum habens, commissionem Introductionis causae Servorum Dei Leonis

Ignatii M angin, Pauli Denn, e Soc. Iesu, Petri T chou, Annae Wang et

sociorum propria manu signare dignata est.

Datum Romae, die 28 Maii a. D. 1948.

i$( C. Card. MICARA, Ep. Vel item., Praefectus.

L. j$i S.

t A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarias.

476 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA ROTA

Citatio edictalis

CATASTEIS".

NULLITATIS MATRIMONII PRINCIPATO-DE LUCA

Cnm ignoretur locus actualis commorationis Dui Iosephi De Luca,,

in causa conventi, eumdem citamus ad comparendum, sive per se sive*

per procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S.R. Rotae

(Roma, Palazzo della Cancelleria) die 5 ianuarii 1949, hora undecima,,

ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum

et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae de­

finitione :

An constet de nullitate matrimonii in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque noti­

tiam habentes de loco commorationis praedicti Dñi Iosephi De Lucar

curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. •

Pericles Pelici, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 22 septembris 1948.

H. Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Joseph De Luca, dé­fendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote-Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 5 janvier 1949, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

öonste-t-il de la nullité du mariage dans le cast

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence dû dit Joseph De Luca devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

Diarium Romanae Curiae. 477

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Mercoledì, 29 settembre 1948, il Santo Padre ha ricevuto in

solenne Udienza Sua Eccellenza il Signor Conte d'ORMESSON VLA­

DIMIRO, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario di Fran­

cia, per la presentazione delle Lettere Credenziali.

S E G R E T E R I A DI S T A T O

NOMINE

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di nominare :

20 aprile 1947. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore delle Suore Francescane del Onore di Maria (Brasile).

10 luglio » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Canali Nicola, Protet­tore delle Suore Missionarie di S, Colombano (Killaloe).

» dicembre » L/Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore di Carità di S. Vincenzo (Halifax).

» gennaio 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Me Guigan Giacomo Carlo, Protettore dell'Istituto della Beata Ver­gine Maria (Toronto).

2 maggio » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore Terziarie di S. Bernardino (Reading, Pa.).

10 giugno » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Piazza Adeodato Gio­vanni, Protettore delle Suore Maestre di S. Do­rotea (Venezia).

16 luglio » L'Emo e Revino Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore dell'Istituto delle Suore della Divina Provvidenza (Magonza).

19 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro-

47$

tettare delle Suore del Santo Bambino Gesè d'Aurillac (St-Fleur).

9 agosto 1948. L'Emo e Bevmo Signor Cardinale ¡Nasalli Bocca di Cor-neliano Giovanni Battista, Protettore delie-Suore Minime dell'Addolorata (Bologna).

10 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore di S. Giuseppe di Bourg.

18 » »: L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro-.. , ,,. . tettore delle Figlie di S. Maria della Divina

Provvidenza (Como Lora). 21 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­

detto, Protettore della Venerabile Arciconfra-ternita dei Bergamaschi (Roma).

24 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore della Congregazione delle Suore di N. D. de Sion (Parigi).

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore delle Suore Sacramentine (Bergamo).

2 settembre » L'Emo e Revino Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore delle Piccole Suore della Di­vina Provvidenza (Alessandria).

22 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pizzardo Giuseppe, Pro­tettore del Collegio Americano del Nord (Roma).

24 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale van Roey Giuseppe Er­nesto, Protettore delle Suore della S. Famiglia d'Helmet (Malines).

29 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­tettore delle Suore dell'Addolorata (Roma).

2 ottobre i> L'Emo e Revmo Signor Cardinale Aloisi Masella Bene­detto, Protettore delle Figlie di Maria Ausilia-trice (Torino).

4 ». » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Tedescumi Federico, Protettore delle Religiose Terziarie Cappuccine della Sacra Famiglia (Valenza).

Assistenti al Soglio Pontificio :

29 settembre 1944. S. E. Reviña Monsig. Kumpfmulier Giuseppe, Vescovo di Augusta.

27 ottobre 1945. S. E. Revma Monsig. Sproll Giovanni Battista, Vescovo di Rottembürgo.

29 luglio 1948. S. E. Revma Monsig, Ryan Riccardo, Vescovo di Sale.

47»

Protohotari Apostolici ad instar participantium :

18 gennaio 1946. Monsig. Conway Guglielmo Giuseppe, delladiocesi di Ed-munston.

luglio 1947. Monsig. de Meurers Enrico, della diocesi di Treviri, maggio 1948. Monsig. Daniele Giuseppe, della diocesi di Caserta.

» » Monsig. Vaioli Claudio, dell'archidiocesi di Bologna, agosto » Monsig. Mazanek Stefano, dell'archidiocesi di Cracovia.

15 3

11 9

8 settembre » Monsig. Signora Aurelio, del Patriarcato di Venezia.

Prelati Domestici di Sua Santità :

1 aprile 1944. Monsig. 20 » » Monsig. 14 giugno » Monsig.

80 settembre » » » » » » »

18 dicembre 1945. » gennaio 1946.

» » febbraio 7 aprile » ».

» »

Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig.

Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig.

Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig.

Keinen Guglielmo, dell'archidiocesi di Colonia. Stolte Clemente, della diocesi di Hildesheim. Rude Alberto, dell'archidiocesi di Friburgo in

Brisgovia. Doinm Roberto, della diocesi di Augusta. Bach Eugenio, della medesima diocesi. Hoermann Giuseppe, della medesima diocesi. Staab Carlo, della diocesi di Würzburg. Hein Giovanni, della diocesi di Treviri. Lenz Giovanni Evangelista., della medesima dio­

cesi.

Finn Guglielmo, della diocesi di Harbor Grace. O'Neil Michele, dell'archidiocesi di Edmonton. Galligan Eugenio, della diocesi di Ballarat. Goidanich Edoardo, della medesima diocesi. Leonard Giovanni Francesco, della diocesi di

Gouibourn. Sharkey Giovanni, della medesima diocesi. Canili Guglielmo, della medesima diocesi. Lynch Tommaso, della medesima diocesi. Me Kenna Giacomo, della medesima diocesi. Carey Michele, della medesima diocesi. Devine Aroldo, della medesima diocesi.

ONORIFICENZE

Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di conferire :

La Gran Grece dell'Ordine Piano :

2 giugno 1947. A S. E. il Signor Papée Casimiro, Ambasciatore di Polo­nia presso la Sante Sede.

Acta Apostolicae Sedis - Gonvnpèntarmm officiale

2 giugno 1947. A S. E. il Signor Nabuco Maurizio, Ambasciatore del Bra­sile presso la Santa Sede.

» » » A S. E. il Signor Maritain Giacomo, Ambasciatore di Francia presso la Santa Sede.

» » » A S. E. il Signor Franco Franco Tullio, Ambasciatore della Repubblica Dominicana presso la Santa Sede.

» • • » » A S. E. il Signor Sotomayor y Luna Emanuele, Ambascia­tore dell'Equatore presso la Santa Sede.

La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile:

2 giugno 1947. A S. Ë. il Signor d'Arcy Godolphin Osborne Francesco, Ministro di Gran Bretagna presso la Santa

r Sede. » » » A S. E. il Signor van Weede JonJcheer Marco, Ministro di

Olanda presso la Santa Sede. » » » A S. E. il Signor Holma Harri, Ministro di Finlandia

presso la Santa Sede. » » » A S. E. il Signor Girdvainis Stanislao, Ministro di Litua­

nia presso la Santa Sede. » » » A S. E. il Signor Pecci conte Stanislao, Ministro del So­

vrano Militare Ordine di Malta presso la Santa Sede.

La Commenda con Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

25 luglio 1946. Al sig. Barriga Errazuriz avv. Gonzalo, dell'archidiocesi di Santiago del Cile.

La Commenda con Placca dell'Ordine di San Silvestro :

30 marzo 1946. Al sig. Bina Machado col. Giuseppe (Brasile). 13 giugno » Al sig. Boldrini ing. Galiano, dell'archidiocesi di Firenze.

La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa :

14 agosto 1946. Al sig. Martino Giuseppe, della diocesi di Asti. 15 » » Al sig. Lo Re avv. Guido, della diocesi di Foggia.

Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa :

4 giugno 1946. Al sig. Battaglia Ottavio, dell'archidiocesi di Udine.

An. et vol. XL 21 Novembris 1948 (Ser. H, v. XY) - N. 12

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

CONSTITUTIONES A P O S T O L I C A E

I

MANIZALENSIS

CANONICORUM C A P I T U L U M IN CATHEDRALI ECCLESIA MANIZALENSI ERIGITUR

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

In cathedralibus templis ex veneranda Ecclesiae consuetudine et iuris

canonici praescripto Canonicorum Capitula constituenda sunt, eccle­

siasticorum nempe coetus pietate ac doctrina praecellëntium, qui et in

templis ipsis laudes Deo persolvendo divinum cultum splendidiorem red­

dant et Episcopo in pastorali suo munere obeundo consilio et opera adiu­

vent eique sacra sollemniter peragenti assistant. Quae omnia perpendens

venerabilis Frater Aloisius Concha, Manizalensis Episcopus, ab Aposto­

lica Sede enixe petiit ut, ad Sacrorum Canonum normam, Canonicorum

Capitulum in sua Cathedrali instituatur. Nos autem, rati hoc fidelium

pietati sane profuturum, praehabito venerabilis Fratris Ioseph Beltrami,

Archiepiscopi titularis Damasceni et in Columbiana Republica Nuntii

Apostolici voto, de dilecti Filii Nostri S. R. E. Cardinalis S. Congrega­

tionis Consistorialis a Secretis consilio, oblatas Nobis preces lu ben ter

excipiendas duximus. Suppleto igitur, quatenus opus sit, quorum inter­

sit, vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, certa scientia de­

que Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, Canonicorum Capitulum

33 - ACTA, TOI. XV, n. 12. — 21-11-948.

482 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

in Cathedrali Ecclesiae Manizalensi erigimus et constituimus, quod tri­

bus constabit Dignitatibus nempe Decano, Archidiacono atque Thesau-

rario et septem Canonicis, quorum, ad Codicis Iuris Canonici normam,

alter ad officium Theologi, alter ad Poenitentiarii officium deputentur.

Canonicorum praebendam constituet pars decimarum ab Episcopo Ma­

nizalensi ad hoc adsignata vel adsignan da. Chorale servitium ad sa­

crorum canonum normas et iuxta quae in condendis Capitularibus

Constitutionibus praescripta fuerint persolvatur. Dignitates et cano­

nicatus ad iuris communis tramitem conferenda erunt, salvis igitur

reservationibus in ipso iure statutis, et servato praescripto fidei pro­

fessionem emittendi et sueta iuramenta praestandi ante beneficii pos­

sessionem. Cum autem congruum sit eos qui in Episcopi senatum

adsciscuntur peculiaribus condecorar* insignibus, concedimus ut Digni­

tates et Canonici in choro et in capitularibus functionibus, intra fines

tantum suae dioecesis, deferre possint supra vestem talarem nigram,

zonam (vulgo fascia) violacei coloris, rochetum, palliolum (vulgo moz­

zetto) nigri coloris cum oràe textibus, orbiculis et ocellis violacei coloris.

Volumus insuper ut capitulares constitutiones ad iuris tramitem et iuxta

(juae praesentibus Litteris a Nobis statuta sunt quam primum confician­

tur, quas, ab Episcopo adprobatas, ab omnibus postea Dignitatibus et

Canonicis religiose adservari iubemus. Ad quae omnia uti supra disposita

et constituta executioni mandanda venerabilem quem supra diximus Fra­

trem Ioseph Beltrami in Columbiana Republica Nuntium Apostolicum,

deputamus eique propterea necessarias et opportunas tribuimus faeul

tate», etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet virum in

ecclesiastica dignitate constitutum, eidemque onus facimus ad S. Con­

gregationem Consistorialem authenticum peractae exsecutionis actorum

exemplar quamprimum transmittendi. Praesentes autem Litteras fir­

mas, validas et efficaces exsistere et fore suosque plenarios et integros

effectus sortiri et obtinere, atque ab omnibus ad quos spectat inviola­

biliter observari debere, et, si secus super his a quocumque, quavis aucto­

ritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, id prorsus irritum

et inane esse et fore volumus ac decernimus, contrariis quibuslibet, etiam

speciali mentione dignis, minime obstantibus, quibus omnibus dero-

gamus. Harum vero Litterarum transumptis vel excerptis, etiam im­

pressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in

ecclesiastica dignitate constituti munitis eadem prorsus tribuatur fides,

quae hisce praesentibus ostensis tribueretur. Nemini autem hanc pagi­

nam erectionis, constitutionis, statuti, concessionis, derogationis, com­

missionis et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis

Acta Pii Pp. XII

id ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Pei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongen­tesimo quadragesimo octavo, die sexta Martii mensis, Pontificatus No­stri anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

P. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI Fi R. C. Card. ROSSI 8. Collegii Decanus. S. C. Consistorialis a Secretis.

f Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Seleuc, Dec. Proton. Apost,

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost.

L o c o £B Plumbi

Reg. in Catw. Ap., vol. LXXV, n. 6S - Al. Trussardi.

I I

D E L I S H U I

(LISOIOEIVENSIS)

PRAEFECTURA APOSTOLICA DE L I S H U I IN SINIS , IN DIOECESIM ERIGITUR, SUB

NOMINE (( LISCIOEIVENSIS ) ) .

P I U S E P I S C O P US

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Apostolicam in Sinis Praefecturam de Lishui, a fel. rec. Pio Unde­

cimo, Praedecessore Nostro, anno millesimo nongentesimo trigesimo pri­

mo, sub appellatione de Ghuehow, seiuncto territorio e Vicariatu Aposto­

lico de Ningpo erectam et Missionariis Societatis Scarborensis pro Mis­

sionibus ad Exteras Gentes concreditam, qui, etsi multis praepediti

obstaculis, sollerter ac fructuose in catholicam religionem illic propa­

gandam suam usque nunc navant operam, in dioecesim constitui ab Apo­

stolica Sede, enixis dilecti Filii Societatis illius Moderatoris Generalis

precibus expostulat um est. Nos vero de venerabilium Fratrum Nostro­

rum S. R. E. Cardinalium S. Congregationi de Propaganda Fide praepo­

sitorum consilio, attenteque favorabili voto venerabilis Fratris Antonii

Riberi, Archiepiscopi titularis Darensis, in Sinis Internuntii Apostolici,

484 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

omnibus mature perpensis, ut animus quoque praefatis divini verbi

praeconibus addatur ad maiores exantlandos apostolicos labores, oblatis

Nobis praecibus annuendum censuimus. Suppleto itaque quorum inter­

sit vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, de Apostolicae

Nostrae potestatis plenitudine, Praefecturam Apostolicam de Lishui,

eius servato territorio, in dioecesim, Liscioeivensem nomine appellan­

dam, evehimus, erigimus et constituimus, eamque metropolitanae Eccle­

siae Hamceuvensi suffraganeum edicimus eiusque idcirco pro tempore

Episcopos metropolitico Hamceuvensis Archiepiscopi subiicimus iuri.

Huius dioecesis sedem episcopalem in Lishui urbe constituimus, a qua

ipsa dioecesis nomen mutuatur; Episcopi vero cathedram in eiusdem

urbis ecclesia principe agimus, quam propterea ad cathedralis Ecclesiae

gradum et dignitatem evehimus, et ei et pro tempore Episcopis Liscioei-

vensibus omnia tribuimus iura et privilegia, honores, insignia et gratias,

quibus ceterae cathedrales Ecclesiae et earum Antistites iure communi

fruuntur; illosque pariter omnibus adstringimus oneribus et obliga­

tionibus, quibus ceteri adstringuntur. Episcopalem autem mensam con­

stituent, praeter bona hucusque ad Praefecturam Apostolicam perti­

nentia, Curiae Episcopalis emolumenta et fidelium oblationes, in

quorum bonum dioecesis ipsa modo erecta est. Cum vero praesentis tem­

poris adiuncta haud permittant quominus in cathedrali ecclesia Ca­

nonicorum Capitulum modo constituatur, volumus ut interim pro

Canonicis dioecesani Consultores ad iuris tramitem eligantur et adhi­

beantur. Mandamus insuper ut quam primum fieri poterit parvum saltem

Seminarium iuxta Codicis iuris canonici praescripta et normas a S. Con­

gregatione de Propaganda Fide traditas in hac quoque nova dioecesi

erigatur. Quod autem ad dioecesis regimen et administrationem, ad Vi­

carii Capitularis seu Administratoris, sede vacante, electionem, ad cle­

ricorum et fidelium iura et onera ceteraque huiusmodi, sacrorum cano­

num praescriptis inhaerendum iubemus. Ad quae omnia uti supra

disposita et constituta exsecutioni mandanda venerabilem quem supra

memoravimus Fratrem Intern u n ti u m Apostolicum in Sinis deputamus

eique idcirco necessarias et opportunas tribuimus facultates, etiam sub­

delegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica

dignitate constitutum, eidemque onus imponimus peractae exsecutionis

actorum authenticum exemplar eidem S. Congregationi de Propaganda

Fide quamprimum transmittendi. Praesentes autem Litteras et in eis

contenta quaecumque, etiam ex eo quod quilibet quorum intersit vel qui

sua interesse praesumant, etiam si specifica et individua mentione digni

sint, auditi non fuerint vel praemissis non consenserint, nullo unquam

Acta Pii Pp. XII 485

tempore de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis vitio, seu inten­

tionis Nostrae, vel quolibet alio, licet substantiali et inexcogitato, de­

fectu notari, impugnari vel in controversiam vocari posse, sed eas, tam­

quam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas, per­

petuo validas exsistere et fore suosque plenarios et integros effectus sor­

tiri et obtinere atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari

debere ; et, si secus super his a quocumque, quavis auctoritate, scienter

vel ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore

volumus ac decernimus ; non obstantibus, quatenus opus sit, regulis in

synodalibus, provincialibus, generalibus, universalibusque Conciliis edi­

tis, generalibus vel specialibus constitutionibus et ordinationibus apo­

stolicis et quibusvis aliis Romanorum Pontificum Praedecessorum No­

strorum dispositionibus ceterisque contrariis, etiam speciali mentione

dignis, quibus omnibus per praesentes derogamus. Volumus denique ut

harum Litterarum transumptis, vel excerptis, etiam impressis, manu

tamen alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica

dignitate constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce

praesentibus tribueretur, si ipsaemet exhibitae vel ostensae forent. Ne­

mini autem hanc paginam evectionis, erectionis, constitutionis, conces­

sionis, statuti, subiectionis, decreti, delegationis, derogationis et volun­

tatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero ausu

temerario id attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei

et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo

quadragesimo octavo, die tertiadeeima Maii mensis, Pontificatus Nostri

anno decimo.

Pro S. B. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANÍ P. Card. FÜMASONI BIONDI 8. Collegii Decanus. 8. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apost.

Loco © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 96 - Al . Trussardi.

486 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

III

DE MAKASSAR (MAKASSARENSIS)

PRAEFECTURA APOSTOLICA DE MAKASSAR IN VICARIATUM APOSTOLICUM, (( MA-

KASSARENSEM )) NOMINE, EVEHITUR ET ERIGITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

In Archipelagi Indonesiani insula Célebes, undecim abhinc annis, a

fel. rec. Pio undecimo, Praedecessore Nostro, erecta est Praefectura

Apostolica de Matassar, quae Congregationis Immaculati Cordis Ma­

riae, vulgo de Scheut, curis nunc concredita, ultimis hisce annis ob sé-

dulas illorum Evangelii Praeconum curas tam laetos tulit, quoad ca­

tholicae fidei dilatationem et missionalia opera, fructus, ut digna visa

sit quae ad Vicariatus gradum et dignitatem extollatur. Attento itaque

venerabilis Fratris Georgii de Jonghe d'Ardoye, Archiepiscopi titularis

Misthiensis, in Archipelago Indonesiano Delegati Apostolici, favorabili

voto, de venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Sacrae

Congregationi de Propaganda Fide praepositorum consilio, suppleto,

quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesu­

mant consensu, omnibus mature perpensis ac certa scientia Apostolicam

quam supra memoravimus Praefecturam de Makassar, iisdem servatis

limitibus, de apostolicae Nostrae potestatis plenitudine in Vicariatum

Apostolicum, Makassarensem nomine nuncupandum, evehimus, erigi­

mus et constituimus ; quem dilectorum Filiorum Congregationis Imma­

culati Cordis Mariae Sodalium curis, ad Nostrum tamen et Apostolicae

Sedis beneplacitum concreditum volumus. Novo autem Vicariatui Ma-

kassarensi eiusque pro tempore Vicariis Apostolicis omnia tribuimus

iura, privilegia, honores et potestates, quibus ceteri per orbem Vicaria­

tus Apostolici eorumque Praesules iure communi fruuntur et gaudent,

eosque pariter iisdem adstringimus oneribus et obligationibus, quibus

ceteri adstringuntur. Quae omnia uti supra disposita et constituta, rata

ac valida esse volumus ac decernimus, contrariis quibuslibet minime

obstantibus. Harum vero Litterarum transumptis aut excerptis, etiam

impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis sigilloque

viri in ecclesiastica dignitate vel ofiicio constituti munitis, eamdem pror-

Acta PH-Pp.-XII. 48?

sus volumus haberi fidem, quae hisce praesentibus ostensis haberetur.

Nemini autem hanc paginam provectionis, erectionis, constitutionis,

commissionis, statuti et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire

liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit, indigna­

tionem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se no­

verit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­

simo quadragesimo octavo, die tertia decima Maii mensis, Pontificatus

Nostri anno decimo.

Pro S. R. B. Cancellario

P. Card. MARCHETTI SELVAGGI ANI P. Card. FÜMASONI BIONDI S. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus.

t Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Selene, Dec. Proton. Apost.

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

L o c o SJ Plumbi

Reg. in Cane Ap., vol. LXXVI, n. 14. - Ai. Trussardi

I V

NIAMEYENSIS , (PARAKUENSIS)

BX PRAEFECTURA APOSTOLICA NIAMEYENSI PARS MERIDIONALIS SEIUNGITÜR ET

NOVA EXINDE ERIGITUR PRAEFECTURA APOSTOLICA, (( PARAKUENSIS )) NO­

MINE, QUAE SOCIETATI PRO MISSIONIBUS AD APRO S COMMISSA MANEBIT.

PRAEFECTURA APOSTOLICA NTAMEYENSIS, ITA TERRITORIO IMMINUTA, CON­

GREGATIONI S S . M I REDEMPTORIS COMMITTITUR.

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Evangelizationis operi melius procul dubio consulitur, si enascentes

inter infideles populos Ecclesiae, nimio territorio redundantes, disper­

dantur et novae exinde constituantur Missiones aliis divini verbi Prae­

conibus concredendam. Quo moti consilio lubentissime excipiendas duxi­

mus preces ad hanc Apostolicam Sedem oblatas, quibus exposcitur ut

Praefectura Apostolica Niameyensis in Africa Occidentali bipartiatur

et nova proinde erigatur Praefectura. De consilio itaque venerabilium

488 Acta Apostolicae Sedis r- Commentarium Officiale

Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Sacri Consilii Christiano No­

mini Propagando, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit, vel eo­

rum qui sua interesse praesumant consensu, certa scientia, omnibus ma­

ture perpensis, de Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine ab Aposto­

licae Praefecturae Niameyensis territorio meridionalem partem separa­

mus, complectentem civiles districtus de Kandi, Paralcon, Djougou et

Natitingou et non excedentem lirnites septentrionales coloniae civilis de

Dahomey; eamque in novam erigimus et constituimus Praefecturam Apo­

stolicam ParaJcuensem nuncupandam, quae concredita manebit Patrum

Societatis Pro Missionibus ad Afros curis. Partem vero septemtrionalem

Niamey en sis Praefecturae Apostolicae, ita etiam in posterum appellan-

dae, complectentem districtus civiles de Zinder, Niamey et Fada N'Gour~

ma, curis committimus Congregationis Ssmi Redemptoris sodalium, qui

plures iam annos sacerdotale illic ministerium laudabiliter exercent. No­

vae autem Praefecturae Apostolicae Parakuensi eiusque pro tempore

Praefectis Apostolicis omnia tribuimus iura, privilegia, honores et pote­

states, quibus ceterae per orbem Praefecturae Apostolicae earumque

Praesules iure communi fruuntur et gaudent, eosque pariter iisdem ad­

strui gimus oneribus et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Quae

omnia uti supra disposita et constituta, rata ac valida esse volumus ac

iubemus contrariis quibuslibet minime obstantibus. Harum vero Litte­

rarum transumptis aut excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius

Notarii publici subscriptis, et viri in ecclesiastica dignitate vel ofiicio

constituti sigillo munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae

hisce praesentibus ostensis haberetur. Nemini autem hanc paginam di­

smembrationis, erectionis, constitutionis, commissionis, statuti et volun­

tatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu teme­

rario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et bea­

torum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­

simo quadragesimo octavo, die tertiadecima Maii mensis, Pontificatus

Nostri anno decimo.

Pro S. R. B. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI S. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus-

Alfridus Vitali, Proton. Apost.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost. Loco £B Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 92. - Al . Trnssarâi.

Acta Pii Pp. XII 489

V

B. M. V. DE MONTE SERRATO FLUMINIS IANUARII

MONASTERIUM B. M. V. DE MONTESERRATO F L U M I N I S IANUARII IN ABBATIAM

(( N U L L I U S )) ERIGITUR SEU RESTITUITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Decessor Noster sa. mem. Pins Papa Decimus per S. Congregationis

Consistorialis Decretum, die quintadecima Augusti mensis, anno mil­

lesimo nongentesimo septimo editum, ab Amazonensi dioecesi territo­

rium de Rio Branco seiunxit et Coenobio adnexuit B. M. V. de Monte-

serrato Fluminis Ianuarii Congregationis Brasiliensis Ordinis S. Bene­

dicti, in urbe Rio de Janeiro exstanti ; atque exinde Coenobium istud in

Abbatiam nullius erexit. Per eiusdem Congregationis Decretum alterum,

die vicesima prima Aprilis mensis, anno millesimo nongentesimo triger

simo quarto editum, Pius Undecimus, et ipse Decessor Noster, idem ter­

ritorium de Rio Branco a iurisdictione subtraxit Archiabbatis Monasterii

praefati B. M. V. de Monteserrato Fluminis Ianuarii et commissum,

voluit in Administrationem Apostolicam Prioratui S. Bonifacii in urbe

Boa Vista eiusdem Congregationis Ordinis S. Benedicti ; ac proinde Mo­

nasterium illud B. M. V. de Monteserrato Fluminis Ianuarii desiit esse

Abbatia nullius et monastica tantum Abbatia evasit. Apostolicis deinde

Litteris Ad maius animarum bonum die trigesima Augusti mensis, anno

millesimo nongentesimo quadragesimo quarto sub plumbo datis, territo­

rium de Rio Branco in Praelaturam nullius a Nobis erectum est, Mona­

chis Prioratus S. Bonifacii Congregationis Ordinis S. Benedicti concre­

ditam. Nuper vero cum dilectus Filius Placidus Staeb, Congregationis

Brasiliensis eiusdem Ordinis Archiabbas, enixe ab Apostolica Sede po­

stulaverit ut sui monachi ab administratione praefatae Praelaturae

nullius de Rio Branco, praesertim propter exiguum sacerdotum nume­

rum, eximantur, Nos petitioni huic benigne annuere statuimus; et, prae

oculis habentes labores et opera quadraginta annorum spatio a Monar

chis Ordinis S. Benedicti in territorio de Rio Branco impensa, rogante

praefato Archiabbate, et de dilecti filii Nostri S. R. E. Cardinalis S. Con­

gregationis Consistorialis a Secretis consilio, titulum Abbatiae nullius

veteri Monasterio B. M. V. de Monteserrato Fluminis Ianuarii conce­

dere seu restituere decrevimus. Quapropter, suppleto, quatenus opus sit,

consensu aliorum quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesu-

490 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mant, de Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine praefatos Mona­

chos Congregationis Brasiliensis Ordinis S. Benedicti ab administratione

eximimus Praelaturae nullius de Rio Branco; et insuper territorium,

inter septa tantummodo eiusdem Monasterii circumscriptum, ab archi­

dioecesis S. Sebastiani Fluminis Ianuarii territorio evellimus, atque

ex eo Abbatiam nullius B. M. V. de Monteserrato Fluminis Ianuarii ap­

pellandam, constituimus eamque uti suffraganeae subiicimus Ecclesiae

metropolitanae S. Sebastiani Fluminis Ianuarii. Porro, etsi Abbatia

ista paroeciis careat, tamen ex peculiari gratia, non obstante praescripto

canonis 319, § 2 Codicis Iuris Canonici, illius pro tempore Abbati iura,

privilegia et facultates tribuimus, quibus ceteri Abbates nullius fruun­

tur eumque officiis et obligationibus adstringimus, quibus ceteri adstrin­

guntur. Ad quae omnia uti supra disposita et constituta exsecutioni

mandanda venerabilem Fratrem Carolum Chiarlo, Archiepiscopum titu­

larem Amidenum et apud Brasilianam Rempublicam Nuntium Aposto­

licum, deputamus, eique tribuimus necessarias et opportunas facultates,

etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quamlibet virum in ec­

clesiastica dignitate constitutum, eidemque onus facimus ad S. Congre­

gationem Consistorialem quamprimum transmittendi authenticum per­

actae exsecutionis actorum exemplar. Has igitur Nostras Litteras firmas,

validas et efficaces semper esse ac fore suosque plenarios et integros ef­

fectus sortiri atque obtinere et illis ad quos spectat in omnibus plenis­

sime, suffragari volumus et statuimus. Volumus insuper ut harum Lit­

terarum exemplis, etiam impressis, manu tamen notarii publici subscri­

ptis et per constitutum in ecclesiastica dignitate virum sigillo munitis,

eadem habeatur fides, quae hisce praesentibus ostensis haberetur. Nulli

ergo hominum hanc paginam Nostrae exemptionis, restitutionis, consti­

tutionis, derogationis, concessionis et voluntatis Nostrae infringere vel

ei ausu temerario contraire liceat. Si quis vero id attentare praesumpse­

rit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum Petri et

Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae, apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­

simo quadragesimo octavo, die undevicesima Maii mensis, Pontificatus

Nostri anno decimo.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGI ANI S. Collegii Becanus.

Fr. R. C. Card. ROSSI 8. C. Consistorialis a Secretis.

Arthurus Mazzoni, Proton. Apost.

Albertus Serafini, Proton, Apost. L o c o í¡B Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 95 - AI. Trussardi.

Acta Pii Pp. XII 491

L I T T E R A E A P O S T O L I C A E

I

SANCTUARIUM B. MARIAE V. (( NOSTRAE DOMINAE SPEI )) IN MACERIENSI CIVI­

TATE, VULGO MEZIÈRES DICTA, INTRA RHEMENSIS ARCHIDIOECESIS FINES,

TITULO BASILICAE MINORIS ORNATUR.

PIUS PP, XII

• •Ad perpetuarti rei memoriam. — Praefervida tantaque est fidelium,

Maceriensium potissimum, pietas erga perantiquam Imaginem Beatae

Mariae Virginis, quae, « Nostra Domina Spei » appellata, usque a nono

saeculo omni colitur honore in Maceriensi civitate, vulgo « Mezières »

dicta, intra Rhemensis Archidioeceseos fines, ut eorum muneribus iiu-

pensisque magnifica et praeclara exstructa sit Ecclesia, in qua ipsa

asservatur Imago. Cuius religione urbs cinc ta quodammodo fuit effi­

cacius quam ipsis moenibus. Nam Virgo Maria, quae plura per saecula

iugi circumdata fuit pietate, et large quoque eflhiseque incolis donavit

beneficia, quorum multa in miraculorum numero haberi possunt, tempore

atrocissimi immanisque belli, tandem superiore anno perfecti, maiora

tulit auxilia gratiasque dilargita est. Incolis militibusque assiduas fun-

dentibus preces et sollemnibus quoque pompis Deiparae patrocinium

implorantibus, Beata Maria Virgo, ad propulsandam a moenibus civi­

tatis, suae saluti concreditae, hostium vim iugiter parata, suum obtu­

lit divinum et certum praesidium. Sic plane servata Maceriensis urbs,

quamvis tormentis et telis verberata, quamvis omne genus cladibus O b i e ­

cta furorique belli, clarum divini et mirifici auxilii praebet testimonium.

Quo factum est ut filialis pietas populi erga Virginem Mariam, e cuius

Sanctissimo gremio tam mira emanarunt, in increménto fuerit semper­

que sit. Christifideles, qui frequentes Statuam, post inventano., in omne

tempus coluerunt, nunc multum aucti sunt, et quotannis, die festo

Sanctissimae Trinitatis, coetus convocatur, qui Deiparae cultorum nu­

merum sex milium excedit. Omnes, qui Beatae Mariae Virginis, nomi­

ne « Nostrae Dominae Spei » auxilia experti sunt, valde optantes ut

Ecclesiam, in qua praefata Imago servatur, plura, miracula edens, ad

Basilicae Minoris dignitatem Vos evehere dignemur, humiliter Nos in

vota vocarunt. Quapropter Venerabilis Prater Aloysius Augustinus Mar-

mottin j Rhemensis Archiepiscopus, Nostra benignitate omnino confi­

sus ardenter que cupiens ut magis magisque in dies cultus ac pietas erga

492 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Virginem Mariam augeantur, enixas preces Nobis adhibuit, ut praedi­

ctam Ecclesiam tanta dignitate Nos honestare dignemur. Quibus votis

precibusque Nos peramanter obsecundantes, audito Venerabili Fratre

Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Salotti, Episcopo

Praenestino, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa scientia

ac matura deliberatione Nostris, deque Apostolicae Nostrae potestatis

plenitudine, praesentium Litterarum tenore, perpetuumque iii modum

Ecclesiam in Maceriensi civitate, vulgo « Mezières » appellata, exstan-

tem, intra fines Archidioecesis Rhemensis, titulo ac dignitate Basilicae

Minoris decoramus, cum omnibus privilegiis, praerogativis atque iuri­

bus, quae Ecclesiis hoc titulo honestatis rite competunt. Contrariis qui­

buslibet nihil obstantibus. Haec benigne largimur, decernentes prae­

sentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac per­

manere : suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; il­

lisque ad quos spectant seu spectare poterunt nunc et in posterum ple­

nissime suffragari ; sicque rite iudicandum esse ac definiendum : irri-

tumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis, au­

ctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

XY-mensis Augusti, in festo Assumptionis,Beatae Mariae Virginis, anno

MCMXXxxvi, Pontificatus Nostri octavo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

II

B. MARIA V., IMMACOLATI CORDIS TITULO, PRAECIPUA CAELESTIS PATRONA

¡SIÜCEUVENSIS DIOECESIS CONSTITUITUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Novissimo universarum gentium

bello furente, cum atrocissima quaeque terra marique caeloque perpe-

trarentur, mentes quorundam perterritas haec forsan invasit opinio,

nullam iam pietatem in hominum cordibus superesse. Sed opinentur ita,

sed hoc profiteantur qui non meminerint illius materni Cordis quod

una simul cum Infantis sui Iesu Corde suavissimo flagrantissime pal­

pi ta vi t. Immaculati Mariae Cordis pietas est propemodum infinita, ex

Acta Pii Pp. XII

illa quadam infinítate quam propter consanguinitatem cum Deo, Dei­

parae proprium esse Doctor dicit Angelicus; Mellifluus autem Doctor

animam Beatae Mariae Virginis dicit affectuosissimam. Cum itaque,

refrigescente mundo, de caelo esset ignis iterum excitandus, Nosmet ipsi

in festo Conceptionis Immaculatae Beatae Mariae Virginis, anno mille­

simo nongentesimo quadragesimo secundo, eidem Immaculato Cordi ge­

nus hominum universum sacratum in perpetuum voluimus. Maiori exinde

cum fiducia Christifideles undique gentium gratiae thronum adire coe­

perunt, et largior itidem Mariae aperta est misericordiae vena. E ple­

nitudine ac dulcedine materni Cordis hauserunt abunde etiam fideles

Siüceuvensis Dioecesis in Sinis, qui suam e periculis aerumnisque bel-

licis potissimumque ex laponensium obsidione incolumitatem eidem Im-

maculato Cordi referunt acceptam. Cum autem votum Deo nuncupa-

verint se Beatam Virginem Mariam sub Immaculati Cordis titulo Pa­

tronam sibimet ipsos delecturos, nunc votum idem Apostolica auctori­

tate firmandum soivendumque subiecerunt Nobis per Venerabilem Fra­

trem Philippum Voté, Siüceuvensem Episcopum, cuius vota precesque

Nobis rettulit Venerabilis Frater Noster Carolus Sanctae Romanae Ec­

clesiae Cardinalis Salotti, Episcopus Praenestinus, Sacrae Rituum Con­

gregationis Praefectus. Quibus precibus Nos benigne libenterque indul­

gendum esse censuimus. Itaque certa scientia ac matura deliberatione

Nostra deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium

Litterarum vi perpetuumque in modum, Beatissimam Virginem Mariam,

Immaculati Cordis titulo, praecipuam Caelestem Patronam Siüceuven­

sis Dioecesis confirmamus, declaramus atque constituimus, omnibus et

singulis adiectis privilegiis liturgicis quae praecipuis locorum Patronis

competunt. Haec edicimus, statuimus, decernentes praesentes Litteras

firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque ple­

nos atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos spe­

ctant seu spectare poterunt plenissime suffragari; sicque rite iudican­

dum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam

secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoran­

ter attentari contigerit. Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

i mensis Maii, anno MCMXXXXVII, Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale

I I I

ECCLESIA COLLEGIALIS B. MARIAE) V . , VULGO DICTA (( DE SAN JUAN DE LOS

LAGOS », INTRA FINES ARCHIDIOECESIS GUADALAJARENSIS, HONORIBUS BASI­

LICAE MINORIS INSIGNITUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — De historia Ecclesiae Collegialis

B. Mariae Virginis vulgo dictae «de San Juan de los Lagos», de no­

bili eius structurae genere, pulchritudine, maiestate, nec non de opu-

lentia supellectilis operumque illustrium copiose exponens, Venerabi­

lis Prater Iosephus .QariM Ewem, .Guadalajarensis Archiepiscopus, a

Nobis enixe effiagitavit, vota quoque nonnullorum Mexicanae ditionis

Praesulum depromens, ut laudatam Ecclesiam ad Basilicae Minoris di­

gnitatem Nos evehere dignaremur. Ab ipso nimirum Oratore certiores

facti sumus primum dicti Sanctuarii lapidem a rec. mem. Carolo Gó­

mez de Cervantes, Episcopo Guadalaiarensi, anno millesimo septin­

gentésimo tricesimo secundo collocatum benedictumque fuisse in oppi­

dulo videlicet, quod, sub invocatione ac patrocinio Divi Ioannis Prae­

cursoris positum, religiosi Franciscani, universae illius regionis evan-

gelizatores, vel iam exsistens invenerunt vel per se ipsi constituerunt.

Illuc enimvero ab eisdem primum allata fuit parva Imago Beatae Ma­

riae Virginis, sub titulo Conceptionis, quae, temporis iniuria tabescens,

apte restituta fuit ex quo, mirum in modum, uti fertur, a discrimine

ultimo vitae moribunda puella servata fuit simulatque Imagini sup­

plices pro eius salute preces adhibitae fuerunt. Magis exinde magisque

in dies ipsius cultus crevit, prioresque duae Ecclesiae, non satis ultro

idoneae ad fidelium copiam accipiendam, locum dederunt huic pulcher­

rimo Templo, quo aedificando omnes munifici fideles tunc temporis extra

modum magnificentia processerunt. Hodiernum Templum, vulgo appel­

latum <( de Nuestra Señora de San Juan », die tricésima mensis No­

vembris anno millesimo septingentésimo sexagesimo nono benedi­

ctum sacrisque publicis apertum fuit. Mira, quae Beata Virgine « de

San .Juan » deprecatrice patrata ferebantur, tanti nominis famam Eius­

que cultum ita augebant ut e civitatibus quoque ac longinquis locis plu­

rimi Ecclesiam celebrarent, opem a divina Matre imploraturi. Exinde

factum est ut Sacra illa Aedes decore, copia, cultu facile alias multas

praestiterit. Tali intus Templo, amplitudine conspicuo, opus doricum

cernitur, minime vero ita adamussim expressum sicut in graeco-romana

arte, sed hispanica, seu potius nationali, quam « colonial » vocare mul-

Acta Pii Pp. XII

tis libuit. Gothicae vero speciei sunt forniees, quamvis arcubus rotun-

dis suffulti ; structuram penitus demonstrant insolitam, quia, ad plani-

tiem devitandam, in multiplices evolvuntur forniculas, variis perpui-

chrisque inibi innixis venis : omnia haec eleganter ficta sunt, eximiae

plena venustatis. Admiratione sunt digna altaria more graeco-romano

decorata ac praecipue maius, quinque ornatum grandibus sculpturis,

in eius culmine et utroque in latere inter columnas collocatis. Nobile

supereminet aulaeum, columnis marmoreis suffultum, conchae instar

obumbrans; permagnum intus exstat tabernaculum affabre congruen­

terque structurae Ecclesiae effectum, octo stipatum coluniellis, ioni-

cis item frondibus ornatis; summoque renidet cacumine circumdata ra­

diis nubécula. Ibi crystallis mediis, adhuc supra mensam pretiosiorem,

perpulchris plenam caelaturis, desuper posita est cupa artis speciosis-

simae pro basi inserviens; cumque omnia argento puro admodum sint

confecta, Sacra Imago Beatae Mariae Virginis populis devotis conspi-

cienda patet. Mensa altaris, e Oarrariensi marmore orientalique alaba­

stro, et aegyptia granata, perduro lapide, arte summa conformata,

eadem est quae in Patriarchali Aede Beatae Mariae Angelorum, prope

Asisium, Portiuncula nuncupata, antehac sita conspiciebatur, deinde

a rec. mem. Archiepiscopo Francisco Orozco y Jiménez memoratae Col­

legiali Ecclesiae una cum ornamentis donata. Quam supra mensam adhuc

est expositorium mirabili opere pretioso ex metallo perfectum. Pluri­

mum elegantiae excipit Templum e duabus proceris ornatisque turri­

bus, e quarum altitudine aeneae campanae sonos eliciunt lateque dif­

fundunt, modulatos suaviterque fidelium auribus blandiuntur ut Bea­

tae Mariae Virgini preces ab imo -pectore fundant introeuntes in Tem­

plum per pronaon amplum, repagulis undique circumsaeptum colu*-

mellis refertis, elegantibus distinctum columnis ferreisque munitum et

artificiosis cratibus. Imminet praealtus, musivo opere perbelle orna­

tus, tholus a latere circumdatus vitris. E quatuor sacellis, Templo af­

ferentibus decus, illud pulchre renidet in quo Sanctissimum Sacramen­

tum asservatur, nobilioribus inauratis metallis affabre confectum. De­

super, adest, admirandum in modum, media inter columnas, Virginis

Guadalupensis Imago. Duobus in sacellis, prope ingressum, subter tur­

res, apte accommodatis, religiose asservantur in arcis crystallinis San­

ctorum Martyrum Puerorum Benigni et Vincentii Relliquiae sub ceris

arte fie tis. Quartum sacellum post Altare maius et B. M. Virginis Thro­

num elate exstat decore ornatum. Quem laudavimus Guadalajarensis

Antistes, rem ordine enarrans, historico nitore usus, addit praeterea

amplissimo in Sacrario, tribus fornicibus cum arcubus insignis archi-

496 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale

tecturae pieturisque exornato, summa cum munditia asservari sacerdo­

talia vestimenta, quorum nonnulla permagni pretii: ex aureo et ar­

genteo panno duo : alterum, caeruleum nempe, taurinense, ornatissi-

mum atque argento primo relucens ; <( angelicum » alterum e Lugdu­

nensibus officinis ; asservari quoque viginti supra centum planetas, duos

calices auro solidos totidemque ostensoria, ac reliquam praecipuae ar­

tis copiosam argenteamque supellectilem. Quod autem idem Guadala-

jarensis Archiepiscopus oratione exaggerat est ingens quidem populo­

rum frequentia ad invisendani tam portentosam leonem, adeo ut, si

olim, pro titulari festo ac nundinis insequentibus, usque ad triginta

millia illuc conveniebant fideles, nunc, reviviscente pietate, minimeque

lucrum quaerentes, pro festis quibusdam ac potissimum in festivitate

de Purificatione B. Mariae Virginis, ducenta millia et amplius concur­

rant, plurimique pedibus per aspera et devia peregrinen tu r itinera ac

non pauci genibus viam arripiant. Pietate fidelium, tanta colligitur

stipis vis, ut quotannis affluentes copiae non modo satis divini cultus

faciant expensis sed dioecesanis, quoque operibus suppetiantur. In ipsa

Ecclesia Collegium Canonicorum diligentesque Sacerdotes in liturgicas

functiones decore peragendas magno numero incumbunt. Templique de­

corem ac splendorem adaugent rerum divitiae, opera et artificia; duo

videlicet vasa praegrandia, sed delicatissima arte perfecta, vulgo « ti­

bores » appellata, e Sinensibus regionibus antiquitus allata ac B. Vir­

gini dono donata ; sex picturae de re biblica Petro Paulo Rubens merito

ascriptae; duae aureae coronae, quarum antiquior, tot tamque pretio­

sis eleganter que illigatis adamantibus micans, tali subtilitate col oru in­

que varietate, sic exquisite perfecta, ut omnes in maximam admiratio­

nem coniciat. Diademate pretiosissimo ipsa Imago Beatae Mariae Vir­

ginis « de San Juan » benigna concessione rec. mem. Decessoris Nostri

Pii Pp. X, per Decretum Capituli Vaticani, redimita fuit. Tum lau­

data Ecclesia, plurimis et a pluribus Decessoribus Nostris ditata pri­

vilegiis, titulo Collegialis anno millesimo nongentesimo vicesimo tertio

a Decessore Nostro fel. rec. Pio Pp. XI insignita fuit. Hisce omnibus

de hoc Templo scriptis, narratis, adhibitas Nobis preces votaque ad

Nos lata ultro libenterque excipienda censemus, quum maxime sit No­

bis cordi ut firmior, amplior vividiorque fiat in dies erga Virginem Ma­

riam Guadalajarensium pietas fidelium. Quare, audito Venerabili Fra­

tre Nostro Carolo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Salotti, Epi­

scopo Praenestino, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa scien­

tia ac matura deliberatione Nostra, deque Apostolicae Nostrae pote­

statis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, perpetuumque in

Acta Pii Pp. XII 497

modum, Ecclesiam Collegialem Beatae Mariae Virginis vulgo « de

San J u an de los Lagos » nuncupatam, intra fines Archidioecesis Gua-

dalajarensis exstantem, titulo ac dignitate Basilicae Minoris decora­

mus, omnibus cum privilegiis atque honoribus, quae Ecclesiis hoc ti­

tulo honestatis rite competunt. Contrariis quibuslibet nihil obstantibus.

Haec largimur, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque

efficaces semper exstare ac permanere; suosque plenos atque integros

effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos spectant seu spectare po­

terunt nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite:iudican­

dum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam,

secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoran­

ter contigerit attentari.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

i mensis Maii, anno MCMXXXXVII, Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

TV

HONORIBUS AC PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS DECORATUR ECCLESIA GRAECI

RITUS DEO IN HONOREM B. MARIAE VIRGINIS PERDOLENTIS IN LOCO (( MÁRIA-

PÓCS )) DICATA, INTRA FINES EPARCHIAE HAJDUDOROGHENSIS IN HUNGARIA.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Hungaricae gentis fides, quam Ste­phanus Rex Sanctus primus propagavit, singulari munificentia fovit et praeclaris virtutibus illustravit, haereticorum et infidelium conatibus minime obstantibus, plura saecula mirifice effulsit multaque ac praeclara edidit omni tempore documenta. Inter quae primum locum tenet pecu­liaris illa devotio erga Sanctissimam Dei Genitricem, quam ipse Stepha­nus constituit Hungariae Patronam quamque precibus suis omnino adnuentem suisque necessitatibus opportuno tempore subvenientem fide­les Hungari experti sunt. Huiusmodi vero Magnae Dominae et Serenis-simae Reginae, prout ipsi Eam appellare solent, maternae sollicitudinis insigne monumentum habendum est Sanctuarium, in planifie vulgo « Szabolcs » exstans, « Máriapócs » nuncupatum et in quo Imago Beatae Mariae Virginis in ligno depicta singulari veneratione coli coepta est

35 - ACTA, vol. XV, c. Vt. — 2t-ît-<>î8.

498 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

anno Domini MDCXCVI^ quo, uti fertur, a die iv m. Novembris ad VIII m.

Decembris lacrymas pluries effudisse a multis illuc convenientibus homi­

nibus aetate, conditione, religione diversis visa est. Nec defuerunt mi­

racula et nonnulli ex infidelitate et haeresi ad catholicam veritatem mi­

rabiliter conversi sunt. Quae omnia ab Episcopali Curia Agriensi, cuius

iurisdictioni tunc Pócs subiectum erat, rite examini proposita, tamquam

coelestia prodigia habenda esse declaratum et publicis documentis tra­

ditum est. De quibus certior factus, Leopoldus, Austriae Imperator et

Hungariae Rex, proximo anno, pro sua pietate, voluit ut sacra Imago

ab Episcopo Agriensi Georgio Fenessy, magna pompa et ingenti populi

concursu, transferretur Vindobonam, ibique, in Ecclesia Sancto Ste­

phano Protomartyri dicata, publicae venerationi exponeretur. Traditur

insuper, Eugenium a Sabaudia, supremum christiani exercitus ducem,

antequam, mense septembri anno MDCXCVIII, apud locum v. « Zenta »,

adversus Turcarum copias, Christianorum copiis multo maiores, proe­

lium committeret, oculis conversis ad Vindobonam, ubi tunc fideles

enixis precibus auxilium Beatae Virginis implorabant, ab Ipsa pie pe­

tiisse ut a Christianorum finibus imminens periculum averterei et victo­

riam de infensissimo hoste a Deo impetraret. Quod cum feliciter evenerit,

percrebuit et usque ad hodiernum diem perseverat Vindobonensium erga

Beatissimam Virginem a Pócs devotio et publicus cultus. Sed parvum

paglini, a quo, ut diximus, prodigiis clarum ligne u m simulacrum trans­

latum fuerat, ab Ipsa Deipara electum prae ceteris locis visum est tam­

quam miraculorum theatrum et divinarum gratiarum fons. . Etenim

novum simulacrum, exemplari omnino conforme, anno MDCCVII, iussu

Stephani Teleseky, Episcopi Agriensis, in ecclesia memorati pagi « Pócs »

denuo collocatum, fertur anno MDCCXV diebus i, II et v Augusti mensis,

lacrymas iterum effudisse. Etiam prodigium hoc rite examinatum et

adprobatum fuit ab eadem Curia Episcopali Agriensi, quae sacrae Ima­

ginis cultum excitandum et augendum curavit, ita ut, ex illo tempore,

fidelium concursus ad memoratum templum in dies frequentior evaserit

et in praesenti celeberrimus in Hungaria peregrinationum locus non

solum ab Hungarico populo sed etiam a Slavicis gentibus, Ruthena prae­

sertim et Rumena, habeatur. Qui peregrinorum, natione, fide et ritu

diversorum, conventus adsiduus concordiam inter eos et christianam

caritatem maxime fovit et augere pergit in dies. Magno autem afficimur

gaudio cum compertum habeamus « Máriapócsense » Sanctuarium fuisse

semper et adhuc esse veluti centrum auspicatissimae illius unionis quae

anno MDCXLVI facta est inter populos orientalis ritus in Hungaria de­

gentes, qui usque ad praesens a Beatissima Dei Genitrice et Virgine

Acta Pii Pp. XII 499

Maria, gratiarum omnium apud Deum sequestra, expostulant et obti­

nent necessitatibus suis auxilium opportunum, doloribus cuiusque

generis levamen in sua erga hanc Divi Petri Gathedram fidelitate perse­

verantiam, in praesentibus gravissimis angustiis spem et fiduciam. Fer­

tur insuper etiam anno MCMV veneratae Imaginis novam lacrymarum

effusionem ab Episcopali Curia Munkácsiensi, ad quam tunc temporis

Pocs pertinebat, examinatam et praeternaturalem declaratam rite fuisse.

