“กฎหมายว่าด้วยข้อมูลข่าวสารของราชการ”

11.ข้อ สรุป...

พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540

Start

1. ข้อมูลข่าวสารที่เปิดเผยได้1.1 ข้อมูลข่าวสารที่ลงพิมพ์ในราชกิจจานุเบกษาแล้ว เช่น 1.1.1 โครงสร้าง และการจัดองค์กรในการดำเนินงาน 1.1.2 สรุปอำนาจหน้าที่ที่สำคัญ และวิธีการดำเนินงาน 1.1.3 สถานที่ติดต่อเพื่อขอรับข้อมูลข่าวสารของราชการ 1.1.4 กฎ มติคณะรัฐมนตรี ข้อบังคับ คำสั่ง หนังสือเวียน ระเบียบ แบบแผน นโยบาย หรือ การตีความ ทั้งนี้เฉพาะที่จัดให้มีขึ้นโดยมีสภาพอย่างกฎ เพื่อให้มีผลเป็นการทั่วไปต่อเอกชนที่เกี่ยวข้อง 1.1.5 ข้อมูลข่าวสารอื่นตามที่คณะกรรมการฯ กำหนด1.

1. ข้อมูลข่าวสารที่เปิดเผยได้1.2 ข้อมูลข่าวสารอื่นตามที่คณะกรรมการฯ กำหนด 1.2.1 แผนงานโครงการรายจ่ายประจำปี 1.2.2 คู่มือ หรือคำสั่งเกี่ยวกับการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ของรัฐ 1.2.3 สัญญาสัมปทาน สัญญาที่มีลักษณะเป็นการผูกขาดตััดตอน หรือ สัญญาร่วมงานกับเอกชนในการจัดทำบริการสาธารณะ เป็นต้น1.

2. ข้อมูลข่าวสารที่ไม่ต้องเปิดเผย2.1 ข้อมูลข่าวสารของทางราชการที่อาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อ สถาบันพระมหากษัตริย์จะเปิดเผยมิได้ 2.2 ข้อมูลข่าวสารที่หน่วยงานของรัฐ หรือเจ้าหน้าที่ของรัฐอาจมีคำสั่งมิให้เปิดเผยได้ (โดยคำนึงถึงการปฏิบัติหน้าที่ตามกฎหมายของหน่วยงานของรัฐ ประโยชน์สาธารณะ และประโยชน์ของเอกชนที่เกี่ยวข้องประกอบกัน)2.

3. ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคล3.1 หน่วยงานของรัฐจะเปิดเผยข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคลที่อยู่ในความควบคุมดูแลของตนต่อหน่วยงานของรัฐแห่งอื่น หรือ ผู้อื่น โดยปราศจากความยินยอมเป็นหนังสือของเจ้าของข้อมูลที่ให้ไว้ล่วงหน้า หรือ ในขณะนั้นมิได้ เว้นแต่ เพื่อประโยชน์การศึกษาวิจัยโดยไม่ระบุชื่อ หรือ ส่วนที่ทำให้รู้ว่าเป็นข้อมูลข่าวสารของบุคคลที่เกี่ยวกับบุคคลที่เกี่ยวกับบุคคลใด ต่อเจ้าหน้าที่ของรัฐ เพื่อป้องกันการฝ่าฝืน หรือ ไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย การสืบสวน การสอบสวน หรือ การฟ้องคดี หรือ ต่อศาล เป็นต้น (มาตรา 24) 3.2 บุคคลย่อมมีสิทธิที่จะได้รู้ถึงข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคลที่เกี่ยวกับตน และเมื่อบุคคลนั้นมีคำขอเป็นหนังสือ3.