Interea, cum prima sacra aedes, ex ligno tantum extructa, ad confluentes

ex finitimis regionibus peregrinos excipiendos magis in dies impar fieret,

anno MDCCXXXI, a Georgio Gennadio, Byzantinorum Episcopo, aedificari

a fundamentis coeptum est novum amplum et arte praeclarum templum,

quod a successoribus Antistitis quem diximus, anno MDCCLVI completum

et in formam, que nunc cernitur, redactum est. Hisce vero novissimis

annis instauratum et ornatissima nova ara maxima ditatum est. Cum

autem anno MCMXLVI, anniversarius ducentesimus quinquagesimus pri­

mae lacrymationis saepius memoratae sacrae Marianae Imaginis simulque

trecentesimus felicis unionis gentis orientalis ritus Hungariae cum Ca­

tholica Ecclesia celebratus sit, dilecti filii Superior Provincialis Ordinis

S. Basilii Magni Congregationis a S. Iosaphat M. in Hungaria et Rector

Ecclesiae « Mariapöcs » idemque Moderator continentis monasterii,

preces, Procuratoris Generalis Ordinis S. Basilii M. commendatione suf­

fultas, ad Nos admoverunt ut Ecclesiam ipsam titulo et privilegiis Basi­

licae Minoris, ad duplicem anniversariam diem digne commemorandam,

decorare velimus. Quas preces, etiam votis et gravibus roboratas suffra­

giis Dilecti Filii Nostri Iosephi S. R. E. Presbyteri Cardinalis Mind-

szenty, Archiepiscopi Strigoniensis et Principis Primatis Hungariae, nec­

non Ven. Fratris Nicolai Dudas, Episcopi graeci ritus Hajdudoroghensis,

benigne excipientes, ut Nostram erga benignissimam Dei Matrem pieta­

tem et magnam fiduciam in praesentibus angustiis testemur, ut tantorum

suffraga torum optatis accedamus, audito Venerabili Fratre Nostro

Eugenio Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Tisserant, Episcopo Por-

tuensi et Sanctae Rufinae, S. Congregationis pro Ecclesia Orientali Se­

cretario, certa scientia et matura deliberatione Nostris atque Apostolica

Nostra auctoritate, praesentium Litterarum vi perpetuumque in modum,

Ecclesiam graeci ritus Deo in honorem B. Mariae Virginis Perdolentis,

in loco v. « Máriapócs », intra fines Eparchiae Hajdudoroghensis in Hun­

garia, honoribus ac privilegiis Basilicae Minoris decoramus atque afli-

cimus. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Haec edicimus ac sta­

tuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces

iugiter extare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sor-

500 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

tiri et obtinere ; illisque quibus pertinet, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxv m. Martii, anno MCMXLvni, Pontificatus Nostri decimo.

De speciali Sanctissimi mandato Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

EPISTULA

AD R E V M U M P . IOANNEM BAPTISTAM JANSSEN», SOCIETATIS IESU PRAEPOSI­

TUM GENERALEM EUMDEMQUE CONSOCIATIONIS AB «APOSTOLATU ORATIO­

NIS )) MODERATOREM SUPREMUM.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Quod soda­

les Consociationis ab « Apostolatu Orationis », cui tu digne moderari»,

tam frequentes « ex omnibus gentibus et populis et linguis » 1 Romam

convenerunt, ut collatis inter se consiliis, diuturno rerum usu alitis con-

firmatisque, temporum nostrorum necessitatibus praesidia luculentis­

sima admoveantur, ex animo gaudemus. Neque enim Nos fugit quanto

studio hac vestra omnibus aperta ac pervia sodalitate divini Iesu Cor­

dis cultui propagando incumbatis, cum non modo ephemeridibus illis,

quibus « Nuntii Sacratissimi Cordis » est nomen, quadraginta ferme lin­

guis editis, aliisque scriptis bene multis, sed etiam recentissimis aeta­

tis nostrae inventis, cinematographica videlicet arte atque undis ra-

diophonicis, studeatis christifideles imbuere spiritu apostolico, uti

decet membra illius Ecclesiae, cui a Domino ipso dictum est: «Eun­

tes docete omnes gentes ». 2 Huiusmodi enim Apostolatus, nedum certis

quibusdam precibus absolvatur, eo potius suapte natura tendit, ut suis

asseclis perfectissimam christianae vitae formam praebeat atque suppedi­

tet ; cum nemo christiano nomine dignus Christique Corpori Mystico per

Baptismum insertus suae possit sanctitati consulere aeterna aliorum

1 Apoc. T, 9. - M A T T H . 28 , 19 .

Acta Pii Pp. XII 501

salute neglecta;, im memor « unicuique Dominum mandasse de proximo

suo ». 3 At vero, cum christifidelium inter se et cum Christo coniunctio ac

coagmentati© optime per cultum erga Ssíñum Iesu Cor perficiatur — adeo

ut iure meritoque dici queat Apostolatum Orationis perfectam formam

esse pietatis erga Ssmum Cor Iesu, ac vicissim pietatem erga divinum

Cor Iesu ab Apostolatu Orationis omnino seiungi non posse — cumque

eiusdem huius pietatis sit amorem in Deum hominesque usque ad ple­

nam devotionem sui excitare, idcirco sodalitium hoc vestrum tamquam

tesseram sibi adiudicavit propriam illud dominicae orationis : « Adve­

niat Regnum Tuum ». Etenim per oblationem quotidianam, quam qui

penitius consideraverit veram esse agnoverit divino Iesu Cordi conse­

crationem, quaeque, tamquam sui ' complementum, non modo familia­

rum ac privatarum consociationum, sed ipsarum etiam Civitatum con­

secrationem videtur expostulare ; per cultum Immaculato B. Virginis

Cordi in dies mire succrescentem ; per crebriorem christifidelium divi­

nae mensae consuetudinem ; per fervidissimum in Christi Vicarium

amorem; per peculiares denique intentiones, quae singulis mensibus so­

ciorum menti proponuntur, itemque per « Missarum Horologium »,

quod vocant, « Orationis Apostolatus » cum christianae plebis univer­

sitatem, tum delectissimos manipulos ad religionem pietàtemque infor­

mat actuosoque fervore incendit ; idque non tantum in nationibus iam­

diu evangelica luce collustrat», sed in ipsis quoque regionibus recens

suavi Christi iugo subiectis. Quae omnia prae oculis habentes, ut De­

cessor Noster fel. rec. Pius XI, ita et Nos ediximus iterumque perli­

benter declaramus gratissimum animo Nostro futurum si christifideles

ad unum omnes huic sacrae militiae dent nomen ita ut hodiernum as-

seclarum numerum, qui ad tercenties quinquagies centena milia facile ac­

cedit, quam longissime exsuperen t. Neque id cuiquam suspicionem ini-

cere potest cuiusdam quasi in alienas messes irreptionis, cum ii qui

« Apostolatus Orationis » divino quodam instinctu fundamenta iece-

runt illud iam fuerint aperte professi : nihil nempe se novi, sicubi pia

instituta iam fiorerent, inducturos, verum illud solummodo fore curar

turos ut cum ceteris consociationibus, eorum ordinibus nullatenus per-

lurbatis, divini amoris ignem et apostolicum studium communicarent.

Quare, multo ante quam laicorum sodalitia Regno Christi maxime pro­

vehendo laeta illa incrementa suscepissent, quae hodie gratulantes cer­

nimus, iidem iam solidum doctrinae corpus apparaverant, qua aposto­

licorum hominum et interiorem vitam alerent et incepta sustentarent ;

porro quasi ea actuosae vitae pericula praesentientes, quae Nos de « hae-

s Cfr. Bccti. 17, 12.

602 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

resi actionis » disserentes indicavimus, etsi Christi Regni dilatandi stu­

dium et dilaudarent et foverent, primas tamen partes interiori vitae

tributas voluere, probe scientes hanc humanis quibuslibet industriis

immensum praecellere in animis Deo lucrandis. Quae cum ita sint,

quemadmodum centesimum a constituto « Apostolatu Orationis » an­

num commemorantes monuimus, omnes christifidelium consociationes,

eae praecipue quae « Actionis Catholicae » nomine decorantur, quanto

largius ab hoc copiosissimo fonte « aquae salientis in vitam aeternam »

hauserint, eo arctiore caritatis vinculo « quod est vinculum perfectio­

nis » et cum Christo et inter se cohaereant necesse est ; ex qua etiam

animorum coniunctione operumque conspiratione et uberiores suorum

laborum fructus singulae coacervabunt, et, quod caput est, illud conse­

quentur ut pax Christi in cordibus omnium exsultet, in qua omnes vo­

cati sunt in uno corpore. 4 At progressu temporum factum est, ob sin­

gularia rerum adiuncta, ut nonnullae sodalitates vel ex ipso « Aposto­

latu Orationis » efflorescerent vel cum eodem consociarentur, ita tamen

ut, eius pia exercitia in suam rem derivantes, propriam sibi agendi nor­

mam propositumque praestituerent, quales sunt « Cruciata Euchari­

stica », quae dicitur, et «Foederationes a Ssmo Iesu Corde» nuncupa­

tae. Quarum prima, quae inter iuniores ubique terrarum plurimum in­

valuit, incredibile est quot puerorum agmina, divini Cordis delicias,

ad crebram, imo etiam cotidianam, coelestis mensae consuetudinem ad­

ducta, sincera in Deum pietate solidoque animorum Deo lucrandorum

studio imbuerit, quotque se totos divino servitio mancipandi desiderio

inflammaverit ; ita quidem ut idem Decessor Noster Pius XI « Crucia­

tae. Eucharisticam » appellandam declaraverit « Actionis Catholicae »

quasi palaestram vel tirocinium. Quamobrem non sine magna animi vo­

luptate accepimus huiusmodi institutum grandiori aetati rite accommo­

datum frequentissimos adulescentes iam sibi adscivisse, vario nomine

appellatus, qui rectius pleniusque in schola Christi instituantur. Sin­

gulari autem nota consociatio illa digna est, quae « Foederationis a

Ssmo Corde », seu « Foederationis a Perseverantia » nomine censetur,

quaeque vel viros aetate provectos, vel adulescentes Spiritualibus Exer­

citiis saepe iam excultos, congregat hac praecipua lege ac ratione ut

semel saltem in mense conveniant universi codeste epulum una cele­

braturi. Quibus christianae vitae exemplis praeclarissimis permoti, quot

christifideles sive in pagis sive in urbibus ad meliorem frugem remeare

suaviter compulsi sunt! quot ultro libentes pacificae militiae nomine

dato, sive « rectae conscientiae restituendae », sive temperantiae pro-

* Cfr. Col. 3, 14.

Acta Pii Pp. XII 503

movendae, sive aliis id genus inceptis, re ipsa alte proclamavere quan­

tum valeant ad vitam catholice instituendam huiusmodi hominum coe­

tus sub Ssmi Iesu Cordis vexillo pro aris et focis dimicandum! Nil mi­

rum igitur quod ob tot tantasque utilitates rei catholicae comparatas,

quae pignora indubia sunt maiorum fructuum in futurum afferendo-

rum, pluribus in locis sacrorum Antistites Foederationes a Ssmo Corde

<( Actionis Catholicae » acies seleetissimas declaraverint, cum eaedem

ad hoc munus obeundum aptissime sint instructae ac conformatae. Qua

in re silentio praeterire nolumus radiophonicas illas enunciationes,

quae nuperrime variis linguis per plusquam sexcentas Stationes efferri

coeptae, centies quinquagies centena hominum millia attingentes, atque

igniculos veluti quosdam virtutum amorisque in Deum in auditorum ani­

mos inicientes, natae sunt ad fervidae christianae vitae sive inter dome­

sticos parietes, sive in foro ac vel in ipsis consiliis rebus publicis ad­

ministrandis, nedum desideria roboranda at etiam novis stimulis exer­

cenda. De quibus omnibus editis in Ecclesiam promeritis dum singu­

lis sodalibus ex animo gratulamur atque a Deo precamur ut eorum in­

ceptis larga semper fructuum ubertas arrideat, tibi, dilecte Fili, labo-

risque tui consortibus, atque universis (f Apostolatus Orationis » mem­

bris et coetibus eidem vel origine, vel caritate devinctis, divinorum mu­

nerum auspicem Nostraeque benevolentiae testem, Benedictionem Apo­

stolicam peramanter impertimus.

Datum ex Arce Gandulphi, prope Romam, die xix mensis Septem

bris, anno MDCCCCXXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo,

PIUS PP. XII

N U N T I U S R A D I O P H O N I C U S

A SUMMO PONTIFICE CHRISTIFIDELIBUS DATUS, OB QUINTUM CONVENTUM EU­

CHARISTICUM NATIONALEM E TOTA BRASILIA IN URBE PORTALEGRENSI COA­

DUNATIS. *

Veneráveis Irmâos e dilectos filhos,

Pela quinta vez, em breve volver de anos, se reúne hoje o católico

povo Brasileiro em Cortes de honra à volta do trono eucaristico do Bei

divino, para prestar-lhe as devidas homenagens da sua fé sincera, da

sua esperança firme, do seu amor agradecido.

* Datus die 31 Octobris mensis fu 1948.

504 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Desta, vez a concentralo faz-se na capital do Rio Grande do Sul,

na nobre cidade de Porto Alegre, que, ha precisamente cem anos, foi

constituida Rispado independen te, para dal! a pouco surgir à catego­

ria de Arcebispado, transformando a diocèse numa grande e florescente

Provincia eclesiástica.

Assim esse Quinto Congresso Eucaristico Nacional reveste um prò­

prio, caraterístico significado. Nao é só a devida apoteose de adoraçâo

e 1 ou vor, de amor e acca o de graças ao Deus da Eucaristia, constante-

mente presente nos mil Sacrários, que constelam as Terras do Cruzeiro,

protegendo-as, santificando as, vivificando-as sobrenaturalmente ; - è,

em primeiro lugar, a homenagem de gratidâo que os fiéis da Arquidio*

cese Porto-alegrense e das Diocèses sufragáneas, e com eles - unidos

num só coraçâo e numa só alma - os fiéis de todos os Estados da grande

Confederaçâo Brasileira elevam ao Senhor por um século de assinala-

dos beneficios, com que a divina liberalidade tao opulentamente enri-

queceu toda a Provincia de Säo Pedro do Rio Grande do Sul.

Quando o primeiro Antistite de Porto Alegre viu inesperadamente

cair sobre seus ombros a cruz do novo Rispado, sentiu-a enormemente

pesada : tanta era a esc assez de colaboradores, que o ajudassem a levá-la.

Pouquíssimo o Clero para as poucas, mas imensas, frèguesias; quasi

nenhum para o seminario que tentava fundar! Em consequência, por

toda a parte, na oceànica vastidäo das cochilhas, um espectáculo quasi

täo confrangedor, como aquele que o Redentor divino contemplava ñas

suas correrias apostólicas atravéz da Palestina e que lhe fazia vibrar

de comiseraçâo as mais íntimas fibras do Coraçao terníssimo.

Hoje, graças ao zelo indefesso dos Pastores de almas, -graças à cor­

respondencia dos fiéis, que um de vossos grandes Bispos qualificava

de « povo nobre e generoso, que tanto sabe aproveitar-se das graças

abundantes que Deus lhe comunica », - graças sobretudo à Providen­

cia com que o Pastor divino vela pela sua Igreja, - hoje o peso da cruz

episcopal é sustentado por seis zelosos Prelados; o Clero, se nao pro­

porcionado ainda à grandeza da grei e à vastidäo das terras por onde

eleve ser apascentada, é contudo numeroso e mais que em tantas outras

diocèses; tem a emular-lhe o zelo e a coadjuvà-lo desinteressadamente

muitos Institutos Religiosos; a vida católica, grandemente dilatada e

cultivada, manifesta a sua pujança nas mais diversas manifestantes

e em variadas instituiçôes religiosas e sociais; numa palavra, toda a

Provincia eclesiástica, material e espiritualmente florescente, oferece

à terra e ao ceu um espectáculo fértil de consolaçoes, opimo de frutos,

rico de prometedoras esperanças.

Acta Pii Pp. XII 505

É justa pois, é devida essa homenagem de amor e gratidäo ao Rei

divino ; e Nos, cujas sao as alegrías e prosperidades de Nossos amados

filhos, exultamos em espirito, bendizendo o Padre e Senhor dos ceus

e da terra, porque assim lhe aprouve revelar em vos as maravilhas da

sua graça e misericordia, porque assim vos abençoou com toda a sorte

de bênçâos espirituais e celestes em Cristo, elegendo-vos nele para

serties santos e imaculados na sua presença pela caridade.

A ardente piedade, o entusiasmo e fervor eucaristico demonstrado

tao esplendidamente nos Congressos diocesanos, cujos ecos grandiosos

transpondo os mares chegaram até Nos, culminam hoje dignamente

nessa apoteose incomparável do actual Congresso.

Oh praza aos ceus que o hiño de gratidäo e amor que dele se des­

prende, näo esmoreea nem se estinga, antes perdure e cresca para a

eternidade!

E perdurará seguramente, se todos os participantes ao Congresso

so uberem colher a liçâo pràtica que ele näo semente sugere, mas impöe :

a liçâo de urna vida cada vez mais impregnada de Eucaristia.

Quando o Rei divino, prestes a sair deste mundo para o Padre, de-

cidiu no excesso do seu infinito amor ficar connosco até à consumaeäo

dos secutos, näo foi para se condenar a ser um eterno prisioneiro,

esquècido ñas trevas de Sacrários abandonados! Nem foi só ou princi­

palmente para sair deles de quando em quando a rec e ber, em tronos

esplendentes de lûmes e recendentes de flores, as homenagens de ado-

racaó e gloria, que à sua infinita Majestade, quanto mais escondida,

tanto sao mais devidas! Se ficou, foi para ser o Coracâo eternamente

vivo e palpitante do seu Corpo místico; para ser o centro propulsor,

a fonte manancial de vida e vida abundante para a sua Igreja e para

todos e cada um de seus membros.

Ele sabia que o mundo in maligno positus, mesmo depois de consu­

mada a Redencáo, continuaría a afogar-se em diluvios de iniquidades;

por isso ai o tendes, a todas as horas do dia e da noite, Vítima Santa

em inilhares de altares, como noutros tantos Calvarios, imolando-se em

holocausto latreutico e propiciatorio à Santidade e à Justiça eterna.

Ele sabia e repetidamente o proclamara, que a sua Igreja atravéz dos

séculos semelharia a um exercito continuamente empenhado ein renhi-

das e incessantes batalhas, às quais ninguém se poderia eximir, e onde

a vitória é só dos herois que sabem perseverar até ao firn, sem ren-

der-se nem a lisonjas nem a ameacas, sem recuar diante do traballio

que o dever inipôe ou do sacrificio que a cruz representa, sem temer

os que podem matar o corpo, mas näo alcançam a ferir a alma; con-

606 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

stantemente prontos a renunciar a tudo e renunciar-se a si mesmos,

para seguir a Cristo, para servir e ganhar a Deus, como peregrinos no

tempo e cidadäos da eternidade. Mas sabia também que, para tanto,

o cristäo, que entìm é hörnern, nâo tinha em si mesmo recursos suficien­

tes. E é por isso que ai o temos sob as aparências de pâo, feito näo

SÓ companheiro inseparável da nossa avançada para a eternidade, mas

alimento quotidiano, fonte de saude e forças e vida divina.

0 si scire s donum Dei! Se os fiéis, se todos os fiéis compreendessem

bem o dom de Deus, com que fervor se precipitariam a haurir vida da

fonte da vida! Porque enfim « para ser bons católicos - o que quer

dizer santos - devemos ser sarmentos daquela frondosa videira, deve­

nios dessedentar-nos naquela fonte que jorra para a vida eterna, beber

aquela agua que apaga toda a sede, comer aquele pâo que da a vida

e a imortalidade. 1

Com efeito, é ali na contemplacelo do Modelo perfeitíssimo de toda

a santidade e ao seu misterioso contacto, que se aprendem as virtudes

que formam o verdadeiro cristäo e se haurem energías para as praticar.

É ali, ao pé da ara santa, onde se renova o único sacrificio que apaga

os pecados do mundo, que se vê corno a genuina liturgia da Igreja é

a que faz dos fiéis, em uniäo com a Vítima imaculada, urna hostia

viva, santa, agrada vel a Deus pela imolaçâo generosa dos vicios e das

más concupiscencias, e pela conformidade com a imagem daquele que

do trono da cruz na terra fez degrau obrigado para o trono eterno da

sua glòria. Ali vereis crescer e iluminar-se cada vez mais a vossa fé,

e com eia distinguiréis a verdade evangélica dos falsos evangelhos, que

nâo sâo evangelho; a verdadeira espiritualidade, que eleva e endeusa

a alma, das falsas miragens de espiritismos fantásticos que a degradam

na fraude e na mentira. Ali, sentados todos à mesma mesa divina, par­

ticipando todos do mesmo espiritual banquete, unidos todos em Cristo

e feitos nele urna só familia, um corpo só, sentiréis inflamar-se a cari-

dade; mas urna caridade sincera, generosa, antiegoista, niveladora de

todas as diferenças de raça, aproximadora de todas as distancias so-

ciais, conciliadora de todos os antagonismos de classe, triunfadora de

todos os intéresses contrastantes; e entäo até as crises sociais que añi-

gem a hunianidade e mais ou menos se fazem sentir entre vós, desa-

pareceriam por encanto; porque ou nâo tem soluçâo, ou só a tem re-

solvidas cristâmente na justiça informada da caridade.

Mas outra grande bénçâo de incalculável alcance podemos prome-

1 B . CoNTAUDO F E R R I N I , Scritti religiosi, raccolti dal Sac. Carlo Pellegrini, ed . 2%

p. 299-300.

Acta Pii Pp. XII 50T

ter-Nos deste reflorir da vida eucaristica, e é o aumento das voeaeöes

sacerdotais. Quem frequentemente « se assenta àquela mesa de Paraiso

e saboreia as delicias de ser fìlho de Deus » , 2 compreende melhor quäo

grande bênçâo é para urna pàtria o Sacerdocio, pelo quai tem, sem

o quai näo pode ter Jesus a morar em seu meio, a santificar a sua terra.

E entäo necessariamente aspira à honra de ver algum membro de sua

familia ennobrecido com a nobreza divina do carácter sacerdotal, feito

outro Cristo na terra, e entretanto folgará de colaborar quanto possível

para o incremento e cultivo das vocaçôes sacerdotais; a firn de que

multiplicados os bons pastores e bem apascentada a grei de Cristo, o

Brasil seja realmente, em todo o alcance da palavra, a grande Naçâo

católica do continente sul americano.

Digne-se a Virgem Aparecida, a cujo patrocinio confiastes o Con­

gresso, estender o azul celeste do seu manto sobre o ceu do Cruzeiro;

digne-se a Medianeira que deu ao mundo Jesus e com ele todas as gra-

ças, dar-vo-lo de novo, chamando as almas à Eucaristía : e näo só à

inocencia para conservar imaculados os lirios da sua can dura, nem só

à juventude para entrar sä e forte na liça onde se forjam os atletas

de Cristo, mas também e mais ainda à idade madura, que deve susten­

tar o maior peso da luta, sobre quem gravam as maiores responsabi­

lidades para o bem e para o mal, de cujo exemplo e acçao depende

principalmente a derrota ou o triunfo final.

Com estes votos confiados à Virgem Aparecida, Rainha do Brasil,

como penhor dos favores celestes, a vos, Veneráveis Irmäos e dilectos

filhos, e a todo o vosso Clero, ao Excelentíssimo Presidente da Repú­

blica, aos membros do Governo e mais Autoridades civis e militares,

e a todo o amado Povo Brasileiro damos com todo o amor e carinho

paterno a Bênçao Apostólica.

ALLOCUTIO

Ad Delegatos, qui Romae convenerant, ob Conventum internationalem

pro Unione Foederati Europea instauranda. *

Nous sommes tros sensible à votre démarche, Messieurs. Elle Nous

prouve que vous avez compris et apprécié les efforts que, depuis près

de dix ans, Nous multiplions sans relâche en vue de promouvoir un rap-

* L . c .

* Habita die 11 mensis Novembris a. 1948.

508 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

proehement, une union sincèrement cordiale entre toutes les nations.

Soyez-en remerciés.

C'est précisément ce souci qui Nous inspirait le 2 juin dernier, quand

Nous parlions en faveur d'une union européenne. Nous l'ayons fait en

Nous gardant bien d'impliquer l'Eglise dans des intérêts purement

temporels. La même réserve est également de mise sur la question de

savoir quel degré de vraisemblance ou de probabilité assigner à la réa­

lisation de cet idéal, de combien on en est loin encore ou de combien

Pon s'en est rapproché.

Que l'établissement d'une union européenne offre de sérieuses diffi­

cultés, personne n'en disconvient. De prime abord on pourrait faire

valoir le besoin, pour la rendre psychologiquement supportable à tous

les peuples de l'Europe, d'un certain recul qui éloigne d'eux le souve­

nir des événements de la dernière guerre. Cependant, il n'y a pas de

temps à perdre. Et si l'on tient à ce que cette union atteigne son but,

si l'on veut qu'elle serve utilement la cause de la liberté et de la con­

corde européenne, la cause de la paix économique et politique intercon­

tinentale, il est grand temps qu'elle se fasse. Certains se demandent

même s'il n'est pas déjà trop tard.

Pourquoi donc réclamer que le souvenir de la guerre se soit d'abord

estompé dans le recul d'une perspective lointaine, alors que, tout au re­

bours, ses effets, encore douloureusement sentis, sont précisément pour

ces peuples d'Europe un encouragement à déposer une bonne fois leurs

préoccupations égoïstement nationales, source de tant de jalousies et de

tant de haines, une incitation à pourvoir à leur légitime défense contre

toute politique de violence ouverte ou larvée?

Il est un point sur lequel on ne saurait trop insister : l'abus d'une

supériorité politique d'après-guerre en vue d'éliminer une concurrence

économique. Rien ne réussirait mieux à envenimer irrémédiablement

F œuvre de rapprochement et de mutuelle entente.

Les grandes nations du continent, à la longue histoire toute chargée

de souvenirs de gloire et de puissance, peuvent aussi faire échec à la

constitution d'une union européenne, exposées qu'elles sont, sans y pren­

dre garde, à se mesurer elles-mêmes à l'échelle de leur propre passé

plutôt qu'à celle des réalités du présent et des prévisions d'avenir. C'est

justement pourquoi l'on attend d'elles qu'elles sachent faire abstrac­

tion de leur grandeur d'autrefois pour s'aligner sur une unité politique

et économique supérieure. Elles le feront d'autant meilleur gré qu'on

ne les astreindra pas, par souci exagéré d'uniformité, à un nivellement

forcé, alors que le respect des caractères culturels de chacun des peu-

Acta Pii Pp. XII

pies provoquerait, par lenr harmonieuse variété, une union plus facile

et plus stable.

Quelle qu'en soit la valeur, toutes ces considérations et bien d'au­

tres le cèdent en intérêt et en importance à une question, ou plutôt â

la question fondamentale qui se pose inéluctablement en matière de re­

construction européenne, et de laquelle Nous n'avons pas le droit de

détourner notre attention.

Personne, croyons-Nous, ne pourra refuser de souscrire à cette af­

firmation qu'une Europe unie, pour se maintenir en équilibre et pour

aplanir les différends sur son propre continent — sans parler ici de

son influence sur la sécurité de la paix universelle —, a besoin de repo­

ser sur une base morale inébranlable. Où la trouver cette base? Laissons

l'histoire répondre : il fut un temps où l'Europe formait, dans son unité,

un tout compact et, au milieu de toutes les faiblesses, en dépit de toutes

les défaillances humaines, c'était pour elle une force ; elle accomplissait,

par cette union, de grandes choses. Or, l'âme de cette unité était la re­

ligion, qui imprégnait à fond toute la société de foi chrétienne.

Une fois la culture détachée de la religion, l'unité s'est désagrégée.

A la longue, poursuivant comme une tache d'huile son progrès lent mais

continu, l'irréligion a pénétré de plus en plus la vie publique et c'est

à elle, avant tout que ce continent est redevable de ses déchirements,

de son malaise et de son inquiétude.

Si donc l'Europe veut en sortir, ne lui faut-il pas rétablir, chez elle,

le lien entre la religion et la civilisation?

C'est pourquoi Nous avons eu grand plaisir à lire, en tête de la ré­

solution de la Commission culturelle à la suite du Congrès de La Haye

en mai dernier, la mention du « commun héritage de civilisation chré­

tienne ». Pourtant, ce n'est pas encore assez tant qu'on n'ira pas jusqu'à

la reconnaissance expresse des droits de Dieu et de sa loi, fond solide

sur lequel sont ancrés les droits de l'homme. Isolés de la religion, com­

ment ces droits et toutes les libertés pourront-ils assurer l'unité, l'or­

dre et la paix?

Et puis, oubliera-ton encore de recenser parmi les droits de l'homme

-ceux de la famille, parents et enfants? L'Europe unie ne peut se bâtir

sur une simple idée abstraite. Elle a pour support nécessaire des hom­

mes vivants. Qui seront-ils? Bien difficilement les anciens dirigeants des

vieilles puissances européennes : ils ont disparu ou n'ont plus d'in­

fluence. Moins encore les éléments d'une masse telle que Nous l'avons

4éfinie dans Notre message de Noël 1944: la vraie démocratie avec soa

idéal de saine liberté et égalité n'a pas d'adversaire plus redoutable.

Ö10 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Reste donc à nous demander d'où viendra l'appel le plus pressant à

l'unité européenne? Il viendra des hommes aimant sincèrement la paix,

des hommes d'ordre et de calme, des hommes qui — tout au moins d'in­

tention et de volonté — ne sont pas encore « déracinés » et qui trouvent

dans la vie de famille, honnête et heureuse, le premier objet de leur

pensée et de leur joie. Voilà ceux qui porteront sur leurs épaules l'édi­

fice de l'Europe unie. Tant qu'on fermera l'oreille à leur appel, on ne

fera rien de durable, rien qui soit à la mesure des crises présentes.

Mais, Nous Nous le demandons, trouvera-t-on aussi la compréhen­

sion nécessaire dans ces conjonctures, la compréhension au défaut de

laquelle toutes les tentatives sont vouées à l'échec? Voilà le grand pro­

blème ; il exige une solution, si l'on veut parvenir à la réalisation de

l'union européenne.

Grâce à Dieu, le mouvement enrôle déjà et entraîne tant d'hommes

de bien, tant d'hommes de cœur, que Nous ne Nous lasserons pas d'espé­

rer qu'on finira par trouver le vrai remède aux maux de ce continent.

En tout cas, avec la plus vivante sympathie, Nous prions le Père des

lumières de vous éclairer, de vous assister dans vos travaux et de bénir

vos efforts tendus vere la paix si ardemment convoitée.

Suprema Sacra Congregatio S. Officii 511

ACTA 88. CONGREGATIONUM

SUPREMA SACEA CONGREGATIO S. OFFICII

D E C R E T U M

PROSCRIPTIO LIBRORUM

Feria IV, die 27 Octobris 191,8

In generali consessu Supremae Sacrae Congregationis S. Officii Emi

ac Revmi DD. Cardinales rebus fidei et morum tutandis praepositi,

praehabito RR. DD. Consultorum voto, damnaverunt atque in Indicem

librorum prohibitorum inserenda mandarunt Opera omnia a IOANNE

PAULO SARTRE conscripta.

Et sequenti .Feria V, die 28 eiusdem mensis et anni, Ssmus D. N.

Pius Divina Providentia Pp. XII, in solita Audientia Excnio ac Revmo

I). Adsessori Sancti Officii concessa, relatam Sibi Emorum Patrum re­

solutionem adprobavit, confirmavit et publicari iussit.

Datum Romae, ex Aedibus Sancti Officii, die 30 Octobris 1948.

Petrus Vigorita, Notarius.

512 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO R I T U U M

i BURDIGALEN.

CANONIZATIONIS B. IOANNAE DE LESTONNAC, VIDUAE, FUNDATRICIS ORDINIS FILIA­

R U M B. MARIAE VIRGINIS.

SUPER DUBIO

An, stante duorum miraculorum approbatione post indultam Eidem Bea­

tae ab Apostolica Sede venerationem, Tuto procedi possit ad solle­

mnem, Eiusdem Canonizationem.

Qua aetate impia calvinistarum secta mentes aeque ac hominum

mores a christiana disciplina novo nisu avertere moliebatur, taeterrimas

clades Ecclesiae ac civili societati inferens, miserentissimus Deus tanto

occurrere volens malo, insignes suscitavit viros ac mulieres, qui vitae

sanctitate ac doctrina devios ad rectam fidem reducerent ac iuventam ad

bonas artes, ad scientiam, atque ad amorem ti morem que Dei instituè­

rent. Quos inter Beata Ioanna de Lestonnac merito est accensenda. Quae

medio decimosexto saeculo Burdigalae nobili genere orta, etsi matrem

calvinianae sectae acerrime addictam nacta fuit, catholicam fidem forti

animo professa est, iugiterque illibatam servavit. Patri obsequens hone-

stissimas nuptias celebravit, sancteque omnia officia uxoris ac matris

servavit. Coniuge demortuo, rebusque familiaribus apte compositis, do­

mesticis quibus abundabat deliciis, humilem Christi sequelam generosa

praeposuit.

Deplorandam tot puellarum, quae a grassante haeresi in discrimen adducebantur, condicionem miserans, divino instinctu percita, Ordinem Filiarum B. Mariae Virginis fundavit, quem Paulus Pp. V approbavit, quique uberrimos lectissimosque fructus tunc et adhuc Ecclesiae Dei affert.

Multis despectionibus, desertionibus omneque genus doloribus, Deo permittente, fuit obnoxia, quae eius virtutes ad heroicum usque gradum perfecerunt. Anno 1640 ad caelestem Sponsum evolavit.

Servato iuris ordine Leo Papa XIII fel. rec. die 23 Septembris anno 1900 Beatorum catalogo eam adscripsit. Pii Papae X sa. me. aucto-

513

rítate Canonizationis causa resumpta fuit, duoque miracula eius inter­ventione a Deo patrata fuisse Sacra haec Congregatio. Summo Pontifice approbante, die 19 Martii mensis, huius anni, decrevit.

Ut autem iuridica super canonizatione quaestio absoluta constet, nihilque possit opponi, necesse est ut Sacra haec Congregatio edicat : An, stante duorum miraculorum approbatione post indultam eidem Bea­

tae ab Apostolica Sede venerationem, Tuto procedi possit ad sollemnem

ipsius Canonizationem. Quod dubium in generali Sacrorum Rituum coetu coram Sanctissimo Patre die 27 elapsi mensis ab infrascripto Car­dinali propositum fuit : cui quotquot aderant Revmi Cardinales, Officia­les Praelati Patresque Consultores unanimi affirmativo suffragio respon­derunt. Beatissimus vero Pater magna quidem animi delectatione con­cors hoc votum auscultavit, attamen ad hunc usque diem Ssmae Tripitati sacrum sententiam ferre distulit, ut suis adstantiumque ingeminatis pre­cibus divinum beneplacitum clarius Ipsi pateret. Quod factum est. Quo­circa eumdem Cardinalem Praefectum et Ponentem, R. 3?. Salvatorem Catucci, Fidei generalem Promotorem meque Secretarium advocavit Sacroque devotissime celebrato, edixit : Tuto procedi> posse ad Beatae

Ioannae de Lestonnac Canonizationem.

Hoc autem decretum rite promulgari et in acta Sacrae Rituum Con­gregationis referri mandavit.

Datum Romae, die 23 Maii, in festo Ssmae Trinitatis, a. D. 1948.

£8 C. Card. MICARA, Ep. Velitern., Praefectus.

L. ffi S.

t A. Carinci, Archiep. Selene, Secretarius.

Il

AQTJEN. s e u ASTÊN. BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVI DEI IOSEPHI MARELLO, EPISCOPI

AQUENSIS, CONGREGATIONIS OBLATORUM S. IOSEPH FUNDATORIS.

SUPER DUBIO

An signanda sit commissio Introductionis causae in casu et ad effectum

de quo agitur.

Pedemontana regio, quae gloriosa ob praeclaros filios e sinu suo editos

praedicatur, gloriosior merito est extollenda, quia plurium mater exstitit

virorum ac mulierum, qui Ecclesiam Dei, nostris quoque temporibus,

35 - ACTA, vol. XV. n. 1 2 . - «1-11-948.

"514 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

mirifice virtutibus omne genus illustrarunt. Etenim in S. Iosepho Bene­

dicto Cottolengo sacerdotem effusissimae caritatis in derelictos ac paene

infinitae in divinam Providentiam fiduciae, in S. Ioanne Bosco amantis­

simum adulescentium patrem, atque fiorenti ssimae familiae conditorem,

quae universum mundum per suos filios Aliasque regnum Dei prolatat,

in S. Iosepho Cafasso sapientissimum praeceptorem, animorumque insi­

gnem moderatorem datum est admirari. Alii quoque non pauci horum

exemplis permoti, cum operum tum virtutum eorum aemuíatores effecti,

qui altarium honores assequantur digni esse videntur.

Quos inter Iosephus Marello, Aquensium Episcopus, modo est adnu­

meranda. Hic Augustae Taurinorum e Vincentio et Anna Maria Viale,

piis honestisque coniugibus die 26 Decembris anno 1844 natus, eodem die

baptizatus est. Post decem annos eius familia ad oppidum cui nomen

« S. Martino Alfieri » aut « ad Tanarum » se transtulit, in Astensi dioe­

cesi, in qua Saero chrismate delibutus est, atque, in seminarium admis­

sus, humanioribus litteris excultus fuit.

Patri morem gerens e Seminario invite egressus, per biennium cir­

citer Augustae Taurinorum est commoratus. Gravi morbo correptus,

a patre, si valetudinem recuperasset, ut ad Seminarium rediret obtinuit,

quod factum est. Sacris initiatus, die 19 Septembris anno 1860 ad sacer­

dotium promotus est.

Tanta prudentia, pietate ac morum suavitate enitebat ut ab Episcopo

secretarii munus ei fuerit concreditum, quo in officio constitutus, Epi­

scopum ad Vaticanum Concilium accedentem comitatus est. Omnibus

sacerdotalibus muniis in exemplum est functus, omnibus se probans ma­

gno animarum emolumento. Quarum zelo permotus Congregationem

Oblatorum S. Ioseph, in parochorum adiumentum constituit, quae Con­

gregatio ab Episcopo Astensi prius, ab Apostolica deinde Sede a. 1909

approbata est, uberesque fructus ad conditoris mentem Ecclesiae affert.

Cathedralis Ecclesiae canonicus, episcopalis Curiae Cancellarius,

Confessarius assiduus, impiger concionator, omnibus omnia factus* animi

candore, cordis amplitudine, in consiliis impertiendis fidelitate et pru«

dentia, alacritate et constantia in agendo, fortitudine ac suavitate in

gerendis negotiis enituit, omniaque officia, pro sua humilitate numquam

, quaesita, sed obedienti dulcique animo suscepta, Deo favente, semper

valuit feliciter adimplere. Quas laudes Astensis Episcopus in litteris Apo­

stolicae Sedi datis pro eius ad episcopatum electione celebravit.

Porro anno 1889 Leo XIII, qui Vaticani Concilii tempore eum agno

verat, Aquensium Episcopum elegit. In hoc sibi commisso officio, pasto­

rem bonum, forma' factum gregis ex animo, se praebuit.

Sacra Congregatio Rituum

Verum inscrutabili Dei consilio, vix sexennium dioecesim rexit, die enim 30 Maii, anno 1895 Savonae, quo ut festis ad honorem S. Philippi Nerii assisteret, se contulerat, inopinate cessit a vita. Sanctitatis fama continuo Savonae quoque erupit, vividior autem, uti pronum est, in Aquensi dioecesi atque in Oblatorum Congregationis sinu. Quare in Aquensi curia duo constructi sunt processus, annis nempe 1924-1928; 1941-1942, in quibus super Servi Dei scriptis, sanctitatis fama, atque de liturgico cultu non praestito actum est ; item in Astensi annis 1924-1928 ; anno vero 1925 in Taurinensi per Rogatoriales litteras. Scriptis perpen­sis, Sacra haec Congregatio die 12 Maii a. 1937 nihil obstare decrevit quominus ad ulteriora procedi posset.

Plures pro huius causae Introductione Summo Pontifici oblatae sunt postulatoriae litterae, inter quas duae Cardinalis Taurinen. Archiepi­scopi, cunctorum Archiepiscoporum et Episcoporum Pedemontis, alio­rumque.

Servatis itaque omnibus de iure servandis, Revmo Nicolao Praglia e Congregatione Oblatorum S. Ioseph, generali postulatore instante, die 25 Maii anni huius Emus ac Revmus Cardinalis Alexander Verde, Causae Ponens seu Relator, in ordinario sacrae huius Congregationis coetu dubium disceptandum proposuit: An signanda sit commissio Introduis

ctionis Causae in casu et ad effectum de quo agitur de eaque retulit. Emi ac Revmi Cardinales, relatione auscultata, auditisque Officialium Prae­latorum suffragiis, nec non R. P. D. Salvatore Natucci, Fidei Promotore generali, omnibus mature perpensis, inscripserunt : Signandam esse

commissionem j si Sanctissimo placuerit.

Facta autem Ssmo D. N. ab infrascripto Cardinali, subsignata die, relatione, Sanctitas Sua, Emorum Patrum rescriptum ratum habens, commissionem Introductionis causae Servi Dei Iosephi Morello Sua manu dignata est obsignare.

Datum Romae, die 28 Maii a. D. 1948.

O. Card. M i g a b a , Ep. Velitern., Praefectus.

•i*, m B.

t A. Carinci, Archiep. Selene, Secretarius.

616 Acta Apostolicae Sedis --Commentarium Officiale

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA ROTA

Citationes edictales

I

AGRIGENTINE^.

N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I (DI C A R L O - B I L E L L A )

Cum ignoretur locus actualis commorationis Duae Rosaliae Bilella,

in causa de qua supra conventae, eandem citamus ad comparendum in

Sede Tribunalis S. R. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria) die 16 Ia­

nuarii 1949, hora undecima, sive per se, sive per Procuratorem legitime

constitutum, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto

subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis

pro causae definitione :

An constet de Matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam

habentes de loco commorationis praedictae Duae Rosaliae Bilella, cu­

rare debent, ut de hac edictali citatione ipsa moneatur. *

Dinus Staffa, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 16 Octobris 1948.

Hugo Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mme Rosalie Bilella, défenderesse en cette cause, nous la citons à comparaître, par propre per­sonne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo délia Cancelleria) le 10 janvier 1949, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Conste-t-il de la nullité du mariage dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence de la dite Rosalie Bilella devront, dans la me­sure du possible, Pavertir de la présente citation.

Sacra, Romana Rota Ö17

n PANORMITANO

NULLITATIS MATRIMONII (RAJA-TRIPÏCÏANO)

Cum ignoretur locus actualis commorationis Dñae Mariae Veliae Tri-

piciano, in causa de qua supra conventae, eandem citamus ad comparen­

dum in Sede Tribunalis S. R. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria)

die 29 Ianuarii 1949, hora decima, sive per se, sive per Procuratorem

legitime constitutum, ad concordandum de dubio disputando, vel infra­

scripto subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus

Rotalis pro causae definitione :

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam

habentes de loco commorationis praedictae Dñae Mariae Veliae Tripi-

ciano, curare debent, ut de hac edictali citatione ipsa moneatur, *

Albertus Canestri, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 25 Octobris 1948.

Hugo Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mme Marie Velia Tripi-eiano, défenderesse en cette cause, nous la citons à comparaître, par propre personne ou par un procureure légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 29 janvier 1949, à 10 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Gonste-t-il de la nullité du mariage dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence de la dite Marie Velia Tripiciano devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

518 Acta Apostolicae Sedis — eonmmtanum Officiale

DIARIUM ROMANAE CURIAE

S A C R A C O N G R E G A Z I O N E DEI RELIGIOSI

AVVISO DI CONCORSO

Nei giorni 15, 16, 17 dicembre 1918 si terranno nei locali della S. Congre­gazione gli esami di Concorso per la provvista di tre posti di impiegati di ruolo vacanti.

L'esame consisterà : Io In un esercizio scritto sul diritto dei Religiosi, delle Società senza voti e degli Istituti secolari;

2° nella risoluzione di un caso pratico riguardante la competenza delle Sacre Congregazioni;

3° nella redazione fatta in latino e in una lingua estera di un documento proposto.

I candidati che volessero prendervi parte e non abbiano oltrepassato i 35 anni di età e siano muniti almeno di laurea in Teologia o in Diritto Cano­nico, sono invitati a presentare, non oltre il giorno 10 dicembre, la domanda corredata dal « nulla osta » del proprio Ordinario e delPEminentissimo Cardi­nal Vicario di Sua Santità, dai titoli di studio, certificati di Uffici e cariche.

Nelle qualifiche si terrà speciale conto della facilità ed eleganza della re­dazione in latino e della conoscenza pratica delle più usate lingue moderne.

S E G R E T E R I A DI S T A T O

NOMINE

Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è benignamente degnato di nominare :

15 luglio 1948. L'Emo e Revino Signor Cardinale Micara Clemente, Pro tettare dei Figli della Carità (Parigi).

10 agosto » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro­

tettore delle Suore di 8. Giuseppe di Bourg.

18 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Schuster Alfredo Ilde­fonso, Protettore della Congregazione delle

Suore di Maria Ssma Consolatrice (Milano). 1 settembre » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Tedeschini Federico,

Protettore dei Religiosi Terziari Cappuccini di

Nostra Signora Addolorata (Madrid).

Diarium Romanae Curiae 519

I ottobre 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Piazza Adeodato Gio-vanni, Segretario della S. Congregazione Con­

cistoriale,

» » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Micara Clemente, Pro tettore delle Suore Terziarie, Cappuccine di

Loano (Genova). 20 » » I/EñYo. e Revmo Signor Cardinale Tedeschini Federico,

Protettore dell'Istituto del Divino Amore

(Roma). 28 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Tisserant Eugenio, Pro­

tettore dell'Istituto delle Religiose dell'Imma­

colataConcezione di Nostra Signora, di Lour­

des (Tarbes e Lourdes). S » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Tedeschini Federico,

Prolettore delle Suore di San Giuseppe dell'Ap­

parizione (Marsiglia).

Assistenti al Soglio Pontifìcio :

21 luglio 1948. S. E. Revma Monsig. Tani Antonio, Arcivescovo di Ur­bino.

15 settembre » S. EL Revma Monsig. Paino Angelo, Arcivescovo di Mes­sina e Archimandrita dei Ssmo Salvatore di Messina.

Protonotari Apostolici ad instar participantium :

25 marzo 1948. Monsig. Pollio Francesco Saverio, delFarchidiocesi di Sor­rento.

15 maggio » Monsig. Hoss Giuseppe, della diocesi di Veszprimia. 4 settembre » Monsig. Me Kay Giacomo N. V., della diocesi di Kansas

City.

Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felice­mente regnante, si è degnato di nominare :

Prelati Domestici di Sua Santità :

II ottobre 1945. Monsig. Leuther Ilario, della diocesi di La Crosse. 20 maggio 1946. Monsig. Flynn Giacomo, della diocesi di Meath. » » » Monsig. Rodríguez Giuseppe Alonso, della diocesi di Bahia

Bianca. 12 ottobre 1947. Monsig. McCullen Riccardo, della medesima diocesi. » » » Monsig. Das Neves Antonio, dell'archidiocesi di Buenos

Aires.

520 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiala

12 ottobre 1947. Monsig. Nuñez Mendoza Mariano, della medesima archi-diocesi.

29 » » Monsig. Suarez Francesco, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Tortolo Adolfo, della diocesi di Mercedes. 1 novembre » Monsig. Barajas Giusto, della diocesi di Tepic.

23 » » Monsig. Parent Elzear, delParchidiocesi di Quebec. 8 gennaio 1948. Monsig. Mackenzie Raimondo V., della diocesi di Char*

lottetown. 14 » » Monsig. Carey Daniele Giuseppe, delParchidiocesi di Van­

couver. » » » Monsig. Fogarty Patrizio, della medesima archidiocesi. » » » Mönsig. Mchol Tommaso Melville, della medesima archi-

diocesi. 22 » » Monsig. Koch Giuseppe, dell'archidiocesi di Denver. 27 i» » Monsig. Galloni Francesco, della diocesi di Brescia. 30 » » Monsig* Gagnon Ernesto, dell'archidiocesi di Rimouski. 3 febbraio » Monsig. Cannon Walter, dell'archidiocesi di Quebec. » » » Monsig; Borboni Giovanni (Boma). » » » Monsig. Doyon Paolo Emilio, della diocesi di Trois-Ri-

vières. 23 » * Monsig. Loyza Angelo Maria, dell'archid.« di Arequipa. j) » - » Monsig. Manzanedo-Ruiz Eugenio, dell'archidiocesi di

Angelopoli. 25 » » Monsig. Beadry Carlo, dell'archidiocesi di Montréal. 27 marzo » Monsig. Rossi Emilio (Roma). 24 aprile » Monsig. Dufour Giuseppe N., della diocesi di ChicoutimL 13 maggio » Monsig. Burke Vincenzo Paolo, della diocesi di Scranton. » » » Monsig. Costello Francesco Antonio, della medesima dio­

cesi. » » » Monsig. Dolan Guglielmo K., della medesima diocesi. :> » » Monsig. Kane Dionisio Giuseppe, della medesima diocesi. » » » Monsig. Losieniecki Venceslao L., della medesima diocesi. » » » Monsig. Miliauskas Giuseppe Vincenzo, della medesima

diocesi. » » » Monsig. Schmidt Giorgio Tommaso, della medesima dio­

cesi. » » » Monsig. Sobota Giovanni Stefano, della medesima diocesi. » » » Monsig. Vaughan Giovanni Giuseppe, della medesima dio­

cesi. » » » Monsig. Mechler Michele A., dell'archidiocesi di Newark. » » » Monsig. Tralka Antonio A., della medesima archidiocesi. 2 giugno » • Monsig. Maguire Patrizio A., della diocesi di Salt Lakë. » » » Monsig. Mondón Erberto, della diocesi di La Réunion.