4. การขอข้อมูลข่าวสารบุคคลที่ประสงค์จะขอตรวจดู ศึกษาค้นคว้า หรือขอสำเนาข้อมูลข่าวสารทำเป็นหนังสือ ยื่นคำขอเป็นลายลักษณ์อักษร ลงลายมือชื่อพร้อมทั้งแสดงเหตุผล และความจำเป็นต่อ ผู้มีอำนาจอนุญาต สำหรับกรณีจำเป็นเร่งด่วน อาจขอด้วยวาจาหรือทางโทรสารก็ได้ โดยให้แจ้งชื่อตำแหน่ง และที่อยู่ของผู้ขอ ทั้งนี้ ให้เป็นดุลยพินิจของผู้มีอำนาจอนุญาต

4.

5. ข้อมูลข่าวสารใดหากมีกฎหมาย ระเบียบอื่น หรือ มติคณะรัฐมนตรี

กำหนดวิธีการปฏิบัติเกี่ยวกับข้อมูลข่าวสารนั้นไว้เป็นพิเศษ การขอข้อมูลข่าวสาร และการอนุญาตจะต้องปฏิบัติตามกฎหมาย ระเบียบ หรือมติคณะรัฐมนตรีดังกล่าวด้วย

5.

6. ผู้มีอำนาจอนุญาต

ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของข้าราชการพลเรือน หรือข้าราชการครู ซึ่งมีหน้าที่ครอบครอง หรือควบคุมดูแลข้อมูลข่าวสารนั้น

เป็นผู้ดำรงตำแหน่งระดับ 6 ขึ้นไป

6.

7. วิธีการเปิดเผย7.1 การดำเนินการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารของราชการให้กับผู้ขอ ให้หน่วยงานของรัฐผู้รับผิดชอบจัดหาข้อมูลข่าวสารนั้นให้แก่ผู้ขอภายในเวลาอันสมควร เว้นแต ่ผู้นั้นขอจำนวนมาก หรือ บ่อยครั้งโดยไม่มีเหตุอันสมควร หากเจ้าหน้าที่มีคำสั่งมิให้เปิดเผยข้อมูลข่าวสารใด หรือ มีคำสั่งมิให้เปิดเผยข้อมูลข่าวสารของราชการใด ให้ผู้ขอข้อมูลข่าวสารนั้นมีสิทธิอุทธรณ์คำสั่ง ต่อคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ได้รับแจ้งคำสั่งนั้น 7.2 การเปิดเผยข้อมูลข่าวสารจะกำหนดเงื่อนไขในการเปิดเผย หรือการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคลที่เห็นควรไม่เปิดเผยแก่ผู้ขอตรวจดู จะตัดรายการในบัญชีที่จะเปิดเผยก็ได้7.

8. ค่าธรรมเนียมการขอสำเนา และสำเนาที่มีผู้รับรอง ผู้ขอรับบริการจะต้องเสียค่าใช้จ่ายตามอัตราที่กำหนดตามประกาศคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ เรื่อง เรียกค่าธรรมเนียมการสำเนา หรือขอสำเนาที่มีคำรับรองถูกต้องของข้อมูลข่าวสาร การขอเข้าตรวจดู และศึกษาค้นคว้าไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย

8.

9. การอุทธรณ์คำสั่งมิให้เปิดเผยข้อมูลข่าวสารของราชการ

ให้อุทธรณ์ต่อคณะกรรมการวินัจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร ภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ได้รับแจ้งคำสั่ง

9.

10. กรณีผู้ขอข้อมูลข่าวสาร

ไม่จัดข้อมูลข่าวสารให้ดู ไม่จัดหาข้อมูลข่าวสารตามที่ขอ ไม่ได้รับความสะดวกโดย ไม่มีเหตุอันสมควร หรือฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ มีสิทธิร้องเรียนต่อคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารได้

10.

11. ความรับผิด11.1 การเปิดเผยข้อมูลข่าวสารใด แม้จะเข้าข่ายต้องมีความผิดตามกฎหมายใด ให้ถือว่าเจ้าหน้าที่ของรัฐไม่ต้องรับผิดหากเป็นการกระทำโดยสุจริต แต่ 11.2 การเปิดเผยข้อมูลข่าวสารของราชการไม่เป็นเหตุให้หน่วยงานของรัฐนั้น พ้นจากความรับผิดชอบตามกฎหมายจะพึงมี

11.