Diarium Romanae Curiae 521

4 luglio 1948. Monsig. McDonald Guglielmo Giuseppe, delFarchidiocesi di San Francisco.

» » » Monsig. Higgins Martino Giuseppe, della medesima archi-diocesi.

0 » » Monsig. Lannery Gregorio, della diocesi di Trenton. » » » Monsig. Lipinski Martino J., della medesima diocesi. ». » » Monsig. McCorristin Carlo J., della medesima diocesi. » » » Monsig. McCorristin Michele P., della medesima diocesi. » » » Monsig. Sullivan Francesco J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Licari Natale, delFarchidiocesi di Reggio Ca­

labria. 14 » » Monsig. Hoffman Mattia M., delFarchidiocesi di Dubuque. » » » Monsig. Luby Silvestro D., della medesima archidiocesi, » » » Monsig. Sheehy Maurice S., della medesima archidiocesi.

16 » » Monsig. Grégoire Giovanni Battista, della diocesi di Wi-nona.

22 » » Monsig. Barile Vincenzo, delFarchidiocesi di Capua.

1 agosto » Monsig. Barrett Edoardo G., della diocesi di Paterson. ) » » Monsig. Brady Tommaso, della diocesi di Kansas City.

» » » Monsig. Caffrey Francesco J., della medesima diocesi. )> » » Monsig. Downey Giovanni J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Franka Carlo J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Hagerdon Francesco J., della meaesima diocesi. » » » Monsig. Keegan Giacomo J., della medesima diocesi. » » » Monsig. Keyes Giovanni W., della medesima diocesi. a » y Monsig. McDonald Tommaso B., della medesima diocesi. » » » Monsig. Scanlon Cornelio B., della medesima diocesi. • » » » Monsig. Schilling Enrico, della medesima diocesi. » » » Monsig. Strasburger Carlo J., della medesima diocesi. 7 » » Monsig. Yassagari Paolo, delFarchidiocesi di Madras.

21 » » Monsig. Gaddi Clemente, della diocesi di Como. » » » Monsig. Mercurio Domenico, delFarchidiocesi di Monreale. » » » Monsig. Ferrara Natale, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Neglia Luigi, della diocesi di Oria.

31 » » Monsig. Condón Giovanni B., delFarchidiocesi di Boston. » » » Monsig. Orane Giovanni J., della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Cronin Francesco, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Cunningham Carlo N., della medesima archidio­

cesi. » » » Monsig. Dalton Agostino C, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Kenney Edoardo, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Me Cafferty Giacomo. J., della medesima archi-

diocesi.

522 Acta Apostolicae Sedis —• Commentarium Officiale

31 agosto 1948. Monsig.

2 settembre » »

» »

10 16 20 22 »

30 6* ottobre

Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig.

Salla way Francesco S., della medesima archidio­cesi.

D'Alfonso Ernesto, della diocesi di San Severo. Loriga Michele, dell'archidiocesi di Sassari. Caiola Mariano, della diocesi di Cerreto Sannita. De Nicola Mario, della medesima diocesi. De Paola Domenico, della medesima diocesi. Mendillo Giovanni, della medesima diocesi. Pastore Pasquale, della medesima diocesi. Baldassarii Salvatore, della diocesi di Faenza. Portalupi Sante, della diocesi di Vigevano. Falzacappa Giuseppe (Roma). Novi Antonio, della diocesi di Nocera dei Pagani. Vitólo Giovanni, della medesima diocesi. Comand Fabio, dell'archidiocesi di Udine. Morelli Giacomo, della diocesi suburbicaria di

Palestrina.

12

7 novembre

13 14

19 25

<ì 19

23

27 29 »

Camerieri segreti soprannumerari di Sua, Santità :

ottobre 1947. Monsig. Codeviola Michele, dell'archidiocesi di Buenos Aires.

»; Monsig. Damen Guglielmo Giuseppe, della diocesi di Ru­remonda.

» Monsig. Post Regnerò Riccardo, delFarchidioc. di Utrecht. » Monsig. Duran Alfonso, dell'archidiocesi di Santa Fè (Ar­

gentina). , » Monsig; La barca Giorgio, della diocesi di Talea. » Monsig. Vicuña Aranguiz Eladio, dell'archidiocesi di San­

tiago del Chile. » Monsig. Malaga Eusebio, dell'archidiocesi di Lima. » Monsig. Beaudoin Luciano, delParchidiocesi di Ottawa,

febbraio 1948. Monsig. Fässler Tommaso, della diocesi di Coirà.

» » Monsig. Alvarez Emanuele G., dell'archidiocesi di Are­quipa,

» » Monsig. Del Carpio Giuseppe Luigi, aelia medesima ar­chidiocesi.

Monsig. Todco Raimondo, della medesima archidiocesi. Monsig. Mourad Pietro, della diocesi di Baalbek dei Ma­

roniti. Monsig. McVermolen Gerardo M., della diocesi di Breda. Monsig. Da viia Sisto, della diocesi di Huancayo. Monsig. Deursen Uberto Giuseppe, della diocesi di Haar­

lem.

dicembre »

» »

aprile »

Diarium Romanae Cunae 13 maggio 1948. Monsig.

» »

» »

2 giugno

4 » 26 »

» »

i »

4

»

»

» »

»

•»

»

7

14 SI

» luglio

» » » »

»

» » »

»

»

»

»

»

agosto

» » » » » »

» «

» Monsig. » Monsig.

» Monsig. » Monsig.

Monsig. Monsig. Monsig.

Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig.

Monsig. Monsig. Monsig.

» Monsig. » Monsig. » Monsig. » Monsig. » Monsig.

» Monsig. » Monsig. » Monsig. » Monsig. » Monsig.

Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig.

» Monsig.

Florey Salvatore Giuseppe, della diocesi di Scran-ton.

Madden Giuseppe Luigi, della medesima diocesi. Vingerhoets Adriano, della diocesi di s'Serto -

genbosch. Whitty ^Pietro, delParchidiocesi di Liverpool. Ingendael Giovanni G. F., della diocesi di Ru-

remonda. Pelaia Bruno, della diocesi di Squillace. Burns Riccardo, della diocesi di Rochester. Nijri Stefano, della diocesi di Gran Varadino dei

Latini. Danieli Edoardo, della diocesi di Como. Michalski Mariano, delParchidiocesi di Cracovia. Slapa Ladislao, della medesima archidiocesi. Van Roy Rodolfo, della medesima archidiocesi. Culley Francis T., delParchidiocesi di Cincinnati. Evans Ferdinando A., della medesima archidio­

cesi.

Liebold Paolo F., della medesima archidiocesi. Welch Guglielmo C, della medesima archidiocesi. Catanoso Gaetano, delParchidiocesi di Reggio Ca­

labria. Chiappetta Luigi, della medesima archidiocesi. Foti Cosimo, della medesima archidiocesi. Giunta Paolo, della medesima archidiocesi. Palamara Orazio, della medesima» archidiocesi. Di Lorenzo Salvatore IL, della diocesi di Tren

ton. Foley Giacomo S., della medesima diocesi. Hogan Giacomo J., della medesima diocesi. Madura Martino A., della medesima diocesi; Rura Giovanni E., della medesima diocesi. Costantini Felice, della diocesi di Civita Castel­

lana.

Macearrone Michele, della diocesi di Forlì. Duvanis Pietro, del vicariato apostolico di Egitto. Catenelli Luigi, delParchidiocesi di Camerino. Dibbins Carlo A. N., della diocesi di Kansas City. Dunn Paolo A., della medesima diocesi. Kennedy Pietro R., della medesima diocesi. = King Giorgio W., della medesima diocesi. Roels Guglielmo F., della medesima diocesi.

«24 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

7 ' agosto 1948.; Monsig, Bertke Stanislao, delParchidiocesi di Cincinnati. » » Monsig. Puthet Giacobbe, delParchidiocesi di Madras.

9- » Monsig. Heim Bruno, della diocesi di Basilea.

» » Monsig. Graiff Lino, dell'archidiocesi di Trento. n » Monsig. Davighi Gino, dell'archidiocesi di Perugia.

» » Monsig. Minestrini Ettore, della medesima archidiocesi. 21 Monsig. Bavagli Antonio, della diocesi di Modigliana.

» » Monsig. Valentini Mario, della medesima diocesi. 2 settembre Monsig. Bolla Giuseppe, della diocesi di Casale Monfer­

rato. • » : >• Monsig. De Luca Giuseppe, della diocesi di Rieti.

Monsig. Prancesconi Ercole, della medesima diocesi. » Monsig. Peduzzi Guido, della medesima diocesi.

» » Monsig. Jammarino Pasquale, della diocesi di Larino. » v Monsig. Marotta Biagio, della diocesi di Policastro.

» » Monsig. Fiordalisi Carmelo, della diocesi di Tursi. Monsig. Ponzetta Giuseppe, della diocesi di Ugento.

» Monsig. Bando Federico, dell'archidiocesi di Messina. 10 » Monsig. Minghetti Sante, della diocesi di Faenza. » Monsig. Venturi Giovanni, della medesima diocesi.

» Monsig. Quadraroli Igino (Roma), 12 Monsig. Torpigliani Bruno, della diocesi di Arezzo. 22 » Monsig. Canzolino Enrico, della diocesi di Nocera dei Pa­

gani. » » Monsig. Di Costanzo Francesco, della medesima diocesi. » » Monsig. Russo Antonio, della medesima diocesi.

» » Monsig. Striano Vincenzo, della medesima diocesi.

» » Monsig. Vicedomini Vincenzo, della medesima diocesi. » » Monsig. Tou Pietro, della diocesi di Chaohsien.

m Monsig. Bianchi Filippo, della diocesi di San Miniato.

Camerieri segreti soprannumerari di spada e cappa di Sua Santità:

20 giugno 1947. Il conte Marchisio Giovenale, della diocesi di Brooklyn. 8 gennaio 1948. Il sig. Charles-Roux Giovanni, delParchidiocesi di Parigi.

28 giugno » Il nob. Antonucci Lucidi Augusto (Roma). » t . y y » Il sig. Capece Minutólo dei duchi di S. Valentino Gen-

naro, dell'archidiocesi di Napoli.

Camerieri d'onore in abito paonazzo di Sua Santità:

26 giugno i 1948.- Monsig. Paponi Tito, della diocesi di Pescia. 14' luglio » Monsig. Doria Michele, della diocesi di And ria. 9 agosto Monsig. Wuestenberg Bruno, delParchidiocesi di Colonia.

Diarium Romanae-Gurrte

Camerieri d'onore soprannumerari di spada e cappa di Sua Santità:

8 gennaio 1948. Il sig. Goodhart Heron, della diocesi di Ginevra. 28 giugno » Il sig. Szudy Giorgio M., della diocesi di Cleveland.

ONORIFICENZE

Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di conferire :

La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

23 »

26 4 »

aprile maggio

»

» luglio

))

10 settembre

18 »

26 » »

1948. Al sig. Betta Angelo, dell'archidiocesi di Trento. » Al sig. Adragna Francesco, della diocesi di Trapani. » Al sig. Errázuriz Larrain Pietro, dell'archidiocesi di San

tiago del Chile. Al sig. Montanaro Edgardo Giorgio, della diocesi di Gozo. Al sig. Laeuffer Federico, dell'archidiocesi di. Parigi. Al sig. Sosson Pietro, della medesima archidiocesi. Al sig. Mandour Alfonso, della diocesi di Damasco dei

Maroniti. Ai sig. Negip Issa El-Khoury, della diocesi di Beirut dei

Maroniti. Ai sig. Van Diermen Giovanni Federico, dei vicariato

apostolico di Batavia. Al sig. Cellino Guglielmo, dell'archidiocesi di Torino. Al sig. Toselli Francesco, della diocesi di Cuneo. Al sig. Averna Gaetano, della diocesi di Caltanisetta. Al sig. Marini Alfredo (Roma). Al sig. Stara Tedde Giorgio (Roma).

Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile :

21 settembre 1945. Aì sig. Cahill Tommaso Giuseppe, della diocesi di Che-yenne. ,

3 agosto 1947. Al sig. Mertens Giuseppe, dell'archidiocesi di-Malines,' 26 » » Al sig. Wesseling Pietro Cornelio, della diocesi di Haar­

lem. 7 novembre » Al sig. de Hoog Ermanno H. N., della diocesi di Breda.

27 » » Al sig. de Bie Giuseppe R. M., della diocesi di Breda. 19 dicembre » Al sig. Aelen Adriano, della diocesi di s'Hertogenbosch. » » )J Al sig. Meylink Francesco, della medesima diocesi. » » » Al sig. Van Schuylenburgh Giuseppe M. Antonio, delia

diocesi di Haarlem. -

Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

19- dicembre 1947.. Al sig.

» » » Al sig.

27 ' » » Al sig.

22 gennaio 1948. Al sig.

28 febbraio » Al sig.

:¥7

9

20 22 7

» »

2ä-

» » 25 » 13 aprile

19 maggio

giugno

luglio

»

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

» Ai sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Ai sig.

Al sig.

Al sig.

Ai sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al sie.

» Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al Sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Al sig.

Benselorp Ludovico F, M., dell'archidiocesi di

Utrecht.

Foley Harold S., dell'archidiocesi di Vancouver.

Wijnen Enrico G., della diocesi di Ruremonda.

Van Spaendonk Carlo G. L. M., della diocesi di

s'Hertogenbosch.

Dempsey Giovanni C, dell'archidiocesi di Cincin­

nati.

Gibbons Michel J., della medesima archidiocesi.

Penker Trien A., della medesima archidiocesi.

Richter Ludovico R., della medesima archidiocesi.

Schlueter Elmer A., della medesima archidiocesi.

Spaeth Paolo, della medesima archidiocesi.

Lopez de Romana Ferdinando, dell'archidiocesi di

Arequipa.

Lopez de Romana Francesco, della medesima ar­

chidiocesi.

Lozada Luigi, della medesima archidiocesi.

Potters Teodoro G., della diocesi di Breda.

Héttema Giovanni, della diocesi di s'Hertogen­

bosch.

Tremblay Eugenio, della diocesi di Chicoutimi.

Hilado Emilio J., della diocesi di Bacolod.

Kreimborg Francesco, della diocesi di Haarlem.

Kreimborg Giovanni, della*medesima diocesi.

Kreimborg Leopoldo, della medesima diocesi.

Mignot Remigio, della diocesi di s'Hertogenbosch.

Moussemlt Gerardo Giovanni M., della diocesi di

Haarlem.

Van Schaick Gregorio T. S. G., dell'archidiocesi

di Utrecht.

Van Mspen tot Berenzer Francesco Giov., della

medesima archidiocesi.

Tabone Antonio, della diocesi di Gozo.

De Weck Guglielmo (Friburgo di Svizzera),

ing. Dalla Torre Marino (Roma).

Campegnoli Vincenzo, della diocesi di Novara.

Vigna Bartolomeo, della diocesi di Mondovì.

Dowiy Ugo, della diocesi di Kansas City.

McGee Luigi, della medesima diocesi;

Pais Gilberto Lorenzo, dell'archidiocesi di Madras.

Mancuso Mario, dell'archidiocesi di Monreale.

Avedik Felice, delParchidiocesi di Strigonia.

527

8 settembre 1948. Ai sig. dott. Salhab Toufic, della diocesi di Beirut dei Maroniti.

10 » » Al sig. Marmorosz Casimiro, della diocesi di Grosseto. 30 » » Al sig. Cornelii Gian Gaetano, dell'archidiocesi di Mo­

dena. 20 ottobre » Al sig. Belardo Mario (Roma).

La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa :

19 novembre 1947. Al sig. Donoso Alfonso, della diocesi di Talea. » » » Ai sig. Fuenzalida Armando, della medesima diocesi. 26 giugno 1948. Al sig. Brotzu Giuseppe, delFarchidiocesi di Cagliari. » » » iii sig. Calatri Antonio, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Cara Salvatore, della medesima archidiocesi. 4 luglio » Al sig. Fammilume Giuseppe (Roma). 7 » » Al sig. Caprotti Giuseppe, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. Dorigo Maurilio, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Orlandini Edoardo, della medesima archidiocesL

14 » » Al sig. Boschero Felice (Roma). 20 » » Al sig. Locateli! Augusto, della diocesi di Novara. » » » Al sig. Negra Giovanni, della medesima diocesi. » » » Al sig. Ottinetti Italo, della medesima diocesi. » » » Al sig. Zapelloni Giulio, della medesima diocesi.

22 » » Al sig. Conte Ciro, delFarchidiocesi di Bari. 1 agosto » Al sig. Afolabi Peter Ade, del vicariato apostolico di

Lagos. » » » Al sig. Belo Laoban Antonio, del medesimo vicariato apo­

stolico. 7 » » Al sig. Paolazzi Pietro, delFarchidiocesi di Milano.

11 » » Al sig. Cicogna Leonardo, delFarchidiocesi di Torino. 9 settembre » Al sig. Mentasti Tarcisio, delFarchidiocesi di Milano.

14 » » Al sig. Sanees Giuseppe, della diocesi di Ascoli Piceno. » » » Al sig. Scimone Salvatore, della diocesi di Noto.

18 » » Al sig. Gárboli Antonio (Roma). » » » Al sig. Niccoli Salvatore, della diocesi di Lecce.

22 » » Al sig. Menni Giuseppe, dell'archidiocesi di Milano. 30 » » Al sig. Cattabriga Emilio, dell'archidiocesi di Modena. » » » Al sig. Dotti Giuseppe, della diocesi suburbicaria di Sa­

bina e Poggio Mirteto. » » » Al sig. Signora Giuseppe (Roma).

18 ottobre » Al sig. Lodi Jurandyr, dell'archidiocesi di S. Paolo del Brasile.

26 » » Al sig. Compostella Pietro, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. Dugaria Giovanni, della medesima archidiocesi.

028 Acta Apostolicae Sedis — Gû^^tarwm Officiale

Il Cavalierato dell'Ordine di Han Silvestro Papá :

7 novembre 1947. Al sig. Vogt Eugenio, della diocesi di Basilea. 19 dicembre » Al sig. Sweeney Leone, dell'archidiocesi di Vancouver. 29 » » Al sig. Swecinski Alfredo, dell'archidiocesi di Vancouver. » maggio 1948. Al sig. Lizares Antonio, della diocesi di Bacolod.

26 giugno » Al sig. Francone Andrea, dell'archidiocesi di Torino. » » » Al sig. Manfredi Leopoldo, dell'archidiocesi di Sassari. » » » Al sig. Solinas Antonio, della medesima archidiocesi. 4 luglio » Al sig. Brusa Achille, dell'archidiocesi di Milano.

20 » » Al sig. Giacobini Giacomo, della diocesi di Novara. 22 » » Al sig. Serrafero Giuseppe Luigi, della diocesi di Casale

Monferrato. » » » Al sig. Sirchio Giorgio, della medesima diocesi. 7 , agosto » Al sig. Coccolo Bernardo Giov. Maria, dell'archidiocesi di

Udine. » » » Al sig. Dreisclmh Alessandro, della diocesi di Nicopoli.

22 » » Al sig. Zachariev. Teodoro, della medesima diocesi. » » » Al sig. Scavarda Serafino, dell'archidiocesi di Torino.

25 » » Al sig. Malandrucco Alberto, della diocesi suburbicaria di Veli etri.

18 settembre » Al sig. Bonvini Mario, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. Campanini Angelo, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Giampietro Giuseppe, della diocesi di Sulmona. » » » Al sig. Podio Francesco, dell'archidiocesi di Vercelli.

NECROLOGIO

8 agosto 1948. Monsig. Madarász Stefano, Vescovo di Cassovia. 19 settembre » Monsig. Heelan Edmondo, Vescovo di Sioux City. 21 » » Monsig. Lee Guglielmo, Vescovo di Clifton. 26 » » Monsig. Perlo Gabriele, Vescovo tit. di Amizone. 30 » » Monsig. Pereira Basilio Em. O., Vescovo tit. di Lipara. 17 ottobre » Monsig. Beckmann Francesco J., Arcivescovo tit. di Fulli. 22 » y> Emo Sig. Card. HI.OND AUGUSTO, del tit. di S. Maria della

Pace, Arcivescovo di Gnesna e Varsavia. 23 » » Monsig. Jeremich Giovanni, Vescovo tit. di Berissa. 27 » » Monsig. Roy Antonio Maria, Vescovo di Edmundston. 28 » ». Monsig. Lukomski Stanislao Kostka, Vescovo di Lomza. 31 » » Monsig. Gomes da Silva Giuseppe Tommaso, Vescovo di

; . Aracajù. 4 novembre » Monsig. Perlo Filippo, Vescovo tit. di Maronea.

An. et vol. XL 23 Decembris 1948 (Ser. II, v. XV) - N. 13

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

ACTA PII PP. XII

CONSTITUTIONES A P O S T O L I C A E

I

CHACHAPOYASENSIS (MOYOBAMBENSIS)

A DIOECESIS CHACHAPOYASENSIS TERRITORIO PARS DISIUNGITUR, QUAE IN PRAE­

LATURAM (( N U L L I U S )) MOYOBAMBENSIS NOMINE ERIGITUR.

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Romanus Pontifex, cui omnium Ecclesiarum regimen et sollicitudo,

pro sibi divini tus commisso supremi apostolatus munere, incumbit , dioe­

ceses nimio terr i tor io et f idelium numero redundantes cu ra t dismem­

brare et novas exinde consti tuere Ecclesias, al iorum Pas to rum curis

concredendas. Hodie siquidem mentis Nostrae aciem ad amplissimam

Chachapoyasensem in Peruviana Republica dioecesim convertimus ; pro

cuius dominici gregis maiori bono et apt ior i regimine, eius te r r i to r ium

bipar t i re censuimus et novam ill ic consti tuere P r a e l a t u r a m nullius

dioeceseos. De venerabilium i taque F r a t r u m Nost rorum S. R. E. Car­

dinal ium consilio, praehabito venerabilis F r a t r i s Pe t r i Ortiz Arr ie ta ,

i l l ius dioecesis Episcopi, consensu, accedente quoque suffragio venera­

bilis F r a t r i s Aloisii Arrigoni , Archiepiscopi t i tu lar is Apameni in Syria

ac Nun t i Apostolici apud Rempublicam Peruvianam, et suppleto, qua­

tenus opus sit, a l iorum quorum inters i t au t qui sua interesse praesu-

36 - ACTA, vol. XV, n. 13. — 23-12-948.

530 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

man t consensu, omnibus mature perpensis, ac certa scientia, de aposto­

licae Nostrae potestatis plenitudine, a dioecesi Chachapoyasensi totum

territorium seiungimus, vulgo Departamento civil de San Martin nun­

cupatum, comprehendens sex provincias, videlicet : Moyobamba, Lamas,

II uallaga, Mariscal Gareres, Rio ja et Tarapoto; et ex eo erigimus et

constituimus novam Praelaturam nullius Moyobambensem appellandam,

quae sequentibus paroeciis constabit : Moyobamba, Rio ja, Tarapoto, La­

mas, Juanjiú Saposoa, Ghazuta, Habana et Uchiza. Igitur huius Prae­

laturae nullius Moyobainbensis fines hi erunt : ad septentrionem : Vi­

cariatus Apostolicus de S. Gabriele a Virgine Perdolente de Marañón ;

ad orientem : Vicariatus Apostolicus de Ucayali ; ad meridiem : Dioe­

cesis Huanucensis ; ad occidentem : Dioecesis Chachapoyasensis et parva

pars dioecesis Huanucensis. Praelaturae ita «rectae et limitibus cir­

cumscriptae sedem statuimus in Moyobamba urbe, a qua ipsa nomen

mutuatur; Praelati vero cathedram in ecclesia paroeciali Deo in hono­

rem S. Iacobi Apostoli dicata ibidem exstante Agimus, quam proinde

ad ecclesiae praelatitiae gradum evehimus : quibus sedi et praelatitiae

ecclesiae atque pro tempore Praelatis Ordinariis omnia tribuimus iura

et privilegia eisque onera et obligationes imponimus, quae ceteris sedi­

bus et praelatitiis ecclesiis earumque Praelatis ad iuris tramitem sunt

adnexa. Decernimus insuper ut Praelatura Moyobambensis metropoli­

tanae Ecclesiae Truxillensi sit suffraganea eiusque pro tempore Prae­

lati metropolitico Truxillensis Archiepiscopi iuri subiecti sint. Prae­

laturae autem dos subsidio constituetur, quod Peruvianum Gubernium

assignat, praeterquam oblationibus fidelium, in quorum bonum Prae­

latura ipsa constituta est. Quod vero attinet ad huius Praelaturae re­

gimen et administrationem, ad clericorum et fidelium iura et onera alia­

que huiusmodi, rite servari iubemus quae sacri canones praescribunt.

Quod clerum peculiariter spectat, statuimus ut simul ac hae Litterae

Nostrae ad exsecutionem demandatae fuerint, eo ipso clerici ecclesiae

illi censeantur adscripti, in cuius territorio legitime degunt. Mandamus

demum ut a nova Praelatura ista eiusque sumptibus bini delecti iuve­

nes, in sortem Domini vocati, aut modo saltem unus, in Collegium Pium

Latinum Americanum in Urbe, non intermissa vice, mittantur, ut ibi

sub fere oculis Nostris in spem Ecclesiae instituantur. Ad quae omnia

uti supra disposita et constituta ad exsecutionem mandanda eum, qui

Apostolicae quam supra memoravimus Nuntiaturae in Peruviana Re­

publica praesit, deputamus eique necessarias et opportunas tribuimus

facultates, etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur, quemlibet vi­

rum in ecclesiastica dignitate constitutum, eidemque onus facimus ad

Acta Pii Pp. XII 531

S. Congregationem Consistorialem authenticum quantocius transmit­

tendi exemplar peractae exsecutionis actorum. Praesentes autem Lit­

teras et in eis contenta quaecumque, etiam ex eo quod quilibet, quorum

intersit vel qui sua interesse praesumant, etiam si specifica et individua

mentione digni sint, auditi non fuerint vel praemissis non consenserint,

nullo umquam tempore de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis

vitio, seu intentionis Nostrae, vel quolibet alio, licet substantiali et

iiiexcogitato, defectu notari, impugnari vel in controversiam vocari

posse sed eas, tanquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine fa­

ctas et emanatas, perpetuo validas exsistere et fore suosque plenarios

et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omnibus ad quos spectat

inviolabiliter observari debere et, si secus super his a quocumque, qua­

vis auctoritate, scienter vel ignoranter attentare contigerit, irritum

prorsus et inane esse et fore volumus ac decernimus; non obstantibus,

quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus,

universalibusque Conciliis editis, generalibus vel specialibus Constitu­

tionibus et Ordinationibus Apostolicis et quibuscumque aliis Romano­

rum Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispositionibus, ceterisque

contrariis, etiam speciali mentione dignis, quibus omnibus per praesen­

tes d eroga m u s. Volumus denique ut harum Litterarum transumptis vel

excerptis, manu tamen alicuius notarii publici subpscriptis et sigillo

viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem pror­

sus tribuatur fides, quae hisce praesentibus tribueretur, si exhibitae vel

ostensae forent. Nemini autem hanc paginam dismembrationis, erectio­

nis, constitutionis, concessionis, subiectionis, statuti, mandati, decreti,

delegationis, derogationis et voluntatis Nostris infringere vel ei con­

traire liceat. Si quis vero id ausu temerario attentare praesumpserit,

indignationem Omnipotentis Dei et beatorum Apostolorum. Petri et

Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo

quadragesimo octavo, die septima Martii mensis, Pontificatus Nostri

anno nono.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI Fr. R. C. Card. ROSSI

8. Collegii Decanus, 8. C. Consistorialis a Secretis.

Alfridus Vitali, Proton. Apost.

Bernardus De Felicis, Proton. Apost. Loco © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 65. - Al . Trussardi.

532 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

II

NILI SUPERIORIS (KAMPALENSIS)

E VICARIATU APOSTOLICO NILI SUPERIORIS PARS SEPARATUR, QUAE IN NOVUM

VICARIATUM APOSTOLICUM ERIGITUR, KAMPALENSEM APPELLANDUM. SE­

D E S AUTEM NILI SUPERIORIS VICARIATUS IN (( TORORO )) URBEM TRANSFERTUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Curas Nostras et cogitationes in christianum nomen longe lateque

inter gentes, nondum evangelico collustratas lumine, propaganduin as­

sidue conferentes, in Vicariatum Apostolicum Nili Superioris mentis

Nostrae aciem modo convertimus; qui cum nimio redundet territorio

ac proinde nimis ardua ac difficilis in illo sit catholicae fidei praedica­

tio, attentis praesertim incrementis, quae a sedulis Societatis Missiona­

riorum S. Ioseph de M ili Hill sodalium, quibus Vicariatus ille concredi­

tus est, curis comparata sunt, peropportunum visum est, ad evangeli­

zationis operi aptius illic consulendum, Vicariatus illius territorium

bipartire et novum exinde erigere Vicariatum Apostolicum. Praehabito

itaque venerabilis Fratris Davidis Mathew, Archiepiscopi titularis Apa-

meni in Bithynia, Africae Orientalis et Occidentalis Britannicae Dele­

gati Apostolici, favorabili voto, de venerabilium Fratrum Nostrorum

S. R. E. Cardinalium S. Congregationi de Propaganda Fide praeposi­

torum consilio, omnibus mature perpensis ac certa scientia, suppleto,

quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesu­

mant consensu, de apostolicae Nostrae potestatis plenitudine e Vica­

riatu Apostolico Nili Superioris in regione meridionali et occidentali

partem separamus, complectentem regni Bugandae portionem, idest

eam civilis districtus de Mengo partem, ad Vicariatum illum hucusque

pertinentem, et totum civilem districtum de Busoga; quam territorii

partem in novum erigimus Vicariatum Apostolicum, quem, Kampa! en-

sis nomine nuncupandum, praefatae Societati Missionariorum S. Ioseph

de Mill Hill, ad nostrum tamen et Apostolicae Sedis beneplacitum, con­

credimus. Residua vero pars in regione septentrionali et orientali, com­

plectens civiles districtus de Teso et de Mbale, atque portionem o rien-

Acta Pii Pp. XII 533

talem districtus civilis de Lira, ad Vicariatum ipsum hucusque spe­

ctantem, Vicariatum Apostolicum Mli Superioris, ita obstrictum li­

mitibus, in posterum efformabit; qui eorundem Sodalium praefatae

Missionariorum Societatis sollertibus concreditus manebit curis, sub

regimine venerabilis Fratris Ioannis Reesinck, totius Vicariatus hucus­

que Antistitis; eiusdem vero Vicariatus Praesulis sedes, non amplius

in Nsambya-Kampala, sed in Tororo urbe erit. Novo autem Vicariatui

Apostolico Kainpalensi, uti supra erecto et constituto, eiusque pro tem­

pore Antistitibus omnia tribuimus iura, privilegia, honores et potesta­

tes, quibus ceteri per orbem Vicariatus Apostolici eorumque Praesules

iure communi fruuntur et gaudent, eosque pariter iisdem adstringimus

oneribus et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Quae omnia ita

disposita et constituta, rata ac valida esse volumus et iubemus, contra­

riis quibuslibet minime obstantibus. Harum vero Litterarum transum­

ptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii pu­

blici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel officio con­

stituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae hisce prae­

sentibus ostensis haberetur. Nemini autem hanc paginam dismembra­

tionis, erectionis, constitutionis, commissionis;, statuti et voluntatis

Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temera­

rio attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et bea­

torum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­

simo quadragesimo octavo, die tertiadecima Maii mensis, Pontificatus

Nostri anno decimo.

Pro S. R. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI 8. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Alfridus Vitali, Proton. Apost.

Albertus Serafini, Proton. Apost.

Loco © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXV, n. 95. — Al . Trussardi.

584 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

I I I

GHARDAIENSIS IN SAHARA

PRAEFECTURA APOSTOLICA GHARDAIENSIS IX SAHARA IN VICARIATUM APOSTOLI­

C U M EIUSDEM NOMINIS EVEHITUR ET ERIGITUR.

P I U S E P I S C O P U S

SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Ghardaiensis in Sahara Praefectura Apostolica, Societati Missiona­

riorum Africae concredita, postremis potissimum hisce annis tam laetum

suscepit quoad fidei propagationem et missionalia opera incrementum,

per sedulas, Deo auctore, illius Societatis Evangelii praeconum curas,

uti magno animi gaudio accepimus, ut digna visa sit quae ad maioris

dignitatis gradum evehatnr. De venerabilium itaque Fratrum Nostro­

rum S. R. E. Cardinalium Sacrae Congregationi Christiano Nomini pro­

pagando praepositorum consilio, suppleto, quatenus opus sit, quorum

intersit vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, omnibus ma­

ture perpensis ac certa scientia, de apostolicae Nostrae potestatis ple­

nitudine, Praefecturam Apostolicam Ghardaiensem in Sahara, eadem

appellatione iisdemque finibus servatis, in Yicariatum Apostolicum eve­

himus, erigimus et constituimus : quem dilectis quos supra memoravi­

mus Filiis Societatis Missionariorum Africae sodalibus, ad Nostrum ta­

men et Sedis Apostolicae beneplacitum, commissum volumus. Novo au­

tem huic Vicariatui Ghardaiensi in Sahara eiusque pro tempore Vicariis

Apostolicis omnia tribuimus iura, privilegia, honores et potestates, qui­

bus ceteri per orbem Vicariatus Apostolici eorumque Praesules iure com­

muni fruuntur et gaudent, eosque pariter iisdem adstringimus oneribus

et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Quae omnia ut supra di­

sposita et constituta, rata ac valida esse volumus ac decernimus, con­

trariis quibuslibet minime obstantibus. Harum vero Litterarum tran­

sumptis aut excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii pu­

blici subscriptis sigilloque viri in ecclesiastica dignitate vel officio con­

stituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae hisce prae­

sentibus ostensis haberetur. Nemini autem hanc paginam provectioni s,

erectionis, constitutionis, commissionis, statuti et voluntatis Nostrae

infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id ausu temerario atteri-

Acta PU Pp. XII 535

tare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Apo­

stolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­

simo quadragesimo octavo, die decima Iunii mensis, Pontificatus Nostri

anno decimo.

Pro S. E.. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI S. Collegii Decanus. 8. C. de Propaganda Fide Praefectus.

f Alfonsus Carinci, Archiep. Tit. Seleuc, Dec. Proton. Apost.

Ludovicus Kaas, Proton. Apost.

L o c o © Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXVI, n. 12. - Al . Trussardi.

IV

MONTANA

PRAEFECTURA APOSTOLICA MONTANA IN VICARIATUM APOSTOLICUM, IISDEM SER­

VATIS NOMINE AC L I M I T I B U S , EVEHITUR.

P I U S E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Quo inter infideles gentes Missionariorum opera utilior ac facilior

evadat et insimul animus Evangelii illis praeconibus addatur ad novos

in dies maioresque exantlandos labores, aliquando iuvat Praefecturas il­

las Apostolicas, in quibus res catholica notabile susceperit incremen­

tum, ad maiorem Vicariatus gradum et dignitatem evehere. Cum itaque

in Philippinis Insulis Praefectura Apostolica Montana sodalibus Con­

gregationis Immaculati Cordis Mariae (vulgo de Scheut), concredita, ob

sedulus illorum curas laetos, praesertim postremis hisce temporibus,

fructus tulerit, opportunum visum est eam in Vicariatum extollere. De

venerabilium igitur Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium S. Con­

gregationi Christiano Nomini Propagando praepositorum consilio, prae­

habito venerabilis Fratris Gulielmi Piani, Archiepiscopi titularis Nico-

siensis, in Insulis Philippinis Delegati Apostolici, favorabili voto, sup­

pleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse

praesumant consensu, re mature perpensa, Praefecturam illam Aposto­

licam Montanam, eodem nomine iisdemque limitibus servatis, in Vica­

riatum Apostolicum evehimus, erigimus et constituimus, ipsumque di

536 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

lectis Filiis sodalibus praefatae Congregationis Immaculati Cordis Ma­

riae, ad Nostrum tamen et Apostolicae Sedis beneplacitum concreditum

volumus. Novo autem huic Vicariatui Montano eiusque pro tempore Vi­

cariis Apostolicis omnia tribuimus iura, privilegia, honores et potesta­

tes, quibus ceteri per orbem Vicariatus eorumque Praesules iure com­

muni fruuntur et gaudent, illosque pariter iisdem adstringimus oneri­

bus et obligationibus, quibus ceteri adstringuntur. Quae omnia uti su­

pra disposita et constituta, rata ac valida esse et fore volumus et iube­

mus, contrariis quibuscumque minime obstantibus. Harum vero Litte­

rarum transumptis vel excerptis, etiam impressis, manu tamen alicuius

notarii publici subscriptis ac sigillo viri in ecclesiastica dignitate vel

officio constituti munitis, eamdem prorsus volumus haberi fidem, quae

praesentibus Litteris haberetur, si ipsaemet exhibitae vel ostensae forent.

Nemini autem hanc paginam evectionis, erectionis, concessionis, statuti

et voluntatis Nostrae infringere vel ei contraire liceat. Si quis vero id

ausu temerario attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis

Bei et beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum.

Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongente­

simo quadragesimo octavo, die decima Iunii mensis, Pontificatus Nostri

anno decimo.

Pro S. B. E. Cancellario

F. Card. MARCHETTI SELVAGGIANI P. Card. FUMASONI BIONDI S. Collegii Decanus. S. C. de Propaganda Fide Praefectus.

Alfridus Vitali, Proton. Apost.

Franciscus Hannibal Ferretti, Proton. Apost. L o c o £8 Plumbi

Reg. in Cane. Ap., vol. LXXVI, n. 10. - AI. Trussardi.

L I T T E R A E A P O S T O L I C A E

I

BEATA VIRGO MARIA (( DE GRATIIS ) ) , VULGO (( MADONNA DI MONTENERO )) TUSCIAE

UNIVERSAE PATRONA CAELESTIS CONSTITUITUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Per Christi Matrem gratia Christi.

Quae « sumens illud Ave Gabrielis ore » Eandem salutantis gratia ple­

nam, simul Mater Christi effecta est et divinae gratiae. Maternae autem

Acta Pii Pp. XII 537

« mediationis » exercitium re ipsa coeptum iam inde a dato ad Incarna­

tionem assensu ; primo vero manifestatum cum primo signo gratiae Chri­

sti, Canae in Oalilaea; exinde diffusum est una cum dilatatis Ecclesiae

tentoriis, per tempora et loca. In Etruscis, qui profecto humaniorum

litterarum laude semper floruerunt, nemo est qui ignoret Aligherium,

fervida quidem imaginatione sed scientia rerum divinarum non minore,

gratiam suae salutis acceptam retulisse Beatae Mariae Virgini, quae

tum gratiae illuminantis ope, tum Fidei et rationis, clientem suum e

peccatorum silva vix egressum materno iuvit auxilio. Sicut autem maxi­

mus ille Tuscorum ad radices montis, qui mons virtutum est, maternam

benevolentiam est expertus, ita, et tunc in monte qui « Niger » audit,

vulgo « Montenero », apud urbem Labronicam, Tusci cuncti non immi­

nutam Matris largitatem vel solo peregrinationum ac peregrinantium

numero profitentur. Frequentes enim. celebrant Sanctuarium illud, a De­

cessore Nostro, fel. rec. Pio PP. VII, anno millesimo octingentesimo de­

cimo octavo, Basilicae Minoris titulo decoratum, in quo vetusta Beatae

Virginis Mariae Imago pientissime asservatur. Ab avis eorumque nepo­

tibus iugiter invocata in terrae motibus, in pestilentiis et in bellis, anno

denique supra millesimum nongentesimo quadragesimo quinto, deferve­

scente tandem bellico turbine, quo nullum post hominum memoriam

vehementius, quo perniciosius horribiliusve nullum, summis fuit cele­

brata sollemnibus. Plenum erat enim saeculum sextum quum sacra ea­

dem Imago, ex Nigroponte oriunda, uti fertur, ciando cuidam pastori

visa idibus Maiis, in Pentecostes die, apud Ardentiam torrentem, inde

migrasse dicitur in amoenum ipsum collem ex quo nunc caeruli Tyr-

rheni maris prospicit undas, lenibusque tuetur oculis Etruriam. Cum

itaque saecularia sollemnia filiorum pietatem mirum quantum refove-

rint, vota inde deprompta sunt Nobisque exhibitae preces per Venera­

bilem Fratrem Ioannem Piccioni, Liburnensem Episcopum, ceterosque

Tusciae Praesules, necnon per dilectum filium Aemilianum Lucchesi,

Congregationis Vallisumbrosae Ordinis Sancti Benedicti Abbatem Ge­

neralem, una cum Priore-Abbate eiusdem Sanctuarii, ut eandem Beatam

Virginem « de Gratiis », vulgo « Madonna di Montenero », Tusciae uni­

versae apud Deum Praecipuam Caelestem Patronam constituere digna­

remur, Nos, dilectos filios Etruscos gaudio laetitiaque afficere cupien­

tes, in dulcem spem adducti Gratiarum benignissimam Matrem fideles

suos beneficiis magis magisque in dies cumulaturam esse, omnia prae

oculis habentes atque paterna mente complectentes, huiusmodi votis pre­

cibusque annuendum libentissimo animo censuimus. Quapropter, audito

Venerabili Fratre nostro Carolo Sanctae Bomanae Ecclesiae Cardinali

538 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Salotti, Praenestino Episcopo atque Sacrae Rituum Congregationis Prae­

fecto, certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque Apostolicae

Nostrae Potestatis plenitudine, harum litterarum tenore perpetuumque

in modum : Beatam Maria Virginem Gratiarum, quae vulgo « Madonna

di Montonero » nuncupatur, praecipuam universae Tusciae apud Deum

Patronam constituimus ac declaramus, omnibus et singulis liturgicis pri­

vilegiis atque honorificentiis adiectis, quae praecipuis locorum Patronis

caelestibus competunt. Contrariis quibuslibet nihil obstantibus. ITaec

edicimus, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas at­

que efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque inte­

gros effectus sortiri et obtinere ; illisque ad quos spectant, sive spectare

poterunt, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudi­

candum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quid­

quam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive igno­

ranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die de­

cima quinta mensis Maii, anno millesimo nongentesimo quadragesimo

septimo, Pontificatus Nostri nono.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

II

ECCLESIA ABBATIALIS DEO IN HONOREM S. MARGARITAE, V. M . , DICATA, IN LOCO

(( BREVNOV )) PROPE URBEM PRAGAM, IN CECOSLOVACHIA, TITULO AC PRIVI­

LEGIIS BASILICAE MINORIS HONESTATUR.

PIUS PP XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Inclyti Ordinis Sancti Benedicti quae et quanta fuerint omni tempore in Ecclesiam merita et humanam socie­tatem permulta et clarissima documenta testantur. Inde enim a primis ipsius Ecclesiae saeculis abbatiae et monasteria quamplurima ubique terrarum, in Europa praesertim, fundata, Legiferi Patris praeceptum : « Ora et labora » actu perficientes, una cum religione et pietate, artes quoque et omnem humanitatem late et indesinenter diffuserunt. Inter quae monasteria non solum haud postremum obtinet locum, immo primas habet partes, Brevnoviense illud coenobium, quod, prope Pragam, a

Acta Pii Pp. XTÏ

Sancto Adalberto, eiusdem civitatis, tunc temporis episcopalis, Anti­

stite et Christi Domini martyre, saeculo decimo fundatum, totius Bohe­

mi a e monasteriorum antiquissimum et, ex concessione Decessoris Nostri

Ioannis Pp. XV, princeps esse constat. Primitivum templum, quod ab ipso

S. Adalberto dicitur consecratum, ab haereticis Hussitis graves pertulit

iniurias, sed, anno MDCCLVII restitutum, die ix mensis Octobris eiusdem

anni, iterum consecratum dedicatumque est. Hisce vero novissimis annis

aliae accesserunt aedificio externae internaeque refectiones, ita ut prae­

dicta Ecclesia Abbatialis, Sanctae Margaritae Virgini et Martyri dicata,

inter principales Pragensis urbis sacras aedes adnumeranda sit. Ad ipsam

enim denuo construendam et in formam, quae nunc cernitur, redigendam

adlaboraverunt architectores, pictores aliique opifices, arte, quae « Ba-

roca » audit, in Bohemia celeberrimi, qui domum Dei quo maiori decet

ornamento auxerunt. Amplitudine enim excellit, septem ornata est alta­

ribus et choro ditata in quo quadraginta monachi locum habere possunt.

Eam insuper venerabiliorem reddunt plurima Sanctorum coelitum

lypsana, inter quae recensendae sunt insignes reliquiae Ssmae Crucis

Domini Nostri Iesu Christi, quae in eadem Ecclesia peculiaribus litur­

gicis honoribus gaudent, nec non reliquiae S. Margaritae Virginis et

Martyris, uti diximus, Ecclesiae titularis, ad quam in eius die festo

plurimi, peregrinorum more, conveniunt fideles; ibique asservatur cor­

pus S. Gunther! eremitae, qui saeculo decimo primo floruit. In hoc mona­

sterio insuper, saeculo x VIII, sub Abbate Bennone II Loeb, videtur

coeptum coli fuisse Sancti Patris Benedicti numisma. Multa insuper et

pretiosa sunt vasa sacra, vestes liturgicae, aliaque supellex ad divina

officia necessaria, quae in thesauro ecclesiae adservantur. Monachi autem

continentis monasterii non solum vitam agunt contemplativam simul

et activam, prout exigit sapientissima eorumdem Patris Regula et sacras

functiones ad normam liturgicarum legum, ut proprium est sui Ordinis,

semper peragunt, sed in ministerium quoque paroeciale ad bonum fide­

lium laudabiliter incumbunt. Quibus rationibus permoti, preces Vene­

rabilis Fratris Iosephi Beran, Archiepiscopi Pragensis, necnon hodierni

Abbatis memorati Brevnoviensis Monasterii libentissime excipientes, ut

universo Ordini S. Benedicti, de Ecclesia optime merito, gratificemur et

splendorem saepius dictae ecclesiae abbatialis augeamus, audito Venera­

bili Fratre Nostro Clemente S. R. E. Cardinali Micara, Episcopo Veli­

terno, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa scientia et matura

deliberatione Nostris atque Apostolica Nostra auctoritate, praesentium

Litterarum vi perpetuumque in modum, Ecclesiam abbatialem Deo in

honorem S. Margaritae Virginis et Martyris dicatam in loco v.

540 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

« Brevnov », prope urbem Pragam, in Cecoslovachia, honoribus ac pri­vilegiis Basilicae Minoris decoramus atque afficimus. Contrariis quibus­libet minime obstantibus. Haec edicimus, statuimus, decernentes prae­sentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter extare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri, et obtinere; dictaeque Ecclesiae Abbatiali Brevnoviensi, nunc et in posterum, plenissime suf­fragari ; sicque rite iudicandum esse ac definiendum ; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qua­libet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die v i i m. Aprilis, anno m c m x l v i i i , Pontificatus Nostri decimo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

D o m i n i c u s S p a d a

a Brevibus Apostolicis.

III

T E M P L U M IN HONOREM B. MARIAE VIRGINIS, MATRIS DESERÏORUM, DEO VA­

LENTIAE IN HISPANIA DICATUM, PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS HONE­

ST ATUR.

PIUS PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — Vaientiam, quae ceteras inter He-

speriae civitates pulchra est appellata, pulcherrimum excolit templum,

in honorem Beatae Mariae Virginis, titulo Matris Desertorum, aedifi-

catum. Hac ampla in Sacra Aede eiusdem B. Mariae Imago maxima

cum veneratione asservatur, cuius cultus, saeculo decimo quinto exor­

tas, ita in dies crevit atque efterbuit ut a Valentia, sede et urbe prin­

cipe, ad totam archiepiscopalem regionem amplificatus sit. Aragoniae

Reges pluribus eam honestarunt honoribus. Debacchantibus peste ac

pernicie, saeviente bello vel fame urgente, Valentinus populus in mise­

ricordiam dulcissimam Matris iugiter, fiduciae plenus, confugit, item­

que pro debita gratiarum actione toties ad mirificam leonem reversus

est. Decessores Nostri huiusmodi cultum valde f o ver u nt : fel. rec. Be­

nedictus PP. XIII festum cum Officio et Missa instituit ; Pius PP. VII

ad ritum primae classis cum Octava evexit, et Leo PP. XIII benigne con­

cessit ut Mater Desertorum praecipua Valentiae Patrona haberetur et

coleretur. Anno denique m c m x x i i i Imago veneranda, maximo universi

populi gaudio, ex indulto Pii PP. XI aurea corona canonice redimita

541

est. Primo tempore, in exordio huius devotionis, Sacratissimam leonem

Matris Desertorum Valentinates humili in aedicula venerabantur, iuxta

primum dementium nosocomium exstante; deinde, saeculo decimo sexto,

transtulerunt, Capitulo consentiente, in angustum sacellum pone Ec­

clesiam Cathedralem exstructum. Denique, Eius cultu magis magisque

augescente, ut templum ipsa in media civitate aedificantur opus fuit.

Primus huius Sacrae Aedis lapis anno m d g l i i a bon. mem. Urbina, Va­

lentino Archiepiscopo, collocatus fuit, templumque, venustate, decore,

maiestate conspicuum, paucos post annos, consecratum fuit. Cuius tem­

pli, in Abside curvati, mirifica quoque suavitate stili graeco-romani,

ordine dorico et corinthio, exstructi, admirationem movent columnae

rubro ac viridi marmore affabre factae; aditus praecipuus, qui ex

platea, vulgo « de Ja Seo » appellata, perample ad Ecclesiam fert ; tho-

lus a Palomino, eximiae artis pictore, iucundissima imagine « Gloriae »

ornatus ac depictus. Tam speciosum templum, quod « Regalis Cappella »

vulgo appellatur, non modo Valentinae civitatis sed etiam totius Archi­

dioeceseos Christifideles omnes celebrant, qui enixas Beatae Mariae

Virgini preces adhibent, atque a Divina Matre opem implorant vel

maximas, pro acceptis beneficiis, gratias agunt. In laudata Ecclesia

non interrupte Missae celebrantur; saepenumero in dies Rosarium re­

citatur iugiterque functiones mariales et eucharisticae peraguntur. Ad

Divini cultus Sacrorumque magnificentiam assiduus, diligens, satisque

idoneus Clerus incumbit, fideliumque utilitati praesto est. Tanta quo­

tannis, pietate atque caritate populi, stipis colligitur vis, ut satis su­

perque ea divini cultus expensis suppetat. Civili Hispanica pertur­

batione anno m c m x x x v i furente, atque, sublato Dei metu, adversus re­

ligionem grassante, templum quoque Patronae Celesti Valentiae dica­

tum nefarie vasta tum deturbatumque fuit; attamen, Confraternitatis

cura ac pietate, non modo in integrum sed in melius quoque restitu­

tum fuit, ita ut eius venustas, pulchritudo, magnificentia hodie magis

refulgeant. Quum tam insignem artificiosamque Ecclesiam, privilegiis

ditatam et Pontificum et Regum, Venerabilis Frater Marcellinus Olae-

chea Loizaga, Valentinus Archiepiscopus, proximo mense Maio, occa­

sionem nactus quintae et vicesimae diei anniversariae, cum Imago Bea­

tae Mariae Virginis coronata fuit, sollemniter consecrare exoptet, atque

una cum eodem Praesule Capitulum Metropolitanum, Magistratus omnes,

Senatus Civitatis, Praefecti omnium municipiorum, universaeque Con­

sociationes tam Valentiae quam totius Archidioecesis instantissime ac

totis viribus a Nobis efflagitaverint ut praedictum templum titulo ac

dignitate Basilicae Minoris decorare dignaremur, Nos adhibitas Nobis

Ö42 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

preces Ordinarii Valentini votaque ad Nos humillime lata ultro liben

terque excipienda censemus, quum maxime cordi sit Nobis ut firmior

vividiorque in dies fiat erga Virginem Mariam fidelium pietas in Va­

lentina Archidioecesi. Quare, audito Venerabili Fratre Nostro Clemente

Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Micara, Episcopo Veliterno et Sa­

crae Rituum Congregationis Praefecto, certa scientia ac matura de­

liberatione Nostris, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine,

harum Litterarum tenore perpetuumque in modum, templum in hono­

rem Beatae Mariae Virginis Matris Desertorum Deo dicatum, Valen­

tiae, titulo ac dignitate Basilicae Minoris decoramus, omnibus cum pri­

vilegiis atque iuribus quae Ecclesiis hoc titulo honestatis rite compe­

t u n t . Contrar i is quibuslibet nihil obstantibus. Haec benigne largimur,

decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper

exstare ac permanere ; suosque plenos atque integros effectus sortiri et

obtinere; illisque ad quos spectant seu spectare poterunt nunc et in

posterum plenissime suffragari ; sicque rite iudicandum esse ac defi­

n i e n d u m ; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam, secus, super

his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter contigerit

attentari.

Datum Romae, apud Sanctum Pe t rum, sub anulo Piscatoris, die

xxi mensis Apri l is , anno MCMXXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

I V

CATHEDRALIS ECCLESIA CIVITATIS AC DIOECESIS HARLEM ENSIS IN HOLLANDIA

DEO IN HONOREM S. BAVONIS DICATA BASILICAE MINORIS TITULO HONORI-

BUSQUE AUGETUR.

P I U S PP. XII

Ad perpetuam rei memoriam. — « Signum cui contradicat u r » sem­

per fuit, iuxta Simeonis prophetiam, Christus Iesus in sua vita mor­

tali; posthac vero, ad aetatem usque nostram ac deinceps, iugiter fuit

eri tque, per saecula, Eiusdem quoque immaculata Sponsa, Corpus nem­

pe E ius mysticum, id est Ecclesia. Exinde factum est ut non solum­

modo Chris tus ipse contumeliis, flagellis vulneribusque affectus fue-

Acta Pii Pp. XII 543

rit, sed etiam, prout Ipse suis discipulis praedixerat, fideles persecu­

tiones passi sint, et quidquid ad christianum cultum directe pertinet

direptionibus vastationibusque per saecula fuerit obnoxium. Nil mirum

proinde si Templum quoque, in Batavorum finibus maximum ac cele­

berrimi! m habitum, gravissimis eversionibus propter hominum rerum­

que iniurias dirutum saepe fuerit totidemque Episcoporum, sacerdo­

tum populique catholici cura ac pietate denuo aedificatum. Quandoqui­

dem circa Templum illud, quod splendidum in Harlemensi Hollandiae

civitate ac dioecesi exstat, quodque saeculo xni inceptum fuit, adver­

sae eaedemque ardentissimae animorum perturbationes exarserunt, tum

potissime cum, x vi perdurante saeculo, civile bellum inter catholicos

et novatores haereticos excultas illas regiones dire vastavit. Avitae Ca­

tholicae Fidei testimonium ac propugnaculum, Harlemense Templum,

ad Ecclesiae Cathedralis dignitatem anno MDLIX evectum, quum De­

cessor Noster, rec. mem., Paulus PP, IV Harlemensem dioecesim ca­

nonice erexit, a furentibus calvinisti s oppugnatum et violatum et com

bustum pluries fuit penitusque eversum. Attamen sacra Hierarchia a

Pio PP. IX, fel. rec, Decessore Nostro, in Hollandia feliciter, Deo fa­

vente, restaurata, Harlemensis tunc temporis Episcopi, utriusque Cleri

universique populi nava sollertia, mira liberalitate impensoque studio

Ecclesia Cathedralis splendide a fundamentis aedificata est atque in

honorem Sancti Bavonis, die i i mensis Maii anno MDCCCXCVIII, fuit sol­

lemniter consecrata. Haec, cum ceteras vastitate atque artis fulgore prae

ce!lat cumque vetustae ac pristinae illius locum teneat, catholicis est

carissima. Quibus omnibus mature perpensis, Venerabilis Frater Ioan­

nes Petrus Huibers, Harlemensis Episcopus, quinquagesimae anniver­

sariae diei eiusdem Ecclesiae Consecrationis faustam opportunitatem

nactus, pro se suisque sacerdotibus ac fidelibus enixas Nobis adhibuit

preces ut supra memoratam Ecclesiam Cathedralem ad dignitatem Ba­

silicae Minoris evehere dignaremur. Nos autem, splendidae illius hi­

storiae haud inscii, ad immutabilem erga Petri Cathedram ac Roma­

num Pontificem Batavorum observantiam praemio rependendam, nec

ii on a cl augendam dioeceseos fidelium pietatem, huiusmodi votis preci­

busque annuendum libenti censuimus animo. Audito igitur Venerabili

Fratre Nostro Clemente Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Micara,

Episcopo Veliterno, Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, certa

scientia ac matura deliberatione Nostra deque Apostolicae Nostrae po­

testatis plenitudine, praesentium Litterarum vi perpetuumque in mo­

dum, Ecclesiam Cathedralem Civitatis ac Dioeceseos Harlemensis iii

Hollandia, Deo in honorem Sancti Bavonis dicatam, ad dignitatem Ba-

544 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

silicae Minoris evehimus cum omnibus privilegiis eidem titulo compe­

tentibus. Contrariis quibuslibet non obstantibus. Haec edicimus, sta­

tuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces

iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus

sortiri et obtinere ; illisque ad quos spectant seu spectare poterunt, nunc

et in posterum, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac

definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus,

super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter at­

tentari contigerit.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die

II mensis Maii, anno MCMXXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo.

De speciali Sanctissimi mandato

Pro Domino Cardinali a Secretis Status

DOMINICUS SPADA

a Brevibus Apostolicis.

E P I S T U L A E

I

AD EM0S PP. DD. IOSEPHUM TIT. S. IOANNIS ANTE PORTAM LATINAM S. R. E.

PRESB. CARD. FRINGS, ARCHIEPISCOPUM COLONIENSEM, MICHAELEM TIT.

S. ANASTASIAE S. R. E. PRESB. CARD. FAULHABER, ARCHIEPISCOPUM MO-

NACENSEM ET FRISINGENSEM, CONRADUM TIT. S. AGATHAB S. R. E. PRESB.

CARD. VON PREYSING, EPISCOPUM BEROLINENSEM CETEROSQUE GERMANIAE

ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS LOCORUMQUE ORDINARIOS : OFFICIOSIS LIT­

TERIS RESPONDET EX EPISCOPALI COETU DATIS.

PIUS PP. XII

Dilecti Filii Nostri et Venerabiles Fratres salutem et Apostolicam

Benedictionem. — Commoti valde sumus observantiae testificatione,

quam vos, ad S. Bonifacii sepulcrum congregati, communes per litteras

Nobis protulistis, erga Petri sedem obsequium et studium professi, quod

quidem, quamvis percognitum, dulce est Nobis recognoscere et dictis

factisque experiri. De quo ofiicio dum gratias vobis pro merito agimus,

laetamur vehementer, quod nobilem impetum vestrum pastoralia mu­

nera alacriter perficiendi nulla difficultas praesentium, nulla formido

futurorum retardat et in exemplum concordes curae vestrae collocan-

Acta Pii Pp. XII 545

tur, ut religio istic teneat mentes, regat mores et quocumque sua exse-

rat beneficia.

Cum in vestro coetu pertractanda argumenta perpenderimus, novo

neque dubio indicio intelligimus, qua sollicitudine, quo conatu vos mul-

tigenis necessitatibus, sive iis quae ad animos, sive iis quae ad corpora

spectant, quantum fieri possit, obviam ire contendatis.

Caritatis autem nexu vobiscum semper arcte devincti, qua tristia

laetave vestra in Nos reciprocari sentimus, omnes istas curas et anxie­

tates vehementer participamus. Vobis autem persuasum sit Nos nullam

praetermittere occasionem opem ferendi populo vestro et Ecclesiae cau­

sae in Germania, quamvis non semper felix eventus Nostris sollicitudi­

nibus respondere possit. Praesertim dolemus tot languentium misero-

rum catervas, quibus pro paterno Apostolico munere auxiliati sumus et

auxiliamur. At, proh dolor, opitulationes Nostrae miserationi, qua

egenis benefacere optamus, non aequantur, quemadmodum non aequen­

tur hominum multitudini, qui tot malis adflicti providae liberalitati»

exspectant adiumenta.

Benignissimus Deus, cuius voluntati nihil obsistere potest, tot mi­

seris casibus succurrat et in melius calamitosum aevum convertat. Quod

vero ut optato contingat, efficiat sua gratia Deus, ut homines aerumnis

et asperitatibus non consumpti, sed consummati, quaelibet admissa lu-

gentes, redeant ad Patrem, a quo, superna lege contempta, in longin­

quam regionem oblivionis Ipsius et suae inopiae digressi sunt, et ovanti

gaudio revertantur ad veritatem et ad virtutem, per quas fit ad Eum

ascensus et nostra veri nominis comparatur felicitas.

Ex epistola quidem vestra non tenuem solatii causam tum percipi-

mus, cum animadvertimus, vobis praeeuntibus, sacerdotes et religio­

sos sodales probata industria et multo labore christifidelibus curandis

totos se dedere, praesertim iis, qui acerbiore sorte amie ti, domo expulsi,

« Diasporae » regiones incolunt. Quorum Evangelii opificum par vir­

tus, sed impar numerus. Quam ob rem enixe exstimulamus eos, qui

aetate, viribus, agendi strenuitate valent, ut, cum ipsis persuasum sit

illic accommodatiorem esse Dei administrorum locum, ubi est maior pa­

tientia maiorum, ad miserabiliores fratres convolent, praeclara pro­

merita sibi comparaturi, quibus a Deo non deerunt aequissima prae­

mia. Id inprimis erat opus, ad quod perficiendum Maximilianum Kal­

ler, Varmiensem Episcopum, modo ad sempiternae pacis praemium ar­

cessitum, elapso anno destinaveramus, et in quod sapienti consilio et

vigili navitate incubuit, et quod vero morte praereptus non absolutum

omnino reliquit. Quod ut opus magni momenti in rem congruenter de-

37 - ACTA, vol. XV, n. 1 3 . - 23-12-948.

546 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ducatur, supervacaneum Nobis videtur vos monere attenta Nos consi­

deratione libraturos consilia, quae ipsi arbitrati estis vel arbitratami ni

Nobis suggerenda et proferenda esse.

In vestra igitur laude ponimus, quod apostolica alacritate, de (pia

unquam minime dubitavimus, fideles curare pergitis, cum solidam ve­

ramque in Deum pietatem et integros christianae vitae mores restau­

rare et provehere studeatis, id praeter alia satis agentes, ut Christi

oves vigilantiae vestrae concreditae, quemadmodum ipsi faciendum vo­

bis proponitis, recte et moderate sacrae liturgiae afflatu et Sacrae Scri­

pturae cognitione et usu imbuantur.

Haud minor laudatio Nostra, maioris studii incitamentum, adhi­

benda est etiam Actionis catholicae aliarumque catholicarum consocia­

tionum gregalibus, quos novimus impigra contentione increbrescenti-

bus istic miseriis et necessitatibus subvenire.

Multum adhuc usque peractum. Impellente atque moderante Cari­

tatis Associatione, fideles ipsi vestrae crediti vigilantiae, propria con­

tempta inopia, mutuam sibi operam egregie praestant. Contra impio­

rum perversas doctrinas et nefarios ausus nondum conquiescentes, qui

istic catholico nomine recensentur arctiore quam antea coniunctione

coalescunt. Academici viri, studiosi, operarii, agricolae, propriis addu­

ctis consociationibus, quae nonnunquam foederatas societates consti­

tuunt, sibi prospiciunt ac sodalibus quoque certatim sua admovent stu­

dia. Peculiarem vero operam date, ut iuniores opifices ad fidem, ad vi­

tam catholicam et ad Ecclesiae de re sociali doctrinam se recipiant.

Simulque honorifica mentio inferenda est de catholicis mulieribus, quae

novis propositis et inceptis, ad se et ad numerum valde magnum ini i u -

ptarum feminarum quod attinet, rem religiosam et socialem excolunt

et confovent. Neque silentio praetereundum est, praeter alia, quod

Actio catholica id agit, ut coram magistratibus et in publico foro a

lectis viris Catholicae Ecclesiae postulata explanentur, scholarum ca­

tholicarum iura defendantur, atque in publicis coetibus et in privatis

colloquiis christiani dogmatis lumen etiam adhuc ignaris proponatur.

Quae in posterum facienda sunt, maiorem efflagitant tenaci ta tem

propositorum. Omnes in id nitantur, ut, nunquam fracto unitatis et

concordiae vinculo, eadem sentiant, cogitent, velint, quae cum iusti­

tiae et caritatis praeceptis monitisque usque concordent. Ut tot ruinae

reparentur, quas temporis hominumque nequitia istic coacervavi t, una

est salubris medela, unum efficax praesidium, ut videlicet Evangelii

lex apud omnes plurimi fiat et totum commercium societatem (i ne vi­

tae potiatur et penetret. Immensae enim exoriuntur vires, si privatim

Acta Pii Pp. XII 547

et publice consonet cum moribus fides, si cum operibus conveniat inte­

merata conscientia. Christus qui dedit recte agendi et patiendi exem­

plum, Ipse praebet hortamentum et auxilium, quia si durum est cer­

tamen, nobile manet praemium nec potest conferri labor, qui pro regno

Dei provehendo in terris sustinetur, cum pondere inenarrandae gloriae,

quod in caelis victores exspectat. Ipse igitur milites suos cohortatur

ad bonum praelium strenuissime pugnandum : « Clamat de caelo : Spe-

cto vos; luctamini, adiuvabo; vincite, coronabo! » 1

Ut hac expergefacti fiducia, officia vestra maiori semper studio obea­

tis, vobis, dilecti Filii Nostri et Venerabiles Fratres, uberrima caelestia

munera adprecamur et in horum pignus Apostolicam Benedictionem

peramanter impertimus, quam et sacerdotibus et fidelibus vigilantiae

vestrae commissis ultra extendimus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die i mensis Decembris

anno MCMXXXXVII, Pontificatus Nostri nono.

PIUS PP. XII

AD EMUM P. D. IACOBUM TIT. SS. BONIFACII ET ALEXII S. R. E. PRESBYTERUM

CARDINALEM DE BARROS CÁMARA, ARCHIEPISCOPUM S. SEBASTIANI FLUMI­

NIS IANUARII, LEGATUM AD QUINTUM CONVENTUM EUCHARISTICUM NATIO­

NALEM E TOTA BRASILIA IN UBRE PORTALEGRENSI HABENDUM.

PIUS PP. XII

Dilecte Fili Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Lata

Brasiliana regio, quae vulgo Rio Grande do Sul appellatur, feracium

arvorum dives, religionis gloria magis magisque clarescit, quod quidem

praecipue effuso cruori trium beatorum Martyrum, Rochi Gonzalez dé

Santa Cruz, Alfonsi Rodríguez et Ioannis de Castillo iure meritoque

tribuitur. Portalegriae, in eius urbe capite, iam centum abhinc annos

episcopali honore et sede honestata, catholicae rei auctibus et auspiciis

Lietissima, sub exitum huius mensis — ut magno cum animi Nostri obie­

cta mento percepimus — Eucharisticus Conventus e tota Brasiliana na­

tione concelebrabitur, qui fidelium multitudinis frequentia, sacrorum

rituum decore, pertractandorum argumentorum momento, Actionis ca­

tholicae provehendae studio, omni salutarium fructuum exspectatione

1 S. A U G U S T I N U S , In Ps. XXXIX, 0.

548 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

magnificus et spectabilis prospicitur. Hanc ob rem, admotis Nobis pre­

cibus libenter concedentes, evidentiore ratione et praesentia ei inte­

resse decrevimus atque, hoc permoti consilio, te Legatum Nostrum fa­

cimus et constituimus, qui Eucharistici illius Congressus coetibus prae-

sideas, nuntius et interpres amantissimae gratulationis et securae fidu­

ciae, quibus sollemnia eadem festa et pia obsequia prosequimur. Per-

placuit Nobis illic hoc propositum esse argumentum, fuse illustrandum

et enucleandum, quaenam inter Ss. Eucharistiam et rem socialem ne­

cessitudo intercurrat. Quodsi quaelibet sociatae vitae instituta amore

sui usque ad contemptum Dei dissolvuntur et amore Dei usque ad con­

temptum sui augescunt et florent, quantum ad eorum incorruptam sa­

nitatem et ad provectiora incrementa venerandum sacrificium et sacra­

mentum unitatis et caritatis conferat, nemo est qui, si aliquantisper

cogitet, non intelligat. Per ea videlicet mysteria maximum munus Deo

a nobis offertur, et inaestimabilis pretii dona nobis a Deo profluunt et

ad assequenda virtutum culmina incitamur. Idcirco enim Christum su­

mmus, ut in eum, quem accipimus, transeamus, et Novi Testamenti

dignitatem, legem, promissa numquam non recensentes, tamquam mem­

bra capiti, divino Servatoli fidei et caelestis amoris vinculo coniuncti

fiamus oves gregis Dei, populus electus Ipsius, gens sacerdotalis et re­

gia : «omnes... dei feri et templiferi, christiferi, sanctiferi ». 1 Manant

etiam inde exemplorum celsitudo et magnitudo virium, ut Apostoli

praeceptum, ubi tota christianae religionis natura et ratio consistit,

perficiamus : (( Caritas fraternitatis maneat in vobis ». 2 Si enim Chri­

stus tanta liberalitate fidelibus praebet caelestia ac Se ipsum, qui est

rex caelestium, eodem impulsu permoti, donent et ii indigentibus fra­

tribus terrestria quae sibi praesto sint, et, abiecta foeda in retinendo

et in arripiendo cupiditate, colant et exsequantur quod suadet caritas

et quod imperiosior iubet socialis iustitia. Id hortamur omnes qui e

Brasiliae terris eo turmatim pietatis causa convenient, ut « habentes

mysterium fidei in conscientia pura »3 firma fide, valida patientia, ere­

cta spe, sedula industria quidquid communi commodo et utilitati con­

ducat, ad maiorem Evangelii laudem comparandam concordibus cona­

tibus provehant. Portalegriae autem urbi, ubi Eucharisticus celebrabi­

tur triumphus, id volenti animo ominamur, ut auspicalis laetitiae no­

men re semper feliciter impleat : gaudeat ea semper honesta cura, vir­

tutum gloria, Christi lege, divinis pollicitationibus, in re sociali pro-

1 S . I G N A T I U S MARTYR ad Ephesios, I X , 2 .

- Hebr., X I I I , 1. 1 T Tim., I I I , 9.

Acta Pii Pp. XII 549

gredientibus coeptis eademque Ecclesiae et Nobis pii solacii novas sem­

per comparet causas. Ut autem stata sollemnia spiritalium fructuum

uberiorem proferant coronam, id tibi potestatis facimus, ut ibidem post

Sacrum pontificali ritu peractum Nostro nomine Nostraque auctoritate

christifidelibus Benedictionem cum adnexa indulgentia plenaria, sue­

tis praescriptis lucrandam, elargiaris. Nihil demum Nobis restat, nisi

ut, caelesti invocato auxilio, tibi Apostolicam Benedictionem impertia-

ihus, quam etiam Venerabili Fratri sollerti et strenuo Portalegrensi

Archiepiscopo, necnon sacrorum Antistitibus, sacerdotibus et piae chri­

stianae plebis turbae, tantae celebritati interfuturis, peramanter exten-

dimus.

Datum ex Arce Gandulphi, prope Romam, die III mensis Octobris

anno MCMXXXXVIII, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XII

III

AD EMUM P. D. MAURILIÜM TIT. SANCTI. MARCELLI S. R. E. PRESBYTERUM CAR­

DINALEM POSSATI, ARCHIEPISCOPUM TAURINENSEM DENA LUSTRA SACER­

DOTII ET QUINA EPISCOPATUS FAUSTE CELEBRATORUM.

PIUS PP. XII

Dilecto Filio Nostro, salutem et Apostolicam Benedictionem. —

Exeunte hoc mense, ut laeto animo accepimus, dena ab inito sacerdotio

lustra fauste explebis atque ineunte proximo vere quintum ac vicesi­

mum episcopatus tui natalem sollemniter celebratos. Cuius quidem du­

plicis eventus commemoratio in communem gregis tui gratulationem ef-

fnsamque laetitiam feliciter vertetur. Perspecta enim sunt ac plane vul­

gata tot egregia merita, quae diuturno ac laborioso sacerdotis pasto­

risque officio erga Ecclesiam civilemque consortionem tibi ipse peperisti.

In primo sane aetatis fiore, singulari nitens pietate atque humanis di-

vinisque doctrinis eruditus, Episcopo tuo Novariensi ac deinde Archie­

piscopo Ianuensi, munere a Secretis perfungens, adsiduam sollertem­

que operam navasti. Quo quidem e vivis sublato, in priorem tuam dioe­

cesim reversus, animarum curae studiose incubuisti atque, Congrega­

tioni dioecesanae Sanctorum Gaudentii et Caroli adscitus, ipsius Mo­

deratoris partes sustinuisti et aliquanto post insigne quoque Varalli

Sanctuarium diligenter rexisti. Interea, proximorum studio succensus,

in compluribus dioecesis paroeciis sacras missiones, inter asperitates

650 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

quoque montium peragrando, indefessa cura exercebas. Quinque vero

et viginti fere abhinc annos ad episcopalem dignitatem promotus, primo

in dioecesi Norensi, dein in metropolitana sede Turritana, denique in

praenobili ista Taurinensi, tot virtutibus laudibusque refulgens, gregi

tibi commisso alacriter praefuisti. Nullus profecto christianae carita­

tis sive Catholicae Actionis campus vigilem industriam tuam desidera­

vit, nulla paene rerum angustia, nulla calamitas, praesertim saevissimo

belli nuper tempore, paterna tua sollicitudine caruit ac delenimento.

Quotiens igniferae velivorum incursiones, noctis umbras et silentia rmn-

pentes, inter pacifica Taurinensium tecta terrores et clades seruerunt,

to tiens aeréis ictibus perculsis trepidisque civibus ipse solator adftiisti.

Quot vero profugi, errabundi, fidei quoque catholicae expertes, pericula

aufugientes captivitatis vel etiam mortis, abs te auxilium post u J avere,

totidem per te refugium atque adiumentum invenere. Haud raro uni­

versi oppidorum pagorumque incolae, obsidione clausi ab utraque parte

contendente, fame et frigore propemodum periissent, nisi pro vide « Ca­

ritatis Archiepiscopi » véhicula escarum plena tegiminurnque exstitis

sent. Neque silentio omnino praetereundae curae peculiares a te adhi­

bitae ad ecclesiasticas fovendas vocationes, ad novum clericorum Semi­

narium condendum, cuius aedes, inter plures nec leves temporum dif­

ficultates, super amoeiia collium Rivoliensiuin acdificatae, iam ad fasti-

già usque erectae, congrua atque in exemplum ratione dispositae, in eo

sunt ut, extrema accedente manu, perficiantur atque idonea supellectile

exornentur. Has quidem inter ceteras laudes, oblata occasione, memo­

rantes, tibi, Dilecte Fili Noster, de diuturno sacro ac pastorali munere

impense utiliterque gesto vehementer gratulamur, omnia secunda, fau­

sta, salutaria a Domino adprecantes. Quo interea gemini eventus cele­

bratio uberiores salutis fructus gregi tuo afferre queat, tibi ultro pote­

statem facimus, ut, qua malueris die, Sacro pontificali ritu peracto,

adstantibus fidelibus nomine Nostro Nostraque auctoritate benedica s,

plenariam indulgentiam iisdem proponens, ad Ecclesiae praescripta lu­

crandam. Denique, dum ominamur ut Congressus Eucharisticus dioece­

sanus, qui vere novo istic habebitur, ad felicem exitum perducatur, in

auspicium caelestium donorum, inque peculiaris Nostrae caritatis pi­

gnus, Apostolicam Benedictionem tibi, Dilecte Fili Noster, cunctoque

clero et populo tuae curae tradito amantissime in Domino impertimus.

Datum ex Arce Gandulphi, prope Bomam, die xv mensis Novem­

bris, anno MDCCCCXLVIII, Pontificatus Nostri decimo.

PIUS PP. XIÍ

Acta, Pii Pp. XÎI 551

A L L O C U T I O N E S

I

Ad Revm os Patres Ordinis Fratrum Minorum Capuccinorum, ex uni­

versis Ordinis Provinciis ob Conventum pro Apostolatu provehendo

Romae congregatos. *

Caritatis debitum, quo erga omnes astringimur, iam dudum opta-

vimus vobis quoque, dilectissimi Nobis Franciscales Capulati, aliquo

modo solvere. Id enim deposcit benevolentia, qua vos prosequimur, bona

flagitat aestimatio in vos inque vestra, quam animo Nostro veluti insi­

tam et inhaerentem sentimus; nec volumus hac in re inferiores esse De­

cessoribus Nostris, qui vobis m ulto pere faverunt, exempli gratia Cle­

mente VII, qui ortu i vestro arrisit, Gregorio XIII, qui vos etiam trans

Italiae fines progredi et expandi sivit, Paulo V, qui vos vestri iuris

fecit, Urbano VIII, qui vestra instituta et leges perfecit et rata habuit,

Leone XIII, qui multimodis incrementa vestra provexit.

Vehementer igitur laetamur, quod nunc obicitur Nobis occasio vos

alloquendi, vobis studiosam voluntatem Nostram patefaciendi, cum ipsi

etiam e dissitis regionibus, lentissima cohors, Romam petistis, ut ex

ferme universis Ordinis vestri provinciis conventum agatis, de rebus

magni ponderis et momenti ad vitam et actionem vestram attinentibus

tractatur!.

Innovato, vel potius expergefacto spiritu et afflatu Instituti vestri,

nova vultis moliri incepta, immutatis temporis adiunctis et necessitati­

bus congruentia.

Hoc enim religiosis viris summopere cordi esse debet, ut aevum, quo

vivunt, evangelica imbuant sanitate et gratia, homines suae aetatis

aptis rationibus et viis Christo lucrifaciant. Hisce consiliis quid opta­

bilius, his e operibus quid salutarius? Fieri non potest, quin huiusmodi

placita rata habeamus.

Novarum et veterum rerum coniunctio ipsa lege vitae requiritur, ut

vita semper sit eadem itidemque sit semper actuosa. Hac de causa inte­

gre et accurate servanda est ea religiosae vitae forma, quam ut colati s

et a ssera tis in Ecclesia orti estis. Quod profecto gloriosi patres vestri

sibi et sodalibus suis etiam postfuturis proposuerunt, summa conten­

tione tuendum, est evangelica paupertas, ad Assisinatis Patriarchae

* Habita die 25 Novembris mensis a. 1948.

552 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

praeceptum et exemplum excolenda. Quanta maiorum colluvies ab exse-

cranda divitiarum siti exsistit: hinc bella, seditiones, fames, morum la-

befactatio, eversiones. Letales item corruptelas gignit inordinatum in­

ter eos discrimen, qui nimis sunt locupletes, et eos qui miseria et inopia

tabescunt. Huic calamitati et corruptioni mirabile remedium est evan­

gelicae paupertatis exemplum : haec est comes a Deo praeceptam opero­

sitatis, virtutum amica, magistra populorum, praesidium et decus Chri­

sti regni, melioris spei fidissima servatrix. Eius nobile vexillum ma­

nibus vestris commissum est; intaminatum illud tenete. Dedecet eam

fuco et fallaciis verborum profiteri, re autem conterere.

Potest contingere, ut singula religiosa Instituta, incrementa auctus-

que suscipientia, aliis et amplioribus indigeant sedibus. Quod fas est

perficere, aequa tamen mensura et temperatione servata. Ne igitur ea,

quae ex habitu et vestitu nitida paupertas elucet, in sumptuosis domi­

bus et exquisitis suavitatibus et commodis vitae misere obscuretur,

neve cum verbis facta répugnent.

Parili autem studio, quo vobis in externis rebus honesta paupertas

est diligenda, intimae vitae veri nominis opes sunt cumulandae, spiri­

tales divitiae sunt vobis acquirendae : in Deum et proximos amor, poe­

nitentiae laus, sacrarum doctrinarum notitia, amplificandi Christi re­

gni flagrantissima vota. Vestrum est simplicitate morum, bonitatis can­

dore, laetitiae sanctae nitore lucere et humiles humilibus in divinorum

munerum perfunctione deservire, ac praesertim tenuiores, quos nunc

mali tot malis artibus sibi devincire conantur, diligere et iuvare.

Praecipuum nempe ornamentum vestrum christiana sit humilitas,

quae, benignitatis et bonitatis socia, sapienter vincere et vincire homi­

nes valet. Incolunt ii imperviam umbram, quam ad eos capiendos in­

troire difficillimum est. Humilitati patent humana secreta, ipsi soli

servantur pulchro triumpho celebrandae victoriae. Tali victrici virtute

mire fulserunt sancti caelites, qui ex vobis bene multi prodierunt, ut

Felix Cantalicensis, Laurentius Brundisinus, Iosephus Leonissensis, Fi­

delis Sigmaringensis, Conradus Parzhamensis.

Ite igitur et nova, quae religiosam vestram professionem addecent,

ut everso saeculo succurratis, prisca virtute aggredimini, seraphicae

caritatis intus alitae, foris ostensae, diligentissimi cultores. Quid pre­

tiosas caritate, qua divites alios debetis ditare? Considerationi ac me­

ditationi vestrae proponimus pulcherrimas has S. Bernardi sententias :

« O bona mater caritas, quae sive foveat infirmos, sive exerceat pro­

vectos, sive arguât inquietos, diversis diversa exhibens, sicut filios di­

ligit universos. Cum te arguit, mitis est; cum blanditur, simplex est;

Acta Pii Pp. XII 553

pie solet saevire, sine dolo mulcere; patienter novit irasei, humiliter

indignali ; laesa non provocatur, spreta revocat. Ipsa est enim hominum

mater et angelorum ». 1

Vobis laetis, expeditis nec sarcina gravatis, caritatis canticum con-

cinendum est voce et opere. Nec desinetis laudare, si in virtute non de-

stiteritis progredi. « Cantat Deo, qui vivit Deo ; psallit nomini eius,

qui operatur in gloriam eius ». 2

Quamvis haec hortamenta vobis opus non sint, quos quidem in ve­

stris obeundis officiis sollertes novimus, attamen pro benevolentiae af­

fectu, quo in vos ferimur, haec ad vos monita adhibere voluimus, cum

multum in vobis spei et expectationes collocemus. Quae ut ad vota

Nostra cumulate impleatur, vobis et inceptis vestris praesentem caele­

stis gratiae opem devocamus. Huius demum pignus et auspex Aposto­

lica est Benedictio, quam vobis adstantibus et sodalibus vestris cunctis

perlibenter in Domino impertimus.

I I

Ad Excmum Virum Alexandrum Paternotte de La V aillée, Belgii Ora­

torem extra ordinem liberis eum mandatis, Summo Pontifici Litte­

ras publicas porrigentern. *

Monsieur P Ambassadeur,

En Nous présentant les Lettres par lesquelles Son Altesse Royale le

Prince Régent de Belgique, au nom de Sa Majesté le Roi des Belges,

vous accrédite auprès de Nous en qualité d'Ambassadeur Extraordinaire

et Plénipotentiaire, Votre Excellence Nous offre une occasion, bien vo­

lontiers accueillie, d'exprimer une fois de plus Nos sentiments de pa­

ternelle affection et de particulière estime à l'égard de votre noble Patrie.

Avec une légitime fierté, vous venez de rappeler la constante fidélité

de son attachement filial à l'Eglise et à son Chef visible, la fermeté iné­

branlable de sa foi catholique. Les rayons de cette foi ajoutent la splen­

deur de leur lumière surnaturelle à. l'éclat de tant de titres illustres,

auxquels elle doit sa grandeur humaine. Car ce n'est pas à l'étendue

géographique de son territoire que se mesure la grandeur d'une nation :

elle se mesure à l'abondance, à la variété, à la valeur des dons qu'elle

a reçus de la Providence divine, jointes à l'usage qu'elle a su faire de

1 S. BKRNARDI Tractus de caritate, cap. V, n. 27; M I G N E , PL, t. 184, col . 597. 2 S. A U G U S T I N I Enarrat, in Ps. LXYII, n. o ; M I G N E , PL, t. 36, col . 814.

* Habita die 4 Decembris mensis a. 1948.

654 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

ces dons. Et, s'il en est ainsi, qui pourrait mettre en question la gran­

deur de la Belgique?

Elle s'est manifestée et continue de se manifester en tant de circons­

tances, douloureuses et tragiques aussi bien que prospères, en tous les

domaines de la nature, de l'industrie, de l'art, de la culture intellec­

tuelle et religieuse. Dans lequel de ces domaines n'a-t-elle pas conquis

une place de premier plan? Quelle galerie magnifique elle peut présen­

ter de gloires nationales, d'hommes justement fameux par l'intelligen-e,

par la science, par l'influence, par le courage héroïque, par la sainteté!

Mais une des caractéristiques les plus enviables de votre Patrie, Mon­

sieur l'Ambassadeur, est que, dans la réalisation pratique, dans la mise

en valeur de ce beau patrimoine si riche et si varié, elle a laissé libre

jeu, elle a favorisé même les puissantes énergies constructivos accumu­

lées dans la vie chrétienne de la famille et dans les traditions catholi­

ques du peuple belge. Et si, parfois, ces énergies ont dû conquérir de

haute lutte la possibilité de s'exercer, toujours la Constitution de l'Etat

leur a permis de sauvegarder leurs droits. C'est ainsi que tant de grands

chrétiens ont su marquer leur passage dans votre histoire par la créa­

tion de nombreuses et précieuses institutions culturelles, charitables et

sociales de tout premier ordre, dont le bienfait s'étendait et s'étend

au-delà des frontières métropolitaines de la Belgique, au-delà même

de sa zone d'influence en Afrique, où elle a su former un vaste empire

à travers lequel une nouvelle civilisation chrétienne et catholique s'est

frayé la route.

A ce propos, Nous ne pouvons omettre d'exprimer une parole d'ad­

miration et de louange à l'adresse de ces instituts missionnaires, qui

ont envoyé et qui envoient dans tout l'univers des pionniers de la foi

et de la civilisation, doctes autant que hardis, actifs autant que saints.

Au souvenir d'un si précieux concours de l'Etat à l'œuvre de l'Eglise

et de l'Eglise à l'œuvre de l'Etat, bienfaisante collaboration que Nous

espérons voir se poursuivre encore dans l'avenir, comment n'accueiüe-

rions-Nous pas avec le plus bienveillant empressement celui qui vient

auprès de Nous représenter la Belgique? Aussi tenons-Nous à prier Vo­

tre Excellence de présenter à Son Altesse Royale le Prince Régent et,

par lui, à Sa Majesté le Roi Lépold III, l'expression de Nos vœux de

bonheur pour leurs Personnes et pour toute la famille royale, l'assu­

rance de Notre prière pour la prospérité de votre glorieuse Patrie.

Quant à vous-même, avec la promesse de l'appui que vous trouverez

toujours auprès de Nous dans l'accomplissement de votre haute mis­

sion, Nous appelons sur vous, Monsieur l'Ambassadeur, et sur tous les

vôtres, les plus exquises bénédictions du ciel.

Acta Pii Pp. XII

I I I

Ad Excmum Virum Ruiz-Qiménez Cortes Ioachim, Hispaniae Oratorem

extra ordinem liberis cum mandatis, Litteras publicas Summo Pon­

tifici porrigentem. *

Señor Embajador :

No habría sido necesaria, si no se hubiese tratado de una oportu­

nísima referencia personal, la discreta presentación que de sí mismo

acaba de hacernos Vuestra Excelencia, pues de Nuestra memoria no se

había borrado el recuerdo de su inteligente actividad al frente de la

organización internacional de la intelectualidad católica, actividad de

la que su promoción al alto cargo, que en este momento comienza a

ejercitar, podría considerarse premio y corona.

Por eso, al acogerle como sucesor de un experto y prudente diplo­

mático, que tan grato recuerdo Nos deja, y al recibir las Cartas Cre­

denciales, que le acreditan como Representante del Jefe del Estado

Español, Nos congratulamos de modo especial, puesto que ya conoce­

mos los altísimos ideales, que han sido guía y norte de la múltiple acti­

vidad organizativa, directiva y docente, que ha llenado la vida, toda­

vía no demasiado larga, de Vuestra Excelencia.

De tan excelsos ideales, Señor Embajador, uno Nos parece que los

resume todos: llevar al mundo intelectual les beneficios de la verdad

católica, para que luego él, haciendo de esta verdad el núcleo de su

inspiración, el principio de su fecundidad y el centro de su unidad,

pueda comunicarlos — desde lo alto de la cátedra o de la tribuna,

desde las páginas del libro, de la revista o del periódico —, a la huma­

nidad sedienta, a fin de que ella pueda encontrar en aquella doctrina

salvadora la fuente inagotable de la verdad, el principio de todo autén­

tico progreso y la plataforma de toda armonía estable y duradera.

Vuestra Excelencia, cual experto conocedor del ambiente en que

vive, sabe que no faltan hoy tampoco espíritus rectos, que buscan con

sinceridad luz para sí, fraternidad para los que conviven dentro de

unas fronteras y, para las relaciones entre los pueblos, el acuerdo y la

paz. Pero también acaso habrá lamentado más de una vez que estos

esfuerzos se pierdan tras el espejismo de verdades aparentes, bajo los

apriorísticos dogmatismos de falsas concepciones o entre las intrin­

cadas marañas de las concupiscencias o de las exigencias del momento,

* Habita die 12 Decembris mensis a. 1948.

556 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

que solamente parecen tener en cuenta la conveniencia propia o la

pronta salida del compromiso actual. Se diría que para ellos no existen

las grandes normas, los eternos principios y que por eso mismo sus co­

natos están condenados a la esterilidad.

Así comprenderá mejor, Señor Embajador, con cuánta satisfacción

le hemos oido aludir a una juventud española y a un pueblo español,

que quieren tener siempre ante los ojos la verdad católica, penetrando

la vida pública y social de todos y cada uno, informando las decisio­

nes de sus más altos Consejos y animando las manifestaciones todas

de una Nación, que se precia de ser y de aparecer fiel hija de la Iglesia

y de esta Sede Apostólica. Pero Nos, si Vuestra Excelencia lo con­

siente, añadiríamos que debía ser así, porque a esta verdad, como

justamente se ha observado, le debe esa Nación la trabazón misma de

su tempranal nacionalidad, la inspiración de sus grandes artistas, las

elucubraciones de sus profundos pensadores, los vuelos altísimos de

sus místicos incomparables y hasta una buena parte de aquel impulso,

que la llevó a romper con los límites de lo conocido para poder llevar

aquella doctrina y aquella salvación a un Mundo Nuevo, que Vuestra

Excelencia acaba de recorrer y donde habrá podido constatar que la

más preciosa herencia que la Madre Patria ha legado a sus hijas es la

incondicional fidelidad a Cristo y a su Iglesia.

Ojalá, Señor Embajador, que las grandes verdades de nuestra sa­

crosanta Religión ahonden cada vez más en el alma del pueblo espa­

ñol, contribuyendo a la constante elevación moral y material de sus

clases más humildes, como es nuestra perenne preocupación ; mante­

niendo en la vida familiar la preciosa herencia de las viejas tradicio­

nes ; cerrando el paso a la codicia de las riquezas — tentación fácil en

los tiempos difíciles — ; extinguiendo ios odios y llevando en todo a

plena madurez su pujante primavera espiritual. Así la Iglesia, sirvién­

dose también del generoso apoyo que entre vosotros reciben sus obras,

libre de preocupaciones y de trabas, hará patente una vez más la efi­

cacia de su doctrina al servicio de la felicidad terrena y ultraterrena,

de la; prosperidad y de la paz.

Sea, pues, bienvenido, Excelentísimo Señor, y esté seguro de que

sus anhelos de intensificar las relaciones entre su Patria y esta Sede

Apostólica, hallarán en Nos la más fervorosa correspondencia. Y para

esta labor, lo mismo que para el esfuerzo común en favor de la pacifi­

cación del mundo y para cuanto pueda referirse al mejor desempeño

de su misión, puede estar cierto de hallar continuamente en Nos la más

benévola acogida.

Acta Pii Pp. XII 557

Señor Embajador : entre tantas amarguras como quieren asaltar con­

tinuamente Nuestro espíritu, es uno de Nuestros mayores consuelos

el sabernos en todo momento rodeados y asistidos por el amor y por

las oraciones de Nuestros amadísimos hijos de todo al mundo. Entre

ellos sabemos muy bien que el nobilísimo pueblo español se cuenta en­

tre los primeros. ¿Cómo, pues, no habríamos de bendecirle afectuosa­

mente a él, al Jefe del Estado con el Gobierno, a Vuestra Excelencia

y a su distinguida familia?

Que el Dios de misericordia y de verdad proteja siempre a la nación

española, tierra fecunda ele santos; que por encima de todos los peli­

gros y valiéndose del celo heroico de sus mejores hijos la conserve siem­

pre fiel a su encumbrada vocación cristiana; y que también en este

mundo le conceda aquella estima, a que los muchos servicios por ella

prestados a la causa de la Religión y de la civilización, le hacen acree­

dora.

IV

Ad Exomum Virum, Aloisium Einaudi, Praesidem Reipublicae Italicae. *

Magno animi Nostri oblectamento, Te, celsissime Praeses, cui supre­

mum Reipublicae Italicae gubernaculum concreditum est, una cum ho-

norabili viro ab exteris negotiis administro ceterorumque clarissimo­

rum virorum comitatu, Vaticanis in aedibus excipimus et peramanter

salutamus.

Egregiae quibus ornaris dotes, praesertim singularis in re numma­

ria peritia, consilii sagacia iurisque notitia, Te, iampridem experimento

spectatum ac probatum de patria bene merentissimum, civium consen­

sione ac plausu ad hanc evexere dignitatem. Non mediocris profecto est

haec fiduciae testificatio turbulentissimis, quibus vivimus, temporibus,

cum atrocissimi belli nondum vulnera coierint atque ancipiti formldine

ubique fere populi premantur. Te porro legati populares ac senatores

amplissimo designaverunt suffragio ac dignum existimaverunt, cui su­

premum reipublicae magistratum committerent.

Ex animo Tibi gratulamur atque optamus ut, Te moderatore, dile-

ctissima Nobis Italia ruinas, quas ipsi funestum intulit bellum, quam

primum reparet, ad pauperum et egentium maxime solamen, ac munus

illud perficiat, quod ei divino consilio assignatum est quodque historia

confirmat ac ipsa loci positio quodammodo determinat.

* Habita die 15 Decembris mensis a. 1948.

Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

Stirpibus confinis tribus, in quas humanuni genus dispertitur,

omnium fere gentium veluti portus esse videtur, ut eas amico con so­

ciet foedere atque in unam reducat familiam.

Id sane Roma inde ab exordiis intellexisse videtur, cum prima iu­

ris gentium extulit vexillum atque eodem devictos populos foederavit.

Quod quidem munus plenissime absolvit, cum, religione christiana vi-

ctrice, vere orbis terrarum magistra effecta est, et continenter persequi­

tur edocens omnes gentes eundem habere Patrem Deum, eodem Christi

sanguine esse redemptas, ad eandemque caeli patriam destinatas. His

freta principiis pax iamdiu extorris gentes reviset, simultatibus atque

odiis, quibus hactenus belli crudelis Erinys exercuit animos, procul

abactis.

Spes magna Nobis affulget Italiam, Evangelii nuentis bis mille fere

ab annis irrigatam, prudenti tuo consilio huic operi enixe esse adlabo-

raturam ac brevi damna, quae perpessa est, reparatura in, ut Roma,

communis patria, gentes omnes, fraterno vinculo sociatas, iterum sa­

ín terea maximas Tibi, celsissime Praeses, gratias agimus atque ha­

bemus ob tributum Christi Vicario obsequium, ac nobilissimae Italo­

rum genti, quam paterno prosequimur amore, Tibi, domui tuae atque

omnibus qui Tecum Italiae fortunis restituendis ac paci firmandae sin­

cero animo operantur, Apostolicam Benedictionem, superni luminis au­

spicium, peramanter impertimus.

Sacra Congregatio Consistorialis 55$

ACTA SS. CONGREGATIONUM

SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

PROVISIO ECCLESIARUM

Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XII, suc­

cessivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae se­

quuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :

die 29 Octobris 191,8. — Cathedrali Ecclesiae Conimbricensi praefecit

Exc. P. D. Ernestum Sena De Oliveira, hactenus Episcopum Lama-

censem.

— Cathedrali Ecclesiae Lamacensi Exc. P. D. Ioannem a Silva Cam­

pos Neves, hactenus Episcopum titularem Vatarbensem.

die 9 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Metelitanae Ii. D.

Ioseph F. Flannelly, Antistitem Urbanum et moderatorem ecclesiae

cathedralis Neo-Eboracensis, quem deputavit Auxiliarem Emi P. D.

Francisci S. R. E. Card. Spellman, Archiepiscopi Neo-Eboracensis.

die 13 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Azurensi R. P. Al-

phonsum M. Ungarelli, Congregationis Missionariorum Sacratissimi

Cordis Iesu, quem constituit Praelatum Praelaturae nullius Pineren-

sis, hactenus eiusdem Administratorem Apostolicum.

— Titulari episcopali Ecclesiae Aulonensi R. D. Emmanuelem Tato,

parochum in civitate Buenos Aires, quem deputavit Auxiliarem Emi

P. D. Iacobi Aloisii S. R. E. Cardinalis Copello, Archiepiscopi Bonae-

r en sis.

die 27 Novembris. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Sardianae

Exc. P. D. Ioannem urbani, hactenus Episcopum titularem Axonii-

tanum.

die 11 Decembris. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Tyanensi Exc.

P. D. Petrum Dominium Munzani, hactenus Archiepiscopum Jadrensem.

560 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE

i PROVISIO ECCLESIARUM

Singulis, ut infra, decretis Sacri Consilii Christiano Nomini Propa­

gando Ssmus Dominus Noster Pius div. Prov. Pp. XII dignatus est

sequentes providere Ecclesias, nimirum :

die 8 Iulii 19J¡8. — Titulari episcopali Ecclesiae Cerasenae praefecit

R. P. Andream Reginaldum Jacq, O. P., quem Coadiutorem Exc. P. D.

Felicis Hedde, Vicarii Apostolici de Langson et Caobang, constituit.

— Titulari episcopali Ecclesiae Bucellensi R. P. Leonem Arkfeld,

Societatis Verbi Divini sodalem, quem Vicarium Apostolicum Novae

Guineae Centralis constituit.

— Titulari episcopali Ecclesiae Catulensi R. P. Stephanum Appel-

hans, Societatis Verbi Divini sacerdotem, quem Vicarium Apostolicum

Novae Guineae Orientalis constituit.

— Cathedrali Ecclesiae Zimtaovensi R. P. Augustinum Olbert, So­

cietatis Verbi Divini presbyterum.

— Titulari episcopali Ecclesiae Gilbensi R. D. Marcum Gopu, iam

Vicarium Generalem Archidioecesis Pondicheriensis, quem Auxiliarem

Exc. P. D. Augusti Simeonis Colas, Archiepiscopi Pondicheriensis de­

putavit.

die 15 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Heliosebastenae R. D.

Guilfordum Young, Archidioecesis Brisbanensis, quem Exc. P. D. Te-

rentii Bernardi McGuire, Archiepiscopi Camberrensis et Gulburnensis,

Auxiliarem deputavit.

die 22 Septembris. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Arcadiopo-

litanae Exc. P. D. Marcellum Lefebvre, Vicarium Apostolicum de Da­

kar, hactenus Episcopum titularem Anthedonensem, quem Delegatum

Apostolicum de Dakar deputavit.

die 11 "Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Achollitanae R. P.

Antoninum Ludovicum Van der Veen Zeppenfeldt, ex Ordine Fratrum

Praedicatorum, quem Vicarium Apostolicum Curacaensem constituit.

— Cathedrali Ecclesiae Cairnensi R. D. Thomam V. Cahill, sacerdo­

tem dioecesis Sandhurstensis.

Sacra Congregatio de Propaganda Fide 661

II

NOMINATIONES

Decretis, ut infra, datis Sacra Congregatio de Propaganda Fide, ad

suum beneplacitum, renunciavit :

die 7 Maii 191,8. — R. P. Petrum Maleddu, ex Ordine Fratrum Mi­

norum Conventualium, Praefectum Apostolicum de U in g an f u in Binis.

die 2 Iulii. — R. P. Paulum Adam Curran, O. P., Praefectum Apo­

stolicum de Kienow.

die 15 Iulii. — R. P. Constantem Quillard, e Congregatione Ssmi Re­

demptoris, Praefectum Apostolicum Niameyensem.

die 12 Novembris. — R. P. Patritium Thomam Brennan, Societatis

S. Columbani, Praefectum Apostolicum Kwoszuensem in Corea.

— R. P. Thomam Quinlan, Societatis S. Columbani, Praefectum

Apostolicum Shunsenensem in Corea.

— R. P. Sebastianum Acosta Hurtado, O. P., Praefectum Aposto­

licum de Canelos.

die 19 Novembris. — R. P. Gualterum Waterschoot, ex Ordine Fra

trum Minorum, Praefectum Apostolicum Locus Moëri.

SACRA CONGREGATIO R I T U U M

i BKIXIEN.

CANONIZATIONIS B. VINCENTIAE CEROSA, VIRGINIS, ALTERIUS FUNDATRICIS SO­

RORUM A CARITATE IN OPPIDO LUERE BRIXIEN. DIOECESIS.

SUPER DUBIO

An, stante approbatione duorum miraculorum, post indultam Eidem

Beatae ab Apostolica Sede venerationem, TUTO procedi possit ad sol­

lemnem Ipsius Canonizationem.

Iure merito B. Vincentia Gerosa Sororum a Caritate, Brixien, dioe­cesis, alterius fundatricis titulo decoratur. Institutum enim a B. Bartho-lomaea Capitanio vix fundatum, quum ipsa ad Superos evolavit, sapien-

38 - ACTA, vol. XV, n. 13. — 23-12-948.

562 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

ter, prudenter efficaci actione B. Vincentia, quae eius adiutrix fuerat, constituit, rexit, dilatavit. Tanta autem vitae sanctitate hoc munus per septem et decem annos gessit, ut Beatificationis honores die 7 Maii anno 1933 fuerit assecuta. Reassumpta die 24 Februarii quatuor post annos Canonizationis causa, recogniti sq u e per Sacrae huius Congregationis decretum diei 23, elapsi mensis Maii hoc anno, Summo Pontifice appro­bante, duobus miraculis, ut ad Canonizationem propius causa procedere possit atque authentice constet omnia, quae a iure praescribuntur, ab hac Sacra Congregatione servata fuisse, necesse est ut coram Summo Pon­tifice dubium discutiatur : An stante approbatione duorum miraculorum,

post indultam eidem Beatae ab Apostolica Sede venerationem, TUTO

procedi possit ad sollemnem ipsius Canonizationem. Quod dubium Rmus Cardinalis Fridericus Tedeschini, causae Ponens seu Relator, in Sacrae huius Congregationis comitiis die 8 mensis Iunii coram SS. D. N. Pio Papa Duodecimo habitis, proposuit; cui omnes quotquot aderant Rmi Cardinales, Officiales Praelati Patresque Consultores, unanimi consensu affirmative responderunt.

Beatissimus vero Pater, uti mos est, sententiam Suam ferre distulit ut divina gratia eiïusis precibus illustratus, de Domini beneplacito certior fieret.

Hanc autem diem, ut Suam aperiret mentem, selegit. Quapropter Rmos Cardinales Fridericum Tedeschini, causae Ponentem atque infra­scriptum sacrorum Rituum Congregationis Praefectum, nec non R. P. Salvatorem Natucci, Fidei generalem Promotorem meque Secretarium ad se accivit, Sacroque religiose celebrato, edixit : TUTO procedi posse ad

Beatae Vincentiae Gerosa sollemnem Canonizationem.

Hoc autem decretum rite promulgari et in acta Sacrae Rituum Con­gregationis referri mandavit.

Datum Romae, die 11 Iunii, a. D. 1948.

£& C. Card. MICARA, Ep. Velitern., Praefectus.

L . $ S.

t A. Carinci, Archiep. Seleuc, Secretarius.

Saera Congregatio Rituum

I I

MEDIOLANEN.

BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VENERABILIS SERVI DEI BARTHOLOMAEI

CANALE, SACERDOTIS PROFESSI CONGREGATIONIS CLERICORUM REGULARIUM

S. PAULI BAßNABITARUM.

SUPER DUBIO

An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe, Caritate cum in Deum

tum in proximum nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Tem­

perantia, Fortitudine earumque adnexis in gradu heroico in casu et

ad effectum de quo agitur.

S. Franciscus Salesius, Doctor suavissimus, de Clericis Regularibus

S. Pauli, qui vulgo Barnabitae vocantur, cuidam amico scribens, hac eos

laude honestat : « Solida pietate ni ten t, comes, eximie gratiosi atque as

sidue in proximorum bonum adlaborant, quo in munere exercendo admi-

rabiles pariter sunt et impigerrimi » (Ep. ad dom. Lac urne). Plurimos

porro novi Ordinis Sodales, legiferi Patris, Antonii Mariae Zaccaria,

vestigia pone secutos inde a Congregationis incunabulis ad nostra usque

tempora datum est admirari, qui et sanctitate vitae, et in inventa eru­

dienda ac litteris ac omni humanitate instituenda nituerunt atque in

scientiis omne genus excolendis summo hominum plausu eminuerunt.

S. Alexander Sauli, gemma Episcoporum, B. Franciscus Xaverius Bianchi, Neapolitanum m Apostolus, altarium honores iam sunt conse­cuti; alii non pauci videntur ad hos honores esse candidati, quos inter merito Venerabilis Bartholomaeus Canale est adnumerandus, uti mox delibabimus.

Mediolani anno 1G05 die 10 Decembris ex Marco et Cornelia Carcano natus, sacroque baptismo sequenti die ablutus, Antonii nomen accepit. A teneris unguiculis mira pietatis specimina ostendit. In collegio S. Ma­riae de Brera a Patribus Societatis Iesu humanioribus litteris primisque philosophiae elementis eruditus fuit atque in virtutum exercitio confir­matus. Anno 1G26 Congregationem Barnabiticam est ingressus; die 24 Augusti tirocinium inchoavit, Bartholomaei assumpto nomine. Sequenti anno sollemnia vota nuncupavit. Die 20 Septembris a. 1G31 ad sacerdo­tium promotus est, deinde in Collegio S. Mariae de Carrobiolo, Modoe­tiae, oeconomi ac confessarii munere est functus. Per quinquennium in Collegio loci Montù Beccaria Superior et alumnorum secundi novitiatus

564 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

magister, per triennium vero Mediolani uti Monialium Angelicarum,

quas idem S. Antonius Maria fundaverat, confessarius, degit : reliquum

vitae Modoetiae transegit, variis muneribus, praecipue Praepositi ac

novitiorum Magistri gerens, maximorum eorum emolumento.

Quinque supra quinquaginta annos in exemplum religiosam duxit

vitam. Animi collectionem adamabat beatamque solitudinem a mundano

consortio abhorrens. Pius, humilis, silentio addictus, corpus poenis

sponte susceptis afflictabat, in caelestium rerum meditationem incumbe­

bat, ex qua divinam illam abunde hausit doctrinam, quam in nonnullis

asceticis libris, magno in honore nunc quoque habitis, ipse transfudit :

duo praesertim praeceteris sunt memorandi: Diario spirituale et La ve­

rità scoperta al Cristiano.

Insignis in eo fuit erga Ss. Eucharistiam, erga Beatam Virginem

ceterosque coelites devotio, insignis fides, sine limite spes et caritas sive

in Deum sive in proximos. Nec supernaturalia charismata desunt. Testes

enim coaevi deponunt eumdem in aera levatum et radiis circumfusum

visum fuisse ; item prophetiae ac cordium scrutatione aliisque donis

ditatum.

Acuta febri correptus, sacramentis morientium roboratus, hora mortis

praenuntiata, die 27 Ianuarii mensis anno 1681 in pace Christi sanctis­

sime quievit.

Vivissima sanctitatis fama continuo erumpente, sequenti anno infor­

mativus processus Mediolani constructus fuit Romamque delatus. Verum

causa tacuit usque ad annum 1886 quando novus auctoritate ordinaria

processus fuit constitutus super continuatione famae. Anno 1891, scriptis

examini subiectis, favorabile fuit editum decretum. Anno 1893 causa

fuit introducta. Annis 1913-1915 Apostolica auctoritate constructus fuit

processus super virtutibus in specie, cuius iuridica vis anno 1921 fuit

recognita. Die 16 Februarii a. 1937 coram Revino Cardinali Alexandro

Verde, causae Ponente seu Relatore, Antepraeparatoria Congregatio fuit

celebrata : die 30 Aprilis a. 1940 Praeparatoria habita est. Postea histo­

ricae Sectioni causa est concredita. Sagaci eius industria, cribrata cri­

tice plurium documentorum fide, eorumque probandi vi, omnes difficul­

tates, quae probationes respiciebant, fuerunt plene remotae.

Quare nova Praeparatoria die 14 Ianuarii, elapso anno coram Cardi­

nalibus coacta fuit; Generalis demum die 8 elapsi mensis, coram Ssmo

Domino Nostro Pio Papa Duodecimo, in qua idem Revmus Cardinalis

Relator dubium posuit discutiendum>: An constet de virtutibus theolo­

galibus Fide, Spe, Caritate cum in Deum, tum in proximum, nec non de

cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia, Fortitudine earumque

Sacra Congregatio Rituum 665

adnexis in gradu heroico in casu et ad effectum, de quo agitur. Revmi

Cardinales, Officiales Praelati Patresqne Consultores suum quisque

votum emiserunt; Beatissimus vero Pater suam sententiam edere distu­

lit, ut multiplicatis precibus maius lumen Sibi a Deo concederetur.

Hunc autem diem, festo S. Annae Matris B. M. V., selegit ut suam

aperiret mentem. Eapropter Revmis Cardinalibus Alexandro Verde, cau­

sae Relatore, atque infrascripto S. R. C. Praefecto, nec non R. P. Salva­

tore Natucci Fidei generali Promotore meque Secretario accitis, sacro­

sancto Missae Sacrificio devotissime celebrato, edixit : Ita constare de vir­

tutibus theologalibus Fide, Spe, Caritate cum in Deum, tum in proxi­

mum, nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia, Fortitu­

dine earumque adnexis Venerabilis Bartholomaei Canale in gradu heroica

in casu et ad effectum de quo agitur, ut ad ulteriora procedi possit, nem­

pe ad disceptationem trium miraculorum.

Hoc autem decretum publici iuris fieri atque in acta Sacrae Rituum

Congregationis referri mandavit.

Datum Romae, die 2G Iulii a. D. 1048.

£g C. Card. MIGARÁ, Ep. Velitern., Praefectus.

L . © s .

f A. Carinci, Archiep. Seieue., Secretarius.

666 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale

ACTA TRIBUNALIUM

SACRA ROMANA ROTA

Citatio edictalis?

MASSILIEN.

NULLITATIS MATRIMONII (ALCOUFFE-HURST)

Cum ignoretur locus actualis commorationis Domini Aubrey Hurst,

in causa de qua supra conventi, eundem citamus ad comparendum in sede

Tribunalis S. R. Rotae (Roma, Palazzo della Cancelleria) die 22 fe­

bruarii 1919, hora undecima, sive per se, sive per Procuratorem legitime

constitutum, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto

subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur turnus Rotalis

pro causae definitione.

An constet de matrimonii nullitate in casu.

Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam

habentes de loco commorationis praedicti Domini Aubrey Hurst curare

debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. *

Iosephus Pasquazi, Ponens.

Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 27 novembris 1948.

Hugo Felice, Notarius.

* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Aubrey Hurst, dé­fendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre personne ou par nn procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Palazzo della Cancelleria) le 22 février 1949, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote.

Conste-t-il de la nullité du mariage dans le cas?

Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connais­sance du lieu de la résidence du dit Aubrey Hurst devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation.

Diarium Romanae Curiae 567

DIARIUM ROMANAE CURIAE

Sabato, 4 dicembre 1948, il Santo Padre lia ricevuto in so­

lenne Udienza Sua Eccellenza il Dott. ALESSANDRO PATERNOTTE

DE LA VAILLÉE, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario

del Belgio, per la presentazione delle Lettere Credenziali.

Domenica, 12 dicembre 1948, il Santo Padre ha ricevuto in

solenne Udienza Sua Eccellenza il Prof. GIOACCHINO RUIZ-GIMÉ-

NEZ CORTES, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario di

Spagna, per la presentazione delle Lettere Credenziali.

Mercoledì, 15 dicembre 1948, il Santo Padre ha ricevuto in

solenne Udienza Sua Eccellenza l'Onorevole Professore LUIGI

EINAUDI, Presidente della Repubblica d'Italia, accompagnato da

Sua Eccellenza l'Onorevole Senatore Carlo Sforza, Ministro per

gli Affari Esteri.

S A C R A CO NG REG AZIONE DEI RITI

Martedì, 26 ottobre 1948, nel Palazzo delle Congregazioni a San Callisto, alla presenza di Sua Eminenza Revma il Signor Cardinale Alessandro Verde, Ponente o Relatore della Causa del Servo di Dio Adolfo Petit, sacerdote pro­fesso della Compagnia di Gesù, si è adunata la S. Congregazione dei Riti antepreparatoria y nella quale i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi ban discusso sulla eroicità delle virtù dello stesso Servo di Dio.

Martedì, 9 novembre 1948, nel Palazzo Apostolico di Castel Gandolfo, al­l'augusta presenza del Santo Padre si è adunata la S. Congregazione dei Riti generale, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Pre­lati Officiali ed i Revmi Consultori teologi ban dato il loro voto sui miracoli cìie si asseriscono operati ad intercessione :

1. della Beata Giovanna de Valois, Regina di Francia, fondatrice del­l'Ordine della SS. Annunziata;

2. della Ven. Serva di Dio Anna Maria Javouhey, fondatrice dell'Isti­tuto delle Suore di S. Giuseppe di Cluny.

I miracoli vengono proposti rispettivamente per la canonizzazione e per la beatificazione delle predette Serve di Dio.

568 Acta, Apostolicae, Sedis — Commentarium Officiale

Martedì, 7 dicembre 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si è adunata la S. Congregazione dei Riti preparatoria, nella quale gli Emi e Revmi Si­gnori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revmi Consultori teologi, han discusso sul martirio dei Servi di Dio Pietro Olivaint e Compagni, della Com­pagnia di Gesù, uccisi, come si asserisce, in odio alia fede nel 1871 a Parigi.

Martedì, 14 dicembre 1948, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si è adunata la S. Congregazione dei Riti ordinaria ed ordinaria particolare, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali ed i Revmi Prelati Officiali hanno discusso :

1. Sulla introduzione della Causa dei Servi di Dio: a) Giuseppe Benedetto Dusmet, dell'Ordine di S. Benedetto, Cardinale

Arcivescovo di Catania; b) Giuseppe Bedetli, sacerdote secolare.

2. Sul non culto dei Servi di Dio : a) Sisto Riario Sforza, Cardinale Arcivescovo di Napoli; b) Giuseppe Marello, Vescovo di Aqui, fondatore della Congregazione

degli Oblati di S. Giuseppe; c) Carlo Maria Schilling, sacerdote professo della Congregazione dei

Barnabiti ; d) Marta Le Bouteiller, dell'Istituto delle Suore delle Scuole Cristiane

della Misericordia. 3. Sulla validità dei processi sui miracoli della Beata Emilia di Vialar,

fondatrice dell'Istituto delle Suore di S. Giuseppe dell'Apparizione. 4. Sugli scritti delle Serve di Dio Maria Schininà, Maria Lichtenegger e

Maria Teresa Zonfrilli.

S E G R E T E R Ì A D I S T A T O

NOMINE

Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XII, felicemente regnante, si è degnato di nominare :

20 novembre 1948. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Piazza Adeodato Gio­vanni, Membro della Sacra Congr*gazione del

Sant'uffizio.

26 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Piazza Adeodato Gio­vanni, Membro della Sacra Congregazione de

Propaganda Fide.

13 dicembre » S. E. Revma Monsig. Valeri Valerio, Arcivescovo tit. di Efeso, Consultore della Sacra Congregazione

degli Affari Ecclesiastici Straordinari.

An. et vol. XL 31 Decembris 1948 (Ser. il, v. XY) - N. U

ACTA APOSTOLICAE SEDIS

COMMENTARIUM OFFICIALE

I

INDEX GENERALIS ACTORUM (AN. ET VOL. XL — SER. lì, v. XIV)

I - A C T A P I I PP. X I I

LITTERAE DECRETALES, 40, 217.

EPISTULAE ENCYCLICAE, 109, 433.

CONSTITUTIONES APOSTOLICAE, 5, 64, 97,

140, 172, 287, 306, 353, 393, 436, 481,

529.

LITTERAE APOSTOLICAE, 18, 68, 102, 228,

290, 314, 362, 444, 491, 536.

MOTU PROPRIO, 17, 283, 305.

EPISTULAE, 33, 104, 143, 177, 241, 324,

369, 403, 457, 500, 544.

SERMO, 144.

SACRUM CONSISTORIUM, 265.

NUNTII RADIOPHONICI, 8, 85, 254, 414,

465, 503.

ALLOCUTIONES, 36, 73, 112, 137, 180,

247, 265, 331, 405, 464, 507, 551.

HORTATIONES, 115, 374.

II - A C T A SS. CONGREGATIONUM

SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OF­

FICII :

Monitum, 257.

Proscriptio librorum, 511.

39 - ACTA, vol. XV, n. 14. — 31-12-948.

SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS:

Decreta, 90, 341.

Provisiones Ecclesiarum, 91, 151,

257, 377, 421, 469, 559.

SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIA O R I E N ­

TALI :

Decretum, 422.

SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS:

Instructio, 293.

Decretum, 378.

Notificatio, 93.

SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA

FIDE:

Decreta, 41, 93, 121, 183, 297, 423,

470.

Provisiones Ecclesiarum, 184, 560.

Nominationes, 259, 561.

Designatio pro appellatione, 259.

SACRA CONGREGATIO RITUUM :

Declaratio, 342.

Monitum, 43.

Decretum, 124.

Decreta in causis beatificationis et

canonizationis Servorum Dei, 42,

122, 153, 381, 471, 512, 561.

570 Index generalis actorum

SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET

STUDIORUM UNIVERSITATIBUS :

Decreta, 43, 158, 298.

Declaratio, 260.

I I I - A C T A TRIBUNALIUM

SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA :

Decretum, 94.

SACRA ROMANA ROTA :

Index sententiarum, 186.

Index decretorum vim definitivam

habentium, 203.

Citationes edictales, 160, 211, 261,

300, 343, 476, 516, 566.

IV - A C T A OFFICIORUM

PONTIFICIA COMMISSIO DE RE BIBLICA :

Epistula, 45.

PONTIFICIA COMMISSIO AD CODICIS CANO­

NES AUTHENTICE INTERPRETANDOS:

Responsa, 301, 386.

Diarium Romanae Curiae:

Audientiae sollemniores, 95, 131,.

212, 344, 387, 477, 567.

Congregationes Ss. Rituum, 95,

163, 263, 344, 567.

Secretaria Status : Nominationes,* 96, 131, 164, 212, 264, 303, 345, 387,

428, 477, 518, 568.

Necrologia, 96, 168, 304, 432, 528.

* Ad maius inquirendum commodum haec ponitur distincta recensio :

PP. Cardinalibus concreditae protectoriae : 164, 165, 212, 387, 388, 477, 478, 518, 519.

PP. Cardinales dati Sacris Consiliis: S. S. O. Sancti Officii, 568; S. C. Consistoriali,.

519; S. C. pro Ecclesia Orientali, 96; S. C. de Propaganda Fide, 568; S. O. Caeremoniali,

388.

Consultores deputati : 96, 131, 212, 568.

Officiales renunciati : In S. C. pro Ecclesia Orientali, 428 ; in S. C. Ceremoniali, 96;

in Delegatione Apost . , 387; in Administratione Bonorum S. Sedis, 131; in Comitatu et

Officio pro Anno Sancto, 303.

Episcopi adsistentes solio : 212, 389, 478, 519.

Protonotarii Apostolici: ad instar, 213, 389, 479, 519.

Praelati Domestici : 131, 214, 345, 389, 428, 479, 519.

Cubicularii secreti supra numerum : 134, 317, 429, 522.

Cubicularii secreti ab ense et lacerna: de numero, 845; s. n., 130, 348, 430, 524.

Cubicularii honoris in habitu: 136, 348, 524.

Cubicularii honoris ab ense et lacerna s. n. : 136, 348, 525.

Cappellani secreti hon. : 136.

Ex Ordine Piano : Gran Croci , 214, 390, 479; Placca, 390; Comm. con placca, 215, 390 ;

Comm., 390; Cav. , 215.

Eoe Ordine S. Gregorii Magni: Gran Croci c i . eiv., 215 , 390, 480; Placca ci. c iv . , 215,.

391; Comm. con p lacca : ci . c iv . , 215, 390, 480; c l . mil. , 391; Comm. c i . c iv. , 166, 215, 349,

391, 525; Comm. c l . mil. , 349, 391; Cav. : el c iv . , 166, 215. 349, 391, 525; cl. mil. , 351.

Enc Ordine S. Silvestri Papae : Gran Croci , 216, 391; Comm. con placca, 216, 392, 480 ;

Placca, 216, 392; Comm., 167, 216, 264, 351, 392, 431, 480, 527; Cav., 168, 216, 264, 352, 392 ;

432, 480, 528.

II

PAG.

1047 Maii 15 Periucandum nobis. - Beato Nicolao de Fitte Sanctorum honores de-49

» Iunii 22 Beato Iosepho Cafasso Sanctorum honores decernuntur . . . . 217

II - E P I S T U L A E ENCYCLICAE

1048 Maii 1 Auspicia quaedam. Ad Venerabiles Fratres Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos aliosque locorum Ordinarios pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes : de publicis supplì-

» Oct. 24 Tu multiplicibus curis. - Ad venerabiles Fratres Patriarchas, Prima­tes, Archiepiscopos, Episcopos aliosque locorum Ordinarios pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes : publicae iterum indicuntur supplicationes ad pacem in Palaestina conciliandam . 433

I I I - CONSTITUTIONES APOSTOLICAE

1947 Iulii 19 8. Fidei in Argentina. - Capitulum Metropolitanum eligitur . 64

» » 66

» Aug. 10 Theoana Coptorum (Lycopoli tana Coptorum). - Nova Eparchia Ly-copolitana Coptorum in Aegypto erigitur, ex territorio ab Epar-

172 Nov. 15 8. Antonii - Qalvestoniensis - BaMasensis (Austiniensis). - Nova dioe­

cesis Austiniensis erigitur ex dioecesium S. Antonii , Galvesto-niensis e t Dallasensis territorio avulso . . . . . . . . . . 97

» » » Baltimorensis et ^Vashingtonensis. - Archidioecesis Washihgtonensis a metropolitana Ecclesia Baltimorensi seiungitur et Sedi Apo­stolicae immediate subiicitur, illarumque territorii limites pau-

100

» 29

a » 30 De sacris Ordinibus diaconatus, presbyteratus et episcopatus . 5

» Dec . 13 Einsiedlensis. - Abbatia nullius Einsiedlensis iterum recognoscitur

142

1948 ian . 8 De Jringa (Iringaënsis). - Praefectura Apostolica de Iringa, in Afr ica Orientali Britannica, ad Vicariatus Apostolici gradum

306

» » De Basankusu (Basankusuensis). - Praefectura Apostolica de Ba-sankusu in Congo Belgico ad Vicariatus Apostolici gradum, Ba­sankusuensis nomine, evehitur . , . . . . . . 308

I N D E X DOCUMENTORUM

CHRONOLOGICO ORDINE DIGESTUS

I - A C T A PII PP. X I I

I - LITTEBAE DECRETALES

572 Index documentorum chronologico ordine digestus

1948 Ian. 18 Lunensis seu Spediensis. - Cathedrale Capitulum erigitur . . . . » 31 M asa ¡lien sis. - Cathedralis Ecclesia Massiliensis a metropolitico iure

Aquensis Ecclesiae eximitur, atque ad Archiepiscopalis Ecclesiae gradum et dignitatem evehitur

» » Portus Veteris. - Canonicorum Capitulum erigitur Febr. 5 Camherrensi* (Camberrensis et Gulburnensis). - Dioecesis Gulbur-

nensis sedes in « Canberra » urbem transfertur ; dioecesis ipsa, posthac Camberrensis et Gulburnensis appellanda, a metropoli­t ico Archiepiscopi Sydneyensis iure eximitur, ad Archiepiscopalis Ecclesiae gradum et dignitatem evehitur atque Sedi Apostolicae immediate subiicitur .

» 12 Insularum de Cook. - Praefectura Apostolica Insularum de Cook ad Vicariatus Apostolici gradum evehitur . . . . . . . .

» » De Ouitslia-Onerri (OnitshnPnsis-Òwerriensisì. - Vicariatus Aposto­licus de Onitsha-Owerri in duas dividitur partes, quarum una Vicariatus Apostolicus Onitshaënsis efformantur, altera Vica­riatus Apostolicus Owerriensis, cui adnectitur parvum territo­rium a Vicariatu Calaharensi distinctum

» » De ipamu ( Ipatnuensis). - Praefectura Apostolica de Ipamu ad Vi­cariatus Apostolici gradum et dignitatem evehitur sub « I pa­rmensis » nomine

» j> D e Kroonstad ( Kroonstadcnsis et Eethlehemensis). - E Vicariatu Apostolico de Kroonstad pars seiuugitur, quae in novum erigitur Vicariatum sub nomine Pethlehemenss. Vicariatus de Kroonstad in posterum « Kroonstadcnsis » appellabitxir

» 28 Quiten. (Antiatensis). - Ex Quitensis Archidioecesis territorio pars dismembratili' et nova exinde Ambatensis dioecesis erigitur .

Martii 3 Omnium cui ii svi s ritas christifidelium. - Unicus hucusque Rutheno­rum Exarchatus Apostolicus in ditione Canadensi tripartito di­viditur, et exinde Exarchatus Centralis, Orientalis et Occiden­talis pro Ruthenis constituuntur

» 6 Manilaletisis. - Canonicorum Capitulum erigitur . . . . . . » i Chacha¡>n<iaxensìs (Moyobambeusis) . - A dioecesis Chachapoyasensis

territorio pars disiungitur, quae in praelaturam nullius Moyo-bambensis nomine erigitur

» 11 D e Conceptione et de Chaco (de Chaco Paraguayano). - E Dioecesi de Conceptione et de Chaco et e Vicariatu Apostolico de (unico territorii partes distrahantur et novus exinde erigitur Vicaria­tus Apostolicus de Chaco Paraguayano

» » De Pontianak (de Sintang). - Vicariatus Apostolicus de Ponti anale dismèmbratur et nova erigitur Praefectura Apostolica de Sintarig

Apr . 9 D e Queen stomi. - Praefectura Apostolica de Queenstown ad Vica­riatus Apostolici gradum evehitur

» » Transvaallensis et Kimberliensis (Praetoriensis). - E Vicariatibus Apostolicis Transvaallensi et Kimberliensi pars distrahitur, quae iii novum Vicariatum Apostolicum, « Praetoriensem » nuncupan­dam, erigitur

Maii 13 De Li sint i (Liscioeivensis). - Praefectura Apostolica de Lishui in Sinis, in dioecesim erigitur, sub nomine « L i s c i o e i v e n s i s » .

» » De Makansar (Makassarensis). - Praefectura Apostolica de Makas-sar in Vicariatum Apostolicum, « Makassarensem » nomine, eve­hitur et erigitur .

» » Niama/ensis (Parakuensis). - Ex Praefectura Apostolica Niameyensi pars meridionalis seiungitur et nova exinde erigitur Praefectura Apostolica, « Parakuensis » nomine, quae Societati pro Missioni­bus ad Afros commissa manebit. Praefectura Apostolica Nia-meyensis, ita territorio imminuta, Congregationi Ssiiii Redem­ptoris committitur

» » Nili Superioris (Kampaiensis) . - E Vicariatu Apostolico Nili Supe­rioris pars separatur quae in novum Vicariatum Apostolicum eri­gitur, Kampalwnsem appellandum : sedes autem Nili Superioris Vicariatus in « Tororo » urbem transfertur . . . . . . .

PAG.

175

309 43G

353

355

357

359

300

311

287 481

529

438

440

441

443

483

486

487

532

Index documentorum chronologico ordine digestus 573

1948 Maii 19 B. M. V. de Monteserrato Fluminis Ianuarii. - Monasterium B.M.V. de Monteserrato Fluminis ianuarii in Abbatiam nullius erigitur seu restituitur . . . . . . . . . 489

» Iunii 10 Ghardaiensis in Sahara. - Praefectura Apostolica Ghardaiensis in Sabara in Vicariatum Apostolicum eiusdem nominis evehitur et erigitur 534

» s » Montana. - Praefectura Apostolica Montana in Vicariatum Aposto­licum, iisdem servatis nomine a c limitibus, evehitur . . . . 535

» Sept. 27 De Congregationibus Marianis 393

IV - LITTERAE APOSTOLICAE

1945 Ian. 10

1946 Aug. 15

Nov. 27

Dec .

1947 Febr.

» Apr .

» Maii

13

27

1

15

Iunii

Aug. 12

Cum Romanum Pontificem. - Beatus Martinus de Porre», Confessor ex Ordine Fratrum Praedicatorum, peculiaris omnium operum iustitiae Reipublicae Peruvianae Patronus caelestis declaratur . 444

Ut pretiosissimi, gemma. - Ecclesia paroecialis^ Godii in Aree Man­tuanae dioecesis extans, Deo in honorem B. Mariae V. vulgo « Madonna della Salute » dicata, Basilicis Minoribus accensetur 445

Paroecialis Ecclesiae. - Ad dignitatem et honorem Basilicae Minoris evehitur ecclesia paroecialis Deo in honorem S. Martini dicata et in civitate posita, cui nomen vulgo « Hai » intra fines Archi­dioecesis Mechliniensis ". 448

Praeferrida tantaque. - Sanctuarium B. Mariae V. « Nostrae D o ­minae Spei » in Maceriensi civitate, vulgo Me/ieres dicta, intra B h emensi s Archidioecesis fines, titulo Basilicae Minoris ornatur 491

Mirum in modum. - Ad titulum ac dignitatem Basilicae Minoris evehitur templum B. Mariae V. a Sacratissimo Rosario in urbe « Talpa », dioecesis Tepicensis. exstans . . . . . . 362

Perennem esse. - Sanctus Nicolaus Barensis, Ep. et Conf., civitatis ac dioecesis Rioiensis, in Republica Argentina, primus ac praeci­puus Patronus eaplestis constituitur . , . . . . . . . 290

Suavissimo inter. - B. Maria V. « a Salute » civitatis « Monfalcone », in Goritiensi atque Gradiscana Archidioecesi, Patrona Caelestis declaratur 304

Providet!tissimum Deum. - Venerabilis Dei Servus Contardus Fer­rini, vir laicus, Beatus renuntiatur . . . . . . . . . 18

Christiani palmarum mart i iri i. - Venerabilis Dei Famula Maria Go­retti, Virgo et Martyr, Beata,renuntiatur . 26

Novissimo universarum. - B. Maria V., Immaculati Cordis titulo, praecipua caelestis Patrona Siüceuyensis dioecesis constituitur 492

De historia Ecclesiae. - Ecclesia Collegialis B. Mariae V., vulgo dicta « de San Juan de los Lagos », intra fines Archidioecesis Guada­laiarensi», honoribus Basilicae Minoris insignitur . . . . . 494

Docendi ius officium. - Venerabilis Dei Famula Maria Teresia a Iesu, in saeculo Alexia Le Clerc, Canonistarum Recular ium S. Augustini Congregationis Nostrae Dominae Fundatrix, Bèuta renuntiatur" 228

Ad unitatem Fidei. - Ecclesia Collegiata et Praeposituralis Deo in honorem Sancti Vietoris M. dicata in civitate Intra, Novariensis dioecesis, Basilicis Minoribus accensetur 68

Coruscantis sideris. - Templum Treeorensis civitatis, in Prioeensi dioecesi, titulo ac privilegiis Basilicae Minoris decoratur . . 70

Per Christi Matrem. - Beata Virgo, Maria « De Gratiis », vulgo « Ma­donna di Montenero » Tusciae Universae caelestis Patrona con­stituitur 536

Paeifervm praeconem. - Sanctus Nicolaus de Fine, Confessor et Anachoreta, universae Helvetiae primus ac praecipuus caelestis Patronus proclamatur . . . . . . . . . . . • . . 235

Arridet in caelis. - Cathedralis Ecclesia Deo in honorem Sancti Michaelis Archangeli dicata in civitate, ac .dioecesi Sancti Angeli in Vado titulo ac dignitate Basilicae Minoris decoratur . . . 102

674 Index documentorum chronologico ordine digestus

P A G .

1947 Aug. 23 Pro supremi. - Internuntiatura Apostol ica in Aegypti regno erigitur 72 » » 30 Quod de seraphico Bonaventura. - Ecclesia, Deo in honorem Sancti

Vincentii Ferrera et Sanctae Chatarinae de Rieci is , in civitate ac dioecesi Pratensi dicata, Basil icis Minoribus accensetur . . 237

» Sept. 22 Summno in Parasio. - Ecclesia paroecialis et collegiata in urbe « Porto Maurizio » in Albinganensi Dioecesi Basil icae Minoris titulo et privilegiis cohonestatur . 365

» Oct. 7 Vere non est hic aliud. - Ecclesia Deo in honorem Sancti Syri, in civitate « Sanremo », Ventimiliensis dioecesis dicata, honoribus Basilicae Minoris insignitur 239

» Nov. 9 Divini Redemptoris. - Venerabilis Dei Famula Ioanna a Cruce, in saeculo Ioanna Delanoue, Virgo , Instituti Sanctae Annae a Pro­videntia Fundatrix, Beata renuntiatur 314

» Dec . 15 Solatium in aerumnis. - Basil icae minoris titulo ac privilegiis de­coratur ecclesia B. Mariae Virginis Perdolentis « ad tabellas marianas », vulgo « Maria Traferl », intra dioecesis Sancti Hip­polyti f i a s e s . . ^ . . . . . . . . 451

» » 21 Miranda sane. - Templum Cathedrale Sarzanensis dioecesis, B. Ma­riae in Caeium Assumptae dicatum, privilegiis honoribusque Ba­silicae Minoris ditatur . . . . 367

1948 Martii 25 Hungaricae gentis fides. - Honoribus ac privilegiis Basil icae Mino­ris decoratur ecclesia graeci ritus Deo in honorem B. Mariae Virginis Perdolentis in loco « Mariapócs » dicata, intra fines Eparchiae Hajdudoroghensis in Hungaria 497

» Apr . 4 Admirabilis Dei. - Venerabilis Dei Famulus Frater Benildus, in sae­culo Petrus Romançon, Instituti Fratrum Scholarum Christia­narum sodalis, Beatus renuntiatur 319

» » 7 Inolytl Ordinis. - Ecclesia abbatialis Deo in honorem S. Margaritae, V. M . , dicata, in loco « Brevnov » prope Urbem Pragam, in Ce­coslovachia, titulo ac privilegiis Basilicae Minoris bonestaiur . 538

» » 21 Valentium, quae ceteras. -• Templum in honorem B. Mariae Virginis, Matrifr Desertorum, Deo Valentiae in Hispania dicatum, privi­legiis Basilicae Minoris honestatur . . . . . . . . . 540

» Maii 2 Signum cui contradicetur. - Cathedralis Ecclesia civitatis ac dioe­cesis Harlemensis in Hollandia Deo in honorem S. Bavonis di­cata Basilicae Minoris titulo honoribusque augetur . . . . 542

» Aug. 13 Providentissimus Deus. - S. Iosephus Calasanctius caelestis Patro­nus constituitur omnium scholarum popularium christianarum ubique exsistentium 454

V - MOTTI PROPRIO

1947 Dec . 16 De facultate audiendi confessiones sacerdotibus acrium iter arri-pientibus concedenda 17

1.948 Martii 1 2 D e Institutorum Saecularium laude atque confirmatione . . . . 283 » Aug. 1 Abrogatur alterum comma paragraphi secundae can. 1099 . . . 305

VI - E P I S T U L A E

1946 Dec. 23 Immaculato Deiparae Cordi. - Ad Eíños PP. D D . Augustum tit. S. Mariae de Pace S. R. E. Presbyterum Cai'd. Hlond, Archiepi­scopum Gnesnensem et Varsaviensem, Adamum Stephanum tit. S. Mariae Novae S. It. E. Presbyterum Card. Sapieha, Archie­piscopum Cracoviensem ceterosque Poloniae Archiepiscopos, Epi­scopos locorumque Ordinarios: officiosis litteris respondet ex episcopali coetu Czestochoviensi datis 33

1947 » 1 Commoti valde sumus. - Ad Emos PP . D D . Iosephum tit. S. Ioan­nis ante Portam Latinam S. R. E. Presb. Card. Frings, Archie­piscopum Coloniensem, Michaelem tit. S. Anastasiae S. R. E. Presb. Card. Faulhaber, Archiepiscopum Monacensem et Frisin-

Index documentorum chronologico ordine digestus 575

1947 Dec, 5

1948 Ian. 15

» » 18

» » 30

>•> Febr. 18

» Martii 10

» » 18

» » 25

» Apr . 4

» » 6

» » 1.1

» Maii 8

» » 10

5> Iunii 30

PAG,

gensem, Conradum tit. S. Agathae S. R. E. Presb. Card. von Preysing, Episcopum Berolinensem ceterosque Germaniae Ar­chiepiscopos, Episcopos locorumque Ordinarios: officiosis litte­ris respondet ex episcopali coetu datis 544

Dum non pauci hodie. - Ad R R . PP. Clementem a Milwaukee, Or­dinis Fratrum Minorum Capuccinorum Ministrum Generalem, Bedam M. Hess, Ordinis Fratrum Minorum Conventualium Mi­nistrum Generalem, Pacificum M. Perantoni, Ordinis Fratrum Minorum Ministrum Generalem : quinto vertente saeculo ab obitu cia ralis virginis Sanctae Coleta e a Corbeia 104

Ex officiosis litteris. - Ad Excmum P. D. Lucianum Lebrun, Epi­scopum Augustodunensem, Cabillonensem et Matisconensem : ob commemorationem praedicationis a S. Ioanne Eudes, sub prae­sidio Immaculati Cordis B. Mariae V. tribus abhinc saeculis in­ceptae, in Augustodunensi dioecesi 106

Flagranti semper. - Ad Eraos PP. D D . Augustum tit. S. Mariae de Pace S. R. E. Presbyterum Cardinalem Hlond, Archiepiscopum Ghesherisem et Varsaviensem, Adamum Stephanum tit. S. Ma­riae Novae S. R. E. Presbyterum Cardinalem Sapieha, Archiepi­scopum Cracoviensem ceterosque Poloniae Archiepiscopos, Epi­scopos locorumque Ordinarios : officiosis litteris respondet ab Epi­scopali Coetu Czestochoviensi datis 324

Düring recent years. - Ad Excmos PP. D D . Indiarum Archiepisco­pos, Episcopos ceterosque locorum Ordinar ios : de Actione Ca­tholica in Indiis promovenda 328

The approaching reestablishment. - Ad Emos ac Revmos PP. D D . Cardinales Archiepiscopos et Excmos PP. D D . Archiepiscopos, Episcopos locorumque Ordinarios Foederatorum Statuum Ame­ricae Septentrionalis: de ampliori extruendo Pontificio Collegio suis clericis efformandis ac de Instituto condendo sacerdotibus ad altiora studia provehendis in Urbe 108

OMectamentum non modicum. - Ad Emum P. D . Ioannem tit. S. Cle­mentis S. R. E. Presbyterum Cardinalem de Jong, Archiepisco­pum Ultraiectensem : saeculo elapso a libera scholarum institu­tione Batavis catholicis recognita 110

In primordiis Nostri Pontificatus. - Ad M i i m P. D. Aloisium tit. Sancti Silvestri in Capite S. R. E. Presbyterum Cardinalem La­vitrano, Praefectum Sacrae Congregationis negotiis religiosorum sodalium praepositae, dena sacerdotii lustra feliciter explentem III

Sedecim ante saeculis. - Ad ecclesiasticam hierarchiam populumque Alexandrini Coptorum Patriarchatus, pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes : sexto decimo exeunte saeculo ab obitu S. Pachomii , coenobiticae vitae conditoris 241

Haud parva animi. - Ad Emum P. D. Iosephum Diaconum Sancti Eustachii S. R. E. Cardinalem Bruno, annum a suscepto sacer­dotio quinquagesimum fauste celebraturam . 143

With profound pleasure. - Ad Excmum P. D. Danielem Mannix, Ar­chiepiscopum Melburnensem : saeculo vertente ab Ecclesia Mel-burnensi constituta 177

Ex vetere Benedictino caudice. - Ad Revmum D. l iomualdum Ma­riam Zilianti, Congregationis S. Mariae Montis Oliveti, Ordinis S. Benedicti, Abbatem Generalem: sexto expleto saeculo a pien-tissimo obitu B. Bernardi Ptolomaei, eiusdem Congregationis conditoris 243

Ut flagrantis caritatis. - Ad Revmum P. Carolum Mansfeld, Ordinis Clericorum Regularium Ministrantium Infirmis Praefectum Ge­neralem : o b conventum e x universo Ordine indictum . . . . 245

Triennio quidem ante. - Ad Emum P. D. Ioannem Baptistam tit. Sanctae Mariae in Transpontina S. R. E. Presbyterum Cardina­lem Nasalli Rocca de Corneiiano, quinque abhinc lustra ad Pur­puratorum Patrum ordinem adlectum 246

Laetamur equidem. - Ad Revmum P. Boceella Ioannem, Tertii Or-

576 Index documentorum chronologico ordine digestus

dinis Regularis Sancti Francisci Ministrum Generalem: quinto impleto saeculo ab ipsius Ordinis pontificia approbatione et primi Capituli Generalis celebratione 457

1948 Iuli i 12 Proximo Augusto mense. - Ad Revmum P. Vincentium Tomek, Or­dinis Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum Praepositum Generalem : tertio exeunte saeculo ab obitu Sancti Iosephi CaJásanctii, eiusdem Ordinis Fundatoris, secundo vero ab ipsius sollemni Beatificatione 869

» » iii) Perpetua semper. - Ad Excmum P. D. Vachon Alexandrum, Archie­piscopum Octaviensem, eumdemque Catholicae Studiorum Uni­versitatis Octaviensis Magnum Cancellarium : primo vertente sae­culo ab ipsa Ottaviensi Universitate condita . . . . . 458

» » 23 Permeando excepimus animo. - Ad Excmum P. D. Béijveau Arthu­rum, Archiepiscopum Sancti Bonifacii , primo expleto saeculo ab ipsa dioecesi condita consecrationem Cathedralis templi pera­ctorum 459

» » 25 Coloniae Agrippinae. - Ad Emum P. D. Clementem Episcopum Ve-liternum S. R. E. Cardinalem .Micara, Congregationis Sacrorum Rituum Praefectum, quem Legatum mittit ad sacra sollemnia Coloniae Agrippinae celebranda ob septimum expletum saeculum a Cathedralis ipsius Templo condito nuperque feliciter resti tuto 372

». » » Quotiescumque oculis. - Ad Emum I*. D. Henricum tit. Sancti Petri in Monte Aureo S. R. E. Presbyterum Cardinalem Pia y Deniel, Archiepiscopum Toletanum, quem Legatum mittit ad Sanctua­rium Compostelianum Sancti Iacobi 461

» » 30 Triennio quidem ante. - Ad Emum P. D. Eliam tit. Sancti Marci S. R. E. Presbyterum Cardinalem dalla Costa, Archiepiscopum Florentinum, quina Episcopatus lustra feliciter impleturum . . 403

» » » Prima sacerdotii gaudia. - Ad Excmum P. D. Iosephum Migone, Ar­chiepiscopum tit. Nicomediensem, Summi Pontificis Eleemosyna-rium Secretum, quinquagesimum ab inito sacerdotio annum fau­sto celebraturam 404

» Sept. 8 Christi Regno. - Ad Emum P. D. Antonium tit. S. Laurentii in Pa-nisperna S. R. E. Presbyterum Cardinalem Caggiano, Episcopum Rosariensem, quem Legatum mittit ad Conventum catholicae educationis, e cunctis Americae nationibus Paxiae indictum . . 463

» » 19 Quod sodales Consociationis. - Ad Revmum P. Ioannem Baptistam Janssens, Societatis Iesu Praepositum Generalem eumdemque Consociationis ab « Apostolatu orationis » moderatorem supre­mum 500

s Oct. 8 Lata Brasiliana regio. - Ad Einum P. D. Iacobum tit. Ss. Bonifaci i et Alexii S. R, E. Presbyterum Cardinalem De Barros Cámara, Archiepiscopum S. Sebastiani Fluminis Ianuarii, Legatum ad quintum Conventum Eucharisticum nationalem e tota Brasilia in urbe Portalegrensi habendum 547

'» Nov. 15 Exeunte hoc mense. - Ad Emum P. D. Maurilium tit. Sancti Mar­celli S. R. E. Presbyterum Cardinalem Fossati, Archiepiscopum Taurinensem, dena lustra sacerdotii et quina episcopatus fauste celebraturam 549

V I I - S E R M O

194S Apr . 5 Ad christifideles Romae coadunatos ad beatificationem Fratris Be­nildi celebrandam 144

V I I I - S A C R U M C O N S I S T O R I U M

1948 Iunii 21 Consistorium secretum . . . . . . . Camerarius Sacri Collegii Allocutio et Confirmatio electionis Patriarcharum

265 265 265

Index documentorum chronologico ordine digestus nil PAG.

Optio Ecclesiarum 268 Provisio Ecclesiarum . . . . . 2US Praestatio iuramenti 2S2 Relatio Causarum 282 Postulatio Pal Horum 283

IX - N U N T I I R A D I O P H O N I C I

1947 Dec . 24 Universo orbi datus in pervigilio Nativitatis D. N. Ï. C g 194S Febr. 1 Clero et populo Argentinae Reipublicae, pro nationibus indigentibus

auxilia praestantibus 85 » » 14 Alumnis scholarum catholicarum Statuum Foederatorum Americae

Septentrionalis ad sollicitamlam caritatem erga pueros indigentes Europae et Asiae orientalis, ne fame pereant 88

» Maii 30 Emo P. D. Iosepho S. R. E. Presb. Cardinali Minds/.euty, Strigo­niensi Archiepiscopo, ceterisque Hungariae Antistitibus, sacer­dotibus, religiosis atque christifidelibus datus 254

» Aug. 28 Christifidelibus datus ad sanctuarium Corupostelîanum Sancti Ia­cobi coadunatis 414

» Sept. 5 Christifidelibus ob Conventum L X X I I catholicorum e Germania Mo­guntiae coadunatis 417

» Oct. 6 Christifidelibus ob Conventum catholicae educationis provehendae e cunctis Americae nationibus Paxiae coadunatis 465

» » 31 Christifidelibus datus, ob quintum Conventum Eucharisticum Natio­nalem e tota Brasilia in urbe Portalegrensi coadunatis . . . 503

X - A L I O C U T I O N E S

1947 Nov. 10 Ad christifideles qui Romam convenerant ad beatificationem Ioan­nae Delanoue celebrandam 3®

1948 Ian. 8 Ad novum Legatum Reipublicae Dominicanae . 73 » Febr. » A Summo Pontifice decimosecundo ineunte anno Pont. Academiae

Scientiarum habita, adstantibus Emis PP. Cardinalibus, Exciñis Viris Exterarum Nationum Legatis ac eiusdem Academiae Sociis 75

» Martii 6 Ad novum Legatum Argentinae Reipublicae . . . . . . . . 312

» » 28 Ad populum Urbis in die Paschatis Resurrectionis D. N. I. C. . . 337 » Maii 3 Ad novum Brasiliae Legatum 380 s» Iunii 2 Ad Eiïios PP. D D . Cardinales, in festo S. Eugenii I Pp., Beatissimo

l'atri fausta ominantes . . . . . 247 » » 29 Ad adscriptos Societatibus Christianis Operariorum Italicorum, ex

Italiae dioecesibus Romae coadunatos 331 » Iulii 13 Ad novum Legatum Reipublicae Aequatoriauae 338 » Sept. 5 Ad puellas ab Actione Catholica ex Italiae dioecesibus Romae coa­

dunatus 405 » » 12 Ad iuvenes ab Actione Catholica ex Italiae dioecesibus Romae coa­

dunatos 409 » » 29 Ad novum Legatum Galliae 464 » Nov. .11 Ad Delegatos, qui Romae convenerant, ob Conventum internationa­

lem pro Unione Foederali Europae instauranda 507 » » 25 Ad Revmos Patres Ordinis Fratrum Minorum Capuccinorum, ex uni­

versis Ordinis provinciis ob Conventum pro Apostolatu prove­hendo Romae congregatos 551

» Dec . 4 Ad novum Belgii Legatum 553 » » 12 Ad novum Hispaniae Legatum 555 » » 15 Ad Praesidem Reipublicae Italicae 557

XI - HORTATIONES

1948 Martii 10 Ad parochos Urbis et concionatores sacri temporis quadragesimalis 315 » Iunii 28 Ad clerum indigenam . 374

m Indes documentorum chronologico ordine digestus

II - A C T A SS. C O N G R E G A T I O N U M

I - S U P R E M A S. CONGREGATIO S. O F F I C I I

PAG.

1948 Iunii 5 Monitum. De mixt is conventibus acatholicorum cum catholicis . . 257

» Oct. 30 Decretum. Proscriptis l ibrorum 511

II - SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS

1947 Maii 10 Arrelma et Pientina - 8. Mariae Montis uliveti Maioris. - De finibus immutandis 90

» » 22 Romanae seuUrbis - Ostiensis. - Decretum de finium immutatione 341

I I I - SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIA O R I E N T A L I

1948 Maii 1 Decretum. De Sacramento Confirmationis administrando etiam fide­libus Orientalium rituum a presbyteris Latini ritus, qui hoc in dulto gaudeant pro fidelibus sui ritus 422

IV - SACRA CONGREGATIO DE R E L I G I O S I S

1947 Iulii 9 Decretum. De quinquennali relatione a Religionibus, a Societatibus vitae communis et ab Institutis saecularibus facienda . . . 378

Í948 Febr. 12 Notificatio . . . . 93 » Martii 19 Instructio. De Institutis Saecularibus . . . . . . . . •. 293

V - SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA F I D E

1947 Nov. .18 Decretum. De Consilio Generali Operis Apostolici in Hibernia con­stituendo . 423

Index Indulgentiarum et Privilegiorum spiritualium in favorem Operis Apostolici Sodalium 425

» Dec . » Decretum. De Confirmatione administranda iis, qui ex gravi morbo i n periculo mortis sunt constituti . . . . 4 1

1948 Ian. 8 Soeiiüenen.-Nimsciian. - Decretum de mutatione finium dioecesium 93 » » » Sivansean.-Siiienhoaven. - Decretum de mutatione finium dioecesium

ac sedis episcopalis translatione 121 » Apr. 9 TransvaalleïiSîs (Joannesburgensis). - Decretum. Vicariatus Aposto­

licus Transvaallensis deinceps « Joannesburgensis v appellabitur .183 » Maii 13 Parakuen.-de Dahomey (Ouidahensis). - Decretum. De Vicariatuum

finium immutatione 297 » Iunii 17 Guamensis. - Decretum. Terri torium insulae W a k e Vicariatui Apo­

stolico Guamensi adnectitur . . . . . . . . . . . . 470

VI - SACRA CONGREGATIO R I T U U M

1947 Iunii 13 Quiten. - Decretum introductionis causae pro beatificatione Servi De i Iosephi Mariae Yerovi , religiosi professi Ordinis Fratrum Mino­rum, Episcopi Cydonien. et coadiutoris Archiepiscopi Quiten . . 122

» Aug. 3 Albanen. - Decretum reassumptionis causae pro canonizatione Bea­tae Mariae Goretti, V. M. . 42

» Dec . 18 Monitum 43

Index documentorum chronologico ordine digestus 579

1'Ati. 1948 Ian. 18 Lucen. - Decretum de virtutibus pro beatificatione Ven. Servi Dei

Antonii Mariae Pucci , sacerdotis professi Ordinis Servorum Ma­riae, parochi S . Andreae i n civitate « Viareggio . . . . . . 158

» Febr. 1 Matriten. - Decretum introductionis causae pro beatificatione Servae Dei Antoniae Mariae a Misericordia, Fundatricis Instituti Obia-tarum a Ssmo Redemptore 381

» » » Constati tien, et Abrincen. - Decretum introductionis causae beatifi­cationis Servae Dei Marthae Le Bouteiller ex Instituto Schola­rum Christianarum a Misericordia 471

» » 27 Urbis et Orbis. - Decretum. Ellogia in Martyrologio Romano inse­renda approbantur 124

» Martii 19 Burdigalen. - Decretum de miraculis pro canonizatione B. Ioannae de Lestonnac, viduae, fundatricis Ordinis Filiarum B. Mariae Virginis . 1 5 6

» Maii 23 Brixien. - Decretum de miraculis pro canonizatione B. Vincentiae Gerosa, Virginis, alterius Fundatricis Sororum a Caritate .. . 384

» » » Burdigalen. - Decretum de Tuto pro canonizatione B. Ioannae de Lestonnac, viduae, Fundatricis Ordinis Fil iarum B. Marto<e Virginis 512

» » 28 Aquen. seu Ästen. - Decretum introductionis causae beatificationis Servi Dei Iosephi Marcilo, Episcopi Aquensis, Congregationis Oblatorum S. Iosephi fundatoris 513

» » » Sinarum seu Vicariatus apostolici Sien-ffsien. - Decretam introdu­ctionis causae seu declarationis martyrii Servorum Dei Leonis Ignatii Mangin et Pauli Denn sacerdotum Societatis Iesu, Petri Tchou viri laici, Annae Wang virginis saecularis et sociorum sa­cerdotum atque christifidelium in odium fidei, uti fertur, in-terfectorum . 473

» Iunii 10 Declaratio 342 y> » 11 Brixien. - Decretum de Tuto pro canonizatione B. Vincentiae Gerosa,

Virginis, alterius Fundatricis Sorororum a Caritate in oppido Luere Brixien, dioecesis 561.

» Iulii 26 Mediolanen. - Decretam de Virtutibus pro beatificatione Ven. Servi Dei Bartholomaei Canale, sacerdotis professi Congregationis Cle­ricorum Regularium S . Pauli Barnabitarum . . . . . . . 563

V I I - SACRA CONGREGATIO DE S E M I N A R I I S ET S T U D I O R U M UNIVERSITATIBUS

1947 Ian. 20 Decretum. Pontificia Studiorum Universitas in urbe Fluminis la nuarii canonice erigitur , 43

1948 » 25 Decretum. Hibernicum Collegium in Urbe « Pontificio » titulo de­coratur 158

. » Maii 1 Decretum. Collegium Litnanum a Sancto Casimiro in Urbe erigitur . 298 » » 23 Declaratio 260

III - A C T A T R I B U N A L I U M

I - SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA

1948 Febr. 23 Plenaria conceditur indulgentia in iMeliuni solamon causa postremi belli vita functorum 94

680 Index documentorum chronologico ordine digestus

II - SACRA R O M A N A ROTA

PAG.

Sententiae editae anno J947 186 Decreta in causis aliter eoden anno finitis 203

Citationes edictales : 1948 Martii Si Aturen, et Anuen. - Nullitatis matrimonii (P.oulart-de Montaigu) . 160

s Apr . 2 Vicariatus Apost, de Oslo. - Nullitatis matrimonii (Fraenkel-Her-mansen) . . . . . . . . . . litt

» s 6 Bugellen. - Nullitatis matrimonii (Vimercati-Pinii . . . . . . . 211 » » 12 Neo-Eborneen. - Nullitatis matrimonii (Hessek-Murphy) 162 » Maii 29 Massari, et Populonien. - Nullitatis matrimonii (Veronesi-Caiano) . 261 » Iunii 5 Luven, seu Ianuen. - Nullitatis matrimonii (Mariotti-Dorgia) . . 262 » » 1 5 Romana. - Nullitatis matrimonii (Piotrowska-Orosz) . . . . . . 300 » Iulii 2 2 Friburgen. - Nullitatis matrimonii iI-Iagostotz-Seytter) . . . . . 343 » Sept. » Ca tañen. - Nullitatis matrimonii (Principato-De Luca) . . . . . . 476 » Oct. 1 6 Agrigentinen. - Nullitatis matrimonii (Di Carlo-Bilella) . . . . 516 » » 25 Panormi tana. - Nullitatis matrimonii (Raja-Tripiciano). . . . 517 » Nov. 27 Massilien. ~ Nullitatis matrimonii (Aleoufïe-Hurst) . . . . . 566

iv - A C T A O F F I C I O R U M ;

I - PONTIFICIA C O M M I S S I O DE RE BIBLICA

1948 Ian. 16 Epistula: Ad Emum P. D. Emmanuelem Caelestinum tit. Sancti Honuphrii S. R. E. Presbyterum Cardinalem Suhard, Archiepi­scopum Parisiensem: de tempore documentorum Petita teuchi et de genere litterario undecim priorum capitum Geneseos . . 45

II - PONTIFICIA C O M M I S S I O AD CODICIS CANONES A U T H E N T I C E INTERPRETANDOS

1947 Nov. 27 Responsa ad proposita dubia 301. 1948 Apr. 26 Responsa ad proposita dubia 301

» Maii 31 Responsa ad proposita dubia . . . . 301 » Iulii 8 Responsa a d proposita dubia . . . . . . . . 386

INDICES NOMINUM

I - I N D E X NOMINUM P E R S O N A R U M ( O M I T T U N T U R N O M I N A A C T I S S U B S C R I P T A )

ACosta Hurtarlo S., 561.

Acqua M., 430.

Aequarone R . , 432.

Adam H., 275.

Adda R. , 214.

Addazi R. I., 271.

Adragna F., 525.

Aeleii A. , 525.

Afeltra A . , 135.

Afolabi P. A. , 527.

Aguilera Pagan N., 345.

Ahr G. W. , 345.

Alarcon Quinteros B. , 348.

Albanese A . , 135.

Albanesi A . , 213.

Alba reda A. M., 304.

Albert F. (S . I ) . ) , 344.

Albertus Magnus (S . ) , 130.

Aleouflfe-Hurst, 566.

Alfano V. , 430.

Alimonti A . , 133.

Allen F. V . , 214.

A Unici G., 429.

Aloisi Masella card. B . , 164,

165, 268, 282, 388, 477, 478.

Alvarez A . C , 277.

Alvarez E. G., 522.

Alvarez 1., 277.

f Alvarez Gonzalez E. , 304.

Alves Correja B. , SUI.

Alves de Siqueira A. , 273.

Alves de Trinidade I., 469.

Alves Matoso I., 269.

Ambrosi Tornasi S., 390.

Anderson G. H. , 346.

Andlauer M. ( S . D . ) , 474.

Andolfatto M., 430.

Andrissen G. G., 168.

Anedda N., 431.

Angeleri C , 377.

Angles Pamiés 1., 131,133.

Anna dì Gesù (De Paredes A. ) (S . D . ) , 163.

Anselmo G., 352.

Anselmo I. B. , 184, 276. Antonia Maria a Misericor­

dia (Oviedo y Chöntal) (S. D . ) , 95, 381.

Antonius Patavinus (S . ) , 127.

Antonucci Lucidi A. , 524.

f Antunes A. , 432.

Appelhans S., 560. Aramburu y Arandia M., 281.

A ra neta S., 352.

A rango Vêlez C, 390.

f Arata A. , 303, 432. A raujo de Paiva Meira L. ,

391.

f Arce y Ochotorena card. E., 432.

Arduino M. A. , 281. Arkfeld L., 560. Annosino E., 134. Arregni y Paraguirre I., 259. f A rrigoni L. , 304. Arsulowicz A. P., 348. Arteaga y Betancourt card.

E., 258, 2S1. Asagoro Wakida T., 272. Ascalesi card. A., 387. A ski n D. , 350. Asperi C , 264. Asquini G., 352. Asta S., 134. Atkielski R. , 275. Avedik F., 526. Averna G., 525. Azzone M., 349.

B

Baechon E., 166. Bach E., 479. Bacza D. , 430. Baierl G. F., 133.

Bakos G., 134.

Balcerak G. A. , 133. Baldassarri S., 522.

Baldón! C , 391. Baldwin G. P., 349. Baldwin V. , 348. Balkunas G. B. , 348.

Ballester y Nieto C . t 470.

Baradia B., 132. Barajas G., 345. Barbagallo G., 352. Barbieri A. , 430.

Barbosa E., 347. Bardon G. L., 428.

Bardos L., 350. Barenghi V., 166.

Barile V. , 429.

Barnes L. V. , 346.

Barra V., 166. Barrett E. G., 521. lía r riga Errazurîz G. P 480. Tía rae D. , 167. P.artali G., 168. Bartolozzi M., 351.

Buscami G., 167.

Basso S., 347. Batta gel A. , 167. Battaglia O., 480. Battistini L, 264.

Raxter L. F., 349.

Bayet C , 273.

Puzzola R. , 350. Beadry C , 520. Beaudoin L. , 522. Beaufaux M., 136.

Beek A., 469. f Beckmann F. .T., 528.

Bedetti G. (S. D . ) , 568. Begin F. L. , 272.

Regnila S. W. , 428. Béjot G., 273. Bel ardo M.. 527. Bel in A., 131. Péljveau A. , 459.

Bellarmino R. (S . ) , 127, 129.

Index nominum personarum

Bellavite I., 431. Belletti L . , 135. Belo Laoban A . , 527. Beltrami S., 136. Beltramino A. , 184, 278. Beltramo U., 217. Belviso R . , 347. Benanti F., 166. Benedictus Pp. X I V , 393. Benildus fr. (Romançon P.)

( B . ) , 144, 319. Bennicelli A . , 345. Benselorp L. F. M. , 526. Beothy G., 346. Bérard L. , 390. Bergan G. T. , 92, 272. Bernardus Ptolomaeus ( B . ) ,

243. B e m l e r P. , 429. Berthóty C , 350. Bertke S., 524. Bertocei G., 213. Berteli B. , 259. Berteli P., 214. Bertoncello Brotto G. B. ,

135.

Bertrand G., 270. Betta A . , 525. Bianchi A. , 431. Bianchi Fi . , 524. Bianchi Fu., 168. Bianchi G., 351. Bichier des Ages J . E. (S . ) ,

129.

Bilella R . , 516. Bilgeri I. A . , 274. Billington V . , 282. Bina Machado G., 480. Biondini D . , 136. Birehler L . , 166. Bisceglie N. , 167. Bituin A. , 346. Bizzozzero O., 390. Black I. , 151, 279. Bobola A. (S . ) , 127. Boccardo G. B . , 166. Boccella I., 457. Bogg R . , 346. Boggian O. F.<, 349. Bogomelli A. ; 168.. Boland F. H . , 215. Boland T. A. , 274. Bolaños Araya C , 345. Boldrini G., 480. Bolla G., 524. Bolte C. F* 347. Bonacehi G., 351. Bonazzi E., 96. Bonetti Burgos G. M. , .166. Bonifacio F., 349. Bonizzoni E,, 264. Bonneau E. M. G., 214.

Bonomi L. , 392. Bonomini F., 276. Bonvini M., 528. Borboni G., 520. Bordas A . , 430. Borecky I., 278. Borges Fortes D . , 391. Boros A. , 347. Boschero F., 527. Bosco J. (S . ) , 124. Bosio I. B . , 377. Bossart A . , 185, 279. BossiIkoff E., 275. Botero Gonzalez A. , 276. Botta G. S., 213. Bottazzi R . , 349. Botter A. , 352. Bottesini A . , 431. Bottiglieri G., 431. Bottino F., 277. Boulart-De Montaïgu, 160. Bourgeoys M. (S . D . ) , 163. Boyer R . , 429. Boyle E. , 345. Boyle G., 167. Boyle H. C, 152, 280. Braccesi G., 349. Bracci F., 303. Bradley G., 429. Bradley G. T . , 429. Brady G., 349. Brady T. , 521. Brasäo E., 391. Brasseur G., 270. Brault H. , 276. Breen G., 133. Breen G. P., 213. Brennan P. T. , 561. Brenninkmeyer A. L. , 160 Bressan E., 133. Briacca S., 389. Brien G., 133. Br igo A . , 264. Bringard P., 214. Bri to G., 391. Brotzu G., 527. Brunhes G., 91, 277. Bruno card. I., 143, 165. Brusa A. , 528. Buccellati A . , 19. Bufalari C , 349. Bukowski A. F., 429. Burke V. P., 520. Burns M. M. C , 93. Burns R . , 523. Buxton L . , 429. Buyse M. R . , 274. Byrne C. E., 277. Byrne E. G., 133. Byrne I. I. , 273. Byrnes G. F., 132.

Oabrini F. X. (S . ) , 95, 130. Cáceres Avila G., 132. Cafasso I., 217. Cafasso J. ( S . ) , 128, 217. Caffrey F. J., 521. Caggiano card. A . , 463. Cahill G., 479. Cahill T. G., 525. Cahill T. V . , 560. Caiano I., 261. Caicedo I., 151, 279. Caillouet A. A . , 275. Caiola C , 391. Caiola M., 522. Calasanctius I. (S . ) , 369, 454. Calatri A . , 527. Càldarola O., 212. Calewaert C, 92, 258, 279,

281.

Caliceti V . , 430. Callori di Vignale F., 304. Calorio G., 135. Calvi A. , 352. Camargo A. I. , 277. Camilleri M. , 347. Camozzo H. , 91, 271. Campanini A . , 528. Campegnoli V . , 526. Campora F., 350. Canale B. (S . D . ) , 263, 563. Canale M. , 563. Canali card. N. , 164, 165, 477. Cane E. , 264. Cane R . , 264. f Canessa F., 96. Cannon W . , 520. Canto E. . 352. Cantuti Castelvetri F., 390. Canzolino E., 524. Capece Minutólo di S. Valen­

tino G., 348, 524. Capelli G., 132. Capellini E. , 430. Capitanio B. ( B . ) , 163. Capizzi P.> 213. Cappello F., 96. Caprotti G., 527. Capuano L. , 389. Caputo L. , 167. Cara S., 527. Carberry G., 348. Carcano C , 563. Cardinale G., 389. Caretta R. , 264. Carey D. G., 520. Carey M., 479. Carinci Alb. , 258, 281. Carinci Alf. , 303. Carlini A . , 27.

ssa

Carnevale B. , 167. Carollo G., 429. Carrara B. , 277. Carroll H. , 345. f Carton de Wiar t S., 432. Carvalho U., 347. f Casabona A. , 168. Casadei A . , 134. Casaroli D . , 271. Casella A . , 135. Casey L. B . , 133. Casey M. J., 428. Casillo F., 168. Casotti M. , 349. Cassulo S., 258, 281. Castaldi F., 352. Castellano G., 431. Castello Branco E., 347. Castoldi F., 349. Castro I. A . , 421. Catanoso G., 523. Catenelli L. , 523. Cattabriga E. , 527. Cavagna A. , 213. Cavalieri U., 135. Cavallera C , 274. Cavallesco N. , 432. Caza P., 469. Cazzador G., 352. Cecchi A. , 430. Cecchi G., 351. Cellino G., 525. Cenci F., 134. Ceol F., 269. Ceriani F., 385. Chabanel N. (S . ) , 125. t Challiol C, 168. t Chambón G. A. , 432. Chammany F.., 347. Chamotpn G. M. G., 214. Chang-jun-po (Ciamgioenpuo)

I., 184, 277. Chanson G., 134. Chanty A . , 319. Chapman M. A., 429. Charles-Roux G., 524. Chaverri Rojas M., 345. Chavez O. , 152, 279. Cheiko P., 272. Chiappetta L. , 523. Chiariello O., 348. Cbiavetti G., 135. Chigi della Rovere F., 304. f Chiolino M. , 304. Chioso R. E., 222. Chiricp G., 216. Chorin L. A. , 275. Chylinski R. (S . D . ) , 263. Ciamgioenpuo (Chang-jung-

po) I., 184, 277. Ciampi B. , 168. Cianci S., 347.

Cicogna L., 527. Cimatoribus A. P., 352.

Cinque S., 133. Ciocia A .A. , 346. Cipollini A . , 213. Clemens a Milwaukee, 104. Cobbenhagen M. G. V . , 134. Coccolo B. G., 528. Codeviola M., 522. Cody I. P., 273. Coelho C, 91, 278. Coja D . , 213. Colangelo E. , 167. Colas A. S., 560. Colazinchero G., 264. Colburn Garner I. , 28.1.

: Coleta a Corbeia (S . ) , 104. Colonna A. G., 304.

, Colonna Czosnowski L. , 136. : Comand F. , 522. : Cornelii D . , 429. ; Cornelii G. G. ,527.

Compostella P., 527. Comte C , 429. Concesa A. , 136. Condón G. B . , 521. Gonion A . , 132. Connolly T. A. , 152, 279. Connors T. F., 133. Conradus a Parzham (S.),

126.

Conte A b . , 215. Conte An. , 167. Conte C , 527. Conway G. A . , 133. Conway G. G., 479. Copello C , 135. Copello card. I. A . , 559. Cordero I., 131. Cor Immaculatum B. Mariae

V. , 128, 492. Corrado B. , 430 Correa G., 347. Corsinovi V . , 432. Costa G., 167. Costantini C , 303. Costantini F., 523. Costello F. A. , 520. Cottolengo J. B. ( $ . ) , 127. Courtney P., 167. Cowen G. S., 133. Cozi M., 349. Crâne G. A . , 349. Crâne G. .T., 521. Craugh W . , 133. Craven G., 274. Crescitelli A . , (S . D . ) , 344.

i Crespi L. , 134. Cronin F. 521. Crous y Salichs C. P., 273. Crowley L . T . , 390. Crueiani M. , 432.

Cruz Ocampo D . , 348. Cruz Ocampo L. , 390. Csertó A. , 430. Cucherousset I., 281. Culley F. T. , 523. Cunninghan C. N. , 521. Curran P. A., 561. Cursi A. , 352. Curzi G., 136. Cushing R. I., 273. Cusi C , 264. Czaplinski B . , 92, 279.

D

da Cunha Cintra E., 91, 278. D 'Alfonso E., 522. dalla Costa card. E. , 403. Dalla Torre M., 526. Dal Prà I. B . , 152, 280. Dal ton A. C , 521. Daly E. C, 152, 280. Damen G. G., 522. D 'Amico A . , 167. Daniel A. (S . ) , 125. Daniele G., 479. Danieli E. , 523. Dante E. , 304. d 'Arey Godolphin Osborne

F., 480. da Silva A . , 347. Da Silva Campos Neves I.,

559. da Silva Gonçales D . , 269. Da Silva Nascimento G. M.,,

392. Das Neves A . , 519. Davighi G., 524. Davila S., 522. Davila Izquierdo O. , 215. Davis T. P., 214 Daza G., 352. Dearden I. F., 152, 280. de Balthasar D . , 215. de Barros Cámara card .T.,

547.

de Bazelaire L. , 271. de Bie G. R . M., 525. de Brébeuf J. (S . ) , 125. de Britto .T. (S . ) , 125. de Brouwer P . C , 134. De Bruyne L. , 428. de Castello-Branco C. F.,.

180, 212. de Castro Mayer A. , 152, 280. De Chiara V. , 136. De Coninck A. , 168. de Courrèges d'Ustou A. , 276. de Faulhaber card. M., 544. De Figueiredo A. , 392. De Figueiredo G., 392.

684 Index nominum personarum

de Flüe N. (S . ) , 49, 125, 235. de Fontgallaud G. ( S . D . ) ,

43. de Freitas A. , 347. De Fusco O., 134. Degnnutti C , 352. De Giuli I., 351. De Hasque M., 166. de Hoog E. H. N., 525. de .long card. I., 110. de Jonghe d 'Ardoye G., 387. de La Lande J. ( S . ) , 129. Delaney M., 345. Delanoue i. (Ioanna a Cru­

ce) (II.), 3(5. 314. Delanoue P., 314. de las Barcenas Lopez Moi-

tinedo D. , 214. Pela v I., 257, 271. Del Buono E., 214. Del ( 'arpio G. L., 522. Dele u ve I. G., 2GU. de Lestonnae I. ( I i . ) , 95, 156,

1(»:¡. 282, 512. De LI va O., 247. Della Cioppa I.. 151, 277. Delia Puniera L., 132. Delle Fave M., 482. Del l 'ino Gómez A. , 273. Del Roso L., 351. Del Ton G., 389. De Luca G., 524. De Luca I., 476. de Maillanloz E., 392. de Maio G. B., 185. de Marillac vidua Le Gras

L. (S . ) , 125. de Mrttlia de And rade y Ama­

ral L , 152, 2S0. de Meurer» E., 479. de Montaigu F., 160. Dempsey G. C , 526. De Nicola M., 522. Denn P., 473. Dennis G. L., 215. Denu P. (S. P . ) , 263. De Paola D. , 522. De Paredes A. (Anna di Ge­

sù) (S. D . ) , 163. de Porres M. ( B . ) , 444. De Rosa A., 352. f de Sà Fragoso C, 432. De Sbrocchi® G., 851. Despradel U., 73. 95. Des Rosiers P., 2S0. Dessa A., 134. Pessain G., 136. Dessort P., 134. Peursen U. G., 522. de Valois G. ( B . ) , 567. de Vasconcelos Mota card. C.

C , 258, 273, 282.

de Vega T. . 346. de Vialar Ae. ( B . ) , 568. I).-vine A., 479. de Vizearra y Arana Z . , 272. De Week G., 526. I>e Wilde F. O., 2S0. 'VyrieilX M., 8S9. Diaz A. H., 276. Dibbln« C. A. N., 523. !>i Benedetto A., 168. Di CaHo-P.ilella, 516. Di Costanzo F., 524. TU Costanzo G., 167. di Jorio A., 303. Di Lieto M.. 135. \ U Lorenzo S. R . , 523. D i n'en s F., 27«. Distelhcrger M., 389. Docring H., 185, 271. !>ofan G. K.,-520. Domanek P., 346. Honieniconi-Vi, 264. Domingo y Sol E. (S . D . ) ,

168.

Domui R. , 479. Doneddn S., 350. Donogliue W. J., 133. Donohoe H., 275. Donoso A., 527. Donovan E. .L, 346. O. mova n G. J., 391. Donovan W. , 351. Doody E. L, 2S0. Döpfner I., 377. Dorgia V. , 262. Doria M., 524. Dorigo M., 527. d'Ormess'jn V. , 464, 477. «l<»s Santos A. I., 421. Dos Santos Pinto Teixera F.,

392. Dotti G., 527. Doubîeday A., 469. Douglas E., 151, 279. Dowiv U., 526. Downey G. J., 521. Downlng F. S., 346. Doyle M. F., 166. Do von P. E., 520. Drago S., 136. Dreiscbuh A., 528. Droste zu Viscering M. (Ma­

ria del Divin Cuore) (S . D . ) , 163.

Drumm G. M., 430. Driirv M. .T., 132. Dubois M., 421. Dubourg M., 273. Dubuc H. M., 276. Du Chesne M. Z . . 427. Dnfour G. N., 520. Dugaria G., 527.

Du nn P. A . , 523. Du n ne P., 346. Duperray I., 91, 277. Duran A. , 522. Du trovici A. , 276. D 'Urso R., 352. Duxmet card. G. B. ( S . D . ) ,

Dut ra E. G., 390. Duvjinis P., 523. Dwyer G. F., 346.

E

Echi G. W . , 133. Egafia Pinto A., 216. \ Ehrenfried M., 304. Eînauili A. , 557, 567. Ejschen G. S., 428. Erdos G., 134. Errsizuriz Larra in P. , 525. Emízu r i z Mena C , 351. f Esaudì N., 432. Espino A.. 275. Esswein A., 430. Estrada y Aubel G. W. , 166. Eudes I. (S . ) , 106. Eugenius Pp. I (S . ) , 247. Evans F. A., 523. Evrelnoff A. , 270.

F

Fabbri E., 130. Fabri A., 431. Fabrizi P.., 135. Fabri/.i F., 134. Fa bey L.. F., 152, 2S0. Fakhoury L., 350. Falchi G., 351. Falconi U., 431. Faîicki E. F., 347. Fal/.acappa G., 522. Fantnilhiuie G., 527. Fanelli A., 431. Fan-k'ounn M. ( S . D . ) , 474. Fa ria de Castro G., 389. Fa r ley F., 350. Fässler T . , 522. t Fa u re R. , 304. Fauve! A., 273. Fativel P., 166. Felici R. , 264. Feliu Quadreny S., 215. Fenizla I., 377. Fernandez C, 152, 280. Fernandez E. d. R . , 132. Fernandez y Fernandez G. ,

390.

Ferrante D . , 431.

Index nominum personarum

Ferrante L., 4SI. Ferrara N. . 521. Fe r r ano U.., 349. Ferraris A., 430. Ferreira Gomes A . , 91, 278. Ferrini C. ( B . ) , 18. Ferrini R. , 19. Fiearra B. , 167. Fichera G., 431. Fidenzoni F., 135. Filippini G., 352. Filippini L. (S . ) , 125. Filippucci T. B. , 270. Filosa B. , 214, Filosi L. , 351. Finn G., 479. Finnegan U., 133. Finsterer G., 167. Fiocca E., 352. Fiordalisi C, 52-1. Fischer J. (S . ) , 128. Fi tz Gibbon F. S., 348. Fitzpatrick G. F., 350. Flanagan F., 135. Flanagan P. A. , 346. Flannelly I. F., 550. Fleischer A. , 889. Florey S. G., 523. Flusin G., 421. Flynn G., 519. Fogarty M., 91, 278. Fogarty P., 520. Fohl G., 212. t Foin M., 482,. Foley G. A. , 132. Foley G. S., 528. Foley H. S., 526. Fontana O., 183. Fontecilla Larrain A., 216. Fontenelle R. , 804. Fornelli F., 429. Fossati card. M., 165, 277,

388, 549. Foti G., 528. Fou M. (S . D . ) , 474. f Fourcadier S., 304. Fournet A. H. (S . ) , 127. Fourquet A. P. I., 184, 271. Fracchia G., 134. Fraenkel-Hermansen, 161. Fraghi S., 271. Francesconi E., 524. Francini D . , 392. Franco V. , 429. Franco Franco T. , 480. Fr ancone A. , 528. Franka C. J., 521. Fratta G., 348. Freiherr von Twicke l R. , 348. Frings card. I., 544. Frutuoso D. E., 278. Fuenzalida A., 527.

Fumarola A. , 166. Fumasoni Biondi rar'J. P.,

165.

G

Gabbani A. L. , 138. Gaddi O., 521. Gagnon E. , 520. Gahlinger A. , 351. Galassi N., 430. Galeazzi E. P., 301. Galgani G. (S . ) , 126. Galimberti G., 389. Galimberti R. , 264. Gallagher O. F., 428. Galletti A. , 136. Galletti D'., 214. Galli R. , 261. Galliam A. , 429. Galligan E., 479. Galligan G. G., 350. Gallina P., 429. Galloni F., 520.. Gannon I. M., 377. Gannon P., 133. Garant C. H. , 258, 281. Gárboli A . , 527. Garcia Huidobro V. , 215. Gargiulo L., 271. Caribi Rivera G., 889. Garicoïts M. (S . ) , 127. Garnier C. (S . ) , 125. Garrison Hunt D. , 152, 280. Garrone G., 270. Garvey F. A. , 348. Gasbarri R . , 135. Gaslini G.. 216. Gatti F., 136.

Gavilanes Chamorro N . C , 151, 274.

Geehan P. G., 213. Geiger C, 92, 278. ( M a i n H. , 258, 282. Genco G., 264. Genovese E., 264. Gentile O. R. , 481. Gerosa P., 352. Gerosa V. (B . ) , 163 , 263, 282,

384, 561. Gertrudes (S.) , 130. Ghezzi A. , 168. Giacinto A . , 348. Giacobini G., 528. Giacomuzzi L. , 391. Giampietro G., 528. Gianfranceschi A . , 182. Giani E., 432. Giannini N., 136. Giaquinta G., 430. Gibbon M. .T., 526.

Guardi G. B. , 352. Gilbert M., 166. Gilroy card. N., 185, 279. Giorgi Costa P. L. , 348. Giovannini I., 392. Girardi M. , 168. Girdvainis S., 480. Girouard G. A. , 350. Giudici G., 392. Giuliani E. , 392. Giunta P., 523. Giusti I.., 135. Gleeson E. , 280. Gleeson F., 184, 278. Glennie I., 275. Glessen E. M., 346. Gleumes H. , 469. Goidanich E., 479. Goisis G., 215. Golinski Z . , 272. Golland Trinidade H. H. ,

258, 282. i Gomes da Silva G. T . , 528. Gomes de Oliveira H., 272. Gonçalves de Barros G. G.,

347. Gonçalves Pereira de Barros

C , 392. Gonzales Muñoz R. P., 390. Goodhart H. , 525. Gopu M., 560. Goretti A . , 27. Goretti M. (B . ) , 26, 42. Gounot C. A. , 274. Goupil R. (S . ) , 129. Graham E., 346. Graiffi L. , 524. Grammatico A. , 131. f Granito Pignatelli di Bel

monte card. I., 96. Grano C, 304. t Grassi L. M., 168. Grégoire G. B . , 521. Gregorius Pp. X I I I , 393. Grent I., 275. Griffin card. B . , 274. t Griffin G. L. , 432. Grignion a Montfort L. M.

(S . ) , 126. Grimaldi P., 392. Grimaud L., 389. Grimshaw F., 274. t Gröber C, 96. Groen Azu G., 167. Guano E., 429. Guazzoni M., 264. Gubicza A . , 430. Guenther O., 392. Guerguerian G., 432. Guerin U., 390. Guerreiro de Castro O., 391. Guerri S., 181.

40 - AOTA, vol. X V , n. 14. — 31-12-948.

586 Index nominum personarum

Guerrieri Ii . L. , 352. Guidati A . , 270. Guidi P., 391. Guigues I. E. , 458. Guiller F., 276. Guimard A . , 345. Gut B . , 282. Gutheil E. , 429.

H

Habib Skandar A. , 275. Hafey G. I., 274. Hagan L, 259. Hagendorens I. A . , 272. Hagerdon F. .T., 521. Hagostotz-Scytter, 343. Hall F., 281. Hammer E. F., 132. Hammes G. A . , 132. Hannegan R. E., 390. Hanssen I. M. A . , 275. i- Haouisée A. , 432. Harada K. , 214. Harr is M. C , 93. Harrison M. O. T . . 93. Hascher I., 272. t Heavey G., 304. Heavey G. G., 428. Heber G., 348. Hedde F., 560. t Heelan E., 528. Heim B. , 524. Hein G., 479. Heinen G., 479. Heinrich A. .7., 428. Hemeryckx F., 349. Henegan G. J., 348. Henkel L. P., 135. Hermansen P., 161. Herrera Oria A. , 273. Herrera y Pinto S., 152, 280 Herrhof M., 429. Hess B. M., 104. Hessek-Murphy, 162. Hettema G., 526. Hettinga N. , 275. Hickey D . , 270. Hickey G., 135. Higgins M. G., 521. Higgins M. I., 93. Hi lado E. J., 526. Hlond card. A.,33, 212, 324 ;

528.

Hlouch I., 274. Hoban E. F., 272. Hochwal t F. G., 345. Hoermann G., 479. Hoffman M. M., 521. Hogan G. J., 523. Holma H. , 480.

Hoss G., 519. Howel l G. G., 132. Huertas G. V. , 391. Hughes A. , 271. Huibers G. P., 389. Humpfrey C. G., 131. Hureau F., 314. Hurst A . , 566. Hurtado García E., 273. Hyland D . , 347.

I

Iacolino Ph., 276. latrini F., 135. lat ta G., 431. latta M., 431. Imesch G., 351. Ingendael G. G. F., 523. Innocente A . , 352. Inzoli A . , 136. Isoré R. (S. D . ) , 474.

J Jacchini F. , 264. Jacobs G., 166.

«Jacobucci G., 216. fJacomuzzi A. , 430. Jacono V. , 214. Jacq A. R. , 560. Jagodzinski A. A. , 132. Jalbrzykowski R. , 92, 27S. Jammarino P., 524. Jankowski M., 92, 278. Janssens A . , 278. Janssens G. J. B. A., 215. Janssens I. B . , 500. Jarrige O. (S. D . ) , 344. Javouhey A. M. (S. D . ) , 567. Jeker I. , 58. Jelmini P., 264. Jenneskens P, G. M., 134. f Jeremieh G., 213, 528. Jetté E., 91, 278. Jijón Oaamaño G., 215. Joanna a Cruce (Delanoue

I.) ( B . ) , 36, 3.14. Joannes a Dukla (B . ) , 263,

344. Jogues I. (S.) , 129. Johnston E. S., 350. Joliet A . , 258. Jolliet O. , 281. t Joosten F., 184, 277, 304. Jorio card. D . , 265.

K

Kaas L. , 303. Kaiser G. G., 430. Kanayama M., 215.

Kane D. G., 520. Kang Sie Cheou, 390. Kastenholz E. F., 350. Katcho S., 272. Kazmirski L. S., 428. Keegan G. J., 521. Kelaher P. E. , 348. Keller M. , 275, 469. f Kelley F. C, 96. Kennedy G., 21.4. Kennedy M. , 429. Kennedy P. R . , 523. Kenney E., 521. Keough F., 151, 271. Kerper M. L. , 213. Keue-t 'ing-tchou P. ('S. D . ) ,

474.

Keyes G. W. , 521. Khouzan M. , 270. Kiernan T. G., 216. Kiley M., 275. King G. W . , 523. K'i-tchou-tzeu (S. D . ) , 474. Ki-t'-ien-siang M. (S. D . ) ,

474.

Klerlein L. , 259. Klonowski H. T . , 274. Kneifl P., 350. Koch G., 520. Komora E., 135. Konner E., 277. Kopmeier N. J., 350. Koss G. L. , 347. Kouo-li-cheu M. (S. D . ) , 474. Kovacs G-, 133. Kowalski C, 92, 279. Kramer A. J., 345. Kreimborg F., 526. Kreimborg G., 526. Kreimborg L. , 526. Krieg P., 213. Kumpfmüller G., 478. Kurz P., 428. Kyne I., 274.

L

Labarca G., 522. Labouré C. (S . ) , 130. Ladyka V. , 269. Laeufïer F., 525. Lalemant G. (S . ) , 125. Lamsert G . C , 135. Lane F. F., 133. Langlois I. A . , 469. Lang-yang-cheu (S . D . ) , 474. Lang-yang-cheu P. (S . D . ) ,

474.

Lannery G., 521. Lanzone D . , 429. Lao G., 352.

Index nominum personarum 587

Lapeeorella N., 167. Larrea Ribadeneira E., 338,

344. Lavery F. I., 428. Lavitrano card. A , , I I I , 164,

165, 387. t Lawler I. I., 168, 272. Laynaud A . , 277. Lazo A . , 131. Leary G. E., 350. Lebouille E. , 269. Le Bouteiller A . , 471. Le Bouteiller M. (S. D . ) , 95,

471, 568. Lebrun L. , 106. Leclerc A. , 276. Le Clerc A. (Maria Teresia a

Iesu) ( B . ) , 228. Le Ciere I., 228. Le Gouteulx de Caumont G.

L . E. , 391. Leduc G., 389. t Lee G., 528. Leen I., 272. Lefebvre M., 274, 560. Lefevre L. A. , 273. Lehman U., 185, 279. Leiprecht C , 470. Lelli E. , 136. Lemass G. F., 215. Lremmens G., 275. Lemonnier D. A. , 276. Lenaerts A. , 166. Lenz G. En., 428. Lenz G. Ev. , 479. Leonard G. F., 479. Leonardi J. (S . ) , 129. Leone M. , 214. Leprêtre E . , 212. Lesinski I. V. , 272. Letelier Espinola M., 215. Leuther I., 519. Leverman A. , 258, 281. Leydon G., 215. Liaci E. , 264. Lianza C , 168. Licar i N. , 521. Lichtenegger M. (S. D . ) , 568. Liebold P. F., 523. Lieuchinuen (Liu-chiu-wen)

F., 185, 278. Limoges G. E., 213. Lindayag A . , 346. Liou-tsinn-tei P. (S . D . ) , 474. Liou-tzeu-u P. (S . D . ) , 474. Lipinski M. J., 521. Lipkus G. A . , 347. Li Santi G., 214. Liston D . , 272. Li-te'uan-hoei P. (S. D . ) , 474. Li-ts'uaa-tchenn B.. (S. D . ) ,

474.

Liu-chiu-wen (Lieuchinuen)

F., 185, 278. Lizares A . , 528. Lobato F a r m g i a G.., 347. Locatelli A . , 527. Lodi J., 527. Loesch F., 215. Loftus E. A. , 346. Lombardi A . , 134. Lonappen Chakola G., 391. Lopes E., 421. Lopes Alves V. , 391. Lopez de Romana Fe., 526. Lopez de Romana Fr., 526. Lo R e G., 480. Loriga M., 522. Lo Schiavo G., 432. Losieniecki V. L. , 520. Loth L . , 213. Lo Verde L. , 214. Loyza A. M., 520. Lozada L. , 526. Luby S. D . , 521. Lucato I., 269. Lucchini L. , 136. Luciani A . , 135. Lueck I., 272. f Lukomski S. K., 528. Lutz C. B . , 346. Luyck U., 166. Lyle G. B . , 346. Lynch T. , 479. Lyons E. M., 133.

M

Macario R . , 269. Macaveiu V. , 429. Maccarrone M., 523. Macchi M. O. , 153. Machado B. , 891. Machado Cavalcante A . , 152,

280.

Macioti C , 186. Mackenzie R. V . , 520. Mackin T. , 349. f Madarász S., 528. Madden G. L., 523. Madura M. A. , 523. Madureira L. , 347. Maestri G., 352. Maggi M., 167. Maguire B> A., 520. Mahoney P. A . , 213. Mainardi L. , 351. Malaga E., 522. Malandrucco A . , 528. Maleddu P., 561. Malinverno F., 350. Maliardi P., 264. Malvezzi Campeggi L. , 186

Malzone E., 347. Maneuso M., 526. Mandour A. , 525. Manfredi L . , 528. Mangin L. I . (S. D . ) , 203,

473. Manning A. J., 428. Mannix D . , 177. Mansfeld C , 245. Manzanedo Ruiz E., 428. Marangoni A. , 136. Marani M., 135. Marchesani F., 258, 281. Marchesani G., 213. Marchetti Selvaggi ani card.

F., 165, 270, 283, 303, 388. Marchisio G., 524. Marchitto R . , 431. Marcucci M., 213. Marello G. (S. D . ) , 263, 513,

568. Marello V. , 514. Margarita Hungariae (S . ) ,

124. Maria del Divin Cuore (Dro­

ste zu Viscering M.) (S . D . ) , 163.

Maria de Monte Carmelo (Gay y Col i ) , 157.

Maria Michela (S.), 129. Maria Teresia a Iesu (Le

Clerc A . ) (B . ) , 228. Marini A. , 525. Mariolu A. , 264. Mariotti-Dorgia, 262. Maritain G., 480. Marling I., 274. Marmaggi card. F., 212, 265,

387. Marmorosa C , 527. Marotta B. , 524. Marques I. F., 392. Marques Craveiro A . , 133. Marquez G. I., 389. t Marsiglia D . , 304. Martin I. M., 470. Martin W. B. , 428. Martínez Guerra C, 136. Martino G., 480. Marzari E. , 136. Mason E., 273. Massimiliani R. , 269. Mastroserio B. , 431. Maternitas B. Mariae V. , 129. Matheson I., 275. Ma-t'ien chounn I. (S-. D . ) ,

474.

Matocha I., 258, 272. Matossian G., 391. Mattei A. , 136. Matthews T. A. , 346. Mattioli L, 91, 278.

588

Mazanek S., 479.. Mazzilli P., 133. Mazzoeco P., 213. Mazzoleni P., 431. Mazzoni L. , 167. McAniff G. G., 135. McCafferty G. J., 521. McCaffrey B . , 349. McCarty G., 272. McCormack P. G., 132. MeCormaek G. A . , 348. McCorristin C. J., 521. McCorristin M. P., 521. McCul L., 133. McCullen R . , 519. McDonald G. G., 521. McDonald T. B . , 521 McDonnell T. I., 274. f McGavick A. G., 432. McGee L., 526. MeGeever G., 349. McGovern G. L. , 350. McGovern P., 275. McGowan G. J., 348. MeGrath I. P., 152, 280. MeGuigan card. J . C, 477. McGuire T. B. , 185, 271, 560. McHugh G. L., 348. Mclntyre I P., 92, 271. McKay G. N. V. , 519. McKeefry P. T. , 271. MeKenna G., 479. McKinson G. A. , 345. McMahon G. G., 349. McManaman E. P., 377. McManus I., 273. McNally I. T. , 258, 281. McNamara G., 350. McNulty I., 275. McPadden G. H. , 133. McShane G., 133. MeShea G. M., 429. McVermolen G. M. , 522. McVinney R. J., 259, 282, Mechler M. A. , 520. Medina L. , 271. Melchior! Ae . D . , 377. Meletiev P., 272. Meli A . , 133.

Meli Lupi di Soragna Tara-sconi A . , 131.

Meloni C , 264. Meloni L. , 264. Méndez y del R io I., 352, 280. Mendillo G., 522. Mendoza G., 346. Menni G., 527. Mentasti T . , 527. Mercede di Gesù (Molina M.)

(S . D . ) , 163. Mercier G., 270. Mercurio D . , 521.

Merli F., 349. Mertens G.. 525. Mesguen E. G., 421. Mesquita da Costa A. , 216. Mettrop B. , 167. Meyer-Schnyder von War-

tense J., 167. Meylink F., 525. Micara card. C, 96, 164, 165,

345, 372, 388, 477, 478, 518, 519.

Michalski M., 523. Micheli F., 352. Mignot R . , 526. Migone I., 404. Miliauskas G. V. , 520. Miller C. A. , 345. Mindel A. , 392. Mindszenty card. I . , 254. Minerva F., 469. Minestrini E. , 524. Minghetti S., 524. Minniti N. , 135. Miranda Sampedro P., 216. Mirra A. , 135. Misquita E., 166. Mitty I. L, 152, 259, 275, 282. Moglia P., 134. Molella V. , 167. Molina M. (Mercede di Ge­

sù) (S . D . ) , 163. Mollari G., 431. Mondón E., 520. Monina P. L. , 264. Montaña y Pradera S., 347. Montanaro E. G., 525. Monteleone D . , 429. Montini G. B. , 303. Montrucchip F., 430. Moors C , 167. Moraes Almeida A. , 409. Moratti A. P., 349. More T. (S,.), 128. Morel M. F., 471. Morelli G., 522. Morelli di Popolo I., 222. Moreno T. , 275. Morfuni N., 133. Morgan M. T. , 93. Mori A. , 428. Moriarty A. I., 92, 279. Mornik F., 430. Moroni P., 392. Morselli <S., 351. Mourad P., 522. Mousinho A. , 421. Moussaron I., 274. Moussemlt G. G. M., 526. Moynagh I., 274. Mozzoni U., 134. Mueller I. M. , 276. Mullaney E. J., 346.

Müller I. E., 274. Müller y San Martin A. , 258,

281.

f Muñiz P. T. , 168. Munzani P., 559. Murga Sanz V. , 345. Murphy E. M., 346. Murphy G., 429. Murphy G. G., 429. Murphy G. L, 428. Murphy I., 92, 279. Murphy Doherty I., 162. Murray I. G., 273. Murray T. F., 346. Musso G., 135. Muzzolon A . , 280. Mynarik G., 132.

N Nabueo M., 480. Nakpil G., 352. Nan M. (S . D . ) , 474. Nan-kouo-cheu M. (S. D . ) ,

474. Nanni E., 264. Nansinn-cheu A. (S. D . ) ,

474. Nan Tsiao-cheu A. (S . D . ) ,

474. Nardone B. , 303. Nasalli Rocca de Cornelïano

card. I. G., 246, 478. Nash G. S., 428. Negip Issa El-Khouri, 525. Neglia L. , 521. Negra G., 527. Nelson A. C , 274. Nemengi L. , 134. Neves L. , 421. Newell H. , 275. Niccoli S., 527. Nichol T. M., 520. Nicholson G. F., 213. Nicolaus Barensis (S . ) , 290. Nicolini S., 431. Nigra M., 351. Nijri S., 523. Noa T . L. , 276. Nobile G., 214. Nobili L . , 351. Nolascus P. (S . ) , 130. Nold W . , 277. Nonne Gregu S., 264. Nosella L. , 352. Noser A. , 274. Novaretti M., 347. Novi A . , 522. Nuñez Mendoza M., 520. Nurclo G., 351.

Index nominum personarum

O

O'Boyle P., 151, 271 O'Brien A. , 348. O'Brien E. N. M., 185, 279. O'Brien M., 350. Ochoa F. X . , 184, 277. O'Connor D. B. , 346. O'Oonnor M. G., 303. O'Doherty G., 133. O'Doherty M., 276. O 'Dowd I. T. , 259, 282. O'Hara C., 350. O'Hara E., 274. Olaguivel y Solis E., 16(5. Olbert A . , 560. O'Leary D . , 280. Olivaint P. (S. D . ) , 568. Olivotti G., 133. O'Neil M. , 479. O'Neill M. C., 271. O'Neill T. A. , 350. Oppo G., 391. Orlandini E., 527. Orosz S., 300. O'Shea F. M., 346. O'Sñea T. , 271. Oste I. I., 281. Ottaviani A . , 303. Ottinetti I., 527. Ottolina E., 351. Ottolina S., 351. On-kiu-nan P. (S . D . ) , 474. Ou-man-t'ang I. B. (S D . ) ,

474.

Ou-wan chou P. (S. D . ) , 474. Ou-wenn-yinn I. (S. D . ) , 474. Oviedo A. M., 382. Oviedo y Chöntal A. M. (An­

tonia Maria a Misericor­dia) (S . D . ) , 95, 381.

P

Pacelli G., 304. Pachomius (S . ) , 241. Padalino C , 214. Padernal C , 131. Padilla C , 347. Paino A. , 519. Pais G. L. , 526. Palamara O., 523. Palloni A. , 213. Palmas A. , 134. Palmiotti A. , 184. Palombo A . , 157. PalubicM G. S., 346. Palugbi G., 350. Panier G., 214. Panis G. G., 889.

Pantaleoni C., 352. Paolazzi P., 527. Papasogli-Pizzotti G., 349. Papée C., 479. Papineau I. A. , 91, 278. Paponi T. , 524. Paraggio N., 347. Parent E., 520. Parkin C. M., 216. Parodi I. B . , 469. Parsons C., 352. Paschang G. L., 846. Paschetta B. , 168. Pasetto L. H. , 808. Pasquier G. G. M., 213. Passos O., 345. Pasta M., 392. Pasteau O., 390. Pastore P., 522. Pastor y A n o G., 168 Pastura R. , 134. Paternotte de La V aillée A..,

553, 567. Patridge C , 350. Patroni A. , 281. Pavanel L. , 352. Pavani G., 214. Pawlikowski F., 421. Payne F. A. , 350. Pecci S., 480. Pecker G., 166. Peduzzi G., 524. Pego Fuentes R. , 345. Peitavino N., 42?). Pelaia B. , 523. Pelletier G. L. , 275. Pelletier M. a S. Euphrasia

(S . ) , 126. Pendleton A. T. , 346. Penker T. A. , 526. Penso C , 275. Pepe G., 352. Pepe L. , 429. Perantoni P., 104. f Pereira B. E. O. , 528. Pereira E. a Iesu, 92, 279. Pereira de Albuquerque O.,

152, 280. Pereira Ribeiro A. E., 92,

279. Pérez Cáceres D . , 278. Perin P., 351. t Perlo F., 528. t Perlo G., 528. Perrin M., 274. Perrone F., 430. Péterffy G., 430. Petit A. (S. D . ) , 567. Petrelli P., 214. Peyron A. , 349. Piazza card. A. .T.. 477, 519,

568.

Piccolomini A. , 264. Pieroni F., 431. Pierpaoli G., 351. Pietrulla A . , 277. Pietsch L. , 421. Pignedoli S., 304. Pini C , 211. Pinier P. P., 277. Pinondel F., 214. Pintado I., 122. Pinto A. D . , 347. Pinto G. L. , 347. Piotrowska-Orosz, 300. Piovesan S., 215. Pirolley E., 132. Pirrotti P. M. (S . ) , 128. Pistone G., 135. Pius Pp. X I , 22. Pizzardo card. .1., 164, 212,

268, 282, 387, 388, 478. f Piante A. , 168. Plantier B. , 345. Pia y Deniel card. H. , 461. Fletto A. , 431. Podio F., 528. Podrini F., 135. Poletti C , 390. Pollio F. S., 519. Poloni A . , 430. Ponti E., 351. Ponzetta G., 524. Porrini G., 264. Portalupi S., 522. Poscetti F. S., 349. Post Regnerò R . , 522. Potters T. G., 526. Pozzi E., 350. Prato F., 431. Prévost A. , 350. Prince E., 216. Principato-De Luca, 476. Profilio A. , 134. Prokop A. A., 428. Prunier H. A. , 184, 277. Pucci A. , 153. Pucci A. M; (S.. D. ) , 153. Puecb P. M., 274. Punzo U., 431. Purnett C. O., 107. Puthet G., 524.

Q

Quadrani R. , 431. Quadraroli L, 524. Quillard C., 561. Quinlan T. , 561. Quinn M., 428. Quintana F., 216.

590 Index nomimim personarum

R

Rabban B . , 272. Rabello de Mesquita G., 345-Radossi R. M. , 377. Raffaella Maria dei S. Ono­

re di Gesù <S. D . ) , 95. Raja-Tripiciano, 517. Rakolcai G., 430. Ramírez Taboada P., 276. Ramos A. G., 421. RandaU G. S., 135. Bando F., 524. Ranieri G., 167. Raspanti F. , 134. Ranch V., 421. Bavagl i A . , 524. Rawlinson B. L. , 133. Raymond L. I., 272. Raymundo R . , 166. R e M., 167. Real ino B. (S . ) , 128. Rebonati A . , 167. Redi T. M. (S . ) , 125. Refere L., 264. Regalati G., 429. Reicher A. J., 151, 277. ' Reil ly G. E. , 135. Renzoni B. , 303. Reverter D . , 347. Rey Alvarez G. A . , 391. Reza Pohalavi M., 387. R iad Y. , 166. R iad Ghali B . , 167. Riar io Sforza card. X. (S.

D . ) , 568. Ribeiro C. O. , 347, Riccardi L . , 348. Richiello L . , 168. Richter L. R . , 526. Rieffer G., 430. t Righetti P., 213, 304. Ripamonti G., 264. Risi A . , 349. Ritter T., 273. n izzardo F., 431. Robat to A. , 352. Roberti F., 303. Robinson G., 167. Robinson G. J., 346 t Robinson P., 432. Roborecky A. , 279. R o c a N. , 431. Rodenas García A . , 273. Rodgers I., 91, 278. Rodríguez G. A. , 519. Roels G. F., 523. Rogacs F. , 213, 281, 377. Rogers Emmet F., 132. Rogger L. , 213. Rol im Loureiro P., 258, 282.

Romançon I., 319. Romançon P. (Benildus fr.)

OB.), 319. Romano E. , 351. Romano F. , 351. Romano G. B-> 167. Ronca R . , 269. Rosa C , 213. Rosa Frutuoso E. , 92. Rosales y Di Cay G., 16S. Rosati A . , 348. Rosenthal I . B . , 281. Ross G. F. , 346. Rossello G. ( B . ) , 163. t Bossi A. A . , 168. f Rossi card. R. C, 432. Rossi E. , 520. Rossino G., 303. Rotolo S., 152, 282. Roveda G., 166. Rovellini S., 348. t R o y A . M., 528. R o y M. , 258, 271, 281. Royer W. E., 132. Rude A . , 479. Buggeri A . , 133. Ruggieri V . , 431. Ruiz-Giménez Cortes I., 555,

567. Rummel I., 275. Ruotolo G., 389. Rura G. E., 523. Rusch P., 277. Russo A . , 524. Ryan C. J., 345. Ryan R. , 478. Rysiakiewicz S., 346.

S

Saboia Bandeira de Mello, 277.

Sacchetti G. B . , 304. Sagay A . , 228. Salhab T. , 527. Saliège card. I., 270. Salini P., 431. Sallaway F. S., 522. f Salman P., 304. Salustri A . , 264. Salvator ab Horta (S . ) , 125. Sanees G., 527. Sánchez Bèguirestain E.,

348.

Sancho I., 273. Sandoval Amorós Z . , 132. Sangalli E. , 384. Santambrogio G. A. , 167. Santarelli L . , 432. Santoni A . , 136. Santos R . , 276.

Santurri M. , 392, Sanz Esparza F., 185, 280. Sapieha card. A. S., 33, 324. Sarkozy L . , 429. Sartre I. P., 511. Sartre V . , 280. Sassen F. L. B . , 134. Scaciga Delia Silva G., 136. Scanlan T. A . , 346. Scanlon C. B . , 521. Scattini G., 133. Scavarda S., 528. Schilling C. M. (S . D . ) , 568. Schilling E., 521, Schininà M. (S . D . ) , 568. Schlindwein L. A . , 428. Schlueter E. A. , 526. Schmidt G. T . , 520. Schneiders N. , 270. Schöntal S., 382. Schroffer I., 377. Schulte G. E., 132. Schürmann B . , 58. Schuster card. A. H., 518. Scimpne S., 527. Scola A . , 430. Scrocca P., ¡168. Sedo Gómez R . , 431. Semeraro A . , 273. Semper I. G., 132. Sena De Oliveira E., 559. Sensini R . , 136. Serenelli A. , 28. Serra M., 167. Serra R . , 151, 279. Serra S., 351. Serrafero G. L. , 52S. Severi A . , 429. Severi P., 269. Seytter O., 343. Sharkey G., 479. Sharkey T. A . , 346. Shaughnessy G., 152, 279. Shaw G. E., 429. Sheean G. A . , 350. Sheedy G., 132. Sheehy M. S., 521. t Sibilla card. H. , 432. Sidarouss S., 276. Sígala M., 270. Sigismondi P., 134. Signora A . , 479. Signora G., 527. Silva A. , 351. Simbardi A. , 213. Simon a Lipnica (B . ) , 263,

344.

Simonelli T . , 135. Sinistri A . , 351. Sipos S., 429. Sirchio G., 528. Sironi L., 392.

591

Sisón I., 273. Slapa L. , 523. Smiskol G. A . , 346. Snrykowski B; L. , 340. Snyder V. F., 132. Sobieski I., 33. Sobota G. S., 520. Socquet M., 184, 278. Solari T . , 469. Soli F., 431. Solinas A. , 528. Sosson P., 525. Sotomayor y Luna E., 480. Soubirous M. B. (S . ) , 126. Spaeth P., 526. Spangaro L. , 34S. Spellman card. F..,' 92, 274,

559-

Spinedi A. , 218. Sproll I. B . , 470, 478. Staab C , 479. Stander G. F., 133. Stara Tedde G., 525. Steck L. J., 152, 280, Steiger G., 889. Stendardo S., 431. Stemus G., 431. Stipanovich G. A . , 428. Stolte O., 479. Strasburger C. J., 521. Streitel F. ( S . D . ) , 163. Striano V. , 524. Struffi A . , 134. Stuani E. , 132. Suarez F., 520. Suarez Veintimilla M., 392. Subercaseaux Errazuriz L . ,

215.

Suhard card. E. G., 45, 276. Sullivan F. J., 521. Sullivan G., 391. Sullivan G. B. , 133. Surges F. M. , 350. Suszynski L . , 92, 278. Swecinski A , , 528. Sweeney L. , 528. Swirski I., 92, 278. Szabo G., 133. Ssell O., 429. Szudy G. M., 525.

T

Tabone A. , 526. Taccone A. , 389. Taffi A . , 271. t Tagliapietra P., 804. t Takach B . , 304. Talbot M. (S . D . ) , 163. Tal leur V. , 91, 277. Tancioni M., 431.

Tani A. , 519. Tanner P., 430. Tardini B . , 303. Tato E., 559.

Tavares de Baëta D . , 272. Tazzetti G., 351. Tehang-heue-cheü T. (S. D . ) ,

474.

Tehang-hoai-lou (S. D . ) , 474. Tehao-kouo-cheu M. (S. D . ) ,

474. Tehao-ming-bi I . B. (S. D . ) ,

474. Tchao-ming-tchenn P. ( S . D . ) ,

474. Tcheng-su M. (S. D . ) , 474. Tch'enn-kinn tsie T. (S. D . ) ,

474.

Tch'enn-nai-tsie R. , 474. Tchou-ieu-sinn P. (S. D . ) ,

473. Tchouou-cheu M. (S. D . ) ,

474. Tehou-ou-ioei I . B. (S. D . ) ,

474. Tedde A . , 92, 151, 279. Tedeschini card. F., 164, 3S7,

478, 518, 519. Teixeira O. , 347. Teixeira Dias G., 892. Teixidor y Sánchez G., 215. Temple T. , 182. Teodori G., 96. Terceiro de Souza I., 151,

279. Terlizzi F., 848. Tétrault L . , 184, 276. Theóphilus a Curte (S . ) , 127. Thevenoud I., 185, 278. Thomas C. (S . ) , 126. Thouret J. A. (S . ) , 128. Tinti M-, 1.34. Tisserant card E. , 164 , 388,

519. f Tissier G. M., 96. Tkotsch P., 258, 281. Tobar Donoso G., 215. Todco R . , 522. Tomassini D . , 135. Tomek V. , 369. Toniolo I., 23. Toohey I., 280. Torpigliani B . , 524. Torricell i A . , 167. Tortolo A . , 520. Tor tora M. , 349. Tosell i F., 525. T o u P., 524.

Tou-fong-kiu M. (S . D . ) , 474. Tou-tchao-cheu M. (S. D . ) ,

474.

Tou-t'ien-cheu M. (S . D . ) , 474.

Towle R. G., 136. Tralka A. A. , 520. Travers T. , 213. Travia A. , 135. Tremblay E., 526. Triassi D . , 136. Tribbioli P. I., 277. Tripiciano M. V . , 517. Tristäo de Bettencourt G.,

391.

Troehta S., 276. Tronconi A . , 351. Trudel O., 213. Tsinn E. (S . D . ) , 474. Tsinn S. (S. D . ) , 474. Ts'i-u M. (S . D . ) , 474. Ts'oei-lien-cheu B. (S . D . ) ,

474.

Tubman G. V. S., 215. Tureios I. a Cruce, 271. Turner R . , 281. Tuzi V. , 214.

U

Uameepu (Wang-tse-pu) F., 184, 275.

ITbezio P., 264. Ugo E., 216. Ungarelli A. M., 559. Urbani G., 303, 559. Ureta Echazarreta A . , 216. Urrutia I. B. , 185, 279.

V

Vaccarino A . , 264. Vachon A. , 213, 458. Vaiol i C , 479. Vaippicherry G., 347. Valdes Larrain C , 216. Valdivia G. F., 350. Valencia E. , 389. Valentini M. , 524. Valentini R . , 349. Valeri V . , 303, 428, 568. Valerio A . , 430. Van den Biesen I., 185, 279. vau den Gheynt G., 131. Van der Pol C. A . , 166. Van der Veen Zeppenfeldt A.

L. , 560. Van Dieren V. , 166. Van Diermen G. F., 525. Van Melle A. , 166. Vanni F., 349.

Van Nispen tot Berenzer F. G., 526.

592 Index nominum persona/rum

Van Ri j t G. G., 134. r an Roey card. E. J., 478. Van R o y R . , 528. Van Sehaick G. T. S. G., 52C. Van Schuylenburgh G. M. A. ,

525. Van Spaendonk C. G. L. M.,

526. van Weede M., 480. Varano R . , 390. f Vargas G. D . , 304. Vasari E. , 214. Vaughan G. G., 520. Velasco I. B . , 269. Velasquez Q., 131. Venera C., 431. Venturi G., 524. Verhoeven N., 272. Verkley A. , 168. Vermeiren H. M., 273. Verolino G., 133. Veronesi-Caiano, 261. t Verriet P. G. IL, 168. Vial Espantoso C, 216. Viale A. M., 514. Vieedomini V. , 524. Vicuña Aranguiz E., 522. Vidal L. , 167. Vieira Machado F., .391. Vigna B . , 351. Vignali P., 432. Vigori ta P., 134. Villa A. , 349. Vimercati-Pini, 211. Vinciguerra P., 261. Vingerhoets A . , 523. Vion IL , 421. Virag F., 281, 377. Virno G-, 167. Visconti C., 134. Vismara D . , 185, 279. Vitalowitz E., 136. Vitólo G., 522.

Vittore di Gesù e Maria, 96. Viviani P., 264. Tocca P., 430.

IL

A

Abantan . , 421. Aberdonen., 275. Abitinen., 270. Abyden. , 269.

Vogt E., 52S. von Preysing card. C, 258,

281, 544. Vranken F., 167. Vuccino G., 270.

W

Wabiszewski S. ,L, 350. Waldhaus E. J., 345. Walsh T. , 275. Wang A. (S . D . ) , 473. Wang-hei R. (S. D . ) , 474. Wang-iou-mei I. (S. D . ) , 474. Wang-k'oei-sinn I . (S. D . ) ,

474.

Wang k'oei-tsu I . (S . D . ) , 474.

Wang-Ii-cheu M. (S . D . ) , 474. Wang-inu-to P., 184, 278. Wang-tchengh L. (¡S. D . ) , 474. Wang-tse-pu (Uamcepu) F.,

184, 275. Wang tsou-loung P. (S., D . ) ,

474. Wang-wang cheu A. (S . D . ) ,

474. Wang-wang-cheu L . (S . D . ) ,

474. Wantenaar G., 184, 278. Watanabe S., 215. Waterschoot G., 561. f Weber A. L. , 432, Welch G. C. 523. Weldon C. J., 135. Wesseling P. C 525. Whelan G. P., 280. Whelan I. B. , 185, 279. White G. P., 132. Whit ty P., 523. Wijnen E. G., 526. Wildemauer L., 389. Wildermuth A. , 274. Wissing L. J., 135. Wright C. P., 349.

Acarassen., 278. Accraën. , 274. Acerrarum. 133. Acholli tan. , 560. Adelaiden., 214. Adrien., 213, 214. Aegeaen., 273.

Wright I. I., 273. Wuestenberg B. , 524. Wydler T. , 352. Wynen A . , 96. Wynne G., 346. Wyszynski S., 272.

X

Xenopoulos G., 272.

y

Yassagari P., 521. Yerovi I., 122. Yerovi I. M. (S. D..), 122. Younan A. , 166. Young G., 560. Yuann-keng yinn I. (S. J>.),

474.

Yung Chang Ob la, 391,

Z

Zaccagnini E., 351. Zaehariev T . , 528. Zammit G., 136. Zanardi Prosperi G., 166. Zapelloni G., 527. Zenarosa y Peaalosa F., 168. Ziegert U., 347. Zilianti B. M., 243, 282. Zinzi O., 351. Zitarosa G., 431. Zoechi G., 352. Zoccola C., 352. Zoghby E., 350. Zolesi I., 430. Zonfrillì M. T. (S. D . ) , 568. f Zubizarreta y Unamunsaga

V. , 96. Zuroweste A. R.., 277.

Aegitanien., 269. Aegyptus, 72, 271, 523. Aelien., 272. Aequator, 215, 338, 344, 392,

480. Aesernien. et Venafran, 207,

258, 269, 281.

- I N D E X D O M I N U M DIOECESIUM

V I C A R I A T U U M , E T C .

Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 598

Agathonician., 270. Agrien., 430. Agrigentin., 349, 516. Akren., 272. Alasken., 184, 278. Alatrin., 167, 264. Albae Julien., 188, 210. Albae Pompéien., 135, 168. Albae Regalen., 133, 131. Albanen., 28, 42, 268, 269. Alben, marìtimus, 281. Albien., 274. Albinganen., 135, 365. Albulen., 469.

Alexandrin. Coptorum, 166, 167, 173, 241, 270, 283.

Alexandrin. Statiteli orum, 167, 478.

Algaren., 134. Algerien., 277. Alinden., 185, 279. Alipban., 132, 151, 277, 429. Aliwal , 272. Allahabaden., 272. Almerien., 273. Altamuren. et Aquaviven.,

151, 152, 264, 282. Amadien. , 272. Amalphitan., 133, 135. Amathusius in Oy pro, 278. Amazonen., 152, 280, 421. Ambaten., 311. Amerin., 134, 136. Amorian. , 432. Amyzonen. , 528. Anaeus, 258, 272, 281. Auazarben., 185, 271. Andegaven., 166, 212, 213,214,

314. Andrien., 469, 524. Angelorum, 389, 428, 520. Angelorum in California, 92,

165, 271, 283. Anglonen. Tursien., 524. Anicien., 470. Anthedonen., 274, 560. Antiochen. Maronitarum, 189. Antiochen. Melchitarum, 265,

283. Antipatriden., 185, 278. Apamen. in Syria, 304. Apamien., Conseranen., Mi-

rapicen., 276. Apollonien., 273. Appian., 92, 279. Apren., 271. Apuanien., 133, 165, 168, 214. Aquen. , 160, 263, 309, 352,

513, 568. Aquinatem Soran. et Pontis-

eurvi, 214. Araeajuen., 347, 528.

Arboren., 271, 2S3. Arcadiopolitan. in Europa,

560.

Arequipen., 389, 520, 522, 526. Argentina, 85, 112, 131, 216. Armachan., 423. Armidalen., 280. Arretin., 90, 135, 524. Arsamosaten., 272. Arycanden., 273. Asculan. Apul. et Ceriniolen.,

349, 431. Asculan. in Piceno, 349 , 527. Asia Orientalis, 88. Assisen., 421. Asten., 134, 217, 480, 513. Athénien., 270, 283. Attuden., 272. Aturen., 160. Aucopolitan., 429. Augustan. Vindelicorum, 478,

479. Augustodunen., Cabillonen.,

Matisconen., 106. Aulonen., 469, 559. Austin, 98. Austinien., 97, 151, 277. Austria, 392. Avissen., 282. Axomitan. , 559. Azuren., 559.

B

Baby Ionen. Chaldaeorum, 265, 283.

Baby Ionen. Syrorum, 134. Bacoloden., 526, 528. Bahr-el Ghazal, 273. Bakerien., 152, 280. Ballaraten., 479. Baltimoren., 100, 151, 271,

283. Bananalen., 275. Bangkok, 275. Banguen., 281. Barcaeus, 276. Barcinonen., 133 Baren., 134, 167, 203 , 208, 431,

527. Baren, in Pisidia, 258, 281. Bargyliotan., 269. Barquisimeten., 276. Barranquillen., 151, 279, 421. Basankusuen., 184, 278, 308. Basileen. et Luganen., 167,

199, 209, 213, 524, 528. Bastrop, 98. Basutolanden., 280. Batavi, 110. Batavia, 525.

Beatae Mariae Virginis de Monteserrato Fluminis Ja­nuarii, 489.

Belemen. de Para, 421. Belgium, 553, 567. Belizen., 270. Bell, 98. Bellevillen., 277. Bellicen., 214, 388. Bellunen. et Feltren., 135. Benue, 259. Bergomen., 133, 134, 165, 215,

430, 478. Berissen., 213, 528. Berolinen., 258, 281, 544. Beryten. Armenorum, 203. Beryten. Maronitarum, 202

209, 210, 525, 527. Bethlehemen., 259, 360. Bilten., 273, 274. Bindaeus, 152, 280. Birthen., 275. Bisuntin., 132, 214, 273. Blanco, 98. Bobien., 134. Bogoten in Columbia, 891. Boianen.-Campobassen., 134,

258, 281, 392. Boli varen., 312. Bolivia, 439. Bornum, 258, 282, 469. Bonaëren., 135, 166, 167, 519,

520, 522, 559. Bonitzen., 270. Bononien., 432, 478, 479. Bostonien., 136, 273, 845, 521,

522. Bothaville, 361. Botucatuen., 258, 282. Bracharen., 269. Brasilia, 180, 212, 216, 390,

891, 477, 489, 508, 547. Brazos, 98. Bredan., 167, 522, 525, 526. Brentwooden., 469. Brevnov, 538. Brian., 258, 282. Brigantien., 132 Briocen., 70. Brisbanen., 560. Britannia, 480. Brits, 443.

Brixien., 282, 377, 3S4, 429,

520, 561. Brown, 98.

Bruklinien., 167, 346, 348,

350, 524. Brunen., 210. Bucellen., 560. Budovicen. , 274. Buffalen., 346, 348, 35ÍL

594. Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.

Bugelleu., 211, 213, 352, 430, 431.

Bukoba, 184, 276. Burdigalen., 156, 512. Burleson, 9S. Burnet, 9S. Buse.odue.en., 184, 166, 167,

215, 523, 525, 526. Busoga, 532, Byblien., 276.

C •

€aesenaten., 264, 269, 429. Caëtiten., 151, 279. Cafaelanden., 258, 282. Caffen., 272, Cahiren., 132. Caietan., 214, 271. Cairnen., 304, 560. Cajamarcen., 275, 276. Cajazeirasen., 258, 282, 421, Calabaren., 274, 357. Oalaboeen., 277. Calamen., 269, 304. Calaritan.. 527. Calatanisiaden., 525. Calatayeronen., 135, 213. Calcutten., 134, 204. Caldwell, 98. Calicuten., 283, Callen., 151, 276, 279. Calven, et Theanen., 207. Oalvert, 101.

Camberren. et Gulburnen., 185, 271, 283, 353, 560.

Camden., 133, 135, 167. Cameracen., 389. Camerinen , 214, 430, 523. Campanien., 348, 431. Campahien. in Brasilia* 345. Campifontis in Illinois, 432. Campivallen., 469. Camposin., 152, 280, Canelos, 312, 561, Cantal, 164. Capitolien., 274. Capuan., 429, 521. Caqueta, 273. Cardiffen., 167. Cariaten., 351. Carolinapolitan., 520. Carrhen., 271, Carthaginen., 274. Carthaginen. in Columbia,

132. Casalen., 524, 52Sr

Casertan., 167, 479. Cassandren., 273, Cassovien., 528. Castri Maris, 164, 430.

Castrumnovum, 217. Catalaunen., 96. Catanen., 188, 194, 431, 476,

568. Catulen., 560. Caven, et Sarnen., 25S, 281,

377. Ceaen., 258, 282, Celenderitan., 276. Celerinen., 270. Ceneten., 187. Cenomanen., 421. Centumfoeen., 350. Cerasen., 560. Cerretan., 522. Cerrito Jara, 439. Cerro Chovoreea, 439. Cerro Ustarez, 489. Chachapoyasen., 529: Chaco, 438.

Chaco Paraguay anus, 280, 438.

"Chairen., 72. Ch aleiden, in Graeci a, 389. Chamberien., 271, 283. Chapaden., 91, 277. Charles, 101. Cheyennen., 275, 525. Chicagien., 199. Chicoutimen., 520, 526. Chile, 214, 390. Christopolitan., 214. Chrysopolitan. in Macedonia,

185, 276, 280. Ciaoscienen., 524. Cidyessen., 273. Ciliciae Armenorum, 391, 432. Cineinnaten., 186, 345, 523,

524, 526. Cissitan., 469. Civitas Vaticana, 392. Civitatis Castellanae, Hor-

tan. et Gallesin., 269, 392, 523.

Civitatis Plebis, 349. Claromontan., 319. Clavaren., 168, 258, 281. Clevelanden., 152, 272, 525. Cliftonien., 528. Clocolan, 361. Clogherien., 133, 423. Clusin. et Pientin., 90. Coamceuven., 184, 271. Cochabamben., 209 Coeiteven., 184, 277. Coelen., 275. Coën., 270. Coleman, 98. Colocen., 134, 188. Colombia, 390.

Colonien., 372, 479, 524, 541. Colorado, 98.

Columben. in Ceylon, 283. Colybrassen., 277. Comen., 165, 276, 388,- 478,

521, 523. Compostellana 168, 414, 461,

470. Compsan., S. Angeli de Lom­

bardis et Bisacien.y 135. Conanen., 277. Concepción y Chaco, 438, Concordien., 348, 352. Conimbricen., 133, 432, 559. Constantien. et Abrincen.,

471. Constantien. in Arabia, 258,

281. Constantinopolitana 368. Coquilhatvilie, 273. Corbeia, 104. Corcyren., 270, 283. Oorinaldo, 27. Corisopiten., 273. Cortonen., 213. Corumben., 152, 279. Coryell , 98. Cotennen., 184, 278 Cracovien., 33, 205 , 200, 324,

479, 523. Cratien., 273. Cremen., 136, 264, 351. Cremonen., 132, 136, 213. Crossen., 132, 432, 519. Crotonen., 167. Cuba, 271, 390. Guernavacen., 275. Culmen., 92, 279. Cuneen., 525. Curacaen., 168, 560. Curien., 166, 522. Cuttacken., 185, 280. Cydonien., 122. Cynopolitan. in Arcadia, 384,

277. Oypren., 216. Czestochovien., 33, 204, 324.

Dahomey, 297. Dakar, 274, 560. Daldian., 274. Dallasen., 97. Damascen. Maronitarum, 525. Denverien., 520 Dercen., 271. Derrien., 133. Derthonen., 258, 26.9, 377, 431 Dertosen., 387. Desmoinen., 92, 152, 272, 280. Dianen., 212, 429. : Dinajpur, 184, 276.

Index nommum äioeeesitm,}vieünatuwn, ete. 595

Diospolitan. in Thraeia, 92, 278.

Djougou, 488. Doberitam, 168. Dolichen., 274. Drepanen., 276, 525. Drivasten., 272. Dromoren. , 423. Dublinen., 423. Dubuquen., 132, 213, 521. Dukla, 263, 344. Dunen, et Gonnoren., 423.

E

Ebroieen., 164, 213. Ecclesien., 196. Edimburgen., 93. Edmonton, 288, 479. Edmundstonen., 479, 528. Egugen., 273. Einsiedlern, 142, 282. Eistetten., 377. Eleuthernen., 168, 258. 281. Bporedien., 351, 431. Eressien., 272. Erien., 377. Eshowe, 274. Etennen., 273. Europa Orientalis, 88.

F

Fada N'goui-ma, 488. Fagarasien. et Albae Julien.,

429. Falls, 98. Faustinopolitan., 92, 279. Faventin., 429, 522, 524. Fayette, 98. Feniamen., 185, 278. Ferentin., 216. Ficksburg, 361. Finlandia, 43.1, 480. Firman., 269. Florentin., 167, 168, 190, 191,

192, 203, 207, 213, 349, 351, .352, 403, 432, 480.

Florianen., 377. Fluminen., 91, 271, 429. Fodian. , 480. Forolivien. , 523, Fortin Paredes, 439. Fourriesburg, 361. Foz de Iguassu, 277.

Frankfort , 361.

Friburgen., 96, 343, 421, 479. Fulginaten., 135.

Funchalen., 92, 279.

G '

Gallia, 390, 391, 423, 464, 477, •480, 567.

Gallipolitan., 166. Galvestonien., 97, 151, 277. Gandaven., 92* 131, 212, 25S,

279,281,387, 428. Gangren., 184, 271. Garanbuen., 347. Gaudisien., 347, 525, 526. Geoholen., 278, 281. Geraren., 304, 421. Germania, 544. Germanicopolitan., 274. Germen, in Hellesponto, 271. Germenen. in Galatia, 269. Ghardaien. in Sahara, 270,

534. Gibben., 273. Gilben., 560. Girbitan., 277. Glasguen., 135, 151. Gnesgnen. et Varsavien., 33,

212, 324, 528. Godium, 445. Gonayvesen., 345. Goritien, et Gradiscan., 167,

364, 430. Grandormen., 346, 347, 348,

429. Gratianopolitan., 194. Grossetan., 349, 527. Guadalajaren., 389, 494. Guaxupen., 66, 347, 389. Gulburnen., 185, 271, 479.

H

Hadrianopolitan. in Hono-

riade, 184, 276. Hajdudoroghen., 497. Hai, 448. Halifaxien., 258, 281, 477. Hamilton, 98. Harlemen., 166, 167, 168, 389,

522, 525, 526, 542. Harrismith, 361. Hartfortien., 346, 350. Hays, 98. Heilbron, 361. Heliopolitan. Maronitarum,

350, 522. Heliosebasten., 560. Helvetia, 49, 215, 235, 429. Hemerien., 272. Hephaestien., 275, 276. Heracleopolitan., 272. Herbipolen., 304, 377, 479. Hermonthitan., 272.

Hermopolitan., 173. Hibernia, 158, 215, 216, 423,

432. Hieropolitan., 271, 277. Hildesheien., 479. Hinganfu, 561. Hipponen., 304. Hirinen., 184, 274, 278. Hispania, 166, 214, 215, 431,

555, 567. Hollandia, 480. Hoopstad, 361. Huajuapamen., 152, 280. Huallaga, 530. Huaneayen., 522. Huanucèn., 275. Hué, 185, 279. Hungaria, 254, 497. Hyderabaden., 185, 279.

I

Ilien., 152, 280. Illerden., 273. Imolen., 277. Indiae, 328. Indonesianus archipelagus,

387. Insula Formosa, 259. Insula Wake , 470. Insulae Cook, 185, 279, 355. Insulae Fidgis, 351. Interamnen. et Narnien., 152,

213, 276, 280, 351, 352. Intra, 68. Iompimen., 269. Ipamuen., 185, 279, 859. Ipsen., 152, 280. Iran, 387.

Iringaën., 184, 278, 306. Isauropolitan., 185, 279. Isclan., 389. Italia, 131, 391, 557, 567.

J

Jacien., 352. Jadren., 559.

Januen., 165, 166, 167, 201, 202, 203, 210, 216, 262, 429, 519.

Japonia, 214, 215. Jasen., 276. .Toannesburgen., 183, 289,

443. Jolietten., 91, 278. Jonopolitan., 432. Juruen., 272.

596 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.

K

Kalgan, 121. Kampalen., 282, 532. Kandi , 488. Kansanopolitan., 274, 519,

521, 523, 526. Karachi , 166. Kieheuven., 269 Kienow, 561. Kilmoren., 423. Kimberlien., 443. Kingstonien., 213. Kisumu, 281. Kroonstaden,, 259, 360. Kwoezuen., 561.

L

Labrean., 277. Lacedaeraonien., 91, 27S. Lacus Moëri, 5(51. Lacus Salsi, 152, 280, 350,

520.

Ladybrand, 361. Lafayetten., 213. Lafayetten. in Indiana, 429. Lagosen., 527. Lahoren., 274. Lamacen. , 92, 559. Lamas, 530. Lambaesitan., 274. Lamian,, 91, 277. Lampasas, 98. Langson et Caobang, 560. Lanzo Torinese, 344. Laonien., 91, 278, 428, 477. Laosien., 273. 3 jaquedonien., 134. Larinen., 524. Landen., 430, 431. Lausannen., Geneven, et Fri­

burgen., 382, 525, 526. Lee, 98. Legien., 280. Lemnen., 270. Leodien., 136, 348 Liberia, 214. ijibrevillen., 275. Liburnen., 213. Liman., 347, 522. Limaten., 273. Limburgen., 216. Limericien., 423. Limestone, 98. Limoeiren., 151. Lincolnen., 346. Lindley, 361. Liparen., 134, 167, 52S. Lipes . , 166, 168.

Lipniea, 263, 344. Lira, 533. Liscioeiven., 281, 483. Litomericen., 276. Lituania, 298, 480. Liutang, 440. Liverpolitan., 523. Llano, 98. Lomzen. , 528. Londonen., 213. Lublinen., 272. Lucen., 153. Lucionen., 389, 421. Lugdunen, et Viennen. Allo-

brogum, 91, 210. Lünen., Sarzanen. et Bru-

gnaten., 175, 262, 367, 428, 430.

Lusitania, 391, 392. Luxemburgen., 215, 388. Lwangwa, 185, 279. Lyeien., 264, 527. Lycopoli tan. Coptorum, 172,

275, 276.

M

Macejen., 152. Maceraten. et Tolentin., 134,

135, 258, 281, 432. Mactaritan., 184, 275. Madraspolitan., 521, 524, 526. Magnovaradinen. Latinorum,

346, 350, 523. Magyden., 91, 277. Maitlanden., 280. Majoricen., 215. Makassaren., 270, 480. Malacitan., 273. Manado, 272. Mandalay, 259. Manilen., 189, 216, 276, 346,

352.

Manizalen., 481, Mantuan., 165, 445. Mariannen., 272, 469. Mariannhill, 389. Marianopolitana 469, 520. Máriapóes, 497. Marico, 443. Mariscal Cacéres, 530. Maroneus, 528. Marquetten., 276. Marsorum, 432. Martyropolitan., 269. Masón, 98.

Massan. Populonien., 261. Massilien., 195, 257, 271, 309,

519, 566. Matrisfontis, 151, 279. Matriten., 165, 200, 203, 381,

388, 518.

Maximianen, in Numidia, 276.

Mazarien., 134. Mbale, 532. McCulloch, 98. McLenan, 98.

Mechlinien., 136, 166, 167, 168, 208, 448, 478, 525.

Mediolanen., 19, 134, 164, 166, 167, 168, 193, 203, 206, 212, 213, 264, 348, 349, 350, 351, 352, 389, 392, 518, 527, 528, 563.

Melburnen., 177. Melden., 131, 207. Meliten., 136. Meloën. in Isauria, 277. Melphien. et Rapollen., 135. Mengo, 532. Mercedem, 520. Messanen., 519, 524. Metelitan., 559. Methonen., 275. Mexiean., 136, 16 L Mezières, 491. Miden.. 274, 423, 519. Milam, 9S. Mileten., 133, 135. Milis, 98. Milwaukien., 275, 350, 306,

430. Misthien., 387. Misuraten., 259. Mobilien., 132, 349, 350. Modren., 277. Moguntin., 417, 477. Monacen et Frisingen., 136,

205, 544. Monasterium, 275, 348, 469. Monfalcone, 364. Monopolitan., 264. Montan., 270, 535. Montgomery, 101. Montis Albani, 276. Montiselaren., 469. Montis Laurei, 213. Montis Pessulani, 91, 277. Montis Regalis, 429, 431, 521,

526. Montis Regalis in Pedemon­

te, 351, 389, 430, 526. Moyobamben., 529. Muciliano, 90. Mutilen., 524. Mutinen., 527.

N .

Namurcen., 164, 388. Napen., 312. Naronen., 421.

Index nonvmum dioecesium, vicariatuum, eie. 597

Natcheten., 152, Natitingou, 488. Naupacten., 269. Navrongo, 270. Naxien., 270, 283. Nazaren. in Brasilia, 91, 278. Nazianzen., 152, 282. Neapolitan., 134, 192, 206,

209, 214, 347, 348, 352, 387, 388, 429, 431, 524, 568.

Neoeastren., 205. Neo-Eboracen., 92, 131, 132,

135, 151, 162, 199, 200, 274, 559.

Neopatren., 271. Neritonen., 351, 377, 469. Neten., 527. Niameyen., 487, 561. Niangara, 280. Nicomedien., 404. Nicopolitan., 275, 528. Nicopolitan. in Epiro, 270. Nictheroyen., 152, 280. Nili Superioris, 532. Nimsciian., 93. Novae Aureliae, 275. Novae Guineae Neerlandicae,

275.

Novae Segobiae, 131, 273. Nova Guinea Centralis, 560. Nova Guinea Orientalis, 560. Novarcen., 275, 345, 428, 520. Novarien., 68, 136, 264, 351,

526, 527, 528. Nsambya-Kampala, 533. Nueerin et Tadinen., 135. Nucerin. Paganorum, 522,

524, Nuoren., 264. Nursin., 264. Nyeri, 274.

0

Oeiren., 421. Ogoni, 357. Oklahomen. et Tulsen., 96. Olenen., 92, 278. Olinden. et Recifen. , 421. Olomucen., 258, 272, 283. Qmahen., 92, 272, 283, 346. Ombitan., 277. Onitshaën.-Owerrien., 357. Oslo, 161, 349. Ostien., 270, 283, 341. Ostien. et Albanen., 96. Ottavien., 213, 458, 522. Ouagadougou, 185, 278. Ouidahen., 297. Owerrien.., 185, 279.

P

Pachnemunitan., 280. Palaestina, 252, 433. Palmen., 277. Palten., 92, 271. Panormitan., 135, 194, 214,

352, 387, 517. Paotowien., 93. Papien.., 352. Parahyben., 91. Parakon, 488. Parakuen., 297, 487. Parentin, et Polen , 377, 3S9. Parian., 270.

Parisien., 45, 189, 191, 195, 202, 208, 209, 276, 388 , 390, 478, 518, 524, 525.

Parlaitan., 275. Pannen., 431. Parnassen., 272. Pasletan., 151, 279. Pastopolitan., 276. Patavin., 135, 152, 165, 167,

351. Patersonen., 274, 521. Patnen., 274. Paxia, 463, 465. Pembroken., 218. Peorien., 132, 135. Peramiho., 389. Percy, 471. Perusüx, 192, 524. Peruvia, 304, 444. Pesqueiren., 152, 280, 347. Petropolitan., 91, 278. Philadelphien., 166, 345, 429. Phullitan., 528. Pictavien., 421. Pineren., 559. Pionitan., 269, 270. Pisan-, 91, 213, 271, 283. Piscien., 524.

Pistorien et Praten., 153, 196, 237, 349, 351.

Pitanaeus, 432. Pittsburgen., 152, 280, 345. Placentia., 132. Platen., 469. Plymuten., 274. Poggiole, 153. Policastren., 524. Polonia. 33, 324, 479. Polystylien., 275. Pompeian., 168, 269, 349. Poncen.. 273, 345. Pondieherien., 560. Pontianak, 440. Poonen., 185, 271. Popayanen., 421. Portalegren., 92, 278.

Portalegren, in Brasilia, 503, 547.

Porto Maurizio,865. Portugallen., 91. Portus Gratiae, 479. Portus Ludovici , 272. Portus Veteris, 151, 274, 436. Praenestin., 268, 269, 522. Praenetien., 92, 279. Praetorien., 183, 281, 443. Pragen., 210, 538. Pretoria, 443. Prienen., 152, 280. Prince Georges, 101. Providentien., 151, 259 , 271,

282. Prusien., 277. Ptolemaiden. in Libya, 377. Punien., 152, 280. Puteolan., 165, 387..

9

Quebecen., 258 , 271, 281, 288, 429, 520.

Queenstown., 281. 441. Quinque Ecclesien., 281, 377,

429. Quiten., 122, 31.1.

E

Rabat, 273. Ragusin., 387. Rancaguen., 216. Rapoten., 423. Rawalpindien., 275. Reading (Pa.) , 477. Reatin., 524. Regien, in Aemilia, 430. Reginae Gradecen., 132. Reginaten., 271, 283. Reitz, 361.

Remesianen., 184 , 277. Remiremont. , 229. Reunionis, 520. Rhanden., 91, 278. Rhedonen., Dolen. et Sancti

Maclovii , 206. Rheginen., 521, 523. Rhemen., 491. Rhinocoruritan., 275. Rhusien., 212. Rio ja , 530. Riojen.,290. Robertson, 98.

Roffen. in America, 1 135, 523.

Romana, 134, 136, 164, 165, 166, 167, 168, 186, 187, 188,

Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.

189, 190, 193, 194, 195, .198, 198, 201, 205, 206, 207, 208, 216, 284, 300, 341, 348, 349, 351, 352, 388, 391, 392, 421, 429, 430, 431, 432, 478, 519, 520, 522, 524, 525, 526, 527.

Rosarien., 463. Rossanen., 3Ö4. Rothomagen., 195, 276, 470. Rottenburgen., 470, 478. Suben, et Bituntin, 214, 348,

389, 429, 431. Ruremonden., 134 , 275, 523,

526. Rusicaden., 273. Itustenburg., 443. Ruthenen., 168, 421. Rutheni, 269, 278, 287, 304.

S

Saharien., 213, 377. Sabinen, et Mandelen., 432,

527. Sagalassen., 184, 277, 304. Saint-Fleur, 478. Saint-Genis Laval, 388. Saint Mary 's , 101. Saint Saba, 98 Saltan., 276. Salem, 184, 277. Salen., 272.

Salernitan. et Acernen., 430, 433.

Salien., 478. Salmurius, 314. Salonitan., 276. Salopien., 92, 279. Samien., 432. Sanctae Fidei in America Se­

ptentrionali, 429, 430. Sanctae Fidei in Argentina,

64, 522. Sanctae Luciae,.135, 214. Sanctae Mariae Montis Oli­

veti Maioris, 90, 282. Sancti Andreae et Edimbur-

gen., 93, 133. Sancti Angeli in Vado, 102,

135, 136. Sancti Antonii, 97, 218. Sancti Bonifacii , 459. Sancti Caroli de Pinhal, 151,

279. Sancti Christophori de Ha­

bana, 258, 281, 347. Sancti Christophori de La­

guna, 273. Sancti Claudii, 304, 421. Sancti "Deodati, 276. Sancti Didaci , 346.

Sancti Dominici , 166, 205. Sancti Francisci in Califor­

nia, 152, 259, 275, 2S2, 521.

Saneti Galli. 213. Sancti Germani, 520. Sancti Hippolyt^ 389, 451. Sancti Jacobi in Chile, 215,

216, 351, 480, 522, 525. Sancti Jacobi in Cuba, 96,

352. Saneti Joseph in Costarica,

345. Sancti Ludovici , 273, 350,

430. Sancti Michaelis, 345. Sancti Miniati, 205, 349, 524. Sancti Pauli de Minnesota,

273. Sancti Pauli in Brasilia, 91,

152, 258, 278, 282, 527. Sancti Peregrini Latiosi in

Superioribus Aere et Pu­rus, 91, 278.

Sancti Salvatoris in Brasilia, 347.

Sancti Sebastiani Fluminis Ianuarii, 43, 347, 547.

Sancti Severi, 168, 522. Sanctissimae Conceptionis,

348. Sanctorum Vincentii et Ana­

stasii ad Aquas Salvias, 134.

Sandhursten., 560. San Domingo, 73, 95, 480. San Fiorenzo in Vescona, 90. San Nazario, 90. Sanremo, 289. Santaremen., 277. Sardian., 482, 559,. Sarepten., 96, 152, 280. Sarsinaten., 134, 136, 264. Sasimen., 277.

Satalen. in Armenia, 152, 280. Savalou, 298. Savonen. et Naulen., 204, 213,

214, 2.16, 304, 350, 352, 469. Saxelonum, 49. Scepusien., 206. Sciamhaeven., 432. Sciaoceuven., 281. Sciiamenen., 269. Scrantonen., 274, 520, 523. Scyrius, 304, 432, 470. Seattlen., 152, 279. Sebasten. in Palaestina, 277. Sebasten. in Phrygia, 2S1,

377. Sebastopolitan. in Armenia,

274. Sebelien., 91, 278. Secovien., 421.

Se len , 274, Senekal, 361. Señen., 196, 431. Senogallien., 27, 134, 136. Sergiopolitan., 271. Serteitan., 185, 279. Seteen., 275. Shunsenen., 561. Siedlcen., 92, 278. Siènhsien, 473. Signin., 351. Silen., 152, 279. Sinae, 390, 391, 473. Sinden., 276. Sintang, 440. Sinus Albi , 519. Siopolitan., 276, 528. Sipontin. Vestan., 132. Siüceuven., 492. Siüenhoaven., 121, 184, 277,

278.

Sivanzean., 121. Sobralen., 345, 347, 421. Soeiiüenen., 93. Sonoren., 389. Southwarcen., 348. Spoletan., 135, 304, 377. Squillacen., 523. Status Foederati Americae

Septentrionalis, 88, 108, 216, 349, 390, 391, 470.

Steubenvicen., 346. Stoben., 275. Stratonicen. in Caria, 281. Strigonien., 188, 254, 350, 352,

430, 526. Succursen. et Sancti Aegidii ,

271. Suecia, 274. Suessan,, 134, 135, 168. Sufetan., 274. Surrentin., 519. Sydneyen., 1S5, 279, 353. Syedren., 281. Syracusan., 208. Sj^ren. et Sanctorien., 270,

272.

T

Tabboren., 92, 278. Taben., 91, 278. Tabuden., 184, 270. Tadamaten., 280. Taian., 275. Talcen., 522, 527. Talpa, 362.

Tanagraeus, .1.84. 277. Tanaitan., 279. Tananarive, 280. Tarapoto, 530. Tarbien. et Lourden., 519.

Index m

Tarquinien. et Centumcella­rum, 214.

Tarraconen., 432. Tarvisin., 168, 194, 349, 351,

352. Tatomen., 1S4, 277. Taubaten., 469. Taurinen., 165, 168, 187, 193,

195, 201, 202, 204, 2Ö6, 208, 264, 277, 349, 351, 430, 478, 525, 527, 528, 549.

Tchaourou, 298. Tegucigalpen., 132, 271, 283. Tepicen., 345, 362, 520. Tergestin. et .Tustinopolitan.,

136. Teso, 532. Thasien., 274. Theatin. Istonien., 204, 213,

214, 377. Theban., 166. Theban. Coptorum, 172, 270. Thermulae., 430. TTiuburnicen., 184, 278. Thuretum, 319. Tiberien., 151, 269, 277. Tiberiopolitan., 389. Tiburtin., 392, 431. Tidditan., 185, 279. Tigavitan., 185, 279. Tigien., 269, 469. Timceuven., 272. Timisoaren.. 347, 348. Tirasonen. Tudelen. , 273. Toletan., 461.

Tolosan. , 134, 167, 207, 270. Tornacen., 166, 432. Torontin. , 214, 477. Toronto, 288. Tororo , 432. Toungoo, 259. Txaculen., 281. Tranen., Barolen., Nazaren,

Vigilien., 271, 283. Transjordanen., 304. Transvaallen., 183, 280, 443. Travis , 98. Treeoren., 70. Trentonen., 521, 523 Treviren., 479. Tricar icen., 133, 136. Trichurien., 391. Tridentin., 524, 525. Trifluvianen. in Canada, 206,

213, 27.1, 275, 520. Trincomalien., 275 Tripolitan., 167.

yminum dioecesium, vicariatui

U

Uanscienen., 184, 275. Ubangui belgicus, 269. Ultraiecten., 110, 168, 522,

526. Unterwaldia, 49. Urbinaten., 519. Uritan., 273, 521. Uruguaya, 391. Urubamba et Mater Dei , 304,

432. Utieen., 274. Utinen., 136, 352, 387, 391,

429, 480, 522, 528. Uxellen. et Terralben., 92,

151, 279. Uxentin., 389, 524. Uzalen., 1S4, 278.

V

Vacien., 429. Vagen., 280. Valentin., 164, 478, 540. Valentinen., 165. Vallis Paradisi, 204. Vaivén, et Sulmonen., 528. Vancxiverien, 520, 526, 528. Varsavien., 186. Vashingtonen., 100, 271, 283. Vatarben., 559. Vel i tem. , 205, 372, 528. Venetiarum, 132, 133, 166,

167, 209, 352, 430, 431, 477,

479. Venter sburg, 361. Ventimilien., 239, 429.

etc. 599

Verapolitan., 347. Vercellen., 264, 528. Verinopolitan., 280; Veronen., 135, 136, 389, 431. Verulan., 431. Veszprimien., 429, 430, 519. Viareggio, .153. Vicentin., 209, 214, 215. Victorien., 470. Viedmen., 432. Viennen., 167, 389. Viglevanen , 352, 522. Vijayapuram, 281. Vilnen., 92, 191, 210, 278. Viterbien. et Tuscanen., 135,

136, 213. Vivarien., 204. Volaterran., 136. Voncarien., 259. Vrede, 361. Vredefort, 361.

W

Washington, 98. Washingtonern, 151. Wellingtonen., 271, 428. Westmonasterien., 164, 187,,

274, 388. Will iamson, 98. Winburg, 361. Winnipeg, 287. Winonen., 521.

X

Xylopolitan., 204. Xinguen., 92, 278.

Y

Yokohamaën. , 272. Youngstonien., 428, 429.

Z

Zamoren., 152. Zaparen., 275. Zeliten., 304. Zimtaoven., 560. Zinder, 488. Zorolen., 258, 281.

Trisipen., 389. TruxiUen., 530. Tshtimbé, 272, 349. Tucumanen., 140, 345, 347. Tudelen., 273. Tudertin., 136. Tullien., 185, 279. Tunguragua, 312. Turritan., 92, 350, 351, 522,

528. Tuscia, 536. Tusculan., 191, 270. Tyanen., 432, 559. Tymbriaden., 185, 279. Tyriaen., 280. Tyrnavien., 190, 196.

600 Index nominum religionum

UT. - INDEX NOMINUM RELIGIONUM

A

Ancelle : — Adoratriei dei Ssmo Sa­

cramento e della Carità (Madrid) , 388.

— del S. Cuore di Gesù, 95.

C

Canonissae Regulares S. Au­gustini, 228.

Congregatio : —- Clericorum Regularium

S. Pauli, Barnabitarum, 263, 563, 568.

— Immaeulati Cordis Ma­riae, 270, 486, 535.

-- Iesu et. Mariae (Eudista-rum), 106.

— Missionis, 421. — Nostrae Dominae, 228. — Oblatorum B. M V. Im­

maculatae, 185, 359, 458. — Oblatorum S. Ioseph,

Astae Pompejae, 263, 513, 568.

— Presbyterorum a Pretio­sissimo Sanguine, 92.

— Presbyterorum a Ssmo Sa­cramento, 164.

— Sacerdotum operariorum dioecesanorum, 163.

— Sacrorum Cordium Iesu et Mariae necnon adora­tionis perpetuae Ssmi Sa­cramenti Altaris, 185, 355.

— S. Spiritus sub tutela Im­maeulati Cordis Beatissi­mae Virginis Mariae, 185, 259, 357, 361.

— Sanctissimi Redemptoris, 487, 561.

— Servorum a Charitate, 165. Congregazione : — delle Suore dell 'Addolora­

ta, 163. — delle Suore di Nostra Si­

gnora, 163. — di Nostra Signora della

Carità del Buon Pastore, 163.

F Figlie : — della Carità del S. Cuore

di Gesù (Angers), 212.

Figlie :

— della Misericordia e del­ia Croce (Palermo), 387.

— del S. Cuore di Gesù (Ber­gamo), 165

— di Maria Ausiliatrice (To­rino), 478.

— di Maria Immacolata per il servìzio domestico (Ma­drid) , 388.

— di Maria Missionarie (Apuania), 165.

— di Nostra Signora della Misericordia, 163.

-— di S. Anna (Roma) , 388. — di S. Maria della Divina

Provvidenza (Como-Lora), 478.

— Povere di Maria Ssma In­coronata (Mantova), 165.

Filii charitatis, 518. Francescane del Cuore di

Maria (Brasile) , 477. Fratres :

— N. D. Lurdensis, 212, 387. — Terti i Ordinis S. Franci­

sci Capulatorum a B. Ma­ria Virgine Perdolente, 518.

r

Institutum :

— Fratrum a Sancta Fami­

lia de Be l l i do , 388. — Fratrum Scholarum Chri­

stianarum, 144, 319. — Missionum a Consolata,

306. — Oblatarum a Ssmo Re­

demptore, 95, 381. — Parvulorum Fratrum Ma­

riae, 388. — a Ss. Apostolis Petro et

Paulo et a Ss. Ambrosio et Carolo pro missionibus ad exteras gentes, 344.

— Sanctae Annae a Provi­dentia, 39, 165, 314.

— Scholarum Christianarum a Misericordia, 471.

Istituto : — della Beata Vergine Ma­

ria (Toronto) , 477.

M

Missionarii Africae, 184, 185, 270, 534.

Missionarii Sacratissimi Cor­dis Iesu, 559.

0

Ordine della Santissima An­nunziata, 567.

Ordo : — Clericorum regularium mi­

nistrantium infirmis, 245. — Clericorum Regularium

Pauperum Matris Dei Scholarum piarum, 369, 454.

— Filiarum B. Mariae Virgi­nis, 95, 156, 163, 282, 512.

— Fratrum B. Mariae V. de Monte Carmelo, 131.

— Fratrum Carmelitarum di-scalceatorum, 96.

— Fratrum Eremitarum San­cti Augustini, 165.

— Fratrum Minorum, 91,104, 122, 164, 259, 263, 269, 344, 561.

— Fratrum Minorum Capu­latorum, .104, 269, 388, 551.

— Fratrum Minorum Con­ventualium, 104, 268, 561.

— Fratrum Praedicatorum, 152, 259, 269, 361, 444, 560, 563.

— Sancti Benedicti, 142, 212, 538: Congregatio Brasiliensis, 489. Congregatio Montis Olive­ti, 243.

— Servorum Mariae, 91, 153. — Tertius Regularis S. Fran­

cisci, 457.

P

Presbyteri Missionarii Socie­tatis Mariae, 440.

S

Sacerdoti operai diocesani del Sacro Cuore di Gesù (Tortosa), 387.

Index nominum religionum 601

Societas : — Iesu, 44, 96, 184, 263, 270,

473, 500, 567, 568. — Missionariorum S. Ioseph

de Mill Hill , 308, 532. — Parisiensis Missionum ad

exteras gentes, 185. — pia Missionum, 441.

— pia Presbyterorum ab As­sumptione, 469.

— pro missionibus ad Afros , 487.

— Sancti Oolumbani pro missionibus apud sinen-ses, 561.

— Sancti Francisci Salesii, 152, 165, 439.

— Scarborensis pro Missio­nibus ad exteras gentes, 483.

— Verbi Divini, 560. Sœurs des Malades (Petites)

(Cantal), 164. Sorores : — Sanctae Clarae, 164. Suore : — Angeliche di S. Paolo (Mi­

lano), 212. — Compassion iste Serve di

Maria (Castellammare di Stabia), 164.

— del Divino Pastore (Mes­sico) , 164.

—- dell 'Addolorata (Roma) , 478.

— della P>. Marianna di Ge­sù, 163.

— della Carità (Namur), 388. — della Carità della Beata

Oapitanio, 163, 263, 282, 384, 561.

— della Divina Provvidenza (Magonza), 477.

— della Immacolata Conce­zione di Nostra Signora di Lourdes (Tarbes e Lourdes) , 519.

Suore : — della Misericordia del

Terz 'Ordine di S. France­sco (Lussemburgo), 388.

— della S. Famiglia d'Hel-met (Malines), 478.

— della Ssma Vergine del Rosario (Udine), 387.

— delle Divine Vocazioni (Pozzuoli) , 387.

— delle Poverelle (Berga­m o ) , 165.

— delle Scuole Cristiane del­la Misericordia, 95, 568.

— del Sacro Cuore di Gesù (Ragusa) , 387.

— del Santo Bambino Gesù d'Auril lac (St. Fleur), 478.

— di Carità di S. Vincenzo (Hal i fax) , 477.

— di Maria Ssma Consola­trice (Milano), 518.

— di Nostra Signora (Na­mur) , 164.

— di N. S. della Provvidenza (Benedettine di Ronco Scrivia) (Genova), 165.

— di Nostra Signora di Sion (Parigi) , 478.

— di .S. Caterina da Siena del Terz 'Ordine di S. Do­menico (Evreux) , 164.

— di S. Giuseppe dell 'Appa­rizione (Marsiglia), 519, 568.

— di S. Giuseppe di Bourg, 478.

— di S. Giuseppe di Cluny, 567.

— di S. Giuseppe di Orange (Los Angeles), 165.

— Domenicane di Newcastle (Westminster), 164.

— Francescane Missionarie

del S. Cuore (Roma) , 388.

Suore :

— Infermiere dell 'Addolora­ta (Como), 388.

— Maestre di S. Dorotea, Fi­glie dei Ss. Cuori (Vene­zia) , 477.

— Mercedarie della Carità (Madrid) , 165.

— Minime dell 'Addolorata (Bologna) , 478.

— Missionarie di S. Colom­bano (Kil laloe), 477.

— Missionarie Francescane dell ' Immacolata Concezio­ne (Roma) , 165.

— Orsoline di S. Carlo a S. Ambrogio (Milano), 164.

— Piccole della Divina Prov­videnza (Alessandria), 478.

— povere di Nazareth (Lon­dra) , 388.

— Riparatrici del S. Cuore (Napoli) , 388.

— Sacramentine (Bergamo), 478.

— Terziarie di S. Bernardi­no (Reading, Pa) , 477.

— Terziarie Francescane M i -sabettine (Padova), 165.

— Trinitarie Scalze (Valen­za) , 164.

— Vincenziane dell 'Immaco­lata Concezione (Alberti-ne) , 344.

T

Terziarie :

— Cappuccine della Sacra Famiglia (Valenza), 478.

— Cappuccine di Loano (Ge­nova) , 519.

— Francescane di S. Antonio ai Monti (Napoli), 387.

41 - ACTA, vol. XV, n. 14. - 31-12-948.

I V

A

Abbatia « nullius » : Einsiedlensis iterum re­cognoscitur ac privilegiis ditatur, 142; B. M. V. de Monteserrato Fluminis Ia­nuarii restituitur, 489.

Academia Pont. Scientiarum. B. r. Socios al­loquitur, 75 ss. : Scientiae pervestigatio res legesque naturae obiective attingit, 70; inde miranda aetatis nostrae inventa, 77; aera nostra « atomica », 77; inventum sane nunc ad horrenda mala detortum, mox, ut est in votis, ad opera pacis adhiben­dum, 78; lex naturae est legis Dei aeter­nae participatio, 79 ; inde conspiratio in unum atque cohaerentia in rerum natura, 80-81 ; fitque sapientis animus admiratione plenus. 82; eoque magis humilitatis cul­tor, 83 ; scientiarum perenni profectu con­fisus, 84.

.lc i io catholica : — in Dominieana republica, 75. — in Indiis promovenda, 328 ss. — et Congregationes Marianae, 402. — B. P. puellas, 405, et iuvenes, 409, ab

Actione catholica, Romae coadunatos, di-laudat, monet, hortatur.

— B. P. iuvenes ab Actione catholica ad San­ctuarium Compostellanum S. Iacobi coa­dunatos alloquitur, 414.

—- B. P. Germaniae fidelibus Actionem catho­licam commendat, 419 s., 544.

— quoad Apostolatum Orationis, 546, — Brasiliae christifidelibus a B. P. commen­

datur, 547. — Instituta saecularia christianae perfectio­

nis adquirendae studeat adiuvare, 286. Aequatoriana respublica. Laus ac vota B. P.

erga eam, 338 s. Americae Septentrionalis Statuum Foedera­

torum : — alumnos scholarum B. P. hortatur ac di-

laudat auxilia pro Europae et Asiae orien­talis indigentibus colligentes, 88.

— Episcopatui B. P. gratulatur de ampliori extruendo Pontificio Collegio suis cleri­cis efformandis ac de Instituto condendo sacerdotibus ad altiora studia provehendis in Urbe, 108.

— V. Institutum pro sacerdotibus. Annus sanctus iubilaei 1950: annuntiatur,

254 ; Comitatus centralis pro eo celebrando constituitur, 303.

Apostolatus Orationis. B. P. eius utilitatem illustrat, eius incepta commendat ac ma­iores fructus ex eo auspicatur, 500 ss. ; quoad Actionem catholicam, 546.

Argentina. Ii. P. eius clerum et populum di-laudat ac hortatur pro nationibus indigen­tibus auxilia praestantes, 81 ; Laus, fiducia ac vota B. P. erga eam, 112.

B

Baptizati in Ecclesia catholica omnes a die 1 Ianuarii anni 1949 tenentur ad canoni­cam matrimonii formam servandam, 305.

Basilicae minores declarantur Templa : S. Vi­ctoria M. in civitate Intra, 68; Trecoren-sis civitatis* 70; Cathedrale S. Michaelis Arch., in civitate S. Angeli in Vado, .102; S. Vincentii Ferrera et S. Catharinae de Ricciis, in civitate Pratensi, 237; S. Syri, in civitate «Sanremo», 239; B. M, V- a Sacratissimo Rosario in urbe Talpa, 632; Paroeciae Collegialis in urbe « Porto Mau­rizio », 365; Cathedrale (Sarzanensis dioe­cesis, 367; Godii in Arce, Mantuanae dioe­cesis, B. M. V., vulgo « Madonna della Sa­lute » dicatum, 445; S. Martini, in civi­tate «Kal», dioecesis Mechliniensis, 448; B. M. V. Perdolentis, in «Maria Traferl », dioecesis S. Hippolyt!, 451; B. M. V. «No­strae Dominae Spei », in Maceriensi civi­tate, 491; B. M. V., vulgo dictae « de san Juan de los lagos », in archidioecesi Gua­dalaiarensi, 494; B. M. V. Perdolentis, in loco « Máriapócs », eparchiae Hajdudoro­ghensis, 497; S. Margaritae, in loco «Brev-nov », prope Pragam, 538; B. M. V., Ma­tris desertorum, Valentiae in Hispania, 540.

Beati renuntiantis: Contardus Ferrini C, 1.8; Maria Goretti, V. M., 26; Ioanna a Cruce V. (Delanoue), 314; Frater Benil-dus C. (Romançon), 319.

I N D E X R E R U M A N A L Y T I C U S

Index rerum •analyticus 603

Belg htm. Laus, fiducia ac vota B. P. erga illud, 553.

üéliveau Exc. P. D. Arthurus, Archiep. S. Bo­nifacii. Ei B. P. gratulatur ob expletum saeculum ab ipsa dioecesi condita, 459.

Benildus (B.) Romançon. Recensio vitae, 319, et actorum causae, 322. Beatus renuntia­tur, 323. Eius virtutes B. P. exaltat, 144.

Baccella P. Ioannes, Tertii Ordinis Regularis S. Francisci Minister Generalis. Ei B. P. scribit ob quintum impletum saeculum ab ipsius Ordinis pontificia approbatione et primi Capituli generalis celebratione, 457.

Brasilia. Laus fiducia, et vota B. P. erga eam, 180; eius christifideles B. P. alloquitur ob quintum Conventum eucharisticum in urbe Fortalegrensi coadunatos, 503.

Bruno Card. Iosephus. Ei B. P. gratulatur annum quinquagesimum sacerdotii cele­braturi, 143.

Bulla Aurea « Gloriosae Dominae », a Bene­dicto Pp. XIV data, B. P. post bina sae­cula commemorat, illustrat ac confirmat, 893 ss.

C

Cafasso (S.) Josephus: Litterae Decretales: descriptio vitae, 217; magister cleri, pec­catorum reconciliatur, vigilis fidei propu­gnator, 219. Causae historia, 220; sollem­nis canonizatio, 225.

Caggiano Card. Antonius a B. P. Legatus mittitur ad Conventum catholicae educa­tionis Paxiae indictum, 4G3.

Canale Ven. 8. D. Bartkolomaeus. Decretum de virtutibus pro eius beatificatione, 563.

Canones codicis : — iuris canonici latini, 611, 2341, 1089 § 1,

1097 § 2, 1099 § 1, n. 3, 1052; a Commis­sione Pontificia interpretati, 301, 302, 386.

— abrogatur alterum comma paragraphi se­cundae can. 1099, ideoque omnes in Ec­clesia catholica baptizatos tenentur ad canonicam matrimonii formam servan­dam, 305.

Canonici. V. Capitulum. Capitulum canonicorum erigitur in Ecclesiis :

Metropolitana S. Fidei in Argentina, (54; Cathedrali Guaxupensi, 66; Cathedrali Tu-eumanensi, 140; Cathedrali Lunensi seu Spediensi, 175 ; Cathedrali Portus Veteris, 430 ; Cathedrali Manizalensi, 481.

Captivi : Sollicitudo B. P. erga milites causa belli adhuc captivitate reteñios, 16, 24, 257.

Capuccini. V. Fratres Minores Capuccini. Catechismus recte populo tradatur, 117. Causae actae in Tribunali S. R Rotae a. 1947

recensentur : quae per definitivam senten-- tiam, 186, et quae transactae vel aliter fi­

nitae, 203.

Centenariae commemorationes : Sexto recur­rente saeculo ex quo Tvo Britannus San­ctus renuntiatus fuit, 71; Quinto vertente saeculo ab obitu S. Coletae a Corbeia, 104; Praedicationis tribus abhinc saeculis a S. Ioanne Eudes inceptae sub praesidio Immaculati Cordis B. M. V. in Augusto-dunensi dioecesi, 160 ; Saeculo elapso á li­bera scholarum institutione Batavis cbá-tolicis recognita, 110; Millesimo anno a consecratione Ecclesiae Eisniedlensis B. M. V. ab Eremitis, 142; Saeculo vertente ab Ecclesia Melburnensi constituta, 177; Sextodeeimo exeunte saeculo ab obitu S. Pachomii, 241; Sexto expleto saeciilo ab obitu B. Bernardi Ptolomaei, 243; Ter­tio exeunte saeculo ab obitu S. Iosephi Calasanctii, 360, 454; Septimo expleto sae­culo a Cathedrali templo Coloniae Agrip­pinae condito, 372; Bis saeculari die ab institutione Congregationum Marianarum, 893; Quinto impleto saeculo a Tertii Or­dinis Regularis S. Francisci approbatione et primi Capituli generalis celebratione, 457; Primo vertente saeculo ab Octayiensi catholica Studiorum Universitate condita, 458; Primo expleto saeculo a Dioecesi S. Bonifacii condita, 459; Primi conventus a. 1848 Germaniae catholicorum, 417; Ter­tio expleto saeculo ab unione gentis orien­talis ritus Hungariae cum Ecclesia catho­lica, 499.

Cinema in auxilium Catechismi, 117. Clemens (P.) a Milwaukee,, Minister genera­

lis Fratrum M. Capuccinarum. Ei B. P. scribit, quinto vertente saeculo ab obitu S. Coletae a Corbeia, 104.

Clerus Crois. B. P. eum laudat, monet, hor­tatur, 116 ss.

Collegium : — Pont. pro clericis Statuum Foederatorum

Americae Septentrionalis amplius in Urbe extrui tur, 10S.

— Hibernicum in Urbe « Pontificio » titulo decoratur, 158.

— Lituanum a Sancto Casimiro in Urbe eri­gitur, 298.

— S. Petri instituitur in Urbe ad altius ex­colendos iuvenes sacerdotes indigènes, 374.

Commissio centralis pro Anno Sancto 1950 indicendo constituitur. 303.

Confessio. V. Facultas audiendi confessiones. Confirmationis Sacramentum : — Ordinarii locorum a S. C. de Propaganda

Fide dependentium — Sedis Apostolicae indulto ;— tribuere valent omnibus sacer­dotibus sibi subditis curamque animarum gerentibus facultatem sacram Confirmar tionem fidelibus intra fines missionalis cir­cumscriptionis exstantibus et in mortis periculo constitutis valide administrandi, 41.

604 Index rerum analyticus

Confirmationis Sacramentum : — De Sacramento Confirmationis admini­

strando etiam fidelibus orientalium rituum a Presbyteris latini ritus, qui hoc indulto gaudent pro fidelibus sui ritus, 422.

Confirmatio promotionis Patriarchae Babylo­nensis Chaldaeorum et Patriarchae An­tiocheni Melchitarum, 265.

Congregationes Marianae. Secundo impleto saeculo ab earum institutione, B. P. eas illustrat, dilaudat ac novis normis auget, 39S ss.

Consecratio humanae familiae Immaculato Cordi B. Mariae V. , 171, 525.

Consistorium sacrum, secretum, 265. Conventus : — Puellarum, 405, et iuvenum, 409, ab Actio­

ne catholica Italiae ad Urbem, Petri Se­dem.

— Hispaniae iuvenum ad Sanctuarium Com-postellanum S. Iacobi, 414.

— Catholicorum e Germania Moguntiae, 417. — eucharisticus nationalis e tota Brasilia,

503, 547. — internationalis pro Unione Foederali Eu­

ropea instauranda, Romae habitus, 507. — de Apostolatu provehendo a Fratribus

Min. Capuccinis, Romae habitus, 551. Conventus mixti acatholicorum cum catholi­

cis, in quibus de rebus fidei tractatur. Prohibitum est eos convocare vel insti­tuere, hisque interesse iuxta can. 1325 § 3. Potiore iure nefas est catholicis partici­pare « oecumenicis » conventibus sine prae­vio S. Sedis consensu, 257.

Cor Immaculatum B. M. V. , 106, 171, 179, 492; et Polonia Eidem consecrata, 325. V. Consecratio humanae familiae.

Copti. V. Pachomius (S.).

D

dalla Costa Card. Elias. Ei B. P. gratulatur quina episcopatus lustra explenti, 403.

de Barros Cámara Card. Iacobus, Legatus Summi Pontificis ad quintum Conventum eucharisticum nationalem e tota Brasilia in urbe Portalegrensi, 547.

de Elue (S.) Nicolaus. C. Litterae Decreta­les : descriptio vitae, 49; miles, Legatus, 50; paterfamilias, eremita, 52; pater pa­triae, pacis restituier, alter reipublicae conditor, 56; medicus Helvetiorum, 57. Causae historia, 57 ; sollemnis canonizatio, 61. — Universae Helvetiae primus ac prae­cipuus caelestis Patronus declaratur, 235.

de Jong Card. Ioannes. Ei B. P. scribit sae­culo elapso a libera scholarum institutione Batavis catholicis recognita, 110.

Delanoue (B.) Ioanna. Recensio vitae, 314, et actorum causae, 816. Beata renuntiatur,

318. Eius caritatem et sanctitatem B. P. exaltat, 36.

de Lestonnac (B.) Ioanna. Decretum de mi­raculis, 156; Relatio causae in Consisto­rio, 282; Decretum de « T u t o » , 512, pro eius canonizatione.

Diaconatus. Quae sit materia et forma in eius collatione, 6 ss.

Dioeceses : — noviter erectae: Austiniensis, 97; Lyco-

politana coptorum, 172; Ambatensis, 311; Liscioeivensis, 483.

— Massiliensis ad archiepiscopalem evehitur, 309.

— Camberrensis simul Gulburnensis appel­labitur et ad archiepiscopalem evehitur, 353.

— immediatae S. Sedi subiectae: Washing-tonensis, 100; Massiliensis, 309; Camber­rensis et Gulburnensis, 353.

— suffraganeae : Austiniensis Metropolitanae S. Antonii, 98; Lycopoli tana Patriarchatui Alexandrino Coptorum, 173; Ambatensis Metropolitanae Quitensi, 311; Liscioei­vensis Metropolitanae Hamceuvensi, 484.

— dismembratae : S. Antonii, Galvestonien-sis, Dallasensis, 97; Thebana, 172; Quiten­sis, 31.1 ; de Conceptione et Chaco, 438.

— quarum fines mutantur. V. Fines. V. Exar­chatus.

Dispensatio ab impedimentis matrimoniali­bus, impetrata pro certo et determinato gradu valet etiam pro alio impedimento eiusdem speciei in aequali vel inferiori gradu, 386, I I .

Dominicana Respublica. Eius laus ac fiducia B. P. erga eam, 78.

E

Educatio catholica provehenda, 118. De ea in Conventu e cunctis Americae nationibus Paxiae actum est, 403. B. P. notas catho­licae educationis illustrat educatoribus in eodem Conventu coadunatis eisque gratu­latur ac vota promit, 465 ss.

Einaudi Exc. Aloisius, Reipublicae Italicae Praeses. Ei B. P. gratulatur ac vota pro­mit 557.

Ellogia Sanctorum in Martyrologio inserenda, 124.

Eparchia nova Lycopoli tana Coptorum in Ae-gypto erigitur, 172.

Episcopatus. Quae sit materia et forma in eius collatione, 6 ss.

Eugenius Pp. I a B. P. commemoratur, 248. Exarchatus tres constituuntur in Canada

pro fidelibus rutheni ritus, 287. Excommunicatio de qua in can. 2341. Ad eam

incurrendam sufficit ut quis, ausu teme­rario, personam ex recensitis in eodem

Index rerum "analyticus 605

canone conveniat coram laico iudice; nec requiritur üt 'persona conventa re a iudice citetur, SOI.

F

Facultas audiendi confessiones sacerdotibus maritimum iter agentibus concessa exten­ditur ad sacerdotes iter aërium facientes, 17.

Ferrini {B.) Gontardus, C. Recensio vitae, 18; et actorum causae, 23. Beatus renun­tiatur, 25.

Fines immutantur : — inter Abbatiam S. Mariae Montis Oliveti

Maioris et dioeceses Arretinam et Pien-tinam, 90.

— inter dioeceses Soeiiiienensem et Nimsciia-nam, 93.

— inter archidioeceses Baltimorensem et Wa­shingtonensem, 100.

— inter dioeceses Sivanzeanam et Siünhoa-vensem. 121.

— inter dioeceses Romanam et Ostiensem, 341.

Forma pro singulis Ordinibus una in colla­tione Diaconatus, Presbyteratus et Episco­patus declaratur, 6 ss.

Forma canonica matrimonii. Ad eam servan­dam, abrogato altero comma paragraphi secundae can. 1099, omnes baptizati in Ec­clesia catholica tenentur a die .1 Ianuarii anni MOMXLIX, 305.

Forma celebrationis matrimonii. Per prae­scriptum can. 1097 § 2 in fine, canoni 1099 § 1, n. 3 non derogatur, 386.

Fossati Card. Mauritius. Ei B. P. gratula­tur dena lustra sacerdotii et quina episco­patus celebraturo, 549.

Fraternitas inter populos a B. P. inculcatur, 13, 253, 507.

Fratres Minores Capuccini. Eis B. P. gratulatur eosque monet ac hor­tatur post Conventum ex universo Ordine Romae habitum de apostolatu provehendo, 551.

G

Genesis. De genere litterario undecim prio­rum capitum eiusdem, 47.

Gallia. Fiducia ac vota B. P. erga eam, 464. Germania :

B. P. eius christifideles Moguntiae coadu­natos alloquitur, conventum primum ca­tholicorum anni 1848 commemorans, stu­dium unitatis in Fide per Actionem catho­licam contra periculum eversionis ordinis socialis commendat eosque hortatur ac be­nedicit, 417 ss.

— Eius Episcopos B. P. dilaudat, monet, hor­tatur, 544 ss.

Gerosa (B.) Vincentia. Decretum de miraculis, 384; Decretum de « Tuto », 561, pro eius canonizatione.

Goretti (B.) Maria, V. M. Recensio vitae, 27, ac martyrii, 29, et ac­torum causae, 30. Beata renuntiatur, 31.

— Reassumptio causae pro eius canoniza­tione, 42.

Gradus academicus Licentiae. V. Licentia. Graecia. Bellum in ea exardens B. P. de­

plorat, 252. Granito Pignatelli di Belmonte Card. Ianua­

rius, a B. P. commemoratur, 247.

H

Hebraicus populus. V. ludaei. Helvetia. Eius primus et praecipuus Patro­

nus caelestis S. Nicolaus de Fliie, 235.

Hess (P.) Beda. Minister generalis Fratrum M. Conventualium. Ei B. P. scribit, quin­to vertente saeculo ab obitu S. Coletae a Corbeia, 104.

Hibernia. V. Collegium Hibernicum. V. Opus Apostolicum.

Hierarchia ecclesiastica populosque Patriar­chatum Alexandrini coptorum. B. P. eis scribit sexto decimo exeunte saeculo ab obitu S. Pachomii, coenobiticae vitae con­ditoris, 241.

Hierarchia ecclesiastica- et Congregatione» Marianae, 400.

Hispania. Laeta fiducia ac vota B. P. erga eam, 555.

Hollandia. V. Scholae. Hungaria. Eius Pastores, clerum, christifi­

deles B. P. laudat monet, hortatur, 254.

I

Impositio manuum est materia una in colla­tione s. Ordinis diaconatus, presbyteratus et episcopatus, 6. Facienda est phisice tan-gendo caput Ordinandi, quamvis tactus moralis ad validitatem sufficiat, 7.

India. De Actione catholica promovenda B. P. Indiarum Episcopis scribit, 328.

Indigenae sacerdotes. V. Collegium S. Petri. Indigentes populi a B. P. commendantur ne

fama pereant, 85. Indulgentia plenaria, in solamen fidelium

causa postremi belli vita functorum, chri­stifidelibus occasione Praecepti Paschalis a. 194S conceditur, 94.

Indulgentiae ac privilegia concessa sodalibus Operis Apostolici , 425.

Instituta saecularia christianae perfectionis adquirendam Motu Proprio de eorum laude et confirmatione, 283; Instructio, seu su­premae normae ad eadem Instituta recte constituenda" et ordinanda, 293.

606 Index rerum -analyticus

Internuntiatura Apostolica erigitur in Ae­gypti regno, 72.

Introducti/) causae pro beatificatione : S. D. Iosephi M. Yerovi, 122; S. D. Antoniae Mariae a Misericordia, 381; S. D. Marthae Le Bouteiller, 471; SS. D, Leonis Ignatii Mangin et Pauli Denn, Petri Tehou, Annae Wang et Sociorum, 473 ; S. D. Iosephi Mo­rello, 513.

Institutum pro sacerdotibus Statuum Foede­ratorum Americae septentrionalis ad al­tiora studia provehendis in Urbe Conditur, 108.

Ioseph (S.), Protector Societatum christiana­rum operariorum italicoruui (A.C.L.I.), 832.

Italia. Spes B. P. ac eius vota, erga eam, 558. Janssens P. Ioannes Baptista, S. I. Praepo­

situs Generalis. Ei B. P. scribit de Apo­stolatu Orationis, 500.

Ius Superioris religiosi inspiciendi subdito­rum litteras. V. Religiosi exempti.

îudaei. De sensu quo locutiones « perfidi iu-daei » et « iudaica perfidia » interpretari possunt, in oratione sollemni feriae sextae in Parasceve pro populo hebraico, 342.

L

Lavitrano Card. Aloisius Ei B. P. gratula­tur dena sacerdotii lustra explenti, 111.

Lebrun Exc. P. D. Lucianus. Ep. Augusto-dunensis. Ei B. P. scribit ob commehiora-tionem praedicationis a S. Ioanne Eudes sub praesidio Immaculati Cordis B. Ma­riae V. inceptae in ea dioecesi, 106.

Le Clerc (B.) Alexia, seu Maria Teresia a Iesu. Recensio vitae, 22S; et actorum cau­sae, 232. Beata renuntiatur, 234.

Legati, a B. P. missi ad Conventus : Coloniae Agrippinae, 372; Compostéllanum, 461; Pa­xiae, 463; Porialegrensem, 547.

Licentia, academicus gradus, Const. Apost. « Deus scientiarum » servatis normis ob­tentus, eosdem sortitur iuridicos effectus ac Laurea ante eandem Constitutionem, nisi..., 260.

Libri prohibiti. Damnantur opera omnia a ioanne Paulo Sartre conscripta, 511.

Ligamen inter Religionem et humanitatis cul­tum est instaurandum pro unione et pace Europae, 509.

Liturgiae spiritum B. P. commendat, 540. Loca sacra Palaestinae nunc turbata funesto

conflictu, 13, 253 ; B. P. preces implorat ut inibi concordia et pax redintegretur, 171, 434; proborum hominum conatus ad eam assequendam dilaudat, 435; quaedam pro­ponit consilia ad causam recte componen­dam, 435.

M

Mannix Exc., P. D Daniel, archiepiscopus Melburnensis. lui B. P. gratulatur ob sol­lemnia celebranda saeculo vertente ab Ec­clesia Melburnensi constituta, 177.

Mansfeld (R. P.) Carolus, Clericorum reg. Ministrantium infirmis Praefectus Gene­ralis. Ei B. P. scribit ob Conventum ex universo Ordine indictum, 245.

Martyrologium. Nova ellogia in eo inserenda, 124.

Materia pro singulis Ordinibus una in col­latione Diaconatus, Presbyteratus et Epi­scopatus est impositio manuum, 6 ss.

Matrimonium per procuratorem. Mandans ipse procuratorem, de quo in can. 1089 § 1, designare debet; nec designationem alii committere valet, 302. V. Baptizati in Ecclesia catholica. V. Forma celebrationi* m. V. Dispensatio ab impedimentis matri­monialibus.

Micara Card. Clemens. Legatus a B. P. ad sacra sollemnia Coloniae Agrippinae cele­branda, 872.

Migone Exc. P. D. Iosephus. Ei B. P. gratu­latur quinquagesimum sacerdotii annum impleturo, 404.

N

.Xasalli Rocca de Comeliano Card. Ioannes B. Ei B. P, gratulatur quinque abhinc lustra ad sacram purpuram adlecto, 216.

Nicolaus (S.) Barensis dioecesis Ilioiensis. Pa­tronus caelestis declaratur, 290.

Normae : — dantur ad Instituta saecularia christianae

perfectionis adquirendae recte constituen­da et ordinanda, 293.

— de quinquennali relatione a religionibus, a societatibus vitae communis et ab insti­tutis saecularibus facienda, 878.

— servandae ab omnibus ubique terrarum quoad regimen sodalitatum, quae Congre­gationes Marianae appellantur, 399.

— pro regimine Operis Apostolici in Hiber­nia, 423.

O

Opera ei scripta prohibita. Y. Libri. Opus Apostolicum in Hibernia coordina.tur,

423. Indulgentiae ac privilegia in favorem eius sodalium, 425.

Ordo sacer diaconatus, presbyteratus et epi­scopatus illustratur quoad essentiam, quoad materiam, quoad formam, 5 ss.

Index nominum religionum 607

P

Pachomius (S.), coenobiticae vitae conditor. A B. P. commemoratur, 241.

Palaestina. V. Loca sacra P. Palliorum Postulatio, 283. Patroni caelestes declarantur : S. Nicolaus

Barensis pro Dioecesi Rioiensi, 290; B. Maria V. « a Salute » civitatis « Monfal-coue », 364 ; B. Martinus de Porres pro Operibus iustitiae Reipublicae Peruvianae, 444; S. Iosephus Calasanctius omnium scholarum popularium christianarum ubi­que exsistentium, 054; B. Maria V. , Im-maculati Cordis titulo, pro dioecesi Siii-ceuvensis, 492; B. Maria V. de gratiis, vulgo « Madonna di Montenero » pro Tu­scia universa, 536.

Pax. V. Pius Pp. XII. Pentateuchus. De tempore documentorum

eiusdem, 45. Perantoni (P.) Pacificus, Minister generalis

Ordinis Fratrum Minorum. Ei B. P. scri­bit, quinto vertente saeculo ab obitu S. Co­letae a Corbeia, 104.

Pius Pp. XII : — Pacem auspicatur, anxius de eius instau­

ratione, 8 ss., 114, 137 ss., 169, 180, 252, 338, 433, 509 s.

— dilaudat auxilium praestantes in operibus pacis, 16, 115, 181, 253, 507; vel caritatis erga indigentes, 85, 115.

— eversionem ordinis socialis praecavet, 418 s., 546.

— unitatis et concordiae vinculum inculcat, 13, 119, 137, 139, 546.

— fraudes contra iura ac bonum religionis et humanitatis deplorat, 9 ss., 839.

— reformatio in re sociali, quae sit iusta et necessaria, auspicatur, 251.

— Preces implorat ad pacem conciliandam, 108, 169.

— Legatos Nationum alloquitur : Dominica­nae Reipublicae, 73; Argentinae, 112; Bra­siliae, 180; Aequatorianae Reipublicae, 338; Galliae, 464; Belgii, 553; Hispaniae, 555.

Pia y Deniel Card. Henricus, Archiep. Tole­tanus, Legatus Summi Pontificis ad San­ctuarium Compostellanum S. Iacobi, 461.

Polonia. Litteris ex episcopali coetu czesto-choviensi datis B. P. respondet, 33, 324.

— B. V. episcopos orientalis ritus ex ea aba-

etos exaltat, 33.

— insectationes maiorum hominum contra

Ecclesiam B. P. deplorat, zelumque Epi­

scoporum et cleri dilaudat, hortatur, 33ss.,

324 ss.

Pontificalis Romanus. Eius singuli ritus de

sacra Ordinatione sancte serventur, 7.

Praefecturae Apostolicae : — noviter erectae: de Sintang, 440; Para-

kuensis, 487. — in dioecesim erecta: Liscioeivensis, 483. — in Vicariatum Apost, erectae : Iringaën-

sis, 306; Basankusuensis, 308; Insularum de Cook, 355; Ipamuensis, 359; de Queen-stown, 441; de Makassar, 486; Ghardaien-sis in Sahara, 534; Montana, 535.

— quarum fines mutantur : Parakuensis, 297; Niameyensis, io i.

Praelatura « nullius » Moyobambensis erigi­tur, 529.

Preces. B. P. petit ad pacem assequendam, 170; in Palaestina, 433.

Presbyteratus. Quae sit materia et forma in eius collatione, 6 ss.

Privilegia ac indulgentiae concessa sodalibus Operis Apostolici , 425.

Privilegium fori. V. Excommunicatio, Su­spensio.

Procurator ad matrimonium contrahendum, de quo in can. 1089 § 1, ab ipso mandante designari debet; nec mandans designatio­nem alii committere valet, 302.

Proscriptio librorum. V. Libri prohibiti.

Pucci (S. D.) Antonius Maria. Decretum de virtutibus pro eius beatificatione, 153.

Pueri inducantur ad preces pro pace funden­das, 171.

B

lief ormai io in re sociali, quae sit iusta et

necessaria, a B. P. auspicatur, 251.

Relatio Causarum in Consistorio, pro canoni­

zatione B. Ioannae de Lestonnac et B. Vin-

centiae Gerosa, 282.

Relatio quinquennalis, a religionibus, a so­

cietatibus vitae communis et ab institutis

saecularibus facienda, novis normis mo­

deratur, 378.

Religio erit fundamentum Unionis Foedera-

lis Europeae instaurandae, 509.

Religiosi exempti, in casibus in quibus Ordi­

nario loci subiiciuntur, libere possunt, ad

-normam can. 611, litteras nulli obnoxias

inspectioni ad eundem Ordinarium mit­

tere et ab eodem recipere, 301. V. Relatio

quinquennalis.

Ritus orientalis. Fideles r. or. recipere pos­

sunt Sacramentum confirmationis a pre­

sbyteris latini ritus, dummodo.. . , 422.

Roma catholica, caput orbis terrarum adver­

sa t i ab inimicis Christ i : oportet vigilare

et orare, 14, 137 ss. V. Clerus urbis.

Romançon (B.) Benildus. V. Benildus.

Rutheni ritus fideles. Pro eis tres Exarchatus

constituuntur in Canada, 287.

608 Index rerum analyticus

S

Sacerdotes indigenae. Ad eos altius excolen­dos Collegium S. Petri in Urbe instituitur. B. P. eosdem adhortatur, 374.

Sacerdotes persecutione probatos B. P. bene­dicit, 16.

Sacramentum. V. Matrimonium. V. Confirma­tionis sacr. V. Ordo sacer.

Saeculares commemorationes. V. Centenariae commemorationes.

Scholae. De libera scholarum institutione cen­tum abhinc annos Batavis catholicis reco­gnita, 110.

Sina. Bellum in ea exardens B. P. deplorat, 252.

Scripturae Sacrae cognitionem et usum B. P. commendat, 546. V. Pentateuchus. Genesis.

Suspensio de qua in can. 2341. Ad eam incur­rendam sufficit ut quis, ausu temerario, personam ex recensitis in eodem canone conveniat coram laico iudice; nec requi­ritur ut persona conventa re a iudice ci­tetur, 301.

Syndacati operariorum. Eorum finis, 336.

T

Tómele R. P. Vincentius, Ordinis Cler. Reg. pauperum Matris Dei scholarum piarum Praepositus Generalis. Ei B. P. scribit ter­tio exeunte saeculo ab obitu S. Iosephi Calasanctii, 369.

Traditio instrumentorum non est necessaria ad sacrorum Ordinum Diaconatus, Pre­sbyteratus et Episcopatus validitatem, 6.

U

Unio Foederatis Europea instauranda, 507. Unio populorum a B. P. auspicata, 13, 258.

Universitas catholica studiorum Fluminis Ia­nuarii in Brasilia canonice erigitur ac « Pontificia » declaratur, 43.

T

Vachon Exc. P. D, Alexander, Archiep. Octa-viensis. Ei B. P. gratulatur primo ver­tente saeculo a Catholica Studiorum Uni­versitate Octaviensi condita, 458.

Vicariatus Apostolici: — noviter erect i : ïringaënsis, 306; Basanku-

suensis, 308; Insularum de Cook, 355; Owerriensis, 357; Ipamuensis, 359; Beth-lehemensis, 360; de Chaco Paraguayano, 438; Praetoriensis, 443; Makassarensis, 486 ; Kampalensis, 532; Ghardaiensis in Sahara, 534; Montanus, 535.

— Transvaallensis deinceps « loannesburgen-sis » appellabitur, 183.

— Dahomey deinceps « Ouidahensis » appel­labitur, 298.

— De Onitsha-Owerri in duos dividitur, 357. — De Kroonstad deinceps « Kroonstadensis »

appellabitur, 360. — Guamensis territorio insulae Vake auge­

tur, 470. — quorum fines mutantur : Ouidahensis, 297 ;

Onitshaënsis, 357; de Kroonstad, 360; de Chaco, 438; de Pontianac, 440; Transvaa-lensis et Kimberliensis, 443; Nili Superio­ris, 532.

Votum politicum in eligendis populi legisla­toribus ac rectoribus est grave officium christifidelium, 119.

Z

Zilianti (R. D.) Romualdus M., 8. Mariae Montis Oliveti O. S. B. Abbas Generalis. Ei B. P. scribit sexto exeunte saeculo ab obitu B. Bernardi Ptolomaei, 243.

Q U A D R A G E S I M U M VOLUMEN

C O M M E N T A R I I O F F I C I A L I S « A C T A A P O S T O L I C A E SEDIS »

A B S O L V I T U R D I E XXXI M . D E C E M B R I S A . M C M X L V I I I

T Y P I S P O L Y G L O T T I S V A T I C A N I S

Anne XX Gitta del Vaticano, lunedì 29 novembre 1948 Num. 4

ACTA APOSTOLICAE SEDIS SUPPLEMENTO PER LE LEGGI E DISPOSIZIONI

DELLO STATO

D E L L A C I T T A ÌB Ì Ì D E L V A T I C A N O

Pontificato di S. S. PIO XII - Anno X

XL VII. - Ord inanza de l G o v e r n a t o r e d e l l o Stato in ma­

ter ia di tariffe pos ta l i .

29 novembre 191fi

IL GOVERNATORE DELLO STATO

Visto l'art. 5, capov. 1 della legge fondamentale della Oittà del Vati­

cano, 7 giugno 1929, n. I, nonché gli articoli 2 e 20, lettera c) n. 5 della

legge sulle fonti del diritto, 7 giugno 1929, n. II;

Vista l'ordinanza 30 luglio 1929, n. VII, relativa al servizio postale ;

Viste le ordinanze 30 settembre 1947, n. XLIV, e 14 ottobre 1947,

n. XLV, in materia di tariffe postali;

Visto l'Accordo tra la Santa Sede e l'Italia in materia di tariffe

postali, 18 novembre 1948;

Udito il parere del Consigliere generale dello Stato;

ORDINA

Art. 1. - A partire dal 1° dicembre 1948 la tabella di cui all'art. 1

dell'ordinanza 14 ottobre 1947, n. XLV, per la francatura di corrispon-

18 Acta Apostolicae Sedis - Supplemento

deuza e altri effetti postali diretti dalla Città del Vaticana in Italia,

è sostituita dalla tabella seguente :

I - CORRISPONDENZE

Lettere e biglietti postali:

per ogni porto di gr. 15 o frazione L. 16 —

Cartoline postali di Stato e dell'industria privata:

semplici » 1 3 —

con risposta pagata . . . » 26 —

Cartoline illustrate, comprese quelle di Stato e dell/industria,

privata non illustrate :

con la sola firma dello speditore e la data. ... ^ . . . . » 5 —

con frasi di convenevoli espresse in un massimo di 5 parole » 6 —

Biglietti da visita con non più di 5 parole di convenevoli . . » 6 ~~

Carte manoscritte:

primo porto di gr. 250 » 25 —

per ogni porto successivo di gr. 50 o frazione . . . . . . . 5 —

Stampe non periodiche e stampe periodiche spedite di seconda

mano : per ogni 50 gr. o frazione di 50 gr. . . . » 5 —

Pieghi contenenti libri spediti sottofascia da Case editrici

o librarie: per ogni 50 gr. o frazione (limite consen­

tito, massimo gr. 700) » 4 —

Carte punteggiate per uso dei ciechi:

per ogni kg. o frazione di kg. . . . . » 1 —

Campioni senza valore:

per i primi 100 gr . . . » 10 —

per ogni 50 gr. o frazione in più . . . » 5 —

Espressi : oltre la francatura ordinaria . • » 40 —

Raccomandazione: oltre la tassa di francatura » 35 —

per i campioni contenenti saggi gratuiti di medicinali . . » 1.0 —

per le carte punteggiate ad uso dei ciechi » 2 —

Indennità per oggetti raccomandati smarriti:

per pieghi chiusi o aperti » 300 —

per saggi gratuiti di medicinali . . \ » 100 —

per le carte punteggiate ad uso dei ciechi . . . , . . » 10 —

Leggi e disposizioni dello Stato della Città del Vaticano Ï9

Assicurazione: oltre le tasse di francatura e di raccomanda­

zione:

ordinaria: per le prime 300 lire . L. 15 —

per ogni 100 lire o frazione in più . )) 5 —

contro i rischi di forza maggiore (oltre i diritti di racco­

mandazione e di assicurazione ordinaria) per le pri­

me 300 lire » 1 5 —

per ogni 100 lire o frazione in più • . . . . ' . . . . » 5 —

Scatolette con valore dichiaralo : oltre i diritti di raccomanda­

zione e di assicurazione : fino a 250 gr. . . . . » 40 —

per ogni 50 gr. o frazione in più » 8 —

Diritto di ricomposizione in dogana » 16 —

Diritto di assegno : oltre le tasse di francatura e di raccoman­

dazione ed eventualmente di assicurazione . . . » 12 —

Avvisi di ricevimento :

se chiesto all'atto dell'impostazione » 18 —

se dopo . » 36 —

Limili: I limiti di peso, di dimensione e di valore di tutti gli

oggetti di corrispondenza sono quelli stessi stabiliti

per il servizio interno dell'Italia.

II - PACCHI

Ordinari non ingombranti:

fino a 1 kg . L. 50

da oltre 1 fino a 3 kg » 100 —

» 3 5 » )) 140 —

» 5 1.0 » » 225 —

» 10 15 » » 300 —

» 15 20 » )) 34.0 —

Ordinari ingombranti: aumento del 50% sulla tariffa predetta.

Recipienti vuoti di ritomo : non ingombranti » 00 —

ingombranti : aumento del 50% sulla tariffa predetta.

Urgenti (la tassa è comprensiva del diritto di recapito per

espresso) : non ingombranti:

fino a 1 kg ; . . . . » 170 —

da oltre 1 fino a 3 kg. . » 280 —

» 3 5 » » 400 —

10 Acta Apostolica» Sedis Supplemento

ingombranti (aumento della tassa corrispondente al 50%

della tariffa dei pacchi urgenti non ingombranti).

Pacchi con assegno: oltre la tassa di spedizione ed eventual­

mente di assicurazione L. 12 —

Pacelli con valore dichiarato: diritto di assicurazione ordina­

ria, oltre la tassa di spedizione :

per le prime 300 lire )) 15

per ogni 100 lire o frazione in più )) 5 —

Pacchi contenenti libri spediti da Case editrici c librarie: ridu­

zione del 25% sulla tariffa dei pacchi ordinari.

Indennità di smarrimento di pacchi ordinari: indennità pari

al danno accertato, con massimo di :

fino a 3 kg . . . . . . y> 260 —

da 3 a 5 kg » 310 —

» 5 a 10 » » 410 —-

» 10 a 15 » » 560 —

"» 15 a 20 » » 710 —

Indennità di. smarrimento di pacchi con valore dichiarato:

pari al danno accertato, con un massimo equivalente al­

l'ammontare del valore dichiarato.

Diritto di ricomposizione in dogana )) 16 —

III - VAGLIA

Tassa di emissione (oltre il prezzo del modulo in L. 5) :

fino all'importo di L. 300 — L. 10 —

oltre L. 300 — fino a L. 500 — )) 14 -

per somme superiori a L. 500 — fino a L. 1000 —, L. 2 in

più per ogni L. 100 — o frazione ;

per somme superiori a L. 1000 — fino a L. 5000 —, L. 2 in

più per ogni L. 500 — o frazione ;

per somme superiori a L. 5000 —, L. 2 in più per ogni lire

1000 — o frazione.

Vaglia telegrafici:

oltre la tassa di emissione e quella telegrafica è dovuto per .

ogni vaglia un diritto di . )> 10

Leggi e di8poÉi^ni^&eUû-'Btato-dëlM-<C^tà:dèl Vaticano lì

Art. 2. - A partire dalla medesimadatadel 1° dicembre 1M8/l'im­

porto della francatura delle corrispondenze e altri oggetti postali diretti all'estero — esclusa l'Italia — è stabilito come segue :

Lettere e biglietti 2~>ostali:

primo porto di gr. 20 . . . . . . . . . . . . . L. 40 —

per ogni porto successivo di gr. 20 )) 25 ~

Cartoline postali di Stato e dell'industria privata:

semplici » 2 5 —

con risposta pagata » 50 —

Cartoline illustrate, comprese quelle di Stato e dell'industria

privata non illustrate:

con la sola firma dello speditore e la data » -8 -

coii frasi di convenevoli espresse in un massimo di cinque

parole ' . . . . . » S —

Biglietti da visita con non più di 6 parole di convenevoli . » 8 —

Carte manoscritte: K ,

primo porto di gr. 250 )) 40 —

per ogni porto successivo di gr. 50 o frazione . . . . » 8 ----

Stampe non periodiche e stampe spedite di seconda mano:

per ogni 50 gr. o frazione di 50 gr » 8 —

Carte punteggiate per uso dei ciechi:

per ogni kg. o frazione di kg )> 4 —

Campioni senza valore:

per i primi 100 gr )) 16 —

per ogni 50 gr. o frazione in più » S —

Espressi: oltre la francatura ordinaria » 80 —

Raccomandazione: oltre la tassa di francatura » 60 —

per i campioni contenenti saggi gratuiti di medicinali . » 60 —

per le carte punteggiate ad uso dei ciechi » 60 —•

Indennità per oggetti raccomandati smarriti fr. oro 25

Assicurazione : oltre le tasse di francatura ordinaria e di rac­

comandazione : per ogni 300 franchi oro dichia­

rati o frazione L. 65 —

Ada Apostolicae Sedis - Supplemento.

Scatolette con valore dichiaralo: oltre i diritti di raccoman­

dazione e di assicurazione : fino ai 250 gr. . . . L. 160 —

per ogni 50 gr. o frazione in più » 40 —

Diritto di ricomposizione in dogana . . . . . . . . . y> 65 —

Diritto dì assegno: oltre le tasse di francatura e di raccoman­

dazione ed eventualmente di assicurazione . . . » 35 —

Avvisi di ricevimento : se chiesto all'atto dell'impostazione . » 40 —

se dopo - • • » . 65 —

Art. 3. - La presente ordinanza sarà pubblicata, oltre che nei modi

ordinari, mediante affissione negli unici postali dello Stato, alla porta

degli uffici del Governatorato e nel Cortile di S. Damaso, ed entrerà in

vigore nel giorno stesso della sua pubblicazione.

Città del Vaticano, ventinove novembre millenovecentoquarantotto.

IL GOVERNATORE

C A M I L L O S E R A F I N I

I

i

Anno XX Città del Vaticano, martedì 28 dicembre 1948 Num. 5

ACTA APOSTOLICAE SEDIS SUPPLEMENTO PER LE LEGGI E DISPOSIZIONI

DELLO STATO

D E L L A C I T T A D E L V A T I C A N O

Pontificato di S. S. PIO XII - Anno X

N. XLVIIT - Ordinanza de l Governa to re de l lo Stato c o n la

quale è autorizzata la emiss ione di f r a n c o b o l l i pe r posta

aerea de l v a l o r e di L. 250 e L. 500.

28 dicembre 19If8

IL GOVERNATORE DELLO STATO

Visto l'art. 5, capov. 1, della legge fondamentale della Città del Va­

ticano, 7 giugno 1929, n. I ;

Visti gli art. 2 e 20 lett. e), n. 5, della legge sulle fonti del diritto,

7 giugno 1929, n. Il;

Vista l'ordinanza 30 luglio 1929, n. VIII, relativa al servizio po­

stale ;

Vista l'ordinanza 15 giugno 1938, n. LXII, relativa alla corrispon­

denza da inoltrarsi per via aerea ;

Vista l'ordinanza 10 novembre 1947, n. XLVI, con la quale è autoriz­

zata la emissione di una nuova serie di francobolli per posta aerea ;

udito il parere del Consigliere generale dello Stato ;

ORDINA

Art. 1. - ÍJ autorizzata la emissione di due specie di francobolli da

valere per il pagamento delle sopratasse dovute per la corrispondenza

da inoltrare per via aerea.

26 Acta Apostolicae Sedis - Supplemento

Art. 2. - I francobolli di cui al precedente articolo, stampati in cal­

cografìa recante, in filigrana, il disegno delle Chiavi decussate, hanno,

rispettivamente, il valore di L. 250 e L. 500, e le loro caratteristiche

sono determinate come segue :

Dimensioni : mm. 32 x 41 compresa la dentellatura ; formato orizzon­

tale ; figurazione : l'Arcangelo Raffaele che accompagna il giovane To­

bia ; diciture : in alto, su due righe : POSTA AEREA VATICANA ; in basso,

l'indicazione del valore.

Colori: per il valore da L. 250, ardesia; per il valore ó?a L. 500,

oltremare.

Art. 3. - La presente ordinanza sarà pubblicata, oltre che nei modi

ordinari, mediante affissione alla porta degli Unici del Governatorato,

nel Cortile di S. Damaso e negli Uffici Postali, ed entrerà in vigore nel

giorno stesso della sua pubblicazione.

Città del Vaticano, ventotto dicembre millenovecentoquarantotto.

IL GOVERNATORE

C A M I L L O S E R A F I N I